Livre, pensee |
[2, 3] |
δὲ
τὸ
ἀναγκαῖον
καὶ
τὸ
|
τῷ |
ὅλῳ
κόσμῳ
συμφέρον,
οὗ
μέρος |
[2, 6] |
ταῦτα
φυλάσσοντος.
~Ὑβρίζεις,
ὑβρίζεις
ἑαυτήν,
|
ὦ |
ψυχή·
τοῦ
δὲ
τιμῆσαι
σεαυτὴν |
[2, 4] |
ἐστί
σοι
περιγεγραμμένος
τοῦ
χρόνου,
|
ᾧ |
ἐὰν
εἰς
τὸ
ἀπαιθριάσαι
μὴ |
[2, 1] |
ἄγνοιαν
τῶν
ἀγαθῶν
καὶ
κακῶν.
|
Ἐγὼ |
δὲ
τεθεωρηκὼς
τὴν
φύσιν
τοῦ |
[2, 16] |
πόλεως
καὶ
πολιτείας
τῆς
πρεσβυτάτης
|
λόγῳ |
καὶ
θεσμῷ.
~Τοῦ
ἀνθρωπίνου
βίου |
[2, 1] |
~Ἕωθεν
προλέγειν
ἑαυτῷ·
συντεύξομαι
|
περιέργῳ, |
ἀχαρίστῳ,
ὑβριστῇ,
δολερῷ,
βασκάνῳ,
ἀκοινωνήτῳ· |
[2, 17] |
ἐπὶ
πᾶσι
δὲ
τὸν
θάνατον
|
ἵλεῳ |
τῇ
γνώμῃ
περιμένοντα
ὡς
οὐδὲν |
[2, 7] |
διὰ
πράξεων
οἱ
κεκμηκότες
τῷ
|
βίῳ |
καὶ
μὴ
ἔχοντες
σκοπόν,
ἐφ |
[2, 11] |
μὲν
θεοὶ
εἰσίν,
οὐδὲν
δεινόν·
|
κακῷ |
γάρ
σε
οὐκ
ἂν
περιβάλοιεν· |
[2, 13] |
μόριον.
~Οὐδὲν
ἀθλιώτερον
τοῦ
πάντα
|
κύκλῳ |
ἐκπεριερχομένου
καὶ
τὰ
νέρθεν
γᾶς |
[2, 3] |
τὸ
ἀναγκαῖον
καὶ
τὸ
τῷ
|
ὅλῳ |
κόσμῳ
συμφέρον,
οὗ
μέρος
εἶ. |
[2, 16] |
πολιτείας
τῆς
πρεσβυτάτης
λόγῳ
καὶ
|
θεσμῷ. |
~Τοῦ
ἀνθρωπίνου
βίου
ὁ
μὲν |
[2, 12] |
αὐτὸ
μόνον
ἴδῃ
καὶ
τῷ
|
μερισμῷ |
τῆς
ἐννοίας
διαλύσῃ
τὰ
ἐμφανταζόμενα |
[2, 12] |
πάντα
ταχέως
ἐναφανίζεται,
τῷ
μὲν
|
κόσμῳ |
αὐτὰ
τὰ
σώματα,
τῷ
δὲ |
[2, 11] |
ἀνθρωπείων,
τί
μοι
ζῆν
ἐν
|
κόσμῳ |
κενῷ
θεῶν
ἢ
προνοίας
κενῷ; |
[2, 3] |
ἀναγκαῖον
καὶ
τὸ
τῷ
ὅλῳ
|
κόσμῳ |
συμφέρον,
οὗ
μέρος
εἶ.
Παντὶ |
[2, 1] |
βλέφαρα,
ὡς
οἱ
στοῖχοι
τῶν
|
ἄνω |
καὶ
τῶν
κάτω
ὀδόντων.
