Discours, paragraphes |
[22, 10] |
τὰ
ἐμπόρια
κεκλῇσθαι,
ἢ
τὰς
|
σπονδὰς |
μέλλειν
ἀπορρη
θήσεσθαι,
καὶ
εἰς |
[22, 15] |
δὲ
πάλαι
περὶ
τῆς
τούτων
|
πανουργίας |
καὶ
κακονοίας
ἡ
πόλις
ἔγνωκεν, |
[22, 15] |
περὶ
τῆς
τούτων
πανουργίας
καὶ
|
κακονοίας |
ἡ
πόλις
ἔγνωκεν,
ὥστ'
ἐπὶ |
[22, 15] |
οἷοί
τ'
ἦσαν
τῆς
τούτων
|
πονηρίας |
ἐπικρατῆσαι.
καίτοι
τί
χρὴ
αὐτοὺς |
[22, 0] |
ἐπεχείρουν
με
λέγοντες
ὡς
ἐγὼ
|
σωτηρίας |
ἕνεκα
τῆς
τῶν
σιτοπωλῶν
τοὺς |
[22, 0] |
οὖν
τούτων
ἕνεκα,
δεδιὼς
τὰς
|
αἰτίας: |
αἰσχρὸν
δ'
ἡγοῦμαι
πρότερον
παύσασθαι, |
[22, 15] |
ἄλλοις
ὠνίοις
ἅπασι
τοὺς
ἀγορανόμους
|
φύλακας |
κατεστήσατε,
ἐπὶ
δὲ
ταύτῃ
μόνῃ |
[22, 15] |
ταύτῃ
μόνῃ
τῇ
τέχνῃ
χωρὶς
|
σιτοφύλακας |
ἀποκληροῦτε:
καὶ
πολλάκις
ἤδη
παρ' |
[22, 5] |
ἢ
ἀξιοῖς
ἀποθανεῖν,
εἴ
τι
|
πεποίηκας |
παρὰ
τοὺς
νόμους,
ἐφ'
οἷς |
[22, 10] |
ταῦτα,
φαίνεσθαι
τῆς
αὐτῆς
τιμῆς
|
πολλὰς |
ἡμέρας
πωλοῦντας,
ἕως
ὁ
συνεωνημένος |
[22, 0] |
ὅτι
μοι
δοκοίη
κρίνειν
τοὺς
|
σιτοπώλας |
κατὰ
τὸν
νόμον,
νομίζων,
εἰ |
[22, 5] |
ἔστι
νόμος
ὃς
κελεύει
τοὺς
|
σιτοπώλας |
συνωνεῖσθαι
τὸν
σῖτον,
ἐὰν
οἱ |
[22, 20] |
μὲν
δὴ
οὐδ'
ἐὰν
ἀντιβολῶσιν
|
ὑμᾶς |
καὶ
ἱκετεύωσι,
δικαίως
ἂν
αὐτοὺς |
[22, 5] |
ἀποψηφίσασθε:
εἰ
δὲ
μή,
δίκαιον
|
ὑμᾶς |
καταψηφίσασθαι.
ἡμεῖς
γὰρ
ὑμῖν
παρεσχόμεθα |
[22, 10] |
μέδιμνον
συνω
νούμενοι.
καὶ
τούτων
|
ὑμᾶς |
μάρτυρας
παρέχομαι.
δεινὸν
δέ
μοι |
[22, 0] |
μέν
εἰσιν
ἄξια
θανάτου
εἰργασμένοι,
|
ὑμᾶς |
οὐδὲν
ἧττον
ἡμῶν
γνώσεσθαι
τὰ |
[22, 10] |
νῦν
δ'
ἐνίοτε
τῆς
αὐτῆς
|
ἡμέρας |
ἐπώλουν
δραχμῇ
τιμιώτερον,
ὥσπερ
κατὰ |
[22, 10] |
φαίνεσθαι
τῆς
αὐτῆς
τιμῆς
πολλὰς
|
ἡμέρας |
πωλοῦντας,
ἕως
ὁ
συνεωνημένος
αὐτοὺς |
[22, 10] |
δ'
ἄσμενοι
τὰς
συμφορὰς
τὰς
|
ὑμετέρας |
ὁρῶσιν,
ὥστε
τὰς
μὲν
πρότεροι |
[22, 5] |
ὡς
οὗτος
μὲν
ἐπὶ
τῆς
|
προτέρας |
βουλῆς
τούτους
εἶπε
τοὺς
λόγους, |
[22, 10] |
ἀπορρη
θήσεσθαι,
καὶ
εἰς
τοῦτ'
|
ἔχθρας |
ἐληλύθασιν,
~ὥστ'
ἐν
τούτοις
τοῖς |
[22, 10] |
πωλῶσιν.
οὕτω
δ'
ἄσμενοι
τὰς
|
συμφορὰς |
τὰς
ὑμετέρας
ὁρῶσιν,
ὥστε
τὰς |
[22, 10] |
συνω
νούμενοι.
καὶ
τούτων
ὑμᾶς
|
μάρτυρας |
παρέχομαι.
δεινὸν
δέ
μοι
δοκεῖ |
[22, 15] |
τὴν
αἰτίαν,
ἀλλ'
ἀμφισβητούντων
καὶ
|
μάρτυρας |
παρεχομένων,
θάνατον
κατέγνωτε,
πιστοτέρους
ἡγησάμενοι |
[22, 10] |
τῷ
Πόντῳ,
ἢ
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
|
ἐκπλεούσας |
συνειλῆφθαι,
ἢ
τὰ
ἐμπόρια
κεκλῇσθαι, |
[22, 0] |
μὲν
οὖν
τούτων
ἕνεκα,
δεδιὼς
|
τὰς |
αἰτίας:
αἰσχρὸν
δ'
ἡγοῦμαι
πρότερον |
[22, 10] |
μὲν
πρότεροι
τῶν
ἄλλων
πυνθάνονται,
|
τὰς |
δ'
αὐτοὶ
λογοποιοῦσιν,
ἢ
τὰς |
[22, 10] |
λογοποιοῦσιν,
ἢ
τὰς
ναῦς
διεφθάρθαι
|
τὰς |
ἐν
τῷ
Πόντῳ,
ἢ
ὑπὸ |
[22, 10] |
συμφορὰς
τὰς
ὑμετέρας
ὁρῶσιν,
ὥστε
|
τὰς |
μὲν
πρότεροι
τῶν
ἄλλων
πυνθάνονται, |
[22, 10] |
τὰς
δ'
αὐτοὶ
λογοποιοῦσιν,
ἢ
|
τὰς |
ναῦς
διεφθάρθαι
τὰς
ἐν
τῷ |
[22, 10] |
ἢ
τὰ
ἐμπόρια
κεκλῇσθαι,
ἢ
|
τὰς |
σπονδὰς
μέλλειν
ἀπορρη
θήσεσθαι,
καὶ |
[22, 10] |
σῖτον
πωλῶσιν.
