Paragraphes
[21]	τάξιν προὔλαβον τοῦ φόνου. ἀπέθανον	ἄν,	ἀλλ´ ὡς τύραννος μόνον, ἀλλ´
[14]	μόνης ἄξιός εἰμι τιμᾶσθαι, τί	ἂν	ἀπεκρίνω τότε; ~Νῦν δὲ οὐ
[16]	εἰ οἰκέτην τίμιον, οὐ μέγα	ἂν	ἔδοξεν καὶ τοῦτο, ἀνελθόντα ἐν
[10]	με τῶν κακούργων διέφυγεν; οὐκ	ἂν	εἴποις. ἀλλὰ πάντα εἰρήνης μεστὰ
[13]	ἂν ὑμεῖς ἐδώκατε. ἀλλ´ οὐκ	ἂν	εἴποις. Εἶτα τοῦ τυράννου πεφονευμένου
[14]	διὰ μέσου κινδύνων ἀπώκνησα; οὐκ	ἂν	εἴποις. μένε τοίνυν ἐπὶ τούτου
[11]	ἄξιον ἀμοιβῆς ὑπέλαβεν, ὅπερ οὐκ	ἂν	εἴποις μὴ δι´ ἐμὲ γεγενῆσθαι.
[20]	λυπήσειν ἔμελλον τὸν γεγεννηκότα, ὡς	ἂν	ἐκ τῆς πρώτης θέας διασπαράξειν,
[19]	κτήματος οὐκ ἂν ἠμείψασθε; οὐκ	ἂν	ἐν τοῖς εὐεργέταις ἀνεγράψατε; οὐκ
[13]	τοῖς εὐεργέταις; ~οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνο	ἂν	ἔχοις λέγειν, ὡς ἐγὼ μὲν
[4]	πρὸς τὰς ἐπιθυμίας βραδύτερος, ὡς	ἂν	ἤδη τῆς ἡλικίας τὸ μὲν
[19]	δεσπότην οὕτω δημοτικοῦ κτήματος οὐκ	ἂν	ἠμείψασθε; οὐκ ἂν ἐν τοῖς
[18]	υἱὸν εἶχεν καὶ ὡς οὐκ	ἂν	ἠξίωσεν ἐπιβιῶναι οὐδ´ ὀλίγον αὐτῷ
[11]	ἀνάγκην τῆς τελευτῆς παρέχων, ἀπῄτεις	ἂν	καὶ τότε παρ´ ἐμοῦ αὐτόχειρα
[20]	τὰ φανερὰ τοῦ σώματος, ὡς	ἂν	μάλιστα λυπήσειν ἔμελλον τὸν γεγεννηκότα,
[19]	ἐν τοῖς ἱεροῖς ἀνεθήκατε; οὐκ	ἂν	μετὰ τῶν θεῶν κἀκεῖνο προσεκυνήσατε;
[15]	συνέχοντα τὴν τυραννίδα, ἅ τις	ἂν	νικήσῃ, πάντα οὗτος κατώρθωσεν, καὶ
[8]	πάντα πέπρακται, πάντα κατώρθωται. τίνα	ἂν	ὁ περίλοιπος κολασθείη τρόπον; ἐμοῦ
[3]	λήψεσθαι ἰσαρίθμους τοῖς ἀνῃρημένοις, ὡς	ἂν	οὐ τῶν παρόντων ἀπαλλάξας ὑμᾶς
[4]	γὰρ τὸ μέγεθος οὕτω μάθοιτ´	ἂν	τῆς εὐεργεσίας τῆς ἐμῆς, καὶ
[19]	ἐν τοῖς εὐεργέταις ἀνεγράψατε; οὐκ	ἂν	τὸ ξίφος ἐν τοῖς ἱεροῖς
[19]	οὐκ ἂν ἠμείψασθε; οὐκ ἂν	ἐν	τοῖς εὐεργέταις ἀνεγράψατε; οὐκ ἂν
[13]	αὐτῷ πολλάς, εἰ ἀποθάνοι, ἡδέως	ἂν	ὑμεῖς ἐδώκατε. ἀλλ´ οὐκ ἂν
[15]	ἄχρι τῶν τυράννων προελθεῖν οὐκ	ἂν	ὑπῆρξέ μοι, μὴ οὐχὶ τῶν
[8]	ἀποβεβληκὼς τοὺς φύλακας, ἀπολωλεκὼς τὸν	μέγαν	ἐκεῖνον ἑαυτοῦ δορυφόρον, ἔρημος, οὐδὲ
[11]	δὲ νόμος τυραννοκτόνῳ δίδωσιν τὴν	δωρεάν.	διαφέρει δέ, εἰπέ μοι, τί
[11]	ἐθέλειν τὴν ἐπὶ τοῖς πεπονημένοις	δωρεάν.	~Ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο μέμνημαι
[10]	ποιεῖν με τιμᾶσθαι θέλοντα καὶ	δωρεὰν	λαμβάνειν· οὐ γὰρ εἶναι τυραννοκτόνον
[1]	μίαν ὅμως ἐπ´ ἀμφοτέροις αἰτήσων	δωρεὰν	μόνος τῶν πώποτε τυραννοκτόνων πληγῇ
[9]	ὀφειλομένην δοθῆναί μοι παρ´ ὑμῶν	δωρεάν,	οὐ φιλοκερδὴς οὐδὲ μικρολόγος τις
[13]	τῆς σφαγῆς οὐκ ἀποδώσεις τὴν	δωρεάν;	ὢ τῆς πολυπραγμοσύνης. μέλει δέ
[14]	μὲν δὴ γνώμην προϋπάρχειν χρὴ	γενναίαν	καὶ φιλόπολιν καὶ πρὸ τῶν
[16]	εἰμι, ἀλλ´ εἴργασμαι μεγάλην καὶ	γενναίαν	σφαγὴν νεανίσκου ἀκμάζοντος καὶ πᾶσι
[18]	τοῖς συμμάχοις καὶ πρὸς τὴν	τελευταίαν	ἐκείνην σκέψιν κατηνάγκασα. ἀπέθανεν ὑμῖν
[18]	προκινδυνεύοντα τοῦ πατρὸς καὶ τὴν	ἀσφάλειαν	τῇ ἀρχῇ παρεχόμενον. ὥστε εἰ
[12]	εἰ μὴ διὰ τὴν πολλὴν	δουλείαν	ἐπιλέλησμαι τῶν ἐν αὐτοῖς εἰρημένων)
[6]	μακράν, μᾶλλον δὲ ἀΐδιον, τὴν	δουλείαν	ἐσομένην καὶ ἐκ διαδοχῆς παραδοθησομένην
[4]	καὶ ἡμεῖς τυραννίδα καὶ μίαν	δουλείαν	ὑπεμείναμεν, οὐδὲ ἑνὸς ὑπηνέγκαμεν ἐπιθυμίαν
[5]	τῆς μὲν τιμῆς παρεχώρει καθ´	ἡλικίαν	ἐκείνῳ καὶ μόνου ἐξίστατο τοῦ
[4]	ἁπλῆν καὶ ἡμεῖς τυραννίδα καὶ	μίαν	δουλείαν ὑπεμείναμεν, οὐδὲ ἑνὸς ὑπηνέγκαμεν
[1]	διαδοχὴν τῶν ἀδικημάτων ἑτοιμότερον, ἥκω	μίαν	ὅμως ἐπ´ ἀμφοτέροις αἰτήσων δωρεὰν
[4]	δουλείαν ὑπεμείναμεν, οὐδὲ ἑνὸς ὑπηνέγκαμεν	ἐπιθυμίαν	δεσπότου, ἀλλὰ μόνοι τῶν πώποτε
[22]	τέλος ἑωράκατε πάντες τὸν μὲν	νεανίαν	προκείμενον, οὐδὲ μικρὸν οὐδ´ εὐκαταγώνιστον
[9]	ἐμὴν ὡς ἀτελῆ καὶ γέρως	ἀναξίαν	κεκριμένην. ~Οὑτοσὶ δὲ ἀντιλέγει καὶ
[18]	εἰ καὶ μὴ διὰ τὴν	εὔνοιαν,	ἀλλὰ διὰ τὴν ἀπόγνωσιν εὐθὺς
[18]	τῶν ἄλλων οὐδείς, ὅσην ἐκεῖνος	εὔνοιαν	πρὸς τὸν υἱὸν εἶχεν καὶ
[3]	μελλόντων κακῶν ἐλπίδος, καὶ τὴν	ἐλευθερίαν	βέβαιον παρασχών, οὐδενὸς παραλελειμμένου κληρονόμου
[13]	ἔλαβεν τυραννοκτόνου; καὶ μάλα δικαίως·	ἐλευθερίαν	γὰρ κἀκεῖνος ἀντὶ δουλείας παρέσχηται.
[9]	ἤδη προκηρύττων ἅπασι καὶ τὴν	ἐλευθερίαν	εὐαγγελιζόμενος. ἤδη οὖν ἀπολαύετε τῶν
[11]	μόνον ὁ νομοθέτης εἶδεν, τὴν	ἐλευθερίαν,	τὴν δημοκρατίαν, τὴν τῶν δεινῶν
[7]	ἀλλαξόμενος δὲ ὅμως τὴν κοινὴν	ἐλευθερίαν	τῆς σφαγῆς τῆς ἐμῆς. ἐντυχὼν
[14]	οἰκείῳ θανάτῳ τὴν τῶν πολλῶν	σωτηρίαν	ὠνησομένην. ἆρ´ οὖν πρὸς τοῦτο
[13]	ἦν οὐδὲ ταύτην εἶχε τὴν	προσηγορίαν,	οὐδὲ δωρεὰς ἐπ´ αὐτῷ πολλάς,
[1]	ὧν ἐποίησεν ἱκανὴν ἡμῖν δέδωκε	τιμωρίαν,	ζῶν μὲν τὸν υἱὸν ἐπιδὼν
[21]	μέν, ἀσθενῶν δὲ πρὸς τὴν	ὑπηρεσίαν	τοῦ τολμήματος. ~Πόσαι κολάσεις ταῦτα;
[5]	ἐπιθυμίαι τὴν ἐκ τῆς ἀρχῆς	ἐξουσίαν	προσλάβωσιν, οὐδένα ὅρον ποιοῦνται τῶν
[13]	τῆς ἐλευθερίας, ἢ τὸν τὴν	δημοκρατίαν	ἀποδεδωκότα περιττότερόν τι προσαπαιτεῖς; Καίτοι
[9]	~Πάρειμι οὖν κομίζων ὑμῖν τὴν	δημοκρατίαν	καὶ θαρρεῖν ἤδη προκηρύττων ἅπασι
[11]	νομοθέτης εἶδεν, τὴν ἐλευθερίαν, τὴν	δημοκρατίαν,	τὴν τῶν δεινῶν ἀπαλλαγήν. τοῦτ´
[11]	ἢ τοῦ θανάτου παρασχεῖν τὴν	αἰτίαν;	ἐγὼ μὲν γὰρ οὐδὲν οἶμαι·
[13]	τοῦ τυράννου πεφονευμένου τῷ τὴν	αἰτίαν	παρασχόντι τῆς σφαγῆς οὐκ ἀποδώσεις
[10]	ἀσφαλεῖς καὶ ἑορτάζουσα τὴν κοινὴν	εὐτυχίαν	ἡ πόλις. τίς οὖν ὁ
[9]	ἐπιτάττει δὲ οὐδείς, ἀλλὰ καὶ	τιμᾶν	ἔξεστι καὶ δικάζειν καὶ ἀντιλέγειν
[9]	ἐμὲ ὑμῖν καὶ διὰ τὴν	τόλμαν	τὴν ἐμήν, κἀκ τοῦ ἑνὸς
[7]	ἐντυγχάνοντα κτείνων καὶ τὸ ἀνθιστάμενον	πᾶν	διαφθείρων ἐπὶ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ
[13]	γένους καὶ ῥιζόθεν τὸ δεινὸν	ἅπαν	ἐκκεκομμένον. ~Καί μοι πρὸς θεῶν
[20]	παρατείνει μοι τὸν φόνον καὶ	μακροτέραν	μοι τὴν σφαγὴν ποιεῖ; ~Καὶ
[6]	δὲ ἐκεῖνο ἐλύπει, τὸ εἰδέναι	μακράν,	μᾶλλον δὲ ἀΐδιον, τὴν δουλείαν
[5]	τοὺς δορυφόρους συνέχων, ὁ τὴν	φρουρὰν	κρατύνων, ὁ τοὺς τυραννουμένους φοβῶν,
[15]	εὐχερὲς ὑπολάβητε εἶναι τὸ πρᾶγμα,	φρουρὰν	ὑπερβῆναι καὶ δορυφόρων κρατῆσαι καὶ
[7]	μόνος δέ, μόνος πρὸς οὕτως	ἰσχυρὰν	καὶ πολλὴν τυραννίδα, μᾶλλον δὲ
[22]	ὁ μὲν καθελὼν τὴν τυραννίδα	πᾶσαν	εἰμὶ ἐγώ· μεμέρισται δὲ ἐς
[14]	καὶ πρὸ τῶν κοινῶν κινδυνεύειν	ἐθέλουσαν	καὶ τῷ οἰκείῳ θανάτῳ τὴν
[5]	τὸ πρᾶγμα ἡμῖν ἀφόρητον καθειστήκει·	ὅταν	γὰρ αἱ τῆς γνώμης ἐπιθυμίαι
[12]	τὴν πολλὴν δουλείαν ἐπιλέλησμαι τῶν	ἐν	αὐτοῖς εἰρημένων) αἰτίας θανάτου εἶναι
[22]	ἐς πολλοὺς τὸ ἔργον ὥσπερ	ἐν	δράματι· καὶ τὰ μὲν πρῶτα
[17]	τὰ φίλτατα οἰκτρῶς προκείμενα, υἱὸν	ἐν	ἡλικίᾳ, εἰ καὶ πονηρόν, ἀλλ´
[16]	ἂν ἔδοξεν καὶ τοῦτο, ἀνελθόντα	ἐν	μέσῃ τῇ ἀκροπόλει, ἐν μέσοις
[16]	ἀνελθόντα ἐν μέσῃ τῇ ἀκροπόλει,	ἐν	μέσοις τοῖς ὅπλοις φόνον τινὸς
[22]	ἐμοῦ, αὐτὸ δὲ τὸ ξίφος	ἐν	μέσῳ ἀμφοτέρων, ἐπιδεικνύμενον ὡς οὐκ
[17]	ἀλλὰ λύπῃ προβασανίσας πολλῇ καὶ	ἐν	ὀφθαλμοῖς δείξας τὰ φίλτατα οἰκτρῶς
[13]	τί δὲ κατέλιπον τὸ ξίφος	ἐν	τῇ σφαγῇ, εἰ μὴ πάντως
[4]	ἄνδρες δικασταί, πρὸς ὀλίγον τὰ	ἐν	τῇ τυραννίδι καίπερ εἰδόσιν ὑμῖν
[15]	μόνον, ἀλλὰ σχεδὸν τὸ μέγιστον	ἐν	τῇ τυραννοκτονίᾳ καὶ τὸ κεφάλαιον
[19]	ἀνεγράψατε; οὐκ ἂν τὸ ξίφος	ἐν	τοῖς ἱεροῖς ἀνεθήκατε; οὐκ ἂν
[12]	δὲ καὶ τοῦτο μέμνημαι διηγορευμένον	ἐν	τοῖς νόμοις (ἐκτὸς εἰ μὴ
[11]	ταῦτα χαλεπώτερον τοῦ κακούργου πεφονευμένου;	ἓν	μόνον ἐξέταζε, τοῦτο ἀπαίτει, τοῦτο
[13]	ἐξελάσας τις τύραννον ἤδη τιμὴν	ἔλαβεν	τυραννοκτόνου; καὶ μάλα δικαίως· ἐλευθερίαν
