Livre, Chap.
[5, 5]	νεὼν ἱδρύσας, ἑκάστοτε προϊὼν ἕωθεν	ἑκατόμβας	τε ταύρων καὶ προβάτων πολὺ
[5, 3]	πάντα δὲ τὰ ἐπιτήδεια καὶ	παῖδας	καὶ γυναῖκας, ὅσα τε εἶχον
[5, 7]	τὸ τοὺς στρατιώτας στέργειν τοὺς	παῖδας,	υἱοὺς ἐκείνου δοκοῦντας εἶναι. ἀποδείκνυται
[5, 8]	πρὸς τὸν Ἀλέξανδρον εἶχον, καὶ	ἐλπίδας	κρείττους ἐν παιδὶ κοσμίως καὶ
[5, 5]	τε καὶ πολυτελῶς ἐπιτελέσας παντοδαπὰς	θέας,	νεών τε μέγιστον καὶ κάλλιστον
[5, 5]	τοῦ παλαιοτάτου καὶ καλλίστου πολλοὺς	ἀμφορέας	τῶν βωμῶν προχέων, ὡς ῥεῖθρα
[5, 7]	ἔγγονον ἐκ τῆς ἑτέρας θυγατρὸς	Μαμαίας,	εἰποῦσα αὐτῷ κεχαρισμένα, ὡς ἄρα
[5, 5]	μεγίστην νέμειν οἷς ἐκοινώνει τῆς	ἱερουργίας.	~πλὴν καίτοι χορεύειν ἀεὶ καὶ
[5, 5]	τὴν ἡλικίαν, πραγμάτων τε καὶ	παιδείας	ἄπειρος) οὐ πολλοῦ χρόνου διατρίψας
[5, 7]	βασιλεῦσιν ἔργων, διδασκάλους δὲ πάσης	παιδείας	λάθρᾳ μετεπέμπετο, τοῖς τε σώφροσιν
[5, 7]	ὁμοίως ἐκ τῆς σκηνῆς βαστάσας,	παιδείας	τῶν νέων καὶ εὐκοσμίας τῆς
[5, 3]	ἔς τε τὸν νεὼν ἰόντες	θρησκείας	δὴ χάριν, τὸ μειράκιον ἡδέως
[5, 6]	τε προασπίζοντες ἑκατέρωθεν ἀντεῖχον, τῆς	ἀσφαλείας	τοῦ τοιούτου δρόμου προνοούμενοι. ὁ
[5, 2]	στρατιωτικῆς γενομένης, κατεγίνωσκον τῆς Μακρίνου	πολυτελείας.	ἔτι τε ἠγανάκτουν αὐτοὶ μὲν
[5, 2]	λίθοις τιμίοις πεποικιλμένος, τῆς τοιαύτης	πολυτελείας	παρὰ τοῖς Ῥωμαίων στρατιώταις οὐκ
[5, 5]	δήμῳ νομὰς ἐπὶ τῇ τῆς	βασιλείας	διαδοχῇ, φιλοτίμως τε καὶ πολυτελῶς
[5, 8]	ἐς ἕκτον ἔτος ἐλάσας τῆς	βασιλείας	καὶ χρησάμενος τῷ προειρημένῳ βίῳ,
[5, 4]	αὐτοῦ μαχόμενοι οὐδὲ τὰ τῆς	βασιλείας	σύμβολα, διηπόρουν δὴ ποῦ ποτὲ
[5, 6]	ἢ τίμιον, ὅσα τε τῆς	βασιλείας	σύμβολα ἢ πολυτελῆ κειμήλια, οἵ
[5, 7]	διοικοῦντα, ἐκείνῳ δὲ παρέξοντα τῆς	βασιλείας	τὸ ἀνενόχλητόν τε καὶ ἀμέριμνον·
[5, 1]	τοῦτο ἤγαγε. τί γὰρ ὄφελος	εὐγενείας,	εἰ μὴ χρηστὸς καὶ φιλάνθρωπος
[5, 6]	ὑπογραφόμενος τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ τὰς	παρειὰς	ἐρυθραίνων, φύσει τε πρόσωπον ὡραῖον
[5, 6]	εἶναι γάμον ἱερέως τε καὶ	ἱερείας.	πλὴν καὶ ταύτην αὖ μετ´
[5, 3]	εἶναι σεμνολογοῦσιν, ἐξοχάς τέ τινας	βραχείας	καὶ τύπους δεικνύουσιν, εἰκόνα τε
[5, 6]	κατασκευάσας καὶ θέατρα, διά τε	ἡνιοχείας	καὶ πάντων θεαμάτων τε καὶ
[5, 3]	αὐτὸ δὴ συνιόντων κάλλους σώματος,	ἡλικίας	ἀκμῆς, ἁβροῦ σχήματος, ἀπείκασεν ἄν
[5, 8]	ἐνδιαιτηθεῖσα, ἅτε τῆς Σεβήρου γυναικὸς	Ἰουλίας	ἀδελφὴ γενομένη καὶ τὰ πάντα
[5, 4]	υἱὸς εὑρέθη καὶ ὅτι ἡ	Ἰουλίας	ἀδελφὴ χρήματα δίδωσι, πάντα τὰ
[5, 3]	ἐν Φοινίκῃ· ἀδελφὴ δὲ ἐγεγόνει	Ἰουλίας	τῆς Σεβήρου μὲν γυναικὸς Ἀντωνίνου
[5, 1]	οἱ μὲν γὰρ ὥσπερ ὄφλημα	κληρονομίας	εἰληφότες ἀποχρῶνταί τε καὶ ἐνυβρίζουσιν
[5, 7]	βαστάσας, παιδείας τῶν νέων καὶ	εὐκοσμίας	τῆς τε ὑποστάσεως τῶν ἐς
[5, 4]	πολιορκηθῆναι, θαρρησάντων δὲ μετὰ πάσης	προθυμίας	ἐξελθεῖν τε καὶ ὑπαντώμενοι τῷ
[5, 6]	ὅπλοις καὶ πολεμικῇ θεῷ, τῆς	Οὐρανίας	τὸ ἄγαλμα μετεπέμψατο, σεβόντων αὐτὸ
[5, 6]	φαλάροις ποικίλοις κεκοσμημένων, τάς τε	ἡνίας	κατεῖχεν οὐδείς, οὐδὲ τοῦ ἅρματος
[5, 7]	διδάσκοντες. ἐς τοσοῦτον δὲ ἐξώκειλε	παροινίας	ὡς πάντα τὰ ἀπὸ τῆς
[5, 4]	προκεχωρηκότα. ἐν Χαλκηδόνι γοῦν τῆς	Βιθυνίας	κατελήφθη, νοσῶν χαλεπώτατα ὑπό τε
[5, 2]	ἐν ἀδείᾳ πολλῇ καὶ εἰκόνι	ἐλευθερίας	ἐβίωσαν ἐκείνου τοῦ ἔτους οὗ
[5, 4]	χαλεπώτατα ὑπό τε τῆς συνεχοῦς	ὁδοιπορίας	συντετριμμένος. ἔνθα αὐτὸν εὑρόντες ἔν
[5, 5]	ὁ δὲ Ἀντωνῖνος ἀπάρας τῆς	Συρίας	ἐλθών τε ἐς τὴν Νικομήδειαν
[5, 4]	τὰ στρατόπεδα Φοινίκης τε καὶ	Συρίας	ἐν μεθορίοις, οἱ μὲν ὑπὲρ
[5, 4]	βαλάντιά τε χρημάτων μεστὰ δέλεαρ	προδοσίας	αὐτοῖς ἐδείκνυσαν. οἳ δὲ πιστεύσαντες
[5, 5]	Ῥωμαίων ἄρχοντας, καὶ εἴ τινες	δημοσίας	θυσίας ἐπιτελοῦσι, πρὸ τῶν ἄλλων
[5, 5]	ἄρχοντας, καὶ εἴ τινες δημοσίας	θυσίας	ἐπιτελοῦσι, πρὸ τῶν ἄλλων θεῶν
[5, 6]	τῷ ναῷ τάς τε προειρημένας	θυσίας	καὶ πανηγύρεις ἐπετέλει, πύργους τε
[5, 7]	εὐδοκιμήσας, τὰς ὑπατικὰς τῶν ἐθνῶν	ἐξουσίας	ἐνεχείρισε. ~πάντων δὲ οὕτως τῶν
[5, 1]	πρότερον πράξεως, οὐ πολύ τι	ἐξουσίας	καὶ δυνάμεως βασιλικῆς ἀποδεούσης, ὅπου
[5, 7]	μὲν ἀπέκτεινεν οὓς δὲ ἐφυγάδευσεν,	αἰτίας	γελοιοτάτας ἐπιφέρων, ὡς διαφθείροιεν αὐτῷ
[5, 6]	βίου παρθενεύεσθαι, ἀποσπάσας αὐτὴν τῆς	Ἑστίας	καὶ τοῦ ἱεροῦ παρθενῶνος γυναῖκα
[5, 6]	δῆμος ἑκατέρωθεν παρέθει μετὰ παντοδαπῆς	δᾳδουχίας,	στεφάνους καὶ ἄνθη ἐπιρριπτοῦντες· ἀγάλματά
[5, 5]	μὴ τοὺς ὁμοιοτρόπους τε καὶ	κόλακας	αὑτοῦ τῶν ἁμαρτημάτων) βουλόμενος ἐν
[5, 3]	τὰ ἐπιτήδεια καὶ παῖδας καὶ	γυναῖκας,	ὅσα τε εἶχον ἐν κώμαις
[5, 7]	ἐπ´ αἰσχρῷ τινὶ εὐδοκιμήσας, τὰς	ὑπατικὰς	τῶν ἐθνῶν ἐξουσίας ἐνεχείρισε. ~πάντων
[5, 4]	τὴν τοῦ Μακρίνου φυγήν, πέμψας	κήρυκας	διδάσκει αὐτοὺς ὅτι μάτην ὑπὲρ
[5, 6]	τοῦ ἱεροῦ παρθενῶνος γυναῖκα ἔθετο,	ἐπιστείλας	τῇ συγκλήτῳ καὶ παραμυθησάμενος ἀσέβημά
[5, 8]	τῇ μητρὶ αὐτοῦ· ἀλλὰ τὰς	ἐπιβουλὰς	πάσας ἀπεῖργέ τε καὶ ἐκώλυεν
[5, 3]	τοῖς πλησίον, εἰσκομίσαντες, τάς τε	πύλας	ἀποκλείσαντες, παρεσκεύαζον ἑαυτοὺς ὡς, εἰ
[5, 8]	Ἀλεξάνδρῳ. ὡς δὲ ἀνοίξαντες τὰς	πύλας	ἐδέξαντο αὐτοὺς ἔς τε τὸν
[5, 3]	εἰ κατέλθοιεν λαθόντες, ἀνοίξειν τὰς	πύλας	καὶ δέξεσθαι πᾶν τὸ γένος
[5, 2]	ἡ σύγκλητος καὶ τὰς σεβασμίους	τιμὰς	πάσας ψηφίζεται. οὐχ οὕτως δὲ
[5, 5]	δὲ τὰς συνήθεις τῷ δήμῳ	νομὰς	ἐπὶ τῇ τῆς βασιλείας διαδοχῇ,
[5, 1]	ἔχει τὸν κατορθοῦντα. τί γοῦν	ὑμᾶς	ὤνησεν ἡ Κομόδου εὐγένεια ἢ
[5, 8]	πάντων ὁρᾶσθαι. ἐπιρρεπεστέρας τοίνυν τὰς	γνώμας	πρὸς τὸν Ἀλέξανδρον εἶχον, καὶ
[5, 6]	ἐν τῷ ναῷ τάς τε	προειρημένας	θυσίας καὶ πανηγύρεις ἐπετέλει, πύργους
[5, 3]	αὐτὸν εἶναι σεμνολογοῦσιν, ἐξοχάς τέ	τινας	βραχείας καὶ τύπους δεικνύουσιν, εἰκόνα
[5, 7]	πάντας ἀπεσόβει τῆς βασιλείου αὐλῆς,	τινάς	τε αὐτῶν τοὺς ἐνδοξοτάτους οὓς
[5, 6]	καὶ ἀργυρᾶ ἐσθῆτάς τε καὶ	ὀθόνας	παντοδαπάς, ζῷά τε πάντα, ὅσα
[5, 5]	μεγίσταις πράξεσιν, ἀνεζωσμένοι {οἱ} μὲν	χιτῶνας	ποδήρεις καὶ χειριδωτοὺς νόμῳ Φοινίκων,
[5, 3]	θρησκεία) προῄει τε σχήματι βαρβάρῳ,	χιτῶνας	χρυσοϋφεῖς καὶ ἁλουργεῖς χειριδωτοὺς καὶ
[5, 5]	~ἐπεὶ δὲ ὅ τε στρατὸς	πᾶς	μετελθὼν πρὸς τὸν Ἀντωνῖνον προσεῖπε
[5, 6]	τε ἱππεῖς καὶ ὁ στρατὸς	πᾶς	προεπόμπευον τοῦ θεοῦ. μετὰ δὲ
[5, 6]	ἀργυρᾶ ἐσθῆτάς τε καὶ ὀθόνας	παντοδαπάς,	ζῷά τε πάντα, ὅσα ἥμερα,
[5, 5]	φιλοτίμως τε καὶ πολυτελῶς ἐπιτελέσας	παντοδαπὰς	θέας, νεών τε μέγιστον καὶ
[5, 6]	θεὸν ἀκμάζοντος θέρους. πανηγύρεις τε	παντοδαπὰς	συνεκρότει, ἱπποδρόμους τε κατασκευάσας καὶ
[5, 5]	ψελίοις κοσμούμενος, ἐς εἶδος δὲ	τιάρας	στεφάνην ἐπικείμενος χρυσῷ καὶ λίθοις
[5, 5]	γεγενῆσθαι ἔλεγον. ὁ δὲ Ἀντωνῖνος	ἀπάρας	τῆς Συρίας ἐλθών τε ἐς
[5, 4]	τῷ πλήθει τῶν κειμένων ἢ	ἀποδρὰς	ᾤχετο, ἠγνόουν τε πῶς χρήσονται
[5, 5]	αὐτῷ τὸ σχῆμα μεταξὺ Φοινίσσης	ἱερᾶς	στολῆς καὶ χλιδῆς Μηδικῆς. Ῥωμαϊκὴν
[5, 4]	ὑβρισθείη, ἔτι τῆς μάχης συνεστώσης,	ἑσπέρας	ἤδη προσιούσης, ἀπορρίψας τὸ χλαμύδιον
[5, 7]	ἐκείνης δὲ ἔγγονον ἐκ τῆς	ἑτέρας	θυγατρὸς Μαμαίας, εἰποῦσα αὐτῷ κεχαρισμένα,
[5, 1]	μηδέν τι πράττειν ἄνευ τῆς	ὑμετέρας	γνώμης, κοινωνούς τε καὶ συμβούλους
[5, 8]	οὕτως ὡς ὑπὸ πάντων ὁρᾶσθαι.	ἐπιρρεπεστέρας	τοίνυν τὰς γνώμας πρὸς τὸν
[5, 5]	βωμοῖς, κύμβαλα ἢ τύμπανα μετὰ	χεῖρας	φέροντα· περιειστήκει δὲ πᾶσα ἡ
[5, 5]	ἐσθῆτος πολυτελεστάτοις χρώμενος, διαχρύσοις τε	πόρφυρας	ὑφάσμασι περιδεραίοις τε καὶ ψελίοις
[5, 3]	γένους ὄντα βασιλικοῦ, καὶ τῆς	ὥρας	αὐτοῦ πάντων τὰς ὄψεις ἐς
[5, 5]	ἐς τὴν Νικομήδειαν ἐχείμαζε, τῆς	ὥρας	τοῦ ἔτους οὕτως ἀπαιτούσης. εὐθέως
[5, 8]	μὲν οὖν ἐς ἕκτον ἔτος	ἐλάσας	τῆς βασιλείας καὶ χρησάμενος τῷ
[5, 8]	μητρὶ αὐτοῦ· ἀλλὰ τὰς ἐπιβουλὰς	πάσας	ἀπεῖργέ τε καὶ ἐκώλυεν ἡ
[5, 2]	σύγκλητος καὶ τὰς σεβασμίους τιμὰς	πάσας	ψηφίζεται. οὐχ οὕτως δὲ εὔφραινε
[5, 6]	μέχρι τέλους τοῦ βίου παρθενεύεσθαι,	ἀποσπάσας	αὐτὴν τῆς Ἑστίας καὶ τοῦ
[5, 7]	ἕτερον ὁμοίως ἐκ τῆς σκηνῆς	βαστάσας,	παιδείας τῶν νέων καὶ εὐκοσμίας
[5, 6]	πύργους τε μεγίστους καὶ ὑψηλοτάτους	κατασκευάσας,	ἀνιών τε ἐπ´ αὐτούς, ἐρρίπτει
[5, 6]	τε παντοδαπὰς συνεκρότει, ἱπποδρόμους τε	κατασκευάσας	καὶ θέατρα, διά τε ἡνιοχείας
[5, 5]	νεών τε μέγιστον καὶ κάλλιστον	κατασκευάσας	τῷ θεῷ, βωμούς τε πλείστους
[5, 5]	διαδοχῇ, φιλοτίμως τε καὶ πολυτελῶς	ἐπιτελέσας	παντοδαπὰς θέας, νεών τε μέγιστον
[5, 4]	καὶ τοῦ παιδός, ὃν ἦν	ποιήσας	Καίσαρα, Διαδουμενιανὸν καλούμενον· ~ἐπεὶ δὲ
[5, 4]	τέλει τε ἐχρήσατο αἰσχρῷ ὕστερον	θελήσας	ἐς τὴν Ῥώμην ἀνελθεῖν, δέον
[5, 7]	ἔτυχεν ἕκαστος ἐπ´ αἰσχρῷ τινὶ	εὐδοκιμήσας,	τὰς ὑπατικὰς τῶν ἐθνῶν ἐξουσίας
[5, 5]	ἀλλὰ θηλείαις πρέπειν. ὃ δὲ	καταφρονήσας	τῶν ὑπὸ τῆς πρεσβύτιδος λεχθέντων,
[5, 5]	προϊών τε καὶ ἱερουργῶν ἐφαίνετο,	παραστήσας	τε ἐν τῇ γραφῇ τὸν
[5, 6]	ᾤετο. τόν τε θεὸν αὐτὸν	ἐπιστήσας	ἅρματι χρυσῷ τε καὶ λίθοις
[5, 6]	ἀσέβημά τε καὶ ἁμάρτημα τηλικοῦτον,	φήσας	ἀνθρώπινόν τι πεπονθέναι πάθος· ἔρωτι
[5, 6]	βασίλειον αὐλὴν τῷ θεῷ ἀνήγαγε.	φήσας	δὲ ἀπαρέσκεσθαι αὐτὸν ὡς πάντα
[5, 4]	δὲ Μακρῖνος ὡς ταῦτα ἐπυνθάνετο,	ἀθροίσας	πάντα ὃν εἶχε στρατόν, ἐπῄει
[5, 6]	μετ´ ὀλίγον χρόνον ἀπεπέμψατο, ἰδιωτεύειν	κελεύσας	καὶ τῶν τιμῶν παρελόμενος. μετ´
[5, 6]	ἄγαλμα συνῴκισε δὴ τῷ θεῷ,	κελεύσας	πάντας τοὺς κατὰ Ῥώμην καὶ
[5, 8]	ἐφ´ οἷς ἐκεῖνος ἀγανακτῶν, καὶ	διανυκτερεύσας	ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ στρατοπέδου,
[5, 6]	τὴν εὐγενεστάτην Ῥωμαίων, ἣν Σεβαστὴν	ἀναγορεύσας	μετ´ ὀλίγον χρόνον ἀπεπέμψατο, ἰδιωτεύειν
[5, 5]	τε πλείστους περὶ τὸν νεὼν	ἱδρύσας,	ἑκάστοτε προϊὼν ἕωθεν ἑκατόμβας τε
[5, 8]	ὑπὸ πάντων ὁρᾶσθαι. ἐπιρρεπεστέρας τοίνυν	τὰς	γνώμας πρὸς τὸν Ἀλέξανδρον εἶχον,
[5, 4]	ἐπί τε τοὺς πύργους καὶ	τὰς	ἐπάλξεις τόν τε παῖδα τῷ
[5, 8]	καὶ τῇ μητρὶ αὐτοῦ· ἀλλὰ	τὰς	ἐπιβουλὰς πάσας ἀπεῖργέ τε καὶ
[5, 7]	καὶ κωμῳδοῖς καὶ μίμων ὑποκριταῖς	τὰς	μεγίστας τῶν βασιλείων πίστεων ἐνεχείρισε.
[5, 7]	τῶν δημοσίων θεάτρων μεταγαγεῖν ἐπὶ	τὰς	μεγίστας τῶν βασιλικῶν πράξεων, καὶ
[5, 3]	καὶ τῆς ὥρας αὐτοῦ πάντων	τὰς	ὄψεις ἐς ἑαυτὴν ἐπιστρεφούσης. ἐγειτνίαζε
[5, 6]	τε ὑπογραφόμενος τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ	τὰς	παρειὰς ἐρυθραίνων, φύσει τε πρόσωπον
[5, 8]	τῷ Ἀλεξάνδρῳ. ὡς δὲ ἀνοίξαντες	τὰς	πύλας ἐδέξαντο αὐτοὺς ἔς τε
[5, 3]	νύκτωρ, εἰ κατέλθοιεν λαθόντες, ἀνοίξειν	τὰς	πύλας καὶ δέξεσθαι πᾶν τὸ
[5, 2]	τε αὐτὸν ἡ σύγκλητος καὶ	τὰς	σεβασμίους τιμὰς πάσας ψηφίζεται. οὐχ
[5, 5]	τῇ γραφῇ ἐνειθισμένοι. δοὺς δὲ	τὰς	συνήθεις τῷ δήμῳ νομὰς ἐπὶ
[5, 6]	πολλῷ καὶ φαλάροις ποικίλοις κεκοσμημένων,	τάς	τε ἡνίας κατεῖχεν οὐδείς, οὐδὲ
[5, 6]	καὶ ἱδρῦσαι ἐν τῷ ναῷ	τάς	τε προειρημένας θυσίας καὶ πανηγύρεις
[5, 3]	ἢ ἀγροῖς τοῖς πλησίον, εἰσκομίσαντες,	τάς	τε πύλας ἀποκλείσαντες, παρεσκεύαζον ἑαυτοὺς
[5, 7]	ἕκαστος ἐπ´ αἰσχρῷ τινὶ εὐδοκιμήσας,	τὰς	ὑπατικὰς τῶν ἐθνῶν ἐξουσίας ἐνεχείρισε.
