Paragraphes
[6]	γενησόμενον τὸν δῆμον· ὡς τοῖς	γε	ἄλλοις οὐ μικρά τις ἐλπὶς
[13]	περιττότερόν τι προσαπαιτεῖς; Καίτοι ὅ	γε	νόμος, ὡς φής, τὸ κεφάλαιον
[15]	ἐστιν. οὐ γὰρ δὴ αὐτός	γε	ὁ τύραννος μέγα καὶ δυσάλωτον
[4]	ἡδονῶν ὀρέξεις χαλιναγωγούσης. καὶ πρός	γε	τὴν ἀρχὴν τῶν ἀδικημάτων ὑπὸ
[14]	καὶ μὴ χρηστὸν ἀποβεβήκει, ἔκ	γε	τῆς γνώμης αὐτῆς καταστάντα με
[21]	εὐπορῶν. Καὶ ταῦτα ἅμα λέγων	ἐπῆγε	τὴν σφαγὴν τρέμων, οὐ δυνάμενος,
[6]	ἐλύπει, τὸ εἰδέναι μακράν, μᾶλλον	δὲ	ἀΐδιον, τὴν δουλείαν ἐσομένην καὶ
[1]	τὸν μὲν ἤδη παρηβηκότα, τὸν	δὲ	ἀκμάζοντα καὶ πρὸς διαδοχὴν τῶν
[21]	μικροῦ μέν με ἀπέκτεινας, νῦν	δὲ	ἀνάπαυσον, ξίφος. πατρὶ πενθοῦντι παραμύθιον
[4]	τοῦ θανάτου αἴτιον γεγενημένον. ~ὑμεῖς	δὲ	ἀνάσχεσθέ μου, ὦ ἄνδρες δικασταί,
[10]	καὶ γέρως ἀναξίαν κεκριμένην. ~Οὑτοσὶ	δὲ	ἀντιλέγει καὶ φησὶν οὐκ εὔλογον
[5]	αὐτοῦ παρεῖχε τῇ δυναστείᾳ, τὴν	δὲ	ἀπόλαυσιν μόνος ἐκαρποῦτο τῶν ἀδικημάτων.
[22]	οὐδ´ εὐκαταγώνιστον ἔργον, τὸν πρεσβύτην	δὲ	αὐτῷ περικεχυμένον καὶ τὸ αἷμα
[10]	μου διαβάλλεις τὰ κατορθώματα; τί	δὲ	ἀχάριστον πρός με τὸν δῆμον
[8]	ἐκείνου πάντες ἦμεν ἐλεύθεροι, ἐλείπετο	δὲ	γέρων ἔτι μόνος, ἄνοπλος, ἀποβεβληκὼς
[11]	ἄλλῳ τῷ τρόπῳ ἀπέκτεινεν. Τί	δέ,	εἰ λιμῷ ἐξεπολιόρκησα τὸν τύραννον
[11]	τυραννοκτόνῳ δίδωσιν τὴν δωρεάν. διαφέρει	δέ,	εἰπέ μοι, τί ἢ αὐτὸν
[20]	πεποιηκέναι εἰκὸς τὸν τύραννον, οἷα	δὲ	εἰρηκέναι πρὸ τῆς τελευτῆς· ἐπεὶ
[6]	ὅρον ποιοῦνται τῶν ἀδικημάτων. ~Μάλιστα	δὲ	ἐκεῖνο ἐλύπει, τὸ εἰδέναι μακράν,
[20]	τὰ λοιπὰ τοῦ δράματος· ἐπιστὰς	δὲ	ἐκεῖνος καὶ ἰδὼν υἱὸν ὃν
[5]	τολμήματα ἦν νεανικά. ὁ γέρων	δὲ	ἐκείνῳ ἠκολούθει καὶ συνηδίκει καὶ
[22]	τυραννίδα πᾶσαν εἰμὶ ἐγώ· μεμέρισται	δὲ	ἐς πολλοὺς τὸ ἔργον ὥσπερ
