Chapitres
[27]	ἐχούσας τῶν νεφουμένων τόπων, ὧν	αἱ	ἀνοίξεις καὶ τὰ κλεῖθρα διὰ
[27]	διὰ τοῦτο μυκώμεναι, ὅτι καὶ	αἱ	βρονταὶ διὰ τῶν νεφῶν· αὐτόματοι
[1]	μὲν πρὸς βορέαο καταβαταὶ ἀνθρώποισιν,	αἱ	δ´ αὖ πρὸς νότου εἰσὶ
[26]	γὰρ ἵππῳ ἐεισάμενος παρελέξατο κυανοχαίτῃ·	αἱ	δ´ ὑποκυσσάμεναι ἔτεκον δυοκαίδεκα πώλους.
[3]	πρὸς βορρᾶν ἄνεμον τετράφθαι λέγονται,	αἱ	δὲ τοῖς θεοῖς πρὸς νότον,
[19]	νηφαντικόν· ὅθεν καὶ νηφάλιοι σπονδαὶ	αἱ	διὰ μέλιτος. καὶ κυάμοις οὐκ
[12]	γένεσιν νεύσεως. ~ναΐδες οὖν νύμφαι	αἱ	εἰς γένεσιν ἰοῦσαι ψυχαί. ὅθεν
[22]	ἀπεδόθη. ~καὶ ἔχουσί γε ἐφεξῆς	αἱ	θέσεις τῶν ζῳδίων· ἀπὸ μὲν
[18]	Σελήνης ὁ ταῦρος, βουγενεῖς δ´	αἱ	μέλισσαι, καὶ ψυχαὶ δ´ εἰς
[19]	ἂν οὖν τὰ κηρία καὶ	αἱ	μέλισσαι οἰκεῖα σύμβολα καὶ κοινὰ
[3]	αὖ πάλιν θεοῖς· καὶ ὅτι	αἱ	μὲν ἀνθρώποις πορεύσιμοι πρὸς βορρᾶν
[1]	δέ τέ οἱ θύραι εἰσίν,	αἱ	μὲν πρὸς βορέαο καταβαταὶ ἀνθρώποισιν,
[11]	χρώζουσαι τὸ πνεῦμα εἰδώλων ἐμφάσεις,	αἱ	μέντοι καθαραὶ γενέσεως ἀπότροποι. αὐτὸς
[6]	καταλειβόμενα ἢ ἀναδιδόμενα ὕδατα, ὧν	αἱ	ναΐδες, ὡς μετ´ ὀλίγον ἐπέξιμεν,
[23]	καὶ ὀρθῶς καὶ τοῦ ἄντρου	αἱ	πρὸς βορρᾶν πύλαι καταβαταὶ ἀνθρώποις·
[8]	κἀκ τῶν ὑδάτων, ἀφ´ ὧν	αἱ	ῥοαί, ναΐδες ἐκαλοῦντο, δηλοῖ καὶ
[22]	μὲν εἶναι δι´ οὗ κατίασιν	αἱ	ψυχαί, αἰγόκερων δὲ δι´ οὗ
[28]	δῆμος δὲ ὀνείρων κατὰ Πυθαγόραν	αἱ	ψυχαί, ἃς συνάγεσθαι φησὶν εἰς
[12]	ἐν ᾧ ὡς μεγίστῳ ἱερῷ	αἱ	ψυχαὶ διατρίβουσι. νύμφαις τε ὑδάτων
[30]	πίθοι δὲ ὅτι χωρήματα ἦσαν	αἱ	ψυχαὶ ἐνεργειῶν τε καὶ ἕξεων
[8]	ἀπεφήναντο. παρά τε γὰρ Ἐμπεδοκλεῖ	αἱ	ψυχοπομποὶ δυνάμεις λέγουσιν ἠλύθομεν τόδ´
[27]	δὲ καὶ πύλας οὐρανοῦ, ἃς	αἱ	Ὧραι ἐπιστεύθησαν, ἀρχὰς ἐχούσας τῶν
[10]	ἤ τινων τοιούτων, ἀλλὰ ναΐδων,	αἳ	ἀπὸ τῶν ναμάτων οὕτω κέκληνται.
[8]	καὶ τούτων μάλιστα ταῖς ναΐσιν,	αἳ	ἐπὶ πηγῶν εἰσὶ κἀκ τῶν
[13]	ταῖς μερικωτέραις ἐν δυνάμεσι νύμφαις,	αἳ	ναμάτων καὶ πηγῶν προεστῶσαι πηγαῖαί
[1]	ἄντρον ἐπήρατον ἠεροειδές, ἱρὸν νυμφάων	αἳ	νηιάδες καλέονται. ἐν τῷ κρητῆρές
[3]	ἀλλὰ πρόσκειται εἰς ἀκρίβειαν τὸ	αἳ	νηιάδες καλέονται’ τίς δὲ καὶ
[11]	γίνεσθαι. καὶ ἐκ τῶν τοιούτων	αἳ	συναντῶσί τισι κατὰ φαντασίαν χρώζουσαι
[18]	τὰ ἀπὸ τῶν πηγῶν ἀρυόμεθα.	~πηγαὶ	δὲ καὶ νάματα οἰκεῖα ταῖς
[19]	καὶ νηφαντικόν· ὅθεν καὶ νηφάλιοι	σπονδαὶ	αἱ διὰ μέλιτος. καὶ κυάμοις
[16]	δόλον· εὖτ´ ἂν δή μιν	ἴδηαι	ὑπὸ δρυσὶν ὑψικόμοισιν ἔργοισιν μεθύοντα
[34]	καὶ θαλάσσης ἀπείρους· εἰσόκε τοὺς	ἀφίκηαι	οἳ οὐκ ἴσασι θάλασσαν ἀνέρες
[35]	ὑλικῶν θεῶν, οὓς χρὴ πρότερον	ἀπομειλίξασθαι	θυσίαις τε καὶ πτωχοῦ πόνοις
[4]	τε καὶ τὰ καθ´ ἑαυτοὺς	πειρᾶσθαι	νῦν ἀνευρίσκειν. Περὶ μὲν οὖν
[15]	τὰς χεῖρας ἀνθ´ ὕδατος μέλι	νίψασθαι	ἐγχέωσι, καθαρὰς ἔχειν τὰς χεῖρας
[28]	κατὰ Πυθαγόραν αἱ ψυχαί, ἃς	συνάγεσθαι	φησὶν εἰς τὸν γαλαξίαν τὸν
[16]	θεολόγου δι´ ἡδονῆς δεσμεῖσθαι καὶ	κατάγεσθαι	τὰ θεῖα εἰς γένεσιν αἰνισσομένου
[14]	ὃ ἠμφίεσται, θαῦμα τῷ ὄντι	ἰδέσθαι,	εἴτε πρὸς τὴν σύστασιν ἀποβλέποις
[1]	νύμφαι φάρε´ ὑφαίνουσιν ἁλιπόρφυρα, θαῦμα	ἰδέσθαι·	ἐν δ´ ὕδατ´ ἀενάοντα. δύω
[14]	τούτοις φάρε´ ὑφαίνουσιν ἁλιπόρφυρα, θαῦμα	ἰδέσθαι’	ἐν ὀστοῖς μὲν γὰρ καὶ
[3]	νύμφας ὑφαίνειν ἁλιπόρφυρα φάρη, οὐκ	ἰδέσθαι	θαῦμα, ἀλλὰ καὶ ἀκοῦσαι. τίς
[34]	φησὶν Ὅμηρος δεῖν τὸ ἄντρον	ἀποθέσθαι	πᾶν τὸ ἔξωθεν κτῆμα, γυμνωθέντα
[25]	εἰκότως ἔταξαν ἀνέμους διὰ τὸ	ἐφέλκεσθαι	καὶ αὐτὰς πνεῦμα, ὥς τινες
[18]	ψυχῆς βίον, διὰ δὲ πικρίας	ἀναβιώσκεσθαι	(ὅθεν καὶ τοῖς θεοῖς χολὴν
[10]	φάναι τέρψιν μὴ θάνατον ὑγρῇσι	γενέσθαι,	τέρψιν δὲ εἶναι αὐταῖς τὴν
[11]	τοῦ πνεύματος ὑγροῦ πλεονασμῷ ὁρατὰς	γίνεσθαι.	καὶ ἐκ τῶν τοιούτων αἳ
[11]	μίξεως ἐπιθυμίας δίυγρον καὶ νοτερώτερον	γίνεσθαι	τὸ πνεῦμα, ἀτμὸν ἐφελκομένης δίυγρον
[11]	καὶ χολῆς καὶ αἵματος ἐκχύσει	προτρέπεσθαι	τὰς τῶν τεθνηκότων, καὶ τάς
[10]	λέγων καὶ τὸν προφήτην εἰρηκέναι	ἐμφέρεσθαι	ἐπάνω τοῦ ὕδατος θεοῦ πνεῦμα·
[3]	τοῖς ἰδιώταις ἀλληγορεῖν τι καὶ	αἰνίττεσθαι	διὰ τούτων τὸν ποιητήν, πολυπραγμονεῖν
[34]	ἀποβαλόντα καὶ τὰς αἰσθήσεις ἀποστραφέντα	βουλεύεσθαι	μετὰ τῆς Ἀθηνᾶς, καθεζόμενον σὺν
[11]	ἐν ἀέρι καὶ οὐρανῷ ἀτμοῖς	τρέφεσθαι	ἐκ ναμάτων καὶ ποταμῶν καὶ
[11]	ἀπὸ τῆς στοᾶς ἥλιον μὲν	τρέφεσθαι	ἐκ τῆς ἀπὸ τῆς θαλάσσης
[16]	σαπῆναι τοὺς τεθνηκότας, τὸ μέλι	ἐκδέχεσθαι,	θεῶν τροφῆς ὄντος τοῦ μέλιτος.
[28]	δι´ ἡδονῆς εἰς γένεσιν μεμελετηκυίαις	ἔρχεσθαι·	αἷς συγκυεῖσθαι τὸ γάλα πέφυκεν.
[23]	ἀθανάτων. τῶν δύο πυλῶν τούτων	μεμνῆσθαι	καὶ Παρμενίδην ἐν τῷ Φυσικῷ
[19]	σχεδὸν τῶν σπερματικῶν δι´ ὅλου	τετρῆσθαι,	μὴ ἐγκοπτόμενον ταῖς μεταξὺ τῶν
[36]	δὲ τὰς τοιαύτας ἐξηγήσεις βεβιασμένας	ἡγεῖσθαι	καὶ εὑρεσιλογούντων πιθανότητας, λογιζόμενον δὲ
[35]	ἐνύλων ἔργων, ὡς πτύον εἶναι	ἡγεῖσθαι	τὴν κώπην διὰ τὴν τῶν
[11]	σῶμα, καὶ μάλιστα τὰς μελλούσας	καταδεῖσθαι	εἴς τε αἷμα καὶ δίυγρα
[16]	Οὐρανός, τοῦ θεολόγου δι´ ἡδονῆς	δεσμεῖσθαι	καὶ κατάγεσθαι τὰ θεῖα εἰς
[28]	εἰς γένεσιν μεμελετηκυίαις ἔρχεσθαι· αἷς	συγκυεῖσθαι	τὸ γάλα πέφυκεν. Ἔτι τὰ
[32]	περιττότερόν τι παρίστησιν, οὐχ ἁπλῶς	παραπεφυτεῦσθαι	εἰρημένη, ἀλλ´ ἐπὶ κρατὸς λιμένος·
[11]	ῥέπειν πρὸς τὸ ὑγρὸν καὶ	σωματοῦσθαι	ὑγρανθείσας. διὸ καὶ χολῆς καὶ
[13]	ὕδασι δυνάμεις, ἵνα κοινὸν ἀμφοτέραις	καθιερῶσθαι	τὸ ἄντρον ὑπολάβωμεν; σύμβολα δὴ
[28]	σώματα, δηλοῦσι δὲ Κελτοί, Θρᾷκες,	Σκύθαι	ἥ τε γῆ κάθυγρος αὐτῶν
[20]	τὰς μέν τινας πρὸς βορρᾶν	τετράφθαι	θύρας, τὰς δὲ πρὸς νότον
[3]	ἀνθρώποις πορεύσιμοι πρὸς βορρᾶν ἄνεμον	τετράφθαι	λέγονται, αἱ δὲ τοῖς θεοῖς
[13]	αἳ ναμάτων καὶ πηγῶν προεστῶσαι	πηγαῖαί	τε καὶ ναΐδες διὰ τοῦτο
[0]	~ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΝ	ΟΔΥΣΣΕΙΑΙ	ΤΩΝ ΝΥΜΦΩΝ ΑΝΤΡΟΥ. ~Ὅτι ποτὲ
[33]	ὑπὸ νοερᾶς φύσεως φρονήσει ἀιδίῳ	καὶ	ἀειθαλεῖ ἀγόμενος, ἀφ´ ἧς καὶ
[27]	καὶ διὰ τοῦτο μυκώμεναι, ὅτι	καὶ	αἱ βρονταὶ διὰ τῶν νεφῶν·
[19]	φέροιεν ἂν οὖν τὰ κηρία	καὶ	αἱ μέλισσαι οἰκεῖα σύμβολα καὶ
[28]	Ἡλίου πύλας, σημαίνων καρκίνον τε	καὶ	αἰγόκερων· ἄχρι γὰρ τούτων πρόεισιν
[22]	οὖν ταύτας ἔθεντο πύλας καρκίνον	καὶ	αἰγόκερων οἱ θεολόγοι, Πλάτων δὲ
[23]	τῷ Φυσικῷ φησὶ Ῥωμαίους τε	καὶ	Αἰγυπτίους. Ῥωμαίους μὲν γὰρ τὰ
[11]	σωματοῦσθαι ὑγρανθείσας. διὸ καὶ χολῆς	καὶ	αἵματος ἐκχύσει προτρέπεσθαι τὰς τῶν
[3]	καὶ τοῖς ἰδιώταις ἀλληγορεῖν τι	καὶ	αἰνίττεσθαι διὰ τούτων τὸν ποιητήν,
[19]	σύμβολον τῆς κατ´ εὐθεῖαν γενέσεως	καὶ	ἀκαμποῦς διὰ τὸ μόνον σχεδὸν
[3]	φάρη, οὐκ ἰδέσθαι θαῦμα, ἀλλὰ	καὶ	ἀκοῦσαι. τίς γὰρ ἂν πιστεύσαι
[4]	τὰς γεωγραφίας ἀναγράψαντες, ὧν ἄριστα	καὶ	ἀκριβέστατα καὶ ὁ Ἐφέσιος Ἀρτεμίδωρος
[7]	τρέφει τὴν Κόρην μετὰ νυμφῶν,	καὶ	ἄλλα τοιαῦτα πολλὰ εὑρήσει τις
[10]	τὴν εἰς τὴν γένεσιν πτῶσιν,	καὶ	ἀλλαχοῦ δὲ φάναι ζῆν ἡμᾶς
[3]	εἶναι ἀκούων τὰ θεῶν ὑφάσματα	καὶ	ἁλουργῆ; ἐφ´ οἷς καὶ τὸ
[13]	ὑδριάδων νυμφῶν οἱ λίθινοι κρατῆρες	καὶ	ἀμφιφορεῖς. Διονύσου μὲν γὰρ σύμβολα
[14]	ὁ καρπός. ~λίθινοι δὲ κρατῆρες	καὶ	ἀμφιφορεῖς ταῖς προεστώσαις τοῦ ἐκ
[17]	διὸ καὶ ἐν τοῖς κρατῆρσι	καὶ	ἀμφιφορεῦσι τιθαιβώσσουσι μέλισσαι, τῶν μὲν
[3]	δὲ καὶ ἡ τῶν κρατήρων	καὶ	ἀμφιφορέων παράληψις, οὐδενὸς τῶν ἐγχεομένων
[1]	καλέονται. ἐν τῷ κρητῆρές τε	καὶ	ἀμφιφορῆες ἔασι λάινοι· ἔνθα δ´
[2]	αὐτῷ κατάβασιν εἶναι τῶν ἀνθρώπων	καὶ	ἀνάβασιν τῶν θεῶν. ~Τοιαῦτα τοίνυν
[22]	καὶ καταβατικός, αἰγόκερως δὲ νότιος	καὶ	ἀναβατικός. ~ἔστι δὲ τὰ μὲν
[4]	πλησίον. ἃ δὴ πάντα ἀνιχνεῦσαι	καὶ	ἀναπτύξαι ἔργον καὶ τοὺς παλαιοὺς
[31]	ὁρμώμενος οἶδε καὶ αὐτὸς κρατῆρας,	καὶ	ἀντὶ τῶν ἀμφιφορέων λαμβάνει πίθους,
[9]	ἐξ ἧς συνέστηκεν ὁ κόσμος,	καὶ	ἀντίτυπον καὶ ῥευστὸν ἐτίθεντο· τοῦ
[5]	καὶ πέτραν διὰ τὸ ἀργὸν	καὶ	ἀντίτυπον πρὸς τὸ εἶδος εἶναι
[31]	Συρίου Φερεκύδου μυχοὺς καὶ βόθρους	καὶ	ἄντρα καὶ θύρας καὶ πύλας
[20]	εἰς γένεσιν νυμφευομένων. ~Σπήλαια τοίνυν	καὶ	ἄντρα τῶν παλαιοτάτων πρὶν καὶ
[21]	πόλου τῷ μακρὰν ἔτι ἀφεστηκότι	καὶ	ἀνωτάτῳ τῶν πλανωμένων πάντων ὁ
[33]	ἐξ αὐτῆς δίδοται νικήσασι στέφανος,	καὶ	ἀπ´ αὐτῆς ἱκετηρία τοῖς δεομένοις.
