HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

POLYBE, Histoire, livre XXXVII [fragments]

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ο = 31 formes différentes pour 82 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

>
Livre, Chap.

[37, 6]   πρὸς πᾶσαν μεταβολήν. ~(Ὅτι Προυσίας ὁ βασιλεύς, εἰδεχθὴς ὢν κατὰ τὴν

[37, 9]   ἂν ἀπολυθείημεν τῆς τοιαύτης βλάβης· ὁ γὰρ τυχὼν τῶν ἀνθρώπων ἐρεῖ

[37, 9]   οὔτε μάντεων οὔτε τερατειῶν χρεία. Ὁ δ' αὐτὸς λόγος καὶ περὶ

[37, 8]   τις εὐλόγως ἐπιφθέγξαιτο καὶ δικαίως. Ὁ δὲ Σκιπίων παραγενόμενος εἰς τὴν

[37, 8]   μήτε καρδίαν ἔχουσαν. ~(Ὅτι Μασανάσσης ὁ ἐν Λιβύῃ τῶν Νομάδων βασιλεὺς

[37, 2]   τὸ μὲν πρῶτον οὐδ' ἀνεκτὸς ὁ λόγος ἐφαίνετο· πάρεστί τις ἐπὶ

[37, 9]   τοῦτο ποιεῖ ~(Ἐγὼ δέ, φησὶν ὁ Πολύβιος ἐπιτιμῶν τοῖς τὴν τύχην

[37, 9]   τοῦ μέρους διαστείλασθαι καθ' ὅσον ὁ τῆς πραγματικῆς ἱστορίας ἐπιδέχεται τρόπος.

[37, 4]   ἐπειδὴ φύσει μὲν ἀπρόσδεκτός ἐστιν ὁ τοιοῦτος λόγος, ἀναγκαῖος δ' ὑπάρχει

[37, 1]   τὴν ἐπιτροπὴν ὥστε βουλεύεσθαι Ῥωμαίους ὅ, τι ποτὲ φαίνοιτο περὶ αὐτῶν,

[37, 1]   γὰρ τὴν ἐπιτροπὴν παρ' ἑκόντων ὃ βούλοιντο πράττειν, οὐ πειθαρχούντων τοῖς

[37, 7]   χρείαν εἶναι ταύτην οἱ καθεσταμένοι. Διὸ καί φασι Μάρκον Πόρκιον τὸν

[37, 9]   ἐπιταγμάτων καὶ φόρων καὶ μεταλαβόντες ἀπὸ δουλείας ὁμολογουμένως ἐλευθερίαν, ἰδίᾳ δὲ

[37, 1]   οὐδεμίαν ἐμπίπτειν τούτων τὸ γινόμενον ὑπὸ Ῥωμαίων· ἀσέβημα μὲν γὰρ εἶναι

[37, 9]   Μακεδόνας γεγενημένον. Μακεδόνες μὲν γὰρ ὑπὸ Ῥωμαίων πολλῶν καὶ μεγάλων ἐτετεύχεισαν

[37, 3]   τοῖς Ἀχαιοῖς ἐκπέμπειν ἀκολούθως τοῖς ὑπὸ τοῦ ὑπάτου γεγραμμένοις. Ἡμεῖς δὲ

[37, 8]   μεγάλῃ Καρχηδονίους ὀφθῆναι τῇ ὑστεραίᾳ πρὸ τῆς σκηνῆς ῥυπαρὸν ἄρτον ἐσθίοντα

[37, 8]   γὰρ Νομαδίας ἁπάσης ἀχρήστου τὸν πρὸ τοῦ χρόνον ὑπαρχούσης καὶ νομιζομένης

[37, 1]   πραγματικῶς βουλεύσασθαι περὶ τῆς δυναστείας· τὸ γὰρ τὸν ἐπικρεμάμενον φόβον καὶ