[17]	τοῦτο μόνον πεπρᾶχθαί μοι, ζῆν	δὲ	ἔτι τὸν τύραννον διαπεφευγότα; γέρας
[21]	ἀλλ´ οὐδὲ τοῦτο ἐνεδέησεν, πάλαι	δὲ	ἦν ὑπ´ ἐμοῦ καὶ τοῦτο
[1]	προανῃρημένον παρὰ τὴν τελευτήν, τελευταῖον	δὲ	ἠναγκασμένος, τὸ παραδοξότατον, αὐτὸς αὑτοῦ
[11]	τί ὑπόμνημα τῶν συμφορῶν; εἰ	δὲ	καθαρὰ πάντα καὶ εἰρηνικά, συκοφαντοῦντός
[12]	χειρὶ ἔδρασεν τὸ ἔργον, ἠνάγκασεν	δὲ	καὶ παρέσχεν ἀφορμὴν τοῦ φόνου,
[18]	πρὸς τοὺς παῖδας τοιοῦτοι, ὁ	δὲ	καὶ περιττότερόν τι τῶν ἄλλων
[17]	βαρύς; οὐκ ἀφόρητος ἦν; Νῦν	δὲ	καὶ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ ἐννοήσατε·
[16]	τῶν τοῦ τυράννου φίλων; νῦν	δὲ	καὶ τὸν πεφονευμένον αὐτὸν ἰδέ.
[12]	ἐπὶ τοῖς πεπονημένοις δωρεάν. ~Ἐγὼ	δὲ	καὶ τοῦτο μέμνημαι διηγορευμένον ἐν
[12]	καὶ οὐδαμῶς ἀφεῖσθαι θέλεις, τὸν	δὲ	κατὰ τὸν αὐτὸν τούτῳ τρόπον
[13]	ἐδεδίειν τοῦ ἰσχυροτέρου πεφονευμένου; τί	δὲ	κατέλιπον τὸ ξίφος ἐν τῇ
[3]	παραλελειμμένου κληρονόμου τῶν ἀδικημάτων· μεταξὺ	δὲ	κινδυνεύω τοσαῦτα κατορθώσας ἀγέραστος ἀπελθεῖν
[22]	ἐμοῦ γενόμενον μικρότερον ἦν· νῦν	δὲ	λαμπρότερόν ἐστι τῇ καινότητι. καὶ
[16]	ὠμότερος καὶ ὑβριστὴς βιαιότερος, τὸ	δὲ	μέγιστον, κληρονόμος τῶν ὅλων καὶ
[14]	ἐμοῦ μὲν οὐ δυνηθέντος, ἄλλου	δὲ	μετ´ ἐμὲ τετυραννοκτονηκότος, ἄλογον, εἰπέ
[17]	ἀποθανεῖν, τὸ δ´ ἀγνοῆσαι, τὸ	δὲ	μηδὲν τοιοῦτο θέαμα ἰδεῖν, οὐδὲν
[1]	τέθνηκεν μὲν ὑπ´ ἐμοῦ, ὑπηρέτησε	δέ	μοι καὶ ἀποθανὼν πρὸς ἄλλον
[10]	γέρως, ἐξίσταμαι τῆς δωρεᾶς. εἰ	δὲ	μόνος ἐγὼ πάντα διεπραξάμην τολμῶν
[7]	πρὸς τὸν κίνδυνον ἀπεδειλίασα, μόνος	δέ,	μόνος πρὸς οὕτως ἰσχυρὰν καὶ
[2]	δυνάμενον αὐτὸς ἀνελών, τὸν γέροντα	δὲ	μόνῳ παραχωρήσας τῷ ξίφει. ~Ἐγὼ
[11]	αὐτὸν ἐφόνευσας τὸν τύραννον· ὁ	δὲ	νόμος τυραννοκτόνῳ δίδωσιν τὴν δωρεάν.
