Chapitre
[22]	~Καὶ κρίσιν μὲν ὀξυτάτην μέγιστος	ὁ	ἀγὼν οὗτος ἔσχεν· ἐνάτης γὰρ
[41]	Φάραξ ὁ Σπαρτιάτης καὶ Κάλλιππος	ὁ	Ἀθηναῖος ἐλπίσαντες ἄρξειν Σικελίας παρενόμησαν
[26]	ἃς οὐχ ὑπέμεινεν οὐδ´ ἤκουσεν	ὁ	Αἰμίλιος, ἀλλὰ προσβλέψας αὐτὸν ἀλγοῦντι
[13]	δυνάμεως. Ἐπὶ τοιοῦτον ἀντίπαλον ἐλθὼν	ὁ	Αἰμίλιος, αὐτοῦ μὲν κατεφρόνει, τὴν
[15]	ὤν, ἀνέστη προθυμούμενος. ἡσθεὶς οὖν	ὁ	Αἰμίλιος δίδωσιν αὐτοῖς, οὐχ ὅσους
[33]	τὴν ἱερὰν φιάλην ἀνέχοντες, ἣν	ὁ	Αἰμίλιος ἐκ χρυσοῦ δέκα ταλάντων
[41]	οὔτε συμφοραὶ ταπεινοῦσι, φαίνεται τελειότερος	ὁ	Αἰμίλιος, ἐν χαλεπῇ τύχῃ καὶ
[4]	κινημάτων μεγάλων γενομένων. ἐπὶ τοῦτον	ὁ	Αἰμίλιος ἐξεπέμφθη στρατηγός, οὐχ ἓξ
[19]	~Γιγνομένης δὲ τῆς ἐφόδου, παρῆν	ὁ	Αἰμίλιος καὶ κατελάμβανεν ἤδη τοὺς
[14]	παρ´ αὐτὴν τὴν θάλατταν— ὁρῶν	ὁ	Αἰμίλιος μέγα καὶ κατηρεφὲς δένδρεσιν
[36]	καὶ θριάμβοις. ~Οὐ μὴν ἀλλ´	ὁ	Αἰμίλιος, ὀρθῶς λογιζόμενος ἀνδρείας καὶ
[38]	τοῦ Σκιπίωνος κατεῖδε παρὰ πλευρὰν	ὁ	Ἄππιος ἀνθρώπους ἀγεννεῖς καὶ δεδουλευκότας,
[13]	δὲ πεισθεὶς ἔχειν ἃ ᾔτησεν	ὁ	Γένθιος ἔργον ἀσεβὲς καὶ δεινὸν
[8]	Δημήτριον, οὗ παῖς Ἀντίγονος ἦν	ὁ	Γονατᾶς ἐπονομασθείς· τούτου δὲ Δημήτριος,
[15]	ἐπέλιπε. ταῦτα μὲν περὶ τούτων.	~Ὁ	δ´ Αἰμίλιος ἡμέρας μέν τινας
[17]	περὶ τὸν Ὄλυμπον εὐτυχίᾳ τεθαρρηκώς.	ὁ	δ´ Αἰμίλιος μειδιάσας· „εἴ γε
[17]	βασιλέως τὸ φάσμα σημαίνειν ἔκλειψιν.	ὁ	δ´ Αἰμίλιος οὐκ ἦν μὲν
[6]	παρεπισκοπεῖν δίδωσι τοῖς σῴζεσθαι βουλομένοις.	~Ὁ	δ´ Αἰμίλιος ὕπατος ἀποδειχθεὶς ἐστράτευσεν
[17]	δυσεργίαν ὅμως τοῖς Ῥωμαίοις παρέξειν.	~Ὁ	δ´ Αἰμίλιος ὡς εἰς ταὐτὸν
[26]	προϋπήντα μετὰ τῶν φίλων δεδακρυμένος,	ὁ	δ´, αἴσχιστον θέαμα, προβαλὼν αὑτὸν
[25]	μεγάλοι· τούτους εἴκασαν εἶναι Διοσκούρους.	ὁ	δ´ ἐντυχὼν πρῶτος αὐτοῖς κατ´
[23]	τις ὑπόδημα προσποιούμενος λελυμένον συνάπτειν,	ὁ	δ´ ἵππον ἄρδειν, ὁ δὲ
[5]	ἀνηκέστους ἐν ταῖς συμβιώσεσιν ἀλλοτριότητας.	ὁ	δ´ οὖν Αἰμίλιος ἀπαλλαγεὶς τῆς
[8]	ἐκ διαβολῆς τοῦ χείρονος ἀνῃρηκώς.	Ὁ	δ´ ὑπολειπόμενος υἱὸς αὐτοῦ Περσεὺς
[27]	ἑκάστῳ τὴν τῆς παρούσης εὐπραγίας	ὁ	δαίμων νέμεσιν; τοιαῦτά φασι πολλὰ
[35]	θριαμβεῦσαι τὸν Αἰμίλιον ἐτελεύτησε τεσσαρεσκαιδεκέτης,	ὁ	δὲ δωδεκέτης μετὰ τρεῖς ἡμέρας
[28]	τοῖς μικροῖς τὸ πρέπον ἀποδίδωσιν.	ὁ	δὲ καὶ τούτοις ἔχαιρε, καὶ
[10]	δήμῳ πρὸς τὴν ὑπατείαν ἔπειθον.	ὁ	δὲ κατ´ ἀρχὰς μὲν ἐθρύπτετο
[26]	συμπείσας μετὰ χρημάτων ἀναλαβεῖν αὐτόν.	ὁ	δὲ κρητισμῷ χρησάμενος, τὰ μὲν
[38]	γὰρ Ἀππίοις ἡ πολιτεία πάτριος)	ὁ	δὲ μέγας μὲν ὢν ἐφ´
[18]	τάγματα τῶν ὁπλιτῶν ἐπιὼν παρεθάρρυνεν·	ὁ	δὲ Νασικᾶς ἐξιππασάμενος πρὸς τοὺς
[16]	ἔτι κοιμωμένοις ἐπιπεσεῖν τοὺς Ῥωμαίους,	ὁ	δὲ Νασικᾶς ὀξὺν ἀγῶνα περὶ
[39]	ἀμφοτέρους τοὺς υἱοὺς ἀπέλιπε κληρονόμους,	ὁ	δὲ νεώτερος Σκιπίων τῷ ἀδελφῷ
[6]	Ἕλληνες ἦσαν περὶ τοὺς νεανίσκους.	ὁ	δὲ πατήρ, εἰ μή τι
[26]	ἀναγκαίας, εὐθὺς ἀφ´ ἑσπέρας ἀπέπλευσεν.	ὁ	δὲ Περσεὺς οἰκτρὰ μὲν ἔπασχε,
[23]	συνάπτειν, ὁ δ´ ἵππον ἄρδειν,	ὁ	δὲ ποτοῦ χρῄζειν, ὑπολειπόμενοι κατὰ
[12]	ἠθροισμέναι καὶ παρεστῶσαι ταῖς χρείαις.	ὁ	δὲ πρὸς δύναμιν ἀνταίρων τηλικαύτην
[16]	μηνύων τὴν περίοδον τῶν Ῥωμαίων.	ὁ	δὲ συνταραχθείς, τὸ μὲν στρατόπεδον
[6]	ναῦς καὶ τὰς πόλεις ἐνεχείρισαν.	ὁ	δὲ τὰς μὲν πόλεις οὐδὲν
[13]	χρημάτων δαπάνῃ τὸν Αἰμίλιον ἡγούμενος.	ὁ	δὲ τῇ γνώμῃ μὲν ἦν
[34]	πομπευθῆναι καὶ παραιτούμενος τὸν θρίαμβον.	ὁ	δὲ τῆς ἀνανδρίας αὐτοῦ καὶ
[16]	ἐξ ἐφόδου τοῖς Ῥωμαίοις ἀπαντήσων.	ὁ	δὲ τόπος καὶ πεδίον ἦν
[6]	τετρακισμύριοι γενόμενοι τὸ πλῆθος ὑπέστησαν·	ὁ	δὲ τοὺς σύμπαντας ὀκτακισχιλίους ἔχων
[19]	κράνους καὶ θώρακος ἵππῳ παρήλαυνεν.	ὁ	δὲ τῶν Μακεδόνων βασιλεύς, ὥς
[34]	αἰσχύνης θάνατον, ὃν οὐχ ὑπομείνας	ὁ	δείλαιος, ἀλλ´ ὑπ´ ἐλπίδων τινῶν
[25]	Ῥώμης ταραττομένης ἄφνω καὶ αὐτομάτως	ὁ	δῆμος ἐξ αὑτοῦ φήμην ἀνέδωκε
