Chapitre |
[4] |
βασιλεύς,
περὶ
δὲ
τῆς
Ἑλλάδος
|
ὁ |
Ἀθηναίων
δῆμος·
βουλεύεται
καὶ
περὶ |
[4] |
χεῖρον;
Ἀποκρίναιτο
γὰρ
ἂν
αὐτῷ
|
ὁ |
Ἀσκληπιός,
ὅτι
τὰς
μὲν
ἄλλας |
[4] |
τὰς
ἀρετὰς
ἐν
αὐταῖς
καλλωπιζομένας·
|
ὁ |
δὲ
ποιητὴς
ἄκουσμα
ἁβρὸν
καὶ |
[4] |
Πίνει
μὲν
καὶ
παρ´
Ὁμήρῳ
|
ὁ |
Ζεύς,
ἀλλὰ
καὶ
δημηγορεῖ,
καὶ |
[4] |
καὶ
Ἄρης
στρατοπέδων
τάξεις,
καὶ
|
ὁ
|
Ἥφαιστος
χαλκεύει·
ἀλλ´
οὐκ
Ἀχιλλεῖ |
[4] |
Ξυνίημι
καὶ
τοῦ
Ἀπόλλωνος,
τοξότης
|
ὁ |
θεὸς
καὶ
μουσικός·
καὶ
φιλῶ |
[4] |
γῆ,
καὶ
οἶκος,
πράγματα
μὲν
|
ὁ |
κυβερνήτης
ἔχει,
πράγματα
δὲ
ἔχει |
[4] |
γὰρ
ὑπὲρ
μὲν
τῆς
Ἀσίας
|
ὁ |
μέγας
βασιλεύς,
περὶ
δὲ
τῆς |
[4] |
ἀλλαξάμενοι
χρήματος
ἐπιφθόνου
δημοτερπῆ
τέχνην.
|
Ὁ
|
μὲν
γὰρ
φιλόσοφος
βαρὺ
καὶ |
[4] |
οὐ
καθορωμένων
σαφῶς,
εὐσχημονέστερος
ἑρμηνεὺς
|
ὁ |
μῦθος.
Ἐγὼ
δὲ
εἰ
μέν |
[4] |
ἔχει
ὁ
στρατηγός,
πράγματα
δὲ
|
ὁ |
νομοθέτης·
ὑπὲρ
δὲ
οὐρανοῦ
καὶ |
[4] |
πολλοῖς
ἄκουσμα,
ὡς
ἐν
πένησιν
|
ὁ |
πλούσιος
θέαμα
βαρύ,
καὶ
ἐν |
[4] |
εἰς
παντοδαπὸν
σχῆμα.
~Φέρε
καὶ
|
ὁ |
ποιητικὸς
ὁμοῦ
καὶ
ὁ
φιλόσοφος |
[4] |
γεωργός;
τίς
οἰκονόμος;
Ἀλλ´
οὐδὲ
|
ὁ |
Σαρδανάπαλλος
ἀπράγμων
ἦν,
ἀλλ´
ἐντὸς |
[4] |
κυβερνήτης
ἔχει,
πράγματα
δὲ
ἔχει
|
ὁ
|
στρατηγός,
πράγματα
δὲ
ὁ
νομοθέτης· |
[4] |
θέαμα
βαρύ,
καὶ
ἐν
ἀκολάστοις
|
ὁ |
σώφρων,
καὶ
ἐν
δειλοῖς
ἀριστεύς· |
[4] |
καὶ
ὁ
ποιητικὸς
ὁμοῦ
καὶ
|
ὁ |
φιλόσοφος
ἀποκρινάσθω
κατὰ
τὸν
Ἀσκληπιὸν |
[4] |
ἀρετὴ
ποιεῖ,
καὶ
οὐδὲν
ἐνταῦθα
|
ὁ |
χρυσὸς
πρὸς
τὴν
βύρσαν.
Εἴκαζε |
[4] |
μὲν
Ἀχιλλῆος,
τὴν
δ´
Ἕκτορος
|
ἀνδροφόνοιο, |
ἀνατείνας
τὰ
ζυγὰ
τῇ
δεξιᾷ· |
[4] |
διαλεγομένοις,
ἢ
θύουσιν,
ἤ
τι
|
ἄλλο
|
δρῶσιν,
οἷα
περὶ
αὐτῶν
ἐκεῖνος |
[4] |
ἀπορρήτους
λόγους.
Τί
γὰρ
ἂν
|
ἄλλο |
εἴη
μύθου
χρεία;
λόγος
περισκεπὴς |
[4] |
γνώμῃ
μυθολογική;
καὶ
φιλοσοφία
τί
|
ἄλλο |
ἢ
ποιητική,
τῷ
μὲν
χρόνῳ |
[4] |
ἔχει.
