Chant, vers |
[21, 150-199] |
πᾶσαι
κρῆναι
καὶ
φρείατα
μακρὰ
|
νάουσιν· |
~ἀλλὰ
καὶ
ὃς
δείδοικε
Διὸς |
[21, 0-49] |
~τοὺς
ἐξῆγε
θύραζε
τεθηπότας
ἠΰτε
|
νεβρούς, |
~δῆσε
δ᾽
ὀπίσσω
χεῖρας
ἐϋτμήτοισιν |
[21, 550-599] |
δ᾽
ἄρα
μιν
πολέμου
ἔκπεμπε
|
νέεσθαι. |
~αὐτὰρ
ὃ
Πηλεΐωνα
δόλῳ
ἀποέργαθε |
[21, 0-49] |
εἰς
Ἀΐδαο
καὶ
οὐκ
ἐθέλοντα
|
νέεσθαι. |
~τὸν
δ᾽
ὡς
οὖν
ἐνόησε |
[21, 450-499] |
παλάμῃσι.
~τὸν
δὲ
κασιγνήτη
μάλα
|
νείκεσε |
πότνια
θηρῶν
~Ἄρτεμις
ἀγροτέρη,
καὶ |
[21, 450-499] |
~ἀλλὰ
χολωσαμένη
Διὸς
αἰδοίη
παράκοιτις
|
~νείκεσεν |
ἰοχέαιραν
ὀνειδείοις
ἐπέεσσι·
~πῶς
δὲ |
[21, 500-549] |
~ἐξ
ἧς
ἀθανάτοισιν
ἔρις
καὶ
|
νεῖκος |
ἐφῆπται.
~ὣς
οἳ
μὲν
τοιαῦτα |
[21, 300-349] |
τεύχεα
καλά,
τά
που
μάλα
|
νειόθι |
λίμνης
~κείσεθ᾽
ὑπ᾽
ἰλύος
κεκαλυμμένα· |
[21, 300-349] |
πεδίον
πᾶν,
κὰδ
δ᾽
ἄρα
|
νεκροὺς
|
~κῆεν·
ὃ
δ᾽
ἐς
ποταμὸν |
[21, 200-249] |
ὄρινε
ῥέεθρα
κυκώμενος,
ὦσε
δὲ
|
νεκροὺς |
~πολλούς,
οἵ
ῥα
κατ᾽
αὐτὸν |
[21, 300-349] |
πεδίῳ
πῦρ
δαίετο,
καῖε
δὲ
|
νεκροὺς
|
~πολλούς,
οἵ
ῥα
κατ᾽
αὐτὸν |
[21, 300-349] |
δαὶ
κταμένων
αἰζηῶν
~πλῶον
καὶ
|
νέκυες· |
τοῦ
δ᾽
ὑψόσε
γούνατ᾽
ἐπήδα
|
[21, 300-349] |
ἀφρῷ
τε
καὶ
αἵματι
καὶ
|
νεκύεσσι. |
~πορφύρεον
δ᾽
ἄρα
κῦμα
διιπετέος |
[21, 200-249] |
ῥόον
εἰς
ἅλα
δῖαν
~στεινόμενος
|
νεκύεσσι, |
σὺ
δὲ
κτείνεις
ἀϊδήλως.
~ἀλλ᾽ |
[21, 200-249] |
ῥέζε·
~πλήθει
γὰρ
δή
μοι
|
νεκύων |
ἐρατεινὰ
ῥέεθρα,
~οὐδέ
τί
πῃ |
[21, 300-349] |
~ὡς
δ᾽
ὅτ᾽
ὀπωρινὸς
Βορέης
|
νεοαρδέ᾽ |
ἀλωὴν
~αἶψ᾽
ἀγξηράνῃ·
χαίρει
δέ |
[21, 550-599] |
ἀφάμαρτεν.
~ἀμφὶ
δέ
οἱ
κνημὶς
|
νεοτεύκτου |
κασσιτέροιο
~σμερδαλέον
κονάβησε·
πάλιν
δ᾽ |
[21, 0-49] |
δ᾽
ἐρινεὸν
ὀξέϊ
χαλκῷ
~τάμνε
|
νέους |
ὄρπηκας,
ἵν᾽
ἅρματος
ἄντυγες
εἶεν· |
[21, 100-149] |
γε
δουρὶ
βαλὼν
ἢ
ἀπὸ
|
νευρῆφιν |
ὀϊστῷ.
~ὣς
φάτο,
τοῦ
δ᾽ |
[21, 450-499] |
ἀργαλέον
δὲ
~πληκτίζεσθ᾽
ἀλόχοισι
Διὸς
|
νεφεληγερέταο· |
~ἀλλὰ
μάλα
πρόφρασσα
μετ᾽
ἀθανάτοισι |
[21, 400-449] |
δῶ.
