>Livre, Chap. |
[37, 2] |
τὴν
ἐπιβολήν,
ἅτε
γινωσκομένου
τοῦ
|
κατ' |
ἀλήθειαν
Φιλίππου
διότι
σχεδὸν
ὀκτωκαίδεκα |
[37, 9] |
τὰς
κοινὰς
πράξεις
καὶ
τὰς
|
κατ' |
ἰδίαν
περιπετείας,
νῦν
βούλομαι
περὶ |
[37, 1] |
νόμους
οὐδ'
ἐθισμοὺς
οὐδὲ
τὴν
|
κατ' |
ἰδίαν
πίστιν
ἀθετεῖν·
λαβόντας
γὰρ |
[37, 2] |
οἱ
δὲ
πλείους
ἀκμὴν
ἠπίστουν.
|
Μετ' |
οὐ
πολὺ
δὲ
πάλιν
ἅμα |
[37, 9] |
καὶ
μὴ
βουλομένων
μήτε
γαμεῖν
|
μήτ' |
ἐὰν
γήμωσι,
τὰ
γινόμενα
τέκνα |
[37, 7] |
Προυσίαν,
ἀλλὰ
καὶ
τὸν
Νικομήδην
|
γηράσαντ' |
ἐν
τῇ
βασιλείᾳ·
πῶς
γὰρ |
[37, 8] |
τῆς
σωματικῆς
αὐτοῦ
δυνάμεως·
ἔχων
|
ἐνενήκοντ' |
ἔτη,
καθ'
ὃν
καιρὸν
μετήλλαξε |
[37, 9] |
εἰς
θεοὺς
πέμπειν
ἐρησομένους
τί
|
ποτ' |
ἂν
ἢ
λέγοντες
ἢ
πράττοντες |
[37, 9] |
πέμπομεν
ἐρησόμενοι
τοὺς
θεοὺς
τί
|
ποτ' |
ἂν
ἢ
λέγουσιν
ἢ
πράττουσιν |
[37, 6] |
καὶ
συλλήβδην
τοῦ
καλοῦ
τί
|
ποτ' |
ἔστιν
οὐδ'
ἔννοιαν
εἶχε,
Σαρδαναπάλλου |
[37, 8] |
Τῇ
μὲν
οὖν
ἐκείνου
μεταστάσει
|
ταῦτ' |
ἄν
τις
εὐλόγως
ἐπιφθέγξαιτο
καὶ |
[37, 4] |
ἐμφάσεσιν,
οἷον
οὕτως
ἐμοῦ
δὲ
|
ταῦτ' |
εἰπόντος
καὶ
πάλιν
ἡμῶν
δὲ |
[37, 2] |
μὲν
οὖν
Ῥωμαίων
καὶ
Καρχηδονίων
|
ταῦτ' |
ἐλέγετο·
περὶ
δὲ
τοῦ
Ψευδοφιλίππου |
[37, 2] |
γεγονός·
οὐδεμία
γὰρ
οὔτε
πιθανότης
|
οὔτ' |
εὐλογία
προυφαίνετο
περὶ
τοῦ
συμβεβηκότος. |
[37, 5] |
πέλας,
εἰδότα
διότι
καὶ
λίαν
|
τοῦτ' |
ἔστιν
ἴδιον
ἐπιτήδευμα
τῆς
τύχης, |
[37, 1] |
τὸ
Ῥωμαϊκὸν
ἔθνος
ἔφασαν
καὶ
|
τοῦτ' |
ἴδιον
εἶναι
καὶ
ἐπὶ
τούτῳ |