Discours, paragraphes |
[22, 10] |
αὐτοὶ
λογοποιοῦσιν,
ἢ
τὰς
ναῦς
|
διεφθάρθαι |
τὰς
ἐν
τῷ
Πόντῳ,
ἢ |
[22, 5] |
τούτων
ὠνουμένοις
ὡς
ἀξιώτατον
τούτους
|
πρίασθαι: |
δεῖν
γὰρ
αὐτοὺς
ὀβολῷ
μόνον |
[22, 5] |
κατηγορίαν,
ἐπειδὴ
οὗτος
μὲν
ὁμολογεῖ
|
συμπρίασθαι, |
ὁ
δὲ
νόμος
ἀπαγορεύων
φαίνεται, |
[22, 5] |
μοι,
εἰ
ὁμολογεῖς
πλείω
σῖτον
|
συμπρίασθαι |
πεντήκοντα
φορμῶν,
ὧν
ὁ
νόμος |
[22, 5] |
εἰ
δὲ
μή,
δίκαιον
ὑμᾶς
|
καταψηφίσασθαι. |
ἡμεῖς
γὰρ
ὑμῖν
παρεσχόμεθα
τὸν |
[22, 15] |
χρὴ
ὅτι
ἀδύνατον
ὑμῖν
ἐστιν
|
ἀποψηφίσασθαι. |
εἰ
γὰρ
ἀπογνώσεσθε
ὁμολογούντων
αὐτῶν |
[22, 0] |
αἰτίας:
αἰσχρὸν
δ'
ἡγοῦμαι
πρότερον
|
παύσασθαι, |
πρὶν
ἂν
ὑμεῖς
περὶ
αὐτῶν |
[22, 5] |
σφᾶς
αὐτοὺς
μαχομένων
συμβουλεύσειεν
αὐτοῖς
|
παύσασθαι |
φιλονικοῦσιν,
ἡγούμενος
συμφέρειν
ὑμῖν
τοῖς |
[22, 15] |
ὁμολογούντων
αὐτῶν
ἐπὶ
τοὺς
ἐμπόρους
|
συνίστασθαι, |
δόξεθ'
ὑμεῖς
ἐπιβουλεύειν
τοῖς
εἰσπλέουσιν. |
[22, 0] |
δὲ
ἐγὼ
δεινὸν
εἶναι
τοιαῦτα
|
ἐθίζεσθαι |
ποιεῖν
τὴν
βουλήν,
ἀναστὰς
εἶπον |
[22, 5] |
τιμιώτερον.
ὡς
τοίνυν
οὐ
συμπριαμένους
|
καταθέσθαι |
ἐκέλευεν
αὐτούς,
ἀλλὰ
μὴ
ἀλλήλοις |
[22, 20] |
δικάζονται,
δεῖ
παρὰ
τῶν
κατηγόρων
|
πυθέσθαι, |
τὴν
δὲ
τούτων
πονηρίαν
ἅπαντες |
[22, 10] |
εἴπερ
ὑμῶν
ἕνεκα
ἔπραττον
ταῦτα,
|
φαίνεσθαι |
τῆς
αὐτῆς
τιμῆς
πολλὰς
ἡμέρας |
[22, 20] |
καὶ
παραδείγματος
ἕνεκα
τῶν
μελλόντων
|
ἔσεσθαι: |
οὕτω
γὰρ
ἔσονται
μόγις
ἀνεκτοί. |
[22, 15] |
μὲν
θάνατον
τούτων
καταγνῶτε,
κοσμιωτέρους
|
ἔσεσθαι |
τοὺς
λοιπούς:
ἐὰν
δ'
ἀζημίους |
[22, 10] |
λέγωσιν,
οὐχ
ὑπὲρ
αὑτῶν
αὐτοὺς
|
ἀπολογήσεσθαι, |
ἀλλὰ
τούτων
κατηγορήσειν:
περὶ
γὰρ |
[22, 10] |
ἢ
τὰς
σπονδὰς
μέλλειν
ἀπορρη
|
θήσεσθαι, |
καὶ
εἰς
τοῦτ'
ἔχθρας
ἐληλύθασιν, |
[22, 10] |
εἰσφορὰν
εἰσενεγκεῖν
δέῃ,
ἣν
πάντες
|
εἴσεσθαι |
μέλλουσιν,
οὐκ
ἐθέλουσιν,
ἀλλὰ
πενίαν |
[22, 10] |
μὲν
τούτῳ
τῷ
λόγῳ
οὐκ
|
ἐλεύσεσθαι: |
ἴσως
δ'
ἐροῦσιν,
ὥσπερ
καὶ |
[22, 0] |
εἰργασμένοι,
ὑμᾶς
οὐδὲν
ἧττον
ἡμῶν
|
γνώσεσθαι |
τὰ
δίκαια,
εἰ
δὲ
μηδὲν |
[22, 20] |
περὶ
τῆς
ψυχῆς
κινδυνεύειν
ἢ
|
παύεσθαι |
παρ'
ὑμῶν
ἀδίκως
κερδαίνοντες.
καὶ |
[22, 10] |
ἐκπλεούσας
συνειλῆφθαι,
ἢ
τὰ
ἐμπόρια
|
κεκλῇσθαι, |
ἢ
τὰς
σπονδὰς
μέλλειν
ἀπορρη |
[22, 10] |
ὅτι
τούτοις
ἥκιστα
προσήκει
τοιούτους
|
ποιεῖσθαι |
λόγους.
