HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Maxime de Tyr, Dissertations, IV

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ω = 47 formes différentes pour 61 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[4]   καὶ τῆς Σαρδαναπάλλου ἐκείνου ἀργοτέρα; Ὢ μύθων ἀπίστων, καὶ μηδεμιᾷ ποιητικῇ

[4]   καὶ τῶν ἄλλων μερῶν, τίς, ὦ Ἐπίκουρε, βουλεύεται; τίς κυβερνήτης; τίς

[4]   Δία νοῦν πρεσβύτατον καὶ ἀρχικώτατον, ᾧ πάντα ἕπεται καὶ πειθαρχεῖ· τὴν

[4]   σαφῶς, εὐσχημονέστερος ἑρμηνεὺς ὁ μῦθος. Ἐγὼ δὲ εἰ μέν τι πλέον

[4]   ποιηταῖς, καὶ παρὰ φιλοσόφοις· ὧν ἐγὼ τὴν πρὸς τὸ ἀληθὲς αἰδὼ

[4]   διαπιστεύσῃς τὸ πάμπαν, μήτε φιλοσόφου λόγῳ. ~Καὶ γὰρ Ἐπίκουρος λέγει μὲν

[4]   ἐγὼ τὴν πρὸς τὸ ἀληθὲς αἰδὼ ἀγαπῶ μᾶλλον, ἢ τὴν παρρησίαν

[4]   δὲ Ἀπόλλω, ἥλιον· τὸν δὲ Ποσειδῶ, πνεῦμα διὰ γῆς καὶ θαλάττης

[4]   ἐθεάσαντο τῶν προτέρων οἱ ἔπειτα, μακαρίζω τοὺς ἄνδρας τῆς θέας· εἰ

[4]   ποιητικὸς ὁμοῦ καὶ ὁ φιλόσοφος ἀποκρινάσθω κατὰ τὸν Ἀσκληπιὸν ὑπὲρ τῶν

[4]   ἄνευ δὲ τοῦ ἀληθοῦς μήτε μύθῳ ποιητοῦ διαπιστεύσῃς τὸ πάμπαν, μήτε

[4]   ὕδατι καὶ πυρί· οὐδὲ τὴν Κλωθὼ ἰδεῖν καὶ τὴν Ἄτροπον, οὔτε

[4]   πάσης φιλοσοφίας ἦλθον. ~Ἐπίκουρον δὲ ἐξελῶ λόγου καὶ ποιητικοῦ καὶ φιλοσόφου,

[4]   ὁ θεὸς καὶ μουσικός· καὶ φιλῶ μὲν αὐτοῦ τὴν ἁρμονίαν, φοβοῦμαι

[4]   οὔτε αὐτὸ πράγματα ἔχει, οὔτε ἄλλῳ παρέχει Τίς μοι γένηται τοιοῦτος

[4]   δὲ Ἀθηνᾶν, φρόνησιν· τὸν δὲ Ἀπόλλω, ἥλιον· τὸν δὲ Ποσειδῶ, πνεῦμα

[4]   δὲ ποιητὴς ἄκουσμα ἁβρὸν καὶ δήμῳ φίλον, ἀγαπώμενον μὲν καθ´ ἡδονήν,

[4]   Σείει δὲ καὶ Ποσειδῶν γῆν τριστόμῳ δόρατι, ξυνάγει καὶ Ἄρης στρατοπέδων

[4]   μύθου χρεία; λόγος περισκεπὴς ἑτέρῳ κόσμῳ, καθάπερ τὰ ἱδρύματα, οἷς περιέβαλλον

[4]   καὶ ἀὴρ διαρρεῖ, καὶ πῦρ ἄνω θεῖ, καὶ οὐρανὸς περιφέρεται, καὶ

[4]   Ἀχέροντος καὶ Κωκυτοῦ καὶ τῶν ἄνω καὶ κάτω ποταμῶν, ῥεόντων ὕδατι

[4]   σωμάτων, πράγματι οὐχ ἑστῶτι οὐδὲ ὡμολογημένῳ, ἀλλὰ ταῖς κατὰ τὴν δίαιταν

[4]   ἐντετυχηκέναι τῷ Διὶ ἡνιοχοῦντι καὶ φερομένῳ ἐπὶ πτηνοῦ ἅρματος, στρατιᾶς θεῶν

[4]   καὶ τὴν Ἄτροπον, οὔτε ἐντετυχηκέναι ἑλιττομένῳ τῷ ἀτράκτῳ ἑπτὰ καὶ διαφόρους

