Chapitres
[4]	μυστικῶς καὶ ἐλαίας φυτὸν πλησίον.	ἃ	δὴ πάντα ἀνιχνεῦσαι καὶ ἀναπτύξαι
[18]	Μελιτώδη, Σελήνην τε οὖσαν γενέσεως	προστάτιδα	Μέλισσαν ἐκάλουν ἄλλως τε ἐπεὶ
[13]	γὰρ σύμβολα ταῦτα, ἀλλ´ ὄντα	κεραμεᾶ,	τοῦτ´ ἔστιν ἐκ γῆς ὠπτημένα·
[13]	φίλα τῇ παρὰ τοῦ θεοῦ	δωρεᾷ	τῆς ἀμπέλου, ἐπεὶ ἀπὸ πυρὸς
[4]	ἱερὸν ἄντρον, οὗ λέγεται τὸν	Ὀδυσσέα	ὑπὸ τῶν Φαιάκων ἐκβιβασθῆναι. πλάσμα
[17]	οἷς τὰ ἀπὸ τῶν πηγῶν	ἀρυόμεθα.	~πηγαὶ δὲ καὶ νάματα οἰκεῖα
[31]	βούλησιν καὶ διὰ τούτων παραδεδειχέναι	ἡγούμεθα	τοῦ διηγήματος. ~λείπεται δὴ παραστῆσαι
[1]	τε καὶ ἀμφιφορῆες ἔασι λάινοι·	ἔνθα	δ´ ἔπειτα τιθαιβώσσουσι μέλισσαι. ἐν
[1]	ἐν δ´ ἱστοὶ λίθεοι περιμήκεες,	ἔνθα	τε νύμφαι φάρε´ ὑφαίνουσιν ἁλιπόρφυρα,
[11]	Ἡράκλειτος ξηρὰ ψυχὴ σοφωτάτη’ διὸ	κἀνταῦθα	κατὰ τὰς τῆς μίξεως ἐπιθυμίας
[36]	πέρας ἔχει τὰ τῆς ἑρμηνείας	ἐνταῦθα.
[18]	μὲν θάνατος λυσίπονος, ἡ δ´	ἐνταῦθα	ζωὴ ἐπίμοχθος καὶ πικρά. ~οὐχ
[32]	ἄντρῳ σύμβολον φρονήσεως θεοῦ ἡ	ἐλαία.	Ἀθηνᾶς μὲν γὰρ τὸ φυτόν,
[33]	φύσει μὲν οὖν ἀειθαλεῖ ἡ	ἐλαία	συνέχεται ἀρωγὸν πόνων καρπὸν φέρουσα,
[33]	ἱδρυμένης. ~ἀειθαλὴς δὲ οὖσα ἡ	ἐλαία	φέρει τι ἰδίωμα οἰκειότατον ταῖς
[20]	καὶ ψυχῶν εἰς γένεσιν νυμφευομένων.	~Σπήλαια	τοίνυν καὶ ἄντρα τῶν παλαιοτάτων
[5]	δὴ ἐπιεικῶς οἱ παλαιοὶ καὶ	σπήλαια	τῷ κόσμῳ καθιέρουν καθ´ ὅλον
[6]	τῷ κόσμῳ ἄντρα τε καὶ	σπήλαια,	ὡσαύτως δὲ καὶ ταῖς νύμφαις
[30]	νενομισμένης καὶ παρὰ Πλάτωνι ἐν	Γοργίᾳ	τῆς ψυχῆς, καὶ τῆς μὲν
[18]	ἀποθνῄσκειν τὸν τῆς ψυχῆς βίον,	διὰ	δὲ πικρίας ἀναβιώσκεσθαι (ὅθεν καὶ
[29]	καὶ διὰ μὲν Ἡλίου ἀνιέναι,	διὰ	δὲ Σελήνης κατιέναι· καὶ δύο
[6]	ἠεροειδὴς καὶ σκοτεινὸς ὁ κόσμος,	διὰ	δὲ τὴν τοῦ εἴδους συμπλοκὴν
[33]	τὰ λευκὰ τῶν φύλλων ἀνανεύει,	διὰ	δὲ τοῦ χειμῶνος μεταστρέφει τὰ
[16]	Νὺξ τῷ Διὶ ὑποτιθεμένη τὸν	διὰ	μέλιτος δόλον· εὖτ´ ἂν δή
[19]	ὅθεν καὶ νηφάλιοι σπονδαὶ αἱ	διὰ	μέλιτος. καὶ κυάμοις οὐκ ἐφιζάνουσιν,
[33]	ψυχῶν, αἷς τὸ ἄντρον καθιέρωται.	διὰ	μὲν γὰρ τοῦ θέρους τὰ
[29]	Ἥλιον τιθέντων καὶ Σελήνην, καὶ	διὰ	μὲν Ἡλίου ἀνιέναι, διὰ δὲ
[6]	τῷ κόσμῳ διὰ τὴν ὕλην.	~διὰ	μὲν οὖν τὴν ὕλην ἠεροειδὴς
[27]	αἱ ἀνοίξεις καὶ τὰ κλεῖθρα	διὰ	νεφῶν, ἠμὲν ἀνακλῖναι πυκινὸν νέφος
[29]	αὐτῆς πεποίηνται σύμβολον. ἢ γὰρ	διὰ	νοητοῦ ἡ πορεία ἢ δι´
[8]	ὀμφήν· ταὶ δ´ ὑπὲρ οὖδας	διὰ	πάντα νάη ῥήξασαι παρέχουσι βροτοῖς
[20]	δ´ ὅπου τὸν Μίθραν ἔγνωσαν	διὰ	σπηλαίου τὸν θεὸν ἱλεουμένων, τὸ
[6]	ὡσαύτως δὲ καὶ ταῖς νύμφαις	διὰ	τὰ ἐν ἄντροις καταλειβόμενα ἢ
[23]	ἀλλὰ τῶν εἰς θεοὺς ἀνιουσῶν,	διὰ	τὴν αὐτὴν δ´ αἰτίαν οὐ
[23]	τὴν πύλην οἱ νῦν ὄντες	διὰ	τὴν γένεσιν δοῦλοι διὰ τῆς
[6]	ἐπήρατον μὲν τῷ εὐθὺς ἐντυγχάνοντι	διὰ	τὴν τῶν εἰδῶν μέθεξιν, ἠεροειδὲς
[35]	πτύον εἶναι ἡγεῖσθαι τὴν κώπην	διὰ	τὴν τῶν ἐναλίων ὀργάνων καὶ
[5]	σύμβολον τῶν προσόντων τῷ κόσμῳ	διὰ	τὴν ὕλην. ~διὰ μὲν οὖν
[9]	τοιοῦτον δ´ εἶναι τὸν κόσμον	διὰ	τὴν ὕλην ἐξ ἧς συνέστηκεν
[29]	τῶν πεπλανημένων, καὶ πάλιν ἢ	διὰ	τῆς ἀθανάτου ἢ διὰ τῆς
[29]	αἰσθητοῦ· καὶ τοῦ αἰσθητοῦ ἢ	διὰ	τῆς ἀπλανοῦς ἢ διὰ τῆς
[34]	Ὁμήρῳ κατὰ τὴν Ὀδύσσειαν τοῦ	διὰ	τῆς ἐφεξῆς γενέσεως διερχομένου καὶ
[29]	ἢ διὰ τῆς ἀθανάτου ἢ	διὰ	τῆς θνητῆς πορείας, καὶ κέντρον
[23]	ὄντες διὰ τὴν γένεσιν δοῦλοι	διὰ	τῆς Κρονικῆς ἑορτῆς καὶ τοῦ
[29]	ἢ διὰ τῆς ἀπλανοῦς ἢ	διὰ	τῆς τῶν πεπλανημένων, καὶ πάλιν
[3]	ἐπηράτου ὄντος, ἀλλὰ μᾶλλον φοβεροῦ·	διὰ	τί δὲ οὐχ ἁπλῶς νυμφῶν
[15]	εἰρηκότων οἷον θεῶν οὐρανίων περίβλημα.	~Διὰ	τί οὖν οὐχ ὕδατος πλήρεις
[5]	ὕλῃ, ἣν λίθον καὶ πέτραν	διὰ	τὸ ἀργὸν καὶ ἀντίτυπον πρὸς
[9]	ἐτίθεντο· τοῦ δ´ αὖ νοητοῦ	διὰ	τὸ ἀφανὲς αἰσθήσει καὶ στερρὸν
[24]	μὲν τὸν νότον τοῦ Καύτου	διὰ	τὸ εἶναι θερμόν, κατὰ δὲ
[15]	πρὸς πολλὰ καὶ διάφορα σύμβολα	διὰ	τὸ ἐκ πολλῶν αὐτὸ συνεστάναι
[25]	γενέσεως χωριζομέναις εἰκότως ἔταξαν ἀνέμους	διὰ	τὸ ἐφέλκεσθαι καὶ αὐτὰς πνεῦμα,
[10]	ὡς καὶ τὸ νῦν παραληφθὲν	διὰ	τὸ ἔχειν, ὡς φησίν, ὕδατα
[19]	κατ´ εὐθεῖαν γενέσεως καὶ ἀκαμποῦς	διὰ	τὸ μόνον σχεδὸν τῶν σπερματικῶν
[9]	τοῦ μὲν γὰρ αἰσθητοῦ κόσμου	διὰ	τὸ σκοτεινὰ εἶναι τὰ ἄντρα
[7]	τὸ ἄντρον ἐν συμβόλῳ παρελάμβανον	διὰ	τὸ σκοτεινὰ μὲν εἶναι τὰ
[24]	δὲ τὸν βορρᾶν τοῦ Καυτοπάτου	διὰ	τὸ ψυχρὸν τοῦ ἀνέμου. ~ψυχαῖς
[27]	ὡς ἱερᾶς οὔσης θύρας, καὶ	διὰ	τοῦθ´ οἱ Πυθαγόρειοι καὶ οἱ
[35]	παρὰ Πλάτωνι ἡ ὑλικὴ σύστασις.	~διὰ	τοῦτ´, οἶμαι, καὶ τοῦ Φόρκυνος
[11]	τῆς ἀπὸ γῆς ἀναθυμιάσεως. καὶ	διὰ	τοῦτο ἄναμμα μὲν νοερὸν εἶναι
[4]	πλῆρες τὸ ἀνάθημα εὑρεθήσεται καὶ	διὰ	τοῦτο ἄξιον ἐρεύνης καὶ τῆς
[12]	ἀέρος ἔχειν τὴν οὐσίαν ὑπωπτεύθησαν.	διὰ	τοῦτο δὲ καὶ οἰκεῖον αὐταῖς
[13]	προεστῶσαι πηγαῖαί τε καὶ ναΐδες	διὰ	τοῦτο κέκληνται. τίνα οὖν ἡμῖν
[10]	ὄντι, ὡς φησὶν ὁ Νουμήνιος,	διὰ	τοῦτο λέγων καὶ τὸν προφήτην
[27]	πυκινὸν νέφος ἠδ´ ἐπιθεῖναι, καὶ	διὰ	τοῦτο μυκώμεναι, ὅτι καὶ αἱ
[29]	νύξ τε καὶ ἡμέρα· καὶ	διὰ	τοῦτο παλίντονος ἡ ἁρμονία καὶ
[10]	θεοῦ πνεῦμα· τούς τε Αἰγυπτίους	διὰ	τοῦτο τοὺς δαίμονας ἅπαντας οὐχ
[26]	πύλης τῶν ψυχῶν ἐρχομένων ἐρωτικὸν	διὰ	τοῦτο ὑπεστήσαντο τὸν ἄνεμον· καὶ
[31]	θύρας καὶ πύλας λέγοντος καὶ	διὰ	τούτων αἰνιττομένου τὰς τῶν ψυχῶν
[9]	ἐγκοσμίων δυνάμεων ἐτίθεντο οἱ θεολόγοι,	διὰ	τούτων δεδήλωται· ἤδη δὲ καὶ
[31]	τὴν μὲν πᾶσαν βούλησιν καὶ	διὰ	τούτων παραδεδειχέναι ἡγούμεθα τοῦ διηγήματος.