[11]	τοῦτ´ ἐτίμησεν, τοῦτ´ ἄξιον ἀμοιβῆς	ὑπέλαβεν,	ὅπερ οὐκ ἂν εἴποις μὴ
[10]	μή τίς με τῶν κακούργων	διέφυγεν;	οὐκ ἂν εἴποις. ἀλλὰ πάντα
[17]	τὸ δ´ ἀγνοῆσαι, τὸ δὲ	μηδὲν	τοιοῦτο θέαμα ἰδεῖν, οὐδὲν ἔχει
[11]	ἀλλὰ τοῦτο μόνον ὁ νομοθέτης	εἶδεν,	τὴν ἐλευθερίαν, τὴν δημοκρατίαν, τὴν
[15]	ἁπάντων κεκρατηκότι κἀκείνους ἅπαντας προνενικηκότι.	οὐδὲν	ἔτι προστίθημι, ἀλλ´ ἐπὶ τούτων
[18]	τεθνηξόμενον αὐτὸν καὶ λογιούμενον ὡς	οὐδὲν	ἔτι τοῦ ζῆν ὄφελος τῆς
[17]	δὲ μηδὲν τοιοῦτο θέαμα ἰδεῖν,	οὐδὲν	ἔχει τυραννικῆς κολάσεως ἄξιον. ~Οὐ
[11]	τὴν αἰτίαν; ἐγὼ μὲν γὰρ	οὐδὲν	οἶμαι· ἀλλὰ τοῦτο μόνον ὁ
[6]	ἐλεύθεροι γενησόμεθα. ἐπ´ ἐκείνων δὲ	οὐδὲν	τοιοῦτον ἠλπίζετο, ἀλλὰ ἑωρῶμεν ἤδη
[4]	καὶ ἠδίκει ὅσα κελεύοι καὶ	ἐκόλαζεν	οὓς προστάττοι καὶ πάντα ὑπηρέτει,
[13]	πανωλεθρία παντὸς τοῦ γένους καὶ	ῥιζόθεν	τὸ δεινὸν ἅπαν ἐκκεκομμένον. ~Καί
[1]	ὁ παῖς δὲ ὁ ἐκείνου	τέθνηκεν	μὲν ὑπ´ ἐμοῦ, ὑπηρέτησε δέ
[19]	ἐχρήσατο; τίς αὐτὸ ἐπ´ ἐκεῖνον	ἀπέστειλεν;	ὦ ξίφος κοινωνὸν καὶ διάδοχον
[18]	ὀδυρόμενος, δακρύων, πεπενθηκὼς πένθος ὀλιγοχρόνιον	μέν,	ἀλλ´ ἱκανὸν πατρί, καὶ τὸ
[20]	τῆς πρώτης θέας διασπαράξειν, ὁ	μὲν	ἀνεβόησεν οἰκτρόν, ἐπιβοώμενος τὸν γεγεννηκότα
[12]	καὶ εἴ τις μὴ αὐτὸς	μὲν	ἀπέκτεινε μηδὲ τῇ χειρὶ ἔδρασεν
[13]	ἂν ἔχοις λέγειν, ὡς ἐγὼ	μὲν	ἁπλῶς αὐτὸ ἔπραξα, ἠκολούθησε δέ
[21]	σφαγὴν τρέμων, οὐ δυνάμενος, ἐπιθυμῶν	μέν,	ἀσθενῶν δὲ πρὸς τὴν ὑπηρεσίαν
[8]	ὁ περίλοιπος κολασθείη τρόπον; ἐμοῦ	μὲν	γὰρ ἀνάξιός ἐστι καὶ τῆς
[11]	θανάτου παρασχεῖν τὴν αἰτίαν; ἐγὼ	μὲν	γὰρ οὐδὲν οἶμαι· ἀλλὰ τοῦτο
[18]	οὐδ´ ὀλίγον αὐτῷ χρόνον. πάντες	μὲν	γὰρ πατέρες ἴσως πρὸς τοὺς
[14]	τῶν προσεῖναι ὀφειλόντων τυραννοκτόνῳ. πρῶτα	μὲν	δὴ γνώμην προϋπάρχειν χρὴ γενναίαν
[8]	λοιπὰ ἐντέλλομαι. ταῦτα βουλευσάμενος αὐτὸς	μὲν	ἐκποδὼν ἀπηλλαττόμην, ὁ δέ, ὅπερ
[1]	ἄνδρες δικασταί, μιᾶς ἡμέρας, τὸν	μὲν	ἤδη παρηβηκότα, τὸν δὲ ἀκμάζοντα
[2]	τῆς τῶν πονηρῶν τελευτῆς, τὸν	μὲν	ἰσχυρότερον καὶ ἀμύνασθαι δυνάμενον αὐτὸς
[22]	ἐστι τῇ καινότητι. καὶ ὁ	μὲν	καθελὼν τὴν τυραννίδα πᾶσαν εἰμὶ
[21]	τὸ ξίφος φησί, Πρὸ μικροῦ	μέν	με ἀπέκτεινας, νῦν δὲ ἀνάπαυσον,
[22]	καὶ τέλος ἑωράκατε πάντες τὸν	μὲν	νεανίαν προκείμενον, οὐδὲ μικρὸν οὐδ´
[14]	ἀξιοῦν ὡς εὐεργέτην λαμβάνειν. ἐμοῦ	μὲν	οὐ δυνηθέντος, ἄλλου δὲ μετ´
[3]	νόμων ἀμοιβῆς, οὓς διεφύλαξα. Ὁ	μὲν	οὖν ἀντιλέγων οὑτοσὶ δοκεῖ μοι
[3]	μόνῳ παραχωρήσας τῷ ξίφει. ~Ἐγὼ	μὲν	οὖν καὶ περιττότερόν τι ἐπὶ
[2]	δὲ πατροκτονήσας, ὡς ἐδύνατο. ~Τὴν	μὲν	οὖν τυραννίδα ὁ παύσας εἰμὶ
[1]	πρὸς τὸν υἱὸν φιλοστοργίᾳ. ὁ	μὲν	οὖν τύραννος ἀνθ´ ὧν ἐποίησεν
[12]	τρόπου τῆς σφαγῆς. Εἶτα τὸν	μὲν	οὕτως ἀποκτείναντα κολάζειν ὡς ἀνδροφόνον
[1]	πονηροὺς ἀποσκευασάμενος καὶ φονεύσας τὸν	μὲν	παῖδα τῷ ξίφει, τὸν πατέρα
[10]	ἁπάντων αἴτιος; τίς ὁ ἐκεῖνα	μὲν	παύσας, τὰ δὲ παρεσχημένος; εἰ
[5]	κεφάλαιον αὐτὸς ἦν, καὶ τὸ	μὲν	πιστὸν καὶ ἀσφαλὲς ἀπ´ αὐτοῦ
[22]	ὥσπερ ἐν δράματι· καὶ τὰ	μὲν	πρῶτα ἐγὼ ὑπεκρινάμην, τὰ δεύτερα
[1]	ἀποθανὼν πρὸς ἄλλον φόνον, ζῶν	μὲν	συναδικῶν τῷ πατρί, μετὰ θάνατον
[4]	ἂν ἤδη τῆς ἡλικίας τὸ	μὲν	σφοδρότερον τῆς ὁρμῆς ἐπεχούσης, τὰς
[7]	τὸ μέρος συντετυραννοκτονηκότος, πρὸ ὀφθαλμῶν	μὲν	τὴν τελευτὴν ἔχων, ἀλλαξόμενος δὲ
[20]	κακῶν· ἐγὼ γὰρ ἀπηλλαττόμην ποιητὴς	μὲν	τῆς ὅλης τραγῳδίας γεγενημένος, καταλιπὼν
[5]	ἦν. ~Ὁ νεανίας δὲ τῆς	μὲν	τιμῆς παρεχώρει καθ´ ἡλικίαν ἐκείνῳ
[1]	ἱκανὴν ἡμῖν δέδωκε τιμωρίαν, ζῶν	μὲν	τὸν υἱὸν ἐπιδὼν προανῃρημένον παρὰ
[8]	τραύμασιν ὅμως ἀπέκτεινα. ~Καὶ ἡ	μὲν	τυραννὶς ἤδη καθῄρητο, καὶ πέρας
[1]	παῖς δὲ ὁ ἐκείνου τέθνηκεν	μὲν	ὑπ´ ἐμοῦ, ὑπηρέτησε δέ μοι
[9]	τῶν ἔργων τῶν ἐμῶν. κενὴ	μέν,	ὡς ὁρᾶτε, πονηρῶν ἡ ἀκρόπολις,
[4]	μίαν δουλείαν ὑπεμείναμεν, οὐδὲ ἑνὸς	ὑπηνέγκαμεν	ἐπιθυμίαν δεσπότου, ἀλλὰ μόνοι τῶν
[4]	ἡμεῖς τυραννίδα καὶ μίαν δουλείαν	ὑπεμείναμεν,	οὐδὲ ἑνὸς ὑπηνέγκαμεν ἐπιθυμίαν δεσπότου,
[8]	καὶ τὸ ἀπ´ ἐκείνου πάντες	ἦμεν	ἐλεύθεροι, ἐλείπετο δὲ γέρων ἔτι
[4]	δυστυχησάντων δύο ἀνθ´ ἑνὸς τυράννους	εἴχομεν	καὶ πρὸς διττὰ οἱ δυστυχεῖς
[19]	τοσούτους φόνους ἀμελούμεθα καὶ ἀνάξιοι	δοκοῦμεν	δωρεᾶς. εἰ γὰρ ὑπὲρ μόνου
[6]	δὲ οὐδὲν τοιοῦτον ἠλπίζετο, ἀλλὰ	ἑωρῶμεν	ἤδη ἕτοιμον τὸν τῆς ἀρχῆς
[11]	τῆς τελευτῆς μηδὲ ἐξέταζε ὅπως	ἀπέθανεν,	ἀλλ´ εἰ μηκέτ´ ἐστίν, εἰ
[13]	πολυπραγμοσύνης. μέλει δέ σοι, πῶς	ἀπέθανεν,	ἀπολαύοντι τῆς ἐλευθερίας, ἢ τὸν
[18]	τὴν τελευταίαν ἐκείνην σκέψιν κατηνάγκασα.	ἀπέθανεν	ὑμῖν ἄτεκνος, λελυπημένος, ὀδυρόμενος, δακρύων,
[11]	ξύλῳ ἢ ἄλλῳ τῷ τρόπῳ	ἀπέκτεινεν.	Τί δέ, εἰ λιμῷ ἐξεπολιόρκησα
[4]	γὰρ ἐς ὑπερβολὴν ἐγένετο, ὡς	ἔδειξεν,	καὶ πάντα ὁ παῖς ἦν
[16]	οἰκέτην τίμιον, οὐ μέγα ἂν	ἔδοξεν	καὶ τοῦτο, ἀνελθόντα ἐν μέσῃ
[12]	τῇ χειρὶ ἔδρασεν τὸ ἔργον,	ἠνάγκασεν	δὲ καὶ παρέσχεν ἀφορμὴν τοῦ
[12]	μὲν ἀπέκτεινε μηδὲ τῇ χειρὶ	ἔδρασεν	τὸ ἔργον, ἠνάγκασεν δὲ καὶ
[7]	ἐπιχειρήσεως. ~Ἀλλ´ οὐκ ἐμὲ ταῦτα	ἐφόβησεν	οὐδὲ τὸ δυσχερὲς τῆς πράξεως
[21]	παιδὶ θαρρεῖν. ἀλλ´ οὐδὲ τοῦτο	ἐνεδέησεν,	πάλαι δὲ ἦν ὑπ´ ἐμοῦ
[1]	μὲν οὖν τύραννος ἀνθ´ ὧν	ἐποίησεν	ἱκανὴν ἡμῖν δέδωκε τιμωρίαν, ζῶν
[11]	τὴν τῶν δεινῶν ἀπαλλαγήν. τοῦτ´	ἐτίμησεν,	τοῦτ´ ἄξιον ἀμοιβῆς ὑπέλαβεν, ὅπερ
[8]	ὅπερ ἐγὼ προὐμαντευσάμην, διεπράξατο καὶ	ἐτυραννοκτόνησεν	καὶ τέλος ἐπέθηκε τῷ ἐμῷ
[20]	πρώτης θέας διασπαράξειν, ὁ μὲν	ἀνεβόησεν	οἰκτρόν, ἐπιβοώμενος τὸν γεγεννηκότα οὐ
[20]	συνεχῆ καὶ πολλὰ καὶ καίρια,	ἀνεβόησεν	τοῦτο· Τέκνον, ἀνηρήμεθα, πεφονεύμεθα, τετυραννοκτονήμεθα,
[22]	αὐτός, τὸ ξίφος δὲ πᾶσιν	ὑπηρέτησεν.
[15]	τις ἂν νικήσῃ, πάντα οὗτος	κατώρθωσεν,	καὶ τὸ λοιπὸν ὀλίγον. τὸ
[18]	εἶχεν καὶ ὡς οὐκ ἂν	ἠξίωσεν	ἐπιβιῶναι οὐδ´ ὀλίγον αὐτῷ χρόνον.
[18]	καὶ περιττότερόν τι τῶν ἄλλων	εἶχεν,	εἰκότως, ὁρῶν μόνον ἐκεῖνον κηδεμόνα
[18]	ἐκεῖνος εὔνοιαν πρὸς τὸν υἱὸν	εἶχεν	καὶ ὡς οὐκ ἂν ἠξίωσεν
[20]	ἐκεῖνος καὶ ἰδὼν υἱὸν ὃν	εἶχεν	μόνον ὀλίγον ἐμπνέοντα, ᾑμαγμένον, ἐμπεπλησμένον
[12]	τὸ ἔργον, ἠνάγκασεν δὲ καὶ	παρέσχεν	ἀφορμὴν τοῦ φόνου, τὰ ἴσα
[17]	οὐδὲ πληγῇ μιᾷ, ὅπερ εὐκταιότατον	ἦν	αὐτῷ ἐπὶ τηλικούτοις ἀδικήμασιν, ἀλλὰ
[4]	ἔδειξεν, καὶ πάντα ὁ παῖς	ἦν	αὐτῷ καὶ ἐκείνῳ ἐπείθετο καὶ
[21]	τὸ ξίφος· αὐτὸς γὰρ ἄνοπλος	ἦν	διὰ τὸ πάντα τῷ παιδὶ
[5]	τυραννίδος καὶ τὸ κεφάλαιον αὐτὸς	ἦν,	καὶ τὸ μὲν πιστὸν καὶ
[5]	καὶ ὕβρεις, πάντα ταῦτα τολμήματα	ἦν	νεανικά. ὁ γέρων δὲ ἐκείνῳ
[17]	δεσπότης; οὐ βαρύς; οὐκ ἀφόρητος	ἦν;	Νῦν δὲ καὶ τὸ κεφάλαιον
[22]	τοῦτο ὑπ´ ἐμοῦ γενόμενον μικρότερον	ἦν·	νῦν δὲ λαμπρότερόν ἐστι τῇ
[4]	δορυφόρος τῶν τοῦ παιδὸς ἐπιθυμιῶν	ἦν.	~Ὁ νεανίας δὲ τῆς μὲν
[5]	μόνος ἐκαρποῦτο τῶν ἀδικημάτων. ἐκεῖνος	ἦν	ὁ τοὺς δορυφόρους συνέχων, ὁ
[13]	ὡς οὐ τύραννος ὁ τεθνεὼς	ἦν	οὐδὲ ταύτην εἶχε τὴν προσηγορίαν,
[4]	διῃρούμεθα. μετριώτερος δὲ ὁ πρεσβύτης	ἦν	παρὰ πολὺ καὶ πρὸς τὰς
[14]	ἄλογον, εἰπέ μοι, ἢ ἀγνῶμον	ἦν	παρασχεῖν; καὶ μάλιστα εἰ ἔλεγον,
[19]	μή τινος ἄλλου ὅπλον τοῦτο	ἦν;	τίς αὐτὸ ἐς τὴν ἀκρόπολιν
[16]	τὸν πεφονευμένον αὐτὸν ἰδέ. υἱὸς	ἦν	τυράννου, μᾶλλον δὲ τύραννος χαλεπώτερος
[21]	οὐδὲ τοῦτο ἐνεδέησεν, πάλαι δὲ	ἦν	ὑπ´ ἐμοῦ καὶ τοῦτο προπαρεσκευασμένον
[16]	φοβεροῦ, δι´ ὃν ἀνεπιβούλευτος κἀκεῖνος	ἦν,	ᾧ μόνῳ ἐθάρρει, ὃς ἀντὶ
[8]	δέ τινα δεῖ ζητῆσαι δήμιον,	ἀλλαγὴν	συμφορᾶς, μηδὲ τὴν αὐτὴν κερδαίνειν.
