Discours, paragraphes |
[22, 20] |
ἀντιβολῶσιν
ὑμᾶς
καὶ
ἱκετεύωσι,
δικαίως
|
ἂν |
αὐτοὺς
ἐλεήσαιτε,
ἀλλὰ
πολὺ
μᾶλλον |
[22, 5] |
ἢ
ὡς
ποιήσων
ὅ
τι
|
ἂν |
βούλῃ;
Ὡς
πεισόμενος.
Ἄλλο
τι |
[22, 0] |
ὑμεῖς
περὶ
αὐτῶν
ὅ
τι
|
ἂν |
βούλησθε
ψηφίσησθε.
~Καὶ
πρῶτον
μὲν |
[22, 15] |
ἐψηφισμένοι
ἔσεσθε
ποιεῖν
ὅ
τι
|
ἂν |
βούλωνται.
~χρὴ
δέ,
ὦ
ἄνδρες |
[22, 15] |
νῦν
δὲ
πῶς
οὐ
δεινὰ
|
ἂν |
δόξαιτε
ποιεῖν,
εἰ
τοὺς
ὁμολογοῦντας |
[22, 15] |
ἄλλην
τινὰ
ἀπολογίαν
ἐποιοῦντο,
οὐδεὶς
|
ἂν |
εἶχε
τοῖς
ἀποψηφισαμένοις
ἐπιτιμᾶν:
ἐφ' |
[22, 15] |
τῶν
κατηγόρων
λόγους.
καίτοι
πῶς
|
ἂν |
οὐ
θαυμαστὸν
εἴη,
εἰ
περὶ |
[22, 0] |
δ'
ἡγοῦμαι
πρότερον
παύσασθαι,
πρὶν
|
ἂν |
ὑμεῖς
περὶ
αὐτῶν
ὅ
τι |
[22, 20] |
τίν'
αὐτοὺς
οἴεσθε
γνώμην
ἕξειν,
|
ἐπειδὰν |
πύθωνται
ὅτι
τῶν
καπήλων,
οἳ |
[22, 20] |
κερδαίνοντες.
καὶ
μὲν
δὴ
οὐδ'
|
ἐὰν |
ἀντιβολῶσιν
ὑμᾶς
καὶ
ἱκετεύωσι,
δικαίως |
[22, 15] |
καταγνῶτε,
κοσμιωτέρους
ἔσεσθαι
τοὺς
λοιπούς:
|
ἐὰν |
δ'
ἀζημίους
ἀφῆτε,
πολλὴν
ἄδειαν |
[22, 15] |
γνώμην
περὶ
αὐτῶν
ἔχετε,
ἡγούμενοι,
|
ἐὰν |
μὲν
θάνατον
τούτων
καταγνῶτε,
κοσμιωτέρους |
[22, 5] |
Ἐγὼ
τῶν
ἀρχόντων
κελευόντων
συνεπριάμην.
|
Ἐὰν |
μὲν
τοίνυν
ἀποδείξῃ,
ὦ
ἄνδρες |
[22, 5] |
τοὺς
σιτοπώλας
συνωνεῖσθαι
τὸν
σῖτον,
|
ἐὰν |
οἱ
ἄρχοντες
κελεύωσιν,
ἀποψηφίσασθε:
εἰ |
[22, 15] |
τῆς
τιμῆς
διαφερώμεθα,
ἀλλ'
ἀγαπῶμεν
|
ἐὰν |
ὁποσουτινοσοῦν
πριάμενοι
παρ'
αὐτῶν
ἀπέλθωμεν. |
[22, 20] |
δὲ
τούτων
πονηρίαν
ἅπαντες
ἐπίστασθε.
|
ἐὰν |
οὖν
τούτων
καταψηφίσησθε,
τά
τε |
[22, 10] |
τὸν
σῖτον,
ἀκηκόατε:
ἡγοῦμαι
δ'
|
ἐὰν |
ὡς
μάλιστα
περὶ
τούτων
ἀληθῆ |
[22, 15] |
εἰ
μὲν
γὰρ
ἄλλην
τινὰ
|
ἀπολογίαν |
ἐποιοῦντο,
οὐδεὶς
ἂν
εἶχε
τοῖς |
[22, 15] |
ἐὰν
δ'
ἀζημίους
ἀφῆτε,
πολλὴν
|
ἄδειαν |
αὐτοῖς
ἐψηφισμένοι
ἔσεσθε
ποιεῖν
ὅ |
[22, 10] |
εἴσεσθαι
μέλλουσιν,
οὐκ
ἐθέλουσιν,
ἀλλὰ
|
πενίαν |
προφασίζονται,
ἐφ'
οἷς
δὲ
θάνατός |
[22, 20] |
κατηγόρων
πυθέσθαι,
τὴν
δὲ
τούτων
|
πονηρίαν |
ἅπαντες
ἐπίστασθε.
ἐὰν
οὖν
τούτων |
[22, 20] |
πολιτῶν
οἳ
διὰ
τὴν
τούτων
|
πονηρίαν |
ἀπέθνῃσκον,
καὶ
τοὺς
ἐμπόρους
ἐφ' |
[22, 5] |
δικασταί,
ἱκανὴν
εἶναι
ταύτην
τὴν
|
κατηγορίαν, |
ἐπειδὴ
οὗτος
μὲν
ὁμολογεῖ
συμπρίασθαι, |
[22, 15] |
πολλῶν
ἤδη
ἐχόντων
ταύτην
τὴν
|
αἰτίαν, |
ἀλλ'
ἀμφισβητούντων
καὶ
μάρτυρας
παρεχομένων, |
[22, 5] |
αὐτῶν.
ἐπειδὴ
γὰρ
οὗτοι
τὴν
|
αἰτίαν |
εἰς
ἐκείνους
ἀνέφερον,
παρακαλέσαντες
τοὺς |
[22, 0] |
ἔργῳ
ἀπελογησάμην:
τῶν
γὰρ
ἄλλων
|
ἡσυχίαν |
ἀγόντων
ἀναστὰς
αὐτῶν
κατηγόρουν,
καὶ |
[22, 15] |
οὐδεὶς
ἂν
εἶχε
τοῖς
ἀποψηφισαμένοις
|
ἐπιτιμᾶν: |
ἐφ'
ὑμῖν
γὰρ
ὁποτέροις
βούλεσθε |
[22, 20] |
ὥστε
μᾶλλον
αἱροῦνται
καθ'
ἑκάστην
|
ἡμέραν |
περὶ
τῆς
ψυχῆς
κινδυνεύειν
ἢ |
[22, 10] |
δοκεῖ
εἶναι,
εἰ
ὅταν
μὲν
|
εἰσφορὰν |
εἰσενεγκεῖν
δέῃ,
ἣν
πάντες
εἴσεσθαι |
[22, 5] |
καὶ
οἱ
μὲν
τέτταρες
οὐδὲν
|
ἔφασαν |
εἰδέναι
τοῦ
πράγματος,
Ἄνυτος
δ' |
[22, 15] |
ἐλάβετε,
ὅτι
οὐχ
οἷοί
τ'
|
ἦσαν |
τῆς
τούτων
πονηρίας
ἐπικρατῆσαι.
καίτοι |
[22, 20] |
τῶν
καπήλων,
οἳ
τοῖς
εἰσπλέουσιν
|
ὡμολόγησαν |
ἐπιβουλεύειν,
ἀπεψηφίσασθε;
Οὐκ
οἶδ'
ὅ |
[22, 0] |
τὴν
βουλὴν
περὶ
αὐτῶν,
οὕτως
|
ὠργίσθησαν |
αὐτοῖς,
ὥστε
ἔλεγόν
τινες
τῶν |
[22, 20] |
τοὺς
ἐμπόρους
ἐφ'
οὓς
οὗτοι
|
συνέστησαν: |
οἷς
ὑμεῖς
χαριεῖσθε
καὶ
προθυμοτέρους |
[22, 0] |
βούλομαι.
Ἐπειδὴ
γὰρ
οἱ
πρυτάνεις
|
ἀπέδοσαν |
εἰς
τὴν
βουλὴν
περὶ
αὐτῶν, |
[22, 15] |
ἐπιβουλεύουσιν
ὑμῖν,
ὥσπερ
οἱ
πολέμιοι.
|
ὅταν |
γὰρ
μάλιστα
σίτου
τυγχάνητε
δεόμενοι, |
[22, 10] |
συμφέρει:
τότε
γὰρ
πλεῖστα
κερδαίνουσιν,
|
ὅταν |
κακοῦ
τινος
ἀπαγγελθέντος
τῇ
πόλει |
[22, 10] |
δέ
μοι
δοκεῖ
εἶναι,
εἰ
|
ὅταν |
μὲν
εἰσφορὰν
εἰσενεγκεῖν
δέῃ,
ἣν |
[22, 0] |
θαυμάζοντες
ὅτι
ἐγὼ
τῶν
σιτοπωλῶν
|
ἐν |
τῇ
βουλῇ
κατηγόρουν,
καὶ
λέγοντες |
[22, 10] |
ἴσως
δ'
ἐροῦσιν,
ὥσπερ
καὶ
|
ἐν |
τῇ
βουλῇ
ὡς
ἐπ'
εὐνοίᾳ |
[22, 5] |
νόμον,
ὃς
ἀπαγορεύει
μηδένα
τῶν
|
ἐν |
τῇ
πόλει
πλείω
σῖτον
πεντήκοντα |
[22, 15] |
ἀγῶνες
κοινότατοι
τυγχάνουσιν
ὄντες
τοῖς
|
ἐν |
τῇ
πόλει,
ὥστε
πεύσονται
ἥντινα |
[22, 15] |
εἰς
τοῦτ'
ἔχθρας
ἐληλύθασιν,
~ὥστ'
|
ἐν |
τούτοις
τοῖς
καιροῖς
ἐπιβουλεύουσιν
ὑμῖν, |
[22, 10] |
ἢ
τὰς
ναῦς
διεφθάρθαι
τὰς
|
ἐν |
τῷ
Πόντῳ,
ἢ
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων |
[22, 5] |
εἰδέναι
τοῦ
πράγματος,
Ἄνυτος
δ'
|
ἔλεγεν |
ὡς
τοῦ
προτέρου
χειμῶνος,
ἐπειδὴ |
[22, 0] |
γνώσεσθαι
τὰ
δίκαια,
εἰ
δὲ
|
μηδὲν |
ἀδικοῦσιν,
οὐ
δεῖν
αὐτοὺς
ἀκρίτους |
[22, 5] |
ἠρωτῶμεν.
