Paragraphes |
[200] |
ἐχόντων.
(Καὶ
ταῦτα
προστάττουσιν
οὔθ'
|
ἡμῶν |
ἀκηκοότες
τοιαύτας
ποιουμένων
τὰς
ὑποσχέσεις, |
[160] |
τινα
ποιεῖν
τῶν
πολιτῶν
κατηγορήσων
|
ἡμῶν |
ἀναβέβηκεν,
ἐγὼ
δ'
ὃς
οὐδὲ |
[210] |
δυνηθείη
προαγαγεῖν,
(ἀλλὰ
τοσαύτην
ἁπάντων
|
ἡμῶν |
ἀτυχίαν
κατεγνώκασιν,
ὥσθ'
ὁμολογήσειαν
μὲν |
[10] |
εἴ
τι
τυγχάνομεν
λέγοντες
ἄξιον
|
ἡμῶν |
αὐτῶν.
(Ἃ
μὲν
οὖν
ἀναγκαῖον |
[170] |
αὐτοῦ
τυγχάνουσι·
καὶ
γὰρ
περὶ
|
ἡμῶν |
αὐτῶν
καὶ
περὶ
ἄλλων
πραγμάτων |
[160] |
μὲν
τὸν
ποιητὴν
οἱ
πρὸ
|
ἡμῶν |
γεγονότες
ὑπὲρ
ἑνὸς
μόνον
ῥήματος, |
[180] |
ὁρῶντές
τινες
τῶν
πολὺ
πρὸ
|
ἡμῶν |
γεγονότων
περὶ
μὲν
τῶν
ἄλλων |
[290] |
λέγειν
ἢ
παιδεύειν
ἡ
πόλις
|
ἡμῶν |
δοκεῖ
γεγενῆσθαι
διδάσκαλος.
Εἰκότως·
καὶ |
[190] |
ἐκείνοις
προσκείσθω
τοῖς
πρότερον
περὶ
|
ἡμῶν |
εἰρημένοις·
οὐκ
ἀγνοῶ
δ'
ὅτι |
[110] |
ἐλάττω
δαπανήσας
ὧν
οἱ
πατέρες
|
ἡμῶν |
εἰς
τὴν
Μηλίων
πολιορκίαν
ἀνήλωσαν. |
[180] |
Ὁμολογεῖται
μὲν
γὰρ
τὴν
φύσιν
|
ἡμῶν |
ἔκ
τε
τοῦ
σώματος
συγκεῖσθαι |
[230] |
Περσικῷ
γενόμενος,
συμβουλεύσας
τοῖς
προγόνοις
|
ἡμῶν |
ἐκλιπεῖν
τὴν
πόλιν,
ὃ
τίς |
[10] |
τέλους
ἀκούσητε
καὶ
τὰ
παρ'
|
ἡμῶν, |
ἐνθυμουμένους
ὅτι
οὐδὲν
ἂν
ἔδει |
[190] |
καὶ
κατηγορίας
αἷς
χρῶνται
καθ'
|
ἡμῶν |
ἐξελέγξομεν
ψευδεῖς
οὔσας.
Εἰσὶ
δὲ |
[250] |
μάλιστα
μὲν
ὅτι
κἀκεῖνοι
περὶ
|
ἡμῶν, |
ἔπειθ'
ὅπως
ἂν
ὑμεῖς
σαφέστερον |
[240] |
χαίρουσιν
ὁπόταν
ὁρῶσιν
αὐτοὺς
μεθ'
|
ἡμῶν |
ἡμερεύοντας,
οἱ
δὲ
συκοφάνται
διαβάλλουσι |
[240] |
γραφομένους
καὶ
δίκην
ζητοῦντας
παρ'
|
ἡμῶν |
λαμβάνειν.
(Νῦν
δ'
ἐκεῖνοι
μὲν |
[210] |
γνώσεσθε
τὰς
αἰτίας
τὰς
καθ'
|
ἡμῶν |
λεγομένας,
εἴτ'
ἀληθεῖς
εἰσιν
εἴτε |
[310] |
λαβούσης
τὴν
ἀρχὴν
οἱ
πατέρες
|
ἡμῶν, |
μᾶλλον
θαρρήσαντες
τοῦ
συμφέροντος,
τοῖς |
[250] |
καὶ
σχεδὸν
ἅπαντα
τὰ
δι'
|
ἡμῶν |
μεμηχανημένα
λόγος
ἡμῖν
ἐστιν
ὁ |
[310] |
ὄντων
ἐκβάλλοντες,
οὕτω
διέθεσαν
ὥσθ'
|
ἡμῶν |
μὲν
ἀποστῆναι,
τῆς
δὲ
Λακεδαιμονίων |
[250] |
πολὺ
πικρότερον
ἢ
κεῖνοι
περὶ
|
ἡμῶν, |
οὐδέτερον
δ'
οἶμαι
δεῖν,
οὔθ' |
[170] |
ἂν
εὑρεθεῖμεν.
Ἡ
γὰρ
πόλις
|
ἡμῶν |
πολλῶν
ἀγαθῶν
αἰτία
καὶ
νῦν |
[210] |
δὲ
σαφῶς
ἐπιδείξειν
τοὺς
κατηγοροῦντας
|
ἡμῶν |
πολὺ
τῆς
ἀληθείας
διημαρτηκότας,
ἤν |
[50] |
τὴν
διαβολὴν
τὴν
λεγομένην
περὶ
|
ἡμῶν. |
Ὑμᾶς
μὲν
οὖν
ἀξιῶ
μοι |
[260] |
μὲν
γὰρ
ἀεί
τι
περὶ
|
ἡμῶν |
φλαῦρον
λέγουσιν,
ἐγὼ
δ'
οὐδὲν |
[240] |
τὴν
δύναμιν
αὐτῆς,
οὐδὲ
καταγιγνώσκειν
|
ἡμῶν |
ὡς
διαφθείρομεν
τοὺς
μαθητάς,
οὐδὲ |
[250] |
αὐτῶν
οὕτω
διακέησθε
πρὸς
ἑκάστους
|
ἡμῶν |
ὥσπερ
δίκαιόν
ἐστι,
~πρὸς
δὲ |