[11]	τὴν δημοκρατίαν, τὴν τῶν δεινῶν	ἀπαλλαγήν.	τοῦτ´ ἐτίμησεν, τοῦτ´ ἄξιον ἀμοιβῆς
[8]	γενναίῳ ἀνῃρημένος, καταισχύνων κἀκείνην τὴν	σφαγήν·	ἄξιον δέ τινα δεῖ ζητῆσαι
[11]	οὐκ ἐδύνατο, αὐτὸς εἴργασμαι τὴν	σφαγήν.	ἐμὸς ὁ φόνος, ἡ χεὶρ
[11]	τότε παρ´ ἐμοῦ αὐτόχειρα τὴν	σφαγήν,	ἢ ἐνδεῖν ἔλεγές μοί τι
[16]	ἀλλ´ εἴργασμαι μεγάλην καὶ γενναίαν	σφαγὴν	νεανίσκου ἀκμάζοντος καὶ πᾶσι φοβεροῦ,
[20]	φόνον καὶ μακροτέραν μοι τὴν	σφαγὴν	ποιεῖ; ~Καὶ ταῦτα λέγων ἐζήτει
[21]	ταῦτα ἅμα λέγων ἐπῆγε τὴν	σφαγὴν	τρέμων, οὐ δυνάμενος, ἐπιθυμῶν μέν,
[22]	τὴν ἐλευθέριον ἐκείνην καὶ ἐπινίκιον	σπονδήν,	καὶ τὰ ἔργα τοῦ ξίφους
[17]	~Βούλει τοῦτο μόνον πεπρᾶχθαί μοι,	ζῆν	δὲ ἔτι τὸν τύραννον διαπεφευγότα;
[11]	γὰρ ἐφόνευσα δι´ ὃν ἐκεῖνος	ζῆν	οὐκ ἐδύνατο, αὐτὸς εἴργασμαι τὴν
[18]	λογιούμενον ὡς οὐδὲν ἔτι τοῦ	ζῆν	ὄφελος τῆς ἐκ τοῦ παιδὸς
[9]	ἐκείνου φόνου, μεθ´ ὃν οὐκέτι	ζῆν	πατὴρ ἐδύνατο. ἀξιῶ δ´ οὖν
[14]	ἔλεγον, Ἄνδρες, ἐβουλόμην, ἠθέλησα, ἐπεχείρησα,	ἐπειράθην·	τῆς γνώμης μόνης ἄξιός εἰμι
[10]	λοιπὸν ἀπαιτεῖς παρ´ ἡμῶν; οὐκ	ἠβουλήθην;	οὐκ ἀνῆλθον; οὐκ ἐφόνευσα; οὐκ
[14]	ἆρ´ οὖν πρὸς τοῦτο ἐνεδέησα,	ἐμαλακίσθην,	ἢ προελόμενός τινα τῶν διὰ
[11]	λιμῷ ἐξεπολιόρκησα τὸν τύραννον τὴν	ἀνάγκην	τῆς τελευτῆς παρέχων, ἀπῄτεις ἂν
[16]	οὐδὲ ἀναίμακτός εἰμι, ἀλλ´ εἴργασμαι	μεγάλην	καὶ γενναίαν σφαγὴν νεανίσκου ἀκμάζοντος
[12]	(ἐκτὸς εἰ μὴ διὰ τὴν	πολλὴν	δουλείαν ἐπιλέλησμαι τῶν ἐν αὐτοῖς
[7]	μόνος πρὸς οὕτως ἰσχυρὰν καὶ	πολλὴν	τυραννίδα, μᾶλλον δὲ οὐ μόνος,
[4]	εἴκων ἐκείνῳ· φιλότεκνος γὰρ ἐς	ὑπερβολὴν	ἐγένετο, ὡς ἔδειξεν, καὶ πάντα
[4]	ἄλλοις τισὶν ἤδη συνέβη πολλάκις,	ἁπλῆν	καὶ ἡμεῖς τυραννίδα καὶ μίαν
[22]	καὶ τὰ μὲν πρῶτα ἐγὼ	ὑπεκρινάμην,	τὰ δεύτερα δὲ ὁ παῖς,
[17]	ἐμοῦ, τοῦτο ὡς ἐνῆν ἄριστα	διεπραξάμην,	καὶ τὸν τύραννον ἀπέκτεινα ἑτέρῳ
[10]	εἰ δὲ μόνος ἐγὼ πάντα	διεπραξάμην	τολμῶν καὶ κινδυνεύων, ἀνιών, ἀναιρῶν,
[18]	ἐπὶ τῶν μελλόντων ἐπ´ αὐτὸν	ἐχρησάμην	τοῖς συμμάχοις καὶ πρὸς τὴν
[8]	ἀπηλλαττόμην, ὁ δέ, ὅπερ ἐγὼ	προὐμαντευσάμην,	διεπράξατο καὶ ἐτυραννοκτόνησεν καὶ τέλος
[18]	ἀλλὰ διὰ τὴν ἀπόγνωσιν εὐθὺς	ἠπιστάμην	τεθνηξόμενον αὐτὸν καὶ λογιούμενον ὡς
[9]	καὶ διὰ τὴν τόλμαν τὴν	ἐμήν,	κἀκ τοῦ ἑνὸς ἐκείνου φόνου,
[9]	ἄδοξον γενέσθαι τὴν ἐπιχείρησιν τὴν	ἐμὴν	ὡς ἀτελῆ καὶ γέρως ἀναξίαν
[7]	τὸ κεφάλαιον αὐτὸ τῶν ἔργων	ἱέμην,	ἐπὶ τὴν μόνην τῆς τυραννίδος
[13]	καὶ ἐξελάσας τις τύραννον ἤδη	τιμὴν	ἔλαβεν τυραννοκτόνου; καὶ μάλα δικαίως·
[19]	γὰρ ὑπὲρ μόνου τούτου τὴν	τιμὴν	ᾔτουν παρ´ ὑμῶν, εἰ γὰρ
[8]	ὦ ἄνδρες δικασταί, τὰ τοιαῦτα	ἐλογιζόμην·	Πάντ´ ἔχει μοι καλῶς, πάντα
[14]	καὶ μάλιστα εἰ ἔλεγον, Ἄνδρες,	ἐβουλόμην,	ἠθέλησα, ἐπεχείρησα, ἐπειράθην· τῆς γνώμης
[8]	ταῦτα βουλευσάμενος αὐτὸς μὲν ἐκποδὼν	ἀπηλλαττόμην,	ὁ δέ, ὅπερ ἐγὼ προὐμαντευσάμην,
[20]	τῶν οἰκείων κακῶν· ἐγὼ γὰρ	ἀπηλλαττόμην	ποιητὴς μὲν τῆς ὅλης τραγῳδίας
[13]	μὴ πάντως τὸ ἐσόμενον αὐτὸ	προεμαντευόμην;	ἐκτὸς εἰ μὴ τοῦτο φής,
[12]	ἔργον, ἠνάγκασεν δὲ καὶ παρέσχεν	ἀφορμὴν	τοῦ φόνου, τὰ ἴσα καὶ
[3]	καὶ περιττότερόν τι ἐπὶ τούτοις	ᾤμην	γενήσεσθαί μοι παρ´ ὑμῶν καὶ
[14]	ὀφειλόντων τυραννοκτόνῳ. πρῶτα μὲν δὴ	γνώμην	προϋπάρχειν χρὴ γενναίαν καὶ φιλόπολιν
[1]	οὖν τύραννος ἀνθ´ ὧν ἐποίησεν	ἱκανὴν	ἡμῖν δέδωκε τιμωρίαν, ζῶν μὲν
[17]	ἀπαιτεῖ παρ´ ἐμοῦ, τοῦτο ὡς	ἐνῆν	ἄριστα διεπραξάμην, καὶ τὸν τύραννον
[9]	ὡς ἀτελῆ καὶ γέρως ἀναξίαν	κεκριμένην.	~Οὑτοσὶ δὲ ἀντιλέγει καὶ φησὶν
[9]	δ´ οὖν ἐπὶ τούτοις τὴν	ὀφειλομένην	δοθῆναί μοι παρ´ ὑμῶν δωρεάν,
[6]	μᾶλλον δὲ ἀΐδιον, τὴν δουλείαν	ἐσομένην	καὶ ἐκ διαδοχῆς παραδοθησομένην τὴν
[6]	δουλείαν ἐσομένην καὶ ἐκ διαδοχῆς	παραδοθησομένην	τὴν πόλιν ἄλλοτε ἄλλῳ δεσπότῃ
[14]	θανάτῳ τὴν τῶν πολλῶν σωτηρίαν	ὠνησομένην.	ἆρ´ οὖν πρὸς τοῦτο ἐνεδέησα,
[20]	ὑποκριτῇ τὸν νεκρὸν καὶ τὴν	σκηνὴν	καὶ τὸ ξίφος καὶ τὰ
[8]	νεανικῷ καὶ γενναίῳ ἀνῃρημένος, καταισχύνων	κἀκείνην	τὴν σφαγήν· ἄξιον δέ τινα
[22]	αἷμα ἀμφοῖν ἀνακεκραμένον, τὴν ἐλευθέριον	ἐκείνην	καὶ ἐπινίκιον σπονδήν, καὶ τὰ
[18]	συμμάχοις καὶ πρὸς τὴν τελευταίαν	ἐκείνην	σκέψιν κατηνάγκασα. ἀπέθανεν ὑμῖν ἄτεκνος,
[7]	ἔχων, ἀλλαξόμενος δὲ ὅμως τὴν	κοινὴν	ἐλευθερίαν τῆς σφαγῆς τῆς ἐμῆς.
[10]	παρθένοι ἀσφαλεῖς καὶ ἑορτάζουσα τὴν	κοινὴν	εὐτυχίαν ἡ πόλις. τίς οὖν
[7]	τῶν ἔργων ἱέμην, ἐπὶ τὴν	μόνην	τῆς τυραννίδος ἰσχύν, ἐπὶ τὴν
[18]	ἀθρόα περιέστησα, τὴν φύσιν, τὴν	λύπην,	τὴν ἀπόγνωσιν, τὸν φόβον, τὰς
[18]	ἠγνόουν, οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδείς,	ὅσην	ἐκεῖνος εὔνοιαν πρὸς τὸν υἱὸν
[11]	ἀνελεῖν ἢ τοῦ θανάτου παρασχεῖν	τὴν	αἰτίαν; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐδὲν
[13]	Εἶτα τοῦ τυράννου πεφονευμένου τῷ	τὴν	αἰτίαν παρασχόντι τῆς σφαγῆς οὐκ
[19]	τοῦτο ἦν; τίς αὐτὸ ἐς	τὴν	ἀκρόπολιν ἀνεκόμισε; πρὸ τοῦ τυράννου
[11]	εἰ λιμῷ ἐξεπολιόρκησα τὸν τύραννον	τὴν	ἀνάγκην τῆς τελευτῆς παρέχων, ἀπῄτεις
[18]	διὰ τὴν εὔνοιαν, ἀλλὰ διὰ	τὴν	ἀπόγνωσιν εὐθὺς ἠπιστάμην τεθνηξόμενον αὐτὸν
[18]	περιέστησα, τὴν φύσιν, τὴν λύπην,	τὴν	ἀπόγνωσιν, τὸν φόβον, τὰς ἐπὶ
[4]	ὀρέξεις χαλιναγωγούσης. καὶ πρός γε	τὴν	ἀρχὴν τῶν ἀδικημάτων ὑπὸ τοῦ
[18]	μόνον προκινδυνεύοντα τοῦ πατρὸς καὶ	τὴν	ἀσφάλειαν τῇ ἀρχῇ παρεχόμενον. ὥστε
[8]	ζητῆσαι δήμιον, ἀλλαγὴν συμφορᾶς, μηδὲ	τὴν	αὐτὴν κερδαίνειν. ἰδέτω, κολασθήτω, παρακείμενον
[5]	ἀπ´ αὐτοῦ παρεῖχε τῇ δυναστείᾳ,	τὴν	δὲ ἀπόλαυσιν μόνος ἐκαρποῦτο τῶν
[2]	ξίφος ὃ πάντα εἴργασται ἐμόν,	τὴν	δὲ τάξιν ἐνήλλαξα τῶν φόνων
[11]	τὴν ἐλευθερίαν, τὴν δημοκρατίαν, τὴν	τῶν	δεινῶν ἀπαλλαγήν. τοῦτ´ ἐτίμησεν, τοῦτ´
[9]	δράματι. ~Πάρειμι οὖν κομίζων ὑμῖν	τὴν	δημοκρατίαν καὶ θαρρεῖν ἤδη προκηρύττων
[11]	ὁ νομοθέτης εἶδεν, τὴν ἐλευθερίαν,	τὴν	δημοκρατίαν, τὴν τῶν δεινῶν ἀπαλλαγήν.
[6]	εἰδέναι μακράν, μᾶλλον δὲ ἀΐδιον,	τὴν	δουλείαν ἐσομένην καὶ ἐκ διαδοχῆς
[11]	ὁ δὲ νόμος τυραννοκτόνῳ δίδωσιν	τὴν	δωρεάν. διαφέρει δέ, εἰπέ μοι,
[13]	παρασχόντι τῆς σφαγῆς οὐκ ἀποδώσεις	τὴν	δωρεάν; ὢ τῆς πολυπραγμοσύνης. μέλει
[5]	γὰρ αἱ τῆς γνώμης ἐπιθυμίαι	τὴν	ἐκ τῆς ἀρχῆς ἐξουσίαν προσλάβωσιν,
[3]	τῶν μελλόντων κακῶν ἐλπίδος, καὶ	τὴν	ἐλευθερίαν βέβαιον παρασχών, οὐδενὸς παραλελειμμένου
[9]	θαρρεῖν ἤδη προκηρύττων ἅπασι καὶ	τὴν	ἐλευθερίαν εὐαγγελιζόμενος. ἤδη οὖν ἀπολαύετε
[11]	τοῦτο μόνον ὁ νομοθέτης εἶδεν,	τὴν	ἐλευθερίαν, τὴν δημοκρατίαν, τὴν τῶν
[22]	καὶ τὸ αἷμα ἀμφοῖν ἀνακεκραμένον,	τὴν	ἐλευθέριον ἐκείνην καὶ ἐπινίκιον σπονδήν,
[9]	ὑμῖν καὶ διὰ τὴν τόλμαν	τὴν	ἐμήν, κἀκ τοῦ ἑνὸς ἐκείνου
[9]	μηδὲ ἄδοξον γενέσθαι τὴν ἐπιχείρησιν	τὴν	ἐμὴν ὡς ἀτελῆ καὶ γέρως
[11]	τῶν πεπραγμένων χρώμενον ἀποστερεῖν ἐθέλειν	τὴν	ἐπὶ τοῖς πεπονημένοις δωρεάν. ~Ἐγὼ
[9]	μὴ διαβληθῆναι μηδὲ ἄδοξον γενέσθαι	τὴν	ἐπιχείρησιν τὴν ἐμὴν ὡς ἀτελῆ
[18]	ὥστε εἰ καὶ μὴ διὰ	τὴν	εὔνοιαν, ἀλλὰ διὰ τὴν ἀπόγνωσιν
[7]	τελευτὴν ἔχων, ἀλλαξόμενος δὲ ὅμως	τὴν	κοινὴν ἐλευθερίαν τῆς σφαγῆς τῆς
[10]	καὶ παρθένοι ἀσφαλεῖς καὶ ἑορτάζουσα	τὴν	κοινὴν εὐτυχίαν ἡ πόλις. τίς
[18]	αὐτῷ ἀθρόα περιέστησα, τὴν φύσιν,	τὴν	λύπην, τὴν ἀπόγνωσιν, τὸν φόβον,
[2]	θάνατον δὲ πατροκτονήσας, ὡς ἐδύνατο.	~Τὴν	μὲν οὖν τυραννίδα ὁ παύσας
[7]	αὐτὸ τῶν ἔργων ἱέμην, ἐπὶ	τὴν	μόνην τῆς τυραννίδος ἰσχύν, ἐπὶ
[9]	ἀξιῶ δ´ οὖν ἐπὶ τούτοις	τὴν	ὀφειλομένην δοθῆναί μοι παρ´ ὑμῶν
[9]	τις ὢν οὐδὲ ἐπὶ μισθῷ	τὴν	πατρίδα εὐεργετεῖν προῃρημένος, ἀλλὰ βεβαιωθῆναί
[6]	ἐσομένην καὶ ἐκ διαδοχῆς παραδοθησομένην	τὴν	πόλιν ἄλλοτε ἄλλῳ δεσπότῃ καὶ
[12]	αὐτὸν τούτῳ τρόπον εὖ πεποιηκότα	τὴν	πόλιν οὐ τῶν ὁμοίων ἀξιώσεις
[12]	νόμοις (ἐκτὸς εἰ μὴ διὰ	τὴν	πολλὴν δουλείαν ἐπιλέλησμαι τῶν ἐν
[14]	καὶ τῷ οἰκείῳ θανάτῳ τὴν	τῶν	πολλῶν σωτηρίαν ὠνησομένην. ἆρ´ οὖν
[13]	τεθνεὼς ἦν οὐδὲ ταύτην εἶχε	τὴν	προσηγορίαν, οὐδὲ δωρεὰς ἐπ´ αὐτῷ
[20]	τῷ ὑποκριτῇ τὸν νεκρὸν καὶ	τὴν	σκηνὴν καὶ τὸ ξίφος καὶ
[8]	καὶ γενναίῳ ἀνῃρημένος, καταισχύνων κἀκείνην	τὴν	σφαγήν· ἄξιον δέ τινα δεῖ
[11]	ζῆν οὐκ ἐδύνατο, αὐτὸς εἴργασμαι	τὴν	σφαγήν. ἐμὸς ὁ φόνος, ἡ
[11]	καὶ τότε παρ´ ἐμοῦ αὐτόχειρα	τὴν	σφαγήν, ἢ ἐνδεῖν ἔλεγές μοί
[20]	τὸν φόνον καὶ μακροτέραν μοι	τὴν	σφαγὴν ποιεῖ; ~Καὶ ταῦτα λέγων
[21]	Καὶ ταῦτα ἅμα λέγων ἐπῆγε	τὴν	σφαγὴν τρέμων, οὐ δυνάμενος, ἐπιθυμῶν
[21]	εἴθε πρῶτός σοι ἐνέτυχον, εἴθε	τὴν	τάξιν προὔλαβον τοῦ φόνου. ἀπέθανον
[18]	ἐχρησάμην τοῖς συμμάχοις καὶ πρὸς	τὴν	τελευταίαν ἐκείνην σκέψιν κατηνάγκασα. ἀπέθανεν
[7]	μέρος συντετυραννοκτονηκότος, πρὸ ὀφθαλμῶν μὲν	τὴν	τελευτὴν ἔχων, ἀλλαξόμενος δὲ ὅμως
[1]	τὸν υἱὸν ἐπιδὼν προανῃρημένον παρὰ	τὴν	τελευτήν, τελευταῖον δὲ ἠναγκασμένος, τὸ
[19]	εἰ γὰρ ὑπὲρ μόνου τούτου	τὴν	τιμὴν ᾔτουν παρ´ ὑμῶν, εἰ
[9]	δι´ ἐμὲ ὑμῖν καὶ διὰ	τὴν	τόλμαν τὴν ἐμήν, κἀκ τοῦ
[15]	ἀλλὰ τὰ φρουροῦντα καὶ συνέχοντα	τὴν	τυραννίδα, ἅ τις ἂν νικήσῃ,
[22]	καινότητι. καὶ ὁ μὲν καθελὼν	τὴν	τυραννίδα πᾶσαν εἰμὶ ἐγώ· μεμέρισται
[11]	εἶδεν, τὴν ἐλευθερίαν, τὴν δημοκρατίαν,	τὴν	τῶν δεινῶν ἀπαλλαγήν. τοῦτ´ ἐτίμησεν,
[14]	ἐθέλουσαν καὶ τῷ οἰκείῳ θανάτῳ	τὴν	τῶν πολλῶν σωτηρίαν ὠνησομένην. ἆρ´
[21]	ἐπιθυμῶν μέν, ἀσθενῶν δὲ πρὸς	τὴν	ὑπηρεσίαν τοῦ τολμήματος. ~Πόσαι κολάσεις
[7]	μόνην τῆς τυραννίδος ἰσχύν, ἐπὶ	τὴν	ὑπόθεσιν τῶν ἡμετέρων συμφορῶν· καὶ
[5]	ὁ τοὺς δορυφόρους συνέχων, ὁ	τὴν	φρουρὰν κρατύνων, ὁ τοὺς τυραννουμένους
[18]	ἅπαντα τοίνυν αὐτῷ ἀθρόα περιέστησα,	τὴν	φύσιν, τὴν λύπην, τὴν ἀπόγνωσιν,
[20]	πρεσβύτην ὄντα καὶ ἀσθενῆ— ἀλλὰ	θεατὴν	τῶν οἰκείων κακῶν· ἐγὼ γὰρ
[14]	καταστάντα με γέρας ἀξιοῦν ὡς	εὐεργέτην	λαμβάνειν. ἐμοῦ μὲν οὐ δυνηθέντος,
[16]	τυράννου ἀπέκτεινα, τί δ´ εἰ	οἰκέτην	τίμιον, οὐ μέγα ἂν ἔδοξεν
[16]	δορυφόρον ἕνα, τί δ´ εἰ	ὑπηρέτην	τινὰ τοῦ τυράννου ἀπέκτεινα, τί
[19]	τε καὶ δωρεᾶς ἄξιον νομίσατε,	δεσπότην	οὕτω δημοτικοῦ κτήματος οὐκ ἂν
[8]	δήμιον, ἀλλαγὴν συμφορᾶς, μηδὲ τὴν	αὐτὴν	κερδαίνειν. ἰδέτω, κολασθήτω, παρακείμενον ἐχέτω
[13]	τύραννος ὁ τεθνεὼς ἦν οὐδὲ	ταύτην	εἶχε τὴν προσηγορίαν, οὐδὲ δωρεὰς
[22]	μικρὸν οὐδ´ εὐκαταγώνιστον ἔργον, τὸν	πρεσβύτην	δὲ αὐτῷ περικεχυμένον καὶ τὸ
[20]	βοηθὸν οὐδὲ σύμμαχον— ᾔδει γὰρ	πρεσβύτην	ὄντα καὶ ἀσθενῆ— ἀλλὰ θεατὴν
[7]	συντετυραννοκτονηκότος, πρὸ ὀφθαλμῶν μὲν τὴν	τελευτὴν	ἔχων, ἀλλαξόμενος δὲ ὅμως τὴν
[1]	υἱὸν ἐπιδὼν προανῃρημένον παρὰ τὴν	τελευτήν,	τελευταῖον δὲ ἠναγκασμένος, τὸ παραδοξότατον,
[1]	τὸν δὲ ἀκμάζοντα καὶ πρὸς	διαδοχὴν	τῶν ἀδικημάτων ἑτοιμότερον, ἥκω μίαν
[4]	χαλιναγωγούσης. καὶ πρός γε τὴν	ἀρχὴν	τῶν ἀδικημάτων ὑπὸ τοῦ παιδὸς
[6]	τὸ λογίζεσθαι καὶ πρὸς αὐτοὺς	λέγειν,	Ἀλλ´ ἤδη παύσεται, Ἀλλ´ ἤδη
[13]	~οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνο ἂν ἔχοις	λέγειν,	ὡς ἐγὼ μὲν ἁπλῶς αὐτὸ
[9]	τιμᾶν ἔξεστι καὶ δικάζειν καὶ	ἀντιλέγειν	κατὰ τοὺς νόμους, καὶ πάντα
[17]	τὸ δὲ μηδὲν τοιοῦτο θέαμα	ἰδεῖν,	οὐδὲν ἔχει τυραννικῆς κολάσεως ἄξιον.
