Livre, Chap.
[5, 3]	ὅσα τε εἶχον ἐν κώμαις	ἢ	ἀγροῖς τοῖς πλησίον, εἰσκομίσαντες, τάς
[5, 1]	ὑμᾶς ὤνησεν ἡ Κομόδου εὐγένεια	ἢ	Ἀντωνίνου ἡ πατρῴα διαδοχή; οἱ
[5, 7]	ἐνεχείρισε. τοῖς δὲ δούλοις αὑτοῦ	ἢ	ἀπελευθέροις, ὡς ἔτυχεν ἕκαστος ἐπ´
[5, 4]	ἐν τῷ πλήθει τῶν κειμένων	ἢ	ἀποδρὰς ᾤχετο, ἠγνόουν τε πῶς
[5, 5]	αἴτιόν τε οὐκ ἄλλον ἀλλ´	ἢ	αὐτὸν ἑαυτῷ γεγενῆσθαι ἔλεγον. ὁ
[5, 7]	δοκοῦντα υἱόν, οὐκ ἐπιτρέποντες χορεύειν	ἢ	βακχεύεσθαι, σωφρονίζοντες δὲ καὶ τὰ
[5, 1]	πάντες βιώσονται, ἀριστοκρατία τε μᾶλλον	ἢ	βασιλεία νομισθήσεται. μηδέ τις ἀπαξιούτω
[5, 6]	τε τὸ μὴ πταῖσαι αὐτὸν	ἢ	διολισθαίνειν, οὐχ ὁρῶντα ὅπου βαίνει,
[5, 2]	τοῖς αὐχέσιν ἐπαιωρούμενον. συκοφάνται τε	ἢ	δοῦλοι, ὅσοι δεσπότας κατήγγελον, ἀνεσκολοπίσθησαν·
[5, 5]	καὶ χλιδῆς Μηδικῆς. Ῥωμαϊκὴν δὲ	ἢ	Ἑλληνικὴν πᾶσαν ἐσθῆτα ἐμυσάττετο, ἐρίου
[5, 5]	κεφαλῆς οὐκ οἰκέται δή τινες	ἢ	εὐτελεῖς ἄνθρωποι ἔφερον, ἀλλ´ οἵ
[5, 3]	ἑλομένη πάντα κίνδυνον ἀναρρῖψαι μᾶλλον	ἢ	ἰδιωτεύειν καὶ δοκεῖν ἀπερρῖφθαι· νύκτωρ
[5, 8]	τὸ μὲν πρόσωπον καλλωπιζόμενον περιεργότερον	ἢ	κατὰ γυναῖκα σώφρονα, περιδεραίοις δὲ
[5, 1]	καὶ τῷ ὑστέρῳ γένει ἄμεινον	ἢ	κλέος προγονικὸν παραλαμβάνοντα τρόπου φαυλότητι
[5, 6]	αὐτὸς δὲ ἐβλέπετο πολλάκις ἡνιοχῶν	ἢ	ὀρχούμενος· οὐδὲ γὰρ λανθάνειν ἤθελεν
[5, 5]	τὴν σύγκλητον εἰσελεύσεσθαι, μὴ ἀλλοδαπὸν	ἢ	παντάπασι βάρβαρον τὸ σχῆμα ὀφθὲν
[5, 6]	ὅσα τε τῆς βασιλείας σύμβολα	ἢ	πολυτελῆ κειμήλια, οἵ τε ἱππεῖς
[5, 2]	μάλιστα τῶν ἐν ἀξιώσει τινὶ	ἢ	πράξει καθεστώτων, ξίφος ἀποσεσεῖσθαι τοῖς
[5, 3]	μὲν οὖν, ὥσπερ παρ´ Ἕλλησιν	ἢ	Ῥωμαίοις, οὐδὲν ἕστηκε χειροποίητον, θεοῦ
[5, 6]	καὶ εἴ τι πολυτελὲς ἀνάθημα	ἢ	τίμιον, ὅσα τε τῆς βασιλείας
[5, 7]	τῶν ἐς τὴν σύγκλητον βουλὴν	ἢ	τὸ ἱππικὸν τάγμα κατατασσομένων προέστησεν.