[37, 9]   τῶν τοιούτων διαθέσεων δαιμονοβλάβειαν εἴπειε τὸ γεγονὸς καὶ μῆνιν ἐκ θεῶν

[37, 2]   κινδύνου, θαυμαστὸν ἐφάνη καὶ παράδοξον τὸ γεγονός· οὐδεμία γὰρ οὔτε πιθανότης

[37, 1]   κριθὲν ἐπέταττον καὶ παρήγγελλον, οὐκέτι τὸ γινόμενον ἀσεβήματι παραπλήσιον εἶναι καὶ

[37, 5]   ἐξ ἀρχῆς διάθεσιν, πάντας ἠνάγκαζε τὸ γινόμενον ἐπιφθέγγεσθαι διότι δεῖ μηδέποτε

[37, 1]   καταντᾶν, εἰς οὐδεμίαν ἐμπίπτειν τούτων τὸ γινόμενον ὑπὸ Ῥωμαίων· ἀσέβημα μὲν

[37, 1]   μὴν ὅρκους οὐδὲ συνθήκας παραβαίνειν, τὸ δ' ἐναντίον αὐτοὺς ἐγκαλεῖν τοῖς

[37, 1]   κατὰ βραχὺ τὸ μὲν προτείνοντας, τὸ δ' ἐπικρυπτομένους, ἕως οὗ παρείλαντο

[37, 8]   ἄμοιρον αὑτοῦ γενέσθαι τὴν βασιλείαν. Τὸ δὲ μέγιστον καὶ θειότατον τούτου·

[37, 1]   χρωμένους μηδ' ἐνέδραις, πᾶν δὲ τὸ δι' ἀπάτης καὶ δόλου γινόμενον

[37, 9]   ἀπορίαν, ἱκετεύοντες καὶ θύοντες ἐξιλασκόμενοι τὸ θεῖον, πέμπομεν ἐρησόμενοι τοὺς θεοὺς

[37, 9]   δοκεῖ τῶν τοιούτων δεῖν ἐπὶ τὸ θεῖον ποιεῖσθαι τὴν ἀναφοράν. Λέγω

[37, 9]   καὶ σπαταλῶντας θρέψαι, ταχέως ἔλαθε τὸ κακὸν αὐξηθέν. Ὅτε γὰρ ἑνὸς

[37, 1]   ἐξουσίαν, ὥς ποτε δοκοῖ σφίσι, τὸ κριθὲν ἐπέταττον καὶ παρήγγελλον, οὐκέτι

[37, 4]   ἐφ' ὅσον οἷόν τε διαφεύγωμεν τὸ λίαν ἐπαχθὲς τῆς περὶ αὑτῶν

[37, 1]   καὶ δόλου κεχειρικέναι, κατὰ βραχὺ τὸ μὲν προτείνοντας, τὸ δ' ἐπικρυπτομένους,

[37, 2]   ἐλέγετο· περὶ δὲ τοῦ Ψευδοφιλίππου τὸ μὲν πρῶτον οὐδ' ἀνεκτὸς ὁ

[37, 4]   Γέγονε δέ τι πρὸς τοῦτο τὸ μέρος ἡμῖν οἷον ἐκ ταὐτομάτου

[37, 6]   πλῆθος ἀμετάκλητον ὁρμὴν ἔσχεν εἰς τὸ μὴ μόνον ἀλλότρια φρονεῖν τοῦ

[37, 4]   ἡμῖν οἷον ἐκ ταὐτομάτου συνέργημα τὸ μηδένα μέχρι γε τῶν καθ'

[37, 1]   γὰρ οὐσῶν διαφορῶν, εἰς ἃς τὸ πᾶν ἔγκλημα φύσει καταντᾶν, εἰς

[37, 1]   τοὺς τεθνεῶτας ἁμαρτάνειν, παρασπόνδημα δὲ τὸ παρὰ τὰς ἐνόρκους καὶ τὰς

