Chapitre |
[22] |
κατεῖχεν
ἀνακαλουμένων
τὸν
Σκιπίωνα·
πᾶσι
|
γὰρ
|
ἀγαστὸς
ἦν,
εὐθὺς
ἐξ
ἀρχῆς |
[8] |
δυσθυμίας
προέμενος
τὸν
βίον·
ἔγνω
|
γὰρ |
ἀδίκως
τὸν
ἕτερον
τῶν
υἱῶν
|
[1] |
ἐκείνων
ἀρετὰς
τὸν
βίον.
οὐδὲν
|
γὰρ |
ἀλλ´
ἢ
συνδιαιτήσει
καὶ
συμβιώσει |
[28] |
ἔνδοξον
ἅμα
καὶ
φιλάνθρωπον.
ἐπιὼν
|
γὰρ |
ἀνελάμβανε
τοὺς
δήμους
καὶ
τὰ |
[27] |
μόνιμον
καὶ
βέβαιον
διανοεῖσθαι;
ποῖος
|
γὰρ |
ἀνθρώποις
τοῦ
θαρρεῖν
καιρός,
ὅταν |
[7] |
μᾶλλον
ἢ
ποιοῦντας.
ἄρτι
μὲν
|
γὰρ
|
Ἀντίοχον
τὸν
ἐπικληθέντα
μέγαν
εἴξαντα |
[25] |
ἡμᾶς
γενόμενον
πίστιν
παρέσχεν.
ὅτε
|
γὰρ |
Ἀντώνιος
ἀπέστη
Δομετιανοῦ
καὶ
πολὺς |
[40] |
πρὸς
ἡδονὴν
εἰθισμένοις
στρατεύεσθαι.
τὰ
|
γὰρ
|
ἀπ´
οὐκ
ἴσης
παρασκευῆς
ἴσα |
[23] |
πεισθέντες
καὶ
ἀποδόντες
ἀπεστερήθησαν.
οὐ
|
γὰρ |
ἀπέδωκε
τἀργύριον,
ἀλλὰ
τριάκοντα
τάλαντα |
[38] |
τοὺς
ἀρίστους
περὶ
αὑτόν
(αὕτη
|
γὰρ
|
Ἀππίοις
ἡ
πολιτεία
πάτριος)
ὁ |
[8] |
ὥσπερ
ἐγκεκρυμμένον
ἀδήλως.
ὅπλων
μὲν
|
γὰρ
|
ἀργούντων
ἀπέκειντο
τρεῖς
μυριάδες,
ὀκτακόσιαι |
[12] |
πρὸς
ἀργύριον
ἀποδειλιάσας.
ἧκον
μὲν
|
γὰρ |
αὐτῷ
δεηθέντι
Βαστέρναι,
μύριοι
μὲν |
[35] |
ἀμφότερα
τῶν
πραγμάτων
ἔχουσιν.
~Ἦσαν
|
γὰρ |
αὐτῷ
τέσσαρες
υἱοί,
δύο
μὲν |
[26] |
τὸν
ἔλεον
ἀπεστέρησεν
ἑαυτοῦ.
δεηθεὶς
|
γὰρ |
ἀχθῆναι
πρὸς
τὸν
Αἰμίλιον,
ὁ |
[3] |
θεραπείας
θεῶν
ἐπιστήμην
εἶναι.
πάντα
|
γὰρ |
ἐδρᾶτο
μετ´
ἐμπειρίας
ὑπ´
αὐτοῦ |
[36] |
καὶ
παλίρροιαν
προσδεχόμενος.
„μιᾷ
μὲν
|
γὰρ“ |
εἶπεν
„ἡμέρᾳ
τὸν
Ἰόνιον
ἀπὸ |
[5] |
μεγαλοπρεπέστατα
Ῥωμαίων
πενίᾳ
χρησάμενος.
ἦσαν
|
γὰρ |
ἑκκαίδεκα
συγγενεῖς,
Αἴλιοι
πάντες,
οἰκίδιον |
[20] |
ἀμφοτέρων
ἀπήντα
συμπεσόντων.
