Paragraphes |
[14] |
ἐμὲ
τετυραννοκτονηκότος,
ἄλογον,
εἰπέ
μοι,
|
ἢ |
ἀγνῶμον
ἦν
παρασχεῖν;
καὶ
μάλιστα |
[11] |
ξίφει,
ἀλλὰ
λίθῳ
ἢ
ξύλῳ
|
ἢ |
ἄλλῳ
τῷ
τρόπῳ
ἀπέκτεινεν.
Τί |
[11] |
διαφέρει
δέ,
εἰπέ
μοι,
τί
|
ἢ |
αὐτὸν
ἀνελεῖν
ἢ
τοῦ
θανάτου
|
[18] |
θανάτων
οἴκτιστος
καὶ
πολλῷ
χαλεπώτερος
|
ἢ |
εἰ
ὑπ´
ἄλλου
γίγνοιτο.
~Ποῦ |
[11] |
παρ´
ἐμοῦ
αὐτόχειρα
τὴν
σφαγήν,
|
ἢ
|
ἐνδεῖν
ἔλεγές
μοί
τι
πρὸς |
[15] |
ἐπὶ
τούτοις
εἶναί
σοι
δοκῶ,
|
ἢ |
ἔτι
ἀπαιτεῖς
παρ´
ἐμοῦ
τὸν |
[20] |
φυλάττει
διὰ
σοῦ,
τέκνον,
προανῃρημένον;
|
ἢ |
μή
τι
ὡς
γέροντος
ὑπερφρονεῖ, |
[11] |
τις
μὴ
ξίφει,
ἀλλὰ
λίθῳ
|
ἢ |
ξύλῳ
ἢ
ἄλλῳ
τῷ
τρόπῳ |
[14] |
οὖν
πρὸς
τοῦτο
ἐνεδέησα,
ἐμαλακίσθην,
|
ἢ
|
προελόμενός
τινα
τῶν
διὰ
μέσου |
[11] |
ἢ
τίς
ἐλπὶς
τοῦ
φόβου
|
ἢ |
τί
ὑπόμνημα
τῶν
συμφορῶν;
εἰ |
[11] |
πολυπραγμόνει,
τίς
τῶν
πονηρῶν
λείπεται,
|
ἢ |
τίς
ἐλπὶς
τοῦ
φόβου
ἢ |
[13] |
πῶς
ἀπέθανεν,
ἀπολαύοντι
τῆς
ἐλευθερίας,
|
ἢ |
τὸν
τὴν
δημοκρατίαν
ἀποδεδωκότα
περιττότερόν
|
[11] |
μοι,
τί
ἢ
αὐτὸν
ἀνελεῖν
|
ἢ |
τοῦ
θανάτου
παρασχεῖν
τὴν
αἰτίαν; |
[9] |
κενὴ
μέν,
ὡς
ὁρᾶτε,
πονηρῶν
|
ἡ
|
ἀκρόπολις,
ἐπιτάττει
δὲ
οὐδείς,
ἀλλὰ |
[6] |
ἐμοὶ
προαιρουμένων,
ἀλλ´
ἀπέγνωστο
παντάπασιν
|
ἡ |
ἐλευθερία
καὶ
ἄμαχος
ἡ
τυραννὶς
|
[12] |
τῆς
ἀδείας·
καὶ
περιττὴ
λοιπὸν
|
ἡ |
ἐξέτασις
τοῦ
τρόπου
τῆς
σφαγῆς. |
[8] |
πολλοῖς
τραύμασιν
ὅμως
ἀπέκτεινα.
~Καὶ
|
ἡ |
μὲν
τυραννὶς
ἤδη
καθῄρητο,
καὶ |
[10] |
καὶ
ἑορτάζουσα
τὴν
κοινὴν
εὐτυχίαν
|
ἡ |
πόλις.
τίς
οὖν
ὁ
τούτων |
[6] |
παντάπασιν
ἡ
ἐλευθερία
καὶ
ἄμαχος
|
ἡ |
τυραννὶς
ἐδόκει,
πρὸς
τοσούτους
ἐσομένης |
[11] |
τὴν
σφαγήν.
