Chant, vers |
[21, 450-499] |
ἀμφοτέρων
ἀπολεψέμεν
οὔατα
χαλκῷ.
~νῶϊ
|
δὲ |
ἄψορροι
κίομεν
κεκοτηότι
θυμῷ
~μισθοῦ |
[21, 100-149] |
δ᾽
αἷμα
μέλαν
ῥέε,
δεῦε
|
δὲ |
γαῖαν.
~τὸν
δ᾽
Ἀχιλεὺς
ποταμὸν |
[21, 400-449] |
θοῦρον
Ἄρηα
κατ᾽
αὐχένα,
λῦσε
|
δὲ |
γυῖα.
~ἑπτὰ
δ᾽
ἐπέσχε
πέλεθρα |
[21, 50-99] |
ἐπεὶ
βάλες
ὀξέϊ
δουρί·
~νῦν
|
δὲ |
δὴ
ἐνθάδ᾽
ἐμοὶ
κακὸν
ἔσσεται· |
[21, 400-449] |
αἴ
κ᾽
ἀμαχητὶ
~ἴομεν
Οὔλυμπον
|
δὲ |
Διὸς
ποτὶ
χαλκοβατὲς
δῶ.
~ἄρχε· |
[21, 0-49] |
~ἔνθα
διατμήξας
τοὺς
μὲν
πεδίον
|
δὲ |
δίωκε
~πρὸς
πόλιν,
ᾗ
περ |
[21, 50-99] |
πολλὰς
δὲ
καὶ
ἄλλας·
~τῆς
|
δὲ |
δύω
γενόμεσθα,
σὺ
δ᾽
ἄμφω |
[21, 250-299] |
ὅδε
μὲν
τάχα
λωφήσει,
σὺ
|
δὲ |
εἴσεαι
αὐτός·
~αὐτάρ
τοι
πυκινῶς |
[21, 100-149] |
ἕζετο
χεῖρε
πετάσσας
~ἀμφοτέρας·
Ἀχιλεὺς
|
δὲ |
ἐρυσσάμενος
ξίφος
ὀξὺ
~τύψε
κατὰ |
[21, 0-49] |
~πίτνα
πρόσθε
βαθεῖαν
ἐρυκέμεν·
ἡμίσεες
|
δὲ
|
~ἐς
ποταμὸν
εἰλεῦντο
βαθύρροον
ἀργυροδίνην, |
[21, 350-399] |
δὲ
σάλπιγξεν
μέγας
οὐρανός.
ἄϊε
|
δὲ |
Ζεὺς
~ἥμενος
Οὐλύμπῳ·
ἐγέλασσε
δέ |
[21, 400-449] |
ἐϋκτίμενον
πτολίεθρον.
~ὣς
φάτο,
μείδησεν
|
δὲ |
θεὰ
λευκώλενος
Ἥρη.
~αὐτὰρ
Ἀπόλλωνα |
[21, 400-449] |
φάτ᾽
Ἀθηναίη
δὲ
μετέσσυτο,
χαῖρε
|
δὲ |
θυμῷ,
~καί
ῥ᾽
ἐπιεισαμένη
πρὸς |
[21, 550-599] |
τρωτὸς
χρὼς
ὀξέϊ
χαλκῷ,
~ἐν
|
δὲ |
ἴα
ψυχή,
θνητὸν
δέ
ἕ |
[21, 50-99] |
δ᾽
ἔχε
θυγατέρα
Πρίαμος,
πολλὰς
|
δὲ |
καὶ
ἄλλας·
~τῆς
δὲ
δύω |
[21, 350-399] |
φλεγέθοντι
μαχοίμην.