[5, 5]	αὐτῷ, περιθέοντα τοῖς βωμοῖς, κύμβαλα	ἢ	τύμπανα μετὰ χεῖρας φέροντα· περιειστήκει
[5, 1]	βασιλεία νομισθήσεται. μηδέ τις ἀπαξιούτω	ἢ	τύχης πταῖσμα νομιζέτω, ὅτι δὴ
[5, 3]	Σοαιμὶς μὲν ἡ πρεσβυτέρα ἐκαλεῖτο,	ἡ	δὲ ἑτέρα Μαμαία. παῖδες δὲ
[5, 5]	τυμπάνοις, τῷ θεῷ δῆθεν ὀργιάζων.	ἡ	δὲ Μαῖσα ταῦτα ὁρῶσα πάνυ
[5, 7]	καὶ σχήμασι καὶ ἔργοις ὁμοίοις.	ἡ	δὲ μήτηρ αὐτὸν ἡ Μαμαία
[5, 1]	τύχης δῶρα καὶ ἀναξίοις περιπίπτει,	ἡ	δὲ τῆς ψυχῆς ἀρετὴ ἰδίαν
[5, 4]	ἐς τὸ στρατόπεδον ἐδέχθησαν. οὕτως	ἡ	δύναμις αὐξηθεῖσα οὐ μόνον ἦν
[5, 3]	(ἅτε γὰρ πρεσβυτέρῳ ἐκείνῳ ἐγκεχείριστο	ἡ	θρησκεία) προῄει τε σχήματι βαρβάρῳ,
[5, 4]	Ἀντωνίνου υἱὸς εὑρέθη καὶ ὅτι	ἡ	Ἰουλίας ἀδελφὴ χρήματα δίδωσι, πάντα
[5, 8]	πάσας ἀπεῖργέ τε καὶ ἐκώλυεν	ἡ	κοινὴ μάμμη ἀμφοτέρων Μαῖσα, γυνὴ
[5, 1]	κατορθοῦντα. τί γοῦν ὑμᾶς ὤνησεν	ἡ	Κομόδου εὐγένεια ἢ Ἀντωνίνου ἡ
[5, 7]	βαφαῖς ἀσχήμοσιν. ~ὁρῶσα δὲ ταῦτα	ἡ	Μαῖσα, ὑποπτεύουσά τε τοὺς στρατιώτας
[5, 2]	οὐχ οὕτως δὲ εὔφραινε πάντας	ἡ	Μακρίνου διαδοχή, ὡς ὑπερήδοντό τε
[5, 7]	ὁμοίοις. ἡ δὲ μήτηρ αὐτὸν	ἡ	Μαμαία ἀπῆγε μὲν τῶν αἰσχρῶν
[5, 1]	ἡ Κομόδου εὐγένεια ἢ Ἀντωνίνου	ἡ	πατρῴα διαδοχή; οἱ μὲν γὰρ
[5, 3]	αὐτῇ θυγατέρες δύο· Σοαιμὶς μὲν	ἡ	πρεσβυτέρα ἐκαλεῖτο, ἡ δὲ ἑτέρα
[5, 3]	βασιλικῇ ἐξουσίᾳ ἐντεθραμμένη. ἐπανελθοῦσα δὲ	ἡ	πρεσβῦτις διέτριβεν ἐν τοῖς ἑαυτῆς.
[5, 3]	Ἀντωνίνου τὸν Βασιανόν, ἐπέδωκεν ἑαυτὴν	ἡ	πρεσβῦτις, ἑλομένη πάντα κίνδυνον ἀναρρῖψαι
[5, 7]	αἱ Μαίσης θυγατέρες αὐτή τε	ἡ	πρεσβῦτις ἐσεμνύνετο πρὸς τὸ τοὺς
[5, 2]	τοιαύτης ἐπιστολῆς, εὐφημεῖ τε αὐτὸν	ἡ	σύγκλητος καὶ τὰς σεβασμίους τιμὰς
[5, 5]	χεῖρας φέροντα· περιειστήκει δὲ πᾶσα	ἡ	σύγκλητος καὶ τὸ ἱππικὸν τάγμα
[5, 4]	πάθος, καὶ πρό γε ἁπάντων	ἡ	τῶν χρημάτων ἐλπίς, ὡς πολλοὺς
[5, 2]	Ῥωμαίων πόλις καὶ σχεδὸν πᾶσα	ἡ	ὑπὸ Ῥωμαίους οἰκουμένη καθαρθεῖσα πονηρῶν
[5, 3]	κωνοειδὲς αὐτῷ σχῆμα, μέλαινά τε	ἡ	χροιά. διοπετῆ τε αὐτὸν εἶναι
[5, 6]	ὁρῶντα ὅπου βαίνει, γῆ τε	ἡ	χρυσίζουσα παμπλείστη ὑπέστρωτο, οἵ τε
[5, 8]	ὁρῶντες ἐπιβουλευόμενον ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίνου.	ἥ	τε μήτηρ Μαμαία οὔτε ποτὸν