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
ἐκκρούειν
τε
τοῖς
ξίφεσι
τὰς |
[13] |
ἀσεβὲς
καὶ
δεινὸν
ἔδρασε—
πρέσβεις
|
γὰρ |
ἐλθόντας
Ῥωμαίων
πρὸς
αὐτὸν
συνέλαβε |
[36] |
παραμενεῖν
ἀβλαβῆ
καὶ
βέβαιον.
ἱκανῶς
|
γὰρ |
ἐμοὶ
καὶ
τοῖς
ἐμοῖς
κακοῖς |
[3] |
ταῦτα
συγγνώμη
καὶ
παρόρασις·
οὐδεὶς
|
γὰρ |
ἐξ
ἀρχῆς
εὐθὺς
μεγάλῳ
παρανομήματι |
[38] |
πρὸς
ἐξέτασιν
βίων.
ἐκβαλεῖν
τε
|
γὰρ |
ἔξεστι
συγκλήτου
τὸν
ἀπρεπῶς
ζῶντα |
[23] |
ὥσπερ
κηρίοις
μέλιτται
προσλιπαροῦντες.
πάμπολλα
|
γὰρ |
ἐπήγετο,
καὶ
προὔθηκεν
ἐξ
αὐτῶν |
[20] |
ἔρριψε.
τῶν
δὲ
Πελιγνῶν
(οὐ
|
γάρ |
ἐστιν
Ἰταλοῖς
θεμιτὸν
οὐδ´
ὅσιον |
[6] |
Ῥωμαίων
διὰ
τὴν
γειτνίασιν.
τὰ
|
γὰρ |
ἔσχατα
τῆς
Ἰταλίας
καὶ
καταλήγοντα |
[28] |
βασιλικοῦ,
τοῖς
δ´
ἔλαιον.
τοσοῦτον
|
γὰρ
|
εὑρεθῆναί
φασιν
ἀποκείμενον,
ὥστε
τοὺς |
[1] |
ἐπανόρθωσιν
ἠθῶν
ἐνεργότερον;
Δημόκριτος
μὲν
|
γὰρ |
εὔχεσθαί
φησι
δεῖν,
ὅπως
εὐλόγχων |
[39] |
πρὸς
εὐδαιμονίαν
νενομισμένων
γενόμενος.
καὶ
|
γὰρ |
ἡ
περὶ
τὴν
ἐκφορὰν
πομπὴ |
[26] |
Ὀροάνδην
θέοντα
κατιδὼν
ἔφρασεν.
ὑπέλαμπε
|
γὰρ |
ἡμέρα,
καὶ
πάσης
ἐλπίδος
ἔρημος |
[24] |
τὰ
τῆς
φήμης.
ἦν
μὲν
|
γὰρ |
ἡμέρα
τετάρτη
νενικημένῳ
Περσεῖ
περὶ |
[31] |
πρὸς
τοὺς
πολίτας·
ὑπὲρ
τούτων
|
γὰρ |
ἡμέραν
καὶ
νύκτα
συνεχῶς
ἱππασάμενος |
[6] |
λόγον
φιλάνθρωπον
καὶ
συμβατικόν·
οὐ
|
γὰρ |
ἦν
βουλομένοις
τοῖς
Ῥωμαίοις
παντάπασιν |
[5] |
ἐξ
αὐτῆς
καλλιτεκνότατος
γενόμενος·
αὕτη
|
γὰρ |
ἦν
ἡ
τὸν
κλεινότατον
αὐτῷ |
[16] |
οὐ
μάλα
βαθεῖς
τότε
(θέρους
|
γὰρ |
ἦν
ὥρα
φθίνοντος)
ἐδόκουν
τινὰ |
[28] |
προσέταξε
τὸν
αὑτοῦ
τεθῆναι·
τοὺς
|
γὰρ |
ἡττημένους
τοῖς
νικῶσιν
ἐξίστασθαι
χώρας |
[24] |
σύμπτωμα
δαιμόνιον
ἦν·
ἐν
Ἀμφιπόλει
|
γὰρ |
θύοντος
τοῦ
Αἰμιλίου
καὶ
τῶν |
[13] |
παρασκευὴν
καὶ
δύναμιν
ἐθαύμαζεν·
ἦσαν
|
γὰρ |
ἱππεῖς
μὲν
τετρακισχίλιοι,
πεζοὶ
δ´ |
[19] |
παρῆν
εὐχαῖς
ὁ
θεός·
εὔχετο
|
γὰρ |
κράτος
πολέμου
καὶ
νίκην
δόρυ |
[9] |
δὲ
καὶ
κρατήσας.