τἀναντία
γὰρ
αὐτοῖς
καὶ |
[22, 5] |
δὲ
κατὰ
τοὺς
νόμους
ὀμωμόκατε
|
ψηφιεῖσθαι: |
ὅμως
δ'
ἵνα
πεισθῆτε
ὅτι |
[22, 15] |
τοὺς
οὐ
δυναμένους
φυλάττειν
ἀπεκτείνετε;
|
Ἐνθυμεῖσθαι |
δὲ
χρὴ
ὅτι
ἀδύνατον
ὑμῖν |
[22, 5] |
νόμος
ὃς
κελεύει
τοὺς
σιτοπώλας
|
συνωνεῖσθαι |
τὸν
σῖτον,
ἐὰν
οἱ
ἄρχοντες |
[22, 5] |
πόλει
πλείω
σῖτον
πεντήκοντα
φορμῶν
|
συνωνεῖσθαι. |
Χρῆν
μὲν
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες |
[22, 5] |
ἐκέλευεν
αὐτούς,
ἀλλὰ
μὴ
ἀλλήλοις
|
ἀντωνεῖσθαι |
συνεβούλευεν,
αὐτὸν
ὑμῖν
Ἄνυτον
μάρτυρα |
[22, 10] |
Πόντῳ,
ἢ
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
ἐκπλεούσας
|
συνειλῆφθαι, |
ἢ
τὰ
ἐμπόρια
κεκλῇσθαι,
ἢ |
[22, 20] |
καταψηφίσησθε,
τά
τε
δίκαια
ποιήσετε
|
καὶ |
ἀξιώτερον
τὸν
σῖτον
ὠνήσεσθε:
εἰ |
[22, 10] |
τὰς
σπονδὰς
μέλλειν
ἀπορρη
θήσεσθαι,
|
καὶ |
εἰς
τοῦτ'
ἔχθρας
ἐληλύθασιν,
~ὥστ' |
[22, 10] |
ἐλεύσεσθαι:
ἴσως
δ'
ἐροῦσιν,
ὥσπερ
|
καὶ |
ἐν
τῇ
βουλῇ
ὡς
ἐπ' |
[22, 20] |
δὴ
οὐδ'
ἐὰν
ἀντιβολῶσιν
ὑμᾶς
|
καὶ |
ἱκετεύωσι,
δικαίως
ἂν
αὐτοὺς
ἐλεήσαιτε, |
[22, 15] |
πάλαι
περὶ
τῆς
τούτων
πανουργίας
|
καὶ |
κακονοίας
ἡ
πόλις
ἔγνωκεν,
ὥστ' |
[22, 5] |
ὅμως
δ'
ἵνα
πεισθῆτε
ὅτι
|
καὶ |
κατὰ
τῶν
ἀρχόντων
ψεύδονται,
ἀνάγκη |
[22, 10] |
δὲ
θάνατός
ἐστιν
ἡ
ζημία
|
καὶ |
λαθεῖν
αὐτοῖς
συνέφερε,
ταῦτα
ἐπ' |
[22, 0] |
σιτοπωλῶν
ἐν
τῇ
βουλῇ
κατηγόρουν,
|
καὶ |
λέγοντες
ὅτι
ὑμεῖς,
εἰ
ὡς |
[22, 5] |
κατὰ
τῶν
ἀρχόντων
ψεύδονται,
ἀνάγκη
|
καὶ |
μακρό
τερον
εἰπεῖν
περὶ
αὐτῶν. |
[22, 15] |
ταύτην
τὴν
αἰτίαν,
ἀλλ'
ἀμφισβητούντων
|
καὶ |
μάρτυρας
παρεχομένων,
θάνατον
κατέγνωτε,
πιστοτέρους |
[22, 20] |
παύεσθαι
παρ'
ὑμῶν
ἀδίκως
κερδαίνοντες.
|
καὶ |
μὲν
δὴ
οὐδ'
ἐὰν
ἀντιβολῶσιν |
[22, 15] |
παρὰ
τῶν
ἀρνουμένων
δίκην
λαμβάνειν;
|
Καὶ |
μὲν
δή,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί, |
[22, 5] |
ἀνέφερον,
παρακαλέσαντες
τοὺς
ἄρχοντας
ἠρωτῶμεν.
|
καὶ |
οἱ
μὲν
τέτταρες
οὐδὲν
ἔφασαν |
[22, 15] |
σίτου
τυγχάνητε
δεόμενοι,
συναρπάζουσιν
οὗτοι
|
καὶ |
οὐκ
ἐθέλουσι
πωλεῖν,
ἵνα
μὴ |
[22, 20] |
περὶ
τοῦ
σώματός
εἰσιν
ἠγωνισμένοι:
|
καὶ |
οὕτω
μεγάλα
ἐξ
αὐτῆς
ὠφελοῦνται, |
[22, 20] |
παρεληλυθότων
ἕνεκα
αὐτοὺς
κολάζειν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
παραδείγματος
ἕνεκα
τῶν
μελλόντων
ἔσεσθαι: |
[22, 0] |
ἡσυχίαν
ἀγόντων
ἀναστὰς
αὐτῶν
κατηγόρουν,
|
καὶ |
πᾶσι
φανερὸν
ἐποίησα
ὅτι
οὐχ |
[22, 10] |
πωλοῖεν.
μέγιστον
δ'
ὑμῖν
ἐρῶ
|
καὶ |
περιφανέστατον
τεκμήριον
ὅτι
ψεύδονται:
ἐχρῆν |
[22, 15] |
τῇ
τέχνῃ
χωρὶς
σιτοφύλακας
ἀποκληροῦτε:
|
καὶ |
πολλάκις
ἤδη
παρ'
ἐκείνων
πολιτῶν |
[22, 20] |
οὗτοι
συνέστησαν:
οἷς
ὑμεῖς
χαριεῖσθε
|
καὶ |
προθυμοτέρους
ποιήσετε,
δίκην
παρὰ
τούτων |
[22, 5] |
ὁ
σῖτος,
τούτων
ὑπερβαλλόντων
ἀλλήλους
|
καὶ |
πρὸς
σφᾶς
αὐτοὺς
μαχομένων
συμβουλεύσειεν |
[22, 5] |
ὅ
τι
ἂν
βούλησθε
ψηφίσησθε.
|
~Καὶ |
πρῶτον
μὲν
ἀνάβητε.
εἰπὲ
σὺ |
[22, 10] |
ποιεῖσθαι
λόγους.