~ἄρχε·
σὺ
γὰρ
γενεῆφι
|
νεώτερος· |
οὐ
γὰρ
ἔμοιγε
~καλόν,
ἐπεὶ |
[21, 0-49] |
δ᾽
ἑταίροισιν
κατάγειν
κοίλας
ἐπὶ
|
νῆας. |
~αὐτὰρ
ὃ
ἂψ
ἐπόρουσε
δαϊζέμεναι |
[21, 250-299] |
Ἕκτορι
θυμὸν
ἀπούρας
~ἂψ
ἐπὶ
|
νῆας |
ἴμεν·
δίδομεν
δέ
τοι
εὖχος |
[21, 50-99] |
καὶ
ὅδ᾽
ἦλθε
φυγὼν
ὕπο
|
νηλεὲς |
ἦμαρ
~Λῆμνον
ἐς
ἠγαθέην
πεπερημένος· |
[21, 50-99] |
ἐπέεσσιν,
ἀμείλικτον
δ᾽
ὄπ᾽
ἄκουσε·
|
~νήπιε |
μή
μοι
ἄποινα
πιφαύσκεο
μηδ᾽ |
[21, 550-599] |
τῷδε
πόλιν
πέρσειν
Τρώων
ἀγερώχων
|
~νηπύτι᾽ |
ἦ
τ᾽
ἔτι
πολλὰ
τετεύξεται |
[21, 400-449] |
οἱ
ἐπευχομένη
ἔπεα
πτερόεντα
προσηύδα·
|
~νηπύτι᾽ |
οὐδέ
νύ
πώ
περ
ἐπεφράσω |
[21, 400-449] |
πρότερος
γενόμην
καὶ
πλείονα
οἶδα.
|
~νηπύτι᾽ |
ὡς
ἄνοον
κραδίην
ἔχες·
οὐδέ |
[21, 450-499] |
μέλεον
δέ
οἱ
εὖχος
ἔδωκας·
|
~νηπύτιε |
τί
νυ
τόξον
ἔχεις
ἀνεμώλιον |
[21, 450-499] |
χεῖρας
ὕπερθε
~δήσειν,
καὶ
περάαν
|
νήσων |
ἔπι
τηλεδαπάων·
~στεῦτο
δ᾽
ὅ |
[21, 100-149] |
καὶ
λοιγὸν
Ἀχαιῶν,
~οὓς
ἐπὶ
|
νηυσὶ |
θοῇσιν
ἐπέφνετε
νόσφιν
ἐμεῖο.
~ὣς |
[21, 0-49] |
μέν
μιν
Λῆμνον
ἐϋκτιμένην
ἐπέρασσε
|
~νηυσὶν |
ἄγων,
ἀτὰρ
υἱὸς
Ἰήσονος
ὦνον |
[21, 450-499] |
~φεύγεις
δὴ
ἑκάεργε,
Ποσειδάωνι
δὲ
|
νίκην
|
~πᾶσαν
ἐπέτρεψας,
μέλεον
δέ
οἱ |
[21, 500-549] |
μετ᾽
ἀθανάτοισι
θεοῖσιν
~εὔχεσθαι
ἐμὲ
|
νικῆσαι |
κρατερῆφι
βίηφιν.
~ὣς
ἄρ᾽
ἔφη, |
[21, 550-599] |
μ᾽
ἀπαειρόμενον
πόλιος
πεδίον
δὲ
|
νοήσῃ
|
~καί
με
μεταΐξας
μάρψῃ
ταχέεσσι |
[21, 100-149] |
~οὓς
ἐπὶ
νηυσὶ
θοῇσιν
ἐπέφνετε
|
νόσφιν |
ἐμεῖο.
~ὣς
ἄρ᾽
ἔφη,
ποταμὸς |
[21, 300-349] |
~αὐτὰρ
ἐγὼ
Ζεφύροιο
καὶ
ἀργεστᾶο
|
Νότοιο
|
~εἴσομαι
ἐξ
ἁλόθεν
χαλεπὴν
ὄρσουσα |
[21, 200-249] |
καὶ
Αἴνιον
ἠδ᾽
Ὀφελέστην·
~καί
|
νύ |
κ᾽
ἔτι
πλέονας
κτάνε
Παίονας |
[21, 400-449] |
ἔπεα
πτερόεντα
προσηύδα·
~νηπύτι᾽
οὐδέ
|
νύ |
πώ
περ
ἐπεφράσω
ὅσσον
ἀρείων |
[21, 500-549] |
καὶ
ἀνείρετο
ἡδὺ
γελάσσας·
~τίς
|
νύ |
σε
τοιάδ᾽
ἔρεξε
φίλον
τέκος |
[21, 450-499] |
οἱ
εὖχος
ἔδωκας·
~νηπύτιε
τί
|
νυ |
τόξον
ἔχεις
ἀνεμώλιον
αὔτως;
~μή |
[21, 400-449] |
ὡς
ἄνοον
κραδίην
ἔχες·
οὐδέ
|
νυ |
τῶν
περ
~μέμνηαι
ὅσα
δὴ |
[21, 50-99] |
ἐς
Ἴλιον
εἰλήλουθα
~πολλὰ
παθών·
|
νῦν |
αὖ
με
τεῇς
ἐν
χερσὶν |
[21, 150-199] |
τὸν
δ᾽
ἐμέ
φασι
~γείνασθαι·
|
νῦν |
αὖτε
μαχώμεθα
φαίδιμ᾽
Ἀχιλλεῦ.