καὶ
οἱ
μὲν
τέτταρες
|
οὐδὲν |
ἔφασαν
εἰδέναι
τοῦ
πράγματος,
Ἄνυτος |
[22, 0] |
εἰσιν
ἄξια
θανάτου
εἰργασμένοι,
ὑμᾶς
|
οὐδὲν |
ἧττον
ἡμῶν
γνώσεσθαι
τὰ
δίκαια, |
[22, 0] |
ὡς
μάλιστα
αὐτοὺς
ἀδικεῖν
ἡγεῖσθε,
|
οὐδὲν |
ἧττον
καὶ
τοὺς
περὶ
τούτων |
[22, 0] |
τούτων
λόγους
ποιουμένους
συκοφαντεῖν
νομίζετε.
|
ὅθεν |
οὖν
ἠνάγκασμαι
κατηγορεῖν
αὐτῶν,
περὶ |
[22, 5] |
καὶ
πρὸς
σφᾶς
αὐτοὺς
μαχομένων
|
συμβουλεύσειεν |
αὐτοῖς
παύσασθαι
φιλονικοῦσιν,
ἡγούμενος
συμφέρειν |
[22, 10] |
σῖτον,
ἵν'
ὡς
ἀξιώτατον
ὑμῖν
|
πωλοῖεν. |
μέγιστον
δ'
ὑμῖν
ἐρῶ
καὶ |
[22, 15] |
πανουργίας
καὶ
κακονοίας
ἡ
πόλις
|
ἔγνωκεν, |
ὥστ'
ἐπὶ
μὲν
τοῖς
ἄλλοις |
[22, 5] |
ἂν
βούλησθε
ψηφίσησθε.
~Καὶ
πρῶτον
|
μὲν |
ἀνάβητε.
εἰπὲ
σὺ
ἐμοί,
μέτοικος |
[22, 15] |
ὑμεῖς
ἐπιβουλεύειν
τοῖς
εἰσπλέουσιν.
εἰ
|
μὲν |
γὰρ
ἄλλην
τινὰ
ἀπολογίαν
ἐποιοῦντο, |
[22, 20] |
τι
δεῖ
πλείω
λέγειν:
περὶ
|
μὲν |
γὰρ
τῶν
ἄλλων
τῶν
ἀδικούντων, |
[22, 20] |
παρ'
ὑμῶν
ἀδίκως
κερδαίνοντες.
καὶ
|
μὲν |
δὴ
οὐδ'
ἐὰν
ἀντιβολῶσιν
ὑμᾶς |
[22, 15] |
τῶν
ἀρνουμένων
δίκην
λαμβάνειν;
Καὶ
|
μὲν |
δή,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
πᾶσιν |
[22, 0] |
κατὰ
τὸν
νόμον,
νομίζων,
εἰ
|
μέν |
εἰσιν
ἄξια
θανάτου
εἰργασμένοι,
ὑμᾶς |
[22, 10] |
μοι
δοκεῖ
εἶναι,
εἰ
ὅταν
|
μὲν |
εἰσφορὰν
εἰσενεγκεῖν
δέῃ,
ἣν
πάντες |
[22, 5] |
μάρτυρα
παρέξομαι.
Καὶ
ὡς
οὗτος
|
μὲν |
ἐπὶ
τῆς
προτέρας
βουλῆς
τούτους |
[22, 15] |
περὶ
αὐτῶν
ἔχετε,
ἡγούμενοι,
ἐὰν
|
μὲν |
θάνατον
τούτων
καταγνῶτε,
κοσμιωτέρους
ἔσεσθαι |
[22, 5] |
ταύτην
τὴν
κατηγορίαν,
ἐπειδὴ
οὗτος
|
μὲν |
ὁμολογεῖ
συμπρίασθαι,
ὁ
δὲ
νόμος |
[22, 0] |
τοὺς
λόγους
τούτους
ἐποιούμην.
πρὸς
|
μὲν |
οὖν
τὴν
βουλήν,
ὅτ'
ἦν |
[22, 0] |
νόμοις
τοῖς
κειμένοις
ἐβοήθουν.
ἠρξάμην
|
μὲν |
οὖν
τούτων
ἕνεκα,
δεδιὼς
τὰς |
[22, 10] |
τὰς
ὑμετέρας
ὁρῶσιν,
ὥστε
τὰς
|
μὲν |
πρότεροι
τῶν
ἄλλων
πυνθάνονται,
τὰς |
[22, 5] |
τοὺς
ἄρχοντας
ἠρωτῶμεν.
καὶ
οἱ
|
μὲν |
τέτταρες
οὐδὲν
ἔφασαν
εἰδέναι
τοῦ |
[22, 5] |
τῶν
ἀρχόντων
κελευόντων
συνεπριάμην.
Ἐὰν
|
μὲν |
τοίνυν
ἀποδείξῃ,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί, |
[22, 10] |
φαίνονται.
ΜΑP
ΤΥP
ΙΑ.
~Ὅτι
|
μὲν |
τοίνυν
οὐχ
ὑπὸ
τῶν
ἀρχόντων |
[22, 5] |
σῖτον
πεντήκοντα
φορμῶν
συνωνεῖσθαι.
Χρῆν
|
μὲν |
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
ἱκανὴν |
[22, 15] |
ἡ
πόλις
ἔγνωκεν,
ὥστ'
ἐπὶ
|
μὲν |
τοῖς
ἄλλοις
ὠνίοις
ἅπασι
τοὺς |
[22, 10] |
ἄνδρες
δικασταί,
οἴομαι
αὐτοὺς
ἐπὶ
|
μὲν |
τούτῳ
τῷ
λόγῳ
οὐκ
ἐλεύσεσθαι: |
[22, 15] |
ἐὰν
ὁποσουτινοσοῦν
πριάμενοι
παρ'
αὐτῶν
|
ἀπέλθωμεν. |
ὥστ'
ἐνίοτε
εἰρήνης
οὔσης
ὑπὸ |
[22, 15] |
περὶ
τῆς
τιμῆς
διαφερώμεθα,
ἀλλ'
|
ἀγαπῶμεν |
ἐὰν
ὁποσουτινοσοῦν
πριάμενοι
παρ'
αὐτῶν |
[22, 5] |
ἐκείνους
ἀνέφερον,
παρακαλέσαντες
τοὺς
ἄρχοντας
|
ἠρωτῶμεν. |
καὶ
οἱ
μὲν
τέτταρες
οὐδὲν |
[22, 5] |
ὡς
τοίνυν
οὐ
συμπριαμένους
καταθέσθαι
|
ἐκέλευεν |
αὐτούς,
ἀλλὰ
μὴ
ἀλλήλοις
ἀντωνεῖσθαι |
[22, 5] |
αὐτούς,
ἀλλὰ
μὴ
ἀλλήλοις
ἀντωνεῖσθαι
|
συνεβούλευεν, |
αὐτὸν
ὑμῖν
Ἄνυτον
μάρτυρα
παρέξομαι. |
[22, 0] |
μὲν
οὖν
τὴν
βουλήν,
ὅτ'
|
ἦν |
αὐτοῖς
ἡ
κρίσις,
ἔργῳ
ἀπελογησάμην: |
[22, 5] |
τοῦ
προτέρου
χειμῶνος,
ἐπειδὴ
τίμιος
|
ἦν |
ὁ
σῖτος,
τούτων
ὑπερβαλλόντων
ἀλλήλους |
[22, 10] |
ὅταν
μὲν
εἰσφορὰν
εἰσενεγκεῖν
δέῃ,
|
ἣν |
πάντες
εἴσεσθαι
μέλλουσιν,
οὐκ
ἐθέλουσιν, |
[22, 10] |
περὶ
γὰρ
ὧν
εἰσι
νόμοι
|
διαρρήδην |
γεγραμμένοι,
πῶς
οὐ
χρὴ
διδόναι |
[22, 10] |
γεγραμμένοι,
πῶς
οὐ
χρὴ
διδόναι
|
δίκην |
καὶ
τοὺς
μὴ
πειθομένους
καὶ |
[22, 15] |
μᾶλλον
ἐπιθυμεῖτε
παρὰ
τῶν
ἀρνουμένων
|
δίκην |
λαμβάνειν;
Καὶ
μὲν
δή,
ὦ |
[22, 20] |
ὑμεῖς
χαριεῖσθε
καὶ
προθυμοτέρους
ποιήσετε,
|
δίκην |
παρὰ
τούτων
λαμβάνοντες.
εἰ
δὲ |
[22, 15] |
ἤδη
παρ'
ἐκείνων
πολιτῶν
ὄντων
|
δίκην |
τὴν
μεγίστην
ἐλάβετε,
ὅτι
οὐχ |
[22, 15] |
τοῖς
εἰσπλέουσιν.
