Vers |
[1000] |
κατακηλήσει;
~θαῦμ´
ἂν
πόρρωθεν
ἰδοίμην.
|
~Ἒ |
ἔ,
~ἐᾶτέ
με,
ἐᾶτέ
με |
[1000] |
με,
τᾷδέ
με
~πρόσλαβε
κουφίσας.
|
Ἒ |
ἔ,
ἰὼ
δαῖμον.
~Θρῴσκει
δ´ |
[1000] |
ἔγχος
τις
ὀνήσιμον
οὐκ
ἐπιτρέψει;
|
~Ἒ |
ἔ,
~οὐδ´
ἀπαράξαι
τις
κρᾶτα |
[1000] |
ὧδ´
αὕτως,
ὥς
μ´
ὤλεσεν
|
~Ἒ |
ἔ,
~Ὦ
Διὸς
αὐθαίμων,
ὦ |
[1000] |
βιότου
τοιαῦτα
νέμει
Ζεύς.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
|
Ἒ |
ἔ,
~Ὦ
παῖ,
ποῦ
ποτ´ |
[1000] |
~θαῦμ´
ἂν
πόρρωθεν
ἰδοίμην.
~Ἒ
|
ἔ, |
~ἐᾶτέ
με,
ἐᾶτέ
με
δύσμορον
|
[1000] |
τᾷδέ
με
~πρόσλαβε
κουφίσας.
Ἒ
|
ἔ, |
ἰὼ
δαῖμον.
~Θρῴσκει
δ´
αὖ, |
[1000] |
τις
ὀνήσιμον
οὐκ
ἐπιτρέψει;
~Ἒ
|
ἔ, |
~οὐδ´
ἀπαράξαι
τις
κρᾶτα
βίᾳ |
[1000] |
αὕτως,
ὥς
μ´
ὤλεσεν
~Ἒ
|
ἔ, |
~Ὦ
Διὸς
αὐθαίμων,
ὦ
γλυκὺς |
[1000] |
τοιαῦτα
νέμει
Ζεύς.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Ἒ
|
ἔ, |
~Ὦ
παῖ,
ποῦ
ποτ´
εἶ; |
[1000] |
κατ´
ἐμὰν
ῥώμαν·
σὺ
δὲ
|
σύλλαβε· |
σοί
τε
γὰρ
ἅμμα
~ἓν |
[1000] |
εἶ;
Τᾷδέ
με,
τᾷδέ
με
|
~πρόσλαβε |
κουφίσας.
Ἒ
ἔ,
ἰὼ
δαῖμον. |
[1100] |
ὦ
~κἂν
μηδὲν
ἕρπω,
τήν
|
γε |
δράσασαν
τάδε
~χειρώσομαι
κἀκ
τῶνδε· |
[300] |
~μηδ´,
εἴ
τι
δράσεις,
τῆσδέ
|
γε |
ζώσης
ἔτι·
~οὕτως
ἐγὼ
δέδοικα |
[1100] |
ἀγγέλλειν
ὅτι
~καὶ
ζῶν
κακούς
|
γε |
καὶ
θανὼν
ἐτεισάμην.
~(ΧΟΡΟΣ)
Ὦ |
[850] |
~δόμοισι
τοῖσδ´
Ἐρινύν.
~(ΤΡΟΦΟΣ)
Ἄγαν
|
γε· |
μᾶλλον
δ´,
εἰ
παροῦσα
πλησία
|
[450] |
τι
τήνδ´
ἁμαρτίαν
νέμεις.
~Ἐπεί
|
γε |
μὲν
δὴ
πάντ´
ἐπίστασαι
λόγον
|
[850] |
χεὶρ
γυναικεία
κτίσαι;
~(ΤΡΟΦΟΣ)
Δεινῶς
|
γε· |
πεύσῃ
δ´,
ὥστε
μαρτυρεῖν
ἐμοί. |
[1250] |
ἄν
ποτε
~κακὸς
φανείην
σοί
|
γε |
πιστεύσας,
πάτερ.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Καλῶς
τελευτᾷς, |
[1150] |
πάγον;
~(ΥΛΛΟΣ)
Οἶδ´,
ὡς
θυτήρ
|
γε |
πολλὰ
δὴ
σταθεὶς
ἄνω.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ) |
[850] |
σφε
φῄς;
~(ΤΡΟΦΟΣ)
Σχετλιώτατα
πρός
|
γε |
πρᾶξιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
Εἰπὲ
τῷ
μόρῳ, |
[1100] |
πρέπειν.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Οὐ
δῆτα,
τοῖς
|
γε |
πρόσθεν
ἡμαρτημένοις.
~(ΥΛΛΟΣ)
Ἀλλ´
οὐδὲ |
[300] |
εἶ.
~(ΛΙΧΑΣ)
Οὔ
τἄρα
τῷ
|
γε |
πρόσθεν
οὐδὲν
ἐξ
ἴσου
~χρόνῳ |
[300] |
τἄνδον
ἐξαρκῆ
τιθῶ.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
Αὐτοῦ
|
γε |
πρῶτον
βαιὸν
ἀμμείνας´,
ὅπως
~μάθῃς |
[400] |
καὶ
θεῶν
ὅπως
θέλει,
~κἀμοῦ
|
γε· |
πῶς
δ´
οὐ
χἀτέρας
οἵας |
[800] |
οἶκτον
ἴσχεις,
ἀλλά
μ´
ἔκ
|
γε |
τῆσδε
γῆς
~πόρθμευσον
ὡς
τάχιστα, |
[1100] |
Ζηνὸς
αὐδηθεὶς
γόνος.
~Ἀλλ´
εὖ
|
γέ |
τοι
τόδ´
ἴστε,
κἂν
τὸ |
[1200] |
τἄλλα
γ´
ἔργασαι.
~(ΥΛΛΟΣ)
Φορᾶς
|
γέ |
τοι
φθόνησις
οὐ
γενήσεται.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ) |
[1250] |
~ἐπεὶ
κελεύεις
κἀξαναγκάζεις,
πάτερ.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
|
Ἄγε |
νυν,
πρὶν
τήνδ´
ἀνακινῆσαι
~νόσον, |
[200] |
Ποῦ
γῆς;
πατρῴας
εἴτε
βαρβάρου;
|
λέγε. |
~(ΛΙΧΑΣ)
Ἀκτή
τις
ἔστ´
Εὐβοιίς, |
[750] |
ἀτὰρ
τὰ
πάνθ´
ὁμοῦ
~ἑκατὸν
|
προσῆγε |
συμμιγῆ
βοσκήματα.
~Καὶ
πρῶτα
μὲν |
[900] |
ἐπιστένω;
~πότερα
τέλεα
περαιτέρω,
~δύσκριτ´
|
ἔμοιγε |
δυστάνῳ;
~Τάδε
μὲν
ἔχομεν
ὁρᾶν |
[700] |
ἀλλὰ
τὸν
βαλόντ´
ἀποφθίσαι
~χρῄζων
|
ἔθελγέ |
μ´·
ὧν
ἐγὼ
μεθύστερον,
~ὅτ´ |
[450] |
ἐξ
ἴσου
κοινὴν
χάριν,
~καὶ
|
στέργε |
τὴν
γυναῖκα
καὶ
βούλου
λόγους
|
[1150] |
λεχθὲν
ἔργον
ἐκτελεῖν.
~(ΥΛΛΟΣ)
Ὄμνυμ´
|
ἔγωγε, |
Ζῆν´
ἔχων
ἐπώμοτον.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Εἰ |
[1000] |
ἐμοῦ
σῴζειν.
~(ΥΛΛΟΣ)
Ψαύω
μὲν
|
ἔγωγε, |
~λαθίπονον
δ´
ὀδυνᾶν
οὔτ´
ἔνδοθεν |
[200] |
εἰ
ζῶνθ´
Ἡρακλέα
προσδέξομαι.
~(ΛΙΧΑΣ)
|
Ἔγωγέ |
τοί
σφ´
ἔλειπον
ἰσχύοντά
τε
|
[1200] |
οὖν
με
πανδίκως
τάδε;
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
|
Ἔγωγε· |
τούτων
μάρτυρας
καλῶ
θεούς.
~(ΥΛΛΟΣ) |
[500] |
ταύρου,
~Ἀχελῷος
ἀπ´
Οἰνιαδᾶν,
ὁ
|
δὲ |
Βακχίας
ἄπο
~ἦλθε
παλίντονα
Θήβας
|
[700] |
ξύλου.
~Τοιόνδε
κεῖται
προπετές·
ἐκ
|
δὲ |
γῆς
ὅθεν
~προὔκειτ´
ἀναζέουσι
θρομβώδεις |
[0] |
ἄλλοτ´
ἀνδρείῳ
τύπῳ
~βούκρανος,
ἐκ
|
δὲ |
δασκίου
γενειάδος
~κρουνοὶ
διερραίνοντο
κρηναίου |
[750] |
λεώς,
~τοῦ
μὲν
νοσοῦντος,
τοῦ
|
δὲ |
διαπεπραγμένου·
~κοὐδεὶς
ἐτόλμα
τἀνδρὸς
ἀντίον |
[250] |
Ἅιδου
πάντες
εἴς´
οἰκήτορες,
~πόλις
|
δὲ |
δούλη·
τάσδε
δ´
ἅσπερ
εἰσορᾷς
|
[300] |
ἐξ
ἐλευθέρων
ἴσως
~ἀνδρῶν,
τανῦν
|
δὲ |
δοῦλον
ἴσχουσιν
βίον.
~Ὦ
Ζεῦ |
[250] |
λείποιτο
πρὸς
τόξου
κρίσιν,
~φώνει
|
δὲ |
δοῦλος
ἀνδρὸς
ὡς
ἐλευθέρου
~ῥαίοιτο· |
[300] |
~ἅλις
γὰρ
ἡ
παροῦσα.
Πρὸς
|
δὲ |
δώματα
~χωρῶμεν
ἤδη
πάντες,
ὡς |
[500] |
τὸν
ὃν
προσμένους´
ἀκοίταν.
~Ἐγὼ
|
δὲ |
θατὴρ
μὲν
οἷα
φράζω·
~τὸ |
[50] |
~(ΥΛΛΟΣ)
Ἀλλ´
εἶμι,
μῆτερ·
εἰ
|
δὲ |
θεσφάτων
ἐγὼ
~βάξιν
κατῄδη
τῶνδε, |
[1250] |
ἐμοὶ
~τούτων
θέμενοι
συγγνωμοσύνην,
~μεγάλην
|
δὲ |
θεῶν
ἀγνωμοσύνην
~εἰδότες
ἔργων
τῶν |
[1050] |
καθαίρων
ἱκόμην,
ἔδρασέ
πω·
~γυνὴ
|
δέ, |
θῆλυς
οὖσα
κοὐκ
ἀνδρὸς
φύσιν, |
[500] |
ἀντέπεμψε
τοῦ
μακροῦ
χρόνου.