[35]	τοῖς πάθεσι, ποτὲ δὲ γοητεύοντα	καὶ	ἀπατῶντα καὶ παντοίως πρὸς αὐτὰ
[14]	εἴη οἰκειότερον σύμβολον τούτων; διὸ	καὶ	ἀπετόλμησεν εἰπεῖν ὁ ποιητὴς ὅτι
[10]	ἐπὶ πλοίου, καὶ τὸν Ἥλιον	καὶ	ἁπλῶς πάντας· οὕστινας εἰδέναι χρὴ
[25]	~ψυχαῖς δ´ εἰς γένεσιν ἰούσαις	καὶ	ἀπὸ γενέσεως χωριζομέναις εἰκότως ἔταξαν
[16]	κατίασι δὲ δυνάμεις ἐξ οὐρανοῦ	καὶ	ἀπὸ τῶν πλανωμένων· ἀλλὰ τὰς
[31]	αἰνιττομένου τὰς τῶν ψυχῶν γενέσεις	καὶ	ἀπογενέσεις. Ἀλλ´ ἵνα μὴ τὰ
[24]	νύμφαις ὑδριάσι, ψυχαῖς δὲ γενέσεως	καὶ	ἀπογενέσεως οἰκεῖοι οἱ τόποι. Τῷ
[12]	φύσει καὶ ἠεροειδής· ἀφ´ οὗ	καὶ	αὗται ἀερώδεις καὶ ἐξ ἀέρος
[25]	ἔταξαν ἀνέμους διὰ τὸ ἐφέλκεσθαι	καὶ	αὐτὰς πνεῦμα, ὥς τινες ᾠήθησαν,
[28]	καὶ νομὰς πλείστας φέρουσα. ἐπεὶ	καὶ	αὐτό γε τοὔνομα ἀπὸ τῆς
[5]	τὴν γῆν παραδιδόντες (διό τινες	καὶ	αὐτόθεν τὴν ὕλην τὴν γῆν
[3]	ἢ ἄλλης ὕλης, λίθινοι δὲ	καὶ	αὐτοὶ ὡς οἱ ἀμφιφορεῖς καὶ
[31]	ὧν καὶ Πλάτων ὁρμώμενος οἶδε	καὶ	αὐτὸς κρατῆρας, καὶ ἀντὶ τῶν
[4]	δ´ οὕτως ἔχον ἀφηγήσατο εἴτε	καὶ	αὐτός τινα προσέθηκεν, οὐδὲν ἧττον
[5]	ἀνεῖται· αὐτοφυὴς δὲ ὁ κόσμος	καὶ	{αὐτοσυμφυὴς} προσπεφυκὼς τῇ ὕλῃ, ἣν
[35]	ὃν ὀφθαλμοῦ Ὀδυσσεὺς ἀλάωσεν, ἵνα	καὶ	ἄχρι τῆς πατρίδος ὑπῇ τι
[9]	τὸ ἀφανὲς αἰσθήσει καὶ στερρὸν	καὶ	βέβαιον τῆς οὐσίας· οὑτωσὶ δὲ
[15]	χεῖρας παραγγέλλουσιν ἀπὸ παντὸς λυπηροῦ	καὶ	βλαπτικοῦ καὶ μυσαροῦ, καὶ ὡς
[31]	καὶ τοῦ Συρίου Φερεκύδου μυχοὺς	καὶ	βόθρους καὶ ἄντρα καὶ θύρας
[24]	κριῷ καὶ ζυγῷ ἀλλὰ νότῳ	καὶ	βορρᾷ καὶ ταῖς κατὰ νότον
[18]	δ´ εἰς γένεσιν ἰοῦσαι βουγενεῖς,	καὶ	βουκλόπος θεὸς ὁ τὴν γένεσιν
[6]	θεοῖς ναούς τε καὶ ἕδη	καὶ	βωμοὺς ἱδρύσαντο, χθονίοις δὲ καὶ
[26]	διὰ τοῦτο ὑπεστήσαντο τὸν ἄνεμον·	καὶ	γὰρ ἵππῳ ἐεισάμενος παρελέξατο κυανοχαίτῃ·
[12]	ψυχαῖς μὲν τελουμέναις εἰς φύσιν	καὶ	γενεθλίοις δαίμοσιν ἱερός τε ὁ
[29]	ταῦτα τοίνυν τῷ μὲν θνητῷ	καὶ	γενέσει ὑποπτώτῳ φύλῳ τὰ βόρεια
[24]	δημιουργὸς δὲ ὢν ὁ Μίθρας	καὶ	γενέσεως δεσπότης κατὰ τὸν ἰσημερινὸν
[16]	ὃ καὶ πάσχει ὁ Κρόνος	καὶ	δεθεὶς ἐκτέμνεται ὡς ὁ Οὐρανός,
[29]	ψυχῶν Ἥλιον τιθέντων καὶ Σελήνην,	καὶ	διὰ μὲν Ἡλίου ἀνιέναι, διὰ
[27]	λαλεῖν ὡς ἱερᾶς οὔσης θύρας,	καὶ	διὰ τοῦθ´ οἱ Πυθαγόρειοι καὶ
[11]	ἐκ τῆς ἀπὸ γῆς ἀναθυμιάσεως.	καὶ	διὰ τοῦτο ἄναμμα μὲν νοερὸν
[4]	σοφίας πλῆρες τὸ ἀνάθημα εὑρεθήσεται	καὶ	διὰ τοῦτο ἄξιον ἐρεύνης καὶ
[27]	ἀνακλῖναι πυκινὸν νέφος ἠδ´ ἐπιθεῖναι,	καὶ	διὰ τοῦτο μυκώμεναι, ὅτι καὶ
[29]	δεξιά, νύξ τε καὶ ἡμέρα·	καὶ	διὰ τοῦτο παλίντονος ἡ ἁρμονία
[31]	καὶ θύρας καὶ πύλας λέγοντος	καὶ	διὰ τούτων αἰνιττομένου τὰς τῶν
[31]	μηκύνωμεν, τὴν μὲν πᾶσαν βούλησιν	καὶ	διὰ τούτων παραδεδειχέναι ἡγούμεθα τοῦ
[6]	δὲ τὴν τοῦ εἴδους συμπλοκὴν	καὶ	διακόσμησιν, ἀφ´ οὗ καὶ κόσμος
[15]	μέλιτι οἱ θεολόγοι πρὸς πολλὰ	καὶ	διάφορα σύμβολα διὰ τὸ ἐκ
[10]	ἐκείνας τὸν ἡμέτερον θάνατον. παρὸ	καὶ	διεροὺς τοὺς ἐν γενέσει ὄντας
[11]	μελλούσας καταδεῖσθαι εἴς τε αἷμα	καὶ	δίυγρα σώματα ῥέπειν πρὸς τὸ
[9]	εἶναι τὰ ἄντρα καὶ πετρώδη	καὶ	δίυγρα, τοιοῦτον δ´ εἶναι τὸν
[29]	ἀνιέναι, διὰ δὲ Σελήνης κατιέναι·	καὶ	δύο πίθοι παρ´ Ὁμήρῳ δώρων,
[31]	ἀντὶ τῶν ἀμφιφορέων λαμβάνει πίθους,	καὶ	δύο στόμια, ὡς ἔφαμεν, τῶν
[3]	τὰ νότια, ἀλλ´ οὐκ ἀνατολῇ	καὶ	δύσει πρὸς τοῦτο μᾶλλον κέχρηται,
[24]	τὸν κόσμον. οὔτ´ οὖν ἀνατολῇ	καὶ	δύσει τὰς θύρας ἀνέθηκεν οὔτε
[6]	μὲν Ὀλυμπίοις θεοῖς ναούς τε	καὶ	ἕδη καὶ βωμοὺς ἱδρύσαντο, χθονίοις
[23]	ἀνακειμένου Κρόνῳ οἴκου ἐλευθεροῦνται, ἀναβιωσκόμενοι	καὶ	εἰς ἀπογένεσιν ἀπερχόμενοι. καταβατικὴ δὲ
[6]	δὲ σκοποῦντι τὴν ὑποβάθραν αὐτοῦ	καὶ	εἰς αὐτὴν εἰσιόντι τῷ νῷ·
[30]	δὲ ὃν λύει ἡ ἡδονὴ	καὶ	εἰς πάντα διασκεδάννυσι μόνης ἐλπίδος
[14]	αἵματος μὲν γὰρ ἁλουργῆ ἔρια	καὶ	ἐκ ζῴων ἐβάφη καὶ τὸ
[11]	πνεύματος ὑγροῦ πλεονασμῷ ὁρατὰς γίνεσθαι.	καὶ	ἐκ τῶν τοιούτων αἳ συναντῶσί
[4]	αὐτοῦ τὸν ποιητήν, προσθέντα μυστικῶς	καὶ	ἐλαίας φυτὸν πλησίον. ἃ δὴ
[6]	ἐπιπολαίως ἐπήρατα, τὰ δ´ ἔνδον	καὶ	ἐν βάθει ἠεροειδῆ. οὕτω καὶ
[20]	καὶ ναοὺς ἐπινοῆσαι θεοῖς ἀφοσιούντων,	καὶ	ἐν Κρήτῃ μὲν Κουρήτων Διί,
[20]	δὲ Σελήνῃ καὶ Πανὶ Λυκείῳ,	καὶ	ἐν Νάξῳ Διονύσῳ, πανταχοῦ δ´
[33]	χειμῶνος μεταστρέφει τὰ λευκότερα· ὅθεν	καὶ	ἐν ταῖς λιτανείαις καὶ ἱκετηρίαις
[17]	γὰρ γενέσει τὸ ὕδωρ. διὸ	καὶ	ἐν τοῖς κρατῆρσι καὶ ἀμφιφορεῦσι
[25]	μὲν γὰρ πήγνυσι ψυχροτέρα οὖσα	καὶ	ἐν τῷ ψυχρῷ τῆς χθονίου
[35]	ἀλλ´ ὅταν παντελῶς ἔξαλος γένηται	καὶ	ἐν ψυχαῖς ἀπείροις θαλασσίων καὶ
[5]	καθ´ ἑαυτὴν ἐστερημένης, τὸ ἔνυδρον	καὶ	ἔνικμον τῶν ἄντρων καὶ σκοτεινὸν
[35]	καὶ ἐν ψυχαῖς ἀπείροις θαλασσίων	καὶ	ἐνύλων ἔργων, ὡς πτύον εἶναι
[12]	ἀφ´ οὗ καὶ αὗται ἀερώδεις	καὶ	ἐξ ἀέρος ἔχειν τὴν οὐσίαν
[14]	τὸ ἔριον, δι´ αἵματος δὲ	καὶ	ἐξ αἱμάτων ἡ σαρκογονία. καὶ
[30]	ἦσαν αἱ ψυχαὶ ἐνεργειῶν τε	καὶ	ἕξεων ποιῶν. καὶ παρ´ Ἡσιόδῳ
[12]	δαίμοσιν ἱερός τε ὁ κόσμος	καὶ	ἐπέραστος καίπερ σκοτεινὸς ὢν φύσει
[6]	κόσμος ἐκλήθη, καλός τέ ἐστι	καὶ	ἐπέραστος. ὅθεν οἰκείως ἐπ´ αὐτοῦ
[3]	νυμφῶν εἰρημένον, τὸ δ´ αὐτὸ	καὶ	ἐπήρατον καὶ ἠεροειδές, οὐδαμῶς τοῦ
[17]	τοῦ Κρόνου Ζεύς. ~λαμβανομένου τοίνυν	καὶ	ἐπὶ καθαρμοῦ τοῦ μέλιτος καὶ
[17]	μέλιτος καὶ ἐπὶ φυλακῆς σηπεδόνος	καὶ	ἐπὶ τῆς δι´ ἡδονῆς εἰς
[17]	καὶ ἐπὶ καθαρμοῦ τοῦ μέλιτος	καὶ	ἐπὶ φυλακῆς σηπεδόνος καὶ ἐπὶ
[23]	ὁδός, ἀλλ´ ἀθανάτων, ὃ κοινὸν	καὶ	ἐπὶ ψυχῶν ὡς οὐσῶν καθ´
[6]	νῷ· ὥστε τὰ μὲν ἔξω	καὶ	ἐπιπολαίως ἐπήρατα, τὰ δ´ ἔνδον
[35]	διὰ τὴν τῶν ἐναλίων ὀργάνων	καὶ	ἔργων παντελῆ ἀπειρίαν. ~Οὐ δεῖ
[18]	νάματα οἰκεῖα ταῖς ὑδριάσι νύμφαις	καὶ	ἔτι γε μᾶλλον νύμφαις ταῖς
[36]	τὰς τοιαύτας ἐξηγήσεις βεβιασμένας ἡγεῖσθαι	καὶ	εὑρεσιλογούντων πιθανότητας, λογιζόμενον δὲ τὴν
[22]	πλανωμένων πάντων ὁ αἰγόκερως ἀπεδόθη.	~καὶ	ἔχουσί γε ἐφεξῆς αἱ θέσεις
[10]	ζῆν ἡμᾶς τὸν ἐκείνων θάνατον	καὶ	ζῆν ἐκείνας τὸν ἡμέτερον θάνατον.
[24]	οὔτε ταῖς ἰσημερίαις, οἷον κριῷ	καὶ	ζυγῷ ἀλλὰ νότῳ καὶ βορρᾷ
[25]	ἐντεῦθεν ἀπαλλαττομένας νότῳ· αὕτη δὲ	καὶ	ἡ αἰτία τοῦ τὸν μὲν
[7]	τοὺς ἑαυτοῦ παῖδας· ὡσαύτως δὲ	καὶ	ἡ Δημήτηρ ἐν ἄντρῳ τρέφει
[16]	τῷ Οὐρανῷ ὁ Κρόνος ἐστὶ	καὶ	ἡ τούτου σφαῖρα. κατίασι δὲ
[3]	αἳ νηιάδες καλέονται’ τίς δὲ	καὶ	ἡ τῶν κρατήρων καὶ ἀμφιφορέων
[35]	τῶν ἁμαρτημάτων μνημόσυνον. ἔνθεν αὐτῷ	καὶ	ἡ ὑπὸ τὴν ἐλαίαν καθέδρα
[3]	τὸ δ´ αὐτὸ καὶ ἐπήρατον	καὶ	ἠεροειδές, οὐδαμῶς τοῦ σκοτεινοῦ ἐπηράτου
[12]	ἐπέραστος καίπερ σκοτεινὸς ὢν φύσει	καὶ	ἠεροειδής· ἀφ´ οὗ καὶ αὗται
[28]	ἔχον Ὧραι’ ~λέγει δέ που	καὶ	Ἡλίου πύλας, σημαίνων καρκίνον τε
[4]	ἔργον καὶ τοὺς παλαιοὺς νομίσαι	καὶ	ἡμᾶς μετ´ ἐκείνων τε καὶ
[29]	τὰ δὲ δεξιά, νύξ τε	καὶ	ἡμέρα· καὶ διὰ τοῦτο παλίντονος
[10]	τὰς εἰς γένεσιν κατιούσας. ὅθεν	καὶ	Ἡράκλειτον ψυχῇσι φάναι τέρψιν μὴ
[6]	καὶ βωμοὺς ἱδρύσαντο, χθονίοις δὲ	καὶ	ἥρωσιν ἐσχάρας, ὑποχθονίοις δὲ βόθρους
[34]	μεμιγμένον εἶδαρ ἔδουσι’ πόντος δὲ	καὶ	θάλασσα καὶ κλύδων καὶ παρὰ
[34]	εἰς τοὺς ἔξω παντὸς κλύδωνος	καὶ	θαλάσσης ἀπείρους· εἰσόκε τοὺς ἀφίκηαι
[18]	ἀκούων. πεποίηνται ἤδη τὸ μέλι	καὶ	θανάτου σύμβολον (διὸ καὶ μέλιτος
[2]	τις ἐτεχνήσατο ὁδοὺς τοῖς ἀνθρώποις	καὶ	θεοῖς, ἢ εἰ μὴ ἄνθρωπος,
[31]	τὰ τῶν παλαιῶν φιλοσόφων τε	καὶ	θεολόγων ἐπεισάγοντες τὸν λόγον μηκύνωμεν,
[3]	ἑστῶτες τοῖς θεοῖς τὰς λιτὰς	καὶ	θεραπείας προσάγωσι. ~τοιούτων ἀσαφειῶν πλήρους
[2]	πᾶσι θεοῖς, δῆλον. ἀνθρώπων γὰρ	καὶ	θεῶν ὁ πᾶς μὲν πλήρης
[35]	λιμήν, ἐναλίου θεοῦ, οὗ δὴ	καὶ	θυγατέρα ἐν ἀρχῇ τῆς Ὀδυσσείας
[31]	μυχοὺς καὶ βόθρους καὶ ἄντρα	καὶ	θύρας καὶ πύλας λέγοντος καὶ
[23]	διὸ ἰανούαν εἰπόντες τὴν θύραν	καὶ	ἰανουάριον μῆνα τὸν θυραῖον προσεῖπον,
[10]	ἐνύλου φέρον οὐσίας σύμβολον. διὸ	καὶ	ἱερὸν νυμφῶν οὐκ ὀρεστιάδων οὐδὲ
[33]	καὶ ὁ τοὺς ἐλεεινοὺς ἀνακτώμενος	καὶ	ἱκέτας ὁ συνέχων τὸν κόσμον
[33]	ὅθεν καὶ ἐν ταῖς λιτανείαις	καὶ	ἱκετηρίαις τὰς τῆς ἐλαίας θαλείας
[15]	πολλῶν αὐτὸ συνεστάναι δυνάμεων, ἐπεὶ	καὶ	καθαρτικῆς ἐστι δυνάμεως καὶ συντηρητικῆς·
[26]	ἁρπάσαι φασίν, ἐτέκνωσέ τε Ζήτην	καὶ	Κάλαϊν. Τὸν δὲ νότον θεοῖς
[28]	εἰς τὰ βόρεια. αἰγόκερως δὲ	καὶ	καρκίνος περὶ τὸν γαλαξίαν τὰ
[35]	θυσίαις τε καὶ πτωχοῦ πόνοις	καὶ	καρτερίαις, ποτὲ μὲν διαμαχόμενον τοῖς
[34]	δὲ καὶ προσαίτου σχῆμα περιθέμενον	καὶ	κάρψαντα τὸ σῶμα καὶ πᾶν
[5]	καθιέρουν καθ´ ὅλον τε αὐτὸν	καὶ	κατὰ μέρη λαμβάνοντες, σύμβολον μὲν
[9]	τὰ σύμβολα· οὐκέτι μὴν πάντως	καὶ	κατὰ σχῆμα, ὥς τινες ὑπενόουν,
[20]	τὰς δὲ πρὸς νότον {θεωτέρας}	καὶ	καταβατάς γε τὰς βορείους, τὰς
[22]	ἀνίασιν. ἀλλὰ καρκίνος μὲν βόρειος	καὶ	καταβατικός, αἰγόκερως δὲ νότιος καὶ
[16]	τοῦ θεολόγου δι´ ἡδονῆς δεσμεῖσθαι	καὶ	κατάγεσθαι τὰ θεῖα εἰς γένεσιν
[35]	ταύτης ἀπαλλαγῆναι ζωῆς τυφλώσαντα αὐτὴν	καὶ	καταργῆσαι συντόμως σπουδάσαντα, ἀλλ´ εἵπετο
[28]	εἴωθεν, {ἐν} αὐτῷ δὲ τούτῳ	καὶ	κατασμικρύνειν καὶ ξηραίνειν· ἔτι δ´
[29]	ἢ διὰ τῆς θνητῆς πορείας,	καὶ	κέντρον τὸ μὲν ὑπὲρ γῆν,
[6]	σύμβολα φερόντων τῶν κοσμικῶν στοιχείων	καὶ	κλιμάτων· μετὰ δὲ τοῦτον τὸν
[34]	ἔδουσι’ πόντος δὲ καὶ θάλασσα	καὶ	κλύδων καὶ παρὰ Πλάτωνι ἡ
[19]	καὶ αἱ μέλισσαι οἰκεῖα σύμβολα	καὶ	κοινὰ ὑδριάδων νυμφῶν καὶ ψυχῶν
[6]	συμπλοκὴν καὶ διακόσμησιν, ἀφ´ οὗ	καὶ	κόσμος ἐκλήθη, καλός τέ ἐστι
[19]	νηφάλιοι σπονδαὶ αἱ διὰ μέλιτος.	καὶ	κυάμοις οὐκ ἐφιζάνουσιν, οὓς ἐλάμβανον
[12]	γένεσιν συνεζευγμένας νύμφας τε καλεῖν	καὶ	λουτροῖς καταχεῖν ἐκ πηγῶν ἢ
[19]	φίλα. τὸ γὰρ ζῷον φιλόστροφον	καὶ	μάλιστα δίκαιον καὶ νηφαντικόν· ὅθεν
[11]	ἀσωμάτους μέν, ἐφελκομένας δὲ σῶμα,	καὶ	μάλιστα τὰς μελλούσας καταδεῖσθαι εἴς
[9]	καὶ τῶν μερικῶν ἀφανῶν δυνάμεων,	καὶ	μᾶλλόν γε ἐπὶ τούτων τῶν
[6]	ἥρωσιν ἐσχάρας, ὑποχθονίοις δὲ βόθρους	καὶ	μέγαρα, οὕτω καὶ τῷ κόσμῳ
[18]	μέλι καὶ θανάτου σύμβολον (διὸ	καὶ	μέλιτος σπονδὰς τοῖς χθονίοις ἔθυον)
[8]	οἶμαι ὁρμώμενοι καὶ οἱ Πυθαγόρειοι	καὶ	μετὰ τούτους Πλάτων ἄντρον καὶ
[4]	Ἰθάκη σταδίων ὀγδοήκοντα πέντε, στενὴ	καὶ	μετέωρος, λιμένα ἔχουσα καλούμενον Φόρκυνος·
[15]	ἀπὸ παντὸς λυπηροῦ καὶ βλαπτικοῦ	καὶ	μυσαροῦ, καὶ ὡς μύστῃ καθαρτικοῦ
[13]	καὶ πηγῶν προεστῶσαι πηγαῖαί τε	καὶ	ναΐδες διὰ τοῦτο κέκληνται. τίνα
[18]	τῶν πηγῶν ἀρυόμεθα. ~πηγαὶ δὲ	καὶ	νάματα οἰκεῖα ταῖς ὑδριάσι νύμφαις
[20]	καὶ ἄντρα τῶν παλαιοτάτων πρὶν	καὶ	ναοὺς ἐπινοῆσαι θεοῖς ἀφοσιούντων, καὶ
[19]	μάλιστα δίκαιον καὶ νηφαντικόν· ὅθεν	καὶ	νηφάλιοι σπονδαὶ αἱ διὰ μέλιτος.
