Ennéade, livre, chap.
[4, 4, 1]	γὰρ ἐνέργειαι {οὐ} καθ´ ἕνα,	ἀλλ´	ἀεὶ πᾶσαι δυνάμει ἑστώσῃ· ἐν
[4, 4, 7]	Ἀλλὰ τὸ διάστημα οὐ ταὐτόν,	ἀλλ´	ἄλλο, καὶ τὸ ζῳδίου τμῆμα
[4, 4, 24]	τῷ μὴ ἐν γνώσει ὄντι	ἀλλ´	ἀμαθαίνοντι διὰ συμφοράν, καὶ ἵνα
[4, 4, 10]	οὐδ´ ἀπὸ τῶν μερῶν ἄρχεται,	ἀλλ´	ἀπὸ τῶν πρώτων, καὶ ἀπὸ
[4, 4, 44]	οὐχ ὁ λόγος τὴν ὁρμήν,	ἀλλ´	ἀρχὴ καὶ τοῦ ἀλόγου αἱ
[4, 4, 28]	παρέχεται, ἢ ἐνταῦθα οὐκ ἴχνος,	ἀλλ´	αὐτὸ τὸ ὀργίζεσθαι παρέχεται. Πρῶτον
[4, 4, 34]	εἰ τοῦτο, οὐκέτι τοῖς σχήμασιν,	ἀλλ´	αὐτοῖς τοῖς σχηματιζομένοις δώσομεν. Ἢ
[4, 4, 12]	ἐπειδὴ οὐδ´ ἡ φρόνησις ἀλλοτρία,	ἀλλ´	αὐτὸς οὐδενὶ ἐπακτῷ χρώμενος. Οὐδὲ
[4, 4, 29]	λειπόμενον ἐν τοῖς πεφωτισμένοις, δῆλον·	ἀλλ´	εἰ μεταπίπτει εἰς τὸ πεποιηκὸς
[4, 4, 16]	ὕλη καὶ εἶδος τὸ τάττον,	ἀλλ´	εἶδος μόνον καὶ δύναμις, καὶ
[4, 4, 36]	εἰς κόσμον ἔδει αὐτὸ γεγονέναι,	ἀλλ´	εἶναι αὐτὸ ἐγρηγορὸς πανταχῇ καὶ
[4, 4, 18]	κοινωνίαν καὶ οὐ βεβαίαν εἰληχός,	ἀλλ´	εἰς τὰ ἐναντία ἀεὶ φερομένην.
[4, 4, 38]	ταῦτα οὐκ εἰς ἐκεῖνον ἕκαστον,	ἀλλ´	εἰς τὴν τοῦ δρωμένου φύσιν
[4, 4, 38]	γὰρ ἁπλῶς γίνεται τὸ γινόμενον,	ἀλλ´	εἰς τοδὶ καὶ ὡδί· καὶ
[4, 4, 30]	καὶ οὐ παραχρῆμα δρῶσιν αὐτά,	ἀλλ´	εἰς ὕστερον καὶ πάνυ πολλάκις
[4, 4, 21]	κούφισις κενουμένου οὐδὲ πλήρωσις μεστουμένου,	ἀλλ´	ἐκείνου πάντα. ~Ἐπὶ δὲ τῶν
[4, 4, 33]	τοῦ ὀρχηστοῦ προελομένου τοῦτο ποιεῖν,	ἀλλ´	ἐν τῇ τοῦ ὅλου σώματος
[4, 4, 2]	καὶ ἁρμοσθεῖσα ἥνωται οὐκ ἀπολλυμένη,	ἀλλ´	ἕν ἐστιν ἄμφω καὶ δύο.
[4, 4, 24]	ὅτι μηδὲν ἔξωθεν ὑπελέλειπτο ὁρατόν,	ἀλλ´	ἔνδον γε ἦν καὶ ἑαυτὸν
[4, 4, 39]	καὶ τῷ μὴ ἕνεκα ἑκάστου	ἀλλ´	ἕνεκα τοῦ ὅλου τὴν ζωήν,
[4, 4, 17]	τῆς ψυχῆς καὶ οἱ λόγοι,	ἀλλ´	ἐνταῦθα ἐν χρόνῳ καὶ τὸ
[4, 4, 28]	οὐκ ἐκ τοῦ φυτικοῦ ὡρμῆσθαι,	ἀλλ´	ἐξ ἄλλου ἂν ζητοῖ τὸν
[4, 4, 19]	οὐδ´ ἂν ἐμήνυσεν ὅτι ἐκεῖ,	ἀλλ´	ἔπαθεν ἂν τὴν ὀδύνην πᾶσα
[4, 4, 9]	τὸ ἓν οὐ γνώσει ἔξωθεν,	ἀλλ´	ἔργῳ, συνόντος ἀεὶ τοῦ οὕτως
[4, 4, 5]	συλλογισμῷ τὰς ἀρχὰς ἄλλοθεν εἰληφότι,	ἀλλ´	ἔστι περὶ τῶν νοητῶν, ὡς
[4, 4, 14]	οὐδὲν ὁ ἀὴρ αὐτοῦ ἔχει,	ἀλλ´	ἔστιν οἷον χωρὶς τὸ φῶς,
[4, 4, 28]	δὲ τῶν ἀφροδισίων οὐκ εἴρητο,	ἀλλ´	ἔστω περὶ τὰ μόρια τῶν
[4, 4, 12]	δὲ τὸ ποιούμενον διαφόρως ἕξει,	ἀλλ´	ἔσχε γε διαφόρως οὐ παρ´