[3]	ἰδιώταις ἀλληγορεῖν τι καὶ αἰνίττεσθαι	διὰ	τούτων τὸν ποιητήν, πολυπραγμονεῖν ἀναγκάζοντα
[5]	ἐκ τῆς ὕλης γινόμενον κόσμον	διὰ	τῶν ἄντρων παριστῶντες, ὅτι τε
[29]	παλίντονος ἡ ἁρμονία καὶ τοξεύει	διὰ	τῶν ἐναντίων. δύο δὲ στόμια
[1]	τὸ ἐν Ἰθάκῃ ἄντρον, ὃ	διὰ	τῶν ἐπῶν τούτων διαγράφει λέγων·
[27]	μυκώμεναι, ὅτι καὶ αἱ βρονταὶ	διὰ	τῶν νεφῶν· αὐτόματοι δὲ πύλαι
[20]	Κρήτῃ μὲν Κουρήτων Διί, ἐν	Ἀρκαδίᾳ	δὲ Σελήνῃ καὶ Πανὶ Λυκείῳ,
[4]	λιμένος πρὸς ἀνατολὴν ἀπέχουσα δώδεκα	στάδια	νῆσός ἐστιν Ἰθάκη σταδίων ὀγδοήκοντα
[16]	ἡδονῆς δεσμεῖσθαι καὶ κατάγεσθαι τὰ	θεῖα	εἰς γένεσιν αἰνισσομένου ἀποσπερματίζειν τε
[15]	μύστῃ καθαρτικοῦ ὄντος τοῦ πυρὸς	οἰκεῖα	νίπτρα προσάγουσι, παραιτησάμενοι τὸ ὕδωρ
[19]	τὰ κηρία καὶ αἱ μέλισσαι	οἰκεῖα	σύμβολα καὶ κοινὰ ὑδριάδων νυμφῶν
[18]	ἀρυόμεθα. ~πηγαὶ δὲ καὶ νάματα	οἰκεῖα	ταῖς ὑδριάσι νύμφαις καὶ ἔτι
[29]	γενέσει ὑποπτώτῳ φύλῳ τὰ βόρεια	οἰκεῖα,	τῷ δὲ θειοτέρῳ τὰ νότια,
[35]	ἡ ὑπὸ τὴν ἐλαίαν καθέδρα	οἰκεία	ὡς ἱκέτῃ τοῦ θεοῦ καὶ
[28]	κατιὼν κἀκεῖθεν ἐπανιὼν εἰς τὰ	βόρεια.	αἰγόκερως δὲ καὶ καρκίνος περὶ
[28]	αὐτοῦ εἰληχότες, καρκίνος μὲν τὰ	βόρεια,	αἰγόκερως δὲ τὰ νότια· δῆμος
[23]	ἑῴαν ἐπάνεισιν ἐπιστρέψας εἰς τὰ	βόρεια.	~Αἰγυπτίοις δὲ ἀρχὴ ἔτους οὐχ
[24]	ἐν δεξιᾷ μὲν ἔχων τὰ	βόρεια,	ἐν ἀριστερᾷ δὲ τὰ νότια,
[3]	ἣν αἰτίαν ἀνθρώποις μὲν τὰ	βόρεια	μέρη προσένειμε, τοῖς δ´ αὖ
[29]	καὶ γενέσει ὑποπτώτῳ φύλῳ τὰ	βόρεια	οἰκεῖα, τῷ δὲ θειοτέρῳ τὰ
[23]	ἀναβατικός. ~ἔστι δὲ τὰ μὲν	βόρεια	ψυχῶν εἰς γένεσιν κατιουσῶν, καὶ
[29]	ἢ γὰρ διὰ νοητοῦ ἡ	πορεία	ἢ δι´ αἰσθητοῦ· καὶ τοῦ
[14]	γὰρ καὶ περὶ ὀστᾶ ἡ	σαρκοποιία,	λίθος δὲ ταῦτα ἐν ζῴοις
[22]	οἱ θεολόγοι, Πλάτων δὲ δύο	στόμια	ἔφη· τούτων δὲ καρκίνον μὲν
[29]	διὰ τῶν ἐναντίων. δύο δὲ	στόμια	Πλάτων φησί, δι´ οὗ μὲν
[31]	ἀμφιφορέων λαμβάνει πίθους, καὶ δύο	στόμια,	ὡς ἔφαμεν, τῶν δύο πυλῶν,
[16]	εἰς τὴν ἡδονὴν ἐκλυθέντα. ὅθεν	ἐπιθυμίᾳ	μὲν συνουσίας τὸν Οὐρανὸν κατιόντα
[24]	ἣν κυνὸς ἀστέρα Ἕλληνες φασί.	νουμηνία	δ´ αὐτοῖς ἡ Σώθεως ἀνατολή,
[14]	δὲ καὶ ἐξ αἱμάτων ἡ	σαρκογονία.	καὶ χιτών γε τὸ σῶμα
[29]	καὶ διὰ τοῦτο παλίντονος ἡ	ἁρμονία	καὶ τοξεύει διὰ τῶν ἐναντίων.
[23]	Αἰγυπτίους. Ῥωμαίους μὲν γὰρ τὰ	Κρόνια	ἑορτάζειν Ἡλίου κατ´ αἰγόκερων γενομένου,
[15]	πολλὰ ἄσηπτα μένει καὶ τὰ	χρόνια	τραύματα ἐκκαθαίρεται μέλιτι. ἔστι δὲ
[24]	τὸν ἰσημερινὸν τέτακται κύκλον, ἐν	δεξιᾷ	μὲν ἔχων τὰ βόρεια, ἐν
[29]	τὰ μὲν ἀριστερά, τὰ δὲ	δεξιά,	νύξ τε καὶ ἡμέρα· καὶ
[29]	δύο πίθοι παρ´ Ὁμήρῳ δώρων,	οἷα	δίδωσι, κακῶν, ἕτερος δὲ ἐάων’
[16]	ἐρυθρόν’ τοιοῦτον γὰρ εἶναι τῇ	χροιᾷ	τὸ μέλι. ἀλλὰ περὶ μὲν
[14]	ἐξ αἵματος μὲν γὰρ ἁλουργῆ	ἔρια	καὶ ἐκ ζῴων ἐβάφη καὶ
[19]	ἐμφράξεσι. φέροιεν ἂν οὖν τὰ	κηρία	καὶ αἱ μέλισσαι οἰκεῖα σύμβολα
[33]	νικήσασι στέφανος, καὶ ἀπ´ αὐτῆς	ἱκετηρία	τοῖς δεομένοις. διοικεῖται δὲ καὶ
[33]	ἀγόμενος, ἀφ´ ἧς καὶ τὰ	νικητήρια	τοῖς ἀθληταῖς τοῦ βίου δίδονται
[2]	πείσειν ἤλπισεν ὡς ἐν τῇ	Ἰθακησίᾳ	γῇ ἀνήρ τις ἐτεχνήσατο ὁδοὺς
[23]	οὐσῶν καθ´ αὑτὸ ἢ τῇ	οὐσίᾳ	ἀθανάτων. τῶν δύο πυλῶν τούτων
[3]	γὰρ ἂν πιστεύσαι θεὰς ἁλιπόρφυρα	ἱμάτια	ὑφαίνειν ἐν σκοτεινῷ ἄντρῳ ἐπὶ
[25]	νότῳ· αὕτη δὲ καὶ ἡ	αἰτία	τοῦ τὸν μὲν βορρᾶν ἀρχόμενον
[3]	τοῖς δ´ αὖ θεοῖς τὰ	νότια,	ἀλλ´ οὐκ ἀνατολῇ καὶ δύσει
[28]	τὰ βόρεια, αἰγόκερως δὲ τὰ	νότια·	δῆμος δὲ ὀνείρων κατὰ Πυθαγόραν
[28]	ἀπὸ βορέου ἀνέμου εἰς τὰ	νότια	κατιὼν κἀκεῖθεν ἐπανιὼν εἰς τὰ
[28]	γάλα πέφυκεν. Ἔτι τὰ μὲν	νότια	μικροφυῆ ποιεῖ τὰ σώματα· τὸ
[23]	πύλαι καταβαταὶ ἀνθρώποις· τὰ δὲ	νότια	οὐ θεῶν, ἀλλὰ τῶν εἰς
[24]	βόρεια, ἐν ἀριστερᾷ δὲ τὰ	νότια,	τεταγμένου αὐτοῖς κατὰ μὲν τὸν
