Livre, Chap.
[7, 69]	δοκεῖν τινὶ ἀρχαιολογεῖν φυλαξάμενοι εἴποιεν	ἄν,	καὶ ὑπὲρ ἁπάντων παραπλήσια ἔς
[7, 48]	πολεμίοις καταγγέλτους γίγνεσθαι· λαθεῖν γὰρ	(ἄν,	ὁπότε βούλοιντο, τοῦτο ποιοῦντες πολλῷ
[7, 55]	τὸ διάφορον αὐτοῖς, ᾧ προσήγοντο	ἄν,	οὔτ' ἐκ παρασκευῆς πολλῷ κρείσσονος,
[7, 29]	τε ἐπιπεσὼν καὶ ἀπροσδοκήτοις μὴ	ἄν	ποτέ τινας σφίσιν ἀπὸ θαλάσσης
[7, 28]	τοιαύτην ἣν πρὶν γενέσθαι ἠπίστησεν	ἄν	τις ἀκούσας. τὸ γὰρ αὐτοὺς
[7, 44]	τῷδε τῷ πολέμῳ (ἐγένετο, πῶς	ἄν	τις σαφῶς τι ᾔδει; ἦν
[7, 64]	ἐπιστήμῃ ἢ εὐψυχίᾳ, οὐκ ἂν	ἐν	ἄλλῳ μᾶλλον καιρῷ ἀποδειξάμενος αὐτός
[7, 77]	ἡγησάμενος ἕκαστος ἢ ἐν ᾧ	ἂν	ἀναγκασθῇ χωρίῳ μάχεσθαι, (τοῦτο καὶ
[7, 65]	ἄνω ἐπὶ πολὺ κατεβύρσωσαν, ὅπως	ἂν	ἀπολισθάνοι καὶ μὴ ἔχοι ἀντιλαβὴν
[7, 63]	ἡμῖν τῆς ἀρχῆς ὄντες δικαίως	(ἂν)	αὐτὴν νῦν μὴ καταπροδίδοτε, καταφρονήσαντες
[7, 42]	τοῦ ἐν αὐταῖς στρατοπέδου, ῥᾳδίως	ἂν	αὐτὸ ληφθέν (οὐδὲ γὰρ ὑπομεῖναι
[7, 36]	εἶναι, τὸ ἀντίπρῳρον ξυγκροῦσαι, μάλιστ'	ἂν	αὐτοὶ χρήσασθαι· πλεῖστον γὰρ ἐν
[7, 21]	καὶ Ἀθηναίους, τοὺς ἀντιτολμῶντας χαλεπωτάτους	ἂν	(αὐτοῖς) φαίνεσθαι· ᾧ γὰρ ἐκεῖνοι
[7, 42]	μηδ' εἰ μετέπεμψαν ἔτι ὁμοίως	ἂν	αὐτοὺς ὠφελεῖν) ταῦτα οὖν ἀνασκοπῶν
[7, 50]	καὶ τῷ τοιούτῳ προσκείμενος) οὐδ'	ἂν	διαβουλεύσασθαι ἔτι ἔφη πρίν, ὡς
[7, 63]	~Ὧν χρὴ μεμνημένους διαμάχεσθαι ὅσον	ἂν	δύνησθε καὶ μὴ ἐξωθεῖσθαι ἐς
[7, 14]	πόλεμος) (Τούτων ἐγὼ ἡδίω μὲν	ἂν	εἶχον ὑμῖν ἕτερα ἐπιστέλλειν, οὐ
[7, 68]	καὶ κινδύνων οὗτοι σπανιώτατοι οἳ	ἂν	ἐλάχιστα ἐκ τοῦ σφαλῆναι βλάπτοντες
[7, 42]	αὐτοὶ οἰόμενοι εἶναι ἅμα τ'	ἂν	ἔμαθον ἥσσους ὄντες καὶ ἀποτετειχισμένοι
[7, 64]	ἢ ἐπιστήμῃ ἢ εὐψυχίᾳ, οὐκ	ἂν	ἐν ἄλλῳ μᾶλλον καιρῷ ἀποδειξάμενος
[7, 7]	στρατιὰ ἔτι περαιωθῇ τρόπῳ ᾧ	ἂν	ἐν ὁλκάσιν ἢ πλοίοις ἢ
[7, 77]	ὑμᾶς τῶν ἐν Σικελίᾳ οὔτ'	ἂν	ἐπιόντας δέξαιτο ῥᾳδίως (οὔτ' ἂν
[7, 16]	τῆς ἀρχῆς, ἀλλ' αὐτῷ, ἕως	ἂν	ἕτεροι ξυνάρχοντες αἱρεθέντες ἀφίκωνται, τῶν
[7, 72]	τε τῇ ἥσσῃ καὶ μὴ	ἂν	ἔτι οἴεσθαι κρατῆσαι. ~Καὶ οἱ
[7, 6]	ἀπεστερηκέναι, εἰ καὶ κρατοῖεν, μὴ	ἂν	ἔτι σφᾶς ἀποτειχίσαι. ~Μετὰ δὲ
[7, 62]	μὲν ποιούμενοι ἐν πελάγει οὐκ	ἂν	ἐχρώμεθα διὰ τὸ βλάπτειν ἂν
[7, 42]	ἔμαθον ἥσσους ὄντες καὶ ἀποτετειχισμένοι	ἂν	ἦσαν, ὥστε μηδ' εἰ μετέπεμψαν
[7, 29]	μάλιστα τοῦ βαρβαρικοῦ, (ἐν ᾧ	ἂν	θαρσήσῃ, φονικώτατόν ἐστιν. καὶ τότε
[7, 77]	ἂν ἐπιόντας δέξαιτο ῥᾳδίως (οὔτ'	ἂν	ἱδρυθέντας που ἐξαναστήσειεν. τὴν δὲ
[7, 77]	τε πόλις εὐθύς ἐστε ὅποι	ἂν	καθέζησθε καὶ ἄλλη οὐδεμία ὑμᾶς
[7, 77]	ἀξίαν δὴ φοβοῦσιν. τάχα δὲ	ἂν	καὶ λωφήσειαν· ἱκανὰ γὰρ τοῖς
[7, 71]	τοὺς σφετέρους ἐπικρατοῦντας, ἀνεθάρσησάν τε	ἂν	καὶ πρὸς ἀνάκλησιν θεῶν μὴ
[7, 77]	μὴ ὄντος χωρίου ἐγγὺς ὅποι	ἂν	μαλακισθέντες σωθείητε καί, ἢν νῦν
[7, 8]	ἀπαγγέλλωσιν, ἔγραψεν ἐπιστολήν, νομίζων οὕτως	ἂν	μάλιστα τὴν αὑτοῦ γνώμην μηδὲν
[7, 42]	ὁ Γύλιππος ἀφικόμενος, ἣν οὐδ'	ἂν	μετέπεμψαν οἱ Συρακόσιοι, εἰ ἐκεῖνος
[7, 40]	γε ἡμέρας ταύτης οὐκέτι οἰόμενοι	ἂν	(ναυμαχῆσαι. ἐξαίφνης δὲ οἱ Συρακόσιοι
[7, 62]	καὶ τῆς γῆς, πλὴν ὅσον	ἂν	ὁ πεζὸς ἡμῶν ἐπέχῃ, πολεμίας
[7, 7]	ἔτι περαιωθῇ τρόπῳ ᾧ ἂν	ἐν	ὁλκάσιν ἢ πλοίοις ἢ ἄλλως
[7, 66]	δοκεῖτε ἡμῖν εἰδέναι (οὐδὲ γὰρ	ἂν	οὕτως αὐτῶν προθύμως ἀντελάβεσθε) καὶ
[7, 1]	καὶ στρατιὰν ἄλλην προσλαβόντες, (οὓς	ἂν	πείθωσι, κατὰ γῆν ἔλθωσιν. καὶ
[7, 13]	ἄλλοις. ~ἡμῖν δ' ἐκ πολλῆς	ἂν	περιουσίας νεῶν μόλις τοῦτο ὑπῆρχε
[7, 67]	ὡς τῶν γε παρόντων οὐκ	ἂν	πράξαντες χεῖρον. ~πρὸς οὖν ἀταξίαν
[7, 50]	τρὶς ἐννέα ἡμέρας μεῖναι, ὅπως	ἂν	πρότερον κινηθείη. καὶ τοῖς μὲν
[7, 7]	ἢ πλοίοις ἢ ἄλλως ὅπως	(ἂν	προχωρῇ, ὡς καὶ τῶν Ἀθηναίων
[7, 73]	ἡμέραν θυσία οὖσα) οὐ δοκεῖν	ἂν	ῥᾳδίως ἐθελῆσαι ὑπακοῦσαι· ὑπὸ γὰρ
[7, 42]	αὐτὸ ληφθέν (οὐδὲ γὰρ ὑπομεῖναι	ἂν	σφᾶς (οὐδένα) ἠπείγετο ἐπιθέσθαι τῇ
[7, 35]	οἱ Κροτωνιᾶται προσπέμψαντες εἶπον οὐκ	ἂν	σφίσι βουλομένοις εἶναι διὰ τῆς
[7, 28]	τοῖς ὑπηκόοις ἐποίησαν, πλείω νομίζοντες	ἂν	σφίσι χρήματα οὕτω προσιέναι. αἱ
[7, 73]	ἑορτῇ, καὶ πάντα μᾶλλον ἐλπίζειν	ἂν	σφῶν πείθεσθαι αὐτοὺς ἢ ὅπλα
[7, 83]	ἀφεῖναι αὐτούς· μέχρι οὗ δ'	ἂν	τὰ χρήματα ἀποδοθῇ, ἄνδρας δώσειν
[7, 68]	ᾧ, εἰ κατώρθωσαν, ἀνδράσι μὲν	ἂν	τἄλγιστα προσέθεσαν, παισὶ δὲ καὶ
[7, 60]	ναῦς πεζῇ ξυνταξάμενοι ἀποχωρεῖν ᾗ	ἂν	τάχιστα μέλλωσί τινος χωρίου (ἢ
[7, 21]	θράσει ἐπιχειροῦντες καταφοβοῦσι, καὶ σφᾶς	ἂν	τὸ αὐτὸ ὁμοίως τοῖς ἐναντίοις
[7, 62]	ἂν ἐχρώμεθα διὰ τὸ βλάπτειν	ἂν	τὸ τῆς ἐπιστήμης τῇ βαρύτητι
[7, 51]	μήτε τῷ πεζῷ (οὐ γὰρ	ἂν	τὸν ἔκπλουν ἐπιβουλεῦσαι) καὶ ἅμα
[7, 64]	ἐπελθόντας ἀμύνασθαι. καὶ οἱ μὲν	ἂν	ὑπὸ Συρακοσίοις εὐθὺς γίγνοισθε, οἷς
[7, 11]	γὰρ ξυμπάσῃ τῇ στρατιᾷ δυναίμεθ'	ἂν	χρήσασθαι ἀπανηλωκυίας τῆς φυλακῆς τῶν
[7, 55]	ταῖς ναυσὶν ἐκρατήθησαν, ὃ οὐκ	ἂν	ᾤοντο, πολλῷ δὴ μᾶλλον ἔτι.
[7, 68]	εἶναι πρὸς τοὺς ἐναντίους οἳ	ἂν	ὡς ἐπὶ τιμωρίᾳ τοῦ προσπεσόντος
[7, 77]	τοιῶνδε ἐσώθησαν) μηδὲ καταμέμφεσθαι ὑμᾶς	ἄγαν	αὐτοὺς μήτε ταῖς ξυμφοραῖς (μήτε
[7, 50]	Νικίας (ἦν γάρ τι καὶ	ἄγαν	θειασμῷ τε καὶ τῷ τοιούτῳ
[7, 77]	ὅσοι ξυντεταγμένοι χωρεῖτε μὴ καταπέπληχθε	ἄγαν,	λογίζεσθε δὲ ὅτι αὐτοί τε
[7, 63]	μὴ ἐκπεπλῆχθαί τι ταῖς ξυμφοραῖς	ἄγαν,	τήν τε παρασκευὴν ἀπὸ τῶν
[7, 70]	πανταχόθεν, περιεστάναι, καὶ τὸν κτύπον	μέγαν	ἀπὸ πολλῶν νεῶν ξυμπιπτουσῶν ἔκπληξίν
[7, 59]	τόν τε λιμένα εὐθὺς τὸν	μέγαν,	ἔχοντα τὸ στόμα ὀκτὼ σταδίων
[7, 2]	ἀπετετέλεστο τοῖς Ἀθηναίοις ἐς τὸν	μέγαν	λιμένα διπλοῦν τεῖχος, πλὴν κατὰ
[7, 67]	ἕκαστον αὐτῶν ἐσόμεθα· οἱ δ'	ἐπειδὰν	πολλοὶ μὲν ὁπλῖται ἐπὶ τῶν
[7, 66]	εἰκότος νῦν (νικήσετε. ἄνδρες γὰρ	ἐπειδὰν	ᾧ ἀξιοῦσι προύχειν κολουθῶσι, τό
[7, 30]	ὁμοῦ καὶ Θηβαίων τῶν βοιωταρχῶν	Σκιρφώνδαν·	τῶν δὲ Μυκαλησσίων μέρος τι
[7, 68]	νομίσαι. τοῦτο μὲν γὰρ καὶ	ἐὰν	κρατήσωσιν ὁμοίως δράσουσιν· τὸ δὲ
[7, 62]	μήτε αὐτοὺς ἀνακρούεσθαι μήτ' ἐκείνους	ἐᾶν	ὠφέλιμον φαίνεται, ἄλλως τε καὶ
[7, 50]	Λίβυς, καὶ αὐτόθεν παραπλεύσαντες ἐς	Νέαν	πόλιν Καρχηδονιακὸν ἐμπόριον, ὅθενπερ Σικελία
[7, 57]	ἔτι Ἑστιαιῆς οἱ ἐν Εὐβοίᾳ	Ἑστίαιαν	οἰκοῦντες (ἄποικοι ὄντες ξυνεστράτευσαν. τῶν
[7, 53]	τὰς λοιπὰς ἐμπρῆσαι βουλόμενοι ὁλκάδα	παλαιὰν	κληματίδων καὶ δᾳδὸς γεμίσαντες (ἦν
[7, 33]	ὢν παρέσχετο αὐτοῖς, ἀνανεωσάμενοί τινα	παλαιὰν	φιλίαν (ἀφικνοῦνται ἐς Μεταπόντιον τῆς
[7, 18]	μᾶλλον γενέσθαι, ὅτι τε ἐς	Πλάταιαν	ἦλθον Θηβαῖοι ἐν σπονδαῖς, καὶ
[7, 33]	στρατιᾷ τὸν Ἰόνιον ἐπ' ἄκραν	Ἰαπυγίαν·	καὶ ὁρμηθέντες αὐτόθεν κατίσχουσιν ἐς
[7, 13]	σφῶν πείσαντες τοὺς τριηράρχους τὴν	ἀκρίβειαν	τοῦ ναυτικοῦ ἀφῄρηνται. ~ἐπισταμένοις δ'
[7, 29]	καὶ πυλῶν ἅμα διὰ τὴν	ἄδειαν	ἀνεῳγμένων. (ἐσπεσόντες δὲ οἱ Θρᾷκες
[7, 18]	ἐπυνθάνοντο τὴν ἀπὸ τῶν Ἀθηναίων	βοήθειαν	ἐς τὴν Σικελίαν, ὅπως δὴ
[7, 42]	ἔχοντες τὴν ἀπὸ τῶν Ἀθηνῶν	βοήθειαν	παραγίγνονται, ναῦς τε τρεῖς καὶ
[7, 70]	τε αὐτοὺς διαφυγεῖν καὶ τὴν	οἰκείαν	ἑκάστους πατρίδα νικήσαντας (ἐπαυξῆσαι. καὶ
[7, 61]	ἔστι τῳ (τὴν ὑπάρχουσάν που	οἰκείαν	πόλιν ἐπιδεῖν. ἀθυμεῖν δὲ οὐ
[7, 30]	Θρᾷκας οὐ πολὺ τήν τε	λείαν	ἀφείλοντο καὶ αὐτοὺς φοβήσαντες καταδιώκουσιν
[7, 19]	περὶ τὸ πεδίον ἐδῄωσαν, ἔπειτα	Δεκέλειαν	ἐτείχιζον, κατὰ πόλεις διελόμενοι τὸ
[7, 27]	τῶν ἱππέων πρός τε τὴν	Δεκέλειαν	καταδρομὰς ποιουμένων καὶ κατὰ τὴν
[7, 18]	ὁ Ἀλκιβιάδης προσκείμενος ἐδίδασκε τὴν	Δεκέλειαν	τειχίζειν καὶ μὴ ἀνιέναι τὸν
[7, 42]	κινδύνου, ὁρῶντες οὔτε διὰ τὴν	Δεκέλειαν	τειχιζομένην οὐδὲν ἧσσον στρατὸν ἴσον
[7, 56]	αὐτοὶ σωθῆναι μόνον ἔτι τὴν	ἐπιμέλειαν	ἐποιοῦντο, ἀλλὰ καὶ ὅπως ἐκείνους
[7, 53]	ἐσβάλλουσιν (ἐς τὴν λίμνην τὴν	Λυσιμέλειαν	καλουμένην. ὕστερον δὲ πλέονος ἤδη
[7, 57]	δίκην τι μᾶλλον οὐδὲ κατὰ	ξυγγένειαν	μετ' ἀλλήλων στάντες, ἀλλ' ὡς
[7, 87]	καὶ ψυχραὶ τῇ μεταβολῇ ἐς	ἀσθένειαν	(ἐνεωτέριζον, πάντα τε ποιούντων αὐτῶν
[7, 70]	ἐπ' αὐτὴν ἐχρῶντο· ἐπειδὴ δὲ	προσμείξειαν,	οἱ ἐπιβάται ἐς χεῖρας ἰόντες
[7, 13]	διὰ φρυγανισμὸν καὶ ἁρπαγὴν καὶ	ὑδρείαν	μακρὰν ὑπὸ τῶν ἱππέων ἀπολλυμένων·
[7, 85]	ἄλλαις προσβολαῖς ταῖς κατὰ τὴν	πορείαν	συχναῖς γενομέναις οὐκ ὀλίγοι ἐτεθνήκεσαν.
[7, 77]	ἱδρυθέντας που ἐξαναστήσειεν. τὴν δὲ	πορείαν	ὥστ' ἀσφαλῆ καὶ εὔτακτον εἶναι
[7, 79]	βραχὺ τρεψάμενοι πᾶν τὸ στράτευμα	(φοβήσειαν.	καὶ ἐπὶ πολὺ μὲν τοιούτῳ
[7, 77]	φοβοῦσιν. τάχα δὲ ἂν καὶ	λωφήσειαν·	ἱκανὰ γὰρ τοῖς τε πολεμίοις
[7, 44]	Δωρικὸν μετ' Ἀθηναίων ἦν, ὁπότε	παιανίσειαν,	φόβον παρεῖχε τοῖς Ἀθηναίοις, οἵ
[7, 66]	τῆς Σικελίας καταδουλώσει, ἔπειτ' εἰ	κατορθώσειαν,	καὶ τῆς Πελοποννήσου καὶ τῆς
[7, 31]	ἤπειρον τῆς Ἀκαρνανίας διέβη, ἐς	Ἀλύζιάν	τε καὶ Ἀνακτόριον, ὃ αὐτοὶ
[7, 64]	ἄλλας ὁμοίας ταῖσδε οὔτε ὁπλιτῶν	ἡλικίαν	ὑπελίπετε, εἴ τε ξυμβήσεταί τι
[7, 86]	λιθοτομίας, ἀσφαλεστάτην εἶναι νομίσαντες τήρησιν,	Νικίαν	δὲ καὶ Δημοσθένη ἄκοντος τοῦ
[7, 43]	διατρίβειν, ἀλλὰ πείσας τόν τε	Νικίαν	καὶ τοὺς ἄλλους ξυνάρχοντας, ὡς
[7, 16]	Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες αὐτῆς τὸν μὲν	Νικίαν	οὐ παρέλυσαν τῆς ἀρχῆς, ἀλλ'
[7, 70]	τέχνην καὶ πρὸς τὴν αὐτίκα	φιλονικίαν	ἐγίγνετο, τοῖς μὲν Ἀθηναίοις βιάζεσθαί
[7, 28]	πολέμους ἅμα εἶχον, καὶ ἐς	φιλονικίαν	καθέστασαν τοιαύτην ἣν πρὶν γενέσθαι
[7, 12]	τὰς τῶν πολεμίων οὔσας αἰεὶ	προσδοκίαν	παρέχειν ὡς ἐπιπλεύσονται. (φανεραὶ δ'
[7, 5]	τὴν ὠφελίαν τῇ τάξει ἐντὸς	λίαν	τῶν τειχῶν ποιήσας ἀφελέσθαι· νῦν
[7, 25]	δ' ἕνδεκα νῆες πρὸς τὴν	Ἰταλίαν	ἔπλευσαν, πυνθανόμεναι πλοῖα τοῖς (Ἀθηναίοις
[7, 26]	ὃ ἔδει ἔχοντα ἐς τὴν	Σικελίαν	βοηθεῖν, ἄρας ἐκ τῆς Αἰγίνης
[7, 87]	ἀπενόστησαν. ταῦτα μὲν τὰ περὶ	Σικελίαν	γενόμενα.
[7, 1]	εἴτ' ἐν δεξιᾷ λαβόντες τὴν	Σικελίαν	διακινδυνεύσωσιν ἐσπλεῦσαι, εἴτ' ἐν ἀριστερᾷ
[7, 31]	οἱ Κορίνθιοι ὁπλῖται ἐς τὴν	Σικελίαν	ἔμελλον περαιοῦσθαι, αὐτὴν μὲν διαφθείρει,
[7, 7]	ὁ Γύλιππος ἐς τὴν ἄλλην	Σικελίαν	ἐπὶ στρατιάν τε ᾤχετο, καὶ
[7, 28]	τὴν πρώτην ἐσβολὴν ἦλθον ἐς	Σικελίαν	ἤδη τῷ πολέμῳ κατὰ πάντα
[7, 17]	τε ἀποστελοῦντες ὁπλίτας ἐς τὴν	Σικελίαν	καὶ ἐκ τῆς ἄλλης Πελοποννήσου
[7, 34]	τῶν ὁλκάδων ἕνεκα τῆς ἐς	Σικελίαν	κομιδῆς ἀνθώρμουν πρὸς τὰς ἐν
[7, 19]	ὁλκάσι τοὺς ὁπλίτας ἐς τὴν	Σικελίαν,	Λακεδαιμόνιοι μὲν τῶν τε Εἱλώτων
[7, 16]	τὰς χειμερινὰς ἀποπέμπουσιν ἐς τὴν	Σικελίαν	μετὰ δέκα νεῶν, ἄγοντα εἴκοσι
[7, 27]	ἔδει τῷ Δημοσθένει ἐς τὴν	Σικελίαν	(ξυμπλεῖν. οἱ δ' Ἀθηναῖοι, ὡς
[7, 18]	τῶν Ἀθηναίων βοήθειαν ἐς τὴν	Σικελίαν,	ὅπως δὴ ἐσβολῆς γενομένης διακωλυθῇ.
[7, 17]	καὶ τῆς Πελοποννήσου ἐς τὴν	Σικελίαν	(περαιοῦσθαι. οἱ γὰρ Κορίνθιοι, ὡς
[7, 26]	ξυμμάχων παραλαβὼν τὸν ἐς τὴν	Σικελίαν	πλοῦν ὅτι τάχιστα ποιῆται· ὁ
[7, 57]	Λακεδαιμονίων. ~Τοσοίδε γὰρ ἑκάτεροι ἐπὶ	Σικελίαν	τε καὶ περὶ Σικελίας, τοῖς
[7, 20]	(καὶ τὸν Δημοσθένη ἐς τὴν	Σικελίαν,	ὥσπερ ἔμελλον, ἀπέστελλον ἑξήκοντα μὲν
[7, 46]	κατὰ γῆν ἐς τὴν ἄλλην	Σικελίαν	ᾤχετο αὖθις, ἄξων στρατιὰν ἔτι,
[7, 5]	ἵππου καὶ τῶν ἀκοντιστῶν τὴν	ὠφελίαν	τῇ τάξει ἐντὸς λίαν τῶν
[7, 33]	παρέσχετο αὐτοῖς, ἀνανεωσάμενοί τινα παλαιὰν	φιλίαν	(ἀφικνοῦνται ἐς Μεταπόντιον τῆς Ἰταλίας.
[7, 75]	τῶν ἀπολωλότων ἀθλιώτεροι. πρὸς γὰρ	ἀντιβολίαν	καὶ ὀλοφυρμὸν τραπόμενοι ἐς ἀπορίαν
[7, 38]	λόγου παραλαβεῖν, εἰ μὴ ναῦν	μίαν	ἢ δύο τῶν Ἀθηναίων οἱ
[7, 70]	αὐτοὺς ἐμβεβλῆσθαι, δύο τε περὶ	μίαν	καὶ ἔστιν ᾗ καὶ πλείους
[7, 25]	εἴκοσι ναυσὶ πρὸς τοῖς Μεγάροις	μίαν	μὲν ναῦν λαμβάνουσιν αὐτοῖς ἀνδράσι,
[7, 56]	ἔθνη γὰρ πλεῖστα δὴ ἐπὶ	μίαν	πόλιν ταύτην ξυνῆλθε, πλήν γε
[7, 8]	ἢ ἄλλους μὴ ὀλίγους ἀποστελοῦσιν,	(οὐδεμίαν	εἶναι σωτηρίαν. φοβούμενος δὲ μὴ
[7, 6]	καὶ παρελθόντες τὴν τῶν Ἀθηναίων	οἰκοδομίαν,	ὥστε μηκέτι μήτε αὐτοὶ κωλύεσθαι
[7, 24]	τε τἆλλα κατάπληξιν παρέσχε καὶ	ἀθυμίαν	τῷ στρατεύματι. ~Μετὰ δὲ τοῦτο
[7, 67]	μεγίστη ἐλπὶς μεγίστην καὶ τὴν	προθυμίαν	παρέχεται. (Τά τε τῆς ἀντιμιμήσεως
[7, 31]	δ' ἐκ τῶν περὶ τὴν	Ἀκαρνανίαν	χωρίων σφενδονήτας τε καὶ ἀκοντιστὰς
[7, 31]	Δημοσθένης ἐς τὴν Ζάκυνθον καὶ	Κεφαλληνίαν	ὁπλίτας τε παρέλαβε καὶ ἐκ
[7, 77]	αἱ δὲ ξυμφοραὶ οὐ κατ'	ἀξίαν	δὴ φοβοῦσιν. τάχα δὲ ἂν
[7, 77]	ξυμφοραῖς (μήτε ταῖς παρὰ τὴν	ἀξίαν	νῦν κακοπαθίαις. κἀγώ τοι οὐδενὸς
[7, 68]	ἂν πράξαντες χεῖρον. ~πρὸς οὖν	ἀταξίαν	τε τοιαύτην καὶ τύχην ἀνδρῶν
[7, 75]	καὶ αὐχήματος τοῦ πρώτου ἐς	οἵαν	τελευτὴν καὶ ταπεινότητα ἀφῖκτο. (μέγιστον
[7, 61]	παντὸς τὴν ἐλπίδα (τοῦ φόβου	ὁμοίαν	ταῖς ξυμφοραῖς ἔχουσιν. ἀλλ' ὅσοι
[7, 60]	ἀπόκλῃσιν ὁρῶσι καὶ τὴν ἄλλην	διάνοιαν	(αὐτῶν αἰσθομένοις βουλευτέα ἐδόκει. καὶ
[7, 73]	ὁ Συρακόσιος ὑπονοήσας αὐτῶν τὴν	διάνοιαν	καὶ νομίσας δεινὸν εἶναι εἰ
[7, 67]	ὑπὸ τῆς παρούσης ἀπορίας ἐς	ἀπόνοιαν	καθεστήκασιν οὐ παρασκευῆς πίστει μᾶλλον
[7, 68]	πάσῃ Σικελίᾳ καρπουμένῃ καὶ πρὶν	ἐλευθερίαν	βεβαιοτέραν παραδοῦναι, καλὸς ὁ ἀγών.
[7, 81]	τοιούτῳ ἑκόντας εἶναι καὶ μάχεσθαι	σωτηρίαν,	ἀλλὰ τὸ ὡς τάχιστα ὑποχωρεῖν,
[7, 8]	μὴ ὀλίγους ἀποστελοῦσιν, (οὐδεμίαν εἶναι	σωτηρίαν.	φοβούμενος δὲ μὴ οἱ πεμπόμενοι
[7, 21]	Ἀθηναίους τῇ ἐπιστήμῃ τὴν Συρακοσίων	ἀπειρίαν	βλάψοντας. ἰέναι οὖν ἐκέλευεν ἐς
[7, 21]	λέγων οὐδ' ἐκείνους πάτριον τὴν	ἐμπειρίαν	οὐδ' ἀίδιον τῆς θαλάσσης ἔχειν,
[7, 8]	πολεμίων ἰσχὺν καὶ τὴν σφετέραν	ἀπορίαν,	ἔπεμπε καὶ αὐτὸς ἐς τὰς
[7, 75]	ἀντιβολίαν καὶ ὀλοφυρμὸν τραπόμενοι ἐς	ἀπορίαν	καθίστασαν, ἄγειν τε σφᾶς ἀξιοῦντες
[7, 49]	ἀκριβῶς καὶ τὴν τῶν χρημάτων	ἀπορίαν	καὶ ὅτι ἦν αὐτόθι πολὺ
[7, 44]	ἀπὸ γὰρ ἀμφοτέρων παραπλήσιος ὢν	ἀπορίαν	παρεῖχεν. οἵ τε γὰρ Ἀργεῖοι
[7, 60]	οἱ ταξίαρχοι πρὸς τὴν παροῦσαν	ἀπορίαν	τῶν τε ἄλλων καὶ ὅτι
[7, 29]	Δημοσθένει ὑστερήσαντας διὰ τὴν παροῦσαν	ἀπορίαν	τῶν χρημάτων οὐ βουλόμενοι δαπανᾶν
[7, 33]	καὶ ἀναλαβόντες ταῦτα παρέπλευσαν ἐς	Θουρίαν.	καὶ καταλαμβάνουσι νεωστὶ (στάσει τοὺς
[7, 18]	ὡς ἀποπέμψοντες ἐν ταῖς ὁλκάσιν	ἐπικουρίαν	αὐτοί τε ἐπόριζον καὶ τοὺς
[7, 87]	πάντα τε ποιούντων αὐτῶν διὰ	στενοχωρίαν	ἐν τῷ αὐτῷ καὶ προσέτι
[7, 36]	δώσειν διεκπλεῖν, τὸ δὲ τὴν	στενοχωρίαν	κωλύσειν (ὥστε μὴ περιπλεῖν. τῇ
[7, 70]	ξυνετύγχανέ τε πολλαχοῦ διὰ τὴν	στενοχωρίαν	τὰ μὲν ἄλλοις ἐμβεβληκέναι, τὰ
[7, 6]	τάξας τῶν Ἀθηναίων κατὰ τὴν	εὐρυχωρίαν,	ᾗ τῶν τειχῶν ἀμφοτέρων αἱ
[7, 3]	ἐπανῆγε τὸ στρατόπεδον ἐς τὴν	εὐρυχωρίαν	μᾶλλον. καὶ ὁ Νικίας οὐκ
[7, 36]	Συρακοσίοις) περιπλεῦσαι δὲ ἐς τὴν	εὐρυχωρίαν,	σφῶν ἐχόντων τὴν ἐπίπλευσιν ἀπὸ
[7, 8]	ἢ κατὰ τὴν τοῦ λέγειν	ἀδυνασίαν	ἢ καὶ μνήμης ἐλλιπεῖς γιγνόμενοι
[7, 14]	τε ναῦν (καὶ ξυνέχοντες τὴν	εἰρεσίαν.	τούτων δὲ πάντων ἀπορώτατον τό
[7, 1]	καὶ αὐτούς τε ἐκείνους καὶ	στρατιὰν	ἄλλην προσλαβόντες, (οὓς ἂν πείθωσι,
[7, 49]	δὲ δεῖ μὴ ἀπάγειν τὴν	στρατιὰν	ἄνευ Ἀθηναίων ψηφίσματος, ἀλλὰ τρίβειν
[7, 33]	ἐναντίους ἐκπεπτωκότας· καὶ βουλόμενοι τὴν	στρατιὰν	αὐτόθι πᾶσαν ἁθροίσαντες εἴ τις
[7, 83]	ἀποδοῦναι, ὥστε τὴν μετ' αὐτοῦ	στρατιὰν	ἀφεῖναι αὐτούς· μέχρι οὗ δ'
[7, 16]	μὴ μόνος ἐν ἀσθενείᾳ ταλαιπωροίη,	στρατιὰν	δὲ ἄλλην ἐψηφίσαντο πέμπειν καὶ
[7, 4]	τείχους ἀσθενές) νυκτὸς ἀναλαβὼν τὴν	στρατιὰν	ἐπῄει (πρὸς αὐτό. οἱ δ'
[7, 3]	οὐ προσιόντας αὐτούς, ἀπήγαγε τὴν	στρατιὰν	ἐπὶ τὴν ἄκραν τὴν Τεμενῖτιν
[7, 12]	ἡσυχάζουσιν, ἀπὸ δὲ τῶν καὶ	στρατιὰν	ἔτι πεζὴν καὶ ναυτικοῦ παρασκευήν,
[7, 46]	ἄλλην Σικελίαν ᾤχετο αὖθις, ἄξων	στρατιὰν	ἔτι, ὡς ἐν ἐλπίδι ὢν
[7, 48]	λόγῳ οὐκ ἔφη ἀπάξειν τὴν	στρατιάν.	εὖ γὰρ εἰδέναι ὅτι Ἀθηναῖοι
[7, 11]	νῦν ἐσμέν, ἦλθε Γύλιππος Λακεδαιμόνιος	στρατιὰν	ἔχων ἔκ τε Πελοποννήσου καὶ
[7, 43]	καὶ Μένανδρος ἀναλαβὼν τὴν πᾶσαν	στρατιὰν	ἐχώρει πρὸς τὰς Ἐπιπολάς, Νικίας
[7, 12]	ἐς Πελοπόννησον πρέσβεις ἐπ' ἄλλην	στρατιάν,	καὶ ἐς τὰς ἐν Σικελίᾳ
[7, 42]	ἕξειν Συρακούσας, ἢ ἀπάξειν τὴν	στρατιὰν	καὶ οὐ τρίψεσθαι ἄλλως Ἀθηναίους
[7, 4]	ἧκεν, ἀνελπιστότερα (ὄντα. διακομίσας οὖν	στρατιὰν	καὶ τὰς ναῦς ἐξετείχισε τρία
[7, 15]	τούτους μεταπέμπειν δέον ἢ ἄλλην	στρατιὰν	μὴ ἐλάσσω ἐπιπέμπειν καὶ πεζὴν
[7, 80]	καύσαντας ὡς πλεῖστα ἀπάγειν τὴν	στρατιάν,	μηκέτι τὴν αὐτὴν ὁδὸν ᾗ
[7, 84]	ἐπειδὴ ἡμέρα ἐγένετο ἦγε τὴν	στρατιάν·	οἱ δὲ Συρακόσιοι καὶ οἱ
[7, 82]	πρὸς μετέωρόν τι καθῖσε τὴν	στρατιάν.	~Οἱ δὲ Συρακόσιοι τῇ ὑστεραίᾳ
[7, 21]	ἀπὸ τῶν πόλεων ὧν ἔπεισε	στρατιὰν	ὅσην ἑκασταχόθεν πλείστην (ἐδύνατο. καὶ
[7, 1]	πέμψειν δέ τινα αὐτοῖς ὑπέσχοντο	στρατιὰν	οὐ πολλὴν καὶ οἱ Γελῷοι
[7, 79]	ὑπὲρ τοῦ ἀποτειχίσματος τὴν πεζὴν	στρατιὰν	παρατεταγμένην οὐκ ἐπ' ὀλίγων ἀσπίδων·
[7, 50]	ὁ δὲ Γύλιππος ἄλλην τε	στρατιὰν	πολλὴν ἔχων ἦλθεν ἀπὸ τῆς
[7, 50]	δὲ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ ὁρῶντες	στρατιάν	τε ἄλλην προσγεγενημένην αὐτοῖς καὶ
[7, 17]	ὡς ἅμα τῷ ἦρι ποιησόμενος,	στρατιάν	τε ἐπαγγέλλων ἐς τοὺς ξυμμάχους
[7, 7]	ἐς τὴν ἄλλην Σικελίαν ἐπὶ	στρατιάν	τε ᾤχετο, καὶ ναυτικὴν καὶ
[7, 22]	ἀγαγὼν ὑπὸ νύκτα πᾶσαν τὴν	στρατιὰν	τὴν πεζὴν αὐτὸς μὲν τοῖς
[7, 47]	ἐν τῷ στρατοπέδῳ κατὰ πάντα	ἀρρωστίαν.	τοῖς τε γὰρ ἐπιχειρήμασιν ἑώρων
[7, 29]	Εὔριπον καὶ ἀποβιβάσας ἐς τὴν	(Βοιωτίαν	ἦγεν αὐτοὺς ἐπὶ Μυκαλησσόν. καὶ
[7, 68]	τοιαύτην καὶ τύχην ἀνδρῶν ἑαυτὴν	παραδεδωκυῖαν	πολεμιωτάτων ὀργῇ προσμείξωμεν, καὶ νομίσωμεν
[7, 77]	μεγάλην δύναμιν τῆς πόλεως καίπερ	πεπτωκυῖαν	ἐπανορθώσοντες· ἄνδρες γὰρ πόλις, καὶ
[7, 74]	οὐδενὸς κωλύοντος ὡς ἑκάστην ποι	ἐκπεπτωκυῖαν	ἀναδησάμενοι ἐκόμιζον ἐς τὴν πόλιν.
[7, 21]	πειθόντων, ὥρμηντό τε ἐς τὴν	ναυμαχίαν	καὶ τὰς ναῦς ἐπλήρουν· ~ὁ
[7, 62]	ἀκοντισταὶ ἐπιβήσονται καὶ ὄχλος, ᾧ	ναυμαχίαν	μὲν ποιούμενοι ἐν πελάγει οὐκ
[7, 36]	τὴν ἐν τῷ μεγάλῳ λιμένι	ναυμαχίαν,	οὐκ ἐν πολλῷ πολλαῖς ναυσὶν
[7, 24]	δὲ Συρακόσιοι κατὰ μὲν τὴν	ναυμαχίαν	οὕτως ἐπεπράγεσαν, τὰ δ' ἐν
[7, 40]	πρὸς τὴν πόλιν ἀνακρούσασθαι, καθ'	ἡσυχίαν	ἐκβάντες τά τε ἄλλα διεπράσσοντο
[7, 38]	κατάφευξις ἀσφαλὴς καὶ πάλιν καθ'	ἡσυχίαν	ἔκπλους. παρασκευαζόμενοι δὲ ταῦτα ὅλην
[7, 74]	Ἀθηναῖοι) τὰς δ' ἄλλας καθ'	ἡσυχίαν	οὐδενὸς κωλύοντος ὡς ἑκάστην ποι
[7, 73]	δεδιὼς μὴ οἱ Ἀθηναῖοι καθ'	ἡσυχίαν	προφθάσωσιν ἐν τῇ νυκτὶ διελθόντες
[7, 73]	τὰς ὁδοὺς φυλασσόντων, ἀλλὰ καθ'	ἡσυχίαν	(τῆς ἡμέρας παρασκευασάμενον ἀποχωρεῖν. καὶ
[7, 61]	παραλόγων, καὶ τὸ τῆς τύχης	κἂν	μεθ' ἡμῶν ἐλπίσαντες στῆναι καὶ
[7, 19]	τῆς Λακωνικῆς ἐς τὸ πέλαγος	ἀφῆκαν·	μετὰ δὲ τούτους Κορίνθιοι οὐ
[7, 34]	δι' ὅπερ οὐδ' οἱ ἕτεροι	νικᾶν·	οἵ τε γὰρ Κορίνθιοι ἡγήσαντο
[7, 34]	καὶ ὡς αὐτοὺς ἑκατέρους ἀξιοῦν	νικᾶν,	ὅμως δὲ τῶν ναυαγίων κρατησάντων
[7, 6]	προέλθοι, ταὐτὸν ἤδη ἐποίει αὐτοῖς	νικᾶν	τε μαχομένοις διὰ παντὸς καὶ
[7, 80]	Σικελίας τὸ πρὸς Καμάριναν καὶ	Γέλαν	καὶ τὰς (ταύτῃ πόλεις καὶ
[7, 57]	ξυνέβη δὲ τοῖς Κρησὶ τὴν	Γέλαν	Ῥοδίοις ξυγκτίσαντας μὴ ξὺν τοῖς
[7, 73]	εἰπόντες ἀπῆλθον, καὶ οἱ ἀκούσαντες	διήγγειλαν	τοῖς στρατηγοῖς τῶν Ἀθηναίων· ~οἱ
[7, 20]	περί τε Πελοπόννησον ναῦς τριάκοντα	ἔστειλαν	καὶ Χαρικλέα τὸν Ἀπολλοδώρου ἄρχοντα,
[7, 19]	ἄρχοντα Ἀλέξαρχον Κορίνθιον προστάξαντες ἀπέπεμψαν.	ἀπέστειλαν	δὲ καὶ Σικυώνιοι διακοσίους ὁπλίτας
[7, 46]	πέντε καὶ δέκα ναυσὶ Σικανὸν	ἀπέστειλαν,	ὅπως ὑπαγάγοιτο τὴν πόλιν, εἰ
[7, 29]	ἀπορίαν τῶν χρημάτων οὐ βουλόμενοι	δαπανᾶν	εὐθὺς ἀπέπεμπον, προστάξαντες κομίσαι αὐτοὺς
[7, 57]	Ἴμβριοι καὶ Αἰγινῆται, οἳ τότε	Αἴγιναν	εἶχον, καὶ ἔτι Ἑστιαιῆς οἱ
[7, 20]	ὁ μὲν Δημοσθένης ἐς τὴν	Αἴγιναν	προσπλεύσας τοῦ στρατεύματός τε εἴ
[7, 36]	παχείας, καὶ ἀντηρίδας ἀπ' αὐτῶν	ὑπέτειναν	πρὸς τοὺς τοίχους ὡς ἐπὶ
[7, 86]	αὐτοῦ (γένηται, πείσαντες τοὺς ξυμμάχους	ἀπέκτειναν	αὐτόν. καὶ ὁ μὲν τοιαύτῃ
[7, 53]	αὐτῶν καὶ τοὺς ἄνδρας πάντας	(ἀπέκτειναν.	καὶ ἐπὶ τὰς λοιπὰς ἐμπρῆσαι
[7, 53]	καὶ ὁπλίτας τε οὐ πολλοὺς	ἀπέκτειναν	καὶ τὰς ναῦς τὰς μὲν
[7, 23]	καὶ τοὺς πολλοὺς τῶν ἀνθρώπων	ἀπέκτειναν,	πλὴν ὅσον ἐκ τριῶν νεῶν
[7, 80]	μέρος τῆς Σικελίας τὸ πρὸς	Καμάριναν	καὶ Γέλαν καὶ τὰς (ταύτῃ
[7, 70]	που ὁρῷεν μὴ κατ' ἀνάγκην	πρύμναν	κρουόμενον, ἀνακαλοῦντες ὀνομαστὶ τὸν τριήραρχον
[7, 40]	παρεσκευάσθη, καὶ οἱ Συρακόσιοι ἐξαίφνης	πρύμναν	κρουσάμενοι πάλιν πρὸς τὴν πόλιν
[7, 4]	κατὰ τὸ ἄλλο τείχισμα ἤδη	διέταξαν,	ᾗπερ ἔμελλον ἕκαστοι φρουρεῖν. (Τῷ
[7, 86]	καὶ Δημοσθένη ἄκοντος τοῦ Γυλίππου	ἀπέσφαξαν.	ὁ γὰρ Γύλιππος καλὸν τὸ
[7, 65]	τε στρατηγοὶ καὶ Γύλιππος καὶ	ἔλεξαν	τοιάδε. ~Ὅτι μὲν καλὰ τὰ
[7, 25]	Συρακόσιοι πρὸ τῶν παλαιῶν νεωσοίκων	κατέπηξαν	ἐν τῇ θαλάσσῃ, ὅπως αὐτοῖς
[7, 25]	οὓς οὐχ ὑπερέχοντας τῆς θαλάσσης	κατέπηξαν,	ὥστε δεινὸν ἦν προσπλεῦσαι, μὴ
[7, 41]	τῶν Συρακοσίων ἐπαιρόμεναι τῇ νίκῃ	προσέμειξαν	αὐτῶν ἐγγὺς καὶ διεφθάρησαν, καὶ
[7, 81]	περὶ ἀρίστου (ὥραν. καὶ ὡς	προσέμειξαν	τοῖς μετὰ τοῦ Δημοσθένους ὑστέροις
[7, 53]	κατέστησαν πρὸς αὐτοὺς καὶ νικήσαντες	ἐπεδίωξαν	καὶ ὁπλίτας τε οὐ πολλοὺς
[7, 44]	ἐζήτουν τε σφᾶς αὐτοὺς καὶ	πᾶν	τὸ ἐξ ἐναντίας, καὶ εἰ
[7, 75]	καὶ οἰμωγῆς ὑπολειπόμενοι, ὥστε δάκρυσι	πᾶν	τὸ στράτευμα πλησθὲν καὶ ἀπορίᾳ
[7, 79]	εἴ πως κατὰ βραχὺ τρεψάμενοι	πᾶν	τὸ στράτευμα (φοβήσειαν. καὶ ἐπὶ
[7, 82]	καὶ τὸ ἀργύριον ὃ εἶχον	ἅπαν	κατέθεσαν ἐσβαλόντες ἐς ἀσπίδας ὑπτίας,
[7, 59]	ναυμαχίας ἑλεῖν τε τὸ στρατόπεδον	ἅπαν	τῶν Ἀθηναίων τοσοῦτον ὄν, καὶ
[7, 77]	σιτία ἄλλα κομίζειν. (Τό τε	ξύμπαν	γνῶτε, ὦ ἄνδρες στρατιῶται, ἀναγκαῖόν
[7, 49]	(καὶ καταίροντες ἕξουσιν. τό τε	ξύμπαν	εἰπεῖν, οὐδενὶ τρόπῳ οἱ ἔφη
[7, 29]	ὁ δὲ ἔς τε τὴν	Τάναγραν	ἀπεβίβασεν αὐτοὺς καὶ ἁρπαγήν τινα
[7, 83]	αὐτούς, κελεύοντες κἀκεῖνον τὸ αὐτὸ	δρᾶν·	ὁ δ' ἀπιστῶν (σπένδεται ἱππέα
[7, 67]	πολλαὶ ἀργότεραι μὲν ἐς τὸ	δρᾶν	τι ὧν βούλονται ἔσονται, ῥᾷσται
[7, 32]	Σικελοί, καθάπερ ἐδέοντο οἱ Ἀθηναῖοι,	ἐνέδραν	τινὰ τριχῇ ποιησάμενοι, ἀφυλάκτοις τε
[7, 38]	παρασκευαζόμενοι δὲ ταῦτα ὅλην τὴν	ἡμέραν	διετέλεσαν οἱ Ἀθηναῖοι μέχρι νυκτός.
[7, 8]	αἰσθόμενος τοῦτο καὶ ὁρῶν καθ'	ἡμέραν	ἐπιδιδοῦσαν τήν τε τῶν πολεμίων
[7, 77]	δὲ ὁμοίως καὶ νύκτα καὶ	ἡμέραν	ἔσται τῆς ὁδοῦ· τὰ γὰρ
[7, 73]	γὰρ αὐτοῖς Ἡρακλεῖ ταύτην τὴν	ἡμέραν	θυσία οὖσα) οὐ δοκεῖν ἂν
[7, 28]	γὰρ τῇ ἐπάλξει τὴν μὲν	ἡμέραν	κατὰ διαδοχὴν οἱ Ἀθηναῖοι φυλάσσοντες,
[7, 74]	ἔδοξεν αὐτοῖς καὶ τὴν ἐπιοῦσαν	ἡμέραν	περιμεῖναι, ὅπως ξυσκευάσαιντο ὡς ἐκ
[7, 50]	τὸ βέλτιον χωροῦντα, ἀλλὰ καθ'	ἡμέραν	τοῖς πᾶσι χαλεπώτερον ἴσχοντα, μάλιστα
[7, 1]	Ῥηγίῳ καὶ Μεσσήνῃ ἀφικνοῦνται ἐς	Ἱμέραν.	ἐκεῖ δὲ ὄντες τούς τε
[7, 1]	ἐσπλεῦσαι, εἴτ' ἐν ἀριστερᾷ ἐς	Ἱμέραν	πρῶτον πλεύσαντες καὶ αὐτούς τε
[7, 2]	πρὸς τὸν Τρωγίλον ἐπὶ τὴν	ἑτέραν	θάλασσαν λίθοι τε παραβεβλημένοι τῷ
[7, 68]	ἴστε, οἵ γε ἐπὶ τὴν	ἡμετέραν	ἦλθον δουλωσόμενοι, ἐν ᾧ, εἰ
[7, 17]	Ἀθηναῖοι κωλύοιεν ἀπαίρειν, πρὸς τὴν	σφετέραν	ἀντίταξιν τῶν τριήρων τὴν φυλακὴν
[7, 8]	τῶν πολεμίων ἰσχὺν καὶ τὴν	σφετέραν	ἀπορίαν, ἔπεμπε καὶ αὐτὸς ἐς
[7, 56]	Κορινθίων καὶ Λακεδαιμονίων καὶ τὴν	σφετέραν	πόλιν ἐμπαρασχόντες προκινδυνεῦσαί τε καὶ
[7, 68]	Σικελίᾳ καρπουμένῃ καὶ πρὶν ἐλευθερίαν	βεβαιοτέραν	παραδοῦναι, καλὸς ὁ ἀγών. καὶ
[7, 70]	Ἀθηναῖοι εἰ τὴν πολεμιωτάτην γῆν	οἰκειοτέραν	ἤδη τῆς οὐ δι' ὀλίγου
[7, 17]	νομίσαντες οὐκ ἄκαιρον καὶ τὴν	προτέραν	πέμψιν τῶν νεῶν ποιήσασθαι, πολλῷ
[7, 19]	ταῖς ὁλκάσιν ἀπὸ τῆς Πελοποννήσου	ἀπῆραν·	οὗπερ ἕνεκα καὶ τὸ πρῶτον
[7, 30]	ἀπὸ τριακοσίων καὶ χιλίων (ἀπέθανον.	διέφθειραν	δὲ καὶ τῶν Θηβαίων καὶ
[7, 32]	ἀφυλάκτοις τε καὶ ἐξαίφνης ἐπιγενόμενοι	διέφθειραν	ἐς ὀκτακοσίους μάλιστα καὶ τοὺς
[7, 25]	τε πλοίων ἐπιτυχοῦσαι τὰ πολλὰ	διέφθειραν	καὶ ξύλα ναυπηγήσιμα ἐν τῇ
[7, 44]	οἱ ἱππῆς τῶν Συρακοσίων περιελάσαντες	διέφθειραν.	~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ μὲν
[7, 12]	πεζῷ ἅμα τῶν τειχῶν ἡμῶν	πειρᾶν	καὶ ταῖς ναυσὶ κατὰ (θάλασσαν.
[7, 21]	ἰέναι οὖν ἐκέλευεν ἐς τὴν	πεῖραν	τοῦ ναυτικοῦ καὶ μὴ ἀποκνεῖν.
[7, 21]	ὡς δύνανται πλείστας καὶ ναυμαχίας	ἀπόπειραν	λαμβάνειν· ἐλπίζειν γὰρ ἀπ' αὐτοῦ
[7, 33]	τῇ στρατιᾷ τὸν Ἰόνιον ἐπ'	ἄκραν	Ἰαπυγίαν· καὶ ὁρμηθέντες αὐτόθεν κατίσχουσιν
[7, 3]	ἀπήγαγε τὴν στρατιὰν ἐπὶ τὴν	ἄκραν	τὴν Τεμενῖτιν καλουμένην, (καὶ αὐτοῦ
[7, 13]	φρυγανισμὸν καὶ ἁρπαγὴν καὶ ὑδρείαν	μακρὰν	ὑπὸ τῶν ἱππέων ἀπολλυμένων· οἱ
[7, 39]	ἐπιμελομένους, κελεύειν ὅτι τάχιστα τὴν	ἀγορὰν	τῶν πωλουμένων παρὰ τὴν θάλασσαν
[7, 6]	ἄρχειν, ἀναγκαῖον εἶναι σφίσι μὴ	περιορᾶν	παροικοδομούμενον τὸ τεῖχος (ἤδη γὰρ
[7, 44]	τὴν μὲν ὄψιν τοῦ σώματος	προορᾶν,	τὴν δὲ γνῶσιν τοῦ οἰκείου
[7, 57]	Σικελίας Τυρσηνῶν τέ τινες κατὰ	διαφορὰν	Συρακοσίων καὶ Ἰάπυγες μισθοφόροι. τοσάδε
[7, 57]	πολλοὶ Μεγαρεῦσι Σελινουντίοις οὖσι κατὰ	ξυμφορὰν	(ἐμάχοντο. τῶν δὲ ἄλλων ἑκούσιος
[7, 18]	ἐνεθυμοῦντο τήν τε περὶ Πύλον	ξυμφορὰν	καὶ εἴ τις ἄλλη αὐτοῖς
[7, 47]	ἐβουλεύοντο πρός τε τὴν γεγενημένην	ξυμφορὰν	καὶ πρὸς τὴν παροῦσαν ἐν
[7, 35]	πλὴν Λοκρῶν, ἕως ἀφίκοντο ἐπὶ	Πέτραν	τῆς Ῥηγίνης. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι
[7, 31]	ἡτοιμάζοντο, Εὐρυμέδων μὲν ἐς τὴν	Κέρκυραν	πλεύσας καὶ πέντε καὶ δέκα
[7, 41]	ἔστησαν, καὶ τὴν ἐλπίδα ἤδη	ἐχυρὰν	εἶχον ταῖς μὲν ναυσὶ καὶ
[7, 81]	ᾐσθάνοντο κεχωρηκότας, καταλαμβάνουσι περὶ ἀρίστου	(ὥραν.	καὶ ὡς προσέμειξαν τοῖς μετὰ
[7, 57]	Σικελίας, τοῖς μὲν ξυγκτησόμενοι τὴν	χώραν	ἐλθόντες, τοῖς δὲ ξυνδιασώσοντες, ἐπὶ
[7, 49]	τρόπῳ διεμέλλησάν τε καὶ κατὰ	χώραν	ἔμενον. ~Ὁ δὲ Γύλιππος καὶ
[7, 44]	διαμαρτόντες τῶν ὁδῶν κατὰ τὴν	χώραν	ἐπλανήθησαν· οὕς, ἐπειδὴ ἡμέρα ἐγένετο,
[7, 74]	τε ὁδοὺς τὰς κατὰ τὴν	χώραν,	ᾗ εἰκὸς ἦν τοὺς Ἀθηναίους
[7, 27]	ἴσης φρουρᾶς καταθεούσης τε τὴν	χώραν	καὶ λῃστείας ποιουμένης, βασιλέως τε
[7, 66]	(σημανοῦμεν. Ἀθηναίους γὰρ ἐς τὴν	χώραν	τήνδε ἐλθόντας πρῶτον μὲν ἐπὶ
[7, 27]	καταδρομὰς ποιουμένων καὶ κατὰ τὴν	χώραν	φυλασσόντων, οἱ μὲν ἀπεχωλοῦντο ἐν
[7, 28]	οἱ Πελοποννήσιοι ἐσβάλοιεν ἐς τὴν	χώραν,	ὥστε ἔτει ἑπτακαιδεκάτῳ μετὰ τὴν
[7, 86]	καὶ τῶν ξυμμάχων ὁπόσους ἔλαβον	κατεβίβασαν	ἐς τὰς λιθοτομίας, ἀσφαλεστάτην εἶναι
[7, 6]	τειχίσματα. καὶ τῇ ἐπιούσῃ νυκτὶ	ἔφθασαν	παροικοδομήσαντες καὶ παρελθόντες τὴν τῶν
[7, 33]	καὶ βουλόμενοι τὴν στρατιὰν αὐτόθι	πᾶσαν	ἁθροίσαντες εἴ τις ὑπελέλειπτο ἐξετάσαι,
[7, 86]	τοῦτο δυστυχίας ἀφικέσθαι διὰ τὴν	πᾶσαν	ἐς ἀρετὴν νενομισμένην ἐπιτήδευσιν. ~Τοὺς
[7, 43]	Εὐρυμέδων καὶ Μένανδρος ἀναλαβὼν τὴν	πᾶσαν	στρατιὰν ἐχώρει πρὸς τὰς Ἐπιπολάς,
[7, 22]	τὸ ναυτικόν, ἀγαγὼν ὑπὸ νύκτα	πᾶσαν	τὴν στρατιὰν τὴν πεζὴν αὐτὸς
[7, 42]	τε τοὺς ξυστρατευομένους καὶ τὴν	ξύμπασαν	πόλιν. (Πρῶτον μὲν οὖν τήν
[7, 71]	ἔκπληξις. παραπλήσιά τε ἐπεπόνθεσαν καὶ	ἔδρασαν	αὐτοὶ ἐν Πύλῳ· διαφθαρεισῶν γὰρ
[7, 28]	καὶ πρίν, ἀλλὰ πολλῷ μείζους	καθέστασαν,	ὅσῳ καὶ μείζων ὁ πόλεμος
[7, 28]	ἅμα εἶχον, καὶ ἐς φιλονικίαν	καθέστασαν	τοιαύτην ἣν πρὶν γενέσθαι ἠπίστησεν
[7, 58]	δὲ Σικελοὶ μόνοι ὅσοι μὴ	ἀφέστασαν	πρὸς τοὺς Ἀθηναίους· τῶν δ'
[7, 75]	καὶ ὀλοφυρμὸν τραπόμενοι ἐς ἀπορίαν	καθίστασαν,	ἄγειν τε σφᾶς ἀξιοῦντες καὶ
[7, 1]	Πυθὴν ἐκ τοῦ Τάραντος, ἐπεὶ	ἐπεσκεύασαν	τὰς ναῦς, παρέπλευσαν ἐς Λοκροὺς
[7, 24]	κατὰ μὲν τὴν ναυμαχίαν οὕτως	ἐπεπράγεσαν,	τὰ δ' ἐν τῷ Πλημμυρίῳ
[7, 36]	στεριφωτέρας ἐποίησαν, καὶ τὰς ἐπωτίδας	ἐπέθεσαν	ταῖς πρῴραις παχείας, καὶ ἀντηρίδας
[7, 68]	κατώρθωσαν, ἀνδράσι μὲν ἂν τἄλγιστα	προσέθεσαν,	παισὶ δὲ καὶ γυναιξὶ τὰ
[7, 82]	τὸ ἀργύριον ὃ εἶχον ἅπαν	κατέθεσαν	ἐσβαλόντες ἐς ἀσπίδας ὑπτίας, καὶ
[7, 71]	ξυμπασῶν ἐλάσσων ἔκπληξις. παραπλήσιά τε	ἐπεπόνθεσαν	καὶ ἔδρασαν αὐτοὶ ἐν Πύλῳ·
[7, 79]	ἐκ τοῦ ὄπισθεν αὐτοὺς ᾗ	προεληλύθεσαν·	ἀντιπέμψαντες δὲ κἀκεῖνοι σφῶν αὐτῶν
[7, 4]	ἀποτειχίσαι. καὶ οἵ τε Ἀθηναῖοι	ἀνεβεβήκεσαν	ἤδη ἄνω, τὸ ἐπὶ θαλάσσῃ
[7, 27]	ἀνδραπόδων πλέον ἢ δύο μυριάδες	ηὐτομολήκεσαν,	καὶ τούτων τὸ πολὺ μέρος
[7, 75]	ἀπορίᾳ ἀκολούθων, οἱ δὲ ἀπιστίᾳ·	ἀπηυτομολήκεσαν	γὰρ πάλαι τε καὶ οἱ
[7, 85]	πορείαν συχναῖς γενομέναις οὐκ ὀλίγοι	ἐτεθνήκεσαν.	πολλοὶ δὲ ὅμως καὶ διέφυγον,
[7, 75]	γὰρ ἄλλο ἢ πόλει ἐκπεπολιορκημένῃ	ἐῴκεσαν	ὑποφευγούσῃ, καὶ ταύτῃ οὐ σμικρᾷ·
[7, 38]	δὲ ταῦτα ὅλην τὴν ἡμέραν	διετέλεσαν	οἱ Ἀθηναῖοι μέχρι νυκτός. ~Τῇ
[7, 81]	καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ Ἀθηναῖοι	ἦσαν·	ἀνειληθέντες γὰρ ἔς τι χωρίον
[7, 37]	αἰγιαλὸν παρεβοήθουν, καὶ ἐπειδὴ πλήρεις	ἦσαν,	ἀντανῆγον πέντε καὶ ἑβδομήκοντα ναῦς·
[7, 57]	Στυρῆς καὶ Καρύστιοι ἀπ' Εὐβοίας	ἦσαν,	ἀπὸ δὲ νήσων Κεῖοι καὶ
[7, 86]	ἀνθ' ὧν οἵ τε Λακεδαιμόνιοι	ἦσαν	αὐτῷ προσφιλεῖς κἀκεῖνος οὐχ ἥκιστα
[7, 73]	ὡς ὄντες τῶν Ἀθηναίων ἐπιτήδειοι	(ἦσαν	γάρ τινες τῷ Νικίᾳ διάγγελοι
[7, 72]	χρήσιμαι σφίσιν ἢ τοῖς πολεμίοις·	ἦσαν	γὰρ τοῖς μὲν Ἀθηναίοις περίλοιποι
[7, 25]	ἦν τῆς σταυρώσεως ἡ κρύφιος·	ἦσαν	γὰρ τῶν σταυρῶν οὓς οὐχ
[7, 18]	Ἀθηναίους τὸ αὐτὸ περιεστάναι, πρόθυμοι	ἦσαν	ἐς τὸν (πόλεμον. καὶ ἐν
[7, 43]	τὸ μέρος τῶν Ἐπιπολῶν φύλακες	ἦσαν,	ἔφραζον. οἱ δ' ἐβοήθουν τ'
[7, 58]	καὶ ὅτι ἐν μεγίστῳ κινδύνῳ	ἦσαν.	~καὶ αἱ μὲν ἑκατέρων ἐπικουρίαι
[7, 60]	πεζοῦ τὰς ναῦς ἁπάσας, ὅσαι	ἦσαν	καὶ δυναταὶ καὶ ἀπλοώτεραι, πάντα
[7, 2]	τε παραβεβλημένοι τῷ πλέονι ἤδη	ἦσαν,	καὶ ἔστιν ἃ καὶ ἡμίεργα,
[7, 55]	Ἀθηναῖοι ἐν παντὶ δὴ ἀθυμίας	ἦσαν	καὶ ὁ παράλογος αὐτοῖς μέγας
[7, 37]	οἵ τε ὁπλῖται ὅσοι ἐκεῖ	ἦσαν	καὶ οἱ ἱππῆς καὶ ἡ
[7, 70]	φεύγειν ἢ ἄλλῃ ἐπιπλέουσα, (πυκνότεραι	ἦσαν.	καὶ ὅσον μὲν χρόνον προσφέροιτο
[7, 75]	τῶν τεθνεώτων τοῖς ζῶσι λυπηρότεροι	ἦσαν	(καὶ τῶν ἀπολωλότων ἀθλιώτεροι. πρὸς
[7, 51]	τοῦτο πυθόμενοι πολλῷ μᾶλλον ἐπηρμένοι	ἦσαν	μὴ ἀνιέναι τὰ τῶν Ἀθηναίων,
[7, 37]	ἑβδομήκοντα ναῦς· καὶ τῶν Συρακοσίων	ἦσαν	ὀγδοήκοντα μάλιστα. ~τῆς δὲ ἡμέρας
[7, 33]	(οὗτοι δ' οὐδὲ μεθ' ἑτέρων	ἦσαν)	οἱ δ' ἄλλοι ἐπὶ τοὺς
[7, 69]	τὰς πατρικὰς ἀρετάς, ὧν ἐπιφανεῖς	ἦσαν	οἱ πρόγονοι, μὴ ἀφανίζειν, πατρίδος
[7, 87]	τὸ τοιοῦτον ἀπέθνῃσκον, καὶ ὀσμαὶ	ἦσαν	οὐκ ἀνεκτοί, καὶ λιμῷ ἅμα
[7, 80]	πάντων ἀπορίᾳ ἤδη, καὶ κατατετραυματισμένοι	ἦσαν	πολλοὶ ἐν πολλαῖς προσβολαῖς τῶν
[7, 24]	ἔτι οὐδ' οἱ ἔσπλοι ἀσφαλεῖς	ἦσαν	τῆς ἐπαγωγῆς τῶν ἐπιτηδείων (οἱ
[7, 1]	οἳ πολὺ προθυμότερον προσχωρεῖν ἑτοῖμοι	ἦσαν	τοῦ τε Ἀρχωνίδου νεωστὶ τεθνηκότος,
[7, 44]	μὲν πολλοὶ αὐτῶν καὶ ὅσοι	ἦσαν	τῶν προτέρων στρατιωτῶν ἐμπειρίᾳ μᾶλλον
[7, 42]	ἥσσους ὄντες καὶ ἀποτετειχισμένοι ἂν	ἦσαν,	ὥστε μηδ' εἰ μετέπεμψαν ἔτι
[7, 80]	τὸν πόρον. καὶ βιασάμενοι αὐτὴν	διέβησάν	τε τὸν ποταμὸν καὶ ἐχώρουν
[7, 69]	τὰς ναῦς τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ	ἐπέβησαν)	ἄραντες ἀπὸ τοῦ ἑαυτῶν στρατοπέδου
[7, 78]	προῆλθον ὡς εἴκοσι σταδίους, καὶ	κατέβησαν	ἐς χωρίον ἄπεδόν τι καὶ
[7, 60]	τε γὰρ τῶν ἄνω τειχῶν	ὑποκατέβησαν	καὶ τὰς ναῦς ἐπλήρωσαν πάσας,
[7, 53]	ἐγγὺς τὴν ὁλκάδα τοῦ κινδύνου	ἀπηλλάγησαν.	~μετὰ δὲ τοῦτο Συρακόσιοι μὲν
[7, 59]	αἱ μὲν ἑκατέρων ἐπικουρίαι τοσαίδε	ξυνελέγησαν,	καὶ τότε ἤδη πᾶσαι ἀμφοτέροις
[7, 3]	καὶ τῶν Συρακοσίων σφίσιν ἐπιόντων	ἐθορυβήθησαν	μὲν τὸ πρῶτον, παρετάξαντο δέ.
[7, 44]	τῶν ὁδῶν κατὰ τὴν χώραν	ἐπλανήθησαν·	οὕς, ἐπειδὴ ἡμέρα ἐγένετο, οἱ
[7, 25]	ἀνδράσι, τὰς δ' ἄλλας οὐκ	ἐδυνήθησαν,	ἀλλ' ἀποφεύγουσιν ἐς τὰς Συρακούσας.
[7, 58]	δὲ καὶ ἐξ (αὐτοῦ μόνοι	ἐβοήθησαν.	καὶ Ἑλληνικὰ μὲν ἔθνη τῶν
[7, 30]	Θηβαίων καὶ τῶν ἄλλων οἳ	ξυνεβοήθησαν	ἐς εἴκοσι μάλιστα ἱππέας τε
[7, 58]	Ἀθηναίων ἔθνη ἐστράτευον. ~Συρακοσίοις δὲ	ἀντεβοήθησαν	Καμαριναῖοι μὲν ὅμοροι ὄντες καὶ
[7, 80]	μηκέτι τὴν αὐτὴν ὁδὸν ᾗ	διενοήθησαν,	ἀλλὰ τοὐναντίον ἢ οἱ Συρακόσιοι
[7, 74]	(ἐνέπρησαν δέ τινας ὀλίγας, ὥσπερ	διενοήθησαν,	αὐτοὶ οἱ Ἀθηναῖοι) τὰς δ'
[7, 40]	(τε) ναυσὶν ἀντιπρῴροις χρώμενοι, ὥσπερ	διενοήθησαν,	τῶν ἐμβόλων τῇ παρασκευῇ ἀνερρήγνυσαν
[7, 24]	τειχῶν τῇ ἁλώσει ἀπέθανον καὶ	ἐζωγρήθησαν	πολλοί, καὶ χρήματα πολλὰ τὰ
[7, 55]	ἐπειδή γε καὶ ταῖς ναυσὶν	ἐκρατήθησαν,	ὃ οὐκ ἂν ᾤοντο, πολλῷ
[7, 87]	ἡμέρας μὲν ἑβδομήκοντά τινας οὕτω	διῃτήθησαν	ἁθρόοι· ἔπειτα πλὴν Ἀθηναίων καὶ
[7, 66]	ἑαυτοῦ ἐστὶν ἢ εἰ μηδ'	ᾠήθησαν	τὸ πρῶτον, καὶ τῷ παρ'
[7, 34]	τὴν τῶν Κορινθίων οὐκέτι ἐπαναγωγήν,	διεκρίθησαν	ἀπ' ἀλλήλων, καὶ δίωξις οὐδεμία
[7, 38]	τῶν Ἀθηναίων οἱ Συρακόσιοι καταδύσαντες,	διεκρίθησαν·	καὶ ὁ πεζὸς ἅμα ἀπὸ
[7, 35]	ἐπειδὴ ξυστρατεύειν αὐτοῖς οἱ Θούριοι	παρεσκευάσθησαν	ἑπτακοσίοις μὲν ὁπλίταις, τριακοσίοις δὲ
[7, 2]	ἄρχων. καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι	ἐπερρώσθησάν	τε καὶ τῷ Γυλίππῳ εὐθὺς
[7, 43]	(παρατειχίσματος. ὡς δὲ αὐτῷ προσαγαγόντι	κατεκαύθησάν	τε ὑπὸ τῶν ἐναντίων ἀπὸ
[7, 87]	τῶν ξυνεστράτευσαν, τοὺς ἄλλους ἀπέδοντο.	ἐλήφθησαν	δὲ οἱ ξύμπαντες, ἀκριβείᾳ μὲν
[7, 57]	Ἀθηναίων ἐχομένης ἐς τὸν πόλεμον	παρελήφθησαν.	καὶ ἔτι Μεγαρέων φυγάδες οὐ
[7, 44]	πολλὰ τοῦ στρατοπέδου, ἐπεὶ ἅπαξ	ἐταράχθησαν,	φίλοι τε φίλοις καὶ πολῖται
[7, 81]	χωροῦσιν, ὡς τῆς νυκτὸς τότε	ξυνεταράχθησαν,	εὐθὺς προσπεσόντες ἐμάχοντο, καὶ οἱ
[7, 33]	Κερκύρας καὶ ἀπὸ τῆς ἠπείρου,	ἐπεραιώθησαν	(ξυμπάσῃ τῇ στρατιᾷ τὸν Ἰόνιον
[7, 19]	οὗπερ ἕνεκα καὶ τὸ πρῶτον	ἐπληρώθησαν,	ὅπως μὴ οἱ Ἀθηναῖοι πρὸς
[7, 60]	ἡλικίας (μετέχων ἐπιτήδειος εἶναι. καὶ	ξυνεπληρώθησαν	νῆες αἱ πᾶσαι δέκα μάλιστα
[7, 45]	οἱ μὲν ἀπώλλυντο, οἱ δ'	ἐσώθησαν.	~Μετὰ δὲ τοῦτο οἱ μὲν
[7, 77]	καὶ ἐκ δεινοτέρων ἢ τοιῶνδε	ἐσώθησαν)	μηδὲ καταμέμφεσθαι ὑμᾶς ἄγαν αὐτοὺς
[7, 60]	ὡς ἔδοξεν αὐτοῖς ταῦτα, καὶ	ἐποίησαν·	ἔκ τε γὰρ τῶν ἄνω
[7, 34]	πλείους τῶν ἐναντίων ναῦς ἄπλους	ἐποίησαν	καὶ νομίσαντες αὐτοὶ οὐχ ἡσσᾶσθαι
[7, 36]	νεῶν ξυντεμόντες ἐς ἔλασσον στεριφωτέρας	ἐποίησαν,	καὶ τὰς ἐπωτίδας ἐπέθεσαν ταῖς
[7, 28]	ἀντὶ τοῦ φόρου τοῖς ὑπηκόοις	ἐποίησαν,	πλείω νομίζοντες ἂν σφίσι χρήματα
[7, 41]	κατὰ κράτος ναυμαχοῦντες οἱ Συρακόσιοι	ἐνίκησαν,	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τραπόμενοι διὰ
[7, 7]	Κορινθίων ἐς Λακεδαίμονα καὶ Κόρινθον	ἀπεστάλησαν,	ὅπως στρατιὰ ἔτι περαιωθῇ τρόπῳ
[7, 49]	μὲν Ἀθηναῖοι τούτῳ τῷ τρόπῳ	διεμέλλησάν	τε καὶ κατὰ χώραν ἔμενον.
[7, 82]	ἐσβαλόντες ἐς ἀσπίδας ὑπτίας, καὶ	ἐνέπλησαν	ἀσπίδας τέσσαρας. καὶ τούτους μὲν
[7, 57]	τοῖς δὲ ξυνδιασώσοντες, ἐπὶ Συρακούσας	ἐπολέμησαν,	οὐ κατὰ δίκην τι μᾶλλον
[7, 74]	ἐπειδὴ καὶ ὣς (οὐκ εὐθὺς	ὥρμησαν,	ἔδοξεν αὐτοῖς καὶ τὴν ἐπιοῦσαν
[7, 34]	σημείου, ἐπεὶ καιρὸς ἐδόκει εἶναι,	ὥρμησαν	ἐπὶ τοὺς Ἀθηναίους καὶ ἐναμάχουν.
[7, 37]	ἱππέας τε πολλοὺς καὶ ἀκοντιστὰς	ἀντεπεξῇσαν,	ἄλλοι δὲ τὰς ναῦς ἐπλήρουν
[7, 42]	γὰρ καθ' ἕτερα οἱ Συρακόσιοι	ἀντεπεξῇσαν	ὅτι μὴ τοῖς ἱππεῦσι καὶ
[7, 78]	(Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ Ἀθηναῖοι	προῇσαν,	καὶ οἱ τῶν Συρακοσίων καὶ
[7, 4]	γὰρ ἔξω αὐλιζόμενοι) ὡς ᾔσθοντο,	ἀντεπῇσαν·	ὁ δὲ γνοὺς κατὰ τάχος
[7, 6]	διὰ παντὸς καὶ μηδὲ μάχεσθαι)	ἀντεπῇσαν	οὖν τοῖς Συρακοσίοις. (καὶ ὁ
[7, 41]	νίκῃ προσέμειξαν αὐτῶν ἐγγὺς καὶ	διεφθάρησαν,	καὶ ἡ (ἑτέρα αὐτοῖς ἀνδράσιν
[7, 30]	καὶ ὀλίγοι αὐτῶν ἐν τούτῳ	διεφθάρησαν.	μέρος δέ τι καὶ ἐν
[7, 23]	τῶν δὲ σφετέρων τρεῖς νῆες	διεφθάρησαν.	τὰ δὲ ναυάγια ἀνελκύσαντες τῶν
[7, 50]	καὶ ὁ Σικανὸς ἐν τούτῳ	παρῆσαν	ἐς τὰς Συρακούσας, ὁ μὲν
[7, 59]	καὶ τότε ἤδη πᾶσαι ἀμφοτέροις	παρῆσαν	καὶ οὐκέτι οὐδὲν οὐδετέροις ἐπῆλθεν.
[7, 23]	ὅσον ἐκ τριῶν νεῶν οὓς	ἐζώγρησαν·	τῶν δὲ σφετέρων τρεῖς νῆες
[7, 74]	Ἀθηναίων ἀπὸ τοῦ αἰγιαλοῦ ἀφεῖλκον	(ἐνέπρησαν	δέ τινας ὀλίγας, ὥσπερ διενοήθησαν,
[7, 57]	καὶ Ἀθηναίων εὐνοίᾳ ξύμμαχοι ὄντες	ἐπεκούρησαν.	(καὶ οἵδε μὲν τῷ Ἰονίῳ
[7, 79]	σταδίους ἀνεπαύοντο ἐν τῷ πεδίῳ·	ἀνεχώρησαν	δὲ καὶ οἱ Συρακόσιοι ἀπ'
[7, 86]	πλείστους καὶ τὰ σκῦλα (ἀναλαβόντες,	ἀνεχώρησαν	ἐς τὴν πόλιν. καὶ τοὺς
[7, 23]	στήσαντες τῷ πρὸ τοῦ Πλημμυρίου,	ἀνεχώρησαν	ἐς τὸ ἑαυτῶν στρατόπεδον. ~Οἱ
[7, 78]	πολὺν ἐμάχοντο οἱ Ἀθηναῖοι, ἔπειτα	ἀνεχώρησαν	πάλιν ἐς τὸ αὐτὸ στρατόπεδον.
[7, 41]	πολλοὺς ζωγρήσαντες, τοὺς δὲ ἀποκτείναντες	ἀπεχώρησαν,	καὶ τροπαῖά τε ἀμφοτέρων τῶν
[7, 82]	ἐλευθερίᾳ ὡς σφᾶς ἀπιέναι· καὶ	ἀπεχώρησάν	(τινες πόλεις οὐ πολλαί. ἔπειτα
[7, 43]	βιασθέντες (ὑπ' αὐτῶν τὸ πρῶτον	ὑπεχώρησαν.	προϊόντων δὲ τῶν Ἀθηναίων ἐν
[7, 71]	ἴδοιέν πῃ τοὺς σφετέρους ἐπικρατοῦντας,	ἀνεθάρσησάν	τε ἂν καὶ πρὸς ἀνάκλησιν
[7, 24]	Πλημμυρίῳ τείχη εἶχον, καὶ τροπαῖα	ἔστησαν	αὐτῶν τρία. καὶ τὸ μὲν
[7, 45]	οἱ μὲν Συρακόσιοι δύο τροπαῖα	ἔστησαν,	ἐπί τε ταῖς Ἐπιπολαῖς ᾗ
[7, 41]	τροπαῖά τε ἀμφοτέρων τῶν ναυμαχιῶν	ἔστησαν,	καὶ τὴν ἐλπίδα ἤδη ἐχυρὰν
[7, 54]	μὲν τῆς τε ναυμαχίας τροπαῖον	ἔστησαν	καὶ τῆς ἄνω τῆς πρὸς
[7, 72]	ἀποπλεύσαντες πρὸς τὴν πόλιν τροπαῖον	(ἔστησαν,	οἱ δ' Ἀθηναῖοι ὑπὸ μεγέθους
[7, 34]	τοῦ πεζοῦ διαλυθέντος οἱ Ἀθηναῖοι	ἔστησαν	τροπαῖον καὶ αὐτοὶ ἐν τῇ
[7, 34]	Ναύπακτον οἱ Κορίνθιοι εὐθὺς τροπαῖον	ἔστησαν	ὡς νικῶντες, ὅτι πλείους τῶν
[7, 44]	πολίταις, οὐ μόνον ἐς φόβον	κατέστησαν,	ἀλλὰ (καὶ ἐς χεῖρας ἀλλήλοις
[7, 43]	ἔτρεψάν τε καὶ ἐς φυγὴν	κατέστησαν.	~Καὶ ἐνταῦθα ἤδη ἐν πολλῇ
[7, 53]	ταῖς ναυσὶν ἐς μάχην τε	κατέστησαν	πρὸς αὐτοὺς καὶ νικήσαντες ἐπεδίωξαν
[7, 44]	καὶ τοῖς πολεμίοις σαφὲς αὐτὸ	κατέστησαν·	(τὸ δ' ἐκείνων οὐχ ὁμοίως
[7, 45]	χωρίον ᾗ οἱ Βοιωτοὶ πρῶτον	ἀντέστησαν,	οἱ δ' Ἀθηναῖοι τοὺς νεκροὺς
[7, 87]	ὀλίγοι ἀπὸ πολλῶν ἐπ' οἴκου	ἀπενόστησαν.	ταῦτα μὲν τὰ περὶ Σικελίαν
[7, 70]	γὰρ δὴ αὗται ἐν ἐλαχίστῳ	ἐναυμάχησαν·	βραχὺ γὰρ ἀπέλιπον ξυναμφότεραι διακόσιαι
[7, 8]	γνώμην μηδὲν ἐν τῷ ἀγγέλῳ	ἀφανισθεῖσαν	μαθόντας τοὺς Ἀθηναίους βουλεύσασθαι περὶ
[7, 1]	δὲ ὄντες τούς τε Ἱμεραίους	ἔπεισαν	ξυμπολεμεῖν καὶ αὐτούς τε ἕπεσθαι
[7, 32]	οἰχόμενοι ἐς τὰς πόλεις ἐπειδὴ	ἔπεισάν	τε καὶ ξυναγείραντες ἔμελλον ἄξειν
[7, 53]	τοὺς Ἀθηναίους ὁ ἄνεμος οὔριος)	ἀφεῖσαν	(τὴν ναῦν) πῦρ ἐμβαλόντες. καὶ
[7, 85]	ἀπεκρύψαντο (πολλοὶ δὲ οὗτοι ἐγένοντο)	ξυνεκόμισαν	ζῶντας, καὶ ἐπὶ τοὺς τριακοσίους,
[7, 36]	Ναυπάκτῳ ναῦς ἐπισκευασάμενοι πρῴραθεν ἐναυμάχουν.	(ἐνόμισαν	γὰρ οἱ Συρακόσιοι πρὸς τὰς
[7, 59]	Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι εἰκότως	ἐνόμισαν	καλὸν ἀγώνισμα σφίσιν εἶναι ἐπὶ
[7, 83]	καὶ (οἱ Συρακόσιοι αἰσθάνονται καὶ	ἐπαιάνισαν.	γνόντες δὲ (οἱ Ἀθηναῖοι ὅτι
[7, 87]	Συρακόσιοι χαλεπῶς τοὺς πρώτους χρόνους	μετεχείρισαν.	ἐν γὰρ κοίλῳ χωρίῳ ὄντας
[7, 26]	γῆς ἔστιν ἃ ἐδῄωσαν καὶ	ἐτείχισαν	ἰσθμῶδές τι χωρίον, ἵνα δὴ
[7, 7]	δ' αὐτῶν Ἐρασινίδης Κορίνθιος) καὶ	ξυνετείχισαν	τὸ λοιπὸν τοῖς Συρακοσίοις (μέχρι
[7, 10]	ἐπηρώτα ἀπεκρίνοντο, καὶ τὴν ἐπιστολὴν	ἀπέδοσαν.	ὁ δὲ γραμματεὺς ὁ τῆς
[7, 82]	τῆς ἀναγκαιοτάτης ἐνδείᾳ (διαίτης. καὶ	παρέδοσαν	οἱ πάντες σφᾶς αὐτοὺς ἑξακισχίλιοι,
[7, 23]	ἐσέπλεον, καὶ ταραχθεῖσαι περὶ ἀλλήλας	παρέδοσαν	τὴν νίκην τοῖς Ἀθηναίοις· ταύτας
[7, 87]	λιμῷ ἅμα καὶ δίψῃ ἐπιέζοντο	(ἐδίδοσαν	γὰρ αὐτῶν ἑκάστῳ ἐπὶ ὀκτὼ
[7, 32]	οὐδὲ πειράσειν· Ἀκραγαντῖνοι γὰρ οὐκ	ἐδίδοσαν	διὰ τῆς ἑαυτῶν ὁδόν. (πορευομένων
[7, 28]	τοῦτον τὸν χρόνον τῶν κατὰ	θάλασσαν	ἀντὶ τοῦ φόρου τοῖς ὑπηκόοις
[7, 23]	τῷ Πλημμυρίῳ Ἀθηναίων πρὸς τὴν	θάλασσαν	ἐπικαταβάντων καὶ τῇ ναυμαχίᾳ τὴν
[7, 80]	οἱ Συρακόσιοι (ἐτήρουν, πρὸς τὴν	θάλασσαν.	ἦν δὲ ἡ ξύμπασα ὁδὸς
[7, 12]	πειρᾶν καὶ ταῖς ναυσὶ κατὰ	(θάλασσαν.	καὶ δεινὸν μηδενὶ ὑμῶν δόξῃ
[7, 80]	ἕῳ ἀφικνοῦνται ὅμως πρὸς τὴν	θάλασσαν,	καὶ ἐσβάντες ἐς τὴν ὁδὸν
[7, 69]	ἦγε τὸν πεζὸν πρὸς τὴν	θάλασσαν	καὶ παρέταξεν ὡς ἐπὶ πλεῖστον
[7, 35]	ἰέναι, ἐπικαταβάντες ηὐλίσαντο πρὸς τὴν	θάλασσαν	καὶ τὴν ἐκβολὴν τοῦ Ὑλίου·
[7, 56]	καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ	θάλασσαν,	καλὸν σφίσιν ἐς τοὺς Ἕλληνας
[7, 2]	τὸν Τρωγίλον ἐπὶ τὴν ἑτέραν	θάλασσαν	λίθοι τε παραβεβλημένοι τῷ πλέονι
[7, 39]	ἀγορὰν τῶν πωλουμένων παρὰ τὴν	θάλασσαν	μεταστῆσαι κομίσαντας, καὶ ὅσα τις
[7, 30]	ἐπὶ τὸν Εὔριπον καὶ τὴν	θάλασσαν,	(οὗ αὐτοῖς τὰ πλοῖα ἃ
[7, 4]	τε ἤδη μᾶλλον τῷ κατὰ	θάλασσαν	πολέμῳ, ὁρῶν τὰ ἐκ τῆς
[7, 28]	θάσσων οὖσα, περὶ Σούνιον κατὰ	θάλασσαν	πολυτελὴς ἐγίγνετο· τῶν τε πάντων
[7, 12]	δόξῃ εἶναι ὅτι καὶ κατὰ	θάλασσαν.	τὸ γὰρ ναυτικὸν ἡμῶν, ὅπερ
[7, 2]	βραχύ τι τὸ πρὸς τὴν	θάλασσαν	(τοῦτο δ' ἔτι ᾠκοδόμουν) τῷ
[7, 25]	ξύλα ναυπηγήσιμα ἐν τῇ Καυλωνιάτιδι	κατέκαυσαν,	ἃ τοῖς Ἀθηναίοις ἑτοῖμα ἦν.
[7, 23]	ἕνδεκα μὲν ναῦς τῶν Συρακοσίων	κατέδυσαν,	καὶ τοὺς πολλοὺς τῶν ἀνθρώπων
[7, 40]	κρουσάμενοι πάλιν πρὸς τὴν πόλιν	ἔπλευσαν	καὶ εὐθὺς ἐκβάντες αὐτοῦ (ἄριστον
[7, 25]	ἕνδεκα νῆες πρὸς τὴν Ἰταλίαν	ἔπλευσαν,	πυνθανόμεναι πλοῖα τοῖς (Ἀθηναίοις γέμοντα
[7, 34]	τρισίν (ἦρχε δὲ αὐτῶν (Δίφιλος)	ἐπέπλευσαν	αὐτοῖς. καὶ οἱ Κορίνθιοι τὸ
[7, 23]	οἱ ἐξ αὐτῶν φεύγοντες ῥᾷον	(παρέπλευσαν.	αἱ γὰρ τῶν Συρακοσίων αἱ
[7, 33]	τριήρεις δύο καὶ ἀναλαβόντες ταῦτα	παρέπλευσαν	ἐς Θουρίαν. καὶ καταλαμβάνουσι νεωστὶ
[7, 1]	Τάραντος, ἐπεὶ ἐπεσκεύασαν τὰς ναῦς,	παρέπλευσαν	ἐς Λοκροὺς τοὺς Ἐπιζεφυρίους· καὶ
[7, 7]	νῆες καὶ Ἀμπρακιωτῶν καὶ Λευκαδίων	ἐσέπλευσαν	αἱ ὑπόλοιποι δώδεκα, λαθοῦσαι τὴν
[7, 87]	τινες Σικελιωτῶν ἢ (Ἰταλιω( τῶν	ξυνεστράτευσαν,	τοὺς ἄλλους ἀπέδοντο. ἐλήφθησαν δὲ
[7, 57]	Εὐβοίᾳ Ἑστίαιαν οἰκοῦντες (ἄποικοι ὄντες	ξυνεστράτευσαν.	τῶν δ' ἄλλων οἱ μὲν
[7, 1]	ὅπλα παρασχεῖν (τὰς γὰρ ναῦς	ἀνείλκυσαν	ἐν Ἱμέρᾳ) καὶ τοὺς Σελινουντίους
[7, 16]	αὐτῆς τὸν μὲν Νικίαν οὐ	παρέλυσαν	τῆς ἀρχῆς, ἀλλ' αὐτῷ, ἕως
[7, 42]	τὸ παρατείχισμα τῶν Συρακοσίων, ᾧ	ἐκώλυσαν	περιτειχίσαι σφᾶς τοὺς Ἀθηναίους, ἁπλοῦν
[7, 79]	δὲ κἀκεῖνοι σφῶν αὐτῶν τινὰς	(διεκώλυσαν.	καὶ μετὰ ταῦτα πάσῃ τῇ
[7, 40]	διενοήθησαν, τῶν ἐμβόλων τῇ παρασκευῇ	ἀνερρήγνυσαν	τὰς τῶν Ἀθηναίων ναῦς ἐπὶ
[7, 74]	εἰκὸς ἦν τοὺς Ἀθηναίους ἰέναι,	ἀπεφάργνυσαν	καὶ τῶν ῥείθρων καὶ (τῶν)
[7, 36]	οὐκ ἐν πολλῷ πολλαῖς ναυσὶν	οὖσαν,	πρὸς ἑαυτῶν ἔσεσθαι· ἀντιπρῴροις γὰρ
[7, 8]	τοῦτο καὶ ὁρῶν καθ' ἡμέραν	ἐπιδιδοῦσαν	τήν τε τῶν πολεμίων ἰσχὺν
[7, 80]	ἐνταῦθα φυλακήν τινα τῶν Συρακοσίων	ἀποτειχίζουσάν	τε καὶ ἀποσταυροῦσαν τὸν πόρον.
[7, 74]	ὥρμησαν, ἔδοξεν αὐτοῖς καὶ τὴν	ἐπιοῦσαν	ἡμέραν περιμεῖναι, ὅπως ξυσκευάσαιντο ὡς
[7, 10]	πόλεως παρελθὼν ἀνέγνω τοῖς Ἀθηναίοις	δηλοῦσαν	τοιάδε. ~Τὰ μὲν πρότερον πραχθέντα,
[7, 31]	ἐκ τῆς Λακωνικῆς τείχισιν, ὁλκάδα	ὁρμοῦσαν	ἐν Φειᾷ τῇ Ἠλείων εὑρών,
[7, 60]	καὶ οἱ ταξίαρχοι πρὸς τὴν	παροῦσαν	ἀπορίαν τῶν τε ἄλλων καὶ
[7, 29]	τῷ Δημοσθένει ὑστερήσαντας διὰ τὴν	παροῦσαν	ἀπορίαν τῶν χρημάτων οὐ βουλόμενοι
[7, 47]	γεγενημένην ξυμφορὰν καὶ πρὸς τὴν	παροῦσαν	ἐν τῷ στρατοπέδῳ κατὰ πάντα
[7, 80]	τῶν Συρακοσίων ἀποτειχίζουσάν τε καὶ	ἀποσταυροῦσαν	τὸν πόρον. καὶ βιασάμενοι αὐτὴν
[7, 25]	οἱ Ἀθηναῖοι, πύργους τε ξυλίνους	ἔχουσαν	καὶ παραφράγματα, ἔκ τε τῶν
[7, 61]	ταῖς ναυσίν, ἔστι τῳ (τὴν	ὑπάρχουσάν	που οἰκείαν πόλιν ἐπιδεῖν. ἀθυμεῖν
[7, 19]	χώρας τὰ περὶ τὸ πεδίον	ἐδῄωσαν,	ἔπειτα Δεκέλειαν ἐτείχιζον, κατὰ πόλεις
[7, 26]	τῆς Ἐπιδαύρου τι τῆς Λιμηρᾶς	ἐδῄωσαν,	ἔπειτα σχόντες ἐς τὰ καταντικρὺ
[7, 18]	τι καὶ Πρασιῶν καὶ ἄλλα	ἐδῄωσαν	καὶ ἐκ Πύλου ἅμα ἐλῃστεύοντο,
[7, 26]	τῆς τε γῆς ἔστιν ἃ	ἐδῄωσαν	καὶ ἐτείχισαν ἰσθμῶδές τι χωρίον,
[7, 68]	ἦλθον δουλωσόμενοι, ἐν ᾧ, εἰ	κατώρθωσαν,	ἀνδράσι μὲν ἂν τἄλγιστα προσέθεσαν,
[7, 71]	ἄλλος ἄλλῃ, ὅσοι μὴ μετέωροι	ἑάλωσαν,	κατενεχθέντες ἐξέπεσον ἐς τὸ στρατόπεδον·
[7, 34]	οὐδεμία ἐγένετο, οὐδ' ἄνδρες οὐδετέρων	ἑάλωσαν·	οἱ μὲν γὰρ Κορίνθιοι καὶ
[7, 83]	ἑτοῖμος ὑπὲρ Ἀθηναίων ξυμβῆναι, ὅσα	ἀνήλωσαν	χρήματα Συρακόσιοι ἐς τὸν πόλεμον,
[7, 81]	ἥ τε ἡμέρα ἐγένετο καὶ	ἔγνωσαν	τοὺς Ἀθηναίους ἀπεληλυθότας, ἐν αἰτίᾳ
[7, 60]	τειχῶν ὑποκατέβησαν καὶ τὰς ναῦς	ἐπλήρωσαν	πάσας, ἀναγκάσαντες ἐσβαίνειν ὅστις καὶ
[7, 25]	ὅμως δ' αὖθις οἱ Συρακόσιοι	(ἐσταύρωσαν.	πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα πρὸς
[7, 53]	τὰς ναῦς τὰς μὲν πολλὰς	διέσωσάν	τε καὶ ξυνήγαγον κατὰ τὸ
[7, 65]	τῆς νεὼς ἄνω ἐπὶ πολὺ	κατεβύρσωσαν,	ὅπως ἂν ἀπολισθάνοι καὶ μὴ
[7, 69]	αὐτῇ ἀνεπιτάκτου πᾶσιν ἐς τὴν	δίαιταν	ἐξουσίας, ἄλλα τε λέγων ὅσα
[7, 74]	ὅσα περὶ τὸ σῶμα ἐς	δίαιταν	ὑπῆρχεν (ἐπιτήδεια ἀφορμᾶσθαι. Συρακόσιοι δὲ
[7, 77]	προπέπεμπται δ' ὡς αὐτούς, καὶ	ἀπαντᾶν	εἰρημένον καὶ σιτία ἄλλα κομίζειν.
[7, 1]	καὶ τοὺς Σελινουντίους πέμψαντες ἐκέλευον	ἀπαντᾶν	πανστρατιᾷ (ἔς τι χωρίον. πέμψειν
[7, 50]	τοῦ στρατοπέδου πᾶσι, καὶ παρασκευάσασθαι	ὅταν	τις σημήνῃ. (καὶ μελλόντων αὐτῶν,
[7, 43]	οἱ Ἀθηναῖοι ἐντυχόντες ἀμυνομένους προθύμως	ἔτρεψαν.	καὶ αὐτοὶ μὲν εὐθὺς ἐχώρουν
[7, 6]	Ἀθηναίων, ὅπερ κατ' αὐτοὺς ἦν,	ἔτρεψαν·	καὶ δι' αὐτὸ καὶ τὸ
[7, 23]	τοῖς Ἀθηναίοις· ταύτας τε γὰρ	ἔτρεψαν	καὶ ὑφ' (ὧν τὸ πρῶτον
[7, 43]	πρῶτοι αὐτοῖς ἀντέσχον καὶ προσβαλόντες	ἔτρεψάν	τε καὶ ἐς φυγὴν κατέστησαν.