~λῆγ᾽
ἔριδος,
Τρῶας
|
δὲ |
καὶ
αὐτίκα
δῖος
Ἀχιλλεὺς
~ἄστεος |
[21, 350-399] |
ἀποπαύσομαι
εἰ
σὺ
κελεύεις,
~παυέσθω
|
δὲ |
καὶ
οὗτος·
ἐγὼ
δ᾽
ἐπὶ |
[21, 250-299] |
ὑπέστη
~ἐκ
ποταμοῖο
σαῶσαι·
ἔπειτα
|
δὲ |
καί
τι
πάθοιμι.
~ἄλλος
δ᾽ |
[21, 200-249] |
ἐριποῦσα
~κρημνὸν
ἅπαντα
διῶσεν,
ἐπέσχε
|
δὲ |
καλὰ
ῥέεθρα
~ὄζοισιν
πυκινοῖσι,
γεφύρωσεν |
[21, 450-499] |
~πατροκασιγνήτοιο
μιγήμεναι
ἐν
παλάμῃσι.
~τὸν
|
δὲ |
κασιγνήτη
μάλα
νείκεσε
πότνια
θηρῶν |
[21, 200-249] |
κρημνοῖο
ἐρύσσατο
χάλκεον
ἔγχος,
~τὸν
|
δὲ |
κατ᾽
αὐτόθι
λεῖπεν,
ἐπεὶ
φίλον |
[21, 300-349] |
μέγα
Πριάμοιο
ἄνακτος
~ἐκπέρσει,
Τρῶες
|
δὲ |
κατὰ
μόθον
οὐ
μενέουσιν.
~ἀλλ᾽ |
[21, 350-399] |
ἕνεκα
στυφελίζειν.
~ὣς
ἔφαθ᾽
Ἥφαιστος
|
δὲ |
κατέσβεσε
θεσπιδαὲς
πῦρ,
~ἄψορρον
δ᾽ |
[21, 300-349] |
κῦμα
ῥόοιο
~ὑψόσ᾽
ἀειρόμενος,
Σιμόεντι
|
δὲ |
κέκλετ᾽
ἀΰσας·
~φίλε
κασίγνητε
σθένος |
[21, 500-549] |
~πᾶσι
δ᾽
ἔθηκε
πόνον,
πολλοῖσι
|
δὲ |
κήδε᾽
ἐφῆκεν,
~ὣς
Ἀχιλεὺς
Τρώεσσι |
[21, 200-249] |
ἅλα
δῖαν
~στεινόμενος
νεκύεσσι,
σὺ
|
δὲ |
κτείνεις
ἀϊδήλως.
~ἀλλ᾽
ἄγε
δὴ |
[21, 500-549] |
κῆρ
~αἰὲν
ἔχε
κρατερή,
μενέαινε
|
δὲ |
κῦδος
ἀρέσθαι.
~ἔνθά
κεν
ὑψίπυλον |
[21, 300-349] |
ἔτι
μᾶλλον
~χώετο
Πηλεΐωνι,
κόρυσσε
|
δὲ |
κῦμα
ῥόοιο
~ὑψόσ᾽
ἀειρόμενος,
Σιμόεντι |
[21, 100-149] |
γαῖαν.
~τὸν
δ᾽
Ἀχιλεὺς
ποταμὸν
|
δὲ |
λαβὼν
ποδὸς
ἧκε
φέρεσθαι,
~καί |
[21, 350-399] |
δ᾽
ἔφλυε
καλὰ
ῥέεθρα.
~ὡς
|
δὲ |
λέβης
ζεῖ
ἔνδον
ἐπειγόμενος
πυρὶ |
[21, 250-299] |
παύσειε
πόνοιο
~δῖον
Ἀχιλλῆα,
Τρώεσσι
|
δὲ |
λοιγὸν
ἀλάλκοι.
~Πηλεΐδης
δ᾽
ἀπόρουσεν |
[21, 100-149] |
παύσειε
πόνοιο
~δῖον
Ἀχιλλῆα,
Τρώεσσι
|
δὲ |
λοιγὸν
ἀλάλκοι.
~τόφρα
δὲ
Πηλέος |
[21, 50-99] |
ἑκατόμβοιον
δέ
τοι
ἦλφον.