[5, 1]	ἐν τῷ πρὸ τούτου συγγράμματι	{ἥ	τε πρὸ τούτου ἐπιβουλὴ καὶ
[5, 2]	δοῦλοι, ὅσοι δεσπότας κατήγγελον, ἀνεσκολοπίσθησαν·	ἥ	τε Ῥωμαίων πόλις καὶ σχεδὸν
[5, 4]	τῷ Μακρίνῳ ἐν Ἀντιοχείᾳ διατρίβοντι,	ἥ	τε φήμη διέδραμεν ἀνὰ τὰ
[5, 2]	τῷ βίῳ ὡς ἀνειμένῳ μᾶλλον	ἣ	κατ´ ἄνδρα στρατιωτικόν· παραβάλλοντες δὲ
[5, 5]	τε ἱερωσύνην τοῦ ἐπιχωρίου θεοῦ,	ᾗ	ἐντέθραπτο, περιεργότερον ἐξωρχεῖτο, σχήμασί τε
[5, 6]	διολισθαίνειν, οὐχ ὁρῶντα ὅπου βαίνει,	γῆ	τε ἡ χρυσίζουσα παμπλείστη ὑπέστρωτο,
[5, 2]	πανδημεὶ ἑώρταζον ἐπὶ τῇ Ἀντωνίνου	ἀπαλλαγῇ.	ἕκαστός τε ᾤετο, μάλιστα τῶν
[5, 6]	δημοσίᾳ τε καὶ ἰδίᾳ ὡς	δὴ	γαμούντων θεῶν. κατεσκεύασε δὲ καὶ
[5, 6]	πάμπλειστα τῇ θεῷ ἐς προῖκα	δὴ	ἐπιδοῦναι ἐκέλευσε. κομισθέν τε τὸ
[5, 6]	ἐκίνησεν οὗτος, καὶ πρὸς γάμον	δὴ	ἐς τὴν βασίλειον αὐλὴν τῷ
[5, 6]	ἐκείνην δὲ προσποιησάμενος ἐρᾶν, ἵνα	δὴ	καὶ τὰ τῶν ἀνδρῶν πράττειν
[5, 7]	υἱοὺς ἐκείνου δοκοῦντας εἶναι. ἀποδείκνυται	δὴ	Καῖσαρ ὁ Ἀλέξανδρος, ὕπατός τε
[5, 5]	τύπον τοῦ ἐπιχωρίου θεοῦ, ᾧ	δὴ	καλλιερῶν ἐγέγραπτο, πέμψας τε ἐς
[5, 5]	πρὸ τῶν ἄλλων θεῶν οὓς	δὴ	καλοῦσιν ἱερουργοῦντες, ὀνομάζειν τὸν νέον
[5, 3]	τε καὶ Ἀντωνῖνος ἐβασίλευσαν. τὴν	δὴ	Μαῖσαν ταύτην ὁ Μακρῖνος, μετὰ
[5, 4]	τὴν τιμωρίαν. παρὰ τοσοῦτον μὲν	δὴ	Μακρῖνος οὐκ ἐξέφυγε τοὺς διώξαντας,
[5, 2]	φωνῆς. ἐζήλου δὲ ταῦτα ὡς	δὴ	Μάρκου ἐπιτηδεύματα, τὸν δὲ λοιπὸν
[5, 7]	τῷ ἀνεψιῷ ταῦτα ἐγχειρίσαι. μετονομάζεται	δὴ	ὁ Ἀλεξιανός, καὶ Ἀλέξανδρος καλεῖται,
[5, 1]	~Ὅπως μὲν	δὴ	ὁ Ἀντωνῖνος ἦρξέ τε καὶ
[5, 8]	ἃ μάλιστα ἀποβλέπουσιν, οἰκειώσηται. ταῦτα	δὴ	ὁ Ἀντωνῖνος πυνθανόμενος παντὶ τρόπῳ
[5, 1]	ἢ τύχης πταῖσμα νομιζέτω, ὅτι	δὴ	ὄντα με ἐκ τῆς ἱππάδος
[5, 4]	ὃν εἶχε στρατόν, ἐπῄει ὡς	δὴ	πολιορκήσων τοὺς ἐκείνῳ προσκεχωρηκότας. ὁ
[5, 4]	τὰ τῆς βασιλείας σύμβολα, διηπόρουν	δὴ	ποῦ ποτὲ ἄρα εἴη, πότερον
[5, 4]	οἱ σωματοφύλακες καὶ δορυφόροι, οὓς	δὴ	πραιτωριανοὺς καλοῦσιν, οἳ γενναίως ἀνθεστήκεσαν
[5, 3]	μειρακίων πάντων. ἐς τὸ αὐτὸ	δὴ	συνιόντων κάλλους σώματος, ἡλικίας ἀκμῆς,
[5, 6]	γὰρ ἀπείχετο Φοινίκων νόμῳ. ἐν	δὴ	ταῖς ἁρπαγαῖς πολλοὶ διεφθείροντο, ὑπό