Τὸ |
[2, 1] |
συντεύξομαι
περιέργῳ,
ἀχαρίστῳ,
ὑβριστῇ,
δολερῷ,
|
βασκάνῳ, |
ἀκοινωνήτῳ·
πάντα
ταῦτα
συμβέβηκεν
ἐκείνοις |
[2, 11] |
κόσμῳ
κενῷ
θεῶν
ἢ
προνοίας
|
κενῷ; |
Ἀλλὰ
καὶ
εἰσὶ
καὶ
μέλει |
[2, 11] |
τί
μοι
ζῆν
ἐν
κόσμῳ
|
κενῷ |
θεῶν
ἢ
προνοίας
κενῷ;
Ἀλλὰ |
[2, 10] |
λύπης·
ὅλως
τε
ὁ
μὲν
|
προηδικημένῳ |
μᾶλλον
ἔοικε
καὶ
διὰ
λύπης |
[2, 10] |
μᾶλλον
ἔοικε
καὶ
διὰ
λύπης
|
ἠναγκασμένῳ |
θυμωθῆναι·
ὁ
δὲ
αὐτόθεν
πρὸς |
[2, 13] |
αἰσθομένου
δέ,
ὅτι
ἀρκεῖ
πρὸς
|
μόνῳ |
τῷ
ἔνδον
ἑαυτοῦ
δαίμονι
εἶναι |
[2, 12] |
τὰ
ἡδονῇ
δελεάζοντα
ἢ
τῷ
|
πόνῳ |
φοβοῦντα
ἢ
τῷ
τύφῳ
διαβεβοημένα, |
[2, 14] |
διακοσίοις
ἢ
ἐν
τῷ
ἀπείρῳ
|
χρόνῳ |
τὰ
αὐτά
τις
ὄψεται·
ἑτέρου |
[2, 2] |
ἡγεμονικόν.
Ἄφες
τὰ
βιβλία·
μηκέτι
|
σπῶ· |
οὐ
δέδοται.
Ἀλλ
ὡς
ἤδη |
[2, 1] |
ἑαυτῷ·
συντεύξομαι
περιέργῳ,
ἀχαρίστῳ,
ὑβριστῇ,
|
δολερῷ, |
βασκάνῳ,
ἀκοινωνήτῳ·
πάντα
ταῦτα
συμβέβηκεν |
[2, 14] |
ἐν
διακοσίοις
ἢ
ἐν
τῷ
|
ἀπείρῳ |
χρόνῳ
τὰ
αὐτά
τις
ὄψεται· |
[2, 11] |
μὴ
περιπίπτειν
αὐτῷ.
(Ὃ
δὲ
|
χείρω |
μὴ
ποιεῖ
ἄνθρωπον,
πῶς
ἂν |
[2, 11] |
πῶς
ἂν
τοῦτο
βίον
ἀνθρώπου
|
χείρω |
ποιήσειεν;
Οὔτε
δὲ
κατ
ἄγνοιαν |
[2, 1] |
βλαβῆναι
ὑπό
τινος
αὐτῶν
δύναμαι·
|
αἰσχρῷ |
γάρ
με
οὐδεὶς
περιβαλεῖ·
οὔτε |
[2, 14] |
ἢ
ἐν
διακοσίοις
ἢ
ἐν
|
τῷ |
ἀπείρῳ
χρόνῳ
τὰ
αὐτά
τις |
[2, 7] |
καὶ
διὰ
πράξεων
οἱ
κεκμηκότες
|
τῷ |
βίῳ
καὶ
μὴ
ἔχοντες
σκοπόν, |
[2, 14] |
ταὐτὸν
οὖν
καθίσταται
τὸ
μήκιστον
|
τῷ |
βραχυτάτῳ.
Τὸ
γὰρ
παρὸν
πᾶσιν |
[2, 17] |
φύσιν.
{Τὰ
ἐν
Κουάδοις
πρὸς
|
τῷ |
Γρανούᾳ
α΄
|
[2, 12] |
μὲν
κόσμῳ
αὐτὰ
τὰ
σώματα,
|
τῷ |
δὲ
αἰῶνι
αἱ
μνῆμαι
αὐτῶν· |
[2, 17] |
τοῖς
στοιχείοις
μηδὲν
δεινὸν
ἐν
|
τῷ |
ἕκαστον
διηνεκῶς
εἰς
ἕτερον
μεταβάλλειν, |
[2, 13] |
δέ,
ὅτι
ἀρκεῖ
πρὸς
μόνῳ
|
τῷ |
ἔνδον
ἑαυτοῦ
δαίμονι
εἶναι
καὶ |
[2, 12] |
ἐστι.