τἀναντία
γὰρ
αὐτοῖς
|
καὶ |
τοῖς
ἄλλοις
συμφέρει:
τότε
γὰρ |
[22, 20] |
διὰ
τὴν
τούτων
πονηρίαν
ἀπέθνῃσκον,
|
καὶ |
τοὺς
ἐμπόρους
ἐφ'
οὓς
οὗτοι |
[22, 10] |
δίκην
καὶ
τοὺς
μὴ
πειθομένους
|
καὶ |
τοὺς
κελεύοντας
τούτοις
τἀναντία
πράττειν; |
[22, 10] |
πῶς
οὐ
χρὴ
διδόναι
δίκην
|
καὶ |
τοὺς
μὴ
πειθομένους
καὶ
τοὺς |
[22, 15] |
ἀδικοῦντας
ὑφ'
ὑμῶν
πάσχειν,
ὁπότε
|
καὶ |
τοὺς
οὐ
δυναμένους
φυλάττειν
ἀπεκτείνετε; |
[22, 0] |
αὐτοὺς
ἀδικεῖν
ἡγεῖσθε,
οὐδὲν
ἧττον
|
καὶ |
τοὺς
περὶ
τούτων
λόγους
ποιουμένους |
[22, 10] |
ὥσπερ
κατὰ
μέδιμνον
συνω
νούμενοι.
|
καὶ |
τούτων
ὑμᾶς
μάρτυρας
παρέχομαι.
δεινὸν |
[22, 5] |
αὐτὸν
ὑμῖν
Ἄνυτον
μάρτυρα
παρέξομαι.
|
Καὶ |
ὡς
οὗτος
μὲν
ἐπὶ
τῆς |
[22, 15] |
ὑπὸ
τούτων
πολιορκούμεθα.
οὕτω
δὲ
|
πάλαι |
περὶ
τῆς
τούτων
πανουργίας
καὶ |
[22, 10] |
Ἀλλὰ
γάρ,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
|
οἴομαι |
αὐτοὺς
ἐπὶ
μὲν
τούτῳ
τῷ |
[22, 0] |
αὐτῶν,
περὶ
τούτων
πρῶτον
εἰπεῖν
|
βούλομαι. |
Ἐπειδὴ
γὰρ
οἱ
πρυτάνεις
ἀπέδοσαν |
[22, 5] |
συνεβούλευεν,
αὐτὸν
ὑμῖν
Ἄνυτον
μάρτυρα
|
παρέξομαι. |
Καὶ
ὡς
οὗτος
μὲν
ἐπὶ |
[22, 10] |
νούμενοι.
καὶ
τούτων
ὑμᾶς
μάρτυρας
|
παρέχομαι. |
δεινὸν
δέ
μοι
δοκεῖ
εἶναι, |
[22, 0] |
ποιουμένους
συκοφαντεῖν
νομίζετε.
ὅθεν
οὖν
|
ἠνάγκασμαι |
κατηγορεῖν
αὐτῶν,
περὶ
τούτων
πρῶτον |
[22, 10] |
κελευσθέντες
συνεπρίαντο
τὸν
σῖτον,
ἀκηκόατε:
|
ἡγοῦμαι |
δ'
ἐὰν
ὡς
μάλιστα
περὶ |
[22, 0] |
δεδιὼς
τὰς
αἰτίας:
αἰσχρὸν
δ'
|
ἡγοῦμαι |
πρότερον
παύσασθαι,
πρὶν
ἂν
ὑμεῖς |
[22, 15] |
δή,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
πᾶσιν
|
ἡγοῦμαι |
φανερὸν
εἶναι
ὅτι
οἱ
περὶ |
[22, 5] |
εἰπὲ
σὺ
ἐμοί,
μέτοικος
εἶ;
|
Ναί. |
Μετοικεῖς
δὲ
πότερον
ὡς
πεισόμενος |
[22, 5] |
οἱ
μὲν
τέτταρες
οὐδὲν
ἔφασαν
|
εἰδέναι |
τοῦ
πράγματος,
Ἄνυτος
δ'
ἔλεγεν |
[22, 0] |
ἀδικοῦσιν,
οὐ
δεῖν
αὐτοὺς
ἀκρίτους
|
ἀπολωλέναι. |
πεισθείσης
δὲ
τῆς
βουλῆς
ταῦτα, |
[22, 10] |
παρέχομαι.
δεινὸν
δέ
μοι
δοκεῖ
|
εἶναι, |
εἰ
ὅταν
μὲν
εἰσφορὰν
εἰσενεγκεῖν |
[22, 15] |
ἄνδρες
δικασταί,
πᾶσιν
ἡγοῦμαι
φανερὸν
|
εἶναι |
ὅτι
οἱ
περὶ
τῶν
τοιούτων |
[22, 5] |
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
ἱκανὴν
|
εἶναι |
ταύτην
τὴν
κατηγορίαν,
ἐπειδὴ
οὗτος |
[22, 0] |
ζημιῶσαι.
ἡγούμενος
δὲ
ἐγὼ
δεινὸν
|
εἶναι |
τοιαῦτα
ἐθίζεσθαι
ποιεῖν
τὴν
βουλήν, |
[22, 5] |
πεντήκοντα
φορμῶν,
ὧν
ὁ
νόμος
|
ἐξεῖναι |
κελεύει.
Ἐγὼ
τῶν
ἀρχόντων
κελευόντων |
[22, 5] |
οἷς
θάνατος
ἡ
ζημία;
Ἔγωγε.
|
Ἀπόκριναι |
δή
μοι,
εἰ
ὁμολογεῖς
πλείω |
[22, 10] |
διαρρήδην
γεγραμμένοι,
πῶς
οὐ
χρὴ
|
διδόναι |
δίκην
καὶ
τοὺς
μὴ
πειθομένους |
[22, 0] |
ἀκρίτους
αὐτοὺς
χρὴ
τοῖς
ἕνδεκα
|
παραδοῦναι |
θανάτῳ
ζημιῶσαι.
