>

Livre, Chap.
[37, 2]	ἐτῶν μετήλλαξε τὸν βίον ἐν	Ἄλβᾳ	τῆς Ἰταλίας δυσὶν ὕστερον ἔτεσιν
[37, 3]	τὸ πειθαρχεῖν Ῥωμαίοις, πάντα τἄλλα	πάρεργα	θέμενοι θερείας ἀρχομένης ἐξεπλεύσαμεν. Ἀφικόμενοι
[37, 9]	τοῖς καθ' ἡμᾶς καιροῖς τὴν	Ἑλλάδα	πᾶσαν ἀπαιδία καὶ συλλήβδην ὀλιγανθρωπία,
[37, 1]	κατὰ τὸν Ψευδοφίλιππον κατὰ τὴν	Ἑλλάδα	πολλοὶ καὶ παντοῖοι διεφέροντο λόγοι,
[37, 8]	υἱοποιήσατο, πρὸς δὲ τούτοις υἱοὺς	ἐννέα.	Διὰ δὲ τὴν πρὸς ἀλλήλους
[37, 1]	τῆς ἰδίας προαιρέσεως τὰ κατὰ	Περσέα,	βαστάσαντας ἐκ ῥιζῶν τὴν Μακεδόνων
[37, 9]	ἢ λέγοντες ἢ πράττοντες πλείονες	γινοίμεθα	καὶ κάλλιον οἰκοίημεν τὰς πόλεις,
[37, 8]	νικήσαντα μεγάλῃ Καρχηδονίους ὀφθῆναι τῇ	ὑστεραίᾳ	πρὸ τῆς σκηνῆς ῥυπαρὸν ἄρτον
[37, 2]	οὐδεμία γὰρ οὔτε πιθανότης οὔτ'	εὐλογία	προυφαίνετο περὶ τοῦ συμβεβηκότος. Τοιαῦται
[37, 8]	πρὸς δὲ τούτοις υἱοὺς ἐννέα.	Διὰ	δὲ τὴν πρὸς ἀλλήλους τούτων
[37, 9]	πάλιν αὐχμῶν καὶ πάγων καὶ	διὰ	ταῦτα φθορὰ καρπῶν, ὁμοίως λοιμικαὶ
[37, 9]	ἀκολουθοῦντες ταῖς τῶν πολλῶν δόξαις	διὰ	τὴν ἀπορίαν, ἱκετεύοντες καὶ θύοντες
[37, 7]	τηλικαύτας καὶ τοσαύτας οὐλὰς εἶχε	διὰ	τῆς κεφαλῆς ὥστε θαυμαστὸν εἶναι
[37, 1]	τετελειωκέναι δὲ κατὰ τὸ παρὸν	διὰ	τῆς περὶ Καρχηδονίων διαλήψεως· μηδενὸς
[37, 9]	μεγάλων στάσεων καὶ φόνων ἐμφυλίων	διὰ	τῆς Ῥωμαίων. (Πολλῶν τε μετὰ
[37, 9]	μεταλαβόντες ἀπὸ δουλείας ὁμολογουμένως ἐλευθερίαν,	ἰδίᾳ	δὲ πάλιν κατὰ πόλεις ἐκλυθέντες
[37, 9]	ἡμᾶς καιροῖς τὴν Ἑλλάδα πᾶσαν	ἀπαιδία	καὶ συλλήβδην ὀλιγανθρωπία, δι' ἣν
[37, 6]	Βιθυνῶν γένος. Πολλὴ δέ τις	ἀσέλγεια	καὶ περὶ τὰς σωματικὰς ἐπιθυμίας