εἰ
μὲν
γὰρ
|
ἄλλην |
τινὰ
ἀπολογίαν
ἐποιοῦντο,
οὐδεὶς
ἂν |
[22, 15] |
λοιπούς:
ἐὰν
δ'
ἀζημίους
ἀφῆτε,
|
πολλὴν |
ἄδειαν
αὐτοῖς
ἐψηφισμένοι
ἔσεσθε
ποιεῖν |
[22, 0] |
εἶναι
τοιαῦτα
ἐθίζεσθαι
ποιεῖν
τὴν
|
βουλήν, |
ἀναστὰς
εἶπον
ὅτι
μοι
δοκοίη |
[22, 0] |
ἐποιούμην.
πρὸς
μὲν
οὖν
τὴν
|
βουλήν, |
ὅτ'
ἦν
αὐτοῖς
ἡ
κρίσις, |
[22, 0] |
οἱ
πρυτάνεις
ἀπέδοσαν
εἰς
τὴν
|
βουλὴν |
περὶ
αὐτῶν,
οὕτως
ὠργίσθησαν
αὐτοῖς, |
[22, 5] |
κελεύει.
Ἐγὼ
τῶν
ἀρχόντων
κελευόντων
|
συνεπριάμην. |
Ἐὰν
μὲν
τοίνυν
ἀποδείξῃ,
ὦ |
[22, 0] |
τοῖς
νόμοις
τοῖς
κειμένοις
ἐβοήθουν.
|
ἠρξάμην |
μὲν
οὖν
τούτων
ἕνεκα,
δεδιὼς |
[22, 0] |
ἦν
αὐτοῖς
ἡ
κρίσις,
ἔργῳ
|
ἀπελογησάμην: |
τῶν
γὰρ
ἄλλων
ἡσυχίαν
ἀγόντων |
[22, 0] |
τῶν
σιτοπωλῶν
τοὺς
λόγους
τούτους
|
ἐποιούμην. |
πρὸς
μὲν
οὖν
τὴν
βουλήν, |
[22, 20] |
δὲ
μή,
τίν'
αὐτοὺς
οἴεσθε
|
γνώμην |
ἕξειν,
ἐπειδὰν
πύθωνται
ὅτι
τῶν |
[22, 15] |
τῇ
πόλει,
ὥστε
πεύσονται
ἥντινα
|
γνώμην |
περὶ
αὐτῶν
ἔχετε,
ἡγούμενοι,
ἐὰν |
[22, 5] |
μὲν
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
|
ἱκανὴν |
εἶναι
ταύτην
τὴν
κατηγορίαν,
ἐπειδὴ |
[22, 5] |
πλείω
σῖτον
πεντήκοντα
φορμῶν
συνωνεῖσθαι.
|
Χρῆν |
μὲν
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί, |
[22, 10] |
καὶ
περιφανέστατον
τεκμήριον
ὅτι
ψεύδονται:
|
ἐχρῆν |
γὰρ
αὐτούς,
εἴπερ
ὑμῶν
ἕνεκα |
[22, 15] |
ὅτι
πολλῶν
ἤδη
ἐχόντων
ταύτην
|
τὴν |
αἰτίαν,
ἀλλ'
ἀμφισβητούντων
καὶ
μάρτυρας |
[22, 5] |
περὶ
αὐτῶν.
ἐπειδὴ
γὰρ
οὗτοι
|
τὴν |
αἰτίαν
εἰς
ἐκείνους
ἀνέφερον,
παρακαλέσαντες |
[22, 0] |
δεινὸν
εἶναι
τοιαῦτα
ἐθίζεσθαι
ποιεῖν
|
τὴν |
βουλήν,
ἀναστὰς
εἶπον
ὅτι
μοι |
[22, 0] |
τούτους
ἐποιούμην.
πρὸς
μὲν
οὖν
|
τὴν |
βουλήν,
ὅτ'
ἦν
αὐτοῖς
ἡ |
[22, 0] |
γὰρ
οἱ
πρυτάνεις
ἀπέδοσαν
εἰς
|
τὴν |
βουλὴν
περὶ
αὐτῶν,
οὕτως
ὠργίσθησαν |
[22, 20] |
δεῖ
παρὰ
τῶν
κατηγόρων
πυθέσθαι,
|
τὴν |
δὲ
τούτων
πονηρίαν
ἅπαντες
ἐπίστασθε. |
[22, 5] |
ἄνδρες
δικασταί,
ἱκανὴν
εἶναι
ταύτην
|
τὴν |
κατηγορίαν,
ἐπειδὴ
οὗτος
μὲν
ὁμολογεῖ |
[22, 15] |
παρ'
ἐκείνων
πολιτῶν
ὄντων
δίκην
|
τὴν |
μεγίστην
ἐλάβετε,
ὅτι
οὐχ
οἷοί |
[22, 20] |
τῶν
τε
πολιτῶν
οἳ
διὰ
|
τὴν |
τούτων
πονηρίαν
ἀπέθνῃσκον,
καὶ
τοὺς |
[22, 20] |
ὠφελοῦνται,
ὥστε
μᾶλλον
αἱροῦνται
καθ'
|
ἑκάστην |
ἡμέραν
περὶ
τῆς
ψυχῆς
κινδυνεύειν |
[22, 15] |
ἐκείνων
πολιτῶν
ὄντων
δίκην
τὴν
|
μεγίστην |
ἐλάβετε,
ὅτι
οὐχ
οἷοί
τ' |
[22, 15] |
δικασταί,
ὅτι
πολλῶν
ἤδη
ἐχόντων
|
ταύτην |
τὴν
αἰτίαν,
ἀλλ'
ἀμφισβητούντων
καὶ |
[22, 5] |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
ἱκανὴν
εἶναι
|
ταύτην |
τὴν
κατηγορίαν,
ἐπειδὴ
οὗτος
μὲν |
[22, 10] |
τῆς
πόλεως
συνεωνοῦντο
τὸν
σῖτον,
|
ἵν' |
ὡς
ἀξιώτατον
ὑμῖν
πωλοῖεν.
μέγιστον |
[22, 20] |
οἶδ'
ὅ
τι
δεῖ
πλείω
|
λέγειν: |
περὶ
μὲν
γὰρ
τῶν
ἄλλων |
[22, 0] |
εἰ
δὲ
μηδὲν
ἀδικοῦσιν,
οὐ
|
δεῖν |
αὐτοὺς
ἀκρίτους
ἀπολωλέναι.
πεισθείσης
δὲ |
[22, 5] |
ὠνουμένοις
ὡς
ἀξιώτατον
τούτους
πρίασθαι:
|
δεῖν |
γὰρ
αὐτοὺς
ὀβολῷ
μόνον
πωλεῖν |
[22, 20] |
μόνον
τῶν
παρεληλυθότων
ἕνεκα
αὐτοὺς
|
κολάζειν, |
ἀλλὰ
καὶ
παραδείγματος
ἕνεκα
τῶν |
[22, 10] |
θάνατός
ἐστιν
ἡ
ζημία
καὶ
|
λαθεῖν |
αὐτοῖς
συνέφερε,
ταῦτα
ἐπ'
εὐνοίᾳ |
[22, 15] |
πῶς
οὐ
δεινὰ
ἂν
δόξαιτε
|
ποιεῖν, |
εἰ
τοὺς
ὁμολογοῦντας
παρανομεῖν
ἀζη |
[22, 15] |
πολλὴν
ἄδειαν
αὐτοῖς
ἐψηφισμένοι
ἔσεσθε
|
ποιεῖν |
ὅ
τι
ἂν
βούλωνται.
~χρὴ |
[22, 0] |
ἐγὼ
δεινὸν
εἶναι
τοιαῦτα
ἐθίζεσθαι
|
ποιεῖν |
τὴν
βουλήν,
ἀναστὰς
εἶπον
ὅτι |
[22, 10] |
εἶναι,
εἰ
ὅταν
μὲν
εἰσφορὰν
|
εἰσενεγκεῖν |
δέῃ,
ἣν
πάντες
εἴσεσθαι
μέλλουσιν, |
[22, 0] |
ὑμεῖς,
εἰ
ὡς
μάλιστα
αὐτοὺς
|
ἀδικεῖν |
ἡγεῖσθε,
οὐδὲν
ἧττον
καὶ
τοὺς |
[22, 0] |
πεισθείσης
δὲ
τῆς
βουλῆς
ταῦτα,
|
διαβάλλειν |
ἐπεχείρουν
με
λέγοντες
ὡς
ἐγὼ |
[22, 10] |
ἐμπόρια
κεκλῇσθαι,
ἢ
τὰς
σπονδὰς
|
μέλλειν |
ἀπορρη
θήσεσθαι,
καὶ
εἰς
τοῦτ' |
[22, 15] |
συναρπάζουσιν
οὗτοι
καὶ
οὐκ
ἐθέλουσι
|
πωλεῖν, |
ἵνα
μὴ
περὶ
τῆς
τιμῆς |
[22, 5] |
δεῖν
γὰρ
αὐτοὺς
ὀβολῷ
μόνον
|
πωλεῖν |
τιμιώτερον.
ὡς
τοίνυν
οὐ
συμπριαμένους |
[22, 15] |
δόξαιτε
ποιεῖν,
εἰ
τοὺς
ὁμολογοῦντας
|
παρανομεῖν |
ἀζη
μίους
ἀφήσετε;
ἀναμνήσθητε
δέ, |
[22, 15] |
ἐπιθυμεῖτε
παρὰ
τῶν
ἀρνουμένων
δίκην
|
λαμβάνειν; |
Καὶ
μὲν
δή,
ὦ
ἄνδρες |
[22, 5] |
Ἄλλο
τι
οὖν
ἢ
ἀξιοῖς
|
ἀποθανεῖν, |
εἴ
τι
πεποίηκας
παρὰ
τοὺς |
[22, 0] |
ἀναστὰς
εἶπον
ὅτι
μοι
δοκοίη
|
κρίνειν |
τοὺς
σιτοπώλας
κατὰ
τὸν
νόμον, |
[22, 20] |
μή,
τίν'
αὐτοὺς
οἴεσθε
γνώμην
|
ἕξειν, |
ἐπειδὰν
πύθωνται
ὅτι
τῶν
καπήλων, |
[22, 0] |
κατηγορεῖν
αὐτῶν,
περὶ
τούτων
πρῶτον
|
εἰπεῖν |
βούλομαι.