ἡγούμενος
δὲ
ἐγὼ |
[22, 10] |
ἐπ'
εὐνοίᾳ
φασὶ
τῇ
ὑμετέρᾳ
|
παρανομῆσαι. |
καίτοι
πάντες
ἐπίστασθε
ὅτι
τούτοις |
[22, 15] |
τ'
ἦσαν
τῆς
τούτων
πονηρίας
|
ἐπικρατῆσαι. |
καίτοι
τί
χρὴ
αὐτοὺς
τοὺς |
[22, 0] |
χρὴ
τοῖς
ἕνδεκα
παραδοῦναι
θανάτῳ
|
ζημιῶσαι. |
ἡγούμενος
δὲ
ἐγὼ
δεινὸν
εἶναι |
[22, 5] |
συμπρίασθαι,
ὁ
δὲ
νόμος
ἀπαγορεύων
|
φαίνεται, |
ὑμεῖς
δὲ
κατὰ
τοὺς
νόμους |
[22, 5] |
ὅτι
καὶ
κατὰ
τῶν
ἀρχόντων
|
ψεύδονται, |
ἀνάγκη
καὶ
μακρό
τερον
εἰπεῖν |
[22, 10] |
ἐρῶ
καὶ
περιφανέστατον
τεκμήριον
ὅτι
|
ψεύδονται: |
ἐχρῆν
γὰρ
αὐτούς,
εἴπερ
ὑμῶν |
[22, 20] |
τῶν
ἄλλων
τῶν
ἀδικούντων,
ὅτε
|
δικάζονται, |
δεῖ
παρὰ
τῶν
κατηγόρων
πυθέσθαι, |
[22, 10] |
μέλλουσιν,
οὐκ
ἐθέλουσιν,
ἀλλὰ
πενίαν
|
προφασίζονται, |
ἐφ'
οἷς
δὲ
θάνατός
ἐστιν |
[22, 10] |
τὰς
μὲν
πρότεροι
τῶν
ἄλλων
|
πυνθάνονται, |
τὰς
δ'
αὐτοὶ
λογοποιοῦσιν,
ἢ |
[22, 5] |
λόγους,
οὗτοι
δὲ
τῆτες
συνωνούμενοι
|
φαίνονται. |
ΜΑP
ΤΥP
ΙΑ.
~Ὅτι
μὲν |
[22, 20] |
τῶν
μελλόντων
ἔσεσθαι:
οὕτω
γὰρ
|
ἔσονται |
μόγις
ἀνεκτοί.
ἐνθυμεῖσθε
δὲ
ὅτι |
[22, 15] |
τοῖς
ἐν
τῇ
πόλει,
ὥστε
|
πεύσονται |
ἥντινα
γνώμην
περὶ
αὐτῶν
ἔχετε, |
[22, 20] |
καὶ
οὕτω
μεγάλα
ἐξ
αὐτῆς
|
ὠφελοῦνται, |
ὥστε
μᾶλλον
αἱροῦνται
καθ'
ἑκάστην |
[22, 20] |
ἐξ
αὐτῆς
ὠφελοῦνται,
ὥστε
μᾶλλον
|
αἱροῦνται |
καθ'
ἑκάστην
ἡμέραν
περὶ
τῆς |
[22, 20] |
αὐτοὺς
οἴεσθε
γνώμην
ἕξειν,
ἐπειδὰν
|
πύθωνται |
ὅτι
τῶν
καπήλων,
οἳ
τοῖς |
[22, 15] |
ἔσεσθε
ποιεῖν
ὅ
τι
ἂν
|
βούλωνται. |
~χρὴ
δέ,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί, |
[22, 0] |
Πολλοί
μοι
προσεληλύθασιν,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
θαυμάζοντες
ὅτι
ἐγὼ
τῶν
σιτοπωλῶν |
[22, 5] |
Χρῆν
μὲν
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
ἱκανὴν
εἶναι
ταύτην
τὴν
κατηγορίαν, |
[22, 20] |
βούλωνται.
~χρὴ
δέ,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
μὴ
μόνον
τῶν
παρεληλυθότων
ἕνεκα |
[22, 10] |
πράττειν;
Ἀλλὰ
γάρ,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
οἴομαι
αὐτοὺς
ἐπὶ
μὲν
τούτῳ |
[22, 15] |
ἀφήσετε;
ἀναμνήσθητε
δέ,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
ὅτι
πολλῶν
ἤδη
ἐχόντων
ταύτην |
[22, 15] |
Καὶ
μὲν
δή,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
πᾶσιν
ἡγοῦμαι
φανερὸν
εἶναι
ὅτι |
[22, 5] |
μὲν
τοίνυν
ἀποδείξῃ,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
ὡς
ἔστι
νόμος
ὃς
κελεύει |
[22, 15] |
ὅτι
ἀδύνατον
ὑμῖν
ἐστιν
ἀποψηφίσασθαι.
|
εἰ |
γὰρ
ἀπογνώσεσθε
ὁμολογούντων
αὐτῶν
ἐπὶ |
[22, 5] |
ἐὰν
οἱ
ἄρχοντες
κελεύωσιν,
ἀποψηφίσασθε:
|
εἰ |
δὲ
μή,
δίκαιον
ὑμᾶς
καταψηφίσασθαι. |
[22, 20] |
καὶ
ἀξιώτερον
τὸν
σῖτον
ὠνήσεσθε:
|
εἰ |
δὲ
μή,
τιμιώτερον.
|
[22, 20] |
ποιήσετε,
δίκην
παρὰ
τούτων
λαμβάνοντες.
|
εἰ |
δὲ
μή,
τίν'
αὐτοὺς
οἴεσθε |
[22, 0] |
ἧττον
ἡμῶν
γνώσεσθαι
τὰ
δίκαια,
|
εἰ |
δὲ
μηδὲν
ἀδικοῦσιν,
οὐ
δεῖν |
[22, 15] |
δόξεθ'
ὑμεῖς
ἐπιβουλεύειν
τοῖς
εἰσπλέουσιν.
|
εἰ |
μὲν
γὰρ
ἄλλην
τινὰ
ἀπολογίαν |
[22, 0] |
σιτοπώλας
κατὰ
τὸν
νόμον,
νομίζων,
|
εἰ |
μέν
εἰσιν
ἄξια
θανάτου
εἰργασμένοι, |
[22, 5] |
ζημία;
Ἔγωγε.