[37, 7]	τὸν Νικομήδην γηράσαντ' ἐν τῇ	βασιλείᾳ·	πῶς γὰρ οἷόν τε καταταχῆσαι,
[37, 9]	τούτων οὔτε μάντεων οὔτε τερατειῶν	χρεία.	Ὁ δ' αὐτὸς λόγος καὶ
[37, 9]	ἀπορουμένας ἀδυνατεῖν. Ὑπὲρ ὧν οὐδὲ	χρεία	παρὰ τῶν θεῶν πυνθάνεσθαι πῶς
[37, 2]	ἐφάνη καὶ παράδοξον τὸ γεγονός·	οὐδεμία	γὰρ οὔτε πιθανότης οὔτ' εὐλογία
[37, 9]	Ἑλλάδα πᾶσαν ἀπαιδία καὶ συλλήβδην	ὀλιγανθρωπία,	δι' ἣν αἵ τε πόλεις
[37, 6]	ἔσχεν εἰς τὸ μὴ μόνον	ἀλλότρια	φρονεῖν τοῦ βασιλέως, ἀλλὰ καὶ
[37, 9]	ὁμοίως λοιμικαὶ διαθέσεις συνεχεῖς, ἄλλα	παραπλήσια	τούτοις, ὧν οὐκ εὐμαρὲς τὴν
[37, 7]	κωλύσοντας τὸν Ἄτταλον πολεμεῖν τῷ	Προυσίᾳ,	καὶ κατεστάθησαν Μάρκος Λικίννιος, ἄνθρωπος
[37, 9]	νιφετῶν ἐξαισίων ἐπιφορὰ συνεχής, ἢ	τἀναντία	πάλιν αὐχμῶν καὶ πάγων καὶ
[37, 2]	κατ' ἀλήθειαν Φιλίππου διότι σχεδὸν	ὀκτωκαίδεκα	γεγονὼς ἐτῶν μετήλλαξε τὸν βίον
[37, 2]	ἅμα τοῦ λόγου προσπίπτοντος ὅτι	νικᾷ	μάχῃ τοὺς Μακεδόνας ἐπὶ τάδε
[37, 6]	Οὐ γὰρ μόνον δειλὸς ἦν,	ἀλλὰ	καὶ πρὸς τὰς κακοπαθείας ἀλλότριος
[37, 2]	Φίλιππος, καταφρονήσας οὐ μόνον Μακεδόνων	ἀλλὰ	καὶ Ῥωμαίων, οὐδεμίαν ἀφορμὴν εὔλογον
[37, 6]	μόνον ἀλλότρια φρονεῖν τοῦ βασιλέως,	ἀλλὰ	καὶ τιμωρίαν βούλεσθαι παρ' αὐτοῦ
[37, 7]	μόνον ἀπολόμενον φθάσαι τὸν Προυσίαν,	ἀλλὰ	καὶ τὸν Νικομήδην γηράσαντ' ἐν
[37, 9]	γήμωσι, τὰ γινόμενα τέκνα τρέφειν,	ἀλλὰ	μόλις ἓν τῶν πλείστων ἢ
[37, 4]	λάθωμεν εἰς φορτικὴν διάθεσιν ἐμπίπτοντες,	ἀλλὰ	συγχρώμενοι πᾶσι τούτοις καὶ μεταλαμβάνοντες
[37, 9]	καρπῶν, ὁμοίως λοιμικαὶ διαθέσεις συνεχεῖς,	ἄλλα	παραπλήσια τούτοις, ὧν οὐκ εὐμαρὲς
[37, 3]	τρόπους τὸ πειθαρχεῖν Ῥωμαίοις, πάντα	τἄλλα	πάρεργα θέμενοι θερείας ἀρχομένης ἐξεπλεύσαμεν.
