Chapitre |
[4] |
τις
ἡγήσαιτο
Ὅμηρον
καὶ
Ἡσίοδον
|
ἤ, |
νὴ
Δία,
Ὀρφέα
ἢ
ἄλλόν
|
[4] |
τοξεύουσιν,
ἢ
διαλεγομένοις,
ἢ
θύουσιν,
|
ἤ |
τι
ἄλλο
δρῶσιν,
οἷα
περὶ |
[4] |
Ἡσίοδον
ἤ,
νὴ
Δία,
Ὀρφέα
|
ἢ |
ἄλλόν
τινα
τῶν
τότε
ἀνδρῶν, |
[4] |
Ὅμηρον
ἐντετυχηκέναι
τοῖς
θεοῖς
τοξεύουσιν,
|
ἢ |
διαλεγομένοις,
ἢ
θύουσιν,
ἤ
τι |
[4] |
ὑπὲρ
γῆς
θέοντα
ἄλλό
τι
|
ἢ |
ἡμέραν·
οὕτω
τοι
καὶ
τὰ
|
[4] |
τοῖς
θεοῖς
τοξεύουσιν,
ἢ
διαλεγομένοις,
|
ἢ |
θύουσιν,
ἤ
τι
ἄλλο
δρῶσιν, |
[4] |
Σταγειρίτου,
ἢ
Χρυσίππου
τοῦ
Κίλικος,
|
ἢ |
Κλειτομάχου
τοῦ
Λίβυος,
ἢ
τῶν |
[4] |
μυθολογική;
καὶ
φιλοσοφία
τί
ἄλλο
|
ἢ |
ποιητική,
τῷ
μὲν
χρόνῳ
νεωτέρα, |
[4] |
τὸ
αὐτοῦ,
οἷον
εἴ
τις
|
ἢ |
τὴν
ἡμέραν
ἄλλό
τι
ἡγήσαιτο |
[4] |
τὸ
ἀληθὲς
αἰδὼ
ἀγαπῶ
μᾶλλον,
|
ἢ |
τὴν
παρρησίαν
τῶν
νεωτέρων·
πραγμάτων |
[4] |
οἱ
ποιηταὶ
καὶ
οἱ
φιλόσοφοι;
|
~Ἢ |
τὸ
σκέμμα
τουτὶ
ἐοικέναι
φῶμεν |
[4] |
ἡλίου
φῶς
πίπτον
εἰς
γῆν,
|
ἢ |
τὸν
ἥλιον
ὑπὲρ
γῆς
θέοντα |
[4] |
Κίλικος,
ἢ
Κλειτομάχου
τοῦ
Λίβυος,
|
ἢ |
τῶν
τὰ
πολλὰ
καὶ
σοφὰ
|
[4] |
Καὶ
γὰρ
ποιητικὴ
τί
ἄλλο
|
ἢ |
φιλοσοφία,
τῷ
μὲν
χρόνῳ
παλαιά, |
[4] |
κρεῖττον
περὶ
θεῶν
διειλήφασιν,
ποιηταὶ
|
ἢ |
φιλόσοφοι·
ἀλλὰ
σπονδὰς
καὶ
ἐκεχειρίαν
|
[4] |
ἄμεινον
περὶ
θεῶν
διέλαβον,
ποιηταὶ
|
ἢ |
φιλόσοφοι.
~Δεινῶς
γε
οἱ
ἄνθρωποι |
[4] |
εἶναι
σοφώτερον
Ἀριστοτέλους
τοῦ
Σταγειρίτου,
|
ἢ |
Χρυσίππου
τοῦ
Κίλικος,
ἢ
Κλειτομάχου |
[4] |
τὴν
προσδοκίαν.
