Livre, Chap. |
[5, 8] |
καὶ
ἀφειδῶς
πάντα
καὶ
φανερῶς
|
ἃ |
ἐβουλεύετο
λέγοντος
καὶ
πράττοντος.
ὡς |
[5, 3] |
εὐτελῆ
πρόφασιν
τοῖς
στρατιώταις
ἐς
|
ἃ |
ἐβούλοντο
τῆς
τύχης
παρασχούσης.
Μαῖσα |
[5, 7] |
ταῦτα
ἐκύρωσε,
γελοιότατα
ψηφισαμένων
πάντων
|
ἃ |
ἐκελεύοντο,
πατέρα
μὲν
ἐκεῖνον
δοκεῖν |
[5, 8] |
εὔνοιαν
καὶ
διὰ
χρημάτων,
ἐς
|
ἃ
|
μάλιστα
ἀποβλέπουσιν,
οἰκειώσηται.
ταῦτα
δὴ |
[5, 2] |
ὅσον
μὴ
διέλυσεν
εὐθέως
τὰ
|
στρατόπεδα |
καὶ
ἑκάστους
ἐς
τὰ
ἑαυτῶν
|
[5, 4] |
φήμη
διέδραμεν
ἀνὰ
τὰ
λοιπὰ
|
στρατόπεδα
|
ὅτι
τε
Ἀντωνίνου
υἱὸς
εὑρέθη |
[5, 4] |
δύναμιν.
συμμίξαντα
δὲ
ἀλλήλοις
τὰ
|
στρατόπεδα
|
Φοινίκης
τε
καὶ
Συρίας
ἐν |
[5, 8] |
οἳ
δ´
ἐπεὶ
μήτε
τὸν
|
παῖδα |
ἔβλεπον
ὑπό
τε
τῆς
φήμης |
[5, 3] |
πρὸς
οὓς
ἐκείνη
θαυμάζοντας
τὸν
|
παῖδα, |
εἴτε
πλασαμένη
εἴτε
καὶ
ἀληθεύουσα, |
[5, 8] |
τοῦ
Καίσαρος
τιμῆς
ἠθέλησε
τὸν
|
παῖδα, |
καὶ
οὔτε
ἐν
ταῖς
προσαγορεύσεσιν |
[5, 3] |
ῥᾷστα
ὑπεδέχθησαν·
εὐθέως
τε
τὸν
|
παῖδα |
πᾶν
τὸ
στρατόπεδον
Ἀντωνῖνον
προσηγόρευσαν, |
[5, 8] |
οὔτε
ἐδώδιμόν
τι
εἴα
τὸν
|
παῖδα |
προσφέρεσθαι
τῶν
ὑπ´
ἐκείνου
πεμπομένων· |
[5, 4] |
καὶ
τὰς
ἐπάλξεις
τόν
τε
|
παῖδα |
τῷ
ἔξωθεν
πολιορκοῦντι
στρατῷ
ἐδείκνυσαν, |
[5, 8] |
αὐτόν
τε
καὶ
τὴν
μητέρα
|
Σοαιμίδα |
(παρῆν
γὰρ
ὡς
Σεβαστή
τε |
[5, 3] |
δὲ
ἀναίρεσιν,
προσέταξεν
ἐς
τὴν
|
πατρίδα |
ἐπανελθοῦσαν
ἐν
τοῖς
οἰκείοις
καταβιῶναι, |
[5, 1] |
μετὰ
πολλῆς
δυνάμεως
ἐλθόντα
μέγαν
|
βασιλέα |
πιστὸν
φίλον
ἀντ´
ἐχθροῦ
δυσμάχου |
[5, 5] |
μετελθὼν
πρὸς
τὸν
Ἀντωνῖνον
προσεῖπε
|
βασιλέα, |
τά
τε
τῆς
ἀρχῆς
ἐκεῖνος |
[5, 3] |
δέξεσθαι
πᾶν
τὸ
γένος
ἔνδον
|
βασιλέα |
τε
καὶ
υἱὸν
ἀποδείξειν
Ἀντωνίνου |
[5, 8] |
Ἀντωνῖνον
καὶ
ἀποσκευάσασθαι
θέλοντες
ἀσχημονοῦντα
|
βασιλέα, |
τότε
δὲ
καὶ
τοῖς
συλλαμβανομένοις |
[5, 1] |
οἷς
ἀνδρείως
παραταξάμενοι
οὐδέν
τι
|
ἡττήμεθα, |
καὶ
ἐν
οἷς
σπείσαντες
μετὰ |
[5, 4] |
τε
τῆς
συνεχοῦς
ὁδοιπορίας
συντετριμμένος.
|
ἔνθα |
αὐτὸν
εὑρόντες
ἔν
τινι
κρυπτόμενον |
[5, 4] |
Μακρίνου
ἔτι
βασιλεύοντος
ἐπί
τινα
|
σπουδαῖα |
πεμφθέντων.
ὃ
μὲν
οὖν
ἔφυγεν, |
[5, 7] |
ἡ
δὲ
μήτηρ
αὐτὸν
ἡ
|
Μαμαία |
ἀπῆγε
μὲν
τῶν
αἰσχρῶν
καὶ |
[5, 8] |
τοῦ
Ἀντωνίνου.
ἥ
τε
μήτηρ
|
Μαμαία |
οὔτε
ποτὸν
οὔτε
ἐδώδιμόν
τι |
[5, 3] |
πρεσβυτέρα
ἐκαλεῖτο,
ἡ
δὲ
ἑτέρα
|
Μαμαία. |
παῖδες
δὲ
ἦσαν
τῇ
μὲν |
[5, 5] |
ἐχόρευεν
ὑπὸ
παντοδαποῖς
ἤχοις
ὀργάνων,
|
γύναιά |
τε
ἐπιχώρια
ἐχόρευε
σὺν
αὐτῷ, |
[5, 8] |
τοῖς
βουλομένοις·
ἅπερ
ἐπὶ
πολὺ
|
διὰ |
πάσης
τῆς
πόλεως
συρέντα
τε |
[5, 6] |
ἱπποδρόμους
τε
κατασκευάσας
καὶ
θέατρα,
|
διά |
τε
ἡνιοχείας
καὶ
πάντων
θεαμάτων |
[5, 2] |
ἀποκρινόμενος
ὡς
μηδ´
ἀκούεσθαι
πολλάκις
|
διὰ
|
τὸ
καθειμένον
τῆς
φωνῆς.
ἐζήλου |
[5, 4] |
δ´
αὐτὸν
ἐς
τὴν
Εὐρώπην
|
διὰ |
τοῦ
στενοῦ
τῆς
Προποντίδος
πορθμοῦ, |
[5, 8] |
πρὸς
τὸν
Ἀλέξανδρον
εὔνοιαν
καὶ
|
διὰ |
χρημάτων,
ἐς
ἃ
μάλιστα
ἀποβλέπουσιν, |
[5, 8] |
ἐν
τῷ
βασιλικῷ
φορείῳ,
ὅπερ
|
διὰ |
χρυσοῦ
πολλοῦ
καὶ
λίθων
τιμίων
|
[5, 6] |
εὐωχίαις
χρῆσθαι
δημοσίᾳ
τε
καὶ
|
ἰδίᾳ |
ὡς
δὴ
γαμούντων
θεῶν.
κατεσκεύασε |
[5, 8] |
οὔτε
ποτὸν
οὔτε
ἐδώδιμόν
τι
|
εἴα |
τὸν
παῖδα
προσφέρεσθαι
τῶν
ὑπ´ |
[5, 1] |
πραγμάτων
διοικήσεως.
ὑμεῖς
δὲ
ἐν
|
ἀδείᾳ |
καὶ
ἐλευθερίᾳ
βιώσεσθε,
ὧν
ἀφῃρέθητε |
[5, 2] |
ἔλαθον,
δι´
εὐλάβειαν
ἡσυχαζόντων,
ἐν
|
ἀδείᾳ |
πολλῇ
καὶ
εἰκόνι
ἐλευθερίας
ἐβίωσαν |
[5, 1] |
ἐποιήσαμεν.
ἐμοῦ
δὲ
κρατοῦντος
ἐν
|
ἀδείᾳ |
τε
καὶ
ἀναιμωτὶ
πάντες
βιώσονται, |
[5, 3] |
εἶχον
ἔνδον.