οὕτω
δ'
ἄσμενοι
|
τὰς |
συμφορὰς
τὰς
ὑμετέρας
ὁρῶσιν,
ὥστε |
[22, 10] |
οὕτω
δ'
ἄσμενοι
τὰς
συμφορὰς
|
τὰς |
ὑμετέρας
ὁρῶσιν,
ὥστε
τὰς
μὲν |
[22, 10] |
τοὺς
μὴ
πειθομένους
καὶ
τοὺς
|
κελεύοντας |
τούτοις
τἀναντία
πράττειν;
Ἀλλὰ
γάρ, |
[22, 5] |
εἰς
ἐκείνους
ἀνέφερον,
παρακαλέσαντες
τοὺς
|
ἄρχοντας |
ἠρωτῶμεν.
καὶ
οἱ
μὲν
τέτταρες |
[22, 15] |
ἂν
δόξαιτε
ποιεῖν,
εἰ
τοὺς
|
ὁμολογοῦντας |
παρανομεῖν
ἀζη
μίους
ἀφήσετε;
ἀναμνήσθητε |
[22, 15] |
καίτοι
τί
χρὴ
αὐτοὺς
τοὺς
|
ἀδικοῦντας |
ὑφ'
ὑμῶν
πάσχειν,
ὁπότε
καὶ |
[22, 10] |
τῆς
αὐτῆς
τιμῆς
πολλὰς
ἡμέρας
|
πωλοῦντας, |
ἕως
ὁ
συνεωνημένος
αὐτοὺς
ἐπέλιπε: |
[22, 0] |
τῶν
γὰρ
ἄλλων
ἡσυχίαν
ἀγόντων
|
ἀναστὰς |
αὐτῶν
κατηγόρουν,
καὶ
πᾶσι
φανερὸν |
[22, 0] |
τοιαῦτα
ἐθίζεσθαι
ποιεῖν
τὴν
βουλήν,
|
ἀναστὰς |
εἶπον
ὅτι
μοι
δοκοίη
κρίνειν |
[22, 5] |
τούτων
ὑπερβαλλόντων
ἀλλήλους
καὶ
πρὸς
|
σφᾶς |
αὐτοὺς
μαχομένων
συμβουλεύσειεν
αὐτοῖς
παύσασθαι |
[22, 0] |
οὕτως
ὠργίσθησαν
αὐτοῖς,
ὥστε
ἔλεγόν
|
τινες |
τῶν
ῥητόρων
ὡς
ἀκρίτους
αὐτοὺς |
[22, 15] |
ὅτι
οἱ
περὶ
τῶν
τοιούτων
|
ἀγῶνες |
κοινότατοι
τυγχάνουσιν
ὄντες
τοῖς
ἐν |
[22, 5] |
ἄρχοντας
ἠρωτῶμεν.
καὶ
οἱ
μὲν
|
τέτταρες |
οὐδὲν
ἔφασαν
εἰδέναι
τοῦ
πράγματος, |
[22, 0] |
ΣΙΤΟΠΩΛΩΝ.
Πολλοί
μοι
προσεληλύθασιν,
ὦ
|
ἄνδρες |
δικασταί,
θαυμάζοντες
ὅτι
ἐγὼ
τῶν |
[22, 5] |
συνωνεῖσθαι.
Χρῆν
μὲν
τοίνυν,
ὦ
|
ἄνδρες |
δικασταί,
ἱκανὴν
εἶναι
ταύτην
τὴν |
[22, 20] |
ἂν
βούλωνται.
~χρὴ
δέ,
ὦ
|
ἄνδρες |
δικασταί,
μὴ
μόνον
τῶν
παρεληλυθότων |
[22, 10] |
τἀναντία
πράττειν;
Ἀλλὰ
γάρ,
ὦ
|
ἄνδρες |
δικασταί,
οἴομαι
αὐτοὺς
ἐπὶ
μὲν |
[22, 15] |
μίους
ἀφήσετε;
ἀναμνήσθητε
δέ,
ὦ
|
ἄνδρες |
δικασταί,
ὅτι
πολλῶν
ἤδη
ἐχόντων |
[22, 15] |
λαμβάνειν;
Καὶ
μὲν
δή,
ὦ
|
ἄνδρες |
δικασταί,
πᾶσιν
ἡγοῦμαι
φανερὸν
εἶναι |
[22, 5] |
Ἐὰν
μὲν
τοίνυν
ἀποδείξῃ,
ὦ
|
ἄνδρες |
δικασταί,
ὡς
ἔστι
νόμος
ὃς |
[22, 5] |
εἶπε
τοὺς
λόγους,
οὗτοι
δὲ
|
τῆτες |
συνωνούμενοι
φαίνονται.
ΜΑP
ΤΥP
ΙΑ. |
[22, 10] |
μὲν
εἰσφορὰν
εἰσενεγκεῖν
δέῃ,
ἣν
|
πάντες |
εἴσεσθαι
μέλλουσιν,
οὐκ
ἐθέλουσιν,
ἀλλὰ |
[22, 10] |
φασὶ
τῇ
ὑμετέρᾳ
παρανομῆσαι.
καίτοι
|
πάντες |
ἐπίστασθε
ὅτι
τούτοις
ἥκιστα
προσήκει |
[22, 20] |
πυθέσθαι,
τὴν
δὲ
τούτων
πονηρίαν
|
ἅπαντες |
ἐπίστασθε.
ἐὰν
οὖν
τούτων
καταψηφίσησθε, |
[22, 5] |
τὴν
αἰτίαν
εἰς
ἐκείνους
ἀνέφερον,
|
παρακαλέσαντες |
τοὺς
ἄρχοντας
ἠρωτῶμεν.
καὶ
οἱ |
[22, 10] |
τοίνυν
οὐχ
ὑπὸ
τῶν
ἀρχόντων
|
κελευσθέντες |
συνεπρίαντο
τὸν
σῖτον,
ἀκηκόατε:
ἡγοῦμαι |
[22, 15] |
τῶν
τοιούτων
ἀγῶνες
κοινότατοι
τυγχάνουσιν
|
ὄντες |
τοῖς
ἐν
τῇ
πόλει,
ὥστε |
[22, 0] |
ἐν
τῇ
βουλῇ
κατηγόρουν,
καὶ
|
λέγοντες |
ὅτι
ὑμεῖς,
εἰ
ὡς
μάλιστα |
[22, 0] |
βουλῆς
ταῦτα,
διαβάλλειν
ἐπεχείρουν
με
|
λέγοντες |
ὡς
ἐγὼ
σωτηρίας
ἕνεκα
τῆς |
[22, 15] |
εἰ
περὶ
τῶν
αὐτῶν
ἁμαρτημάτων
|
δικάζοντες |
μᾶλλον
ἐπιθυμεῖτε
παρὰ
τῶν
ἀρνουμένων |
[22, 0] |
μοι
προσεληλύθασιν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
|
θαυμάζοντες |
ὅτι
ἐγὼ
τῶν
σιτοπωλῶν
ἐν |
[22, 20] |
προθυμοτέρους
ποιήσετε,
δίκην
παρὰ
τούτων
|
λαμβάνοντες. |
εἰ
δὲ
μή,
τίν'
αὐτοὺς |
[22, 20] |
ἢ
παύεσθαι
παρ'
ὑμῶν
ἀδίκως
|
κερδαίνοντες. |
καὶ
μὲν
δὴ
οὐδ'
ἐὰν |
[22, 5] |
συνωνεῖσθαι
τὸν
σῖτον,
ἐὰν
οἱ
|
ἄρχοντες |
κελεύωσιν,
ἀποψηφίσασθε:
εἰ
δὲ
μή, |
[22, 0] |
ἀκρίτους
ἀπολωλέναι.