Ἀπόκριναι
δή
μοι,
|
εἰ |
ὁμολογεῖς
πλείω
σῖτον
συμπρίασθαι
πεντήκοντα |
[22, 10] |
δεινὸν
δέ
μοι
δοκεῖ
εἶναι,
|
εἰ |
ὅταν
μὲν
εἰσφορὰν
εἰσενεγκεῖν
δέῃ, |
[22, 15] |
πῶς
ἂν
οὐ
θαυμαστὸν
εἴη,
|
εἰ |
περὶ
τῶν
αὐτῶν
ἁμαρτημάτων
δικάζοντες |
[22, 15] |
οὐ
δεινὰ
ἂν
δόξαιτε
ποιεῖν,
|
εἰ |
τοὺς
ὁμολογοῦντας
παρανομεῖν
ἀζη
μίους |
[22, 0] |
κατηγόρουν,
καὶ
λέγοντες
ὅτι
ὑμεῖς,
|
εἰ |
ὡς
μάλιστα
αὐτοὺς
ἀδικεῖν
ἡγεῖσθε, |
[22, 5] |
τι
οὖν
ἢ
ἀξιοῖς
ἀποθανεῖν,
|
εἴ |
τι
πεποίηκας
παρὰ
τοὺς
νόμους, |
[22, 5] |
ἀνάβητε.
εἰπὲ
σὺ
ἐμοί,
μέτοικος
|
εἶ; |
Ναί.
Μετοικεῖς
δὲ
πότερον
ὡς |
[22, 5] |
τὴν
κατηγορίαν,
ἐπειδὴ
οὗτος
μὲν
|
ὁμολογεῖ |
συμπρίασθαι,
ὁ
δὲ
νόμος
ἀπαγορεύων |
[22, 20] |
ἄλλων
τῶν
ἀδικούντων,
ὅτε
δικάζονται,
|
δεῖ |
παρὰ
τῶν
κατηγόρων
πυθέσθαι,
τὴν |
[22, 20] |
ἀπεψηφίσασθε;
Οὐκ
οἶδ'
ὅ
τι
|
δεῖ |
πλείω
λέγειν:
περὶ
μὲν
γὰρ |
[22, 10] |
πάντες
ἐπίστασθε
ὅτι
τούτοις
ἥκιστα
|
προσήκει |
τοιούτους
ποιεῖσθαι
λόγους.
τἀναντία
γὰρ |
[22, 10] |
μάρτυρας
παρέχομαι.
δεινὸν
δέ
μοι
|
δοκεῖ |
εἶναι,
εἰ
ὅταν
μὲν
εἰσφορὰν |
[22, 5] |
ἀπαγορεύει
μηδένα
τῶν
ἐν
τῇ
|
πόλει |
πλείω
σῖτον
πεντήκοντα
φορμῶν
συνωνεῖσθαι. |
[22, 10] |
ὅταν
κακοῦ
τινος
ἀπαγγελθέντος
τῇ
|
πόλει |
τίμιον
τὸν
σῖτον
πωλῶσιν.
οὕτω |
[22, 15] |
τυγχάνουσιν
ὄντες
τοῖς
ἐν
τῇ
|
πόλει, |
ὥστε
πεύσονται
ἥντινα
γνώμην
περὶ |
[22, 10] |
γὰρ
αὐτοῖς
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
|
συμφέρει: |
τότε
γὰρ
πλεῖστα
κερδαίνουσιν,
ὅταν |
[22, 5] |
φορμῶν,
ὧν
ὁ
νόμος
ἐξεῖναι
|
κελεύει. |
Ἐγὼ
τῶν
ἀρχόντων
κελευόντων
συνεπριάμην. |
[22, 5] |
δικασταί,
ὡς
ἔστι
νόμος
ὃς
|
κελεύει |
τοὺς
σιτοπώλας
συνωνεῖσθαι
τὸν
σῖτον, |
[22, 5] |
ὑμῖν
παρεσχόμεθα
τὸν
νόμον,
ὃς
|
ἀπαγορεύει |
μηδένα
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει |
[22, 5] |
σιτοπώλας
συνωνεῖσθαι
τὸν
σῖτον,
ἐὰν
|
οἱ |
ἄρχοντες
κελεύωσιν,
ἀποψηφίσασθε:
εἰ
δὲ |
[22, 5] |
παρακαλέσαντες
τοὺς
ἄρχοντας
ἠρωτῶμεν.
καὶ
|
οἱ |
μὲν
τέτταρες
οὐδὲν
ἔφασαν
εἰδέναι |
[22, 15] |
πᾶσιν
ἡγοῦμαι
φανερὸν
εἶναι
ὅτι
|
οἱ |
περὶ
τῶν
τοιούτων
ἀγῶνες
κοινότατοι |
[22, 15] |
τοῖς
καιροῖς
ἐπιβουλεύουσιν
ὑμῖν,
ὥσπερ
|
οἱ |
πολέμιοι.
ὅταν
γὰρ
μάλιστα
σίτου |
[22, 0] |
πρῶτον
εἰπεῖν
βούλομαι.