~ὣς |
[21, 100-149] |
πολλοὺς
ζωοὺς
ἕλον
ἠδ᾽
ἐπέρασσα·
|
~νῦν |
δ᾽
οὐκ
ἔσθ᾽
ὅς
τις |
[21, 50-99] |
Πολύδωρον,
ἐπεὶ
βάλες
ὀξέϊ
δουρί·
|
~νῦν |
δὲ
δὴ
ἐνθάδ᾽
ἐμοὶ
κακὸν |
[21, 50-99] |
ἠγαθέην,
ἑκατόμβοιον
δέ
τοι
ἦλφον.
|
~νῦν |
δὲ
λύμην
τρὶς
τόσσα
πορών· |
[21, 250-299] |
ἔπεφν᾽
ἀγαθὸν
δέ
κεν
ἐξενάριξε·
|
~νῦν |
δέ
με
λευγαλέῳ
θανάτῳ
εἵμαρτο |
[21, 450-499] |
ἔχεις
ἀνεμώλιον
αὔτως;
~μή
σευ
|
νῦν |
ἔτι
πατρὸς
ἐνὶ
μεγάροισιν
ἀκούσω |
[21, 150-199] |
ἄγων
δολιχεγχέας·
ἥδε
δέ
μοι
|
νῦν |
~ἠὼς
ἑνδεκάτη
ὅτε
Ἴλιον
εἰλήλουθα. |
[21, 100-149] |
ἐπευχόμενος
ἔπεα
πτερόεντ᾽
ἀγόρευεν·
~ἐνταυθοῖ
|
νῦν |
κεῖσο
μετ᾽
ἰχθύσιν,
οἵ
σ᾽ |
[21, 300-349] |
παύσομεν
ἄγριον
ἄνδρα
~ὃς
δὴ
|
νῦν |
κρατέει,
μέμονεν
δ᾽
ὅ
γε |
[21, 450-499] |
ὑποστὰς
οὐκ
ἐτέλεσσε.
~τοῦ
δὴ
|
νῦν |
λαοῖσι
φέρεις
χάριν,
οὐδὲ
μεθ᾽ |
[21, 450-499] |
ὀνειδείοις
ἐπέεσσι·
~πῶς
δὲ
σὺ
|
νῦν |
μέμονας
κύον
ἀδεὲς
ἀντί᾽
ἐμεῖο
|
[21, 500-549] |
γὰρ
Ἀχιλλεὺς
~ἐγγὺς
ὅδε
κλονέων·
|
νῦν |
οἴω
λοίγι᾽
ἔσεσθαι.
~αὐτὰρ
ἐπεί |
[21, 350-399] |
καλὸν
ἔδαψας;
~τώ
σ᾽
αὖ
|
νῦν |
ὀΐω
ἀποτισέμεν
ὅσσα
ἔοργας.
~ὣς |
[21, 400-449] |
ἐπευχομένη
ἔπεα
πτερόεντ᾽
ἀγόρευε·
~τοιοῦτοι
|
νῦν |
πάντες
ὅσοι
Τρώεσσιν
ἀρωγοὶ
~εἶεν, |
[21, 450-499] |
τέλος
πολυγηθέες
ὧραι
~ἐξέφερον,
τότε
|
νῶϊ |
βιήσατο
μισθὸν
ἅπαντα
~Λαομέδων
ἔκπαγλος, |
[21, 450-499] |
γ᾽
ἀμφοτέρων
ἀπολεψέμεν
οὔατα
χαλκῷ.
|
~νῶϊ |
δὲ
ἄψορροι
κίομεν
κεκοτηότι
θυμῷ
|
[21, 400-449] |
ἐνοσίχθων·
~Φοῖβε
τί
ἢ
δὴ
|
νῶϊ |
διέσταμεν;
οὐδὲ
ἔοικεν
~ἀρξάντων
ἑτέρων· |
[21, 250-299] |
τι
τάρβει·
~τοίω
γάρ
τοι
|
νῶϊ |
θεῶν
ἐπιταρρόθω
εἰμὲν
~Ζηνὸς
ἐπαινήσαντος |
[21, 400-449] |
πάθομεν
κακὰ
Ἴλιον
ἀμφὶ
~μοῦνοι
|
νῶϊ |
θεῶν,
ὅτ᾽
ἀγήνορι
Λαομέδοντι
~πὰρ |
[21, 50-99] |
~κύψας·
ἐγχείη
δ᾽
ἄρ᾽
ὑπὲρ
|
νώτου |
ἐνὶ
γαίῃ
~ἔστη
ἱεμένη
χροὸς |