Πόπλιόν
τε
|
γὰρ |
Λικίνιον
ἐμβαλόντα
πρῶτον
εἰς
Μακεδονίαν |
[2] |
ὁδὸν
ἀπ´
ἀρχῆς
πορευθείς.
οὔτε
|
γὰρ |
λόγον
ἤσκει
περὶ
δίκας,
ἀσπασμούς |
[13] |
ὅσα
φεισάμενος
ἐτήρησεν
αὐτοῖς.
~Οὐ
|
γὰρ |
μόνον
ἀπέπεμψε
τοὺς
Γαλάτας
ψευσάμενος, |
[6] |
τὴν
δ´
Ἑλληνικὴν
φιλοτιμότερον.
οὐ
|
γὰρ |
μόνον
γραμματικοὶ
καὶ
σοφισταὶ
καὶ |
[39] |
καὶ
σωτῆρα
τῶν
πατρίδων.
οὐ
|
γὰρ |
μόνον
ἐν
οἷς
ἐκράτησε
καιροῖς |
[30] |
αὖθις
καταλαμβάνονται
τὸ
Καπετώλιον·
ἐκεῖ
|
γὰρ |
οἱ
δήμαρχοι
τὴν
ἐκκλησίαν
ἔμελλον |
[14] |
βάθει
καταθλιβεῖσα
ῥευστικὴ
γένηται.
καθάπερ
|
γὰρ |
οἱ
μαστοὶ
τῶν
γυναικῶν
οὐχ |
[10] |
δὲ
περιβαλοῦσαν
καὶ
καταφιλοῦσαν,
„οὐ
|
γὰρ |
οἶσθ´“
εἰπεῖν
„ὦ
πάτερ
ὅτι |
[14] |
τὴν
τοῦ
ποτοῦ
χρείαν—
καὶ
|
γὰρ |
ὀλίγον
καὶ
πονηρὸν
ἐπίδυε
καὶ |
[38] |
Ἄππιος
ὠνείδισεν
Ἀφρικανῷ
Σκιπίωνι.
μέγιστοι
|
γὰρ |
ὄντες
ἐν
τῇ
πόλει
τότε |
[5] |
θλίβεται
μέρος
οὑμὸς
πούς.
τῷ
|
γὰρ |
ὄντι
μεγάλαι
μὲν
ἁμαρτίαι
καὶ |
[36] |
ἐφ´
οἷς
ἐκεῖνος
ἐδυστύχησεν.
ἔφη
|
γάρ, |
ὅτι
τῶν
ἀνθρωπίνων
οὐδὲν
οὐδέποτε |
[31] |
Ῥωμαίων
ὅπλοις
ἀγομένην
αἰχμάλωτον.
„πῶς
|
γὰρ |
οὐ
δεινὸν“
εἶπεν,
„εἰ
φήμης |
[30] |
τῶν
δημάρχων
ἄλλην
ἡμέραν·
ἐκείνην
|
γὰρ |
οὐκ
ἐξαρκεῖν
τῇ
κατηγορίᾳ,
τέσσαρας |
[2] |
καὶ
τὴν
ἀνδρείαν
ἔδειξεν.
ὡς
|
γὰρ |
οὐκ
ἔπεισε
τὸν
συνάρχοντα
κωλύων |
[19] |
μηδ´
εὐχὰς
ἀθεμίτους
ἐπιτελοῦντι.