πάντα
δὲ
τὰ
|
ἐπιτήδεια |
καὶ
παῖδας
καὶ
γυναῖκας,
ὅσα |
[5, 1] |
δέ,
ὡς
παρ´
ἄλλου
δοθέντα·
|
ἐπιείκεια |
δὲ
καὶ
χρηστότης
ἅμα
τῷ |
[5, 3] |
γὰρ
πρεσβυτέρῳ
ἐκείνῳ
ἐγκεχείριστο
ἡ
|
θρησκεία) |
προῄει
τε
σχήματι
βαρβάρῳ,
χιτῶνας |
[5, 7] |
ἐκεῖνον
μὲν
τῇ
ἱερωσύνῃ
καὶ
|
θρησκείᾳ |
σχολάζειν
τοῦ
θεοῦ,
βακχείαις
καὶ |
[5, 3] |
καὶ
ἀργύρῳ
κεκοσμημένος
λίθων
τε
|
πολυτελείᾳ. |
θρησκεύεται
δὲ
οὐ
μόνον
πρὸς |
[5, 8] |
τὸν
Ἀλέξανδρον
ἀναγορεύσαντες
ἐς
τὰ
|
βασίλεια |
ἀνήγαγον,
κομιδῇ
νέον
καὶ
πάνυ |
[5, 3] |
ἄρα
Μακρῖνον
ἐνιαυτοῦ
μόνου
τῇ
|
βασιλείᾳ
|
ἐντρυφήσαντα
ἅμα
τῷ
βίῳ
καὶ |
[5, 1] |
βιώσονται,
ἀριστοκρατία
τε
μᾶλλον
ἢ
|
βασιλεία |
νομισθήσεται.
μηδέ
τις
ἀπαξιούτω
ἢ |
[5, 5] |
Μαίσης
ἐς
τὰ
συνήθη
ἑαυτῇ
|
βασίλεια |
Ῥώμης.
ὡς
δὲ
τῇ
τε |
[5, 1] |
ἀρετὴ
ἰδίαν
ἑκάστῳ
δόξαν
περιτίθησιν.
|
εὐγένεια |
δὲ
καὶ
πλοῦτος
καὶ
ὅσα
|
[5, 1] |
γοῦν
ὑμᾶς
ὤνησεν
ἡ
Κομόδου
|
εὐγένεια |
ἢ
Ἀντωνίνου
ἡ
πατρῴα
διαδοχή; |
[5, 7] |
εἶναι
δὲ
ἕτερον
τὸν
τὰ
|
ἀνθρώπεια |
διοικοῦντα,
ἐκείνῳ
δὲ
παρέξοντα
τῆς |
[5, 4] |
ταῦτα
ἀπηγγέλη
τῷ
Μακρίνῳ
ἐν
|
Ἀντιοχείᾳ |
διατρίβοντι,
ἥ
τε
φήμη
διέδραμεν |
[5, 2] |
μεγάλαις
βοαῖς,
ἐν
δὲ
τῇ
|
Ἀντιοχείᾳ |
διέτριβε
γένειόν
τε
ἀσκῶν,
βαδίζων |
[5, 1] |
διαδοχή}
γενόμενος
δὲ
ἐν
τῇ
|
Ἀντιοχείᾳ |
ὁ
Μακρῖνος
ἐπιστέλλει
τῷ
τε |
[5, 6] |
τῆς
βασιλείας
σύμβολα
ἢ
πολυτελῆ
|
κειμήλια, |
οἵ
τε
ἱππεῖς
καὶ
ὁ |
[5, 4] |
παιδαριώδους,
χρώμενός
τε
τῇ
συνήθει
|
ῥᾳθυμίᾳ, |
αὐτὸς
μὲν
οἴκοι
μένει,
πέμπει |
[5, 4] |
τε
τῷ
Βυζαντίῳ
προσπελάζοντα,
φασὶν
|
ἀντιπνοίᾳ |
χρήσασθαι,
ἐπανάγοντος
αὐτὸν
τοῦ
πνεύματος |
[5, 3] |
κεφαλὴν
ἐκόσμει
στέφανος
λίθων
πολυτελῶν
|
χροιᾷ |
διηνθισμένος.
ἦν
δὲ
τὴν
ἡλικίαν |
[5, 3] |
αὐτῷ
σχῆμα,
μέλαινά
τε
ἡ
|
χροιά. |
διοπετῆ
τε
αὐτὸν
εἶναι
σεμνολογοῦσιν, |
[5, 1] |
ὑμεῖς
δὲ
ἐν
ἀδείᾳ
καὶ
|
ἐλευθερίᾳ |
βιώσεσθε,
ὧν
ἀφῃρέθητε
μὲν
ὑπὸ |
[5, 5] |
ὥσπερ
οἱ
κατ´
ἐκεῖνα
τὰ
|
χωρία |
προφητεύοντες.
ἐδόκει
δὲ
τιμὴν
μεγίστην |
[5, 5] |
παντοδαποῖς
ἤχοις
ὀργάνων,
γύναιά
τε
|
ἐπιχώρια |
ἐχόρευε
σὺν
αὐτῷ,
περιθέοντα
τοῖς |
[5, 8] |
τοῖς
βασιλικοῖς
καὶ
ἐν
κοινῇ
|
ὑπηρεσίᾳ |
τυγχάνουσιν,
ἀλλὰ
τοῖς
ὑπὸ
τῆς |
[5, 7] |
ἐπιστῆσαι
ὀρχηστήν
τινα
γεγονότα
καὶ
|
δημοσίᾳ |
ἐν
τῷ
Ῥωμαίων
θεάτρῳ
ὀρχησάμενον, |
[5, 1] |
κἀμὲ
μὲν
κακῶς
ἠγόρευε,
καὶ
|
δημοσίᾳ |
πολλάκις
τὸ
μέτριόν
μου
καὶ |
[5, 6] |
τε
εὐφροσύναις
καὶ
εὐωχίαις
χρῆσθαι
|
δημοσίᾳ |
τε
καὶ
ἰδίᾳ
ὡς
δὴ |
[5, 3] |
ἀνάπλεως
ἅτε
μακρῷ
χρόνῳ
βασιλικῇ
|
ἐξουσίᾳ |
ἐντεθραμμένη.
ἐπανελθοῦσα
δὲ
ἡ
πρεσβῦτις |
[5, 1] |
τε
καὶ
ἀναιμωτὶ
πάντες
βιώσονται,
|
ἀριστοκρατία |
τε
μᾶλλον
ἢ
βασιλεία
νομισθήσεται. |
[5, 4] |
στρατῷ
ἐδείκνυσαν,
Ἀντωνίνου
υἱὸν
εὐφημοῦντες,
|
βαλάντιά |
τε
χρημάτων
μεστὰ
δέλεαρ
προδοσίας |
[5, 6] |
πράττειν
δοκοίη,
παρθένου
τῇ
Ῥωμαίων
|
Ἑστίᾳ |
ἱερωμένης
ἁγνεύειν
τε
πρὸς
τῶν |
[5, 7] |
τοιούτῳ
τοῦ
βασιλέως
βίῳ,
καὶ
|
δεδοικυῖα |
μή
τι
ἐκείνου
παθόντος
πάλιν |
[5, 7] |
δοκεῖν
ἔτη
γεγονότα
περί
που
|
ἑκκαίδεκα, |
τὸν
Ἀλέξανδρον
δὲ
υἱὸν
τοῦ |
[5, 3] |
μὲν
Βασιανὸς
περὶ
ἔτη
γεγονὼς
|
τεσσαρεσκαίδεκα, |
ὁ
δὲ
Ἀλεξιανὸς
δεκάτου
ἔτους |
[5, 6] |
καὶ
τῷ
θεῷ,
ᾧ
ἱεράτευε,
|
γυναῖκα |
ἐζήτει·
καὶ
τῆς
τε
Παλλάδος |
[5, 6] |
Ἑστίας
καὶ
τοῦ
ἱεροῦ
παρθενῶνος
|
γυναῖκα |
ἔθετο,
ἐπιστείλας
τῇ
συγκλήτῳ
καὶ
|
[5, 8] |
πρόσωπον
καλλωπιζόμενον
περιεργότερον
ἢ
κατὰ
|
γυναῖκα
|
σώφρονα,
περιδεραίοις
δὲ
χρυσίνοις
ἐσθῆσί |
[5, 6] |
αὐτοῦ
τὸν
βίον.
ἠγάγετο
δὲ
|
γυναῖκα |
τὴν
εὐγενεστάτην
Ῥωμαίων,
ἣν
Σεβαστὴν |
[5, 6] |
τε
πάμπλειστα
τῇ
θεῷ
ἐς
|
προῖκα
|
δὴ
ἐπιδοῦναι
ἐκέλευσε.
κομισθέν
τε |
[5, 5] |
σὺν
αὐτῷ,
περιθέοντα
τοῖς
βωμοῖς,
|
κύμβαλα |
ἢ
τύμπανα
μετὰ
χεῖρας
φέροντα· |
[5, 5] |
τὰ
τοιαῦτα
καλλωπίσματα
οὐκ
ἀνδράσιν
|
ἀλλὰ |
θηλείαις
πρέπειν.