[5, 4]	ἐνδεχόμενα καὶ ἀληθῆ πιστεύσαντες εἶναι	τὰς	ψυχὰς ἐξεπτόηντο. ἐνῆγε δ´ αὐτοὺς
[5, 8]	ἔβλεπον ὑπό τε τῆς φήμης	τὰς	ψυχὰς ἐτρώθησαν, ἀγανακτήσαντες οὔτε τὴν
[5, 7]	ἀπέκτεινεν οὓς δὲ ἐφυγάδευσεν, αἰτίας	γελοιοτάτας	ἐπιφέρων, ὡς διαφθείροιεν αὐτῷ τὸν
[5, 6]	ἐκπώματά τε χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ	ἐσθῆτάς	τε καὶ ὀθόνας παντοδαπάς, ζῷά
[5, 4]	δὴ Μακρῖνος οὐκ ἐξέφυγε τοὺς	διώξαντας,	τέλει τε ἐχρήσατο αἰσχρῷ ὕστερον
[5, 7]	τούς τε οὖν διδασκάλους αὐτοῦ	πάντας	ἀπεσόβει τῆς βασιλείου αὐλῆς, τινάς
[5, 2]	ψηφίζεται. οὐχ οὕτως δὲ εὔφραινε	πάντας	ἡ Μακρίνου διαδοχή, ὡς ὑπερήδοντό
[5, 8]	ἀναιροῦσι, τούς τε περὶ αὐτὸν	πάντας,	ὅσοι ἔνδον κατελήφθησαν ὑπηρέται τε
[5, 6]	συνῴκισε δὴ τῷ θεῷ, κελεύσας	πάντας	τοὺς κατὰ Ῥώμην καὶ Ἰταλίαν
[5, 5]	καὶ οἴνου σπένδουσι. προσέταξέ τε	πάντας	τοὺς Ῥωμαίων ἄρχοντας, καὶ εἴ
[5, 8]	παρασήμως καὶ ὑπερφυῶς τὸν Ἀλέξανδρον	εὐφημήσαντας,	τοὺς δὲ αἰτίους δῆθεν στάσεως
[5, 6]	τῶν ἐνδόξων τε καὶ πλουσίων,	διαβληθέντας	αὐτῷ ὡς ἀπαρεσκομένους καὶ σκώπτοντας
[5, 5]	λυπήσῃ τοὺς ἰδόντας, ἀήθεις τε	ὄντας	καὶ οἰομένους τὰ τοιαῦτα καλλωπίσματα
[5, 5]	σχῆμα ὀφθὲν εὐθὺς λυπήσῃ τοὺς	ἰδόντας,	ἀήθεις τε ὄντας καὶ οἰομένους
[5, 1]	τε θυμῷ τὸ ἐνδόσιμον αὐτοῦ	διδόντας	τήν τε ὀργὴν διαβολαῖς ἐγείροντας
[5, 8]	τοὺς ἐς τὸν Θύβριν ποταμὸν	ῥέοντας.	Ἀντωνῖνος μὲν οὖν ἐς ἕκτον
[5, 3]	τῆς Μαίσης, πρὸς οὓς ἐκείνη	θαυμάζοντας	τὸν παῖδα, εἴτε πλασαμένη εἴτε
[5, 1]	χαίρων, καὶ τοὺς εἰς ὠμότητα	παροξύνοντας	τῷ τε θυμῷ τὸ ἐνδόσιμον
[5, 4]	ὁ δὲ Ἀντωνῖνος πέμπει τοὺς	διώξοντας	τὸν Μακρῖνον πολὺ προκεχωρηκότα. ἐν
[5, 1]	διδόντας τήν τε ὀργὴν διαβολαῖς	ἐγείροντας	εὔνους καὶ πιστοὺς ἐδοκίμαζε φίλους.
[5, 4]	ὑπισχνεῖται, καλεῖ τε καὶ αὑτὸν	δορυφορήσοντας.	οἳ μὲν οὖν πεισθέντες προσεχώρησαν,
[5, 6]	διαβληθέντας αὐτῷ ὡς ἀπαρεσκομένους καὶ	σκώπτοντας	αὐτοῦ τὸν βίον. ἠγάγετο δὲ
[5, 5]	προσέταξέ τε πάντας τοὺς Ῥωμαίων	ἄρχοντας,	καὶ εἴ τινες δημοσίας θυσίας
[5, 7]	στέργειν τοὺς παῖδας, υἱοὺς ἐκείνου	δοκοῦντας	εἶναι. ἀποδείκνυται δὴ Καῖσαρ ὁ
[5, 4]	χρημάτων ἐλπίς, ὡς πολλοὺς καὶ	αὐτομολοῦντας	φοιτᾶν πρὸς τὸν νέον Ἀντωνῖνον.
[5, 4]	ὡς δὴ πολιορκήσων τοὺς ἐκείνῳ	προσκεχωρηκότας.	ὁ δὲ Ἀντωνῖνος, οὐκ ἀναμενόντων
[5, 2]	συκοφάνται τε ἢ δοῦλοι, ὅσοι	δεσπότας	κατήγγελον, ἀνεσκολοπίσθησαν· ἥ τε Ῥωμαίων
[5, 1]	καὶ πειρῶνται ἀμείψασθαι τοὺς εὐεργεσίαις	προειληφότας.	καὶ τῶν μὲν εὐπατριδῶν βασιλέων
[5, 7]	κωμῳδοῖς καὶ μίμων ὑποκριταῖς τὰς	μεγίστας	τῶν βασιλείων πίστεων ἐνεχείρισε. τοῖς
[5, 7]	δημοσίων θεάτρων μεταγαγεῖν ἐπὶ τὰς	μεγίστας	τῶν βασιλικῶν πράξεων, καὶ τοῖς
[5, 7]	ἡ Μαῖσα, ὑποπτεύουσά τε τοὺς	στρατιώτας	ἀπαρέσκεσθαι τῷ τοιούτῳ τοῦ βασιλέως
[5, 7]	πρεσβῦτις ἐσεμνύνετο πρὸς τὸ τοὺς	στρατιώτας	στέργειν τοὺς παῖδας, υἱοὺς ἐκείνου
[5, 4]	ὅσην ᾤετο ῥᾷστα ἐκπορθήσειν τοὺς	ἀφεστῶτας.	ὡς δ´ ἦλθεν Ἰουλιανός (τοῦτο
[5, 3]	διοπετῆ τε αὐτὸν εἶναι σεμνολογοῦσιν,	ἐξοχάς	τέ τινας βραχείας καὶ τύπους
[5, 4]	καὶ ἀληθῆ πιστεύσαντες εἶναι τὰς	ψυχὰς	ἐξεπτόηντο. ἐνῆγε δ´ αὐτοὺς καὶ
[5, 8]	ὑπό τε τῆς φήμης τὰς	ψυχὰς	ἐτρώθησαν, ἀγανακτήσαντες οὔτε τὴν συνήθη
[5, 5]	ὄψιν τοῦ σχήματος, εἰκόνα μεγίστην	γράψας	παντὸς ἑαυτοῦ, οἷος προϊών τε
[5, 4]	μάχης συνεστώσης, ἑσπέρας ἤδη προσιούσης,	ἀπορρίψας	τὸ χλαμύδιον καὶ εἴ τι
[5, 5]	παιδείας ἄπειρος) οὐ πολλοῦ χρόνου	διατρίψας	εἶχε περὶ ἔξοδον, σπευδούσης μάλιστα
[5, 4]	Ἀντωνῖνος τὴν τοῦ Μακρίνου φυγήν,	πέμψας	κήρυκας διδάσκει αὐτοὺς ὅτι μάτην
[5, 5]	θεοῦ, ᾧ δὴ καλλιερῶν ἐγέγραπτο,	πέμψας	τε ἐς τὴν Ῥώμην, ἐκέλευσεν
[5, 3]	καὶ εὐτελῆ πρόφασιν τοῖς στρατιώταις	ἐς	ἃ ἐβούλοντο τῆς τύχης παρασχούσης.
[5, 8]	Ἀλέξανδρον εὔνοιαν καὶ διὰ χρημάτων,	ἐς	ἃ μάλιστα ἀποβλέπουσιν, οἰκειώσηται. ταῦτα
[5, 1]	καὶ τῶν ἐπαίνων τὴν ἀναφορὰν	ἐς	αὐτόν τινα ἔχει τὸν κατορθοῦντα.
[5, 3]	ὥρας αὐτοῦ πάντων τὰς ὄψεις	ἐς	ἑαυτὴν ἐπιστρεφούσης. ἐγειτνίαζε δὲ τῇ
[5, 5]	περιδεραίοις τε καὶ ψελίοις κοσμούμενος,	ἐς	εἶδος δὲ τιάρας στεφάνην ἐπικείμενος
[5, 8]	ποταμὸν ῥέοντας. Ἀντωνῖνος μὲν οὖν	ἐς	ἕκτον ἔτος ἐλάσας τῆς βασιλείας
[5, 6]	πάλιν ἠγάγετο, ἀναφέρουσαν τὸ γένος	ἐς	Κόμοδον. ἔπαιζε δὲ γάμους οὐ
[5, 3]	σκέλη πάντα σκέπων ἀπ´ ὀνύχων	ἐς	μηροὺς ἐσθῆσιν ὁμοίως χρυσῷ καὶ
[5, 6]	νεὼν μέγιστόν τε καὶ πολυτελέστατον,	ἐς	ὃν ἑκάστου ἔτους κατῆγε τὸν
[5, 3]	ἔστι μέγιστος, κάτωθεν περιφερής, λήγων	ἐς	ὀξύτητα· κωνοειδὲς αὐτῷ σχῆμα, μέλαινά
[5, 4]	ἐνῆγε δ´ αὐτοὺς καὶ ἀνέπειθεν	ἐς	πραγμάτων καινοτομίαν τό τε Μακρίνου
[5, 6]	χρήματά τε πάμπλειστα τῇ θεῷ	ἐς	προῖκα δὴ ἐπιδοῦναι ἐκέλευσε. κομισθέν
[5, 1]	ἀρχομένους φιλάνθρωπον διαβάλλων καὶ διασκώπτων	ἐς	ῥᾳθυμίαν καὶ τρόπων χαυνότητα· κολακείαις
[5, 8]	στρατιῶται αὐτοκράτορα τὸν Ἀλέξανδρον ἀναγορεύσαντες	ἐς	τὰ βασίλεια ἀνήγαγον, κομιδῇ νέον
[5, 2]	εὐθέως τὰ στρατόπεδα καὶ ἑκάστους	ἐς	τὰ ἑαυτῶν ἀπέπεμψεν, αὐτός τε
[5, 5]	ἔξοδον, σπευδούσης μάλιστα τῆς Μαίσης	ἐς	τὰ συνήθη ἑαυτῇ βασίλεια Ῥώμης.
[5, 6]	οὗτος, καὶ πρὸς γάμον δὴ	ἐς	τὴν βασίλειον αὐλὴν τῷ θεῷ
[5, 4]	αὐτὸν σπουδῇ· περαιούμενον δ´ αὐτὸν	ἐς	τὴν Εὐρώπην διὰ τοῦ στενοῦ
[5, 5]	ἀπάρας τῆς Συρίας ἐλθών τε	ἐς	τὴν Νικομήδειαν ἐχείμαζε, τῆς ὥρας
[5, 3]	τελευτὴν Ἀντωνίνου δὲ ἀναίρεσιν, προσέταξεν	ἐς	τὴν πατρίδα ἐπανελθοῦσαν ἐν τοῖς
[5, 5]	τὴν Ῥωμαίων στολὴν μέλλοντά {τε}	ἐς	τὴν πόλιν ἀφίξεσθαι καὶ ἐς
[5, 3]	φοιτῶντες οὖν οἱ στρατιῶται ἑκάστοτε	ἐς	τὴν πόλιν, ἔς τε τὸν
[5, 4]	τε ἐχρήσατο αἰσχρῷ ὕστερον θελήσας	ἐς	τὴν Ῥώμην ἀνελθεῖν, δέον ἐν
[5, 5]	νέον θεὸν Ἐλαιαγάβαλον. ὡς δὲ	ἐς	τὴν Ῥώμην ἀφίκετο τῷ προειρημένῳ
[5, 5]	δὴ καλλιερῶν ἐγέγραπτο, πέμψας τε	ἐς	τὴν Ῥώμην, ἐκέλευσεν ἐν τῷ
[5, 4]	κεφαλὴν ἀπέτεμον. ἐλέγετο δὲ σπεύδειν	ἐς	τὴν Ῥώμην, θαρρῶν τῇ τοῦ
[5, 2]	τὰ ἑαυτῶν ἀπέπεμψεν, αὐτός τε	ἐς	τὴν Ῥώμην ποθοῦσαν ἐπείχθη, τοῦ
[5, 7]	εὐκοσμίας τῆς τε ὑποστάσεως τῶν	ἐς	τὴν σύγκλητον βουλὴν ἢ τὸ
[5, 5]	ἐς τὴν πόλιν ἀφίξεσθαι καὶ	ἐς	τὴν σύγκλητον εἰσελεύσεσθαι, μὴ ἀλλοδαπὸν
[5, 7]	σὺν αὐτῷ Ἀντωνίνῳ. κατελθών τε	ἐς	τὴν σύγκλητον ταῦτα ἐκύρωσε, γελοιότατα
[5, 4]	χρήσασθαι, ἐπανάγοντος αὐτὸν τοῦ πνεύματος	ἐς	τὴν τιμωρίαν. παρὰ τοσοῦτον μὲν
[5, 2]	οὐκ ἐμιμήσατο, ἐπεδίδου δὲ ἑκάστοτε	ἐς	τὸ ἁβροδίαιτον, ὀρχηστῶν τε θέαις
[5, 2]	προφάσεώς τε ὀλίγης λαβέσθαι εὔχοντο	ἐς	τὸ ἀποσκευάσασθαι τὸ λυποῦν. ~ἐχρῆν
[5, 3]	κατ´ αὐτὸν ὡραιότατος μειρακίων πάντων.	ἐς	τὸ αὐτὸ δὴ συνιόντων κάλλους
[5, 5]	ἀγάλματος τῆς νίκης, ᾧ συνιόντες	ἐς	τὸ βουλευτήριον λιβανωτόν τε θυμιῶσιν
[5, 6]	τρέχων ἔμπαλιν ἑαυτοῦ ἀφορῶν τε	ἐς	τὸ πρόσθεν τοῦ θεοῦ. πρός
[5, 4]	πάντες ἀνοιχθεισῶν αὐτοῖς τῶν πυλῶν	ἐς	τὸ στρατόπεδον ἐδέχθησαν. οὕτως ἡ
[5, 8]	καὶ λίθων τιμίων πεποίκιλτο, κατῆλθεν	ἐς	τὸ στρατόπεδον σὺν τῷ Ἀλεξάνδρῳ.
[5, 7]	παραχθέντος αὐτῷ τοῦ παππῴου ὀνόματος	ἐς	τὸ τοῦ Μακεδόνος ὡς πάνυ
[5, 6]	κρυπτὸν καὶ ἀόρατον σέβουσι Ῥωμαῖοι,	ἐς	τὸν ἑαυτοῦ θάλαμον μετήγαγε· καὶ
[5, 8]	ἐς τοὺς ὀχετοὺς ἀπερρίφθη τοὺς	ἐς	τὸν Θύβριν ποταμὸν ῥέοντας. Ἀντωνῖνος
[5, 7]	δὲ καὶ τὰ ἀνδρῶν διδάσκοντες.	ἐς	τοσοῦτον δὲ ἐξώκειλε παροινίας ὡς
[5, 6]	ἔθεε πρὸ τοῦ ἅρματος ἀναποδίζων	ἐς	τοὐπίσω, ἔς τε τὸν θεὸν
[5, 8]	πόλεως συρέντα τε καὶ λωβηθέντα	ἐς	τοὺς ὀχετοὺς ἀπερρίφθη τοὺς ἐς
[5, 8]	οὕτως τῶν πάλαι δοκούντων σεμνῶν	ἐς	ὕβριν καὶ παροινίαν ἐκβεβακχευμένων, οἵ
[5, 1]	μὲν εὐπατριδῶν βασιλέων τὸ εὐγενὲς	ἐς	ὑπεροψίαν ἐκπίπτει καταφρονήσει τῶν ὑπηκόων
[5, 2]	ὅτε καὶ σπανίζοντες τῶν ἐπιτηδείων,	ἔς	τε τὰ ἑαυτῶν οὐκ ἐπανιόντες
[5, 6]	τοῦ ἅρματος ἀναποδίζων ἐς τοὐπίσω,	ἔς	τε τὸν θεὸν ἀποβλέπων καὶ
[5, 3]	στρατιῶται ἑκάστοτε ἐς τὴν πόλιν,	ἔς	τε τὸν νεὼν ἰόντες θρησκείας
[5, 8]	ἀνοίξαντες τὰς πύλας ἐδέξαντο αὐτοὺς	ἔς	τε τὸν νεὼν τοῦ στρατοπέδου
[5, 3]	δέ τινες ἐξ αὐτῶν καὶ	πρόσφυγες	οἰκεῖοί τε τῆς Μαίσης, πρὸς
[5, 3]	ἐκαλεῖτο, ἡ δὲ ἑτέρα Μαμαία.	παῖδες	δὲ ἦσαν τῇ μὲν πρεσβυτέρᾳ
[5, 3]	κάτωθεν περιφερής, λήγων ἐς ὀξύτητα·	κωνοειδὲς	αὐτῷ σχῆμα, μέλαινά τε ἡ
[5, 4]	ὑπὲρ μὲν τοῦ Μακρίνου οἱ	σωματοφύλακες	καὶ δορυφόροι, οὓς δὴ πραιτωριανοὺς
[5, 6]	μὲν οὖν αὐτὴν Οὐρανίαν καλοῦσι,	Φοίνικες	δὲ Ἀστροάρχην ὀνομάζουσι, σελήνην εἶναι
[5, 6]	πάντων θεῶν, καὶ εἴ τι	πολυτελὲς	ἀνάθημα ἢ τίμιον, ὅσα τε
[5, 1]	ἀρχῆς τὸ πρᾶον καὶ μέτριον	προσφιλές.	τὸν γοῦν πρὸς Παρθυαίους πόλεμον,
[5, 1]	τῶν μὲν εὐπατριδῶν βασιλέων τὸ	εὐγενὲς	ἐς ὑπεροψίαν ἐκπίπτει καταφρονήσει τῶν
[5, 5]	τοὺς Ῥωμαίων ἄρχοντας, καὶ εἴ	τινες	δημοσίας θυσίας ἐπιτελοῦσι, πρὸ τῶν
[5, 3]	μειράκιον ἡδέως ἔβλεπον. ἦσαν δέ	τινες	ἐξ αὐτῶν καὶ πρόσφυγες οἰκεῖοί
[5, 5]	ὑπὲρ κεφαλῆς οὐκ οἰκέται δή	τινες	ἢ εὐτελεῖς ἄνθρωποι ἔφερον, ἀλλ´
[5, 2]	τῶν δὲ ἐξωσθέντων, εἰ δέ	τινες	καὶ ἔλαθον, δι´ εὐλάβειαν ἡσυχαζόντων,
[5, 1]	τε τρόπου τὸ πρὸς χρηστότητα	ἐπιρρεπές,	καὶ τὸ πρᾶον τῆς διοικηθείσης
[5, 7]	παιδὸς μοιχείαν ἀμφότεραι αἱ Μαίσης	θυγατέρες	αὐτή τε ἡ πρεσβῦτις ἐσεμνύνετο
[5, 3]	τοῖς ἑαυτῆς. ἦσαν δὲ αὐτῇ	θυγατέρες	δύο· Σοαιμὶς μὲν ἡ πρεσβυτέρα
[5, 8]	σὺν τῷ Ἀλεξάνδρῳ. ὡς δὲ	ἀνοίξαντες	τὰς πύλας ἐδέξαντο αὐτοὺς ἔς
[5, 8]	παροινίαν ἐκβεβακχευμένων, οἵ τε ἄλλοι	πάντες	ἄνθρωποι καὶ μάλιστα οἱ στρατιῶται
[5, 4]	πέμπουσι τῷ Μακρίνῳ, αὐτοὶ δὲ	πάντες	ἀνοιχθεισῶν αὐτοῖς τῶν πυλῶν ἐς
[5, 1]	ἐν ἀδείᾳ τε καὶ ἀναιμωτὶ	πάντες	βιώσονται, ἀριστοκρατία τε μᾶλλον ἢ
[5, 5]	τὰ πραχθέντα ἐδηλώθη, δυσφόρως μὲν	πάντες	ἤκουσαν, ὑπήκουον δὲ ἀνάγκῃ τοῦ
[5, 3]	πρὸς τῶν ἐπιχωρίων, ἀλλὰ καὶ	πάντες	οἱ γειτνιῶντες σατράπαι τε καὶ
[5, 8]	οἱ δὲ στρατιῶται ἐπὶ τούτῳ	ἀγανακτήσαντες,	ἄλλως μὲν μισοῦντες τὸν Ἀντωνῖνον
[5, 8]	τῆς φήμης τὰς ψυχὰς ἐτρώθησαν,	ἀγανακτήσαντες	οὔτε τὴν συνήθη φρουρὰν ἔπεμψαν
[5, 8]	συνήθη φρουρὰν ἔπεμψαν τῷ Ἀντωνίνῳ,	κατακλείσαντές	τε αὑτοὺς ἐν τῷ στρατοπέδῳ
[5, 3]	πλησίον, εἰσκομίσαντες, τάς τε πύλας	ἀποκλείσαντες,	παρεσκεύαζον ἑαυτοὺς ὡς, εἰ δέοι,
[5, 1]	τι ἡττήμεθα, καὶ ἐν οἷς	σπείσαντες	μετὰ πολλῆς δυνάμεως ἐλθόντα μέγαν
[5, 3]	κώμαις ἢ ἀγροῖς τοῖς πλησίον,	εἰσκομίσαντες,	τάς τε πύλας ἀποκλείσαντες, παρεσκεύαζον
[5, 8]	δὲ στρατιῶται αὐτοκράτορα τὸν Ἀλέξανδρον	ἀναγορεύσαντες	ἐς τὰ βασίλεια ἀνήγαγον, κομιδῇ
[5, 4]	προδοσίας αὐτοῖς ἐδείκνυσαν. οἳ δὲ	πιστεύσαντες	Ἀντωνίνου τε εἶναι τέκνον καὶ
[5, 4]	λεγόμενα καὶ ἐνδεχόμενα καὶ ἀληθῆ	πιστεύσαντες	εἶναι τὰς ψυχὰς ἐξεπτόηντο. ἐνῆγε
[5, 3]	τῇ ἀδελφῇ διέτριβεν. ὅπερ ἐκεῖνοι	ἀκούσαντες,	τοῖς συστρατιώταις κατ´ ὀλίγον ἀπαγγέλλοντες
[5, 4]	αὑτὸν δορυφορήσοντας. οἳ μὲν οὖν	πεισθέντες	προσεχώρησαν, ὁ δὲ Ἀντωνῖνος πέμπει
[5, 4]	παντὶ τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἅτε	ὄντες	μέγιστοί τε καὶ ἐπίλεκτοι· τὸ
[5, 1]	κτήματι· οἱ δὲ παρ´ ὑμῶν	λαβόντες	χάριτός τε αἰδίου εἰσὶ χρεῶσται
[5, 2]	ἐν χλιδῇ καὶ τρυφῇ διαιτώμενον,	ἀφηνιάζοντες	ἤδη πρὸς ἀλλήλους αὐτὸν κακῶς
[5, 8]	καιρὸν εὔκαιρον καὶ πρόφασιν δικαίαν	νομίζοντες,	τὸν μὲν Ἀντωνῖνον αὐτόν τε
[5, 2]	ἀλλοδαπῇ διαιτώμενοι, ἔσθ´ ὅτε καὶ	σπανίζοντες	τῶν ἐπιτηδείων, ἔς τε τὰ
[5, 7]	οὐκ ἐπιτρέποντες χορεύειν ἢ βακχεύεσθαι,	σωφρονίζοντες	δὲ καὶ τὰ ἀνδρῶν διδάσκοντες.