[29]	οἰκεῖα, τῷ δὲ θειοτέρῳ τὰ	νότια,	ὡς θεοῖς μὲν τὰ ἀνατολικά,
[26]	κυανοχαίτῃ· αἱ δ´ ὑποκυσσάμεναι ἔτεκον	δυοκαίδεκα	πώλους. καὶ τὴν Ὠρείθυιαν αὐτὸν
[4]	ἐν τῷ πέμπτῳ τῆς εἰς	ἕνδεκα	συνηγμένης αὐτῷ πραγματείας γράφει ταῦτα·
[4]	Πανόρμου λιμένος πρὸς ἀνατολὴν ἀπέχουσα	δώδεκα	στάδια νῆσός ἐστιν Ἰθάκη σταδίων
[29]	νότια, ὡς θεοῖς μὲν τὰ	ἀνατολικά,	δαίμοσι δὲ τὰ δυτικά. Ἀρξαμένης
[15]	ὅταν μὲν οὖν τοῖς τὰ	λεοντικὰ	μυουμένοις εἰς τὰς χεῖρας ἀνθ´
[29]	τὰ ἀνατολικά, δαίμοσι δὲ τὰ	δυτικά.	Ἀρξαμένης γὰρ τῆς φύσεως ἀπὸ
[33]	μὲν γὰρ τοῦ θέρους τὰ	λευκὰ	τῶν φύλλων ἀνανεύει, διὰ δὲ
[28]	μεμελετηκυίαις ἔρχεσθαι· αἷς συγκυεῖσθαι τὸ	γάλα	πέφυκεν. Ἔτι τὰ μὲν νότια
[28]	δ´ ἐν τοῖς βορείοις πάντα	μεγάλα	τὰ σώματα, δηλοῦσι δὲ Κελτοί,
[5]	μονοειδοῦς, ἧς τὰ μὲν ἔνδον	κοῖλα,	τὰ δ´ ἔξω εἰς τὸ
[13]	ἐκ γῆς ὠπτημένα· ταῦτα γὰρ	φίλα	τῇ παρὰ τοῦ θεοῦ δωρεᾷ
[19]	πάλιν ἀναστρέφειν εἰργασμένας τὰ θεοῖς	φίλα.	τὸ γὰρ ζῷον φιλόστροφον καὶ
[25]	καὶ τὴν οὐσίαν ἔχειν τοιαύτην.	ἀλλὰ	βορέας μὲν οἰκεῖος εἰς γένεσιν
[31]	καὶ τὸ ἄντρον οὐ μονόθυρον,	ἀλλὰ	δύο ἔχον θύρας ὡσαύτως τοῖς
[3]	ἁλιπόρφυρα φάρη, οὐκ ἰδέσθαι θαῦμα,	ἀλλὰ	καὶ ἀκοῦσαι. τίς γὰρ ἂν
[20]	οὐκ ἠρκέσθη δίθυρον εἰπὼν Ὅμηρος,	ἀλλὰ	καὶ τὰς μέν τινας πρὸς
[3]	εἶναι οὐ τοῖς σοφοῖς μόνον,	ἀλλὰ	καὶ τοῖς ἰδιώταις ἀλληγορεῖν τι
[22]	αἰγόκερων δὲ δι´ οὗ ἀνίασιν.	ἀλλὰ	καρκίνος μὲν βόρειος καὶ καταβατικός,
[24]	οὐχ ὁ ὑδροχόος, ὡς Ῥωμαίοις,	ἀλλὰ	καρκίνος· πρὸς γὰρ τῷ καρκίνῳ
[15]	οὐχ ὕδατος πλήρεις οἱ ἀμφιφορεῖς,	ἀλλὰ	κηρίων; ἐν γὰρ τούτοις, φησί,
[3]	οὐδαμῶς τοῦ σκοτεινοῦ ἐπηράτου ὄντος,	ἀλλὰ	μᾶλλον φοβεροῦ· διὰ τί δὲ
[10]	οὐδὲ ἀκραίων ἤ τινων τοιούτων,	ἀλλὰ	ναΐδων, αἳ ἀπὸ τῶν ναμάτων
[24]	ἰσημερίαις, οἷον κριῷ καὶ ζυγῷ	ἀλλὰ	νότῳ καὶ βορρᾷ καὶ ταῖς
[10]	ἅπαντας οὐχ ἱστάναι ἐπὶ στερεοῦ,	ἀλλὰ	πάντας ἐπὶ πλοίου, καὶ τὸν
[16]	εἶναι τῇ χροιᾷ τὸ μέλι.	ἀλλὰ	περὶ μὲν τοῦ νέκταρος, εἰ
[36]	τινων ἀληθῶν μεταποιοῦντα τὸ πλάσμα.	ἀλλὰ	περὶ μὲν τούτου εἰς ἄλλην
[3]	οὐχ ἁπλῶς νυμφῶν λέγεται ἱερόν,	ἀλλὰ	πρόσκειται εἰς ἀκρίβειαν τὸ αἳ
[19]	εἰς γένεσιν ἰούσας μελίσσας ἔλεγον,	ἀλλὰ	τὰς μελλούσας μετὰ δικαιοσύνης βιοτεύειν
[16]	οὐρανοῦ καὶ ἀπὸ τῶν πλανωμένων·	ἀλλὰ	τὰς μὲν ἐξ οὐρανοῦ δέχεται
[10]	~οὐκέτι τοῦτο ἐπὶ τῆς νοητῆς,	ἀλλὰ	τῆς αἰσθητῆς παρελάμβανον οὐσίας, ὡς
[10]	ἂν εἴη τῆς νοητῆς ὑποστάσεως,	ἀλλὰ	τῆς ἐνύλου φέρον οὐσίας σύμβολον.
[3]	ἱστοὶ ἔστωσαν ἀναθήματα ταῖς νύμφαις·	ἀλλὰ	τί μὴ ἐκ ξύλων ἢ
[23]	τὰ δὲ νότια οὐ θεῶν,	ἀλλὰ	τῶν εἰς θεοὺς ἀνιουσῶν, διὰ
[12]	ναμάτων ἢ κρηνῶν ἀενάων εἰλημμένοις.	ἀλλὰ	ψυχαῖς μὲν τελουμέναις εἰς φύσιν
[7]	τὴν Κόρην μετὰ νυμφῶν, καὶ	ἄλλα	τοιαῦτα πολλὰ εὑρήσει τις ἐπιὼν
[15]	καὶ συντηρητικῆς· τῷ γὰρ μέλιτι	πολλὰ	ἄσηπτα μένει καὶ τὰ χρόνια
[7]	μετὰ νυμφῶν, καὶ ἄλλα τοιαῦτα	πολλὰ	εὑρήσει τις ἐπιὼν τὰ τῶν
[15]	τῷ μέλιτι οἱ θεολόγοι πρὸς	πολλὰ	καὶ διάφορα σύμβολα διὰ τὸ
[13]	ἀμφοτέραις καθιερῶσθαι τὸ ἄντρον ὑπολάβωμεν;	σύμβολα	δὴ ἔστω ὑδριάδων νυμφῶν οἱ
[15]	θεολόγοι πρὸς πολλὰ καὶ διάφορα	σύμβολα	διὰ τὸ ἐκ πολλῶν αὐτὸ
[19]	κηρία καὶ αἱ μέλισσαι οἰκεῖα	σύμβολα	καὶ κοινὰ ὑδριάδων νυμφῶν καὶ
[9]	σκοτεινὸν καὶ πέτρινον ἐποιοῦντο τὰ	σύμβολα·	οὐκέτι μὴν πάντως καὶ κατὰ
[13]	κέκληνται. τίνα οὖν ἡμῖν διάφορα	σύμβολα,	τὰ μὲν πρὸς τὰς ψυχὰς
[13]	καὶ ἀμφιφορεῖς. Διονύσου μὲν γὰρ	σύμβολα	ταῦτα, ἀλλ´ ὄντα κεραμεᾶ, τοῦτ´
[6]	δ´ ἐντὸς κατὰ συμμέτρους ἀποστάσεις	σύμβολα	φερόντων τῶν κοσμικῶν στοιχείων καὶ
[34]	ὑπὸ πυθμένα ἐλαίας, ὅπως τὰ	ἐπίβουλα	τῆς ψυχῆς αὐτοῦ πάθη πάντα
[21]	ἀπαγγέλλει, ἢ αὐτοῦ γε τὸ	αἴνιγμα,	εἴπερ αὐτοῦ πλάσμα τὸ διήγημα.