[5, 6]	Διδὼ τὴν Φοίνισσαν ἱδρύσασθαι, ὅτε	δὴ	τὴν ἀρχαίαν Καρχηδόνα πόλιν ἔκτισε,
[5, 8]	τε αὐτόν, καὶ ἠγανάκτουν ὅτι	δὴ	τῆς ἀρχῆς παραλυθείη. διεσκέδασε δὲ
[5, 5]	σκεύεσιν ὑπὲρ κεφαλῆς οὐκ οἰκέται	δή	τινες ἢ εὐτελεῖς ἄνθρωποι ἔφερον,
[5, 4]	γνώμῃ καὶ τύχῃ. τέλει μὲν	δὴ	τοιούτῳ Μακρῖνος ἐχρήσατο, συναναιρεθέντος αὐτῷ
[5, 3]	μειράκιον Διονύσου καλαῖς εἰκόσιν. ἱερουργοῦντα	δὴ	τοῦτον, περί τε τοῖς βωμοῖς
[5, 6]	κομισθέν τε τὸ ἄγαλμα συνῴκισε	δὴ	τῷ θεῷ, κελεύσας πάντας τοὺς
[5, 3]	θέλουσιν, οὕτω βλέπειν ἐθέλοντες. τούτῳ	δὴ	τῷ θεῷ ὁ Βασιανὸς ἱερωμένος
[5, 6]	αὐτῷ δὲ περιέκειντο ὡς ἡνιοχοῦντι	δὴ	τῷ θεῷ. ὁ δ´ Ἀντωνῖνος
[5, 3]	τε τὸν νεὼν ἰόντες θρησκείας	δὴ	χάριν, τὸ μειράκιον ἡδέως ἔβλεπον.
[5, 2]	χλιδῇ καὶ τρυφῇ διαιτώμενον, ἀφηνιάζοντες	ἤδη	πρὸς ἀλλήλους αὐτὸν κακῶς ἠγόρευον,
[5, 4]	ἔτι τῆς μάχης συνεστώσης, ἑσπέρας	ἤδη	προσιούσης, ἀπορρίψας τὸ χλαμύδιον καὶ
[5, 4]	τοῦ στενοῦ τῆς Προποντίδος πορθμοῦ,	ἤδη	τε τῷ Βυζαντίῳ προσπελάζοντα, φασὶν
[5, 2]	ὁρῶντες δὲ τὸν Μακρῖνον ἐν	χλιδῇ	καὶ τρυφῇ διαιτώμενον, ἀφηνιάζοντες ἤδη
[5, 8]	ἀναγορεύσαντες ἐς τὰ βασίλεια ἀνήγαγον,	κομιδῇ	νέον καὶ πάνυ ὑπὸ τῇ
[5, 4]	τῇ τοῦ δήμου περὶ αὐτὸν	σπουδῇ·	περαιούμενον δ´ αὐτὸν ἐς τὴν
[5, 4]	τύχης, τῶν τε ἑκατοντάρχων μεγάλῃ	σπουδῇ	τὰ ὀχήματα ἐπειγόντων, ὡς ἂν
[5, 4]	στρατόπεδα ὅτι τε Ἀντωνίνου υἱὸς	εὑρέθη	καὶ ὅτι ἡ Ἰουλίας ἀδελφὴ
[5, 4]	τὰ λεγόμενα καὶ ἐνδεχόμενα καὶ	ἀληθῆ	πιστεύσαντες εἶναι τὰς ψυχὰς ἐξεπτόηντο.
[5, 5]	μάλιστα τῆς Μαίσης ἐς τὰ	συνήθη	ἑαυτῇ βασίλεια Ῥώμης. ὡς δὲ
[5, 8]	ψυχὰς ἐτρώθησαν, ἀγανακτήσαντες οὔτε τὴν	συνήθη	φρουρὰν ἔπεμψαν τῷ Ἀντωνίνῳ, κατακλείσαντές
[5, 6]	μετὰ παντοδαπῆς δᾳδουχίας, στεφάνους καὶ	ἄνθη	ἐπιρριπτοῦντες· ἀγάλματά τε πάντων θεῶν,
[5, 4]	ἐν Χαλκηδόνι γοῦν τῆς Βιθυνίας	κατελήφθη,	νοσῶν χαλεπώτατα ὑπό τε τῆς
[5, 8]	καὶ λωβηθέντα ἐς τοὺς ὀχετοὺς	ἀπερρίφθη	τοὺς ἐς τὸν Θύβριν ποταμὸν
[5, 6]	Ἰλίου, εἰ μὴ ὅτε πυρὶ	κατεφλέχθη	ὁ νεώς, ἐκίνησεν οὗτος, καὶ
[5, 3]	τῆς Φοινίκης προήσπιζεν· ὕστερον δὲ	μετηνέχθη,	ὡς ἐν τοῖς ἑξῆς ἐροῦμεν.
