Paragraphes |
[12] |
ἀφεῖσθαι
θέλεις,
τὸν
δὲ
κατὰ
|
τὸν |
αὐτὸν
τούτῳ
τρόπον
εὖ
πεποιηκότα
|
[20] |
ὁ
μὲν
ἀνεβόησεν
οἰκτρόν,
ἐπιβοώμενος
|
τὸν |
γεγεννηκότα
οὐ
βοηθὸν
οὐδὲ
σύμμαχον— |
[20] |
ὡς
ἂν
μάλιστα
λυπήσειν
ἔμελλον
|
τὸν |
γεγεννηκότα,
ὡς
ἂν
ἐκ
τῆς |
[2] |
καὶ
ἀμύνασθαι
δυνάμενον
αὐτὸς
ἀνελών,
|
τὸν |
γέροντα
δὲ
μόνῳ
παραχωρήσας
τῷ |
[1] |
ἡμέρας,
τὸν
μὲν
ἤδη
παρηβηκότα,
|
τὸν |
δὲ
ἀκμάζοντα
καὶ
πρὸς
διαδοχὴν |
[12] |
δικαιοῖς
καὶ
οὐδαμῶς
ἀφεῖσθαι
θέλεις,
|
τὸν |
δὲ
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
τούτῳ |
[10] |
τί
δὲ
ἀχάριστον
πρός
με
|
τὸν |
δῆμον
ποιεῖς
εἶναι;
~Οὐ
γὰρ |
[6] |
δεσπότῃ
καὶ
πονηρῶν
κληρονόμημα
γενησόμενον
|
τὸν |
δῆμον·
ὡς
τοῖς
γε
ἄλλοις |
[3] |
τοῖς
τετελευτηκόσι
λελυπημένος
καὶ
ἀμυνόμενος
|
τὸν |
ἐκείνοις
τοῦ
θανάτου
αἴτιον
γεγενημένον. |
[7] |
οὐ
ῥᾳδίως
τοὺς
δορυφόρους
καὶ
|
τὸν |
ἐντυγχάνοντα
κτείνων
καὶ
τὸ
ἀνθιστάμενον
|
[7] |
πράξεως
λογισάμενος
ἀπώκνησα
οὐδὲ
πρὸς
|
τὸν |
κίνδυνον
ἀπεδειλίασα,
μόνος
δέ,
μόνος |
[8] |
ἄνοπλος,
ἀποβεβληκὼς
τοὺς
φύλακας,
ἀπολωλεκὼς
|
τὸν |
μέγαν
ἐκεῖνον
ἑαυτοῦ
δορυφόρον,
ἔρημος, |
[1] |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
μιᾶς
ἡμέρας,
|
τὸν |
μὲν
ἤδη
παρηβηκότα,
τὸν
δὲ
|
[2] |
ἐκαινοτόμησα
τῆς
τῶν
πονηρῶν
τελευτῆς,
|
τὸν |
μὲν
ἰσχυρότερον
καὶ
ἀμύνασθαι
δυνάμενον |
[22] |
δωρεαί;
καὶ
τέλος
ἑωράκατε
πάντες
|
τὸν |
μὲν
νεανίαν
προκείμενον,
οὐδὲ
μικρὸν |
[12] |
τοῦ
τρόπου
τῆς
σφαγῆς.
Εἶτα
|
τὸν |
μὲν
οὕτως
ἀποκτείναντα
κολάζειν
ὡς
|
[1] |
δύο
πονηροὺς
ἀποσκευασάμενος
καὶ
φονεύσας
|
τὸν |
μὲν
παῖδα
τῷ
ξίφει,
τὸν |
[20] |
γεγενημένος,
καταλιπὼν
δὲ
τῷ
ὑποκριτῇ
|
τὸν |
νεκρὸν
καὶ
τὴν
σκηνὴν
καὶ |
[10] |
οὐδὲ
πεπρᾶχθαί
μοί
τι
κατὰ
|
τὸν |
νόμον,
ἀλλ´
ἐνδεῖν
τι
τῷ |
[11] |
ἐνδεῖν
ἔλεγές
μοί
τι
πρὸς
|
τὸν |
νόμον,
καὶ
ταῦτα
χαλεπώτερον
τοῦ |
[14] |
ἐξετάσατε,
εἴ
τι
τῶν
πρὸς
|
τὸν |
νόμον
παραλέλειπται
καὶ
εἰ
ἐνδεῖ |
[1] |
τὸν
μὲν
παῖδα
τῷ
ξίφει,
|
τὸν |
πατέρα
δὲ
τῇ
πρὸς
τὸν |
[16] |
τυράννου
φίλων;
νῦν
δὲ
καὶ
|
τὸν |
πεφονευμένον
αὐτὸν
ἰδέ.