[1]	αὑτοῦ γενέσθαι τυραννοκτόνος. ὁ παῖς	δὲ	ὁ ἐκείνου τέθνηκεν μὲν ὑπ´
[22]	πρῶτα ἐγὼ ὑπεκρινάμην, τὰ δεύτερα	δὲ	ὁ παῖς, τὰ τρίτα δὲ
[4]	οἱ δυστυχεῖς ἀδικήματα διῃρούμεθα. μετριώτερος	δὲ	ὁ πρεσβύτης ἦν παρὰ πολὺ
[22]	δὲ ὁ παῖς, τὰ τρίτα	δὲ	ὁ τύραννος αὐτός, τὸ ξίφος
[7]	μὲν τὴν τελευτὴν ἔχων, ἀλλαξόμενος	δὲ	ὅμως τὴν κοινὴν ἐλευθερίαν τῆς
[8]	αὐτὸς μὲν ἐκποδὼν ἀπηλλαττόμην, ὁ	δέ,	ὅπερ ἐγὼ προὐμαντευσάμην, διεπράξατο καὶ
[7]	ἰσχυρὰν καὶ πολλὴν τυραννίδα, μᾶλλον	δὲ	οὐ μόνος, ἀλλὰ μετὰ τοῦ
[15]	τί ἂν ἀπεκρίνω τότε; ~Νῦν	δὲ	οὐ τοῦτό φημι, ἀλλὰ καὶ
[9]	ὁρᾶτε, πονηρῶν ἡ ἀκρόπολις, ἐπιτάττει	δὲ	οὐδείς, ἀλλὰ καὶ τιμᾶν ἔξεστι
[6]	ὀλίγον ἐλεύθεροι γενησόμεθα. ἐπ´ ἐκείνων	δὲ	οὐδὲν τοιοῦτον ἠλπίζετο, ἀλλὰ ἑωρῶμεν
[13]	τῶν πεπραγμένων, τὰ διὰ μέσου	δὲ	πάντα ἐᾷ καὶ οὐκέτι πολυπραγμονεῖ.
[10]	ὁ ἐκεῖνα μὲν παύσας, τὰ	δὲ	παρεσχημένος; εἰ γάρ τίς ἐστι
[22]	ὁ τύραννος αὐτός, τὸ ξίφος	δὲ	πᾶσιν ὑπηρέτησεν.
[1]	συναδικῶν τῷ πατρί, μετὰ θάνατον	δὲ	πατροκτονήσας, ὡς ἐδύνατο. ~Τὴν μὲν
[21]	οὐ δυνάμενος, ἐπιθυμῶν μέν, ἀσθενῶν	δὲ	πρὸς τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ τολμήματος.
[13]	δωρεάν; ὢ τῆς πολυπραγμοσύνης. μέλει	δέ	σοι, πῶς ἀπέθανεν, ἀπολαύοντι τῆς
[2]	ὃ πάντα εἴργασται ἐμόν, τὴν	δὲ	τάξιν ἐνήλλαξα τῶν φόνων καὶ
[1]	παῖδα τῷ ξίφει, τὸν πατέρα	δὲ	τῇ πρὸς τὸν υἱὸν φιλοστοργίᾳ.