[5, 6]	χρυσίζουσα παμπλείστη ὑπέστρωτο, οἵ τε	προασπίζοντες	ἑκατέρωθεν ἀντεῖχον, τῆς ἀσφαλείας τοῦ
[5, 3]	δὲ συνέθεντο νύκτωρ, εἰ κατέλθοιεν	λαθόντες,	ἀνοίξειν τὰς πύλας καὶ δέξεσθαι
[5, 1]	ἐξ ἰδιωτικῶν σπαργάνων ἐπὶ τοῦτο	ἐλθόντες.	γένους γὰρ ἔνδοξον ἀρχὴν αὐτὸν
[5, 1]	ἐκ μετρίων πράξεων ἐπὶ τοῦτο	ἐλθόντες	περιέπουσιν αὐτὸ ὡς καμάτῳ κτηθέν,
[5, 4]	τοῖς τείχεσιν, ἔνδοθεν οἱ στρατιῶται	ἀνελθόντες	ἐπί τε τοὺς πύργους καὶ
[5, 3]	πόλιν, ἔς τε τὸν νεὼν	ἰόντες	θρησκείας δὴ χάριν, τὸ μειράκιον
[5, 2]	ἔς τε τὰ ἑαυτῶν οὐκ	ἐπανιόντες	εἰρήνης εἶναι δοκούσης· ὁρῶντες δὲ
[5, 5]	τοῦ ἀγάλματος τῆς νίκης, ᾧ	συνιόντες	ἐς τὸ βουλευτήριον λιβανωτόν τε
[5, 4]	προσεφέροντο τῷ ἔργῳ, ἀποδιδράσκοντες καὶ	μετιόντες	πρὸς τὸν Ἀντωνῖνον. ἅπερ ὁρῶν
[5, 7]	σωφρονίζοντες δὲ καὶ τὰ ἀνδρῶν	διδάσκοντες.	ἐς τοσοῦτον δὲ ἐξώκειλε παροινίας
[5, 4]	Μακρίνῳ ῥᾳθυμότερον προσεφέροντο τῷ ἔργῳ,	ἀποδιδράσκοντες	καὶ μετιόντες πρὸς τὸν Ἀντωνῖνον.
[5, 4]	ἔν τινι κρυπτόμενον προαστείῳ οἱ	διώκοντες	τὴν κεφαλὴν ἀπέτεμον. ἐλέγετο δὲ
[5, 3]	προσηγόρευσαν, τῇ τε πορφυρᾷ χλαμύδι	περιβαλόντες	εἶχον ἔνδον. πάντα δὲ τὰ
[5, 6]	δὲ Ἀστροάρχην ὀνομάζουσι, σελήνην εἶναι	θέλοντες.	ἁρμόζειν τοίνυν λέγων ὁ Ἀντωνῖνος
[5, 8]	μισοῦντες τὸν Ἀντωνῖνον καὶ ἀποσκευάσασθαι	θέλοντες	ἀσχημονοῦντα βασιλέα, τότε δὲ καὶ
[5, 3]	ἀνέργαστον εἶναι θέλουσιν, οὕτω βλέπειν	ἐθέλοντες.	τούτῳ δὴ τῷ θεῷ ὁ
[5, 2]	μᾶλλον ἣ κατ´ ἄνδρα στρατιωτικόν·	παραβάλλοντες	δὲ τὴν μνήμην τῆς Ἀντωνίνου
[5, 3]	ἀκούσαντες, τοῖς συστρατιώταις κατ´ ὀλίγον	ἀπαγγέλλοντες	διαβόητον ἐποίησαν τὴν φήμην, ὡς
[5, 7]	αὐτῷ τὸν δοκοῦντα υἱόν, οὐκ	ἐπιτρέποντες	χορεύειν ἢ βακχεύεσθαι, σωφρονίζοντες δὲ
[5, 5]	χειριδωτοὺς νόμῳ Φοινίκων, ἐν μέσῳ	φέροντες	μίαν πορφύραν· ὑποδήμασί τε λίνου
[5, 4]	συνεχοῦς ὁδοιπορίας συντετριμμένος. ἔνθα αὐτὸν	εὑρόντες	ἔν τινι κρυπτόμενον προαστείῳ οἱ
[5, 6]	καὶ τοῖς δόρασι τῶν στρατιωτῶν	περιπίπτοντες,	ὡς τὴν ἐκείνου ἑορτὴν πολλοῖς
[5, 5]	οἱ κατ´ ἐκεῖνα τὰ χωρία	προφητεύοντες.	ἐδόκει δὲ τιμὴν μεγίστην νέμειν
[5, 5]	ἄλλων θεῶν οὓς δὴ καλοῦσιν	ἱερουργοῦντες,	ὀνομάζειν τὸν νέον θεὸν Ἐλαιαγάβαλον.
[5, 3]	σέβουσι, τῇ Φοινίκων φωνῇ Ἐλαιαγάβαλον	καλοῦντες.	νεὼς δὲ αὐτῷ μέγιστος κατεσκεύαστο,
[5, 4]	πολιορκοῦντι στρατῷ ἐδείκνυσαν, Ἀντωνίνου υἱὸν	εὐφημοῦντες,	βαλάντιά τε χρημάτων μεστὰ δέλεαρ
[5, 3]	παρεσκεύαζον ἑαυτοὺς ὡς, εἰ δέοι,	ὑπομενοῦντες	πολιορκίαν. ~ὡς δὲ ταῦτα ἀπηγγέλη
[5, 8]	ἐπὶ τούτῳ ἀγανακτήσαντες, ἄλλως μὲν	μισοῦντες	τὸν Ἀντωνῖνον καὶ ἀποσκευάσασθαι θέλοντες
[5, 6]	παντοδαπῆς δᾳδουχίας, στεφάνους καὶ ἄνθη	ἐπιρριπτοῦντες·	ἀγάλματά τε πάντων θεῶν, καὶ
[5, 3]	ἐπιχωρίων, ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ	γειτνιῶντες	σατράπαι τε καὶ βασιλεῖς βάρβαροι
[5, 2]	οὐκ ἐπανιόντες εἰρήνης εἶναι δοκούσης·	ὁρῶντες	δὲ τὸν Μακρῖνον ἐν χλιδῇ
[5, 8]	ἀνατρεφομένῳ. ἐφρούρουν τε αὐτὸν παντοίως	ὁρῶντες	ἐπιβουλευόμενον ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίνου. ἥ
[5, 2]	καὶ θηλυπρεποῦς εἶναι δοκούσης. ἅπερ	ὁρῶντες	οἱ στρατιῶται οὐ πάνυ τι
[5, 8]	καὶ ἐδυσφόρουν· ἐμυσάττοντο δὲ αὐτὸν	ὁρῶντες	τὸ μὲν πρόσωπον καλλωπιζόμενον περιεργότερον
[5, 3]	ὡς ἐν τοῖς ἑξῆς ἐροῦμεν.	φοιτῶντες	οὖν οἱ στρατιῶται ἑκάστοτε ἐς
[5, 3]	ἄνθρωποι καὶ μάλιστα οἱ στρατιῶται,	εἰδότες	γένους ὄντα βασιλικοῦ, καὶ τῆς
[5, 4]	ὑπὲρ τοῦ Ἀντωνίνου προθύμως ἠγωνίζοντο,	δεδιότες,	εἰ ἡττηθεῖεν, τὴν ἐφ´ οἷς
[5, 1]	μὲν γὰρ ὥσπερ ὄφλημα κληρονομίας	εἰληφότες	ἀποχρῶνταί τε καὶ ἐνυβρίζουσιν ὡς
[5, 6]	Καρχηδόνα πόλιν ἔκτισε, βύρσαν κατατεμοῦσα.	Λίβυες	μὲν οὖν αὐτὴν Οὐρανίαν καλοῦσι,
[5, 2]	αὐτὸν κακῶς ἠγόρευον, προφάσεώς τε	ὀλίγης	λαβέσθαι εὔχοντο ἐς τὸ ἀποσκευάσασθαι
[5, 5]	μεταξὺ Φοινίσσης ἱερᾶς στολῆς καὶ	χλιδῆς	Μηδικῆς. Ῥωμαϊκὴν δὲ ἢ Ἑλληνικὴν
[5, 5]	Φοινίσσης ἱερᾶς στολῆς καὶ χλιδῆς	Μηδικῆς.	Ῥωμαϊκὴν δὲ ἢ Ἑλληνικὴν πᾶσαν
[5, 1]	πολύ τι ἐξουσίας καὶ δυνάμεως	βασιλικῆς	ἀποδεούσης, ὅπου γε καὶ αὐτὸς
[5, 5]	ὑπὲρ κεφαλῆς τοῦ ἀγάλματος τῆς	νίκης,	ᾧ συνιόντες ἐς τὸ βουλευτήριον
[5, 3]	τότε μέγιστον στρατόπεδον, ὃ τῆς	Φοινίκης	προήσπιζεν· ὕστερον δὲ μετηνέχθη, ὡς
[5, 4]	συμμίξαντα δὲ ἀλλήλοις τὰ στρατόπεδα	Φοινίκης	τε καὶ Συρίας ἐν μεθορίοις,
[5, 2]	Ἀντωνίνου διαίτης ἐπιστραφείσης τε καὶ	στρατιωτικῆς	γενομένης, κατεγίνωσκον τῆς Μακρίνου πολυτελείας.
[5, 5]	ἀρώματα ἐν χρυσοῖς σκεύεσιν ὑπὲρ	κεφαλῆς	οὐκ οἰκέται δή τινες ἢ
[5, 5]	τε τὴν εἰκόνα ἀνατεθῆναι ὑπὲρ	κεφαλῆς	τοῦ ἀγάλματος τῆς νίκης, ᾧ
[5, 1]	καὶ ἐν οἷς σπείσαντες μετὰ	πολλῆς	δυνάμεως ἐλθόντα μέγαν βασιλέα πιστὸν
[5, 5]	τὸ σχῆμα μεταξὺ Φοινίσσης ἱερᾶς	στολῆς	καὶ χλιδῆς Μηδικῆς. Ῥωμαϊκὴν δὲ
[5, 2]	καταισχῦναι. ~ἀναγνωσθείσης δὲ τῆς τοιαύτης	ἐπιστολῆς,	εὐφημεῖ τε αὐτὸν ἡ σύγκλητος
[5, 7]	αὐτοῦ πάντας ἀπεσόβει τῆς βασιλείου	αὐλῆς,	τινάς τε αὐτῶν τοὺς ἐνδοξοτάτους
[5, 8]	πράττοντος. ὡς δὲ τὰ τῆς	ἐπιβουλῆς	αὐτῷ οὐ προεχώρει, παραλῦσαι τῆς
[5, 4]	μῖσος καὶ τὸ Ἀντωνίνου τῆς	μνήμης	πάθος, καὶ πρό γε ἁπάντων
[5, 8]	παῖδα ἔβλεπον ὑπό τε τῆς	φήμης	τὰς ψυχὰς ἐτρώθησαν, ἀγανακτήσαντες οὔτε
[5, 8]	προεχώρει, παραλῦσαι τῆς τοῦ Καίσαρος	τιμῆς	ἠθέλησε τὸν παῖδα, καὶ οὔτε
[5, 3]	δὴ συνιόντων κάλλους σώματος, ἡλικίας	ἀκμῆς,	ἁβροῦ σχήματος, ἀπείκασεν ἄν τις
[5, 5]	τῶν ἐπειγόντων ὑπό τε τῆς	μάμμης	καὶ τῶν συνόντων φίλων (αὐτὸς
[5, 1]	τι πράττειν ἄνευ τῆς ὑμετέρας	γνώμης,	κοινωνούς τε καὶ συμβούλους ἔχειν
[5, 5]	ἐς τὰ συνήθη ἑαυτῇ βασίλεια	Ῥώμης.	ὡς δὲ τῇ τε συγκλήτῳ
[5, 2]	διαίτης ἐπιστραφείσης τε καὶ στρατιωτικῆς	γενομένης,	κατεγίνωσκον τῆς Μακρίνου πολυτελείας. ἔτι
[5, 6]	τε πρὸς τῶν ἱερῶν νόμων	κελευομένης	καὶ μέχρι τέλους τοῦ βίου
[5, 3]	τὸ γένος Φοίνισσα, ἀπὸ Ἐμέσου	καλουμένης	οὕτω πόλεως ἐν Φοινίκῃ· ἀδελφὴ
[5, 2]	παρὰ τοῖς Ῥωμαίων στρατιώταις οὐκ	ἐπαινουμένης,	βαρβάρου δὲ μᾶλλον καὶ θηλυπρεποῦς
[5, 6]	δοκοίη, παρθένου τῇ Ῥωμαίων Ἑστίᾳ	ἱερωμένης	ἁγνεύειν τε πρὸς τῶν ἱερῶν
[5, 7]	δὲ ἕτερον ὁμοίως ἐκ τῆς	σκηνῆς	βαστάσας, παιδείας τῶν νέων καὶ
[5, 7]	ὡς πάντα τὰ ἀπὸ τῆς	σκηνῆς	καὶ τῶν δημοσίων θεάτρων μεταγαγεῖν
[5, 6]	ὁ Ἀντωνῖνος γάμον ἡλίου καὶ	σελήνης	τό τε ἄγαλμα μετεπέμψατο καὶ
[5, 2]	τε τὰ ἑαυτῶν οὐκ ἐπανιόντες	εἰρήνης	εἶναι δοκούσης· ὁρῶντες δὲ τὸν
[5, 7]	ἀποδεῖξαι τὸν ἑαυτοῦ μὲν ἀνεψιὸν	ἐκείνης	δὲ ἔγγονον ἐκ τῆς ἑτέρας
[5, 7]	τε καὶ χορεύειν τῆς τε	ἱερωσύνης	κοινωνεῖν καὶ σχήμασι καὶ ἔργοις
[5, 2]	πολλάκις διὰ τὸ καθειμένον τῆς	φωνῆς.	ἐζήλου δὲ ταῦτα ὡς δὴ
[5, 3]	δὲ μετηνέχθη, ὡς ἐν τοῖς	ἑξῆς	ἐροῦμεν. φοιτῶντες οὖν οἱ στρατιῶται
[5, 6]	δὲ δῆμος ἑκατέρωθεν παρέθει μετὰ	παντοδαπῆς	δᾳδουχίας, στεφάνους καὶ ἄνθη ἐπιρριπτοῦντες·
[5, 3]	δέ τις ἔστι μέγιστος, κάτωθεν	περιφερής,	λήγων ἐς ὀξύτητα· κωνοειδὲς αὐτῷ
[5, 6]	πεπονθέναι πάθος· ἔρωτι γὰρ τῆς	κόρης	ἑαλωκέναι, ἁρμόζοντά τε καὶ σεβάσμιον
[5, 2]	ἁβροδίαιτον, ὀρχηστῶν τε θέαις καὶ	πάσης	μούσης κινήσεώς τε εὐρύθμου ὑποκριταῖς
[5, 7]	ἀπρεπῶν βασιλεῦσιν ἔργων, διδασκάλους δὲ	πάσης	παιδείας λάθρᾳ μετεπέμπετο, τοῖς τε
[5, 4]	στρατιωτῶν πολιορκηθῆναι, θαρρησάντων δὲ μετὰ	πάσης	προθυμίας ἐξελθεῖν τε καὶ ὑπαντώμενοι
[5, 8]	βουλομένοις· ἅπερ ἐπὶ πολὺ διὰ	πάσης	τῆς πόλεως συρέντα τε καὶ
[5, 5]	περὶ ἔξοδον, σπευδούσης μάλιστα τῆς	Μαίσης	ἐς τὰ συνήθη ἑαυτῇ βασίλεια
[5, 7]	Σεβήρου παιδὸς μοιχείαν ἀμφότεραι αἱ	Μαίσης	θυγατέρες αὐτή τε ἡ πρεσβῦτις
[5, 3]	καὶ πρόσφυγες οἰκεῖοί τε τῆς	Μαίσης,	πρὸς οὓς ἐκείνη θαυμάζοντας τὸν
[5, 1]	ἐπιρρεπές, καὶ τὸ πρᾶον τῆς	διοικηθείσης	πρότερον πράξεως, οὐ πολύ τι
[5, 2]	προγονικὸν παραλαμβάνοντα τρόπου φαυλότητι καταισχῦναι.	~ἀναγνωσθείσης	δὲ τῆς τοιαύτης ἐπιστολῆς, εὐφημεῖ
[5, 2]	τὴν μνήμην τῆς Ἀντωνίνου διαίτης	ἐπιστραφείσης	τε καὶ στρατιωτικῆς γενομένης, κατεγίνωσκον
[5, 5]	τε αὐτῷ τὸ σχῆμα μεταξὺ	Φοινίσσης	ἱερᾶς στολῆς καὶ χλιδῆς Μηδικῆς.
[5, 5]	χρόνου διατρίψας εἶχε περὶ ἔξοδον,	σπευδούσης	μάλιστα τῆς Μαίσης ἐς τὰ
[5, 1]	τι ἐξουσίας καὶ δυνάμεως βασιλικῆς	ἀποδεούσης,	ὅπου γε καὶ αὐτὸς ὁ
[5, 4]	τῆς μάχης συνεστώσης, ἑσπέρας ἤδη	προσιούσης,	ἀπορρίψας τὸ χλαμύδιον καὶ εἴ
[5, 2]	δὲ μᾶλλον καὶ θηλυπρεποῦς εἶναι	δοκούσης.	ἅπερ ὁρῶντες οἱ στρατιῶται οὐ
[5, 2]	ἑαυτῶν οὐκ ἐπανιόντες εἰρήνης εἶναι	δοκούσης·	ὁρῶντες δὲ τὸν Μακρῖνον ἐν
[5, 2]	ὀρχηστῶν τε θέαις καὶ πάσης	μούσης	κινήσεώς τε εὐρύθμου ὑποκριταῖς σχολάζων,
[5, 5]	τῆς ὥρας τοῦ ἔτους οὕτως	ἀπαιτούσης.	εὐθέως τε ἐξεβακχεύετο, τήν τε
[5, 3]	πάντων τὰς ὄψεις ἐς ἑαυτὴν	ἐπιστρεφούσης.	ἐγειτνίαζε δὲ τῇ πόλει ἐκείνῃ
[5, 3]	ἐς ἃ ἐβούλοντο τῆς τύχης	παρασχούσης.	Μαῖσα ἦν τις ὄνομα, τὸ
[5, 4]	αἰσχίστως ὑβρισθείη, ἔτι τῆς μάχης	συνεστώσης,	ἑσπέρας ἤδη προσιούσης, ἀπορρίψας τὸ
[5, 3]	μητρός. παρὰ πάντα οὖν τὸν	τῆς	ἀδελφῆς βίον ἐν τῇ βασιλείῳ
[5, 3]	ταύτην ὁ Μακρῖνος, μετὰ τὴν	τῆς	ἀδελφῆς τελευτὴν Ἀντωνίνου δὲ ἀναίρεσιν,
[5, 2]	στρατιωτικόν· παραβάλλοντες δὲ τὴν μνήμην	τῆς	Ἀντωνίνου διαίτης ἐπιστραφείσης τε καὶ
[5, 5]	Ἀντωνῖνον προσεῖπε βασιλέα, τά τε	τῆς	ἀρχῆς ἐκεῖνος ὑπεδέξατο, διοικηθέντων αὐτῷ
[5, 8]	αὐτόν, καὶ ἠγανάκτουν ὅτι δὴ	τῆς	ἀρχῆς παραλυθείη. διεσκέδασε δὲ ὁ
[5, 7]	θέμενος αὐτὸν υἱὸν καὶ κοινωνὸν	τῆς	ἀρχῆς. τούς τε οὖν διδασκάλους
[5, 6]	οἵ τε προασπίζοντες ἑκατέρωθεν ἀντεῖχον,	τῆς	ἀσφαλείας τοῦ τοιούτου δρόμου προνοούμενοι.
[5, 5]	τῷ δήμῳ νομὰς ἐπὶ τῇ	τῆς	βασιλείας διαδοχῇ, φιλοτίμως τε καὶ
[5, 8]	οὖν ἐς ἕκτον ἔτος ἐλάσας	τῆς	βασιλείας καὶ χρησάμενος τῷ προειρημένῳ
[5, 4]	ὑπὲρ αὐτοῦ μαχόμενοι οὐδὲ τὰ	τῆς	βασιλείας σύμβολα, διηπόρουν δὴ ποῦ
[5, 6]	ἀνάθημα ἢ τίμιον, ὅσα τε	τῆς	βασιλείας σύμβολα ἢ πολυτελῆ κειμήλια,
[5, 7]	ἀνθρώπεια διοικοῦντα, ἐκείνῳ δὲ παρέξοντα	τῆς	βασιλείας τὸ ἀνενόχλητόν τε καὶ
[5, 7]	οὖν διδασκάλους αὐτοῦ πάντας ἀπεσόβει	τῆς	βασιλείου αὐλῆς, τινάς τε αὐτῶν
[5, 4]	πολὺ προκεχωρηκότα. ἐν Χαλκηδόνι γοῦν	τῆς	Βιθυνίας κατελήφθη, νοσῶν χαλεπώτατα ὑπό
[5, 1]	χρηστότητα ἐπιρρεπές, καὶ τὸ πρᾶον	τῆς	διοικηθείσης πρότερον πράξεως, οὐ πολύ
[5, 4]	φοβηθείς τε μὴ παντάπασι γυμνωθεὶς	τῆς	δυνάμεως αἰχμάλωτός τε ληφθεὶς αἰσχίστως
[5, 4]	ἡμέραν ὡδοιπόρει, φθάνων τὴν φήμην	τῆς	ἑαυτοῦ τύχης, τῶν τε ἑκατοντάρχων
[5, 8]	καὶ πράττοντος. ὡς δὲ τὰ	τῆς	ἐπιβουλῆς αὐτῷ οὐ προεχώρει, παραλῦσαι
[5, 6]	τοῦ βίου παρθενεύεσθαι, ἀποσπάσας αὐτὴν	τῆς	Ἑστίας καὶ τοῦ ἱεροῦ παρθενῶνος
[5, 7]	ἀνεψιὸν ἐκείνης δὲ ἔγγονον ἐκ	τῆς	ἑτέρας θυγατρὸς Μαμαίας, εἰποῦσα αὐτῷ
[5, 5]	τιμὴν μεγίστην νέμειν οἷς ἐκοινώνει	τῆς	ἱερουργίας. ~πλὴν καίτοι χορεύειν ἀεὶ
[5, 1]	ὅτι δὴ ὄντα με ἐκ	τῆς	ἱππάδος τάξεως ἐπὶ τοῦτο ἤγαγε.