Θρασεῖα
γὰρ
οὖσα
|
ἡ |
ἀνθρωπίνη
ψυχή,
τὰ
μὲν
ἐν |
[4] |
δὲ
ἀριστευτικὰ
καὶ
ἐκπληκτικὰ
ὁμοίως
|
ἡ |
ἀρετὴ
ποιεῖ,
καὶ
οὐδὲν
ἐνταῦθα |
[4] |
ἄλλοις
ἡ
πραγματεία
ἴση
καὶ
|
ἡ |
αὐτή·
πλὴν
εἰ
μὴ
νομίζεις |
[4] |
μεταποιοῦσιν
οἱ
χρόνοι·
ὧν
γὰρ
|
ἡ |
αὐτὴ
χρεία
ἀεί,
τούτων
παραπλήσια |
[4] |
πῶς
Ἀσσύριοι
εὐδαιμονῶσιν·
σοὶ
δὲ
|
ἡ |
Διὸς
ἡδονὴ
καὶ
τῆς
Σαρδαναπάλλου |
[4] |
τοῦ
ὠφελοῦντος
ἀηδίαν,
οὕτως
καὶ
|
ἡ |
παλαιὰ
φιλοσοφία
καταθεμένη
τὴν
αὑτῆς |
[4] |
καὶ
φιλοσόφου,
τοῖς
δὲ
ἄλλοις
|
ἡ |
πραγματεία
ἴση
καὶ
ἡ
αὐτή· |
[4] |
ἰάματα
ἐξευρηκότων·
ἀλλὰ
τότε
μὲν
|
ἡ |
τέχνη
σώμασιν
ὁμιλοῦσα
οὐ
θρεπτικοῖς, |
[4] |
χορηγία
διὰ〉
βασιλέως
ῥεῖ,
καὶ
|
ἡ |
τῶν
Ἑλληνικῶν
πραγμάτων
χορηγία
ἐκ |
[4] |
καὶ
δημηγορεῖ,
καὶ
βουλεύεται,
ὡς
|
ἡ |
τῶν
περὶ
τὴν
Ἀσίαν
πραγμάτων |
[4] |
ἐδεήθη
ἰατρικῆς
ἀλλοιοτέρας·
οὕτω
καὶ
|
ἡ |
ψυχὴ
πρότερον
μὲν
δι´
ἁπλότητα |
[4] |
μῦθον,
καὶ
οὐκ
ἐκστήσει
με
|
ἡ |
ᾠδή·
ἀληθῆ
λεγέτω,
κἂν
ψιλῶς |
[4] |
φιλοσοφίας
μουσικῆς
τινος
καὶ
πρᾳοτέρας,
|
ἣ
|
διὰ
μύθων
δημαγωγήσει
αὐτὴν
καὶ |
[4] |
σωθῇ
ναῦς,
καὶ
στρατόπεδον,
καὶ
|
γῆ, |
καὶ
οἶκος,
πράγματα
μὲν
ὁ |
[4] |
τῶν
Διὸς
νευμάτων·
διὰ
τούτων
|
γῆ |
μένει,
καὶ
ἀναχεῖται
θάλαττα,
καὶ |
[4] |
ᾠδή·
ἀληθῆ
λεγέτω,
κἂν
ψιλῶς
|
λέγῃ, |
δέξομαι
καὶ
ἀγαπήσω
τὴν
ῥᾳστώνην |
[4] |
κἂν
μῦθον
λέγῃ,
κἂν
ᾄδων
|
λέγῃ, |
ἕψομαι
τοῖς
αἰνίγμασιν,
καὶ
διερευνήσομαι |
[4] |
κἂν
ποιητὴς
λέγῃ,
κἂν
μῦθον
|
λέγῃ, |
κἂν
ᾄδων
λέγῃ,
ἕψομαι
τοῖς |
[4] |
χρωμένου.
Ἀληθῆ
λεγέτω,
κἂν
ποιητὴς
|
λέγῃ, |
κἂν
μῦθον
λέγῃ,
κἂν
ᾄδων |
[4] |
πρώτην
ἐκείνην
πρὸς
τὴν
νέαν
|
δὴ |
καὶ
τοῖς
νῦν
σώμασιν
ἐπιτεταγμένην, |
[4] |
χρυσὸς
πρὸς
τὴν
βύρσαν.
Εἴκαζε
|
δὴ |
κἀνταῦθα
τὰ
μὲν
μέτρα
καὶ |
[4] |
καὶ
οὐκ
ἐκστήσει
με
ἡ
|
ᾠδή· |
ἀληθῆ
λεγέτω,
κἂν
ψιλῶς
λέγῃ, |
[4] |
τῇ
τέχνῃ,
τὰ
δὲ
αὖθις
|
ἐδεήθη
|
ἰατρικῆς
ἀλλοιοτέρας·
οὕτω
καὶ
ἡ |
[4] |
ἀλλὰ
τὴν
ἀρετὴν
τοῦ
χρωμένου.
