>Livre, Chap. |
[37, 9] |
μάντεων
οὔτε
τερατειῶν
χρεία.
Ὁ
|
δ' |
αὐτὸς
λόγος
καὶ
περὶ
τῶν |
[37, 3] |
θέμενοι
θερείας
ἀρχομένης
ἐξεπλεύσαμεν.
Ἀφικόμενοι
|
δ' |
εἰς
Κέρκυραν
καὶ
καταλαβόντες
αὐτοῦ |
[37, 3] |
αὐτοῖς
οἱ
Καρχηδόνιοι,
πάντως
ἕτοιμοι
|
δ' |
εἰσὶν
αὐτοῖς
πειθαρχεῖν,
νομίσαντες
διαλελύσθαι |
[37, 8] |
παιδάριον
ἐξ
αὐτοῦ
γεγενημένον·
ὀλίγῳ
|
δ' |
ἔμπροσθεν
τῆς
τελευτῆς
μάχῃ
νικήσαντα |
[37, 1] |
ὅρκους
οὐδὲ
συνθήκας
παραβαίνειν,
τὸ
|
δ' |
ἐναντίον
αὐτοὺς
ἐγκαλεῖν
τοῖς
Καρχηδονίοις |
[37, 1] |
βραδύτερον
μὲν
ἐκείνων
ὁρμᾶν,
ἥξειν
|
δ' |
ἐπὶ
ταὐτὸ
τέλος
ἐκ
τῶν |
[37, 1] |
βραχὺ
τὸ
μὲν
προτείνοντας,
τὸ
|
δ' |
ἐπικρυπτομένους,
ἕως
οὗ
παρείλαντο
πάσας |
[37, 9] |
θεῶν
ἅπασι
Μακεδόσιν
ἀπηντῆσθαι.
Δῆλον
|
δ' |
ἔστιν
ἐκ
τῶν
λέγεσθαι
μελλόντων. |
[37, 1] |
οὐδὲ
παρασπονδήματι
μικροῦ
δεῖν·
ἔνιοι
|
δ' |
ἔφασαν
οὐκ
ἀδικήματι
τὸ
παράπαν· |
[37, 8] |
θάνατον
διῴκησε
καλῶς
πάντα.
Μασανάσσην
|
δ' |
ἱστορεῖ
Πολύβιος
ἐνενήκοντα
μὲν
ἐτῶν |
[37, 9] |
θεῖον
ποιεῖσθαι
τὴν
ἀναφοράν.
Λέγω
|
δ' |
οἷον
οὕτως.
Ἐπέσχεν
ἐν
τοῖς |
[37, 4] |
ἐστιν
ὁ
τοιοῦτος
λόγος,
ἀναγκαῖος
|
δ' |
ὑπάρχει
πολλάκις,
ὅταν
μὴ
δυνατὸν |
[37, 1] |
πολεμεῖν,
μὴ
νυκτεριναῖς
ἐπιθέσεσι
χρωμένους
|
μηδ' |
ἐνέδραις,
πᾶν
δὲ
τὸ
δι' |
[37, 2] |
τοῦ
Ψευδοφιλίππου
τὸ
μὲν
πρῶτον
|
οὐδ' |
ἀνεκτὸς
ὁ
λόγος
ἐφαίνετο·
πάρεστί |
[37, 1] |
παραβεβήκασι.
Καὶ
μὴν
οὐδὲ
νόμους
|
οὐδ' |
ἐθισμοὺς
οὐδὲ
τὴν
κατ'
ἰδίαν |
[37, 1] |
οὐ
γὰρ
εἰς
τοὺς
θεοὺς
|
οὐδ' |
εἰς
τοὺς
γονεῖς
οὐδ'
εἰς |
[37, 1] |
θεοὺς
οὐδ'
εἰς
τοὺς
γονεῖς
|
οὐδ' |
εἰς
τοὺς
τεθνεῶτας
ἐξαμαρτάνειν,
οὐδὲ |
[37, 6] |
τοῦ
καλοῦ
τί
ποτ'
ἔστιν
|
οὐδ' |
ἔννοιαν
εἶχε,
Σαρδαναπάλλου
δὲ
βάρβαρον |
[37, 8] |
πάντας
ἐκφέρειν
τοὺς
ἡμέρους
καρποὺς
|
οὐδ' |
ὁποίας
ἧττον,
ἑκάστῳ
τῶν
υἱῶν |