[37, 9]	ἡμῖν ἄμεινον εἴη καὶ γένοιτο	παῦλα	τῶν ἐνεστώτων κακῶν. Ὧν δὲ
[37, 2]	Μετ' οὐ πολὺ δὲ πάλιν	ἅμα	τοῦ λόγου προσπίπτοντος ὅτι νικᾷ
[37, 6]	μεθ' ἡμέραν καὶ νύκτωρ. Τοιγαροῦν	ἅμα	τῷ δράξασθαι βραχείας ἐλπίδος τὸ
[37, 1]	τούτων τὸ γινόμενον ὑπὸ Ῥωμαίων·	ἀσέβημα	μὲν γὰρ εἶναι τὸ περὶ
[37, 4]	μέρος ἡμῖν οἷον ἐκ ταὐτομάτου	συνέργημα	τὸ μηδένα μέχρι γε τῶν
[37, 1]	γονεῖς καὶ τοὺς τεθνεῶτας ἁμαρτάνειν,	παρασπόνδημα	δὲ τὸ παρὰ τὰς ἐνόρκους
[37, 1]	καὶ τὰς ἐγγράπτους ὁμολογίας πραττόμενον,	ἀδίκημα	δὲ τὸ παρὰ τοὺς νόμους
[37, 1]	διαφορῶν, εἰς ἃς τὸ πᾶν	ἔγκλημα	φύσει καταντᾶν, εἰς οὐδεμίαν ἐμπίπτειν
[37, 4]	καθ' ἡμᾶς καιρῶν ταὐτὸν ἡμῖν	ὄνομα	κεκληρονομηκέναι κυρίως, ὅσον γε καὶ
[37, 8]	βίον, υἱὸν ἀπέλειπε τεττάρων ἐτῶν,	ὄνομα	Σθέμβανον, ὃν μετὰ ταῦτα Μικίψης
[37, 4]	περὶ αὑτῶν σημασίας, ἵνα μήτε	τοὔνομα	συνεχῶς προφερόμενοι προσκόπτωμεν ταυτολογοῦντες μήτε
[37, 5]	καὶ λίαν τοῦτ' ἔστιν ἴδιον	ἐπιτήδευμα	τῆς τύχης, τὸ τοῖς αὑτῶν
[37, 5]	ἡμᾶς εἰδέναι. ~(Ὅτι κατά τι	σύμπτωμα	τῶν μὲν τοῦ Καλλικράτους εἰκόνων
[37, 4]	οἷον ἐκ ταὐτομάτου συνέργημα τὸ	μηδένα	μέχρι γε τῶν καθ' ἡμᾶς
[37, 9]	νόμους γράψαντες, ἵνα τρέφηται τὰ	γινόμενα.	Περὶ τούτων οὔτε μάντεων οὔτε
[37, 9]	γαμεῖν μήτ' ἐὰν γήμωσι, τὰ	γινόμενα	τέκνα τρέφειν, ἀλλὰ μόλις ἓν
[37, 4]	μεταλαμβάνειν τὰς περὶ αὑτῶν σημασίας,	ἵνα	μήτε τοὔνομα συνεχῶς προφερόμενοι προσκόπτωμεν
[37, 9]	εἰ δὲ μή, νόμους γράψαντες,	ἵνα	τρέφηται τὰ γινόμενα. Περὶ τούτων
[37, 9]	μήτ' ἐὰν γήμωσι, τὰ γινόμενα	τέκνα	τρέφειν, ἀλλὰ μόλις ἓν τῶν
[37, 7]	καί φασι Μάρκον Πόρκιον τὸν	Κάτωνα	προσαγορευόμενον εἰπεῖν ἐν συγκλήτῳ διότι
[37, 1]	τεθνεῶτας ἁμαρτάνειν, παρασπόνδημα δὲ τὸ	παρὰ	τὰς ἐνόρκους καὶ τὰς ἐγγράπτους
[37, 3]	τὴν Πελοπόννησον γραμμάτων τοῖς Ἀχαιοῖς	παρὰ	τοῦ Μανιλίου διότι καλῶς ποιήσουσι
[37, 1]	ὁμολογίας πραττόμενον, ἀδίκημα δὲ τὸ	παρὰ	τοὺς νόμους καὶ τοὺς ἐθισμοὺς
[37, 9]	ἀδυνατεῖν. Ὑπὲρ ὧν οὐδὲ χρεία	παρὰ	τῶν θεῶν πυνθάνεσθαι πῶς ἂν
