HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Plutarque, Vies parallèles, Vie de Paul-Émile

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ν  =  1454 formes différentes pour 3052 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[13]   καὶ διαμαχουμένους πρὸς τὸν ὕπνον,  ἂν   ἀμύνασθαι τοὺς πολεμίους μὴ δύνωνται
[34]   ἐπ´ αὐτῷ, καὶ νῦν ἐστιν  ἂν   βούληται, δηλῶν τὸν πρὸ αἰσχύνης
[31]   ἔλεγον ἐπισχεῖν τὴν ψηφοφορίαν, ἄχρι  ἂν   διαλεχθῶσιν βούλονται πρὸς τὸ
[5]   οὗτος; οὐ νεουργής; ἀλλ´ οὐκ  ἂν   εἰδείη τις ὑμῶν, καθ´
[1]   φεῦ, τί τούτου χάρμα μεῖζον  ἂν   λάβοις καὶ πρὸς ἐπανόρθωσιν ἠθῶν
[32]   ἐκ τέχνης καὶ συναρμογῆς, ὡς  ἂν   μάλιστα συμπεφορημένοις χύδην καὶ αὐτομάτως
[5]   δὲ νῦν ἀδελφοὶ καὶ συγγενεῖς,  ἂν   μὴ κλίμασι καὶ ποταμοῖς καὶ
[7]   ἦν εἰς τόλμαν δύναμιν,  Ἀννίβαν   καταπολεμήσαντες, οὐκ ἀνεκτὸν ἡγοῦντο Περσεῖ
[31]   σώματος ἀνεκάλυψε, καὶ πρὸς τὸν  Γάλβαν   ἐπιστρέψας· „σὺ μὲν“ ἔφη, „γελᾷς
[30]   ἐκκλησίαν ἀφῆκαν, πρὸς δὲ τὸν  Γάλβαν   οἱ στρατιῶται συνέδραμον θρασύτεροι γεγονότες,
[7]   μὲν γὰρ Ἀντίοχον τὸν ἐπικληθέντα  μέγαν   εἴξαντα τῆς ἄλλης Ἀσίας ὑπὲρ
[4]   δὲ τοῦ πρὸς Ἀντίοχον τὸν  μέγαν   πολέμου τοῖς Ῥωμαίοις, καὶ τῶν
[28]   ἐν δὲ Δελφοῖς ἰδὼν κίονα  μέγαν   τετράγωνον ἐκ λίθων λευκῶν συνηρμοσμένον,
[11]   δέοντα πρὸς τὸν πόλεμον, ὡς  ἐὰν   ἄρχοντος ἄρχειν ζητῶσιν, ἔτι μᾶλλον
[33]   μεμειγμένην ἀλγηδόνι καὶ χάριτι τὴν  θέαν   εἶναι, μέχρι οὗ τὰ παιδία
[32]   καὶ κύλικας, εὖ διακεκοσμημένα πρὸς  θέαν   ἕκαστα καὶ περιττὰ τῷ μεγέθει
[32]   καὶ διακοσίων κομιζομένοις, τούτων ἔσχε  θέαν.   τῇ δ´ ὑστεραίᾳ τὰ κάλλιστα
[28]   πρὸς ἀνάπαυσιν, αὑτὸν δὲ πρὸς  θέαν   τῆς Ἑλλάδος ἔτρεψε καὶ διαγωγὴν
[39]   ὑπὸ τῶν ἰατρῶν ἔπλευσεν εἰς  Ἐλέαν   τῆς Ἰταλίας καὶ διέτριβεν αὐτόθι
[20]   θυρεοῦ στέγοντος οὔτε θώρακος τὴν  βίαν   τῆς σαρίσης, ἀνερρίπτουν ὑπὲρ κεφαλῆς
[23]   πρεσβύτατον αὐτοῦ τῶν νοσημάτων τὴν  μικρολογίαν   αὖθις ὑπενεχθείς, ὠδύρετο πρὸς τοὺς
[16]   ἦν ὥρα φθίνοντος) ἐδόκουν τινὰ  δυσεργίαν   ὅμως τοῖς Ῥωμαίοις παρέξειν. ~Ὁ
[33]   νεανίσκοι περιζώμασιν εὐπαρύφοις ἐσταλμένοι πρὸς  ἱερουργίαν   ἐχώρουν, καὶ παῖδες ἀργυρᾶ λοιβεῖα
[24]   βωμὸν ἐπέφλεξε καὶ συγκαθήγισε τὴν  ἱερουργίαν.   ὑπερβάλλει δὲ θειότητι πάντα καὶ
[28]   τοὺς Ἕλληνας, εἰ μηδὲ τὴν  παιδιὰν   ἄμοιρον ἀπολείπει σπουδῆς, ἀλλὰ τηλικαῦτα
[1]   κάλλιστα τῶν παραδειγμάτων ἵλεω καὶ  πρᾳεῖαν   ἀποστρέφοντες τὴν διάνοιαν. ὧν ἐν
[3]   τῶν παλαιῶν περὶ τὸ θεῖον  εὐλάβειαν,   ὥστε τιμήν τινα δοκοῦσαν εἶναι
[3]   μαρτυρῆσαι τοῖς φιλοσόφοις ὅσοι τὴν  εὐσέβειαν   ὡρίσαντο θεραπείας θεῶν ἐπιστήμην εἶναι.
[3]   προϊέμενοι τὴν ἐν τοῖς μικροῖς  ἀκρίβειαν.   ὅμοιον δὲ καὶ τῶν στρατιωτικῶν
[13]   ἐρύμασι καὶ προτειχίσμασι ξυλίνοις, πολλὴν  ἄδειαν   ἦγεν, ἀποτρύσειν χρόνῳ καὶ χρημάτων
[17]   πρὸς τὸ πεδίον καὶ τὴν  στρατοπεδείαν   τῶν πολεμίων. ~Περὶ δὲ δείλην
[6]   παῖδας ἀσκῶν τὴν μὲν ἐπιχώριον  παιδείαν   καὶ πάτριον ὥσπερ αὐτὸς ἤσκητο,
[8]   οἶκος διάδοχον ἀποκαλύψῃ τὴν ἐκείνου  νοθείαν.   ~Οὐ μὴν ἀλλὰ καίπερ ὢν
[9]   μυρίους τῶν βαρβάρων κατέκοψε καὶ  λείαν   ἠλάσατο πολλήν. ὑπεκίνει δὲ καὶ
[28]   καὶ πρὸς τοὺς θαυμάζοντας τὴν  ἐπιμέλειαν   ἔλεγε, τῆς αὐτῆς εἶναι ψυχῆς
[27]   φρονεῖν ἔθνος πόλιν  βασιλείαν   καταστρεψάμενον, τὴν μεταβολὴν ταύτην
[41]   τοῦ Αἰμιλίου θαυμαστόν, ὅτι τηλικαύτην  βασιλείαν   καταστρεψάμενος οὐδὲ δραχμῇ μείζονα τὴν
[41]   Δίωνα πολλοὶ μοναρχίας ὀρέγεσθαι καὶ  βασιλείαν   τινὰ Λακωνικὴν ὀνειροπολεῖν ὑπενόουν. Τίμαιος
[12]   τῆς Ἀλεξάνδρου καὶ Φιλίππου κατὰ  συγγένειαν   ἀρετῆς μεταποιούμενος, οἳ τῷ τὰ
[18]   ἡγεῖτο, πρὸς δὲ τούτους ἐκδρομὴν  ὀξεῖαν   ἑπτακοσίων Λιγύων γενέσθαι· παραβοηθούντων δὲ
[2]   τε φρόνησιν ἅμα καὶ τὴν  ἀνδρείαν   ἔδειξεν. ὡς γὰρ οὐκ ἔπεισε
[17]   τὸ πλῆθος, θαυμάσας ἐπέστησε τὴν  πορείαν,   αὐτός τι πρὸς ἑαυτὸν συλλογιζόμενος.
[14]   μάλιστα περὶ τὴν τοῦ ποτοῦ  χρείαν—   καὶ γὰρ ὀλίγον καὶ πονηρὸν
[13]   τῆς θαλάττης παρὰ τὴν Ὀλυμπικὴν  ὑπώρειαν   ἐπὶ χωρίων οὐδαμόθεν προσαγωγὴν ἐχόντων
[21]   τὸ μὲν πεδίον καὶ τὴν  ὑπώρειαν   καταπεπλῆσθαι νεκρῶν, τοῦ δὲ Λεύκου
[14]   καὶ φρέατα πολλὰ παρὰ τὴν  ὑπώρειαν   ὤρυττε. τὰ δ´ εὐθὺς ἐπίμπλατο
[10]   εὐθὺς ἐν τοῖς μετιοῦσι τὴν  ὑπατείαν,   ἔδοξεν οὐκ ἀρχὴν ληψόμενος, ἀλλὰ
[10]   καλοῦντι τῷ δήμῳ πρὸς τὴν  ὑπατείαν   ἔπειθον. δὲ κατ´ ἀρχὰς
[11]   τοὺς πολίτας, τὴν μὲν προτέραν  ὑπατείαν   ἔφη μετελθεῖν αὐτὸς ἀρχῆς δεόμενος,
[11]   μαντικῆς ἱστόρηκεν. ~Εἰωθότων δὲ τῶν  ὑπατείαν   λαβόντων οἷον ἀνθομολογεῖσθαί τινα χάριν
[9]   ἐφόβησε. πάρεργον δὲ τοῦ πολέμου  στρατείαν   ἐπὶ Δαρδανεῖς θέμενος, ὡς δὴ
[12]   δὲ Παῦλον, ὡς ἐξώρμησεν ἐπὶ  στρατείαν,   πλοῦ μὲν εὐτυχίᾳ καὶ ῥᾳστώνῃ
[38]   κῆρυξ καὶ Λικίννιος Φιλόνικος ἐπὶ  τιμητείαν   κατάγουσιν. ἀλλὰ Σκιπίων μὲν αὔξων
[3]   ἀρχῆς εὐθὺς μεγάλῳ παρανομήματι κινεῖ  πολιτείαν,   ἀλλὰ καὶ τὴν τῶν μειζόνων
[38]   κρατίστοις ἀεὶ συνεξετάζεσθαι περὶ τὴν  πολιτείαν.   καὶ χρόνοις ὕστερον Ἄππιος
[22]   ἐξ ἀρχῆς πρὸς ἡγεμονίαν καὶ  πολιτείαν   ὡς ἄλλος οὐδεὶς τῶν συγγενῶν
[8]   πολύν, υἱόν τε παῖδα τὴν  ἡλικίαν   ἀπολιπὼν Φίλιππον, ἐτελεύτησε. δείσαντες δὲ
[17]   „εἴ γε τὴν σὴν“ εἶπεν  „ἡλικίαν   εἶχον· αἱ δὲ πολλαί με
[33]   κακῶν τὸ μέγεθος διὰ τὴν  ἡλικίαν·   καὶ μᾶλλον ἐλεεινὰ πρὸς
[35]   δύο δὲ παῖδες ἔτι τὴν  ἡλικίαν,   οὓς ἐπὶ τῆς οἰκίας εἶχε
[22]   ψυχήν, ἔτι δ´ ἀντίπαιδα τὴν  ἡλικίαν,   παντάπασιν ἀπολωλέναι κατεδόξαζεν, ὑπ´ ἀπειρίας
[2]   οἷς εὐθὺς διέφερε τῶν καθ´  ἡλικίαν.   ~Πρώτην γοῦν τῶν ἐπιφανῶν ἀρχῶν
[35]   οὐκ ᾐδέσατο πένθος τοσοῦτον εἰς  οἰκίαν   ζήλου καὶ χαρᾶς καὶ θυσιῶν
[41]   δ´ ὅτι Τιμολέων μεμπτός ἐστιν  οἰκίαν   τε καλὴν λαβὼν καὶ χωρίον·
[11]   ἐνεποίησε τοῖς πολίταις, μεγάλην δὲ  προσδοκίαν   τοῦ μέλλοντος, ἡδομένων ἁπάντων, ὅτι
[30]   εἰς Ὠρικὸν κατέβη, κἀκεῖθεν εἰς  Ἰταλίαν   μετὰ τῶν δυνάμεων περαιωθείς, ἀνέπλει
[6]   κινήμασιν, ἐπαιωρουμένοις ἀεὶ περὶ τὴν  Ἰταλίαν.   πιστεύσαντες οὖν τῷ Αἰμιλίῳ τάς
[9]   τὸν Ἀδρίαν ἐμβαλεῖν εἰς τὴν  Ἰταλίαν.   ~Ταῦτα τοῖς Ῥωμαίοις πυνθανομένοις ἐδόκει
[24]   πυθόμενοι σαφῶς, ἐθαύμαζον τὴν προδραμοῦσαν  ἀγγελίαν,   ὡς ἐν τῷ ψεύδει τὸ
[13]   σῶμα τὸ ἑαυτοῦ καὶ τὴν  πανοπλίαν   ἕκαστον, ὅπως ἐνεργὸν παρέξει καὶ
[2]   Πυθαγόρου παῖς τοῦ σοφοῦ, δι´  αἱμυλίαν   λόγου καὶ χάριν Αἰμίλιος προσαγορευθείς,
[26]   προσορμισάμενος τῇ Σαμοθρᾴκῃ τὴν μὲν  ἀσυλίαν   παρεῖχε τῷ Περσεῖ διὰ τοὺς
[3]   δόξης τὴν ἱερωσύνην τῶν ἀκροτάτων  μίαν   ἀποφῆναι τεχνῶν, καὶ μαρτυρῆσαι τοῖς
[15]   ἐμετρήθη) πλήρη μὲν δεκάδα σταδίων  μίαν,   αὐτὰρ ἐπ´ αὐτῇ πλέθρον τετραπέδῳ
[15]   κινῶν ἅπαντα καὶ πειρώμενος ἐπυνθάνετο  μίαν   εἰσβολὴν ἔτι μόνον ἄφρουρον ἀπολείπεσθαι
[5]   καὶ χωρίδιον ἓν ἤρκει πᾶσι,  μίαν   ἑστίαν νέμουσι μετὰ παίδων πολλῶν
[20]   τάξεως παρεμπίπτοντας καὶ συμπλεκομένους, μὴ  μίαν   πρὸς ἅπαντας, ἀλλὰ πολλὰς καὶ
[12]   νέμοντες, ἀλλ´ ἓν ἔργον καὶ  μίαν   τέχνην μελετῶντες ἀεὶ μάχεσθαι καὶ
[25]   ἀχανὲς τὸν ἄπειρον ὄχλον ἐφάνη  μηδεμίαν   ἀρχὴν ἔχων βέβαιον, αὕτη μὲν
[11]   ἐκείνων στρατηγοῦ δεομένων· δι´  μηδεμίαν   αὐτοῖς χάριν ἔχειν, ἀλλ´ εἰ
[10]   τοὺς πολλούς, καὶ διέκλινε τὴν  φιλοτιμίαν   αὐτῶν καὶ τὴν σπουδήν, ὡς
[7]   εἶχον ὡς δι´ ἀπειρίαν καὶ  ἀτολμίαν   αἰσχρῶς καὶ καταγελάστως τοῖς πράγμασι
[3]   ~Πρώτην γοῦν τῶν ἐπιφανῶν ἀρχῶν  ἀγορανομίαν   μετελθών, προεκρίθη δεκαδυεῖν ἀνδρῶν συναπογραψαμένων,
[16]   μὲν οὖν ἀνδρῶν αὐτόθεν περιεῖναι,  προθυμίαν   δὲ πολλὴν ὑπάρχειν ἀμυνομένοις περὶ
[27]   τύχην ἀναγκάζῃ, καὶ τῷ χαίροντι  δυσθυμίαν   ἐπάγῃ τοσαύτην τῆς περιφερομένης
[2]   αὐτῶν καὶ τῷ γένει τὴν  ἐπωνυμίαν   ἀπολιπὼν Μάμερκος ἦν, Πυθαγόρου παῖς
[5]   δὶς θριαμβεύσαντος, οὐκ αἰσχυνομένη τὴν  πενίαν   τοῦ ἀνδρός, ἀλλὰ θαυμάζουσα τὴν
[8]   καὶ δόξαν ἔσχεν ὡς ἀναστήσων  Μακεδονίαν   εἰς τὸ παλαιὸν ἀξίωμα, καὶ
[24]   μάχῃ νενικηκὼς Περσέα καταστρέφοιτο σύμπασαν  Μακεδονίαν.   ἐκ δὲ τούτου ταχὺ τῆς
[40]   νῖκαι περιβόητοι, τοῦ μὲν ἑλόντος  Μακεδονίαν   καὶ τὴν ἀπ´ Ἀντιγόνου διαδοχὴν
[9]   γὰρ Λικίνιον ἐμβαλόντα πρῶτον εἰς  Μακεδονίαν   τρεψάμενος ἱππομαχίᾳ, δισχιλίους πεντακοσίους ἄνδρας
[10]   ἐάσαντας αὐτοὺς καλεῖν ἐπὶ τὴν  ἡγεμονίαν   ἄνδρα νοῦν ἔχοντα καὶ πράγμασι
[22]   ἦν, εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς πρὸς  ἡγεμονίαν   καὶ πολιτείαν ὡς ἄλλος οὐδεὶς
[10]   ψηφισάμενοι τοῦ Μακεδονικοῦ πολέμου τὴν  ἡγεμονίαν.   λέγεται δ´ αὐτόν, ὡς ἀνηγορεύθη
[39]   ἐνδεὴς οὐδ´ ἀτελὴς τῶν πρὸς  εὐδαιμονίαν   νενομισμένων γενόμενος. καὶ γὰρ
[26]   ἀφ´ ὧν δόξεις οὐ παρ´  ἀξίαν   ἀτυχεῖν, οὐδὲ τοῦ νῦν, ἀλλὰ
[28]   πρὸς ἕκαστον αὑτοῦ τῆς κατ´  ἀξίαν   τιμῆς καὶ φιλοφροσύνης αἴσθησιν οὕτως
[41]   αἰδεῖσθαι· τὸ δὲ πρὸς πᾶσαν  ἀδοξίαν   εὐλαβὲς ἐπιεικοῦς μὲν ἤθους καὶ
[1]   ἵλεω καὶ πρᾳεῖαν ἀποστρέφοντες τὴν  διάνοιαν.   ὧν ἐν τῷ παρόντι προκεχειρίσμεθά
[34]   Περσέα βλέπειν ἀεὶ καὶ δακρύειν  ἔννοιαν   παριστάντων τοῖς θεωμένοις, ὅτι τὴν
[23]   ἐπηκολούθησαν οἱ Κρῆτες, οὐ δι´  εὔνοιαν,   ἀλλὰ τοῖς χρήμασιν ὥσπερ κηρίοις
[36]   παρούσης, διατελοίη μεταβολήν τινα καὶ  παλίρροιαν   προσδεχόμενος. „μιᾷ μὲν γὰρ“ εἶπεν
[36]   δὲ τῇ Τύχῃ διὰ τὴν  εὔροιαν   τῶν πραγμάτων, ὡς ἄδεια πολλὴ
[9]   τῆς κάτω Γαλατίας παρὰ τὸν  Ἀδρίαν   ἐμβαλεῖν εἰς τὴν Ἰταλίαν. ~Ταῦτα
[38]   ἤδη τετράκις καρπούμενον ταύτην τὴν  προεδρίαν,   ἐξέβαλε δὲ τρεῖς συγκλητικοὺς οὐ
[8]   ἐχέγγυος διενεγκεῖν διὰ μικρότητα καὶ  μοχθηρίαν   ἤθους, ἐν παθῶν τε
[7]   τοὺς στρατηγοὺς εἶχον ὡς δι´  ἀπειρίαν   καὶ ἀτολμίαν αἰσχρῶς καὶ καταγελάστως
[5]   αὐτοῦ γλίσχρως ἐξήρκεσεν. ~Ἔγημε δὲ  Παπιρίαν,   ἀνδρὸς ὑπατικοῦ Μάσωνος θυγατέρα, καὶ
[8]   καὶ γένει τὴν τοῦ βασιλέως  προσηγορίαν,   υἱὸν ἔσχε Δημήτριον, οὗ παῖς
[19]   καὶ ταῖς πράξεσι γεγονέναι λέγων,  ἱστορίαν   δὲ γεγραφὼς περὶ Περσέως ἐν
[1]   ἡμεῖς δὲ τῇ περὶ τὴν  ἱστορίαν   διατριβῇ καὶ τῆς γραφῆς τῇ
[40]   Τοιούτων δὲ τῶν κατὰ τὴν  ἱστορίαν   ὄντων, δῆλον ὡς οὐκ ἔχει
[31]   τοῖς δημάρχοις ἔλεγον ἐπισχεῖν τὴν  ψηφοφορίαν,   ἄχρι ἂν διαλεχθῶσιν βούλονται
[12]   μή τις ἄρα τὴν Περσέως  φιλαργυρίαν   Αἰμιλίῳ τύχην ἀγαθὴν περὶ τὰ
[7]   Ταῦρον ἐκβαλόντες καὶ κατακλείσαντες εἰς  Συρίαν,   ἐπὶ μυρίοις καὶ πεντακισχιλίοις ταλάντοις
[15]   δι´ ἣν οὐκ ἐφυλάττετο  δυσχωρίαν   καὶ τραχύτητα δείσας, ἐβουλεύετο. πρῶτος
[5]   ὁρίσωσι τὰ κοινά, καὶ πολλὴν  εὐρυχωρίαν   ἐν μέσῳ λάβωσιν ἀπ´ ἀλλήλων,
[37]   καὶ χαρίεντα περὶ ταύτην τὴν  ὑπηρεσίαν   ἐξεταζόμενον. ~Ταῖς δὲ Μακεδονικαῖς πράξεσι
[30]   σκότους, οἱ μὲν δήμαρχοι τὴν  ἐκκλησίαν   ἀφῆκαν, πρὸς δὲ τὸν Γάλβαν
[30]   ἐκεῖ γὰρ οἱ δήμαρχοι τὴν  ἐκκλησίαν   ἔμελλον ἄξειν. ~Ἅμα δ´ ἡμέρᾳ
[11]   ἀπὸ τοῦ βήματος, Αἰμίλιος εἰς  ἐκκλησίαν   συναγαγὼν τοὺς πολίτας, τὴν μὲν
[36]   τὸν θρίαμβον τελευτήσαντος, συναγαγὼν εἰς  ἐκκλησίαν   τὸν Ῥωμαίων δῆμον, ἐχρήσατο λόγοις
[11]   ὅτι τοὺς κολακεύοντας παρελθόντες εἵλοντο  παρρησίαν   ἔχοντα καὶ φρόνημα στρατηγόν. οὕτως
[39]   ἔθυσε μετὰ τῶν ἄλλων τὴν  θυσίαν   ἱερέων, ἐπιφανῶς τοῦ δήμου περικεχυμένου
[19]   οὐχ ὑπὸ δειλίας οὐδὲ τὴν  θυσίαν   ποιησάμενον αἰτίαν ἀπελθεῖν, ἀλλὰ τῇ
[24]   δὲ καὶ τὸ περὶ τὴν  θυσίαν   σύμπτωμα δαιμόνιον ἦν· ἐν Ἀμφιπόλει
[39]   καὶ συγγενῶν διετέλεσε. Τὴν δ´  οὐσίαν   αὐτοῦ μόλις ἑπτὰ καὶ τριάκοντα
[41]   καταστρεψάμενος οὐδὲ δραχμῇ μείζονα τὴν  οὐσίαν   ἐποίησεν οὐδ´ εἶδεν οὐδ´ ἥψατο
[31]   εἰς τοσαύτην“ ἔφη „τὸ κακόηθες  ἐξουσίαν   προάγεται δι´ ὑμῶν, ὥστε περὶ
[28]   κεκολασμένους. ~Ἐκ τούτου τὴν μὲν  στρατιὰν   πρὸς ἀνάπαυσιν, αὑτὸν δὲ πρὸς
[15]   θαλάσσης, καὶ καταλύσας ἀνέπαυε τὴν  στρατιὰν   ὑπὸ τὸ Πύθιον. ἐνταῦθα τοῦ
[19]   δειλίας οὐδὲ τὴν θυσίαν ποιησάμενον  αἰτίαν   ἀπελθεῖν, ἀλλὰ τῇ προτεραίᾳ τῆς
[26]   Περσέως, τότε δὲ προδότης γενόμενος  αἰτίαν   παρέσχε τὴν μάλιστα συναναγκάσασαν τὸν
[40]   ἴσα κατορθώματα τῷ στρατηγῷ τὴν  αἰτίαν   περιτίθησι. ~Καθαρῶν οὖν καὶ δικαίων
[23]   ἐζήτει τρέπειν ἀφ´ αὑτοῦ τὴν  αἰτίαν   τῆς ἥττης. ἐπεὶ δὲ νυκτὸς
[22]   ἱκνουμένοις χρό– νοις Καρχηδόνα καὶ  Νομαντίαν   κατασκάψας, καὶ πολὺ πρῶτος ἀρετῇ
[15]   ἀληθὲς ἦγε διὰ νυκτὸς τὴν  ἐναντίαν   ἀπὸ θαλάσσης, καὶ καταλύσας ἀνέπαυε
[10]   λαμπρῶς, εὑρεῖν τὸ θυγάτριον τὴν  Τερτίαν   δεδακρυμένην, ἔτι παιδίον οὖσαν· ἀσπαζόμενον
[5]   χωρίδιον ἓν ἤρκει πᾶσι, μίαν  ἑστίαν   νέμουσι μετὰ παίδων πολλῶν καὶ
[41]   ἀποπέμψαι Συρακοσίους, φιλοπλουτίαν αὐτοῦ καὶ  ἀπληστίαν   ἐν τῇ στρατηγίᾳ κατεγνωκότας.
[41]   φησι καὶ ἀτίμως ἀποπέμψαι Συρακοσίους,  φιλοπλουτίαν   αὐτοῦ καὶ ἀπληστίαν ἐν τῇ
[1]   πρὸς ἀπεράντους ἐκφέροντα δεισιδαιμονίας εἰς  φιλοσοφίαν   καταβάλλων· ἡμεῖς δὲ τῇ περὶ
[12]   μικρολογίας, ἀπείπατο καὶ προήκατο τὴν  συμμαχίαν,   ὥσπερ οἰκονομῶν, οὐ πολεμῶν Ῥωμαίοις,
[8]   Φίλιππον, ἐτελεύτησε. δείσαντες δὲ τὴν  ἀναρχίαν   οἱ πρῶτοι Μακεδόνων Ἀντίγονον ἐπάγονται,
[4]   καὶ πίστει συνηρμοσμένην ἀπολιπὼν τὴν  ἐπαρχίαν,   εἰς Ῥώμην ἐπανῆλθεν, οὐδὲ δραχμῇ
[15]   τηλικούτων στρατοπέδων ἐγγὺς οὕτω συνελθόντων  ἡσυχίαν   γενέσθαι τοσαύτην. ἐπεὶ δὲ κινῶν
[6]   ἀπέτυχε καὶ παρώφθη, τὸ λοιπὸν  ἡσυχίαν   εἶχε, τῶν ἱερῶν ἐπιμελούμενος, καὶ
[39]   ἐν παραλίοις ἀγροῖς καὶ πολλὴν  ἡσυχίαν   ἔχουσιν, ἐπόθησαν αὐτὸν οἱ Ῥωμαῖοι,
[28]   αὐτοῦ τὴν ἐλευθεριότητα καὶ τὴν  μεγαλοψυχίαν   ἐπῄνουν οἱ ἄνθρωποι, πολὺ μὲν
[26]   παρὰ πολεμίοις, δειλία δὲ Ῥωμαίοις  κἂν   εὐποτμῇ πάντων ἀτιμότατον. ~Οὐ μὴν
[39]   οἷον εὐχόμενοι καὶ σπεύδοντες ἰδεῖν  ἀφῆκαν.   οὔσης δέ τινος ἱερουργίας ἀναγκαίας,
[30]   οἱ μὲν δήμαρχοι τὴν ἐκκλησίαν  ἀφῆκαν,   πρὸς δὲ τὸν Γάλβαν οἱ
[3]   μικροῦ δεῖν πάρεργον ἡγούμενος τὸ  νικᾶν   τοὺς πολεμίους τοῦ παιδεύειν τοὺς
[23]   φυγῇ μὲν ἐκ Πύδνης εἰς  Πέλλαν   ἀπεχώρει, τῶν ἱππέων ἐπιεικῶς πάντων
[23]   ἥττης. ἐπεὶ δὲ νυκτὸς εἰς  Πέλλαν   εἰσελθὼν Εὖκτον καὶ Εὔλαιον τοὺς
[7]   βασιλεὺς οὐδεὶς παραβλητὸς ἦν εἰς  τόλμαν   δύναμιν, Ἀννίβαν καταπολεμήσαντες, οὐκ
[24]   ἡμέρα τετάρτη νενικημένῳ Περσεῖ περὶ  Πύδναν,   ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ τοῦ
[5]   καὶ ἀναπεπταμέναι γυναῖκας ἀνδρῶν ἄλλας  ἀπήλλαξαν,   τὰ δ´ ἔκ τινος ἀηδίας
[2]   μὲν οὖν πλεῖστοι τῶν εἰς  δόξαν   ἀπὸ τῆς οἰκίας ταύτης προελθόντων
[2]   ἀνδρείας καὶ δικαιοσύνης καὶ πίστεως  δόξαν   αὑτῷ περιποιούμενος, οἷς εὐθὺς διέφερε
[31]   καὶ τὴν Ἀλεξάνδρου καὶ Φιλίππου  δόξαν   ἐπιδεῖν ὑπὸ τοῖς Ῥωμαίων ὅπλοις
[8]   βασιλέων ἔτι μειράκιον ὤν, καὶ  δόξαν   ἔσχεν ὡς ἀναστήσων Μακεδονίαν εἰς
[12]   θάρσος παρέστησαν τοῖς Μακεδόσι καὶ  δόξαν,   ὡς τῶν Ῥωμαίων οὐχ ὑπομενούντων,
[31]   στρατιωτῶν ἀσελγείας καὶ θρασύτητος, ἐπὶ  πᾶν   ἀφιξομένης ἄνομον ἔργον καὶ βίαιον,
[13]   γνώμῃ μὲν ἦν ἐνεργός, ἐπὶ  πᾶν   βούλευμα καὶ πᾶσαν τρεπόμενος πεῖραν,
[22]   δ´ αὐτοῦ καὶ περιπαθοῦντος ᾔσθετο  πᾶν   τὸ στράτευμα, καὶ μεταξὺ δειπνοῦντες
[31]   τὴν τιμήν, αὑτῶν δὲ τὴν  χαράν,   ὡς φοβούμενοι θεάσασθαι τὸ μέγεθος
[33]   τούτοις ἐπέβαλλον οἵ τε τὴν  ἱερὰν   φιάλην ἀνέχοντες, ἣν Αἰμίλιος
[30]   ᾐτεῖτο παρὰ τῶν δημάρχων ἄλλην  ἡμέραν·   ἐκείνην γὰρ οὐκ ἐξαρκεῖν τῇ
[24]   μετὰ κρότου καὶ βοῆς, τὴν  ἡμέραν   ἐκείνην κατασχοῦσα τὴν πόλιν. εἶθ´
[10]   τοῦ ἄρχειν· φοιτώντων δὲ καθ´  ἡμέραν   ἐπὶ θύρας καὶ προκαλουμένων αὐτὸν
[31]   τοὺς πολίτας· ὑπὲρ τούτων γὰρ  ἡμέραν   καὶ νύκτα συνεχῶς ἱππασάμενος ταῦτ´
[5]   οὖν Αἰμίλιος ἀπαλλαγεὶς τῆς Παπιρίας  ἑτέραν   ἠγάγετο, καὶ δύο παῖδας ἄρρενας
[14]   δὲ πυκνότητι καὶ ψυχρότητι τὴν  νοτερὰν   ἀναθυμίασιν, ὅταν ἐν βάθει καταθλιβεῖσα
[37]   αὐτοῖς εἰς τόπον καθαρὸν καὶ  φιλανθρωποτέραν   δίαιταν, ὅπου φρουρούμενος, ὡς μὲν
[11]   συναγαγὼν τοὺς πολίτας, τὴν μὲν  προτέραν   ὑπατείαν ἔφη μετελθεῖν αὐτὸς ἀρχῆς
[7]   τὴν Μακεδόνων δύναμιν ἡττηθεὶς Φίλιππος  ἐρρωμενεστέραν   καὶ μαχιμωτέραν ἐποίησε. περὶ ὧν
[19]   θιγεῖν, ἀλλὰ πλάγιον παρὰ τὴν  ἀριστερὰν   πλευρὰν παραδραμεῖν, ῥύμῃ δὲ τῆς
[11]   αὐτὸς ἀρχῆς δεόμενος, τὴν δὲ  δευτέραν   ἐκείνων στρατηγοῦ δεομένων· δι´
[7]   δύναμιν ἡττηθεὶς Φίλιππος ἐρρωμενεστέραν καὶ  μαχιμωτέραν   ἐποίησε. περὶ ὧν δίειμι βραχέως
[8]   βασιλείᾳ διεδέξατο τὴν πρὸς Ῥωμαίους  ἔχθραν,   οὐκ ὢν ἐχέγγυος διενεγκεῖν διὰ
[13]   πᾶν βούλευμα καὶ πᾶσαν τρεπόμενος  πεῖραν,   ὑπ´ ἀδείας δὲ τῆς πρόσθεν
[26]   ἀρετή τοι δυστυχοῦσι μεγάλην ἔχει  μοῖραν   αἰδοῦς καὶ παρὰ πολεμίοις, δειλία
[41]   εἴκοσι τὸ βῆμα καὶ τὴν  ἀγορὰν   ἰδεῖν οὐχ ὑπέμεινε. δεῖ δὲ
[32]   κίρκους καλοῦσι, περί τε τὴν  ἀγορὰν   ἰκρία πηξάμενοι, καὶ τἆλλα τῆς
[10]   θύρας καὶ προκαλουμένων αὐτὸν εἰς  ἀγορὰν   καὶ καταβοώντων, ἐπείσθη· καὶ φανεὶς
[25]   δ´ ἐντυχὼν πρῶτος αὐτοῖς κατ´  ἀγορὰν   πρὸ τῆς κρήνης, ἀναψύχουσι τοὺς
[38]   κεχρημένος. ὡς οὖν ἐμβάλλοντος εἰς  ἀγορὰν   τοῦ Σκιπίωνος κατεῖδε παρὰ πλευρὰν
[17]   αὐτὸς δὲ τὴν ἀπόκλισιν καὶ  περιφορὰν   ἀναμένων τοῦ φωτός, ὅπως μὴ
[39]   καὶ γὰρ περὶ τὴν  ἐκφορὰν   πομπὴ θαυμασμὸν ἔσχε καὶ ζῆλον,
[25]   εὐθὺς ἐκ μελαίνης τριχὸς εἰς  πυρρὰν   μεταβαλοῦσα, τῷ μὲν λόγῳ πίστιν,
[15]   παρὰ τὸ Πύθιον καὶ τὴν  Πέτραν,   τῷ μὴ φυλάττεσθαι τὸν τόπον
[38]   ἀγορὰν τοῦ Σκιπίωνος κατεῖδε παρὰ  πλευρὰν   Ἄππιος ἀνθρώπους ἀγεννεῖς καὶ
[19]   ἀλλὰ πλάγιον παρὰ τὴν ἀριστερὰν  πλευρὰν   παραδραμεῖν, ῥύμῃ δὲ τῆς παρόδου
[36]   Ἰόνιον ἀπὸ Βρεντεσίου περάσας, εἰς  Κέρκυραν   κατήχθην· πεμπταῖος δ´ ἐκεῖθεν ἐν
[3]   ἀλλὰ καὶ τὴν τῶν μειζόνων  φρουρὰν   καταλύουσιν οἱ προϊέμενοι τὴν ἐν
[29]   ὡς ἐπ´ αὐτὸ δὴ τοῦτο  φρουρὰν   στρατιωτῶν καὶ ταξίαρχον, προσποιούμενον ζητεῖν
[23]   παρέκλινε τὸν ἵππον, καὶ τὴν  πορφύραν   ὡς μὴ διάσημος εἴη περισπάσας
[28]   ἀφικομένων, Μακεδόσι μὲν ἀπέδωκε τὴν  χώραν   καὶ τὰς πόλεις ἐλευθέρας οἰκεῖν
[16]   Περσεῖ, τὸν Αἰμίλιον ἀτρεμοῦντα κατὰ  χώραν   ὁρῶντι καὶ μὴ λογιζομένῳ τὸ
[17]   ἄχρι οὗ παρελθοῦσα τὴν ἐπισκοτουμένην  χώραν   πάλιν ἀναλάμψῃ πρὸς τὸν ἥλιον·
[16]   ἀκολουθεῖν ἅμα καταβιβάζων εἰς τὴν  χώραν   τὸ στράτευμα. τούτων δὲ τῷ
[25]   δύο καλοὶ καὶ μεγάλοι· τούτους  εἴκασαν   εἶναι Διοσκούρους. δ´ ἐντυχὼν
[41]   καὶ αἰδεῖσθαι· τὸ δὲ πρὸς  πᾶσαν   ἀδοξίαν εὐλαβὲς ἐπιεικοῦς μὲν ἤθους
[21]   Κάτωνος υἱός, Αἰμιλίου δὲ γαμβρός,  πᾶσαν   ἀλκὴν ἐπιδεικνύμενος ἀπέβαλε τὸ ξίφος.
[39]   δὲ νεώτερος Σκιπίων τῷ ἀδελφῷ  πᾶσαν   ἔχειν συνεχώρησεν, αὐτὸς εἰς οἶκον
[36]   χρῆσιν εἶναι μόνον, ἀλλὰ πρὸς  πᾶσαν   ὁμαλῶς τύχης ἀντίστασιν, οὕτως ἡρμόσατο
[13]   ἐνεργός, ἐπὶ πᾶν βούλευμα καὶ  πᾶσαν   τρεπόμενος πεῖραν, ὑπ´ ἀδείας δὲ
[24]   μεγάλῃ μάχῃ νενικηκὼς Περσέα καταστρέφοιτο  σύμπασαν   Μακεδονίαν. ἐκ δὲ τούτου ταχὺ
[26]   γενόμενος αἰτίαν παρέσχε τὴν μάλιστα  συναναγκάσασαν   τὸν ἄνθρωπον ὡς θηρίον ἁλισκομένων
[18]   δὲ θρασέως καὶ μετὰ τάχους  ἐπῄεσαν,   ὥστε τοὺς πρώτους νεκροὺς ἀπὸ
[38]   πόλει τότε τὴν τιμητικὴν ἀρχὴν  μετῄεσαν,   μὲν τὴν βουλὴν ἔχων
[35]   ἐπ´ ἀμφότερα τῶν πραγμάτων ἔχουσιν.  ~Ἦσαν   γὰρ αὐτῷ τέσσαρες υἱοί, δύο
[5]   καὶ μεγαλοπρεπέστατα Ῥωμαίων πενίᾳ χρησάμενος.  ἦσαν   γὰρ ἑκκαίδεκα συγγενεῖς, Αἴλιοι πάντες,
[13]   αὐτῷ παρασκευὴν καὶ δύναμιν ἐθαύμαζεν·  ἦσαν   γὰρ ἱππεῖς μὲν τετρακισχίλιοι, πεζοὶ
[8]   μυριάδες, ὀκτακόσιαι δὲ σίτου μεδίμνων  ἦσαν   ἐγκατῳκοδομημένου τοῖς τείχεσι, χρημάτων δὲ
[18]   τε παντοδαπαὶ καὶ μεμειγμένοι Παίονες  ἦσαν.   ἐπὶ δὲ τούτοις ἄγημα τρίτον
[41]   ἐν τῷ τότε χρόνῳ πάντες  ἦσαν   εὔτακτοι καὶ ὑποχείριοι τοῖς ἐθισμοῖς,
[12]   ἄλλης παρασκευῆς τῶν δέκα μυριάδων  ἦσαν   ἠθροισμέναι καὶ παρεστῶσαι ταῖς χρείαις.
[6]   ἐπιστάται καὶ διδάσκαλοι θήρας Ἕλληνες  ἦσαν   περὶ τοὺς νεανίσκους. δὲ
[15]   τάξεως Ἰταλικοὶ τρισχίλιοι τὸ πλῆθος  ἦσαν,   τὸ δ´ εὐώνυμον κέρας εἰς
[41]   ἐλπίσαντες ἄρξειν Σικελίας παρενόμησαν καὶ  παρεσπόνδησαν,   ὑπὸ πολλῶν ἀναγέγραπται. καίτοι τίνες
[23]   οἱ δὲ πεισθέντες καὶ ἀποδόντες  ἀπεστερήθησαν.   οὐ γὰρ ἀπέδωκε τἀργύριον, ἀλλὰ
[39]   ἀγροῖς καὶ πολλὴν ἡσυχίαν ἔχουσιν,  ἐπόθησαν   αὐτὸν οἱ Ῥωμαῖοι, καὶ φωνὰς
[23]   Βοιωτοῦ Νέωνος. τῶν δὲ στρατιωτῶν  ἐπηκολούθησαν   οἱ Κρῆτες, οὐ δι´ εὔνοιαν,
[25]   Λατίνων ἐπιστρατεύσαντας ἐνίκησαν, αὐτάγγελοι φράζοντες  ὤφθησαν   ἀπὸ στρατοῦ μικρὸν ὕστερον ἄνδρες
[25]   Ῥωμαῖοι Ταρκυνίους μετὰ Λατίνων ἐπιστρατεύσαντας  ἐνίκησαν,   αὐτάγγελοι φράζοντες ὤφθησαν ἀπὸ στρατοῦ
[22]   ὥρας ἀρξάμενοι μάχεσθαι, πρὸ δεκάτης  ἐνίκησαν·   τῷ δὲ λειπομένῳ τῆς ἡμέρας
[18]   ἐπανατέλλουσαι φάλαγγες ἐκ τοῦ χάρακος  ἐνέπλησαν   αὐγῆς σιδήρου καὶ λαμπηδόνος χαλκοῦ
[41]   Ἀθηναῖος ἐλπίσαντες ἄρξειν Σικελίας  παρενόμησαν   καὶ παρεσπόνδησαν, ὑπὸ πολλῶν ἀναγέγραπται.
[15]   στρατόπεδον τῶν πολεμίων. Ἐπεὶ δ´  ἐδείπνησαν   οἱ στρατιῶται καὶ σκότος ἐγένετο,
[20]   οὕτω δὲ τῶν προμάχων διαφθαρέντων,  ἀνεκόπησαν   οἱ κατόπιν αὐτῶν ἐπιτεταγμένοι, καὶ
[21]   ἐν τάξει μένοντες καὶ μαχόμενοι  κατεκόπησαν   ἅπαντες· τῶν δ´ ἄλλων φευγόντων
[39]   πολεμίων. ὅσοι γοῦν κατὰ τύχην  παρῆσαν   Ἰβήρων καὶ Λιγύων καὶ Μακεδόνων,
[12]   χρήματα τῶν πραγμάτων ἡγεῖσθαι, πάντων  ἐκράτησαν.   ἐρρέθη γοῦν ὅτι τὰς πόλεις
[30]   τὴν ὑπὲρ τοῦ θριάμβου σπουδὴν  ἀπήντησαν.   αἰσθόμενος δὲ τοῦτο Σέρβιος Γάλβας,
[6]   Αἰμιλίου, τετρακισμύριοι γενόμενοι τὸ πλῆθος  ὑπέστησαν·   δὲ τοὺς σύμπαντας ὀκτακισχιλίους
[12]   κατὰ τῶν πολεμίων ἀπειλαῖς, θάρσος  παρέστησαν   τοῖς Μακεδόσι καὶ δόξαν, ὡς
[24]   δύο ἡμέραις ὅλης κύριον αὐτὸν  κατέστησαν   Μακεδονίας. καὶ δοκεῖ τοῦτο μαρτυρεῖν
[10]   προθυμίας ἐδέξαντο πάντες αὐτὸν καὶ  κατέστησαν   ὕπατον τὸ δεύτερον, οὐκ ἐάσαντες
[20]   ἀπολογεῖται. ~Τῶν δὲ Ῥωμαίων, ὡς  ἀντέστησαν   τῇ φάλαγγι, μὴ δυναμένων βιάζεσθαι,
[2]   προελθόντων δι´ ἀρετὴν ἣν ἐζήλωσαν  εὐτύχησαν,   Λευκίου δὲ Παύλου τὸ περὶ
[41]   κύριοι πραγμάτων ὄντες οὗτοι τοιαῦτ´  ἤλπισαν;   ὧν μὲν ἐκπεπτωκότα Συρακουσῶν
[6]   τε ναῦς καὶ τὰς πόλεις  ἐνεχείρισαν.   δὲ τὰς μὲν πόλεις
[23]   τῶν ἵππων ὤθουν καὶ πληγὰς  ἐδίδοσαν,   δείσας τὸν θόρυβον ἐκ τῆς
[15]   ἀναμεμειγμένων διακοσίους, ἐξώρμησε τῇ πρὸς  θάλασσαν   ὁδῷ καὶ κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὸ
[8]   ἡττηθεὶς δὲ μεγάλῃ μάχῃ περὶ  Σκοτοῦσσαν   ὑπὸ Τίτου Φλαμινίνου, τότε μὲν
[20]   τοὺς στρατιώτας διδασκόντων, ὡς πρῶτον  ὑπέδυσαν   καὶ διέσχον εἴσω τῶν ὅπλων,
[39]   καὶ νέοι διαλαβόντες τὸ λέχος  ὑπέδυσαν   καὶ παρεκόμιζον, οἱ δὲ πρεσβύτεροι
[8]   πειρώμενοι μετρίου καὶ κοινωφελοῦς βασιλέα  προσηγόρευσαν·   ἐπεκλήθη δὲ Δώσων ὡς ἐπαγγελτικὸς
[38]   πρῶτον Ἀντωνίου καὶ Καίσαρος πόλεμον  ὑπάτευσαν.   κἀκεῖνο δ´ ἴδιον καὶ περιττὸν
[10]   τὴν Τερτίαν δεδακρυμένην, ἔτι παιδίον  οὖσαν·   ἀσπαζόμενον οὖν αὐτὴν ἐρωτᾶν ἐφ´
[30]   αὑτοῦ φύσιν, ἐπιεικῆ καὶ χρηστὴν  οὖσαν,   εἰς Ὠρικὸν κατέβη, κἀκεῖθεν εἰς
[12]   αὐτὴν καὶ τὴν κίνησιν, ἔκφυλον  οὖσαν   καὶ δυσπρόσοπτον. οὕτω διαθεὶς τοὺς
[30]   κατὰ τοῦ στρατηγοῦ, καὶ τὴν  οὖσαν   ὀργὴν ἔτι μᾶλλον ἐξερεθίσας, ᾐτεῖτο
[10]   ὅτι ἡμῖν Περσεὺς τέθνηκε;  λέγουσαν   κυνίδιον σύντροφον οὕτω προσαγορευόμενον· καὶ
[20]   χαρακώματι τῷ πυκνώματι τῶν σαρισῶν  ὑπαντιάζουσαν   πάντοθεν ἀπρόσμαχον. ἐπεὶ δὲ τῶν
[3]   θεῖον εὐλάβειαν, ὥστε τιμήν τινα  δοκοῦσαν   εἶναι καὶ ζηλουμένην ἄλλως ἕνεκα
[10]   ἐφ´ ὅτῳ λελύπηται· τὴν δὲ  περιβαλοῦσαν   καὶ καταφιλοῦσαν, „οὐ γὰρ οἶσθ´“
[10]   λελύπηται· τὴν δὲ περιβαλοῦσαν καὶ  καταφιλοῦσαν,   „οὐ γὰρ οἶσθ´“ εἰπεῖν „ὦ
[24]   ἡμέραις πυθόμενοι σαφῶς, ἐθαύμαζον τὴν  προδραμοῦσαν   ἀγγελίαν, ὡς ἐν τῷ ψεύδει
[35]   ζήλου καὶ χαρᾶς καὶ θυσιῶν  γέμουσαν   εἰσάγουσα, καὶ καταμειγνύουσα θρήνους καὶ
[36]   εὐφροσύνης καὶ ζήλου καὶ θυσιῶν  γέμουσαν,   ἔτι τὴν Τύχην δι´ ὑποψίας
[20]   κλάσεις τε πολλὰς καὶ διασπάσματα  λαμβάνουσαν,   ὡς εἰκὸς ἐν μεγάλοις στρατοῖς
[27]   ἔσχε κράτος, ὥρας μιᾶς μορίῳ  πεσοῦσαν   ὑπὸ πόδας θέμενοι, καὶ τοὺς
[20]   μὲν ἐκθλιβομένην μέρεσι, τοῖς δὲ  προπίπτουσαν,   ἐπιὼν ὀξέως καὶ διαιρῶν τὰς
[20]   διατρεπομένων τὴν φάλαγγα, προσβολὴν οὐκ  ἔχουσαν,   ἀλλ´ ὥσπερ χαρακώματι τῷ πυκνώματι
[30]   κατηγορίᾳ, τέσσαρας ἔτι λοιπὰς ὥρας  ἔχουσαν.   τῶν δὲ δημάρχων λέγειν αὐτὸν
[1]   φρονήσει τὰ μέγιστα τῶν πεπραγμένων  κατώρθωσαν.   ~Τὸν Αἰμιλίων οἶκον ἐν Ῥώμῃ
[38]   χάριν ὁμιλεῖν τοῖς πολλοῖς δοκοῦντος.  ἐδήλωσαν   δὲ μετὰ τῶν ἄλλων καλῶν
[2]   ταύτης προελθόντων δι´ ἀρετὴν ἣν  ἐζήλωσαν   εὐτύχησαν, Λευκίου δὲ Παύλου τὸ
[17]   πρὸς φάλαγγα συντεταγμένην ἤδη καὶ  συνεστῶσαν.   ἐκ τούτου τὰ μὲν πρῶτα
[37]   εἰς τόπον καθαρὸν καὶ φιλανθρωποτέραν  δίαιταν,   ὅπου φρουρούμενος, ὡς μὲν οἱ
[14]   καὶ ψυχρότητι τὴν νοτερὰν ἀναθυμίασιν,  ὅταν   ἐν βάθει καταθλιβεῖσα ῥευστικὴ γένηται.
[27]   γὰρ ἀνθρώποις τοῦ θαρρεῖν καιρός,  ὅταν   τοῦ κρατεῖν ἑτέρων μάλιστα
[1]   καὶ συμβιώσει τὸ γινόμενον ἔοικεν,  ὅταν   ὥσπερ ἐπιξενούμενον ἕκαστον αὐτῶν ἐν
[6]   αὐτῶν κατὰ γῆν κατὰ  θάλατταν   ἀνεσώσατο πολλοὺς καὶ ξένους καὶ
[14]   καὶ συνελείβετο παρ´ αὐτὴν τὴν  θάλατταν—   ὁρῶν Αἰμίλιος μέγα καὶ
[10]   παιδίον οὖσαν· ἀσπαζόμενον οὖν αὐτὴν  ἐρωτᾶν   ἐφ´ ὅτῳ λελύπηται· τὴν δὲ
[34]   νίκης τῷ Αἰμιλίῳ μετὰ πρεσβειῶν  ἔπεμψαν·   εἶτ´ αὐτὸς ἐπέβαλλεν, ἅρματι κεκοσμημένῳ
[32]   ἐπἐπορεύοντο τρισχίλιοι, νόμισμα φέροντες ἀργυροῦν  ἐν   ἀγγείοις ἑπτακοσίοις πεντήκοντα τριταλάντοις, ὧν
[5]   μετὰ παίδων πολλῶν καὶ γυναικῶν.  ἐν   αἷς καὶ Αἰμιλίου τοῦδε
[7]   Περσεῖ τῷ Μακεδόνων βασιλεῖ πολεμοῦντες,  ἐν   αἰτίᾳ τοὺς στρατηγοὺς εἶχον ὡς
[23]   πεντήκοντα ταλάντων λόγον. γενόμενος δ´  ἐν   Ἀμφιπόλει πρῶτον, εἶτ´ ἐκεῖθεν ἐν
[23]   καὶ κρατῆρας καὶ τὴν ἄλλην  ἐν   ἀργύρῳ καὶ χρυσῷ κατασκευὴν εἰς
[39]   πλείστων καὶ μεγίστων, ἐνόσησε νόσον  ἐν   ἀρχῇ μὲν ἐπισφαλῆ, χρόνῳ δ´
[14]   γάλακτος, ἀλλὰ μεταβάλλοντες τὴν τροφὴν  ἐν   αὑτοῖς ἐργάζονται γάλα καὶ διηθοῦσιν,
[14]   ψυχρότητι τὴν νοτερὰν ἀναθυμίασιν, ὅταν  ἐν   βάθει καταθλιβεῖσα ῥευστικὴ γένηται. καθάπερ
[23]   ἐν Ἀμφιπόλει πρῶτον, εἶτ´ ἐκεῖθεν  ἐν   Γαληψῷ, καὶ τοῦ φόβου μικρὸν
[28]   τοῖς νικῶσιν ἐξίστασθαι χώρας προσήκειν.  ἐν   δ´ Ὀλυμπίᾳ τοῦτο δὴ τὸ
[28]   καταναλωθῆναι τὸ πλῆθος τῶν εὑρεθέντων.  ἐν   δὲ Δελφοῖς ἰδὼν κίονα μέγαν
[20]   εὐθὺς ἀπωλώλει τῆς φάλαγγος ἀναρρηγνυμένης,  ἐν   δὲ ταῖς καθ´ ἕνα καὶ
[19]   λελακτισμένον ὑφ´ ἵππου τὸ σκέλος,  ἐν   δὲ τῇ μάχῃ, καίπερ ἔχοντα
[24]   τετάρτη νενικημένῳ Περσεῖ περὶ Πύδναν,  ἐν   δὲ τῇ Ῥώμῃ τοῦ δήμου
[36]   Κέρκυραν κατήχθην· πεμπταῖος δ´ ἐκεῖθεν  ἐν   Δελφοῖς τῷ θεῷ θύσας, ἑτέραις
[40]   καὶ τὴν ἀπ´ Ἀντιγόνου διαδοχὴν  ἐν   ἑβδόμῳ βασιλεῖ καταπαύσαντος, τοῦ δὲ
[19]   οὐ μὴν ἀλλὰ Ποσειδώνιός τις,  ἐν   ἐκείνοις τοῖς χρόνοις καὶ ταῖς
[39]   αἰσθέσθαι καὶ νοῆσαι τὴν μεταβολήν,  ἐν   ἐκστάσει καὶ παραφορᾷ τῆς διανοίας
[1]   ἤδη καὶ δι´ ἐμαυτόν, ὥσπερ  ἐν   ἐσόπτρῳ τῇ ἱστορίᾳ πειρώμενον ἁμῶς
[9]   Καὶ μάχην ἐπολέμησεν τὸ δεύτερον  ἐν   τῶν ὑπατικῶν Ὁστίλιον ἀπεκρούσατο
[2]   περὶ οὗ τάδε γράφεται, γεγονὼς  ἐν   ἡλικίᾳ κατὰ καιρὸν ἀνθοῦντα δόξαις
[36]   καὶ τῶν πράξεων εὐθὺς ἐναρξάμενος,  ἐν   ἡμέραις ἄλλαις πεντεκαίδεκα τὸ κάλλιστον
[36]   μόνους ἐλιπόμην διαδόχους, ταφὰς ἐπαλλήλους  ἐν   ἡμέραις ἱεραῖς μεταχειρισάμενον. νῦν οὖν
[39]   οἱ Ῥωμαῖοι, καὶ φωνὰς πολλάκις  ἐν   θεάτροις οἷον εὐχόμενοι καὶ σπεύδοντες
[7]   τὰς διαλύσεις, ὀλίγῳ δὲ πρόσθεν  ἐν   Θεσσαλίᾳ συντρίψαντες Φίλιππον, καὶ τοὺς
[4]   ἀπὸ τῆς ἑσπέρας ἐνέστη πόλεμος,  ἐν   Ἰβηρίᾳ κινημάτων μεγάλων γενομένων. ἐπὶ
[36]   αὖθις αὖ πέντε τὴν δύναμιν  ἐν   Μακεδονίᾳ παρέλαβον, καὶ τὸν εἰωθότα
[20]   καὶ διασπάσματα λαμβάνουσαν, ὡς εἰκὸς  ἐν   μεγάλοις στρατοῖς καὶ ποικίλαις ὁρμαῖς
[1]   ὅταν ὥσπερ ἐπιξενούμενον ἕκαστον αὐτῶν  ἐν   μέρει διὰ τῆς ἱστορίας ὑποδεχόμενοι
[5]   τὰ κοινά, καὶ πολλὴν εὐρυχωρίαν  ἐν   μέσῳ λάβωσιν ἀπ´ ἀλλήλων, οὐ
[25]   λόγον γενέσθαι, καὶ Πλαταιᾶσι τῆς  ἐν   Μυκάλῃ πρὸς Μήδους. ἣν δὲ
[29]   ὅσος ἄργυρός ἐστι καὶ χρυσὸς  ἐν   οἰκίαις καὶ ἱεροῖς, ἡμέρᾳ ῥητῇ
[39]   τῶν πατρίδων. οὐ γὰρ μόνον  ἐν   οἷς ἐκράτησε καιροῖς ἠπίως πᾶσι
[41]   κρεῖττον, καὶ περιουσία τις ἀρετῆς  ἐν   οἷς ἔξεστιν ἐπιδεικνυμένης τὸ μὴ
[31]   μεταστραφεὶς ἔνια τῶν οὐκ εὐπρεπῶς  ἐν   ὄχλῳ γυμνοῦσθαι δοκούντων τοῦ σώματος
[39]   καὶ διέτριβεν αὐτόθι πλείω χρόνον  ἐν   παραλίοις ἀγροῖς καὶ πολλὴν ἡσυχίαν
[24]   εἰς ἀρχὴν ἀνελθεῖν βέβαιον, ἀλλ´  ἐν   πᾶσιν ὁμοίως ἐφαίνετο πλανώμενος, τότε
[25]   Σάγρᾳ ποταμῷ μάχης Ἰταλιωτῶν αὐθημερὸν  ἐν   Πελοποννήσῳ λόγον γενέσθαι, καὶ Πλαταιᾶσι
[19]   ἱστορίαν δὲ γεγραφὼς περὶ Περσέως  ἐν   πλείοσι βιβλίοις, φησὶν αὐτὸν οὐχ
[21]   τοῦ ξίφους. ὡς δὲ μόλις  ἐν   πολλοῖς ὅπλοις καὶ πτώμασι νεκρῶν
[2]   πεπραγμένων κατώρθωσαν. ~Τὸν Αἰμιλίων οἶκον  ἐν   Ῥώμῃ τῶν εὐπατριδῶν γεγονέναι καὶ
[11]   ἔτι μᾶλλον νῦν καταγελάστους  ἐν   ταῖς στρατείαις ἐσομένους. ἀπὸ τούτων
[5]   τοὺς ἄλλους, ἀπεργάζεται τὰς ἀνηκέστους  ἐν   ταῖς συμβιώσεσιν ἀλλοτριότητας. δ´
[21]   καὶ τέλος οἱ τρισχίλιοι λογάδες  ἐν   τάξει μένοντες καὶ μαχόμενοι κατεκόπησαν
[25]   ἔσχεν, ὥστε καὶ θῦσαι τῶν  ἐν   τέλει πολλούς. ζητουμένου δὲ τοῦ
[38]   Ἀφρικανῷ Σκιπίωνι. μέγιστοι γὰρ ὄντες  ἐν   τῇ πόλει τότε τὴν τιμητικὴν
[17]   ἥλιος ἀντιλάμποι, παρῆγε τὸν χρόνον  ἐν   τῇ σκηνῇ καθεζόμενος, ἀναπεπταμένῃ πρὸς
[41]   Συρακοσίους, φιλοπλουτίαν αὐτοῦ καὶ ἀπληστίαν  ἐν   τῇ στρατηγίᾳ κατεγνωκότας. δὲ
[15]   Ἀφρικανοῦ Σκιπίωνος, ὕστερον δὲ μέγιστον  ἐν   τῇ συγκλήτῳ δυνηθείς, ὑπεδέξατο τῆς
[19]   Αἰμίλιος καὶ κατελάμβανεν ἤδη τοὺς  ἐν   τοῖς ἀγήμασι Μακεδόνας ἄκρας τὰς
[8]   τοῦτον βασιλεύσας Φίλιππος ἤνθησεν  ἐν   τοῖς μάλιστα τῶν βασιλέων ἔτι
[10]   καταβοώντων, ἐπείσθη· καὶ φανεὶς εὐθὺς  ἐν   τοῖς μετιοῦσι τὴν ὑπατείαν, ἔδοξεν
[3]   φρουρὰν καταλύουσιν οἱ προϊέμενοι τὴν  ἐν   τοῖς μικροῖς ἀκρίβειαν. ὅμοιον δὲ
[10]   μὲν οὖν Κικέρων ῥήτωρ  ἐν   τοῖς περὶ μαντικῆς ἱστόρηκεν. ~Εἰωθότων
[31]   καὶ ἀχαρίστους καὶ δημαγωγεῖσθαι μᾶλλον  ἐν   τοῖς πολέμοις στρατηγεῖσθαι βουλομένους.
[41]   περιτίθησι. ~Καθαρῶν οὖν καὶ δικαίων  ἐν   τοῖς πράγμασιν ἀμφοτέρων γεγονότων, Αἰμίλιος
[22]   πολλοὶ δὲ πρὸ τοῦ χάρακος  ἐν   τοῖς πρώτοις νεκροῖς ζητοῦντες. κατήφεια
[37]   ἐξ ἀπλάστου καὶ ἀληθινοῦ φρονήματος  ἐν   τῷ δήμῳ διαλεχθῆναι λέγουσι. τῷ
[32]   ὥστε τὴν πρὸς ἄλληλα κροῦσιν  ἐν   τῷ διαφέρεσθαι τραχὺ καὶ φοβερὸν
[3]   φύλακα παρεῖχεν ἑαυτόν, οὐ δημαγωγῶν  ἐν   τῷ στρατηγεῖν, οὐδ´ ὥσπερ οἱ
[37]   δὲ τρίτον, Ἀλέξανδρον, εὐφυᾶ μὲν  ἐν   τῷ τορεύειν καὶ λεπτουργεῖν γενέσθαι
[41]   τεκμήριον, ὅτι Ῥωμαῖοι μὲν ὁμαλῶς  ἐν   τῷ τότε χρόνῳ πάντες ἦσαν
[24]   ἐθαύμαζον τὴν προδραμοῦσαν ἀγγελίαν, ὡς  ἐν   τῷ ψεύδει τὸ ἀληθὲς εἶχε.
[31]   ὑπεραλγοῦν τῷ προπηλακίζεσθαι τὸν Αἰμίλιον  ἐν   φωναῖς ἦν ἀπράκτοις, οἱ δὲ
[41]   ταπεινοῦσι, φαίνεται τελειότερος Αἰμίλιος,  ἐν   χαλεπῇ τύχῃ καὶ πάθει μεγάλῳ
[18]   πάντας ὅσον οὔπω τοὺς πολεμίους  ἐν   χερσὶν ὄντας. πρῶτοι δ´ οἱ
[17]   τοὺς δ´ ἀπ´ οὐρᾶς στραφέντας  ἐν   χώρᾳ χάρακα βαλέσθαι καὶ στρατοπεδεύειν.