[19]	ζῷον φιλόστροφον καὶ μάλιστα δίκαιον	καὶ	νηφαντικόν· ὅθεν καὶ νηφάλιοι σπονδαὶ
[32]	γέγονεν, ἀλλ´ ἔστι φρονήσεως θεοῦ	καὶ	νοερᾶς φύσεως ἀποτέλεσμα, παραπεφύτευται τῇ
[28]	τε γῆ κάθυγρος αὐτῶν οὖσα	καὶ	νομὰς πλείστας φέρουσα. ἐπεὶ καὶ
[11]	τὰς τῆς μίξεως ἐπιθυμίας δίυγρον	καὶ	νοτερώτερον γίνεσθαι τὸ πνεῦμα, ἀτμὸν
[17]	εἰς γένεσιν καταγωγῆς οἰκεῖον σύμβολον	καὶ	νύμφαις ὑδριάσι παρατίθεται εἰς τὸ
[24]	ὅτι ψυχαῖς καθιέρωτο τὸ ἄντρον	καὶ	νύμφαις ὑδριάσι, ψυχαῖς δὲ γενέσεως
[9]	τὸ αὐτοφυὲς τὸ τῶν ἄντρων	καὶ	νύχιον καὶ σκοτεινὸν καὶ πέτρινον
[28]	αὐτῷ δὲ τούτῳ καὶ κατασμικρύνειν	καὶ	ξηραίνειν· ἔτι δ´ ἐν τοῖς
[10]	ἔχοντας. αἷμά τε γὰρ ταύταις	καὶ	ὁ δίυγρος γόνος φίλος, ταῖς
[8]	αἱ ῥοαί, ναΐδες ἐκαλοῦντο, δηλοῖ	καὶ	ὁ εἰς Ἀπόλλωνα ὕμνος, ἐν
[28]	βορᾶς· βορὰ δὲ ὄνομα τροφῆς,	καὶ	ὁ ἐκ γῆς οὖν πνέων
[4]	ἀναγράψαντες, ὧν ἄριστα καὶ ἀκριβέστατα	καὶ	ὁ Ἐφέσιος Ἀρτεμίδωρος ἐν τῷ
[33]	ἱκετηρία τοῖς δεομένοις. διοικεῖται δὲ	καὶ	ὁ κόσμος ὑπὸ νοερᾶς φύσεως
[7]	τὸ τῶν δυνάμεων οὐσιῶδες. οὕτω	καὶ	ὁ Κρόνος ἐν τῷ Ὠκεανῷ
[18]	ἐκάλουν ἡδονῆς οὔσας ἐργαστικάς. ὅθεν	καὶ	ὁ Σοφοκλῆς οὐκ ἀνοικείως ἐπὶ
[24]	ἐποχεῖται δὲ ταύρῳ, Ἀφροδίτης δὲ	καὶ	ὁ ταῦρος. δημιουργὸς δὲ ὢν
[33]	τῶν πολλῶν πόνων τὸ ἄκος,	καὶ	ὁ τοὺς ἐλεεινοὺς ἀνακτώμενος καὶ
[21]	φησὶ τοῦ κόσμου φέροντος Νουμήνιος	καὶ	ὁ τούτου ἑταῖρος Κρόνιος δύο
[14]	ἐν ζῴοις λίθῳ ἐοικότα· διὸ	καὶ	οἱ ἱστοὶ οὐκ ἀπ´ ἄλλης
[3]	καὶ αὐτοὶ ὡς οἱ ἀμφιφορεῖς	καὶ	οἱ κρατῆρες; καὶ τοῦτο μὲν
[27]	καὶ διὰ τοῦθ´ οἱ Πυθαγόρειοι	καὶ	οἱ παρ´ Αἰγυπτίοις σοφοὶ μὴ
[8]	προχοάς. Ἀφ´ ὧν οἶμαι ὁρμώμενοι	καὶ	οἱ Πυθαγόρειοι καὶ μετὰ τούτους
[12]	οὐσίαν ὑπωπτεύθησαν. διὰ τοῦτο δὲ	καὶ	οἰκεῖον αὐταῖς ἱερὸν ἐπὶ γῆς
[8]	ἀνθρώπους οἷον ἐν κατωγείῳ ἄντρῳ	καὶ	οἰκήσει σπηλαιώδει ἀναπεπταμένῃ πρὸς φῶς,
[27]	τῶν ὅλων ἔχοντα. Οἶδε δὲ	καὶ	Ὅμηρος ἱερὰς τὰς θύρας, ὡς
[23]	βόρεια ψυχῶν εἰς γένεσιν κατιουσῶν,	καὶ	ὀρθῶς καὶ τοῦ ἄντρου αἱ
[4]	τοῦ ποιητοῦ τό τε ἄντρον	καὶ	ὅσα περὶ τούτου ἀφηγήσατο· οἱ
[25]	ἡ ἐκ τῶν ἄπωθεν ἐπιρροή·	καὶ	ὅταν ἀθροισθῇ, τότε πληθύνει. ~εἰς
[3]	τῶν δ´ αὖ πάλιν θεοῖς·	καὶ	ὅτι αἱ μὲν ἀνθρώποις πορεύσιμοι
[9]	διὰ τούτων δεδήλωται· ἤδη δὲ	καὶ	ὅτι τῆς νοητῆς οὐσίας εἴρηται,
[9]	οὐσίας εἴρηται, ἐκ διαφόρων μέντοι	καὶ	οὐ τῶν αὐτῶν ἐννοιῶν ὁρμώμενοι.
[35]	γυμνωθεὶς τῶν ῥακέων καθέλῃ πάντα	καὶ	οὐδ´ οὕτως ἀπαλλαγῇ τῶν πόνων,
[11]	τινες καὶ τὰ ἐν ἀέρι	καὶ	οὐρανῷ ἀτμοῖς τρέφεσθαι ἐκ ναμάτων
[34]	διὰ τῆς ἐφεξῆς γενέσεως διερχομένου	καὶ	οὕτως ἀποκαθισταμένου εἰς τοὺς ἔξω
[2]	ἀπέδειξε κάθοδόν τε ἀνθρώποις πᾶσι	καὶ	πάλιν ἄλλην ὁδὸν τοῖς πᾶσι
[19]	τὰς μελλούσας μετὰ δικαιοσύνης βιοτεύειν	καὶ	πάλιν ἀναστρέφειν εἰργασμένας τὰ θεοῖς
[6]	εἰς κάτω κάθοδον τῶν ψυχῶν	καὶ	πάλιν ἔξοδον μυσταγωγοῦντες τελοῦσι τὸν
[29]	ἢ διὰ τῆς τῶν πεπλανημένων,	καὶ	πάλιν ἢ διὰ τῆς ἀθανάτου
[34]	περιθέμενον καὶ κάρψαντα τὸ σῶμα	καὶ	πᾶν περίττωμα ἀποβαλόντα καὶ τὰς
[20]	Διί, ἐν Ἀρκαδίᾳ δὲ Σελήνῃ	καὶ	Πανὶ Λυκείῳ, καὶ ἐν Νάξῳ
[35]	ποτὲ δὲ γοητεύοντα καὶ ἀπατῶντα	καὶ	παντοίως πρὸς αὐτὰ μεταβαλλόμενον, ἵνα
[23]	τοὺς δούλους ἐλευθέρων σχήματα περιβάλλοντας	καὶ	πάντων ἀλλήλοις κοινωνούντων· αἰνιξαμένου τοῦ
[30]	ἐνεργειῶν τε καὶ ἕξεων ποιῶν.	καὶ	παρ´ Ἡσιόδῳ ὁ μέν τις
[30]	ἕτερος δὲ ἐάων’ ~πίθου νενομισμένης	καὶ	παρὰ Πλάτωνι ἐν Γοργίᾳ τῆς
[34]	δὲ καὶ θάλασσα καὶ κλύδων	καὶ	παρὰ Πλάτωνι ἡ ὑλικὴ σύστασις.
[6]	δὲ τοῦτον τὸν Ζωροάστρην κρατήσαντος	καὶ	παρὰ τοῖς ἄλλοις, δι´ ἄντρων
[14]	τοῦτο σύνδεσιν τῆς ψυχῆς. οὕτω	καὶ	παρὰ τῷ Ὀρφεῖ ἡ Κόρη,
[23]	τῶν δύο πυλῶν τούτων μεμνῆσθαι	καὶ	Παρμενίδην ἐν τῷ Φυσικῷ φησὶ
[36]	Ὁμήρου ὅση τις φρόνησις γέγονε	καὶ	πάσης ἀρετῆς ἀκρίβειαν μὴ ἀπογινώσκειν
[16]	μελισσάων ἐριβομβέων, δῆσον αὐτόν’ ὃ	καὶ	πάσχει ὁ Κρόνος καὶ δεθεὶς
[7]	τὸ ἄντρον ἐποιοῦντο, ἀλλ´ ἤδη	καὶ	πασῶν τῶν ἀοράτων δυνάμεων τὸ
[6]	εἰς τιμὴν τοῦ πάντων ποιητοῦ	καὶ	πατρὸς Μίθρου, εἰκόνα φέροντος αὐτῷ
[14]	ἰδέσθαι’ ἐν ὀστοῖς μὲν γὰρ	καὶ	περὶ ὀστᾶ ἡ σαρκοποιία, λίθος
[32]	ὅτι ποτὲ μηνύει. καίτοι αὕτη	καὶ	περιττότερόν τι παρίστησιν, οὐχ ἁπλῶς
[6]	καὶ ἐν βάθει ἠεροειδῆ. οὕτω	καὶ	Πέρσαι τὴν εἰς κάτω κάθοδον
[5]	προσπεφυκὼς τῇ ὕλῃ, ἣν λίθον	καὶ	πέτραν διὰ τὸ ἀργὸν καὶ
[9]	ἄντρων καὶ νύχιον καὶ σκοτεινὸν	καὶ	πέτρινον ἐποιοῦντο τὰ σύμβολα· οὐκέτι
[9]	τὸ σκοτεινὰ εἶναι τὰ ἄντρα	καὶ	πετρώδη καὶ δίυγρα, τοιοῦτον δ´
[6]	πλησίον ὄρεσι τῆς Περσίδος ἀνθηρὸν	καὶ	πηγὰς ἔχον ἀνιερώσαντος εἰς τιμὴν
[13]	ἐν δυνάμεσι νύμφαις, αἳ ναμάτων	καὶ	πηγῶν προεστῶσαι πηγαῖαί τε καὶ
[18]	ἡ δ´ ἐνταῦθα ζωὴ ἐπίμοχθος	καὶ	πικρά. ~οὐχ ἁπλῶς μέντοι πάσας
[31]	θνητοῖς καὶ φαυλοτέροις. ἀφ´ ὧν	καὶ	Πλάτων ὁρμώμενος οἶδε καὶ αὐτὸς
[11]	σελήνην δ´ ἐκ τῶν πηγαίων	καὶ	ποταμίων ὑδάτων, τὰ δ´ ἄστρα
[11]	οὐρανῷ ἀτμοῖς τρέφεσθαι ἐκ ναμάτων	καὶ	ποταμῶν καὶ τῶν ἄλλων ἀναθυμιάσεων·
[25]	ἡ δὲ διαλύει θερμοτέρα οὖσα	καὶ	πρὸς τὸ θερμὸν τοῦ θείου
[34]	τὸ ἔξωθεν κτῆμα, γυμνωθέντα δὲ	καὶ	προσαίτου σχῆμα περιθέμενον καὶ κάρψαντα
[21]	ὁ δὲ χειμερινὸς κατ´ αἰγόκερων.	καὶ	προσγειότατος μὲν ὢν ἡμῖν ὁ
[35]	χρὴ πρότερον ἀπομειλίξασθαι θυσίαις τε	καὶ	πτωχοῦ πόνοις καὶ καρτερίαις, ποτὲ
[31]	βόθρους καὶ ἄντρα καὶ θύρας	καὶ	πύλας λέγοντος καὶ διὰ τούτων
[27]	σανίδας, γουνούμενος υἱόν’ οἶδε δὲ	καὶ	πύλας οὐρανοῦ, ἃς αἱ Ὧραι
[9]	συνέστηκεν ὁ κόσμος, καὶ ἀντίτυπον	καὶ	ῥευστὸν ἐτίθεντο· τοῦ δ´ αὖ
[29]	θεολόγων πύλας ψυχῶν Ἥλιον τιθέντων	καὶ	Σελήνην, καὶ διὰ μὲν Ἡλίου
[22]	κριόν, ταῦρον Ἀφροδίτης, διδύμους Ἑρμοῦ,	καὶ	Σελήνης λοιπὸν καρκίνον. δύο οὖν
[9]	τὸ τῶν ἄντρων καὶ νύχιον	καὶ	σκοτεινὸν καὶ πέτρινον ἐποιοῦντο τὰ
[5]	ἔνυδρον καὶ ἔνικμον τῶν ἄντρων	καὶ	σκοτεινὸν καὶ ὡς ὁ ποιητὴς
[6]	μὲν οὖν τὴν ὕλην ἠεροειδὴς	καὶ	σκοτεινὸς ὁ κόσμος, διὰ δὲ
[16]	ἐνεδρεύεται· πλησθεὶς γὰρ μέλιτος μεθύει	καὶ	σκοτοῦται ὡς ἀπὸ οἴνου καὶ
[32]	γέγονεν, ἀλλ´ ὅτι φύσεως νοερᾶς	καὶ	σοφίας ἀποτέλεσμα, χωριστῆς μὲν οὔσης
[28]	ὅταν εἰς γένεσιν πέσωσιν. ᾧ	καὶ	σπένδειν αὐταῖς τοὺς ψυχαγωγοὺς μέλι
[5]	μὲν δὴ ἐπιεικῶς οἱ παλαιοὶ	καὶ	σπήλαια τῷ κόσμῳ καθιέρουν καθ´
[6]	καὶ τῷ κόσμῳ ἄντρα τε	καὶ	σπήλαια, ὡσαύτως δὲ καὶ ταῖς
[8]	καὶ μετὰ τούτους Πλάτων ἄντρον	καὶ	σπήλαιον τὸν κόσμον ἀπεφήναντο. παρά
[6]	παρὰ τοῖς ἄλλοις, δι´ ἄντρων	καὶ	σπηλαίων εἴτ´ οὖν αὐτοφυῶν εἴτε
[9]	νοητοῦ διὰ τὸ ἀφανὲς αἰσθήσει	καὶ	στερρὸν καὶ βέβαιον τῆς οὐσίας·
[21]	διήγημα. τοῦ δὴ ἄντρου εἰκόνα	καὶ	σύμβολον φησὶ τοῦ κόσμου φέροντος
[5]	ἐπὶ πολὺ αὐτοφυῆ τὰ ἄντρα	καὶ	συμφυῆ τῇ γῇ ὑπὸ πέτρας
[15]	ἔστι δὲ γλυκὺ τῇ γεύσει	καὶ	συναγόμενον ἐξ ἀνθῶν ὑπὸ μελισσῶν,
[15]	ἐπεὶ καὶ καθαρτικῆς ἐστι δυνάμεως	καὶ	συντηρητικῆς· τῷ γὰρ μέλιτι πολλὰ
[14]	ψυχαῖς δὲ εἰς γένεσιν κατιούσαις	καὶ	σωματουργίαν τί ἂν εἴη οἰκειότερον
[11]	σώματα ῥέπειν πρὸς τὸ ὑγρὸν	καὶ	σωματοῦσθαι ὑγρανθείσας. διὸ καὶ χολῆς
[11]	τὸ ὕδωρ. ~διαβεβαιοῦνται δέ τινες	καὶ	τὰ ἐν ἀέρι καὶ οὐρανῷ
[4]	καὶ ἡμᾶς μετ´ ἐκείνων τε	καὶ	τὰ καθ´ ἑαυτοὺς πειρᾶσθαι νῦν
[27]	νεφουμένων τόπων, ὧν αἱ ἀνοίξεις	καὶ	τὰ κλεῖθρα διὰ νεφῶν, ἠμὲν
[29]	μὲν ἀνατολικόν, τὸ δὲ δυτικόν,	καὶ	τὰ μὲν ἀριστερά, τὰ δὲ
[33]	καὶ ἀειθαλεῖ ἀγόμενος, ἀφ´ ἧς	καὶ	τὰ νικητήρια τοῖς ἀθληταῖς τοῦ
[15]	γὰρ μέλιτι πολλὰ ἄσηπτα μένει	καὶ	τὰ χρόνια τραύματα ἐκκαθαίρεται μέλιτι.