[4]   ταῖς κατὰ τὴν δίαιταν τροφαῖς ἀλλοιουμένῳ καὶ μεταπίπτοντι, ἰάματα καὶ διαίτας

[4]   Ἥφαιστος χαλκεύει· ἀλλ´ οὐκ Ἀχιλλεῖ μόνῳ, πάσῃ διαπύρῳ χρείᾳ συντάττεται καὶ

[4]   γνώμῃ σαφεστέρα; Δύο τοίνυν πραγμάτων χρόνῳ μόνον καὶ σχήματι ἀλλήλοις διαφερομένων

[4]   ἄλλο ἢ ποιητική, τῷ μὲν χρόνῳ νεωτέρα, τῇ δὲ ἁρμονίᾳ εὐζωνοτέρα,

[4]   ἄλλο ἢ φιλοσοφία, τῷ μὲν χρόνῳ παλαιά, τῇ δὲ ἁρμονίᾳ ἔμμετρος,

[4]   τὴν πρὸς τὸ ἀληθὲς αἰδὼ ἀγαπῶ μᾶλλον, ἢ τὴν παρρησίαν τῶν

[4]   εἴη μύθου χρεία; λόγος περισκεπὴς ἑτέρῳ κόσμῳ, καθάπερ τὰ ἱδρύματα, οἷς

[4]   ζητεῖν τὰ ὄντα, καὶ διερευνᾶσθαι περαιτέρω. Ἔλαθον μέχρι πλείστου οἱ ἄνδρες

[4]   συνόντα; Πίνει μὲν καὶ παρ´ Ὁμήρῳ ὁ Ζεύς, ἀλλὰ καὶ δημηγορεῖ,

[4]   ἀτοπωτέρους· ὥστε ἔγωγε πιστεύω μᾶλλον Ὁμήρῳ περὶ Διὸς λέγοντι, ὅτι ψυχὰς

[4]   ἀνατείνας τὰ ζυγὰ τῇ δεξιᾷ· ὁρῶ γὰρ τὴν εἱμαρμένην τῶν ἀνδρῶν

[4]   σφυρηλάτου κλίνης κείμενος ἐν γυναικῶν χορῷ, ἐβουλεύετο ὅμως, πῶς σωθῇ Νῖνος,

[4]   ἀλλ´ οὐκ Ἀχιλλεῖ μόνῳ, πάσῃ διαπύρῳ χρείᾳ συντάττεται καὶ συνεργάζεται. Ταῦτα

[4]   Τὰ δὲ Ἐπικούρου τίνι μύθων εἰκάσω; τίς οὕτω ποιητὴς ἀργὸς καὶ

[4]   μοι γένηται τοιοῦτος μῦθος; πῶς ἀναπλάσω τὸν Δία; τί δρῶντα, καὶ

[4]   οὐδὲ ἀρχῆς, οὐδὲ τῶν ἐν μέσῳ κακῶν, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τὰ

[4]   κἂν ψιλῶς λέγῃ, δέξομαι καὶ ἀγαπήσω τὴν ῥᾳστώνην τῶν ἀκουσμάτων· ἐὰν

[4]   θυμοῦ τὸν ἄνδρα καὶ σπώσης ὀπίσω, νῦν δὲ τῷ Ὀδυσσεῖ παρισταμένης

[4]   οὐδ´ ἀτελεύτητον, ὅτι κεν κεφαλῇ κατανεύσω. Αἰσθάνομαι τῶν Διὸς νευμάτων· διὰ

[4]   μὲν μέτρα καὶ τὴν ᾠδὴν χρυσῷ, τὸν δὲ ψιλὸν λόγον ὕλῃ

[4]   τὴν Ἄτροπον, οὔτε ἐντετυχηκέναι ἑλιττομένῳ τῷ ἀτράκτῳ ἑπτὰ καὶ διαφόρους ἑλιγμούς.

[4]   δὲ καὶ Ἀθηνᾶς, νῦν μὲν τῷ Ἀχιλλεῖ ξυνισταμένης καὶ ἀπαγούσης τοῦ

[4]   Οὐδὲ γὰρ Πλάτωνα ἡγητέον ἐντετυχηκέναι τῷ Διὶ ἡνιοχοῦντι καὶ φερομένῳ ἐπὶ

[4]   φιλοσοφία τί ἄλλο ἢ ποιητική, τῷ μὲν χρόνῳ νεωτέρα, τῇ δὲ

[4]   ποιητικὴ τί ἄλλο ἢ φιλοσοφία, τῷ μὲν χρόνῳ παλαιά, τῇ δὲ

[4]   καὶ σπώσης ὀπίσω, νῦν δὲ τῷ Ὀδυσσεῖ παρισταμένης ἐν πάντεσσι πόνοισι.