[5, 7]	ὡς δὲ Καῖσαρ ὁ Ἀλέξανδρος	ἀπεδείχθη,	ὁ Ἀντωνῖνος αὐτὸν ἐβούλετο τὰ
[5, 2]	τε ἐς τὴν Ῥώμην ποθοῦσαν	ἐπείχθη,	τοῦ δήμου ἑκάστοτε καλοῦντος μεγάλαις
[5, 5]	τῷ Ῥωμαίων δήμῳ τὰ πραχθέντα	ἐδηλώθη,	δυσφόρως μὲν πάντες ἤκουσαν, ὑπήκουον
[5, 4]	διηπόρουν δὴ ποῦ ποτὲ ἄρα	εἴη,	πότερον ἐν τῷ πλήθει τῶν
[5, 4]	δυνάμεως αἰχμάλωτός τε ληφθεὶς αἰσχίστως	ὑβρισθείη,	ἔτι τῆς μάχης συνεστώσης, ἑσπέρας
[5, 8]	ἠγανάκτουν ὅτι δὴ τῆς ἀρχῆς	παραλυθείη.	διεσκέδασε δὲ ὁ Ἀντωνῖνος καὶ
[5, 3]	φύσει, τῇ δὲ ὑπολήψει ἄλλου	δοκοίη·	ἐπιφοιτῆσαι γὰρ αὐτὸν ταῖς θυγατράσιν
[5, 6]	καὶ τὰ τῶν ἀνδρῶν πράττειν	δοκοίη,	παρθένου τῇ Ῥωμαίων Ἑστίᾳ ἱερωμένης
[5, 5]	μὲν πάντες ἤκουσαν, ὑπήκουον δὲ	ἀνάγκῃ	τοῦ στρατοῦ ταῦτα ᾑρημένου. κατεγίνωσκόν
[5, 3]	χρημάτων ἀνάπλεως ἅτε μακρῷ χρόνῳ	βασιλικῇ	ἐξουσίᾳ ἐντεθραμμένη. ἐπανελθοῦσα δὲ ἡ
[5, 6]	ὡς πάντα ἐν ὅπλοις καὶ	πολεμικῇ	θεῷ, τῆς Οὐρανίας τὸ ἄγαλμα
[5, 3]	Ἐμέσου καλουμένης οὕτω πόλεως ἐν	Φοινίκῃ·	ἀδελφὴ δὲ ἐγεγόνει Ἰουλίας τῆς
[5, 4]	ἑαυτοῦ τύχης, τῶν τε ἑκατοντάρχων	μεγάλῃ	σπουδῇ τὰ ὀχήματα ἐπειγόντων, ὡς
[5, 4]	ὑπομενοῦντες πολιορκίαν. ~ὡς δὲ ταῦτα	ἀπηγγέλη	τῷ Μακρίνῳ ἐν Ἀντιοχείᾳ διατρίβοντι,
[5, 3]	καὶ ποδήρεις ἀνεζωσμένος, τά τε	σκέλη	πάντα σκέπων ἀπ´ ὀνύχων ἐς
[5, 3]	τὴν ἀρχὴν καταλῦσαι, μικρὰν καὶ	εὐτελῆ	πρόφασιν τοῖς στρατιώταις ἐς ἃ
[5, 3]	τῷ θεῷ ἑκάστου τοῦ ἔτους	πολυτελῆ	ἀναθήματα. ἄγαλμα μὲν οὖν, ὥσπερ
[5, 6]	τε τῆς βασιλείας σύμβολα ἢ	πολυτελῆ	κειμήλια, οἵ τε ἱππεῖς καὶ
[5, 2]	δι´ εὐλάβειαν ἡσυχαζόντων, ἐν ἀδείᾳ	πολλῇ	καὶ εἰκόνι ἐλευθερίας ἐβίωσαν ἐκείνου
[5, 8]	ἄλλως ἐντρεχὴς καὶ τῇ βασιλείῳ	αὐλῇ	πολλῶν ἐτῶν ἐνδιαιτηθεῖσα, ἅτε τῆς
[5, 3]	βίον ἐν τῇ βασιλείῳ διέτριψεν	αὐλῇ	χρόνου πολυετοῦς, παρ´ ὃν Σεβῆρός
[5, 1]	συγγράμματι {ἥ τε πρὸ τούτου	ἐπιβουλὴ	καὶ διαδοχή} γενόμενος δὲ ἐν
[5, 5]	καὶ ἐς τὴν σύγκλητον εἰσελεύσεσθαι,	μὴ	ἀλλοδαπὸν ἢ παντάπασι βάρβαρον τὸ