πεισθείσης
δὲ
τῆς
|
βουλῆς |
ταῦτα,
διαβάλλειν
ἐπεχείρουν
με
λέγοντες |
[22, 5] |
οὗτος
μὲν
ἐπὶ
τῆς
προτέρας
|
βουλῆς |
τούτους
εἶπε
τοὺς
λόγους,
οὗτοι |
[22, 15] |
πωλεῖν,
ἵνα
μὴ
περὶ
τῆς
|
τιμῆς |
διαφερώμεθα,
ἀλλ'
ἀγαπῶμεν
ἐὰν
ὁποσουτινοσοῦν |
[22, 10] |
ἔπραττον
ταῦτα,
φαίνεσθαι
τῆς
αὐτῆς
|
τιμῆς |
πολλὰς
ἡμέρας
πωλοῦντας,
ἕως
ὁ |
[22, 15] |
παρ'
αὐτῶν
ἀπέλθωμεν.
ὥστ'
ἐνίοτε
|
εἰρήνης |
οὔσης
ὑπὸ
τούτων
πολιορκούμεθα.
οὕτω |
[22, 20] |
δὲ
ὅτι
ἐκ
ταύτης
τῆς
|
τέχνης |
πλεῖστοι
περὶ
τοῦ
σώματός
εἰσιν |
[22, 0] |
οὐ
δεῖν
αὐτοὺς
ἀκρίτους
ἀπολωλέναι.
|
πεισθείσης |
δὲ
τῆς
βουλῆς
ταῦτα,
διαβάλλειν |
[22, 15] |
αὐτῶν
ἀπέλθωμεν.
ὥστ'
ἐνίοτε
εἰρήνης
|
οὔσης |
ὑπὸ
τούτων
πολιορκούμεθα.
οὕτω
δὲ |
[22, 10] |
αὐτοὺς
ἐπέλιπε:
νῦν
δ'
ἐνίοτε
|
τῆς |
αὐτῆς
ἡμέρας
ἐπώλουν
δραχμῇ
τιμιώτερον, |
[22, 10] |
ὑμῶν
ἕνεκα
ἔπραττον
ταῦτα,
φαίνεσθαι
|
τῆς |
αὐτῆς
τιμῆς
πολλὰς
ἡμέρας
πωλοῦντας, |
[22, 0] |
αὐτοὺς
ἀκρίτους
ἀπολωλέναι.
πεισθείσης
δὲ
|
τῆς |
βουλῆς
ταῦτα,
διαβάλλειν
ἐπεχείρουν
με |
[22, 5] |
ὡς
πεισόμενος
τοῖς
νόμοις
τοῖς
|
τῆς |
πόλεως,
ἢ
ὡς
ποιήσων
ὅ |
[22, 10] |
τῇ
βουλῇ
ὡς
ἐπ'
εὐνοίᾳ
|
τῆς |
πόλεως
συνεωνοῦντο
τὸν
σῖτον,
ἵν' |
[22, 5] |
Καὶ
ὡς
οὗτος
μὲν
ἐπὶ
|
τῆς |
προτέρας
βουλῆς
τούτους
εἶπε
τοὺς |
[22, 20] |
ἐνθυμεῖσθε
δὲ
ὅτι
ἐκ
ταύτης
|
τῆς |
τέχνης
πλεῖστοι
περὶ
τοῦ
σώματός |
[22, 15] |
ἐθέλουσι
πωλεῖν,
ἵνα
μὴ
περὶ
|
τῆς |
τιμῆς
διαφερώμεθα,
ἀλλ'
ἀγαπῶμεν
ἐὰν |
[22, 15] |
πολιορκούμεθα.
οὕτω
δὲ
πάλαι
περὶ
|
τῆς |
τούτων
πανουργίας
καὶ
κακονοίας
ἡ |
[22, 15] |
ὅτι
οὐχ
οἷοί
τ'
ἦσαν
|
τῆς |
τούτων
πονηρίας
ἐπικρατῆσαι.
καίτοι
τί |
[22, 0] |
λέγοντες
ὡς
ἐγὼ
σωτηρίας
ἕνεκα
|
τῆς |
τῶν
σιτοπωλῶν
τοὺς
λόγους
τούτους |
[22, 20] |
αἱροῦνται
καθ'
ἑκάστην
ἡμέραν
περὶ
|
τῆς |
ψυχῆς
κινδυνεύειν
ἢ
παύεσθαι
παρ' |
[22, 10] |
ἐπέλιπε:
νῦν
δ'
ἐνίοτε
τῆς
|
αὐτῆς |
ἡμέρας
ἐπώλουν
δραχμῇ
τιμιώτερον,
ὥσπερ |
[22, 10] |
ἕνεκα
ἔπραττον
ταῦτα,
φαίνεσθαι
τῆς
|
αὐτῆς |
τιμῆς
πολλὰς
ἡμέρας
πωλοῦντας,
ἕως |
[22, 20] |
ἠγωνισμένοι:
καὶ
οὕτω
μεγάλα
ἐξ
|
αὐτῆς |
ὠφελοῦνται,
ὥστε
μᾶλλον
αἱροῦνται
καθ' |
[22, 20] |
ἀνεκτοί.
ἐνθυμεῖσθε
δὲ
ὅτι
ἐκ
|
ταύτης |
τῆς
τέχνης
πλεῖστοι
περὶ
τοῦ |
[22, 20] |
καθ'
ἑκάστην
ἡμέραν
περὶ
τῆς
|
ψυχῆς |
κινδυνεύειν
ἢ
παύεσθαι
παρ'
ὑμῶν |
[22, 20] |
μελλόντων
ἔσεσθαι:
οὕτω
γὰρ
ἔσονται
|
μόγις |
ἀνεκτοί.
ἐνθυμεῖσθε
δὲ
ὅτι
ἐκ |
[22, 5] |
ἐπειδὴ
γὰρ
οὗτοι
τὴν
αἰτίαν
|
εἰς |
ἐκείνους
ἀνέφερον,
παρακαλέσαντες
τοὺς
ἄρχοντας |
[22, 0] |
Ἐπειδὴ
γὰρ
οἱ
πρυτάνεις
ἀπέδοσαν
|
εἰς |
τὴν
βουλὴν
περὶ
αὐτῶν,
οὕτως |
[22, 10] |
σπονδὰς
μέλλειν
ἀπορρη
θήσεσθαι,
καὶ
|
εἰς |
τοῦτ'
ἔχθρας
ἐληλύθασιν,
~ὥστ'
ἐν |
[22, 5] |
Ἔγωγε.