[7, 71]	ἐπὶ πολὺ ἀντισχούσης τῆς ναυμαχίας	ἔτρεψάν	τε τοὺς Ἀθηναίους καὶ ἐπικείμενοι
[7, 40]	ἐπιχειρῶσιν. ~καὶ οἱ μὲν πεισθέντες	ἔπεμψαν	ἄγγελον, καὶ ἡ ἀγορὰ παρεσκευάσθη,
[7, 25]	ἀκροβολισμοῖς καὶ πείραις παντοίαις ἐχρῶντο.	(Ἔπεμψαν	δὲ καὶ ἐς τὰς πόλεις
[7, 33]	δὲ ἀκοντισταὶ καὶ τοξόται τριακόσιοι.	ἔπεμψαν	δὲ καὶ οἱ Γελῷοι ναυτικόν
[7, 19]	καὶ ἄρχοντα Ἀλέξαρχον Κορίνθιον προστάξαντες	ἀπέπεμψαν.	ἀπέστειλαν δὲ καὶ Σικυώνιοι διακοσίους
[7, 3]	τε ἐποιοῦντο καὶ οὐδὲν ἀποκρινάμενοι	ἀπέπεμψαν.	καὶ μετὰ τοῦτο ἀντιπαρεσκευάζοντο (ἀλλήλοις
[7, 42]	ἂν ἦσαν, ὥστε μηδ' εἰ	μετέπεμψαν	ἔτι ὁμοίως ἂν αὐτοὺς ὠφελεῖν)
[7, 42]	Γύλιππος ἀφικόμενος, ἣν οὐδ' ἂν	μετέπεμψαν	οἱ Συρακόσιοι, εἰ ἐκεῖνος εὐθὺς
[7, 29]	ἄρτι ἔτυχον οἱ παῖδες ἐσεληλυθότες,	κατέκοψαν	πάντας· καὶ ξυμφορὰ τῇ πόλει
[7, 81]	καὶ ἔγνωσαν τοὺς Ἀθηναίους ἀπεληλυθότας,	ἐν	αἰτίᾳ τε οἱ πολλοὶ τὸν
[7, 11]	μὲν πρότερον πραχθέντα, ὦ Ἀθηναῖοι,	ἐν	ἄλλαις πολλαῖς ἐπιστολαῖς ἴστε· νῦν
[7, 36]	καὶ ἔβλαπτε μάλιστα τοὺς Ἀθηναίους	ἐν	ἁπάσαις ταῖς ναυμαχίαις, οὐκ οὔσης
[7, 1]	τὴν Σικελίαν διακινδυνεύσωσιν ἐσπλεῦσαι, εἴτ'	ἐν	ἀριστερᾷ ἐς Ἱμέραν πρῶτον πλεύσαντες
[7, 16]	καὶ Εὐθύδημον, ὅπως μὴ μόνος	ἐν	ἀσθενείᾳ ταλαιπωροίη, στρατιὰν δὲ ἄλλην
[7, 43]	ὑπεχώρησαν. προϊόντων δὲ τῶν Ἀθηναίων	ἐν	ἀταξίᾳ μᾶλλον ἤδη ὡς κεκρατηκότων
[7, 42]	τῆς ἀναβάσεως καὶ αὖθις τοῦ	ἐν	αὐταῖς στρατοπέδου, ῥᾳδίως ἂν αὐτὸ
[7, 69]	τῆς ἐλευθερωτάτης ὑπομιμνῄσκων καὶ τῆς	ἐν	αὐτῇ ἀνεπιτάκτου πᾶσιν ἐς τὴν
[7, 4]	ναῦς ἐξετείχισε τρία φρούρια· καὶ	ἐν	αὐτοῖς τά τε σκεύη τὰ
[7, 3]	Λάβδαλον αἱρεῖ, καὶ ὅσους ἔλαβεν	ἐν	αὐτῷ πάντας ἀπέκτεινεν· ἦν δὲ
[7, 36]	ἂν αὐτοὶ χρήσασθαι· πλεῖστον γὰρ	ἐν	αὐτῷ σχήσειν· τὴν γὰρ ἀνάκρουσιν
[7, 75]	ἤδη, τὰ δὲ περὶ τῶν	ἐν	ἀφανεῖ δεδιότας μὴ πάθωσιν. (κατήφειά
[7, 87]	χαλεπῶς τοὺς πρώτους χρόνους μετεχείρισαν.	ἐν	γὰρ κοίλῳ χωρίῳ ὄντας καὶ
[7, 78]	μετὰ σφῶν αὐτῶν φέρεσθαι αὐτόθεν·	ἐν	γὰρ τῷ πρόσθεν ἐπὶ πολλὰ
[7, 18]	σπονδὰς προτέρους λελυκέναι ἡγοῦντο αὐτούς·	ἐν	γὰρ τῷ προτέρῳ πολέμῳ σφέτερον
[7, 50]	μὲν Σικανὸς ἁμαρτὼν τοῦ Ἀκράγαντος	(ἐν	Γέλᾳ γὰρ ὄντος αὐτοῦ ἔτι
[7, 27]	χώραν φυλασσόντων, οἱ μὲν ἀπεχωλοῦντο	ἐν	γῇ ἀποκρότῳ τε καὶ ξυνεχῶς
[7, 44]	καθ' ἑαυτὸν ἕκαστος μόλις οἶδεν·	ἐν	δὲ νυκτομαχίᾳ, ἣ μόνη δὴ
[7, 62]	ἐπιστήμης τῇ βαρύτητι τῶν νεῶν,	ἐν	δὲ τῇ ἐνθάδε ἠναγκασμένῃ ἀπὸ
[7, 21]	τὸν Χαρικλέα τοὺς Ἀργείους παραλαβεῖν.	~Ἐν	δὲ τῇ Σικελίᾳ ὑπὸ τοὺς
[7, 20]	τὰς τριήρεις τὸν νοῦν ἔχωσιν.	~Ἐν	δὲ τούτῳ καὶ οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 9]	ἢ δι' ἑκουσίων κινδύνων ἐπεμέλετο.	~Ἐν	δὲ τῷ αὐτῷ θέρει τελευτῶντι
[7, 48]	ἔφη, οἳ νῦν βοῶσιν ὡς	ἐν	δεινοῖς ὄντες, ἐκεῖσε ἀφικομένους τἀναντία
[7, 8]	μάλιστα δὲ καὶ τότε, νομίζων	ἐν	δεινοῖς τε εἶναι καί, εἰ
[7, 1]	στρατιᾷ ἀφικομένους ἐσελθεῖν, ἐβουλεύοντο εἴτ'	ἐν	δεξιᾷ λαβόντες τὴν Σικελίαν διακινδυνεύσωσιν
[7, 70]	νεῶν (πλεῖσται γὰρ δὴ αὗται	ἐν	ἐλαχίστῳ ἐναυμάχησαν· βραχὺ γὰρ ἀπέλιπον
[7, 46]	αὖθις, ἄξων στρατιὰν ἔτι, ὡς	ἐν	ἐλπίδι ὢν καὶ τὰ τείχη
[7, 25]	τε ἄλλα (αὖ) δηλώσοντας ὅτι	ἐν	ἐλπίσιν εἰσὶ καὶ ἀξιώσοντας ξυμβοηθεῖν
[7, 25]	τά τε σφέτερα φράσουσιν ὅτι	ἐν	ἐλπίσιν εἰσὶ καὶ τὸν ἐκεῖ
[7, 64]	δὲ ἐκεῖ ὑπὸ Λακεδαιμονίοις. ὥστε	ἐν	ἑνὶ τῷδε ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἀγῶνι
[7, 30]	προσέκειτο, προεκθέοντές τε καὶ ξυστρεφόμενοι	ἐν	ἐπιχωρίῳ τάξει τὴν φυλακὴν ἐποιοῦντο,
[7, 57]	εἶχον, καὶ ἔτι Ἑστιαιῆς οἱ	ἐν	Εὐβοίᾳ Ἑστίαιαν οἰκοῦντες (ἄποικοι ὄντες
[7, 86]	διὰ τὸ τοιοῦτο ταραχὴν σφίσιν	ἐν	εὐπραγίᾳ ποιήσῃ, ἄλλοι δέ, καὶ
[7, 49]	ἐστι, τοὺς ἀγῶνας ποιήσονται, ἀλλ'	ἐν	εὐρυχωρίᾳ, ἐν ᾗ τά τε
[7, 47]	ὥρας τοῦ ἐνιαυτοῦ ταύτης οὔσης	ἐν	ᾗ ἀσθενοῦσιν ἄνθρωποι μάλιστα, καὶ
[7, 31]	ἐν Φειᾷ τῇ Ἠλείων εὑρών,	ἐν	ᾗ οἱ Κορίνθιοι ὁπλῖται ἐς
[7, 49]	ἀγῶνας ποιήσονται, ἀλλ' ἐν εὐρυχωρίᾳ,	ἐν	ᾗ τά τε τῆς ἐμπειρίας
[7, 15]	καὶ γὰρ ὅτ' ἐρρώμην πολλὰ	ἐν	ἡγεμονίαις ὑμᾶς εὖ ἐποίησα. ὅτι
[7, 1]	παρασχεῖν (τὰς γὰρ ναῦς ἀνείλκυσαν	ἐν	Ἱμέρᾳ) καὶ τοὺς Σελινουντίους πέμψαντες
[7, 42]	εὐθὺς προσέκειτο ταῖς Συρακούσαις, ἀλλ'	ἐν	Κατάνῃ διεχείμαζεν, ὑπερώφθη τε καὶ
[7, 84]	τε τοὺς πολλοὺς ἀσμένους καὶ	ἐν	κοίλῳ ὄντι τῷ ποταμῷ ἐν
[7, 1]	ὁ Νικίας ὅμως πυνθανόμενος αὐτοὺς	ἐν	Λακροῖς εἶναι ἀπέστειλεν. φθάσαντες δὲ
[7, 76]	Νικίας τὸ στράτευμα ἀθυμοῦν καὶ	ἐν	μεγάλῃ μεταβολῇ ὄν, ἐπιπαριὼν ὡς
[7, 71]	βοή, νικῶντες κρατούμενοι, ἄλλα ὅσα	ἐν	μεγάλῳ κινδύνῳ μέγα στρατόπεδον πολυειδῆ
[7, 58]	μέγεθός τε πόλεως καὶ ὅτι	ἐν	μεγίστῳ κινδύνῳ ἦσαν. ~καὶ αἱ
[7, 44]	ἑτέρων ὅτῳ τρόπῳ ἕκαστα ξυνηνέχθη.	ἐν	μὲν γὰρ ἡμέρᾳ σαφέστερα μέν,
[7, 34]	Σικελίαν κομιδῆς ἀνθώρμουν πρὸς τὰς	ἐν	Ναυπάκτῳ ναῦς, παρασκευασάμενοι ὡς ἐπὶ
[7, 43]	καὶ ἀδοκήτου τοῦ τολμήματος σφίσιν	ἐν	νυκτὶ γενομένου προσέβαλόν τε τοῖς
[7, 80]	δείματα ἐγγίγνεσθαι, ἄλλως τε καὶ	ἐν	νυκτί τε καὶ διὰ πολεμίας
[7, 11]	ἐπέμφθημεν καὶ τὰ τείχη οἰκοδομησαμένων	ἐν	οἷσπερ νῦν ἐσμέν, ἦλθε Γύλιππος
[7, 67]	ὅτι οὐκ ἴσαις ναυμαχήσει, πεφόβηται·	ἐν	ὀλίγῳ γὰρ πολλαὶ ἀργότεραι μὲν
[7, 70]	(ἠπείγετο πρῶτος φαίνεσθαι. ξυμπεσουσῶν δὲ	ἐν	ὀλίγῳ πολλῶν νεῶν (πλεῖσται γὰρ
[7, 3]	ἑτοῖμος εἶναι (σπένδεσθαι. οἱ δ'	ἐν	ὀλιγωρίᾳ τε ἐποιοῦντο καὶ οὐδὲν
[7, 17]	ποιήσασθαι, πολλῷ μᾶλλον ἐπέρρωντο, καὶ	ἐν	ὁλκάσι παρεσκευάζοντο αὐτοί τε ἀποστελοῦντες
[7, 55]	ναῦς ἐπελθούσας) οἱ μὲν Ἀθηναῖοι	ἐν	παντὶ δὴ ἀθυμίας ἦσαν καὶ
[7, 49]	ἐκείνους βλάψουσι, ταῖς τε ναυσὶν	ἐν	πελάγει καὶ οὐκ ἐν στενοχωρίᾳ,
[7, 62]	ὄχλος, ᾧ ναυμαχίαν μὲν ποιούμενοι	ἐν	πελάγει οὐκ ἂν ἐχρώμεθα διὰ
[7, 48]	χρήμασι γὰρ αὐτοὺς ξενοτροφοῦντας καὶ	ἐν	περιπολίοις ἅμα ἀναλίσκοντας καὶ ναυτικὸν
[7, 78]	παραπλήσια λέγων. (τὸ δὲ ἐχώρει	ἐν	πλαισίῳ τεταγμένον, πρῶτον μὲν ἡγούμενον
[7, 80]	ἤδη, καὶ κατατετραυματισμένοι ἦσαν πολλοὶ	ἐν	πολλαῖς προσβολαῖς τῶν πολεμίων γεγενημέναις,
[7, 44]	φυγὴν κατέστησαν. ~Καὶ ἐνταῦθα ἤδη	ἐν	πολλῇ ταραχῇ καὶ ἀπορίᾳ ἐγίγνοντο
[7, 81]	κυκλοῦταί τε ὑπ' αὐτῶν καὶ	ἐν	πολλῷ θορύβῳ αὐτός τε καὶ
[7, 36]	τῷ μεγάλῳ λιμένι ναυμαχίαν, οὐκ	ἐν	πολλῷ πολλαῖς ναυσὶν οὖσαν, πρὸς
[7, 81]	Δημοσθένης ἐτύγχανέ τε τὰ πλείω	ἐν	πόνῳ ξυνεχεστέρῳ ὢν διὰ τὸ
[7, 43]	ἦν ἐπὶ τῶν Ἐπιπολῶν τρία	ἐν	προτειχίσμασιν, ἓν μὲν τῶν Συρακοσίων,
[7, 71]	τε ἐπεπόνθεσαν καὶ ἔδρασαν αὐτοὶ	ἐν	Πύλῳ· διαφθαρεισῶν γὰρ τῶν νεῶν
[7, 44]	ἑώρων δὲ οὕτως ἀλλήλους ὡς	ἐν	σελήνῃ εἰκὸς τὴν μὲν ὄψιν
[7, 15]	ὡς τῶν πολεμίων τὰ μὲν	ἐν	Σικελίᾳ δι' ὀλίγου ποριουμένων, τὰ
[7, 77]	καὶ ἄλλη οὐδεμία ὑμᾶς τῶν	ἐν	Σικελίᾳ οὔτ' ἂν ἐπιόντας δέξαιτο
[7, 12]	ἄλλην στρατιάν, καὶ ἐς τὰς	ἐν	Σικελίᾳ πόλεις Γύλιππος οἴχεται, τὰς
[7, 11]	τε Πελοποννήσου καὶ ἀπὸ τῶν	ἐν	Σικελίᾳ πόλεων ἔστιν ὧν. καὶ
[7, 58]	καὶ Ἑλληνικὰ μὲν ἔθνη τῶν	ἐν	Σικελίᾳ τοσάδε, Δωριῆς τε καὶ
[7, 18]	τε ἐς Πλάταιαν ἦλθον Θηβαῖοι	ἐν	σπονδαῖς, καὶ εἰρημένον ἐν ταῖς
[7, 44]	ὁπλῖται δὲ ἀμφοτέρων οὐκ ὀλίγοι	ἐν	στενοχωρίᾳ (ἀνεστρέφοντο. καὶ τῶν Ἀθηναίων
[7, 49]	ναυσὶν ἐν πελάγει καὶ οὐκ	ἐν	στενοχωρίᾳ, ἣ πρὸς τῶν πολεμίων
[7, 36]	δὲ Ἀθηναίοις οὐκ ἔσεσθαι σφῶν	ἐν	στενοχωρίᾳ οὔτε περίπλουν οὔτε διέκπλουν,
[7, 67]	σφαλοῦσί τε τὰς ναῦς καὶ	ἐν	σφίσιν αὐτοῖς πάντες οὐκ ἐν
[7, 84]	ἐν κοίλῳ ὄντι τῷ ποταμῷ	ἐν	σφίσιν αὐτοῖς ταρασσομένους. (οἵ τε
[7, 85]	(Σικελικῷ) πολέμῳ τούτῳ ἐγένετο. καὶ	ἐν	ταῖς ἄλλαις προσβολαῖς ταῖς κατὰ
[7, 46]	Ἀθηναίων αἱρήσειν βίᾳ, ἐπειδὴ τὰ	ἐν	ταῖς Ἐπιπολαῖς οὕτω ξυνέβη. ~Οἱ
[7, 87]	ἀρετὴν νενομισμένην ἐπιτήδευσιν. ~Τοὺς δ'	ἐν	ταῖς λιθοτομίαις οἱ Συρακόσιοι χαλεπῶς
[7, 64]	τε καὶ ξύμπαντες ὅτι οἱ	ἐν	ταῖς ναυσὶν ὑμῶν νῦν ἐσόμενοι
[7, 69]	ἐδύνατο, ὅπως ὅτι μεγίστη (τοῖς	ἐν	ταῖς ναυσὶν ὠφελία ἐς τὸ
[7, 18]	τῇ Σικελίᾳ ἅμα ὡς ἀποπέμψοντες	ἐν	ταῖς ὁλκάσιν ἐπικουρίαν αὐτοί τε
[7, 50]	ἐκ τῆς Πελοποννήσου τοῦ ἦρος	ἐν	ταῖς ὁλκάσιν ὁπλίτας ἀποσταλέντας, (ἀφικομένους
[7, 34]	τὸν αὐτὸν χρόνον τοῦτον οἱ	ἐν	ταῖς πέντε καὶ εἴκοσι ναυσίν,
[7, 18]	Θηβαῖοι ἐν σπονδαῖς, καὶ εἰρημένον	ἐν	ταῖς πρότερον ξυνθήκαις ὅπλα μὴ
[7, 49]	τοσαῦτα λέγων ἰσχυρίζετο, αἰσθόμενος τὰ	ἐν	ταῖς Συρακούσαις ἀκριβῶς καὶ τὴν
[7, 48]	καὶ ἦν γάρ τι καὶ	ἐν	ταῖς Συρακούσαις βουλόμενον τοῖς Ἀθηναίοις
[7, 78]	πῃ ὁρῴη διεσπασμένον καὶ μὴ	ἐν	τάξει χωροῦν ξυνάγων καὶ καθιστάς,
[7, 73]	πόλεμον ποιεῖσθαι, ἐσηγεῖται ἐλθὼν τοῖς	ἐν	τέλει οὖσιν ὡς οὐ χρεὼν
[7, 75]	ἡ πόλις κινδυνεύοντες, ἀλλὰ καὶ	ἐν	τῇ ἀπολείψει τοῦ στρατοπέδου ξυνέβαινε
[7, 19]	Ἀθηναίων πόλεως. καὶ οἱ μὲν	ἐν	τῇ Ἀττικῇ Πελοποννήσιοι καὶ οἱ
[7, 34]	Ἀθηναῖοι ἔστησαν τροπαῖον καὶ αὐτοὶ	ἐν	τῇ Ἀχαΐᾳ ὡς νικήσαντες, ἀπέχον
[7, 30]	τοῖς πλοίοις, ὡς ἑώρων τὰ	ἐν	τῇ γῇ, ὁρμισάντων ἔξω τοξεύματος
[7, 73]	πρὸς πόσιν τετράφθαι τοὺς πολλοὺς	ἐν	τῇ ἑορτῇ, καὶ πάντα μᾶλλον
[7, 30]	ἤγαγεν ὥρμει. καὶ ἀποκτείνουσιν αὐτῶν	ἐν	τῇ ἐσβάσει τοὺς πλείστους οὔτε
[7, 38]	τῶν νεῶν ἀντὶ λιμένος κλῃστοῦ	ἐν	τῇ θαλάσσῃ ἐπεπήγει. (διαλειπούσας δὲ
[7, 25]	πρὸ τῶν παλαιῶν νεωσοίκων κατέπηξαν	ἐν	τῇ θαλάσσῃ, ὅπως αὐτοῖς αἱ
[7, 33]	φίλους τοῖς Ἀθηναίοις νομίζειν, περιέμενον	ἐν	τῇ Θουρίᾳ καὶ ἔπρασσον ταῦτα.
[7, 25]	πολλὰ διέφθειραν καὶ ξύλα ναυπηγήσιμα	ἐν	τῇ Καυλωνιάτιδι κατέκαυσαν, ἃ τοῖς
[7, 6]	(ἔληγον. καὶ προσβαλόντες οἱ ἱππῆς	ἐν	τῇ μάχῃ τῷ εὐωνύμῳ κέρᾳ
[7, 17]	τὰς ὁλκάδας αὐτῶν ἧσσον οἱ	ἐν	τῇ Ναυπάκτῳ Ἀθηναῖοι κωλύοιεν ἀπαίρειν,
[7, 31]	αὐτοὶ εἶχον ξυμπέμπουσι πρὸς τὰς	ἐν	τῇ Ναυπάκτῳ· αὐτοὶ δὲ τὰ
[7, 19]	τοῦ χειμῶνος πληρωθεῖσαι ἀνθώρμουν ταῖς	ἐν	τῇ Ναυπάκτῳ εἴκοσιν Ἀττικαῖς, ἕωσπερ
[7, 36]	καὶ οἱ Κορίνθιοι πρὸς τὰς	ἐν	τῇ Ναυπάκτῳ ναῦς ἐπισκευασάμενοι πρῴραθεν
[7, 17]	ναυμαχίας τε ἀποπειράσωσι πρὸς τὴν	ἐν	τῇ Ναυπάκτῳ φυλακήν, καὶ τὰς
[7, 71]	Λακεδαιμονίοις προσαπώλλυντο αὐτοῖς καὶ οἱ	ἐν	τῇ νήσῳ ἄνδρες διαβεβηκότες, καὶ
[7, 86]	αὐτοῖς εἶναι, Δημοσθένη, διὰ τὰ	ἐν	τῇ νήσῳ καὶ Πύλῳ, τὸν
[7, 73]	οἱ Ἀθηναῖοι καθ' ἡσυχίαν προφθάσωσιν	ἐν	τῇ νυκτὶ διελθόντες τὰ χαλεπώτατα
[7, 80]	καύσαντες οὖν πυρὰ πολλὰ ἐχώρουν	ἐν	τῇ νυκτί. καὶ αὐτοῖς, οἷον
[7, 2]	δὲ Ἰέτας τότε τι τεῖχος	ἐν	τῇ παρόδῳ τῶν Σικελῶν ἑλὼν
[7, 19]	οἱ ξύμμαχοι ἐτείχιζον, οἱ δ'	ἐν	τῇ Πελοποννήσῳ ἀπέστελλον περὶ τὸν
[7, 30]	διεφθάρησαν. μέρος δέ τι καὶ	ἐν	τῇ πόλει αὐτῇ δι' ἁρπαγὴν
[7, 39]	ναυτικοῦ ἄρχοντας, πέμψαντας ὡς τοὺς	ἐν	τῇ πόλει ἐπιμελομένους, κελεύειν ὅτι
[7, 34]	ὁρμίζονται κατὰ Ἐρινεὸν τῆς Ἀχαΐας	ἐν	τῇ Ῥυπικῇ. (καὶ αὐτοῖς τοῦ
[7, 18]	ἐς τὸν ἐπιτειχισμόν, καὶ τοῖς	ἐν	τῇ Σικελίᾳ ἅμα ὡς ἀποπέμψοντες
[7, 17]	οἱ πρέσβεις ἧκον καὶ τὰ	ἐν	τῇ Σικελίᾳ βελτίω ἤγγελλον, νομίσαντες
[7, 25]	αὐτῶν, διαπεπολεμησόμενον. καὶ οἱ μὲν	ἐν	τῇ Σικελίᾳ ταῦτα ἔπρασσον. ~Ὁ
[7, 47]	ὠφελιμώτερον ἔφη εἶναι πρὸς τοὺς	ἐν	τῇ χώρᾳ σφῶν ἐπιτειχίζοντας τὸν
[7, 57]	Ἰταλιωτῶν δὲ Θούριοι καὶ Μεταπόντιοι	ἐν	τοιαύταις ἀνάγκαις τότε στασιωτικῶν καιρῶν
[7, 40]	πολὺ δ' ἔτι μείζω οἱ	ἐν	τοῖς λεπτοῖς πλοίοις περιπλέοντες τῶν
[7, 69]	ἀνάγεσθαι, καὶ νομίσας, ὅπερ πάσχουσιν	ἐν	τοῖς μεγάλοις ἀγῶσι, πάντα τε
[7, 64]	τάδε ὑπομιμνῄσκω, ὅτι οὔτε ναῦς	ἐν	τοῖς νεωσοίκοις ἄλλας ὁμοίας ταῖσδε
[7, 30]	οὔτε ἐπισταμένους νεῖν τῶν τε	ἐν	τοῖς πλοίοις, ὡς ἑώρων τὰ
[7, 61]	ξυμμάχων, ξυστρατευόμενοι αἰεί, μνήσθητε τῶν	ἐν	τοῖς πολέμοις παραλόγων, καὶ τὸ
[7, 19]	Ἡγήσανδρος (Θεσπιεύς. οὗτοι μὲν οὖν	ἐν	τοῖς πρῶτοι ὁρμήσαντες ἀπὸ τοῦ
[7, 24]	(ἀνειλκυσμέναι τρεῖς. μέγιστόν τε καὶ	ἐν	τοῖς πρῶτον ἐκάκωσε τὸ στράτευμα
[7, 27]	πολλὰ ἔβλαπτε τοὺς Ἀθηναίους, καὶ	ἐν	τοῖς πρῶτον χρημάτων τ' ὀλέθρῳ
[7, 33]	μὲν Συρακόσιοι, ὡς αὐτοῖς τὸ	ἐν	τοῖς Σικελοῖς πάθος ἐγένετο, ἐπέσχον
[7, 43]	πρὸς τὰς Ἐπιπολάς, Νικίας δὲ	ἐν	τοῖς τείχεσιν ὑπελέλειπτο. (καὶ ἐπειδὴ
[7, 71]	ἴσα τῇ δόξῃ περιδεῶς ξυναπονεύοντες	ἐν	τοῖς χαλεπώτατα διῆγον· αἰεὶ γὰρ
[7, 23]	τὸν ἔσπλουν, οἱ δὲ κωλύειν.	~ἐν	τούτῳ δ' ὁ Γύλιππος τῶν
[7, 81]	ταύτῃ γὰρ οἱ ἡγεμόνες ἐκέλευον.	~Ἐν	τούτῳ δ' οἱ Συρακόσιοι καὶ
[7, 42]	ἐπιθησόμενοι κατ' ἀμφότερα παρεσκευάζοντο αὖθις,	ἐν	τούτῳ δὲ Δημοσθένης καὶ Εὐρυμέδων
[7, 30]	φυλακὴν ἐποιοῦντο, καὶ ὀλίγοι αὐτῶν	ἐν	τούτῳ διεφθάρησαν. μέρος δέ τι
[7, 47]	~Οἱ δὲ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ	ἐν	τούτῳ ἐβουλεύοντο πρός τε τὴν
[7, 23]	δὲ τὰ δύο τειχίσματα ἡλίσκετο,	ἐν	τούτῳ καὶ οἱ Συρακόσιοι ἐτύγχανον
[7, 50]	δὲ Γύλιππος καὶ ὁ Σικανὸς	ἐν	τούτῳ παρῆσαν ἐς τὰς Συρακούσας,
[7, 78]	ἄφθονον ἦν. οἱ δὲ Συρακόσιοι	ἐν	τούτῳ προελθόντες (τὴν δίοδον τὴν
[7, 36]	τῆς Ῥηγίνης. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι	ἐν	τούτῳ πυνθανόμενοι αὐτῶν τὸν ἐπίπλουν
[7, 33]	τε ὡς προθυμότατα καί, ἐπειδήπερ	ἐν	τούτῳ τύχης εἰσί, τοὺς αὐτοὺς
[7, 8]	μάλιστα τὴν αὑτοῦ γνώμην μηδὲν	ἐν	τῷ ἀγγέλῳ ἀφανισθεῖσαν μαθόντας τοὺς
[7, 42]	μὲν Συρακοσίοις καὶ ξυμμάχοις κατάπληξις	ἐν	τῷ αὐτίκα οὐκ ὀλίγη ἐγένετο,
[7, 49]	οὐδενὶ τρόπῳ οἱ ἔφη ἀρέσκειν	ἐν	τῷ αὐτῷ ἔτι μένειν, ἀλλ'
[7, 27]	γένους ἐς τὰς Ἀθήνας πελτασταὶ	ἐν	τῷ αὐτῷ θέρει τούτῳ τριακόσιοι
[7, 87]	τε ποιούντων αὐτῶν διὰ στενοχωρίαν	ἐν	τῷ αὐτῷ καὶ προσέτι τῶν
[7, 77]	καὶ ἐς τὰ ἄλλα, νῦν	ἐν	τῷ αὐτῷ κινδύνῳ τοῖς φαυλοτάτοις
[7, 71]	διέφευγον ἢ ἀπώλλυντο. ἦν τε	ἐν	τῷ αὐτῷ στρατεύματι τῶν Ἀθηναίων,
[7, 63]	τοῖς δὲ ναύταις παραινῶ καὶ	ἐν	τῷ αὐτῷ τῷδε καὶ δέομαι
[7, 67]	ἐν σφίσιν αὐτοῖς πάντες οὐκ	ἐν	τῷ ἑαυτῶν τρόπῳ (κινούμενοι ταράξονται;
[7, 58]	μετ' αὐτούς, ἔπειτα Ἀκραγαντίνων (ἡσυχαζόντων	ἐν	τῷ ἐπ' ἐκεῖνα ἱδρυμένοι Σελινούντιοι.
[7, 71]	καὶ τὴν γνώμην μᾶλλον τῶν	ἐν	τῷ ἔργῳ ἐδουλοῦντο· ἄλλοι δὲ
[7, 77]	ἔτι βέβαιοι εἰσίν) ἤδη νομίζετε	ἐν	τῷ ἐχυρῷ εἶναι. προπέπεμπται δ'
[7, 27]	πρῶτον ὑπὸ πάσης τῆς στρατιᾶς	ἐν	τῷ θέρει τούτῳ τειχισθεῖσα, ὕστερον
[7, 52]	πρῶτον τῶν Ἀθηναίων ἀπολαμβάνουσι κἀκεῖνον	ἐν	τῷ κοίλῳ καὶ μυχῷ τοῦ
[7, 23]	ὑφ' (ὧν τὸ πρῶτον ἐνικῶντο	ἐν	τῷ λιμένι. καὶ ἕνδεκα μὲν
[7, 25]	καὶ περὶ τῶν σταυρῶν ἀκροβολισμὸς	ἐν	τῷ λιμένι, οὓς οἱ Συρακόσιοι
[7, 22]	καὶ τριάκοντα τῶν Συρακοσίων τὰς	ἐν	τῷ μεγάλῳ λιμένι ἐναυμάχουν, ταῖς
[7, 36]	οὐκ ἔλασσον σχήσειν, καὶ τὴν	ἐν	τῷ μεγάλῳ λιμένι ναυμαχίαν, οὐκ
[7, 23]	ἐξεκομίζοντο· τῶν γὰρ Συρακοσίων ταῖς	ἐν	τῷ μεγάλῳ λιμένι ναυσὶ κρατούντων
[7, 23]	ἀνελκύσαντες τῶν Συρακοσίων καὶ τροπαῖον	ἐν	τῷ νησιδίῳ στήσαντες τῷ πρὸ
[7, 4]	μὴ κακουργήσοντες ἐξίοιεν, ἐπὶ (τῇ	ἐν	τῷ Ὀλυμπιείῳ πολίχνῃ ἐτετάχατο. ἐπυνθάνετο
[7, 29]	αὐτοὺς Διειτρέφει, καὶ εἰπόντες ἅμα	ἐν	τῷ παράπλῳ (ἐπορεύοντο γὰρ δι'
[7, 50]	καὶ τοῦ πλοῦ ἡγεμόνας, καὶ	ἐν	τῷ παράπλῳ Εὐεσπερίταις πολιορκουμένοις ὑπὸ
[7, 71]	ὅπῃ σωθήσονται διεσκόπουν. ἦν τε	ἐν	τῷ παραυτίκα οὐδεμιᾶς δὴ τῶν
[7, 75]	πολλῶν κούφισιν, οὐδ' ὣς ῥᾳδία	ἐν	τῷ παρόντι ἐδοξάζετο, ἄλλως τε
[7, 73]	πείθεσθαι αὐτοὺς ἢ ὅπλα λαβόντας	ἐν	τῷ (παρόντι ἐξελθεῖν. ὡς δὲ
[7, 42]	καὶ γιγνώσκων ὅτι καὶ αὐτὸς	ἐν	τῷ παρόντι τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ
[7, 79]	πέντε ἢ ἓξ σταδίους ἀνεπαύοντο	ἐν	τῷ πεδίῳ· ἀνεχώρησαν δὲ καὶ
[7, 23]	τούτῳ δ' ὁ Γύλιππος τῶν	ἐν	τῷ Πλημμυρίῳ Ἀθηναίων πρὸς τὴν
[7, 4]	ἱππέων τοῖς Συρακοσίοις διὰ τοὺς	ἐν	τῷ Πλημμυρίῳ, ἵνα μὴ κακουργήσοντες
[7, 22]	τὴν πεζὴν αὐτὸς μὲν τοῖς	ἐν	τῷ Πλημμυρίῳ τείχεσι κατὰ γῆν
[7, 24]	ναυμαχίαν οὕτως ἐπεπράγεσαν, τὰ δ'	ἐν	τῷ Πλημμυρίῳ τείχη εἶχον, καὶ
[7, 85]	πολλῶν ἐπ' ἀλλήλοις ἤδη κειμένων	ἐν	τῷ ποταμῷ καὶ διεφθαρμένου τοῦ
[7, 84]	(οἵ τε Πελοποννήσιοι ἐπικαταβάντες τοὺς	ἐν	τῷ ποταμῷ μάλιστα ἔσφαζον. καὶ
[7, 78]	τούτῳ προελθόντες (τὴν δίοδον τὴν	ἐν	τῷ πρόσθεν ἀπετείχιζον· ἦν δὲ
[7, 81]	τὸ δὲ Νικίου στράτευμα ἀπεῖχεν	ἐν	τῷ πρόσθεν καὶ πεντήκοντα σταδίους·
[7, 1]	Ἀττικῶν τεσσάρων νεῶν οὔπω παρουσῶν	ἐν	τῷ Ῥηγίῳ, ἃς ὁ Νικίας
[7, 85]	οὗτος καὶ οὐδενὸς ἐλάσσων τῶν	ἐν	τῷ (Σικελικῷ) πολέμῳ τούτῳ ἐγένετο.
[7, 47]	ξυμφορὰν καὶ πρὸς τὴν παροῦσαν	ἐν	τῷ στρατοπέδῳ κατὰ πάντα ἀρρωστίαν.
[7, 81]	ἦγε, νομίζων οὐ τὸ ὑπομένειν	ἐν	τῷ τοιούτῳ ἑκόντας εἶναι καὶ
[7, 69]	ἐξουσίας, ἄλλα τε λέγων ὅσα	ἐν	τῷ τοιούτῳ ἤδη τοῦ καιροῦ
[7, 87]	σίτου) ἄλλα τε ὅσα εἰκὸς	ἐν	τῷ τοιούτῳ χωρίῳ ἐμπεπτωκότας κακοπαθῆσαι,
[7, 18]	ἦσαν ἐς τὸν (πόλεμον. καὶ	ἐν	τῷ χειμῶνι τούτῳ σίδηρόν τε
[7, 56]	δὴ τοῦ ξύμπαντος λόγου τοῦ	ἐν	τῷδε τῷ πολέμῳ πρὸς τὴν
[7, 24]	δύο ἐπισκευάσαντες (ἐφρούρουν. ἄνθρωποι δ'	ἐν	τῶν τειχῶν τῇ ἁλώσει ἀπέθανον
[7, 31]	τῆς Λακωνικῆς τείχισιν, ὁλκάδα ὁρμοῦσαν	ἐν	Φειᾷ τῇ Ἠλείων εὑρών, ἐν
[7, 5]	εἶναι, ἦρχε τῆς ἐφόδου· καὶ	ἐν	χερσὶ γενόμενοι ἐμάχοντο μεταξὺ τῶν
[7, 77]	ἄλλο τι ἡγησάμενος ἕκαστος ἢ	ἐν	ᾧ ἂν ἀναγκασθῇ χωρίῳ μάχεσθαι,
[7, 29]	ὁμοῖα τοῖς μάλιστα τοῦ βαρβαρικοῦ,	(ἐν	ᾧ ἂν θαρσήσῃ, φονικώτατόν ἐστιν.
[7, 68]	ἐπὶ τὴν ἡμετέραν ἦλθον δουλωσόμενοι,	ἐν	ᾧ, εἰ κατώρθωσαν, ἀνδράσι μὲν
[7, 2]	κατὰ τοῦτο τοῦ καιροῦ ἐλθὼν	ἐν	ᾧ ἑπτὰ μὲν ἢ ὀκτὼ
[7, 11]	καιρὸς οὐχ ἧσσον μαθόντας (ὑμᾶς	ἐν	ᾧ ἐσμὲν βουλεύσασθαι. κρατησάντων γὰρ
[7, 47]	μάλιστα, καὶ τὸ χωρίον ἅμα	ἐν	ᾧ ἐστρατοπεδεύοντο ἑλῶδες καὶ χαλεπὸν
[7, 58]	πρὸς τὸν Τυρσηνικὸν πόντον μορίου,	ἐν	ᾧ καὶ μόνοι Ἕλληνες οἰκοῦσιν·
[7, 34]	ὡς νικήσαντες, ἀπέχον τοῦ Ἐρινεοῦ,	ἐν	ᾧ οἱ Κορίνθιοι ὥρμουν, ὡς
[7, 70]	ἄλλης τέχνης· πᾶς τέ τις	ἐν	ᾧ προσετέτακτο αὐτὸς ἕκαστος (ἠπείγετο
[7, 51]	ἀλλ' αὐτοῦ ὡς τάχιστα καὶ	ἐν	ᾧ σφίσι ξυμφέρει (ἀναγκάσαι αὐτοὺς
[7, 14]	ἡμᾶς χωρία τῆς Ἰταλίας, ὁρῶντα	ἐν	ᾧ τ' ἐσμὲν καὶ ὑμῶν
[7, 30]	ἔξω τοξεύματος τὰ πλοῖα, ἐπεὶ	ἔν	γε τῇ ἄλλῃ ἀναχωρήσει οὐκ
[7, 44]	ἣ μόνη δὴ στρατοπέδων μεγάλων	ἔν	γε τῷδε τῷ πολέμῳ (ἐγένετο,
[7, 43]	προτειχίσμασιν, ἓν μὲν τῶν Συρακοσίων,	ἓν	δὲ τῶν ἄλλων Σικελιωτῶν, ἓν
[7, 43]	ἓν δὲ τῶν ἄλλων Σικελιωτῶν,	ἓν	δὲ τῶν ξυμμάχων, ἀγγέλλουσι τὴν
[7, 70]	τῶν δ' ἐπιβουλήν, μὴ καθ'	ἓν	ἕκαστον, κατὰ πολλὰ δὲ πανταχόθεν,
[7, 14]	καὶ Κατάνη. εἰ δὲ προσγενήσεται	ἓν	ἔτι τοῖς πολεμίοις, ὥστε τὰ
[7, 43]	τῶν Ἐπιπολῶν τρία ἐν προτειχίσμασιν,	ἓν	μὲν τῶν Συρακοσίων, ἓν δὲ
[7, 75]	δεινὸν οὖν ἦν οὐ καθ'	ἓν	μόνον τῶν πραγμάτων, ὅτι τάς
[7, 3]	τὸ Λάβδαλον αἱρεῖ, καὶ ὅσους	ἔλαβεν	ἐν αὐτῷ πάντας ἀπέκτεινεν· ἦν
[7, 30]	(οὗ αὐτοῖς τὰ πλοῖα ἃ	ἤγαγεν	ὥρμει. καὶ ἀποκτείνουσιν αὐτῶν ἐν
[7, 29]	καὶ ἀποβιβάσας ἐς τὴν (Βοιωτίαν	ἦγεν	αὐτοὺς ἐπὶ Μυκαλησσόν. καὶ τὴν
[7, 5]	ταῦτα, ἐπειδὴ καιρὸς ἦν, αὖθις	ἐπῆγεν	αὐτούς. ~ὁ δὲ Νικίας καὶ
[7, 6]	τειχῶν μᾶλλον ἢ πρότερον προαγαγὼν	ξυνέμισγεν	αὐτοῖς, τοὺς δ' ἱππέας καὶ
[7, 8]	ἂν μάλιστα τὴν αὑτοῦ γνώμην	μηδὲν	ἐν τῷ ἀγγέλῳ ἀφανισθεῖσαν μαθόντας
[7, 42]	οὐκ ὀλίγη ἐγένετο, εἰ πέρας	μηδὲν	ἔσται σφίσι τοῦ ἀπαλλαγῆναι τοῦ
[7, 44]	τὸ καθ' ἑαυτὸν ἕκαστος μόλις	οἶδεν·	ἐν δὲ νυκτομαχίᾳ, ἣ μόνη
[7, 3]	ἐν ὀλιγωρίᾳ τε ἐποιοῦντο καὶ	οὐδὲν	ἀποκρινάμενοι ἀπέπεμψαν. καὶ μετὰ τοῦτο
[7, 75]	κατάμεμψις σφῶν αὐτῶν πολλὴ ἦν.	οὐδὲν	γὰρ ἄλλο ἢ πόλει ἐκπεπολιορκημένῃ
[7, 38]	ὑστεραίᾳ οἱ μὲν Συρακόσιοι ἡσύχαζον,	οὐδὲν	δηλοῦντες ὁποῖόν τι τὸ μέλλον
[7, 28]	τῷ αὐτῷ τρόπῳ ἀντιπολιορκεῖν, πόλιν	οὐδὲν	ἐλάσσω αὐτήν γε καθ' αὑτὴν
[7, 28]	κατὰ πάντα τετρυχωμένοι, καὶ πόλεμον	οὐδὲν	ἐλάσσω προσανείλοντο τοῦ πρότερον (ὑπάρχοντος
[7, 59]	παρεσκευάζοντο, καὶ ὀλίγον οὐδὲν ἐς	οὐδὲν	ἐπενόουν. ~τοῖς δὲ Ἀθηναίοις τήν
[7, 59]	Ἀθηναῖοι τολμήσωσι, παρεσκευάζοντο, καὶ ὀλίγον	οὐδὲν	ἐς οὐδὲν ἐπενόουν. ~τοῖς δὲ
[7, 57]	τοὺς μετὰ Κορινθίων ἐλθόντας Ἀρκάδας	οὐδὲν	ἧσσον διὰ κέρδος ἡγούμενοι πολεμίους,
[7, 84]	τὸ ὕδωρ εὐθὺς διέφθαρτο, ἀλλ'	οὐδὲν	ἧσσον ἐπίνετό τε ὁμοῦ τῷ
[7, 42]	οὔτε διὰ τὴν Δεκέλειαν τειχιζομένην	οὐδὲν	ἧσσον στρατὸν ἴσον καὶ παραπλήσιον
[7, 78]	καὶ καθιστάς, καὶ ὁ Δημοσθένης	οὐδὲν	ἧσσον τοῖς καθ' ἑαυτὸν τοιαῦτά
[7, 87]	νικηθέντες καὶ οὐδὲν ὀλίγον ἐς	οὐδὲν	κακοπαθήσαντες πανωλεθρίᾳ δὴ τὸ λεγόμενον
[7, 87]	πάντα γὰρ πάντως νικηθέντες καὶ	οὐδὲν	ὀλίγον ἐς οὐδὲν κακοπαθήσαντες πανωλεθρίᾳ
[7, 87]	καὶ πεζὸς καὶ νῆες καὶ	οὐδὲν	ὅτι οὐκ ἀπώλετο, καὶ ὀλίγοι
[7, 87]	τῷ τοιούτῳ χωρίῳ ἐμπεπτωκότας κακοπαθῆσαι,	οὐδὲν	ὅτι οὐκ ἐπεγένετο αὐτοῖς· (καὶ
[7, 59]	πᾶσαι ἀμφοτέροις παρῆσαν καὶ οὐκέτι	οὐδὲν	οὐδετέροις ἐπῆλθεν. (Οἱ δ' οὖν
[7, 38]	αὖθις ἐπιχειρήσειν τούς τε τριηράρχους	ἠνάγκαζεν	ἐπισκευάζειν τὰς ναῦς, εἴ τίς
[7, 42]	ταῖς Συρακούσαις, ἀλλ' ἐν Κατάνῃ	διεχείμαζεν,	ὑπερώφθη τε καὶ ἔφθασεν αὐτὸν
[7, 73]	τὸ τῶν Ἀθηναίων στρατόπεδον, ἡνίκα	ξυνεσκόταζεν·	οἳ προσελάσαντες ἐξ ὅσου τις
[7, 28]	χειμῶνος ἐταλαιπωροῦντο. μάλιστα δ' αὐτοὺς	ἐπίεζεν	ὅτι δύο πολέμους ἅμα εἶχον,
[7, 86]	γὰρ Γύλιππος καλὸν τὸ ἀγώνισμα	ἐνόμιζέν	οἱ εἶναι ἐπὶ τοῖς ἄλλοις
[7, 42]	οὐδὲ παθεῖν ὅπερ ὁ Νικίας	ἔπαθεν	(ἀφικόμενος γὰρ τὸ πρῶτον ὁ
[7, 36]	ταῖς ἐμβολαῖς χρώμενοι ἀναρρήξειν τὰ	πρῴραθεν	αὐτοῖς, στερίφοις καὶ παχέσι πρὸς
[7, 36]	ἐν τῇ Ναυπάκτῳ ναῦς ἐπισκευασάμενοι	πρῴραθεν	ἐναυμάχουν. (ἐνόμισαν γὰρ οἱ Συρακόσιοι
[7, 36]	ὁμοίως ἀντινεναυπηγημένας, ἀλλὰ λεπτὰ τὰ	πρῴραθεν	ἐχούσας διὰ τὸ μὴ ἀντιπρῴροις
[7, 6]	αὐτὸ καὶ τὸ ἄλλο στράτευμα	νικηθὲν	ὑπὸ τῶν Συρακοσίων (κατηράχθη ἐς
[7, 26]	τῆς Κερκύρας, ὅπως καὶ τῶν	ἐκεῖθεν	ξυμμάχων παραλαβὼν τὸν ἐς τὴν
[7, 73]	λογιζομένοις ἐφαίνετο ἄπορα καὶ οὐκέτι	ἔπειθεν	αὐτοὺς ὁ Ἑρμοκράτης, αὐτὸς ἐπὶ
[7, 50]	ἄλλην τε στρατιὰν πολλὴν ἔχων	ἦλθεν	ἀπὸ τῆς Σικελίας καὶ τοὺς
[7, 38]	πεζὸς ἅμα ἀπὸ τῶν τειχῶν	ἀπῆλθεν.	(Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ μὲν
[7, 59]	παρῆσαν καὶ οὐκέτι οὐδὲν οὐδετέροις	ἐπῆλθεν.	(Οἱ δ' οὖν Συρακόσιοι καὶ
[7, 81]	ὁδὸς δὲ ἔνθεν (τε) καὶ	ἔνθεν,	ἐλάας δὲ (οὐκ ὀλίγας εἶχεν,
[7, 81]	μὲν τειχίον περιῆν, ὁδὸς δὲ	ἔνθεν	(τε) καὶ ἔνθεν, ἐλάας δὲ
[7, 27]	ὕστεροι ἧκον, διενοοῦντο αὐτοὺς πάλιν	ὅθεν	ἦλθον ἐς Θρᾴκην ἀποπέμπειν. τὸ
[7, 54]	τῷ τείχει ἀπολήψεως τῶν ὁπλιτῶν,	ὅθεν	καὶ τοὺς ἵππους ἔλαβον, Ἀθηναῖοι
[7, 49]	ποιεῖν ἢ ἐς τὴν Κατάνην,	ὅθεν	τῷ τε πεζῷ ἐπὶ πολλὰ
[7, 73]	τινες τῷ Νικίᾳ διάγγελοι τῶν	ἔνδοθεν)	ἐκέλευον φράζειν Νικίᾳ μὴ ἀπάγειν
[7, 20]	ἄλλων ξυμμάχων τῶν ὑπηκόων, εἴ	ποθέν	τι εἶχον ἐπιτήδειον ἐς τὸν
[7, 14]	φύσεις ἄρξαι) καὶ ὅτι οὐδ'	ὁπόθεν	ἐπιπληρωσόμεθα τὰς ναῦς ἔχομεν, ὃ
[7, 69]	τῶν τριηράρχων ἕνα ἕκαστον ἀνεκάλει,	πατρόθεν	τε ἐπονομάζων καὶ αὐτοὺς ὀνομαστὶ
[7, 78]	ὕδωρ μετὰ σφῶν αὐτῶν φέρεσθαι	αὐτόθεν·	ἐν γὰρ τῷ πρόσθεν ἐπὶ
[7, 17]	ἐς τοὺς ξυμμάχους καὶ χρήματα	αὐτόθεν	καὶ (ναῦς καὶ ὁπλίτας ἑτοιμάζων.
[7, 33]	ἐπ' ἄκραν Ἰαπυγίαν· καὶ ὁρμηθέντες	αὐτόθεν	κατίσχουσιν ἐς τὰς Χοιράδας νήσους
[7, 34]	τῶν τε Κορινθίων καὶ τῶν	αὐτόθεν	ξυμμάχων ἐπὶ ταῖς προανεχούσαις ἄκραις
[7, 50]	καὶ νικήσαντες τοὺς Λίβυς, καὶ	αὐτόθεν	παραπλεύσαντες ἐς Νέαν πόλιν Καρχηδονιακὸν
[7, 71]	γνώμης εἶχε, φιλονικῶν μὲν ὁ	αὐτόθεν	περὶ τοῦ πλέονος ἤδη καλοῦ,
[7, 14]	ναῦς ἔχομεν, ὃ τοῖς πολεμίοις	πολλαχόθεν	ὑπάρχει, ἀλλ' ἀνάγκη ἀφ' ὧν
[7, 70]	τὸν ἄλλον κύκλῳ λιμένα, ὅπως	πανταχόθεν	ἅμα προσπίπτοιεν τοῖς Ἀθηναίοις, καὶ
[7, 84]	ξύμμαχοι προσέκειντο τὸν αὐτὸν τρόπον	(πανταχόθεν	βάλλοντές τε καὶ κατακοντίζοντες. καὶ
[7, 83]	λόγους, ἀλλὰ προσπεσόντες καὶ περιστάντες	πανταχόθεν	ἔβαλλον καὶ τούτους μέχρι (ὀψέ.
[7, 70]	ἓν ἕκαστον, κατὰ πολλὰ δὲ	πανταχόθεν,	περιεστάναι, καὶ τὸν κτύπον μέγαν
[7, 84]	ἅμα μὲν βιαζόμενοι ὑπὸ τῆς	πανταχόθεν	προσβολῆς ἱππέων τε πολλῶν καὶ
[7, 70]	τὰς κλῄσεις· μετὰ δὲ τοῦτο	πανταχόθεν	σφίσι τῶν Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων
[7, 82]	δ' οὖν δι' ἡμέρας βάλλοντες	πανταχόθεν	τοὺς Ἀθηναίους καὶ ξυμμάχους ἑώρων
[7, 20]	καὶ χιλίοις, καὶ νησιωτῶν ὅσοις	ἑκασταχόθεν	οἷόν τ' ἦν πλείστοις χρήσασθαι,
[7, 21]	πόλεων ὧν ἔπεισε στρατιὰν ὅσην	ἑκασταχόθεν	πλείστην (ἐδύνατο. καὶ ξυγκαλέσας τοὺς
[7, 75]	ὥστε δάκρυσι πᾶν τὸ στράτευμα	πλησθὲν	καὶ ἀπορίᾳ τοιαύτῃ μὴ ῥᾳδίως
[7, 85]	διωξομένους ξυνέλαβον. τὸ μὲν οὖν	ἁθροισθὲν	τοῦ στρατεύματος ἐς τὸ κοινὸν
[7, 79]	στρατιᾶς ἀποτειχιοῦντας αὖ ἐκ τοῦ	ὄπισθεν	αὐτοὺς ᾗ προεληλύθεσαν· ἀντιπέμψαντες δὲ
[7, 78]	(τὴν δίοδον τὴν ἐν τῷ	πρόσθεν	ἀπετείχιζον· ἦν δὲ λόφος καρτερὸς
[7, 78]	φέρεσθαι αὐτόθεν· ἐν γὰρ τῷ	πρόσθεν	ἐπὶ πολλὰ στάδια, ᾗ ἔμελλον
[7, 81]	Νικίου στράτευμα ἀπεῖχεν ἐν τῷ	πρόσθεν	καὶ πεντήκοντα σταδίους· θᾶσσόν τε
[7, 78]	τοῦ πόρου ἐχώρουν ἐς τὸ	πρόσθεν·	οἱ δὲ Συρακόσιοι παριππεύοντές τε
[7, 43]	μὲν εὐθὺς ἐχώρουν ἐς τὸ	πρόσθεν,	ὅπως τῇ παρούσῃ ὁρμῇ τοῦ
[7, 44]	χρὴ χωρῆσαι. ἤδη γὰρ τὰ	πρόσθεν	τῆς τροπῆς γεγενημένης ἐτετάρακτο πάντα
[7, 4]	ὕδατι σπανίῳ χρώμενοι καὶ οὐκ	ἐγγύθεν,	καὶ ἐπὶ φρυγανισμὸν ἅμα ὁπότε
[7, 23]	ὡς εἶδον τὸ μέγιστον (ῥᾳδίως	ληφθέν.	καὶ ἐκ μὲν τοῦ πρώτου
[7, 42]	αὐταῖς στρατοπέδου, ῥᾳδίως ἂν αὐτὸ	ληφθέν	(οὐδὲ γὰρ ὑπομεῖναι ἂν σφᾶς
[7, 30]	τῇ πόλει αὐτῇ δι' ἁρπαγὴν	ἐγκαταληφθὲν	ἀπώλετο. οἱ δὲ ξύμπαντες τῶν
[7, 79]	ὄντος (διικνοῦντο γὰρ ῥᾷον οἱ	ἄνωθεν)	καὶ οὐ δυνάμενοι βιάσασθαι (ἀνεχώρουν
[7, 44]	ἐς τὸ ὁμαλὸν οἱ σῳζόμενοι	ἄνωθεν	καταβαῖεν, οἱ μὲν πολλοὶ αὐτῶν
[7, 63]	τῶν ναυτῶν παρακελεύομαι, ὅσῳ τῶν	ἄνωθεν	μᾶλλον τὸ ἔργον τοῦτο· ὑπάρχει
[7, 84]	Συρακόσιοι (ἦν δὲ κρημνῶδες) ἔβαλλον	ἄνωθεν	τοὺς Ἀθηναίους, πίνοντάς τε τοὺς
[7, 36]	ἓξ πήχεις ἐντός τε καὶ	ἔξωθεν·	ᾧπερ τρόπῳ καὶ οἱ Κορίνθιοι
[7, 78]	ἦν δὲ λόφος καρτερὸς καὶ	ἑκατέρωθεν	αὐτοῦ χαράδρα κρημνώδης, ἐκαλεῖτο δὲ
[7, 78]	ἱππῆς καὶ ἀκοντισταὶ ὄντες πολλοὶ	ἑκατέρωθεν	ἐκώλυον καὶ ἐσηκόντιζόν τε καὶ
[7, 34]	ᾧ ὥρμουν, ὁ μὲν πεζὸς	ἑκατέρωθεν	προσβεβοηθηκὼς τῶν τε Κορινθίων καὶ
[7, 22]	τῷ Πλημμυρίῳ, ὅπως οἱ Ἀθηναῖοι	ἀμφοτέρωθεν	θορυβῶνται. (οἱ δ' Ἀθηναῖοι διὰ
[7, 44]	τὸ ὁμαλὸν οἱ σῳζόμενοι ἄνωθεν	καταβαῖεν,	οἱ μὲν πολλοὶ αὐτῶν καὶ
[7, 25]	μᾶλλον ἢ τῇ σφετέρᾳ ταραχῇ	ἡσσηθεῖεν,	τά τε ἄλλα (αὖ) δηλώσοντας
[7, 77]	ῥᾳδίως (οὔτ' ἂν ἱδρυθέντας που	ἐξαναστήσειεν.	τὴν δὲ πορείαν ὥστ' ἀσφαλῆ
[7, 71]	αὐτὸ σκοπούντων, εἰ μέν τινες	ἴδοιέν	πῃ τοὺς σφετέρους ἐπικρατοῦντας, ἀνεθάρσησάν
[7, 29]	ὑποζύγια καὶ ὅσα ἄλλα ἔμψυχα	ἴδοιεν·	τὸ γὰρ γένος τὸ τῶν
[7, 56]	ὅπως μηκέτι, μηδ' εἰ βούλοιντο,	λάθοιεν	αὐτοὺς οἱ (Ἀθηναῖοι ἐκπλεύσαντες. οὐ
[7, 3]	τείχη τῶν Ἀθηναίων, ὅπως μὴ	ἐπιβοηθοῖεν	ἄλλοσε, μέρος δέ τι πέμψας
[7, 4]	καὶ ἐπὶ φρυγανισμὸν ἅμα ὁπότε	ἐξέλθοιεν	οἱ ναῦται, ὑπὸ τῶν ἱππέων
[7, 80]	τῷ Κακυπάρει, παρὰ τὸν ποταμὸν	ἴοιεν	ἄνω διὰ μεσογείας· ἤλπιζον γὰρ
[7, 4]	τῷ Πλημμυρίῳ, ἵνα μὴ κακουργήσοντες	ἐξίοιεν,	ἐπὶ (τῇ ἐν τῷ Ὀλυμπιείῳ
[7, 79]	πολλοὺς κατετραυμάτιζον, καὶ εἰ μὲν	ἐπίοιεν	οἱ Ἀθηναῖοι, ὑπεχώρουν, εἰ δ'
[7, 83]	ἔλεγον ὅτι οἱ μετὰ Δημοσθένους	παραδεδώκοιεν	σφᾶς αὐτούς, κελεύοντες κἀκεῖνον τὸ
[7, 28]	περιοίσειν αὐτούς, εἰ οἱ Πελοποννήσιοι	ἐσβάλοιεν	ἐς τὴν χώραν, ὥστε ἔτει
[7, 6]	νομίζοντες, καὶ εἰ ἐκεῖνοι μὴ	ἐθέλοιεν	μάχης ἄρχειν, ἀναγκαῖον εἶναι σφίσι
[7, 25]	ὅπως αὐτοῖς αἱ νῆες ἐντὸς	ὁρμοῖεν	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐπιπλέοντες μὴ
[7, 69]	τὸ δοκεῖν τινὶ ἀρχαιολογεῖν φυλαξάμενοι	εἴποιεν	ἄν, καὶ ὑπὲρ ἁπάντων παραπλήσια
[7, 79]	οἱ Ἀθηναῖοι, ὑπεχώρουν, εἰ δ'	ἀναχωροῖεν,	ἐπέκειντο, καὶ μάλιστα τοῖς ὑστάτοις
[7, 17]	οἱ Ἀθηναῖοι εἴκοσι ναῦς, ὅπως	φυλάσσοιεν	μηδένα ἀπὸ Κορίνθου καὶ τῆς
[7, 6]	καὶ παντάπασιν ἀπεστερηκέναι, εἰ καὶ	κρατοῖεν,	μὴ ἂν ἔτι σφᾶς ἀποτειχίσαι.
[7, 25]	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐπιπλέοντες μὴ	βλάπτοιεν	ἐμβάλλοντες. (προσαγαγόντες γὰρ ναῦν μυριοφόρον
[7, 70]	κύκλῳ λιμένα, ὅπως πανταχόθεν ἅμα	προσπίπτοιεν	τοῖς Ἀθηναίοις, καὶ ὁ πεζὸς
[7, 17]	οἱ ἐν τῇ Ναυπάκτῳ Ἀθηναῖοι	κωλύοιεν	ἀπαίρειν, πρὸς τὴν σφετέραν ἀντίταξιν
[7, 70]	παρεβοήθει ᾗπερ καὶ αἱ νῆες	κατίσχοιεν.	ἦρχον δὲ τοῦ ναυτικοῦ τοῖς
[7, 29]	ἡλικίας, ἀλλὰ πάντας ἑξῆς, ὅτῳ	ἐντύχοιεν,	καὶ παῖδας καὶ γυναῖκας κτείνοντες,
[7, 44]	ἧσσον ἀγνοεῖσθαι, ὥστ' εἰ μὲν	ἐντύχοιέν	τισι κρείσσους ὄντες τῶν πολεμίων,
[7, 4]	γῆς σφίσιν ἤδη, ἐπειδὴ Γύλιππος	ἧκεν,	ἀνελπιστότερα (ὄντα. διακομίσας οὖν στρατιὰν
[7, 21]	τοῦ ἦρος καὶ ὁ Γύλιππος	ἧκεν	ἐς τὰς Συρακούσας, ἄγων ἀπὸ
[7, 48]	~Καὶ ὁ μὲν Δημοσθένης τοιαῦτα	ἐγίγνωσκεν·	ὁ δὲ Νικίας ἐνόμιζε μὲν
[7, 86]	τοῦτο πιστεύσας ἑαυτὸν τῷ Γυλίππῳ	παρέδωκεν.	ἀλλὰ τῶν Συρακοσίων τινές, ὡς
[7, 9]	πολλοῖς τὴν μὲν πόλιν οὐχ	εἷλεν,	ἐς δὲ τὸν Στρυμόνα περικομίσας
[7, 1]	πυνθανόμενος αὐτοὺς ἐν Λακροῖς εἶναι	ἀπέστειλεν.	φθάσαντες δὲ τὴν φυλακὴν ταύτην
[7, 73]	οἳ προσελάσαντες ἐξ ὅσου τις	ἔμελλεν	ἀκούσεσθαι καὶ ἀνακαλεσάμενοί τινας ὡς
[7, 61]	καὶ τῶν ἄλλων ξυμμάχων, ὁ	μὲν	ἀγὼν ὁ μέλλων ὁμοίως κοινὸς
[7, 43]	τῶν Ἐπιπολῶν ἐποιεῖτο. καὶ ἡμέρας	μὲν	ἀδύνατα ἐδόκει εἶναι λαθεῖν προσελθόντας
[7, 70]	ὀνομαστὶ τὸν τριήραρχον ἠρώτων, οἱ	μὲν	Ἀθηναῖοι εἰ τὴν πολεμιωτάτην γῆν
[7, 55]	τοῦ Δημοσθένους ναῦς ἐπελθούσας) οἱ	μὲν	Ἀθηναῖοι ἐν παντὶ δὴ ἀθυμίας
[7, 49]	ὁ Νικίας ἰσχυρίζηται. καὶ οἱ	μὲν	Ἀθηναῖοι τούτῳ τῷ τρόπῳ διεμέλλησάν
[7, 70]	τὴν αὐτίκα φιλονικίαν ἐγίγνετο, τοῖς	μὲν	Ἀθηναίοις βιάζεσθαί τε τὸν ἔκπλουν
[7, 50]	ἂν πρότερον κινηθείη. καὶ τοῖς	μὲν	Ἀθηναίοις μελλήσασι διὰ τοῦτο ἡ
[7, 72]	τοῖς πολεμίοις· ἦσαν γὰρ τοῖς	μὲν	Ἀθηναίοις περίλοιποι ὡς ἑξήκοντα, τοῖς
[7, 2]	καὶ ἐξειργασμένα κατελέλειπτο. παρὰ τοσοῦτον	μὲν	αἱ Συράκουσαι ἦλθον κινδύνου. ~Οἱ
[7, 65]	Γυλίππῳ καὶ τοῖς Συρακοσίοις παρῆν	μὲν	αἰσθάνεσθαι, ὁρῶσι καὶ αὐτὴν τὴν
[7, 46]	ἀναρρωσθέντες, ὥσπερ καὶ πρότερον, ἐς	μὲν	Ἀκράγαντα στασιάζοντα πέντε καὶ δέκα
[7, 74]	στρατιῶται ὅτι χρησιμώτατα, καὶ τὰ	μὲν	ἄλλα πάντα καταλιπεῖν, ἀναλαβόντες δὲ
[7, 70]	πολλαχοῦ διὰ τὴν στενοχωρίαν τὰ	μὲν	ἄλλοις ἐμβεβληκέναι, τὰ δὲ αὐτοὺς
[7, 86]	ἐς τὴν πόλιν. καὶ τοὺς	μὲν	ἄλλους Ἀθηναίων καὶ τῶν ξυμμάχων
[7, 14]	(ὁ πόλεμος) (Τούτων ἐγὼ ἡδίω	μὲν	ἂν εἶχον ὑμῖν ἕτερα ἐπιστέλλειν,
[7, 68]	ἐν ᾧ, εἰ κατώρθωσαν, ἀνδράσι	μὲν	ἂν τἄλγιστα προσέθεσαν, παισὶ δὲ
[7, 64]	τοὺς ἐπελθόντας ἀμύνασθαι. καὶ οἱ	μὲν	ἂν ὑπὸ Συρακοσίοις εὐθὺς γίγνοισθε,
[7, 13]	αὐτομολοῦσι, καὶ οἱ ξένοι οἱ	μὲν	ἀναγκαστοὶ ἐσβάντες εὐθὺς κατὰ τὰς
[7, 27]	κατὰ τὴν χώραν φυλασσόντων, οἱ	μὲν	ἀπεχωλοῦντο ἐν γῇ ἀποκρότῳ τε
[7, 43]	ἢν κρατῶσι, τειχίζοντας ἔχειν, αὐτὸς	μὲν	ἀπὸ πρώτου ὕπνου καὶ Εὐρυμέδων
[7, 57]	Κορινθίους τε καὶ Συρακοσίους, τῶν	μὲν	ἄποικοι ὄντες, τῶν δὲ ξυγγενεῖς,
[7, 48]	ἔτι ἐνιαυτὸν ἤδη βόσκοντας τὰ	μὲν	ἀπορεῖν, τὰ δ' ἔτι ἀμηχανήσειν·
[7, 75]	σιτία ὑπὸ τοῖς ὅπλοις, οἱ	μὲν	ἀπορίᾳ ἀκολούθων, οἱ δὲ ἀπιστίᾳ·
[7, 45]	ψιλοὶ (ἄνευ τῶν ἀσπίδων) οἱ	μὲν	ἀπώλλυντο, οἱ δ' ἐσώθησαν. ~Μετὰ
[7, 44]	τοῦ ἄλλου στρατεύματος αὐτοῖς τὸ	μὲν	ἄρτι ἀνεβεβήκει, τὸ δ' ἔτι
[7, 57]	ξυμφέρον ἢ ἀνάγκῃ (ἔσχεν. Ἀθηναῖοι	μὲν	αὐτοὶ Ἴωνες ἐπὶ Δωριᾶς Συρακοσίους
[7, 2]	μιᾷ νηὶ τελευταῖος ὁρμηθεὶς πρῶτος	μὲν	ἀφικνεῖται ἐς τὰς Συρακούσας, ὀλίγον
[7, 84]	πρὸς τὸν Ἀσσίναρον ποταμόν, ἅμα	μὲν	βιαζόμενοι ὑπὸ τῆς πανταχόθεν προσβολῆς
[7, 22]	ἀντεῖχον ἀλλήλοις ἐπὶ πολύ, οἱ	μὲν	βιάσασθαι βουλόμενοι τὸν ἔσπλουν, οἱ
[7, 27]	φθορᾷ ἐκάκωσε τὰ πράγματα. (πρότερον	μὲν	γὰρ βραχεῖαι γιγνόμεναι αἱ ἐσβολαὶ
[7, 28]	σφίσι χρήματα οὕτω προσιέναι. αἱ	μὲν	γὰρ δαπάναι οὐχ ὁμοίως καὶ
[7, 70]	οὐχ (ἑτέρα τῶν προτέρων. πολλὴ	μὲν	γὰρ ἑκατέροις προθυμία ἀπὸ τῶν
[7, 55]	ἤδη καὶ τοῦ ναυτικοῦ (πρότερον	μὲν	γὰρ ἐφοβοῦντο τὰς μετὰ τοῦ
[7, 44]	ὅτῳ τρόπῳ ἕκαστα ξυνηνέχθη. ἐν	μὲν	γὰρ ἡμέρᾳ σαφέστερα μέν, ὅμως
[7, 68]	ἀπελθεῖν αὐτοὺς κέρδος νομίσαι. τοῦτο	μὲν	γὰρ καὶ ἐὰν κρατήσωσιν ὁμοίως
[7, 34]	οὐδ' ἄνδρες οὐδετέρων ἑάλωσαν· οἱ	μὲν	γὰρ Κορίνθιοι καὶ Πελοποννήσιοι πρὸς
[7, 12]	καὶ τὰ πληρώματα (ἔφθαρται. τὰς	μὲν	γὰρ ναῦς οὐκ ἔστιν ἀνελκύσαντας
[7, 57]	ἡ στρατεία ἐγίγνετο ἤδη. Ἀργεῖοι	μὲν	γὰρ οὐ τῆς ξυμμαχίας ἕνεκα
[7, 44]	τις σαφῶς τι ᾔδει; ἦν	μὲν	γὰρ σελήνη λαμπρά, ἑώρων δὲ
[7, 1]	προθύμως δοκοῦντος ἥκειν. (καὶ ὁ	μὲν	Γύλιππος ἀναλαβὼν τῶν τε σφετέρων
[7, 86]	Συρακοσίων τινές, ὡς ἐλέγετο, οἱ	μὲν	δείσαντες, ὅτι πρὸς αὐτὸν ἐκεκοινολόγηντο,
[7, 20]	περὶ τὴν Λακωνικήν. καὶ ὁ	μὲν	Δημοσθένης ἐς τὴν Αἴγιναν προσπλεύσας
[7, 26]	Πύλου, ἁρπαγὴν ποιῶνται. (καὶ ὁ	μὲν	Δημοσθένης εὐθὺς ἐπειδὴ ξυγκατέλαβε τὸ
[7, 48]	εἰκὸς εἶναι προσκαθῆσθαι. ~Καὶ ὁ	μὲν	Δημοσθένης τοιαῦτα ἐγίγνωσκεν· ὁ δὲ
[7, 13]	νῦν φθείρεται, τῶν ναυτῶν (τῶν)	μὲν	διὰ φρυγανισμὸν καὶ ἁρπαγὴν καὶ
[7, 31]	τὴν Σικελίαν ἔμελλον περαιοῦσθαι, αὐτὴν	μὲν	διαφθείρει, οἱ δ' ἄνδρες (ἀποφυγόντες
[7, 57]	Ῥόδιοι δὲ Ἀργεῖοι γένος Συρακοσίοις	μὲν	Δωριεῦσι, Γελῴοις δὲ καὶ ἀποίκοις
[7, 87]	οὐκ ἐπεγένετο αὐτοῖς· (καὶ ἡμέρας	μὲν	ἑβδομήκοντά τινας οὕτω διῃτήθησαν ἁθρόοι·
[7, 58]	(αὐτοῦ μόνοι ἐβοήθησαν. καὶ Ἑλληνικὰ	μὲν	ἔθνη τῶν ἐν Σικελίᾳ τοσάδε,
[7, 73]	ἡμέρας παρασκευασάμενον ἀποχωρεῖν. καὶ οἱ	μὲν	εἰπόντες ἀπῆλθον, καὶ οἱ ἀκούσαντες
[7, 57]	ὄντες, τῶν δὲ ξυγγενεῖς, ἀνάγκῃ	μὲν	ἐκ τοῦ εὐπρεποῦς, βουλήσει δὲ
[7, 59]	μεγίστῳ κινδύνῳ ἦσαν. ~καὶ αἱ	μὲν	ἑκατέρων ἐπικουρίαι τοσαίδε ξυνελέγησαν, καὶ
[7, 56]	γὰρ ἄλλους Ἕλληνας εὐθὺς τοὺς	μὲν	ἐλευθεροῦσθαι, τοὺς δὲ φόβου ἀπολύεσθαι
[7, 77]	καὶ ἀνεπίφθονα. ἀνθ' ὧν ἡ	μὲν	ἐλπὶς ὅμως θρασεῖα τοῦ μέλλοντος,
[7, 70]	ἀπέλιπον ξυναμφότεραι διακόσιαι γενέσθαι) αἱ	μὲν	ἐμβολαὶ διὰ τὸ μὴ εἶναι
[7, 24]	τῶν Ἀθηναίων τοῖς τείχεσι πολλὰ	μὲν	ἐμπόρων χρήματα καὶ σῖτος ἐνῆν,
[7, 15]	πράσσετε, ὡς τῶν πολεμίων τὰ	μὲν	ἐν Σικελίᾳ δι' ὀλίγου ποριουμένων,
[7, 19]	τῶν Ἀθηναίων πόλεως. καὶ οἱ	μὲν	ἐν τῇ Ἀττικῇ Πελοποννήσιοι καὶ
[7, 25]	στράτευμα αὐτῶν, διαπεπολεμησόμενον. καὶ οἱ	μὲν	ἐν τῇ Σικελίᾳ ταῦτα ἔπρασσον.
[7, 28]	κατ' ἀρχὰς τοῦ πολέμου οἱ	μὲν	ἐνιαυτόν, οἱ δὲ δύο, οἱ
[7, 44]	διεσπασμένους ἧσσον ἀγνοεῖσθαι, ὥστ' εἰ	μὲν	ἐντύχοιέν τισι κρείσσους ὄντες τῶν
[7, 19]	πολλῷ ὕστερον πεντακοσίους ὁπλίτας, τοὺς	μὲν	ἐξ αὐτῆς Κορίνθου, τοὺς δὲ
[7, 13]	τῶν πολεμίων ἀνθεστῶτα ὁρῶσιν, οἱ	μὲν	ἐπ' αὐτομολίας προφάσει ἀπέρχονται, οἱ
[7, 37]	ἐπιφερομένας ἄφνω, ἐθορυβοῦντο, καὶ οἱ	μὲν	ἐπὶ τὰ τείχη καὶ πρὸ
[7, 71]	πάντες δυσανασχετοῦντες τὰ γιγνόμενα, οἱ	μὲν	ἐπὶ τὰς ναῦς παρεβοήθουν, οἱ
[7, 66]	τὴν χώραν τήνδε ἐλθόντας πρῶτον	μὲν	ἐπὶ τῆς Σικελίας καταδουλώσει, ἔπειτ'
[7, 79]	καὶ πολλοὺς κατετραυμάτιζον, καὶ εἰ	μὲν	ἐπίοιεν οἱ Ἀθηναῖοι, ὑπεχώρουν, εἰ
[7, 48]	εἴα (ἀπανίστασθαι. ἃ ἐπιστάμενος τῷ	μὲν	ἔργῳ ἔτι ἐπ' ἀμφότερα ἔχων
[7, 77]	τοῖς φαυλοτάτοις αἰωροῦμαι· καίτοι πολλὰ	μὲν	ἐς θεοὺς νόμιμα δεδιῄτημαι, πολλὰ
[7, 25]	Συρακόσιον ἄρχοντα. καὶ αὐτῶν μία	μὲν	ἐς Πελοπόννησον ᾤχετο, πρέσβεις ἄγουσα
[7, 31]	στρατιᾶς τὸν ξύλλογον ἡτοιμάζοντο, Εὐρυμέδων	μὲν	ἐς τὴν Κέρκυραν πλεύσας καὶ
[7, 67]	ἐν ὀλίγῳ γὰρ πολλαὶ ἀργότεραι	μὲν	ἐς τὸ δρᾶν τι ὧν
[7, 5]	αὐτάς. ~Ὁ δὲ Γύλιππος ἅμα	μὲν	ἐτείχιζε τὸ διὰ τῶν Ἐπιπολῶν
[7, 24]	ἔστησαν αὐτῶν τρία. καὶ τὸ	μὲν	ἕτερον τοῖν δυοῖν τειχοῖν τοῖν
[7, 82]	ἐνέπλησαν ἀσπίδας τέσσαρας. καὶ τούτους	μὲν	εὐθὺς ἀπεκόμιζον ἐς τὴν πόλιν·
[7, 84]	τοῖς δορατίοις καὶ σκεύεσιν οἱ	μὲν	εὐθὺς διεφθείροντο, οἱ δὲ (ἐμπαλασσόμενοι
[7, 43]	ἀμυνομένους προθύμως ἔτρεψαν. καὶ αὐτοὶ	μὲν	εὐθὺς ἐχώρουν ἐς τὸ πρόσθεν,
[7, 16]	Εὐρυμέδοντα τὸν Θουκλέους. καὶ τὸν	μὲν	Εὐρυμέδοντα εὐθὺς περὶ ἡλίου τροπὰς
[7, 28]	ξύμπαντες πλὴν τῶν ἱππέων, οἱ	μὲν	ἐφ' ὅπλοις ποιούμενοι, οἱ δ'
[7, 2]	καιροῦ ἐλθὼν ἐν ᾧ ἑπτὰ	μὲν	ἢ ὀκτὼ σταδίων ἤδη ἀπετετέλεστο
[7, 58]	δ' ἔξω Σικελίας Ἑλλήνων Λακεδαιμόνιοι	μὲν	ἡγεμόνα Σπαρτιάτην παρεχόμενοι, νεοδαμώδεις δὲ
[7, 78]	ἐχώρει ἐν πλαισίῳ τεταγμένον, πρῶτον	μὲν	ἡγούμενον τὸ Νικίου, ἐφεπόμενον δὲ
[7, 44]	(ἀνεστρέφοντο. καὶ τῶν Ἀθηναίων οἱ	μὲν	ἤδη ἐνικῶντο, οἱ δ' ἔτι
[7, 15]	~καὶ νῦν ὡς ἐφ' ἃ	μὲν	ἤλθομεν τὸ πρῶτον καὶ τῶν
[7, 28]	πρὸς γὰρ τῇ ἐπάλξει τὴν	μὲν	ἡμέραν κατὰ διαδοχὴν οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 67]	αὐτῶν τῆς παρασκευῆς ἡμῶν τῷ	μὲν	ἡμετέρῳ τρόπῳ ξυνήθη τέ ἐστι
[7, 70]	τοῦ ναυτικοῦ τοῖς Συρακοσίοις Σικανὸς	μὲν	καὶ Ἀγάθαρχος, κέρας ἑκάτερος τοῦ
[7, 8]	ἐς τὰς Ἀθήνας ἀγγέλλων πολλάκις	μὲν	καὶ ἄλλοτε καθ' ἕκαστα τῶν
[7, 73]	(προδιαλαβόντας φυλάσσειν. οἱ δὲ ξυνεγίγνωσκον	μὲν	καὶ αὐτοὶ οὐχ ἧσσον ταῦτα
[7, 48]	ἐγίγνωσκεν· ὁ δὲ Νικίας ἐνόμιζε	μὲν	καὶ αὐτὸς πόνηρα σφῶν τὰ
[7, 57]	τε περὶ Πελοπόννησον νησιωτῶν Κεφαλλῆνες	μὲν	καὶ Ζακύνθιοι αὐτόνομοι μέν, κατὰ
[7, 85]	δὲ ὅμως καὶ διέφυγον, οἱ	μὲν	καὶ παραυτίκα, οἱ δὲ καὶ
[7, 12]	Σικελίᾳ πόλεις Γύλιππος οἴχεται, τὰς	μὲν	καὶ πείσων ξυμπολεμεῖν ὅσαι νῦν
[7, 27]	δὲ ξυνεχῶς ἐπικαθημένων, καὶ ὁτὲ	μὲν	καὶ πλεόνων ἐπιόντων, ὁτὲ δ'
[7, 22]	ἅμα καὶ ἀπὸ ξυνθήματος πέντε	μὲν	καὶ τριάκοντα ἐκ τοῦ μεγάλου
[7, 34]	(ἐπωτίδας ἐχουσῶν. ναυμαχήσαντες δὲ ἀντίπαλα	μὲν	καὶ ὡς αὐτοὺς ἑκατέρους ἀξιοῦν
[7, 66]	Γύλιππος καὶ ἔλεξαν τοιάδε. ~Ὅτι	μὲν	καλὰ τὰ προειργασμένα καὶ ὑπὲρ
[7, 57]	Κεφαλλῆνες μὲν καὶ Ζακύνθιοι αὐτόνομοι	μέν,	κατὰ δὲ τὸ νησιωτικὸν μᾶλλον
[7, 30]	Μυκαλησσίων μέρος τι ἀπανηλώθη. τὰ	μὲν	κατὰ τὴν Μυκαλησσὸν πάθει χρησαμένην
[7, 85]	καὶ διεφθαρμένου τοῦ στρατεύματος τοῦ	μὲν	κατὰ τὸν ποταμόν, τοῦ δὲ
[7, 57]	ἐλθεῖν. καὶ Ἀκαρνάνων τινὲς ἅμα	μὲν	κέρδει, τὸ δὲ πλέον Δημοσθένους
[7, 34]	ἀντεῖχον πολὺν ἀλλήλοις. καὶ τῶν	μὲν	Κορινθίων τρεῖς νῆες διαφθείρονται, τῶν
[7, 57]	καὶ Κυθήριοι Δωριῆς ἀμφότεροι, οἱ	μὲν	Λακεδαιμονίων ἄποικοι Κυθήριοι ἐπὶ Λακεδαιμονίους
[7, 15]	μὴ προσέχητε τὴν γνώμην, τὰ	μὲν	λήσουσιν ὑμᾶς, ὥσπερ καὶ πρότερον,
[7, 57]	Συρακοσίων καὶ Ἰάπυγες μισθοφόροι. τοσάδε	μὲν	μετὰ Ἀθηναίων ἔθνη ἐστράτευον. ~Συρακοσίοις
[7, 34]	ὡς εἴκοσι σταδίους. καὶ ἡ	μὲν	ναυμαχία οὕτως ἐτελεύτα. ~Ὁ δὲ
[7, 25]	ναυσὶ πρὸς τοῖς Μεγάροις μίαν	μὲν	ναῦν λαμβάνουσιν αὐτοῖς ἀνδράσι, τὰς
[7, 35]	ὁπλίταις, τριακοσίοις δὲ ἀκοντισταῖς, τὰς	μὲν	ναῦς παραπλεῖν ἐκέλευον ἐπὶ τῆς
[7, 23]	ἐν τῷ λιμένι. καὶ ἕνδεκα	μὲν	ναῦς τῶν Συρακοσίων κατέδυσαν, καὶ
[7, 57]	(πρὸς δ' αὐτοῖς Αἰολῆς, Μηθυμναῖοι	μὲν	ναυσὶ καὶ οὐ φόρῳ ὑπήκοοι,
[7, 41]	ἐλπίδα ἤδη ἐχυρὰν εἶχον ταῖς	μὲν	ναυσὶ καὶ πολὺ κρείσσους εἶναι,
[7, 20]	Σικελίαν, ὥσπερ ἔμελλον, ἀπέστελλον ἑξήκοντα	μὲν	ναυσὶν Ἀθηναίων καὶ πέντε Χίαις,
[7, 71]	τὴν γῆν. τότε δὲ ὁ	μὲν	ναυτικὸς στρατὸς ἄλλος ἄλλῃ, ὅσοι
[7, 66]	ναυτικῷ, ᾧπερ πάντα κατέσχον, τὰς	μὲν	νενικήκατε ἤδη ναυμαχίας, τὴν δ'
[7, 16]	δὲ Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες αὐτῆς τὸν	μὲν	Νικίαν οὐ παρέλυσαν τῆς ἀρχῆς,
[7, 78]	οὐδὲ νῆες ἀνδρῶν κεναί. ~Ὁ	μὲν	Νικίας τοιάδε παρακελευόμενος ἅμα ἐπῄει
[7, 49]	κρείσσους εἰσί, νικηθέντας ἀπιέναι. ~Ὁ	μὲν	Νικίας τοσαῦτα λέγων ἰσχυρίζετο, αἰσθόμενος
[7, 65]	καὶ τοῖς ξύμπασι σωτήριος. ~Ὁ	μὲν	Νικίας τοσαῦτα παρακελευσάμενος εὐθὺς ἐκέλευε
[7, 80]	(ἰοῦσιν, ἐμπίπτει ταραχή· καὶ τὸ	μὲν	Νικίου στράτευμα, ὥσπερ ἡγεῖτο, ξυνέμενέ
[7, 60]	ἐσβιβάζοντες πληρῶσαι, καὶ διαναυμαχήσαντες, ἢν	μὲν	νικῶσιν, ἐς Κατάνην κομίζεσθαι, ἢν
[7, 68]	ὀργῇ προσμείξωμεν, καὶ νομίσωμεν ἅμα	μὲν	νομιμώτατον εἶναι πρὸς τοὺς ἐναντίους
[7, 29]	αὐτοὺς ἐπὶ Μυκαλησσόν. καὶ τὴν	μὲν	νύκτα λαθὼν πρὸς τῷ Ἑρμαίῳ
[7, 57]	τε καὶ περὶ Σικελίας, τοῖς	μὲν	ξυγκτησόμενοι τὴν χώραν ἐλθόντες, τοῖς
[7, 71]	ξύστασιν τῆς γνώμης εἶχε, φιλονικῶν	μὲν	ὁ αὐτόθεν περὶ τοῦ πλέονος
[7, 58]	ἐστράτευον. ~Συρακοσίοις δὲ ἀντεβοήθησαν Καμαριναῖοι	μὲν	ὅμοροι ὄντες καὶ Γελῷοι οἰκοῦντες
[7, 15]	τὰ δ' ἐκ Πελοποννήσου σχολαίτερον	μέν,	ὅμως δ' ἢν μὴ προσέχητε
[7, 44]	ἐν μὲν γὰρ ἡμέρᾳ σαφέστερα	μέν,	ὅμως δὲ οὐδὲ ταῦτα οἱ
[7, 67]	ἐσόμεθα· οἱ δ' ἐπειδὰν πολλοὶ	μὲν	ὁπλῖται ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων παρὰ
[7, 33]	Καμαριναῖοι ἀφικνοῦνται αὐτοῖς βοηθοῦντες, πεντακόσιοι	μὲν	ὁπλῖται, τριακόσιοι δὲ ἀκοντισταὶ καὶ
[7, 35]	αὐτοῖς οἱ Θούριοι παρεσκευάσθησαν ἑπτακοσίοις	μὲν	ὁπλίταις, τριακοσίοις δὲ ἀκοντισταῖς, τὰς
[7, 6]	Συρακοσίοις. (καὶ ὁ Γύλιππος τοὺς	μὲν	ὁπλίτας ἔξω τῶν τειχῶν μᾶλλον
[7, 36]	γὰρ κατὰ τὸ δυνατὸν τὸ	μὲν	οὐ δώσειν διεκπλεῖν, τὸ δὲ
[7, 34]	διαφθείρονται, τῶν δ' Ἀθηναίων κατέδυ	μὲν	οὐδεμία ἁπλῶς, ἑπτὰ δέ τινες
[7, 85]	(πέμψαντες τοὺς διωξομένους ξυνέλαβον. τὸ	μὲν	οὖν ἁθροισθὲν τοῦ στρατεύματος ἐς
[7, 19]	Θηβαῖοι καὶ Ἡγήσανδρος (Θεσπιεύς. οὗτοι	μὲν	οὖν ἐν τοῖς πρῶτοι ὁρμήσαντες
[7, 31]	πέντε καὶ εἴκοσι ναυμαχεῖν. τῷ	μὲν	οὖν Κόνωνι δέκα ναῦς ὁ
[7, 42]	καὶ τὴν ξύμπασαν πόλιν. (Πρῶτον	μὲν	οὖν τήν τε γῆν ἐξελθόντες
[7, 69]	ὠφέλιμα νομίζοντες ἐπιβοῶνται. (Καὶ ὁ	μὲν	οὐχ ἱκανὰ μᾶλλον ἢ καὶ
[7, 44]	ὡς ἐν σελήνῃ εἰκὸς τὴν	μὲν	ὄψιν τοῦ σώματος προορᾶν, τὴν
[7, 5]	οὕτως ἐκέλευεν αὐτοὺς ὡς τῇ	μὲν	παρασκευῇ οὐκ ἔλασσον ἕξοντας, τῇ
[7, 11]	τὰ τείχη. νῦν οὖν ἡμεῖς	μὲν	παυσάμενοι τοῦ περιτειχισμοῦ διὰ τὸ
[7, 37]	καὶ ταῖς ναυσίν. καὶ τὸν	μὲν	πεζὸν ὀλίγῳ πρότερον (τὸν ἐκ
[7, 34]	ὄντος ἐφ' ᾧ ὥρμουν, ὁ	μὲν	πεζὸς ἑκατέρωθεν προσβεβοηθηκὼς τῶν τε
[7, 74]	Συρακόσιοι δὲ καὶ Γύλιππος τῷ	μὲν	πεζῷ προεξελθόντες τάς τε ὁδοὺς
[7, 40]	τοῖς Ἀθηναίοις ἐπιχειρῶσιν. ~καὶ οἱ	μὲν	πεισθέντες ἔπεμψαν ἄγγελον, καὶ ἡ
[7, 22]	τάχους ἀντιπληρώσαντες ἑξήκοντα ναῦς ταῖς	μὲν	πέντε καὶ εἴκοσι πρὸς τὰς
[7, 75]	μείζω ἢ κατὰ δάκρυα τὰ	μὲν	πεπονθότας ἤδη, τὰ δὲ περὶ
[7, 72]	μεγέθους τῶν παρόντων κακῶν νεκρῶν	μὲν	πέρι ἢ ναυαγίων οὐδὲ ἐπενόουν
[7, 3]	τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἄγων τὴν	μὲν	πλείστην τῆς στρατιᾶς παρέταξε πρὸς
[7, 62]	ἐπιβήσονται καὶ ὄχλος, ᾧ ναυμαχίαν	μὲν	ποιούμενοι ἐν πελάγει οὐκ ἂν
[7, 86]	κομίσαι (Λακεδαιμονίοις. ξυνέβαινε δὲ τὸν	μὲν	πολεμιώτατον αὐτοῖς εἶναι, Δημοσθένη, διὰ
[7, 9]	ἐπ' Ἀμφίπολιν Θρᾳξὶ πολλοῖς τὴν	μὲν	πόλιν οὐχ εἷλεν, ἐς δὲ
[7, 53]	ἀπέκτειναν καὶ τὰς ναῦς τὰς	μὲν	πολλὰς διέσωσάν τε καὶ ξυνήγαγον
[7, 44]	οἱ σῳζόμενοι ἄνωθεν καταβαῖεν, οἱ	μὲν	πολλοὶ αὐτῶν καὶ ὅσοι ἦσαν
[7, 41]	κατατραυματίσαντες πολλὰς ἄνδρας τε τοὺς	μὲν	πολλοὺς ζωγρήσαντες, τοὺς δὲ ἀποκτείναντες
[7, 78]	τε καὶ παρίππευον. καὶ χρόνον	μὲν	πολὺν ἐμάχοντο οἱ Ἀθηναῖοι, ἔπειτα
[7, 51]	ἐπειδὴ δὲ καιρὸς ἦν, τῇ	μὲν	προτέρᾳ πρὸς τὰ τείχη τῶν
[7, 11]	τοῖς Ἀθηναίοις δηλοῦσαν τοιάδε. ~Τὰ	μὲν	πρότερον πραχθέντα, ὦ Ἀθηναῖοι, ἐν
[7, 11]	ἔστιν ὧν. καὶ μάχῃ τῇ	μὲν	πρώτῃ νικᾶται ὑφ' ἡμῶν, τῇ
[7, 70]	Ἀθηναῖοι προσέμισγον τῷ ζεύγματι, τῇ	μὲν	πρώτῃ ῥύμῃ ἐπιπλέοντες ἐκράτουν τῶν
[7, 12]	ἡμῶν, ὅπερ κἀκεῖνοι πυνθάνονται, τὸ	μὲν	πρῶτον ἤκμαζε καὶ τῶν νεῶν
[7, 34]	αὐτοῖς. καὶ οἱ Κορίνθιοι τὸ	μὲν	πρῶτον ἡσύχαζον, ἔπειτα ἀρθέντος αὐτοῖς
[7, 27]	(ἐπειδὴ γὰρ ἡ Δεκέλεια τὸ	μὲν	πρῶτον ὑπὸ πάσης τῆς στρατιᾶς
[7, 50]	παρῆσαν ἐς τὰς Συρακούσας, ὁ	μὲν	Σικανὸς ἁμαρτὼν τοῦ Ἀκράγαντος (ἐν
[7, 45]	διέφθειραν. ~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ	μὲν	Συρακόσιοι δύο τροπαῖα ἔστησαν, ἐπί
[7, 2]	Λακεδαιμονίων ἀποστειλάντων ἄρχων. καὶ οἱ	μὲν	Συρακόσιοι ἐπερρώσθησάν τε καὶ τῷ
[7, 50]	(ἀφίκοντο ἐς Σελινοῦντα. καὶ οἱ	μὲν	Συρακόσιοι εὐθὺς αὐτῶν ἐλθόντων παρεσκευάζοντο
[7, 38]	ἀπῆλθεν. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ	μὲν	Συρακόσιοι ἡσύχαζον, οὐδὲν δηλοῦντες ὁποῖόν
[7, 21]	καὶ μὴ ἀποκνεῖν. (Καὶ οἱ	μὲν	Συρακόσιοι, τοῦ τε Γυλίππου καὶ
[7, 33]	περιορώμενοι ξυστάντες ἐβοήθουν. (Καὶ οἱ	μὲν	Συρακόσιοι, ὡς αὐτοῖς τὸ ἐν
[7, 46]	ἐσώθησαν. ~Μετὰ δὲ τοῦτο οἱ	μὲν	Συρακόσιοι ὡς ἐπὶ ἀπροσδοκήτῳ εὐπραγίᾳ
[7, 42]	ἄλλην παρασκευὴν (ἱκανήν. καὶ τοῖς	μὲν	Συρακοσίοις καὶ ξυμμάχοις κατάπληξις ἐν
[7, 14]	τὰς φύσεις ἐπιστάμενος ὑμῶν, βουλομένων	μὲν	τὰ ἥδιστα ἀκούειν, αἰτιωμένων δὲ
[7, 87]	πολλῶν ἐπ' οἴκου ἀπενόστησαν. ταῦτα	μὲν	τὰ περὶ Σικελίαν γενόμενα.
[7, 4]	αὐτὸ οἱ Ἀθηναῖοι ὑψηλότερον αὐτοὶ	μὲν	ταύτῃ ἐφύλασσον, τοὺς δὲ ἄλλους
[7, 60]	εἰ μὴ ναυκρατήσουσιν, ἐβουλεύσαντο τὰ	μὲν	τείχη τὰ ἄνω ἐκλιπεῖν, πρὸς
[7, 81]	ἔς τι χωρίον ᾧ κύκλῳ	μὲν	τειχίον περιῆν, ὁδὸς δὲ ἔνθεν
[7, 52]	ὁπλιτῶν οὐ πολλούς. ~Καὶ ταύτῃ	μὲν	τῇ ἡμέρᾳ ἀπεχώρησεν ἡ στρατιὰ
[7, 78]	ἐσακοντίζοντες οἱ ψιλοί. (Καὶ ταύτῃ	μὲν	τῇ ἡμέρᾳ προελθόντες σταδίους ὡς
[7, 24]	στρατόπεδον. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι κατὰ	μὲν	τὴν ναυμαχίαν οὕτως ἐπεπράγεσαν, τὰ
[7, 26]	ἐς τὴν (Λακωνικήν· καὶ πρῶτον	μὲν	τῆς Ἐπιδαύρου τι τῆς Λιμηρᾶς
[7, 58]	ἐκεῖνα ἱδρυμένοι Σελινούντιοι. (καὶ οἵδε	μὲν	τῆς Σικελίας τὸ πρὸς Λιβύην
[7, 54]	ἀπηλλάγησαν. ~μετὰ δὲ τοῦτο Συρακόσιοι	μὲν	τῆς τε ναυμαχίας τροπαῖον ἔστησαν
[7, 19]	Ἀρχιδάμου Λακεδαιμονίων βασιλεύς. καὶ πρῶτον	μὲν	τῆς χώρας τὰ περὶ τὸ
[7, 40]	μόλις ποτὲ ἀντανήγοντο. (καὶ χρόνον	μέν	τινα ἀπέσχοντο ἀλλήλων φυλασσόμενοι· ἔπειτα
[7, 71]	ἐς τὸ αὐτὸ σκοπούντων, εἰ	μέν	τινες ἴδοιέν πῃ τοὺς σφετέρους
[7, 3]	τῶν Συρακοσίων σφίσιν ἐπιόντων ἐθορυβήθησαν	μὲν	τὸ πρῶτον, παρετάξαντο δέ. ὁ
[7, 86]	ξυμμάχους ἀπέκτειναν αὐτόν. καὶ ὁ	μὲν	τοιαύτῃ ἢ ὅτι ἐγγύτατα τούτων
[7, 79]	στράτευμα (φοβήσειαν. καὶ ἐπὶ πολὺ	μὲν	τοιούτῳ τρόπῳ ἀντεῖχον οἱ Ἀθηναῖοι,
[7, 22]	τὴν στρατιὰν τὴν πεζὴν αὐτὸς	μὲν	τοῖς ἐν τῷ Πλημμυρίῳ τείχεσι
[7, 75]	Ἑλληνικῷ στρατεύματι ἐγένετο, οἷς ἀντὶ	μὲν	τοῦ ἄλλους δουλωσομένους ἥκειν αὐτοὺς
[7, 16]	πρότερον, τὰ δὲ φθήσονται. ~Ἡ	μὲν	τοῦ Νικίου ἐπιστολὴ τοσαῦτα ἐδήλου,
[7, 49]	κρατήσειν. ὁ δὲ Δημοσθένης περὶ	μὲν	τοῦ προσκαθῆσθαι οὐδ' ὁπωσοῦν ἐνεδέχετο·
[7, 23]	μέγιστον (ῥᾳδίως ληφθέν. καὶ ἐκ	μὲν	τοῦ πρώτου ἁλόντος χαλεπῶς οἱ
[7, 57]	ξύμμαχοι ὄντες ἐπεκούρησαν. (καὶ οἵδε	μὲν	τῷ Ἰονίῳ κόλπῳ ὁριζόμενοι· Ἰταλιωτῶν
[7, 82]	Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι πρῶτον	μὲν	τῶν νησιωτῶν εἴ τις βούλεται
[7, 41]	δὲ τῶν Συρακοσίων νῆες μέχρι	μὲν	τῶν ὁλκάδων ἐπεδίωκον· ἔπειτα αὐτοὺς
[7, 43]	Ἐπιπολῶν τρία ἐν προτειχίσμασιν, ἓν	μὲν	τῶν Συρακοσίων, ἓν δὲ τῶν
[7, 69]	τὸ εὐτυχῆσαι ὠφελῶσιν. ~Καὶ οἱ	μὲν	τῶν Συρακοσίων στρατηγοὶ καὶ Γύλιππος
[7, 19]	ὁπλίτας ἐς τὴν Σικελίαν, Λακεδαιμόνιοι	μὲν	τῶν τε Εἱλώτων ἐπιλεξάμενοι τοὺς
[7, 57]	ξυνεστράτευσαν. τῶν δ' ἄλλων οἱ	μὲν	ὑπήκοοι, οἱ δ' ἀπὸ ξυμμαχίας
[7, 57]	οἳ μισθοφόροι (ξυνεστράτευον. καὶ τῶν	μὲν	ὑπηκόων καὶ φόρου ὑποτελῶν Ἐρετριῆς
[7, 60]	τοῖς ἀσθενοῦσιν ἱκανὸν γενέσθαι, τοῦτο	μὲν	φρουρεῖν, ἀπὸ δὲ τοῦ ἄλλου
[7, 70]	ξυνηρτῆσθαι, καὶ τοῖς κυβερνήταις τῶν	μὲν	φυλακήν, τῶν δ' ἐπιβουλήν, μὴ
[7, 87]	ἐλήφθησαν δὲ οἱ ξύμπαντες, ἀκριβείᾳ	μὲν	χαλεπὸν ἐξειπεῖν, ὅμως δὲ (οὐκ
[7, 85]	ἢ τοῖς Συρακοσίοις· καὶ ἑαυτῷ	μὲν	χρήσασθαι ἐκέλευεν ἐκεῖνόν τε καὶ
[7, 70]	ἐπιπλέουσα, (πυκνότεραι ἦσαν. καὶ ὅσον	μὲν	χρόνον προσφέροιτο ναῦς, οἱ ἀπὸ
[7, 39]	δ' ὑστεραίᾳ οἱ Συρακόσιοι τῆς	μὲν	ὥρας πρωίτερον, τῇ δ' ἐπιχειρήσει
[7, 60]	Ἑλληνικοῦ φιλίου ἀντιλήψεσθαι. καὶ οἱ	μέν,	ὡς ἔδοξεν αὐτοῖς ταῦτα, καὶ
[7, 42]	τὸν πεζὸν χειρώσεσθαι. ~Καὶ οἱ	μὲν	ὡς ἐπιθησόμενοι κατ' ἀμφότερα παρεσκευάζοντο
[7, 73]	ἔτι οἴεσθαι κρατῆσαι. ~Καὶ οἱ	μὲν	ὡς κατὰ γῆν ἀναχωρήσοντες ἤδη
[7, 8]	περὶ τῆς ἀληθείας. (καὶ οἱ	μὲν	ᾤχοντο φέροντες, οὓς ἀπέστειλε, τὰ
[7, 13]	δὲ θεράποντες, ἐπειδὴ ἐς ἀντίπαλα	καθεστήκαμεν,	αὐτομολοῦσι, καὶ οἱ ξένοι οἱ
[7, 67]	κρατίστους εἶναι εἰ τοὺς κρατίστους	ἐνικήσαμεν,	διπλασία ἑκάστου ἡ ἐλπίς· τὰ
[7, 67]	ᾧπερ καὶ ἀνεπιστήμονες ἔτι ὄντες	ἀπετολμήσαμεν,	βεβαιότερον νῦν, καὶ τῆς δοκήσεως
[7, 11]	τε πολλοῖς καὶ (ἀκοντισταῖς βιασθέντες	ἀνεχωρήσαμεν	ἐς τὰ τείχη. νῦν οὖν
[7, 77]	καὶ εἴ τῳ θεῶν ἐπίφθονοι	ἐστρατεύσαμεν,	ἀποχρώντως (ἤδη τετιμωρήμεθα. ἦλθον γάρ
[7, 11]	ταῖς πλέοσι Συρακοσίους ἐφ' οὓς	ἐπέμφθημεν	καὶ τὰ τείχη οἰκοδομησαμένων ἐν
[7, 62]	ἐφορᾶτε, παρασκευάζεσθε. ~Ἃ δὲ ἀρωγὰ	ἐνείδομεν	ἐπὶ τῇ τοῦ λιμένος στενότητι
[7, 11]	διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἐναντίων	ἡσυχάζομεν	(οὐδὲ γὰρ ξυμπάσῃ τῇ στρατιᾷ
[7, 14]	ἀλλ' ἀνάγκη ἀφ' ὧν ἔχοντες	ἤλθομεν	τά τε ὄντα καὶ ἀπαναλισκόμενα
[7, 15]	νῦν ὡς ἐφ' ἃ μὲν	ἤλθομεν	τὸ πρῶτον καὶ τῶν στρατιωτῶν
[7, 13]	τῆς τηρήσεως, τὰ ἐπιτήδεια οὐχ	ἕξομεν,	παρὰ τὴν ἐκείνων (πόλιν χαλεπῶς
[7, 13]	νῦν πάσαις φυλάσσειν· εἰ γὰρ	ἀφαιρήσομέν	τι καὶ βραχὺ τῆς τηρήσεως,
[7, 77]	ὁδοῦ· τὰ γὰρ ἐπιτήδεια βραχέα	ἔχομεν,	καὶ ἢν ἀντιλαβώμεθά του φιλίου
[7, 14]	οὐδ' ὁπόθεν ἐπιπληρωσόμεθα τὰς ναῦς	ἔχομεν,	ὃ τοῖς πολεμίοις πολλαχόθεν ὑπάρχει,
[7, 11]	ἧσσον μαθόντας (ὑμᾶς ἐν ᾧ	ἐσμὲν	βουλεύσασθαι. κρατησάντων γὰρ ἡμῶν μάχαις
[7, 77]	γὰρ ἀπ' αὐτῶν ἀξιώτεροι ἤδη	ἐσμὲν	ἢ φθόνου) καὶ ὁρῶντες ὑμᾶς
[7, 11]	τείχη οἰκοδομησαμένων ἐν οἷσπερ νῦν	ἐσμέν,	ἦλθε Γύλιππος Λακεδαιμόνιος στρατιὰν ἔχων
[7, 14]	Ἰταλίας, ὁρῶντα ἐν ᾧ τ'	ἐσμὲν	καὶ ὑμῶν μὴ ἐπιβοηθούντων, πρὸς
[7, 87]	ἔμοιγε καὶ ὧν ἀκοῇ Ἑλληνικῶν	ἴσμεν,	καὶ τοῖς τε κρατήσασι λαμπρότατον
[7, 66]	μὴ ἐπὶ ὅσον δεῖ ᾔσθηται,	(σημανοῦμεν.	Ἀθηναίους γὰρ ἐς τὴν χώραν
[7, 68]	ἀνδρῶν ἑαυτὴν παραδεδωκυῖαν πολεμιωτάτων ὀργῇ	προσμείξωμεν,	καὶ νομίσωμεν ἅμα μὲν νομιμώτατον
[7, 61]	ἢ τοῖς πολεμίοις· ἢν γὰρ	κρατήσωμεν	νῦν ταῖς ναυσίν, ἔστι τῳ
[7, 68]	παραδεδωκυῖαν πολεμιωτάτων ὀργῇ προσμείξωμεν, καὶ	νομίσωμεν	ἅμα μὲν νομιμώτατον εἶναι πρὸς
[7, 27]	δραχμὴν γὰρ τῆς ἡμέρας ἕκαστος	ἐλάμβανεν.	(ἐπειδὴ γὰρ ἡ Δεκέλεια τὸ
[7, 85]	δέ τι οὐκ ὀλίγον καὶ	ἀπέθανεν·	πλεῖστος γὰρ δὴ φόνος οὗτος
[7, 3]	ὅσους ἔλαβεν ἐν αὐτῷ πάντας	ἀπέκτεινεν·	ἦν δὲ οὐκ ἐπιφανὲς τοῖς
[7, 69]	πεζὸν πρὸς τὴν θάλασσαν καὶ	παρέταξεν	ὡς ἐπὶ πλεῖστον ἐδύνατο, ὅπως
[7, 1]	πείθωσι, κατὰ γῆν ἔλθωσιν. καὶ	ἔδοξεν	αὐτοῖς ἐπὶ τῆς Ἱμέρας πλεῖν,
[7, 74]	καὶ ὣς (οὐκ εὐθὺς ὥρμησαν,	ἔδοξεν	αὐτοῖς καὶ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν
[7, 60]	ἀντιλήψεσθαι. καὶ οἱ μέν, ὡς	ἔδοξεν	αὐτοῖς ταῦτα, καὶ ἐποίησαν· ἔκ
[7, 85]	οὐ πολὺ ἐγένετο, τὸ δὲ	διακλαπὲν	πολύ, καὶ διεπλήσθη πᾶσα Σικελία
[7, 29]	δὲ ἔς τε τὴν Τάναγραν	ἀπεβίβασεν	αὐτοὺς καὶ ἁρπαγήν τινα ἐποιήσατο
[7, 42]	Κατάνῃ διεχείμαζεν, ὑπερώφθη τε καὶ	ἔφθασεν	αὐτὸν ἐκ τῆς Πελοποννήσου στρατιᾷ
[7, 29]	ἥσσων μᾶλλον ἑτέρας ἀδόκητός τε	ἐπέπεσεν	αὕτη καὶ δεινή. ~οἱ δὲ
[7, 52]	~Καὶ ταύτῃ μὲν τῇ ἡμέρᾳ	ἀπεχώρησεν	ἡ στρατιὰ τῶν Συρακοσίων· τῇ
[7, 38]	ὅσον δύο πλέθρα ἀπ' ἀλλήλων	κατέστησεν,	ὅπως, εἴ τις βιάζοιτο ναῦς,
[7, 28]	καθέστασαν τοιαύτην ἣν πρὶν γενέσθαι	ἠπίστησεν	ἄν τις ἀκούσας. τὸ γὰρ
[7, 32]	διαφυγόντας ἐς πεντακοσίους καὶ χιλίους	ἐκόμισεν	ἐς τὰς Συρακούσας. ~καὶ περὶ
[7, 5]	Ἀθηναῖοι προπαρεβάλοντο σφίσιν, ἅμα δὲ	παρέτασσεν	ἐξάγων αἰεὶ πρὸ τοῦ τειχίσματος
[7, 47]	καὶ διανοηθεὶς ἐς τὰς Ἐπιπολὰς	διεκινδύνευσεν,	ἐπειδὴ ἔσφαλτο, ἀπιέναι ἐψηφίζετο καὶ
[7, 63]	ἕως ἤκμαζε τὸ ναυτικὸν ἡμῖν	ἠξίωσεν,	ἀμύνασθε αὐτούς, καὶ δείξατε ὅτι
[7, 31]	ναυμαχεῖν τε μέλλουσιν· πέμπειν οὖν	ἐκέλευεν	αὐτοὺς ναῦς, ὡς οὐχ ἱκανὰς
[7, 5]	αὖθις ἐπάξειν. καὶ διανοεῖσθαι οὕτως	ἐκέλευεν	αὐτοὺς ὡς τῇ μὲν παρασκευῇ
[7, 85]	Συρακοσίοις· καὶ ἑαυτῷ μὲν χρήσασθαι	ἐκέλευεν	ἐκεῖνόν τε καὶ Λακεδαιμονίους ὅτι
[7, 21]	Συρακοσίων ἀπειρίαν βλάψοντας. ἰέναι οὖν	ἐκέλευεν	ἐς τὴν πεῖραν τοῦ ναυτικοῦ
[7, 85]	Γύλιππος μετὰ τοῦτο ζωγρεῖν ἤδη	ἐκέλευεν·	καὶ τούς τε λοιποὺς ὅσους
[7, 49]	καὶ ὁ Εὐρυμέδων (αὐτῷ ταῦτα	ξυνηγόρευεν.	ἀντιλέγοντος δὲ τοῦ Νικίου ὄκνος
[7, 81]	ἔνθεν, ἐλάας δὲ (οὐκ ὀλίγας	εἶχεν,	ἐβάλλοντο περισταδόν. τοιαύταις δὲ προσβολαῖς
[7, 81]	ταὐτό. τὸ δὲ Νικίου στράτευμα	ἀπεῖχεν	ἐν τῷ πρόσθεν καὶ πεντήκοντα
[7, 44]	γὰρ ἀμφοτέρων παραπλήσιος ὢν ἀπορίαν	παρεῖχεν.	οἵ τε γὰρ Ἀργεῖοι καὶ
[7, 74]	περὶ τὸ σῶμα ἐς δίαιταν	ὑπῆρχεν	(ἐπιτήδεια ἀφορμᾶσθαι. Συρακόσιοι δὲ καὶ
[7, 57]	κατὰ τὸ ξυμφέρον ἢ ἀνάγκῃ	(ἔσχεν.	Ἀθηναῖοι μὲν αὐτοὶ Ἴωνες ἐπὶ
[7, 8]	λέγοντες οὐ τὰ ὄντα ἀπαγγέλλωσιν,	ἔγραψεν	ἐπιστολήν, νομίζων οὕτως ἂν μάλιστα
[7, 18]	πολέμῳ ἐτελεύτα τῷδε ὃν Θουκυδίδης	ξυνέγραψεν.	~Τοῦ δ' ἐπιγιγνομένου ἦρος εὐθὺς
[7, 70]	προσέτι ἑκατέρων, εἴ τινά που	ὁρῷεν	μὴ κατ' ἀνάγκην πρύμναν κρουόμενον,
[7, 36]	αὐτοὶ (κρατήσειν, καὶ ξυμφερομένους αὐτούς,	ἤν	πῃ βιάζωνται, ἐς ὀλίγον τε
[7, 48]	ἀνηλωκέναι καὶ ἔτι πολλὰ προσοφείλειν,	ἤν	τε καὶ ὁτιοῦν ἐκλίπωσι τῆς
[7, 29]	δι' Εὐρίπου) (καὶ τοὺς πολεμίους,	ἤν	τι δύνηται, ἀπ' αὐτῶν βλάψαι.