[8]   διὰ μικρότητα καὶ μοχθηρίαν ἤθους,  ἐν   παθῶν τε παντοδαπῶν καὶ
[32]   οὕτω λέγουσιν. μὲν δῆμος  ἔν   τε τοῖς ἱππικοῖς θεάτροις,
[33]   ἄρρενα μὲν δύο, θῆλυ δ´  ἕν,   οὐ πάνυ συμφρονοῦντα τῶν κακῶν
[12]   ἀπὸ ποιμνίων ζῆν νέμοντες, ἀλλ´  ἓν   ἔργον καὶ μίαν τέχνην μελετῶντες
[5]   μικρὸν ἦν αὐτοῖς καὶ χωρίδιον  ἓν   ἤρκει πᾶσι, μίαν ἑστίαν νέμουσι
[26]   χρησάμενος, τὰ μὲν χρήματα νύκτωρ  ἀνέλαβεν,   ἐκεῖνον δὲ τῆς ἑτέρας νυκτὸς
[39]   εἰς Ἐλέαν τῆς Ἰταλίας καὶ  διέτριβεν   αὐτόθι πλείω χρόνον ἐν παραλίοις
[13]   καὶ προτειχίσμασι ξυλίνοις, πολλὴν ἄδειαν  ἦγεν,   ἀποτρύσειν χρόνῳ καὶ χρημάτων δαπάνῃ
[16]   Περσεῖ προσπεσόντων, κατὰ τάχος ἀναζεύξας  ἦγεν   ὀπίσω, περίφοβος γεγονὼς καὶ συγκεχυμένος
[26]   θεούς, ἔκπλου δὲ καὶ φυγῆς  εἶργεν.   οὐ μὴν ἀλλὰ λανθάνει πως
[38]   τῆς ἀριστοκρατικῆς μεῖναι προαιρέσεως καὶ  μηδὲν   εἰπεῖν μηδὲ πρᾶξαι χάριτι τῶν
[31]   ἄνομον ἔργον καὶ βίαιον, εἰ  μηδὲν   ἐμποδὼν αὐτοῖς γένοιτο Παῦλον Αἰμίλιον
[25]   τοῦ σὺν αὐτῷ στρατεύματος ἡττημένου  μηδὲν   μέρος λελεῖφθαι· τοσαύτην δὲ λαμπρότητα
[13]   ἀπράκτων, ἐπετίμησεν αὐτοῖς καὶ παρήγγειλε  μηδὲν   πολυπραγμονεῖν μηδὲ φροντίζειν ἀλλ´
[27]   τῆς κοινῆς ἀσθενείας προθεῖσα παιδεύει  μηδὲν   ὡς μόνιμον καὶ βέβαιον διανοεῖσθαι;
[41]   μείζονα τὴν οὐσίαν ἐποίησεν οὐδ´  εἶδεν   οὐδ´ ἥψατο τῶν χρημάτων, καίτοι
[13]   κακοδαίμονα τῶν τριακοσίων ταλάντων, καὶ  περιεῖδεν   ὀλίγῳ χρόνῳ μετὰ τέκνων καὶ
[6]   δὲ τὰς μὲν πόλεις  οὐδὲν   ἀδικήσας, μόνον τὰ τείχη
[6]   ναῦς ἁπάσας ἀφείλετο, καὶ πλοῖον  οὐδὲν   αὐτοῖς τρισκάλμου μεῖζον ἀπέλιπε· τοὺς
[1]   τὰς ἐκείνων ἀρετὰς τὸν βίον.  οὐδὲν   γὰρ ἀλλ´ συνδιαιτήσει καὶ
[36]   Τύχην δι´ ὑποψίας εἶχον, εἰδὼς  οὐδὲν   εἰλικρινὲς οὐδ´ ἀνεμέσητον ἀνθρώποις τῶν
[13]   καὶ κατέδησεν— ἡγούμενος Περσεὺς  οὐδὲν   ἔτι δεῖσθαι τῶν χρημάτων τὴν
[37]   μεταβολὴν καὶ μάλα βοηθῆσαι προθυμηθείς,  οὐδὲν   εὕρετο πλὴν μεταστάσεως ἐκ τοῦ
[37]   τὸ σῶμα στρατιώτας, ὡς ἕτερον  οὐδὲν   ἠδύναντο λυπεῖν καὶ κακοῦν αὐτόν,
[38]   Αἰμίλιος δὲ καίπερ ὢν ἀριστοκρατικὸς  οὐδὲν   ἧττον ὑπὸ τῶν πολλῶν ἠγαπᾶτο
[19]   αὐτὸν ἔσχε καὶ δέος, ὡς  οὐδὲν   ἰδόντα πώποτε θέαμα φοβερώτερον, καὶ
[17]   δᾳσὶν ἀνεχόντων πρὸς τὸν οὐρανόν,  οὐδὲν   ὅμοιον ἔπραττον οἱ Μακεδόνες, ἀλλὰ
[3]   γίγνοιτο πρὸς τούτῳ, καὶ παραλείποντος  οὐδὲν   οὐδὲ καινοτομοῦντος, ἀλλὰ καὶ τοῖς
[36]   ἔφη γάρ, ὅτι τῶν ἀνθρωπίνων  οὐδὲν   οὐδέποτε δείσας, τῶν δὲ θείων
[41]   μεγάλῳ τῷ περὶ τοὺς παῖδας  οὐδέν   τι μικρότερος οὐδ´ ἀσεμνότερος
[13]   ὑπ´ αὐτῷ παρασκευὴν καὶ δύναμιν  ἐθαύμαζεν·   ἦσαν γὰρ ἱππεῖς μὲν τετρακισχίλιοι,
[22]   ἀντίπαιδα τὴν ἡλικίαν, παντάπασιν ἀπολωλέναι  κατεδόξαζεν,   ὑπ´ ἀπειρίας ἀναμειχθέντα τοῖς πολεμίοις
[17]   τὰ σημεῖα, καὶ νίκην ἀμυνομένοις  ἔφραζεν.   εὐξάμενος οὖν κατὰ βοῶν ἑκατὸν
[30]   χρηστὴν οὖσαν, εἰς Ὠρικὸν κατέβη,  κἀκεῖθεν   εἰς Ἰταλίαν μετὰ τῶν δυνάμεων
[23]   δ´ ἐν Ἀμφιπόλει πρῶτον, εἶτ´  ἐκεῖθεν   ἐν Γαληψῷ, καὶ τοῦ φόβου
[36]   εἰς Κέρκυραν κατήχθην· πεμπταῖος δ´  ἐκεῖθεν   ἐν Δελφοῖς τῷ θεῷ θύσας,
[5]   δὲ γεγραμμένη τῆς διαστάσεως οὐκ  ἦλθεν   εἰς ἡμᾶς, ἀλλ´ ἔοικεν ἀληθής
[39]   ἱκανῶς ἔχειν αὐτῷ τοῦ σώματος,  ἐπανῆλθεν   εἰς Ῥώμην. κἀκείνην μὲν ἔθυσε
[4]   ἀπολιπὼν τὴν ἐπαρχίαν, εἰς Ῥώμην  ἐπανῆλθεν,   οὐδὲ δραχμῇ μιᾷ γεγονὼς εὐπορώτερος
[33]   εἶναι, μέχρι οὗ τὰ παιδία  παρῆλθεν.   ~Αὐτὸς δὲ τῶν τέκνων
[13]   τὴν Ὀλυμπικὴν ὑπώρειαν ἐπὶ χωρίων  οὐδαμόθεν   προσαγωγὴν ἐχόντων καὶ πάντοθεν ὑπ´
[20]   τῷ πυκνώματι τῶν σαρισῶν ὑπαντιάζουσαν  πάντοθεν   ἀπρόσμαχον. ἐπεὶ δὲ τῶν τε
[13]   χωρίων οὐδαμόθεν προσαγωγὴν ἐχόντων καὶ  πάντοθεν   ὑπ´ αὐτοῦ διαπεφραγμένων ἐρύμασι καὶ
[16]   δυνάμενον. πλήθει μὲν οὖν ἀνδρῶν  αὐτόθεν   περιεῖναι, προθυμίαν δὲ πολλὴν ὑπάρχειν
[23]   μὴ διάσημος εἴη περισπάσας ἔθετο  πρόσθεν   αὑτοῦ, καὶ τὸ διάδημα διὰ
[7]   ἀγαπήσαντα τὰς διαλύσεις, ὀλίγῳ δὲ  πρόσθεν   ἐν Θεσσαλίᾳ συντρίψαντες Φίλιππον, καὶ
[13]   πεῖραν, ὑπ´ ἀδείας δὲ τῆς  πρόσθεν   τὸν στρατὸν ὁρῶν δυσανασχετοῦντα καὶ
[33]   τορείας. ~Τῆς δὲ τρίτης ἡμέρας  ἕωθεν   μὲν εὐθὺς ἐπορεύοντο σαλπιγκταί, μέλος
[17]   μὴ κατὰ προσώπου μαχομένοις αὐτοῖς  ἕωθεν   ἥλιος ἀντιλάμποι, παρῆγε τὸν
[7]   ἐποίησε. περὶ ὧν δίειμι βραχέως  ἄνωθεν   ἀρξάμενος. ~Ἀντίγονος μέγιστον δυνηθεὶς τῶν
[30]   καὶ πορφύραις ως καὶ πανηγυρ*  ἔξωθεν,   ὥστε τρόπον τινὰ θριαμβικῆς πομπῆς
[19]   φάλαγγος ἀθωράκιστον· φερομένων δὲ παντοδαπῶν  ἑκατέρωθεν   βελῶν, παλτὸν ἐμπεσεῖν ὁλοσίδηρον αὐτῷ,
[23]   προσλιπαροῦντες. πάμπολλα γὰρ ἐπήγετο, καὶ  προὔθηκεν   ἐξ αὐτῶν διαρπάσαι τοῖς Κρησὶν
[13]   χρήματα τοῖς παρ´ αὐτοῦ πεμφθεῖσι  προὔθηκεν   ἠριθμημένα, καὶ κατασημήνασθαι παρέσχεν· ὡς
[15]   δίδωσιν αὐτοῖς, οὐχ ὅσους Πολύβιος  εἴρηκεν,   ἀλλ´ ὅσους αὐτὸς Νασικᾶς
[10]   ῥήτωρ ἐν τοῖς περὶ μαντικῆς  ἱστόρηκεν.   ~Εἰωθότων δὲ τῶν ὑπατείαν λαβόντων
[36]   τὸ μέλλον ὑπὲρ τῆς πόλεως  ἀφῆκεν,   τηλικαύτῃ με προσπταῖσαι δυστυχίᾳ
[26]   πλάνης ἀπείρους, οἰκτρότερον δὲ στεναγμὸν  ἀφῆκεν,   ὥς τις αὐτῷ πλανωμένῳ παρὰ
[5]   οὐκ ἦλθεν εἰς ἡμᾶς, ἀλλ´  ἔοικεν   ἀληθής τις εἶναι λόγος περὶ
[41]   νόμων καὶ τῆς πατρίδος οὕτως  ἔοικεν   εὐθὺς ἀφικέσθαι παρεσκευασμένος, Τιμολέων δὲ
[1]   συνδιαιτήσει καὶ συμβιώσει τὸ γινόμενον  ἔοικεν,   ὅταν ὥσπερ ἐπιξενούμενον ἕκαστον αὐτῶν
[26]   τύχην καὶ τὴν ἀνάγκην περισκεψάμενος,  ἔδωκεν   αὑτὸν ὑποχείριον τῷ Γναίῳ, τότε
[27]   μὲν ἀναστήσας καὶ δεξιωσάμενος Τουβέρωνι  παρέδωκεν,   αὐτὸς δὲ τοὺς παῖδας καὶ
[36]   Αἰμίλιος δὲ τοὺς αὑτοῦ νικήσας  ἀπέβαλεν.   ~Οὕτω μὲν εὐγενεῖς καὶ μεγάλους
[34]   μετὰ πρεσβειῶν ἔπεμψαν· εἶτ´ αὐτὸς  ἐπέβαλλεν,   ἅρματι κεκοσμημένῳ διαπρεπῶς ἐπιβεβηκώς, ἀνὴρ
[2]   τὸν συνάρχοντα κωλύων μάχεσθαι, τοῦ  μὲν   ἀγῶνος ἄκων μετέσχεν αὐτῷ, τῆς
[30]   οὐχ ὅσων ἠξίουν ἔτυχον, ὠργίζοντο  μὲν   ἀδήλως διὰ τοῦτο καὶ χαλεπῶς
[11]   ἀπὸ τούτων τῶν λόγων πολλὴν  μὲν   αἰδῶ πρὸς αὑτὸν ἐνεποίησε τοῖς
[2]   τοῖς πολεμίοις ἐτελεύτησε. Τούτου θυγάτηρ  μὲν   Αἰμιλία Σκιπίωνι τῷ μεγάλῳ συνῴκησεν,
[20]   τὰς μάχας τίθεσθαι. ταῦτα τοῦ  μὲν   Αἰμιλίου τοὺς ἡγεμόνας, τῶν δ´
[19]   ἐμπεσεῖν ὁλοσίδηρον αὐτῷ, καὶ τῇ  μὲν   ἀκμῇ μὴ θιγεῖν, ἀλλὰ πλάγιον
[22]   ἤδη βαθείας ἀπετράποντο. καὶ τοὺς  μὲν   ἄλλους οἱ θεράποντες ὑπὸ λαμπάδων
[5]   πούς. τῷ γὰρ ὄντι μεγάλαι  μὲν   ἁμαρτίαι καὶ ἀναπεπταμέναι γυναῖκας ἀνδρῶν
[39]   μυριάδων γενέσθαι λέγουσιν· ἧς αὐτὸς  μὲν   ἀμφοτέρους τοὺς υἱοὺς ἀπέλιπε κληρονόμους,
[27]   ἀτιμότατον. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ τοῦτον  μὲν   ἀναστήσας καὶ δεξιωσάμενος Τουβέρωνι παρέδωκεν,
[17]   δ´ Αἰμίλιος οὐκ ἦν  μὲν   ἀνήκοος οὐδ´ ἄπειρος παντάπασι τῶν
[29]   πόλεων, ὥσθ´ ὥρᾳ μιᾷ πεντεκαίδεκα  μὲν   ἀνθρώπων ἐξανδραποδισθῆναι μυριάδας, ἑβδομήκοντα δὲ
[28]   πρέσβεων ἐκ Ῥώμης ἀφικομένων, Μακεδόσι  μὲν   ἀπέδωκε τὴν χώραν καὶ τὰς
[28]   μεγαλοψυχίαν ἐπῄνουν οἱ ἄνθρωποι, πολὺ  μὲν   ἀργύριον πολὺ δὲ χρυσίον ἐκ
[34]   καὶ σύμπας στρατός, τῷ  μὲν   ἅρματι τοῦ στρατηγοῦ κατὰ λόχους
[26]   Αἰμιλίῳ προσορμισάμενος τῇ Σαμοθρᾴκῃ τὴν  μὲν   ἀσυλίαν παρεῖχε τῷ Περσεῖ διὰ
[38]   ἐπὶ τιμητείαν κατάγουσιν. ἀλλὰ Σκιπίων  μὲν   αὔξων τὰ πλεῖστα τὸν δῆμον
[18]   πολεμίων. ~Περὶ δὲ δείλην οἱ  μὲν   αὐτοῦ φασι τοῦ Αἰμιλίου τεχνάζοντος
[9]   ὁρμοῦντος, ἀπροσδόκητον ἐπίπλουν θέμενος εἴκοσι  μὲν   αὐτοφόρτους ὁλκάδας ἐχειρώσατο, τὰς δ´
[7]   κακῶς μᾶλλον ποιοῦντας. ἄρτι  μὲν   γὰρ Ἀντίοχον τὸν ἐπικληθέντα μέγαν
[8]   συνεῖχεν ὥσπερ ἐγκεκρυμμένον ἀδήλως. ὅπλων  μὲν   γὰρ ἀργούντων ἀπέκειντο τρεῖς μυριάδες,
[12]   κατέβαλε, πρὸς ἀργύριον ἀποδειλιάσας. ἧκον  μὲν   γὰρ αὐτῷ δεηθέντι Βαστέρναι, μύριοι
[36]   τινα καὶ παλίρροιαν προσδεχόμενος. „μιᾷ  μὲν   γὰρ“ εἶπεν „ἡμέρᾳ τὸν Ἰόνιον
[20]   παρ´ ἀμφοτέρων ἀπήντα συμπεσόντων. οἱ  μὲν   γὰρ ἐκκρούειν τε τοῖς ξίφεσι
[1]   πρὸς ἐπανόρθωσιν ἠθῶν ἐνεργότερον; Δημόκριτος  μὲν   γὰρ εὔχεσθαί φησι δεῖν, ὅπως
[24]   τύχῃ τὰ τῆς φήμης. ἦν  μὲν   γὰρ ἡμέρα τετάρτη νενικημένῳ Περσεῖ
[36]   τὸ ἀξίωμα τῆς νίκης. τὸν  μὲν   γὰρ πρότερον τῶν παίδων ἀποθανόντα
[1]   μὲν τῆς τῶν βίων ἅψασθαι  μὲν   γραφῆς συνέβη δι´ ἑτέρους, ἐπιμένειν
[15]   τὴν κάθετον δ´ ἐμετρήθη) πλήρη  μὲν   δεκάδα σταδίων μίαν, αὐτὰρ ἐπ´
[30]   ἡμέρας· καὶ γενομένου σκότους, οἱ  μὲν   δήμαρχοι τὴν ἐκκλησίαν ἀφῆκαν, πρὸς
[32]   δ´ αὐτὸν οὕτω λέγουσιν.  μὲν   δῆμος ἔν τε τοῖς ἱππικοῖς
[33]   λιτανεύειν διδασκόντων. ἦν δ´ ἄρρενα  μὲν   δύο, θῆλυ δ´ ἕν, οὐ
[23]   νομίσματος ἀπαντήσαντας αὐτῷ, καὶ τὰ  μὲν   ἐγκαλοῦντας περὶ τῶν γεγονότων, τὰ
[20]   ὀλίγους συστάσεσιν οἱ Μακεδόνες, μικροῖς  μὲν   ἐγχειριδίοις στερεοὺς καὶ ποδήρεις θυρεοὺς
[10]   ἔπειθον. δὲ κατ´ ἀρχὰς  μὲν   ἐθρύπτετο πρὸς τοὺς πολλούς, καὶ
[39]   σώματος, ἐπανῆλθεν εἰς Ῥώμην. κἀκείνην  μὲν   ἔθυσε μετὰ τῶν ἄλλων τὴν
[35]   γὰρ αὐτῷ τέσσαρες υἱοί, δύο  μὲν   εἰς ἑτέρας ἀπῳκισμένοι συγγενείας, ὡς
[20]   διέσχον εἴσω τῶν ὅπλων, τοῖς  μὲν   ἐκ πλαγίου κατὰ γυμνὰ προσφερόμενοι,
[23]   τῆς νίκης. ~Περσεὺς δὲ φυγῇ  μὲν   ἐκ Πύδνης εἰς Πέλλαν ἀπεχώρει,
[28]   ἑστιάσεις καὶ δεῖπνα προὔθετο, χορηγίᾳ  μὲν   ἐκ τῶν βασιλικῶν ἀφθόνῳ χρώμενος,
[20]   ποικίλαις ὁρμαῖς τῶν μαχομένων, τοῖς  μὲν   ἐκθλιβομένην μέρεσι, τοῖς δὲ προπίπτουσαν,
[41]   οὗτοι τοιαῦτ´ ἤλπισαν; ὧν  μὲν   ἐκπεπτωκότα Συρακουσῶν ἐθεράπευε Διονύσιον, Κάλλιππος
[15]   πρός τινα τῶν βασιλέων. οἱ  μὲν   ἐκτὸς τάξεως Ἰταλικοὶ τρισχίλιοι τὸ
[40]   αἵ τε νῖκαι περιβόητοι, τοῦ  μὲν   ἑλόντος Μακεδονίαν καὶ τὴν ἀπ´
[37]   τὸν δὲ τρίτον, Ἀλέξανδρον, εὐφυᾶ  μὲν   ἐν τῷ τορεύειν καὶ λεπτουργεῖν
[20]   Ποσειδώνιος, καταρρήξασθαι τὸν χιτῶνα, τούτων  μὲν   ἐνδιδόντων, τῶν δ´ ἄλλων Ῥωμαίων
[26]   ἀπέπλευσεν. δὲ Περσεὺς οἰκτρὰ  μὲν   ἔπασχε, διὰ στενῆς θυρίδος παρὰ
[22]   καὶ διέθεον μετὰ λαμπάδων, πολλοὶ  μὲν   ἐπὶ τὴν σκηνὴν τοῦ Αἰμιλίου,
[5]   δύο παῖδας ἄρρενας τεκούσης, τούτους  μὲν   ἐπὶ τῆς οἰκίας εἶχε, τοὺς
[39]   μεγίστων, ἐνόσησε νόσον ἐν ἀρχῇ  μὲν   ἐπισφαλῆ, χρόνῳ δ´ ἀκίνδυνον, ἐργώδη
[8]   τὴν μητέρα τοῦ Φιλίππου, πρῶτον  μὲν   ἐπίτροπον καὶ στρατηγόν, εἶτα πειρώμενοι
[6]   καὶ τοὺς παῖδας ἀσκῶν τὴν  μὲν   ἐπιχώριον παιδείαν καὶ πάτριον ὥσπερ
[25]   τῆς νίκης λόγον. εἶθ´ οἱ  μὲν   ἐπιψαῦσαι λέγονται τῆς ὑπήνης αὐτοῦ
[8]   Σκοτοῦσσαν ὑπὸ Τίτου Φλαμινίνου, τότε  μὲν   ἔπτηξε καὶ πάντα τὰ καθ´
[40]   βούλοιτό τις παρεγχειρεῖν, ὡς Αἰμίλιος  μὲν   ἐρρωμένῳ Περσεῖ καὶ Ῥωμαίους νενικηκότι,
[26]   αὐτοῖς Ἴων ἐνεχείρισεν, ὃς πάλαι  μὲν   ἐρώμενος ἦν τοῦ Περσέως, τότε
[24]   πᾶσιν ὁμοίως ἐφαίνετο πλανώμενος, τότε  μὲν   ἐσκεδάσθη καὶ διερρύη τὰ τῆς
[37]   τοὺς αὑτοῦ νικήσας ἀπέβαλεν. ~Οὕτω  μὲν   εὐγενεῖς καὶ μεγάλους λόγους τὸν
[33]   ~Τῆς δὲ τρίτης ἡμέρας ἕωθεν  μὲν   εὐθὺς ἐπορεύοντο σαλπιγκταί, μέλος οὐ
[12]   ὡς ἐξώρμησεν ἐπὶ στρατείαν, πλοῦ  μὲν   εὐτυχίᾳ καὶ ῥᾳστώνῃ χρήσασθαι πορείας
[31]   πρὸς τὸν Γάλβαν ἐπιστρέψας· „σὺ  μὲν“   ἔφη, „γελᾷς ἐπὶ τούτοις, ἐγὼ
[31]   προκλήσεως ἀνῃρηκώς, Μᾶρκος Σερβίλιος, Αἰμίλιον  μὲν   ἔφη Παῦλον ἡλίκος αὐτοκράτωρ γένοιτο
[36]   τὸν θριαμβεύοντα· πλὴν ὅτι Περσεὺς  μὲν   ἔχει καὶ νενικημένος τοὺς παῖδας,
[25]   μηδεμίαν ἀρχὴν ἔχων βέβαιον, αὕτη  μὲν   φήμη ταχὺ τῆς πόλεως
[10]   οὗτος ἦν Παῦλος Αἰμίλιος, ἡλικίας  μὲν   ἤδη πρόσω καὶ περὶ ἑξήκοντα
[41]   πρὸς πᾶσαν ἀδοξίαν εὐλαβὲς ἐπιεικοῦς  μὲν   ἤθους καὶ ἁπαλοῦ, μέγεθος δ´
[35]   ἐξ ἑτέρας γυναικός. ὧν  μὲν   ἡμέραις πέντε πρὸ τοῦ θριαμβεῦσαι
[13]   ἡγούμενος. δὲ τῇ γνώμῃ  μὲν   ἦν ἐνεργός, ἐπὶ πᾶν βούλευμα
[31]   τῆς ἀληθινῆς νίκης ἀφαιρεῖσθε τῶν  μὲν   θεῶν τὴν τιμήν, αὑτῶν δὲ
[34]   αὐτὰ θεραπείας κατόπιν ἐπορεύετο, φαιὸν  μὲν   ἱμάτιον ἀμπεχόμενος καὶ κρηπῖδας ἔχων
[12]   γὰρ αὐτῷ δεηθέντι Βαστέρναι, μύριοι  μὲν   ἱππεῖς, μύριοι δὲ παραβάται, μισθοφόροι
[39]   καὶ Λιγύων καὶ Μακεδόνων, οἱ  μὲν   ἰσχυροὶ τὰ σώματα καὶ νέοι
[20]   δὲ ταῖς περιδρομαῖς ἀπολαμβάνοντες,  μὲν   ἰσχὺς καὶ τὸ κοινὸν ἔργον
[13]   ἀντίπαλον ἐλθὼν Αἰμίλιος, αὐτοῦ  μὲν   κατεφρόνει, τὴν δ´ ὑπ´ αὐτῷ
[25]   τριχὸς εἰς πυρρὰν μεταβαλοῦσα, τῷ  μὲν   λόγῳ πίστιν, τῷ δ´ ἀνδρὶ
[40]   ἐνδόξους γεγόνασιν ἀμφοτέροις ἀνταγωνιστάς, τῷ  μὲν   Μακεδόνας, τῷ δὲ Καρχηδονίους, αἵ
[38]   δύο, τῆς δὲ βουλῆς προέγραψε  μὲν   Μᾶρκον Αἰμίλιον Λέπιδον, ἤδη τετράκις
[5]   δὲ θυγατέρων τῶν Αἰμιλίου τὴν  μὲν   Κάτωνος υἱὸς ἔγημε, τὴν
[39]   εὐπορώτερον τὸν Ἀφρικανοῦ δεδομένος. τοιοῦτος  μὲν   Παύλου Αἰμιλίου τρόπος καὶ
[37]   φιλανθρωποτέραν δίαιταν, ὅπου φρουρούμενος, ὡς  μὲν   οἱ πλεῖστοι γεγράφασιν, ἀπεκαρτέρησεν, ἔνιοι
[41]   παρέσχε. τούτου τεκμήριον, ὅτι Ῥωμαῖοι  μὲν   ὁμαλῶς ἐν τῷ τότε χρόνῳ
[22]   δὲ Νασικᾶς, ὀγδοήκοντα. ~Καὶ κρίσιν  μὲν   ὀξυτάτην μέγιστος ἀγὼν οὗτος
[28]   προστῆναι καλῶς καὶ συμποσίου, τῆς  μὲν   ὅπως φοβερωτάτη τοῖς πολεμίοις, τοῦ
[8]   ἐπεκλήθη δὲ Δώσων ὡς ἐπαγγελτικὸς  μέν,   οὐ τελεσιουργὸς δὲ τῶν ὑποσχέσεων.
[25]   σταδίους τῶν τόπων διεστώτων. ταῦτα  μὲν   οὐδεὶς ἀγνοεῖ τῶν καθ´ ἡμᾶς.
[8]   προπολεμοῦντας τῆς χώρας. ἀλλ´ ἐκεῖνος  μὲν   οὐκ ἔφθη ταῦτα κινῆσαι καὶ
[14]   πιδακώδεις τόποι τῆς γῆς ὕδωρ  μὲν   οὐκ ἔχουσι καλυπτόμενον οὐδὲ κόλπους
[20]   κατόπιν αὐτῶν ἐπιτεταγμένοι, καὶ φυγὴ  μὲν   οὐκ ἦν, ἀναχώρησις δὲ πρὸς
[18]   τὴν μάχην παρ´ ἀμφοτέρων.  μὲν   οὖν Αἰμίλιος, ὥσπερ κυβερνήτης τῷ
[16]   νεκρῶν ἐκπεσεῖν μὴ δυνάμενον. πλήθει  μὲν   οὖν ἀνδρῶν αὐτόθεν περιεῖναι, προθυμίαν
[4]   ὑπατικὸν γενέσθαι τὸ ἀξίωμα. μάχῃ  μὲν   οὖν δὶς ἐκ παρατάξεως ἐνίκησε
[23]   δακρύων ἀμείψασθαι πρὸς νόμισμα. τοὺς  μὲν   οὖν ἐπισταμένους ἀκριβῶς αὐτὸν οὐκ
[5]   ἀλλήλων, οὐ παύονται διαφερόμενοι. ταῦτα  μὲν   οὖν ἱστορία λογίζεσθαι καὶ
[6]   ξένους καὶ Ῥωμαίους εὑρεθέντας. ἐκείνη  μὲν   οὖν ὑπατεία τὰς εἰρημένας
[38]   καὶ τὰς ἀπογραφὰς ἐπισκοποῦσιν. ἀπεγράψαντο  μὲν   οὖν κατ´ αὐτὸν μυριάδες ἀνθρώπων
[10]   καὶ δέχομαι τὸν οἰωνόν. ταῦτα  μὲν   οὖν Κικέρων ῥήτωρ ἐν
[24]   ἐπὶ τοὺς Καβείρους ἱκέτευεν. ~Ἀεὶ  μὲν   οὖν λέγονται γεγονέναι φιλοβασιλεῖς οἱ
[26]   σῶμα τοῖς ἐκείνων κρατοῦσιν. ἐπίστευε  μὲν   οὖν μάλιστα τῷ Νασικᾷ, κἀκεῖνον
[16]   εἰληφέναι δοκεῖ τὴν μέτρησιν. ~Ὁ  μὲν   οὖν Νασικᾶς ἐνταῦθα διενυκτέρευσε· τῷ
[19]   χρόνον διαφυλάξαντι τὸν τύπον. ταῦτα  μὲν   οὖν Ποσειδώνιος ὑπὲρ τοῦ
[2]   τοῦ βασιλέως παίδευσιν ἀναθέντων. οἱ  μὲν   οὖν πλεῖστοι τῶν εἰς δόξαν
[22]   γενόμενος καὶ δυνηθεὶς μέγιστον. Αἰμιλίῳ  μὲν   οὖν τὴν τοῦ κατορθώματος νέμεσιν
[30]   κέρδος ἔθνους ὅλου κατακερματισθέντος. ~Αἰμίλιος  μὲν   οὖν τοῦτο πράξας μάλιστα παρὰ
[21]   πολὺς ἦν φόνος, ὥστε τὸ  μὲν   πεδίον καὶ τὴν ὑπώρειαν καταπεπλῆσθαι
[31]   οὐ δεινὸν“ εἶπεν, „εἰ φήμης  μὲν   περὶ νίκης ἀβεβαίου πρότερον εἰς
[14]   λάβρον ὕδατος, εἶτ´ ἐπέλιπε. ταῦτα  μὲν   περὶ τούτων. ~Ὁ δ´ Αἰμίλιος
[31]   τὴν σύγκλητον κατῄει. καὶ τὸ  μὲν   πλῆθος ὑπεραλγοῦν τῷ προπηλακίζεσθαι τὸν
[6]   πόλεις ἐνεχείρισαν. δὲ τὰς  μὲν   πόλεις οὐδὲν ἀδικήσας, μόνον
[16]   καταλαβεῖν τὰς ὑπερβολάς. τούτοις  μὲν   Πολύβιός φησιν ἔτι κοιμωμένοις ἐπιπεσεῖν
[21]   τῶν δὲ Ῥωμαίων ἔπεσον, ὡς  μὲν   Ποσειδώνιός φησιν, ἑκατόν, ὡς δὲ
[5]   καὶ γένεσι τοῖς ἐπιφανεστάτοις, τὸν  μὲν   πρεσβύτερον τῷ Μαξίμου Φαβίου τοῦ
[11]   ἐκκλησίαν συναγαγὼν τοὺς πολίτας, τὴν  μὲν   προτέραν ὑπατείαν ἔφη μετελθεῖν αὐτὸς
[17]   καὶ συνεστῶσαν. ἐκ τούτου τὰ  μὲν   πρῶτα καὶ καταφανῆ πρὸς τοὺς
[32]   εἰς ἡμέρας τρεῖς νενεμημένης,  μὲν   πρώτη μόλις ἐξαρκέσασα τοῖς αἰχμαλώτοις
[28]   καθίστατο, καὶ δωρεὰς ἐδίδου τοῖς  μὲν   σῖτον ἐκ τοῦ βασιλικοῦ, τοῖς
[28]   κόπτοντι κεκολασμένους. ~Ἐκ τούτου τὴν  μὲν   στρατιὰν πρὸς ἀνάπαυσιν, αὑτὸν δὲ
[16]   Ῥωμαίων. δὲ συνταραχθείς, τὸ  μὲν   στρατόπεδον οὐκ ἐκίνησε, μυρίους δὲ
[12]   παρὰ τοῦ βασιλέως, ἄνδρες ὑψηλοὶ  μὲν   τὰ σώματα, θαυμαστοὶ δὲ τὰς
[13]   δύναμιν ἐθαύμαζεν· ἦσαν γὰρ ἱππεῖς  μὲν   τετρακισχίλιοι, πεζοὶ δ´ εἰς φάλαγγα
[38]   τὴν τιμητικὴν ἀρχὴν μετῄεσαν,  μὲν   τὴν βουλὴν ἔχων καὶ τοὺς
[1]   ~ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΚΑΙ ΤΙΜΟΛΕΩΝ. ~Ἐμοὶ  μὲν   τῆς τῶν βίων ἅψασθαι μὲν
[15]   τούτων. ~Ὁ δ´ Αἰμίλιος ἡμέρας  μέν   τινας ἠρέμει, καί φασι μήποτε
[23]   τὸν ἵππον. τῶν δ´  μέν   τις ὑπόδημα προσποιούμενος λελυμένον συνάπτειν,
[12]   καὶ τῆς στρατηγίας αὐτοῦ τὸ  μὲν   τόλμης ὀξύτητι, τὸ δὲ βουλεύμασι
[40]   πάλιν ὑπὲρ Τιμολέοντος, ὅτι πολλοὺς  μὲν   τυράννους, μεγάλην δὲ τὴν Καρχηδονίων
[41]   τοῖς πράγμασιν ἀμφοτέρων γεγονότων, Αἰμίλιος  μὲν   ὑπὸ τῶν νόμων καὶ τῆς
[26]   πρὸς τὸ τεῖχος, οὐ λαθὼν  μέν,   ὑποφθάσας δὲ τοὺς Ῥωμαίους μετὰ
[26]   δὲ κρητισμῷ χρησάμενος, τὰ  μὲν   χρήματα νύκτωρ ἀνέλαβεν, ἐκεῖνον δὲ
[13]   ταλάντοις συνεφάψασθαι τοῦ πολέμου, τὰ  μὲν   χρήματα τοῖς παρ´ αὐτοῦ πεμφθεῖσι
[34]   τάξεις ἑπόμενος, ᾄδων δὲ τὰ  μὲν   ᾠδάς τινας πατρίους ἀναμεμειγμένας γέλωτι,
[38]   πολιτεία πάτριος) δὲ μέγας  μὲν   ὢν ἐφ´ ἑαυτοῦ, μεγάλῃ δ´
[26]   ἀχθῆναι πρὸς τὸν Αἰμίλιον,  μὲν   ὡς ἀνδρὶ μεγάλῳ πεπτωκότι πτῶμα
[28]   ὁλκήν. οὗτός ἐστι Τουβέρων, ὃν  ἔφαμεν   μετὰ συγγενῶν οἰκεῖν ἑκκαιδέκατον, ἀπὸ
[1]   καὶ τῆς γραφῆς τῇ συνηθείᾳ  παρασκευάζομεν   ἑαυτούς, τὰς τῶν ἀρίστων καὶ
[1]   φησι δεῖν, ὅπως εὐλόγχων εἰδώλων  τυγχάνωμεν,   καὶ τὰ σύμφυλα καὶ τὰ
[1]   τῆς ἱστορίας ὑποδεχόμενοι καὶ παραλαμβάνοντες  ἀναθεωρῶμεν   ὅσσος ἔην οἷός τε’ τὰ
[19]   ἐφόδου, παρῆν Αἰμίλιος καὶ  κατελάμβανεν   ἤδη τοὺς ἐν τοῖς ἀγήμασι
[35]   δωδεκέτης μετὰ τρεῖς ἡμέρας θριαμβεύσαντος  ἐπαπέθανεν,   ὥστε μηδένα γενέσθαι Ῥωμαίων τοῦ
[26]   ἀγεννεῖς καὶ δεήσεις, ἃς οὐχ  ὑπέμεινεν   οὐδ´ ἤκουσεν Αἰμίλιος, ἀλλὰ
[23]   τῷ ξιφιδίῳ παίων ἀμφοτέρους, οὐδεὶς  παρέμεινεν   αὐτῷ πάρεξ Εὐάνδρου τε τοῦ
[23]   παρρησιαζομένους ἀκαίρως καὶ συμβουλεύοντας, ὀργισθεὶς  ἀπέκτεινεν   αὐτὸς τῷ ξιφιδίῳ παίων ἀμφοτέρους,
[19]   ἄνευ κράνους καὶ θώρακος ἵππῳ  παρήλαυνεν.   δὲ τῶν Μακεδόνων βασιλεύς,
[18]   τὰ τάγματα τῶν ὁπλιτῶν ἐπιὼν  παρεθάρρυνεν·   δὲ Νασικᾶς ἐξιππασάμενος πρὸς
[29]   ἑκάστης πόλεως ἄνδρας δέκα, καὶ  προσέταξεν   αὐτοῖς, ὅσος ἄργυρός ἐστι καὶ
[2]   φρόνησιν ἅμα καὶ τὴν ἀνδρείαν  ἔδειξεν.   ὡς γὰρ οὐκ ἔπεισε τὸν
[10]   ἐν τοῖς μετιοῦσι τὴν ὑπατείαν,  ἔδοξεν   οὐκ ἀρχὴν ληψόμενος, ἀλλὰ νίκην
[29]   αὐτὴν δι´ εὐνομίας καὶ ὁμονοίας,  ἀνέζευξεν   ἐπὶ τὴν Ἤπειρον, ἔχων δόγμα
[38]   βιάσασθαι, μέγα βοήσας „ὦ Παῦλε“  εἶπεν   „Αἰμίλιε, στέναξον ὑπὸ γῆς, αἰσθόμενος
[27]   ἀνθρωπίνων διαλέγεσθαι πραγμάτων, „ἆρά γ´“  εἶπεν   „ἄξιον εὐπραγίας παρούσης ἄνθρωπον ὄντα
[31]   αἰχμάλωτον. „πῶς γὰρ οὐ δεινὸν“  εἶπεν,   „εἰ φήμης μὲν περὶ νίκης
[17]   μειδιάσας· „εἴ γε τὴν σὴν“  εἶπεν   „ἡλικίαν εἶχον· αἱ δὲ πολλαί
[36]   παλίρροιαν προσδεχόμενος. „μιᾷ μὲν γὰρ“  εἶπεν   „ἡμέρᾳ τὸν Ἰόνιον ἀπὸ Βρεντεσίου
[5]   ὑπόδημα (κάλτιον αὐτὸ Ῥωμαῖοι καλοῦσιν)  εἶπεν·   „οὐκ εὐπρεπὴς οὗτος; οὐ νεουργής;
[26]   τῷ προσώπῳ· „τί τῆς τύχης“  εἶπεν   „ὦ ταλαίπωρε τὸ μέγιστον ἀφαιρεῖς
[38]   τὴν τῶν ἱππέων ἐξέτασιν ὁμοίως  ἐμετρίασεν   αὐτός τε καὶ Μάρκιος Φίλιππος
[26]   πελάγιον τὸν Ὀροάνδην θέοντα κατιδὼν  ἔφρασεν.   ὑπέλαμπε γὰρ ἡμέρα, καὶ πάσης
[33]   ἐκ χρυσοῦ δέκα ταλάντων διάλιθον  κατεσκεύασεν,   οἵ τε τὰς Ἀντιγονίδας καὶ
[4]   μετὰ τὸν θάνατον αὐτοῦ γλίσχρως  ἐξήρκεσεν.   ~Ἔγημε δὲ Παπιρίαν, ἀνδρὸς ὑπατικοῦ
[13]   Ῥωμαίων πρὸς αὐτὸν συνέλαβε καὶ  κατέδησεν—   ἡγούμενος Περσεὺς οὐδὲν ἔτι
[8]   μετὰ τοῦτον βασιλεύσας Φίλιππος  ἤνθησεν   ἐν τοῖς μάλιστα τῶν βασιλέων
[41]   οὐδὲ δραχμῇ μείζονα τὴν οὐσίαν  ἐποίησεν   οὐδ´ εἶδεν οὐδ´ ἥψατο τῶν
[5]   οἰκίας εἶχε, τοὺς δὲ προτέρους  εἰσεποίησεν   οἴκοις τοῖς μεγίστοις καὶ γένεσι
[40]   δύναμιν ἀπὸ τῆς τυχούσης στρατιᾶς  ἐνίκησεν,   οὐχ ὥσπερ Αἰμίλιος ἀνδράσιν ἐμπειροπολέμοις
[2]   μὲν Αἰμιλία Σκιπίωνι τῷ μεγάλῳ  συνῴκησεν,   υἱὸς δὲ Παῦλος Αἰμίλιος, περὶ
[9]   καὶ πεντηρικὰ τέσσαρα. Καὶ μάχην  ἐπολέμησεν   τὸ δεύτερον ἐν τῶν
[13]   λόγῳ πολλὰ διαστρατηγοῦντα τῶν ἀπράκτων,  ἐπετίμησεν   αὐτοῖς καὶ παρήγγειλε μηδὲν πολυπραγμονεῖν
[12]   δῆμος. ~Αἰμίλιον δὲ Παῦλον, ὡς  ἐξώρμησεν   ἐπὶ στρατείαν, πλοῦ μὲν εὐτυχίᾳ
[2]   αὐτῷ, τῆς δὲ φυγῆς οὐκ  ἐκοινώνησεν,   ἀλλὰ τοῦ συνάψαντος τὸν κίνδυνον
[8]   Ῥωμαίοις, καὶ τυχὼν ἐπιτιμήσεως μετρίας  ἠγάπησεν.   ὕστερον δὲ βαρέως φέρων, καὶ
[37]   ὡς μὲν οἱ πλεῖστοι γεγράφασιν,  ἀπεκαρτέρησεν,   ἔνιοι δὲ τῆς τελευτῆς ἴδιόν
[26]   ἐπταικότων οὐκ ἀφαιρεῖται, τὸν ἔλεον  ἀπεστέρησεν   ἑαυτοῦ. δεηθεὶς γὰρ ἀχθῆναι πρὸς
[12]   αἰχμάλωτος ἐπιδείξασθαι Ῥωμαίοις ὅσα φεισάμενος  ἐτήρησεν   αὐτοῖς. ~Οὐ γὰρ μόνον ἀπέπεμψε
[30]   δὲ τῶν ὑπ´ αὐτὸν χιλιάρχων,  ἐθάρρησεν   ἀναφανδὸν εἰπεῖν ὡς οὐ δοτέον
[39]   Σκιπίων τῷ ἀδελφῷ πᾶσαν ἔχειν  συνεχώρησεν,   αὐτὸς εἰς οἶκον εὐπορώτερον τὸν
[13]   ὡς δὲ πεισθεὶς ἔχειν  ᾔτησεν   Γένθιος ἔργον ἀσεβὲς καὶ
[25]   καὶ γράμματα φράζοντα τὴν νίκην  ἀπήντησεν.   δ´ αὐτὴ τοῦ τε
[37]   οὗ τοῦτον τὸν τρόπον ἐκπονηθεὶς  ἐτελεύτησεν.   ἐτελεύτησε δὲ καὶ τῶν παιδίων
[39]   παραφορᾷ τῆς διανοίας γενόμενος, τριταῖος  ἐτελεύτησεν,   οὐδενὸς ἐνδεὴς οὐδ´ ἀτελὴς τῶν
[36]   πολίτας, δυσπαθοῦντας ἐφ´ οἷς ἐκεῖνος  ἐδυστύχησεν.   ἔφη γάρ, ὅτι τῶν ἀνθρωπίνων
[38]   καὶ χρόνοις ὕστερον Ἄππιος  ὠνείδισεν   Ἀφρικανῷ Σκιπίωνι. μέγιστοι γὰρ ὄντες
[26]   δὲ παιδία συλλαβὼν αὐτοῖς Ἴων  ἐνεχείρισεν,   ὃς πάλαι μὲν ἐρώμενος ἦν
[9]   τὰς δ´ ἄλλας σίτου γεμούσας  κατέδυσεν   εγκράτησε δὲ καὶ πεντηρικὰ τέσσαρα.
[36]   τῶν παίδων ἀποθανόντα θάψας εὐθὺς  ἐθριάμβευσεν,   ὡς λέλεκται· τοῦ δὲ δευτέρου
[17]   καὶ καταφανῆ πρὸς τοὺς πολεμίους  ἐκέλευσεν   εἰς σπείρας καθιστάμενα ποιεῖν σχῆμα
[39]   δὲ πεισθεὶς ὑπὸ τῶν ἰατρῶν  ἔπλευσεν   εἰς Ἐλέαν τῆς Ἰταλίας καὶ
[23]   οἱ πολέμιοι λήψεσθαι, μετ´ αὐτῶν  διέπλευσεν   εἰς Σαμοθρᾴκην, καὶ διαφεύγων ἐπὶ
[26]   θεραπείας ἀναγκαίας, εὐθὺς ἀφ´ ἑσπέρας  ἀπέπλευσεν.   δὲ Περσεὺς οἰκτρὰ μὲν
[6]   ~Ὁ δ´ Αἰμίλιος ὕπατος ἀποδειχθεὶς  ἐστράτευσεν   ἐπὶ τοὺς παραλπίους Λίγυας, οὓς
[39]   χαίροντος· τῇ δ´ ὑστεραίᾳ πάλιν  ἔθυσεν   αὐτὸς ὑπὲρ αὑτοῦ σωτήρια τοῖς
[17]   σελήνην ἀποκαθαιρομένην, ἕνδεκα μόσχους αὐτῇ  κατέθυσεν.   ἅμα δ´ ἡμέρᾳ τῷ Ἡρακλεῖ
[26]   δεήσεις, ἃς οὐχ ὑπέμεινεν οὐδ´  ἤκουσεν   Αἰμίλιος, ἀλλὰ προσβλέψας αὐτὸν
[12]   δεδιὼς ὥσπερ ἀλλοτρίων. καὶ ταῦτ´  ἔπραττεν   οὐ Λυδῶν τινος οὐδὲ Φοινίκων
[20]   ὀξέως καὶ διαιρῶν τὰς σπείρας,  ἐκέλευεν   εἰς τὰ διαλείμματα καὶ κενώματα
[23]   καὶ διαφεύγων ἐπὶ τοὺς Καβείρους  ἱκέτευεν.   ~Ἀεὶ μὲν οὖν λέγονται γεγονέναι
[8]   τε παντοδαπῶν καὶ νοσημάτων ἐνόντων  ἐπρώτευεν   φιλαργυρία. λέγεται δὲ μηδὲ
[34]   ἄρα τῶν μεγάλων καὶ ὑπερόγκων  εἴληχεν   εὐτυχιῶν ἀπαρύτειν καὶ μειγνύναι τὸν
[38]   τὰ πλεῖστα τὸν δῆμον εὔνουν  εἶχεν,   Αἰμίλιος δὲ καίπερ ὢν ἀριστοκρατικὸς
[24]   εἶθ´ ὡς λόγος οὐκ  εἶχεν   εἰς ἀρχὴν ἀνελθεῖν βέβαιον, ἀλλ´
[12]   δαπάνης οἷς ἐπολέμει· καίτοι διδασκάλους  εἶχεν   ἐκείνους, οἷς ἄνευ τῆς ἄλλης
[23]   καὶ τὸ διάδημα διὰ χειρῶν  εἶχεν.   ὡς δὲ καὶ προσδιαλέγοιτο τοῖς
[8]   ἐμπεπληκώς, ἐσωμάσκει τὸν πόλεμον καὶ  συνεῖχεν   ὥσπερ ἐγκεκρυμμένον ἀδήλως. ὅπλων μὲν
[3]   καὶ πατρίων ἐξεταστὴν καὶ φύλακα  παρεῖχεν   ἑαυτόν, οὐ δημαγωγῶν ἐν τῷ
[22]   στρατόπεδον καὶ κραυγὴ τὸ πεδίον  κατεῖχεν   ἀνακαλουμένων τὸν Σκιπίωνα· πᾶσι γὰρ
[22]   ὀξυτάτην μέγιστος ἀγὼν οὗτος  ἔσχεν·   ἐνάτης γὰρ ὥρας ἀρξάμενοι μάχεσθαι,
[6]   ὑπατεία τὰς εἰρημένας πράξεις ἐπιφανεῖς  ἔσχεν.   Ὕστερον δὲ πολλάκις ποιήσας φανερὸν
[8]   ἔτι μειράκιον ὤν, καὶ δόξαν  ἔσχεν   ὡς ἀναστήσων Μακεδονίαν εἰς τὸ
[25]   λαμπρότητα καὶ ῥύμην πίστις  ἔσχεν,   ὥστε καὶ θῦσαι τῶν ἐν
[25]   τὸ καθ´ ἡμᾶς γενόμενον πίστιν  παρέσχεν.   ὅτε γὰρ Ἀντώνιος ἀπέστη Δομετιανοῦ
[13]   πεμφθεῖσι προὔθηκεν ἠριθμημένα, καὶ κατασημήνασθαι  παρέσχεν·   ὡς δὲ πεισθεὶς ἔχειν
[9]   συνεφάψασθαι τοῦ πολέμου. καὶ λόγος  κατέσχεν   ὡς τῶν βαρβάρων μισθῷ πεπεισμένων
[2]   μάχεσθαι, τοῦ μὲν ἀγῶνος ἄκων  μετέσχεν   αὐτῷ, τῆς δὲ φυγῆς οὐκ
[28]   τοῦ βασιλέως φιλογραμματοῦσι τοῖς υἱέσιν  ἐπέτρεψεν   ἐξελέσθαι, καὶ διανέμων ἀριστεῖα τῆς
[2]   ἀρεταῖς ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν καὶ μεγίστων,  διέλαμψεν   οὐ ταὐτὰ τοῖς εὐδοκιμοῦσι τότε
[29]   ἡμέρᾳ ῥητῇ καταφέρειν. ἑκάστοις δὲ  συνέπεμψεν   ὡς ἐπ´ αὐτὸ δὴ τοῦτο
[21]   ἐτράποντο. ~Κατὰ τούτους δὲ μέγας  ἦν   ἀγών. ἔνθα δὴ καὶ Μᾶρκος
[25]   τοῦ πρώτου φράσαντος ὡς οὐδεὶς  ἦν,   ἀλλ´ λόγος εἰς ἄλλον
[4]   τῶν ὑπαρχόντων· οὐ πολλὰ δ´  ἦν,   ἀλλὰ καὶ φερνῆς ὀφειλομένης τῇ
[24]   τὴν θυσίαν σύμπτωμα δαιμόνιον ἦν·  ἐν   Ἀμφιπόλει γὰρ θύοντος τοῦ Αἰμιλίου
[20]   ἐπιτεταγμένοι, καὶ φυγὴ μὲν οὐκ  ἦν,   ἀναχώρησις δὲ πρὸς ὄρος τὸ
[36]   ἄδεια πολλὴ καὶ κίνδυνος οὐδεὶς  ἦν   ἀπὸ τῶν πολεμίων, μάλιστα κατὰ
[28]   καὶ λαμπρῶν τὸ ἥδιστον αὐτὸς  ἦν   ἀπόλαυσμα καὶ θέαμα τοῖς παροῦσι,
[31]   προπηλακίζεσθαι τὸν Αἰμίλιον ἐν φωναῖς  ἦν   ἀπράκτοις, οἱ δὲ γνωριμώτατοι τῶν
[5]   πάντες, οἰκίδιον δὲ πάνυ μικρὸν  ἦν   αὐτοῖς καὶ χωρίδιον ἓν ἤρκει
[26]   φανερόν, ὅτι τῆς φιλαργυρίας ἦν  ἐν   αὐτῷ τι κακὸν ἀγεννέστερον
[6]   φιλάνθρωπον καὶ συμβατικόν· οὐ γὰρ  ἦν   βουλομένοις τοῖς Ῥωμαίοις παντάπασιν ἐκκόψαι
[33]   παιδία δεῖσθαι καὶ λιτανεύειν διδασκόντων.  ἦν   δ´ ἄρρενα μὲν δύο, θῆλυ
[4]   γεγονὼς εὐπορώτερος ἀπὸ τῆς στρατείας.  ἦν   δὲ καὶ περὶ τἆλλα χρηματιστὴς
[5]   καὶ Αἰμιλίου τοῦδε θυγάτηρ  ἦν,   δὶς ὑπατεύσαντος καὶ δὶς θριαμβεύσαντος,
[7]   τε βασιλεὺς οὐδεὶς παραβλητὸς  ἦν   εἰς τόλμαν δύναμιν, Ἀννίβαν
[7]   ~Τῶν δὲ δημοσίων πράξεων καιρὸς  ἦν   ἐκεῖνος τότε καθ´ ὃν Περσεῖ
[24]   περὶ τὴν θυσίαν σύμπτωμα δαιμόνιον  ἦν·   ἐν Ἀμφιπόλει γὰρ θύοντος τοῦ
[26]   ποιήσας φανερόν, ὅτι τῆς φιλαργυρίας  ἦν   ἐν αὐτῷ τι κακὸν ἀγεννέστερον
[13]   δὲ τῇ γνώμῃ μὲν  ἦν   ἐνεργός, ἐπὶ πᾶν βούλευμα καὶ
[34]   τοῦτό γ´“ εἶπε „καὶ πρότερον  ἦν   ἐπ´ αὐτῷ, καὶ νῦν ἐστιν
[22]   τὸν Σκιπίωνα· πᾶσι γὰρ ἀγαστὸς  ἦν,   εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς πρὸς ἡγεμονίαν
[22]   νεώτερος οὐδαμοῦ φανερὸς ἦν,  ὃν   ἐφίλει τε μάλιστα καὶ πλεῖστον
[16]   Πύδνης ὑπομένοντα πειρᾶσθαι μάχης ἀναγκαῖον  ἦν,   τῷ στρατῷ σκεδασθέντι περὶ
[5]   αὐτῆς καλλιτεκνότατος γενόμενος· αὕτη γὰρ  ἦν   τὸν κλεινότατον αὐτῷ Σκιπίωνα
[17]   ἔκλειψιν. δ´ Αἰμίλιος οὐκ  ἦν   μὲν ἀνήκοος οὐδ´ ἄπειρος παντάπασι
[24]   καὶ τύχῃ τὰ τῆς φήμης.  ἦν   μὲν γὰρ ἡμέρα τετάρτη νενικημένῳ
[8]   ἔσχε Δημήτριον, οὗ παῖς Ἀντίγονος  ἦν   Γονατᾶς ἐπονομασθείς· τούτου δὲ
[11]   ἀρετῆς καὶ τοῦ καλοῦ δοῦλος  ἦν   Ῥωμαίων δῆμος. ~Αἰμίλιον δὲ
[5]   τὴν ἀρετὴν δι´ ἣν πένης  ἦν.   οἱ δὲ νῦν ἀδελφοὶ καὶ
[22]   στρατευομένων νεώτερος οὐδαμοῦ φανερὸς  ἦν,   ὃν ἐφίλει τε μάλιστα καὶ
[39]   καὶ μακαριωτάτοις ἐνταφίοις. ταῦτα δ´  ἦν   οὐ χρυσὸς οὐδ´ ἐλέφας οὐδ´
[10]   πράγμασι χρῆσθαι μεγάλοις ἐπιστάμενον. οὗτος  ἦν   Παῦλος Αἰμίλιος, ἡλικίας μὲν ἤδη
[32]   ἀνέῳκτο καὶ στεφάνων καὶ θυμιαμάτων  ἦν   πλήρης, ὑπηρέται τε πολλοὶ καὶ
[27]   τῆς σκηνῆς ἐπισπασάμενος, πολὺν χρόνον  ἦν   πρὸς αὑτῷ σιωπῇ καθήμενος, ὥστε
[2]   γένει τὴν ἐπωνυμίαν ἀπολιπὼν Μάμερκος  ἦν,   Πυθαγόρου παῖς τοῦ σοφοῦ, δι´
[16]   δὲ τόπος καὶ πεδίον  ἦν   τῇ φάλαγγι, βάσεως ἐπιπέδου καὶ
[12]   τηλικαύτην καὶ πόλεμον, οὗ τοσοῦτον  ἦν   τὸ παρατρεφόμενον, διεμέτρει καὶ παρεσημαίνετο
[26]   ἐνεχείρισεν, ὃς πάλαι μὲν ἐρώμενος  ἦν   τοῦ Περσέως, τότε δὲ προδότης
[31]   τοῦ πολεμίου βασιλέως· καίτοι κρεῖττον  ἦν   τῷ πρὸς ἐκεῖνον ἐλέῳ, μὴ
[33]   τῷ ἀργυρῷ· τὸ δὲ πλῆθος  ἦν   τῶν ἀγγείων ὀγδοήκοντα τριῶν δέοντα.
[41]   ἐθεράπευε Διονύσιον, Κάλλιππος δ´ εἷς  ἦν   τῶν περὶ Δίωνα ξεναγῶν. ἀλλὰ
[21]   τῶν δ´ ἄλλων φευγόντων πολὺς  ἦν   φόνος, ὥστε τὸ μὲν πεδίον
[16]   μάλα βαθεῖς τότε (θέρους γὰρ  ἦν   ὥρα φθίνοντος) ἐδόκουν τινὰ δυσεργίαν
[33]   πρὸς τὴν μεταβολὴν τῆς ἀναισθησίας  ἦν,   ὥστε μικροῦ τὸν Περσέα βαδίζειν
[26]   κακὸν ἀγεννέστερον φιλοψυχία, δι´  ἥν,   μόνον τύχη τῶν
[25]   τῆς ἐν Μυκάλῃ πρὸς Μήδους.  ἣν   δὲ Ῥωμαῖοι Ταρκυνίους μετὰ Λατίνων
[2]   οἰκίας ταύτης προελθόντων δι´ ἀρετὴν  ἣν   ἐζήλωσαν εὐτύχησαν, Λευκίου δὲ Παύλου
[41]   οὐ ζητῶν, ἀλλ´ ἔχειν ὀφείλων  ἣν   ἔλαβε βουλομένων καὶ διδόντων, πέρας
[33]   τε τὴν ἱερὰν φιάλην ἀνέχοντες,  ἣν   Αἰμίλιος ἐκ χρυσοῦ δέκα
[15]   τόπον ἐλπίσας μᾶλλον δι´  ἣν   οὐκ ἐφυλάττετο δυσχωρίαν καὶ τραχύτητα
[41]   ψυχῆς ἄκρατος εὐρωστία καὶ ἰσχύς,  ἣν   οὔτε τὸ εὐτυχεῖν ὕβρει θρύπτει
[5]   ἀλλὰ θαυμάζουσα τὴν ἀρετὴν δι´  ἣν   πένης ἦν. οἱ δὲ νῦν
[6]   δ´ ἡλωκότας ὑπ´ αὐτῶν κατὰ  γῆν   κατὰ θάλατταν ἀνεσώσατο πολλοὺς
[29]   ὁρμήσαντες ἐτράποντο πρὸς καταδρομὴν καὶ  διαρπαγὴν   τῶν πόλεων, ὥσθ´ ὥρᾳ μιᾷ
[30]   τοῦ στρατηγοῦ, καὶ τὴν οὖσαν  ὀργὴν   ἔτι μᾶλλον ἐξερεθίσας, ᾐτεῖτο παρὰ
[28]   θέαν τῆς Ἑλλάδος ἔτρεψε καὶ  διαγωγὴν   ἔνδοξον ἅμα καὶ φιλάνθρωπον. ἐπιὼν
[17]   τῶν συνεχῶν τοῖς τελευταίοις καθ´  ὑπαγωγὴν   ἐξελιττομένων, ἔλαθε τὴν παράταξιν ἀναλύσας
[13]   Ὀλυμπικὴν ὑπώρειαν ἐπὶ χωρίων οὐδαμόθεν  προσαγωγὴν   ἐχόντων καὶ πάντοθεν ὑπ´ αὐτοῦ
[30]   προαπολαύειν τοὺς Ῥωμαίους, τῷ ῥοθίῳ  σχέδην   ὑπάγοντι τὴν ναῦν ἀντιπαρεξάγοντας. Οἱ
[26]   τὸν αἰγιαλὸν ἤδη πελάγιον τὸν  Ὀροάνδην   θέοντα κατιδὼν ἔφρασεν. ὑπέλαμπε γὰρ
[26]   ἀλλὰ λανθάνει πως Περσεὺς  Ὀροάνδην   τινὰ Κρῆτα λέμβον ἔχοντα συμπείσας
[30]   ἐπὶ τὴν ὑπὲρ τοῦ θριάμβου  σπουδὴν   ἀπήντησαν. αἰσθόμενος δὲ τοῦτο Σέρβιος
[10]   τὴν φιλοτιμίαν αὐτῶν καὶ τὴν  σπουδήν,   ὡς μὴ δεόμενος τοῦ ἄρχειν·
[32]   συναρμογῆς, ὡς ἂν μάλιστα συμπεφορημένοις  χύδην   καὶ αὐτομάτως ἐοίκοι, πεποιημένα, κράνη
[1]   ὑποδεχόμενοι καὶ παραλαμβάνοντες ἀναθεωρῶμεν ὅσσος  ἔην   οἷός τε’ τὰ κυριώτατα καὶ
[12]   οὐ πλεῖν, οὐκ ἀπὸ ποιμνίων  ζῆν   νέμοντες, ἀλλ´ ἓν ἔργον καὶ
[12]   τὴν Περσέως φιλαργυρίαν Αἰμιλίῳ τύχην  ἀγαθὴν   περὶ τὰ πράγματα γενέσθαι φησίν,
[36]   ἀπὸ Βρεντεσίου περάσας, εἰς Κέρκυραν  κατήχθην·   πεμπταῖος δ´ ἐκεῖθεν ἐν Δελφοῖς
[23]   λήψεσθαι, μετ´ αὐτῶν διέπλευσεν εἰς  Σαμοθρᾴκην,   καὶ διαφεύγων ἐπὶ τοὺς Καβείρους
[26]   κατακλαύσας τὴν τύχην καὶ τὴν  ἀνάγκην   περισκεψάμενος, ἔδωκεν αὑτὸν ὑποχείριον τῷ
[12]   ἀντιταττομένων. ὡς δὲ περὶ τὴν  Μαιδικὴν   καταστρατοπεδεύσαντες ἐπεμείγνυντο τοῖς παρὰ τοῦ
[17]   εἰκοστῷ παρῆν τὰ σημεῖα, καὶ  νίκην   ἀμυνομένοις ἔφραζεν. εὐξάμενος οὖν κατὰ
[25]   ἀγγελία καὶ γράμματα φράζοντα τὴν  νίκην   ἀπήντησεν. δ´ αὐτὴ τοῦ
[19]   εὔχετο γὰρ κράτος πολέμου καὶ  νίκην   δόρυ κρατῶν, καὶ μαχόμενος παρεκάλει
[10]   ἔδοξεν οὐκ ἀρχὴν ληψόμενος, ἀλλὰ  νίκην   καὶ κράτος πολέμου κομίζων καὶ
[26]   τί δέ μου καταβάλλεις τὴν  νίκην   καὶ τὸ κατόρθωμα ποιεῖς μικρόν,
[6]   ὥσπερ αὐτὸς ἤσκητο, τὴν δ´  Ἑλληνικὴν   φιλοτιμότερον. οὐ γὰρ μόνον γραμματικοὶ
[41]   μοναρχίας ὀρέγεσθαι καὶ βασιλείαν τινὰ  Λακωνικὴν   ὀνειροπολεῖν ὑπενόουν. Τίμαιος δὲ καὶ
[13]   πρὸ τῆς θαλάττης παρὰ τὴν  Ὀλυμπικὴν   ὑπώρειαν ἐπὶ χωρίων οὐδαμόθεν προσαγωγὴν
[38]   ἐν τῇ πόλει τότε τὴν  τιμητικὴν   ἀρχὴν μετῄεσαν, μὲν τὴν
[21]   υἱός, Αἰμιλίου δὲ γαμβρός, πᾶσαν  ἀλκὴν   ἐπιδεικνύμενος ἀπέβαλε τὸ ξίφος. οἷα
[28]   γαμβρῷ φιάλην ἔδωκε πέντε λιτρῶν  ὁλκήν.   οὗτός ἐστι Τουβέρων, ὃν ἔφαμεν
[11]   πρὸς αὑτὸν ἐνεποίησε τοῖς πολίταις,  μεγάλην   δὲ προσδοκίαν τοῦ μέλλοντος, ἡδομένων
[40]   Τιμολέοντος, ὅτι πολλοὺς μὲν τυράννους,  μεγάλην   δὲ τὴν Καρχηδονίων δύναμιν ἀπὸ
[26]   Ῥωμαίοις ἀνταγωνιστήν; ἀρετή τοι δυστυχοῦσι  μεγάλην   ἔχει μοῖραν αἰδοῦς καὶ παρὰ
[33]   ἐπέβαλλον οἵ τε τὴν ἱερὰν  φιάλην   ἀνέχοντες, ἣν Αἰμίλιος ἐκ
[28]   μάχης Αἰλίῳ Τουβέρωνι τῷ γαμβρῷ  φιάλην   ἔδωκε πέντε λιτρῶν ὁλκήν. οὗτός
[41]   Τιμολέων μεμπτός ἐστιν οἰκίαν τε  καλὴν   λαβὼν καὶ χωρίον· οὐ γὰρ
[18]   στρατοπεδείαν τῶν πολεμίων. ~Περὶ δὲ  δείλην   οἱ μὲν αὐτοῦ φασι τοῦ
[23]   ἐκπώματα καὶ κρατῆρας καὶ τὴν  ἄλλην   ἐν ἀργύρῳ καὶ χρυσῷ κατασκευὴν
[30]   ἐξερεθίσας, ᾐτεῖτο παρὰ τῶν δημάρχων  ἄλλην   ἡμέραν· ἐκείνην γὰρ οὐκ ἐξαρκεῖν
[13]   διαπεφραγμένων ἐρύμασι καὶ προτειχίσμασι ξυλίνοις,  πολλὴν   ἄδειαν ἦγεν, ἀποτρύσειν χρόνῳ καὶ
[8]   περιορῶν καὶ ὑπερήμους ὡς καταφρονεῖσθαι,  πολλὴν   ἄνω συνῆγε δύναμιν, καὶ τὰ
[5]   διατειχίσμασιν ὁρίσωσι τὰ κοινά, καὶ  πολλὴν   εὐρυχωρίαν ἐν μέσῳ λάβωσιν ἀπ´
[39]   χρόνον ἐν παραλίοις ἀγροῖς καὶ  πολλὴν   ἡσυχίαν ἔχουσιν, ἐπόθησαν αὐτὸν οἱ
[11]   ἐσομένους. ἀπὸ τούτων τῶν λόγων  πολλὴν   μὲν αἰδῶ πρὸς αὑτὸν ἐνεποίησε
[16]   ἀνδρῶν αὐτόθεν περιεῖναι, προθυμίαν δὲ  πολλὴν   ὑπάρχειν ἀμυνομένοις περὶ τέκνων καὶ
[9]   βαρβάρων κατέκοψε καὶ λείαν ἠλάσατο  πολλήν.   ὑπεκίνει δὲ καὶ Γαλάτας τοὺς
[39]   πρὶν αἰσθέσθαι καὶ νοῆσαι τὴν  μεταβολήν,   ἐν ἐκστάσει καὶ παραφορᾷ τῆς
[37]   δὲ Περσεῖ, καίπερ οἰκτίρας τὴν  μεταβολὴν   καὶ μάλα βοηθῆσαι προθυμηθείς, οὐδὲν
[27]   βασιλείαν καταστρεψάμενον, τὴν  μεταβολὴν   ταύτην τύχη παράδειγμα τῷ
[33]   καὶ μᾶλλον ἐλεεινὰ πρὸς τὴν  μεταβολὴν   τῆς ἀναισθησίας ἦν, ὥστε μικροῦ
[36]   λαμπροῦ ταῖς πράξεσι παρούσης, διατελοίη  μεταβολήν   τινα καὶ παλίρροιαν προσδεχόμενος. „μιᾷ
[36]   μάλιστα κατὰ πλοῦν ἐδεδίειν τὴν  μεταβολὴν   τοῦ δαίμονος ἐπ´ εὐτυχίᾳ τοσαύτῃ,
[14]   ἀποκάλυψιν οὐδὲ ῥῆξιν εἶναι τὴν  ἐκβολὴν   αὐτῶν, ἀλλὰ γένεσιν καὶ σύστασιν,
[20]   ἀντιλαμβανόμενοι παραφέρειν· οἱ δὲ τὴν  προβολὴν   κρατυνάμενοι δι´ ἀμφοτέρων, καὶ τοὺς
[15]   ἅπαντα καὶ πειρώμενος ἐπυνθάνετο μίαν  εἰσβολὴν   ἔτι μόνον ἄφρουρον ἀπολείπεσθαι τὴν
[20]   ἄλλων Ῥωμαίων διατρεπομένων τὴν φάλαγγα,  προσβολὴν   οὐκ ἔχουσαν, ἀλλ´ ὥσπερ χαρακώματι
[3]   ἐμπειρίας ὑπ´ αὐτοῦ καὶ σπουδῆς,  σχολὴν   τῶν ἄλλων ἄγοντος ὅτε γίγνοιτο
[34]   οὐδενὶ δὲ τῶν ἀγαθῶν ἐπίφθονον,  πλὴν   εἴ τι δαιμόνιον ἄρα τῶν
[37]   μάλα βοηθῆσαι προθυμηθείς, οὐδὲν εὕρετο  πλὴν   μεταστάσεως ἐκ τοῦ καλουμένου κάρκερε
[36]   ἀσθενείας τοῦ θριαμβευομένου τὸν θριαμβεύοντα·  πλὴν   ὅτι Περσεὺς μὲν ἔχει καὶ
[38]   ἀρχὴν μετῄεσαν, μὲν τὴν  βουλὴν   ἔχων καὶ τοὺς ἀρίστους περὶ
[36]   παιᾶσιν ἐπινικίοις καὶ θριάμβοις. ~Οὐ  μὴν   ἀλλ´ Αἰμίλιος, ὀρθῶς λογιζόμενος
[36]   καὶ βασιλεῖς αἰχμαλώτους κομίζων. οὐ  μὴν   ἀλλὰ καὶ σωθεὶς πρὸς ὑμᾶς,
[9]   ἀποκαλύψῃ τὴν ἐκείνου νοθείαν. ~Οὐ  μὴν   ἀλλὰ καίπερ ὢν ἀγεννὴς καὶ
[26]   δὲ καὶ φυγῆς εἶργεν. οὐ  μὴν   ἀλλὰ λανθάνει πως Περσεὺς
[19]   παρεκάλει σύμμαχον τὸν θεόν. οὐ  μὴν   ἀλλὰ Ποσειδώνιός τις, ἐν ἐκείνοις
[27]   κἂν εὐποτμῇ πάντων ἀτιμότατον. ~Οὐ  μὴν   ἀλλὰ τοῦτον μὲν ἀναστήσας καὶ
[17]   ἀναλάμψῃ πρὸς τὸν ἥλιον· οὐ  μὴν   ἀλλὰ τῷ θείῳ πολὺ νέμων,
[3]   τὴν εὐσέβειαν ὡρίσαντο θεραπείας θεῶν  ἐπιστήμην   εἶναι. πάντα γὰρ ἐδρᾶτο μετ´
[25]   αὐτομάτως δῆμος ἐξ αὑτοῦ  φήμην   ἀνέδωκε νίκης, καὶ τὴν Ῥώμην
[31]   ἀφαιρεῖσθε τῶν μὲν θεῶν τὴν  τιμήν,   αὑτῶν δὲ τὴν χαράν, ὡς
[3]   περὶ τὸ θεῖον εὐλάβειαν, ὥστε  τιμήν   τινα δοκοῦσαν εἶναι καὶ ζηλουμένην
[36]   υἱῶν ἀρίστων, οὓς ἐμαυτῷ μόνους  ἐλιπόμην   διαδόχους, ταφὰς ἐπαλλήλους ἐν ἡμέραις
[29]   ἅμα καιρὸν ὁρμήσαντες ἐτράποντο πρὸς  καταδρομὴν   καὶ διαρπαγὴν τῶν πόλεων, ὥσθ´
[18]   Ἀλέξανδρος ἡγεῖτο, πρὸς δὲ τούτους  ἐκδρομὴν   ὀξεῖαν ἑπτακοσίων Λιγύων γενέσθαι· παραβοηθούντων
[25]   λελεῖφθαι· τοσαύτην δὲ λαμπρότητα καὶ  ῥύμην   πίστις ἔσχεν, ὥστε καὶ
[8]   ἀνδρός, ἐπεῖχε τῷ πολέμῳ τὴν  γνώμην   καὶ συνετάττετο λάθρα καὶ πανούργως.