ἐμὸς
ὁ
φόνος,
|
ἡ |
χεὶρ
ἐκείνου.
μὴ
τοίνυν
ἀκριβολογοῦ |
[4] |
γὰρ
ὥσπερ
ἄλλοις
τισὶν
ἤδη
|
συνέβη |
πολλάκις,
ἁπλῆν
καὶ
ἡμεῖς
τυραννίδα |
[13] |
κατέλιπον
τὸ
ξίφος
ἐν
τῇ
|
σφαγῇ, |
εἰ
μὴ
πάντως
τὸ
ἐσόμενον |
[1] |
δωρεὰν
μόνος
τῶν
πώποτε
τυραννοκτόνων
|
πληγῇ |
μιᾷ
δύο
πονηροὺς
ἀποσκευασάμενος
καὶ
|
[17] |
ἑτέρῳ
φόνῳ,
οὐχ
ἁπλῶς
οὐδὲ
|
πληγῇ |
μιᾷ,
ὅπερ
εὐκταιότατον
ἦν
αὐτῷ |
[13] |
δ´
ὑπ´
ἐμοῦ
γεγενημένον
οὐ
|
φυγὴ |
οὐδὲ
δευτέρας
ἐπαναστάσεως
ἐλπίς,
ἀλλὰ
|
[15] |
ἔργων
τοῦτό
ἐστιν.
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
αὐτός
γε
ὁ
τύραννος
μέγα |
[15] |
καὶ
τὸ
λοιπὸν
ὀλίγον.
τὸ
|
δὴ |
ἄχρι
τῶν
τυράννων
προελθεῖν
οὐκ |
[14] |
προσεῖναι
ὀφειλόντων
τυραννοκτόνῳ.
πρῶτα
μὲν
|
δὴ |
γνώμην
προϋπάρχειν
χρὴ
γενναίαν
καὶ |
[17] |
ἔτι
τὸν
τύραννον
διαπεφευγότα;
γέρας
|
δὴ |
ἐπὶ
τούτοις
αἰτῶ.
τί
φατέ; |
[21] |
τὸ
μέλλον
τόλμημα
καταλελειμμένον.
ἀποσπάσας
|
δὴ |
τῆς
σφαγῆς
καὶ
τοῦ
τραύματος |
[14] |
ἐκκεκομμένον.
~Καί
μοι
πρὸς
θεῶν
|
ἤδη |
ἀπ´
ἀρχῆς
ἐς
τέλος,
εἰ
|
[6] |
οὐδὲν
τοιοῦτον
ἠλπίζετο,
ἀλλὰ
ἑωρῶμεν
|
ἤδη |
ἕτοιμον
τὸν
τῆς
ἀρχῆς
διάδοχον. |
[8] |
ἀπέκτεινα.
~Καὶ
ἡ
μὲν
τυραννὶς
|
ἤδη |
καθῄρητο,
καὶ
πέρας
εἶχέ
μοι |
[9] |
ἅπασι
καὶ
τὴν
ἐλευθερίαν
εὐαγγελιζόμενος.
|
ἤδη |
οὖν
ἀπολαύετε
τῶν
ἔργων
τῶν |
[1] |
δικασταί,
μιᾶς
ἡμέρας,
τὸν
μὲν
|
ἤδη |
παρηβηκότα,
τὸν
δὲ
ἀκμάζοντα
καὶ |
[6] |
καὶ
πρὸς
αὐτοὺς
λέγειν,
Ἀλλ´
|
ἤδη |
παύσεται,
Ἀλλ´
ἤδη
τεθνήξετα
καὶ |
[9] |
ὑμῖν
τὴν
δημοκρατίαν
καὶ
θαρρεῖν
|
ἤδη |
προκηρύττων
ἅπασι
καὶ
τὴν
ἐλευθερίαν
|
[4] |
Οὐ
γὰρ
ὥσπερ
ἄλλοις
τισὶν
|
ἤδη |
συνέβη
πολλάκις,
ἁπλῆν
καὶ
ἡμεῖς |
[6] |
λέγειν,
Ἀλλ´
ἤδη
παύσεται,
Ἀλλ´
|
ἤδη |
τεθνήξετα
καὶ
μετ´
ὀλίγον
ἐλεύθεροι |
[4] |
τὰς
ἐπιθυμίας
βραδύτερος,
ὡς
ἂν
|
ἤδη |
τῆς
ἡλικίας
τὸ
μὲν
σφοδρότερον
|
[13] |
οὐχὶ
καὶ
ἐξελάσας
τις
τύραννον
|
ἤδη |
τιμὴν
ἔλαβεν
τυραννοκτόνου;
καὶ
μάλα |
[8] |
κατώρθωται.