[7, 4]	τοῦ λιμένος τὰς ἐπαναγωγὰς ποιήσεσθαι,	ἤν	τι ναυτικῷ κινῶνται. προσεῖχέ τε
[7, 14]	ἥδιστα ἀκούειν, αἰτιωμένων δὲ ὕστερον,	ἤν	τι ὑμῖν ἀπ' αὐτῶν μὴ
[7, 77]	γὰρ ἐπιτήδεια βραχέα ἔχομεν, καὶ	ἢν	ἀντιλαβώμεθά του φιλίου χωρίου τῶν
[7, 61]	οὐχ ἧσσον ἢ τοῖς πολεμίοις·	ἢν	γὰρ κρατήσωμεν νῦν ταῖς ναυσίν,
[7, 60]	μὲν νικῶσιν, ἐς Κατάνην κομίζεσθαι,	ἢν	δὲ μή, ἐμπρήσαντες τὰς ναῦς
[7, 84]	οἰόμενοι ῥᾷόν τι σφίσιν ἔσεσθαι,	ἢν	διαβῶσι τὸν ποταμόν, ἅμα δ'
[7, 18]	πρότερον ξυνθήκαις ὅπλα μὴ ἐπιφέρειν,	ἢν	δίκας ἐθέλωσι διδόναι, αὐτοὶ οὐχ
[7, 12]	ἔτι πεζὴν καὶ ναυτικοῦ παρασκευήν,	ἢν	(δύνηται, ἄξων. διανοοῦνται γάρ, ὡς
[7, 72]	τὰς λοιπὰς τῶν νεῶν βιάσασθαι,	ἢν	δύνωνται, ἅμα ἕῳ τὸν ἔκπλουν,
[7, 59]	ἐπ' ἀγκυρῶν ὁρμίζοντες, καὶ τἆλλα,	ἢν	ἔτι ναυμαχεῖν οἱ Ἀθηναῖοι τολμήσωσι,
[7, 48]	παρεῖχε πονηρότερα τῶν σφετέρων ἔσεσθαι,	ἢν	καρτερῶσι προσκαθήμενοι· χρημάτων γὰρ ἀπορίᾳ
[7, 43]	τοξευμάτων τε καὶ ὅσα ἔδει,	ἢν	κρατῶσι, τειχίζοντας ἔχειν, αὐτὸς μὲν
[7, 60]	τινὰ ἐσβιβάζοντες πληρῶσαι, καὶ διαναυμαχήσαντες,	ἢν	μὲν νικῶσιν, ἐς Κατάνην κομίζεσθαι,
[7, 15]	Πελοποννήσου σχολαίτερον μέν, ὅμως δ'	ἢν	μὴ προσέχητε τὴν γνώμην, τὰ
[7, 71]	ἦν τὸ κατὰ γῆν σωθήσεσθαι,	ἢν	μή τι παρὰ λόγον γίγνηται.
[7, 11]	μὴ εἶναι ἔτι περιτειχίσαι αὐτούς,	ἢν	μή τις τὸ παρατείχισμα (τοῦτο
[7, 77]	ὅποι ἂν μαλακισθέντες σωθείητε καί,	ἢν	νῦν διαφύγητε τοὺς πολεμίους, οἵ
[7, 62]	πάλιν ἀνάκρουσιν τῆς προσπεσούσης νεώς,	ἢν	τὰ ἐπὶ τούτοις οἱ (ἐπιβάται
[7, 25]	προσδοκίμων ὄντων ἄλλῃ στρατιᾷ καί,	ἢν	φθάσωσιν αὐτοὶ πρότερον διαφθείραντες τὸ
[7, 28]	ὅσῳ καὶ μείζων ὁ πόλεμος	ἦν·	αἱ δὲ πρόσοδοι ἀπώλλυντο. ~Τοὺς
[7, 85]	καὶ διαδιδράσκοντες ὕστερον· τούτοις δ'	ἦν	ἀναχώρησις ἐς Κατάνην. ~Ξυναθροισθέντες δὲ
[7, 56]	ὅπως ἐκείνους κωλύσουσι, νομίζοντες ὅπερ	ἦν,	ἀπό τε τῶν παρόντων πολὺ
[7, 86]	δὴ πείσας τινάς, ὅτι πλούσιος	ἦν,	ἀποδρᾷ καὶ αὖθις σφίσι νεώτερόν
[7, 50]	(καὶ μελλόντων αὐτῶν, ἐπειδὴ ἑτοῖμα	ἦν,	ἀποπλεῖν ἡ σελήνη ἐκλείπει· ἐτύγχανε
[7, 5]	καὶ μετὰ ταῦτα, ἐπειδὴ καιρὸς	ἦν,	αὖθις ἐπῆγεν αὐτούς. ~ὁ δὲ
[7, 29]	ἐπιπεσόντες διδασκαλείῳ παίδων, ὅπερ μέγιστον	ἦν	αὐτόθι καὶ ἄρτι ἔτυχον οἱ
[7, 49]	τῶν χρημάτων ἀπορίαν καὶ ὅτι	ἦν	αὐτόθι πολὺ τὸ βουλόμενον τοῖς
[7, 43]	καὶ προσβάντες τὸ τείχισμα ὃ	ἦν	αὐτόθι τῶν Συρακοσίων αἱροῦσι καὶ
[7, 53]	παλαιὰν κληματίδων καὶ δᾳδὸς γεμίσαντες	(ἦν	γὰρ ἐπὶ τοὺς Ἀθηναίους ὁ
[7, 50]	ἐνθύμιον ποιούμενοι, καὶ ὁ Νικίας	(ἦν	γάρ τι καὶ ἄγαν θειασμῷ
[7, 48]	ταῖς ὑπαρχούσαις ναυσὶ θαλασσοκρατούντων. καὶ	ἦν	γάρ τι καὶ ἐν ταῖς
[7, 4]	τεῖχος ἐπιτελέσαντες, καὶ ὁ Γύλιππος	(ἦν	γάρ τι τοῖς Ἀθηναίοις τοῦ
[7, 56]	τῶν ἔπειτα (πολὺ θαυμασθήσεσθαι. καὶ	ἦν	δὲ ἄξιος ὁ ἀγὼν κατά
[7, 80]	Συρακόσιοι (ἐτήρουν, πρὸς τὴν θάλασσαν.	ἦν	δὲ ἡ ξύμπασα ὁδὸς αὕτη
[7, 84]	τοῦ ποταμοῦ παραστάντες οἱ Συρακόσιοι	(ἦν	δὲ κρημνῶδες) ἔβαλλον ἄνωθεν τοὺς
[7, 78]	τὴν ἐν τῷ πρόσθεν ἀπετείχιζον·	ἦν	δὲ λόφος καρτερὸς καὶ ἑκατέρωθεν
[7, 3]	ἔλαβεν ἐν αὐτῷ πάντας ἀπέκτεινεν·	ἦν	δὲ οὐκ ἐπιφανὲς τοῖς Ἀθηναίοις
[7, 75]	ταῦτα (ἱκανά· σῖτος γὰρ οὐκέτι	ἦν	ἐν τῷ στρατοπέδῳ. καὶ μὴν
[7, 60]	καὶ τἆλλα ὡς οἷόν τ'	ἦν	ἐξ ἀναγκαίου τε (καὶ τοιαύτης
[7, 69]	κίνδυνος καὶ ὡς ἐγγὺς ἤδη	(ἦν)	ἐπειδὴ καὶ ὅσον οὐκ ἔμελλον
[7, 43]	εὐθὺς πρὸς τὰ στρατόπεδα, ἃ	ἦν	ἐπὶ τῶν Ἐπιπολῶν τρία ἐν
[7, 25]	κατέκαυσαν, ἃ τοῖς Ἀθηναίοις ἑτοῖμα	ἦν.	(ἔς τε Λοκροὺς μετὰ ταῦτα
[7, 81]	ἀπονενοημένους οὐ πρὸς ἐκείνων μᾶλλον	ἦν	ἔτι ἢ πρὸς τῶν Ἀθηναίων,
[7, 6]	τῶν Ἀθηναίων, ὅπερ κατ' αὐτοὺς	ἦν,	ἔτρεψαν· καὶ δι' αὐτὸ καὶ
[7, 7]	εἴ τις ἢ μὴ πρόθυμος	ἦν	ἢ παντάπασιν ἔτι ἀφειστήκει τοῦ
[7, 5]	ἵππου τῶν Συρακοσίων (οὐδεμία χρῆσις	ἦν.	καὶ νικηθέντων τῶν Συρακοσίων καὶ
[7, 22]	τεσσαράκοντα ἐκ τοῦ ἐλάσσονος, οὗ	ἦν	καὶ τὸ νεώριον αὐτοῖς, (καὶ)
[7, 1]	οὐκ ἀδύνατος τοῖς Ἀθηναίοις φίλος	ἦν,	καὶ τοῦ Γυλίππου ἐκ Λακεδαίμονος
[7, 70]	κατὰ τὸν λιμένα ἐγίγνετο, καὶ	ἦν	καρτερὰ καὶ οἵα οὐχ (ἑτέρα
[7, 44]	ἄν τις σαφῶς τι ᾔδει;	ἦν	μὲν γὰρ σελήνη λαμπρά, ἑώρων
[7, 78]	ᾗ ἔμελλον (ἰέναι, οὐκ ἄφθονον	ἦν.	οἱ δὲ Συρακόσιοι ἐν τούτῳ
[7, 44]	καὶ ὅσον Δωρικὸν μετ' Ἀθηναίων	ἦν,	ὁπότε παιανίσειαν, φόβον παρεῖχε τοῖς
[7, 60]	Νικίας, ἐπειδὴ τὰ πολλὰ ἑτοῖμα	ἦν,	ὁρῶν τοὺς στρατιώτας τῷ τε
[7, 75]	τῆς ναυμαχίας ἐγίγνετο. δεινὸν οὖν	ἦν	οὐ καθ' ἓν μόνον τῶν
[7, 44]	Ἀθηναῖοι, ἣν οὐδὲ πυθέσθαι ῥᾴδιον	ἦν	οὐδ' ἀφ' ἑτέρων ὅτῳ τρόπῳ
[7, 75]	καὶ κατάμεμψις σφῶν αὐτῶν πολλὴ	ἦν.	οὐδὲν γὰρ ἄλλο ἢ πόλει
[7, 65]	ἐπιβαλλομένη. (καὶ ἐπειδὴ πάντα ἑτοῖμα	ἦν,	παρεκελεύσαντο ἐκείνοις οἵ τε στρατηγοὶ
[7, 20]	νησιωτῶν ὅσοις ἑκασταχόθεν οἷόν τ'	ἦν	πλείστοις χρήσασθαι, καὶ ἐκ τῶν
[7, 55]	καὶ ὁ παράλογος αὐτοῖς μέγας	ἦν,	πολὺ δὲ (μείζων ἔτι τῆς
[7, 25]	τῆς θαλάσσης κατέπηξαν, ὥστε δεινὸν	ἦν	προσπλεῦσαι, μὴ οὐ προϊδών τις
[7, 47]	ᾧ ἐστρατοπεδεύοντο ἑλῶδες καὶ χαλεπὸν	ἦν,	τά τε ἄλλα ὅτι ἀνέλπιστα
[7, 71]	(ὀλίγον ἢ διέφευγον ἢ ἀπώλλυντο.	ἦν	τε ἐν τῷ αὐτῷ στρατεύματι
[7, 71]	(αὐτοὺς καὶ ὅπῃ σωθήσονται διεσκόπουν.	ἦν	τε ἐν τῷ παραυτίκα οὐδεμιᾶς
[7, 51]	ἱκαναὶ εἶναι. ἐπειδὴ δὲ καιρὸς	ἦν,	τῇ μὲν προτέρᾳ πρὸς τὰ
[7, 25]	ἀνεῖλον οἱ Ἀθηναῖοι. (χαλεπωτάτη δ'	ἦν	τῆς σταυρώσεως ἡ κρύφιος· ἦσαν
[7, 71]	καὶ τότε τοῖς Ἀθηναίοις ἀνέλπιστον	ἦν	τὸ κατὰ γῆν σωθήσεσθαι, ἢν
[7, 79]	ἐπ' ὀλίγων ἀσπίδων· στενὸν γὰρ	ἦν	(τὸ χωρίον. καὶ προσβαλόντες οἱ
[7, 84]	τῷ πηλῷ ᾑματωμένον καὶ περιμάχητον	ἦν	τοῖς πολλοῖς. ~τέλος δὲ νεκρῶν
[7, 74]	κατὰ τὴν χώραν, ᾗ εἰκὸς	ἦν	τοὺς Ἀθηναίους ἰέναι, ἀπεφάργνυσαν καὶ
[7, 75]	(ἱκανά· σῖτος γὰρ οὐκέτι ἦν	ἐν	τῷ στρατοπέδῳ. καὶ μὴν ἡ
[7, 71]	τὰς ναῦς ὅ τε φόβος	ἦν	ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος οὐδενὶ ἐοικώς,
[7, 44]	γεγενημένης ἐτετάρακτο πάντα καὶ χαλεπὰ	ἦν	ὑπὸ τῆς (βοῆς διαγνῶναι. οἵ
[7, 78]	γὰρ ἔτι ἀποχωρεῖν οἷόν τ'	ἦν	ὑπὸ τῶν ἱππέων. ~Πρῲ δὲ
[7, 42]	Πελοποννήσου στρατιᾷ ὁ Γύλιππος ἀφικόμενος,	ἣν	οὐδ' ἂν μετέπεμψαν οἱ Συρακόσιοι,
[7, 44]	καὶ ἀπορίᾳ ἐγίγνοντο οἱ Ἀθηναῖοι,	ἣν	οὐδὲ πυθέσθαι ῥᾴδιον ἦν οὐδ'
[7, 28]	καὶ ἐς φιλονικίαν καθέστασαν τοιαύτην	ἣν	πρὶν γενέσθαι ἠπίστησεν ἄν τις
[7, 65]	ἂν ἀπολισθάνοι καὶ μὴ ἔχοι	ἀντιλαβὴν	ἡ χεὶρ ἐπιβαλλομένη. (καὶ ἐπειδὴ
[7, 73]	~Καὶ οἱ μὲν ὡς κατὰ	γῆν	ἀναχωρήσοντες ἤδη ξύμπαντες τὴν γνώμην
[7, 28]	πρότερον ἐκ τοῦ Ὠρωποῦ κατὰ	γῆν	διὰ τῆς Δεκελείας θάσσων οὖσα,
[7, 1]	προσλαβόντες, (οὓς ἂν πείθωσι, κατὰ	γῆν	ἔλθωσιν. καὶ ἔδοξεν αὐτοῖς ἐπὶ
[7, 22]	ἐν τῷ Πλημμυρίῳ τείχεσι κατὰ	γῆν	ἔμελλε προσβαλεῖν, αἱ δὲ τριήρεις
[7, 42]	(Πρῶτον μὲν οὖν τήν τε	γῆν	ἐξελθόντες τῶν Συρακοσίων ἔτεμον οἱ
[7, 46]	εἰ δύναιτο· Γύλιππος δὲ κατὰ	γῆν	ἐς τὴν ἄλλην Σικελίαν ᾤχετο
[7, 56]	καὶ τῶν ξυμμάχων καὶ κατὰ	γῆν	καὶ κατὰ θάλασσαν, καλὸν σφίσιν
[7, 36]	ἐξωθουμένοις ἄλλοσε ἢ ἐς τὴν	γῆν,	καὶ ταύτην δι' ὀλίγου καὶ
[7, 52]	ἐπεξάγοντα τῷ πλῷ πρὸς τὴν	γῆν	μᾶλλον, νικήσαντες οἱ Συρακόσιοι καὶ
[7, 67]	ἢ βιασάμενοι ἐκπλεύσωσιν ἢ κατὰ	γῆν	μετὰ τοῦτο τὴν ἀποχώρησιν ποιῶνται,
[7, 52]	τε καὶ ἐξεώθουν ἐς τὴν	γῆν.	~Ὁ δὲ Γύλιππος ὁρῶν τὰς
[7, 70]	μὲν Ἀθηναῖοι εἰ τὴν πολεμιωτάτην	γῆν	οἰκειοτέραν ἤδη τῆς οὐ δι'
[7, 71]	Ἀθηναίοις ἀνέλπιστον ἦν τὸ κατὰ	γῆν	σωθήσεσθαι, ἢν μή τι παρὰ
[7, 71]	διακελευσμῷ χρώμενοι, κατεδίωκον ἐς τὴν	γῆν.	τότε δὲ ὁ μὲν ναυτικὸς
[7, 11]	αὐτοὺς μᾶλλον, ὅσα γε κατὰ	γῆν,	τοῦτο πάσχειν· οὐδὲ γὰρ τῆς
[7, 73]	εἶναι εἰ τοσαύτη στρατιὰ κατὰ	γῆν	ὑποχωρήσασα καὶ καθεζομένη ποι τῆς
[7, 30]	ἐν τῇ πόλει αὐτῇ δι'	ἁρπαγὴν	ἐγκαταληφθὲν ἀπώλετο. οἱ δὲ ξύμπαντες
[7, 13]	(τῶν) μὲν διὰ φρυγανισμὸν καὶ	ἁρπαγὴν	καὶ ὑδρείαν μακρὰν ὑπὸ τῶν
[7, 26]	αὐτοῦ, ὥσπερ ἐκ τῆς Πύλου,	ἁρπαγὴν	ποιῶνται. (καὶ ὁ μὲν Δημοσθένης
[7, 29]	τὴν Τάναγραν ἀπεβίβασεν αὐτοὺς καὶ	ἁρπαγήν	τινα ἐποιήσατο διὰ τάχους καὶ
[7, 43]	προσβαλόντες ἔτρεψάν τε καὶ ἐς	φυγὴν	κατέστησαν. ~Καὶ ἐνταῦθα ἤδη ἐν
[7, 34]	διὰ τὴν τῶν Κορινθίων οὐκέτι	ἐπαναγωγήν,	διεκρίθησαν ἀπ' ἀλλήλων, καὶ δίωξις
[7, 16]	ἐψηφίσαντο πέμπειν καὶ ναυτικὴν καὶ	(πεζὴν	Ἀθηναίων τε ἐκ καταλόγου καὶ
[7, 22]	νύκτα πᾶσαν τὴν στρατιὰν τὴν	πεζὴν	αὐτὸς μὲν τοῖς ἐν τῷ
[7, 15]	στρατιὰν μὴ ἐλάσσω ἐπιπέμπειν καὶ	πεζὴν	καὶ ναυτικὴν καὶ χρήματα μὴ
[7, 12]	δὲ τῶν καὶ στρατιὰν ἔτι	πεζὴν	καὶ ναυτικοῦ παρασκευήν, ἢν (δύνηται,
[7, 7]	τε ᾤχετο, καὶ ναυτικὴν καὶ	πεζὴν	ξυλλέξων, καὶ τῶν πόλεων ἅμα
[7, 79]	ἑαυτῶν ὑπὲρ τοῦ ἀποτειχίσματος τὴν	πεζὴν	στρατιὰν παρατεταγμένην οὐκ ἐπ' ὀλίγων
[7, 70]	κέρας ἑκάτερος τοῦ παντὸς ἔχων,	Πυθὴν	δὲ καὶ οἱ Κορίνθιοι τὸ
[7, 1]	~Ὁ δὲ Γύλιππος καὶ ὁ	Πυθὴν	ἐκ τοῦ Τάραντος, ἐπεὶ ἐπεσκεύασαν
[7, 81]	χωρίον ᾧ κύκλῳ μὲν τειχίον	περιῆν,	ὁδὸς δὲ ἔνθεν (τε) καὶ
[7, 71]	τὸ λοιπὸν τοῦ τείχους ἐς	φυλακήν,	ἄλλοι δὲ καὶ οἱ πλεῖστοι
[7, 26]	τὸ χωρίον ἐξετείχισε καὶ καταλιπὼν	φυλακὴν	αὐτοῦ ἀπεκομίζετο καὶ αὐτὸς ὕστερον
[7, 4]	ὁ Νικίας· καὶ πέμπει ἐς	φυλακὴν	αὐτῶν εἴκοσι ναῦς, αἷς εἴρητο
[7, 85]	ἐπὶ τοὺς τριακοσίους, οἳ τὴν	φυλακὴν	διεξῆλθον τῆς νυκτός, (πέμψαντες τοὺς
[7, 30]	ξυστρεφόμενοι ἐν ἐπιχωρίῳ τάξει τὴν	φυλακὴν	ἐποιοῦντο, καὶ ὀλίγοι αὐτῶν ἐν
[7, 7]	δώδεκα, λαθοῦσαι τὴν τῶν Ἀθηναίων	φυλακήν	(ἦρχε δ' αὐτῶν Ἐρασινίδης Κορίνθιος)
[7, 17]	πρὸς τὴν ἐν τῇ Ναυπάκτῳ	φυλακήν,	καὶ τὰς ὁλκάδας αὐτῶν ἧσσον
[7, 17]	σφετέραν ἀντίταξιν τῶν τριήρων τὴν	φυλακὴν	ποιούμενοι. ~Παρεσκευάζοντο δὲ καὶ τὴν
[7, 1]	εἶναι ἀπέστειλεν. φθάσαντες δὲ τὴν	φυλακὴν	ταύτην περαιοῦνται διὰ τοῦ πορθμοῦ,
[7, 80]	τῷ ποταμῷ, ηὗρον καὶ ἐνταῦθα	φυλακήν	τινα τῶν Συρακοσίων ἀποτειχίζουσάν τε
[7, 70]	καὶ τοῖς κυβερνήταις τῶν μὲν	φυλακήν,	τῶν δ' ἐπιβουλήν, μὴ καθ'
[7, 27]	αὐτοὺς πάλιν ὅθεν ἦλθον ἐς	Θρᾴκην	ἀποπέμπειν. τὸ γὰρ ἔχειν πρὸς
[7, 57]	Βοιωτοῖς τοῖς> μετὰ Συρακοσίων κατ'	ἀνάγκην	ἐμάχοντο, Πλαταιῆς δὲ καταντικρὺ Βοιωτοὶ
[7, 70]	ᾗ καὶ πλείους ναῦς κατ'	ἀνάγκην	ξυνηρτῆσθαι, καὶ τοῖς κυβερνήταις τῶν
[7, 70]	τινά που ὁρῷεν μὴ κατ'	ἀνάγκην	πρύμναν κρουόμενον, ἀνακαλοῦντες ὀνομαστὶ τὸν
[7, 57]	ἐπὶ Συρακούσας ἐπολέμησαν, οὐ κατὰ	δίκην	τι μᾶλλον οὐδὲ κατὰ ξυγγένειαν
[7, 23]	ταραχθεῖσαι περὶ ἀλλήλας παρέδοσαν τὴν	νίκην	τοῖς Ἀθηναίοις· ταύτας τε γὰρ
[7, 20]	ἅμα περιπλέοντα (ξυστρατεύεσθαι περὶ τὴν	Λακωνικήν.	καὶ ὁ μὲν Δημοσθένης ἐς
[7, 26]	τὰς ναῦς ἔπλεον ἐς τὴν	(Λακωνικήν·	καὶ πρῶτον μὲν τῆς Ἐπιδαύρου
[7, 18]	δὲ καὶ τὴν ἐς τὴν	Ἀττικὴν	ἐσβολὴν οἱ Λακεδαιμόνιοι, ὥσπερ τε
[7, 19]	καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐς τὴν	Ἀττικὴν	ἐσέβαλον· ἡγεῖτο δὲ Ἆγις ὁ
[7, 16]	δὲ ἄλλην ἐψηφίσαντο πέμπειν καὶ	ναυτικὴν	καὶ (πεζὴν Ἀθηναίων τε ἐκ
[7, 7]	ἐπὶ στρατιάν τε ᾤχετο, καὶ	ναυτικὴν	καὶ πεζὴν ξυλλέξων, καὶ τῶν
[7, 15]	ἐλάσσω ἐπιπέμπειν καὶ πεζὴν καὶ	ναυτικὴν	καὶ χρήματα μὴ ὀλίγα, ἐμοὶ
[7, 77]	ἐπιδεῖν καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τὴν	μεγάλην	δύναμιν τῆς πόλεως καίπερ πεπτωκυῖαν
[7, 53]	φιλίας οὔσης, παρεβοήθει ἐπὶ τὴν	χηλὴν	μέρος τι ἔχων τῆς στρατιᾶς.
[7, 60]	τε ἀπόκλῃσιν ὁρῶσι καὶ τὴν	ἄλλην	διάνοιαν (αὐτῶν αἰσθομένοις βουλευτέα ἐδόκει.
[7, 31]	δ' ἄνδρες (ἀποφυγόντες ὕστερον λαβόντες	ἄλλην	ἔπλεον. καὶ μετὰ τοῦτο ἀφικόμενος
[7, 16]	ἐν ἀσθενείᾳ ταλαιπωροίη, στρατιὰν δὲ	ἄλλην	ἐψηφίσαντο πέμπειν καὶ ναυτικὴν καὶ
[7, 42]	σφενδονήτας καὶ τοξότας καὶ τὴν	ἄλλην	παρασκευὴν (ἱκανήν. καὶ τοῖς μὲν
[7, 43]	καὶ τέκτονας πάντας λαβὼν καὶ	ἄλλην	παρασκευὴν τοξευμάτων τε καὶ ὅσα
[7, 50]	Ἀθηναίων στρατηγοὶ ὁρῶντες στρατιάν τε	ἄλλην	προσγεγενημένην αὐτοῖς καὶ τὰ ἑαυτῶν
[7, 1]	αὐτούς τε ἐκείνους καὶ στρατιὰν	ἄλλην	προσλαβόντες, (οὓς ἂν πείθωσι, κατὰ
[7, 7]	καὶ ὁ Γύλιππος ἐς τὴν	ἄλλην	Σικελίαν ἐπὶ στρατιάν τε ᾤχετο,
[7, 46]	δὲ κατὰ γῆν ἐς τὴν	ἄλλην	Σικελίαν ᾤχετο αὖθις, ἄξων στρατιὰν
[7, 12]	καὶ ἐς Πελοπόννησον πρέσβεις ἐπ'	ἄλλην	στρατιάν, καὶ ἐς τὰς ἐν
[7, 15]	ἢ τούτους μεταπέμπειν δέον ἢ	ἄλλην	στρατιὰν μὴ ἐλάσσω ἐπιπέμπειν καὶ
[7, 50]	φιλία ἐξεπεπτώκει) ὁ δὲ Γύλιππος	ἄλλην	τε στρατιὰν πολλὴν ἔχων ἦλθεν
[7, 50]	δὲ Γύλιππος ἄλλην τε στρατιὰν	πολλὴν	ἔχων ἦλθεν ἀπὸ τῆς Σικελίας
[7, 1]	τινα αὐτοῖς ὑπέσχοντο στρατιὰν οὐ	πολλὴν	καὶ οἱ Γελῷοι καὶ τῶν
[7, 42]	τε τῶν Ἀθηναίων δύναμιν πανταχόσε	πολλὴν	φαινομένην· τῷ δὲ προτέρῳ στρατεύματι
[7, 38]	ἡσυχίαν ἔκπλους. παρασκευαζόμενοι δὲ ταῦτα	ὅλην	τὴν ἡμέραν διετέλεσαν οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 87]	τῶν τραυμάτων καὶ διὰ τὴν	μεταβολὴν	καὶ τὸ τοιοῦτον ἀπέθνῃσκον, καὶ
[7, 35]	πρὸς τὴν θάλασσαν καὶ τὴν	ἐκβολὴν	τοῦ Ὑλίου· καὶ αἱ νῆες
[7, 28]	ἔτει ἑπτακαιδεκάτῳ μετὰ τὴν πρώτην	ἐσβολὴν	ἦλθον ἐς Σικελίαν ἤδη τῷ
[7, 18]	καὶ τὴν ἐς τὴν Ἀττικὴν	ἐσβολὴν	οἱ Λακεδαιμόνιοι, ὥσπερ τε προυδέδοκτο
[7, 4]	Λοκροὺς καὶ Ῥήγιον καὶ τὴν	προσβολὴν	τῆς Σικελίας ναυλοχεῖν αὐτάς. ~Ὁ
[7, 10]	τι ἐπηρώτα ἀπεκρίνοντο, καὶ τὴν	ἐπιστολὴν	ἀπέδοσαν. ὁ δὲ γραμματεὺς ὁ
[7, 8]	οὐ τὰ ὄντα ἀπαγγέλλωσιν, ἔγραψεν	ἐπιστολήν,	νομίζων οὕτως ἂν μάλιστα τὴν
[7, 87]	τινας οὕτω διῃτήθησαν ἁθρόοι· ἔπειτα	πλὴν	Ἀθηναίων καὶ εἴ τινες Σικελιωτῶν
[7, 33]	τι ἤδη πᾶσα ἡ Σικελία	πλὴν	Ἀκραγαντίνων (οὗτοι δ' οὐδὲ μεθ'
[7, 56]	ἐπὶ μίαν πόλιν ταύτην ξυνῆλθε,	πλήν	γε δὴ τοῦ ξύμπαντος λόγου
[7, 32]	ὀκτακοσίους μάλιστα καὶ τοὺς πρέσβεις	πλὴν	ἑνὸς τοῦ Κορινθίου πάντας· οὗτος
[7, 57]	οὗτοι πάντες καὶ ἀπ' Ἀθηναίων	πλὴν	Καρυστίων (οὗτοι δ' εἰσὶ Δρύοπες)
[7, 2]	τὸν μέγαν λιμένα διπλοῦν τεῖχος,	πλὴν	κατὰ βραχύ τι τὸ πρὸς
[7, 35]	παρέπλεον, ἴσχοντες πρὸς ταῖς πόλεσι	πλὴν	Λοκρῶν, ἕως ἀφίκοντο ἐπὶ Πέτραν
[7, 62]	ἄλλως τε καὶ τῆς γῆς,	πλὴν	ὅσον ἂν ὁ πεζὸς ἡμῶν
[7, 23]	τοὺς πολλοὺς τῶν ἀνθρώπων ἀπέκτειναν,	πλὴν	ὅσον ἐκ τριῶν νεῶν οὓς
[7, 44]	οὐδὲ ταῦτα οἱ παραγενόμενοι πάντα	πλὴν	τὸ καθ' ἑαυτὸν ἕκαστος μόλις
[7, 83]	ὅτι οὐ λανθάνουσι, κατέθεντο πάλιν	πλὴν	τριακοσίων μάλιστα ἀνδρῶν· οὗτοι δὲ
[7, 28]	τὴν δὲ νύκτα καὶ ξύμπαντες	πλὴν	τῶν ἱππέων, οἱ μὲν ἐφ'
[7, 70]	τῶν μὲν φυλακήν, τῶν δ'	ἐπιβουλήν,	μὴ καθ' ἓν ἕκαστον, κατὰ
[7, 87]	αὐτῶν ἑκάστῳ ἐπὶ ὀκτὼ μῆνας	κοτύλην	ὕδατος καὶ δύο κοτύλας σίτου)
[7, 69]	ἐπονομάζων καὶ αὐτοὺς ὀνομαστὶ καὶ	φυλήν,	ἀξιῶν τό τε καθ' ἑαυτόν,
[7, 75]	ἦν ἐν τῷ στρατοπέδῳ. καὶ	μὴν	ἡ ἄλλη αἰκία καὶ ἡ
[7, 14]	αὐτῶν μὴ ὁμοῖον ἐκβῇ, ἀσφαλέστερον	ἡγησάμην	τὸ ἀληθὲς δηλῶσαι. ~καὶ νῦν
[7, 37]	οἱ Συρακόσιοι πρὸς τὴν ἑαυτῶν	ἐπιστήμην	τε καὶ δύναμιν ἐπινοήσαντες καὶ
[7, 27]	Δεκελείας πόλεμον αὐτοὺς πολυτελὲς ἐφαίνετο·	δραχμὴν	γὰρ τῆς ἡμέρας ἕκαστος ἐλάμβανεν.
[7, 73]	γῆν ἀναχωρήσοντες ἤδη ξύμπαντες τὴν	γνώμην	εἶχον, Ἑρμοκράτης δὲ ὁ Συρακόσιος
[7, 72]	ἀναχωρεῖν. Δημοσθένης δὲ Νικίᾳ προσελθὼν	γνώμην	ἐποιεῖτο πληρώσαντας ἔτι τὰς λοιπὰς
[7, 15]	μὴ μεμπτῶν γεγενημένων, οὕτω τὴν	γνώμην	ἔχετε· ἐπειδὴ δὲ Σικελία τε
[7, 71]	δρωμένων τῆς ὄψεως καὶ τὴν	γνώμην	μᾶλλον τῶν ἐν τῷ ἔργῳ
[7, 8]	οὕτως ἂν μάλιστα τὴν αὑτοῦ	γνώμην	μηδὲν ἐν τῷ ἀγγέλῳ ἀφανισθεῖσαν
[7, 13]	μᾶλλον ἢ μαχεῖσθαι, ἐπειδὴ παρὰ	γνώμην	ναυτικόν τε δὴ καὶ τἆλλα
[7, 23]	ἐπικαταβάντων καὶ τῇ ναυμαχίᾳ τὴν	γνώμην	προσεχόντων φθάνει προσπεσὼν ἅμα τῇ
[7, 15]	δ' ἢν μὴ προσέχητε τὴν	γνώμην,	τὰ μὲν λήσουσιν ὑμᾶς, ὥσπερ
[7, 15]	ξυγγνώμης τυγχάνειν· καὶ γὰρ ὅτ'	ἐρρώμην	πολλὰ ἐν ἡγεμονίαις ὑμᾶς εὖ
[7, 42]	τοξότας καὶ τὴν ἄλλην παρασκευὴν	(ἱκανήν.	καὶ τοῖς μὲν Συρακοσίοις καὶ
[7, 60]	διαναυμαχήσαντες, ἢν μὲν νικῶσιν, ἐς	Κατάνην	κομίζεσθαι, ἢν δὲ μή, ἐμπρήσαντες
[7, 85]	τούτοις δ' ἦν ἀναχώρησις ἐς	Κατάνην.	~Ξυναθροισθέντες δὲ οἱ Συρακόσιοι καὶ
[7, 49]	τοῦτο ποιεῖν ἢ ἐς τὴν	Κατάνην,	ὅθεν τῷ τε πεζῷ ἐπὶ
[7, 60]	ἔτι εἶχον (προπέμψαντες γὰρ ἐς	Κατάνην	ὡς ἐκπλευσόμενοι ἀπεῖπον μὴ ἐπάγειν)
[7, 24]	μὲν ἐμπόρων χρήματα καὶ σῖτος	ἐνῆν,	πολλὰ δὲ καὶ τῶν τριηράρχων,
[7, 30]	μὲν κατὰ τὴν Μυκαλησσὸν πάθει	χρησαμένην	οὐδενὸς ὡς ἐπὶ μεγέθει τῶν
[7, 79]	τοῦ ἀποτειχίσματος τὴν πεζὴν στρατιὰν	παρατεταγμένην	οὐκ ἐπ' ὀλίγων ἀσπίδων· στενὸν
[7, 47]	τούτῳ ἐβουλεύοντο πρός τε τὴν	γεγενημένην	ξυμφορὰν καὶ πρὸς τὴν παροῦσαν
[7, 50]	στρατηγοὶ ὁρῶντες στρατιάν τε ἄλλην	προσγεγενημένην	αὐτοῖς καὶ τὰ ἑαυτῶν ἅμα
[7, 42]	ὁρῶντες οὔτε διὰ τὴν Δεκέλειαν	τειχιζομένην	οὐδὲν ἧσσον στρατὸν ἴσον καὶ
[7, 42]	τῶν Ἀθηναίων δύναμιν πανταχόσε πολλὴν	φαινομένην·	τῷ δὲ προτέρῳ στρατεύματι τῶν
[7, 86]	διὰ τὴν πᾶσαν ἐς ἀρετὴν	νενομισμένην	ἐπιτήδευσιν. ~Τοὺς δ' ἐν ταῖς
[7, 80]	ἐς τὴν ὁδὸν τὴν Ἑλωρίνην	καλουμένην	ἐπορεύοντο, ὅπως, ἐπειδὴ γένοιντο ἐπὶ
[7, 3]	ἐπὶ τὴν ἄκραν τὴν Τεμενῖτιν	καλουμένην,	(καὶ αὐτοῦ ηὐλίσαντο. τῇ δ'
[7, 53]	(ἐς τὴν λίμνην τὴν Λυσιμέλειαν	καλουμένην.	ὕστερον δὲ πλέονος ἤδη τοῦ
[7, 63]	ἔχοντας καὶ τὰς ναῦς πλείους,	ἐκείνην	τε τὴν ἡδονὴν ἐνθυμεῖσθαι ὡς
[7, 80]	ἐσβάντες ἐς τὴν ὁδὸν τὴν	Ἑλωρίνην	καλουμένην ἐπορεύοντο, ὅπως, ἐπειδὴ γένοιντο
[7, 54]	ἐποιήσαντο τῶν πεζῶν ἐς τὴν	λίμνην	καὶ ἧς αὐτοὶ τῷ ἄλλῳ
[7, 53]	τρέπουσι καὶ ἐσβάλλουσιν (ἐς τὴν	λίμνην	τὴν Λυσιμέλειαν καλουμένην. ὕστερον δὲ
[7, 63]	ναῦς πλείους, ἐκείνην τε τὴν	ἡδονὴν	ἐνθυμεῖσθαι ὡς ἀξία ἐστὶ διασώσασθαι,
[7, 70]	τοῖς κελευσταῖς κατά τε τὴν	τέχνην	καὶ πρὸς τὴν αὐτίκα φιλονικίαν
[7, 84]	βουλόμενος καὶ οἱ πολέμιοι ἐπικείμενοι	χαλεπὴν	ἤδη τὴν διάβασιν ἐποίουν· ἁθρόοι
[7, 75]	τινὰ τῶν ἐπιτηδείων κείμενον, ἐς	λύπην	μετὰ φόβου καθίστατο, καὶ οἱ
[7, 65]	δὲ Γυλίππῳ καὶ τοῖς Συρακοσίοις	παρῆν	μὲν αἰσθάνεσθαι, ὁρῶσι καὶ αὐτὴν
[7, 21]	τῶν πόλεων ὧν ἔπεισε στρατιὰν	ὅσην	ἑκασταχόθεν πλείστην (ἐδύνατο. καὶ ξυγκαλέσας
[7, 39]	πόλει ἐπιμελομένους, κελεύειν ὅτι τάχιστα	τὴν	ἀγορὰν τῶν πωλουμένων παρὰ τὴν
[7, 29]	ᾠκοδομημένου, καὶ πυλῶν ἅμα διὰ	τὴν	ἄδειαν ἀνεῳγμένων. (ἐσπεσόντες δὲ οἱ
[7, 6]	ἔφθασαν παροικοδομήσαντες καὶ παρελθόντες τὴν	τῶν	Ἀθηναίων οἰκοδομίαν, ὥστε μηκέτι μήτε
[7, 56]	ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ πρὸς	τὴν	Ἀθηναίων τε πόλιν καὶ Λακεδαιμονίων.
[7, 6]	καὶ ὅσον οὐ παρεληλύθει τὴν	τῶν	Ἀθηναίων τοῦ τείχους τελευτὴν ἡ
[7, 7]	αἱ ὑπόλοιποι δώδεκα, λαθοῦσαι τὴν	τῶν	Ἀθηναίων φυλακήν (ἦρχε δ' αὐτῶν
[7, 20]	καὶ ὁ μὲν Δημοσθένης ἐς	τὴν	Αἴγιναν προσπλεύσας τοῦ στρατεύματός τε
[7, 68]	ἀπρεπέστατα, πόλει δὲ τῇ πάσῃ	(τὴν	αἰσχίστην ἐπίκλησιν. ἀνθ' ὧν μὴ
[7, 31]	Δημοσθένης δ' ἐκ τῶν περὶ	τὴν	Ἀκαρνανίαν χωρίων σφενδονήτας τε καὶ
[7, 3]	αὐτούς, ἀπήγαγε τὴν στρατιὰν ἐπὶ	τὴν	ἄκραν τὴν Τεμενῖτιν καλουμένην, (καὶ
[7, 13]	ὑπὲρ σφῶν πείσαντες τοὺς τριηράρχους	τὴν	ἀκρίβειαν τοῦ ναυτικοῦ ἀφῄρηνται. ~ἐπισταμένοις
[7, 60]	τήν τε ἀπόκλῃσιν ὁρῶσι καὶ	τὴν	ἄλλην διάνοιαν (αὐτῶν αἰσθομένοις βουλευτέα
[7, 42]	καὶ σφενδονήτας καὶ τοξότας καὶ	τὴν	ἄλλην παρασκευὴν (ἱκανήν. καὶ τοῖς
[7, 7]	τείχους. καὶ ὁ Γύλιππος ἐς	τὴν	ἄλλην Σικελίαν ἐπὶ στρατιάν τε
[7, 46]	Γύλιππος δὲ κατὰ γῆν ἐς	τὴν	ἄλλην Σικελίαν ᾤχετο αὖθις, ἄξων
[7, 48]	ἐμφανῶς σφᾶς ψηφιζομένους μετὰ πολλῶν	τὴν	ἀναχώρησιν τοῖς πολεμίοις καταγγέλτους γίγνεσθαι·
[7, 31]	τῶν Μεσσηνίων μετεπέμψατο καὶ ἐς	τὴν	ἀντιπέρας ἤπειρον τῆς Ἀκαρνανίας διέβη,
[7, 77]	ταῖς ξυμφοραῖς (μήτε ταῖς παρὰ	τὴν	ἀξίαν νῦν κακοπαθίαις. κἀγώ τοι
[7, 18]	καὶ Κορινθίων ἐναγόντων, ἐπειδὴ ἐπυνθάνοντο	τὴν	ἀπὸ τῶν Ἀθηναίων βοήθειαν ἐς
[7, 42]	δὲ Δημοσθένης καὶ Εὐρυμέδων ἔχοντες	τὴν	ἀπὸ τῶν Ἀθηνῶν βοήθειαν παραγίγνονται,
[7, 67]	ἢ κατὰ γῆν μετὰ τοῦτο	τὴν	ἀποχώρησιν ποιῶνται, ὡς τῶν γε
[7, 18]	~Παρεσκευάζοντο δὲ καὶ τὴν ἐς	τὴν	Ἀττικὴν ἐσβολὴν οἱ Λακεδαιμόνιοι, ὥσπερ
[7, 19]	Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐς	τὴν	Ἀττικὴν ἐσέβαλον· ἡγεῖτο δὲ Ἆγις
[7, 80]	πλεῖστα ἀπάγειν τὴν στρατιάν, μηκέτι	τὴν	αὐτὴν ὁδὸν ᾗ διενοήθησαν, ἀλλὰ
[7, 70]	τε τὴν τέχνην καὶ πρὸς	τὴν	αὐτίκα φιλονικίαν ἐγίγνετο, τοῖς μὲν
[7, 8]	ἐπιστολήν, νομίζων οὕτως ἂν μάλιστα	τὴν	αὑτοῦ γνώμην μηδὲν ἐν τῷ
[7, 29]	τὸν Εὔριπον καὶ ἀποβιβάσας ἐς	τὴν	(Βοιωτίαν ἦγεν αὐτοὺς ἐπὶ Μυκαλησσόν.
[7, 36]	πλεῖστον γὰρ ἐν αὐτῷ σχήσειν·	τὴν	γὰρ ἀνάκρουσιν οὐκ ἔσεσθαι τοῖς
[7, 47]	ἐν τούτῳ ἐβουλεύοντο πρός τε	τὴν	γεγενημένην ξυμφορὰν καὶ πρὸς τὴν
[7, 57]	πεισθέντες· ξυνέβη δὲ τοῖς Κρησὶ	τὴν	Γέλαν Ῥοδίοις ξυγκτίσαντας μὴ ξὺν
[7, 36]	Ἀθηναίοις ἐξωθουμένοις ἄλλοσε ἢ ἐς	τὴν	γῆν, καὶ ταύτην δι' ὀλίγου
[7, 52]	καὶ ἐπεξάγοντα τῷ πλῷ πρὸς	τὴν	γῆν μᾶλλον, νικήσαντες οἱ Συρακόσιοι
[7, 52]	κατεδίωκόν τε καὶ ἐξεώθουν ἐς	τὴν	γῆν. ~Ὁ δὲ Γύλιππος ὁρῶν
[7, 71]	(καὶ διακελευσμῷ χρώμενοι, κατεδίωκον ἐς	τὴν	γῆν. τότε δὲ ὁ μὲν
[7, 73]	κατὰ γῆν ἀναχωρήσοντες ἤδη ξύμπαντες	τὴν	γνώμην εἶχον, Ἑρμοκράτης δὲ ὁ
[7, 15]	ὑμῖν μὴ μεμπτῶν γεγενημένων, οὕτω	τὴν	γνώμην ἔχετε· ἐπειδὴ δὲ Σικελία
[7, 71]	τῶν δρωμένων τῆς ὄψεως καὶ	τὴν	γνώμην μᾶλλον τῶν ἐν τῷ
[7, 23]	θάλασσαν ἐπικαταβάντων καὶ τῇ ναυμαχίᾳ	τὴν	γνώμην προσεχόντων φθάνει προσπεσὼν ἅμα
[7, 15]	ὅμως δ' ἢν μὴ προσέχητε	τὴν	γνώμην, τὰ μὲν λήσουσιν ὑμᾶς,
[7, 66]	τὰς μὲν νενικήκατε ἤδη ναυμαχίας,	τὴν	δ' ἐκ τοῦ εἰκότος νῦν
[7, 44]	μὲν ὄψιν τοῦ σώματος προορᾶν,	τὴν	δὲ γνῶσιν τοῦ οἰκείου ἀπιστεῖσθαι.
[7, 28]	κατὰ διαδοχὴν οἱ Ἀθηναῖοι φυλάσσοντες,	τὴν	δὲ νύκτα καὶ ξύμπαντες πλὴν
[7, 77]	(οὔτ' ἂν ἱδρυθέντας που ἐξαναστήσειεν.	τὴν	δὲ πορείαν ὥστ' ἀσφαλῆ καὶ
[7, 27]	ἐξελαυνόντων τῶν ἱππέων πρός τε	τὴν	Δεκέλειαν καταδρομὰς ποιουμένων καὶ κατὰ
[7, 18]	καὶ ὁ Ἀλκιβιάδης προσκείμενος ἐδίδασκε	τὴν	Δεκέλειαν τειχίζειν καὶ μὴ ἀνιέναι
[7, 42]	τοῦ κινδύνου, ὁρῶντες οὔτε διὰ	τὴν	Δεκέλειαν τειχιζομένην οὐδὲν ἧσσον στρατὸν
[7, 84]	οἱ πολέμιοι ἐπικείμενοι χαλεπὴν ἤδη	τὴν	διάβασιν ἐποίουν· ἁθρόοι γὰρ ἀναγκαζόμενοι
[7, 69]	ἐν αὐτῇ ἀνεπιτάκτου πᾶσιν ἐς	τὴν	δίαιταν ἐξουσίας, ἄλλα τε λέγων
[7, 73]	δὲ ὁ Συρακόσιος ὑπονοήσας αὐτῶν	τὴν	διάνοιαν καὶ νομίσας δεινὸν εἶναι
[7, 32]	πέμπει ἐς τῶν Σικελῶν τοὺς	τὴν	διόδον ἔχοντας καὶ σφίσι ξυμμάχους,
[7, 78]	δὲ Συρακόσιοι ἐν τούτῳ προελθόντες	(τὴν	δίοδον τὴν ἐν τῷ πρόσθεν
[7, 37]	λιμένος. ~Τοιαῦτα οἱ Συρακόσιοι πρὸς	τὴν	ἑαυτῶν ἐπιστήμην τε καὶ δύναμιν
[7, 28]	ἀδύνατοι ἐγένοντο τοῖς χρήμασιν. καὶ	τὴν	εἰκοστὴν ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον
[7, 14]	ἐξορμῶντές τε ναῦν (καὶ ξυνέχοντες	τὴν	εἰρεσίαν. τούτων δὲ πάντων ἀπορώτατον
[7, 31]	ἀποπλέων ἐπὶ τῆς Κερκύρας μετὰ	τὴν	ἐκ τῆς Λακωνικῆς τείχισιν, ὁλκάδα
[7, 35]	ηὐλίσαντο πρὸς τὴν θάλασσαν καὶ	τὴν	ἐκβολὴν τοῦ Ὑλίου· καὶ αἱ
[7, 62]	τῶν νεῶν ἔσεσθαι καὶ πρὸς	τὴν	ἐκείνων ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων παρασκευήν,
[7, 13]	τὰ ἐπιτήδεια οὐχ ἕξομεν, παρὰ	τὴν	ἐκείνων (πόλιν χαλεπῶς καὶ νῦν
[7, 63]	τρόπων τῇ μιμήσει ἐθαυμάζεσθε κατὰ	τὴν	Ἑλλάδα, καὶ τῆς ἀρχῆς τῆς
[7, 41]	ἀμφοτέρων τῶν ναυμαχιῶν ἔστησαν, καὶ	τὴν	ἐλπίδα ἤδη ἐχυρὰν εἶχον ταῖς
[7, 61]	ἀγῶσι σφαλέντες ἔπειτα διὰ παντὸς	τὴν	ἐλπίδα (τοῦ φόβου ὁμοίαν ταῖς
[7, 80]	καὶ ἐσβάντες ἐς τὴν ὁδὸν	τὴν	Ἑλωρίνην καλουμένην ἐπορεύοντο, ὅπως, ἐπειδὴ
[7, 21]	Ἀθηναίους, λέγων οὐδ' ἐκείνους πάτριον	τὴν	ἐμπειρίαν οὐδ' ἀίδιον τῆς θαλάσσης
[7, 17]	ὅπως ναυμαχίας τε ἀποπειράσωσι πρὸς	τὴν	ἐν τῇ Ναυπάκτῳ φυλακήν, καὶ
[7, 36]	χρῆσθαι, οὐκ ἔλασσον σχήσειν, καὶ	τὴν	ἐν τῷ μεγάλῳ λιμένι ναυμαχίαν,
[7, 78]	ἐν τούτῳ προελθόντες (τὴν δίοδον	τὴν	ἐν τῷ πρόσθεν ἀπετείχιζον· ἦν
[7, 56]	τοῦ αὐτοὶ σωθῆναι μόνον ἔτι	τὴν	ἐπιμέλειαν ἐποιοῦντο, ἀλλὰ καὶ ὅπως
[7, 74]	εὐθὺς ὥρμησαν, ἔδοξεν αὐτοῖς καὶ	τὴν	ἐπιοῦσαν ἡμέραν περιμεῖναι, ὅπως ξυσκευάσαιντο
[7, 36]	ἐς τὴν εὐρυχωρίαν, σφῶν ἐχόντων	τὴν	ἐπίπλευσιν ἀπὸ τοῦ πελάγους τε
[7, 10]	τίς τι ἐπηρώτα ἀπεκρίνοντο, καὶ	τὴν	ἐπιστολὴν ἀπέδοσαν. ὁ δὲ γραμματεὺς
[7, 60]	κρατηθῆναι ἀθυμοῦντας καὶ διὰ τὴν	τῶν	ἐπιτηδείων σπάνιν ὡς τάχιστα βουλομένους
[7, 43]	τοὺς ἄλλους ξυνάρχοντας, ὡς ἐπενόει,	τὴν	(ἐπιχείρησιν τῶν Ἐπιπολῶν ἐποιεῖτο. καὶ
[7, 71]	ἀνώμαλον> τῆς ναυμαχίας ἀνώμαλον (καὶ	τὴν	ἔποψιν ἐκ τῆς γῆς ἠναγκάζοντο
[7, 18]	φυλακὴν ποιούμενοι. ~Παρεσκευάζοντο δὲ καὶ	τὴν	ἐς τὴν Ἀττικὴν ἐσβολὴν οἱ
[7, 2]	κύκλου πρὸς τὸν Τρωγίλον ἐπὶ	τὴν	ἑτέραν θάλασσαν λίθοι τε παραβεβλημένοι
[7, 6]	πλαγίου τάξας τῶν Ἀθηναίων κατὰ	τὴν	εὐρυχωρίαν, ᾗ τῶν τειχῶν ἀμφοτέρων
[7, 3]	ξυντασσομένους, ἐπανῆγε τὸ στρατόπεδον ἐς	τὴν	εὐρυχωρίαν μᾶλλον. καὶ ὁ Νικίας
[7, 36]	τοῖς Συρακοσίοις) περιπλεῦσαι δὲ ἐς	τὴν	εὐρυχωρίαν, σφῶν ἐχόντων τὴν ἐπίπλευσιν
[7, 43]	ἓν δὲ τῶν ξυμμάχων, ἀγγέλλουσι	τὴν	ἔφοδον καὶ τοῖς ἑξακοσίοις τῶν
[7, 31]	τοῦτο ἀφικόμενος ὁ Δημοσθένης ἐς	τὴν	Ζάκυνθον καὶ Κεφαλληνίαν ὁπλίτας τε
[7, 66]	τῆς ἄλλης Ἑλλάδος, καὶ ἀρχὴν	τὴν	ἤδη μεγίστην τῶν τε πρὶν
[7, 63]	τὰς ναῦς πλείους, ἐκείνην τε	τὴν	ἡδονὴν ἐνθυμεῖσθαι ὡς ἀξία ἐστὶ
[7, 38]	ἔκπλους. παρασκευαζόμενοι δὲ ταῦτα ὅλην	τὴν	ἡμέραν διετέλεσαν οἱ Ἀθηναῖοι μέχρι
[7, 73]	(ἔτυχε γὰρ αὐτοῖς Ἡρακλεῖ ταύτην	τὴν	ἡμέραν θυσία οὖσα) οὐ δοκεῖν
[7, 68]	πάντες ἴστε, οἵ γε ἐπὶ	τὴν	ἡμετέραν ἦλθον δουλωσόμενοι, ἐν ᾧ,
[7, 23]	ἐν τῷ Πλημμυρίῳ Ἀθηναίων πρὸς	τὴν	θάλασσαν ἐπικαταβάντων καὶ τῇ ναυμαχίᾳ
[7, 80]	ἢ οἱ Συρακόσιοι (ἐτήρουν, πρὸς	τὴν	θάλασσαν. ἦν δὲ ἡ ξύμπασα
[7, 80]	τῇ ἕῳ ἀφικνοῦνται ὅμως πρὸς	τὴν	θάλασσαν, καὶ ἐσβάντες ἐς τὴν
[7, 69]	ἀποχωρήσας ἦγε τὸν πεζὸν πρὸς	τὴν	θάλασσαν καὶ παρέταξεν ὡς ἐπὶ
[7, 35]	στρατὸν ἰέναι, ἐπικαταβάντες ηὐλίσαντο πρὸς	τὴν	θάλασσαν καὶ τὴν ἐκβολὴν τοῦ
[7, 39]	τὴν ἀγορὰν τῶν πωλουμένων παρὰ	τὴν	θάλασσαν μεταστῆσαι κομίσαντας, καὶ ὅσα
[7, 30]	καταδιώκουσιν ἐπὶ τὸν Εὔριπον καὶ	τὴν	θάλασσαν, (οὗ αὐτοῖς τὰ πλοῖα
[7, 2]	κατὰ βραχύ τι τὸ πρὸς	τὴν	θάλασσαν (τοῦτο δ' ἔτι ᾠκοδόμουν)
[7, 49]	αὐτοῦ, ἔφη χρῆναι ἢ ἐς	τὴν	Θάψον ἀναστάντας τοῦτο ποιεῖν ἢ
[7, 25]	αἱ δ' ἕνδεκα νῆες πρὸς	τὴν	Ἰταλίαν ἔπλευσαν, πυνθανόμεναι πλοῖα τοῖς
[7, 49]	ἀναστάντας τοῦτο ποιεῖν ἢ ἐς	τὴν	Κατάνην, ὅθεν τῷ τε πεζῷ
[7, 41]	Ἀθηναῖοι τραπόμενοι διὰ τῶν ὁλκάδων	τὴν	κατάφευξιν ἐποιοῦντο (ἐς τὸν ἑαυτῶν
[7, 31]	ξύλλογον ἡτοιμάζοντο, Εὐρυμέδων μὲν ἐς	τὴν	Κέρκυραν πλεύσας καὶ πέντε καὶ
[7, 34]	τὸ πέλαγος καὶ διὰ τὴν	τῶν	Κορινθίων οὐκέτι ἐπαναγωγήν, διεκρίθησαν ἀπ'
[7, 20]	Χαρικλέους ἅμα περιπλέοντα (ξυστρατεύεσθαι περὶ	τὴν	Λακωνικήν. καὶ ὁ μὲν Δημοσθένης
[7, 26]	ἐπὶ τὰς ναῦς ἔπλεον ἐς	τὴν	(Λακωνικήν· καὶ πρῶτον μὲν τῆς
[7, 54]	τροπῆς ἐποιήσαντο τῶν πεζῶν ἐς	τὴν	λίμνην καὶ ἧς αὐτοὶ τῷ
[7, 53]	πρώτοις τρέπουσι καὶ ἐσβάλλουσιν (ἐς	τὴν	λίμνην τὴν Λυσιμέλειαν καλουμένην. ὕστερον
[7, 53]	καὶ ἐσβάλλουσιν (ἐς τὴν λίμνην	τὴν	Λυσιμέλειαν καλουμένην. ὕστερον δὲ πλέονος
[7, 77]	που ἐπιδεῖν καὶ οἱ Ἀθηναῖοι	τὴν	μεγάλην δύναμιν τῆς πόλεως καίπερ
[7, 28]	κατέστη. πρὸς γὰρ τῇ ἐπάλξει	τὴν	μὲν ἡμέραν κατὰ διαδοχὴν οἱ
[7, 29]	ἦγεν αὐτοὺς ἐπὶ Μυκαλησσόν. καὶ	τὴν	μὲν νύκτα λαθὼν πρὸς τῷ
[7, 44]	ἀλλήλους ὡς ἐν σελήνῃ εἰκὸς	τὴν	μὲν ὄψιν τοῦ σώματος προορᾶν,
[7, 3]	ηὐλίσαντο. τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἄγων	τὴν	μὲν πλείστην τῆς στρατιᾶς παρέταξε
[7, 9]	στρατεύσας ἐπ' Ἀμφίπολιν Θρᾳξὶ πολλοῖς	τὴν	μὲν πόλιν οὐχ εἷλεν, ἐς
[7, 83]	τὸν πόλεμον, ταῦτα ἀποδοῦναι, ὥστε	τὴν	μετ' αὐτοῦ στρατιὰν ἀφεῖναι αὐτούς·
[7, 87]	τε τῶν τραυμάτων καὶ διὰ	τὴν	μεταβολὴν καὶ τὸ τοιοῦτον ἀπέθνῃσκον,
[7, 30]	τι ἀπανηλώθη. τὰ μὲν κατὰ	τὴν	Μυκαλησσὸν πάθει χρησαμένην οὐδενὸς ὡς
[7, 29]	(ἐσπεσόντες δὲ οἱ Θρᾷκες ἐς	τὴν	Μυκαλησσὸν τάς τε οἰκίας καὶ
[7, 21]	ἄλλου πειθόντων, ὥρμηντό τε ἐς	τὴν	ναυμαχίαν καὶ τὰς ναῦς ἐπλήρουν·
[7, 24]	~Οἱ δὲ Συρακόσιοι κατὰ μὲν	τὴν	ναυμαχίαν οὕτως ἐπεπράγεσαν, τὰ δ'
[7, 25]	τις ὥσπερ περὶ ἕρμα περιβάλῃ	τὴν	ναῦν. ἀλλὰ καὶ τούτους κολυμβηταὶ
[7, 53]	Ἀθηναίους ὁ ἄνεμος οὔριος) ἀφεῖσαν	(τὴν	ναῦν) πῦρ ἐμβαλόντες. καὶ οἱ
[7, 34]	ἀποπλευσάντων δὲ τῶν Ἀθηναίων ἐς	τὴν	Ναύπακτον οἱ Κορίνθιοι εὐθὺς τροπαῖον
[7, 23]	καὶ ταραχθεῖσαι περὶ ἀλλήλας παρέδοσαν	τὴν	νίκην τοῖς Ἀθηναίοις· ταύτας τε
[7, 74]	δὲ πρὸς τὸ ἄγγελμα ἐπέσχον	τὴν	νύκτα, νομίσαντες οὐκ ἀπάτην εἶναι.
[7, 42]	Ἀθηναίους τε τοὺς ξυστρατευομένους καὶ	τὴν	ξύμπασαν πόλιν. (Πρῶτον μὲν οὖν
[7, 80]	τὴν θάλασσαν, καὶ ἐσβάντες ἐς	τὴν	ὁδὸν τὴν Ἑλωρίνην καλουμένην ἐπορεύοντο,
[7, 70]	κωλῦσαί τε αὐτοὺς διαφυγεῖν καὶ	τὴν	οἰκείαν ἑκάστους πατρίδα νικήσαντας (ἐπαυξῆσαι.
[7, 53]	καὶ τὸ μὴ προσελθεῖν ἐγγὺς	τὴν	ὁλκάδα τοῦ κινδύνου ἀπηλλάγησαν. ~μετὰ
[7, 62]	χειρῶν σιδηρῶν ἐπιβολαί, αἳ σχήσουσι	τὴν	πάλιν ἀνάκρουσιν τῆς προσπεσούσης νεώς,
[7, 65]	μὲν αἰσθάνεσθαι, ὁρῶσι καὶ αὐτὴν	τὴν	παρασκευήν, ὅτι ναυμαχήσουσιν οἱ Ἀθηναῖοι,
[7, 60]	στρατηγοὶ καὶ οἱ ταξίαρχοι πρὸς	τὴν	παροῦσαν ἀπορίαν τῶν τε ἄλλων
[7, 29]	τοὺς τῷ Δημοσθένει ὑστερήσαντας διὰ	τὴν	παροῦσαν ἀπορίαν τῶν χρημάτων οὐ
[7, 47]	τὴν γεγενημένην ξυμφορὰν καὶ πρὸς	τὴν	παροῦσαν ἐν τῷ στρατοπέδῳ κατὰ
[7, 86]	ἐς τοῦτο δυστυχίας ἀφικέσθαι διὰ	τὴν	πᾶσαν ἐς ἀρετὴν νενομισμένην ἐπιτήδευσιν.
[7, 43]	καὶ Εὐρυμέδων καὶ Μένανδρος ἀναλαβὼν	τὴν	πᾶσαν στρατιὰν ἐχώρει πρὸς τὰς
[7, 70]	ἐπιβοῶντες καὶ περὶ τῆς ἐς	τὴν	πατρίδα σωτηρίας νῦν, εἴ ποτε
[7, 22]	ὑπὸ νύκτα πᾶσαν τὴν στρατιὰν	τὴν	πεζὴν αὐτὸς μὲν τοῖς ἐν
[7, 79]	πρὸ ἑαυτῶν ὑπὲρ τοῦ ἀποτειχίσματος	τὴν	πεζὴν στρατιὰν παρατεταγμένην οὐκ ἐπ'
[7, 21]	βλάψοντας. ἰέναι οὖν ἐκέλευεν ἐς	τὴν	πεῖραν τοῦ ναυτικοῦ καὶ μὴ
[7, 17]	ἑτοιμάζων. πέμπουσι δὲ καὶ περὶ	τὴν	Πελοπόννησον οἱ Ἀθηναῖοι εἴκοσι ναῦς,
[7, 26]	τῆς Αἰγίνης καὶ πλεύσας πρὸς	τὴν	Πελοπόννησον τῷ τε Χαρικλεῖ καὶ
[7, 70]	ἠρώτων, οἱ μὲν Ἀθηναῖοι εἰ	τὴν	πολεμιωτάτην γῆν οἰκειοτέραν ἤδη τῆς
[7, 40]	αὐτοὺς ὡς ἡσσημένους σφῶν πρὸς	τὴν	πόλιν ἀνακρούσασθαι, καθ' ἡσυχίαν ἐκβάντες
[7, 37]	τῶν Ἀθηναίων, καθ' ὅσον πρὸς	τὴν	πόλιν αὐτοῦ ἑώρα· καὶ οἱ
[7, 46]	ναυσὶ Σικανὸν ἀπέστειλαν, ὅπως ὑπαγάγοιτο	τὴν	πόλιν, εἰ δύναιτο· Γύλιππος δὲ
[7, 40]	ἐξαίφνης πρύμναν κρουσάμενοι πάλιν πρὸς	τὴν	πόλιν ἔπλευσαν καὶ εὐθὺς ἐκβάντες
[7, 86]	τὰ σκῦλα (ἀναλαβόντες, ἀνεχώρησαν ἐς	τὴν	πόλιν. καὶ τοὺς μὲν ἄλλους
[7, 74]	ποι ἐκπεπτωκυῖαν ἀναδησάμενοι ἐκόμιζον ἐς	τὴν	πόλιν. ~Μετὰ δὲ τοῦτο, ἐπειδὴ
[7, 82]	τούτους μὲν εὐθὺς ἀπεκόμιζον ἐς	τὴν	πόλιν· Νικίας δὲ καὶ οἱ
[7, 72]	νεκροὺς ἀνείλοντο, καὶ ἀποπλεύσαντες πρὸς	τὴν	πόλιν τροπαῖον (ἔστησαν, οἱ δ'
[7, 85]	ταῖς ἄλλαις προσβολαῖς ταῖς κατὰ	τὴν	πορείαν συχναῖς γενομέναις οὐκ ὀλίγοι
[7, 67]	ἡ μεγίστη ἐλπὶς μεγίστην καὶ	τὴν	προθυμίαν παρέχεται. (Τά τε τῆς
[7, 4]	τε Λοκροὺς καὶ Ῥήγιον καὶ	τὴν	προσβολὴν τῆς Σικελίας ναυλοχεῖν αὐτάς.
[7, 17]	ἤγγελλον, νομίσαντες οὐκ ἄκαιρον καὶ	τὴν	προτέραν πέμψιν τῶν νεῶν ποιήσασθαι,
[7, 28]	χώραν, ὥστε ἔτει ἑπτακαιδεκάτῳ μετὰ	τὴν	πρώτην ἐσβολὴν ἦλθον ἐς Σικελίαν
[7, 26]	στράτευμα ὃ ἔδει ἔχοντα ἐς	τὴν	Σικελίαν βοηθεῖν, ἄρας ἐκ τῆς
[7, 1]	ἐβουλεύοντο εἴτ' ἐν δεξιᾷ λαβόντες	τὴν	Σικελίαν διακινδυνεύσωσιν ἐσπλεῦσαι, εἴτ' ἐν
[7, 31]	ᾗ οἱ Κορίνθιοι ὁπλῖται ἐς	τὴν	Σικελίαν ἔμελλον περαιοῦσθαι, αὐτὴν μὲν
[7, 17]	αὐτοί τε ἀποστελοῦντες ὁπλίτας ἐς	τὴν	Σικελίαν καὶ ἐκ τῆς ἄλλης
[7, 19]	ταῖς ὁλκάσι τοὺς ὁπλίτας ἐς	τὴν	Σικελίαν, Λακεδαιμόνιοι μὲν τῶν τε
[7, 16]	τροπὰς τὰς χειμερινὰς ἀποπέμπουσιν ἐς	τὴν	Σικελίαν μετὰ δέκα νεῶν, ἄγοντα
[7, 27]	οὓς ἔδει τῷ Δημοσθένει ἐς	τὴν	Σικελίαν (ξυμπλεῖν. οἱ δ' Ἀθηναῖοι,
[7, 18]	ἀπὸ τῶν Ἀθηναίων βοήθειαν ἐς	τὴν	Σικελίαν, ὅπως δὴ ἐσβολῆς γενομένης
[7, 17]	Κορίνθου καὶ τῆς Πελοποννήσου ἐς	τὴν	Σικελίαν (περαιοῦσθαι. οἱ γὰρ Κορίνθιοι,
[7, 26]	ἐκεῖθεν ξυμμάχων παραλαβὼν τὸν ἐς	τὴν	Σικελίαν πλοῦν ὅτι τάχιστα ποιῆται·
[7, 20]	ναῦς, (καὶ τὸν Δημοσθένη ἐς	τὴν	Σικελίαν, ὥσπερ ἔμελλον, ἀπέστελλον ἑξήκοντα
[7, 36]	οὐ δώσειν διεκπλεῖν, τὸ δὲ	τὴν	στενοχωρίαν κωλύσειν (ὥστε μὴ περιπλεῖν.
[7, 70]	ἐπιβαίνειν. ξυνετύγχανέ τε πολλαχοῦ διὰ	τὴν	στενοχωρίαν τὰ μὲν ἄλλοις ἐμβεβληκέναι,
[7, 49]	εἰ δὲ δεῖ μὴ ἀπάγειν	τὴν	στρατιὰν ἄνευ Ἀθηναίων ψηφίσματος, ἀλλὰ
[7, 33]	Ἀθηναίων ἐναντίους ἐκπεπτωκότας· καὶ βουλόμενοι	τὴν	στρατιὰν αὐτόθι πᾶσαν ἁθροίσαντες εἴ
[7, 4]	τοῦ τείχους ἀσθενές) νυκτὸς ἀναλαβὼν	τὴν	στρατιὰν ἐπῄει (πρὸς αὐτό. οἱ
[7, 3]	Γύλιππος οὐ προσιόντας αὐτούς, ἀπήγαγε	τὴν	στρατιὰν ἐπὶ τὴν ἄκραν τὴν
[7, 48]	τότε λόγῳ οὐκ ἔφη ἀπάξειν	τὴν	στρατιάν. εὖ γὰρ εἰδέναι ὅτι
[7, 42]	κατορθώσας ἕξειν Συρακούσας, ἢ ἀπάξειν	τὴν	στρατιὰν καὶ οὐ τρίψεσθαι ἄλλως
[7, 80]	πυρὰ καύσαντας ὡς πλεῖστα ἀπάγειν	τὴν	στρατιάν, μηκέτι τὴν αὐτὴν ὁδὸν
[7, 84]	δ' ἐπειδὴ ἡμέρα ἐγένετο ἦγε	τὴν	στρατιάν· οἱ δὲ Συρακόσιοι καὶ
[7, 82]	διαβὰς πρὸς μετέωρόν τι καθῖσε	τὴν	στρατιάν. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι τῇ
[7, 22]	ναυτικόν, ἀγαγὼν ὑπὸ νύκτα πᾶσαν	τὴν	στρατιὰν τὴν πεζὴν αὐτὸς μὲν
[7, 21]	περιγενησομένους ἢ Ἀθηναίους τῇ ἐπιστήμῃ	τὴν	Συρακοσίων ἀπειρίαν βλάψοντας. ἰέναι οὖν
[7, 17]	Ναυπάκτῳ Ἀθηναῖοι κωλύοιεν ἀπαίρειν, πρὸς	τὴν	σφετέραν ἀντίταξιν τῶν τριήρων τὴν
[7, 8]	τε τῶν πολεμίων ἰσχὺν καὶ	τὴν	σφετέραν ἀπορίαν, ἔπεμπε καὶ αὐτὸς
[7, 56]	μετὰ Κορινθίων καὶ Λακεδαιμονίων καὶ	τὴν	σφετέραν πόλιν ἐμπαρασχόντες προκινδυνεῦσαί τε
[7, 29]	βλάψαι. ὁ δὲ ἔς τε	τὴν	Τάναγραν ἀπεβίβασεν αὐτοὺς καὶ ἁρπαγήν
[7, 60]	οὐδὲν ἐπενόουν. ~τοῖς δὲ Ἀθηναίοις	τήν	τε ἀπόκλῃσιν ὁρῶσι καὶ τὴν
[7, 42]	ξύμπασαν πόλιν. (Πρῶτον μὲν οὖν	τήν	τε γῆν ἐξελθόντες τῶν Συρακοσίων
[7, 30]	ἤδη τοὺς Θρᾷκας οὐ πολὺ	τήν	τε λείαν ἀφείλοντο καὶ αὐτοὺς
[7, 63]	ἐκπεπλῆχθαί τι ταῖς ξυμφοραῖς ἄγαν,	τήν	τε παρασκευὴν ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων
[7, 18]	δυστυχεῖν τε ἐνόμιζον, καὶ ἐνεθυμοῦντο	τήν	τε περὶ Πύλον ξυμφορὰν καὶ
[7, 25]	καὶ Ἀμπρακιωτῶν καὶ Λακεδαιμονίων, ἀγγέλλοντας	τήν	τε τοῦ Πλημμυρίου λῆψιν καὶ
[7, 42]	καὶ παραπλήσιον τῷ προτέρῳ ἐπεληλυθότα	τήν	τε τῶν Ἀθηναίων δύναμιν πανταχόσε
[7, 8]	καὶ ὁρῶν καθ' ἡμέραν ἐπιδιδοῦσαν	τήν	τε τῶν πολεμίων ἰσχὺν καὶ
[7, 53]	τε σβεστήρια κωλύματα καὶ παύσαντες	τήν	τε φλόγα καὶ τὸ μὴ
[7, 3]	τὴν στρατιὰν ἐπὶ τὴν ἄκραν	τὴν	Τεμενῖτιν καλουμένην, (καὶ αὐτοῦ ηὐλίσαντο.
[7, 70]	ἑκατέρων τοῖς κελευσταῖς κατά τε	τὴν	τέχνην καὶ πρὸς τὴν αὐτίκα
[7, 34]	κρατησάντων τῶν Ἀθηναίων διά τε	τὴν	τοῦ ἀνέμου ἄπωσιν αὐτῶν ἐς
[7, 8]	μὴ οἱ πεμπόμενοι ἢ κατὰ	τὴν	τοῦ λέγειν ἀδυνασίαν ἢ καὶ
[7, 32]	ἐκ τῶν Συρακουσῶν τότε μετὰ	τὴν	τοῦ Πλημμυρίου ἅλωσιν πρέσβεις οἰχόμενοι
[7, 6]	νυκτὶ ἔφθασαν παροικοδομήσαντες καὶ παρελθόντες	τὴν	τῶν Ἀθηναίων οἰκοδομίαν, ὥστε μηκέτι
[7, 6]	γὰρ καὶ ὅσον οὐ παρεληλύθει	τὴν	τῶν Ἀθηναίων τοῦ τείχους τελευτὴν
[7, 7]	ἐσέπλευσαν αἱ ὑπόλοιποι δώδεκα, λαθοῦσαι	τὴν	τῶν Ἀθηναίων φυλακήν (ἦρχε δ'
[7, 60]	ναυσὶ κρατηθῆναι ἀθυμοῦντας καὶ διὰ	τὴν	τῶν ἐπιτηδείων σπάνιν ὡς τάχιστα
[7, 34]	ἐς τὸ πέλαγος καὶ διὰ	τὴν	τῶν Κορινθίων οὐκέτι ἐπαναγωγήν, διεκρίθησαν
[7, 49]	ἐν ταῖς Συρακούσαις ἀκριβῶς καὶ	τὴν	τῶν χρημάτων ἀπορίαν καὶ ὅτι
[7, 61]	νῦν ταῖς ναυσίν, ἔστι τῳ	(τὴν	ὑπάρχουσάν που οἰκείαν πόλιν ἐπιδεῖν.
[7, 56]	(οὐ γὰρ ἔτι δυνατὴν ἔσεσθαι	τὴν	ὑπόλοιπον Ἀθηναίων δύναμιν τὸν ὕστερον
[7, 85]	καὶ ἐπὶ τοὺς τριακοσίους, οἳ	τὴν	φυλακὴν διεξῆλθον τῆς νυκτός, (πέμψαντες
[7, 30]	καὶ ξυστρεφόμενοι ἐν ἐπιχωρίῳ τάξει	τὴν	φυλακὴν ἐποιοῦντο, καὶ ὀλίγοι αὐτῶν
[7, 17]	τὴν σφετέραν ἀντίταξιν τῶν τριήρων	τὴν	φυλακὴν ποιούμενοι. ~Παρεσκευάζοντο δὲ καὶ
[7, 1]	Λακροῖς εἶναι ἀπέστειλεν. φθάσαντες δὲ	τὴν	φυλακὴν ταύτην περαιοῦνται διὰ τοῦ
[7, 53]	γῆς φιλίας οὔσης, παρεβοήθει ἐπὶ	τὴν	χηλὴν μέρος τι ἔχων τῆς
[7, 49]	ταῖς Συρακούσαις ἀκριβῶς καὶ τὴν	τῶν	χρημάτων ἀπορίαν καὶ ὅτι ἦν
[7, 57]	περὶ Σικελίας, τοῖς μὲν ξυγκτησόμενοι	τὴν	χώραν ἐλθόντες, τοῖς δὲ ξυνδιασώσοντες,
[7, 44]	οἳ διαμαρτόντες τῶν ὁδῶν κατὰ	τὴν	χώραν ἐπλανήθησαν· οὕς, ἐπειδὴ ἡμέρα
[7, 74]	τάς τε ὁδοὺς τὰς κατὰ	τὴν	χώραν, ᾗ εἰκὸς ἦν τοὺς
[7, 27]	τῆς ἴσης φρουρᾶς καταθεούσης τε	τὴν	χώραν καὶ λῃστείας ποιουμένης, βασιλέως
[7, 66]	ᾔσθηται, (σημανοῦμεν. Ἀθηναίους γὰρ ἐς	τὴν	χώραν τήνδε ἐλθόντας πρῶτον μὲν
[7, 27]	Δεκέλειαν καταδρομὰς ποιουμένων καὶ κατὰ	τὴν	χώραν φυλασσόντων, οἱ μὲν ἀπεχωλοῦντο
[7, 28]	εἰ οἱ Πελοποννήσιοι ἐσβάλοιεν ἐς	τὴν	χώραν, ὥστε ἔτει ἑπτακαιδεκάτῳ μετὰ
[7, 5]	γὰρ ἵππου καὶ τῶν ἀκοντιστῶν	τὴν	ὠφελίαν τῇ τάξει ἐντὸς λίαν
[7, 19]	ἐς ἑξακοσίους ὁπλίτας, καὶ Ἔκκριτον	Σπαρτιάτην	ἄρχοντα, Βοιωτοὶ δὲ τριακοσίους ὁπλίτας,
[7, 58]	Σικελίας Ἑλλήνων Λακεδαιμόνιοι μὲν ἡγεμόνα	Σπαρτιάτην	παρεχόμενοι, νεοδαμώδεις δὲ τοὺς ἄλλους
[7, 56]	φόβου ἀπολύεσθαι (οὐ γὰρ ἔτι	δυνατὴν	ἔσεσθαι τὴν ὑπόλοιπον Ἀθηναίων δύναμιν
[7, 74]	ἐπέσχον τὴν νύκτα, νομίσαντες οὐκ	ἀπάτην	εἶναι. καὶ ἐπειδὴ καὶ ὣς
[7, 86]	ἔλαβον κατεβίβασαν ἐς τὰς λιθοτομίας,	ἀσφαλεστάτην	εἶναι νομίσαντες τήρησιν, Νικίαν δὲ
[7, 70]	οἱ μὲν Ἀθηναῖοι εἰ τὴν	πολεμιωτάτην	γῆν οἰκειοτέραν ἤδη τῆς οὐ
[7, 42]	ἐπιθέσθαι τῇ πείρᾳ, καί οἱ	ξυντομωτάτην	ἡγεῖτο διαπολέμησιν· ἢ γὰρ κατορθώσας
[7, 86]	ἀφικέσθαι διὰ τὴν πᾶσαν ἐς	ἀρετὴν	νενομισμένην ἐπιτήδευσιν. ~Τοὺς δ' ἐν
[7, 74]	καθ' ἡσυχίαν οὐδενὸς κωλύοντος ὡς	ἑκάστην	ποι ἐκπεπτωκυῖαν ἀναδησάμενοι ἐκόμιζον ἐς
[7, 67]	τὰς ἐπιχειρήσεις ἡ μεγίστη ἐλπὶς	μεγίστην	καὶ τὴν προθυμίαν παρέχεται. (Τά
[7, 66]	Ἑλλάδος, καὶ ἀρχὴν τὴν ἤδη	μεγίστην	τῶν τε πρὶν Ἑλλήνων καὶ
[7, 21]	ὧν ἔπεισε στρατιὰν ὅσην ἑκασταχόθεν	πλείστην	(ἐδύνατο. καὶ ξυγκαλέσας τοὺς Συρακοσίους
[7, 3]	δ' ὑστεραίᾳ ἄγων τὴν μὲν	πλείστην	τῆς στρατιᾶς παρέταξε πρὸς τὰ
[7, 68]	πόλει δὲ τῇ πάσῃ (τὴν	αἰσχίστην	ἐπίκλησιν. ἀνθ' ὧν μὴ μαλακισθῆναί
[7, 28]	ἐγένοντο τοῖς χρήμασιν. καὶ τὴν	εἰκοστὴν	ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον τῶν
[7, 63]	δύνησθε καὶ μὴ ἐξωθεῖσθαι ἐς	αὐτήν,	ἀλλὰ ξυμπεσούσης νηὶ νεὼς μὴ
[7, 28]	τρόπῳ ἀντιπολιορκεῖν, πόλιν οὐδὲν ἐλάσσω	αὐτήν	γε καθ' αὑτὴν τῆς τῶν
[7, 80]	ἀποσταυροῦσαν τὸν πόρον. καὶ βιασάμενοι	αὐτὴν	διέβησάν τε τὸν ποταμὸν καὶ
[7, 70]	τοξεύμασι καὶ λίθοις ἀφθόνως ἐπ'	αὐτὴν	ἐχρῶντο· ἐπειδὴ δὲ προσμείξειαν, οἱ
[7, 31]	ἐς τὴν Σικελίαν ἔμελλον περαιοῦσθαι,	αὐτὴν	μὲν διαφθείρει, οἱ δ' ἄνδρες
[7, 63]	τῆς ἀρχῆς ὄντες δικαίως (ἂν)	αὐτὴν	νῦν μὴ καταπροδίδοτε, καταφρονήσαντες δὲ
[7, 80]	ἀπάγειν τὴν στρατιάν, μηκέτι τὴν	αὐτὴν	ὁδὸν ᾗ διενοήθησαν, ἀλλὰ τοὐναντίον
[7, 65]	παρῆν μὲν αἰσθάνεσθαι, ὁρῶσι καὶ	αὐτὴν	τὴν παρασκευήν, ὅτι ναυμαχήσουσιν οἱ
[7, 28]	οὐδὲν ἐλάσσω αὐτήν γε καθ'	αὑτὴν	τῆς τῶν Ἀθηναίων, καὶ τὸν
[7, 68]	τε τοιαύτην καὶ τύχην ἀνδρῶν	ἑαυτὴν	παραδεδωκυῖαν πολεμιωτάτων ὀργῇ προσμείξωμεν, καὶ
[7, 28]	εἶχον, καὶ ἐς φιλονικίαν καθέστασαν	τοιαύτην	ἣν πρὶν γενέσθαι ἠπίστησεν ἄν
[7, 68]	χεῖρον. ~πρὸς οὖν ἀταξίαν τε	τοιαύτην	καὶ τύχην ἀνδρῶν ἑαυτὴν παραδεδωκυῖαν
[7, 36]	ἢ ἐς τὴν γῆν, καὶ	ταύτην	δι' ὀλίγου καὶ ἐς ὀλίγον,
[7, 56]	πλεῖστα δὴ ἐπὶ μίαν πόλιν	ταύτην	ξυνῆλθε, πλήν γε δὴ τοῦ
[7, 1]	ἀπέστειλεν. φθάσαντες δὲ τὴν φυλακὴν	ταύτην	περαιοῦνται διὰ τοῦ πορθμοῦ, καὶ
[7, 73]	οὔσης (ἔτυχε γὰρ αὐτοῖς Ἡρακλεῖ	ταύτην	τὴν ἡμέραν θυσία οὖσα) οὐ
[7, 6]	τὴν τῶν Ἀθηναίων τοῦ τείχους	τελευτὴν	ἡ ἐκείνων τείχισις, καί, εἰ
[7, 75]	αὐχήματος τοῦ πρώτου ἐς οἵαν	τελευτὴν	καὶ ταπεινότητα ἀφῖκτο. (μέγιστον γὰρ
[7, 28]	ὥστε ἔτει ἑπτακαιδεκάτῳ μετὰ τὴν	πρώτην	ἐσβολὴν ἦλθον ἐς Σικελίαν ἤδη
[7, 50]	ἐς Σελινοῦντα. ἀπενεχθέντες γὰρ ἐς	Λιβύην,	καὶ δόντων Κυρηναίων τριήρεις δύο
[7, 58]	μὲν τῆς Σικελίας τὸ πρὸς	Λιβύην	μέρος τετραμμένον νεμόμενοι, Ἱμεραῖοι δὲ
[7, 63]	ταῖς ξυμφοραῖς ἄγαν, τήν τε	παρασκευὴν	ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων βελτίω νῦν
[7, 12]	στρατιὰν ἔτι πεζὴν καὶ ναυτικοῦ	παρασκευήν,	ἢν (δύνηται, ἄξων. διανοοῦνται γάρ,
[7, 42]	καὶ τοξότας καὶ τὴν ἄλλην	παρασκευὴν	(ἱκανήν. καὶ τοῖς μὲν Συρακοσίοις
[7, 62]	τὴν ἐκείνων ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων	παρασκευήν,	οἷς πρότερον ἐβλαπτόμεθα, πάντα καὶ
[7, 65]	αἰσθάνεσθαι, ὁρῶσι καὶ αὐτὴν τὴν	παρασκευήν,	ὅτι ναυμαχήσουσιν οἱ Ἀθηναῖοι, προηγγέλθη
[7, 43]	τέκτονας πάντας λαβὼν καὶ ἄλλην	παρασκευὴν	τοξευμάτων τε καὶ ὅσα ἔδει,
[7, 48]	νῦν παρασκευῆς τῷ μὴ διδόναι	τροφήν,	φθερεῖσθαι αὐτῶν τὰ πράγματα, ἐπικουρικὰ
[7, 2]	ἑλὼν καὶ ξυνταξάμενος ὡς ἐς	μάχην	ἀφικνεῖται ἐς τὰς Ἐπιπολάς· καὶ
[7, 3]	τοῦτο ἀντιπαρεσκευάζοντο (ἀλλήλοις ὡς ἐς	μάχην.	καὶ ὁ Γύλιππος ὁρῶν τοὺς
[7, 81]	οὐ προυχώρει μᾶλλον ἢ ἐς	μάχην	ξυνετάσσετο, ἕως ἐνδιατρίβων κυκλοῦταί τε
[7, 53]	δείσαντες περὶ ταῖς ναυσὶν ἐς	μάχην	τε κατέστησαν πρὸς αὐτοὺς καὶ
[7, 86]	μὴ βασανιζόμενος διὰ τὸ τοιοῦτο	ταραχὴν	σφίσιν ἐν εὐπραγίᾳ ποιήσῃ, ἄλλοι
[7, 28]	ἐπάλξει τὴν μὲν ἡμέραν κατὰ	διαδοχὴν	οἱ Ἀθηναῖοι φυλάσσοντες, τὴν δὲ
[7, 27]	φρουραῖς ἀπὸ τῶν πόλεων κατὰ	διαδοχὴν	χρόνου ἐπιούσαις τῇ χώρᾳ ἐπῳκεῖτο,
[7, 74]	τὰς διαβάσεις ἐφύλασσον καὶ ἐς	ὑποδοχὴν	τοῦ στρατεύματος ὡς κωλύσοντες ᾗ
[7, 66]	καὶ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος, καὶ	ἀρχὴν	τὴν ἤδη μεγίστην τῶν τε
[7, 68]	οὖν ἀταξίαν τε τοιαύτην καὶ	τύχην	ἀνδρῶν ἑαυτὴν παραδεδωκυῖαν πολεμιωτάτων ὀργῇ
[7, 67]	τύχης ἀποκινδυνεῦσαι οὕτως ὅπως δύνανται,	ἵν'	ἢ βιασάμενοι ἐκπλεύσωσιν ἢ κατὰ
[7, 78]	βουλόμενοι ἔκ τε τῶν οἰκιῶν	λαβεῖν	τι ἐδώδιμον (ὠκεῖτο γὰρ ὁ
[7, 38]	οὐδέτεροι δυνάμενοι ἄξιόν τι λόγου	παραλαβεῖν,	εἰ μὴ ναῦν μίαν ἢ
[7, 20]	καὶ τὸν Χαρικλέα τοὺς Ἀργείους	παραλαβεῖν.	~Ἐν δὲ τῇ Σικελίᾳ ὑπὸ
[7, 49]	στρατιὰν ἄνευ Ἀθηναίων ψηφίσματος, ἀλλὰ	τρίβειν	αὐτοῦ, ἔφη χρῆναι ἢ ἐς
[7, 48]	(ἀνάγκης ὥσπερ τὰ σφέτερα ὄντα.	τρίβειν	οὖν ἔφη χρῆναι προσκαθημένους καὶ
[7, 43]	πολλαχῇ προσβάλλοντες ἀπεκρούοντο, οὐκέτι ἐδόκει	διατρίβειν,	ἀλλὰ πείσας τόν τε Νικίαν
[7, 47]	ἔσφαλτο, ἀπιέναι ἐψηφίζετο καὶ μὴ	διατρίβειν,	ἕως ἔτι τὸ πέλαγος οἷόν
[7, 42]	νομίσας οὐχ οἷόν τε εἶναι	διατρίβειν	οὐδὲ παθεῖν ὅπερ ὁ Νικίας
[7, 75]	ὀλοφυρμὸν τραπόμενοι ἐς ἀπορίαν καθίστασαν,	ἄγειν	τε σφᾶς ἀξιοῦντες καὶ ἕνα
[7, 49]	ἐνεδέχετο· εἰ δὲ δεῖ μὴ	ἀπάγειν	τὴν στρατιὰν ἄνευ Ἀθηναίων ψηφίσματος,
[7, 80]	γεγενημέναις, πυρὰ καύσαντας ὡς πλεῖστα	ἀπάγειν	τὴν στρατιάν, μηκέτι τὴν αὐτὴν
[7, 73]	ἔνδοθεν) ἐκέλευον φράζειν Νικίᾳ μὴ	ἀπάγειν	τῆς νυκτὸς τὸ στράτευμα ὡς
[7, 60]	Κατάνην ὡς ἐκπλευσόμενοι ἀπεῖπον μὴ	ἐπάγειν)	οὔτε τὸ λοιπὸν ἔμελλον ἕξειν,
[7, 8]	πεμπόμενοι ἢ κατὰ τὴν τοῦ	λέγειν	ἀδυνασίαν ἢ καὶ μνήμης ἐλλιπεῖς
[7, 69]	οὐ πρὸς τὸ δοκεῖν τινὶ	ἀρχαιολογεῖν	φυλαξάμενοι εἴποιεν ἄν, καὶ ὑπὲρ
[7, 19]	χώρας τοῖς κρατίστοις ἐς τὸ	κακουργεῖν	ᾠκοδομεῖτο (τὸ τεῖχος, ἐπιφανὲς μέχρι
[7, 70]	νηὶ προσπεσοῦσα ἢ διὰ τὸ	φεύγειν	ἢ ἄλλῃ ἐπιπλέουσα, (πυκνότεραι ἦσαν.
