Chant, vers |
[21, 0-49] |
δὲ
δίωκε
~πρὸς
πόλιν,
ᾗ
|
περ |
Ἀχαιοὶ
ἀτυζόμενοι
φοβέοντο
~ἤματι
τῷ |
[21, 550-599] |
ἐπεί
κεν
ὑλαγμὸν
ἀκούσῃ·
~εἴ
|
περ |
γὰρ
φθάμενός
μιν
ἢ
οὐτάσῃ |
[21, 150-199] |
ἐρισθενέος
Κρονίωνος
~παισὶν
ἐριζέμεναι
ποταμοῖό
|
περ |
ἐκγεγαῶτι.
~φῆσθα
σὺ
μὲν
ποταμοῦ |
[21, 350-399] |
~παυσάσθην,
Ἥρη
γὰρ
ἐρύκακε
χωομένη
|
περ· |
~ἐν
δ᾽
ἄλλοισι
θεοῖσιν
ἔρις |
[21, 450-499] |
τοι
ἐγὼ
μένος
ἀντιφέρεσθαι
~τοξοφόρῳ
|
περ |
ἐούσῃ,
ἐπεὶ
σὲ
λέοντα
γυναιξὶ
|
[21, 50-99] |
μάλα
δὴ
Τρῶες
μεγαλήτορες
οὕς
|
περ |
ἔπεφνον
~αὖτις
ἀναστήσονται
ὑπὸ
ζόφου |
[21, 400-449] |
προσηύδα·
~νηπύτι᾽
οὐδέ
νύ
πώ
|
περ |
ἐπεφράσω
ὅσσον
ἀρείων
~εὔχομ᾽
ἐγὼν |
[21, 50-99] |
φυσίζοος,
ἥ
τε
κατὰ
κρατερόν
|
περ |
ἐρύκει.
~ὣς
ὅρμαινε
μένων·
ὃ |
[21, 100-149] |
ὄπιθεν
κεραΐζων.
~οὐδ᾽
ὑμῖν
ποταμός
|
περ |
ἐΰρροος
ἀργυροδίνης
~ἀρκέσει,
ᾧ
δὴ |
[21, 400-449] |
κραδίην
ἔχες·
οὐδέ
νυ
τῶν
|
περ
|
~μέμνηαι
ὅσα
δὴ
πάθομεν
κακὰ |
[21, 550-599] |
ὑπὸ
κρατεροῦ
Ἀχιλῆος
~φεύγω,
τῇ
|
περ |
οἱ
ἄλλοι
ἀτυζόμενοι
κλονέονται,
~αἱρήσει |
[21, 150-199] |
μέγα
σθένος
Ὠκεανοῖο,
~ἐξ
οὗ
|
περ |
πάντες
ποταμοὶ
καὶ
πᾶσα
θάλασσα
|
[21, 100-149] |
οὕτως;
~κάτθανε
καὶ
Πάτροκλος,
ὅ
|
περ |
σέο
πολλὸν
ἀμείνων.
~οὐχ
ὁράᾳς |
[21, 300-349] |
~φίλε
κασίγνητε
σθένος
ἀνέρος
ἀμφότεροί
|
περ
|
~σχῶμεν,
ἐπεὶ
τάχα
ἄστυ
μέγα |