~Ἐγὼ
|
δὲ |
θυμοῦσθαι
μὲν
οὐκ
ἐπίσταμαι
~νοσοῦντι |
[900] |
οἷς
ἐχρῆτο
δειλαία
πάρος·
~ἄλλῃ
|
δὲ |
κἄλλῃ
δωμάτων
στρωφωμένη,
~εἴ
του |
[200] |
ἐφεστίοισιν
~ἀλαλαῖς
ὁ
μελλόνυμφος,
~ἐν
|
δὲ |
κοινὸς
ἀρσένων
~ἴτω
κλαγγὰ
τὸν |
[350] |
τι
πάντες
οἱ
κακοί,
τὰ
|
δὲ
|
~λαθραῖ´
ὃς
ἀσκεῖ
μὴ
πρέποντ´ |
[750] |
ἀμφίκλυστον
ἐκ
πόντου
πέτραν·
~κόμης
|
δὲ |
λευκὸν
μυελὸν
ἐκραίνει,
μέσου
~κρατὸς |
[450] |
κὴρ
πρόσεστιν
οὐ
καλή.
~Ὅπως
|
δὲ |
λήσεις,
οὐδὲ
τοῦτο
γίγνεται·
~πολλοὶ |
[950] |
μὲν
ἔχομεν
ὁρᾶν
δόμοις,
~τάδε
|
δὲ |
μένομεν
ἐπ´
ἐλπίσιν·
~κοινὰ
δ´ |
[500] |
~ἦν
δ´
ἀμφίπλεκτοι
κλίμακες,
~ἦν
|
δὲ |
μετώπων
ὀλόεντα
πλήγματα
~καὶ
στόνος |
[350] |
ὡσαύτως
ἐμοί,
~ὥστ´
ἐξελέγχειν·
εἰ
|
δὲ |
μὴ
λέγω
φίλα,
~οὐχ
ἥδομαι, |
[1200] |
εἶ
~τοῦδ´
ἀνδρός,
ἔρξον·
εἰ
|
δὲ |
μή,
μενῶ
ς´
ἐγὼ
~καὶ |
[1200] |
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Ὁποῖα
δραστέ´
ἐστίν·
εἰ
|
δὲ |
μή,
πατρὸς
~ἄλλου
γενοῦ
του |
[550] |
μὴ
δοκῶ
~πράσσειν
μάταιον·
εἰ
|
δὲ |
μή,
πεπαύσομαι.
~(ΧΟΡΟΣ)
Ἀλλ´
εἴ |
[1100] |
ἡμέραν
ἐρεῖς.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Λέγ´,
εὐλαβοῦ
|
δὲ |
μὴ
φανῇς
κακὸς
γεγώς.
~(ΥΛΛΟΣ) |
[1150] |
λαβόντα
λαμπάδος
σέλας
~πρῆσαι.
Γόου
|
δὲ |
μηδὲν
εἰσίτω
δάκρυ,
~ἀλλ´
ἀστένακτος |
[950] |
σοῦ
μέλεος.
~Τί
πάθω;
τί
|
δὲ |
μήσομαι;
οἴμοι.
~(ΠΡΕΣΒΥΣ)
~Σίγα,
τέκνον, |
[0] |
δ´
ἐν
ὑστέρῳ
μέν,
ἀσμένῃ
|
δέ |
μοι,
~ὁ
κλεινὸς
ἦλθε
Ζηνὸς |
[1200] |
Ἀλλ´
ἀρκέσει
καὶ
ταῦτα·
πρόσνειμαι
|
δέ |
μοι
~χάριν
βραχεῖαν
πρὸς
μακροῖς |
[350] |
~τήν
θ´
ὑψίπυργον
Οἰχαλίαν,
Ἔρως
|
δέ |
νιν
~μόνος
θεῶν
θέλξειεν
αἰχμάσαι |
[250] |
~τότ´
ἄλλος´
αὐτὸν
ὄμμα,
θἀτέρᾳ
|
δὲ |
νοῦν
~ἔχοντ´,
ἀπ´
ἄκρας
ἦκε |
[1250] |
οὖν
μέλλοντ´
οὐδεὶς
ἐφορᾷ,
~τὰ
|
δὲ |
νῦν
ἑστῶτ´
οἰκτρὰ
μὲν
ἡμῖν, |
[150] |
~Οὕτως
ἐκεῖνος
οὐχ
ἑκών,
ἑκοῦσι
|
δὲ
|
~ξύνεστιν·
ὄψει
δ´
αὐτὸν
αὐτίκ´ |
[650] |
πελάγιον,
ἴδριες
οὐ
δέν·
~ἁ
|
δέ |
οἱ
φίλα
δάμαρ
~τάλαιναν
δυστάλαινα |
[200] |
τὸν
εὐφαρέτραν
~Ἀπόλλω
προστάταν·
ὁμοῦ
|
δὲ
|
~παιᾶνα,
παιᾶν´
ἀνάγετ´,
ὦ
παρθένοι, |
[250] |
κυρεῖ,
~τῶν
μὲν
παρόντων,
τὰ
|
δὲ |
πεπυσμένῃ
λόγῳ.
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ)
Πῶς
δ´ |
[1250] |
μὲν
ἰδοῦσα
νέους
θανάτους,
~πολλὰ
|
δὲ |
πήματα
καὶ
καινοπαθῆ·
~κοὐδὲν
τούτων |
[250] |
πόσις
τε
σὸς
~ἐφεῖτ´,
ἐγὼ
|
δὲ |
πιστὸς
ὢν
κείνῳ
τελῶ.
~Αὐτὸν |
[550] |
χεροῖν
~ἧκεν
κομήτην
ἰόν·
ἐς
|
δὲ |
πλεύμονας
~στέρνων
διερροίζησεν·
ἐκθνῄσκων
δ´ |
[250] |
Ζεὺς
ὅτου
πράκτωρ
φανῇ.
~Κεῖνος
|
δὲ |
πραθεὶς
Ὀμφάλῃ
τῇ
βαρβάρῳ
~ἐνιαυτὸν |
[200] |
ὁρᾷς
ἐν
ὄμμασιν.
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ)
Αὗται
|
δέ, |
πρὸς
θεῶν,
τοῦ
ποτ´
εἰσὶ |
[350] |
ἀπὸ
γνώμης
λέγεις.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
Ἡμεῖς
|
δὲ |
προσμένωμεν;
ἢ
τί
χρὴ
ποεῖν; |
[200] |
~Ἀλλ´
εὖ
μὲν
ἵγμεθ´,
εὖ
|
δὲ |
προσφωνούμεθα,
~γύναι,
κατ´
ἔργου
κτῆσιν· |
[150] |
καὶ
κτῴμην
χάριν.
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ)
Αὐτὸς
|
δὲ |
πῶς
ἄπεστιν,
εἴπερ
εὐτυχεῖ;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
[750] |
χαίρων
καὶ
στολῇ
κατηύχετο·
~ὅπως
|
δὲ |
σεμνῶν
ὀργίων
ἐδαίετο
~φλὸξ
αἱματηρὰ |
[1000] |
~ἢ
κατ´
ἐμὰν
ῥώμαν·
σὺ
|
δὲ |
σύλλαβε·
σοί
τε
γὰρ
ἅμμα
|
[800] |
δρᾷ;
~Ἀλλ´
ἑρπέτω
χαίρουσα·
τὴν
|
δὲ |
τέρψιν
ἣν
~τὠμῷ
δίδωσι
πατρί, |
[900] |
λαθραῖον
ὄμμ´
ἐπεσκιασμένη
~φρούρουν·
ὁρῶ
|
δὲ |
τὴν
γυναῖκα
δεμνίοις
~τοῖς
Ἡρακλείοις |
[1100] |
μοι
σπέρμα
σῶν
ὁμαιμόνων,
~κάλει
|
δὲ |
τὴν
τάλαιναν
Ἀλκμήνην,
Διὸς
~μάτην |
[850] |
τι
καινίζει
στέγη.
~(ΧΟΡΟΣ)
Ξύνες
|
δὲ
|
~τήνδ´
ὡς
ἀήθης
καὶ
συνωφρυωμένη
|
[300] |
φύσιν
~πάντων
ἄπειρος
τῶνδε,
γενναία
|
δέ |
τις.
~Λίχα,
τίνος
ποτ´
ἐστὶν |
[300] |
ὅτου
πάτραν
~διήνεμον
λέλοιπεν.
Ἡ
|
δέ |
τοι
τύχη
~κακὴ
μὲν
αὐτῇ |
[550] |
εἶπε·
καὶ
πεπείρανται
τάδε.
~Κακὰς
|
δὲ |
τόλμας
μήτ´
ἐπισταίμην
ἐγὼ
~μήτ´ |
[0] |
οὔτ´
εἴ
τῳ
κακός·
~ἐγὼ
|
δὲ |
τὸν
ἐμόν,
καὶ
πρὶν
εἰς |
[100] |
~βάντ´
ἐπιόντα
τ´
ἴδοι·
~οὕτω
|
δὲ |
τὸν
Καδμογενῆ
~ςτρέφει,
τὸ
δ´ |
[200] |
τόνδε
μὴ
λεύσσειν
στόλον·
~χαίρειν
|
δὲ |
τὸν
κήρυκα
προὐννέπω,
χρόνῳ
~πολλῷ |
[600] |
τἀνδρὶ
τῆς
ἐμῆς
χερός.
~Διδοὺς
|
δὲ |
τόνδε
φράζ´
ὅπως
μηδεὶς
βροτῶν
|
[500] |
ξυνοῦσα.
~Τότ´
ἦν
χερός,
ἦν
|
δὲ |
τόξων
πάταγος,
~ταυρείων
τ´
ἀνάμιγδα |
[700] |
~φθείρει
τὰ
πάντα
κνώδαλ´·
ἐκ
|
δὲ |
τοῦδ´
ὅδε
~σφαγῶν
διελθὼν
ἰὸς |
[1150] |
συμβέβηκεν
ὥστ´
ἔχειν
ἕδραν,
~παίδων
|
δὲ |
τοὺς
μὲν
ξυλλαβοῦς´
αὐτὴ
τρέφει
|
[900] |
ἐς
τὸ
λοιπὸν
οἰκίας.
~Ἐπεὶ
|
δὲ |
τῶνδ´
ἔληξεν,
ἐξαίφνης
σφ´
ὁρῶ
|
[500] |
τὴν
μὲν
ἕρπουσαν
πρόσω,
~τὴν
|
δὲ |
φθίνουσαν·
ὧν
ἀφαρπάζειν
φιλεῖ
~ὀφθαλμὸς |
[1050] |
τ´
ἀρτηρίας
~ῥοφεῖ
ξυνοικοῦν·
ἐκ
|
δὲ |
χλωρὸν
αἷμά
μου
~πέπωκεν
ἤδη, |
[850] |
Ἔτεκεν
ἔτεκεν
μεγάλαν
~ἁ
νέορτος
|
ἅδε |
νύμφα
~δόμοισι
τοῖσδ´
Ἐρινύν.