[7, 59]	διὰ θαλάσσης (μήτε τῷ πεζῷ,	διαφυγεῖν.	ἔκλῃον οὖν τόν τε λιμένα
[7, 70]	καλὸν εἶναι κωλῦσαί τε αὐτοὺς	διαφυγεῖν	καὶ τὴν οἰκείαν ἑκάστους πατρίδα
[7, 70]	ἴσασι προθυμουμένους Ἀθηναίους παντὶ τρόπῳ	διαφυγεῖν,	τούτους αὐτοὶ φεύγοντας φεύγουσιν. ~ὅ
[7, 73]	χρεὼν ἀποχωρῆσαι τῆς νυκτὸς αὐτοὺς	περιιδεῖν,	λέγων ταῦτα ἃ καὶ αὐτῷ
[7, 61]	(τὴν ὑπάρχουσάν που οἰκείαν πόλιν	ἐπιδεῖν.	ἀθυμεῖν δὲ οὐ χρὴ οὐδὲ
[7, 77]	ἄλλοι τευξόμενοι ὧν ἐπιθυμεῖτέ που	ἐπιδεῖν	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τὴν μεγάλην
[7, 73]	Νικίᾳ διάγγελοι τῶν ἔνδοθεν) ἐκέλευον	φράζειν	Νικίᾳ μὴ ἀπάγειν τῆς νυκτὸς
[7, 38]	ἐπιχειρήσειν τούς τε τριηράρχους ἠνάγκαζεν	ἐπισκευάζειν	τὰς ναῦς, εἴ τίς τι
[7, 77]	ἀπαντᾶν εἰρημένον καὶ σιτία ἄλλα	κομίζειν.	(Τό τε ξύμπαν γνῶτε, ὦ
[7, 33]	ἐχθροὺς καὶ φίλους τοῖς Ἀθηναίοις	νομίζειν,	περιέμενον ἐν τῇ Θουρίᾳ καὶ
[7, 69]	ἐπιφανεῖς ἦσαν οἱ πρόγονοι, μὴ	ἀφανίζειν,	πατρίδος τε τῆς ἐλευθερωτάτης ὑπομιμνῄσκων
[7, 73]	τῇ ἑορτῇ, καὶ πάντα μᾶλλον	ἐλπίζειν	ἂν σφῶν πείθεσθαι αὐτοὺς ἢ
[7, 21]	πλείστας καὶ ναυμαχίας ἀπόπειραν λαμβάνειν·	ἐλπίζειν	γὰρ ἀπ' αὐτοῦ τι ἔργον
[7, 77]	τά τε ἀπὸ τοῦ θεοῦ	ἐλπίζειν	ἠπιώτερα ἕξειν (οἴκτου γὰρ ἀπ'
[7, 18]	Ἀλκιβιάδης προσκείμενος ἐδίδασκε τὴν Δεκέλειαν	τειχίζειν	καὶ μὴ ἀνιέναι τὸν (πόλεμον.
[7, 48]	ἀναχώρησιν τοῖς πολεμίοις καταγγέλτους γίγνεσθαι·	λαθεῖν	γὰρ (ἄν, ὁπότε βούλοιντο, τοῦτο
[7, 43]	ἡμέρας μὲν ἀδύνατα ἐδόκει εἶναι	λαθεῖν	προσελθόντας τε καὶ ἀναβάντας, παραγγείλας
[7, 48]	πολεμίων, (εἰ δεῖ, κινδυνεύσας τοῦτο	παθεῖν	ἰδίᾳ. τά τε Συρακοσίων ἔφη
[7, 42]	οἷόν τε εἶναι διατρίβειν οὐδὲ	παθεῖν	ὅπερ ὁ Νικίας ἔπαθεν (ἀφικόμενος
[7, 26]	ἔδει ἔχοντα ἐς τὴν Σικελίαν	βοηθεῖν,	ἄρας ἐκ τῆς Αἰγίνης καὶ
[7, 25]	ἐν ἐλπίσιν εἰσὶ καὶ ἀξιώσοντας	ξυμβοηθεῖν	ἐπ' αὐτοὺς καὶ ναυσὶ καὶ
[7, 36]	ἥνπερ ἐπ' αὐτὸ τοῦτο πρὶν	(ἐλθεῖν	αὐτοὺς φθάσαι βουλόμενοι ξυνέλεγον. παρεσκευάσαντο
[7, 57]	τοὺς ἀποίκους ἑκόντας μετὰ μισθοῦ	ἐλθεῖν.	καὶ Ἀκαρνάνων τινὲς ἅμα μὲν
[7, 79]	καὶ ἐβιάσαντο πρὸς τὸν λόφον	ἐλθεῖν	τὸν ἀποτετειχισμένον, καὶ ηὗρον πρὸ
[7, 32]	τοὺς πολεμίους, ἀλλὰ ξυστραφέντες κωλύσωσι	διελθεῖν·	ἄλλῃ γὰρ αὐτοὺς οὐδὲ πειράσειν·
[7, 43]	μεμαχημένου τῶν ἐναντίων ὡς τάχιστα	διελθεῖν,	ἵνα μὴ ἀνέντων σφῶν τῆς
[7, 73]	ὅπλα λαβόντας ἐν τῷ (παρόντι	ἐξελθεῖν.	ὡς δὲ τοῖς ἄρχουσι ταῦτα
[7, 68]	τινα πρέπει μηδὲ τὸ ἀκινδύνως	ἀπελθεῖν	αὐτοὺς κέρδος νομίσαι. τοῦτο μὲν
[7, 48]	ἀποδέξονται, ὥστε μὴ αὐτῶν ψηφισαμένων	ἀπελθεῖν.	καὶ γὰρ οὐ τοὺς αὐτοὺς
[7, 1]	κατὰ τὰς Ἐπιπολὰς στρατιᾷ ἀφικομένους	ἐσελθεῖν,	ἐβουλεύοντο εἴτ' ἐν δεξιᾷ λαβόντες
[7, 53]	τε φλόγα καὶ τὸ μὴ	προσελθεῖν	ἐγγὺς τὴν ὁλκάδα τοῦ κινδύνου
[7, 49]	ἐς τὴν Θάψον ἀναστάντας τοῦτο	ποιεῖν	ἢ ἐς τὴν Κατάνην, ὅθεν
[7, 84]	ὑπὸ τῆς ταλαιπωρίας (καὶ τοῦ	πιεῖν	ἐπιθυμίᾳ. ὡς δὲ γίγνονται ἐπ'
[7, 56]	δύναμιν τὸν ὕστερον ἐπενεχθησόμενον πόλεμον	ἐνεγκεῖν)	καὶ αὐτοὶ δόξαντες αὐτῶν αἴτιοι
[7, 55]	καὶ μεγέθη ἐχούσαις, οὐ δυνάμενοι	ἐπενεγκεῖν	οὔτ' ἐκ πολιτείας τι μεταβολῆς
[7, 75]	ἀντὶ μὲν τοῦ ἄλλους δουλωσομένους	ἥκειν	αὐτοὺς τοῦτο μᾶλλον δεδιότας μὴ
[7, 1]	Γυλίππου ἐκ Λακεδαίμονος προθύμως δοκοῦντος	ἥκειν.	(καὶ ὁ μὲν Γύλιππος ἀναλαβὼν
[7, 53]	τὰς ναῦς ῥᾷον τοὺς Συρακοσίους	ἀφέλκειν	τῆς γῆς φιλίας οὔσης, παρεβοήθει
[7, 73]	τὴν ἡμέραν θυσία οὖσα) οὐ	δοκεῖν	ἂν ῥᾳδίως ἐθελῆσαι ὑπακοῦσαι· ὑπὸ
[7, 87]	τὸν πόλεμον τόνδε μέγιστον γενέσθαι,	δοκεῖν	δ' ἔμοιγε καὶ ὧν ἀκοῇ
[7, 69]	ὄντες ἄνθρωποι οὐ πρὸς τὸ	δοκεῖν	τινὶ ἀρχαιολογεῖν φυλαξάμενοι εἴποιεν ἄν,
[7, 11]	στρατιᾷ ἐπελθὼν ἕλῃ. ξυμβέβηκέ τε	πολιορκεῖν	δοκοῦντας ἡμᾶς ἄλλους αὐτοὺς μᾶλλον,
[7, 28]	ἐκεῖ Συρακούσας τῷ αὐτῷ τρόπῳ	ἀντιπολιορκεῖν,	πόλιν οὐδὲν ἐλάσσω αὐτήν γε
[7, 49]	εἰπεῖν, οὐδενὶ τρόπῳ οἱ ἔφη	ἀρέσκειν	ἐν τῷ αὐτῷ ἔτι μένειν,
[7, 22]	Πλημμυρίῳ τείχεσι κατὰ γῆν ἔμελλε	προσβαλεῖν,	αἱ δὲ τριήρεις τῶν Συρακοσίων
[7, 20]	Ἄργος ἀφικομένῳ κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν	παρακαλεῖν	Ἀργείων (τε) ὁπλίτας ἐπὶ τὰς
[7, 59]	τῇ γεγενημένῃ νίκῃ τῆς ναυμαχίας	ἑλεῖν	τε τὸ στρατόπεδον ἅπαν τῶν
[7, 42]	μετέπεμψαν ἔτι ὁμοίως ἂν αὐτοὺς	ὠφελεῖν)	ταῦτα οὖν ἀνασκοπῶν ὁ Δημοσθένης,
[7, 76]	βουλόμενος ὡς ἐπὶ πλεῖστον γεγωνίσκων	ὠφελεῖν	τι. ~Καὶ ἐκ τῶν παρόντων,
[7, 48]	ἤδη ἀνηλωκέναι καὶ ἔτι πολλὰ	προσοφείλειν,	ἤν τε καὶ ὁτιοῦν ἐκλίπωσι
[7, 49]	τάχιστα ἤδη ἐξανίστασθαι καὶ μὴ	μέλλειν.	καὶ ὁ Εὐρυμέδων (αὐτῷ ταῦτα
[7, 14]	μὲν ἂν εἶχον ὑμῖν ἕτερα	ἐπιστέλλειν,	οὐ μέντοι χρησιμώτερά γε, εἰ
[7, 1]	ἔδοξεν αὐτοῖς ἐπὶ τῆς Ἱμέρας	πλεῖν,	ἄλλως τε καὶ τῶν Ἀττικῶν
[7, 35]	δὲ ἀκοντισταῖς, τὰς μὲν ναῦς	παραπλεῖν	ἐκέλευον ἐπὶ τῆς Κροτωνιάτιδος, αὐτοὶ
[7, 70]	ἀπὸ τῶν ναυτῶν ἐς τὸ	ἐπιπλεῖν	ὁπότε κελευσθείη ἐγίγνετο, πολλὴ δὲ
[7, 22]	τὰς ἐντὸς προσμεῖξαι καὶ ἅμα	ἐπιπλεῖν	τῷ Πλημμυρίῳ, ὅπως οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 36]	τὴν στενοχωρίαν κωλύσειν (ὥστε μὴ	περιπλεῖν.	τῇ τε πρότερον ἀμαθίᾳ τῶν
[7, 36]	δυνατὸν τὸ μὲν οὐ δώσειν	διεκπλεῖν,	τὸ δὲ τὴν στενοχωρίαν κωλύσειν
[7, 27]	τῷ Δημοσθένει ἐς τὴν Σικελίαν	(ξυμπλεῖν.	οἱ δ' Ἀθηναῖοι, ὡς ὕστεροι
[7, 50]	μελλόντων αὐτῶν, ἐπειδὴ ἑτοῖμα ἦν,	ἀποπλεῖν	ἡ σελήνη ἐκλείπει· ἐτύγχανε γὰρ
[7, 25]	πλοῖα τοῖς (Ἀθηναίοις γέμοντα χρημάτων	προσπλεῖν.	καὶ τῶν τε πλοίων ἐπιτυχοῦσαι
[7, 39]	ἐδώδιμα, πάντας ἐκεῖσε φέροντας ἀναγκάσαι	πωλεῖν,	ὅπως αὐτοῖς ἐκβιβάσαντες τοὺς ναύτας
[7, 57]	οὖσι μετὰ Συρακοσίων στρατευομένοις (ἠναγκάζοντο	πολεμεῖν.	τῶν τε περὶ Πελοπόννησον νησιωτῶν
[7, 1]	ὄντες τούς τε Ἱμεραίους ἔπεισαν	ξυμπολεμεῖν	καὶ αὐτούς τε ἕπεσθαι καὶ
[7, 12]	οἴχεται, τὰς μὲν καὶ πείσων	ξυμπολεμεῖν	ὅσαι νῦν ἡσυχάζουσιν, ἀπὸ δὲ
[7, 51]	τῆς Σικελίας καθεζομένους χαλεπωτέρους εἶναι	προσπολεμεῖν,	ἀλλ' αὐτοῦ ὡς τάχιστα καὶ
[7, 61]	ὑπάρχουσάν που οἰκείαν πόλιν ἐπιδεῖν.	ἀθυμεῖν	δὲ οὐ χρὴ οὐδὲ πάσχειν
[7, 21]	ἥκιστα, τοῦ ταῖς ναυσὶ μὴ	ἀθυμεῖν	ἐπιχειρῆσαι πρὸς τοὺς Ἀθηναίους, λέγων
[7, 30]	ἐσβάσει τοὺς πλείστους οὔτε ἐπισταμένους	νεῖν	τῶν τε ἐν τοῖς πλοίοις,
[7, 21]	δύνανται πλείστας καὶ ναυμαχίας ἀπόπειραν	λαμβάνειν·	ἐλπίζειν γὰρ ἀπ' αὐτοῦ τι
[7, 82]	ὅπλα τε παραδοῦναι καὶ μὴ	ἀποθανεῖν	μηδένα μήτε βιαίως μήτε δεσμοῖς
[7, 15]	παραμένειν. (ἀξιῶ δ' ὑμῶν ξυγγνώμης	τυγχάνειν·	καὶ γὰρ ὅτ' ἐρρώμην πολλὰ
[7, 47]	Δημοσθένει οὐκ ἐδόκει ἔτι χρῆναι	μένειν,	ἀλλ' ἅπερ καὶ διανοηθεὶς ἐς
[7, 49]	ἀρέσκειν ἐν τῷ αὐτῷ ἔτι	μένειν,	ἀλλ' ὅτι τάχιστα ἤδη ἐξανίστασθαι
[7, 15]	ἀδύνατός εἰμι διὰ νόσον νεφρῖτιν	παραμένειν.	(ἀξιῶ δ' ὑμῶν ξυγγνώμης τυγχάνειν·
[7, 81]	Νικίας ἦγε, νομίζων οὐ τὸ	ὑπομένειν	ἐν τῷ τοιούτῳ ἑκόντας εἶναι
[7, 70]	ἰόντες ἐπειρῶντο ταῖς ἀλλήλων (ναυσὶν	ἐπιβαίνειν.	ξυνετύγχανέ τε πολλαχοῦ διὰ τὴν
[7, 72]	αὐτῶν οἱ ναῦται οὐκ ἤθελον	ἐσβαίνειν	διὰ τὸ καταπεπλῆχθαί τε τῇ
[7, 60]	τὰς ναῦς ἐπλήρωσαν πάσας, ἀναγκάσαντες	ἐσβαίνειν	ὅστις καὶ ὁπωσοῦν ἐδόκει ἡλικίας
[7, 21]	πεῖραν τοῦ ναυτικοῦ καὶ μὴ	ἀποκνεῖν.	(Καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι, τοῦ
[7, 32]	ἔπεισάν τε καὶ ξυναγείραντες ἔμελλον	ἄξειν	τὸν στρατόν, ὁ Νικίας προπυθόμενος
[7, 48]	ἐμφανεῖ τότε λόγῳ οὐκ ἔφη	ἀπάξειν	τὴν στρατιάν. εὖ γὰρ εἰδέναι
[7, 42]	γὰρ κατορθώσας ἕξειν Συρακούσας, ἢ	ἀπάξειν	τὴν στρατιὰν καὶ οὐ τρίψεσθαι
[7, 5]	ποιήσας ἀφελέσθαι· νῦν (οὖν αὖθις	ἐπάξειν.	καὶ διανοεῖσθαι οὕτως ἐκέλευεν αὐτοὺς
[7, 60]	ἐπάγειν) οὔτε τὸ λοιπὸν ἔμελλον	ἕξειν,	εἰ μὴ ναυκρατήσουσιν, ἐβουλεύσαντο τὰ
[7, 77]	ἀπὸ τοῦ θεοῦ ἐλπίζειν ἠπιώτερα	ἕξειν	(οἴκτου γὰρ ἀπ' αὐτῶν ἀξιώτεροι
[7, 77]	καὶ πατρίδα καὶ τεῖχος κρατήσας	ἕξειν.	σπουδὴ δὲ ὁμοίως καὶ νύκτα
[7, 42]	ἡγεῖτο διαπολέμησιν· ἢ γὰρ κατορθώσας	ἕξειν	Συρακούσας, ἢ ἀπάξειν τὴν στρατιὰν
[7, 36]	ἀντιπρῴροις γὰρ ταῖς ἐμβολαῖς χρώμενοι	ἀναρρήξειν	τὰ πρῴραθεν αὐτοῖς, στερίφοις καὶ
[7, 18]	προκαλουμένων τῶν Λακεδαιμονίων οὐκ ἤθελον	ἐπιτρέπειν,	τότε δὴ οἱ Λακεδαιμόνιοι νομίσαντες
[7, 67]	δὲ καὶ ἀκοντισταὶ χερσαῖοι ὡς	εἰπεῖν	Ἀκαρνᾶνές τε καὶ ἄλλοι ἐπὶ
[7, 8]	γράμματα καὶ ὅσα ἔδει αὐτοὺς	εἰπεῖν·	ὁ δὲ τὰ κατὰ τὸ
[7, 49]	καταίροντες ἕξουσιν. τό τε ξύμπαν	εἰπεῖν,	οὐδενὶ τρόπῳ οἱ ἔφη ἀρέσκειν
[7, 58]	καὶ πρὸς ἅπαντας αὖθις ὡς	εἰπεῖν	τοὺς ἄλλους Συρακόσιοι αὐτοὶ πλείω
[7, 87]	οἱ ξύμπαντες, ἀκριβείᾳ μὲν χαλεπὸν	ἐξειπεῖν,	ὅμως δὲ (οὐκ ἐλάσσους ἑπτακισχιλίων.
[7, 74]	καὶ τὰ μὲν ἄλλα πάντα	καταλιπεῖν,	ἀναλαβόντες δὲ αὐτὰ ὅσα περὶ
[7, 60]	τὰ μὲν τείχη τὰ ἄνω	ἐκλιπεῖν,	πρὸς δ' αὐταῖς ταῖς ναυσὶν
[7, 16]	ταλαιπωροίη, στρατιὰν δὲ ἄλλην ἐψηφίσαντο	πέμπειν	καὶ ναυτικὴν καὶ (πεζὴν Ἀθηναίων
[7, 31]	τὸν πόλεμον ναυμαχεῖν τε μέλλουσιν·	πέμπειν	οὖν ἐκέλευεν αὐτοὺς ναῦς, ὡς
[7, 15]	παροῦσιν ἀνταρκούντων, ἀλλ' ἢ τούτους	μεταπέμπειν	δέον ἢ ἄλλην στρατιὰν μὴ
[7, 15]	ἢ ἄλλην στρατιὰν μὴ ἐλάσσω	ἐπιπέμπειν	καὶ πεζὴν καὶ ναυτικὴν καὶ
[7, 33]	κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν ἀκοντιστάς τε	ξυμπέμπειν	τριακοσίους καὶ τριήρεις δύο καὶ
[7, 27]	πάλιν ὅθεν ἦλθον ἐς Θρᾴκην	ἀποπέμπειν.	τὸ γὰρ ἔχειν πρὸς τὸν
[7, 85]	καὶ ὁ Γύλιππος μετὰ τοῦτο	ζωγρεῖν	ἤδη ἐκέλευεν· καὶ τούς τε
[7, 18]	ταῖς πρότερον ξυνθήκαις ὅπλα μὴ	ἐπιφέρειν,	ἢν δίκας ἐθέλωσι διδόναι, αὐτοὶ
[7, 17]	ἐν τῇ Ναυπάκτῳ Ἀθηναῖοι κωλύοιεν	ἀπαίρειν,	πρὸς τὴν σφετέραν ἀντίταξιν τῶν
[7, 53]	τοῦ ἑαυτῶν στρατοπέδου καταφερομένας, βουλόμενος	διαφθείρειν	τοὺς ἐκβαίνοντας καὶ τὰς ναῦς
[7, 33]	ἐπέσχον τὸ εὐθέως τοῖς Ἀθηναίοις	ἐπιχειρεῖν·	ὁ δὲ Δημοσθένης καὶ Εὐρυμέδων,
[7, 40]	αὐτῶν διαμέλλοντας κόπῳ ἁλίσκεσθαι, ἀλλ'	ἐπιχειρεῖν	ὅτι τάχιστα, (καὶ ἐπιφερόμενοι ἐκ
[7, 48]	ἐνιαυτὸν ἤδη βόσκοντας τὰ μὲν	ἀπορεῖν,	τὰ δ' ἔτι ἀμηχανήσειν· δισχίλιά
[7, 60]	ἀσθενοῦσιν ἱκανὸν γενέσθαι, τοῦτο μὲν	φρουρεῖν,	ἀπὸ δὲ τοῦ ἄλλου πεζοῦ
[7, 4]	ἤδη διέταξαν, ᾗπερ ἔμελλον ἕκαστοι	φρουρεῖν.	(Τῷ δὲ Νικίᾳ ἐδόκει τὸ
[7, 84]	διάβασιν ἐποίουν· ἁθρόοι γὰρ ἀναγκαζόμενοι	χωρεῖν	ἐπέπιπτόν τε ἀλλήλοις καὶ κατεπάτουν,
[7, 72]	(τῆς δὲ νυκτὸς ἐβουλεύοντο εὐθὺς	ἀναχωρεῖν.	Δημοσθένης δὲ Νικίᾳ προσελθὼν γνώμην
[7, 60]	ἐμπρήσαντες τὰς ναῦς πεζῇ ξυνταξάμενοι	ἀποχωρεῖν	ᾗ ἂν τάχιστα μέλλωσί τινος
[7, 73]	καθ' ἡσυχίαν (τῆς ἡμέρας παρασκευασάμενον	ἀποχωρεῖν.	καὶ οἱ μὲν εἰπόντες ἀπῆλθον,
[7, 78]	ὁμοίως εἶχον· οὐ γὰρ ἔτι	ἀποχωρεῖν	οἷόν τ' ἦν ὑπὸ τῶν
[7, 81]	σωτηρίαν, ἀλλὰ τὸ ὡς τάχιστα	ὑποχωρεῖν,	τοσαῦτα μαχομένους (ὅσα ἀναγκάζονται. ὁ
[7, 1]	Σικελῶν τινές, οἳ πολὺ προθυμότερον	προσχωρεῖν	ἑτοῖμοι ἦσαν τοῦ τε Ἀρχωνίδου
[7, 2]	περὶ ἀπαλλαγῆς τοῦ πολέμου μέλλοντας	ἐκκλησιάσειν	διεκώλυσέ τε καὶ παρεθάρσυνε, λέγων
[7, 32]	διελθεῖν· ἄλλῃ γὰρ αὐτοὺς οὐδὲ	πειράσειν·	Ἀκραγαντῖνοι γὰρ οὐκ ἐδίδοσαν διὰ
[7, 37]	αὐτοὺς οἰόμενοι τῷ πεζῷ μόνῳ	πειράσειν,	ὁρῶντες δὲ καὶ τὰς ναῦς
[7, 56]	καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ διενοοῦντο	κλῄσειν,	ὅπως μηκέτι, μηδ' εἰ βούλοιντο,
[7, 4]	τῷ λιμένι τῷ τῶν Συρακοσίων	ἐφορμήσειν	σφᾶς, καὶ οὐχ ὥσπερ νῦν
[7, 48]	μὲν ἀπορεῖν, τὰ δ' ἔτι	ἀμηχανήσειν·	δισχίλιά τε γὰρ τάλαντα ἤδη
[7, 46]	καὶ τὰ τείχη τῶν Ἀθηναίων	αἱρήσειν	βίᾳ, ἐπειδὴ τὰ ἐν ταῖς
[7, 38]	γενόμενα καὶ ἐλπίζων αὐτοὺς αὖθις	ἐπιχειρήσειν	τούς τε τριηράρχους ἠνάγκαζεν ἐπισκευάζειν
[7, 36]	τοῦ δ' ἄλλου λιμένος αὐτοὶ	(κρατήσειν,	καὶ ξυμφερομένους αὐτούς, ἤν πῃ
[7, 49]	ναυσὶ μᾶλλον (ἢ πρότερον ἐθάρσησε	κρατήσειν.	ὁ δὲ Δημοσθένης περὶ μὲν
[7, 36]	ταῖς ἐμβολαῖς χρῆσθαι, οὐκ ἔλασσον	σχήσειν,	καὶ τὴν ἐν τῷ μεγάλῳ
[7, 36]	χρήσασθαι· πλεῖστον γὰρ ἐν αὐτῷ	σχήσειν·	τὴν γὰρ ἀνάκρουσιν οὐκ ἔσεσθαι
[7, 28]	ἐτῶν οὐδεὶς πλείω χρόνον ἐνόμιζον	περιοίσειν	αὐτούς, εἰ οἱ Πελοποννήσιοι ἐσβάλοιεν
[7, 69]	ταῖς ναυσὶν ὠφελία ἐς τὸ	θαρσεῖν	γίγνοιτο· ὁ δὲ Δημοσθένης καὶ
[7, 13]	μὴ ἀναγκαζομένοις ὥσπερ νῦν πάσαις	φυλάσσειν·	εἰ γὰρ ἀφαιρήσομέν τι καὶ
[7, 73]	τὰ στενόπορα τῶν χωρίων (προδιαλαβόντας	φυλάσσειν.	οἱ δὲ ξυνεγίγνωσκον μὲν καὶ
[7, 36]	διεκπλεῖν, τὸ δὲ τὴν στενοχωρίαν	κωλύσειν	(ὥστε μὴ περιπλεῖν. τῇ τε
[7, 83]	ἂν τὰ χρήματα ἀποδοθῇ, ἄνδρας	δώσειν	Ἀθηναίων (ὁμήρους, ἕνα κατὰ τάλαντον.
[7, 36]	τὸ δυνατὸν τὸ μὲν οὐ	δώσειν	διεκπλεῖν, τὸ δὲ τὴν στενοχωρίαν
[7, 48]	προσκαθήμενοι· χρημάτων γὰρ ἀπορίᾳ αὐτοὺς	ἐκτρυχώσειν,	ἄλλως τε καὶ ἐπὶ πλέον
[7, 34]	οἵ τε γὰρ Κορίνθιοι ἡγήσαντο	κρατεῖν	εἰ μὴ καὶ πολὺ ἐκρατοῦντο,
[7, 47]	(στρατεύματος ταῖς γοῦν ἐπελθούσαις ναυσὶ	κρατεῖν.	καὶ τῇ πόλει ὠφελιμώτερον ἔφη
[7, 64]	ξυμβήσεταί τι ἄλλο ἢ τὸ	κρατεῖν	ὑμῖν, τούς τε ἐνθάδε πολεμίους
[7, 63]	γε τὰ (πλείω τῷ πεζῷ	ἐπικρατεῖν.	τοῖς δὲ ναύταις παραινῶ καὶ
[7, 62]	οὐκ ἂν ἐχρώμεθα διὰ τὸ	βλάπτειν	ἂν τὸ τῆς ἐπιστήμης τῇ
[7, 27]	τὸν ἄλλον χρόνον τῆς γῆς	ἀπολαύειν	οὐκ ἐκώλυον· τότε δὲ ξυνεχῶς
[7, 39]	τοὺς ἐν τῇ πόλει ἐπιμελομένους,	κελεύειν	ὅτι τάχιστα τὴν ἀγορὰν τῶν
[7, 60]	ἐπιτηδείων σπάνιν ὡς τάχιστα βουλομένους	διακινδυνεύειν,	ξυγκαλέσας ἅπαντας παρεκελεύσατό τε πρῶτον
[7, 81]	Συρακόσιοι εἰκότως ἐχρῶντο· τὸ γὰρ	ἀποκινδυνεύειν	πρὸς ἀνθρώπους ἀπονενοημένους οὐ πρὸς
[7, 35]	δὲ Δημοσθένης καὶ Εὐρυμέδων, ἐπειδὴ	ξυστρατεύειν	αὐτοῖς οἱ Θούριοι παρεσκευάσθησαν ἑπτακοσίοις
[7, 33]	καὶ τοὺς Θουρίους πεῖσαι σφίσι	ξυστρατεύειν	τε ὡς προθυμότατα καί, ἐπειδήπερ
[7, 70]	νεῶν πρὸς αὐτῷ καὶ ἐπειρῶντο	λύειν	τὰς κλῄσεις· μετὰ δὲ τοῦτο
[7, 22]	βουλόμενοι τὸν ἔσπλουν, οἱ δὲ	κωλύειν.	~ἐν τούτῳ δ' ὁ Γύλιππος
[7, 14]	ὑμῶν, βουλομένων μὲν τὰ ἥδιστα	ἀκούειν,	αἰτιωμένων δὲ ὕστερον, ἤν τι
[7, 62]	τοῦτο γὰρ δὴ ἠναγκάσμεθα ὥστε	πεζομαχεῖν	ἀπὸ τῶν νεῶν, καὶ τὸ
[7, 59]	ὁρμίζοντες, καὶ τἆλλα, ἢν ἔτι	ναυμαχεῖν	οἱ Ἀθηναῖοι τολμήσωσι, παρεσκευάζοντο, καὶ
[7, 51]	ᾧ σφίσι ξυμφέρει (ἀναγκάσαι αὐτοὺς	ναυμαχεῖν.	τὰς οὖν ναῦς ἐπλήρουν καὶ
[7, 31]	ἀνθορμοῦσαι οὔτε καταλύουσι τὸν πόλεμον	ναυμαχεῖν	τε μέλλουσιν· πέμπειν οὖν ἐκέλευεν
[7, 31]	τὰς ἐκείνων πέντε καὶ εἴκοσι	ναυμαχεῖν.	τῷ μὲν οὖν Κόνωνι δέκα
[7, 21]	ἐμπειρίαν οὐδ' ἀίδιον τῆς θαλάσσης	ἔχειν,	ἀλλ' ἠπειρώτας μᾶλλον τῶν Συρακοσίων
[7, 43]	ὅσα ἔδει, ἢν κρατῶσι, τειχίζοντας	ἔχειν,	αὐτὸς μὲν ἀπὸ πρώτου ὕπνου
[7, 71]	ἔποψιν ἐκ τῆς γῆς ἠναγκάζοντο	ἔχειν.	δι' ὀλίγου γὰρ οὔσης τῆς
[7, 77]	Ἀθηναῖοι καὶ ξύμμαχοι, ἐλπίδα χρὴ	ἔχειν	(ἤδη τινὲς καὶ ἐκ δεινοτέρων
[7, 27]	ἐς Θρᾴκην ἀποπέμπειν. τὸ γὰρ	ἔχειν	πρὸς τὸν ἐκ τῆς Δεκελείας
[7, 70]	ἀκοῆς ὧν οἱ κελευσταὶ φθέγγοιντο	παρέχειν.	(πολλὴ γὰρ δὴ ἡ παρακέλευσις
[7, 12]	τῶν πολεμίων οὔσας αἰεὶ προσδοκίαν	παρέχειν	ὡς ἐπιπλεύσονται. (φανεραὶ δ' εἰσὶν
[7, 4]	καὶ τὴν προσβολὴν τῆς Σικελίας	ναυλοχεῖν	αὐτάς. ~Ὁ δὲ Γύλιππος ἅμα
[7, 6]	εἰ ἐκεῖνοι μὴ ἐθέλοιεν μάχης	ἄρχειν,	ἀναγκαῖον εἶναι σφίσι μὴ περιορᾶν
[7, 61]	ἀθυμεῖν δὲ οὐ χρὴ οὐδὲ	πάσχειν	ὅπερ οἱ ἀπειρότατοι τῶν ἀνθρώπων,
[7, 11]	ὅσα γε κατὰ γῆν, τοῦτο	πάσχειν·	οὐδὲ γὰρ τῆς χώρας ἐπὶ
[7, 1]	ναύταις ὅσοι μὴ εἶχον ὅπλα	παρασχεῖν	(τὰς γὰρ ναῦς ἀνείλκυσαν ἐν
[7, 50]	οἱ Ἀθηναῖοι οἵ τε πλείους	ἐπισχεῖν	ἐκέλευον τοὺς στρατηγοὺς ἐνθύμιον ποιούμενοι,
[7, 21]	τὸ αὐτὸ ὁμοίως τοῖς ἐναντίοις	(ὑποσχεῖν.	καὶ Συρακοσίους εὖ εἰδέναι ἔφη
[7, 66]	ἄνδρες γὰρ ἐπειδὰν ᾧ ἀξιοῦσι	προύχειν	κολουθῶσι, τό γ' ὑπόλοιπον αὐτῶν
[7, 18]	Ἀθηναίων. καὶ διὰ τοῦτο εἰκότως	δυστυχεῖν	τε ἐνόμιζον, καὶ ἐνεθυμοῦντο τήν
[7, 1]	ἀπαντᾶν πανστρατιᾷ (ἔς τι χωρίον.	πέμψειν	δέ τινα αὐτοῖς ὑπέσχοντο στρατιὰν
[7, 62]	σιδηρῶν ἐπιβολαί, αἳ σχήσουσι τὴν	πάλιν	ἀνάκρουσιν τῆς προσπεσούσης νεώς, ἢν
[7, 46]	Συρακόσιοι ὡς ἐπὶ ἀπροσδοκήτῳ εὐπραγίᾳ	πάλιν	αὖ ἀναρρωσθέντες, ὥσπερ καὶ πρότερον,
[7, 64]	ῥώμης. ~τούς τε Ἀθηναίους ὑμῶν	πάλιν	αὖ καὶ τάδε ὑπομιμνῄσκω, ὅτι
[7, 4]	κατὰ τάχος ἀπήγαγε τοὺς σφετέρους	πάλιν.	ἐποικοδομήσαντες δὲ αὐτὸ οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 78]	ἐμάχοντο οἱ Ἀθηναῖοι, ἔπειτα ἀνεχώρησαν	πάλιν	ἐς τὸ αὐτὸ στρατόπεδον. καὶ
[7, 38]	ναῦς, εἴη κατάφευξις ἀσφαλὴς καὶ	πάλιν	καθ' ἡσυχίαν ἔκπλους. παρασκευαζόμενοι δὲ
[7, 79]	καὶ οὐ δυνάμενοι βιάσασθαι (ἀνεχώρουν	πάλιν	καὶ ἀνεπαύοντο. ἔτυχον δὲ καὶ
[7, 44]	οὔσης τῆς ἀπὸ τῶν Ἐπιπολῶν	πάλιν	καταβάσεως, καὶ ἐπειδὴ ἐς τὸ
[7, 27]	ὡς ὕστεροι ἧκον, διενοοῦντο αὐτοὺς	πάλιν	ὅθεν ἦλθον ἐς Θρᾴκην ἀποπέμπειν.
[7, 83]	σκεψόμενον. ὡς δ' οἰχόμενος ἀπήγγειλε	πάλιν	παραδεδωκότας, ἐπικηρυκεύεται Γυλίππῳ καὶ Συρακοσίοις
[7, 83]	Ἀθηναῖοι ὅτι οὐ λανθάνουσι, κατέθεντο	πάλιν	πλὴν τριακοσίων μάλιστα ἀνδρῶν· οὗτοι
[7, 40]	οἱ Συρακόσιοι ἐξαίφνης πρύμναν κρουσάμενοι	πάλιν	πρὸς τὴν πόλιν ἔπλευσαν καὶ
[7, 75]	καὶ παιάνων, μεθ' ὧν ἐξέπλεον,	πάλιν	τούτων τοῖς ἐναντίοις ἐπιφημίσμασιν ἀφορμᾶσθαι,
[7, 44]	εἰ φίλιον εἴη τῶν ἤδη	πάλιν	φευγόντων, πολέμιον ἐνόμιζον, καὶ τοῖς
[7, 40]	ὡς ἡσσημένους σφῶν πρὸς τὴν	πόλιν	ἀνακρούσασθαι, καθ' ἡσυχίαν ἐκβάντες τά
[7, 37]	Ἀθηναίων, καθ' ὅσον πρὸς τὴν	πόλιν	αὐτοῦ ἑώρα· καὶ οἱ ἀπὸ
[7, 46]	Σικανὸν ἀπέστειλαν, ὅπως ὑπαγάγοιτο τὴν	πόλιν,	εἰ δύναιτο· Γύλιππος δὲ κατὰ
[7, 56]	καὶ Λακεδαιμονίων καὶ τὴν σφετέραν	πόλιν	ἐμπαρασχόντες προκινδυνεῦσαί τε καὶ τοῦ
[7, 61]	τῳ (τὴν ὑπάρχουσάν που οἰκείαν	πόλιν	ἐπιδεῖν. ἀθυμεῖν δὲ οὐ χρὴ
[7, 40]	πρύμναν κρουσάμενοι πάλιν πρὸς τὴν	πόλιν	ἔπλευσαν καὶ εὐθὺς ἐκβάντες αὐτοῦ
[7, 56]	πολέμῳ πρὸς τὴν Ἀθηναίων τε	πόλιν	καὶ Λακεδαιμονίων. ~Τοσοίδε γὰρ ἑκάτεροι
[7, 86]	σκῦλα (ἀναλαβόντες, ἀνεχώρησαν ἐς τὴν	πόλιν.	καὶ τοὺς μὲν ἄλλους Ἀθηναίων
[7, 50]	καὶ αὐτόθεν παραπλεύσαντες ἐς Νέαν	πόλιν	Καρχηδονιακὸν ἐμπόριον, ὅθενπερ Σικελία ἐλάχιστον
[7, 74]	ἐκπεπτωκυῖαν ἀναδησάμενοι ἐκόμιζον ἐς τὴν	πόλιν.	~Μετὰ δὲ τοῦτο, ἐπειδὴ ἐδόκει
[7, 82]	μὲν εὐθὺς ἀπεκόμιζον ἐς τὴν	πόλιν·	Νικίας δὲ καὶ οἱ μετ'
[7, 28]	Συρακούσας τῷ αὐτῷ τρόπῳ ἀντιπολιορκεῖν,	πόλιν	οὐδὲν ἐλάσσω αὐτήν γε καθ'
[7, 9]	Ἀμφίπολιν Θρᾳξὶ πολλοῖς τὴν μὲν	πόλιν	οὐχ εἷλεν, ἐς δὲ τὸν
[7, 42]	τοὺς ξυστρατευομένους καὶ τὴν ξύμπασαν	πόλιν.	(Πρῶτον μὲν οὖν τήν τε
[7, 56]	γὰρ πλεῖστα δὴ ἐπὶ μίαν	πόλιν	ταύτην ξυνῆλθε, πλήν γε δὴ
[7, 72]	ἀνείλοντο, καὶ ἀποπλεύσαντες πρὸς τὴν	πόλιν	τροπαῖον (ἔστησαν, οἱ δ' Ἀθηναῖοι
[7, 13]	οὐχ ἕξομεν, παρὰ τὴν ἐκείνων	(πόλιν	χαλεπῶς καὶ νῦν ἐσκομιζόμενοι. τὰ
[7, 9]	Ἀθηναίων μετὰ Περδίκκου στρατεύσας ἐπ'	Ἀμφίπολιν	Θρᾳξὶ πολλοῖς τὴν μὲν πόλιν
[7, 37]	τὴν ἑαυτῶν ἐπιστήμην τε καὶ	δύναμιν	ἐπινοήσαντες καὶ ἅμα τεθαρσηκότες μᾶλλον
[7, 42]	ἐπεληλυθότα τήν τε τῶν Ἀθηναίων	δύναμιν	πανταχόσε πολλὴν φαινομένην· τῷ δὲ
[7, 77]	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τὴν μεγάλην	δύναμιν	τῆς πόλεως καίπερ πεπτωκυῖαν ἐπανορθώσοντες·
[7, 56]	δυνατὴν ἔσεσθαι τὴν ὑπόλοιπον Ἀθηναίων	δύναμιν	τὸν ὕστερον ἐπενεχθησόμενον πόλεμον ἐνεγκεῖν)
[7, 13]	ἐξουσία· οὐ γὰρ ἐφορμοῦσιν ἄλλοις.	~ἡμῖν	δ' ἐκ πολλῆς ἂν περιουσίας
[7, 77]	χωρίου τῶν Σικελῶν (οὗτοι γὰρ	ἡμῖν	διὰ τὸ Συρακοσίων δέος ἔτι
[7, 66]	ξύμμαχοι, οἵ τε πολλοὶ δοκεῖτε	ἡμῖν	εἰδέναι (οὐδὲ γὰρ ἂν οὕτως
[7, 63]	τὸ ἔργον τοῦτο· ὑπάρχει δ'	ἡμῖν	ἔτι νῦν γε τὰ (πλείω
[7, 63]	οὐδεὶς ἕως ἤκμαζε τὸ ναυτικὸν	ἡμῖν	ἠξίωσεν, ἀμύνασθε αὐτούς, καὶ δείξατε
[7, 13]	πληρώματα διὰ τόδε ἐφθάρη τε	ἡμῖν	καὶ ἔτι νῦν φθείρεται, τῶν
[7, 68]	ἅμα δὲ ἐχθροὺς ἀμύνασθαι ἐκγενησόμενον	ἡμῖν	καὶ τὸ λεγόμενόν (που ἥδιστον
[7, 62]	οἷς πρότερον ἐβλαπτόμεθα, πάντα καὶ	ἡμῖν	νῦν ἐκ τῶν παρόντων μετὰ
[7, 62]	πεζομαχίᾳ πρόσφορα ἔσται. (ηὕρηται δ'	ἡμῖν	ὅσα χρὴ ἀντιναυπηγῆσαι, καὶ πρὸς
[7, 67]	ἐς τὸ βλάπτεσθαι (ἀφ' ὧν	ἡμῖν	παρεσκεύασται. τὸ δ' ἀληθέστατον γνῶτε
[7, 11]	τοῦ ὁπλιτικοῦ) οἱ δὲ παρῳκοδομήκασιν	ἡμῖν	τεῖχος ἁπλοῦν, ὥστε μὴ εἶναι
[7, 63]	μετείχετε. ὥστε κοινωνοὶ μόνοι ἐλευθέρως	ἡμῖν	τῆς ἀρχῆς ὄντες δικαίως (ἂν)
[7, 77]	ἄνδρες στρατιῶται, ἀναγκαῖόν τε ὂν	ὑμῖν	ἀνδράσιν ἀγαθοῖς γίγνεσθαι ὡς μὴ
[7, 14]	αἰτιωμένων δὲ ὕστερον, ἤν τι	ὑμῖν	ἀπ' αὐτῶν μὴ ὁμοῖον ἐκβῇ,
[7, 14]	τοῦ ναυτικοῦ ἀφῄρηνται. ~ἐπισταμένοις δ'	ὑμῖν	γράφω ὅτι βραχεῖα ἀκμὴ πληρώματος
[7, 14]	ἐγὼ ἡδίω μὲν ἂν εἶχον	ὑμῖν	ἕτερα ἐπιστέλλειν, οὐ μέντοι χρησιμώτερά
[7, 15]	τῶν στρατιωτῶν καὶ τῶν ἡγεμόνων	ὑμῖν	μὴ μεμπτῶν γεγενημένων, οὕτω τὴν
[7, 64]	τι ἄλλο ἢ τὸ κρατεῖν	ὑμῖν,	τούς τε ἐνθάδε πολεμίους εὐθὺς
[7, 60]	καὶ διὰ τὴν τῶν ἐπιτηδείων	σπάνιν	ὡς τάχιστα βουλομένους διακινδυνεύειν, ξυγκαλέσας
[7, 17]	κωλύοιεν ἀπαίρειν, πρὸς τὴν σφετέραν	ἀντίταξιν	τῶν τριήρων τὴν φυλακὴν ποιούμενοι.
[7, 24]	αἱ ἐσκομιδαί) ἔς τε τἆλλα	κατάπληξιν	παρέσχε καὶ ἀθυμίαν τῷ στρατεύματι.
[7, 70]	μέγαν ἀπὸ πολλῶν νεῶν ξυμπιπτουσῶν	ἔκπληξίν	τε ἅμα καὶ ἀποστέρησιν τῆς
[7, 41]	τραπόμενοι διὰ τῶν ὁλκάδων τὴν	κατάφευξιν	ἐποιοῦντο (ἐς τὸν ἑαυτῶν ὅρμον.
[7, 24]	τρία. καὶ τὸ μὲν ἕτερον	τοῖν	δυοῖν τειχοῖν τοῖν ὕστερον ληφθέντοιν
[7, 24]	μὲν ἕτερον τοῖν δυοῖν τειχοῖν	τοῖν	ὕστερον ληφθέντοιν κατέβαλον, τὰ δὲ
[7, 24]	τοῖν δυοῖν τειχοῖν τοῖν ὕστερον	ληφθέντοιν	κατέβαλον, τὰ δὲ δύο ἐπισκευάσαντες
[7, 53]	καὶ ξυνήγαγον κατὰ τὸ στρατόπεδον,	δυοῖν	δὲ δεούσας εἴκοσιν οἱ Συρακόσιοι
[7, 31]	ναῦς, ὡς οὐχ ἱκανὰς οὔσας	δυοῖν	δεούσας εἴκοσι τὰς (ἑαυτῶν πρὸς
[7, 50]	Καρχηδονιακὸν ἐμπόριον, ὅθενπερ Σικελία ἐλάχιστον	δυοῖν	ἡμερῶν καὶ νυκτὸς πλοῦν ἀπέχει,
[7, 24]	καὶ τὸ μὲν ἕτερον τοῖν	δυοῖν	τειχοῖν τοῖν ὕστερον ληφθέντοιν κατέβαλον,
[7, 24]	τὸ μὲν ἕτερον τοῖν δυοῖν	τειχοῖν	τοῖν ὕστερον ληφθέντοιν κατέβαλον, τὰ
[7, 8]	γιγνόμενοι ἢ τῷ ὄχλῳ πρὸς	χάριν	τι λέγοντες οὐ τὰ ὄντα
[7, 28]	γὰρ δαπάναι οὐχ ὁμοίως καὶ	πρίν,	ἀλλὰ πολλῷ μείζους καθέστασαν, ὅσῳ
[7, 71]	ἐπὶ τῶν νεῶν αὐτοῖς ἔπασχον,	πρίν	γε δὴ οἱ Συρακόσιοι καὶ
[7, 28]	ἐς φιλονικίαν καθέστασαν τοιαύτην ἣν	πρὶν	γενέσθαι ἠπίστησεν ἄν τις ἀκούσας.
[7, 39]	διῆγον τῆς ἡμέρας πειρώμενοι ἀλλήλων,	πρὶν	δὴ Ἀρίστων ὁ Πυρρίχου Κορίνθιος,
[7, 68]	τῇ πάσῃ Σικελίᾳ καρπουμένῃ καὶ	πρὶν	ἐλευθερίαν βεβαιοτέραν παραδοῦναι, καλὸς ὁ
[7, 36]	πεζοῦ, ἥνπερ ἐπ' αὐτὸ τοῦτο	πρὶν	(ἐλθεῖν αὐτοὺς φθάσαι βουλόμενοι ξυνέλεγον.
[7, 66]	τὴν ἤδη μεγίστην τῶν τε	πρὶν	Ἑλλήνων καὶ τῶν νῦν κεκτημένους,
[7, 50]	οὐδ' ἂν διαβουλεύσασθαι ἔτι ἔφη	πρίν,	ὡς οἱ μάντεις ἐξηγοῦντο, τρὶς
[7, 84]	πολέμιοι ἐπικείμενοι χαλεπὴν ἤδη τὴν	διάβασιν	ἐποίουν· ἁθρόοι γὰρ ἀναγκαζόμενοι χωρεῖν
[7, 11]	τι τοῦ ὁπλιτικοῦ) οἱ δὲ	παρῳκοδομήκασιν	ἡμῖν τεῖχος ἁπλοῦν, ὥστε μὴ
[7, 67]	τῆς παρούσης ἀπορίας ἐς ἀπόνοιαν	καθεστήκασιν	οὐ παρασκευῆς πίστει μᾶλλον ἢ
[7, 19]	αὐτοῖς οὗτοι οἱ ὁπλῖται ταῖς	ὁλκάσιν	ἀπὸ τῆς Πελοποννήσου ἀπῆραν· οὗπερ
[7, 18]	ἅμα ὡς ἀποπέμψοντες ἐν ταῖς	ὁλκάσιν	ἐπικουρίαν αὐτοί τε ἐπόριζον καὶ
[7, 7]	περαιωθῇ τρόπῳ ᾧ ἂν ἐν	ὁλκάσιν	ἢ πλοίοις ἢ ἄλλως ὅπως
[7, 50]	Πελοποννήσου τοῦ ἦρος ἐν ταῖς	ὁλκάσιν	ὁπλίτας ἀποσταλέντας, (ἀφικομένους ἀπὸ τῆς
[7, 47]	πάντα ἀρρωστίαν. τοῖς τε γὰρ	ἐπιχειρήμασιν	ἑώρων οὐ κατορθοῦντες καὶ τοὺς
[7, 28]	μεγάλων προσπιπτόντων ἀδύνατοι ἐγένοντο τοῖς	χρήμασιν.	καὶ τὴν εἰκοστὴν ὑπὸ τοῦτον
[7, 48]	ἔφη χρῆναι προσκαθημένους καὶ μὴ	χρήμασιν,	ὧν πολὺ κρείσσους εἰσί, νικηθέντας
[7, 75]	ἐξέπλεον, πάλιν τούτων τοῖς ἐναντίοις	ἐπιφημίσμασιν	ἀφορμᾶσθαι, πεζούς τε ἀντὶ ναυβατῶν
[7, 43]	ἐπὶ τῶν Ἐπιπολῶν τρία ἐν	προτειχίσμασιν,	ἓν μὲν τῶν Συρακοσίων, ἓν
[7, 71]	ξυνεχὲς τῆς ἁμίλλης καὶ τοῖς	σώμασιν	αὐτοῖς ἴσα τῇ δόξῃ περιδεῶς
[7, 66]	καὶ παρὰ ἰσχὺν τῆς δυνάμεως	ἐνδιδόασιν·	ὃ νῦν Ἀθηναίους εἰκὸς πεπονθέναι.
[7, 69]	καὶ τῆς ἐν αὐτῇ ἀνεπιτάκτου	πᾶσιν	ἐς τὴν δίαιταν ἐξουσίας, ἄλλα
[7, 61]	ἀγὼν ὁ μέλλων ὁμοίως κοινὸς	ἅπασιν	ἔσται περί τε σωτηρίας καὶ
[7, 6]	ὑπ' αὐτῶν, ἐκείνους τε καὶ	παντάπασιν	ἀπεστερηκέναι, εἰ καὶ κρατοῖεν, μὴ
[7, 7]	ἢ μὴ πρόθυμος ἦν ἢ	παντάπασιν	ἔτι ἀφειστήκει τοῦ πολέμου. (πρέσβεις
[7, 77]	στρατιῶται, ἀναγκαῖόν τε ὂν ὑμῖν	ἀνδράσιν	ἀγαθοῖς γίγνεσθαι ὡς μὴ ὄντος
[7, 41]	διεφθάρησαν, καὶ ἡ (ἑτέρα αὐτοῖς	ἀνδράσιν	ἑάλω. καταδύσαντες δ' οἱ Συρακόσιοι
[7, 71]	καθεστηκυίας πολὺν τὸν ἀγῶνα καὶ	ξύστασιν	τῆς γνώμης εἶχε, φιλονικῶν μὲν
[7, 72]	ἢ ναυαγίων οὐδὲ ἐπενόουν αἰτῆσαι	ἀναίρεσιν,	(τῆς δὲ νυκτὸς ἐβουλεύοντο εὐθὺς
[7, 84]	περί τε τοῖς δορατίοις καὶ	σκεύεσιν	οἱ μὲν εὐθὺς διεφθείροντο, οἱ
[7, 43]	Ἐπιπολάς, Νικίας δὲ ἐν τοῖς	τείχεσιν	ὑπελέλειπτο. (καὶ ἐπειδὴ ἐγένοντο πρὸς
[7, 71]	ἀνεθάρσησάν τε ἂν καὶ πρὸς	ἀνάκλησιν	θεῶν μὴ στερῆσαι σφᾶς τῆς
[7, 68]	δὲ τῇ πάσῃ (τὴν αἰσχίστην	ἐπίκλησιν.	ἀνθ' ὧν μὴ μαλακισθῆναί τινα
[7, 60]	~τοῖς δὲ Ἀθηναίοις τήν τε	ἀπόκλῃσιν	ὁρῶσι καὶ τὴν ἄλλην διάνοιαν
[7, 42]	πείρᾳ, καί οἱ ξυντομωτάτην ἡγεῖτο	διαπολέμησιν·	ἢ γὰρ κατορθώσας ἕξειν Συρακούσας,
[7, 70]	ξυμπιπτουσῶν ἔκπληξίν τε ἅμα καὶ	ἀποστέρησιν	τῆς ἀκοῆς ὧν οἱ κελευσταὶ
[7, 86]	τὰς λιθοτομίας, ἀσφαλεστάτην εἶναι νομίσαντες	τήρησιν,	Νικίαν δὲ καὶ Δημοσθένη ἄκοντος
[7, 43]	ἄλλους ξυνάρχοντας, ὡς ἐπενόει, τὴν	(ἐπιχείρησιν	τῶν Ἐπιπολῶν ἐποιεῖτο. καὶ ἡμέρας
[7, 48]	σφᾶς ψηφιζομένους μετὰ πολλῶν τὴν	ἀναχώρησιν	τοῖς πολεμίοις καταγγέλτους γίγνεσθαι· λαθεῖν
[7, 67]	κατὰ γῆν μετὰ τοῦτο τὴν	ἀποχώρησιν	ποιῶνται, ὡς τῶν γε παρόντων
[7, 1]	παντελῶς πω ἀποτετειχισμέναι αἱ Συράκουσαί	εἰσιν,	ἀλλ' ἔτι οἷόν τε κατὰ
[7, 12]	παρέχειν ὡς ἐπιπλεύσονται. (φανεραὶ δ'	εἰσὶν	ἀναπειρώμεναι, καὶ αἱ ἐπιχειρήσεις ἐπ'
[7, 77]	τὸ Συρακοσίων δέος ἔτι βέβαιοι	εἰσίν)	ἤδη νομίζετε ἐν τῷ ἐχυρῷ
[7, 44]	διεφύγγανον, οἱ δὲ ὕστερον ἥκοντες	εἰσὶν	οἳ διαμαρτόντες τῶν ὁδῶν κατὰ
[7, 25]	ἄλλα (αὖ) δηλώσοντας ὅτι ἐν	ἐλπίσιν	εἰσὶ καὶ ἀξιώσοντας ξυμβοηθεῖν ἐπ'
[7, 25]	τε σφέτερα φράσουσιν ὅτι ἐν	ἐλπίσιν	εἰσὶ καὶ τὸν ἐκεῖ πόλεμον
[7, 34]	τῆς Ναυπάκτου τριάκοντα ναυσὶ καὶ	τρισίν	(ἦρχε δὲ αὐτῶν (Δίφιλος) ἐπέπλευσαν
[7, 5]	χρώμενος οὓς οἱ Ἀθηναῖοι προπαρεβάλοντο	σφίσιν,	ἅμα δὲ παρέτασσεν ἐξάγων αἰεὶ
[7, 31]	εἴκοσι νῆες τῶν Κορινθίων αἱ	σφίσιν	ἀνθορμοῦσαι οὔτε καταλύουσι τὸν πόλεμον
[7, 29]	ἀπροσδοκήτοις μὴ ἄν ποτέ τινας	σφίσιν	ἀπὸ θαλάσσης τοσοῦτον ἐπαναβάντας ἐπιθέσθαι,
[7, 57]	μισθοφόροι ἐπὶ τοὺς αἰεὶ πολεμίους	σφίσιν	ἀποδεικνυμένους ἰέναι εἰωθότες καὶ τότε
[7, 67]	τε τὰς ναῦς καὶ ἐν	σφίσιν	αὐτοῖς πάντες οὐκ ἐν τῷ
[7, 84]	κοίλῳ ὄντι τῷ ποταμῷ ἐν	σφίσιν	αὐτοῖς ταρασσομένους. (οἵ τε Πελοποννήσιοι
[7, 59]	ξύμμαχοι εἰκότως ἐνόμισαν καλὸν ἀγώνισμα	σφίσιν	εἶναι ἐπὶ τῇ γεγενημένῃ νίκῃ
[7, 86]	βασανιζόμενος διὰ τὸ τοιοῦτο ταραχὴν	σφίσιν	ἐν εὐπραγίᾳ ποιήσῃ, ἄλλοι δέ,
[7, 43]	προτειχισμάτων, καὶ ἀδοκήτου τοῦ τολμήματος	σφίσιν	ἐν νυκτὶ γενομένου προσέβαλόν τε
[7, 69]	ἀγῶσι, πάντα τε ἔργῳ ἔτι	σφίσιν	ἐνδεᾶ εἶναι καὶ λόγῳ αὐτοῖς
[7, 3]	τε Γυλίππου καὶ τῶν Συρακοσίων	σφίσιν	ἐπιόντων ἐθορυβήθησαν μὲν τὸ πρῶτον,
[7, 56]	γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν, καλὸν	σφίσιν	ἐς τοὺς Ἕλληνας τὸ ἀγώνισμα
[7, 84]	ἄλλου ὄχλου, οἰόμενοι ῥᾷόν τι	σφίσιν	ἔσεσθαι, ἢν διαβῶσι τὸν ποταμόν,
[7, 72]	αἱ λοιπαί εἰσι νῆες χρήσιμαι	σφίσιν	ἢ τοῖς πολεμίοις· ἦσαν γὰρ
[7, 56]	ἀλλὰ καὶ μετὰ τῶν ξυμβοηθησάντων	σφίσιν,	ἡγεμόνες τε γενόμενοι μετὰ Κορινθίων
[7, 4]	ὁρῶν τὰ ἐκ τῆς γῆς	σφίσιν	ἤδη, ἐπειδὴ Γύλιππος ἧκεν, ἀνελπιστότερα
[7, 75]	τινα ὅμως τὸ μετὰ πολλῶν	κούφισιν,	οὐδ' ὣς ῥᾳδία ἐν τῷ
[7, 31]	μετὰ τὴν ἐκ τῆς Λακωνικῆς	τείχισιν,	ὁλκάδα ὁρμοῦσαν ἐν Φειᾷ τῇ
[7, 19]	ἀνθώρμουν ταῖς ἐν τῇ Ναυπάκτῳ	εἴκοσιν	Ἀττικαῖς, ἕωσπερ αὐτοῖς οὗτοι οἱ
[7, 17]	τε οἱ Κορίνθιοι πέντε καὶ	εἴκοσιν	ἐπλήρουν, ὅπως ναυμαχίας τε ἀποπειράσωσι
[7, 53]	τὸ στρατόπεδον, δυοῖν δὲ δεούσας	εἴκοσιν	οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι
[7, 73]	τοῦ περιχαροῦς τῆς νίκης πρὸς	πόσιν	τετράφθαι τοὺς πολλοὺς ἐν τῇ
[7, 20]	ὥσπερ ἔμελλον, ἀπέστελλον ἑξήκοντα μὲν	ναυσὶν	Ἀθηναίων καὶ πέντε Χίαις, ὁπλίταις
[7, 53]	οἱ Ἀθηναῖοι δείσαντες περὶ ταῖς	ναυσὶν	ἀντεμηχανήσαντό τε σβεστήρια κωλύματα καὶ
[7, 40]	Συρακόσιοι δεξάμενοι καὶ ταῖς (τε)	ναυσὶν	ἀντιπρῴροις χρώμενοι, ὥσπερ διενοήθησαν, τῶν
[7, 60]	ἐκλιπεῖν, πρὸς δ' αὐταῖς ταῖς	ναυσὶν	ἀπολαβόντες διατειχίσματι ὅσον οἷόν τε
[7, 36]	αὐτῶν τὸν ἐπίπλουν αὖθις ταῖς	ναυσὶν	ἀποπειρᾶσαι ἐβούλοντο καὶ τῇ ἄλλῃ
[7, 24]	τῶν ἐπιτηδείων (οἱ γὰρ Συρακόσιοι	ναυσὶν	αὐτόθι ἐφορμοῦντες ἐκώλυον, καὶ διὰ
[7, 52]	τῇ δ' ὑστεραίᾳ ταῖς τε	ναυσὶν	ἐκπλέουσιν οὔσαις ἓξ καὶ ἑβδομήκοντα
[7, 55]	καὶ ἐπειδή γε καὶ ταῖς	ναυσὶν	ἐκρατήθησαν, ὃ οὐκ ἂν ᾤοντο,
[7, 49]	καὶ ἐκείνους βλάψουσι, ταῖς τε	ναυσὶν	ἐν πελάγει καὶ οὐκ ἐν
[7, 18]	δὲ οἱ Ἀθηναῖοι ταῖς τριάκοντα	ναυσὶν	ἐξ Ἄργους ὁρμώμενοι Ἐπιδαύρου τέ
[7, 52]	ἐχώρουν. οἱ δ' Ἀθηναῖοι ἀντανῆγον	ναυσὶν	ἓξ καὶ ὀγδοήκοντα (καὶ προσμείξαντες
[7, 26]	καὶ αὐτὸς ὕστερον ταῖς τριάκοντα	ναυσὶν	ἐπ' οἴκου καὶ οἱ Ἀργεῖοι
[7, 70]	χεῖρας ἰόντες ἐπειρῶντο ταῖς ἀλλήλων	(ναυσὶν	ἐπιβαίνειν. ξυνετύγχανέ τε πολλαχοῦ διὰ
[7, 53]	ἐπιβοηθήσαντες καὶ δείσαντες περὶ ταῖς	ναυσὶν	ἐς μάχην τε κατέστησαν πρὸς
[7, 61]	ἢν γὰρ κρατήσωμεν νῦν ταῖς	ναυσίν,	ἔστι τῳ (τὴν ὑπάρχουσάν που
[7, 37]	τε πεζῷ (ἅμα καὶ ταῖς	ναυσίν.	καὶ τὸν μὲν πεζὸν ὀλίγῳ
[7, 34]	ἐν ταῖς πέντε καὶ εἴκοσι	ναυσίν,	οἵπερ τῶν ὁλκάδων ἕνεκα τῆς
[7, 42]	τῷ τε πεζῷ καὶ ταῖς	ναυσίν	(οὐδὲ γὰρ καθ' ἕτερα οἱ
[7, 36]	ναυμαχίαν, οὐκ ἐν πολλῷ πολλαῖς	ναυσὶν	οὖσαν, πρὸς ἑαυτῶν ἔσεσθαι· ἀντιπρῴροις
[7, 64]	ξύμπαντες ὅτι οἱ ἐν ταῖς	ναυσὶν	ὑμῶν νῦν ἐσόμενοι καὶ πεζοὶ
[7, 2]	Λευκάδος Κορίνθιοι ταῖς τε ἄλλαις	ναυσὶν	ὡς εἶχον τάχους ἐβοήθουν καὶ
[7, 69]	ὅτι μεγίστη (τοῖς ἐν ταῖς	ναυσὶν	ὠφελία ἐς τὸ θαρσεῖν γίγνοιτο·
[7, 86]	τὴν πᾶσαν ἐς ἀρετὴν νενομισμένην	ἐπιτήδευσιν.	~Τοὺς δ' ἐν ταῖς λιθοτομίαις
[7, 36]	τὴν εὐρυχωρίαν, σφῶν ἐχόντων τὴν	ἐπίπλευσιν	ἀπὸ τοῦ πελάγους τε καὶ
[7, 73]	ἐσηγεῖται ἐλθὼν τοῖς ἐν τέλει	οὖσιν	ὡς οὐ χρεὼν ἀποχωρῆσαι τῆς
[7, 77]	ξυμφοραὶ οὐ κατ' ἀξίαν δὴ	φοβοῦσιν.	τάχα δὲ ἂν καὶ λωφήσειαν·
[7, 70]	τρόπῳ διαφυγεῖν, τούτους αὐτοὶ φεύγοντας	φεύγουσιν.	~ὅ τε ἐκ τῆς γῆς
[7, 25]	δ' ἄλλας οὐκ ἐδυνήθησαν, ἀλλ'	ἀποφεύγουσιν	ἐς τὰς Συρακούσας. (Ἐγένετο δὲ
[7, 52]	δ' ὑστεραίᾳ ταῖς τε ναυσὶν	ἐκπλέουσιν	οὔσαις ἓξ καὶ ἑβδομήκοντα καὶ
[7, 12]	καὶ πείσων ξυμπολεμεῖν ὅσαι νῦν	ἡσυχάζουσιν,	ἀπὸ δὲ τῶν καὶ στρατιὰν
[7, 80]	ἀπὸ πολεμίων οὐ πολὺ ἀπεχόντων	(ἰοῦσιν,	ἐμπίπτει ταραχή· καὶ τὸ μὲν
[7, 37]	καὶ πρὸ τῶν τειχῶν τοῖς	προσιοῦσιν	ἀντιπαρετάσσοντο, οἱ δὲ πρὸς τοὺς
[7, 58]	ἐν ᾧ καὶ μόνοι Ἕλληνες	οἰκοῦσιν·	οὗτοι δὲ καὶ ἐξ (αὐτοῦ
[7, 30]	λείαν ἀφείλοντο καὶ αὐτοὺς φοβήσαντες	καταδιώκουσιν	ἐπὶ τὸν Εὔριπον καὶ τὴν
[7, 51]	τῶν ὁπλιτῶν τινὰς καὶ τρεψάμενοι	καταδιώκουσιν·	οὔσης δὲ στενῆς τῆς ἐσόδου
[7, 8]	μεταπέμψουσιν ἢ ἄλλους μὴ ὀλίγους	ἀποστελοῦσιν,	(οὐδεμίαν εἶναι σωτηρίαν. φοβούμενος δὲ
[7, 53]	προσπεσόντες τοῖς πρώτοις τρέπουσι καὶ	ἐσβάλλουσιν	(ἐς τὴν λίμνην τὴν Λυσιμέλειαν
[7, 31]	καταλύουσι τὸν πόλεμον ναυμαχεῖν τε	μέλλουσιν·	πέμπειν οὖν ἐκέλευεν αὐτοὺς ναῦς,
[7, 12]	σφετέρας μᾶλλον ἐξουσία· οὐ γὰρ	ἐφορμοῦσιν	ἄλλοις. ~ἡμῖν δ' ἐκ πολλῆς
[7, 25]	τοῖς Μεγάροις μίαν μὲν ναῦν	λαμβάνουσιν	αὐτοῖς ἀνδράσι, τὰς δ' ἄλλας
[7, 47]	ἐνιαυτοῦ ταύτης οὔσης ἐν ᾗ	ἀσθενοῦσιν	ἄνθρωποι μάλιστα, καὶ τὸ χωρίον
[7, 60]	τοῖς τε σκεύεσι καὶ τοῖς	ἀσθενοῦσιν	ἱκανὸν γενέσθαι, τοῦτο μὲν φρουρεῖν,
[7, 30]	πλοῖα ἃ ἤγαγεν ὥρμει. καὶ	ἀποκτείνουσιν	αὐτῶν ἐν τῇ ἐσβάσει τοὺς
[7, 43]	αἱροῦσι καὶ ἄνδρας τῶν (φυλάκων	ἀποκτείνουσιν.	οἱ δὲ πλείους διαφυγόντες εὐθὺς
[7, 49]	περιγραπτοῦ ὁρμώμενοί τε (καὶ καταίροντες	ἕξουσιν.	τό τε ξύμπαν εἰπεῖν, οὐδενὶ
[7, 16]	περὶ ἡλίου τροπὰς τὰς χειμερινὰς	ἀποπέμπουσιν	ἐς τὴν Σικελίαν μετὰ δέκα
[7, 15]	τῶν γ' ἐνθάδε μηδὲ τοῖς	παροῦσιν	ἀνταρκούντων, ἀλλ' ἢ τούτους μεταπέμπειν
[7, 36]	ἀπὸ τοῦ πελάγους τε καὶ	ἀνάκρουσιν,	οὐ δυνήσεσθαι αὐτούς, ἄλλως τε
[7, 36]	ἐν αὐτῷ σχήσειν· τὴν γὰρ	ἀνάκρουσιν	οὐκ ἔσεσθαι τοῖς Ἀθηναίοις ἐξωθουμένοις
[7, 62]	ἐπιβολαί, αἳ σχήσουσι τὴν πάλιν	ἀνάκρουσιν	τῆς προσπεσούσης νεώς, ἢν τὰ
[7, 81]	οὖσι καὶ σχολαίτερον καὶ ἀτακτότερον	χωροῦσιν,	ὡς τῆς νυκτὸς τότε ξυνεταράχθησαν,
[7, 13]	ἐσβάντες εὐθὺς κατὰ τὰς πόλεις	ἀποχωροῦσιν,	οἱ δὲ ὑπὸ μεγάλου μισθοῦ
[7, 70]	ὀλίγου πόνου κεκτημένης θαλάσσης ἡγούμενοι	ὑποχωροῦσιν,	οἱ δὲ Συρακόσιοι εἰ οὓς
[7, 68]	γὰρ καὶ ἐὰν κρατήσωσιν ὁμοίως	δράσουσιν·	τὸ δὲ πραξάντων ἐκ τοῦ
[7, 25]	ἄγουσα οἵπερ τά τε σφέτερα	φράσουσιν	ὅτι ἐν ἐλπίσιν εἰσὶ καὶ
[7, 38]	δηλοῦντες ὁποῖόν τι τὸ μέλλον	ποιήσουσιν·	ὁ δὲ Νικίας ἰδὼν ἀντίπαλα
[7, 15]	προσέχητε τὴν γνώμην, τὰ μὲν	λήσουσιν	ὑμᾶς, ὥσπερ καὶ πρότερον, τὰ
[7, 60]	λοιπὸν ἔμελλον ἕξειν, εἰ μὴ	ναυκρατήσουσιν,	ἐβουλεύσαντο τὰ μὲν τείχη τὰ
[7, 65]	καὶ αὐτὴν τὴν παρασκευήν, ὅτι	ναυμαχήσουσιν	οἱ Ἀθηναῖοι, προηγγέλθη δ' αὐτοῖς
[7, 84]	ὡς δὲ γίγνονται ἐπ' αὐτῷ,	ἐσπίπτουσιν	οὐδενὶ κόσμῳ ἔτι, ἀλλὰ πᾶς
[7, 61]	(τοῦ φόβου ὁμοίαν ταῖς ξυμφοραῖς	ἔχουσιν.	ἀλλ' ὅσοι τε Ἀθηναίων πάρεστε,
[7, 69]	ἔμελλον ἀνάγεσθαι, καὶ νομίσας, ὅπερ	πάσχουσιν	ἐν τοῖς μεγάλοις ἀγῶσι, πάντα
[7, 33]	ἄκραν Ἰαπυγίαν· καὶ ὁρμηθέντες αὐτόθεν	κατίσχουσιν	ἐς τὰς Χοιράδας νήσους Ἰαπυγίας,
[7, 8]	μὴ ὡς τάχιστα ἢ σφᾶς	μεταπέμψουσιν	ἢ ἄλλους μὴ ὀλίγους ἀποστελοῦσιν,
[7, 4]	δύναιντο (κωλῦσαι, μηκέτι οἷοί τε	ὦσιν	ἀποτειχίσαι. καὶ οἵ τε Ἀθηναῖοι
[7, 62]	τὰ ἐπὶ τούτοις οἱ (ἐπιβάται	ὑπουργῶσιν.	ἐς τοῦτο γὰρ δὴ ἠναγκάσμεθα
[7, 75]	τῶν ἐν ἀφανεῖ δεδιότας μὴ	πάθωσιν.	(κατήφειά τέ τις ἅμα καὶ
[7, 1]	(οὓς ἂν πείθωσι, κατὰ γῆν	ἔλθωσιν.	καὶ ἔδοξεν αὐτοῖς ἐπὶ τῆς
[7, 60]	πληρῶσαι, καὶ διαναυμαχήσαντες, ἢν μὲν	νικῶσιν,	ἐς Κατάνην κομίζεσθαι, ἢν δὲ
[7, 32]	τότε μετὰ τὴν τοῦ Πλημμυρίου	ἅλωσιν	πρέσβεις οἰχόμενοι ἐς τὰς πόλεις
[7, 68]	βλάπτοντες πλεῖστα διὰ τὸ εὐτυχῆσαι	ὠφελῶσιν.	~Καὶ οἱ μὲν τῶν Συρακοσίων
[7, 8]	τι λέγοντες οὐ τὰ ὄντα	ἀπαγγέλλωσιν,	ἔγραψεν ἐπιστολήν, νομίζων οὕτως ἂν
[7, 44]	τοῦ σώματος προορᾶν, τὴν δὲ	γνῶσιν	τοῦ οἰκείου ἀπιστεῖσθαι. ὁπλῖται δὲ
[7, 71]	μὴ τῶν παρόντων ἔτι χείρω	(πράξωσιν.	πάντων γὰρ δὴ ἀνακειμένων τοῖς
[7, 48]	τοὺς πλείους ἔφη, οἳ νῦν	βοῶσιν	ὡς ἐν δεινοῖς ὄντες, ἐκεῖσε
[7, 34]	διά τε τὴν τοῦ ἀνέμου	ἄπωσιν	αὐτῶν ἐς τὸ πέλαγος καὶ
[7, 39]	καὶ αὐθημερὸν ἀπροσδοκήτοις τοῖς Ἀθηναίοις	ἐπιχειρῶσιν.	~καὶ οἱ μὲν πεισθέντες ἔπεμψαν
[7, 13]	τἆλλα ἀπὸ τῶν πολεμίων ἀνθεστῶτα	ὁρῶσιν,	οἱ μὲν ἐπ' αὐτομολίας προφάσει
[7, 25]	ὄντων ἄλλῃ στρατιᾷ καί, ἢν	φθάσωσιν	αὐτοὶ πρότερον διαφθείραντες τὸ παρὸν
[7, 73]	μὴ οἱ Ἀθηναῖοι καθ' ἡσυχίαν	προφθάσωσιν	ἐν τῇ νυκτὶ διελθόντες τὰ
[7, 68]	τοῦτο μὲν γὰρ καὶ ἐὰν	κρατήσωσιν	ὁμοίως δράσουσιν· τὸ δὲ πραξάντων
[7, 67]	ὅπως δύνανται, ἵν' ἢ βιασάμενοι	ἐκπλεύσωσιν	ἢ κατὰ γῆν μετὰ τοῦτο
[7, 1]	ἐν δεξιᾷ λαβόντες τὴν Σικελίαν	διακινδυνεύσωσιν	ἐσπλεῦσαι, εἴτ' ἐν ἀριστερᾷ ἐς
[7, 68]	ὡς ἐπὶ τιμωρίᾳ τοῦ προσπεσόντος	δικαιώσωσιν	ἀποπλῆσαι τῆς γνώμης τὸ θυμούμενον,
[7, 43]	ἀνέντων σφῶν τῆς ἐφόδου αὖθις	ξυστραφῶσιν,	οἱ Βοιωτοὶ πρῶτοι αὐτοῖς ἀντέσχον
[7, 19]	πρὸς τὰς τριήρεις τὸν νοῦν	ἔχωσιν.	~Ἐν δὲ τούτῳ καὶ οἱ
[7, 3]	στρατιὰν ἐπὶ τὴν ἄκραν τὴν	Τεμενῖτιν	καλουμένην, (καὶ αὐτοῦ ηὐλίσαντο. τῇ
[7, 15]	ὡς ἀδύνατός εἰμι διὰ νόσον	νεφρῖτιν	παραμένειν. (ἀξιῶ δ' ὑμῶν ξυγγνώμης
[7, 63]	ξυμφορῶν ἡ ὑμετέρα ἐπιστήμη κρείσσων	ἐστὶν	ἑτέρας εὐτυχούσης ῥώμης. ~τούς τε
[7, 66]	τῆς δόξης ἀσθενέστερον αὐτὸ ἑαυτοῦ	ἐστὶν	ἢ εἰ μηδ' ᾠήθησαν τὸ
[7, 29]	(ἐν ᾧ ἂν θαρσήσῃ, φονικώτατόν	ἐστιν.	καὶ τότε ἄλλη τε ταραχὴ
[7, 26]	Ἀπόλλωνός ἐστι, τῆς τε γῆς	ἔστιν	ἃ ἐδῄωσαν καὶ ἐτείχισαν ἰσθμῶδές
[7, 2]	τῷ πλέονι ἤδη ἦσαν, καὶ	ἔστιν	ἃ καὶ ἡμίεργα, τὰ δὲ
[7, 12]	τὰς μὲν γὰρ ναῦς οὐκ	ἔστιν	ἀνελκύσαντας διαψύξαι διὰ τὸ ἀντιπάλους
[7, 29]	τοῦ τείχους ἀσθενοῦς ὄντος καὶ	ἔστιν	ᾗ καὶ πεπτωκότος, τοῦ δὲ
[7, 70]	δύο τε περὶ μίαν καὶ	ἔστιν	ᾗ καὶ πλείους ναῦς κατ'
[7, 21]	ἐκεῖνοι τοὺς πέλας, οὐ δυνάμει	ἔστιν	ὅτε προύχοντες, τῷ δὲ θράσει
[7, 11]	ἀπὸ τῶν ἐν Σικελίᾳ πόλεων	ἔστιν	ὧν. καὶ μάχῃ τῇ μὲν
[7, 25]	ἀγγέλλοντας τήν τε τοῦ Πλημμυρίου	λῆψιν	καὶ τῆς ναυμαχίας πέρι ὡς
[7, 17]	οὐκ ἄκαιρον καὶ τὴν προτέραν	πέμψιν	τῶν νεῶν ποιήσασθαι, πολλῷ μᾶλλον
[7, 44]	ἐν σελήνῃ εἰκὸς τὴν μὲν	ὄψιν	τοῦ σώματος προορᾶν, τὴν δὲ
[7, 71]	τῆς ναυμαχίας ἀνώμαλον (καὶ τὴν	ἔποψιν	ἐκ τῆς γῆς ἠναγκάζοντο ἔχειν.
[7, 76]	ἀθυμοῦν καὶ ἐν μεγάλῃ μεταβολῇ	ὄν,	ἐπιπαριὼν ὡς ἐκ τῶν ὑπαρχόντων
[7, 59]	στρατόπεδον ἅπαν τῶν Ἀθηναίων τοσοῦτον	ὄν,	καὶ μηδὲ καθ' ἕτερα αὐτούς,
[7, 44]	κραυγῇ οὐκ ὀλίγῃ χρώμενοι, ἀδύνατον	ὂν	ἐν νυκτὶ ἄλλῳ τῳ σημῆναι,
[7, 42]	περιτειχίσαι σφᾶς τοὺς Ἀθηναίους, ἁπλοῦν	ὂν	καί, εἰ κρατήσειέ τις τῶν
[7, 44]	οὐκ ὀλίγῃ χρώμενοι, ἀδύνατον ὂν	ἐν	νυκτὶ ἄλλῳ τῳ σημῆναι, καὶ
[7, 77]	ὦ ἄνδρες στρατιῶται, ἀναγκαῖόν τε	ὂν	ὑμῖν ἀνδράσιν ἀγαθοῖς γίγνεσθαι ὡς
[7, 18]	ἔτος τῷ πολέμῳ ἐτελεύτα τῷδε	ὃν	Θουκυδίδης ξυνέγραψεν. ~Τοῦ δ' ἐπιγιγνομένου
[7, 81]	ἱππῆς τῶν Συρακοσίων ἐκυκλοῦντό τε	(ῥᾷον	αὐτοὺς δίχα δὴ ὄντας καὶ
[7, 79]	λόφου ἐπάντους ὄντος (διικνοῦντο γὰρ	ῥᾷον	οἱ ἄνωθεν) καὶ οὐ δυνάμενοι
[7, 23]	καὶ οἱ ἐξ αὐτῶν φεύγοντες	ῥᾷον	(παρέπλευσαν. αἱ γὰρ τῶν Συρακοσίων
[7, 84]	καὶ τοῦ ἄλλου ὄχλου, οἰόμενοι	ῥᾷόν	τι σφίσιν ἔσεσθαι, ἢν διαβῶσι
[7, 53]	τοὺς ἐκβαίνοντας καὶ τὰς ναῦς	ῥᾷον	τοὺς Συρακοσίους ἀφέλκειν τῆς γῆς
[7, 54]	ὁπλιτῶν, ὅθεν καὶ τοὺς ἵππους	ἔλαβον,	Ἀθηναῖοι δὲ ἧς τε οἱ
[7, 53]	οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι	ἔλαβον	αὐτῶν καὶ τοὺς ἄνδρας πάντας
[7, 86]	Ἀθηναίων καὶ τῶν ξυμμάχων ὁπόσους	ἔλαβον	κατεβίβασαν ἐς τὰς λιθοτομίας, ἀσφαλεστάτην
[7, 85]	τῆς νυκτός, (πέμψαντες τοὺς διωξομένους	ξυνέλαβον.	τὸ μὲν οὖν ἁθροισθὲν τοῦ
[7, 44]	πολῖται πολίταις, οὐ μόνον ἐς	φόβον	κατέστησαν, ἀλλὰ (καὶ ἐς χεῖρας
[7, 44]	μετ' Ἀθηναίων ἦν, ὁπότε παιανίσειαν,	φόβον	παρεῖχε τοῖς Ἀθηναίοις, οἵ τε
[7, 44]	τῳ γνωρίσαι σφίσι τε αὐτοῖς	θόρυβον	πολὺν παρεῖχον ἅμα πάντες ἐρωτῶντες
[7, 53]	μὲν πολλὰς διέσωσάν τε καὶ	ξυνήγαγον	κατὰ τὸ στρατόπεδον, δυοῖν δὲ
[7, 83]	Συρακόσιοι τῇ ὑστεραίᾳ καταλαβόντες αὐτὸν	ἔλεγον	ὅτι οἱ μετὰ Δημοσθένους παραδεδώκοιεν
[7, 36]	πρὶν (ἐλθεῖν αὐτοὺς φθάσαι βουλόμενοι	ξυνέλεγον.	παρεσκευάσαντο δὲ τό τε ἄλλο
[7, 35]	πρῶτον ἐπὶ τῷ Συβάρει ποταμῷ	ἦγον	διὰ τῆς (Θουριάδος γῆς. καὶ
[7, 71]	περιδεῶς ξυναπονεύοντες ἐν τοῖς χαλεπώτατα	διῆγον·	αἰεὶ γὰρ παρ' (ὀλίγον ἢ
[7, 39]	αὐτὸν τρόπον αὖθις ἐπὶ πολὺ	διῆγον	τῆς ἡμέρας πειρώμενοι ἀλλήλων, πρὶν
[7, 6]	τῶν τειχῶν ἀμφοτέρων αἱ ἐργασίαι	(ἔληγον.	καὶ προσβαλόντες οἱ ἱππῆς ἐν
[7, 52]	τείχη ἐχώρουν. οἱ δ' Ἀθηναῖοι	ἀντανῆγον	ναυσὶν ἓξ καὶ ὀγδοήκοντα (καὶ
[7, 37]	παρεβοήθουν, καὶ ἐπειδὴ πλήρεις ἦσαν,	ἀντανῆγον	πέντε καὶ ἑβδομήκοντα ναῦς· καὶ
[7, 81]	αὐτοὺς δίχα δὴ ὄντας καὶ	ξυνῆγον	ἐς ταὐτό. τὸ δὲ Νικίου
[7, 2]	μὲν ἀφικνεῖται ἐς τὰς Συρακούσας,	ὀλίγον	δὲ πρὸ Γυλίππου, καὶ καταλαβὼν
[7, 87]	γὰρ πάντως νικηθέντες καὶ οὐδὲν	ὀλίγον	ἐς οὐδὲν κακοπαθήσαντες πανωλεθρίᾳ δὴ
[7, 71]	χαλεπώτατα διῆγον· αἰεὶ γὰρ παρ'	(ὀλίγον	ἢ διέφευγον ἢ ἀπώλλυντο. ἦν
[7, 85]	(ληφθέντων. μέρος δέ τι οὐκ	ὀλίγον	καὶ ἀπέθανεν· πλεῖστος γὰρ δὴ
[7, 36]	ταύτην δι' ὀλίγου καὶ ἐς	ὀλίγον,	κατ' αὐτὸ τὸ στρατόπεδον τὸ
[7, 59]	οἱ Ἀθηναῖοι τολμήσωσι, παρεσκευάζοντο, καὶ	ὀλίγον	οὐδὲν ἐς οὐδὲν ἐπενόουν. ~τοῖς
[7, 36]	αὐτούς, ἤν πῃ βιάζωνται, ἐς	ὀλίγον	τε καὶ πάντας ἐς τὸ
[7, 71]	σωθήσεσθαι, ἢν μή τι παρὰ	λόγον	γίγνηται. ~Γενομένης δ' ἰσχυρᾶς τῆς
[7, 28]	τῆς τῶν Ἀθηναίων, καὶ τὸν	παράλογον	τοσοῦτον ποιῆσαι τοῖς Ἕλλησι τῆς
[7, 31]	τὰ περὶ τῆς στρατιᾶς τὸν	ξύλλογον	ἡτοιμάζοντο, Εὐρυμέδων μὲν ἐς τὴν
[7, 21]	ἐλπίζειν γὰρ ἀπ' αὐτοῦ τι	ἔργον	ἄξιον (τοῦ κινδύνου ἐς τὸν
[7, 19]	ἐτείχιζον, κατὰ πόλεις διελόμενοι τὸ	(ἔργον.	ἀπέχει δὲ ἡ Δεκέλεια σταδίους
[7, 87]	(οὐκ ἐλάσσους ἑπτακισχιλίων. ξυνέβη τε	ἔργον	τοῦτο (Ἑλληνικὸν) τῶν κατὰ τὸν
[7, 63]	ὅσῳ τῶν ἄνωθεν μᾶλλον τὸ	ἔργον	τοῦτο· ὑπάρχει δ' ἡμῖν ἔτι
[7, 39]	τε πεζοῦ καὶ τοῦ ναυτικοῦ	(προσέμισγον	τοῖς Ἀθηναίοις, καὶ ἀντικαταστάντες ταῖς
[7, 70]	(ἐπειδὴ δὲ οἱ ἄλλοι Ἀθηναῖοι	προσέμισγον	τῷ ζεύγματι, τῇ μὲν πρώτῃ
[7, 44]	τισι κρείσσους ὄντες τῶν πολεμίων,	διέφευγον	αὐτοὺς ἅτε ἐκείνων ἐπιστάμενοι τὸ
[7, 71]	αἰεὶ γὰρ παρ' (ὀλίγον ἢ	διέφευγον	ἢ ἀπώλλυντο. ἦν τε ἐν
[7, 85]	ἐτεθνήκεσαν. πολλοὶ δὲ ὅμως καὶ	διέφυγον,	οἱ μὲν καὶ παραυτίκα, οἱ
[7, 23]	τὰ πλοῖα καὶ ὁλκάδα τινὰ	κατέφυγον,	ἐς τὸ στρατόπεδον ἐξεκομίζοντο· τῶν
[7, 81]	δὲ (οὐκ ὀλίγας εἶχεν, ἐβάλλοντο	περισταδόν.	τοιαύταις δὲ προσβολαῖς καὶ οὐ
[7, 81]	τοιαύταις δὲ προσβολαῖς καὶ οὐ	ξυσταδὸν	μάχαις οἱ Συρακόσιοι εἰκότως ἐχρῶντο·
[7, 78]	σταδίους, καὶ κατέβησαν ἐς χωρίον	ἄπεδόν	τι καὶ αὐτοῦ ἐστρατοπεδεύσαντο, βουλόμενοι
[7, 59]	τῆς ναυμαχίας ἑλεῖν τε τὸ	στρατόπεδον	ἅπαν τῶν Ἀθηναίων τοσοῦτον ὄν,
[7, 8]	ὁ δὲ τὰ κατὰ τὸ	στρατόπεδον	διὰ φυλακῆς μᾶλλον ἤδη ἔχων
[7, 44]	μᾶλλον τῆς χώρας ἐς τὸ	στρατόπεδον	διεφύγγανον, οἱ δὲ ὕστερον ἥκοντες
[7, 53]	τε καὶ ξυνήγαγον κατὰ τὸ	στρατόπεδον,	δυοῖν δὲ δεούσας εἴκοσιν οἱ
[7, 23]	ὁλκάδα τινὰ κατέφυγον, ἐς τὸ	στρατόπεδον	ἐξεκομίζοντο· τῶν γὰρ Συρακοσίων ταῖς
[7, 3]	οὐ ῥᾳδίως ξυντασσομένους, ἐπανῆγε τὸ	στρατόπεδον	ἐς τὴν εὐρυχωρίαν μᾶλλον. καὶ
[7, 73]	ἱππέων πρὸς τὸ τῶν Ἀθηναίων	στρατόπεδον,	ἡνίκα ξυνεσκόταζεν· οἳ προσελάσαντες ἐξ
[7, 78]	ἀνεχώρησαν πάλιν ἐς τὸ αὐτὸ	στρατόπεδον.	καὶ τὰ ἐπιτήδεια οὐκέτι ὁμοίως
[7, 71]	ἑάλωσαν, κατενεχθέντες ἐξέπεσον ἐς τὸ	στρατόπεδον·	ὁ δὲ πεζὸς οὐκέτι διαφόρως,
[7, 23]	Πλημμυρίου, ἀνεχώρησαν ἐς τὸ ἑαυτῶν	στρατόπεδον.	~Οἱ δὲ Συρακόσιοι κατὰ μὲν
[7, 71]	ὅσα ἐν μεγάλῳ κινδύνῳ μέγα	στρατόπεδον	πολυειδῆ (ἀναγκάζοιτο φθέγγεσθαι. παραπλήσια δὲ
[7, 79]	ἀπ' αὐτῶν ἐς τὸ ἑαυτῶν	στρατόπεδον.	~Τῆς δὲ νυκτὸς τῷ Νικίᾳ
[7, 36]	ἐς ὀλίγον, κατ' αὐτὸ τὸ	στρατόπεδον	τὸ ἑαυτῶν· τοῦ δ' ἄλλου
[7, 33]	ἀκοντιστὰς τετρακοσίους καὶ ἱππέας διακοσίους.	(σχεδὸν	γάρ τι ἤδη πᾶσα ἡ
[7, 23]	(οὐχ ὑπομεινάντων τῶν φυλάκων, ὡς	εἶδον	τὸ μέγιστον (ῥᾳδίως ληφθέν. καὶ
[7, 36]	τῆς προτέρας ναυμαχίας τι πλέον	ἐνεῖδον	σχήσοντες, καὶ τὰς πρῴρας τῶν
[7, 80]	τὴν στρατιάν, μηκέτι τὴν αὐτὴν	ὁδὸν	ᾗ διενοήθησαν, ἀλλὰ τοὐναντίον ἢ
[7, 32]	οὐκ ἐδίδοσαν διὰ τῆς ἑαυτῶν	ὁδόν.	(πορευομένων δ' ἤδη τῶν Σικελιωτῶν
[7, 80]	θάλασσαν, καὶ ἐσβάντες ἐς τὴν	ὁδὸν	τὴν Ἑλωρίνην καλουμένην ἐπορεύοντο, ὅπως,
[7, 32]	ἐς τῶν Σικελῶν τοὺς τὴν	διόδον	ἔχοντας καὶ σφίσι ξυμμάχους, Κεντόριπάς
[7, 78]	Συρακόσιοι ἐν τούτῳ προελθόντες (τὴν	δίοδον	τὴν ἐν τῷ πρόσθεν ἀπετείχιζον·
[7, 43]	δὲ τῶν ξυμμάχων, ἀγγέλλουσι τὴν	ἔφοδον	καὶ τοῖς ἑξακοσίοις τῶν Συρακοσίων,
[7, 15]	ἀνταρκούντων, ἀλλ' ἢ τούτους μεταπέμπειν	δέον	ἢ ἄλλην στρατιὰν μὴ ἐλάσσω
[7, 80]	Δημοσθένους, τὸ ἥμισυ μάλιστα καὶ	πλέον,	ἀπεσπάσθη τε (καὶ ἀτακτότερον ἐχώρει.
[7, 57]	ἅμα μὲν κέρδει, τὸ δὲ	πλέον	Δημοσθένους φιλίᾳ καὶ Ἀθηναίων εὐνοίᾳ
[7, 49]	ἅμα ὑπόνοια μή τι καὶ	πλέον	εἰδὼς ὁ Νικίας ἰσχυρίζηται. καὶ
[7, 36]	ἐκ τῆς προτέρας ναυμαχίας τι	πλέον	ἐνεῖδον σχήσοντες, καὶ τὰς πρῴρας
[7, 27]	χώρας ἁπάσης ἐστέρηντο, καὶ ἀνδραπόδων	πλέον	ἢ δύο μυριάδες ηὐτομολήκεσαν, καὶ
[7, 48]	τῶν πολεμίων, ἀφ' ὧν ἐπὶ	πλέον	ἢ οἱ ἄλλοι ᾐσθάνετο αὐτῶν,
[7, 48]	ἐκτρυχώσειν, ἄλλως τε καὶ ἐπὶ	πλέον	ἤδη ταῖς ὑπαρχούσαις ναυσὶ θαλασσοκρατούντων.
[7, 19]	παραπλήσιον δὲ καὶ οὐ πολλῷ	πλέον	καὶ ἀπὸ τῆς Βοιωτίας. ἐπὶ
[7, 57]	οἵπερ ἐπηγάγοντο, καὶ Σικελῶν τὸ	πλέον,	καὶ τῶν ἔξω Σικελίας Τυρσηνῶν
[7, 58]	τούτους οἱ Σικελιῶται αὐτοὶ πλῆθος	πλέον	κατὰ πάντα παρέσχοντο ἅτε μεγάλας
[7, 63]	καὶ τὸ (μὴ ἀδικεῖσθαι πολὺ	πλέον	μετείχετε. ὥστε κοινωνοὶ μόνοι ἐλευθέρως
[7, 21]	πρὸς τὸ Ἀθηναίων ναυτικὸν ἀντιστῆναι	πλέον	τι διὰ τὸ τοιοῦτον ἐκπλαγέντων
[7, 26]	Ἀργείων ὁπλίτας ἐπὶ τὰς ναῦς	ἔπλεον	ἐς τὴν (Λακωνικήν· καὶ πρῶτον
[7, 31]	ἄνδρες (ἀποφυγόντες ὕστερον λαβόντες ἄλλην	ἔπλεον.	καὶ μετὰ τοῦτο ἀφικόμενος ὁ
[7, 69]	ἀπὸ τοῦ ἑαυτῶν στρατοπέδου εὐθὺς	ἔπλεον	πρὸς τὸ ζεῦγμα τοῦ λιμένος
[7, 22]	καὶ τὸ νεώριον αὐτοῖς, (καὶ)	περιέπλεον	βουλόμενοι πρὸς τὰς ἐντὸς προσμεῖξαι
[7, 75]	τε καὶ παιάνων, μεθ' ὧν	ἐξέπλεον,	πάλιν τούτων τοῖς ἐναντίοις ἐπιφημίσμασιν
[7, 37]	δὲ νῆες μετὰ τοῦτο (εὐθὺς	ἐπεξέπλεον	τῶν Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων. καὶ
[7, 22]	τριάκοντα ἐκ τοῦ μεγάλου λιμένος	ἐπέπλεον,	αἱ δὲ πέντε καὶ τεσσαράκοντα
[7, 40]	οἱ Συρακόσιοι πληρώσαντες τὰς ναῦς	ἐπέπλεον	αὖθις· οἱ δὲ διὰ πολλοῦ
[7, 56]	Συρακόσιοι τόν τε λιμένα εὐθὺς	παρέπλεον	ἀδεῶς καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ
[7, 25]	οἱ Συρακόσιοι ἐπὶ τὰς ναῦς	παρέπλεον	ἐπ' οἴκου. φυλάξαντες δ' αὐτοὺς
[7, 35]	ἀπήντων. τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἀναβιβασάμενοι	παρέπλεον,	ἴσχοντες πρὸς ταῖς πόλεσι πλὴν
[7, 23]	τῶν Ἀθηναίων ναῦς οὐδενὶ κόσμῳ	ἐσέπλεον,	καὶ ταραχθεῖσαι περὶ ἀλλήλας παρέδοσαν
[7, 82]	ἀφικνοῦνται ἐπὶ τὸν ποταμὸν τὸν	Ἐρινεόν,	καὶ διαβὰς πρὸς μετέωρόν τι
[7, 80]	αὖθις πρὸς ἄλλον ποταμὸν τὸν	Ἐρινεόν·	ταύτῃ γὰρ οἱ ἡγεμόνες ἐκέλευον.
[7, 34]	τῶν Ἀττικῶν νεῶν, ὁρμίζονται κατὰ	Ἐρινεὸν	τῆς Ἀχαΐας ἐν τῇ Ῥυπικῇ.
[7, 84]	εὐθὺς διεφθείροντο, οἱ δὲ (ἐμπαλασσόμενοι	κατέρρεον.	ἐς τὰ ἐπὶ θάτερά τε
[7, 60]	Ἀκαρνάνων καὶ τῶν ἄλλων ξένων	ἐσεβίβαζον,	καὶ τἆλλα ὡς οἷόν τ'
[7, 18]	ἐπόριζον καὶ τοὺς ἄλλους Πελοποννησίους	προσηνάγκαζον.	καὶ ὁ χειμὼν ἐτελεύτα, καὶ
[7, 18]	τοὺς ξυμμάχους καὶ τἆλλα ἐργαλεῖα	ἡτοίμαζον	ἐς τὸν ἐπιτειχισμόν, καὶ τοῖς
[7, 43]	μέρος τῶν Ἐπιπολῶν φύλακες ἦσαν,	ἔφραζον.	οἱ δ' ἐβοήθουν τ' εὐθύς,
[7, 84]	τοὺς ἐν τῷ ποταμῷ μάλιστα	ἔσφαζον.	καὶ τὸ ὕδωρ εὐθὺς διέφθαρτο,
[7, 83]	δὲ τῆς νυκτὸς φυλάξαντες τὸ	ἡσυχάζον	ἔμελλον πορεύσεσθαι. καὶ ἀναλαμβάνουσί τε
[7, 34]	οἱ Κορίνθιοι τὸ μὲν πρῶτον	ἡσύχαζον,	ἔπειτα ἀρθέντος αὐτοῖς τοῦ σημείου,
[7, 38]	δ' ὑστεραίᾳ οἱ μὲν Συρακόσιοι	ἡσύχαζον,	οὐδὲν δηλοῦντες ὁποῖόν τι τὸ
[7, 37]	ταῖς ναυσίν. καὶ τὸν μὲν	πεζὸν	ὀλίγῳ πρότερον (τὸν ἐκ τῆς
[7, 35]	τῆς Κροτωνιάτιδος, αὐτοὶ δὲ τὸν	πεζὸν	πάντα ἐξετάσαντες πρῶτον ἐπὶ τῷ
[7, 69]	νομίσας παρῃνῆσθαι, ἀποχωρήσας ἦγε τὸν	πεζὸν	πρὸς τὴν θάλασσαν καὶ παρέταξεν
[7, 41]	εἶναι, ἐδόκουν δὲ καὶ τὸν	πεζὸν	χειρώσεσθαι. ~Καὶ οἱ μὲν ὡς
[7, 74]	ὡς ἑκάστην ποι ἐκπεπτωκυῖαν ἀναδησάμενοι	ἐκόμιζον	ἐς τὴν πόλιν. ~Μετὰ δὲ
[7, 82]	τέσσαρας. καὶ τούτους μὲν εὐθὺς	ἀπεκόμιζον	ἐς τὴν πόλιν· Νικίας δὲ
[7, 18]	τις ῥώμη, διότι τοὺς Ἀθηναίους	ἐνόμιζον	διπλοῦν τὸν πόλεμον ἔχοντας, πρός
[7, 79]	Ἀθηναῖοι μᾶλλον ἔτι ἠθύμουν καὶ	ἐνόμιζον	ἐπὶ τῷ σφετέρῳ (ὀλέθρῳ καὶ
[7, 34]	πολὺ ἐκρατοῦντο, οἵ τ' Ἀθηναῖοι	(ἐνόμιζον	ἡσσᾶσθαι ὅτι οὐ πολὺ ἐνίκων.
