Chapitre |
[22] |
καὶ
φόνου
πολεμίων
ἀνάπλεως,
ὥσπερ
|
σκύλαξ |
γενναῖος
ὑφ´
ἡδονῆς
ἀκρατῶς
τῇ |
[15] |
μέτρα
κελεύθου
Ξειναγόρης·
σὺ
δ´
|
ἄναξ |
χαῖρε
καὶ
ἐσθλὰ
δίδου.
καίτοι |
[16] |
πόλεις
δέχεσθαι
τὸν
πόλεμον,
ἐπείπερ
|
ἅπαξ |
ἐμβεβήκει
τῇ
χώρᾳ,
δίχα
πολλοῦ |
[41] |
τῇ
στρατηγίᾳ
κατεγνωκότας.
ἃ
δὲ
|
Φάραξ |
ὁ
Σπαρτιάτης
καὶ
Κάλλιππος
ὁ |
[25] |
ἀλλ´
ὁ
λόγος
εἰς
ἄλλον
|
ἐξ |
ἄλλου
διωκόμενος
ἀνέφευγε
καὶ
τέλος |
[16] |
δεομένῃ,
καὶ
λόφοι
συνεχεῖς
ἄλλος
|
ἐξ |
ἄλλου,
τοῖς
γυμνητεύουσι
καὶ
ψιλοῖς |
[1] |
ἢ
ἀγεννὲς
αἱ
τῶν
συνόντων
|
ἐξ |
ἀνάγκης
ὁμιλίαι
προσβάλλουσιν,
ἐκκρούειν
καὶ |
[37] |
καὶ
μεγάλους
λόγους
τὸν
Αἰμίλιον
|
ἐξ |
ἀπλάστου
καὶ
ἀληθινοῦ
φρονήματος
ἐν |
[3] |
συγγνώμη
καὶ
παρόρασις·
οὐδεὶς
γὰρ
|
ἐξ |
ἀρχῆς
εὐθὺς
μεγάλῳ
παρανομήματι
κινεῖ |
[22] |
πᾶσι
γὰρ
ἀγαστὸς
ἦν,
εὐθὺς
|
ἐξ |
ἀρχῆς
πρὸς
ἡγεμονίαν
καὶ
πολιτείαν |
[5] |
πολύν,
ἀφῆκε
τὸν
γάμον,
καίπερ
|
ἐξ |
αὐτῆς
καλλιτεκνότατος
γενόμενος·
αὕτη
γὰρ |
[25] |
ἄφνω
καὶ
αὐτομάτως
ὁ
δῆμος
|
ἐξ |
αὑτοῦ
φήμην
ἀνέδωκε
νίκης,
καὶ |
[23] |
πάμπολλα
γὰρ
ἐπήγετο,
καὶ
προὔθηκεν
|
ἐξ |
αὐτῶν
διαρπάσαι
τοῖς
Κρησὶν
ἐκπώματα |
[29] |
ἐξαίφνης
ἐπιπεσεῖν,
μετεπέμψατο
τοὺς
πρώτους
|
ἐξ |
ἑκάστης
πόλεως
ἄνδρας
δέκα,
καὶ
|
[35] |
οἰκίας
εἶχε
τῆς
ἑαυτοῦ,
γεγονότας
|
ἐξ |
ἑτέρας
γυναικός.
ὧν
ὁ
μὲν |
[14] |
ῥεύματα
καὶ
βάθη
ποταμῶν
τοσούτων
|
ἐξ |
ἑτοίμης
καὶ
ὑποκειμένης
ἀφιέντας
ἀρχῆς, |
[16] |
διῄρει
τὰς
ἡγεμονίας,
ὡς
εὐθὺς
|
ἐξ |
ἐφόδου
τοῖς
Ῥωμαίοις
ἀπαντήσων.
ὁ
|
[17] |
τὰ
τῶν
ἡττωμένων
ἁμαρτήματα
κωλύουσιν
|
ἐξ |
ὁδοῦ
μάχην
τίθεσθαι
πρὸς
φάλαγγα
|
[19] |
ἄλλων
Μακεδόνων
τάς
τε
πέλτας
|
ἐξ |
ὤμου
περισπασάντων
καὶ
ταῖς
σαρίσαις |
[14] |
κεκρυμμένων
πηγὰς
ἐναποκεῖσθαι
τοῖς
τόποις
|
ἐξ |
ὧν
ῥέουσιν,
οὐδ´
ἀποκάλυψιν
οὐδὲ |
[4] |
ὁ
Αἰμίλιος
ἐξεπέμφθη
στρατηγός,
οὐχ
|
ἓξ |
ἔχων
πελέκεις,
ὅσους
ἔχουσιν
οἱ |
[23] |
παίων
ἀμφοτέρους,
οὐδεὶς
παρέμεινεν
αὐτῷ
|
πάρεξ |
Εὐάνδρου
τε
τοῦ
Κρητὸς
καὶ
|
[17] |
τὸν
χάρακα
πάντας.
Ἐπεὶ
δὲ
|
νὺξ |
γεγόνει
καὶ
μετὰ
δεῖπνον
ἐτράποντο |
[38] |
σου
τὸν
υἱὸν
Αἰμίλιος
ὁ
|
κῆρυξ |
καὶ
Λικίννιος
Φιλόνικος
ἐπὶ
τιμητείαν
|