[32]	αὐτὴ συνέχουσα τοῦ ἄντρου τὸ	αἴνιγμα.	ἐπεὶ γὰρ ὁ κόσμος οὐκ
[21]	αἴνιγμα, εἴπερ αὐτοῦ πλάσμα τὸ	διήγημα.	τοῦ δὴ ἄντρου εἰκόνα καὶ
[4]	τῆς παλαιᾶς σοφίας πλῆρες τὸ	ἀνάθημα	εὑρεθήσεται καὶ διὰ τοῦτο ἄξιον
[14]	πέπλον εἰρηκότων οἷον θεῶν οὐρανίων	περίβλημα.	~Διὰ τί οὖν οὐχ ὕδατος
[21]	ἐστιν. ~ἕπεται τοίνυν ζητεῖν τὸ	βούλημα	εἴτε τῶν καθιδρυσαμένων, εἴπερ ἱστορίαν
[34]	ἄντρον ἀποθέσθαι πᾶν τὸ ἔξωθεν	κτῆμα,	γυμνωθέντα δὲ καὶ προσαίτου σχῆμα
[34]	κτῆμα, γυμνωθέντα δὲ καὶ προσαίτου	σχῆμα	περιθέμενον καὶ κάρψαντα τὸ σῶμα
[9]	οὐκέτι μὴν πάντως καὶ κατὰ	σχῆμα,	ὥς τινες ὑπενόουν, ὅτι μηδὲ
[11]	τὰς μελλούσας καταδεῖσθαι εἴς τε	αἷμα	καὶ δίυγρα σώματα ῥέπειν πρὸς
[10]	τοὺς διύγρους τὰς ψυχὰς ἔχοντας.	αἷμά	τε γὰρ ταύταις καὶ ὁ
[26]	τὸ Ὁμηρικὸν δὴ τοῦτο φυλάσσοντες	παράγγελμα,	ὡς κατὰ τὴν εἰς νότον
[11]	γῆς ἀναθυμιάσεως. καὶ διὰ τοῦτο	ἄναμμα	μὲν νοερὸν εἶναι τὸν ἥλιον
[36]	εἰς ἄλλην πραγματείαν ὑπερκείσθω τὸ	σύγγραμμα,	περὶ δὲ τοῦ ὑποκειμένου ἄντρου
[28]	ἀπὸ τῆς βορᾶς· βορὰ δὲ	ὄνομα	τροφῆς, καὶ ὁ ἐκ γῆς
[28]	φέρουσα. ἐπεὶ καὶ αὐτό γε	τοὔνομα	ἀπὸ τῆς βορᾶς· βορὰ δὲ
[36]	ἀπό τινων ἀληθῶν μεταποιοῦντα τὸ	πλάσμα.	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτου εἰς
[4]	δ´ ἄν τις μὴ Ὁμήρου	πλάσμα	ἐγχειρῇ τὰ κατὰ τὸ ἄντρον
[4]	φαίνονται ἀναγράψαντες ὅσοι τέλεον ᾠήθησαν	πλάσμα	εἶναι τοῦ ποιητοῦ τό τε
[4]	Ὀδυσσέα ὑπὸ τῶν Φαιάκων ἐκβιβασθῆναι.	πλάσμα	μὲν οὖν Ὁμηρικὸν παντελῶς οὐκ
[4]	ἀσαφειῶν πλήρους ὄντος τοῦ διηγήματος	πλάσμα	μὲν ὡς ἔτυχεν εἰς ψυχαγωγίαν
[21]	γε τὸ αἴνιγμα, εἴπερ αὐτοῦ	πλάσμα	τὸ διήγημα. τοῦ δὴ ἄντρου
[32]	φρονήσεως θεοῦ καὶ νοερᾶς φύσεως	ἀποτέλεσμα,	παραπεφύτευται τῇ εἰκόνι τοῦ κόσμου
[32]	ὅτι φύσεως νοερᾶς καὶ σοφίας	ἀποτέλεσμα,	χωριστῆς μὲν οὔσης ἀπ´ αὐτοῦ,
[3]	ὑφαίνειν ἁλιπόρφυρα φάρη, οὐκ ἰδέσθαι	θαῦμα,	ἀλλὰ καὶ ἀκοῦσαι. τίς γὰρ
[1]	τε νύμφαι φάρε´ ὑφαίνουσιν ἁλιπόρφυρα,	θαῦμα	ἰδέσθαι· ἐν δ´ ὕδατ´ ἀενάοντα.
[14]	ἐν τούτοις φάρε´ ὑφαίνουσιν ἁλιπόρφυρα,	θαῦμα	ἰδέσθαι’ ἐν ὀστοῖς μὲν γὰρ
[14]	σῶμα τῇ ψυχῇ ὃ ἠμφίεσται,	θαῦμα	τῷ ὄντι ἰδέσθαι, εἴτε πρὸς
[11]	δίυγρον καὶ νοτερώτερον γίνεσθαι τὸ	πνεῦμα,	ἀτμὸν ἐφελκομένης δίυγρον τῆς ψυχῆς
[11]	τισι κατὰ φαντασίαν χρώζουσαι τὸ	πνεῦμα	εἰδώλων ἐμφάσεις, αἱ μέντοι καθαραὶ
[11]	τάς γε φιλοσωμάτους ὑγρὸν τὸ	πνεῦμα	ἐφελκομένας παχύνειν τοῦτο ὡς νέφος·
[10]	ἐμφέρεσθαι ἐπάνω τοῦ ὕδατος θεοῦ	πνεῦμα·	τούς τε Αἰγυπτίους διὰ τοῦτο
[25]	διὰ τὸ ἐφέλκεσθαι καὶ αὐτὰς	πνεῦμα,	ὥς τινες ᾠήθησαν, καὶ τὴν
[33]	οὖσα ἡ ἐλαία φέρει τι	ἰδίωμα	οἰκειότατον ταῖς ἐν τῷ κόσμῳ
[11]	ἢ ἀσωμάτους μέν, ἐφελκομένας δὲ	σῶμα,	καὶ μάλιστα τὰς μελλούσας καταδεῖσθαι
[34]	σχῆμα περιθέμενον καὶ κάρψαντα τὸ	σῶμα	καὶ πᾶν περίττωμα ἀποβαλόντα καὶ
[14]	σαρκογονία. καὶ χιτών γε τὸ	σῶμα	τῇ ψυχῇ ὃ ἠμφίεσται, θαῦμα
[34]	κάρψαντα τὸ σῶμα καὶ πᾶν	περίττωμα	ἀποβαλόντα καὶ τὰς αἰσθήσεις ἀποστραφέντα
[18]	ἐπεὶ ταῦρος μὲν Σελήνη καὶ	ὕψωμα	Σελήνης ὁ ταῦρος, βουγενεῖς δ´
[13]	κεραμεᾶ, τοῦτ´ ἔστιν ἐκ γῆς	ὠπτημένα·	ταῦτα γὰρ φίλα τῇ παρὰ
[34]	Ἀθηνᾶς, καθεζόμενον σὺν αὐτῇ ὑπὸ	πυθμένα	ἐλαίας, ὅπως τὰ ἐπίβουλα τῆς
[4]	ὀγδοήκοντα πέντε, στενὴ καὶ μετέωρος,	λιμένα	ἔχουσα καλούμενον Φόρκυνος· ἔστι δ´
[35]	καὶ τοῦ Φόρκυνος ἐπωνόμασε τὸν	λιμένα·	Φόρκυνος δέ τίς ἐστι λιμήν,
[6]	νύμφαις διὰ τὰ ἐν ἄντροις	καταλειβόμενα	ἢ ἀναδιδόμενα ὕδατα, ὧν αἱ
[6]	τὰ ἐν ἄντροις καταλειβόμενα ἢ	ἀναδιδόμενα	ὕδατα, ὧν αἱ ναΐδες, ὡς
[13]	τὰ μὲν πρὸς τὰς ψυχὰς	ἀναφερόμενα,	τὰ δὲ πρὸς τὰς ἐν
[5]	συμφυῆ τῇ γῇ ὑπὸ πέτρας	περιεχόμενα	μονοειδοῦς, ἧς τὰ μὲν ἔνδον
[33]	καρπὸν φέρουσα, ἀνάκειται δὲ τῇ	Ἀθηνᾷ	καὶ τοῖς ἀθληταῖς ἐξ αὐτῆς
[32]	τὸ φυτόν, φρόνησις δὲ ἡ	Ἀθηνᾶ.	κρατογενοῦς δ´ οὔσης τῆς θεοῦ,
[23]	εἰπόντες τὴν θύραν καὶ ἰανουάριον	μῆνα	τὸν θυραῖον προσεῖπον, ἐν ᾧ
[35]	καὶ παντοίως πρὸς αὐτὰ μεταβαλλόμενον,	ἵνα	γυμνωθεὶς τῶν ῥακέων καθέλῃ πάντα
[35]	Κύκλωψ, ὃν ὀφθαλμοῦ Ὀδυσσεὺς ἀλάωσεν,	ἵνα	καὶ ἄχρι τῆς πατρίδος ὑπῇ
[13]	πρὸς τὰς ἐν ὕδασι δυνάμεις,	ἵνα	κοινὸν ἀμφοτέραις καθιερῶσθαι τὸ ἄντρον
[31]	ψυχῶν γενέσεις καὶ ἀπογενέσεις. Ἀλλ´	ἵνα	μὴ τὰ τῶν παλαιῶν φιλοσόφων
[9]	γὰρ αἰσθητοῦ κόσμου διὰ τὸ	σκοτεινὰ	εἶναι τὰ ἄντρα καὶ πετρώδη
[7]	ἐν συμβόλῳ παρελάμβανον διὰ τὸ	σκοτεινὰ	μὲν εἶναι τὰ ἄντρα, ἀφανὲς
[19]	αἱ μέλισσαι οἰκεῖα σύμβολα καὶ	κοινὰ	ὑδριάδων νυμφῶν καὶ ψυχῶν εἰς