[7, 18]	διὰ τοῦτο εἰκότως δυστυχεῖν τε	ἐνόμιζον,	καὶ ἐνεθυμοῦντο τήν τε περὶ
[7, 44]	τῶν ἤδη πάλιν φευγόντων, πολέμιον	ἐνόμιζον,	καὶ τοῖς ἐρωτήμασι τοῦ ξυνθήματος
[7, 81]	σαφεῖ μὴ προαναλωθῆναί τῳ, καὶ	ἐνόμιζον	καὶ ὣς ταύτῃ τῇ ἰδέᾳ
[7, 28]	γε ἐτῶν οὐδεὶς πλείω χρόνον	ἐνόμιζον	περιοίσειν αὐτούς, εἰ οἱ Πελοποννήσιοι
[7, 80]	ποταμὸν ἴοιεν ἄνω διὰ μεσογείας·	ἤλπιζον	γὰρ καὶ τοὺς Σικελοὺς ταύτῃ
[7, 87]	ψυχραὶ τῇ μεταβολῇ ἐς ἀσθένειαν	(ἐνεωτέριζον,	πάντα τε ποιούντων αὐτῶν διὰ
[7, 18]	ταῖς ὁλκάσιν ἐπικουρίαν αὐτοί τε	ἐπόριζον	καὶ τοὺς ἄλλους Πελοποννησίους προσηνάγκαζον.
[7, 79]	πανταχῇ αὐτοῖς κύκλῳ καὶ πολλοὺς	κατετραυμάτιζον,	καὶ εἰ μὲν ἐπίοιεν οἱ
[7, 78]	ὄντες πολλοὶ ἑκατέρωθεν ἐκώλυον καὶ	ἐσηκόντιζόν	τε καὶ παρίππευον. καὶ χρόνον
[7, 19]	τὸ πεδίον ἐδῄωσαν, ἔπειτα Δεκέλειαν	ἐτείχιζον,	κατὰ πόλεις διελόμενοι τὸ (ἔργον.
[7, 19]	Ἀττικῇ Πελοποννήσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι	ἐτείχιζον,	οἱ δ' ἐν τῇ Πελοποννήσῳ
[7, 4]	τῷ λιμένι. ~Καὶ μετὰ ταῦτα	ἐτείχιζον	οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι
[7, 78]	δίοδον τὴν ἐν τῷ πρόσθεν	ἀπετείχιζον·	ἦν δὲ λόφος καρτερὸς καὶ
[7, 59]	θαλάσσης (μήτε τῷ πεζῷ, διαφυγεῖν.	ἔκλῃον	οὖν τόν τε λιμένα εὐθὺς
[7, 42]	οἰόμενοι εἶναι ἅμα τ' ἂν	ἔμαθον	ἥσσους ὄντες καὶ ἀποτετειχισμένοι ἂν
[7, 77]	ἑτέρους, καὶ ἀνθρώπεια δράσαντες ἀνεκτὰ	ἔπαθον.	καὶ ἡμᾶς εἰκὸς νῦν τά
[7, 77]	ἐπίφθονοι ἐστρατεύσαμεν, ἀποχρώντως (ἤδη τετιμωρήμεθα.	ἦλθον	γάρ που καὶ ἄλλοι τινὲς
[7, 68]	οἵ γε ἐπὶ τὴν ἡμετέραν	ἦλθον	δουλωσόμενοι, ἐν ᾧ, εἰ κατώρθωσαν,
[7, 27]	ἧκον, διενοοῦντο αὐτοὺς πάλιν ὅθεν	ἦλθον	ἐς Θρᾴκην ἀποπέμπειν. τὸ γὰρ
[7, 28]	ἑπτακαιδεκάτῳ μετὰ τὴν πρώτην ἐσβολὴν	ἦλθον	ἐς Σικελίαν ἤδη τῷ πολέμῳ
[7, 18]	γενέσθαι, ὅτι τε ἐς Πλάταιαν	ἦλθον	Θηβαῖοι ἐν σπονδαῖς, καὶ εἰρημένον
[7, 57]	Ἴωνες ἐπὶ Δωριᾶς Συρακοσίους ἑκόντες	ἦλθον,	καὶ αὐτοῖς τῇ αὐτῇ φωνῇ
[7, 25]	(ἔς τε Λοκροὺς μετὰ ταῦτα	ἦλθον,	καὶ ὁρμουσῶν αὐτῶν κατέπλευσε μία
[7, 2]	παρὰ τοσοῦτον μὲν αἱ Συράκουσαι	ἦλθον	κινδύνου. ~Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι αἰφνιδίως
[7, 43]	ὁρμῇ τοῦ περαίνεσθαι ὧν ἕνεκα	ἦλθον	μὴ βραδεῖς γένωνται· ἄλλοι δὲ
[7, 2]	Γυλίππῳ εὐθὺς πανστρατιᾷ ὡς ἀπαντησόμενοι	ἐξῆλθον·	ἤδη γὰρ καὶ ἐγγὺς (ὄντα
[7, 85]	τοὺς τριακοσίους, οἳ τὴν φυλακὴν	διεξῆλθον	τῆς νυκτός, (πέμψαντες τοὺς διωξομένους
[7, 78]	δ' ὑστεραίᾳ πρῲ ἐπορεύοντο καὶ	προῆλθον	ὡς εἴκοσι σταδίους, καὶ κατέβησαν
[7, 73]	ἀποχωρεῖν. καὶ οἱ μὲν εἰπόντες	ἀπῆλθον,	καὶ οἱ ἀκούσαντες διήγγειλαν τοῖς
[7, 48]	ὑπὸ χρημάτων καταπροδόντες οἱ στρατηγοὶ	ἀπῆλθον.	οὔκουν βούλεσθαι αὐτός γε ἐπιστάμενος
[7, 7]	καὶ Κορινθίων ἐς Λακεδαίμονα καὶ	Κόρινθον	ἀπεστάλησαν, ὅπως στρατιὰ ἔτι περαιωθῇ
[7, 31]	ἀφικόμενος ὁ Δημοσθένης ἐς τὴν	Ζάκυνθον	καὶ Κεφαλληνίαν ὁπλίτας τε παρέλαβε
[7, 6]	ἐκεῖνοι μὴ ἐθέλοιεν μάχης ἄρχειν,	ἀναγκαῖον	εἶναι σφίσι μὴ περιορᾶν παροικοδομούμενον
[7, 77]	ξύμπαν γνῶτε, ὦ ἄνδρες στρατιῶται,	ἀναγκαῖόν	τε ὂν ὑμῖν ἀνδράσιν ἀγαθοῖς
[7, 23]	ναυάγια ἀνελκύσαντες τῶν Συρακοσίων καὶ	τροπαῖον	ἐν τῷ νησιδίῳ στήσαντες τῷ
[7, 54]	Συρακόσιοι μὲν τῆς τε ναυμαχίας	τροπαῖον	ἔστησαν καὶ τῆς ἄνω τῆς
[7, 72]	καὶ ἀποπλεύσαντες πρὸς τὴν πόλιν	τροπαῖον	(ἔστησαν, οἱ δ' Ἀθηναῖοι ὑπὸ
[7, 34]	τὴν Ναύπακτον οἱ Κορίνθιοι εὐθὺς	τροπαῖον	ἔστησαν ὡς νικῶντες, ὅτι πλείους
[7, 34]	πεζοῦ διαλυθέντος οἱ Ἀθηναῖοι ἔστησαν	τροπαῖον	καὶ αὐτοὶ ἐν τῇ Ἀχαΐᾳ
[7, 5]	ὑποσπόνδους ἀνελομένων καὶ τῶν Ἀθηναίων	τροπαῖον	στησάντων, ὁ Γύλιππος ξυγκαλέσας τὸ
[7, 78]	αὐτοῦ χαράδρα κρημνώδης, ἐκαλεῖτο δὲ	Ἀκραῖον	λέπας. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ
[7, 77]	εἶναι κατά τε τὸν ἴδιον	βίον	καὶ ἐς τὰ ἄλλα, νῦν
[7, 4]	εἴρητο περί τε Λοκροὺς καὶ	Ῥήγιον	καὶ τὴν προσβολὴν τῆς Σικελίας
[7, 47]	ποιεῖσθαι ἢ Συρακοσίους, οὓς οὐκέτι	ῥᾴδιον	εἶναι χειρώσασθαι· οὐδ' αὖ ἄλλως
[7, 44]	οἱ Ἀθηναῖοι, ἣν οὐδὲ πυθέσθαι	ῥᾴδιον	ἦν οὐδ' ἀφ' ἑτέρων ὅτῳ
[7, 19]	τῆς χώρας τὰ περὶ τὸ	πεδίον	ἐδῄωσαν, ἔπειτα Δεκέλειαν ἐτείχιζον, κατὰ
[7, 79]	τῇ στρατιᾷ ἀναχωρήσαντες πρὸς τὸ	πεδίον	μᾶλλον οἱ Ἀθηναῖοι ηὐλίσαντο. Τῇ
[7, 77]	του εἶναι κατά τε τὸν	ἴδιον	βίον καὶ ἐς τὰ ἄλλα,
[7, 21]	ἐκείνους πάτριον τὴν ἐμπειρίαν οὐδ'	ἀίδιον	τῆς θαλάσσης ἔχειν, ἀλλ' ἠπειρώτας
[7, 20]	ὑπηκόων, εἴ ποθέν τι εἶχον	ἐπιτήδειον	ἐς τὸν πόλεμον, ξυμπορίσαντες. εἴρητο
[7, 19]	προσμισθωσάμενοι Ἀρκάδων, καὶ ἄρχοντα Ἀλέξαρχον	Κορίνθιον	προστάξαντες ἀπέπεμψαν. ἀπέστειλαν δὲ καὶ
[7, 44]	τὸ ἐξ ἐναντίας, καὶ εἰ	φίλιον	εἴη τῶν ἤδη πάλιν φευγόντων,
[7, 44]	εἴη τῶν ἤδη πάλιν φευγόντων,	πολέμιον	ἐνόμιζον, καὶ τοῖς ἐρωτήμασι τοῦ
[7, 50]	πλείους ἐπισχεῖν ἐκέλευον τοὺς στρατηγοὺς	ἐνθύμιον	ποιούμενοι, καὶ ὁ Νικίας (ἦν
[7, 33]	ἐπεραιώθησαν (ξυμπάσῃ τῇ στρατιᾷ τὸν	Ἰόνιον	ἐπ' ἄκραν Ἰαπυγίαν· καὶ ὁρμηθέντες
[7, 28]	τῆς Δεκελείας θάσσων οὖσα, περὶ	Σούνιον	κατὰ θάλασσαν πολυτελὴς ἐγίγνετο· τῶν
[7, 38]	πειράσαντες ἀλλήλων καὶ οὐδέτεροι δυνάμενοι	ἄξιόν	τι λόγου παραλαβεῖν, εἰ μὴ
[7, 21]	γὰρ ἀπ' αὐτοῦ τι ἔργον	ἄξιον	(τοῦ κινδύνου ἐς τὸν πόλεμον
[7, 52]	καὶ τὸν Εὐρυμέδοντα ἔχοντα τὸ	δεξιὸν	κέρας τῶν Ἀθηναίων καὶ βουλόμενον
[7, 25]	δὲ καὶ ἄλλα πρὸς ἀλλήλους	οἷον	εἰκὸς τῶν στρατοπέδων ἐγγὺς ὄντων
[7, 60]	ξένων ἐσεβίβαζον, καὶ τἆλλα ὡς	οἷόν	τ' ἦν ἐξ ἀναγκαίου τε
[7, 20]	χιλίοις, καὶ νησιωτῶν ὅσοις ἑκασταχόθεν	οἷόν	τ' ἦν πλείστοις χρήσασθαι, καὶ
[7, 78]	εἶχον· οὐ γὰρ ἔτι ἀποχωρεῖν	οἷόν	τ' ἦν ὑπὸ τῶν ἱππέων.
[7, 42]	τὰ πράγματα καὶ νομίσας οὐχ	οἷόν	τε εἶναι διατρίβειν οὐδὲ παθεῖν
[7, 14]	πάντων ἀπορώτατον τό τε μὴ	οἷόν	τε εἶναι ταῦτα ἐμοὶ κωλῦσαι
[7, 60]	ταῖς ναυσὶν ἀπολαβόντες διατειχίσματι ὅσον	οἷόν	τε ἐλάχιστον τοῖς τε σκεύεσι
[7, 1]	αἱ Συράκουσαί εἰσιν, ἀλλ' ἔτι	οἷόν	τε κατὰ τὰς Ἐπιπολὰς στρατιᾷ
[7, 47]	διατρίβειν, ἕως ἔτι τὸ πέλαγος	οἷόν	τε περαιοῦσθαι καὶ τοῦ (στρατεύματος
[7, 80]	ἐν τῇ νυκτί. καὶ αὐτοῖς,	οἷον	φιλεῖ καὶ πᾶσι στρατοπέδοις, μάλιστα
[7, 14]	τι ὑμῖν ἀπ' αὐτῶν μὴ	ὁμοῖον	ἐκβῇ, ἀσφαλέστερον ἡγησάμην τὸ ἀληθὲς
[7, 38]	μὲν Συρακόσιοι ἡσύχαζον, οὐδὲν δηλοῦντες	ὁποῖόν	τι τὸ μέλλον ποιήσουσιν· ὁ
[7, 50]	παραπλεύσαντες ἐς Νέαν πόλιν Καρχηδονιακὸν	ἐμπόριον,	ὅθενπερ Σικελία ἐλάχιστον δυοῖν ἡμερῶν
[7, 31]	διέβη, ἐς Ἀλύζιάν τε καὶ	Ἀνακτόριον,	ὃ αὐτοὶ (εἶχον. ὄντι δ'
[7, 25]	ἀλλὰ καὶ τούτους κολυμβηταὶ δυόμενοι	ἐξέπριον	μισθοῦ. ὅμως δ' αὖθις οἱ
[7, 25]	σταυροὺς καὶ ἀνέκλων καὶ κατακολυμβῶντες	ἐξέπριον.	οἱ δὲ Συρακόσιοι ἀπὸ τῶν
[7, 21]	τοὺς Ἀθηναίους, λέγων οὐδ' ἐκείνους	πάτριον	τὴν ἐμπειρίαν οὐδ' ἀίδιον τῆς
[7, 82]	σφᾶς αὐτοὺς ἑξακισχίλιοι, καὶ τὸ	ἀργύριον	ὃ εἶχον ἅπαν κατέθεσαν ἐσβαλόντες
[7, 4]	(Τῷ δὲ Νικίᾳ ἐδόκει τὸ	Πλημμύριον	καλούμενον τειχίσαι· ἔστι δὲ ἄκρα
[7, 31]	κατὰ πλοῦν ἤδη ὢν τὸ	Πλημμύριον	ὑπὸ τῶν (Συρα( κοσίων ἑαλωκός.
[7, 28]	καὶ ἀντὶ τοῦ πόλις εἶναι	φρούριον	κατέστη. πρὸς γὰρ τῇ ἐπάλξει
[7, 3]	δέ τι πέμψας πρὸς τὸ	φρούριον	τὸ Λάβδαλον αἱρεῖ, καὶ ὅσους
[7, 22]	ἐλάσσονος, οὗ ἦν καὶ τὸ	νεώριον	αὐτοῖς, (καὶ) περιέπλεον βουλόμενοι πρὸς
[7, 47]	ἀσθενοῦσιν ἄνθρωποι μάλιστα, καὶ τὸ	χωρίον	ἅμα ἐν ᾧ ἐστρατοπεδεύοντο ἑλῶδες
[7, 78]	εἴκοσι σταδίους, καὶ κατέβησαν ἐς	χωρίον	ἄπεδόν τι καὶ αὐτοῦ ἐστρατοπεδεύσαντο,
[7, 26]	δὲ Χαρικλῆς περιμείνας ἕως τὸ	χωρίον	ἐξετείχισε καὶ καταλιπὼν φυλακὴν αὐτοῦ
[7, 45]	ἡ πρόσβασις καὶ κατὰ τὸ	χωρίον	ᾗ οἱ Βοιωτοὶ πρῶτον ἀντέστησαν,
[7, 26]	ἐδῄωσαν καὶ ἐτείχισαν ἰσθμῶδές τι	χωρίον,	ἵνα δὴ οἵ τε Εἵλωτες
[7, 79]	ἀσπίδων· στενὸν γὰρ ἦν (τὸ	χωρίον.	καὶ προσβαλόντες οἱ Ἀθηναῖοι ἐτειχομάχουν,
[7, 3]	οὐκ ἐπιφανὲς τοῖς Ἀθηναίοις (τὸ	χωρίον.	καὶ τριήρης τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ
[7, 26]	Δημοσθένης εὐθὺς ἐπειδὴ ξυγκατέλαβε τὸ	χωρίον	παρέπλει ἐπὶ τῆς Κερκύρας, ὅπως
[7, 1]	ἐκέλευον ἀπαντᾶν πανστρατιᾷ (ἔς τι	χωρίον.	πέμψειν δέ τινα αὐτοῖς ὑπέσχοντο
[7, 81]	ἦσαν· ἀνειληθέντες γὰρ ἔς τι	χωρίον	ᾧ κύκλῳ μὲν τειχίον περιῆν,
[7, 19]	Ἀθηναίων πόλεως εἴκοσι καὶ ἑκατόν,	παραπλήσιον	δὲ καὶ οὐ πολλῷ πλέον
[7, 42]	οὐδὲν ἧσσον στρατὸν ἴσον καὶ	παραπλήσιον	τῷ προτέρῳ ἐπεληλυθότα τήν τε
[7, 25]	Συρακόσιοι καὶ Ἀγάθαρχον ἐπ' αὐτῶν	Συρακόσιον	ἄρχοντα. καὶ αὐτῶν μία μὲν
[7, 4]	πόλεως ἀρξάμενοι ἄνω πρὸς τὸ	ἐγκάρσιον	τεῖχος ἁπλοῦν, ὅπως οἱ Ἀθηναῖοι,
[7, 50]	ἑαυτῶν ἅμα οὐκ ἐπὶ τὸ	βέλτιον	χωροῦντα, ἀλλὰ καθ' ἡμέραν τοῖς
[7, 80]	αὐτὴν ὁδὸν ᾗ διενοήθησαν, ἀλλὰ	τοὐναντίον	ἢ οἱ Συρακόσιοι (ἐτήρουν, πρὸς
[7, 87]	ἀστέγαστον καὶ αἱ νύκτες ἐπιγιγνόμεναι	τοὐναντίον	μετοπωριναὶ καὶ ψυχραὶ τῇ μεταβολῇ
[7, 33]	τινα παλαιὰν φιλίαν (ἀφικνοῦνται ἐς	Μεταπόντιον	τῆς Ἰταλίας. καὶ τοὺς Μεταποντίους
[7, 81]	τι χωρίον ᾧ κύκλῳ μὲν	τειχίον	περιῆν, ὁδὸς δὲ ἔνθεν (τε)
[7, 50]	αὐτόθεν παραπλεύσαντες ἐς Νέαν πόλιν	Καρχηδονιακὸν	ἐμπόριον, ὅθενπερ Σικελία ἐλάχιστον δυοῖν
[7, 27]	οἱ δ' Ἀθηναῖοι, ὡς ὕστεροι	ἧκον,	διενοοῦντο αὐτοὺς πάλιν ὅθεν ἦλθον
[7, 17]	Κορίνθιοι, ὡς αὐτοῖς οἱ πρέσβεις	ἧκον	καὶ τὰ ἐν τῇ Σικελίᾳ
[7, 87]	ἑπτακισχιλίων. ξυνέβη τε ἔργον τοῦτο	(Ἑλληνικὸν)	τῶν κατὰ τὸν πόλεμον τόνδε
[7, 58]	δὲ ἀπὸ τοῦ πρὸς τὸν	Τυρσηνικὸν	πόντον μορίου, ἐν ᾧ καὶ
[7, 30]	Θρᾷκες πρὸς τὸ τῶν Θηβαίων	ἱππικόν,	ὅπερ πρῶτον προσέκειτο, προεκθέοντές τε
[7, 44]	καὶ οἱ Κερκυραῖοι καὶ ὅσον	Δωρικὸν	μετ' Ἀθηναίων ἦν, ὁπότε παιανίσειαν,
[7, 22]	δὲ Γύλιππος ἐπειδὴ παρεσκευάσατο τὸ	ναυτικόν,	ἀγαγὼν ὑπὸ νύκτα πᾶσαν τὴν
[7, 21]	τολμῆσαι ἀπροσδοκήτως πρὸς τὸ Ἀθηναίων	ναυτικὸν	ἀντιστῆναι πλέον τι διὰ τὸ
[7, 7]	Ἀθηναίων ἐπιμεταπεμπομένων. οἵ τε Συρακόσιοι	ναυτικὸν	ἐπλήρουν καὶ ἀνεπειρῶντο ὡς καὶ
[7, 63]	ἀντιστῆναι οὐδεὶς ἕως ἤκμαζε τὸ	ναυτικὸν	ἡμῖν ἠξίωσεν, ἀμύνασθε αὐτούς, καὶ
[7, 12]	καὶ κατὰ θάλασσαν. τὸ γὰρ	ναυτικὸν	ἡμῶν, ὅπερ κἀκεῖνοι πυνθάνονται, τὸ
[7, 48]	ἐν περιπολίοις ἅμα ἀναλίσκοντας καὶ	ναυτικὸν	πολὺ ἔτι ἐνιαυτὸν ἤδη βόσκοντας
[7, 13]	ἢ μαχεῖσθαι, ἐπειδὴ παρὰ γνώμην	ναυτικόν	τε δὴ καὶ τἆλλα ἀπὸ
[7, 33]	ἔπεμψαν δὲ καὶ οἱ Γελῷοι	ναυτικόν	τε ἐς πέντε ναῦς καὶ
[7, 36]	παρεσκευάσαντο δὲ τό τε ἄλλο	ναυτικὸν	ὡς ἐκ τῆς προτέρας ναυμαχίας
[7, 57]	αὐτόνομοι μέν, κατὰ δὲ τὸ	νησιωτικὸν	μᾶλλον κατειργόμενοι, ὅτι θαλάσσης ἐκράτουν
[7, 33]	τοὺς Μεταποντίους πείσαντες κατὰ τὸ	ξυμμαχικὸν	ἀκοντιστάς τε ξυμπέμπειν τριακοσίους καὶ
[7, 20]	ἐς Ἄργος ἀφικομένῳ κατὰ τὸ	ξυμμαχικὸν	παρακαλεῖν Ἀργείων (τε) ὁπλίτας ἐπὶ
[7, 74]	τῶν Ἀθηναίων ἀπὸ τοῦ αἰγιαλοῦ	ἀφεῖλκον	(ἐνέπρησαν δέ τινας ὀλίγας, ὥσπερ
[7, 87]	τὴν μεταβολὴν καὶ τὸ τοιοῦτον	ἀπέθνῃσκον,	καὶ ὀσμαὶ ἦσαν οὐκ ἀνεκτοί,
[7, 73]	χωρίων (προδιαλαβόντας φυλάσσειν. οἱ δὲ	ξυνεγίγνωσκον	μὲν καὶ αὐτοὶ οὐχ ἧσσον
[7, 41]	νῆες μέχρι μὲν τῶν ὁλκάδων	ἐπεδίωκον·	ἔπειτα αὐτοὺς αἱ κεραῖαι ὑπὲρ
[7, 71]	πολλῇ κραυγῇ (καὶ διακελευσμῷ χρώμενοι,	κατεδίωκον	ἐς τὴν γῆν. τότε δὲ
[7, 52]	πάσας ἤδη ναῦς τῶν Ἀθηναίων	κατεδίωκόν	τε καὶ ἐξεώθουν ἐς τὴν
[7, 19]	οἱ ξύμμαχοι ἐς τὴν Ἀττικὴν	ἐσέβαλον·	ἡγεῖτο δὲ Ἆγις ὁ Ἀρχιδάμου
[7, 43]	τολμήματος σφίσιν ἐν νυκτὶ γενομένου	προσέβαλόν	τε τοῖς Ἀθηναίοις ἐκπεπληγμένοι καὶ
[7, 24]	δυοῖν τειχοῖν τοῖν ὕστερον ληφθέντοιν	κατέβαλον,	τὰ δὲ δύο ἐπισκευάσαντες (ἐφρούρουν.
[7, 3]	πέμψας πρὸς τὸ φρούριον τὸ	Λάβδαλον	αἱρεῖ, καὶ ὅσους ἔλαβεν ἐν
[7, 37]	ἐπλήρουν καὶ ἅμα ἐπὶ τὸν	αἰγιαλὸν	παρεβοήθουν, καὶ ἐπειδὴ πλήρεις ἦσαν,
[7, 59]	καὶ οἱ ξύμμαχοι εἰκότως ἐνόμισαν	καλὸν	ἀγώνισμα σφίσιν εἶναι ἐπὶ τῇ
[7, 70]	τοῖς δὲ Συρακοσίοις καὶ ξυμμάχοις	καλὸν	εἶναι κωλῦσαί τε αὐτοὺς διαφυγεῖν
[7, 56]	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν,	καλὸν	σφίσιν ἐς τοὺς Ἕλληνας τὸ
[7, 86]	Γυλίππου ἀπέσφαξαν. ὁ γὰρ Γύλιππος	καλὸν	τὸ ἀγώνισμα ἐνόμιζέν οἱ εἶναι
[7, 44]	καταβάσεως, καὶ ἐπειδὴ ἐς τὸ	ὁμαλὸν	οἱ σῳζόμενοι ἄνωθεν καταβαῖεν, οἱ
[7, 71]	διὰ τὸ ἀνώμαλον> τῆς ναυμαχίας	ἀνώμαλον	(καὶ τὴν ἔποψιν ἐκ τῆς
[7, 71]	οὐδενὶ ἐοικώς, καὶ διὰ τὸ	ἀνώμαλον>	τῆς ναυμαχίας ἀνώμαλον (καὶ τὴν
[7, 71]	ἐδουλοῦντο· ἄλλοι δὲ καὶ πρὸς	ἀντίπαλόν	τι τῆς ναυμαχίας ἀπιδόντες, διὰ
[7, 40]	~καὶ οἱ μὲν πεισθέντες ἔπεμψαν	ἄγγελον,	καὶ ἡ ἀγορὰ παρεσκευάσθη, καὶ
[7, 18]	δίκας προκαλουμένων τῶν Λακεδαιμονίων οὐκ	ἤθελον	ἐπιτρέπειν, τότε δὴ οἱ Λακεδαιμόνιοι
[7, 72]	πληροῦν αὐτῶν οἱ ναῦται οὐκ	ἤθελον	ἐσβαίνειν διὰ τὸ καταπεπλῆχθαί τε
[7, 43]	ἐγένοντο πρὸς αὐταῖς κατὰ τὸν	Εὐρύηλον,	ᾗπερ καὶ ἡ προτέρα στρατιὰ
[7, 2]	Ἐπιπολάς· καὶ ἀναβὰς κατὰ τὸν	Εὐρύηλον,	ᾗπερ καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τὸ
[7, 2]	ἄλλῳ τοῦ κύκλου πρὸς τὸν	Τρωγίλον	ἐπὶ τὴν ἑτέραν θάλασσαν λίθοι
[7, 25]	τέλος τοὺς πολλοὺς τῶν σταυρῶν	ἀνεῖλον	οἱ Ἀθηναῖοι. (χαλεπωτάτη δ' ἦν
[7, 70]	αὐτῶν ἐφύλασσον καὶ κατὰ τὸν	ἄλλον	κύκλῳ λιμένα, ὅπως πανταχόθεν ἅμα
[7, 80]	ποταμὸν καὶ ἐχώρουν αὖθις πρὸς	ἄλλον	ποταμὸν τὸν Ἐρινεόν· ταύτῃ γὰρ
[7, 27]	βραχεῖαι γιγνόμεναι αἱ ἐσβολαὶ τὸν	ἄλλον	χρόνον τῆς γῆς ἀπολαύειν οὐκ
[7, 84]	οἱ Συρακόσιοι (ἦν δὲ κρημνῶδες)	ἔβαλλον	ἄνωθεν τοὺς Ἀθηναίους, πίνοντάς τε
[7, 83]	ἀλλὰ προσπεσόντες καὶ περιστάντες πανταχόθεν	ἔβαλλον	καὶ τούτους μέχρι (ὀψέ. εἶχον
[7, 25]	δὲ Συρακόσιοι ἀπὸ τῶν νεωσοίκων	ἔβαλλον·	οἱ δ' ἐκ τῆς ὁλκάδος
[7, 51]	πρὸς τὰ τείχη τῶν Ἀθηναίων	προσέβαλλον,	καὶ ἐπεξελθόντος μέρους τινὸς οὐ
[7, 79]	ὑστεραίᾳ προυχώρουν, καὶ οἱ Συρακόσιοι	προσέβαλλόν	τε πανταχῇ αὐτοῖς κύκλῳ καὶ
[7, 25]	οἱ δ' ἐκ τῆς ὁλκάδος	ἀντέβαλλον,	καὶ τέλος τοὺς πολλοὺς τῶν
[7, 36]	ἐχούσας διὰ τὸ μὴ ἀντιπρῴροις	μᾶλλον	αὐτοὺς ἢ ἐκ περίπλου ταῖς
[7, 85]	Νικίας Γυλίππῳ ἑαυτὸν παραδίδωσι, πιστεύσας	μᾶλλον	αὐτῷ ἢ τοῖς Συρακοσίοις· καὶ
[7, 18]	προτέρῳ πολέμῳ σφέτερον τὸ παρανόμημα	μᾶλλον	γενέσθαι, ὅτι τε ἐς Πλάταιαν
[7, 75]	ἄλλους δουλωσομένους ἥκειν αὐτοὺς τοῦτο	μᾶλλον	δεδιότας μὴ πάθωσι ξυνέβη ἀπιέναι,
[7, 76]	παρεμυθεῖτο, βοῇ τε χρώμενος ἔτι	μᾶλλον	ἑκάστοις καθ' οὓς γίγνοιτο ὑπὸ
[7, 73]	ἐν τῇ ἑορτῇ, καὶ πάντα	μᾶλλον	ἐλπίζειν ἂν σφῶν πείθεσθαι αὐτοὺς
[7, 12]	ἐκείνοις καὶ ἀποξηρᾶναι τὰς σφετέρας	μᾶλλον	ἐξουσία· οὐ γὰρ ἐφορμοῦσιν ἄλλοις.
[7, 17]	πέμψιν τῶν νεῶν ποιήσασθαι, πολλῷ	μᾶλλον	ἐπέρρωντο, καὶ ἐν ὁλκάσι παρεσκευάζοντο
[7, 51]	καὶ αὐτοὶ τοῦτο πυθόμενοι πολλῷ	μᾶλλον	ἐπηρμένοι ἦσαν μὴ ἀνιέναι τὰ
[7, 25]	καὶ τὸν ἐκεῖ πόλεμον ἔτι	μᾶλλον	ἐποτρυνοῦσι γίγνεσθαι· αἱ δ' ἕνδεκα
[7, 49]	στενοχωρίᾳ, ἣ πρὸς τῶν πολεμίων	μᾶλλόν	ἐστι, τοὺς ἀγῶνας ποιήσονται, ἀλλ'
[7, 29]	τῇ πόλει πάσῃ οὐδεμιᾶς ἥσσων	μᾶλλον	ἑτέρας ἀδόκητός τε ἐπέπεσεν αὕτη
[7, 79]	γίγνεσθαι· ἀφ' ὧν οἱ Ἀθηναῖοι	μᾶλλον	ἔτι ἠθύμουν καὶ ἐνόμιζον ἐπὶ
[7, 55]	οὐκ ἂν ᾤοντο, πολλῷ δὴ	μᾶλλον	ἔτι. ~οἱ δὲ Συρακόσιοι τόν
[7, 48]	φθερεῖσθαι αὐτῶν τὰ πράγματα, ἐπικουρικὰ	μᾶλλον	ἢ δι' (ἀνάγκης ὥσπερ τὰ
[7, 81]	τοὺς Συρακοσίους διώκοντας οὐ προυχώρει	μᾶλλον	ἢ ἐς μάχην ξυνετάσσετο, ἕως
[7, 69]	(Καὶ ὁ μὲν οὐχ ἱκανὰ	μᾶλλον	ἢ καὶ ἀναγκαῖα νομίσας παρῃνῆσθαι,
[7, 13]	πρῶτον ἐπαρθέντες καὶ οἰόμενοι χρηματιεῖσθαι	μᾶλλον	ἢ μαχεῖσθαι, ἐπειδὴ παρὰ γνώμην
[7, 75]	ναυβατῶν πορευομένους καὶ ὁπλιτικῷ προσέχοντας	μᾶλλον	ἢ ναυτικῷ. ὅμως δὲ ὑπὸ
[7, 19]	οἱ Ἀθηναῖοι πρὸς τὰς ὁλκάδας	μᾶλλον	ἢ πρὸς τὰς τριήρεις τὸν
[7, 49]	καὶ ἅμα ταῖς γοῦν ναυσὶ	μᾶλλον	(ἢ πρότερον ἐθάρσησε κρατήσειν. ὁ
[7, 6]	μὲν ὁπλίτας ἔξω τῶν τειχῶν	μᾶλλον	ἢ πρότερον προαγαγὼν ξυνέμισγεν αὐτοῖς,
[7, 25]	οὐ τῇ τῶν πολεμίων ἰσχύι	μᾶλλον	ἢ τῇ σφετέρᾳ ταραχῇ ἡσσηθεῖεν,
[7, 57]	γὰρ οὐ τῆς ξυμμαχίας ἕνεκα	μᾶλλον	ἢ τῆς Λακεδαιμονίων τε ἔχθρας
[7, 67]	ἀπόνοιαν καθεστήκασιν οὐ παρασκευῆς πίστει	μᾶλλον	ἢ τύχης ἀποκινδυνεῦσαι οὕτως ὅπως
[7, 48]	καὶ ἀδίκως ὑπ' Ἀθηναίων ἀπολέσθαι	μᾶλλον	ἢ ὑπὸ τῶν πολεμίων, (εἰ
[7, 57]	(ἐμάχοντο. τῶν δὲ ἄλλων ἑκούσιος	μᾶλλον	ἡ στρατεία ἐγίγνετο ἤδη. Ἀργεῖοι
[7, 37]	δύναμιν ἐπινοήσαντες καὶ ἅμα τεθαρσηκότες	μᾶλλον	ἤδη ἀπὸ τῆς προτέρας ναυμαχίας,
[7, 8]	κατὰ τὸ στρατόπεδον διὰ φυλακῆς	μᾶλλον	ἤδη ἔχων ἢ δι' ἑκουσίων
[7, 43]	δὲ τῶν Ἀθηναίων ἐν ἀταξίᾳ	μᾶλλον	ἤδη ὡς κεκρατηκότων καὶ βουλομένων
[7, 81]	ἀνθρώπους ἀπονενοημένους οὐ πρὸς ἐκείνων	μᾶλλον	ἦν ἔτι ἢ πρὸς τῶν
[7, 3]	τὸ στρατόπεδον ἐς τὴν εὐρυχωρίαν	μᾶλλον.	καὶ ὁ Νικίας οὐκ ἐπῆγε
[7, 64]	εὐψυχίᾳ, οὐκ ἂν ἐν ἄλλῳ	μᾶλλον	καιρῷ ἀποδειξάμενος αὐτός τε αὑτῷ
[7, 57]	μέν, κατὰ δὲ τὸ νησιωτικὸν	μᾶλλον	κατειργόμενοι, ὅτι θαλάσσης ἐκράτουν οἱ
[7, 52]	τῷ πλῷ πρὸς τὴν γῆν	μᾶλλον,	νικήσαντες οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ
[7, 79]	στρατιᾷ ἀναχωρήσαντες πρὸς τὸ πεδίον	μᾶλλον	οἱ Ἀθηναῖοι ηὐλίσαντο. Τῇ δ'
[7, 11]	πολιορκεῖν δοκοῦντας ἡμᾶς ἄλλους αὐτοὺς	μᾶλλον,	ὅσα γε κατὰ γῆν, τοῦτο
[7, 57]	ἐπολέμησαν, οὐ κατὰ δίκην τι	μᾶλλον	οὐδὲ κατὰ ξυγγένειαν μετ' ἀλλήλων
[7, 44]	ἦσαν τῶν προτέρων στρατιωτῶν ἐμπειρίᾳ	μᾶλλον	τῆς χώρας ἐς τὸ στρατόπεδον
[7, 63]	ναυτῶν παρακελεύομαι, ὅσῳ τῶν ἄνωθεν	μᾶλλον	τὸ ἔργον τοῦτο· ὑπάρχει δ'
[7, 4]	ναυτικῷ κινῶνται. προσεῖχέ τε ἤδη	μᾶλλον	τῷ κατὰ θάλασσαν πολέμῳ, ὁρῶν
[7, 71]	τῆς ὄψεως καὶ τὴν γνώμην	μᾶλλον	τῶν ἐν τῷ ἔργῳ ἐδουλοῦντο·
[7, 21]	τῆς θαλάσσης ἔχειν, ἀλλ' ἠπειρώτας	μᾶλλον	τῶν Συρακοσίων ὄντας καὶ ἀναγκασθέντας
[7, 17]	τὰ ἐν τῇ Σικελίᾳ βελτίω	ἤγγελλον,	νομίσαντες οὐκ ἄκαιρον καὶ τὴν
[7, 18]	τῷ χειμῶνι τούτῳ σίδηρόν τε	περιήγγελλον	κατὰ τοὺς ξυμμάχους καὶ τἆλλα
[7, 38]	οὐδὲν δηλοῦντες ὁποῖόν τι τὸ	μέλλον	ποιήσουσιν· ὁ δὲ Νικίας ἰδὼν
[7, 69]	(ἦν) ἐπειδὴ καὶ ὅσον οὐκ	ἔμελλον	ἀνάγεσθαι, καὶ νομίσας, ὅπερ πάσχουσιν
[7, 32]	ἐπειδὴ ἔπεισάν τε καὶ ξυναγείραντες	ἔμελλον	ἄξειν τὸν στρατόν, ὁ Νικίας
[7, 20]	Δημοσθένη ἐς τὴν Σικελίαν, ὥσπερ	ἔμελλον,	ἀπέστελλον ἑξήκοντα μὲν ναυσὶν Ἀθηναίων
[7, 4]	ἄλλο τείχισμα ἤδη διέταξαν, ᾗπερ	ἔμελλον	ἕκαστοι φρουρεῖν. (Τῷ δὲ Νικίᾳ
[7, 60]	μὴ ἐπάγειν) οὔτε τὸ λοιπὸν	ἔμελλον	ἕξειν, εἰ μὴ ναυκρατήσουσιν, ἐβουλεύσαντο
[7, 78]	πρόσθεν ἐπὶ πολλὰ στάδια, ᾗ	ἔμελλον	(ἰέναι, οὐκ ἄφθονον ἦν. οἱ
[7, 31]	Κορίνθιοι ὁπλῖται ἐς τὴν Σικελίαν	ἔμελλον	περαιοῦσθαι, αὐτὴν μὲν διαφθείρει, οἱ
[7, 83]	τῆς νυκτὸς φυλάξαντες τὸ ἡσυχάζον	ἔμελλον	πορεύσεσθαι. καὶ ἀναλαμβάνουσί τε τὰ
[7, 20]	ἐς τὴν Σικελίαν, ὥσπερ ἔμελλον,	ἀπέστελλον	ἑξήκοντα μὲν ναυσὶν Ἀθηναίων καὶ
[7, 19]	οἱ δ' ἐν τῇ Πελοποννήσῳ	ἀπέστελλον	περὶ τὸν αὐτὸν χρόνον ταῖς
[7, 18]	καὶ ἐνεθυμοῦντο τήν τε περὶ	Πύλον	ξυμφορὰν καὶ εἴ τις ἄλλη
[7, 78]	δὲ σκευοφόρους καὶ τὸν πλεῖστον	ὄχλον	ἐντὸς εἶχον οἱ ὁπλῖται. (καὶ
[7, 62]	λιμένος στενότητι πρὸς τὸν μέλλοντα	ὄχλον	τῶν νεῶν ἔσεσθαι καὶ πρὸς
[7, 84]	σφίσιν ἔσεσθαι, ἢν διαβῶσι τὸν	ποταμόν,	ἅμα δ' ὑπὸ τῆς ταλαιπωρίας
[7, 84]	Ἀθηναῖοι ἠπείγοντο πρὸς τὸν Ἀσσίναρον	ποταμόν,	ἅμα μὲν βιαζόμενοι ὑπὸ τῆς
[7, 80]	ποταμῷ τῷ Κακυπάρει, παρὰ τὸν	ποταμὸν	ἴοιεν ἄνω διὰ μεσογείας· ἤλπιζον
[7, 80]	βιασάμενοι αὐτὴν διέβησάν τε τὸν	ποταμὸν	καὶ ἐχώρουν αὖθις πρὸς ἄλλον
[7, 82]	τῇ ἡμέρᾳ ἀφικνοῦνται ἐπὶ τὸν	ποταμὸν	τὸν Ἐρινεόν, καὶ διαβὰς πρὸς
[7, 80]	καὶ ἐχώρουν αὖθις πρὸς ἄλλον	ποταμὸν	τὸν Ἐρινεόν· ταύτῃ γὰρ οἱ
[7, 85]	στρατεύματος τοῦ μὲν κατὰ τὸν	ποταμόν,	τοῦ δὲ καί, εἴ τι
[7, 27]	πρὸς τὸν ἐκ τῆς Δεκελείας	πόλεμον	αὐτοὺς πολυτελὲς ἐφαίνετο· δραχμὴν γὰρ
[7, 56]	Ἀθηναίων δύναμιν τὸν ὕστερον ἐπενεχθησόμενον	πόλεμον	ἐνεγκεῖν) καὶ αὐτοὶ δόξαντες αὐτῶν
[7, 27]	ὃς οὐκ ἐκ παρέργου τὸν	πόλεμον	(ἐποιεῖτο, μεγάλα οἱ Ἀθηναῖοι ἐβλάπτοντο.
[7, 25]	ἐλπίσιν εἰσὶ καὶ τὸν ἐκεῖ	πόλεμον	ἔτι μᾶλλον ἐποτρυνοῦσι γίγνεσθαι· αἱ
[7, 18]	τοὺς Ἀθηναίους ἐνόμιζον διπλοῦν τὸν	πόλεμον	ἔχοντας, πρός τε σφᾶς καὶ
[7, 30]	ἐπὶ μεγέθει τῶν κατὰ τὸν	πόλεμον	ἧσσον ὀλοφύρασθαι ἀξίῳ τοιαῦτα ξυνέβη.
[7, 18]	περιεστάναι, πρόθυμοι ἦσαν ἐς τὸν	(πόλεμον.	καὶ ἐν τῷ χειμῶνι τούτῳ
[7, 21]	ἄξιον (τοῦ κινδύνου ἐς τὸν	πόλεμον	κατεργάσεσθαι. ξυνανέπειθε δὲ καὶ ὁ
[7, 18]	τειχίζειν καὶ μὴ ἀνιέναι τὸν	(πόλεμον.	μάλιστα δὲ τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐγεγένητό
[7, 31]	σφίσιν ἀνθορμοῦσαι οὔτε καταλύουσι τὸν	πόλεμον	ναυμαχεῖν τε μέλλουσιν· πέμπειν οὖν
[7, 20]	τι εἶχον ἐπιτήδειον ἐς τὸν	πόλεμον,	ξυμπορίσαντες. εἴρητο δ' αὐτῷ πρῶτον
[7, 28]	πολέμῳ κατὰ πάντα τετρυχωμένοι, καὶ	πόλεμον	οὐδὲν ἐλάσσω προσανείλοντο τοῦ πρότερον
[7, 57]	ὑπ' Ἀθηναίων ἐχομένης ἐς τὸν	πόλεμον	παρελήφθησαν. καὶ ἔτι Μεγαρέων φυγάδες
[7, 73]	Σικελίας βουλήσεται αὖθις σφίσι τὸν	πόλεμον	ποιεῖσθαι, ἐσηγεῖται ἐλθὼν τοῖς ἐν
[7, 47]	τῇ χώρᾳ σφῶν ἐπιτειχίζοντας τὸν	πόλεμον	ποιεῖσθαι ἢ Συρακοσίους, οὓς οὐκέτι
[7, 83]	ἀνήλωσαν χρήματα Συρακόσιοι ἐς τὸν	πόλεμον,	ταῦτα ἀποδοῦναι, ὥστε τὴν μετ'
[7, 87]	τοῦτο (Ἑλληνικὸν) τῶν κατὰ τὸν	πόλεμον	τόνδε μέγιστον γενέσθαι, δοκεῖν δ'
[7, 42]	τε γῆν ἐξελθόντες τῶν Συρακοσίων	ἔτεμον	οἱ Ἀθηναῖοι περὶ τὸν Ἄναπον,
[7, 16]	ἐκεῖ δύο προσείλοντο Μένανδρον καὶ	Εὐθύδημον,	ὅπως μὴ μόνος ἐν ἀσθενείᾳ
[7, 70]	οἱ ξύμμαχοι ναυσὶ παραπλησίαις τὸν	ἀριθμὸν	καὶ πρότερον, κατά τε τὸν
[7, 78]	τε τῶν οἰκιῶν λαβεῖν τι	ἐδώδιμον	(ὠκεῖτο γὰρ ὁ χῶρος) καὶ
[7, 62]	αὐτοὺς ἀνακρούεσθαι μήτ' ἐκείνους ἐᾶν	ὠφέλιμον	φαίνεται, ἄλλως τε καὶ τῆς
[7, 75]	ἔφερον ὅτι τις ἐδύνατο ἕκαστος	χρήσιμον,	καὶ οἱ ὁπλῖται καὶ οἱ
[7, 41]	κατάφευξιν ἐποιοῦντο (ἐς τὸν ἑαυτῶν	ὅρμον.	αἱ δὲ τῶν Συρακοσίων νῆες
[7, 75]	ἀθλιώτεροι. πρὸς γὰρ ἀντιβολίαν καὶ	ὀλοφυρμὸν	τραπόμενοι ἐς ἀπορίαν καθίστασαν, ἄγειν
[7, 4]	καὶ οὐκ ἐγγύθεν, καὶ ἐπὶ	φρυγανισμὸν	ἅμα ὁπότε ἐξέλθοιεν οἱ ναῦται,
[7, 13]	τῶν ναυτῶν (τῶν) μὲν διὰ	φρυγανισμὸν	καὶ ἁρπαγὴν καὶ ὑδρείαν μακρὰν
[7, 18]	τἆλλα ἐργαλεῖα ἡτοίμαζον ἐς τὸν	ἐπιτειχισμόν,	καὶ τοῖς ἐν τῇ Σικελίᾳ
[7, 44]	τῆς χώρας ἐς τὸ στρατόπεδον	διεφύγγανον,	οἱ δὲ ὕστερον ἥκοντες εἰσὶν
[7, 45]	Ἀθηναῖοι τοὺς νεκροὺς (ὑποσπόνδους ἐκομίσαντο.	ἀπέθανον	δὲ οὐκ ὀλίγοι αὐτῶν τε
[7, 30]	διακόσιοι ἀπὸ τριακοσίων καὶ χιλίων	(ἀπέθανον.	διέφθειραν δὲ καὶ τῶν Θηβαίων
[7, 24]	ἐν τῶν τειχῶν τῇ ἁλώσει	ἀπέθανον	καὶ ἐζωγρήθησαν πολλοί, καὶ χρήματα
[7, 60]	τε σκεύεσι καὶ τοῖς ἀσθενοῦσιν	ἱκανὸν	γενέσθαι, τοῦτο μὲν φρουρεῖν, ἀπὸ
[7, 46]	στασιάζοντα πέντε καὶ δέκα ναυσὶ	Σικανὸν	ἀπέστειλαν, ὅπως ὑπαγάγοιτο τὴν πόλιν,
[7, 23]	ἐν τούτῳ καὶ οἱ Συρακόσιοι	ἐτύγχανον	ἤδη νικώμενοι καὶ οἱ ἐξ
[7, 73]	ἀλλὰ καθ' ἡσυχίαν (τῆς ἡμέρας	παρασκευασάμενον	ἀποχωρεῖν. καὶ οἱ μὲν εἰπόντες
[7, 78]	(τὸ δὲ ἐχώρει ἐν πλαισίῳ	τεταγμένον,	πρῶτον μὲν ἡγούμενον τὸ Νικίου,
[7, 49]	διεμέλλησάν τε καὶ κατὰ χώραν	ἔμενον.	~Ὁ δὲ Γύλιππος καὶ ὁ
[7, 33]	καὶ φίλους τοῖς Ἀθηναίοις νομίζειν,	περιέμενον	ἐν τῇ Θουρίᾳ καὶ ἔπρασσον
[7, 18]	ἦλθον Θηβαῖοι ἐν σπονδαῖς, καὶ	εἰρημένον	ἐν ταῖς πρότερον ξυνθήκαις ὅπλα
[7, 77]	δ' ὡς αὐτούς, καὶ ἀπαντᾶν	εἰρημένον	καὶ σιτία ἄλλα κομίζειν. (Τό
[7, 75]	τις ἴδοι τινὰ τῶν ἐπιτηδείων	κείμενον,	ἐς λύπην μετὰ φόβου καθίστατο,
[7, 58]	Σικελίας τὸ πρὸς Λιβύην μέρος	τετραμμένον	νεμόμενοι, Ἱμεραῖοι δὲ ἀπὸ τοῦ
[7, 87]	οὐδὲν κακοπαθήσαντες πανωλεθρίᾳ δὴ τὸ	λεγόμενον	καὶ πεζὸς καὶ νῆες καὶ
[7, 68]	ἀμύνασθαι ἐκγενησόμενον ἡμῖν καὶ τὸ	λεγόμενόν	(που ἥδιστον εἶναι. ὡς δὲ
[7, 52]	δεξιὸν κέρας τῶν Ἀθηναίων καὶ	βουλόμενον	περικλῄσασθαι τὰς ναῦς τῶν ἐναντίων
[7, 49]	ὅτι ἦν αὐτόθι πολὺ τὸ	βουλόμενον	τοῖς Ἀθηναίοις γίγνεσθαι τὰ πράγματα
[7, 48]	τι καὶ ἐν ταῖς Συρακούσαις	βουλόμενον	τοῖς Ἀθηναίοις τὰ πράγματα ἐνδοῦναι,
[7, 78]	πρῶτον μὲν ἡγούμενον τὸ Νικίου,	ἐφεπόμενον	δὲ τὸ Δημοσθένους· τοὺς δὲ
[7, 5]	τῇ δὲ γνώμῃ οὐκ ἀνεκτὸν	ἐσόμενον	εἰ μὴ ἀξιώσουσι Πελοποννήσιοί τε
[7, 56]	ὑπόλοιπον Ἀθηναίων δύναμιν τὸν ὕστερον	ἐπενεχθησόμενον	πόλεμον ἐνεγκεῖν) καὶ αὐτοὶ δόξαντες
[7, 25]	διαφθείραντες τὸ παρὸν στράτευμα αὐτῶν,	διαπεπολεμησόμενον.	καὶ οἱ μὲν ἐν τῇ
[7, 68]	θυμούμενον, ἅμα δὲ ἐχθροὺς ἀμύνασθαι	ἐκγενησόμενον	ἡμῖν καὶ τὸ λεγόμενόν (που
[7, 49]	Ἀθηναίοις γίγνεσθαι τὰ πράγματα καὶ	ἐπικηρυκευόμενον	πρὸς αὐτὸν ὥστε μὴ ἀπανίστασθαι,
[7, 70]	ὁρῷεν μὴ κατ' ἀνάγκην πρύμναν	κρουόμενον,	ἀνακαλοῦντες ὀνομαστὶ τὸν τριήραρχον ἠρώτων,
[7, 83]	δ' ἀπιστῶν (σπένδεται ἱππέα πέμψαι	σκεψόμενον.	ὡς δ' οἰχόμενος ἀπήγγειλε πάλιν
[7, 78]	στράτευμα, καὶ εἴ πῃ ὁρῴη	διεσπασμένον	καὶ μὴ ἐν τάξει χωροῦν
[7, 79]	πρὸς τὸν λόφον ἐλθεῖν τὸν	ἀποτετειχισμένον,	καὶ ηὗρον πρὸ ἑαυτῶν ὑπὲρ
[7, 78]	ἐν πλαισίῳ τεταγμένον, πρῶτον μὲν	ἡγούμενον	τὸ Νικίου, ἐφεπόμενον δὲ τὸ
[7, 4]	δὲ Νικίᾳ ἐδόκει τὸ Πλημμύριον	καλούμενον	τειχίσαι· ἔστι δὲ ἄκρα ἀντιπέρας
[7, 6]	ἀναγκαῖον εἶναι σφίσι μὴ περιορᾶν	παροικοδομούμενον	τὸ τεῖχος (ἤδη γὰρ καὶ
[7, 68]	δικαιώσωσιν ἀποπλῆσαι τῆς γνώμης τὸ	θυμούμενον,	ἅμα δὲ ἐχθροὺς ἀμύνασθαι ἐκγενησόμενον
[7, 71]	ἐτρέποντο, οἱ δ' ἐπὶ τὸ	ἡσσώμενον	βλέψαντες ὀλοφυρμῷ τε ἅμα μετὰ
[7, 84]	ἐπίνετό τε ὁμοῦ τῷ πηλῷ	ᾑματωμένον	καὶ περιμάχητον ἦν τοῖς πολλοῖς.
[7, 79]	παρατεταγμένην οὐκ ἐπ' ὀλίγων ἀσπίδων·	στενὸν	γὰρ ἦν (τὸ χωρίον. καὶ
[7, 4]	τοῦ μεγάλου λιμένος τὸ στόμα	στενὸν	ποιεῖ, καὶ εἰ τειχισθείη, ῥᾴων
[7, 73]	αὐτῶν τὴν διάνοιαν καὶ νομίσας	δεινὸν	εἶναι εἰ τοσαύτη στρατιὰ κατὰ
[7, 25]	ὑπερέχοντας τῆς θαλάσσης κατέπηξαν, ὥστε	δεινὸν	ἦν προσπλεῦσαι, μὴ οὐ προϊδών
[7, 12]	ταῖς ναυσὶ κατὰ (θάλασσαν. καὶ	δεινὸν	μηδενὶ ὑμῶν δόξῃ εἶναι ὅτι
[7, 75]	ἡμέρᾳ ἀπὸ τῆς ναυμαχίας ἐγίγνετο.	δεινὸν	οὖν ἦν οὐ καθ' ἓν
[7, 52]	μέσον πρῶτον τῶν Ἀθηναίων ἀπολαμβάνουσι	κἀκεῖνον	ἐν τῷ κοίλῳ καὶ μυχῷ
[7, 83]	Δημοσθένους παραδεδώκοιεν σφᾶς αὐτούς, κελεύοντες	κἀκεῖνον	τὸ αὐτὸ δρᾶν· ὁ δ'
[7, 85]	καὶ ἑαυτῷ μὲν χρήσασθαι ἐκέλευεν	ἐκεῖνόν	τε καὶ Λακεδαιμονίους ὅτι βούλονται,
[7, 85]	ἁθροισθὲν τοῦ στρατεύματος ἐς τὸ	κοινὸν	οὐ πολὺ ἐγένετο, τὸ δὲ
[7, 78]	στάδια, ᾗ ἔμελλον (ἰέναι, οὐκ	ἄφθονον	ἦν. οἱ δὲ Συρακόσιοι ἐν
[7, 56]	ξυμμάχων, καὶ οὐδ' αὐτοὶ αὖ	μόνον,	ἀλλὰ καὶ μετὰ τῶν ξυμβοηθησάντων
[7, 57]	Ἀθηναῖοι, ξυνείποντο· Κερκυραῖοι δὲ οὐ	μόνον	Δωριῆς, ἀλλὰ καὶ Κορίνθιοι σαφῶς
[7, 44]	φίλοις καὶ πολῖται πολίταις, οὐ	μόνον	ἐς φόβον κατέστησαν, ἀλλὰ (καὶ
[7, 56]	γὰρ περὶ τοῦ αὐτοὶ σωθῆναι	μόνον	ἔτι τὴν ἐπιμέλειαν ἐποιοῦντο, ἀλλὰ
[7, 70]	οὐ πρὸς τῷ ζεύγματι ἔτι	μόνον	ἡ ναυμαχία, ἀλλὰ καὶ κατὰ
[7, 56]	ταῦτα καὶ ὅτι οὐχὶ Ἀθηναίων	μόνον	περιεγίγνοντο, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων
[7, 75]	οὖν ἦν οὐ καθ' ἓν	μόνον	τῶν πραγμάτων, ὅτι τάς τε
[7, 34]	τοὺς Ἀθηναίους καὶ ἐναμάχουν. (καὶ	χρόνον	ἀντεῖχον πολὺν ἀλλήλοις. καὶ τῶν
[7, 28]	τριῶν γε ἐτῶν οὐδεὶς πλείω	χρόνον	ἐνόμιζον περιοίσειν αὐτούς, εἰ οἱ
[7, 12]	αἵ τε νῆες διάβροχοι τοσοῦτον	χρόνον	ἤδη θαλασσεύουσαι, καὶ τὰ πληρώματα
[7, 78]	ἐσηκόντιζόν τε καὶ παρίππευον. καὶ	χρόνον	μὲν πολὺν ἐμάχοντο οἱ Ἀθηναῖοι,
[7, 40]	ἐσβάντες μόλις ποτὲ ἀντανήγοντο. (καὶ	χρόνον	μέν τινα ἀπέσχοντο ἀλλήλων φυλασσόμενοι·
[7, 70]	(πυκνότεραι ἦσαν. καὶ ὅσον μὲν	χρόνον	προσφέροιτο ναῦς, οἱ ἀπὸ τῶν
[7, 19]	Πελοποννήσῳ ἀπέστελλον περὶ τὸν αὐτὸν	χρόνον	ταῖς ὁλκάσι τοὺς ὁπλίτας ἐς
[7, 27]	γιγνόμεναι αἱ ἐσβολαὶ τὸν ἄλλον	χρόνον	τῆς γῆς ἀπολαύειν οὐκ ἐκώλυον·
[7, 34]	δὲ Πελοποννήσιοι περὶ τὸν αὐτὸν	χρόνον	τοῦτον οἱ ἐν ταῖς πέντε
[7, 28]	τὴν εἰκοστὴν ὑπὸ τοῦτον τὸν	χρόνον	τῶν κατὰ θάλασσαν ἀντὶ τοῦ
[7, 18]	καὶ ὁ χειμὼν ἐτελεύτα, καὶ	ὄγδοον	καὶ δέκατον ἔτος τῷ πολέμῳ
[7, 42]	ἔτεμον οἱ Ἀθηναῖοι περὶ τὸν	Ἄναπον,	καὶ τῷ στρατεύματι ἐπεκράτουν ὥσπερ
[7, 87]	δὲ οἱ ξύμπαντες, ἀκριβείᾳ μὲν	χαλεπὸν	ἐξειπεῖν, ὅμως δὲ (οὐκ ἐλάσσους
[7, 47]	ἐν ᾧ ἐστρατοπεδεύοντο ἑλῶδες καὶ	χαλεπὸν	ἦν, τά τε ἄλλα ὅτι
[7, 10]	τε ἀπὸ γλώσσης εἴρητο αὐτοῖς	εἶπον,	καὶ εἴ τίς τι ἐπηρώτα
[7, 35]	καὶ αὐτοῖς οἱ Κροτωνιᾶται προσπέμψαντες	εἶπον	οὐκ ἂν σφίσι βουλομένοις εἶναι
[7, 50]	μὴ φανερῶς γε ἀξιῶν ψηφίζεσθαι,	προεῖπον	ὡς ἐδύναντο ἀδηλότατα ἔκπλουν ἐκ
[7, 60]	γὰρ ἐς Κατάνην ὡς ἐκπλευσόμενοι	ἀπεῖπον	μὴ ἐπάγειν) οὔτε τὸ λοιπὸν
[7, 70]	ἐν ἐλαχίστῳ ἐναυμάχησαν· βραχὺ γὰρ	ἀπέλιπον	ξυναμφότεραι διακόσιαι γενέσθαι) αἱ μὲν
[7, 60]	ἀπεῖπον μὴ ἐπάγειν) οὔτε τὸ	λοιπὸν	ἔμελλον ἕξειν, εἰ μὴ ναυκρατήσουσιν,
[7, 7]	Ἐρασινίδης Κορίνθιος) καὶ ξυνετείχισαν τὸ	λοιπὸν	τοῖς Συρακοσίοις (μέχρι τοῦ ἐγκαρσίου
[7, 71]	παρεβοήθουν, οἱ δὲ πρὸς τὸ	λοιπὸν	τοῦ τείχους ἐς φυλακήν, ἄλλοι
[7, 56]	γὰρ ἔτι δυνατὴν ἔσεσθαι τὴν	ὑπόλοιπον	Ἀθηναίων δύναμιν τὸν ὕστερον ἐπενεχθησόμενον
[7, 66]	ἀξιοῦσι προύχειν κολουθῶσι, τό γ'	ὑπόλοιπον	αὐτῶν τῆς δόξης ἀσθενέστερον αὐτὸ
[7, 29]	Εὐβοίας ἀφ' ἑσπέρας διέπλευσε τὸν	Εὔριπον	καὶ ἀποβιβάσας ἐς τὴν (Βοιωτίαν
[7, 30]	αὐτοὺς φοβήσαντες καταδιώκουσιν ἐπὶ τὸν	Εὔριπον	καὶ τὴν θάλασσαν, (οὗ αὐτοῖς
[7, 29]	χρημάτων οὐ βουλόμενοι δαπανᾶν εὐθὺς	ἀπέπεμπον,	προστάξαντες κομίσαι αὐτοὺς Διειτρέφει, καὶ
[7, 39]	ἀντικαταστάντες ταῖς ναυσὶ τὸν αὐτὸν	τρόπον	αὖθις ἐπὶ πολὺ διῆγον τῆς
[7, 84]	οἱ ξύμμαχοι προσέκειντο τὸν αὐτὸν	τρόπον	(πανταχόθεν βάλλοντές τε καὶ κατακοντίζοντες.
[7, 81]	αἰτίᾳ τε οἱ πολλοὶ τὸν	Γύλιππον	εἶχον ἑκόντα ἀφεῖναι τοὺς Ἀθηναίους,
[7, 70]	δὲ πανταχόθεν, περιεστάναι, καὶ τὸν	κτύπον	μέγαν ἀπὸ πολλῶν νεῶν ξυμπιπτουσῶν
[7, 84]	οἱ Ἀθηναῖοι ἠπείγοντο πρὸς τὸν	Ἀσσίναρον	ποταμόν, ἅμα μὲν βιαζόμενοι ὑπὸ
[7, 25]	φθάσωσιν αὐτοὶ πρότερον διαφθείραντες τὸ	παρὸν	στράτευμα αὐτῶν, διαπεπολεμησόμενον. καὶ οἱ
[7, 16]	τῶν αὐτοῦ ἐκεῖ δύο προσείλοντο	Μένανδρον	καὶ Εὐθύδημον, ὅπως μὴ μόνος
[7, 63]	τὸ ὠφελεῖσθαι ἔς τε τὸ	φοβερὸν	τοῖς ὑπηκόοις καὶ τὸ (μὴ
[7, 58]	Εἵλωτας (δύναται δὲ τὸ νεοδαμῶδες	ἐλεύθερον	ἤδη εἶναι) Κορίνθιοι δὲ καὶ
[7, 26]	Κυθήρων τῆς Λακωνικῆς, ἔνθα τὸ	ἱερὸν	τοῦ Ἀπόλλωνός ἐστι, τῆς τε
[7, 39]	καὶ δι' ὀλίγου αὖθις καὶ	αὐθημερὸν	ἀπροσδοκήτοις τοῖς Ἀθηναίοις ἐπιχειρῶσιν. ~καὶ
[7, 80]	τῷ στρατεύματι, ἀλλὰ κατὰ τὸ	ἕτερον	μέρος τῆς Σικελίας τὸ πρὸς
[7, 24]	αὐτῶν τρία. καὶ τὸ μὲν	ἕτερον	τοῖν δυοῖν τειχοῖν τοῖν ὕστερον
[7, 18]	ἐν γὰρ τῷ προτέρῳ πολέμῳ	σφέτερον	τὸ παρανόμημα μᾶλλον γενέσθαι, ὅτι
[7, 81]	Δημοσθένους ὑστέροις τ' οὖσι καὶ	σχολαίτερον	καὶ ἀτακτότερον χωροῦσιν, ὡς τῆς
[7, 15]	ποριουμένων, τὰ δ' ἐκ Πελοποννήσου	σχολαίτερον	μέν, ὅμως δ' ἢν μὴ
[7, 39]	οἱ Συρακόσιοι τῆς μὲν ὥρας	πρωίτερον,	τῇ δ' ἐπιχειρήσει τῇ αὐτῇ
[7, 67]	καὶ ἀνεπιστήμονες ἔτι ὄντες ἀπετολμήσαμεν,	βεβαιότερον	νῦν, καὶ τῆς δοκήσεως προσγεγενημένης
[7, 4]	ἐποικοδομήσαντες δὲ αὐτὸ οἱ Ἀθηναῖοι	ὑψηλότερον	αὐτοὶ μὲν ταύτῃ ἐφύλασσον, τοὺς
[7, 1]	τῶν Σικελῶν τινές, οἳ πολὺ	προθυμότερον	προσχωρεῖν ἑτοῖμοι ἦσαν τοῦ τε
[7, 36]	(ὥστε μὴ περιπλεῖν. τῇ τε	πρότερον	ἀμαθίᾳ τῶν κυβερνητῶν δοκούσῃ εἶναι,
[7, 63]	ἀλλὰ ξυμπεσούσης νηὶ νεὼς μὴ	πρότερον	ἀξιοῦν ἀπολύεσθαι ἢ τοὺς ἀπὸ
[7, 43]	~ἔπειτα μηχαναῖς ἔδοξε τῷ Δημοσθένει	πρότερον	ἀποπειρᾶσαι τοῦ (παρατειχίσματος. ὡς δὲ
[7, 25]	στρατιᾷ καί, ἢν φθάσωσιν αὐτοὶ	πρότερον	διαφθείραντες τὸ παρὸν στράτευμα αὐτῶν,
[7, 62]	ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων παρασκευήν, οἷς	πρότερον	ἐβλαπτόμεθα, πάντα καὶ ἡμῖν νῦν
[7, 49]	ταῖς γοῦν ναυσὶ μᾶλλον (ἢ	πρότερον	ἐθάρσησε κρατήσειν. ὁ δὲ Δημοσθένης
[7, 28]	ἐπιτηδείων παρακομιδὴ ἐκ τῆς Εὐβοίας,	πρότερον	ἐκ τοῦ Ὠρωποῦ κατὰ γῆν
[7, 46]	πάλιν αὖ ἀναρρωσθέντες, ὥσπερ καὶ	πρότερον,	ἐς μὲν Ἀκράγαντα στασιάζοντα πέντε
[7, 18]	τὸ παρανόμημα, ὅπερ καὶ σφίσι	πρότερον	ἡμάρτητο, αὖθις ἐς τοὺς Ἀθηναίους
[7, 70]	ναυσὶ παραπλησίαις τὸν ἀριθμὸν καὶ	πρότερον,	κατά τε τὸν ἔκπλουν μέρει
[7, 50]	ἐννέα ἡμέρας μεῖναι, ὅπως ἂν	πρότερον	κινηθείη. καὶ τοῖς μὲν Ἀθηναίοις
[7, 27]	ἀνθρώπων φθορᾷ ἐκάκωσε τὰ πράγματα.	(πρότερον	μὲν γὰρ βραχεῖαι γιγνόμεναι αἱ
[7, 55]	λαμπρᾶς ἤδη καὶ τοῦ ναυτικοῦ	(πρότερον	μὲν γὰρ ἐφοβοῦντο τὰς μετὰ
[7, 18]	σπονδαῖς, καὶ εἰρημένον ἐν ταῖς	πρότερον	ξυνθήκαις ὅπλα μὴ ἐπιφέρειν, ἢν
[7, 50]	τῶν ἀνθρώπων πιεζόμενα, μετεμέλοντό τε	πρότερον	οὐκ ἀναστάντες καὶ ὡς αὐτοῖς
[7, 33]	Ἀθηναίους μετὰ τῶν Συρακοσίων οἱ	πρότερον	περιορώμενοι ξυστάντες ἐβοήθουν. (Καὶ οἱ
[7, 11]	Ἀθηναίοις δηλοῦσαν τοιάδε. ~Τὰ μὲν	πρότερον	πραχθέντα, ὦ Ἀθηναῖοι, ἐν ἄλλαις
[7, 6]	ἔξω τῶν τειχῶν μᾶλλον ἢ	πρότερον	προαγαγὼν ξυνέμισγεν αὐτοῖς, τοὺς δ'
[7, 15]	μὲν λήσουσιν ὑμᾶς, ὥσπερ καὶ	πρότερον,	τὰ δὲ φθήσονται. ~Ἡ μὲν
[7, 37]	καὶ τὸν μὲν πεζὸν ὀλίγῳ	πρότερον	(τὸν ἐκ τῆς πόλεως Γύλιππος
[7, 28]	πόλεμον οὐδὲν ἐλάσσω προσανείλοντο τοῦ	πρότερον	(ὑπάρχοντος ἐκ Πελοποννήσου. δι' ἃ
[7, 67]	~ἡμῶν δὲ τό τε ὑπάρχον	πρότερον,	ᾧπερ καὶ ἀνεπιστήμονες ἔτι ὄντες
[7, 80]	καὶ πλέον, ἀπεσπάσθη τε (καὶ	ἀτακτότερον	ἐχώρει. ἅμα δὲ τῇ ἕῳ
[7, 81]	τ' οὖσι καὶ σχολαίτερον καὶ	ἀτακτότερον	χωροῦσιν, ὡς τῆς νυκτὸς τότε
[7, 14]	ἀπ' αὐτῶν μὴ ὁμοῖον ἐκβῇ,	ἀσφαλέστερον	ἡγησάμην τὸ ἀληθὲς δηλῶσαι. ~καὶ
[7, 66]	γ' ὑπόλοιπον αὐτῶν τῆς δόξης	ἀσθενέστερον	αὐτὸ ἑαυτοῦ ἐστὶν ἢ εἰ
[7, 1]	Λοκροὺς τοὺς Ἐπιζεφυρίους· καὶ πυνθανόμενοι	σαφέστερον	ἤδη ὅτι οὐ παντελῶς πω
[7, 53]	τὴν λίμνην τὴν Λυσιμέλειαν καλουμένην.	ὕστερον	δὲ πλέονος ἤδη τοῦ στρατεύματος
[7, 27]	ἐν τῷ θέρει τούτῳ τειχισθεῖσα,	ὕστερον	δὲ φρουραῖς ἀπὸ τῶν πόλεων
[7, 56]	τὴν ὑπόλοιπον Ἀθηναίων δύναμιν τὸν	ὕστερον	ἐπενεχθησόμενον πόλεμον ἐνεγκεῖν) καὶ αὐτοὶ
[7, 44]	τὸ στρατόπεδον διεφύγγανον, οἱ δὲ	ὕστερον	ἥκοντες εἰσὶν οἳ διαμαρτόντες τῶν
[7, 14]	τὰ ἥδιστα ἀκούειν, αἰτιωμένων δὲ	ὕστερον,	ἤν τι ὑμῖν ἀπ' αὐτῶν
[7, 82]	πόλεις οὐ πολλαί. ἔπειτα δ'	ὕστερον	καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους ἅπαντας
[7, 31]	διαφθείρει, οἱ δ' ἄνδρες (ἀποφυγόντες	ὕστερον	λαβόντες ἄλλην ἔπλεον. καὶ μετὰ
[7, 24]	ἕτερον τοῖν δυοῖν τειχοῖν τοῖν	ὕστερον	ληφθέντοιν κατέβαλον, τὰ δὲ δύο
[7, 19]	δὲ τούτους Κορίνθιοι οὐ πολλῷ	ὕστερον	πεντακοσίους ὁπλίτας, τοὺς μὲν ἐξ
[7, 26]	φυλακὴν αὐτοῦ ἀπεκομίζετο καὶ αὐτὸς	ὕστερον	ταῖς τριάκοντα ναυσὶν ἐπ' οἴκου
[7, 85]	δὲ καὶ δουλεύσαντες καὶ διαδιδράσκοντες	ὕστερον·	τούτοις δ' ἦν ἀναχώρησις ἐς
[7, 86]	ἦν, ἀποδρᾷ καὶ αὖθις σφίσι	νεώτερόν	τι ἀπ' αὐτοῦ (γένηται, πείσαντες
[7, 47]	ναυσὶ κρατεῖν. καὶ τῇ πόλει	ὠφελιμώτερον	ἔφη εἶναι πρὸς τοὺς ἐν
[7, 50]	ἀλλὰ καθ' ἡμέραν τοῖς πᾶσι	χαλεπώτερον	ἴσχοντα, μάλιστα δὲ τῇ ἀσθενείᾳ
[7, 75]	τε καὶ οἱ πλεῖστοι παραχρῆμα.	ἔφερον	δὲ οὐδὲ ταῦτα (ἱκανά· σῖτος
[7, 75]	τούτων οἵ τε ἄλλοι πάντες	ἔφερον	ὅτι τις ἐδύνατο ἕκαστος χρήσιμον,
[7, 57]	ἅμα Γυλίππῳ μετ' Ἀθηναίων ὅπλα	ἔφερον,	Ῥόδιοι δὲ Ἀργεῖοι γένος Συρακοσίοις
[7, 57]	τῆς ξυντυχίας ἢ κατὰ τὸ	ξυμφέρον	ἢ ἀνάγκῃ (ἔσχεν. Ἀθηναῖοι μὲν
[7, 18]	καὶ ἐν τῷ χειμῶνι τούτῳ	σίδηρόν	τε περιήγγελλον κατὰ τοὺς ξυμμάχους
[7, 17]	Σικελίᾳ βελτίω ἤγγελλον, νομίσαντες οὐκ	ἄκαιρον	καὶ τὴν προτέραν πέμψιν τῶν
[7, 31]	μετεπέμψατο καὶ ἐς τὴν ἀντιπέρας	ἤπειρον	τῆς Ἀκαρνανίας διέβη, ἐς Ἀλύζιάν
[7, 67]	γε παρόντων οὐκ ἂν πράξαντες	χεῖρον.	~πρὸς οὖν ἀταξίαν τε τοιαύτην
[7, 80]	ἀποτειχίζουσάν τε καὶ ἀποσταυροῦσαν τὸν	πόρον.	καὶ βιασάμενοι αὐτὴν διέβησάν τε
[7, 55]	ἐκ πολιτείας τι μεταβολῆς τὸ	διάφορον	αὐτοῖς, ᾧ προσήγοντο ἄν, οὔτ'
[7, 75]	ἀφῖκτο. (μέγιστον γὰρ δὴ τὸ	διάφορον	τοῦτο (τῷ) Ἑλληνικῷ στρατεύματι ἐγένετο,
[7, 25]	βλάπτοιεν ἐμβάλλοντες. (προσαγαγόντες γὰρ ναῦν	μυριοφόρον	αὐτοῖς οἱ Ἀθηναῖοι, πύργους τε
[7, 78]	τῇ διαβάσει τοῦ Ἀνάπου ποταμοῦ,	ηὗρον	ἐπ' αὐτῷ παρατεταγμένους τῶν Συρακοσίων
[7, 80]	δ' ἐγένοντο ἐπὶ τῷ ποταμῷ,	ηὗρον	καὶ ἐνταῦθα φυλακήν τινα τῶν
[7, 79]	λόφον ἐλθεῖν τὸν ἀποτετειχισμένον, καὶ	ηὗρον	πρὸ ἑαυτῶν ὑπὲρ τοῦ ἀποτειχίσματος
[7, 43]	ᾕρουν τε καὶ τὰς ἐπάλξεις	(ἀπέσυρον.	οἱ δὲ Συρακόσιοι καὶ οἱ
[7, 82]	τὸν Ἐρινεόν, καὶ διαβὰς πρὸς	μετέωρόν	τι καθῖσε τὴν στρατιάν. ~Οἱ
[7, 79]	ὕδωρ, οἷα τοῦ ἔτους πρὸς	μετόπωρον	ἤδη ὄντος φιλεῖ γίγνεσθαι· ἀφ'
[7, 36]	τῶν κυβερνητῶν δοκούσῃ εἶναι, τὸ	ἀντίπρῳρον	ξυγκροῦσαι, μάλιστ' ἂν αὐτοὶ χρήσασθαι·
[7, 70]	δὲ καὶ οἱ Κορίνθιοι τὸ	μέσον.	(ἐπειδὴ δὲ οἱ ἄλλοι Ἀθηναῖοι
[7, 52]	Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι τὸ	μέσον	πρῶτον τῶν Ἀθηναίων ἀπολαμβάνουσι κἀκεῖνον
[7, 71]	ὅσοι μὴ μετέωροι ἑάλωσαν, κατενεχθέντες	ἐξέπεσον	ἐς τὸ στρατόπεδον· ὁ δὲ
[7, 20]	ἦρος εὐθὺς ἀρχομένου περί τε	Πελοπόννησον	ναῦς τριάκοντα ἔστειλαν καὶ Χαρικλέα
[7, 57]	(ἠναγκάζοντο πολεμεῖν. τῶν τε περὶ	Πελοπόννησον	νησιωτῶν Κεφαλλῆνες μὲν καὶ Ζακύνθιοι
[7, 17]	πέμπουσι δὲ καὶ περὶ τὴν	Πελοπόννησον	οἱ Ἀθηναῖοι εἴκοσι ναῦς, ὅπως
[7, 12]	ἐξερχόμεθα. ~Πεπόμφασι δὲ καὶ ἐς	Πελοπόννησον	πρέσβεις ἐπ' ἄλλην στρατιάν, καὶ
[7, 26]	Αἰγίνης καὶ πλεύσας πρὸς τὴν	Πελοπόννησον	τῷ τε Χαρικλεῖ καὶ ταῖς
[7, 25]	καὶ αὐτῶν μία μὲν ἐς	Πελοπόννησον	ᾤχετο, πρέσβεις ἄγουσα οἵπερ τά
[7, 42]	Δεκέλειαν τειχιζομένην οὐδὲν ἧσσον στρατὸν	ἴσον	καὶ παραπλήσιον τῷ προτέρῳ ἐπεληλυθότα
[7, 63]	οὔσης. ~Ὧν χρὴ μεμνημένους διαμάχεσθαι	ὅσον	ἂν δύνησθε καὶ μὴ ἐξωθεῖσθαι
[7, 62]	τε καὶ τῆς γῆς, πλὴν	ὅσον	ἂν ὁ πεζὸς ἡμῶν ἐπέχῃ,
[7, 61]	ἀναμαχούμενοι ἀξίως τοῦδε τοῦ πλήθους,	ὅσον	αὐτοὶ ὑμῶν αὐτῶν ἐφορᾶτε, παρασκευάζεσθε.
[7, 66]	καὶ εἴ τις μὴ ἐπὶ	ὅσον	δεῖ ᾔσθηται, (σημανοῦμεν. Ἀθηναίους γὰρ
[7, 75]	ἀπιόντων ἐκκρεμαννύμενοι καὶ ἐπακολουθοῦντες ἐς	ὅσον	δύναιντο, εἴ τῳ δὲ προλίποι
[7, 38]	ἐπεπήγει. (διαλειπούσας δὲ τὰς ὁλκάδας	ὅσον	δύο πλέθρα ἀπ' ἀλλήλων κατέστησεν,
[7, 44]	Ἀργεῖοι καὶ οἱ Κερκυραῖοι καὶ	ὅσον	Δωρικὸν μετ' Ἀθηναίων ἦν, ὁπότε
[7, 23]	πολλοὺς τῶν ἀνθρώπων ἀπέκτειναν, πλὴν	ὅσον	ἐκ τριῶν νεῶν οὓς ἐζώγρησαν·
[7, 28]	Ἕλλησι τῆς δυνάμεως καὶ τόλμης,	ὅσον	κατ' ἀρχὰς τοῦ πολέμου οἱ
[7, 70]	ἄλλῃ ἐπιπλέουσα, (πυκνότεραι ἦσαν. καὶ	ὅσον	μὲν χρόνον προσφέροιτο ναῦς, οἱ
[7, 60]	αὐταῖς ταῖς ναυσὶν ἀπολαβόντες διατειχίσματι	ὅσον	οἷόν τε ἐλάχιστον τοῖς τε
[7, 6]	τὸ τεῖχος (ἤδη γὰρ καὶ	ὅσον	οὐ παρεληλύθει τὴν τῶν Ἀθηναίων
[7, 69]	ἐγγὺς ἤδη (ἦν) ἐπειδὴ καὶ	ὅσον	οὐκ ἔμελλον ἀνάγεσθαι, καὶ νομίσας,
[7, 37]	τῷ τείχει τῶν Ἀθηναίων, καθ'	ὅσον	πρὸς τὴν πόλιν αὐτοῦ ἑώρα·
[7, 15]	τινα, ὡς ἀδύνατός εἰμι διὰ	νόσον	νεφρῖτιν παραμένειν. (ἀξιῶ δ' ὑμῶν
[7, 81]	τῷ πρόσθεν καὶ πεντήκοντα σταδίους·	θᾶσσόν	τε γὰρ ὁ Νικίας ἦγε,
[7, 5]	ὡς τῇ μὲν παρασκευῇ οὐκ	ἔλασσον	ἕξοντας, τῇ δὲ γνώμῃ οὐκ
[7, 63]	τῆς ἀρχῆς τῆς ἡμετέρας οὐκ	ἔλασσον	κατὰ τὸ ὠφελεῖσθαι ἔς τε
[7, 36]	πρῴρας τῶν νεῶν ξυντεμόντες ἐς	ἔλασσον	στεριφωτέρας ἐποίησαν, καὶ τὰς ἐπωτίδας
[7, 36]	περίπλου ταῖς ἐμβολαῖς χρῆσθαι, οὐκ	ἔλασσον	σχήσειν, καὶ τὴν ἐν τῷ
[7, 74]	καὶ (τῶν) ποταμῶν τὰς διαβάσεις	ἐφύλασσον	καὶ ἐς ὑποδοχὴν τοῦ στρατεύματος
[7, 70]	τε τὸν ἔκπλουν μέρει αὐτῶν	ἐφύλασσον	καὶ κατὰ τὸν ἄλλον κύκλῳ
[7, 53]	αὐτοὺς οἱ Τυρσηνοί (οὗτοι γὰρ	ἐφύλασσον	τοῖς Ἀθηναίοις ταύτῃ) ὁρῶντες ἀτάκτως
[7, 4]	Ἀθηναῖοι ὑψηλότερον αὐτοὶ μὲν ταύτῃ	ἐφύλασσον,	τοὺς δὲ ἄλλους ξυμμάχους κατὰ
[7, 25]	μὲν ἐν τῇ Σικελίᾳ ταῦτα	ἔπρασσον.	~Ὁ δὲ Δημοσθένης, ἐπεὶ ξυνελέγη
[7, 33]	περιέμενον ἐν τῇ Θουρίᾳ καὶ	ἔπρασσον	ταῦτα. ~Οἱ δὲ Πελοποννήσιοι περὶ
[7, 44]	κρατοῦντας αὐτοὺς καὶ μὴ διεσπασμένους	ἧσσον	ἀγνοεῖσθαι, ὥστ' εἰ μὲν ἐντύχοιέν
[7, 57]	μετὰ Κορινθίων ἐλθόντας Ἀρκάδας οὐδὲν	ἧσσον	διὰ κέρδος ἡγούμενοι πολεμίους, Κρῆτες
[7, 57]	κατὰ ἔχθος τὸ Κορινθίων (οὐχ	ἧσσον	εἵποντο. καὶ οἱ Μεσσήνιοι νῦν
[7, 84]	ὕδωρ εὐθὺς διέφθαρτο, ἀλλ' οὐδὲν	ἧσσον	ἐπίνετό τε ὁμοῦ τῷ πηλῷ
[7, 61]	σωτηρίας καὶ πατρίδος ἑκάστοις οὐχ	ἧσσον	ἢ τοῖς πολεμίοις· ἢν γὰρ
[7, 11]	ἴστε· νῦν δὲ καιρὸς οὐχ	ἧσσον	μαθόντας (ὑμᾶς ἐν ᾧ ἐσμὲν
[7, 17]	φυλακήν, καὶ τὰς ὁλκάδας αὐτῶν	ἧσσον	οἱ ἐν τῇ Ναυπάκτῳ Ἀθηναῖοι
[7, 30]	μεγέθει τῶν κατὰ τὸν πόλεμον	ἧσσον	ὀλοφύρασθαι ἀξίῳ τοιαῦτα ξυνέβη. ~Ὁ
[7, 42]	διὰ τὴν Δεκέλειαν τειχιζομένην οὐδὲν	ἧσσον	στρατὸν ἴσον καὶ παραπλήσιον τῷ
[7, 73]	ξυνεγίγνωσκον μὲν καὶ αὐτοὶ οὐχ	ἧσσον	ταῦτα ἐκείνου, καὶ ἐδόκει ποιητέα
[7, 48]	ὁπότε βούλοιντο, τοῦτο ποιοῦντες πολλῷ	ἧσσον.	τὸ δέ τι καὶ τὰ
[7, 78]	καθιστάς, καὶ ὁ Δημοσθένης οὐδὲν	ἧσσον	τοῖς καθ' ἑαυτὸν τοιαῦτά τε
[7, 63]	καὶ ταῦτα τοῖς ὁπλίταις οὐχ	ἧσσον	τῶν ναυτῶν παρακελεύομαι, ὅσῳ τῶν
[7, 29]	τὴν (Βοιωτίαν ἦγεν αὐτοὺς ἐπὶ	Μυκαλησσόν.	καὶ τὴν μὲν νύκτα λαθὼν
[7, 30]	ἀπανηλώθη. τὰ μὲν κατὰ τὴν	Μυκαλησσὸν	πάθει χρησαμένην οὐδενὸς ὡς ἐπὶ
[7, 29]	δὲ οἱ Θρᾷκες ἐς τὴν	Μυκαλησσὸν	τάς τε οἰκίας καὶ τὰ
[7, 71]	ἰσορρόπου τῆς ναυμαχίας καθεστηκυίας πολὺν	τὸν	ἀγῶνα καὶ ξύστασιν τῆς γνώμης
[7, 37]	ναῦς ἐπλήρουν καὶ ἅμα ἐπὶ	τὸν	αἰγιαλὸν παρεβοήθουν, καὶ ἐπειδὴ πλήρεις
[7, 16]	ξυνάρχοντας αὐτῷ εἵλοντο Δημοσθένη τε	τὸν	Ἀλκισθένους καὶ Εὐρυμέδοντα τὸν Θουκλέους.
[7, 70]	μέρει αὐτῶν ἐφύλασσον καὶ κατὰ	τὸν	ἄλλον κύκλῳ λιμένα, ὅπως πανταχόθεν
[7, 27]	γὰρ βραχεῖαι γιγνόμεναι αἱ ἐσβολαὶ	τὸν	ἄλλον χρόνον τῆς γῆς ἀπολαύειν
[7, 42]	Συρακοσίων ἔτεμον οἱ Ἀθηναῖοι περὶ	τὸν	Ἄναπον, καὶ τῷ στρατεύματι ἐπεκράτουν
[7, 20]	ναῦς τριάκοντα ἔστειλαν καὶ Χαρικλέα	τὸν	Ἀπολλοδώρου ἄρχοντα, ᾧ εἴρητο καὶ
[7, 79]	ἐβιάσαντο πρὸς τὸν λόφον ἐλθεῖν	τὸν	ἀποτετειχισμένον, καὶ ηὗρον πρὸ ἑαυτῶν
[7, 70]	καὶ οἱ ξύμμαχοι ναυσὶ παραπλησίαις	τὸν	ἀριθμὸν καὶ πρότερον, κατά τε
[7, 84]	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἠπείγοντο πρὸς	τὸν	Ἀσσίναρον ποταμόν, ἅμα μὲν βιαζόμενοι
[7, 39]	Ἀθηναίοις, καὶ ἀντικαταστάντες ταῖς ναυσὶ	τὸν	αὐτὸν τρόπον αὖθις ἐπὶ πολὺ
[7, 84]	Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι προσέκειντο	τὸν	αὐτὸν τρόπον (πανταχόθεν βάλλοντές τε
[7, 19]	ἐν τῇ Πελοποννήσῳ ἀπέστελλον περὶ	τὸν	αὐτὸν χρόνον ταῖς ὁλκάσι τοὺς
[7, 34]	ταῦτα. ~Οἱ δὲ Πελοποννήσιοι περὶ	τὸν	αὐτὸν χρόνον τοῦτον οἱ ἐν
[7, 81]	ἐν αἰτίᾳ τε οἱ πολλοὶ	τὸν	Γύλιππον εἶχον ἑκόντα ἀφεῖναι τοὺς
[7, 86]	ἐν τῇ νήσῳ καὶ Πύλῳ,	τὸν	δὲ διὰ τὰ αὐτὰ ἐπιτηδειότατον·
[7, 20]	ὁπλίτας ἐπὶ τὰς ναῦς, (καὶ	τὸν	Δημοσθένη ἐς τὴν Σικελίαν, ὥσπερ
[7, 41]	ὁλκάδων τὴν κατάφευξιν ἐποιοῦντο (ἐς	τὸν	ἑαυτῶν ὅρμον. αἱ δὲ τῶν
[7, 27]	ἀποπέμπειν. τὸ γὰρ ἔχειν πρὸς	τὸν	ἐκ τῆς Δεκελείας πόλεμον αὐτοὺς
[7, 37]	τὸν μὲν πεζὸν ὀλίγῳ πρότερον	(τὸν	ἐκ τῆς πόλεως Γύλιππος προεξαγαγὼν
[7, 25]	ὅτι ἐν ἐλπίσιν εἰσὶ καὶ	τὸν	ἐκεῖ πόλεμον ἔτι μᾶλλον ἐποτρυνοῦσι
[7, 51]	τῷ πεζῷ (οὐ γὰρ ἂν	τὸν	ἔκπλουν ἐπιβουλεῦσαι) καὶ ἅμα οὐ
[7, 70]	τοῖς μὲν Ἀθηναίοις βιάζεσθαί τε	τὸν	ἔκπλουν ἐπιβοῶντες καὶ περὶ τῆς
[7, 72]	βιάσασθαι, ἢν δύνωνται, ἅμα ἕῳ	τὸν	ἔκπλουν, λέγων ὅτι πλείους ἔτι
[7, 70]	ἀριθμὸν καὶ πρότερον, κατά τε	τὸν	ἔκπλουν μέρει αὐτῶν ἐφύλασσον καὶ
[7, 17]	~ὁ δὲ Δημοσθένης ὑπομένων παρεσκευάζετο	τὸν	ἔκπλουν ὡς ἅμα τῷ ἦρι
[7, 36]	Συρακόσιοι ἐν τούτῳ πυνθανόμενοι αὐτῶν	τὸν	ἐπίπλουν αὖθις ταῖς ναυσὶν ἀποπειρᾶσαι
[7, 18]	καὶ τἆλλα ἐργαλεῖα ἡτοίμαζον ἐς	τὸν	ἐπιτειχισμόν, καὶ τοῖς ἐν τῇ
[7, 82]	ἡμέρᾳ ἀφικνοῦνται ἐπὶ τὸν ποταμὸν	τὸν	Ἐρινεόν, καὶ διαβὰς πρὸς μετέωρόν
[7, 80]	ἐχώρουν αὖθις πρὸς ἄλλον ποταμὸν	τὸν	Ἐρινεόν· ταύτῃ γὰρ οἱ ἡγεμόνες
[7, 26]	καὶ τῶν ἐκεῖθεν ξυμμάχων παραλαβὼν	τὸν	ἐς τὴν Σικελίαν πλοῦν ὅτι
[7, 22]	πολύ, οἱ μὲν βιάσασθαι βουλόμενοι	τὸν	ἔσπλουν, οἱ δὲ κωλύειν. ~ἐν
[7, 29]	τῆς Εὐβοίας ἀφ' ἑσπέρας διέπλευσε	τὸν	Εὔριπον καὶ ἀποβιβάσας ἐς τὴν
[7, 30]	καὶ αὐτοὺς φοβήσαντες καταδιώκουσιν ἐπὶ	τὸν	Εὔριπον καὶ τὴν θάλασσαν, (οὗ
[7, 43]	ἐπειδὴ ἐγένοντο πρὸς αὐταῖς κατὰ	τὸν	Εὐρύηλον, ᾗπερ καὶ ἡ προτέρα
[7, 2]	τὰς Ἐπιπολάς· καὶ ἀναβὰς κατὰ	τὸν	Εὐρύηλον, ᾗπερ καὶ οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 52]	ὀγδοήκοντα (καὶ προσμείξαντες ἐναυμάχουν. καὶ	τὸν	Εὐρυμέδοντα ἔχοντα τὸ δεξιὸν κέρας
[7, 16]	τε τὸν Ἀλκισθένους καὶ Εὐρυμέδοντα	τὸν	Θουκλέους. καὶ τὸν μὲν Εὐρυμέδοντα
[7, 77]	ὕστερός του εἶναι κατά τε	τὸν	ἴδιον βίον καὶ ἐς τὰ
[7, 33]	ἠπείρου, ἐπεραιώθησαν (ξυμπάσῃ τῇ στρατιᾷ	τὸν	Ἰόνιον ἐπ' ἄκραν Ἰαπυγίαν· καὶ
[7, 70]	πολλὰ δὲ πανταχόθεν, περιεστάναι, καὶ	τὸν	κτύπον μέγαν ἀπὸ πολλῶν νεῶν
[7, 70]	ἡ ναυμαχία, ἀλλὰ καὶ κατὰ	τὸν	λιμένα ἐγίγνετο, καὶ ἦν καρτερὰ
[7, 36]	οὐκ οὔσης αὐτοῖς ἐς πάντα	τὸν	λιμένα τῆς ἀνακρούσεως, ὥσπερ τοῖς
[7, 79]	ἐπορεύοντο αὖθις, καὶ ἐβιάσαντο πρὸς	τὸν	λόφον ἐλθεῖν τὸν ἀποτετειχισμένον, καὶ
[7, 59]	οὖν τόν τε λιμένα εὐθὺς	τὸν	μέγαν, ἔχοντα τὸ στόμα ὀκτὼ
[7, 2]	ἤδη ἀπετετέλεστο τοῖς Ἀθηναίοις ἐς	τὸν	μέγαν λιμένα διπλοῦν τεῖχος, πλὴν
[7, 62]	τῇ τοῦ λιμένος στενότητι πρὸς	τὸν	μέλλοντα ὄχλον τῶν νεῶν ἔσεσθαι
[7, 16]	καὶ Εὐρυμέδοντα τὸν Θουκλέους. καὶ	τὸν	μὲν Εὐρυμέδοντα εὐθὺς περὶ ἡλίου
[7, 16]	οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες αὐτῆς	τὸν	μὲν Νικίαν οὐ παρέλυσαν τῆς
[7, 37]	(ἅμα καὶ ταῖς ναυσίν. καὶ	τὸν	μὲν πεζὸν ὀλίγῳ πρότερον (τὸν
[7, 86]	ἀντιστρατήγους κομίσαι (Λακεδαιμονίοις. ξυνέβαινε δὲ	τὸν	μὲν πολεμιώτατον αὐτοῖς εἶναι, Δημοσθένη,
[7, 19]	μᾶλλον ἢ πρὸς τὰς τριήρεις	τὸν	νοῦν ἔχωσιν. ~Ἐν δὲ τούτῳ
[7, 31]	δὲ τὰ περὶ τῆς στρατιᾶς	τὸν	ξύλλογον ἡτοιμάζοντο, Εὐρυμέδων μὲν ἐς
[7, 69]	τὸ ζεῦγμα τοῦ λιμένος καὶ	τὸν	παραλειφθέντα διέκπλουν, βουλόμενοι βιάσασθαι ἐς
[7, 28]	αὑτὴν τῆς τῶν Ἀθηναίων, καὶ	τὸν	παράλογον τοσοῦτον ποιῆσαι τοῖς Ἕλλησι
[7, 35]	ἐπὶ τῆς Κροτωνιάτιδος, αὐτοὶ δὲ	τὸν	πεζὸν πάντα ἐξετάσαντες πρῶτον ἐπὶ
[7, 69]	ἀναγκαῖα νομίσας παρῃνῆσθαι, ἀποχωρήσας ἦγε	τὸν	πεζὸν πρὸς τὴν θάλασσαν καὶ
[7, 41]	κρείσσους εἶναι, ἐδόκουν δὲ καὶ	τὸν	πεζὸν χειρώσεσθαι. ~Καὶ οἱ μὲν
[7, 78]	Δημοσθένους· τοὺς δὲ σκευοφόρους καὶ	τὸν	πλεῖστον ὄχλον ἐντὸς εἶχον οἱ
[7, 27]	Ἄγιδος, ὃς οὐκ ἐκ παρέργου	τὸν	πόλεμον (ἐποιεῖτο, μεγάλα οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 18]	διότι τοὺς Ἀθηναίους ἐνόμιζον διπλοῦν	τὸν	πόλεμον ἔχοντας, πρός τε σφᾶς
[7, 30]	ὡς ἐπὶ μεγέθει τῶν κατὰ	τὸν	πόλεμον ἧσσον ὀλοφύρασθαι ἀξίῳ τοιαῦτα
[7, 18]	αὐτὸ περιεστάναι, πρόθυμοι ἦσαν ἐς	τὸν	(πόλεμον. καὶ ἐν τῷ χειμῶνι
[7, 21]	ἔργον ἄξιον (τοῦ κινδύνου ἐς	τὸν	πόλεμον κατεργάσεσθαι. ξυνανέπειθε δὲ καὶ
[7, 18]	Δεκέλειαν τειχίζειν καὶ μὴ ἀνιέναι	τὸν	(πόλεμον. μάλιστα δὲ τοῖς Λακεδαιμονίοις
[7, 31]	αἱ σφίσιν ἀνθορμοῦσαι οὔτε καταλύουσι	τὸν	πόλεμον ναυμαχεῖν τε μέλλουσιν· πέμπειν
[7, 20]	ποθέν τι εἶχον ἐπιτήδειον ἐς	τὸν	πόλεμον, ξυμπορίσαντες. εἴρητο δ' αὐτῷ
[7, 57]	τότε ὑπ' Ἀθηναίων ἐχομένης ἐς	τὸν	πόλεμον παρελήφθησαν. καὶ ἔτι Μεγαρέων
[7, 73]	τῆς Σικελίας βουλήσεται αὖθις σφίσι	τὸν	πόλεμον ποιεῖσθαι, ἐσηγεῖται ἐλθὼν τοῖς
[7, 47]	ἐν τῇ χώρᾳ σφῶν ἐπιτειχίζοντας	τὸν	πόλεμον ποιεῖσθαι ἢ Συρακοσίους, οὓς
[7, 83]	ὅσα ἀνήλωσαν χρήματα Συρακόσιοι ἐς	τὸν	πόλεμον, ταῦτα ἀποδοῦναι, ὥστε τὴν
[7, 87]	ἔργον τοῦτο (Ἑλληνικὸν) τῶν κατὰ	τὸν	πόλεμον τόνδε μέγιστον γενέσθαι, δοκεῖν
[7, 80]	Συρακοσίων ἀποτειχίζουσάν τε καὶ ἀποσταυροῦσαν	τὸν	πόρον. καὶ βιασάμενοι αὐτὴν διέβησάν
[7, 84]	τι σφίσιν ἔσεσθαι, ἢν διαβῶσι	τὸν	ποταμόν, ἅμα δ' ὑπὸ τῆς
[7, 80]	τῷ ποταμῷ τῷ Κακυπάρει, παρὰ	τὸν	ποταμὸν ἴοιεν ἄνω διὰ μεσογείας·
[7, 80]	καὶ βιασάμενοι αὐτὴν διέβησάν τε	τὸν	ποταμὸν καὶ ἐχώρουν αὖθις πρὸς
[7, 82]	ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ ἀφικνοῦνται ἐπὶ	τὸν	ποταμὸν τὸν Ἐρινεόν, καὶ διαβὰς
[7, 85]	τοῦ στρατεύματος τοῦ μὲν κατὰ	τὸν	ποταμόν, τοῦ δὲ καί, εἴ
[7, 35]	εἶναι διὰ τῆς γῆς σφῶν	τὸν	στρατὸν ἰέναι, ἐπικαταβάντες ηὐλίσαντο πρὸς
[7, 32]	τε καὶ ξυναγείραντες ἔμελλον ἄξειν	τὸν	στρατόν, ὁ Νικίας προπυθόμενος πέμπει
[7, 9]	πόλιν οὐχ εἷλεν, ἐς δὲ	τὸν	Στρυμόνα περικομίσας (τριήρεις ἐκ τοῦ
[7, 56]	μᾶλλον ἔτι. ~οἱ δὲ Συρακόσιοι	τόν	τε λιμένα εὐθὺς παρέπλεον ἀδεῶς
[7, 59]	τῷ πεζῷ, διαφυγεῖν. ἔκλῃον οὖν	τόν	τε λιμένα εὐθὺς τὸν μέγαν,
[7, 43]	οὐκέτι ἐδόκει διατρίβειν, ἀλλὰ πείσας	τόν	τε Νικίαν καὶ τοὺς ἄλλους
[7, 70]	ἀνάγκην πρύμναν κρουόμενον, ἀνακαλοῦντες ὀνομαστὶ	τὸν	τριήραρχον ἠρώτων, οἱ μὲν Ἀθηναῖοι
[7, 2]	δὲ ἄλλῳ τοῦ κύκλου πρὸς	τὸν	Τρωγίλον ἐπὶ τὴν ἑτέραν θάλασσαν
[7, 58]	Ἱμεραῖοι δὲ ἀπὸ τοῦ πρὸς	τὸν	Τυρσηνικὸν πόντον μορίου, ἐν ᾧ
[7, 56]	ἔσεσθαι τὴν ὑπόλοιπον Ἀθηναίων δύναμιν	τὸν	ὕστερον ἐπενεχθησόμενον πόλεμον ἐνεγκεῖν) καὶ
[7, 20]	εἴ τι ὑπελέλειπτο περιέμενε καὶ	τὸν	Χαρικλέα τοὺς Ἀργείους παραλαβεῖν. ~Ἐν
[7, 28]	καὶ τὴν εἰκοστὴν ὑπὸ τοῦτον	τὸν	χρόνον τῶν κατὰ θάλασσαν ἀντὶ
[7, 1]	ψιλοὺς ξυναμφοτέρους χιλίους καὶ ἱππέας	ἑκατὸν	καὶ Σελινουντίων τέ τινας ψιλοὺς
[7, 19]	τῶν Ἀθηναίων πόλεως εἴκοσι καὶ	ἑκατόν,	παραπλήσιον δὲ καὶ οὐ πολλῷ
[7, 16]	δέκα νεῶν, ἄγοντα εἴκοσι καὶ	ἑκατὸν>	τάλαντα ἀργυρίου, καὶ ἅμα ἀγγελοῦντα
[7, 60]	αἱ πᾶσαι δέκα μάλιστα καὶ	ἑκατόν·	τοξότας τε ἐπ' αὐτὰς πολλοὺς
[7, 33]	τινας τῶν Ἰαπύγων πεντήκοντα καὶ	ἑκατὸν	τοῦ Μεσσαπίου ἔθνους ἀναβιβάζονται ἐπὶ
[7, 18]	χειμὼν ἐτελεύτα, καὶ ὄγδοον καὶ	δέκατον	ἔτος τῷ πολέμῳ ἐτελεύτα τῷδε
[7, 36]	ἐπίστευον· αὐτοὶ γὰρ κατὰ τὸ	δυνατὸν	τὸ μὲν οὐ δώσειν διεκπλεῖν,
[7, 44]	τε κραυγῇ οὐκ ὀλίγῃ χρώμενοι,	ἀδύνατον	ὂν ἐν νυκτὶ ἄλλῳ τῳ
[7, 35]	διὰ τῆς γῆς σφῶν τὸν	στρατὸν	ἰέναι, ἐπικαταβάντες ηὐλίσαντο πρὸς τὴν
[7, 42]	τὴν Δεκέλειαν τειχιζομένην οὐδὲν ἧσσον	στρατὸν	ἴσον καὶ παραπλήσιον τῷ προτέρῳ
[7, 32]	καὶ ξυναγείραντες ἔμελλον ἄξειν τὸν	στρατόν,	ὁ Νικίας προπυθόμενος πέμπει ἐς
[7, 86]	τὸν δὲ διὰ τὰ αὐτὰ	ἐπιτηδειότατον·	τοὺς γὰρ ἐκ τῆς νήσου
[7, 87]	ἴσμεν, καὶ τοῖς τε κρατήσασι	λαμπρότατον	καὶ τοῖς διαφθαρεῖσι δυστυχέστατον· (κατὰ
[7, 67]	ὧν ἡμῖν παρεσκεύασται. τὸ δ'	ἀληθέστατον	γνῶτε ἐξ ὧν ἡμεῖς οἰόμεθα
[7, 87]	κρατήσασι λαμπρότατον καὶ τοῖς διαφθαρεῖσι	δυστυχέστατον·	(κατὰ πάντα γὰρ πάντως νικηθέντες
[7, 86]	(Λακεδαιμονίοις. ξυνέβαινε δὲ τὸν μὲν	πολεμιώτατον	αὐτοῖς εἶναι, Δημοσθένη, διὰ τὰ
[7, 29]	βαρβαρικοῦ, (ἐν ᾧ ἂν θαρσήσῃ,	φονικώτατόν	ἐστιν. καὶ τότε ἄλλη τε
[7, 68]	προσμείξωμεν, καὶ νομίσωμεν ἅμα μὲν	νομιμώτατον	εἶναι πρὸς τοὺς ἐναντίους οἳ
[7, 14]	τὴν εἰρεσίαν. τούτων δὲ πάντων	ἀπορώτατον	τό τε μὴ οἷόν τε
[7, 84]	ὁμοῦ τῷ πηλῷ ᾑματωμένον καὶ	περιμάχητον	ἦν τοῖς πολλοῖς. ~τέλος δὲ
[7, 19]	ξυναμφοτέρων ἐς ἑξακοσίους ὁπλίτας, καὶ	Ἔκκριτον	Σπαρτιάτην ἄρχοντα, Βοιωτοὶ δὲ τριακοσίους
[7, 4]	Συρακοσίων κρατούντων τῆς γῆς διεφθείροντο·	τρίτον	γὰρ μέρος τῶν ἱππέων τοῖς
[7, 34]	δὲ τῶν Ἀθηναίων ἐς τὴν	Ναύπακτον	οἱ Κορίνθιοι εὐθὺς τροπαῖον ἔστησαν
[7, 77]	δὲ πορείαν ὥστ' ἀσφαλῆ καὶ	εὔτακτον	εἶναι αὐτοὶ φυλάξατε, μὴ ἄλλο
[7, 5]	ἕξοντας, τῇ δὲ γνώμῃ οὐκ	ἀνεκτὸν	ἐσόμενον εἰ μὴ ἀξιώσουσι Πελοποννήσιοί
[7, 83]	δώσειν Ἀθηναίων (ὁμήρους, ἕνα κατὰ	τάλαντον.	οἱ δὲ Συρακόσιοι καὶ Γύλιππος
[7, 58]	ἀπὸ τοῦ πρὸς τὸν Τυρσηνικὸν	πόντον	μορίου, ἐν ᾧ καὶ μόνοι
[7, 40]	τῶν καταστρωμάτων αὐτοῖς ἀκοντίζοντες μεγάλα	ἔβλαπτον	τοὺς Ἀθηναίους, πολὺ δ' ἔτι
[7, 84]	ἐποίουν· ἁθρόοι γὰρ ἀναγκαζόμενοι χωρεῖν	ἐπέπιπτόν	τε ἀλλήλοις καὶ κατεπάτουν, περί
[7, 87]	πνῖγος ἔτι ἐλύπει διὰ τὸ	ἀστέγαστον	καὶ αἱ νύκτες ἐπιγιγνόμεναι τοὐναντίον
[7, 69]	εἰρῆσθαι, αὖθις τῶν τριηράρχων ἕνα	ἕκαστον	ἀνεκάλει, πατρόθεν τε ἐπονομάζων καὶ
[7, 67]	ἐστι καὶ οὐκ ἀνάρμοστοι πρὸς	ἕκαστον	αὐτῶν ἐσόμεθα· οἱ δ' ἐπειδὰν
[7, 75]	τε σφᾶς ἀξιοῦντες καὶ ἕνα	ἕκαστον	ἐπιβοώμενοι, εἴ τινά πού τις
[7, 70]	δ' ἐπιβουλήν, μὴ καθ' ἓν	ἕκαστον,	κατὰ πολλὰ δὲ πανταχόθεν, περιεστάναι,
[7, 75]	οἵαν τελευτὴν καὶ ταπεινότητα ἀφῖκτο.	(μέγιστον	γὰρ δὴ τὸ διάφορον τοῦτο
[7, 87]	τῶν κατὰ τὸν πόλεμον τόνδε	μέγιστον	γενέσθαι, δοκεῖν δ' ἔμοιγε καὶ
[7, 44]	δ' αὐτοὶ μὴ (ἀποκρίνοιντο, διεφθείροντο.	μέγιστον	δὲ καὶ οὐχ ἥκιστα ἔβλαψε
[7, 29]	καὶ ἐπιπεσόντες διδασκαλείῳ παίδων, ὅπερ	μέγιστον	ἦν αὐτόθι καὶ ἄρτι ἔτυχον
[7, 23]	τοῖς τείχεσι, καὶ αἱρεῖ τὸ	μέγιστον	πρῶτον, ἔπειτα δὲ καὶ τὰ
[7, 23]	τῶν φυλάκων, ὡς εἶδον τὸ	μέγιστον	(ῥᾳδίως ληφθέν. καὶ ἐκ μὲν
[7, 24]	ἐγκατελήφθη καὶ τριήρεις (ἀνειλκυσμέναι τρεῖς.	μέγιστόν	τε καὶ ἐν τοῖς πρῶτον
[7, 68]	ἡμῖν καὶ τὸ λεγόμενόν (που	ἥδιστον	εἶναι. ὡς δὲ ἐχθροὶ καὶ
[7, 36]	ξυγκροῦσαι, μάλιστ' ἂν αὐτοὶ χρήσασθαι·	πλεῖστον	γὰρ ἐν αὐτῷ σχήσειν· τὴν
[7, 76]	προθυμίας καὶ βουλόμενος ὡς ἐπὶ	πλεῖστον	γεγωνίσκων ὠφελεῖν τι. ~Καὶ ἐκ
[7, 69]	θάλασσαν καὶ παρέταξεν ὡς ἐπὶ	πλεῖστον	ἐδύνατο, ὅπως ὅτι μεγίστη (τοῖς
[7, 57]	παρέχοντες αὐτόνομοι ξυνέσποντο. καὶ τὸ	πλεῖστον	Ἴωνες ὄντες οὗτοι πάντες καὶ
[7, 78]	τοὺς δὲ σκευοφόρους καὶ τὸν	πλεῖστον	ὄχλον ἐντὸς εἶχον οἱ ὁπλῖται.