[5, 6]	τι πεπονθέναι πάθος· ἔρωτι γὰρ	τῆς	κόρης ἑαλωκέναι, ἁρμόζοντά τε καὶ
[5, 5]	εἶχε περὶ ἔξοδον, σπευδούσης μάλιστα	τῆς	Μαίσης ἐς τὰ συνήθη ἑαυτῇ
[5, 3]	αὐτῶν καὶ πρόσφυγες οἰκεῖοί τε	τῆς	Μαίσης, πρὸς οὓς ἐκείνη θαυμάζοντας
[5, 2]	τε καὶ στρατιωτικῆς γενομένης, κατεγίνωσκον	τῆς	Μακρίνου πολυτελείας. ἔτι τε ἠγανάκτουν
[5, 5]	ἀνατολὴν τῶν ἐπειγόντων ὑπό τε	τῆς	μάμμης καὶ τῶν συνόντων φίλων
[5, 4]	τε ληφθεὶς αἰσχίστως ὑβρισθείη, ἔτι	τῆς	μάχης συνεστώσης, ἑσπέρας ἤδη προσιούσης,
[5, 8]	ὑπηρεσίᾳ τυγχάνουσιν, ἀλλὰ τοῖς ὑπὸ	τῆς	μητρὸς ἐπιλεχθεῖσι πιστοτάτοις τε εἶναι
[5, 4]	Μακρίνου μῖσος καὶ τὸ Ἀντωνίνου	τῆς	μνήμης πάθος, καὶ πρό γε
[5, 5]	ἀνατεθῆναι ὑπὲρ κεφαλῆς τοῦ ἀγάλματος	τῆς	νίκης, ᾧ συνιόντες ἐς τὸ
[5, 6]	ἐν ὅπλοις καὶ πολεμικῇ θεῷ,	τῆς	Οὐρανίας τὸ ἄγαλμα μετεπέμψατο, σεβόντων
[5, 6]	λίθοις τιμιωτάτοις πεποικιλμένῳ κατῆγεν ἀπὸ	τῆς	πόλεως ἐπὶ τὸ προάστειον. τὸ
[5, 8]	ἅπερ ἐπὶ πολὺ διὰ πάσης	τῆς	πόλεως συρέντα τε καὶ λωβηθέντα
[5, 3]	δοκεῖν ἀπερρῖφθαι· νύκτωρ τε λάθρᾳ	τῆς	πόλεως ὑπεξῆλθε σὺν ταῖς θυγατράσι
[5, 5]	ὃ δὲ καταφρονήσας τῶν ὑπὸ	τῆς	πρεσβύτιδος λεχθέντων, μηδ´ ἄλλῳ τινὶ
[5, 4]	τὴν Εὐρώπην διὰ τοῦ στενοῦ	τῆς	Προποντίδος πορθμοῦ, ἤδη τε τῷ
[5, 8]	αὐλῇ πολλῶν ἐτῶν ἐνδιαιτηθεῖσα, ἅτε	τῆς	Σεβήρου γυναικὸς Ἰουλίας ἀδελφὴ γενομένη
[5, 3]	Φοινίκῃ· ἀδελφὴ δὲ ἐγεγόνει Ἰουλίας	τῆς	Σεβήρου μὲν γυναικὸς Ἀντωνίνου δὲ
[5, 7]	πάλιν δὲ ἕτερον ὁμοίως ἐκ	τῆς	σκηνῆς βαστάσας, παιδείας τῶν νέων
[5, 7]	παροινίας ὡς πάντα τὰ ἀπὸ	τῆς	σκηνῆς καὶ τῶν δημοσίων θεάτρων
[5, 8]	σώματα τοῦ τε Ἀντωνίνου καὶ	τῆς	Σοαιμίδος παρέδοσαν σύρειν τε καὶ
[5, 5]	Ῥώμην, ἐκέλευσεν ἐν τῷ μεσαιτάτῳ	τῆς	συγκλήτου τόπῳ ὑψηλοτάτῳ τε τὴν
[5, 4]	κατελήφθη, νοσῶν χαλεπώτατα ὑπό τε	τῆς	συνεχοῦς ὁδοιπορίας συντετριμμένος. ἔνθα αὐτὸν
[5, 5]	ἔλεγον. ὁ δὲ Ἀντωνῖνος ἀπάρας	τῆς	Συρίας ἐλθών τε ἐς τὴν
[5, 7]	ἐπιτηδεύματα, ὀρχεῖσθαί τε καὶ χορεύειν	τῆς	τε ἱερωσύνης κοινωνεῖν καὶ σχήμασι
[5, 6]	ᾧ ἱεράτευε, γυναῖκα ἐζήτει· καὶ	τῆς	τε Παλλάδος τὸ ἄγαλμα, ὃν
[5, 2]	κινήσεώς τε εὐρύθμου ὑποκριταῖς σχολάζων,	τῆς	τε τῶν πραγμάτων διοικήσεως ἀμελῶς
[5, 7]	παιδείας τῶν νέων καὶ εὐκοσμίας	τῆς	τε ὑποστάσεως τῶν ἐς τὴν
[5, 2]	τρόπου φαυλότητι καταισχῦναι. ~ἀναγνωσθείσης δὲ	τῆς	τοιαύτης ἐπιστολῆς, εὐφημεῖ τε αὐτὸν
[5, 2]	πολλῷ καὶ λίθοις τιμίοις πεποικιλμένος,	τῆς	τοιαύτης πολυτελείας παρὰ τοῖς Ῥωμαίων
[5, 8]	ἐπιβουλῆς αὐτῷ οὐ προεχώρει, παραλῦσαι	τῆς	τοῦ Καίσαρος τιμῆς ἠθέλησε τὸν
[5, 5]	ἁμαρτημάτων) βουλόμενος ἐν ἔθει γενέσθαι	τῆς	τοῦ σχήματος ὄψεως τήν τε
[5, 1]	συνοικεῖ τρόπος; τὰ μὲν γὰρ	τῆς	τύχης δῶρα καὶ ἀναξίοις περιπίπτει,
[5, 3]	τοῖς στρατιώταις ἐς ἃ ἐβούλοντο	τῆς	τύχης παρασχούσης. Μαῖσα ἦν τις
[5, 1]	κοινωνούς τε καὶ συμβούλους ἔχειν	τῆς	τῶν πραγμάτων διοικήσεως. ὑμεῖς δὲ
[5, 1]	σκοπὸς μηδέν τι πράττειν ἄνευ	τῆς	ὑμετέρας γνώμης, κοινωνούς τε καὶ
[5, 8]	τὸν παῖδα ἔβλεπον ὑπό τε	τῆς	φήμης τὰς ψυχὰς ἐτρώθησαν, ἀγανακτήσαντες
[5, 3]	ἐκείνῃ τότε μέγιστον στρατόπεδον, ὃ	τῆς	Φοινίκης προήσπιζεν· ὕστερον δὲ μετηνέχθη,
[5, 2]	ἀκούεσθαι πολλάκις διὰ τὸ καθειμένον	τῆς	φωνῆς. ἐζήλου δὲ ταῦτα ὡς
[5, 1]	καὶ ἀναξίοις περιπίπτει, ἡ δὲ	τῆς	ψυχῆς ἀρετὴ ἰδίαν ἑκάστῳ δόξαν
[5, 3]	εἰδότες γένους ὄντα βασιλικοῦ, καὶ	τῆς	ὥρας αὐτοῦ πάντων τὰς ὄψεις
[5, 5]	τε ἐς τὴν Νικομήδειαν ἐχείμαζε,	τῆς	ὥρας τοῦ ἔτους οὕτως ἀπαιτούσης.
[5, 2]	δὲ τὴν μνήμην τῆς Ἀντωνίνου	διαίτης	ἐπιστραφείσης τε καὶ στρατιωτικῆς γενομένης,
[5, 1]	ἄλλου δοθέντα· ἐπιείκεια δὲ καὶ	χρηστότης	ἅμα τῷ θαυμάζεσθαι καὶ τῶν
[5, 3]	ἐπιφοιτῆσαι γὰρ αὐτὸν ταῖς θυγατράσιν	αὐτῆς	νέαις τε οὔσαις καὶ ὡραίαις,
[5, 3]	ἡ πρεσβῦτις διέτριβεν ἐν τοῖς	ἑαυτῆς.	ἦσαν δὲ αὐτῇ θυγατέρες δύο·
[5, 3]	οἰκείοις καταβιῶναι, πάντα ἔχουσαν τὰ	ἑαυτῆς.	πλείστων δὲ ἦν χρημάτων ἀνάπλεως
[5, 2]	φαυλότητι καταισχῦναι. ~ἀναγνωσθείσης δὲ τῆς	τοιαύτης	ἐπιστολῆς, εὐφημεῖ τε αὐτὸν ἡ
[5, 2]	καὶ λίθοις τιμίοις πεποικιλμένος, τῆς	τοιαύτης	πολυτελείας παρὰ τοῖς Ῥωμαίων στρατιώταις
[5, 3]	παρὰ πάντα οὖν τὸν τῆς	ἀδελφῆς	βίον ἐν τῇ βασιλείῳ διέτριψεν
[5, 3]	ὁ Μακρῖνος, μετὰ τὴν τῆς	ἀδελφῆς	τελευτὴν Ἀντωνίνου δὲ ἀναίρεσιν, προσέταξεν
[5, 4]	ληφθεὶς αἰσχίστως ὑβρισθείη, ἔτι τῆς	μάχης	συνεστώσης, ἑσπέρας ἤδη προσιούσης, ἀπορρίψας
[5, 8]	ἀμφοτέρων Μαῖσα, γυνὴ καὶ ἄλλως	ἐντρεχὴς	καὶ τῇ βασιλείῳ αὐλῇ πολλῶν
[5, 5]	προσεῖπε βασιλέα, τά τε τῆς	ἀρχῆς	ἐκεῖνος ὑπεδέξατο, διοικηθέντων αὐτῷ κατὰ
[5, 8]	καὶ ἠγανάκτουν ὅτι δὴ τῆς	ἀρχῆς	παραλυθείη. διεσκέδασε δὲ ὁ Ἀντωνῖνος
[5, 1]	τε βίου μου τὴν ἐξ	ἀρχῆς	προαίρεσιν τοῦ τε τρόπου τὸ
[5, 1]	ἐδοκίμαζε φίλους. ἐμοὶ δὲ ἐξ	ἀρχῆς	τὸ πρᾶον καὶ μέτριον προσφιλές.
[5, 7]	αὐτὸν υἱὸν καὶ κοινωνὸν τῆς	ἀρχῆς.	τούς τε οὖν διδασκάλους αὐτοῦ
[5, 1]	τρόπος; τὰ μὲν γὰρ τῆς	τύχης	δῶρα καὶ ἀναξίοις περιπίπτει, ἡ
[5, 3]	στρατιώταις ἐς ἃ ἐβούλοντο τῆς	τύχης	παρασχούσης. Μαῖσα ἦν τις ὄνομα,
[5, 1]	νομισθήσεται. μηδέ τις ἀπαξιούτω ἢ	τύχης	πταῖσμα νομιζέτω, ὅτι δὴ ὄντα
[5, 4]	φθάνων τὴν φήμην τῆς ἑαυτοῦ	τύχης,	τῶν τε ἑκατοντάρχων μεγάλῃ σπουδῇ
[5, 1]	ἀναξίοις περιπίπτει, ἡ δὲ τῆς	ψυχῆς	ἀρετὴ ἰδίαν ἑκάστῳ δόξαν περιτίθησιν.
[5, 6]	Φοινίκων νόμῳ. ἐν δὴ ταῖς	ἁρπαγαῖς	πολλοὶ διεφθείροντο, ὑπό τε ἀλλήλων
[5, 2]	ἐς τὸ ἁβροδίαιτον, ὀρχηστῶν τε	θέαις	καὶ πάσης μούσης κινήσεώς τε
[5, 3]	γὰρ αὐτὸν ταῖς θυγατράσιν αὐτῆς	νέαις	τε οὔσαις καὶ ὡραίαις, καθ´
[5, 3]	αὐτῆς νέαις τε οὔσαις καὶ	ὡραίαις,	καθ´ ὃν καιρὸν ἐν τοῖς
[5, 1]	ἐς ῥᾳθυμίαν καὶ τρόπων χαυνότητα·	κολακείαις	δὲ χαίρων, καὶ τοὺς εἰς
[5, 5]	τοιαῦτα καλλωπίσματα οὐκ ἀνδράσιν ἀλλὰ	θηλείαις	πρέπειν. ὃ δὲ καταφρονήσας τῶν
[5, 7]	καὶ θρησκείᾳ σχολάζειν τοῦ θεοῦ,	βακχείαις	καὶ ὀργίοις τοῖς τε θείοις
[5, 1]	χρεῶσται καὶ πειρῶνται ἀμείψασθαι τοὺς	εὐεργεσίαις	προειληφότας. καὶ τῶν μὲν εὐπατριδῶν
[5, 6]	ἑορτάζειν παντοδαπαῖς τε εὐφροσύναις καὶ	εὐωχίαις	χρῆσθαι δημοσίᾳ τε καὶ ἰδίᾳ
[5, 2]	ἐπείχθη, τοῦ δήμου ἑκάστοτε καλοῦντος	μεγάλαις	βοαῖς, ἐν δὲ τῇ Ἀντιοχείᾳ
[5, 3]	ἄν τις τὸ μειράκιον Διονύσου	καλαῖς	εἰκόσιν. ἱερουργοῦντα δὴ τοῦτον, περί
[5, 8]	περιδεραίοις δὲ χρυσίνοις ἐσθῆσί τε	ἁπαλαῖς	ἀνάνδρως κοσμούμενον, ὀρχούμενόν τε οὕτως
[5, 1]	αὐτοῦ διδόντας τήν τε ὀργὴν	διαβολαῖς	ἐγείροντας εὔνους καὶ πιστοὺς ἐδοκίμαζε
[5, 1]	ἐν οἷς πολλάκις ταῖς τυχούσαις	διαβολαῖς	πιστεύων ἀφειδῶς ὑμῖν προσεφέρετο. κἀμὲ
[5, 3]	γυναῖκας, ὅσα τε εἶχον ἐν	κώμαις	ἢ ἀγροῖς τοῖς πλησίον, εἰσκομίσαντες,
[5, 3]	ἐσθῆσιν ὁμοίως χρυσῷ καὶ πορφύρᾳ	πεποικιλμέναις.	τήν τε κεφαλὴν ἐκόσμει στέφανος
[5, 2]	τε ἠγανάκτουν αὐτοὶ μὲν ὑπὸ	σκηναῖς	καὶ ἐν ἀλλοδαπῇ διαιτώμενοι, ἔσθ´
[5, 6]	Ἰταλίαν ἀνθρώπους ἑορτάζειν παντοδαπαῖς τε	εὐφροσύναις	καὶ εὐωχίαις χρῆσθαι δημοσίᾳ τε
[5, 2]	τοῦ δήμου ἑκάστοτε καλοῦντος μεγάλαις	βοαῖς,	ἐν δὲ τῇ Ἀντιοχείᾳ διέτριβε
[5, 8]	ὀψοποιοῖς τε καὶ οἰνοχόοις ὁ	παῖς	ἐχρῆτο οὐ τοῖς βασιλικοῖς καὶ
[5, 6]	Ῥώμην καὶ Ἰταλίαν ἀνθρώπους ἑορτάζειν	παντοδαπαῖς	τε εὐφροσύναις καὶ εὐωχίαις χρῆσθαι
[5, 2]	διοικήσεως ἀμελῶς ἔχων. προῄει τε	πόρπαις	καὶ ζωστῆρι χρυσῷ τε πολλῷ
[5, 7]	τε σώφροσιν αὐτὸν ἤσκει μαθήμασι,	παλαίστραις	τε καὶ τοῖς ἀνδρῶν γυμνασίοις
[5, 3]	ταῖς θυγατράσιν αὐτῆς νέαις τε	οὔσαις	καὶ ὡραίαις, καθ´ ὃν καιρὸν
[5, 1]	ὑμῶν ἐν οἷς πολλάκις ταῖς	τυχούσαις	διαβολαῖς πιστεύων ἀφειδῶς ὑμῖν προσεφέρετο.
[5, 6]	ἀπείχετο Φοινίκων νόμῳ. ἐν δὴ	ταῖς	ἁρπαγαῖς πολλοὶ διεφθείροντο, ὑπό τε
[5, 3]	λάθρᾳ τῆς πόλεως ὑπεξῆλθε σὺν	ταῖς	θυγατράσι καὶ τοῖς ἐγγόνοις. καταγαγόντων
[5, 3]	ἄλλου δοκοίη· ἐπιφοιτῆσαι γὰρ αὐτὸν	ταῖς	θυγατράσιν αὐτῆς νέαις τε οὔσαις
[5, 5]	τῶν στρατοπέδων καὶ οἱ ἐν	ταῖς	μεγίσταις πράξεσιν, ἀνεζωσμένοι {οἱ} μὲν
[5, 3]	δὲ νεωτέρᾳ Ἀλεξιανός. ὑπὸ δὲ	ταῖς	μητράσι καὶ τῇ μάμμῃ ἀνετρέφοντο,
[5, 8]	ἐν ταῖς προσαγορεύσεσιν οὔτε ἐν	ταῖς	προόδοις Ἀλέξανδρος ἔτι ἑωρᾶτο. οἱ
[5, 8]	τὸν παῖδα, καὶ οὔτε ἐν	ταῖς	προσαγορεύσεσιν οὔτε ἐν ταῖς προόδοις
[5, 1]	προκινδυνεύσαντα ὑμῶν ἐν οἷς πολλάκις	ταῖς	τυχούσαις διαβολαῖς πιστεύων ἀφειδῶς ὑμῖν
[5, 2]	πάσης μούσης κινήσεώς τε εὐρύθμου	ὑποκριταῖς	σχολάζων, τῆς τε τῶν πραγμάτων
[5, 7]	τε καὶ κωμῳδοῖς καὶ μίμων	ὑποκριταῖς	τὰς μεγίστας τῶν βασιλείων πίστεων
[5, 5]	στρατοπέδων καὶ οἱ ἐν ταῖς	μεγίσταις	πράξεσιν, ἀνεζωσμένοι {οἱ} μὲν χιτῶνας
[5, 3]	δὲ ἑτοίμως πάντα προέσθαι τοῖς	στρατιώταις,	εἰ τὴν βασιλείαν τῷ γένει
[5, 3]	μικρὰν καὶ εὐτελῆ πρόφασιν τοῖς	στρατιώταις	ἐς ἃ ἐβούλοντο τῆς τύχης
[5, 8]	καὶ χρήματα λανθάνουσα διανέμεσθαι τοῖς	στρατιώταις	κρύβδην, ὅπως αὐτῶν τὴν πρὸς
[5, 2]	τοιαύτης πολυτελείας παρὰ τοῖς Ῥωμαίων	στρατιώταις	οὐκ ἐπαινουμένης, βαρβάρου δὲ μᾶλλον
[5, 8]	στρατοπέδου, πάνυ ἤσχαλλε καὶ τοῖς	στρατιώταις	ὠργίζετο· ἐκέλευέ τε τοὺς παρασήμως
[5, 3]	διέτριβεν. ὅπερ ἐκεῖνοι ἀκούσαντες, τοῖς	συστρατιώταις	κατ´ ὀλίγον ἀπαγγέλλοντες διαβόητον ἐποίησαν
[5, 6]	φύσει τε πρόσωπον ὡραῖον ὑβρίζων	βαφαῖς	ἀσχήμοσιν. ~ὁρῶσα δὲ ταῦτα ἡ
[5, 4]	περιέκειτο, λαθὼν ἀποδιδράσκει σὺν ὀλίγοις	ἑκατοντάρχαις,	οὓς πιστοτάτους ᾤετο, τὸ γένειον
[5, 1]	κολακείαις δὲ χαίρων, καὶ τοὺς	εἰς	ὠμότητα παροξύνοντας τῷ τε θυμῷ
[5, 3]	σχήματι βαρβάρῳ, χιτῶνας χρυσοϋφεῖς καὶ	ἁλουργεῖς	χειριδωτοὺς καὶ ποδήρεις ἀνεζωσμένος, τά
[5, 6]	κεκοσμημένων, τάς τε ἡνίας κατεῖχεν	οὐδείς,	οὐδὲ τοῦ ἅρματος ἄνθρωπος ἐπέβαινεν,
[5, 5]	ὀφθὲν εὐθὺς λυπήσῃ τοὺς ἰδόντας,	ἀήθεις	τε ὄντας καὶ οἰομένους τὰ
[5, 4]	Ἀντωνῖνον. ἅπερ ὁρῶν ὁ Μακρῖνος,	φοβηθείς	τε μὴ παντάπασι γυμνωθεὶς τῆς
[5, 5]	γραφῇ ἐνειθισμένοι. δοὺς δὲ τὰς	συνήθεις	τῷ δήμῳ νομὰς ἐπὶ τῇ
[5, 8]	πολλῷ γενόμενος, παραλαβὼν τὸν Ἀλέξανδρον,	συγκαθεσθεὶς	αὐτῷ ἐν τῷ βασιλικῷ φορείῳ,
[5, 5]	πρεσβύτιδος λεχθέντων, μηδ´ ἄλλῳ τινὶ	πεισθείς	(οὐδὲ γὰρ προσίετο εἰ μὴ
[5, 4]	γυμνωθεὶς τῆς δυνάμεως αἰχμάλωτός τε	ληφθεὶς	αἰσχίστως ὑβρισθείη, ἔτι τῆς μάχης
[5, 4]	Μακρῖνος, φοβηθείς τε μὴ παντάπασι	γυμνωθεὶς	τῆς δυνάμεως αἰχμάλωτός τε ληφθεὶς
[5, 5]	οὐκ οἰκέται δή τινες ἢ	εὐτελεῖς	ἄνθρωποι ἔφερον, ἀλλ´ οἵ τε
[5, 3]	οἱ γειτνιῶντες σατράπαι τε καὶ	βασιλεῖς	βάρβαροι φιλοτίμως πέμπουσι τῷ θεῷ
[5, 1]	ἔχειν τῆς τῶν πραγμάτων διοικήσεως.	ὑμεῖς	δὲ ἐν ἀδείᾳ καὶ ἐλευθερίᾳ
[5, 4]	τε τοὺς πύργους καὶ τὰς	ἐπάλξεις	τόν τε παῖδα τῷ ἔξωθεν
[5, 6]	ἢ πολυτελῆ κειμήλια, οἵ τε	ἱππεῖς	καὶ ὁ στρατὸς πᾶς προεπόμπευον
[5, 3]	χρυσοϋφεῖς καὶ ἁλουργεῖς χειριδωτοὺς καὶ	ποδήρεις	ἀνεζωσμένος, τά τε σκέλη πάντα
[5, 5]	πράξεσιν, ἀνεζωσμένοι {οἱ} μὲν χιτῶνας	ποδήρεις	καὶ χειριδωτοὺς νόμῳ Φοινίκων, ἐν
[5, 6]	τάς τε προειρημένας θυσίας καὶ	πανηγύρεις	ἐπετέλει, πύργους τε μεγίστους καὶ
[5, 6]	κατῆγε τὸν θεὸν ἀκμάζοντος θέρους.	πανηγύρεις	τε παντοδαπὰς συνεκρότει, ἱπποδρόμους τε
[5, 3]	προῄει τε σχήματι βαρβάρῳ, χιτῶνας	χρυσοϋφεῖς	καὶ ἁλουργεῖς χειριδωτοὺς καὶ ποδήρεις
[5, 3]	τῆς ὥρας αὐτοῦ πάντων τὰς	ὄψεις	ἐς ἑαυτὴν ἐπιστρεφούσης. ἐγειτνίαζε δὲ
[5, 2]	προσιοῦσιν ἀποκρινόμενος ὡς μηδ´ ἀκούεσθαι	πολλάκις	διὰ τὸ καθειμένον τῆς φωνῆς.