Ἀπόκριναι
δή
μοι,
εἰ
|
ὁμολογεῖς |
πλείω
σῖτον
συμπρίασθαι
πεντήκοντα
φορμῶν, |
[22, 15] |
γὰρ
ἄλλην
τινὰ
ἀπολογίαν
ἐποιοῦντο,
|
οὐδεὶς |
ἂν
εἶχε
τοῖς
ἀποψηφισαμένοις
ἐπιτιμᾶν: |
[22, 5] |
σὺ
ἐμοί,
μέτοικος
εἶ;
Ναί.
|
Μετοικεῖς |
δὲ
πότερον
ὡς
πεισόμενος
τοῖς |
[22, 5] |
δὲ
μή,
δίκαιον
ὑμᾶς
καταψηφίσασθαι.
|
ἡμεῖς |
γὰρ
ὑμῖν
παρεσχόμεθα
τὸν
νόμον, |
[22, 5] |
ὁ
δὲ
νόμος
ἀπαγορεύων
φαίνεται,
|
ὑμεῖς |
δὲ
κατὰ
τοὺς
νόμους
ὀμωμόκατε |
[22, 0] |
βουλῇ
κατηγόρουν,
καὶ
λέγοντες
ὅτι
|
ὑμεῖς, |
εἰ
ὡς
μάλιστα
αὐτοὺς
ἀδικεῖν |
[22, 15] |
ἐπὶ
τοὺς
ἐμπόρους
συνίστασθαι,
δόξεθ'
|
ὑμεῖς |
ἐπιβουλεύειν
τοῖς
εἰσπλέουσιν.
εἰ
μὲν |
[22, 0] |
ἡγοῦμαι
πρότερον
παύσασθαι,
πρὶν
ἂν
|
ὑμεῖς |
περὶ
αὐτῶν
ὅ
τι
ἂν |
[22, 20] |
ἐφ'
οὓς
οὗτοι
συνέστησαν:
οἷς
|
ὑμεῖς |
χαριεῖσθε
καὶ
προθυμοτέρους
ποιήσετε,
δίκην |
[22, 0] |
εἰπεῖν
βούλομαι.
Ἐπειδὴ
γὰρ
οἱ
|
πρυτάνεις |
ἀπέδοσαν
εἰς
τὴν
βουλὴν
περὶ |
[22, 15] |
τέχνῃ
χωρὶς
σιτοφύλακας
ἀποκληροῦτε:
καὶ
|
πολλάκις |
ἤδη
παρ'
ἐκείνων
πολιτῶν
ὄντων |
[22, 15] |
τούτων
πανουργίας
καὶ
κακονοίας
ἡ
|
πόλις |
ἔγνωκεν,
ὥστ'
ἐπὶ
μὲν
τοῖς |
[22, 10] |
ἐθέλουσιν,
ἀλλὰ
πενίαν
προφασίζονται,
ἐφ'
|
οἷς |
δὲ
θάνατός
ἐστιν
ἡ
ζημία |
[22, 5] |
πεποίηκας
παρὰ
τοὺς
νόμους,
ἐφ'
|
οἷς |
θάνατος
ἡ
ζημία;
Ἔγωγε.
Ἀπόκριναι |
[22, 20] |
ἐμπόρους
ἐφ'
οὓς
οὗτοι
συνέστησαν:
|
οἷς |
ὑμεῖς
χαριεῖσθε
καὶ
προθυμοτέρους
ποιήσετε, |
[22, 15] |
ὥστ'
ἐπὶ
μὲν
τοῖς
ἄλλοις
|
ὠνίοις |
ἅπασι
τοὺς
ἀγορανόμους
φύλακας
κατεστήσατε, |
[22, 5] |
πεισόμενος.
Ἄλλο
τι
οὖν
ἢ
|
ἀξιοῖς |
ἀποθανεῖν,
εἴ
τι
πεποίηκας
παρὰ |
[22, 5] |
καταθέσθαι
ἐκέλευεν
αὐτούς,
ἀλλὰ
μὴ
|
ἀλλήλοις |
ἀντωνεῖσθαι
συνεβούλευεν,
αὐτὸν
ὑμῖν
Ἄνυτον |
[22, 10] |
τἀναντία
γὰρ
αὐτοῖς
καὶ
τοῖς
|
ἄλλοις |
συμφέρει:
τότε
γὰρ
πλεῖστα
κερδαίνουσιν, |
[22, 15] |
ἔγνωκεν,
ὥστ'
ἐπὶ
μὲν
τοῖς
|
ἄλλοις |
ὠνίοις
ἅπασι
τοὺς
ἀγορανόμους
φύλακας |
[22, 0] |
ὑπὲρ
τούτων
ἔλεγον,
ἀλλὰ
τοῖς
|
νόμοις |
τοῖς
κειμένοις
ἐβοήθουν.
ἠρξάμην
μὲν |
[22, 5] |
δὲ
πότερον
ὡς
πεισόμενος
τοῖς
|
νόμοις |
τοῖς
τῆς
πόλεως,
ἢ
ὡς |
[22, 15] |
ἐποιοῦντο,
οὐδεὶς
ἂν
εἶχε
τοῖς
|
ἀποψηφισαμένοις |
ἐπιτιμᾶν:
ἐφ'
ὑμῖν
γὰρ
ὁποτέροις |
[22, 0] |
ἔλεγον,
ἀλλὰ
τοῖς
νόμοις
τοῖς
|
κειμένοις |
ἐβοήθουν.
ἠρξάμην
μὲν
οὖν
τούτων |
[22, 5] |
συμφέρειν
ὑμῖν
τοῖς
παρὰ
τούτων
|
ὠνουμένοις |
ὡς
ἀξιώτατον
τούτους
πρίασθαι:
δεῖν |
[22, 15] |
ἀποψηφισαμένοις
ἐπιτιμᾶν:
ἐφ'
ὑμῖν
γὰρ
|
ὁποτέροις |
βούλεσθε
πιστεύειν:
νῦν
δὲ
πῶς |
[22, 15] |
ἐληλύθασιν,
~ὥστ'
ἐν
τούτοις
τοῖς
|
καιροῖς |
ἐπιβουλεύουσιν
ὑμῖν,
ὥσπερ
οἱ
πολέμιοι. |
[22, 10] |
λόγους.
τἀναντία
γὰρ
αὐτοῖς
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
συμφέρει:
τότε
γὰρ
πλεῖστα |
[22, 15] |
πόλις
ἔγνωκεν,
ὥστ'
ἐπὶ
μὲν
|
τοῖς |
ἄλλοις
ὠνίοις
ἅπασι
τοὺς
ἀγορανόμους |
[22, 15] |
ἀπολογίαν
ἐποιοῦντο,
οὐδεὶς
ἂν
εἶχε
|
τοῖς |
ἀποψηφισαμένοις
ἐπιτιμᾶν:
ἐφ'
ὑμῖν
γὰρ |
[22, 15] |
ἐμπόρους
συνίστασθαι,
δόξεθ'
ὑμεῖς
ἐπιβουλεύειν
|
τοῖς |
εἰσπλέουσιν.
εἰ
μὲν
γὰρ
ἄλλην |
[22, 20] |
πύθωνται
ὅτι
τῶν
καπήλων,
οἳ
|
τοῖς |
εἰσπλέουσιν
ὡμολόγησαν
ἐπιβουλεύειν,
ἀπεψηφίσασθε;
Οὐκ |
[22, 15] |
τοιούτων
ἀγῶνες
κοινότατοι
τυγχάνουσιν
ὄντες
|
τοῖς |
ἐν
τῇ
πόλει,
ὥστε
πεύσονται |
[22, 0] |
ῥητόρων
ὡς
ἀκρίτους
αὐτοὺς
χρὴ
|
τοῖς |
ἕνδεκα
παραδοῦναι
θανάτῳ
ζημιῶσαι.