[7, 71]	διαβεβηκότες, καὶ τότε τοῖς Ἀθηναίοις	ἀνέλπιστον	ἦν τὸ κατὰ γῆν σωθήσεσθαι,
[7, 40]	ἔπλευσαν καὶ εὐθὺς ἐκβάντες αὐτοῦ	(ἄριστον	ἐποιοῦντο· οἱ δ' Ἀθηναῖοι νομίσαντες
[7, 40]	διεπράσσοντο καὶ τὰ ἀμφὶ τὸ	ἄριστον	ὡς τῆς γε ἡμέρας ταύτης
[7, 50]	πόλιν Καρχηδονιακὸν ἐμπόριον, ὅθενπερ Σικελία	ἐλάχιστον	δυοῖν ἡμερῶν καὶ νυκτὸς πλοῦν
[7, 60]	ἀπολαβόντες διατειχίσματι ὅσον οἷόν τε	ἐλάχιστον	τοῖς τε σκεύεσι καὶ τοῖς
[7, 42]	διεχείμαζεν, ὑπερώφθη τε καὶ ἔφθασεν	αὐτὸν	ἐκ τῆς Πελοποννήσου στρατιᾷ ὁ
[7, 86]	οἱ μὲν δείσαντες, ὅτι πρὸς	αὐτὸν	ἐκεκοινολόγηντο, μὴ βασανιζόμενος διὰ τὸ
[7, 83]	δὲ Συρακόσιοι τῇ ὑστεραίᾳ καταλαβόντες	αὐτὸν	ἔλεγον ὅτι οἱ μετὰ Δημοσθένους
[7, 86]	(γένηται, πείσαντες τοὺς ξυμμάχους ἀπέκτειναν	αὐτόν.	καὶ ὁ μὲν τοιαύτῃ ἢ
[7, 48]	τὰ πράγματα ἐνδοῦναι, ἐπεκηρυκεύετο ὡς	αὐτὸν	καὶ οὐκ εἴα (ἀπανίστασθαι. ἃ
[7, 2]	γὰρ καὶ ἐγγὺς (ὄντα ᾐσθάνοντο	αὐτόν.	ὁ δὲ Ἰέτας τότε τι
[7, 52]	καὶ μυχῷ τοῦ λιμένος καὶ	αὐτόν	τε διαφθείρουσι καὶ τὰς μετ'
[7, 39]	καὶ ἀντικαταστάντες ταῖς ναυσὶ τὸν	αὐτὸν	τρόπον αὖθις ἐπὶ πολὺ διῆγον
[7, 84]	καὶ οἱ ξύμμαχοι προσέκειντο τὸν	αὐτὸν	τρόπον (πανταχόθεν βάλλοντές τε καὶ
[7, 19]	τῇ Πελοποννήσῳ ἀπέστελλον περὶ τὸν	αὐτὸν	χρόνον ταῖς ὁλκάσι τοὺς ὁπλίτας
[7, 34]	~Οἱ δὲ Πελοποννήσιοι περὶ τὸν	αὐτὸν	χρόνον τοῦτον οἱ ἐν ταῖς
[7, 49]	τὰ πράγματα καὶ ἐπικηρυκευόμενον πρὸς	αὐτὸν	ὥστε μὴ ἀπανίστασθαι, καὶ ἅμα
[7, 44]	παραγενόμενοι πάντα πλὴν τὸ καθ'	ἑαυτὸν	ἕκαστος μόλις οἶδεν· ἐν δὲ
[7, 85]	ὑπὸ τῶν ἱππέων, Νικίας Γυλίππῳ	ἑαυτὸν	παραδίδωσι, πιστεύσας μᾶλλον αὐτῷ ἢ
[7, 78]	Δημοσθένης οὐδὲν ἧσσον τοῖς καθ'	ἑαυτὸν	τοιαῦτά τε καὶ παραπλήσια λέγων.
[7, 86]	οὐχ ἥκιστα διὰ τοῦτο πιστεύσας	ἑαυτὸν	τῷ Γυλίππῳ παρέδωκεν. ἀλλὰ τῶν
[7, 69]	φυλήν, ἀξιῶν τό τε καθ'	ἑαυτόν,	ᾧ ὑπῆρχε λαμπρότητός τι, μὴ
[7, 48]	ἀναλίσκοντας καὶ ναυτικὸν πολὺ ἔτι	ἐνιαυτὸν	ἤδη βόσκοντας τὰ μὲν ἀπορεῖν,
[7, 28]	ἀρχὰς τοῦ πολέμου οἱ μὲν	ἐνιαυτόν,	οἱ δὲ δύο, οἱ δὲ
[7, 6]	ἐκείνων τείχισις, καί, εἰ προέλθοι,	ταὐτὸν	ἤδη ἐποίει αὐτοῖς νικᾶν τε
[7, 87]	διὰ τὴν μεταβολὴν καὶ τὸ	τοιοῦτον	ἀπέθνῃσκον, καὶ ὀσμαὶ ἦσαν οὐκ
[7, 21]	ἀντιστῆναι πλέον τι διὰ τὸ	τοιοῦτον	ἐκπλαγέντων αὐτῶν περιγενησομένους ἢ Ἀθηναίους
[7, 29]	ποτέ τινας σφίσιν ἀπὸ θαλάσσης	τοσοῦτον	ἐπαναβάντας ἐπιθέσθαι, τοῦ τείχους ἀσθενοῦς
[7, 2]	δὲ καὶ ἐξειργασμένα κατελέλειπτο. παρὰ	τοσοῦτον	μὲν αἱ Συράκουσαι ἦλθον κινδύνου.
[7, 59]	τὸ στρατόπεδον ἅπαν τῶν Ἀθηναίων	τοσοῦτον	ὄν, καὶ μηδὲ καθ' ἕτερα
[7, 28]	τῶν Ἀθηναίων, καὶ τὸν παράλογον	τοσοῦτον	ποιῆσαι τοῖς Ἕλλησι τῆς δυνάμεως
[7, 12]	δὲ αἵ τε νῆες διάβροχοι	τοσοῦτον	χρόνον ἤδη θαλασσεύουσαι, καὶ τὰ
[7, 34]	Πελοποννήσιοι περὶ τὸν αὐτὸν χρόνον	τοῦτον	οἱ ἐν ταῖς πέντε καὶ
[7, 28]	χρήμασιν. καὶ τὴν εἰκοστὴν ὑπὸ	τοῦτον	τὸν χρόνον τῶν κατὰ θάλασσαν
[7, 43]	καὶ ἡ προτέρα στρατιὰ τὸ	πρῶτον	ἀνέβη, λανθάνουσί τε τοὺς φύλακας
[7, 45]	τὸ χωρίον ᾗ οἱ Βοιωτοὶ	πρῶτον	ἀντέστησαν, οἱ δ' Ἀθηναῖοι τοὺς
[7, 37]	ξυμμάχων. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τὸ	πρῶτον	αὐτοὺς οἰόμενοι τῷ πεζῷ μόνῳ
[7, 24]	μέγιστόν τε καὶ ἐν τοῖς	πρῶτον	ἐκάκωσε τὸ στράτευμα τὸ τῶν
[7, 23]	ἔτρεψαν καὶ ὑφ' (ὧν τὸ	πρῶτον	ἐνικῶντο ἐν τῷ λιμένι. καὶ
[7, 13]	δὲ ὑπὸ μεγάλου μισθοῦ τὸ	πρῶτον	ἐπαρθέντες καὶ οἰόμενοι χρηματιεῖσθαι μᾶλλον
[7, 23]	τείχεσι, καὶ αἱρεῖ τὸ μέγιστον	πρῶτον,	ἔπειτα δὲ καὶ τὰ ἐλάσσω
[7, 35]	δὲ τὸν πεζὸν πάντα ἐξετάσαντες	πρῶτον	ἐπὶ τῷ Συβάρει ποταμῷ ἦγον
[7, 19]	ἀπῆραν· οὗπερ ἕνεκα καὶ τὸ	πρῶτον	ἐπληρώθησαν, ὅπως μὴ οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 2]	ᾗπερ καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τὸ	πρῶτον,	ἐχώρει μετὰ τῶν Συρακοσίων (ἐπὶ
[7, 12]	ὅπερ κἀκεῖνοι πυνθάνονται, τὸ μὲν	πρῶτον	ἤκμαζε καὶ τῶν νεῶν τῇ
[7, 34]	καὶ οἱ Κορίνθιοι τὸ μὲν	πρῶτον	ἡσύχαζον, ἔπειτα ἀρθέντος αὐτοῖς τοῦ
[7, 60]	διακινδυνεύειν, ξυγκαλέσας ἅπαντας παρεκελεύσατό τε	πρῶτον	καὶ ἔλεξε τοιάδε. ~Ἄνδρες στρατιῶται
[7, 87]	πολλοὺς οἵ τε ἥλιοι τὸ	πρῶτον	καὶ τὸ πνῖγος ἔτι ἐλύπει
[7, 66]	ἢ εἰ μηδ' ᾠήθησαν τὸ	πρῶτον,	καὶ τῷ παρ' ἐλπίδα τοῦ
[7, 15]	ἐφ' ἃ μὲν ἤλθομεν τὸ	πρῶτον	καὶ τῶν στρατιωτῶν καὶ τῶν
[7, 4]	τῶν πληρωμάτων οὐχ ἥκιστα τότε	πρῶτον	κάκωσις ἐγένετο· τῷ τε γὰρ
[7, 66]	ἐς τὴν χώραν τήνδε ἐλθόντας	πρῶτον	μὲν ἐπὶ τῆς Σικελίας καταδουλώσει,
[7, 78]	δὲ ἐχώρει ἐν πλαισίῳ τεταγμένον,	πρῶτον	μὲν ἡγούμενον τὸ Νικίου, ἐφεπόμενον
[7, 42]	ξυστρατευομένους καὶ τὴν ξύμπασαν πόλιν.	(Πρῶτον	μὲν οὖν τήν τε γῆν
[7, 26]	ἔπλεον ἐς τὴν (Λακωνικήν· καὶ	πρῶτον	μὲν τῆς Ἐπιδαύρου τι τῆς
[7, 19]	ὁ Ἀρχιδάμου Λακεδαιμονίων βασιλεύς. καὶ	πρῶτον	μὲν τῆς χώρας τὰ περὶ
[7, 82]	καὶ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι	πρῶτον	μὲν τῶν νησιωτῶν εἴ τις
[7, 20]	πόλεμον, ξυμπορίσαντες. εἴρητο δ' αὐτῷ	πρῶτον	μετὰ τοῦ Χαρικλέους ἅμα περιπλέοντα
[7, 42]	Νικίας ἔπαθεν (ἀφικόμενος γὰρ τὸ	πρῶτον	ὁ Νικίας φοβερός, ὡς οὐκ
[7, 3]	σφίσιν ἐπιόντων ἐθορυβήθησαν μὲν τὸ	πρῶτον,	παρετάξαντο δέ. ὁ δὲ θέμενος
[7, 1]	εἴτ' ἐν ἀριστερᾷ ἐς Ἱμέραν	πρῶτον	πλεύσαντες καὶ αὐτούς τε ἐκείνους
[7, 30]	τὸ τῶν Θηβαίων ἱππικόν, ὅπερ	πρῶτον	προσέκειτο, προεκθέοντές τε καὶ ξυστρεφόμενοι
[7, 42]	τῷ στρατεύματι ἐπεκράτουν ὥσπερ τὸ	πρῶτον,	τῷ τε πεζῷ καὶ ταῖς
[7, 52]	καὶ οἱ ξύμμαχοι τὸ μέσον	πρῶτον	τῶν Ἀθηναίων ἀπολαμβάνουσι κἀκεῖνον ἐν
[7, 43]	καὶ βιασθέντες (ὑπ' αὐτῶν τὸ	πρῶτον	ὑπεχώρησαν. προϊόντων δὲ τῶν Ἀθηναίων
[7, 27]	γὰρ ἡ Δεκέλεια τὸ μὲν	πρῶτον	ὑπὸ πάσης τῆς στρατιᾶς ἐν
[7, 27]	τοὺς Ἀθηναίους, καὶ ἐν τοῖς	πρῶτον	χρημάτων τ' ὀλέθρῳ καὶ ἀνθρώπων
[7, 1]	Ἱμέρᾳ) καὶ τοὺς Σελινουντίους πέμψαντες	ἐκέλευον	ἀπαντᾶν πανστρατιᾷ (ἔς τι χωρίον.
[7, 80]	Ἐρινεόν· ταύτῃ γὰρ οἱ ἡγεμόνες	ἐκέλευον.	~Ἐν τούτῳ δ' οἱ Συρακόσιοι
[7, 35]	ἀκοντισταῖς, τὰς μὲν ναῦς παραπλεῖν	ἐκέλευον	ἐπὶ τῆς Κροτωνιάτιδος, αὐτοὶ δὲ
[7, 50]	Ἀθηναῖοι οἵ τε πλείους ἐπισχεῖν	ἐκέλευον	τοὺς στρατηγοὺς ἐνθύμιον ποιούμενοι, καὶ
[7, 73]	τῷ Νικίᾳ διάγγελοι τῶν ἔνδοθεν)	ἐκέλευον	φράζειν Νικίᾳ μὴ ἀπάγειν τῆς
[7, 29]	ἱερὰ ἐπόρθουν καὶ τοὺς ἀνθρώπους	ἐφόνευον	φειδόμενοι οὔτε πρεσβυτέρας οὔτε νεωτέρας
[7, 25]	παραφράγματα, ἔκ τε τῶν ἀκάτων	ὤνευον	ἀναδούμενοι τοὺς σταυροὺς καὶ ἀνέκλων
[7, 70]	πρὸς ἀλλήλους· οἵ τε ἐπιβάται	ἐθεράπευον,	ὁπότε προσπέσοι (ναῦς νηί, μὴ
[7, 78]	ἐκώλυον καὶ ἐσηκόντιζόν τε καὶ	παρίππευον.	καὶ χρόνον μὲν πολὺν ἐμάχοντο
[7, 57]	τοσάδε μὲν μετὰ Ἀθηναίων ἔθνη	ἐστράτευον.	~Συρακοσίοις δὲ ἀντεβοήθησαν Καμαριναῖοι μὲν
[7, 57]	ἀνάγκαις τότε στασιωτικῶν καιρῶν κατειλημμένοι	ξυνεστράτευον,	καὶ Σικελιωτῶν Νάξιοι καὶ Καταναῖοι,
[7, 57]	εἰσὶ δὲ καὶ οἳ μισθοφόροι	(ξυνεστράτευον.	καὶ τῶν μὲν ὑπηκόων καὶ
[7, 36]	διέκπλουν, ᾧπερ τῆς τέχνης μάλιστα	ἐπίστευον·	αὐτοὶ γὰρ κατὰ τὸ δυνατὸν
[7, 41]	ἀπὸ τῶν ὁλκάδων δελφινοφόροι ἠρμέναι	(ἐκώλυον.	δύο δὲ νῆες τῶν Συρακοσίων
[7, 24]	γὰρ Συρακόσιοι ναυσὶν αὐτόθι ἐφορμοῦντες	ἐκώλυον,	καὶ διὰ μάχης ἤδη ἐγίγνοντο
[7, 78]	καὶ ἀκοντισταὶ ὄντες πολλοὶ ἑκατέρωθεν	ἐκώλυον	καὶ ἐσηκόντιζόν τε καὶ παρίππευον.
[7, 27]	χρόνον τῆς γῆς ἀπολαύειν οὐκ	ἐκώλυον·	τότε δὲ ξυνεχῶς ἐπικαθημένων, καὶ
[7, 18]	δίκας ἐθέλωσι διδόναι, αὐτοὶ οὐχ	ὑπήκουον	ἐς δίκας προκαλουμένων τῶν Ἀθηναίων.
[7, 79]	αὖθις, καὶ ἐβιάσαντο πρὸς τὸν	λόφον	ἐλθεῖν τὸν ἀποτετειχισμένον, καὶ ηὗρον
[7, 34]	ἐν τῇ Ἀχαΐᾳ ὡς νικήσαντες,	ἀπέχον	τοῦ Ἐρινεοῦ, ἐν ᾧ οἱ
[7, 82]	ἑξακισχίλιοι, καὶ τὸ ἀργύριον ὃ	εἶχον	ἅπαν κατέθεσαν ἐσβαλόντες ἐς ἀσπίδας
[7, 83]	ἔβαλλον καὶ τούτους μέχρι (ὀψέ.	εἶχον	δὲ καὶ οὗτοι πονήρως σίτου
[7, 81]	τε οἱ πολλοὶ τὸν Γύλιππον	εἶχον	ἑκόντα ἀφεῖναι τοὺς Ἀθηναίους, καὶ
[7, 34]	αἱ δὲ νῆες τὸ μεταξὺ	εἶχον	ἐμφάρξασαι· ἦρχε δὲ (τοῦ ναυτικοῦ
[7, 20]	τῶν ὑπηκόων, εἴ ποθέν τι	εἶχον	ἐπιτήδειον ἐς τὸν πόλεμον, ξυμπορίσαντες.
[7, 73]	ἀναχωρήσοντες ἤδη ξύμπαντες τὴν γνώμην	εἶχον,	Ἑρμοκράτης δὲ ὁ Συρακόσιος ὑπονοήσας
[7, 28]	ἐπίεζεν ὅτι δύο πολέμους ἅμα	εἶχον,	καὶ ἐς φιλονικίαν καθέστασαν τοιαύτην
[7, 57]	καὶ Αἰγινῆται, οἳ τότε Αἴγιναν	εἶχον,	καὶ ἔτι Ἑστιαιῆς οἱ ἐν
[7, 24]	δ' ἐν τῷ Πλημμυρίῳ τείχη	εἶχον,	καὶ τροπαῖα ἔστησαν αὐτῶν τρία.
[7, 31]	σφίσι πλεούσας ἀφ' ὧν αὐτοὶ	εἶχον	ξυμπέμπουσι πρὸς τὰς ἐν τῇ
[7, 78]	καὶ τὸν πλεῖστον ὄχλον ἐντὸς	εἶχον	οἱ ὁπλῖται. (καὶ ἐπειδή (τε)
[7, 31]	τε καὶ Ἀνακτόριον, ὃ αὐτοὶ	(εἶχον.	ὄντι δ' αὐτῷ περὶ ταῦτα
[7, 1]	τῶν σφετέρων ναύταις ὅσοι μὴ	εἶχον	ὅπλα παρασχεῖν (τὰς γὰρ ναῦς
[7, 78]	καὶ τὰ ἐπιτήδεια οὐκέτι ὁμοίως	εἶχον·	οὐ γὰρ ἔτι ἀποχωρεῖν οἷόν
[7, 60]	τὰ ἐπιτήδεια οὔτε αὐτίκα ἔτι	εἶχον	(προπέμψαντες γὰρ ἐς Κατάνην ὡς
[7, 41]	καὶ τὴν ἐλπίδα ἤδη ἐχυρὰν	εἶχον	ταῖς μὲν ναυσὶ καὶ πολὺ
[7, 2]	ταῖς τε ἄλλαις ναυσὶν ὡς	εἶχον	τάχους ἐβοήθουν καὶ Γογγύλος, εἷς
[7, 14]	(Τούτων ἐγὼ ἡδίω μὲν ἂν	εἶχον	ὑμῖν ἕτερα ἐπιστέλλειν, οὐ μέντοι
[7, 44]	σφίσι τε αὐτοῖς θόρυβον πολὺν	παρεῖχον	ἅμα πάντες ἐρωτῶντες καὶ τοῖς
[7, 22]	τοῦ μεγάλου λιμένος ἐναυμάχουν, καὶ	ἀντεῖχον	ἀλλήλοις ἐπὶ πολύ, οἱ μὲν
[7, 79]	ἐπὶ πολὺ μὲν τοιούτῳ τρόπῳ	ἀντεῖχον	οἱ Ἀθηναῖοι, ἔπειτα προελθόντες πέντε
[7, 34]	Ἀθηναίους καὶ ἐναμάχουν. (καὶ χρόνον	ἀντεῖχον	πολὺν ἀλλήλοις. καὶ τῶν μὲν
[7, 15]	χρήματα μὴ ὀλίγα, ἐμοὶ δὲ	διάδοχόν	τινα, ὡς ἀδύνατός εἰμι διὰ
[7, 25]	ἐκπέμπουσι δώδεκα οἱ Συρακόσιοι καὶ	Ἀγάθαρχον	ἐπ' αὐτῶν Συρακόσιον ἄρχοντα. καὶ
[7, 19]	δὲ προσμισθωσάμενοι Ἀρκάδων, καὶ ἄρχοντα	Ἀλέξαρχον	Κορίνθιον προστάξαντες ἀπέπεμψαν. ἀπέστειλαν δὲ
[7, 67]	πεπονθέναι. ~ἡμῶν δὲ τό τε	ὑπάρχον	πρότερον, ᾧπερ καὶ ἀνεπιστήμονες ἔτι
[7, 70]	πρύμναν κρουόμενον, ἀνακαλοῦντες ὀνομαστὶ τὸν	τριήραρχον	ἠρώτων, οἱ μὲν Ἀθηναῖοι εἰ
[7, 70]	ᾗπερ καὶ αἱ νῆες κατίσχοιεν.	ἦρχον	δὲ τοῦ ναυτικοῦ τοῖς Συρακοσίοις
[7, 19]	Βοιωτοὶ δὲ τριακοσίους ὁπλίτας, ὧν	ἦρχον	Ξένων τε καὶ Νίκων Θηβαῖοι
[7, 71]	οἱ ἐπὶ τῶν νεῶν αὐτοῖς	ἔπασχον,	πρίν γε δὴ οἱ Συρακόσιοι
[7, 74]	~οἱ δὲ πρὸς τὸ ἄγγελμα	ἐπέσχον	τὴν νύκτα, νομίσαντες οὐκ ἀπάτην
[7, 33]	ἐν τοῖς Σικελοῖς πάθος ἐγένετο,	ἐπέσχον	τὸ εὐθέως τοῖς Ἀθηναίοις ἐπιχειρεῖν·
[7, 66]	ὑποστάντες τῷ ναυτικῷ, ᾧπερ πάντα	κατέσχον,	τὰς μὲν νενικήκατε ἤδη ναυμαχίας,
[7, 43]	ξυστραφῶσιν, οἱ Βοιωτοὶ πρῶτοι αὐτοῖς	ἀντέσχον	καὶ προσβαλόντες ἔτρεψάν τε καὶ
[7, 4]	(πρὸς αὐτό. οἱ δ' Ἀθηναῖοι	(ἔτυχον	γὰρ ἔξω αὐλιζόμενοι) ὡς ᾔσθοντο,
[7, 79]	βιάσασθαι (ἀνεχώρουν πάλιν καὶ ἀνεπαύοντο.	ἔτυχον	δὲ καὶ βρονταί τινες ἅμα
[7, 29]	μέγιστον ἦν αὐτόθι καὶ ἄρτι	ἔτυχον	οἱ παῖδες ἐσεληλυθότες, κατέκοψαν πάντας·
[7, 49]	ἔφη χρῆναι ἢ ἐς τὴν	Θάψον	ἀναστάντας τοῦτο ποιεῖν ἢ ἐς
[7, 25]	ὥσπερ περὶ ἕρμα περιβάλῃ τὴν	ναῦν.	ἀλλὰ καὶ τούτους κολυμβηταὶ δυόμενοι
[7, 14]	τῶν ναυτῶν οἱ ἐξορμῶντές τε	ναῦν	(καὶ ξυνέχοντες τὴν εἰρεσίαν. τούτων
[7, 25]	πρὸς τοῖς Μεγάροις μίαν μὲν	ναῦν	λαμβάνουσιν αὐτοῖς ἀνδράσι, τὰς δ'
[7, 38]	τι λόγου παραλαβεῖν, εἰ μὴ	ναῦν	μίαν ἢ δύο τῶν Ἀθηναίων
[7, 25]	μὴ βλάπτοιεν ἐμβάλλοντες. (προσαγαγόντες γὰρ	ναῦν	μυριοφόρον αὐτοῖς οἱ Ἀθηναῖοι, πύργους
[7, 53]	ὁ ἄνεμος οὔριος) ἀφεῖσαν (τὴν	ναῦν)	πῦρ ἐμβαλόντες. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 34]	καὶ ἐναμάχουν. (καὶ χρόνον ἀντεῖχον	πολὺν	ἀλλήλοις. καὶ τῶν μὲν Κορινθίων
[7, 78]	καὶ παρίππευον. καὶ χρόνον μὲν	πολὺν	ἐμάχοντο οἱ Ἀθηναῖοι, ἔπειτα ἀνεχώρησαν
[7, 44]	γνωρίσαι σφίσι τε αὐτοῖς θόρυβον	πολὺν	παρεῖχον ἅμα πάντες ἐρωτῶντες καὶ
[7, 71]	ἀμφοτέρων ἰσορρόπου τῆς ναυμαχίας καθεστηκυίας	πολὺν	τὸν ἀγῶνα καὶ ξύστασιν τῆς
[7, 66]	ἰσχὺν τῆς δυνάμεως ἐνδιδόασιν· ὃ	νῦν	Ἀθηναίους εἰκὸς πεπονθέναι. ~ἡμῶν δὲ
[7, 48]	καὶ τοὺς πλείους ἔφη, οἳ	νῦν	βοῶσιν ὡς ἐν δεινοῖς ὄντες,
[7, 63]	τοῦτο· ὑπάρχει δ' ἡμῖν ἔτι	νῦν	γε τὰ (πλείω τῷ πεζῷ
[7, 12]	καὶ τῶν πληρωμάτων τῇ σωτηρίᾳ·	νῦν	δὲ αἵ τε νῆες διάβροχοι
[7, 11]	ἐν ἄλλαις πολλαῖς ἐπιστολαῖς ἴστε·	νῦν	δὲ καιρὸς οὐχ ἧσσον μαθόντας
[7, 77]	ἂν μαλακισθέντες σωθείητε καί, ἢν	νῦν	διαφύγητε τοὺς πολεμίους, οἵ τε
[7, 70]	τῆς ἐς τὴν πατρίδα σωτηρίας	νῦν,	εἴ ποτε καὶ αὖθις, προθύμως
[7, 4]	ἐφορμήσειν σφᾶς, καὶ οὐχ ὥσπερ	νῦν	ἐκ μυχοῦ τοῦ λιμένος τὰς
[7, 62]	πρότερον ἐβλαπτόμεθα, πάντα καὶ ἡμῖν	νῦν	ἐκ τῶν παρόντων μετὰ (τῶν
[7, 77]	βίον καὶ ἐς τὰ ἄλλα,	νῦν	ἐν τῷ αὐτῷ κινδύνῳ τοῖς
[7, 13]	τὴν ἐκείνων (πόλιν χαλεπῶς καὶ	νῦν	ἐσκομιζόμενοι. τὰ δὲ πληρώματα διὰ
[7, 11]	τὰ τείχη οἰκοδομησαμένων ἐν οἷσπερ	νῦν	ἐσμέν, ἦλθε Γύλιππος Λακεδαιμόνιος στρατιὰν
[7, 64]	οἱ ἐν ταῖς ναυσὶν ὑμῶν	νῦν	ἐσόμενοι καὶ πεζοὶ τοῖς Ἀθηναίοις
[7, 63]	παρασκευὴν ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων βελτίω	νῦν	ἔχοντας καὶ τὰς ναῦς πλείους,
[7, 12]	μὲν καὶ πείσων ξυμπολεμεῖν ὅσαι	νῦν	ἡσυχάζουσιν, ἀπὸ δὲ τῶν καὶ
[7, 67]	ἀνεπιστήμονες ἔτι ὄντες ἀπετολμήσαμεν, βεβαιότερον	νῦν,	καὶ τῆς δοκήσεως προσγεγενημένης αὐτῷ,
[7, 77]	(μήτε ταῖς παρὰ τὴν ἀξίαν	νῦν	κακοπαθίαις. κἀγώ τοι οὐδενὸς ὑμῶν
[7, 57]	ἧσσον εἵποντο. καὶ οἱ Μεσσήνιοι	νῦν	καλούμενοι ἐκ Ναυπάκτου καὶ ἐκ
[7, 66]	τε πρὶν Ἑλλήνων καὶ τῶν	νῦν	κεκτημένους, πρῶτοι ἀνθρώπων ὑποστάντες τῷ
[7, 63]	ἀρχῆς ὄντες δικαίως (ἂν) αὐτὴν	νῦν	μὴ καταπροδίδοτε, καταφρονήσαντες δὲ Κορινθίων
[7, 66]	τὴν δ' ἐκ τοῦ εἰκότος	νῦν	(νικήσετε. ἄνδρες γὰρ ἐπειδὰν ᾧ
[7, 5]	λίαν τῶν τειχῶν ποιήσας ἀφελέσθαι·	νῦν	(οὖν αὖθις ἐπάξειν. καὶ διανοεῖσθαι
[7, 11]	βιασθέντες ἀνεχωρήσαμεν ἐς τὰ τείχη.	νῦν	οὖν ἡμεῖς μὲν παυσάμενοι τοῦ
[7, 14]	καὶ ἀπαναλισκόμενα γίγνεσθαι· αἱ γὰρ	νῦν	οὖσαι πόλεις (ξύμμαχοι ἀδύνατοι Νάξος
[7, 48]	τε καὶ ὁτιοῦν ἐκλίπωσι τῆς	νῦν	παρασκευῆς τῷ μὴ διδόναι τροφήν,
[7, 13]	ὑπῆρχε καὶ μὴ ἀναγκαζομένοις ὥσπερ	νῦν	πάσαις φυλάσσειν· εἰ γὰρ ἀφαιρήσομέν
[7, 77]	ἀνεκτὰ ἔπαθον. καὶ ἡμᾶς εἰκὸς	νῦν	τά τε ἀπὸ τοῦ θεοῦ
[7, 61]	τοῖς πολεμίοις· ἢν γὰρ κρατήσωμεν	νῦν	ταῖς ναυσίν, ἔστι τῳ (τὴν
[7, 13]	ἐφθάρη τε ἡμῖν καὶ ἔτι	νῦν	φθείρεται, τῶν ναυτῶν (τῶν) μὲν
[7, 15]	ἡγησάμην τὸ ἀληθὲς δηλῶσαι. ~καὶ	νῦν	ὡς ἐφ' ἃ μὲν ἤλθομεν
[7, 42]	τε τρεῖς καὶ ἑβδομήκοντα μάλιστα	ξὺν	ταῖς ξενικαῖς καὶ ὁπλίτας περὶ
[7, 57]	τὴν Γέλαν Ῥοδίοις ξυγκτίσαντας μὴ	ξὺν	τοῖς ἀποίκοις, (ἀλλ' ἐπὶ τοὺς
[7, 85]	τοὺς διωξομένους ξυνέλαβον. τὸ μὲν	οὖν	ἁθροισθὲν τοῦ στρατεύματος ἐς τὸ
[7, 42]	ὁμοίως ἂν αὐτοὺς ὠφελεῖν) ταῦτα	οὖν	ἀνασκοπῶν ὁ Δημοσθένης, καὶ γιγνώσκων
[7, 68]	οὐκ ἂν πράξαντες χεῖρον. ~πρὸς	οὖν	ἀταξίαν τε τοιαύτην καὶ τύχην
[7, 5]	τῶν τειχῶν ποιήσας ἀφελέσθαι· νῦν	(οὖν	αὖθις ἐπάξειν. καὶ διανοεῖσθαι οὕτως
[7, 47]	ὅτι ἀνέλπιστα (αὐτοῖς ἐφαίνετο. τῷ	οὖν	Δημοσθένει οὐκ ἐδόκει ἔτι χρῆναι
[7, 82]	καταδαμασάμενοι λήψεσθαι αὐτούς. ~ἐπειδὴ δ'	οὖν	δι' ἡμέρας βάλλοντες πανταχόθεν τοὺς
[7, 31]	πόλεμον ναυμαχεῖν τε μέλλουσιν· πέμπειν	οὖν	ἐκέλευεν αὐτοὺς ναῦς, ὡς οὐχ
[7, 21]	τὴν Συρακοσίων ἀπειρίαν βλάψοντας. ἰέναι	οὖν	ἐκέλευεν ἐς τὴν πεῖραν τοῦ
[7, 19]	καὶ Ἡγήσανδρος (Θεσπιεύς. οὗτοι μὲν	οὖν	ἐν τοῖς πρῶτοι ὁρμήσαντες ἀπὸ
[7, 48]	ὥσπερ τὰ σφέτερα ὄντα. τρίβειν	οὖν	ἔφη χρῆναι προσκαθημένους καὶ μὴ
[7, 11]	ἀνεχωρήσαμεν ἐς τὰ τείχη. νῦν	οὖν	ἡμεῖς μὲν παυσάμενοι τοῦ περιτειχισμοῦ
[7, 75]	ἀπὸ τῆς ναυμαχίας ἐγίγνετο. δεινὸν	οὖν	ἦν οὐ καθ' ἓν μόνον
[7, 29]	αἱ δὲ πρόσοδοι ἀπώλλυντο. ~Τοὺς	οὖν	Θρᾷκας τοὺς τῷ Δημοσθένει ὑστερήσαντας
[7, 31]	καὶ εἴκοσι ναυμαχεῖν. τῷ μὲν	οὖν	Κόνωνι δέκα ναῦς ὁ Δημοσθένης
[7, 51]	ξυμφέρει (ἀναγκάσαι αὐτοὺς ναυμαχεῖν. τὰς	οὖν	ναῦς ἐπλήρουν καὶ ἀνεπειρῶντο ἡμέρας
[7, 80]	καὶ Ἑλληνίδας καὶ βαρβάρους. καύσαντες	οὖν	πυρὰ πολλὰ ἐχώρουν ἐν τῇ
[7, 4]	Γύλιππος ἧκεν, ἀνελπιστότερα (ὄντα. διακομίσας	οὖν	στρατιὰν καὶ τὰς ναῦς ἐξετείχισε
[7, 59]	οὐδὲν οὐδετέροις ἐπῆλθεν. (Οἱ δ'	οὖν	Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι εἰκότως
[7, 42]	τὴν ξύμπασαν πόλιν. (Πρῶτον μὲν	οὖν	τήν τε γῆν ἐξελθόντες τῶν
[7, 6]	παντὸς καὶ μηδὲ μάχεσθαι) ἀντεπῇσαν	οὖν	τοῖς Συρακοσίοις. (καὶ ὁ Γύλιππος
[7, 59]	(μήτε τῷ πεζῷ, διαφυγεῖν. ἔκλῃον	οὖν	τόν τε λιμένα εὐθὺς τὸν
[7, 47]	περαιοῦσθαι καὶ τοῦ (στρατεύματος ταῖς	γοῦν	ἐπελθούσαις ναυσὶ κρατεῖν. καὶ τῇ
[7, 49]	μὴ ἀπανίστασθαι, καὶ ἅμα ταῖς	γοῦν	ναυσὶ μᾶλλον (ἢ πρότερον ἐθάρσησε
[7, 43]	Γύλιππος καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ	ἐβοήθουν	ἐκ τῶν προτειχισμάτων, καὶ ἀδοκήτου
[7, 2]	ἄλλαις ναυσὶν ὡς εἶχον τάχους	ἐβοήθουν	καὶ Γογγύλος, εἷς τῶν Κορινθίων
[7, 30]	δεινή. ~οἱ δὲ Θηβαῖοι αἰσθόμενοι	ἐβοήθουν,	καὶ καταλαβόντες προκεχωρηκότας ἤδη τοὺς
[7, 33]	Συρακοσίων οἱ πρότερον περιορώμενοι ξυστάντες	ἐβοήθουν.	(Καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι, ὡς
[7, 43]	φύλακες ἦσαν, ἔφραζον. οἱ δ'	ἐβοήθουν	τ' εὐθύς, καὶ αὐτοῖς ὁ
[7, 37]	καὶ ἅμα ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν	παρεβοήθουν,	καὶ ἐπειδὴ πλήρεις ἦσαν, ἀντανῆγον
[7, 71]	οἱ μὲν ἐπὶ τὰς ναῦς	παρεβοήθουν,	οἱ δὲ πρὸς τὸ λοιπὸν
[7, 29]	τε οἰκίας καὶ τὰ ἱερὰ	ἐπόρθουν	καὶ τοὺς ἀνθρώπους ἐφόνευον φειδόμενοι
[7, 57]	ἐπὶ Δωριᾶς μετὰ Ἀθηναίων Ἰώνων	ἠκολούθουν,	Μαντινῆς δὲ καὶ ἄλλοι Ἀρκάδων
[7, 57]	ὅμως Ἴωνές γε ἐπὶ Δωριᾶς	ἠκολούθουν.	(πρὸς δ' αὐτοῖς Αἰολῆς, Μηθυμναῖοι
[7, 52]	τῶν Ἀθηναίων κατεδίωκόν τε καὶ	ἐξεώθουν	ἐς τὴν γῆν. ~Ὁ δὲ
[7, 63]	ξυμπεσούσης νηὶ νεὼς μὴ πρότερον	ἀξιοῦν	ἀπολύεσθαι ἢ τοὺς ἀπὸ τοῦ
[7, 34]	μὲν καὶ ὡς αὐτοὺς ἑκατέρους	ἀξιοῦν	νικᾶν, ὅμως δὲ τῶν ναυαγίων
[7, 84]	ἐπικείμενοι χαλεπὴν ἤδη τὴν διάβασιν	ἐποίουν·	ἁθρόοι γὰρ ἀναγκαζόμενοι χωρεῖν ἐπέπιπτόν
[7, 48]	πολλὰ προσοφείλειν, ἤν τε καὶ	ὁτιοῦν	ἐκλίπωσι τῆς νῦν παρασκευῆς τῷ
[7, 41]	ναυσὶ καὶ πολὺ κρείσσους εἶναι,	ἐδόκουν	δὲ καὶ τὸν πεζὸν χειρώσεσθαι.
[7, 51]	καὶ ἀνεπειρῶντο ἡμέρας ὅσαι αὐτοῖς	ἐδόκουν	ἱκαναὶ εἶναι. ἐπειδὴ δὲ καιρὸς
[7, 48]	χρημάτων καταπροδόντες οἱ στρατηγοὶ ἀπῆλθον.	οὔκουν	βούλεσθαι αὐτός γε ἐπιστάμενος τὰς
[7, 50]	ἐλάχιστον δυοῖν ἡμερῶν καὶ νυκτὸς	πλοῦν	ἀπέχει, καὶ ἀπ' αὐτοῦ περαιωθέντες
[7, 31]	ἄλλα καὶ ὅτι πύθοιτο κατὰ	πλοῦν	ἤδη ὢν τὸ Πλημμύριον ὑπὸ
[7, 26]	παραλαβὼν τὸν ἐς τὴν Σικελίαν	πλοῦν	ὅτι τάχιστα ποιῆται· ὁ δὲ
[7, 42]	ἐκώλυσαν περιτειχίσαι σφᾶς τοὺς Ἀθηναίους,	ἁπλοῦν	ὂν καί, εἰ κρατήσειέ τις
[7, 4]	ἄνω πρὸς τὸ ἐγκάρσιον τεῖχος	ἁπλοῦν,	ὅπως οἱ Ἀθηναῖοι, εἰ μὴ
[7, 11]	οἱ δὲ παρῳκοδομήκασιν ἡμῖν τεῖχος	ἁπλοῦν,	ὥστε μὴ εἶναι ἔτι περιτειχίσαι
[7, 2]	Ἀθηναίοις ἐς τὸν μέγαν λιμένα	διπλοῦν	τεῖχος, πλὴν κατὰ βραχύ τι
[7, 18]	ῥώμη, διότι τοὺς Ἀθηναίους ἐνόμιζον	διπλοῦν	τὸν πόλεμον ἔχοντας, πρός τε
[7, 36]	ἐν τούτῳ πυνθανόμενοι αὐτῶν τὸν	ἐπίπλουν	αὖθις ταῖς ναυσὶν ἀποπειρᾶσαι ἐβούλοντο
[7, 36]	ἔσεσθαι σφῶν ἐν στενοχωρίᾳ οὔτε	περίπλουν	οὔτε διέκπλουν, ᾧπερ τῆς τέχνης
[7, 50]	ψηφίζεσθαι, προεῖπον ὡς ἐδύναντο ἀδηλότατα	ἔκπλουν	ἐκ τοῦ στρατοπέδου πᾶσι, καὶ
[7, 51]	πεζῷ (οὐ γὰρ ἂν τὸν	ἔκπλουν	ἐπιβουλεῦσαι) καὶ ἅμα οὐ βουλόμενοι
[7, 70]	μὲν Ἀθηναίοις βιάζεσθαί τε τὸν	ἔκπλουν	ἐπιβοῶντες καὶ περὶ τῆς ἐς
[7, 72]	ἢν δύνωνται, ἅμα ἕῳ τὸν	ἔκπλουν,	λέγων ὅτι πλείους ἔτι αἱ
[7, 70]	καὶ πρότερον, κατά τε τὸν	ἔκπλουν	μέρει αὐτῶν ἐφύλασσον καὶ κατὰ
[7, 17]	δὲ Δημοσθένης ὑπομένων παρεσκευάζετο τὸν	ἔκπλουν	ὡς ἅμα τῷ ἦρι ποιησόμενος,
[7, 69]	τοῦ λιμένος καὶ τὸν παραλειφθέντα	διέκπλουν,	βουλόμενοι βιάσασθαι ἐς τὸ ἔξω.
[7, 36]	ἐν στενοχωρίᾳ οὔτε περίπλουν οὔτε	διέκπλουν,	ᾧπερ τῆς τέχνης μάλιστα ἐπίστευον·
[7, 22]	οἱ μὲν βιάσασθαι βουλόμενοι τὸν	ἔσπλουν,	οἱ δὲ κωλύειν. ~ἐν τούτῳ
[7, 2]	τὴν θάλασσαν (τοῦτο δ' ἔτι	ᾠκοδόμουν)	τῷ δὲ ἄλλῳ τοῦ κύκλου
[7, 34]	χωρίου μηνοειδοῦς ὄντος ἐφ' ᾧ	ὥρμουν,	ὁ μὲν πεζὸς ἑκατέρωθεν προσβεβοηθηκὼς
[7, 34]	Ἐρινεοῦ, ἐν ᾧ οἱ Κορίνθιοι	ὥρμουν,	ὡς εἴκοσι σταδίους. καὶ ἡ
[7, 34]	ἕνεκα τῆς ἐς Σικελίαν κομιδῆς	ἀνθώρμουν	πρὸς τὰς ἐν Ναυπάκτῳ ναῦς,
[7, 19]	Κορινθίων αἱ τοῦ χειμῶνος πληρωθεῖσαι	ἀνθώρμουν	ταῖς ἐν τῇ Ναυπάκτῳ εἴκοσιν
[7, 76]	δὲ ὁ Νικίας τὸ στράτευμα	ἀθυμοῦν	καὶ ἐν μεγάλῃ μεταβολῇ ὄν,
[7, 79]	ὧν οἱ Ἀθηναῖοι μᾶλλον ἔτι	ἠθύμουν	καὶ ἐνόμιζον ἐπὶ τῷ σφετέρῳ
[7, 19]	ἢ πρὸς τὰς τριήρεις τὸν	νοῦν	ἔχωσιν. ~Ἐν δὲ τούτῳ καὶ
[7, 72]	μὲν πέρι ἢ ναυαγίων οὐδὲ	ἐπενόουν	αἰτῆσαι ἀναίρεσιν, (τῆς δὲ νυκτὸς
[7, 59]	καὶ ὀλίγον οὐδὲν ἐς οὐδὲν	ἐπενόουν.	~τοῖς δὲ Ἀθηναίοις τήν τε
[7, 71]	σφᾶς (αὐτοὺς καὶ ὅπῃ σωθήσονται	διεσκόπουν.	ἦν τε ἐν τῷ παραυτίκα
[7, 43]	Συρακοσίων οὐχ ὑπομενόντων τῶν φυλάκων	ᾕρουν	τε καὶ τὰς ἐπάλξεις (ἀπέσυρον.
[7, 72]	Νικίου τῇ γνώμῃ καὶ βουλομένων	πληροῦν	αὐτῶν οἱ ναῦται οὐκ ἤθελον
[7, 31]	πέντε καὶ δέκα τε ναῦς	πληροῦν	κελεύσας αὐτοὺς καὶ ὁπλίτας καταλεγόμενος
[7, 21]	ξυγκαλέσας τοὺς Συρακοσίους ἔφη χρῆναι	πληροῦν	ναῦς ὡς δύνανται πλείστας καὶ
[7, 65]	Νικίας τοσαῦτα παρακελευσάμενος εὐθὺς ἐκέλευε	πληροῦν	τὰς ναῦς. τῷ δὲ Γυλίππῳ
[7, 37]	ἀντεπεξῇσαν, ἄλλοι δὲ τὰς ναῦς	ἐπλήρουν	καὶ ἅμα ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν
[7, 51]	αὐτοὺς ναυμαχεῖν. τὰς οὖν ναῦς	ἐπλήρουν	καὶ ἀνεπειρῶντο ἡμέρας ὅσαι αὐτοῖς
[7, 7]	ἐπιμεταπεμπομένων. οἵ τε Συρακόσιοι ναυτικὸν	ἐπλήρουν	καὶ ἀνεπειρῶντο ὡς καὶ τούτῳ
[7, 21]	τὴν ναυμαχίαν καὶ τὰς ναῦς	ἐπλήρουν·	~ὁ δὲ Γύλιππος ἐπειδὴ παρεσκευάσατο
[7, 17]	οἱ Κορίνθιοι πέντε καὶ εἴκοσιν	ἐπλήρουν,	ὅπως ναυμαχίας τε ἀποπειράσωσι πρὸς
[7, 69]	αὐτοὶ τοῖς σφετέροις στρατιώταις παρακελευσάμενοι	ἀντεπλήρουν	τὰς ναῦς εὐθὺς ἐπειδὴ καὶ
[7, 80]	ἀλλὰ τοὐναντίον ἢ οἱ Συρακόσιοι	(ἐτήρουν,	πρὸς τὴν θάλασσαν. ἦν δὲ
[7, 37]	ἤδη ἀπὸ τῆς προτέρας ναυμαχίας,	ἐπεχείρουν	τῷ τε πεζῷ (ἅμα καὶ
[7, 55]	πλείω, τά τε πρὸ αὐτῶν	ἠπόρουν,	καὶ ἐπειδή γε καὶ ταῖς
[7, 24]	κατέβαλον, τὰ δὲ δύο ἐπισκευάσαντες	(ἐφρούρουν.	ἄνθρωποι δ' ἐν τῶν τειχῶν
[7, 78]	διεσπασμένον καὶ μὴ ἐν τάξει	χωροῦν	ξυνάγων καὶ καθιστάς, καὶ ὁ
[7, 80]	διέβησάν τε τὸν ποταμὸν καὶ	ἐχώρουν	αὖθις πρὸς ἄλλον ποταμὸν τὸν
[7, 80]	βαρβάρους. καύσαντες οὖν πυρὰ πολλὰ	ἐχώρουν	ἐν τῇ νυκτί. καὶ αὐτοῖς,
[7, 78]	αὐτοὺς καὶ κρατήσαντες τοῦ πόρου	ἐχώρουν	ἐς τὸ πρόσθεν· οἱ δὲ
[7, 43]	ἔτρεψαν. καὶ αὐτοὶ μὲν εὐθὺς	ἐχώρουν	ἐς τὸ πρόσθεν, ὅπως τῇ
[7, 52]	πεζῷ ἅμα πρὸς τὰ τείχη	ἐχώρουν.	οἱ δ' Ἀθηναῖοι ἀντανῆγον ναυσὶν
[7, 44]	ἔτι τῇ πρώτῃ ἐφόδῳ ἀήσσητοι	ἐχώρουν.	πολὺ δὲ καὶ τοῦ ἄλλου
[7, 83]	δὲ διὰ τῶν φυλάκων βιασάμενοι	ἐχώρουν	τῆς νυκτὸς ᾗ ἐδύναντο. ~Νικίας
[7, 79]	ἄνωθεν) καὶ οὐ δυνάμενοι βιάσασθαι	(ἀνεχώρουν	πάλιν καὶ ἀνεπαύοντο. ἔτυχον δὲ
[7, 75]	τάς τε ναῦς ἀπολωλεκότες πάσας	ἀπεχώρουν	καὶ ἀντὶ μεγάλης ἐλπίδος καὶ
[7, 79]	εἰ μὲν ἐπίοιεν οἱ Ἀθηναῖοι,	ὑπεχώρουν,	εἰ δ' ἀναχωροῖεν, ἐπέκειντο, καὶ
[7, 79]	Ἀθηναῖοι ηὐλίσαντο. Τῇ δ' ὑστεραίᾳ	προυχώρουν,	καὶ οἱ Συρακόσιοι προσέβαλλόν τε
[7, 60]	πάσας, ἀναγκάσαντες ἐσβαίνειν ὅστις καὶ	ὁπωσοῦν	ἐδόκει ἡλικίας (μετέχων ἐπιτήδειος εἶναι.
[7, 49]	περὶ μὲν τοῦ προσκαθῆσθαι οὐδ'	ὁπωσοῦν	ἐνεδέχετο· εἰ δὲ δεῖ μὴ
[7, 84]	χωρεῖν ἐπέπιπτόν τε ἀλλήλοις καὶ	κατεπάτουν,	περί τε τοῖς δορατίοις καὶ
[7, 57]	νησιωτικὸν μᾶλλον κατειργόμενοι, ὅτι θαλάσσης	ἐκράτουν	οἱ Ἀθηναῖοι, ξυνείποντο· Κερκυραῖοι δὲ
[7, 70]	τῇ μὲν πρώτῃ ῥύμῃ ἐπιπλέοντες	ἐκράτουν	τῶν τεταγμένων νεῶν πρὸς αὐτῷ
[7, 42]	τὸν Ἄναπον, καὶ τῷ στρατεύματι	ἐπεκράτουν	ὥσπερ τὸ πρῶτον, τῷ τε
[7, 44]	προσφερομένους ἐδέχοντο· οἵ τε Ἀθηναῖοι	ἐζήτουν	τε σφᾶς αὐτοὺς καὶ πᾶν
[7, 34]	ὥρμησαν ἐπὶ τοὺς Ἀθηναίους καὶ	ἐναμάχουν.	(καὶ χρόνον ἀντεῖχον πολὺν ἀλλήλοις.
[7, 58]	τε καὶ (οἱ) αὐτόνομοι πάντες,	ξυνεμάχουν,	βαρβάρων δὲ Σικελοὶ μόνοι ὅσοι
[7, 79]	χωρίον. καὶ προσβαλόντες οἱ Ἀθηναῖοι	ἐτειχομάχουν,	καὶ βαλλόμενοι ὑπὸ πολλῶν ἀπὸ
[7, 36]	τῇ Ναυπάκτῳ ναῦς ἐπισκευασάμενοι πρῴραθεν	ἐναυμάχουν.	(ἐνόμισαν γὰρ οἱ Συρακόσιοι πρὸς
[7, 22]	τοῦ στόματος τοῦ μεγάλου λιμένος	ἐναυμάχουν,	καὶ ἀντεῖχον ἀλλήλοις ἐπὶ πολύ,
[7, 52]	ἓξ καὶ ὀγδοήκοντα (καὶ προσμείξαντες	ἐναυμάχουν.	καὶ τὸν Εὐρυμέδοντα ἔχοντα τὸ
[7, 40]	τάχιστα, (καὶ ἐπιφερόμενοι ἐκ παρακελεύσεως	ἐναυμάχουν.	οἱ δὲ Συρακόσιοι δεξάμενοι καὶ
[7, 71]	στρατεύματι τῶν Ἀθηναίων, ἕως ἀγχώμαλα	ἐναυμάχουν,	πάντα ὁμοῦ ἀκοῦσαι, ὀλοφυρμὸς βοή,
[7, 22]	τὰς ἐν τῷ μεγάλῳ λιμένι	ἐναυμάχουν,	ταῖς δ' ἐπιλοίποις ἀπήντων ἐπὶ
[7, 8]	ἐπιδιδοῦσαν τήν τε τῶν πολεμίων	ἰσχὺν	καὶ τὴν σφετέραν ἀπορίαν, ἔπεμπε
[7, 66]	τοῦ αὐχήματος σφαλλόμενοι καὶ παρὰ	ἰσχὺν	τῆς δυνάμεως ἐνδιδόασιν· ὃ νῦν
[7, 44]	παιανισμός· ἀπὸ γὰρ ἀμφοτέρων παραπλήσιος	ὢν	ἀπορίαν παρεῖχεν. οἵ τε γὰρ
[7, 81]	τὰ πλείω ἐν πόνῳ ξυνεχεστέρῳ	ὢν	διὰ τὸ ὑστέρῳ ἀναχωροῦντι αὐτῷ
[7, 46]	στρατιὰν ἔτι, ὡς ἐν ἐλπίδι	ὢν	καὶ τὰ τείχη τῶν Ἀθηναίων
[7, 39]	Ἀρίστων ὁ Πυρρίχου Κορίνθιος, ἄριστος	ὢν	κυβερνήτης τῶν μετὰ Συρακοσίων, πείθει
[7, 1]	ταύτῃ Σικελῶν βασιλεύων τινῶν καὶ	ὢν	οὐκ ἀδύνατος τοῖς Ἀθηναίοις φίλος
[7, 33]	ὅσπερ καὶ τοὺς ἀκοντιστὰς δυνάστης	ὢν	παρέσχετο αὐτοῖς, ἀνανεωσάμενοί τινα παλαιὰν
[7, 31]	ὅτι πύθοιτο κατὰ πλοῦν ἤδη	ὢν	τὸ Πλημμύριον ὑπὸ τῶν (Συρα(
[7, 86]	αἰτίᾳ ἐτεθνήκει, ἥκιστα δὴ ἄξιος	ὢν	τῶν γε ἐπ' ἐμοῦ Ἑλλήνων
[7, 87]	γενέσθαι, δοκεῖν δ' ἔμοιγε καὶ	ὧν	ἀκοῇ Ἑλληνικῶν ἴσμεν, καὶ τοῖς
[7, 48]	ἐπιτιμήσει ἀκούσαντας γνώσεσθαι, ἀλλ' ἐξ	ὧν	ἄν τις εὖ λέγων διαβάλλοι,
[7, 31]	τὰς ἄριστα σφίσι πλεούσας ἀφ'	ὧν	αὐτοὶ εἶχον ξυμπέμπουσι πρὸς τὰς
[7, 67]	μὲν ἐς τὸ δρᾶν τι	ὧν	βούλονται ἔσονται, ῥᾷσται δὲ ἐς
[7, 64]	μέγα ὄνομα τῶν Ἀθηνῶν, περὶ	ὧν,	εἴ τίς τι ἕτερος ἑτέρου
[7, 43]	τῇ παρούσῃ ὁρμῇ τοῦ περαίνεσθαι	ὧν	ἕνεκα ἦλθον μὴ βραδεῖς γένωνται·
[7, 75]	εὐχῆς τε καὶ παιάνων, μεθ'	ὧν	ἐξέπλεον, πάλιν τούτων τοῖς ἐναντίοις
[7, 21]	Συρακούσας, ἄγων ἀπὸ τῶν πόλεων	ὧν	ἔπεισε στρατιὰν ὅσην ἑκασταχόθεν πλείστην
[7, 48]	καὶ τὰ τῶν πολεμίων, ἀφ'	ὧν	ἐπὶ πλέον ἢ οἱ ἄλλοι
[7, 77]	πολεμίους, οἵ τε ἄλλοι τευξόμενοι	ὧν	ἐπιθυμεῖτέ που ἐπιδεῖν καὶ οἱ
[7, 69]	τινὰ καὶ τὰς πατρικὰς ἀρετάς,	ὧν	ἐπιφανεῖς ἦσαν οἱ πρόγονοι, μὴ
[7, 14]	πολλαχόθεν ὑπάρχει, ἀλλ' ἀνάγκη ἀφ'	ὧν	ἔχοντες ἤλθομεν τά τε ὄντα
[7, 77]	ἀνθρώπους (δίκαια καὶ ἀνεπίφθονα. ἀνθ'	ὧν	ἡ μὲν ἐλπὶς ὅμως θρασεῖα
[7, 67]	τὸ δ' ἀληθέστατον γνῶτε ἐξ	ὧν	ἡμεῖς οἰόμεθα σαφῶς πεπύσθαι· ὑπερβαλλόντων
[7, 67]	δὲ ἐς τὸ βλάπτεσθαι (ἀφ'	ὧν	ἡμῖν παρεσκεύασται. τὸ δ' ἀληθέστατον
[7, 19]	διακοσίους ὁπλίτας ὁμοῦ τοῖς Κορινθίοις,	ὧν	ἦρχε (Σαργεὺς Σικυώνιος. αἱ δὲ
[7, 19]	ἄρχοντα, Βοιωτοὶ δὲ τριακοσίους ὁπλίτας,	ὧν	ἦρχον Ξένων τε καὶ Νίκων
[7, 11]	τῶν ἐν Σικελίᾳ πόλεων ἔστιν	ὧν.	καὶ μάχῃ τῇ μὲν πρώτῃ
[7, 68]	πάσῃ (τὴν αἰσχίστην ἐπίκλησιν. ἀνθ'	ὧν	μὴ μαλακισθῆναί τινα πρέπει μηδὲ
[7, 79]	ἤδη ὄντος φιλεῖ γίγνεσθαι· ἀφ'	ὧν	οἱ Ἀθηναῖοι μᾶλλον ἔτι ἠθύμουν
[7, 70]	ἅμα καὶ ἀποστέρησιν τῆς ἀκοῆς	ὧν	οἱ κελευσταὶ φθέγγοιντο παρέχειν. (πολλὴ
[7, 86]	Ἀθηναίους ποιήσασθαι, ὥστε ἀφεθῆναι. ἀνθ'	ὧν	οἵ τε Λακεδαιμόνιοι ἦσαν αὐτῷ
[7, 63]	οὓς πολλάκις νενικήκατε, καὶ Σικελιωτῶν,	ὧν	οὐδ' ἀντιστῆναι οὐδεὶς ἕως ἤκμαζε
[7, 48]	χρῆναι προσκαθημένους καὶ μὴ χρήμασιν,	ὧν	πολὺ κρείσσους εἰσί, νικηθέντας ἀπιέναι.
[7, 48]	ἀκούσαντας γνώσεσθαι, ἀλλ' ἐξ ὧν	ἄν	τις εὖ λέγων διαβάλλοι, ἐκ
[7, 23]	τε γὰρ ἔτρεψαν καὶ ὑφ'	(ὧν	τὸ πρῶτον ἐνικῶντο ἐν τῷ
[7, 63]	πεζὸς ἡμῶν ἐπέχῃ, πολεμίας οὔσης.	~Ὧν	χρὴ μεμνημένους διαμάχεσθαι ὅσον ἂν
[7, 4]	στενὸν ποιεῖ, καὶ εἰ τειχισθείη,	ῥᾴων	αὐτῷ ἐφαίνετο ἡ ἐσκομιδὴ τῶν
[7, 43]	τοὺς λιθολόγους καὶ τέκτονας πάντας	λαβὼν	καὶ ἄλλην παρασκευὴν τοξευμάτων τε
[7, 43]	ὕπνου καὶ Εὐρυμέδων καὶ Μένανδρος	ἀναλαβὼν	τὴν πᾶσαν στρατιὰν ἐχώρει πρὸς
[7, 4]	Ἀθηναίοις τοῦ τείχους ἀσθενές) νυκτὸς	ἀναλαβὼν	τὴν στρατιὰν ἐπῄει (πρὸς αὐτό.
[7, 1]	ἥκειν. (καὶ ὁ μὲν Γύλιππος	ἀναλαβὼν	τῶν τε σφετέρων ναυτῶν καὶ
[7, 26]	ὅπως καὶ τῶν ἐκεῖθεν ξυμμάχων	παραλαβὼν	τὸν ἐς τὴν Σικελίαν πλοῦν
[7, 2]	ὀλίγον δὲ πρὸ Γυλίππου, καὶ	καταλαβὼν	αὐτοὺς περὶ ἀπαλλαγῆς τοῦ πολέμου
[7, 81]	ἢ ἐς μάχην ξυνετάσσετο, ἕως	ἐνδιατρίβων	κυκλοῦταί τε ὑπ' αὐτῶν καὶ
[7, 66]	ὑπὲρ καλῶν τῶν μελλόντων ὁ	ἀγὼν	ἔσται, ὦ Συρακόσιοι καὶ ξύμμαχοι,
[7, 68]	ἐλευθερίαν βεβαιοτέραν παραδοῦναι, καλὸς ὁ	ἀγών.	καὶ κινδύνων οὗτοι σπανιώτατοι οἳ
[7, 56]	καὶ ἦν δὲ ἄξιος ὁ	ἀγὼν	κατά τε ταῦτα καὶ ὅτι
[7, 61]	τῶν ἄλλων ξυμμάχων, ὁ μὲν	ἀγὼν	ὁ μέλλων ὁμοίως κοινὸς ἅπασιν
[7, 21]	Γύλιππος ἧκεν ἐς τὰς Συρακούσας,	ἄγων	ἀπὸ τῶν πόλεων ὧν ἔπεισε
[7, 31]	τότε τοῦ χειμῶνος τὰ χρήματα	ἄγων	τῇ στρατιᾷ ἀπεπέμφθη, καὶ ἀγγέλλει
[7, 3]	αὐτοῦ ηὐλίσαντο. τῇ δ' ὑστεραίᾳ	ἄγων	τὴν μὲν πλείστην τῆς στρατιᾶς
[7, 22]	Γύλιππος ἐπειδὴ παρεσκευάσατο τὸ ναυτικόν,	ἀγαγὼν	ὑπὸ νύκτα πᾶσαν τὴν στρατιὰν
[7, 37]	(τὸν ἐκ τῆς πόλεως Γύλιππος	προεξαγαγὼν	προσῆγε τῷ τείχει τῶν Ἀθηναίων,
[7, 6]	τῶν τειχῶν μᾶλλον ἢ πρότερον	προαγαγὼν	ξυνέμισγεν αὐτοῖς, τοὺς δ' ἱππέας
[7, 78]	καὶ μὴ ἐν τάξει χωροῦν	ξυνάγων	καὶ καθιστάς, καὶ ὁ Δημοσθένης
[7, 5]	προπαρεβάλοντο σφίσιν, ἅμα δὲ παρέτασσεν	ἐξάγων	αἰεὶ πρὸ τοῦ τειχίσματος τοὺς
[7, 48]	ἐξ ὧν ἄν τις εὖ	λέγων	διαβάλλοι, ἐκ τούτων αὐτοὺς (πείσεσθαι.
[7, 49]	ἀπιέναι. ~Ὁ μὲν Νικίας τοσαῦτα	λέγων	ἰσχυρίζετο, αἰσθόμενος τὰ ἐν ταῖς
[7, 69]	τὴν δίαιταν ἐξουσίας, ἄλλα τε	λέγων	ὅσα ἐν τῷ τοιούτῳ ἤδη
[7, 2]	ἐκκλησιάσειν διεκώλυσέ τε καὶ παρεθάρσυνε,	λέγων	ὅτι νῆές τε ἄλλαι ἔτι
[7, 72]	δύνωνται, ἅμα ἕῳ τὸν ἔκπλουν,	λέγων	ὅτι πλείους ἔτι αἱ λοιπαί
[7, 21]	ἀθυμεῖν ἐπιχειρῆσαι πρὸς τοὺς Ἀθηναίους,	λέγων	οὐδ' ἐκείνους πάτριον τὴν ἐμπειρίαν
[7, 73]	ἀποχωρῆσαι τῆς νυκτὸς αὐτοὺς περιιδεῖν,	λέγων	ταῦτα ἃ καὶ αὐτῷ ἐδόκει,
[7, 78]	ἑαυτὸν τοιαῦτά τε καὶ παραπλήσια	λέγων.	(τὸ δὲ ἐχώρει ἐν πλαισίῳ
[7, 79]	πεζὴν στρατιὰν παρατεταγμένην οὐκ ἐπ'	ὀλίγων	ἀσπίδων· στενὸν γὰρ ἦν (τὸ
[7, 75]	καὶ τὸ σῶμα, οὐκ ἄνευ	ὀλίγων	ἐπιθειασμῶν καὶ οἰμωγῆς ὑπολειπόμενοι, ὥστε
[7, 61]	μνήσθητε τῶν ἐν τοῖς πολέμοις	παραλόγων,	καὶ τὸ τῆς τύχης κἂν
[7, 33]	καὶ ἀκοντιστάς τέ τινας τῶν	Ἰαπύγων	πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν τοῦ Μεσσαπίου
[7, 41]	τῶν ἔσπλων αἱ ἀπὸ τῶν	ὁλκάδων	δελφινοφόροι ἠρμέναι (ἐκώλυον. δύο δὲ
[7, 34]	καὶ εἴκοσι ναυσίν, οἵπερ τῶν	ὁλκάδων	ἕνεκα τῆς ἐς Σικελίαν κομιδῆς
[7, 41]	Συρακοσίων νῆες μέχρι μὲν τῶν	ὁλκάδων	ἐπεδίωκον· ἔπειτα αὐτοὺς αἱ κεραῖαι
[7, 41]	οἱ Ἀθηναῖοι τραπόμενοι διὰ τῶν	ὁλκάδων	τὴν κατάφευξιν ἐποιοῦντο (ἐς τὸν
[7, 25]	ὁρμουσῶν αὐτῶν κατέπλευσε μία τῶν	ὁλκάδων	τῶν ἀπὸ Πελοποννήσου ἄγουσα (Θεσπιῶν
[7, 19]	αὐτῆς Κορίνθου, τοὺς δὲ προσμισθωσάμενοι	Ἀρκάδων,	καὶ ἄρχοντα Ἀλέξαρχον Κορίνθιον προστάξαντες
[7, 57]	ἠκολούθουν, Μαντινῆς δὲ καὶ ἄλλοι	Ἀρκάδων	μισθοφόροι ἐπὶ τοὺς αἰεὶ πολεμίους
[7, 31]	δ' αὐτῷ περὶ ταῦτα ὁ	Εὐρυμέδων	ἀπαντᾷ ἐκ τῆς Σικελίας ἀποπλέων,
[7, 49]	καὶ μὴ μέλλειν. καὶ ὁ	Εὐρυμέδων	(αὐτῷ ταῦτα ξυνηγόρευεν. ἀντιλέγοντος δὲ
[7, 35]	ἐτελεύτα. ~Ὁ δὲ Δημοσθένης καὶ	Εὐρυμέδων,	ἐπειδὴ ξυστρατεύειν αὐτοῖς οἱ Θούριοι
[7, 33]	ἐπιχειρεῖν· ὁ δὲ Δημοσθένης καὶ	Εὐρυμέδων,	ἑτοίμης ἤδη τῆς στρατιᾶς οὔσης
[7, 42]	ἐν τούτῳ δὲ Δημοσθένης καὶ	Εὐρυμέδων	ἔχοντες τὴν ἀπὸ τῶν Ἀθηνῶν
[7, 43]	μὲν ἀπὸ πρώτου ὕπνου καὶ	Εὐρυμέδων	καὶ Μένανδρος ἀναλαβὼν τὴν πᾶσαν
[7, 31]	τῆς στρατιᾶς τὸν ξύλλογον ἡτοιμάζοντο,	Εὐρυμέδων	μὲν ἐς τὴν Κέρκυραν πλεύσας
[7, 31]	ναῦς ὁ Δημοσθένης καὶ ὁ	Εὐρυμέδων	τὰς ἄριστα σφίσι πλεούσας ἀφ'
[7, 25]	πρὸς ἀλλήλους οἷον εἰκὸς τῶν	στρατοπέδων	ἐγγὺς ὄντων καὶ ἀντιτεταγμένων ἐμηχανῶντο
[7, 44]	δὲ νυκτομαχίᾳ, ἣ μόνη δὴ	στρατοπέδων	μεγάλων ἔν γε τῷδε τῷ
[7, 21]	Συρακοσίων ὄντας καὶ ἀναγκασθέντας ὑπὸ	Μήδων	ναυτικοὺς γενέσθαι. καὶ πρὸς ἄνδρας
[7, 38]	μέλλον ποιήσουσιν· ὁ δὲ Νικίας	ἰδὼν	ἀντίπαλα τὰ τῆς ναυμαχίας γενόμενα
[7, 42]	(τις ἐγεγένητο. ὁ δὲ Δημοσθένης	ἰδὼν	ὡς εἶχε τὰ πράγματα καὶ
[7, 29]	καθειστήκει ὀλέθρου, καὶ ἐπιπεσόντες διδασκαλείῳ	παίδων,	ὅπερ μέγιστον ἦν αὐτόθι καὶ
[7, 25]	δεινὸν ἦν προσπλεῦσαι, μὴ οὐ	προϊδών	τις ὥσπερ περὶ ἕρμα περιβάλῃ
[7, 45]	βιασθέντες ἅλλεσθαι ψιλοὶ (ἄνευ τῶν	ἀσπίδων)	οἱ μὲν ἀπώλλυντο, οἱ δ'
[7, 79]	στρατιὰν παρατεταγμένην οὐκ ἐπ' ὀλίγων	ἀσπίδων·	στενὸν γὰρ ἦν (τὸ χωρίον.
[7, 53]	λοιπὰς ἐμπρῆσαι βουλόμενοι ὁλκάδα παλαιὰν	κληματίδων	καὶ δᾳδὸς γεμίσαντες (ἦν γὰρ
[7, 62]	ἀντιναυπηγῆσαι, καὶ πρὸς τὰς τῶν	ἐπωτίδων	αὐτοῖς παχύτητας, ᾧπερ δὴ μάλιστα
[7, 44]	ἥκοντες εἰσὶν οἳ διαμαρτόντες τῶν	ὁδῶν	κατὰ τὴν χώραν ἐπλανήθησαν· οὕς,
[7, 27]	γὰρ χώρας ἁπάσης ἐστέρηντο, καὶ	ἀνδραπόδων	πλέον ἢ δύο μυριάδες ηὐτομολήκεσαν,
[7, 5]	Δωριῆς Ἰώνων καὶ νησιωτῶν καὶ	ξυγκλύδων	ἀνθρώπων κρατήσαντες ἐξελάσασθαι ἐκ τῆς
[7, 19]	ἐπιλεξάμενοι τοὺς βελτίστους καὶ τῶν	νεοδαμώδων,	ξυναμφοτέρων ἐς ἑξακοσίους ὁπλίτας, καὶ
[7, 77]	πολεμίοις ηὐτύχηται, καὶ εἴ τῳ	θεῶν	ἐπίφθονοι ἐστρατεύσαμεν, ἀποχρώντως (ἤδη τετιμωρήμεθα.
[7, 71]	τε ἂν καὶ πρὸς ἀνάκλησιν	θεῶν	μὴ στερῆσαι σφᾶς τῆς σωτηρίας
[7, 7]	καὶ πεζὴν ξυλλέξων, καὶ τῶν	πόλεων	ἅμα προσαξόμενος εἴ τις ἢ
[7, 11]	καὶ ἀπὸ τῶν ἐν Σικελίᾳ	πόλεων	ἔστιν ὧν. καὶ μάχῃ τῇ
[7, 27]	ὕστερον δὲ φρουραῖς ἀπὸ τῶν	πόλεων	κατὰ διαδοχὴν χρόνου ἐπιούσαις τῇ
[7, 21]	τὰς Συρακούσας, ἄγων ἀπὸ τῶν	πόλεων	ὧν ἔπεισε στρατιὰν ὅσην ἑκασταχόθεν
[7, 31]	ξυνέβη. ~Ὁ δὲ Δημοσθένης τότε	ἀποπλέων	ἐπὶ τῆς Κερκύρας μετὰ τὴν
[7, 31]	Εὐρυμέδων ἀπαντᾷ ἐκ τῆς Σικελίας	ἀποπλέων,	ὃς τότε τοῦ χειμῶνος τὰ
[7, 16]	ἐς τὴν Σικελίαν μετὰ δέκα	νεῶν,	ἄγοντα εἴκοσι καὶ ἑκατὸν> τάλαντα
[7, 72]	ἰσχυρᾶς τῆς ναυμαχίας καὶ πολλῶν	νεῶν	ἀμφοτέροις καὶ ἀνθρώπων ἀπολομένων οἱ
[7, 38]	σταυρώματος, ὃ αὐτοῖς πρὸ τῶν	νεῶν	ἀντὶ λιμένος κλῃστοῦ ἐν τῇ
[7, 71]	δὲ καὶ οἱ ἐπὶ τῶν	νεῶν	αὐτοῖς ἔπασχον, πρίν γε δὴ
[7, 72]	πληρώσαντας ἔτι τὰς λοιπὰς τῶν	νεῶν	βιάσασθαι, ἢν δύνωνται, ἅμα ἕῳ
[7, 62]	τῆς ἐπιστήμης τῇ βαρύτητι τῶν	νεῶν,	ἐν δὲ τῇ ἐνθάδε ἠναγκασμένῃ
[7, 34]	τὰς παρεξειρεσίας ὑπὸ τῶν Κορινθίων	νεῶν	ἐπ' αὐτὸ τοῦτο παχυτέρας τὰς
[7, 62]	πρὸς τὸν μέλλοντα ὄχλον τῶν	νεῶν	ἔσεσθαι καὶ πρὸς τὴν ἐκείνων
[7, 40]	τοὺς ταρσοὺς ὑποπίπτοντες τῶν πολεμίων	νεῶν	καὶ ἐς τὰ πλάγια παραπλέοντες
[7, 62]	ἠναγκάσμεθα ὥστε πεζομαχεῖν ἀπὸ τῶν	νεῶν,	καὶ τὸ μήτε αὐτοὺς ἀνακρούεσθαι
[7, 13]	δ' ἐκ πολλῆς ἂν περιουσίας	νεῶν	μόλις τοῦτο ὑπῆρχε καὶ μὴ
[7, 70]	τὸν κτύπον μέγαν ἀπὸ πολλῶν	νεῶν	ξυμπιπτουσῶν ἔκπληξίν τε ἅμα καὶ
[7, 36]	σχήσοντες, καὶ τὰς πρῴρας τῶν	νεῶν	ξυντεμόντες ἐς ἔλασσον στεριφωτέρας ἐποίησαν,
[7, 34]	ἐλάσσους εἶναι αὐτοῖς τῶν Ἀττικῶν	νεῶν,	ὁρμίζονται κατὰ Ἐρινεὸν τῆς Ἀχαΐας
[7, 67]	ἐπεὶ καὶ τῷ πλήθει τῶν	νεῶν	οὐκ ὠφελήσονται, εἴ τις καὶ
[7, 1]	τε καὶ τῶν Ἀττικῶν τεσσάρων	νεῶν	οὔπω παρουσῶν ἐν τῷ Ῥηγίῳ,
[7, 23]	ἀπέκτειναν, πλὴν ὅσον ἐκ τριῶν	νεῶν	οὓς ἐζώγρησαν· τῶν δὲ σφετέρων
[7, 62]	τῇ ἐνθάδε ἠναγκασμένῃ ἀπὸ τῶν	νεῶν	πεζομαχίᾳ πρόσφορα ἔσται. (ηὕρηται δ'
[7, 70]	ξυμπεσουσῶν δὲ ἐν ὀλίγῳ πολλῶν	νεῶν	(πλεῖσται γὰρ δὴ αὗται ἐν
[7, 17]	καὶ τὴν προτέραν πέμψιν τῶν	νεῶν	ποιήσασθαι, πολλῷ μᾶλλον ἐπέρρωντο, καὶ
[7, 70]	ῥύμῃ ἐπιπλέοντες ἐκράτουν τῶν τεταγμένων	νεῶν	πρὸς αὐτῷ καὶ ἐπειρῶντο λύειν
[7, 12]	μὲν πρῶτον ἤκμαζε καὶ τῶν	νεῶν	τῇ ξηρότητι καὶ τῶν πληρωμάτων
[7, 71]	ἐν Πύλῳ· διαφθαρεισῶν γὰρ τῶν	νεῶν	τοῖς Λακεδαιμονίοις προσαπώλλυντο αὐτοῖς καὶ
[7, 1]	ἕπεσθαι καὶ τοῖς ἐκ τῶν	νεῶν	τῶν σφετέρων ναύταις ὅσοι μὴ
[7, 13]	καὶ ὑδρείαν μακρὰν ὑπὸ τῶν	ἱππέων	ἀπολλυμένων· οἱ δὲ θεράποντες, ἐπειδὴ
[7, 51]	καὶ τῶν ὁπλιτῶν καὶ τῶν	ἱππέων	κατά τινας πύλας ἀπολαμβάνουσί τε
[7, 85]	εἴ τι διαφύγοι, ὑπὸ τῶν	ἱππέων,	Νικίας Γυλίππῳ ἑαυτὸν παραδίδωσι, πιστεύσας
[7, 28]	νύκτα καὶ ξύμπαντες πλὴν τῶν	ἱππέων,	οἱ μὲν ἐφ' ὅπλοις ποιούμενοι,
[7, 27]	ἵπποι τε, ὁσημέραι ἐξελαυνόντων τῶν	ἱππέων	πρός τε τὴν Δεκέλειαν καταδρομὰς
[7, 73]	ἑταίρων τινὰς τῶν ἑαυτοῦ μετὰ	ἱππέων	πρὸς τὸ τῶν Ἀθηναίων στρατόπεδον,
[7, 78]	οἷόν τ' ἦν ὑπὸ τῶν	ἱππέων.	~Πρῲ δὲ ἄραντες ἐπορεύοντο αὖθις,
[7, 84]	βιαζόμενοι ὑπὸ τῆς πανταχόθεν προσβολῆς	ἱππέων	τε πολλῶν καὶ τοῦ ἄλλου
[7, 4]	διεφθείροντο· τρίτον γὰρ μέρος τῶν	ἱππέων	τοῖς Συρακοσίοις διὰ τοὺς ἐν
[7, 4]	ἐξέλθοιεν οἱ ναῦται, ὑπὸ τῶν	ἱππέων	τῶν Συρακοσίων κρατούντων τῆς γῆς
[7, 57]	τὸν πόλεμον παρελήφθησαν. καὶ ἔτι	Μεγαρέων	φυγάδες οὐ πολλοὶ Μεγαρεῦσι Σελινουντίοις
[7, 73]	ἐν τέλει οὖσιν ὡς οὐ	χρεὼν	ἀποχωρῆσαι τῆς νυκτὸς αὐτοὺς περιιδεῖν,
[7, 17]	αὐτόθεν καὶ (ναῦς καὶ ὁπλίτας	ἑτοιμάζων.	πέμπουσι δὲ καὶ περὶ τὴν
[7, 69]	ἕνα ἕκαστον ἀνεκάλει, πατρόθεν τε	ἐπονομάζων	καὶ αὐτοὺς ὀνομαστὶ καὶ φυλήν,
[7, 54]	οἱ Τυρσηνοὶ τροπῆς ἐποιήσαντο τῶν	πεζῶν	ἐς τὴν λίμνην καὶ ἧς
[7, 55]	αὐτοῖς μέγας ἦν, πολὺ δὲ	(μείζων	ἔτι τῆς στρατείας ὁ μετάμελος.
[7, 28]	πολλῷ μείζους καθέστασαν, ὅσῳ καὶ	μείζων	ὁ πόλεμος ἦν· αἱ δὲ
[7, 8]	γιγνομένων, μάλιστα δὲ καὶ τότε,	νομίζων	ἐν δεινοῖς τε εἶναι καί,
[7, 81]	τε γὰρ ὁ Νικίας ἦγε,	νομίζων	οὐ τὸ ὑπομένειν ἐν τῷ
[7, 8]	τὰ ὄντα ἀπαγγέλλωσιν, ἔγραψεν ἐπιστολήν,	νομίζων	οὕτως ἂν μάλιστα τὴν αὑτοῦ
[7, 38]	τὰ τῆς ναυμαχίας γενόμενα καὶ	ἐλπίζων	αὐτοὺς αὖθις ἐπιχειρήσειν τούς τε
[7, 29]	Μυκαλησσόν. καὶ τὴν μὲν νύκτα	λαθὼν	πρὸς τῷ Ἑρμαίῳ ηὐλίσατο (ἀπέχει
[7, 2]	δὲ κατὰ τοῦτο τοῦ καιροῦ	ἐλθὼν	ἐν ᾧ ἑπτὰ μὲν ἢ
[7, 73]	σφίσι τὸν πόλεμον ποιεῖσθαι, ἐσηγεῖται	ἐλθὼν	τοῖς ἐν τέλει οὖσιν ὡς
[7, 11]	τὸ παρατείχισμα (τοῦτο πολλῇ στρατιᾷ	ἐπελθὼν	ἕλῃ. ξυμβέβηκέ τε πολιορκεῖν δοκοῦντας
[7, 10]	δὲ γραμματεὺς ὁ τῆς πόλεως	παρελθὼν	ἀνέγνω τοῖς Ἀθηναίοις δηλοῦσαν τοιάδε.
[7, 72]	εὐθὺς ἀναχωρεῖν. Δημοσθένης δὲ Νικίᾳ	προσελθὼν	γνώμην ἐποιεῖτο πληρώσαντας ἔτι τὰς
[7, 75]	τοῖς ὅπλοις, οἱ μὲν ἀπορίᾳ	ἀκολούθων,	οἱ δὲ ἀπιστίᾳ· ἀπηυτομολήκεσαν γὰρ
[7, 30]	οἱ Θρᾷκες πρὸς τὸ τῶν	Θηβαίων	ἱππικόν, ὅπερ πρῶτον προσέκειτο, προεκθέοντές
[7, 30]	(ἀπέθανον. διέφθειραν δὲ καὶ τῶν	Θηβαίων	καὶ τῶν ἄλλων οἳ ξυνεβοήθησαν
[7, 30]	τε καὶ ὁπλίτας ὁμοῦ καὶ	Θηβαίων	τῶν βοιωταρχῶν Σκιρφώνδαν· τῶν δὲ
[7, 25]	οὓς οἱ Συρακόσιοι πρὸ τῶν	παλαιῶν	νεωσοίκων κατέπηξαν ἐν τῇ θαλάσσῃ,
[7, 46]	ὢν καὶ τὰ τείχη τῶν	Ἀθηναίων	αἱρήσειν βίᾳ, ἐπειδὴ τὰ ἐν
[7, 74]	ναυσὶ προσπλεύσαντες τὰς ναῦς τῶν	Ἀθηναίων	ἀπὸ τοῦ αἰγιαλοῦ ἀφεῖλκον (ἐνέπρησαν
[7, 52]	ξύμμαχοι τὸ μέσον πρῶτον τῶν	Ἀθηναίων	ἀπολαμβάνουσι κἀκεῖνον ἐν τῷ κοίλῳ
[7, 48]	τε αἰτίᾳ καὶ ἀδίκως ὑπ'	Ἀθηναίων	ἀπολέσθαι μᾶλλον ἢ ὑπὸ τῶν
[7, 18]	ἐπειδὴ ἐπυνθάνοντο τὴν ἀπὸ τῶν	Ἀθηναίων	βοήθειαν ἐς τὴν Σικελίαν, ὅπως
[7, 34]	δὲ τῶν ναυαγίων κρατησάντων τῶν	Ἀθηναίων	διά τε τὴν τοῦ ἀνέμου
[7, 20]	Χίαις, ὁπλίταις δὲ ἐκ καταλόγου	Ἀθηναίων	διακοσίοις καὶ χιλίοις, καὶ νησιωτῶν
[7, 42]	προτέρῳ ἐπεληλυθότα τήν τε τῶν	Ἀθηναίων	δύναμιν πανταχόσε πολλὴν φαινομένην· τῷ
[7, 56]	ἔτι δυνατὴν ἔσεσθαι τὴν ὑπόλοιπον	Ἀθηναίων	δύναμιν τὸν ὕστερον ἐπενεχθησόμενον πόλεμον
[7, 57]	Ἰάπυγες μισθοφόροι. τοσάδε μὲν μετὰ	Ἀθηναίων	ἔθνη ἐστράτευον. ~Συρακοσίοις δὲ ἀντεβοήθησαν
[7, 43]	πρῶτον ὑπεχώρησαν. προϊόντων δὲ τῶν	Ἀθηναίων	ἐν ἀταξίᾳ μᾶλλον ἤδη ὡς
[7, 33]	καταλαμβάνουσι νεωστὶ (στάσει τοὺς τῶν	Ἀθηναίων	ἐναντίους ἐκπεπτωκότας· καὶ βουλόμενοι τὴν
[7, 7]	(ἂν προχωρῇ, ὡς καὶ τῶν	Ἀθηναίων	ἐπιμεταπεμπομένων. οἵ τε Συρακόσιοι ναυτικὸν
[7, 73]	ἀνακαλεσάμενοί τινας ὡς ὄντες τῶν	Ἀθηναίων	ἐπιτήδειοι (ἦσαν γάρ τινες τῷ
[7, 41]	καταδύσαντες δ' οἱ Συρακόσιοι τῶν	Ἀθηναίων	ἑπτὰ ναῦς καὶ κατατραυματίσαντες πολλὰς
[7, 34]	κατέδυ ναῦς. ἀποπλευσάντων δὲ τῶν	Ἀθηναίων	ἐς τὴν Ναύπακτον οἱ Κορίνθιοι
[7, 2]	Συρακοσίων (ἐπὶ τὸ τείχισμα τῶν	Ἀθηναίων.	ἔτυχε δὲ κατὰ τοῦτο τοῦ
[7, 57]	δὲ πλέον Δημοσθένους φιλίᾳ καὶ	Ἀθηναίων	εὐνοίᾳ ξύμμαχοι ὄντες ἐπεκούρησαν. (καὶ
[7, 57]	καὶ ἐκ Πύλου τότε ὑπ'	Ἀθηναίων	ἐχομένης ἐς τὸν πόλεμον παρελήφθησαν.