[5, 6]	φέρειν συμφοράν. αὐτὸς δὲ ἐβλέπετο	πολλάκις	ἡνιοχῶν ἢ ὀρχούμενος· οὐδὲ γὰρ
[5, 1]	καὶ προκινδυνεύσαντα ὑμῶν ἐν οἷς	πολλάκις	ταῖς τυχούσαις διαβολαῖς πιστεύων ἀφειδῶς
[5, 1]	μὲν κακῶς ἠγόρευε, καὶ δημοσίᾳ	πολλάκις	τὸ μέτριόν μου καὶ πρὸς
[5, 2]	δέοντος ἠρεμαίως, βραδύτατά τε καὶ	μόλις	τοῖς προσιοῦσιν ἀποκρινόμενος ὡς μηδ´
[5, 2]	κατήγγελον, ἀνεσκολοπίσθησαν· ἥ τε Ῥωμαίων	πόλις	καὶ σχεδὸν πᾶσα ἡ ὑπὸ
[5, 4]	τὸ στρατόπεδον ἐδέχθησαν. οὕτως ἡ	δύναμις	αὐξηθεῖσα οὐ μόνον ἦν πρὸς
[5, 3]	ἦσαν δὲ αὐτῇ θυγατέρες δύο·	Σοαιμὶς	μὲν ἡ πρεσβυτέρα ἐκαλεῖτο, ἡ
[5, 1]	ἐσάλευεν ἀρχή, κατελύσαμεν καὶ ἐν	οἷς	ἀνδρείως παραταξάμενοι οὐδέν τι ἡττήμεθα,
[5, 7]	Ἑλλήνων καὶ Ῥωμαίων ἐπαίδευεν. ἐφ´	οἷς	Ἀντωνῖνος πάνυ ἤσχαλλε, καὶ μετεγίνωσκε
[5, 4]	δεδιότες, εἰ ἡττηθεῖεν, τὴν ἐφ´	οἷς	ἔδρασαν τιμωρίαν ἀναδέξασθαι· οἱ δὲ
[5, 8]	δὲ Ἀντωνίνῳ ἀμελέστερον προσεφέροντο. ἐφ´	οἷς	ἐκεῖνος ἀγανακτῶν, καὶ διανυκτερεύσας ἐν
[5, 1]	μακρηγορεῖν. ἴστε γάρ με καὶ	οἷς	ἐκεῖνος ἔπραττεν οὐκ ἀρεσκόμενον, καὶ
[5, 5]	ἐδόκει δὲ τιμὴν μεγίστην νέμειν	οἷς	ἐκοινώνει τῆς ἱερουργίας. ~πλὴν καίτοι
[5, 1]	ἀρεσκόμενον, καὶ προκινδυνεύσαντα ὑμῶν ἐν	οἷς	πολλάκις ταῖς τυχούσαις διαβολαῖς πιστεύων
[5, 1]	οὐδέν τι ἡττήμεθα, καὶ ἐν	οἷς	σπείσαντες μετὰ πολλῆς δυνάμεως ἐλθόντα
[5, 4]	βασιλικὸν περιέκειτο, λαθὼν ἀποδιδράσκει σὺν	ὀλίγοις	ἑκατοντάρχαις, οὓς πιστοτάτους ᾤετο, τὸ
[5, 7]	καὶ ὀργίοις τοῖς τε θείοις	ἔργοις	ἀνακείμενον, εἶναι δὲ ἕτερον τὸν
[5, 7]	ἱερωσύνης κοινωνεῖν καὶ σχήμασι καὶ	ἔργοις	ὁμοίοις. ἡ δὲ μήτηρ αὐτὸν
[5, 7]	βασιλικῶν πράξεων, καὶ τοῖς μὲν	στρατοπέδοις	ἔπαρχον ἐπιστῆσαι ὀρχηστήν τινα γεγονότα
[5, 8]	ταῖς προσαγορεύσεσιν οὔτε ἐν ταῖς	προόδοις	Ἀλέξανδρος ἔτι ἑωρᾶτο. οἱ δὲ
[5, 7]	κατατασσομένων προέστησεν. ἡνιόχοις τε καὶ	κωμῳδοῖς	καὶ μίμων ὑποκριταῖς τὰς μεγίστας
[5, 5]	τιάρας στεφάνην ἐπικείμενος χρυσῷ καὶ	λίθοις	ποικίλην τιμίοις. ἦν τε αὐτῷ
[5, 2]	ζωστῆρι χρυσῷ τε πολλῷ καὶ	λίθοις	τιμίοις πεποικιλμένος, τῆς τοιαύτης πολυτελείας
[5, 6]	ἐπιστήσας ἅρματι χρυσῷ τε καὶ	λίθοις	τιμιωτάτοις πεποικιλμένῳ κατῆγεν ἀπὸ τῆς
[5, 3]	οὖν, ὥσπερ παρ´ Ἕλλησιν ἢ	Ῥωμαίοις,	οὐδὲν ἕστηκε χειροποίητον, θεοῦ φέρον
[5, 8]	περιεργότερον ἢ κατὰ γυναῖκα σώφρονα,	περιδεραίοις	δὲ χρυσίνοις ἐσθῆσί τε ἁπαλαῖς
[5, 5]	χρώμενος, διαχρύσοις τε πόρφυρας ὑφάσμασι	περιδεραίοις	τε καὶ ψελίοις κοσμούμενος, ἐς
[5, 7]	σχολάζειν τοῦ θεοῦ, βακχείαις καὶ	ὀργίοις	τοῖς τε θείοις ἔργοις ἀνακείμενον,
[5, 7]	βακχείαις καὶ ὀργίοις τοῖς τε	θείοις	ἔργοις ἀνακείμενον, εἶναι δὲ ἕτερον
[5, 3]	τὴν πατρίδα ἐπανελθοῦσαν ἐν τοῖς	οἰκείοις	καταβιῶναι, πάντα ἔχουσαν τὰ ἑαυτῆς.
[5, 8]	πάντα σὺν αὐτῇ ἐν τοῖς	βασιλείοις	διατρίψασα. οὐδὲν οὖν αὐτὴν ἐλάνθανε
[5, 3]	καθ´ ὃν καιρὸν ἐν τοῖς	βασιλείοις	σὺν τῇ ἀδελφῇ διέτριβεν. ὅπερ
[5, 5]	πόρφυρας ὑφάσμασι περιδεραίοις τε καὶ	ψελίοις	κοσμούμενος, ἐς εἶδος δὲ τιάρας
[5, 5]	ἐπικείμενος χρυσῷ καὶ λίθοις ποικίλην	τιμίοις.	ἦν τε αὐτῷ τὸ σχῆμα
[5, 2]	χρυσῷ τε πολλῷ καὶ λίθοις	τιμίοις	πεποικιλμένος, τῆς τοιαύτης πολυτελείας παρὰ
[5, 1]	γὰρ τῆς τύχης δῶρα καὶ	ἀναξίοις	περιπίπτει, ἡ δὲ τῆς ψυχῆς
[5, 7]	κοινωνεῖν καὶ σχήμασι καὶ ἔργοις	ὁμοίοις.	ἡ δὲ μήτηρ αὐτὸν ἡ
[5, 8]	προσφέρεσθαι τῶν ὑπ´ ἐκείνου πεμπομένων·	ὀψοποιοῖς	τε καὶ οἰνοχόοις ὁ παῖς
[5, 4]	Φοινίκης τε καὶ Συρίας ἐν	μεθορίοις,	οἱ μὲν ὑπὲρ τοῦ Ἀντωνίνου
[5, 7]	παλαίστραις τε καὶ τοῖς ἀνδρῶν	γυμνασίοις	εἴθιζε, παιδείαν τε τὴν Ἑλλήνων
[5, 8]	ὁ παῖς ἐχρῆτο οὐ τοῖς	βασιλικοῖς	καὶ ἐν κοινῇ ὑπηρεσίᾳ τυγχάνουσιν,
[5, 4]	τὴν αὑτοῦ δύναμιν. συμμίξαντα δὲ	ἀλλήλοις	τὰ στρατόπεδα Φοινίκης τε καὶ
[5, 6]	ἀσπίλων, χρυσῷ πολλῷ καὶ φαλάροις	ποικίλοις	κεκοσμημένων, τάς τε ἡνίας κατεῖχεν
[5, 6]	περιπίπτοντες, ὡς τὴν ἐκείνου ἑορτὴν	πολλοῖς	φέρειν συμφοράν. αὐτὸς δὲ ἐβλέπετο
[5, 6]	ἀπαρέσκεσθαι αὐτὸν ὡς πάντα ἐν	ὅπλοις	καὶ πολεμικῇ θεῷ, τῆς Οὐρανίας
[5, 3]	χορεύοντα νόμῳ βαρβάρων ὑπό τε	αὐλοῖς	καὶ σύριγξι παντοδαπῶν τε ὀργάνων
[5, 5]	μόνοις ἠρέσκετο. προῄει τε ὑπὸ	αὐλοῖς	καὶ τυμπάνοις, τῷ θεῷ δῆθεν
[5, 7]	βασιλείων πίστεων ἐνεχείρισε. τοῖς δὲ	δούλοις	αὑτοῦ ἢ ἀπελευθέροις, ὡς ἔτυχεν
[5, 6]	τε ἐπ´ αὐτούς, ἐρρίπτει τοῖς	ὄχλοις,	ἁρπάζειν πᾶσιν ἐπιτρέπων, ἐκπώματά τε
[5, 5]	πολὺ πλῆθος κατέσφαττε τοῖς τε	βωμοῖς	ἐπετίθει, παντοδαποῖς ἀρώμασι σωρεύων, οἴνου
[5, 5]	ἐχόρευε σὺν αὐτῷ, περιθέοντα τοῖς	βωμοῖς,	κύμβαλα ἢ τύμπανα μετὰ χεῖρας
[5, 3]	δὴ τοῦτον, περί τε τοῖς	βωμοῖς	χορεύοντα νόμῳ βαρβάρων ὑπό τε
[5, 5]	προῄει τε ὑπὸ αὐλοῖς καὶ	τυμπάνοις,	τῷ θεῷ δῆθεν ὀργιάζων. ἡ
[5, 5]	μίαν πορφύραν· ὑποδήμασί τε λίνου	πεποιημένοις	ἐχρῶντο, ὥσπερ οἱ κατ´ ἐκεῖνα
[5, 8]	σύρειν τε καὶ ἐνυβρίζειν τοῖς	βουλομένοις·	ἅπερ ἐπὶ πολὺ διὰ πάσης
[5, 8]	βασιλέα, τότε δὲ καὶ τοῖς	συλλαμβανομένοις	ἐπαμύνειν δεῖν ἡγούμενοι, καιρὸν εὔκαιρον
[5, 8]	κατὰ γυναῖκα σώφρονα, περιδεραίοις δὲ	χρυσίνοις	ἐσθῆσί τε ἁπαλαῖς ἀνάνδρως κοσμούμενον,
[5, 3]	σὺν ταῖς θυγατράσι καὶ τοῖς	ἐγγόνοις.	καταγαγόντων τε αὐτοὺς τῶν προσφυγόντων
[5, 5]	εὐτελοῦς· τοῖς δὲ Σηρῶν ὑφάσμασι	μόνοις	ἠρέσκετο. προῄει τε ὑπὸ αὐλοῖς
[5, 8]	ἐκείνου πεμπομένων· ὀψοποιοῖς τε καὶ	οἰνοχόοις	ὁ παῖς ἐχρῆτο οὐ τοῖς
[5, 5]	κατέσφαττε τοῖς τε βωμοῖς ἐπετίθει,	παντοδαποῖς	ἀρώμασι σωρεύων, οἴνου τε τοῦ
[5, 5]	τε τοὺς βωμοὺς ἐχόρευεν ὑπὸ	παντοδαποῖς	ἤχοις ὀργάνων, γύναιά τε ἐπιχώρια
[5, 6]	καὶ ἀσπίλων, χρυσῷ πολλῷ καὶ	φαλάροις	ποικίλοις κεκοσμημένων, τάς τε ἡνίας
[5, 3]	τε εἶχον ἐν κώμαις ἢ	ἀγροῖς	τοῖς πλησίον, εἰσκομίσαντες, τάς τε
[5, 7]	τοῖς δὲ δούλοις αὑτοῦ ἢ	ἀπελευθέροις,	ὡς ἔτυχεν ἕκαστος ἐπ´ αἰσχρῷ
[5, 5]	ἱερουργηθέντων τά τε ἀρώματα ἐν	χρυσοῖς	σκεύεσιν ὑπὲρ κεφαλῆς οὐκ οἰκέται
[5, 5]	σχήμασί τε ἐσθῆτος πολυτελεστάτοις χρώμενος,	διαχρύσοις	τε πόρφυρας ὑφάσμασι περιδεραίοις τε
[5, 7]	ἤσκει μαθήμασι, παλαίστραις τε καὶ	τοῖς	ἀνδρῶν γυμνασίοις εἴθιζε, παιδείαν τε
[5, 2]	ἢ πράξει καθεστώτων, ξίφος ἀποσεσεῖσθαι	τοῖς	αὐχέσιν ἐπαιωρούμενον. συκοφάνται τε ἢ
[5, 8]	τὰ πάντα σὺν αὐτῇ ἐν	τοῖς	βασιλείοις διατρίψασα. οὐδὲν οὖν αὐτὴν
[5, 3]	ὡραίαις, καθ´ ὃν καιρὸν ἐν	τοῖς	βασιλείοις σὺν τῇ ἀδελφῇ διέτριβεν.
[5, 8]	οἰνοχόοις ὁ παῖς ἐχρῆτο οὐ	τοῖς	βασιλικοῖς καὶ ἐν κοινῇ ὑπηρεσίᾳ
[5, 8]	παρέδοσαν σύρειν τε καὶ ἐνυβρίζειν	τοῖς	βουλομένοις· ἅπερ ἐπὶ πολὺ διὰ
[5, 5]	ἐπιχώρια ἐχόρευε σὺν αὐτῷ, περιθέοντα	τοῖς	βωμοῖς, κύμβαλα ἢ τύμπανα μετὰ
[5, 3]	ἱερουργοῦντα δὴ τοῦτον, περί τε	τοῖς	βωμοῖς χορεύοντα νόμῳ βαρβάρων ὑπό
[5, 7]	μεγίστας τῶν βασιλείων πίστεων ἐνεχείρισε.	τοῖς	δὲ δούλοις αὑτοῦ ἢ ἀπελευθέροις,
[5, 5]	ἐρίου φάσκων εἰργάσθαι, πράγματος εὐτελοῦς·	τοῖς	δὲ Σηρῶν ὑφάσμασι μόνοις ἠρέσκετο.
[5, 6]	ὑπό τε ἀλλήλων πατούμενοι καὶ	τοῖς	δόρασι τῶν στρατιωτῶν περιπίπτοντες, ὡς
[5, 3]	δὲ ἡ πρεσβῦτις διέτριβεν ἐν	τοῖς	ἑαυτῆς. ἦσαν δὲ αὐτῇ θυγατέρες
[5, 3]	ὑπεξῆλθε σὺν ταῖς θυγατράσι καὶ	τοῖς	ἐγγόνοις. καταγαγόντων τε αὐτοὺς τῶν
[5, 3]	ὕστερον δὲ μετηνέχθη, ὡς ἐν	τοῖς	ἑξῆς ἐροῦμεν. φοιτῶντες οὖν οἱ
[5, 1]	γε καὶ αὐτὸς ὁ βασιλεὺς	τοῖς	ἐπάρχουσι τῶν στρατοπέδων πεπίστευται, περιττὸν
[5, 7]	μεγίστας τῶν βασιλικῶν πράξεων, καὶ	τοῖς	μὲν στρατοπέδοις ἔπαρχον ἐπιστῆσαι ὀρχηστήν
[5, 3]	ἐς τὴν πατρίδα ἐπανελθοῦσαν ἐν	τοῖς	οἰκείοις καταβιῶναι, πάντα ἔχουσαν τὰ
[5, 6]	ἀνιών τε ἐπ´ αὐτούς, ἐρρίπτει	τοῖς	ὄχλοις, ἁρπάζειν πᾶσιν ἐπιτρέπων, ἐκπώματά
[5, 3]	εἶχον ἐν κώμαις ἢ ἀγροῖς	τοῖς	πλησίον, εἰσκομίσαντες, τάς τε πύλας
[5, 1]	καὶ τιμὴν ἀπονέμουσιν, ἣν εἰώθεσαν,	τοῖς	ποτὲ κρείττοσιν. ἐμοὶ δὲ σκοπὸς
[5, 2]	ἠρεμαίως, βραδύτατά τε καὶ μόλις	τοῖς	προσιοῦσιν ἀποκρινόμενος ὡς μηδ´ ἀκούεσθαι
[5, 2]	πεποικιλμένος, τῆς τοιαύτης πολυτελείας παρὰ	τοῖς	Ῥωμαίων στρατιώταις οὐκ ἐπαινουμένης, βαρβάρου
[5, 3]	ἐκείνην δὲ ἑτοίμως πάντα προέσθαι	τοῖς	στρατιώταις, εἰ τὴν βασιλείαν τῷ
[5, 3]	καταλῦσαι, μικρὰν καὶ εὐτελῆ πρόφασιν	τοῖς	στρατιώταις ἐς ἃ ἐβούλοντο τῆς
[5, 8]	δὲ καὶ χρήματα λανθάνουσα διανέμεσθαι	τοῖς	στρατιώταις κρύβδην, ὅπως αὐτῶν τὴν
[5, 8]	τοῦ στρατοπέδου, πάνυ ἤσχαλλε καὶ	τοῖς	στρατιώταις ὠργίζετο· ἐκέλευέ τε τοὺς
[5, 8]	ἀσχημονοῦντα βασιλέα, τότε δὲ καὶ	τοῖς	συλλαμβανομένοις ἐπαμύνειν δεῖν ἡγούμενοι, καιρὸν
[5, 3]	ἀδελφῇ διέτριβεν. ὅπερ ἐκεῖνοι ἀκούσαντες,	τοῖς	συστρατιώταις κατ´ ὀλίγον ἀπαγγέλλοντες διαβόητον
[5, 5]	καὶ προβάτων πολὺ πλῆθος κατέσφαττε	τοῖς	τε βωμοῖς ἐπετίθει, παντοδαποῖς ἀρώμασι
[5, 7]	τοῦ θεοῦ, βακχείαις καὶ ὀργίοις	τοῖς	τε θείοις ἔργοις ἀνακείμενον, εἶναι
[5, 7]	δὲ πάσης παιδείας λάθρᾳ μετεπέμπετο,	τοῖς	τε σώφροσιν αὐτὸν ἤσκει μαθήμασι,
[5, 4]	ὄνομα τῷ ἐπάρχῳ) καὶ προσέβαλε	τοῖς	τείχεσιν, ἔνδοθεν οἱ στρατιῶται ἀνελθόντες
[5, 8]	ἐν κοινῇ ὑπηρεσίᾳ τυγχάνουσιν, ἀλλὰ	τοῖς	ὑπὸ τῆς μητρὸς ἐπιλεχθεῖσι πιστοτάτοις
[5, 8]	τοῖς ὑπὸ τῆς μητρὸς ἐπιλεχθεῖσι	πιστοτάτοις	τε εἶναι δοκοῦσιν. ἐδίδου δὲ
[5, 5]	περιεργότερον ἐξωρχεῖτο, σχήμασί τε ἐσθῆτος	πολυτελεστάτοις	χρώμενος, διαχρύσοις τε πόρφυρας ὑφάσμασι
[5, 6]	ἅρματι χρυσῷ τε καὶ λίθοις	τιμιωτάτοις	πεποικιλμένῳ κατῆγεν ἀπὸ τῆς πόλεως
[5, 4]	τε χρημάτων μεστὰ δέλεαρ προδοσίας	αὐτοῖς	ἐδείκνυσαν. οἳ δὲ πιστεύσαντες Ἀντωνίνου
[5, 4]	Μακρίνῳ, αὐτοὶ δὲ πάντες ἀνοιχθεισῶν	αὐτοῖς	τῶν πυλῶν ἐς τὸ στρατόπεδον
[5, 5]	τοὺς βωμοὺς ἐχόρευεν ὑπὸ παντοδαποῖς	ἤχοις	ὀργάνων, γύναιά τε ἐπιχώρια ἐχόρευε
[5, 7]	τὸ ἱππικὸν τάγμα κατατασσομένων προέστησεν.	ἡνιόχοις	τε καὶ κωμῳδοῖς καὶ μίμων
[5, 4]	γε ἁπάντων ἡ τῶν χρημάτων	ἐλπίς,	ὡς πολλοὺς καὶ αὐτομολοῦντας φοιτᾶν
[5, 1]	μᾶλλον ἢ βασιλεία νομισθήσεται. μηδέ	τις	ἀπαξιούτω ἢ τύχης πταῖσμα νομιζέτω,
[5, 3]	θεοῦ φέρον εἰκόνα· λίθος δέ	τις	ἔστι μέγιστος, κάτωθεν περιφερής, λήγων
[5, 3]	τῆς τύχης παρασχούσης. Μαῖσα ἦν	τις	ὄνομα, τὸ γένος Φοίνισσα, ἀπὸ
[5, 3]	ἀκμῆς, ἁβροῦ σχήματος, ἀπείκασεν ἄν	τις	τὸ μειράκιον Διονύσου καλαῖς εἰκόσιν.
[5, 3]	ἐξουσίᾳ ἐντεθραμμένη. ἐπανελθοῦσα δὲ ἡ	πρεσβῦτις	διέτριβεν ἐν τοῖς ἑαυτῆς. ἦσαν
[5, 3]	τὸν Βασιανόν, ἐπέδωκεν ἑαυτὴν ἡ	πρεσβῦτις,	ἑλομένη πάντα κίνδυνον ἀναρρῖψαι μᾶλλον
[5, 7]	Μαίσης θυγατέρες αὐτή τε ἡ	πρεσβῦτις	ἐσεμνύνετο πρὸς τὸ τοὺς στρατιώτας
[5, 4]	ὅτι μάτην ὑπὲρ ἀνάνδρου καὶ	φυγάδος	μάχονται, ἄδειάν τε καὶ ἀμνηστίαν
[5, 6]	γυναῖκα ἐζήτει· καὶ τῆς τε	Παλλάδος	τὸ ἄγαλμα, ὃν κρυπτὸν καὶ
[5, 1]	δὴ ὄντα με ἐκ τῆς	ἱππάδος	τάξεως ἐπὶ τοῦτο ἤγαγε. τί
[5, 7]	τὴν γὰρ Ἀντωνίνου τοῦ Σεβήρου	παιδὸς	μοιχείαν ἀμφότεραι αἱ Μαίσης θυγατέρες
[5, 4]	ἐχρήσατο, συναναιρεθέντος αὐτῷ καὶ τοῦ	παιδός,	ὃν ἦν ποιήσας Καίσαρα, Διαδουμενιανὸν
[5, 5]	τε καὶ ψελίοις κοσμούμενος, ἐς	εἶδος	δὲ τιάρας στεφάνην ἐπικείμενος χρυσῷ
[5, 8]	τοῦ τε Ἀντωνίνου καὶ τῆς	Σοαιμίδος	παρέδοσαν σύρειν τε καὶ ἐνυβρίζειν
[5, 4]	Εὐρώπην διὰ τοῦ στενοῦ τῆς	Προποντίδος	πορθμοῦ, ἤδη τε τῷ Βυζαντίῳ
[5, 5]	δὲ καταφρονήσας τῶν ὑπὸ τῆς	πρεσβύτιδος	λεχθέντων, μηδ´ ἄλλῳ τινὶ πεισθείς
[5, 1]	τῷ ὑστέρῳ γένει ἄμεινον ἢ	κλέος	προγονικὸν παραλαμβάνοντα τρόπου φαυλότητι καταισχῦναι.