θεμιτὸν
|
γὰρ |
οὐκ
ἔστιν
οὔτε
τὸν
μὴ |
[40] |
ἀνομοιότητας
ἡ
σύγκρισις.
οἵ
τε
|
γὰρ |
πόλεμοι
πρὸς
ἐνδόξους
γεγόνασιν
ἀμφοτέροις |
[8] |
συνετάττετο
λάθρα
καὶ
πανούργως.
τῶν
|
γὰρ |
πόλεων
τὰς
ἐνοδίους
καὶ
παραθαλαττίους |
[36] |
ἀξίωμα
τῆς
νίκης.
τὸν
μὲν
|
γὰρ |
πρότερον
τῶν
παίδων
ἀποθανόντα
θάψας |
[37] |
καὶ
παρηλλαγμένον
τρόπον
ἱστοροῦσι.
μεμψαμένους
|
γάρ |
τι
καὶ
θυμωθέντας
αὐτῷ
τοὺς |
[41] |
καλὴν
λαβὼν
καὶ
χωρίον·
οὐ
|
γὰρ |
τὸ
λαβεῖν
ἐκ
τοιούτων
αἰσχρόν, |
[22] |
στρατηγὸν
μέγα
πένθος
εἶχε·
δυεῖν
|
γὰρ |
υἱῶν
αὐτοῦ
στρατευομένων
ὁ
νεώτερος |
[21] |
διελθεῖν
ἔτι
μεμειγμένον
αἵματι.
λέγονται
|
γὰρ
|
ὑπὲρ
δισμυρίους
πεντακισχιλίους
ἀποθανεῖν.
τῶν |
[23] |
τὴν
ἐκείνου
χαλεπότητα
δεδοικότες.
κεχαραγμένος
|
γὰρ |
ὑπὸ
τῶν
κακῶν,
εἰς
πάντας |
[22] |
ὁ
ἀγὼν
οὗτος
ἔσχεν·
ἐνάτης
|
γὰρ |
ὥρας
ἀρξάμενοι
μάχεσθαι,
πρὸ
δεκάτης |
[15] |
πλήρη
μὲν
δεκάδα
σταδίων
μίαν,
|
αὐτὰρ |
ἐπ´
αὐτῇ
πλέθρον
τετραπέδῳ
λειπόμενον |
[7] |
καταπολεμήσαντες,
οὐκ
ἀνεκτὸν
ἡγοῦντο
Περσεῖ
|
καθάπερ
|
ἀντιπάλῳ
τῆς
Ῥώμης
ἴσον
φερόμενοι |
[14] |
ἐν
βάθει
καταθλιβεῖσα
ῥευστικὴ
γένηται.
|
καθάπερ |
γὰρ
οἱ
μαστοὶ
τῶν
γυναικῶν |
[10] |
δεύτερον,
οὐκ
ἐάσαντες
κλῆρον
γενέσθαι
|
καθάπερ |
εἰώθει
περὶ
τῶν
ἐπαρχιῶν,
ἀλλ´ |
[5] |
συνοικήσας
πολύν,
ἀφῆκε
τὸν
γάμον,
|
καίπερ |
ἐξ
αὐτῆς
καλλιτεκνότατος
γενόμενος·
αὕτη |
[19] |
σκέλος,
ἐν
δὲ
τῇ
μάχῃ,
|
καίπερ
|
ἔχοντα
δυσχρήστως
καὶ
κωλυόμενον
ὑπὸ |
[37] |
διαλεχθῆναι
λέγουσι.
τῷ
δὲ
Περσεῖ,
|
καίπερ |
οἰκτίρας
τὴν
μεταβολὴν
καὶ
μάλα |
[9] |
ἐκείνου
νοθείαν.
~Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
|
καίπερ |
ὢν
ἀγεννὴς
καὶ
ταπεινός,
ὑπὸ |
[38] |
δῆμον
εὔνουν
εἶχεν,
Αἰμίλιος
δὲ
|
καίπερ |
ὢν
ἀριστοκρατικὸς
οὐδὲν
ἧττον
ὑπὸ |
[16] |
τὰς
πόλεις
δέχεσθαι
τὸν
πόλεμον,
|
ἐπείπερ |
ἅπαξ
ἐμβεβήκει
τῇ
χώρᾳ,
δίχα |
[25] |
ἀνδρὶ
παρασχεῖν
ἐπίκλησιν
τὸν
Ἀηνόβαρβον,
|
ὅπερ
|
ἐστὶ
χαλκοπώγωνα.
πᾶσι
δὲ
τούτοις |
[14] |
οἱ
μαστοὶ
τῶν
γυναικῶν
οὐχ
|
ὥσπερ |
ἀγγεῖα
πλήρεις
εἰσὶν
ἐπιρρέοντος
ἑτοίμου |
[40] |
τῆς
τυχούσης
στρατιᾶς
ἐνίκησεν,
οὐχ
|
ὥσπερ |
Αἰμίλιος
ἀνδράσιν
ἐμπειροπολέμοις
καὶ
μεμαθηκόσιν |
[12] |
παρεσημαίνετο
τὸ
χρυσίον,
ἅψασθαι
δεδιὼς
|
ὥσπερ |
ἀλλοτρίων.
καὶ
ταῦτ´
ἔπραττεν
οὐ |
[6] |
μὲν
ἐπιχώριον
παιδείαν
καὶ
πάτριον
|
ὥσπερ |
αὐτὸς
ἤσκητο,
τὴν
δ´
Ἑλληνικὴν
|
[8] |
ἐσωμάσκει
τὸν
πόλεμον
καὶ
συνεῖχεν
|
ὥσπερ |
ἐγκεκρυμμένον
ἀδήλως.
ὅπλων
μὲν
γὰρ
|
[14] |
ποταμοῖς,
οὐ
κατ´
ὀλίγον
συλλεγομένοις,
|
ὥσπερ |
εἰκός
ἐστιν
εἰ
γένεσιν
ἐκ |
[25] |
διωκόμενος
ἀνέφευγε
καὶ
τέλος
καταδὺς
|
ὥσπερ |
εἰς
πέλαγος
ἀχανὲς
τὸν
ἄπειρον
|
[1] |
φιλοχωρεῖν
ἤδη
καὶ
δι´
ἐμαυτόν,
|
ὥσπερ |
ἐν
ἐσόπτρῳ
τῇ
ἱστορίᾳ
πειρώμενον |
[1] |
συμβιώσει
τὸ
γινόμενον
ἔοικεν,
ὅταν
|
ὥσπερ |
ἐπιξενούμενον
ἕκαστον
αὐτῶν
ἐν
μέρει |
[6] |
παντάπασιν
ἐκκόψαι
τὸ
Λιγύων
ἔθνος,
|
ὥσπερ |
ἕρκος
ἢ
πρόβολον
ἐμποδὼν
κείμενον |
[17] |
παντοδαπὰς
ἠφανίσθη.
τῶν
δὲ
Ῥωμαίων,
|
ὥσπερ |
ἐστὶ
νενομισμένον,
χαλκοῦ
τε
πατάγοις |
[3] |
πρᾷος
εἶναι
τοῖς
ἀρχομένοις,
ἀλλ´
|
ὥσπερ |
ἱερεὺς
ἄλλων
ὀργίων
δεινῶν
τῶν |
[23] |
δι´
εὔνοιαν,
ἀλλὰ
τοῖς
χρήμασιν
|
ὥσπερ
|
κηρίοις
μέλιτται
προσλιπαροῦντες.
πάμπολλα
γὰρ |
[18] |
ἀμφοτέρων.
ὁ
μὲν
οὖν
Αἰμίλιος,
|
ὥσπερ |
κυβερνήτης
τῷ
παρόντι
σάλῳ
καὶ |
[12] |
ἐλαφροὺς
ἀναζεῦξαι
πρὸς
τὸν
πόλεμον
|
ὥσπερ |
λελυμένους.