[17]	κατὰ προσώπου μαχομένοις αὐτοῖς ἕωθεν	ὁ	ἥλιος ἀντιλάμποι, παρῆγε τὸν χρόνον
[19]	ἀλλὰ ταῖς Αἰμιλίου παρῆν εὐχαῖς	ὁ	θεός· εὔχετο γὰρ κράτος πολέμου
[21]	ἀγών. ἔνθα δὴ καὶ Μᾶρκος	ὁ	Κάτωνος υἱός, Αἰμιλίου δὲ γαμβρός,
[5]	θυγατέρων τῶν Αἰμιλίου τὴν μὲν	ὁ	Κάτωνος υἱὸς ἔγημε, τὴν δ´
[38]	ὅτι σου τὸν υἱὸν Αἰμίλιος	ὁ	κῆρυξ καὶ Λικίννιος Φιλόνικος ἐπὶ
[25]	φράσαντος ὡς οὐδεὶς ἦν, ἀλλ´	ὁ	λόγος εἰς ἄλλον ἐξ ἄλλου
[24]	κατασχοῦσα τὴν πόλιν. εἶθ´ ὡς	ὁ	λόγος οὐκ εἶχεν εἰς ἀρχὴν
[32]	Πεμφθῆναι δ´ αὐτὸν οὕτω λέγουσιν.	ὁ	μὲν δῆμος ἔν τε τοῖς
[41]	ὄντες οὗτοι τοιαῦτ´ ἤλπισαν; ὧν	ὁ	μὲν ἐκπεπτωκότα Συρακουσῶν ἐθεράπευε Διονύσιον,
[35]	γεγονότας ἐξ ἑτέρας γυναικός. ὧν	ὁ	μὲν ἡμέραις πέντε πρὸ τοῦ
[18]	συνάπτεσθαι τὴν μάχην παρ´ ἀμφοτέρων.	ὁ	μὲν οὖν Αἰμίλιος, ὥσπερ κυβερνήτης
[16]	ὀργάνων εἰληφέναι δοκεῖ τὴν μέτρησιν.	~Ὁ	μὲν οὖν Νασικᾶς ἐνταῦθα διενυκτέρευσε·
[16]	καὶ καταλαβεῖν τὰς ὑπερβολάς. τούτοις	ὁ	μὲν Πολύβιός φησιν ἔτι κοιμωμένοις
[38]	τότε τὴν τιμητικὴν ἀρχὴν μετῄεσαν,	ὁ	μὲν τὴν βουλὴν ἔχων καὶ
[23]	ἐφείλκετο τὸν ἵππον. τῶν δ´	ὁ	μέν τις ὑπόδημα προσποιούμενος λελυμένον
[26]	γὰρ ἀχθῆναι πρὸς τὸν Αἰμίλιον,	ὁ	μὲν ὡς ἀνδρὶ μεγάλῳ πεπτωκότι
[15]	βάθος θαλάσσης ὑπερβάλλειν δέκα σταδίους.	ὁ	μέντοι Ξεναγόρας οὐ παρέργως, ἀλλὰ
[15]	ἐβουλεύετο. πρῶτος δὲ τῶν παρόντων	ὁ	Νασικᾶς ἐπικαλούμενος Σκιπίων, γαμβρὸς Ἀφρικανοῦ
[15]	κέρας εἰς πεντακισχιλίους. τούτοις προσλαβὼν	ὁ	Νασικᾶς ἱππεῖς ἑκατὸν εἴκοσι καὶ
[15]	Πολύβιος εἴρηκεν, ἀλλ´ ὅσους αὐτὸς	ὁ	Νασικᾶς λαβεῖν φησι, γεγραφὼς περὶ
[17]	μὴ μέλλειν, καὶ μάλιστα πάντων	ὁ	Νασικᾶς, τῇ περὶ τὸν Ὄλυμπον
[26]	καθ´ ἡμᾶς. ~Γναῖος δ´ Ὀκτάβιος	ὁ	ναυαρχῶν Αἰμιλίῳ προσορμισάμενος τῇ Σαμοθρᾴκῃ
[22]	δυεῖν γὰρ υἱῶν αὐτοῦ στρατευομένων	ὁ	νεώτερος οὐδαμοῦ φανερὸς ἦν, ὃν
[8]	φοβηθεὶς ἀποκτεῖναι, μὴ γνήσιον ἔχων	ὁ	οἶκος διάδοχον ἀποκαλύψῃ τὴν ἐκείνου
[39]	τὸν Ἀφρικανοῦ δεδομένος. τοιοῦτος μὲν	ὁ	Παύλου Αἰμιλίου τρόπος καὶ βίος
[34]	παρῆλθεν. ~Αὐτὸς δὲ τῶν τέκνων	ὁ	Περσεὺς καὶ τῆς περὶ αὐτὰ
[12]	δυσπρόσοπτον. οὕτω διαθεὶς τοὺς ἀνθρώπους	ὁ	Περσεύς, καὶ τοιούτων ἐμπλήσας ἐλπίδων,
[26]	οὐ μὴν ἀλλὰ λανθάνει πως	ὁ	Περσεὺς Ὀροάνδην τινὰ Κρῆτα λέμβον
[13]	αὐτὸν συνέλαβε καὶ κατέδησεν— ἡγούμενος	ὁ	Περσεὺς οὐδὲν ἔτι δεῖσθαι τῶν
[10]	εἰπεῖν „ὦ πάτερ ὅτι ἡμῖν	ὁ	Περσεὺς τέθνηκε; λέγουσαν κυνίδιον σύντροφον
[12]	χρημάτων, ἀλλὰ μετὰ πολλῶν κομισθεὶς	ὁ	πλούσιος αἰχμάλωτος ἐπιδείξασθαι Ῥωμαίοις ὅσα
[20]	καὶ τὸν Αἰμίλιον ἰδόντα, φησὶν	ὁ	Ποσειδώνιος, καταρρήξασθαι τὸν χιτῶνα, τούτων
[19]	τὸν τύπον. ταῦτα μὲν οὖν	ὁ	Ποσειδώνιος ὑπὲρ τοῦ Περσέως ἀπολογεῖται.
[15]	γενέσθαι. δεύτερος δὲ Φάβιος Μάξιμος,	ὁ	πρεσβύτατος τῶν Αἰμιλίου παίδων, ἔτι
[2]	πλεῖστοι συγγραφεῖς ὁμολογοῦσιν. ὅτι δ´	ὁ	πρῶτος αὐτῶν καὶ τῷ γένει
[10]	οἰωνόν. ταῦτα μὲν οὖν Κικέρων	ὁ	ῥήτωρ ἐν τοῖς περὶ μαντικῆς
[11]	καὶ τοῦ καλοῦ δοῦλος ἦν	ὁ	Ῥωμαίων δῆμος. ~Αἰμίλιον δὲ Παῦλον,
[41]	στρατηγίᾳ κατεγνωκότας. ἃ δὲ Φάραξ	ὁ	Σπαρτιάτης καὶ Κάλλιππος ὁ Ἀθηναῖος
[34]	προτείνων. ἐδαφνηφόρει δὲ καὶ σύμπας	ὁ	στρατός, τῷ μὲν ἅρματι τοῦ
[38]	αὐτός τε καὶ Μάρκιος Φίλιππος	ὁ	συνάρχων αὐτοῦ. ~Διῳκημένων δὲ τῶν
[27]	τῷ χαίροντι δυσθυμίαν ἐπάγῃ τοσαύτην	ὁ	τῆς περιφερομένης καὶ προσισταμένης ἄλλοτ´
[22]	νίκῃ συνεξενεχθείς. οὗτός ἐστι Σκιπίων	ὁ	τοῖς ἱκνουμένοις χρό– νοις Καρχηδόνα
[27]	ἀνθρώποις τοῦ θαρρεῖν καιρός, ὅταν	ὁ	τοῦ κρατεῖν ἑτέρων μάλιστα δεδοικέναι
[20]	φάλαγγι, μὴ δυναμένων βιάζεσθαι, Σάλουιος	ὁ	τῶν Πελιγνῶν ἡγούμενος ἁρπάσας τὸ
[8]	τῶν ὑποσχέσεων. μετὰ τοῦτον βασιλεύσας	ὁ	Φίλιππος ἤνθησεν ἐν τοῖς μάλιστα
[5]	ἂν εἰδείη τις ὑμῶν, καθ´	ὅ	τι θλίβεται μέρος οὑμὸς πούς.