τίνα
ἂν
ὁ
περίλοιπος
|
κολασθείη |
τρόπον;
ἐμοῦ
μὲν
γὰρ
ἀνάξιός |
[21] |
πατρὶ
πενθοῦντι
παραμύθιον
ἐλθὲ
καὶ
|
πρεσβυτικῇ |
χειρὶ
δυστυχούσῃ
συναγώνισαι.
ἀπόσφαξον,
τυραννοκτόνησον |
[9] |
τὴν
ἐπιχείρησιν
τὴν
ἐμὴν
ὡς
|
ἀτελῆ |
καὶ
γέρως
ἀναξίαν
κεκριμένην.
~Οὑτοσὶ |
[17] |
τηλικούτοις
ἀδικήμασιν,
ἀλλὰ
λύπῃ
προβασανίσας
|
πολλῇ |
καὶ
ἐν
ὀφθαλμοῖς
δείξας
τὰ |
[12] |
εἶναι
διττάς,
καὶ
εἴ
τις
|
μὴ |
αὐτὸς
μὲν
ἀπέκτεινε
μηδὲ
τῇ |
[15] |
τῆς
τοῦ
νεανίσκου
σφαγῆς
ἐπόνησα·
|
μὴ |
γὰρ
οὕτω
ῥᾷστον
μηδὲ
εὐχερὲς
|
[11] |
ὑπέλαβεν,
ὅπερ
οὐκ
ἂν
εἴποις
|
μὴ |
δι´
ἐμὲ
γεγενῆσθαι.
εἰ
γὰρ |
[18] |
ἀρχῇ
παρεχόμενον.
ὥστε
εἰ
καὶ
|
μὴ |
διὰ
τὴν
εὔνοιαν,
ἀλλὰ
διὰ |
[12] |
ἐν
τοῖς
νόμοις
(ἐκτὸς
εἰ
|
μὴ |
διὰ
τὴν
πολλὴν
δουλείαν
ἐπιλέλησμαι |
[9] |
τὰ
κατορθώματα
τῇ
δωρεᾷ
καὶ
|
μὴ |
διαβληθῆναι
μηδὲ
ἄδοξον
γενέσθαι
τὴν |
[13] |
τι
τέλος
ἄλλως
χρηστόν,
ἐμοῦ
|
μὴ |
θελήσαντος.
τί
γὰρ
ἔτι
ἐδεδίειν |
[11] |
συκοφαντήσειν
τοὺς
εὐεργέτας,
εἴ
τις
|
μὴ |
ξίφει,
ἀλλὰ
λίθῳ
ἢ
ξύλῳ |
[15] |
προελθεῖν
οὐκ
ἂν
ὑπῆρξέ
μοι,
|
μὴ |
οὐχὶ
τῶν
περὶ
αὐτοὺς
φυλάκων |
[13] |
ξίφος
ἐν
τῇ
σφαγῇ,
εἰ
|
μὴ |
πάντως
τὸ
ἐσόμενον
αὐτὸ
προεμαντευόμην; |
[20] |
διὰ
σοῦ,
τέκνον,
προανῃρημένον;
ἢ
|
μή |
τι
ὡς
γέροντος
ὑπερφρονεῖ,
καὶ |
[19] |
μή
τις
ἄλλος
τοῦτο
γνωρίζει;
|
μή |
τινος
ἄλλου
ὅπλον
τοῦτο
ἦν; |
[19] |
γίγνοιτο.