[37, 1]   ἐγγράπτους ὁμολογίας πραττόμενον, ἀδίκημα δὲ τὸ παρὰ τοὺς νόμους καὶ τοὺς

[37, 1]   δεῖ πείθεσθαι σφίσι καὶ ποιεῖν τὸ παραγγελλόμενον· νῦν δὲ προοίμιον μὲν

[37, 1]   ἔνιοι δ' ἔφασαν οὐκ ἀδικήματι τὸ παράπαν· τριῶν γὰρ οὐσῶν διαφορῶν,

[37, 1]   Μακεδόνων βασιλείαν, τετελειωκέναι δὲ κατὰ τὸ παρὸν διὰ τῆς περὶ Καρχηδονίων

[37, 1]   ἐθισμοὺς ἐπιτελούμενον· ὧν οὐδὲν κατὰ τὸ παρὸν ἐνόχους εἶναι Ῥωμαίους· οὐ

[37, 3]   ἑαυτοῖς καθήκειν κατὰ πολλοὺς τρόπους τὸ πειθαρχεῖν Ῥωμαίοις, πάντα τἄλλα πάρεργα

[37, 9]   διαπορητέον· ὧν ἓν ἦν καὶ τὸ περὶ Μακεδόνας γεγενημένον. Μακεδόνες μὲν

[37, 1]   Ῥωμαίων· ἀσέβημα μὲν γὰρ εἶναι τὸ περὶ τοὺς θεοὺς καὶ τοὺς

[37, 4]   μὴ δυνατὸν ἄλλως ᾖ δηλῶσαι τὸ προκείμενον. Γέγονε δέ τι πρὸς

[37, 1]   ἀναδεχομένων καὶ πᾶν ὑπομενόντων ποιήσειν τὸ προσταττόμενον. Ἕτεροι δὲ καθόλου μὲν

[37, 1]   δὲ καθόλου μὲν πολιτικὸν εἶναι τὸ Ῥωμαϊκὸν ἔθνος ἔφασαν καὶ τοῦτ'

[37, 5]   τοῦ Καλλικράτους εἰκόνων εἰσφερομένων κατὰ τὸ σκότος, τῶν δὲ τοῦ Λυκόρτα

[37, 9]   ἧς καὶ δι' ἣν ἐγένετο τὸ συμβαῖνον, οὐχί μοι δοκεῖ τῶν

[37, 5]   ἔστιν ἴδιον ἐπιτήδευμα τῆς τύχης, τὸ τοῖς αὑτῶν ἐπινοήμασι καὶ νομοθετήμασιν

[37, 4]   πᾶσι τούτοις καὶ μεταλαμβάνοντες ἀεὶ τὸ τῷ καιρῷ πρέπον ἐφ' ὅσον

[37, 6]   ἅμα τῷ δράξασθαι βραχείας ἐλπίδος τὸ τῶν βασιλευομένων πλῆθος ἀμετάκλητον ὁρμὴν

[37, 6]   ὑπάρχειν ἅπαντες μέν, μάλιστα δὲ τὸ τῶν Βιθυνῶν γένος. Πολλὴ δέ

[37, 5]   ὑποβάλλειν τοὺς νομοθετήσαντας. Ὅτι αὐτὸ τὸ φύσει φιλόκαινον τῶν ἀνθρώπων ἱκανόν

[37, 5]   τὴν αὐτὴν ἡμέραν ἐκφερομένων εἰς τὸ φῶς κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς

[37, 8]   Σθέμβανον, ὃν μετὰ ταῦτα Μικίψης υἱοποιήσατο, πρὸς δὲ τούτοις υἱοὺς ἐννέα.