~(ΤΡΟΦΟΣ) |
[50] |
εὐαίων´
ἔχειν.
~Ἐν
οὖν
ῥοπῇ
|
τοιᾷδε |
κειμένῳ,
τέκνον,
~οὐκ
εἶ
ξυνέρξων, |
[950] |
~Τάδε
μὲν
ἔχομεν
ὁρᾶν
δόμοις,
|
~τάδε |
δὲ
μένομεν
ἐπ´
ἐλπίσιν·
~κοινὰ |
[1250] |
Ἀλλ´
οὐδὲν
εἴργει
σοὶ
τελειοῦσθαι
|
τάδε, |
~ἐπεὶ
κελεύεις
κἀξαναγκάζεις,
πάτερ.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ) |
[1200] |
Πράσσειν
ἄνωγας
οὖν
με
πανδίκως
|
τάδε; |
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Ἔγωγε·
τούτων
μάρτυρας
καλῶ |
[550] |
~ζῶν
κεῖνος
εἶπε·
καὶ
πεπείρανται
|
τάδε. |
~Κακὰς
δὲ
τόλμας
μήτ´
ἐπισταίμην |
[900] |
~τῷ
παιδὶ
φράζω
τῆς
τεχνωμένης
|
τάδε. |
~Κἀν
ᾧ
τὸ
κεῖσε
δεῦρό |
[900] |
~ἄκουσα
πρὸς
τοῦ
θηρὸς
ἔρξειεν
|
τάδε. |
~Κἀνταῦθ´
ὁ
παῖς
δύστηνος
οὔτ´ |
[1000] |
ποῦ
ποτ´
εἶ;
Τᾷδέ
με,
|
τᾷδέ |
με
~πρόσλαβε
κουφίσας.
Ἒ
ἔ, |
[1000] |
~Ὦ
παῖ,
ποῦ
ποτ´
εἶ;
|
Τᾷδέ |
με,
τᾷδέ
με
~πρόσλαβε
κουφίσας. |
[950] |
τέλεα
περαιτέρω,
~δύσκριτ´
ἔμοιγε
δυστάνῳ;
|
~Τάδε |
μὲν
ἔχομεν
ὁρᾶν
δόμοις,
~τάδε |
[350] |
νιν
~μόνος
θεῶν
θέλξειεν
αἰχμάσαι
|
τάδε, |
~οὐ
τἀπὶ
Λυδοῖς
οὐδ´
ὑπ´ |
[150] |
~ἀπῇξ´,
ὅπως
τοι
πρῶτος
ἀγγείλας
|
τάδε
|
~πρὸς
σοῦ
τι
κερδάναιμι
καὶ |
[1100] |
μηδὲν
ἕρπω,
τήν
γε
δράσασαν
|
τάδε
|
~χειρώσομαι
κἀκ
τῶνδε·
προσμόλοι
μόνον, |
[850] |
~(ΤΡΟΦΟΣ)
Αὐτὴ
πρὸς
αὑτῆς
χειροποιεῖται
|
τάδε. |
~(ΧΟΡΟΣ)
Τί
φωνεῖς;
~(ΤΡΟΦΟΣ)
Σαφηνῆ. |
[50] |
ἀγεννήτων
ἄρα
~μῦθοι
καλῶς
πίπτουσιν·
|
ἥδε |
γὰρ
γυνὴ
~δούλη
μέν,
εἴρηκεν |
[450] |
λόγον
κακὸν
~ἠνέγκατ´
οὐδ´
ὄνειδος
|
ἥδε |
τ´
οὐδ´
ἂν
εἰ
~κάρτ´ |
[950] |
ὡς
ἀηδών.
~Ξένων
γὰρ
ἐξόμιλος
|
ἥδε |
τις
στάσις·
~πᾷ
δ´
αὖ |
[300] |
πορευέσθω
στέγας
~οὕτως
ὅπως
ἥδιστα,
|
μηδὲ |
πρὸς
κακοῖς
~τοῖς
οὖσι
λύπην |
[350] |
ἀφροντίστως,
γύναι,
~οὐδ´
ὥστε
δούλην·
|
μηδὲ |
προσδόκα
τόδε·
~οὐδ´
εἰκός,
εἴπερ |
[1250] |
τήνδ´
ἄτην
ὑπέχοντι.
~(ΧΟΡΟΣ)
Λείπου
|
μηδὲ |
σύ,
παρθέν´,
ἀπ´
οἴκων,
~μεγάλους |
[450] |
χρηστά,
κοὐ
μέμψῃ
χρόνῳ
~γυναικὶ
|
τῇδε, |
κἀπ´
ἐμοῦ
κτήσῃ
χάριν.
~(ΛΙΧΑΣ) |
[400] |
μεμπτός
εἰμι,
κάρτα
μαίνομαι,
~ἢ
|
τῇδε |
τῇ
γυναικί,
τῇ
μεταιτίᾳ
~τοῦ |
[400] |
εἴ
τι
τὠμῷ
τ´
ἀνδρὶ
|
τῇδε |
τῇ
νόσῳ
~ληφθέντι
μεμπτός
εἰμι, |
[500] |
οὐκ
ἐπίσταμαι
~νοσοῦντι
κείνῳ
πολλὰ
|
τῇδε |
τῇ
νόσῳ·
~τὸ
δ´
αὖ |
[250] |
πανδίκῳ
φρενί;
~πολλή
´στ´
ἀνάγκη
|
τῇδε |
τοῦτο
συντρέχειν.
~Ὅμως
δ´
ἔνεστι |
[1050] |
διέφθαρμαι
δέμας
~τὸ
πᾶν
ἀφράστῳ
|
τῇδε |
χειρωθεὶς
πέδῃ.
~Κοὐ
ταῦτα
λόγχη |
[900] |
μόνη
~καὶ
παῖδ´
ἐν
αὐλαῖς
|
εἶδε |
κοῖλα
δέμνια
~στορνύνθ´,
ὅπως
ἄψορρον |
[750] |
προσέδρου
λιγνύος
διάστροφον
~ὀφθαλμὸν
ἄρας
|
εἶδέ |
μ´
ἐν
πολλῷ
στρατῷ
~δακρυρροοῦντα, |
[0] |
ἄρουραν
ἔκτοπον
λαβών,
~σπείρων
μόνον
|
προσεῖδε |
κἀξαμῶν
ἅπαξ·
~τοιοῦτος
αἰὼν
εἰς |
[1100] |
δοκοῦσα
προσβαλεῖν
σέθεν
~ἀπήμπλαχ´,
ὡς
|
προσεῖδε |
τοὺς
ἔνδον
γάμους.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Καὶ |
[0] |
κεῖνος
δ´
ὅπου
~βέβηκεν
οὐδεὶς
|
οἶδε, |
πλὴν
ἐμοὶ
πικρὰς
~ὠδῖνας
αὑτοῦ |
[400] |
ἐρεῖς
κακῇ,
~οὐδ´
ἥτις
οὐ
|
κάτοιδε |
τἀνθρώπων
ὅτι
~χαίρειν
πέφυκεν
οὐχὶ |
[650] |
~πολύκωπον
ὄχημα
ναὸς
αὐτῷ,
~πρὶν
|
τάνδε |
πρὸς
πόλιν
ἀνύσειε,
~νασιῶτιν
ἑστίαν
|
[400] |
δίκην,
~ἤν
γ´
εὑρεθῇς
ἐς
|
τήνδε |
μὴ
δίκαιος
ὤν;
~(ΛΙΧΑΣ)
Πῶς |
[250] |
ἄν,
ἀνδρὸς
εὐτυχῆ
~κλύουσα
πρᾶξιν
|
τήνδε, |
πανδίκῳ
φρενί;
~πολλή
´στ´
ἀνάγκη |
[600] |
φανῇ.
~(ΛΙΧΑΣ)
Ἀλλ´
εἴπερ
Ἑρμοῦ
|
τήνδε |
πομπεύω
τέχνην
~βέβαιον,
οὔ
τοι |
[400] |
σου
μαθεῖν·
λέγεις
~δέσποιναν
εἶναι
|
τήνδε |
σήν;
~(ΛΙΧΑΣ)
Δίκαια
γάρ.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
[750] |
τἀνδρὸς
ἀντίον
μολεῖν.
~Ἐσπᾶτο
γὰρ
|
πέδονδε |
καὶ
μετάρσιος
~βοῶν,
ἰύζων·
ἀμφὶ |
[700] |
ἂν
βλέψειας
ἐν
τομῇ
ξύλου.
|
~Τοιόνδε |
κεῖται
προπετές·
ἐκ
δὲ
γῆς |
[550] |
πειρωμένη.
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ)
Ἀλλ´
αὐτίκ´
εἰσόμεσθα,
|
τόνδε |
γὰρ
βλέπω
~θυραῖον
ἤδη·
διὰ |
[250] |
ἐπακτὸν
ἔρχεται
πόλιν
~τὴν
Εὐρυτείαν·
|
τόνδε |
γὰρ
μεταίτιον
~μόνον
βροτῶν
ἔφασκε |
[700] |
μέλας
~πῶς
οὐκ
ὀλεῖ
καὶ
|
τόνδε; |
δόξῃ
γοῦν
ἐμῇ.
~Καίτοι
δέδοκται, |
[200] |
οὐδέ
μ´
ὄμματος
~φρουρὰ
παρῆλθε
|
τόνδε |
μὴ
λεύσσειν
στόλον·
~χαίρειν
δὲ |
[750] |
τοῦ
σοῦ
κακοῦ,
~ποίαις
ἐνέγκοι
|
τόνδε |
μηχαναῖς
πέπλον·
~ὁ
δ´
οὐδὲν |
[150] |
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ)
Τίν´
εἶπας,
ὦ
γεραιέ,
|
τόνδε |
μοι
λόγον;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
Τάχ´
ἐς |
[600] |
ἠγορῶ
ξέναις,
~ὅπως
φέρῃς
μοι
|
τόνδε |
ταναϋφῆ
πέπλον
~δώρημ´
ἐκείνῳ
τἀνδρὶ |
[400] |
Πρὸς
θεῶν,
φράσον,
φίλη
~δέσποινα,
|
τόνδε |
τίς
ποτ´
ἐστὶν
ὁ
ξένος. |
[600] |
τῆς
ἐμῆς
χερός.
~Διδοὺς
δὲ
|
τόνδε |
φράζ´
ὅπως
μηδεὶς
βροτῶν
~κείνου |
[300] |
μὲν
γὰρ
φύσιν
~πάντων
ἄπειρος
|
τῶνδε, |
γενναία
δέ
τις.