[7, 71]	ἐν τῷ αὐτῷ στρατεύματι τῶν	Ἀθηναίων,	ἕως ἀγχώμαλα ἐναυμάχουν, πάντα ὁμοῦ
[7, 24]	ἐκάκωσε τὸ στράτευμα τὸ τῶν	Ἀθηναίων	ἡ τοῦ Πλημμυρίου λῆψις· οὐ
[7, 44]	Κερκυραῖοι καὶ ὅσον Δωρικὸν μετ'	Ἀθηναίων	ἦν, ὁπότε παιανίσειαν, φόβον παρεῖχε
[7, 57]	ὠφελίας Δωριῆς ἐπὶ Δωριᾶς μετὰ	Ἀθηναίων	Ἰώνων ἠκολούθουν, Μαντινῆς δὲ καὶ
[7, 37]	προεξαγαγὼν προσῆγε τῷ τείχει τῶν	Ἀθηναίων,	καθ' ὅσον πρὸς τὴν πόλιν
[7, 81]	ἦν ἔτι ἢ πρὸς τῶν	Ἀθηναίων,	καὶ ἅμα φειδώ τέ τις
[7, 52]	ἔχοντα τὸ δεξιὸν κέρας τῶν	Ἀθηναίων	καὶ βουλόμενον περικλῄσασθαι τὰς ναῦς
[7, 18]	ὑπήκουον ἐς δίκας προκαλουμένων τῶν	Ἀθηναίων.	καὶ διὰ τοῦτο εἰκότως δυστυχεῖν
[7, 87]	οὕτω διῃτήθησαν ἁθρόοι· ἔπειτα πλὴν	Ἀθηναίων	καὶ εἴ τινες Σικελιωτῶν ἢ
[7, 20]	ἔμελλον, ἀπέστελλον ἑξήκοντα μὲν ναυσὶν	Ἀθηναίων	καὶ πέντε Χίαις, ὁπλίταις δὲ
[7, 28]	γε καθ' αὑτὴν τῆς τῶν	Ἀθηναίων,	καὶ τὸν παράλογον τοσοῦτον ποιῆσαι
[7, 86]	πόλιν. καὶ τοὺς μὲν ἄλλους	Ἀθηναίων	καὶ τῶν ξυμμάχων ὁπόσους ἔλαβον
[7, 6]	ἀκοντιστὰς ἐκ πλαγίου τάξας τῶν	Ἀθηναίων	κατὰ τὴν εὐρυχωρίαν, ᾗ τῶν
[7, 52]	τὰς πάσας ἤδη ναῦς τῶν	Ἀθηναίων	κατεδίωκόν τε καὶ ἐξεώθουν ἐς
[7, 34]	τρεῖς νῆες διαφθείρονται, τῶν δ'	Ἀθηναίων	κατέδυ μὲν οὐδεμία ἁπλῶς, ἑπτὰ
[7, 9]	θέρει τελευτῶντι καὶ Εὐετίων στρατηγὸς	Ἀθηναίων	μετὰ Περδίκκου στρατεύσας ἐπ' Ἀμφίπολιν
[7, 56]	τε ταῦτα καὶ ὅτι οὐχὶ	Ἀθηναίων	μόνον περιεγίγνοντο, ἀλλὰ καὶ τῶν
[7, 40]	τῇ παρασκευῇ ἀνερρήγνυσαν τὰς τῶν	Ἀθηναίων	ναῦς ἐπὶ πολὺ τῆς παρεξειρεσίας,
[7, 23]	νῆες ναυμαχοῦσαι βιασάμεναι τὰς τῶν	Ἀθηναίων	ναῦς οὐδενὶ κόσμῳ ἐσέπλεον, καὶ
[7, 36]	οἱ Συρακόσιοι πρὸς τὰς τῶν	Ἀθηναίων	ναῦς οὐχ ὁμοίως ἀντινεναυπηγημένας, ἀλλὰ
[7, 21]	τῷ τολμῆσαι ἀπροσδοκήτως πρὸς τὸ	Ἀθηναίων	ναυτικὸν ἀντιστῆναι πλέον τι διὰ
[7, 83]	καὶ Συρακοσίοις εἶναι ἑτοῖμος ὑπὲρ	Ἀθηναίων	ξυμβῆναι, ὅσα ἀνήλωσαν χρήματα Συρακόσιοι
[7, 26]	καὶ ταῖς τριάκοντα ναυσὶ τῶν	Ἀθηναίων	ξυμμίσγει, καὶ παραλαβόντες τῶν Ἀργείων
[7, 73]	ἀκούσαντες διήγγειλαν τοῖς στρατηγοῖς τῶν	Ἀθηναίων·	~οἱ δὲ πρὸς τὸ ἄγγελμα
[7, 44]	ἐν στενοχωρίᾳ (ἀνεστρέφοντο. καὶ τῶν	Ἀθηναίων	οἱ μὲν ἤδη ἐνικῶντο, οἱ
[7, 38]	ναῦν μίαν ἢ δύο τῶν	Ἀθηναίων	οἱ Συρακόσιοι καταδύσαντες, διεκρίθησαν· καὶ
[7, 6]	παροικοδομήσαντες καὶ παρελθόντες τὴν τῶν	Ἀθηναίων	οἰκοδομίαν, ὥστε μηκέτι μήτε αὐτοὶ
[7, 83]	τὰ χρήματα ἀποδοθῇ, ἄνδρας δώσειν	Ἀθηναίων	(ὁμήρους, ἕνα κατὰ τάλαντον. οἱ
[7, 6]	μάχῃ τῷ εὐωνύμῳ κέρᾳ τῶν	Ἀθηναίων,	ὅπερ κατ' αὐτοὺς ἦν, ἔτρεψαν·
[7, 57]	Λακεδαιμονίους τοὺς ἅμα Γυλίππῳ μετ'	Ἀθηναίων	ὅπλα ἔφερον, Ῥόδιοι δὲ Ἀργεῖοι
[7, 3]	παρέταξε πρὸς τὰ τείχη τῶν	Ἀθηναίων,	ὅπως μὴ ἐπιβοηθοῖεν ἄλλοσε, μέρος
[7, 34]	ναυμαχοῦντες ῥᾳδίως διεσῴζοντο, (τῶν δὲ	Ἀθηναίων	οὐδεμία κατέδυ ναῦς. ἀποπλευσάντων δὲ
[7, 61]	ξυμφοραῖς ἔχουσιν. ἀλλ' ὅσοι τε	Ἀθηναίων	πάρεστε, πολλῶν ἤδη πολέμων ἔμπειροι
[7, 57]	ὄντες οὗτοι πάντες καὶ ἀπ'	Ἀθηναίων	πλὴν Καρυστίων (οὗτοι δ' εἰσὶ
[7, 19]	Δεκέλεια σταδίους μάλιστα τῆς τῶν	Ἀθηναίων	πόλεως εἴκοσι καὶ ἑκατόν, παραπλήσιον
[7, 19]	τεῖχος, ἐπιφανὲς μέχρι τῆς τῶν	Ἀθηναίων	πόλεως. καὶ οἱ μὲν ἐν
[7, 23]	Γύλιππος τῶν ἐν τῷ Πλημμυρίῳ	Ἀθηναίων	πρὸς τὴν θάλασσαν ἐπικαταβάντων καὶ
[7, 25]	καὶ πεζῷ, ὡς καὶ τῶν	Ἀθηναίων	προσδοκίμων ὄντων ἄλλῃ στρατιᾷ καί,
[7, 51]	προτέρᾳ πρὸς τὰ τείχη τῶν	Ἀθηναίων	προσέβαλλον, καὶ ἐπεξελθόντος μέρους τινὸς
[7, 47]	οὕτω ξυνέβη. ~Οἱ δὲ τῶν	Ἀθηναίων	στρατηγοὶ ἐν τούτῳ ἐβουλεύοντο πρός
[7, 69]	γὰρ ἐπὶ τὰς ναῦς τῶν	Ἀθηναίων	στρατηγοὶ ἐπέβησαν) ἄραντες ἀπὸ τοῦ
[7, 50]	καὶ πεζῷ· οἱ δὲ τῶν	Ἀθηναίων	στρατηγοὶ ὁρῶντες στρατιάν τε ἄλλην
[7, 73]	μετὰ ἱππέων πρὸς τὸ τῶν	Ἀθηναίων	στρατόπεδον, ἡνίκα ξυνεσκόταζεν· οἳ προσελάσαντες
[7, 16]	πέμπειν καὶ ναυτικὴν καὶ (πεζὴν	Ἀθηναίων	τε ἐκ καταλόγου καὶ τῶν
[7, 61]	καὶ ἔλεξε τοιάδε. ~Ἄνδρες στρατιῶται	Ἀθηναίων	τε καὶ τῶν ἄλλων ξυμμάχων,
[7, 56]	εἶναι καί, εἰ δύναιντο κρατῆσαι	Ἀθηναίων	τε καὶ τῶν ξυμμάχων καὶ
[7, 56]	τῷδε τῷ πολέμῳ πρὸς τὴν	Ἀθηναίων	τε πόλιν καὶ Λακεδαιμονίων. ~Τοσοίδε
[7, 24]	ὥσπερ γὰρ ταμιείῳ χρωμένων τῶν	Ἀθηναίων	τοῖς τείχεσι πολλὰ μὲν ἐμπόρων
[7, 59]	τε τὸ στρατόπεδον ἅπαν τῶν	Ἀθηναίων	τοσοῦτον ὄν, καὶ μηδὲ καθ'
[7, 6]	ὅσον οὐ παρεληλύθει τὴν τῶν	Ἀθηναίων	τοῦ τείχους τελευτὴν ἡ ἐκείνων
[7, 5]	νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀνελομένων καὶ τῶν	Ἀθηναίων	τροπαῖον στησάντων, ὁ Γύλιππος ξυγκαλέσας
[7, 3]	τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἁλίσκεται τῶν	Ἀθηναίων	ὑπὸ τῶν Συρακοσίων ἐφορμοῦσα τῷ
[7, 7]	ὑπόλοιποι δώδεκα, λαθοῦσαι τὴν τῶν	Ἀθηναίων	φυλακήν (ἦρχε δ' αὐτῶν Ἐρασινίδης
[7, 48]	βούλεσθαι αὐτός γε ἐπιστάμενος τὰς	Ἀθηναίων	φύσεις ἐπ' αἰσχρᾷ τε αἰτίᾳ
[7, 49]	μὴ ἀπάγειν τὴν στρατιὰν ἄνευ	Ἀθηναίων	ψηφίσματος, ἀλλὰ τρίβειν αὐτοῦ, ἔφη
[7, 42]	τῷ δὲ προτέρῳ στρατεύματι τῶν	Ἀθηναίων	ὡς ἐκ κακῶν ῥώμη (τις
[7, 51]	ἦσαν μὴ ἀνιέναι τὰ τῶν	Ἀθηναίων,	ὡς καὶ αὐτῶν κατεγνωκότων ἤδη
[7, 50]	γὰρ ἐς Λιβύην, καὶ δόντων	Κυρηναίων	τριήρεις δύο καὶ τοῦ πλοῦ
[7, 34]	ἀξιοῦν νικᾶν, ὅμως δὲ τῶν	ναυαγίων	κρατησάντων τῶν Ἀθηναίων διά τε
[7, 72]	κακῶν νεκρῶν μὲν πέρι ἢ	ναυαγίων	οὐδὲ ἐπενόουν αἰτῆσαι ἀναίρεσιν, (τῆς
[7, 7]	Κορινθίων νῆες καὶ Ἀμπρακιωτῶν καὶ	Λευκαδίων	ἐσέπλευσαν αἱ ὑπόλοιποι δώδεκα, λαθοῦσαι
[7, 2]	ᾧ ἑπτὰ μὲν ἢ ὀκτὼ	σταδίων	ἤδη ἀπετετέλεστο τοῖς Ἀθηναίοις ἐς
[7, 59]	μέγαν, ἔχοντα τὸ στόμα ὀκτὼ	σταδίων	μάλιστα, τριήρεσι πλαγίαις καὶ πλοίοις
[7, 26]	Ἀθηναίων ξυμμίσγει, καὶ παραλαβόντες τῶν	Ἀργείων	ὁπλίτας ἐπὶ τὰς ναῦς ἔπλεον
[7, 20]	ἀφικομένῳ κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν παρακαλεῖν	Ἀργείων	(τε) ὁπλίτας ἐπὶ τὰς ναῦς,
[7, 83]	πονήρως σίτου τε καὶ τῶν	ἐπιτηδείων	ἀπορίᾳ. ὅμως δὲ τῆς νυκτὸς
[7, 4]	αὐτῷ ἐφαίνετο ἡ ἐσκομιδὴ τῶν	ἐπιτηδείων	ἔσεσθαι· δι' ἐλάσσονος γὰρ πρὸς
[7, 75]	ὁπότε τις ἴδοι τινὰ τῶν	ἐπιτηδείων	κείμενον, ἐς λύπην μετὰ φόβου
[7, 24]	ἀσφαλεῖς ἦσαν τῆς ἐπαγωγῆς τῶν	ἐπιτηδείων	(οἱ γὰρ Συρακόσιοι ναυσὶν αὐτόθι
[7, 80]	τὸ στράτευμα εἶχε τῶν τε	ἐπιτηδείων	πάντων ἀπορίᾳ ἤδη, καὶ κατατετραυματισμένοι
[7, 28]	δ' ἐτιτρώσκοντο. ~ἥ τε τῶν	ἐπιτηδείων	παρακομιδὴ ἐκ τῆς Εὐβοίας, πρότερον
[7, 60]	ἀθυμοῦντας καὶ διὰ τὴν τῶν	ἐπιτηδείων	σπάνιν ὡς τάχιστα βουλομένους διακινδυνεύειν,
[7, 75]	τις ἴδοι ἢ ἑταίρων ἢ	οἰκείων,	τῶν τε ξυσκήνων ἤδη ἀπιόντων
[7, 31]	ὁλκάδα ὁρμοῦσαν ἐν Φειᾷ τῇ	Ἠλείων	εὑρών, ἐν ᾗ οἱ Κορίνθιοι
[7, 31]	πέντε καὶ εἴκοσι νῆες τῶν	Κορινθίων	αἱ σφίσιν ἀνθορμοῦσαι οὔτε καταλύουσι
[7, 19]	πέντε καὶ εἴκοσι νῆες τῶν	Κορινθίων	αἱ τοῦ χειμῶνος πληρωθεῖσαι ἀνθώρμουν
[7, 58]	ἐκ δὲ Ἀρκαδίας μισθοφόροι ὑπὸ	Κορινθίων	ἀποσταλέντες καὶ Σικυώνιοι ἀναγκαστοὶ στρατεύοντες,
[7, 2]	ἐβοήθουν καὶ Γογγύλος, εἷς τῶν	Κορινθίων	ἀρχόντων, μιᾷ νηὶ τελευταῖος ὁρμηθεὶς
[7, 57]	εἰωθότες καὶ τότε τοὺς μετὰ	Κορινθίων	ἐλθόντας Ἀρκάδας οὐδὲν ἧσσον διὰ
[7, 18]	αὐτοῖς καὶ τῶν Συρακοσίων καὶ	Κορινθίων	ἐναγόντων, ἐπειδὴ ἐπυνθάνοντο τὴν ἀπὸ
[7, 7]	τε ἄλλοι τῶν Συρακοσίων καὶ	Κορινθίων	ἐς Λακεδαίμονα καὶ Κόρινθον ἀπεστάλησαν,
[7, 25]	τὰς πόλεις πρέσβεις οἱ Συρακόσιοι	Κορινθίων	καὶ Ἀμπρακιωτῶν καὶ Λακεδαιμονίων, ἀγγέλλοντας
[7, 56]	σφίσιν, ἡγεμόνες τε γενόμενοι μετὰ	Κορινθίων	καὶ Λακεδαιμονίων καὶ τὴν σφετέραν
[7, 34]	πεζὸς ἑκατέρωθεν προσβεβοηθηκὼς τῶν τε	Κορινθίων	καὶ τῶν αὐτόθεν ξυμμάχων ἐπὶ
[7, 4]	δὲ καὶ τὰς λοιπὰς τῶν	Κορινθίων	ναῦς προσπλεούσας ὁ Νικίας· καὶ
[7, 34]	ἀναρραγεῖσαι τὰς παρεξειρεσίας ὑπὸ τῶν	Κορινθίων	νεῶν ἐπ' αὐτὸ τοῦτο παχυτέρας
[7, 7]	δὲ τοῦτο αἵ τε τῶν	Κορινθίων	νῆες καὶ Ἀμπρακιωτῶν καὶ Λευκαδίων
[7, 34]	πέλαγος καὶ διὰ τὴν τῶν	Κορινθίων	οὐκέτι ἐπαναγωγήν, διεκρίθησαν ἀπ' ἀλλήλων,
[7, 57]	βουλήσει δὲ κατὰ ἔχθος τὸ	Κορινθίων	(οὐχ ἧσσον εἵποντο. καὶ οἱ
[7, 63]	νῦν μὴ καταπροδίδοτε, καταφρονήσαντες δὲ	Κορινθίων	τε, οὓς πολλάκις νενικήκατε, καὶ
[7, 34]	πολὺν ἀλλήλοις. καὶ τῶν μὲν	Κορινθίων	τρεῖς νῆες διαφθείρονται, τῶν δ'
[7, 78]	ἐστρατοπεδεύσαντο, βουλόμενοι ἔκ τε τῶν	οἰκιῶν	λαβεῖν τι ἐδώδιμον (ὠκεῖτο γὰρ
[7, 30]	καὶ διακόσιοι ἀπὸ τριακοσίων καὶ	χιλίων	(ἀπέθανον. διέφθειραν δὲ καὶ τῶν
[7, 87]	ἐξειπεῖν, ὅμως δὲ (οὐκ ἐλάσσους	ἑπτακισχιλίων.	ξυνέβη τε ἔργον τοῦτο (Ἑλληνικὸν)
[7, 13]	δὴ καὶ τἆλλα ἀπὸ τῶν	πολεμίων	ἀνθεστῶτα ὁρῶσιν, οἱ μὲν ἐπ'
[7, 48]	δέ τι καὶ τὰ τῶν	πολεμίων,	ἀφ' ὧν ἐπὶ πλέον ἢ
[7, 80]	πολλοὶ ἐν πολλαῖς προσβολαῖς τῶν	πολεμίων	γεγενημέναις, πυρὰ καύσαντας ὡς πλεῖστα
[7, 44]	ἐντύχοιέν τισι κρείσσους ὄντες τῶν	πολεμίων,	διέφευγον αὐτοὺς ἅτε ἐκείνων ἐπιστάμενοι
[7, 48]	ἀπολέσθαι μᾶλλον ἢ ὑπὸ τῶν	πολεμίων,	(εἰ δεῖ, κινδυνεύσας τοῦτο παθεῖν
[7, 25]	πέρι ὡς οὐ τῇ τῶν	πολεμίων	ἰσχύι μᾶλλον ἢ τῇ σφετέρᾳ
[7, 8]	ἡμέραν ἐπιδιδοῦσαν τήν τε τῶν	πολεμίων	ἰσχὺν καὶ τὴν σφετέραν ἀπορίαν,
[7, 49]	ἐπιόντες θρέψονται πορθοῦντες τὰ τῶν	πολεμίων	καὶ ἐκείνους βλάψουσι, ταῖς τε
[7, 49]	ἐν στενοχωρίᾳ, ἣ πρὸς τῶν	πολεμίων	μᾶλλόν ἐστι, τοὺς ἀγῶνας ποιήσονται,
[7, 40]	τε τοὺς ταρσοὺς ὑποπίπτοντες τῶν	πολεμίων	νεῶν καὶ ἐς τὰ πλάγια
[7, 53]	Γύλιππος ὁρῶν τὰς ναῦς τῶν	πολεμίων	νικωμένας καὶ ἔξω τῶν σταυρωμάτων
[7, 80]	καὶ διὰ πολεμίας καὶ ἀπὸ	πολεμίων	οὐ πολὺ ἀπεχόντων (ἰοῦσιν, ἐμπίπτει
[7, 12]	καὶ ἔτι πλείους τὰς τῶν	πολεμίων	οὔσας αἰεὶ προσδοκίαν παρέχειν ὡς
[7, 15]	ἐς ἀναβολὰς πράσσετε, ὡς τῶν	πολεμίων	τὰ μὲν ἐν Σικελίᾳ δι'
[7, 31]	καὶ ἐκ τῆς Ναυπάκτου τῶν	Μεσσηνίων	μετεπέμψατο καὶ ἐς τὴν ἀντιπέρας
[7, 25]	Συρακόσιοι Κορινθίων καὶ Ἀμπρακιωτῶν καὶ	Λακεδαιμονίων,	ἀγγέλλοντας τήν τε τοῦ Πλημμυρίου
[7, 27]	βασιλέως τε παρόντος τοῦ τῶν	Λακεδαιμονίων	Ἄγιδος, ὃς οὐκ ἐκ παρέργου
[7, 57]	Κυθήριοι Δωριῆς ἀμφότεροι, οἱ μὲν	Λακεδαιμονίων	ἄποικοι Κυθήριοι ἐπὶ Λακεδαιμονίους τοὺς
[7, 2]	προσπλέουσι καὶ Γύλιππος ὁ (Κλεανδρίδου	Λακεδαιμονίων	ἀποστειλάντων ἄρχων. καὶ οἱ μὲν
[7, 26]	δὴ οἵ τε Εἵλωτες τῶν	Λακεδαιμονίων	αὐτόσε αὐτομολῶσι καὶ ἅμα λῃσταὶ
[7, 19]	ἡγεῖτο δὲ Ἆγις ὁ Ἀρχιδάμου	Λακεδαιμονίων	βασιλεύς. καὶ πρῶτον μὲν τῆς
[7, 56]	τε γενόμενοι μετὰ Κορινθίων καὶ	Λακεδαιμονίων	καὶ τὴν σφετέραν πόλιν ἐμπαρασχόντες
[7, 86]	ἐκ τῆς νήσου ἄνδρας τῶν	Λακεδαιμονίων	ὁ Νικίας προυθυμήθη, σπονδὰς (πείσας
[7, 18]	ἀμφισβητουμένων, ἐς δίκας προκαλουμένων τῶν	Λακεδαιμονίων	οὐκ ἤθελον ἐπιτρέπειν, τότε δὴ
[7, 57]	ξυμμαχίας ἕνεκα μᾶλλον ἢ τῆς	Λακεδαιμονίων	τε ἔχθρας καὶ τῆς παραυτίκα
[7, 56]	τὴν Ἀθηναίων τε πόλιν καὶ	Λακεδαιμονίων.	~Τοσοίδε γὰρ ἑκάτεροι ἐπὶ Σικελίαν
[7, 69]	καὶ αὐτοὺς ὀνομαστὶ καὶ φυλήν,	ἀξιῶν	τό τε καθ' ἑαυτόν, ᾧ
[7, 50]	ἀλλ' ἢ μὴ φανερῶς γε	ἀξιῶν	ψηφίζεσθαι, προεῖπον ὡς ἐδύναντο ἀδηλότατα
[7, 25]	χρημάτων προσπλεῖν. καὶ τῶν τε	πλοίων	ἐπιτυχοῦσαι τὰ πολλὰ διέφθειραν καὶ
[7, 25]	ὁλκάδων τῶν ἀπὸ Πελοποννήσου ἄγουσα	(Θεσπιῶν	ὁπλίτας· καὶ ἀναλαβόντες αὐτοὺς οἱ
[7, 76]	καὶ ἐν μεγάλῃ μεταβολῇ ὄν,	ἐπιπαριὼν	ὡς ἐκ τῶν ὑπαρχόντων ἐθάρσυνέ
[7, 0]		~ΙΣΤΟΡΙΩΝ	Η. ~Ὁ δὲ Γύλιππος καὶ
[7, 28]	οἱ δὲ δύο, οἱ δὲ	τριῶν	γε ἐτῶν οὐδεὶς πλείω χρόνον
[7, 23]	ἀνθρώπων ἀπέκτειναν, πλὴν ὅσον ἐκ	τριῶν	νεῶν οὓς ἐζώγρησαν· τῶν δὲ
[7, 73]	νυκτὶ διελθόντες τὰ χαλεπώτατα τῶν	χωρίων.	πέμπει τῶν ἑταίρων τινὰς τῶν
[7, 73]	ἀποικοδομῆσαι καὶ τὰ στενόπορα τῶν	χωρίων	(προδιαλαβόντας φυλάσσειν. οἱ δὲ ξυνεγίγνωσκον
[7, 31]	ἐκ τῶν περὶ τὴν Ἀκαρνανίαν	χωρίων	σφενδονήτας τε καὶ ἀκοντιστὰς ξυναγείρων.
[7, 18]	ὁρμώμενοι Ἐπιδαύρου τέ τι καὶ	Πρασιῶν	καὶ ἄλλα ἐδῄωσαν καὶ ἐκ
[7, 34]	πολὺ ἐνίκων. ἀποπλευσάντων δὲ τῶν	Πελοποννησίων	καὶ τοῦ πεζοῦ διαλυθέντος οἱ
[7, 28]	γὰρ αὐτοὺς πολιορκουμένους ἐπιτειχισμῷ ὑπὸ	Πελοποννησίων	μηδ' ὣς ἀποστῆναι ἐκ Σικελίας,
[7, 31]	τὸ Πλημμύριον ὑπὸ τῶν (Συρα(	κοσίων	ἑαλωκός. ἀφικνεῖται δὲ καὶ Κόνων
[7, 30]	Θρᾳκῶν πεντήκοντα καὶ διακόσιοι ἀπὸ	τριακοσίων	καὶ χιλίων (ἀπέθανον. διέφθειραν δὲ
[7, 83]	οὐ λανθάνουσι, κατέθεντο πάλιν πλὴν	τριακοσίων	μάλιστα ἀνδρῶν· οὗτοι δὲ διὰ
[7, 23]	ῥᾷον (παρέπλευσαν. αἱ γὰρ τῶν	Συρακοσίων	αἱ πρὸ τοῦ στόματος νῆες
[7, 43]	τείχισμα ὃ ἦν αὐτόθι τῶν	Συρακοσίων	αἱροῦσι καὶ ἄνδρας τῶν (φυλάκων
[7, 22]	προσβαλεῖν, αἱ δὲ τριήρεις τῶν	Συρακοσίων	ἅμα καὶ ἀπὸ ξυνθήματος πέντε
[7, 21]	ἢ Ἀθηναίους τῇ ἐπιστήμῃ τὴν	Συρακοσίων	ἀπειρίαν βλάψοντας. ἰέναι οὖν ἐκέλευεν
[7, 80]	καὶ ἐνταῦθα φυλακήν τινα τῶν	Συρακοσίων	ἀποτειχίζουσάν τε καὶ ἀποσταυροῦσαν τὸν
[7, 77]	(οὗτοι γὰρ ἡμῖν διὰ τὸ	Συρακοσίων	δέος ἔτι βέβαιοι εἰσίν) ἤδη
[7, 37]	ἱππῆς καὶ ἡ γυμνητεία τῶν	Συρακοσίων	ἐκ τοῦ ἐπὶ θάτερα προσῄει
[7, 81]	ἐμάχοντο, καὶ οἱ ἱππῆς τῶν	Συρακοσίων	ἐκυκλοῦντό τε (ῥᾷον αὐτοὺς δίχα
[7, 43]	ἐν προτειχίσμασιν, ἓν μὲν τῶν	Συρακοσίων,	ἓν δὲ τῶν ἄλλων Σικελιωτῶν,
[7, 41]	(ἐκώλυον. δύο δὲ νῆες τῶν	Συρακοσίων	ἐπαιρόμεναι τῇ νίκῃ προσέμειξαν αὐτῶν
[7, 2]	τὸ πρῶτον, ἐχώρει μετὰ τῶν	Συρακοσίων	(ἐπὶ τὸ τείχισμα τῶν Ἀθηναίων.
[7, 42]	τήν τε γῆν ἐξελθόντες τῶν	Συρακοσίων	ἔτεμον οἱ Ἀθηναῖοι περὶ τὸν
[7, 48]	τοῦτο παθεῖν ἰδίᾳ. τά τε	Συρακοσίων	ἔφη ὅμως ἔτι ἥσσω τῶν
[7, 4]	πρὸς τῷ λιμένι τῷ τῶν	Συρακοσίων	ἐφορμήσειν σφᾶς, καὶ οὐχ ὥσπερ
[7, 3]	ἁλίσκεται τῶν Ἀθηναίων ὑπὸ τῶν	Συρακοσίων	ἐφορμοῦσα τῷ λιμένι. ~Καὶ μετὰ
[7, 37]	καὶ ἑβδομήκοντα ναῦς· καὶ τῶν	Συρακοσίων	ἦσαν ὀγδοήκοντα μάλιστα. ~τῆς δὲ
[7, 40]	τοῖς λεπτοῖς πλοίοις περιπλέοντες τῶν	Συρακοσίων	καὶ ἔς τε τοὺς ταρσοὺς
[7, 57]	Τυρσηνῶν τέ τινες κατὰ διαφορὰν	Συρακοσίων	καὶ Ἰάπυγες μισθοφόροι. τοσάδε μὲν
[7, 18]	τε προυδέδοκτο αὐτοῖς καὶ τῶν	Συρακοσίων	καὶ Κορινθίων ἐναγόντων, ἐπειδὴ ἐπυνθάνοντο
[7, 7]	πολέμου. (πρέσβεις τε ἄλλοι τῶν	Συρακοσίων	καὶ Κορινθίων ἐς Λακεδαίμονα καὶ
[7, 78]	Ἀθηναῖοι προῇσαν, καὶ οἱ τῶν	Συρακοσίων	καὶ ξυμμάχων αὐτοὺς ἱππῆς καὶ
[7, 70]	δὲ τοῦτο πανταχόθεν σφίσι τῶν	Συρακοσίων	καὶ ξυμμάχων ἐπιφερομένων οὐ πρὸς
[7, 53]	ἤδη τοῦ στρατεύματος παρόντος τῶν	Συρακοσίων	καὶ ξυμμάχων καὶ οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 37]	μετὰ τοῦτο (εὐθὺς ἐπεξέπλεον τῶν	Συρακοσίων	καὶ ξυμμάχων. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 78]	ηὗρον ἐπ' αὐτῷ παρατεταγμένους τῶν	Συρακοσίων	καὶ ξυμμάχων, καὶ τρεψάμενοι αὐτοὺς
[7, 43]	λανθάνουσί τε τοὺς φύλακας τῶν	Συρακοσίων,	καὶ προσβάντες τὸ τείχισμα ὃ
[7, 23]	τὰ δὲ ναυάγια ἀνελκύσαντες τῶν	Συρακοσίων	καὶ τροπαῖον ἐν τῷ νησιδίῳ
[7, 5]	χρῆσις ἦν. καὶ νικηθέντων τῶν	Συρακοσίων	καὶ τῶν ξυμμάχων καὶ νεκροὺς
[7, 57]	τοῖς κτίσασι Βοιωτοῖς τοῖς> μετὰ	Συρακοσίων	κατ' ἀνάγκην ἐμάχοντο, Πλαταιῆς δὲ
[7, 23]	καὶ ἕνδεκα μὲν ναῦς τῶν	Συρακοσίων	κατέδυσαν, καὶ τοὺς πολλοὺς τῶν
[7, 6]	ἄλλο στράτευμα νικηθὲν ὑπὸ τῶν	Συρακοσίων	(κατηράχθη ἐς τὰ τειχίσματα. καὶ
[7, 4]	ναῦται, ὑπὸ τῶν ἱππέων τῶν	Συρακοσίων	κρατούντων τῆς γῆς διεφθείροντο· τρίτον
[7, 41]	ἑαυτῶν ὅρμον. αἱ δὲ τῶν	Συρακοσίων	νῆες μέχρι μὲν τῶν ὁλκάδων
[7, 33]	ἐπὶ τοὺς Ἀθηναίους μετὰ τῶν	Συρακοσίων	οἱ πρότερον περιορώμενοι ξυστάντες ἐβοήθουν.
[7, 43]	ἔφοδον καὶ τοῖς ἑξακοσίοις τῶν	Συρακοσίων,	οἳ καὶ πρῶτοι κατὰ (τοῦτο
[7, 21]	ἔχειν, ἀλλ' ἠπειρώτας μᾶλλον τῶν	Συρακοσίων	ὄντας καὶ ἀναγκασθέντας ὑπὸ Μήδων
[7, 5]	τειχισμάτων, ᾗ τῆς ἵππου τῶν	Συρακοσίων	(οὐδεμία χρῆσις ἦν. καὶ νικηθέντων
[7, 43]	τῆς πρώτης τὸ παρατείχισμα τῶν	Συρακοσίων	οὐχ ὑπομενόντων τῶν φυλάκων ᾕρουν
[7, 39]	ἄριστος ὢν κυβερνήτης τῶν μετὰ	Συρακοσίων,	πείθει τοὺς σφετέρους τοῦ ναυτικοῦ
[7, 44]	ἡμέρα ἐγένετο, οἱ ἱππῆς τῶν	Συρακοσίων	περιελάσαντες διέφθειραν. ~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ
[7, 57]	καὶ ἀποίκοις ἑαυτῶν οὖσι μετὰ	Συρακοσίων	στρατευομένοις (ἠναγκάζοντο πολεμεῖν. τῶν τε
[7, 69]	ὠφελῶσιν. ~Καὶ οἱ μὲν τῶν	Συρακοσίων	στρατηγοὶ καὶ Γύλιππος τοιαῦτα καὶ
[7, 3]	τοῦ τε Γυλίππου καὶ τῶν	Συρακοσίων	σφίσιν ἐπιόντων ἐθορυβήθησαν μὲν τὸ
[7, 23]	τὸ στρατόπεδον ἐξεκομίζοντο· τῶν γὰρ	Συρακοσίων	ταῖς ἐν τῷ μεγάλῳ λιμένι
[7, 22]	τὰς πέντε καὶ τριάκοντα τῶν	Συρακοσίων	τὰς ἐν τῷ μεγάλῳ λιμένι
[7, 73]	τῆς νυκτὸς τὸ στράτευμα ὡς	Συρακοσίων	τὰς ὁδοὺς φυλασσόντων, ἀλλὰ καθ'
[7, 52]	ἡμέρᾳ ἀπεχώρησεν ἡ στρατιὰ τῶν	Συρακοσίων·	τῇ δ' ὑστεραίᾳ ταῖς τε
[7, 86]	τῷ Γυλίππῳ παρέδωκεν. ἀλλὰ τῶν	Συρακοσίων	τινές, ὡς ἐλέγετο, οἱ μὲν
[7, 42]	καὶ ὁρῶν τὸ παρατείχισμα τῶν	Συρακοσίων,	ᾧ ἐκώλυσαν περιτειχίσαι σφᾶς τοὺς
[7, 30]	τῶν βοιωταρχῶν Σκιρφώνδαν· τῶν δὲ	Μυκαλησσίων	μέρος τι ἀπανηλώθη. τὰ μὲν
[7, 8]	μᾶλλον ἤδη ἔχων ἢ δι'	ἑκουσίων	κινδύνων ἐπεμέλετο. ~Ἐν δὲ τῷ
[7, 9]	τῷ αὐτῷ θέρει τελευτῶντι καὶ	Εὐετίων	στρατηγὸς Ἀθηναίων μετὰ Περδίκκου στρατεύσας
[7, 43]	προσαγαγόντι κατεκαύθησάν τε ὑπὸ τῶν	ἐναντίων	ἀπὸ τοῦ τείχους ἀμυνομένων αἱ
[7, 11]	περιτειχισμοῦ διὰ τὸ πλῆθος τῶν	ἐναντίων	ἡσυχάζομεν (οὐδὲ γὰρ ξυμπάσῃ τῇ
[7, 52]	βουλόμενον περικλῄσασθαι τὰς ναῦς τῶν	ἐναντίων	καὶ ἐπεξάγοντα τῷ πλῷ πρὸς
[7, 34]	ὡς νικῶντες, ὅτι πλείους τῶν	ἐναντίων	ναῦς ἄπλους ἐποίησαν καὶ νομίσαντες
[7, 43]	παντὸς τοῦ μήπω μεμαχημένου τῶν	ἐναντίων	ὡς τάχιστα διελθεῖν, ἵνα μὴ
[7, 1]	χιλίους καὶ ἱππέας ἑκατὸν καὶ	Σελινουντίων	τέ τινας ψιλοὺς καὶ ἱππέας
[7, 57]	πάντες καὶ ἀπ' Ἀθηναίων πλὴν	Καρυστίων	(οὗτοι δ' εἰσὶ Δρύοπες) ὑπήκοοι
[7, 41]	καὶ τροπαῖά τε ἀμφοτέρων τῶν	ναυμαχιῶν	ἔστησαν, καὶ τὴν ἐλπίδα ἤδη
[7, 75]	αἰκία καὶ ἡ ἰσομοιρία τῶν	κακῶν,	ἔχουσά τινα ὅμως τὸ μετὰ
[7, 67]	πεπύσθαι· ὑπερβαλλόντων γὰρ αὐτοῖς τῶν	κακῶν	καὶ βιαζόμενοι ὑπὸ τῆς παρούσης
[7, 72]	Ἀθηναῖοι ὑπὸ μεγέθους τῶν παρόντων	κακῶν	νεκρῶν μὲν πέρι ἢ ναυαγίων
[7, 42]	στρατεύματι τῶν Ἀθηναίων ὡς ἐκ	κακῶν	ῥώμη (τις ἐγεγένητο. ὁ δὲ
[7, 43]	Συρακοσίων αἱροῦσι καὶ ἄνδρας τῶν	(φυλάκων	ἀποκτείνουσιν. οἱ δὲ πλείους διαφυγόντες
[7, 83]	ἀνδρῶν· οὗτοι δὲ διὰ τῶν	φυλάκων	βιασάμενοι ἐχώρουν τῆς νυκτὸς ᾗ
[7, 43]	τῶν Συρακοσίων οὐχ ὑπομενόντων τῶν	φυλάκων	ᾕρουν τε καὶ τὰς ἐπάλξεις
[7, 23]	ἐλάσσω δύο, (οὐχ ὑπομεινάντων τῶν	φυλάκων,	ὡς εἶδον τὸ μέγιστον (ῥᾳδίως
[7, 29]	τὸ γὰρ γένος τὸ τῶν	Θρᾳκῶν	ὁμοῖα τοῖς μάλιστα τοῦ βαρβαρικοῦ,
[7, 30]	ἀπώλετο. οἱ δὲ ξύμπαντες τῶν	Θρᾳκῶν	πεντήκοντα καὶ διακόσιοι ἀπὸ τριακοσίων
[7, 27]	Ἀργεῖοι ἅμα. ~Ἀφίκοντο δὲ καὶ	Θρᾳκῶν	τῶν μαχαιροφόρων τοῦ Διακοῦ γένους
[7, 19]	ὧν ἦρχον Ξένων τε καὶ	Νίκων	Θηβαῖοι καὶ Ἡγήσανδρος (Θεσπιεύς. οὗτοι
[7, 34]	(ἐνόμιζον ἡσσᾶσθαι ὅτι οὐ πολὺ	ἐνίκων.	ἀποπλευσάντων δὲ τῶν Πελοποννησίων καὶ
[7, 87]	δ' ἔμοιγε καὶ ὧν ἀκοῇ	Ἑλληνικῶν	ἴσμεν, καὶ τοῖς τε κρατήσασι
[7, 71]	καὶ ξύστασιν τῆς γνώμης εἶχε,	φιλονικῶν	μὲν ὁ αὐτόθεν περὶ τοῦ
[7, 25]	οἱ δὲ Συρακόσιοι ἀπὸ τῶν	νεωσοίκων	ἔβαλλον· οἱ δ' ἐκ τῆς
[7, 25]	οἱ Συρακόσιοι πρὸ τῶν παλαιῶν	νεωσοίκων	κατέπηξαν ἐν τῇ θαλάσσῃ, ὅπως
[7, 34]	ὀλίγῳ ἐλάσσους εἶναι αὐτοῖς τῶν	Ἀττικῶν	νεῶν, ὁρμίζονται κατὰ Ἐρινεὸν τῆς
[7, 1]	πλεῖν, ἄλλως τε καὶ τῶν	Ἀττικῶν	τεσσάρων νεῶν οὔπω παρουσῶν ἐν
[7, 57]	Μεταπόντιοι ἐν τοιαύταις ἀνάγκαις τότε	στασιωτικῶν	καιρῶν κατειλημμένοι ξυνεστράτευον, καὶ Σικελιωτῶν
[7, 77]	ὑπὸ τῆς νόσου) οὔτ' εὐτυχίᾳ	δοκῶν	που ὕστερός του εἶναι κατά
[7, 69]	ἀφανίζειν, πατρίδος τε τῆς ἐλευθερωτάτης	ὑπομιμνῄσκων	καὶ τῆς ἐν αὐτῇ ἀνεπιτάκτου
[7, 76]	καὶ βουλόμενος ὡς ἐπὶ πλεῖστον	γεγωνίσκων	ὠφελεῖν τι. ~Καὶ ἐκ τῶν
[7, 42]	οὖν ἀνασκοπῶν ὁ Δημοσθένης, καὶ	γιγνώσκων	ὅτι καὶ αὐτὸς ἐν τῷ
[7, 44]	νυκτομαχίᾳ, ἣ μόνη δὴ στρατοπέδων	μεγάλων	ἔν γε τῷδε τῷ πολέμῳ
[7, 28]	βλαπτούσης καὶ τῶν ἄλλων ἀναλωμάτων	μεγάλων	προσπιπτόντων ἀδύνατοι ἐγένοντο τοῖς χρήμασιν.
[7, 66]	καλὰ τὰ προειργασμένα καὶ ὑπὲρ	καλῶν	τῶν μελλόντων ὁ ἀγὼν ἔσται,
[7, 2]	ἐν τῇ παρόδῳ τῶν Σικελῶν	ἑλὼν	καὶ ξυνταξάμενος ὡς ἐς μάχην
[7, 1]	νεωστὶ τεθνηκότος, ὃς τῶν ταύτῃ	Σικελῶν	βασιλεύων τινῶν καὶ ὢν οὐκ
[7, 2]	τεῖχος ἐν τῇ παρόδῳ τῶν	Σικελῶν	ἑλὼν καὶ ξυνταξάμενος ὡς ἐς
[7, 77]	ἀντιλαβώμεθά του φιλίου χωρίου τῶν	Σικελῶν	(οὗτοι γὰρ ἡμῖν διὰ τὸ
[7, 1]	καὶ ἱππέας καὶ Γελῴων ὀλίγους,	Σικελῶν	τε ἐς χιλίους τοὺς πάντας,
[7, 1]	καὶ οἱ Γελῷοι καὶ τῶν	Σικελῶν	τινές, οἳ πολὺ προθυμότερον προσχωρεῖν
[7, 57]	Ἐγεσταῖοί τε, οἵπερ ἐπηγάγοντο, καὶ	Σικελῶν	τὸ πλέον, καὶ τῶν ἔξω
[7, 32]	Νικίας προπυθόμενος πέμπει ἐς τῶν	Σικελῶν	τοὺς τὴν διόδον ἔχοντας καὶ
[7, 57]	τῶν μὲν ὑπηκόων καὶ φόρου	ὑποτελῶν	Ἐρετριῆς καὶ Χαλκιδῆς καὶ Στυρῆς
[7, 34]	Κορινθίων οὐκέτι ἐπαναγωγήν, διεκρίθησαν ἀπ'	ἀλλήλων,	καὶ δίωξις οὐδεμία ἐγένετο, οὐδ'
[7, 38]	προσπλέοντες καὶ ἀνακρουόμενοι καὶ πειράσαντες	ἀλλήλων	καὶ οὐδέτεροι δυνάμενοι ἄξιόν τι
[7, 38]	ὁλκάδας ὅσον δύο πλέθρα ἀπ'	ἀλλήλων	κατέστησεν, ὅπως, εἴ τις βιάζοιτο
[7, 70]	ἐς χεῖρας ἰόντες ἐπειρῶντο ταῖς	ἀλλήλων	(ναυσὶν ἐπιβαίνειν. ξυνετύγχανέ τε πολλαχοῦ
[7, 39]	πολὺ διῆγον τῆς ἡμέρας πειρώμενοι	ἀλλήλων,	πρὶν δὴ Ἀρίστων ὁ Πυρρίχου
[7, 57]	μᾶλλον οὐδὲ κατὰ ξυγγένειαν μετ'	ἀλλήλων	στάντες, ἀλλ' ὡς ἑκάστοις τῆς
[7, 40]	(καὶ χρόνον μέν τινα ἀπέσχοντο	ἀλλήλων	φυλασσόμενοι· ἔπειτα οὐκ ἐδόκει τοῖς
[7, 25]	ὤνευον ἀναδούμενοι τοὺς σταυροὺς καὶ	ἀνέκλων	καὶ κατακολυμβῶντες ἐξέπριον. οἱ δὲ
[7, 28]	Δεκελείας πολλὰ βλαπτούσης καὶ τῶν	ἄλλων	ἀναλωμάτων μεγάλων προσπιπτόντων ἀδύνατοι ἐγένοντο
[7, 56]	αἴτιοι εἶναι ὑπό τε τῶν	ἄλλων	ἀνθρώπων καὶ ὑπὸ τῶν ἔπειτα
[7, 57]	κατὰ ξυμφορὰν (ἐμάχοντο. τῶν δὲ	ἄλλων	ἑκούσιος μᾶλλον ἡ στρατεία ἐγίγνετο
[7, 48]	καὶ αὐτοὶ ὁρῶντας καὶ οὐκ	ἄλλων	ἐπιτιμήσει ἀκούσαντας γνώσεσθαι, ἀλλ' ἐξ
[7, 60]	τὴν παροῦσαν ἀπορίαν τῶν τε	ἄλλων	καὶ ὅτι τὰ ἐπιτήδεια οὔτε
[7, 60]	τῶν τε Ἀκαρνάνων καὶ τῶν	ἄλλων	ξένων ἐσεβίβαζον, καὶ τἆλλα ὡς
[7, 61]	στρατιῶται Ἀθηναίων τε καὶ τῶν	ἄλλων	ξυμμάχων, ὁ μὲν ἀγὼν ὁ
[7, 20]	πλείστοις χρήσασθαι, καὶ ἐκ τῶν	ἄλλων	ξυμμάχων τῶν ὑπηκόων, εἴ ποθέν
[7, 57]	(ἄποικοι ὄντες ξυνεστράτευσαν. τῶν δ'	ἄλλων	οἱ μὲν ὑπήκοοι, οἱ δ'
[7, 30]	καὶ τῶν Θηβαίων καὶ τῶν	ἄλλων	οἳ ξυνεβοήθησαν ἐς εἴκοσι μάλιστα
[7, 56]	μόνον περιεγίγνοντο, ἀλλὰ καὶ τῶν	ἄλλων	πολλῶν ξυμμάχων, καὶ οὐδ' αὐτοὶ
[7, 43]	τῶν Συρακοσίων, ἓν δὲ τῶν	ἄλλων	Σικελιωτῶν, ἓν δὲ τῶν ξυμμάχων,
[7, 31]	παρ' αὐτούς, ὃς ἦρχε Ναυπάκτου,	ἀγγέλλων	ὅτι αἱ πέντε καὶ εἴκοσι
[7, 8]	καὶ αὐτὸς ἐς τὰς Ἀθήνας	ἀγγέλλων	πολλάκις μὲν καὶ ἄλλοτε καθ'
[7, 17]	τῷ ἦρι ποιησόμενος, στρατιάν τε	ἐπαγγέλλων	ἐς τοὺς ξυμμάχους καὶ χρήματα
[7, 61]	ξυμμάχων, ὁ μὲν ἀγὼν ὁ	μέλλων	ὁμοίως κοινὸς ἅπασιν ἔσται περί
[7, 79]	Ἀθηναῖοι ἐτειχομάχουν, καὶ βαλλόμενοι ὑπὸ	πολλῶν	ἀπὸ τοῦ λόφου ἐπάντους ὄντος
[7, 85]	πολλοῖς. ~τέλος δὲ νεκρῶν τε	πολλῶν	ἐπ' ἀλλήλοις ἤδη κειμένων ἐν
[7, 87]	οὐκ ἀπώλετο, καὶ ὀλίγοι ἀπὸ	πολλῶν	ἐπ' οἴκου ἀπενόστησαν. ταῦτα μὲν
[7, 61]	ἀλλ' ὅσοι τε Ἀθηναίων πάρεστε,	πολλῶν	ἤδη πολέμων ἔμπειροι ὄντες, καὶ
[7, 84]	τῆς πανταχόθεν προσβολῆς ἱππέων τε	πολλῶν	καὶ τοῦ ἄλλου ὄχλου, οἰόμενοι
[7, 75]	ἔχουσά τινα ὅμως τὸ μετὰ	πολλῶν	κούφισιν, οὐδ' ὣς ῥᾳδία ἐν
[7, 72]	δ' ἰσχυρᾶς τῆς ναυμαχίας καὶ	πολλῶν	νεῶν ἀμφοτέροις καὶ ἀνθρώπων ἀπολομένων
[7, 70]	καὶ τὸν κτύπον μέγαν ἀπὸ	πολλῶν	νεῶν ξυμπιπτουσῶν ἔκπληξίν τε ἅμα
[7, 70]	φαίνεσθαι. ξυμπεσουσῶν δὲ ἐν ὀλίγῳ	πολλῶν	νεῶν (πλεῖσται γὰρ δὴ αὗται
[7, 56]	περιεγίγνοντο, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων	πολλῶν	ξυμμάχων, καὶ οὐδ' αὐτοὶ αὖ
[7, 48]	οὐδ' ἐμφανῶς σφᾶς ψηφιζομένους μετὰ	πολλῶν	τὴν ἀναχώρησιν τοῖς πολεμίοις καταγγέλτους
[7, 40]	ἀντιπρῴροις χρώμενοι, ὥσπερ διενοήθησαν, τῶν	ἐμβόλων	τῇ παρασκευῇ ἀνερρήγνυσαν τὰς τῶν
[7, 4]	καὶ οἱ ξύμμαχοι διὰ τῶν	Ἐπιπολῶν	ἀπὸ τῆς πόλεως ἀρξάμενοι ἄνω
[7, 43]	ὡς ἐπενόει, τὴν (ἐπιχείρησιν τῶν	Ἐπιπολῶν	ἐποιεῖτο. καὶ ἡμέρας μὲν ἀδύνατα
[7, 44]	στενῆς οὔσης τῆς ἀπὸ τῶν	Ἐπιπολῶν	πάλιν καταβάσεως, καὶ ἐπειδὴ ἐς
[7, 5]	μὲν ἐτείχιζε τὸ διὰ τῶν	Ἐπιπολῶν	τεῖχος, τοῖς λίθοις χρώμενος οὓς
[7, 42]	εἰ κρατήσειέ τις τῶν τε	Ἐπιπολῶν	τῆς ἀναβάσεως καὶ αὖθις τοῦ
[7, 43]	στρατόπεδα, ἃ ἦν ἐπὶ τῶν	Ἐπιπολῶν	τρία ἐν προτειχίσμασιν, ἓν μὲν
[7, 43]	κατὰ (τοῦτο τὸ μέρος τῶν	Ἐπιπολῶν	φύλακες ἦσαν, ἔφραζον. οἱ δ'
[7, 41]	αὐτοὺς αἱ κεραῖαι ὑπὲρ τῶν	ἔσπλων	αἱ ἀπὸ τῶν ὁλκάδων δελφινοφόροι
[7, 29]	τοῦ δὲ βραχέος ᾠκοδομημένου, καὶ	πυλῶν	ἅμα διὰ τὴν ἄδειαν ἀνεῳγμένων.
[7, 74]	καὶ τῶν ῥείθρων καὶ (τῶν)	ποταμῶν	τὰς διαβάσεις ἐφύλασσον καὶ ἐς
[7, 61]	τε Ἀθηναίων πάρεστε, πολλῶν ἤδη	πολέμων	ἔμπειροι ὄντες, καὶ ὅσοι τῶν
[7, 64]	πλευσομένους καὶ τοὺς ἐκεῖ ὑπολοίπους	ἡμῶν	ἀδυνάτους ἐσομένους τούς τε αὐτοῦ
[7, 67]	ὃ νῦν Ἀθηναίους εἰκὸς πεπονθέναι.	~ἡμῶν	δὲ τό τε ὑπάρχον πρότερον,
[7, 61]	τὸ τῆς τύχης κἂν μεθ'	ἡμῶν	ἐλπίσαντες στῆναι καὶ ὡς ἀναμαχούμενοι
[7, 62]	πλὴν ὅσον ἂν ὁ πεζὸς	ἡμῶν	ἐπέχῃ, πολεμίας οὔσης. ~Ὧν χρὴ
[7, 11]	ᾧ ἐσμὲν βουλεύσασθαι. κρατησάντων γὰρ	ἡμῶν	μάχαις ταῖς πλέοσι Συρακοσίους ἐφ'
[7, 14]	χωρῆσαι, διαπεπολεμήσεται αὐτοῖς ἀμαχεὶ ἐκπολιορκηθέντων	ἡμῶν	(ὁ πόλεμος) (Τούτων ἐγὼ ἡδίω
[7, 12]	κατὰ θάλασσαν. τὸ γὰρ ναυτικὸν	ἡμῶν,	ὅπερ κἀκεῖνοι πυνθάνονται, τὸ μὲν
[7, 12]	τε πεζῷ ἅμα τῶν τειχῶν	ἡμῶν	πειρᾶν καὶ ταῖς ναυσὶ κατὰ
[7, 11]	τῇ μὲν πρώτῃ νικᾶται ὑφ'	ἡμῶν,	τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἱππεῦσί τε
[7, 63]	Ἀθηναῖοι νομιζόμενοι καὶ μὴ ὄντες	ἡμῶν	τῆς τε φωνῆς τῇ ἐπιστήμῃ
[7, 67]	τῆς ἀντιμιμήσεως αὐτῶν τῆς παρασκευῆς	ἡμῶν	τῷ μὲν ἡμετέρῳ τρόπῳ ξυνήθη
[7, 18]	ἄλλους Πελοποννησίους προσηνάγκαζον. καὶ ὁ	χειμὼν	ἐτελεύτα, καὶ ὄγδοον καὶ δέκατον
[7, 25]	πεζῷ, ὡς καὶ τῶν Ἀθηναίων	προσδοκίμων	ὄντων ἄλλῃ στρατιᾷ καί, ἢν
[7, 75]	τὸ σῶμα, οὐκ ἄνευ ὀλίγων	ἐπιθειασμῶν	καὶ οἰμωγῆς ὑπολειπόμενοι, ὥστε δάκρυσι
[7, 61]	τοῦδε τοῦ πλήθους, ὅσον αὐτοὶ	ὑμῶν	αὐτῶν ἐφορᾶτε, παρασκευάζεσθε. ~Ἃ δὲ
[7, 14]	καὶ ἅμα τὰς φύσεις ἐπιστάμενος	ὑμῶν,	βουλομένων μὲν τὰ ἥδιστα ἀκούειν,
[7, 12]	κατὰ (θάλασσαν. καὶ δεινὸν μηδενὶ	ὑμῶν	δόξῃ εἶναι ὅτι καὶ κατὰ
[7, 14]	ἐν ᾧ τ' ἐσμὲν καὶ	ὑμῶν	μὴ ἐπιβοηθούντων, πρὸς ἐκείνους χωρῆσαι,
[7, 64]	ὅτι οἱ ἐν ταῖς ναυσὶν	ὑμῶν	νῦν ἐσόμενοι καὶ πεζοὶ τοῖς
[7, 15]	νόσον νεφρῖτιν παραμένειν. (ἀξιῶ δ'	ὑμῶν	ξυγγνώμης τυγχάνειν· καὶ γὰρ ὅτ'
[7, 67]	ὠφελήσονται, εἴ τις καὶ τόδε	ὑμῶν,	ὅτι οὐκ ἴσαις ναυμαχήσει, πεφόβηται·
[7, 77]	νῦν κακοπαθίαις. κἀγώ τοι οὐδενὸς	ὑμῶν	οὔτε ῥώμῃ προφέρων (ἀλλ' ὁρᾶτε
[7, 64]	εὐτυχούσης ῥώμης. ~τούς τε Ἀθηναίους	ὑμῶν	πάλιν αὖ καὶ τάδε ὑπομιμνῄσκω,
[7, 75]	ἀντὶ δ' εὐχῆς τε καὶ	παιάνων,	μεθ' ὧν ἐξέπλεον, πάλιν τούτων
[7, 60]	πολλοὺς καὶ ἀκοντιστὰς τῶν τε	Ἀκαρνάνων	καὶ τῶν ἄλλων ξένων ἐσεβίβαζον,
[7, 57]	ἑκόντας μετὰ μισθοῦ ἐλθεῖν. καὶ	Ἀκαρνάνων	τινὲς ἅμα μὲν κέρδει, τὸ
[7, 11]	οὓς ἐπέμφθημεν καὶ τὰ τείχη	οἰκοδομησαμένων	ἐν οἷσπερ νῦν ἐσμέν, ἦλθε
[7, 48]	οὐκ ἀποδέξονται, ὥστε μὴ αὐτῶν	ψηφισαμένων	ἀπελθεῖν. καὶ γὰρ οὐ τοὺς
[7, 70]	πρώτῃ ῥύμῃ ἐπιπλέοντες ἐκράτουν τῶν	τεταγμένων	νεῶν πρὸς αὐτῷ καὶ ἐπειρῶντο
[7, 25]	τῶν στρατοπέδων ἐγγὺς ὄντων καὶ	ἀντιτεταγμένων	ἐμηχανῶντο καὶ ἀκροβολισμοῖς καὶ πείραις
[7, 29]	πυλῶν ἅμα διὰ τὴν ἄδειαν	ἀνεῳγμένων.	(ἐσπεσόντες δὲ οἱ Θρᾷκες ἐς
[7, 27]	οὐκ ἐκώλυον· τότε δὲ ξυνεχῶς	ἐπικαθημένων,	καὶ ὁτὲ μὲν καὶ πλεόνων
[7, 15]	τῶν ἡγεμόνων ὑμῖν μὴ μεμπτῶν	γεγενημένων,	οὕτω τὴν γνώμην ἔχετε· ἐπειδὴ
[7, 87]	τῶν νεκρῶν ὁμοῦ ἐπ' ἀλλήλοις	ξυννενημένων,	οἳ ἔκ τε τῶν τραυμάτων
[7, 85]	τε πολλῶν ἐπ' ἀλλήλοις ἤδη	κειμένων	ἐν τῷ ποταμῷ καὶ διεφθαρμένου
[7, 71]	χείρω (πράξωσιν. πάντων γὰρ δὴ	ἀνακειμένων	τοῖς Ἀθηναίοις ἐς τὰς ναῦς
[7, 5]	τῶν ξυμμάχων καὶ νεκροὺς ὑποσπόνδους	ἀνελομένων	καὶ τῶν Ἀθηναίων τροπαῖον στησάντων,
[7, 72]	πολλῶν νεῶν ἀμφοτέροις καὶ ἀνθρώπων	ἀπολομένων	οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι
[7, 43]	μᾶλλον ἤδη ὡς κεκρατηκότων καὶ	βουλομένων	διὰ παντὸς τοῦ μήπω μεμαχημένου
[7, 14]	ἅμα τὰς φύσεις ἐπιστάμενος ὑμῶν,	βουλομένων	μὲν τὰ ἥδιστα ἀκούειν, αἰτιωμένων
[7, 72]	ξυγχωροῦντος Νικίου τῇ γνώμῃ καὶ	βουλομένων	πληροῦν αὐτῶν οἱ ναῦται οὐκ
[7, 8]	καὶ ἄλλοτε καθ' ἕκαστα τῶν	γιγνομένων,	μάλιστα δὲ καὶ τότε, νομίζων
[7, 43]	τῶν ἐναντίων ἀπὸ τοῦ τείχους	ἀμυνομένων	αἱ μηχαναὶ καὶ τῇ ἄλλῃ
[7, 7]	προχωρῇ, ὡς καὶ τῶν Ἀθηναίων	ἐπιμεταπεμπομένων.	οἵ τε Συρακόσιοι ναυτικὸν ἐπλήρουν
[7, 17]	αὐτῶν ἔσται· ~ὁ δὲ Δημοσθένης	ὑπομένων	παρεσκευάζετο τὸν ἔκπλουν ὡς ἅμα
[7, 70]	σφίσι τῶν Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων	ἐπιφερομένων	οὐ πρὸς τῷ ζεύγματι ἔτι
[7, 79]	(ὀλέθρῳ καὶ ταῦτα πάντα γίγνεσθαι.	ἀναπαυομένων	δ' αὐτῶν ὁ Γύλιππος καὶ
[7, 32]	ἐδίδοσαν διὰ τῆς ἑαυτῶν ὁδόν.	(πορευομένων	δ' ἤδη τῶν Σικελιωτῶν οἱ
[7, 13]	ὑδρείαν μακρὰν ὑπὸ τῶν ἱππέων	ἀπολλυμένων·	οἱ δὲ θεράποντες, ἐπειδὴ ἐς
[7, 27]	πρός τε τὴν Δεκέλειαν καταδρομὰς	ποιουμένων	καὶ κατὰ τὴν χώραν φυλασσόντων,
[7, 15]	μὲν ἐν Σικελίᾳ δι' ὀλίγου	ποριουμένων,	τὰ δ' ἐκ Πελοποννήσου σχολαίτερον
[7, 18]	αὐτοὶ οὐχ ὑπήκουον ἐς δίκας	προκαλουμένων	τῶν Ἀθηναίων. καὶ διὰ τοῦτο
[7, 18]	τὰς σπονδὰς ἀμφισβητουμένων, ἐς δίκας	προκαλουμένων	τῶν Λακεδαιμονίων οὐκ ἤθελον ἐπιτρέπειν,
[7, 39]	ὅτι τάχιστα τὴν ἀγορὰν τῶν	πωλουμένων	παρὰ τὴν θάλασσαν μεταστῆσαι κομίσαντας,
[7, 18]	γένοιντο τῶν κατὰ τὰς σπονδὰς	ἀμφισβητουμένων,	ἐς δίκας προκαλουμένων τῶν Λακεδαιμονίων
[7, 14]	βουλομένων μὲν τὰ ἥδιστα ἀκούειν,	αἰτιωμένων	δὲ ὕστερον, ἤν τι ὑμῖν
[7, 71]	βοῆς ἐχρῶντο καὶ ἀπὸ τῶν	δρωμένων	τῆς ὄψεως καὶ τὴν γνώμην
[7, 24]	ξύμπαντα ἑάλω· ὥσπερ γὰρ ταμιείῳ	χρωμένων	τῶν Ἀθηναίων τοῖς τείχεσι πολλὰ
[7, 60]	τε Ἀκαρνάνων καὶ τῶν ἄλλων	ξένων	ἐσεβίβαζον, καὶ τἆλλα ὡς οἷόν
[7, 19]	δὲ τριακοσίους ὁπλίτας, ὧν ἦρχον	Ξένων	τε καὶ Νίκων Θηβαῖοι καὶ
[7, 42]	Εὐρυμέδων ἔχοντες τὴν ἀπὸ τῶν	Ἀθηνῶν	βοήθειαν παραγίγνονται, ναῦς τε τρεῖς
[7, 64]	καὶ τὸ μέγα ὄνομα τῶν	Ἀθηνῶν,	περὶ ὧν, εἴ τίς τι
[7, 75]	ἑταίρων ἢ οἰκείων, τῶν τε	ξυσκήνων	ἤδη ἀπιόντων ἐκκρεμαννύμενοι καὶ ἐπακολουθοῦντες
[7, 86]	ὢν τῶν γε ἐπ' ἐμοῦ	Ἑλλήνων	ἐς τοῦτο δυστυχίας ἀφικέσθαι διὰ
[7, 66]	ἤδη μεγίστην τῶν τε πρὶν	Ἑλλήνων	καὶ τῶν νῦν κεκτημένους, πρῶτοι
[7, 58]	Ἀθηναίους· τῶν δ' ἔξω Σικελίας	Ἑλλήνων	Λακεδαιμόνιοι μὲν ἡγεμόνα Σπαρτιάτην παρεχόμενοι,
[7, 57]	πλέον, καὶ τῶν ἔξω Σικελίας	Τυρσηνῶν	τέ τινες κατὰ διαφορὰν Συρακοσίων
[7, 5]	στράτευμα οὐκ ἔφη τὸ ἁμάρτημα	ἐκείνων,	ἀλλ' ἑαυτοῦ γενέσθαι· τῆς γὰρ
[7, 62]	νεῶν ἔσεσθαι καὶ πρὸς τὴν	ἐκείνων	ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων παρασκευήν, οἷς
[7, 44]	τῶν πολεμίων, διέφευγον αὐτοὺς ἅτε	ἐκείνων	ἐπιστάμενοι τὸ ξύνθημα, εἰ δ'
[7, 81]	πρὸς ἀνθρώπους ἀπονενοημένους οὐ πρὸς	ἐκείνων	μᾶλλον ἦν ἔτι ἢ πρὸς
[7, 44]	σαφὲς αὐτὸ κατέστησαν· (τὸ δ'	ἐκείνων	οὐχ ὁμοίως ἠπίσταντο διὰ τὸ
[7, 31]	εἴκοσι τὰς (ἑαυτῶν πρὸς τὰς	ἐκείνων	πέντε καὶ εἴκοσι ναυμαχεῖν. τῷ
[7, 13]	ἐπιτήδεια οὐχ ἕξομεν, παρὰ τὴν	ἐκείνων	(πόλιν χαλεπῶς καὶ νῦν ἐσκομιζόμενοι.
[7, 6]	Ἀθηναίων τοῦ τείχους τελευτὴν ἡ	ἐκείνων	τείχισις, καί, εἰ προέλθοι, ταὐτὸν
[7, 1]	ὃς τῶν ταύτῃ Σικελῶν βασιλεύων	τινῶν	καὶ ὢν οὐκ ἀδύνατος τοῖς
[7, 58]	Γελῷοι οἰκοῦντες μετ' αὐτούς, ἔπειτα	Ἀκραγαντίνων	(ἡσυχαζόντων ἐν τῷ ἐπ' ἐκεῖνα
[7, 33]	ἤδη πᾶσα ἡ Σικελία πλὴν	Ἀκραγαντίνων	(οὗτοι δ' οὐδὲ μεθ' ἑτέρων
[7, 45]	ἐλήφθη· οἱ γὰρ κατὰ τῶν	κρημνῶν	βιασθέντες ἅλλεσθαι ψιλοὶ (ἄνευ τῶν
[7, 44]	καὶ διωκόμενοι κατά τε τῶν	κρημνῶν	(οἱ) πολλοὶ ῥίπτοντες ἑαυτοὺς ἀπώλλυντο,
[7, 27]	ἐπικαθημένων, καὶ ὁτὲ μὲν καὶ	πλεόνων	ἐπιόντων, ὁτὲ δ' ἐξ ἀνάγκης
[7, 31]	κοσίων ἑαλωκός. ἀφικνεῖται δὲ καὶ	Κόνων	παρ' αὐτούς, ὃς ἦρχε Ναυπάκτου,
[7, 15]	καὶ τῶν στρατιωτῶν καὶ τῶν	ἡγεμόνων	ὑμῖν μὴ μεμπτῶν γεγενημένων, οὕτω
[7, 51]	καὶ αὐτῶν κατεγνωκότων ἤδη μηκέτι	κρεισσόνων	εἶναι σφῶν μήτε ταῖς ναυσὶ
[7, 8]	ἤδη ἔχων ἢ δι' ἑκουσίων	κινδύνων	ἐπεμέλετο. ~Ἐν δὲ τῷ αὐτῷ
[7, 68]	παραδοῦναι, καλὸς ὁ ἀγών. καὶ	κινδύνων	οὗτοι σπανιώτατοι οἳ ἂν ἐλάχιστα
[7, 57]	Δωριῆς ἐπὶ Δωριᾶς μετὰ Ἀθηναίων	Ἰώνων	ἠκολούθουν, Μαντινῆς δὲ καὶ ἄλλοι
[7, 5]	Πελοποννήσιοί τε ὄντες καὶ Δωριῆς	Ἰώνων	καὶ νησιωτῶν καὶ ξυγκλύδων ἀνθρώπων
[7, 12]	καὶ ναυτικοῦ παρασκευήν, ἢν (δύνηται,	ἄξων.	διανοοῦνται γάρ, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι,
[7, 46]	τὴν ἄλλην Σικελίαν ᾤχετο αὖθις,	ἄξων	στρατιὰν ἔτι, ὡς ἐν ἐλπίδι
[7, 7]	ᾤχετο, καὶ ναυτικὴν καὶ πεζὴν	ξυλλέξων,	καὶ τῶν πόλεων ἅμα προσαξόμενος
[7, 20]	ἐκ τῶν ἄλλων ξυμμάχων τῶν	ὑπηκόων,	εἴ ποθέν τι εἶχον ἐπιτήδειον
[7, 57]	μισθοφόροι (ξυνεστράτευον. καὶ τῶν μὲν	ὑπηκόων	καὶ φόρου ὑποτελῶν Ἐρετριῆς καὶ
[7, 26]	ἕως τὸ χωρίον ἐξετείχισε καὶ	καταλιπὼν	φυλακὴν αὐτοῦ ἀπεκομίζετο καὶ αὐτὸς
[7, 48]	ἔτι ἐπ' ἀμφότερα ἔχων καὶ	διασκοπῶν	ἀνεῖχε, τῷ δ' ἐμφανεῖ τότε
[7, 42]	ἂν αὐτοὺς ὠφελεῖν) ταῦτα οὖν	ἀνασκοπῶν	ὁ Δημοσθένης, καὶ γιγνώσκων ὅτι
[7, 63]	φωνῆς τῇ ἐπιστήμῃ καὶ τῶν	τρόπων	τῇ μιμήσει ἐθαυμάζεσθε κατὰ τὴν
[7, 23]	κατέδυσαν, καὶ τοὺς πολλοὺς τῶν	ἀνθρώπων	ἀπέκτειναν, πλὴν ὅσον ἐκ τριῶν
[7, 72]	καὶ πολλῶν νεῶν ἀμφοτέροις καὶ	ἀνθρώπων	ἀπολομένων οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ
[7, 56]	εἶναι ὑπό τε τῶν ἄλλων	ἀνθρώπων	καὶ ὑπὸ τῶν ἔπειτα (πολὺ
[7, 5]	Ἰώνων καὶ νησιωτῶν καὶ ξυγκλύδων	ἀνθρώπων	κρατήσαντες ἐξελάσασθαι ἐκ τῆς χώρας.
[7, 61]	πάσχειν ὅπερ οἱ ἀπειρότατοι τῶν	ἀνθρώπων,	οἳ τοῖς πρώτοις ἀγῶσι σφαλέντες
[7, 50]	μάλιστα δὲ τῇ ἀσθενείᾳ τῶν	ἀνθρώπων	πιεζόμενα, μετεμέλοντό τε πρότερον οὐκ
[7, 66]	καὶ τῶν νῦν κεκτημένους, πρῶτοι	ἀνθρώπων	ὑποστάντες τῷ ναυτικῷ, ᾧπερ πάντα
[7, 27]	πρῶτον χρημάτων τ' ὀλέθρῳ καὶ	ἀνθρώπων	φθορᾷ ἐκάκωσε τὰ πράγματα. (πρότερον
[7, 57]	καὶ Σικελιωτῶν Νάξιοι καὶ Καταναῖοι,	βαρβάρων	δὲ Ἐγεσταῖοί τε, οἵπερ ἐπηγάγοντο,
[7, 58]	καὶ (οἱ) αὐτόνομοι πάντες, ξυνεμάχουν,	βαρβάρων	δὲ Σικελοὶ μόνοι ὅσοι μὴ
[7, 75]	τοῦ ξύμπαντος ὄχλου οὐκ ἐλάσσους	τεσσάρων	ἅμα ἐπορεύοντο. καὶ τούτων οἵ
[7, 1]	ἄλλως τε καὶ τῶν Ἀττικῶν	τεσσάρων	νεῶν οὔπω παρουσῶν ἐν τῷ
[7, 68]	ἀταξίαν τε τοιαύτην καὶ τύχην	ἀνδρῶν	ἑαυτὴν παραδεδωκυῖαν πολεμιωτάτων ὀργῇ προσμείξωμεν,
[7, 77]	καὶ οὐ τείχη οὐδὲ νῆες	ἀνδρῶν	κεναί. ~Ὁ μὲν Νικίας τοιάδε
[7, 83]	κατέθεντο πάλιν πλὴν τριακοσίων μάλιστα	ἀνδρῶν·	οὗτοι δὲ διὰ τῶν φυλάκων
[7, 50]	ἐμπόριον, ὅθενπερ Σικελία ἐλάχιστον δυοῖν	ἡμερῶν	καὶ νυκτὸς πλοῦν ἀπέχει, καὶ
[7, 3]	ἐξιέναι ἐκ τῆς Σικελίας πέντε	ἡμερῶν	λαβόντες τὰ σφέτερα αὐτῶν, ἑτοῖμος
[7, 43]	καὶ ἀναβάντας, παραγγείλας δὲ πέντε	ἡμερῶν	σιτία καὶ τοὺς λιθολόγους καὶ
[7, 70]	(ἐπαυξῆσαι. καὶ οἱ στρατηγοὶ προσέτι	ἑκατέρων,	εἴ τινά που ὁρῷεν μὴ
[7, 59]	κινδύνῳ ἦσαν. ~καὶ αἱ μὲν	ἑκατέρων	ἐπικουρίαι τοσαίδε ξυνελέγησαν, καὶ τότε
[7, 70]	ἡ παρακέλευσις καὶ βοὴ ἀφ'	ἑκατέρων	τοῖς κελευσταῖς κατά τε τὴν
[7, 33]	Ἀκραγαντίνων (οὗτοι δ' οὐδὲ μεθ'	ἑτέρων	ἦσαν) οἱ δ' ἄλλοι ἐπὶ
[7, 44]	πυθέσθαι ῥᾴδιον ἦν οὐδ' ἀφ'	ἑτέρων	ὅτῳ τρόπῳ ἕκαστα ξυνηνέχθη. ἐν
[7, 34]	δίωξις οὐδεμία ἐγένετο, οὐδ' ἄνδρες	οὐδετέρων	ἑάλωσαν· οἱ μὲν γὰρ Κορίνθιοι
[7, 48]	ἔφη ὅμως ἔτι ἥσσω τῶν	σφετέρων	εἶναι· καὶ χρήμασι γὰρ αὐτοὺς
[7, 48]	τι ἔτι παρεῖχε πονηρότερα τῶν	σφετέρων	ἔσεσθαι, ἢν καρτερῶσι προσκαθήμενοι· χρημάτων
[7, 1]	τοῖς ἐκ τῶν νεῶν τῶν	σφετέρων	ναύταις ὅσοι μὴ εἶχον ὅπλα
[7, 1]	μὲν Γύλιππος ἀναλαβὼν τῶν τε	σφετέρων	ναυτῶν καὶ ἐπιβατῶν τοὺς ὡπλισμένους
[7, 23]	νεῶν οὓς ἐζώγρησαν· τῶν δὲ	σφετέρων	τρεῖς νῆες διεφθάρησαν. τὰ δὲ
[7, 77]	ἔχειν (ἤδη τινὲς καὶ ἐκ	δεινοτέρων	ἢ τοιῶνδε ἐσώθησαν) μηδὲ καταμέμφεσθαι
[7, 70]	καὶ οἵα οὐχ (ἑτέρα τῶν	προτέρων.	πολλὴ μὲν γὰρ ἑκατέροις προθυμία
[7, 44]	αὐτῶν καὶ ὅσοι ἦσαν τῶν	προτέρων	στρατιωτῶν ἐμπειρίᾳ μᾶλλον τῆς χώρας
[7, 64]	ὥστε ἐν ἑνὶ τῷδε ὑπὲρ	ἀμφοτέρων	ἀγῶνι καθεστῶτες καρτερήσατε, εἴπερ ποτέ,
[7, 6]	τὴν εὐρυχωρίαν, ᾗ τῶν τειχῶν	ἀμφοτέρων	αἱ ἐργασίαι (ἔληγον. καὶ προσβαλόντες
[7, 71]	τε ἐκ τῆς γῆς πεζὸς	ἀμφοτέρων	ἰσορρόπου τῆς ναυμαχίας καθεστηκυίας πολὺν
[7, 44]	τοῦ οἰκείου ἀπιστεῖσθαι. ὁπλῖται δὲ	ἀμφοτέρων	οὐκ ὀλίγοι ἐν στενοχωρίᾳ (ἀνεστρέφοντο.
[7, 44]	καὶ ὁ παιανισμός· ἀπὸ γὰρ	ἀμφοτέρων	παραπλήσιος ὢν ἀπορίαν παρεῖχεν. οἵ
[7, 41]	ἀποκτείναντες ἀπεχώρησαν, καὶ τροπαῖά τε	ἀμφοτέρων	τῶν ναυμαχιῶν ἔστησαν, καὶ τὴν
[7, 19]	τοὺς βελτίστους καὶ τῶν νεοδαμώδων,	ξυναμφοτέρων	ἐς ἑξακοσίους ὁπλίτας, καὶ Ἔκκριτον
[7, 77]	τοι οὐδενὸς ὑμῶν οὔτε ῥώμῃ	προφέρων	(ἀλλ' ὁρᾶτε δὴ ὡς διάκειμαι
[7, 62]	ᾧπερ δὴ μάλιστα ἐβλαπτόμεθα, χειρῶν	σιδηρῶν	ἐπιβολαί, αἳ σχήσουσι τὴν πάλιν
[7, 65]	αὐτοῖς (καὶ ἡ ἐπιβολὴ τῶν	σιδηρῶν	χειρῶν, καὶ πρός τε τἆλλα
[7, 26]	ἔπειτα σχόντες ἐς τὰ καταντικρὺ	Κυθήρων	τῆς Λακωνικῆς, ἔνθα τὸ ἱερὸν
[7, 24]	τριηράρχων, ἐπεὶ καὶ ἱστία τεσσαράκοντα	τριήρων	καὶ τἆλλα σκεύη ἐγκατελήφθη καὶ
[7, 17]	πρὸς τὴν σφετέραν ἀντίταξιν τῶν	τριήρων	τὴν φυλακὴν ποιούμενοι. ~Παρεσκευάζοντο δὲ
[7, 74]	Ἀθηναίους ἰέναι, ἀπεφάργνυσαν καὶ τῶν	ῥείθρων	καὶ (τῶν) ποταμῶν τὰς διαβάσεις
[7, 57]	ἐν τοιαύταις ἀνάγκαις τότε στασιωτικῶν	καιρῶν	κατειλημμένοι ξυνεστράτευον, καὶ Σικελιωτῶν Νάξιοι
[7, 75]	τινά πού τις ἴδοι ἢ	ἑταίρων	ἢ οἰκείων, τῶν τε ξυσκήνων
[7, 73]	χαλεπώτατα τῶν χωρίων. πέμπει τῶν	ἑταίρων	τινὰς τῶν ἑαυτοῦ μετὰ ἱππέων
[7, 31]	χωρίων σφενδονήτας τε καὶ ἀκοντιστὰς	ξυναγείρων.	~Οἱ δ' ἐκ τῶν Συρακουσῶν
[7, 65]	(καὶ ἡ ἐπιβολὴ τῶν σιδηρῶν	χειρῶν,	καὶ πρός τε τἆλλα ἐξηρτύσαντο
[7, 62]	παχύτητας, ᾧπερ δὴ μάλιστα ἐβλαπτόμεθα,	χειρῶν	σιδηρῶν ἐπιβολαί, αἳ σχήσουσι τὴν
[7, 75]	γνώμῃ (αἰσθέσθαι. τῶν τε γὰρ	νεκρῶν	ἀτάφων ὄντων, ὁπότε τις ἴδοι
[7, 72]	ὑπὸ μεγέθους τῶν παρόντων κακῶν	νεκρῶν	μὲν πέρι ἢ ναυαγίων οὐδὲ
[7, 87]	τῷ αὐτῷ καὶ προσέτι τῶν	νεκρῶν	ὁμοῦ ἐπ' ἀλλήλοις ξυννενημένων, οἳ
[7, 85]	ἦν τοῖς πολλοῖς. ~τέλος δὲ	νεκρῶν	τε πολλῶν ἐπ' ἀλλήλοις ἤδη
[7, 35]	ἴσχοντες πρὸς ταῖς πόλεσι πλὴν	Λοκρῶν,	ἕως ἀφίκοντο ἐπὶ Πέτραν τῆς
[7, 76]	πάντα ταῦτα αὐτοῖς οἰστὰ ἐφαίνετο.	~Ὁρῶν	δὲ ὁ Νικίας τὸ στράτευμα
[7, 8]	δὲ Νικίας αἰσθόμενος τοῦτο καὶ	ὁρῶν	καθ' ἡμέραν ἐπιδιδοῦσαν τήν τε
[7, 69]	ὑπὸ τῶν παρόντων ἐκπεπληγμένος καὶ	ὁρῶν	οἷος ὁ κίνδυνος καὶ ὡς
[7, 4]	μᾶλλον τῷ κατὰ θάλασσαν πολέμῳ,	ὁρῶν	τὰ ἐκ τῆς γῆς σφίσιν
[7, 53]	τὴν γῆν. ~Ὁ δὲ Γύλιππος	ὁρῶν	τὰς ναῦς τῶν πολεμίων νικωμένας
[7, 42]	παρούσῃ (τοῦ στρατεύματος ἐκπλήξει. καὶ	ὁρῶν	τὸ παρατείχισμα τῶν Συρακοσίων, ᾧ
[7, 60]	ἐπειδὴ τὰ πολλὰ ἑτοῖμα ἦν,	ὁρῶν	τοὺς στρατιώτας τῷ τε παρὰ
[7, 3]	ἐς μάχην. καὶ ὁ Γύλιππος	ὁρῶν	τοὺς Συρακοσίους ταρασσομένους καὶ οὐ
[7, 24]	Ἀθηναίων τοῖς τείχεσι πολλὰ μὲν	ἐμπόρων	χρήματα καὶ σῖτος ἐνῆν, πολλὰ
[7, 63]	ὅτι καὶ μετ' ἀσθενείας καὶ	ξυμφορῶν	ἡ ὑμετέρα ἐπιστήμη κρείσσων ἐστὶν
[7, 27]	~Ἀφίκοντο δὲ καὶ Θρᾳκῶν τῶν	μαχαιροφόρων	τοῦ Διακοῦ γένους ἐς τὰς
[7, 25]	(Ἐγένετο δὲ καὶ περὶ τῶν	σταυρῶν	ἀκροβολισμὸς ἐν τῷ λιμένι, οὓς
[7, 25]	καὶ τέλος τοὺς πολλοὺς τῶν	σταυρῶν	ἀνεῖλον οἱ Ἀθηναῖοι. (χαλεπωτάτη δ'
[7, 25]	ἡ κρύφιος· ἦσαν γὰρ τῶν	σταυρῶν	οὓς οὐχ ὑπερέχοντας τῆς θαλάσσης
[7, 31]	ὁρμοῦσαν ἐν Φειᾷ τῇ Ἠλείων	εὑρών,	ἐν ᾗ οἱ Κορίνθιοι ὁπλῖται
[7, 59]	καὶ πλοίοις καὶ ἀκάτοις ἐπ'	ἀγκυρῶν	ὁρμίζοντες, καὶ τἆλλα, ἢν ἔτι
[7, 44]	ἦν μὲν γὰρ σελήνη λαμπρά,	ἑώρων	δὲ οὕτως ἀλλήλους ὡς ἐν
[7, 82]	πανταχόθεν τοὺς Ἀθηναίους καὶ ξυμμάχους	ἑώρων	ἤδη τεταλαιπωρημένους τοῖς τε τραύμασι
[7, 47]	ἀρρωστίαν. τοῖς τε γὰρ ἐπιχειρήμασιν	ἑώρων	οὐ κατορθοῦντες καὶ τοὺς στρατιώτας
[7, 30]	τε ἐν τοῖς πλοίοις, ὡς	ἑώρων	τὰ ἐν τῇ γῇ, ὁρμισάντων
[7, 71]	τῷ παραυτίκα οὐδεμιᾶς δὴ τῶν	ξυμπασῶν	ἐλάσσων ἔκπληξις. παραπλήσιά τε ἐπεπόνθεσαν
[7, 29]	μεγάλῃ, καὶ αἱρεῖ ἀφυλάκτοις τε	ἐπιπεσὼν	καὶ ἀπροσδοκήτοις μὴ ἄν ποτέ
[7, 23]	ναυμαχίᾳ τὴν γνώμην προσεχόντων φθάνει	προσπεσὼν	ἅμα τῇ ἕῳ αἰφνιδίως τοῖς
[7, 57]	ἀπ' Εὐβοίας ἦσαν, ἀπὸ δὲ	νήσων	Κεῖοι καὶ Ἄνδριοι καὶ Τήνιοι,
[7, 12]	Γύλιππος οἴχεται, τὰς μὲν καὶ	πείσων	ξυμπολεμεῖν ὅσαι νῦν ἡσυχάζουσιν, ἀπὸ
[7, 71]	καὶ ἔδρασαν αὐτοὶ ἐν Πύλῳ·	διαφθαρεισῶν	γὰρ τῶν νεῶν τοῖς Λακεδαιμονίοις
[7, 28]	κατὰ γῆν διὰ τῆς Δεκελείας	θάσσων	οὖσα, περὶ Σούνιον κατὰ θάλασσαν
[7, 71]	παραυτίκα οὐδεμιᾶς δὴ τῶν ξυμπασῶν	ἐλάσσων	ἔκπληξις. παραπλήσιά τε ἐπεπόνθεσαν καὶ
[7, 85]	δὴ φόνος οὗτος καὶ οὐδενὸς	ἐλάσσων	τῶν ἐν τῷ (Σικελικῷ) πολέμῳ
[7, 29]	ξυμφορὰ τῇ πόλει πάσῃ οὐδεμιᾶς	ἥσσων	μᾶλλον ἑτέρας ἀδόκητός τε ἐπέπεσεν
[7, 63]	καὶ ξυμφορῶν ἡ ὑμετέρα ἐπιστήμη	κρείσσων	ἐστὶν ἑτέρας εὐτυχούσης ῥώμης. ~τούς
[7, 32]	ξυναγείρων. ~Οἱ δ' ἐκ τῶν	Συρακουσῶν	τότε μετὰ τὴν τοῦ Πλημμυρίου
[7, 25]	Λοκροὺς μετὰ ταῦτα ἦλθον, καὶ	ὁρμουσῶν	αὐτῶν κατέπλευσε μία τῶν ὁλκάδων
[7, 1]	τῶν Ἀττικῶν τεσσάρων νεῶν οὔπω	παρουσῶν	ἐν τῷ Ῥηγίῳ, ἃς ὁ
[7, 70]	αὐτὸς ἕκαστος (ἠπείγετο πρῶτος φαίνεσθαι.	ξυμπεσουσῶν	δὲ ἐν ὀλίγῳ πολλῶν νεῶν
[7, 70]	κτύπον μέγαν ἀπὸ πολλῶν νεῶν	ξυμπιπτουσῶν	ἔκπληξίν τε ἅμα καὶ ἀποστέρησιν
[7, 34]	αὐτὸ τοῦτο παχυτέρας τὰς (ἐπωτίδας	ἐχουσῶν.	ναυμαχήσαντες δὲ ἀντίπαλα μὲν καὶ
[7, 46]	ἐλπίδι ὢν καὶ τὰ τείχη	τῶν	Ἀθηναίων αἱρήσειν βίᾳ, ἐπειδὴ τὰ
[7, 74]	δὲ ναυσὶ προσπλεύσαντες τὰς ναῦς	τῶν	Ἀθηναίων ἀπὸ τοῦ αἰγιαλοῦ ἀφεῖλκον
[7, 52]	οἱ ξύμμαχοι τὸ μέσον πρῶτον	τῶν	Ἀθηναίων ἀπολαμβάνουσι κἀκεῖνον ἐν τῷ
[7, 18]	ἐναγόντων, ἐπειδὴ ἐπυνθάνοντο τὴν ἀπὸ	τῶν	Ἀθηναίων βοήθειαν ἐς τὴν Σικελίαν,
[7, 34]	ὅμως δὲ τῶν ναυαγίων κρατησάντων	τῶν	Ἀθηναίων διά τε τὴν τοῦ
[7, 42]	τῷ προτέρῳ ἐπεληλυθότα τήν τε	τῶν	Ἀθηναίων δύναμιν πανταχόσε πολλὴν φαινομένην·
[7, 43]	τὸ πρῶτον ὑπεχώρησαν. προϊόντων δὲ	τῶν	Ἀθηναίων ἐν ἀταξίᾳ μᾶλλον ἤδη
[7, 33]	καὶ καταλαμβάνουσι νεωστὶ (στάσει τοὺς	τῶν	Ἀθηναίων ἐναντίους ἐκπεπτωκότας· καὶ βουλόμενοι
[7, 7]	ὅπως (ἂν προχωρῇ, ὡς καὶ	τῶν	Ἀθηναίων ἐπιμεταπεμπομένων. οἵ τε Συρακόσιοι
[7, 73]	καὶ ἀνακαλεσάμενοί τινας ὡς ὄντες	τῶν	Ἀθηναίων ἐπιτήδειοι (ἦσαν γάρ τινες
[7, 41]	ἑάλω. καταδύσαντες δ' οἱ Συρακόσιοι	τῶν	Ἀθηναίων ἑπτὰ ναῦς καὶ κατατραυματίσαντες
[7, 34]	οὐδεμία κατέδυ ναῦς. ἀποπλευσάντων δὲ	τῶν	Ἀθηναίων ἐς τὴν Ναύπακτον οἱ
[7, 2]	τῶν Συρακοσίων (ἐπὶ τὸ τείχισμα	τῶν	Ἀθηναίων. ἔτυχε δὲ κατὰ τοῦτο
[7, 71]	τε ἐν τῷ αὐτῷ στρατεύματι	τῶν	Ἀθηναίων, ἕως ἀγχώμαλα ἐναυμάχουν, πάντα
[7, 24]	πρῶτον ἐκάκωσε τὸ στράτευμα τὸ	τῶν	Ἀθηναίων ἡ τοῦ Πλημμυρίου λῆψις·
[7, 37]	Γύλιππος προεξαγαγὼν προσῆγε τῷ τείχει	τῶν	Ἀθηναίων, καθ' ὅσον πρὸς τὴν
[7, 81]	μᾶλλον ἦν ἔτι ἢ πρὸς	τῶν	Ἀθηναίων, καὶ ἅμα φειδώ τέ
[7, 52]	Εὐρυμέδοντα ἔχοντα τὸ δεξιὸν κέρας	τῶν	Ἀθηναίων καὶ βουλόμενον περικλῄσασθαι τὰς
[7, 18]	οὐχ ὑπήκουον ἐς δίκας προκαλουμένων	τῶν	Ἀθηναίων. καὶ διὰ τοῦτο εἰκότως
[7, 28]	αὐτήν γε καθ' αὑτὴν τῆς	τῶν	Ἀθηναίων, καὶ τὸν παράλογον τοσοῦτον
[7, 6]	τοὺς ἀκοντιστὰς ἐκ πλαγίου τάξας	τῶν	Ἀθηναίων κατὰ τὴν εὐρυχωρίαν, ᾗ
[7, 52]	καὶ τὰς πάσας ἤδη ναῦς	τῶν	Ἀθηναίων κατεδίωκόν τε καὶ ἐξεώθουν
[7, 40]	ἐμβόλων τῇ παρασκευῇ ἀνερρήγνυσαν τὰς	τῶν	Ἀθηναίων ναῦς ἐπὶ πολὺ τῆς
[7, 23]	στόματος νῆες ναυμαχοῦσαι βιασάμεναι τὰς	τῶν	Ἀθηναίων ναῦς οὐδενὶ κόσμῳ ἐσέπλεον,
[7, 36]	γὰρ οἱ Συρακόσιοι πρὸς τὰς	τῶν	Ἀθηναίων ναῦς οὐχ ὁμοίως ἀντινεναυπηγημένας,
[7, 26]	Χαρικλεῖ καὶ ταῖς τριάκοντα ναυσὶ	τῶν	Ἀθηναίων ξυμμίσγει, καὶ παραλαβόντες τῶν
[7, 73]	οἱ ἀκούσαντες διήγγειλαν τοῖς στρατηγοῖς	τῶν	Ἀθηναίων· ~οἱ δὲ πρὸς τὸ
[7, 44]	ὀλίγοι ἐν στενοχωρίᾳ (ἀνεστρέφοντο. καὶ	τῶν	Ἀθηναίων οἱ μὲν ἤδη ἐνικῶντο,
[7, 38]	μὴ ναῦν μίαν ἢ δύο	τῶν	Ἀθηναίων οἱ Συρακόσιοι καταδύσαντες, διεκρίθησαν·
[7, 6]	τῇ μάχῃ τῷ εὐωνύμῳ κέρᾳ	τῶν	Ἀθηναίων, ὅπερ κατ' αὐτοὺς ἦν,
[7, 3]	στρατιᾶς παρέταξε πρὸς τὰ τείχη	τῶν	Ἀθηναίων, ὅπως μὴ ἐπιβοηθοῖεν ἄλλοσε,
[7, 19]	ἡ Δεκέλεια σταδίους μάλιστα τῆς	τῶν	Ἀθηναίων πόλεως εἴκοσι καὶ ἑκατόν,
[7, 19]	(τὸ τεῖχος, ἐπιφανὲς μέχρι τῆς	τῶν	Ἀθηναίων πόλεως. καὶ οἱ μὲν
[7, 25]	ναυσὶ καὶ πεζῷ, ὡς καὶ	τῶν	Ἀθηναίων προσδοκίμων ὄντων ἄλλῃ στρατιᾷ
[7, 51]	μὲν προτέρᾳ πρὸς τὰ τείχη	τῶν	Ἀθηναίων προσέβαλλον, καὶ ἐπεξελθόντος μέρους
[7, 47]	Ἐπιπολαῖς οὕτω ξυνέβη. ~Οἱ δὲ	τῶν	Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐν τούτῳ ἐβουλεύοντο
[7, 69]	(οὗτοι γὰρ ἐπὶ τὰς ναῦς	τῶν	Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐπέβησαν) ἄραντες ἀπὸ
[7, 50]	ναυσὶ καὶ πεζῷ· οἱ δὲ	τῶν	Ἀθηναίων στρατηγοὶ ὁρῶντες στρατιάν τε
[7, 73]	ἑαυτοῦ μετὰ ἱππέων πρὸς τὸ	τῶν	Ἀθηναίων στρατόπεδον, ἡνίκα ξυνεσκόταζεν· οἳ
[7, 24]	ἑάλω· ὥσπερ γὰρ ταμιείῳ χρωμένων	τῶν	Ἀθηναίων τοῖς τείχεσι πολλὰ μὲν
[7, 59]	ἑλεῖν τε τὸ στρατόπεδον ἅπαν	τῶν	Ἀθηναίων τοσοῦτον ὄν, καὶ μηδὲ
[7, 5]	καὶ νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀνελομένων καὶ	τῶν	Ἀθηναίων τροπαῖον στησάντων, ὁ Γύλιππος
[7, 3]	τριήρης τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἁλίσκεται	τῶν	Ἀθηναίων ὑπὸ τῶν Συρακοσίων ἐφορμοῦσα
[7, 42]	φαινομένην· τῷ δὲ προτέρῳ στρατεύματι	τῶν	Ἀθηναίων ὡς ἐκ κακῶν ῥώμη
[7, 51]	ἐπηρμένοι ἦσαν μὴ ἀνιέναι τὰ	τῶν	Ἀθηναίων, ὡς καὶ αὐτῶν κατεγνωκότων
[7, 42]	καὶ Εὐρυμέδων ἔχοντες τὴν ἀπὸ	τῶν	Ἀθηνῶν βοήθειαν παραγίγνονται, ναῦς τε
[7, 64]	πόλις καὶ τὸ μέγα ὄνομα	τῶν	Ἀθηνῶν, περὶ ὧν, εἴ τίς
[7, 25]	ἔχουσαν καὶ παραφράγματα, ἔκ τε	τῶν	ἀκάτων ὤνευον ἀναδούμενοι τοὺς σταυροὺς
[7, 5]	γενέσθαι· τῆς γὰρ ἵππου καὶ	τῶν	ἀκοντιστῶν τὴν ὠφελίαν τῇ τάξει
[7, 28]	τῆς Δεκελείας πολλὰ βλαπτούσης καὶ	τῶν	ἄλλων ἀναλωμάτων μεγάλων προσπιπτόντων ἀδύνατοι
[7, 56]	αὐτῶν αἴτιοι εἶναι ὑπό τε	τῶν	ἄλλων ἀνθρώπων καὶ ὑπὸ τῶν
[7, 60]	ἀκοντιστὰς τῶν τε Ἀκαρνάνων καὶ	τῶν	ἄλλων ξένων ἐσεβίβαζον, καὶ τἆλλα
[7, 61]	~Ἄνδρες στρατιῶται Ἀθηναίων τε καὶ	τῶν	ἄλλων ξυμμάχων, ὁ μὲν ἀγὼν
[7, 20]	ἦν πλείστοις χρήσασθαι, καὶ ἐκ	τῶν	ἄλλων ξυμμάχων τῶν ὑπηκόων, εἴ
[7, 30]	δὲ καὶ τῶν Θηβαίων καὶ	τῶν	ἄλλων οἳ ξυνεβοήθησαν ἐς εἴκοσι
[7, 56]	Ἀθηναίων μόνον περιεγίγνοντο, ἀλλὰ καὶ	τῶν	ἄλλων πολλῶν ξυμμάχων, καὶ οὐδ'
[7, 43]	μὲν τῶν Συρακοσίων, ἓν δὲ	τῶν	ἄλλων Σικελιωτῶν, ἓν δὲ τῶν
[7, 23]	Συρακοσίων κατέδυσαν, καὶ τοὺς πολλοὺς	τῶν	ἀνθρώπων ἀπέκτειναν, πλὴν ὅσον ἐκ
[7, 61]	οὐδὲ πάσχειν ὅπερ οἱ ἀπειρότατοι	τῶν	ἀνθρώπων, οἳ τοῖς πρώτοις ἀγῶσι
[7, 50]	ἴσχοντα, μάλιστα δὲ τῇ ἀσθενείᾳ	τῶν	ἀνθρώπων πιεζόμενα, μετεμέλοντό τε πρότερον
[7, 60]	καὶ ἐποίησαν· ἔκ τε γὰρ	τῶν	ἄνω τειχῶν ὑποκατέβησαν καὶ τὰς
[7, 63]	ἧσσον τῶν ναυτῶν παρακελεύομαι, ὅσῳ	τῶν	ἄνωθεν μᾶλλον τὸ ἔργον τοῦτο·
[7, 25]	αὐτῶν κατέπλευσε μία τῶν ὁλκάδων	τῶν	ἀπὸ Πελοποννήσου ἄγουσα (Θεσπιῶν ὁπλίτας·
[7, 75]	τοῖς ζῶσι λυπηρότεροι ἦσαν (καὶ	τῶν	ἀπολωλότων ἀθλιώτεροι. πρὸς γὰρ ἀντιβολίαν
[7, 26]	τῶν Ἀθηναίων ξυμμίσγει, καὶ παραλαβόντες	τῶν	Ἀργείων ὁπλίτας ἐπὶ τὰς ναῦς
[7, 45]	κρημνῶν βιασθέντες ἅλλεσθαι ψιλοὶ (ἄνευ	τῶν	ἀσπίδων) οἱ μὲν ἀπώλλυντο, οἱ
[7, 34]	ὥστε ὀλίγῳ ἐλάσσους εἶναι αὐτοῖς	τῶν	Ἀττικῶν νεῶν, ὁρμίζονται κατὰ Ἐρινεὸν
[7, 1]	Ἱμέρας πλεῖν, ἄλλως τε καὶ	τῶν	Ἀττικῶν τεσσάρων νεῶν οὔπω παρουσῶν
[7, 34]	προσβεβοηθηκὼς τῶν τε Κορινθίων καὶ	τῶν	αὐτόθεν ξυμμάχων ἐπὶ ταῖς προανεχούσαις
[7, 16]	ἂν ἕτεροι ξυνάρχοντες αἱρεθέντες ἀφίκωνται,	τῶν	αὐτοῦ ἐκεῖ δύο προσείλοντο Μένανδρον
[7, 30]	καὶ ὁπλίτας ὁμοῦ καὶ Θηβαίων	τῶν	βοιωταρχῶν Σκιρφώνδαν· τῶν δὲ Μυκαλησσίων
[7, 15]	προσδόκιμος αὐτοῖς, βουλεύεσθε ἤδη ὡς	τῶν	γ' ἐνθάδε μηδὲ τοῖς παροῦσιν
[7, 23]	κατέφυγον, ἐς τὸ στρατόπεδον ἐξεκομίζοντο·	τῶν	γὰρ Συρακοσίων ταῖς ἐν τῷ
[7, 86]	ἐτεθνήκει, ἥκιστα δὴ ἄξιος ὢν	τῶν	γε ἐπ' ἐμοῦ Ἑλλήνων ἐς
[7, 67]	τοῦτο τὴν ἀποχώρησιν ποιῶνται, ὡς	τῶν	γε παρόντων οὐκ ἂν πράξαντες
[7, 8]	μὲν καὶ ἄλλοτε καθ' ἕκαστα	τῶν	γιγνομένων, μάλιστα δὲ καὶ τότε,
[7, 34]	μὲν Κορινθίων τρεῖς νῆες διαφθείρονται,	τῶν	δ' Ἀθηναίων κατέδυ μὲν οὐδεμία
[7, 57]	Ἑστίαιαν οἰκοῦντες (ἄποικοι ὄντες ξυνεστράτευσαν.	τῶν	δ' ἄλλων οἱ μὲν ὑπήκοοι,
[7, 58]	μὴ ἀφέστασαν πρὸς τοὺς Ἀθηναίους·	τῶν	δ' ἔξω Σικελίας Ἑλλήνων Λακεδαιμόνιοι
[7, 70]	τοῖς κυβερνήταις τῶν μὲν φυλακήν,	τῶν	δ' ἐπιβουλήν, μὴ καθ' ἓν
[7, 34]	τῇ γῇ ναυμαχοῦντες ῥᾳδίως διεσῴζοντο,	(τῶν	δὲ Ἀθηναίων οὐδεμία κατέδυ ναῦς.