Περσεὺς
δὲ
τὸν
χρυσὸν |
[14] |
διανάει
πρὸς
τὴν
τοιαύτην
ψηλάφησιν,
|
ὥσπερ |
οἱ
μαστοὶ
τῶν
γυναικῶν
πρὸς |
[3] |
δημαγωγῶν
ἐν
τῷ
στρατηγεῖν,
οὐδ´
|
ὥσπερ |
οἱ
πλεῖστοι
τότε
δευτέρας
ἀρχὰς |
[39] |
πράττων
ἀγαθὸν
αὐτοῖς
καὶ
κηδόμενος
|
ὥσπερ |
οἰκείων
καὶ
συγγενῶν
διετέλεσε.
Τὴν |
[12] |
ἀπείπατο
καὶ
προήκατο
τὴν
συμμαχίαν,
|
ὥσπερ
|
οἰκονομῶν,
οὐ
πολεμῶν
Ῥωμαίοις,
καὶ |
[36] |
περὶ
τοῦτον
αὐτῆς
τὸν
πόλεμον
|
ὥσπερ |
πνεύματος
λαμπροῦ
ταῖς
πράξεσι
παρούσης, |
[22] |
αἵματος
καὶ
φόνου
πολεμίων
ἀνάπλεως,
|
ὥσπερ |
σκύλαξ
γενναῖος
ὑφ´
ἡδονῆς
ἀκρατῶς
|
[27] |
τὸ
καύχημα
καὶ
τὴν
ὕβριν
|
ὥσπερ
|
χαλινῷ
τῷ
λόγῳ
κόπτοντι
κεκολασμένους. |
[20] |
φάλαγγα,
προσβολὴν
οὐκ
ἔχουσαν,
ἀλλ´
|
ὥσπερ |
χαρακώματι
τῷ
πυκνώματι
τῶν
σαρισῶν |
[28] |
εἰς
τὸν
Αἰλίων
οἶκον
εἰσελθεῖν,
|
ὑπὲρ |
ἀρετῆς
καὶ
τιμῆς
εἰσαγόμενον,
τὸν |
[39] |
δ´
ὑστεραίᾳ
πάλιν
ἔθυσεν
αὐτὸς
|
ὑπὲρ |
αὑτοῦ
σωτήρια
τοῖς
θεοῖς.
καὶ |
[21] |
ἔτι
μεμειγμένον
αἵματι.
λέγονται
γὰρ
|
ὑπὲρ |
δισμυρίους
πεντακισχιλίους
ἀποθανεῖν.
τῶν
δὲ |
[20] |
τὴν
βίαν
τῆς
σαρίσης,
ἀνερρίπτουν
|
ὑπὲρ |
κεφαλῆς
τὰ
σώματα
τῶν
Πελιγνῶν
|
[36] |
ὠδίνουσα
καὶ
περισκοπουμένη
τὸ
μέλλον
|
ὑπὲρ |
τῆς
πόλεως
ἀφῆκεν,
ἢ
τηλικαύτῃ |
[40] |
καὶ
κατατετριμμένῳ
συνέπεσε·
καὶ
πάλιν
|
ὑπὲρ |
Τιμολέοντος,
ὅτι
πολλοὺς
μὲν
τυράννους, |
[7] |
μέγαν
εἴξαντα
τῆς
ἄλλης
Ἀσίας
|
ὑπὲρ |
τὸν
Ταῦρον
ἐκβαλόντες
καὶ
κατακλείσαντες |
[30] |
οὐ
πάνυ
προθύμως
ἐπὶ
τὴν
|
ὑπὲρ |
τοῦ
θριάμβου
σπουδὴν
ἀπήντησαν.
αἰσθόμενος |
[19] |
ταῦτα
μὲν
οὖν
ὁ
Ποσειδώνιος
|
ὑπὲρ |
τοῦ
Περσέως
ἀπολογεῖται.