|
Ἀληθῆ |
λεγέτω,
κἂν
ποιητὴς
λέγῃ,
κἂν
|
[4] |
οὐκ
ἐκστήσει
με
ἡ
ᾠδή·
|
ἀληθῆ |
λεγέτω,
κἂν
ψιλῶς
λέγῃ,
δέξομαι
|
[4] |
δίαιταν
ποικιλωτέραν
καὶ
κρᾶσιν
πονηράν,
|
ἐξεποικίλθη |
τὲ
αὐτὴ
καὶ
μετέβαλλεν
ἐκ |
[4] |
περὶ
πόλεως
νομοθέτης·
καὶ
ἵνα
|
σωθῇ |
ναῦς,
καὶ
στρατόπεδον,
καὶ
γῆ, |
[4] |
γυναικῶν
χορῷ,
ἐβουλεύετο
ὅμως,
πῶς
|
σωθῇ |
Νῖνος,
καὶ
πῶς
Ἀσσύριοι
εὐδαιμονῶσιν· |
[4] |
λόγους.
Τί
γὰρ
ἂν
ἄλλο
|
εἴη |
μύθου
χρεία;
λόγος
περισκεπὴς
ἑτέρῳ |
[4] |
καὶ
τὰ
ἔργα·
ἰατρικὴν
δὲ
|
ἀνάγκη
|
ἑπομένην
τῇ
κρατήσει
τῶν
σωμάτων, |
[4] |
ἁρμονίᾳ
ἔμμετρος,
τῇ
δὲ
γνώμῃ
|
μυθολογική; |
καὶ
φιλοσοφία
τί
ἄλλο
ἢ |
[4] |
Ὢ
μύθων
ἀπίστων,
καὶ
μηδεμιᾷ
|
ποιητικῇ |
ἁρμονίᾳ
πρεπόντων.
|
[4] |
πρὸς
φιλοσοφίαν
ἔχει.
Καὶ
γὰρ
|
ποιητικὴ |
τί
ἄλλο
ἢ
φιλοσοφία,
τῷ |
[4] |
καὶ
φιλοσοφία
τί
ἄλλο
ἢ
|
ποιητική, |
τῷ
μὲν
χρόνῳ
νεωτέρα,
τῇ
|
[4] |
τὸν
δὲ
ψιλὸν
λόγον
ὕλῃ
|
δημοτικῇ· |
σκόπει
δὲ
μήτε
τὸν
χρυσόν, |
[4] |
ἀπατηλὸν
οὐδ´
ἀτελεύτητον,
ὅτι
κεν
|
κεφαλῇ |
κατανεύσω.
Αἰσθάνομαι
τῶν
Διὸς
νευμάτων· |
[4] |
καὶ
σχῆμα
ᾠδῆς,
ἔλαθεν
τῇ
|
περιβολῇ |
τῆς
ψυχαγωγίας,
κεράσασα
τὴν
ἀηδίαν |
[4] |
χρυσῷ,
τὸν
δὲ
ψιλὸν
λόγον
|
ὕλῃ |
δημοτικῇ·
σκόπει
δὲ
μήτε
τὸν |
[4] |
καὶ
τὰ
αὐτὰ
δεινούς,
εἰ
|
μὴ |
καὶ
μᾶλλον.
Καθάπερ
δὲ
ἐπὶ |
[4] |
καὶ
ἡ
αὐτή·
πλὴν
εἰ
|
μὴ |
νομίζεις
Ὅμηρον
ἐντετυχηκέναι
τοῖς
θεοῖς
|
[4] |
αἰνίγματα
εἰς
μύθους
σαφεῖς,
δέδια
|
μή |
τις
αὐτῶν
ἐπιλάβηται
ὡς
ἐξαγορευόντων |
[4] |
κεράσασα
τὴν
ἀηδίαν
τῶν
διδαγμάτων.