~Ποῦ
μοι
τὸ
ξίφος;
|
μή |
τις
ἄλλος
τοῦτο
γνωρίζει;
μή |
[10] |
τις
ἐπιτάττει;
μή
τις
κελεύει;
|
μή |
τις
ἀπειλεῖ
δεσπότης;
μή
τίς |
[10] |
ἀνῆλθον;
οὐκ
ἐφόνευσα;
οὐκ
ἠλευθέρωσα;
|
μή |
τις
ἐπιτάττει;
μή
τις
κελεύει; |
[10] |
οὐκ
ἠλευθέρωσα;
μή
τις
ἐπιτάττει;
|
μή |
τις
κελεύει;
μή
τις
ἀπειλεῖ |
[10] |
κελεύει;
μή
τις
ἀπειλεῖ
δεσπότης;
|
μή |
τίς
με
τῶν
κακούργων
διέφυγεν; |
[11] |
ὁ
φόνος,
ἡ
χεὶρ
ἐκείνου.
|
μὴ |
τοίνυν
ἀκριβολογοῦ
ἔτι
περὶ
τοῦ |
[13] |
ἐσόμενον
αὐτὸ
προεμαντευόμην;
ἐκτὸς
εἰ
|
μὴ
|
τοῦτο
φής,
ὡς
οὐ
τύραννος |
[14] |
τοῦ
βουλεύσασθαι
ταῦτα,
εἰ
καὶ
|
μὴ |
χρηστὸν
ἀποβεβήκει,
ἔκ
γε
τῆς |
[20] |
ᾔδει
γὰρ
πρεσβύτην
ὄντα
καὶ
|
ἀσθενῆ— |
ἀλλὰ
θεατὴν
τῶν
οἰκείων
κακῶν· |
[9] |
ἀπολαύετε
τῶν
ἔργων
τῶν
ἐμῶν.
|
κενὴ |
μέν,
ὡς
ὁρᾶτε,
πονηρῶν
ἡ
|
[17] |
αὐτῷ
ἐπὶ
τηλικούτοις
ἀδικήμασιν,
ἀλλὰ
|
λύπῃ |
προβασανίσας
πολλῇ
καὶ
ἐν
ὀφθαλμοῖς
|
[14] |
πρῶτα
μὲν
δὴ
γνώμην
προϋπάρχειν
|
χρὴ |
γενναίαν
καὶ
φιλόπολιν
καὶ
πρὸ
|
[16] |
ἔδοξεν
καὶ
τοῦτο,
ἀνελθόντα
ἐν
|
μέσῃ |
τῇ
ἀκροπόλει,
ἐν
μέσοις
τοῖς |
[15] |
τὴν
τυραννίδα,
ἅ
τις
ἂν
|
νικήσῃ, |
πάντα
οὗτος
κατώρθωσεν,
καὶ
τὸ |
[21] |
παραμύθιον
ἐλθὲ
καὶ
πρεσβυτικῇ
χειρὶ
|
δυστυχούσῃ |
συναγώνισαι.
ἀπόσφαξον,
τυραννοκτόνησον
καὶ
τοῦ
|
[16] |
καὶ
τοῦτο,
ἀνελθόντα
ἐν
μέσῃ
|
τῇ |
ἀκροπόλει,
ἐν
μέσοις
τοῖς
ὅπλοις |
[18] |
τοῦ
πατρὸς
καὶ
τὴν
ἀσφάλειαν
|
τῇ |
ἀρχῇ
παρεχόμενον.
