HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Maxime de Tyr, Dissertations, V

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ω = 8 formes différentes pour 26 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Dissertation, chap.

[5, 4]   αὐτοῖς, ὡς· Οὐχ ὑμῶν ἕνεκα, ὦ δείλαια, χρὴ οἴχεσθαι τὸ πᾶν

[5, 8]   ἀτελὴς καὶ ἄδωρος καὶ ἄτευκτος. Ὦ Ζεῦ, καὶ Ἀθηνᾶ, καὶ Ἄπολλον,

[5, 3]   ὀρεῖς καὶ κύνας. ~Τί ταῦτα, ὦ ποιητῶν ἄριστε; λίχνον καὶ δωροδόκον

[5, 5]   Θέτις βοᾷ, ὤμοι ἐγὼ δειλή· ὤμοι δυσαριστοτόκεια. Τοιοῦτο χρῆμα ἡ εἱμαρμένη

[5, 5]   παιδός; Καὶ ἡ Θέτις βοᾷ, ὤμοι ἐγὼ δειλή· ὤμοι δυσαριστοτόκεια. Τοιοῦτο

[5, 5]   παρ´ ἐκείνης ἀποτροπήν, ἀλλ´ ὀδύρεται· ὤμοι ἐγών, ὅτε μοι Σαρπηδόνα φίλτατον

[5, 7]   ἀγαθῷ αἰτεῖς; λάμβανε, εἰ ἄξιος ὢν αἰτεῖς· ταῦτα ἔχοντί σοι οὐδὲν

[5, 1]   οἱ δὲ καὶ βιασάμενοι τυχόντες ὧν ἐπεθύμουν, οὐχ ὧν εὔξαντο, ἀνατιθέασιν

[5, 1]   βιασάμενοι τυχόντες ὧν ἐπεθύμουν, οὐχ ὧν εὔξαντο, ἀνατιθέασιν θεοῖς τὴν δωρεάν,

[5, 3]   ἤτοι ὁ εὐχόμενος ἄξιος τυχεῖν ὧν ηὔξατο, ἢ οὐκ ἄξιος· εἰ

[5, 4]   Θετταλία ἐπικλύζεται, ἡ Αἴτνη φλέγεται· ὧν σὺ μὲν τὴν διάλυσιν φθορὰν

[5, 7]   καὶ πνευμάτων φορά· ἀγορὰ πρόκειται· ὤνιον τὸ χρῆμα. Τί τοῖς θεοῖς

[5, 4]   Οὐδὲ ἐνταῦθα τοίνυν εὐκτέον; Ὅμοιον ὡς εἰ καὶ ἰατρὸν ᾔτει ὁ

[5, 8]   ἄλλοτε ἐν ἄλλοις σώμασιν φανταζομένου, ὡς ἐν νυκτὶ πολλῇ δεῖ φωτὸς

[5, 5]   δὲ τυραννίδι ἡ βία κρατεῖ· ὡς ἐν πολέμῳ Ὅμηρος, ζώγρει Ἀτρέος

[5, 8]   ἐὰν ἀφέλῃς, τὴν γῆν ἐξέτεμες· ὡς ἥλιον ἡμέρας, τὴν ἡμέραν ἔσβεσας.

[5, 8]   ἐὰν ἀφέλῃς, ἔπηξας τὸ σῶμα· ὡς καρποὺς γῆς ἐὰν ἀφέλῃς, τὴν

[5, 4]   οὐκ ἀποκρινεῖται ὁ Ἀσκληπιὸς αὐτοῖς, ὡς· Οὐχ ὑμῶν ἕνεκα, ὦ δείλαια,

[5, 5]   αὐτῆς ἀγωγαῖς· ὡς Συρακοσίους Διονύσιος, ὡς Πεισίστρατος Ἀθηναίους, καὶ Περίανδρος Κορινθίους,

[5, 5]   προσαναγκάζει συναπονεύειν ταῖς αὐτῆς ἀγωγαῖς· ὡς Συρακοσίους Διονύσιος, ὡς Πεισίστρατος Ἀθηναίους,

[5, 3]   διὰ μὲν τὸ θαρρεῖν πιστεύοντι ὡς τευξομένῳ, διὰ δὲ τὴν αἰδὼ

[5, 1]   ἐραστὴς χρημάτων, λαμβάνει τὸν Σάτυρον, ὡς φησὶν ὁ μῦθος, δαίμονα φίλοινον,

[5, 8]   ζωτικόν, τὸ μόνον εὔχεσθαι ἐπιστάμενον· ὡς ψυχὴν σώματος ἐὰν ἀφέλῃς, ἔπηξας

[5, 2]   ἐθεράπευεν χρυσῷ πολλῷ τὸν θεόν, ὥσπερ δωροδόκον δυνάστην; ἀκούων δὲ αὐτοῦ

[5, 7]   σά· οὐδὲ αὐτὸν μεταχειριῇ ἀναβιβασάμενος ὥσπερ εἰς δικαστήριον τὰς ὀρέξεις τὰς