|
~Μὴ |
τοίνυν
ἔρῃ,
πότεροι
κρεῖττον
περὶ |
[4] |
καὶ
θηρεύουσα
ταῦτα
τοῖς
λογισμοῖς,
|
μὴ |
τυχοῦσα
μὲν
σπεύδει
ἀνευρεῖν,
τυχοῦσα
|
[4] |
δὲ
ἁρμονίᾳ
ἔμμετρος,
τῇ
δὲ
|
γνώμῃ |
μυθολογική;
καὶ
φιλοσοφία
τί
ἄλλο |
[4] |
δὲ
ἁρμονίᾳ
εὐζωνοτέρα,
τῇ
δὲ
|
γνώμῃ |
σαφεστέρα;
Δύο
τοίνυν
πραγμάτων
χρόνῳ |
[4] |
ἡγήσαιτο
Ὅμηρον
καὶ
Ἡσίοδον
ἤ,
|
νὴ |
Δία,
Ὀρφέα
ἢ
ἄλλόν
τινα |
[4] |
εἰς
δεινότητα,
καὶ
ἀνδριζομένη,
καὶ
|
ὑποπιμπλαμένη |
ἀπιστίας
καὶ
πανουργίας,
καὶ
τοὺς
|
[4] |
οὕτως
καὶ
ἡ
παλαιὰ
φιλοσοφία
|
καταθεμένη |
τὴν
αὑτῆς
γνώμην
εἰς
μύθους |
[4] |
προϊοῦσα
δὲ
εἰς
δεινότητα,
καὶ
|
ἀνδριζομένη, |
καὶ
ὑποπιμπλαμένη
ἀπιστίας
καὶ
πανουργίας, |
[4] |
τοῦ
δὲ
ἀπόντος
θαυμαστικῶς
ἔχει·
|
καταμαντευομένη |
δὲ
τῶν
οὐχ
ὁρωμένων
καὶ |
[4] |
τοὺς
μύθους
διερευνωμένη,
καὶ
οὐκ
|
ἀνεχομένη |
τῶν
αἰνιγμάτων,
ἐξεκάλυψέν
τε
καὶ |
[4] |
καὶ
πανουργίας,
καὶ
τοὺς
μύθους
|
διερευνωμένη, |
καὶ
οὐκ
ἀνεχομένη
τῶν
αἰνιγμάτων, |
[4] |
προσδοκίαν.
Θρασεῖα
γὰρ
οὖσα
ἡ
|
ἀνθρωπίνη |
ψυχή,
τὰ
μὲν
ἐν
ποσὶν |
[4] |
εὐδαιμονῶσιν·
σοὶ
δὲ
ἡ
Διὸς
|
ἡδονὴ
|
καὶ
τῆς
Σαρδαναπάλλου
ἐκείνου
ἀργοτέρα; |
[4] |
ἰᾶσθαι
τῶν
αὖθις
ἐπιτιθεμένων
τῇ
|
τέχνῃ, |
καὶ
τὸ
σοφὰ
ταῦτα
καὶ |
[4] |
ἐξευρηκότων·
ἀλλὰ
τότε
μὲν
ἡ
|
τέχνη |
σώμασιν
ὁμιλοῦσα
οὐ
θρεπτικοῖς,
οὐδὲ |
[4] |
διαίτης
χρηστῆς
εὐμεταχείριστα
ἦν
τῇ
|
τέχνῃ, |
τὰ
δὲ
αὖθις
ἐδεήθη
ἰατρικῆς |
[4] |
δὲ
καλούμενοι,
ἀλλαξάμενοι
χρήματος
ἐπιφθόνου
|
δημοτερπῆ |
τέχνην.
Ὁ
μὲν
γὰρ
φιλόσοφος |
[4] |
ἀηδίαν
τῶν
διδαγμάτων.
~Μὴ
τοίνυν
|
ἔρῃ, |
πότεροι
κρεῖττον
περὶ
θεῶν
διειλήφασιν, |
[4] |
τὸν
Αἴαντα,
κἂν
ἐκ
βύρσης
|
φέρῃ |
σάκος·
ἀμφότερα
δὲ
ἀριστευτικὰ
καὶ |
[4] |
χαλκεύει·
ἀλλ´
οὐκ
Ἀχιλλεῖ
μόνῳ,
|
πάσῃ |
διαπύρῳ
χρείᾳ
συντάττεται
καὶ
συνεργάζεται. |
[4] |
τοῖς
δὲ
ἄλλοις
ἡ
πραγματεία
|
ἴση |
καὶ
ἡ
αὐτή·
πλὴν
εἰ |
[4] |
ἐξευρίσκειν
ἄλλοτε
ἄλλας,
προσφόρους
τῇ
|
παρούσῃ |
τροφῇ.