[11]	ἐμοῦ αὐτόχειρα τὴν σφαγήν, ἢ	ἐνδεῖν	ἔλεγές μοί τι πρὸς τὸν
[10]	τι κατὰ τὸν νόμον, ἀλλ´	ἐνδεῖν	τι τῷ ἔργῳ τῷ ἐμῷ
[9]	ἀλλὰ καὶ τιμᾶν ἔξεστι καὶ	δικάζειν	καὶ ἀντιλέγειν κατὰ τοὺς νόμους,
[20]	γέροντος ὑπερφρονεῖ, καὶ τῇ βραδυτῆτι,	κολάζειν	δέον, καὶ παρατείνει μοι τὸν
[12]	Εἶτα τὸν μὲν οὕτως ἀποκτείναντα	κολάζειν	ὡς ἀνδροφόνον δικαιοῖς καὶ οὐδαμῶς
[7]	μόνος, ἀλλὰ μετὰ τοῦ ξίφους	ἀνῄειν	τοῦ συμμεμαχημένου καὶ τὸ μέρος
[15]	τὸ δὴ ἄχρι τῶν τυράννων	προελθεῖν	οὐκ ἂν ὑπῆρξέ μοι, μὴ
[3]	δὲ κινδυνεύω τοσαῦτα κατορθώσας ἀγέραστος	ἀπελθεῖν	παρ´ ὑμῶν καὶ μόνος στερέσθαι
[21]	συναγώνισαι. ἀπόσφαξον, τυραννοκτόνησον καὶ τοῦ	πενθεῖν	ἀπάλλαξον. εἴθε πρῶτός σοι ἐνέτυχον,
[13]	μὴ θελήσαντος. τί γὰρ ἔτι	ἐδεδίειν	τοῦ ἰσχυροτέρου πεφονευμένου; τί δὲ
[3]	ὥς φησι, τῶν κοινῶν αὐτὸ	ποιεῖν,	ἀλλ´ ἐπὶ τοῖς τετελευτηκόσι λελυπημένος
[10]	ἀντιλέγει καὶ φησὶν οὐκ εὔλογον	ποιεῖν	με τιμᾶσθαι θέλοντα καὶ δωρεὰν
[11]	τρόπῳ τῶν πεπραγμένων χρώμενον ἀποστερεῖν	ἐθέλειν	τὴν ἐπὶ τοῖς πεπονημένοις δωρεάν.
[11]	εἰπέ μοι, τί ἢ αὐτὸν	ἀνελεῖν	ἢ τοῦ θανάτου παρασχεῖν τὴν
[14]	με γέρας ἀξιοῦν ὡς εὐεργέτην	λαμβάνειν.	ἐμοῦ μὲν οὐ δυνηθέντος, ἄλλου
[10]	με τιμᾶσθαι θέλοντα καὶ δωρεὰν	λαμβάνειν·	οὐ γὰρ εἶναι τυραννοκτόνον οὐδὲ
[19]	ὑμῶν, εἰ γὰρ ἔλεγον, Ἄνδρες,	ἀποθανεῖν	ἐθελήσαντι τῷ τυράννῳ καὶ ἀνόπλῳ
[17]	τοσούτοις ἀδικήμασιν· τὸ δ´ εὐθὺς	ἀποθανεῖν,	τὸ δ´ ἀγνοῆσαι, τὸ δὲ
[8]	ἀλλαγὴν συμφορᾶς, μηδὲ τὴν αὐτὴν	κερδαίνειν.	ἰδέτω, κολασθήτω, παρακείμενον ἐχέτω τὸ
[20]	ἂν ἐκ τῆς πρώτης θέας	διασπαράξειν,	ὁ μὲν ἀνεβόησεν οἰκτρόν, ἐπιβοώμενος
[21]	τύραννος μόνον, ἀλλ´ ἔτι νομίζων	ἕξειν	ἔκδικον· νῦν δὲ ὡς ἄτεκνος,
[11]	τῷ τρόπῳ τῶν πεπραγμένων χρώμενον	ἀποστερεῖν	ἐθέλειν τὴν ἐπὶ τοῖς πεπονημένοις
[6]	τῆς ἀρχῆς διάδοχον. τοιγαροῦν οὐδ´	ἐπιχειρεῖν	τις ἐτόλμα τῶν γεννικῶν καὶ
[21]	διὰ τὸ πάντα τῷ παιδὶ	θαρρεῖν.	ἀλλ´ οὐδὲ τοῦτο ἐνεδέησεν, πάλαι
[9]	κομίζων ὑμῖν τὴν δημοκρατίαν καὶ	θαρρεῖν	ἤδη προκηρύττων ἅπασι καὶ τὴν
[11]	μηκέτ´ εἶναι ἔχει· ἐπεὶ κἀκεῖνο	προσεξετάσειν	μοι δοκεῖς καὶ συκοφαντήσειν τοὺς
[20]	τοῦ σώματος, ὡς ἂν μάλιστα	λυπήσειν	ἔμελλον τὸν γεγεννηκότα, ὡς ἂν
[11]	κἀκεῖνο προσεξετάσειν μοι δοκεῖς καὶ	συκοφαντήσειν	τοὺς εὐεργέτας, εἴ τις μὴ
[9]	οὐδὲ ἐπὶ μισθῷ τὴν πατρίδα	εὐεργετεῖν	προῃρημένος, ἀλλὰ βεβαιωθῆναί μοι βουλόμενος
[14]	φιλόπολιν καὶ πρὸ τῶν κοινῶν	κινδυνεύειν	ἐθέλουσαν καὶ τῷ οἰκείῳ θανάτῳ
[14]	τυραννοκτόνῳ. πρῶτα μὲν δὴ γνώμην	προϋπάρχειν	χρὴ γενναίαν καὶ φιλόπολιν καὶ
[14]	εἰπέ μοι, ἢ ἀγνῶμον ἦν	παρασχεῖν;	καὶ μάλιστα εἰ ἔλεγον, Ἄνδρες,
[11]	αὐτὸν ἀνελεῖν ἢ τοῦ θανάτου	παρασχεῖν	τὴν αἰτίαν; ἐγὼ μὲν γὰρ
[6]	καὶ ἐκ διαδοχῆς παραδοθησομένην τὴν	πόλιν	ἄλλοτε ἄλλῳ δεσπότῃ καὶ πονηρῶν
[12]	τούτῳ τρόπον εὖ πεποιηκότα τὴν	πόλιν	οὐ τῶν ὁμοίων ἀξιώσεις τοῖς
[14]	γνώμην προϋπάρχειν χρὴ γενναίαν καὶ	φιλόπολιν	καὶ πρὸ τῶν κοινῶν κινδυνεύειν
[19]	ἦν; τίς αὐτὸ ἐς τὴν	ἀκρόπολιν	ἀνεκόμισε; πρὸ τοῦ τυράννου τίς
[5]	παιδὸς ἀδικήματα, καὶ τὸ πρᾶγμα	ἡμῖν	ἀφόρητον καθειστήκει· ὅταν γὰρ αἱ
[1]	τύραννος ἀνθ´ ὧν ἐποίησεν ἱκανὴν	ἡμῖν	δέδωκε τιμωρίαν, ζῶν μὲν τὸν
[4]	ἐν τῇ τυραννίδι καίπερ εἰδόσιν	ὑμῖν	ἀκριβῶς διηγουμένου· καὶ γὰρ τὸ
[18]	τελευταίαν ἐκείνην σκέψιν κατηνάγκασα. ἀπέθανεν	ὑμῖν	ἄτεκνος, λελυπημένος, ὀδυρόμενος, δακρύων, πεπενθηκὼς
[9]	πάντα ταῦτα γεγένηται δι´ ἐμὲ	ὑμῖν	καὶ διὰ τὴν τόλμαν τὴν
[9]	ἐμῷ δράματι. ~Πάρειμι οὖν κομίζων	ὑμῖν	τὴν δημοκρατίαν καὶ θαρρεῖν ἤδη
[2]	πάντα εἴργασται ἐμόν, τὴν δὲ	τάξιν	ἐνήλλαξα τῶν φόνων καὶ τὸν
[21]	πρῶτός σοι ἐνέτυχον, εἴθε τὴν	τάξιν	προὔλαβον τοῦ φόνου. ἀπέθανον ἄν,
[22]	αὐτῷ περικεχυμένον καὶ τὸ αἷμα	ἀμφοῖν	ἀνακεκραμένον, τὴν ἐλευθέριον ἐκείνην καὶ
[17]	εὐκταιότατον ἦν αὐτῷ ἐπὶ τηλικούτοις	ἀδικήμασιν,	ἀλλὰ λύπῃ προβασανίσας πολλῇ καὶ
[17]	τυράννων, αὕτη τιμωρία πρέπουσα τοσούτοις	ἀδικήμασιν·	τὸ δ´ εὐθὺς ἀποθανεῖν, τὸ
[20]	ἐμοῦ φονευόμενος καὶ τιτρωσκόμενος πολλοῖς	τραύμασιν	ἐς τὰ φανερὰ τοῦ σώματος,
[7]	γεννικῶς ἀμυνόμενον καὶ ἀνθιστάμενον πολλοῖς	τραύμασιν	ὅμως ἀπέκτεινα. ~Καὶ ἡ μὲν
[22]	τύραννος αὐτός, τὸ ξίφος δὲ	πᾶσιν	ὑπηρέτησεν.
[6]	αὐτὰ ἐμοὶ προαιρουμένων, ἀλλ´ ἀπέγνωστο	παντάπασιν	ἡ ἐλευθερία καὶ ἄμαχος ἡ
[7]	τῆς τυραννίδος ἰσχύν, ἐπὶ τὴν	ὑπόθεσιν	τῶν ἡμετέρων συμφορῶν· καὶ ἐπιστὰς
[9]	διαβληθῆναι μηδὲ ἄδοξον γενέσθαι τὴν	ἐπιχείρησιν	τὴν ἐμὴν ὡς ἀτελῆ καὶ
[10]	τῷ ἔργῳ τῷ ἐμῷ πρὸς	ἀπαίτησιν	τῆς δωρεᾶς. πυνθάνομαι τοίνυν αὐτοῦ,
[10]	κεκριμένην. ~Οὑτοσὶ δὲ ἀντιλέγει καὶ	φησὶν	οὐκ εὔλογον ποιεῖν με τιμᾶσθαι
[4]	ἀπηλλάγητε. Οὐ γὰρ ὥσπερ ἄλλοις	τισὶν	ἤδη συνέβη πολλάκις, ἁπλῆν καὶ
[4]	τὰ ἐν τῇ τυραννίδι καίπερ	εἰδόσιν	ὑμῖν ἀκριβῶς διηγουμένου· καὶ γὰρ
[5]	παρεῖχε τῇ δυναστείᾳ, τὴν δὲ	ἀπόλαυσιν	μόνος ἐκαρποῦτο τῶν ἀδικημάτων. ἐκεῖνος
[18]	τοίνυν αὐτῷ ἀθρόα περιέστησα, τὴν	φύσιν,	τὴν λύπην, τὴν ἀπόγνωσιν, τὸν
[5]	τὴν ἐκ τῆς ἀρχῆς ἐξουσίαν	προσλάβωσιν,	οὐδένα ὅρον ποιοῦνται τῶν ἀδικημάτων.
[11]	τύραννον· ὁ δὲ νόμος τυραννοκτόνῳ	δίδωσιν	τὴν δωρεάν. διαφέρει δέ, εἰπέ
[18]	τὴν εὔνοιαν, ἀλλὰ διὰ τὴν	ἀπόγνωσιν	εὐθὺς ἠπιστάμην τεθνηξόμενον αὐτὸν καὶ
[18]	τὴν φύσιν, τὴν λύπην, τὴν	ἀπόγνωσιν,	τὸν φόβον, τὰς ἐπὶ τῶν
[15]	μέγα καὶ δυσάλωτον καὶ δυσκατέργαστόν	ἐστιν,	ἀλλὰ τὰ φρουροῦντα καὶ συνέχοντα
[11]	ὅπως ἀπέθανεν, ἀλλ´ εἰ μηκέτ´	ἐστίν,	εἰ δι´ ἐμὲ τὸ μηκέτ´
[15]	τὸ κεφάλαιον τῶν ἔργων τοῦτό	ἐστιν.	οὐ γὰρ δὴ αὐτός γε
[11]	καθαρὰ πάντα καὶ εἰρηνικά, συκοφαντοῦντός	ἐστιν	τῷ τρόπῳ τῶν πεπραγμένων χρώμενον
[18]	καὶ πρὸς τὴν τελευταίαν ἐκείνην	σκέψιν	κατηνάγκασα. ἀπέθανεν ὑμῖν ἄτεκνος, λελυπημένος,
[16]	ἀκμάζοντος καὶ πᾶσι φοβεροῦ, δι´	ὃν	ἀνεπιβούλευτος κἀκεῖνος ἦν, ᾧ μόνῳ
[20]	δὲ ἐκεῖνος καὶ ἰδὼν υἱὸν	ὃν	εἶχεν μόνον ὀλίγον ἐμπνέοντα, ᾑμαγμένον,
[11]	γεγενῆσθαι. εἰ γὰρ ἐφόνευσα δι´	ὃν	ἐκεῖνος ζῆν οὐκ ἐδύνατο, αὐτὸς
[9]	τοῦ ἑνὸς ἐκείνου φόνου, μεθ´	ὃν	οὐκέτι ζῆν πατὴρ ἐδύνατο. ἀξιῶ
[21]	σοι ἐνέτυχον, εἴθε τὴν τάξιν	προὔλαβον	τοῦ φόνου. ἀπέθανον ἄν, ἀλλ´
[18]	τὴν λύπην, τὴν ἀπόγνωσιν, τὸν	φόβον,	τὰς ἐπὶ τῶν μελλόντων ἐπ´
[19]	ᾔτουν παρ´ ὑμῶν, εἰ γὰρ	ἔλεγον,	Ἄνδρες, ἀποθανεῖν ἐθελήσαντι τῷ τυράννῳ
[14]	ἦν παρασχεῖν; καὶ μάλιστα εἰ	ἔλεγον,	Ἄνδρες, ἐβουλόμην, ἠθέλησα, ἐπεχείρησα, ἐπειράθην·
[18]	οὐκ ἂν ἠξίωσεν ἐπιβιῶναι οὐδ´	ὀλίγον	αὐτῷ χρόνον. πάντες μὲν γὰρ
[6]	Ἀλλ´ ἤδη τεθνήξετα καὶ μετ´	ὀλίγον	ἐλεύθεροι γενησόμεθα. ἐπ´ ἐκείνων δὲ
[20]	ἰδὼν υἱὸν ὃν εἶχεν μόνον	ὀλίγον	ἐμπνέοντα, ᾑμαγμένον, ἐμπεπλησμένον τοῦ φόνου
[4]	μου, ὦ ἄνδρες δικασταί, πρὸς	ὀλίγον	τὰ ἐν τῇ τυραννίδι καίπερ
[15]	οὗτος κατώρθωσεν, καὶ τὸ λοιπὸν	ὀλίγον.	τὸ δὴ ἄχρι τῶν τυράννων
[14]	ἄλλου δὲ μετ´ ἐμὲ τετυραννοκτονηκότος,	ἄλογον,	εἰπέ μοι, ἢ ἀγνῶμον ἦν
[10]	δὲ ἀντιλέγει καὶ φησὶν οὐκ	εὔλογον	ποιεῖν με τιμᾶσθαι θέλοντα καὶ
[12]	μηδὲ τῇ χειρὶ ἔδρασεν τὸ	ἔργον,	ἠνάγκασεν δὲ καὶ παρέσχεν ἀφορμὴν
[5]	τῆς ἀρχῆς ὀνόματος, τὸ δ´	ἔργον	τῆς τυραννίδος καὶ τὸ κεφάλαιον
[22]	προκείμενον, οὐδὲ μικρὸν οὐδ´ εὐκαταγώνιστον	ἔργον,	τὸν πρεσβύτην δὲ αὐτῷ περικεχυμένον
[22]	μεμέρισται δὲ ἐς πολλοὺς τὸ	ἔργον	ὥσπερ ἐν δράματι· καὶ τὰ
[15]	καὶ τρέψασθαι τοσούτους μόνον, ἀλλὰ	σχεδὸν	τὸ μέγιστον ἐν τῇ τυραννοκτονίᾳ
[20]	ὑπερφρονεῖ, καὶ τῇ βραδυτῆτι, κολάζειν	δέον,	καὶ παρατείνει μοι τὸν φόνον
[20]	οἰκτρόν, ἐπιβοώμενος τὸν γεγεννηκότα οὐ	βοηθὸν	οὐδὲ σύμμαχον— ᾔδει γὰρ πρεσβύτην
[15]	οὐ τοῦτό φημι, ἀλλὰ καὶ	ἀνῆλθον	καὶ ἐκινδύνευσα καὶ μυρία πρὸ
[10]	παρ´ ἡμῶν; οὐκ ἠβουλήθην; οὐκ	ἀνῆλθον;	οὐκ ἐφόνευσα; οὐκ ἠλευθέρωσα; μή
[3]	κακῶν ἐλπίδος, καὶ τὴν ἐλευθερίαν	βέβαιον	παρασχών, οὐδενὸς παραλελειμμένου κληρονόμου τῶν
[17]	ἦν; Νῦν δὲ καὶ τὸ	κεφάλαιον	αὐτὸ ἐννοήσατε· ὃ γὰρ οὗτος
[7]	ἀνθιστάμενον πᾶν διαφθείρων ἐπὶ τὸ	κεφάλαιον	αὐτὸ τῶν ἔργων ἱέμην, ἐπὶ
[5]	ἔργον τῆς τυραννίδος καὶ τὸ	κεφάλαιον	αὐτὸς ἦν, καὶ τὸ μὲν
[13]	γε νόμος, ὡς φής, τὸ	κεφάλαιον	ἐξετάζει τῶν πεπραγμένων, τὰ διὰ
[15]	ἐν τῇ τυραννοκτονίᾳ καὶ τὸ	κεφάλαιον	τῶν ἔργων τοῦτό ἐστιν. οὐ
[1]	ἐπιδὼν προανῃρημένον παρὰ τὴν τελευτήν,	τελευταῖον	δὲ ἠναγκασμένος, τὸ παραδοξότατον, αὐτὸς
[6]	τὸ εἰδέναι μακράν, μᾶλλον δὲ	ἀΐδιον,	τὴν δουλείαν ἐσομένην καὶ ἐκ
[21]	δὲ ἀνάπαυσον, ξίφος. πατρὶ πενθοῦντι	παραμύθιον	ἐλθὲ καὶ πρεσβυτικῇ χειρὶ δυστυχούσῃ
[22]	ἀνακεκραμένον, τὴν ἐλευθέριον ἐκείνην καὶ	ἐπινίκιον	σπονδήν, καὶ τὰ ἔργα τοῦ
[8]	ἄξιον δέ τινα δεῖ ζητῆσαι	δήμιον,	ἀλλαγὴν συμφορᾶς, μηδὲ τὴν αὐτὴν
[16]	ἀπέκτεινα, τί δ´ εἰ οἰκέτην	τίμιον,	οὐ μέγα ἂν ἔδοξεν καὶ