[7]	τῆς σφαγῆς τῆς ἐμῆς. ἐντυχὼν	δὲ	τῇ πρώτῃ φρουρᾷ καὶ τρεψάμενος
[5]	παιδὸς ἐπιθυμιῶν ἦν. ~Ὁ νεανίας	δὲ	τῆς μὲν τιμῆς παρεχώρει καθ´
[13]	μὲν ἁπλῶς αὐτὸ ἔπραξα, ἠκολούθησε	δέ	τι τέλος ἄλλως χρηστόν, ἐμοῦ
[8]	καταισχύνων κἀκείνην τὴν σφαγήν· ἄξιον	δέ	τινα δεῖ ζητῆσαι δήμιον, ἀλλαγὴν
[22]	τοῦ ξίφους τοῦ ἐμοῦ, αὐτὸ	δὲ	τὸ ξίφος ἐν μέσῳ ἀμφοτέρων,
[16]	ἰδέ. υἱὸς ἦν τυράννου, μᾶλλον	δὲ	τύραννος χαλεπώτερος καὶ δεσπότης ἀπαραίτητος
[20]	τῆς ὅλης τραγῳδίας γεγενημένος, καταλιπὼν	δὲ	τῷ ὑποκριτῇ τὸν νεκρὸν καὶ
[4]	σφοδρότερον τῆς ὁρμῆς ἐπεχούσης, τὰς	δὲ	τῶν ἡδονῶν ὀρέξεις χαλιναγωγούσης. καὶ
[21]	ἔτι νομίζων ἕξειν ἔκδικον· νῦν	δὲ	ὡς ἄτεκνος, νῦν δὲ ὡς
[21]	νῦν δὲ ὡς ἄτεκνος, νῦν	δὲ	ὡς οὐδὲ φονέως εὐπορῶν. Καὶ
[9]	τῇ δωρεᾷ καὶ μὴ διαβληθῆναι	μηδὲ	ἄδοξον γενέσθαι τὴν ἐπιχείρησιν τὴν
[11]	περὶ τοῦ τρόπου τῆς τελευτῆς	μηδὲ	ἐξέταζε ὅπως ἀπέθανεν, ἀλλ´ εἰ
[15]	ἐπόνησα· μὴ γὰρ οὕτω ῥᾷστον	μηδὲ	εὐχερὲς ὑπολάβητε εἶναι τὸ πρᾶγμα,
[12]	τις μὴ αὐτὸς μὲν ἀπέκτεινε	μηδὲ	τῇ χειρὶ ἔδρασεν τὸ ἔργον,
[8]	δεῖ ζητῆσαι δήμιον, ἀλλαγὴν συμφορᾶς,	μηδὲ	τὴν αὐτὴν κερδαίνειν. ἰδέτω, κολασθήτω,
[16]	δὲ καὶ τὸν πεφονευμένον αὐτὸν	ἰδέ.	υἱὸς ἦν τυράννου, μᾶλλον δὲ
[16]	φόνον ζητεῖς, οὐδὲ τοῦτο ἐνδεῖ,	οὐδὲ	ἀναίμακτός εἰμι, ἀλλ´ εἴργασμαι μεγάλην
[13]	τῶν ὁμοίων ἀξιώσεις τοῖς εὐεργέταις;	~οὐδὲ	γὰρ ἐκεῖνο ἂν ἔχοις λέγειν,
[8]	μέγαν ἐκεῖνον ἑαυτοῦ δορυφόρον, ἔρημος,	οὐδὲ	γενναίας ἔτι χειρὸς ἄξιος. Ἐνταῦθα
[13]	ὑπ´ ἐμοῦ γεγενημένον οὐ φυγὴ	οὐδὲ	δευτέρας ἐπαναστάσεως ἐλπίς, ἀλλὰ παντελὴς
[13]	οὐδὲ ταύτην εἶχε τὴν προσηγορίαν,	οὐδὲ	δωρεὰς ἐπ´ αὐτῷ πολλάς, εἰ
[4]	τυραννίδα καὶ μίαν δουλείαν ὑπεμείναμεν,	οὐδὲ	ἑνὸς ὑπηνέγκαμεν ἐπιθυμίαν δεσπότου, ἀλλὰ
[9]	φιλοκερδὴς οὐδὲ μικρολόγος τις ὢν	οὐδὲ	ἐπὶ μισθῷ τὴν πατρίδα εὐεργετεῖν
[9]	παρ´ ὑμῶν δωρεάν, οὐ φιλοκερδὴς	οὐδὲ	μικρολόγος τις ὢν οὐδὲ ἐπὶ
[22]	πάντες τὸν μὲν νεανίαν προκείμενον,	οὐδὲ	μικρὸν οὐδ´ εὐκαταγώνιστον ἔργον, τὸν