[4]   τῶν προτέρων οἱ ἔπειτα, πλὴν τῷ σχήματι τῆς ἁρμονίας, ἀλλ´ αἱ

[4]   Κωκυτοῦ καὶ τῶν ἄνω καὶ κάτω ποταμῶν, ῥεόντων ὕδατι καὶ πυρί·

[4]   τὴν ἀρετὴν τοῦ χρωμένου. Ἀληθῆ λεγέτω, κἂν ποιητὴς λέγῃ, κἂν μῦθον

[4]   ἐκστήσει με ἡ ᾠδή· ἀληθῆ λεγέτω, κἂν ψιλῶς λέγῃ, δέξομαι καὶ

[4]   Ἄτροπον, οὔτε ἐντετυχηκέναι ἑλιττομένῳ τῷ ἀτράκτῳ ἑπτὰ καὶ διαφόρους ἑλιγμούς. Ἀλλὰ

[4]   καὶ μεταπίπτοντι, ἰάματα καὶ διαίτας αὐτῷ ἐξευρίσκειν ἄλλοτε ἄλλας, προσφόρους τῇ

[4]   καὶ χεῖρον; Ἀποκρίναιτο γὰρ ἂν αὐτῷ ὁ Ἀσκληπιός, ὅτι τὰς μὲν

[4]   δὲ αὖθις ἐδεήθη ἰατρικῆς ἀλλοιοτέρας· οὕτω καὶ ἡ ψυχὴ πρότερον μὲν

[4]   Ἐπικούρου τίνι μύθων εἰκάσω; τίς οὕτω ποιητὴς ἀργὸς καὶ ἐκλελυμένος καὶ

[4]   θέοντα ἄλλό τι ἢ ἡμέραν· οὕτω τοι καὶ τὰ ποιητικῆς πρὸς

[4]   ἀλλὰ μύθων ἀτοπωτέρους· ὥστε ἔγωγε πιστεύω μᾶλλον Ὁμήρῳ περὶ Διὸς λέγοντι,

Chapitre
[4]	καὶ τῆς Σαρδαναπάλλου ἐκείνου ἀργοτέρα;	Ὢ	μύθων ἀπίστων, καὶ μηδεμιᾷ ποιητικῇ
[4]	καὶ τῶν ἄλλων μερῶν, τίς,	ὦ	Ἐπίκουρε, βουλεύεται; τίς κυβερνήτης; τίς
[4]	Δία νοῦν πρεσβύτατον καὶ ἀρχικώτατον,	ᾧ	πάντα ἕπεται καὶ πειθαρχεῖ· τὴν
[4]	σαφῶς, εὐσχημονέστερος ἑρμηνεὺς ὁ μῦθος.	Ἐγὼ	δὲ εἰ μέν τι πλέον
[4]	ποιηταῖς, καὶ παρὰ φιλοσόφοις· ὧν	ἐγὼ	τὴν πρὸς τὸ ἀληθὲς αἰδὼ
[4]	διαπιστεύσῃς τὸ πάμπαν, μήτε φιλοσόφου	λόγῳ.	~Καὶ γὰρ Ἐπίκουρος λέγει μὲν
[4]	ἐγὼ τὴν πρὸς τὸ ἀληθὲς	αἰδὼ	ἀγαπῶ μᾶλλον, ἢ τὴν παρρησίαν
[4]	δὲ Ἀπόλλω, ἥλιον· τὸν δὲ	Ποσειδῶ,	πνεῦμα διὰ γῆς καὶ θαλάττης
[4]	ἐθεάσαντο τῶν προτέρων οἱ ἔπειτα,	μακαρίζω	τοὺς ἄνδρας τῆς θέας· εἰ
[4]	ποιητικὸς ὁμοῦ καὶ ὁ φιλόσοφος	ἀποκρινάσθω	κατὰ τὸν Ἀσκληπιὸν ὑπὲρ τῶν
[4]	ἄνευ δὲ τοῦ ἀληθοῦς μήτε	μύθῳ	ποιητοῦ διαπιστεύσῃς τὸ πάμπαν, μήτε
[4]	ὕδατι καὶ πυρί· οὐδὲ τὴν	Κλωθὼ	ἰδεῖν καὶ τὴν Ἄτροπον, οὔτε
[4]	πάσης φιλοσοφίας ἦλθον. ~Ἐπίκουρον δὲ	ἐξελῶ	λόγου καὶ ποιητικοῦ καὶ φιλοσόφου,