Καὶ
γὰρ
ποιητικὴ
τί
|
ἄλλο |
ἢ
φιλοσοφία,
τῷ
μὲν
χρόνῳ |
[4] |
τὸν
ἥλιον
ὑπὲρ
γῆς
θέοντα
|
ἄλλό |
τι
ἢ
ἡμέραν·
οὕτω
τοι |
[4] |
εἴ
τις
ἢ
τὴν
ἡμέραν
|
ἄλλό |
τι
ἡγήσαιτο
πλὴν
ἡλίου
φῶς |
[4] |
τῶν
σωμάτων
τὰ
μὲν
ἀρχαῖα
|
ὑπὸ |
διαίτης
χρηστῆς
εὐμεταχείριστα
ἦν
τῇ |
[4] |
καὶ
ἐκλελυμένος
καὶ
θεῶν
ἄπειρος;
|
Τὸ |
ἀθάνατον
οὔτε
αὐτὸ
πράγματα
ἔχει, |
[4] |
φιλοσόφοις·
ὧν
ἐγὼ
τὴν
πρὸς
|
τὸ |
ἀληθὲς
αἰδὼ
ἀγαπῶ
μᾶλλον,
ἢ |
[4] |
ἀκουσμάτων·
ἐὰν
δὲ
ἀφέλῃς
ἑκατέρου
|
τὸ |
ἀληθές,
καὶ
τοῦ
ποιητοῦ
καὶ |
[4] |
κατὰ
τὴν
οὐσίαν,
καὶ
διαφέρον
|
τὸ |
αὐτοῦ,
οἷον
εἴ
τις
ἢ |
[4] |
καὶ
τὴν
θεῶν
μάχην,
καὶ
|
τὸ |
δένδρον,
καὶ
τὸν
πέπλον·
σκόπει |
[4] |
εὑρήσεις
τὴν
ὁμοιότητα,
καὶ
γνωριεῖς
|
τὸ |
διήγημα.
Κάλει
τὸν
μὲν
Δία |
[4] |
τοῖς
νῦν
σώμασιν
ἐπιτεταγμένην,
σκοποῖ
|
τὸ |
ἐν
ἑκατέρᾳ
βέλτιον
καὶ
χεῖρον; |
[4] |
καὶ
χειραγωγοῦντας
τὴν
ψυχὴν
ἐπὶ
|
τὸ |
ζητεῖν
τὰ
ὄντα,
καὶ
διερευνᾶσθαι |
[4] |
ἐπιστήμης
πρὸς
ἄγνοιαν·
κατὰ
μὲν
|
τὸ |
ἡδὺ
πιστευομένους,
κατὰ
δὲ
τὸ |
[4] |
φιλοσοφίαν·
χρῆμα
διττὸν
μὲν
κατὰ
|
τὸ |
ὄνομα,
ἁπλοῦν
δὲ
κατὰ
τὴν |
[4] |
ἀληθοῦς
μήτε
μύθῳ
ποιητοῦ
διαπιστεύσῃς
|
τὸ |
πάμπαν,
μήτε
φιλοσόφου
λόγῳ.
~Καὶ |
[4] |
τὸ
ἡδὺ
πιστευομένους,
κατὰ
δὲ
|
τὸ |
παράδοξον
ἀπιστουμένους·
καὶ
χειραγωγοῦντας
τὴν |
[4] |
ποιηταὶ
καὶ
οἱ
φιλόσοφοι;
~Ἢ
|
τὸ |
σκέμμα
τουτὶ
ἐοικέναι
φῶμεν
τοιῷδε, |
[4] |
αὖθις
ἐπιτιθεμένων
τῇ
τέχνῃ,
καὶ
|
τὸ |
σοφὰ
ταῦτα
καὶ
παντοδαπὰ
ἰάματα |
[4] |
φιλοσοφίαν
τοῦ
αὑτῆς
κόσμου,
καὶ
|
ἐχρήσατο |
γυμνοῖς
τοῖς
λόγοις·
οἱ
δ´ |
[4] |
οὐδὲ
ἐκλελυμένοις
παντάπασιν,
ῥᾳδίως
αὐτὰ
|
μετεχειρίζετο, |
καὶ
ἦν
αὐτῆς
ἔργόν
τι |
[4] |
κλίνης
κείμενος
ἐν
γυναικῶν
χορῷ,
|
ἐβουλεύετο |
ὅμως,
πῶς
σωθῇ
Νῖνος,
καὶ |
[4] |
ἐν
ἑκατέρᾳ
βέλτιον
καὶ
χεῖρον;
|
Ἀποκρίναιτο
|
γὰρ
ἂν
αὐτῷ
ὁ
Ἀσκληπιός, |
[4] |
καὶ
ἄγαν
δεινοπαθῶν,
εἴ
τις
|
ἡγήσαιτο |
Ὅμηρον
καὶ
Ἡσίοδον
ἤ,
νὴ |
[4] |
ἢ
τὴν
ἡμέραν
ἄλλό
τι
|
ἡγήσαιτο |
πλὴν
ἡλίου
φῶς
πίπτον
εἰς |
[4] |
καὶ
τὴν
καλουμένην
ταύτην
εὐήθειαν
|
ἐδεῖτο |
φιλοσοφίας
μουσικῆς
τινος
καὶ
πρᾳοτέρας, |
[4] |
δὲ
εἰ
μέν
τι
πλέον
|
ἐθεάσαντο |
τῶν
προτέρων
οἱ
ἔπειτα,
μακαρίζω |
[4] |
θεῶν
ἄπειρος;
Τὸ
ἀθάνατον
οὔτε
|
αὐτὸ |
πράγματα
ἔχει,
οὔτε
ἄλλῳ
παρέχει
|
[4] |
δὲ
ἀγαπᾷ
ὡς
ἑαυτῆς
ἔργον.
|
~Τοῦτο |
τοίνυν
οἱ
ποιηταὶ
κατανοήσαντες,
ἐξεῦρον
|
[4] |
εὐζωνοτέρα,
τῇ
δὲ
γνώμῃ
σαφεστέρα;
|
Δύο
|
τοίνυν
πραγμάτων
χρόνῳ
μόνον
καὶ |