υἱὸς
ἦν |
[22] |
οὐδὲ
μικρὸν
οὐδ´
εὐκαταγώνιστον
ἔργον,
|
τὸν
|
πρεσβύτην
δὲ
αὐτῷ
περικεχυμένον
καὶ |
[13] |
ἀπέθανεν,
ἀπολαύοντι
τῆς
ἐλευθερίας,
ἢ
|
τὸν |
τὴν
δημοκρατίαν
ἀποδεδωκότα
περιττότερόν
τι |
[6] |
ἠλπίζετο,
ἀλλὰ
ἑωρῶμεν
ἤδη
ἕτοιμον
|
τὸν |
τῆς
ἀρχῆς
διάδοχον.
τοιγαροῦν
οὐδ´ |
[2] |
τάξιν
ἐνήλλαξα
τῶν
φόνων
καὶ
|
τὸν |
τρόπον
ἐκαινοτόμησα
τῆς
τῶν
πονηρῶν |
[17] |
ὡς
ἐνῆν
ἄριστα
διεπραξάμην,
καὶ
|
τὸν |
τύραννον
ἀπέκτεινα
ἑτέρῳ
φόνῳ,
οὐχ |
[15] |
μένω·
φυλακῆς
ἐκράτησα,
δορυφόρους
ἐνίκησα,
|
τὸν |
τύραννον
ἀφύλακτον,
ἄνοπλον,
γυμνὸν
ἀπέδωκα. |
[17] |
πεπρᾶχθαί
μοι,
ζῆν
δὲ
ἔτι
|
τὸν |
τύραννον
διαπεφευγότα;
γέρας
δὴ
ἐπὶ |
[11] |
εἶναι;
~Οὐ
γὰρ
αὐτὸν
ἐφόνευσας
|
τὸν |
τύραννον·
ὁ
δὲ
νόμος
τυραννοκτόνῳ |
[20] |
μοι
ἐννοήσατε
οἷα
πεποιηκέναι
εἰκὸς
|
τὸν
|
τύραννον,
οἷα
δὲ
εἰρηκέναι
πρὸ |
[11] |
Τί
δέ,
εἰ
λιμῷ
ἐξεπολιόρκησα
|
τὸν |
τύραννον
τὴν
ἀνάγκην
τῆς
τελευτῆς |
[18] |
οὐδείς,
ὅσην
ἐκεῖνος
εὔνοιαν
πρὸς
|
τὸν
|
υἱὸν
εἶχεν
καὶ
ὡς
οὐκ |
[1] |
ἡμῖν
δέδωκε
τιμωρίαν,
ζῶν
μὲν
|
τὸν |
υἱὸν
ἐπιδὼν
προανῃρημένον
παρὰ
τὴν
|
[1] |
τὸν
πατέρα
δὲ
τῇ
πρὸς
|
τὸν |
υἱὸν
φιλοστοργίᾳ.
ὁ
μὲν
οὖν |
[18] |
φύσιν,
τὴν
λύπην,
τὴν
ἀπόγνωσιν,
|
τὸν |
φόβον,
τὰς
ἐπὶ
τῶν
μελλόντων |
[15] |
ἢ
ἔτι
ἀπαιτεῖς
παρ´
ἐμοῦ
|
τὸν |
φόνον;
~Ἀλλ´
εἰ
καὶ
φόνον |
[20] |
κολάζειν
δέον,
καὶ
παρατείνει
μοι
|
τὸν |
φόνον
καὶ
μακροτέραν
μοι
τὴν |