[10]	λαμβάνειν· οὐ γὰρ εἶναι τυραννοκτόνον	οὐδὲ	πεπρᾶχθαί μοί τι κατὰ τὸν
[17]	ἀπέκτεινα ἑτέρῳ φόνῳ, οὐχ ἁπλῶς	οὐδὲ	πληγῇ μιᾷ, ὅπερ εὐκταιότατον ἦν
[7]	δυσχερὲς τῆς πράξεως λογισάμενος ἀπώκνησα	οὐδὲ	πρὸς τὸν κίνδυνον ἀπεδειλίασα, μόνος
[20]	ἐπιβοώμενος τὸν γεγεννηκότα οὐ βοηθὸν	οὐδὲ	σύμμαχον— ᾔδει γὰρ πρεσβύτην ὄντα
[13]	οὐ τύραννος ὁ τεθνεὼς ἦν	οὐδὲ	ταύτην εἶχε τὴν προσηγορίαν, οὐδὲ
[7]	~Ἀλλ´ οὐκ ἐμὲ ταῦτα ἐφόβησεν	οὐδὲ	τὸ δυσχερὲς τῆς πράξεως λογισάμενος
[16]	~Ἀλλ´ εἰ καὶ φόνον ζητεῖς,	οὐδὲ	τοῦτο ἐνδεῖ, οὐδὲ ἀναίμακτός εἰμι,
[21]	πάντα τῷ παιδὶ θαρρεῖν. ἀλλ´	οὐδὲ	τοῦτο ἐνεδέησεν, πάλαι δὲ ἦν
[18]	ἠγνόουν, ὦ οὗτος, οὐκ ἠγνόουν,	οὐδὲ	τῶν ἄλλων οὐδείς, ὅσην ἐκεῖνος
[21]	ὡς ἄτεκνος, νῦν δὲ ὡς	οὐδὲ	φονέως εὐπορῶν. Καὶ ταῦτα ἅμα
[11]	τοῦ τρόπου τῆς τελευτῆς μηδὲ	ἐξέταζε	ὅπως ἀπέθανεν, ἀλλ´ εἰ μηκέτ´
[11]	τοῦ κακούργου πεφονευμένου; ἓν μόνον	ἐξέταζε,	τοῦτο ἀπαίτει, τοῦτο πολυπραγμόνει, τίς
[14]	ἐπὶ τούτου ἔτι μόνου καὶ	νόμιζε	τοῦ θελῆσαι μόνον καὶ τοῦ
[21]	τυραννοκτόνησον καὶ τοῦ πενθεῖν ἀπάλλαξον.	εἴθε	πρῶτός σοι ἐνέτυχον, εἴθε τὴν
[21]	ἀπάλλαξον. εἴθε πρῶτός σοι ἐνέτυχον,	εἴθε	τὴν τάξιν προὔλαβον τοῦ φόνου.
[21]	ἀνάπαυσον, ξίφος. πατρὶ πενθοῦντι παραμύθιον	ἐλθὲ	καὶ πρεσβυτικῇ χειρὶ δυστυχούσῃ συναγώνισαι.
[17]	φατέ; οὐ δώσετε; οὐχὶ κἀκεῖνον	ὑφεωρᾶσθε·	οὐ δεσπότης; οὐ βαρύς; οὐκ
[19]	οὕτω δημοτικοῦ κτήματος οὐκ ἂν	ἠμείψασθε;	οὐκ ἂν ἐν τοῖς εὐεργέταις
[4]	θανάτου αἴτιον γεγενημένον. ~ὑμεῖς δὲ	ἀνάσχεσθέ	μου, ὦ ἄνδρες δικασταί, πρὸς
[4]	τῆς ἐμῆς, καὶ αὐτοὶ μᾶλλον	εὐφρανεῖσθε	λογιζόμενοι ὧν ἀπηλλάγητε. Οὐ γὰρ
[8]	διεπράξατο καὶ ἐτυραννοκτόνησεν καὶ τέλος	ἐπέθηκε	τῷ ἐμῷ δράματι. ~Πάρειμι οὖν
[1]	ἀνθ´ ὧν ἐποίησεν ἱκανὴν ἡμῖν	δέδωκε	τιμωρίαν, ζῶν μὲν τὸν υἱὸν
[21]	ξίφος φησί, Πρὸ μικροῦ μέν	με	ἀπέκτεινας, νῦν δὲ ἀνάπαυσον, ξίφος.
[14]	γε τῆς γνώμης αὐτῆς καταστάντα	με	γέρας ἀξιοῦν ὡς εὐεργέτην λαμβάνειν.