ὃ
δὲ
καταφρονήσας
|
[5, 3] |
οὐ
μόνον
πρὸς
τῶν
ἐπιχωρίων,
|
ἀλλὰ |
καὶ
πάντες
οἱ
γειτνιῶντες
σατράπαι |
[5, 4] |
ἦν
πρὸς
τὸ
ἀπομάχεσθαι
πολιορκίαν
|
ἀλλὰ |
καὶ
πρὸς
τὸ
συστάδην
καὶ |
[5, 6] |
δὲ
γάμους
οὐ
μόνον
ἀνθρωπείους,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τῷ
θεῷ,
ᾧ
ἱεράτευε, |
[5, 8] |
Ἀλεξάνδρῳ
καὶ
τῇ
μητρὶ
αὐτοῦ·
|
ἀλλὰ
|
τὰς
ἐπιβουλὰς
πάσας
ἀπεῖργέ
τε |
[5, 8] |
καὶ
ἐν
κοινῇ
ὑπηρεσίᾳ
τυγχάνουσιν,
|
ἀλλὰ |
τοῖς
ὑπὸ
τῆς
μητρὸς
ἐπιλεχθεῖσι |
[5, 7] |
τοίνυν
ξένον
ζητεῖν
μηδ´
ἀλλότριον,
|
ἀλλὰ |
τῷ
ἀνεψιῷ
ταῦτα
ἐγχειρίσαι.
μετονομάζεται |
[5, 4] |
μαχόμενοι
οὐδὲ
τὰ
τῆς
βασιλείας
|
σύμβολα, |
διηπόρουν
δὴ
ποῦ
ποτὲ
ἄρα
|
[5, 6] |
τίμιον,
ὅσα
τε
τῆς
βασιλείας
|
σύμβολα |
ἢ
πολυτελῆ
κειμήλια,
οἵ
τε |
[5, 8] |
χρησάμενος
τῷ
προειρημένῳ
βίῳ,
οὕτως
|
ἅμα |
τῇ
μητρὶ
κατέστρεψεν·
οἱ
δὲ |
[5, 3] |
ἐνιαυτοῦ
μόνου
τῇ
βασιλείᾳ
ἐντρυφήσαντα
|
ἅμα |
τῷ
βίῳ
καὶ
τὴν
ἀρχὴν |
[5, 1] |
δοθέντα·
ἐπιείκεια
δὲ
καὶ
χρηστότης
|
ἅμα |
τῷ
θαυμάζεσθαι
καὶ
τῶν
ἐπαίνων |
[5, 5] |
ἡ
σύγκλητος
καὶ
τὸ
ἱππικὸν
|
τάγμα |
ἐν
θεάτρου
σχήματι.
τὰ
δὲ
|
[5, 7] |
σύγκλητον
βουλὴν
ἢ
τὸ
ἱππικὸν
|
τάγμα |
κατατασσομένων
προέστησεν.
ἡνιόχοις
τε
καὶ |
[5, 6] |
ἐπιστείλας
τῇ
συγκλήτῳ
καὶ
παραμυθησάμενος
|
ἀσέβημά |
τε
καὶ
ἁμάρτημα
τηλικοῦτον,
φήσας |
[5, 6] |
θεῶν,
καὶ
εἴ
τι
πολυτελὲς
|
ἀνάθημα |
ἢ
τίμιον,
ὅσα
τε
τῆς |
[5, 1] |
διαδοχή;
οἱ
μὲν
γὰρ
ὥσπερ
|
ὄφλημα |
κληρονομίας
εἰληφότες
ἀποχρῶνταί
τε
καὶ |
[5, 6] |
καὶ
παραμυθησάμενος
ἀσέβημά
τε
καὶ
|
ἁμάρτημα |
τηλικοῦτον,
φήσας
ἀνθρώπινόν
τι
πεπονθέναι |
[5, 4] |
τὸ
χλαμύδιον
καὶ
εἴ
τι
|
σχῆμα |
βασιλικὸν
περιέκειτο,
λαθὼν
ἀποδιδράσκει
σὺν |
[5, 3] |
λήγων
ἐς
ὀξύτητα·
κωνοειδὲς
αὐτῷ
|
σχῆμα, |
μέλαινά
τε
ἡ
χροιά.
διοπετῆ |
[5, 5] |
τιμίοις.
ἦν
τε
αὐτῷ
τὸ
|
σχῆμα
|
μεταξὺ
Φοινίσσης
ἱερᾶς
στολῆς
καὶ |
[5, 5] |
ἀλλοδαπὸν
ἢ
παντάπασι
βάρβαρον
τὸ
|
σχῆμα |
ὀφθὲν
εὐθὺς
λυπήσῃ
τοὺς
ἰδόντας, |
[5, 3] |
ἑκάστου
τοῦ
ἔτους
πολυτελῆ
ἀναθήματα.
|
ἄγαλμα |
μὲν
οὖν,
ὥσπερ
παρ´
Ἕλλησιν |
[5, 6] |
ἡλίου
καὶ
σελήνης
τό
τε
|
ἄγαλμα |
μετεπέμψατο
καὶ
πάντα
τὸν
ἐκεῖθεν |
[5, 6] |
πολεμικῇ
θεῷ,
τῆς
Οὐρανίας
τὸ
|
ἄγαλμα |
μετεπέμψατο,
σεβόντων
αὐτὸ
ὑπερφυῶς
Καρχηδονίων |
[5, 6] |
καὶ
τῆς
τε
Παλλάδος
τὸ
|
ἄγαλμα, |
ὃν
κρυπτὸν
καὶ
ἀόρατον
σέβουσι |
[5, 6] |
ἐπιδοῦναι
ἐκέλευσε.
κομισθέν
τε
τὸ
|
ἄγαλμα |
συνῴκισε
δὴ
τῷ
θεῷ,
κελεύσας |
[5, 3] |
ἦσαν
τῇ
μὲν
πρεσβυτέρᾳ
Βασιανὸς
|
ὄνομα, |
τῇ
δὲ
νεωτέρᾳ
Ἀλεξιανός.
ὑπὸ |
[5, 3] |
τύχης
παρασχούσης.
Μαῖσα
ἦν
τις
|
ὄνομα, |
τὸ
γένος
Φοίνισσα,
ἀπὸ
Ἐμέσου |
[5, 4] |
ἦλθεν
Ἰουλιανός
(τοῦτο
γὰρ
ἦν
|
ὄνομα |
τῷ
ἐπάρχῳ)
καὶ
προσέβαλε
τοῖς |
[5, 6] |
ἐπὶ
τὸ
προάστειον.
τὸ
δὲ
|
ἅρμα |
ἦγεν
ἑξάπωλον,
ἵππων
λευκῶν
μεγίστων |
[5, 1] |
μηδέ
τις
ἀπαξιούτω
ἢ
τύχης
|
πταῖσμα |
νομιζέτω,
ὅτι
δὴ
ὄντα
με |
[5, 4] |
διατρίβοντι,
ἥ
τε
φήμη
διέδραμεν
|
ἀνὰ |
τὰ
λοιπὰ
στρατόπεδα
ὅτι
τε |
[5, 5] |
περιθέοντα
τοῖς
βωμοῖς,
κύμβαλα
ἢ
|
τύμπανα
|
μετὰ
χεῖρας
φέροντα·
περιειστήκει
δὲ |
[5, 4] |
μὲν
οἴκοι
μένει,
πέμπει
δὲ
|
ἕνα |
τῶν
ἀρχόντων
τοῦ
στρατοπέδου,
δύναμιν |
[5, 4] |
ἀδελφὴ
χρήματα
δίδωσι,
πάντα
τὰ
|
λεγόμενα |
καὶ
ἐνδεχόμενα
καὶ
ἀληθῆ
πιστεύσαντες |
[5, 4] |
δίδωσι,
πάντα
τὰ
λεγόμενα
καὶ
|
ἐνδεχόμενα |
καὶ
ἀληθῆ
πιστεύσαντες
εἶναι
τὰς |
[5, 7] |
ἑτέρας
θυγατρὸς
Μαμαίας,
εἰποῦσα
αὐτῷ
|
κεχαρισμένα, |
ὡς
ἄρα
χρὴ
ἐκεῖνον
μὲν |
[5, 6] |
μετ´
ἐκείνην
δὲ
προσποιησάμενος
ἐρᾶν,
|
ἵνα |
δὴ
καὶ
τὰ
τῶν
ἀνδρῶν |
[5, 3] |
ἐς
ὀξύτητα·
κωνοειδὲς
αὐτῷ
σχῆμα,
|
μέλαινά |
τε
ἡ
χροιά.