~νῦν
|
δὲ |
λύμην
τρὶς
τόσσα
πορών·
ἠὼς |
[21, 350-399] |
καὶ
ἰτέαι
ἠδὲ
μυρῖκαι,
~καίετο
|
δὲ |
λωτός
τε
ἰδὲ
θρύον
ἠδὲ |
[21, 250-299] |
χειμῶνι
περῶντα.
~ὣς
φάτο,
τῷ
|
δὲ |
μάλ᾽
ὦκα
Ποσειδάων
καὶ
Ἀθήνη
|
[21, 300-349] |
κατὰ
δ᾽
ᾕρεε
Πηλεΐωνα·
~Ἥρη
|
δὲ |
μέγ᾽
ἄϋσε
περιδείσασ᾽
Ἀχιλῆϊ
~μή |
[21, 500-549] |
ἐόντες,
~οἳ
μὲν
χωόμενοι,
οἳ
|
δὲ |
μέγα
κυδιόωντες·
~κὰδ
δ᾽
ἷζον |
[21, 300-349] |
πάντας
δ᾽
ὀρόθυνον
ἐναύλους,
~ἵστη
|
δὲ |
μέγα
κῦμα,
πολὺν
δ᾽
ὀρυμαγδὸν |
[21, 150-199] |
μιν
πελέμιξεν
ἐρύσσασθαι
μενεαίνων,
~τρὶς
|
δὲ |
μεθῆκε
βίης·
τὸ
δὲ
τέτρατον |
[21, 400-449] |
ἀλλὰ
μέτελθε.
~ὣς
φάτ᾽
Ἀθηναίη
|
δὲ |
μετέσσυτο,
χαῖρε
δὲ
θυμῷ,
~καί |
[21, 250-299] |
χεῖρα
λαβόντες
ἐπιστώσαντ᾽
ἐπέεσσι.
~τοῖσι
|
δὲ |
μύθων
ἦρχε
Ποσειδάων
ἐνοσίχθων·
~Πηλεΐδη |
[21, 200-249] |
δ᾽
ὄρινε
ῥέεθρα
κυκώμενος,
ὦσε
|
δὲ |
νεκροὺς
~πολλούς,
οἵ
ῥα
κατ᾽ |
[21, 300-349] |
ἐν
πεδίῳ
πῦρ
δαίετο,
καῖε
|
δὲ |
νεκροὺς
~πολλούς,
οἵ
ῥα
κατ᾽ |
[21, 450-499] |
μῦθον·
~φεύγεις
δὴ
ἑκάεργε,
Ποσειδάωνι
|
δὲ |
νίκην
~πᾶσαν
ἐπέτρεψας,
μέλεον
δέ |
[21, 550-599] |
~μή
μ᾽
ἀπαειρόμενον
πόλιος
πεδίον
|
δὲ |
νοήσῃ
~καί
με
μεταΐξας
μάρψῃ |
[21, 300-349] |
κήαι
~φλέγμα
κακὸν
φορέουσα·
σὺ
|
δὲ |
Ξάνθοιο
παρ᾽
ὄχθας
~δένδρεα
καῖ᾽ |
[21, 0-49] |
υἱὸς
Ἰήσονος
ὦνον
ἔδωκε·
~κεῖθεν
|
δὲ |
ξεῖνός
μιν
ἐλύσατο
πολλὰ
δ᾽ |
[21, 350-399] |
ἁπαλοτρεφέος
σιάλοιο
~πάντοθεν
ἀμβολάδην,
ὑπὸ
|
δὲ |
ξύλα
κάγκανα
κεῖται,
~ὣς
τοῦ |
[21, 400-449] |
χαίτας,
~τεύχεά
τ᾽
ἀμφαράβησε·
γέλασσε
|
δὲ |
Παλλὰς
Ἀθήνη,
~καί
οἱ
ἐπευχομένη |
[21, 300-349] |
ὄτρυνεν
ἐφετμή,
~ἐς
πεδίον·
τὸ
|
δὲ |
πᾶν
πλῆθ᾽
ὕδατος
ἐκχυμένοιο,
~πολλὰ |
[21, 350-399] |
Τυδεΐδην
Διομήδε᾽
ἀνῆκας
~οὐτάμεναι,
αὐτὴ
|
δὲ |
πανόψιον
ἔγχος
ἑλοῦσα
~ἰθὺς
ἐμεῦ |
[21, 500-549] |
Διὸς
ποτὶ
χαλκοβατὲς
δῶ,
~δακρυόεσσα
|
δὲ |
πατρὸς
ἐφέζετο
γούνασι
κούρη,
~ἀμφὶ |
[21, 500-549] |
πύλας
καὶ
ἀπῶσαν
ὀχῆας·
~αἳ
|
δὲ |
πετασθεῖσαι
τεῦξαν
φάος·
αὐτὰρ
Ἀπόλλων
|
[21, 100-149] |
Τρώεσσι
δὲ
λοιγὸν
ἀλάλκοι.
