Livre, Chap. |
[1, 28] |
Δόρκωνος
ἀγέλης.
Λαμβάνουσι
καὶ
τὸν
|
Δάφνιν |
ἀλύοντα
περὶ
τὴν
θάλασσαν·
ἡ |
[1, 17] |
τὰ
δὲ
πάλαι
ποθοῦσα
φιλῆσαι
|
Δάφνιν, |
ἀναπηδήσασα
αὐτὸν
ἐφίλησεν,
ἀδίδακτον
μὲν |
[1, 3] |
τοὔνομα
τοῦ
παιδίου
ποιμενικὸν
δοκοίη,
|
Δάφνιν |
αὐτὸν
ἔγνωσαν
καλεῖν.
~Ἤδη
δὲ |
[1, 15] |
Καὶ
ἔδει
γὰρ
ἤδη
καὶ
|
Δάφνιν
|
γνῶναι
τὰ
ἔρωτος
ἔργα
γίνεταί |
[1, 15] |
δὲ
ὁ
βουκόλος,
ὁ
τὸν
|
Δάφνιν |
ἐκ
τοῦ
σιροῦ
καὶ
τὸν |
[1, 21] |
τὴν
πρώτην
θέαν
διαταραχθεῖσα
τὸν
|
Δάφνιν |
ἐκάλει
βοηθόν,
οἵ
τε
κύνες |
[1, 24] |
μὲν
γὰρ
γυμνὸν
ὁρῶσα
τὸν
|
Δάφνιν |
ἐπ´
ἄθρουν
καὶ
ἐνέπιπτε
τὸ |
[1, 13] |
Χλόη
περιττὸν
οὐδέν,
ὅτι
μὴ
|
Δάφνιν |
ἐπεθύμει
λουόμενον
ἰδέσθαι
πάλιν.
Τῆς |
[1, 26] |
ἔτι
πλησίον
πετομένην
καὶ
τὸν
|
Δάφνιν
|
ἐπὶ
τῷ
δέει
γελῶντα
τοῦ |
[1, 13] |
ἐπέβλεπε,
τὸ
δὲ
πλέον
εἰς
|
Δάφνιν |
ἑώρα·
καὶ
ἐδόκει
καλὸς
αὐτῇ |
[1, 14] |
δὲ
ἐγὼ
μὲν
ἀγρυπνῶ
διὰ
|
Δάφνιν, |
ἡ
δὲ
μάτην
λαλεῖ.
~Τοιαῦτα |
[1, 32] |
τὸν
Δόρκωνος
τάφον
λούει
τὸν
|
Δάφνιν |
ἡ
Χλόη
πρὸς
τὰς
Νύμφας |
[1, 21] |
βοηθεῖν
τὴν
κόρην
καὶ
τὸν
|
Δάφνιν |
ἤδη
παρόντα.
Τοὺς
μὲν
δὴ |
[1, 32] |
μήτε
βληχώμενα,
ἀλλ´,
οἶμαι,
τὸν
|
Δάφνιν
|
καὶ
τὴν
Χλόην
ἀφανεῖς
ὄντας |
[1, 7] |
παιδίον
εὗρεν
ὁ
Δρύας,
τὸν
|
Δάφνιν |
καὶ
τὴν
Χλόην
παραδιδόναι
παιδίῳ |
[1, 14] |
νέμωμαι.
Ὦ
πονηρὸν
ὕδωρ,
μόνον
|
Δάφνιν
|
καλὸν
ἐποίησας,
ἐγὼ
δὲ
μάτην |
[1, 29] |
ἔμπνευσον
αὐτῇ
μέλος
ἐκεῖνο,
ὃ
|
Δάφνιν |
μὲν
ἐγώ
ποτε
ἐδιδαξάμην,
σὲ |
[1, 11] |
αἶγας
καὶ
ποίμνια
διέφθειραν,
καὶ
|
Δάφνιν |
παρ´
ὀλίγον
ὧδε.
~Τράγοι
παροξυνθέντες |
[1, 29] |
βοῦν.
Σὺ
δέ
μοι
καὶ
|
Δάφνιν |
σῶσον
κἀμοὶ
τιμώρησον
κἀκείνους
ἀπόλεσον. |
[1, 10] |
ἀλλήλων
μεμερισμένας
ἢ
Χλόην
καὶ
|
Δάφνιν. |
~Τοιαῦτα
δὲ
αὐτῶν
παιζόντων
τοιάνδε |
[1, 13] |
οὐκ
ἐκράτει
καὶ
πολλὰ
ἐλάλει
|
Δάφνιν· |
τροφῆς
ἠμέλει,
νύκτωρ
ἠγρύπνει,
τῆς
|
[1, 21] |
εἰς
τὴν
πηγήν,
καταλιποῦσα
τὸν
|
Δάφνιν |
φυλλάδα
χλωρὰν
κόπτοντα
τοῖς
ἐρίφοις |
[1, 12] |
Δάφνις
δεύτερος.
Τοῦτο
καὶ
ἔσωσε
|
Δάφνιν, |
χρήσασθαι
τῆς
καταφορᾶς
ὀχήματι
τῷ |