~Τῶν
δὲ |
[31] |
δὲ
σεμνύνομαι
πρὸς
τοὺς
πολίτας·
|
ὑπὲρ |
τούτων
γὰρ
ἡμέραν
καὶ
νύκτα |
[38] |
τοῦ
Αἰμιλίου
δημοτικωτάτην
προσγράφουσι
χάριν
|
ὑπὲρ |
τῶν
πολλῶν,
ὡς
τοσούτων
εἰς |
[10] |
Αἰμίλιον
„ἀγαθῇ
τύχῃ“
φάναι
„ὦ
|
θύγατερ, |
καὶ
δέχομαι
τὸν
οἰωνόν.
ταῦτα |
[10] |
„οὐ
γὰρ
οἶσθ´“
εἰπεῖν
„ὦ
|
πάτερ |
ὅτι
ἡμῖν
ὁ
Περσεὺς
τέθνηκε; |
[5] |
ἔγημε,
τὴν
δ´
Αἴλιος
Τουβέρων,
|
ἀνὴρ |
ἄριστος
καὶ
μεγαλοπρεπέστατα
Ῥωμαίων
πενίᾳ |
[34] |
ἐπέβαλλεν,
ἅρματι
κεκοσμημένῳ
διαπρεπῶς
ἐπιβεβηκώς,
|
ἀνὴρ
|
καὶ
δίχα
τοσαύτης
ἐξουσίας
ἀξιοθέατος, |
[28] |
ἀπολείπει
σπουδῆς,
ἀλλὰ
τηλικαῦτα
πράττων
|
ἀνὴρ |
πράγματα
καὶ
τοῖς
μικροῖς
τὸ |
[5] |
περὶ
γάμου
λύσεως
λεγόμενος,
ὡς
|
ἀνὴρ |
Ῥωμαῖος
ἀπεπέμπετο
γυναῖκα,
τῶν
δὲ |
[31] |
αὐτῶν
καὶ
γενομένης
σιωπῆς,
ἀνελθὼν
|
ἀνὴρ |
ὑπατικὸς
καὶ
πολεμίους
εἴκοσι
καὶ
|
[5] |
αἷς
καὶ
ἡ
Αἰμιλίου
τοῦδε
|
θυγάτηρ |
ἦν,
δὶς
ὑπατεύσαντος
καὶ
δὶς |
[2] |
μαχόμενος
τοῖς
πολεμίοις
ἐτελεύτησε.
Τούτου
|
θυγάτηρ |
μὲν
Αἰμιλία
Σκιπίωνι
τῷ
μεγάλῳ |
[6] |
περὶ
τοὺς
νεανίσκους.
ὁ
δὲ
|
πατήρ, |
εἰ
μή
τι
δημόσιον
ἐμποδὼν |
[30] |
φοινικίσι
καὶ
πορφύραις
ως
καὶ
|
πανηγυρ* |
ἔξωθεν,
ὥστε
τρόπον
τινὰ
θριαμβικῆς |
[14] |
καὶ
πιδακώδεις
τόποι
τῆς
γῆς
|
ὕδωρ |
μὲν
οὐκ
ἔχουσι
καλυπτόμενον
οὐδὲ |
[14] |
πιέζειν
καὶ
καταπυκνοῦν
ἀποθλίβοντες
εἰς
|
ὕδωρ |
τρέπουσι.
τὰ
γοῦν
ὀρυττόμενα
τῶν |
[31] |
Αἰμίλιον
μὲν
ἔφη
Παῦλον
ἡλίκος
|
αὐτοκράτωρ |
γένοιτο
νῦν
μάλιστα
γινώσκειν,
ὁρῶν |
[41] |
ἀλλὰ
Τιμολέων
αἰτησαμένοις
καὶ
δεηθεῖσιν
|
αὐτοκράτωρ |
πεμφθεὶς
Συρακοσίοις,
καὶ
δύναμιν
οὐ |
[10] |
ταῦτα
μὲν
οὖν
Κικέρων
ὁ
|
ῥήτωρ
|
ἐν
τοῖς
περὶ
μαντικῆς
ἱστόρηκεν. |
[26] |
κρητισμῷ
χρησάμενος,
τὰ
μὲν
χρήματα
|
νύκτωρ |
ἀνέλαβεν,
ἐκεῖνον
δὲ
τῆς
ἑτέρας |