~τόφρα
|
δὲ |
Πηλέος
υἱὸς
ἔχων
δολιχόσκιον
ἔγχος
|
[21, 450-499] |
τοι
οὔ
τι
μαχήσομαι·
ἀργαλέον
|
δὲ
|
~πληκτίζεσθ᾽
ἀλόχοισι
Διὸς
νεφεληγερέταο·
~ἀλλὰ |
[21, 300-349] |
ἐπέεσσιν
ἀποτρεπέτω
καὶ
ἀρειῇ·
~μὴ
|
δὲ |
πρὶν
ἀπόπαυε
τεὸν
μένος,
ἀλλ᾽ |
[21, 450-499] |
λίπε
δ᾽
αὐτόθι
τόξα.
~Λητὼ
|
δὲ |
προσέειπε
διάκτορος
ἀργεϊφόντης·
~Λητοῖ
ἐγὼ |
[21, 500-549] |
ἄρ᾽
ἀμβρόσιος
ἑανὸς
τρέμε·
τὴν
|
δὲ |
προτὶ
οἷ
~εἷλε
πατὴρ
Κρονίδης, |
[21, 200-249] |
οὐδὲ
πόδεσσιν
~εἶχε
στηρίξασθαι·
ὃ
|
δὲ |
πτελέην
ἕλε
χερσὶν
~εὐφυέα
μεγάλην· |
[21, 0-49] |
ἀκάματον
πῦρ
~ὄρμενον
ἐξαίφνης,
ταὶ
|
δὲ |
πτώσσουσι
καθ᾽
ὕδωρ·
~ὣς
ὑπ᾽ |
[21, 350-399] |
βράχε
δ᾽
εὐρεῖα
χθών,
~ἀμφὶ
|
δὲ |
σάλπιγξεν
μέγας
οὐρανός.
ἄϊε
δὲ |
[21, 200-249] |
ἠΰτε
ταῦρος
~χέρσον
δέ·
ζωοὺς
|
δὲ |
σάω
κατὰ
καλὰ
ῥέεθρα,
~κρύπτων |
[21, 400-449] |
ἐνιαυτὸν
~μισθῷ
ἔπι
ῥητῷ·
ὃ
|
δὲ |
σημαίνων
ἐπέτελλεν.
~ἤτοι
ἐγὼ
Τρώεσσι |
[21, 150-199] |
πᾶσαι
~χύντο
χαμαὶ
χολάδες·
τὸν
|
δὲ |
σκότος
ὄσσε
κάλυψεν
~ἀσθμαίνοντ᾽
Ἀχιλεὺς |
[21, 0-49] |
ἔργα,
~τύπτε
δ᾽
ἐπιστροφάδην·
τῶν
|
δὲ |
στόνος
ὄρνυτ᾽
ἀεικὴς
~ἄορι
θεινομένων, |
[21, 450-499] |
~νείκεσεν
ἰοχέαιραν
ὀνειδείοις
ἐπέεσσι·
~πῶς
|
δὲ |
σὺ
νῦν
μέμονας
κύον
ἀδεὲς |
[21, 500-549] |
βίηφιν.