[27]	τὸ μέλλον, ἀεὶ καραδοκοῦντες εἰς	ὅ	τι κατασκήψει τέλος ἑκάστῳ τὴν
[8]	τεκούσης, καὶ λαθεῖν ὑποβαλομένη. δι´	ὃ	καὶ μάλιστα δοκεῖ τὸν Δημήτριον
[38]	ἀεὶ συνεξετάζεσθαι περὶ τὴν πολιτείαν.	ὃ	καὶ χρόνοις ὕστερον Ἄππιος ὠνείδισεν
[11]	δευτέραν ἐκείνων στρατηγοῦ δεομένων· δι´	ὃ	μηδεμίαν αὐτοῖς χάριν ἔχειν, ἀλλ´
[26]	ἀγεννέστερον ἡ φιλοψυχία, δι´ ἥν,	ὃ	μόνον ἡ τύχη τῶν ἐπταικότων
[38]	Ἀντωνίου καὶ Καίσαρος πόλεμον ὑπάτευσαν.	κἀκεῖνο	δ´ ἴδιον καὶ περιττὸν τοῦ
[41]	τῶν παρὰ νόμον ἀρχόντων κατάλυσιν.	ἐκεῖνο	μέντοι τοῦ Αἰμιλίου θαυμαστόν, ὅτι
[31]	ἀπράκτοις, οἱ δὲ γνωριμώτατοι τῶν	ἀπὸ	βουλῆς, δεινὸν εἶναι τὸ γινόμενον
[36]	γὰρ“ εἶπεν „ἡμέρᾳ τὸν Ἰόνιον	ἀπὸ	Βρεντεσίου περάσας, εἰς Κέρκυραν κατήχθην·
[25]	ἀπέστη Δομετιανοῦ καὶ πολὺς πόλεμος	ἀπὸ	Γερμανίας προσεδοκᾶτο, τῆς Ῥώμης ταραττομένης
[28]	ἔφαμεν μετὰ συγγενῶν οἰκεῖν ἑκκαιδέκατον,	ἀπὸ	γηδίου μικροῦ διατρεφομένων ἁπάντων. καὶ
[18]	ἐπῄεσαν, ὥστε τοὺς πρώτους νεκροὺς	ἀπὸ	δυεῖν σταδίων τοῦ Ῥωμαϊκοῦ χάρακος
[15]	ἦγε διὰ νυκτὸς τὴν ἐναντίαν	ἀπὸ	θαλάσσης, καὶ καταλύσας ἀνέπαυε τὴν
[7]	συντρίψαντες Φίλιππον, καὶ τοὺς Ἕλληνας	ἀπὸ	Μακεδόνων ἐλευθερώσαντες, ᾧ τε βασιλεὺς
[13]	μετὰ τέκνων καὶ γυναικὸς ὡς	ἀπὸ	νεοττιᾶς ἀρθέντα τῆς βασιλείας ὑπὸ
[12]	γεωργεῖν εἰδότες, οὐ πλεῖν, οὐκ	ἀπὸ	ποιμνίων ζῆν νέμοντες, ἀλλ´ ἓν
[25]	ἐπιστρατεύσαντας ἐνίκησαν, αὐτάγγελοι φράζοντες ὤφθησαν	ἀπὸ	στρατοῦ μικρὸν ὕστερον ἄνδρες δύο
[4]	ἀνδρῶν τετραμμένων πρὸς ἐκεῖνον, ἄλλος	ἀπὸ	τῆς ἑσπέρας ἐνέστη πόλεμος, ἐν
[23]	ἀπεχώρει, τῶν ἱππέων ἐπιεικῶς πάντων	ἀπὸ	τῆς μάχης διασεσῳσμένων. ἐπεὶ δὲ
[2]	οὖν πλεῖστοι τῶν εἰς δόξαν	ἀπὸ	τῆς οἰκίας ταύτης προελθόντων δι´
[4]	οὐδὲ δραχμῇ μιᾷ γεγονὼς εὐπορώτερος	ἀπὸ	τῆς στρατείας. ἦν δὲ καὶ
[40]	μεγάλην δὲ τὴν Καρχηδονίων δύναμιν	ἀπὸ	τῆς τυχούσης στρατιᾶς ἐνίκησεν, οὐχ
[29]	δὲ πόλεις πορθηθῆναι, γενέσθαι δ´	ἀπὸ	τοσαύτης φθορᾶς καὶ πανωλεθρίας ἑκάστῳ
[11]	καὶ προσαγορεύειν φιλοφρόνως τὸν δῆμον	ἀπὸ	τοῦ βήματος, Αἰμίλιος εἰς ἐκκλησίαν
[11]	καταγελάστους ἐν ταῖς στρατείαις ἐσομένους.	ἀπὸ	τούτων τῶν λόγων πολλὴν μὲν
[18]	χιτῶνας, ὀρθὰς δὲ ῥομφαίας βαρυσιδήρους	ἀπὸ	τῶν δεξιῶν ὤμων ἐπισείοντες. παρὰ
[29]	τὴν πρὸς Περσέα μάχην στρατιώτας	ἀπὸ	τῶν ἐκεῖ πόλεων ὠφελῆσαι. βουλόμενος
[23]	ὡς ἀνάνδρους καὶ προδεδωκότας λοιδοροῦντες	ἀπὸ	τῶν ἵππων ὤθουν καὶ πληγὰς
[7]	φερόμενοι συμπεπλέχθαι πολὺν ἤδη χρόνον,	ἀπὸ	τῶν λειψάνων τῆς πατρῴας ἥττης
[36]	πολλὴ καὶ κίνδυνος οὐδεὶς ἦν	ἀπὸ	τῶν πολεμίων, μάλιστα κατὰ πλοῦν
[1]	κυριώτατα καὶ κάλλιστα πρὸς γνῶσιν	ἀπὸ	τῶν πράξεων λαμβάνοντες. φεῦ φεῦ,
[23]	τἀργύριον, ἀλλὰ τριάκοντα τάλαντα κερδάνας	ἀπὸ	τῶν φίλων, ἃ μικρὸν ὕστερον
[20]	πελταρίοις πρὸς τὰς ἐκείνων μαχαίρας,	ὑπὸ	βάρους καὶ καταφορᾶς διὰ παντὸς
[38]	„ὦ Παῦλε“ εἶπεν „Αἰμίλιε, στέναξον	ὑπὸ	γῆς, αἰσθόμενος ὅτι σου τὸν
[34]	ἀμπεχόμενος καὶ κρηπῖδας ἔχων ἐπιχωρίους,	ὑπὸ	δὲ μεγέθους τῶν κακῶν πάντα
[19]	πλείοσι βιβλίοις, φησὶν αὐτὸν οὐχ	ὑπὸ	δειλίας οὐδὲ τὴν θυσίαν ποιησάμενον
[22]	τοὺς μὲν ἄλλους οἱ θεράποντες	ὑπὸ	λαμπάδων ἀπαντῶντες μετὰ χαρᾶς καὶ
[31]	ἄτρωτος καὶ τῷ σώματι στίλβων	ὑπὸ	λειότητος καὶ σκιατραφίας πρὸς ἡμᾶς
[13]	ἀπὸ νεοττιᾶς ἀρθέντα τῆς βασιλείας	ὑπὸ	Λευκίου Ἀνικίου στρατηγοῦ, πεμφθέντος ἐπ´
[8]	κινῆσαι καὶ προαγαγεῖν εἰς ἔργον,	ὑπὸ	λύπης καὶ δυσθυμίας προέμενος τὸν
[12]	χρυσίου πλῆθος ἰλιγγιάσας καὶ παραφρονήσας	ὑπὸ	μικρολογίας, ἀπείπατο καὶ προήκατο τὴν
[34]	Αἰμίλιον, περίβλεπτον ὄντα καὶ ζηλωτὸν	ὑπὸ	πάντων, οὐδενὶ δὲ τῶν ἀγαθῶν
[27]	κράτος, ὥρας μιᾶς μορίῳ πεσοῦσαν	ὑπὸ	πόδας θέμενοι, καὶ τοὺς ἄρτι
[41]	ἄρξειν Σικελίας παρενόμησαν καὶ παρεσπόνδησαν,	ὑπὸ	πολλῶν ἀναγέγραπται. καίτοι τίνες ἢ
[9]	καίπερ ὢν ἀγεννὴς καὶ ταπεινός,	ὑπὸ	ῥύμης τῶν πραγμάτων ἀναφερόμενος πρὸς
[6]	ἔθνος, ἐμπείρως δὲ πολεμεῖν διδασκόμενον	ὑπὸ	Ῥωμαίων διὰ τὴν γειτνίασιν. τὰ
[29]	τοὺς Μακεδόνας μεμνῆσθαι τῆς δεδομένης	ὑπὸ	Ῥωμαίων ἐλευθερίας, σῴζοντας αὐτὴν δι´
[8]	δὲ μεγάλῃ μάχῃ περὶ Σκοτοῦσσαν	ὑπὸ	Τίτου Φλαμινίνου, τότε μὲν ἔπτηξε
[15]	καὶ καταλύσας ἀνέπαυε τὴν στρατιὰν	ὑπὸ	τὸ Πύθιον. ἐνταῦθα τοῦ Ὀλύμπου
[31]	Ἀλεξάνδρου καὶ Φιλίππου δόξαν ἐπιδεῖν	ὑπὸ	τοῖς Ῥωμαίων ὅπλοις ἀγομένην αἰχμάλωτον.