[5, 4]	ᾤετο, τὸ γένειον ἀποκειράμενος, ὡς	μὴ	γνωρίζοιτο, ἐσθῆτά τε ὁδοιπορικὴν λαβὼν
[5, 7]	τὸ ἀνενόχλητόν τε καὶ ἀμέριμνον·	μὴ	δεῖν τοίνυν ξένον ζητεῖν μηδ´
[5, 2]	ἐβασίλευσε. τοσοῦτον δὲ ἥμαρτεν ὅσον	μὴ	διέλυσεν εὐθέως τὰ στρατόπεδα καὶ
[5, 6]	τὸν ἑαυτοῦ θάλαμον μετήγαγε· καὶ	μὴ	κινηθὲν ἐξ οὗπερ ἦλθεν ἀπὸ
[5, 6]	οὗπερ ἦλθεν ἀπὸ Ἰλίου, εἰ	μὴ	ὅτε πυρὶ κατεφλέχθη ὁ νεώς,
[5, 4]	ὁρῶν ὁ Μακρῖνος, φοβηθείς τε	μὴ	παντάπασι γυμνωθεὶς τῆς δυνάμεως αἰχμάλωτός
[5, 4]	γὰρ μάχεσθαι ἤθελον ὑπὲρ τοῦ	μὴ	παρόντος, παραδοῦναί τε αὑτοὺς ἐκδότους
[5, 6]	τοῦ θεοῦ. πρός τε τὸ	μὴ	πταῖσαι αὐτὸν ἢ διολισθαίνειν, οὐχ
[5, 7]	τοῦ βασιλέως βίῳ, καὶ δεδοικυῖα	μή	τι ἐκείνου παθόντος πάλιν ἰδιωτεύῃ,
[5, 5]	πεισθείς (οὐδὲ γὰρ προσίετο εἰ	μὴ	τοὺς ὁμοιοτρόπους τε καὶ κόλακας
[5, 1]	τί γὰρ ὄφελος εὐγενείας, εἰ	μὴ	χρηστὸς καὶ φιλάνθρωπος συνοικεῖ τρόπος;
[5, 4]	ἐν Ἀντιοχείᾳ διατρίβοντι, ἥ τε	φήμη	διέδραμεν ἀνὰ τὰ λοιπὰ στρατόπεδα
[5, 8]	τε καὶ ἐκώλυεν ἡ κοινὴ	μάμμη	ἀμφοτέρων Μαῖσα, γυνὴ καὶ ἄλλως
[5, 3]	δὲ ταῖς μητράσι καὶ τῇ	μάμμῃ	ἀνετρέφοντο, ὁ μὲν Βασιανὸς περὶ
[5, 8]	ὑπὸ τῇ μητρὶ καὶ τῇ	μάμμῃ	παιδαγωγούμενον.
[5, 4]	ποιῆσαι· ὁμοῦ δὲ ἔπταισε καὶ	γνώμῃ	καὶ τύχῃ. τέλει μὲν δὴ
[5, 3]	ἐκείνη θαυμάζοντας τὸν παῖδα, εἴτε	πλασαμένη	εἴτε καὶ ἀληθεύουσα, ἐξεῖπεν ὅτι
[5, 3]	ἅτε μακρῷ χρόνῳ βασιλικῇ ἐξουσίᾳ	ἐντεθραμμένη.	ἐπανελθοῦσα δὲ ἡ πρεσβῦτις διέτριβεν
[5, 3]	Βασιανόν, ἐπέδωκεν ἑαυτὴν ἡ πρεσβῦτις,	ἑλομένη	πάντα κίνδυνον ἀναρρῖψαι μᾶλλον ἢ
[5, 8]	τῆς Σεβήρου γυναικὸς Ἰουλίας ἀδελφὴ	γενομένη	καὶ τὰ πάντα σὺν αὐτῇ
[5, 2]	σχεδὸν πᾶσα ἡ ὑπὸ Ῥωμαίους	οἰκουμένη	καθαρθεῖσα πονηρῶν ἀνθρώπων, τῶν μὲν
[5, 3]	τε τῆς Μαίσης, πρὸς οὓς	ἐκείνη	θαυμάζοντας τὸν παῖδα, εἴτε πλασαμένη
[5, 3]	ἐπιστρεφούσης. ἐγειτνίαζε δὲ τῇ πόλει	ἐκείνῃ	τότε μέγιστον στρατόπεδον, ὃ τῆς
[5, 8]	ἀπεῖργέ τε καὶ ἐκώλυεν ἡ	κοινὴ	μάμμη ἀμφοτέρων Μαῖσα, γυνὴ καὶ