[37, 3]	Κέρκυραν καὶ καταλαβόντες αὐτοῦ γράμματα	παρὰ	τῶν ὑπάτων προσπεπτωκότα τοῖς Κερκυραίοις,
[37, 8]	Σκιπίων παραγενόμενος εἰς τὴν Κίρταν	ἡμέρᾳ	τρίτῃ μετὰ τὸν τοῦ βασιλέως
[37, 1]	καιρῷ, ταύτην ἐπανελομένους βεβαιῶσαι τῇ	σφετέρᾳ	πατρίδι τὴν ἀρχὴν νοῦν ἐχόντων
[37, 9]	καὶ πάγων καὶ διὰ ταῦτα	φθορὰ	καρπῶν, ὁμοίως λοιμικαὶ διαθέσεις συνεχεῖς,
[37, 9]	οἶον ὄμβρων καὶ νιφετῶν ἐξαισίων	ἐπιφορὰ	συνεχής, ἢ τἀναντία πάλιν αὐχμῶν
[37, 9]	μὲν πόλεμος, τὸν δὲ νόσος	ἐνστᾶσα	παρείλετο, δῆλον ὡς ἀνάγκη καταλείπεσθαι
[37, 9]	μή, νόμους γράψαντες, ἵνα τρέφηται	τὰ	γινόμενα. Περὶ τούτων οὔτε μάντεων
[37, 9]	μήτε γαμεῖν μήτ' ἐὰν γήμωσι,	τὰ	γινόμενα τέκνα τρέφειν, ἀλλὰ μόλις
[37, 1]	κατὰ βραχὺ τὰ μὲν προτείνοντες,	τὰ	δὲ παραγυμνοῦντες, εἰκότως ἂν αὐτοὺς
[37, 1]	μὲν ἐκτεθεῖσθαι τῆς ἰδίας προαιρέσεως	τὰ	κατὰ Περσέα, βαστάσαντας ἐκ ῥιζῶν
[37, 1]	ὑπὲρ τῶν κατὰ τὸν Ψευδοφίλιππον.	Τὰ	μὲν οὖν περὶ Καρχηδονίους ἀμφιδοξουμένας
[37, 1]	ἐχείριζον τὰ πράγματα, κατὰ βραχὺ	τὰ	μὲν προτείνοντες, τὰ δὲ παραγυμνοῦντες,
[37, 1]	τὴν ἐπιτροπὴν αὑτῶν οὕτως ἐχείριζον	τὰ	πράγματα, κατὰ βραχὺ τὰ μὲν
[37, 9]	καὶ καθάπερ ἐπὶ τῶν μελιττῶν	τὰ	σμήνη, τὸν αὐτὸν τρόπον κατὰ
[37, 9]	τὰ σμήνη, τὸν αὐτὸν τρόπον	κατὰ	βραχὺ καὶ τὰς πόλεις ἀπορουμένας
[37, 1]	αὑτῶν οὕτως ἐχείριζον τὰ πράγματα,	κατὰ	βραχὺ τὰ μὲν προτείνοντες, τὰ
[37, 1]	δι' ἀπάτης καὶ δόλου κεχειρικέναι,	κατὰ	βραχὺ τὸ μὲν προτείνοντας, τὸ
[37, 1]	τὰς μὲν ἀρχὰς ὑπὲρ τῶν	κατὰ	Καρχηδονίους, μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν
[37, 9]	αὐτὸς λόγος καὶ περὶ τῶν	κατὰ	μέρος. Ἀλλ' ἐπ' ἐκείνων ἐφ'
[37, 1]	προαίρεσιν κατεκτῆσθαι τὴν ἡγεμονίαν καὶ	κατὰ	μικρὸν εἰς τὴν Ἀθηναίων καὶ
[37, 1]	ἐκτεθεῖσθαι τῆς ἰδίας προαιρέσεως τὰ	κατὰ	Περσέα, βαστάσαντας ἐκ ῥιζῶν τὴν
[37, 9]	ὁμολογουμένως ἐλευθερίαν, ἰδίᾳ δὲ πάλιν	κατὰ	πόλεις ἐκλυθέντες ἐκ μεγάλων στάσεων
[37, 3]	Ἡμεῖς δὲ νομίζοντες ἑαυτοῖς καθήκειν	κατὰ	πολλοὺς τρόπους τὸ πειθαρχεῖν Ῥωμαίοις,
[37, 1]	δὲ τοὺς ἐκ προδήλου καὶ	κατὰ	πρόσωπον κινδύνους ὑπολαμβάνοντας αὑτοῖς καθήκειν.