διοπετῆ
τε |
[5, 5] |
πεποιημένοις
ἐχρῶντο,
ὥσπερ
οἱ
κατ´
|
ἐκεῖνα |
τὰ
χωρία
προφητεύοντες.
ἐδόκει
δὲ |
[5, 7] |
μὲν
στρατοπέδοις
ἔπαρχον
ἐπιστῆσαι
ὀρχηστήν
|
τινα |
γεγονότα
καὶ
δημοσίᾳ
ἐν
τῷ |
[5, 1] |
ἐπαίνων
τὴν
ἀναφορὰν
ἐς
αὐτόν
|
τινα
|
ἔχει
τὸν
κατορθοῦντα.
τί
γοῦν |
[5, 4] |
ὑπὸ
Μακρίνου
ἔτι
βασιλεύοντος
ἐπί
|
τινα |
σπουδαῖα
πεμφθέντων.
ὃ
μὲν
οὖν |
[5, 6] |
ἱδρύσασθαι,
ὅτε
δὴ
τὴν
ἀρχαίαν
|
Καρχηδόνα |
πόλιν
ἔκτισε,
βύρσαν
κατατεμοῦσα.
Λίβυες |
[5, 5] |
συγκλήτου
τόπῳ
ὑψηλοτάτῳ
τε
τὴν
|
εἰκόνα |
ἀνατεθῆναι
ὑπὲρ
κεφαλῆς
τοῦ
ἀγάλματος |
[5, 3] |
οὐδὲν
ἕστηκε
χειροποίητον,
θεοῦ
φέρον
|
εἰκόνα· |
λίθος
δέ
τις
ἔστι
μέγιστος, |
[5, 5] |
φέρουσι
τὴν
ὄψιν
τοῦ
σχήματος,
|
εἰκόνα
|
μεγίστην
γράψας
παντὸς
ἑαυτοῦ,
οἷος |
[5, 3] |
τινας
βραχείας
καὶ
τύπους
δεικνύουσιν,
|
εἰκόνα |
τε
ἡλίου
ἀνέργαστον
εἶναι
θέλουσιν, |
[5, 7] |
πείθει
αὐτόν,
κοῦφον
ἄλλως
καὶ
|
ἄφρονα |
νεανίαν,
θέσθαι
υἱὸν
Καίσαρά
τε |
[5, 8] |
καλλωπιζόμενον
περιεργότερον
ἢ
κατὰ
γυναῖκα
|
σώφρονα, |
περιδεραίοις
δὲ
χρυσίνοις
ἐσθῆσί
τε |
[5, 5] |
ἐν
θεάτρου
σχήματι.
τὰ
δὲ
|
σπλάγχνα |
τῶν
ἱερουργηθέντων
τά
τε
ἀρώματα |
[5, 4] |
τε
φήμη
διέδραμεν
ἀνὰ
τὰ
|
λοιπὰ |
στρατόπεδα
ὅτι
τε
Ἀντωνίνου
υἱὸς |
[5, 3] |
εἴτε
καὶ
ἀληθεύουσα,
ἐξεῖπεν
ὅτι
|
ἄρα |
Ἀντωνίνου
υἱός
ἐστι
φύσει,
τῇ |
[5, 4] |
σύμβολα,
διηπόρουν
δὴ
ποῦ
ποτὲ
|
ἄρα
|
εἴη,
πότερον
ἐν
τῷ
πλήθει |
[5, 3] |
ἀποσκευάσασθαι
τὸ
λυποῦν.
~ἐχρῆν
δὲ
|
ἄρα |
Μακρῖνον
ἐνιαυτοῦ
μόνου
τῇ
βασιλείᾳ
|
[5, 7] |
Μαμαίας,
εἰποῦσα
αὐτῷ
κεχαρισμένα,
ὡς
|
ἄρα |
χρὴ
ἐκεῖνον
μὲν
τῇ
ἱερωσύνῃ |
[5, 3] |
μὲν
γυναικὸς
Ἀντωνίνου
δὲ
μητρός.
|
παρὰ |
πάντα
οὖν
τὸν
τῆς
ἀδελφῆς |
[5, 2] |
τιμίοις
πεποικιλμένος,
τῆς
τοιαύτης
πολυτελείας
|
παρὰ |
τοῖς
Ῥωμαίων
στρατιώταις
οὐκ
ἐπαινουμένης, |
[5, 4] |
τοῦ
πνεύματος
ἐς
τὴν
τιμωρίαν.
|
παρὰ |
τοσοῦτον
μὲν
δὴ
Μακρῖνος
οὐκ |
[5, 4] |
ὥσπερ
αἰχμαλώτους
ᾐδοῦντο.
ὡς
δὲ
|
παρὰ |
τῶν
αὐτομόλων
ἐπύθετο
Ἀντωνῖνος
τὴν |
[5, 4] |
τοῦ
παιδός,
ὃν
ἦν
ποιήσας
|
Καίσαρα, |
Διαδουμενιανὸν
καλούμενον·
~ἐπεὶ
δὲ
ὅ |
[5, 7] |
καὶ
ἄφρονα
νεανίαν,
θέσθαι
υἱὸν
|
Καίσαρά |
τε
ἀποδεῖξαι
τὸν
ἑαυτοῦ
μὲν |
[5, 2] |
ὡς
ἀνειμένῳ
μᾶλλον
ἣ
κατ´
|
ἄνδρα |
στρατιωτικόν·
παραβάλλοντες
δὲ
τὴν
μνήμην |
[5, 6] |
παντοδαπάς,
ζῷά
τε
πάντα,
ὅσα
|
ἥμερα, |
πλὴν
χοίρων·
τούτων
γὰρ
ἀπείχετο |
[5, 7] |
γελοιότατα
ψηφισαμένων
πάντων
ἃ
ἐκελεύοντο,
|
πατέρα |
μὲν
ἐκεῖνον
δοκεῖν
ἔτη
γεγονότα |
[5, 3] |
ἡ
πρεσβυτέρα
ἐκαλεῖτο,
ἡ
δὲ
|
ἑτέρα |
Μαμαία.
παῖδες
δὲ
ἦσαν
τῇ |
[5, 8] |
Ἀντωνῖνον
αὐτόν
τε
καὶ
τὴν
|
μητέρα |
Σοαιμίδα
(παρῆν
γὰρ
ὡς
Σεβαστή |
[5, 3] |
παῖδες
δὲ
ἦσαν
τῇ
μὲν
|
πρεσβυτέρᾳ |
Βασιανὸς
ὄνομα,
τῇ
δὲ
νεωτέρᾳ |
[5, 3] |
θυγατέρες
δύο·
Σοαιμὶς
μὲν
ἡ
|
πρεσβυτέρα |
ἐκαλεῖτο,
ἡ
δὲ
ἑτέρα
Μαμαία. |
[5, 3] |
πρεσβυτέρᾳ
Βασιανὸς
ὄνομα,
τῇ
δὲ
|
νεωτέρᾳ |
Ἀλεξιανός.
ὑπὸ
δὲ
ταῖς
μητράσι |
[5, 7] |
ἔργων,
διδασκάλους
δὲ
πάσης
παιδείας
|
λάθρᾳ
|
μετεπέμπετο,
τοῖς
τε
σώφροσιν
αὐτὸν |
[5, 3] |
καὶ
δοκεῖν
ἀπερρῖφθαι·
νύκτωρ
τε
|
λάθρᾳ |
τῆς
πόλεως
ὑπεξῆλθε
σὺν
ταῖς |
[5, 5] |
ἀμφορέας
τῶν
βωμῶν
προχέων,
ὡς
|
ῥεῖθρα |
φέρεσθαι
οἴνου
τε
καὶ
αἵματος |
[5, 8] |
μητρὶ
κατέστρεψεν·
οἱ
δὲ
στρατιῶται
|
αὐτοκράτορα |
τὸν
Ἀλέξανδρον
ἀναγορεύσαντες
ἐς
τὰ |
[5, 6] |
συνεκρότει,
ἱπποδρόμους
τε
κατασκευάσας
καὶ
|
θέατρα, |
διά
τε
ἡνιοχείας
καὶ
πάντων |
[5, 6] |
ἐπιτρέπων,
ἐκπώματά
τε
χρυσᾶ
καὶ
|
ἀργυρᾶ |
ἐσθῆτάς
τε
καὶ
ὀθόνας
παντοδαπάς, |
[5, 3] |
μηροὺς
ἐσθῆσιν
ὁμοίως
χρυσῷ
καὶ
|
πορφύρᾳ |
πεποικιλμέναις.