[4]	ὁ θεὸς καὶ μουσικός· καὶ	φιλῶ	μὲν αὐτοῦ τὴν ἁρμονίαν, φοβοῦμαι
[4]	οὔτε αὐτὸ πράγματα ἔχει, οὔτε	ἄλλῳ	παρέχει Τίς μοι γένηται τοιοῦτος
[4]	δὲ Ἀθηνᾶν, φρόνησιν· τὸν δὲ	Ἀπόλλω,	ἥλιον· τὸν δὲ Ποσειδῶ, πνεῦμα
[4]	δὲ ποιητὴς ἄκουσμα ἁβρὸν καὶ	δήμῳ	φίλον, ἀγαπώμενον μὲν καθ´ ἡδονήν,
[4]	Σείει δὲ καὶ Ποσειδῶν γῆν	τριστόμῳ	δόρατι, ξυνάγει καὶ Ἄρης στρατοπέδων
[4]	μύθου χρεία; λόγος περισκεπὴς ἑτέρῳ	κόσμῳ,	καθάπερ τὰ ἱδρύματα, οἷς περιέβαλλον
[4]	καὶ ἀὴρ διαρρεῖ, καὶ πῦρ	ἄνω	θεῖ, καὶ οὐρανὸς περιφέρεται, καὶ
[4]	Ἀχέροντος καὶ Κωκυτοῦ καὶ τῶν	ἄνω	καὶ κάτω ποταμῶν, ῥεόντων ὕδατι
[4]	σωμάτων, πράγματι οὐχ ἑστῶτι οὐδὲ	ὡμολογημένῳ,	ἀλλὰ ταῖς κατὰ τὴν δίαιταν
[4]	ἐντετυχηκέναι τῷ Διὶ ἡνιοχοῦντι καὶ	φερομένῳ	ἐπὶ πτηνοῦ ἅρματος, στρατιᾶς θεῶν
[4]	καὶ τὴν Ἄτροπον, οὔτε ἐντετυχηκέναι	ἑλιττομένῳ	τῷ ἀτράκτῳ ἑπτὰ καὶ διαφόρους
[4]	ταῖς κατὰ τὴν δίαιταν τροφαῖς	ἀλλοιουμένῳ	καὶ μεταπίπτοντι, ἰάματα καὶ διαίτας
[4]	Ἥφαιστος χαλκεύει· ἀλλ´ οὐκ Ἀχιλλεῖ	μόνῳ,	πάσῃ διαπύρῳ χρείᾳ συντάττεται καὶ
[4]	γνώμῃ σαφεστέρα; Δύο τοίνυν πραγμάτων	χρόνῳ	μόνον καὶ σχήματι ἀλλήλοις διαφερομένων
[4]	ἄλλο ἢ ποιητική, τῷ μὲν	χρόνῳ	νεωτέρα, τῇ δὲ ἁρμονίᾳ εὐζωνοτέρα,
[4]	ἄλλο ἢ φιλοσοφία, τῷ μὲν	χρόνῳ	παλαιά, τῇ δὲ ἁρμονίᾳ ἔμμετρος,
[4]	τὴν πρὸς τὸ ἀληθὲς αἰδὼ	ἀγαπῶ	μᾶλλον, ἢ τὴν παρρησίαν τῶν
[4]	εἴη μύθου χρεία; λόγος περισκεπὴς	ἑτέρῳ	κόσμῳ, καθάπερ τὰ ἱδρύματα, οἷς
[4]	ζητεῖν τὰ ὄντα, καὶ διερευνᾶσθαι	περαιτέρω.	Ἔλαθον μέχρι πλείστου οἱ ἄνδρες
[4]	συνόντα; Πίνει μὲν καὶ παρ´	Ὁμήρῳ	ὁ Ζεύς, ἀλλὰ καὶ δημηγορεῖ,
[4]	ἀτοπωτέρους· ὥστε ἔγωγε πιστεύω μᾶλλον	Ὁμήρῳ	περὶ Διὸς λέγοντι, ὅτι ψυχὰς
[4]	ἀνατείνας τὰ ζυγὰ τῇ δεξιᾷ·	ὁρῶ	γὰρ τὴν εἱμαρμένην τῶν ἀνδρῶν
[4]	σφυρηλάτου κλίνης κείμενος ἐν γυναικῶν	χορῷ,	ἐβουλεύετο ὅμως, πῶς σωθῇ Νῖνος,
[4]	ἀλλ´ οὐκ Ἀχιλλεῖ μόνῳ, πάσῃ	διαπύρῳ	χρείᾳ συντάττεται καὶ συνεργάζεται. Ταῦτα