~Πῶς
πάντα
ταχέως
ἐναφανίζεται,
|
τῷ |
μὲν
κόσμῳ
αὐτὰ
τὰ
σώματα, |
[2, 12] |
τις
αὐτὸ
μόνον
ἴδῃ
καὶ
|
τῷ |
μερισμῷ
τῆς
ἐννοίας
διαλύσῃ
τὰ |
[2, 12] |
μάλιστα
τὰ
ἡδονῇ
δελεάζοντα
ἢ
|
τῷ |
πόνῳ
φοβοῦντα
ἢ
τῷ
τύφῳ |
[2, 1] |
με
οὐδεὶς
περιβαλεῖ·
οὔτε
ὀργίζεσθαι
|
τῷ |
συγγενεῖ
δύναμαι
οὔτε
ἀπέχθεσθαι
αὐτῷ. |
[2, 17] |
μόνον
φιλοσοφία·
τοῦτο
δὲ
ἐν
|
τῷ |
τηρεῖν
τὸν
ἔνδον
δαίμονα
ἀνύβριστον |
[2, 16] |
δὲ
λογικῶν
ζῴων
τὸ
ἕπεσθαι
|
τῷ |
τῆς
πόλεως
καὶ
πολιτείας
τῆς |
[2, 12] |
ἢ
τῷ
πόνῳ
φοβοῦντα
ἢ
|
τῷ |
τύφῳ
διαβεβοημένα,
πῶς
εὐτελῆ
καὶ |
[2, 1] |
στοῖχοι
τῶν
ἄνω
καὶ
τῶν
|
κάτω |
ὀδόντων.
Τὸ
οὖν
ἀντιπράσσειν
ἀλλήλοις |
[2, 14] |
οὖν
καθίσταται
τὸ
μήκιστον
τῷ
|
βραχυτάτῳ. |
Τὸ
γὰρ
παρὸν
πᾶσιν
ἴσον |
[2, 1] |
περιέργῳ,
ἀχαρίστῳ,
ὑβριστῇ,
δολερῷ,
βασκάνῳ,
|
ἀκοινωνήτῳ· |
πάντα
ταῦτα
συμβέβηκεν
ἐκείνοις
παρὰ |
[2, 3] |
τῶν
συγκριμάτων
μεταβολαί.
Ταῦτά
σοι
|
ἀρκείτω· |
ἀεὶ
δόγματα
ἔστω.
Τὴν
δὲ |
[2, 6] |
καιρὸν
ἕξεις·
ἀκαριαῖος
ὁ
βίος
|
ἑκάστῳ, |
οὗτος
δέ
σοι
σχεδὸν
διήνυσται, |
[2, 3] |
Ταῦτά
σοι
ἀρκείτω·
ἀεὶ
δόγματα
|
ἔστω. |
Τὴν
δὲ
τῶν
βιβλίων
δίψαν |
[2, 1] |
~Ἕωθεν
προλέγειν
ἑαυτῷ·
συντεύξομαι
περιέργῳ,
|
ἀχαρίστῳ, |
ὑβριστῇ,
δολερῷ,
βασκάνῳ,
ἀκοινωνήτῳ·
πάντα |
[2, 1] |
τῷ
συγγενεῖ
δύναμαι
οὔτε
ἀπέχθεσθαι
|
αὐτῷ. |
Γεγόναμεν
γὰρ
πρὸς
συνεργίαν
ὡς |
[2, 11] |
παντὶ
ᾖ
τὸ
μὴ
περιπίπτειν
|
αὐτῷ. |
(Ὃ
δὲ
χείρω
μὴ
ποιεῖ |
[2, 12] |
τῆς
ἐννοίας
διαλύσῃ
τὰ
ἐμφανταζόμενα
|
αὐτῷ, |
οὐκέτι
ἄλλο
τι
ὑπολήψεται
αὐτὸ |
[2, 11] |
μὴ
περιπίπτῃ
ὁ
ἄνθρωπος,
ἐπ
|
αὐτῷ |
τὸ
πᾶν
ἔθεντο·
τῶν
δὲ |
[2, 5] |
καὶ
δικαιότητος
πράσσειν
καὶ
σχολὴν
|
ἑαυτῷ |
ἀπὸ
πασῶν
τῶν
ἄλλων
φαντασιῶν |
[2, 1] |
~Ἕωθεν
προλέγειν
|
ἑαυτῷ· |
συντεύξομαι
περιέργῳ,
ἀχαρίστῳ,
ὑβριστῇ,
δολερῷ, |
[2, 7] |
ἔξωθεν
ἐμπίπτοντα;
Καὶ
σχολὴν
πάρεχε
|
σεαυτῷ |
τοῦ
προσμανθάνειν
ἀγαθόν
τι
καὶ |
[2, 12] |
τῷ
πόνῳ
φοβοῦντα
ἢ
τῷ
|
τύφῳ |
διαβεβοημένα,
πῶς
εὐτελῆ
καὶ
εὐκαταφρόνητα |