~Λίχα,
τίνος |
[50] |
δὲ
θεσφάτων
ἐγὼ
~βάξιν
κατῄδη
|
τῶνδε, |
κἂν
πάλαι
παρῆ·
~νῦν
δ´ |
[150] |
δισσῶν
ἐκ
πελειάδων
ἔφη.
~Καὶ
|
τῶνδε |
ναμέρτεια
συμβαίνει
χρόνου
~τοῦ
νῦν |
[300] |
φιτύσας
πατήρ;
~ἔξειπ´·
ἐπεί
νιν
|
τῶνδε |
πλεῖστον
ᾤκτισα
~βλέπους´,
ὅσῳπερ
καὶ |
[1100] |
γε
δράσασαν
τάδε
~χειρώσομαι
κἀκ
|
τῶνδε· |
προσμόλοι
μόνον,
~ἵν´
ἐκδιδαχθῇ
πᾶσιν |
[700] |
πάντα
κνώδαλ´·
ἐκ
δὲ
τοῦδ´
|
ὅδε
|
~σφαγῶν
διελθὼν
ἰὸς
αἵματος
μέλας
|
[950] |
ἔχω
πῶς
ἂν
~στέρξαιμι
κακὸν
|
τόδε |
λεύσσων.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Ὦ
Κηναία
κρηπὶς |
[1000] |
ἀγρία
νόσος.
~Ὦ
Παλλὰς
Παλλάς,
|
τόδε |
μ´
αὖ
λωβᾶται.
Ἰὼ
παῖ, |
[1000] |
Ὦ
παῖ
τοῦδ´
ἀνδρός,
τοὔργον
|
τόδε |
μεῖζον
ἀνήκει
~ἢ
κατ´
ἐμὰν |
[350] |
~οὐδ´
ὥστε
δούλην·
μηδὲ
προσδόκα
|
τόδε· |
~οὐδ´
εἰκός,
εἴπερ
ἐντεθέρμανται
πόθῳ. |
[900] |
~τοὔργον
κατ´
ὀργὴν
ὡς
ἐφάψειεν
|
τόδε, |
~ὄψ´
ἐκδιδαχθεὶς
τῶν
κατ´
οἶκον |
[250] |
εἴς´
οἰκήτορες,
~πόλις
δὲ
δούλη·
|
τάσδε |
δ´
ἅσπερ
εἰσορᾷς
~ἐξ
ὀλβίων |
[1000] |
μέλεον
φθίσας.
~(ΧΟΡΟΣ)
Κλύους´
ἔφριξα
|
τάσδε |
συμφοράς,
φίλαι,
~ἄνακτος,
οἵαις
οἷος |
[300] |
ποι,
~μηδ´,
εἴ
τι
δράσεις,
|
τῆσδέ |
γε
ζώσης
ἔτι·
~οὕτως
ἐγὼ |
[800] |
ἴσχεις,
ἀλλά
μ´
ἔκ
γε
|
τῆσδε |
γῆς
~πόρθμευσον
ὡς
τάχιστα,
μηδ´ |
[350] |
θρόνων,
~κτείνει
τ´
ἄνακτα
πατέρα
|
τῆσδε |
καὶ
πόλιν
~ἔπερσε.
Καί
νιν, |
[0] |
~δύστηνος
αἰεὶ
κατθανεῖν
ἐπηυχόμην,
~πρὶν
|
τῆσδε |
κοίτης
ἐμπελασθῆναί
ποτε.
~Χρόνῳ
δ´ |
[200] |
ἄελπτον
ὄμμ´
ἐμοὶ
~φήμης
ἀνασχὸν
|
τῆσδε |
νῦν
καρπούμεθα.
~(ΧΟΡΟΣ)
Ἀνολολύξεται
δόμος |
[50] |
ὡς
ἔλειπέ
μοι
~μαντεῖα
πιστὰ
|
τῆσδε |
τῆς
χώρας
πέρι;
~(ΥΛΛΟΣ)
Τὰ |
[300] |
αὖθις
πάλιν
~καλῶμεν,
ἢ
´μοὶ
|
ταῖσδέ |
τ´
ἐξειπεῖν
θέλεις;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
Σοὶ |
[300] |
τ´
ἐξειπεῖν
θέλεις;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
Σοὶ
|
ταῖσδέ |
τ´
οὐδὲν
εἴργεται,
τούτους
δ´ |
[100] |
εἶ.
~Τὸ
γὰρ
νεάζον
ἐν
|
τοιοῖσδε |
βόσκεται
~χώροισιν
αὑτοῦ,
καί
νιν |
[50] |
φράσαι
τόσον·
~πῶς
παισὶ
μὲν
|
τοσοῖσδε |
πληθύεις,
ἀτὰρ
~ἀνδρὸς
κατὰ
ζήτησιν |
[1250] |
πάτερ.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Καλῶς
τελευτᾷς,
κἀπὶ
|
τοῖσδε |
τὴν
χάριν
~ταχεῖαν,
ὦ
παῖ, |
[450] |
τὸ
σὸν
~μὴ
στέρνον
ἀλγύνοιμι
|
τοῖσδε |
τοῖς
λόγοις,
~ἥμαρτον,
εἴ
τι |
[350] |
ὡς
ὁρᾷς,
ἥκει
δόμους
~ὡς
|
τούσδε |
πέμπων
οὐκ
ἀφροντίστως,
γύναι,
~οὐδ´ |
[250] |
χειρουμένῳ·
~ὕβριν
γὰρ
οὐ
στέργουσιν
|
οὐδὲ |
δαίμονες.
~Κεῖνοι
δ´
ὑπερχλίοντες
ἐκ |
[50] |
οὐκ
εἴα
πατρὸς
~ἡμᾶς
προταρβεῖν
|
οὐδὲ |
δειμαίνειν
ἄγαν.
~Νῦν
δ´
ὡς |
[450] |
ἀγνώμονα,
~πᾶν
σοι
φράσω
τἀληθὲς
|
οὐδὲ |
κρύψομαι.
~Ἔστιν
γὰρ
οὕτως
ὥσπερ |
[200] |
ἐναργῆ.
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ)
Ὁρῶ,
φίλαι
γυναῖκες,
|
οὐδέ |
μ´
ὄμματος
~φρουρὰ
παρῆλθε
τόνδε |
[1100] |
γε
πρόσθεν
ἡμαρτημένοις.
~(ΥΛΛΟΣ)
Ἀλλ´
|
οὐδὲ |
μὲν
δὴ
τοῖς
γ´
ἐφ´ |
[300] |
τὸν
πάρος
~μῦθον
μάτην
ἤκουσας,
|
οὐδὲ |
νῦν
δοκῶ.
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ)
Πότερον
ἐκείνους |
[100] |
οὐ
θάλπος
θεοῦ,
~οὐδ´
ὄμβρος,
|
οὐδὲ |
πνευμάτων
οὐδὲν
κλονεῖ,
~ἀλλ´
ἡδοναῖς |
[500] |
ὅπως
Κρονίδαν
ἀπάτασεν
οὐ
λέγω,
|
~οὐδὲ |
τὸν
ἔννυχον
Ἅιδαν,
~ἢ
Ποσειδάωνα |
[300] |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
Σταθεῖς´
ἄκουσον·
καὶ
γὰρ
|
οὐδὲ |
τὸν
πάρος
~μῦθον
μάτην
ἤκουσας, |
[450] |
οὐ
καλή.
~Ὅπως
δὲ
λήσεις,
|
οὐδὲ |
τοῦτο
γίγνεται·
~πολλοὶ
γάρ,
οἷς |
[1100] |
πένθος
οἷον
εἰσορῶ
~ἕξουσαν,
ἀνδρὸς
|
τοῦδέ |
γ´
εἰ
σφαλήσεται.
~(ΥΛΛΟΣ)
Ἐπεὶ |
[50] |
τις
ἄν.
~(ΥΛΛΟΣ)
Ἀλλ´
ἐξαφεῖται
|
τοῦδέ |
γ´,
ὡς
ἐγὼ
κλύω.
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ) |
[250] |
πυργώδους
πλακός.
~Ἔργου
δ´
ἕκατι
|
τοῦδε |
μηνίσας
ἄναξ,
~ὁ
τῶν
ἁπάντων |
[1250] |
παῦλά
τοι
κακῶν
~αὕτη,
τελευτὴ
|
τοῦδε |
τἀνδρὸς
ὑστάτη.
~(ΥΛΛΟΣ)
Ἀλλ´
οὐδὲν |
[250] |
διώμοσεν
~ἦ
μὴν
τὸν
ἀγχιστῆρα
|
τοῦδε |
τοῦ
πάθους
~ξὺν
παιδὶ
καὶ |
[350] |
δηλῶσαι
τὸ
πᾶν,
~δέσποιν´,
ὃ
|
τοῦδε |
τυγχάνω
μαθὼν
πάρα.
~Καὶ
ταῦτα |
[450] |
ἅπανθ´
ἥσσων
ἔφυ.
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ)
Ἀλλ´
|
ὧδε |
καὶ
φρονοῦμεν
ὥστε
ταῦτα
δρᾶν, |
[450] |
ἐκμανθάνεις·
~εἰ
δ´
αὐτὸς
αὑτὸν
|
ὧδε |
παιδεύεις,
ὅταν
~θέλῃς
γενέσθαι
χρηστός, |
[400] |
ἔχω
λέγειν.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
Οὗτος,
βλέφ´
|
ὧδε. |
Πρὸς
τίν´
ἐννέπειν
δοκεῖς;
~(ΛΙΧΑΣ) |
[450] |
οὐ
δίκαιά
σε
~χωρεῖν
προσελθόνθ´
|
ὧδε |
σὺν
πολλῷ
στόλῳ.
~(ΧΟΡΟΣ)
Μέγα |
[100] |
~τάδ´
αἰὲν
ἴσχειν·
ἐπεὶ
τίς
|
ὧδε
|
~τέκνοισι
Ζῆν´
ἄβουλον
εἶδεν;
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ) |
[1100] |
Νέσσος
πάλαι
Κένταυρος
ἐξέπεισέ
νιν
|
~τοιῷδε |
φίλτρῳ
τὸν
σὸν
ἐκμῆναι
πόθον. |
[600] |
ἢ
κλύοιμι
πανδίκως,
~στελεῖν
χιτῶνι
|
τῷδε |
καὶ
φανεῖν
θεοῖς
~θυτῆρα
καινῷ |
[1000] |
ὁ
τάλας,
καὶ
νῦν
ἐπὶ
|
τῷδε |
νοσοῦντι
~οὐ
πῦρ,
οὐκ
ἔγχος |
[0] |
τε
παῖς,
~ὃς
εἰς
ἀγῶνα
|
τῷδε |
συμπεσὼν
μάχης
~ἐκλύεταί
με·
καὶ |
[1150] |
τέκνον,
~δεῖ
ς´
αὖ
γενέσθαι
|
τῷδε |
τἀνδρὶ
σύμμαχον,
~καὶ
μὴ
´πιμεῖναι |
[150] |
~τότ´
ἢ
θανεῖν
χρείη
σφε
|
τῷδε |
τῷ
χρόνῳ,
~ἢ
τοῦθ´
ὑπεκδραμόντα |
[300] |
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ)
Τί
φῄς;
σαφῶς
μοι
|
φράζε |
πᾶν
ὅσον
νοεῖς·
~ἃ
μὲν |
[150] |
ἤδη
ζῆν
ἀλυπήτῳ
βίῳ.