Μηδὲν
οὖν
ἡγοῦ
τοὺς |
[4] |
φιλοσοφία,
τῷ
μὲν
χρόνῳ
παλαιά,
|
τῇ |
δὲ
ἁρμονίᾳ
ἔμμετρος,
τῇ
δὲ |
[4] |
ποιητική,
τῷ
μὲν
χρόνῳ
νεωτέρα,
|
τῇ
|
δὲ
ἁρμονίᾳ
εὐζωνοτέρα,
τῇ
δὲ |
[4] |
παλαιά,
τῇ
δὲ
ἁρμονίᾳ
ἔμμετρος,
|
τῇ |
δὲ
γνώμῃ
μυθολογική;
καὶ
φιλοσοφία |
[4] |
νεωτέρα,
τῇ
δὲ
ἁρμονίᾳ
εὐζωνοτέρα,
|
τῇ |
δὲ
γνώμῃ
σαφεστέρα;
Δύο
τοίνυν |
[4] |
Ἕκτορος
ἀνδροφόνοιο,
ἀνατείνας
τὰ
ζυγὰ
|
τῇ |
δεξιᾷ·
ὁρῶ
γὰρ
τὴν
εἱμαρμένην
|
[4] |
τὴν
εἱμαρμένην
τῶν
ἀνδρῶν
συναπονεύουσαν
|
τῇ |
Διὸς
δεξιᾷ
οὐ
γὰρ
ἐμὸν |
[4] |
ἔργα·
ἰατρικὴν
δὲ
ἀνάγκη
ἑπομένην
|
τῇ |
κρατήσει
τῶν
σωμάτων,
πράγματι
οὐχ
|
[4] |
αὐτῷ
ἐξευρίσκειν
ἄλλοτε
ἄλλας,
προσφόρους
|
τῇ |
παρούσῃ
τροφῇ.
Μηδὲν
οὖν
ἡγοῦ |
[4] |
μέτρα
καὶ
σχῆμα
ᾠδῆς,
ἔλαθεν
|
τῇ |
περιβολῇ
τῆς
ψυχαγωγίας,
κεράσασα
τὴν |
[4] |
δεξιωτέρους
ἰᾶσθαι
τῶν
αὖθις
ἐπιτιθεμένων
|
τῇ |
τέχνῃ,
καὶ
τὸ
σοφὰ
ταῦτα |
[4] |
ὑπὸ
διαίτης
χρηστῆς
εὐμεταχείριστα
ἦν
|
τῇ |
τέχνῃ,
τὰ
δὲ
αὖθις
ἐδεήθη
|
[4] |
Διὸς
νευμάτων
ἔργα
καὶ
ἀνθρώπου
|
ἀρετὴ |
καὶ
εὐδαιμονία.
Συνίημι
δὲ
καὶ |
[4] |
ἀριστευτικὰ
καὶ
ἐκπληκτικὰ
ὁμοίως
ἡ
|
ἀρετὴ
|
ποιεῖ,
καὶ
οὐδὲν
ἐνταῦθα
ὁ |
[4] |
καὶ
κρᾶσιν
πονηράν,
ἐξεποικίλθη
τὲ
|
αὐτὴ |
καὶ
μετέβαλλεν
ἐκ
τῆς
πρόσθεν |
[4] |
οἱ
ποιηταὶ
κατανοήσαντες,
ἐξεῦρον
ἐπ´
|
αὐτῇ |
μηχανὴν
ἐν
τοῖς
θείοις
λόγοις, |
[4] |
ἡ
πραγματεία
ἴση
καὶ
ἡ
|
αὐτή· |
πλὴν
εἰ
μὴ
νομίζεις
Ὅμηρον |
[4] |
πάσσειν·
τελευτῶσα
δὲ
νῦν,
ὑπολισθαινόντων
|
αὐτῇ |
τῶν
σωμάτων
εἰς
δίαιταν
ποικιλωτέραν |
[4] |
οἱ
χρόνοι·
ὧν
γὰρ
ἡ
|
αὐτὴ |
χρεία
ἀεί,
τούτων
παραπλήσια
καὶ |
[4] |
πικρὰ
τῶν
φαρμάκων
ἀναδεύσαντες
προσηνεῖ
|
τροφῇ |
ἀπέκρυψαν
τὴν
τοῦ
ὠφελοῦντος
ἀηδίαν, |
[4] |
ἄλλοτε
ἄλλας,
προσφόρους
τῇ
παρούσῃ
|
τροφῇ. |
Μηδὲν
οὖν
ἡγοῦ
τοὺς
υἱέας |
[4] |
ἰατρικῆς
ἀλλοιοτέρας·
οὕτω
καὶ
ἡ
|
ψυχὴ |
πρότερον
μὲν
δι´
ἁπλότητα
καὶ |
[4] |
Θρασεῖα
γὰρ
οὖσα
ἡ
ἀνθρωπίνη
|
ψυχή, |
τὰ
μὲν
ἐν
ποσὶν
ἧσσον
|