[18]	λελυπημένος, ὀδυρόμενος, δακρύων, πεπενθηκὼς πένθος	ὀλιγοχρόνιον	μέν, ἀλλ´ ἱκανὸν πατρί, καὶ
[11]	δεινῶν ἀπαλλαγήν. τοῦτ´ ἐτίμησεν, τοῦτ´	ἄξιον	ἀμοιβῆς ὑπέλαβεν, ὅπερ οὐκ ἂν
[8]	ἀνῃρημένος, καταισχύνων κἀκείνην τὴν σφαγήν·	ἄξιον	δέ τινα δεῖ ζητῆσαι δήμιον,
[19]	τοῦτο τιμῆς τε καὶ δωρεᾶς	ἄξιον	νομίσατε, δεσπότην οὕτω δημοτικοῦ κτήματος
[17]	ἰδεῖν, οὐδὲν ἔχει τυραννικῆς κολάσεως	ἄξιον.	~Οὐ γὰρ ἠγνόουν, ὦ οὗτος,
[22]	μέσῳ ἀμφοτέρων, ἐπιδεικνύμενον ὡς οὐκ	ἀνάξιον	γεγένηται τοῦ δεσπότου καὶ μαρτυρόμενον
[17]	ἀλλ´ οὖν καὶ ἀκμάζοντα καὶ	ὅμοιον	τῷ πατρί, αἵματος καὶ λύθρου
[22]	τὸ αἷμα ἀμφοῖν ἀνακεκραμένον, τὴν	ἐλευθέριον	ἐκείνην καὶ ἐπινίκιον σπονδήν, καὶ
[3]	ἀμυνόμενος τὸν ἐκείνοις τοῦ θανάτου	αἴτιον	γεγενημένον. ~ὑμεῖς δὲ ἀνάσχεσθέ μου,
[18]	ὅσην ἐκεῖνος εὔνοιαν πρὸς τὸν	υἱὸν	εἶχεν καὶ ὡς οὐκ ἂν
[17]	δείξας τὰ φίλτατα οἰκτρῶς προκείμενα,	υἱὸν	ἐν ἡλικίᾳ, εἰ καὶ πονηρόν,
[1]	δέδωκε τιμωρίαν, ζῶν μὲν τὸν	υἱὸν	ἐπιδὼν προανῃρημένον παρὰ τὴν τελευτήν,
[20]	ἐπιστὰς δὲ ἐκεῖνος καὶ ἰδὼν	υἱὸν	ὃν εἶχεν μόνον ὀλίγον ἐμπνέοντα,
[1]	πατέρα δὲ τῇ πρὸς τὸν	υἱὸν	φιλοστοργίᾳ. ὁ μὲν οὖν τύραννος
[21]	μόνον, ἀλλ´ ἔτι νομίζων ἕξειν	ἔκδικον·	νῦν δὲ ὡς ἄτεκνος, νῦν
[1]	δέ μοι καὶ ἀποθανὼν πρὸς	ἄλλον	φόνον, ζῶν μὲν συναδικῶν τῷ
[6]	ἐκεῖνο ἐλύπει, τὸ εἰδέναι μακράν,	μᾶλλον	δὲ ἀΐδιον, τὴν δουλείαν ἐσομένην
[7]	οὕτως ἰσχυρὰν καὶ πολλὴν τυραννίδα,	μᾶλλον	δὲ οὐ μόνος, ἀλλὰ μετὰ
[16]	αὐτὸν ἰδέ. υἱὸς ἦν τυράννου,	μᾶλλον	δὲ τύραννος χαλεπώτερος καὶ δεσπότης
[4]	εὐεργεσίας τῆς ἐμῆς, καὶ αὐτοὶ	μᾶλλον	εὐφρανεῖσθε λογιζόμενοι ὧν ἀπηλλάγητε. Οὐ
[21]	τοῦτο προπαρεσκευασμένον καὶ πρὸς τὸ	μέλλον	τόλμημα καταλελειμμένον. ἀποσπάσας δὴ τῆς
[20]	σώματος, ὡς ἂν μάλιστα λυπήσειν	ἔμελλον	τὸν γεγεννηκότα, ὡς ἂν ἐκ
[19]	τοῦτο γνωρίζει; μή τινος ἄλλου	ὅπλον	τοῦτο ἦν; τίς αὐτὸ ἐς
[15]	δορυφόρους ἐνίκησα, τὸν τύραννον ἀφύλακτον,	ἄνοπλον,	γυμνὸν ἀπέδωκα. τιμῆς ἄξιος ἐπὶ
[2]	τὸ ξίφος ὃ πάντα εἴργασται	ἐμόν,	τὴν δὲ τάξιν ἐνήλλαξα τῶν
[19]	τοῦ καιροῦ κατειλημμένῳ ξίφος τοῦτο	ἐμὸν	ὑπηρέτησε καὶ πρὸς τὸ τέλος
[10]	δὲ ἀχάριστον πρός με τὸν	δῆμον	ποιεῖς εἶναι; ~Οὐ γὰρ αὐτὸν
[6]	καὶ πονηρῶν κληρονόμημα γενησόμενον τὸν	δῆμον·	ὡς τοῖς γε ἄλλοις οὐ
[6]	τοιοῦτον ἠλπίζετο, ἀλλὰ ἑωρῶμεν ἤδη	ἕτοιμον	τὸν τῆς ἀρχῆς διάδοχον. τοιγαροῦν
[10]	πεπρᾶχθαί μοί τι κατὰ τὸν	νόμον,	ἀλλ´ ἐνδεῖν τι τῷ ἔργῳ
[11]	ἔλεγές μοί τι πρὸς τὸν	νόμον,	καὶ ταῦτα χαλεπώτερον τοῦ κακούργου
[14]	εἴ τι τῶν πρὸς τὸν	νόμον	παραλέλειπται καὶ εἰ ἐνδεῖ τι
[14]	τετυραννοκτονηκότος, ἄλογον, εἰπέ μοι, ἢ	ἀγνῶμον	ἦν παρασχεῖν; καὶ μάλιστα εἰ
[21]	τὴν τάξιν προὔλαβον τοῦ φόνου.	ἀπέθανον	ἄν, ἀλλ´ ὡς τύραννος μόνον,
[18]	πεπενθηκὼς πένθος ὀλιγοχρόνιον μέν, ἀλλ´	ἱκανὸν	πατρί, καὶ τὸ δεινότατον, αὐτὸς
[2]	τὸν μὲν ἰσχυρότερον καὶ ἀμύνασθαι	δυνάμενον	αὐτὸς ἀνελών, τὸν γέροντα δὲ
[22]	περικεχυμένον καὶ τὸ αἷμα ἀμφοῖν	ἀνακεκραμένον,	τὴν ἐλευθέριον ἐκείνην καὶ ἐπινίκιον
[7]	τὸν ἐντυγχάνοντα κτείνων καὶ τὸ	ἀνθιστάμενον	πᾶν διαφθείρων ἐπὶ τὸ κεφάλαιον
[7]	καὶ ἰδὼν γεννικῶς ἀμυνόμενον καὶ	ἀνθιστάμενον	πολλοῖς τραύμασιν ὅμως ἀπέκτεινα. ~Καὶ
[20]	ὃν εἶχεν μόνον ὀλίγον ἐμπνέοντα,	ᾑμαγμένον,	ἐμπεπλησμένον τοῦ φόνου καὶ τὰ
[13]	παρέσχηται. τὸ δ´ ὑπ´ ἐμοῦ	γεγενημένον	οὐ φυγὴ οὐδὲ δευτέρας ἐπαναστάσεως
[3]	τὸν ἐκείνοις τοῦ θανάτου αἴτιον	γεγενημένον.	~ὑμεῖς δὲ ἀνάσχεσθέ μου, ὦ
[20]	με φυλάττει διὰ σοῦ, τέκνον,	προανῃρημένον;	ἢ μή τι ὡς γέροντος
[1]	ζῶν μὲν τὸν υἱὸν ἐπιδὼν	προανῃρημένον	παρὰ τὴν τελευτήν, τελευταῖον δὲ
[8]	τὴν αὐτὴν κερδαίνειν. ἰδέτω, κολασθήτω,	παρακείμενον	ἐχέτω τὸ ξίφος· τούτῳ τὰ
[22]	ἑωράκατε πάντες τὸν μὲν νεανίαν	προκείμενον,	οὐδὲ μικρὸν οὐδ´ εὐκαταγώνιστον ἔργον,
[21]	καὶ πρὸς τὸ μέλλον τόλμημα	καταλελειμμένον.	ἀποσπάσας δὴ τῆς σφαγῆς καὶ
[13]	καὶ ῥιζόθεν τὸ δεινὸν ἅπαν	ἐκκεκομμένον.	~Καί μοι πρὸς θεῶν ἤδη
[22]	πιστῶς διηκονήσατο. τοῦτο ὑπ´ ἐμοῦ	γενόμενον	μικρότερον ἦν· νῦν δὲ λαμπρότερόν
[7]	ἀκροπόλεως φρουρίῳ καὶ ἰδὼν γεννικῶς	ἀμυνόμενον	καὶ ἀνθιστάμενον πολλοῖς τραύμασιν ὅμως
[18]	διὰ τὴν ἀπόγνωσιν εὐθὺς ἠπιστάμην	τεθνηξόμενον	αὐτὸν καὶ λογιούμενον ὡς οὐδὲν
[22]	ἀνάξιον γεγένηται τοῦ δεσπότου καὶ	μαρτυρόμενον	ὅτι μοι πιστῶς διηκονήσατο. τοῦτο
[13]	σφαγῇ, εἰ μὴ πάντως τὸ	ἐσόμενον	αὐτὸ προεμαντευόμην; ἐκτὸς εἰ μὴ
[6]	ἄλλῳ δεσπότῃ καὶ πονηρῶν κληρονόμημα	γενησόμενον	τὸν δῆμον· ὡς τοῖς γε
[18]	καὶ τὴν ἀσφάλειαν τῇ ἀρχῇ	παρεχόμενον.	ὥστε εἰ καὶ μὴ διὰ
[21]	ἦν ὑπ´ ἐμοῦ καὶ τοῦτο	προπαρεσκευασμένον	καὶ πρὸς τὸ μέλλον τόλμημα
[17]	τῷ πατρί, αἵματος καὶ λύθρου	ἐμπεπλησμένον.	ταῦτ´ ἔστι πατέρων τὰ τραύματα,
[20]	εἶχεν μόνον ὀλίγον ἐμπνέοντα, ᾑμαγμένον,	ἐμπεπλησμένον	τοῦ φόνου καὶ τὰ τραύματα
[16]	φίλων; νῦν δὲ καὶ τὸν	πεφονευμένον	αὐτὸν ἰδέ. υἱὸς ἦν τυράννου,
[12]	~Ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο μέμνημαι	διηγορευμένον	ἐν τοῖς νόμοις (ἐκτὸς εἰ
[22]	τὸ ξίφος ἐν μέσῳ ἀμφοτέρων,	ἐπιδεικνύμενον	ὡς οὐκ ἀνάξιον γεγένηται τοῦ
[18]	εὐθὺς ἠπιστάμην τεθνηξόμενον αὐτὸν καὶ	λογιούμενον	ὡς οὐδὲν ἔτι τοῦ ζῆν
[22]	ἔργον, τὸν πρεσβύτην δὲ αὐτῷ	περικεχυμένον	καὶ τὸ αἷμα ἀμφοῖν ἀνακεκραμένον,
[11]	ἐστιν τῷ τρόπῳ τῶν πεπραγμένων	χρώμενον	ἀποστερεῖν ἐθέλειν τὴν ἐπὶ τοῖς
[13]	τοῦ γένους καὶ ῥιζόθεν τὸ	δεινὸν	ἅπαν ἐκκεκομμένον. ~Καί μοι πρὸς
[17]	τί φατέ; οὐ δώσετε; οὐχὶ	κἀκεῖνον	ὑφεωρᾶσθε· οὐ δεσπότης; οὐ βαρύς;
[19]	τίς ἐχρήσατο; τίς αὐτὸ ἐπ´	ἐκεῖνον	ἀπέστειλεν; ὦ ξίφος κοινωνὸν καὶ
[8]	τοὺς φύλακας, ἀπολωλεκὼς τὸν μέγαν	ἐκεῖνον	ἑαυτοῦ δορυφόρον, ἔρημος, οὐδὲ γενναίας
[18]	ἄλλων εἶχεν, εἰκότως, ὁρῶν μόνον	ἐκεῖνον	κηδεμόνα καὶ φύλακα τῆς τυραννίδος
[20]	πολλὰ καὶ καίρια, ἀνεβόησεν τοῦτο·	Τέκνον,	ἀνηρήμεθα, πεφονεύμεθα, τετυραννοκτονήμεθα, ποῦ ὁ
[20]	τίνι με φυλάττει διὰ σοῦ,	τέκνον,	προανῃρημένον; ἢ μή τι ὡς
[15]	ἐνίκησα, τὸν τύραννον ἀφύλακτον, ἄνοπλον,	γυμνὸν	ἀπέδωκα. τιμῆς ἄξιος ἐπὶ τούτοις
[17]	ἐνῆν ἄριστα διεπραξάμην, καὶ τὸν	τύραννον	ἀπέκτεινα ἑτέρῳ φόνῳ, οὐχ ἁπλῶς
[15]	φυλακῆς ἐκράτησα, δορυφόρους ἐνίκησα, τὸν	τύραννον	ἀφύλακτον, ἄνοπλον, γυμνὸν ἀπέδωκα. τιμῆς
[17]	μοι, ζῆν δὲ ἔτι τὸν	τύραννον	διαπεφευγότα; γέρας δὴ ἐπὶ τούτοις
[13]	γάρ; οὐχὶ καὶ ἐξελάσας τις	τύραννον	ἤδη τιμὴν ἔλαβεν τυραννοκτόνου; καὶ
[11]	~Οὐ γὰρ αὐτὸν ἐφόνευσας τὸν	τύραννον·	ὁ δὲ νόμος τυραννοκτόνῳ δίδωσιν
[20]	ἐννοήσατε οἷα πεποιηκέναι εἰκὸς τὸν	τύραννον,	οἷα δὲ εἰρηκέναι πρὸ τῆς
[11]	δέ, εἰ λιμῷ ἐξεπολιόρκησα τὸν	τύραννον	τὴν ἀνάγκην τῆς τελευτῆς παρέχων,
[21]	ἀπέθανον ἄν, ἀλλ´ ὡς τύραννος	μόνον,	ἀλλ´ ἔτι νομίζων ἕξειν ἔκδικον·
[3]	οὐ τῶν παρόντων ἀπαλλάξας ὑμᾶς	μόνον,	ἀλλὰ καὶ τῆς τῶν μελλόντων
[15]	δορυφόρων κρατῆσαι καὶ τρέψασθαι τοσούτους	μόνον,	ἀλλὰ σχεδὸν τὸ μέγιστον ἐν
[18]	τῶν ἄλλων εἶχεν, εἰκότως, ὁρῶν	μόνον	ἐκεῖνον κηδεμόνα καὶ φύλακα τῆς
[11]	χαλεπώτερον τοῦ κακούργου πεφονευμένου; ἓν	μόνον	ἐξέταζε, τοῦτο ἀπαίτει, τοῦτο πολυπραγμόνει,
[14]	μόνου καὶ νόμιζε τοῦ θελῆσαι	μόνον	καὶ τοῦ βουλεύσασθαι ταῦτα, εἰ
[11]	γὰρ οὐδὲν οἶμαι· ἀλλὰ τοῦτο	μόνον	ὁ νομοθέτης εἶδεν, τὴν ἐλευθερίαν,
[20]	καὶ ἰδὼν υἱὸν ὃν εἶχεν	μόνον	ὀλίγον ἐμπνέοντα, ᾑμαγμένον, ἐμπεπλησμένον τοῦ
[17]	ἡμετέρας συμφορᾶς δυνάμενος. ~Βούλει τοῦτο	μόνον	πεπρᾶχθαί μοι, ζῆν δὲ ἔτι
[18]	καὶ φύλακα τῆς τυραννίδος καὶ	μόνον	προκινδυνεύοντα τοῦ πατρὸς καὶ τὴν
[5]	ἠκολούθει καὶ συνηδίκει καὶ ἐπῄνει	μόνον	τὰ τοῦ παιδὸς ἀδικήματα, καὶ
[18]	ἠξίωσεν ἐπιβιῶναι οὐδ´ ὀλίγον αὐτῷ	χρόνον.	πάντες μὲν γὰρ πατέρες ἴσως
[10]	δωρεὰν λαμβάνειν· οὐ γὰρ εἶναι	τυραννοκτόνον	οὐδὲ πεπρᾶχθαί μοί τι κατὰ
[15]	ἔτι ἀπαιτεῖς παρ´ ἐμοῦ τὸν	φόνον;	~Ἀλλ´ εἰ καὶ φόνον ζητεῖς,
[16]	τὸν φόνον; ~Ἀλλ´ εἰ καὶ	φόνον	ζητεῖς, οὐδὲ τοῦτο ἐνδεῖ, οὐδὲ
[1]	μοι καὶ ἀποθανὼν πρὸς ἄλλον	φόνον,	ζῶν μὲν συναδικῶν τῷ πατρί,
[20]	δέον, καὶ παρατείνει μοι τὸν	φόνον	καὶ μακροτέραν μοι τὴν σφαγὴν
[16]	ἀκροπόλει, ἐν μέσοις τοῖς ὅπλοις	φόνον	τινὸς ἐργάσασθαι τῶν τοῦ τυράννου
[12]	μὲν οὕτως ἀποκτείναντα κολάζειν ὡς	ἀνδροφόνον	δικαιοῖς καὶ οὐδαμῶς ἀφεῖσθαι θέλεις,
[7]	λογισάμενος ἀπώκνησα οὐδὲ πρὸς τὸν	κίνδυνον	ἀπεδειλίασα, μόνος δέ, μόνος πρὸς
[19]	ἐπ´ ἐκεῖνον ἀπέστειλεν; ὦ ξίφος	κοινωνὸν	καὶ διάδοχον τῶν ἐμῶν κατορθωμάτων,
[21]	ἀπόσφαξον, τυραννοκτόνησον καὶ τοῦ πενθεῖν	ἀπάλλαξον.	εἴθε πρῶτός σοι ἐνέτυχον, εἴθε
[21]	καὶ πρεσβυτικῇ χειρὶ δυστυχούσῃ συναγώνισαι.	ἀπόσφαξον,	τυραννοκτόνησον καὶ τοῦ πενθεῖν ἀπάλλαξον.