[5, 4]   δὲ κατὰ μέρος οὐ φροντίζει, ὥσπερ οἱ βασιλεῖς σώζουσι τὰς πόλεις

Dissertation, chap.
[5, 4]	αὐτοῖς, ὡς· Οὐχ ὑμῶν ἕνεκα,	ὦ	δείλαια, χρὴ οἴχεσθαι τὸ πᾶν
[5, 8]	ἀτελὴς καὶ ἄδωρος καὶ ἄτευκτος.	Ὦ	Ζεῦ, καὶ Ἀθηνᾶ, καὶ Ἄπολλον,
[5, 3]	ὀρεῖς καὶ κύνας. ~Τί ταῦτα,	ὦ	ποιητῶν ἄριστε; λίχνον καὶ δωροδόκον
[5, 5]	Θέτις βοᾷ, ὤμοι ἐγὼ δειλή·	ὤμοι	δυσαριστοτόκεια. Τοιοῦτο χρῆμα ἡ εἱμαρμένη
[5, 5]	παιδός; Καὶ ἡ Θέτις βοᾷ,	ὤμοι	ἐγὼ δειλή· ὤμοι δυσαριστοτόκεια. Τοιοῦτο
[5, 5]	παρ´ ἐκείνης ἀποτροπήν, ἀλλ´ ὀδύρεται·	ὤμοι	ἐγών, ὅτε μοι Σαρπηδόνα φίλτατον
[5, 7]	ἀγαθῷ αἰτεῖς; λάμβανε, εἰ ἄξιος	ὢν	αἰτεῖς· ταῦτα ἔχοντί σοι οὐδὲν
[5, 1]	οἱ δὲ καὶ βιασάμενοι τυχόντες	ὧν	ἐπεθύμουν, οὐχ ὧν εὔξαντο, ἀνατιθέασιν
[5, 1]	βιασάμενοι τυχόντες ὧν ἐπεθύμουν, οὐχ	ὧν	εὔξαντο, ἀνατιθέασιν θεοῖς τὴν δωρεάν,
[5, 3]	ἤτοι ὁ εὐχόμενος ἄξιος τυχεῖν	ὧν	ηὔξατο, ἢ οὐκ ἄξιος· εἰ
[5, 4]	Θετταλία ἐπικλύζεται, ἡ Αἴτνη φλέγεται·	ὧν	σὺ μὲν τὴν διάλυσιν φθορὰν
[5, 7]	καὶ πνευμάτων φορά· ἀγορὰ πρόκειται·	ὤνιον	τὸ χρῆμα. Τί τοῖς θεοῖς
[5, 4]	Οὐδὲ ἐνταῦθα τοίνυν εὐκτέον; Ὅμοιον	ὡς	εἰ καὶ ἰατρὸν ᾔτει ὁ
[5, 8]	ἄλλοτε ἐν ἄλλοις σώμασιν φανταζομένου,	ὡς	ἐν νυκτὶ πολλῇ δεῖ φωτὸς
[5, 5]	δὲ τυραννίδι ἡ βία κρατεῖ·	ὡς	ἐν πολέμῳ Ὅμηρος, ζώγρει Ἀτρέος
[5, 8]	ἐὰν ἀφέλῃς, τὴν γῆν ἐξέτεμες·	ὡς	ἥλιον ἡμέρας, τὴν ἡμέραν ἔσβεσας.
[5, 8]	ἐὰν ἀφέλῃς, ἔπηξας τὸ σῶμα·	ὡς	καρποὺς γῆς ἐὰν ἀφέλῃς, τὴν
[5, 4]	οὐκ ἀποκρινεῖται ὁ Ἀσκληπιὸς αὐτοῖς,	ὡς·	Οὐχ ὑμῶν ἕνεκα, ὦ δείλαια,
[5, 5]	αὐτῆς ἀγωγαῖς· ὡς Συρακοσίους Διονύσιος,	ὡς	Πεισίστρατος Ἀθηναίους, καὶ Περίανδρος Κορινθίους,
[5, 5]	προσαναγκάζει συναπονεύειν ταῖς αὐτῆς ἀγωγαῖς·	ὡς	Συρακοσίους Διονύσιος, ὡς Πεισίστρατος Ἀθηναίους,
[5, 3]	διὰ μὲν τὸ θαρρεῖν πιστεύοντι	ὡς	τευξομένῳ, διὰ δὲ τὴν αἰδὼ
[5, 1]	ἐραστὴς χρημάτων, λαμβάνει τὸν Σάτυρον,	ὡς	φησὶν ὁ μῦθος, δαίμονα φίλοινον,
[5, 8]	ζωτικόν, τὸ μόνον εὔχεσθαι ἐπιστάμενον·	ὡς	ψυχὴν σώματος ἐὰν ἀφέλῃς, ἔπηξας
[5, 2]	ἐθεράπευεν χρυσῷ πολλῷ τὸν θεόν,	ὥσπερ	δωροδόκον δυνάστην; ἀκούων δὲ αὐτοῦ
[5, 7]	σά· οὐδὲ αὐτὸν μεταχειριῇ ἀναβιβασάμενος	ὥσπερ	εἰς δικαστήριον τὰς ὀρέξεις τὰς
[5, 4]	δὲ κατὰ μέρος οὐ φροντίζει,	ὥσπερ	οἱ βασιλεῖς σώζουσι τὰς πόλεις

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 20/12/2007