[13]	καὶ ναΐδες διὰ τοῦτο κέκληνται.	τίνα	οὖν ἡμῖν διάφορα σύμβολα, τὰ
[4]	ἔχον ἀφηγήσατο εἴτε καὶ αὐτός	τινα	προσέθηκεν, οὐδὲν ἧττον μένει τὰ
[8]	εἰπόντος τοῦ προσδιαλεγομένου ἄτοπον λέγεις	εἰκόνα’	ἐπάγει τὴν εἰκόνα, ὦ φίλε
[21]	τὸ διήγημα. τοῦ δὴ ἄντρου	εἰκόνα	καὶ σύμβολον φησὶ τοῦ κόσμου
[12]	εἴη ἄντρον ἐπήρατον ἠεροειδὲς κατ´	εἰκόνα	τοῦ κόσμου, ἐν ᾧ ὡς
[34]	τοῖς περὶ Νουμήνιον ἐδόκει Ὀδυσσεὺς	εἰκόνα	φέρειν Ὁμήρῳ κατὰ τὴν Ὀδύσσειαν
[6]	πάντων ποιητοῦ καὶ πατρὸς Μίθρου,	εἰκόνα	φέροντος αὐτῷ τοῦ σπηλαίου τοῦ
[8]	ἄτοπον λέγεις εἰκόνα’ ἐπάγει τὴν	εἰκόνα,	ὦ φίλε Γλαύκων, προσαπτέον πᾶσι
[35]	τὴν ἱκετηρίαν ἀπομειλισσομένῳ τὸν γενέθλιον	δαίμονα.	οὐ γὰρ ἦν ἁπλῶς τῆς
[8]	ἐκαλοῦντο, δηλοῖ καὶ ὁ εἰς	Ἀπόλλωνα	ὕμνος, ἐν ᾧ λέγεται σοὶ
[8]	ἐν ᾧ λέγεται σοὶ δ´	ἄρα	πηγὰς νοερῶν ὑδάτων τέμον ἄντροις
[6]	ἐσχάρας, ὑποχθονίοις δὲ βόθρους καὶ	μέγαρα,	οὕτω καὶ τῷ κόσμῳ ἄντρα
[16]	μέλιτος, ἐν ἄλλοις ἀκριβέστερον ἐξετάσομεν·	παρὰ	δὲ τῷ Ὀρφεῖ ὁ Κρόνος
[30]	δὲ ἐάων’ ~πίθου νενομισμένης καὶ	παρὰ	Πλάτωνι ἐν Γοργίᾳ τῆς ψυχῆς,
[34]	καὶ θάλασσα καὶ κλύδων καὶ	παρὰ	Πλάτωνι ἡ ὑλικὴ σύστασις. ~διὰ
[16]	ἀπὸ οἴνου καὶ ὑπνοῖ ὡς	παρὰ	Πλάτωνι ὁ Πόρος τοῦ νέκταρος
[8]	καὶ σπήλαιον τὸν κόσμον ἀπεφήναντο.	παρά	τε γὰρ Ἐμπεδοκλεῖ αἱ ψυχοπομποὶ
[8]	ἠλύθομεν τόδ´ ὑπ´ ἄντρον ὑπόστεγον,	παρά	τε Πλάτωνι ἐν τῷ ἑβδόμῳ
[6]	τοῦτον τὸν Ζωροάστρην κρατήσαντος καὶ	παρὰ	τοῖς ἄλλοις, δι´ ἄντρων καὶ
[13]	ὠπτημένα· ταῦτα γὰρ φίλα τῇ	παρὰ	τοῦ θεοῦ δωρεᾷ τῆς ἀμπέλου,
[17]	σύμβολον τῶν πηγῶν φερόντων, καθὼς	παρὰ	τῷ Μίθρᾳ ὁ κρατὴρ ἀντὶ
[14]	σύνδεσιν τῆς ψυχῆς. οὕτω καὶ	παρὰ	τῷ Ὀρφεῖ ἡ Κόρη, ἥπερ
[11]	καταδεῖσθαι εἴς τε αἷμα καὶ	δίυγρα	σώματα ῥέπειν πρὸς τὸ ὑγρὸν
[9]	τὰ ἄντρα καὶ πετρώδη καὶ	δίυγρα,	τοιοῦτον δ´ εἶναι τὸν κόσμον
[35]	καὶ ἡ ὑπὸ τὴν ἐλαίαν	καθέδρα	οἰκεία ὡς ἱκέτῃ τοῦ θεοῦ
[26]	θέμις ἀνθρώπους εἰσιέναι εἰς τὰ	ἱερά,	ἀλλ´ ἀθανάτων ὁδός ἐστιν. ~ἱστᾶσιν
[4]	παλαιῶν ἄνευ συμβόλων μυστικῶν τὰ	ἱερὰ	καθιδρυσαμένων μήτε Ὁμήρου ὡς ἔτυχε
[29]	δὲ δεξιά, νύξ τε καὶ	ἡμέρα·	καὶ διὰ τοῦτο παλίντονος ἡ
[35]	ἐναλίου θεοῦ, οὗ δὴ καὶ	θυγατέρα	ἐν ἀρχῇ τῆς Ὀδυσσείας τὴν
[33]	δὲ τοῦ χειμῶνος μεταστρέφει τὰ	λευκότερα·	ὅθεν καὶ ἐν ταῖς λιτανείαις
[25]	γενέσεως διακρατοῦσα, ἡ δὲ διαλύει	θερμοτέρα	οὖσα καὶ πρὸς τὸ θερμὸν
[25]	διαλύει. ἡ μὲν γὰρ πήγνυσι	ψυχροτέρα	οὖσα καὶ ἐν τῷ ψυχρῷ
[24]	καρκίνῳ ἡ Σῶθις, ἣν κυνὸς	ἀστέρα	Ἕλληνες φασί. νουμηνία δ´ αὐτοῖς
[24]	μὲν ἔχων τὰ βόρεια, ἐν	ἀριστερᾷ	δὲ τὰ νότια, τεταγμένου αὐτοῖς
[29]	δὲ δυτικόν, καὶ τὰ μὲν	ἀριστερά,	τὰ δὲ δεξιά, νύξ τε
[25]	οἰκοῦσιν, ὁ δὲ μακρὰν ἀφέστηκε·	χρονιωτέρα	δ´ ἡ ἐκ τῶν ἄπωθεν
[11]	ἀπότροποι. αὐτὸς δέ φησιν Ἡράκλειτος	ξηρὰ	ψυχὴ σοφωτάτη’ διὸ κἀνταῦθα κατὰ
[27]	ὧν αἱ ἀνοίξεις καὶ τὰ	κλεῖθρα	διὰ νεφῶν, ἠμὲν ἀνακλῖναι πυκινὸν
[17]	πηγῶν φερόντων, καθὼς παρὰ τῷ	Μίθρᾳ	ὁ κρατὴρ ἀντὶ τῆς πηγῆς
[24]	οἱ τόποι. Τῷ μὲν οὖν	Μίθρᾳ	οἰκείαν καθέδραν τὴν κατὰ τὰς
[16]	Κρόνος ἐστὶ καὶ ἡ τούτου	σφαῖρα.	κατίασι δὲ δυνάμεις ἐξ οὐρανοῦ
[21]	Κρόνιος δύο εἶναι ἐν οὐρανῷ	ἄκρα,	ὧν οὔτε νοτιώτερόν ἐστι τοῦ
[18]	δ´ ἐνταῦθα ζωὴ ἐπίμοχθος καὶ	πικρά.	~οὐχ ἁπλῶς μέντοι πάσας ψυχὰς
[28]	γε τοὔνομα ἀπὸ τῆς βορᾶς·	βορὰ	δὲ ὄνομα τροφῆς, καὶ ὁ
[15]	οἱ θεολόγοι πρὸς πολλὰ καὶ	διάφορα	σύμβολα διὰ τὸ ἐκ πολλῶν
[13]	τοῦτο κέκληνται. τίνα οὖν ἡμῖν	διάφορα	σύμβολα, τὰ μὲν πρὸς τὰς
[25]	οἰκουμένης ἀνάγκη τὰς τῇδε κυομένας	βορρᾷ	ἀνέμῳ ὁμιλεῖν καὶ τὰς ἐντεῦθεν
[24]	καὶ ζυγῷ ἀλλὰ νότῳ καὶ	βορρᾷ	καὶ ταῖς κατὰ νότον νοτιωτάταις
[7]	τὸ σκοτεινὰ μὲν εἶναι τὰ	ἄντρα,	ἀφανὲς δὲ τὸ τῶν δυνάμεων
[31]	Φερεκύδου μυχοὺς καὶ βόθρους καὶ	ἄντρα	καὶ θύρας καὶ πύλας λέγοντος
[9]	διὰ τὸ σκοτεινὰ εἶναι τὰ	ἄντρα	καὶ πετρώδη καὶ δίυγρα, τοιοῦτον
[5]	ὡς ἐπὶ πολὺ αὐτοφυῆ τὰ	ἄντρα	καὶ συμφυῆ τῇ γῇ ὑπὸ
[8]	δὲ καὶ ταῖς νύμφαις ἀνετίθεσαν	ἄντρα	καὶ τούτων μάλιστα ταῖς ναΐσιν,
[9]	μὲν οὖν σύμβολον κόσμου τὰ	ἄντρα	καὶ τῶν ἐγκοσμίων δυνάμεων ἐτίθεντο
[5]	συμβολικῆς καθιδρύσεως δεόμενον τῆς παραστάσεως.	~Ἄντρα	μὲν δὴ ἐπιεικῶς οἱ παλαιοὶ
[6]	μέγαρα, οὕτω καὶ τῷ κόσμῳ	ἄντρα	τε καὶ σπήλαια, ὡσαύτως δὲ
[20]	γένεσιν νυμφευομένων. ~Σπήλαια τοίνυν καὶ	ἄντρα	τῶν παλαιοτάτων πρὶν καὶ ναοὺς
[15]	καθαρτικοῦ ὄντος τοῦ πυρὸς οἰκεῖα	νίπτρα	προσάγουσι, παραιτησάμενοι τὸ ὕδωρ ὡς
[11]	καὶ ποταμίων ὑδάτων, τὰ δ´	ἄστρα	ἐκ τῆς ἀπὸ γῆς ἀναθυμιάσεως.