ἡγούμενος |
[22, 15] |
ἔχθρας
ἐληλύθασιν,
~ὥστ'
ἐν
τούτοις
|
τοῖς |
καιροῖς
ἐπιβουλεύουσιν
ὑμῖν,
ὥσπερ
οἱ |
[22, 0] |
τούτων
ἔλεγον,
ἀλλὰ
τοῖς
νόμοις
|
τοῖς |
κειμένοις
ἐβοήθουν.
ἠρξάμην
μὲν
οὖν |
[22, 0] |
οὐχ
ὑπὲρ
τούτων
ἔλεγον,
ἀλλὰ
|
τοῖς |
νόμοις
τοῖς
κειμένοις
ἐβοήθουν.
ἠρξάμην |
[22, 5] |
Μετοικεῖς
δὲ
πότερον
ὡς
πεισόμενος
|
τοῖς |
νόμοις
τοῖς
τῆς
πόλεως,
ἢ |
[22, 5] |
παύσασθαι
φιλονικοῦσιν,
ἡγούμενος
συμφέρειν
ὑμῖν
|
τοῖς |
παρὰ
τούτων
ὠνουμένοις
ὡς
ἀξιώτατον |
[22, 5] |
πότερον
ὡς
πεισόμενος
τοῖς
νόμοις
|
τοῖς |
τῆς
πόλεως,
ἢ
ὡς
ποιήσων |
[22, 15] |
δ'
ἀζημίους
ἀφῆτε,
πολλὴν
ἄδειαν
|
αὐτοῖς |
ἐψηφισμένοι
ἔσεσθε
ποιεῖν
ὅ
τι |
[22, 0] |
οὖν
τὴν
βουλήν,
ὅτ'
ἦν
|
αὐτοῖς |
ἡ
κρίσις,
ἔργῳ
ἀπελογησάμην:
τῶν |
[22, 10] |
τοιούτους
ποιεῖσθαι
λόγους.
τἀναντία
γὰρ
|
αὐτοῖς |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
συμφέρει:
τότε |
[22, 5] |
πρὸς
σφᾶς
αὐτοὺς
μαχομένων
συμβουλεύσειεν
|
αὐτοῖς |
παύσασθαι
φιλονικοῦσιν,
ἡγούμενος
συμφέρειν
ὑμῖν |
[22, 10] |
ἐστιν
ἡ
ζημία
καὶ
λαθεῖν
|
αὐτοῖς |
συνέφερε,
ταῦτα
ἐπ'
εὐνοίᾳ
φασὶ |
[22, 0] |
βουλὴν
περὶ
αὐτῶν,
οὕτως
ὠργίσθησαν
|
αὐτοῖς, |
ὥστε
ἔλεγόν
τινες
τῶν
ῥητόρων |
[22, 10] |
παρανομῆσαι.
καίτοι
πάντες
ἐπίστασθε
ὅτι
|
τούτοις |
ἥκιστα
προσήκει
τοιούτους
ποιεῖσθαι
λόγους. |
[22, 10] |
μὴ
πειθομένους
καὶ
τοὺς
κελεύοντας
|
τούτοις |
τἀναντία
πράττειν;
Ἀλλὰ
γάρ,
ὦ |
[22, 15] |
τοῦτ'
ἔχθρας
ἐληλύθασιν,
~ὥστ'
ἐν
|
τούτοις |
τοῖς
καιροῖς
ἐπιβουλεύουσιν
ὑμῖν,
ὥσπερ |
[22, 15] |
δὲ
ταύτῃ
μόνῃ
τῇ
τέχνῃ
|
χωρὶς |
σιτοφύλακας
ἀποκληροῦτε:
καὶ
πολλάκις
ἤδη |
[22, 0] |
βουλήν,
ὅτ'
ἦν
αὐτοῖς
ἡ
|
κρίσις, |
ἔργῳ
ἀπελογησάμην:
τῶν
γὰρ
ἄλλων |
[22, 5] |
γὰρ
ὑμῖν
παρεσχόμεθα
τὸν
νόμον,
|
ὃς |
ἀπαγορεύει
μηδένα
τῶν
ἐν
τῇ |
[22, 5] |
ἄνδρες
δικασταί,
ὡς
ἔστι
νόμος
|
ὃς |
κελεύει
τοὺς
σιτοπώλας
συνωνεῖσθαι
τὸν |
[22, 5] |
ὡς
τοῦ
προτέρου
χειμῶνος,
ἐπειδὴ
|
τίμιος |
ἦν
ὁ
σῖτος,
τούτων
ὑπερβαλλόντων |
[22, 5] |
μὲν
ἀνάβητε.
εἰπὲ
σὺ
ἐμοί,
|
μέτοικος |
εἶ;
Ναί.
Μετοικεῖς
δὲ
πότερον |
[22, 5] |
μὲν
ὁμολογεῖ
συμπρίασθαι,
ὁ
δὲ
|
νόμος |
ἀπαγορεύων
φαίνεται,
ὑμεῖς
δὲ
κατὰ |
[22, 5] |
συμπρίασθαι
πεντήκοντα
φορμῶν,
ὧν
ὁ
|
νόμος |
ἐξεῖναι
κελεύει.
Ἐγὼ
τῶν
ἀρχόντων |
[22, 5] |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
ὡς
ἔστι
|
νόμος |
ὃς
κελεύει
τοὺς
σιτοπώλας
συνωνεῖσθαι |
[22, 10] |
πολλὰς
ἡμέρας
πωλοῦντας,
ἕως
ὁ
|
συνεωνημένος |
αὐτοὺς
ἐπέλιπε:
νῦν
δ'
ἐνίοτε |
[22, 5] |
ὅ
τι
ἂν
βούλῃ;
Ὡς
|
πεισόμενος. |
Ἄλλο
τι
οὖν
ἢ
ἀξιοῖς |
[22, 5] |
Ναί.
Μετοικεῖς
δὲ
πότερον
ὡς
|
πεισόμενος |
τοῖς
νόμοις
τοῖς
τῆς
πόλεως, |
[22, 0] |
τοῖς
ἕνδεκα
παραδοῦναι
θανάτῳ
ζημιῶσαι.
|
ἡγούμενος |
δὲ
ἐγὼ
δεινὸν
εἶναι
τοιαῦτα |
[22, 5] |
μαχομένων
συμβουλεύσειεν
αὐτοῖς
παύσασθαι
φιλονικοῦσιν,
|
ἡγούμενος |
συμφέρειν
ὑμῖν
τοῖς
παρὰ
τούτων |
[22, 10] |
γὰρ
πλεῖστα
κερδαίνουσιν,
ὅταν
κακοῦ
|
τινος |
ἀπαγγελθέντος
τῇ
πόλει
τίμιον
τὸν |
[22, 5] |
δ'
ἔλεγεν
ὡς
τοῦ
προτέρου
|
χειμῶνος, |
ἐπειδὴ
τίμιος
ἦν
ὁ
σῖτος, |
[22, 0] |
σιτοπωλῶν
τοὺς
λόγους
τούτους
ἐποιούμην.
|
πρὸς |
μὲν
οὖν
τὴν
βουλήν,
ὅτ' |
[22, 5] |
σῖτος,
τούτων
ὑπερβαλλόντων
ἀλλήλους
καὶ
|
πρὸς |
σφᾶς
αὐτοὺς
μαχομένων
συμβουλεύσειεν
αὐτοῖς |
[22, 5] |
τέτταρες
οὐδὲν
ἔφασαν
εἰδέναι
τοῦ
|
πράγματος, |
Ἄνυτος
δ'
ἔλεγεν
ὡς
τοῦ |
[22, 20] |
ἕνεκα
αὐτοὺς
κολάζειν,
ἀλλὰ
καὶ
|
παραδείγματος |
ἕνεκα
τῶν
μελλόντων
ἔσεσθαι:
οὕτω |
[22, 20] |
τῆς
τέχνης
πλεῖστοι
περὶ
τοῦ
|
σώματός |
εἰσιν
ἠγωνισμένοι:
καὶ
οὕτω
μεγάλα |
[22, 10] |
πενίαν
προφασίζονται,
ἐφ'
οἷς
δὲ
|
θάνατός |
ἐστιν
ἡ
ζημία
καὶ
λαθεῖν |
[22, 5] |
παρὰ
τοὺς
νόμους,
ἐφ'
οἷς
|
θάνατος |
ἡ
ζημία;
Ἔγωγε.