[20]	τετυραννοκτονήμεθα, ποῦ ὁ σφαγεύς; τίνι	με	τηρεῖ; τίνι με φυλάττει διὰ
[10]	καὶ φησὶν οὐκ εὔλογον ποιεῖν	με	τιμᾶσθαι θέλοντα καὶ δωρεὰν λαμβάνειν·
[10]	κατορθώματα; τί δὲ ἀχάριστον πρός	με	τὸν δῆμον ποιεῖς εἶναι; ~Οὐ
[10]	τις ἀπειλεῖ δεσπότης; μή τίς	με	τῶν κακούργων διέφυγεν; οὐκ ἂν
[20]	σφαγεύς; τίνι με τηρεῖ; τίνι	με	φυλάττει διὰ σοῦ, τέκνον, προανῃρημένον;
[11]	οὐκ ἂν εἴποις μὴ δι´	ἐμὲ	γεγενῆσθαι. εἰ γὰρ ἐφόνευσα δι´
[7]	ἐσομένης τῆς ἐπιχειρήσεως. ~Ἀλλ´ οὐκ	ἐμὲ	ταῦτα ἐφόβησεν οὐδὲ τὸ δυσχερὲς
[14]	οὐ δυνηθέντος, ἄλλου δὲ μετ´	ἐμὲ	τετυραννοκτονηκότος, ἄλογον, εἰπέ μοι, ἢ
[11]	εἰ μηκέτ´ ἐστίν, εἰ δι´	ἐμὲ	τὸ μηκέτ´ εἶναι ἔχει· ἐπεὶ
[9]	καὶ πάντα ταῦτα γεγένηται δι´	ἐμὲ	ὑμῖν καὶ διὰ τὴν τόλμαν
[14]	κινδύνων ἀπώκνησα; οὐκ ἂν εἴποις.	μένε	τοίνυν ἐπὶ τούτου ἔτι μόνου
[12]	εἴ τις μὴ αὐτὸς μὲν	ἀπέκτεινε	μηδὲ τῇ χειρὶ ἔδρασεν τὸ
[15]	τῶν τυράννων προελθεῖν οὐκ ἂν	ὑπῆρξέ	μοι, μὴ οὐχὶ τῶν περὶ
[14]	δὲ μετ´ ἐμὲ τετυραννοκτονηκότος, ἄλογον,	εἰπέ	μοι, ἢ ἀγνῶμον ἦν παρασχεῖν;
[11]	δίδωσιν τὴν δωρεάν. διαφέρει δέ,	εἰπέ	μοι, τί ἢ αὐτὸν ἀνελεῖν
[19]	πρὸς τὸ τέλος τῆς ἐλευθερίας	συνήργησε	πάντῃ, τοῦτο τιμῆς τε καὶ
[13]	ἐγὼ μὲν ἁπλῶς αὐτὸ ἔπραξα,	ἠκολούθησε	δέ τι τέλος ἄλλως χρηστόν,
[1]	ἐκείνου τέθνηκεν μὲν ὑπ´ ἐμοῦ,	ὑπηρέτησε	δέ μοι καὶ ἀποθανὼν πρὸς
[19]	καιροῦ κατειλημμένῳ ξίφος τοῦτο ἐμὸν	ὑπηρέτησε	καὶ πρὸς τὸ τέλος τῆς
[19]	τίς αὐτὸ ἐς τὴν ἀκρόπολιν	ἀνεκόμισε;	πρὸ τοῦ τυράννου τίς ἐχρήσατο;
[19]	ἐλευθερίας συνήργησε πάντῃ, τοῦτο τιμῆς	τε	καὶ δωρεᾶς ἄξιον νομίσατε, δεσπότην
[22]	τυραννοκτονίαι; πόσαι δωρεαί; καὶ τέλος	ἑωράκατε	πάντες τὸν μὲν νεανίαν προκείμενον,
[19]	τὸ ξίφος ἐν τοῖς ἱεροῖς	ἀνεθήκατε;	οὐκ ἂν μετὰ τῶν θεῶν