[4, 4, 2]	πρὸς ἑαυτὸν τότε τῇ νοήσει,	ἀλλ´	ἔχει μὲν ἑαυτόν, ἡ δὲ
[4, 4, 44]	αὐτὸς οὐκ ἠπατημένος οὐδὲ διώκων,	ἀλλ´	ἔχων. Οὐκ ἂν οὖν ἕλκοιτο
[4, 4, 40]	ὁ γόγος ὑπὸ μουσικῆς θέλγεται,	ἀλλ´	ἡ ἄλογος ψυχή, καὶ οὐ
[4, 4, 4]	ᾖ ἴσως ἄτοπον τὸ συμβαῖνον,	ἀλλ´	ἡ δύναμις ἦν ἡ ἀφεθεῖσα
[4, 4, 18]	διαιρούμενόν τε γὰρ οὐκ αὐτό,	ἀλλ´	ἡ ἐν αὐτῷ ἕνωσις. Ψυχή
[4, 4, 18]	τοῦ τοιοῦδε σώματος οὐκ ἀλλοτρίου,	ἀλλ´	ἡμῶν ὄντος· διὸ καὶ μέλει
[4, 4, 28]	οὐσία καθ´ αὑτὴν οὐκ ὄρεξις,	ἀλλ´	ἴσως τελειοῦσα τὴν ὄρεξιν συνάψασα
[4, 4, 44]	καὶ ὁ λόγος οὐκ ἠπατημένος,	ἀλλ´	ὃ δεῖ ποιεῖ, καὶ τὴν
[4, 4, 17]	τῶν συμβούλων εἰπὼν οὐ κρατεῖ,	ἀλλ´	οἱ χείρονες τῶν θορυβούντων καὶ
[4, 4, 12]	εἴη, οἵα τοῖς μάντεσι πάρεστιν,	ἀλλ´	οἵα αὐτοῖς τοῖς ποιοῦσι τοῖς
[4, 4, 3]	φαντασία αὐτὴ οὐ τῷ ἔχειν,	ἀλλ´	οἷα ὁρᾷ, καὶ οἷα> διάκειται·
[4, 4, 17]	οὐ τῇ αὐτοῦ φύσει ἀσθενής,	ἀλλ´	οἷον ἐν πολλῷ θορύβῳ ἐκκλησίας
[4, 4, 18]	οἷον ὁ ἀὴρ ὁ πεφωτισμένος,	ἀλλ´	οἷον ὁ τεθερμασμένος, καὶ ἔστι
[4, 4, 43]	πρὸς ἄλλο οὐ τοῖς τόποις,	ἀλλ´	οἷς ἔδωκε φίλτροις. ~Μόνη δὲ
[4, 4, 42]	ᾧ δίδωσιν, ἀλλὰ δίδωσι μόνον·	ἀλλ´	ὅμως συντέτακται καὶ ὃ〉 δέδοται
[4, 4, 18]	δύο σώματα· μία γὰρ φύσις·	ἀλλ´	ὅταν ἄλλη φύσις ἄλλῃ ἐθέλῃ
[4, 4, 29]	τῷ θερμανθέντι τὸ σῶμα ἔοικεν	ἀλλ´	οὐ τῷ φωτισθέντι, ἐξελθούσης τῆς
[4, 4, 31]	δρῶντες. Οὐ γὰρ ὅτι θεῶν,	ἀλλ´	οὐδὲ ἀνθρώπων μετρίων, τάχα δὲ
[4, 4, 20]	Ἀλλὰ διὰ τί δύο ἐπιθυμίας,	ἀλλ´	οὐκ ἐκεῖνο εἶναι τὸ ἐπιθυμοῦν
[4, 4, 1]	ἄχρονος πᾶσα νόησις, ἐν αἰῶνι,	ἀλλ´	οὐκ ἐν χρόνῳ ὄντων τῶν
[4, 4, 43]	μᾶλλον δὲ τοῦτο πάθοι ἄν·	ἀλλ´	οὐκ ἔρωτας ἐκ φαρμάκων, εἴπερ
[4, 4, 29]	καὶ ἐπὶ τῶν ποικίλων ὀρνίθων,	ἀλλ´	οὔσας συνάγειν ἢ ποιεῖν μέν,
[4, 4, 39]	τούτου χάριν, ἵνα σημαίνῃ προηγουμένως,	ἀλλ´	οὕτω γιγνομένων σημαίνεται ἐξ ἄλλων
[4, 4, 1]	οὐκ ἔστιν ἐμπεριεχόμενον τὸ ἐνενοήκειν»	ἀλλ´	ὕστερον ἄν τις τοῦτ´, εἰ
[4, 4, 43]	ἀβλαβής. Τὸ δὲ μὴ εὐθύς,	ἀλλ´	ὕστερον, οὐκ ἀποστατεῖ φύσεως. Δαίμονες
[4, 4, 11]	οὐ κατ´ ἰατροῦ ἕξιν εἶναι,	ἀλλ´	ὡς ἡ φύσις. Πολὺ δὲ
[4, 4, 24]	καθ´ αὑτὴν τῆς ἀπλανοῦς εἶναι,	ἀλλ´	ὡς ὀφθαλμοῦ ἀπαγγέλλοντος τῇ τοῦ
[4, 4, 29]	ἔκτασις, χρῶμα δὲ οὐχ οὕτως,	ἀλλ´	ὥσπερ γλυκύτης. Τί γὰρ κωλύει

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/05/2010