Livre, Chap. |
[8, 3] |
ἔστιν
ἐξομολόγησις
λοιπόν.
Καὶ
σὺ
|
τοίνυν, |
ἀγαπητὲ,
ἐπειδὰν
ἁμάρτῃς,
μὴ
ἀνάμενε |
[8, 8] |
ἡμῶν
οὐκ
ἂν
ἀπέσχοντο.
Μὴ
|
τοίνυν, |
ἀγαπητὲ,
ταῖς
ἐκείνων
ἀπάταις
παρασύρου, |
[8, 4] |
στόμα
σου
καθαρὸν,
ἅγιον.
Μὴ
|
τοίνυν |
ἀμελῶμεν
τῶν
ἀδελφῶν,
μηδὲ
περιιόντες |
[8, 3] |
ἀνίατον
τὸ
ἕλκος
ἐργάζεται·
ἀφῶμεν
|
τοίνυν |
αὐτὸν,
καὶ
ἐγκαταλείψωμεν.
Οὐδὲν
τούτων |
[8, 4] |
ἀλλὰ
καὶ
αὐτοὺς
διασώσῃς.
Μὴ
|
τοίνυν |
ἐκπόμπευε
(τὰ
ἁμαρτήματα,
ἀλλὰ
θεράπευε. |
[8, 1] |
ὑγίειαν
ἐπανάγουσιν·
οὕτω
καὶ
ἡμεῖς
|
τοίνυν, |
ἐπειδὴ
τῇ
τοῦ
Θεοῦ
χάριτι |
[8, 2] |
καὶ
πρὸς
οὐδὲν
ἐπεστράφη.
Ἀφείσθω
|
τοίνυν |
καὶ
ἐῤῥίφθω
λοιπὸν,
καὶ
μηδὲ |
[8, 7] |
Τοῦτο
καὶ
νῦν
λογιζώμεθα·
προσκείσθω
|
τοίνυν |
καὶ
τῆς
ὑπομονῆς
ὁ
μισθὸς, |
[8, 4] |
τὸ
πλῆθος
τῶν
πεπτωκότων.
Μὴ
|
τοίνυν |
μηδὲ
ἐπὶ
τούτῳ,
μηδὲ
ἐπ´ |
[8, 1] |
κατὰ
ψυχὴν
ὑγιείας
ἀναίρεσις.
Οὐ
|
τοίνυν |
μόνον
ὁ
ἄκρατον
ἐκχεόμενος
πολὺν, |
[8, 4] |
ἥρπασε
τὸ
κέρδος.
Καὶ
σὺ
|
τοίνυν, |
ὅταν
ἴδῃς
τινὰ
δεόμενον
θεραπείας |
[8, 7] |
γνησίους
ἔδει.
~ζʹ
Καὶ
σὺ
|
τοίνυν, |
ὅταν
ἴδῃς
τὸν
Θεόν
σε |
[8, 5] |
αὐτὸ
πάντα
ποιήσωμεν.
Καὶ
νῦν
|
τοίνυν |
περιέλθωμεν,
πολυπραγμονήσωμεν,
ἴδωμεν
τοὺς
πεσόντας, |
[8, 4] |
ἱερὰν
ἀγέλην
ἄγεσθαι
πάλιν.
Μὴ
|
τοίνυν |
περιιόντες
λέγωμεν,
Τίνες
ἥμαρτον;
ἀλλὰ
|
[8, 7] |
οὐ
δυνάμενα
ἀπολογίας
τυχεῖν.
Μὴ
|
τοίνυν |
τοσαύτην
ἐπισπασώμεθα
καθ´
ἑαυτῶν
ὀργήν. |
[8, 4] |
ἀσθενούντων,
ἀλλὰ
μὴ
θεραπεύειν.
Ἀνέλωμεν
|
τοίνυν |
τοῦτο
τὸ
πονηρὸν
ἔθος,
ἀγαπητοί· |