[27]	καὶ τοῦ νότου ἐπὶ τῇ	θύρᾳ	μεσημβριάζοντος τοῦ θεοῦ. οὐκοῦν οὐδ´
[1]	ἔνθα τε νύμφαι φάρε´ ὑφαίνουσιν	ἁλιπόρφυρα,	θαῦμα ἰδέσθαι· ἐν δ´ ὕδατ´
[14]	ὅτι ἐν τούτοις φάρε´ ὑφαίνουσιν	ἁλιπόρφυρα,	θαῦμα ἰδέσθαι’ ἐν ὀστοῖς μὲν
[3]	τίς γὰρ ἂν πιστεύσαι θεὰς	ἁλιπόρφυρα	ἱμάτια ὑφαίνειν ἐν σκοτεινῷ ἄντρῳ
[14]	τοῦ λίθου ἐρρήθησαν. τὰ δ´	ἁλιπόρφυρα	φάρη ἄντικρυς ἡ ἐξ αἱμάτων
[3]	ἱστοῖς τούτοις τὰς νύμφας ὑφαίνειν	ἁλιπόρφυρα	φάρη, οὐκ ἰδέσθαι θαῦμα, ἀλλὰ
[32]	νομίσειεν, ἀπὸ τύχης τινὸς οὕτω	βλαστήσασα,	ἀλλ´ αὐτὴ συνέχουσα τοῦ ἄντρου
[4]	ποιητοῦ τό τε ἄντρον καὶ	ὅσα	περὶ τούτου ἀφηγήσατο· οἱ δὲ
[34]	εἶδαρ ἔδουσι’ πόντος δὲ καὶ	θάλασσα	καὶ κλύδων καὶ παρὰ Πλάτωνι
[33]	σύμπαντος λιμένος ἱδρυμένης. ~ἀειθαλὴς δὲ	οὖσα	ἡ ἐλαία φέρει τι ἰδίωμα
[25]	ἡ μὲν γὰρ πήγνυσι ψυχροτέρα	οὖσα	καὶ ἐν τῷ ψυχρῷ τῆς
[28]	ἥ τε γῆ κάθυγρος αὐτῶν	οὖσα	καὶ νομὰς πλείστας φέρουσα. ἐπεὶ
[25]	διακρατοῦσα, ἡ δὲ διαλύει θερμοτέρα	οὖσα	καὶ πρὸς τὸ θερμὸν τοῦ
[14]	ἐστὶ παντὸς τοῦ σπειρομένου ἔφορος,	ἱστουργοῦσα	παραδίδοται, τῶν παλαιῶν καὶ τὸν
[25]	μέλλοντας ἡ βορέου πνοὴ ζωγρεῖ	ἐπιπνείουσα	κακῶς κεκαφηότα θυμόν’ ἡ δὲ
[25]	πρὸς τὸ θερμὸν τοῦ θείου	ἀναπέμπουσα.	βορειοτέρας δ´ οὔσης τῆς ἡμετέρας
[33]	ἐλαία συνέχεται ἀρωγὸν πόνων καρπὸν	φέρουσα,	ἀνάκειται δὲ τῇ Ἀθηνᾷ καὶ
[28]	αὐτῶν οὖσα καὶ νομὰς πλείστας	φέρουσα.	ἐπεὶ καὶ αὐτό γε τοὔνομα
[25]	τῷ ψυχρῷ τῆς χθονίου γενέσεως	διακρατοῦσα,	ἡ δὲ διαλύει θερμοτέρα οὖσα
[4]	πέντε, στενὴ καὶ μετέωρος, λιμένα	ἔχουσα	καλούμενον Φόρκυνος· ἔστι δ´ αἰγιαλὸς
[32]	τινὸς οὕτω βλαστήσασα, ἀλλ´ αὐτὴ	συνέχουσα	τοῦ ἄντρου τὸ αἴνιγμα. ἐπεὶ
[4]	ἀπὸ Πανόρμου λιμένος πρὸς ἀνατολὴν	ἀπέχουσα	δώδεκα στάδια νῆσός ἐστιν Ἰθάκη
[24]	αὐτοῖς ἡ Σώθεως ἀνατολή, γενέσεως	κατάρχουσα	τῆς εἰς τὸν κόσμον. οὔτ´
[29]	τὰ νότια, ὡς θεοῖς μὲν	τὰ	ἀνατολικά, δαίμοσι δὲ τὰ δυτικά.
[7]	διὰ τὸ σκοτεινὰ μὲν εἶναι	τὰ	ἄντρα, ἀφανὲς δὲ τὸ τῶν
[9]	κόσμου διὰ τὸ σκοτεινὰ εἶναι	τὰ	ἄντρα καὶ πετρώδη καὶ δίυγρα,
[5]	τε ὡς ἐπὶ πολὺ αὐτοφυῆ	τὰ	ἄντρα καὶ συμφυῆ τῇ γῇ
[9]	~Ὅτι μὲν οὖν σύμβολον κόσμου	τὰ	ἄντρα καὶ τῶν ἐγκοσμίων δυνάμεων
[17]	δ´ ἀμφιφορέων τῶν ἐν οἷς	τὰ	ἀπὸ τῶν πηγῶν ἀρυόμεθα. ~πηγαὶ
[28]	νότια κατιὼν κἀκεῖθεν ἐπανιὼν εἰς	τὰ	βόρεια. αἰγόκερως δὲ καὶ καρκίνος
[28]	πέρατα αὐτοῦ εἰληχότες, καρκίνος μὲν	τὰ	βόρεια, αἰγόκερως δὲ τὰ νότια·
[23]	πρὸς ἑῴαν ἐπάνεισιν ἐπιστρέψας εἰς	τὰ	βόρεια. ~Αἰγυπτίοις δὲ ἀρχὴ ἔτους
[24]	κύκλον, ἐν δεξιᾷ μὲν ἔχων	τὰ	βόρεια, ἐν ἀριστερᾷ δὲ τὰ
[3]	δι´ ἣν αἰτίαν ἀνθρώποις μὲν	τὰ	βόρεια μέρη προσένειμε, τοῖς δ´
[29]	θνητῷ καὶ γενέσει ὑποπτώτῳ φύλῳ	τὰ	βόρεια οἰκεῖα, τῷ δὲ θειοτέρῳ
[14]	ἀλλ´ ἀπὸ τοῦ λίθου ἐρρήθησαν.	τὰ	δ´ ἁλιπόρφυρα φάρη ἄντικρυς ἡ
[11]	τῶν πηγαίων καὶ ποταμίων ὑδάτων,	τὰ	δ´ ἄστρα ἐκ τῆς ἀπὸ
[6]	μὲν ἔξω καὶ ἐπιπολαίως ἐπήρατα,	τὰ	δ´ ἔνδον καὶ ἐν βάθει
[5]	ἧς τὰ μὲν ἔνδον κοῖλα,	τὰ	δ´ ἔξω εἰς τὸ ἀπεριόριστον
[29]	δυτικόν, καὶ τὰ μὲν ἀριστερά,	τὰ	δὲ δεξιά, νύξ τε καὶ
[23]	πρὸς βορρᾶν πύλαι καταβαταὶ ἀνθρώποις·	τὰ	δὲ νότια οὐ θεῶν, ἀλλὰ
[13]	μὲν πρὸς τὰς ψυχὰς ἀναφερόμενα,	τὰ	δὲ πρὸς τὰς ἐν ὕδασι
[29]	μὲν τὰ ἀνατολικά, δαίμοσι δὲ	τὰ	δυτικά. Ἀρξαμένης γὰρ τῆς φύσεως
[11]	ὕδωρ. ~διαβεβαιοῦνται δέ τινες καὶ	τὰ	ἐν ἀέρι καὶ οὐρανῷ ἀτμοῖς
[6]	δὲ καὶ ταῖς νύμφαις διὰ	τὰ	ἐν ἄντροις καταλειβόμενα ἢ ἀναδιδόμενα
[34]	αὐτῇ ὑπὸ πυθμένα ἐλαίας, ὅπως	τὰ	ἐπίβουλα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ πάθη
[4]	τινα προσέθηκεν, οὐδὲν ἧττον μένει	τὰ	ζητήματα τὴν βούλησιν ἢ τῶν
[16]	δι´ ἡδονῆς δεσμεῖσθαι καὶ κατάγεσθαι	τὰ	θεῖα εἰς γένεσιν αἰνισσομένου ἀποσπερματίζειν
[19]	βιοτεύειν καὶ πάλιν ἀναστρέφειν εἰργασμένας	τὰ	θεοῖς φίλα. τὸ γὰρ ζῷον
[3]	ταῦτα ὁρατὰ φάσκοντος εἶναι ἀκούων	τὰ	θεῶν ὑφάσματα καὶ ἁλουργῆ; ἐφ´
[26]	οὐ θέμις ἀνθρώπους εἰσιέναι εἰς	τὰ	ἱερά, ἀλλ´ ἀθανάτων ὁδός ἐστιν.
[4]	τῶν παλαιῶν ἄνευ συμβόλων μυστικῶν	τὰ	ἱερὰ καθιδρυσαμένων μήτε Ὁμήρου ὡς
[4]	ἡμᾶς μετ´ ἐκείνων τε καὶ	τὰ	καθ´ ἑαυτοὺς πειρᾶσθαι νῦν ἀνευρίσκειν.
[4]	τις μὴ Ὁμήρου πλάσμα ἐγχειρῇ	τὰ	κατὰ τὸ ἄντρον δεικνύναι, τῶν
[19]	γονάτων ἐμφράξεσι. φέροιεν ἂν οὖν	τὰ	κηρία καὶ αἱ μέλισσαι οἰκεῖα
[27]	τόπων, ὧν αἱ ἀνοίξεις καὶ	τὰ	κλεῖθρα διὰ νεφῶν, ἠμὲν ἀνακλῖναι
[23]	καὶ Αἰγυπτίους. Ῥωμαίους μὲν γὰρ	τὰ	Κρόνια ἑορτάζειν Ἡλίου κατ´ αἰγόκερων
[15]	συμβέβηκεν. ὅταν μὲν οὖν τοῖς	τὰ	λεοντικὰ μυουμένοις εἰς τὰς χεῖρας
[33]	διὰ μὲν γὰρ τοῦ θέρους	τὰ	λευκὰ τῶν φύλλων ἀνανεύει, διὰ
[33]	διὰ δὲ τοῦ χειμῶνος μεταστρέφει	τὰ	λευκότερα· ὅθεν καὶ ἐν ταῖς
[3]	ἂν σχεδὸν πάντων τῶν ἱερῶν	τὰ	μὲν ἀγάλματα καὶ τὰς εἰσόδους
[29]	ἀνατολικόν, τὸ δὲ δυτικόν, καὶ	τὰ	μὲν ἀριστερά, τὰ δὲ δεξιά,
[23]	νότιος καὶ ἀναβατικός. ~ἔστι δὲ	τὰ	μὲν βόρεια ψυχῶν εἰς γένεσιν
[5]	ὑπὸ πέτρας περιεχόμενα μονοειδοῦς, ἧς	τὰ	μὲν ἔνδον κοῖλα, τὰ δ´
[6]	αὐτὴν εἰσιόντι τῷ νῷ· ὥστε	τὰ	μὲν ἔξω καὶ ἐπιπολαίως ἐπήρατα,
[28]	συγκυεῖσθαι τὸ γάλα πέφυκεν. Ἔτι	τὰ	μὲν νότια μικροφυῆ ποιεῖ τὰ
[13]	τίνα οὖν ἡμῖν διάφορα σύμβολα,	τὰ	μὲν πρὸς τὰς ψυχὰς ἀναφερόμενα,
[33]	ἀειθαλεῖ ἀγόμενος, ἀφ´ ἧς καὶ	τὰ	νικητήρια τοῖς ἀθληταῖς τοῦ βίου
[3]	προσένειμε, τοῖς δ´ αὖ θεοῖς	τὰ	νότια, ἀλλ´ οὐκ ἀνατολῇ καὶ
[28]	μὲν τὰ βόρεια, αἰγόκερως δὲ	τὰ	νότια· δῆμος δὲ ὀνείρων κατὰ
[28]	πρόεισιν ἀπὸ βορέου ἀνέμου εἰς	τὰ	νότια κατιὼν κἀκεῖθεν ἐπανιὼν εἰς
[24]	τὰ βόρεια, ἐν ἀριστερᾷ δὲ	τὰ	νότια, τεταγμένου αὐτοῖς κατὰ μὲν
[29]	βόρεια οἰκεῖα, τῷ δὲ θειοτέρῳ	τὰ	νότια, ὡς θεοῖς μὲν τὰ
[26]	ἐν τοῖς ναοῖς τῶν θεῶν	τὰ	παραπετάσματα ἕλκουσι, τὸ Ὁμηρικὸν δὴ
[28]	καὶ καρκίνος περὶ τὸν γαλαξίαν	τὰ	πέρατα αὐτοῦ εἰληχότες, καρκίνος μὲν
[4]	καθιδρυσαμένων μήτε Ὁμήρου ὡς ἔτυχε	τὰ	περὶ τούτων ἀφηγουμένου. ὅσῳ δ´
[9]	καὶ σκοτεινὸν καὶ πέτρινον ἐποιοῦντο	τὰ	σύμβολα· οὐκέτι μὴν πάντως καὶ
[28]	ἐν τοῖς βορείοις πάντα μεγάλα	τὰ	σώματα, δηλοῦσι δὲ Κελτοί, Θρᾷκες,
[28]	τὰ μὲν νότια μικροφυῆ ποιεῖ	τὰ	σώματα· τὸ γὰρ θερμὸν ἰσχναίνειν
[36]	τοῦ ὑποκειμένου ἄντρου πέρας ἔχει	τὰ	τῆς ἑρμηνείας ἐνταῦθα.