[38]	περιττὸν τοῦ Αἰμιλίου, τὸ σπουδαζόμενον	ὑπὸ	τοῦ δήμου καὶ τιμώμενον διαφερόντως
[10]	ἀνηγορεύθη κατὰ τοῦ Περσέως στρατηγός,	ὑπὸ	τοῦ δήμου παντὸς οἴκαδε προπεμφθέντα
[39]	δυσαπάλλακτον γενομένην. ἐπεὶ δὲ πεισθεὶς	ὑπὸ	τῶν ἰατρῶν ἔπλευσεν εἰς Ἐλέαν
[23]	ἐκείνου χαλεπότητα δεδοικότες. κεχαραγμένος γὰρ	ὑπὸ	τῶν κακῶν, εἰς πάντας ἐζήτει
[32]	ἢ στρατηγεῖσθαι βουλομένους. ~Οὕτω φασὶν	ὑπὸ	τῶν λόγων τούτων ἀνακοπῆναι καὶ
[41]	πράγμασιν ἀμφοτέρων γεγονότων, Αἰμίλιος μὲν	ὑπὸ	τῶν νόμων καὶ τῆς πατρίδος
[38]	καίπερ ὢν ἀριστοκρατικὸς οὐδὲν ἧττον	ὑπὸ	τῶν πολλῶν ἠγαπᾶτο τοῦ μάλιστα
[19]	καίπερ ἔχοντα δυσχρήστως καὶ κωλυόμενον	ὑπὸ	τῶν φίλων, ἵππον αὑτῷ κελεῦσαι
[34]	ἐστιν ἂν βούληται, δηλῶν τὸν	πρὸ	αἰσχύνης θάνατον, ὃν οὐχ ὑπομείνας
[22]	ἐνάτης γὰρ ὥρας ἀρξάμενοι μάχεσθαι,	πρὸ	δεκάτης ἐνίκησαν· τῷ δὲ λειπομένῳ
[13]	οὐ πολλοῖς ἀποδέοντες. ἱδρυμένος δὲ	πρὸ	τῆς θαλάττης παρὰ τὴν Ὀλυμπικὴν
[25]	ἐντυχὼν πρῶτος αὐτοῖς κατ´ ἀγορὰν	πρὸ	τῆς κρήνης, ἀναψύχουσι τοὺς ἵππους
[16]	ταῖς ἐλπίσιν. αὐτοῦ δ´ ὅμως	πρὸ	τῆς Πύδνης ὑπομένοντα πειρᾶσθαι μάχης
[35]	ὧν ὁ μὲν ἡμέραις πέντε	πρὸ	τοῦ θριαμβεῦσαι τὸν Αἰμίλιον ἐτελεύτησε
[22]	σκηνὴν τοῦ Αἰμιλίου, πολλοὶ δὲ	πρὸ	τοῦ χάρακος ἐν τοῖς πρώτοις
[22]	ἐστι Σκιπίων ὁ τοῖς ἱκνουμένοις	χρό–	νοις Καρχηδόνα καὶ Νομαντίαν κατασκάψας,
[14]	δεδώκασι τοῖς ἀπορητικοῖς, ὡς οὐδὲ	τὸ	αἷμα τοῖς ζῴοις ἔνεστιν, ἀλλὰ
[24]	ἀγγελίαν, ὡς ἐν τῷ ψεύδει	τὸ	ἀληθὲς εἶχε. ~Λέγεται δὲ καὶ
[15]	σκότος ἐγένετο, τοῖς ἡγεμόσι φράσας	τὸ	ἀληθὲς ἦγε διὰ νυκτὸς τὴν
[4]	ὥστε τῆς ἀρχῆς ὑπατικὸν γενέσθαι	τὸ	ἀξίωμα. μάχῃ μὲν οὖν δὶς
[36]	ταπεινῶσαι τὸ μέγεθος μηδὲ καθυβρίσαι	τὸ	ἀξίωμα τῆς νίκης. τὸν μὲν
[33]	τοῦ Περσέως ἐπιδεικνύμενοι. τούτοις ἐπέβαλλε	τὸ	ἅρμα τοῦ Περσέως καὶ τὰ
[8]	ὕστερον δὲ βαρέως φέρων, καὶ	τὸ	βασιλεύειν χάριτι Ῥωμαίων ἡγούμενος αἰχμαλώτου
[41]	καὶ λύπῃ ταπεινωθεὶς ἐτῶν εἴκοσι	τὸ	βῆμα καὶ τὴν ἀγορὰν ἰδεῖν
[12]	καθ´ ἕκαστον ἡγεμόνα χιλίους, πρὸς	τὸ	γιγνόμενον τοῦ χρυσίου πλῆθος ἰλιγγιάσας
[16]	χώραν ὁρῶντι καὶ μὴ λογιζομένῳ	τὸ	γινόμενον, ἀποδρὰς ἐκ τῆς ὁδοῦ
[31]	τῶν ἀπὸ βουλῆς, δεινὸν εἶναι	τὸ	γινόμενον βοῶντες, ἀλλήλους παρεκάλουν ἐπιλαβέσθαι
[1]	ἀλλ´ ἢ συνδιαιτήσει καὶ συμβιώσει	τὸ	γινόμενον ἔοικεν, ὅταν ὥσπερ ἐπιξενούμενον
[15]	Ἰταλικοὶ τρισχίλιοι τὸ πλῆθος ἦσαν,	τὸ	δ´ εὐώνυμον κέρας εἰς πεντακισχιλίους.
[12]	αὐτοῦ τὸ μὲν τόλμης ὀξύτητι,	τὸ	δὲ βουλεύμασι χρηστοῖς, τὸ δὲ
[33]	τριταλαντιαῖα μεμερισμένον ὁμοίως τῷ ἀργυρῷ·	τὸ	δὲ πλῆθος ἦν τῶν ἀγγείων
[14]	ἑτοίμης καὶ ὑποκειμένης ἀφιέντας ἀρχῆς,	τὸ	δὲ πνεῦμα καὶ τὸν ἀέρα
[41]	τὰ αἰσχρὰ φεύγειν καὶ αἰδεῖσθαι·	τὸ	δὲ πρὸς πᾶσαν ἀδοξίαν εὐλαβὲς
[12]	τὸ δὲ φίλων ἐκθύμοις ὑπηρεσίαις,	τὸ	δὲ τῷ παρὰ τὰ δεινὰ
[12]	ὀξύτητι, τὸ δὲ βουλεύμασι χρηστοῖς,	τὸ	δὲ φίλων ἐκθύμοις ὑπηρεσίαις, τὸ
[9]	πεντηρικὰ τέσσαρα. Καὶ μάχην ἐπολέμησεν	τὸ	δεύτερον ἐν ᾗ τῶν ὑπατικῶν
[10]	πάντες αὐτὸν καὶ κατέστησαν ὕπατον	τὸ	δεύτερον, οὐκ ἐάσαντες κλῆρον γενέσθαι
[28]	ἐθελήσαντος, ἀλλὰ τοῖς ταμίαις εἰς	τὸ	δημόσιον παραδόντος. μόνα τὰ βιβλία
[38]	τῶν πολλῶν, ὡς τοσούτων εἰς	τὸ	δημόσιον τότε χρημάτων ὑπ´ αὐτοῦ
[23]	περισπάσας ἔθετο πρόσθεν αὑτοῦ, καὶ	τὸ	διάδημα διὰ χειρῶν εἶχεν. ὡς
[33]	Περσέως καὶ τὰ ὅπλα καὶ	τὸ	διάδημα τοῖς ὅπλοις ἐπικείμενον. εἶτα
[13]	φροντίζειν ἀλλ´ ἢ τὸ σῶμα	τὸ	ἑαυτοῦ καὶ τὴν πανοπλίαν ἕκαστον,
[41]	εὐρωστία καὶ ἰσχύς, ἣν οὔτε	τὸ	εὐτυχεῖν ὕβρει θρύπτει καὶ ἀνίησιν
[28]	ὅτι πολλῶν παρεσκευασμένων καὶ λαμπρῶν	τὸ	ἥδιστον αὐτὸς ἦν ἀπόλαυσμα καὶ
[22]	ἄλλος οὐδεὶς τῶν συγγενῶν κεκραμένος	τὸ	ἦθος. ὀψὲ δ´ οὖν ἤδη
[15]	θάλασσαν ὁδῷ καὶ κατεστρατοπέδευσε παρὰ	τὸ	Ἡράκλειον, ὡς δὴ ταῖς ναυσὶ
[3]	διαφερομένου, καὶ διδάσκοντος, ὡς εἰ	τὸ	θεῖον εὔκολόν τις ἡγεῖται καὶ
[3]	κατενόησε τὴν τῶν παλαιῶν περὶ	τὸ	θεῖον εὐλάβειαν, ὥστε τιμήν τινα
[10]	παντὸς οἴκαδε προπεμφθέντα λαμπρῶς, εὑρεῖν	τὸ	θυγάτριον τὴν Τερτίαν δεδακρυμένην, ἔτι
[29]	πολέμου τέλος, εἰς μικρὸν οὕτω	τὸ	καθ´ ἕκαστον λῆμμα καὶ κέρδος
[25]	ἐστὶ χαλκοπώγωνα. πᾶσι δὲ τούτοις	τὸ	καθ´ ἡμᾶς γενόμενον πίστιν παρέσχεν.