[24]	ταῖς κατὰ νότον νοτιωτάταις πύλαις	καὶ	ταῖς κατὰ βορρᾶν βορειοτάταις, ὅτι
[24]	ζυγῷ ἀλλὰ νότῳ καὶ βορρᾷ	καὶ	ταῖς κατὰ νότον νοτιωτάταις πύλαις
[13]	δὴ τὸ προκείμενον ἄντρον ψυχαῖς	καὶ	ταῖς μερικωτέραις ἐν δυνάμεσι νύμφαις,
[8]	τὰ τῶν θεολόγων. ~ὅτι δὲ	καὶ	ταῖς νύμφαις ἀνετίθεσαν ἄντρα καὶ
[6]	τε καὶ σπήλαια, ὡσαύτως δὲ	καὶ	ταῖς νύμφαις διὰ τὰ ἐν
[34]	σῶμα καὶ πᾶν περίττωμα ἀποβαλόντα	καὶ	τὰς αἰσθήσεις ἀποστραφέντα βουλεύεσθαι μετὰ
[12]	εἰς γένεσιν ἰοῦσαι ψυχαί. ὅθεν	καὶ	τὰς γαμουμένας ἔθος ὡς ἂν
[11]	ἐκχύσει προτρέπεσθαι τὰς τῶν τεθνηκότων,	καὶ	τάς γε φιλοσωμάτους ὑγρὸν τὸ
[18]	νεκρῶν σμῆνος ἔρχεταί τ´ ἄνω.	καὶ	τὰς Δήμητρος ἱερείας ὡς τῆς
[10]	προεστώσας δυνάμεις ἰδίως, ἔλεγον δὲ	καὶ	τὰς εἰς γένεσιν κατιούσας ψυχὰς
[3]	τῶν ἱερῶν τὰ μὲν ἀγάλματα	καὶ	τὰς εἰσόδους ἐχόντων πρὸς ἀνατολὴν
[25]	τῇδε κυομένας βορρᾷ ἀνέμῳ ὁμιλεῖν	καὶ	τὰς ἐντεῦθεν ἀπαλλαττομένας νότῳ· αὕτη
[31]	θύρας ὡσαύτως τοῖς πράγμασιν ἐξηλλαγμένας,	καὶ	τὰς μὲν θεοῖς τε καὶ
[20]	ἠρκέσθη δίθυρον εἰπὼν Ὅμηρος, ἀλλὰ	καὶ	τὰς μέν τινας πρὸς βορρᾶν
[10]	κέκληνται. Νύμφας δὲ ναΐδας λέγομεν	καὶ	τὰς τῶν ὑδάτων προεστώσας δυνάμεις
[11]	ἀπὸ τῆς γῆς. ἀνάγκη τοίνυν	καὶ	τὰς ψυχὰς ἤτοι σωματικὰς οὔσας
[3]	σκοτεινῷ ἄντρῳ ἐπὶ λιθίνων ἱστῶν,	καὶ	ταῦτα ὁρατὰ φάσκοντος εἶναι ἀκούων
[16]	ὅθεν τινὲς ἠξίουν τὸ νέκταρ	καὶ	τὴν ἀμβροσίαν ἣν κατὰ ῥινῶν
[15]	πολεμοῦν τῷ πυρί. καθαίρουσι δὲ	καὶ	τὴν γλῶσσαν τῷ μέλιτι ἀπὸ
[17]	ἐπιστατοῦσι καὶ τὴν κάθαρσιν αὐτῶν	καὶ	τὴν εἰς γένεσιν συνεργίαν, συνεργεῖ
[17]	ἄσηπτον τῶν ὑδάτων ὧν ἐπιστατοῦσι	καὶ	τὴν κάθαρσιν αὐτῶν καὶ τὴν
[36]	λογιζόμενον δὲ τὴν παλαιὰν σοφίαν	καὶ	τὴν Ὁμήρου ὅση τις φρόνησις
[25]	αὐτὰς πνεῦμα, ὥς τινες ᾠήθησαν,	καὶ	τὴν οὐσίαν ἔχειν τοιαύτην. ἀλλὰ
[26]	δ´ ὑποκυσσάμεναι ἔτεκον δυοκαίδεκα πώλους.	καὶ	τὴν Ὠρείθυιαν αὐτὸν ἁρπάσαι φασίν,
[4]	καὶ διὰ τοῦτο ἄξιον ἐρεύνης	καὶ	τῆς ἐν αὐτῷ συμβολικῆς καθιδρύσεως
[30]	οὔσης εὐεργέτιδος, τῆς δὲ κακοεργέτιδος,	καὶ	τῆς μὲν λογικῆς, τῆς δ´
[30]	Πλάτωνι ἐν Γοργίᾳ τῆς ψυχῆς,	καὶ	τῆς μὲν οὔσης εὐεργέτιδος, τῆς
[3]	ἀνθρώπων πύλη, τίς δὲ θεῶν,	καὶ	τί βούλεται τὸ ἄντρον τοῦτο
[31]	διθύρου φύσεως ὄντος συμβόλου εἰκότως	καὶ	τὸ ἄντρον οὐ μονόθυρον, ἀλλὰ
[3]	ὑφάσματα καὶ ἁλουργῆ; ἐφ´ οἷς	καὶ	τὸ δίθυρον εἶναι τὸ ἄντρον
[14]	ἔρια καὶ ἐκ ζῴων ἐβάφη	καὶ	τὸ ἔριον, δι´ αἵματος δὲ
[29]	ὑπὲρ γῆν, τὸ δ´ ὑπόγειον,	καὶ	τὸ μὲν ἀνατολικόν, τὸ δὲ
[10]	τῆς αἰσθητῆς παρελάμβανον οὐσίας, ὡς	καὶ	τὸ νῦν παραληφθὲν διὰ τὸ
[9]	διπλοῦ δ´ ὄντος ἄντρου, ὡς	καὶ	τὸ παρ´ Ὁμήρῳ δίθυρον, ~οὐκέτι
[32]	τοῦ διηγήματος. ~λείπεται δὴ παραστῆσαι	καὶ	τὸ τῆς πεφυτευμένης ἐλαίας σύμβολον
[31]	καὶ τὰς μὲν θεοῖς τε	καὶ	τοῖς ἀγαθοῖς προσηκούσας, τὰς δὲ
[33]	φέρουσα, ἀνάκειται δὲ τῇ Ἀθηνᾷ	καὶ	τοῖς ἀθληταῖς ἐξ αὐτῆς δίδοται
[18]	διὰ δὲ πικρίας ἀναβιώσκεσθαι (ὅθεν	καὶ	τοῖς θεοῖς χολὴν ἔθυον) ἢ
[3]	οὐ τοῖς σοφοῖς μόνον, ἀλλὰ	καὶ	τοῖς ἰδιώταις ἀλληγορεῖν τι καὶ
[34]	οὐ γὰρ ἀπὸ σκοποῦ οἶμαι	καὶ	τοῖς περὶ Νουμήνιον ἐδόκει Ὀδυσσεὺς
[10]	στερεοῦ, ἀλλὰ πάντας ἐπὶ πλοίου,	καὶ	τὸν Ἥλιον καὶ ἁπλῶς πάντας·
[14]	ἔφορος, ἱστουργοῦσα παραδίδοται, τῶν παλαιῶν	καὶ	τὸν οὐρανὸν πέπλον εἰρηκότων οἷον
[10]	ὁ Νουμήνιος, διὰ τοῦτο λέγων	καὶ	τὸν προφήτην εἰρηκέναι ἐμφέρεσθαι ἐπάνω
[29]	διὰ τοῦτο παλίντονος ἡ ἁρμονία	καὶ	τοξεύει διὰ τῶν ἐναντίων. δύο
[29]	ἡ πορεία ἢ δι´ αἰσθητοῦ·	καὶ	τοῦ αἰσθητοῦ ἢ διὰ τῆς
[23]	δοῦλοι διὰ τῆς Κρονικῆς ἑορτῆς	καὶ	τοῦ ἀνακειμένου Κρόνῳ οἴκου ἐλευθεροῦνται,
[23]	εἰς γένεσιν κατιουσῶν, καὶ ὀρθῶς	καὶ	τοῦ ἄντρου αἱ πρὸς βορρᾶν
[5]	τιθέντες. ῥευστῆς δ´ οὔσης αὐτῆς	καὶ	τοῦ εἴδους δι´ οὗ μορφοῦται
[27]	οὖν τὸ σύμβολον τῆς μεσημβρίας	καὶ	τοῦ νότου ἐπὶ τῇ θύρᾳ
[31]	ὡς ἔφαμεν, τῶν δύο πυλῶν,	καὶ	τοῦ Συρίου Φερεκύδου μυχοὺς καὶ
[35]	ὑλικὴ σύστασις. ~διὰ τοῦτ´, οἶμαι,	καὶ	τοῦ Φόρκυνος ἐπωνόμασε τὸν λιμένα·
[25]	οἰκεῖος εἰς γένεσιν ἰούσαις· διὸ	καὶ	τοὺς θνῄσκειν μέλλοντας ἡ βορέου
[4]	πάντα ἀνιχνεῦσαι καὶ ἀναπτύξαι ἔργον	καὶ	τοὺς παλαιοὺς νομίσαι καὶ ἡμᾶς
[3]	οἱ ἀμφιφορεῖς καὶ οἱ κρατῆρες;	καὶ	τοῦτο μὲν ἧττον ἀσαφές· τὸ
[8]	καὶ ταῖς νύμφαις ἀνετίθεσαν ἄντρα	καὶ	τούτων μάλιστα ταῖς ναΐσιν, αἳ
[15]	τιθέναι τὴν βόσιν· βόσις δὲ	καὶ	τροφὴ τὸ μέλι ταῖς μελίσσαις.
[32]	ἐξ αὐτοματισμοῦ τὸ ὅλον τοῦτο	καὶ	τύχης ἀλόγου ἔργον γέγονεν, ἀλλ´
[6]	δὲ βόθρους καὶ μέγαρα, οὕτω	καὶ	τῷ κόσμῳ ἄντρα τε καὶ
[11]	τρέφεσθαι ἐκ ναμάτων καὶ ποταμῶν	καὶ	τῶν ἄλλων ἀναθυμιάσεων· τοῖς δ´
[9]	οὖν σύμβολον κόσμου τὰ ἄντρα	καὶ	τῶν ἐγκοσμίων δυνάμεων ἐτίθεντο οἱ
[29]	οὗ δὲ κατιόντων εἰς γῆν,	καὶ	τῶν θεολόγων πύλας ψυχῶν Ἥλιον
[9]	βέβαιον τῆς οὐσίας· οὑτωσὶ δὲ	καὶ	τῶν μερικῶν ἀφανῶν δυνάμεων, καὶ
[33]	τοῖς ἀθληταῖς τοῦ βίου δίδονται	καὶ	τῶν πολλῶν πόνων τὸ ἄκος,
[35]	τῷ ταῦτα τολμήσαντι μῆνις ἁλίων	καὶ	ὑλικῶν θεῶν, οὓς χρὴ πρότερον
[16]	καὶ σκοτοῦται ὡς ἀπὸ οἴνου	καὶ	ὑπνοῖ ὡς παρὰ Πλάτωνι ὁ
[35]	οἰκεία ὡς ἱκέτῃ τοῦ θεοῦ	καὶ	ὑπὸ τὴν ἱκετηρίαν ἀπομειλισσομένῳ τὸν
[18]	τε ἐπεὶ ταῦρος μὲν Σελήνη	καὶ	ὕψωμα Σελήνης ὁ ταῦρος, βουγενεῖς
[5]	τοῦ εἴδους δι´ οὗ μορφοῦται	καὶ	φαίνεται καθ´ ἑαυτὴν ἐστερημένης, τὸ
[31]	προσηκούσας, τὰς δὲ τοῖς θνητοῖς	καὶ	φαυλοτέροις. ἀφ´ ὧν καὶ Πλάτων
[16]	τροφῆς ὄντος τοῦ μέλιτος. διὸ	καὶ	φησί που νέκταρ ἐρυθρόν’ τοιοῦτον
[14]	καὶ ἐξ αἱμάτων ἡ σαρκογονία.	καὶ	χιτών γε τὸ σῶμα τῇ
[11]	ὑγρὸν καὶ σωματοῦσθαι ὑγρανθείσας. διὸ	καὶ	χολῆς καὶ αἵματος ἐκχύσει προτρέπεσθαι
[18]	ταῦρος, βουγενεῖς δ´ αἱ μέλισσαι,	καὶ	ψυχαὶ δ´ εἰς γένεσιν ἰοῦσαι
[19]	σύμβολα καὶ κοινὰ ὑδριάδων νυμφῶν	καὶ	ψυχῶν εἰς γένεσιν νυμφευομένων. ~Σπήλαια
[2]	ἀπίθανος ἦν, εἰ τὸ προστυχὸν	καὶ	ὡς ἔτυχε πλάσας πείσειν ἤλπισεν
[15]	λυπηροῦ καὶ βλαπτικοῦ καὶ μυσαροῦ,	καὶ	ὡς μύστῃ καθαρτικοῦ ὄντος τοῦ
[5]	ἔνικμον τῶν ἄντρων καὶ σκοτεινὸν	καὶ	ὡς ὁ ποιητὴς ἔφη ἠεροειδὲς
[23]	τοῦ ἄντρου αἱ πρὸς βορρᾶν	πύλαι	καταβαταὶ ἀνθρώποις· τὰ δὲ νότια
[27]	διὰ τῶν νεφῶν· αὐτόματοι δὲ	πύλαι	μύκον οὐρανοῦ, ἃς ἔχον Ὧραι’
[34]	περικόψῃ. οὐ γὰρ ἀπὸ σκοποῦ	οἶμαι	καὶ τοῖς περὶ Νουμήνιον ἐδόκει
[35]	ἡ ὑλικὴ σύστασις. ~διὰ τοῦτ´,	οἶμαι,	καὶ τοῦ Φόρκυνος ἐπωνόμασε τὸν
[8]	ῥείθρων ἀλιπεῖς προχοάς. Ἀφ´ ὧν	οἶμαι	ὁρμώμενοι καὶ οἱ Πυθαγόρειοι καὶ
[15]	διὰ τὸ ἐκ πολλῶν αὐτὸ	συνεστάναι	δυνάμεων, ἐπεὶ καὶ καθαρτικῆς ἐστι
[10]	τοῦτο τοὺς δαίμονας ἅπαντας οὐχ	ἱστάναι	ἐπὶ στερεοῦ, ἀλλὰ πάντας ἐπὶ
[10]	γένεσιν πτῶσιν, καὶ ἀλλαχοῦ δὲ	φάναι	ζῆν ἡμᾶς τὸν ἐκείνων θάνατον
[10]	κατιούσας. ὅθεν καὶ Ἡράκλειτον ψυχῇσι	φάναι	τέρψιν μὴ θάνατον ὑγρῇσι γενέσθαι,
[10]	Ἥλιον καὶ ἁπλῶς πάντας· οὕστινας	εἰδέναι	χρὴ τὰς ψυχὰς ἐπιποτωμένας τῷ
[15]	δηλοῖ δὲ τὸ τιθαιβώσσειν τὸ	τιθέναι	τὴν βόσιν· βόσις δὲ καὶ
[29]	Σελήνην, καὶ διὰ μὲν Ἡλίου	ἀνιέναι,	διὰ δὲ Σελήνης κατιέναι· καὶ
[26]	τοῦ θεοῦ οὐ θέμις ἀνθρώπους	εἰσιέναι	εἰς τὰ ἱερά, ἀλλ´ ἀθανάτων
[29]	Ἡλίου ἀνιέναι, διὰ δὲ Σελήνης	κατιέναι·	καὶ δύο πίθοι παρ´ Ὁμήρῳ
[10]	τοῦτο λέγων καὶ τὸν προφήτην	εἰρηκέναι	ἐμφέρεσθαι ἐπάνω τοῦ ὕδατος θεοῦ
[26]	ἐεισάμενος παρελέξατο κυανοχαίτῃ· αἱ δ´	ὑποκυσσάμεναι	ἔτεκον δυοκαίδεκα πώλους. καὶ τὴν
[8]	ὑδάτων τέμον ἄντροις μίμνουσαι γαίης	ἀτιταλλόμεναι	πνεύματι μούσης θέσπιν ἐς ὀμφήν·
[27]	ἠδ´ ἐπιθεῖναι, καὶ διὰ τοῦτο	μυκώμεναι,	ὅτι καὶ αἱ βρονταὶ διὰ
[31]	πᾶσαν βούλησιν καὶ διὰ τούτων	παραδεδειχέναι	ἡγούμεθα τοῦ διηγήματος. ~λείπεται δὴ
[35]	ἦν ἁπλῶς τῆς αἰσθητικῆς ταύτης	ἀπαλλαγῆναι	ζωῆς τυφλώσαντα αὐτὴν καὶ καταργῆσαι
[4]	τὸν Ὀδυσσέα ὑπὸ τῶν Φαιάκων	ἐκβιβασθῆναι.	πλάσμα μὲν οὖν Ὁμηρικὸν παντελῶς
[16]	ὁ ποιητὴς εἰς τὸ μὴ	σαπῆναι	τοὺς τεθνηκότας, τὸ μέλι ἐκδέχεσθαι,
[3]	ἱστῶν, καὶ ταῦτα ὁρατὰ φάσκοντος	εἶναι	ἀκούων τὰ θεῶν ὑφάσματα καὶ
[4]	ἔτυχεν εἰς ψυχαγωγίαν πεποιημένον μὴ	εἶναι,	ἀλλ´ οὐδ´ ἱστορίας τοπικῆς περιήγησιν
[10]	θάνατον ὑγρῇσι γενέσθαι, τέρψιν δὲ	εἶναι	αὐταῖς τὴν εἰς τὴν γένεσιν
[22]	ἔφη· τούτων δὲ καρκίνον μὲν	εἶναι	δι´ οὗ κατίασιν αἱ ψυχαί,
[21]	ὁ τούτου ἑταῖρος Κρόνιος δύο	εἶναι	ἐν οὐρανῷ ἄκρα, ὧν οὔτε
[5]	αὐτόθεν τὴν ὕλην τὴν γῆν	εἶναι	ἐτίθεντο) τὸν δὲ ἐκ τῆς
[35]	καὶ ἐνύλων ἔργων, ὡς πτύον	εἶναι	ἡγεῖσθαι τὴν κώπην διὰ τὴν
[5]	καὶ ἀντίτυπον πρὸς τὸ εἶδος	εἶναι	ᾐνίττοντο, ἄπειρον κατὰ τὴν αὐτῆς
[24]	νότον τοῦ Καύτου διὰ τὸ	εἶναι	θερμόν, κατὰ δὲ τὸν βορρᾶν
[3]	ὁ Κρόνιος προειπὼν φησὶν ἔκδηλον	εἶναι	οὐ τοῖς σοφοῖς μόνον, ἀλλὰ
[15]	ἀνθῶν ὑπὸ μελισσῶν, ἃς βουγενεῖς	εἶναι	συμβέβηκεν. ὅταν μὲν οὖν τοῖς
[7]	παρελάμβανον διὰ τὸ σκοτεινὰ μὲν	εἶναι	τὰ ἄντρα, ἀφανὲς δὲ τὸ
[9]	αἰσθητοῦ κόσμου διὰ τὸ σκοτεινὰ	εἶναι	τὰ ἄντρα καὶ πετρώδη καὶ