Ἐπειδὴ
γὰρ
οἱ
πρυτάνεις |
[22, 5] |
ψεύδονται,
ἀνάγκη
καὶ
μακρό
τερον
|
εἰπεῖν |
περὶ
αὐτῶν.
ἐπειδὴ
γὰρ
οὗτοι |
[22, 5] |
συμβουλεύσειεν
αὐτοῖς
παύσασθαι
φιλονικοῦσιν,
ἡγούμενος
|
συμφέρειν |
ὑμῖν
τοῖς
παρὰ
τούτων
ὠνουμένοις |
[22, 0] |
συκοφαντεῖν
νομίζετε.
ὅθεν
οὖν
ἠνάγκασμαι
|
κατηγορεῖν |
αὐτῶν,
περὶ
τούτων
πρῶτον
εἰπεῖν |
[22, 10] |
αὑτῶν
αὐτοὺς
ἀπολογήσεσθαι,
ἀλλὰ
τούτων
|
κατηγορήσειν: |
περὶ
γὰρ
ὧν
εἰσι
νόμοι |
[22, 0] |
τοὺς
περὶ
τούτων
λόγους
ποιουμένους
|
συκοφαντεῖν |
νομίζετε.
ὅθεν
οὖν
ἠνάγκασμαι
κατηγορεῖν |
[22, 15] |
ὁπότε
καὶ
τοὺς
οὐ
δυναμένους
|
φυλάττειν |
ἀπεκτείνετε;
Ἐνθυμεῖσθαι
δὲ
χρὴ
ὅτι |
[22, 10] |
καὶ
τοὺς
κελεύοντας
τούτοις
τἀναντία
|
πράττειν; |
Ἀλλὰ
γάρ,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί, |
[22, 20] |
καπήλων,
οἳ
τοῖς
εἰσπλέουσιν
ὡμολόγησαν
|
ἐπιβουλεύειν, |
ἀπεψηφίσασθε;
Οὐκ
οἶδ'
ὅ
τι |
[22, 15] |
τοὺς
ἐμπόρους
συνίστασθαι,
δόξεθ'
ὑμεῖς
|
ἐπιβουλεύειν |
τοῖς
εἰσπλέουσιν.
εἰ
μὲν
γὰρ |
[22, 20] |
ἑκάστην
ἡμέραν
περὶ
τῆς
ψυχῆς
|
κινδυνεύειν |
ἢ
παύεσθαι
παρ'
ὑμῶν
ἀδίκως |
[22, 15] |
ἐφ'
ὑμῖν
γὰρ
ὁποτέροις
βούλεσθε
|
πιστεύειν: |
νῦν
δὲ
πῶς
οὐ
δεινὰ |
[22, 15] |
αὐτοὺς
τοὺς
ἀδικοῦντας
ὑφ'
ὑμῶν
|
πάσχειν, |
ὁπότε
καὶ
τοὺς
οὐ
δυναμένους |
[22, 5] |
μὴ
ἀλλήλοις
ἀντωνεῖσθαι
συνεβούλευεν,
αὐτὸν
|
ὑμῖν |
Ἄνυτον
μάρτυρα
παρέξομαι.
Καὶ
ὡς |
[22, 15] |
εἶχε
τοῖς
ἀποψηφισαμένοις
ἐπιτιμᾶν:
ἐφ'
|
ὑμῖν |
γὰρ
ὁποτέροις
βούλεσθε
πιστεύειν:
νῦν |
[22, 10] |
ἀξιώτατον
ὑμῖν
πωλοῖεν.
μέγιστον
δ'
|
ὑμῖν |
ἐρῶ
καὶ
περιφανέστατον
τεκμήριον
ὅτι |
[22, 15] |
Ἐνθυμεῖσθαι
δὲ
χρὴ
ὅτι
ἀδύνατον
|
ὑμῖν |
ἐστιν
ἀποψηφίσασθαι.
εἰ
γὰρ
ἀπογνώσεσθε |
[22, 5] |
δίκαιον
ὑμᾶς
καταψηφίσασθαι.
ἡμεῖς
γὰρ
|
ὑμῖν |
παρεσχόμεθα
τὸν
νόμον,
ὃς
ἀπαγορεύει |
[22, 10] |
τὸν
σῖτον,
ἵν'
ὡς
ἀξιώτατον
|
ὑμῖν |
πωλοῖεν.
μέγιστον
δ'
ὑμῖν
ἐρῶ |
[22, 5] |
αὐτοῖς
παύσασθαι
φιλονικοῦσιν,
ἡγούμενος
συμφέρειν
|
ὑμῖν |
τοῖς
παρὰ
τούτων
ὠνουμένοις
ὡς |
[22, 15] |
ἐν
τούτοις
τοῖς
καιροῖς
ἐπιβουλεύουσιν
|
ὑμῖν, |
ὥσπερ
οἱ
πολέμιοι.
ὅταν
γὰρ |
[22, 0] |
αἰσχρὸν
δ'
ἡγοῦμαι
πρότερον
παύσασθαι,
|
πρὶν |
ἂν
ὑμεῖς
περὶ
αὐτῶν
ὅ |
[22, 10] |
θήσεσθαι,
καὶ
εἰς
τοῦτ'
ἔχθρας
|
ἐληλύθασιν, |
~ὥστ'
ἐν
τούτοις
τοῖς
καιροῖς |
[22, 0] |
~ΚΑΤΑ
ΤΩΝ
ΣΙΤΟΠΩΛΩΝ.
Πολλοί
μοι
|
προσεληλύθασιν, |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
θαυμάζοντες
ὅτι |
[22, 15] |
μὲν
δή,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
|
πᾶσιν |
ἡγοῦμαι
φανερὸν
εἶναι
ὅτι
οἱ |
[22, 0] |
τὸν
νόμον,
νομίζων,
εἰ
μέν
|
εἰσιν |
ἄξια
θανάτου
εἰργασμένοι,
ὑμᾶς
οὐδὲν |
[22, 20] |
τέχνης
πλεῖστοι
περὶ
τοῦ
σώματός
|
εἰσιν |
ἠγωνισμένοι:
καὶ
οὕτω
μεγάλα
ἐξ |
[22, 15] |
συνίστασθαι,
δόξεθ'
ὑμεῖς
ἐπιβουλεύειν
τοῖς
|
εἰσπλέουσιν. |
εἰ
μὲν
γὰρ
ἄλλην
τινὰ |
[22, 20] |
ὅτι
τῶν
καπήλων,
οἳ
τοῖς
|
εἰσπλέουσιν |
ὡμολόγησαν
ἐπιβουλεύειν,
ἀπεψηφίσασθε;
Οὐκ
οἶδ' |
[22, 15] |
γὰρ
μάλιστα
σίτου
τυγχάνητε
δεόμενοι,
|
συναρπάζουσιν |
οὗτοι
καὶ
οὐκ
ἐθέλουσι
πωλεῖν, |
[22, 10] |
ἄλλων
πυνθάνονται,
τὰς
δ'
αὐτοὶ
|
λογοποιοῦσιν, |
ἢ
τὰς
ναῦς
διεφθάρθαι
τὰς |
[22, 0] |
τὰ
δίκαια,
εἰ
δὲ
μηδὲν
|
ἀδικοῦσιν, |
οὐ
δεῖν
αὐτοὺς
ἀκρίτους
ἀπολωλέναι. |
[22, 5] |
αὐτοὺς
μαχομένων
συμβουλεύσειεν
αὐτοῖς
παύσασθαι
|
φιλονικοῦσιν, |
ἡγούμενος
συμφέρειν
ὑμῖν
τοῖς
παρὰ |
[22, 10] |
ἣν
πάντες
εἴσεσθαι
μέλλουσιν,
οὐκ
|
ἐθέλουσιν, |
ἀλλὰ
πενίαν
προφασίζονται,
ἐφ'
οἷς |
[22, 10] |
εἰσενεγκεῖν
δέῃ,
ἣν
πάντες
εἴσεσθαι
|
μέλλουσιν, |
οὐκ
ἐθέλουσιν,
ἀλλὰ
πενίαν
προφασίζονται, |
[22, 15] |
περὶ
τῶν
τοιούτων
ἀγῶνες
κοινότατοι
|
τυγχάνουσιν |
ὄντες
τοῖς
ἐν
τῇ
πόλει, |
[22, 10] |
ἄλλοις
συμφέρει:
τότε
γὰρ
πλεῖστα
|
κερδαίνουσιν, |
ὅταν
κακοῦ
τινος
ἀπαγγελθέντος
τῇ |
[22, 10] |
λόγῳ
οὐκ
ἐλεύσεσθαι:
ἴσως
δ'
|
ἐροῦσιν, |
ὥσπερ
καὶ
ἐν
τῇ
βουλῇ |
[22, 15] |
~ὥστ'
ἐν
τούτοις
τοῖς
καιροῖς
|
ἐπιβουλεύουσιν |
ὑμῖν,
ὥσπερ
οἱ
πολέμιοι.