τήν
τε
κεφαλὴν
ἐκόσμει |
[5, 3] |
στρατόπεδον
Ἀντωνῖνον
προσηγόρευσαν,
τῇ
τε
|
πορφυρᾷ
|
χλαμύδι
περιβαλόντες
εἶχον
ἔνδον.
πάντα |
[5, 1] |
τὰ
μὲν
γὰρ
τῆς
τύχης
|
δῶρα |
καὶ
ἀναξίοις
περιπίπτει,
ἡ
δὲ |
[5, 5] |
μετὰ
χεῖρας
φέροντα·
περιειστήκει
δὲ
|
πᾶσα |
ἡ
σύγκλητος
καὶ
τὸ
ἱππικὸν |
[5, 2] |
τε
Ῥωμαίων
πόλις
καὶ
σχεδὸν
|
πᾶσα |
ἡ
ὑπὸ
Ῥωμαίους
οἰκουμένη
καθαρθεῖσα |
[5, 1] |
τε
ὄντα
καὶ
ἐφ´
ᾧ
|
πᾶσα |
Ῥωμαίων
ἐσάλευεν
ἀρχή,
κατελύσαμεν
καὶ |
[5, 8] |
σὺν
αὐτῇ
ἐν
τοῖς
βασιλείοις
|
διατρίψασα. |
οὐδὲν
οὖν
αὐτὴν
ἐλάνθανε
τῶν |
[5, 8] |
ἐκώλυεν
ἡ
κοινὴ
μάμμη
ἀμφοτέρων
|
Μαῖσα, |
γυνὴ
καὶ
ἄλλως
ἐντρεχὴς
καὶ
|
[5, 3] |
ἃ
ἐβούλοντο
τῆς
τύχης
παρασχούσης.
|
Μαῖσα |
ἦν
τις
ὄνομα,
τὸ
γένος |
[5, 5] |
θεῷ
δῆθεν
ὀργιάζων.
ἡ
δὲ
|
Μαῖσα |
ταῦτα
ὁρῶσα
πάνυ
ἤσχαλλε,
πείθειν |
[5, 7] |
ἀσχήμοσιν.
~ὁρῶσα
δὲ
ταῦτα
ἡ
|
Μαῖσα, |
ὑποπτεύουσά
τε
τοὺς
στρατιώτας
ἀπαρέσκεσθαι |
[5, 4] |
στρατόπεδον
ἐδέχθησαν.
οὕτως
ἡ
δύναμις
|
αὐξηθεῖσα |
οὐ
μόνον
ἦν
πρὸς
τὸ |
[5, 8] |
τῇ
βασιλείῳ
αὐλῇ
πολλῶν
ἐτῶν
|
ἐνδιαιτηθεῖσα, |
ἅτε
τῆς
Σεβήρου
γυναικὸς
Ἰουλίας |
[5, 2] |
πᾶσα
ἡ
ὑπὸ
Ῥωμαίους
οἰκουμένη
|
καθαρθεῖσα |
πονηρῶν
ἀνθρώπων,
τῶν
μὲν
κολασθέντων |
[5, 6] |
ὀθόνας
παντοδαπάς,
ζῷά
τε
πάντα,
|
ὅσα |
ἥμερα,
πλὴν
χοίρων·
τούτων
γὰρ |
[5, 3] |
ἐπιτήδεια
καὶ
παῖδας
καὶ
γυναῖκας,
|
ὅσα |
τε
εἶχον
ἐν
κώμαις
ἢ
|
[5, 6] |
τι
πολυτελὲς
ἀνάθημα
ἢ
τίμιον,
|
ὅσα |
τε
τῆς
βασιλείας
σύμβολα
ἢ |
[5, 1] |
εὐγένεια
δὲ
καὶ
πλοῦτος
καὶ
|
ὅσα
|
τοιαῦτα
μακαρίζεται
μέν,
οὐκ
ἐπαινεῖται |
[5, 3] |
ἦν
τις
ὄνομα,
τὸ
γένος
|
Φοίνισσα, |
ἀπὸ
Ἐμέσου
καλουμένης
οὕτω
πόλεως
|
[5, 6] |
ὅπου
βαίνει,
γῆ
τε
ἡ
|
χρυσίζουσα |
παμπλείστη
ὑπέστρωτο,
οἵ
τε
προασπίζοντες |
[5, 3] |
μακρῷ
χρόνῳ
βασιλικῇ
ἐξουσίᾳ
ἐντεθραμμένη.
|
ἐπανελθοῦσα |
δὲ
ἡ
πρεσβῦτις
διέτριβεν
ἐν |
[5, 6] |
ἀρχαίαν
Καρχηδόνα
πόλιν
ἔκτισε,
βύρσαν
|
κατατεμοῦσα. |
Λίβυες
μὲν
οὖν
αὐτὴν
Οὐρανίαν |
[5, 8] |
δοκοῦσιν.
ἐδίδου
δὲ
καὶ
χρήματα
|
λανθάνουσα |
διανέμεσθαι
τοῖς
στρατιώταις
κρύβδην,
ὅπως |
[5, 7] |
ἐκ
τῆς
ἑτέρας
θυγατρὸς
Μαμαίας,
|
εἰποῦσα |
αὐτῷ
κεχαρισμένα,
ὡς
ἄρα
χρὴ |
[5, 5] |
ὁρῶσα
πάνυ
ἤσχαλλε,
πείθειν
τε
|
λιπαροῦσα |
ἐπειρᾶτο
μεταμφιέσασθαι
τὴν
Ῥωμαίων
στολὴν |
[5, 3] |
παῖδα,
εἴτε
πλασαμένη
εἴτε
καὶ
|
ἀληθεύουσα, |
ἐξεῖπεν
ὅτι
ἄρα
Ἀντωνίνου
υἱός |
[5, 7] |
~ὁρῶσα
δὲ
ταῦτα
ἡ
Μαῖσα,
|
ὑποπτεύουσά |
τε
τοὺς
στρατιώτας
ἀπαρέσκεσθαι
τῷ |
[5, 6] |
ἁρπάζειν
πᾶσιν
ἐπιτρέπων,
ἐκπώματά
τε
|
χρυσᾶ |
καὶ
ἀργυρᾶ
ἐσθῆτάς
τε
καὶ |
[5, 7] |
πρόσωπον
ὡραῖον
ὑβρίζων
βαφαῖς
ἀσχήμοσιν.
|
~ὁρῶσα |
δὲ
ταῦτα
ἡ
Μαῖσα,
ὑποπτεύουσά |
[5, 5] |
ὀργιάζων.
ἡ
δὲ
Μαῖσα
ταῦτα
|
ὁρῶσα |
πάνυ
ἤσχαλλε,
πείθειν
τε
λιπαροῦσα |
[5, 7] |
ἢ
βακχεύεσθαι,
σωφρονίζοντες
δὲ
καὶ
|
τὰ |
ἀνδρῶν
διδάσκοντες.
ἐς
τοσοῦτον
δὲ |
[5, 7] |
ἀνακείμενον,
εἶναι
δὲ
ἕτερον
τὸν
|
τὰ |
ἀνθρώπεια
διοικοῦντα,
ἐκείνῳ
δὲ
παρέξοντα |
[5, 7] |
δὲ
ἐξώκειλε
παροινίας
ὡς
πάντα
|
τὰ |
ἀπὸ
τῆς
σκηνῆς
καὶ
τῶν |
[5, 8] |
αὐτοκράτορα
τὸν
Ἀλέξανδρον
ἀναγορεύσαντες
ἐς
|
τὰ |
βασίλεια
ἀνήγαγον,
κομιδῇ
νέον
καὶ |
[5, 5] |
ἱππικὸν
τάγμα
ἐν
θεάτρου
σχήματι.
|
τὰ |
δὲ
σπλάγχνα
τῶν
ἱερουργηθέντων
τά |
[5, 8] |
συνεργοὶ
ἐδόκουν
εἶναι
τῶν
ἁμαρτημάτων.
|
τὰ |
δὲ
σώματα
τοῦ
τε
Ἀντωνίνου |
[5, 3] |
τοῖς
οἰκείοις
καταβιῶναι,
πάντα
ἔχουσαν
|
τὰ |
ἑαυτῆς.
πλείστων
δὲ
ἦν
χρημάτων |
[5, 7] |
ἀπεδείχθη,
ὁ
Ἀντωνῖνος
αὐτὸν
ἐβούλετο
|
τὰ |
ἑαυτοῦ
παιδεύειν
ἐπιτηδεύματα,
ὀρχεῖσθαί
τε |
[5, 2] |
τὰ
στρατόπεδα
καὶ
ἑκάστους
ἐς
|
τὰ |
ἑαυτῶν
ἀπέπεμψεν,
αὐτός
τε
ἐς |
[5, 2] |
σπανίζοντες
τῶν
ἐπιτηδείων,
ἔς
τε
|
τὰ |
ἑαυτῶν
οὐκ
ἐπανιόντες
εἰρήνης
εἶναι |
[5, 3] |
περιβαλόντες
εἶχον
ἔνδον.