[16]	που νέκταρ ἐρυθρόν’ τοιοῦτον γὰρ	εἶναι	τῇ χροιᾷ τὸ μέλι. ἀλλὰ
[3]	ἐφ´ οἷς καὶ τὸ δίθυρον	εἶναι	τὸ ἄντρον θαυμαστόν, τῶν μέν
[25]	τὸν μὲν βορρᾶν ἀρχόμενον μέγαν	εἶναι,	τὸν δὲ νότον λήγοντα. ὁ
[11]	διὰ τοῦτο ἄναμμα μὲν νοερὸν	εἶναι	τὸν ἥλιον ἐκ θαλάσσης, τὴν
[9]	πετρώδη καὶ δίυγρα, τοιοῦτον δ´	εἶναι	τὸν κόσμον διὰ τὴν ὕλην
[4]	ἀναγράψαντες ὅσοι τέλεον ᾠήθησαν πλάσμα	εἶναι	τοῦ ποιητοῦ τό τε ἄντρον
[2]	τοῦ πείθειν ἐν αὐτῷ κατάβασιν	εἶναι	τῶν ἀνθρώπων καὶ ἀνάβασιν τῶν
[27]	ἠμὲν ἀνακλῖναι πυκινὸν νέφος ἠδ´	ἐπιθεῖναι,	καὶ διὰ τοῦτο μυκώμεναι, ὅτι
[27]	τὰ κλεῖθρα διὰ νεφῶν, ἠμὲν	ἀνακλῖναι	πυκινὸν νέφος ἠδ´ ἐπιθεῖναι, καὶ
[6]	αὐτοφυῶν εἴτε χειροποιήτων τὰς τελετὰς	ἀποδιδόναι.	ὡς γὰρ τοῖς μὲν Ὀλυμπίοις
[4]	ἐγχειρῇ τὰ κατὰ τὸ ἄντρον	δεικνύναι,	τῶν δὲ πρὸ Ὁμήρου θεοῖς
[4]	ἃ δὴ πάντα ἀνιχνεῦσαι καὶ	ἀναπτύξαι	ἔργον καὶ τοὺς παλαιοὺς νομίσαι
[8]	τῶν ὑδάτων, ἀφ´ ὧν αἱ	ῥοαί,	ναΐδες ἐκαλοῦντο, δηλοῖ καὶ ὁ
[11]	πνεῦμα εἰδώλων ἐμφάσεις, αἱ μέντοι	καθαραὶ	γενέσεως ἀπότροποι. αὐτὸς δέ φησιν
[1]	δ´ αὖ πρὸς νότου εἰσὶ	θεώτεραι·	οὐδέ τι κείνῃ ἄνδρες ἐσέρχονται,
[1]	ἀενάοντα. δύω δέ τέ οἱ	θύραι	εἰσίν, αἱ μὲν πρὸς βορέαο
[27]	καὶ πύλας οὐρανοῦ, ἃς αἱ	Ὧραι	ἐπιστεύθησαν, ἀρχὰς ἐχούσας τῶν νεφουμένων
[27]	πύλαι μύκον οὐρανοῦ, ἃς ἔχον	Ὧραι’	~λέγει δέ που καὶ Ἡλίου
[8]	ὑπὲρ οὖδας διὰ πάντα νάη	ῥήξασαι	παρέχουσι βροτοῖς γλυκερῶν ῥείθρων ἀλιπεῖς
[26]	πώλους. καὶ τὴν Ὠρείθυιαν αὐτὸν	ἁρπάσαι	φασίν, ἐτέκνωσέ τε Ζήτην καὶ
[35]	ἀπαλλαγῆναι ζωῆς τυφλώσαντα αὐτὴν καὶ	καταργῆσαι	συντόμως σπουδάσαντα, ἀλλ´ εἵπετο τῷ
[20]	τῶν παλαιοτάτων πρὶν καὶ ναοὺς	ἐπινοῆσαι	θεοῖς ἀφοσιούντων, καὶ ἐν Κρήτῃ
[32]	ἡγούμεθα τοῦ διηγήματος. ~λείπεται δὴ	παραστῆσαι	καὶ τὸ τῆς πεφυτευμένης ἐλαίας
[4]	ἀναπτύξαι ἔργον καὶ τοὺς παλαιοὺς	νομίσαι	καὶ ἡμᾶς μετ´ ἐκείνων τε
[6]	ἐν βάθει ἠεροειδῆ. οὕτω καὶ	Πέρσαι	τὴν εἰς κάτω κάθοδον τῶν
[15]	ἐν γὰρ τούτοις, φησί, τιθαιβώσσουσι	μέλισσαι.	δηλοῖ δὲ τὸ τιθαιβώσσειν τὸ
[1]	λάινοι· ἔνθα δ´ ἔπειτα τιθαιβώσσουσι	μέλισσαι.	ἐν δ´ ἱστοὶ λίθεοι περιμήκεες,
[18]	ὁ ταῦρος, βουγενεῖς δ´ αἱ	μέλισσαι,	καὶ ψυχαὶ δ´ εἰς γένεσιν
[3]	αὐτοῖς ὡς ἐν σμήνεσι τιθαιβώσσουσι	μέλισσαι.	οἵ τε περιμήκεις ἱστοὶ ἔστωσαν
[19]	οὖν τὰ κηρία καὶ αἱ	μέλισσαι	οἰκεῖα σύμβολα καὶ κοινὰ ὑδριάδων
[17]	τοῖς κρατῆρσι καὶ ἀμφιφορεῦσι τιθαιβώσσουσι	μέλισσαι,	τῶν μὲν κρατήρων σύμβολον τῶν
[4]	φυτὸν πλησίον. ἃ δὴ πάντα	ἀνιχνεῦσαι	καὶ ἀναπτύξαι ἔργον καὶ τοὺς
[3]	καὶ ἀκοῦσαι. τίς γὰρ ἂν	πιστεύσαι	θεὰς ἁλιπόρφυρα ἱμάτια ὑφαίνειν ἐν
[11]	αἳ συναντῶσί τισι κατὰ φαντασίαν	χρώζουσαι	τὸ πνεῦμα εἰδώλων ἐμφάσεις, αἱ
[18]	καὶ ψυχαὶ δ´ εἰς γένεσιν	ἰοῦσαι	βουγενεῖς, καὶ βουκλόπος θεὸς ὁ
[12]	οὖν νύμφαι αἱ εἰς γένεσιν	ἰοῦσαι	ψυχαί. ὅθεν καὶ τὰς γαμουμένας
[3]	οὐκ ἰδέσθαι θαῦμα, ἀλλὰ καὶ	ἀκοῦσαι.	τίς γὰρ ἂν πιστεύσαι θεὰς
[8]	πηγὰς νοερῶν ὑδάτων τέμον ἄντροις	μίμνουσαι	γαίης ἀτιταλλόμεναι πνεύματι μούσης θέσπιν
[13]	νύμφαις, αἳ ναμάτων καὶ πηγῶν	προεστῶσαι	πηγαῖαί τε καὶ ναΐδες διὰ
[8]	πνεύματι μούσης θέσπιν ἐς ὀμφήν·	ταὶ	δ´ ὑπὲρ οὖδας διὰ πάντα
[23]	ἄντρου αἱ πρὸς βορρᾶν πύλαι	καταβαταὶ	ἀνθρώποις· τὰ δὲ νότια οὐ
[1]	εἰσίν, αἱ μὲν πρὸς βορέαο	καταβαταὶ	ἀνθρώποισιν, αἱ δ´ αὖ πρὸς
[20]	δὲ πρὸς νότον οὐδὲ εἰ	καταβαταὶ	ἐπεσημήνατο, μόνον δὲ ὅτι οὐδέ
[11]	γὰρ ἐν ἀέρι παχυνθὲν νέφος	συνίσταται·	παχυνθέντος δ´ ἐν αὐταῖς τοῦ
[8]	ἐν τῷ ἑβδόμῳ τῆς Πολιτείας	λέγεται	ἰδὲ γὰρ ἀνθρώπους οἷον ἐν
[3]	τί δὲ οὐχ ἁπλῶς νυμφῶν	λέγεται	ἱερόν, ἀλλὰ πρόσκειται εἰς ἀκρίβειαν
[8]	εἰς Ἀπόλλωνα ὕμνος, ἐν ᾧ	λέγεται	σοὶ δ´ ἄρα πηγὰς νοερῶν
[4]	ἐκεῖ νυμφῶν ἱερὸν ἄντρον, οὗ	λέγεται	τὸν Ὀδυσσέα ὑπὸ τῶν Φαιάκων
[17]	οἰκεῖον σύμβολον καὶ νύμφαις ὑδριάσι	παρατίθεται	εἰς τὸ ἄσηπτον τῶν ὑδάτων
[3]	τίς δὲ θεῶν, καὶ τί	βούλεται	τὸ ἄντρον τοῦτο τὸ δίθυρον,
[13]	ἀμπέλου, ἐπεὶ ἀπὸ πυρὸς οὐρανίου	πεπαίνεται	ταύτης ὁ καρπός. ~λίθινοι δὲ
[5]	εἴδους δι´ οὗ μορφοῦται καὶ	φαίνεται	καθ´ ἑαυτὴν ἐστερημένης, τὸ ἔνυδρον
[16]	ὑφ´ οὗ δολωθεὶς ὁ Κρόνος	ἐκτέμνεται.	πρῶτος γὰρ τῶν ἀντιφερομένων τῷ
[16]	πάσχει ὁ Κρόνος καὶ δεθεὶς	ἐκτέμνεται	ὡς ὁ Οὐρανός, τοῦ θεολόγου
[21]	ἐσέρχονται, ἀλλ´ ἀθανάτων ὁδός ἐστιν.	~ἕπεται	τοίνυν ζητεῖν τὸ βούλημα εἴτε
[32]	τούτων παραδεδειχέναι ἡγούμεθα τοῦ διηγήματος.	~λείπεται	δὴ παραστῆσαι καὶ τὸ τῆς
[15]	μένει καὶ τὰ χρόνια τραύματα	ἐκκαθαίρεται	μέλιτι. ἔστι δὲ γλυκὺ τῇ
[4]	παλαιᾶς σοφίας πλῆρες τὸ ἀνάθημα	εὑρεθήσεται	καὶ διὰ τοῦτο ἄξιον ἐρεύνης
[1]	ΝΥΜΦΩΝ ΑΝΤΡΟΥ. ~Ὅτι ποτὲ Ὁμήρῳ	αἰνίττεται	τὸ ἐν Ἰθάκῃ ἄντρον, ὃ
[16]	ὁ Κρόνος μέλιτι ὑπὸ Διὸς	ἐνεδρεύεται·	πλησθεὶς γὰρ μέλιτος μεθύει καὶ
[16]	ἀλλὰ τὰς μὲν ἐξ οὐρανοῦ	δέχεται	Κρόνος, τὰς δ´ ἀπὸ τοῦ
[33]	μὲν οὖν ἀειθαλεῖ ἡ ἐλαία	συνέχεται	ἀρωγὸν πόνων καρπὸν φέρουσα, ἀνάκειται
[18]	ἔφη βομβεῖ δὲ νεκρῶν σμῆνος	ἔρχεταί	τ´ ἄνω. καὶ τὰς Δήμητρος
[2]	ἱστορίαν παρειληφὼς μνήμην τῶν παραδοθέντων	πεποίηται,	δηλοῦσιν οἱ τὰς περιηγήσεις τῆς
[28]	τροφοῦ, ἅτε τρόφιμος ὤν, βορρᾶς	κέκληται.	~κατὰ ταῦτα τοίνυν τῷ μὲν
[35]	πόνων, ἀλλ´ ὅταν παντελῶς ἔξαλος	γένηται	καὶ ἐν ψυχαῖς ἀπείροις θαλασσίων
[9]	καὶ ὅτι τῆς νοητῆς οὐσίας	εἴρηται,	ἐκ διαφόρων μέντοι καὶ οὐ
[3]	καὶ δύσει πρὸς τοῦτο μᾶλλον	κέχρηται,	ὡς ἂν σχεδὸν πάντων τῶν
[33]	συνέχεται ἀρωγὸν πόνων καρπὸν φέρουσα,	ἀνάκειται	δὲ τῇ Ἀθηνᾷ καὶ τοῖς
[33]	ἀπ´ αὐτῆς ἱκετηρία τοῖς δεομένοις.	διοικεῖται	δὲ καὶ ὁ κόσμος ὑπὸ
[25]	λήγοντα. ὁ μὲν γὰρ εὐθὺς	ἐπίκειται	τοῖς ὑπὸ τὴν ἄρκτον οἰκοῦσιν,
[3]	ἁπλῶς νυμφῶν λέγεται ἱερόν, ἀλλὰ	πρόσκειται	εἰς ἀκρίβειαν τὸ αἳ νηιάδες
[5]	εἰς τὸ ἀπεριόριστον τῆς γῆς	ἀνεῖται·	αὐτοφυὴς δὲ ὁ κόσμος καὶ
[30]	παρ´ Ἡσιόδῳ ὁ μέν τις	νοεῖται	πίθος δεδεμένος, ὁ δὲ ὃν
[24]	φέρει Ἀρηίου ζῳδίου τὴν μάχαιραν,	ἐποχεῖται	δὲ ταύρῳ, Ἀφροδίτης δὲ καὶ
[24]	γενέσεως δεσπότης κατὰ τὸν ἰσημερινὸν	τέτακται	κύκλον, ἐν δεξιᾷ μὲν ἔχων
[17]	ὁ κρατὴρ ἀντὶ τῆς πηγῆς	τέτακται,	τῶν δ´ ἀμφιφορέων τῶν ἐν
[16]	καρπῶν, τὸ φυλακτικὸν ἐν συμβόλῳ	τίθενται·	ὅθεν τινὲς ἠξίουν τὸ νέκταρ
[18]	ὁ τὴν γένεσιν λεληθότως ἀκούων.	πεποίηνται	ἤδη τὸ μέλι καὶ θανάτου
[29]	ἑτερότητος πανταχοῦ τὸ δίθυρον αὐτῆς	πεποίηνται	σύμβολον. ἢ γὰρ διὰ νοητοῦ
[10]	αἳ ἀπὸ τῶν ναμάτων οὕτω	κέκληνται.	Νύμφας δὲ ναΐδας λέγομεν καὶ
[13]	τε καὶ ναΐδες διὰ τοῦτο	κέκληνται.	τίνα οὖν ἡμῖν διάφορα σύμβολα,
[15]	τροφὴ τὸ μέλι ταῖς μελίσσαις.	κέχρηνται	δὴ τῷ μέλιτι οἱ θεολόγοι
[3]	πορεύσιμοι πρὸς βορρᾶν ἄνεμον τετράφθαι	λέγονται,	αἱ δὲ τοῖς θεοῖς πρὸς
[33]	νικητήρια τοῖς ἀθληταῖς τοῦ βίου	δίδονται	καὶ τῶν πολλῶν πόνων τὸ
[1]	ἠεροειδές, ἱρὸν νυμφάων αἳ νηιάδες	καλέονται.	ἐν τῷ κρητῆρές τε καὶ
[3]	εἰς ἀκρίβειαν τὸ αἳ νηιάδες	καλέονται’	τίς δὲ καὶ ἡ τῶν
[4]	οὖν τῆς ἐγχωρίου ἱστορίας ῥᾳθυμότερον	φαίνονται	ἀναγράψαντες ὅσοι τέλεον ᾠήθησαν πλάσμα
[27]	τοῦτο μυκώμεναι, ὅτι καὶ αἱ	βρονταὶ	διὰ τῶν νεφῶν· αὐτόματοι δὲ
[20]	ὅτι οὐδέ τι κείνῃ ἄνδρες	ἐσέρχονται,	ἀλλ´ ἀθανάτων ὁδός ἐστιν. ~ἕπεται
[1]	θεώτεραι· οὐδέ τι κείνῃ ἄνδρες	ἐσέρχονται,	ἀλλ´ ἀθανάτων ὁδός ἐστιν. ~Ὅτι
[11]	τῶν φυτῶν τροφὴ τὸ ὕδωρ.	~διαβεβαιοῦνται	δέ τινες καὶ τὰ ἐν
[23]	καὶ τοῦ ἀνακειμένου Κρόνῳ οἴκου	ἐλευθεροῦνται,	ἀναβιωσκόμενοι καὶ εἰς ἀπογένεσιν ἀπερχόμενοι.
[33]	καὶ τοῖς ἀθληταῖς ἐξ αὐτῆς	δίδοται	νικήσασι στέφανος, καὶ ἀπ´ αὐτῆς
[14]	παντὸς τοῦ σπειρομένου ἔφορος, ἱστουργοῦσα	παραδίδοται,	τῶν παλαιῶν καὶ τὸν οὐρανὸν
[14]	τὸ σῶμα τῇ ψυχῇ ὃ	ἠμφίεσται,	θαῦμα τῷ ὄντι ἰδέσθαι, εἴτε
[12]	καὶ ἠεροειδής· ἀφ´ οὗ καὶ	αὗται	ἀερώδεις καὶ ἐξ ἀέρος ἔχειν
[32]	θεοῦ καὶ νοερᾶς φύσεως ἀποτέλεσμα,	παραπεφύτευται	τῇ εἰκόνι τοῦ κόσμου τῷ
[16]	πλησθεὶς γὰρ μέλιτος μεθύει καὶ	σκοτοῦται	ὡς ἀπὸ οἴνου καὶ ὑπνοῖ
[5]	καὶ τοῦ εἴδους δι´ οὗ	μορφοῦται	καὶ φαίνεται καθ´ ἑαυτὴν ἐστερημένης,
[9]	ἐτίθεντο οἱ θεολόγοι, διὰ τούτων	δεδήλωται·	ἤδη δὲ καὶ ὅτι τῆς
[33]	τῶν ψυχῶν, αἷς τὸ ἄντρον	καθιέρωται.	διὰ μὲν γὰρ τοῦ θέρους
[12]	τὴν γένεσιν νεύσεως. ~ναΐδες οὖν	νύμφαι	αἱ εἰς γένεσιν ἰοῦσαι ψυχαί.
[6]	ὡς μετ´ ὀλίγον ἐπέξιμεν, προεστήκασι	νύμφαι.	~Οὐ μόνον δ´, ὡς φαμέν,
[1]	ἱστοὶ λίθεοι περιμήκεες, ἔνθα τε	νύμφαι	φάρε´ ὑφαίνουσιν ἁλιπόρφυρα, θαῦμα ἰδέσθαι·
[22]	εἶναι δι´ οὗ κατίασιν αἱ	ψυχαί,	αἰγόκερων δὲ δι´ οὗ ἀνίασιν.
[28]	δὲ ὀνείρων κατὰ Πυθαγόραν αἱ	ψυχαί,	ἃς συνάγεσθαι φησὶν εἰς τὸν
[18]	βουγενεῖς δ´ αἱ μέλισσαι, καὶ	ψυχαὶ	δ´ εἰς γένεσιν ἰοῦσαι βουγενεῖς,
[12]	ᾧ ὡς μεγίστῳ ἱερῷ αἱ	ψυχαὶ	διατρίβουσι. νύμφαις τε ὑδάτων προστάτισιν
[30]	δὲ ὅτι χωρήματα ἦσαν αἱ	ψυχαὶ	ἐνεργειῶν τε καὶ ἕξεων ποιῶν.