[5, 8]	οὐ τοῖς βασιλικοῖς καὶ ἐν	κοινῇ	ὑπηρεσίᾳ τυγχάνουσιν, ἀλλὰ τοῖς ὑπὸ
[5, 8]	ἡ κοινὴ μάμμη ἀμφοτέρων Μαῖσα,	γυνὴ	καὶ ἄλλως ἐντρεχὴς καὶ τῇ
[5, 7]	ἄρα χρὴ ἐκεῖνον μὲν τῇ	ἱερωσύνῃ	καὶ θρησκείᾳ σχολάζειν τοῦ θεοῦ,
[5, 3]	οἱ ἐπιχώριοι σέβουσι, τῇ Φοινίκων	φωνῇ	Ἐλαιαγάβαλον καλοῦντες. νεὼς δὲ αὐτῷ
[5, 2]	μὲν ὑπὸ σκηναῖς καὶ ἐν	ἀλλοδαπῇ	διαιτώμενοι, ἔσθ´ ὅτε καὶ σπανίζοντες
[5, 7]	εἰποῦσα αὐτῷ κεχαρισμένα, ὡς ἄρα	χρὴ	ἐκεῖνον μὲν τῇ ἱερωσύνῃ καὶ
[5, 5]	βάρβαρον τὸ σχῆμα ὀφθὲν εὐθὺς	λυπήσῃ	τοὺς ἰδόντας, ἀήθεις τε ὄντας
[5, 3]	χωρῆσαι τὸ στρατιωτικόν. τῇ δὲ	Μαίσῃ	ἐλέγετο σωροὺς εἶναι χρημάτων, ἐκείνην
[5, 3]	καιρὸν ἐν τοῖς βασιλείοις σὺν	τῇ	ἀδελφῇ διέτριβεν. ὅπερ ἐκεῖνοι ἀκούσαντες,
[5, 2]	καλοῦντος μεγάλαις βοαῖς, ἐν δὲ	τῇ	Ἀντιοχείᾳ διέτριβε γένειόν τε ἀσκῶν,
[5, 1]	καὶ διαδοχή} γενόμενος δὲ ἐν	τῇ	Ἀντιοχείᾳ ὁ Μακρῖνος ἐπιστέλλει τῷ
[5, 2]	τε καὶ πανδημεὶ ἑώρταζον ἐπὶ	τῇ	Ἀντωνίνου ἀπαλλαγῇ. ἕκαστός τε ᾤετο,
[5, 3]	δὲ ἄρα Μακρῖνον ἐνιαυτοῦ μόνου	τῇ	βασιλείᾳ ἐντρυφήσαντα ἅμα τῷ βίῳ
[5, 8]	γυνὴ καὶ ἄλλως ἐντρεχὴς καὶ	τῇ	βασιλείῳ αὐλῇ πολλῶν ἐτῶν ἐνδιαιτηθεῖσα,
[5, 3]	τὸν τῆς ἀδελφῆς βίον ἐν	τῇ	βασιλείῳ διέτριψεν αὐλῇ χρόνου πολυετοῦς,
[5, 5]	οὐδὲν παράδοξον εἶδον οἱ Ῥωμαῖοι,	τῇ	γραφῇ ἐνειθισμένοι. δοὺς δὲ τὰς
[5, 5]	ἱερουργῶν ἐφαίνετο, παραστήσας τε ἐν	τῇ	γραφῇ τὸν τύπον τοῦ ἐπιχωρίου
[5, 3]	ἐς πᾶν χωρῆσαι τὸ στρατιωτικόν.	τῇ	δὲ Μαίσῃ ἐλέγετο σωροὺς εἶναι
[5, 3]	τῇ μὲν πρεσβυτέρᾳ Βασιανὸς ὄνομα,	τῇ	δὲ νεωτέρᾳ Ἀλεξιανός. ὑπὸ δὲ
[5, 3]	ἄρα Ἀντωνίνου υἱός ἐστι φύσει,	τῇ	δὲ ὑπολήψει ἄλλου δοκοίη· ἐπιφοιτῆσαι
[5, 6]	ἐκεῖθεν χρυσόν, χρήματά τε πάμπλειστα	τῇ	θεῷ ἐς προῖκα δὴ ἐπιδοῦναι
[5, 7]	ὡς ἄρα χρὴ ἐκεῖνον μὲν	τῇ	ἱερωσύνῃ καὶ θρησκείᾳ σχολάζειν τοῦ
[5, 3]	ὑπὸ δὲ ταῖς μητράσι καὶ	τῇ	μάμμῃ ἀνετρέφοντο, ὁ μὲν Βασιανὸς
[5, 8]	πάνυ ὑπὸ τῇ μητρὶ καὶ	τῇ	μάμμῃ παιδαγωγούμενον.