[7]	τοιαῦτα πολλὰ εὑρήσει τις ἐπιὼν	τὰ	τῶν θεολόγων. ~ὅτι δὲ καὶ
[31]	καὶ ἀπογενέσεις. Ἀλλ´ ἵνα μὴ	τὰ	τῶν παλαιῶν φιλοσόφων τε καὶ
[15]	μέλιτι πολλὰ ἄσηπτα μένει καὶ	τὰ	χρόνια τραύματα ἐκκαθαίρεται μέλιτι. ἔστι
[10]	διὰ τὸ ἔχειν, ὡς φησίν,	ὕδατα	ἀενάοντα’ οὐκ ἂν εἴη τῆς
[6]	ἐν ἄντροις καταλειβόμενα ἢ ἀναδιδόμενα	ὕδατα,	ὧν αἱ ναΐδες, ὡς μετ´
[24]	νότον νοτιωτάταις πύλαις καὶ ταῖς	κατὰ	βορρᾶν βορειοτάταις, ὅτι ψυχαῖς καθιέρωτο
[9]	γε ἐπὶ τούτων τῶν ἐνύλων.	κατὰ	γὰρ τὸ αὐτοφυὲς τὸ τῶν
[24]	Καύτου διὰ τὸ εἶναι θερμόν,	κατὰ	δὲ τὸν βορρᾶν τοῦ Καυτοπάτου
[21]	ἔστι δ´ ὁ μὲν θερινὸς	κατὰ	καρκίνον, ὁ δὲ χειμερινὸς κατ´
[24]	δὲ τὰ νότια, τεταγμένου αὐτοῖς	κατὰ	μὲν τὸν νότον τοῦ Καύτου
[5]	καθ´ ὅλον τε αὐτὸν καὶ	κατὰ	μέρη λαμβάνοντες, σύμβολον μὲν τῆς
[24]	νότῳ καὶ βορρᾷ καὶ ταῖς	κατὰ	νότον νοτιωτάταις πύλαις καὶ ταῖς
[2]	ὡς φησὶ Κρόνιος· ὅτι δὲ	κατὰ	ποιητικὴν ἐξουσίαν πλάσσων ἄντρον ἀπίθανος
[28]	τὰ νότια· δῆμος δὲ ὀνείρων	κατὰ	Πυθαγόραν αἱ ψυχαί, ἃς συνάγεσθαι
[16]	νέκταρ καὶ τὴν ἀμβροσίαν ἣν	κατὰ	ῥινῶν στάζει ὁ ποιητὴς εἰς
[6]	Μίθρας ἐδημιούργησε, τῶν δ´ ἐντὸς	κατὰ	συμμέτρους ἀποστάσεις σύμβολα φερόντων τῶν
[9]	σύμβολα· οὐκέτι μὴν πάντως καὶ	κατὰ	σχῆμα, ὥς τινες ὑπενόουν, ὅτι
[24]	οὖν Μίθρᾳ οἰκείαν καθέδραν τὴν	κατὰ	τὰς ἰσημερίας ὑπέταξαν· διὸ κριοῦ
[11]	ξηρὰ ψυχὴ σοφωτάτη’ διὸ κἀνταῦθα	κατὰ	τὰς τῆς μίξεως ἐπιθυμίας δίυγρον
[29]	ἅτε τρόφιμος ὤν, βορρᾶς κέκληται.	~κατὰ	ταῦτα τοίνυν τῷ μὲν θνητῷ
[23]	κοινωνούντων· αἰνιξαμένου τοῦ νομοθέτου ὅτι	κατὰ	ταύτην τοῦ οὐρανοῦ τὴν πύλην
[5]	τὸ εἶδος εἶναι ᾐνίττοντο, ἄπειρον	κατὰ	τὴν αὐτῆς ἀμορφίαν τιθέντες. ῥευστῆς
[26]	δὴ τοῦτο φυλάσσοντες παράγγελμα, ὡς	κατὰ	τὴν εἰς νότον ἔγκλισιν τοῦ
[2]	τῆς νήσου γράψαντες, οὐδενὸς τοιούτου	κατὰ	τὴν νῆσον ἄντρου μνησθέντες, ὡς
[34]	ἐδόκει Ὀδυσσεὺς εἰκόνα φέρειν Ὁμήρῳ	κατὰ	τὴν Ὀδύσσειαν τοῦ διὰ τῆς
[32]	οὔσης ἀπ´ αὐτοῦ, πλησίον δὲ	κατὰ	τῆς κεφαλῆς τοῦ σύμπαντος λιμένος
[4]	μὴ Ὁμήρου πλάσμα ἐγχειρῇ τὰ	κατὰ	τὸ ἄντρον δεικνύναι, τῶν δὲ
[24]	ὁ Μίθρας καὶ γενέσεως δεσπότης	κατὰ	τὸν ἰσημερινὸν τέτακται κύκλον, ἐν
[11]	τῶν τοιούτων αἳ συναντῶσί τισι	κατὰ	φαντασίαν χρώζουσαι τὸ πνεῦμα εἰδώλων
[18]	πηγῶν ἀρυόμεθα. ~πηγαὶ δὲ καὶ	νάματα	οἰκεῖα ταῖς ὑδριάσι νύμφαις καὶ
[3]	οἵ τε περιμήκεις ἱστοὶ ἔστωσαν	ἀναθήματα	ταῖς νύμφαις· ἀλλὰ τί μὴ
[30]	δ´ ἀλόγου· πίθοι δὲ ὅτι	χωρήματα	ἦσαν αἱ ψυχαὶ ἐνεργειῶν τε
[4]	προσέθηκεν, οὐδὲν ἧττον μένει τὰ	ζητήματα	τὴν βούλησιν ἢ τῶν καθιδρυσαμένων
[23]	ἑορτάζειν δὲ τοὺς δούλους ἐλευθέρων	σχήματα	περιβάλλοντας καὶ πάντων ἀλλήλοις κοινωνούντων·
[3]	πάντων τῶν ἱερῶν τὰ μὲν	ἀγάλματα	καὶ τὰς εἰσόδους ἐχόντων πρὸς
[26]	τοῖς ναοῖς τῶν θεῶν τὰ	παραπετάσματα	ἕλκουσι, τὸ Ὁμηρικὸν δὴ τοῦτο
[3]	φάσκοντος εἶναι ἀκούων τὰ θεῶν	ὑφάσματα	καὶ ἁλουργῆ; ἐφ´ οἷς καὶ
[15]	ἄσηπτα μένει καὶ τὰ χρόνια	τραύματα	ἐκκαθαίρεται μέλιτι. ἔστι δὲ γλυκὺ
[28]	τοῖς βορείοις πάντα μεγάλα τὰ	σώματα,	δηλοῦσι δὲ Κελτοί, Θρᾷκες, Σκύθαι
[11]	εἴς τε αἷμα καὶ δίυγρα	σώματα	ῥέπειν πρὸς τὸ ὑγρὸν καὶ
[28]	μὲν νότια μικροφυῆ ποιεῖ τὰ	σώματα·	τὸ γὰρ θερμὸν ἰσχναίνειν αὐτὰ
[28]	καρκίνος περὶ τὸν γαλαξίαν τὰ	πέρατα	αὐτοῦ εἰληχότες, καρκίνος μὲν τὰ
[6]	τὰ μὲν ἔξω καὶ ἐπιπολαίως	ἐπήρατα,	τὰ δ´ ἔνδον καὶ ἐν
[3]	ἐπὶ λιθίνων ἱστῶν, καὶ ταῦτα	ὁρατὰ	φάσκοντος εἶναι ἀκούων τὰ θεῶν
[4]	γεωγραφίας ἀναγράψαντες, ὧν ἄριστα καὶ	ἀκριβέστατα	καὶ ὁ Ἐφέσιος Ἀρτεμίδωρος ἐν
[6]	τῶν κοσμικῶν στοιχείων καὶ κλιμάτων·	μετὰ	δὲ τοῦτον τὸν Ζωροάστρην κρατήσαντος
[19]	μελίσσας ἔλεγον, ἀλλὰ τὰς μελλούσας	μετὰ	δικαιοσύνης βιοτεύειν καὶ πάλιν ἀναστρέφειν
[7]	ἐν ἄντρῳ τρέφει τὴν Κόρην	μετὰ	νυμφῶν, καὶ ἄλλα τοιαῦτα πολλὰ
[34]	καὶ τὰς αἰσθήσεις ἀποστραφέντα βουλεύεσθαι	μετὰ	τῆς Ἀθηνᾶς, καθεζόμενον σὺν αὐτῇ
[8]	ὁρμώμενοι καὶ οἱ Πυθαγόρειοι καὶ	μετὰ	τούτους Πλάτων ἄντρον καὶ σπήλαιον
[8]	μακρὰν παρ´ ἅπαν τὸ σπήλαιον’	εἶτα	εἰπόντος τοῦ προσδιαλεγομένου ἄτοπον λέγεις
[22]	πρῶτα μὲν λέοντα οἶκον Ἡλίου,	εἶτα	παρθένον Ἑρμοῦ, ζυγὸν δὲ Ἀφροδίτης,
[1]	ἀμφιφορῆες ἔασι λάινοι· ἔνθα δ´	ἔπειτα	τιθαιβώσσουσι μέλισσαι. ἐν δ´ ἱστοὶ
[4]	ἐλαίας φυτὸν πλησίον. ἃ δὴ	πάντα	ἀνιχνεῦσαι καὶ ἀναπτύξαι ἔργον καὶ
[30]	λύει ἡ ἡδονὴ καὶ εἰς	πάντα	διασκεδάννυσι μόνης ἐλπίδος μενούσης. ἐν
[35]	ἵνα γυμνωθεὶς τῶν ῥακέων καθέλῃ	πάντα	καὶ οὐδ´ οὕτως ἀπαλλαγῇ τῶν
[28]	ἔτι δ´ ἐν τοῖς βορείοις	πάντα	μεγάλα τὰ σώματα, δηλοῦσι δὲ
[8]	ταὶ δ´ ὑπὲρ οὖδας διὰ	πάντα	νάη ῥήξασαι παρέχουσι βροτοῖς γλυκερῶν
[34]	ἐπίβουλα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ πάθη	πάντα	περικόψῃ. οὐ γὰρ ἀπὸ σκοποῦ
[35]	τυφλώσαντα αὐτὴν καὶ καταργῆσαι συντόμως	σπουδάσαντα,	ἀλλ´ εἵπετο τῷ ταῦτα τολμήσαντι
[35]	τῆς αἰσθητικῆς ταύτης ἀπαλλαγῆναι ζωῆς	τυφλώσαντα	αὐτὴν καὶ καταργῆσαι συντόμως σπουδάσαντα,
[34]	καὶ προσαίτου σχῆμα περιθέμενον καὶ	κάρψαντα	τὸ σῶμα καὶ πᾶν περίττωμα
[4]	τι δι´ αὐτοῦ τὸν ποιητήν,	προσθέντα	μυστικῶς καὶ ἐλαίας φυτὸν πλησίον.