[12]	νύμφαι αἱ εἰς γένεσιν ἰοῦσαι	ψυχαί.	ὅθεν καὶ τὰς γαμουμένας ἔθος
[20]	τὰς δὲ πρὸς νότον οὐδὲ	εἰ	καταβαταὶ ἐπεσημήνατο, μόνον δὲ ὅτι
[2]	τοῖς ἀνθρώποις καὶ θεοῖς, ἢ	εἰ	μὴ ἄνθρωπος, ἀλλ´ ἡ φύσις
[2]	ἐξουσίαν πλάσσων ἄντρον ἀπίθανος ἦν,	εἰ	τὸ προστυχὸν καὶ ὡς ἔτυχε
[16]	ἀλλὰ περὶ μὲν τοῦ νέκταρος,	εἰ	χρὴ ἀκούειν ἐπὶ μέλιτος, ἐν
[18]	ἀνοικείως ἐπὶ τῶν ψυχῶν ἔφη	βομβεῖ	δὲ νεκρῶν σμῆνος ἔρχεταί τ´
[8]	τοῦ προσδιαλεγομένου ἄτοπον λέγεις εἰκόνα’	ἐπάγει	τὴν εἰκόνα, ὦ φίλε Γλαύκων,
[28]	μύκον οὐρανοῦ, ἃς ἔχον Ὧραι’	~λέγει	δέ που καὶ Ἡλίου πύλας,
[17]	καὶ τὴν εἰς γένεσιν συνεργίαν,	συνεργεῖ	γὰρ γενέσει τὸ ὕδωρ. διὸ
[36]	καὶ ἔργων παντελῆ ἀπειρίαν. ~Οὐ	δεῖ	δὲ τὰς τοιαύτας ἐξηγήσεις βεβιασμένας
[8]	ἐν κατωγείῳ ἄντρῳ καὶ οἰκήσει	σπηλαιώδει	ἀναπεπταμένῃ πρὸς φῶς, τὴν εἴσοδον
[16]	τὴν ἀμβροσίαν ἣν κατὰ ῥινῶν	στάζει	ὁ ποιητὴς εἰς τὸ μὴ
[7]	ἐν τῷ Ὠκεανῷ αὑτῷ ἄντρον	κατασκευάζει	κἀκεῖ κρύπτει τοὺς ἑαυτοῦ παῖδας·
[6]	τὰ δ´ ἔνδον καὶ ἐν	βάθει	ἠεροειδῆ. οὕτω καὶ Πέρσαι τὴν
[28]	Ἔτι τὰ μὲν νότια μικροφυῆ	ποιεῖ	τὰ σώματα· τὸ γὰρ θερμὸν
[7]	τῷ Ὠκεανῷ αὑτῷ ἄντρον κατασκευάζει	κἀκεῖ	κρύπτει τοὺς ἑαυτοῦ παῖδας· ὡσαύτως
[4]	ἔστι δ´ αἰγιαλὸς ἐν αὐτῷ·	ἐκεῖ	νυμφῶν ἱερὸν ἄντρον, οὗ λέγεται
[34]	οἶμαι καὶ τοῖς περὶ Νουμήνιον	ἐδόκει	Ὀδυσσεὺς εἰκόνα φέρειν Ὁμήρῳ κατὰ
[11]	τῆς ἀπὸ τῆς θαλάσσης ἀναθυμιάσεως	ἐδόκει,	σελήνην δ´ ἐκ τῶν πηγαίων
[33]	νοερᾶς φύσεως φρονήσει ἀιδίῳ καὶ	ἀειθαλεῖ	ἀγόμενος, ἀφ´ ἧς καὶ τὰ
[33]	μεταβάλλειν ὀττευόμενοι. φύσει μὲν οὖν	ἀειθαλεῖ	ἡ ἐλαία συνέχεται ἀρωγὸν πόνων
[8]	κόσμον ἀπεφήναντο. παρά τε γὰρ	Ἐμπεδοκλεῖ	αἱ ψυχοπομποὶ δυνάμεις λέγουσιν ἠλύθομεν
[21]	καθιδρυσαμένων, εἴπερ ἱστορίαν ὁ ποιητὴς	ἀπαγγέλλει,	ἢ αὐτοῦ γε τὸ αἴνιγμα,
[8]	πυρὸς φῶς τῇ τοῦ ἡλίου	δυνάμει’	~Ὅτι μὲν οὖν σύμβολον κόσμου
[31]	κρατῆρας, καὶ ἀντὶ τῶν ἀμφιφορέων	λαμβάνει	πίθους, καὶ δύο στόμια, ὡς
[30]	ψυχὴ σκιδναμένη περὶ ὕλην τάξεως	διαμαρτάνει,	ἐν τούτοις ἅπασι ταῖς ἀγαθαῖς
[15]	τῷ γὰρ μέλιτι πολλὰ ἄσηπτα	μένει	καὶ τὰ χρόνια τραύματα ἐκκαθαίρεται
[4]	αὐτός τινα προσέθηκεν, οὐδὲν ἧττον	μένει	τὰ ζητήματα τὴν βούλησιν ἢ
[16]	τὸν Οὐρανὸν κατιόντα εἰς Γῆν	ἐκτέμνει	Κρόνος· ταὐτὸν δὲ τῇ ἐκ
[25]	ἐπιρροή· καὶ ὅταν ἀθροισθῇ, τότε	πληθύνει.	~εἰς γένεσιν δ´ ἀπὸ βορέου
[13]	τοῦ θεοῦ δωρεᾷ τῆς ἀμπέλου,	ἐπεὶ	ἀπὸ πυρὸς οὐρανίου πεπαίνεται ταύτης
[32]	συνέχουσα τοῦ ἄντρου τὸ αἴνιγμα.	ἐπεὶ	γὰρ ὁ κόσμος οὐκ εἰκῆ
[28]	οὖσα καὶ νομὰς πλείστας φέρουσα.	ἐπεὶ	καὶ αὐτό γε τοὔνομα ἀπὸ
[15]	ἐκ πολλῶν αὐτὸ συνεστάναι δυνάμεων,	ἐπεὶ	καὶ καθαρτικῆς ἐστι δυνάμεως καὶ
[18]	προστάτιδα Μέλισσαν ἐκάλουν ἄλλως τε	ἐπεὶ	ταῦρος μὲν Σελήνη καὶ ὕψωμα
[25]	θνῄσκειν μέλλοντας ἡ βορέου πνοὴ	ζωγρεῖ	ἐπιπνείουσα κακῶς κεκαφηότα θυμόν’ ἡ
[24]	ἰσημερίας ὑπέταξαν· διὸ κριοῦ μὲν	φέρει	Ἀρηίου ζῳδίου τὴν μάχαιραν, ἐποχεῖται
[33]	~ἀειθαλὴς δὲ οὖσα ἡ ἐλαία	φέρει	τι ἰδίωμα οἰκειότατον ταῖς ἐν
[10]	παρὸ καὶ διεροὺς τοὺς ἐν	γενέσει	ὄντας καλεῖν τὸν ποιητὴν τοὺς
[17]	εἰς γένεσιν συνεργίαν, συνεργεῖ γὰρ	γενέσει	τὸ ὕδωρ. διὸ καὶ ἐν
[29]	τοίνυν τῷ μὲν θνητῷ καὶ	γενέσει	ὑποπτώτῳ φύλῳ τὰ βόρεια οἰκεῖα,
[9]	αὖ νοητοῦ διὰ τὸ ἀφανὲς	αἰσθήσει	καὶ στερρὸν καὶ βέβαιον τῆς
[8]	φαινομένην ἕδραν τῇ τοῦ δεσμωτηρίου	οἰκήσει	ἀφομοιοῦντα, τὸ δὲ τοῦ πυρὸς
[8]	οἷον ἐν κατωγείῳ ἄντρῳ καὶ	οἰκήσει	σπηλαιώδει ἀναπεπταμένῃ πρὸς φῶς, τὴν
[33]	ὁ κόσμος ὑπὸ νοερᾶς φύσεως	φρονήσει	ἀιδίῳ καὶ ἀειθαλεῖ ἀγόμενος, ἀφ´
[7]	νυμφῶν, καὶ ἄλλα τοιαῦτα πολλὰ	εὑρήσει	τις ἐπιὼν τὰ τῶν θεολόγων.
[3]	νότια, ἀλλ´ οὐκ ἀνατολῇ καὶ	δύσει	πρὸς τοῦτο μᾶλλον κέχρηται, ὡς
[24]	κόσμον. οὔτ´ οὖν ἀνατολῇ καὶ	δύσει	τὰς θύρας ἀνέθηκεν οὔτε ταῖς
[15]	μέλιτι. ἔστι δὲ γλυκὺ τῇ	γεύσει	καὶ συναγόμενον ἐξ ἀνθῶν ὑπὸ
[12]	καὶ ἐπέραστος καίπερ σκοτεινὸς ὢν	φύσει	καὶ ἠεροειδής· ἀφ´ οὗ καὶ
[33]	σκοτεινὸν τῶν κινδύνων μεταβάλλειν ὀττευόμενοι.	φύσει	μὲν οὖν ἀειθαλεῖ ἡ ἐλαία
[11]	διὸ καὶ χολῆς καὶ αἵματος	ἐκχύσει	προτρέπεσθαι τὰς τῶν τεθνηκότων, καὶ
[7]	Ὠκεανῷ αὑτῷ ἄντρον κατασκευάζει κἀκεῖ	κρύπτει	τοὺς ἑαυτοῦ παῖδας· ὡσαύτως δὲ
[33]	θέρους τὰ λευκὰ τῶν φύλλων	ἀνανεύει,	διὰ δὲ τοῦ χειμῶνος μεταστρέφει
[29]	τοῦτο παλίντονος ἡ ἁρμονία καὶ	τοξεύει	διὰ τῶν ἐναντίων. δύο δὲ
[16]	Διὸς ἐνεδρεύεται· πλησθεὶς γὰρ μέλιτος	μεθύει	καὶ σκοτοῦται ὡς ἀπὸ οἴνου
[30]	πίθος δεδεμένος, ὁ δὲ ὃν	λύει	ἡ ἡδονὴ καὶ εἰς πάντα
[25]	θυμόν’ ἡ δὲ τοῦ νότου	διαλύει.	ἡ μὲν γὰρ πήγνυσι ψυχροτέρα
[25]	χθονίου γενέσεως διακρατοῦσα, ἡ δὲ	διαλύει	θερμοτέρα οὖσα καὶ πρὸς τὸ
[32]	πεφυτευμένης ἐλαίας σύμβολον ὅτι ποτὲ	μηνύει.	καίτοι αὕτη καὶ περιττότερόν τι
[4]	εἰς ἕνδεκα συνηγμένης αὐτῷ πραγματείας	γράφει	ταῦτα· τῆς δὲ Κεφαληνίας ἀπὸ
[1]	ὃ διὰ τῶν ἐπῶν τούτων	διαγράφει	λέγων· αὐτὰρ ἐπὶ κρατὸς λιμένος
[7]	καὶ ἡ Δημήτηρ ἐν ἄντρῳ	τρέφει	τὴν Κόρην μετὰ νυμφῶν, καὶ
[33]	ἀνανεύει, διὰ δὲ τοῦ χειμῶνος	μεταστρέφει	τὰ λευκότερα· ὅθεν καὶ ἐν
[14]	ψυχῆς. οὕτω καὶ παρὰ τῷ	Ὀρφεῖ	ἡ Κόρη, ἥπερ ἐστὶ παντὸς
[16]	οἶνος ἦν’ φησὶ γὰρ παρ´	Ὀρφεῖ	ἡ Νὺξ τῷ Διὶ ὑποτιθεμένη
[16]	ἀκριβέστερον ἐξετάσομεν· παρὰ δὲ τῷ	Ὀρφεῖ	ὁ Κρόνος μέλιτι ὑπὸ Διὸς
[36]	δὲ τοῦ ὑποκειμένου ἄντρου πέρας	ἔχει	τὰ τῆς ἑρμηνείας ἐνταῦθα.
[16]	ἐριβομβέων, δῆσον αὐτόν’ ὃ καὶ	πάσχει	ὁ Κρόνος καὶ δεθεὶς ἐκτέμνεται
[1]	ἐπὶ κρατὸς λιμένος τανύφυλλος ἐλαίη,	ἀγχόθι	δ´ αὐτῆς ἄντρον ἐπήρατον ἠεροειδές,
[32]	ἐπὶ κρατὸς λιμένος τανύφυλλος ἐλαίη·	ἀγχόθι	δ´ αὐτῆς ἄντρον. ἔστι δ´
[20]	καὶ ἐν Κρήτῃ μὲν Κουρήτων	Διί,	ἐν Ἀρκαδίᾳ δὲ Σελήνῃ καὶ
[16]	παρ´ Ὀρφεῖ ἡ Νὺξ τῷ	Διὶ	ὑποτιθεμένη τὸν διὰ μέλιτος δόλον·
[16]	τῷ Πέρσῃ προσάγωσι μέλι ὡς	φύλακι	καρπῶν, τὸ φυλακτικὸν ἐν συμβόλῳ
[16]	γὰρ εἶναι τῇ χροιᾷ τὸ	μέλι.	ἀλλὰ περὶ μὲν τοῦ νέκταρος,
[16]	μὴ σαπῆναι τοὺς τεθνηκότας, τὸ	μέλι	ἐκδέχεσθαι, θεῶν τροφῆς ὄντος τοῦ
[18]	λεληθότως ἀκούων. πεποίηνται ἤδη τὸ	μέλι	καὶ θανάτου σύμβολον (διὸ καὶ
[28]	καὶ σπένδειν αὐταῖς τοὺς ψυχαγωγοὺς	μέλι	κεκραμένον γάλακτι ὡς ἂν δι´
[15]	εἰς τὰς χεῖρας ἀνθ´ ὕδατος	μέλι	νίψασθαι ἐγχέωσι, καθαρὰς ἔχειν τὰς
[15]	βόσις δὲ καὶ τροφὴ τὸ	μέλι	ταῖς μελίσσαις. κέχρηνται δὴ τῷ
[16]	~ὅταν δὲ τῷ Πέρσῃ προσάγωσι	μέλι	ὡς φύλακι καρπῶν, τὸ φυλακτικὸν
[20]	ἐν Ἀρκαδίᾳ δὲ Σελήνῃ καὶ	Πανὶ	Λυκείῳ, καὶ ἐν Νάξῳ Διονύσῳ,
[32]	νοερᾶς φύσεως ἀποτέλεσμα, παραπεφύτευται τῇ	εἰκόνι	τοῦ κόσμου τῷ ἄντρῳ σύμβολον
[30]	ἐάων’ ~πίθου νενομισμένης καὶ παρὰ	Πλάτωνι	ἐν Γοργίᾳ τῆς ψυχῆς, καὶ
[8]	ὑπ´ ἄντρον ὑπόστεγον, παρά τε	Πλάτωνι	ἐν τῷ ἑβδόμῳ τῆς Πολιτείας
[34]	θάλασσα καὶ κλύδων καὶ παρὰ	Πλάτωνι	ἡ ὑλικὴ σύστασις. ~διὰ τοῦτ´,
[16]	οἴνου καὶ ὑπνοῖ ὡς παρὰ	Πλάτωνι	ὁ Πόρος τοῦ νέκταρος πλησθείς·
[15]	τί οὖν οὐχ ὕδατος πλήρεις	οἱ	ἀμφιφορεῖς, ἀλλὰ κηρίων; ἐν γὰρ
[3]	λίθινοι δὲ καὶ αὐτοὶ ὡς	οἱ	ἀμφιφορεῖς καὶ οἱ κρατῆρες; καὶ
[4]	καὶ ὅσα περὶ τούτου ἀφηγήσατο·	οἱ	δὲ τὰς γεωγραφίας ἀναγράψαντες, ὧν
[9]	καὶ τῶν ἐγκοσμίων δυνάμεων ἐτίθεντο	οἱ	θεολόγοι, διὰ τούτων δεδήλωται· ἤδη
[22]	ἔθεντο πύλας καρκίνον καὶ αἰγόκερων	οἱ	θεολόγοι, Πλάτων δὲ δύο στόμια
[15]	μελίσσαις. κέχρηνται δὴ τῷ μέλιτι	οἱ	θεολόγοι πρὸς πολλὰ καὶ διάφορα
[1]	ὕδατ´ ἀενάοντα. δύω δέ τέ	οἱ	θύραι εἰσίν, αἱ μὲν πρὸς
[14]	ζῴοις λίθῳ ἐοικότα· διὸ καὶ	οἱ	ἱστοὶ οὐκ ἀπ´ ἄλλης ὕλης,
[3]	αὐτοὶ ὡς οἱ ἀμφιφορεῖς καὶ	οἱ	κρατῆρες; καὶ τοῦτο μὲν ἧττον
[13]	σύμβολα δὴ ἔστω ὑδριάδων νυμφῶν	οἱ	λίθινοι κρατῆρες καὶ ἀμφιφορεῖς. Διονύσου
[23]	ταύτην τοῦ οὐρανοῦ τὴν πύλην	οἱ	νῦν ὄντες διὰ τὴν γένεσιν
[18]	τῆς χθονίας θεᾶς μύστιδας μελίσσας	οἱ	παλαιοὶ ἐκάλουν αὐτήν τε τὴν
[18]	ταῖς ψυχαῖς, ἃς ἰδίως μελίσσας	οἱ	παλαιοὶ ἐκάλουν ἡδονῆς οὔσας ἐργαστικάς.