πάντα
δὲ
|
τὰ |
ἐπιτήδεια
καὶ
παῖδας
καὶ
γυναῖκας, |
[5, 4] |
Ἰουλίας
ἀδελφὴ
χρήματα
δίδωσι,
πάντα
|
τὰ |
λεγόμενα
καὶ
ἐνδεχόμενα
καὶ
ἀληθῆ |
[5, 4] |
ἥ
τε
φήμη
διέδραμεν
ἀνὰ
|
τὰ |
λοιπὰ
στρατόπεδα
ὅτι
τε
Ἀντωνίνου |
[5, 1] |
χρηστὸς
καὶ
φιλάνθρωπος
συνοικεῖ
τρόπος;
|
τὰ |
μὲν
γὰρ
τῆς
τύχης
δῶρα |
[5, 4] |
τῶν
τε
ἑκατοντάρχων
μεγάλῃ
σπουδῇ
|
τὰ |
ὀχήματα
ἐπειγόντων,
ὡς
ἂν
ὑπὸ |
[5, 8] |
γυναικὸς
Ἰουλίας
ἀδελφὴ
γενομένη
καὶ
|
τὰ
|
πάντα
σὺν
αὐτῇ
ἐν
τοῖς |
[5, 5] |
συγκλήτῳ
καὶ
τῷ
Ῥωμαίων
δήμῳ
|
τὰ |
πραχθέντα
ἐδηλώθη,
δυσφόρως
μὲν
πάντες |
[5, 2] |
ἥμαρτεν
ὅσον
μὴ
διέλυσεν
εὐθέως
|
τὰ |
στρατόπεδα
καὶ
ἑκάστους
ἐς
τὰ |
[5, 4] |
αὑτοῦ
δύναμιν.
συμμίξαντα
δὲ
ἀλλήλοις
|
τὰ |
στρατόπεδα
Φοινίκης
τε
καὶ
Συρίας |
[5, 5] |
σπευδούσης
μάλιστα
τῆς
Μαίσης
ἐς
|
τὰ |
συνήθη
ἑαυτῇ
βασίλεια
Ῥώμης.
ὡς |
[5, 5] |
τὰ
δὲ
σπλάγχνα
τῶν
ἱερουργηθέντων
|
τά |
τε
ἀρώματα
ἐν
χρυσοῖς
σκεύεσιν |
[5, 3] |
ἁλουργεῖς
χειριδωτοὺς
καὶ
ποδήρεις
ἀνεζωσμένος,
|
τά |
τε
σκέλη
πάντα
σκέπων
ἀπ´ |
[5, 5] |
πρὸς
τὸν
Ἀντωνῖνον
προσεῖπε
βασιλέα,
|
τά |
τε
τῆς
ἀρχῆς
ἐκεῖνος
ὑπεδέξατο, |
[5, 4] |
οἱ
ὑπὲρ
αὐτοῦ
μαχόμενοι
οὐδὲ
|
τὰ |
τῆς
βασιλείας
σύμβολα,
διηπόρουν
δὴ |
[5, 8] |
λέγοντος
καὶ
πράττοντος.
ὡς
δὲ
|
τὰ |
τῆς
ἐπιβουλῆς
αὐτῷ
οὐ
προεχώρει, |
[5, 5] |
ἀήθεις
τε
ὄντας
καὶ
οἰομένους
|
τὰ |
τοιαῦτα
καλλωπίσματα
οὐκ
ἀνδράσιν
ἀλλὰ |
[5, 6] |
προσποιησάμενος
ἐρᾶν,
ἵνα
δὴ
καὶ
|
τὰ |
τῶν
ἀνδρῶν
πράττειν
δοκοίη,
παρθένου |
[5, 5] |
ἐχρῶντο,
ὥσπερ
οἱ
κατ´
ἐκεῖνα
|
τὰ |
χωρία
προφητεύοντες.
ἐδόκει
δὲ
τιμὴν |
[5, 8] |
μὲν
πρόσωπον
καλλωπιζόμενον
περιεργότερον
ἢ
|
κατὰ |
γυναῖκα
σώφρονα,
περιδεραίοις
δὲ
χρυσίνοις |
[5, 6] |
τῷ
θεῷ,
κελεύσας
πάντας
τοὺς
|
κατὰ |
Ῥώμην
καὶ
Ἰταλίαν
ἀνθρώπους
ἑορτάζειν |
[5, 5] |
ἀρχῆς
ἐκεῖνος
ὑπεδέξατο,
διοικηθέντων
αὐτῷ
|
κατὰ
|
τὴν
ἀνατολὴν
τῶν
ἐπειγόντων
ὑπό |
[5, 6] |
ὑπερφυῶς
Καρχηδονίων
τε
καὶ
τῶν
|
κατὰ |
τὴν
Λιβύην
ἀνθρώπων.
φασὶ
δὲ |
[5, 3] |
θεῷ
ἑκάστου
τοῦ
ἔτους
πολυτελῆ
|
ἀναθήματα. |
ἄγαλμα
μὲν
οὖν,
ὥσπερ
παρ´ |
[5, 4] |
καὶ
ὅτι
ἡ
Ἰουλίας
ἀδελφὴ
|
χρήματα |
δίδωσι,
πάντα
τὰ
λεγόμενα
καὶ |
[5, 8] |
εἶναι
δοκοῦσιν.
ἐδίδου
δὲ
καὶ
|
χρήματα |
λανθάνουσα
διανέμεσθαι
τοῖς
στρατιώταις
κρύβδην, |
[5, 6] |
καὶ
πάντα
τὸν
ἐκεῖθεν
χρυσόν,
|
χρήματά |
τε
πάμπλειστα
τῇ
θεῷ
ἐς |
[5, 4] |
τε
ἑκατοντάρχων
μεγάλῃ
σπουδῇ
τὰ
|
ὀχήματα |
ἐπειγόντων,
ὡς
ἂν
ὑπὸ
Μακρίνου |
[5, 6] |
δᾳδουχίας,
στεφάνους
καὶ
ἄνθη
ἐπιρριπτοῦντες·
|
ἀγάλματά |
τε
πάντων
θεῶν,
καὶ
εἴ |
[5, 5] |
ὄντας
καὶ
οἰομένους
τὰ
τοιαῦτα
|
καλλωπίσματα
|
οὐκ
ἀνδράσιν
ἀλλὰ
θηλείαις
πρέπειν. |
[5, 7] |
αὐτὸν
ἐβούλετο
τὰ
ἑαυτοῦ
παιδεύειν
|
ἐπιτηδεύματα, |
ὀρχεῖσθαί
τε
καὶ
χορεύειν
τῆς |
[5, 2] |
δὲ
ταῦτα
ὡς
δὴ
Μάρκου
|
ἐπιτηδεύματα, |
τὸν
δὲ
λοιπὸν
βίον
οὐκ |
[5, 6] |
τοῖς
ὄχλοις,
ἁρπάζειν
πᾶσιν
ἐπιτρέπων,
|
ἐκπώματά |
τε
χρυσᾶ
καὶ
ἀργυρᾶ
ἐσθῆτάς |
[5, 5] |
σπλάγχνα
τῶν
ἱερουργηθέντων
τά
τε
|
ἀρώματα |
ἐν
χρυσοῖς
σκεύεσιν
ὑπὲρ
κεφαλῆς |
[5, 8] |
εἶναι
τῶν
ἁμαρτημάτων.