[37, 5]	σκότος, τῶν δὲ τοῦ Λυκόρτα	κατὰ	τὴν αὐτὴν ἡμέραν ἐκφερομένων εἰς
[37, 1]	περὶ τῶν κατὰ τὸν Ψευδοφίλιππον	κατὰ	τὴν Ἑλλάδα πολλοὶ καὶ παντοῖοι
[37, 6]	Προυσίας ὁ βασιλεύς, εἰδεχθὴς ὢν	κατὰ	τὴν ἔμφασιν, καίπερ ἐκ συλλογισμοῦ
[37, 5]	ἡμέραν ἐκφερομένων εἰς τὸ φῶς	κατὰ	τὴν ἐξ ἀρχῆς διάθεσιν, πάντας
[37, 1]	ποτὲ φαίνοιτο περὶ αὐτῶν, οὕτω	κατὰ	τὴν ἐξουσίαν, ὥς ποτε δοκοῖ
[37, 6]	βελτίων ὑπάρχων, ἥμισυς ἀνὴρ ἦν	κατὰ	τὴν ἐπιφάνειαν καὶ πρὸς τὰς
[37, 2]	τοὺς Μακεδόνας πέραν τοῦ Στρυμόνος	κατὰ	τὴν Ὀδομαντικήν, τινὲς μὲν ἀπεδέχοντο
[37, 8]	καὶ δυναμικώτατος τῶν καθ' αὑτὸν	κατὰ	τὴν σωματικὴν ἕξιν, ὅς, ὅτε
[37, 5]	γε καὶ ἡμᾶς εἰδέναι. ~(Ὅτι	κατά	τι σύμπτωμα τῶν μὲν τοῦ
[37, 1]	τὴν Μακεδόνων βασιλείαν, τετελειωκέναι δὲ	κατὰ	τὸ παρὸν διὰ τῆς περὶ
[37, 1]	τοὺς ἐθισμοὺς ἐπιτελούμενον· ὧν οὐδὲν	κατὰ	τὸ παρὸν ἐνόχους εἶναι Ῥωμαίους·
[37, 5]	μὲν τοῦ Καλλικράτους εἰκόνων εἰσφερομένων	κατὰ	τὸ σκότος, τῶν δὲ τοῦ
[37, 1]	καὶ προσεοικὸς ἀσεβήματι καὶ παρασπονδήματι	κατὰ	τὸν ὀρθὸν λόγον. Ἦσαν δέ
[37, 1]	οἱ Ῥωμαῖοι, καὶ περὶ τῶν	κατὰ	τὸν Ψευδοφίλιππον κατὰ τὴν Ἑλλάδα
[37, 1]	δὲ ταῦτα πάλιν ὑπὲρ τῶν	κατὰ	τὸν Ψευδοφίλιππον. Τὰ μὲν οὖν
[37, 5]	μηδέποτε τοῖς καιροῖς ὑπερηφάνως χρῆσθαι	κατὰ	τῶν πέλας, εἰδότα διότι καὶ
[37, 1]	ἐπιτροπὴν αὑτῶν οὕτως ἐχείριζον τὰ	πράγματα,	κατὰ βραχὺ τὰ μὲν προτείνοντες,
[37, 2]	πάσης Μακεδονίας κρατεῖ, καὶ Θετταλῶν	γράμματα	καὶ πρεσβευτὰς πεμψάντων πρὸς τοὺς
[37, 3]	εἰς Κέρκυραν καὶ καταλαβόντες αὐτοῦ	γράμματα	παρὰ τῶν ὑπάτων προσπεπτωκότα τοῖς
[37, 2]	ὕστερον ἔτεσιν αὐτοῦ τοῦ Περσέως.	Μετὰ	δὲ μῆνας τρεῖς ἢ τέτταρας
[37, 1]	ἀρχὰς ὑπὲρ τῶν κατὰ Καρχηδονίους,	μετὰ	δὲ ταῦτα πάλιν ὑπὲρ τῶν
[37, 9]	διὰ τῆς Ῥωμαίων. (Πολλῶν τε	μετὰ	μὲν τοῦ Δημητρίου καὶ πάλιν
[37, 9]	μὲν τοῦ Δημητρίου καὶ πάλιν	μετὰ	Περσέως μαχόμενοι πρὸς Ῥωμαίους ἡττήθησαν,
[37, 3]	ποιήσουσι Πολύβιον τὸν Μεγαλοπολίτην ἐκπέμψαντες	μετὰ	σπουδῆς εἰς Λιλύβαιον, ὡς χρείας
[37, 4]	γὰρ ἐμπεπλεγμένων ἡμῶν εἰς τὰς	μετὰ	ταῦτα μελλούσας ἱστορεῖσθαι πράξεις, ἀναγκαῖόν