[5]	παραστάσεως. ~Ἄντρα μὲν δὴ ἐπιεικῶς	οἱ	παλαιοὶ καὶ σπήλαια τῷ κόσμῳ
[27]	διὰ τοῦθ´ οἱ Πυθαγόρειοι καὶ	οἱ	παρ´ Αἰγυπτίοις σοφοὶ μὴ λαλεῖν
[8]	Ἀφ´ ὧν οἶμαι ὁρμώμενοι καὶ	οἱ	Πυθαγόρειοι καὶ μετὰ τούτους Πλάτων
[27]	οὔσης θύρας, καὶ διὰ τοῦθ´	οἱ	Πυθαγόρειοι καὶ οἱ παρ´ Αἰγυπτίοις
[2]	μνήμην τῶν παραδοθέντων πεποίηται, δηλοῦσιν	οἱ	τὰς περιηγήσεις τῆς νήσου γράψαντες,
[24]	δὲ γενέσεως καὶ ἀπογενέσεως οἰκεῖοι	οἱ	τόποι. Τῷ μὲν οὖν Μίθρᾳ
[3]	ὡς ἐν σμήνεσι τιθαιβώσσουσι μέλισσαι.	οἵ	τε περιμήκεις ἱστοὶ ἔστωσαν ἀναθήματα
[34]	θαλάσσης ἀπείρους· εἰσόκε τοὺς ἀφίκηαι	οἳ	οὐκ ἴσασι θάλασσαν ἀνέρες οὐδέ
[9]	τῶν ἐγκοσμίων δυνάμεων ἐτίθεντο οἱ	θεολόγοι,	διὰ τούτων δεδήλωται· ἤδη δὲ
[22]	πύλας καρκίνον καὶ αἰγόκερων οἱ	θεολόγοι,	Πλάτων δὲ δύο στόμια ἔφη·
[15]	κέχρηνται δὴ τῷ μέλιτι οἱ	θεολόγοι	πρὸς πολλὰ καὶ διάφορα σύμβολα
[1]	τιθαιβώσσουσι μέλισσαι. ἐν δ´ ἱστοὶ	λίθεοι	περιμήκεες, ἔνθα τε νύμφαι φάρε´
[30]	μὲν λογικῆς, τῆς δ´ ἀλόγου·	πίθοι	δὲ ὅτι χωρήματα ἦσαν αἱ
[29]	δὲ Σελήνης κατιέναι· καὶ δύο	πίθοι	παρ´ Ὁμήρῳ δώρων, οἷα δίδωσι,
[18]	χθονίας θεᾶς μύστιδας μελίσσας οἱ	παλαιοὶ	ἐκάλουν αὐτήν τε τὴν Κόρην
[18]	ψυχαῖς, ἃς ἰδίως μελίσσας οἱ	παλαιοὶ	ἐκάλουν ἡδονῆς οὔσας ἐργαστικάς. ὅθεν
[5]	~Ἄντρα μὲν δὴ ἐπιεικῶς οἱ	παλαιοὶ	καὶ σπήλαια τῷ κόσμῳ καθιέρουν
[24]	ψυχαῖς δὲ γενέσεως καὶ ἀπογενέσεως	οἰκεῖοι	οἱ τόποι. Τῷ μὲν οὖν
[8]	ὧν οἶμαι ὁρμώμενοι καὶ οἱ	Πυθαγόρειοι	καὶ μετὰ τούτους Πλάτων ἄντρον
[27]	θύρας, καὶ διὰ τοῦθ´ οἱ	Πυθαγόρειοι	καὶ οἱ παρ´ Αἰγυπτίοις σοφοὶ
[19]	δίκαιον καὶ νηφαντικόν· ὅθεν καὶ	νηφάλιοι	σπονδαὶ αἱ διὰ μέλιτος. καὶ
[15]	γὰρ τούτοις, φησί, τιθαιβώσσουσι μέλισσαι.	δηλοῖ	δὲ τὸ τιθαιβώσσειν τὸ τιθέναι
[8]	ὧν αἱ ῥοαί, ναΐδες ἐκαλοῦντο,	δηλοῖ	καὶ ὁ εἰς Ἀπόλλωνα ὕμνος,
[27]	Ὅμηρος ἱερὰς τὰς θύρας, ὡς	δηλοῖ	παρ´ αὐτῷ ὁ σείων Οἰνεὺς
[23]	νῦν ὄντες διὰ τὴν γένεσιν	δοῦλοι	διὰ τῆς Κρονικῆς ἑορτῆς καὶ
[3]	καὶ ὅτι αἱ μὲν ἀνθρώποις	πορεύσιμοι	πρὸς βορρᾶν ἄνεμον τετράφθαι λέγονται,
[15]	τοῦ πυρὸς οἰκεῖα νίπτρα προσάγουσι,	παραιτησάμενοι	τὸ ὕδωρ ὡς πολεμοῦν τῷ
[23]	τοῦ ἀνακειμένου Κρόνῳ οἴκου ἐλευθεροῦνται,	ἀναβιωσκόμενοι	καὶ εἰς ἀπογένεσιν ἀπερχόμενοι. καταβατικὴ
[18]	χολὴν ζωῆς, ἤτοι δι´ ἡδονῆς	αἰνιττόμενοι	ἀποθνῄσκειν τὸν τῆς ψυχῆς βίον,
[33]	τὸ σκοτεινὸν τῶν κινδύνων μεταβάλλειν	ὀττευόμενοι.	φύσει μὲν οὖν ἀειθαλεῖ ἡ
[23]	ἐλευθεροῦνται, ἀναβιωσκόμενοι καὶ εἰς ἀπογένεσιν	ἀπερχόμενοι.	καταβατικὴ δὲ αὐτοῖς ἡ ἀπ´
[8]	ἀλιπεῖς προχοάς. Ἀφ´ ὧν οἶμαι	ὁρμώμενοι	καὶ οἱ Πυθαγόρειοι καὶ μετὰ
[9]	καὶ οὐ τῶν αὐτῶν ἐννοιῶν	ὁρμώμενοι.	τοῦ μὲν γὰρ αἰσθητοῦ κόσμου
[1]	κρητῆρές τε καὶ ἀμφιφορῆες ἔασι	λάινοι·	ἔνθα δ´ ἔπειτα τιθαιβώσσουσι μέλισσαι.
[3]	ἐκ ξύλων ἢ ἄλλης ὕλης,	λίθινοι	δὲ καὶ αὐτοὶ ὡς οἱ
[14]	οὐρανίου πεπαίνεται ταύτης ὁ καρπός.	~λίθινοι	δὲ κρατῆρες καὶ ἀμφιφορεῖς ταῖς
[13]	δὴ ἔστω ὑδριάδων νυμφῶν οἱ	λίθινοι	κρατῆρες καὶ ἀμφιφορεῖς. Διονύσου μὲν
[16]	σκοτοῦται ὡς ἀπὸ οἴνου καὶ	ὑπνοῖ	ὡς παρὰ Πλάτωνι ὁ Πόρος
[8]	παρά τε γὰρ Ἐμπεδοκλεῖ αἱ	ψυχοπομποὶ	δυνάμεις λέγουσιν ἠλύθομεν τόδ´ ὑπ´
[11]	ἐμφάσεις, αἱ μέντοι καθαραὶ γενέσεως	ἀπότροποι.	αὐτὸς δέ φησιν Ἡράκλειτος ξηρὰ
[24]	γενέσεως καὶ ἀπογενέσεως οἰκεῖοι οἱ	τόποι.	Τῷ μὲν οὖν Μίθρᾳ οἰκείαν
[3]	εἰσιόντων πρὸς δύσιν ἀφορώντων, ὅταν	ἀντιπρόσωποι	τῶν ἀγαλμάτων ἑστῶτες τοῖς θεοῖς
[8]	Ἀπόλλωνα ὕμνος, ἐν ᾧ λέγεται	σοὶ	δ´ ἄρα πηγὰς νοερῶν ὑδάτων
[4]	ἐγχωρίου ἱστορίας ῥᾳθυμότερον φαίνονται ἀναγράψαντες	ὅσοι	τέλεον ᾠήθησαν πλάσμα εἶναι τοῦ
[27]	αἱ βρονταὶ διὰ τῶν νεφῶν·	αὐτόματοι	δὲ πύλαι μύκον οὐρανοῦ, ἃς
[14]	ἐκ πετρῶν ἐξιόντος ὕδατος νύμφαις	οἰκειότατοι·	ψυχαῖς δὲ εἰς γένεσιν κατιούσαις
[7]	δ´, ὡς φαμέν, κόσμου σύμβολον	ἤτοι	γενητοῦ αἰσθητοῦ τὸ ἄντρον ἐποιοῦντο,
[18]	ἔθυον) τὴν δὲ χολὴν ζωῆς,	ἤτοι	δι´ ἡδονῆς αἰνιττόμενοι ἀποθνῄσκειν τὸν
[11]	ἀνάγκη τοίνυν καὶ τὰς ψυχὰς	ἤτοι	σωματικὰς οὔσας ἢ ἀσωμάτους μέν,
[32]	ἐλαίας σύμβολον ὅτι ποτὲ μηνύει.	καίτοι	αὕτη καὶ περιττότερόν τι παρίστησιν,
[28]	μεγάλα τὰ σώματα, δηλοῦσι δὲ	Κελτοί,	Θρᾷκες, Σκύθαι ἥ τε γῆ
[11]	τὸ πνεῦμα εἰδώλων ἐμφάσεις, αἱ	μέντοι	καθαραὶ γενέσεως ἀπότροποι. αὐτὸς δέ
[9]	νοητῆς οὐσίας εἴρηται, ἐκ διαφόρων	μέντοι	καὶ οὐ τῶν αὐτῶν ἐννοιῶν
[19]	ἐπίμοχθος καὶ πικρά. ~οὐχ ἁπλῶς	μέντοι	πάσας ψυχὰς εἰς γένεσιν ἰούσας
[3]	τιθαιβώσσουσι μέλισσαι. οἵ τε περιμήκεις	ἱστοὶ	ἔστωσαν ἀναθήματα ταῖς νύμφαις· ἀλλὰ
[1]	ἔπειτα τιθαιβώσσουσι μέλισσαι. ἐν δ´	ἱστοὶ	λίθεοι περιμήκεες, ἔνθα τε νύμφαι
[14]	λίθῳ ἐοικότα· διὸ καὶ οἱ	ἱστοὶ	οὐκ ἀπ´ ἄλλης ὕλης, ἀλλ´
[3]	ἄλλης ὕλης, λίθινοι δὲ καὶ	αὐτοὶ	ὡς οἱ ἀμφιφορεῖς καὶ οἱ
[27]	Πυθαγόρειοι καὶ οἱ παρ´ Αἰγυπτίοις	σοφοὶ	μὴ λαλεῖν ἀπηγόρευον διερχομένους ἢ
[12]	δὲ καὶ οἰκεῖον αὐταῖς ἱερὸν	ἐπὶ	γῆς ἂν εἴη ἄντρον ἐπήρατον
[17]	Κρόνου Ζεύς. ~λαμβανομένου τοίνυν καὶ	ἐπὶ	καθαρμοῦ τοῦ μέλιτος καὶ ἐπὶ
[32]	οὐχ ἁπλῶς παραπεφυτεῦσθαι εἰρημένη, ἀλλ´	ἐπὶ	κρατὸς λιμένος· αὐτὰρ ἐπὶ κρατὸς
[32]	ἀλλ´ ἐπὶ κρατὸς λιμένος· αὐτὰρ	ἐπὶ	κρατὸς λιμένος τανύφυλλος ἐλαίη· ἀγχόθι
[1]	ἐπῶν τούτων διαγράφει λέγων· αὐτὰρ	ἐπὶ	κρατὸς λιμένος τανύφυλλος ἐλαίη, ἀγχόθι
[32]	οἰκεῖον τόπον ὁ θεολόγος ἐξεῦρεν	ἐπὶ	κρατὸς τοῦ λιμένος αὐτὴν καθιερώσας,
[3]	ἱμάτια ὑφαίνειν ἐν σκοτεινῷ ἄντρῳ	ἐπὶ	λιθίνων ἱστῶν, καὶ ταῦτα ὁρατὰ
[16]	τοῦ νέκταρος, εἰ χρὴ ἀκούειν	ἐπὶ	μέλιτος, ἐν ἄλλοις ἀκριβέστερον ἐξετάσομεν·
[8]	τούτων μάλιστα ταῖς ναΐσιν, αἳ	ἐπὶ	πηγῶν εἰσὶ κἀκ τῶν ὑδάτων,
[10]	ἱστάναι ἐπὶ στερεοῦ, ἀλλὰ πάντας	ἐπὶ	πλοίου, καὶ τὸν Ἥλιον καὶ
[5]	ἄντρων παριστῶντες, ὅτι τε ὡς	ἐπὶ	πολὺ αὐτοφυῆ τὰ ἄντρα καὶ
[10]	τοὺς δαίμονας ἅπαντας οὐχ ἱστάναι	ἐπὶ	στερεοῦ, ἀλλὰ πάντας ἐπὶ πλοίου,
[27]	τῆς μεσημβρίας καὶ τοῦ νότου	ἐπὶ	τῇ θύρᾳ μεσημβριάζοντος τοῦ θεοῦ.
[17]	καὶ ἐπὶ φυλακῆς σηπεδόνος καὶ	ἐπὶ	τῆς δι´ ἡδονῆς εἰς γένεσιν
[10]	παρ´ Ὁμήρῳ δίθυρον, ~οὐκέτι τοῦτο	ἐπὶ	τῆς νοητῆς, ἀλλὰ τῆς αἰσθητῆς
[9]	ἀφανῶν δυνάμεων, καὶ μᾶλλόν γε	ἐπὶ	τούτων τῶν ἐνύλων. κατὰ γὰρ
[27]	μεσημβριάζοντος τοῦ θεοῦ. οὐκοῦν οὐδ´	ἐπὶ	τῶν ἄλλων θυρῶν ἐφ´ ὁποίας
[18]	καὶ ὁ Σοφοκλῆς οὐκ ἀνοικείως	ἐπὶ	τῶν ψυχῶν ἔφη βομβεῖ δὲ
[17]	ἐπὶ καθαρμοῦ τοῦ μέλιτος καὶ	ἐπὶ	φυλακῆς σηπεδόνος καὶ ἐπὶ τῆς
[23]	ἀλλ´ ἀθανάτων, ὃ κοινὸν καὶ	ἐπὶ	ψυχῶν ὡς οὐσῶν καθ´ αὑτὸ
[11]	δέ τινες καὶ τὰ ἐν	ἀέρι	καὶ οὐρανῷ ἀτμοῖς τρέφεσθαι ἐκ
[11]	ὡς νέφος· ὑγρὸν γὰρ ἐν	ἀέρι	παχυνθὲν νέφος συνίσταται· παχυνθέντος δ´
[36]	ἄλλην πραγματείαν ὑπερκείσθω τὸ σύγγραμμα,	περὶ	δὲ τοῦ ὑποκειμένου ἄντρου πέρας
[4]	καθ´ ἑαυτοὺς πειρᾶσθαι νῦν ἀνευρίσκειν.	Περὶ	μὲν οὖν τῆς ἐγχωρίου ἱστορίας
[16]	τῇ χροιᾷ τὸ μέλι. ἀλλὰ	περὶ	μὲν τοῦ νέκταρος, εἰ χρὴ
[36]	ἀληθῶν μεταποιοῦντα τὸ πλάσμα. ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτου εἰς ἄλλην πραγματείαν
[34]	ἀπὸ σκοποῦ οἶμαι καὶ τοῖς	περὶ	Νουμήνιον ἐδόκει Ὀδυσσεὺς εἰκόνα φέρειν
[14]	ἐν ὀστοῖς μὲν γὰρ καὶ	περὶ	ὀστᾶ ἡ σαρκοποιία, λίθος δὲ
[28]	βόρεια. αἰγόκερως δὲ καὶ καρκίνος	περὶ	τὸν γαλαξίαν τὰ πέρατα αὐτοῦ
[0]	~ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ	ΠΕΡΙ	ΤΟΥ ΕΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑΙ ΤΩΝ ΝΥΜΦΩΝ
[4]	τό τε ἄντρον καὶ ὅσα	περὶ	τούτου ἀφηγήσατο· οἱ δὲ τὰς
[4]	μήτε Ὁμήρου ὡς ἔτυχε τὰ	περὶ	τούτων ἀφηγουμένου. ὅσῳ δ´ ἄν
[30]	γὰρ ἡ φαύλη ψυχὴ σκιδναμένη	περὶ	ὕλην τάξεως διαμαρτάνει, ἐν τούτοις
[15]	τὸ ὕδωρ ὡς πολεμοῦν τῷ	πυρί.	καθαίρουσι δὲ καὶ τὴν γλῶσσαν
[28]	σημαίνων καρκίνον τε καὶ αἰγόκερων·	ἄχρι	γὰρ τούτων πρόεισιν ἀπὸ βορέου
[35]	ὀφθαλμοῦ Ὀδυσσεὺς ἀλάωσεν, ἵνα καὶ	ἄχρι	τῆς πατρίδος ὑπῇ τι τῶν
[13]	τὰ δὲ πρὸς τὰς ἐν	ὕδασι	δυνάμεις, ἵνα κοινὸν ἀμφοτέραις καθιερῶσθαι
[1]	τῷ κρητῆρές τε καὶ ἀμφιφορῆες	ἔασι	λάινοι· ἔνθα δ´ ἔπειτα τιθαιβώσσουσι
[18]	δὲ καὶ νάματα οἰκεῖα ταῖς	ὑδριάσι	νύμφαις καὶ ἔτι γε μᾶλλον
[17]	καταγωγῆς οἰκεῖον σύμβολον καὶ νύμφαις	ὑδριάσι	παρατίθεται εἰς τὸ ἄσηπτον τῶν
[24]	καθιέρωτο τὸ ἄντρον καὶ νύμφαις	ὑδριάσι,	ψυχαῖς δὲ γενέσεως καὶ ἀπογενέσεως
[16]	ἐστὶ καὶ ἡ τούτου σφαῖρα.	κατίασι	δὲ δυνάμεις ἐξ οὐρανοῦ καὶ
[6]	ναΐδες, ὡς μετ´ ὀλίγον ἐπέξιμεν,	προεστήκασι	νύμφαι. ~Οὐ μόνον δ´, ὡς
[2]	καὶ πάλιν ἄλλην ὁδὸν τοῖς	πᾶσι	θεοῖς, δῆλον. ἀνθρώπων γὰρ καὶ
[2]	αὐτόθεν ἀπέδειξε κάθοδόν τε ἀνθρώποις	πᾶσι	καὶ πάλιν ἄλλην ὁδὸν τοῖς
[8]	εἰκόνα, ὦ φίλε Γλαύκων, προσαπτέον	πᾶσι	τοῖς ἔμπροσθεν λεγομένοις, τὴν μὲν
[30]	ὕλην τάξεως διαμαρτάνει, ἐν τούτοις	ἅπασι	ταῖς ἀγαθαῖς ἐλπίσιν ἑαυτὴν βουκολεῖν
[33]	τοῖς ἀθληταῖς ἐξ αὐτῆς δίδοται	νικήσασι	στέφανος, καὶ ἀπ´ αὐτῆς ἱκετηρία
[34]	εἰσόκε τοὺς ἀφίκηαι οἳ οὐκ	ἴσασι	θάλασσαν ἀνέρες οὐδέ θ´ ἅλεσσι
[24]	Σῶθις, ἣν κυνὸς ἀστέρα Ἕλληνες	φασί.	νουμηνία δ´ αὐτοῖς ἡ Σώθεως
[35]	καρτερίαις, ποτὲ μὲν διαμαχόμενον τοῖς	πάθεσι,	ποτὲ δὲ γοητεύοντα καὶ ἀπατῶντα