[9]	δωρεᾷ καὶ μὴ διαβληθῆναι μηδὲ	ἄδοξον	γενέσθαι τὴν ἐπιχείρησιν τὴν ἐμὴν
[13]	τοῦ ἰσχυροτέρου πεφονευμένου; τί δὲ	κατέλιπον	τὸ ξίφος ἐν τῇ σφαγῇ,
[10]	δωρεᾶς. πυνθάνομαι τοίνυν αὐτοῦ, Τί	λοιπὸν	ἀπαιτεῖς παρ´ ἡμῶν; οὐκ ἠβουλήθην;
[12]	τῷ τῆς ἀδείας· καὶ περιττὴ	λοιπὸν	ἡ ἐξέτασις τοῦ τρόπου τῆς
[15]	πάντα οὗτος κατώρθωσεν, καὶ τὸ	λοιπὸν	ὀλίγον. τὸ δὴ ἄχρι τῶν
[2]	ἐνήλλαξα τῶν φόνων καὶ τὸν	τρόπον	ἐκαινοτόμησα τῆς τῶν πονηρῶν τελευτῆς,
[8]	τίνα ἂν ὁ περίλοιπος κολασθείη	τρόπον;	ἐμοῦ μὲν γὰρ ἀνάξιός ἐστι
[12]	δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν τούτῳ	τρόπον	εὖ πεποιηκότα τὴν πόλιν οὐ
[1]	καὶ πρὸς διαδοχὴν τῶν ἀδικημάτων	ἑτοιμότερον,	ἥκω μίαν ὅμως ἐπ´ ἀμφοτέροις
[4]	ἤδη τῆς ἡλικίας τὸ μὲν	σφοδρότερον	τῆς ὁρμῆς ἐπεχούσης, τὰς δὲ
[22]	διηκονήσατο. τοῦτο ὑπ´ ἐμοῦ γενόμενον	μικρότερον	ἦν· νῦν δὲ λαμπρότερόν ἐστι
[22]	γενόμενον μικρότερον ἦν· νῦν δὲ	λαμπρότερόν	ἐστι τῇ καινότητι. καὶ ὁ
[2]	τῶν πονηρῶν τελευτῆς, τὸν μὲν	ἰσχυρότερον	καὶ ἀμύνασθαι δυνάμενον αὐτὸς ἀνελών,
[3]	ξίφει. ~Ἐγὼ μὲν οὖν καὶ	περιττότερόν	τι ἐπὶ τούτοις ᾤμην γενήσεσθαί
[13]	ἢ τὸν τὴν δημοκρατίαν ἀποδεδωκότα	περιττότερόν	τι προσαπαιτεῖς; Καίτοι ὅ γε
[18]	παῖδας τοιοῦτοι, ὁ δὲ καὶ	περιττότερόν	τι τῶν ἄλλων εἶχεν, εἰκότως,
[11]	πρὸς τὸν νόμον, καὶ ταῦτα	χαλεπώτερον	τοῦ κακούργου πεφονευμένου; ἓν μόνον
[17]	υἱὸν ἐν ἡλικίᾳ, εἰ καὶ	πονηρόν,	ἀλλ´ οὖν καὶ ἀκμάζοντα καὶ
[20]	καταλιπὼν δὲ τῷ ὑποκριτῇ τὸν	νεκρὸν	καὶ τὴν σκηνὴν καὶ τὸ
[22]	τὸν μὲν νεανίαν προκείμενον, οὐδὲ	μικρὸν	οὐδ´ εὐκαταγώνιστον ἔργον, τὸν πρεσβύτην
[5]	τῆς ἀρχῆς ἐξουσίαν προσλάβωσιν, οὐδένα	ὅρον	ποιοῦνται τῶν ἀδικημάτων. ~Μάλιστα δὲ
[16]	τηλικούτοις γένωμαι; τί γάρ, εἰ	δορυφόρον	ἕνα, τί δ´ εἰ ὑπηρέτην
[8]	ἀπολωλεκὼς τὸν μέγαν ἐκεῖνον ἑαυτοῦ	δορυφόρον,	ἔρημος, οὐδὲ γενναίας ἔτι χειρὸς
[20]	θέας διασπαράξειν, ὁ μὲν ἀνεβόησεν	οἰκτρόν,	ἐπιβοώμενος τὸν γεγεννηκότα οὐ βοηθὸν
[21]	πρεσβυτικῇ χειρὶ δυστυχούσῃ συναγώνισαι. ἀπόσφαξον,	τυραννοκτόνησον	καὶ τοῦ πενθεῖν ἀπάλλαξον. εἴθε
[21]	μέν με ἀπέκτεινας, νῦν δὲ	ἀνάπαυσον,	ξίφος. πατρὶ πενθοῦντι παραμύθιον ἐλθὲ
[12]	ἀφεῖσθαι θέλεις, τὸν δὲ κατὰ	τὸν	αὐτὸν τούτῳ τρόπον εὖ πεποιηκότα
[20]	ὁ μὲν ἀνεβόησεν οἰκτρόν, ἐπιβοώμενος	τὸν	γεγεννηκότα οὐ βοηθὸν οὐδὲ σύμμαχον—
[20]	ὡς ἂν μάλιστα λυπήσειν ἔμελλον	τὸν	γεγεννηκότα, ὡς ἂν ἐκ τῆς
[2]	καὶ ἀμύνασθαι δυνάμενον αὐτὸς ἀνελών,	τὸν	γέροντα δὲ μόνῳ παραχωρήσας τῷ
[1]	ἡμέρας, τὸν μὲν ἤδη παρηβηκότα,	τὸν	δὲ ἀκμάζοντα καὶ πρὸς διαδοχὴν
[12]	δικαιοῖς καὶ οὐδαμῶς ἀφεῖσθαι θέλεις,	τὸν	δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν τούτῳ
[13]	ἀπολαύοντι τῆς ἐλευθερίας, ἢ τὸν	τὴν	δημοκρατίαν ἀποδεδωκότα περιττότερόν τι προσαπαιτεῖς;
[10]	τί δὲ ἀχάριστον πρός με	τὸν	δῆμον ποιεῖς εἶναι; ~Οὐ γὰρ
[6]	δεσπότῃ καὶ πονηρῶν κληρονόμημα γενησόμενον	τὸν	δῆμον· ὡς τοῖς γε ἄλλοις
[3]	τοῖς τετελευτηκόσι λελυπημένος καὶ ἀμυνόμενος	τὸν	ἐκείνοις τοῦ θανάτου αἴτιον γεγενημένον.
[7]	οὐ ῥᾳδίως τοὺς δορυφόρους καὶ	τὸν	ἐντυγχάνοντα κτείνων καὶ τὸ ἀνθιστάμενον
[7]	πράξεως λογισάμενος ἀπώκνησα οὐδὲ πρὸς	τὸν	κίνδυνον ἀπεδειλίασα, μόνος δέ, μόνος
[8]	ἄνοπλος, ἀποβεβληκὼς τοὺς φύλακας, ἀπολωλεκὼς	τὸν	μέγαν ἐκεῖνον ἑαυτοῦ δορυφόρον, ἔρημος,
[1]	ὦ ἄνδρες δικασταί, μιᾶς ἡμέρας,	τὸν	μὲν ἤδη παρηβηκότα, τὸν δὲ
[2]	ἐκαινοτόμησα τῆς τῶν πονηρῶν τελευτῆς,	τὸν	μὲν ἰσχυρότερον καὶ ἀμύνασθαι δυνάμενον
[22]	δωρεαί; καὶ τέλος ἑωράκατε πάντες	τὸν	μὲν νεανίαν προκείμενον, οὐδὲ μικρὸν
[12]	τοῦ τρόπου τῆς σφαγῆς. Εἶτα	τὸν	μὲν οὕτως ἀποκτείναντα κολάζειν ὡς
[1]	δύο πονηροὺς ἀποσκευασάμενος καὶ φονεύσας	τὸν	μὲν παῖδα τῷ ξίφει, τὸν
[20]	γεγενημένος, καταλιπὼν δὲ τῷ ὑποκριτῇ	τὸν	νεκρὸν καὶ τὴν σκηνὴν καὶ
[10]	οὐδὲ πεπρᾶχθαί μοί τι κατὰ	τὸν	νόμον, ἀλλ´ ἐνδεῖν τι τῷ
[11]	ἐνδεῖν ἔλεγές μοί τι πρὸς	τὸν	νόμον, καὶ ταῦτα χαλεπώτερον τοῦ
[14]	ἐξετάσατε, εἴ τι τῶν πρὸς	τὸν	νόμον παραλέλειπται καὶ εἰ ἐνδεῖ
[1]	τὸν μὲν παῖδα τῷ ξίφει,	τὸν	πατέρα δὲ τῇ πρὸς τὸν
[16]	τυράννου φίλων; νῦν δὲ καὶ	τὸν	πεφονευμένον αὐτὸν ἰδέ. υἱὸς ἦν
[22]	οὐδὲ μικρὸν οὐδ´ εὐκαταγώνιστον ἔργον,	τὸν	πρεσβύτην δὲ αὐτῷ περικεχυμένον καὶ
[13]	ἀπέθανεν, ἀπολαύοντι τῆς ἐλευθερίας, ἢ	τὸν	τὴν δημοκρατίαν ἀποδεδωκότα περιττότερόν τι
[6]	ἠλπίζετο, ἀλλὰ ἑωρῶμεν ἤδη ἕτοιμον	τὸν	τῆς ἀρχῆς διάδοχον. τοιγαροῦν οὐδ´
[2]	τάξιν ἐνήλλαξα τῶν φόνων καὶ	τὸν	τρόπον ἐκαινοτόμησα τῆς τῶν πονηρῶν
[17]	ὡς ἐνῆν ἄριστα διεπραξάμην, καὶ	τὸν	τύραννον ἀπέκτεινα ἑτέρῳ φόνῳ, οὐχ
[15]	μένω· φυλακῆς ἐκράτησα, δορυφόρους ἐνίκησα,	τὸν	τύραννον ἀφύλακτον, ἄνοπλον, γυμνὸν ἀπέδωκα.
[17]	πεπρᾶχθαί μοι, ζῆν δὲ ἔτι	τὸν	τύραννον διαπεφευγότα; γέρας δὴ ἐπὶ
[11]	εἶναι; ~Οὐ γὰρ αὐτὸν ἐφόνευσας	τὸν	τύραννον· ὁ δὲ νόμος τυραννοκτόνῳ
[20]	μοι ἐννοήσατε οἷα πεποιηκέναι εἰκὸς	τὸν	τύραννον, οἷα δὲ εἰρηκέναι πρὸ
[11]	Τί δέ, εἰ λιμῷ ἐξεπολιόρκησα	τὸν	τύραννον τὴν ἀνάγκην τῆς τελευτῆς
[18]	οὐδείς, ὅσην ἐκεῖνος εὔνοιαν πρὸς	τὸν	υἱὸν εἶχεν καὶ ὡς οὐκ
[1]	ἡμῖν δέδωκε τιμωρίαν, ζῶν μὲν	τὸν	υἱὸν ἐπιδὼν προανῃρημένον παρὰ τὴν
[1]	τὸν πατέρα δὲ τῇ πρὸς	τὸν	υἱὸν φιλοστοργίᾳ. ὁ μὲν οὖν
[18]	φύσιν, τὴν λύπην, τὴν ἀπόγνωσιν,	τὸν	φόβον, τὰς ἐπὶ τῶν μελλόντων
[15]	ἢ ἔτι ἀπαιτεῖς παρ´ ἐμοῦ	τὸν	φόνον; ~Ἀλλ´ εἰ καὶ φόνον
[20]	κολάζειν δέον, καὶ παρατείνει μοι	τὸν	φόνον καὶ μακροτέραν μοι τὴν
[1]	μὲν συναδικῶν τῷ πατρί, μετὰ	θάνατον	δὲ πατροκτονήσας, ὡς ἐδύνατο. ~Τὴν
[17]	ἁπλῶς οὐδὲ πληγῇ μιᾷ, ὅπερ	εὐκταιότατον	ἦν αὐτῷ ἐπὶ τηλικούτοις ἀδικήμασιν,
[18]	ἀλλ´ ἱκανὸν πατρί, καὶ τὸ	δεινότατον,	αὐτὸς ὑφ´ αὑτοῦ, ὅσπερ θανάτων
[1]	τελευτήν, τελευταῖον δὲ ἠναγκασμένος, τὸ	παραδοξότατον,	αὐτὸς αὑτοῦ γενέσθαι τυραννοκτόνος. ὁ
[5]	ἀδικήματα, καὶ τὸ πρᾶγμα ἡμῖν	ἀφόρητον	καθειστήκει· ὅταν γὰρ αἱ τῆς
[15]	ἐκράτησα, δορυφόρους ἐνίκησα, τὸν τύραννον	ἀφύλακτον,	ἄνοπλον, γυμνὸν ἀπέδωκα. τιμῆς ἄξιος
[15]	τύραννος μέγα καὶ δυσάλωτον καὶ	δυσκατέργαστόν	ἐστιν, ἀλλὰ τὰ φρουροῦντα καὶ
[15]	σφαγῆς ἐπόνησα· μὴ γὰρ οὕτω	ῥᾷστον	μηδὲ εὐχερὲς ὑπολάβητε εἶναι τὸ
[14]	βουλεύσασθαι ταῦτα, εἰ καὶ μὴ	χρηστὸν	ἀποβεβήκει, ἔκ γε τῆς γνώμης
[13]	ἠκολούθησε δέ τι τέλος ἄλλως	χρηστόν,	ἐμοῦ μὴ θελήσαντος. τί γὰρ
[15]	τοσούτους μόνον, ἀλλὰ σχεδὸν τὸ	μέγιστον	ἐν τῇ τυραννοκτονίᾳ καὶ τὸ
[16]	καὶ ὑβριστὴς βιαιότερος, τὸ δὲ	μέγιστον,	κληρονόμος τῶν ὅλων καὶ διάδοχος
[22]	νεανίαν προκείμενον, οὐδὲ μικρὸν οὐδ´	εὐκαταγώνιστον	ἔργον, τὸν πρεσβύτην δὲ αὐτῷ
[5]	αὐτὸς ἦν, καὶ τὸ μὲν	πιστὸν	καὶ ἀσφαλὲς ἀπ´ αὐτοῦ παρεῖχε
[10]	διαβάλλεις τὰ κατορθώματα; τί δὲ	ἀχάριστον	πρός με τὸν δῆμον ποιεῖς
[11]	δέ, εἰπέ μοι, τί ἢ	αὐτὸν	ἀνελεῖν ἢ τοῦ θανάτου παρασχεῖν
[12]	καὶ τοῦτον ἀξιοῖ ὁ νόμος	αὐτὸν	ἀντικολάζεσθαι— μάλα δικαίως· οὐ γὰρ
[11]	δῆμον ποιεῖς εἶναι; ~Οὐ γὰρ	αὐτὸν	ἐφόνευσας τὸν τύραννον· ὁ δὲ
[18]	τὰς ἐπὶ τῶν μελλόντων ἐπ´	αὐτὸν	ἐχρησάμην τοῖς συμμάχοις καὶ πρὸς
[16]	νῦν δὲ καὶ τὸν πεφονευμένον	αὐτὸν	ἰδέ. υἱὸς ἦν τυράννου, μᾶλλον
[18]	τὴν ἀπόγνωσιν εὐθὺς ἠπιστάμην τεθνηξόμενον	αὐτὸν	καὶ λογιούμενον ὡς οὐδὲν ἔτι
[12]	θέλεις, τὸν δὲ κατὰ τὸν	αὐτὸν	τούτῳ τρόπον εὖ πεποιηκότα τὴν
[8]	χειρὸς ἄξιος. Ἐνταῦθα τοίνυν πρὸς	ἐμαυτόν,	ὦ ἄνδρες δικασταί, τὰ τοιαῦτα
[6]	γενησόμεθα. ἐπ´ ἐκείνων δὲ οὐδὲν	τοιοῦτον	ἠλπίζετο, ἀλλὰ ἑωρῶμεν ἤδη ἕτοιμον
[12]	τοῦ φόνου, τὰ ἴσα καὶ	τοῦτον	ἀξιοῖ ὁ νόμος αὐτὸν ἀντικολάζεσθαι—
[15]	γε ὁ τύραννος μέγα καὶ	δυσάλωτον	καὶ δυσκατέργαστόν ἐστιν, ἀλλὰ τὰ
[20]	τὸν γεγεννηκότα οὐ βοηθὸν οὐδὲ	σύμμαχον—	ᾔδει γὰρ πρεσβύτην ὄντα καὶ
[6]	ἤδη ἕτοιμον τὸν τῆς ἀρχῆς	διάδοχον.	τοιγαροῦν οὐδ´ ἐπιχειρεῖν τις ἐτόλμα
[19]	ἀπέστειλεν; ὦ ξίφος κοινωνὸν καὶ	διάδοχον	τῶν ἐμῶν κατορθωμάτων, μετὰ τοσούτους
[21]	πενθεῖν ἀπάλλαξον. εἴθε πρῶτός σοι	ἐνέτυχον,	εἴθε τὴν τάξιν προὔλαβον τοῦ
[21]	Πρὸ μικροῦ μέν με ἀπέκτεινας,	νῦν	δὲ ἀνάπαυσον, ξίφος. πατρὶ πενθοῦντι
[17]	οὐ βαρύς; οὐκ ἀφόρητος ἦν;	Νῦν	δὲ καὶ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ
[16]	ἐργάσασθαι τῶν τοῦ τυράννου φίλων;	νῦν	δὲ καὶ τὸν πεφονευμένον αὐτὸν
[22]	ὑπ´ ἐμοῦ γενόμενον μικρότερον ἦν·	νῦν	δὲ λαμπρότερόν ἐστι τῇ καινότητι.