Ἀπόκριναι
δή |
[22, 5] |
χειμῶνος,
ἐπειδὴ
τίμιος
ἦν
ὁ
|
σῖτος, |
τούτων
ὑπερβαλλόντων
ἀλλήλους
καὶ
πρὸς |
[22, 10] |
πλεῖστα
κερδαίνουσιν,
ὅταν
κακοῦ
τινος
|
ἀπαγγελθέντος |
τῇ
πόλει
τίμιον
τὸν
σῖτον |
[22, 5] |
οὐδὲν
ἔφασαν
εἰδέναι
τοῦ
πράγματος,
|
Ἄνυτος |
δ'
ἔλεγεν
ὡς
τοῦ
προτέρου |
[22, 5] |
Ἄνυτον
μάρτυρα
παρέξομαι.
Καὶ
ὡς
|
οὗτος |
μὲν
ἐπὶ
τῆς
προτέρας
βουλῆς |
[22, 5] |
εἶναι
ταύτην
τὴν
κατηγορίαν,
ἐπειδὴ
|
οὗτος |
μὲν
ὁμολογεῖ
συμπρίασθαι,
ὁ
δὲ |
[22, 10] |
δ'
αὐτοὶ
λογοποιοῦσιν,
ἢ
τὰς
|
ναῦς |
διεφθάρθαι
τὰς
ἐν
τῷ
Πόντῳ, |
[22, 20] |
ἀπέθνῃσκον,
καὶ
τοὺς
ἐμπόρους
ἐφ'
|
οὓς |
οὗτοι
συνέστησαν:
οἷς
ὑμεῖς
χαριεῖσθε |
[22, 15] |
πιστοτέρους
ἡγησάμενοι
τοὺς
τῶν
κατηγόρων
|
λόγους. |
καίτοι
πῶς
ἂν
οὐ
θαυμαστὸν |
[22, 5] |
προτέρας
βουλῆς
τούτους
εἶπε
τοὺς
|
λόγους, |
οὗτοι
δὲ
τῆτες
συνωνούμενοι
φαίνονται. |
[22, 0] |
ἧττον
καὶ
τοὺς
περὶ
τούτων
|
λόγους |
ποιουμένους
συκοφαντεῖν
νομίζετε.
ὅθεν
οὖν |
[22, 10] |
τούτοις
ἥκιστα
προσήκει
τοιούτους
ποιεῖσθαι
|
λόγους. |
τἀναντία
γὰρ
αὐτοῖς
καὶ
τοῖς |
[22, 0] |
ἕνεκα
τῆς
τῶν
σιτοπωλῶν
τοὺς
|
λόγους |
τούτους
ἐποιούμην.
πρὸς
μὲν
οὖν |
[22, 15] |
εἰ
τοὺς
ὁμολογοῦντας
παρανομεῖν
ἀζη
|
μίους |
ἀφήσετε;
ἀναμνήσθητε
δέ,
ὦ
ἄνδρες |
[22, 15] |
ἔσεσθαι
τοὺς
λοιπούς:
ἐὰν
δ'
|
ἀζημίους |
ἀφῆτε,
πολλὴν
ἄδειαν
αὐτοῖς
ἐψηφισμένοι |
[22, 5] |
ἦν
ὁ
σῖτος,
τούτων
ὑπερβαλλόντων
|
ἀλλήλους |
καὶ
πρὸς
σφᾶς
αὐτοὺς
μαχομένων |
[22, 5] |
εἴ
τι
πεποίηκας
παρὰ
τοὺς
|
νόμους, |
ἐφ'
οἷς
θάνατος
ἡ
ζημία; |
[22, 5] |
φαίνεται,
ὑμεῖς
δὲ
κατὰ
τοὺς
|
νόμους |
ὀμωμόκατε
ψηφιεῖσθαι:
ὅμως
δ'
ἵνα |
[22, 15] |
τοῖς
ἄλλοις
ὠνίοις
ἅπασι
τοὺς
|
ἀγορανόμους |
φύλακας
κατεστήσατε,
ἐπὶ
δὲ
ταύτῃ |
[22, 5] |
πωλεῖν
τιμιώτερον.
ὡς
τοίνυν
οὐ
|
συμπριαμένους |
καταθέσθαι
ἐκέλευεν
αὐτούς,
ἀλλὰ
μὴ |
[22, 15] |
πάσχειν,
ὁπότε
καὶ
τοὺς
οὐ
|
δυναμένους |
φυλάττειν
ἀπεκτείνετε;
Ἐνθυμεῖσθαι
δὲ
χρὴ |
[22, 10] |
διδόναι
δίκην
καὶ
τοὺς
μὴ
|
πειθομένους |
καὶ
τοὺς
κελεύοντας
τούτοις
τἀναντία |
[22, 0] |
καὶ
τοὺς
περὶ
τούτων
λόγους
|
ποιουμένους |
συκοφαντεῖν
νομίζετε.
ὅθεν
οὖν
ἠνάγκασμαι |
[22, 5] |
γὰρ
οὗτοι
τὴν
αἰτίαν
εἰς
|
ἐκείνους |
ἀνέφερον,
παρακαλέσαντες
τοὺς
ἄρχοντας
ἠρωτῶμεν. |
[22, 15] |
τούτων
καταγνῶτε,
κοσμιωτέρους
ἔσεσθαι
τοὺς
|
λοιπούς: |
ἐὰν
δ'
ἀζημίους
ἀφῆτε,
πολλὴν |
[22, 20] |
συνέστησαν:
οἷς
ὑμεῖς
χαριεῖσθε
καὶ
|
προθυμοτέρους |
ποιήσετε,
δίκην
παρὰ
τούτων
λαμβάνοντες. |
[22, 15] |
καὶ
μάρτυρας
παρεχομένων,
θάνατον
κατέγνωτε,
|
πιστοτέρους |
ἡγησάμενοι
τοὺς
τῶν
κατηγόρων
λόγους. |
[22, 15] |
ἐὰν
μὲν
θάνατον
τούτων
καταγνῶτε,
|
κοσμιωτέρους |
ἔσεσθαι
τοὺς
λοιπούς:
ἐὰν
δ' |
[22, 20] |
τούτων
πονηρίαν
ἀπέθνῃσκον,
καὶ
τοὺς
|
ἐμπόρους |
ἐφ'
οὓς
οὗτοι
συνέστησαν:
οἷς |
[22, 15] |
ἀπογνώσεσθε
ὁμολογούντων
αὐτῶν
ἐπὶ
τοὺς
|
ἐμπόρους |
συνίστασθαι,
δόξεθ'
ὑμεῖς
ἐπιβουλεύειν
τοῖς |
[22, 15] |
μὲν
τοῖς
ἄλλοις
ὠνίοις
ἅπασι
|
τοὺς |
ἀγορανόμους
φύλακας
κατεστήσατε,
ἐπὶ
δὲ |
[22, 15] |
ἐπικρατῆσαι.