[4]   συνηρμοσμένην ἀπολιπὼν τὴν ἐπαρχίαν, εἰς  Ῥώμην   ἐπανῆλθεν, οὐδὲ δραχμῇ μιᾷ γεγονὼς
[25]   φήμην ἀνέδωκε νίκης, καὶ τὴν  Ῥώμην   ἐπέδραμε λόγος αὐτόν τε τὸν
[39]   αὐτῷ τοῦ σώματος, ἐπανῆλθεν εἰς  Ῥώμην.   κἀκείνην μὲν ἔθυσε μετὰ τῶν
[19]   τοὺς θυρεοφόρους εἶδε τήν τε  ῥώμην   τοῦ συνασπισμοῦ καὶ τὴν τραχύτητα
[17]   ὁδοῦ μάχην τίθεσθαι πρὸς φάλαγγα  συντεταγμένην   ἤδη καὶ συνεστῶσαν. ἐκ τούτου
[33]   πολλοῖς ἐκβάλλειν συνέβη, πᾶσι δὲ  μεμειγμένην   ἀλγηδόνι καὶ χάριτι τὴν θέαν
[20]   ὁρμαῖς τῶν μαχομένων, τοῖς μὲν  ἐκθλιβομένην   μέρεσι, τοῖς δὲ προπίπτουσαν, ἐπιὼν
[31]   ἐπιδεῖν ὑπὸ τοῖς Ῥωμαίων ὅπλοις  ἀγομένην   αἰχμάλωτον. „πῶς γὰρ οὐ δεινὸν“
[14]   ὑδάτων ἐστίν, οὐκ ἔχοντα τὴν  ἐργαζομένην   τὸ ὑγρὸν κίνησιν. οἱ δὲ
[36]   οὐδ´ ἀνεμέσητον ἀνθρώποις τῶν μεγάλων  χαριζομένην.   καὶ τοῦτον οὐ πρότερον
[39]   ἀκίνδυνον, ἐργώδη δὲ καὶ δυσαπάλλακτον  γενομένην.   ἐπεὶ δὲ πεισθεὶς ὑπὸ τῶν
[17]   ἐκλειπτικῶν ἀνωμαλιῶν, αἳ τὴν σελήνην  περιφερομένην   εἰς τὸ σκίασμα τῆς γῆς
[8]   πάντας ἤδη τὴν Ῥωμαίων δύναμιν  αἰρομένην   καθέξων. ἡττηθεὶς δὲ μεγάλῃ μάχῃ
[17]   ὡς εἶδε πρῶτον τὴν σελήνην  ἀποκαθαιρομένην,   ἕνδεκα μόσχους αὐτῇ κατέθυσεν. ἅμα
[28]   φιλοφροσύνης αἴσθησιν οὕτως ἀκριβῆ καὶ  πεφροντισμένην   ἐνδεικνύμενος, ὥστε θαυμάζειν τοὺς Ἕλληνας,
[4]   ἑκουσίως. εἰρήνῃ δὲ καὶ πίστει  συνηρμοσμένην   ἀπολιπὼν τὴν ἐπαρχίαν, εἰς Ῥώμην
[3]   τιμήν τινα δοκοῦσαν εἶναι καὶ  ζηλουμένην   ἄλλως ἕνεκα δόξης τὴν ἱερωσύνην
[17]   ἀποκρύπτουσιν, ἄχρι οὗ παρελθοῦσα τὴν  ἐπισκοτουμένην   χώραν πάλιν ἀναλάμψῃ πρὸς τὸν
[10]   εὑρεῖν τὸ θυγάτριον τὴν Τερτίαν  δεδακρυμένην,   ἔτι παιδίον οὖσαν· ἀσπαζόμενον οὖν
[22]   λαμπάδων, πολλοὶ μὲν ἐπὶ τὴν  σκηνὴν   τοῦ Αἰμιλίου, πολλοὶ δὲ πρὸ
[17]   μαντικός, ὡς εἶδε πρῶτον τὴν  σελήνην   ἀποκαθαιρομένην, ἕνδεκα μόσχους αὐτῇ κατέθυσεν.
[17]   τῶν ἐκλειπτικῶν ἀνωμαλιῶν, αἳ τὴν  σελήνην   περιφερομένην εἰς τὸ σκίασμα τῆς
[39]   τοῦ σώματος, ἐπανῆλθεν εἰς Ῥώμην.  κἀκείνην   μὲν ἔθυσε μετὰ τῶν ἄλλων
[30]   παρὰ τῶν δημάρχων ἄλλην ἡμέραν·  ἐκείνην   γὰρ οὐκ ἐξαρκεῖν τῇ κατηγορίᾳ,
[24]   κρότου καὶ βοῆς, τὴν ἡμέραν  ἐκείνην   κατασχοῦσα τὴν πόλιν. εἶθ´ ὡς
[18]   δὲ καὶ θορύβου παρακελευομένων τὴν  ὀρεινήν.   οὕτω δὲ θρασέως καὶ μετὰ
[22]   καιρὸν ὑπερβαλλομένη, τότε παντελῆ τὴν  ἡδονὴν   ἀπεδίδου τῆς νίκης. ~Περσεὺς δὲ
[40]   οὖσι καὶ στρατιώταις ἀτάκτοις, πρὸς  ἡδονὴν   εἰθισμένοις στρατεύεσθαι. τὰ γὰρ ἀπ´
[3]   ζηλουμένην ἄλλως ἕνεκα δόξης τὴν  ἱερωσύνην   τῶν ἀκροτάτων μίαν ἀποφῆναι τεχνῶν,
[12]   ἀλλ´ ἓν ἔργον καὶ μίαν  τέχνην   μελετῶντες ἀεὶ μάχεσθαι καὶ κρατεῖν
[4]   εὐφυΐᾳ καὶ ποταμοῦ τινος διαβάσει  ῥᾳστώνην   παρασχόντος αὐτοῦ πρὸς τὸ νίκημα
[34]   δοκῶσι πράττειν, οἷς αἱ τύχαι  ῥοπὴν   ἐπ´ ἀμφότερα τῶν πραγμάτων ἔχουσιν.
[6]   μή τι δημόσιον ἐμποδὼν εἴη,  παρῆν   ἀεὶ μελετῶσι καὶ γυμναζομένοις, φιλοτεκνότατος
[19]   κακὸν εὐδαιμονεῖν. ἀλλὰ ταῖς Αἰμιλίου  παρῆν   εὐχαῖς θεός· εὔχετο γὰρ
[19]   καταπεσεῖν. ~Γιγνομένης δὲ τῆς ἐφόδου,  παρῆν   Αἰμίλιος καὶ κατελάμβανεν ἤδη
[17]   τῷ δὲ πρώτῳ καὶ εἰκοστῷ  παρῆν   τὰ σημεῖα, καὶ νίκην ἀμυνομένοις
[17]   Αἰμίλιος μειδιάσας· „εἴ γε τὴν  σὴν“   εἶπεν „ἡλικίαν εἶχον· αἱ δὲ
[41]   ἐτῶν εἴκοσι τὸ βῆμα καὶ  τὴν   ἀγορὰν ἰδεῖν οὐχ ὑπέμεινε. δεῖ
[32]   κίρκους καλοῦσι, περί τε  τὴν   ἀγορὰν ἰκρία πηξάμενοι, καὶ τἆλλα
[40]   παρασκευῆς ἴσα κατορθώματα τῷ στρατηγῷ  τὴν   αἰτίαν περιτίθησι. ~Καθαρῶν οὖν καὶ
[23]   πάντας ἐζήτει τρέπειν ἀφ´ αὑτοῦ  τὴν   αἰτίαν τῆς ἥττης. ἐπεὶ δὲ
[27]   ἄλλοτ´ ἄλλοις εἱμαρμένης λογισμός;  τὴν   Ἀλεξάνδρου διαδοχήν, ὃς ἐπὶ πλεῖστον
[31]   τὸν Μακεδόνων βασιλέα ζῶντα καὶ  τὴν   Ἀλεξάνδρου καὶ Φιλίππου δόξαν ἐπιδεῖν
[23]   Κρησὶν ἐκπώματα καὶ κρατῆρας καὶ  τὴν   ἄλλην ἐν ἀργύρῳ καὶ χρυσῷ
[26]   δὲ κατακλαύσας τὴν τύχην καὶ  τὴν   ἀνάγκην περισκεψάμενος, ἔδωκεν αὑτὸν ὑποχείριον
[14]   τὸν θηλασμόν, ἀνυγραίνοντα καὶ μαλάττοντα  τὴν   ἀναθυμίασιν· ὅσα δ´ ἀργὰ τῆς
[8]   ἀπολιπὼν Φίλιππον, ἐτελεύτησε. δείσαντες δὲ  τὴν   ἀναρχίαν οἱ πρῶτοι Μακεδόνων Ἀντίγονον
[2]   τήν τε φρόνησιν ἅμα καὶ  τὴν   ἀνδρείαν ἔδειξεν. ὡς γὰρ οὐκ
[2]   ἔχων, ὡς δ´ ἑκατέρου κρείττονα  τὴν   ἀπ´ ἀνδρείας καὶ δικαιοσύνης καὶ
[40]   τοῦ μὲν ἑλόντος Μακεδονίαν καὶ  τὴν   ἀπ´ Ἀντιγόνου διαδοχὴν ἐν ἑβδόμῳ
[17]   στρατὸν εἰς μάχην· αὐτὸς δὲ  τὴν   ἀπόκλισιν καὶ περιφορὰν ἀναμένων τοῦ
[5]   πενίαν τοῦ ἀνδρός, ἀλλὰ θαυμάζουσα  τὴν   ἀρετὴν δι´ ἣν πένης ἦν.
[39]   θαυμασμὸν ἔσχε καὶ ζῆλον, ἐπικοσμοῦντα  τὴν   ἀρετὴν τοῦ ἀνδρὸς τοῖς ἀρίστοις
[19]   μὴ θιγεῖν, ἀλλὰ πλάγιον παρὰ  τὴν   ἀριστερὰν πλευρὰν παραδραμεῖν, ῥύμῃ δὲ
[2]   τότε νέοις ἐπιτηδεύματα ζηλώσας, οὐδὲ  τὴν   αὐτὴν ὁδὸν ἀπ´ ἀρχῆς πορευθείς.
[30]   οὖν τοῦτο πράξας μάλιστα παρὰ  τὴν   αὑτοῦ φύσιν, ἐπιεικῆ καὶ χρηστὴν
[20]   οὔτε θυρεοῦ στέγοντος οὔτε θώρακος  τὴν   βίαν τῆς σαρίσης, ἀνερρίπτουν ὑπὲρ
[38]   τιμητικὴν ἀρχὴν μετῄεσαν, μὲν  τὴν   βουλὴν ἔχων καὶ τοὺς ἀρίστους
[6]   πολεμεῖν διδασκόμενον ὑπὸ Ῥωμαίων διὰ  τὴν   γειτνίασιν. τὰ γὰρ ἔσχατα τῆς
[8]   ἔχοντος ἀνδρός, ἐπεῖχε τῷ πολέμῳ  τὴν   γνώμην καὶ συνετάττετο λάθρα καὶ
[5]   μὲν Κάτωνος υἱὸς ἔγημε,  τὴν   δ´ Αἴλιος Τουβέρων, ἀνὴρ ἄριστος
[6]   καὶ πάτριον ὥσπερ αὐτὸς ἤσκητο,  τὴν   δ´ Ἑλληνικὴν φιλοτιμότερον. οὐ γὰρ
[39]   ὥσπερ οἰκείων καὶ συγγενῶν διετέλεσε.  Τὴν   δ´ οὐσίαν αὐτοῦ μόλις ἑπτὰ
[13]   Αἰμίλιος, αὐτοῦ μὲν κατεφρόνει,  τὴν   δ´ ὑπ´ αὐτῷ παρασκευὴν καὶ
[11]   ἔφη μετελθεῖν αὐτὸς ἀρχῆς δεόμενος,  τὴν   δὲ δευτέραν ἐκείνων στρατηγοῦ δεομένων·
[10]   αὐτὴν ἐρωτᾶν ἐφ´ ὅτῳ λελύπηται·  τὴν   δὲ περιβαλοῦσαν καὶ καταφιλοῦσαν, „οὐ
[15]   εἰσβολὴν ἔτι μόνον ἄφρουρον ἀπολείπεσθαι  τὴν   διὰ Περραιβίας παρὰ τὸ Πύθιον
[37]   δὲ τὰ Ῥωμαϊκὰ γράμματα καὶ  τὴν   διάλεκτον, ὑπογραμματεύειν τοῖς ἄρχουσιν, ἐπιδέξιον
[1]   παραδειγμάτων ἵλεω καὶ πρᾳεῖαν ἀποστρέφοντες  τὴν   διάνοιαν. ὧν ἐν τῷ παρόντι
[22]   λειπομένῳ τῆς ἡμέρας χρησάμενοι πρὸς  τὴν   δίωξιν, καὶ μέχρι σταδίων ἑκατὸν
[29]   φθορᾶς καὶ πανωλεθρίας ἑκάστῳ στρατιώτῃ  τὴν   δόσιν οὐ μείζον´ ἕνδεκα δραχμῶν,
[36]   θύσας, ἑτέραις αὖθις αὖ πέντε  τὴν   δύναμιν ἐν Μακεδονίᾳ παρέλαβον, καὶ
[14]   οὐδ´ ἀποκάλυψιν οὐδὲ ῥῆξιν εἶναι  τὴν   ἐκβολὴν αὐτῶν, ἀλλὰ γένεσιν καὶ
[8]   ἔχων οἶκος διάδοχον ἀποκαλύψῃ  τὴν   ἐκείνου νοθείαν. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ
[34]   ἔννοιαν παριστάντων τοῖς θεωμένοις, ὅτι  τὴν   ἐκείνου τύχην ὀλοφύρονται, τῶν καθ´
[23]   οὐχ οὕτω τοὺς πολεμίους ὡς  τὴν   ἐκείνου χαλεπότητα δεδοικότες. κεχαραγμένος γὰρ
[30]   γενομένου σκότους, οἱ μὲν δήμαρχοι  τὴν   ἐκκλησίαν ἀφῆκαν, πρὸς δὲ τὸν
[30]   Καπετώλιον· ἐκεῖ γὰρ οἱ δήμαρχοι  τὴν   ἐκκλησίαν ἔμελλον ἄξειν. ~Ἅμα δ´
[13]   οὐδὲν ἔτι δεῖσθαι τῶν χρημάτων  τὴν   ἐκπολέμωσιν, ἄλυτα τοῦ Γενθίου προδεδωκότος
[39]   γενόμενος. καὶ γὰρ περὶ  τὴν   ἐκφορὰν πομπὴ θαυμασμὸν ἔσχε καὶ
[28]   συνοῦσιν. οὐδενὸς δ´ ἧττον αὐτοῦ  τὴν   ἐλευθεριότητα καὶ τὴν μεγαλοψυχίαν ἐπῄνουν
[3]   μειζόνων φρουρὰν καταλύουσιν οἱ προϊέμενοι  τὴν   ἐν τοῖς μικροῖς ἀκρίβειαν. ὅμοιον
[15]   τὸ ἀληθὲς ἦγε διὰ νυκτὸς  τὴν   ἐναντίαν ἀπὸ θαλάσσης, καὶ καταλύσας
[4]   δὲ καὶ πίστει συνηρμοσμένην ἀπολιπὼν  τὴν   ἐπαρχίαν, εἰς Ῥώμην ἐπανῆλθεν, οὐδὲ
[28]   παροῦσι, καὶ πρὸς τοὺς θαυμάζοντας  τὴν   ἐπιμέλειαν ἔλεγε, τῆς αὐτῆς εἶναι
[17]   καὶ ἀποκρύπτουσιν, ἄχρι οὗ παρελθοῦσα  τὴν   ἐπισκοτουμένην χώραν πάλιν ἀναλάμψῃ πρὸς
[18]   τεχνάζοντος ἐκ τῶν πολεμίων γενέσθαι  τὴν   ἐπιχείρησιν, ἀχάλινον ἵππον ἐξελάσαντας ἐμβαλεῖν
[2]   πρῶτος αὐτῶν καὶ τῷ γένει  τὴν   ἐπωνυμίαν ἀπολιπὼν Μάμερκος ἦν, Πυθαγόρου
[14]   γένεσιν ὑδάτων ἐστίν, οὐκ ἔχοντα  τὴν   ἐργαζομένην τὸ ὑγρὸν κίνησιν. οἱ
[36]   ἀπιστῶν δὲ τῇ Τύχῃ διὰ  τὴν   εὔροιαν τῶν πραγμάτων, ὡς ἄδεια
[3]   καὶ μαρτυρῆσαι τοῖς φιλοσόφοις ὅσοι  τὴν   εὐσέβειαν ὡρίσαντο θεραπείας θεῶν ἐπιστήμην
[10]   παραγγελίας ἐάσαντας αὐτοὺς καλεῖν ἐπὶ  τὴν   ἡγεμονίαν ἄνδρα νοῦν ἔχοντα καὶ
[10]   ἐκείνῳ ψηφισάμενοι τοῦ Μακεδονικοῦ πολέμου  τὴν   ἡγεμονίαν. λέγεται δ´ αὐτόν, ὡς
[22]   τύχη καιρὸν ὑπερβαλλομένη, τότε παντελῆ  τὴν   ἡδονὴν ἀπεδίδου τῆς νίκης. ~Περσεὺς
[8]   οὐ πολύν, υἱόν τε παῖδα  τὴν   ἡλικίαν ἀπολιπὼν Φίλιππον, ἐτελεύτησε. δείσαντες
[33]   τῶν κακῶν τὸ μέγεθος διὰ  τὴν   ἡλικίαν· καὶ μᾶλλον ἐλεεινὰ
[35]   Φάβιος, δύο δὲ παῖδες ἔτι  τὴν   ἡλικίαν, οὓς ἐπὶ τῆς οἰκίας
[22]   τὴν ψυχήν, ἔτι δ´ ἀντίπαιδα  τὴν   ἡλικίαν, παντάπασιν ἀπολωλέναι κατεδόξαζεν, ὑπ´
[24]   χαρὰ μετὰ κρότου καὶ βοῆς,  τὴν   ἡμέραν ἐκείνην κατασχοῦσα τὴν πόλιν.
[29]   εὐνομίας καὶ ὁμονοίας, ἀνέζευξεν ἐπὶ  τὴν   Ἤπειρον, ἔχων δόγμα συγκλήτου τοὺς
[14]   ἐπίδυε καὶ συνελείβετο παρ´ αὐτὴν  τὴν   θάλατταν— ὁρῶν Αἰμίλιος μέγα
[33]   δὲ μεμειγμένην ἀλγηδόνι καὶ χάριτι  τὴν   θέαν εἶναι, μέχρι οὗ τὰ
[39]   μὲν ἔθυσε μετὰ τῶν ἄλλων  τὴν   θυσίαν ἱερέων, ἐπιφανῶς τοῦ δήμου
[19]   αὐτὸν οὐχ ὑπὸ δειλίας οὐδὲ  τὴν   θυσίαν ποιησάμενον αἰτίαν ἀπελθεῖν, ἀλλὰ
[24]   ἔτι δὲ καὶ τὸ περὶ  τὴν   θυσίαν σύμπτωμα δαιμόνιον ἦν· ἐν
[33]   δέοντα. τούτοις ἐπέβαλλον οἵ τε  τὴν   ἱερὰν φιάλην ἀνέχοντες, ἣν
[24]   τὸν βωμὸν ἐπέφλεξε καὶ συγκαθήγισε  τὴν   ἱερουργίαν. ὑπερβάλλει δὲ θειότητι πάντα
[3]   καὶ ζηλουμένην ἄλλως ἕνεκα δόξης  τὴν   ἱερωσύνην τῶν ἀκροτάτων μίαν ἀποφῆναι
[38]   τῶν ἐπιφανῶν, καὶ περὶ τὴν  τῶν   ἱππέων ἐξέτασιν ὁμοίως ἐμετρίασεν αὐτός
[1]   καταβάλλων· ἡμεῖς δὲ τῇ περὶ  τὴν   ἱστορίαν διατριβῇ καὶ τῆς γραφῆς
[40]   ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ. Τοιούτων δὲ τῶν κατὰ  τὴν   ἱστορίαν ὄντων, δῆλον ὡς οὐκ
[6]   Γαλατικοῖς κινήμασιν, ἐπαιωρουμένοις ἀεὶ περὶ  τὴν   Ἰταλίαν. πιστεύσαντες οὖν τῷ Αἰμιλίῳ
[9]   παρὰ τὸν Ἀδρίαν ἐμβαλεῖν εἰς  τὴν   Ἰταλίαν. ~Ταῦτα τοῖς Ῥωμαίοις πυνθανομένοις
[15]   Ἀπόλλωνος ἱεροῦ ὕψος ἔχει (πρὸς  τὴν   κάθετον δ´ ἐμετρήθη) πλήρη μὲν
[40]   πολλοὺς μὲν τυράννους, μεγάλην δὲ  τὴν   Καρχηδονίων δύναμιν ἀπὸ τῆς τυχούσης
[36]   τοῖς ἐμοῖς κακοῖς εἰς τὴν  τῶν   κατωρθωμένων ἀποκέχρηται νέμεσιν, οὐκ ἀφανέστερον
[12]   ἐκπλαγησομένων τὴν ὄψιν αὐτὴν καὶ  τὴν   κίνησιν, ἔκφυλον οὖσαν καὶ δυσπρόσοπτον.
[6]   τῷ Τυρρηνικῷ πελάγει καὶ πρὸς  τὴν   Λιβύην ἀνταίροντα νέμονται, μεμειγμένοι Γαλάταις
[12]   τῶν ἀντιταττομένων. ὡς δὲ περὶ  τὴν   Μαιδικὴν καταστρατοπεδεύσαντες ἐπεμείγνυντο τοῖς παρὰ
[7]   πρὸς αὐτούς, ἀγνοοῦντες ὅτι πολλῷ  τὴν   Μακεδόνων δύναμιν ἡττηθεὶς Φίλιππος ἐρρωμενεστέραν
[26]   δὲ προδότης γενόμενος αἰτίαν παρέσχε  τὴν   μάλιστα συναναγκάσασαν τὸν ἄνθρωπον ὡς
[21]   αὑτοῦ ζῶντος τοῖς πολεμίοις, ἐπέδραμε  τὴν   μάχην, εἴ τινά που φίλον
[21]   ῥεῦμα τοὺς Ῥωμαίους τῇ μετὰ  τὴν   μάχην ἡμέρᾳ διελθεῖν ἔτι μεμειγμένον
[18]   δὲ πλειόνων ἑκατέροις, οὕτω συνάπτεσθαι  τὴν   μάχην παρ´ ἀμφοτέρων. μὲν
[28]   ἧττον αὐτοῦ τὴν ἐλευθεριότητα καὶ  τὴν   μεγαλοψυχίαν ἐπῄνουν οἱ ἄνθρωποι, πολὺ
[3]   κινεῖ πολιτείαν, ἀλλὰ καὶ τὴν  τῶν   μειζόνων φρουρὰν καταλύουσιν οἱ προϊέμενοι
[26]   ναυαρχῶν Αἰμιλίῳ προσορμισάμενος τῇ Σαμοθρᾴκῃ  τὴν   μὲν ἀσυλίαν παρεῖχε τῷ Περσεῖ
[6]   ἐπιμελούμενος, καὶ τοὺς παῖδας ἀσκῶν  τὴν   μὲν ἐπιχώριον παιδείαν καὶ πάτριον
[5]   τῶν δὲ θυγατέρων τῶν Αἰμιλίου  τὴν   μὲν Κάτωνος υἱὸς ἔγημε,
[11]   εἰς ἐκκλησίαν συναγαγὼν τοὺς πολίτας,  τὴν   μὲν προτέραν ὑπατείαν ἔφη μετελθεῖν
[28]   λόγῳ κόπτοντι κεκολασμένους. ~Ἐκ τούτου  τὴν   μὲν στρατιὰν πρὸς ἀνάπαυσιν, αὑτὸν
[39]   κατακλιθείς, πρὶν αἰσθέσθαι καὶ νοῆσαι  τὴν   μεταβολήν, ἐν ἐκστάσει καὶ παραφορᾷ
[37]   τῷ δὲ Περσεῖ, καίπερ οἰκτίρας  τὴν   μεταβολὴν καὶ μάλα βοηθῆσαι προθυμηθείς,
[27]   πόλιν βασιλείαν καταστρεψάμενον,  τὴν   μεταβολὴν ταύτην τύχη παράδειγμα
[33]   καὶ μᾶλλον ἐλεεινὰ πρὸς  τὴν   μεταβολὴν τῆς ἀναισθησίας ἦν, ὥστε
[36]   πολεμίων, μάλιστα κατὰ πλοῦν ἐδεδίειν  τὴν   μεταβολὴν τοῦ δαίμονος ἐπ´ εὐτυχίᾳ
[15]   καὶ δι´ ὀργάνων εἰληφέναι δοκεῖ  τὴν   μέτρησιν. ~Ὁ μὲν οὖν Νασικᾶς
[8]   ἀνεψιὸν ὄντα, καὶ συνοικίσαντες αὐτῷ  τὴν   μητέρα τοῦ Φιλίππου, πρῶτον μὲν
[23]   καὶ πρεσβύτατον αὐτοῦ τῶν νοσημάτων  τὴν   μικρολογίαν αὖθις ὑπενεχθείς, ὠδύρετο πρὸς
[30]   Ῥωμαίους, τῷ ῥοθίῳ σχέδην ὑπάγοντι  τὴν   ναῦν ἀντιπαρεξάγοντας. Οἱ δὲ στρατιῶται
[40]   πάσας ἀνελόντος ἐκ Σικελίας καὶ  τὴν   νῆσον ἐλευθερώσαντος· εἰ μὴ νὴ
[25]   ὁδὸν ἀγγελία καὶ γράμματα φράζοντα  τὴν   νίκην ἀπήντησεν. δ´ αὐτὴ
[26]   γεγονέναι; τί δέ μου καταβάλλεις  τὴν   νίκην καὶ τὸ κατόρθωμα ποιεῖς
[2]   προσαγορευθείς, εἰρήκασιν ἔνιοι τῶν Πυθαγόρᾳ  τὴν   Νομᾶ τοῦ βασιλέως παίδευσιν ἀναθέντων.
[14]   ἐξυγραίνεσθαι δὲ πυκνότητι καὶ ψυχρότητι  τὴν   νοτερὰν ἀναθυμίασιν, ὅταν ἐν βάθει
[13]   δὲ πρὸ τῆς θαλάττης παρὰ  τὴν   Ὀλυμπικὴν ὑπώρειαν ἐπὶ χωρίων οὐδαμόθεν
[18]   κραυγῆς δὲ καὶ θορύβου παρακελευομένων  τὴν   ὀρεινήν. οὕτω δὲ θρασέως καὶ
[30]   διαβολὰς κατὰ τοῦ στρατηγοῦ, καὶ  τὴν   οὖσαν ὀργὴν ἔτι μᾶλλον ἐξερεθίσας,
[41]   βασιλείαν καταστρεψάμενος οὐδὲ δραχμῇ μείζονα  τὴν   οὐσίαν ἐποίησεν οὐδ´ εἶδεν οὐδ´
[18]   ἐχώρουν, ὧν μάλιστά φησιν ἐκπλαγῆναι  τὴν   ὄψιν, ἄνδρες ὑψηλοὶ τὰ σώματα,
[12]   Ῥωμαίων οὐχ ὑπομενούντων, ἀλλ´ ἐκπλαγησομένων  τὴν   ὄψιν αὐτὴν καὶ τὴν κίνησιν,
[31]   τοῦ λόγου τούτου ταχέως ἀπολαβεῖν  τὴν   ὄψιν, ἥκοντος δὲ τοῦ στρατηγοῦ
[32]   καὶ μηδὲ νενικημένων ἄφοβον εἶναι  τὴν   ὄψιν. μετὰ δὲ τὰς ὁπλοφόρους
[28]   θαυμάζειν τοὺς Ἕλληνας, εἰ μηδὲ  τὴν   παιδιὰν ἄμοιρον ἀπολείπει σπουδῆς, ἀλλὰ
[3]   πατρίοις ἔθεσι καὶ κατενόησε τὴν  τῶν   παλαιῶν περὶ τὸ θεῖον εὐλάβειαν,
[13]   τὸ σῶμα τὸ ἑαυτοῦ καὶ  τὴν   πανοπλίαν ἕκαστον, ὅπως ἐνεργὸν παρέξει
[41]   αὑτοῦ στρατηγίας καὶ ἀρχῆς τὴν  τῶν   παρὰ νόμον ἀρχόντων κατάλυσιν. ἐκεῖνο
[17]   τελευταίοις καθ´ ὑπαγωγὴν ἐξελιττομένων, ἔλαθε  τὴν   παράταξιν ἀναλύσας καὶ καταστήσας ἀθορύβως
[17]   τοὺς πολεμίους. ὡς δ´ εἶδε  τὴν   παράταξιν αὐτῶν καὶ τὸ πλῆθος,
[36]   οὕτως ἡρμόσατο καὶ κατεκόσμησε τὴν  τῶν   παρόντων σύγκρασιν, ὥστε τοῖς ἀγαθοῖς
[3]   τοῖς ἀπειθοῦσι καὶ παραβαίνουσιν, ὤρθου  τὴν   πατρίδα, μικροῦ δεῖν πάρεργον ἡγούμενος
[5]   καὶ δὶς θριαμβεύσαντος, οὐκ αἰσχυνομένη  τὴν   πενίαν τοῦ ἀνδρός, ἀλλὰ θαυμάζουσα
[16]   ὁδοῦ Κρὴς αὐτόμολος ἧκε μηνύων  τὴν   περίοδον τῶν Ῥωμαίων. δὲ
[12]   στρατηγῶν, εἰ μή τις ἄρα  τὴν   Περσέως φιλαργυρίαν Αἰμιλίῳ τύχην ἀγαθὴν
[15]   Περραιβίας παρὰ τὸ Πύθιον καὶ  τὴν   Πέτραν, τῷ μὴ φυλάττεσθαι τὸν
[24]   βοῆς, τὴν ἡμέραν ἐκείνην κατασχοῦσα  τὴν   πόλιν. εἶθ´ ὡς λόγος
[31]   περὶ νίκης ἀβεβαίου πρότερον εἰς  τὴν   πόλιν ἐμπεσούσης ἐθύσατε τοῖς θεοῖς,
[36]   καὶ σωθεὶς πρὸς ὑμᾶς, καὶ  τὴν   πόλιν ὁρῶν εὐφροσύνης καὶ ζήλου
[38]   καὶ κρατίστοις ἀεὶ συνεξετάζεσθαι περὶ  τὴν   πολιτείαν. καὶ χρόνοις ὕστερον
[17]   καὶ τὸ πλῆθος, θαυμάσας ἐπέστησε  τὴν   πορείαν, αὐτός τι πρὸς ἑαυτὸν
[23]   ὁδοῦ παρέκλινε τὸν ἵππον, καὶ  τὴν   πορφύραν ὡς μὴ διάσημος εἴη
[20]   αὐταῖς ἀντιλαμβανόμενοι παραφέρειν· οἱ δὲ  τὴν   προβολὴν κρατυνάμενοι δι´ ἀμφοτέρων, καὶ
[24]   ὕστερον ἡμέραις πυθόμενοι σαφῶς, ἐθαύμαζον  τὴν   προδραμοῦσαν ἀγγελίαν, ὡς ἐν τῷ
[38]   Λέπιδον, ἤδη τετράκις καρπούμενον ταύτην  τὴν   προεδρίαν, ἐξέβαλε δὲ τρεῖς συγκλητικοὺς
[32]   ἐχόντων χάλασμα τῶν ὅπλων, ὥστε  τὴν   πρὸς ἄλληλα κροῦσιν ἐν τῷ
[28]   καὶ κατακλίσεις καὶ δεξιώσεις καὶ  τὴν   πρὸς ἕκαστον αὑτοῦ τῆς κατ´
[29]   δόγμα συγκλήτου τοὺς συμμεμαχημένους αὐτῷ  τὴν   πρὸς Περσέα μάχην στρατιώτας ἀπὸ
[8]   Περσεὺς ἅμα τῇ βασιλείᾳ διεδέξατο  τὴν   πρὸς Ῥωμαίους ἔχθραν, οὐκ ὢν
[8]   καὶ μόνος ἐπὶ πάντας ἤδη  τὴν   Ῥωμαίων δύναμιν αἰρομένην καθέξων. ἡττηθεὶς
[25]   αὑτοῦ φήμην ἀνέδωκε νίκης, καὶ  τὴν   Ῥώμην ἐπέδραμε λόγος αὐτόν τε
[19]   τόν τε χιτῶνα διακόψαι καὶ  τὴν   σάρκα φοινίξαι τυφλῷ μώλωπι, πολὺν
[17]   καὶ μαντικός, ὡς εἶδε πρῶτον  τὴν   σελήνην ἀποκαθαιρομένην, ἕνδεκα μόσχους αὐτῇ
[17]   παντάπασι τῶν ἐκλειπτικῶν ἀνωμαλιῶν, αἳ  τὴν   σελήνην περιφερομένην εἰς τὸ σκίασμα
[17]   δ´ Αἰμίλιος μειδιάσας· „εἴ γε  τὴν   σὴν“ εἶπεν „ἡλικίαν εἶχον· αἱ
[22]   μετὰ λαμπάδων, πολλοὶ μὲν ἐπὶ  τὴν   σκηνὴν τοῦ Αἰμιλίου, πολλοὶ δὲ
[10]   διέκλινε τὴν φιλοτιμίαν αὐτῶν καὶ  τὴν   σπουδήν, ὡς μὴ δεόμενος τοῦ
[15]   ἀπὸ θαλάσσης, καὶ καταλύσας ἀνέπαυε  τὴν   στρατιὰν ὑπὸ τὸ Πύθιον. ἐνταῦθα
[17]   ἀναπεπταμένῃ πρὸς τὸ πεδίον καὶ  τὴν   στρατοπεδείαν τῶν πολεμίων. ~Περὶ δὲ
[31]   εἰς τὸν ἄλλον δῆμον καὶ  τὴν   σύγκλητον κατῄει. καὶ τὸ μὲν
[12]   ὑπὸ μικρολογίας, ἀπείπατο καὶ προήκατο  τὴν   συμμαχίαν, ὥσπερ οἰκονομῶν, οὐ πολεμῶν
[32]   μαρμαίροντα χαλκῷ νεοσμήκτῳ καὶ σιδήρῳ,  τήν   τε θέσιν ἐκ τέχνης καὶ
[19]   κλιθείσαις ὑποστάντων τοὺς θυρεοφόρους εἶδε  τήν   τε ῥώμην τοῦ συνασπισμοῦ καὶ
[2]   Παύλου τὸ περὶ Κάννας ἀτύχημα  τήν   τε φρόνησιν ἅμα καὶ τὴν
[10]   προπεμφθέντα λαμπρῶς, εὑρεῖν τὸ θυγάτριον  τὴν   Τερτίαν δεδακρυμένην, ἔτι παιδίον οὖσαν·
[27]   τι κατασκήψει τέλος ἑκάστῳ  τὴν   τῆς παρούσης εὐπραγίας δαίμων
[31]   νίκης ἀφαιρεῖσθε τῶν μὲν θεῶν  τὴν   τιμήν, αὑτῶν δὲ τὴν χαράν,
[38]   ὄντες ἐν τῇ πόλει τότε  τὴν   τιμητικὴν ἀρχὴν μετῄεσαν, μὲν
[14]   μᾶλλον ἀναπιδύει καὶ διανάει πρὸς  τὴν   τοιαύτην ψηλάφησιν, ὥσπερ οἱ μαστοὶ
[8]   στρατηγῶν, κτησάμενος ἑαυτῷ καὶ γένει  τὴν   τοῦ βασιλέως προσηγορίαν, υἱὸν ἔσχε
[22]   δυνηθεὶς μέγιστον. Αἰμιλίῳ μὲν οὖν  τὴν   τοῦ κατορθώματος νέμεσιν εἰς ἕτερον
[14]   δὲ τῶν ἀνθρώπων μάλιστα περὶ  τὴν   τοῦ ποτοῦ χρείαν— καὶ γὰρ
[19]   τε ῥώμην τοῦ συνασπισμοῦ καὶ  τὴν   τραχύτητα τῆς προβολῆς, ἔκπληξις αὐτὸν
[14]   ἐπιρρέοντος ἑτοίμου γάλακτος, ἀλλὰ μεταβάλλοντες  τὴν   τροφὴν ἐν αὑτοῖς ἐργάζονται γάλα
[36]   ὡς ἀπιστότατον καὶ ποικιλώτατον πρᾶγμα  τὴν   Τύχην ἀεὶ φοβηθείς, μάλιστα περὶ
[27]   τοῦ κρατεῖν ἑτέρων μάλιστα δεδοικέναι  τὴν   τύχην ἀναγκάζῃ, καὶ τῷ χαίροντι
[36]   ζήλου καὶ θυσιῶν γέμουσαν, ἔτι  τὴν   Τύχην δι´ ὑποψίας εἶχον, εἰδὼς
[26]   ἐκάλει· μὴ παρόντος δὲ κατακλαύσας  τὴν   τύχην καὶ τὴν ἀνάγκην περισκεψάμενος,
[36]   μέγιστα καὶ θαρρῶ, καὶ νομίζω  τὴν   Τύχην ὑμῖν παραμενεῖν ἀβλαβῆ καὶ
[38]   οὐ τῶν ἐπιφανῶν, καὶ περὶ  τὴν   τῶν ἱππέων ἐξέτασιν ὁμοίως ἐμετρίασεν
[36]   καὶ τοῖς ἐμοῖς κακοῖς εἰς  τὴν   τῶν κατωρθωμένων ἀποκέχρηται νέμεσιν, οὐκ
[3]   παρανομήματι κινεῖ πολιτείαν, ἀλλὰ καὶ  τὴν   τῶν μειζόνων φρουρὰν καταλύουσιν οἱ
[3]   τοῖς πατρίοις ἔθεσι καὶ κατενόησε  τὴν   τῶν παλαιῶν περὶ τὸ θεῖον
[41]   τῆς αὑτοῦ στρατηγίας καὶ ἀρχῆς  τὴν   τῶν παρὰ νόμον ἀρχόντων κατάλυσιν.
[36]   ἀντίστασιν, οὕτως ἡρμόσατο καὶ κατεκόσμησε  τὴν   τῶν παρόντων σύγκρασιν, ὥστε τοῖς
[27]   εὖ μάλα τὸ καύχημα καὶ  τὴν   ὕβριν ὥσπερ χαλινῷ τῷ λόγῳ
[10]   φανεὶς εὐθὺς ἐν τοῖς μετιοῦσι  τὴν   ὑπατείαν, ἔδοξεν οὐκ ἀρχὴν ληψόμενος,
[10]   ὑπακοῦσαι καλοῦντι τῷ δήμῳ πρὸς  τὴν   ὑπατείαν ἔπειθον. δὲ κατ´
[30]   ἄρχων, οὐ πάνυ προθύμως ἐπὶ  τὴν   ὑπὲρ τοῦ θριάμβου σπουδὴν ἀπήντησαν.
[37]   ἐπιδέξιον καὶ χαρίεντα περὶ ταύτην  τὴν   ὑπηρεσίαν ἐξεταζόμενον. ~Ταῖς δὲ Μακεδονικαῖς
[21]   ὥστε τὸ μὲν πεδίον καὶ  τὴν   ὑπώρειαν καταπεπλῆσθαι νεκρῶν, τοῦ δὲ
[14]   αὐτοῖς καὶ φρέατα πολλὰ παρὰ  τὴν   ὑπώρειαν ὤρυττε. τὰ δ´ εὐθὺς
[20]   τῶν δ´ ἄλλων Ῥωμαίων διατρεπομένων  τὴν   φάλαγγα, προσβολὴν οὐκ ἔχουσαν, ἀλλ´
[20]   φυλαττούσης ἀραρότα τὸν συνασπισμόν, κατεῖδε  τὴν   φάλαγγα τῶν Μακεδόνων κλάσεις τε
[10]   πρὸς τοὺς πολλούς, καὶ διέκλινε  τὴν   φιλοτιμίαν αὐτῶν καὶ τὴν σπουδήν,
[31]   θεῶν τὴν τιμήν, αὑτῶν δὲ  τὴν   χαράν, ὡς φοβούμενοι θεάσασθαι τὸ
[28]   Ῥώμης ἀφικομένων, Μακεδόσι μὲν ἀπέδωκε  τὴν   χώραν καὶ τὰς πόλεις ἐλευθέρας
[16]   ἀσφαλῶς ἀκολουθεῖν ἅμα καταβιβάζων εἰς  τὴν   χώραν τὸ στράτευμα. τούτων δὲ
[31]   ἀλλ´ ἄγε λαβὼν αὐτοὺς ἐπὶ  τὴν   ψῆφον· ἐγὼ δὲ καταβὰς παρακολουθήσω
[31]   ἁθρόοι, τοῖς δημάρχοις ἔλεγον ἐπισχεῖν  τὴν   ψηφοφορίαν, ἄχρι ἂν διαλεχθῶσιν
[22]   θυμοειδῆ δὲ καὶ φιλότιμον ὄντα  τὴν   ψυχήν, ἔτι δ´ ἀντίπαιδα τὴν
[35]   τοῦ πάθους ἀνάλγητον, ἀλλὰ φρῖξαι  τὴν   ὠμότητα τῆς τύχης ἅπαντας, ὡς
[22]   Νασικᾶς, ὀγδοήκοντα. ~Καὶ κρίσιν μὲν  ὀξυτάτην   μέγιστος ἀγὼν οὗτος ἔσχεν·
[38]   δὲ Μακεδονικαῖς πράξεσι τοῦ Αἰμιλίου  δημοτικωτάτην   προσγράφουσι χάριν ὑπὲρ τῶν πολλῶν,
[39]   πρεσβύτεροι συνηκολούθουν, ἀνακαλούμενοι τὸν Αἰμίλιον  εὐεργέτην   καὶ σωτῆρα τῶν πατρίδων. οὐ
[5]   τοῦ ἀνδρός, ἀλλὰ θαυμάζουσα τὴν  ἀρετὴν   δι´ ἣν πένης ἦν. οἱ
[2]   τῆς οἰκίας ταύτης προελθόντων δι´  ἀρετὴν   ἣν ἐζήλωσαν εὐτύχησαν, Λευκίου δὲ
[39]   ἔσχε καὶ ζῆλον, ἐπικοσμοῦντα τὴν  ἀρετὴν   τοῦ ἀνδρὸς τοῖς ἀρίστοις καὶ
[22]   τε μάλιστα καὶ πλεῖστον εἰς  ἀρετὴν   φύσει προὔχοντα τῶν ἀδελφῶν ἑώρα.
[9]   Ἴστρον ᾠκημένους, Βαστέρναι καλοῦνται, στρατὸν  ἱππότην   καὶ μάχιμον, Ἰλλυριούς τε διὰ
[3]   στρατιωτικῶν ἐθῶν τε καὶ πατρίων  ἐξεταστὴν   καὶ φύλακα παρεῖχεν ἑαυτόν, οὐ
[30]   τὴν αὑτοῦ φύσιν, ἐπιεικῆ καὶ  χρηστὴν   οὖσαν, εἰς Ὠρικὸν κατέβη, κἀκεῖθεν
[26]   οὐ γενναῖον οὐδὲ πρέποντα Ῥωμαίοις  ἀνταγωνιστήν;   ἀρετή τοι δυστυχοῦσι μεγάλην ἔχει
[29]   δεδομένης ὑπὸ Ῥωμαίων ἐλευθερίας, σῴζοντας  αὐτὴν   δι´ εὐνομίας καὶ ὁμονοίας, ἀνέζευξεν
[10]   ἔτι παιδίον οὖσαν· ἀσπαζόμενον οὖν  αὐτὴν   ἐρωτᾶν ἐφ´ ὅτῳ λελύπηται· τὴν
[12]   ὑπομενούντων, ἀλλ´ ἐκπλαγησομένων τὴν ὄψιν  αὐτὴν   καὶ τὴν κίνησιν, ἔκφυλον οὖσαν
[2]   νέοις ἐπιτηδεύματα ζηλώσας, οὐδὲ τὴν  αὐτὴν   ὁδὸν ἀπ´ ἀρχῆς πορευθείς. οὔτε
[14]   πονηρὸν ἐπίδυε καὶ συνελείβετο παρ´  αὐτὴν   τὴν θάλατταν— ὁρῶν Αἰμίλιος
[17]   ἐμελαίνετο, καὶ τοῦ φωτὸς ἀπολείποντος  αὐτὴν   χρόας ἀμείψασα παντοδαπὰς ἠφανίσθη. τῶν
[14]   ἀναπιδύει καὶ διανάει πρὸς τὴν  τοιαύτην   ψηλάφησιν, ὥσπερ οἱ μαστοὶ τῶν
[41]   μέντοι τοῦ Αἰμιλίου θαυμαστόν, ὅτι  τηλικαύτην   βασιλείαν καταστρεψάμενος οὐδὲ δραχμῇ μείζονα
[12]   δὲ πρὸς δύναμιν ἀνταίρων  τηλικαύτην   καὶ πόλεμον, οὗ τοσοῦτον ἦν
[25]   στρατεύματος ἡττημένου μηδὲν μέρος λελεῖφθαι·  τοσαύτην   δὲ λαμπρότητα καὶ ῥύμην
[15]   ἐγγὺς οὕτω συνελθόντων ἡσυχίαν γενέσθαι  τοσαύτην.   ἐπεὶ δὲ κινῶν ἅπαντα καὶ
[31]   λυθῆναι τὸν θρίαμβον. ἀλλ´ εἰς  τοσαύτην“   ἔφη „τὸ κακόηθες ἐξουσίαν προάγεται
[27]   καὶ τῷ χαίροντι δυσθυμίαν ἐπάγῃ  τοσαύτην   τῆς περιφερομένης καὶ προσισταμένης
[27]   βασιλείαν καταστρεψάμενον, τὴν μεταβολὴν  ταύτην   τύχη παράδειγμα τῷ πολεμοῦντι
[38]   Αἰμίλιον Λέπιδον, ἤδη τετράκις καρπούμενον  ταύτην   τὴν προεδρίαν, ἐξέβαλε δὲ τρεῖς
[37]   ἄρχουσιν, ἐπιδέξιον καὶ χαρίεντα περὶ  ταύτην   τὴν ὑπηρεσίαν ἐξεταζόμενον. ~Ταῖς δὲ
[3]   εὐθὺς διέφερε τῶν καθ´ ἡλικίαν.  ~Πρώτην   γοῦν τῶν ἐπιφανῶν ἀρχῶν ἀγορανομίαν
[6]   Τυρρηνικῷ πελάγει καὶ πρὸς τὴν  Λιβύην   ἀνταίροντα νέμονται, μεμειγμένοι Γαλάταις καὶ
[13]   κατεφρόνει, τὴν δ´ ὑπ´ αὐτῷ  παρασκευὴν   καὶ δύναμιν ἐθαύμαζεν· ἦσαν γὰρ
[23]   ἄλλην ἐν ἀργύρῳ καὶ χρυσῷ  κατασκευὴν   εἰς πεντήκοντα ταλάντων λόγον. γενόμενος
[14]   ἑτοίμου γάλακτος, ἀλλὰ μεταβάλλοντες τὴν  τροφὴν   ἐν αὑτοῖς ἐργάζονται γάλα καὶ
[8]   βασιλεύειν χάριτι Ῥωμαίων ἡγούμενος αἰχμαλώτου  τρυφὴν   ἀγαπῶντος εἶναι μᾶλλον φρόνημα
[17]   τοῖς ἡγεμόσι τὸν στρατὸν εἰς  μάχην·   αὐτὸς δὲ τὴν ἀπόκλισιν καὶ
[21]   ζῶντος τοῖς πολεμίοις, ἐπέδραμε τὴν  μάχην,   εἴ τινά που φίλον καὶ
[9]   δὲ καὶ πεντηρικὰ τέσσαρα. Καὶ  μάχην   ἐπολέμησεν τὸ δεύτερον ἐν
[9]   διὰ Θεσσαλίας ἐμβαλόντα προκαλούμενος εἰς  μάχην   ἐφόβησε. πάρεργον δὲ τοῦ πολέμου
[21]   τοὺς Ῥωμαίους τῇ μετὰ τὴν  μάχην   ἡμέρᾳ διελθεῖν ἔτι μεμειγμένον αἵματι.
[16]   καὶ βαλόμενος στρατόπεδον συνετάττετο πρὸς  μάχην,   καὶ τὰ χωρία κατεσκοπεῖτο, καὶ
[18]   πλειόνων ἑκατέροις, οὕτω συνάπτεσθαι τὴν  μάχην   παρ´ ἀμφοτέρων. μὲν οὖν
[29]   συμμεμαχημένους αὐτῷ τὴν πρὸς Περσέα  μάχην   στρατιώτας ἀπὸ τῶν ἐκεῖ πόλεων
[17]   ἡττωμένων ἁμαρτήματα κωλύουσιν ἐξ ὁδοῦ  μάχην   τίθεσθαι πρὸς φάλαγγα συντεταγμένην ἤδη
[40]   Μακεδονίαν καὶ τὴν ἀπ´ Ἀντιγόνου  διαδοχὴν   ἐν ἑβδόμῳ βασιλεῖ καταπαύσαντος, τοῦ
[27]   εἱμαρμένης λογισμός; τὴν Ἀλεξάνδρου  διαδοχήν,   ὃς ἐπὶ πλεῖστον ἤρθη δυνάμεως
[24]   λόγος οὐκ εἶχεν εἰς  ἀρχὴν   ἀνελθεῖν βέβαιον, ἀλλ´ ἐν πᾶσιν
[25]   τὸν ἄπειρον ὄχλον ἐφάνη μηδεμίαν  ἀρχὴν   ἔχων βέβαιον, αὕτη μὲν
[19]   ὥς φησι Πολύβιος, τῆς μάχης  ἀρχὴν   λαμβανούσης ἀποδειλιάσας εἰς πόλιν ἀφιππάσατο,
[10]   μετιοῦσι τὴν ὑπατείαν, ἔδοξεν οὐκ  ἀρχὴν   ληψόμενος, ἀλλὰ νίκην καὶ κράτος
[18]   αὐτοῖς τοὺς Ῥωμαίους, καὶ τοῦτον  ἀρχὴν   μάχης διωκόμενον παρασχεῖν· οἱ δὲ
[38]   τῇ πόλει τότε τὴν τιμητικὴν  ἀρχὴν   μετῄεσαν, μὲν τὴν βουλὴν
[12]   ἄρα τὴν Περσέως φιλαργυρίαν Αἰμιλίῳ  τύχην   ἀγαθὴν περὶ τὰ πράγματα γενέσθαι
[36]   ἀπιστότατον καὶ ποικιλώτατον πρᾶγμα τὴν  Τύχην   ἀεὶ φοβηθείς, μάλιστα περὶ τοῦτον
[27]   κρατεῖν ἑτέρων μάλιστα δεδοικέναι τὴν  τύχην   ἀναγκάζῃ, καὶ τῷ χαίροντι δυσθυμίαν
[36]   καὶ θυσιῶν γέμουσαν, ἔτι τὴν  Τύχην   δι´ ὑποψίας εἶχον, εἰδὼς οὐδὲν
[26]   μὴ παρόντος δὲ κατακλαύσας τὴν  τύχην   καὶ τὴν ἀνάγκην περισκεψάμενος, ἔδωκεν
[34]   τοῖς θεωμένοις, ὅτι τὴν ἐκείνου  τύχην   ὀλοφύρονται, τῶν καθ´ ἑαυτοὺς ἐλάχιστα
[39]   τῶν πολεμίων. ὅσοι γοῦν κατὰ  τύχην   παρῆσαν Ἰβήρων καὶ Λιγύων καὶ
[36]   καὶ θαρρῶ, καὶ νομίζω τὴν  Τύχην   ὑμῖν παραμενεῖν ἀβλαβῆ καὶ βέβαιον.
[22]   δὲ καὶ φιλότιμον ὄντα τὴν  ψυχήν,   ἔτι δ´ ἀντίπαιδα τὴν ἡλικίαν,
[8]   λέγεται δὲ μηδὲ γνήσιος φῦναι,  λαβεῖν   δ´ αὐτὸν συνοικοῦσα τῷ
[41]   καὶ χωρίον· οὐ γὰρ τὸ  λαβεῖν   ἐκ τοιούτων αἰσχρόν, ἀλλὰ τὸ
[41]   τοιούτων αἰσχρόν, ἀλλὰ τὸ μὴ  λαβεῖν   κρεῖττον, καὶ περιουσία τις ἀρετῆς
[15]   ἀλλ´ ὅσους αὐτὸς Νασικᾶς  λαβεῖν   φησι, γεγραφὼς περὶ τῶν πράξεων
[26]   λέμβον ἔχοντα συμπείσας μετὰ χρημάτων  ἀναλαβεῖν   αὐτόν. δὲ κρητισμῷ χρησάμενος,
[16]   παραδοὺς ἐξαπέστειλε, παρακελευσάμενος ταχῦναι καὶ  καταλαβεῖν   τὰς ὑπερβολάς. τούτοις μὲν
[31]   εὐχόμενοι τοῦ λόγου τούτου ταχέως  ἀπολαβεῖν   τὴν ὄψιν, ἥκοντος δὲ τοῦ
[38]   ἀγοραίους δὲ καὶ δυναμένους ὄχλον  συναγαγεῖν   καὶ σπουδαρχίᾳ καὶ κραυγῇ πάντα
[8]   οὐκ ἔφθη ταῦτα κινῆσαι καὶ  προαγαγεῖν   εἰς ἔργον, ὑπὸ λύπης καὶ
[19]   ἵππον αὑτῷ κελεῦσαι τῶν φορέων  προσαγαγεῖν   καὶ περιβάντα συμμεῖξαι τοῖς ἐπὶ
[19]   κρατεῖν, οὔθ´ ὅλως τὸν ἄπρακτον  εὐπραγεῖν,   οὔτε τὸν κακὸν εὐδαιμονεῖν. ἀλλὰ
[31]   περὶ στρατηγίας καὶ θριάμβου τολμᾷ  λέγειν   ἄνθρωπος ἄτρωτος καὶ τῷ σώματι
[30]   ὥρας ἔχουσαν. τῶν δὲ δημάρχων  λέγειν   αὐτὸν εἴ τι βούλεται κελευόντων,
[3]   ἑαυτόν, οὐ δημαγωγῶν ἐν τῷ  στρατηγεῖν,   οὐδ´ ὥσπερ οἱ πλεῖστοι τότε
[11]   εἰ δὲ πιστεύουσιν αὐτῷ, μὴ  παραστρατηγεῖν   μηδὲ λογοποιεῖν, ἀλλ´ ὑπουργεῖν σιωπῇ
[19]   καὶ τῇ μὲν ἀκμῇ μὴ  θιγεῖν,   ἀλλὰ πλάγιον παρὰ τὴν ἀριστερὰν
[37]   ἠδύναντο λυπεῖν καὶ κακοῦν αὐτόν,  ἐξείργειν   τῶν ὕπνων, καὶ προσέχοντας ἀκριβῶς
[11]   μὴ παραστρατηγεῖν μηδὲ λογοποιεῖν, ἀλλ´  ὑπουργεῖν   σιωπῇ τὰ δέοντα πρὸς τὸν
[37]   μὲν ἐν τῷ τορεύειν καὶ  λεπτουργεῖν   γενέσθαι φασίν, ἐκμαθόντα δὲ τὰ
[12]   παραβάται, μισθοφόροι πάντες, ἄνδρες οὐ  γεωργεῖν   εἰδότες, οὐ πλεῖν, οὐκ ἀπὸ
[41]   ὑπέμεινε. δεῖ δὲ τὰ αἰσχρὰ  φεύγειν   καὶ αἰδεῖσθαι· τὸ δὲ πρὸς
[38]   τῶν πολλῶν ἠγαπᾶτο τοῦ μάλιστα  δημαγωγεῖν   καὶ πρὸς χάριν ὁμιλεῖν τοῖς
[1]   Δημόκριτος μὲν γὰρ εὔχεσθαί φησι  δεῖν,   ὅπως εὐλόγχων εἰδώλων τυγχάνωμεν, καὶ
[3]   παραβαίνουσιν, ὤρθου τὴν πατρίδα, μικροῦ  δεῖν   πάρεργον ἡγούμενος τὸ νικᾶν τοὺς
[39]   θεάτροις οἷον εὐχόμενοι καὶ σπεύδοντες  ἰδεῖν   ἀφῆκαν. οὔσης δέ τινος ἱερουργίας
[28]   ἐκ τῶν βασιλικῶν ἠθροισμένον οὐδ´  ἰδεῖν   ἐθελήσαντος, ἀλλὰ τοῖς ταμίαις εἰς
[41]   τὸ βῆμα καὶ τὴν ἀγορὰν  ἰδεῖν   οὐχ ὑπέμεινε. δεῖ δὲ τὰ
[31]   τὴν Ἀλεξάνδρου καὶ Φιλίππου δόξαν  ἐπιδεῖν   ὑπὸ τοῖς Ῥωμαίων ὅπλοις ἀγομένην
[23]   λελυμένον συνάπτειν, δ´ ἵππον  ἄρδειν,   δὲ ποτοῦ χρῄζειν, ὑπολειπόμενοι
[27]   πρὸς αὑτῷ σιωπῇ καθήμενος, ὥστε  θαυμάζειν   ἅπαντας· ὁρμήσας δὲ περὶ τῆς
[31]   καλὰς κατώρθωσε καὶ μεγάλας πράξεις·  θαυμάζειν   δὲ τὸν δῆμον, εἰ τοῖς
[28]   ἀκριβῆ καὶ πεφροντισμένην ἐνδεικνύμενος, ὥστε  θαυμάζειν   τοὺς Ἕλληνας, εἰ μηδὲ τὴν
[14]   πνεῦμα καὶ τὸν ἀέρα τῷ  πιέζειν   καὶ καταπυκνοῦν ἀποθλίβοντες εἰς ὕδωρ
[20]   ξίφεσι τὰς σαρίσας ἐπειρῶντο καὶ  πιέζειν   τοῖς θυρεοῖς καὶ ταῖς χερσὶν
[28]   οὔτ´ αὐτοὺς οὔτε γυναῖκας ἀργύρου  χρῄζειν   χρυσοῦ. ~Διῳκημένων δὲ πάντων
[23]   ἵππον ἄρδειν, δὲ ποτοῦ  χρῄζειν,   ὑπολειπόμενοι κατὰ μικρὸν ἀπεδίδρασκον, οὐχ
[33]   ἦν, ὥστε μικροῦ τὸν Περσέα  βαδίζειν   παρορώμενον· οὕτως ὑπ´ οἴκτου τοῖς
[13]   καὶ παρήγγειλε μηδὲν πολυπραγμονεῖν μηδὲ  φροντίζειν   ἀλλ´ τὸ σῶμα τὸ
[8]   Ἀργολικῆς Γναθαινίου τοὔνομα τεκούσης, καὶ  λαθεῖν   ὑποβαλομένη. δι´ καὶ μάλιστα
[21]   τὸ συμπεσὸν αὐτῷ καὶ δεόμενος  βοηθεῖν.   οἱ δὲ πολλοὶ καὶ ἀγαθοὶ
[26]   ἁλισκομένων τῶν τέκνων εἰς χεῖρας  ἐλθεῖν   καὶ παραδοῦναι τὸ σῶμα τοῖς
[21]   τῇ μετὰ τὴν μάχην ἡμέρᾳ  διελθεῖν   ἔτι μεμειγμένον αἵματι. λέγονται γὰρ
[24]   λόγος οὐκ εἶχεν εἰς ἀρχὴν  ἀνελθεῖν   βέβαιον, ἀλλ´ ἐν πᾶσιν ὁμοίως
[19]   οὐδὲ τὴν θυσίαν ποιησάμενον αἰτίαν  ἀπελθεῖν,   ἀλλὰ τῇ προτεραίᾳ τῆς μάχης
[28]   φασιν εἰς τὸν Αἰλίων οἶκον  εἰσελθεῖν,   ὑπὲρ ἀρετῆς καὶ τιμῆς εἰσαγόμενον,
[11]   τὴν μὲν προτέραν ὑπατείαν ἔφη  μετελθεῖν   αὐτὸς ἀρχῆς δεόμενος, τὴν δὲ
[16]   ἄνευ τῶν ὅπλων μονοχίτωνος, ἀσφαλῶς  ἀκολουθεῖν   ἅμα καταβιβάζων εἰς τὴν χώραν
[36]   τῶν πολεμίων, μάλιστα κατὰ πλοῦν  ἐδεδίειν   τὴν μεταβολὴν τοῦ δαίμονος ἐπ´
[17]   πολεμίους ἐκέλευσεν εἰς σπείρας καθιστάμενα  ποιεῖν   σχῆμα παρατάξεως, τοὺς δ´ ἀπ´
[11]   πιστεύουσιν αὐτῷ, μὴ παραστρατηγεῖν μηδὲ  λογοποιεῖν,   ἀλλ´ ὑπουργεῖν σιωπῇ τὰ δέοντα
[8]   Ῥωμαίους ἔχθραν, οὐκ ὢν ἐχέγγυος  διενεγκεῖν   διὰ μικρότητα καὶ μοχθηρίαν ἤθους,
[38]   ὥστε μηκέτι δεῆσαι τὸν δῆμον  εἰσενεγκεῖν   ἄχρι τῶν Ἱρτίου καὶ Πάνσα
[26]   ἐκεῖνον δὲ τῆς ἑτέρας νυκτὸς  ἥκειν   κελεύσας ἐπὶ τὸν πρὸς τῷ
[28]   ἡττημένους τοῖς νικῶσιν ἐξίστασθαι χώρας  προσήκειν.   ἐν δ´ Ὀλυμπίᾳ τοῦτο δὴ
[28]   Τουβέρων, ὃν ἔφαμεν μετὰ συγγενῶν  οἰκεῖν   ἑκκαιδέκατον, ἀπὸ γηδίου μικροῦ διατρεφομένων
[28]   χώραν καὶ τὰς πόλεις ἐλευθέρας  οἰκεῖν   καὶ αὐτονόμους, ἑκατὸν τάλαντα Ῥωμαίοις
[30]   ἄλλην ἡμέραν· ἐκείνην γὰρ οὐκ  ἐξαρκεῖν   τῇ κατηγορίᾳ, τέσσαρας ἔτι λοιπὰς
[31]   ἡλίκος αὐτοκράτωρ γένοιτο νῦν μάλιστα  γινώσκειν,   ὁρῶν ὅσης ἀπειθείας γέμοντι καὶ
[16]   ξυστῷ διὰ τοῦ στήθους πατάξας  καταβαλεῖν,   ἐκβιασθέντων δὲ τῶν πολεμίων, καὶ
[32]   τῶν λόγων τούτων ἀνακοπῆναι καὶ  μεταβαλεῖν   τὸ στρατιωτικόν, ὥστε πάσαις ταῖς
[38]   τἆλλα καὶ πρὸς ἐξέτασιν βίων.  ἐκβαλεῖν   τε γὰρ ἔξεστι συγκλήτου τὸν
[18]   τὴν ἐπιχείρησιν, ἀχάλινον ἵππον ἐξελάσαντας  ἐμβαλεῖν   αὐτοῖς τοὺς Ῥωμαίους, καὶ τοῦτον
[9]   κάτω Γαλατίας παρὰ τὸν Ἀδρίαν  ἐμβαλεῖν   εἰς τὴν Ἰταλίαν. ~Ταῦτα τοῖς
[10]   χάριτας καὶ παραγγελίας ἐάσαντας αὐτοὺς  καλεῖν   ἐπὶ τὴν ἡγεμονίαν ἄνδρα νοῦν
[38]   μάλιστα δημαγωγεῖν καὶ πρὸς χάριν  ὁμιλεῖν   τοῖς πολλοῖς δοκοῦντος. ἐδήλωσαν δὲ
[33]   οἱ Ῥωμαῖοι, καὶ δάκρυα πολλοῖς  ἐκβάλλειν   συνέβη, πᾶσι δὲ μεμειγμένην ἀλγηδόνι
[15]   ὄρους ὕψος μήτε βάθος θαλάσσης  ὑπερβάλλειν   δέκα σταδίους. μέντοι Ξεναγόρας
[17]   προθυμούμενοι μάχεσθαι, παρελαύνοντες ἐδέοντο μὴ  μέλλειν,   καὶ μάλιστα πάντων Νασικᾶς,
[41]   ὀρέγεσθαι καὶ βασιλείαν τινὰ Λακωνικὴν  ὀνειροπολεῖν   ὑπενόουν. Τίμαιος δὲ καὶ Γύλιππον
[12]   ἄνδρες οὐ γεωργεῖν εἰδότες, οὐ  πλεῖν,   οὐκ ἀπὸ ποιμνίων ζῆν νέμοντες,
[15]   ὡς δὴ ταῖς ναυσὶ μέλλων  ἐκπεριπλεῖν   καὶ κυκλοῦσθαι τὸ στρατόπεδον τῶν
[19]   πλάγιον παρὰ τὴν ἀριστερὰν πλευρὰν  παραδραμεῖν,   ῥύμῃ δὲ τῆς παρόδου τόν
[6]   καὶ θυμοειδὲς ἔθνος, ἐμπείρως δὲ  πολεμεῖν   διδασκόμενον ὑπὸ Ῥωμαίων διὰ τὴν
[1]   ἱστορίᾳ πειρώμενον ἁμῶς γέ πως  κοσμεῖν   καὶ ἀφομοιοῦν πρὸς τὰς ἐκείνων
[17]   ἀγῶνος ἱεροῦ τῷ θεῷ, προσέταξε  διακοσμεῖν   τοῖς ἡγεμόσι τὸν στρατὸν εἰς
[29]   καὶ ταξίαρχον, προσποιούμενον ζητεῖν καὶ  παραλαμβάνειν   τὸ χρυσίον. ἐνστάσης δὲ τῆς
[21]   λέγονται γὰρ ὑπὲρ δισμυρίους πεντακισχιλίους  ἀποθανεῖν.   τῶν δὲ Ῥωμαίων ἔπεσον, ὡς
[36]   καὶ νομίζω τὴν Τύχην ὑμῖν  παραμενεῖν   ἀβλαβῆ καὶ βέβαιον. ἱκανῶς γὰρ
[1]   μὲν γραφῆς συνέβη δι´ ἑτέρους,  ἐπιμένειν   δὲ καὶ φιλοχωρεῖν ἤδη καὶ
[10]   κομίζων καὶ διδοὺς τοῖς πολίταις  καταβαίνειν   εἰς τὸ πεδίον· μετὰ τοσαύτης
[17]   πολλῶν ἐχώρει, βασιλέως τὸ φάσμα  σημαίνειν   ἔκλειψιν. δ´ Αἰμίλιος οὐκ
[31]   τραύμασι πεπαιδευμένους ἀρετὰς καὶ κακίας  κρίνειν   στρατηγῶν. ἅμα δὲ τῆς ἐσθῆτος
[13]   ἐπετίμησεν αὐτοῖς καὶ παρήγγειλε μηδὲν  πολυπραγμονεῖν   μηδὲ φροντίζειν ἀλλ´ τὸ
[19]   ἄπρακτον εὐπραγεῖν, οὔτε τὸν κακὸν  εὐδαιμονεῖν.   ἀλλὰ ταῖς Αἰμιλίου παρῆν εὐχαῖς
[27]   ἄνθρωπον ὄντα θρασύνεσθαι, καὶ μέγα  φρονεῖν   ἔθνος πόλιν βασιλείαν
[30]   οἱ δήμαρχοι τὴν ἐκκλησίαν ἔμελλον  ἄξειν.   ~Ἅμα δ´ ἡμέρᾳ τῆς ψήφου
[11]   εἰ νομίζουσι δι´ ἑτέρου βέλτιον  ἕξειν   τὰ κατὰ τὸν πόλεμον, ἐξίστασθαι
[16]   τινὰ δυσεργίαν ὅμως τοῖς Ῥωμαίοις  παρέξειν.   ~Ὁ δ´ Αἰμίλιος ὡς εἰς
[41]   καὶ Κάλλιππος Ἀθηναῖος ἐλπίσαντες  ἄρξειν   Σικελίας παρενόμησαν καὶ παρεσπόνδησαν, ὑπὸ
[34]   πένθει, καὶ τῷ πρὸς Περσέα  βλέπειν   ἀεὶ καὶ δακρύειν ἔννοιαν παριστάντων
[23]   τῶν κακῶν, εἰς πάντας ἐζήτει  τρέπειν   ἀφ´ αὑτοῦ τὴν αἰτίαν τῆς
[38]   ἀριστοκρατικῆς μεῖναι προαιρέσεως καὶ μηδὲν  εἰπεῖν   μηδὲ πρᾶξαι χάριτι τῶν πολλῶν,
[10]   καὶ καταφιλοῦσαν, „οὐ γὰρ οἶσθ´“  εἰπεῖν   „ὦ πάτερ ὅτι ἡμῖν
[30]   ὑπ´ αὐτὸν χιλιάρχων, ἐθάρρησεν ἀναφανδὸν  εἰπεῖν   ὡς οὐ δοτέον εἴη τὸν
[20]   ἐστιν Ἰταλοῖς θεμιτὸν οὐδ´ ὅσιον  ἐγκαταλιπεῖν   σημεῖον) ἐπιδραμόντων πρὸς ἐκεῖνον τὸν
[28]   ὥστε τοὺς λαμβάνοντας καὶ δεομένους  ἐπιλιπεῖν   πρότερον καταναλωθῆναι τὸ πλῆθος
[5]   οὖν ἱστορία λογίζεσθαι καὶ  παρεπισκοπεῖν   δίδωσι τοῖς σῴζεσθαι βουλομένοις. ~Ὁ
[37]   στρατιώτας, ὡς ἕτερον οὐδὲν ἠδύναντο  λυπεῖν   καὶ κακοῦν αὐτόν, ἐξείργειν τῶν
[41]   ὡς σώματος ῥῖγος θάλπος  φέρειν   δυναμένου τὸ πρὸς ἀμφοτέρας εὖ
[20]   καὶ ταῖς χερσὶν αὐταῖς ἀντιλαμβανόμενοι  παραφέρειν·   οἱ δὲ τὴν προβολὴν κρατυνάμενοι
[29]   οἰκίαις καὶ ἱεροῖς, ἡμέρᾳ ῥητῇ  καταφέρειν.   ἑκάστοις δὲ συνέπεμψεν ὡς ἐπ´
[40]   μὴ νὴ Δία βούλοιτό τις  παρεγχειρεῖν,   ὡς Αἰμίλιος μὲν ἐρρωμένῳ Περσεῖ
[14]   κίνησιν. οἱ δὲ ταῦτα λέγοντες  ἐπιχειρεῖν   δεδώκασι τοῖς ἀπορητικοῖς, ὡς οὐδὲ
[12]   δὲ τῷ παρὰ τὰ δεινὰ  θαρρεῖν   καὶ χρῆσθαι λογισμοῖς ἀραρόσιν ὁρῶν
[27]   διανοεῖσθαι; ποῖος γὰρ ἀνθρώποις τοῦ  θαρρεῖν   καιρός, ὅταν τοῦ κρατεῖν
[10]   δήμου παντὸς οἴκαδε προπεμφθέντα λαμπρῶς,  εὑρεῖν   τὸ θυγάτριον τὴν Τερτίαν δεδακρυμένην,
[24]   κατέστησαν Μακεδονίας. καὶ δοκεῖ τοῦτο  μαρτυρεῖν   τοῖς εὐτυχίᾳ τινὶ τὰς πράξεις
[1]   δι´ ἑτέρους, ἐπιμένειν δὲ καὶ  φιλοχωρεῖν   ἤδη καὶ δι´ ἐμαυτόν, ὥσπερ
[18]   δυεῖν σταδίων τοῦ Ῥωμαϊκοῦ χάρακος  καταπεσεῖν.   ~Γιγνομένης δὲ τῆς ἐφόδου, παρῆν
[29]   καὶ μηδενὸς προσδοκῶντος ἀλλ´ ἐξαίφνης  ἐπιπεσεῖν,   μετεπέμψατο τοὺς πρώτους ἐξ ἑκάστης
[16]   μὲν Πολύβιός φησιν ἔτι κοιμωμένοις  ἐπιπεσεῖν   τοὺς Ῥωμαίους, δὲ Νασικᾶς
[16]   δίχα πολλοῦ φόνου καὶ νεκρῶν  ἐκπεσεῖν   μὴ δυνάμενον. πλήθει μὲν οὖν
[19]   δὲ παντοδαπῶν ἑκατέρωθεν βελῶν, παλτὸν  ἐμπεσεῖν   ὁλοσίδηρον αὐτῷ, καὶ τῇ μὲν
[19]   εἰς πόλιν ἀφιππάσατο, σκηψάμενος Ἡρακλεῖ  θύσειν,   δειλὰ παρὰ δειλῶν ἱερὰ μὴ
[13]   προτειχίσμασι ξυλίνοις, πολλὴν ἄδειαν ἦγεν,  ἀποτρύσειν   χρόνῳ καὶ χρημάτων δαπάνῃ τὸν
[27]   θαρρεῖν καιρός, ὅταν τοῦ  κρατεῖν   ἑτέρων μάλιστα δεδοικέναι τὴν τύχην
[11]   φρόνημα στρατηγόν. οὕτως ἐπὶ τῷ  κρατεῖν   καὶ μέγιστος εἶναι τῶν ἄλλων
[19]   κατευστοχεῖν, οὔτε τὸν μὴ μένοντα  κρατεῖν,   οὔθ´ ὅλως τὸν ἄπρακτον εὐπραγεῖν,
[12]   τέχνην μελετῶντες ἀεὶ μάχεσθαι καὶ  κρατεῖν   τῶν ἀντιταττομένων. ὡς δὲ περὶ
[29]   φρουρὰν στρατιωτῶν καὶ ταξίαρχον, προσποιούμενον  ζητεῖν   καὶ παραλαμβάνειν τὸ χρυσίον. ἐνστάσης
[23]   μέν τις ὑπόδημα προσποιούμενος λελυμένον  συνάπτειν,   δ´ ἵππον ἄρδειν,
[13]   νυκτερινὰς ἐκέλευσε φυλακὰς ἄνευ λόγχης  φυλάττειν,   ὡς μᾶλλον προσέξοντας καὶ διαμαχουμένους
[34]   ἀλλὰ καθ´ Ὅμηρον ἄριστα δοκῶσι  πράττειν,   οἷς αἱ τύχαι ῥοπὴν ἐπ´
[34]   μεγάλων καὶ ὑπερόγκων εἴληχεν εὐτυχιῶν  ἀπαρύτειν   καὶ μειγνύναι τὸν ἀνθρώπινον βίον,
[30]   ὥστε τρόπον τινὰ θριαμβικῆς πομπῆς  προαπολαύειν   τοὺς Ῥωμαίους, τῷ ῥοθίῳ σχέδην
[22]   τὸν στρατηγὸν μέγα πένθος εἶχε·  δυεῖν   γὰρ υἱῶν αὐτοῦ στρατευομένων
[18]   ὥστε τοὺς πρώτους νεκροὺς ἀπὸ  δυεῖν   σταδίων τοῦ Ῥωμαϊκοῦ χάρακος καταπεσεῖν.