[18]	αὐτῶν Μακεδόνων ἀρετῇ καὶ ἡλικίᾳ	τὸ	καθαρώτατον, ἀστράπτοντες ἐπιχρύσοις ὅπλοις καὶ
[31]	θρίαμβον. ἀλλ´ εἰς τοσαύτην“ ἔφη	„τὸ	κακόηθες ἐξουσίαν προάγεται δι´ ὑμῶν,
[36]	ἐναρξάμενος, ἐν ἡμέραις ἄλλαις πεντεκαίδεκα	τὸ	κάλλιστον ἐπέθηκα τῷ πολέμῳ τέλος.
[20]	ἦν, ἀναχώρησις δὲ πρὸς ὄρος	τὸ	καλούμενον Ὀλόκρον, ὥστε καὶ τὸν
[30]	περὶ τὸν ὄρθρον αὖθις καταλαμβάνονται	τὸ	Καπετώλιον· ἐκεῖ γὰρ οἱ δήμαρχοι
[26]	μου καταβάλλεις τὴν νίκην καὶ	τὸ	κατόρθωμα ποιεῖς μικρόν, ἐπιδεικνύμενος ἑαυτὸν
[4]	περὶ τρισμυρίους ἀνελών— καὶ δοκεῖ	τὸ	κατόρθωμα τῆς στρατηγίας περιφανῶς γενέσθαι,
[27]	ἀποπέμψαι τοὺς νέους, εὖ μάλα	τὸ	καύχημα καὶ τὴν ὕβριν ὥσπερ
[27]	οὐ καταβαλόντες ὑμεῖς οἱ νέοι	τὸ	κενὸν φρύαγμα τοῦτο καὶ γαυρίαμα
[14]	καὶ φορᾷ τοῦ θλιβομένου πρὸς	τὸ	κενούμενον. Καίτοι τινὲς οὔ φασιν
[20]	ἀπολαμβάνοντες, ἡ μὲν ἰσχὺς καὶ	τὸ	κοινὸν ἔργον εὐθὺς ἀπωλώλει τῆς
[41]	λαβὼν καὶ χωρίον· οὐ γὰρ	τὸ	λαβεῖν ἐκ τοιούτων αἰσχρόν, ἀλλὰ
[39]	τὰ σώματα καὶ νέοι διαλαβόντες	τὸ	λέχος ὑπέδυσαν καὶ παρεκόμιζον, οἱ
[6]	βουλομένοις τοῖς Ῥωμαίοις παντάπασιν ἐκκόψαι	τὸ	Λιγύων ἔθνος, ὥσπερ ἕρκος ἢ
[6]	παραγγείλας, ὡς ἀπέτυχε καὶ παρώφθη,	τὸ	λοιπὸν ἡσυχίαν εἶχε, τῶν ἱερῶν
[33]	οὐ πάνυ συμφρονοῦντα τῶν κακῶν	τὸ	μέγεθος διὰ τὴν ἡλικίαν· ᾗ
[36]	τοῖς δημοσίοις ἐναφανισθέντα μὴ ταπεινῶσαι	τὸ	μέγεθος μηδὲ καθυβρίσαι τὸ ἀξίωμα
[18]	καὶ κινήματι τῶν στρατοπέδων τεκμαιρόμενος	τὸ	μέγεθος τοῦ μέλλοντος ἀγῶνος, ἐκ
[31]	τὴν χαράν, ὡς φοβούμενοι θεάσασθαι	τὸ	μέγεθος τῶν κατορθωμάτων, ἢ φειδόμενοι
[26]	τῆς τύχης“ εἶπεν „ὦ ταλαίπωρε	τὸ	μέγιστον ἀφαιρεῖς τῶν ἐγκλημάτων, ταῦτα
[27]	τῆς νίκης, ταπεινοὶ καταπτήξετε πρὸς	τὸ	μέλλον, ἀεὶ καραδοκοῦντες εἰς ὅ
[36]	τὸν φόβον ὠδίνουσα καὶ περισκοπουμένη	τὸ	μέλλον ὑπὲρ τῆς πόλεως ἀφῆκεν,
[21]	φευγόντων πολὺς ἦν φόνος, ὥστε	τὸ	μὲν πεδίον καὶ τὴν ὑπώρειαν
[31]	καὶ τὴν σύγκλητον κατῄει. καὶ	τὸ	μὲν πλῆθος ὑπεραλγοῦν τῷ προπηλακίζεσθαι
[16]	τῶν Ῥωμαίων. ὁ δὲ συνταραχθείς,	τὸ	μὲν στρατόπεδον οὐκ ἐκίνησε, μυρίους
[12]	πολέμου καὶ τῆς στρατηγίας αὐτοῦ	τὸ	μὲν τόλμης ὀξύτητι, τὸ δὲ
[32]	ῥαβδονόμοι τοὺς ἀτάκτως συρρέοντας εἰς	τὸ	μέσον καὶ διαθέοντας ἐξείργοντες, ἀναπεπταμένας
[41]	ἀρετῆς ἐν οἷς ἔξεστιν ἐπιδεικνυμένης	τὸ	μὴ δεόμενον. ἐπεὶ δ´, ὡς
[41]	λαβεῖν ἐκ τοιούτων αἰσχρόν, ἀλλὰ	τὸ	μὴ λαβεῖν κρεῖττον, καὶ περιουσία
[20]	χωρίων ἀνωμάλων ὄντων, καὶ διὰ	τὸ	μῆκος τῆς παρατάξεως οὐ φυλαττούσης
[3]	πατρίδα, μικροῦ δεῖν πάρεργον ἡγούμενος	τὸ	νικᾶν τοὺς πολεμίους τοῦ παιδεύειν
[4]	διαβάσει ῥᾳστώνην παρασχόντος αὐτοῦ πρὸς	τὸ	νίκημα τοῖς στρατιώταις— πόλεις δὲ
[21]	γαμβρός, πᾶσαν ἀλκὴν ἐπιδεικνύμενος ἀπέβαλε	τὸ	ξίφος. οἷα δὲ νεανίας ἐντεθραμμένος
[41]	οὐκ ἀντέσχε τῷ λογισμῷ πρὸς	τὸ	πάθος, ἀλλὰ μετανοίᾳ καὶ λύπῃ
[8]	ἔσχεν ὡς ἀναστήσων Μακεδονίαν εἰς	τὸ	παλαιὸν ἀξίωμα, καὶ μόνος ἐπὶ
[12]	καὶ πόλεμον, οὗ τοσοῦτον ἦν	τὸ	παρατρεφόμενον, διεμέτρει καὶ παρεσημαίνετο τὸ
[17]	τῇ σκηνῇ καθεζόμενος, ἀναπεπταμένῃ πρὸς	τὸ	πεδίον καὶ τὴν στρατοπεδείαν τῶν
[22]	δὲ τὸ στρατόπεδον καὶ κραυγὴ	τὸ	πεδίον κατεῖχεν ἀνακαλουμένων τὸν Σκιπίωνα·
[18]	αὐγῆς σιδήρου καὶ λαμπηδόνος χαλκοῦ	τὸ	πεδίον, κραυγῆς δὲ καὶ θορύβου
[10]	διδοὺς τοῖς πολίταις καταβαίνειν εἰς	τὸ	πεδίον· μετὰ τοσαύτης ἐλπίδος καὶ
[2]	ἐζήλωσαν εὐτύχησαν, Λευκίου δὲ Παύλου	τὸ	περὶ Κάννας ἀτύχημα τήν τε
[24]	γεγονέναι φάσκουσιν. ἔτι δὲ καὶ	τὸ	περὶ τὴν θυσίαν σύμπτωμα δαιμόνιον
[31]	κατὰ τῶν στέρνων ὠτειλὰς ἀπίστους	τὸ	πλῆθος. εἶτα μεταστραφεὶς ἔνια τῶν
[24]	ταχὺ τῆς φήμης ἀναχεομένης εἰς	τὸ	πλῆθος, ἐξέλαμψε χαρὰ μετὰ κρότου
[31]	ἂν διαλεχθῶσιν ἃ βούλονται πρὸς	τὸ	πλῆθος. ἐπισχόντων δ´ αὐτῶν καὶ
[15]	μὲν ἐκτὸς τάξεως Ἰταλικοὶ τρισχίλιοι	τὸ	πλῆθος ἦσαν, τὸ δ´ εὐώνυμον
[17]	εἶδε τὴν παράταξιν αὐτῶν καὶ	τὸ	πλῆθος, θαυμάσας ἐπέστησε τὴν πορείαν,
[34]	τούτοις ἐκομίζοντο χρυσοῖ στέφανοι τετρακόσιοι	τὸ	πλῆθος, οὓς αἱ πόλεις ἀριστεῖα
[28]	δεομένους ἐπιλιπεῖν πρότερον ἢ καταναλωθῆναι	τὸ	πλῆθος τῶν εὑρεθέντων. ἐν δὲ
[6]	οὖν τοῦ Αἰμιλίου, τετρακισμύριοι γενόμενοι	τὸ	πλῆθος ὑπέστησαν· ὁ δὲ τοὺς
[28]	ἐν δ´ Ὀλυμπίᾳ τοῦτο δὴ	τὸ	πολυθρύλητον ἐκεῖνον ἀναφθέγξασθαί φασιν, ὡς
[28]	ἀνὴρ πράγματα καὶ τοῖς μικροῖς	τὸ	πρέπον ἀποδίδωσιν. ὁ δὲ καὶ
[41]	ῥῖγος ἢ θάλπος φέρειν δυναμένου	τὸ	πρὸς ἀμφοτέρας εὖ πεφυκὸς ὁμοῦ