~Τοιαῦτ´
|
ἔφραζε |
πρὸς
θεῶν
εἱμαρμένα
~τῶν
Ἡρακλείων |
[350] |
ἔμπαλιν
λέγει.
~Ἀλλ´
ἡνίκ´
οὐκ
|
ἔπειθε |
τὸν
φυτοσπόρον
~τὴν
παῖδα
δοῦναι, |
[750] |
με
προσβλέψας
καλεῖ·
~Ὦ
παῖ,
|
πρόσελθε, |
μὴ
φύγῃς
τοὐμὸν
κακόν,
~μηδ´ |
[750] |
τέκτονος,
~χιτὼν
ἅπαν
κατ´
ἄρθρον·
|
ἦλθε |
δ´
ὀστέων
~ὀδαγμὸς
ἀντίσπαστος·
εἶτα |
[0] |
ἀσμένῃ
δέ
μοι,
~ὁ
κλεινὸς
|
ἦλθε |
Ζηνὸς
Ἀλκμήνης
τε
παῖς,
~ὃς |
[500] |
Οἰνιαδᾶν,
ὁ
δὲ
Βακχίας
ἄπο
|
~ἦλθε |
παλίντονα
Θήβας
~τόξα
καὶ
λόγχας |
[450] |
ὁ
δεινὸς
ἵμερός
ποθ´
Ἡρακλῆ
|
~διῆλθε, |
καὶ
τῆσδ´
οὕνεχ´
ἡ
πολύφθορος
|
[900] |
δ´,
ὥστε
μαρτυρεῖν
ἐμοί.
~Ἐπεὶ
|
παρῆλθε |
δωμάτων
εἴσω
μόνη
~καὶ
παῖδ´ |
[200] |
γυναῖκες,
οὐδέ
μ´
ὄμματος
~φρουρὰ
|
παρῆλθε |
τόνδε
μὴ
λεύσσειν
στόλον·
~χαίρειν |
[1050] |
γὰρ
τάδ´
ἐκ
καλυμμάτων·
~ἰδού,
|
θεᾶσθε |
πάντες
ἄθλιον
δέμας,
~ὁρᾶτε
τὸν |
[1050] |
~λέοντ´,
ἄπλατον
θρέμμα
κἀπροσήγορον,
~βίᾳ
|
κατειργάσασθε, |
Λερναίαν
θ´
ὕδραν,
~διφυῆ
τ´ |
[1250] |
πυράν
με
θῇς.
~Ἄγ´
ἐγκονεῖτ´,
|
αἴρεσθε· |
παῦλά
τοι
κακῶν
~αὕτη,
τελευτὴ |
[1150] |
ἄκοιτιν,
ὡς
τελευταίαν
ἐμοῦ
~φήμην
|
πύθησθε |
θεσφάτων
ὅς´
οἶδ´
ἐγώ.
~(ΥΛΛΟΣ) |
[900] |
βωμοῖσι
προσπίπτους´
ὅτι
~γένοιτ´
ἐρήμη,
|
κλαῖε |
δ´
ὀργάνων
ὅτου
~ψαύσειεν
οἷς |
[300] |
δοῦλον
ἴσχουσιν
βίον.
~Ὦ
Ζεῦ
|
Τροπαῖε, |
μή
ποτ´
εἰσίδοιμί
σε
~πρὸς |
[150] |
ἐγχωρίοις.
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ)
Τίν´
εἶπας,
ὦ
|
γεραιέ, |
τόνδε
μοι
λόγον;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
Τάχ´ |
[650] |
αὐτῷ,
~πρὶν
τάνδε
πρὸς
πόλιν
|
ἀνύσειε, |
~νασιῶτιν
ἑστίαν
~ἀμείψας,
ἔνθα
κλῄζεται |
[100] |
Κῆρες
οὔτε
πλοῦτος,
~ἀλλ´
ἄφαρ
|
βέβακε, |
τῷ
δ´
ἐπέρχεται
~χαίρειν
τε |
[250] |
δὲ
νοῦν
~ἔχοντ´,
ἀπ´
ἄκρας
|
ἦκε |
πυργώδους
πλακός.
~Ἔργου
δ´
ἕκατι |
[850] |
ὦ
γεραιά,
καινοποιηθὲν
λέγεις;
~(ΤΡΟΦΟΣ)
|
Βέβηκε |
Δῃάνειρα
τὴν
πανυστάτην
~ὁδῶν
ἁπασῶν |
[0] |
ἄλγος
ἐξεύροι
ποτέ.
~Τέλος
δ´
|
ἔθηκε |
Ζεὺς
Ἀγώνιος
καλῶς,
~εἰ
δὴ |
[1150] |
τῷ
ζῶντι
καὶ
παρόντι
νῦν
|
~ἔφασκε |
μόχθων
τῶν
ἐφεστώτων
ἐμοὶ
~λύσιν |
[250] |
τόνδε
γὰρ
μεταίτιον
~μόνον
βροτῶν
|
ἔφασκε |
τοῦδ´
εἶναι
πάθους·
~ὃς
αὐτὸν |
[1050] |
γὰρ
προσμαχθὲν
ἐκ
μὲν
ἐσχάτας
|
~βέβρωκε |
σάρκας,
πλεύμονός
τ´
ἀρτηρίας
~ῥοφεῖ |
[100] |
οὐδ´
~ὁ
πάντα
κραίνων
βασιλεὺς
|
~ἐπέβαλε |
θνατοῖς
Κρονίδας·
~ἀλλ´
ἐπὶ
πῆμα |
[1050] |
ἀνδρὸς
φύσιν,
~μόνη
με
δὴ
|
καθεῖλε |
φασγάνου
δίχα.
~Ὦ
παῖ,
γενοῦ |
[850] |
νόσοι
~τάνδ´
αἰχμᾷ
βέλεος
κακοῦ
|
~ξυνεῖλε; |
Πῶς
ἐμήσατο
~πρὸς
θανάτῳ
θάνατον
|
[1150] |
δ´
ἅ
σοι
δοκεῖ.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
|
Ἔμβαλλε |
χεῖρα
δεξιὰν
πρώτιστά
μοι.
~(ΥΛΛΟΣ) |
[1050] |
οὖσα
κοὐκ
ἀνδρὸς
φύσιν,
~μόνη
|
με |
δὴ
καθεῖλε
φασγάνου
δίχα.
~Ὦ |
[1000] |
~Ἒ
ἔ,
~ἐᾶτέ
με,
ἐᾶτέ
|
με |
δύσμορον
~ὕστατον
εὐνάσαι,
ἐᾶτέ
με |
[1000] |
με
δύσμορον
~ὕστατον
εὐνάσαι,
ἐᾶτέ
|
με |
δύστανον.
~Πᾶ
μου
ψαύεις;
ποῖ |
[1000] |
πόρρωθεν
ἰδοίμην.
~Ἒ
ἔ,
~ἐᾶτέ
|
με, |
ἐᾶτέ
με
δύσμορον
~ὕστατον
εὐνάσαι, |
[750] |
ἆρον
ἔξω,
καὶ
μάλιστα
μέν
|
με |
θὲς
~ἐνταῦθ´
ὅπου
με
μή |
[1250] |
ἤ
τιν´
οἶστρον,
ἐς
πυράν
|
με |
θῇς.
~Ἄγ´
ἐγκονεῖτ´,
αἴρεσθε·
παῦλά |
[300] |
οἶδ´
ἐγώ;
τί
δ´
ἄν
|
με |
καὶ
κρίνοις;
ἴσως
~γέννημα
τῶν |
[0] |
ἀγῶνα
τῷδε
συμπεσὼν
μάχης
~ἐκλύεταί
|
με· |
καὶ
τρόπον
μὲν
ἂν
πόνων |
[650] |
~Ἐγὼ
γὰρ
ὧν
ὁ
θήρ
|
με |
Κένταυρος
πονῶν
~πλευρὰν
πικρᾷ
γλωχῖνι |
[200] |
γάρ,
εἰ
μὴ
ξυμφοραὶ
κλέπτουσί
|
με. |
~(ΛΙΧΑΣ)
Ταύτας
ἐκεῖνος
Εὐρύτου
πέρσας |
[800] |
μέν
με
θὲς
~ἐνταῦθ´
ὅπου
|
με |
μή
τις
ὄψεται
βροτῶν·
~εἰ |
[1200] |
κέαρ.
~(ΥΛΛΟΣ)
Πράσσειν
ἄνωγας
οὖν
|
με |
πανδίκως
τάδε;
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Ἔγωγε·
τούτων |
[1050] |
ὦ
τέκνον,
τόλμησον,
οἴκτιρόν
τέ
|
με
|
~πολλοῖσιν
οἰκτρόν,
ὅστις
ὥστε
παρθένος
|
[750] |
ἐν
πολλῷ
στρατῷ
~δακρυρροοῦντα,
καί
|
με |
προσβλέψας
καλεῖ·
~Ὦ
παῖ,
πρόσελθε, |
[1000] |
ποτ´
εἶ;
Τᾷδέ
με,
τᾷδέ
|
με
|
~πρόσλαβε
κουφίσας.
Ἒ
ἔ,
ἰὼ |
[1000] |
παῖ,
ποῦ
ποτ´
εἶ;
Τᾷδέ
|
με, |
τᾷδέ
με
~πρόσλαβε
κουφίσας.
Ἒ |
[300] |
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ)
Τί
δ´
ἐστί;
τοῦ
|
με |
τήνδ´
ἐφίστασαι
βάσιν;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
Σταθεῖς´ |
[400] |
Σὺ
δ´
εἰς
τί
δή
|
με |
τοῦτ´
ἐρωτήσας
ἔχεις;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
Τόλμησον |
[700] |
μαθὼν
~ἄζηλον
οὕτως
ἔργον
εἰργάσθαι
|
με |
φῄς;
~(ΥΛΛΟΣ)
Αὐτὸς
βαρεῖαν
ξυμφορὰν |
[1150] |
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Ὄμνυ
Διός
νυν
τοῦ
|
με |
φύσαντος
κάρα—
~(ΥΛΛΟΣ)
Ἦ
μὴν |
[150] |
ἐμὲ
~φόβῳ,
φίλαι,
ταρβοῦσαν,
εἴ
|
με |
χρὴ
μένειν
~πάντων
ἀρίστου
φωτὸς |
[1200] |
´ξ
ἀλαστόρων
νοσοῖ,
~ἕλοιτο;
κρεῖσσον
|
κἀμέ |
γ´,
ὦ
πάτερ,
θανεῖν
~ἢ |
[700] |
εἰ
σφαλήσεται,
~ταὐτῇ
σὺν
ὁρμῇ
|
κἀμὲ |
συνθανεῖν
ἅμα·
~ζῆν
γὰρ
κακῶς |
[550] |
ἐρέσσων
οὔτε
λαίφεσιν
νεώς.