καίτοι
τί
χρὴ
αὐτοὺς
|
τοὺς |
ἀδικοῦντας
ὑφ'
ὑμῶν
πάσχειν,
ὁπότε |
[22, 5] |
αἰτίαν
εἰς
ἐκείνους
ἀνέφερον,
παρακαλέσαντες
|
τοὺς |
ἄρχοντας
ἠρωτῶμεν.
καὶ
οἱ
μὲν |
[22, 20] |
τὴν
τούτων
πονηρίαν
ἀπέθνῃσκον,
καὶ
|
τοὺς |
ἐμπόρους
ἐφ'
οὓς
οὗτοι
συνέστησαν: |
[22, 15] |
γὰρ
ἀπογνώσεσθε
ὁμολογούντων
αὐτῶν
ἐπὶ
|
τοὺς |
ἐμπόρους
συνίστασθαι,
δόξεθ'
ὑμεῖς
ἐπιβουλεύειν |
[22, 10] |
καὶ
τοὺς
μὴ
πειθομένους
καὶ
|
τοὺς |
κελεύοντας
τούτοις
τἀναντία
πράττειν;
Ἀλλὰ |
[22, 5] |
τῆς
προτέρας
βουλῆς
τούτους
εἶπε
|
τοὺς |
λόγους,
οὗτοι
δὲ
τῆτες
συνωνούμενοι |
[22, 0] |
σωτηρίας
ἕνεκα
τῆς
τῶν
σιτοπωλῶν
|
τοὺς |
λόγους
τούτους
ἐποιούμην.
πρὸς
μὲν |
[22, 15] |
θάνατον
τούτων
καταγνῶτε,
κοσμιωτέρους
ἔσεσθαι
|
τοὺς |
λοιπούς:
ἐὰν
δ'
ἀζημίους
ἀφῆτε, |
[22, 10] |
οὐ
χρὴ
διδόναι
δίκην
καὶ
|
τοὺς |
μὴ
πειθομένους
καὶ
τοὺς
κελεύοντας |
[22, 5] |
ἀποθανεῖν,
εἴ
τι
πεποίηκας
παρὰ
|
τοὺς |
νόμους,
ἐφ'
οἷς
θάνατος
ἡ |
[22, 5] |
ἀπαγορεύων
φαίνεται,
ὑμεῖς
δὲ
κατὰ
|
τοὺς |
νόμους
ὀμωμόκατε
ψηφιεῖσθαι:
ὅμως
δ' |
[22, 15] |
δεινὰ
ἂν
δόξαιτε
ποιεῖν,
εἰ
|
τοὺς |
ὁμολογοῦντας
παρανομεῖν
ἀζη
μίους
ἀφήσετε; |
[22, 15] |
ὑφ'
ὑμῶν
πάσχειν,
ὁπότε
καὶ
|
τοὺς |
οὐ
δυναμένους
φυλάττειν
ἀπεκτείνετε;
Ἐνθυμεῖσθαι |
[22, 0] |
ἀδικεῖν
ἡγεῖσθε,
οὐδὲν
ἧττον
καὶ
|
τοὺς |
περὶ
τούτων
λόγους
ποιουμένους
συκοφαντεῖν |
[22, 0] |
εἶπον
ὅτι
μοι
δοκοίη
κρίνειν
|
τοὺς |
σιτοπώλας
κατὰ
τὸν
νόμον,
νομίζων, |
[22, 5] |
ὡς
ἔστι
νόμος
ὃς
κελεύει
|
τοὺς |
σιτοπώλας
συνωνεῖσθαι
τὸν
σῖτον,
ἐὰν |
[22, 15] |
παρεχομένων,
θάνατον
κατέγνωτε,
πιστοτέρους
ἡγησάμενοι
|
τοὺς |
τῶν
κατηγόρων
λόγους.
καίτοι
πῶς |
[22, 0] |
μηδὲν
ἀδικοῦσιν,
οὐ
δεῖν
αὐτοὺς
|
ἀκρίτους |
ἀπολωλέναι.
πεισθείσης
δὲ
τῆς
βουλῆς |
[22, 0] |
ἔλεγόν
τινες
τῶν
ῥητόρων
ὡς
|
ἀκρίτους |
αὐτοὺς
χρὴ
τοῖς
ἕνδεκα
παραδοῦναι |
[22, 0] |
ὅτι
ὑμεῖς,
εἰ
ὡς
μάλιστα
|
αὐτοὺς |
ἀδικεῖν
ἡγεῖσθε,
οὐδὲν
ἧττον
καὶ |
[22, 0] |
δὲ
μηδὲν
ἀδικοῦσιν,
οὐ
δεῖν
|
αὐτοὺς |
ἀκρίτους
ἀπολωλέναι.
πεισθείσης
δὲ
τῆς |
[22, 5] |
τοίνυν
οὐ
συμπριαμένους
καταθέσθαι
ἐκέλευεν
|
αὐτούς, |
ἀλλὰ
μὴ
ἀλλήλοις
ἀντωνεῖσθαι
συνεβούλευεν, |
[22, 10] |
ἀληθῆ
λέγωσιν,
οὐχ
ὑπὲρ
αὑτῶν
|
αὐτοὺς |
ἀπολογήσεσθαι,
ἀλλὰ
τούτων
κατηγορήσειν:
περὶ |
[22, 10] |
τεκμήριον
ὅτι
ψεύδονται:
ἐχρῆν
γὰρ
|
αὐτούς, |
εἴπερ
ὑμῶν
ἕνεκα
ἔπραττον
ταῦτα, |
[22, 20] |
ὑμᾶς
καὶ
ἱκετεύωσι,
δικαίως
ἂν
|
αὐτοὺς |
ἐλεήσαιτε,
ἀλλὰ
πολὺ
μᾶλλον
τῶν |
[22, 10] |
ἡμέρας
πωλοῦντας,
ἕως
ὁ
συνεωνημένος
|
αὐτοὺς |
ἐπέλιπε:
νῦν
δ'
ἐνίοτε
τῆς |
[22, 10] |
γάρ,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
οἴομαι
|
αὐτοὺς |
ἐπὶ
μὲν
τούτῳ
τῷ
λόγῳ |
[22, 20] |
μὴ
μόνον
τῶν
παρεληλυθότων
ἕνεκα
|
αὐτοὺς |
κολάζειν,
ἀλλὰ
καὶ
παραδείγματος
ἕνεκα |
[22, 5] |
ὑπερβαλλόντων
ἀλλήλους
καὶ
πρὸς
σφᾶς
|
αὐτοὺς |
μαχομένων
συμβουλεύσειεν
αὐτοῖς
παύσασθαι
φιλονικοῦσιν, |
[22, 5] |
ἀξιώτατον
τούτους
πρίασθαι:
δεῖν
γὰρ
|
αὐτοὺς |
ὀβολῷ
μόνον
πωλεῖν
τιμιώτερον.