[24]	ἀγῶνας, ἐξαίφνης ἐνέπεσε λόγος εἰς	τὸ	πρῶτον τοῦ θεάτρου μέρος, ὡς
[15]	καταλύσας ἀνέπαυε τὴν στρατιὰν ὑπὸ	τὸ	Πύθιον. ἐνταῦθα τοῦ Ὀλύμπου τὸ
[15]	ἀπολείπεσθαι τὴν διὰ Περραιβίας παρὰ	τὸ	Πύθιον καὶ τὴν Πέτραν, τῷ
[21]	νεκρῶν, τοῦ δὲ Λεύκου ποταμοῦ	τὸ	ῥεῦμα τοὺς Ῥωμαίους τῇ μετὰ
[20]	ὁ τῶν Πελιγνῶν ἡγούμενος ἁρπάσας	τὸ	σημεῖον τῶν ὑφ´ αὑτὸν εἰς
[19]	μάχης τυχεῖν λελακτισμένον ὑφ´ ἵππου	τὸ	σκέλος, ἐν δὲ τῇ μάχῃ,
[17]	αἳ τὴν σελήνην περιφερομένην εἰς	τὸ	σκίασμα τῆς γῆς ἐμβάλλουσι τεταγμέναις
[38]	ἴδιον καὶ περιττὸν τοῦ Αἰμιλίου,	τὸ	σπουδαζόμενον ὑπὸ τοῦ δήμου καὶ
[22]	αὐτοῦ καὶ περιπαθοῦντος ᾔσθετο πᾶν	τὸ	στράτευμα, καὶ μεταξὺ δειπνοῦντες ἀνεπήδων
[16]	ἅμα καταβιβάζων εἰς τὴν χώραν	τὸ	στράτευμα. τούτων δὲ τῷ Περσεῖ
[32]	λόγων τούτων ἀνακοπῆναι καὶ μεταβαλεῖν	τὸ	στρατιωτικόν, ὥστε πάσαις ταῖς ἐπικυρωθῆναι
[22]	πρώτοις νεκροῖς ζητοῦντες. κατήφεια δὲ	τὸ	στρατόπεδον καὶ κραυγὴ τὸ πεδίον
[17]	Μακεδόνες, ἀλλὰ φρίκη καὶ θάμβος	τὸ	στρατόπεδον κατεῖχε, καὶ λόγος ἡσυχῇ
[12]	τάχει καὶ μετ´ ἀσφαλείας ἐπὶ	τὸ	στρατόπεδον κομισθέντα· τοῦ δὲ πολέμου
[15]	ναυσὶ μέλλων ἐκπεριπλεῖν καὶ κυκλοῦσθαι	τὸ	στρατόπεδον τῶν πολεμίων. Ἐπεὶ δ´
[23]	τοῦ φόβου μικρὸν ὑπανέντος, εἰς	τὸ	συγγενὲς καὶ πρεσβύτατον αὐτοῦ τῶν
[21]	φίλον καὶ συνήθη κατίδοι, φράζων	τὸ	συμπεσὸν αὐτῷ καὶ δεόμενος βοηθεῖν.
[37]	καὶ θυμωθέντας αὐτῷ τοὺς περὶ	τὸ	σῶμα στρατιώτας, ὡς ἕτερον οὐδὲν
[13]	πολυπραγμονεῖν μηδὲ φροντίζειν ἀλλ´ ἢ	τὸ	σῶμα τὸ ἑαυτοῦ καὶ τὴν
[26]	εἰς χεῖρας ἐλθεῖν καὶ παραδοῦναι	τὸ	σῶμα τοῖς ἐκείνων κρατοῦσιν. ἐπίστευε
[26]	ἔπασχε, διὰ στενῆς θυρίδος παρὰ	τὸ	τεῖχος ἐκμηρυόμενος αὑτὸν καὶ παιδία
[26]	ἐλπίδος ἔρημος ὑπεχώρει φυγῇ πρὸς	τὸ	τεῖχος, οὐ λαθὼν μέν, ὑποφθάσας
[29]	δραχμῶν, φρῖξαι δὲ πάντας ἀνθρώπους	τὸ	τοῦ πολέμου τέλος, εἰς μικρὸν
[14]	ἐστίν, οὐκ ἔχοντα τὴν ἐργαζομένην	τὸ	ὑγρὸν κίνησιν. οἱ δὲ ταῦτα
[5]	οὐκ εὔμορφος; οὐχὶ παιδοποιός; προτείνας	τὸ	ὑπόδημα (κάλτιον αὐτὸ Ῥωμαῖοι καλοῦσιν)
[15]	τὸ Πύθιον. ἐνταῦθα τοῦ Ὀλύμπου	τὸ	ὕψος ἀνατείνει πλέον ἢ δέκα
[17]	διὰ τῶν πολλῶν ἐχώρει, βασιλέως	τὸ	φάσμα σημαίνειν ἔκλειψιν. ὁ δ´
[12]	τῶν Ἑλλήνων οὐ Φίλιππος, ἀλλὰ	τὸ	Φιλίππου χρυσίον. Ἀλέξανδρος δὲ τῆς
[17]	νενομισμένον, χαλκοῦ τε πατάγοις ἀνακαλουμένων	τὸ	φῶς αὐτῆς καὶ πυρὰ πολλὰ
[12]	τὸ παρατρεφόμενον, διεμέτρει καὶ παρεσημαίνετο	τὸ	χρυσίον, ἅψασθαι δεδιὼς ὥσπερ ἀλλοτρίων.
[29]	ταξίαρχον, προσποιούμενον ζητεῖν καὶ παραλαμβάνειν	τὸ	χρυσίον. ἐνστάσης δὲ τῆς ἡμέρας,
[33]	κομίζοντες. εἶτα μετὰ τούτους οἱ	τὸ	χρυσοῦν νόμισμα φέροντες, εἰς ἀγγεῖα
[15]	μεγέθει. Εὐμήλου δέ μιν υἱὸς	ἐθήκατο	μέτρα κελεύθου Ξειναγόρης· σὺ δ´
[12]	παραφρονήσας ὑπὸ μικρολογίας, ἀπείπατο καὶ	προήκατο	τὴν συμμαχίαν, ὥσπερ οἰκονομῶν, οὐ
[25]	καὶ πολὺς πόλεμος ἀπὸ Γερμανίας	προσεδοκᾶτο,	τῆς Ῥώμης ταραττομένης ἄφνω καὶ
[14]	ὑπώρειαν ὤρυττε. τὰ δ´ εὐθὺς	ἐπίμπλατο	ῥευμάτων καθαρῶν, ἐπισυνδιδόντος ὁλκῇ καὶ
[8]	αὐτοῦ Περσεὺς ἅμα τῇ βασιλείᾳ	διεδέξατο	τὴν πρὸς Ῥωμαίους ἔχθραν, οὐκ
[15]	μέγιστον ἐν τῇ συγκλήτῳ δυνηθείς,	ὑπεδέξατο	τῆς κυκλώσεως ἡγεμὼν γενέσθαι. δεύτερος
[38]	οὐδὲν ἧττον ὑπὸ τῶν πολλῶν	ἠγαπᾶτο	τοῦ μάλιστα δημαγωγεῖν καὶ πρὸς
[12]	ἰλιγγιάσας καὶ παραφρονήσας ὑπὸ μικρολογίας,	ἀπείπατο	καὶ προήκατο τὴν συμμαχίαν, ὥσπερ
[3]	θεῶν ἐπιστήμην εἶναι. πάντα γὰρ	ἐδρᾶτο	μετ´ ἐμπειρίας ὑπ´ αὐτοῦ καὶ
[9]	τῶν βαρβάρων κατέκοψε καὶ λείαν	ἠλάσατο	πολλήν. ὑπεκίνει δὲ καὶ Γαλάτας
[19]	ἀρχὴν λαμβανούσης ἀποδειλιάσας εἰς πόλιν	ἀφιππάσατο,	σκηψάμενος Ἡρακλεῖ θύσειν, δειλὰ παρὰ
[35]	τῆς τύχης ἅπαντας, ὡς οὐκ	ᾐδέσατο	πένθος τοσοῦτον εἰς οἰκίαν ζήλου
[41]	ἔλαβε βουλομένων καὶ διδόντων, πέρας	ἐποιήσατο	τῆς αὑτοῦ στρατηγίας καὶ ἀρχῆς
[36]	εἰς ἐκκλησίαν τὸν Ῥωμαίων δῆμον,	ἐχρήσατο	λόγοις ἀνδρὸς οὐ δεομένου παραμυθίας,
[9]	πρὸς τὸν πόλεμον, ὑπέστη καὶ	διηρείσατο	πολὺν χρόνον, ἡγεμόνας τε Ῥωμαίων
[36]	πᾶσαν ὁμαλῶς τύχης ἀντίστασιν, οὕτως	ἡρμόσατο	καὶ κατεκόσμησε τὴν τῶν παρόντων
[9]	ἐν ᾗ τῶν ὑπατικῶν Ὁστίλιον	ἀπεκρούσατο	καταβιαζόμενον κατὰ τὰς Ἐλιμίας· λάθρα
[4]	πόλεις δὲ πεντήκοντα καὶ διακοσίας	ἐχειρώσατο,	δεξαμένας αὐτὸν ἑκουσίως. εἰρήνῃ δὲ
[9]	θέμενος εἴκοσι μὲν αὐτοφόρτους ὁλκάδας	ἐχειρώσατο,	τὰς δ´ ἄλλας σίτου γεμούσας
[6]	κατὰ γῆν ἢ κατὰ θάλατταν	ἀνεσώσατο	πολλοὺς καὶ ξένους καὶ Ῥωμαίους
[28]	τοὺς δήμους καὶ τὰ πολιτεύματα	καθίστατο,	καὶ δωρεὰς ἐδίδου τοῖς μὲν