[3]   ἐπιφανῶν ἀρχῶν ἀγορανομίαν μετελθών, προεκρίθη  δεκαδυεῖν   ἀνδρῶν συναπογραψαμένων, οὓς ὕστερον ἅπαντας
[17]   ἐν χώρᾳ χάρακα βαλέσθαι καὶ  στρατοπεδεύειν.   οὕτω δὲ τῶν συνεχῶν τοῖς
[3]   τὸ νικᾶν τοὺς πολεμίους τοῦ  παιδεύειν   τοὺς πολίτας. ~Συστάντος δὲ τοῦ
[8]   δὲ βαρέως φέρων, καὶ τὸ  βασιλεύειν   χάριτι Ῥωμαίων ἡγούμενος αἰχμαλώτου τρυφὴν
[33]   καὶ τὰ παιδία δεῖσθαι καὶ  λιτανεύειν   διδασκόντων. ἦν δ´ ἄρρενα μὲν
[11]   οἷον ἀνθομολογεῖσθαί τινα χάριν καὶ  προσαγορεύειν   φιλοφρόνως τὸν δῆμον ἀπὸ τοῦ
[37]   Ἀλέξανδρον, εὐφυᾶ μὲν ἐν τῷ  τορεύειν   καὶ λεπτουργεῖν γενέσθαι φασίν, ἐκμαθόντα
[37]   Ῥωμαϊκὰ γράμματα καὶ τὴν διάλεκτον,  ὑπογραμματεύειν   τοῖς ἄρχουσιν, ἐπιδέξιον καὶ χαρίεντα
[1]   συνόντων ἐξ ἀνάγκης ὁμιλίαι προσβάλλουσιν,  ἐκκρούειν   καὶ διωθεῖσθαι, πρὸς τὰ κάλλιστα
[20]   ἀπήντα συμπεσόντων. οἱ μὲν γὰρ  ἐκκρούειν   τε τοῖς ξίφεσι τὰς σαρίσας
[34]   πρὸς Περσέα βλέπειν ἀεὶ καὶ  δακρύειν   ἔννοιαν παριστάντων τοῖς θεωμένοις, ὅτι
[8]   ἤρκει μισθοφόρους ἔτη δέκα μυρίους  τρέφειν   προπολεμοῦντας τῆς χώρας. ἀλλ´ ἐκεῖνος
[13]   κατασημήνασθαι παρέσχεν· ὡς δὲ πεισθεὶς  ἔχειν   ᾔτησεν Γένθιος ἔργον
[11]   δι´ μηδεμίαν αὐτοῖς χάριν  ἔχειν,   ἀλλ´ εἰ νομίζουσι δι´ ἑτέρου
[14]   τῇ χλωρότητι τῆς ὕλης ναμάτων  ἔχειν   ἀρχὰς διὰ βάθους ὑποφερομένων, ἀναπνοὰς
[39]   ἤδη δὲ καὶ δοκοῦντος ἱκανῶς  ἔχειν   αὐτῷ τοῦ σώματος, ἐπανῆλθεν εἰς
[41]   καὶ δύναμιν οὐ ζητῶν, ἀλλ´  ἔχειν   ὀφείλων ἣν ἔλαβε βουλομένων καὶ
[39]   νεώτερος Σκιπίων τῷ ἀδελφῷ πᾶσαν  ἔχειν   συνεχώρησεν, αὐτὸς εἰς οἶκον εὐπορώτερον
[27]   λαμβάνοντας, οἴεσθε τὰ καθ´ ἡμᾶς  ἔχειν   τινὰ βεβαιότητα τύχης διαρκῆ πρὸς
[37]   ἀκριβῶς ἐνίστασθαι ταῖς καταφοραῖς καὶ  συνέχειν   ἐγρηγορότα πάσῃ μηχανῇ, μέχρι οὗ
[32]   τῷ διαφέρεσθαι τραχὺ καὶ φοβερὸν  ὑπηχεῖν,   καὶ μηδὲ νενικημένων ἄφοβον εἶναι
[19]   ἔστιν οὔτε τὸν μὴ βάλλοντα  κατευστοχεῖν,   οὔτε τὸν μὴ μένοντα κρατεῖν,
[11]   τὸν πόλεμον, ὡς ἐὰν ἄρχοντος  ἄρχειν   ζητῶσιν, ἔτι μᾶλλον νῦν
[10]   σπουδήν, ὡς μὴ δεόμενος τοῦ  ἄρχειν·   φοιτώντων δὲ καθ´ ἡμέραν ἐπὶ
[16]   αὐτόθεν περιεῖναι, προθυμίαν δὲ πολλὴν  ὑπάρχειν   ἀμυνομένοις περὶ τέκνων καὶ γυναικῶν,
[25]   λόγῳ πίστιν, τῷ δ´ ἀνδρὶ  παρασχεῖν   ἐπίκλησιν τὸν Ἀηνόβαρβον, ὅπερ ἐστὶ
[18]   καὶ τοῦτον ἀρχὴν μάχης διωκόμενον  παρασχεῖν·   οἱ δὲ Ῥωμαϊκῶν ὑποζυγίων χορτάσματα
[31]   ἀναβάντες ἁθρόοι, τοῖς δημάρχοις ἔλεγον  ἐπισχεῖν   τὴν ψηφοφορίαν, ἄχρι ἂν διαλεχθῶσιν
[19]   ἀλλὰ τῇ προτεραίᾳ τῆς μάχης  τυχεῖν   λελακτισμένον ὑφ´ ἵππου τὸ σκέλος,
[26]   ὧν δόξεις οὐ παρ´ ἀξίαν  ἀτυχεῖν,   οὐδὲ τοῦ νῦν, ἀλλὰ τοῦ
[41]   καὶ ἰσχύς, ἣν οὔτε τὸ  εὐτυχεῖν   ὕβρει θρύπτει καὶ ἀνίησιν οὔτε
[17]   οὗ παρελθοῦσα τὴν ἐπισκοτουμένην χώραν  πάλιν   ἀναλάμψῃ πρὸς τὸν ἥλιον· οὐ
[39]   καὶ χαίροντος· τῇ δ´ ὑστεραίᾳ  πάλιν   ἔθυσεν αὐτὸς ὑπὲρ αὑτοῦ σωτήρια
[40]   ἀπειρηκότι καὶ κατατετριμμένῳ συνέπεσε· καὶ  πάλιν   ὑπὲρ Τιμολέοντος, ὅτι πολλοὺς μὲν
[19]   μάχης ἀρχὴν λαμβανούσης ἀποδειλιάσας εἰς  πόλιν   ἀφιππάσατο, σκηψάμενος Ἡρακλεῖ θύσειν, δειλὰ
[24]   τὴν ἡμέραν ἐκείνην κατασχοῦσα τὴν  πόλιν.   εἶθ´ ὡς λόγος οὐκ
[31]   νίκης ἀβεβαίου πρότερον εἰς τὴν  πόλιν   ἐμπεσούσης ἐθύσατε τοῖς θεοῖς, εὐχόμενοι
[27]   καὶ μέγα φρονεῖν ἔθνος  πόλιν   βασιλείαν καταστρεψάμενον, τὴν
[36]   σωθεὶς πρὸς ὑμᾶς, καὶ τὴν  πόλιν   ὁρῶν εὐφροσύνης καὶ ζήλου καὶ
[15]   τετραπέδῳ λειπόμενον μεγέθει. Εὐμήλου δέ  μιν   υἱὸς ἐθήκατο μέτρα κελεύθου Ξειναγόρης·
[8]   ἐπὶ πάντας ἤδη τὴν Ῥωμαίων  δύναμιν   αἰρομένην καθέξων. ἡττηθεὶς δὲ μεγάλῃ
[7]   παραβλητὸς ἦν εἰς τόλμαν  δύναμιν,   Ἀννίβαν καταπολεμήσαντες, οὐκ ἀνεκτὸν ἡγοῦντο
[12]   ταῖς χρείαις. δὲ πρὸς  δύναμιν   ἀνταίρων τηλικαύτην καὶ πόλεμον, οὗ
[40]   τυράννους, μεγάλην δὲ τὴν Καρχηδονίων  δύναμιν   ἀπὸ τῆς τυχούσης στρατιᾶς ἐνίκησεν,
[13]   δ´ ὑπ´ αὐτῷ παρασκευὴν καὶ  δύναμιν   ἐθαύμαζεν· ἦσαν γὰρ ἱππεῖς μὲν
[36]   ἑτέραις αὖθις αὖ πέντε τὴν  δύναμιν   ἐν Μακεδονίᾳ παρέλαβον, καὶ τὸν
[7]   ἀγνοοῦντες ὅτι πολλῷ τὴν Μακεδόνων  δύναμιν   ἡττηθεὶς Φίλιππος ἐρρωμενεστέραν καὶ μαχιμωτέραν
[8]   ὡς καταφρονεῖσθαι, πολλὴν ἄνω συνῆγε  δύναμιν,   καὶ τὰ μεσόγεια χωρία καὶ
[41]   δεηθεῖσιν αὐτοκράτωρ πεμφθεὶς Συρακοσίοις, καὶ  δύναμιν   οὐ ζητῶν, ἀλλ´ ἔχειν ὀφείλων
[1]   σύμφυλα καὶ τὰ χρηστὰ μᾶλλον  ἡμῖν   ἐκ τοῦ περιέχοντος τὰ
[10]   οἶσθ´“ εἰπεῖν „ὦ πάτερ ὅτι  ἡμῖν   Περσεὺς τέθνηκε; λέγουσαν κυνίδιον
[36]   θαρρῶ, καὶ νομίζω τὴν Τύχην  ὑμῖν   παραμενεῖν ἀβλαβῆ καὶ βέβαιον. ἱκανῶς
[18]   νεουργοῖς φοινικίσιν. οἷς καθισταμένοις εἰς  τάξιν   αἱ τῶν χαλκασπίδων ἐπανατέλλουσαι φάλαγγες
[28]   ἐκ τῶν βασιλικῶν ἀφθόνῳ χρώμενος,  τάξιν   δὲ καὶ κόσμον καὶ κατακλίσεις
[17]   καθ´ ὑπαγωγὴν ἐξελιττομένων, ἔλαθε τὴν  παράταξιν   ἀναλύσας καὶ καταστήσας ἀθορύβως εἰς
[17]   πολεμίους. ὡς δ´ εἶδε τὴν  παράταξιν   αὐτῶν καὶ τὸ πλῆθος, θαυμάσας
[14]   ὧν ῥέουσιν, οὐδ´ ἀποκάλυψιν οὐδὲ  ῥῆξιν   εἶναι τὴν ἐκβολὴν αὐτῶν, ἀλλὰ
[14]   σαρκῶν μεταβολῇ, ῥύσιν ἀπεργασαμένῃ καὶ  σύντηξιν.   ἐλέγχονται δὲ τοῖς πρὸς τοὺς
[22]   τῆς ἡμέρας χρησάμενοι πρὸς τὴν  δίωξιν,   καὶ μέχρι σταδίων ἑκατὸν καὶ
[25]   λέγονται τῆς ὑπήνης αὐτοῦ τοῖν  χεροῖν   ἀτρέμα μειδιῶντες· δ´ εὐθὺς
[25]   ἐπιψαῦσαι λέγονται τῆς ὑπήνης αὐτοῦ  τοῖν   χεροῖν ἀτρέμα μειδιῶντες· δ´
[20]   τῶν προμάχων διαφθαρέντων, ἀνεκόπησαν οἱ  κατόπιν   αὐτῶν ἐπιτεταγμένοι, καὶ φυγὴ μὲν
[34]   καὶ τῆς περὶ αὐτὰ θεραπείας  κατόπιν   ἐπορεύετο, φαιὸν μὲν ἱμάτιον ἀμπεχόμενος
[2]   σοφοῦ, δι´ αἱμυλίαν λόγου καὶ  χάριν   Αἰμίλιος προσαγορευθείς, εἰρήκασιν ἔνιοι τῶν
[11]   δεομένων· δι´ μηδεμίαν αὐτοῖς  χάριν   ἔχειν, ἀλλ´ εἰ νομίζουσι δι´
[11]   ὑπατείαν λαβόντων οἷον ἀνθομολογεῖσθαί τινα  χάριν   καὶ προσαγορεύειν φιλοφρόνως τὸν δῆμον
[38]   τοῦ μάλιστα δημαγωγεῖν καὶ πρὸς  χάριν   ὁμιλεῖν τοῖς πολλοῖς δοκοῦντος. ἐδήλωσαν
[38]   πράξεσι τοῦ Αἰμιλίου δημοτικωτάτην προσγράφουσι  χάριν   ὑπὲρ τῶν πολλῶν, ὡς τοσούτων
[27]   μάλα τὸ καύχημα καὶ τὴν  ὕβριν   ὥσπερ χαλινῷ τῷ λόγῳ κόπτοντι
[30]   τῶν δυνάμεων περαιωθείς, ἀνέπλει τὸν  Θύβριν   ποταμὸν ἐπὶ τῆς βασιλικῆς ἑκκαιδεκήρους,
[39]   θυσίας, ὑποστρέψας οἴκαδε καὶ κατακλιθείς,  πρὶν   αἰσθέσθαι καὶ νοῆσαι τὴν μεταβολήν,
[17]   καὶ πυρὰ πολλὰ δαλοῖς καὶ  δᾳσὶν   ἀνεχόντων πρὸς τὸν οὐρανόν, οὐδὲν
[35]   καὶ καταμειγνύουσα θρήνους καὶ δάκρυα  παιᾶσιν   ἐπινικίοις καὶ θριάμβοις. ~Οὐ μὴν
[27]   τοὺς ἄρτι μυριάσι πεζῶν καὶ  χιλιάσιν   ἱππέων τοσαύταις ὁπλοφορουμένους βασιλεῖς ὁρῶντες
[14]   θηλασμόν, ἀνυγραίνοντα καὶ μαλάττοντα τὴν  ἀναθυμίασιν·   ὅσα δ´ ἀργὰ τῆς γῆς
[14]   πυκνότητι καὶ ψυχρότητι τὴν νοτερὰν  ἀναθυμίασιν,   ὅταν ἐν βάθει καταθλιβεῖσα ῥευστικὴ
[6]   διδασκόμενον ὑπὸ Ῥωμαίων διὰ τὴν  γειτνίασιν.   τὰ γὰρ ἔσχατα τῆς Ἰταλίας
[2]   λόγου καὶ χάριν Αἰμίλιος προσαγορευθείς,  εἰρήκασιν   ἔνιοι τῶν Πυθαγόρᾳ τὴν Νομᾶ
[41]   οὖν καὶ δικαίων ἐν τοῖς  πράγμασιν   ἀμφοτέρων γεγονότων, Αἰμίλιος μὲν ὑπὸ
[6]   πρόβολον ἐμποδὼν κείμενον τοῖς Γαλατικοῖς  κινήμασιν,   ἐπαιωρουμένοις ἀεὶ περὶ τὴν Ἰταλίαν.
[30]   Οἱ δὲ στρατιῶται τοῖς βασιλικοῖς  χρήμασιν   ἐποφθαλμίσαντες, ὡς οὐχ ὅσων ἠξίουν
[23]   οὐ δι´ εὔνοιαν, ἀλλὰ τοῖς  χρήμασιν   ὥσπερ κηρίοις μέλιτται προσλιπαροῦντες. πάμπολλα
[33]   ἑκατὸν εἴκοσι, μίτραις ἠσκημένοι καὶ  στέμμασιν·   οἱ δ´ ἄγοντες αὐτοὺς νεανίσκοι
[5]   μὴ κλίμασι καὶ ποταμοῖς καὶ  διατειχίσμασιν   ὁρίσωσι τὰ κοινά, καὶ πολλὴν
[21]   ἀγῶνι καὶ φόνῳ πολλῷ καὶ  τραύμασιν   ὤσαντες ἐκ χώρας, καὶ τὸν
[33]   οἱ δ´ ἄγοντες αὐτοὺς νεανίσκοι  περιζώμασιν   εὐπαρύφοις ἐσταλμένοι πρὸς ἱερουργίαν ἐχώρουν,
[40]   τε γὰρ πόλεμοι πρὸς ἐνδόξους  γεγόνασιν   ἀμφοτέροις ἀνταγωνιστάς, τῷ μὲν Μακεδόνας,
[29]   ἐκεῖ πόλεων ὠφελῆσαι. βουλόμενος δὲ  πᾶσιν   ἅμα καὶ μηδενὸς προσδοκῶντος ἀλλ´
[24]   ἀρχὴν ἀνελθεῖν βέβαιον, ἀλλ´ ἐν  πᾶσιν   ὁμοίως ἐφαίνετο πλανώμενος, τότε μὲν
[40]   Ῥωμαίους νενικηκότι, Τιμολέων δὲ Διονυσίῳ  παντάπασιν   ἀπειρηκότι καὶ κατατετριμμένῳ συνέπεσε· καὶ
[22]   ἔτι δ´ ἀντίπαιδα τὴν ἡλικίαν,  παντάπασιν   ἀπολωλέναι κατεδόξαζεν, ὑπ´ ἀπειρίας ἀναμειχθέντα
[6]   γὰρ ἦν βουλομένοις τοῖς Ῥωμαίοις  παντάπασιν   ἐκκόψαι τὸ Λιγύων ἔθνος, ὥσπερ
[2]   ἐκτῶντο, θεραπευτικοὶ καὶ σπουδαῖοι γενόμενοι,  παντάπασιν   ἐξέλιπε, πρὸς οὐδέτερον ἀφυῶς ἔχων,
[40]   στρατιᾶς ἐνίκησεν, οὐχ ὥσπερ Αἰμίλιος  ἀνδράσιν   ἐμπειροπολέμοις καὶ μεμαθηκόσιν ἄρχεσθαι χρώμενος,
[36]   καὶ κατεκόσμησε τὴν τῶν παρόντων  σύγκρασιν,   ὥστε τοῖς ἀγαθοῖς τὰ φαῦλα
[38]   πρός τε τἆλλα καὶ πρὸς  ἐξέτασιν   βίων. ἐκβαλεῖν τε γὰρ ἔξεστι
[38]   καὶ περὶ τὴν τῶν ἱππέων  ἐξέτασιν   ὁμοίως ἐμετρίασεν αὐτός τε καὶ
[36]   ἀλλὰ πρὸς πᾶσαν ὁμαλῶς τύχης  ἀντίστασιν,   οὕτως ἡρμόσατο καὶ κατεκόσμησε τὴν
[14]   ἐκβολὴν αὐτῶν, ἀλλὰ γένεσιν καὶ  σύστασιν,   ἐνταῦθα τῆς ὕλης ἐξυγραινομένης· ἐξυγραίνεσθαι
[28]   δ´ ἔλαιον. τοσοῦτον γὰρ εὑρεθῆναί  φασιν   ἀποκείμενον, ὥστε τοὺς λαμβάνοντας καὶ
[28]   ἁπάντων. καὶ πρῶτον ἄργυρον ἐκεῖνόν  φασιν   εἰς τὸν Αἰλίων οἶκον εἰσελθεῖν,
[37]   τῷ τορεύειν καὶ λεπτουργεῖν γενέσθαι  φασίν,   ἐκμαθόντα δὲ τὰ Ῥωμαϊκὰ γράμματα
[14]   τὸ κενούμενον. Καίτοι τινὲς οὔ  φασιν   ὑδάτων ἑτοίμων κεκρυμμένων πηγὰς ἐναποκεῖσθαι
[32]   πολέμοις στρατηγεῖσθαι βουλομένους. ~Οὕτω  φασὶν   ὑπὸ τῶν λόγων τούτων ἀνακοπῆναι
[28]   δὴ τὸ πολυθρύλητον ἐκεῖνον ἀναφθέγξασθαί  φασιν,   ὡς τὸν Ὁμήρου Δία Φειδίας
[37]   φρουρούμενος, ὡς μὲν οἱ πλεῖστοι  γεγράφασιν,   ἀπεκαρτέρησεν, ἔνιοι δὲ τῆς τελευτῆς
[32]   νεοσμήκτῳ καὶ σιδήρῳ, τήν τε  θέσιν   ἐκ τέχνης καὶ συναρμογῆς, ὡς
[28]   βιβλία τοῦ βασιλέως φιλογραμματοῦσι τοῖς  υἱέσιν   ἐπέτρεψεν ἐξελέσθαι, καὶ διανέμων ἀριστεῖα
[22]   μὲν οὖν τὴν τοῦ κατορθώματος  νέμεσιν   εἰς ἕτερον τύχη καιρὸν
[36]   εἰς τὴν τῶν κατωρθωμένων ἀποκέχρηται  νέμεσιν,   οὐκ ἀφανέστερον ἔχουσα παράδειγμα τῆς
[27]   τῆς παρούσης εὐπραγίας δαίμων  νέμεσιν;   τοιαῦτά φασι πολλὰ διαλεχθέντα τὸν
[14]   συλλεγομένοις, ὥσπερ εἰκός ἐστιν εἰ  γένεσιν   ἐκ τοῦ παραχρῆμα κινουμένης τῆς
[14]   εἶναι τὴν ἐκβολὴν αὐτῶν, ἀλλὰ  γένεσιν   καὶ σύστασιν, ἐνταῦθα τῆς ὕλης
[14]   τῆς γῆς συμπέφρακται, τυφλὰ πρὸς  γένεσιν   ὑδάτων ἐστίν, οὐκ ἔχοντα τὴν
[14]   Αἰμίλιος μέγα καὶ κατηρεφὲς  δένδρεσιν   ὄρος τὸν Ὄλυμπον ἐπικείμενον, καὶ
[20]   καθ´ ἕνα καὶ κατ´ ὀλίγους  συστάσεσιν   οἱ Μακεδόνες, μικροῖς μὲν ἐγχειριδίοις
[1]   βίον, ἀνδρῶν οὐ μόνον ταῖς  αἱρέσεσιν,   ἀλλὰ καὶ ταῖς τύχαις ἀγαθαῖς
[5]   ἀπεργάζεται τὰς ἀνηκέστους ἐν ταῖς  συμβιώσεσιν   ἀλλοτριότητας. δ´ οὖν Αἰμίλιος
[28]   κατ´ ἀξίαν τιμῆς καὶ φιλοφροσύνης  αἴσθησιν   οὕτως ἀκριβῆ καὶ πεφροντισμένην ἐνδεικνύμενος,
[41]   τὸ εὐτυχεῖν ὕβρει θρύπτει καὶ  ἀνίησιν   οὔτε συμφοραὶ ταπεινοῦσι, φαίνεται τελειότερος
[25]   πίστιν, τῷ δ´ ἀνδρὶ παρασχεῖν  ἐπίκλησιν   τὸν Ἀηνόβαρβον, ὅπερ ἐστὶ χαλκοπώγωνα.
[12]   τὴν ὄψιν αὐτὴν καὶ τὴν  κίνησιν,   ἔκφυλον οὖσαν καὶ δυσπρόσοπτον. οὕτω
[14]   ἔχοντα τὴν ἐργαζομένην τὸ ὑγρὸν  κίνησιν.   οἱ δὲ ταῦτα λέγοντες ἐπιχειρεῖν
[2]   περὶ Κάννας ἀτύχημα τήν τε  φρόνησιν   ἅμα καὶ τὴν ἀνδρείαν ἔδειξεν.
[18]   ἐκ τῶν πολεμίων γενέσθαι τὴν  ἐπιχείρησιν,   ἀχάλινον ἵππον ἐξελάσαντας ἐμβαλεῖν αὐτοῖς
[23]   προὔθηκεν ἐξ αὐτῶν διαρπάσαι τοῖς  Κρησὶν   ἐκπώματα καὶ κρατῆρας καὶ τὴν
[15]   δι´ ὀργάνων εἰληφέναι δοκεῖ τὴν  μέτρησιν.   ~Ὁ μὲν οὖν Νασικᾶς ἐνταῦθα
[36]   οὐ πρὸς ὅπλα καὶ σαρίσας  χρῆσιν   εἶναι μόνον, ἀλλὰ πρὸς πᾶσαν
[1]   κεχρημένων ἐπὶ τὰ πράγματα, καὶ  διαμφισβήτησιν   παρεξόντων, πότερον εὐποτμίᾳ μᾶλλον
[21]   ἔρημον καὶ γυμνὸν κατασχόντες, ἐπὶ  ζήτησιν   ἐτράποντο τοῦ ξίφους. ὡς δὲ
[19]   περὶ Περσέως ἐν πλείοσι βιβλίοις,  φησὶν   αὐτὸν οὐχ ὑπὸ δειλίας οὐδὲ
[21]   Ῥωμαίων ἔπεσον, ὡς μὲν Ποσειδώνιός  φησιν,   ἑκατόν, ὡς δὲ Νασικᾶς, ὀγδοήκοντα.
[18]   οἱ Θρᾷκες ἐχώρουν, ὧν μάλιστά  φησιν   ἐκπλαγῆναι τὴν ὄψιν, ἄνδρες ὑψηλοὶ
[16]   ὑπερβολάς. τούτοις μὲν Πολύβιός  φησιν   ἔτι κοιμωμένοις ἐπιπεσεῖν τοὺς Ῥωμαίους,
[12]   ἀγαθὴν περὶ τὰ πράγματα γενέσθαι  φησίν,   λαμπρὰ καὶ μεγάλα πρὸς
[20]   ὥστε καὶ τὸν Αἰμίλιον ἰδόντα,  φησὶν   Ποσειδώνιος, καταρρήξασθαι τὸν χιτῶνα,
[14]   καὶ διανάει πρὸς τὴν τοιαύτην  ψηλάφησιν,   ὥσπερ οἱ μαστοὶ τῶν γυναικῶν
[14]   γυναικῶν οὐχ ὥσπερ ἀγγεῖα πλήρεις  εἰσὶν   ἐπιρρέοντος ἑτοίμου γάλακτος, ἀλλὰ μεταβάλλοντες
[41]   ξεναγῶν. ἀλλὰ Τιμολέων αἰτησαμένοις καὶ  δεηθεῖσιν   αὐτοκράτωρ πεμφθεὶς Συρακοσίοις, καὶ δύναμιν
[18]   ἀστράπτοντες ἐπιχρύσοις ὅπλοις καὶ νεουργοῖς  φοινικίσιν.   οἷς καθισταμένοις εἰς τάξιν αἱ
[17]   εἰς μάχην· αὐτὸς δὲ τὴν  ἀπόκλισιν   καὶ περιφορὰν ἀναμένων τοῦ φωτός,
[16]   περίφοβος γεγονὼς καὶ συγκεχυμένος ταῖς  ἐλπίσιν.   αὐτοῦ δ´ ὅμως πρὸ τῆς
[22]   ὡς δὲ Νασικᾶς, ὀγδοήκοντα. ~Καὶ  κρίσιν   μὲν ὀξυτάτην μέγιστος ἀγὼν
[29]   καὶ πανωλεθρίας ἑκάστῳ στρατιώτῃ τὴν  δόσιν   οὐ μείζον´ ἕνδεκα δραχμῶν, φρῖξαι
[40]   ὥσπερ Αἰμίλιος ἀνδράσιν ἐμπειροπολέμοις καὶ  μεμαθηκόσιν   ἄρχεσθαι χρώμενος, ἀλλὰ μισθοφόροις οὖσι
[12]   δεινὰ θαρρεῖν καὶ χρῆσθαι λογισμοῖς  ἀραρόσιν   ὁρῶν διαπεπραγμένον, οὐκ ἔχω τῇ
[20]   πιέζειν τοῖς θυρεοῖς καὶ ταῖς  χερσὶν   αὐταῖς ἀντιλαμβανόμενοι παραφέρειν· οἱ δὲ
[18]   ὅσον οὔπω τοὺς πολεμίους ἐν  χερσὶν   ὄντας. πρῶτοι δ´ οἱ Θρᾷκες
[17]   δεῖπνον ἐτράποντο πρὸς ὕπνον καὶ  ἀνάπαυσιν,   αἰφνίδιον σελήνη πλήρης οὖσα
[28]   τούτου τὴν μὲν στρατιὰν πρὸς  ἀνάπαυσιν,   αὑτὸν δὲ πρὸς θέαν τῆς
[2]   Πυθαγόρᾳ τὴν Νομᾶ τοῦ βασιλέως  παίδευσιν   ἀναθέντων. οἱ μὲν οὖν πλεῖστοι
[28]   οὗ πλέον διπλάσιον τοῖς  βασιλεῦσιν   εἰσέφερον. θέας δὲ παντοδαπῶν ἀγώνων
[3]   οὐδὲ καινοτομοῦντος, ἀλλὰ καὶ τοῖς  συνιερεῦσιν   ἀεὶ καὶ περὶ τῶν μικρῶν
[41]   τὴν τῶν παρὰ νόμον ἀρχόντων  κατάλυσιν.   ἐκεῖνο μέντοι τοῦ Αἰμιλίου θαυμαστόν,
[6]   τοὺς σύμπαντας ὀκτακισχιλίους ἔχων πενταπλασίοις  οὖσιν   αὐτοῖς συνέβαλε, καὶ τρεψάμενος καὶ
[38]   καὶ Λικίννιος Φιλόνικος ἐπὶ τιμητείαν  κατάγουσιν.   ἀλλὰ Σκιπίων μὲν αὔξων τὰ
[39]   ἑπτὰ καὶ τριάκοντα μυριάδων γενέσθαι  λέγουσιν·   ἧς αὐτὸς μὲν ἀμφοτέρους τοὺς
[32]   θρίαμβον. Πεμφθῆναι δ´ αὐτὸν οὕτω  λέγουσιν.   μὲν δῆμος ἔν τε
[15]   χαῖρε καὶ ἐσθλὰ δίδου. καίτοι  λέγουσιν   οἱ γεωμετρικοὶ μήτ´ ὄρους ὕψος
[2]   καὶ παλαιῶν οἱ πλεῖστοι συγγραφεῖς  ὁμολογοῦσιν.   ὅτι δ´ πρῶτος αὐτῶν
[14]   ἐναποκεῖσθαι τοῖς τόποις ἐξ ὧν  ῥέουσιν,   οὐδ´ ἀποκάλυψιν οὐδὲ ῥῆξιν εἶναι
[14]   ἐν αὑτοῖς ἐργάζονται γάλα καὶ  διηθοῦσιν,   οὕτως οἱ περίψυκτοι καὶ πιδακώδεις
[24]   τινὶ τὰς πράξεις ἐκείνας γεγονέναι  φάσκουσιν.   ἔτι δὲ καὶ τὸ περὶ
[5]   τὸ ὑπόδημα (κάλτιον αὐτὸ Ῥωμαῖοι  καλοῦσιν)   εἶπεν· „οὐκ εὐπρεπὴς οὗτος; οὐ
[28]   καὶ αὐτονόμους, ἑκατὸν τάλαντα Ῥωμαίοις  ὑποτελοῦσιν,   οὗ πλέον διπλάσιον τοῖς
[1]   τῶν συνόντων ἐξ ἀνάγκης ὁμιλίαι  προσβάλλουσιν,   ἐκκρούειν καὶ διωθεῖσθαι, πρὸς τὰ
[14]   τοῦ παραχρῆμα κινουμένης τῆς γῆς  λαμβάνουσιν,   ἀλλ´ ἀθρόοις ἀναχεομένοις. ὀρῶν δὲ
[3]   φοβερὸς ὢν τοῖς ἀπειθοῦσι καὶ  παραβαίνουσιν,   ὤρθου τὴν πατρίδα, μικροῦ δεῖν
[33]   καὶ πομπικόν, ἀλλ´ οἵῳ μαχομένους  ἐποτρύνουσιν   αὑτοὺς Ῥωμαῖοι, προσεγκελευόμενοι. μετὰ δὲ
[28]   δ´ ὡς εὐχαριστότατον τοῖς  συνοῦσιν.   οὐδενὸς δ´ ἧττον αὐτοῦ τὴν
[38]   τὰ τιμήματα καὶ τὰς ἀπογραφὰς  ἐπισκοποῦσιν.   ἀπεγράψαντο μὲν οὖν κατ´ αὐτὸν
[32]   ὅπλων, ὥστε τὴν πρὸς ἄλληλα  κροῦσιν   ἐν τῷ διαφέρεσθαι τραχὺ καὶ
[26]   παραδοῦναι τὸ σῶμα τοῖς ἐκείνων  κρατοῦσιν.   ἐπίστευε μὲν οὖν μάλιστα τῷ
[17]   γῆς ἐμβάλλουσι τεταγμέναις περιόδοις καὶ  ἀποκρύπτουσιν,   ἄχρι οὗ παρελθοῦσα τὴν ἐπισκοτουμένην
[11]   ἐξίστασθαι τῆς ἡγεμονίας, εἰ δὲ  πιστεύουσιν   αὐτῷ, μὴ παραστρατηγεῖν μηδὲ λογοποιεῖν,
[3]   καὶ τὴν τῶν μειζόνων φρουρὰν  καταλύουσιν   οἱ προϊέμενοι τὴν ἐν τοῖς
[17]   διδάσκουσαι τὰ τῶν ἡττωμένων ἁμαρτήματα  κωλύουσιν   ἐξ ὁδοῦ μάχην τίθεσθαι πρὸς
[39]   παραλίοις ἀγροῖς καὶ πολλὴν ἡσυχίαν  ἔχουσιν,   ἐπόθησαν αὐτὸν οἱ Ῥωμαῖοι, καὶ
[34]   ῥοπὴν ἐπ´ ἀμφότερα τῶν πραγμάτων  ἔχουσιν.   ~Ἦσαν γὰρ αὐτῷ τέσσαρες υἱοί,
[4]   οὐχ ἓξ ἔχων πελέκεις, ὅσους  ἔχουσιν   οἱ στρατηγοῦντες, ἀλλὰ προσλαβὼν ἑτέρους
[37]   καὶ τὴν διάλεκτον, ὑπογραμματεύειν τοῖς  ἄρχουσιν,   ἐπιδέξιον καὶ χαρίεντα περὶ ταύτην
[14]   πνεύματός τινος σαρκῶν μεταβολῇ,  ῥύσιν   ἀπεργασαμένῃ καὶ σύντηξιν. ἐλέγχονται δὲ
[30]   πράξας μάλιστα παρὰ τὴν αὑτοῦ  φύσιν,   ἐπιεικῆ καὶ χρηστὴν οὖσαν, εἰς
[5]   καὶ πολλὴν εὐρυχωρίαν ἐν μέσῳ  λάβωσιν   ἀπ´ ἀλλήλων, οὐ παύονται διαφερόμενοι.
[15]   προθυμούμενος. ἡσθεὶς οὖν Αἰμίλιος  δίδωσιν   αὐτοῖς, οὐχ ὅσους Πολύβιος εἴρηκεν,
[28]   καὶ τοῖς μικροῖς τὸ πρέπον  ἀποδίδωσιν.   δὲ καὶ τούτοις ἔχαιρε,
[1]   μεῖζον ἂν λάβοις καὶ πρὸς  ἐπανόρθωσιν   ἠθῶν ἐνεργότερον; Δημόκριτος μὲν γὰρ
[31]   ἐπισχεῖν τὴν ψηφοφορίαν, ἄχρι ἂν  διαλεχθῶσιν   βούλονται πρὸς τὸ πλῆθος.
[28]   τεθῆναι· τοὺς γὰρ ἡττημένους τοῖς  νικῶσιν   ἐξίστασθαι χώρας προσήκειν. ἐν δ´
[13]   ἔτι δεῖσθαι τῶν χρημάτων τὴν  ἐκπολέμωσιν,   ἄλυτα τοῦ Γενθίου προδεδωκότος ἔχθρας
[1]   τὰ κυριώτατα καὶ κάλλιστα πρὸς  γνῶσιν   ἀπὸ τῶν πράξεων λαμβάνοντες. φεῦ
[11]   πόλεμον, ὡς ἐὰν ἄρχοντος ἄρχειν  ζητῶσιν,   ἔτι μᾶλλον νῦν καταγελάστους
[14]   τοὺς ὑπονόμους καὶ τὰς μεταλλείας  ἀπαντῶσιν   εἰς βάθη ποταμοῖς, οὐ κατ´
[21]   παιανίσαντες ἔτι λαμπρότερον ἐνέκειντο τοῖς  συνεστῶσιν   ἔτι τῶν πολεμίων. καὶ τέλος
[34]   ἦν ἐπ´ αὐτῷ, καὶ νῦν  ἐστιν   ἂν βούληται, δηλῶν τὸν πρὸ
[38]   καὶ τιμητείας αὐτὸν ἀξιώσαντες, ἥτις  ἐστὶν   ἀρχὴ πασῶν ἱερωτάτη καὶ δυναμένη
[14]   κατ´ ὀλίγον συλλεγομένοις, ὥσπερ εἰκός  ἐστιν   εἰ γένεσιν ἐκ τοῦ παραχρῆμα
[20]   τῶν δὲ Πελιγνῶν (οὐ γάρ  ἐστιν   Ἰταλοῖς θεμιτὸν οὐδ´ ὅσιον ἐγκαταλιπεῖν
[41]   λέγω δ´ ὅτι Τιμολέων μεμπτός  ἐστιν   οἰκίαν τε καλὴν λαβὼν καὶ
[41]   ἄρχοντας, Ἑλλήνων δ´ οὐδεὶς ἡγεμών  ἐστιν   οὐδὲ στρατηγός, ὃς οὐ διεφθάρη
[14]   συμπέφρακται, τυφλὰ πρὸς γένεσιν ὑδάτων  ἐστίν,   οὐκ ἔχοντα τὴν ἐργαζομένην τὸ
[19]   ἀθεμίτους ἐπιτελοῦντι. θεμιτὸν γὰρ οὐκ  ἔστιν   οὔτε τὸν μὴ βάλλοντα κατευστοχεῖν,
[14]   οὐδὲ τὸ αἷμα τοῖς ζῴοις  ἔνεστιν,   ἀλλὰ γεννᾶται πρὸς τὰ τραύματα
[41]   περιουσία τις ἀρετῆς ἐν οἷς  ἔξεστιν   ἐπιδεικνυμένης τὸ μὴ δεόμενον. ἐπεὶ
[25]   τούτοις τὸ καθ´ ἡμᾶς γενόμενον  πίστιν   παρέσχεν. ὅτε γὰρ Ἀντώνιος ἀπέστη
[25]   πυρρὰν μεταβαλοῦσα, τῷ μὲν λόγῳ  πίστιν,   τῷ δ´ ἀνδρὶ παρασχεῖν ἐπίκλησιν
[17]   ἐχώρει, βασιλέως τὸ φάσμα σημαίνειν  ἔκλειψιν.   δ´ Αἰμίλιος οὐκ ἦν
[18]   ὧν μάλιστά φησιν ἐκπλαγῆναι τὴν  ὄψιν,   ἄνδρες ὑψηλοὶ τὰ σώματα, λευκῷ
[12]   οὐχ ὑπομενούντων, ἀλλ´ ἐκπλαγησομένων τὴν  ὄψιν   αὐτὴν καὶ τὴν κίνησιν, ἔκφυλον
[31]   λόγου τούτου ταχέως ἀπολαβεῖν τὴν  ὄψιν,   ἥκοντος δὲ τοῦ στρατηγοῦ μετὰ
[32]   μηδὲ νενικημένων ἄφοβον εἶναι τὴν  ὄψιν.   μετὰ δὲ τὰς ὁπλοφόρους ἁμάξας
[32]   ὡς ἕκαστα παρεῖχε τῆς πομπῆς  ἔποψιν,   ἐθεῶντο, καθαραῖς ἐσθῆσι κεκοσμημένοι. πᾶς
[14]   τόποις ἐξ ὧν ῥέουσιν, οὐδ´  ἀποκάλυψιν   οὐδὲ ῥῆξιν εἶναι τὴν ἐκβολὴν
[28]   λιτρῶν ὁλκήν. οὗτός ἐστι Τουβέρων,  ὃν   ἔφαμεν μετὰ συγγενῶν οἰκεῖν ἑκκαιδέκατον,
[34]   δηλῶν τὸν πρὸ αἰσχύνης θάνατον,  ὃν   οὐχ ὑπομείνας δείλαιος, ἀλλ´
[7]   καιρὸς ἦν ἐκεῖνος τότε καθ´  ὃν   Περσεῖ τῷ Μακεδόνων βασιλεῖ πολεμοῦντες,
[36]   πέντε τὴν δύναμιν ἐν Μακεδονίᾳ  παρέλαβον,   καὶ τὸν εἰωθότα συντελέσας καθαρμὸν
[31]   τὸν αὐτοκράτορα φθόνῳ λυθῆναι τὸν  θρίαμβον.   ἀλλ´ εἰς τοσαύτην“ ἔφη „τὸ
[31]   τε πρώτη φυλὴ τὸν  θρίαμβον   ἀπεψηφίζετο, καὶ τοῦ πράγματος αἴσθησις
[30]   ὡς οὐ δοτέον εἴη τὸν  θρίαμβον.   ἐνεὶς δὲ πολλὰς τῷ στρατιωτικῷ
[34]   μὴ πομπευθῆναι καὶ παραιτούμενος τὸν  θρίαμβον.   δὲ τῆς ἀνανδρίας αὐτοῦ
[32]   ταῖς ἐπικυρωθῆναι τῷ Αἰμιλίῳ τὸν  θρίαμβον.   Πεμφθῆναι δ´ αὐτὸν οὕτω λέγουσιν.
[36]   τοῦ δὲ δευτέρου μετὰ τὸν  θρίαμβον   τελευτήσαντος, συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν τὸν
[26]   Περσεὺς Ὀροάνδην τινὰ Κρῆτα  λέμβον   ἔχοντα συμπείσας μετὰ χρημάτων ἀναλαβεῖν
[36]   οὐ πρότερον ψυχὴ τὸν  φόβον   ὠδίνουσα καὶ περισκοπουμένη τὸ μέλλον
[32]   φοβερὸν ὑπηχεῖν, καὶ μηδὲ νενικημένων  ἄφοβον   εἶναι τὴν ὄψιν. μετὰ δὲ
[25]   δ´ ἀνδρὶ παρασχεῖν ἐπίκλησιν τὸν  Ἀηνόβαρβον,   ὅπερ ἐστὶ χαλκοπώγωνα. πᾶσι δὲ
[23]   καὶ πληγὰς ἐδίδοσαν, δείσας τὸν  θόρυβον   ἐκ τῆς ὁδοῦ παρέκλινε τὸν
[31]   καὶ ἀναβάντες ἁθρόοι, τοῖς δημάρχοις  ἔλεγον   ἐπισχεῖν τὴν ψηφοφορίαν, ἄχρι ἂν
[22]   ἀπαντῶντες μετὰ χαρᾶς καὶ βοῆς  ἀπῆγον   ἐπὶ τὰς σκηνάς, φωτὶ λαμπομένας
[8]   Φιλίππου, πρῶτον μὲν ἐπίτροπον καὶ  στρατηγόν,   εἶτα πειρώμενοι μετρίου καὶ κοινωφελοῦς
[22]   δάφνης στεφάνοις. αὐτὸν δὲ τὸν  στρατηγὸν   μέγα πένθος εἶχε· δυεῖν γὰρ
[11]   εἵλοντο παρρησίαν ἔχοντα καὶ φρόνημα  στρατηγόν.   οὕτως ἐπὶ τῷ κρατεῖν καὶ
[14]   τοῦ ποτοῦ χρείαν— καὶ γὰρ  ὀλίγον   καὶ πονηρὸν ἐπίδυε καὶ συνελείβετο
[14]   εἰς βάθη ποταμοῖς, οὐ κατ´  ὀλίγον   συλλεγομένοις, ὥσπερ εἰκός ἐστιν εἰ
[25]   μάχης Ἰταλιωτῶν αὐθημερὸν ἐν Πελοποννήσῳ  λόγον   γενέσθαι, καὶ Πλαταιᾶσι τῆς ἐν
[23]   χρυσῷ κατασκευὴν εἰς πεντήκοντα ταλάντων  λόγον.   γενόμενος δ´ ἐν Ἀμφιπόλει πρῶτον,
[25]   ἐθαύμαζε τὸν περὶ τῆς νίκης  λόγον.   εἶθ´ οἱ μὲν ἐπιψαῦσαι λέγονται
[2]   ἀπ´ ἀρχῆς πορευθείς. οὔτε γὰρ  λόγον   ἤσκει περὶ δίκας, ἀσπασμούς τε
[1]   φαῦλα καὶ τὰ σκαιὰ συμφέρηται,  λόγον   οὔτ´ ἀληθῆ καὶ πρὸς ἀπεράντους
[6]   κατακλείσας εἰς τὰ τείχη, διέδωκε  λόγον   φιλάνθρωπον καὶ συμβατικόν· οὐ γὰρ
[13]   ἔχειν ᾔτησεν Γένθιος  ἔργον   ἀσεβὲς καὶ δεινὸν ἔδρασε— πρέσβεις
[20]   μὲν ἰσχὺς καὶ τὸ κοινὸν  ἔργον   εὐθὺς ἀπωλώλει τῆς φάλαγγος ἀναρρηγνυμένης,
[31]   θρασύτητος, ἐπὶ πᾶν ἀφιξομένης ἄνομον  ἔργον   καὶ βίαιον, εἰ μηδὲν ἐμποδὼν
[12]   ποιμνίων ζῆν νέμοντες, ἀλλ´ ἓν  ἔργον   καὶ μίαν τέχνην μελετῶντες ἀεὶ
[12]   εὐτυχίᾳ λαμπρὸν ἀποδοῦναι καὶ διάσημον  ἔργον,   οἷον ἑτέρων στρατηγῶν, εἰ μή
[8]   ταῦτα κινῆσαι καὶ προαγαγεῖν εἰς  ἔργον,   ὑπὸ λύπης καὶ δυσθυμίας προέμενος
[13]   καὶ τὴν πανοπλίαν ἕκαστον, ὅπως  ἐνεργὸν   παρέξει καὶ χρήσεται Ῥωμαϊκῶς τῇ
[9]   ἐμβαλόντα προκαλούμενος εἰς μάχην ἐφόβησε.  πάρεργον   δὲ τοῦ πολέμου στρατείαν ἐπὶ
[3]   ὤρθου τὴν πατρίδα, μικροῦ δεῖν  πάρεργον   ἡγούμενος τὸ νικᾶν τοὺς πολεμίους
[22]   νεκροῖς ζητοῦντες. κατήφεια δὲ τὸ  στρατόπεδον   καὶ κραυγὴ τὸ πεδίον κατεῖχεν
[17]   ἀλλὰ φρίκη καὶ θάμβος τὸ  στρατόπεδον   κατεῖχε, καὶ λόγος ἡσυχῇ διὰ
[12]   καὶ μετ´ ἀσφαλείας ἐπὶ τὸ  στρατόπεδον   κομισθέντα· τοῦ δὲ πολέμου καὶ
[16]   δὲ συνταραχθείς, τὸ μὲν  στρατόπεδον   οὐκ ἐκίνησε, μυρίους δὲ μισθοφόρους
[16]   φίλοι τὸν Περσέα, καὶ βαλόμενος  στρατόπεδον   συνετάττετο πρὸς μάχην, καὶ τὰ
[15]   μέλλων ἐκπεριπλεῖν καὶ κυκλοῦσθαι τὸ  στρατόπεδον   τῶν πολεμίων. Ἐπεὶ δ´ ἐδείπνησαν
[22]   ἦθος. ὀψὲ δ´ οὖν ἤδη  σχεδὸν   ἀπεγνωσμένος ἐκ τῆς διώξεως προσῄει
[38]   βουλῆς προέγραψε μὲν Μᾶρκον Αἰμίλιον  Λέπιδον,   ἤδη τετράκις καρπούμενον ταύτην τὴν
[30]   τῶν ὑπ´ αὐτὸν χιλιάρχων, ἐθάρρησεν  ἀναφανδὸν   εἰπεῖν ὡς οὐ δοτέον εἴη
[25]   ἐπὶ τὸν πόλεμον ἤδη καθ´  ὁδὸν   ἀγγελία καὶ γράμματα φράζοντα τὴν
[2]   ἐπιτηδεύματα ζηλώσας, οὐδὲ τὴν αὐτὴν  ὁδὸν   ἀπ´ ἀρχῆς πορευθείς. οὔτε γὰρ
[16]   Κρὴς αὐτόμολος ἧκε μηνύων τὴν  περίοδον   τῶν Ῥωμαίων. δὲ συνταραχθείς,
[19]   καὶ μαχόμενος παρεκάλει σύμμαχον τὸν  θεόν.   οὐ μὴν ἀλλὰ Ποσειδώνιός τις,
[22]   καὶ μεταξὺ δειπνοῦντες ἀνεπήδων καὶ  διέθεον   μετὰ λαμπάδων, πολλοὶ μὲν ἐπὶ
[26]   τῶν ἐπταικότων οὐκ ἀφαιρεῖται, τὸν  ἔλεον   ἀπεστέρησεν ἑαυτοῦ. δεηθεὶς γὰρ ἀχθῆναι
[15]   τοῦ Ὀλύμπου τὸ ὕψος ἀνατείνει  πλέον   δέκα σταδίους· σημαίνεται δ´
[28]   ἑκατὸν τάλαντα Ῥωμαίοις ὑποτελοῦσιν, οὗ  πλέον   διπλάσιον τοῖς βασιλεῦσιν εἰσέφερον.
[25]   καὶ τῆς φήμης ἐγίγνετο, ἐπὶ  πλέον   δισμυρίους σταδίους τῶν τόπων
[9]   ἔλαβε, τοῦ τε ναυστάθμου περὶ  Ὠρεὸν   ὁρμοῦντος, ἀπροσδόκητον ἐπίπλουν θέμενος εἴκοσι
[30]   ἐθάρρησεν ἀναφανδὸν εἰπεῖν ὡς οὐ  δοτέον   εἴη τὸν θρίαμβον. ἐνεὶς δὲ
[24]   δ´ ὕστερον ἡμέραις πυθόμενοι σαφῶς,  ἐθαύμαζον   τὴν προδραμοῦσαν ἀγγελίαν, ὡς ἐν
[1]   φεῦ φεῦ, τί τούτου χάρμα  μεῖζον   ἂν λάβοις καὶ πρὸς ἐπανόρθωσιν
[6]   καὶ πλοῖον οὐδὲν αὐτοῖς τρισκάλμου  μεῖζον   ἀπέλιπε· τοὺς δ´ ἡλωκότας ὑπ´
[32]   τριταλάντοις, ὧν ἕκαστον ἀνὰ τέσσαρες  ἐκόμιζον·   ἄλλοι δὲ κρατῆρας ἀργυροῦς καὶ
[39]   διαλαβόντες τὸ λέχος ὑπέδυσαν καὶ  παρεκόμιζον,   οἱ δὲ πρεσβύτεροι συνηκολούθουν, ἀνακαλούμενοι
[39]   λοιπὸν βίον ἀεί τι πράττων  ἀγαθὸν   αὐτοῖς καὶ κηδόμενος ὥσπερ οἰκείων
[10]   τῷ δήμῳ πρὸς τὴν ὑπατείαν  ἔπειθον.   δὲ κατ´ ἀρχὰς μὲν
[33]   Αἰμίλιος ἐκ χρυσοῦ δέκα ταλάντων  διάλιθον   κατεσκεύασεν, οἵ τε τὰς Ἀντιγονίδας
[24]   οὐκ εἶχεν εἰς ἀρχὴν ἀνελθεῖν  βέβαιον,   ἀλλ´ ἐν πᾶσιν ὁμοίως ἐφαίνετο
[25]   ὄχλον ἐφάνη μηδεμίαν ἀρχὴν ἔχων  βέβαιον,   αὕτη μὲν φήμη ταχὺ
[27]   παιδεύει μηδὲν ὡς μόνιμον καὶ  βέβαιον   διανοεῖσθαι; ποῖος γὰρ ἀνθρώποις τοῦ
[36]   Τύχην ὑμῖν παραμενεῖν ἀβλαβῆ καὶ  βέβαιον.   ἱκανῶς γὰρ ἐμοὶ καὶ τοῖς
[31]   πᾶν ἀφιξομένης ἄνομον ἔργον καὶ  βίαιον,   εἰ μηδὲν ἐμποδὼν αὐτοῖς γένοιτο
[16]   τῆς Πύδνης ὑπομένοντα πειρᾶσθαι μάχης  ἀναγκαῖον   ἦν, τῷ στρατῷ σκεδασθέντι
[8]   ὡς ἀναστήσων Μακεδονίαν εἰς τὸ  παλαιὸν   ἀξίωμα, καὶ μόνος ἐπὶ πάντας
[28]   ἐκ τοῦ βασιλικοῦ, τοῖς δ´  ἔλαιον.   τοσοῦτον γὰρ εὑρεθῆναί φασιν ἀποκείμενον,
[23]   εἰς Πέλλαν εἰσελθὼν Εὖκτον καὶ  Εὔλαιον   τοὺς ἐπὶ τοῦ νομίσματος ἀπαντήσαντας
[26]   ποιεῖς μικρόν, ἐπιδεικνύμενος ἑαυτὸν οὐ  γενναῖον   οὐδὲ πρέποντα Ῥωμαίοις ἀνταγωνιστήν; ἀρετή
[34]   περὶ αὐτὰ θεραπείας κατόπιν ἐπορεύετο,  φαιὸν   μὲν ἱμάτιον ἀμπεχόμενος καὶ κρηπῖδας
[39]   καὶ παρὰ πάντα τὸν λοιπὸν  βίον   ἀεί τι πράττων ἀγαθὸν αὐτοῖς
[1]   τοῦ Κορινθίου καὶ Αἰμιλίου Παύλου  βίον,   ἀνδρῶν οὐ μόνον ταῖς αἱρέσεσιν,
[8]   λύπης καὶ δυσθυμίας προέμενος τὸν  βίον·   ἔγνω γὰρ ἀδίκως τὸν ἕτερον
[34]   ἀπαρύτειν καὶ μειγνύναι τὸν ἀνθρώπινον  βίον,   ὅπως μηδενὶ κακῶν ἄκρατος εἴη
[1]   πρὸς τὰς ἐκείνων ἀρετὰς τὸν  βίον.   οὐδὲν γὰρ ἀλλ´ συνδιαιτήσει
[5]   αὐτῷ Σκιπίωνα τεκοῦσα καὶ Μάξιμον  Φάβιον.   αἰτία δὲ γεγραμμένη τῆς διαστάσεως
[26]   πλανωμένῳ παρὰ τὸν αἰγιαλὸν ἤδη  πελάγιον   τὸν Ὀροάνδην θέοντα κατιδὼν ἔφρασεν.
[19]   μὲν ἀκμῇ μὴ θιγεῖν, ἀλλὰ  πλάγιον   παρὰ τὴν ἀριστερὰν πλευρὰν παραδραμεῖν,
[16]   ἀπαντήσων. δὲ τόπος καὶ  πεδίον   ἦν τῇ φάλαγγι, βάσεως ἐπιπέδου
[17]   σκηνῇ καθεζόμενος, ἀναπεπταμένῃ πρὸς τὸ  πεδίον   καὶ τὴν στρατοπεδείαν τῶν πολεμίων.
[21]   ἦν φόνος, ὥστε τὸ μὲν  πεδίον   καὶ τὴν ὑπώρειαν καταπεπλῆσθαι νεκρῶν,
[22]   τὸ στρατόπεδον καὶ κραυγὴ τὸ  πεδίον   κατεῖχεν ἀνακαλουμένων τὸν Σκιπίωνα· πᾶσι
[18]   σιδήρου καὶ λαμπηδόνος χαλκοῦ τὸ  πεδίον,   κραυγῆς δὲ καὶ θορύβου παρακελευομένων
[10]   τοῖς πολίταις καταβαίνειν εἰς τὸ  πεδίον·   μετὰ τοσαύτης ἐλπίδος καὶ προθυμίας
[38]   Καίσαρος πόλεμον ὑπάτευσαν. κἀκεῖνο δ´  ἴδιον   καὶ περιττὸν τοῦ Αἰμιλίου, τὸ
[37]   ἀπεκαρτέρησεν, ἔνιοι δὲ τῆς τελευτῆς  ἴδιόν   τινα καὶ παρηλλαγμένον τρόπον ἱστοροῦσι.
[10]   θυγάτριον τὴν Τερτίαν δεδακρυμένην, ἔτι  παιδίον   οὖσαν· ἀσπαζόμενον οὖν αὐτὴν ἐρωτᾶν
[5]   γὰρ ἑκκαίδεκα συγγενεῖς, Αἴλιοι πάντες,  οἰκίδιον   δὲ πάνυ μικρὸν ἦν αὐτοῖς
[10]   ἡμῖν Περσεὺς τέθνηκε; λέγουσαν  κυνίδιον   σύντροφον οὕτω προσαγορευόμενον· καὶ τὸν
[17]   ἐτράποντο πρὸς ὕπνον καὶ ἀνάπαυσιν,  αἰφνίδιον   σελήνη πλήρης οὖσα καὶ
[5]   πάνυ μικρὸν ἦν αὐτοῖς καὶ  χωρίδιον   ἓν ἤρκει πᾶσι, μίαν ἑστίαν
[33]   εὐθὺς ἐπορεύοντο σαλπιγκταί, μέλος οὐ  προσόδιον   καὶ πομπικόν, ἀλλ´ οἵῳ μαχομένους
[3]   καὶ διδάσκοντος, ὡς εἰ τὸ  θεῖον   εὔκολόν τις ἡγεῖται καὶ ἀμεμφὲς
[3]   τὴν τῶν παλαιῶν περὶ τὸ  θεῖον   εὐλάβειαν, ὥστε τιμήν τινα δοκοῦσαν
[15]   ὁδῷ καὶ κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὸ  Ἡράκλειον,   ὡς δὴ ταῖς ναυσὶ μέλλων
[20]   Ἰταλοῖς θεμιτὸν οὐδ´ ὅσιον ἐγκαταλιπεῖν  σημεῖον)   ἐπιδραμόντων πρὸς ἐκεῖνον τὸν τόπον,
[20]   τῶν Πελιγνῶν ἡγούμενος ἁρπάσας τὸ  σημεῖον   τῶν ὑφ´ αὑτὸν εἰς τοὺς
[13]   τοὺς Γαλάτας ψευσάμενος, ἀλλὰ καὶ  Γένθιον   ἐπάρας τὸν Ἰλλυριὸν ἐπὶ τριακοσίοις
[15]   ἀνέπαυε τὴν στρατιὰν ὑπὸ τὸ  Πύθιον.   ἐνταῦθα τοῦ Ὀλύμπου τὸ ὕψος
[15]   τὴν διὰ Περραιβίας παρὰ τὸ  Πύθιον   καὶ τὴν Πέτραν, τῷ μὴ
[15]   πρεσβύτατος τῶν Αἰμιλίου παίδων, ἔτι  μειράκιον   ὤν, ἀνέστη προθυμούμενος. ἡσθεὶς οὖν
[8]   τοῖς μάλιστα τῶν βασιλέων ἔτι  μειράκιον   ὤν, καὶ δόξαν ἔσχεν ὡς
[17]   χώραν πάλιν ἀναλάμψῃ πρὸς τὸν  ἥλιον·   οὐ μὴν ἀλλὰ τῷ θείῳ
[10]   σύντροφον οὕτω προσαγορευόμενον· καὶ τὸν  Αἰμίλιον   „ἀγαθῇ τύχῃ“ φάναι „ὦ θύγατερ,
[30]   καὶ χαλεπῶς εἶχον πρὸς τὸν  Αἰμίλιον,   αἰτιώμενοι δὲ φανερῶς ὅτι βαρὺς
[27]   τοιαῦτά φασι πολλὰ διαλεχθέντα τὸν  Αἰμίλιον   ἀποπέμψαι τοὺς νέους, εὖ μάλα
[16]   διενυκτέρευσε· τῷ δὲ Περσεῖ, τὸν  Αἰμίλιον   ἀτρεμοῦντα κατὰ χώραν ὁρῶντι καὶ
[31]   μηδὲν ἐμποδὼν αὐτοῖς γένοιτο Παῦλον  Αἰμίλιον   ἀφελέσθαι τῶν ἐπινικίων τιμῶν. ὠσάμενοι
[12]   δοῦλος ἦν Ῥωμαίων δῆμος.  ~Αἰμίλιον   δὲ Παῦλον, ὡς ἐξώρμησεν ἐπὶ
[31]   πλῆθος ὑπεραλγοῦν τῷ προπηλακίζεσθαι τὸν  Αἰμίλιον   ἐν φωναῖς ἦν ἀπράκτοις, οἱ
[37]   εὐγενεῖς καὶ μεγάλους λόγους τὸν  Αἰμίλιον   ἐξ ἀπλάστου καὶ ἀληθινοῦ φρονήματος
[35]   πέντε πρὸ τοῦ θριαμβεῦσαι τὸν  Αἰμίλιον   ἐτελεύτησε τεσσαρεσκαιδεκέτης, δὲ δωδεκέτης
[39]   δὲ πρεσβύτεροι συνηκολούθουν, ἀνακαλούμενοι τὸν  Αἰμίλιον   εὐεργέτην καὶ σωτῆρα τῶν πατρίδων.
[13]   χρόνῳ καὶ χρημάτων δαπάνῃ τὸν  Αἰμίλιον   ἡγούμενος. δὲ τῇ γνώμῃ
[20]   καλούμενον Ὀλόκρον, ὥστε καὶ τὸν  Αἰμίλιον   ἰδόντα, φησὶν Ποσειδώνιος, καταρρήξασθαι
[38]   δὲ βουλῆς προέγραψε μὲν Μᾶρκον  Αἰμίλιον   Λέπιδον, ἤδη τετράκις καρπούμενον ταύτην
[31]   ἐκ προκλήσεως ἀνῃρηκώς, Μᾶρκος Σερβίλιος,  Αἰμίλιον   μὲν ἔφη Παῦλον ἡλίκος αὐτοκράτωρ
[26]   δεηθεὶς γὰρ ἀχθῆναι πρὸς τὸν  Αἰμίλιον,   μὲν ὡς ἀνδρὶ μεγάλῳ
[34]   τῶν διαπεπραγμένων ἐπαίνους εἰς τὸν  Αἰμίλιον,   περίβλεπτον ὄντα καὶ ζηλωτὸν ὑπὸ
[9]   δεύτερον ἐν τῶν ὑπατικῶν  Ὁστίλιον   ἀπεκρούσατο καταβιαζόμενον κατὰ τὰς Ἐλιμίας·
[15]   γεγραφὼς περὶ τῶν πράξεων τούτων  ἐπιστόλιον   πρός τινα τῶν βασιλέων. οἱ
[9]   ἀποτριψάμενος, ἐνίων δὲ καὶ κρατήσας.  Πόπλιόν   τε γὰρ Λικίνιον ἐμβαλόντα πρῶτον
[30]   τὸν ὄρθρον αὖθις καταλαμβάνονται τὸ  Καπετώλιον·   ἐκεῖ γὰρ οἱ δήμαρχοι τὴν
[9]   καὶ κρατήσας. Πόπλιόν τε γὰρ  Λικίνιον   ἐμβαλόντα πρῶτον εἰς Μακεδονίαν τρεψάμενος
[36]   μὲν γὰρ“ εἶπεν „ἡμέρᾳ τὸν  Ἰόνιον   ἀπὸ Βρεντεσίου περάσας, εἰς Κέρκυραν
[34]   ἀγαθῶν ἐπίφθονον, πλὴν εἴ τι  δαιμόνιον   ἄρα τῶν μεγάλων καὶ ὑπερόγκων
[24]   τὸ περὶ τὴν θυσίαν σύμπτωμα  δαιμόνιον   ἦν· ἐν Ἀμφιπόλει γὰρ θύοντος
[25]   ἐπέδραμε λόγος αὐτόν τε τὸν  Ἀντώνιον   ἀνῃρῆσθαι, καὶ τοῦ σὺν αὐτῷ
[27]   διαλέγεσθαι πραγμάτων, „ἆρά γ´“ εἶπεν  „ἄξιον   εὐπραγίας παρούσης ἄνθρωπον ὄντα θρασύνεσθαι,
[37]   τὴν διάλεκτον, ὑπογραμματεύειν τοῖς ἄρχουσιν,  ἐπιδέξιον   καὶ χαρίεντα περὶ ταύτην τὴν
[11]   ~Εἰωθότων δὲ τῶν ὑπατείαν λαβόντων  οἷον   ἀνθομολογεῖσθαί τινα χάριν καὶ προσαγορεύειν
[12]   λαμπρὸν ἀποδοῦναι καὶ διάσημον ἔργον,  οἷον   ἑτέρων στρατηγῶν, εἰ μή τις
[39]   καὶ φωνὰς πολλάκις ἐν θεάτροις  οἷον   εὐχόμενοι καὶ σπεύδοντες ἰδεῖν ἀφῆκαν.