[13]	ψυχαῖς καὶ ταῖς μερικωτέραις ἐν	δυνάμεσι	νύμφαις, αἳ ναμάτων καὶ πηγῶν
[3]	ὅτι ἐν αὐτοῖς ὡς ἐν	σμήνεσι	τιθαιβώσσουσι μέλισσαι. οἵ τε περιμήκεις
[19]	ἐγκοπτόμενον ταῖς μεταξὺ τῶν γονάτων	ἐμφράξεσι.	φέροιεν ἂν οὖν τὰ κηρία
[6]	αὐτοφυὲς σπήλαιον ἐν τοῖς πλησίον	ὄρεσι	τῆς Περσίδος ἀνθηρὸν καὶ πηγὰς
[10]	ψυχῇσι φάναι τέρψιν μὴ θάνατον	ὑγρῇσι	γενέσθαι, τέρψιν δὲ εἶναι αὐταῖς
[16]	πλησθείς· οὔπω γὰρ οἶνος ἦν’	φησὶ	γὰρ παρ´ Ὀρφεῖ ἡ Νὺξ
[29]	ἐναντίων. δύο δὲ στόμια Πλάτων	φησί,	δι´ οὗ μὲν ἀναβαινόντων εἰς
[2]	τὴν νῆσον ἄντρου μνησθέντες, ὡς	φησὶ	Κρόνιος· ὅτι δὲ κατὰ ποιητικὴν
[16]	ὄντος τοῦ μέλιτος. διὸ καὶ	φησί	που νέκταρ ἐρυθρόν’ τοιοῦτον γὰρ
[23]	καὶ Παρμενίδην ἐν τῷ Φυσικῷ	φησὶ	Ῥωμαίους τε καὶ Αἰγυπτίους. Ῥωμαίους
[15]	ἀλλὰ κηρίων; ἐν γὰρ τούτοις,	φησί,	τιθαιβώσσουσι μέλισσαι. δηλοῖ δὲ τὸ
[21]	δὴ ἄντρου εἰκόνα καὶ σύμβολον	φησὶ	τοῦ κόσμου φέροντος Νουμήνιος καὶ
[10]	γένεσιν κατιούσας. ὅθεν καὶ Ἡράκλειτον	ψυχῇσι	φάναι τέρψιν μὴ θάνατον ὑγρῇσι
[1]	αἱ δ´ αὖ πρὸς νότου	εἰσὶ	θεώτεραι· οὐδέ τι κείνῃ ἄνδρες
[8]	ταῖς ναΐσιν, αἳ ἐπὶ πηγῶν	εἰσὶ	κἀκ τῶν ὑδάτων, ἀφ´ ὧν
[11]	ἐκ τῶν τοιούτων αἳ συναντῶσί	τισι	κατὰ φαντασίαν χρώζουσαι τὸ πνεῦμα
[29]	ὡς θεοῖς μὲν τὰ ἀνατολικά,	δαίμοσι	δὲ τὰ δυτικά. Ἀρξαμένης γὰρ
[17]	ὕδωρ. διὸ καὶ ἐν τοῖς	κρατῆρσι	καὶ ἀμφιφορεῦσι τιθαιβώσσουσι μέλισσαι, τῶν
[34]	ἴσασι θάλασσαν ἀνέρες οὐδέ θ´	ἅλεσσι	μεμιγμένον εἶδαρ ἔδουσι’ πόντος δὲ
[17]	καὶ ἐν τοῖς κρατῆρσι καὶ	ἀμφιφορεῦσι	τιθαιβώσσουσι μέλισσαι, τῶν μὲν κρατήρων
[25]	νότου διαλύει. ἡ μὲν γὰρ	πήγνυσι	ψυχροτέρα οὖσα καὶ ἐν τῷ
[30]	ἡ ἡδονὴ καὶ εἰς πάντα	διασκεδάννυσι	μόνης ἐλπίδος μενούσης. ἐν οἷς
[12]	ὡς μεγίστῳ ἱερῷ αἱ ψυχαὶ	διατρίβουσι.	νύμφαις τε ὑδάτων προστάτισιν οἰκεῖον
[15]	ὄντος τοῦ πυρὸς οἰκεῖα νίπτρα	προσάγουσι,	παραιτησάμενοι τὸ ὕδωρ ὡς πολεμοῦν
[34]	οὐδέ θ´ ἅλεσσι μεμιγμένον εἶδαρ	ἔδουσι’	πόντος δὲ καὶ θάλασσα καὶ
[26]	ναοῖς τῶν θεῶν τὰ παραπετάσματα	ἕλκουσι,	τὸ Ὁμηρικὸν δὴ τοῦτο φυλάσσοντες
[6]	ψυχῶν καὶ πάλιν ἔξοδον μυσταγωγοῦντες	τελοῦσι	τὸν μύστην, ἐπονομάσαντες σπήλαιον τὸν
[28]	βορείοις πάντα μεγάλα τὰ σώματα,	δηλοῦσι	δὲ Κελτοί, Θρᾷκες, Σκύθαι ἥ
[15]	ὕδωρ ὡς πολεμοῦν τῷ πυρί.	καθαίρουσι	δὲ καὶ τὴν γλῶσσαν τῷ
[15]	κηρίων; ἐν γὰρ τούτοις, φησί,	τιθαιβώσσουσι	μέλισσαι. δηλοῖ δὲ τὸ τιθαιβώσσειν
[1]	ἔασι λάινοι· ἔνθα δ´ ἔπειτα	τιθαιβώσσουσι	μέλισσαι. ἐν δ´ ἱστοὶ λίθεοι
[3]	ἐν αὐτοῖς ὡς ἐν σμήνεσι	τιθαιβώσσουσι	μέλισσαι. οἵ τε περιμήκεις ἱστοὶ
[17]	ἐν τοῖς κρατῆρσι καὶ ἀμφιφορεῦσι	τιθαιβώσσουσι	μέλισσαι, τῶν μὲν κρατήρων σύμβολον
[17]	τὸ ἄσηπτον τῶν ὑδάτων ὧν	ἐπιστατοῦσι	καὶ τὴν κάθαρσιν αὐτῶν καὶ
[22]	πάντων ὁ αἰγόκερως ἀπεδόθη. ~καὶ	ἔχουσί	γε ἐφεξῆς αἱ θέσεις τῶν
[8]	οὖδας διὰ πάντα νάη ῥήξασαι	παρέχουσι	βροτοῖς γλυκερῶν ῥείθρων ἀλιπεῖς προχοάς.
[16]	ἁμαρτωλοῦ. ~ὅταν δὲ τῷ Πέρσῃ	προσάγωσι	μέλι ὡς φύλακι καρπῶν, τὸ
[3]	θεοῖς τὰς λιτὰς καὶ θεραπείας	προσάγωσι.	~τοιούτων ἀσαφειῶν πλήρους ὄντος τοῦ
[29]	πίθοι παρ´ Ὁμήρῳ δώρων, οἷα	δίδωσι,	κακῶν, ἕτερος δὲ ἐάων’ ~πίθου
[15]	χεῖρας ἀνθ´ ὕδατος μέλι νίψασθαι	ἐγχέωσι,	καθαρὰς ἔχειν τὰς χεῖρας παραγγέλλουσιν
[11]	καὶ ἐκ τῶν τοιούτων αἳ	συναντῶσί	τισι κατὰ φαντασίαν χρώζουσαι τὸ
[9]	στερρὸν καὶ βέβαιον τῆς οὐσίας·	οὑτωσὶ	δὲ καὶ τῶν μερικῶν ἀφανῶν
[14]	εἰς γένεσιν κατιούσαις καὶ σωματουργίαν	τί	ἂν εἴη οἰκειότερον σύμβολον τούτων;
[3]	πύλη, τίς δὲ θεῶν, καὶ	τί	βούλεται τὸ ἄντρον τοῦτο τὸ
[3]	ὄντος, ἀλλὰ μᾶλλον φοβεροῦ· διὰ	τί	δὲ οὐχ ἁπλῶς νυμφῶν λέγεται
[4]	τοπικῆς περιήγησιν ἔχειν, ἀλληγορεῖν δέ	τι	δι´ αὐτοῦ τὸν ποιητήν, προσθέντα
[33]	δὲ οὖσα ἡ ἐλαία φέρει	τι	ἰδίωμα οἰκειότατον ταῖς ἐν τῷ
[3]	ἀλλὰ καὶ τοῖς ἰδιώταις ἀλληγορεῖν	τι	καὶ αἰνίττεσθαι διὰ τούτων τὸν
[1]	πρὸς νότου εἰσὶ θεώτεραι· οὐδέ	τι	κείνῃ ἄνδρες ἐσέρχονται, ἀλλ´ ἀθανάτων
[20]	ἐπεσημήνατο, μόνον δὲ ὅτι οὐδέ	τι	κείνῃ ἄνδρες ἐσέρχονται, ἀλλ´ ἀθανάτων
[3]	ἔστωσαν ἀναθήματα ταῖς νύμφαις· ἀλλὰ	τί	μὴ ἐκ ξύλων ἢ ἄλλης
[15]	οἷον θεῶν οὐρανίων περίβλημα. ~Διὰ	τί	οὖν οὐχ ὕδατος πλήρεις οἱ
[32]	μηνύει. καίτοι αὕτη καὶ περιττότερόν	τι	παρίστησιν, οὐχ ἁπλῶς παραπεφυτεῦσθαι εἰρημένη,
[35]	καὶ ἄχρι τῆς πατρίδος ὑπῇ	τι	τῶν ἁμαρτημάτων μνημόσυνον. ἔνθεν αὐτῷ
[10]	ἁπάσας. ἡγοῦντο γὰρ προσιζάνειν τῷ	ὕδατι	τὰς ψυχὰς θεοπνόῳ ὄντι, ὡς
[36]	μὴ ἀπογινώσκειν ὡς ἐν μυθαρίου	πλάσματι	εἰκόνας τῶν θειοτέρων ᾐνίσσετο. οὐ
[8]	τέμον ἄντροις μίμνουσαι γαίης ἀτιταλλόμεναι	πνεύματι	μούσης θέσπιν ἐς ὀμφήν· ταὶ
[21]	τοῦ νοτίου πόλου τῷ μακρὰν	ἔτι	ἀφεστηκότι καὶ ἀνωτάτῳ τῶν πλανωμένων
[18]	οἰκεῖα ταῖς ὑδριάσι νύμφαις καὶ	ἔτι	γε μᾶλλον νύμφαις ταῖς ψυχαῖς,
[28]	τούτῳ καὶ κατασμικρύνειν καὶ ξηραίνειν·	ἔτι	δ´ ἐν τοῖς βορείοις πάντα
[21]	προσγειοτάτῃ Σελήνῃ ἀπεδόθη, ἀφανοῦς δ´	ἔτι	ὄντος τοῦ νοτίου πόλου τῷ
[28]	αἷς συγκυεῖσθαι τὸ γάλα πέφυκεν.	Ἔτι	τὰ μὲν νότια μικροφυῆ ποιεῖ
[9]	καὶ πέτρινον ἐποιοῦντο τὰ σύμβολα·	οὐκέτι	μὴν πάντως καὶ κατὰ σχῆμα,
[10]	καὶ τὸ παρ´ Ὁμήρῳ δίθυρον,	~οὐκέτι	τοῦτο ἐπὶ τῆς νοητῆς, ἀλλὰ
[15]	δὲ καὶ τὴν γλῶσσαν τῷ	μέλιτι	ἀπὸ παντὸς ἁμαρτωλοῦ. ~ὅταν δὲ
[15]	καὶ τὰ χρόνια τραύματα ἐκκαθαίρεται	μέλιτι.	ἔστι δὲ γλυκὺ τῇ γεύσει
[15]	ταῖς μελίσσαις. κέχρηνται δὴ τῷ	μέλιτι	οἱ θεολόγοι πρὸς πολλὰ καὶ
[15]	δυνάμεως καὶ συντηρητικῆς· τῷ γὰρ	μέλιτι	πολλὰ ἄσηπτα μένει καὶ τὰ
[16]	δὲ τῷ Ὀρφεῖ ὁ Κρόνος	μέλιτι	ὑπὸ Διὸς ἐνεδρεύεται· πλησθεὶς γὰρ
[28]	τὸν οὕτω προσαγορευόμενον ἀπὸ τῶν	γάλακτι	τρεφομένων, ὅταν εἰς γένεσιν πέσωσιν.
[28]	αὐταῖς τοὺς ψυχαγωγοὺς μέλι κεκραμένον	γάλακτι	ὡς ἂν δι´ ἡδονῆς εἰς
[17]	παρὰ τῷ Μίθρᾳ ὁ κρατὴρ	ἀντὶ	τῆς πηγῆς τέτακται, τῶν δ´
[31]	οἶδε καὶ αὐτὸς κρατῆρας, καὶ	ἀντὶ	τῶν ἀμφιφορέων λαμβάνει πίθους, καὶ
[35]	σπουδάσαντα, ἀλλ´ εἵπετο τῷ ταῦτα	τολμήσαντι	μῆνις ἁλίων καὶ ὑλικῶν θεῶν,
[14]	ψυχῇ ὃ ἠμφίεσται, θαῦμα τῷ	ὄντι	ἰδέσθαι, εἴτε πρὸς τὴν σύστασιν
[10]	τῷ ὕδατι τὰς ψυχὰς θεοπνόῳ	ὄντι,	ὡς φησὶν ὁ Νουμήνιος, διὰ
[6]	ὑποβάθραν αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὴν	εἰσιόντι	τῷ νῷ· ὥστε τὰ μὲν
[6]	ἄντρον ἐπήρατον μὲν τῷ εὐθὺς	ἐντυγχάνοντι	διὰ τὴν τῶν εἰδῶν μέθεξιν,
[4]	καθιδρυσαμένων ἢ τοῦ προσθέντος ποιητοῦ	ἀνιχνεύοντι,	ὡς ἂν μήτε τῶν παλαιῶν
[6]	τῶν εἰδῶν μέθεξιν, ἠεροειδὲς δὲ	σκοποῦντι	τὴν ὑποβάθραν αὐτοῦ καὶ εἰς
[3]	δ´ αὖ πάλιν θεοῖς· καὶ	ὅτι	αἱ μὲν ἀνθρώποις πορεύσιμοι πρὸς
[8]	τις ἐπιὼν τὰ τῶν θεολόγων.	~ὅτι	δὲ καὶ ταῖς νύμφαις ἀνετίθεσαν
[2]	ἄντρου μνησθέντες, ὡς φησὶ Κρόνιος·	ὅτι	δὲ κατὰ ποιητικὴν ἐξουσίαν πλάσσων
[3]	τῶν ἐγχεομένων αὐτοῖς παρειλημμένου, ἀλλ´	ὅτι	ἐν αὐτοῖς ὡς ἐν σμήνεσι
[14]	καὶ ἀπετόλμησεν εἰπεῖν ὁ ποιητὴς	ὅτι	ἐν τούτοις φάρε´ ὑφαίνουσιν ἁλιπόρφυρα,
[27]	ἐπιθεῖναι, καὶ διὰ τοῦτο μυκώμεναι,	ὅτι	καὶ αἱ βρονταὶ διὰ τῶν
[23]	ἀλλήλοις κοινωνούντων· αἰνιξαμένου τοῦ νομοθέτου	ὅτι	κατὰ ταύτην τοῦ οὐρανοῦ τὴν
[2]	ἐσέρχονται, ἀλλ´ ἀθανάτων ὁδός ἐστιν.	~Ὅτι	μὲν οὐ καθ´ ἱστορίαν παρειληφὼς
[9]	φῶς τῇ τοῦ ἡλίου δυνάμει’	~Ὅτι	μὲν οὖν σύμβολον κόσμου τὰ
[9]	κατὰ σχῆμα, ὥς τινες ὑπενόουν,	ὅτι	μηδὲ πᾶν ἄντρον σφαιροειδές, διπλοῦ
[18]	τοῖς θεοῖς χολὴν ἔθυον) ἢ	ὅτι	ὁ μὲν θάνατος λυσίπονος, ἡ
[20]	εἰ καταβαταὶ ἐπεσημήνατο, μόνον δὲ	ὅτι	οὐδέ τι κείνῃ ἄνδρες ἐσέρχονται,
[32]	τὸ τῆς πεφυτευμένης ἐλαίας σύμβολον	ὅτι	ποτὲ μηνύει. καίτοι αὕτη καὶ
[1]	ΕΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑΙ ΤΩΝ ΝΥΜΦΩΝ ΑΝΤΡΟΥ.	~Ὅτι	ποτὲ Ὁμήρῳ αἰνίττεται τὸ ἐν
[5]	κόσμον διὰ τῶν ἄντρων παριστῶντες,	ὅτι	τε ὡς ἐπὶ πολὺ αὐτοφυῆ
[9]	τούτων δεδήλωται· ἤδη δὲ καὶ	ὅτι	τῆς νοητῆς οὐσίας εἴρηται, ἐκ
[32]	τύχης ἀλόγου ἔργον γέγονεν, ἀλλ´	ὅτι	φύσεως νοερᾶς καὶ σοφίας ἀποτέλεσμα,
[30]	τῆς δ´ ἀλόγου· πίθοι δὲ	ὅτι	χωρήματα ἦσαν αἱ ψυχαὶ ἐνεργειῶν
[24]	καὶ ταῖς κατὰ βορρᾶν βορειοτάταις,	ὅτι	ψυχαῖς καθιέρωτο τὸ ἄντρον καὶ
[21]	νοτίου πόλου τῷ μακρὰν ἔτι	ἀφεστηκότι	καὶ ἀνωτάτῳ τῶν πλανωμένων πάντων
[15]	συνεστάναι δυνάμεων, ἐπεὶ καὶ καθαρτικῆς	ἐστι	δυνάμεως καὶ συντηρητικῆς· τῷ γὰρ
[6]	καὶ κόσμος ἐκλήθη, καλός τέ	ἐστι	καὶ ἐπέραστος. ὅθεν οἰκείως ἐπ´
[16]	ἀντιφερομένων τῷ Οὐρανῷ ὁ Κρόνος	ἐστὶ	καὶ ἡ τούτου σφαῖρα. κατίασι
[35]	τὸν λιμένα· Φόρκυνος δέ τίς	ἐστι	λιμήν, ἐναλίου θεοῦ, οὗ δὴ
[14]	τῷ Ὀρφεῖ ἡ Κόρη, ἥπερ	ἐστὶ	παντὸς τοῦ σπειρομένου ἔφορος, ἱστουργοῦσα
[21]	οὐρανῷ ἄκρα, ὧν οὔτε νοτιώτερόν	ἐστι	τοῦ χειμερινοῦ τροπικοῦ οὔτε βορειότερον
[4]	μετέωρος, λιμένα ἔχουσα καλούμενον Φόρκυνος·	ἔστι	δ´ αἰγιαλὸς ἐν αὐτῷ· ἐκεῖ
[21]	τροπικοῦ οὔτε βορειότερον τοῦ θερινοῦ.	ἔστι	δ´ ὁ μὲν θερινὸς κατὰ
[32]	ἐλαίη· ἀγχόθι δ´ αὐτῆς ἄντρον.	ἔστι	δ´ οὐχ, ὡς ἄν τις
[15]	τὰ χρόνια τραύματα ἐκκαθαίρεται μέλιτι.	ἔστι	δὲ γλυκὺ τῇ γεύσει καὶ
[23]	αἰγόκερως δὲ νότιος καὶ ἀναβατικός.	~ἔστι	δὲ τὰ μὲν βόρεια ψυχῶν
[32]	οὐδ´ ὡς ἔτυχε γέγονεν, ἀλλ´	ἔστι	φρονήσεως θεοῦ καὶ νοερᾶς φύσεως