| Livre, Chap. |
| [8, 9] |
ἀνέμεινε
τὸ
πλανώμενον
ἐλθεῖν
πρὸς
|
αὐτὸν, |
ἀλλ´
αὐτὸς
ἀπῆλθε,
καὶ
εὗρε, |
| [8, 2] |
ἐδύνατο.
Εἰ
μὲν
γὰρ
εὐθέως
|
αὐτὸν |
ἀνεῖλεν,
ἀπῆλθεν
ἂν
ἔχων
τὴν |
| [8, 7] |
μαστιχθεὶς
ὁ
παῖς,
ταῦτα
πρὸς
|
αὐτὸν
|
ἅπαντες
λέγουσι
τὰ
ῥήματα,
ὅτι |
| [8, 3] |
ἀλλ´
ἀνηλεῶς
καὶ
ὠμῶς
ἀφέντες
|
αὐτὸν, |
ἀπῆλθον.
Σαμαρείτης
δέ
τις,
οὐδὲν |
| [8, 3] |
αἴσθησιν
τῆς
παρανομίας,
καὶ
τέλεον
|
αὐτὸν |
ἀπήλλαξε
τῆς
κηλῖδος
ἁπάσης.
Τοῦτο |
| [8, 1] |
παντὶ
τόπῳ,
μυρίων
μυρία
πρὸς
|
αὐτὸν |
διαλεγομένων,
οὔτε
ἀκούειν
δοκεῖ,
ἀλλὰ
|
| [8, 3] |
τῇ
προνοίᾳ,
ἐπειδὴ
πρὸς
ἄφατον
|
αὐτὸν |
εἶδε
κακίαν
ἐξολισθήσαντα,
καὶ
οὐκ |
| [8, 3] |
ποιῶν
καὶ
πραγματευόμενος,
ἕως
ἂν
|
αὐτὸν |
εἰς
ἐπίγνωσιν
ἤνεγκε
τῆς
ἁμαρτίας, |
| [8, 7] |
παράγει,
πολλῷ
μᾶλλον
τοὺς
δι´
|
αὐτὸν
|
ἑλομένους
ἀνέχεσθαι
πυρετῶν.
Οὐ
γάρ |
| [8, 6] |
καὶ
νυκτεριναὶ,
καὶ
λιμός
τις
|
αὐτὸν |
ἐπολιόρκει
ξένος
καὶ
παράδοξος.
Βρῶμον |
| [8, 2] |
οὐκ
ἔπραξεν·
ἀλλὰ
καὶ
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἔρχεται
πάλιν,
καὶ
διορθοῦται
τὸν |
| [8, 5] |
Παρακάθισον
δὴ,
καὶ
εἰπὲ
πρὸς
|
αὐτὸν, |
ἑτέρωθεν
ποιησάμενος
τὴν
ἀρχὴν,
ὥστε |
| [8, 2] |
εἶπεν,
ἀλλὰ
καὶ
ἦλθε
πρὸς
|
αὐτὸν |
εὐθέως,
καὶ
διελέχθη,
καὶ
παρεμυθήσατο, |
| [8, 7] |
διώσατο
καὶ
ἠτίμωσε
τοὺς
ὑπισχνουμένους
|
αὐτὸν |
θεραπεύειν
ἐκείνῳ
τῷ
τρόπῳ,
καὶ |
| [8, 3] |
τὸ
ἕλκος
ἐργάζεται·
ἀφῶμεν
τοίνυν
|
αὐτὸν, |
καὶ
ἐγκαταλείψωμεν.
Οὐδὲν
τούτων
εἶπεν· |
| [8, 7] |
εὔνοιαν.
Εἰ
γὰρ
τοὺς
ποτίσαντας
|
αὐτὸν |
καὶ
ἐνδύσαντας
καὶ
θρέψαντας
εἰς |
| [8, 2] |
καθάπερ
ἐν
δεσμῷ
τινι
κατεῖχεν
|
αὐτὸν, |
καὶ
οὐκ
ἠφίει
οὔτε
εἰς |
| [8, 7] |
Πῶς
ἀπολογήσῃ
τῷ
Χριστῷ;
πῶς
|
αὐτὸν |
καλέσεις
ἐν
ταῖς
εὐχαῖς;
ποίῳ |
| [8, 5] |
εἰς
αὐτὸν
νῦν,
καὶ
παράνομον
|
αὐτὸν |
καλοῦσι;
Πάντως
οὐκ
ἀνέξεται,
ἐὰν |
| [8, 2] |
ἆρα
εἶπεν
ὁ
Θεὸς,
Ἀφῶμεν
|
αὐτὸν |
λοιπόν;
τί
πλέον
τὸ
ὄφελος; |
| [8, 5] |
Χριστὸν
ἐσταύρωσαν,
καὶ
βλασφημοῦσιν
εἰς
|
αὐτὸν |
νῦν,
καὶ
παράνομον
αὐτὸν
καλοῦσι; |
| [8, 4] |
ὁ
δεῖνα
καὶ
ὁ
δεῖνα
|
αὐτὸν |
οὐκ
ἐθεράπευσεν;
ἀλλ´
ἀπάλλαξον
τῆς |
| [8, 7] |
συγγνώμης
λοιπόν;
πῶς
δὲ
δυνήσῃ
|
αὐτὸν |
παρακαλέσαι
πάλιν;
Μᾶλλον
δὲ
τίς |
| [8, 7] |
τοὺς
Ἰουδαίους,
ἵνα
μὴ
μᾶλλον
|
αὐτὸν |
παροξύνῃς,
ἀλλὰ
πρὸς
τοὺς
φίλους |
| [8, 7] |
αὐτῷ
καὶ
πολλὴν
ἔχοντας
πρὸς
|
αὐτὸν |
παῤῥησίαν.
Καὶ
τί
λέγω
περὶ |
| [8, 2] |
ἐπενόησε
κολάσεως
τρόπον,
ὃς
ἀπαλλάξαι
|
αὐτὸν |
τῆς
ἁμαρτίας
ἐδύνατο.
Εἰ
μὲν |
| [8, 1] |
χάριτος
συνεφαπτομένης
ἡμῖν,
πρὸς
ζωὴν
|
αὐτὸν |
χειραγωγῆσαι
πάλιν.
Οὐ
γὰρ
φύσεως
|
| [8, 6] |
καὶ
ἐποίησε,
καὶ
ἐπέῤῥωσε
μειζόνως
|
αὐτὸν, |
ὡς
καὶ
ἐπιτιμῆσαι
τῇ
γυναικί. |