[6]   δὲ ναῦς ἁπάσας ἀφείλετο, καὶ  πλοῖον   οὐδὲν αὐτοῖς τρισκάλμου μεῖζον ἀπέλιπε·
[3]   τὴν ἐν τοῖς μικροῖς ἀκρίβειαν.  ὅμοιον   δὲ καὶ τῶν στρατιωτικῶν ἐθῶν
[17]   ἀνεχόντων πρὸς τὸν οὐρανόν, οὐδὲν  ὅμοιον   ἔπραττον οἱ Μακεδόνες, ἀλλὰ φρίκη
[26]   μάλιστα συναναγκάσασαν τὸν ἄνθρωπον ὡς  θηρίον   ἁλισκομένων τῶν τέκνων εἰς χεῖρας
[41]   τοιοῦτον αὐτὸς ἑαυτὸν παρέσχε. τούτου  τεκμήριον,   ὅτι Ῥωμαῖοι μὲν ὁμαλῶς ἐν
[26]   τὴν ἀνάγκην περισκεψάμενος, ἔδωκεν αὑτὸν  ὑποχείριον   τῷ Γναίῳ, τότε μάλιστα ποιήσας
[10]   οἴκαδε προπεμφθέντα λαμπρῶς, εὑρεῖν τὸ  θυγάτριον   τὴν Τερτίαν δεδακρυμένην, ἔτι παιδίον
[6]   τὴν μὲν ἐπιχώριον παιδείαν καὶ  πάτριον   ὥσπερ αὐτὸς ἤσκητο, τὴν δ´
[8]   ἀδίκως τὸν ἕτερον τῶν υἱῶν  Δημήτριον   ἐκ διαβολῆς τοῦ χείρονος ἀνῃρηκώς.
[8]   τοῦ βασιλέως προσηγορίαν, υἱὸν ἔσχε  Δημήτριον,   οὗ παῖς Ἀντίγονος ἦν
[8]   καὶ μάλιστα δοκεῖ τὸν  Δημήτριον   φοβηθεὶς ἀποκτεῖναι, μὴ γνήσιον ἔχων
[12]   Μακεδόνων ἀνέτρεψε καὶ κατέβαλε, πρὸς  ἀργύριον   ἀποδειλιάσας. ἧκον μὲν γὰρ αὐτῷ
[28]   ἐπῄνουν οἱ ἄνθρωποι, πολὺ μὲν  ἀργύριον   πολὺ δὲ χρυσίον ἐκ τῶν
[23]   ἀποδόντες ἀπεστερήθησαν. οὐ γὰρ ἀπέδωκε  τἀργύριον,   ἀλλὰ τριάκοντα τάλαντα κερδάνας ἀπὸ
[24]   τῷ Αἰμιλίῳ δύο ἡμέραις ὅλης  κύριον   αὐτὸν κατέστησαν Μακεδονίας. καὶ δοκεῖ
[13]   ἀλλὰ καὶ Γένθιον ἐπάρας τὸν  Ἰλλυριὸν   ἐπὶ τριακοσίοις ταλάντοις συνεφάψασθαι τοῦ
[41]   οἰκίαν τε καλὴν λαβὼν καὶ  χωρίον·   οὐ γὰρ τὸ λαβεῖν ἐκ
[6]   τοὺς παῖδας ἀσκῶν τὴν μὲν  ἐπιχώριον   παιδείαν καὶ πάτριον ὥσπερ αὐτὸς
[28]   Ῥωμαίοις ὑποτελοῦσιν, οὗ πλέον  διπλάσιον   τοῖς βασιλεῦσιν εἰσέφερον. θέας δὲ
[8]   τὸν Δημήτριον φοβηθεὶς ἀποκτεῖναι, μὴ  γνήσιον   ἔχων οἶκος διάδοχον ἀποκαλύψῃ
[20]   γάρ ἐστιν Ἰταλοῖς θεμιτὸν οὐδ´  ὅσιον   ἐγκαταλιπεῖν σημεῖον) ἐπιδραμόντων πρὸς ἐκεῖνον
[6]   δὲ πατήρ, εἰ μή τι  δημόσιον   ἐμποδὼν εἴη, παρῆν ἀεὶ μελετῶσι
[28]   ἀλλὰ τοῖς ταμίαις εἰς τὸ  δημόσιον   παραδόντος. μόνα τὰ βιβλία τοῦ
[38]   πολλῶν, ὡς τοσούτων εἰς τὸ  δημόσιον   τότε χρημάτων ὑπ´ αὐτοῦ τεθέντων,
[41]   μὲν ἐκπεπτωκότα Συρακουσῶν ἐθεράπευε  Διονύσιον,   Κάλλιππος δ´ εἷς ἦν τῶν
[12]   οὐ Φίλιππος, ἀλλὰ τὸ Φιλίππου  χρυσίον.   Ἀλέξανδρος δὲ τῆς ἐπ´ Ἰνδοὺς
[12]   παρατρεφόμενον, διεμέτρει καὶ παρεσημαίνετο τὸ  χρυσίον,   ἅψασθαι δεδιὼς ὥσπερ ἀλλοτρίων. καὶ
[28]   πολὺ μὲν ἀργύριον πολὺ δὲ  χρυσίον   ἐκ τῶν βασιλικῶν ἠθροισμένον οὐδ´
[29]   προσποιούμενον ζητεῖν καὶ παραλαμβάνειν τὸ  χρυσίον.   ἐνστάσης δὲ τῆς ἡμέρας, ὑφ´
[34]   θεραπείας κατόπιν ἐπορεύετο, φαιὸν μὲν  ἱμάτιον   ἀμπεχόμενος καὶ κρηπῖδας ἔχων ἐπιχωρίους,
[5]   οὐχὶ παιδοποιός; προτείνας τὸ ὑπόδημα  (κάλτιον   αὐτὸ Ῥωμαῖοι καλοῦσιν) εἶπεν· „οὐκ
[11]   ἀλλ´ εἰ νομίζουσι δι´ ἑτέρου  βέλτιον   ἕξειν τὰ κατὰ τὸν πόλεμον,
[38]   γῆς, αἰσθόμενος ὅτι σου τὸν  υἱὸν   Αἰμίλιος κῆρυξ καὶ Λικίννιος
[8]   γένει τὴν τοῦ βασιλέως προσηγορίαν,  υἱὸν   ἔσχε Δημήτριον, οὗ παῖς Ἀντίγονος
[8]   τε βασιλεύσας χρόνον οὐ πολύν,  υἱόν   τε παῖδα τὴν ἡλικίαν ἀπολιπὼν
[5]   δὲ νεώτερον Ἀφρικανοῦ Σκιπίωνος υἱὸς  ἀνεψιὸν   ὄντα θέμενος Σκιπίωνα προσηγόρευσε. τῶν
[8]   Μακεδόνων Ἀντίγονον ἐπάγονται, τοῦ τεθνηκότος  ἀνεψιὸν   ὄντα, καὶ συνοικίσαντες αὐτῷ τὴν
[26]   φιλαργυρίας ἦν ἐν αὐτῷ τι  κακὸν   ἀγεννέστερον φιλοψυχία, δι´ ἥν,
[19]   τὸν ἄπρακτον εὐπραγεῖν, οὔτε τὸν  κακὸν   εὐδαιμονεῖν. ἀλλὰ ταῖς Αἰμιλίου παρῆν
[12]   ἁπτόμενος, καὶ βαρὺν ὁρῶν καὶ  δύσογκον   ἤδη τὸν Περσικὸν ἐφελκομένους πλοῦτον
[12]   καὶ κατέβαλε, πρὸς ἀργύριον ἀποδειλιάσας.  ἧκον   μὲν γὰρ αὐτῷ δεηθέντι Βαστέρναι,
[28]   ἐκεῖνόν φασιν εἰς τὸν Αἰλίων  οἶκον   εἰσελθεῖν, ὑπὲρ ἀρετῆς καὶ τιμῆς
[2]   τῶν πεπραγμένων κατώρθωσαν. ~Τὸν Αἰμιλίων  οἶκον   ἐν Ῥώμῃ τῶν εὐπατριδῶν γεγονέναι
[39]   πᾶσαν ἔχειν συνεχώρησεν, αὐτὸς εἰς  οἶκον   εὐπορώτερον τὸν Ἀφρικανοῦ δεδομένος. τοιοῦτος
[36]   με προσπταῖσαι δυστυχίᾳ περὶ τὸν  οἶκον,   υἱῶν ἀρίστων, οὓς ἐμαυτῷ μόνους
[33]   σαλπιγκταί, μέλος οὐ προσόδιον καὶ  πομπικόν,   ἀλλ´ οἵῳ μαχομένους ἐποτρύνουσιν αὑτοὺς
[30]   ἐπιεικῆ καὶ χρηστὴν οὖσαν, εἰς  Ὠρικὸν   κατέβη, κἀκεῖθεν εἰς Ἰταλίαν μετὰ
[12]   ὁρῶν καὶ δύσογκον ἤδη τὸν  Περσικὸν   ἐφελκομένους πλοῦτον τοὺς Μακεδόνας, πρώτας
[6]   τείχη, διέδωκε λόγον φιλάνθρωπον καὶ  συμβατικόν·   οὐ γὰρ ἦν βουλομένοις τοῖς
[4]   ἑτέρους τοσούτους, ὥστε τῆς ἀρχῆς  ὑπατικὸν   γενέσθαι τὸ ἀξίωμα. μάχῃ μὲν
[32]   τούτων ἀνακοπῆναι καὶ μεταβαλεῖν τὸ  στρατιωτικόν,   ὥστε πάσαις ταῖς ἐπικυρωθῆναι τῷ
[38]   τῆς δὲ βουλῆς προέγραψε μὲν  Μᾶρκον   Αἰμίλιον Λέπιδον, ἤδη τετράκις καρπούμενον
[23]   ποτοῦ χρῄζειν, ὑπολειπόμενοι κατὰ μικρὸν  ἀπεδίδρασκον,   οὐχ οὕτω τοὺς πολεμίους ὡς
[26]   τις αὐτῷ πλανωμένῳ παρὰ τὸν  αἰγιαλὸν   ἤδη πελάγιον τὸν Ὀροάνδην θέοντα
[13]   αὐτὸν μετὰ δυνάμεως. Ἐπὶ τοιοῦτον  ἀντίπαλον   ἐλθὼν Αἰμίλιος, αὐτοῦ μὲν
[40]   τῶν κατὰ τὴν ἱστορίαν ὄντων,  δῆλον   ὡς οὐκ ἔχει πολλὰς διαφορὰς
[39]   ἐκφορὰν πομπὴ θαυμασμὸν ἔσχε καὶ  ζῆλον,   ἐπικοσμοῦντα τὴν ἀρετὴν τοῦ ἀνδρὸς
[21]   τὴν μάχην, εἴ τινά που  φίλον   καὶ συνήθη κατίδοι, φράζων τὸ
[31]   τοῦ πράγματος αἴσθησις εἰς τὸν  ἄλλον   δῆμον καὶ τὴν σύγκλητον κατῄει.
[25]   ἦν, ἀλλ´ λόγος εἰς  ἄλλον   ἐξ ἄλλου διωκόμενος ἀνέφευγε καὶ
[28]   καὶ τιμῆς εἰσαγόμενον, τὸν δ´  ἄλλον   χρόνον οὔτ´ αὐτοὺς οὔτε γυναῖκας
[18]   δὲ τοὺς Θρᾷκας οἱ μισθοφόροι  παρενέβαλλον,   ὧν σκευαί τε παντοδαπαὶ καὶ
[33]   ἀγγείων ὀγδοήκοντα τριῶν δέοντα. τούτοις  ἐπέβαλλον   οἵ τε τὴν ἱερὰν φιάλην
[14]   τὰ γοῦν ὀρυττόμενα τῶν χωρίων  μᾶλλον   ἀναπιδύει καὶ διανάει πρὸς τὴν
[33]   διὰ τὴν ἡλικίαν· καὶ  μᾶλλον   ἐλεεινὰ πρὸς τὴν μεταβολὴν τῆς
[31]   κακοὺς καὶ ἀχαρίστους καὶ δημαγωγεῖσθαι  μᾶλλον   ἐν τοῖς πολέμοις στρατηγεῖσθαι
[30]   καὶ τὴν οὖσαν ὀργὴν ἔτι  μᾶλλον   ἐξερεθίσας, ᾐτεῖτο παρὰ τῶν δημάρχων
[15]   μὴ φυλάττεσθαι τὸν τόπον ἐλπίσας  μᾶλλον   δι´ ἣν οὐκ ἐφυλάττετο
[11]   ἐὰν ἄρχοντος ἄρχειν ζητῶσιν, ἔτι  μᾶλλον   νῦν καταγελάστους ἐν ταῖς
[7]   πράγμασι χρωμένους, καὶ πάσχοντας κακῶς  μᾶλλον   ποιοῦντας. ἄρτι μὲν γὰρ
[8]   ἡγούμενος αἰχμαλώτου τρυφὴν ἀγαπῶντος εἶναι  μᾶλλον   φρόνημα καὶ θυμὸν ἔχοντος
[1]   καὶ διαμφισβήτησιν παρεξόντων, πότερον εὐποτμίᾳ  μᾶλλον   φρονήσει τὰ μέγιστα τῶν
[1]   τὰ σύμφυλα καὶ τὰ χρηστὰ  μᾶλλον   ἡμῖν ἐκ τοῦ περιέχοντος
[13]   φυλακὰς ἄνευ λόγχης φυλάττειν, ὡς  μᾶλλον   προσέξοντας καὶ διαμαχουμένους πρὸς τὸν
[27]   νίκης, ταπεινοὶ καταπτήξετε πρὸς τὸ  μέλλον,   ἀεὶ καραδοκοῦντες εἰς τι
[36]   φόβον ὠδίνουσα καὶ περισκοπουμένη τὸ  μέλλον   ὑπὲρ τῆς πόλεως ἀφῆκεν,
[30]   γὰρ οἱ δήμαρχοι τὴν ἐκκλησίαν  ἔμελλον   ἄξειν. ~Ἅμα δ´ ἡμέρᾳ τῆς
[23]   τῶν φίλων, μικρὸν ὕστερον  ἔμελλον   οἱ πολέμιοι λήψεσθαι, μετ´ αὐτῶν
[6]   Λιγύων ἔθνος, ὥσπερ ἕρκος  πρόβολον   ἐμποδὼν κείμενον τοῖς Γαλατικοῖς κινήμασιν,
[3]   διδάσκοντος, ὡς εἰ τὸ θεῖον  εὔκολόν   τις ἡγεῖται καὶ ἀμεμφὲς εἶναι
[31]   εἰ μηδὲν ἐμποδὼν αὐτοῖς γένοιτο  Παῦλον   Αἰμίλιον ἀφελέσθαι τῶν ἐπινικίων τιμῶν.
[31]   Μᾶρκος Σερβίλιος, Αἰμίλιον μὲν ἔφη  Παῦλον   ἡλίκος αὐτοκράτωρ γένοιτο νῦν μάλιστα
[12]   Ῥωμαίων δῆμος. ~Αἰμίλιον δὲ  Παῦλον,   ὡς ἐξώρμησεν ἐπὶ στρατείαν, πλοῦ
[1]   ἀεὶ ταῖς ψυχαῖς, εἴ τι  φαῦλον   κακόηθες ἀγεννὲς αἱ
[21]   οὐ βιωτὸν ἡγησάμενος εἶναι προεμένῳ  σκῦλον   αὑτοῦ ζῶντος τοῖς πολεμίοις, ἐπέδραμε
[12]   ὄψιν αὐτὴν καὶ τὴν κίνησιν,  ἔκφυλον   οὖσαν καὶ δυσπρόσοπτον. οὕτω διαθεὶς
[25]   εἰς πέλαγος ἀχανὲς τὸν ἄπειρον  ὄχλον   ἐφάνη μηδεμίαν ἀρχὴν ἔχων βέβαιον,
[31]   ἐπινικίων τιμῶν. ὠσάμενοι δὲ τὸν  ὄχλον   καὶ ἀναβάντες ἁθρόοι, τοῖς δημάρχοις
[38]   δεδουλευκότας, ἀγοραίους δὲ καὶ δυναμένους  ὄχλον   συναγαγεῖν καὶ σπουδαρχίᾳ καὶ κραυγῇ
[5]   χρόνον συνοικήσας πολύν, ἀφῆκε τὸν  γάμον,   καίπερ ἐξ αὐτῆς καλλιτεκνότατος γενόμενος·
[30]   δὲ τὸν Γάλβαν οἱ στρατιῶται  συνέδραμον   θρασύτεροι γεγονότες, καὶ συγκροτήσαντες αὑτοὺς
[30]   δυνάμεων περαιωθείς, ἀνέπλει τὸν Θύβριν  ποταμὸν   ἐπὶ τῆς βασιλικῆς ἑκκαιδεκήρους, κατεσκευασμένης
[26]   καὶ πλάνης ἀπείρους, οἰκτρότερον δὲ  στεναγμὸν   ἀφῆκεν, ὥς τις αὐτῷ πλανωμένῳ
[13]   ἀδικίας ἐμβεβληκότος ἑαυτὸν εἰς τὸν  πόλεμον,   ἀπεστέρησε τὸν κακοδαίμονα τῶν τριακοσίων
[12]   λαμπρὰ καὶ μεγάλα πρὸς τὸν  πόλεμον   ἀρθέντα ταῖς ἐλπίσι τὰ Μακεδόνων
[12]   ἀποδώσων ἀκριβῆ τῆς εἰς τὸν  πόλεμον   δαπάνης οἷς ἐπολέμει· καίτοι διδασκάλους
[11]   βέλτιον ἕξειν τὰ κατὰ τὸν  πόλεμον,   ἐξίστασθαι τῆς ἡγεμονίας, εἰ δὲ
[16]   περὶ τὰς πόλεις δέχεσθαι τὸν  πόλεμον,   ἐπείπερ ἅπαξ ἐμβεβήκει τῇ χώρᾳ,
[25]   Δομετιανῷ μετὰ δυνάμεως ἐπὶ τὸν  πόλεμον   ἤδη καθ´ ὁδὸν ἀγγελία καὶ
[8]   σωμάτων ἀκμαζόντων ἐμπεπληκώς, ἐσωμάσκει τὸν  πόλεμον   καὶ συνεῖχεν ὥσπερ ἐγκεκρυμμένον ἀδήλως.
[12]   πρὸς δύναμιν ἀνταίρων τηλικαύτην καὶ  πόλεμον,   οὗ τοσοῦτον ἦν τὸ παρατρεφόμενον,
[38]   τὸν πρῶτον Ἀντωνίου καὶ Καίσαρος  πόλεμον   ὑπάτευσαν. κἀκεῖνο δ´ ἴδιον καὶ
[9]   τῶν πραγμάτων ἀναφερόμενος πρὸς τὸν  πόλεμον,   ὑπέστη καὶ διηρείσατο πολὺν χρόνον,
[11]   σιωπῇ τὰ δέοντα πρὸς τὸν  πόλεμον,   ὡς ἐὰν ἄρχοντος ἄρχειν ζητῶσιν,
[12]   ποιήσαντας ἐλαφροὺς ἀναζεῦξαι πρὸς τὸν  πόλεμον   ὥσπερ λελυμένους. Περσεὺς δὲ τὸν
[36]   μάλιστα περὶ τοῦτον αὐτῆς τὸν  πόλεμον   ὥσπερ πνεύματος λαμπροῦ ταῖς πράξεσι
[11]   χάριν καὶ προσαγορεύειν φιλοφρόνως τὸν  δῆμον   ἀπὸ τοῦ βήματος, Αἰμίλιος εἰς
[31]   μεγάλας πράξεις· θαυμάζειν δὲ τὸν  δῆμον,   εἰ τοῖς ἀπ´ Ἰλλυριῶν καὶ
[38]   τεθέντων, ὥστε μηκέτι δεῆσαι τὸν  δῆμον   εἰσενεγκεῖν ἄχρι τῶν Ἱρτίου καὶ
[2]   αἷς ὑποτρέχοντες οἱ πολλοὶ τὸν  δῆμον   ἐκτῶντο, θεραπευτικοὶ καὶ σπουδαῖοι γενόμενοι,
[38]   μὲν αὔξων τὰ πλεῖστα τὸν  δῆμον   εὔνουν εἶχεν, Αἰμίλιος δὲ καίπερ
[36]   συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν τὸν Ῥωμαίων  δῆμον,   ἐχρήσατο λόγοις ἀνδρὸς οὐ δεομένου
[31]   πράγματος αἴσθησις εἰς τὸν ἄλλον  δῆμον   καὶ τὴν σύγκλητον κατῄει. καὶ
[21]   ἐκ χώρας, καὶ τὸν τόπον  ἔρημον   καὶ γυμνὸν κατασχόντες, ἐπὶ ζήτησιν
[12]   ἀνδρὸς εὐτυχίᾳ λαμπρὸν ἀποδοῦναι καὶ  διάσημον   ἔργον, οἷον ἑτέρων στρατηγῶν, εἰ
[27]   ἀσθενείας προθεῖσα παιδεύει μηδὲν ὡς  μόνιμον   καὶ βέβαιον διανοεῖσθαι; ποῖος γὰρ
[5]   κλεινότατον αὐτῷ Σκιπίωνα τεκοῦσα καὶ  Μάξιμον   Φάβιον. αἰτία δὲ γεγραμμένη τῆς
[22]   ἀδελφῶν ἑώρα. θυμοειδῆ δὲ καὶ  φιλότιμον   ὄντα τὴν ψυχήν, ἔτι δ´
[9]   Βαστέρναι καλοῦνται, στρατὸν ἱππότην καὶ  μάχιμον,   Ἰλλυριούς τε διὰ Γενθίου τοῦ
[6]   οὓς ἔνιοι καὶ Λιγυστίνους ὀνομάζουσι,  μάχιμον   καὶ θυμοειδὲς ἔθνος, ἐμπείρως δὲ
[41]   καὶ ἀρχῆς τὴν τῶν παρὰ  νόμον   ἀρχόντων κατάλυσιν. ἐκεῖνο μέντοι τοῦ
[31]   καὶ θρασύτητος, ἐπὶ πᾶν ἀφιξομένης  ἄνομον   ἔργον καὶ βίαιον, εἰ μηδὲν
[36]   παρέλαβον, καὶ τὸν εἰωθότα συντελέσας  καθαρμὸν   αὐτῆς καὶ τῶν πράξεων εὐθὺς
[14]   μαστοὶ τῶν γυναικῶν πρὸς τὸν  θηλασμόν,   ἀνυγραίνοντα καὶ μαλάττοντα τὴν ἀναθυμίασιν·
[39]   περὶ τὴν ἐκφορὰν πομπὴ  θαυμασμὸν   ἔσχε καὶ ζῆλον, ἐπικοσμοῦντα τὴν
[20]   Πελιγνῶν καὶ Μαρρουκινῶν, κατ´ οὐδένα  λογισμὸν   ἀλλὰ θυμῷ θηριώδει πρὸς ἐναντίας
[12]   οἰκονομῶν, οὐ πολεμῶν Ῥωμαίοις, καὶ  λογισμὸν   ἀποδώσων ἀκριβῆ τῆς εἰς τὸν
[34]   θαμβοῦντι καὶ παραπεπληγμένῳ μάλιστα τὸν  λογισμὸν   ἐοικώς. καὶ τούτῳ δ´ εἵπετο
[20]   παρατάξεως οὐ φυλαττούσης ἀραρότα τὸν  συνασπισμόν,   κατεῖδε τὴν φάλαγγα τῶν Μακεδόνων
[28]   ἀφθόνῳ χρώμενος, τάξιν δὲ καὶ  κόσμον   καὶ κατακλίσεις καὶ δεξιώσεις καὶ
[30]   τῆς βασιλικῆς ἑκκαιδεκήρους, κατεσκευασμένης εἰς  κόσμον   ὅπλοις αἰχμαλώτοις καὶ φοινικίσι καὶ
[8]   εἶναι μᾶλλον φρόνημα καὶ  θυμὸν   ἔχοντος ἀνδρός, ἐπεῖχε τῷ πολέμῳ
[15]   τὸ πλῆθος ἦσαν, τὸ δ´  εὐώνυμον   κέρας εἰς πεντακισχιλίους. τούτοις προσλαβὼν
[24]   ἐνηργμένων, κεραυνὸς ἐνσκήψας εἰς τὸν  βωμὸν   ἐπέφλεξε καὶ συγκαθήγισε τὴν ἱερουργίαν.
[17]   καὶ δᾳσὶν ἀνεχόντων πρὸς τὸν  οὐρανόν,   οὐδὲν ὅμοιον ἔπραττον οἱ Μακεδόνες,
[8]   αὐτὸν συνοικοῦσα τῷ Φιλίππῳ  νεογνὸν   ἀκεστρίας τινὸς Ἀργολικῆς Γναθαινίου τοὔνομα
[27]   καταβαλόντες ὑμεῖς οἱ νέοι τὸ  κενὸν   φρύαγμα τοῦτο καὶ γαυρίαμα τῆς
[16]   φόνου καὶ νεκρῶν ἐκπεσεῖν μὴ  δυνάμενον.   πλήθει μὲν οὖν ἀνδρῶν αὐτόθεν
[19]   ὑπὸ δειλίας οὐδὲ τὴν θυσίαν  ποιησάμενον   αἰτίαν ἀπελθεῖν, ἀλλὰ τῇ προτεραίᾳ
[36]   ταφὰς ἐπαλλήλους ἐν ἡμέραις ἱεραῖς  μεταχειρισάμενον.   νῦν οὖν ἀκίνδυνός εἰμι τὰ
[10]   ἔχοντα καὶ πράγμασι χρῆσθαι μεγάλοις  ἐπιστάμενον.   οὗτος ἦν Παῦλος Αἰμίλιος, ἡλικίας
[27]   ἔθνος πόλιν βασιλείαν  καταστρεψάμενον,   τὴν μεταβολὴν ταύτην
[37]   τῆς τελευτῆς ἴδιόν τινα καὶ  παρηλλαγμένον   τρόπον ἱστοροῦσι. μεμψαμένους γάρ τι
[12]   καὶ χρῆσθαι λογισμοῖς ἀραρόσιν ὁρῶν  διαπεπραγμένον,   οὐκ ἔχω τῇ λεγομένῃ τοῦ
[21]   τὴν μάχην ἡμέρᾳ διελθεῖν ἔτι  μεμειγμένον   αἵματι. λέγονται γὰρ ὑπὲρ δισμυρίους
[6]   ὥσπερ ἕρκος πρόβολον ἐμποδὼν  κείμενον   τοῖς Γαλατικοῖς κινήμασιν, ἐπαιωρουμένοις ἀεὶ
[33]   καὶ τὸ διάδημα τοῖς ὅπλοις  ἐπικείμενον.   εἶτα μικροῦ διαλείμματος ὄντος ἤδη
[14]   κατηρεφὲς δένδρεσιν ὄρος τὸν Ὄλυμπον  ἐπικείμενον,   καὶ τεκμαιρόμενος τῇ χλωρότητι τῆς
[28]   ἔλαιον. τοσοῦτον γὰρ εὑρεθῆναί φασιν  ἀποκείμενον,   ὥστε τοὺς λαμβάνοντας καὶ δεομένους
[21]   πολλοῖς ὅπλοις καὶ πτώμασι νεκρῶν  κεκρυμμένον   ἀνευρέθη, περιχαρεῖς γενόμενοι καὶ παιανίσαντες
[8]   τὸν πόλεμον καὶ συνεῖχεν ὥσπερ  ἐγκεκρυμμένον   ἀδήλως. ὅπλων μὲν γὰρ ἀργούντων
[28]   εἰσελθεῖν, ὑπὲρ ἀρετῆς καὶ τιμῆς  εἰσαγόμενον,   τὸν δ´ ἄλλον χρόνον οὔτ´
[41]   οἷς ἔξεστιν ἐπιδεικνυμένης τὸ μὴ  δεόμενον.   ἐπεὶ δ´, ὡς σώματος ῥῖγος
[38]   καὶ περιττὸν τοῦ Αἰμιλίου, τὸ  σπουδαζόμενον   ὑπὸ τοῦ δήμου καὶ τιμώμενον
[9]   τῶν ὑπατικῶν Ὁστίλιον ἀπεκρούσατο  καταβιαζόμενον   κατὰ τὰς Ἐλιμίας· λάθρα δὲ
[10]   Τερτίαν δεδακρυμένην, ἔτι παιδίον οὖσαν·  ἀσπαζόμενον   οὖν αὐτὴν ἐρωτᾶν ἐφ´ ὅτῳ
[37]   χαρίεντα περὶ ταύτην τὴν ὑπηρεσίαν  ἐξεταζόμενον.   ~Ταῖς δὲ Μακεδονικαῖς πράξεσι τοῦ
[6]   θυμοειδὲς ἔθνος, ἐμπείρως δὲ πολεμεῖν  διδασκόμενον   ὑπὸ Ῥωμαίων διὰ τὴν γειτνίασιν.
[18]   Ῥωμαίους, καὶ τοῦτον ἀρχὴν μάχης  διωκόμενον   παρασχεῖν· οἱ δὲ Ῥωμαϊκῶν ὑποζυγίων
[6]   ποιήσας φανερὸν αὑτὸν αὖθις ὑπατεῦσαι  βουλόμενον,   καί ποτε καὶ παραγγείλας, ὡς
[12]   ἕκαστον ἡγεμόνα χιλίους, πρὸς τὸ  γιγνόμενον   τοῦ χρυσίου πλῆθος ἰλιγγιάσας καὶ
[25]   δὲ τούτοις τὸ καθ´ ἡμᾶς  γενόμενον   πίστιν παρέσχεν. ὅτε γὰρ Ἀντώνιος
[16]   ὁρῶντι καὶ μὴ λογιζομένῳ τὸ  γινόμενον,   ἀποδρὰς ἐκ τῆς ὁδοῦ Κρὴς
[31]   ἀπὸ βουλῆς, δεινὸν εἶναι τὸ  γινόμενον   βοῶντες, ἀλλήλους παρεκάλουν ἐπιλαβέσθαι τῆς
[1]   συνδιαιτήσει καὶ συμβιώσει τὸ  γινόμενον   ἔοικεν, ὅταν ὥσπερ ἐπιξενούμενον ἕκαστον
[15]   αὐτὰρ ἐπ´ αὐτῇ πλέθρον τετραπέδῳ  λειπόμενον   μεγέθει. Εὐμήλου δέ μιν υἱὸς
[14]   γῆς ὕδωρ μὲν οὐκ ἔχουσι  καλυπτόμενον   οὐδὲ κόλπους ῥεύματα καὶ βάθη
[10]   τέθνηκε; λέγουσαν κυνίδιον σύντροφον οὕτω  προσαγορευόμενον·   καὶ τὸν Αἰμίλιον „ἀγαθῇ τύχῃ“
[19]   μάχῃ, καίπερ ἔχοντα δυσχρήστως καὶ  κωλυόμενον   ὑπὸ τῶν φίλων, ἵππον αὑτῷ
[12]   πόλεμον, οὗ τοσοῦτον ἦν τὸ  παρατρεφόμενον,   διεμέτρει καὶ παρεσημαίνετο τὸ χρυσίον,
[17]   τῶν δὲ Ῥωμαίων, ὥσπερ ἐστὶ  νενομισμένον,   χαλκοῦ τε πατάγοις ἀνακαλουμένων τὸ
[28]   δὲ χρυσίον ἐκ τῶν βασιλικῶν  ἠθροισμένον   οὐδ´ ἰδεῖν ἐθελήσαντος, ἀλλὰ τοῖς
[33]   νόμισμα φέροντες, εἰς ἀγγεῖα τριταλαντιαῖα  μεμερισμένον   ὁμοίως τῷ ἀργυρῷ· τὸ δὲ
[19]   τῇ προτεραίᾳ τῆς μάχης τυχεῖν  λελακτισμένον   ὑφ´ ἵππου τὸ σκέλος, ἐν
[28]   μέγαν τετράγωνον ἐκ λίθων λευκῶν  συνηρμοσμένον,   ἐφ´ οὗ Περσέως ἔμελλε χρυσοῦς
[23]   μέν τις ὑπόδημα προσποιούμενος  λελυμένον   συνάπτειν, δ´ ἵππον ἄρδειν,
[21]   μιᾷ τοὺς ἄλλους περὶ αὐτὸν  ὑφηγούμενον,   ἐμβάλλουσι τοῖς ἐναντίοις. μεγάλῳ δ´
[29]   τοῦτο φρουρὰν στρατιωτῶν καὶ ταξίαρχον,  προσποιούμενον   ζητεῖν καὶ παραλαμβάνειν τὸ χρυσίον.
[20]   ἀναχώρησις δὲ πρὸς ὄρος τὸ  καλούμενον   Ὀλόκρον, ὥστε καὶ τὸν Αἰμίλιον
[14]   φορᾷ τοῦ θλιβομένου πρὸς τὸ  κενούμενον.   Καίτοι τινὲς οὔ φασιν ὑδάτων
[1]   τὸ γινόμενον ἔοικεν, ὅταν ὥσπερ  ἐπιξενούμενον   ἕκαστον αὐτῶν ἐν μέρει διὰ
[38]   Μᾶρκον Αἰμίλιον Λέπιδον, ἤδη τετράκις  καρπούμενον   ταύτην τὴν προεδρίαν, ἐξέβαλε δὲ
[38]   σπουδαζόμενον ὑπὸ τοῦ δήμου καὶ  τιμώμενον   διαφερόντως ἐπὶ τῆς ἀριστοκρατικῆς μεῖναι
[1]   ὥσπερ ἐν ἐσόπτρῳ τῇ ἱστορίᾳ  πειρώμενον   ἁμῶς γέ πως κοσμεῖν καὶ
[33]   ὥστε μικροῦ τὸν Περσέα βαδίζειν  παρορώμενον·   οὕτως ὑπ´ οἴκτου τοῖς νηπίοις
[13]   Γένθιος ἔργον ἀσεβὲς καὶ  δεινὸν   ἔδρασε— πρέσβεις γὰρ ἐλθόντας Ῥωμαίων
[31]   δὲ γνωριμώτατοι τῶν ἀπὸ βουλῆς,  δεινὸν   εἶναι τὸ γινόμενον βοῶντες, ἀλλήλους
[31]   ἀγομένην αἰχμάλωτον. „πῶς γὰρ οὐ  δεινὸν“   εἶπεν, „εἰ φήμης μὲν περὶ
[26]   μὲν οὖν μάλιστα τῷ Νασικᾷ,  κἀκεῖνον   ἐκάλει· μὴ παρόντος δὲ κατακλαύσας
[4]   τῶν ἡγεμονικωτάτων ἀνδρῶν τετραμμένων πρὸς  ἐκεῖνον,   ἄλλος ἀπὸ τῆς ἑσπέρας ἐνέστη
[28]   Ὀλυμπίᾳ τοῦτο δὴ τὸ πολυθρύλητον  ἐκεῖνον   ἀναφθέγξασθαί φασιν, ὡς τὸν Ὁμήρου
[26]   τὰ μὲν χρήματα νύκτωρ ἀνέλαβεν,  ἐκεῖνον   δὲ τῆς ἑτέρας νυκτὸς ἥκειν
[31]   καίτοι κρεῖττον ἦν τῷ πρὸς  ἐκεῖνον   ἐλέῳ, μὴ τῷ πρὸς τὸν
[20]   ὅσιον ἐγκαταλιπεῖν σημεῖον) ἐπιδραμόντων πρὸς  ἐκεῖνον   τὸν τόπον, ἔργα δεινὰ καὶ
[28]   διατρεφομένων ἁπάντων. καὶ πρῶτον ἄργυρον  ἐκεῖνόν   φασιν εἰς τὸν Αἰλίων οἶκον
[18]   τῶν πολεμίων γενέσθαι τὴν ἐπιχείρησιν,  ἀχάλινον   ἵππον ἐξελάσαντας ἐμβαλεῖν αὐτοῖς τοὺς
[20]   μὲν ἰσχὺς καὶ τὸ  κοινὸν   ἔργον εὐθὺς ἀπωλώλει τῆς φάλαγγος
[34]   εὐτυχιῶν ἀπαρύτειν καὶ μειγνύναι τὸν  ἀνθρώπινον   βίον, ὅπως μηδενὶ κακῶν ἄκρατος
[21]   καὶ τὸν τόπον ἔρημον καὶ  γυμνὸν   κατασχόντες, ἐπὶ ζήτησιν ἐτράποντο τοῦ
[8]   τὴν ἀναρχίαν οἱ πρῶτοι Μακεδόνων  Ἀντίγονον   ἐπάγονται, τοῦ τεθνηκότος ἀνεψιὸν ὄντα,
[34]   πάντων, οὐδενὶ δὲ τῶν ἀγαθῶν  ἐπίφθονον,   πλὴν εἴ τι δαιμόνιον ἄρα
[36]   ὅπλα καὶ σαρίσας χρῆσιν εἶναι  μόνον,   ἀλλὰ πρὸς πᾶσαν ὁμαλῶς τύχης
[13]   φεισάμενος ἐτήρησεν αὐτοῖς. ~Οὐ γὰρ  μόνον   ἀπέπεμψε τοὺς Γαλάτας ψευσάμενος, ἀλλὰ
[15]   πειρώμενος ἐπυνθάνετο μίαν εἰσβολὴν ἔτι  μόνον   ἄφρουρον ἀπολείπεσθαι τὴν διὰ Περραιβίας
[6]   δ´ Ἑλληνικὴν φιλοτιμότερον. οὐ γὰρ  μόνον   γραμματικοὶ καὶ σοφισταὶ καὶ ῥήτορες,
[39]   σωτῆρα τῶν πατρίδων. οὐ γὰρ  μόνον   ἐν οἷς ἐκράτησε καιροῖς ἠπίως
[26]   φιλοψυχία, δι´ ἥν,  μόνον   τύχη τῶν ἐπταικότων οὐκ
[39]   καὶ τιμὴ καὶ χάρις οὐ  μόνον   παρὰ τῶν πολιτῶν, ἀλλὰ καὶ
[6]   μὲν πόλεις οὐδὲν ἀδικήσας,  μόνον   τὰ τείχη περιελών, ἀπέδωκε, τὰς
[1]   Αἰμιλίου Παύλου βίον, ἀνδρῶν οὐ  μόνον   ταῖς αἱρέσεσιν, ἀλλὰ καὶ ταῖς
[30]   ἔχοντι παντοδαπὰς χρῆσθαι λόγῳ, τὸν  χρόνον   ἀνήλωσε τῆς ἡμέρας· καὶ γενομένου
[7]   ἴσον φερόμενοι συμπεπλέχθαι πολὺν ἤδη  χρόνον,   ἀπὸ τῶν λειψάνων τῆς πατρῴας
[19]   σάρκα φοινίξαι τυφλῷ μώλωπι, πολὺν  χρόνον   διαφυλάξαντι τὸν τύπον. ταῦτα μὲν
[39]   Ἰταλίας καὶ διέτριβεν αὐτόθι πλείω  χρόνον   ἐν παραλίοις ἀγροῖς καὶ πολλὴν
[17]   ἥλιος ἀντιλάμποι, παρῆγε τὸν  χρόνον   ἐν τῇ σκηνῇ καθεζόμενος, ἀναπεπταμένῃ
[9]   πόλεμον, ὑπέστη καὶ διηρείσατο πολὺν  χρόνον,   ἡγεμόνας τε Ῥωμαίων ὑπατικοὺς καὶ
[27]   ἔσω τῆς σκηνῆς ἐπισπασάμενος, πολὺν  χρόνον   ἦν πρὸς αὑτῷ σιωπῇ καθήμενος,
[27]   βεβαιότητα τύχης διαρκῆ πρὸς τὸν  χρόνον;   οὐ καταβαλόντες ὑμεῖς οἱ νέοι
[8]   Δημήτριος, ὃς αὐτός τε βασιλεύσας  χρόνον   οὐ πολύν, υἱόν τε παῖδα
[28]   τιμῆς εἰσαγόμενον, τὸν δ´ ἄλλον  χρόνον   οὔτ´ αὐτοὺς οὔτε γυναῖκας ἀργύρου
[5]   ἀνδρὸς ὑπατικοῦ Μάσωνος θυγατέρα, καὶ  χρόνον   συνοικήσας πολύν, ἀφῆκε τὸν γάμον,
[17]   δὲ νὺξ γεγόνει καὶ μετὰ  δεῖπνον   ἐτράποντο πρὸς ὕπνον καὶ ἀνάπαυσιν,
[33]   καὶ Θηρικλείους καὶ ὅσα περὶ  δεῖπνον   χρυσώματα τοῦ Περσέως ἐπιδεικνύμενοι. τούτοις
[13]   προσέξοντας καὶ διαμαχουμένους πρὸς τὸν  ὕπνον,   ἂν ἀμύνασθαι τοὺς πολεμίους μὴ
[17]   καὶ μετὰ δεῖπνον ἐτράποντο πρὸς  ὕπνον   καὶ ἀνάπαυσιν, αἰφνίδιον σελήνη
[16]   περὶ τοῖς ἄκροις γενέσθαι καὶ  κίνδυνον,   αὐτὸς δὲ Θρᾷκα μισθοφόρον εἰς
[2]   ἐκοινώνησεν, ἀλλὰ τοῦ συνάψαντος τὸν  κίνδυνον   ἐγκαταλιπόντος, αὐτὸς ἑστὼς καὶ μαχόμενος
[39]   ἀρχῇ μὲν ἐπισφαλῆ, χρόνῳ δ´  ἀκίνδυνον,   ἐργώδη δὲ καὶ δυσαπάλλακτον γενομένην.
[16]   βασιλέως καὶ προκινδυνεύοντος. ἐκ τούτων  ἐθάρσυνον   οἱ φίλοι τὸν Περσέα, καὶ
[28]   δὲ Δελφοῖς ἰδὼν κίονα μέγαν  τετράγωνον   ἐκ λίθων λευκῶν συνηρμοσμένον, ἐφ´
[10]   „ὦ θύγατερ, καὶ δέχομαι τὸν  οἰωνόν.   ταῦτα μὲν οὖν Κικέρων
[38]   βοήσας „ὦ Παῦλε“ εἶπεν „Αἰμίλιε,  στέναξον   ὑπὸ γῆς, αἰσθόμενος ὅτι σου
[28]   τῆς Ἑλλάδος ἔτρεψε καὶ διαγωγὴν  ἔνδοξον   ἅμα καὶ φιλάνθρωπον. ἐπιὼν γὰρ
[3]   ἀμελειῶν, ἀλλὰ τῇ γε πόλει  χαλεπὸν   περὶ ταῦτα συγγνώμη καὶ
[28]   πράγματα καὶ τοῖς μικροῖς τὸ  πρέπον   ἀποδίδωσιν. δὲ καὶ τούτοις
[39]   ἀλλὰ καὶ παρὰ πάντα τὸν  λοιπὸν   βίον ἀεί τι πράττων ἀγαθὸν
[6]   ὡς ἀπέτυχε καὶ παρώφθη, τὸ  λοιπὸν   ἡσυχίαν εἶχε, τῶν ἱερῶν ἐπιμελούμενος,
[14]   καὶ κατηρεφὲς δένδρεσιν ὄρος τὸν  Ὄλυμπον   ἐπικείμενον, καὶ τεκμαιρόμενος τῇ χλωρότητι
[17]   Νασικᾶς, τῇ περὶ τὸν  Ὄλυμπον   εὐτυχίᾳ τεθαρρηκώς. δ´ Αἰμίλιος
[37]   μηχανῇ, μέχρι οὗ τοῦτον τὸν  τρόπον   ἐκπονηθεὶς ἐτελεύτησεν. ἐτελεύτησε δὲ καὶ
[37]   τελευτῆς ἴδιόν τινα καὶ παρηλλαγμένον  τρόπον   ἱστοροῦσι. μεμψαμένους γάρ τι καὶ
[30]   ως καὶ πανηγυρ* ἔξωθεν, ὥστε  τρόπον   τινὰ θριαμβικῆς πομπῆς προαπολαύειν τοὺς
[8]   μητέρα τοῦ Φιλίππου, πρῶτον μὲν  ἐπίτροπον   καὶ στρατηγόν, εἶτα πειρώμενοι μετρίου
[15]   Πέτραν, τῷ μὴ φυλάττεσθαι τὸν  τόπον   ἐλπίσας μᾶλλον δι´ ἣν
[20]   σημεῖον) ἐπιδραμόντων πρὸς ἐκεῖνον τὸν  τόπον,   ἔργα δεινὰ καὶ πάθη παρ´
[21]   ὤσαντες ἐκ χώρας, καὶ τὸν  τόπον   ἔρημον καὶ γυμνὸν κατασχόντες, ἐπὶ
[37]   καλουμένου κάρκερε παρ´ αὐτοῖς εἰς  τόπον   καθαρὸν καὶ φιλανθρωποτέραν δίαιταν, ὅπου
[23]   προσποιούμενος λελυμένον συνάπτειν, δ´  ἵππον   ἄρδειν, δὲ ποτοῦ χρῄζειν,
[19]   καὶ κωλυόμενον ὑπὸ τῶν φίλων,  ἵππον   αὑτῷ κελεῦσαι τῶν φορέων προσαγαγεῖν
[18]   πολεμίων γενέσθαι τὴν ἐπιχείρησιν, ἀχάλινον  ἵππον   ἐξελάσαντας ἐμβαλεῖν αὐτοῖς τοὺς Ῥωμαίους,
[23]   ἐκ τῆς ὁδοῦ παρέκλινε τὸν  ἵππον,   καὶ τὴν πορφύραν ὡς μὴ
[23]   ἅμα βαδίζων, καταβὰς ἐφείλκετο τὸν  ἵππον.   τῶν δ´ μέν τις
[8]   τε παῖδα τὴν ἡλικίαν ἀπολιπὼν  Φίλιππον,   ἐτελεύτησε. δείσαντες δὲ τὴν ἀναρχίαν
[7]   δὲ πρόσθεν ἐν Θεσσαλίᾳ συντρίψαντες  Φίλιππον,   καὶ τοὺς Ἕλληνας ἀπὸ Μακεδόνων
[41]   ὀνειροπολεῖν ὑπενόουν. Τίμαιος δὲ καὶ  Γύλιππον   ἀκλεῶς φησι καὶ ἀτίμως ἀποπέμψαι
[19]   μώλωπι, πολὺν χρόνον διαφυλάξαντι τὸν  τύπον.   ταῦτα μὲν οὖν Ποσειδώνιος
[27]   γ´“ εἶπεν „ἄξιον εὐπραγίας παρούσης  ἄνθρωπον   ὄντα θρασύνεσθαι, καὶ μέγα φρονεῖν
[26]   παρέσχε τὴν μάλιστα συναναγκάσασαν τὸν  ἄνθρωπον   ὡς θηρίον ἁλισκομένων τῶν τέκνων
[28]   καὶ διαγωγὴν ἔνδοξον ἅμα καὶ  φιλάνθρωπον.   ἐπιὼν γὰρ ἀνελάμβανε τοὺς δήμους
[6]   εἰς τὰ τείχη, διέδωκε λόγον  φιλάνθρωπον   καὶ συμβατικόν· οὐ γὰρ ἦν
[37]   κάρκερε παρ´ αὐτοῖς εἰς τόπον  καθαρὸν   καὶ φιλανθρωποτέραν δίαιταν, ὅπου φρουρούμενος,
[14]   πέτρας πληγῇ ῥαγείσης ἐξεπήδησε ῥεῦμα  λάβρον   ὕδατος, εἶτ´ ἐπέλιπε. ταῦτα μὲν
[14]   οὐκ ἔχοντα τὴν ἐργαζομένην τὸ  ὑγρὸν   κίνησιν. οἱ δὲ ταῦτα λέγοντες
[19]   τοὺς μαχομένους ἐπιδεικνύμενος ἵλεω καὶ  φαιδρὸν   ἑαυτόν, ἄνευ κράνους καὶ θώρακος
[37]   τὰ δύο· τὸν δὲ τρίτον,  Ἀλέξανδρον,   εὐφυᾶ μὲν ἐν τῷ τορεύειν
[32]   ἐν τῷ διαφέρεσθαι τραχὺ καὶ  φοβερὸν   ὑπηχεῖν, καὶ μηδὲ νενικημένων ἄφοβον
[25]   ἐπὶ Σάγρᾳ ποταμῷ μάχης Ἰταλιωτῶν  αὐθημερὸν   ἐν Πελοποννήσῳ λόγον γενέσθαι, καὶ
[6]   ἔσχεν. Ὕστερον δὲ πολλάκις ποιήσας  φανερὸν   αὑτὸν αὖθις ὑπατεῦσαι βουλόμενον, καί
[26]   τῷ Γναίῳ, τότε μάλιστα ποιήσας  φανερόν,   ὅτι τῆς φιλαργυρίας ἦν ἐν
[22]   τὴν τοῦ κατορθώματος νέμεσιν εἰς  ἕτερον   τύχη καιρὸν ὑπερβαλλομένη, τότε
[37]   περὶ τὸ σῶμα στρατιώτας, ὡς  ἕτερον   οὐδὲν ἠδύναντο λυπεῖν καὶ κακοῦν
[8]   βίον· ἔγνω γὰρ ἀδίκως τὸν  ἕτερον   τῶν υἱῶν Δημήτριον ἐκ διαβολῆς
[2]   σπουδαῖοι γενόμενοι, παντάπασιν ἐξέλιπε, πρὸς  οὐδέτερον   ἀφυῶς ἔχων, ὡς δ´ ἑκατέρου
[1]   λάβοις καὶ πρὸς ἐπανόρθωσιν ἠθῶν  ἐνεργότερον;   Δημόκριτος μὲν γὰρ εὔχεσθαί φησι
[6]   αὐτὸς ἤσκητο, τὴν δ´ Ἑλληνικὴν  φιλοτιμότερον.   οὐ γὰρ μόνον γραμματικοὶ καὶ
[1]   τὰ πράγματα, καὶ διαμφισβήτησιν παρεξόντων,  πότερον   εὐποτμίᾳ μᾶλλον φρονήσει τὰ
[31]   φήμης μὲν περὶ νίκης ἀβεβαίου  πρότερον   εἰς τὴν πόλιν ἐμπεσούσης ἐθύσατε
[28]   τοὺς λαμβάνοντας καὶ δεομένους ἐπιλιπεῖν  πρότερον   καταναλωθῆναι τὸ πλῆθος τῶν
[36]   μεγάλων χαριζομένην. καὶ τοῦτον οὐ  πρότερον   ψυχὴ τὸν φόβον ὠδίνουσα
[34]   „ἀλλὰ τοῦτό γ´“ εἶπε „καὶ  πρότερον   ἦν ἐπ´ αὐτῷ, καὶ νῦν
[36]   τῆς νίκης. τὸν μὲν γὰρ  πρότερον   τῶν παίδων ἀποθανόντα θάψας εὐθὺς
[21]   περιχαρεῖς γενόμενοι καὶ παιανίσαντες ἔτι  λαμπρότερον   ἐνέκειντο τοῖς συνεστῶσιν ἔτι τῶν
[26]   γυναῖκα, πόνων καὶ πλάνης ἀπείρους,  οἰκτρότερον   δὲ στεναγμὸν ἀφῆκεν, ὥς τις
[36]   τῶν κατωρθωμένων ἀποκέχρηται νέμεσιν, οὐκ  ἀφανέστερον   ἔχουσα παράδειγμα τῆς ἀνθρωπίνης ἀσθενείας
[26]   ἦν ἐν αὐτῷ τι κακὸν  ἀγεννέστερον   φιλοψυχία, δι´ ἥν,
[25]   φράζοντες ὤφθησαν ἀπὸ στρατοῦ μικρὸν  ὕστερον   ἄνδρες δύο καλοὶ καὶ μεγάλοι·
[3]   προεκρίθη δεκαδυεῖν ἀνδρῶν συναπογραψαμένων, οὓς  ὕστερον   ἅπαντας ὑπατεῦσαι λέγουσι. γενόμενος δ´
[38]   τὴν πολιτείαν. καὶ χρόνοις  ὕστερον   Ἄππιος ὠνείδισεν Ἀφρικανῷ Σκιπίωνι. μέγιστοι
[8]   καὶ τυχὼν ἐπιτιμήσεως μετρίας ἠγάπησεν.  ὕστερον   δὲ βαρέως φέρων, καὶ τὸ
[15]   ἐπικαλούμενος Σκιπίων, γαμβρὸς Ἀφρικανοῦ Σκιπίωνος,  ὕστερον   δὲ μέγιστον ἐν τῇ συγκλήτῳ
[6]   τὰς εἰρημένας πράξεις ἐπιφανεῖς ἔσχεν.  Ὕστερον   δὲ πολλάκις ποιήσας φανερὸν αὑτὸν
[23]   ἀπὸ τῶν φίλων, μικρὸν  ὕστερον   ἔμελλον οἱ πολέμιοι λήψεσθαι, μετ´
[19]   πώποτε θέαμα φοβερώτερον, καὶ πολλάκις  ὕστερον   ἐμέμνητο τοῦ πάθους ἐκείνου καὶ
[24]   τὰ τῆς φήμης· ὀλίγαις δ´  ὕστερον   ἡμέραις πυθόμενοι σαφῶς, ἐθαύμαζον τὴν
[5]   γένεσι τοῖς ἐπιφανεστάτοις, τὸν μὲν  πρεσβύτερον   τῷ Μαξίμου Φαβίου τοῦ πεντάκις
[9]   τέσσαρα. Καὶ μάχην ἐπολέμησεν τὸ  δεύτερον   ἐν τῶν ὑπατικῶν Ὁστίλιον
[10]   αὐτὸν καὶ κατέστησαν ὕπατον τὸ  δεύτερον,   οὐκ ἐάσαντες κλῆρον γενέσθαι καθάπερ
[41]   εὖ πεφυκὸς ὁμοῦ τὰς μεταβολὰς  ῥωμαλεώτερον,   οὕτω ψυχῆς ἄκρατος εὐρωστία καὶ
[5]   τοῦ πεντάκις ὑπατεύσαντος, τὸν δὲ  νεώτερον   Ἀφρικανοῦ Σκιπίωνος υἱὸς ἀνεψιὸν ὄντα
[19]   ὡς οὐδὲν ἰδόντα πώποτε θέαμα  φοβερώτερον,   καὶ πολλάκις ὕστερον ἐμέμνητο τοῦ
[39]   ἔχειν συνεχώρησεν, αὐτὸς εἰς οἶκον  εὐπορώτερον   τὸν Ἀφρικανοῦ δεδομένος. τοιοῦτος μὲν
[28]   πλέον διπλάσιον τοῖς βασιλεῦσιν  εἰσέφερον.   θέας δὲ παντοδαπῶν ἀγώνων καὶ
[19]   παντοδαπῶν ἑκατέρωθεν βελῶν, παλτὸν ἐμπεσεῖν  ὁλοσίδηρον   αὐτῷ, καὶ τῇ μὲν ἀκμῇ
[10]   ὕπατον τὸ δεύτερον, οὐκ ἐάσαντες  κλῆρον   γενέσθαι καθάπερ εἰώθει περὶ τῶν
[34]   εἴη καὶ καθαρός, ἀλλὰ καθ´  Ὅμηρον   ἄριστα δοκῶσι πράττειν, οἷς αἱ
[14]   χρείαν— καὶ γὰρ ὀλίγον καὶ  πονηρὸν   ἐπίδυε καὶ συνελείβετο παρ´ αὐτὴν
[15]   σταδίων μίαν, αὐτὰρ ἐπ´ αὐτῇ  πλέθρον   τετραπέδῳ λειπόμενον μεγέθει. Εὐμήλου δέ
[30]   καὶ συγκροτήσαντες αὑτοὺς περὶ τὸν  ὄρθρον   αὖθις καταλαμβάνονται τὸ Καπετώλιον· ἐκεῖ
[2]   γράφεται, γεγονὼς ἐν ἡλικίᾳ κατὰ  καιρὸν   ἀνθοῦντα δόξαις καὶ ἀρεταῖς ἐπιφανεστάτων
[29]   ἕνα καὶ τὸν αὐτὸν ἅμα  καιρὸν   ὁρμήσαντες ἐτράποντο πρὸς καταδρομὴν καὶ
[13]   χρήσεται Ῥωμαϊκῶς τῇ μαχαίρᾳ, τὸν  καιρὸν   παραδόντος τοῦ στρατηγοῦ. τὰς δὲ
[22]   νέμεσιν εἰς ἕτερον τύχη  καιρὸν   ὑπερβαλλομένη, τότε παντελῆ τὴν ἡδονὴν
[25]   ὥσπερ εἰς πέλαγος ἀχανὲς τὸν  ἄπειρον   ὄχλον ἐφάνη μηδεμίαν ἀρχὴν ἔχων
[29]   καὶ ὁμονοίας, ἀνέζευξεν ἐπὶ τὴν  Ἤπειρον,   ἔχων δόγμα συγκλήτου τοὺς συμμεμαχημένους
[28]   Ἕλληνας, εἰ μηδὲ τὴν παιδιὰν  ἄμοιρον   ἀπολείπει σπουδῆς, ἀλλὰ τηλικαῦτα πράττων
[23]   δὲ ποτοῦ χρῄζειν, ὑπολειπόμενοι κατὰ  μικρὸν   ἀπεδίδρασκον, οὐχ οὕτω τοὺς πολεμίους
[26]   νίκην καὶ τὸ κατόρθωμα ποιεῖς  μικρόν,   ἐπιδεικνύμενος ἑαυτὸν οὐ γενναῖον οὐδὲ
[5]   Αἴλιοι πάντες, οἰκίδιον δὲ πάνυ  μικρὸν   ἦν αὐτοῖς καὶ χωρίδιον ἓν
[29]   τὸ τοῦ πολέμου τέλος, εἰς  μικρὸν   οὕτω τὸ καθ´ ἕκαστον λῆμμα
[23]   ἐν Γαληψῷ, καὶ τοῦ φόβου  μικρὸν   ὑπανέντος, εἰς τὸ συγγενὲς καὶ
[25]   αὐτάγγελοι φράζοντες ὤφθησαν ἀπὸ στρατοῦ  μικρὸν   ὕστερον ἄνδρες δύο καλοὶ καὶ
[23]   κερδάνας ἀπὸ τῶν φίλων,  μικρὸν   ὕστερον ἔμελλον οἱ πολέμιοι λήψεσθαι,
[20]   δὲ πρὸς ὄρος τὸ καλούμενον  Ὀλόκρον,   ὥστε καὶ τὸν Αἰμίλιον ἰδόντα,
[16]   καὶ κίνδυνον, αὐτὸς δὲ Θρᾷκα  μισθοφόρον   εἰς χεῖρας συνδραμόντα τῷ ξυστῷ
[12]   τῇ λεγομένῃ τοῦ ἀνδρὸς εὐτυχίᾳ  λαμπρὸν   ἀποδοῦναι καὶ διάσημον ἔργον, οἷον
[32]   τούτων παρανίσχοντα καὶ σάρισαι παραπεπηγυῖαι,  σύμμετρον   ἐχόντων χάλασμα τῶν ὅπλων, ὥστε
[9]   καὶ Γαλάτας τοὺς περὶ τὸν  Ἴστρον   ᾠκημένους, Βαστέρναι καλοῦνται, στρατὸν ἱππότην
[7]   τῆς ἄλλης Ἀσίας ὑπὲρ τὸν  Ταῦρον   ἐκβαλόντες καὶ κατακλείσαντες εἰς Συρίαν,
[28]   μικροῦ διατρεφομένων ἁπάντων. καὶ πρῶτον  ἄργυρον   ἐκεῖνόν φασιν εἰς τὸν Αἰλίων
[15]   ἐπυνθάνετο μίαν εἰσβολὴν ἔτι μόνον  ἄφρουρον   ἀπολείπεσθαι τὴν διὰ Περραιβίας παρὰ
[41]   γὰρ τὸ λαβεῖν ἐκ τοιούτων  αἰσχρόν,   ἀλλὰ τὸ μὴ λαβεῖν κρεῖττον,
[32]   τοὺς ἀτάκτως συρρέοντας εἰς τὸ  μέσον   καὶ διαθέοντας ἐξείργοντες, ἀναπεπταμένας τὰς
[21]   πεντακισχιλίους ἀποθανεῖν. τῶν δὲ Ῥωμαίων  ἔπεσον,   ὡς μὲν Ποσειδώνιός φησιν, ἑκατόν,
[21]   καὶ συνήθη κατίδοι, φράζων τὸ  συμπεσὸν   αὐτῷ καὶ δεόμενος βοηθεῖν. οἱ
[40]   ἀνελόντος ἐκ Σικελίας καὶ τὴν  νῆσον   ἐλευθερώσαντος· εἰ μὴ νὴ Δία
[7]   Περσεῖ καθάπερ ἀντιπάλῳ τῆς Ῥώμης  ἴσον   φερόμενοι συμπεπλέχθαι πολὺν ἤδη χρόνον,
[8]   τοῖς τείχεσι, χρημάτων δὲ πλῆθος  ὅσον   ἤρκει μισθοφόρους ἔτη δέκα μυρίους
[18]   πρὸς τοὺς ἀκροβολιζομένους, ὁρᾷ πάντας  ὅσον   οὔπω τοὺς πολεμίους ἐν χερσὶν
[39]   τῶν πλείστων καὶ μεγίστων, ἐνόσησε  νόσον   ἐν ἀρχῇ μὲν ἐπισφαλῆ, χρόνῳ
[12]   ὥσπερ λελυμένους. Περσεὺς δὲ τὸν  χρυσὸν   αὐτὸς αὑτοῦ καὶ τέκνων καὶ
[41]   Τιμολέων δὲ γενναῖα πράξας περὶ  τὸν   ἀδελφὸν οὐκ ἀντέσχε τῷ λογισμῷ
[9]   διὰ τῆς κάτω Γαλατίας παρὰ  τὸν   Ἀδρίαν ἐμβαλεῖν εἰς τὴν Ἰταλίαν.
[14]   ἀρχῆς, τὸ δὲ πνεῦμα καὶ  τὸν   ἀέρα τῷ πιέζειν καὶ καταπυκνοῦν
[25]   τῷ δ´ ἀνδρὶ παρασχεῖν ἐπίκλησιν  τὸν   Ἀηνόβαρβον, ὅπερ ἐστὶ χαλκοπώγωνα. πᾶσι
[26]   ὥς τις αὐτῷ πλανωμένῳ παρὰ  τὸν   αἰγιαλὸν ἤδη πελάγιον τὸν Ὀροάνδην
[28]   πρῶτον ἄργυρον ἐκεῖνόν φασιν εἰς  τὸν   Αἰλίων οἶκον εἰσελθεῖν, ὑπὲρ ἀρετῆς
[10]   κυνίδιον σύντροφον οὕτω προσαγορευόμενον· καὶ  τὸν   Αἰμίλιον „ἀγαθῇ τύχῃ“ φάναι „ὦ
[30]   τοῦτο καὶ χαλεπῶς εἶχον πρὸς  τὸν   Αἰμίλιον, αἰτιώμενοι δὲ φανερῶς ὅτι
[27]   νέμεσιν; τοιαῦτά φασι πολλὰ διαλεχθέντα  τὸν   Αἰμίλιον ἀποπέμψαι τοὺς νέους, εὖ
[16]   ἐνταῦθα διενυκτέρευσε· τῷ δὲ Περσεῖ,  τὸν   Αἰμίλιον ἀτρεμοῦντα κατὰ χώραν ὁρῶντι
[31]   μὲν πλῆθος ὑπεραλγοῦν τῷ προπηλακίζεσθαι  τὸν   Αἰμίλιον ἐν φωναῖς ἦν ἀπράκτοις,
[37]   μὲν εὐγενεῖς καὶ μεγάλους λόγους  τὸν   Αἰμίλιον ἐξ ἀπλάστου καὶ ἀληθινοῦ
[35]   ἡμέραις πέντε πρὸ τοῦ θριαμβεῦσαι  τὸν   Αἰμίλιον ἐτελεύτησε τεσσαρεσκαιδεκέτης, δὲ
[39]   οἱ δὲ πρεσβύτεροι συνηκολούθουν, ἀνακαλούμενοι  τὸν   Αἰμίλιον εὐεργέτην καὶ σωτῆρα τῶν
[13]   ἀποτρύσειν χρόνῳ καὶ χρημάτων δαπάνῃ  τὸν   Αἰμίλιον ἡγούμενος. δὲ τῇ
[20]   τὸ καλούμενον Ὀλόκρον, ὥστε καὶ  τὸν   Αἰμίλιον ἰδόντα, φησὶν Ποσειδώνιος,
[26]   ἑαυτοῦ. δεηθεὶς γὰρ ἀχθῆναι πρὸς  τὸν   Αἰμίλιον, μὲν ὡς ἀνδρὶ
[34]   καὶ τῶν διαπεπραγμένων ἐπαίνους εἰς  τὸν   Αἰμίλιον, περίβλεπτον ὄντα καὶ ζηλωτὸν
[2]   τὰ μέγιστα τῶν πεπραγμένων κατώρθωσαν.  ~Τὸν   Αἰμιλίων οἶκον ἐν Ῥώμῃ τῶν
[38]   τ´ ἀφαιρέσει τῶν νέων ἀτιμάσαι  τὸν   ἀκολασταίνοντα, καὶ τῶν οὐσιῶν οὗτοι
[31]   καὶ τοῦ πράγματος αἴσθησις εἰς  τὸν   ἄλλον δῆμον καὶ τὴν σύγκλητον
[34]   εἴληχεν εὐτυχιῶν ἀπαρύτειν καὶ μειγνύναι  τὸν   ἀνθρώπινον βίον, ὅπως μηδενὶ κακῶν
[26]   αἰτίαν παρέσχε τὴν μάλιστα συναναγκάσασαν  τὸν   ἄνθρωπον ὡς θηρίον ἁλισκομένων τῶν
[25]   Ῥώμην ἐπέδραμε λόγος αὐτόν τε  τὸν   Ἀντώνιον ἀνῃρῆσθαι, καὶ τοῦ σὺν
[25]   καταδὺς ὥσπερ εἰς πέλαγος ἀχανὲς  τὸν   ἄπειρον ὄχλον ἐφάνη μηδεμίαν ἀρχὴν
[19]   μὴ μένοντα κρατεῖν, οὔθ´ ὅλως  τὸν   ἄπρακτον εὐπραγεῖν, οὔτε τὸν κακὸν
[38]   ἐκβαλεῖν τε γὰρ ἔξεστι συγκλήτου  τὸν   ἀπρεπῶς ζῶντα τοῖς τιμηταῖς καὶ
[38]   ζῶντα τοῖς τιμηταῖς καὶ προγράψαι  τὸν   ἄριστον, ἵππου τ´ ἀφαιρέσει τῶν
[31]   ἐκεῖνον ἐλέῳ, μὴ τῷ πρὸς  τὸν   αὐτοκράτορα φθόνῳ λυθῆναι τὸν θρίαμβον.