Ἐπειδὴ
γὰρ
|
οἱ |
πρυτάνεις
ἀπέδοσαν
εἰς
τὴν
βουλὴν |
[22, 20] |
πολὺ
μᾶλλον
τῶν
τε
πολιτῶν
|
οἳ |
διὰ
τὴν
τούτων
πονηρίαν
ἀπέθνῃσκον, |
[22, 20] |
ἐπειδὰν
πύθωνται
ὅτι
τῶν
καπήλων,
|
οἳ |
τοῖς
εἰσπλέουσιν
ὡμολόγησαν
ἐπιβουλεύειν,
ἀπεψηφίσασθε; |
[22, 15] |
καιροῖς
ἐπιβουλεύουσιν
ὑμῖν,
ὥσπερ
οἱ
|
πολέμιοι. |
ὅταν
γὰρ
μάλιστα
σίτου
τυγχάνητε |
[22, 15] |
τὴν
μεγίστην
ἐλάβετε,
ὅτι
οὐχ
|
οἷοί |
τ'
ἦσαν
τῆς
τούτων
πονηρίας |
[22, 0] |
~ΚΑΤΑ
ΤΩΝ
ΣΙΤΟΠΩΛΩΝ.
|
Πολλοί |
μοι
προσεληλύθασιν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί, |
[22, 10] |
ὑμᾶς
μάρτυρας
παρέχομαι.
δεινὸν
δέ
|
μοι |
δοκεῖ
εἶναι,
εἰ
ὅταν
μὲν |
[22, 0] |
τὴν
βουλήν,
ἀναστὰς
εἶπον
ὅτι
|
μοι |
δοκοίη
κρίνειν
τοὺς
σιτοπώλας
κατὰ |
[22, 5] |
ἡ
ζημία;
Ἔγωγε.
Ἀπόκριναι
δή
|
μοι, |
εἰ
ὁμολογεῖς
πλείω
σῖτον
συμπρίασθαι |
[22, 0] |
~ΚΑΤΑ
ΤΩΝ
ΣΙΤΟΠΩΛΩΝ.
Πολλοί
|
μοι |
προσεληλύθασιν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
θαυμάζοντες |
[22, 5] |
πρῶτον
μὲν
ἀνάβητε.
εἰπὲ
σὺ
|
ἐμοί, |
μέτοικος
εἶ;
Ναί.
Μετοικεῖς
δὲ |
[22, 10] |
κατηγορήσειν:
περὶ
γὰρ
ὧν
εἰσι
|
νόμοι |
διαρρήδην
γεγραμμένοι,
πῶς
οὐ
χρὴ |
[22, 15] |
διαφερώμεθα,
ἀλλ'
ἀγαπῶμεν
ἐὰν
ὁποσουτινοσοῦν
|
πριάμενοι |
παρ'
αὐτῶν
ἀπέλθωμεν.
ὥστ'
ἐνίοτε |
[22, 15] |
μάρτυρας
παρεχομένων,
θάνατον
κατέγνωτε,
πιστοτέρους
|
ἡγησάμενοι |
τοὺς
τῶν
κατηγόρων
λόγους.
καίτοι |
[22, 10] |
γὰρ
ὧν
εἰσι
νόμοι
διαρρήδην
|
γεγραμμένοι, |
πῶς
οὐ
χρὴ
διδόναι
δίκην |
[22, 15] |
ὅταν
γὰρ
μάλιστα
σίτου
τυγχάνητε
|
δεόμενοι, |
συναρπάζουσιν
οὗτοι
καὶ
οὐκ
ἐθέλουσι |
[22, 10] |
τὸν
σῖτον
πωλῶσιν.
οὕτω
δ'
|
ἄσμενοι |
τὰς
συμφορὰς
τὰς
ὑμετέρας
ὁρῶσιν, |
[22, 0] |
εἰ
μέν
εἰσιν
ἄξια
θανάτου
|
εἰργασμένοι, |
ὑμᾶς
οὐδὲν
ἧττον
ἡμῶν
γνώσεσθαι |
[22, 20] |
πλεῖστοι
περὶ
τοῦ
σώματός
εἰσιν
|
ἠγωνισμένοι: |
καὶ
οὕτω
μεγάλα
ἐξ
αὐτῆς |
[22, 15] |
ἀζημίους
ἀφῆτε,
πολλὴν
ἄδειαν
αὐτοῖς
|
ἐψηφισμένοι |
ἔσεσθε
ποιεῖν
ὅ
τι
ἂν |
[22, 15] |
ἥντινα
γνώμην
περὶ
αὐτῶν
ἔχετε,
|
ἡγούμενοι, |
ἐὰν
μὲν
θάνατον
τούτων
καταγνῶτε, |
[22, 10] |
τιμιώτερον,
ὥσπερ
κατὰ
μέδιμνον
συνω
|
νούμενοι. |
καὶ
τούτων
ὑμᾶς
μάρτυρας
παρέχομαι. |
[22, 5] |
τοὺς
λόγους,
οὗτοι
δὲ
τῆτες
|
συνωνούμενοι |
φαίνονται.
ΜΑP
ΤΥP
ΙΑ.
~Ὅτι |
[22, 10] |
ὑμετέρας
ὁρῶσιν,
ὥστε
τὰς
μὲν
|
πρότεροι |
τῶν
ἄλλων
πυνθάνονται,
τὰς
δ' |
[22, 15] |
οἱ
περὶ
τῶν
τοιούτων
ἀγῶνες
|
κοινότατοι |
τυγχάνουσιν
ὄντες
τοῖς
ἐν
τῇ |
[22, 10] |
εὐνοίᾳ
φασὶ
τῇ
ὑμετέρᾳ
παρανομῆσαι.
|
καίτοι |
πάντες
ἐπίστασθε
ὅτι
τούτοις
ἥκιστα |
[22, 15] |
ἡγησάμενοι
τοὺς
τῶν
κατηγόρων
λόγους.
|
καίτοι |
πῶς
ἂν
οὐ
θαυμαστὸν
εἴη, |
[22, 15] |
ἦσαν
τῆς
τούτων
πονηρίας
ἐπικρατῆσαι.
|
καίτοι |
τί
χρὴ
αὐτοὺς
τοὺς
ἀδικοῦντας |
[22, 20] |
ἔσεσθαι:
οὕτω
γὰρ
ἔσονται
μόγις
|
ἀνεκτοί. |
ἐνθυμεῖσθε
δὲ
ὅτι
ἐκ
ταύτης |
[22, 20] |
ὅτι
ἐκ
ταύτης
τῆς
τέχνης
|
πλεῖστοι |
περὶ
τοῦ
σώματός
εἰσιν
ἠγωνισμένοι: |
[22, 10] |
τῶν
ἄλλων
πυνθάνονται,
τὰς
δ'
|
αὐτοὶ |
λογοποιοῦσιν,
ἢ
τὰς
ναῦς
διεφθάρθαι |
[22, 5] |
βουλῆς
τούτους
εἶπε
τοὺς
λόγους,
|
οὗτοι |
δὲ
τῆτες
συνωνούμενοι
φαίνονται.
