Dissertations, Chap. |
[4, 7] |
ἀσπίδος
στρατευόμενον,
ὁμοίως
δὲ
καὶ
|
τὸν |
Αἴαντα,
κἂν
ἐκ
βύρσης
φέρῃ |
[4, 8] |
ξυνισταμένης
καὶ
ἀπαγούσης
τοῦ
θυμοῦ
|
τὸν |
ἄνδρα
καὶ
σπώσης
ὀπίσω,
νῦν |
[4, 3] |
καὶ
ὁ
φιλόσοφος
ἀποκρινάσθω
κατὰ
|
τὸν |
Ἀσκληπιὸν
ὑπὲρ
τῶν
ἐπιτηδευμάτων·
οὗτος |
[4, 7] |
γὰρ
ἀριστεῖς
καλεῖς,
ὁμοίως
μὲν
|
τὸν |
Ἀχιλλέα
μετὰ
χρυσῆς
καὶ
ποιητικῆς |
[4, 8] |
πειθαρχεῖ·
τὴν
δὲ
Ἀθηνᾶν,
φρόνησιν·
|
τὸν |
δὲ
Ἀπόλλω,
ἥλιον·
τὸν
δὲ |
[4, 8] |
φρόνησιν·
τὸν
δὲ
Ἀπόλλω,
ἥλιον·
|
τὸν |
δὲ
Ποσειδῶ,
πνεῦμα
διὰ
γῆς |
[4, 7] |
μέτρα
καὶ
τὴν
ᾠδὴν
χρυσῷ,
|
τὸν |
δὲ
ψιλὸν
λόγον
ὕλῃ
δημοτικῇ· |
[4, 9] |
γένηται
τοιοῦτος
μῦθος;
πῶς
ἀναπλάσω
|
τὸν
|
Δία;
τί
δρῶντα,
καὶ
τί |
[4, 4] |
Ζῆνα,
καὶ
τὴν
Χθονίην,
καὶ
|
τὸν |
ἐν
τούτοις
Ἔρωτα,
καὶ
τὴν
|
[4, 4] |
τοῦ
Συρίου
τὴν
ποίησιν
σκόπει,
|
τὸν |
Ζῆνα,
καὶ
τὴν
Χθονίην,
καὶ |
[4, 1] |
φῶς
πίπτον
εἰς
γῆν,
ἢ
|
τὸν |
ἥλιον
ὑπὲρ
γῆς
θέοντα
ἄλλό |
[4, 4] |
καὶ
τὸν
πέπλον·
σκόπει
καὶ
|
τὸν |
Ἡράκλειτον,
θεοὶ
θνητοί,
θεοὶ
ἀθάνατοι. |
[4, 7] |
τὴν
ᾠδὴν
ποιεῖς,
μῦθον
δὲ
|
τὸν |
λόγον·
ἄνευ
δὲ
τοῦ
ἀληθοῦς |
[4, 2] |
ἡγοῦ
τοὺς
υἱέας
τοὺς
ἐμούς,
|
τὸν |
Μαχάονα
ἐκεῖνον
καὶ
τὸν
Ποδαλείριον, |
[4, 8] |
καὶ
γνωριεῖς
τὸ
διήγημα.
Κάλει
|
τὸν |
μὲν
Δία
νοῦν
πρεσβύτατον
καὶ |
[4, 7] |
ἕψομαι
τοῖς
αἰνίγμασιν,
καὶ
διερευνήσομαι
|
τὸν |
μῦθον,
καὶ
οὐκ
ἐκστήσει
με
|
[4, 4] |
μάχην,
καὶ
τὸ
δένδρον,
καὶ
|
τὸν |
πέπλον·
σκόπει
καὶ
τὸν
Ἡράκλειτον, |
[4, 2] |
ἐμούς,
τὸν
Μαχάονα
ἐκεῖνον
καὶ
|
τὸν |
Ποδαλείριον,
ἧττόν
τι
εἶναι
δεξιωτέρους |
[4, 7] |
ὕλῃ
δημοτικῇ·
σκόπει
δὲ
μήτε
|
τὸν |
χρυσόν,
μήτε
τὴν
βύρσαν,
ἀλλὰ |