[15]	τιμᾶσθαι, τί ἂν ἀπεκρίνω τότε;	~Νῦν	δὲ οὐ τοῦτό φημι, ἀλλὰ
[21]	ἀλλ´ ἔτι νομίζων ἕξειν ἔκδικον·	νῦν	δὲ ὡς ἄτεκνος, νῦν δὲ
[21]	ἔκδικον· νῦν δὲ ὡς ἄτεκνος,	νῦν	δὲ ὡς οὐδὲ φονέως εὐπορῶν.
[20]	μετὰ τῶν θεῶν κἀκεῖνο προσεκυνήσατε;	~Νῦν	μοι ἐννοήσατε οἷα πεποιηκέναι εἰκὸς
[11]	φόνος, ἡ χεὶρ ἐκείνου. μὴ	τοίνυν	ἀκριβολογοῦ ἔτι περὶ τοῦ τρόπου
[10]	πρὸς ἀπαίτησιν τῆς δωρεᾶς. πυνθάνομαι	τοίνυν	αὐτοῦ, Τί λοιπὸν ἀπαιτεῖς παρ´
[18]	τοῦ παιδὸς ἀσφαλείας καθῃρημένης. ἅπαντα	τοίνυν	αὐτῷ ἀθρόα περιέστησα, τὴν φύσιν,
[14]	ἀπώκνησα; οὐκ ἂν εἴποις. μένε	τοίνυν	ἐπὶ τούτου ἔτι μόνου καὶ
[8]	γενναίας ἔτι χειρὸς ἄξιος. Ἐνταῦθα	τοίνυν	πρὸς ἐμαυτόν, ὦ ἄνδρες δικασταί,
[3]	ἀμοιβῆς, οὓς διεφύλαξα. Ὁ μὲν	οὖν	ἀντιλέγων οὑτοσὶ δοκεῖ μοι οὐ
[9]	καὶ τὴν ἐλευθερίαν εὐαγγελιζόμενος. ἤδη	οὖν	ἀπολαύετε τῶν ἔργων τῶν ἐμῶν.
[9]	ζῆν πατὴρ ἐδύνατο. ἀξιῶ δ´	οὖν	ἐπὶ τούτοις τὴν ὀφειλομένην δοθῆναί
[17]	ἡλικίᾳ, εἰ καὶ πονηρόν, ἀλλ´	οὖν	καὶ ἀκμάζοντα καὶ ὅμοιον τῷ
[3]	παραχωρήσας τῷ ξίφει. ~Ἐγὼ μὲν	οὖν	καὶ περιττότερόν τι ἐπὶ τούτοις
[9]	ἐπέθηκε τῷ ἐμῷ δράματι. ~Πάρειμι	οὖν	κομίζων ὑμῖν τὴν δημοκρατίαν καὶ
[10]	κοινὴν εὐτυχίαν ἡ πόλις. τίς	οὖν	ὁ τούτων ἁπάντων αἴτιος; τίς
[16]	ἀντὶ πολλῶν ἤρκει δορυφόρων. ἆρ´	οὖν	οὐκ ἄξιος, ὦ οὗτος, δωρεᾶς,
[14]	τῶν πολλῶν σωτηρίαν ὠνησομένην. ἆρ´	οὖν	πρὸς τοῦτο ἐνεδέησα, ἐμαλακίσθην, ἢ
[2]	πατροκτονήσας, ὡς ἐδύνατο. ~Τὴν μὲν	οὖν	τυραννίδα ὁ παύσας εἰμὶ ἐγὼ
[1]	τὸν υἱὸν φιλοστοργίᾳ. ὁ μὲν	οὖν	τύραννος ἀνθ´ ὧν ἐποίησεν ἱκανὴν
[14]	γνώμης αὐτῆς καταστάντα με γέρας	ἀξιοῦν	ὡς εὐεργέτην λαμβάνειν. ἐμοῦ μὲν
[18]	γὰρ ἠγνόουν, ὦ οὗτος, οὐκ	ἠγνόουν,	οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδείς, ὅσην
[18]	τυραννικῆς κολάσεως ἄξιον. ~Οὐ γὰρ	ἠγνόουν,	ὦ οὗτος, οὐκ ἠγνόουν, οὐδὲ
[6]	ἕτοιμον τὸν τῆς ἀρχῆς διάδοχον.	τοιγαροῦν	οὐδ´ ἐπιχειρεῖν τις ἐτόλμα τῶν
[19]	ὑπὲρ μόνου τούτου τὴν τιμὴν	ᾔτουν	παρ´ ὑμῶν, εἰ γὰρ ἔλεγον,
[7]	ἐπὶ τὴν μόνην τῆς τυραννίδος	ἰσχύν,	ἐπὶ τὴν ὑπόθεσιν τῶν ἡμετέρων
[4]	ἐλέγετο, οὐ πάνυ τυραννικὸς αὐτὸς	ὤν,	ἀλλ´ εἴκων ἐκείνῳ· φιλότεκνος γὰρ
[9]	οὐ φιλοκερδὴς οὐδὲ μικρολόγος τις	ὢν	οὐδὲ ἐπὶ μισθῷ τὴν πατρίδα
[4]	καὶ αὐτοὶ μᾶλλον εὐφρανεῖσθε λογιζόμενοι	ὧν	ἀπηλλάγητε. Οὐ γὰρ ὥσπερ ἄλλοις
[1]	ὁ μὲν οὖν τύραννος ἀνθ´	ὧν	ἐποίησεν ἱκανὴν ἡμῖν δέδωκε τιμωρίαν,
[5]	φρουρὰν κρατύνων, ὁ τοὺς τυραννουμένους	φοβῶν,	ὁ τοὺς ἐπιβουλεύοντας ἐκκόπτων, ἐκεῖνος
[21]	τὴν σφαγὴν ποιεῖ; ~Καὶ ταῦτα	λέγων	ἐζήτει τὸ ξίφος· αὐτὸς γὰρ
[21]	φονέως εὐπορῶν. Καὶ ταῦτα ἅμα	λέγων	ἐπῆγε τὴν σφαγὴν τρέμων, οὐ
[3]	οὓς διεφύλαξα. Ὁ μὲν οὖν	ἀντιλέγων	οὑτοσὶ δοκεῖ μοι οὐ κηδόμενος,
[7]	ἐπὶ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ τῶν	ἔργων	ἱέμην, ἐπὶ τὴν μόνην τῆς
[15]	τυραννοκτονίᾳ καὶ τὸ κεφάλαιον τῶν	ἔργων	τοῦτό ἐστιν. οὐ γὰρ δὴ
[9]	εὐαγγελιζόμενος. ἤδη οὖν ἀπολαύετε τῶν	ἔργων	τῶν ἐμῶν. κενὴ μέν, ὡς
[10]	δεσπότης; μή τίς με τῶν	κακούργων	διέφυγεν; οὐκ ἂν εἴποις. ἀλλὰ
[7]	τῷ τῆς ἀκροπόλεως φρουρίῳ καὶ	ἰδὼν	γεννικῶς ἀμυνόμενον καὶ ἀνθιστάμενον πολλοῖς
[20]	δράματος· ἐπιστὰς δὲ ἐκεῖνος καὶ	ἰδὼν	υἱὸν ὃν εἶχεν μόνον ὀλίγον
[1]	τιμωρίαν, ζῶν μὲν τὸν υἱὸν	ἐπιδὼν	προανῃρημένον παρὰ τὴν τελευτήν, τελευταῖον
[8]	ἐντέλλομαι. ταῦτα βουλευσάμενος αὐτὸς μὲν	ἐκποδὼν	ἀπηλλαττόμην, ὁ δέ, ὅπερ ἐγὼ
[14]	ἅπαν ἐκκεκομμένον. ~Καί μοι πρὸς	θεῶν	ἤδη ἀπ´ ἀρχῆς ἐς τέλος,
[19]	ἀνεθήκατε; οὐκ ἂν μετὰ τῶν	θεῶν	κἀκεῖνο προσεκυνήσατε; ~Νῦν μοι ἐννοήσατε
[1]	καὶ ἀποθανὼν πρὸς ἄλλον φόνον,	ζῶν	μὲν συναδικῶν τῷ πατρί, μετὰ
[1]	ἐποίησεν ἱκανὴν ἡμῖν δέδωκε τιμωρίαν,	ζῶν	μὲν τὸν υἱὸν ἐπιδὼν προανῃρημένον
[10]	τολμῶν καὶ κινδυνεύων, ἀνιών, ἀναιρῶν,	κολάζων,	δι´ ἀλλήλων τιμωρούμενος, τί μου
[9]	τῷ ἐμῷ δράματι. ~Πάρειμι οὖν	κομίζων	ὑμῖν τὴν δημοκρατίαν καὶ θαρρεῖν
[21]	ὡς τύραννος μόνον, ἀλλ´ ἔτι	νομίζων	ἕξειν ἔκδικον· νῦν δὲ ὡς
[5]	ὁ τοὺς ἐφήβους ἀνασπῶν, ὁ	ἐνυβρίζων	τοῖς γάμοις· ἐκείνῳ αἱ παρθένοι
[17]	πατέρων τὰ τραύματα, ταῦτα ξίφη	δικαίων	τυραννοκτόνων, οὗτος θάνατος ἄξιος ὠμῶν
[20]	καὶ ἀσθενῆ— ἀλλὰ θεατὴν τῶν	οἰκείων	κακῶν· ἐγὼ γὰρ ἀπηλλαττόμην ποιητὴς
[4]	καὶ δορυφόρος τῶν τοῦ παιδὸς	ἐπιθυμιῶν	ἦν. ~Ὁ νεανίας δὲ τῆς
[10]	πάντα διεπραξάμην τολμῶν καὶ κινδυνεύων,	ἀνιών,	ἀναιρῶν, κολάζων, δι´ ἀλλήλων τιμωρούμενος,
[12]	πεποιηκότα τὴν πόλιν οὐ τῶν	ὁμοίων	ἀξιώσεις τοῖς εὐεργέταις; ~οὐδὲ γὰρ
[4]	τῶν ἀδικημάτων ὑπὸ τοῦ παιδὸς	ἄκων	προσῆχθαι ἐλέγετο, οὐ πάνυ τυραννικὸς
[20]	ἀσθενῆ— ἀλλὰ θεατὴν τῶν οἰκείων	κακῶν·	ἐγὼ γὰρ ἀπηλλαττόμην ποιητὴς μὲν
[3]	ἀλλὰ καὶ τῆς τῶν μελλόντων	κακῶν	ἐλπίδος, καὶ τὴν ἐλευθερίαν βέβαιον
[15]	μὴ οὐχὶ τῶν περὶ αὐτοὺς	φυλάκων	καὶ δορυφόρων ἁπάντων κεκρατηκότι κἀκείνους
[1]	πρὸς ἄλλον φόνον, ζῶν μὲν	συναδικῶν	τῷ πατρί, μετὰ θάνατον δὲ
[4]	πάνυ τυραννικὸς αὐτὸς ὤν, ἀλλ´	εἴκων	ἐκείνῳ· φιλότεκνος γὰρ ἐς ὑπερβολὴν
[6]	οὐδ´ ἐπιχειρεῖν τις ἐτόλμα τῶν	γεννικῶν	καὶ τὰ αὐτὰ ἐμοὶ προαιρουμένων,
[22]	τῇ καινότητι. καὶ ὁ μὲν	καθελὼν	τὴν τυραννίδα πᾶσαν εἰμὶ ἐγώ·
[2]	ἰσχυρότερον καὶ ἀμύνασθαι δυνάμενον αὐτὸς	ἀνελών,	τὸν γέροντα δὲ μόνῳ παραχωρήσας
[21]	τῆς σφαγῆς καὶ τοῦ τραύματος	ἐξελὼν	τὸ ξίφος φησί, Πρὸ μικροῦ
[10]	κινδυνεύων, ἀνιών, ἀναιρῶν, κολάζων, δι´	ἀλλήλων	τιμωρούμενος, τί μου διαβάλλεις τὰ
[16]	τινὸς ἐργάσασθαι τῶν τοῦ τυράννου	φίλων;	νῦν δὲ καὶ τὸν πεφονευμένον
[18]	δὲ καὶ περιττότερόν τι τῶν	ἄλλων	εἶχεν, εἰκότως, ὁρῶν μόνον ἐκεῖνον
[18]	οὗτος, οὐκ ἠγνόουν, οὐδὲ τῶν	ἄλλων	οὐδείς, ὅσην ἐκεῖνος εὔνοιαν πρὸς
[16]	ᾧ μόνῳ ἐθάρρει, ὃς ἀντὶ	πολλῶν	ἤρκει δορυφόρων. ἆρ´ οὖν οὐκ
[14]	τῷ οἰκείῳ θανάτῳ τὴν τῶν	πολλῶν	σωτηρίαν ὠνησομένην. ἆρ´ οὖν πρὸς
[16]	τὸ δὲ μέγιστον, κληρονόμος τῶν	ὅλων	καὶ διάδοχος καὶ ἐπὶ πολὺ
[19]	ξίφος κοινωνὸν καὶ διάδοχον τῶν	ἐμῶν	κατορθωμάτων, μετὰ τοσούτους κινδύνους, μετὰ
[9]	οὖν ἀπολαύετε τῶν ἔργων τῶν	ἐμῶν.	κενὴ μέν, ὡς ὁρᾶτε, πονηρῶν
[21]	ἅμα λέγων ἐπῆγε τὴν σφαγὴν	τρέμων,	οὐ δυνάμενος, ἐπιθυμῶν μέν, ἀσθενῶν
[10]	αὐτοῦ, Τί λοιπὸν ἀπαιτεῖς παρ´	ἡμῶν;	οὐκ ἠβουλήθην; οὐκ ἀνῆλθον; οὐκ
[7]	καὶ τὸ μέρος συντετυραννοκτονηκότος, πρὸ	ὀφθαλμῶν	μὲν τὴν τελευτὴν ἔχων, ἀλλαξόμενος
[10]	δὲ μόνος ἐγὼ πάντα διεπραξάμην	τολμῶν	καὶ κινδυνεύων, ἀνιών, ἀναιρῶν, κολάζων,
[3]	μόνος στερέσθαι τῆς παρὰ τῶν	νόμων	ἀμοιβῆς, οὓς διεφύλαξα. Ὁ μὲν
[9]	τὴν ὀφειλομένην δοθῆναί μοι παρ´	ὑμῶν	δωρεάν, οὐ φιλοκερδὴς οὐδὲ μικρολόγος
[19]	τούτου τὴν τιμὴν ᾔτουν παρ´	ὑμῶν,	εἰ γὰρ ἔλεγον, Ἄνδρες, ἀποθανεῖν
[3]	τούτοις ᾤμην γενήσεσθαί μοι παρ´	ὑμῶν	καὶ δωρεὰς λήψεσθαι ἰσαρίθμους τοῖς
[3]	τοσαῦτα κατορθώσας ἀγέραστος ἀπελθεῖν παρ´	ὑμῶν	καὶ μόνος στερέσθαι τῆς παρὰ
[21]	τὴν σφαγὴν τρέμων, οὐ δυνάμενος,	ἐπιθυμῶν	μέν, ἀσθενῶν δὲ πρὸς τὴν
[17]	δικαίων τυραννοκτόνων, οὗτος θάνατος ἄξιος	ὠμῶν	τυράννων, αὕτη τιμωρία πρέπουσα τοσούτοις
[1]	ἐμοῦ, ὑπηρέτησε δέ μοι καὶ	ἀποθανὼν	πρὸς ἄλλον φόνον, ζῶν μὲν
[21]	τρέμων, οὐ δυνάμενος, ἐπιθυμῶν μέν,	ἀσθενῶν	δὲ πρὸς τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ
[13]	φής, τὸ κεφάλαιον ἐξετάζει τῶν	πεπραγμένων,	τὰ διὰ μέσου δὲ πάντα
[11]	συκοφαντοῦντός ἐστιν τῷ τρόπῳ τῶν	πεπραγμένων	χρώμενον ἀποστερεῖν ἐθέλειν τὴν ἐπὶ
[12]	δουλείαν ἐπιλέλησμαι τῶν ἐν αὐτοῖς	εἰρημένων)	αἰτίας θανάτου εἶναι διττάς, καὶ
[6]	γεννικῶν καὶ τὰ αὐτὰ ἐμοὶ	προαιρουμένων,	ἀλλ´ ἀπέγνωστο παντάπασιν ἡ ἐλευθερία
[11]	ἐλευθερίαν, τὴν δημοκρατίαν, τὴν τῶν	δεινῶν	ἀπαλλαγήν. τοῦτ´ ἐτίμησεν, τοῦτ´ ἄξιον
[6]	μετ´ ὀλίγον ἐλεύθεροι γενησόμεθα. ἐπ´	ἐκείνων	δὲ οὐδὲν τοιοῦτον ἠλπίζετο, ἀλλὰ
[7]	τοὺς δορυφόρους καὶ τὸν ἐντυγχάνοντα	κτείνων	καὶ τὸ ἀνθιστάμενον πᾶν διαφθείρων
[3]	οὐ κηδόμενος, ὥς φησι, τῶν	κοινῶν	αὐτὸ ποιεῖν, ἀλλ´ ἐπὶ τοῖς
[14]	καὶ φιλόπολιν καὶ πρὸ τῶν	κοινῶν	κινδυνεύειν ἐθέλουσαν καὶ τῷ οἰκείῳ
[17]	τυραννοκτόνων, οὗτος θάνατος ἄξιος ὠμῶν	τυράννων,	αὕτη τιμωρία πρέπουσα τοσούτοις ἀδικήμασιν·
[15]	ὀλίγον. τὸ δὴ ἄχρι τῶν	τυράννων	προελθεῖν οὐκ ἂν ὑπῆρξέ μοι,
[4]	ὁρμῆς ἐπεχούσης, τὰς δὲ τῶν	ἡδονῶν	ὀρέξεις χαλιναγωγούσης. καὶ πρός γε
[17]	τὰ τραύματα, ταῦτα ξίφη δικαίων	τυραννοκτόνων,	οὗτος θάνατος ἄξιος ὠμῶν τυράννων,
[1]	αἰτήσων δωρεὰν μόνος τῶν πώποτε	τυραννοκτόνων	πληγῇ μιᾷ δύο πονηροὺς ἀποσκευασάμενος
[2]	τὴν δὲ τάξιν ἐνήλλαξα τῶν	φόνων	καὶ τὸν τρόπον ἐκαινοτόμησα τῆς
[14]	προελόμενός τινα τῶν διὰ μέσου	κινδύνων	ἀπώκνησα; οὐκ ἂν εἴποις. μένε
[5]	δορυφόρους συνέχων, ὁ τὴν φρουρὰν	κρατύνων,	ὁ τοὺς τυραννουμένους φοβῶν, ὁ
[8]	καὶ νεανικῷ καὶ γενναίῳ ἀνῃρημένος,	καταισχύνων	κἀκείνην τὴν σφαγήν· ἄξιον δέ
[20]	μὲν τῆς ὅλης τραγῳδίας γεγενημένος,	καταλιπὼν	δὲ τῷ ὑποκριτῇ τὸν νεκρὸν
[5]	ἐκκόπτων, ἐκεῖνος ὁ τοὺς ἐφήβους	ἀνασπῶν,	ὁ ἐνυβρίζων τοῖς γάμοις· ἐκείνῳ
[5]	ταῦτα τολμήματα ἦν νεανικά. ὁ	γέρων	δὲ ἐκείνῳ ἠκολούθει καὶ συνηδίκει
[8]	πάντες ἦμεν ἐλεύθεροι, ἐλείπετο δὲ	γέρων	ἔτι μόνος, ἄνοπλος, ἀποβεβληκὼς τοὺς
[17]	καὶ λύθρου ἐμπεπλησμένον. ταῦτ´ ἔστι	πατέρων	τὰ τραύματα, ταῦτα ξίφη δικαίων
[7]	ἰσχύν, ἐπὶ τὴν ὑπόθεσιν τῶν	ἡμετέρων	συμφορῶν· καὶ ἐπιστὰς τῷ τῆς
[22]	δὲ τὸ ξίφος ἐν μέσῳ	ἀμφοτέρων,	ἐπιδεικνύμενον ὡς οὐκ ἀνάξιον γεγένηται
[9]	ἐμῶν. κενὴ μέν, ὡς ὁρᾶτε,	πονηρῶν	ἡ ἀκρόπολις, ἐπιτάττει δὲ οὐδείς,
[6]	πόλιν ἄλλοτε ἄλλῳ δεσπότῃ καὶ	πονηρῶν	κληρονόμημα γενησόμενον τὸν δῆμον· ὡς
[11]	ἀπαίτει, τοῦτο πολυπραγμόνει, τίς τῶν	πονηρῶν	λείπεται, ἢ τίς ἐλπὶς τοῦ
[2]	τὸν τρόπον ἐκαινοτόμησα τῆς τῶν	πονηρῶν	τελευτῆς, τὸν μὲν ἰσχυρότερον καὶ
[10]	διεπραξάμην τολμῶν καὶ κινδυνεύων, ἀνιών,	ἀναιρῶν,	κολάζων, δι´ ἀλλήλων τιμωρούμενος, τί
[7]	κτείνων καὶ τὸ ἀνθιστάμενον πᾶν	διαφθείρων	ἐπὶ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ τῶν
[18]	τι τῶν ἄλλων εἶχεν, εἰκότως,	ὁρῶν	μόνον ἐκεῖνον κηδεμόνα καὶ φύλακα
[21]	νῦν δὲ ὡς οὐδὲ φονέως	εὐπορῶν.	Καὶ ταῦτα ἅμα λέγων ἐπῆγε
[11]	φόβου ἢ τί ὑπόμνημα τῶν	συμφορῶν;	εἰ δὲ καθαρὰ πάντα καὶ
[7]	ἐπὶ τὴν ὑπόθεσιν τῶν ἡμετέρων	συμφορῶν·	καὶ ἐπιστὰς τῷ τῆς ἀκροπόλεως
[15]	τῶν περὶ αὐτοὺς φυλάκων καὶ	δορυφόρων	ἁπάντων κεκρατηκότι κἀκείνους ἅπαντας προνενικηκότι.