[5, 7]	Ῥωμαίων θεάτρῳ ὀρχησάμενον, ὅτε ἦν	νέος·	πάλιν δὲ ἕτερον ὁμοίως ἐκ
[5, 5]	συνόντων φίλων (αὐτὸς γὰρ ἦν	νέος	τε τὴν ἡλικίαν, πραγμάτων τε
[5, 6]	τηλικοῦτον, φήσας ἀνθρώπινόν τι πεπονθέναι	πάθος·	ἔρωτι γὰρ τῆς κόρης ἑαλωκέναι,
[5, 4]	καὶ τὸ Ἀντωνίνου τῆς μνήμης	πάθος,	καὶ πρό γε ἁπάντων ἡ
[5, 4]	τε καὶ τῶν αὐτομόλων τὸ	πλῆθος	ἑκάστοτε, εἰ καὶ κατ´ ὀλίγους
[5, 5]	τε ταύρων καὶ προβάτων πολὺ	πλῆθος	κατέσφαττε τοῖς τε βωμοῖς ἐπετίθει,
[5, 4]	ἐπίλεκτοι· τὸ δὲ ἐπίλοιπον πᾶν	πλῆθος	ὑπὲρ τοῦ Ἀντωνίνου ἠγωνίζοντο. ὡς
[5, 3]	ἕστηκε χειροποίητον, θεοῦ φέρον εἰκόνα·	λίθος	δέ τις ἔστι μέγιστος, κάτωθεν
[5, 3]	διηνθισμένος. ἦν δὲ τὴν ἡλικίαν	ἀκμαῖος	καὶ τὴν ὄψιν τῶν κατ´
[5, 5]	εἰκόνα μεγίστην γράψας παντὸς ἑαυτοῦ,	οἷος	προϊών τε καὶ ἱερουργῶν ἐφαίνετο,
[5, 3]	ἀληθεύουσα, ἐξεῖπεν ὅτι ἄρα Ἀντωνίνου	υἱός	ἐστι φύσει, τῇ δὲ ὑπολήψει
[5, 4]	λοιπὰ στρατόπεδα ὅτι τε Ἀντωνίνου	υἱὸς	εὑρέθη καὶ ὅτι ἡ Ἰουλίας
[5, 3]	ἐγεγόνει Ἰουλίας τῆς Σεβήρου μὲν	γυναικὸς	Ἀντωνίνου δὲ μητρός. παρὰ πάντα
[5, 8]	ἐτῶν ἐνδιαιτηθεῖσα, ἅτε τῆς Σεβήρου	γυναικὸς	Ἰουλίας ἀδελφὴ γενομένη καὶ τὰ
[5, 1]	δὲ ὑμῖν ἐπειράθησαν πρότερον μὲν	Μάρκος	ὕστερον δὲ Περτίναξ, ἐξ ἰδιωτικῶν
[5, 1]	ἐπὶ τοῦτο ἤγαγε. τί γὰρ	ὄφελος	εὐγενείας, εἰ μὴ χρηστὸς καὶ
[5, 6]	τοιούτου δρόμου προνοούμενοι. ὁ δὲ	δῆμος	ἑκατέρωθεν παρέθει μετὰ παντοδαπῆς δᾳδουχίας,
[5, 4]	τοὺς ἀφεστῶτας. ὡς δ´ ἦλθεν	Ἰουλιανός	(τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα τῷ
[5, 3]	ἔτη γεγονὼς τεσσαρεσκαίδεκα, ὁ δὲ	Ἀλεξιανὸς	δεκάτου ἔτους ἐπιβεβηκώς. ἱέρωντο δὲ
[5, 7]	ταῦτα ἐγχειρίσαι. μετονομάζεται δὴ ὁ	Ἀλεξιανός,	καὶ Ἀλέξανδρος καλεῖται, παραχθέντος αὐτῷ
[5, 3]	Βασιανὸς ὄνομα, τῇ δὲ νεωτέρᾳ	Ἀλεξιανός.	ὑπὸ δὲ ταῖς μητράσι καὶ
[5, 3]	τούτῳ δὴ τῷ θεῷ ὁ	Βασιανὸς	ἱερωμένος (ἅτε γὰρ πρεσβυτέρῳ ἐκείνῳ
[5, 3]	δὲ ἦσαν τῇ μὲν πρεσβυτέρᾳ	Βασιανὸς	ὄνομα, τῇ δὲ νεωτέρᾳ Ἀλεξιανός.
[5, 3]	τῇ μάμμῃ ἀνετρέφοντο, ὁ μὲν	Βασιανὸς	περὶ ἔτη γεγονὼς τεσσαρεσκαίδεκα, ὁ
[5, 3]	πεποικιλμέναις. τήν τε κεφαλὴν ἐκόσμει	στέφανος	λίθων πολυτελῶν χροιᾷ διηνθισμένος. ἦν
[5, 3]	πύλας καὶ δέξεσθαι πᾶν τὸ	γένος	ἔνδον βασιλέα τε καὶ υἱὸν
[5, 6]	δὲ πάλιν ἠγάγετο, ἀναφέρουσαν τὸ	γένος	ἐς Κόμοδον. ἔπαιζε δὲ γάμους
[5, 3]	Μαῖσα ἦν τις ὄνομα, τὸ	γένος	Φοίνισσα, ἀπὸ Ἐμέσου καλουμένης οὕτω
[5, 4]	οὓς πιστοτάτους ᾤετο, τὸ γένειον	ἀποκειράμενος,	ὡς μὴ γνωρίζοιτο, ἐσθῆτά τε
[5, 6]	ἔθετο, ἐπιστείλας τῇ συγκλήτῳ καὶ	παραμυθησάμενος	ἀσέβημά τε καὶ ἁμάρτημα τηλικοῦτον,
[5, 6]	τιμῶν παρελόμενος. μετ´ ἐκείνην δὲ	προσποιησάμενος	ἐρᾶν, ἵνα δὴ καὶ τὰ
[5, 8]	ἔτος ἐλάσας τῆς βασιλείας καὶ	χρησάμενος	τῷ προειρημένῳ βίῳ, οὕτως ἅμα
[5, 7]	Ἀντωνῖνος πάνυ ἤσχαλλε, καὶ μετεγίνωσκε	θέμενος	αὐτὸν υἱὸν καὶ κοινωνὸν τῆς
[5, 3]	κατεσκεύαστο, χρυσῷ πολλῷ καὶ ἀργύρῳ	κεκοσμημένος	λίθων τε πολυτελείᾳ. θρησκεύεται δὲ
[5, 5]	ἐς εἶδος δὲ τιάρας στεφάνην	ἐπικείμενος	χρυσῷ καὶ λίθοις ποικίλην τιμίοις.
[5, 2]	τε πολλῷ καὶ λίθοις τιμίοις	πεποικιλμένος,	τῆς τοιαύτης πολυτελείας παρὰ τοῖς
[5, 4]	ὑπό τε τῆς συνεχοῦς ὁδοιπορίας	συντετριμμένος.	ἔνθα αὐτὸν εὑρόντες ἔν τινι
[5, 6]	ἰδιωτεύειν κελεύσας καὶ τῶν τιμῶν	παρελόμενος.	μετ´ ἐκείνην δὲ προσποιησάμενος ἐρᾶν,
[5, 5]	καὶ κόλακας αὑτοῦ τῶν ἁμαρτημάτων)	βουλόμενος	ἐν ἔθει γενέσθαι τῆς τοῦ
[5, 8]	οἰκειώσηται. ταῦτα δὴ ὁ Ἀντωνῖνος	πυνθανόμενος	παντὶ τρόπῳ ἐπεβούλευε τῷ Ἀλεξάνδρῳ
[5, 1]	πρὸ τούτου ἐπιβουλὴ καὶ διαδοχή}	γενόμενος	δὲ ἐν τῇ Ἀντιοχείᾳ ὁ
[5, 8]	δ´ Ἀντωνῖνος ἐν δέει πολλῷ	γενόμενος,	παραλαβὼν τὸν Ἀλέξανδρον, συγκαθεσθεὶς αὐτῷ
[5, 2]	τε καὶ μόλις τοῖς προσιοῦσιν	ἀποκρινόμενος	ὡς μηδ´ ἀκούεσθαι πολλάκις διὰ
[5, 6]	λανθάνειν ἤθελεν ἁμαρτάνων. προῄει τε	ὑπογραφόμενος	τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ τὰς παρειὰς
[5, 3]	ἐκόσμει στέφανος λίθων πολυτελῶν χροιᾷ	διηνθισμένος.	ἦν δὲ τὴν ἡλικίαν ἀκμαῖος
[5, 3]	καὶ ἁλουργεῖς χειριδωτοὺς καὶ ποδήρεις	ἀνεζωσμένος,	τά τε σκέλη πάντα σκέπων
[5, 5]	ὑφάσμασι περιδεραίοις τε καὶ ψελίοις	κοσμούμενος,	ἐς εἶδος δὲ τιάρας στεφάνην
[5, 6]	δὲ ἐβλέπετο πολλάκις ἡνιοχῶν ἢ	ὀρχούμενος·	οὐδὲ γὰρ λανθάνειν ἤθελεν ἁμαρτάνων.
[5, 3]	δὴ τῷ θεῷ ὁ Βασιανὸς	ἱερωμένος	(ἅτε γὰρ πρεσβυτέρῳ ἐκείνῳ ἐγκεχείριστο
[5, 5]	ἐξωρχεῖτο, σχήμασί τε ἐσθῆτος πολυτελεστάτοις	χρώμενος,	διαχρύσοις τε πόρφυρας ὑφάσμασι περιδεραίοις
[5, 4]	καταφρονῶν τοῦ πράγματος ὡς παιδαριώδους,	χρώμενός	τε τῇ συνήθει ῥᾳθυμίᾳ, αὐτὸς
[5, 8]	Ἀντωνίνῳ ἀμελέστερον προσεφέροντο. ἐφ´ οἷς	ἐκεῖνος	ἀγανακτῶν, καὶ διανυκτερεύσας ἐν τῷ
[5, 1]	ἴστε γάρ με καὶ οἷς	ἐκεῖνος	ἔπραττεν οὐκ ἀρεσκόμενον, καὶ προκινδυνεύσαντα
[5, 5]	βασιλέα, τά τε τῆς ἀρχῆς	ἐκεῖνος	ὑπεδέξατο, διοικηθέντων αὐτῷ κατὰ τὴν
[5, 5]	ἑαυτῷ γεγενῆσθαι ἔλεγον. ὁ δὲ	Ἀντωνῖνος	ἀπάρας τῆς Συρίας ἐλθών τε
[5, 7]	Καῖσαρ ὁ Ἀλέξανδρος ἀπεδείχθη, ὁ	Ἀντωνῖνος	αὐτὸν ἐβούλετο τὰ ἑαυτοῦ παιδεύειν
[5, 6]	θέλοντες. ἁρμόζειν τοίνυν λέγων ὁ	Ἀντωνῖνος	γάμον ἡλίου καὶ σελήνης τό
[5, 3]	παρ´ ὃν Σεβῆρός τε καὶ	Ἀντωνῖνος	ἐβασίλευσαν. τὴν δὴ Μαῖσαν ταύτην
[5, 6]	δὴ τῷ θεῷ. ὁ δ´	Ἀντωνῖνος	ἔθεε πρὸ τοῦ ἅρματος ἀναποδίζων
[5, 8]	ἱερῷ ἠξίουν ἰδεῖν. ὁ δ´	Ἀντωνῖνος	ἐν δέει πολλῷ γενόμενος, παραλαβὼν
[5, 1]	~Ὅπως μὲν δὴ ὁ	Ἀντωνῖνος	ἦρξέ τε καὶ ἐτελεύτησε, δεδήλωται
[5, 8]	ἀρχῆς παραλυθείη. διεσκέδασε δὲ ὁ	Ἀντωνῖνος	καὶ φήμην ὡς τοῦ Ἀλεξάνδρου
[5, 8]	ἐς τὸν Θύβριν ποταμὸν ῥέοντας.	Ἀντωνῖνος	μὲν οὖν ἐς ἕκτον ἔτος
[5, 4]	τοὺς ἐκείνῳ προσκεχωρηκότας. ὁ δὲ	Ἀντωνῖνος,	οὐκ ἀναμενόντων τῶν σὺν αὐτῷ
[5, 7]	καὶ Ῥωμαίων ἐπαίδευεν. ἐφ´ οἷς	Ἀντωνῖνος	πάνυ ἤσχαλλε, καὶ μετεγίνωσκε θέμενος
[5, 4]	οὖν πεισθέντες προσεχώρησαν, ὁ δὲ	Ἀντωνῖνος	πέμπει τοὺς διώξοντας τὸν Μακρῖνον
[5, 8]	ἀποβλέπουσιν, οἰκειώσηται. ταῦτα δὴ ὁ	Ἀντωνῖνος	πυνθανόμενος παντὶ τρόπῳ ἐπεβούλευε τῷ
[5, 4]	δὲ παρὰ τῶν αὐτομόλων ἐπύθετο	Ἀντωνῖνος	τὴν τοῦ Μακρίνου φυγήν, πέμψας
[5, 2]	τοῦ ἔτους οὗ μόνου ὁ	Μακρῖνος	ἐβασίλευσε. τοσοῦτον δὲ ἥμαρτεν ὅσον
[5, 1]	δὲ ἐν τῇ Ἀντιοχείᾳ ὁ	Μακρῖνος	ἐπιστέλλει τῷ τε δήμῳ Ῥωμαίων
[5, 4]	τύχῃ. τέλει μὲν δὴ τοιούτῳ	Μακρῖνος	ἐχρήσατο, συναναιρεθέντος αὐτῷ καὶ τοῦ
[5, 4]	τὸν νέον Ἀντωνῖνον. ὁ δὲ	Μακρῖνος	καταφρονῶν τοῦ πράγματος ὡς παιδαριώδους,
[5, 3]	τὴν δὴ Μαῖσαν ταύτην ὁ	Μακρῖνος,	μετὰ τὴν τῆς ἀδελφῆς τελευτὴν
[5, 4]	τιμωρίαν. παρὰ τοσοῦτον μὲν δὴ	Μακρῖνος	οὐκ ἐξέφυγε τοὺς διώξαντας, τέλει
[5, 4]	τὸν Ἀντωνῖνον. ἅπερ ὁρῶν ὁ	Μακρῖνος,	φοβηθείς τε μὴ παντάπασι γυμνωθεὶς
[5, 4]	τὴν δύναμιν ηὔξησεν. ὁ δὲ	Μακρῖνος	ὡς ταῦτα ἐπυνθάνετο, ἀθροίσας πάντα
[5, 7]	παππῴου ὀνόματος ἐς τὸ τοῦ	Μακεδόνος	ὡς πάνυ τε ἐνδόξου καὶ
[5, 6]	τῆς Ἑστίας καὶ τοῦ ἱεροῦ	παρθενῶνος	γυναῖκα ἔθετο, ἐπιστείλας τῇ συγκλήτῳ
[5, 1]	τοῖς ποτὲ κρείττοσιν. ἐμοὶ δὲ	σκοπὸς	μηδέν τι πράττειν ἄνευ τῆς
[5, 1]	μὴ χρηστὸς καὶ φιλάνθρωπος συνοικεῖ	τρόπος;	τὰ μὲν γὰρ τῆς τύχης
[5, 6]	κατεῖχεν οὐδείς, οὐδὲ τοῦ ἅρματος	ἄνθρωπος	ἐπέβαινεν, αὐτῷ δὲ περιέκειντο ὡς
[5, 1]	εὐγενείας, εἰ μὴ χρηστὸς καὶ	φιλάνθρωπος	συνοικεῖ τρόπος; τὰ μὲν γὰρ
[5, 8]	οὐ προεχώρει, παραλῦσαι τῆς τοῦ	Καίσαρος	τιμῆς ἠθέλησε τὸν παῖδα, καὶ
[5, 7]	ἐπιβαίνοντα. ὡς δὲ Καῖσαρ ὁ	Ἀλέξανδρος	ἀπεδείχθη, ὁ Ἀντωνῖνος αὐτὸν ἐβούλετο
[5, 8]	προσαγορεύσεσιν οὔτε ἐν ταῖς προόδοις	Ἀλέξανδρος	ἔτι ἑωρᾶτο. οἱ δὲ στρατιῶται
[5, 7]	μετονομάζεται δὴ ὁ Ἀλεξιανός, καὶ	Ἀλέξανδρος	καλεῖται, παραχθέντος αὐτῷ τοῦ παππῴου
[5, 7]	εἶναι. ἀποδείκνυται δὴ Καῖσαρ ὁ	Ἀλέξανδρος,	ὕπατός τε σὺν αὐτῷ Ἀντωνίνῳ.
[5, 3]	αὐλῇ χρόνου πολυετοῦς, παρ´ ὃν	Σεβῆρός	τε καὶ Ἀντωνῖνος ἐβασίλευσαν. τὴν
[5, 5]	ἡλικίαν, πραγμάτων τε καὶ παιδείας	ἄπειρος)	οὐ πολλοῦ χρόνου διατρίψας εἶχε
[5, 2]	καὶ τρυφῇ διαιτώμενον, ἀφηνιάζοντες ἤδη	πρὸς	ἀλλήλους αὐτὸν κακῶς ἠγόρευον, προφάσεώς
[5, 6]	ὁ νεώς, ἐκίνησεν οὗτος, καὶ	πρὸς	γάμον δὴ ἐς τὴν βασίλειον
[5, 3]	πρόσφυγες οἰκεῖοί τε τῆς Μαίσης,	πρὸς	οὓς ἐκείνη θαυμάζοντας τὸν παῖδα,
[5, 1]	καὶ μέτριον προσφιλές. τὸν γοῦν	πρὸς	Παρθυαίους πόλεμον, μέγιστόν τε ὄντα
[5, 6]	ἐς τὸ πρόσθεν τοῦ θεοῦ.	πρός	τε τὸ μὴ πταῖσαι αὐτὸν
[5, 8]	δῆθεν στάσεως καὶ θορύβου, συλλαμβάνεσθαι	πρὸς	τιμωρίαν. οἱ δὲ στρατιῶται ἐπὶ
[5, 4]	δύναμις αὐξηθεῖσα οὐ μόνον ἦν	πρὸς	τὸ ἀπομάχεσθαι πολιορκίαν ἀλλὰ καὶ
[5, 4]	τὸ ἀπομάχεσθαι πολιορκίαν ἀλλὰ καὶ	πρὸς	τὸ συστάδην καὶ ἐξ ἀντιστάσεως
[5, 7]	αὐτή τε ἡ πρεσβῦτις ἐσεμνύνετο	πρὸς	τὸ τοὺς στρατιώτας στέργειν τοὺς
[5, 8]	ὁρᾶσθαι. ἐπιρρεπεστέρας τοίνυν τὰς γνώμας	πρὸς	τὸν Ἀλέξανδρον εἶχον, καὶ ἐλπίδας
[5, 8]	στρατιώταις κρύβδην, ὅπως αὐτῶν τὴν	πρὸς	τὸν Ἀλέξανδρον εὔνοιαν καὶ διὰ
[5, 4]	τῷ ἔργῳ, ἀποδιδράσκοντες καὶ μετιόντες	πρὸς	τὸν Ἀντωνῖνον. ἅπερ ὁρῶν ὁ
[5, 5]	ὅ τε στρατὸς πᾶς μετελθὼν	πρὸς	τὸν Ἀντωνῖνον προσεῖπε βασιλέα, τά
[5, 4]	ὡς πολλοὺς καὶ αὐτομολοῦντας φοιτᾶν	πρὸς	τὸν νέον Ἀντωνῖνον. ὁ δὲ
[5, 1]	πολλάκις τὸ μέτριόν μου καὶ	πρὸς	τοὺς ἀρχομένους φιλάνθρωπον διαβάλλων καὶ
[5, 3]	αὐτοὺς τῶν προσφυγόντων στρατιωτῶν γενόμενοι	πρὸς	τῷ τείχει τοῦ στρατοπέδου ῥᾷστα
[5, 3]	πολυτελείᾳ. θρησκεύεται δὲ οὐ μόνον	πρὸς	τῶν ἐπιχωρίων, ἀλλὰ καὶ πάντες
[5, 6]	Ῥωμαίων Ἑστίᾳ ἱερωμένης ἁγνεύειν τε	πρὸς	τῶν ἱερῶν νόμων κελευομένης καὶ
[5, 1]	προαίρεσιν τοῦ τε τρόπου τὸ	πρὸς	χρηστότητα ἐπιρρεπές, καὶ τὸ πρᾶον
[5, 7]	δὲ ἔγγονον ἐκ τῆς ἑτέρας	θυγατρὸς	Μαμαίας, εἰποῦσα αὐτῷ κεχαρισμένα, ὡς
[5, 7]	καὶ τιμηθέντος ὑπὸ τοῦ δοκοῦντος	πατρὸς	ἀμφοτέρων εἶναι· τὴν γὰρ Ἀντωνίνου
[5, 8]	τυγχάνουσιν, ἀλλὰ τοῖς ὑπὸ τῆς	μητρὸς	ἐπιλεχθεῖσι πιστοτάτοις τε εἶναι δοκοῦσιν.
