| Paragraphes |
|---|
| [150] |
δῆλον
ὅτι
τοσούτω
χεῖρον
ἀγωνιεῖται
|
παρ' |
αὐτοῖς·
πρὸς
δὲ
τοὺς
ἄλλους, |
| [30] |
βασιλέας
καὶ
τυράννους,
καὶ
χρήματα
|
παρ' |
αὐτῶν
παμπληθῆ
τὰ
μὲν
εἰληφέναι |
| [10] |
δίκην
οὐκ
ἂν
δυναίμην
λαβεῖν
|
παρ' |
αὐτῶν.
(Πάντων
ἡγοῦμαι
πονηροτάτους
εἶναι |
| [80] |
συνδιαιτηθέντων,
οὐδεὶς
οὐδὲν
φανήσεται
τῶν
|
παρ' |
ἐμοὶ
μεμψάμενος,
(ἀλλ'
ἐπὶ
τελευτῆς, |
| [100] |
γράφεσθαι
καὶ
τῶν
ἀλλοτρίων
ἐπιθυμεῖν,
|
~παρ' |
ἐμοῦ
δίκην
λαμβάνειν.
Καίτοι
τίς |
| [50] |
μὴ
ζητεῖν
ἐν
τῷ
παρόντι
|
παρ' |
ἐμοῦ
καινοὺς
λόγους,
μηδ'
ὀχληρόν |
| [160] |
οὓς
ἀνήλωκα
τἀμαυτοῦ,
δίκην
ἐπιθυμήσαιτε
|
παρ' |
ἐμοῦ
λαβεῖν.
Ἔτι
δὲ
δεινότερον, |
| [30] |
δηλώσασιν
ἃ
πεπόνθασι
τὴν
μεγίστην
|
παρ' |
ἐμοῦ
λαβεῖν
τιμωρίαν.
(Ἀλλὰ
γὰρ |
| [30] |
κακῶς
πεπονθότες
ἐπειρῶντ'
ἂν
δίκην
|
παρ' |
ἐμοῦ
λαμβάνειν.
(Οὐ
γὰρ
δὴ |
| [0] |
ἢν
μαλακώτερος
ὢν
φαίνηται
τῶν
|
παρ' |
ἐμοῦ
πρότερον
ἐκδεδομένων.
Καὶ
γὰρ |
| [130] |
ἐπιμέλειαν.
(Καί
τοι
πολλάκις
καὶ
|
παρ' |
ἐμοῦ
τοιούτους
λόγους
ἤκουσεν,
ὡς |
| [20] |
δόξῃ
ταύτῃ
φαίνεσθαι
πράττοντας·
(καὶ
|
παρ' |
ἑτέροις
μὲν
ἐπειδὰν
περὶ
ψυχῆς |
| [220] |
τῆς
αὑτοῦ
φύσεως
ἐπίσταται,
ταῦτα
|
παρ' |
ἑτέρου
μανθάνειν
ἐπιχειρήσειεν;
Ἀλλὰ
τοὺς |
| [20] |
τὸν
ἀγῶνα
τὸν
πρὸς
ἐμὲ
|
παρ' |
ἑτέρων
αὑτῷ
χρηματισμὸν
ποιήσειν,
καὶ |
| [160] |
δύναμιν
ταύτην,
δι'
ἣν
ἔμελλον
|
παρ' |
ἑτέρων
λαμβάνοντες
χρησίμους
αὑτούς,
ὥσπερ |
| [10] |
διὰ
τέλους
ἀκούσητε
καὶ
τὰ
|
παρ' |
ἡμῶν,
ἐνθυμουμένους
ὅτι
οὐδὲν
ἂν |
| [240] |
καὶ
γραφομένους
καὶ
δίκην
ζητοῦντας
|
παρ' |
ἡμῶν
λαμβάνειν.
(Νῦν
δ'
ἐκεῖνοι |
| [20] |
τῶν
ψήφων
ὑποβάλλεσθαι
τοῖς
φεύγουσι,
|
παρ' |
ὑμῖν
δὲ
μηδὲ
τῶν
ἴσων |
| [50] |
νομίζειν,
ὅτι
λέγω
τοὺς
πάλαι
|
παρ' |
ὑμῖν
διατεθρυλημένους.
Εἰ
μὲν
γὰρ |
| [170] |
διεξιὼν
πολὺ
τῶν
εἰθισμένων
λέγεσθαι
|
παρ' |
ὑμῖν
ἐξηλλαγμένους,
μὴ
δυσχεραίνειν
ἀλλ' |
| [150] |
δ'
ὁρῶν
τοὺς
τοιούτους
καὶ
|
παρ' |
ὑμῖν
καὶ
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις |
| [110] |
ποτε
τῶν
μὲν
εὐδοκιμούντων
ἀνδρῶν
|
παρ' |
ὑμῖν
καὶ
πολεμικῶν
εἶναι
δοκούντων |
| [230] |
μηδὲν
δεῖσθαι
τῶν
ἀγώνων
τῶν
|
παρ' |
ὑμῖν.
(Καί
τοι
τοὺς
μήτ' |
| [30] |
(Ἔπειτ'
ἐκείνους
μὲν
ἂν
εὕροιτε
|
παρ' |
ὑμῖν
μόνοις
χρηματίζεσθαι
δυναμένους,
εἰ |
| [290] |
Ἕλλησι
πολὺ
μᾶλλον
ἢ
ἐγὼ
|
παρ' |
ὑμῖν·
οὐδὲν
γὰρ
ἀλλ'
ἢ |
| [230] |
τὴν
νῦν
ἀτιμαζομένην
καὶ
κρινομένην
|
παρ' |
ὑμῖν,
Περικλῆς
δὲ
δυοῖν
ἐγένετο |
| [310] |
γενήσεσθαι
προσεδόκησεν,
ἄλλως
τε
καὶ
|
παρ' |
ὑμῖν
τοῖς
ἐπὶ
σοφίᾳ
μεῖζον |
| [170] |
ἐφορῶν
οὕτως
αὐτὴν
ὥσπερ
νῦν
|
παρ' |
ὑμῖν
φερομένην.
(Τῆς
μὲν
οὖν |
| [50] |
τοῖς
λόγοις,
μηδεμιᾶς
συγγνώμης
τυγχάνειν
|
παρ' |
ὑμῶν,
ἀλλ'
εἰ
μὴ
τοιούτοις, |
| [320] |
οὐκ
ὀρρωδῶ
τὸ
μέλλον
συμβήσεσθαι
|
παρ' |
ὑμῶν,
ἀλλὰ
θαρρῶ
καὶ
πολλὰς |
| [110] |
ταύτην
οὔτε
πλέον
οὔτ'
ἔλαττον
|
παρ' |
ὑμῶν
λαβὼν
οὔτε
παρὰ
τῶν |
| [60] |
ἀλλ'
οὐκ
ἂν
χάριν
κομίσασθαι
|
παρ' |
ὑμῶν
τὴν
μεγίστην,
(ὃς
οὕτως |
| [170] |
μὴ
διδόντας
τούτοις
ἀργύριον
τιμωρητέον,
|
παρ' |
ὧν
δ'
ἂν
λάβωσιν
ἐατέον |