[29]   τῆς ἡμέρας, ὑφ´ ἕνα καὶ  τὸν   αὐτὸν ἅμα καιρὸν ὁρμήσαντες ἐτράποντο
[28]   ἔμελλε χρυσοῦς ἀνδριὰς τίθεσθαι, προσέταξε  τὸν   αὑτοῦ τεθῆναι· τοὺς γὰρ ἡττημένους
[39]   συνεχώρησεν, αὐτὸς εἰς οἶκον εὐπορώτερον  τὸν   Ἀφρικανοῦ δεδομένος. τοιοῦτος μὲν
[8]   ὑπὸ λύπης καὶ δυσθυμίας προέμενος  τὸν   βίον· ἔγνω γὰρ ἀδίκως τὸν
[1]   ἀφομοιοῦν πρὸς τὰς ἐκείνων ἀρετὰς  τὸν   βίον. οὐδὲν γὰρ ἀλλ´
[24]   ἱερῶν ἐνηργμένων, κεραυνὸς ἐνσκήψας εἰς  τὸν   βωμὸν ἐπέφλεξε καὶ συγκαθήγισε τὴν
[31]   τοῦ σώματος ἀνεκάλυψε, καὶ πρὸς  τὸν   Γάλβαν ἐπιστρέψας· „σὺ μὲν“ ἔφη,
[30]   τὴν ἐκκλησίαν ἀφῆκαν, πρὸς δὲ  τὸν   Γάλβαν οἱ στρατιῶται συνέδραμον θρασύτεροι
[5]   καὶ χρόνον συνοικήσας πολύν, ἀφῆκε  τὸν   γάμον, καίπερ ἐξ αὐτῆς καλλιτεκνότατος
[28]   ὑπὲρ ἀρετῆς καὶ τιμῆς εἰσαγόμενον,  τὸν   δ´ ἄλλον χρόνον οὔτ´ αὐτοὺς
[5]   Μαξίμου Φαβίου τοῦ πεντάκις ὑπατεύσαντος,  τὸν   δὲ νεώτερον Ἀφρικανοῦ Σκιπίωνος υἱὸς
[37]   καὶ τῶν παιδίων τὰ δύο·  τὸν   δὲ τρίτον, Ἀλέξανδρον, εὐφυᾶ μὲν
[8]   δι´ καὶ μάλιστα δοκεῖ  τὸν   Δημήτριον φοβηθεὶς ἀποκτεῖναι, μὴ γνήσιον
[11]   τινα χάριν καὶ προσαγορεύειν φιλοφρόνως  τὸν   δῆμον ἀπὸ τοῦ βήματος, Αἰμίλιος
[31]   καὶ μεγάλας πράξεις· θαυμάζειν δὲ  τὸν   δῆμον, εἰ τοῖς ἀπ´ Ἰλλυριῶν
[38]   αὐτοῦ τεθέντων, ὥστε μηκέτι δεῆσαι  τὸν   δῆμον εἰσενεγκεῖν ἄχρι τῶν Ἱρτίου
[2]   φιλοφροσύνας, αἷς ὑποτρέχοντες οἱ πολλοὶ  τὸν   δῆμον ἐκτῶντο, θεραπευτικοὶ καὶ σπουδαῖοι
[38]   Σκιπίων μὲν αὔξων τὰ πλεῖστα  τὸν   δῆμον εὔνουν εἶχεν, Αἰμίλιος δὲ
[36]   δύναμιν ἐν Μακεδονίᾳ παρέλαβον, καὶ  τὸν   εἰωθότα συντελέσας καθαρμὸν αὐτῆς καὶ
[26]   τύχη τῶν ἐπταικότων οὐκ ἀφαιρεῖται,  τὸν   ἔλεον ἀπεστέρησεν ἑαυτοῦ. δεηθεὶς γὰρ
[7]   ποιοῦντας. ἄρτι μὲν γὰρ Ἀντίοχον  τὸν   ἐπικληθέντα μέγαν εἴξαντα τῆς ἄλλης
[8]   τὸν βίον· ἔγνω γὰρ ἀδίκως  τὸν   ἕτερον τῶν υἱῶν Δημήτριον ἐκ
[17]   ἐπισκοτουμένην χώραν πάλιν ἀναλάμψῃ πρὸς  τὸν   ἥλιον· οὐ μὴν ἀλλὰ τῷ
[4]   φερνῆς ὀφειλομένης τῇ γυναικὶ μετὰ  τὸν   θάνατον αὐτοῦ γλίσχρως ἐξήρκεσεν. ~Ἔγημε
[19]   κρατῶν, καὶ μαχόμενος παρεκάλει σύμμαχον  τὸν   θεόν. οὐ μὴν ἀλλὰ Ποσειδώνιός
[14]   οἱ μαστοὶ τῶν γυναικῶν πρὸς  τὸν   θηλασμόν, ἀνυγραίνοντα καὶ μαλάττοντα τὴν
[23]   ὤθουν καὶ πληγὰς ἐδίδοσαν, δείσας  τὸν   θόρυβον ἐκ τῆς ὁδοῦ παρέκλινε
[36]   τῆς ἀνθρωπίνης ἀσθενείας τοῦ θριαμβευομένου  τὸν   θριαμβεύοντα· πλὴν ὅτι Περσεὺς μὲν
[31]   πρὸς τὸν αὐτοκράτορα φθόνῳ λυθῆναι  τὸν   θρίαμβον. ἀλλ´ εἰς τοσαύτην“ ἔφη
[31]   δοθείσης, τε πρώτη φυλὴ  τὸν   θρίαμβον ἀπεψηφίζετο, καὶ τοῦ πράγματος
[30]   εἰπεῖν ὡς οὐ δοτέον εἴη  τὸν   θρίαμβον. ἐνεὶς δὲ πολλὰς τῷ
[34]   δεόμενος μὴ πομπευθῆναι καὶ παραιτούμενος  τὸν   θρίαμβον. δὲ τῆς ἀνανδρίας
[32]   πάσαις ταῖς ἐπικυρωθῆναι τῷ Αἰμιλίῳ  τὸν   θρίαμβον. Πεμφθῆναι δ´ αὐτὸν οὕτω
[36]   λέλεκται· τοῦ δὲ δευτέρου μετὰ  τὸν   θρίαμβον τελευτήσαντος, συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν
[30]   μετὰ τῶν δυνάμεων περαιωθείς, ἀνέπλει  τὸν   Θύβριν ποταμὸν ἐπὶ τῆς βασιλικῆς
[13]   ψευσάμενος, ἀλλὰ καὶ Γένθιον ἐπάρας  τὸν   Ἰλλυριὸν ἐπὶ τριακοσίοις ταλάντοις συνεφάψασθαι
[36]   „μιᾷ μὲν γὰρ“ εἶπεν „ἡμέρᾳ  τὸν   Ἰόνιον ἀπὸ Βρεντεσίου περάσας, εἰς
[23]   θόρυβον ἐκ τῆς ὁδοῦ παρέκλινε  τὸν   ἵππον, καὶ τὴν πορφύραν ὡς
[23]   ἑταίροις ἅμα βαδίζων, καταβὰς ἐφείλκετο  τὸν   ἵππον. τῶν δ´ μέν
[9]   δὲ καὶ Γαλάτας τοὺς περὶ  τὸν   Ἴστρον ᾠκημένους, Βαστέρναι καλοῦνται, στρατὸν
[13]   καὶ χρήσεται Ῥωμαϊκῶς τῇ μαχαίρᾳ,  τὸν   καιρὸν παραδόντος τοῦ στρατηγοῦ. τὰς
[13]   ἑαυτὸν εἰς τὸν πόλεμον, ἀπεστέρησε  τὸν   κακοδαίμονα τῶν τριακοσίων ταλάντων, καὶ
[19]   ὅλως τὸν ἄπρακτον εὐπραγεῖν, οὔτε  τὸν   κακὸν εὐδαιμονεῖν. ἀλλὰ ταῖς Αἰμιλίου
[2]   οὐκ ἐκοινώνησεν, ἀλλὰ τοῦ συνάψαντος  τὸν   κίνδυνον ἐγκαταλιπόντος, αὐτὸς ἑστὼς καὶ
[5]   γενόμενος· αὕτη γὰρ ἦν  τὸν   κλεινότατον αὐτῷ Σκιπίωνα τεκοῦσα καὶ
[34]   πάντα θαμβοῦντι καὶ παραπεπληγμένῳ μάλιστα  τὸν   λογισμὸν ἐοικώς. καὶ τούτῳ δ´
[39]   χρησάμενος, ἀλλὰ καὶ παρὰ πάντα  τὸν   λοιπὸν βίον ἀεί τι πράττων
[31]   Λιγύων ἀγαλλόμενος θριάμβοις αὑτῷ φθονεῖ  τὸν   Μακεδόνων βασιλέα ζῶντα καὶ τὴν
[4]   ~Συστάντος δὲ τοῦ πρὸς Ἀντίοχον  τὸν   μέγαν πολέμου τοῖς Ῥωμαίοις, καὶ
[36]   καθυβρίσαι τὸ ἀξίωμα τῆς νίκης.  τὸν   μὲν γὰρ πρότερον τῶν παίδων
[5]   μεγίστοις καὶ γένεσι τοῖς ἐπιφανεστάτοις,  τὸν   μὲν πρεσβύτερον τῷ Μαξίμου Φαβίου
[19]   θεμιτὸν γὰρ οὐκ ἔστιν οὔτε  τὸν   μὴ βάλλοντα κατευστοχεῖν, οὔτε τὸν
[19]   τὸν μὴ βάλλοντα κατευστοχεῖν, οὔτε  τὸν   μὴ μένοντα κρατεῖν, οὔθ´ ὅλως
[36]   τηλικαύτῃ με προσπταῖσαι δυστυχίᾳ περὶ  τὸν   οἶκον, υἱῶν ἀρίστων, οὓς ἐμαυτῷ
[10]   φάναι „ὦ θύγατερ, καὶ δέχομαι  τὸν   οἰωνόν. ταῦτα μὲν οὖν Κικέρων
[14]   μέγα καὶ κατηρεφὲς δένδρεσιν ὄρος  τὸν   Ὄλυμπον ἐπικείμενον, καὶ τεκμαιρόμενος τῇ
[17]   πάντων Νασικᾶς, τῇ περὶ  τὸν   Ὄλυμπον εὐτυχίᾳ τεθαρρηκώς. δ´
[28]   πολυθρύλητον ἐκεῖνον ἀναφθέγξασθαί φασιν, ὡς  τὸν   Ὁμήρου Δία Φειδίας ἀποπλάσαιτο. τῶν
[30]   γεγονότες, καὶ συγκροτήσαντες αὑτοὺς περὶ  τὸν   ὄρθρον αὖθις καταλαμβάνονται τὸ Καπετώλιον·
[26]   παρὰ τὸν αἰγιαλὸν ἤδη πελάγιον  τὸν   Ὀροάνδην θέοντα κατιδὼν ἔφρασεν. ὑπέλαμπε
[17]   δαλοῖς καὶ δᾳσὶν ἀνεχόντων πρὸς  τὸν   οὐρανόν, οὐδὲν ὅμοιον ἔπραττον οἱ
[31]   τῶν ἐπινικίων τιμῶν. ὠσάμενοι δὲ  τὸν   ὄχλον καὶ ἀναβάντες ἁθρόοι, τοῖς
[25]   ἵππους ἱδρῶτι πολλῷ περιρρεομένους, ἐθαύμαζε  τὸν   περὶ τῆς νίκης λόγον. εἶθ´
[33]   τῆς ἀναισθησίας ἦν, ὥστε μικροῦ  τὸν   Περσέα βαδίζειν παρορώμενον· οὕτως ὑπ´
[16]   ἐκ τούτων ἐθάρσυνον οἱ φίλοι  τὸν   Περσέα, καὶ βαλόμενος στρατόπεδον συνετάττετο
[12]   βαρὺν ὁρῶν καὶ δύσογκον ἤδη  τὸν   Περσικὸν ἐφελκομένους πλοῦτον τοὺς Μακεδόνας,
[13]   τηλικαύτης ἀδικίας ἐμβεβληκότος ἑαυτὸν εἰς  τὸν   πόλεμον, ἀπεστέρησε τὸν κακοδαίμονα τῶν
[12]   λαμπρὰ καὶ μεγάλα πρὸς  τὸν   πόλεμον ἀρθέντα ταῖς ἐλπίσι τὰ
[12]   λογισμὸν ἀποδώσων ἀκριβῆ τῆς εἰς  τὸν   πόλεμον δαπάνης οἷς ἐπολέμει· καίτοι
[11]   ἑτέρου βέλτιον ἕξειν τὰ κατὰ  τὸν   πόλεμον, ἐξίστασθαι τῆς ἡγεμονίας, εἰ
[16]   σκεδασθέντι περὶ τὰς πόλεις δέχεσθαι  τὸν   πόλεμον, ἐπείπερ ἅπαξ ἐμβεβήκει τῇ
[25]   τῷ Δομετιανῷ μετὰ δυνάμεως ἐπὶ  τὸν   πόλεμον ἤδη καθ´ ὁδὸν ἀγγελία
[8]   καὶ σωμάτων ἀκμαζόντων ἐμπεπληκώς, ἐσωμάσκει  τὸν   πόλεμον καὶ συνεῖχεν ὥσπερ ἐγκεκρυμμένον
[9]   ῥύμης τῶν πραγμάτων ἀναφερόμενος πρὸς  τὸν   πόλεμον, ὑπέστη καὶ διηρείσατο πολὺν
[11]   ὑπουργεῖν σιωπῇ τὰ δέοντα πρὸς  τὸν   πόλεμον, ὡς ἐὰν ἄρχοντος ἄρχειν
[12]   ταὐτὸ ποιήσαντας ἐλαφροὺς ἀναζεῦξαι πρὸς  τὸν   πόλεμον ὥσπερ λελυμένους. Περσεὺς δὲ
[36]   φοβηθείς, μάλιστα περὶ τοῦτον αὐτῆς  τὸν   πόλεμον ὥσπερ πνεύματος λαμπροῦ ταῖς
[34]   νῦν ἐστιν ἂν βούληται, δηλῶν  τὸν   πρὸ αἰσχύνης θάνατον, ὃν οὐχ
[26]   ἑτέρας νυκτὸς ἥκειν κελεύσας ἐπὶ  τὸν   πρὸς τῷ Δημητρείῳ λιμένα μετὰ
[38]   καὶ Πάνσα χρόνων, οἳ περὶ  τὸν   πρῶτον Ἀντωνίου καὶ Καίσαρος πόλεμον
[36]   θρίαμβον τελευτήσαντος, συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν  τὸν   Ῥωμαίων δῆμον, ἐχρήσατο λόγοις ἀνδρὸς
[22]   κραυγὴ τὸ πεδίον κατεῖχεν ἀνακαλουμένων  τὸν   Σκιπίωνα· πᾶσι γὰρ ἀγαστὸς ἦν,
[22]   καὶ δάφνης στεφάνοις. αὐτὸν δὲ  τὸν   στρατηγὸν μέγα πένθος εἶχε· δυεῖν
[17]   θεῷ, προσέταξε διακοσμεῖν τοῖς ἡγεμόσι  τὸν   στρατὸν εἰς μάχην· αὐτὸς δὲ
[13]   ὑπ´ ἀδείας δὲ τῆς πρόσθεν  τὸν   στρατὸν ὁρῶν δυσανασχετοῦντα καὶ λόγῳ
[2]   ἔδειξεν. ὡς γὰρ οὐκ ἔπεισε  τὸν   συνάρχοντα κωλύων μάχεσθαι, τοῦ μὲν
[20]   τῆς παρατάξεως οὐ φυλαττούσης ἀραρότα  τὸν   συνασπισμόν, κατεῖδε τὴν φάλαγγα τῶν
[7]   εἴξαντα τῆς ἄλλης Ἀσίας ὑπὲρ  τὸν   Ταῦρον ἐκβαλόντες καὶ κατακλείσαντες εἰς
[19]   παραδραμεῖν, ῥύμῃ δὲ τῆς παρόδου  τόν   τε χιτῶνα διακόψαι καὶ τὴν
[1]   ἐν τῷ παρόντι προκεχειρίσμεθά σοι  τὸν   Τιμολέοντος τοῦ Κορινθίου καὶ Αἰμιλίου
[15]   τὴν Πέτραν, τῷ μὴ φυλάττεσθαι  τὸν   τόπον ἐλπίσας μᾶλλον δι´
[20]   ἐγκαταλιπεῖν σημεῖον) ἐπιδραμόντων πρὸς ἐκεῖνον  τὸν   τόπον, ἔργα δεινὰ καὶ πάθη
[21]   τραύμασιν ὤσαντες ἐκ χώρας, καὶ  τὸν   τόπον ἔρημον καὶ γυμνὸν κατασχόντες,
[37]   πάσῃ μηχανῇ, μέχρι οὗ τοῦτον  τὸν   τρόπον ἐκπονηθεὶς ἐτελεύτησεν. ἐτελεύτησε δὲ
[19]   τυφλῷ μώλωπι, πολὺν χρόνον διαφυλάξαντι  τὸν   τύπον. ταῦτα μὲν οὖν
[38]   ὑπὸ γῆς, αἰσθόμενος ὅτι σου  τὸν   υἱὸν Αἰμίλιος κῆρυξ καὶ
[13]   μᾶλλον προσέξοντας καὶ διαμαχουμένους πρὸς  τὸν   ὕπνον, ἂν ἀμύνασθαι τοὺς πολεμίους
[36]   τοῦτον οὐ πρότερον ψυχὴ  τὸν   φόβον ὠδίνουσα καὶ περισκοπουμένη τὸ
[17]   ἀναλύσας καὶ καταστήσας ἀθορύβως εἰς  τὸν   χάρακα πάντας. Ἐπεὶ δὲ νὺξ
[20]   ἰδόντα, φησὶν Ποσειδώνιος, καταρρήξασθαι  τὸν   χιτῶνα, τούτων μὲν ἐνδιδόντων, τῶν
[30]   βλασφημίας ἔχοντι παντοδαπὰς χρῆσθαι λόγῳ,  τὸν   χρόνον ἀνήλωσε τῆς ἡμέρας· καὶ
[17]   ἕωθεν ἥλιος ἀντιλάμποι, παρῆγε  τὸν   χρόνον ἐν τῇ σκηνῇ καθεζόμενος,
[27]   τινὰ βεβαιότητα τύχης διαρκῆ πρὸς  τὸν   χρόνον; οὐ καταβαλόντες ὑμεῖς οἱ
[12]   πόλεμον ὥσπερ λελυμένους. Περσεὺς δὲ  τὸν   χρυσὸν αὐτὸς αὑτοῦ καὶ τέκνων
[15]   τούτοις προσλαβὼν Νασικᾶς ἱππεῖς  ἑκατὸν   εἴκοσι καὶ τῶν παρ´ Ἁρπάλῳ
[33]   τούτους ἤγοντο χρυσόκερῳ τροφίαι βοῦς  ἑκατὸν   εἴκοσι, μίτραις ἠσκημένοι καὶ στέμμασιν·
[17]   ἔφραζεν. εὐξάμενος οὖν κατὰ βοῶν  ἑκατὸν   καὶ ἀγῶνος ἱεροῦ τῷ θεῷ,
[22]   τὴν δίωξιν, καὶ μέχρι σταδίων  ἑκατὸν   καὶ εἴκοσι διώξαντες, ἑσπέρας ἤδη
[28]   πόλεις ἐλευθέρας οἰκεῖν καὶ αὐτονόμους,  ἑκατὸν   τάλαντα Ῥωμαίοις ὑποτελοῦσιν, οὗ πλέον
[21]   ἔπεσον, ὡς μὲν Ποσειδώνιός φησιν,  ἑκατόν,   ὡς δὲ Νασικᾶς, ὀγδοήκοντα. ~Καὶ
[28]   ὃν ἔφαμεν μετὰ συγγενῶν οἰκεῖν  ἑκκαιδέκατον,   ἀπὸ γηδίου μικροῦ διατρεφομένων ἁπάντων.
[4]   ὀφειλομένης τῇ γυναικὶ μετὰ τὸν  θάνατον   αὐτοῦ γλίσχρως ἐξήρκεσεν. ~Ἔγημε δὲ
[34]   βούληται, δηλῶν τὸν πρὸ αἰσχύνης  θάνατον,   ὃν οὐχ ὑπομείνας δείλαιος,
[20]   ἐναντίας πληγὰς καὶ προὖπτον ὠθουμένων  θάνατον.   οὕτω δὲ τῶν προμάχων διαφθαρέντων,
[10]   ἐδέξαντο πάντες αὐτὸν καὶ κατέστησαν  ὕπατον   τὸ δεύτερον, οὐκ ἐάσαντες κλῆρον
[17]   προσέταξε διακοσμεῖν τοῖς ἡγεμόσι τὸν  στρατὸν   εἰς μάχην· αὐτὸς δὲ τὴν
[9]   τὸν Ἴστρον ᾠκημένους, Βαστέρναι καλοῦνται,  στρατὸν   ἱππότην καὶ μάχιμον, Ἰλλυριούς τε
[36]   δαίμονος ἐπ´ εὐτυχίᾳ τοσαύτῃ, τοσοῦτον  στρατὸν   νενικηκότα καὶ λάφυρα καὶ βασιλεῖς
[13]   ἀδείας δὲ τῆς πρόσθεν τὸν  στρατὸν   ὁρῶν δυσανασχετοῦντα καὶ λόγῳ πολλὰ
[26]   δὲ Ῥωμαίοις κἂν εὐποτμῇ πάντων  ἀτιμότατον.   ~Οὐ μὴν ἀλλὰ τοῦτον μὲν
[5]   αὕτη γὰρ ἦν τὸν  κλεινότατον   αὐτῷ Σκιπίωνα τεκοῦσα καὶ Μάξιμον
[36]   δείσας, τῶν δὲ θείων ὡς  ἀπιστότατον   καὶ ποικιλώτατον πρᾶγμα τὴν Τύχην
[28]   τοῖς πολεμίοις, τοῦ δ´ ὡς  εὐχαριστότατον   τοῖς συνοῦσιν. οὐδενὸς δ´
[23]   ὑπανέντος, εἰς τὸ συγγενὲς καὶ  πρεσβύτατον   αὐτοῦ τῶν νοσημάτων τὴν μικρολογίαν
[36]   δὲ θείων ὡς ἀπιστότατον καὶ  ποικιλώτατον   πρᾶγμα τὴν Τύχην ἀεὶ φοβηθείς,
[18]   Μακεδόνων ἀρετῇ καὶ ἡλικίᾳ τὸ  καθαρώτατον,   ἀστράπτοντες ἐπιχρύσοις ὅπλοις καὶ νεουργοῖς
[15]   ἱεροῦ ὕψος ἔχει (πρὸς τὴν  κάθετον   δ´ ἐμετρήθη) πλήρη μὲν δεκάδα
[35]   μηδένα γενέσθαι Ῥωμαίων τοῦ πάθους  ἀνάλγητον,   ἀλλὰ φρῖξαι τὴν ὠμότητα τῆς
[9]   τε ναυστάθμου περὶ Ὠρεὸν ὁρμοῦντος,  ἀπροσδόκητον   ἐπίπλουν θέμενος εἴκοσι μὲν αὐτοφόρτους
[31]   τὸν ἄλλον δῆμον καὶ τὴν  σύγκλητον   κατῄει. καὶ τὸ μὲν πλῆθος
[28]   δ´ Ὀλυμπίᾳ τοῦτο δὴ τὸ  πολυθρύλητον   ἐκεῖνον ἀναφθέγξασθαί φασιν, ὡς τὸν
[26]   ὡς ἀνδρὶ μεγάλῳ πεπτωκότι πτῶμα  νεμεσητὸν   καὶ δυστυχὲς ἐξαναστὰς προϋπήντα μετὰ
[36]   εἶχον, εἰδὼς οὐδὲν εἰλικρινὲς οὐδ´  ἀνεμέσητον   ἀνθρώποις τῶν μεγάλων χαριζομένην. καὶ
[19]   δεχομένῳ μηδ´ εὐχὰς ἀθεμίτους ἐπιτελοῦντι.  θεμιτὸν   γὰρ οὐκ ἔστιν οὔτε τὸν
[20]   Πελιγνῶν (οὐ γάρ ἐστιν Ἰταλοῖς  θεμιτὸν   οὐδ´ ὅσιον ἐγκαταλιπεῖν σημεῖον) ἐπιδραμόντων
[37]   παιδίων τὰ δύο· τὸν δὲ  τρίτον,   Ἀλέξανδρον, εὐφυᾶ μὲν ἐν τῷ
[18]   ἦσαν. ἐπὶ δὲ τούτοις ἄγημα  τρίτον   οἱ λογάδες, αὐτῶν Μακεδόνων ἀρετῇ
[28]   καὶ δωρεὰς ἐδίδου τοῖς μὲν  σῖτον   ἐκ τοῦ βασιλικοῦ, τοῖς δ´
[39]   δ´ ἀκίνδυνον, ἐργώδη δὲ καὶ  δυσαπάλλακτον   γενομένην. ἐπεὶ δὲ πεισθεὶς ὑπὸ
[19]   μένοντα κρατεῖν, οὔθ´ ὅλως τὸν  ἄπρακτον   εὐπραγεῖν, οὔτε τὸν κακὸν εὐδαιμονεῖν.
[37]   τὰ Ῥωμαϊκὰ γράμματα καὶ τὴν  διάλεκτον,   ὑπογραμματεύειν τοῖς ἄρχουσιν, ἐπιδέξιον καὶ
[7]   δύναμιν, Ἀννίβαν καταπολεμήσαντες, οὐκ  ἀνεκτὸν   ἡγοῦντο Περσεῖ καθάπερ ἀντιπάλῳ τῆς
[19]   Ῥωμαίων καὶ μὴ προσιεμένους εἰς  ἐφικτὸν   αὐτῶν τὰς μαχαίρας. ἐπεὶ δὲ
[23]   δὲ νυκτὸς εἰς Πέλλαν εἰσελθὼν  Εὖκτον   καὶ Εὔλαιον τοὺς ἐπὶ τοῦ
[19]   φερομένων δὲ παντοδαπῶν ἑκατέρωθεν βελῶν,  παλτὸν   ἐμπεσεῖν ὁλοσίδηρον αὐτῷ, καὶ τῇ
[34]   διαπεπραγμένων ἐπαίνους εἰς τὸν Αἰμίλιον,  περίβλεπτον   ὄντα καὶ ζηλωτὸν ὑπὸ πάντων,
[6]   ἁψάμενοι, σκάφεσι πειρατικοῖς ἀφῃροῦντο καὶ  περιέκοπτον   τὰς ἐμπορίας, ἄχρι στηλῶν Ἡρακλείων
[12]   τὴν κίνησιν, ἔκφυλον οὖσαν καὶ  δυσπρόσοπτον.   οὕτω διαθεὶς τοὺς ἀνθρώπους
[20]   θηριώδει πρὸς ἐναντίας πληγὰς καὶ  προὖπτον   ὠθουμένων θάνατον. οὕτω δὲ τῶν
[32]   ἀγγείοις ἑπτακοσίοις πεντήκοντα τριταλάντοις, ὧν  ἕκαστον   ἀνὰ τέσσαρες ἐκόμιζον· ἄλλοι δὲ
[28]   καὶ δεξιώσεις καὶ τὴν πρὸς  ἕκαστον   αὑτοῦ τῆς κατ´ ἀξίαν τιμῆς
[1]   γινόμενον ἔοικεν, ὅταν ὥσπερ ἐπιξενούμενον  ἕκαστον   αὐτῶν ἐν μέρει διὰ τῆς
[12]   τοιούτων ἐμπλήσας ἐλπίδων, αἰτούμενος καθ´  ἕκαστον   ἡγεμόνα χιλίους, πρὸς τὸ γιγνόμενον
[29]   εἰς μικρὸν οὕτω τὸ καθ´  ἕκαστον   λῆμμα καὶ κέρδος ἔθνους ὅλου
[13]   τὸ ἑαυτοῦ καὶ τὴν πανοπλίαν  ἕκαστον,   ὅπως ἐνεργὸν παρέξει καὶ χρήσεται
[41]   κατάλυσιν. ἐκεῖνο μέντοι τοῦ Αἰμιλίου  θαυμαστόν,   ὅτι τηλικαύτην βασιλείαν καταστρεψάμενος οὐδὲ
[34]   δίχα τοσαύτης ἐξουσίας ἀξιοθέατος, ἁλουργίδα  χρυσόπαστον   ἀμπεχόμενος καὶ δάφνης κλῶνα τῇ
[22]   τότε Ῥωμαίων γενόμενος καὶ δυνηθεὶς  μέγιστον.   Αἰμιλίῳ μὲν οὖν τὴν τοῦ
[26]   τύχης“ εἶπεν „ὦ ταλαίπωρε τὸ  μέγιστον   ἀφαιρεῖς τῶν ἐγκλημάτων, ταῦτα πράττων
[8]   δίειμι βραχέως ἄνωθεν ἀρξάμενος. ~Ἀντίγονος  μέγιστον   δυνηθεὶς τῶν Ἀλεξάνδρου διαδόχων καὶ
[15]   γαμβρὸς Ἀφρικανοῦ Σκιπίωνος, ὕστερον δὲ  μέγιστον   ἐν τῇ συγκλήτῳ δυνηθείς, ὑπεδέξατο
[27]   ἐπὶ πλεῖστον ἤρθη δυνάμεως καὶ  μέγιστον   ἔσχε κράτος, ὥρας μιᾶς μορίῳ
[28]   πολλῶν παρεσκευασμένων καὶ λαμπρῶν τὸ  ἥδιστον   αὐτὸς ἦν ἀπόλαυσμα καὶ θέαμα
[22]   ὃν ἐφίλει τε μάλιστα καὶ  πλεῖστον   εἰς ἀρετὴν φύσει προὔχοντα τῶν
[27]   τὴν Ἀλεξάνδρου διαδοχήν, ὃς ἐπὶ  πλεῖστον   ἤρθη δυνάμεως καὶ μέγιστον ἔσχε
[19]   συμμεῖξαι τοῖς ἐπὶ τῆς φάλαγγος  ἀθωράκιστον·   φερομένων δὲ παντοδαπῶν ἑκατέρωθεν βελῶν,
[36]   ἐν ἡμέραις ἄλλαις πεντεκαίδεκα τὸ  κάλλιστον   ἐπέθηκα τῷ πολέμῳ τέλος. ἀπιστῶν
[38]   τοῖς τιμηταῖς καὶ προγράψαι τὸν  ἄριστον,   ἵππου τ´ ἀφαιρέσει τῶν νέων
[26]   τῶν φίλων δεδακρυμένος, δ´,  αἴσχιστον   θέαμα, προβαλὼν αὑτὸν ἐπὶ στόμα,
[17]   πρὸς τὸν οὐρανόν, οὐδὲν ὅμοιον  ἔπραττον   οἱ Μακεδόνες, ἀλλὰ φρίκη καὶ
[28]   τοῖς συνοῦσιν. οὐδενὸς δ´  ἧττον   αὐτοῦ τὴν ἐλευθεριότητα καὶ τὴν
[38]   δὲ καίπερ ὢν ἀριστοκρατικὸς οὐδὲν  ἧττον   ὑπὸ τῶν πολλῶν ἠγαπᾶτο τοῦ
[31]   φειδόμενοι τοῦ πολεμίου βασιλέως· καίτοι  κρεῖττον   ἦν τῷ πρὸς ἐκεῖνον ἐλέῳ,
[41]   αἰσχρόν, ἀλλὰ τὸ μὴ λαβεῖν  κρεῖττον,   καὶ περιουσία τις ἀρετῆς ἐν
[38]   ὑπάτευσαν. κἀκεῖνο δ´ ἴδιον καὶ  περιττὸν   τοῦ Αἰμιλίου, τὸ σπουδαζόμενον ὑπὸ
[26]   ἤκουσεν Αἰμίλιος, ἀλλὰ προσβλέψας  αὐτὸν   ἀλγοῦντι καὶ λελυπημένῳ τῷ προσώπῳ·
[29]   ἡμέρας, ὑφ´ ἕνα καὶ τὸν  αὐτὸν   ἅμα καιρὸν ὁρμήσαντες ἐτράποντο πρὸς
[38]   τῶν ἄλλων καλῶν καὶ τιμητείας  αὐτὸν   ἀξιώσαντες, ἥτις ἐστὶν ἀρχὴ πασῶν
[22]   κεκοσμημένας κιττοῦ καὶ δάφνης στεφάνοις.  αὐτὸν   δὲ τὸν στρατηγὸν μέγα πένθος
[30]   ἔχουσαν. τῶν δὲ δημάρχων λέγειν  αὐτὸν   εἴ τι βούλεται κελευόντων, ἀρξάμενος
[10]   ἡμέραν ἐπὶ θύρας καὶ προκαλουμένων  αὐτὸν   εἰς ἀγορὰν καὶ καταβοώντων, ἐπείσθη·
[4]   πεντήκοντα καὶ διακοσίας ἐχειρώσατο, δεξαμένας  αὐτὸν   ἑκουσίως. εἰρήνῃ δὲ καὶ πίστει
[37]   οὐδὲν ἠδύναντο λυπεῖν καὶ κακοῦν  αὐτόν,   ἐξείργειν τῶν ὕπνων, καὶ προσέχοντας
[19]   τὴν τραχύτητα τῆς προβολῆς, ἔκπληξις  αὐτὸν   ἔσχε καὶ δέος, ὡς οὐδὲν
[8]   μηδὲ γνήσιος φῦναι, λαβεῖν δ´  αὐτὸν   συνοικοῦσα τῷ Φιλίππῳ νεογνὸν
[10]   ἐλπίδος καὶ προθυμίας ἐδέξαντο πάντες  αὐτὸν   καὶ κατέστησαν ὕπατον τὸ δεύτερον,
[24]   Αἰμιλίῳ δύο ἡμέραις ὅλης κύριον  αὐτὸν   κατέστησαν Μακεδονίας. καὶ δοκεῖ τοῦτο
[13]   Λευκίου Ἀνικίου στρατηγοῦ, πεμφθέντος ἐπ´  αὐτὸν   μετὰ δυνάμεως. Ἐπὶ τοιοῦτον ἀντίπαλον
[38]   ἐπισκοποῦσιν. ἀπεγράψαντο μὲν οὖν κατ´  αὐτὸν   μυριάδες ἀνθρώπων τριάκοντα τρεῖς, ἔτι
[26]   ἔχοντα συμπείσας μετὰ χρημάτων ἀναλαβεῖν  αὐτόν.   δὲ κρητισμῷ χρησάμενος, τὰ
[39]   καὶ πολλὴν ἡσυχίαν ἔχουσιν, ἐπόθησαν  αὐτὸν   οἱ Ῥωμαῖοι, καὶ φωνὰς πολλάκις
[23]   τοὺς μὲν οὖν ἐπισταμένους ἀκριβῶς  αὐτὸν   οὐκ ἔλαθε κρητίζων πρὸς Κρῆτας,
[32]   Αἰμιλίῳ τὸν θρίαμβον. Πεμφθῆναι δ´  αὐτὸν   οὕτω λέγουσιν. μὲν δῆμος
[19]   Περσέως ἐν πλείοσι βιβλίοις, φησὶν  αὐτὸν   οὐχ ὑπὸ δειλίας οὐδὲ τὴν
[5]   γυναῖκα, τῶν δὲ φίλων νουθετούντων  αὐτόν,   „οὐχὶ σώφρων; οὐκ εὔμορφος; οὐχὶ
[13]   πρέσβεις γὰρ ἐλθόντας Ῥωμαίων πρὸς  αὐτὸν   συνέλαβε καὶ κατέδησεν— ἡγούμενος
[25]   καὶ τὴν Ῥώμην ἐπέδραμε λόγος  αὐτόν   τε τὸν Ἀντώνιον ἀνῃρῆσθαι, καὶ
[10]   συγγενῶν μέγα δυναμένων, οἳ πάντες  αὐτὸν   ὑπακοῦσαι καλοῦντι τῷ δήμῳ πρὸς
[21]   ὁρμῇ μιᾷ τοὺς ἄλλους περὶ  αὐτὸν   ὑφηγούμενον, ἐμβάλλουσι τοῖς ἐναντίοις. μεγάλῳ
[30]   Αἰμιλίου, γεγονὼς δὲ τῶν ὑπ´  αὐτὸν   χιλιάρχων, ἐθάρρησεν ἀναφανδὸν εἰπεῖν ὡς
[10]   πολέμου τὴν ἡγεμονίαν. λέγεται δ´  αὐτόν,   ὡς ἀνηγορεύθη κατὰ τοῦ Περσέως
[6]   Ὕστερον δὲ πολλάκις ποιήσας φανερὸν  αὑτὸν   αὖθις ὑπατεῦσαι βουλόμενον, καί ποτε
[38]   ἔχων καὶ τοὺς ἀρίστους περὶ  αὑτόν   (αὕτη γὰρ Ἀππίοις πολιτεία
[28]   τὴν μὲν στρατιὰν πρὸς ἀνάπαυσιν,  αὑτὸν   δὲ πρὸς θέαν τῆς Ἑλλάδος
[20]   ἁρπάσας τὸ σημεῖον τῶν ὑφ´  αὑτὸν   εἰς τοὺς πολεμίους ἔρριψε. τῶν
[11]   λόγων πολλὴν μὲν αἰδῶ πρὸς  αὑτὸν   ἐνεποίησε τοῖς πολίταις, μεγάλην δὲ
[26]   δ´, αἴσχιστον θέαμα, προβαλὼν  αὑτὸν   ἐπὶ στόμα, καὶ γονάτων δραξάμενος,
[26]   θυρίδος παρὰ τὸ τεῖχος ἐκμηρυόμενος  αὑτὸν   καὶ παιδία καὶ γυναῖκα, πόνων
[26]   καὶ τὴν ἀνάγκην περισκεψάμενος, ἔδωκεν  αὑτὸν   ὑποχείριον τῷ Γναίῳ, τότε μάλιστα
[19]   μαχομένους ἐπιδεικνύμενος ἵλεω καὶ φαιδρὸν  ἑαυτόν,   ἄνευ κράνους καὶ θώρακος ἵππῳ
[13]   καὶ διὰ τηλικαύτης ἀδικίας ἐμβεβληκότος  ἑαυτὸν   εἰς τὸν πόλεμον, ἀπεστέρησε τὸν
[8]   ἔπτηξε καὶ πάντα τὰ καθ´  ἑαυτὸν   ἐπέτρεψε Ῥωμαίοις, καὶ τυχὼν ἐπιτιμήσεως
[26]   τὸ κατόρθωμα ποιεῖς μικρόν, ἐπιδεικνύμενος  ἑαυτὸν   οὐ γενναῖον οὐδὲ πρέποντα Ῥωμαίοις
[3]   πατρίων ἐξεταστὴν καὶ φύλακα παρεῖχεν  ἑαυτόν,   οὐ δημαγωγῶν ἐν τῷ στρατηγεῖν,
[41]   παρεσκευασμένος, Τιμολέων δὲ τοιοῦτον αὐτὸς  ἑαυτὸν   παρέσχε. τούτου τεκμήριον, ὅτι Ῥωμαῖοι
[17]   τὴν πορείαν, αὐτός τι πρὸς  ἑαυτὸν   συλλογιζόμενος. οἱ δ´ ἡγεμονικοὶ νεανίσκοι
[1]   καὶ φιλοχωρεῖν ἤδη καὶ δι´  ἐμαυτόν,   ὥσπερ ἐν ἐσόπτρῳ τῇ ἱστορίᾳ
[17]   ~Ὁ δ´ Αἰμίλιος ὡς εἰς  ταὐτὸν   συνέμειξε τῷ Νασικᾷ, κατέβαινε συντεταγμένος
[13]   ἐπ´ αὐτὸν μετὰ δυνάμεως. Ἐπὶ  τοιοῦτον   ἀντίπαλον ἐλθὼν Αἰμίλιος, αὐτοῦ
[41]   εὐθὺς ἀφικέσθαι παρεσκευασμένος, Τιμολέων δὲ  τοιοῦτον   αὐτὸς ἑαυτὸν παρέσχε. τούτου τεκμήριον,
[12]   δύσογκον ἤδη τὸν Περσικὸν ἐφελκομένους  πλοῦτον   τοὺς Μακεδόνας, πρώτας ὑπέπρησε τὰς
[28]   τοῦ βασιλικοῦ, τοῖς δ´ ἔλαιον.  τοσοῦτον   γὰρ εὑρεθῆναί φασιν ἀποκείμενον, ὥστε
[35]   ἅπαντας, ὡς οὐκ ᾐδέσατο πένθος  τοσοῦτον   εἰς οἰκίαν ζήλου καὶ χαρᾶς
[12]   ἀνταίρων τηλικαύτην καὶ πόλεμον, οὗ  τοσοῦτον   ἦν τὸ παρατρεφόμενον, διεμέτρει καὶ
[36]   τοῦ δαίμονος ἐπ´ εὐτυχίᾳ τοσαύτῃ,  τοσοῦτον   στρατὸν νενικηκότα καὶ λάφυρα καὶ
[18]   ἐμβαλεῖν αὐτοῖς τοὺς Ῥωμαίους, καὶ  τοῦτον   ἀρχὴν μάχης διωκόμενον παρασχεῖν· οἱ
[36]   Τύχην ἀεὶ φοβηθείς, μάλιστα περὶ  τοῦτον   αὐτῆς τὸν πόλεμον ὥσπερ πνεύματος
[8]   τελεσιουργὸς δὲ τῶν ὑποσχέσεων. μετὰ  τοῦτον   βασιλεύσας Φίλιππος ἤνθησεν ἐν
[27]   πάντων ἀτιμότατον. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ  τοῦτον   μὲν ἀναστήσας καὶ δεξιωσάμενος Τουβέρωνι
[4]   Ἰβηρίᾳ κινημάτων μεγάλων γενομένων. ἐπὶ  τοῦτον   Αἰμίλιος ἐξεπέμφθη στρατηγός, οὐχ
[36]   ἀνθρώποις τῶν μεγάλων χαριζομένην. καὶ  τοῦτον   οὐ πρότερον ψυχὴ τὸν
[37]   ἐγρηγορότα πάσῃ μηχανῇ, μέχρι οὗ  τοῦτον   τὸν τρόπον ἐκπονηθεὶς ἐτελεύτησεν. ἐτελεύτησε
[21]   μεγάλης ἀρετῆς ἀποδείξεις ὀφείλων, οὐ  βιωτὸν   ἡγησάμενος εἶναι προεμένῳ σκῦλον αὑτοῦ
[31]   ὑπὸ τοῖς Ῥωμαίων ὅπλοις ἀγομένην  αἰχμάλωτον.   „πῶς γὰρ οὐ δεινὸν“ εἶπεν,
[34]   τὸν Αἰμίλιον, περίβλεπτον ὄντα καὶ  ζηλωτὸν   ὑπὸ πάντων, οὐδενὶ δὲ τῶν
[38]   Πάνσα χρόνων, οἳ περὶ τὸν  πρῶτον   Ἀντωνίου καὶ Καίσαρος πόλεμον ὑπάτευσαν.
[28]   γηδίου μικροῦ διατρεφομένων ἁπάντων. καὶ  πρῶτον   ἄργυρον ἐκεῖνόν φασιν εἰς τὸν
[9]   Πόπλιόν τε γὰρ Λικίνιον ἐμβαλόντα  πρῶτον   εἰς Μακεδονίαν τρεψάμενος ἱππομαχίᾳ, δισχιλίους
[23]   λόγον. γενόμενος δ´ ἐν Ἀμφιπόλει  πρῶτον,   εἶτ´ ἐκεῖθεν ἐν Γαληψῷ, καὶ
[8]   αὐτῷ τὴν μητέρα τοῦ Φιλίππου,  πρῶτον   μὲν ἐπίτροπον καὶ στρατηγόν, εἶτα
[17]   ὢν καὶ μαντικός, ὡς εἶδε  πρῶτον   τὴν σελήνην ἀποκαθαιρομένην, ἕνδεκα μόσχους
[24]   ἐξαίφνης ἐνέπεσε λόγος εἰς τὸ  πρῶτον   τοῦ θεάτρου μέρος, ὡς Αἰμίλιος
[20]   ἡγεμόνων τοὺς στρατιώτας διδασκόντων, ὡς  πρῶτον   ὑπέδυσαν καὶ διέσχον εἴσω τῶν
[31]   ἄγε λαβὼν αὐτοὺς ἐπὶ τὴν  ψῆφον·   ἐγὼ δὲ καταβὰς παρακολουθήσω πᾶσι,
[41]   δὲ γενναῖα πράξας περὶ τὸν  ἀδελφὸν   οὐκ ἀντέσχε τῷ λογισμῷ πρὸς
[10]   Περσεὺς τέθνηκε; λέγουσαν κυνίδιον  σύντροφον   οὕτω προσαγορευόμενον· καὶ τὸν Αἰμίλιον
[19]   δόρυ κρατῶν, καὶ μαχόμενος παρεκάλει  σύμμαχον   τὸν θεόν. οὐ μὴν ἀλλὰ
[20]   πυκνώματι τῶν σαρισῶν ὑπαντιάζουσαν πάντοθεν  ἀπρόσμαχον.   ἐπεὶ δὲ τῶν τε χωρίων
[17]   γε τὴν σὴν“ εἶπεν „ἡλικίαν  εἶχον·   αἱ δὲ πολλαί με νῖκαι
[36]   ἔτι τὴν Τύχην δι´ ὑποψίας  εἶχον,   εἰδὼς οὐδὲν εἰλικρινὲς οὐδ´ ἀνεμέσητον
[30]   ἀδήλως διὰ τοῦτο καὶ χαλεπῶς  εἶχον   πρὸς τὸν Αἰμίλιον, αἰτιώμενοι δὲ
[7]   πολεμοῦντες, ἐν αἰτίᾳ τοὺς στρατηγοὺς  εἶχον   ὡς δι´ ἀπειρίαν καὶ ἀτολμίαν
[32]   ἀναπεπταμένας τὰς ὁδοὺς καὶ καθαρὰς  παρεῖχον.   τῆς δὲ πομπῆς εἰς ἡμέρας
[33]   οὕτως ὑπ´ οἴκτου τοῖς νηπίοις  προσεῖχον   τὰς ὄψεις οἱ Ῥωμαῖοι, καὶ
[8]   μὴ γνήσιον ἔχων οἶκος  διάδοχον   ἀποκαλύψῃ τὴν ἐκείνου νοθείαν. ~Οὐ
[7]   ποιοῦντας. ἄρτι μὲν γὰρ  Ἀντίοχον   τὸν ἐπικληθέντα μέγαν εἴξαντα τῆς
[4]   πολίτας. ~Συστάντος δὲ τοῦ πρὸς  Ἀντίοχον   τὸν μέγαν πολέμου τοῖς Ῥωμαίοις,
[29]   δὴ τοῦτο φρουρὰν στρατιωτῶν καὶ  ταξίαρχον,   προσποιούμενον ζητεῖν καὶ παραλαμβάνειν τὸ
[31]   καὶ νύκτα συνεχῶς ἱππασάμενος ταῦτ´  ἔσχον.   ἀλλ´ ἄγε λαβὼν αὐτοὺς ἐπὶ
[20]   διδασκόντων, ὡς πρῶτον ὑπέδυσαν καὶ  διέσχον   εἴσω τῶν ὅπλων, τοῖς μὲν
[30]   ἐποφθαλμίσαντες, ὡς οὐχ ὅσων ἠξίουν  ἔτυχον,   ὠργίζοντο μὲν ἀδήλως διὰ τοῦτο
[30]   τῷ ῥοθίῳ σχέδην ὑπάγοντι τὴν  ναῦν   ἀντιπαρεξάγοντας. Οἱ δὲ στρατιῶται τοῖς
[5]   Μάσωνος θυγατέρα, καὶ χρόνον συνοικήσας  πολύν,   ἀφῆκε τὸν γάμον, καίπερ ἐξ
[7]   τῆς Ῥώμης ἴσον φερόμενοι συμπεπλέχθαι  πολὺν   ἤδη χρόνον, ἀπὸ τῶν λειψάνων
[8]   αὐτός τε βασιλεύσας χρόνον οὐ  πολύν,   υἱόν τε παῖδα τὴν ἡλικίαν
[19]   τὴν σάρκα φοινίξαι τυφλῷ μώλωπι,  πολὺν   χρόνον διαφυλάξαντι τὸν τύπον. ταῦτα
[9]   τὸν πόλεμον, ὑπέστη καὶ διηρείσατο  πολὺν   χρόνον, ἡγεμόνας τε Ῥωμαίων ὑπατικοὺς
[27]   νεωτέρους ἔσω τῆς σκηνῆς ἐπισπασάμενος,  πολὺν   χρόνον ἦν πρὸς αὑτῷ σιωπῇ
[5]   ἣν πένης ἦν. οἱ δὲ  νῦν   ἀδελφοὶ καὶ συγγενεῖς, ἂν μὴ
[26]   παρ´ ἀξίαν ἀτυχεῖν, οὐδὲ τοῦ  νῦν,   ἀλλὰ τοῦ πάλαι δαίμονος ἀνάξιος
[34]   πρότερον ἦν ἐπ´ αὐτῷ, καὶ  νῦν   ἐστιν ἂν βούληται, δηλῶν τὸν
[11]   ἄρχειν ζητῶσιν, ἔτι μᾶλλον  νῦν   καταγελάστους ἐν ταῖς στρατείαις ἐσομένους.
[31]   ἔφη Παῦλον ἡλίκος αὐτοκράτωρ γένοιτο  νῦν   μάλιστα γινώσκειν, ὁρῶν ὅσης ἀπειθείας
[36]   ἐπαλλήλους ἐν ἡμέραις ἱεραῖς μεταχειρισάμενον.  νῦν   οὖν ἀκίνδυνός εἰμι τὰ μέγιστα
[16]   τοὺς Ῥωμαίους, δὲ Νασικᾶς  ὀξὺν   ἀγῶνα περὶ τοῖς ἄκροις γενέσθαι
[5]   ταῖς συμβιώσεσιν ἀλλοτριότητας. δ´  οὖν   Αἰμίλιος ἀπαλλαγεὶς τῆς Παπιρίας ἑτέραν
[18]   μάχην παρ´ ἀμφοτέρων. μὲν  οὖν   Αἰμίλιος, ὥσπερ κυβερνήτης τῷ παρόντι
[36]   ἐν ἡμέραις ἱεραῖς μεταχειρισάμενον. νῦν  οὖν   ἀκίνδυνός εἰμι τὰ μέγιστα καὶ
[16]   ἐκπεσεῖν μὴ δυνάμενον. πλήθει μὲν  οὖν   ἀνδρῶν αὐτόθεν περιεῖναι, προθυμίαν δὲ
[10]   δεδακρυμένην, ἔτι παιδίον οὖσαν· ἀσπαζόμενον  οὖν   αὐτὴν ἐρωτᾶν ἐφ´ ὅτῳ λελύπηται·
[4]   γενέσθαι τὸ ἀξίωμα. μάχῃ μὲν  οὖν   δὶς ἐκ παρατάξεως ἐνίκησε τοὺς
[38]   χάριτι καὶ σπουδῇ κεχρημένος. ὡς  οὖν   ἐμβάλλοντος εἰς ἀγορὰν τοῦ Σκιπίωνος
[23]   ἀμείψασθαι πρὸς νόμισμα. τοὺς μὲν  οὖν   ἐπισταμένους ἀκριβῶς αὐτὸν οὐκ ἔλαθε
[5]   οὐ παύονται διαφερόμενοι. ταῦτα μὲν  οὖν   ἱστορία λογίζεσθαι καὶ παρεπισκοπεῖν
[6]   καὶ Ῥωμαίους εὑρεθέντας. ἐκείνη μὲν  οὖν   ὑπατεία τὰς εἰρημένας πράξεις
[22]   κεκραμένος τὸ ἦθος. ὀψὲ δ´  οὖν   ἤδη σχεδὸν ἀπεγνωσμένος ἐκ τῆς
[41]   στρατηγῷ τὴν αἰτίαν περιτίθησι. ~Καθαρῶν  οὖν   καὶ δικαίων ἐν τοῖς πράγμασιν
[38]   τὰς ἀπογραφὰς ἐπισκοποῦσιν. ἀπεγράψαντο μὲν  οὖν   κατ´ αὐτὸν μυριάδες ἀνθρώπων τριάκοντα
[17]   καὶ νίκην ἀμυνομένοις ἔφραζεν. εὐξάμενος  οὖν   κατὰ βοῶν ἑκατὸν καὶ ἀγῶνος
[10]   δέχομαι τὸν οἰωνόν. ταῦτα μὲν  οὖν   Κικέρων ῥήτωρ ἐν τοῖς
[24]   τοὺς Καβείρους ἱκέτευεν. ~Ἀεὶ μὲν  οὖν   λέγονται γεγονέναι φιλοβασιλεῖς οἱ Μακεδόνες,
[26]   τοῖς ἐκείνων κρατοῦσιν. ἐπίστευε μὲν  οὖν   μάλιστα τῷ Νασικᾷ, κἀκεῖνον ἐκάλει·
[16]   δοκεῖ τὴν μέτρησιν. ~Ὁ μὲν  οὖν   Νασικᾶς ἐνταῦθα διενυκτέρευσε· τῷ δὲ
[15]   μειράκιον ὤν, ἀνέστη προθυμούμενος. ἡσθεὶς  οὖν   Αἰμίλιος δίδωσιν αὐτοῖς, οὐχ
[19]   διαφυλάξαντι τὸν τύπον. ταῦτα μὲν  οὖν   Ποσειδώνιος ὑπὲρ τοῦ Περσέως
[2]   βασιλέως παίδευσιν ἀναθέντων. οἱ μὲν  οὖν   πλεῖστοι τῶν εἰς δόξαν ἀπὸ
[22]   καὶ δυνηθεὶς μέγιστον. Αἰμιλίῳ μὲν  οὖν   τὴν τοῦ κατορθώματος νέμεσιν εἰς
[6]   ἄχρι στηλῶν Ἡρακλείων ἀναπλέοντες. ἐπιόντος  οὖν   τοῦ Αἰμιλίου, τετρακισμύριοι γενόμενοι τὸ
[30]   ἔθνους ὅλου κατακερματισθέντος. ~Αἰμίλιος μὲν  οὖν   τοῦτο πράξας μάλιστα παρὰ τὴν
[6]   ἀεὶ περὶ τὴν Ἰταλίαν. πιστεύσαντες  οὖν   τῷ Αἰμιλίῳ τάς τε ναῦς
[39]   ἀλλὰ καὶ τῶν πολεμίων. ὅσοι  γοῦν   κατὰ τύχην παρῆσαν Ἰβήρων καὶ
[14]   ἀποθλίβοντες εἰς ὕδωρ τρέπουσι. τὰ  γοῦν   ὀρυττόμενα τῶν χωρίων μᾶλλον ἀναπιδύει
[12]   πραγμάτων ἡγεῖσθαι, πάντων ἐκράτησαν. ἐρρέθη  γοῦν   ὅτι τὰς πόλεις αἱρεῖ τῶν
[3]   διέφερε τῶν καθ´ ἡλικίαν. ~Πρώτην  γοῦν   τῶν ἐπιφανῶν ἀρχῶν ἀγορανομίαν μετελθών,
[31]   κατῄει. καὶ τὸ μὲν πλῆθος  ὑπεραλγοῦν   τῷ προπηλακίζεσθαι τὸν Αἰμίλιον ἐν
[39]   καὶ παρεκόμιζον, οἱ δὲ πρεσβύτεροι  συνηκολούθουν,   ἀνακαλούμενοι τὸν Αἰμίλιον εὐεργέτην καὶ
[23]   προδεδωκότας λοιδοροῦντες ἀπὸ τῶν ἵππων  ὤθουν   καὶ πληγὰς ἐδίδοσαν, δείσας τὸν
[30]   χρήμασιν ἐποφθαλμίσαντες, ὡς οὐχ ὅσων  ἠξίουν   ἔτυχον, ὠργίζοντο μὲν ἀδήλως διὰ
[1]   ἁμῶς γέ πως κοσμεῖν καὶ  ἀφομοιοῦν   πρὸς τὰς ἐκείνων ἀρετὰς τὸν
[37]   ἕτερον οὐδὲν ἠδύναντο λυπεῖν καὶ  κακοῦν   αὐτόν, ἐξείργειν τῶν ὕπνων, καὶ
[16]   (θέρους γὰρ ἦν ὥρα φθίνοντος)  ἐδόκουν   τινὰ δυσεργίαν ὅμως τοῖς Ῥωμαίοις
[31]   εἶναι τὸ γινόμενον βοῶντες, ἀλλήλους  παρεκάλουν   ἐπιλαβέσθαι τῆς τῶν στρατιωτῶν ἀσελγείας
[36]   ἀπὸ τῶν πολεμίων, μάλιστα κατὰ  πλοῦν   ἐδεδίειν τὴν μεταβολὴν τοῦ δαίμονος
[9]   ναυστάθμου περὶ Ὠρεὸν ὁρμοῦντος, ἀπροσδόκητον  ἐπίπλουν   θέμενος εἴκοσι μὲν αὐτοφόρτους ὁλκάδας
[10]   καλεῖν ἐπὶ τὴν ἡγεμονίαν ἄνδρα  νοῦν   ἔχοντα καὶ πράγμασι χρῆσθαι μεγάλοις
[28]   τὴν ἐλευθεριότητα καὶ τὴν μεγαλοψυχίαν  ἐπῄνουν   οἱ ἄνθρωποι, πολὺ μὲν ἀργύριον
[14]   τὸν ἀέρα τῷ πιέζειν καὶ  καταπυκνοῦν   ἀποθλίβοντες εἰς ὕδωρ τρέπουσι. τὰ
[38]   αὔξων τὰ πλεῖστα τὸν δῆμον  εὔνουν   εἶχεν, Αἰμίλιος δὲ καίπερ ὢν
[41]   καὶ βασιλείαν τινὰ Λακωνικὴν ὀνειροπολεῖν  ὑπενόουν.   Τίμαιος δὲ καὶ Γύλιππον ἀκλεῶς
[32]   ἄνδρες ἐπἐπορεύοντο τρισχίλιοι, νόμισμα φέροντες  ἀργυροῦν   ἐν ἀγγείοις ἑπτακοσίοις πεντήκοντα τριταλάντοις,
[33]   περιζώμασιν εὐπαρύφοις ἐσταλμένοι πρὸς ἱερουργίαν  ἐχώρουν,   καὶ παῖδες ἀργυρᾶ λοιβεῖα καὶ
[18]   ὄντας. πρῶτοι δ´ οἱ Θρᾷκες  ἐχώρουν,   ὧν μάλιστά φησιν ἐκπλαγῆναι τὴν
[33]   εἶτα μετὰ τούτους οἱ τὸ  χρυσοῦν   νόμισμα φέροντες, εἰς ἀγγεῖα τριταλαντιαῖα
[20]   θώρακος τὴν βίαν τῆς σαρίσης,  ἀνερρίπτουν   ὑπὲρ κεφαλῆς τὰ σώματα τῶν
[12]   ἐπ´ Ἰνδοὺς στρατείας ἁπτόμενος, καὶ  βαρὺν   ὁρῶν καὶ δύσογκον ἤδη τὸν
[33]   τοῦ βασιλέως ἤγετο δοῦλα, καὶ  σὺν   αὐτοῖς τροφέων καὶ διδασκάλων καὶ
[25]   τὸν Ἀντώνιον ἀνῃρῆσθαι, καὶ τοῦ  σὺν   αὐτῷ στρατεύματος ἡττημένου μηδὲν μέρος
[12]   χρήσασθαι πορείας κατὰ δαίμονα τίθημι,  σὺν   τάχει καὶ μετ´ ἀσφαλείας ἐπὶ
[15]   τῶν Αἰμιλίου παίδων, ἔτι μειράκιον  ὤν,   ἀνέστη προθυμούμενος. ἡσθεὶς οὖν
[8]   μάλιστα τῶν βασιλέων ἔτι μειράκιον  ὤν,   καὶ δόξαν ἔσχεν ὡς ἀναστήσων
[9]   νοθείαν. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ καίπερ  ὢν   ἀγεννὴς καὶ ταπεινός, ὑπὸ ῥύμης
[38]   εὔνουν εἶχεν, Αἰμίλιος δὲ καίπερ  ὢν   ἀριστοκρατικὸς οὐδὲν ἧττον ὑπὸ τῶν
[38]   πάτριος) δὲ μέγας μὲν  ὢν   ἐφ´ ἑαυτοῦ, μεγάλῃ δ´ ἀεὶ
[8]   τὴν πρὸς Ῥωμαίους ἔχθραν, οὐκ  ὢν   ἐχέγγυος διενεγκεῖν διὰ μικρότητα καὶ
[17]   θείῳ πολὺ νέμων, καὶ φιλοθύτης  ὢν   καὶ μαντικός, ὡς εἶδε πρῶτον
[3]   ἐθῶν ἐξηγούμενος ἕκαστα, καὶ φοβερὸς  ὢν   τοῖς ἀπειθοῦσι καὶ παραβαίνουσιν, ὤρθου
[18]   ὑποζυγίων χορτάσματα παρακομιζόντων ἅπτεσθαι Θρᾷκας  ὧν   Ἀλέξανδρος ἡγεῖτο, πρὸς δὲ τούτους
[7]   ἐρρωμενεστέραν καὶ μαχιμωτέραν ἐποίησε. περὶ  ὧν   δίειμι βραχέως ἄνωθεν ἀρξάμενος. ~Ἀντίγονος
[26]   τῶν ἐγκλημάτων, ταῦτα πράττων ἀφ´  ὧν   δόξεις οὐ παρ´ ἀξίαν ἀτυχεῖν,
[32]   ἐν ἀγγείοις ἑπτακοσίοις πεντήκοντα τριταλάντοις,  ὧν   ἕκαστον ἀνὰ τέσσαρες ἐκόμιζον· ἄλλοι
[1]   καὶ πρᾳεῖαν ἀποστρέφοντες τὴν διάνοιαν.  ὧν   ἐν τῷ παρόντι προκεχειρίσμεθά σοι
[18]   πρῶτοι δ´ οἱ Θρᾷκες ἐχώρουν,  ὧν   μάλιστά φησιν ἐκπλαγῆναι τὴν ὄψιν,
[41]   πραγμάτων ὄντες οὗτοι τοιαῦτ´ ἤλπισαν;  ὧν   μὲν ἐκπεπτωκότα Συρακουσῶν ἐθεράπευε
[35]   ἑαυτοῦ, γεγονότας ἐξ ἑτέρας γυναικός.  ὧν   μὲν ἡμέραις πέντε πρὸ
[14]   πηγὰς ἐναποκεῖσθαι τοῖς τόποις ἐξ  ὧν   ῥέουσιν, οὐδ´ ἀποκάλυψιν οὐδὲ ῥῆξιν
[18]   τοὺς Θρᾷκας οἱ μισθοφόροι παρενέβαλλον,  ὧν   σκευαί τε παντοδαπαὶ καὶ μεμειγμένοι
[1]   πρᾳεῖαν ἀποστρέφοντες τὴν διάνοιαν. ὧν  ἐν   τῷ παρόντι προκεχειρίσμεθά σοι τὸν
[31]   ἱππασάμενος ταῦτ´ ἔσχον. ἀλλ´ ἄγε  λαβὼν   αὐτοὺς ἐπὶ τὴν ψῆφον· ἐγὼ
[41]   μεμπτός ἐστιν οἰκίαν τε καλὴν  λαβὼν   καὶ χωρίον· οὐ γὰρ τὸ
[26]   τῆς γυναικός. τὰ δὲ παιδία  συλλαβὼν   αὐτοῖς Ἴων ἐνεχείρισεν, ὃς πάλαι
[4]   ὅσους ἔχουσιν οἱ στρατηγοῦντες, ἀλλὰ  προσλαβὼν   ἑτέρους τοσούτους, ὥστε τῆς ἀρχῆς
[15]   εὐώνυμον κέρας εἰς πεντακισχιλίους. τούτοις  προσλαβὼν   Νασικᾶς ἱππεῖς ἑκατὸν εἴκοσι
[31]   ἄνθρωπος ἄτρωτος καὶ τῷ σώματι  στίλβων   ὑπὸ λειότητος καὶ σκιατραφίας πρὸς
[21]   ~Κατὰ τούτους δὲ μέγας ἦν  ἀγών.   ἔνθα δὴ καὶ Μᾶρκος
[22]   κρίσιν μὲν ὀξυτάτην μέγιστος  ἀγὼν   οὗτος ἔσχεν· ἐνάτης γὰρ ὥρας
[36]   δευτέρου μετὰ τὸν θρίαμβον τελευτήσαντος,  συναγαγὼν   εἰς ἐκκλησίαν τὸν Ῥωμαίων δῆμον,
[11]   τοῦ βήματος, Αἰμίλιος εἰς ἐκκλησίαν  συναγαγὼν   τοὺς πολίτας, τὴν μὲν προτέραν
[41]   εἷς ἦν τῶν περὶ Δίωνα  ξεναγῶν.   ἀλλὰ Τιμολέων αἰτησαμένοις καὶ δεηθεῖσιν
[19]   χρόνοις καὶ ταῖς πράξεσι γεγονέναι  λέγων,   ἱστορίαν δὲ γεγραφὼς περὶ Περσέως
[31]   πεπαιδευμένους ἀρετὰς καὶ κακίας κρίνειν  στρατηγῶν.   ἅμα δὲ τῆς ἐσθῆτος διασχών,
[12]   καὶ διάσημον ἔργον, οἷον ἑτέρων  στρατηγῶν,   εἰ μή τις ἄρα τὴν
[8]   δυνηθεὶς τῶν Ἀλεξάνδρου διαδόχων καὶ  στρατηγῶν,   κτησάμενος ἑαυτῷ καὶ γένει τὴν
[12]   βασιλείας καταχεάμενος, οὐκ ἠθέλησε δι´  ὀλίγων   σωθῆναι χρημάτων, ἀλλὰ μετὰ πολλῶν
[11]   στρατείαις ἐσομένους. ἀπὸ τούτων τῶν  λόγων   πολλὴν μὲν αἰδῶ πρὸς αὑτὸν
[32]   βουλομένους. ~Οὕτω φασὶν ὑπὸ τῶν  λόγων   τούτων ἀνακοπῆναι καὶ μεταβαλεῖν τὸ
[32]   καὶ γραφαῖς καὶ κολοσσοῖς, ἐπὶ  ζευγῶν   πεντήκοντα καὶ διακοσίων κομιζομένοις, τούτων
[23]   αὐτῶν διέπλευσεν εἰς Σαμοθρᾴκην, καὶ  διαφεύγων   ἐπὶ τοὺς Καβείρους ἱκέτευεν. ~Ἀεὶ
[33]   αὐτοῖς τροφέων καὶ διδασκάλων καὶ  παιδαγωγῶν   δεδακρυμένων ὄχλος, αὐτῶν τε τὰς
[3]   καὶ φύλακα παρεῖχεν ἑαυτόν, οὐ  δημαγωγῶν   ἐν τῷ στρατηγεῖν, οὐδ´ ὥσπερ
[34]   κατὰ λόχους καὶ τάξεις ἑπόμενος,  ᾄδων   δὲ τὰ μὲν ᾠδάς τινας
[39]   αὐτοῦ μόλις ἑπτὰ καὶ τριάκοντα  μυριάδων   γενέσθαι λέγουσιν· ἧς αὐτὸς μὲν
[12]   τῆς ἄλλης παρασκευῆς τῶν δέκα  μυριάδων   ἦσαν ἠθροισμέναι καὶ παρεστῶσαι ταῖς
[22]   μὲν ἄλλους οἱ θεράποντες ὑπὸ  λαμπάδων   ἀπαντῶντες μετὰ χαρᾶς καὶ βοῆς
[22]   δειπνοῦντες ἀνεπήδων καὶ διέθεον μετὰ  λαμπάδων,   πολλοὶ μὲν ἐπὶ τὴν σκηνὴν
[15]   ἠρέμει, καί φασι μήποτε τηλικούτων  στρατοπέδων   ἐγγὺς οὕτω συνελθόντων ἡσυχίαν γενέσθαι
[18]   παρόντι σάλῳ καὶ κινήματι τῶν  στρατοπέδων   τεκμαιρόμενος τὸ μέγεθος τοῦ μέλλοντος
[22]   τὸ στράτευμα, καὶ μεταξὺ δειπνοῦντες  ἀνεπήδων   καὶ διέθεον μετὰ λαμπάδων, πολλοὶ
[28]   τῶν εὑρεθέντων. ἐν δὲ Δελφοῖς  ἰδὼν   κίονα μέγαν τετράγωνον ἐκ λίθων
[36]   τὸν μὲν γὰρ πρότερον τῶν  παίδων   ἀποθανόντα θάψας εὐθὺς ἐθριάμβευσεν, ὡς
[15]   Μάξιμος, πρεσβύτατος τῶν Αἰμιλίου  παίδων,   ἔτι μειράκιον ὤν, ἀνέστη προθυμούμενος.
[5]   πᾶσι, μίαν ἑστίαν νέμουσι μετὰ  παίδων   πολλῶν καὶ γυναικῶν. ἐν αἷς
[18]   λευκῷ καὶ περιλάμποντι θυρεῶν καὶ  περικνημίδων   ὁπλισμῷ μέλανας ὑπενδεδυμένοι χιτῶνας, ὀρθὰς
[12]   Περσεύς, καὶ τοιούτων ἐμπλήσας  ἐλπίδων,   αἰτούμενος καθ´ ἕκαστον ἡγεμόνα χιλίους,
[34]   ὑπομείνας δείλαιος, ἀλλ´ ὑπ´  ἐλπίδων   τινῶν ἀπομαλακισθείς, ἐγεγόνει μέρος τῶν
[18]   καθισταμένοις εἰς τάξιν αἱ τῶν  χαλκασπίδων   ἐπανατέλλουσαι φάλαγγες ἐκ τοῦ χάρακος
[39]   Αἰμίλιον εὐεργέτην καὶ σωτῆρα τῶν  πατρίδων.   οὐ γὰρ μόνον ἐν οἷς
[2]   Αἰμιλίων οἶκον ἐν Ῥώμῃ τῶν  εὐπατριδῶν   γεγονέναι καὶ παλαιῶν οἱ πλεῖστοι
[26]   ἤδη πελάγιον τὸν Ὀροάνδην θέοντα  κατιδὼν   ἔφρασεν. ὑπέλαμπε γὰρ ἡμέρα, καὶ
[31]   ἔργον καὶ βίαιον, εἰ μηδὲν  ἐμποδὼν   αὐτοῖς γένοιτο Παῦλον Αἰμίλιον ἀφελέσθαι
[6]   πατήρ, εἰ μή τι δημόσιον  ἐμποδὼν   εἴη, παρῆν ἀεὶ μελετῶσι καὶ
[6]   ἔθνος, ὥσπερ ἕρκος πρόβολον  ἐμποδὼν   κείμενον τοῖς Γαλατικοῖς κινήμασιν, ἐπαιωρουμένοις
[12]   ἀλλοτρίων. καὶ ταῦτ´ ἔπραττεν οὐ  Λυδῶν   τινος οὐδὲ Φοινίκων γεγονώς, ἀλλὰ
[28]   Φειδίας ἀποπλάσαιτο. τῶν δὲ δέκα  πρέσβεων   ἐκ Ῥώμης ἀφικομένων, Μακεδόσι μὲν
[3]   ὅσοι τὴν εὐσέβειαν ὡρίσαντο θεραπείας  θεῶν   ἐπιστήμην εἶναι. πάντα γὰρ ἐδρᾶτο
[31]   ἀληθινῆς νίκης ἀφαιρεῖσθε τῶν μὲν  θεῶν   τὴν τιμήν, αὑτῶν δὲ τὴν
[8]   ἤνθησεν ἐν τοῖς μάλιστα τῶν  βασιλέων   ἔτι μειράκιον ὤν, καὶ δόξαν
[15]   τούτων ἐπιστόλιον πρός τινα τῶν  βασιλέων.   οἱ μὲν ἐκτὸς τάξεως Ἰταλικοὶ
[41]   τῶν περὶ Δίωνα ξεναγῶν. ἀλλὰ  Τιμολέων   αἰτησαμένοις καὶ δεηθεῖσιν αὐτοκράτωρ πεμφθεὶς
[41]   διὰ τῶν εὐτυχημάτων ὁραθείς.  Τιμολέων   δὲ γενναῖα πράξας περὶ τὸν
[40]   ἐρρωμένῳ Περσεῖ καὶ Ῥωμαίους νενικηκότι,  Τιμολέων   δὲ Διονυσίῳ παντάπασιν ἀπειρηκότι καὶ
[41]   οὕτως ἔοικεν εὐθὺς ἀφικέσθαι παρεσκευασμένος,  Τιμολέων   δὲ τοιοῦτον αὐτὸς ἑαυτὸν παρέσχε.