[5, 3]	Σεβήρου μὲν γυναικὸς Ἀντωνίνου δὲ	μητρός.	παρὰ πάντα οὖν τὸν τῆς
[5, 4]	πραγμάτων καινοτομίαν τό τε Μακρίνου	μῖσος	καὶ τὸ Ἀντωνίνου τῆς μνήμης
[5, 5]	ἐσθῆτα ἐμυσάττετο, ἐρίου φάσκων εἰργάσθαι,	πράγματος	εὐτελοῦς· τοῖς δὲ Σηρῶν ὑφάσμασι
[5, 4]	ὁ δὲ Μακρῖνος καταφρονῶν τοῦ	πράγματος	ὡς παιδαριώδους, χρώμενός τε τῇ
[5, 3]	κάλλους σώματος, ἡλικίας ἀκμῆς, ἁβροῦ	σχήματος,	ἀπείκασεν ἄν τις τὸ μειράκιον
[5, 5]	πῶς φέρουσι τὴν ὄψιν τοῦ	σχήματος,	εἰκόνα μεγίστην γράψας παντὸς ἑαυτοῦ,
[5, 5]	ἐν ἔθει γενέσθαι τῆς τοῦ	σχήματος	ὄψεως τήν τε σύγκλητον καὶ
[5, 5]	ῥεῖθρα φέρεσθαι οἴνου τε καὶ	αἵματος	μεμιγμένου. περί τε τοὺς βωμοὺς
[5, 5]	εἰκόνα ἀνατεθῆναι ὑπὲρ κεφαλῆς τοῦ	ἀγάλματος	τῆς νίκης, ᾧ συνιόντες ἐς
[5, 7]	καλεῖται, παραχθέντος αὐτῷ τοῦ παππῴου	ὀνόματος	ἐς τὸ τοῦ Μακεδόνος ὡς
[5, 6]	δ´ Ἀντωνῖνος ἔθεε πρὸ τοῦ	ἅρματος	ἀναποδίζων ἐς τοὐπίσω, ἔς τε
[5, 6]	ἡνίας κατεῖχεν οὐδείς, οὐδὲ τοῦ	ἅρματος	ἄνθρωπος ἐπέβαινεν, αὐτῷ δὲ περιέκειντο
[5, 4]	ἀντιπνοίᾳ χρήσασθαι, ἐπανάγοντος αὐτὸν τοῦ	πνεύματος	ἐς τὴν τιμωρίαν. παρὰ τοσοῦτον
[5, 3]	τὸ αὐτὸ δὴ συνιόντων κάλλους	σώματος,	ἡλικίας ἀκμῆς, ἁβροῦ σχήματος, ἀπείκασεν
[5, 7]	ἀποδείκνυται δὴ Καῖσαρ ὁ Ἀλέξανδρος,	ὕπατός	τε σὺν αὐτῷ Ἀντωνίνῳ. κατελθών
[5, 4]	ἔφυγεν, ὡς εἴρηται· ὁ δὲ	στρατὸς	ἑκατέρωθεν ἐμάχοντο, ὑπὲρ μὲν τοῦ
[5, 5]	καλούμενον· ~ἐπεὶ δὲ ὅ τε	στρατὸς	πᾶς μετελθὼν πρὸς τὸν Ἀντωνῖνον
[5, 6]	οἵ τε ἱππεῖς καὶ ὁ	στρατὸς	πᾶς προεπόμπευον τοῦ θεοῦ. μετὰ
[5, 3]	τὴν ὄψιν τῶν κατ´ αὐτὸν	ὡραιότατος	μειρακίων πάντων. ἐς τὸ αὐτὸ
[5, 8]	Ἀντωνῖνος μὲν οὖν ἐς ἕκτον	ἔτος	ἐλάσας τῆς βασιλείας καὶ χρησάμενος
[5, 5]	ἐντέθραπτο, περιεργότερον ἐξωρχεῖτο, σχήμασί τε	ἐσθῆτος	πολυτελεστάτοις χρώμενος, διαχρύσοις τε πόρφυρας
[5, 2]	ἐπιστολῆς, εὐφημεῖ τε αὐτὸν ἡ	σύγκλητος	καὶ τὰς σεβασμίους τιμὰς πάσας
[5, 5]	φέροντα· περιειστήκει δὲ πᾶσα ἡ	σύγκλητος	καὶ τὸ ἱππικὸν τάγμα ἐν
[5, 1]	οἱ δὲ παρ´ ὑμῶν λαβόντες	χάριτός	τε αἰδίου εἰσὶ χρεῶσται καὶ
[5, 5]	τοῦ σχήματος, εἰκόνα μεγίστην γράψας	παντὸς	ἑαυτοῦ, οἷος προϊών τε καὶ
[5, 4]	μὲν δὴ τοιούτῳ Μακρῖνος ἐχρήσατο,	συναναιρεθέντος	αὐτῷ καὶ τοῦ παιδός, ὃν
[5, 7]	ὡς πάνυ τε ἐνδόξου καὶ	τιμηθέντος	ὑπὸ τοῦ δοκοῦντος πατρὸς ἀμφοτέρων
[5, 7]	ὁ Ἀλεξιανός, καὶ Ἀλέξανδρος καλεῖται,	παραχθέντος	αὐτῷ τοῦ παππῴου ὀνόματος ἐς
[5, 8]	φύσει τε χαύνου τὸν τρόπον	ὄντος,	καὶ ἀφειδῶς πάντα καὶ φανερῶς
[5, 4]	Βυζαντίῳ προσπελάζοντα, φασὶν ἀντιπνοίᾳ χρήσασθαι,	ἐπανάγοντος	αὐτὸν τοῦ πνεύματος ἐς τὴν
[5, 8]	πάντα καὶ φανερῶς ἃ ἐβουλεύετο	λέγοντος	καὶ πράττοντος. ὡς δὲ τὰ
[5, 2]	ἀσκῶν, βαδίζων τε πλέον τοῦ	δέοντος	ἠρεμαίως, βραδύτατά τε καὶ μόλις
[5, 6]	ἑκάστου ἔτους κατῆγε τὸν θεὸν	ἀκμάζοντος	θέρους. πανηγύρεις τε παντοδαπὰς συνεκρότει,
[5, 7]	καὶ δεδοικυῖα μή τι ἐκείνου	παθόντος	πάλιν ἰδιωτεύῃ, πείθει αὐτόν, κοῦφον
[5, 8]	φήμην ὡς τοῦ Ἀλεξάνδρου τεθνήξεσθαι	μέλλοντος,	ἐποιεῖτό τε ἀπόπειραν ὄπως οἴσουσιν
[5, 5]	σύγκλητον καὶ τὸν δῆμον Ῥωμαίων,	ἀπόντος	τε αὑτοῦ πεῖραν δοθῆναι πῶς
[5, 4]	μάχεσθαι ἤθελον ὑπὲρ τοῦ μὴ	παρόντος,	παραδοῦναί τε αὑτοὺς ἐκδότους καὶ
[5, 8]	φανερῶς ἃ ἐβουλεύετο λέγοντος καὶ	πράττοντος.	ὡς δὲ τὰ τῆς ἐπιβουλῆς
[5, 4]	ὡς ἂν ὑπὸ Μακρίνου ἔτι	βασιλεύοντος	ἐπί τινα σπουδαῖα πεμφθέντων. ὃ
[5, 7]	ἐνδόξου καὶ τιμηθέντος ὑπὸ τοῦ	δοκοῦντος	πατρὸς ἀμφοτέρων εἶναι· τὴν γὰρ
[5, 2]	ποθοῦσαν ἐπείχθη, τοῦ δήμου ἑκάστοτε	καλοῦντος	μεγάλαις βοαῖς, ἐν δὲ τῇ
[5, 1]	ἐχθροῦ δυσμάχου ἐποιήσαμεν. ἐμοῦ δὲ	κρατοῦντος	ἐν ἀδείᾳ τε καὶ ἀναιμωτὶ
[5, 7]	αὑτοῦ ἢ ἀπελευθέροις, ὡς ἔτυχεν	ἕκαστος	ἐπ´ αἰσχρῷ τινὶ εὐδοκιμήσας, τὰς
[5, 5]	τὸ βουλευτήριον λιβανωτόν τε θυμιῶσιν	ἕκαστος	καὶ οἴνου σπένδουσι. προσέταξέ τε
[5, 2]	ἑώρταζον ἐπὶ τῇ Ἀντωνίνου ἀπαλλαγῇ.	ἕκαστός	τε ᾤετο, μάλιστα τῶν ἐν
[5, 1]	γὰρ ὄφελος εὐγενείας, εἰ μὴ	χρηστὸς	καὶ φιλάνθρωπος συνοικεῖ τρόπος; τὰ
[5, 3]	Ἐλαιαγάβαλον καλοῦντες. νεὼς δὲ αὐτῷ	μέγιστος	κατεσκεύαστο, χρυσῷ πολλῷ καὶ ἀργύρῳ
[5, 3]	εἰκόνα· λίθος δέ τις ἔστι	μέγιστος,	κάτωθεν περιφερής, λήγων ἐς ὀξύτητα·
[5, 5]	μάμμης καὶ τῶν συνόντων φίλων	(αὐτὸς	γὰρ ἦν νέος τε τὴν
[5, 6]	ἐκείνου ἑορτὴν πολλοῖς φέρειν συμφοράν.	αὐτὸς	δὲ ἐβλέπετο πολλάκις ἡνιοχῶν ἢ
[5, 4]	χρώμενός τε τῇ συνήθει ῥᾳθυμίᾳ,	αὐτὸς	μὲν οἴκοι μένει, πέμπει δὲ
[5, 1]	βασιλικῆς ἀποδεούσης, ὅπου γε καὶ	αὐτὸς	ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐπάρχουσι τῶν
[5, 2]	ἑκάστους ἐς τὰ ἑαυτῶν ἀπέπεμψεν,	αὐτός	τε ἐς τὴν Ῥώμην ποθοῦσαν
[5, 6]	πυρὶ κατεφλέχθη ὁ νεώς, ἐκίνησεν	οὗτος,	καὶ πρὸς γάμον δὴ ἐς
[5, 1]	δόξαν περιτίθησιν. εὐγένεια δὲ καὶ	πλοῦτος	καὶ ὅσα τοιαῦτα μακαρίζεται μέν,
[5, 4]	μὴ παντάπασι γυμνωθεὶς τῆς δυνάμεως	αἰχμάλωτός	τε ληφθεὶς αἰσχίστως ὑβρισθείη, ἔτι
[5, 2]	ἀξιώσει τινὶ ἢ πράξει καθεστώτων,	ξίφος	ἀποσεσεῖσθαι τοῖς αὐχέσιν ἐπαιωρούμενον. συκοφάνται
[5, 1]	ὅπου γε καὶ αὐτὸς ὁ	βασιλεὺς	τοῖς ἐπάρχουσι τῶν στρατοπέδων πεπίστευται,
[5, 5]	παντάπασι βάρβαρον τὸ σχῆμα ὀφθὲν	εὐθὺς	λυπήσῃ τοὺς ἰδόντας, ἀήθεις τε
[5, 7]	τοὺς ἐνδοξοτάτους οὓς μὲν ἀπέκτεινεν	οὓς	δὲ ἐφυγάδευσεν, αἰτίας γελοιοτάτας ἐπιφέρων,
[5, 5]	ἐπιτελοῦσι, πρὸ τῶν ἄλλων θεῶν	οὓς	δὴ καλοῦσιν ἱερουργοῦντες, ὀνομάζειν τὸν
[5, 4]	Μακρίνου οἱ σωματοφύλακες καὶ δορυφόροι,	οὓς	δὴ πραιτωριανοὺς καλοῦσιν, οἳ γενναίως
[5, 3]	οἰκεῖοί τε τῆς Μαίσης, πρὸς	οὓς	ἐκείνη θαυμάζοντας τὸν παῖδα, εἴτε
[5, 7]	τινάς τε αὐτῶν τοὺς ἐνδοξοτάτους	οὓς	μὲν ἀπέκτεινεν οὓς δὲ ἐφυγάδευσεν,
[5, 4]	λαθὼν ἀποδιδράσκει σὺν ὀλίγοις ἑκατοντάρχαις,	οὓς	πιστοτάτους ᾤετο, τὸ γένειον ἀποκειράμενος,
[5, 4]	πλῆθος ἑκάστοτε, εἰ καὶ κατ´	ὀλίγους	προσιόν, τὴν δύναμιν ηὔξησεν. ὁ
[5, 4]	στρατιῶται ἀνελθόντες ἐπί τε τοὺς	πύργους	καὶ τὰς ἐπάλξεις τόν τε
[5, 6]	προειρημένας θυσίας καὶ πανηγύρεις ἐπετέλει,	πύργους	τε μεγίστους καὶ ὑψηλοτάτους κατασκευάσας,
[5, 5]	οἱ Ῥωμαῖοι, τῇ γραφῇ ἐνειθισμένοι.	δοὺς	δὲ τὰς συνήθεις τῷ δήμῳ
[5, 4]	τῶν ἀρχόντων τοῦ στρατοπέδου, δύναμιν	δοὺς	ὅσην ᾤετο ῥᾷστα ἐκπορθήσειν τοὺς
[5, 4]	Μακρῖνος καταφρονῶν τοῦ πράγματος ὡς	παιδαριώδους,	χρώμενός τε τῇ συνήθει ῥᾳθυμίᾳ,
[5, 2]	καὶ σχεδὸν πᾶσα ἡ ὑπὸ	Ῥωμαίους	οἰκουμένη καθαρθεῖσα πονηρῶν ἀνθρώπων, τῶν
[5, 1]	μέτριον προσφιλές. τὸν γοῦν πρὸς	Παρθυαίους	πόλεμον, μέγιστόν τε ὄντα καὶ
[5, 6]	ἔπαιζε δὲ γάμους οὐ μόνον	ἀνθρωπείους,	ἀλλὰ καὶ τῷ θεῷ, ᾧ
[5, 2]	αὐτὸν ἡ σύγκλητος καὶ τὰς	σεβασμίους	τιμὰς πάσας ψηφίζεται. οὐχ οὕτως
[5, 8]	τὸν Ἀλέξανδρον εὐφημήσαντας, τοὺς δὲ	αἰτίους	δῆθεν στάσεως καὶ θορύβου, συλλαμβάνεσθαι
[5, 7]	τοὺς στρατιώτας στέργειν τοὺς παῖδας,	υἱοὺς	ἐκείνου δοκοῦντας εἶναι. ἀποδείκνυται δὴ
[5, 7]	τῆς ἀρχῆς. τούς τε οὖν	διδασκάλους	αὐτοῦ πάντας ἀπεσόβει τῆς βασιλείου
[5, 7]	αἰσχρῶν καὶ ἀπρεπῶν βασιλεῦσιν ἔργων,	διδασκάλους	δὲ πάσης παιδείας λάθρᾳ μετεπέμπετο,
[5, 6]	ἱερῶν νόμων κελευομένης καὶ μέχρι	τέλους	τοῦ βίου παρθενεύεσθαι, ἀποσπάσας αὐτὴν
[5, 5]	ἐμυσάττετο, ἐρίου φάσκων εἰργάσθαι, πράγματος	εὐτελοῦς·	τοῖς δὲ Σηρῶν ὑφάσμασι μόνοις
[5, 2]	τρυφῇ διαιτώμενον, ἀφηνιάζοντες ἤδη πρὸς	ἀλλήλους	αὐτὸν κακῶς ἠγόρευον, προφάσεώς τε
[5, 1]	ἐγείροντας εὔνους καὶ πιστοὺς ἐδοκίμαζε	φίλους.	ἐμοὶ δὲ ἐξ ἀρχῆς τὸ
[5, 3]	ἐς τὸ αὐτὸ δὴ συνιόντων	κάλλους	σώματος, ἡλικίας ἀκμῆς, ἁβροῦ σχήματος,
[5, 5]	τε τοῦ παλαιοτάτου καὶ καλλίστου	πολλοὺς	ἀμφορέας τῶν βωμῶν προχέων, ὡς
[5, 4]	ἡ τῶν χρημάτων ἐλπίς, ὡς	πολλοὺς	καὶ αὐτομολοῦντας φοιτᾶν πρὸς τὸν
[5, 1]	ὑμετέρας γνώμης, κοινωνούς τε καὶ	συμβούλους	ἔχειν τῆς τῶν πραγμάτων διοικήσεως.
[5, 6]	γένος ἐς Κόμοδον. ἔπαιζε δὲ	γάμους	οὐ μόνον ἀνθρωπείους, ἀλλὰ καὶ
[5, 6]	ἁμαρτάνων. προῄει τε ὑπογραφόμενος τοὺς	ὀφθαλμοὺς	καὶ τὰς παρειὰς ἐρυθραίνων, φύσει
[5, 6]	θέρους. πανηγύρεις τε παντοδαπὰς συνεκρότει,	ἱπποδρόμους	τε κατασκευάσας καὶ θέατρα, διά
[5, 5]	αἵματος μεμιγμένου. περί τε τοὺς	βωμοὺς	ἐχόρευεν ὑπὸ παντοδαποῖς ἤχοις ὀργάνων,
[5, 5]	καὶ κάλλιστον κατασκευάσας τῷ θεῷ,	βωμούς	τε πλείστους περὶ τὸν νεὼν
[5, 4]	σωματοφύλακες καὶ δορυφόροι, οὓς δὴ	πραιτωριανοὺς	καλοῦσιν, οἳ γενναίως ἀνθεστήκεσαν παντὶ
[5, 6]	ἑκατέρωθεν παρέθει μετὰ παντοδαπῆς δᾳδουχίας,	στεφάνους	καὶ ἄνθη ἐπιρριπτοῦντες· ἀγάλματά τε
[5, 1]	ἰδιωτικῶν σπαργάνων ἐπὶ τοῦτο ἐλθόντες.	γένους	γὰρ ἔνδοξον ἀρχὴν αὐτὸν παρασχεῖν
[5, 3]	καὶ μάλιστα οἱ στρατιῶται, εἰδότες	γένους	ὄντα βασιλικοῦ, καὶ τῆς ὥρας
[5, 5]	ἰδόντας, ἀήθεις τε ὄντας καὶ	οἰομένους	τὰ τοιαῦτα καλλωπίσματα οὐκ ἀνδράσιν
[5, 6]	καὶ πλουσίων, διαβληθέντας αὐτῷ ὡς	ἀπαρεσκομένους	καὶ σκώπτοντας αὐτοῦ τὸν βίον.
[5, 1]	μέτριόν μου καὶ πρὸς τοὺς	ἀρχομένους	φιλάνθρωπον διαβάλλων καὶ διασκώπτων ἐς
[5, 6]	τὸν θεὸν ἀποβλέπων καὶ τοὺς	χαλινοὺς	ἀντέχων τῶν ἵππων· πᾶσάν τε
[5, 1]	τήν τε ὀργὴν διαβολαῖς ἐγείροντας	εὔνους	καὶ πιστοὺς ἐδοκίμαζε φίλους. ἐμοὶ
[5, 1]	πράττειν ἄνευ τῆς ὑμετέρας γνώμης,	κοινωνούς	τε καὶ συμβούλους ἔχειν τῆς
[5, 2]	ἐπαινουμένης, βαρβάρου δὲ μᾶλλον καὶ	θηλυπρεποῦς	εἶναι δοκούσης. ἅπερ ὁρῶντες οἱ
[5, 5]	γὰρ προσίετο εἰ μὴ τοὺς	ὁμοιοτρόπους	τε καὶ κόλακας αὑτοῦ τῶν
[5, 3]	ἐξοχάς τέ τινας βραχείας καὶ	τύπους	δεικνύουσιν, εἰκόνα τε ἡλίου ἀνέργαστον
[5, 6]	τοὺς κατὰ Ῥώμην καὶ Ἰταλίαν	ἀνθρώπους	ἑορτάζειν παντοδαπαῖς τε εὐφροσύναις καὶ
[5, 6]	ἔτους κατῆγε τὸν θεὸν ἀκμάζοντος	θέρους.	πανηγύρεις τε παντοδαπὰς συνεκρότει, ἱπποδρόμους
[5, 3]	πάντα σκέπων ἀπ´ ὀνύχων ἐς	μηροὺς	ἐσθῆσιν ὁμοίως χρυσῷ καὶ πορφύρᾳ
[5, 3]	στρατιωτικόν. τῇ δὲ Μαίσῃ ἐλέγετο	σωροὺς	εἶναι χρημάτων, ἐκείνην δὲ ἑτοίμως
[5, 1]	τὸ μέτριόν μου καὶ πρὸς	τοὺς	ἀρχομένους φιλάνθρωπον διαβάλλων καὶ διασκώπτων
[5, 4]	δοὺς ὅσην ᾤετο ῥᾷστα ἐκπορθήσειν	τοὺς	ἀφεστῶτας. ὡς δ´ ἦλθεν Ἰουλιανός
[5, 5]	καὶ αἵματος μεμιγμένου. περί τε	τοὺς	βωμοὺς ἐχόρευεν ὑπὸ παντοδαποῖς ἤχοις
[5, 8]	καὶ ὑπερφυῶς τὸν Ἀλέξανδρον εὐφημήσαντας,	τοὺς	δὲ αἰτίους δῆθεν στάσεως καὶ
[5, 4]	μὲν δὴ Μακρῖνος οὐκ ἐξέφυγε	τοὺς	διώξαντας, τέλει τε ἐχρήσατο αἰσχρῷ
[5, 4]	προσεχώρησαν, ὁ δὲ Ἀντωνῖνος πέμπει	τοὺς	διώξοντας τὸν Μακρῖνον πολὺ προκεχωρηκότα.
[5, 1]	χαυνότητα· κολακείαις δὲ χαίρων, καὶ	τοὺς	εἰς ὠμότητα παροξύνοντας τῷ τε
[5, 4]	στρατόν, ἐπῄει ὡς δὴ πολιορκήσων	τοὺς	ἐκείνῳ προσκεχωρηκότας. ὁ δὲ Ἀντωνῖνος,
[5, 7]	βασιλείου αὐλῆς, τινάς τε αὐτῶν	τοὺς	ἐνδοξοτάτους οὓς μὲν ἀπέκτεινεν οὓς
[5, 8]	λωβηθέντα ἐς τοὺς ὀχετοὺς ἀπερρίφθη	τοὺς	ἐς τὸν Θύβριν ποταμὸν ῥέοντας.
[5, 1]	εἰσὶ χρεῶσται καὶ πειρῶνται ἀμείψασθαι	τοὺς	εὐεργεσίαις προειληφότας. καὶ τῶν μὲν
[5, 5]	τὸ σχῆμα ὀφθὲν εὐθὺς λυπήσῃ	τοὺς	ἰδόντας, ἀήθεις τε ὄντας καὶ
[5, 6]	δὴ τῷ θεῷ, κελεύσας πάντας	τοὺς	κατὰ Ῥώμην καὶ Ἰταλίαν ἀνθρώπους
[5, 5]	(οὐδὲ γὰρ προσίετο εἰ μὴ	τοὺς	ὁμοιοτρόπους τε καὶ κόλακας αὑτοῦ
[5, 6]	ἤθελεν ἁμαρτάνων. προῄει τε ὑπογραφόμενος	τοὺς	ὀφθαλμοὺς καὶ τὰς παρειὰς ἐρυθραίνων,
[5, 8]	συρέντα τε καὶ λωβηθέντα ἐς	τοὺς	ὀχετοὺς ἀπερρίφθη τοὺς ἐς τὸν
[5, 7]	πρὸς τὸ τοὺς στρατιώτας στέργειν	τοὺς	παῖδας, υἱοὺς ἐκείνου δοκοῦντας εἶναι.
[5, 8]	τοῖς στρατιώταις ὠργίζετο· ἐκέλευέ τε	τοὺς	παρασήμως καὶ ὑπερφυῶς τὸν Ἀλέξανδρον
[5, 4]	οἱ στρατιῶται ἀνελθόντες ἐπί τε	τοὺς	πύργους καὶ τὰς ἐπάλξεις τόν
[5, 5]	οἴνου σπένδουσι. προσέταξέ τε πάντας	τοὺς	Ῥωμαίων ἄρχοντας, καὶ εἴ τινες
[5, 7]	ταῦτα ἡ Μαῖσα, ὑποπτεύουσά τε	τοὺς	στρατιώτας ἀπαρέσκεσθαι τῷ τοιούτῳ τοῦ
[5, 7]	ἡ πρεσβῦτις ἐσεμνύνετο πρὸς τὸ	τοὺς	στρατιώτας στέργειν τοὺς παῖδας, υἱοὺς
[5, 7]	υἱὸν καὶ κοινωνὸν τῆς ἀρχῆς.	τούς	τε οὖν διδασκάλους αὐτοῦ πάντας
[5, 8]	Σεβαστή τε καὶ μήτηρ) ἀναιροῦσι,	τούς	τε περὶ αὐτὸν πάντας, ὅσοι
[5, 6]	τε τὸν θεὸν ἀποβλέπων καὶ	τοὺς	χαλινοὺς ἀντέχων τῶν ἵππων· πᾶσάν
[5, 6]	ἐπετέλει, πύργους τε μεγίστους καὶ	ὑψηλοτάτους	κατασκευάσας, ἀνιών τε ἐπ´ αὐτούς,
[5, 7]	αὐλῆς, τινάς τε αὐτῶν τοὺς	ἐνδοξοτάτους	οὓς μὲν ἀπέκτεινεν οὓς δὲ
[5, 4]	ἀποδιδράσκει σὺν ὀλίγοις ἑκατοντάρχαις, οὓς	πιστοτάτους	ᾤετο, τὸ γένειον ἀποκειράμενος, ὡς
[5, 3]	τεσσαρεσκαίδεκα, ὁ δὲ Ἀλεξιανὸς δεκάτου	ἔτους	ἐπιβεβηκώς. ἱέρωντο δὲ αὐτοὶ θεῷ
[5, 6]	καὶ πολυτελέστατον, ἐς ὃν ἑκάστου	ἔτους	κατῆγε τὸν θεὸν ἀκμάζοντος θέρους.
[5, 2]	εἰκόνι ἐλευθερίας ἐβίωσαν ἐκείνου τοῦ	ἔτους	οὗ μόνου ὁ Μακρῖνος ἐβασίλευσε.
[5, 5]	Νικομήδειαν ἐχείμαζε, τῆς ὥρας τοῦ	ἔτους	οὕτως ἀπαιτούσης. εὐθέως τε ἐξεβακχεύετο,
[5, 3]	πέμπουσι τῷ θεῷ ἑκάστου τοῦ	ἔτους	πολυτελῆ ἀναθήματα. ἄγαλμα μὲν οὖν,
[5, 3]	τῇ βασιλείῳ διέτριψεν αὐλῇ χρόνου	πολυετοῦς,	παρ´ ὃν Σεβῆρός τε καὶ
[5, 8]	τε καὶ λωβηθέντα ἐς τοὺς	ὀχετοὺς	ἀπερρίφθη τοὺς ἐς τὸν Θύβριν
[5, 4]	μὴ παρόντος, παραδοῦναί τε αὑτοὺς	ἐκδότους	καὶ ὥσπερ αἰχμαλώτους ᾐδοῦντο. ὡς
[5, 2]	διέλυσεν εὐθέως τὰ στρατόπεδα καὶ	ἑκάστους	ἐς τὰ ἑαυτῶν ἀπέπεμψεν, αὐτός
[5, 6]	καὶ πανηγύρεις ἐπετέλει, πύργους τε	μεγίστους	καὶ ὑψηλοτάτους κατασκευάσας, ἀνιών τε
[5, 6]	χορεύειν ἀεὶ καὶ ἱερουργεῖν δοκῶν,	πλείστους	ἀπέκτεινε τῶν ἐνδόξων τε καὶ
[5, 5]	κατασκευάσας τῷ θεῷ, βωμούς τε	πλείστους	περὶ τὸν νεὼν ἱδρύσας, ἑκάστοτε
[5, 1]	ὀργὴν διαβολαῖς ἐγείροντας εὔνους καὶ	πιστοὺς	ἐδοκίμαζε φίλους. ἐμοὶ δὲ ἐξ
[5, 8]	τὸν Ἀλέξανδρον εἶχον, καὶ ἐλπίδας	κρείττους	ἐν παιδὶ κοσμίως καὶ σωφρόνως
[5, 6]	ὑψηλοτάτους κατασκευάσας, ἀνιών τε ἐπ´	αὐτούς,	ἐρρίπτει τοῖς ὄχλοις, ἁρπάζειν πᾶσιν
[5, 8]	δὲ ἀνοίξαντες τὰς πύλας ἐδέξαντο	αὐτοὺς	ἔς τε τὸν νεὼν τοῦ
[5, 4]	τὰς ψυχὰς ἐξεπτόηντο. ἐνῆγε δ´	αὐτοὺς	καὶ ἀνέπειθεν ἐς πραγμάτων καινοτομίαν
[5, 4]	Μακρίνου φυγήν, πέμψας κήρυκας διδάσκει	αὐτοὺς	ὅτι μάτην ὑπὲρ ἀνάνδρου καὶ
[5, 3]	καὶ τοῖς ἐγγόνοις. καταγαγόντων τε	αὐτοὺς	τῶν προσφυγόντων στρατιωτῶν γενόμενοι πρὸς
[5, 4]	τοῦ μὴ παρόντος, παραδοῦναί τε	αὑτοὺς	ἐκδότους καὶ ὥσπερ αἰχμαλώτους ᾐδοῦντο.