τὰ
δὲ
|
σώματα |
τοῦ
τε
Ἀντωνίνου
καὶ
τῆς |
[5, 7] |
ἐς
τὴν
σύγκλητον
ταῦτα
ἐκύρωσε,
|
γελοιότατα |
ψηφισαμένων
πάντων
ἃ
ἐκελεύοντο,
πατέρα |
[5, 2] |
τε
πλέον
τοῦ
δέοντος
ἠρεμαίως,
|
βραδύτατά |
τε
καὶ
μόλις
τοῖς
προσιοῦσιν |
[5, 4] |
γοῦν
τῆς
Βιθυνίας
κατελήφθη,
νοσῶν
|
χαλεπώτατα |
ὑπό
τε
τῆς
συνεχοῦς
ὁδοιπορίας |
[5, 6] |
στρατὸς
πᾶς
προεπόμπευον
τοῦ
θεοῦ.
|
μετὰ |
δὲ
τὸ
καταγαγεῖν
αὐτὸν
καὶ |
[5, 6] |
ὁ
δὲ
δῆμος
ἑκατέρωθεν
παρέθει
|
μετὰ |
παντοδαπῆς
δᾳδουχίας,
στεφάνους
καὶ
ἄνθη |
[5, 4] |
αὐτῷ
στρατιωτῶν
πολιορκηθῆναι,
θαρρησάντων
δὲ
|
μετὰ |
πάσης
προθυμίας
ἐξελθεῖν
τε
καὶ |
[5, 1] |
ἡττήμεθα,
καὶ
ἐν
οἷς
σπείσαντες
|
μετὰ |
πολλῆς
δυνάμεως
ἐλθόντα
μέγαν
βασιλέα |
[5, 3] |
δὴ
Μαῖσαν
ταύτην
ὁ
Μακρῖνος,
|
μετὰ
|
τὴν
τῆς
ἀδελφῆς
τελευτὴν
Ἀντωνίνου |
[5, 5] |
τοῖς
βωμοῖς,
κύμβαλα
ἢ
τύμπανα
|
μετὰ |
χεῖρας
φέροντα·
περιειστήκει
δὲ
πᾶσα |
[5, 5] |
Ῥωμαϊκὴν
δὲ
ἢ
Ἑλληνικὴν
πᾶσαν
|
ἐσθῆτα |
ἐμυσάττετο,
ἐρίου
φάσκων
εἰργάσθαι,
πράγματος |
[5, 4] |
γένειον
ἀποκειράμενος,
ὡς
μὴ
γνωρίζοιτο,
|
ἐσθῆτά |
τε
ὁδοιπορικὴν
λαβὼν
καὶ
τὴν |
[5, 1] |
δὲ
χαίρων,
καὶ
τοὺς
εἰς
|
ὠμότητα |
παροξύνοντας
τῷ
τε
θυμῷ
τὸ |
[5, 5] |
Μακρίνου
ῥᾳθυμίαν
τε
καὶ
τρόπων
|
χαυνότητα, |
αἴτιόν
τε
οὐκ
ἄλλον
ἀλλ´ |
[5, 1] |
διασκώπτων
ἐς
ῥᾳθυμίαν
καὶ
τρόπων
|
χαυνότητα· |
κολακείαις
δὲ
χαίρων,
καὶ
τοὺς |
[5, 1] |
τοῦ
τε
τρόπου
τὸ
πρὸς
|
χρηστότητα |
ἐπιρρεπές,
καὶ
τὸ
πρᾶον
τῆς |
[5, 3] |
μέγιστος,
κάτωθεν
περιφερής,
λήγων
ἐς
|
ὀξύτητα· |
κωνοειδὲς
αὐτῷ
σχῆμα,
μέλαινά
τε |
[5, 4] |
ἀγωνίζεσθαι,
ἐξάγει
τὴν
αὑτοῦ
δύναμιν.
|
συμμίξαντα |
δὲ
ἀλλήλοις
τὰ
στρατόπεδα
Φοινίκης |
[5, 3] |
πορφυρᾷ
χλαμύδι
περιβαλόντες
εἶχον
ἔνδον.
|
πάντα |
δὲ
τὰ
ἐπιτήδεια
καὶ
παῖδας |
[5, 6] |
φήσας
δὲ
ἀπαρέσκεσθαι
αὐτὸν
ὡς
|
πάντα |
ἐν
ὅπλοις
καὶ
πολεμικῇ
θεῷ, |
[5, 3] |
ἐπανελθοῦσαν
ἐν
τοῖς
οἰκείοις
καταβιῶναι,
|
πάντα |
ἔχουσαν
τὰ
ἑαυτῆς.
πλείστων
δὲ
|
[5, 8] |
τὸν
τρόπον
ὄντος,
καὶ
ἀφειδῶς
|
πάντα |
καὶ
φανερῶς
ἃ
ἐβουλεύετο
λέγοντος |
[5, 3] |
ἐπέδωκεν
ἑαυτὴν
ἡ
πρεσβῦτις,
ἑλομένη
|
πάντα |
κίνδυνον
ἀναρρῖψαι
μᾶλλον
ἢ
ἰδιωτεύειν |
[5, 4] |
Μακρῖνος
ὡς
ταῦτα
ἐπυνθάνετο,
ἀθροίσας
|
πάντα
|
ὃν
εἶχε
στρατόν,
ἐπῄει
ὡς |
[5, 6] |
καὶ
ὀθόνας
παντοδαπάς,
ζῷά
τε
|
πάντα, |
ὅσα
ἥμερα,
πλὴν
χοίρων·
τούτων |
[5, 3] |
γυναικὸς
Ἀντωνίνου
δὲ
μητρός.
παρὰ
|
πάντα |
οὖν
τὸν
τῆς
ἀδελφῆς
βίον |
[5, 3] |
εἶναι
χρημάτων,
ἐκείνην
δὲ
ἑτοίμως
|
πάντα |
προέσθαι
τοῖς
στρατιώταις,
εἰ
τὴν |
[5, 3] |
ποδήρεις
ἀνεζωσμένος,
τά
τε
σκέλη
|
πάντα |
σκέπων
ἀπ´
ὀνύχων
ἐς
μηροὺς |
[5, 8] |
Ἰουλίας
ἀδελφὴ
γενομένη
καὶ
τὰ
|
πάντα |
σὺν
αὐτῇ
ἐν
τοῖς
βασιλείοις |
[5, 7] |
τοσοῦτον
δὲ
ἐξώκειλε
παροινίας
ὡς
|
πάντα
|
τὰ
ἀπὸ
τῆς
σκηνῆς
καὶ |
[5, 4] |
ἡ
Ἰουλίας
ἀδελφὴ
χρήματα
δίδωσι,
|
πάντα |
τὰ
λεγόμενα
καὶ
ἐνδεχόμενα
καὶ |
[5, 6] |
τό
τε
ἄγαλμα
μετεπέμψατο
καὶ
|
πάντα |
τὸν
ἐκεῖθεν
χρυσόν,
χρήματά
τε |
[5, 3] |
Μακρῖνον
ἐνιαυτοῦ
μόνου
τῇ
βασιλείᾳ
|
ἐντρυφήσαντα |
ἅμα
τῷ
βίῳ
καὶ
τὴν |
[5, 1] |
ἐκεῖνος
ἔπραττεν
οὐκ
ἀρεσκόμενον,
καὶ
|
προκινδυνεύσαντα |
ὑμῶν
ἐν
οἷς
πολλάκις
ταῖς |
[5, 8] |
τῆς
πόλεως
συρέντα
τε
καὶ
|
λωβηθέντα |
ἐς
τοὺς
ὀχετοὺς
ἀπερρίφθη
τοὺς |
[5, 1] |
ἐπαινεῖται
δέ,
ὡς
παρ´
ἄλλου
|
δοθέντα· |
ἐπιείκεια
δὲ
καὶ
χρηστότης
ἅμα |
[5, 5] |
καὶ
τῷ
Ῥωμαίων
δήμῳ
τὰ
|
πραχθέντα |
ἐδηλώθη,
δυσφόρως
μὲν
πάντες
ἤκουσαν, |
[5, 8] |
πολὺ
διὰ
πάσης
τῆς
πόλεως
|
συρέντα |
τε
καὶ
λωβηθέντα
ἐς
τοὺς |
[5, 3] |
μάλιστα
οἱ
στρατιῶται,
εἰδότες
γένους
|
ὄντα |
βασιλικοῦ,
καὶ
τῆς
ὥρας
αὐτοῦ |
[5, 1] |
πρὸς
Παρθυαίους
πόλεμον,
μέγιστόν
τε
|
ὄντα |
καὶ
ἐφ´
ᾧ
πᾶσα
Ῥωμαίων |
[5, 1] |
τύχης
πταῖσμα
νομιζέτω,
ὅτι
δὴ
|
ὄντα |
με
ἐκ
τῆς
ἱππάδος
τάξεως |
[5, 5] |
τε
ἐπιχώρια
ἐχόρευε
σὺν
αὐτῷ,
|
περιθέοντα |
τοῖς
βωμοῖς,
κύμβαλα
ἢ
τύμπανα
|
[5, 4] |
πορθμοῦ,
ἤδη
τε
τῷ
Βυζαντίῳ
|
προσπελάζοντα, |
φασὶν
ἀντιπνοίᾳ
χρήσασθαι,
ἐπανάγοντος
αὐτὸν |
[5, 6] |
πλείστων
εὐωχούμενον
τὸν
δῆμον
καὶ
|
παννυχίζοντα
|
εὐφραίνειν
ᾤετο.