[4]	Τὰ δὲ Ἐπικούρου τίνι μύθων	εἰκάσω;	τίς οὕτω ποιητὴς ἀργὸς καὶ
[4]	μοι γένηται τοιοῦτος μῦθος; πῶς	ἀναπλάσω	τὸν Δία; τί δρῶντα, καὶ
[4]	οὐδὲ ἀρχῆς, οὐδὲ τῶν ἐν	μέσῳ	κακῶν, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τὰ
[4]	κἂν ψιλῶς λέγῃ, δέξομαι καὶ	ἀγαπήσω	τὴν ῥᾳστώνην τῶν ἀκουσμάτων· ἐὰν
[4]	θυμοῦ τὸν ἄνδρα καὶ σπώσης	ὀπίσω,	νῦν δὲ τῷ Ὀδυσσεῖ παρισταμένης
[4]	οὐδ´ ἀτελεύτητον, ὅτι κεν κεφαλῇ	κατανεύσω.	Αἰσθάνομαι τῶν Διὸς νευμάτων· διὰ
[4]	μὲν μέτρα καὶ τὴν ᾠδὴν	χρυσῷ,	τὸν δὲ ψιλὸν λόγον ὕλῃ
[4]	τὴν Ἄτροπον, οὔτε ἐντετυχηκέναι ἑλιττομένῳ	τῷ	ἀτράκτῳ ἑπτὰ καὶ διαφόρους ἑλιγμούς.
[4]	δὲ καὶ Ἀθηνᾶς, νῦν μὲν	τῷ	Ἀχιλλεῖ ξυνισταμένης καὶ ἀπαγούσης τοῦ
[4]	Οὐδὲ γὰρ Πλάτωνα ἡγητέον ἐντετυχηκέναι	τῷ	Διὶ ἡνιοχοῦντι καὶ φερομένῳ ἐπὶ
[4]	φιλοσοφία τί ἄλλο ἢ ποιητική,	τῷ	μὲν χρόνῳ νεωτέρα, τῇ δὲ
[4]	ποιητικὴ τί ἄλλο ἢ φιλοσοφία,	τῷ	μὲν χρόνῳ παλαιά, τῇ δὲ
[4]	καὶ σπώσης ὀπίσω, νῦν δὲ	τῷ	Ὀδυσσεῖ παρισταμένης ἐν πάντεσσι πόνοισι.
[4]	τῶν προτέρων οἱ ἔπειτα, πλὴν	τῷ	σχήματι τῆς ἁρμονίας, ἀλλ´ αἱ
[4]	Κωκυτοῦ καὶ τῶν ἄνω καὶ	κάτω	ποταμῶν, ῥεόντων ὕδατι καὶ πυρί·
[4]	τὴν ἀρετὴν τοῦ χρωμένου. Ἀληθῆ	λεγέτω,	κἂν ποιητὴς λέγῃ, κἂν μῦθον
[4]	ἐκστήσει με ἡ ᾠδή· ἀληθῆ	λεγέτω,	κἂν ψιλῶς λέγῃ, δέξομαι καὶ
[4]	Ἄτροπον, οὔτε ἐντετυχηκέναι ἑλιττομένῳ τῷ	ἀτράκτῳ	ἑπτὰ καὶ διαφόρους ἑλιγμούς. Ἀλλὰ
[4]	καὶ μεταπίπτοντι, ἰάματα καὶ διαίτας	αὐτῷ	ἐξευρίσκειν ἄλλοτε ἄλλας, προσφόρους τῇ
[4]	καὶ χεῖρον; Ἀποκρίναιτο γὰρ ἂν	αὐτῷ	ὁ Ἀσκληπιός, ὅτι τὰς μὲν
[4]	δὲ αὖθις ἐδεήθη ἰατρικῆς ἀλλοιοτέρας·	οὕτω	καὶ ἡ ψυχὴ πρότερον μὲν
[4]	Ἐπικούρου τίνι μύθων εἰκάσω; τίς	οὕτω	ποιητὴς ἀργὸς καὶ ἐκλελυμένος καὶ
[4]	θέοντα ἄλλό τι ἢ ἡμέραν·	οὕτω	τοι καὶ τὰ ποιητικῆς πρὸς
[4]	ἀλλὰ μύθων ἀτοπωτέρους· ὥστε ἔγωγε	πιστεύω	μᾶλλον Ὁμήρῳ περὶ Διὸς λέγοντι,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/04/2008