ὡς |
[22, 20] |
λαμβάνοντες.
εἰ
δὲ
μή,
τίν'
|
αὐτοὺς |
οἴεσθε
γνώμην
ἕξειν,
ἐπειδὰν
πύθωνται |
[22, 15] |
πονηρίας
ἐπικρατῆσαι.
καίτοι
τί
χρὴ
|
αὐτοὺς |
τοὺς
ἀδικοῦντας
ὑφ'
ὑμῶν
πάσχειν, |
[22, 0] |
τινες
τῶν
ῥητόρων
ὡς
ἀκρίτους
|
αὐτοὺς |
χρὴ
τοῖς
ἕνδεκα
παραδοῦναι
θανάτῳ |
[22, 10] |
ἐπίστασθε
ὅτι
τούτοις
ἥκιστα
προσήκει
|
τοιούτους |
ποιεῖσθαι
λόγους.
τἀναντία
γὰρ
αὐτοῖς |
[22, 5] |
μὲν
ἐπὶ
τῆς
προτέρας
βουλῆς
|
τούτους |
εἶπε
τοὺς
λόγους,
οὗτοι
δὲ |
[22, 0] |
τῆς
τῶν
σιτοπωλῶν
τοὺς
λόγους
|
τούτους |
ἐποιούμην.
πρὸς
μὲν
οὖν
τὴν |
[22, 5] |
παρὰ
τούτων
ὠνουμένοις
ὡς
ἀξιώτατον
|
τούτους |
πρίασθαι:
δεῖν
γὰρ
αὐτοὺς
ὀβολῷ |
[22, 0] |
ὥστε
ἔλεγόν
τινες
τῶν
ῥητόρων
|
ὡς |
ἀκρίτους
αὐτοὺς
χρὴ
τοῖς
ἕνδεκα |
[22, 5] |
ὑμῖν
τοῖς
παρὰ
τούτων
ὠνουμένοις
|
ὡς |
ἀξιώτατον
τούτους
πρίασθαι:
δεῖν
γὰρ |
[22, 10] |
πόλεως
συνεωνοῦντο
τὸν
σῖτον,
ἵν'
|
ὡς |
ἀξιώτατον
ὑμῖν
πωλοῖεν.
μέγιστον
δ' |
[22, 0] |
ταῦτα,
διαβάλλειν
ἐπεχείρουν
με
λέγοντες
|
ὡς |
ἐγὼ
σωτηρίας
ἕνεκα
τῆς
τῶν |
[22, 10] |
ὥσπερ
καὶ
ἐν
τῇ
βουλῇ
|
ὡς |
ἐπ'
εὐνοίᾳ
τῆς
πόλεως
συνεωνοῦντο |
[22, 5] |
τοίνυν
ἀποδείξῃ,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
|
ὡς |
ἔστι
νόμος
ὃς
κελεύει
τοὺς |
[22, 0] |
καὶ
λέγοντες
ὅτι
ὑμεῖς,
εἰ
|
ὡς |
μάλιστα
αὐτοὺς
ἀδικεῖν
ἡγεῖσθε,
οὐδὲν |
[22, 10] |
σῖτον,
ἀκηκόατε:
ἡγοῦμαι
δ'
ἐὰν
|
ὡς |
μάλιστα
περὶ
τούτων
ἀληθῆ
λέγωσιν, |
[22, 5] |
ὑμῖν
Ἄνυτον
μάρτυρα
παρέξομαι.
Καὶ
|
ὡς |
οὗτος
μὲν
ἐπὶ
τῆς
προτέρας |
[22, 5] |
ποιήσων
ὅ
τι
ἂν
βούλῃ;
|
Ὡς |
πεισόμενος.
Ἄλλο
τι
οὖν
ἢ |
[22, 5] |
εἶ;
Ναί.
Μετοικεῖς
δὲ
πότερον
|
ὡς |
πεισόμενος
τοῖς
νόμοις
τοῖς
τῆς |
[22, 5] |
νόμοις
τοῖς
τῆς
πόλεως,
ἢ
|
ὡς |
ποιήσων
ὅ
τι
ἂν
βούλῃ; |
[22, 5] |
αὐτοὺς
ὀβολῷ
μόνον
πωλεῖν
τιμιώτερον.
|
ὡς |
τοίνυν
οὐ
συμπριαμένους
καταθέσθαι
ἐκέλευεν |
[22, 5] |
τοῦ
πράγματος,
Ἄνυτος
δ'
ἔλεγεν
|
ὡς |
τοῦ
προτέρου
χειμῶνος,
ἐπειδὴ
τίμιος |
[22, 10] |
αὐτῆς
τιμῆς
πολλὰς
ἡμέρας
πωλοῦντας,
|
ἕως |
ὁ
συνεωνημένος
αὐτοὺς
ἐπέλιπε:
νῦν |
[22, 5] |
πεισόμενος
τοῖς
νόμοις
τοῖς
τῆς
|
πόλεως, |
ἢ
ὡς
ποιήσων
ὅ
τι |
[22, 10] |
βουλῇ
ὡς
ἐπ'
εὐνοίᾳ
τῆς
|
πόλεως |
συνεωνοῦντο
τὸν
σῖτον,
ἵν'
ὡς |
[22, 20] |
ἐὰν
ἀντιβολῶσιν
ὑμᾶς
καὶ
ἱκετεύωσι,
|
δικαίως |
ἂν
αὐτοὺς
ἐλεήσαιτε,
ἀλλὰ
πολὺ |
[22, 0] |
ἠρξάμην
μὲν
οὖν
τούτων
ἕνεκα,
|
δεδιὼς |
τὰς
αἰτίας:
αἰσχρὸν
δ'
ἡγοῦμαι |
[22, 20] |
κινδυνεύειν
ἢ
παύεσθαι
παρ'
ὑμῶν
|
ἀδίκως |
κερδαίνοντες.
καὶ
μὲν
δὴ
οὐδ' |
[22, 5] |
κατὰ
τοὺς
νόμους
ὀμωμόκατε
ψηφιεῖσθαι:
|
ὅμως |
δ'
ἵνα
πεισθῆτε
ὅτι
καὶ |
[22, 15] |
τοὺς
τῶν
κατηγόρων
λόγους.
καίτοι
|
πῶς |
ἂν
οὐ
θαυμαστὸν
εἴη,
εἰ |
[22, 15] |
ὁποτέροις
βούλεσθε
πιστεύειν:
νῦν
δὲ
|
πῶς |
οὐ
δεινὰ
ἂν
δόξαιτε
ποιεῖν, |
[22, 10] |
ὧν
εἰσι
νόμοι
διαρρήδην
γεγραμμένοι,
|
πῶς |
οὐ
χρὴ
διδόναι
δίκην
καὶ |
[22, 10] |
τούτῳ
τῷ
λόγῳ
οὐκ
ἐλεύσεσθαι:
|
ἴσως |
δ'
ἐροῦσιν,
ὥσπερ
καὶ
ἐν |
[22, 0] |
εἰς
τὴν
βουλὴν
περὶ
αὐτῶν,
|
οὕτως |
ὠργίσθησαν
αὐτοῖς,
ὥστε
ἔλεγόν
τινες |