ΜΑP |
[22, 15] |
μάλιστα
σίτου
τυγχάνητε
δεόμενοι,
συναρπάζουσιν
|
οὗτοι |
καὶ
οὐκ
ἐθέλουσι
πωλεῖν,
ἵνα |
[22, 20] |
καὶ
τοὺς
ἐμπόρους
ἐφ'
οὓς
|
οὗτοι |
συνέστησαν:
οἷς
ὑμεῖς
χαριεῖσθε
καὶ |
[22, 5] |
εἰπεῖν
περὶ
αὐτῶν.
ἐπειδὴ
γὰρ
|
οὗτοι |
τὴν
αἰτίαν
εἰς
ἐκείνους
ἀνέφερον, |
[22, 15] |
ἅπασι
τοὺς
ἀγορανόμους
φύλακας
κατεστήσατε,
|
ἐπὶ |
δὲ
ταύτῃ
μόνῃ
τῇ
τέχνῃ |
[22, 15] |
κακονοίας
ἡ
πόλις
ἔγνωκεν,
ὥστ'
|
ἐπὶ |
μὲν
τοῖς
ἄλλοις
ὠνίοις
ἅπασι |
[22, 10] |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
οἴομαι
αὐτοὺς
|
ἐπὶ |
μὲν
τούτῳ
τῷ
λόγῳ
οὐκ |
[22, 5] |
παρέξομαι.
Καὶ
ὡς
οὗτος
μὲν
|
ἐπὶ |
τῆς
προτέρας
βουλῆς
τούτους
εἶπε |
[22, 15] |
εἰ
γὰρ
ἀπογνώσεσθε
ὁμολογούντων
αὐτῶν
|
ἐπὶ |
τοὺς
ἐμπόρους
συνίστασθαι,
δόξεθ'
ὑμεῖς |
[22, 5] |
ἀνάγκη
καὶ
μακρό
τερον
εἰπεῖν
|
περὶ |
αὐτῶν.
ἐπειδὴ
γὰρ
οὗτοι
τὴν |
[22, 15] |
πόλει,
ὥστε
πεύσονται
ἥντινα
γνώμην
|
περὶ |
αὐτῶν
ἔχετε,
ἡγούμενοι,
ἐὰν
μὲν |
[22, 0] |
πρότερον
παύσασθαι,
πρὶν
ἂν
ὑμεῖς
|
περὶ |
αὐτῶν
ὅ
τι
ἂν
βούλησθε |
[22, 0] |
πρυτάνεις
ἀπέδοσαν
εἰς
τὴν
βουλὴν
|
περὶ |
αὐτῶν,
οὕτως
ὠργίσθησαν
αὐτοῖς,
ὥστε |
[22, 10] |
αὐτοὺς
ἀπολογήσεσθαι,
ἀλλὰ
τούτων
κατηγορήσειν:
|
περὶ |
γὰρ
ὧν
εἰσι
νόμοι
διαρρήδην |
[22, 20] |
ὅ
τι
δεῖ
πλείω
λέγειν:
|
περὶ |
μὲν
γὰρ
τῶν
ἄλλων
τῶν |
[22, 15] |
οὐκ
ἐθέλουσι
πωλεῖν,
ἵνα
μὴ
|
περὶ |
τῆς
τιμῆς
διαφερώμεθα,
ἀλλ'
ἀγαπῶμεν |
[22, 15] |
τούτων
πολιορκούμεθα.
οὕτω
δὲ
πάλαι
|
περὶ |
τῆς
τούτων
πανουργίας
καὶ
κακονοίας |
[22, 20] |
μᾶλλον
αἱροῦνται
καθ'
ἑκάστην
ἡμέραν
|
περὶ |
τῆς
ψυχῆς
κινδυνεύειν
ἢ
παύεσθαι |
[22, 20] |
ἐκ
ταύτης
τῆς
τέχνης
πλεῖστοι
|
περὶ |
τοῦ
σώματός
εἰσιν
ἠγωνισμένοι:
καὶ |
[22, 10] |
ἡγοῦμαι
δ'
ἐὰν
ὡς
μάλιστα
|
περὶ |
τούτων
ἀληθῆ
λέγωσιν,
οὐχ
ὑπὲρ |
[22, 0] |
ἡγεῖσθε,
οὐδὲν
ἧττον
καὶ
τοὺς
|
περὶ |
τούτων
λόγους
ποιουμένους
συκοφαντεῖν
νομίζετε. |
[22, 0] |
ὅθεν
οὖν
ἠνάγκασμαι
κατηγορεῖν
αὐτῶν,
|
περὶ |
τούτων
πρῶτον
εἰπεῖν
βούλομαι.
Ἐπειδὴ |
[22, 15] |
ἂν
οὐ
θαυμαστὸν
εἴη,
εἰ
|
περὶ |
τῶν
αὐτῶν
ἁμαρτημάτων
δικάζοντες
μᾶλλον |
[22, 15] |
ἡγοῦμαι
φανερὸν
εἶναι
ὅτι
οἱ
|
περὶ |
τῶν
τοιούτων
ἀγῶνες
κοινότατοι
τυγχάνουσιν |
[22, 0] |
ἀγόντων
ἀναστὰς
αὐτῶν
κατηγόρουν,
καὶ
|
πᾶσι |
φανερὸν
ἐποίησα
ὅτι
οὐχ
ὑπὲρ |
[22, 15] |
ἐπὶ
μὲν
τοῖς
ἄλλοις
ὠνίοις
|
ἅπασι |
τοὺς
ἀγορανόμους
φύλακας
κατεστήσατε,
ἐπὶ |
[22, 10] |
αὐτοῖς
συνέφερε,
ταῦτα
ἐπ'
εὐνοίᾳ
|
φασὶ |
τῇ
ὑμετέρᾳ
παρανομῆσαι.