~ὣς
ἄρ᾽
ἔφη,
Λητὼ
|
δὲ |
συναίνυτο
καμπύλα
τόξα
~πεπτεῶτ᾽
ἄλλυδις |
[21, 500-549] |
κεκονιμένοι
ἐκ
πεδίοιο
~φεῦγον·
ὃ
|
δὲ |
σφεδανὸν
ἔφεπ᾽
ἔγχεϊ,
λύσσα
δέ |
[21, 150-199] |
~τρὶς
δὲ
μεθῆκε
βίης·
τὸ
|
δὲ |
τέτρατον
ἤθελε
θυμῷ
~ἆξαι
ἐπιγνάμψας |
[21, 300-349] |
πᾶν
πλῆθ᾽
ὕδατος
ἐκχυμένοιο,
~πολλὰ
|
δὲ |
τεύχεα
καλὰ
δαὶ
κταμένων
αἰζηῶν
|
[21, 300-349] |
ἀκάματον
πῦρ.
~ὣς
ἔφαθ᾽
Ἥφαιστος
|
δὲ |
τιτύσκετο
θεσπιδαὲς
πῦρ.
~πρῶτα
μὲν |
[21, 250-299] |
δὲ
χαλκὸς
~σμερδαλέον
κονάβιζεν·
ὕπαιθα
|
δὲ |
τοῖο
λιασθεὶς
~φεῦγ᾽
ὃ
δ᾽ |
[21, 450-499] |
τελέθουσιν
ἀρούρης
καρπὸν
ἔδοντες,
~ἄλλοτε
|
δὲ |
φθινύθουσιν
ἀκήριοι.
ἀλλὰ
τάχιστα
~παυώμεσθα |
[21, 0-49] |
ἠερέθονται
~φευγέμεναι
ποταμὸν
δέ·
τὸ
|
δὲ |
φλέγει
ἀκάματον
πῦρ
~ὄρμενον
ἐξαίφνης, |
[21, 300-349] |
εἶναι·
~ἀλλ᾽
ἐπάμυνε
τάχιστα,
πιφαύσκεο
|
δὲ |
φλόγα
πολλήν.
~αὐτὰρ
ἐγὼ
Ζεφύροιο |
[21, 0-49] |
ἶσος
~φάσγανον
οἶον
ἔχων,
κακὰ
|
δὲ |
φρεσὶ
μήδετο
ἔργα,
~τύπτε
δ᾽ |
[21, 400-449] |
δ᾽
ἐπέσχε
πέλεθρα
πεσών,
ἐκόνισε
|
δὲ |
χαίτας,
~τεύχεά
τ᾽
ἀμφαράβησε·
γέλασσε |
[21, 250-299] |
~τῷ
ἐϊκὼς
ἤϊξεν,
ἐπὶ
στήθεσσι
|
δὲ |
χαλκὸς
~σμερδαλέον
κονάβιζεν·
ὕπαιθα
δὲ |
[21, 250-299] |
δέμας
δ᾽
ἄνδρεσσιν
ἐΐκτην,
~χειρὶ
|
δὲ |
χεῖρα
λαβόντες
ἐπιστώσαντ᾽
ἐπέεσσι.
~τοῖσι |
[21, 100-149] |
ἐμεῖο.
~ὣς
ἄρ᾽
ἔφη,
ποταμὸς
|
δὲ |
χολώσατο
κηρόθι
μᾶλλον,
~ὅρμηνεν
δ᾽ |
[21, 350-399] |
ἑλοῦσα
~ἰθὺς
ἐμεῦ
ὦσας,
διὰ
|
δὲ |
χρόα
καλὸν
ἔδαψας;
~τώ
σ᾽ |