[41]	οὐσίαν ἐποίησεν οὐδ´ εἶδεν οὐδ´	ἥψατο	τῶν χρημάτων, καίτοι πολλὰ δοὺς
[29]	μηδενὸς προσδοκῶντος ἀλλ´ ἐξαίφνης ἐπιπεσεῖν,	μετεπέμψατο	τοὺς πρώτους ἐξ ἑκάστης πόλεως
[14]	ὀλίγον καὶ πονηρὸν ἐπίδυε καὶ	συνελείβετο	παρ´ αὐτὴν τὴν θάλατταν— ὁρῶν
[5]	Αἰμίλιος ἀπαλλαγεὶς τῆς Παπιρίας ἑτέραν	ἠγάγετο,	καὶ δύο παῖδας ἄρρενας τεκούσης,
[33]	ἤδη τὰ τέκνα τοῦ βασιλέως	ἤγετο	δοῦλα, καὶ σὺν αὐτοῖς τροφέων
[23]	κηρίοις μέλιτται προσλιπαροῦντες. πάμπολλα γὰρ	ἐπήγετο,	καὶ προὔθηκεν ἐξ αὐτῶν διαρπάσαι
[31]	τε πρώτη φυλὴ τὸν θρίαμβον	ἀπεψηφίζετο,	καὶ τοῦ πράγματος αἴσθησις εἰς
[23]	ὡς μὴ διάσημος εἴη περισπάσας	ἔθετο	πρόσθεν αὑτοῦ, καὶ τὸ διάδημα
[22]	ἀπορουμένου δ´ αὐτοῦ καὶ περιπαθοῦντος	ᾔσθετο	πᾶν τὸ στράτευμα, καὶ μεταξὺ
[28]	τοῖς θεοῖς, ἑστιάσεις καὶ δεῖπνα	προὔθετο,	χορηγίᾳ μὲν ἐκ τῶν βασιλικῶν
[23]	τοῖς ἑταίροις ἅμα βαδίζων, καταβὰς	ἐφείλκετο	τὸν ἵππον. τῶν δ´ ὁ
[6]	ἀπέδωκε, τὰς δὲ ναῦς ἁπάσας	ἀφείλετο,	καὶ πλοῖον οὐδὲν αὐτοῖς τρισκάλμου
[26]	ἐπὶ στόμα, καὶ γονάτων δραξάμενος,	ἀνεβάλλετο	φωνὰς ἀγεννεῖς καὶ δεήσεις, ἃς
[15]	δὲ κινῶν ἅπαντα καὶ πειρώμενος	ἐπυνθάνετο	μίαν εἰσβολὴν ἔτι μόνον ἄφρουρον
[25]	κατορθώματος ἡμέρα καὶ τῆς φήμης	ἐγίγνετο,	ἐπὶ πλέον ἢ δισμυρίους σταδίους
[15]	ἐδείπνησαν οἱ στρατιῶται καὶ σκότος	ἐγένετο,	τοῖς ἡγεμόσι φράσας τὸ ἀληθὲς
[17]	σελήνη πλήρης οὖσα καὶ μετέωρος	ἐμελαίνετο,	καὶ τοῦ φωτὸς ἀπολείποντος αὐτὴν
[12]	ἦν τὸ παρατρεφόμενον, διεμέτρει καὶ	παρεσημαίνετο	τὸ χρυσίον, ἅψασθαι δεδιὼς ὥσπερ
[24]	βέβαιον, ἀλλ´ ἐν πᾶσιν ὁμοίως	ἐφαίνετο	πλανώμενος, τότε μὲν ἐσκεδάσθη καὶ
[34]	λογισμὸν ἐοικώς. καὶ τούτῳ δ´	εἵπετο	χορὸς φίλων καὶ συνήθων, βεβαρημένων
[32]	καὶ πολυτελέστατα τῶν Μακεδονικῶν ὅπλων	ἐπέμπετο	πολλαῖς ἁμάξαις, αὐτά τε μαρμαίροντα
[5]	λύσεως λεγόμενος, ὡς ἀνὴρ Ῥωμαῖος	ἀπεπέμπετο	γυναῖκα, τῶν δὲ φίλων νουθετούντων
[23]	νοσημάτων τὴν μικρολογίαν αὖθις ὑπενεχθείς,	ὠδύρετο	πρὸς τοὺς φίλους ὡς τῶν
[37]	καὶ μάλα βοηθῆσαι προθυμηθείς, οὐδὲν	εὕρετο	πλὴν μεταστάσεως ἐκ τοῦ καλουμένου
[10]	ὁ δὲ κατ´ ἀρχὰς μὲν	ἐθρύπτετο	πρὸς τοὺς πολλούς, καὶ διέκλινε
[15]	μᾶλλον ἢ δι´ ἣν οὐκ	ἐφυλάττετο	δυσχωρίαν καὶ τραχύτητα δείσας, ἐβουλεύετο.
[8]	τῷ πολέμῳ τὴν γνώμην καὶ	συνετάττετο	λάθρα καὶ πανούργως. τῶν γὰρ
[16]	τὸν Περσέα, καὶ βαλόμενος στρατόπεδον	συνετάττετο	πρὸς μάχην, καὶ τὰ χωρία
[15]	ἐφυλάττετο δυσχωρίαν καὶ τραχύτητα δείσας,	ἐβουλεύετο.	πρῶτος δὲ τῶν παρόντων ὁ
[34]	τῆς περὶ αὐτὰ θεραπείας κατόπιν	ἐπορεύετο,	φαιὸν μὲν ἱμάτιον ἀμπεχόμενος καὶ
[19]	Αἰμιλίου παρῆν εὐχαῖς ὁ θεός·	εὔχετο	γὰρ κράτος πολέμου καὶ νίκην
[6]	παιδείαν καὶ πάτριον ὥσπερ αὐτὸς	ἤσκητο,	τὴν δ´ Ἑλληνικὴν φιλοτιμότερον. οὐ
[19]	θέαμα φοβερώτερον, καὶ πολλάκις ὕστερον	ἐμέμνητο	τοῦ πάθους ἐκείνου καὶ τῆς
[39]	τοῖς θεοῖς. καὶ συμπερανθείσης ὡς	προῄρητο	τῆς θυσίας, ὑποστρέψας οἴκαδε καὶ
[28]	ὡς τὸν Ὁμήρου Δία Φειδίας	ἀποπλάσαιτο.	τῶν δὲ δέκα πρέσβεων ἐκ
[18]	παρακομιζόντων ἅπτεσθαι Θρᾷκας ὧν Ἀλέξανδρος	ἡγεῖτο,	πρὸς δὲ τούτους ἐκδρομὴν ὀξεῖαν
[16]	πρὸς μάχην, καὶ τὰ χωρία	κατεσκοπεῖτο,	καὶ διῄρει τὰς ἡγεμονίας, ὡς
[30]	οὖσαν ὀργὴν ἔτι μᾶλλον ἐξερεθίσας,	ᾐτεῖτο	παρὰ τῶν δημάρχων ἄλλην ἡμέραν·
[23]	χειρῶν εἶχεν. ὡς δὲ καὶ	προσδιαλέγοιτο	τοῖς ἑταίροις ἅμα βαδίζων, καταβὰς
[40]	ἐλευθερώσαντος· εἰ μὴ νὴ Δία	βούλοιτό	τις παρεγχειρεῖν, ὡς Αἰμίλιος μὲν
[3]	σχολὴν τῶν ἄλλων ἄγοντος ὅτε	γίγνοιτο	πρὸς τούτῳ, καὶ παραλείποντος οὐδὲν
[30]	αἰτιώμενοι δὲ φανερῶς ὅτι βαρὺς	γένοιτο	καὶ δεσποτικὸς αὐτοῖς ἄρχων, οὐ
[31]	μὲν ἔφη Παῦλον ἡλίκος αὐτοκράτωρ	γένοιτο	νῦν μάλιστα γινώσκειν, ὁρῶν ὅσης
[31]	βίαιον, εἰ μηδὲν ἐμποδὼν αὐτοῖς	γένοιτο	Παῦλον Αἰμίλιον ἀφελέσθαι τῶν ἐπινικίων
[24]	Αἰμίλιος μεγάλῃ μάχῃ νενικηκὼς Περσέα	καταστρέφοιτο	σύμπασαν Μακεδονίαν. ἐκ δὲ τούτου
[32]	ἐσθῆσι κεκοσμημένοι. πᾶς δὲ ναὸς	ἀνέῳκτο	καὶ στεφάνων καὶ θυμιαμάτων ἦν
[37]	σῶμα στρατιώτας, ὡς ἕτερον οὐδὲν	ἠδύναντο	λυπεῖν καὶ κακοῦν αὐτόν, ἐξείργειν
[10]	μετὰ τοσαύτης ἐλπίδος καὶ προθυμίας	ἐδέξαντο	πάντες αὐτὸν καὶ κατέστησαν ὕπατον
[3]	τοῖς φιλοσόφοις ὅσοι τὴν εὐσέβειαν	ὡρίσαντο	θεραπείας θεῶν ἐπιστήμην εἶναι. πάντα
[38]	τιμήματα καὶ τὰς ἀπογραφὰς ἐπισκοποῦσιν.	ἀπεγράψαντο	μὲν οὖν κατ´ αὐτὸν μυριάδες
[21]	γενόμενοι καὶ παιανίσαντες ἔτι λαμπρότερον	ἐνέκειντο	τοῖς συνεστῶσιν ἔτι τῶν πολεμίων.