ὥστε
εἰ
καὶ
|
[20] |
τι
ὡς
γέροντος
ὑπερφρονεῖ,
καὶ
|
τῇ |
βραδυτῆτι,
κολάζειν
δέον,
καὶ
παρατείνει |
[5] |
καὶ
ἀσφαλὲς
ἀπ´
αὐτοῦ
παρεῖχε
|
τῇ |
δυναστείᾳ,
τὴν
δὲ
ἀπόλαυσιν
μόνος |
[9] |
βεβαιωθῆναί
μοι
βουλόμενος
τὰ
κατορθώματα
|
τῇ |
δωρεᾷ
καὶ
μὴ
διαβληθῆναι
μηδὲ |
[22] |
ἦν·
νῦν
δὲ
λαμπρότερόν
ἐστι
|
τῇ |
καινότητι.
καὶ
ὁ
μὲν
καθελὼν |
[1] |
τῷ
ξίφει,
τὸν
πατέρα
δὲ
|
τῇ |
πρὸς
τὸν
υἱὸν
φιλοστοργίᾳ.
ὁ |
[7] |
σφαγῆς
τῆς
ἐμῆς.
ἐντυχὼν
δὲ
|
τῇ |
πρώτῃ
φρουρᾷ
καὶ
τρεψάμενος
οὐ |
[13] |
δὲ
κατέλιπον
τὸ
ξίφος
ἐν
|
τῇ |
σφαγῇ,
εἰ
μὴ
πάντως
τὸ |
[4] |
δικασταί,
πρὸς
ὀλίγον
τὰ
ἐν
|
τῇ |
τυραννίδι
καίπερ
εἰδόσιν
ὑμῖν
ἀκριβῶς |
[15] |
ἀλλὰ
σχεδὸν
τὸ
μέγιστον
ἐν
|
τῇ |
τυραννοκτονίᾳ
καὶ
τὸ
κεφάλαιον
τῶν |
[12] |
μὴ
αὐτὸς
μὲν
ἀπέκτεινε
μηδὲ
|
τῇ |
χειρὶ
ἔδρασεν
τὸ
ἔργον,
ἠνάγκασεν |
[20] |
τραγῳδίας
γεγενημένος,
καταλιπὼν
δὲ
τῷ
|
ὑποκριτῇ
|
τὸν
νεκρὸν
καὶ
τὴν
σκηνὴν |
[19] |
τὸ
τέλος
τῆς
ἐλευθερίας
συνήργησε
|
πάντῃ, |
τοῦτο
τιμῆς
τε
καὶ
δωρεᾶς |
[6] |
παραδοθησομένην
τὴν
πόλιν
ἄλλοτε
ἄλλῳ
|
δεσπότῃ |
καὶ
πονηρῶν
κληρονόμημα
γενησόμενον
τὸν |
[12] |
γίνεσθαι
τῷ
τῆς
ἀδείας·
καὶ
|
περιττὴ |
λοιπὸν
ἡ
ἐξέτασις
τοῦ
τρόπου |
[17] |
οὗτος
θάνατος
ἄξιος
ὠμῶν
τυράννων,
|
αὕτη |
τιμωρία
πρέπουσα
τοσούτοις
ἀδικήμασιν·
τὸ |
[6] |
ἄλλοις
οὐ
μικρά
τις
ἐλπὶς
|
αὕτη, |
τὸ
λογίζεσθαι
καὶ
πρὸς
αὐτοὺς
|
[7] |
τῆς
ἐμῆς.
ἐντυχὼν
δὲ
τῇ
|
πρώτῃ |
φρουρᾷ
καὶ
τρεψάμενος
οὐ
ῥᾳδίως |
[17] |
ἔστι
πατέρων
τὰ
τραύματα,
ταῦτα
|
ξίφη |
δικαίων
τυραννοκτόνων,
οὗτος
θάνατος
ἄξιος |
[20] |
τοῦ
φόνου
καὶ
τὰ
τραύματα
|
συνεχῆ |
καὶ
πολλὰ
καὶ
καίρια,
ἀνεβόησεν
|
[18] |
πατρὸς
καὶ
τὴν
ἀσφάλειαν
τῇ
|
ἀρχῇ |
παρεχόμενον.
ὥστε
εἰ
καὶ
μὴ |