[37, 2]   οὖν Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων ταῦτ' ἐλέγετο· περὶ δὲ τοῦ Ψευδοφιλίππου τὸ

[37, 9]   πόλεμος, τὸν δὲ νόσος ἐνστᾶσα παρείλετο, δῆλον ὡς ἀνάγκη καταλείπεσθαι τὰς

[37, 8]   πολυχρονιώτατος· ἐνενήκοντα γὰρ ἐτῶν ἐγεγόνει. Ἐγένετο δὲ καὶ δυναμικώτατος τῶν καθ'

[37, 9]   ἐξ ἧς καὶ δι' ἣν ἐγένετο τὸ συμβαῖνον, οὐχί μοι δοκεῖ

[37, 2]   πρῶτον οὐδ' ἀνεκτὸς ὁ λόγος ἐφαίνετο· πάρεστί τις ἐπὶ τὴν Μακεδονίαν

[37, 9]   πόλεις, ἆρ' οὐ μάταιος ἂν ἐφαίνετο, τῆς αἰτίας προφανοῦς ὑπαρχούσης καὶ

[37, 2]   γὰρ οὔτε πιθανότης οὔτ' εὐλογία προυφαίνετο περὶ τοῦ συμβεβηκότος. Τοιαῦται μὲν

[37, 8]   ἔμενε, καθεζόμενος δὲ πάλιν οὐκ ἠγείρετο. Καὶ τὴν ἐπὶ τῶν ἱππικῶν

[37, 8]   μεταστάσει ταῦτ' ἄν τις εὐλόγως ἐπιφθέγξαιτο καὶ δικαίως. Ὁ δὲ Σκιπίων

[37, 9]   ἐπὶ τὸν θεὸν τὴν ἀναφορὰν ποιοῖτο καὶ τὴν τύχην, οἶον ὄμβρων

[37, 9]   πράττουσιν ἡμῖν ἄμεινον εἴη καὶ γένοιτο παῦλα τῶν ἐνεστώτων κακῶν. Ὧν

[37, 1]   βουλεύεσθαι Ῥωμαίους ὅ, τι ποτὲ φαίνοιτο περὶ αὐτῶν, οὕτω κατὰ τὴν

[37, 1]   τὸ δ' ἐπικρυπτομένους, ἕως οὗ παρείλαντο πάσας τὰς ἐλπίδας τοῦ βοηθεῖν

[37, 1]   τὴν ἐπιτροπὴν παρ' ἑκόντων ὃ βούλοιντο πράττειν, οὐ πειθαρχούντων τοῖς παραγγελλομένοις,

[37, 1]   τὴν Ἑλλάδα πολλοὶ καὶ παντοῖοι διεφέροντο λόγοι, τὰς μὲν ἀρχὰς ὑπὲρ

[37, 2]   κατὰ τὴν Ὀδομαντικήν, τινὲς μὲν ἀπεδέχοντο τὸν λόγον, οἱ δὲ πλείους

[37, 5]   αὐτοὺς ὑποβάλλειν τοὺς νομοθετήσαντας. Ὅτι αὐτὸ τὸ φύσει φιλόκαινον τῶν ἀνθρώπων

[37, 1]   ἐκείνων ὁρμᾶν, ἥξειν δ' ἐπὶ ταὐτὸ τέλος ἐκ τῶν προφαινομένων. Πρότερον

[37, 1]   τοῦ βοηθεῖν αὐτοῖς τοὺς συμμάχους. Τοῦτο δὲ μοναρχικῆς πραγματοποιίας οἰκεῖον εἶναι