[0]   ~ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΚΑΙ  ΤΙΜΟΛΕΩΝ.   ~Ἐμοὶ μὲν τῆς τῶν βίων
[41]   δωρησάμενος. οὐ λέγω δ´ ὅτι  Τιμολέων   μεμπτός ἐστιν οἰκίαν τε καλὴν
[8]   λάθρα καὶ πανούργως. τῶν γὰρ  πόλεων   τὰς ἐνοδίους καὶ παραθαλαττίους ἀσθενεῖς
[29]   πρὸς καταδρομὴν καὶ διαρπαγὴν τῶν  πόλεων,   ὥσθ´ ὥρᾳ μιᾷ πεντεκαίδεκα μὲν
[29]   μάχην στρατιώτας ἀπὸ τῶν ἐκεῖ  πόλεων   ὠφελῆσαι. βουλόμενος δὲ πᾶσιν ἅμα
[30]   κἀκεῖθεν εἰς Ἰταλίαν μετὰ τῶν  δυνάμεων   περαιωθείς, ἀνέπλει τὸν Θύβριν ποταμὸν
[38]   ἄριστον, ἵππου τ´ ἀφαιρέσει τῶν  νέων   ἀτιμάσαι τὸν ἀκολασταίνοντα, καὶ τῶν
[36]   συντελέσας καθαρμὸν αὐτῆς καὶ τῶν  πράξεων   εὐθὺς ἐναρξάμενος, ἐν ἡμέραις ἄλλαις
[7]   Ῥωμαίων γενόμενος. ~Τῶν δὲ δημοσίων  πράξεων   καιρὸς ἦν ἐκεῖνος τότε καθ´
[1]   κάλλιστα πρὸς γνῶσιν ἀπὸ τῶν  πράξεων   λαμβάνοντες. φεῦ φεῦ, τί τούτου
[15]   λαβεῖν φησι, γεγραφὼς περὶ τῶν  πράξεων   τούτων ἐπιστόλιον πρός τινα τῶν
[6]   τὰς Ἄλπεις αὐτῶν τε τῶν  Ἄλπεων   τὰ κλυζόμενα τῷ Τυρρηνικῷ πελάγει
[38]   ἐπιφανῶν, καὶ περὶ τὴν τῶν  ἱππέων   ἐξέτασιν ὁμοίως ἐμετρίασεν αὐτός τε
[23]   Πύδνης εἰς Πέλλαν ἀπεχώρει, τῶν  ἱππέων   ἐπιεικῶς πάντων ἀπὸ τῆς μάχης
[27]   ἄρτι μυριάσι πεζῶν καὶ χιλιάσιν  ἱππέων   τοσαύταις ὁπλοφορουμένους βασιλεῖς ὁρῶντες ἐκ
[39]   μετὰ τῶν ἄλλων τὴν θυσίαν  ἱερέων,   ἐπιφανῶς τοῦ δήμου περικεχυμένου καὶ
[19]   φίλων, ἵππον αὑτῷ κελεῦσαι τῶν  φορέων   προσαγαγεῖν καὶ περιβάντα συμμεῖξαι τοῖς
[18]   τὰ σώματα, λευκῷ καὶ περιλάμποντι  θυρεῶν   καὶ περικνημίδων ὁπλισμῷ μέλανας ὑπενδεδυμένοι
[8]   μέν, οὐ τελεσιουργὸς δὲ τῶν  ὑποσχέσεων.   μετὰ τοῦτον βασιλεύσας Φίλιππος
[33]   ἤγετο δοῦλα, καὶ σὺν αὐτοῖς  τροφέων   καὶ διδασκάλων καὶ παιδαγωγῶν δεδακρυμένων
[16]   ὅπλων μονοχίτωνος, ἀσφαλῶς ἀκολουθεῖν ἅμα  καταβιβάζων   εἰς τὴν χώραν τὸ στράτευμα.
[9]   δὴ τοὺς Ῥωμαίους ὑπερορῶν καὶ  σχολάζων,   μυρίους τῶν βαρβάρων κατέκοψε καὶ
[10]   γεγονὼς ἔτη, ῥώμῃ δὲ σώματος  ἀκμάζων,   πεφραγμένος δὲ κηδεσταῖς καὶ παισὶ
[21]   που φίλον καὶ συνήθη κατίδοι,  φράζων   τὸ συμπεσὸν αὐτῷ καὶ δεόμενος
[27]   θέμενοι, καὶ τοὺς ἄρτι μυριάσι  πεζῶν   καὶ χιλιάσιν ἱππέων τοσαύταις ὁπλοφορουμένους
[23]   καὶ προσδιαλέγοιτο τοῖς ἑταίροις ἅμα  βαδίζων,   καταβὰς ἐφείλκετο τὸν ἵππον. τῶν
[10]   ἀλλὰ νίκην καὶ κράτος πολέμου  κομίζων   καὶ διδοὺς τοῖς πολίταις καταβαίνειν
[36]   καὶ λάφυρα καὶ βασιλεῖς αἰχμαλώτους  κομίζων.   οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ σωθεὶς
[23]   ἐπισταμένους ἀκριβῶς αὐτὸν οὐκ ἔλαθε  κρητίζων   πρὸς Κρῆτας, οἱ δὲ πεισθέντες
[34]   ὑπὸ πάντων, οὐδενὶ δὲ τῶν  ἀγαθῶν   ἐπίφθονον, πλὴν εἴ τι δαιμόνιον
[26]   φυγῇ πρὸς τὸ τεῖχος, οὐ  λαθὼν   μέν, ὑποφθάσας δὲ τοὺς Ῥωμαίους
[8]   καὶ μοχθηρίαν ἤθους, ἐν  παθῶν   τε παντοδαπῶν καὶ νοσημάτων ἐνόντων
[3]   δεινῶν τῶν περὶ τὰς θυσίας  ἐθῶν   ἐξηγούμενος ἕκαστα, καὶ φοβερὸς ὢν
[3]   ὅμοιον δὲ καὶ τῶν στρατιωτικῶν  ἐθῶν   τε καὶ πατρίων ἐξεταστὴν καὶ
[1]   ἂν λάβοις καὶ πρὸς ἐπανόρθωσιν  ἠθῶν   ἐνεργότερον; Δημόκριτος μὲν γὰρ εὔχεσθαί
[5]   ἔκ τινος ἀηδίας καὶ δυσαρμοστίας  ἠθῶν   μικρὰ καὶ πυκνὰ προσκρούσματα, λανθάνοντα
[34]   δ´ εἵπετο χορὸς φίλων καὶ  συνήθων,   βεβαρημένων τὰ πρόσωπα πένθει, καὶ
[28]   ἰδὼν κίονα μέγαν τετράγωνον ἐκ  λίθων   λευκῶν συνηρμοσμένον, ἐφ´ οὗ Περσέως
[3]   αὐγούρων προσαγορευομένων, οὓς τῆς ἀπ´  ὀρνίθων   καὶ διοσημειῶν ἀποδεικνύουσι Ῥωμαῖοι μαντικῆς
[13]   μετὰ δυνάμεως. Ἐπὶ τοιοῦτον ἀντίπαλον  ἐλθὼν   Αἰμίλιος, αὐτοῦ μὲν κατεφρόνει,
[31]   δ´ αὐτῶν καὶ γενομένης σιωπῆς,  ἀνελθὼν   ἀνὴρ ὑπατικὸς καὶ πολεμίους εἴκοσι
[23]   ἐπεὶ δὲ νυκτὸς εἰς Πέλλαν  εἰσελθὼν   Εὖκτον καὶ Εὔλαιον τοὺς ἐπὶ
[3]   γοῦν τῶν ἐπιφανῶν ἀρχῶν ἀγορανομίαν  μετελθών,   προεκρίθη δεκαδυεῖν ἀνδρῶν συναπογραψαμένων, οὓς
[26]   τὰ δὲ παιδία συλλαβὼν αὐτοῖς  Ἴων   ἐνεχείρισεν, ὃς πάλαι μὲν ἐρώμενος
[41]   αἰτίαν περιτίθησι. ~Καθαρῶν οὖν καὶ  δικαίων   ἐν τοῖς πράγμασιν ἀμφοτέρων γεγονότων,
[2]   Ῥώμῃ τῶν εὐπατριδῶν γεγονέναι καὶ  παλαιῶν   οἱ πλεῖστοι συγγραφεῖς ὁμολογοῦσιν. ὅτι
[3]   ἔθεσι καὶ κατενόησε τὴν τῶν  παλαιῶν   περὶ τὸ θεῖον εὐλάβειαν, ὥστε
[22]   πολὺ πρῶτος ἀρετῇ τῶν τότε  Ῥωμαίων   γενόμενος καὶ δυνηθεὶς μέγιστον. Αἰμιλίῳ
[6]   ἀεὶ μελετῶσι καὶ γυμναζομένοις, φιλοτεκνότατος  Ῥωμαίων   γενόμενος. ~Τῶν δὲ δημοσίων πράξεων
[36]   τελευτήσαντος, συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν τὸν  Ῥωμαίων   δῆμον, ἐχρήσατο λόγοις ἀνδρὸς οὐ
[11]   τοῦ καλοῦ δοῦλος ἦν  Ῥωμαίων   δῆμος. ~Αἰμίλιον δὲ Παῦλον, ὡς
[6]   ἐμπείρως δὲ πολεμεῖν διδασκόμενον ὑπὸ  Ῥωμαίων   διὰ τὴν γειτνίασιν. τὰ γὰρ
[20]   μὲν ἐνδιδόντων, τῶν δ´ ἄλλων  Ῥωμαίων   διατρεπομένων τὴν φάλαγγα, προσβολὴν οὐκ
[8]   μόνος ἐπὶ πάντας ἤδη τὴν  Ῥωμαίων   δύναμιν αἰρομένην καθέξων. ἡττηθεὶς δὲ
[29]   Μακεδόνας μεμνῆσθαι τῆς δεδομένης ὑπὸ  Ῥωμαίων   ἐλευθερίας, σῴζοντας αὐτὴν δι´ εὐνομίας
[21]   δισμυρίους πεντακισχιλίους ἀποθανεῖν. τῶν δὲ  Ῥωμαίων   ἔπεσον, ὡς μὲν Ποσειδώνιός φησιν,
[8]   φέρων, καὶ τὸ βασιλεύειν χάριτι  Ῥωμαίων   ἡγούμενος αἰχμαλώτου τρυφὴν ἀγαπῶντος εἶναι
[19]   σαρίσας προσερηρεικότας τοῖς θυρεοῖς τῶν  Ῥωμαίων   καὶ μὴ προσιεμένους εἰς ἐφικτὸν
[16]   ἧκε μηνύων τὴν περίοδον τῶν  Ῥωμαίων.   δὲ συνταραχθείς, τὸ μὲν
[31]   Φιλίππου δόξαν ἐπιδεῖν ὑπὸ τοῖς  Ῥωμαίων   ὅπλοις ἀγομένην αἰχμάλωτον. „πῶς γὰρ
[12]   Μακεδόσι καὶ δόξαν, ὡς τῶν  Ῥωμαίων   οὐχ ὑπομενούντων, ἀλλ´ ἐκπλαγησομένων τὴν
[5]   Τουβέρων, ἀνὴρ ἄριστος καὶ μεγαλοπρεπέστατα  Ῥωμαίων   πενίᾳ χρησάμενος. ἦσαν γὰρ ἑκκαίδεκα
[13]   δεινὸν ἔδρασε— πρέσβεις γὰρ ἐλθόντας  Ῥωμαίων   πρὸς αὐτὸν συνέλαβε καὶ κατέδησεν—
[35]   θριαμβεύσαντος ἐπαπέθανεν, ὥστε μηδένα γενέσθαι  Ῥωμαίων   τοῦ πάθους ἀνάλγητον, ἀλλὰ φρῖξαι
[9]   διηρείσατο πολὺν χρόνον, ἡγεμόνας τε  Ῥωμαίων   ὑπατικοὺς καὶ στρατεύματα καὶ στόλους
[20]   τοῦ Περσέως ἀπολογεῖται. ~Τῶν δὲ  Ῥωμαίων,   ὡς ἀντέστησαν τῇ φάλαγγι, μὴ
[17]   ἀμείψασα παντοδαπὰς ἠφανίσθη. τῶν δὲ  Ῥωμαίων,   ὥσπερ ἐστὶ νενομισμένον, χαλκοῦ τε
[23]   ὀργισθεὶς ἀπέκτεινεν αὐτὸς τῷ ξιφιδίῳ  παίων   ἀμφοτέρους, οὐδεὶς παρέμεινεν αὐτῷ πάρεξ
[1]   ΤΙΜΟΛΕΩΝ. ~Ἐμοὶ μὲν τῆς τῶν  βίων   ἅψασθαι μὲν γραφῆς συνέβη δι´
[38]   τε τἆλλα καὶ πρὸς ἐξέτασιν  βίων.   ἐκβαλεῖν τε γὰρ ἔξεστι συγκλήτου
[3]   ἀρχομένοις, ἀλλ´ ὥσπερ ἱερεὺς ἄλλων  ὀργίων   δεινῶν τῶν περὶ τὰς θυσίας
[18]   διωκόμενον παρασχεῖν· οἱ δὲ Ῥωμαϊκῶν  ὑποζυγίων   χορτάσματα παρακομιζόντων ἅπτεσθαι Θρᾷκας ὧν
[22]   πρὸς τὴν δίωξιν, καὶ μέχρι  σταδίων   ἑκατὸν καὶ εἴκοσι διώξαντες, ἑσπέρας
[15]   δ´ ἐμετρήθη) πλήρη μὲν δεκάδα  σταδίων   μίαν, αὐτὰρ ἐπ´ αὐτῇ πλέθρον
[18]   τοὺς πρώτους νεκροὺς ἀπὸ δυεῖν  σταδίων   τοῦ Ῥωμαϊκοῦ χάρακος καταπεσεῖν. ~Γιγνομένης
[37]   ἐτελεύτησεν. ἐτελεύτησε δὲ καὶ τῶν  παιδίων   τὰ δύο· τὸν δὲ τρίτον,
[34]   τῆς νίκης τῷ Αἰμιλίῳ μετὰ  πρεσβειῶν   ἔπεμψαν· εἶτ´ αὐτὸς ἐπέβαλλεν, ἅρματι
[33]   τὸ δὲ πλῆθος ἦν τῶν  ἀγγείων   ὀγδοήκοντα τριῶν δέοντα. τούτοις ἐπέβαλλον
[36]   οὐδὲν οὐδέποτε δείσας, τῶν δὲ  θείων   ὡς ἀπιστότατον καὶ ποικιλώτατον πρᾶγμα
[39]   ἀγαθὸν αὐτοῖς καὶ κηδόμενος ὥσπερ  οἰκείων   καὶ συγγενῶν διετέλεσε. Τὴν δ´
[3]   ἡγεῖται καὶ ἀμεμφὲς εἶναι τῶν  ἀμελειῶν,   ἀλλὰ τῇ γε πόλει χαλεπὸν
[6]   περιέκοπτον τὰς ἐμπορίας, ἄχρι στηλῶν  Ἡρακλείων   ἀναπλέοντες. ἐπιόντος οὖν τοῦ Αἰμιλίου,
[3]   οὓς τῆς ἀπ´ ὀρνίθων καὶ  διοσημειῶν   ἀποδεικνύουσι Ῥωμαῖοι μαντικῆς ἐπισκόπους καὶ
[31]   γένοιτο Παῦλον Αἰμίλιον ἀφελέσθαι τῶν  ἐπινικίων   τιμῶν. ὠσάμενοι δὲ τὸν ὄχλον
[17]   οὐδ´ ἄπειρος παντάπασι τῶν ἐκλειπτικῶν  ἀνωμαλιῶν,   αἳ τὴν σελήνην περιφερομένην εἰς
[28]   ἄργυρον ἐκεῖνόν φασιν εἰς τὸν  Αἰλίων   οἶκον εἰσελθεῖν, ὑπὲρ ἀρετῆς καὶ
[2]   μέγιστα τῶν πεπραγμένων κατώρθωσαν. ~Τὸν  Αἰμιλίων   οἶκον ἐν Ῥώμῃ τῶν εὐπατριδῶν
[22]   τριῶν ἑταίρων, αἵματος καὶ φόνου  πολεμίων   ἀνάπλεως, ὥσπερ σκύλαξ γενναῖος ὑφ´
[12]   καὶ λαμπροὶ ταῖς κατὰ τῶν  πολεμίων   ἀπειλαῖς, θάρσος παρέστησαν τοῖς Μακεδόσι
[18]   τοῦ Αἰμιλίου τεχνάζοντος ἐκ τῶν  πολεμίων   γενέσθαι τὴν ἐπιχείρησιν, ἀχάλινον ἵππον
[15]   καὶ κυκλοῦσθαι τὸ στρατόπεδον τῶν  πολεμίων.   Ἐπεὶ δ´ ἐδείπνησαν οἱ στρατιῶται
[27]   βασιλεῖς ὁρῶντες ἐκ χειρῶν τῶν  πολεμίων   ἐφήμερα σιτία καὶ ποτὰ λαμβάνοντας,
[21]   ἐνέκειντο τοῖς συνεστῶσιν ἔτι τῶν  πολεμίων.   καὶ τέλος οἱ τρισχίλιοι λογάδες
[16]   πατάξας καταβαλεῖν, ἐκβιασθέντων δὲ τῶν  πολεμίων,   καὶ τοῦ Μίλωνος αἴσχιστα φεύγοντος
[36]   κίνδυνος οὐδεὶς ἦν ἀπὸ τῶν  πολεμίων,   μάλιστα κατὰ πλοῦν ἐδεδίειν τὴν
[39]   τῶν πολιτῶν, ἀλλὰ καὶ τῶν  πολεμίων.   ὅσοι γοῦν κατὰ τύχην παρῆσαν
[17]   πεδίον καὶ τὴν στρατοπεδείαν τῶν  πολεμίων.   ~Περὶ δὲ δείλην οἱ μὲν
[20]   διαλείμματα καὶ κενώματα τῆς τῶν  πολεμίων   τάξεως παρεμπίπτοντας καὶ συμπλεκομένους, μὴ
[9]   στρατεύματα καὶ στόλους μεγάλους ἀποτριψάμενος,  ἐνίων   δὲ καὶ κρατήσας. Πόπλιόν τε
[12]   εἰδότες, οὐ πλεῖν, οὐκ ἀπὸ  ποιμνίων   ζῆν νέμοντες, ἀλλ´ ἓν ἔργον
[40]   μὲν τυράννους, μεγάλην δὲ τὴν  Καρχηδονίων   δύναμιν ἀπὸ τῆς τυχούσης στρατιᾶς
[18]   δὲ ῥομφαίας βαρυσιδήρους ἀπὸ τῶν  δεξιῶν   ὤμων ἐπισείοντες. παρὰ δὲ τοὺς
[28]   διαγωγὴν ἔνδοξον ἅμα καὶ φιλάνθρωπον.  ἐπιὼν   γὰρ ἀνελάμβανε τοὺς δήμους καὶ
[20]   ἐκθλιβομένην μέρεσι, τοῖς δὲ προπίπτουσαν,  ἐπιὼν   ὀξέως καὶ διαιρῶν τὰς σπείρας,
[18]   καὶ τὰ τάγματα τῶν ὁπλιτῶν  ἐπιὼν   παρεθάρρυνεν· δὲ Νασικᾶς ἐξιππασάμενος
[15]   τῶν παρόντων Νασικᾶς ἐπικαλούμενος  Σκιπίων,   γαμβρὸς Ἀφρικανοῦ Σκιπίωνος, ὕστερον δὲ
[35]   ἀπῳκισμένοι συγγενείας, ὡς ἤδη λέλεκται,  Σκιπίων   καὶ Φάβιος, δύο δὲ παῖδες
[38]   Φιλόνικος ἐπὶ τιμητείαν κατάγουσιν. ἀλλὰ  Σκιπίων   μὲν αὔξων τὰ πλεῖστα τὸν
[22]   τῇ νίκῃ συνεξενεχθείς. οὗτός ἐστι  Σκιπίων   τοῖς ἱκνουμένοις χρό– νοις
[39]   ἀπέλιπε κληρονόμους, δὲ νεώτερος  Σκιπίων   τῷ ἀδελφῷ πᾶσαν ἔχειν συνεχώρησεν,
[33]   πλῆθος ἦν τῶν ἀγγείων ὀγδοήκοντα  τριῶν   δέοντα. τούτοις ἐπέβαλλον οἵ τε
[22]   διώξεως προσῄει μετὰ δύο  τριῶν   ἑταίρων, αἵματος καὶ φόνου πολεμίων
[3]   τῶν στρατιωτικῶν ἐθῶν τε καὶ  πατρίων   ἐξεταστὴν καὶ φύλακα παρεῖχεν ἑαυτόν,
[12]   τὸ χρυσίον, ἅψασθαι δεδιὼς ὥσπερ  ἀλλοτρίων.   καὶ ταῦτ´ ἔπραττεν οὐ Λυδῶν
[31]   τὸν δῆμον, εἰ τοῖς ἀπ´  Ἰλλυριῶν   καὶ Λιγύων ἀγαλλόμενος θριάμβοις αὑτῷ
[13]   τετρακισχίλιοι, πεζοὶ δ´ εἰς φάλαγγα  τετρακισμυρίων   οὐ πολλοῖς ἀποδέοντες. ἱδρυμένος δὲ
[20]   ἀπρόσμαχον. ἐπεὶ δὲ τῶν τε  χωρίων   ἀνωμάλων ὄντων, καὶ διὰ τὸ
[4]   κατόρθωμα τῆς στρατηγίας περιφανῶς γενέσθαι,  χωρίων   εὐφυΐᾳ καὶ ποταμοῦ τινος διαβάσει
[14]   τρέπουσι. τὰ γοῦν ὀρυττόμενα τῶν  χωρίων   μᾶλλον ἀναπιδύει καὶ διανάει πρὸς
[16]   τῇ φάλαγγι, βάσεως ἐπιπέδου καὶ  χωρίων   ὁμαλῶν δεομένῃ, καὶ λόφοι συνεχεῖς
[13]   παρὰ τὴν Ὀλυμπικὴν ὑπώρειαν ἐπὶ  χωρίων   οὐδαμόθεν προσαγωγὴν ἐχόντων καὶ πάντοθεν
[32]   κολοσσοῖς, ἐπὶ ζευγῶν πεντήκοντα καὶ  διακοσίων   κομιζομένοις, τούτων ἔσχε θέαν. τῇ
[13]   πόλεμον, ἀπεστέρησε τὸν κακοδαίμονα τῶν  τριακοσίων   ταλάντων, καὶ περιεῖδεν ὀλίγῳ χρόνῳ
[18]   πρὸς δὲ τούτους ἐκδρομὴν ὀξεῖαν  ἑπτακοσίων   Λιγύων γενέσθαι· παραβοηθούντων δὲ πλειόνων
[7]   φιλοτεκνότατος Ῥωμαίων γενόμενος. ~Τῶν δὲ  δημοσίων   πράξεων καιρὸς ἦν ἐκεῖνος τότε
[35]   οἰκίαν ζήλου καὶ χαρᾶς καὶ  θυσιῶν   γέμουσαν εἰσάγουσα, καὶ καταμειγνύουσα θρήνους
[36]   ὁρῶν εὐφροσύνης καὶ ζήλου καὶ  θυσιῶν   γέμουσαν, ἔτι τὴν Τύχην δι´
[38]   ἀτιμάσαι τὸν ἀκολασταίνοντα, καὶ τῶν  οὐσιῶν   οὗτοι τὰ τιμήματα καὶ τὰς
[36]   προσπταῖσαι δυστυχίᾳ περὶ τὸν οἶκον,  υἱῶν   ἀρίστων, οὓς ἐμαυτῷ μόνους ἐλιπόμην
[22]   μέγα πένθος εἶχε· δυεῖν γὰρ  υἱῶν   αὐτοῦ στρατευομένων νεώτερος οὐδαμοῦ
[8]   γὰρ ἀδίκως τὸν ἕτερον τῶν  υἱῶν   Δημήτριον ἐκ διαβολῆς τοῦ χείρονος
[10]   γενέσθαι καθάπερ εἰώθει περὶ τῶν  ἐπαρχιῶν,   ἀλλ´ εὐθὺς ἐκείνῳ ψηφισάμενοι τοῦ
[34]   τῶν μεγάλων καὶ ὑπερόγκων εἴληχεν  εὐτυχιῶν   ἀπαρύτειν καὶ μειγνύναι τὸν ἀνθρώπινον
[2]   κωλύων μάχεσθαι, τοῦ μὲν ἀγῶνος  ἄκων   μετέσχεν αὐτῷ, τῆς δὲ φυγῆς
[34]   τὸν ἀνθρώπινον βίον, ὅπως μηδενὶ  κακῶν   ἄκρατος εἴη καὶ καθαρός, ἀλλὰ
[23]   δεδοικότες. κεχαραγμένος γὰρ ὑπὸ τῶν  κακῶν,   εἰς πάντας ἐζήτει τρέπειν ἀφ´
[34]   ἐπιχωρίους, ὑπὸ δὲ μεγέθους τῶν  κακῶν   πάντα θαμβοῦντι καὶ παραπεπληγμένῳ μάλιστα
[33]   ἕν, οὐ πάνυ συμφρονοῦντα τῶν  κακῶν   τὸ μέγεθος διὰ τὴν ἡλικίαν·
[6]   καὶ ζωγράφοι καὶ πώλων καὶ  σκυλάκων   ἐπιστάται καὶ διδάσκαλοι θήρας Ἕλληνες
[15]   εἴκοσι καὶ τῶν παρ´ Ἁρπάλῳ  Θρᾳκῶν   καὶ Κρητῶν ἀναμεμειγμένων διακοσίους, ἐξώρμησε
[34]   δαιμόνιον ἄρα τῶν μεγάλων καὶ  ὑπερόγκων   εἴληχεν εὐτυχιῶν ἀπαρύτειν καὶ μειγνύναι
[18]   μάχης διωκόμενον παρασχεῖν· οἱ δὲ  Ῥωμαϊκῶν   ὑποζυγίων χορτάσματα παρακομιζόντων ἅπτεσθαι Θρᾷκας
[5]   νέμουσι μετὰ παίδων πολλῶν καὶ  γυναικῶν.   ἐν αἷς καὶ Αἰμιλίου
[16]   ὑπάρχειν ἀμυνομένοις περὶ τέκνων καὶ  γυναικῶν,   ἐφορῶντος ἕκαστα τοῦ βασιλέως καὶ
[14]   καθάπερ γὰρ οἱ μαστοὶ τῶν  γυναικῶν   οὐχ ὥσπερ ἀγγεῖα πλήρεις εἰσὶν
[14]   ψηλάφησιν, ὥσπερ οἱ μαστοὶ τῶν  γυναικῶν   πρὸς τὸν θηλασμόν, ἀνυγραίνοντα καὶ
[41]   πολλῶν ἀναγέγραπται. καίτοι τίνες  πηλίκων   κύριοι πραγμάτων ὄντες οὗτοι τοιαῦτ´
[28]   προὔθετο, χορηγίᾳ μὲν ἐκ τῶν  βασιλικῶν   ἀφθόνῳ χρώμενος, τάξιν δὲ καὶ
[28]   πολὺ δὲ χρυσίον ἐκ τῶν  βασιλικῶν   ἠθροισμένον οὐδ´ ἰδεῖν ἐθελήσαντος, ἀλλὰ
[12]   ἔπραττεν οὐ Λυδῶν τινος οὐδὲ  Φοινίκων   γεγονώς, ἀλλὰ τῆς Ἀλεξάνδρου καὶ
[32]   τὰ κάλλιστα καὶ πολυτελέστατα τῶν  Μακεδονικῶν   ὅπλων ἐπέμπετο πολλαῖς ἁμάξαις, αὐτά
[27]   τοὺς γαμβροὺς καὶ τῶν ἄλλων  ἡγεμονικῶν   μάλιστα τοὺς νεωτέρους ἔσω τῆς
[32]   Θρᾴκια γέρρα καὶ φαρέτραι μεθ´  ἱππικῶν   ἀναμεμειγμέναι χαλινῶν, καὶ ξίφη γυμνὰ
[9]   τὸ δεύτερον ἐν τῶν  ὑπατικῶν   Ὁστίλιον ἀπεκρούσατο καταβιαζόμενον κατὰ τὰς
[17]   ἀνήκοος οὐδ´ ἄπειρος παντάπασι τῶν  ἐκλειπτικῶν   ἀνωμαλιῶν, αἳ τὴν σελήνην περιφερομένην
[3]   ἀκρίβειαν. ὅμοιον δὲ καὶ τῶν  στρατιωτικῶν   ἐθῶν τε καὶ πατρίων ἐξεταστὴν
[14]   τὰ τραύματα πνεύματός τινος  σαρκῶν   μεταβολῇ, ῥύσιν ἀπεργασαμένῃ καὶ σύντηξιν.
[6]   ἱερῶν ἐπιμελούμενος, καὶ τοὺς παῖδας  ἀσκῶν   τὴν μὲν ἐπιχώριον παιδείαν καὶ
[28]   κίονα μέγαν τετράγωνον ἐκ λίθων  λευκῶν   συνηρμοσμένον, ἐφ´ οὗ Περσέως ἔμελλε
[26]   δεδακρυμένος, δ´, αἴσχιστον θέαμα,  προβαλὼν   αὑτὸν ἐπὶ στόμα, καὶ γονάτων
[4]   ἐνέστη πόλεμος, ἐν Ἰβηρίᾳ κινημάτων  μεγάλων   γενομένων. ἐπὶ τοῦτον Αἰμίλιος
[34]   εἴ τι δαιμόνιον ἄρα τῶν  μεγάλων   καὶ ὑπερόγκων εἴληχεν εὐτυχιῶν ἀπαρύτειν
[36]   εἰλικρινὲς οὐδ´ ἀνεμέσητον ἀνθρώποις τῶν  μεγάλων   χαριζομένην. καὶ τοῦτον οὐ πρότερον
[38]   ἐδήλωσαν δὲ μετὰ τῶν ἄλλων  καλῶν   καὶ τιμητείας αὐτὸν ἀξιώσαντες, ἥτις
[33]   καὶ σὺν αὐτοῖς τροφέων καὶ  διδασκάλων   καὶ παιδαγωγῶν δεδακρυμένων ὄχλος, αὐτῶν
[16]   φάλαγγι, βάσεως ἐπιπέδου καὶ χωρίων  ὁμαλῶν   δεομένῃ, καὶ λόφοι συνεχεῖς ἄλλος
[20]   ἐπεὶ δὲ τῶν τε χωρίων  ἀνωμάλων   ὄντων, καὶ διὰ τὸ μῆκος
[19]   ἀθωράκιστον· φερομένων δὲ παντοδαπῶν ἑκατέρωθεν  βελῶν,   παλτὸν ἐμπεσεῖν ὁλοσίδηρον αὐτῷ, καὶ
[34]   αὐτοῦ καὶ φιλοψυχίας ὡς ἔοικε  καταγελῶν,   „ἀλλὰ τοῦτό γ´“ εἶπε „καὶ
[6]   ἀδικήσας, μόνον τὰ τείχη  περιελών,   ἀπέδωκε, τὰς δὲ ναῦς ἁπάσας
[4]   ἐνίκησε τοὺς βαρβάρους, περὶ τρισμυρίους  ἀνελών—   καὶ δοκεῖ τὸ κατόρθωμα τῆς
[28]   δὲ παντοδαπῶν ἀγώνων καὶ θυσίας  ἐπιτελῶν   τοῖς θεοῖς, ἑστιάσεις καὶ δεῖπνα
[34]   καὶ νῦν ἐστιν ἂν βούληται,  δηλῶν   τὸν πρὸ αἰσχύνης θάνατον, ὃν
[5]   εὐρυχωρίαν ἐν μέσῳ λάβωσιν ἀπ´  ἀλλήλων,   οὐ παύονται διαφερόμενοι. ταῦτα μὲν
[6]   καὶ περιέκοπτον τὰς ἐμπορίας, ἄχρι  στηλῶν   Ἡρακλείων ἀναπλέοντες. ἐπιόντος οὖν τοῦ
[19]   σκηψάμενος Ἡρακλεῖ θύσειν, δειλὰ παρὰ  δειλῶν   ἱερὰ μὴ δεχομένῳ μηδ´ εὐχὰς
[41]   δύναμιν οὐ ζητῶν, ἀλλ´ ἔχειν  ὀφείλων   ἣν ἔλαβε βουλομένων καὶ διδόντων,
[21]   μεγάλῳ πατρὶ μεγάλης ἀρετῆς ἀποδείξεις  ὀφείλων,   οὐ βιωτὸν ἡγησάμενος εἶναι προεμένῳ
[23]   τριάκοντα τάλαντα κερδάνας ἀπὸ τῶν  φίλων,   μικρὸν ὕστερον ἔμελλον οἱ
[26]   δυστυχὲς ἐξαναστὰς προϋπήντα μετὰ τῶν  φίλων   δεδακρυμένος, δ´, αἴσχιστον θέαμα,
[12]   δὲ βουλεύμασι χρηστοῖς, τὸ δὲ  φίλων   ἐκθύμοις ὑπηρεσίαις, τὸ δὲ τῷ
[19]   δυσχρήστως καὶ κωλυόμενον ὑπὸ τῶν  φίλων,   ἵππον αὑτῷ κελεῦσαι τῶν φορέων
[34]   καὶ τούτῳ δ´ εἵπετο χορὸς  φίλων   καὶ συνήθων, βεβαρημένων τὰ πρόσωπα
[5]   Ῥωμαῖος ἀπεπέμπετο γυναῖκα, τῶν δὲ  φίλων   νουθετούντων αὐτόν, „οὐχὶ σώφρων; οὐκ
[10]   κηδεσταῖς καὶ παισὶ νεανίαις καὶ  φίλων   πλήθει καὶ συγγενῶν μέγα δυναμένων,
[3]   αὐτοῦ καὶ σπουδῆς, σχολὴν τῶν  ἄλλων   ἄγοντος ὅτε γίγνοιτο πρὸς τούτῳ,
[11]   κρατεῖν καὶ μέγιστος εἶναι τῶν  ἄλλων   ἀρετῆς καὶ τοῦ καλοῦ δοῦλος
[27]   καὶ τοὺς γαμβροὺς καὶ τῶν  ἄλλων   ἡγεμονικῶν μάλιστα τοὺς νεωτέρους ἔσω
[38]   δοκοῦντος. ἐδήλωσαν δὲ μετὰ τῶν  ἄλλων   καλῶν καὶ τιμητείας αὐτὸν ἀξιώσαντες,
[19]   μαχαίρας. ἐπεὶ δὲ καὶ τῶν  ἄλλων   Μακεδόνων τάς τε πέλτας ἐξ
[3]   τοῖς ἀρχομένοις, ἀλλ´ ὥσπερ ἱερεὺς  ἄλλων   ὀργίων δεινῶν τῶν περὶ τὰς
[20]   τούτων μὲν ἐνδιδόντων, τῶν δ´  ἄλλων   Ῥωμαίων διατρεπομένων τὴν φάλαγγα, προσβολὴν
[39]   κἀκείνην μὲν ἔθυσε μετὰ τῶν  ἄλλων   τὴν θυσίαν ἱερέων, ἐπιφανῶς τοῦ
[21]   μαχόμενοι κατεκόπησαν ἅπαντες· τῶν δ´  ἄλλων   φευγόντων πολὺς ἦν φόνος, ὥστε
[1]   ἀπεράντους ἐκφέροντα δεισιδαιμονίας εἰς φιλοσοφίαν  καταβάλλων·   ἡμεῖς δὲ τῇ περὶ τὴν
[15]   Ἡράκλειον, ὡς δὴ ταῖς ναυσὶ  μέλλων   ἐκπεριπλεῖν καὶ κυκλοῦσθαι τὸ στρατόπεδον
[38]   εἰπεῖν μηδὲ πρᾶξαι χάριτι τῶν  πολλῶν,   ἀλλὰ τοῖς πρώτοις καὶ κρατίστοις
[41]   Σικελίας παρενόμησαν καὶ παρεσπόνδησαν, ὑπὸ  πολλῶν   ἀναγέγραπται. καίτοι τίνες πηλίκων
[17]   καὶ λόγος ἡσυχῇ διὰ τῶν  πολλῶν   ἐχώρει, βασιλέως τὸ φάσμα σημαίνειν
[38]   ἀριστοκρατικὸς οὐδὲν ἧττον ὑπὸ τῶν  πολλῶν   ἠγαπᾶτο τοῦ μάλιστα δημαγωγεῖν καὶ
[5]   μίαν ἑστίαν νέμουσι μετὰ παίδων  πολλῶν   καὶ γυναικῶν. ἐν αἷς καὶ
[8]   καὶ πόλεις ὅπλων καὶ χρημάτων  πολλῶν   καὶ σωμάτων ἀκμαζόντων ἐμπεπληκώς, ἐσωμάσκει
[12]   ὀλίγων σωθῆναι χρημάτων, ἀλλὰ μετὰ  πολλῶν   κομισθεὶς πλούσιος αἰχμάλωτος ἐπιδείξασθαι
[28]   καὶ τούτοις ἔχαιρε, καὶ ὅτι  πολλῶν   παρεσκευασμένων καὶ λαμπρῶν τὸ ἥδιστον
[38]   δημοτικωτάτην προσγράφουσι χάριν ὑπὲρ τῶν  πολλῶν,   ὡς τοσούτων εἰς τὸ δημόσιον
[23]   ἀγνοίας, καὶ παρεκάλει τοὺς ἔχοντας  ἀντιβολῶν   καὶ δακρύων ἀμείψασθαι πρὸς νόμισμα.
[32]   κάλλιστα καὶ πολυτελέστατα τῶν Μακεδονικῶν  ὅπλων   ἐπέμπετο πολλαῖς ἁμάξαις, αὐτά τε
[8]   χωρία καὶ φρούρια καὶ πόλεις  ὅπλων   καὶ χρημάτων πολλῶν καὶ σωμάτων
[8]   καὶ συνεῖχεν ὥσπερ ἐγκεκρυμμένον ἀδήλως.  ὅπλων   μὲν γὰρ ἀργούντων ἀπέκειντο τρεῖς
[16]   Μίλωνος αἴσχιστα φεύγοντος ἄνευ τῶν  ὅπλων   μονοχίτωνος, ἀσφαλῶς ἀκολουθεῖν ἅμα καταβιβάζων
[20]   ὑπέδυσαν καὶ διέσχον εἴσω τῶν  ὅπλων,   τοῖς μὲν ἐκ πλαγίου κατὰ
[32]   παραπεπηγυῖαι, σύμμετρον ἐχόντων χάλασμα τῶν  ὅπλων,   ὥστε τὴν πρὸς ἄλληλα κροῦσιν
[1]   εὔχεσθαί φησι δεῖν, ὅπως εὐλόγχων  εἰδώλων   τυγχάνωμεν, καὶ τὰ σύμφυλα καὶ
[6]   καὶ πλάσται καὶ ζωγράφοι καὶ  πώλων   καὶ σκυλάκων ἐπιστάται καὶ διδάσκαλοι
[14]   οὐδὲ κόλπους ῥεύματα καὶ βάθη  ποταμῶν   τοσούτων ἐξ ἑτοίμης καὶ ὑποκειμένης
[15]   συγκλήτῳ δυνηθείς, ὑπεδέξατο τῆς κυκλώσεως  ἡγεμὼν   γενέσθαι. δεύτερος δὲ Φάβιος Μάξιμος,
[41]   τοὺς ἄρχοντας, Ἑλλήνων δ´ οὐδεὶς  ἡγεμών   ἐστιν οὐδὲ στρατηγός, ὃς οὐ
[12]   τὴν συμμαχίαν, ὥσπερ οἰκονομῶν, οὐ  πολεμῶν   Ῥωμαίοις, καὶ λογισμὸν ἀποδώσων ἀκριβῆ
[17]   μὴν ἀλλὰ τῷ θείῳ πολὺ  νέμων,   καὶ φιλοθύτης ὢν καὶ μαντικός,
[28]   τοῖς υἱέσιν ἐπέτρεψεν ἐξελέσθαι, καὶ  διανέμων   ἀριστεῖα τῆς μάχης Αἰλίῳ Τουβέρωνι
[27]   τὴν τῆς παρούσης εὐπραγίας  δαίμων   νέμεσιν; τοιαῦτά φασι πολλὰ διαλεχθέντα
[14]   Καίτοι τινὲς οὔ φασιν ὑδάτων  ἑτοίμων   κεκρυμμένων πηγὰς ἐναποκεῖσθαι τοῖς τόποις
[31]   Παῦλον Αἰμίλιον ἀφελέσθαι τῶν ἐπινικίων  τιμῶν.   ὠσάμενοι δὲ τὸν ὄχλον καὶ
[41]   γεγονότων, Αἰμίλιος μὲν ὑπὸ τῶν  νόμων   καὶ τῆς πατρίδος οὕτως ἔοικεν
[12]   καὶ προήκατο τὴν συμμαχίαν, ὥσπερ  οἰκονομῶν,   οὐ πολεμῶν Ῥωμαίοις, καὶ λογισμὸν
[5]   ἀλλ´ οὐκ ἂν εἰδείη τις  ὑμῶν,   καθ´ τι θλίβεται μέρος
[31]   „τὸ κακόηθες ἐξουσίαν προάγεται δι´  ὑμῶν,   ὥστε περὶ στρατηγίας καὶ θριάμβου
[29]   τὴν δόσιν οὐ μείζον´ ἕνδεκα  δραχμῶν,   φρῖξαι δὲ πάντας ἀνθρώπους τὸ
[18]   ῥομφαίας βαρυσιδήρους ἀπὸ τῶν δεξιῶν  ὤμων   ἐπισείοντες. παρὰ δὲ τοὺς Θρᾷκας
[15]   παρέργως, ἀλλὰ μεθόδῳ καὶ δι´  ὀργάνων   εἰληφέναι δοκεῖ τὴν μέτρησιν. ~Ὁ
[32]   πᾶς δὲ ναὸς ἀνέῳκτο καὶ  στεφάνων   καὶ θυμιαμάτων ἦν πλήρης, ὑπηρέται
[3]   καθ´ ἡλικίαν. ~Πρώτην γοῦν τῶν  ἐπιφανῶν   ἀρχῶν ἀγορανομίαν μετελθών, προεκρίθη δεκαδυεῖν
[38]   δὲ τρεῖς συγκλητικοὺς οὐ τῶν  ἐπιφανῶν,   καὶ περὶ τὴν τῶν ἱππέων
[7]   πολὺν ἤδη χρόνον, ἀπὸ τῶν  λειψάνων   τῆς πατρῴας ἥττης πολεμοῦντι πρὸς
[20]   δυναμένων βιάζεσθαι, Σάλουιος τῶν  Πελιγνῶν   ἡγούμενος ἁρπάσας τὸ σημεῖον τῶν
[20]   ὑπὲρ κεφαλῆς τὰ σώματα τῶν  Πελιγνῶν   καὶ Μαρρουκινῶν, κατ´ οὐδένα λογισμὸν
[20]   τοὺς πολεμίους ἔρριψε. τῶν δὲ  Πελιγνῶν   (οὐ γάρ ἐστιν Ἰταλοῖς θεμιτὸν
[39]   καὶ κηδόμενος ὥσπερ οἰκείων καὶ  συγγενῶν   διετέλεσε. Τὴν δ´ οὐσίαν αὐτοῦ
[22]   πολιτείαν ὡς ἄλλος οὐδεὶς τῶν  συγγενῶν   κεκραμένος τὸ ἦθος. ὀψὲ δ´
[10]   νεανίαις καὶ φίλων πλήθει καὶ  συγγενῶν   μέγα δυναμένων, οἳ πάντες αὐτὸν
[28]   ἐστι Τουβέρων, ὃν ἔφαμεν μετὰ  συγγενῶν   οἰκεῖν ἑκκαιδέκατον, ἀπὸ γηδίου μικροῦ
[17]   δὲ τὴν ἀπόκλισιν καὶ περιφορὰν  ἀναμένων   τοῦ φωτός, ὅπως μὴ κατὰ
[20]   ὡς ἀντέστησαν τῇ φάλαγγι, μὴ  δυναμένων   βιάζεσθαι, Σάλουιος τῶν Πελιγνῶν
[10]   φίλων πλήθει καὶ συγγενῶν μέγα  δυναμένων,   οἳ πάντες αὐτὸν ὑπακοῦσαι καλοῦντι
[3]   ἀγορανομίαν μετελθών, προεκρίθη δεκαδυεῖν ἀνδρῶν  συναπογραψαμένων,   οὓς ὕστερον ἅπαντας ὑπατεῦσαι λέγουσι.
[1]   φρονήσει τὰ μέγιστα τῶν  πεπραγμένων   κατώρθωσαν. ~Τὸν Αἰμιλίων οἶκον ἐν
[34]   δὲ παιᾶνας ἐπινικίους καὶ τῶν  διαπεπραγμένων   ἐπαίνους εἰς τὸν Αἰμίλιον, περίβλεπτον
[13]   ἐχόντων καὶ πάντοθεν ὑπ´ αὐτοῦ  διαπεφραγμένων   ἐρύμασι καὶ προτειχίσμασι ξυλίνοις, πολλὴν
[15]   παρ´ Ἁρπάλῳ Θρᾳκῶν καὶ Κρητῶν  ἀναμεμειγμένων   διακοσίους, ἐξώρμησε τῇ πρὸς θάλασσαν
[24]   τοῦ Αἰμιλίου καὶ τῶν ἱερῶν  ἐνηργμένων,   κεραυνὸς ἐνσκήψας εἰς τὸν βωμὸν
[32]   καὶ φοβερὸν ὑπηχεῖν, καὶ μηδὲ  νενικημένων   ἄφοβον εἶναι τὴν ὄψιν. μετὰ
[29]   γυναῖκας ἀργύρου χρῄζειν χρυσοῦ.  ~Διῳκημένων   δὲ πάντων αὐτῷ καλῶς, ἀσπασάμενος
[39]   Μάρκιος Φίλιππος συνάρχων αὐτοῦ.  ~Διῳκημένων   δὲ τῶν πλείστων καὶ μεγίστων,
[34]   εἵπετο χορὸς φίλων καὶ συνήθων,  βεβαρημένων   τὰ πρόσωπα πένθει, καὶ τῷ
[1]   καὶ ταῖς τύχαις ἀγαθαῖς ὁμοίως  κεχρημένων   ἐπὶ τὰ πράγματα, καὶ διαμφισβήτησιν
[4]   Ῥωμαίοις, καὶ τῶν ἡγεμονικωτάτων ἀνδρῶν  τετραμμένων   πρὸς ἐκεῖνον, ἄλλος ἀπὸ τῆς
[14]   τινὲς οὔ φασιν ὑδάτων ἑτοίμων  κεκρυμμένων   πηγὰς ἐναποκεῖσθαι τοῖς τόποις ἐξ
[11]   μεγάλην δὲ προσδοκίαν τοῦ μέλλοντος,  ἡδομένων   ἁπάντων, ὅτι τοὺς κολακεύοντας παρελθόντες
[11]   τὴν δὲ δευτέραν ἐκείνων στρατηγοῦ  δεομένων·   δι´ μηδεμίαν αὐτοῖς χάριν
[28]   δὲ δέκα πρέσβεων ἐκ Ῥώμης  ἀφικομένων,   Μακεδόσι μὲν ἀπέδωκε τὴν χώραν
[26]   συναναγκάσασαν τὸν ἄνθρωπον ὡς θηρίον  ἁλισκομένων   τῶν τέκνων εἰς χεῖρας ἐλθεῖν
[41]   ἀλλ´ ἔχειν ὀφείλων ἣν ἔλαβε  βουλομένων   καὶ διδόντων, πέρας ἐποιήσατο τῆς
[4]   πόλεμος, ἐν Ἰβηρίᾳ κινημάτων μεγάλων  γενομένων.   ἐπὶ τοῦτον Αἰμίλιος ἐξεπέμφθη
[20]   ἐνδιδόντων, τῶν δ´ ἄλλων Ῥωμαίων  διατρεπομένων   τὴν φάλαγγα, προσβολὴν οὐκ ἔχουσαν,
[19]   τοῖς ἐπὶ τῆς φάλαγγος ἀθωράκιστον·  φερομένων   δὲ παντοδαπῶν ἑκατέρωθεν βελῶν, παλτὸν
[14]   ναμάτων ἔχειν ἀρχὰς διὰ βάθους  ὑποφερομένων,   ἀναπνοὰς αὐτοῖς καὶ φρέατα πολλὰ
[12]   τῶν Ῥωμαίων οὐχ ὑπομενούντων, ἀλλ´  ἐκπλαγησομένων   τὴν ὄψιν αὐτὴν καὶ τὴν
[12]   ἀεὶ μάχεσθαι καὶ κρατεῖν τῶν  ἀντιταττομένων.   ὡς δὲ περὶ τὴν Μαιδικὴν
[17]   συνεχῶν τοῖς τελευταίοις καθ´ ὑπαγωγὴν  ἐξελιττομένων,   ἔλαθε τὴν παράταξιν ἀναλύσας καὶ
[18]   πεδίον, κραυγῆς δὲ καὶ θορύβου  παρακελευομένων   τὴν ὀρεινήν. οὕτω δὲ θρασέως
[3]   γενόμενος δ´ ἱερεὺς τῶν αὐγούρων  προσαγορευομένων,   οὓς τῆς ἀπ´ ὀρνίθων καὶ
[22]   εἶχε· δυεῖν γὰρ υἱῶν αὐτοῦ  στρατευομένων   νεώτερος οὐδαμοῦ φανερὸς ἦν,
[28]   οἰκεῖν ἑκκαιδέκατον, ἀπὸ γηδίου μικροῦ  διατρεφομένων   ἁπάντων. καὶ πρῶτον ἄργυρον ἐκεῖνόν
[20]   στρατοῖς καὶ ποικίλαις ὁρμαῖς τῶν  μαχομένων,   τοῖς μὲν ἐκθλιβομένην μέρεσι, τοῖς
[28]   τούτοις ἔχαιρε, καὶ ὅτι πολλῶν  παρεσκευασμένων   καὶ λαμπρῶν τὸ ἥδιστον αὐτὸς
[9]   κατέσχεν ὡς τῶν βαρβάρων μισθῷ  πεπεισμένων   ὑπ´ αὐτοῦ διὰ τῆς κάτω
[39]   οὐδ´ ἀτελὴς τῶν πρὸς εὐδαιμονίαν  νενομισμένων   γενόμενος. καὶ γὰρ περὶ
[23]   ἐπιεικῶς πάντων ἀπὸ τῆς μάχης  διασεσῳσμένων.   ἐπεὶ δὲ καταλαμβάνοντες οἱ πεζοὶ
[20]   πρὸς ἐναντίας πληγὰς καὶ προὖπτον  ὠθουμένων   θάνατον. οὕτω δὲ τῶν προμάχων
[17]   ἐστὶ νενομισμένον, χαλκοῦ τε πατάγοις  ἀνακαλουμένων   τὸ φῶς αὐτῆς καὶ πυρὰ
[22]   καὶ κραυγὴ τὸ πεδίον κατεῖχεν  ἀνακαλουμένων   τὸν Σκιπίωνα· πᾶσι γὰρ ἀγαστὸς
[10]   καθ´ ἡμέραν ἐπὶ θύρας καὶ  προκαλουμένων   αὐτὸν εἰς ἀγορὰν καὶ καταβοώντων,
[14]   τοὺς πολεμίους μὴ δύνωνται προσιόντας.  ~Ἐνοχλουμένων   δὲ τῶν ἀνθρώπων μάλιστα περὶ
[33]   τροφέων καὶ διδασκάλων καὶ παιδαγωγῶν  δεδακρυμένων   ὄχλος, αὐτῶν τε τὰς χεῖρας
[36]   ἐμοῖς κακοῖς εἰς τὴν τῶν  κατωρθωμένων   ἀποκέχρηται νέμεσιν, οὐκ ἀφανέστερον ἔχουσα
[17]   με νῖκαι διδάσκουσαι τὰ τῶν  ἡττωμένων   ἁμαρτήματα κωλύουσιν ἐξ ὁδοῦ μάχην
[41]   νόμους δεδιότες καὶ τοὺς ἄρχοντας,  Ἑλλήνων   δ´ οὐδεὶς ἡγεμών ἐστιν οὐδὲ
[12]   ὅτι τὰς πόλεις αἱρεῖ τῶν  Ἑλλήνων   οὐ Φίλιππος, ἀλλὰ τὸ Φιλίππου
[3]   ἀλλ´ ὥσπερ ἱερεὺς ἄλλων ὀργίων  δεινῶν   τῶν περὶ τὰς θυσίας ἐθῶν
[1]   κοσμεῖν καὶ ἀφομοιοῦν πρὸς τὰς  ἐκείνων   ἀρετὰς τὸν βίον. οὐδὲν γὰρ
[26]   καὶ παραδοῦναι τὸ σῶμα τοῖς  ἐκείνων   κρατοῦσιν. ἐπίστευε μὲν οὖν μάλιστα
[20]   ἐλαφροῖς δὲ πελταρίοις πρὸς τὰς  ἐκείνων   μαχαίρας, ὑπὸ βάρους καὶ καταφορᾶς
[11]   ἀρχῆς δεόμενος, τὴν δὲ δευτέραν  ἐκείνων   στρατηγοῦ δεομένων· δι´ μηδεμίαν
[34]   καὶ δάφνης κλῶνα τῇ δεξιᾷ  προτείνων.   ἐδαφνηφόρει δὲ καὶ σύμπας
[15]   ἡσυχίαν γενέσθαι τοσαύτην. ἐπεὶ δὲ  κινῶν   ἅπαντα καὶ πειρώμενος ἐπυνθάνετο μίαν
[20]   τὰ σώματα τῶν Πελιγνῶν καὶ  Μαρρουκινῶν,   κατ´ οὐδένα λογισμὸν ἀλλὰ θυμῷ
[32]   καὶ φαρέτραι μεθ´ ἱππικῶν ἀναμεμειγμέναι  χαλινῶν,   καὶ ξίφη γυμνὰ διὰ τούτων
[27]   περὶ τῆς τύχης καὶ τῶν  ἀνθρωπίνων   διαλέγεσθαι πραγμάτων, „ἆρά γ´“ εἶπεν
[36]   ἐδυστύχησεν. ἔφη γάρ, ὅτι τῶν  ἀνθρωπίνων   οὐδὲν οὐδέποτε δείσας, τῶν δὲ
[34]   δείλαιος, ἀλλ´ ὑπ´ ἐλπίδων  τινῶν   ἀπομαλακισθείς, ἐγεγόνει μέρος τῶν αὑτοῦ
[25]   ἣν δὲ Ῥωμαῖοι Ταρκυνίους μετὰ  Λατίνων   ἐπιστρατεύσαντας ἐνίκησαν, αὐτάγγελοι φράζοντες ὤφθησαν
[26]   ἄνθρωπον ὡς θηρίον ἁλισκομένων τῶν  τέκνων   εἰς χεῖρας ἐλθεῖν καὶ παραδοῦναι
[12]   τὸν χρυσὸν αὐτὸς αὑτοῦ καὶ  τέκνων   καὶ βασιλείας καταχεάμενος, οὐκ ἠθέλησε
[13]   καὶ περιεῖδεν ὀλίγῳ χρόνῳ μετὰ  τέκνων   καὶ γυναικὸς ὡς ἀπὸ νεοττιᾶς
[16]   δὲ πολλὴν ὑπάρχειν ἀμυνομένοις περὶ  τέκνων   καὶ γυναικῶν, ἐφορῶντος ἕκαστα τοῦ
[26]   τῷ Δημητρείῳ λιμένα μετὰ τῶν  τέκνων   καὶ θεραπείας ἀναγκαίας, εὐθὺς ἀφ´
[34]   παιδία παρῆλθεν. ~Αὐτὸς δὲ τῶν  τέκνων   Περσεὺς καὶ τῆς περὶ
[8]   τρεῖς μυριάδες, ὀκτακόσιαι δὲ σίτου  μεδίμνων   ἦσαν ἐγκατῳκοδομημένου τοῖς τείχεσι, χρημάτων
[12]   πόλεμον ἀρθέντα ταῖς ἐλπίσι τὰ  Μακεδόνων   ἀνέτρεψε καὶ κατέβαλε, πρὸς ἀργύριον
[8]   δὲ τὴν ἀναρχίαν οἱ πρῶτοι  Μακεδόνων   Ἀντίγονον ἐπάγονται, τοῦ τεθνηκότος ἀνεψιὸν
[18]   ἄγημα τρίτον οἱ λογάδες, αὐτῶν  Μακεδόνων   ἀρετῇ καὶ ἡλικίᾳ τὸ καθαρώτατον,
[31]   ἀγαλλόμενος θριάμβοις αὑτῷ φθονεῖ τὸν  Μακεδόνων   βασιλέα ζῶντα καὶ τὴν Ἀλεξάνδρου
[7]   τότε καθ´ ὃν Περσεῖ τῷ  Μακεδόνων   βασιλεῖ πολεμοῦντες, ἐν αἰτίᾳ τοὺς
[19]   ἵππῳ παρήλαυνεν. δὲ τῶν  Μακεδόνων   βασιλεύς, ὥς φησι Πολύβιος, τῆς
[7]   αὐτούς, ἀγνοοῦντες ὅτι πολλῷ τὴν  Μακεδόνων   δύναμιν ἡττηθεὶς Φίλιππος ἐρρωμενεστέραν καὶ
[7]   Φίλιππον, καὶ τοὺς Ἕλληνας ἀπὸ  Μακεδόνων   ἐλευθερώσαντες, τε βασιλεὺς οὐδεὶς
[20]   συνασπισμόν, κατεῖδε τὴν φάλαγγα τῶν  Μακεδόνων   κλάσεις τε πολλὰς καὶ διασπάσματα
[39]   παρῆσαν Ἰβήρων καὶ Λιγύων καὶ  Μακεδόνων,   οἱ μὲν ἰσχυροὶ τὰ σώματα
[19]   ἐπεὶ δὲ καὶ τῶν ἄλλων  Μακεδόνων   τάς τε πέλτας ἐξ ὤμου
[3]   πολιτείαν, ἀλλὰ καὶ τὴν τῶν  μειζόνων   φρουρὰν καταλύουσιν οἱ προϊέμενοι τὴν
[18]   ἑπτακοσίων Λιγύων γενέσθαι· παραβοηθούντων δὲ  πλειόνων   ἑκατέροις, οὕτω συνάπτεσθαι τὴν μάχην
[20]   Αἰμιλίου τοὺς ἡγεμόνας, τῶν δ´  ἡγεμόνων   τοὺς στρατιώτας διδασκόντων, ὡς πρῶτον
[26]   αὑτὸν καὶ παιδία καὶ γυναῖκα,  πόνων   καὶ πλάνης ἀπείρους, οἰκτρότερον δὲ
[38]   ἄχρι τῶν Ἱρτίου καὶ Πάνσα  χρόνων,   οἳ περὶ τὸν πρῶτον Ἀντωνίου
[37]   καὶ κακοῦν αὐτόν, ἐξείργειν τῶν  ὕπνων,   καὶ προσέχοντας ἀκριβῶς ἐνίστασθαι ταῖς
[31]   ἐσθῆτος διασχών, ἐξέφηνε κατὰ τῶν  στέρνων   ὠτειλὰς ἀπίστους τὸ πλῆθος. εἶτα
[3]   ἱερωσύνην τῶν ἀκροτάτων μίαν ἀποφῆναι  τεχνῶν,   καὶ μαρτυρῆσαι τοῖς φιλοσόφοις ὅσοι
[28]   βασιλεῦσιν εἰσέφερον. θέας δὲ παντοδαπῶν  ἀγώνων   καὶ θυσίας ἐπιτελῶν τοῖς θεοῖς,
[8]   ἤδη τὴν Ῥωμαίων δύναμιν αἰρομένην  καθέξων.   ἡττηθεὶς δὲ μεγάλῃ μάχῃ περὶ
[38]   τιμητείαν κατάγουσιν. ἀλλὰ Σκιπίων μὲν  αὔξων   τὰ πλεῖστα τὸν δῆμον εὔνουν
[17]   ἀμυνομένοις ἔφραζεν. εὐξάμενος οὖν κατὰ  βοῶν   ἑκατὸν καὶ ἀγῶνος ἱεροῦ τῷ
[28]   τοῖς βασιλεῦσιν εἰσέφερον. θέας δὲ  παντοδαπῶν   ἀγώνων καὶ θυσίας ἐπιτελῶν τοῖς
[19]   τῆς φάλαγγος ἀθωράκιστον· φερομένων δὲ  παντοδαπῶν   ἑκατέρωθεν βελῶν, παλτὸν ἐμπεσεῖν ὁλοσίδηρον
[8]   ἤθους, ἐν παθῶν τε  παντοδαπῶν   καὶ νοσημάτων ἐνόντων ἐπρώτευεν
[2]   καὶ τῷ γένει τὴν ἐπωνυμίαν  ἀπολιπὼν   Μάμερκος ἦν, Πυθαγόρου παῖς τοῦ
[4]   εἰρήνῃ δὲ καὶ πίστει συνηρμοσμένην  ἀπολιπὼν   τὴν ἐπαρχίαν, εἰς Ῥώμην ἐπανῆλθεν,
[8]   υἱόν τε παῖδα τὴν ἡλικίαν  ἀπολιπὼν   Φίλιππον, ἐτελεύτησε. δείσαντες δὲ τὴν
[25]   πλέον δισμυρίους σταδίους τῶν  τόπων   διεστώτων. ταῦτα μὲν οὐδεὶς ἀγνοεῖ
[23]   καὶ προδεδωκότας λοιδοροῦντες ἀπὸ τῶν  ἵππων   ὤθουν καὶ πληγὰς ἐδίδοσαν, δείσας
[29]   ὥσθ´ ὥρᾳ μιᾷ πεντεκαίδεκα μὲν  ἀνθρώπων   ἐξανδραποδισθῆναι μυριάδας, ἑβδομήκοντα δὲ πόλεις
[14]   δύνωνται προσιόντας. ~Ἐνοχλουμένων δὲ τῶν  ἀνθρώπων   μάλιστα περὶ τὴν τοῦ ποτοῦ
[38]   μὲν οὖν κατ´ αὐτὸν μυριάδες  ἀνθρώπων   τριάκοντα τρεῖς, ἔτι δ´ ἑπτακισχίλιοι
[9]   ὑπερορῶν καὶ σχολάζων, μυρίους τῶν  βαρβάρων   κατέκοψε καὶ λείαν ἠλάσατο πολλήν.