καίτοι
πάντες |
[22, 10] |
τούτων
κατηγορήσειν:
περὶ
γὰρ
ὧν
|
εἰσι |
νόμοι
διαρρήδην
γεγραμμένοι,
πῶς
οὐ |
[22, 15] |
δεόμενοι,
συναρπάζουσιν
οὗτοι
καὶ
οὐκ
|
ἐθέλουσι |
πωλεῖν,
ἵνα
μὴ
περὶ
τῆς |
[22, 20] |
οὐδ'
ἐὰν
ἀντιβολῶσιν
ὑμᾶς
καὶ
|
ἱκετεύωσι, |
δικαίως
ἂν
αὐτοὺς
ἐλεήσαιτε,
ἀλλὰ |
[22, 5] |
πόλεως,
ἢ
ὡς
ποιήσων
ὅ
|
τι |
ἂν
βούλῃ;
Ὡς
πεισόμενος.
Ἄλλο |
[22, 0] |
ἂν
ὑμεῖς
περὶ
αὐτῶν
ὅ
|
τι |
ἂν
βούλησθε
ψηφίσησθε.
~Καὶ
πρῶτον |
[22, 15] |
αὐτοῖς
ἐψηφισμένοι
ἔσεσθε
ποιεῖν
ὅ
|
τι |
ἂν
βούλωνται.
~χρὴ
δέ,
ὦ |
[22, 20] |
ἐπιβουλεύειν,
ἀπεψηφίσασθε;
Οὐκ
οἶδ'
ὅ
|
τι |
δεῖ
πλείω
λέγειν:
περὶ
μὲν |
[22, 5] |
ἂν
βούλῃ;
Ὡς
πεισόμενος.
Ἄλλο
|
τι |
οὖν
ἢ
ἀξιοῖς
ἀποθανεῖν,
εἴ |
[22, 5] |
οὖν
ἢ
ἀξιοῖς
ἀποθανεῖν,
εἴ
|
τι |
πεποίηκας
παρὰ
τοὺς
νόμους,
ἐφ' |
[22, 15] |
τῆς
τούτων
πονηρίας
ἐπικρατῆσαι.
καίτοι
|
τί |
χρὴ
αὐτοὺς
τοὺς
ἀδικοῦντας
ὑφ' |
[22, 15] |
φυλάττειν
ἀπεκτείνετε;
Ἐνθυμεῖσθαι
δὲ
χρὴ
|
ὅτι |
ἀδύνατον
ὑμῖν
ἐστιν
ἀποψηφίσασθαι.
εἰ |
[22, 0] |
προσεληλύθασιν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
θαυμάζοντες
|
ὅτι |
ἐγὼ
τῶν
σιτοπωλῶν
ἐν
τῇ |
[22, 20] |
ἔσονται
μόγις
ἀνεκτοί.
ἐνθυμεῖσθε
δὲ
|
ὅτι |
ἐκ
ταύτης
τῆς
τέχνης
πλεῖστοι |
[22, 5] |
ψηφιεῖσθαι:
ὅμως
δ'
ἵνα
πεισθῆτε
|
ὅτι |
καὶ
κατὰ
τῶν
ἀρχόντων
ψεύδονται, |
[22, 10] |
συνωνούμενοι
φαίνονται.
ΜΑP
ΤΥP
ΙΑ.
|
~Ὅτι |
μὲν
τοίνυν
οὐχ
ὑπὸ
τῶν |
[22, 0] |
ποιεῖν
τὴν
βουλήν,
ἀναστὰς
εἶπον
|
ὅτι |
μοι
δοκοίη
κρίνειν
τοὺς
σιτοπώλας |
[22, 15] |
δικασταί,
πᾶσιν
ἡγοῦμαι
φανερὸν
εἶναι
|
ὅτι |
οἱ
περὶ
τῶν
τοιούτων
ἀγῶνες |
[22, 15] |
ὄντων
δίκην
τὴν
μεγίστην
ἐλάβετε,
|
ὅτι |
οὐχ
οἷοί
τ'
ἦσαν
τῆς |
[22, 0] |
κατηγόρουν,
καὶ
πᾶσι
φανερὸν
ἐποίησα
|
ὅτι |
οὐχ
ὑπὲρ
τούτων
ἔλεγον,
ἀλλὰ |
[22, 15] |
ἀναμνήσθητε
δέ,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
|
ὅτι |
πολλῶν
ἤδη
ἐχόντων
ταύτην
τὴν |
[22, 10] |
ὑμετέρᾳ
παρανομῆσαι.
καίτοι
πάντες
ἐπίστασθε
|
ὅτι |
τούτοις
ἥκιστα
προσήκει
τοιούτους
ποιεῖσθαι |
[22, 20] |
οἴεσθε
γνώμην
ἕξειν,
ἐπειδὰν
πύθωνται
|
ὅτι |
τῶν
καπήλων,
οἳ
τοῖς
εἰσπλέουσιν |
[22, 0] |
τῇ
βουλῇ
κατηγόρουν,
καὶ
λέγοντες
|
ὅτι |
ὑμεῖς,
εἰ
ὡς
μάλιστα
αὐτοὺς |
[22, 10] |
ὑμῖν
ἐρῶ
καὶ
περιφανέστατον
τεκμήριον
|
ὅτι |
ψεύδονται:
ἐχρῆν
γὰρ
αὐτούς,
εἴπερ |
[22, 5] |
ἀποδείξῃ,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
ὡς
|
ἔστι |
νόμος
ὃς
κελεύει
τοὺς
σιτοπώλας |