ὅταν |
[22, 10] |
ὡς
μάλιστα
περὶ
τούτων
ἀληθῆ
|
λέγωσιν, |
οὐχ
ὑπὲρ
αὑτῶν
αὐτοὺς
ἀπολογήσεσθαι, |
[22, 20] |
καὶ
μὲν
δὴ
οὐδ'
ἐὰν
|
ἀντιβολῶσιν |
ὑμᾶς
καὶ
ἱκετεύωσι,
δικαίως
ἂν |
[22, 10] |
τῇ
πόλει
τίμιον
τὸν
σῖτον
|
πωλῶσιν. |
οὕτω
δ'
ἄσμενοι
τὰς
συμφορὰς |
[22, 10] |
ἄσμενοι
τὰς
συμφορὰς
τὰς
ὑμετέρας
|
ὁρῶσιν, |
ὥστε
τὰς
μὲν
πρότεροι
τῶν |
[22, 5] |
τὸν
σῖτον,
ἐὰν
οἱ
ἄρχοντες
|
κελεύωσιν, |
ἀποψηφίσασθε:
εἰ
δὲ
μή,
δίκαιον |
[22, 20] |
τούτων
λαμβάνοντες.
εἰ
δὲ
μή,
|
τίν' |
αὐτοὺς
οἴεσθε
γνώμην
ἕξειν,
ἐπειδὰν |
[22, 15] |
δὲ
χρὴ
ὅτι
ἀδύνατον
ὑμῖν
|
ἐστιν |
ἀποψηφίσασθαι.
εἰ
γὰρ
ἀπογνώσεσθε
ὁμολογούντων |
[22, 10] |
προφασίζονται,
ἐφ'
οἷς
δὲ
θάνατός
|
ἐστιν |
ἡ
ζημία
καὶ
λαθεῖν
αὐτοῖς |
[22, 0] |
ἐποίησα
ὅτι
οὐχ
ὑπὲρ
τούτων
|
ἔλεγον, |
ἀλλὰ
τοῖς
νόμοις
τοῖς
κειμένοις |
[22, 0] |
αὐτῶν,
οὕτως
ὠργίσθησαν
αὐτοῖς,
ὥστε
|
ἔλεγόν |
τινες
τῶν
ῥητόρων
ὡς
ἀκρίτους |
[22, 5] |
κελεύωσιν,
ἀποψηφίσασθε:
εἰ
δὲ
μή,
|
δίκαιον |
ὑμᾶς
καταψηφίσασθαι.
ἡμεῖς
γὰρ
ὑμῖν |
[22, 10] |
κακοῦ
τινος
ἀπαγγελθέντος
τῇ
πόλει
|
τίμιον |
τὸν
σῖτον
πωλῶσιν.
οὕτω
δ' |
[22, 10] |
δ'
ὑμῖν
ἐρῶ
καὶ
περιφανέστατον
|
τεκμήριον |
ὅτι
ψεύδονται:
ἐχρῆν
γὰρ
αὐτούς, |
[22, 20] |
οἳ
διὰ
τὴν
τούτων
πονηρίαν
|
ἀπέθνῃσκον, |
καὶ
τοὺς
ἐμπόρους
ἐφ'
οὓς |
[22, 20] |
μεγάλα
ἐξ
αὐτῆς
ὠφελοῦνται,
ὥστε
|
μᾶλλον |
αἱροῦνται
καθ'
ἑκάστην
ἡμέραν
περὶ |
[22, 15] |
περὶ
τῶν
αὐτῶν
ἁμαρτημάτων
δικάζοντες
|
μᾶλλον |
ἐπιθυμεῖτε
παρὰ
τῶν
ἀρνουμένων
δίκην |
[22, 20] |
ἂν
αὐτοὺς
ἐλεήσαιτε,
ἀλλὰ
πολὺ
|
μᾶλλον |
τῶν
τε
πολιτῶν
οἳ
διὰ |
[22, 0] |
κρίνειν
τοὺς
σιτοπώλας
κατὰ
τὸν
|
νόμον, |
νομίζων,
εἰ
μέν
εἰσιν
ἄξια |
[22, 5] |
ἡμεῖς
γὰρ
ὑμῖν
παρεσχόμεθα
τὸν
|
νόμον, |
ὃς
ἀπαγορεύει
μηδένα
τῶν
ἐν |
[22, 10] |
καὶ
τούτων
ὑμᾶς
μάρτυρας
παρέχομαι.
|
δεινὸν |
δέ
μοι
δοκεῖ
εἶναι,
εἰ |
[22, 0] |
θανάτῳ
ζημιῶσαι.
ἡγούμενος
δὲ
ἐγὼ
|
δεινὸν |
εἶναι
τοιαῦτα
ἐθίζεσθαι
ποιεῖν
τὴν |
[22, 10] |
ἐπώλουν
δραχμῇ
τιμιώτερον,
ὥσπερ
κατὰ
|
μέδιμνον |
συνω
νούμενοι.
καὶ
τούτων
ὑμᾶς |
[22, 5] |
πρίασθαι:
δεῖν
γὰρ
αὐτοὺς
ὀβολῷ
|
μόνον |
πωλεῖν
τιμιώτερον.
ὡς
τοίνυν
οὐ |
[22, 20] |
δέ,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
μὴ
|
μόνον |
τῶν
παρεληλυθότων
ἕνεκα
αὐτοὺς
κολάζειν, |
[22, 0] |
ἐθίζεσθαι
ποιεῖν
τὴν
βουλήν,
ἀναστὰς
|
εἶπον |
ὅτι
μοι
δοκοίη
κρίνειν
τοὺς |
[22, 15] |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
πᾶσιν
ἡγοῦμαι
|
φανερὸν |
εἶναι
ὅτι
οἱ
περὶ
τῶν |
[22, 0] |
ἀναστὰς
αὐτῶν
κατηγόρουν,
καὶ
πᾶσι
|
φανερὸν |
ἐποίησα
ὅτι
οὐχ
ὑπὲρ
τούτων |
[22, 5] |
ἀρχόντων
ψεύδονται,
ἀνάγκη
καὶ
μακρό
|
τερον |
εἰπεῖν
περὶ
αὐτῶν.
ἐπειδὴ
γὰρ |
[22, 5] |
μέτοικος
εἶ;
Ναί.
Μετοικεῖς
δὲ
|
πότερον |
ὡς
πεισόμενος
τοῖς
νόμοις
τοῖς |
[22, 0] |
τὰς
αἰτίας:
αἰσχρὸν
δ'
ἡγοῦμαι
|
πρότερον |
παύσασθαι,
πρὶν
ἂν
ὑμεῖς
περὶ |
[22, 20] |
σῖτον
ὠνήσεσθε:
εἰ
δὲ
μή,
|
τιμιώτερον. |
|
[22, 5] |
γὰρ
αὐτοὺς
ὀβολῷ
μόνον
πωλεῖν
|
τιμιώτερον. |
ὡς
τοίνυν
οὐ
συμπριαμένους
καταθέσθαι |
[22, 10] |
τῆς
αὐτῆς
ἡμέρας
ἐπώλουν
δραχμῇ
|
τιμιώτερον, |
ὥσπερ
κατὰ
μέδιμνον
συνω
νούμενοι. |
[22, 20] |
τά
τε
δίκαια
ποιήσετε
καὶ
|
ἀξιώτερον |
τὸν
σῖτον
ὠνήσεσθε:
εἰ
δὲ |
[22, 5] |
οὗτοι
τὴν
αἰτίαν
εἰς
ἐκείνους
|
ἀνέφερον, |
παρακαλέσαντες
τοὺς
ἄρχοντας
ἠρωτῶμεν.
καὶ |
[22, 0] |
τούτων
ἕνεκα,
δεδιὼς
τὰς
αἰτίας:
|
αἰσχρὸν |
δ'
ἡγοῦμαι
πρότερον
παύσασθαι,
πρὶν |
[22, 0] |
δοκοίη
κρίνειν
τοὺς
σιτοπώλας
κατὰ
|
τὸν |
νόμον,
νομίζων,
εἰ
μέν
εἰσιν |
[22, 5] |
καταψηφίσασθαι.
ἡμεῖς
γὰρ
ὑμῖν
παρεσχόμεθα
|
τὸν |
νόμον,
ὃς
ἀπαγορεύει
μηδένα
τῶν |
[22, 10] |
ὑπὸ
τῶν
ἀρχόντων
κελευσθέντες
συνεπρίαντο
|
τὸν |
σῖτον,
ἀκηκόατε:
ἡγοῦμαι
δ'
ἐὰν |
[22, 5] |
ὃς
κελεύει
τοὺς
σιτοπώλας
συνωνεῖσθαι
|
τὸν |
σῖτον,
ἐὰν
οἱ
ἄρχοντες
κελεύωσιν, |
[22, 10] |
ἐπ'
εὐνοίᾳ
τῆς
πόλεως
συνεωνοῦντο
|
τὸν |
σῖτον,
ἵν'
ὡς
ἀξιώτατον
ὑμῖν |
[22, 10] |
τινος
ἀπαγγελθέντος
τῇ
πόλει
τίμιον
|
τὸν |
σῖτον
πωλῶσιν.
οὕτω
δ'
ἄσμενοι |
[22, 20] |
τε
δίκαια
ποιήσετε
καὶ
ἀξιώτερον
|
τὸν |
σῖτον
ὠνήσεσθε:
εἰ
δὲ
μή, |
[22, 15] |
ἀλλ'
ἀμφισβητούντων
καὶ
μάρτυρας
παρεχομένων,
|
θάνατον |
κατέγνωτε,
πιστοτέρους
ἡγησάμενοι
τοὺς
τῶν |
[22, 15] |
αὐτῶν
ἔχετε,
ἡγούμενοι,
ἐὰν
μὲν
|
θάνατον |
τούτων
καταγνῶτε,
κοσμιωτέρους
ἔσεσθαι
τοὺς |
[22, 15] |
ἀπεκτείνετε;
Ἐνθυμεῖσθαι
δὲ
χρὴ
ὅτι
|
ἀδύνατον |
ὑμῖν
ἐστιν
ἀποψηφίσασθαι.