[37, 8]   πρὸς τοὺς θαυμάζοντας εἰπεῖν ὅτι τοῦτο ποιεῖ ~(Ἐγὼ δέ, φησὶν ὁ

[37, 4]   προκείμενον. Γέγονε δέ τι πρὸς τοῦτο τὸ μέρος ἡμῖν οἷον ἐκ

[37, 9]   μόλις ἓν τῶν πλείστων ἢ δύο χάριν τοῦ πλουσίους τούτους καταλιπεῖν

Livre, Chap.
[37, 6]	πρὸς πᾶσαν μεταβολήν. ~(Ὅτι Προυσίας	ὁ	βασιλεύς, εἰδεχθὴς ὢν κατὰ τὴν
[37, 9]	ἂν ἀπολυθείημεν τῆς τοιαύτης βλάβης·	ὁ	γὰρ τυχὼν τῶν ἀνθρώπων ἐρεῖ
[37, 9]	οὔτε μάντεων οὔτε τερατειῶν χρεία.	Ὁ	δ' αὐτὸς λόγος καὶ περὶ
[37, 8]	τις εὐλόγως ἐπιφθέγξαιτο καὶ δικαίως.	Ὁ	δὲ Σκιπίων παραγενόμενος εἰς τὴν
[37, 8]	μήτε καρδίαν ἔχουσαν. ~(Ὅτι Μασανάσσης	ὁ	ἐν Λιβύῃ τῶν Νομάδων βασιλεὺς
[37, 2]	τὸ μὲν πρῶτον οὐδ' ἀνεκτὸς	ὁ	λόγος ἐφαίνετο· πάρεστί τις ἐπὶ
[37, 9]	τοῦτο ποιεῖ ~(Ἐγὼ δέ, φησὶν	ὁ	Πολύβιος ἐπιτιμῶν τοῖς τὴν τύχην
[37, 9]	τοῦ μέρους διαστείλασθαι καθ' ὅσον	ὁ	τῆς πραγματικῆς ἱστορίας ἐπιδέχεται τρόπος.
[37, 4]	ἐπειδὴ φύσει μὲν ἀπρόσδεκτός ἐστιν	ὁ	τοιοῦτος λόγος, ἀναγκαῖος δ' ὑπάρχει
[37, 1]	τὴν ἐπιτροπὴν ὥστε βουλεύεσθαι Ῥωμαίους	ὅ,	τι ποτὲ φαίνοιτο περὶ αὐτῶν,
[37, 1]	γὰρ τὴν ἐπιτροπὴν παρ' ἑκόντων	ὃ	βούλοιντο πράττειν, οὐ πειθαρχούντων τοῖς
[37, 7]	χρείαν εἶναι ταύτην οἱ καθεσταμένοι.	Διὸ	καί φασι Μάρκον Πόρκιον τὸν
[37, 9]	ἐπιταγμάτων καὶ φόρων καὶ μεταλαβόντες	ἀπὸ	δουλείας ὁμολογουμένως ἐλευθερίαν, ἰδίᾳ δὲ
[37, 1]	οὐδεμίαν ἐμπίπτειν τούτων τὸ γινόμενον	ὑπὸ	Ῥωμαίων· ἀσέβημα μὲν γὰρ εἶναι
[37, 9]	Μακεδόνας γεγενημένον. Μακεδόνες μὲν γὰρ	ὑπὸ	Ῥωμαίων πολλῶν καὶ μεγάλων ἐτετεύχεισαν
[37, 3]	τοῖς Ἀχαιοῖς ἐκπέμπειν ἀκολούθως τοῖς	ὑπὸ	τοῦ ὑπάτου γεγραμμένοις. Ἡμεῖς δὲ
[37, 8]	μεγάλῃ Καρχηδονίους ὀφθῆναι τῇ ὑστεραίᾳ	πρὸ	τῆς σκηνῆς ῥυπαρὸν ἄρτον ἐσθίοντα
[37, 8]	γὰρ Νομαδίας ἁπάσης ἀχρήστου τὸν	πρὸ	τοῦ χρόνον ὑπαρχούσης καὶ νομιζομένης