[5, 8]	ἔπεμψαν τῷ Ἀντωνίνῳ, κατακλείσαντές τε	αὑτοὺς	ἐν τῷ στρατοπέδῳ τὸν Ἀλέξανδρον
[5, 3]	τάς τε πύλας ἀποκλείσαντες, παρεσκεύαζον	ἑαυτοὺς	ὡς, εἰ δέοι, ὑπομενοῦντες πολιορκίαν.
[5, 3]	βαρβάρῳ, χιτῶνας χρυσοϋφεῖς καὶ ἁλουργεῖς	χειριδωτοὺς	καὶ ποδήρεις ἀνεζωσμένος, τά τε
[5, 5]	{οἱ} μὲν χιτῶνας ποδήρεις καὶ	χειριδωτοὺς	νόμῳ Φοινίκων, ἐν μέσῳ φέροντες
[5, 4]	τε αὑτοὺς ἐκδότους καὶ ὥσπερ	αἰχμαλώτους	ᾐδοῦντο. ὡς δὲ παρὰ τῶν
[5, 4]	νοσῶν χαλεπώτατα ὑπό τε τῆς	συνεχοῦς	ὁδοιπορίας συντετριμμένος. ἔνθα αὐτὸν εὑρόντες
[5, 4]	μεγάλῃ σπουδῇ τὰ ὀχήματα ἐπειγόντων,	ὡς	ἂν ὑπὸ Μακρίνου ἔτι βασιλεύοντος
[5, 2]	ἀπηρέσκοντό τε αὐτοῦ τῷ βίῳ	ὡς	ἀνειμένῳ μᾶλλον ἣ κατ´ ἄνδρα
[5, 1]	εἰληφότες ἀποχρῶνταί τε καὶ ἐνυβρίζουσιν	ὡς	ἄνωθεν ἰδίῳ κτήματι· οἱ δὲ
[5, 6]	τε καὶ πλουσίων, διαβληθέντας αὐτῷ	ὡς	ἀπαρεσκομένους καὶ σκώπτοντας αὐτοῦ τὸν
[5, 7]	θυγατρὸς Μαμαίας, εἰποῦσα αὐτῷ κεχαρισμένα,	ὡς	ἄρα χρὴ ἐκεῖνον μὲν τῇ
[5, 4]	ᾤετο ῥᾷστα ἐκπορθήσειν τοὺς ἀφεστῶτας.	ὡς	δ´ ἦλθεν Ἰουλιανός (τοῦτο γὰρ
[5, 8]	τὸ στρατόπεδον σὺν τῷ Ἀλεξάνδρῳ.	ὡς	δὲ ἀνοίξαντες τὰς πύλας ἐδέξαντο
[5, 4]	πλῆθος ὑπὲρ τοῦ Ἀντωνίνου ἠγωνίζοντο.	ὡς	δὲ ἐπὶ πολὺ τὸν Μακρῖνον
[5, 5]	ὀνομάζειν τὸν νέον θεὸν Ἐλαιαγάβαλον.	ὡς	δὲ ἐς τὴν Ῥώμην ἀφίκετο
[5, 7]	δὲ υἱὸν τοῦ δωδεκάτου ἐπιβαίνοντα.	ὡς	δὲ Καῖσαρ ὁ Ἀλέξανδρος ἀπεδείχθη,
[5, 4]	ἐκδότους καὶ ὥσπερ αἰχμαλώτους ᾐδοῦντο.	ὡς	δὲ παρὰ τῶν αὐτομόλων ἐπύθετο
[5, 3]	τὴν βασιλείαν τῷ γένει ἀνανεώσαιντο.	ὡς	δὲ συνέθεντο νύκτωρ, εἰ κατέλθοιεν
[5, 8]	ἃ ἐβουλεύετο λέγοντος καὶ πράττοντος.	ὡς	δὲ τὰ τῆς ἐπιβουλῆς αὐτῷ
[5, 4]	ὡς, εἰ δέοι, ὑπομενοῦντες πολιορκίαν.	~ὡς	δὲ ταῦτα ἀπηγγέλη τῷ Μακρίνῳ
[5, 5]	τὰ συνήθη ἑαυτῇ βασίλεια Ῥώμης.	ὡς	δὲ τῇ τε συγκλήτῳ καὶ
[5, 6]	χρῆσθαι δημοσίᾳ τε καὶ ἰδίᾳ	ὡς	δὴ γαμούντων θεῶν. κατεσκεύασε δὲ
[5, 2]	τῆς φωνῆς. ἐζήλου δὲ ταῦτα	ὡς	δὴ Μάρκου ἐπιτηδεύματα, τὸν δὲ
[5, 4]	πάντα ὃν εἶχε στρατόν, ἐπῄει	ὡς	δὴ πολιορκήσων τοὺς ἐκείνῳ προσκεχωρηκότας.
[5, 7]	δὲ ἐφυγάδευσεν, αἰτίας γελοιοτάτας ἐπιφέρων,	ὡς	διαφθείροιεν αὐτῷ τὸν δοκοῦντα υἱόν,
[5, 3]	τε πύλας ἀποκλείσαντες, παρεσκεύαζον ἑαυτοὺς	ὡς,	εἰ δέοι, ὑπομενοῦντες πολιορκίαν. ~ὡς
[5, 4]	πεμφθέντων. ὃ μὲν οὖν ἔφυγεν,	ὡς	εἴρηται· ὁ δὲ στρατὸς ἑκατέρωθεν
[5, 3]	Φοινίκης προήσπιζεν· ὕστερον δὲ μετηνέχθη,	ὡς	ἐν τοῖς ἑξῆς ἐροῦμεν. φοιτῶντες
[5, 3]	ἀπαγγέλλοντες διαβόητον ἐποίησαν τὴν φήμην,	ὡς	ἐς πᾶν χωρῆσαι τὸ στρατιωτικόν.
[5, 7]	δὲ δούλοις αὑτοῦ ἢ ἀπελευθέροις,	ὡς	ἔτυχεν ἕκαστος ἐπ´ αἰσχρῷ τινὶ
[5, 6]	ἄνθρωπος ἐπέβαινεν, αὐτῷ δὲ περιέκειντο	ὡς	ἡνιοχοῦντι δὴ τῷ θεῷ. ὁ
[5, 1]	ἐπὶ τοῦτο ἐλθόντες περιέπουσιν αὐτὸ	ὡς	καμάτῳ κτηθέν, αἰδῶ τε καὶ
[5, 4]	πιστοτάτους ᾤετο, τὸ γένειον ἀποκειράμενος,	ὡς	μὴ γνωρίζοιτο, ἐσθῆτά τε ὁδοιπορικὴν
[5, 2]	καὶ μόλις τοῖς προσιοῦσιν ἀποκρινόμενος	ὡς	μηδ´ ἀκούεσθαι πολλάκις διὰ τὸ
[5, 4]	δὲ Μακρῖνος καταφρονῶν τοῦ πράγματος	ὡς	παιδαριώδους, χρώμενός τε τῇ συνήθει
[5, 3]	διαβόητον ἐποίησαν τὴν φήμην, ὡς	ἐς	πᾶν χωρῆσαι τὸ στρατιωτικόν. τῇ
[5, 6]	ἀνήγαγε. φήσας δὲ ἀπαρέσκεσθαι αὐτὸν	ὡς	πάντα ἐν ὅπλοις καὶ πολεμικῇ
[5, 7]	ἐς τοσοῦτον δὲ ἐξώκειλε παροινίας	ὡς	πάντα τὰ ἀπὸ τῆς σκηνῆς
[5, 7]	ὀνόματος ἐς τὸ τοῦ Μακεδόνος	ὡς	πάνυ τε ἐνδόξου καὶ τιμηθέντος
[5, 1]	μακαρίζεται μέν, οὐκ ἐπαινεῖται δέ,	ὡς	παρ´ ἄλλου δοθέντα· ἐπιείκεια δὲ
[5, 4]	ἁπάντων ἡ τῶν χρημάτων ἐλπίς,	ὡς	πολλοὺς καὶ αὐτομολοῦντας φοιτᾶν πρὸς
[5, 1]	ὑπεροψίαν ἐκπίπτει καταφρονήσει τῶν ὑπηκόων	ὡς	πολὺ ἐλαττόνων· οἱ δὲ ἐκ
[5, 5]	πολλοὺς ἀμφορέας τῶν βωμῶν προχέων,	ὡς	ῥεῖθρα φέρεσθαι οἴνου τε καὶ
[5, 8]	τὴν μητέρα Σοαιμίδα (παρῆν γὰρ	ὡς	Σεβαστή τε καὶ μήτηρ) ἀναιροῦσι,
[5, 4]	δύναμιν ηὔξησεν. ὁ δὲ Μακρῖνος	ὡς	ταῦτα ἐπυνθάνετο, ἀθροίσας πάντα ὃν
[5, 6]	τοῖς δόρασι τῶν στρατιωτῶν περιπίπτοντες,	ὡς	τὴν ἐκείνου ἑορτὴν πολλοῖς φέρειν
[5, 8]	δὲ ὁ Ἀντωνῖνος καὶ φήμην	ὡς	τοῦ Ἀλεξάνδρου τεθνήξεσθαι μέλλοντος, ἐποιεῖτό
[5, 2]	εὔφραινε πάντας ἡ Μακρίνου διαδοχή,	ὡς	ὑπερήδοντό τε καὶ πανδημεὶ ἑώρταζον
[5, 8]	ἀνάνδρως κοσμούμενον, ὀρχούμενόν τε οὕτως	ὡς	ὑπὸ πάντων ὁρᾶσθαι. ἐπιρρεπεστέρας τοίνυν
[5, 8]	χαύνου τὸν τρόπον ὄντος, καὶ	ἀφειδῶς	πάντα καὶ φανερῶς ἃ ἐβουλεύετο
[5, 1]	πολλάκις ταῖς τυχούσαις διαβολαῖς πιστεύων	ἀφειδῶς	ὑμῖν προσεφέρετο. κἀμὲ μὲν κακῶς
[5, 3]	θρησκείας δὴ χάριν, τὸ μειράκιον	ἡδέως	ἔβλεπον. ἦσαν δέ τινες ἐξ
[5, 2]	δὲ ἥμαρτεν ὅσον μὴ διέλυσεν	εὐθέως	τὰ στρατόπεδα καὶ ἑκάστους ἐς
[5, 5]	ὥρας τοῦ ἔτους οὕτως ἀπαιτούσης.	εὐθέως	τε ἐξεβακχεύετο, τήν τε ἱερωσύνην
[5, 3]	τείχει τοῦ στρατοπέδου ῥᾷστα ὑπεδέχθησαν·	εὐθέως	τε τὸν παῖδα πᾶν τὸ
[5, 7]	στρατιώτας ἀπαρέσκεσθαι τῷ τοιούτῳ τοῦ	βασιλέως	βίῳ, καὶ δεδοικυῖα μή τι
[5, 3]	Φοίνισσα, ἀπὸ Ἐμέσου καλουμένης οὕτω	πόλεως	ἐν Φοινίκῃ· ἀδελφὴ δὲ ἐγεγόνει
[5, 6]	τιμιωτάτοις πεποικιλμένῳ κατῆγεν ἀπὸ τῆς	πόλεως	ἐπὶ τὸ προάστειον. τὸ δὲ
[5, 8]	ἐπὶ πολὺ διὰ πάσης τῆς	πόλεως	συρέντα τε καὶ λωβηθέντα ἐς
[5, 3]	ἀπερρῖφθαι· νύκτωρ τε λάθρᾳ τῆς	πόλεως	ὑπεξῆλθε σὺν ταῖς θυγατράσι καὶ
[5, 3]	ἑαυτῆς. πλείστων δὲ ἦν χρημάτων	ἀνάπλεως	ἅτε μακρῷ χρόνῳ βασιλικῇ ἐξουσίᾳ
[5, 4]	τε μὴ παντάπασι γυμνωθεὶς τῆς	δυνάμεως	αἰχμάλωτός τε ληφθεὶς αἰσχίστως ὑβρισθείη,
[5, 1]	οὐ πολύ τι ἐξουσίας καὶ	δυνάμεως	βασιλικῆς ἀποδεούσης, ὅπου γε καὶ
[5, 1]	ἐν οἷς σπείσαντες μετὰ πολλῆς	δυνάμεως	ἐλθόντα μέγαν βασιλέα πιστὸν φίλον
[5, 3]	τῇ Φοινίκων φωνῇ Ἐλαιαγάβαλον καλοῦντες.	νεὼς	δὲ αὐτῷ μέγιστος κατεσκεύαστο, χρυσῷ
[5, 6]	μὴ ὅτε πυρὶ κατεφλέχθη ὁ	νεώς,	ἐκίνησεν οὗτος, καὶ πρὸς γάμον
[5, 1]	τὸ πρᾶον τῆς διοικηθείσης πρότερον	πράξεως,	οὐ πολύ τι ἐξουσίας καὶ
[5, 1]	ὄντα με ἐκ τῆς ἱππάδος	τάξεως	ἐπὶ τοῦτο ἤγαγε. τί γὰρ
[5, 4]	καὶ ὑπαντώμενοι τῷ Μακρίνῳ ἐκ	παρατάξεως	ἀγωνίζεσθαι, ἐξάγει τὴν αὑτοῦ δύναμιν.
[5, 6]	τε καὶ σεβάσμιον εἶναι γάμον	ἱερέως	τε καὶ ἱερείας. πλὴν καὶ
[5, 4]	συστάδην καὶ ἐξ ἀντιστάσεως ἀγωνίζεσθαι	ἀξιόχρεως·	ἔτι τε καὶ τῶν αὐτομόλων
[5, 8]	εὐφημήσαντας, τοὺς δὲ αἰτίους δῆθεν	στάσεως	καὶ θορύβου, συλλαμβάνεσθαι πρὸς τιμωρίαν.
[5, 4]	πρὸς τὸ συστάδην καὶ ἐξ	ἀντιστάσεως	ἀγωνίζεσθαι ἀξιόχρεως· ἔτι τε καὶ
[5, 7]	νέων καὶ εὐκοσμίας τῆς τε	ὑποστάσεως	τῶν ἐς τὴν σύγκλητον βουλὴν
[5, 2]	πρὸς ἀλλήλους αὐτὸν κακῶς ἠγόρευον,	προφάσεώς	τε ὀλίγης λαβέσθαι εὔχοντο ἐς
[5, 2]	σχολάζων, τῆς τε τῶν πραγμάτων	διοικήσεως	ἀμελῶς ἔχων. προῄει τε πόρπαις
[5, 1]	συμβούλους ἔχειν τῆς τῶν πραγμάτων	διοικήσεως.	ὑμεῖς δὲ ἐν ἀδείᾳ καὶ
[5, 2]	τε θέαις καὶ πάσης μούσης	κινήσεώς	τε εὐρύθμου ὑποκριταῖς σχολάζων, τῆς
[5, 5]	ἔθει γενέσθαι τῆς τοῦ σχήματος	ὄψεως	τήν τε σύγκλητον καὶ τὸν
[5, 2]	βαδίζων τε πλέον τοῦ δέοντος	ἠρεμαίως,	βραδύτατά τε καὶ μόλις τοῖς
[5, 4]	οὓς δὴ πραιτωριανοὺς καλοῦσιν, οἳ	γενναίως	ἀνθεστήκεσαν παντὶ τῷ ἄλλῳ στρατῷ
[5, 1]	ἀρχή, κατελύσαμεν καὶ ἐν οἷς	ἀνδρείως	παραταξάμενοι οὐδέν τι ἡττήμεθα, καὶ
[5, 8]	καὶ ἐλπίδας κρείττους ἐν παιδὶ	κοσμίως	καὶ σωφρόνως ἀνατρεφομένῳ. ἐφρούρουν τε
[5, 7]	ἦν νέος· πάλιν δὲ ἕτερον	ὁμοίως	ἐκ τῆς σκηνῆς βαστάσας, παιδείας
[5, 3]	ἀπ´ ὀνύχων ἐς μηροὺς ἐσθῆσιν	ὁμοίως	χρυσῷ καὶ πορφύρᾳ πεποικιλμέναις. τήν
[5, 8]	σωφρόνως ἀνατρεφομένῳ. ἐφρούρουν τε αὐτὸν	παντοίως	ὁρῶντες ἐπιβουλευόμενον ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίνου.
[5, 1]	ἀφειδῶς ὑμῖν προσεφέρετο. κἀμὲ μὲν	κακῶς	ἠγόρευε, καὶ δημοσίᾳ πολλάκις τὸ
[5, 2]	ἀφηνιάζοντες ἤδη πρὸς ἀλλήλους αὐτὸν	κακῶς	ἠγόρευον, προφάσεώς τε ὀλίγης λαβέσθαι
[5, 3]	ὁ δὲ Ἀλεξιανὸς δεκάτου ἔτους	ἐπιβεβηκώς.	ἱέρωντο δὲ αὐτοὶ θεῷ ἡλίῳ·
[5, 4]	μάχονται, ἄδειάν τε καὶ ἀμνηστίαν	ἐνόρκως	ὑπισχνεῖται, καλεῖ τε καὶ αὑτὸν
[5, 2]	τῆς τε τῶν πραγμάτων διοικήσεως	ἀμελῶς	ἔχων. προῄει τε πόρπαις καὶ
[5, 5]	βασιλείας διαδοχῇ, φιλοτίμως τε καὶ	πολυτελῶς	ἐπιτελέσας παντοδαπὰς θέας, νεών τε
[5, 8]	μάμμη ἀμφοτέρων Μαῖσα, γυνὴ καὶ	ἄλλως	ἐντρεχὴς καὶ τῇ βασιλείῳ αὐλῇ
[5, 7]	πάλιν ἰδιωτεύῃ, πείθει αὐτόν, κοῦφον	ἄλλως	καὶ ἄφρονα νεανίαν, θέσθαι υἱὸν
[5, 8]	δὲ στρατιῶται ἐπὶ τούτῳ ἀγανακτήσαντες,	ἄλλως	μὲν μισοῦντες τὸν Ἀντωνῖνον καὶ
[5, 8]	στρατιώταις ὠργίζετο· ἐκέλευέ τε τοὺς	παρασήμως	καὶ ὑπερφυῶς τὸν Ἀλέξανδρον εὐφημήσαντας,
[5, 3]	σωροὺς εἶναι χρημάτων, ἐκείνην δὲ	ἑτοίμως	πάντα προέσθαι τοῖς στρατιώταις, εἰ
[5, 3]	σατράπαι τε καὶ βασιλεῖς βάρβαροι	φιλοτίμως	πέμπουσι τῷ θεῷ ἑκάστου τοῦ
[5, 5]	ἐπὶ τῇ τῆς βασιλείας διαδοχῇ,	φιλοτίμως	τε καὶ πολυτελῶς ἐπιτελέσας παντοδαπὰς
[5, 4]	οἱ μὲν ὑπὲρ τοῦ Ἀντωνίνου	προθύμως	ἠγωνίζοντο, δεδιότες, εἰ ἡττηθεῖεν, τὴν
[5, 3]	ὁ μὲν Βασιανὸς περὶ ἔτη	γεγονὼς	τεσσαρεσκαίδεκα, ὁ δὲ Ἀλεξιανὸς δεκάτου
[5, 8]	κρείττους ἐν παιδὶ κοσμίως καὶ	σωφρόνως	ἀνατρεφομένῳ. ἐφρούρουν τε αὐτὸν παντοίως
[5, 5]	ἀπόντος τε αὑτοῦ πεῖραν δοθῆναι	πῶς	φέρουσι τὴν ὄψιν τοῦ σχήματος,
[5, 4]	ἢ ἀποδρὰς ᾤχετο, ἠγνόουν τε	πῶς	χρήσονται τῷ πράγματι· οὔτε γὰρ
[5, 8]	τεθνήξεσθαι μέλλοντος, ἐποιεῖτό τε ἀπόπειραν	ὄπως	οἴσουσιν οἱ στρατιῶται τὸ θρυλούμενον.
[5, 8]	λανθάνουσα διανέμεσθαι τοῖς στρατιώταις κρύβδην,	ὅπως	αὐτῶν τὴν πρὸς τὸν Ἀλέξανδρον
[5, 1]		~Ὅπως	μὲν δὴ ὁ Ἀντωνῖνος ἦρξέ
[5, 8]	δὲ χρυσίνοις ἐσθῆσί τε ἁπαλαῖς	ἀνάνδρως	κοσμούμενον, ὀρχούμενόν τε οὕτως ὡς
[5, 8]	ὄντος, καὶ ἀφειδῶς πάντα καὶ	φανερῶς	ἃ ἐβουλεύετο λέγοντος καὶ πράττοντος.
[5, 5]	Ῥωμαίων δήμῳ τὰ πραχθέντα ἐδηλώθη,	δυσφόρως	μὲν πάντες ἤκουσαν, ὑπήκουον δὲ
[5, 4]	τῆς δυνάμεως αἰχμάλωτός τε ληφθεὶς	αἰσχίστως	ὑβρισθείη, ἔτι τῆς μάχης συνεστώσης,
[5, 8]	καὶ χρησάμενος τῷ προειρημένῳ βίῳ,	οὕτως	ἅμα τῇ μητρὶ κατέστρεψεν· οἱ
[5, 5]	ἐχείμαζε, τῆς ὥρας τοῦ ἔτους	οὕτως	ἀπαιτούσης. εὐθέως τε ἐξεβακχεύετο, τήν
[5, 2]	σεβασμίους τιμὰς πάσας ψηφίζεται. οὐχ	οὕτως	δὲ εὔφραινε πάντας ἡ Μακρίνου
[5, 4]	πυλῶν ἐς τὸ στρατόπεδον ἐδέχθησαν.	οὕτως	ἡ δύναμις αὐξηθεῖσα οὐ μόνον
[5, 4]	καὶ ὁμοιότατόν γε (βλέπειν γὰρ	οὕτως	ἤθελον) τοῦ μὲν Ἰουλιανοῦ τὴν
[5, 8]	ἐθνῶν ἐξουσίας ἐνεχείρισε. ~πάντων δὲ	οὕτως	τῶν πάλαι δοκούντων σεμνῶν ἐς
[5, 8]	ἁπαλαῖς ἀνάνδρως κοσμούμενον, ὀρχούμενόν τε	οὕτως	ὡς ὑπὸ πάντων ὁρᾶσθαι. ἐπιρρεπεστέρας
[5, 8]	στρατοπέδου ἤγαγον, τὸν μὲν Ἀλέξανδρον	ὑπερφυῶς	ἠσπάζοντό τε καὶ εὐφήμουν, τῷ
[5, 6]	τὸ ἄγαλμα μετεπέμψατο, σεβόντων αὐτὸ	ὑπερφυῶς	Καρχηδονίων τε καὶ τῶν κατὰ
[5, 8]	ἐκέλευέ τε τοὺς παρασήμως καὶ	ὑπερφυῶς	τὸν Ἀλέξανδρον εὐφημήσαντας, τοὺς δὲ