[13]	εἰ ἀποθάνοι, ἡδέως ἂν ὑμεῖς	ἐδώκατε.	ἀλλ´ οὐκ ἂν εἴποις. Εἶτα
[9]	τῶν ἐμῶν. κενὴ μέν, ὡς	ὁρᾶτε,	πονηρῶν ἡ ἀκρόπολις, ἐπιτάττει δὲ
[14]	ἐς τέλος, εἰ δοκεῖ, πάντα	ἐξετάσατε,	εἴ τι τῶν πρὸς τὸν
[19]	ἂν μετὰ τῶν θεῶν κἀκεῖνο	προσεκυνήσατε;	~Νῦν μοι ἐννοήσατε οἷα πεποιηκέναι
[17]	δὲ καὶ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ	ἐννοήσατε·	ὃ γὰρ οὗτος ἀπαιτεῖ παρ´
[20]	θεῶν κἀκεῖνο προσεκυνήσατε; ~Νῦν μοι	ἐννοήσατε	οἷα πεποιηκέναι εἰκὸς τὸν τύραννον,
[19]	τιμῆς τε καὶ δωρεᾶς ἄξιον	νομίσατε,	δεσπότην οὕτω δημοτικοῦ κτήματος οὐκ
[17]	δὴ ἐπὶ τούτοις αἰτῶ. τί	φατέ;	οὐ δώσετε; οὐχὶ κἀκεῖνον ὑφεωρᾶσθε·
[19]	οὐκ ἂν ἐν τοῖς εὐεργέταις	ἀνεγράψατε;	οὐκ ἂν τὸ ξίφος ἐν
[17]	τούτοις αἰτῶ. τί φατέ; οὐ	δώσετε;	οὐχὶ κἀκεῖνον ὑφεωρᾶσθε· οὐ δεσπότης;
[9]	τὴν ἐλευθερίαν εὐαγγελιζόμενος. ἤδη οὖν	ἀπολαύετε	τῶν ἔργων τῶν ἐμῶν. κενὴ
[15]	γὰρ οὕτω ῥᾷστον μηδὲ εὐχερὲς	ὑπολάβητε	εἶναι τὸ πρᾶγμα, φρουρὰν ὑπερβῆναι
[4]	αὐτοὶ μᾶλλον εὐφρανεῖσθε λογιζόμενοι ὧν	ἀπηλλάγητε.	Οὐ γὰρ ὥσπερ ἄλλοις τισὶν
[6]	ἐκ διαδοχῆς παραδοθησομένην τὴν πόλιν	ἄλλοτε	ἄλλῳ δεσπότῃ καὶ πονηρῶν κληρονόμημα
[4]	ἐπιθυμίαν δεσπότου, ἀλλὰ μόνοι τῶν	πώποτε	τὰ ὅμοια δυστυχησάντων δύο ἀνθ´
[1]	ἀμφοτέροις αἰτήσων δωρεὰν μόνος τῶν	πώποτε	τυραννοκτόνων πληγῇ μιᾷ δύο πονηροὺς
[14]	εἰμι τιμᾶσθαι, τί ἂν ἀπεκρίνω	τότε;	~Νῦν δὲ οὐ τοῦτό φημι,
[11]	τελευτῆς παρέχων, ἀπῄτεις ἂν καὶ	τότε	παρ´ ἐμοῦ αὐτόχειρα τὴν σφαγήν,
[18]	τὴν ἀσφάλειαν τῇ ἀρχῇ παρεχόμενον.	ὥστε	εἰ καὶ μὴ διὰ τὴν
[8]	τυραννὶς ἤδη καθῄρητο, καὶ πέρας	εἶχέ	μοι τὸ τόλμημα, καὶ τὸ
[13]	ὁ τεθνεὼς ἦν οὐδὲ ταύτην	εἶχε	τὴν προσηγορίαν, οὐδὲ δωρεὰς ἐπ´
[5]	πιστὸν καὶ ἀσφαλὲς ἀπ´ αὐτοῦ	παρεῖχε	τῇ δυναστείᾳ, τὴν δὲ ἀπόλαυσιν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/05/2009