εἰ
γὰρ |
[22, 10] |
μέγιστον
δ'
ὑμῖν
ἐρῶ
καὶ
|
περιφανέστατον |
τεκμήριον
ὅτι
ψεύδονται:
ἐχρῆν
γὰρ |
[22, 5] |
τοῖς
παρὰ
τούτων
ὠνουμένοις
ὡς
|
ἀξιώτατον |
τούτους
πρίασθαι:
δεῖν
γὰρ
αὐτοὺς |
[22, 10] |
συνεωνοῦντο
τὸν
σῖτον,
ἵν'
ὡς
|
ἀξιώτατον |
ὑμῖν
πωλοῖεν.
μέγιστον
δ'
ὑμῖν |
[22, 10] |
τῶν
ἀρχόντων
κελευσθέντες
συνεπρίαντο
τὸν
|
σῖτον, |
ἀκηκόατε:
ἡγοῦμαι
δ'
ἐὰν
ὡς |
[22, 5] |
κελεύει
τοὺς
σιτοπώλας
συνωνεῖσθαι
τὸν
|
σῖτον, |
ἐὰν
οἱ
ἄρχοντες
κελεύωσιν,
ἀποψηφίσασθε: |
[22, 10] |
εὐνοίᾳ
τῆς
πόλεως
συνεωνοῦντο
τὸν
|
σῖτον, |
ἵν'
ὡς
ἀξιώτατον
ὑμῖν
πωλοῖεν. |
[22, 5] |
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει
πλείω
|
σῖτον |
πεντήκοντα
φορμῶν
συνωνεῖσθαι.
Χρῆν
μὲν |
[22, 10] |
ἀπαγγελθέντος
τῇ
πόλει
τίμιον
τὸν
|
σῖτον |
πωλῶσιν.
οὕτω
δ'
ἄσμενοι
τὰς |
[22, 5] |
δή
μοι,
εἰ
ὁμολογεῖς
πλείω
|
σῖτον |
συμπρίασθαι
πεντήκοντα
φορμῶν,
ὧν
ὁ |
[22, 20] |
δίκαια
ποιήσετε
καὶ
ἀξιώτερον
τὸν
|
σῖτον |
ὠνήσεσθε:
εἰ
δὲ
μή,
τιμιώτερον. |
[22, 15] |
λόγους.
καίτοι
πῶς
ἂν
οὐ
|
θαυμαστὸν |
εἴη,
εἰ
περὶ
τῶν
αὐτῶν |
[22, 10] |
ἵν'
ὡς
ἀξιώτατον
ὑμῖν
πωλοῖεν.
|
μέγιστον |
δ'
ὑμῖν
ἐρῶ
καὶ
περιφανέστατον |
[22, 10] |
γὰρ
αὐτούς,
εἴπερ
ὑμῶν
ἕνεκα
|
ἔπραττον |
ταῦτα,
φαίνεσθαι
τῆς
αὐτῆς
τιμῆς |
[22, 0] |
ἄξια
θανάτου
εἰργασμένοι,
ὑμᾶς
οὐδὲν
|
ἧττον |
ἡμῶν
γνώσεσθαι
τὰ
δίκαια,
εἰ |
[22, 0] |
μάλιστα
αὐτοὺς
ἀδικεῖν
ἡγεῖσθε,
οὐδὲν
|
ἧττον |
καὶ
τοὺς
περὶ
τούτων
λόγους |
[22, 5] |
ἀλλὰ
μὴ
ἀλλήλοις
ἀντωνεῖσθαι
συνεβούλευεν,
|
αὐτὸν |
ὑμῖν
Ἄνυτον
μάρτυρα
παρέξομαι.
Καὶ |
[22, 5] |
ἀλλήλοις
ἀντωνεῖσθαι
συνεβούλευεν,
αὐτὸν
ὑμῖν
|
Ἄνυτον |
μάρτυρα
παρέξομαι.
Καὶ
ὡς
οὗτος |
[22, 0] |
ἠνάγκασμαι
κατηγορεῖν
αὐτῶν,
περὶ
τούτων
|
πρῶτον |
εἰπεῖν
βούλομαι.
Ἐπειδὴ
γὰρ
οἱ |
[22, 5] |
τι
ἂν
βούλησθε
ψηφίσησθε.
~Καὶ
|
πρῶτον |
μὲν
ἀνάβητε.
εἰπὲ
σὺ
ἐμοί, |
[22, 10] |
ἕως
ὁ
συνεωνημένος
αὐτοὺς
ἐπέλιπε:
|
νῦν |
δ'
ἐνίοτε
τῆς
αὐτῆς
ἡμέρας |
[22, 15] |
ὑμῖν
γὰρ
ὁποτέροις
βούλεσθε
πιστεύειν:
|
νῦν |
δὲ
πῶς
οὐ
δεινὰ
ἂν |
[22, 5] |
ἀρχόντων
κελευόντων
συνεπριάμην.
Ἐὰν
μὲν
|
τοίνυν |
ἀποδείξῃ,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
ὡς |
[22, 5] |
ὀβολῷ
μόνον
πωλεῖν
τιμιώτερον.
ὡς
|
τοίνυν |
οὐ
συμπριαμένους
καταθέσθαι
ἐκέλευεν
αὐτούς, |
[22, 10] |
ΜΑP
ΤΥP
ΙΑ.
~Ὅτι
μὲν
|
τοίνυν |
οὐχ
ὑπὸ
τῶν
ἀρχόντων
κελευσθέντες |
[22, 5] |
πεντήκοντα
φορμῶν
συνωνεῖσθαι.
Χρῆν
μὲν
|
τοίνυν, |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
ἱκανὴν
εἶναι |
[22, 5] |
βούλῃ;
Ὡς
πεισόμενος.
Ἄλλο
τι
|
οὖν |
ἢ
ἀξιοῖς
ἀποθανεῖν,
εἴ
τι |
[22, 0] |
λόγους
ποιουμένους
συκοφαντεῖν
νομίζετε.
ὅθεν
|
οὖν |
ἠνάγκασμαι
κατηγορεῖν
αὐτῶν,
περὶ
τούτων |
[22, 0] |
λόγους
τούτους
ἐποιούμην.
πρὸς
μὲν
|
οὖν |
τὴν
βουλήν,
ὅτ'
ἦν
αὐτοῖς |
[22, 0] |
τοῖς
κειμένοις
ἐβοήθουν.
ἠρξάμην
μὲν
|
οὖν |
τούτων
ἕνεκα,
δεδιὼς
τὰς
αἰτίας: |
[22, 20] |
τούτων
πονηρίαν
ἅπαντες
ἐπίστασθε.
ἐὰν
|
οὖν |
τούτων
καταψηφίσησθε,
τά
τε
δίκαια |
[22, 0] |
ἀλλὰ
τοῖς
νόμοις
τοῖς
κειμένοις
|
ἐβοήθουν. |
ἠρξάμην
μὲν
οὖν
τούτων
ἕνεκα, |
[22, 10] |
δ'
ἐνίοτε
τῆς
αὐτῆς
ἡμέρας
|
ἐπώλουν |
δραχμῇ
τιμιώτερον,
ὥσπερ
κατὰ
μέδιμνον |
[22, 0] |
δὲ
τῆς
βουλῆς
ταῦτα,
διαβάλλειν
|
ἐπεχείρουν |
με
λέγοντες
ὡς
ἐγὼ
σωτηρίας |
[22, 0] |
τῶν
σιτοπωλῶν
ἐν
τῇ
βουλῇ
|
κατηγόρουν, |
καὶ
λέγοντες
ὅτι
ὑμεῖς,
εἰ |
[22, 0] |
ἄλλων
ἡσυχίαν
ἀγόντων
ἀναστὰς
αὐτῶν
|
κατηγόρουν, |
καὶ
πᾶσι
φανερὸν
ἐποίησα
ὅτι |
[22, 15] |
τιμῆς
διαφερώμεθα,
ἀλλ'
ἀγαπῶμεν
ἐὰν
|
ὁποσουτινοσοῦν |
πριάμενοι
παρ'
αὐτῶν
ἀπέλθωμεν.
ὥστ' |
[22, 10] |
ἀλλὰ
τούτων
κατηγορήσειν:
περὶ
γὰρ
|
ὧν |
εἰσι
νόμοι
διαρρήδην
γεγραμμένοι,
πῶς |
[22, 5] |
πλείω
σῖτον
συμπρίασθαι
πεντήκοντα
φορμῶν,
|
ὧν |
ὁ
νόμος
ἐξεῖναι
κελεύει.