[16]	τε δυνάμεις εἰς τὴν ἡδονὴν	ἐκλυθέντα.	ὅθεν ἐπιθυμίᾳ μὲν συνουσίας τὸν
[34]	ἀποθέσθαι πᾶν τὸ ἔξωθεν κτῆμα,	γυμνωθέντα	δὲ καὶ προσαίτου σχῆμα περιθέμενον
[34]	περίττωμα ἀποβαλόντα καὶ τὰς αἰσθήσεις	ἀποστραφέντα	βουλεύεσθαι μετὰ τῆς Ἀθηνᾶς, καθεζόμενον
[13]	μὲν γὰρ σύμβολα ταῦτα, ἀλλ´	ὄντα	κεραμεᾶ, τοῦτ´ ἔστιν ἐκ γῆς
[1]	θαῦμα ἰδέσθαι· ἐν δ´ ὕδατ´	ἀενάοντα.	δύω δέ τέ οἱ θύραι
[12]	οἰκεῖον τὸ ἄντρον, ἔνθ´ ὕδατ´	ἀενάοντα	ἔνεστιν. ~Ἀνακείσθω δὴ τὸ προκείμενον
[10]	τὸ ἔχειν, ὡς φησίν, ὕδατα	ἀενάοντα’	οὐκ ἂν εἴη τῆς νοητῆς
[25]	μέγαν εἶναι, τὸν δὲ νότον	λήγοντα.	ὁ μὲν γὰρ εὐθὺς ἐπίκειται
[22]	καρκίνου εἰς αἰγόκερων πρῶτα μὲν	λέοντα	οἶκον Ἡλίου, εἶτα παρθένον Ἑρμοῦ,
[3]	διὰ τούτων τὸν ποιητήν, πολυπραγμονεῖν	ἀναγκάζοντα	τίς μὲν ἀνθρώπων πύλη, τίς
[16]	ἐπιθυμίᾳ μὲν συνουσίας τὸν Οὐρανὸν	κατιόντα	εἰς Γῆν ἐκτέμνει Κρόνος· ταὐτὸν
[4]	στάδια νῆσός ἐστιν Ἰθάκη σταδίων	ὀγδοήκοντα	πέντε, στενὴ καὶ μετέωρος, λιμένα
[34]	τὸ σῶμα καὶ πᾶν περίττωμα	ἀποβαλόντα	καὶ τὰς αἰσθήσεις ἀποστραφέντα βουλεύεσθαι
[35]	διαμαχόμενον τοῖς πάθεσι, ποτὲ δὲ	γοητεύοντα	καὶ ἀπατῶντα καὶ παντοίως πρὸς
[16]	ἴδηαι ὑπὸ δρυσὶν ὑψικόμοισιν ἔργοισιν	μεθύοντα	μελισσάων ἐριβομβέων, δῆσον αὐτόν’ ὃ
[27]	σιωπῆς θεὸν ἀρχὴν τῶν ὅλων	ἔχοντα.	Οἶδε δὲ καὶ Ὅμηρος ἱερὰς
[8]	ἕδραν τῇ τοῦ δεσμωτηρίου οἰκήσει	ἀφομοιοῦντα,	τὸ δὲ τοῦ πυρὸς φῶς
[36]	ὑπόθεσιν μὴ ἀπό τινων ἀληθῶν	μεταποιοῦντα	τὸ πλάσμα. ἀλλὰ περὶ μὲν
[35]	πάθεσι, ποτὲ δὲ γοητεύοντα καὶ	ἀπατῶντα	καὶ παντοίως πρὸς αὐτὰ μεταβαλλόμενον,
[25]	βορέου πνοὴ ζωγρεῖ ἐπιπνείουσα κακῶς	κεκαφηότα	θυμόν’ ἡ δὲ τοῦ νότου
[14]	δὲ ταῦτα ἐν ζῴοις λίθῳ	ἐοικότα·	διὸ καὶ οἱ ἱστοὶ οὐκ
[15]	συντηρητικῆς· τῷ γὰρ μέλιτι πολλὰ	ἄσηπτα	μένει καὶ τὰ χρόνια τραύματα
[19]	τὸ γὰρ ζῷον φιλόστροφον καὶ	μάλιστα	δίκαιον καὶ νηφαντικόν· ὅθεν καὶ
[28]	τὸ γὰρ θερμὸν ἰσχναίνειν αὐτὰ	μάλιστα	εἴωθεν, {ἐν} αὐτῷ δὲ τούτῳ
[8]	νύμφαις ἀνετίθεσαν ἄντρα καὶ τούτων	μάλιστα	ταῖς ναΐσιν, αἳ ἐπὶ πηγῶν
[11]	μέν, ἐφελκομένας δὲ σῶμα, καὶ	μάλιστα	τὰς μελλούσας καταδεῖσθαι εἴς τε
[4]	δὲ τὰς γεωγραφίας ἀναγράψαντες, ὧν	ἄριστα	καὶ ἀκριβέστατα καὶ ὁ Ἐφέσιος
[14]	ὀστοῖς μὲν γὰρ καὶ περὶ	ὀστᾶ	ἡ σαρκοποιία, λίθος δὲ ταῦτα
[28]	σώματα· τὸ γὰρ θερμὸν ἰσχναίνειν	αὐτὰ	μάλιστα εἴωθεν, {ἐν} αὐτῷ δὲ
[35]	καὶ ἀπατῶντα καὶ παντοίως πρὸς	αὐτὰ	μεταβαλλόμενον, ἵνα γυμνωθεὶς τῶν ῥακέων
[7]	Κόρην μετὰ νυμφῶν, καὶ ἄλλα	τοιαῦτα	πολλὰ εὑρήσει τις ἐπιὼν τὰ
[3]	ἀνθρώπων καὶ ἀνάβασιν τῶν θεῶν.	~Τοιαῦτα	τοίνυν ὁ Κρόνιος προειπὼν φησὶν
[13]	ἀμφιφορεῖς. Διονύσου μὲν γὰρ σύμβολα	ταῦτα,	ἀλλ´ ὄντα κεραμεᾶ, τοῦτ´ ἔστιν
[13]	τοῦτ´ ἔστιν ἐκ γῆς ὠπτημένα·	ταῦτα	γὰρ φίλα τῇ παρὰ τοῦ
[14]	ὀστᾶ ἡ σαρκοποιία, λίθος δὲ	ταῦτα	ἐν ζῴοις λίθῳ ἐοικότα· διὸ
[3]	ἄντρῳ ἐπὶ λιθίνων ἱστῶν, καὶ	ταῦτα	ὁρατὰ φάσκοντος εἶναι ἀκούων τὰ
[4]	ἕνδεκα συνηγμένης αὐτῷ πραγματείας γράφει	ταῦτα·	τῆς δὲ Κεφαληνίας ἀπὸ Πανόρμου
[29]	τρόφιμος ὤν, βορρᾶς κέκληται. ~κατὰ	ταῦτα	τοίνυν τῷ μὲν θνητῷ καὶ
[35]	συντόμως σπουδάσαντα, ἀλλ´ εἵπετο τῷ	ταῦτα	τολμήσαντι μῆνις ἁλίων καὶ ὑλικῶν
[22]	ἀπὸ μὲν καρκίνου εἰς αἰγόκερων	πρῶτα	μὲν λέοντα οἶκον Ἡλίου, εἶτα