[37, 8]	τεττάρων ἐτῶν, ὄνομα Σθέμβανον, ὃν	μετὰ	ταῦτα Μικίψης υἱοποιήσατο, πρὸς δὲ
[37, 8]	εἰς τὴν Κίρταν ἡμέρᾳ τρίτῃ	μετὰ	τὸν τοῦ βασιλέως θάνατον διῴκησε
[37, 7]	τελείως ἀδύνατος τοῖς ποσί, καὶ	μετὰ	τοῦτον Αὖλος Μαγκῖνος, ὃς κεραμίδος
[37, 8]	τῶν ἱππικῶν κακοπάθειαν ἡμέραν καὶ	νύκτα	συνεχῶς διακαρτερῶν οὐδὲν ἔπασχεν. Σημεῖον
[37, 8]	τοῦ βασιλέως θάνατον διῴκησε καλῶς	πάντα.	Μασανάσσην δ' ἱστορεῖ Πολύβιος ἐνενήκοντα
[37, 1]	ὑπολαμβάνοντας αὑτοῖς καθήκειν. Νῦν δὲ	πάντα	περὶ τοὺς Καρχηδονίους δι' ἀπάτης
[37, 3]	πολλοὺς τρόπους τὸ πειθαρχεῖν Ῥωμαίοις,	πάντα	τἄλλα πάρεργα θέμενοι θερείας ἀρχομένης
[37, 8]	δ' ἔμπροσθεν τῆς τελευτῆς μάχῃ	νικήσαντα	μεγάλῃ Καρχηδονίους ὀφθῆναι τῇ ὑστεραίᾳ
[37, 9]	δυσχερὲς τὰς αἰτίας καταλαβεῖν ἄνθρωπον	ὄντα,	περὶ τούτων ἴσως ἄν τις
[37, 8]	πρὸ τῆς σκηνῆς ῥυπαρὸν ἄρτον	ἐσθίοντα	καὶ πρὸς τοὺς θαυμάζοντας εἰπεῖν
[37, 8]	ἑξήκονθ' ὑγιεινότατος ὢν καὶ πολυχρονιώτατος·	ἐνενήκοντα	γὰρ ἐτῶν ἐγεγόνει. Ἐγένετο δὲ
[37, 8]	πάντα. Μασανάσσην δ' ἱστορεῖ Πολύβιος	ἐνενήκοντα	μὲν ἐτῶν ἀποθανεῖν, τετράετες καταλιπόντα
[37, 8]	ἐνενήκοντα μὲν ἐτῶν ἀποθανεῖν, τετράετες	καταλιπόντα	παιδάριον ἐξ αὐτοῦ γεγενημένον· ὀλίγῳ
[37, 5]	ὑπερηφάνως χρῆσθαι κατὰ τῶν πέλας,	εἰδότα	διότι καὶ λίαν τοῦτ' ἔστιν
[37, 3]	αὐτοῦ γράμματα παρὰ τῶν ὑπάτων	προσπεπτωκότα	τοῖς Κερκυραίοις, ἐν οἷς διεσάφουν
[37, 5]	τὸ σκότος, τῶν δὲ τοῦ	Λυκόρτα	κατὰ τὴν αὐτὴν ἡμέραν ἐκφερομένων
[37, 6]	παρ' ὅλον τὸν βίον· ὅπερ	ἥκιστα	βούλονται περὶ τοὺς βασιλεῖς ὑπάρχειν
[37, 6]	τοὺς βασιλεῖς ὑπάρχειν ἅπαντες μέν,	μάλιστα	δὲ τὸ τῶν Βιθυνῶν γένος.
[37, 9]	τυχὼν τῶν ἀνθρώπων ἐρεῖ διότι	μάλιστα	μὲν αὐτοὶ δι' αὑτῶν, μεταθέμενοι
[37, 4]	ἐμπεπλεγμένων ἡμῶν εἰς τὰς μετὰ	ταῦτα	μελλούσας ἱστορεῖσθαι πράξεις, ἀναγκαῖόν ἐστι
[37, 8]	ἐτῶν, ὄνομα Σθέμβανον, ὃν μετὰ	ταῦτα	Μικίψης υἱοποιήσατο, πρὸς δὲ τούτοις
[37, 1]	τῶν κατὰ Καρχηδονίους, μετὰ δὲ	ταῦτα	πάλιν ὑπὲρ τῶν κατὰ τὸν
[37, 9]	αὐχμῶν καὶ πάγων καὶ διὰ	ταῦτα	φθορὰ καρπῶν, ὁμοίως λοιμικαὶ διαθέσεις

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/06/2008