HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

LONGUS, Daphnis et Chloé, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

κ = 3 formes différentes pour 30 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[1, 22]   παρὰ τοσοῦτον ἐλθὼν καὶ σωθεὶς ἐκ κυνός, οὐ λύκου, φασί, στόματος,

[1, 2]   βλάπτοι πατοῦσα, τὸ δὲ ὥσπερ ἐκ μητρῴας θηλῆς τὴν ἐπιρροὴν ἕλκον

[1, 4]   μεγάλης πέτρας ἦν τὸ μεσαίτατον. Ἐκ πηγῆς ἀναβλύζον ὕδωρ ῥεῖθρον ἐποίει

[1, 8]   ἔσοιντο καὶ αἰπόλοι οἱ τύχην ἐκ σπαργάνων ἐπαγγελλόμενοι κρείττονα δι´ ἣν

[1, 28]   κηρίοις· ἤλασάν τινας καὶ βοῦς ἐκ τῆς Δόρκωνος ἀγέλης. Λαμβάνουσι καὶ

[1, 30]   τοῖχον τῆς νεὼς γενομένου καὶ ἐκ τῆς ἐμπτώσεως τῶν βοῶν κοίλης

[1, 27]   ~Ἔτερψεν αὐτούς ποτε φάττα βουκολικὸν ἐκ τῆς ὕλης φθεγξαμένη. Καὶ τῆς

[1, 24]   τὸν γαυλὸν μίαν ᾤετο τῶν ἐκ τοῦ ἄντρου Νυμφῶν ὁρᾶν. Ὁ

[1, 29]   δὲ τὴν Χλόην καὶ ὀλίγον ἐκ τοῦ πρότερον ἔρωτος ἐμπύρευμα λαβὼν

[1, 15]   ὁ βουκόλος, ὁ τὸν Δάφνιν ἐκ τοῦ σιροῦ καὶ τὸν τράγον

[1, 12]   ὅτι ζῇ, καλεῖ τινα βουκόλον ἐκ τῶν ἀγρῶν τῶν πλησίον εἰς

[1, 22]   ἐνέβαλε. Καὶ μόλις ὥσπερ λαγὼς ἐκ τῶν ἰχνῶν εὑρίσκοντες εἰς τὰς

[1, 26]   καθεύδειν θέλοντας. Καὶ ὁ τέττιξ ἐκ τῶν κόλπων ἐπήχησεν ὅμοιον ἱκέτῃ

[1, 11]   ἀνέπλασε. Λύκαινα τρέφουσα σκύμνους νέους ἐκ τῶν πλησίον ἀγρῶν ἐξ ἄλλων

[1, 7]   μάλα σοβαρῷ καὶ καλῷ, πτερὰ ἐκ τῶν ὤμων ἔχοντι, βέλη σμικρὰ

[1, 12]   ὑπεκφεύγοντος, τοῦ δὲ ὀργῇ διώκοντος οὐκ ἀκριβὴς τῶν ἐν ποσὶν ἡ

[1, 18]   μέλλουσά με φιλεῖν; Πῶς οὖν οὐκ ἀπέθανεν; Οἷον ᾄδουσιν αἱ ἀηδόνες,

[1, 25]   αὐτὴν ἀφυπνίσω. Ὢ λάλων τεττίγων, οὐκ ἐάσουσιν αὐτὴν καθεύδειν μέγα ἠχοῦντες.

[1, 26]   παρειῶν αὐτῆς ἥψατο. Ἡ δὲ οὐκ εἰδυῖα τὸ πραχθὲν μέγα βοήσασα

[1, 31]   Δόρκων· μόνον αἰδεσθεῖσα τὸ φίλημα οὐκ εἶπεν. Ἔδοξε δὴ τιμῆσαι τὸν

[1, 8]   Νύμφαις τὸ γὰρ ὄνομα λέγειν οὐκ εἶχον ὡς ποιμένας ἐκπέμπουσιν αὐτοὺς

[1, 14]   βάτοι με πολλάκις ἤμυξαν, καὶ οὐκ ἔκλαυσα· πόσαι μέλιτται κέντρα ἐνῆκαν,

[1, 13]   τὴν ψυχήν, καὶ τῶν ὀφθαλμῶν οὐκ ἐκράτει καὶ πολλὰ ἐλάλει Δάφνιν·

[1, 1]   παραμυθήσεται, τὸν ἐρασθέντα ἀναμνήσει, τὸν οὐκ ἐρασθέντα προπαιδεύσει. Πάντως γὰρ οὐδεὶς

[1, 14]   νόσος ἀγνοῶ· ἀλγῶ, καὶ ἕλκος οὐκ ἔστι μοι· λυποῦμαι, καὶ οὐδὲν

[1, 11]   πεδίοις ὀρύξαντες τὴν μὲν λύκαιναν οὐκ εὐτύχησαν λαβεῖν· αἰσθάνεται γὰρ καὶ