[37, 1]	πραγματικῶς βουλεύσασθαι περὶ τῆς δυναστείας·	τὸ	γὰρ τὸν ἐπικρεμάμενον φόβον καὶ
[37, 9]	τῶν τοιούτων διαθέσεων δαιμονοβλάβειαν εἴπειε	τὸ	γεγονὸς καὶ μῆνιν ἐκ θεῶν
[37, 2]	κινδύνου, θαυμαστὸν ἐφάνη καὶ παράδοξον	τὸ	γεγονός· οὐδεμία γὰρ οὔτε πιθανότης
[37, 1]	κριθὲν ἐπέταττον καὶ παρήγγελλον, οὐκέτι	τὸ	γινόμενον ἀσεβήματι παραπλήσιον εἶναι καὶ
[37, 5]	ἐξ ἀρχῆς διάθεσιν, πάντας ἠνάγκαζε	τὸ	γινόμενον ἐπιφθέγγεσθαι διότι δεῖ μηδέποτε
[37, 1]	καταντᾶν, εἰς οὐδεμίαν ἐμπίπτειν τούτων	τὸ	γινόμενον ὑπὸ Ῥωμαίων· ἀσέβημα μὲν
[37, 1]	μὴν ὅρκους οὐδὲ συνθήκας παραβαίνειν,	τὸ	δ' ἐναντίον αὐτοὺς ἐγκαλεῖν τοῖς
[37, 1]	κατὰ βραχὺ τὸ μὲν προτείνοντας,	τὸ	δ' ἐπικρυπτομένους, ἕως οὗ παρείλαντο
[37, 8]	ἄμοιρον αὑτοῦ γενέσθαι τὴν βασιλείαν.	Τὸ	δὲ μέγιστον καὶ θειότατον τούτου·
[37, 1]	χρωμένους μηδ' ἐνέδραις, πᾶν δὲ	τὸ	δι' ἀπάτης καὶ δόλου γινόμενον
[37, 9]	ἀπορίαν, ἱκετεύοντες καὶ θύοντες ἐξιλασκόμενοι	τὸ	θεῖον, πέμπομεν ἐρησόμενοι τοὺς θεοὺς
[37, 9]	δοκεῖ τῶν τοιούτων δεῖν ἐπὶ	τὸ	θεῖον ποιεῖσθαι τὴν ἀναφοράν. Λέγω
[37, 9]	καὶ σπαταλῶντας θρέψαι, ταχέως ἔλαθε	τὸ	κακὸν αὐξηθέν. Ὅτε γὰρ ἑνὸς
[37, 1]	ἐξουσίαν, ὥς ποτε δοκοῖ σφίσι,	τὸ	κριθὲν ἐπέταττον καὶ παρήγγελλον, οὐκέτι
[37, 4]	ἐφ' ὅσον οἷόν τε διαφεύγωμεν	τὸ	λίαν ἐπαχθὲς τῆς περὶ αὑτῶν
[37, 1]	καὶ δόλου κεχειρικέναι, κατὰ βραχὺ	τὸ	μὲν προτείνοντας, τὸ δ' ἐπικρυπτομένους,
[37, 2]	ἐλέγετο· περὶ δὲ τοῦ Ψευδοφιλίππου	τὸ	μὲν πρῶτον οὐδ' ἀνεκτὸς ὁ
[37, 4]	Γέγονε δέ τι πρὸς τοῦτο	τὸ	μέρος ἡμῖν οἷον ἐκ ταὐτομάτου
[37, 6]	πλῆθος ἀμετάκλητον ὁρμὴν ἔσχεν εἰς	τὸ	μὴ μόνον ἀλλότρια φρονεῖν τοῦ
[37, 4]	ἡμῖν οἷον ἐκ ταὐτομάτου συνέργημα	τὸ	μηδένα μέχρι γε τῶν καθ'
[37, 1]	γὰρ οὐσῶν διαφορῶν, εἰς ἃς	τὸ	πᾶν ἔγκλημα φύσει καταντᾶν, εἰς
[37, 1]	τοὺς τεθνεῶτας ἁμαρτάνειν, παρασπόνδημα δὲ	τὸ	παρὰ τὰς ἐνόρκους καὶ τὰς