~Ὃς
|
κἀμέ, |
τὸν
πατρῷον
ἡνίκα
στόλον
~ξὺν |
[50] |
τοὺς
ἐλευθέρους
φρενοῦν
~γνώμαισι
δούλαις,
|
κἀμὲ |
χρὴ
φράσαι
τόσον·
~πῶς
παισὶ |
[650] |
~θερμῆς
ἄθικτον
ἐν
μυχοῖς
σῴζειν
|
ἐμέ, |
~ἕως
νιν
ἀρτίχριστον
ἁρμόσαιμί
που. |
[1200] |
Ἰόλην
ἔλεξας,
ὥς
γ´
ἐπεικάζειν
|
ἐμέ. |
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Ἔγνως.
Τοσοῦτον
δή
ς´ |
[1150] |
ἄρ´
οὐδὲν
ἄλλο
πλὴν
θανεῖν
|
ἐμέ· |
~τοῖς
γὰρ
θανοῦσι
μόχθος
οὐ |
[1100] |
~τῆς
πατροφόντου
μητρός,
ὡς
κλύειν
|
ἐμέ; |
~(ΥΛΛΟΣ)
Ἔχει
γὰρ
οὕτως
ὥστε |
[150] |
χρεών·
~ὥσθ´
ἡδέως
εὕδουσαν
ἐκπηδᾶν
|
ἐμὲ
|
~φόβῳ,
φίλαι,
ταρβοῦσαν,
εἴ
με |
[450] |
χἀτέρας
~πλείστας
ἀνὴρ
εἷς
Ἡρακλῆς
|
ἔγημε |
δή;
~κοὔπω
τις
αὐτῶν
ἔκ |
[550] |
πεσῇ.
~(ΛΙΧΑΣ)
Τί
χρὴ
ποεῖν;
|
σήμαινε, |
τέκνον
Οἰνέως,
~ὡς
ἐσμὲν
ἤδη |
[200] |
οὐδ´
ἀπώσομαι
~τὸν
αὐλόν,
ὦ
|
τύραννε |
τᾶς
ἐμᾶς
φρενός.
~Ἰδού
μ´ |
[1050] |
ἄτης
σπασμὸς
ἀρτίως
ὅδ´
αὖ,
|
~διῇξε |
πλευρῶν,
οὐδ´
ἀγύμναστόν
μ´
ἐᾶν
|
[1100] |
μάθοις.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Δεινοῦ
λόγου
κατῆρξας·
|
εἰπὲ |
δ´
ᾗ
νοεῖς.
~(ΥΛΛΟΣ)
Ἅπαν |
[450] |
γενέσθαι
χρηστός,
ὀφθήσῃ
κακός.
~Ἀλλ´
|
εἰπὲ |
πᾶν
τἀληθές·
ὡς
ἐλευθέρῳ
~ψευδεῖ |
[850] |
~(ΧΟΡΟΣ)
Τίς
ἦν;
πῶς;
φέρ´
|
εἰπέ. |
~(ΤΡΟΦΟΣ)
Αὐτὴ
πρὸς
αὑτῆς
χειροποιεῖται |
[850] |
Σχετλιώτατα
πρός
γε
πρᾶξιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
Εἰπὲ |
τῷ
μόρῳ,
γύναι,
ξυντρέχει.
~(ΤΡΟΦΟΣ) |
[150] |
τι
~χρείη
μ´
ἑλέσθαι
κτῆσιν,
|
εἶπε |
δ´
ἣν
τέκνοις
~μοῖραν
πατρῴας |
[350] |
ἐν
ᾗ
~τὸν
Εὔρυτον
τῶνδ´
|
εἶπε |
δεσπόζειν
θρόνων,
~κτείνει
τ´
ἄνακτα |
[550] |
ἔβαψα,
προσβαλοῦς´
ὅσα
~ζῶν
κεῖνος
|
εἶπε· |
καὶ
πεπείρανται
τάδε.
~Κακὰς
δὲ |
[450] |
τὸ
πρὸς
κείνου
λέγειν,
~οὔτ´
|
εἶπε |
κρύπτειν
οὔτ´
ἀπηρνήθη
ποτέ·
~ἀλλ´ |
[150] |
δ´,
ὡς
ἔτ´
οὐκ
ὤν,
|
εἶπε |
μὲν
λέχους
ὅ
τι
~χρείη |
[550] |
ἐκθνῄσκων
δ´
ὁ
θὴρ
~τοσοῦτον
|
εἶπε· |
Παῖ
γέροντος
Οἰνέως,
~τοσόνδ´
ὀνήσῃ |
[50] |
οἶσθα
δῆτ´,
ὦ
τέκνον,
ὡς
|
ἔλειπέ |
μοι
~μαντεῖα
πιστὰ
τῆσδε
τῆς |
[750] |
Εὐβοίας
τ´
ἄκραι.
~Ἐπεὶ
δ´
|
ἀπεῖπε, |
πολλὰ
μὲν
τάλας
χθονὶ
~ῥιπτῶν |
[0] |
κἀκ
δόμων
~ἀεὶ
τὸν
ἄνδρ´
|
ἔπεμπε |
λατρεύοντά
τῳ.
~Νῦν
δ´
ἡνίκ´ |
[600] |
ἕρκει
τῷδ´
ἐπὸν
μαθήσεται.
~Ἀλλ´
|
ἕρπε |
καὶ
φύλασσε
πρῶτα
μὲν
νόμον, |
[750] |
πάντα
δὴ
φωνεῖν
χρεών.
~Ὅθ´
|
εἷρπε |
κλεινὴν
Εὐρύτου
πέρσας
πόλιν,
~νίκης |
[150] |
φράσαι,
~ἀλλ´
ὥς
τι
δράσων
|
εἷρπε |
κοὐ
θανούμενος.
~Νῦν
δ´,
ὡς |
[300] |
~καὶ
ξυμφορά
τοι
μὴ
εἰδέναι
|
σέ |
γ´
ἥτις
εἶ.
~(ΛΙΧΑΣ)
Οὔ |
[350] |
πόθῳ.
~Ἔδοξεν
οὖν
μοι
πρὸς
|
σὲ |
δηλῶσαι
τὸ
πᾶν,
~δέσποιν´,
ὃ |
[150] |
~Δέσποινα
Δῃάνειρα,
πρῶτος
ἀγγέλων
~ὄκνου
|
σε |
λύσω·
τὸν
γὰρ
Ἀλκμήνης
τόκον
|
[450] |
Ἀλλ´,
ὦ
φίλη
δέσποιν´,
ἐπεί
|
σε |
μανθάνω
~θνητὴν
φρονοῦσαν
θνητὰ
κοὐκ |
[700] |
παρίστασαι;
~(ΥΛΛΟΣ)
Εἰ
χρὴ
μαθεῖν
|
σε, |
πάντα
δὴ
φωνεῖν
χρεών.
~Ὅθ´ |
[50] |
μῆτερ,
εἰ
διδακτά
μοι.
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ)
|
Σὲ |
πατρὸς
οὕτω
δαρὸν
ἐξενωμένου
~τὸ |
[800] |
ἐμῷ
~καὶ
δρῶς´
ἐλήφθης,
ὧν
|
σε |
ποίνιμος
Δίκη
~τείσαιτ´
Ἐρινύς
τ´· |
[300] |
Ζεῦ
Τροπαῖε,
μή
ποτ´
εἰσίδοιμί
|
σε
|
~πρὸς
τοὐμὸν
οὕτω
σπέρμα
χωρήσαντά |
[1150] |
Ἐνταῦθά
νυν
χρὴ
τοὐμὸν
ἐξάραντά
|
σε
|
~σῶμ´
αὐτόχειρα,
καὶ
ξὺν
οἷς |
[100] |
τε
καὶ
στέρεσθαι.
~Ἃ
καὶ
|
σὲ |
τὰν
ἄνασσαν
ἐλπίσιν
λέγω
~τάδ´ |
[250] |
ἄζηλον
εὑροῦσαι
βίον
~χωροῦσι
πρὸς
|
σέ· |
ταῦτα
γὰρ
πόσις
τε
σὸς
|
[700] |
βαρύ.
~(ΧΟΡΟΣ)
Σιγᾶν
ἂν
ἁρμόζοι
|
σε |
τὸν
πλείω
λόγον,
~εἰ
μή |
[400] |
οὐχὶ
σώφρονος.
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ)
Μή,
πρός
|
σε |
τοῦ
κατ´
ἄκρον
Οἰταῖον
νάπος
|
[700] |
´ξ
ἑκουσίας
~ὀργὴ
πέπειρα,
τῆς
|
σε |
τυγχάνειν
πρέπει.
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ)
Τοιαῦτα
δ´ |
[750] |
φύγῃς
τοὐμὸν
κακόν,
~μηδ´
εἴ
|
σε |
χρὴ
θανόντι
συνθανεῖν
ἐμοί·
~ἀλλ´ |
[450] |
ἄγῃς.
Κενὸν
γὰρ
οὐ
δίκαιά
|
σε
|
~χωρεῖν
προσελθόνθ´
ὧδε
σὺν
πολλῷ |
[850] |
εἰ
παροῦσα
πλησία
~ἔλευσσες
οἷ´
|
ἔδρασε, |
κάρτ´
ἂν
ᾤκτισας.
~(ΧΟΡΟΣ)
Καὶ |
[1050] |
ὅσην
ἐγὼ
~γαῖαν
καθαίρων
ἱκόμην,
|
ἔδρασέ |
πω·
~γυνὴ
δέ,
θῆλυς
οὖσα |
[900] |
στρωτὰ
βάλλουσαν
φάρη.
~Ὅπως
δ´
|
ἐτέλεσε |
τοῦτ´,
ἐπενθοροῦς´
ἄνω
~καθέζετ´
ἐν |
[250] |
παλαιὸν
ὄντα,
πολλὰ
μὲν
λόγοις
|
~ἐπερρόθησε, |
πολλὰ
δ´
ἀτηρᾷ
φρενί,
~λέγων |
[750] |
ἰὸς
ὣς
ἐδαίνυτο.