[1, 13]   Ὅ τι μὲν οὖν ἔπασχεν οὐκ ᾔδει, νέα κόρη καὶ ἐν

[1, 26]   ἡ χελιδὼν ἑπομένη τὸν μὲν οὐκ ἠδυνήθη λαβεῖν, ταῖς δὲ πτέρυξιν

[1, 11]   τότε παρέχειν μαθεῖν ὅτι γῆ οὐκ ἦν, ἀλλὰ μεμίμητο γῆν. Τοιαῦτα

[1, 12]   ἀνιμώμενος ἐκβήσεται. Καὶ σχοῖνος μὲν οὐκ ἦν, ἡ δὲ Χλόη λυσαμένη

Livre, Chap.
[1, 22]	παρὰ τοσοῦτον ἐλθὼν καὶ σωθεὶς	ἐκ	κυνός, οὐ λύκου, φασί, στόματος,
[1, 2]	βλάπτοι πατοῦσα, τὸ δὲ ὥσπερ	ἐκ	μητρῴας θηλῆς τὴν ἐπιρροὴν ἕλκον
[1, 4]	μεγάλης πέτρας ἦν τὸ μεσαίτατον.	Ἐκ	πηγῆς ἀναβλύζον ὕδωρ ῥεῖθρον ἐποίει
[1, 8]	ἔσοιντο καὶ αἰπόλοι οἱ τύχην	ἐκ	σπαργάνων ἐπαγγελλόμενοι κρείττονα δι´ ἣν
[1, 28]	κηρίοις· ἤλασάν τινας καὶ βοῦς	ἐκ	τῆς Δόρκωνος ἀγέλης. Λαμβάνουσι καὶ
[1, 30]	τοῖχον τῆς νεὼς γενομένου καὶ	ἐκ	τῆς ἐμπτώσεως τῶν βοῶν κοίλης
[1, 27]	~Ἔτερψεν αὐτούς ποτε φάττα βουκολικὸν	ἐκ	τῆς ὕλης φθεγξαμένη. Καὶ τῆς
[1, 24]	τὸν γαυλὸν μίαν ᾤετο τῶν	ἐκ	τοῦ ἄντρου Νυμφῶν ὁρᾶν. Ὁ
[1, 29]	δὲ τὴν Χλόην καὶ ὀλίγον	ἐκ	τοῦ πρότερον ἔρωτος ἐμπύρευμα λαβὼν
[1, 15]	ὁ βουκόλος, ὁ τὸν Δάφνιν	ἐκ	τοῦ σιροῦ καὶ τὸν τράγον
[1, 12]	ὅτι ζῇ, καλεῖ τινα βουκόλον	ἐκ	τῶν ἀγρῶν τῶν πλησίον εἰς
[1, 22]	ἐνέβαλε. Καὶ μόλις ὥσπερ λαγὼς	ἐκ	τῶν ἰχνῶν εὑρίσκοντες εἰς τὰς
[1, 26]	καθεύδειν θέλοντας. Καὶ ὁ τέττιξ	ἐκ	τῶν κόλπων ἐπήχησεν ὅμοιον ἱκέτῃ
[1, 11]	ἀνέπλασε. Λύκαινα τρέφουσα σκύμνους νέους	ἐκ	τῶν πλησίον ἀγρῶν ἐξ ἄλλων
[1, 7]	μάλα σοβαρῷ καὶ καλῷ, πτερὰ	ἐκ	τῶν ὤμων ἔχοντι, βέλη σμικρὰ
[1, 12]	ὑπεκφεύγοντος, τοῦ δὲ ὀργῇ διώκοντος	οὐκ	ἀκριβὴς τῶν ἐν ποσὶν ἡ
[1, 18]	μέλλουσά με φιλεῖν; Πῶς οὖν	οὐκ	ἀπέθανεν; Οἷον ᾄδουσιν αἱ ἀηδόνες,
[1, 25]	αὐτὴν ἀφυπνίσω. Ὢ λάλων τεττίγων,	οὐκ	ἐάσουσιν αὐτὴν καθεύδειν μέγα ἠχοῦντες.
[1, 26]	παρειῶν αὐτῆς ἥψατο. Ἡ δὲ	οὐκ	εἰδυῖα τὸ πραχθὲν μέγα βοήσασα
[1, 31]	Δόρκων· μόνον αἰδεσθεῖσα τὸ φίλημα	οὐκ	εἶπεν. Ἔδοξε δὴ τιμῆσαι τὸν
[1, 8]	Νύμφαις τὸ γὰρ ὄνομα λέγειν	οὐκ	εἶχον ὡς ποιμένας ἐκπέμπουσιν αὐτοὺς
[1, 14]	βάτοι με πολλάκις ἤμυξαν, καὶ	οὐκ	ἔκλαυσα· πόσαι μέλιτται κέντρα ἐνῆκαν,
[1, 13]	τὴν ψυχήν, καὶ τῶν ὀφθαλμῶν	οὐκ	ἐκράτει καὶ πολλὰ ἐλάλει Δάφνιν·
[1, 1]	παραμυθήσεται, τὸν ἐρασθέντα ἀναμνήσει, τὸν	οὐκ	ἐρασθέντα προπαιδεύσει. Πάντως γὰρ οὐδεὶς
[1, 14]	νόσος ἀγνοῶ· ἀλγῶ, καὶ ἕλκος	οὐκ	ἔστι μοι· λυποῦμαι, καὶ οὐδὲν
[1, 11]	πεδίοις ὀρύξαντες τὴν μὲν λύκαιναν	οὐκ	εὐτύχησαν λαβεῖν· αἰσθάνεται γὰρ καὶ
[1, 13]	Ὅ τι μὲν οὖν ἔπασχεν	οὐκ	ᾔδει, νέα κόρη καὶ ἐν
[1, 26]	ἡ χελιδὼν ἑπομένη τὸν μὲν	οὐκ	ἠδυνήθη λαβεῖν, ταῖς δὲ πτέρυξιν
[1, 11]	τότε παρέχειν μαθεῖν ὅτι γῆ	οὐκ	ἦν, ἀλλὰ μεμίμητο γῆν. Τοιαῦτα
[1, 12]	ἀνιμώμενος ἐκβήσεται. Καὶ σχοῖνος μὲν	οὐκ	ἦν, ἡ δὲ Χλόη λυσαμένη

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 29/11/2006