Paragraphes |
[180] |
τοῖς
προσταττομένοις.
(Ταῦτα
μὲν
οὖν
|
ἐστιν |
ἃ
κατὰ
πασῶν
λέγομεν
τῶν |
[240] |
δ'
οὐ
μόνον
ταραχῆς
σημεῖόν
|
ἐστιν, |
ἀλλὰ
καὶ
τῆς
περὶ
τοὺς |
[190] |
οὐδέν
πω
τῶν
εἰρημένων
ἱκανόν
|
ἐστιν |
ἀπαλλάξαι
τῆς
διανοίας
ταύτης,
ἀλλὰ |
[150] |
πράττουσιν
ἢ
τοῖς
ἀδικοῦσι,
μωρόν
|
ἐστιν |
ἀπολογίαν
ζητεῖν·
ὅσω
γὰρ
ἄν |
[150] |
παμπληθῆ
κεκτήμεθα
τὴν
οὐσίαν,
ἀναγκαῖόν
|
ἐστιν |
εἰπεῖν,
ἵνα
μὴ
πιστευθεὶς
ὁ |
[230] |
ὑπὸ
τῶν
ἀρχόντων
ἐκτιθεμέναις
ἀναγκαῖόν
|
ἐστιν, |
ἐν
μὲν
ταῖς
ὑπὸ
τῶν |
[150] |
ἢ
τοῖς
κοινοῖς
ὄντας
δίκαιόν
|
ἐστιν |
ἐπαινεῖν.
(Ἐνθυμοῦμαι
δὲ
μεταξὺ
λέγων, |
[180] |
τύπος
τῆς
φιλοσοφίας
τοιοῦτός
τίς
|
ἐστιν· |
ἡγοῦμαι
δ'
ὑμᾶς
μᾶλλον
ἂν |
[250] |
τηλικούτων
τὸ
μέγεθος
ἀγαθῶν
αἴτιόν
|
ἐστιν. |
(Καὶ
τί
δεῖ
τούτου
θαυμάζειν, |
[90] |
τοιοῦτος
ἦν
συγγεγενημένος
οἷός
πέρ
|
ἐστιν |
ὁ
κατήγορος,
ὃς
μισῶν
ἅπαντας |
[250] |
δι'
ἡμῶν
μεμηχανημένα
λόγος
ἡμῖν
|
ἐστιν |
ὁ
συγκατασκευάσας.
(Οὗτος
γὰρ
περὶ |
[170] |
ἀεὶ
τῆς
περιόδου
γιγνομένης
ἀναγκαῖόν
|
ἐστιν, |
ὅπως
ἃ
οἱ
νεώτεροι
παιδευθῶσιν, |
[40] |
(Ἀλλὰ
μὴν
κἀκεῖνο
πᾶσι
φανερόν
|
ἐστιν |
ὅτι
παμπληθεῖς
εἰσιν
οἱ
παρασκευάζοντες |
[170] |
πλῆθος
τῶν
ἐνοικούντων
οὐκ
εὐσύνοπτός
|
ἐστιν |
οὐδ'
ἀκριβής,
ἀλλ'
ὥσπερ
χειμάρρους, |
[290] |
μελέτῃ
κατεργασθὲν
αἰσχρὸν
ἢ
κακόν
|
ἐστιν; |
Οὐδὲν
γὰρ
εὑρήσομεν
τοιοῦτον,
ἀλλ' |
[220] |
ὅμως
οὐδὲ
τῶν
τοιούτων
οὐδείς
|
ἐστιν |
οὕτως
ἀκρατὴς
ὅστις
ἂν
δέξαιτο |
[140] |
διαπέφευγεν.
Ἴσως
μὲν
οὖν
ἀναγκαῖόν
|
ἐστιν, |
ὡς
ἂν
ἕκαστον
τύχῃ
προσπεσόν, |
[40] |
δωρεάς.
Καίτοι
τίνι
πιστὸν
ὑμῶν
|
ἐστιν |
ὡς
Νικοκλῆς
ἔδωκέ
μοι
ταύτας, |