[9]   καὶ λόγος κατέσχεν ὡς τῶν  βαρβάρων   μισθῷ πεπεισμένων ὑπ´ αὐτοῦ διὰ
[14]   τὰ δ´ εὐθὺς ἐπίμπλατο ῥευμάτων  καθαρῶν,   ἐπισυνδιδόντος ὁλκῇ καὶ φορᾷ τοῦ
[41]   τῷ στρατηγῷ τὴν αἰτίαν περιτίθησι.  ~Καθαρῶν   οὖν καὶ δικαίων ἐν τοῖς
[5]   μὲν ἁμαρτίαι καὶ ἀναπεπταμέναι γυναῖκας  ἀνδρῶν   ἄλλας ἀπήλλαξαν, τὰ δ´ ἔκ
[16]   μὴ δυνάμενον. πλήθει μὲν οὖν  ἀνδρῶν   αὐτόθεν περιεῖναι, προθυμίαν δὲ πολλὴν
[2]   ἀνθοῦντα δόξαις καὶ ἀρεταῖς ἐπιφανεστάτων  ἀνδρῶν   καὶ μεγίστων, διέλαμψεν οὐ ταὐτὰ
[1]   Κορινθίου καὶ Αἰμιλίου Παύλου βίον,  ἀνδρῶν   οὐ μόνον ταῖς αἱρέσεσιν, ἀλλὰ
[3]   ἀρχῶν ἀγορανομίαν μετελθών, προεκρίθη δεκαδυεῖν  ἀνδρῶν   συναπογραψαμένων, οὓς ὕστερον ἅπαντας ὑπατεῦσαι
[4]   τοῖς Ῥωμαίοις, καὶ τῶν ἡγεμονικωτάτων  ἀνδρῶν   τετραμμένων πρὸς ἐκεῖνον, ἄλλος ἀπὸ
[5]   υἱὸς ἔγημε, τὴν δ´ Αἴλιος  Τουβέρων,   ἀνὴρ ἄριστος καὶ μεγαλοπρεπέστατα Ῥωμαίων
[28]   πέντε λιτρῶν ὁλκήν. οὗτός ἐστι  Τουβέρων,   ὃν ἔφαμεν μετὰ συγγενῶν οἰκεῖν
[24]   θύοντος τοῦ Αἰμιλίου καὶ τῶν  ἱερῶν   ἐνηργμένων, κεραυνὸς ἐνσκήψας εἰς τὸν
[6]   τὸ λοιπὸν ἡσυχίαν εἶχε, τῶν  ἱερῶν   ἐπιμελούμενος, καὶ τοὺς παῖδας ἀσκῶν
[10]   τὸν οἰωνόν. ταῦτα μὲν οὖν  Κικέρων   ῥήτωρ ἐν τοῖς περὶ
[5]   θέμενος Σκιπίωνα προσηγόρευσε. τῶν δὲ  θυγατέρων   τῶν Αἰμιλίου τὴν μὲν
[27]   καιρός, ὅταν τοῦ κρατεῖν  ἑτέρων   μάλιστα δεδοικέναι τὴν τύχην ἀναγκάζῃ,
[12]   ἀποδοῦναι καὶ διάσημον ἔργον, οἷον  ἑτέρων   στρατηγῶν, εἰ μή τις ἄρα
[20]   ἔργα δεινὰ καὶ πάθη παρ´  ἀμφοτέρων   ἀπήντα συμπεσόντων. οἱ μὲν γὰρ
[41]   καὶ δικαίων ἐν τοῖς πράγμασιν  ἀμφοτέρων   γεγονότων, Αἰμίλιος μὲν ὑπὸ τῶν
[20]   δὲ τὴν προβολὴν κρατυνάμενοι δι´  ἀμφοτέρων,   καὶ τοὺς προσπίπτοντας αὐτοῖς ὅπλοις
[18]   οὕτω συνάπτεσθαι τὴν μάχην παρ´  ἀμφοτέρων.   μὲν οὖν Αἰμίλιος, ὥσπερ
[8]   μετρίας ἠγάπησεν. ὕστερον δὲ βαρέως  φέρων,   καὶ τὸ βασιλεύειν χάριτι Ῥωμαίων
[39]   ὅσοι γοῦν κατὰ τύχην παρῆσαν  Ἰβήρων   καὶ Λιγύων καὶ Μακεδόνων, οἱ
[6]   μεμειγμένοι Γαλάταις καὶ τοῖς παραλίοις  Ἰβήρων.   τότε δὲ καὶ τῆς θαλάσσης
[20]   δὲ προπίπτουσαν, ἐπιὼν ὀξέως καὶ  διαιρῶν   τὰς σπείρας, ἐκέλευεν εἰς τὰ
[22]   προσῄει μετὰ δύο τριῶν  ἑταίρων,   αἵματος καὶ φόνου πολεμίων ἀνάπλεως,
[12]   χρείαις. δὲ πρὸς δύναμιν  ἀνταίρων   τηλικαύτην καὶ πόλεμον, οὗ τοσοῦτον
[23]   αὑτοῦ, καὶ τὸ διάδημα διὰ  χειρῶν   εἶχεν. ὡς δὲ καὶ προσδιαλέγοιτο
[27]   τοσαύταις ὁπλοφορουμένους βασιλεῖς ὁρῶντες ἐκ  χειρῶν   τῶν πολεμίων ἐφήμερα σιτία καὶ
[16]   χώρᾳ, δίχα πολλοῦ φόνου καὶ  νεκρῶν   ἐκπεσεῖν μὴ δυνάμενον. πλήθει μὲν
[21]   ἐν πολλοῖς ὅπλοις καὶ πτώμασι  νεκρῶν   κεκρυμμένον ἀνευρέθη, περιχαρεῖς γενόμενοι καὶ
[21]   πεδίον καὶ τὴν ὑπώρειαν καταπεπλῆσθαι  νεκρῶν,   τοῦ δὲ Λεύκου ποταμοῦ τὸ
[3]   συνιερεῦσιν ἀεὶ καὶ περὶ τῶν  μικρῶν   διαφερομένου, καὶ διδάσκοντος, ὡς εἰ
[14]   γῆς λαμβάνουσιν, ἀλλ´ ἀθρόοις ἀναχεομένοις.  ὀρῶν   δὲ καὶ πέτρας πληγῇ ῥαγείσης
[12]   θαρρεῖν καὶ χρῆσθαι λογισμοῖς ἀραρόσιν  ὁρῶν   διαπεπραγμένον, οὐκ ἔχω τῇ λεγομένῃ
[13]   δὲ τῆς πρόσθεν τὸν στρατὸν  ὁρῶν   δυσανασχετοῦντα καὶ λόγῳ πολλὰ διαστρατηγοῦντα
[36]   πρὸς ὑμᾶς, καὶ τὴν πόλιν  ὁρῶν   εὐφροσύνης καὶ ζήλου καὶ θυσιῶν
[12]   Ἰνδοὺς στρατείας ἁπτόμενος, καὶ βαρὺν  ὁρῶν   καὶ δύσογκον ἤδη τὸν Περσικὸν
[14]   συνελείβετο παρ´ αὐτὴν τὴν θάλατταν—  ὁρῶν   Αἰμίλιος μέγα καὶ κατηρεφὲς
[31]   αὐτοκράτωρ γένοιτο νῦν μάλιστα γινώσκειν,  ὁρῶν   ὅσης ἀπειθείας γέμοντι καὶ κακίας
[8]   ἐνοδίους καὶ παραθαλαττίους ἀσθενεῖς γενομένας  περιορῶν   καὶ ὑπερήμους ὡς καταφρονεῖσθαι, πολλὴν
[9]   θέμενος, ὡς δὴ τοὺς Ῥωμαίους  ὑπερορῶν   καὶ σχολάζων, μυρίους τῶν βαρβάρων
[28]   καὶ ὅτι πολλῶν παρεσκευασμένων καὶ  λαμπρῶν   τὸ ἥδιστον αὐτὸς ἦν ἀπόλαυσμα
[39]   ἐπεὶ δὲ πεισθεὶς ὑπὸ τῶν  ἰατρῶν   ἔπλευσεν εἰς Ἐλέαν τῆς Ἰταλίας
[28]   τῷ γαμβρῷ φιάλην ἔδωκε πέντε  λιτρῶν   ὁλκήν. οὗτός ἐστι Τουβέρων, ὃν
[3]   λέγουσι. γενόμενος δ´ ἱερεὺς τῶν  αὐγούρων   προσαγορευομένων, οὓς τῆς ἀπ´ ὀρνίθων
[34]   ἀπομαλακισθείς, ἐγεγόνει μέρος τῶν αὑτοῦ  λαφύρων.   Ἐφεξῆς δὲ τούτοις ἐκομίζοντο χρυσοῖ
[5]   δὲ φίλων νουθετούντων αὐτόν, „οὐχὶ  σώφρων;   οὐκ εὔμορφος; οὐχὶ παιδοποιός; προτείνας
[38]   αὐτὸν ἀξιώσαντες, ἥτις ἐστὶν ἀρχὴ  πασῶν   ἱερωτάτη καὶ δυναμένη μέγα πρός
[16]   εὐθὺς ἐξ ἐφόδου τοῖς Ῥωμαίοις  ἀπαντήσων.   δὲ τόπος καὶ πεδίον
[8]   ὤν, καὶ δόξαν ἔσχεν ὡς  ἀναστήσων   Μακεδονίαν εἰς τὸ παλαιὸν ἀξίωμα,
[16]   διὰ μέσου δὲ ποταμοὶ ῥέοντες  Αἴσων   καὶ Λεῦκος, οὐ μάλα βαθεῖς
[20]   ὥσπερ χαρακώματι τῷ πυκνώματι τῶν  σαρισῶν   ὑπαντιάζουσαν πάντοθεν ἀπρόσμαχον. ἐπεὶ δὲ
[30]   βασιλικοῖς χρήμασιν ἐποφθαλμίσαντες, ὡς οὐχ  ὅσων   ἠξίουν ἔτυχον, ὠργίζοντο μὲν ἀδήλως
[41]   ἤλπισαν; ὧν μὲν ἐκπεπτωκότα  Συρακουσῶν   ἐθεράπευε Διονύσιον, Κάλλιππος δ´ εἷς
[8]   κοινωφελοῦς βασιλέα προσηγόρευσαν· ἐπεκλήθη δὲ  Δώσων   ὡς ἐπαγγελτικὸς μέν, οὐ τελεσιουργὸς
[12]   οὐ πολεμῶν Ῥωμαίοις, καὶ λογισμὸν  ἀποδώσων   ἀκριβῆ τῆς εἰς τὸν πόλεμον
[34]   ζηλωτὸν ὑπὸ πάντων, οὐδενὶ δὲ  τῶν   ἀγαθῶν ἐπίφθονον, πλὴν εἴ τι
[33]   ἀργυρῷ· τὸ δὲ πλῆθος ἦν  τῶν   ἀγγείων ὀγδοήκοντα τριῶν δέοντα. τούτοις
[22]   πλεῖστον εἰς ἀρετὴν φύσει προὔχοντα  τῶν   ἀδελφῶν ἑώρα. θυμοειδῆ δὲ καὶ
[15]   δὲ Φάβιος Μάξιμος, πρεσβύτατος  τῶν   Αἰμιλίου παίδων, ἔτι μειράκιον ὤν,
[5]   Σκιπίωνα προσηγόρευσε. τῶν δὲ θυγατέρων  τῶν   Αἰμιλίου τὴν μὲν Κάτωνος
[3]   ἄλλως ἕνεκα δόξης τὴν ἱερωσύνην  τῶν   ἀκροτάτων μίαν ἀποφῆναι τεχνῶν, καὶ
[8]   ἄνωθεν ἀρξάμενος. ~Ἀντίγονος μέγιστον δυνηθεὶς  τῶν   Ἀλεξάνδρου διαδόχων καὶ στρατηγῶν, κτησάμενος
[23]   ὠδύρετο πρὸς τοὺς φίλους ὡς  τῶν   Ἀλεξάνδρου τοῦ μεγάλου χρυσωμάτων ἔνια
[3]   ὑπ´ αὐτοῦ καὶ σπουδῆς, σχολὴν  τῶν   ἄλλων ἄγοντος ὅτε γίγνοιτο πρὸς
[11]   τῷ κρατεῖν καὶ μέγιστος εἶναι  τῶν   ἄλλων ἀρετῆς καὶ τοῦ καλοῦ
[27]   παῖδας καὶ τοὺς γαμβροὺς καὶ  τῶν   ἄλλων ἡγεμονικῶν μάλιστα τοὺς νεωτέρους
[38]   πολλοῖς δοκοῦντος. ἐδήλωσαν δὲ μετὰ  τῶν   ἄλλων καλῶν καὶ τιμητείας αὐτὸν
[19]   τὰς μαχαίρας. ἐπεὶ δὲ καὶ  τῶν   ἄλλων Μακεδόνων τάς τε πέλτας
[39]   Ῥώμην. κἀκείνην μὲν ἔθυσε μετὰ  τῶν   ἄλλων τὴν θυσίαν ἱερέων, ἐπιφανῶς
[6]   πρὸς τὰς Ἄλπεις αὐτῶν τε  τῶν   Ἄλπεων τὰ κλυζόμενα τῷ Τυρρηνικῷ
[3]   τις ἡγεῖται καὶ ἀμεμφὲς εἶναι  τῶν   ἀμελειῶν, ἀλλὰ τῇ γε πόλει
[27]   δὲ περὶ τῆς τύχης καὶ  τῶν   ἀνθρωπίνων διαλέγεσθαι πραγμάτων, „ἆρά γ´“
[36]   ἐκεῖνος ἐδυστύχησεν. ἔφη γάρ, ὅτι  τῶν   ἀνθρωπίνων οὐδὲν οὐδέποτε δείσας, τῶν
[14]   μὴ δύνωνται προσιόντας. ~Ἐνοχλουμένων δὲ  τῶν   ἀνθρώπων μάλιστα περὶ τὴν τοῦ
[12]   μελετῶντες ἀεὶ μάχεσθαι καὶ κρατεῖν  τῶν   ἀντιταττομένων. ὡς δὲ περὶ τὴν
[31]   ἦν ἀπράκτοις, οἱ δὲ γνωριμώτατοι  τῶν   ἀπὸ βουλῆς, δεινὸν εἶναι τὸ
[13]   δυσανασχετοῦντα καὶ λόγῳ πολλὰ διαστρατηγοῦντα  τῶν   ἀπράκτων, ἐπετίμησεν αὐτοῖς καὶ παρήγγειλε
[1]   τῇ συνηθείᾳ παρασκευάζομεν ἑαυτούς, τὰς  τῶν   ἀρίστων καὶ δοκιμωτάτων μνήμας ὑποδεχομένους
[3]   ὑπατεῦσαι λέγουσι. γενόμενος δ´ ἱερεὺς  τῶν   αὐγούρων προσαγορευομένων, οὓς τῆς ἀπ´
[34]   ἐλπίδων τινῶν ἀπομαλακισθείς, ἐγεγόνει μέρος  τῶν   αὑτοῦ λαφύρων. Ἐφεξῆς δὲ τούτοις
[9]   Ῥωμαίους ὑπερορῶν καὶ σχολάζων, μυρίους  τῶν   βαρβάρων κατέκοψε καὶ λείαν ἠλάσατο
[9]   πολέμου. καὶ λόγος κατέσχεν ὡς  τῶν   βαρβάρων μισθῷ πεπεισμένων ὑπ´ αὐτοῦ
[8]   Φίλιππος ἤνθησεν ἐν τοῖς μάλιστα  τῶν   βασιλέων ἔτι μειράκιον ὤν, καὶ
[15]   πράξεων τούτων ἐπιστόλιον πρός τινα  τῶν   βασιλέων. οἱ μὲν ἐκτὸς τάξεως
[28]   δεῖπνα προὔθετο, χορηγίᾳ μὲν ἐκ  τῶν   βασιλικῶν ἀφθόνῳ χρώμενος, τάξιν δὲ
[28]   ἀργύριον πολὺ δὲ χρυσίον ἐκ  τῶν   βασιλικῶν ἠθροισμένον οὐδ´ ἰδεῖν ἐθελήσαντος,
[1]   ΚΑΙ ΤΙΜΟΛΕΩΝ. ~Ἐμοὶ μὲν τῆς  τῶν   βίων ἅψασθαι μὲν γραφῆς συνέβη
[8]   καὶ συνετάττετο λάθρα καὶ πανούργως.  τῶν   γὰρ πόλεων τὰς ἐνοδίους καὶ
[23]   καὶ τὰ μὲν ἐγκαλοῦντας περὶ  τῶν   γεγονότων, τὰ δὲ παρρησιαζομένους ἀκαίρως
[14]   γένηται. καθάπερ γὰρ οἱ μαστοὶ  τῶν   γυναικῶν οὐχ ὥσπερ ἀγγεῖα πλήρεις
[14]   τοιαύτην ψηλάφησιν, ὥσπερ οἱ μαστοὶ  τῶν   γυναικῶν πρὸς τὸν θηλασμόν, ἀνυγραίνοντα
[20]   τὸν χιτῶνα, τούτων μὲν ἐνδιδόντων,  τῶν   δ´ ἄλλων Ῥωμαίων διατρεπομένων τὴν
[21]   μένοντες καὶ μαχόμενοι κατεκόπησαν ἅπαντες·  τῶν   δ´ ἄλλων φευγόντων πολὺς ἦν
[20]   τοῦ μὲν Αἰμιλίου τοὺς ἡγεμόνας,  τῶν   δ´ ἡγεμόνων τοὺς στρατιώτας διδασκόντων,
[23]   βαδίζων, καταβὰς ἐφείλκετο τὸν ἵππον.  τῶν   δ´ μέν τις ὑπόδημα
[28]   τὸν Ὁμήρου Δία Φειδίας ἀποπλάσαιτο.  τῶν   δὲ δέκα πρέσβεων ἐκ Ῥώμης
[30]   τέσσαρας ἔτι λοιπὰς ὥρας ἔχουσαν.  τῶν   δὲ δημάρχων λέγειν αὐτὸν εἴ
[7]   καὶ γυμναζομένοις, φιλοτεκνότατος Ῥωμαίων γενόμενος.  ~Τῶν   δὲ δημοσίων πράξεων καιρὸς ἦν
[36]   τῶν ἀνθρωπίνων οὐδὲν οὐδέποτε δείσας,  τῶν   δὲ θείων ὡς ἀπιστότατον καὶ
[5]   ἀνεψιὸν ὄντα θέμενος Σκιπίωνα προσηγόρευσε.  τῶν   δὲ θυγατέρων τῶν Αἰμιλίου τὴν
[20]   αὑτὸν εἰς τοὺς πολεμίους ἔρριψε.  τῶν   δὲ Πελιγνῶν (οὐ γάρ ἐστιν
[21]   γὰρ ὑπὲρ δισμυρίους πεντακισχιλίους ἀποθανεῖν.  τῶν   δὲ Ῥωμαίων ἔπεσον, ὡς μὲν
[20]   Ποσειδώνιος ὑπὲρ τοῦ Περσέως ἀπολογεῖται.  ~Τῶν   δὲ Ῥωμαίων, ὡς ἀντέστησαν τῇ
[17]   αὐτὴν χρόας ἀμείψασα παντοδαπὰς ἠφανίσθη.  τῶν   δὲ Ῥωμαίων, ὥσπερ ἐστὶ νενομισμένον,
[23]   Αἰτωλοῦ καὶ τοῦ Βοιωτοῦ Νέωνος.  τῶν   δὲ στρατιωτῶν ἐπηκολούθησαν οἱ Κρῆτες,
[5]   ὡς ἀνὴρ Ῥωμαῖος ἀπεπέμπετο γυναῖκα,  τῶν   δὲ φίλων νουθετούντων αὐτόν, „οὐχὶ
[12]   οἷς ἄνευ τῆς ἄλλης παρασκευῆς  τῶν   δέκα μυριάδων ἦσαν ἠθροισμέναι καὶ
[18]   ὀρθὰς δὲ ῥομφαίας βαρυσιδήρους ἀπὸ  τῶν   δεξιῶν ὤμων ἐπισείοντες. παρὰ δὲ
[30]   ἔτι μᾶλλον ἐξερεθίσας, ᾐτεῖτο παρὰ  τῶν   δημάρχων ἄλλην ἡμέραν· ἐκείνην γὰρ
[34]   τὰ δὲ παιᾶνας ἐπινικίους καὶ  τῶν   διαπεπραγμένων ἐπαίνους εἰς τὸν Αἰμίλιον,
[30]   κατέβη, κἀκεῖθεν εἰς Ἰταλίαν μετὰ  τῶν   δυνάμεων περαιωθείς, ἀνέπλει τὸν Θύβριν
[26]   „ὦ ταλαίπωρε τὸ μέγιστον ἀφαιρεῖς  τῶν   ἐγκλημάτων, ταῦτα πράττων ἀφ´ ὧν
[2]   ἀναθέντων. οἱ μὲν οὖν πλεῖστοι  τῶν   εἰς δόξαν ἀπὸ τῆς οἰκίας
[29]   πρὸς Περσέα μάχην στρατιώτας ἀπὸ  τῶν   ἐκεῖ πόλεων ὠφελῆσαι. βουλόμενος δὲ
[17]   μὲν ἀνήκοος οὐδ´ ἄπειρος παντάπασι  τῶν   ἐκλειπτικῶν ἀνωμαλιῶν, αἳ τὴν σελήνην
[12]   γοῦν ὅτι τὰς πόλεις αἱρεῖ  τῶν   Ἑλλήνων οὐ Φίλιππος, ἀλλὰ τὸ
[25]   πίστις ἔσχεν, ὥστε καὶ θῦσαι  τῶν   ἐν τέλει πολλούς. ζητουμένου δὲ
[10]   κλῆρον γενέσθαι καθάπερ εἰώθει περὶ  τῶν   ἐπαρχιῶν, ἀλλ´ εὐθὺς ἐκείνῳ ψηφισάμενοι
[31]   αὐτοῖς γένοιτο Παῦλον Αἰμίλιον ἀφελέσθαι  τῶν   ἐπινικίων τιμῶν. ὠσάμενοι δὲ τὸν
[3]   τῶν καθ´ ἡλικίαν. ~Πρώτην γοῦν  τῶν   ἐπιφανῶν ἀρχῶν ἀγορανομίαν μετελθών, προεκρίθη
[38]   ἐξέβαλε δὲ τρεῖς συγκλητικοὺς οὐ  τῶν   ἐπιφανῶν, καὶ περὶ τὴν τῶν
[26]   ἥν, μόνον τύχη  τῶν   ἐπταικότων οὐκ ἀφαιρεῖται, τὸν ἔλεον
[2]   ~Τὸν Αἰμιλίων οἶκον ἐν Ῥώμῃ  τῶν   εὐπατριδῶν γεγονέναι καὶ παλαιῶν οἱ
[28]   πρότερον καταναλωθῆναι τὸ πλῆθος  τῶν   εὑρεθέντων. ἐν δὲ Δελφοῖς ἰδὼν
[41]   μικρότερος οὐδ´ ἀσεμνότερος διὰ  τῶν   εὐτυχημάτων ὁραθείς. Τιμολέων δὲ γενναῖα
[4]   μέγαν πολέμου τοῖς Ῥωμαίοις, καὶ  τῶν   ἡγεμονικωτάτων ἀνδρῶν τετραμμένων πρὸς ἐκεῖνον,
[17]   πολλαί με νῖκαι διδάσκουσαι τὰ  τῶν   ἡττωμένων ἁμαρτήματα κωλύουσιν ἐξ ὁδοῦ
[39]   γενομένην. ἐπεὶ δὲ πεισθεὶς ὑπὸ  τῶν   ἰατρῶν ἔπλευσεν εἰς Ἐλέαν τῆς
[24]   γὰρ θύοντος τοῦ Αἰμιλίου καὶ  τῶν   ἱερῶν ἐνηργμένων, κεραυνὸς ἐνσκήψας εἰς
[6]   παρώφθη, τὸ λοιπὸν ἡσυχίαν εἶχε,  τῶν   ἱερῶν ἐπιμελούμενος, καὶ τοὺς παῖδας
[23]   ἐκ Πύδνης εἰς Πέλλαν ἀπεχώρει,  τῶν   ἱππέων ἐπιεικῶς πάντων ἀπὸ τῆς
[23]   ἀνάνδρους καὶ προδεδωκότας λοιδοροῦντες ἀπὸ  τῶν   ἵππων ὤθουν καὶ πληγὰς ἐδίδοσαν,
[38]   δεῆσαι τὸν δῆμον εἰσενεγκεῖν ἄχρι  τῶν   Ἱρτίου καὶ Πάνσα χρόνων, οἳ
[34]   ὅτι τὴν ἐκείνου τύχην ὀλοφύρονται,  τῶν   καθ´ ἑαυτοὺς ἐλάχιστα φροντίζοντες. Καίτοι
[2]   αὑτῷ περιποιούμενος, οἷς εὐθὺς διέφερε  τῶν   καθ´ ἡλικίαν. ~Πρώτην γοῦν τῶν
[25]   διεστώτων. ταῦτα μὲν οὐδεὶς ἀγνοεῖ  τῶν   καθ´ ἡμᾶς. ~Γναῖος δ´ Ὀκτάβιος
[23]   χαλεπότητα δεδοικότες. κεχαραγμένος γὰρ ὑπὸ  τῶν   κακῶν, εἰς πάντας ἐζήτει τρέπειν
[34]   ἔχων ἐπιχωρίους, ὑπὸ δὲ μεγέθους  τῶν   κακῶν πάντα θαμβοῦντι καὶ παραπεπληγμένῳ
[33]   δ´ ἕν, οὐ πάνυ συμφρονοῦντα  τῶν   κακῶν τὸ μέγεθος διὰ τὴν
[40]   ΠΑΥΛΟΥ ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ. Τοιούτων δὲ  τῶν   κατὰ τὴν ἱστορίαν ὄντων, δῆλον
[31]   ὡς φοβούμενοι θεάσασθαι τὸ μέγεθος  τῶν   κατορθωμάτων, φειδόμενοι τοῦ πολεμίου
[7]   συμπεπλέχθαι πολὺν ἤδη χρόνον, ἀπὸ  τῶν   λειψάνων τῆς πατρῴας ἥττης πολεμοῦντι
[11]   ταῖς στρατείαις ἐσομένους. ἀπὸ τούτων  τῶν   λόγων πολλὴν μὲν αἰδῶ πρὸς
[32]   στρατηγεῖσθαι βουλομένους. ~Οὕτω φασὶν ὑπὸ  τῶν   λόγων τούτων ἀνακοπῆναι καὶ μεταβαλεῖν
[32]   ὑστεραίᾳ τὰ κάλλιστα καὶ πολυτελέστατα  τῶν   Μακεδονικῶν ὅπλων ἐπέμπετο πολλαῖς ἁμάξαις,
[19]   θώρακος ἵππῳ παρήλαυνεν. δὲ  τῶν   Μακεδόνων βασιλεύς, ὥς φησι Πολύβιος,
[20]   τὸν συνασπισμόν, κατεῖδε τὴν φάλαγγα  τῶν   Μακεδόνων κλάσεις τε πολλὰς καὶ
[20]   μεγάλοις στρατοῖς καὶ ποικίλαις ὁρμαῖς  τῶν   μαχομένων, τοῖς μὲν ἐκθλιβομένην μέρεσι,
[34]   πλὴν εἴ τι δαιμόνιον ἄρα  τῶν   μεγάλων καὶ ὑπερόγκων εἴληχεν εὐτυχιῶν
[36]   οὐδὲν εἰλικρινὲς οὐδ´ ἀνεμέσητον ἀνθρώποις  τῶν   μεγάλων χαριζομένην. καὶ τοῦτον οὐ
[31]   μετὰ τῆς ἀληθινῆς νίκης ἀφαιρεῖσθε  τῶν   μὲν θεῶν τὴν τιμήν, αὑτῶν
[3]   τοῖς συνιερεῦσιν ἀεὶ καὶ περὶ  τῶν   μικρῶν διαφερομένου, καὶ διδάσκοντος, ὡς
[38]   τὸν ἄριστον, ἵππου τ´ ἀφαιρέσει  τῶν   νέων ἀτιμάσαι τὸν ἀκολασταίνοντα, καὶ
[41]   ἀμφοτέρων γεγονότων, Αἰμίλιος μὲν ὑπὸ  τῶν   νόμων καὶ τῆς πατρίδος οὕτως
[23]   τὸ συγγενὲς καὶ πρεσβύτατον αὐτοῦ  τῶν   νοσημάτων τὴν μικρολογίαν αὖθις ὑπενεχθείς,
[18]   σκηνῆς προῆλθε καὶ τὰ τάγματα  τῶν   ὁπλιτῶν ἐπιὼν παρεθάρρυνεν· δὲ
[16]   τοῦ Μίλωνος αἴσχιστα φεύγοντος ἄνευ  τῶν   ὅπλων μονοχίτωνος, ἀσφαλῶς ἀκολουθεῖν ἅμα
[20]   πρῶτον ὑπέδυσαν καὶ διέσχον εἴσω  τῶν   ὅπλων, τοῖς μὲν ἐκ πλαγίου
[32]   σάρισαι παραπεπηγυῖαι, σύμμετρον ἐχόντων χάλασμα  τῶν   ὅπλων, ὥστε τὴν πρὸς ἄλληλα
[31]   τὸ πλῆθος. εἶτα μεταστραφεὶς ἔνια  τῶν   οὐκ εὐπρεπῶς ἐν ὄχλῳ γυμνοῦσθαι
[38]   νέων ἀτιμάσαι τὸν ἀκολασταίνοντα, καὶ  τῶν   οὐσιῶν οὗτοι τὰ τιμήματα καὶ
[37]   ἐκπονηθεὶς ἐτελεύτησεν. ἐτελεύτησε δὲ καὶ  τῶν   παιδίων τὰ δύο· τὸν δὲ
[36]   νίκης. τὸν μὲν γὰρ πρότερον  τῶν   παίδων ἀποθανόντα θάψας εὐθὺς ἐθριάμβευσεν,
[15]   Νασικᾶς ἱππεῖς ἑκατὸν εἴκοσι καὶ  τῶν   παρ´ Ἁρπάλῳ Θρᾳκῶν καὶ Κρητῶν
[1]   καὶ διωθεῖσθαι, πρὸς τὰ κάλλιστα  τῶν   παραδειγμάτων ἵλεω καὶ πρᾳεῖαν ἀποστρέφοντες
[15]   τραχύτητα δείσας, ἐβουλεύετο. πρῶτος δὲ  τῶν   παρόντων Νασικᾶς ἐπικαλούμενος Σκιπίων,
[39]   τὸν Αἰμίλιον εὐεργέτην καὶ σωτῆρα  τῶν   πατρίδων. οὐ γὰρ μόνον ἐν
[20]   μὴ δυναμένων βιάζεσθαι, Σάλουιος  τῶν   Πελιγνῶν ἡγούμενος ἁρπάσας τὸ σημεῖον
[20]   ἀνερρίπτουν ὑπὲρ κεφαλῆς τὰ σώματα  τῶν   Πελιγνῶν καὶ Μαρρουκινῶν, κατ´ οὐδένα
[1]   μᾶλλον φρονήσει τὰ μέγιστα  τῶν   πεπραγμένων κατώρθωσαν. ~Τὸν Αἰμιλίων οἶκον
[41]   Διονύσιον, Κάλλιππος δ´ εἷς ἦν  τῶν   περὶ Δίωνα ξεναγῶν. ἀλλὰ Τιμολέων
[3]   ὥσπερ ἱερεὺς ἄλλων ὀργίων δεινῶν  τῶν   περὶ τὰς θυσίας ἐθῶν ἐξηγούμενος
[39]   συνάρχων αὐτοῦ. ~Διῳκημένων δὲ  τῶν   πλείστων καὶ μεγίστων, ἐνόσησε νόσον
[12]   δὲ καὶ λαμπροὶ ταῖς κατὰ  τῶν   πολεμίων ἀπειλαῖς, θάρσος παρέστησαν τοῖς
[18]   φασι τοῦ Αἰμιλίου τεχνάζοντος ἐκ  τῶν   πολεμίων γενέσθαι τὴν ἐπιχείρησιν, ἀχάλινον
[15]   ἐκπεριπλεῖν καὶ κυκλοῦσθαι τὸ στρατόπεδον  τῶν   πολεμίων. Ἐπεὶ δ´ ἐδείπνησαν οἱ
[27]   ὁπλοφορουμένους βασιλεῖς ὁρῶντες ἐκ χειρῶν  τῶν   πολεμίων ἐφήμερα σιτία καὶ ποτὰ
[21]   λαμπρότερον ἐνέκειντο τοῖς συνεστῶσιν ἔτι  τῶν   πολεμίων. καὶ τέλος οἱ τρισχίλιοι
[16]   στήθους πατάξας καταβαλεῖν, ἐκβιασθέντων δὲ  τῶν   πολεμίων, καὶ τοῦ Μίλωνος αἴσχιστα
[36]   καὶ κίνδυνος οὐδεὶς ἦν ἀπὸ  τῶν   πολεμίων, μάλιστα κατὰ πλοῦν ἐδεδίειν
[39]   παρὰ τῶν πολιτῶν, ἀλλὰ καὶ  τῶν   πολεμίων. ὅσοι γοῦν κατὰ τύχην
[17]   τὸ πεδίον καὶ τὴν στρατοπεδείαν  τῶν   πολεμίων. ~Περὶ δὲ δείλην οἱ
[20]   τὰ διαλείμματα καὶ κενώματα τῆς  τῶν   πολεμίων τάξεως παρεμπίπτοντας καὶ συμπλεκομένους,
[29]   ἐτράποντο πρὸς καταδρομὴν καὶ διαρπαγὴν  τῶν   πόλεων, ὥσθ´ ὥρᾳ μιᾷ πεντεκαίδεκα
[39]   καὶ χάρις οὐ μόνον παρὰ  τῶν   πολιτῶν, ἀλλὰ καὶ τῶν πολεμίων.
[38]   μηδὲν εἰπεῖν μηδὲ πρᾶξαι χάριτι  τῶν   πολλῶν, ἀλλὰ τοῖς πρώτοις καὶ
[17]   κατεῖχε, καὶ λόγος ἡσυχῇ διὰ  τῶν   πολλῶν ἐχώρει, βασιλέως τὸ φάσμα
[38]   ὢν ἀριστοκρατικὸς οὐδὲν ἧττον ὑπὸ  τῶν   πολλῶν ἠγαπᾶτο τοῦ μάλιστα δημαγωγεῖν
[38]   Αἰμιλίου δημοτικωτάτην προσγράφουσι χάριν ὑπὲρ  τῶν   πολλῶν, ὡς τοσούτων εἰς τὸ
[9]   ἀγεννὴς καὶ ταπεινός, ὑπὸ ῥύμης  τῶν   πραγμάτων ἀναφερόμενος πρὸς τὸν πόλεμον,
[34]   αἱ τύχαι ῥοπὴν ἐπ´ ἀμφότερα  τῶν   πραγμάτων ἔχουσιν. ~Ἦσαν γὰρ αὐτῷ
[12]   χρημάτων ὠνητά, μὴ τὰ χρήματα  τῶν   πραγμάτων ἡγεῖσθαι, πάντων ἐκράτησαν. ἐρρέθη
[36]   τῇ Τύχῃ διὰ τὴν εὔροιαν  τῶν   πραγμάτων, ὡς ἄδεια πολλὴ καὶ
[36]   εἰωθότα συντελέσας καθαρμὸν αὐτῆς καὶ  τῶν   πράξεων εὐθὺς ἐναρξάμενος, ἐν ἡμέραις
[1]   καὶ κάλλιστα πρὸς γνῶσιν ἀπὸ  τῶν   πράξεων λαμβάνοντες. φεῦ φεῦ, τί
[15]   Νασικᾶς λαβεῖν φησι, γεγραφὼς περὶ  τῶν   πράξεων τούτων ἐπιστόλιον πρός τινα
[20]   προὖπτον ὠθουμένων θάνατον. οὕτω δὲ  τῶν   προμάχων διαφθαρέντων, ἀνεκόπησαν οἱ κατόπιν
[39]   ἐτελεύτησεν, οὐδενὸς ἐνδεὴς οὐδ´ ἀτελὴς  τῶν   πρὸς εὐδαιμονίαν νενομισμένων γενόμενος. καὶ
[2]   χάριν Αἰμίλιος προσαγορευθείς, εἰρήκασιν ἔνιοι  τῶν   Πυθαγόρᾳ τὴν Νομᾶ τοῦ βασιλέως
[19]   τὰς σαρίσας προσερηρεικότας τοῖς θυρεοῖς  τῶν   Ῥωμαίων καὶ μὴ προσιεμένους εἰς
[16]   αὐτόμολος ἧκε μηνύων τὴν περίοδον  τῶν   Ῥωμαίων. δὲ συνταραχθείς, τὸ
[12]   τοῖς Μακεδόσι καὶ δόξαν, ὡς  τῶν   Ῥωμαίων οὐχ ὑπομενούντων, ἀλλ´ ἐκπλαγησομένων
[20]   ἀλλ´ ὥσπερ χαρακώματι τῷ πυκνώματι  τῶν   σαρισῶν ὑπαντιάζουσαν πάντοθεν ἀπρόσμαχον. ἐπεὶ
[31]   τῆς ἐσθῆτος διασχών, ἐξέφηνε κατὰ  τῶν   στέρνων ὠτειλὰς ἀπίστους τὸ πλῆθος.
[10]   τοῖς Ῥωμαίοις πυνθανομένοις ἐδόκει τὰς  τῶν   στρατηγιώντων χάριτας καὶ παραγγελίας ἐάσαντας
[3]   μικροῖς ἀκρίβειαν. ὅμοιον δὲ καὶ  τῶν   στρατιωτικῶν ἐθῶν τε καὶ πατρίων
[31]   βοῶντες, ἀλλήλους παρεκάλουν ἐπιλαβέσθαι τῆς  τῶν   στρατιωτῶν ἀσελγείας καὶ θρασύτητος, ἐπὶ
[18]   τῷ παρόντι σάλῳ καὶ κινήματι  τῶν   στρατοπέδων τεκμαιρόμενος τὸ μέγεθος τοῦ
[22]   καὶ πολιτείαν ὡς ἄλλος οὐδεὶς  τῶν   συγγενῶν κεκραμένος τὸ ἦθος. ὀψὲ
[17]   βαλέσθαι καὶ στρατοπεδεύειν. οὕτω δὲ  τῶν   συνεχῶν τοῖς τελευταίοις καθ´ ὑπαγωγὴν
[1]   κακόηθες ἀγεννὲς αἱ  τῶν   συνόντων ἐξ ἀνάγκης ὁμιλίαι προσβάλλουσιν,
[20]   ὑπαντιάζουσαν πάντοθεν ἀπρόσμαχον. ἐπεὶ δὲ  τῶν   τε χωρίων ἀνωμάλων ὄντων, καὶ
[26]   τὸν ἄνθρωπον ὡς θηρίον ἁλισκομένων  τῶν   τέκνων εἰς χεῖρας ἐλθεῖν καὶ
[26]   πρὸς τῷ Δημητρείῳ λιμένα μετὰ  τῶν   τέκνων καὶ θεραπείας ἀναγκαίας, εὐθὺς
[34]   τὰ παιδία παρῆλθεν. ~Αὐτὸς δὲ  τῶν   τέκνων Περσεὺς καὶ τῆς
[25]   ἐπὶ πλέον δισμυρίους σταδίους  τῶν   τόπων διεστώτων. ταῦτα μὲν οὐδεὶς
[22]   κατασκάψας, καὶ πολὺ πρῶτος ἀρετῇ  τῶν   τότε Ῥωμαίων γενόμενος καὶ δυνηθεὶς
[13]   τὸν πόλεμον, ἀπεστέρησε τὸν κακοδαίμονα  τῶν   τριακοσίων ταλάντων, καὶ περιεῖδεν ὀλίγῳ
[8]   ἔγνω γὰρ ἀδίκως τὸν ἕτερον  τῶν   υἱῶν Δημήτριον ἐκ διαβολῆς τοῦ
[30]   Γάλβας, ἐχθρὸς Αἰμιλίου, γεγονὼς δὲ  τῶν   ὑπ´ αὐτὸν χιλιάρχων, ἐθάρρησεν ἀναφανδὸν
[4]   εὐδάπανος δὲ καὶ ἀφειδὴς ἐκ  τῶν   ὑπαρχόντων· οὐ πολλὰ δ´ ἦν,
[11]   περὶ μαντικῆς ἱστόρηκεν. ~Εἰωθότων δὲ  τῶν   ὑπατείαν λαβόντων οἷον ἀνθομολογεῖσθαί τινα
[9]   ἐπολέμησεν τὸ δεύτερον ἐν  τῶν   ὑπατικῶν Ὁστίλιον ἀπεκρούσατο καταβιαζόμενον κατὰ
[37]   λυπεῖν καὶ κακοῦν αὐτόν, ἐξείργειν  τῶν   ὕπνων, καὶ προσέχοντας ἀκριβῶς ἐνίστασθαι
[8]   ἐπαγγελτικὸς μέν, οὐ τελεσιουργὸς δὲ  τῶν   ὑποσχέσεων. μετὰ τοῦτον βασιλεύσας
[20]   Πελιγνῶν ἡγούμενος ἁρπάσας τὸ σημεῖον  τῶν   ὑφ´ αὑτὸν εἰς τοὺς πολεμίους
[23]   ἀλλὰ τριάκοντα τάλαντα κερδάνας ἀπὸ  τῶν   φίλων, μικρὸν ὕστερον ἔμελλον
[26]   καὶ δυστυχὲς ἐξαναστὰς προϋπήντα μετὰ  τῶν   φίλων δεδακρυμένος, δ´, αἴσχιστον
[19]   ἔχοντα δυσχρήστως καὶ κωλυόμενον ὑπὸ  τῶν   φίλων, ἵππον αὑτῷ κελεῦσαι τῶν
[19]   τῶν φίλων, ἵππον αὑτῷ κελεῦσαι  τῶν   φορέων προσαγαγεῖν καὶ περιβάντα συμμεῖξαι
[18]   οἷς καθισταμένοις εἰς τάξιν αἱ  τῶν   χαλκασπίδων ἐπανατέλλουσαι φάλαγγες ἐκ τοῦ
[41]   ἐποίησεν οὐδ´ εἶδεν οὐδ´ ἥψατο  τῶν   χρημάτων, καίτοι πολλὰ δοὺς ἑτέροις
[13]   Περσεὺς οὐδὲν ἔτι δεῖσθαι  τῶν   χρημάτων τὴν ἐκπολέμωσιν, ἄλυτα τοῦ
[12]   μεταποιούμενος, οἳ τῷ τὰ πράγματα  τῶν   χρημάτων ὠνητά, μὴ τὰ χρήματα
[14]   ὕδωρ τρέπουσι. τὰ γοῦν ὀρυττόμενα  τῶν   χωρίων μᾶλλον ἀναπιδύει καὶ διανάει
[14]   γῆς συμπέφρακται, τυφλὰ πρὸς γένεσιν  ὑδάτων   ἐστίν, οὐκ ἔχοντα τὴν ἐργαζομένην
[14]   κενούμενον. Καίτοι τινὲς οὔ φασιν  ὑδάτων   ἑτοίμων κεκρυμμένων πηγὰς ἐναποκεῖσθαι τοῖς
[32]   ναὸς ἀνέῳκτο καὶ στεφάνων καὶ  θυμιαμάτων   ἦν πλήρης, ὑπηρέται τε πολλοὶ
[14]   τεκμαιρόμενος τῇ χλωρότητι τῆς ὕλης  ναμάτων   ἔχειν ἀρχὰς διὰ βάθους ὑποφερομένων,
[9]   καὶ ταπεινός, ὑπὸ ῥύμης τῶν  πραγμάτων   ἀναφερόμενος πρὸς τὸν πόλεμον, ὑπέστη
[27]   τύχης καὶ τῶν ἀνθρωπίνων διαλέγεσθαι  πραγμάτων,   „ἆρά γ´“ εἶπεν „ἄξιον εὐπραγίας
[34]   τύχαι ῥοπὴν ἐπ´ ἀμφότερα τῶν  πραγμάτων   ἔχουσιν. ~Ἦσαν γὰρ αὐτῷ τέσσαρες
[12]   ὠνητά, μὴ τὰ χρήματα τῶν  πραγμάτων   ἡγεῖσθαι, πάντων ἐκράτησαν. ἐρρέθη γοῦν
[41]   καίτοι τίνες πηλίκων κύριοι  πραγμάτων   ὄντες οὗτοι τοιαῦτ´ ἤλπισαν; ὧν
[36]   Τύχῃ διὰ τὴν εὔροιαν τῶν  πραγμάτων,   ὡς ἄδεια πολλὴ καὶ κίνδυνος
[1]   διωθεῖσθαι, πρὸς τὰ κάλλιστα τῶν  παραδειγμάτων   ἵλεω καὶ πρᾳεῖαν ἀποστρέφοντες τὴν
[26]   ταλαίπωρε τὸ μέγιστον ἀφαιρεῖς τῶν  ἐγκλημάτων,   ταῦτα πράττων ἀφ´ ὧν δόξεις
[4]   ἑσπέρας ἐνέστη πόλεμος, ἐν Ἰβηρίᾳ  κινημάτων   μεγάλων γενομένων. ἐπὶ τοῦτον
[12]   οὐκ ἠθέλησε δι´ ὀλίγων σωθῆναι  χρημάτων,   ἀλλὰ μετὰ πολλῶν κομισθεὶς
[26]   Κρῆτα λέμβον ἔχοντα συμπείσας μετὰ  χρημάτων   ἀναλαβεῖν αὐτόν. δὲ κρητισμῷ
[13]   ἄδειαν ἦγεν, ἀποτρύσειν χρόνῳ καὶ  χρημάτων   δαπάνῃ τὸν Αἰμίλιον ἡγούμενος.
[8]   μεδίμνων ἦσαν ἐγκατῳκοδομημένου τοῖς τείχεσι,  χρημάτων   δὲ πλῆθος ὅσον ἤρκει μισθοφόρους
[41]   οὐδ´ εἶδεν οὐδ´ ἥψατο τῶν  χρημάτων,   καίτοι πολλὰ δοὺς ἑτέροις καὶ
[8]   φρούρια καὶ πόλεις ὅπλων καὶ  χρημάτων   πολλῶν καὶ σωμάτων ἀκμαζόντων ἐμπεπληκώς,
[13]   Περσεὺς οὐδὲν ἔτι δεῖσθαι τῶν  χρημάτων   τὴν ἐκπολέμωσιν, ἄλυτα τοῦ Γενθίου
[38]   τοσούτων εἰς τὸ δημόσιον τότε  χρημάτων   ὑπ´ αὐτοῦ τεθέντων, ὥστε μηκέτι
[12]   οἳ τῷ τὰ πράγματα τῶν  χρημάτων   ὠνητά, μὴ τὰ χρήματα τῶν
[8]   παθῶν τε παντοδαπῶν καὶ  νοσημάτων   ἐνόντων ἐπρώτευεν φιλαργυρία. λέγεται
[23]   συγγενὲς καὶ πρεσβύτατον αὐτοῦ τῶν  νοσημάτων   τὴν μικρολογίαν αὖθις ὑπενεχθείς, ὠδύρετο
[41]   οὐδ´ ἀσεμνότερος διὰ τῶν  εὐτυχημάτων   ὁραθείς. Τιμολέων δὲ γενναῖα πράξας
[14]   ὤρυττε. τὰ δ´ εὐθὺς ἐπίμπλατο  ῥευμάτων   καθαρῶν, ἐπισυνδιδόντος ὁλκῇ καὶ φορᾷ
[31]   φοβούμενοι θεάσασθαι τὸ μέγεθος τῶν  κατορθωμάτων,   φειδόμενοι τοῦ πολεμίου βασιλέως·
[8]   ὅπλων καὶ χρημάτων πολλῶν καὶ  σωμάτων   ἀκμαζόντων ἐμπεπληκώς, ἐσωμάσκει τὸν πόλεμον
[23]   ὡς τῶν Ἀλεξάνδρου τοῦ μεγάλου  χρυσωμάτων   ἔνια τοῖς Κρησὶ διερριφὼς ὑπ´
[26]   προβαλὼν αὑτὸν ἐπὶ στόμα, καὶ  γονάτων   δραξάμενος, ἀνεβάλλετο φωνὰς ἀγεννεῖς καὶ
[19]   κράτος πολέμου καὶ νίκην δόρυ  κρατῶν,   καὶ μαχόμενος παρεκάλει σύμμαχον τὸν
[3]   ἕνεκα δόξης τὴν ἱερωσύνην τῶν  ἀκροτάτων   μίαν ἀποφῆναι τεχνῶν, καὶ μαρτυρῆσαι
[2]   καιρὸν ἀνθοῦντα δόξαις καὶ ἀρεταῖς  ἐπιφανεστάτων   ἀνδρῶν καὶ μεγίστων, διέλαμψεν οὐ
[4]   πολέμου τοῖς Ῥωμαίοις, καὶ τῶν  ἡγεμονικωτάτων   ἀνδρῶν τετραμμένων πρὸς ἐκεῖνον, ἄλλος
[1]   ἑαυτούς, τὰς τῶν ἀρίστων καὶ  δοκιμωτάτων   μνήμας ὑποδεχομένους ἀεὶ ταῖς ψυχαῖς,
[41]   ἀλλὰ μετανοίᾳ καὶ λύπῃ ταπεινωθεὶς  ἐτῶν   εἴκοσι τὸ βῆμα καὶ τὴν
[41]   πεμφθεὶς Συρακοσίοις, καὶ δύναμιν οὐ  ζητῶν,   ἀλλ´ ἔχειν ὀφείλων ἣν ἔλαβε
[15]   τῶν παρ´ Ἁρπάλῳ Θρᾳκῶν καὶ  Κρητῶν   ἀναμεμειγμένων διακοσίους, ἐξώρμησε τῇ πρὸς
[39]   χάρις οὐ μόνον παρὰ τῶν  πολιτῶν,   ἀλλὰ καὶ τῶν πολεμίων. ὅσοι
[18]   προῆλθε καὶ τὰ τάγματα τῶν  ὁπλιτῶν   ἐπιὼν παρεθάρρυνεν· δὲ Νασικᾶς
[13]   καὶ λόγῳ πολλὰ διαστρατηγοῦντα τῶν  ἀπράκτων,   ἐπετίμησεν αὐτοῖς καὶ παρήγγειλε μηδὲν
[33]   Αἰμίλιος ἐκ χρυσοῦ δέκα  ταλάντων   διάλιθον κατεσκεύασεν, οἵ τε τὰς
[13]   ἀπεστέρησε τὸν κακοδαίμονα τῶν τριακοσίων  ταλάντων,   καὶ περιεῖδεν ὀλίγῳ χρόνῳ μετὰ
[23]   καὶ χρυσῷ κατασκευὴν εἰς πεντήκοντα  ταλάντων   λόγον. γενόμενος δ´ ἐν Ἀμφιπόλει
[24]   τότε δ´ ὡς ἐρείσματι κεκλασμένῳ  πάντων   ἅμα συμπεσόντων, ἐγχειρίζοντες αὑτοὺς τῷ
[23]   Πέλλαν ἀπεχώρει, τῶν ἱππέων ἐπιεικῶς  πάντων   ἀπὸ τῆς μάχης διασεσῳσμένων. ἐπεὶ
[26]   δειλία δὲ Ῥωμαίοις κἂν εὐποτμῇ  πάντων   ἀτιμότατον. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ τοῦτον
[29]   χρῄζειν χρυσοῦ. ~Διῳκημένων δὲ  πάντων   αὐτῷ καλῶς, ἀσπασάμενος τοὺς Ἕλληνας,
[12]   τὰ χρήματα τῶν πραγμάτων ἡγεῖσθαι,  πάντων   ἐκράτησαν. ἐρρέθη γοῦν ὅτι τὰς
[17]   ἐδέοντο μὴ μέλλειν, καὶ μάλιστα  πάντων   Νασικᾶς, τῇ περὶ τὸν
[34]   περίβλεπτον ὄντα καὶ ζηλωτὸν ὑπὸ  πάντων,   οὐδενὶ δὲ τῶν ἀγαθῶν ἐπίφθονον,
[28]   ἑκκαιδέκατον, ἀπὸ γηδίου μικροῦ διατρεφομένων  ἁπάντων.   καὶ πρῶτον ἄργυρον ἐκεῖνόν φασιν
[11]   δὲ προσδοκίαν τοῦ μέλλοντος, ἡδομένων  ἁπάντων,   ὅτι τοὺς κολακεύοντας παρελθόντες εἵλοντο
[19]   τάς τε πέλτας ἐξ ὤμου  περισπασάντων   καὶ ταῖς σαρίσαις ἀφ´ ἑνὸς
[34]   βλέπειν ἀεὶ καὶ δακρύειν ἔννοιαν  παριστάντων   τοῖς θεωμένοις, ὅτι τὴν ἐκείνου
[19]   σαρίσαις ἀφ´ ἑνὸς συνθήματος κλιθείσαις  ὑποστάντων   τοὺς θυρεοφόρους εἶδε τήν τε
[2]   τὴν Νομᾶ τοῦ βασιλέως παίδευσιν  ἀναθέντων.   οἱ μὲν οὖν πλεῖστοι τῶν
[28]   καταναλωθῆναι τὸ πλῆθος τῶν  εὑρεθέντων.   ἐν δὲ Δελφοῖς ἰδὼν κίονα
[38]   δημόσιον τότε χρημάτων ὑπ´ αὐτοῦ  τεθέντων,   ὥστε μηκέτι δεῆσαι τὸν δῆμον
[16]   διὰ τοῦ στήθους πατάξας καταβαλεῖν,  ἐκβιασθέντων   δὲ τῶν πολεμίων, καὶ τοῦ
[20]   θάνατον. οὕτω δὲ τῶν προμάχων  διαφθαρέντων,   ἀνεκόπησαν οἱ κατόπιν αὐτῶν ἐπιτεταγμένοι,
[40]   δὲ τῶν κατὰ τὴν ἱστορίαν  ὄντων,   δῆλον ὡς οὐκ ἔχει πολλὰς
[20]   δὲ τῶν τε χωρίων ἀνωμάλων  ὄντων,   καὶ διὰ τὸ μῆκος τῆς
[11]   ἱστόρηκεν. ~Εἰωθότων δὲ τῶν ὑπατείαν  λαβόντων   οἷον ἀνθομολογεῖσθαί τινα χάριν καὶ
[33]   ὄχλος, αὐτῶν τε τὰς χεῖρας  ὀρεγόντων   εἰς τοὺς θεατάς, καὶ τὰ
[21]   κατεκόπησαν ἅπαντες· τῶν δ´ ἄλλων  φευγόντων   πολὺς ἦν φόνος, ὥστε τὸ
[41]   ὀφείλων ἣν ἔλαβε βουλομένων καὶ  διδόντων,   πέρας ἐποιήσατο τῆς αὑτοῦ στρατηγίας
[20]   καταρρήξασθαι τὸν χιτῶνα, τούτων μὲν  ἐνδιδόντων,   τῶν δ´ ἄλλων Ῥωμαίων διατρεπομένων
[8]   καὶ χρημάτων πολλῶν καὶ σωμάτων  ἀκμαζόντων   ἐμπεπληκώς, ἐσωμάσκει τὸν πόλεμον καὶ
[18]   οἱ δὲ Ῥωμαϊκῶν ὑποζυγίων χορτάσματα  παρακομιζόντων   ἅπτεσθαι Θρᾷκας ὧν Ἀλέξανδρος ἡγεῖτο,
[15]   μήποτε τηλικούτων στρατοπέδων ἐγγὺς οὕτω  συνελθόντων   ἡσυχίαν γενέσθαι τοσαύτην. ἐπεὶ δὲ
[2]   δόξαν ἀπὸ τῆς οἰκίας ταύτης  προελθόντων   δι´ ἀρετὴν ἣν ἐζήλωσαν εὐτύχησαν,
[33]   τὰ παιδία δεῖσθαι καὶ λιτανεύειν  διδασκόντων.   ἦν δ´ ἄρρενα μὲν δύο,
[20]   τῶν δ´ ἡγεμόνων τοὺς στρατιώτας  διδασκόντων,   ὡς πρῶτον ὑπέδυσαν καὶ διέσχον
[20]   θεμιτὸν οὐδ´ ὅσιον ἐγκαταλιπεῖν σημεῖον)  ἐπιδραμόντων   πρὸς ἐκεῖνον τὸν τόπον, ἔργα
[8]   παθῶν τε παντοδαπῶν καὶ νοσημάτων  ἐνόντων   ἐπρώτευεν φιλαργυρία. λέγεται δὲ
[1]   κακόηθες ἀγεννὲς αἱ τῶν  συνόντων   ἐξ ἀνάγκης ὁμιλίαι προσβάλλουσιν, ἐκκρούειν
[1]   ἐπὶ τὰ πράγματα, καὶ διαμφισβήτησιν  παρεξόντων,   πότερον εὐποτμίᾳ μᾶλλον φρονήσει
[15]   δείσας, ἐβουλεύετο. πρῶτος δὲ τῶν  παρόντων   Νασικᾶς ἐπικαλούμενος Σκιπίων, γαμβρὸς
[36]   ἡρμόσατο καὶ κατεκόσμησε τὴν τῶν  παρόντων   σύγκρασιν, ὥστε τοῖς ἀγαθοῖς τὰ
[24]   ὡς ἐρείσματι κεκλασμένῳ πάντων ἅμα  συμπεσόντων,   ἐγχειρίζοντες αὑτοὺς τῷ Αἰμιλίῳ δύο
[20]   καὶ πάθη παρ´ ἀμφοτέρων ἀπήντα  συμπεσόντων.   οἱ μὲν γὰρ ἐκκρούειν τε
[16]   στράτευμα. τούτων δὲ τῷ Περσεῖ  προσπεσόντων,   κατὰ τάχος ἀναζεύξας ἦγεν ὀπίσω,
[30]   λέγειν αὐτὸν εἴ τι βούλεται  κελευόντων,   ἀρξάμενος μακρῷ καὶ βλασφημίας ἔχοντι
[13]   ὑπώρειαν ἐπὶ χωρίων οὐδαμόθεν προσαγωγὴν  ἐχόντων   καὶ πάντοθεν ὑπ´ αὐτοῦ διαπεφραγμένων
[32]   παρανίσχοντα καὶ σάρισαι παραπεπηγυῖαι, σύμμετρον  ἐχόντων   χάλασμα τῶν ὅπλων, ὥστε τὴν
[17]   πυρὰ πολλὰ δαλοῖς καὶ δᾳσὶν  ἀνεχόντων   πρὸς τὸν οὐρανόν, οὐδὲν ὅμοιον
[41]   ἀρχῆς τὴν τῶν παρὰ νόμον  ἀρχόντων   κατάλυσιν. ἐκεῖνο μέντοι τοῦ Αἰμιλίου
[4]   δὲ καὶ ἀφειδὴς ἐκ τῶν  ὑπαρχόντων·   οὐ πολλὰ δ´ ἦν, ἀλλὰ
[31]   βούλονται πρὸς τὸ πλῆθος.  ἐπισχόντων   δ´ αὐτῶν καὶ γενομένης σιωπῆς,
[8]   ἐγκεκρυμμένον ἀδήλως. ὅπλων μὲν γὰρ  ἀργούντων   ἀπέκειντο τρεῖς μυριάδες, ὀκτακόσιαι δὲ
[18]   ἐκδρομὴν ὀξεῖαν ἑπτακοσίων Λιγύων γενέσθαι·  παραβοηθούντων   δὲ πλειόνων ἑκατέροις, οὕτω συνάπτεσθαι
[31]   οὐκ εὐπρεπῶς ἐν ὄχλῳ γυμνοῦσθαι  δοκούντων   τοῦ σώματος ἀνεκάλυψε, καὶ πρὸς
[12]   δόξαν, ὡς τῶν Ῥωμαίων οὐχ  ὑπομενούντων,   ἀλλ´ ἐκπλαγησομένων τὴν ὄψιν αὐτὴν
[5]   ἀπεπέμπετο γυναῖκα, τῶν δὲ φίλων  νουθετούντων   αὐτόν, „οὐχὶ σώφρων; οὐκ εὔμορφος;
[10]   Ῥωμαίοις πυνθανομένοις ἐδόκει τὰς τῶν  στρατηγιώντων   χάριτας καὶ παραγγελίας ἐάσαντας αὐτοὺς
[10]   προκαλουμένων αὐτὸν εἰς ἀγορὰν καὶ  καταβοώντων,   ἐπείσθη· καὶ φανεὶς εὐθὺς ἐν
[10]   ὡς μὴ δεόμενος τοῦ ἄρχειν·  φοιτώντων   δὲ καθ´ ἡμέραν ἐπὶ θύρας
[11]   ἐν τοῖς περὶ μαντικῆς ἱστόρηκεν.  ~Εἰωθότων   δὲ τῶν ὑπατείαν λαβόντων οἷον
[26]   μόνον τύχη τῶν  ἐπταικότων   οὐκ ἀφαιρεῖται, τὸν ἔλεον ἀπεστέρησεν
[41]   δικαίων ἐν τοῖς πράγμασιν ἀμφοτέρων  γεγονότων,   Αἰμίλιος μὲν ὑπὸ τῶν νόμων
[23]   τὰ μὲν ἐγκαλοῦντας περὶ τῶν  γεγονότων,   τὰ δὲ παρρησιαζομένους ἀκαίρως καὶ
[2]   καὶ ἀρεταῖς ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν καὶ  μεγίστων,   διέλαμψεν οὐ ταὐτὰ τοῖς εὐδοκιμοῦσι
[39]   ~Διῳκημένων δὲ τῶν πλείστων καὶ  μεγίστων,   ἐνόσησε νόσον ἐν ἀρχῇ μὲν
[39]   συνάρχων αὐτοῦ. ~Διῳκημένων δὲ τῶν  πλείστων   καὶ μεγίστων, ἐνόσησε νόσον ἐν
[36]   κάλλιστον ἐπέθηκα τῷ πολέμῳ τέλος.  ἀπιστῶν   δὲ τῇ Τύχῃ διὰ τὴν
[1]   συνηθείᾳ παρασκευάζομεν ἑαυτούς, τὰς τῶν  ἀρίστων   καὶ δοκιμωτάτων μνήμας ὑποδεχομένους ἀεὶ
[36]   δυστυχίᾳ περὶ τὸν οἶκον, υἱῶν  ἀρίστων,   οὓς ἐμαυτῷ μόνους ἐλιπόμην διαδόχους,
[39]   τὸν λοιπὸν βίον ἀεί τι  πράττων   ἀγαθὸν αὐτοῖς καὶ κηδόμενος ὥσπερ
[28]   ἄμοιρον ἀπολείπει σπουδῆς, ἀλλὰ τηλικαῦτα  πράττων   ἀνὴρ πράγματα καὶ τοῖς μικροῖς
[26]   μέγιστον ἀφαιρεῖς τῶν ἐγκλημάτων, ταῦτα  πράττων   ἀφ´ ὧν δόξεις οὐ παρ´
[14]   οὐδὲ ῥῆξιν εἶναι τὴν ἐκβολὴν  αὐτῶν,   ἀλλὰ γένεσιν καὶ σύστασιν, ἐνταῦθα
[23]   γὰρ ἐπήγετο, καὶ προὔθηκεν ἐξ  αὐτῶν   διαρπάσαι τοῖς Κρησὶν ἐκπώματα καὶ
[23]   ἔμελλον οἱ πολέμιοι λήψεσθαι, μετ´  αὐτῶν   διέπλευσεν εἰς Σαμοθρᾴκην, καὶ διαφεύγων
[1]   ἔοικεν, ὅταν ὥσπερ ἐπιξενούμενον ἕκαστον  αὐτῶν   ἐν μέρει διὰ τῆς ἱστορίας
[20]   προμάχων διαφθαρέντων, ἀνεκόπησαν οἱ κατόπιν  αὐτῶν   ἐπιτεταγμένοι, καὶ φυγὴ μὲν οὐκ
[31]   πρὸς τὸ πλῆθος. ἐπισχόντων δ´  αὐτῶν   καὶ γενομένης σιωπῆς, ἀνελθὼν ἀνὴρ
[10]   πολλούς, καὶ διέκλινε τὴν φιλοτιμίαν  αὐτῶν   καὶ τὴν σπουδήν, ὡς μὴ
[17]   ὡς δ´ εἶδε τὴν παράταξιν  αὐτῶν   καὶ τὸ πλῆθος, θαυμάσας ἐπέστησε
[2]   ὁμολογοῦσιν. ὅτι δ´ πρῶτος  αὐτῶν   καὶ τῷ γένει τὴν ἐπωνυμίαν
[6]   ἀπέλιπε· τοὺς δ´ ἡλωκότας ὑπ´  αὐτῶν   κατὰ γῆν κατὰ θάλατταν
[18]   τούτοις ἄγημα τρίτον οἱ λογάδες,  αὐτῶν   Μακεδόνων ἀρετῇ καὶ ἡλικίᾳ τὸ
[19]   καὶ μὴ προσιεμένους εἰς ἐφικτὸν  αὐτῶν   τὰς μαχαίρας. ἐπεὶ δὲ καὶ
[33]   διδασκάλων καὶ παιδαγωγῶν δεδακρυμένων ὄχλος,  αὐτῶν   τε τὰς χεῖρας ὀρεγόντων εἰς
[6]   καὶ καταλήγοντα πρὸς τὰς Ἄλπεις  αὐτῶν   τε τῶν Ἄλπεων τὰ κλυζόμενα
[31]   τῶν μὲν θεῶν τὴν τιμήν,  αὑτῶν   δὲ τὴν χαράν, ὡς φοβούμενοι
[17]   ἅμα δ´ ἡμέρᾳ τῷ Ἡρακλεῖ  βουθυτῶν   οὐκ ἐκαλλιέρει μέχρις εἴκοσι· τῷ
[41]   οὐ γὰρ τὸ λαβεῖν ἐκ  τοιούτων   αἰσχρόν, ἀλλὰ τὸ μὴ λαβεῖν
[40]   ~ΤΙΜΟΛΕΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ.  Τοιούτων   δὲ τῶν κατὰ τὴν ἱστορίαν
[12]   τοὺς ἀνθρώπους Περσεύς, καὶ  τοιούτων   ἐμπλήσας ἐλπίδων, αἰτούμενος καθ´ ἕκαστον
[15]   τινας ἠρέμει, καί φασι μήποτε  τηλικούτων   στρατοπέδων ἐγγὺς οὕτω συνελθόντων ἡσυχίαν
[38]   χάριν ὑπὲρ τῶν πολλῶν, ὡς  τοσούτων   εἰς τὸ δημόσιον τότε χρημάτων
[14]   κόλπους ῥεύματα καὶ βάθη ποταμῶν  τοσούτων   ἐξ ἑτοίμης καὶ ὑποκειμένης ἀφιέντας
[32]   ~Οὕτω φασὶν ὑπὸ τῶν λόγων  τούτων   ἀνακοπῆναι καὶ μεταβαλεῖν τὸ στρατιωτικόν,
[31]   σεμνύνομαι πρὸς τοὺς πολίτας· ὑπὲρ  τούτων   γὰρ ἡμέραν καὶ νύκτα συνεχῶς
[16]   εἰς τὴν χώραν τὸ στράτευμα.  τούτων   δὲ τῷ Περσεῖ προσπεσόντων, κατὰ
[16]   τοῦ βασιλέως καὶ προκινδυνεύοντος. ἐκ  τούτων   ἐθάρσυνον οἱ φίλοι τὸν Περσέα,
[15]   φησι, γεγραφὼς περὶ τῶν πράξεων  τούτων   ἐπιστόλιον πρός τινα τῶν βασιλέων.
[32]   ζευγῶν πεντήκοντα καὶ διακοσίων κομιζομένοις,  τούτων   ἔσχε θέαν. τῇ δ´ ὑστεραίᾳ
[20]   Ποσειδώνιος, καταρρήξασθαι τὸν χιτῶνα,  τούτων   μὲν ἐνδιδόντων, τῶν δ´ ἄλλων
[14]   εἶτ´ ἐπέλιπε. ταῦτα μὲν περὶ  τούτων.   ~Ὁ δ´ Αἰμίλιος ἡμέρας μέν
[32]   χαλινῶν, καὶ ξίφη γυμνὰ διὰ  τούτων   παρανίσχοντα καὶ σάρισαι παραπεπηγυῖαι, σύμμετρον
[11]   ἐν ταῖς στρατείαις ἐσομένους. ἀπὸ  τούτων   τῶν λόγων πολλὴν μὲν αἰδῶ
[25]   τῆς ἐπὶ Σάγρᾳ ποταμῷ μάχης  Ἰταλιωτῶν   αὐθημερὸν ἐν Πελοποννήσῳ λόγον γενέσθαι,
[31]   ἀλλήλους παρεκάλουν ἐπιλαβέσθαι τῆς τῶν  στρατιωτῶν   ἀσελγείας καὶ θρασύτητος, ἐπὶ πᾶν
[23]   τοῦ Βοιωτοῦ Νέωνος. τῶν δὲ  στρατιωτῶν   ἐπηκολούθησαν οἱ Κρῆτες, οὐ δι´
[29]   ἐπ´ αὐτὸ δὴ τοῦτο φρουρὰν  στρατιωτῶν   καὶ ταξίαρχον, προσποιούμενον ζητεῖν καὶ
[25]   δισμυρίους σταδίους τῶν τόπων  διεστώτων.   ταῦτα μὲν οὐδεὶς ἀγνοεῖ τῶν
[31]   εἰ τοῖς ἀπ´ Ἰλλυριῶν καὶ  Λιγύων   ἀγαλλόμενος θριάμβοις αὑτῷ φθονεῖ τὸν
[18]   δὲ τούτους ἐκδρομὴν ὀξεῖαν ἑπτακοσίων  Λιγύων   γενέσθαι· παραβοηθούντων δὲ πλειόνων ἑκατέροις,
[6]   τοῖς Ῥωμαίοις παντάπασιν ἐκκόψαι τὸ  Λιγύων   ἔθνος, ὥσπερ ἕρκος πρόβολον
[39]   κατὰ τύχην παρῆσαν Ἰβήρων καὶ  Λιγύων   καὶ Μακεδόνων, οἱ μὲν ἰσχυροὶ
[2]   γὰρ οὐκ ἔπεισε τὸν συνάρχοντα  κωλύων   μάχεσθαι, τοῦ μὲν ἀγῶνος ἄκων
[16]   τῆς ὁδοῦ Κρὴς αὐτόμολος ἧκε  μηνύων   τὴν περίοδον τῶν Ῥωμαίων.
[23]   παρεκάλει τοὺς ἔχοντας ἀντιβολῶν καὶ  δακρύων   ἀμείψασθαι πρὸς νόμισμα. τοὺς μὲν
[22]   εἰς ἀρετὴν φύσει προὔχοντα τῶν  ἀδελφῶν   ἑώρα. θυμοειδῆ δὲ καὶ φιλότιμον
[20]   ὠθουμένων θάνατον. οὕτω δὲ τῶν  προμάχων   διαφθαρέντων, ἀνεκόπησαν οἱ κατόπιν αὐτῶν
[1]   γὰρ εὔχεσθαί φησι δεῖν, ὅπως  εὐλόγχων   εἰδώλων τυγχάνωμεν, καὶ τὰ σύμφυλα
[25]   ἄπειρον ὄχλον ἐφάνη μηδεμίαν ἀρχὴν  ἔχων   βέβαιον, αὕτη μὲν φήμη
[29]   ὁμονοίας, ἀνέζευξεν ἐπὶ τὴν Ἤπειρον,  ἔχων   δόγμα συγκλήτου τοὺς συμμεμαχημένους αὐτῷ
[34]   μὲν ἱμάτιον ἀμπεχόμενος καὶ κρηπῖδας  ἔχων   ἐπιχωρίους, ὑπὸ δὲ μεγέθους τῶν
[38]   μετῄεσαν, μὲν τὴν βουλὴν  ἔχων   καὶ τοὺς ἀρίστους περὶ αὑτόν
[8]   Δημήτριον φοβηθεὶς ἀποκτεῖναι, μὴ γνήσιον  ἔχων   οἶκος διάδοχον ἀποκαλύψῃ τὴν
[4]   Αἰμίλιος ἐξεπέμφθη στρατηγός, οὐχ ἓξ  ἔχων   πελέκεις, ὅσους ἔχουσιν οἱ στρατηγοῦντες,
[6]   δὲ τοὺς σύμπαντας ὀκτακισχιλίους  ἔχων   πενταπλασίοις οὖσιν αὐτοῖς συνέβαλε, καὶ
[2]   παντάπασιν ἐξέλιπε, πρὸς οὐδέτερον ἀφυῶς  ἔχων,   ὡς δ´ ἑκατέρου κρείττονα τὴν
[17]   καὶ στρατοπεδεύειν. οὕτω δὲ τῶν  συνεχῶν   τοῖς τελευταίοις καθ´ ὑπαγωγὴν ἐξελιττομένων,
[8]   ~Ἀντίγονος μέγιστον δυνηθεὶς τῶν Ἀλεξάνδρου  διαδόχων   καὶ στρατηγῶν, κτησάμενος ἑαυτῷ καὶ
[3]   ἡλικίαν. ~Πρώτην γοῦν τῶν ἐπιφανῶν  ἀρχῶν   ἀγορανομίαν μετελθών, προεκρίθη δεκαδυεῖν ἀνδρῶν
[30]   βαρὺς γένοιτο καὶ δεσποτικὸς αὐτοῖς  ἄρχων,   οὐ πάνυ προθύμως ἐπὶ τὴν
[30]   γεγονὼς δὲ τῶν ὑπ´ αὐτὸν  χιλιάρχων,   ἐθάρρησεν ἀναφανδὸν εἰπεῖν ὡς οὐ
[30]   μᾶλλον ἐξερεθίσας, ᾐτεῖτο παρὰ τῶν  δημάρχων   ἄλλην ἡμέραν· ἐκείνην γὰρ οὐκ
[30]   λοιπὰς ὥρας ἔχουσαν. τῶν δὲ  δημάρχων   λέγειν αὐτὸν εἴ τι βούλεται
[38]   τε καὶ Μάρκιος Φίλιππος  συνάρχων   αὐτοῦ. ~Διῳκημένων δὲ τῶν πλείστων
[26]   ἡμᾶς. ~Γναῖος δ´ Ὀκτάβιος  ναυαρχῶν   Αἰμιλίῳ προσορμισάμενος τῇ Σαμοθρᾴκῃ τὴν
[31]   στρατηγῶν. ἅμα δὲ τῆς ἐσθῆτος  διασχών,   ἐξέφηνε κατὰ τῶν στέρνων ὠτειλὰς
[8]   καθ´ ἑαυτὸν ἐπέτρεψε Ῥωμαίοις, καὶ  τυχὼν   ἐπιτιμήσεως μετρίας ἠγάπησεν. ὕστερον δὲ
[25]   εἴκασαν εἶναι Διοσκούρους. δ´  ἐντυχὼν   πρῶτος αὐτοῖς κατ´ ἀγορὰν πρὸ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site NIMISPAUCI

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 24/08/2005