[37, 1]	ἐγγράπτους ὁμολογίας πραττόμενον, ἀδίκημα δὲ	τὸ	παρὰ τοὺς νόμους καὶ τοὺς
[37, 1]	δεῖ πείθεσθαι σφίσι καὶ ποιεῖν	τὸ	παραγγελλόμενον· νῦν δὲ προοίμιον μὲν
[37, 1]	ἔνιοι δ' ἔφασαν οὐκ ἀδικήματι	τὸ	παράπαν· τριῶν γὰρ οὐσῶν διαφορῶν,
[37, 1]	Μακεδόνων βασιλείαν, τετελειωκέναι δὲ κατὰ	τὸ	παρὸν διὰ τῆς περὶ Καρχηδονίων
[37, 1]	ἐθισμοὺς ἐπιτελούμενον· ὧν οὐδὲν κατὰ	τὸ	παρὸν ἐνόχους εἶναι Ῥωμαίους· οὐ
[37, 3]	ἑαυτοῖς καθήκειν κατὰ πολλοὺς τρόπους	τὸ	πειθαρχεῖν Ῥωμαίοις, πάντα τἄλλα πάρεργα
[37, 9]	διαπορητέον· ὧν ἓν ἦν καὶ	τὸ	περὶ Μακεδόνας γεγενημένον. Μακεδόνες μὲν
[37, 1]	Ῥωμαίων· ἀσέβημα μὲν γὰρ εἶναι	τὸ	περὶ τοὺς θεοὺς καὶ τοὺς
[37, 4]	μὴ δυνατὸν ἄλλως ᾖ δηλῶσαι	τὸ	προκείμενον. Γέγονε δέ τι πρὸς
[37, 1]	ἀναδεχομένων καὶ πᾶν ὑπομενόντων ποιήσειν	τὸ	προσταττόμενον. Ἕτεροι δὲ καθόλου μὲν
[37, 1]	δὲ καθόλου μὲν πολιτικὸν εἶναι	τὸ	Ῥωμαϊκὸν ἔθνος ἔφασαν καὶ τοῦτ'
[37, 5]	τοῦ Καλλικράτους εἰκόνων εἰσφερομένων κατὰ	τὸ	σκότος, τῶν δὲ τοῦ Λυκόρτα
[37, 9]	ἧς καὶ δι' ἣν ἐγένετο	τὸ	συμβαῖνον, οὐχί μοι δοκεῖ τῶν
[37, 5]	ἔστιν ἴδιον ἐπιτήδευμα τῆς τύχης,	τὸ	τοῖς αὑτῶν ἐπινοήμασι καὶ νομοθετήμασιν
[37, 4]	πᾶσι τούτοις καὶ μεταλαμβάνοντες ἀεὶ	τὸ	τῷ καιρῷ πρέπον ἐφ' ὅσον
[37, 6]	ἅμα τῷ δράξασθαι βραχείας ἐλπίδος	τὸ	τῶν βασιλευομένων πλῆθος ἀμετάκλητον ὁρμὴν
[37, 6]	ὑπάρχειν ἅπαντες μέν, μάλιστα δὲ	τὸ	τῶν Βιθυνῶν γένος. Πολλὴ δέ
[37, 5]	ὑποβάλλειν τοὺς νομοθετήσαντας. Ὅτι αὐτὸ	τὸ	φύσει φιλόκαινον τῶν ἀνθρώπων ἱκανόν
[37, 5]	τὴν αὐτὴν ἡμέραν ἐκφερομένων εἰς	τὸ	φῶς κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς
[37, 8]	Σθέμβανον, ὃν μετὰ ταῦτα Μικίψης	υἱοποιήσατο,	πρὸς δὲ τούτοις υἱοὺς ἐννέα.
[37, 2]	οὖν Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων ταῦτ'	ἐλέγετο·	περὶ δὲ τοῦ Ψευδοφιλίππου τὸ