[7, 57]	Σελινουντίοις οὖσι κατὰ ξυμφορὰν (ἐμάχοντο.	τῶν	δὲ ἄλλων ἑκούσιος μᾶλλον ἡ
[7, 30]	καὶ Θηβαίων τῶν βοιωταρχῶν Σκιρφώνδαν·	τῶν	δὲ Μυκαλησσίων μέρος τι ἀπανηλώθη.
[7, 57]	Συρακοσίους, τῶν μὲν ἄποικοι ὄντες,	τῶν	δὲ ξυγγενεῖς, ἀνάγκῃ μὲν ἐκ
[7, 23]	ἐκ τριῶν νεῶν οὓς ἐζώγρησαν·	τῶν	δὲ σφετέρων τρεῖς νῆες διεφθάρησαν.
[7, 71]	μετὰ βοῆς ἐχρῶντο καὶ ἀπὸ	τῶν	δρωμένων τῆς ὄψεως καὶ τὴν
[7, 74]	περιμεῖναι, ὅπως ξυσκευάσαιντο ὡς ἐκ	τῶν	δυνατῶν οἱ στρατιῶται ὅτι χρησιμώτατα,
[7, 73]	χωρίων. πέμπει τῶν ἑταίρων τινὰς	τῶν	ἑαυτοῦ μετὰ ἱππέων πρὸς τὸ
[7, 26]	ἐπὶ τῆς Κερκύρας, ὅπως καὶ	τῶν	ἐκεῖθεν ξυμμάχων παραλαβὼν τὸν ἐς
[7, 40]	ναυσὶν ἀντιπρῴροις χρώμενοι, ὥσπερ διενοήθησαν,	τῶν	ἐμβόλων τῇ παρασκευῇ ἀνερρήγνυσαν τὰς
[7, 75]	πεπονθότας ἤδη, τὰ δὲ περὶ	τῶν	ἐν ἀφανεῖ δεδιότας μὴ πάθωσιν.
[7, 77]	καθέζησθε καὶ ἄλλη οὐδεμία ὑμᾶς	τῶν	ἐν Σικελίᾳ οὔτ' ἂν ἐπιόντας
[7, 11]	ἔκ τε Πελοποννήσου καὶ ἀπὸ	τῶν	ἐν Σικελίᾳ πόλεων ἔστιν ὧν.
[7, 58]	ἐβοήθησαν. καὶ Ἑλληνικὰ μὲν ἔθνη	τῶν	ἐν Σικελίᾳ τοσάδε, Δωριῆς τε
[7, 61]	τῶν ξυμμάχων, ξυστρατευόμενοι αἰεί, μνήσθητε	τῶν	ἐν τοῖς πολέμοις παραλόγων, καὶ
[7, 71]	ὄψεως καὶ τὴν γνώμην μᾶλλον	τῶν	ἐν τῷ ἔργῳ ἐδουλοῦντο· ἄλλοι
[7, 23]	~ἐν τούτῳ δ' ὁ Γύλιππος	τῶν	ἐν τῷ Πλημμυρίῳ Ἀθηναίων πρὸς
[7, 85]	φόνος οὗτος καὶ οὐδενὸς ἐλάσσων	τῶν	ἐν τῷ (Σικελικῷ) πολέμῳ τούτῳ
[7, 43]	αὐτῷ προσαγαγόντι κατεκαύθησάν τε ὑπὸ	τῶν	ἐναντίων ἀπὸ τοῦ τείχους ἀμυνομένων
[7, 11]	τοῦ περιτειχισμοῦ διὰ τὸ πλῆθος	τῶν	ἐναντίων ἡσυχάζομεν (οὐδὲ γὰρ ξυμπάσῃ
[7, 52]	καὶ βουλόμενον περικλῄσασθαι τὰς ναῦς	τῶν	ἐναντίων καὶ ἐπεξάγοντα τῷ πλῷ
[7, 34]	ἔστησαν ὡς νικῶντες, ὅτι πλείους	τῶν	ἐναντίων ναῦς ἄπλους ἐποίησαν καὶ
[7, 43]	διὰ παντὸς τοῦ μήπω μεμαχημένου	τῶν	ἐναντίων ὡς τάχιστα διελθεῖν, ἵνα
[7, 73]	γάρ τινες τῷ Νικίᾳ διάγγελοι	τῶν	ἔνδοθεν) ἐκέλευον φράζειν Νικίᾳ μὴ
[7, 37]	τοὺς ἀπὸ τοῦ Ὀλυμπιείου καὶ	τῶν	ἔξω κατὰ τάχος χωροῦντας ἱππέας
[7, 58]	καὶ Σικυώνιοι ἀναγκαστοὶ στρατεύοντες, καὶ	τῶν	(ἔξω Πελοποννήσου Βοιωτοί. πρὸς δὲ
[7, 57]	καὶ Σικελῶν τὸ πλέον, καὶ	τῶν	ἔξω Σικελίας Τυρσηνῶν τέ τινες
[7, 56]	τῶν ἄλλων ἀνθρώπων καὶ ὑπὸ	τῶν	ἔπειτα (πολὺ θαυμασθήσεσθαι. καὶ ἦν
[7, 4]	Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι διὰ	τῶν	Ἐπιπολῶν ἀπὸ τῆς πόλεως ἀρξάμενοι
[7, 43]	ξυνάρχοντας, ὡς ἐπενόει, τὴν (ἐπιχείρησιν	τῶν	Ἐπιπολῶν ἐποιεῖτο. καὶ ἡμέρας μὲν
[7, 44]	ἀπώλλυντο, στενῆς οὔσης τῆς ἀπὸ	τῶν	Ἐπιπολῶν πάλιν καταβάσεως, καὶ ἐπειδὴ
[7, 5]	ἅμα μὲν ἐτείχιζε τὸ διὰ	τῶν	Ἐπιπολῶν τεῖχος, τοῖς λίθοις χρώμενος
[7, 43]	τὰ στρατόπεδα, ἃ ἦν ἐπὶ	τῶν	Ἐπιπολῶν τρία ἐν προτειχίσμασιν, ἓν
[7, 43]	πρῶτοι κατὰ (τοῦτο τὸ μέρος	τῶν	Ἐπιπολῶν φύλακες ἦσαν, ἔφραζον. οἱ
[7, 83]	οὗτοι πονήρως σίτου τε καὶ	τῶν	ἐπιτηδείων ἀπορίᾳ. ὅμως δὲ τῆς
[7, 4]	ῥᾴων αὐτῷ ἐφαίνετο ἡ ἐσκομιδὴ	τῶν	ἐπιτηδείων ἔσεσθαι· δι' ἐλάσσονος γὰρ
[7, 75]	ὄντων, ὁπότε τις ἴδοι τινὰ	τῶν	ἐπιτηδείων κείμενον, ἐς λύπην μετὰ
[7, 24]	ἔσπλοι ἀσφαλεῖς ἦσαν τῆς ἐπαγωγῆς	τῶν	ἐπιτηδείων (οἱ γὰρ Συρακόσιοι ναυσὶν
[7, 28]	οἱ δ' ἐτιτρώσκοντο. ~ἥ τε	τῶν	ἐπιτηδείων παρακομιδὴ ἐκ τῆς Εὐβοίας,
[7, 62]	χρὴ ἀντιναυπηγῆσαι, καὶ πρὸς τὰς	τῶν	ἐπωτίδων αὐτοῖς παχύτητας, ᾧπερ δὴ
[7, 41]	ἔπειτα αὐτοὺς αἱ κεραῖαι ὑπὲρ	τῶν	ἔσπλων αἱ ἀπὸ τῶν ὁλκάδων
[7, 73]	τὰ χαλεπώτατα τῶν χωρίων. πέμπει	τῶν	ἑταίρων τινὰς τῶν ἑαυτοῦ μετὰ
[7, 15]	πρῶτον καὶ τῶν στρατιωτῶν καὶ	τῶν	ἡγεμόνων ὑμῖν μὴ μεμπτῶν γεγενημένων,
[7, 44]	ἐναντίας, καὶ εἰ φίλιον εἴη	τῶν	ἤδη πάλιν φευγόντων, πολέμιον ἐνόμιζον,
[7, 30]	ἀτόπως οἱ Θρᾷκες πρὸς τὸ	τῶν	Θηβαίων ἱππικόν, ὅπερ πρῶτον προσέκειτο,
[7, 30]	χιλίων (ἀπέθανον. διέφθειραν δὲ καὶ	τῶν	Θηβαίων καὶ τῶν ἄλλων οἳ
[7, 29]	ἴδοιεν· τὸ γὰρ γένος τὸ	τῶν	Θρᾳκῶν ὁμοῖα τοῖς μάλιστα τοῦ
[7, 30]	ἐγκαταληφθὲν ἀπώλετο. οἱ δὲ ξύμπαντες	τῶν	Θρᾳκῶν πεντήκοντα καὶ διακόσιοι ἀπὸ
[7, 33]	Ἰαπυγίας, καὶ ἀκοντιστάς τέ τινας	τῶν	Ἰαπύγων πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν τοῦ
[7, 13]	ἁρπαγὴν καὶ ὑδρείαν μακρὰν ὑπὸ	τῶν	ἱππέων ἀπολλυμένων· οἱ δὲ θεράποντες,
[7, 51]	πολλοῦ καὶ τῶν ὁπλιτῶν καὶ	τῶν	ἱππέων κατά τινας πύλας ἀπολαμβάνουσί
[7, 85]	καί, εἴ τι διαφύγοι, ὑπὸ	τῶν	ἱππέων, Νικίας Γυλίππῳ ἑαυτὸν παραδίδωσι,
[7, 28]	δὲ νύκτα καὶ ξύμπαντες πλὴν	τῶν	ἱππέων, οἱ μὲν ἐφ' ὅπλοις
[7, 27]	ὑποζύγια· ἵπποι τε, ὁσημέραι ἐξελαυνόντων	τῶν	ἱππέων πρός τε τὴν Δεκέλειαν
[7, 78]	ἀποχωρεῖν οἷόν τ' ἦν ὑπὸ	τῶν	ἱππέων. ~Πρῲ δὲ ἄραντες ἐπορεύοντο
[7, 4]	γῆς διεφθείροντο· τρίτον γὰρ μέρος	τῶν	ἱππέων τοῖς Συρακοσίοις διὰ τοὺς
[7, 4]	ὁπότε ἐξέλθοιεν οἱ ναῦται, ὑπὸ	τῶν	ἱππέων τῶν Συρακοσίων κρατούντων τῆς
[7, 12]	ὅσαι νῦν ἡσυχάζουσιν, ἀπὸ δὲ	τῶν	καὶ στρατιὰν ἔτι πεζὴν καὶ
[7, 75]	ἄλλη αἰκία καὶ ἡ ἰσομοιρία	τῶν	κακῶν, ἔχουσά τινα ὅμως τὸ
[7, 67]	σαφῶς πεπύσθαι· ὑπερβαλλόντων γὰρ αὐτοῖς	τῶν	κακῶν καὶ βιαζόμενοι ὑπὸ τῆς
[7, 28]	εἰκοστὴν ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον	τῶν	κατὰ θάλασσαν ἀντὶ τοῦ φόρου
[7, 18]	ὁσάκις περί του διαφοραὶ γένοιντο	τῶν	κατὰ τὰς σπονδὰς ἀμφισβητουμένων, ἐς
[7, 30]	χρησαμένην οὐδενὸς ὡς ἐπὶ μεγέθει	τῶν	κατὰ τὸν πόλεμον ἧσσον ὀλοφύρασθαι
[7, 87]	ξυνέβη τε ἔργον τοῦτο (Ἑλληνικὸν)	τῶν	κατὰ τὸν πόλεμον τόνδε μέγιστον
[7, 40]	τῆς παρεξειρεσίας, καὶ οἱ ἀπὸ	τῶν	καταστρωμάτων αὐτοῖς ἀκοντίζοντες μεγάλα ἔβλαπτον
[7, 63]	ἄγαν, τήν τε παρασκευὴν ἀπὸ	τῶν	καταστρωμάτων βελτίω νῦν ἔχοντας καὶ
[7, 67]	ἐπειδὰν πολλοὶ μὲν ὁπλῖται ἐπὶ	τῶν	καταστρωμάτων παρὰ τὸ καθεστηκὸς ὦσι,
[7, 62]	καὶ πρὸς τὴν ἐκείνων ἐπὶ	τῶν	καταστρωμάτων παρασκευήν, οἷς πρότερον ἐβλαπτόμεθα,
[7, 70]	χρόνον προσφέροιτο ναῦς, οἱ ἀπὸ	τῶν	καταστρωμάτων τοῖς ἀκοντίοις καὶ τοξεύμασι
[7, 31]	αἱ πέντε καὶ εἴκοσι νῆες	τῶν	Κορινθίων αἱ σφίσιν ἀνθορμοῦσαι οὔτε
[7, 19]	δὲ πέντε καὶ εἴκοσι νῆες	τῶν	Κορινθίων αἱ τοῦ χειμῶνος πληρωθεῖσαι
[7, 2]	τάχους ἐβοήθουν καὶ Γογγύλος, εἷς	τῶν	Κορινθίων ἀρχόντων, μιᾷ νηὶ τελευταῖος
[7, 4]	ἐπυνθάνετο δὲ καὶ τὰς λοιπὰς	τῶν	Κορινθίων ναῦς προσπλεούσας ὁ Νικίας·
[7, 34]	καὶ ἀναρραγεῖσαι τὰς παρεξειρεσίας ὑπὸ	τῶν	Κορινθίων νεῶν ἐπ' αὐτὸ τοῦτο
[7, 7]	~Μετὰ δὲ τοῦτο αἵ τε	τῶν	Κορινθίων νῆες καὶ Ἀμπρακιωτῶν καὶ
[7, 45]	νεκροὺς ἐλήφθη· οἱ γὰρ κατὰ	τῶν	κρημνῶν βιασθέντες ἅλλεσθαι ψιλοὶ (ἄνευ
[7, 44]	ἀπελύοντο. καὶ διωκόμενοι κατά τε	τῶν	κρημνῶν (οἱ) πολλοὶ ῥίπτοντες ἑαυτοὺς
[7, 36]	περιπλεῖν. τῇ τε πρότερον ἀμαθίᾳ	τῶν	κυβερνητῶν δοκούσῃ εἶναι, τὸ ἀντίπρῳρον
[7, 62]	νῦν ἐκ τῶν παρόντων μετὰ	(τῶν	κυβερνητῶν ἐσκεμμένα ἡτοίμασται. καὶ γὰρ
[7, 70]	ἐγίγνετο, πολλὴ δὲ ἡ ἀντιτέχνησις	τῶν	κυβερνητῶν καὶ ἀγωνισμὸς πρὸς ἀλλήλους·
[7, 27]	ποιουμένης, βασιλέως τε παρόντος τοῦ	τῶν	Λακεδαιμονίων Ἄγιδος, ὃς οὐκ ἐκ
[7, 26]	ἵνα δὴ οἵ τε Εἵλωτες	τῶν	Λακεδαιμονίων αὐτόσε αὐτομολῶσι καὶ ἅμα
[7, 86]	γὰρ ἐκ τῆς νήσου ἄνδρας	τῶν	Λακεδαιμονίων ὁ Νικίας προυθυμήθη, σπονδὰς
[7, 18]	σπονδὰς ἀμφισβητουμένων, ἐς δίκας προκαλουμένων	τῶν	Λακεδαιμονίων οὐκ ἤθελον ἐπιτρέπειν, τότε
[7, 27]	ἅμα. ~Ἀφίκοντο δὲ καὶ Θρᾳκῶν	τῶν	μαχαιροφόρων τοῦ Διακοῦ γένους ἐς
[7, 66]	τὰ προειργασμένα καὶ ὑπὲρ καλῶν	τῶν	μελλόντων ὁ ἀγὼν ἔσται, ὦ
[7, 57]	ἐπὶ Κορινθίους τε καὶ Συρακοσίους,	τῶν	μὲν ἄποικοι ὄντες, τῶν δὲ
[7, 13]	ἔτι νῦν φθείρεται, τῶν ναυτῶν	(τῶν)	μὲν διὰ φρυγανισμὸν καὶ ἁρπαγὴν
[7, 34]	χρόνον ἀντεῖχον πολὺν ἀλλήλοις. καὶ	τῶν	μὲν Κορινθίων τρεῖς νῆες διαφθείρονται,
[7, 57]	καὶ οἳ μισθοφόροι (ξυνεστράτευον. καὶ	τῶν	μὲν ὑπηκόων καὶ φόρου ὑποτελῶν
[7, 70]	ἀνάγκην ξυνηρτῆσθαι, καὶ τοῖς κυβερνήταις	τῶν	μὲν φυλακήν, τῶν δ' ἐπιβουλήν,
[7, 31]	παρέλαβε καὶ ἐκ τῆς Ναυπάκτου	τῶν	Μεσσηνίων μετεπέμψατο καὶ ἐς τὴν
[7, 85]	ἅτε οὐκ ἀπὸ ξυμβάσεως ὥσπερ	τῶν	μετὰ Δημοσθένους (ληφθέντων. μέρος δέ
[7, 39]	Πυρρίχου Κορίνθιος, ἄριστος ὢν κυβερνήτης	τῶν	μετὰ Συρακοσίων, πείθει τοὺς σφετέρους
[7, 34]	ἑκατέρους ἀξιοῦν νικᾶν, ὅμως δὲ	τῶν	ναυαγίων κρατησάντων τῶν Ἀθηναίων διά
[7, 41]	ἀπεχώρησαν, καὶ τροπαῖά τε ἀμφοτέρων	τῶν	ναυμαχιῶν ἔστησαν, καὶ τὴν ἐλπίδα
[7, 70]	μὲν γὰρ ἑκατέροις προθυμία ἀπὸ	τῶν	ναυτῶν ἐς τὸ ἐπιπλεῖν ὁπότε
[7, 14]	βραχεῖα ἀκμὴ πληρώματος καὶ ὀλίγοι	τῶν	ναυτῶν οἱ ἐξορμῶντές τε ναῦν
[7, 63]	ταῦτα τοῖς ὁπλίταις οὐχ ἧσσον	τῶν	ναυτῶν παρακελεύομαι, ὅσῳ τῶν ἄνωθεν
[7, 13]	ἡμῖν καὶ ἔτι νῦν φθείρεται,	τῶν	ναυτῶν (τῶν) μὲν διὰ φρυγανισμὸν
[7, 87]	ἐν τῷ αὐτῷ καὶ προσέτι	τῶν	νεκρῶν ὁμοῦ ἐπ' ἀλλήλοις ξυννενημένων,
[7, 19]	Εἱλώτων ἐπιλεξάμενοι τοὺς βελτίστους καὶ	τῶν	νεοδαμώδων, ξυναμφοτέρων ἐς ἑξακοσίους ὁπλίτας,
[7, 38]	σφετέρου σταυρώματος, ὃ αὐτοῖς πρὸ	τῶν	νεῶν ἀντὶ λιμένος κλῃστοῦ ἐν
[7, 71]	παραπλήσια δὲ καὶ οἱ ἐπὶ	τῶν	νεῶν αὐτοῖς ἔπασχον, πρίν γε
[7, 72]	ἐποιεῖτο πληρώσαντας ἔτι τὰς λοιπὰς	τῶν	νεῶν βιάσασθαι, ἢν δύνωνται, ἅμα
[7, 62]	τὸ τῆς ἐπιστήμης τῇ βαρύτητι	τῶν	νεῶν, ἐν δὲ τῇ ἐνθάδε
[7, 62]	στενότητι πρὸς τὸν μέλλοντα ὄχλον	τῶν	νεῶν ἔσεσθαι καὶ πρὸς τὴν
[7, 62]	δὴ ἠναγκάσμεθα ὥστε πεζομαχεῖν ἀπὸ	τῶν	νεῶν, καὶ τὸ μήτε αὐτοὺς
[7, 36]	ἐνεῖδον σχήσοντες, καὶ τὰς πρῴρας	τῶν	νεῶν ξυντεμόντες ἐς ἔλασσον στεριφωτέρας
[7, 67]	ταράξονται; ἐπεὶ καὶ τῷ πλήθει	τῶν	νεῶν οὐκ ὠφελήσονται, εἴ τις
[7, 62]	δὲ τῇ ἐνθάδε ἠναγκασμένῃ ἀπὸ	τῶν	νεῶν πεζομαχίᾳ πρόσφορα ἔσται. (ηὕρηται
[7, 17]	ἄκαιρον καὶ τὴν προτέραν πέμψιν	τῶν	νεῶν ποιήσασθαι, πολλῷ μᾶλλον ἐπέρρωντο,
[7, 12]	τὸ μὲν πρῶτον ἤκμαζε καὶ	τῶν	νεῶν τῇ ξηρότητι καὶ τῶν
[7, 71]	αὐτοὶ ἐν Πύλῳ· διαφθαρεισῶν γὰρ	τῶν	νεῶν τοῖς Λακεδαιμονίοις προσαπώλλυντο αὐτοῖς
[7, 1]	τε ἕπεσθαι καὶ τοῖς ἐκ	τῶν	νεῶν τῶν σφετέρων ναύταις ὅσοι
[7, 25]	ἐξέπριον. οἱ δὲ Συρακόσιοι ἀπὸ	τῶν	νεωσοίκων ἔβαλλον· οἱ δ' ἐκ
[7, 82]	καὶ οἱ ξύμμαχοι πρῶτον μὲν	τῶν	νησιωτῶν εἴ τις βούλεται ἐπ'
[7, 66]	τῶν τε πρὶν Ἑλλήνων καὶ	τῶν	νῦν κεκτημένους, πρῶτοι ἀνθρώπων ὑποστάντες
[7, 56]	αὖ μόνον, ἀλλὰ καὶ μετὰ	τῶν	ξυμβοηθησάντων σφίσιν, ἡγεμόνες τε γενόμενοι
[7, 43]	τῶν ἄλλων Σικελιωτῶν, ἓν δὲ	τῶν	ξυμμάχων, ἀγγέλλουσι τὴν ἔφοδον καὶ
[7, 42]	περὶ πεντακισχιλίους ἑαυτῶν τε καὶ	τῶν	ξυμμάχων, ἀκοντιστάς τε βαρβάρους καὶ
[7, 56]	δύναιντο κρατῆσαι Ἀθηναίων τε καὶ	τῶν	ξυμμάχων καὶ κατὰ γῆν καὶ
[7, 5]	καὶ νικηθέντων τῶν Συρακοσίων καὶ	τῶν	ξυμμάχων καὶ νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀνελομένων
[7, 16]	Ἀθηναίων τε ἐκ καταλόγου καὶ	τῶν	ξυμμάχων. καὶ ξυνάρχοντας αὐτῷ εἵλοντο
[7, 61]	πολέμων ἔμπειροι ὄντες, καὶ ὅσοι	τῶν	ξυμμάχων, ξυστρατευόμενοι αἰεί, μνήσθητε τῶν
[7, 45]	οὐκ ὀλίγοι αὐτῶν τε καὶ	τῶν	ξυμμάχων, ὅπλα μέντοι ἔτι πλείω
[7, 86]	τοὺς μὲν ἄλλους Ἀθηναίων καὶ	τῶν	ξυμμάχων ὁπόσους ἔλαβον κατεβίβασαν ἐς
[7, 71]	ἐν τῷ παραυτίκα οὐδεμιᾶς δὴ	τῶν	ξυμπασῶν ἐλάσσων ἔκπληξις. παραπλήσιά τε
[7, 87]	εἴ τινες Σικελιωτῶν ἢ (Ἰταλιω(	τῶν	ξυνεστράτευσαν, τοὺς ἄλλους ἀπέδοντο. ἐλήφθησαν
[7, 44]	ὕστερον ἥκοντες εἰσὶν οἳ διαμαρτόντες	τῶν	ὁδῶν κατὰ τὴν χώραν ἐπλανήθησαν·
[7, 78]	αὐτοῦ ἐστρατοπεδεύσαντο, βουλόμενοι ἔκ τε	τῶν	οἰκιῶν λαβεῖν τι ἐδώδιμον (ὠκεῖτο
[7, 41]	ὑπὲρ τῶν ἔσπλων αἱ ἀπὸ	τῶν	ὁλκάδων δελφινοφόροι ἠρμέναι (ἐκώλυον. δύο
[7, 34]	πέντε καὶ εἴκοσι ναυσίν, οἵπερ	τῶν	ὁλκάδων ἕνεκα τῆς ἐς Σικελίαν
[7, 41]	τῶν Συρακοσίων νῆες μέχρι μὲν	τῶν	ὁλκάδων ἐπεδίωκον· ἔπειτα αὐτοὺς αἱ
[7, 41]	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τραπόμενοι διὰ	τῶν	ὁλκάδων τὴν κατάφευξιν ἐποιοῦντο (ἐς
[7, 25]	καὶ ὁρμουσῶν αὐτῶν κατέπλευσε μία	τῶν	ὁλκάδων τῶν ἀπὸ Πελοποννήσου ἄγουσα
[7, 51]	μέρους τινὸς οὐ πολλοῦ καὶ	τῶν	ὁπλιτῶν καὶ τῶν ἱππέων κατά
[7, 54]	τῆς πρὸς τῷ τείχει ἀπολήψεως	τῶν	ὁπλιτῶν, ὅθεν καὶ τοὺς ἵππους
[7, 51]	ἵππους τε ἑβδομήκοντα ἀπολλύασι καὶ	τῶν	ὁπλιτῶν οὐ πολλούς. ~Καὶ ταύτῃ
[7, 51]	κατά τινας πύλας ἀπολαμβάνουσί τε	τῶν	ὁπλιτῶν τινὰς καὶ τρεψάμενοι καταδιώκουσιν·
[7, 25]	λιμένι, οὓς οἱ Συρακόσιοι πρὸ	τῶν	παλαιῶν νεωσοίκων κατέπηξαν ἐν τῇ
[7, 69]	(ᾐσθάνοντο. ὁ δὲ Νικίας ὑπὸ	τῶν	παρόντων ἐκπεπληγμένος καὶ ὁρῶν οἷος
[7, 71]	δεδιότες δὲ οἱ ἐπελθόντες μὴ	τῶν	παρόντων ἔτι χείρω (πράξωσιν. πάντων
[7, 72]	οἱ δ' Ἀθηναῖοι ὑπὸ μεγέθους	τῶν	παρόντων κακῶν νεκρῶν μὲν πέρι
[7, 62]	πάντα καὶ ἡμῖν νῦν ἐκ	τῶν	παρόντων μετὰ (τῶν κυβερνητῶν ἐσκεμμένα
[7, 56]	νομίζοντες ὅπερ ἦν, ἀπό τε	τῶν	παρόντων πολὺ σφῶν καθυπέρτερα τὰ
[7, 77]	γεγωνίσκων ὠφελεῖν τι. ~Καὶ ἐκ	τῶν	παρόντων, ὦ Ἀθηναῖοι καὶ ξύμμαχοι,
[7, 54]	τε οἱ Τυρσηνοὶ τροπῆς ἐποιήσαντο	τῶν	πεζῶν ἐς τὴν λίμνην καὶ
[7, 34]	οὐ πολὺ ἐνίκων. ἀποπλευσάντων δὲ	τῶν	Πελοποννησίων καὶ τοῦ πεζοῦ διαλυθέντος
[7, 31]	καὶ ᾑρέθη) Δημοσθένης δ' ἐκ	τῶν	περὶ τὴν Ἀκαρνανίαν χωρίων σφενδονήτας
[7, 4]	αἱ ταχεῖαι νῆες. (ὥστε καὶ	τῶν	πληρωμάτων οὐχ ἥκιστα τότε πρῶτον
[7, 12]	τῶν νεῶν τῇ ξηρότητι καὶ	τῶν	πληρωμάτων τῇ σωτηρίᾳ· νῦν δὲ
[7, 13]	τε δὴ καὶ τἆλλα ἀπὸ	τῶν	πολεμίων ἀνθεστῶτα ὁρῶσιν, οἱ μὲν
[7, 48]	τὸ δέ τι καὶ τὰ	τῶν	πολεμίων, ἀφ' ὧν ἐπὶ πλέον
[7, 80]	ἦσαν πολλοὶ ἐν πολλαῖς προσβολαῖς	τῶν	πολεμίων γεγενημέναις, πυρὰ καύσαντας ὡς
[7, 44]	μὲν ἐντύχοιέν τισι κρείσσους ὄντες	τῶν	πολεμίων, διέφευγον αὐτοὺς ἅτε ἐκείνων
[7, 48]	Ἀθηναίων ἀπολέσθαι μᾶλλον ἢ ὑπὸ	τῶν	πολεμίων, (εἰ δεῖ, κινδυνεύσας τοῦτο
[7, 25]	ναυμαχίας πέρι ὡς οὐ τῇ	τῶν	πολεμίων ἰσχύι μᾶλλον ἢ τῇ
[7, 8]	καθ' ἡμέραν ἐπιδιδοῦσαν τήν τε	τῶν	πολεμίων ἰσχὺν καὶ τὴν σφετέραν
[7, 49]	χώρας ἐπιόντες θρέψονται πορθοῦντες τὰ	τῶν	πολεμίων καὶ ἐκείνους βλάψουσι, ταῖς
[7, 49]	οὐκ ἐν στενοχωρίᾳ, ἣ πρὸς	τῶν	πολεμίων μᾶλλόν ἐστι, τοὺς ἀγῶνας
[7, 40]	ἔς τε τοὺς ταρσοὺς ὑποπίπτοντες	τῶν	πολεμίων νεῶν καὶ ἐς τὰ
[7, 53]	δὲ Γύλιππος ὁρῶν τὰς ναῦς	τῶν	πολεμίων νικωμένας καὶ ἔξω τῶν
[7, 12]	πλήθει καὶ ἔτι πλείους τὰς	τῶν	πολεμίων οὔσας αἰεὶ προσδοκίαν παρέχειν
[7, 15]	μὴ ἐς ἀναβολὰς πράσσετε, ὡς	τῶν	πολεμίων τὰ μὲν ἐν Σικελίᾳ
[7, 7]	ναυτικὴν καὶ πεζὴν ξυλλέξων, καὶ	τῶν	πόλεων ἅμα προσαξόμενος εἴ τις
[7, 27]	τειχισθεῖσα, ὕστερον δὲ φρουραῖς ἀπὸ	τῶν	πόλεων κατὰ διαδοχὴν χρόνου ἐπιούσαις
[7, 21]	ἐς τὰς Συρακούσας, ἄγων ἀπὸ	τῶν	πόλεων ὧν ἔπεισε στρατιὰν ὅσην
[7, 74]	ἀπεφάργνυσαν καὶ τῶν ῥείθρων καὶ	(τῶν)	ποταμῶν τὰς διαβάσεις ἐφύλασσον καὶ
[7, 75]	ἦν οὐ καθ' ἓν μόνον	τῶν	πραγμάτων, ὅτι τάς τε ναῦς
[7, 43]	οἱ μετ' αὐτοῦ ἐβοήθουν ἐκ	τῶν	προτειχισμάτων, καὶ ἀδοκήτου τοῦ τολμήματος
[7, 70]	καρτερὰ καὶ οἵα οὐχ (ἑτέρα	τῶν	προτέρων. πολλὴ μὲν γὰρ ἑκατέροις
[7, 44]	πολλοὶ αὐτῶν καὶ ὅσοι ἦσαν	τῶν	προτέρων στρατιωτῶν ἐμπειρίᾳ μᾶλλον τῆς
[7, 39]	κελεύειν ὅτι τάχιστα τὴν ἀγορὰν	τῶν	πωλουμένων παρὰ τὴν θάλασσαν μεταστῆσαι
[7, 74]	τοὺς Ἀθηναίους ἰέναι, ἀπεφάργνυσαν καὶ	τῶν	ῥείθρων καὶ (τῶν) ποταμῶν τὰς
[7, 65]	δ' αὐτοῖς (καὶ ἡ ἐπιβολὴ	τῶν	σιδηρῶν χειρῶν, καὶ πρός τε
[7, 32]	ἑαυτῶν ὁδόν. (πορευομένων δ' ἤδη	τῶν	Σικελιωτῶν οἱ Σικελοί, καθάπερ ἐδέοντο
[7, 2]	τι τεῖχος ἐν τῇ παρόδῳ	τῶν	Σικελῶν ἑλὼν καὶ ξυνταξάμενος ὡς
[7, 77]	ἢν ἀντιλαβώμεθά του φιλίου χωρίου	τῶν	Σικελῶν (οὗτοι γὰρ ἡμῖν διὰ
[7, 1]	πολλὴν καὶ οἱ Γελῷοι καὶ	τῶν	Σικελῶν τινές, οἳ πολὺ προθυμότερον
[7, 32]	ὁ Νικίας προπυθόμενος πέμπει ἐς	τῶν	Σικελῶν τοὺς τὴν διόδον ἔχοντας
[7, 53]	τῶν πολεμίων νικωμένας καὶ ἔξω	τῶν	σταυρωμάτων καὶ τοῦ ἑαυτῶν στρατοπέδου
[7, 25]	Συρακούσας. (Ἐγένετο δὲ καὶ περὶ	τῶν	σταυρῶν ἀκροβολισμὸς ἐν τῷ λιμένι,
[7, 25]	ἀντέβαλλον, καὶ τέλος τοὺς πολλοὺς	τῶν	σταυρῶν ἀνεῖλον οἱ Ἀθηναῖοι. (χαλεπωτάτη
[7, 25]	σταυρώσεως ἡ κρύφιος· ἦσαν γὰρ	τῶν	σταυρῶν οὓς οὐχ ὑπερέχοντας τῆς
[7, 15]	μὲν ἤλθομεν τὸ πρῶτον καὶ	τῶν	στρατιωτῶν καὶ τῶν ἡγεμόνων ὑμῖν
[7, 25]	ἄλλα πρὸς ἀλλήλους οἷον εἰκὸς	τῶν	στρατοπέδων ἐγγὺς ὄντων καὶ ἀντιτεταγμένων
[7, 31]	ἤδη ὢν τὸ Πλημμύριον ὑπὸ	τῶν	(Συρα( κοσίων ἑαλωκός. ἀφικνεῖται δὲ
[7, 23]	φεύγοντες ῥᾷον (παρέπλευσαν. αἱ γὰρ	τῶν	Συρακοσίων αἱ πρὸ τοῦ στόματος
[7, 43]	τὸ τείχισμα ὃ ἦν αὐτόθι	τῶν	Συρακοσίων αἱροῦσι καὶ ἄνδρας τῶν
[7, 22]	ἔμελλε προσβαλεῖν, αἱ δὲ τριήρεις	τῶν	Συρακοσίων ἅμα καὶ ἀπὸ ξυνθήματος
[7, 80]	ηὗρον καὶ ἐνταῦθα φυλακήν τινα	τῶν	Συρακοσίων ἀποτειχίζουσάν τε καὶ ἀποσταυροῦσαν
[7, 37]	οἱ ἱππῆς καὶ ἡ γυμνητεία	τῶν	Συρακοσίων ἐκ τοῦ ἐπὶ θάτερα
[7, 81]	προσπεσόντες ἐμάχοντο, καὶ οἱ ἱππῆς	τῶν	Συρακοσίων ἐκυκλοῦντό τε (ῥᾷον αὐτοὺς
[7, 43]	τρία ἐν προτειχίσμασιν, ἓν μὲν	τῶν	Συρακοσίων, ἓν δὲ τῶν ἄλλων
[7, 41]	ἠρμέναι (ἐκώλυον. δύο δὲ νῆες	τῶν	Συρακοσίων ἐπαιρόμεναι τῇ νίκῃ προσέμειξαν
[7, 2]	Ἀθηναῖοι τὸ πρῶτον, ἐχώρει μετὰ	τῶν	Συρακοσίων (ἐπὶ τὸ τείχισμα τῶν
[7, 42]	οὖν τήν τε γῆν ἐξελθόντες	τῶν	Συρακοσίων ἔτεμον οἱ Ἀθηναῖοι περὶ
[7, 4]	γὰρ πρὸς τῷ λιμένι τῷ	τῶν	Συρακοσίων ἐφορμήσειν σφᾶς, καὶ οὐχ
[7, 3]	ἡμέρᾳ ἁλίσκεται τῶν Ἀθηναίων ὑπὸ	τῶν	Συρακοσίων ἐφορμοῦσα τῷ λιμένι. ~Καὶ
[7, 37]	πέντε καὶ ἑβδομήκοντα ναῦς· καὶ	τῶν	Συρακοσίων ἦσαν ὀγδοήκοντα μάλιστα. ~τῆς
[7, 40]	ἐν τοῖς λεπτοῖς πλοίοις περιπλέοντες	τῶν	Συρακοσίων καὶ ἔς τε τοὺς
[7, 18]	ὥσπερ τε προυδέδοκτο αὐτοῖς καὶ	τῶν	Συρακοσίων καὶ Κορινθίων ἐναγόντων, ἐπειδὴ
[7, 7]	τοῦ πολέμου. (πρέσβεις τε ἄλλοι	τῶν	Συρακοσίων καὶ Κορινθίων ἐς Λακεδαίμονα
[7, 78]	οἱ Ἀθηναῖοι προῇσαν, καὶ οἱ	τῶν	Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων αὐτοὺς ἱππῆς
[7, 70]	μετὰ δὲ τοῦτο πανταχόθεν σφίσι	τῶν	Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων ἐπιφερομένων οὐ
[7, 53]	πλέονος ἤδη τοῦ στρατεύματος παρόντος	τῶν	Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων καὶ οἱ
[7, 37]	νῆες μετὰ τοῦτο (εὐθὺς ἐπεξέπλεον	τῶν	Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων. καὶ οἱ
[7, 78]	ποταμοῦ, ηὗρον ἐπ' αὐτῷ παρατεταγμένους	τῶν	Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων, καὶ τρεψάμενοι
[7, 43]	ἀνέβη, λανθάνουσί τε τοὺς φύλακας	τῶν	Συρακοσίων, καὶ προσβάντες τὸ τείχισμα
[7, 23]	διεφθάρησαν. τὰ δὲ ναυάγια ἀνελκύσαντες	τῶν	Συρακοσίων καὶ τροπαῖον ἐν τῷ
[7, 5]	(οὐδεμία χρῆσις ἦν. καὶ νικηθέντων	τῶν	Συρακοσίων καὶ τῶν ξυμμάχων καὶ
[7, 23]	λιμένι. καὶ ἕνδεκα μὲν ναῦς	τῶν	Συρακοσίων κατέδυσαν, καὶ τοὺς πολλοὺς
[7, 6]	τὸ ἄλλο στράτευμα νικηθὲν ὑπὸ	τῶν	Συρακοσίων (κατηράχθη ἐς τὰ τειχίσματα.
[7, 4]	οἱ ναῦται, ὑπὸ τῶν ἱππέων	τῶν	Συρακοσίων κρατούντων τῆς γῆς διεφθείροντο·
[7, 41]	τὸν ἑαυτῶν ὅρμον. αἱ δὲ	τῶν	Συρακοσίων νῆες μέχρι μὲν τῶν
[7, 33]	ἄλλοι ἐπὶ τοὺς Ἀθηναίους μετὰ	τῶν	Συρακοσίων οἱ πρότερον περιορώμενοι ξυστάντες
[7, 43]	τὴν ἔφοδον καὶ τοῖς ἑξακοσίοις	τῶν	Συρακοσίων, οἳ καὶ πρῶτοι κατὰ
[7, 21]	θαλάσσης ἔχειν, ἀλλ' ἠπειρώτας μᾶλλον	τῶν	Συρακοσίων ὄντας καὶ ἀναγκασθέντας ὑπὸ
[7, 5]	τῶν τειχισμάτων, ᾗ τῆς ἵππου	τῶν	Συρακοσίων (οὐδεμία χρῆσις ἦν. καὶ
[7, 43]	ἀπὸ τῆς πρώτης τὸ παρατείχισμα	τῶν	Συρακοσίων οὐχ ὑπομενόντων τῶν φυλάκων
[7, 44]	ἐπειδὴ ἡμέρα ἐγένετο, οἱ ἱππῆς	τῶν	Συρακοσίων περιελάσαντες διέφθειραν. ~Τῇ δ'
[7, 69]	εὐτυχῆσαι ὠφελῶσιν. ~Καὶ οἱ μὲν	τῶν	Συρακοσίων στρατηγοὶ καὶ Γύλιππος τοιαῦτα
[7, 3]	αἰφνιδίως τοῦ τε Γυλίππου καὶ	τῶν	Συρακοσίων σφίσιν ἐπιόντων ἐθορυβήθησαν μὲν
[7, 22]	πρὸς τὰς πέντε καὶ τριάκοντα	τῶν	Συρακοσίων τὰς ἐν τῷ μεγάλῳ
[7, 52]	τῇ ἡμέρᾳ ἀπεχώρησεν ἡ στρατιὰ	τῶν	Συρακοσίων· τῇ δ' ὑστεραίᾳ ταῖς
[7, 86]	ἑαυτὸν τῷ Γυλίππῳ παρέδωκεν. ἀλλὰ	τῶν	Συρακοσίων τινές, ὡς ἐλέγετο, οἱ
[7, 42]	ἐκπλήξει. καὶ ὁρῶν τὸ παρατείχισμα	τῶν	Συρακοσίων, ᾧ ἐκώλυσαν περιτειχίσαι σφᾶς
[7, 32]	ἀκοντιστὰς ξυναγείρων. ~Οἱ δ' ἐκ	τῶν	Συρακουσῶν τότε μετὰ τὴν τοῦ
[7, 48]	Συρακοσίων ἔφη ὅμως ἔτι ἥσσω	τῶν	σφετέρων εἶναι· καὶ χρήμασι γὰρ
[7, 48]	ἐλπίδος τι ἔτι παρεῖχε πονηρότερα	τῶν	σφετέρων ἔσεσθαι, ἢν καρτερῶσι προσκαθήμενοι·
[7, 1]	καὶ τοῖς ἐκ τῶν νεῶν	τῶν	σφετέρων ναύταις ὅσοι μὴ εἶχον
[7, 1]	τε Ἀρχωνίδου νεωστὶ τεθνηκότος, ὃς	τῶν	ταύτῃ Σικελῶν βασιλεύων τινῶν καὶ
[7, 86]	οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι,	τῶν	τε αἰχμαλώτων ὅσους ἐδύναντο πλείστους
[7, 60]	ἐπ' αὐτὰς πολλοὺς καὶ ἀκοντιστὰς	τῶν	τε Ἀκαρνάνων καὶ τῶν ἄλλων
[7, 60]	ταξίαρχοι πρὸς τὴν παροῦσαν ἀπορίαν	τῶν	τε ἄλλων καὶ ὅτι τὰ
[7, 75]	ἀλγεινὰ καὶ τῇ γνώμῃ (αἰσθέσθαι.	τῶν	τε γὰρ νεκρῶν ἀτάφων ὄντων,
[7, 19]	ἐς τὴν Σικελίαν, Λακεδαιμόνιοι μὲν	τῶν	τε Εἱλώτων ἐπιλεξάμενοι τοὺς βελτίστους
[7, 30]	τοὺς πλείστους οὔτε ἐπισταμένους νεῖν	τῶν	τε ἐν τοῖς πλοίοις, ὡς
[7, 42]	ὂν καί, εἰ κρατήσειέ τις	τῶν	τε Ἐπιπολῶν τῆς ἀναβάσεως καὶ
[7, 80]	κακῶς σφίσι τὸ στράτευμα εἶχε	τῶν	τε ἐπιτηδείων πάντων ἀπορίᾳ ἤδη,
[7, 34]	ὁ μὲν πεζὸς ἑκατέρωθεν προσβεβοηθηκὼς	τῶν	τε Κορινθίων καὶ τῶν αὐτόθεν
[7, 75]	ἴδοι ἢ ἑταίρων ἢ οἰκείων,	τῶν	τε ξυσκήνων ἤδη ἀπιόντων ἐκκρεμαννύμενοι
[7, 28]	Σούνιον κατὰ θάλασσαν πολυτελὴς ἐγίγνετο·	τῶν	τε πάντων ὁμοίως ἐπακτῶν ἐδεῖτο
[7, 48]	διαβάλλοι, ἐκ τούτων αὐτοὺς (πείσεσθαι.	τῶν	τε παρόντων στρατιωτῶν πολλοὺς καὶ
[7, 57]	μετὰ Συρακοσίων στρατευομένοις (ἠναγκάζοντο πολεμεῖν.	τῶν	τε περὶ Πελοπόννησον νησιωτῶν Κεφαλλῆνες
[7, 25]	(Ἀθηναίοις γέμοντα χρημάτων προσπλεῖν. καὶ	τῶν	τε πλοίων ἐπιτυχοῦσαι τὰ πολλὰ
[7, 66]	καὶ ἀρχὴν τὴν ἤδη μεγίστην	τῶν	τε πρὶν Ἑλλήνων καὶ τῶν
[7, 1]	(καὶ ὁ μὲν Γύλιππος ἀναλαβὼν	τῶν	τε σφετέρων ναυτῶν καὶ ἐπιβατῶν
[7, 75]	τραυματίαι τε καὶ ἀσθενεῖς πολὺ	τῶν	τεθνεώτων τοῖς ζῶσι λυπηρότεροι ἦσαν
[7, 5]	ἐν χερσὶ γενόμενοι ἐμάχοντο μεταξὺ	τῶν	τειχισμάτων, ᾗ τῆς ἵππου τῶν
[7, 6]	Ἀθηναίων κατὰ τὴν εὐρυχωρίαν, ᾗ	τῶν	τειχῶν ἀμφοτέρων αἱ ἐργασίαι (ἔληγον.
[7, 38]	καὶ ὁ πεζὸς ἅμα ἀπὸ	τῶν	τειχῶν ἀπῆλθεν. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ
[7, 12]	πυνθάνομαι, τῷ τε πεζῷ ἅμα	τῶν	τειχῶν ἡμῶν πειρᾶν καὶ ταῖς
[7, 6]	Γύλιππος τοὺς μὲν ὁπλίτας ἔξω	τῶν	τειχῶν μᾶλλον ἢ πρότερον προαγαγὼν
[7, 11]	ἂν χρήσασθαι ἀπανηλωκυίας τῆς φυλακῆς	τῶν	τειχῶν μέρος τι τοῦ ὁπλιτικοῦ)
[7, 5]	ὠφελίαν τῇ τάξει ἐντὸς λίαν	τῶν	τειχῶν ποιήσας ἀφελέσθαι· νῦν (οὖν
[7, 24]	ἐπισκευάσαντες (ἐφρούρουν. ἄνθρωποι δ' ἐν	τῶν	τειχῶν τῇ ἁλώσει ἀπέθανον καὶ
[7, 37]	ἐπὶ τὰ τείχη καὶ πρὸ	τῶν	τειχῶν τοῖς προσιοῦσιν ἀντιπαρετάσσοντο, οἱ
[7, 70]	μὲν πρώτῃ ῥύμῃ ἐπιπλέοντες ἐκράτουν	τῶν	τεταγμένων νεῶν πρὸς αὐτῷ καὶ
[7, 87]	ἀλλήλοις ξυννενημένων, οἳ ἔκ τε	τῶν	τραυμάτων καὶ διὰ τὴν μεταβολὴν
[7, 69]	αὐτοῖς οὔπω ἱκανὰ εἰρῆσθαι, αὖθις	τῶν	τριηράρχων ἕνα ἕκαστον ἀνεκάλει, πατρόθεν
[7, 24]	σῖτος ἐνῆν, πολλὰ δὲ καὶ	τῶν	τριηράρχων, ἐπεὶ καὶ ἱστία τεσσαράκοντα
[7, 17]	ἀπαίρειν, πρὸς τὴν σφετέραν ἀντίταξιν	τῶν	τριήρων τὴν φυλακὴν ποιούμενοι. ~Παρεσκευάζοντο
[7, 63]	τε φωνῆς τῇ ἐπιστήμῃ καὶ	τῶν	τρόπων τῇ μιμήσει ἐθαυμάζεσθε κατὰ
[7, 76]	μεταβολῇ ὄν, ἐπιπαριὼν ὡς ἐκ	τῶν	ὑπαρχόντων ἐθάρσυνέ τε καὶ παρεμυθεῖτο,
[7, 20]	καὶ ἐκ τῶν ἄλλων ξυμμάχων	τῶν	ὑπηκόων, εἴ ποθέν τι εἶχον
[7, 43]	τῶν Συρακοσίων αἱροῦσι καὶ ἄνδρας	τῶν	(φυλάκων ἀποκτείνουσιν. οἱ δὲ πλείους
[7, 83]	μάλιστα ἀνδρῶν· οὗτοι δὲ διὰ	τῶν	φυλάκων βιασάμενοι ἐχώρουν τῆς νυκτὸς
[7, 43]	παρατείχισμα τῶν Συρακοσίων οὐχ ὑπομενόντων	τῶν	φυλάκων ᾕρουν τε καὶ τὰς
[7, 23]	τὰ ἐλάσσω δύο, (οὐχ ὑπομεινάντων	τῶν	φυλάκων, ὡς εἶδον τὸ μέγιστον
[7, 29]	ὑστερήσαντας διὰ τὴν παροῦσαν ἀπορίαν	τῶν	χρημάτων οὐ βουλόμενοι δαπανᾶν εὐθὺς
[7, 73]	τῇ νυκτὶ διελθόντες τὰ χαλεπώτατα	τῶν	χωρίων. πέμπει τῶν ἑταίρων τινὰς
[7, 73]	ὁδοὺς ἀποικοδομῆσαι καὶ τὰ στενόπορα	τῶν	χωρίων (προδιαλαβόντας φυλάσσειν. οἱ δὲ
[7, 1]	τῶν τε σφετέρων ναυτῶν καὶ	ἐπιβατῶν	τοὺς ὡπλισμένους ἑπτακοσίους μάλιστα, Ἱμεραίους
[7, 75]	ἐπιφημίσμασιν ἀφορμᾶσθαι, πεζούς τε ἀντὶ	ναυβατῶν	πορευομένους καὶ ὁπλιτικῷ προσέχοντας μᾶλλον
[7, 25]	καὶ παραφράγματα, ἔκ τε τῶν	ἀκάτων	ὤνευον ἀναδούμενοι τοὺς σταυροὺς καὶ
[7, 75]	οὐ καθ' ἓν μόνον τῶν	πραγμάτων,	ὅτι τάς τε ναῦς ἀπολωλεκότες
[7, 49]	Συρακούσαις ἀκριβῶς καὶ τὴν τῶν	χρημάτων	ἀπορίαν καὶ ὅτι ἦν αὐτόθι
[7, 48]	σφετέρων ἔσεσθαι, ἢν καρτερῶσι προσκαθήμενοι·	χρημάτων	γὰρ ἀπορίᾳ αὐτοὺς ἐκτρυχώσειν, ἄλλως
[7, 48]	ἀφικομένους τἀναντία βοήσεσθαι ὡς ὑπὸ	χρημάτων	καταπροδόντες οἱ στρατηγοὶ ἀπῆλθον. οὔκουν
[7, 29]	διὰ τὴν παροῦσαν ἀπορίαν τῶν	χρημάτων	οὐ βουλόμενοι δαπανᾶν εὐθὺς ἀπέπεμπον,
[7, 25]	πυνθανόμεναι πλοῖα τοῖς (Ἀθηναίοις γέμοντα	χρημάτων	προσπλεῖν. καὶ τῶν τε πλοίων
[7, 27]	Ἀθηναίους, καὶ ἐν τοῖς πρῶτον	χρημάτων	τ' ὀλέθρῳ καὶ ἀνθρώπων φθορᾷ
[7, 5]	χερσὶ γενόμενοι ἐμάχοντο μεταξὺ τῶν	τειχισμάτων,	ᾗ τῆς ἵππου τῶν Συρακοσίων
[7, 43]	μετ' αὐτοῦ ἐβοήθουν ἐκ τῶν	προτειχισμάτων,	καὶ ἀδοκήτου τοῦ τολμήματος σφίσιν
[7, 87]	ξυννενημένων, οἳ ἔκ τε τῶν	τραυμάτων	καὶ διὰ τὴν μεταβολὴν καὶ
[7, 43]	πάντας λαβὼν καὶ ἄλλην παρασκευὴν	τοξευμάτων	τε καὶ ὅσα ἔδει, ἢν
[7, 28]	πολλὰ βλαπτούσης καὶ τῶν ἄλλων	ἀναλωμάτων	μεγάλων προσπιπτόντων ἀδύνατοι ἐγένοντο τοῖς
[7, 4]	ταχεῖαι νῆες. (ὥστε καὶ τῶν	πληρωμάτων	οὐχ ἥκιστα τότε πρῶτον κάκωσις
[7, 12]	νεῶν τῇ ξηρότητι καὶ τῶν	πληρωμάτων	τῇ σωτηρίᾳ· νῦν δὲ αἵ
[7, 40]	παρεξειρεσίας, καὶ οἱ ἀπὸ τῶν	καταστρωμάτων	αὐτοῖς ἀκοντίζοντες μεγάλα ἔβλαπτον τοὺς
[7, 63]	τήν τε παρασκευὴν ἀπὸ τῶν	καταστρωμάτων	βελτίω νῦν ἔχοντας καὶ τὰς
[7, 67]	πολλοὶ μὲν ὁπλῖται ἐπὶ τῶν	καταστρωμάτων	παρὰ τὸ καθεστηκὸς ὦσι, πολλοὶ
[7, 62]	πρὸς τὴν ἐκείνων ἐπὶ τῶν	καταστρωμάτων	παρασκευήν, οἷς πρότερον ἐβλαπτόμεθα, πάντα
[7, 70]	προσφέροιτο ναῦς, οἱ ἀπὸ τῶν	καταστρωμάτων	τοῖς ἀκοντίοις καὶ τοξεύμασι καὶ
[7, 53]	πολεμίων νικωμένας καὶ ἔξω τῶν	σταυρωμάτων	καὶ τοῦ ἑαυτῶν στρατοπέδου καταφερομένας,
[7, 74]	ὅπως ξυσκευάσαιντο ὡς ἐκ τῶν	δυνατῶν	οἱ στρατιῶται ὅτι χρησιμώτατα, καὶ
[7, 68]	καὶ τύχην ἀνδρῶν ἑαυτὴν παραδεδωκυῖαν	πολεμιωτάτων	ὀργῇ προσμείξωμεν, καὶ νομίσωμεν ἅμα
[7, 28]	δύο, οἱ δὲ τριῶν γε	ἐτῶν	οὐδεὶς πλείω χρόνον ἐνόμιζον περιοίσειν
[7, 36]	τῇ τε πρότερον ἀμαθίᾳ τῶν	κυβερνητῶν	δοκούσῃ εἶναι, τὸ ἀντίπρῳρον ξυγκροῦσαι,
[7, 62]	ἐκ τῶν παρόντων μετὰ (τῶν	κυβερνητῶν	ἐσκεμμένα ἡτοίμασται. καὶ γὰρ τοξόται
[7, 70]	πολλὴ δὲ ἡ ἀντιτέχνησις τῶν	κυβερνητῶν	καὶ ἀγωνισμὸς πρὸς ἀλλήλους· οἵ
[7, 64]	νεωσοίκοις ἄλλας ὁμοίας ταῖσδε οὔτε	ὁπλιτῶν	ἡλικίαν ὑπελίπετε, εἴ τε ξυμβήσεταί
[7, 51]	τινὸς οὐ πολλοῦ καὶ τῶν	ὁπλιτῶν	καὶ τῶν ἱππέων κατά τινας
[7, 54]	πρὸς τῷ τείχει ἀπολήψεως τῶν	ὁπλιτῶν,	ὅθεν καὶ τοὺς ἵππους ἔλαβον,
[7, 51]	τε ἑβδομήκοντα ἀπολλύασι καὶ τῶν	ὁπλιτῶν	οὐ πολλούς. ~Καὶ ταύτῃ μὲν
[7, 51]	τινας πύλας ἀπολαμβάνουσί τε τῶν	ὁπλιτῶν	τινὰς καὶ τρεψάμενοι καταδιώκουσιν· οὔσης
[7, 28]	ἐγίγνετο· τῶν τε πάντων ὁμοίως	ἐπακτῶν	ἐδεῖτο (ἡ πόλις, καὶ ἀντὶ
[7, 23]	Πλημμυρίῳ Ἀθηναίων πρὸς τὴν θάλασσαν	ἐπικαταβάντων	καὶ τῇ ναυμαχίᾳ τὴν γνώμην
[7, 2]	καὶ Γύλιππος ὁ (Κλεανδρίδου Λακεδαιμονίων	ἀποστειλάντων	ἄρχων. καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι
[7, 23]	καὶ τὰ ἐλάσσω δύο, (οὐχ	ὑπομεινάντων	τῶν φυλάκων, ὡς εἶδον τὸ
[7, 68]	κρατήσωσιν ὁμοίως δράσουσιν· τὸ δὲ	πραξάντων	ἐκ τοῦ εἰκότος ἃ βουλόμεθα
[7, 71]	οὔσης τῆς θέας καὶ οὐ	πάντων	ἅμα ἐς τὸ αὐτὸ σκοπούντων,
[7, 80]	στράτευμα εἶχε τῶν τε ἐπιτηδείων	πάντων	ἀπορίᾳ ἤδη, καὶ κατατετραυματισμένοι ἦσαν
[7, 14]	ξυνέχοντες τὴν εἰρεσίαν. τούτων δὲ	πάντων	ἀπορώτατον τό τε μὴ οἷόν
[7, 71]	τῶν παρόντων ἔτι χείρω (πράξωσιν.	πάντων	γὰρ δὴ ἀνακειμένων τοῖς Ἀθηναίοις
[7, 28]	θάλασσαν πολυτελὴς ἐγίγνετο· τῶν τε	πάντων	ὁμοίως ἐπακτῶν ἐδεῖτο (ἡ πόλις,
[7, 69]	φυλαξάμενοι εἴποιεν ἄν, καὶ ὑπὲρ	ἁπάντων	παραπλήσια ἔς τε γυναῖκας καὶ
[7, 56]	μόνον, ἀλλὰ καὶ μετὰ τῶν	ξυμβοηθησάντων	σφίσιν, ἡγεμόνες τε γενόμενοι μετὰ
[7, 11]	(ὑμᾶς ἐν ᾧ ἐσμὲν βουλεύσασθαι.	κρατησάντων	γὰρ ἡμῶν μάχαις ταῖς πλέοσι
[7, 34]	νικᾶν, ὅμως δὲ τῶν ναυαγίων	κρατησάντων	τῶν Ἀθηναίων διά τε τὴν
[7, 5]	ἀνελομένων καὶ τῶν Ἀθηναίων τροπαῖον	στησάντων,	ὁ Γύλιππος ξυγκαλέσας τὸ στράτευμα
[7, 30]	ἑώρων τὰ ἐν τῇ γῇ,	ὁρμισάντων	ἔξω τοξεύματος τὰ πλοῖα, ἐπεὶ
[7, 34]	δὲ Ἀθηναίων οὐδεμία κατέδυ ναῦς.	ἀποπλευσάντων	δὲ τῶν Ἀθηναίων ἐς τὴν
[7, 34]	ἡσσᾶσθαι ὅτι οὐ πολὺ ἐνίκων.	ἀποπλευσάντων	δὲ τῶν Πελοποννησίων καὶ τοῦ
[7, 21]	πλέον τι διὰ τὸ τοιοῦτον	ἐκπλαγέντων	αὐτῶν περιγενησομένους ἢ Ἀθηναίους τῇ
[7, 5]	Συρακοσίων (οὐδεμία χρῆσις ἦν. καὶ	νικηθέντων	τῶν Συρακοσίων καὶ τῶν ξυμμάχων
[7, 14]	ἐκείνους χωρῆσαι, διαπεπολεμήσεται αὐτοῖς ἀμαχεὶ	ἐκπολιορκηθέντων	ἡμῶν (ὁ πόλεμος) (Τούτων ἐγὼ
[7, 85]	ξυμβάσεως ὥσπερ τῶν μετὰ Δημοσθένους	(ληφθέντων.	μέρος δέ τι οὐκ ὀλίγον
[7, 43]	ὡς τάχιστα διελθεῖν, ἵνα μὴ	ἀνέντων	σφῶν τῆς ἐφόδου αὖθις ξυστραφῶσιν,
[7, 22]	λιμένι ἐναυμάχουν, ταῖς δ' ἐπιλοίποις	ἀπήντων	ἐπὶ τὰς ἐκ τοῦ νεωρίου
[7, 35]	νῆες αὐτοῖς ἐς τὸ αὐτὸ	ἀπήντων.	τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἀναβιβασάμενοι παρέπλεον,
[7, 25]	ὡς καὶ τῶν Ἀθηναίων προσδοκίμων	ὄντων	ἄλλῃ στρατιᾷ καί, ἢν φθάσωσιν
[7, 25]	οἷον εἰκὸς τῶν στρατοπέδων ἐγγὺς	ὄντων	καὶ ἀντιτεταγμένων ἐμηχανῶντο καὶ ἀκροβολισμοῖς
[7, 75]	τῶν τε γὰρ νεκρῶν ἀτάφων	ὄντων,	ὁπότε τις ἴδοι τινὰ τῶν
[7, 18]	καὶ τῶν Συρακοσίων καὶ Κορινθίων	ἐναγόντων,	ἐπειδὴ ἐπυνθάνοντο τὴν ἀπὸ τῶν
[7, 44]	φίλιον εἴη τῶν ἤδη πάλιν	φευγόντων,	πολέμιον ἐνόμιζον, καὶ τοῖς ἐρωτήμασι
[7, 50]	ἀπενεχθέντες γὰρ ἐς Λιβύην, καὶ	δόντων	Κυρηναίων τριήρεις δύο καὶ τοῦ
[7, 58]	οἰκοῦντες μετ' αὐτούς, ἔπειτα Ἀκραγαντίνων	(ἡσυχαζόντων	ἐν τῷ ἐπ' ἐκεῖνα ἱδρυμένοι
[7, 21]	Ἑρμοκράτους καὶ εἴ του ἄλλου	πειθόντων,	ὥρμηντό τε ἐς τὴν ναυμαχίαν
[7, 50]	οἱ μὲν Συρακόσιοι εὐθὺς αὐτῶν	ἐλθόντων	παρεσκευάζοντο ὡς ἐπιθησόμενοι κατ' ἀμφότερα
[7, 43]	(ὑπ' αὐτῶν τὸ πρῶτον ὑπεχώρησαν.	προϊόντων	δὲ τῶν Ἀθηναίων ἐν ἀταξίᾳ
[7, 75]	οἰκείων, τῶν τε ξυσκήνων ἤδη	ἀπιόντων	ἐκκρεμαννύμενοι καὶ ἐπακολουθοῦντες ἐς ὅσον
[7, 3]	Γυλίππου καὶ τῶν Συρακοσίων σφίσιν	ἐπιόντων	ἐθορυβήθησαν μὲν τὸ πρῶτον, παρετάξαντο
[7, 27]	καὶ ὁτὲ μὲν καὶ πλεόνων	ἐπιόντων,	ὁτὲ δ' ἐξ ἀνάγκης τῆς
[7, 67]	ὧν ἡμεῖς οἰόμεθα σαφῶς πεπύσθαι·	ὑπερβαλλόντων	γὰρ αὐτοῖς τῶν κακῶν καὶ
[7, 50]	παρασκευάσασθαι ὅταν τις σημήνῃ. (καὶ	μελλόντων	αὐτῶν, ἐπειδὴ ἑτοῖμα ἦν, ἀποπλεῖν
[7, 66]	προειργασμένα καὶ ὑπὲρ καλῶν τῶν	μελλόντων	ὁ ἀγὼν ἔσται, ὦ Συρακόσιοι
[7, 43]	τὸ παρατείχισμα τῶν Συρακοσίων οὐχ	ὑπομενόντων	τῶν φυλάκων ᾕρουν τε καὶ
[7, 27]	καὶ ὑποζύγια· ἵπποι τε, ὁσημέραι	ἐξελαυνόντων	τῶν ἱππέων πρός τε τὴν
[7, 69]	ὁ δὲ Νικίας ὑπὸ τῶν	παρόντων	ἐκπεπληγμένος καὶ ὁρῶν οἷος ὁ
[7, 71]	δὲ οἱ ἐπελθόντες μὴ τῶν	παρόντων	ἔτι χείρω (πράξωσιν. πάντων γὰρ
[7, 72]	δ' Ἀθηναῖοι ὑπὸ μεγέθους τῶν	παρόντων	κακῶν νεκρῶν μὲν πέρι ἢ
[7, 62]	καὶ ἡμῖν νῦν ἐκ τῶν	παρόντων	μετὰ (τῶν κυβερνητῶν ἐσκεμμένα ἡτοίμασται.
[7, 67]	ἀποχώρησιν ποιῶνται, ὡς τῶν γε	παρόντων	οὐκ ἂν πράξαντες χεῖρον. ~πρὸς
[7, 56]	ὅπερ ἦν, ἀπό τε τῶν	παρόντων	πολὺ σφῶν καθυπέρτερα τὰ πράγματα
[7, 48]	τούτων αὐτοὺς (πείσεσθαι. τῶν τε	παρόντων	στρατιωτῶν πολλοὺς καὶ τοὺς πλείους
[7, 77]	ὠφελεῖν τι. ~Καὶ ἐκ τῶν	παρόντων,	ὦ Ἀθηναῖοι καὶ ξύμμαχοι, ἐλπίδα
[7, 73]	στράτευμα ὡς Συρακοσίων τὰς ὁδοὺς	φυλασσόντων,	ἀλλὰ καθ' ἡσυχίαν (τῆς ἡμέρας
[7, 27]	ποιουμένων καὶ κατὰ τὴν χώραν	φυλασσόντων,	οἱ μὲν ἀπεχωλοῦντο ἐν γῇ
[7, 28]	καὶ τῶν ἄλλων ἀναλωμάτων μεγάλων	προσπιπτόντων	ἀδύνατοι ἐγένοντο τοῖς χρήμασιν. καὶ
[7, 36]	δὲ ἐς τὴν εὐρυχωρίαν, σφῶν	ἐχόντων	τὴν ἐπίπλευσιν ἀπὸ τοῦ πελάγους
[7, 80]	καὶ ἀπὸ πολεμίων οὐ πολὺ	ἀπεχόντων	(ἰοῦσιν, ἐμπίπτει ταραχή· καὶ τὸ
[7, 23]	καὶ τῇ ναυμαχίᾳ τὴν γνώμην	προσεχόντων	φθάνει προσπεσὼν ἅμα τῇ ἕῳ
[7, 2]	καὶ Γογγύλος, εἷς τῶν Κορινθίων	ἀρχόντων,	μιᾷ νηὶ τελευταῖος ὁρμηθεὶς πρῶτος
[7, 76]	ὄν, ἐπιπαριὼν ὡς ἐκ τῶν	ὑπαρχόντων	ἐθάρσυνέ τε καὶ παρεμυθεῖτο, βοῇ
[7, 14]	τ' ἐσμὲν καὶ ὑμῶν μὴ	ἐπιβοηθούντων,	πρὸς ἐκείνους χωρῆσαι, διαπεπολεμήσεται αὐτοῖς
[7, 87]	ἐς ἀσθένειαν (ἐνεωτέριζον, πάντα τε	ποιούντων	αὐτῶν διὰ στενοχωρίαν ἐν τῷ
[7, 15]	γ' ἐνθάδε μηδὲ τοῖς παροῦσιν	ἀνταρκούντων,	ἀλλ' ἢ τούτους μεταπέμπειν δέον
[7, 71]	πάντων ἅμα ἐς τὸ αὐτὸ	σκοπούντων,	εἰ μέν τινες ἴδοιέν πῃ
[7, 23]	ἐν τῷ μεγάλῳ λιμένι ναυσὶ	κρατούντων	τῇ ναυμαχίᾳ ὑπὸ τριήρους μιᾶς
[7, 4]	ὑπὸ τῶν ἱππέων τῶν Συρακοσίων	κρατούντων	τῆς γῆς διεφθείροντο· τρίτον γὰρ
[7, 48]	πλέον ἤδη ταῖς ὑπαρχούσαις ναυσὶ	θαλασσοκρατούντων.	καὶ ἦν γάρ τι καὶ
[7, 43]	ἐν ἀταξίᾳ μᾶλλον ἤδη ὡς	κεκρατηκότων	καὶ βουλομένων διὰ παντὸς τοῦ
[7, 51]	τῶν Ἀθηναίων, ὡς καὶ αὐτῶν	κατεγνωκότων	ἤδη μηκέτι κρεισσόνων εἶναι σφῶν
[7, 75]	ζῶσι λυπηρότεροι ἦσαν (καὶ τῶν	ἀπολωλότων	ἀθλιώτεροι. πρὸς γὰρ ἀντιβολίαν καὶ
[7, 15]	καὶ τῶν ἡγεμόνων ὑμῖν μὴ	μεμπτῶν	γεγενημένων, οὕτω τὴν γνώμην ἔχετε·
[7, 50]	τὰς Συρακούσας, ὁ μὲν Σικανὸς	ἁμαρτὼν	τοῦ Ἀκράγαντος (ἐν Γέλᾳ γὰρ
[7, 83]	τὸ αὐτὸ δρᾶν· ὁ δ'	ἀπιστῶν	(σπένδεται ἱππέα πέμψαι σκεψόμενον. ὡς
[7, 39]	ἡμέρας πειρώμενοι ἀλλήλων, πρὶν δὴ	Ἀρίστων	ὁ Πυρρίχου Κορίνθιος, ἄριστος ὢν
[7, 5]	τῆς γὰρ ἵππου καὶ τῶν	ἀκοντιστῶν	τὴν ὠφελίαν τῇ τάξει ἐντὸς
[7, 60]	ὁρῶσι καὶ τὴν ἄλλην διάνοιαν	(αὐτῶν	αἰσθομένοις βουλευτέα ἐδόκει. καὶ ξυνελθόντες
[7, 56]	πόλεμον ἐνεγκεῖν) καὶ αὐτοὶ δόξαντες	αὐτῶν	αἴτιοι εἶναι ὑπό τε τῶν
[7, 77]	ἠπιώτερα ἕξειν (οἴκτου γὰρ ἀπ'	αὐτῶν	ἀξιώτεροι ἤδη ἐσμὲν ἢ φθόνου)
[7, 85]	πολύ, καὶ διεπλήσθη πᾶσα Σικελία	αὐτῶν,	ἅτε οὐκ ἀπὸ ξυμβάσεως ὥσπερ
[7, 29]	πολεμίους, ἤν τι δύνηται, ἀπ'	αὐτῶν	βλάψαι. ὁ δὲ ἔς τε
[7, 87]	ἀσθένειαν (ἐνεωτέριζον, πάντα τε ποιούντων	αὐτῶν	διὰ στενοχωρίαν ἐν τῷ αὐτῷ
[7, 40]	ἐδόκει τοῖς Ἀθηναίοις ὑπὸ σφῶν	αὐτῶν	διαμέλλοντας κόπῳ ἁλίσκεσθαι, ἀλλ' ἐπιχειρεῖν
[7, 25]	πρότερον διαφθείραντες τὸ παρὸν στράτευμα	αὐτῶν,	διαπεπολεμησόμενον. καὶ οἱ μὲν ἐν
[7, 34]	ναυσὶ καὶ τρισίν (ἦρχε δὲ	αὐτῶν	(Δίφιλος) ἐπέπλευσαν αὐτοῖς. καὶ οἱ
[7, 41]	Συρακοσίων ἐπαιρόμεναι τῇ νίκῃ προσέμειξαν	αὐτῶν	ἐγγὺς καὶ διεφθάρησαν, καὶ ἡ
[7, 4]	Νικίας· καὶ πέμπει ἐς φυλακὴν	αὐτῶν	εἴκοσι ναῦς, αἷς εἴρητο περί
[7, 87]	καὶ δίψῃ ἐπιέζοντο (ἐδίδοσαν γὰρ	αὐτῶν	ἑκάστῳ ἐπὶ ὀκτὼ μῆνας κοτύλην
[7, 6]	μηκέτι μήτε αὐτοὶ κωλύεσθαι ὑπ'	αὐτῶν,	ἐκείνους τε καὶ παντάπασιν ἀπεστερηκέναι,
[7, 50]	καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι εὐθὺς	αὐτῶν	ἐλθόντων παρεσκευάζοντο ὡς ἐπιθησόμενοι κατ'
[7, 48]	πλέον ἢ οἱ ἄλλοι ᾐσθάνετο	αὐτῶν,	ἐλπίδος τι ἔτι παρεῖχε πονηρότερα
[7, 30]	ἃ ἤγαγεν ὥρμει. καὶ ἀποκτείνουσιν	αὐτῶν	ἐν τῇ ἐσβάσει τοὺς πλείστους
[7, 30]	τὴν φυλακὴν ἐποιοῦντο, καὶ ὀλίγοι	αὐτῶν	ἐν τούτῳ διεφθάρησαν. μέρος δέ
[7, 50]	ὅταν τις σημήνῃ. (καὶ μελλόντων	αὐτῶν,	ἐπειδὴ ἑτοῖμα ἦν, ἀποπλεῖν ἡ
[7, 7]	τῶν Ἀθηναίων φυλακήν (ἦρχε δ'	αὐτῶν	Ἐρασινίδης Κορίνθιος) καὶ ξυνετείχισαν τὸ
[7, 79]	δὲ καὶ οἱ Συρακόσιοι ἀπ'	αὐτῶν	ἐς τὸ ἑαυτῶν στρατόπεδον. ~Τῆς
[7, 34]	τε τὴν τοῦ ἀνέμου ἄπωσιν	αὐτῶν	ἐς τὸ πέλαγος καὶ διὰ
[7, 40]	τὰ πλάγια παραπλέοντες καὶ ἐξ	αὐτῶν	ἐς τοὺς ναύτας ἀκοντίζοντες. ~τέλος
[7, 67]	καὶ οὐκ ἀνάρμοστοι πρὸς ἕκαστον	αὐτῶν	ἐσόμεθα· οἱ δ' ἐπειδὰν πολλοὶ
[7, 16]	ὅτι ἥξει βοήθεια καὶ ἐπιμέλεια	αὐτῶν	ἔσται· ~ὁ δὲ Δημοσθένης ὑπομένων
[7, 3]	πέντε ἡμερῶν λαβόντες τὰ σφέτερα	αὐτῶν,	ἑτοῖμος εἶναι (σπένδεσθαι. οἱ δ'
[7, 61]	τοῦ πλήθους, ὅσον αὐτοὶ ὑμῶν	αὐτῶν	ἐφορᾶτε, παρασκευάζεσθε. ~Ἃ δὲ ἀρωγὰ
[7, 70]	κατά τε τὸν ἔκπλουν μέρει	αὐτῶν	ἐφύλασσον καὶ κατὰ τὸν ἄλλον
[7, 55]	τὰ πλείω, τά τε πρὸ	αὐτῶν	ἠπόρουν, καὶ ἐπειδή γε καὶ
[7, 17]	Ναυπάκτῳ φυλακήν, καὶ τὰς ὁλκάδας	αὐτῶν	ἧσσον οἱ ἐν τῇ Ναυπάκτῳ
[7, 81]	ἕως ἐνδιατρίβων κυκλοῦταί τε ὑπ'	αὐτῶν	καὶ ἐν πολλῷ θορύβῳ αὐτός
[7, 44]	ἄνωθεν καταβαῖεν, οἱ μὲν πολλοὶ	αὐτῶν	καὶ ὅσοι ἦσαν τῶν προτέρων
[7, 48]	αὐτοὺς ψηφιεῖσθαί τε περὶ σφῶν	(αὐτῶν)	καὶ τὰ πράγματα ὥσπερ καὶ
[7, 53]	Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ἔλαβον	αὐτῶν	καὶ τοὺς ἄνδρας πάντας (ἀπέκτειναν.
[7, 51]	τὰ τῶν Ἀθηναίων, ὡς καὶ	αὐτῶν	κατεγνωκότων ἤδη μηκέτι κρεισσόνων εἶναι
[7, 25]	μετὰ ταῦτα ἦλθον, καὶ ὁρμουσῶν	αὐτῶν	κατέπλευσε μία τῶν ὁλκάδων τῶν
[7, 14]	ὕστερον, ἤν τι ὑμῖν ἀπ'	αὐτῶν	μὴ ὁμοῖον ἐκβῇ, ἀσφαλέστερον ἡγησάμην
[7, 25]	ἐπ' αὐτῶν Συρακόσιον ἄρχοντα. καὶ	αὐτῶν	μία μὲν ἐς Πελοπόννησον ᾤχετο,
[7, 79]	ταῦτα πάντα γίγνεσθαι. ἀναπαυομένων δ'	αὐτῶν	ὁ Γύλιππος καὶ οἱ Συρακόσιοι
[7, 72]	τῇ γνώμῃ καὶ βουλομένων πληροῦν	αὐτῶν	οἱ ναῦται οὐκ ἤθελον ἐσβαίνειν
[7, 21]	τι διὰ τὸ τοιοῦτον ἐκπλαγέντων	αὐτῶν	περιγενησομένους ἢ Ἀθηναίους τῇ ἐπιστήμῃ
[7, 75]	τις ἅμα καὶ κατάμεμψις σφῶν	αὐτῶν	πολλὴ ἦν. οὐδὲν γὰρ ἄλλο
[7, 66]	εἰδέναι (οὐδὲ γὰρ ἂν οὕτως	αὐτῶν	προθύμως ἀντελάβεσθε) καὶ εἴ τις
[7, 75]	τὸ εἰωθὸς αὐτοὶ τὰ σφέτερα	αὐτῶν	σιτία ὑπὸ τοῖς ὅπλοις, οἱ
[7, 25]	οἱ Συρακόσιοι καὶ Ἀγάθαρχον ἐπ'	αὐτῶν	Συρακόσιον ἄρχοντα. καὶ αὐτῶν μία
[7, 48]	τῷ μὴ διδόναι τροφήν, φθερεῖσθαι	αὐτῶν	τὰ πράγματα, ἐπικουρικὰ μᾶλλον ἢ
[7, 45]	ἐκομίσαντο. ἀπέθανον δὲ οὐκ ὀλίγοι	αὐτῶν	τε καὶ τῶν ξυμμάχων, ὅπλα
[7, 73]	Ἑρμοκράτης δὲ ὁ Συρακόσιος ὑπονοήσας	αὐτῶν	τὴν διάνοιαν καὶ νομίσας δεινὸν
[7, 66]	προύχειν κολουθῶσι, τό γ' ὑπόλοιπον	αὐτῶν	τῆς δόξης ἀσθενέστερον αὐτὸ ἑαυτοῦ
[7, 67]	παρέχεται. (Τά τε τῆς ἀντιμιμήσεως	αὐτῶν	τῆς παρασκευῆς ἡμῶν τῷ μὲν
[7, 79]	προεληλύθεσαν· ἀντιπέμψαντες δὲ κἀκεῖνοι σφῶν	αὐτῶν	τινὰς (διεκώλυσαν. καὶ μετὰ ταῦτα
[7, 43]	Ἀθηναίοις ἐκπεπληγμένοι καὶ βιασθέντες (ὑπ'	αὐτῶν	τὸ πρῶτον ὑπεχώρησαν. προϊόντων δὲ
[7, 36]	δὲ Συρακόσιοι ἐν τούτῳ πυνθανόμενοι	αὐτῶν	τὸν ἐπίπλουν αὖθις ταῖς ναυσὶν
[7, 24]	τείχη εἶχον, καὶ τροπαῖα ἔστησαν	αὐτῶν	τρία. καὶ τὸ μὲν ἕτερον
[7, 36]	πρῴραις παχείας, καὶ ἀντηρίδας ἀπ'	αὐτῶν	ὑπέτειναν πρὸς τοὺς τοίχους ὡς
[7, 78]	χῶρος) καὶ ὕδωρ μετὰ σφῶν	αὐτῶν	φέρεσθαι αὐτόθεν· ἐν γὰρ τῷ
[7, 23]	ἤδη νικώμενοι καὶ οἱ ἐξ	αὐτῶν	φεύγοντες ῥᾷον (παρέπλευσαν. αἱ γὰρ
[7, 48]	ταῦτα οὐκ ἀποδέξονται, ὥστε μὴ	αὐτῶν	ψηφισαμένων ἀπελθεῖν. καὶ γὰρ οὐ
[7, 50]	ἄλλην προσγεγενημένην αὐτοῖς καὶ τὰ	ἑαυτῶν	ἅμα οὐκ ἐπὶ τὸ βέλτιον
[7, 37]	~Τοιαῦτα οἱ Συρακόσιοι πρὸς τὴν	ἑαυτῶν	ἐπιστήμην τε καὶ δύναμιν ἐπινοήσαντες
[7, 36]	πολλῷ πολλαῖς ναυσὶν οὖσαν, πρὸς	ἑαυτῶν	ἔσεσθαι· ἀντιπρῴροις γὰρ ταῖς ἐμβολαῖς
[7, 32]	γὰρ οὐκ ἐδίδοσαν διὰ τῆς	ἑαυτῶν	ὁδόν. (πορευομένων δ' ἤδη τῶν
[7, 41]	τὴν κατάφευξιν ἐποιοῦντο (ἐς τὸν	ἑαυτῶν	ὅρμον. αἱ δὲ τῶν Συρακοσίων
[7, 57]	Δωριεῦσι, Γελῴοις δὲ καὶ ἀποίκοις	ἑαυτῶν	οὖσι μετὰ Συρακοσίων στρατευομένοις (ἠναγκάζοντο
[7, 31]	οὔσας δυοῖν δεούσας εἴκοσι τὰς	(ἑαυτῶν	πρὸς τὰς ἐκείνων πέντε καὶ
[7, 23]	τοῦ Πλημμυρίου, ἀνεχώρησαν ἐς τὸ	ἑαυτῶν	στρατόπεδον. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι κατὰ
[7, 79]	Συρακόσιοι ἀπ' αὐτῶν ἐς τὸ	ἑαυτῶν	στρατόπεδον. ~Τῆς δὲ νυκτὸς τῷ
[7, 69]	στρατηγοὶ ἐπέβησαν) ἄραντες ἀπὸ τοῦ	ἑαυτῶν	στρατοπέδου εὐθὺς ἔπλεον πρὸς τὸ
[7, 53]	ἔξω τῶν σταυρωμάτων καὶ τοῦ	ἑαυτῶν	στρατοπέδου καταφερομένας, βουλόμενος διαφθείρειν τοὺς
[7, 42]	ξενικαῖς καὶ ὁπλίτας περὶ πεντακισχιλίους	ἑαυτῶν	τε καὶ τῶν ξυμμάχων, ἀκοντιστάς
[7, 3]	Ἀθηναίους, ἀλλ' ἡσύχαζε πρὸς τῷ	ἑαυτῶν	τείχει. ὡς δ' ἔγνω ὁ
[7, 36]	κατ' αὐτὸ τὸ στρατόπεδον τὸ	ἑαυτῶν·	τοῦ δ' ἄλλου λιμένος αὐτοὶ
[7, 67]	αὐτοῖς πάντες οὐκ ἐν τῷ	ἑαυτῶν	τρόπῳ (κινούμενοι ταράξονται; ἐπεὶ καὶ
[7, 79]	τὸν ἀποτετειχισμένον, καὶ ηὗρον πρὸ	ἑαυτῶν	ὑπὲρ τοῦ ἀποτειχίσματος τὴν πεζὴν
[7, 70]	γὰρ ἑκατέροις προθυμία ἀπὸ τῶν	ναυτῶν	ἐς τὸ ἐπιπλεῖν ὁπότε κελευσθείη
[7, 1]	Γύλιππος ἀναλαβὼν τῶν τε σφετέρων	ναυτῶν	καὶ ἐπιβατῶν τοὺς ὡπλισμένους ἑπτακοσίους
[7, 14]	ἀκμὴ πληρώματος καὶ ὀλίγοι τῶν	ναυτῶν	οἱ ἐξορμῶντές τε ναῦν (καὶ
[7, 63]	τοῖς ὁπλίταις οὐχ ἧσσον τῶν	ναυτῶν	παρακελεύομαι, ὅσῳ τῶν ἄνωθεν μᾶλλον
[7, 13]	καὶ ἔτι νῦν φθείρεται, τῶν	ναυτῶν	(τῶν) μὲν διὰ φρυγανισμὸν καὶ
[7, 86]	μὲν τοιαύτῃ ἢ ὅτι ἐγγύτατα	τούτων	αἰτίᾳ ἐτεθνήκει, ἥκιστα δὴ ἄξιος
[7, 48]	τις εὖ λέγων διαβάλλοι, ἐκ	τούτων	αὐτοὺς (πείσεσθαι. τῶν τε παρόντων
[7, 14]	ναῦν (καὶ ξυνέχοντες τὴν εἰρεσίαν.	τούτων	δὲ πάντων ἀπορώτατον τό τε
[7, 14]	ἀμαχεὶ ἐκπολιορκηθέντων ἡμῶν (ὁ πόλεμος)	(Τούτων	ἐγὼ ἡδίω μὲν ἂν εἶχον
[7, 75]	ἐλάσσους τεσσάρων ἅμα ἐπορεύοντο. καὶ	τούτων	οἵ τε ἄλλοι πάντες ἔφερον
[7, 27]	ἢ δύο μυριάδες ηὐτομολήκεσαν, καὶ	τούτων	τὸ πολὺ μέρος χειροτέχναι, πρόβατά
[7, 75]	παιάνων, μεθ' ὧν ἐξέπλεον, πάλιν	τούτων	τοῖς ἐναντίοις ἐπιφημίσμασιν ἀφορμᾶσθαι, πεζούς
[7, 57]	Μιλήσιοι καὶ Σάμιοι καὶ Χῖοι.	τούτων	Χῖοι οὐχ ὑποτελεῖς ὄντες φόρου,
[7, 75]	τε καὶ ἀσθενεῖς πολὺ τῶν	τεθνεώτων	τοῖς ζῶσι λυπηρότεροι ἦσαν (καὶ
[7, 25]	πρέσβεις οἱ Συρακόσιοι Κορινθίων καὶ	Ἀμπρακιωτῶν	καὶ Λακεδαιμονίων, ἀγγέλλοντας τήν τε
[7, 7]	τε τῶν Κορινθίων νῆες καὶ	Ἀμπρακιωτῶν	καὶ Λευκαδίων ἐσέπλευσαν αἱ ὑπόλοιποι
[7, 57]	μὲν τῷ Ἰονίῳ κόλπῳ ὁριζόμενοι·	Ἰταλιωτῶν	δὲ Θούριοι καὶ Μεταπόντιοι ἐν
[7, 43]	Συρακοσίων, ἓν δὲ τῶν ἄλλων	Σικελιωτῶν,	ἓν δὲ τῶν ξυμμάχων, ἀγγέλλουσι
[7, 87]	πλὴν Ἀθηναίων καὶ εἴ τινες	Σικελιωτῶν	ἢ (Ἰταλιω( τῶν ξυνεστράτευσαν, τοὺς
[7, 57]	στασιωτικῶν καιρῶν κατειλημμένοι ξυνεστράτευον, καὶ	Σικελιωτῶν	Νάξιοι καὶ Καταναῖοι, βαρβάρων δὲ
[7, 32]	ὁδόν. (πορευομένων δ' ἤδη τῶν	Σικελιωτῶν	οἱ Σικελοί, καθάπερ ἐδέοντο οἱ
[7, 63]	τε, οὓς πολλάκις νενικήκατε, καὶ	Σικελιωτῶν,	ὧν οὐδ' ἀντιστῆναι οὐδεὶς ἕως
[7, 82]	οἱ ξύμμαχοι πρῶτον μὲν τῶν	νησιωτῶν	εἴ τις βούλεται ἐπ' ἐλευθερίᾳ
[7, 5]	ὄντες καὶ Δωριῆς Ἰώνων καὶ	νησιωτῶν	καὶ ξυγκλύδων ἀνθρώπων κρατήσαντες ἐξελάσασθαι
[7, 57]	πολεμεῖν. τῶν τε περὶ Πελοπόννησον	νησιωτῶν	Κεφαλλῆνες μὲν καὶ Ζακύνθιοι αὐτόνομοι
[7, 20]	Ἀθηναίων διακοσίοις καὶ χιλίοις, καὶ	νησιωτῶν	ὅσοις ἑκασταχόθεν οἷόν τ' ἦν
[7, 44]	καὶ ὅσοι ἦσαν τῶν προτέρων	στρατιωτῶν	ἐμπειρίᾳ μᾶλλον τῆς χώρας ἐς
[7, 15]	ἤλθομεν τὸ πρῶτον καὶ τῶν	στρατιωτῶν	καὶ τῶν ἡγεμόνων ὑμῖν μὴ
[7, 48]	αὐτοὺς (πείσεσθαι. τῶν τε παρόντων	στρατιωτῶν	πολλοὺς καὶ τοὺς πλείους ἔφη,
[7, 86]	καὶ οἱ ξύμμαχοι, τῶν τε	αἰχμαλώτων	ὅσους ἐδύναντο πλείστους καὶ τὰ
[7, 19]	Σικελίαν, Λακεδαιμόνιοι μὲν τῶν τε	Εἱλώτων	ἐπιλεξάμενοι τοὺς βελτίστους καὶ τῶν
[7, 70]	κρουόμενον, ἀνακαλοῦντες ὀνομαστὶ τὸν τριήραρχον	ἠρώτων,	οἱ μὲν Ἀθηναῖοι εἰ τὴν
[7, 50]	τῷ παράπλῳ Εὐεσπερίταις πολιορκουμένοις ὑπὸ	Λιβύων	ξυμμαχήσαντες καὶ νικήσαντες τοὺς Λίβυς,
[7, 1]	τεθνηκότος, ὃς τῶν ταύτῃ Σικελῶν	βασιλεύων	τινῶν καὶ ὢν οὐκ ἀδύνατος
[7, 75]	(αἰσθέσθαι. τῶν τε γὰρ νεκρῶν	ἀτάφων	ὄντων, ὁπότε τις ἴδοι τινὰ
[7, 40]	οὐκ ἐδόκει τοῖς Ἀθηναίοις ὑπὸ	σφῶν	αὐτῶν διαμέλλοντας κόπῳ ἁλίσκεσθαι, ἀλλ'
[7, 48]	τοὺς αὐτοὺς ψηφιεῖσθαί τε περὶ	σφῶν	(αὐτῶν) καὶ τὰ πράγματα ὥσπερ
[7, 75]	τέ τις ἅμα καὶ κατάμεμψις	σφῶν	αὐτῶν πολλὴ ἦν. οὐδὲν γὰρ
[7, 79]	ᾗ προεληλύθεσαν· ἀντιπέμψαντες δὲ κἀκεῖνοι	σφῶν	αὐτῶν τινὰς (διεκώλυσαν. καὶ μετὰ
[7, 78]	ὁ χῶρος) καὶ ὕδωρ μετὰ	σφῶν	αὐτῶν φέρεσθαι αὐτόθεν· ἐν γὰρ
[7, 36]	τοῖς δὲ Ἀθηναίοις οὐκ ἔσεσθαι	σφῶν	ἐν στενοχωρίᾳ οὔτε περίπλουν οὔτε
[7, 47]	πρὸς τοὺς ἐν τῇ χώρᾳ	σφῶν	ἐπιτειχίζοντας τὸν πόλεμον ποιεῖσθαι ἢ
[7, 49]	τά τε τῆς ἐμπειρίας χρήσιμα	σφῶν	ἔσται καὶ ἀναχωρήσεις καὶ ἐπίπλους
[7, 36]	περιπλεῦσαι δὲ ἐς τὴν εὐρυχωρίαν,	σφῶν	ἐχόντων τὴν ἐπίπλευσιν ἀπὸ τοῦ
[7, 56]	ἀπό τε τῶν παρόντων πολὺ	σφῶν	καθυπέρτερα τὰ πράγματα εἶναι καί,
[7, 51]	κατεγνωκότων ἤδη μηκέτι κρεισσόνων εἶναι	σφῶν	μήτε ταῖς ναυσὶ μήτε τῷ
[7, 73]	καὶ πάντα μᾶλλον ἐλπίζειν ἂν	σφῶν	πείθεσθαι αὐτοὺς ἢ ὅπλα λαβόντας
[7, 13]	ἐμπορευόμενοι ἀνδράποδα Ὑκκαρικὰ ἀντεμβιβάσαι ὑπὲρ	σφῶν	πείσαντες τοὺς τριηράρχους τὴν ἀκρίβειαν
[7, 40]	Ἀθηναῖοι νομίσαντες αὐτοὺς ὡς ἡσσημένους	σφῶν	πρὸς τὴν πόλιν ἀνακρούσασθαι, καθ'
[7, 48]	ἐνόμιζε μὲν καὶ αὐτὸς πόνηρα	σφῶν	τὰ πράγματα εἶναι, τῷ δὲ
[7, 48]	εὖ γὰρ εἰδέναι ὅτι Ἀθηναῖοι	σφῶν	ταῦτα οὐκ ἀποδέξονται, ὥστε μὴ
[7, 43]	τάχιστα διελθεῖν, ἵνα μὴ ἀνέντων	σφῶν	τῆς ἐφόδου αὖθις ξυστραφῶσιν, οἱ
[7, 35]	βουλομένοις εἶναι διὰ τῆς γῆς	σφῶν	τὸν στρατὸν ἰέναι, ἐπικαταβάντες ηὐλίσαντο
[7, 43]	ἄλλων Σικελιωτῶν, ἓν δὲ τῶν	ξυμμάχων,	ἀγγέλλουσι τὴν ἔφοδον καὶ τοῖς
[7, 42]	πεντακισχιλίους ἑαυτῶν τε καὶ τῶν	ξυμμάχων,	ἀκοντιστάς τε βαρβάρους καὶ Ἕλληνας
[7, 78]	καὶ οἱ τῶν Συρακοσίων καὶ	ξυμμάχων	αὐτοὺς ἱππῆς καὶ ἀκοντισταὶ ὄντες
[7, 34]	τε Κορινθίων καὶ τῶν αὐτόθεν	ξυμμάχων	ἐπὶ ταῖς προανεχούσαις ἄκραις παρετέτακτο,
[7, 70]	πανταχόθεν σφίσι τῶν Συρακοσίων καὶ	ξυμμάχων	ἐπιφερομένων οὐ πρὸς τῷ ζεύγματι
[7, 56]	κρατῆσαι Ἀθηναίων τε καὶ τῶν	ξυμμάχων	καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ
[7, 5]	νικηθέντων τῶν Συρακοσίων καὶ τῶν	ξυμμάχων	καὶ νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀνελομένων καὶ
[7, 16]	τε ἐκ καταλόγου καὶ τῶν	ξυμμάχων.	καὶ ξυνάρχοντας αὐτῷ εἵλοντο Δημοσθένη
[7, 53]	στρατεύματος παρόντος τῶν Συρακοσίων καὶ	ξυμμάχων	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐπιβοηθήσαντες καὶ
[7, 37]	(εὐθὺς ἐπεξέπλεον τῶν Συρακοσίων καὶ	ξυμμάχων.	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τὸ πρῶτον
[7, 56]	ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων πολλῶν	ξυμμάχων,	καὶ οὐδ' αὐτοὶ αὖ μόνον,
[7, 78]	αὐτῷ παρατεταγμένους τῶν Συρακοσίων καὶ	ξυμμάχων,	καὶ τρεψάμενοι αὐτοὺς καὶ κρατήσαντες
[7, 61]	ἔμπειροι ὄντες, καὶ ὅσοι τῶν	ξυμμάχων,	ξυστρατευόμενοι αἰεί, μνήσθητε τῶν ἐν
[7, 61]	Ἀθηναίων τε καὶ τῶν ἄλλων	ξυμμάχων,	ὁ μὲν ἀγὼν ὁ μέλλων
[7, 45]	ὀλίγοι αὐτῶν τε καὶ τῶν	ξυμμάχων,	ὅπλα μέντοι ἔτι πλείω ἢ
[7, 86]	μὲν ἄλλους Ἀθηναίων καὶ τῶν	ξυμμάχων	ὁπόσους ἔλαβον κατεβίβασαν ἐς τὰς
[7, 26]	Κερκύρας, ὅπως καὶ τῶν ἐκεῖθεν	ξυμμάχων	παραλαβὼν τὸν ἐς τὴν Σικελίαν
[7, 20]	χρήσασθαι, καὶ ἐκ τῶν ἄλλων	ξυμμάχων	τῶν ὑπηκόων, εἴ ποθέν τι
[7, 11]	ἐσμέν, ἦλθε Γύλιππος Λακεδαιμόνιος στρατιὰν	ἔχων	ἔκ τε Πελοποννήσου καὶ ἀπὸ
[7, 8]	στρατόπεδον διὰ φυλακῆς μᾶλλον ἤδη	ἔχων	ἢ δι' ἑκουσίων κινδύνων ἐπεμέλετο.
[7, 50]	Γύλιππος ἄλλην τε στρατιὰν πολλὴν	ἔχων	ἦλθεν ἀπὸ τῆς Σικελίας καὶ
[7, 48]	μὲν ἔργῳ ἔτι ἐπ' ἀμφότερα	ἔχων	καὶ διασκοπῶν ἀνεῖχε, τῷ δ'
[7, 70]	Ἀγάθαρχος, κέρας ἑκάτερος τοῦ παντὸς	ἔχων,	Πυθὴν δὲ καὶ οἱ Κορίνθιοι
[7, 53]	ἐπὶ τὴν χηλὴν μέρος τι	ἔχων	τῆς στρατιᾶς. (καὶ αὐτοὺς οἱ
[7, 60]	ὅστις καὶ ὁπωσοῦν ἐδόκει ἡλικίας	(μετέχων	ἐπιτήδειος εἶναι. καὶ ξυνεπληρώθησαν νῆες
[7, 6]	κατὰ τὴν εὐρυχωρίαν, ᾗ τῶν	τειχῶν	ἀμφοτέρων αἱ ἐργασίαι (ἔληγον. καὶ
[7, 38]	ὁ πεζὸς ἅμα ἀπὸ τῶν	τειχῶν	ἀπῆλθεν. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ
[7, 12]	τῷ τε πεζῷ ἅμα τῶν	τειχῶν	ἡμῶν πειρᾶν καὶ ταῖς ναυσὶ
[7, 6]	τοὺς μὲν ὁπλίτας ἔξω τῶν	τειχῶν	μᾶλλον ἢ πρότερον προαγαγὼν ξυνέμισγεν
[7, 11]	χρήσασθαι ἀπανηλωκυίας τῆς φυλακῆς τῶν	τειχῶν	μέρος τι τοῦ ὁπλιτικοῦ) οἱ
[7, 5]	τῇ τάξει ἐντὸς λίαν τῶν	τειχῶν	ποιήσας ἀφελέσθαι· νῦν (οὖν αὖθις
[7, 24]	(ἐφρούρουν. ἄνθρωποι δ' ἐν τῶν	τειχῶν	τῇ ἁλώσει ἀπέθανον καὶ ἐζωγρήθησαν
[7, 37]	τὰ τείχη καὶ πρὸ τῶν	τειχῶν	τοῖς προσιοῦσιν ἀντιπαρετάσσοντο, οἱ δὲ
[7, 60]	ἔκ τε γὰρ τῶν ἄνω	τειχῶν	ὑποκατέβησαν καὶ τὰς ναῦς ἐπλήρωσαν
[7, 2]	Γύλιππος ὁ (Κλεανδρίδου Λακεδαιμονίων ἀποστειλάντων	ἄρχων.	καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι ἐπερρώσθησάν
[7, 69]	οὔπω ἱκανὰ εἰρῆσθαι, αὖθις τῶν	τριηράρχων	ἕνα ἕκαστον ἀνεκάλει, πατρόθεν τε
[7, 24]	ἐνῆν, πολλὰ δὲ καὶ τῶν	τριηράρχων,	ἐπεὶ καὶ ἱστία τεσσαράκοντα τριήρων
[7, 30]	ὁπλίτας ὁμοῦ καὶ Θηβαίων τῶν	βοιωταρχῶν	Σκιρφώνδαν· τῶν δὲ Μυκαλησσίων μέρος
[7, 1]	τινας ψιλοὺς καὶ ἱππέας καὶ	Γελῴων	ὀλίγους, Σικελῶν τε ἐς χιλίους