Ἐγὼ |
[22, 0] |
τοὺς
σιτοπώλας
κατὰ
τὸν
νόμον,
|
νομίζων, |
εἰ
μέν
εἰσιν
ἄξια
θανάτου |
[22, 10] |
ἐν
τῷ
Πόντῳ,
ἢ
ὑπὸ
|
Λακεδαιμονίων |
ἐκπλεούσας
συνειλῆφθαι,
ἢ
τὰ
ἐμπόρια |
[22, 20] |
ἕξειν,
ἐπειδὰν
πύθωνται
ὅτι
τῶν
|
καπήλων, |
οἳ
τοῖς
εἰσπλέουσιν
ὡμολόγησαν
ἐπιβουλεύειν, |
[22, 0] |
κρίσις,
ἔργῳ
ἀπελογησάμην:
τῶν
γὰρ
|
ἄλλων |
ἡσυχίαν
ἀγόντων
ἀναστὰς
αὐτῶν
κατηγόρουν, |
[22, 10] |
ὥστε
τὰς
μὲν
πρότεροι
τῶν
|
ἄλλων |
πυνθάνονται,
τὰς
δ'
αὐτοὶ
λογοποιοῦσιν, |
[22, 20] |
λέγειν:
περὶ
μὲν
γὰρ
τῶν
|
ἄλλων |
τῶν
ἀδικούντων,
ὅτε
δικάζονται,
δεῖ |
[22, 15] |
δέ,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
ὅτι
|
πολλῶν |
ἤδη
ἐχόντων
ταύτην
τὴν
αἰτίαν, |
[22, 0] |
δικασταί,
θαυμάζοντες
ὅτι
ἐγὼ
τῶν
|
σιτοπωλῶν |
ἐν
τῇ
βουλῇ
κατηγόρουν,
καὶ |
[22, 0] |
~ΚΑΤΑ
ΤΩΝ
|
ΣΙΤΟΠΩΛΩΝ. |
Πολλοί
μοι
προσεληλύθασιν,
ὦ
ἄνδρες |
[22, 0] |
ἐγὼ
σωτηρίας
ἕνεκα
τῆς
τῶν
|
σιτοπωλῶν |
τοὺς
λόγους
τούτους
ἐποιούμην.
πρὸς |
[22, 0] |
θανάτου
εἰργασμένοι,
ὑμᾶς
οὐδὲν
ἧττον
|
ἡμῶν |
γνώσεσθαι
τὰ
δίκαια,
εἰ
δὲ |
[22, 5] |
τῇ
πόλει
πλείω
σῖτον
πεντήκοντα
|
φορμῶν |
συνωνεῖσθαι.
Χρῆν
μὲν
τοίνυν,
ὦ |
[22, 5] |
ὁμολογεῖς
πλείω
σῖτον
συμπρίασθαι
πεντήκοντα
|
φορμῶν, |
ὧν
ὁ
νόμος
ἐξεῖναι
κελεύει. |
[22, 20] |
ψυχῆς
κινδυνεύειν
ἢ
παύεσθαι
παρ'
|
ὑμῶν |
ἀδίκως
κερδαίνοντες.
καὶ
μὲν
δὴ |
[22, 10] |
ψεύδονται:
ἐχρῆν
γὰρ
αὐτούς,
εἴπερ
|
ὑμῶν |
ἕνεκα
ἔπραττον
ταῦτα,
φαίνεσθαι
τῆς |
[22, 15] |
χρὴ
αὐτοὺς
τοὺς
ἀδικοῦντας
ὑφ'
|
ὑμῶν |
πάσχειν,
ὁπότε
καὶ
τοὺς
οὐ |
[22, 5] |
ἀλλήλους
καὶ
πρὸς
σφᾶς
αὐτοὺς
|
μαχομένων |
συμβουλεύσειεν
αὐτοῖς
παύσασθαι
φιλονικοῦσιν,
ἡγούμενος |
[22, 15] |
αἰτίαν,
ἀλλ'
ἀμφισβητούντων
καὶ
μάρτυρας
|
παρεχομένων, |
θάνατον
κατέγνωτε,
πιστοτέρους
ἡγησάμενοι
τοὺς |
[22, 15] |
δικάζοντες
μᾶλλον
ἐπιθυμεῖτε
παρὰ
τῶν
|
ἀρνουμένων |
δίκην
λαμβάνειν;
Καὶ
μὲν
δή, |
[22, 15] |
ἀποκληροῦτε:
καὶ
πολλάκις
ἤδη
παρ'
|
ἐκείνων |
πολιτῶν
ὄντων
δίκην
τὴν
μεγίστην |
[22, 15] |
κατέγνωτε,
πιστοτέρους
ἡγησάμενοι
τοὺς
τῶν
|
κατηγόρων |
λόγους.
καίτοι
πῶς
ἂν
οὐ |
[22, 20] |
ὅτε
δικάζονται,
δεῖ
παρὰ
τῶν
|
κατηγόρων |
πυθέσθαι,
τὴν
δὲ
τούτων
πονηρίαν |
[22, 0] |
αὐτοῖς,
ὥστε
ἔλεγόν
τινες
τῶν
|
ῥητόρων |
ὡς
ἀκρίτους
αὐτοὺς
χρὴ
τοῖς |
[22, 5] |
τοῖς
τῆς
πόλεως,
ἢ
ὡς
|
ποιήσων |
ὅ
τι
ἂν
βούλῃ;
Ὡς |
[22, 20] |
περὶ
μὲν
γὰρ
τῶν
ἄλλων
|
τῶν |
ἀδικούντων,
ὅτε
δικάζονται,
δεῖ
παρὰ |
[22, 10] |
ὁρῶσιν,
ὥστε
τὰς
μὲν
πρότεροι
|
τῶν |
ἄλλων
πυνθάνονται,
τὰς
δ'
αὐτοὶ |
[22, 20] |
πλείω
λέγειν:
περὶ
μὲν
γὰρ
|
τῶν |
ἄλλων
τῶν
ἀδικούντων,
ὅτε
δικάζονται, |
[22, 15] |
ἁμαρτημάτων
δικάζοντες
μᾶλλον
ἐπιθυμεῖτε
παρὰ
|
τῶν |
ἀρνουμένων
δίκην
λαμβάνειν;
Καὶ
μὲν |
[22, 5] |
ὁ
νόμος
ἐξεῖναι
κελεύει.
Ἐγὼ
|
τῶν |
ἀρχόντων
κελευόντων
συνεπριάμην.
Ἐὰν
μὲν |
[22, 10] |
~Ὅτι
μὲν
τοίνυν
οὐχ
ὑπὸ
|
τῶν |
ἀρχόντων
κελευσθέντες
συνεπρίαντο
τὸν
σῖτον, |
[22, 5] |
ἵνα
πεισθῆτε
ὅτι
καὶ
κατὰ
|
τῶν |
ἀρχόντων
ψεύδονται,
ἀνάγκη
καὶ
μακρό |
[22, 15] |
οὐ
θαυμαστὸν
εἴη,
εἰ
περὶ
|
τῶν |
αὐτῶν
ἁμαρτημάτων
δικάζοντες
μᾶλλον
ἐπιθυμεῖτε |
[22, 0] |
αὐτοῖς
ἡ
κρίσις,
ἔργῳ
ἀπελογησάμην:
|
τῶν |
γὰρ
ἄλλων
ἡσυχίαν
ἀγόντων
ἀναστὰς |
[22, 5] |
τὸν
νόμον,
ὃς
ἀπαγορεύει
μηδένα
|
τῶν |
ἐν
τῇ
πόλει
πλείω
σῖτον |
[22, 20] |
γνώμην
ἕξειν,
ἐπειδὰν
πύθωνται
ὅτι
|
τῶν |
καπήλων,
οἳ
τοῖς
εἰσπλέουσιν
ὡμολόγησαν |
[22, 15] |
θάνατον
κατέγνωτε,
πιστοτέρους
ἡγησάμενοι
τοὺς
|
τῶν |
κατηγόρων
λόγους.
καίτοι
πῶς
ἂν |
[22, 20] |
ἀδικούντων,
ὅτε
δικάζονται,
δεῖ
παρὰ
|
τῶν |
κατηγόρων
πυθέσθαι,
τὴν
δὲ
τούτων |
[22, 20] |
κολάζειν,
ἀλλὰ
καὶ
παραδείγματος
ἕνεκα
|
τῶν |
μελλόντων
ἔσεσθαι:
οὕτω
γὰρ
ἔσονται |
[22, 20] |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
μὴ
μόνον
|
τῶν |
παρεληλυθότων
ἕνεκα
αὐτοὺς
κολάζειν,
ἀλλὰ |
[22, 0] |
ὠργίσθησαν
αὐτοῖς,
ὥστε
ἔλεγόν
τινες
|
τῶν |
ῥητόρων
ὡς
ἀκρίτους
αὐτοὺς
χρὴ |
[22, 0] |
ἄνδρες
δικασταί,
θαυμάζοντες
ὅτι
ἐγὼ
|
τῶν |
σιτοπωλῶν
ἐν
τῇ
βουλῇ
κατηγόρουν, |
[22, 0] |
~ΚΑΤΑ
|
ΤΩΝ |
ΣΙΤΟΠΩΛΩΝ.
Πολλοί
μοι
προσεληλύθασιν,
ὦ |
[22, 0] |
ὡς
ἐγὼ
σωτηρίας
ἕνεκα
τῆς
|
τῶν |
σιτοπωλῶν
τοὺς
λόγους
τούτους
ἐποιούμην. |
[22, 20] |
αὐτοὺς
ἐλεήσαιτε,
ἀλλὰ
πολὺ
μᾶλλον
|
τῶν |
τε
πολιτῶν
οἳ
διὰ
τὴν |
[22, 15] |
φανερὸν
εἶναι
ὅτι
οἱ
περὶ
|
τῶν |
τοιούτων
ἀγῶνες
κοινότατοι
τυγχάνουσιν
ὄντες |
[22, 15] |
εἴη,
εἰ
περὶ
τῶν
αὐτῶν
|
ἁμαρτημάτων |
δικάζοντες
μᾶλλον
ἐπιθυμεῖτε
παρὰ
τῶν |
[22, 20] |
ἀλλὰ
πολὺ
μᾶλλον
τῶν
τε
|
πολιτῶν |
οἳ
διὰ
τὴν
τούτων
πονηρίαν |
[22, 15] |
καὶ
πολλάκις
ἤδη
παρ'
ἐκείνων
|
πολιτῶν |
ὄντων
δίκην
τὴν
μεγίστην
ἐλάβετε, |
[22, 15] |
πολλάκις
ἤδη
παρ'
ἐκείνων
πολιτῶν
|
ὄντων |
δίκην
τὴν
μεγίστην
ἐλάβετε,
ὅτι |
[22, 0] |
ἀπελογησάμην:
τῶν
γὰρ
ἄλλων
ἡσυχίαν
|
ἀγόντων |
ἀναστὰς
αὐτῶν
κατηγόρουν,
καὶ
πᾶσι |
[22, 5] |
τίμιος
ἦν
ὁ
σῖτος,
τούτων
|
ὑπερβαλλόντων |
ἀλλήλους
καὶ
πρὸς
σφᾶς
αὐτοὺς |
[22, 20] |
ἀλλὰ
καὶ
παραδείγματος
ἕνεκα
τῶν
|
μελλόντων |
ἔσεσθαι:
οὕτω
γὰρ
ἔσονται
μόγις |
[22, 5] |
ἐξεῖναι
κελεύει.