[16]	ἐθάρρει, ὃς ἀντὶ πολλῶν ἤρκει	δορυφόρων.	ἆρ´ οὖν οὐκ ἄξιος, ὦ
[15]	τὸ πρᾶγμα, φρουρὰν ὑπερβῆναι καὶ	δορυφόρων	κρατῆσαι καὶ τρέψασθαι τοσούτους μόνον,
[1]	ἥκω μίαν ὅμως ἐπ´ ἀμφοτέροις	αἰτήσων	δωρεὰν μόνος τῶν πώποτε τυραννοκτόνων
[12]	οὐ γὰρ ἠβούλετο τοῦ πεπραγμένου	ἥσσων	γίνεσθαι τῷ τῆς ἀδείας· καὶ
[5]	τὴν δὲ ἀπόλαυσιν μόνος ἐκαρποῦτο	τῶν	ἀδικημάτων. ἐκεῖνος ἦν ὁ τοὺς
[1]	δὲ ἀκμάζοντα καὶ πρὸς διαδοχὴν	τῶν	ἀδικημάτων ἑτοιμότερον, ἥκω μίαν ὅμως
[5]	ἐξουσίαν προσλάβωσιν, οὐδένα ὅρον ποιοῦνται	τῶν	ἀδικημάτων. ~Μάλιστα δὲ ἐκεῖνο ἐλύπει,
[3]	βέβαιον παρασχών, οὐδενὸς παραλελειμμένου κληρονόμου	τῶν	ἀδικημάτων· μεταξὺ δὲ κινδυνεύω τοσαῦτα
[4]	καὶ πρός γε τὴν ἀρχὴν	τῶν	ἀδικημάτων ὑπὸ τοῦ παιδὸς ἄκων
[18]	ὁ δὲ καὶ περιττότερόν τι	τῶν	ἄλλων εἶχεν, εἰκότως, ὁρῶν μόνον
[18]	ὦ οὗτος, οὐκ ἠγνόουν, οὐδὲ	τῶν	ἄλλων οὐδείς, ὅσην ἐκεῖνος εὔνοιαν
[6]	τοιγαροῦν οὐδ´ ἐπιχειρεῖν τις ἐτόλμα	τῶν	γεννικῶν καὶ τὰ αὐτὰ ἐμοὶ
[14]	ἐνεδέησα, ἐμαλακίσθην, ἢ προελόμενός τινα	τῶν	διὰ μέσου κινδύνων ἀπώκνησα; οὐκ
[19]	ὦ ξίφος κοινωνὸν καὶ διάδοχον	τῶν	ἐμῶν κατορθωμάτων, μετὰ τοσούτους κινδύνους,
[9]	ἤδη οὖν ἀπολαύετε τῶν ἔργων	τῶν	ἐμῶν. κενὴ μέν, ὡς ὁρᾶτε,
[12]	διὰ τὴν πολλὴν δουλείαν ἐπιλέλησμαι	τῶν	ἐν αὐτοῖς εἰρημένων) αἰτίας θανάτου
[7]	διαφθείρων ἐπὶ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ	τῶν	ἔργων ἱέμην, ἐπὶ τὴν μόνην
[15]	τῇ τυραννοκτονίᾳ καὶ τὸ κεφάλαιον	τῶν	ἔργων τοῦτό ἐστιν. οὐ γὰρ
[9]	ἐλευθερίαν εὐαγγελιζόμενος. ἤδη οὖν ἀπολαύετε	τῶν	ἔργων τῶν ἐμῶν. κενὴ μέν,
[4]	τῆς ὁρμῆς ἐπεχούσης, τὰς δὲ	τῶν	ἡδονῶν ὀρέξεις χαλιναγωγούσης. καὶ πρός
[7]	τυραννίδος ἰσχύν, ἐπὶ τὴν ὑπόθεσιν	τῶν	ἡμετέρων συμφορῶν· καὶ ἐπιστὰς τῷ
[19]	ἱεροῖς ἀνεθήκατε; οὐκ ἂν μετὰ	τῶν	θεῶν κἀκεῖνο προσεκυνήσατε; ~Νῦν μοι
[10]	ἀπειλεῖ δεσπότης; μή τίς με	τῶν	κακούργων διέφυγεν; οὐκ ἂν εἴποις.
[3]	μοι οὐ κηδόμενος, ὥς φησι,	τῶν	κοινῶν αὐτὸ ποιεῖν, ἀλλ´ ἐπὶ
[14]	γενναίαν καὶ φιλόπολιν καὶ πρὸ	τῶν	κοινῶν κινδυνεύειν ἐθέλουσαν καὶ τῷ
[18]	ἀπόγνωσιν, τὸν φόβον, τὰς ἐπὶ	τῶν	μελλόντων ἐπ´ αὐτὸν ἐχρησάμην τοῖς
[3]	ὑμᾶς μόνον, ἀλλὰ καὶ τῆς	τῶν	μελλόντων κακῶν ἐλπίδος, καὶ τὴν
[3]	καὶ μόνος στερέσθαι τῆς παρὰ	τῶν	νόμων ἀμοιβῆς, οὓς διεφύλαξα. Ὁ
[20]	ὄντα καὶ ἀσθενῆ— ἀλλὰ θεατὴν	τῶν	οἰκείων κακῶν· ἐγὼ γὰρ ἀπηλλαττόμην
[16]	βιαιότερος, τὸ δὲ μέγιστον, κληρονόμος	τῶν	ὅλων καὶ διάδοχος καὶ ἐπὶ
[12]	εὖ πεποιηκότα τὴν πόλιν οὐ	τῶν	ὁμοίων ἀξιώσεις τοῖς εὐεργέταις; ~οὐδὲ
[3]	τοῖς ἀνῃρημένοις, ὡς ἂν οὐ	τῶν	παρόντων ἀπαλλάξας ὑμᾶς μόνον, ἀλλὰ
[13]	ὡς φής, τὸ κεφάλαιον ἐξετάζει	τῶν	πεπραγμένων, τὰ διὰ μέσου δὲ
[11]	εἰρηνικά, συκοφαντοῦντός ἐστιν τῷ τρόπῳ	τῶν	πεπραγμένων χρώμενον ἀποστερεῖν ἐθέλειν τὴν
[15]	ἂν ὑπῆρξέ μοι, μὴ οὐχὶ	τῶν	περὶ αὐτοὺς φυλάκων καὶ δορυφόρων
[11]	τοῦτο ἀπαίτει, τοῦτο πολυπραγμόνει, τίς	τῶν	πονηρῶν λείπεται, ἢ τίς ἐλπὶς
[2]	καὶ τὸν τρόπον ἐκαινοτόμησα τῆς	τῶν	πονηρῶν τελευτῆς, τὸν μὲν ἰσχυρότερον
[14]	δοκεῖ, πάντα ἐξετάσατε, εἴ τι	τῶν	πρὸς τὸν νόμον παραλέλειπται καὶ
[14]	παραλέλειπται καὶ εἰ ἐνδεῖ τι	τῶν	προσεῖναι ὀφειλόντων τυραννοκτόνῳ. πρῶτα μὲν
[4]	ὑπηνέγκαμεν ἐπιθυμίαν δεσπότου, ἀλλὰ μόνοι	τῶν	πώποτε τὰ ὅμοια δυστυχησάντων δύο
[1]	ἐπ´ ἀμφοτέροις αἰτήσων δωρεὰν μόνος	τῶν	πώποτε τυραννοκτόνων πληγῇ μιᾷ δύο
[11]	τοῦ φόβου ἢ τί ὑπόμνημα	τῶν	συμφορῶν; εἰ δὲ καθαρὰ πάντα
[4]	ἐτυραννεῖτο ὑπ´ αὐτοῦ καὶ δορυφόρος	τῶν	τοῦ παιδὸς ἐπιθυμιῶν ἦν. ~Ὁ
[16]	τοῖς ὅπλοις φόνον τινὸς ἐργάσασθαι	τῶν	τοῦ τυράννου φίλων; νῦν δὲ
[15]	λοιπὸν ὀλίγον. τὸ δὴ ἄχρι	τῶν	τυράννων προελθεῖν οὐκ ἂν ὑπῆρξέ
[2]	ἐμόν, τὴν δὲ τάξιν ἐνήλλαξα	τῶν	φόνων καὶ τὸν τρόπον ἐκαινοτόμησα
[5]	δὲ ἀπόλαυσιν μόνος ἐκαρποῦτο τῶν	ἀδικημάτων.	ἐκεῖνος ἦν ὁ τοὺς δορυφόρους
[1]	ἀκμάζοντα καὶ πρὸς διαδοχὴν τῶν	ἀδικημάτων	ἑτοιμότερον, ἥκω μίαν ὅμως ἐπ´
[5]	προσλάβωσιν, οὐδένα ὅρον ποιοῦνται τῶν	ἀδικημάτων.	~Μάλιστα δὲ ἐκεῖνο ἐλύπει, τὸ
[3]	παρασχών, οὐδενὸς παραλελειμμένου κληρονόμου τῶν	ἀδικημάτων·	μεταξὺ δὲ κινδυνεύω τοσαῦτα κατορθώσας
[4]	πρός γε τὴν ἀρχὴν τῶν	ἀδικημάτων	ὑπὸ τοῦ παιδὸς ἄκων προσῆχθαι
[5]	καὶ εἴ τινες φυγαὶ καὶ	χρημάτων	ἀφαιρέσεις καὶ βάσανοι καὶ ὕβρεις,
[19]	κοινωνὸν καὶ διάδοχον τῶν ἐμῶν	κατορθωμάτων,	μετὰ τοσούτους κινδύνους, μετὰ τοσούτους
[18]	δεινότατον, αὐτὸς ὑφ´ αὑτοῦ, ὅσπερ	θανάτων	οἴκτιστος καὶ πολλῷ χαλεπώτερος ἢ
[10]	πόλις. τίς οὖν ὁ τούτων	ἁπάντων	αἴτιος; τίς ὁ ἐκεῖνα μὲν
[15]	περὶ αὐτοὺς φυλάκων καὶ δορυφόρων	ἁπάντων	κεκρατηκότι κἀκείνους ἅπαντας προνενικηκότι. οὐδὲν
[4]	μόνοι τῶν πώποτε τὰ ὅμοια	δυστυχησάντων	δύο ἀνθ´ ἑνὸς τυράννους εἴχομεν
[14]	εἰ ἐνδεῖ τι τῶν προσεῖναι	ὀφειλόντων	τυραννοκτόνῳ. πρῶτα μὲν δὴ γνώμην
[18]	τὸν φόβον, τὰς ἐπὶ τῶν	μελλόντων	ἐπ´ αὐτὸν ἐχρησάμην τοῖς συμμάχοις
[3]	μόνον, ἀλλὰ καὶ τῆς τῶν	μελλόντων	κακῶν ἐλπίδος, καὶ τὴν ἐλευθερίαν
[3]	ἀνῃρημένοις, ὡς ἂν οὐ τῶν	παρόντων	ἀπαλλάξας ὑμᾶς μόνον, ἀλλὰ καὶ
[5]	τυραννουμένους φοβῶν, ὁ τοὺς ἐπιβουλεύοντας	ἐκκόπτων,	ἐκεῖνος ὁ τοὺς ἐφήβους ἀνασπῶν,
[9]	τὴν δημοκρατίαν καὶ θαρρεῖν ἤδη	προκηρύττων	ἅπασι καὶ τὴν ἐλευθερίαν εὐαγγελιζόμενος.
[10]	ἡ πόλις. τίς οὖν ὁ	τούτων	ἁπάντων αἴτιος; τίς ὁ ἐκεῖνα
[15]	οὐδὲν ἔτι προστίθημι, ἀλλ´ ἐπὶ	τούτων	αὖθις μένω· φυλακῆς ἐκράτησα, δορυφόρους
[10]	ἐγὼ πάντα διεπραξάμην τολμῶν καὶ	κινδυνεύων,	ἀνιών, ἀναιρῶν, κολάζων, δι´ ἀλλήλων
[18]	ἀπέθανεν ὑμῖν ἄτεκνος, λελυπημένος, ὀδυρόμενος,	δακρύων,	πεπενθηκὼς πένθος ὀλιγοχρόνιον μέν, ἀλλ´
[7]	πρὸ ὀφθαλμῶν μὲν τὴν τελευτὴν	ἔχων,	ἀλλαξόμενος δὲ ὅμως τὴν κοινὴν
[5]	ἐκεῖνος ἦν ὁ τοὺς δορυφόρους	συνέχων,	ὁ τὴν φρουρὰν κρατύνων, ὁ
[11]	τύραννον τὴν ἀνάγκην τῆς τελευτῆς	παρέχων,	ἀπῄτεις ἂν καὶ τότε παρ´
[3]	ἐλπίδος, καὶ τὴν ἐλευθερίαν βέβαιον	παρασχών,	οὐδενὸς παραλελειμμένου κληρονόμου τῶν ἀδικημάτων·
[7]	ἐλευθερίαν τῆς σφαγῆς τῆς ἐμῆς.	ἐντυχὼν	δὲ τῇ πρώτῃ φρουρᾷ καὶ