~Ἐνταῦθα
δὴ
|
βόησε |
τὸν
δυσδαίμονα
~Λίχαν,
τὸν
οὐδὲν |
[1100] |
μόχθων
μυρίων
ἐγευσάμην,
~κοὐδεὶς
τροπαῖ´
|
ἔστησε |
τῶν
ἐμῶν
χερῶν.
~Νῦν
δ´ |
[900] |
τεχνωμένης
τάδε.
~Κἀν
ᾧ
τὸ
|
κεῖσε |
δεῦρό
τ´
ἐξορμώμεθα,
~ὁρῶμεν
αὐτὴν |
[1100] |
Τραχινίων;
~(ΥΛΛΟΣ)
Νέσσος
πάλαι
Κένταυρος
|
ἐξέπεισέ |
νιν
~τοιῷδε
φίλτρῳ
τὸν
σὸν |
[450] |
γῆν
πατρῴαν
οὐχ
ἑκοῦσα
δύσμορος
|
~ἔπερσε |
κἀδούλωσεν.
Ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
~ῥείτω |
[350] |
ἄνακτα
πατέρα
τῆσδε
καὶ
πόλιν
|
~ἔπερσε. |
Καί
νιν,
ὡς
ὁρᾷς,
ἥκει |
[600] |
ἐπὸν
μαθήσεται.
~Ἀλλ´
ἕρπε
καὶ
|
φύλασσε |
πρῶτα
μὲν
νόμον,
~τὸ
μὴ |
[750] |
ὥσπερ
ἦν
ἐσταλμένον.
~Κἀκεῖνος
ὡς
|
ἤκουσε |
καὶ
διώδυνος
~σπαραγμὸς
αὐτοῦ
πλευμόνων |
[250] |
καὶ
γυναικὶ
δουλώσειν
ἔτι.
~Κοὐχ
|
ἡλίωσε |
τοὔπος,
ἀλλ´
ὅθ´
ἁγνὸς
ἦν, |
[1000] |
ῥώμαν·
σὺ
δὲ
σύλλαβε·
σοί
|
τε |
γὰρ
ἅμμα
~ἓν
πλέον
ἢ |
[1000] |
~πολλὰ
μὲν
ἐν
πόντῳ,
κατά
|
τε |
δρία
πάντα
καθαίρων
~ὠλεκόμαν
ὁ |
[1050] |
ὑβριστήν,
ἄνομον,
ὑπέροχον
βίαν,
~Ἐρυμάνθιόν
|
τε |
θῆρα,
τόν
θ´
ὑπὸ
χθονὸς
|
[0] |
Ἅιδου
μολεῖν,
~ἔξοιδ´
ἔχουσα
δυστυχῆ
|
τε |
καὶ
βαρύν,
~ἥτις
πατρὸς
μὲν |
[200] |
Ἔγωγέ
τοί
σφ´
ἔλειπον
ἰσχύοντά
|
τε
|
~καὶ
ζῶντα
καὶ
θάλλοντα
κοὐ |
[950] |
ἐπ´
ἐλπίσιν·
~κοινὰ
δ´
ἔχειν
|
τε |
καὶ
μέλλειν.
~Εἴθ´
ἀνεμόεσσά
τις |
[900] |
θερμὰ
νάματα
~ἔλεξεν·
Ὦ
λέχη
|
τε |
καὶ
νυμφεῖ´
ἐμά,
~τὸ
λοιπὸν |
[450] |
δὴ
πάντ´
ἐπίστασαι
λόγον
~κείνου
|
τε |
καὶ
σὴν
ἐξ
ἴσου
κοινὴν |
[100] |
βέβακε,
τῷ
δ´
ἐπέρχεται
~χαίρειν
|
τε |
καὶ
στέρεσθαι.
~Ἃ
καὶ
σὲ |
[600] |
ὡς
ἔχοντα
τυγχάνει.
~(ΛΙΧΑΣ)
Ἐπίσταμαί
|
τε |
καὶ
φράσω
σεσωσμένα.
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ)
Ἀλλ´ |
[0] |
ἅπαξ·
~τοιοῦτος
αἰὼν
εἰς
δόμους
|
τε |
κἀκ
δόμων
~ἀεὶ
τὸν
ἄνδρ´ |
[1050] |
~Ἴθ´,
ὦ
τέκνον,
τόλμησον,
οἴκτιρόν
|
τέ |
με
~πολλοῖσιν
οἰκτρόν,
ὅστις
ὥστε |
[600] |
καὶ
πάγους
~Οἴτας
παραναιετάοντες,
~οἵ
|
τε |
μέσσαν
Μηλίδα
πὰρ
λίμναν,
~χρυσαλακάτου |
[700] |
λόγον;
~(ΥΛΛΟΣ)
Ὃν
οὐχ
οἷόν
|
τε |
μὴ
τελεσθῆναι·
τὸ
γὰρ
~φανθὲν |
[1100] |
φύλακ´
ἐπ´
ἐσχάτοις
τόποις·
~ἄλλων
|
τε |
μόχθων
μυρίων
ἐγευσάμην,
~κοὐδεὶς
τροπαῖ´ |
[200] |
~Ἄρτεμιν
Ὀρτυγίαν,
~ἐλαφαβόλον,
ἀμφίπυρον,
~γείτονάς
|
τε |
Νύμφας.
~Ἀείρομ´
οὐδ´
ἀπώσομαι
~τὸν |
[0] |
~ὁ
κλεινὸς
ἦλθε
Ζηνὸς
Ἀλκμήνης
|
τε |
παῖς,
~ὃς
εἰς
ἀγῶνα
τῷδε |
[600] |
ὡς
ἔχει
δεῖξαι
φέρων
~λόγων
|
τε |
πίστιν
ὧν
ἔχεις
ἐφαρμόσαι.
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ) |
[600] |
ὅπως
ἂν
ἡ
χάρις
κείνου
|
τέ |
σοι
~κἀμοῦ
ξυνελθοῦς´
ἐξ
ἁπλῆς |
[250] |
πρὸς
σέ·
ταῦτα
γὰρ
πόσις
|
τε |
σὸς
~ἐφεῖτ´,
ἐγὼ
δὲ
πιστὸς |
[300] |
θ´
οἷ
θέλεις
~σπεύδῃς,
ἐγώ
|
τε |
τἄνδον
ἐξαρκῆ
τιθῶ.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
Αὐτοῦ |
[400] |
μὴ
κυρῶ
~λεύσσων
μάταια,
δεσπότιν
|
τε |
τὴν
ἐμήν.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
Τοῦτ´
αὔτ´ |
[500] |
Θήβας
~τόξα
καὶ
λόγχας
ῥόπαλόν
|
τε |
τινάσσων,
~παῖς
Διός·
οἳ
τότ´ |
[550] |
ἐπισταίμην
ἐγὼ
~μήτ´
ἐκμάθοιμι,
τάς
|
τε |
τολμώσας
στυγῶ.
~Φίλτροις
δ´
ἐάν |
[50] |
αἰόλα
νὺξ
ἐναριζομένα
~τίκτει
κατευνάζει
|
τε |
φλογιζόμενον
~Ἅλιον,
Ἅλιον
αἰτῶ
~τοῦτο |
[750] |
πατρῴῳ
Διὶ
~βωμοὺς
ὁρίζει
τεμενίαν
|
τε |
φυλλάδα·
~οὗ
νιν
τὰ
πρῶτ´ |
[750] |
μὲν
δείλαιος
ἵλεῳ
φρενὶ
~κόσμῳ
|
τε |
χαίρων
καὶ
στολῇ
κατηύχετο·
~ὅπως |
[1050] |
τέρας,
~δεινῆς
Ἐχίδνης
θρέμμα,
τόν
|
τε |
χρυσέων
~δράκοντα
μήλων
φύλακ´
ἐπ´ |
[1000] |
ἰδοίμην.
~Ἒ
ἔ,
~ἐᾶτέ
με,
|
ἐᾶτέ |
με
δύσμορον
~ὕστατον
εὐνάσαι,
ἐᾶτέ |
[1000] |
ἐᾶτέ
με
δύσμορον
~ὕστατον
εὐνάσαι,
|
ἐᾶτέ |
με
δύστανον.
~Πᾶ
μου
ψαύεις; |
[1000] |
ἂν
πόρρωθεν
ἰδοίμην.
~Ἒ
ἔ,
|
~ἐᾶτέ |
με,
ἐᾶτέ
με
δύσμορον
~ὕστατον |
[200] |
~παιᾶνα,
παιᾶν´
ἀνάγετ´,
ὦ
παρθένοι,
|
~βοᾶτε |
τὰν
ὁμόσπορον
~Ἄρτεμιν
Ὀρτυγίαν,
~ἐλαφαβόλον, |
[1050] |
~ἰδού,
θεᾶσθε
πάντες
ἄθλιον
δέμας,
|
~ὁρᾶτε |
τὸν
δύστηνον,
ὡς
οἰκτρῶς
ἔχω. |
[650] |
ἡλίου
~κοίλῳ
ζυγάστρῳ
δῶρον,
ὥσπερ
|
εἴδετε. |
~Εἴσω
δ´
ἀποστείχουσα
δέρκομαι
φάτιν
|
[600] |
ἀμφιδύσεται
χροΐ,
~μηδ´
ὄψεταί
νιν
|
μήτε |
φέγγος
ἡλίου
~μήθ´
ἕρκος
ἱερὸν |
[200] |
βαρύν.
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ)
Ποῦ
γῆς;
πατρῴας
|
εἴτε |
βαρβάρου;
λέγε.