[8]	ἀδήλως. ὅπλων μὲν γὰρ ἀργούντων	ἀπέκειντο	τρεῖς μυριάδες, ὀκτακόσιαι δὲ σίτου
[33]	Ῥωμαῖοι, προσεγκελευόμενοι. μετὰ δὲ τούτους	ἤγοντο	χρυσόκερῳ τροφίαι βοῦς ἑκατὸν εἴκοσι,
[17]	ἡγεμονικοὶ νεανίσκοι προθυμούμενοι μάχεσθαι, παρελαύνοντες	ἐδέοντο	μὴ μέλλειν, καὶ μάλιστα πάντων
[30]	ὡς οὐχ ὅσων ἠξίουν ἔτυχον,	ὠργίζοντο	μὲν ἀδήλως διὰ τοῦτο καὶ
[34]	αὑτοῦ λαφύρων. Ἐφεξῆς δὲ τούτοις	ἐκομίζοντο	χρυσοῖ στέφανοι τετρακόσιοι τὸ πλῆθος,
[11]	ἁπάντων, ὅτι τοὺς κολακεύοντας παρελθόντες	εἵλοντο	παρρησίαν ἔχοντα καὶ φρόνημα στρατηγόν.
[20]	ἐπὶ τὰ σώματα, κακῶς ἀντέχοντες,	ἐτράποντο.	~Κατὰ τούτους δὲ μέγας ἦν
[29]	τὸν αὐτὸν ἅμα καιρὸν ὁρμήσαντες	ἐτράποντο	πρὸς καταδρομὴν καὶ διαρπαγὴν τῶν
[17]	νὺξ γεγόνει καὶ μετὰ δεῖπνον	ἐτράποντο	πρὸς ὕπνον καὶ ἀνάπαυσιν, αἰφνίδιον
[21]	καὶ γυμνὸν κατασχόντες, ἐπὶ ζήτησιν	ἐτράποντο	τοῦ ξίφους. ὡς δὲ μόλις
[22]	εἴκοσι διώξαντες, ἑσπέρας ἤδη βαθείας	ἀπετράποντο.	καὶ τοὺς μὲν ἄλλους οἱ
[33]	τρίτης ἡμέρας ἕωθεν μὲν εὐθὺς	ἐπορεύοντο	σαλπιγκταί, μέλος οὐ προσόδιον καὶ
[32]	δὲ τὰς ὁπλοφόρους ἁμάξας ἄνδρες	ἐπἐπορεύοντο	τρισχίλιοι, νόμισμα φέροντες ἀργυροῦν ἐν
[12]	δὲ περὶ τὴν Μαιδικὴν καταστρατοπεδεύσαντες	ἐπεμείγνυντο	τοῖς παρὰ τοῦ βασιλέως, ἄνδρες
[7]	δύναμιν, Ἀννίβαν καταπολεμήσαντες, οὐκ ἀνεκτὸν	ἡγοῦντο	Περσεῖ καθάπερ ἀντιπάλῳ τῆς Ῥώμης
[6]	τῆς θαλάσσης ἁψάμενοι, σκάφεσι πειρατικοῖς	ἀφῃροῦντο	καὶ περιέκοπτον τὰς ἐμπορίας, ἄχρι
[32]	ἕκαστα παρεῖχε τῆς πομπῆς ἔποψιν,	ἐθεῶντο,	καθαραῖς ἐσθῆσι κεκοσμημένοι. πᾶς δὲ
[20]	τε τοῖς ξίφεσι τὰς σαρίσας	ἐπειρῶντο	καὶ πιέζειν τοῖς θυρεοῖς καὶ
[2]	ὑποτρέχοντες οἱ πολλοὶ τὸν δῆμον	ἐκτῶντο,	θεραπευτικοὶ καὶ σπουδαῖοι γενόμενοι, παντάπασιν
[29]	ἑκάστοις δὲ συνέπεμψεν ὡς ἐπ´	αὐτὸ	δὴ τοῦτο φρουρὰν στρατιωτῶν καὶ
[5]	παιδοποιός; προτείνας τὸ ὑπόδημα (κάλτιον	αὐτὸ	Ῥωμαῖοι καλοῦσιν) εἶπεν· „οὐκ εὐπρεπὴς
[12]	ἁμάξας, εἶτα τοὺς ἄλλους ἔπεισε	ταὐτὸ	ποιήσαντας ἐλαφροὺς ἀναζεῦξαι πρὸς τὸν
[34]	φιλοψυχίας ὡς ἔοικε καταγελῶν, „ἀλλὰ	τοῦτό	γ´“ εἶπε „καὶ πρότερον ἦν
[28]	χώρας προσήκειν. ἐν δ´ Ὀλυμπίᾳ	τοῦτο	δὴ τὸ πολυθρύλητον ἐκεῖνον ἀναφθέγξασθαί
[27]	οἱ νέοι τὸ κενὸν φρύαγμα	τοῦτο	καὶ γαυρίαμα τῆς νίκης, ταπεινοὶ
[30]	ἔτυχον, ὠργίζοντο μὲν ἀδήλως διὰ	τοῦτο	καὶ χαλεπῶς εἶχον πρὸς τὸν
[24]	αὐτὸν κατέστησαν Μακεδονίας. καὶ δοκεῖ	τοῦτο	μαρτυρεῖν τοῖς εὐτυχίᾳ τινὶ τὰς
[30]	ὅλου κατακερματισθέντος. ~Αἰμίλιος μὲν οὖν	τοῦτο	πράξας μάλιστα παρὰ τὴν αὑτοῦ
[30]	θριάμβου σπουδὴν ἀπήντησαν. αἰσθόμενος δὲ	τοῦτο	Σέρβιος Γάλβας, ἐχθρὸς Αἰμιλίου, γεγονὼς
[29]	συνέπεμψεν ὡς ἐπ´ αὐτὸ δὴ	τοῦτο	φρουρὰν στρατιωτῶν καὶ ταξίαρχον, προσποιούμενον
[35]	ἤδη λέλεκται, Σκιπίων καὶ Φάβιος,	δύο	δὲ παῖδες ἔτι τὴν ἡλικίαν,
[22]	ἐκ τῆς διώξεως προσῄει μετὰ	δύο	ἢ τριῶν ἑταίρων, αἵματος καὶ
[24]	συμπεσόντων, ἐγχειρίζοντες αὑτοὺς τῷ Αἰμιλίῳ	δύο	ἡμέραις ὅλης κύριον αὐτὸν κατέστησαν
[33]	διδασκόντων. ἦν δ´ ἄρρενα μὲν	δύο,	θῆλυ δ´ ἕν, οὐ πάνυ
[25]	ἀπὸ στρατοῦ μικρὸν ὕστερον ἄνδρες	δύο	καλοὶ καὶ μεγάλοι· τούτους εἴκασαν
[35]	~Ἦσαν γὰρ αὐτῷ τέσσαρες υἱοί,	δύο	μὲν εἰς ἑτέρας ἀπῳκισμένοι συγγενείας,
[5]	τῆς Παπιρίας ἑτέραν ἠγάγετο, καὶ	δύο	παῖδας ἄρρενας τεκούσης, τούτους μὲν
[38]	ἔτι δ´ ἑπτακισχίλιοι τετρακόσιοι πεντήκοντα	δύο,	τῆς δὲ βουλῆς προέγραψε μὲν
[37]	δὲ καὶ τῶν παιδίων τὰ	δύο·	τὸν δὲ τρίτον, Ἀλέξανδρον, εὐφυᾶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/08/2005