τόν
τε
θεὸν |
[5, 6] |
ἔρωτι
γὰρ
τῆς
κόρης
ἑαλωκέναι,
|
ἁρμόζοντά |
τε
καὶ
σεβάσμιον
εἶναι
γάμον |
[5, 1] |
οἷς
σπείσαντες
μετὰ
πολλῆς
δυνάμεως
|
ἐλθόντα |
μέγαν
βασιλέα
πιστὸν
φίλον
ἀντ´ |
[5, 5] |
ἐπειρᾶτο
μεταμφιέσασθαι
τὴν
Ῥωμαίων
στολὴν
|
μέλλοντά |
{τε}
ἐς
τὴν
πόλιν
ἀφίξεσθαι |
[5, 1] |
γένει
ἄμεινον
ἢ
κλέος
προγονικὸν
|
παραλαμβάνοντα |
τρόπου
φαυλότητι
καταισχῦναι.
~ἀναγνωσθείσης
δὲ |
[5, 7] |
Ἀλέξανδρον
δὲ
υἱὸν
τοῦ
δωδεκάτου
|
ἐπιβαίνοντα. |
ὡς
δὲ
Καῖσαρ
ὁ
Ἀλέξανδρος |
[5, 7] |
τὰ
ἀνθρώπεια
διοικοῦντα,
ἐκείνῳ
δὲ
|
παρέξοντα |
τῆς
βασιλείας
τὸ
ἀνενόχλητόν
τε |
[5, 5] |
κύμβαλα
ἢ
τύμπανα
μετὰ
χεῖρας
|
φέροντα· |
περιειστήκει
δὲ
πᾶσα
ἡ
σύγκλητος |
[5, 3] |
τοῦτον,
περί
τε
τοῖς
βωμοῖς
|
χορεύοντα |
νόμῳ
βαρβάρων
ὑπό
τε
αὐλοῖς |
[5, 3] |
τὸ
μειράκιον
Διονύσου
καλαῖς
εἰκόσιν.
|
ἱερουργοῦντα |
δὴ
τοῦτον,
περί
τε
τοῖς |
[5, 1] |
ἐς
αὐτόν
τινα
ἔχει
τὸν
|
κατορθοῦντα. |
τί
γοῦν
ὑμᾶς
ὤνησεν
ἡ |
[5, 7] |
δὲ
ἕτερον
τὸν
τὰ
ἀνθρώπεια
|
διοικοῦντα, |
ἐκείνῳ
δὲ
παρέξοντα
τῆς
βασιλείας |
[5, 7] |
ἐπιφέρων,
ὡς
διαφθείροιεν
αὐτῷ
τὸν
|
δοκοῦντα |
υἱόν,
οὐκ
ἐπιτρέποντες
χορεύειν
ἢ |
[5, 8] |
τὸν
Ἀντωνῖνον
καὶ
ἀποσκευάσασθαι
θέλοντες
|
ἀσχημονοῦντα |
βασιλέα,
τότε
δὲ
καὶ
τοῖς |
[5, 6] |
πταῖσαι
αὐτὸν
ἢ
διολισθαίνειν,
οὐχ
|
ὁρῶντα |
ὅπου
βαίνει,
γῆ
τε
ἡ |
[5, 4] |
τοὺς
διώξοντας
τὸν
Μακρῖνον
πολὺ
|
προκεχωρηκότα. |
ἐν
Χαλκηδόνι
γοῦν
τῆς
Βιθυνίας
|
[5, 7] |
στρατοπέδοις
ἔπαρχον
ἐπιστῆσαι
ὀρχηστήν
τινα
|
γεγονότα |
καὶ
δημοσίᾳ
ἐν
τῷ
Ῥωμαίων |
[5, 7] |
πατέρα
μὲν
ἐκεῖνον
δοκεῖν
ἔτη
|
γεγονότα |
περί
που
ἑκκαίδεκα,
τὸν
Ἀλέξανδρον |
[5, 4] |
στρατοπέδου,
δύναμιν
δοὺς
ὅσην
ᾤετο
|
ῥᾷστα |
ἐκπορθήσειν
τοὺς
ἀφεστῶτας.
ὡς
δ´ |
[5, 3] |
πρὸς
τῷ
τείχει
τοῦ
στρατοπέδου
|
ῥᾷστα |
ὑπεδέχθησαν·
εὐθέως
τε
τὸν
παῖδα |
[5, 4] |
υἱὸν
εὐφημοῦντες,
βαλάντιά
τε
χρημάτων
|
μεστὰ |
δέλεαρ
προδοσίας
αὐτοῖς
ἐδείκνυσαν.
οἳ |
[5, 6] |
τὸν
ἐκεῖθεν
χρυσόν,
χρήματά
τε
|
πάμπλειστα |
τῇ
θεῷ
ἐς
προῖκα
δὴ |
[5, 8] |
καὶ
διὰ
χρημάτων,
ἐς
ἃ
|
μάλιστα |
ἀποβλέπουσιν,
οἰκειώσηται.
ταῦτα
δὴ
ὁ |
[5, 3] |
οἵ
τε
ἄλλοι
ἄνθρωποι
καὶ
|
μάλιστα |
οἱ
στρατιῶται,
εἰδότες
γένους
ὄντα |
[5, 8] |
τε
ἄλλοι
πάντες
ἄνθρωποι
καὶ
|
μάλιστα |
οἱ
στρατιῶται
ἤχθοντο
καὶ
ἐδυσφόρουν· |
[5, 5] |
διατρίψας
εἶχε
περὶ
ἔξοδον,
σπευδούσης
|
μάλιστα |
τῆς
Μαίσης
ἐς
τὰ
συνήθη |
[5, 2] |
Ἀντωνίνου
ἀπαλλαγῇ.
ἕκαστός
τε
ᾤετο,
|
μάλιστα |
τῶν
ἐν
ἀξιώσει
τινὶ
ἢ |
[5, 5] |
τε
ὄντας
καὶ
οἰομένους
τὰ
|
τοιαῦτα |
καλλωπίσματα
οὐκ
ἀνδράσιν
ἀλλὰ
θηλείαις |
[5, 1] |
δὲ
καὶ
πλοῦτος
καὶ
ὅσα
|
τοιαῦτα |
μακαρίζεται
μέν,
οὐκ
ἐπαινεῖται
δέ, |
[5, 4] |
δέοι,
ὑπομενοῦντες
πολιορκίαν.
~ὡς
δὲ
|
ταῦτα |
ἀπηγγέλη
τῷ
Μακρίνῳ
ἐν
Ἀντιοχείᾳ |
[5, 8] |
ἐς
ἃ
μάλιστα
ἀποβλέπουσιν,
οἰκειώσηται.
|
ταῦτα |
δὴ
ὁ
Ἀντωνῖνος
πυνθανόμενος
παντὶ |
[5, 7] |
μηδ´
ἀλλότριον,
ἀλλὰ
τῷ
ἀνεψιῷ
|
ταῦτα |
ἐγχειρίσαι.
μετονομάζεται
δὴ
ὁ
Ἀλεξιανός, |
[5, 7] |
κατελθών
τε
ἐς
τὴν
σύγκλητον
|
ταῦτα
|
ἐκύρωσε,
γελοιότατα
ψηφισαμένων
πάντων
ἃ |
[5, 4] |
ηὔξησεν.
ὁ
δὲ
Μακρῖνος
ὡς
|
ταῦτα |
ἐπυνθάνετο,
ἀθροίσας
πάντα
ὃν
εἶχε |
[5, 7] |
ὑβρίζων
βαφαῖς
ἀσχήμοσιν.
~ὁρῶσα
δὲ
|
ταῦτα |
ἡ
Μαῖσα,
ὑποπτεύουσά
τε
τοὺς |
[5, 5] |
ὑπήκουον
δὲ
ἀνάγκῃ
τοῦ
στρατοῦ
|
ταῦτα |
ᾑρημένου.
κατεγίνωσκόν
τε
τοῦ
Μακρίνου |
[5, 5] |
δῆθεν
ὀργιάζων.
ἡ
δὲ
Μαῖσα
|
ταῦτα |
ὁρῶσα
πάνυ
ἤσχαλλε,
πείθειν
τε
|
[5, 2] |
καθειμένον
τῆς
φωνῆς.
ἐζήλου
δὲ
|
ταῦτα |
ὡς
δὴ
Μάρκου
ἐπιτηδεύματα,
τὸν |
[5, 6] |
ἐσθῆτάς
τε
καὶ
ὀθόνας
παντοδαπάς,
|
ζῷά |
τε
πάντα,
ὅσα
ἥμερα,
πλὴν |
[5, 1] |
Κομόδου
εὐγένεια
ἢ
Ἀντωνίνου
ἡ
|
πατρῴα |
διαδοχή;
οἱ
μὲν
γὰρ
ὥσπερ |