[37, 9]	πόλεμος, τὸν δὲ νόσος ἐνστᾶσα	παρείλετο,	δῆλον ὡς ἀνάγκη καταλείπεσθαι τὰς
[37, 8]	πολυχρονιώτατος· ἐνενήκοντα γὰρ ἐτῶν ἐγεγόνει.	Ἐγένετο	δὲ καὶ δυναμικώτατος τῶν καθ'
[37, 9]	ἐξ ἧς καὶ δι' ἣν	ἐγένετο	τὸ συμβαῖνον, οὐχί μοι δοκεῖ
[37, 2]	πρῶτον οὐδ' ἀνεκτὸς ὁ λόγος	ἐφαίνετο·	πάρεστί τις ἐπὶ τὴν Μακεδονίαν
[37, 9]	πόλεις, ἆρ' οὐ μάταιος ἂν	ἐφαίνετο,	τῆς αἰτίας προφανοῦς ὑπαρχούσης καὶ
[37, 2]	γὰρ οὔτε πιθανότης οὔτ' εὐλογία	προυφαίνετο	περὶ τοῦ συμβεβηκότος. Τοιαῦται μὲν
[37, 8]	ἔμενε, καθεζόμενος δὲ πάλιν οὐκ	ἠγείρετο.	Καὶ τὴν ἐπὶ τῶν ἱππικῶν
[37, 8]	μεταστάσει ταῦτ' ἄν τις εὐλόγως	ἐπιφθέγξαιτο	καὶ δικαίως. Ὁ δὲ Σκιπίων
[37, 9]	ἐπὶ τὸν θεὸν τὴν ἀναφορὰν	ποιοῖτο	καὶ τὴν τύχην, οἶον ὄμβρων
[37, 9]	πράττουσιν ἡμῖν ἄμεινον εἴη καὶ	γένοιτο	παῦλα τῶν ἐνεστώτων κακῶν. Ὧν
[37, 1]	βουλεύεσθαι Ῥωμαίους ὅ, τι ποτὲ	φαίνοιτο	περὶ αὐτῶν, οὕτω κατὰ τὴν
[37, 1]	τὸ δ' ἐπικρυπτομένους, ἕως οὗ	παρείλαντο	πάσας τὰς ἐλπίδας τοῦ βοηθεῖν
[37, 1]	τὴν ἐπιτροπὴν παρ' ἑκόντων ὃ	βούλοιντο	πράττειν, οὐ πειθαρχούντων τοῖς παραγγελλομένοις,
[37, 1]	τὴν Ἑλλάδα πολλοὶ καὶ παντοῖοι	διεφέροντο	λόγοι, τὰς μὲν ἀρχὰς ὑπὲρ
[37, 2]	κατὰ τὴν Ὀδομαντικήν, τινὲς μὲν	ἀπεδέχοντο	τὸν λόγον, οἱ δὲ πλείους
[37, 5]	αὐτοὺς ὑποβάλλειν τοὺς νομοθετήσαντας. Ὅτι	αὐτὸ	τὸ φύσει φιλόκαινον τῶν ἀνθρώπων
[37, 1]	ἐκείνων ὁρμᾶν, ἥξειν δ' ἐπὶ	ταὐτὸ	τέλος ἐκ τῶν προφαινομένων. Πρότερον
[37, 1]	τοῦ βοηθεῖν αὐτοῖς τοὺς συμμάχους.	Τοῦτο	δὲ μοναρχικῆς πραγματοποιίας οἰκεῖον εἶναι
[37, 8]	πρὸς τοὺς θαυμάζοντας εἰπεῖν ὅτι	τοῦτο	ποιεῖ ~(Ἐγὼ δέ, φησὶν ὁ
[37, 4]	προκείμενον. Γέγονε δέ τι πρὸς	τοῦτο	τὸ μέρος ἡμῖν οἷον ἐκ
[37, 9]	μόλις ἓν τῶν πλείστων ἢ	δύο	χάριν τοῦ πλουσίους τούτους καταλιπεῖν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/06/2008