~(ΛΙΧΑΣ)
Ἀκτή
τις |
[450] |
~οὔτ´
εἶπε
κρύπτειν
οὔτ´
ἀπηρνήθη
|
ποτέ· |
~ἀλλ´
αὐτός,
ὦ
δέσποινα,
δειμαίνων |
[1200] |
~κλιθεῖσαν
αὐτὴν
ἀντὶ
σοῦ
λάβοι
|
ποτέ, |
~ἀλλ´
αὐτός,
ὦ
παῖ,
τοῦτο |
[0] |
~Κἀφύσαμεν
δὴ
παῖδας,
οὓς
κεῖνός
|
ποτε, |
~γῄτης
ὅπως
ἄρουραν
ἔκτοπον
λαβών, |
[150] |
~ὡς
τὴν
παλαιὰν
φηγὸν
αὐδῆσαί
|
ποτε
|
~Δωδῶνι
δισσῶν
ἐκ
πελειάδων
ἔφη. |
[250] |
τὸν
εὖ
πράσσοντα
μὴ
σφαλῇ
|
ποτε. |
~Ἐμοὶ
γὰρ
οἶκτος
δεινὸς
εἰσέβη, |
[550] |
~Ἦν
μοι
παλαιὸν
δῶρον
ἀρχαίου
|
ποτὲ
|
~θηρός,
λέβητι
χαλκέῳ
κεκρυμμένον,
~ὃ |
[350] |
~πατρὸς
μὲν
οὖσα
γένεσιν
Εὐρύτου
|
ποτὲ
|
~Ἰόλη
´καλεῖτο,
τῆς
ἐκεῖνος
οὐδαμὰ
|
[1250] |
δεικνὺς
ἔργον·
οὐ
γὰρ
ἄν
|
ποτε
|
~κακὸς
φανείην
σοί
γε
πιστεύσας, |
[1050] |
~ὑμεῖς
ἐκεῖνοι
δὴ
καθέσταθ´
οἵ
|
ποτε
|
~Νεμέας
ἔνοικον,
βουκόλων
ἀλάστορα,
~λέοντ´, |
[400] |
~(ΛΙΧΑΣ)
Πῶς
μὴ
δίκαιος;
τί
|
ποτε |
ποικίλας
ἔχεις;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
Οὐδέν·
σὺ |
[150] |
~ξυνθήμαθ´
ἁμοὶ
πρόσθεν
οὐκ
ἔτλη
|
ποτὲ
|
~πολλοὺς
ἀγῶνας
ἐξιὼν
οὕτω
φράσαι, |
[0] |
μοι
τὸ
κάλλος
ἄλγος
ἐξεύροι
|
ποτέ. |
~Τέλος
δ´
ἔθηκε
Ζεὺς
Ἀγώνιος |
[600] |
μὴ
σφαλῶ
γ´
ἐν
σοί
|
ποτε, |
~τὸ
μὴ
οὐ
τόδ´
ἄγγος |
[1050] |
καὶ
τόδ´
οὐδ´
ἂν
εἷς
|
ποτε
|
~τόνδ´
ἄνδρα
φαίη
πρόσθ´
ἰδεῖν |
[800] |
~κτείνας´,
ὁποῖον
ἄλλον
οὐκ
ὄψει
|
ποτέ. |
~(ΧΟΡΟΣ)
Τί
σῖγ´
ἀφέρπεις;
οὐ |
[0] |
ἐπηυχόμην,
~πρὶν
τῆσδε
κοίτης
ἐμπελασθῆναί
|
ποτε. |
~Χρόνῳ
δ´
ἐν
ὑστέρῳ
μέν, |
[800] |
παλαιφάτου
προνοίας,
~ὅ
τ´
ἔλακεν,
|
ὁπότε |
τελεόμηνος
ἐκφέροι
~δωδέκατος
ἄροτος,
ἀναδοχὰν |
[900] |
λοιπὸν
ἤδη
χαίρεθ´
ὡς
ἔμ´
|
οὔποτε
|
~δέξεσθ´
ἔτ´
ἐν
κοίταισι
ταῖσδ´ |
[850] |
κελαινὰ
λόγχα
προμάχου
δορός,
~ἃ
|
τότε |
θοὰν
νύμφαν
~ἄγαγες
ἀπ´
αἰπεινᾶς
|
[1100] |
νοεῖς.
~(ΥΛΛΟΣ)
Ἅπαν
τὸ
χρῆμ´,
|
ἥμαρτε |
χρηστὰ
μωμένη.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Χρήστ´,
ὦ |
[1100] |
~Ἀλλ´
εὖ
γέ
τοι
τόδ´
|
ἴστε, |
κἂν
τὸ
μηδὲν
ὦ
~κἂν |
[1100] |
χρηστὰ
μωμένη.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Χρήστ´,
ὦ
|
κάκιστε, |
πατέρα
σὸν
κτείνασα
δρᾷ;
~(ΥΛΛΟΣ) |
[1100] |
ἥμαρτεν
οὐχ
ἑκουσία.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Ὦ
|
παγκάκιστε, |
καὶ
παρεμνήσω
γὰρ
αὖ
~τῆς |
[350] |
πέμπων
οὐκ
ἀφροντίστως,
γύναι,
~οὐδ´
|
ὥστε |
δούλην·
μηδὲ
προσδόκα
τόδε·
~οὐδ´ |
[850] |
~(ΤΡΟΦΟΣ)
Δεινῶς
γε·
πεύσῃ
δ´,
|
ὥστε |
μαρτυρεῖν
ἐμοί.
~Ἐπεὶ
παρῆλθε
δωμάτων |
[1100] |
ἐμέ;
~(ΥΛΛΟΣ)
Ἔχει
γὰρ
οὕτως
|
ὥστε |
μὴ
σιγᾶν
πρέπειν.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Οὐ |
[650] |
Ἡρακλεῖ
δωρημάτων;
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ)
Μάλιστά
γ´·
|
ὥστε |
μήποτ´
ἂν
προθυμίαν
~ἄδηλον
ἔργου |
[550] |
σοι
τοῦτο
κηλητήριον
~τῆς
Ἡρακλείας,
|
ὥστε |
μήτιν´
εἰσιδὼν
~στέρξει
γυναῖκα
κεῖνος |
[500] |
οὐκέτ´,
ἀλλ´
ἐζευγμένην,
~παρεισδέδεγμαι,
φόρτον
|
ὥστε |
ναυτίλος,
~λωβητὸν
ἐμπόλημα
τῆς
ἐμῆς |
[1050] |
τέ
με
~πολλοῖσιν
οἰκτρόν,
ὅστις
|
ὥστε |
παρθένος
~βέβρυχα
κλαίων·
καὶ
τόδ´ |
[700] |
ἀναζέουσι
θρομβώδεις
ἀφροί,
~γλαυκῆς
ὀπώρας
|
ὥστε |
πίονος
ποτοῦ
~χυθέντος
εἰς
γῆν |
[500] |
ἀμμένει·
~κἀπὸ
ματρὸς
ἄφαρ
βέβαχ´
|
~ὥστε |
πόρτις
ἐρήμα.
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ)
Ἦμος,
φίλαι, |
[650] |
κατέψηκται
χθονί,
~μορφῇ
μάλιστ´
εἰκαστὸν
|
ὥστε |
πρίονος
~ἐκβρώματ´
ἂν
βλέψειας
ἐν |
[450] |
~(ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ)
Ἀλλ´
ὧδε
καὶ
φρονοῦμεν
|
ὥστε |
ταῦτα
δρᾶν,
~κοὔτοι
νόσον
γ´ |
[750] |
χρωτὶ
καὶ
προσπτύσσετο
~πλευραῖσιν
ἀρτίκολλος,
|
ὥστε |
τέκτονος,
~χιτὼν
ἅπαν
κατ´
ἄρθρον· |
[1050] |
οὔθ´
ὁ
γηγενὴς
~στρατὸς
Γιγάντων,
|
οὔτε |
θήρειος
βία,
~οὔθ´
Ἑλλάς,
οὔτ´ |
[1000] |
~λαθίπονον
δ´
ὀδυνᾶν
οὔτ´
ἔνδοθεν
|
οὔτε |
θύραθεν
~ἔστι
μοι
ἐξανύσαι·
βιότου |
[100] |
γὰρ
οὔτ´
αἰόλα
~νὺξ
βροτοῖσιν
|
οὔτε |
Κῆρες
οὔτε
πλοῦτος,
~ἀλλ´
ἄφαρ |
[550] |
χερσίν,
οὔτε
πομπίμοις
~κώπαις
ἐρέσσων
|
οὔτε |
λαίφεσιν
νεώς.
~Ὃς
κἀμέ,
τὸν |
[300] |
διοίσει
γλῶσσαν,
ἥτις
οὐδαμὰ
~προὔφηνεν
|
οὔτε |
μείζον´
οὔτ´
ἐλάσσονα,
~ἀλλ´
αἰὲν |
[1150] |
ὅς´
οἶδ´
ἐγώ.
~(ΥΛΛΟΣ)
Ἀλλ´
|
οὔτε |
μήτηρ
ἐνθάδ´,
ἀλλ´
ἐπακτίᾳ
~Τίρυνθι |
[100] |
αἰόλα
~νὺξ
βροτοῖσιν
οὔτε
Κῆρες
|
οὔτε |
πλοῦτος,
~ἀλλ´
ἄφαρ
βέβακε,
τῷ |
[550] |
Εὔηνον
βροτοὺς
~μισθοῦ
πόρευε
χερσίν,
|
οὔτε |
πομπίμοις
~κώπαις
ἐρέσσων
οὔτε
λαίφεσιν |
[1250] |
σκληρά,
χάλυβος
~λιθοκόλλητον
στόμιον
παρέχους´,
|
~ἀνάπαυε |
βοήν,
ὡς
ἐπίχαρτον
~τελέους´
ἀεκούσιον |
[550] |
βαθύρρουν
ποταμὸν
Εὔηνον
βροτοὺς
~μισθοῦ
|
πόρευε |
χερσίν,
οὔτε
πομπίμοις
~κώπαις
ἐρέσσων |
[1150] |
ἐξυπηρετήσομεν.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Σὺ
δ´
οὖν
|
ἄκουε |
τοὔργον·
ἐξήκεις
δ´
ἵνα
~φανεῖς |
[800] |
προστακέντος
ἰοῦ,
~ὃν
τέκετο
θάνατος,
|
ἔτρεφε |
δ´
αἰόλος
δράκων,
~πῶς
ὅδ´ |
[100] |
θεῶν
~αἰὲν
ἀναμπλάκητον
Ἅι
δα
|
~σφε |
δόμων
ἐρύκει.
~Ὧν
ἐπιμεμφομένα
ς´ |
[800] |
ἔχοι
θανὼν
λατρείαν;
~Εἰ
γάρ
|
σφε |
Κενταύρου
φονίᾳ
νεφέλᾳ
~χρίει
δολοποιὸς |
[800] |
ἐπισκήψαντος,
ἐν
μέσῳ
σκάφει
~θέντες
|
σφε |
πρὸς
γῆν
τήνδ´
ἐκέλσαμεν
μόλις
|
[150] |
βεβώς,
~τότ´
ἢ
θανεῖν
χρείη
|
σφε |
τῷδε
τῷ
χρόνῳ,
~ἢ
τοῦθ´ |
[850] |
Τάλαιν´
ὀλεθρία,
τίνι
τρόπῳ
θανεῖν
|
σφε |
φῄς;
~(ΤΡΟΦΟΣ)
Σχετλιώτατα
πρός
γε |
[0] |
πῆμα·
τοιαύτην
ἐμοὶ
~δέλτον
λιπὼν
|
ἔστειχε, |
τὴν
ἐγὼ
θαμὰ
~θεοῖς
ἀρῶμαι |
[950] |
ὠμόφρονος·
~ζῇ
γὰρ
προπετής·
ἀλλ´
|
ἴσχε |
δακὼν
~στόμα
σόν.
~(ΥΛΛΟΣ)
Πῶς |
[500] |
πιστὸς
ἡμῖν
κἀγαθὸς
καλούμενος,
~οἰκούρι´
|
ἀντέπεμψε |
τοῦ
μακροῦ
χρόνου.
~Ἐγὼ
δὲ |