Ἐγὼ
τῶν
ἀρχόντων
|
κελευόντων |
συνεπριάμην.
Ἐὰν
μὲν
τοίνυν
ἀποδείξῃ, |
[22, 15] |
ἄνδρες
δικασταί,
ὅτι
πολλῶν
ἤδη
|
ἐχόντων |
ταύτην
τὴν
αἰτίαν,
ἀλλ'
ἀμφισβητούντων |
[22, 5] |
νόμος
ἐξεῖναι
κελεύει.
Ἐγὼ
τῶν
|
ἀρχόντων |
κελευόντων
συνεπριάμην.
Ἐὰν
μὲν
τοίνυν |
[22, 10] |
μὲν
τοίνυν
οὐχ
ὑπὸ
τῶν
|
ἀρχόντων |
κελευσθέντες
συνεπρίαντο
τὸν
σῖτον,
ἀκηκόατε: |
[22, 5] |
πεισθῆτε
ὅτι
καὶ
κατὰ
τῶν
|
ἀρχόντων |
ψεύδονται,
ἀνάγκη
καὶ
μακρό
τερον |
[22, 15] |
ἐστιν
ἀποψηφίσασθαι.
εἰ
γὰρ
ἀπογνώσεσθε
|
ὁμολογούντων |
αὐτῶν
ἐπὶ
τοὺς
ἐμπόρους
συνίστασθαι, |
[22, 20] |
μὲν
γὰρ
τῶν
ἄλλων
τῶν
|
ἀδικούντων, |
ὅτε
δικάζονται,
δεῖ
παρὰ
τῶν |
[22, 15] |
ἐχόντων
ταύτην
τὴν
αἰτίαν,
ἀλλ'
|
ἀμφισβητούντων |
καὶ
μάρτυρας
παρεχομένων,
θάνατον
κατέγνωτε, |
[22, 20] |
ἄνδρες
δικασταί,
μὴ
μόνον
τῶν
|
παρεληλυθότων |
ἕνεκα
αὐτοὺς
κολάζειν,
ἀλλὰ
καὶ |
[22, 15] |
θαυμαστὸν
εἴη,
εἰ
περὶ
τῶν
|
αὐτῶν |
ἁμαρτημάτων
δικάζοντες
μᾶλλον
ἐπιθυμεῖτε
παρὰ |
[22, 15] |
ἀγαπῶμεν
ἐὰν
ὁποσουτινοσοῦν
πριάμενοι
παρ'
|
αὐτῶν |
ἀπέλθωμεν.
ὥστ'
ἐνίοτε
εἰρήνης
οὔσης |
[22, 5] |
καὶ
μακρό
τερον
εἰπεῖν
περὶ
|
αὐτῶν. |
ἐπειδὴ
γὰρ
οὗτοι
τὴν
αἰτίαν |
[22, 15] |
ἀποψηφίσασθαι.
εἰ
γὰρ
ἀπογνώσεσθε
ὁμολογούντων
|
αὐτῶν |
ἐπὶ
τοὺς
ἐμπόρους
συνίστασθαι,
δόξεθ' |
[22, 15] |
ὥστε
πεύσονται
ἥντινα
γνώμην
περὶ
|
αὐτῶν |
ἔχετε,
ἡγούμενοι,
ἐὰν
μὲν
θάνατον |
[22, 0] |
γὰρ
ἄλλων
ἡσυχίαν
ἀγόντων
ἀναστὰς
|
αὐτῶν |
κατηγόρουν,
καὶ
πᾶσι
φανερὸν
ἐποίησα |
[22, 0] |
παύσασθαι,
πρὶν
ἂν
ὑμεῖς
περὶ
|
αὐτῶν |
ὅ
τι
ἂν
βούλησθε
ψηφίσησθε. |
[22, 0] |
ἀπέδοσαν
εἰς
τὴν
βουλὴν
περὶ
|
αὐτῶν, |
οὕτως
ὠργίσθησαν
αὐτοῖς,
ὥστε
ἔλεγόν |
[22, 0] |
νομίζετε.
ὅθεν
οὖν
ἠνάγκασμαι
κατηγορεῖν
|
αὐτῶν, |
περὶ
τούτων
πρῶτον
εἰπεῖν
βούλομαι. |
[22, 10] |
τούτων
ἀληθῆ
λέγωσιν,
οὐχ
ὑπὲρ
|
αὑτῶν |
αὐτοὺς
ἀπολογήσεσθαι,
ἀλλὰ
τούτων
κατηγορήσειν: |
[22, 15] |
εἶναι
ὅτι
οἱ
περὶ
τῶν
|
τοιούτων |
ἀγῶνες
κοινότατοι
τυγχάνουσιν
ὄντες
τοῖς |
[22, 10] |
δ'
ἐὰν
ὡς
μάλιστα
περὶ
|
τούτων |
ἀληθῆ
λέγωσιν,
οὐχ
ὑπὲρ
αὑτῶν |
[22, 0] |
φανερὸν
ἐποίησα
ὅτι
οὐχ
ὑπὲρ
|
τούτων |
ἔλεγον,
ἀλλὰ
τοῖς
νόμοις
τοῖς |
[22, 0] |
κειμένοις
ἐβοήθουν.
ἠρξάμην
μὲν
οὖν
|
τούτων |
ἕνεκα,
δεδιὼς
τὰς
αἰτίας:
αἰσχρὸν |
[22, 15] |
ἔχετε,
ἡγούμενοι,
ἐὰν
μὲν
θάνατον
|
τούτων |
καταγνῶτε,
κοσμιωτέρους
ἔσεσθαι
τοὺς
λοιπούς: |
[22, 20] |
πονηρίαν
ἅπαντες
ἐπίστασθε.
ἐὰν
οὖν
|
τούτων |
καταψηφίσησθε,
τά
τε
δίκαια
ποιήσετε |
[22, 10] |
ὑπὲρ
αὑτῶν
αὐτοὺς
ἀπολογήσεσθαι,
ἀλλὰ
|
τούτων |
κατηγορήσειν:
περὶ
γὰρ
ὧν
εἰσι |
[22, 20] |
καὶ
προθυμοτέρους
ποιήσετε,
δίκην
παρὰ
|
τούτων |
λαμβάνοντες.
εἰ
δὲ
μή,
τίν' |
[22, 0] |
οὐδὲν
ἧττον
καὶ
τοὺς
περὶ
|
τούτων |
λόγους
ποιουμένους
συκοφαντεῖν
νομίζετε.
ὅθεν |
[22, 15] |
οὕτω
δὲ
πάλαι
περὶ
τῆς
|
τούτων |
πανουργίας
καὶ
κακονοίας
ἡ
πόλις |
[22, 15] |
ὥστ'
ἐνίοτε
εἰρήνης
οὔσης
ὑπὸ
|
τούτων |
πολιορκούμεθα.
οὕτω
δὲ
πάλαι
περὶ |
[22, 20] |
τῶν
κατηγόρων
πυθέσθαι,
τὴν
δὲ
|
τούτων |
πονηρίαν
ἅπαντες
ἐπίστασθε.
ἐὰν
οὖν |
[22, 20] |
τε
πολιτῶν
οἳ
διὰ
τὴν
|
τούτων |
πονηρίαν
ἀπέθνῃσκον,
καὶ
τοὺς
ἐμπόρους |
[22, 15] |
οὐχ
οἷοί
τ'
ἦσαν
τῆς
|
τούτων |
πονηρίας
ἐπικρατῆσαι.
καίτοι
τί
χρὴ |
[22, 0] |
οὖν
ἠνάγκασμαι
κατηγορεῖν
αὐτῶν,
περὶ
|
τούτων |
πρῶτον
εἰπεῖν
βούλομαι.
Ἐπειδὴ
γὰρ |
[22, 10] |
κατὰ
μέδιμνον
συνω
νούμενοι.
καὶ
|
τούτων |
ὑμᾶς
μάρτυρας
παρέχομαι.
δεινὸν
δέ |
[22, 5] |
ἐπειδὴ
τίμιος
ἦν
ὁ
σῖτος,
|
τούτων |
ὑπερβαλλόντων
ἀλλήλους
καὶ
πρὸς
σφᾶς |
[22, 5] |
ἡγούμενος
συμφέρειν
ὑμῖν
τοῖς
παρὰ
|
τούτων |
ὠνουμένοις
ὡς
ἀξιώτατον
τούτους
πρίασθαι: |
[22, 5] |
ὁμολογεῖ
συμπρίασθαι,
ὁ
δὲ
νόμος
|
ἀπαγορεύων |
φαίνεται,
ὑμεῖς
δὲ
κατὰ
τοὺς |