[5, 3]	ἑτέρα Μαμαία. παῖδες δὲ ἦσαν	τῇ	μὲν πρεσβυτέρᾳ Βασιανὸς ὄνομα, τῇ
[5, 8]	τρόπῳ ἐπεβούλευε τῷ Ἀλεξάνδρῳ καὶ	τῇ	μητρὶ αὐτοῦ· ἀλλὰ τὰς ἐπιβουλὰς
[5, 8]	κομιδῇ νέον καὶ πάνυ ὑπὸ	τῇ	μητρὶ καὶ τῇ μάμμῃ παιδαγωγούμενον.
[5, 8]	τῷ προειρημένῳ βίῳ, οὕτως ἅμα	τῇ	μητρὶ κατέστρεψεν· οἱ δὲ στρατιῶται
[5, 3]	ἐς ἑαυτὴν ἐπιστρεφούσης. ἐγειτνίαζε δὲ	τῇ	πόλει ἐκείνῃ τότε μέγιστον στρατόπεδον,
[5, 6]	τῶν ἀνδρῶν πράττειν δοκοίη, παρθένου	τῇ	Ῥωμαίων Ἑστίᾳ ἱερωμένης ἁγνεύειν τε
[5, 6]	ἱεροῦ παρθενῶνος γυναῖκα ἔθετο, ἐπιστείλας	τῇ	συγκλήτῳ καὶ παραμυθησάμενος ἀσέβημά τε
[5, 1]	τῷ τε δήμῳ Ῥωμαίων καὶ	τῇ	συγκλήτῳ, λέγων τοιάδε. „ἐν εἰδόσι
[5, 4]	πράγματος ὡς παιδαριώδους, χρώμενός τε	τῇ	συνήθει ῥᾳθυμίᾳ, αὐτὸς μὲν οἴκοι
[5, 3]	πᾶν τὸ στρατόπεδον Ἀντωνῖνον προσηγόρευσαν,	τῇ	τε πορφυρᾷ χλαμύδι περιβαλόντες εἶχον
[5, 5]	ἑαυτῇ βασίλεια Ῥώμης. ὡς δὲ	τῇ	τε συγκλήτῳ καὶ τῷ Ῥωμαίων
[5, 5]	συνήθεις τῷ δήμῳ νομὰς ἐπὶ	τῇ	τῆς βασιλείας διαδοχῇ, φιλοτίμως τε
[5, 4]	σπεύδειν ἐς τὴν Ῥώμην, θαρρῶν	τῇ	τοῦ δήμου περὶ αὐτὸν σπουδῇ·
[5, 3]	τοῦτον γὰρ οἱ ἐπιχώριοι σέβουσι,	τῇ	Φοινίκων φωνῇ Ἐλαιαγάβαλον καλοῦντες. νεὼς
[5, 7]	ἐκελεύοντο, πατέρα μὲν ἐκεῖνον δοκεῖν	ἔτη	γεγονότα περί που ἑκκαίδεκα, τὸν
[5, 3]	ἀνετρέφοντο, ὁ μὲν Βασιανὸς περὶ	ἔτη	γεγονὼς τεσσαρεσκαίδεκα, ὁ δὲ Ἀλεξιανὸς
[5, 3]	σχῆμα, μέλαινά τε ἡ χροιά.	διοπετῆ	τε αὐτὸν εἶναι σεμνολογοῦσιν, ἐξοχάς
[5, 1]	περιπίπτει, ἡ δὲ τῆς ψυχῆς	ἀρετὴ	ἰδίαν ἑκάστῳ δόξαν περιτίθησιν. εὐγένεια
[5, 8]	μητέρα Σοαιμίδα (παρῆν γὰρ ὡς	Σεβαστή	τε καὶ μήτηρ) ἀναιροῦσι, τούς
[5, 6]	βαίνει, γῆ τε ἡ χρυσίζουσα	παμπλείστη	ὑπέστρωτο, οἵ τε προασπίζοντες ἑκατέρωθεν
[5, 8]	γενομένη καὶ τὰ πάντα σὺν	αὐτῇ	ἐν τοῖς βασιλείοις διατρίψασα. οὐδὲν
[5, 3]	ἐν τοῖς ἑαυτῆς. ἦσαν δὲ	αὐτῇ	θυγατέρες δύο· Σοαιμὶς μὲν ἡ
[5, 7]	μοιχείαν ἀμφότεραι αἱ Μαίσης θυγατέρες	αὐτή	τε ἡ πρεσβῦτις ἐσεμνύνετο πρὸς
[5, 5]	τῆς Μαίσης ἐς τὰ συνήθη	ἑαυτῇ	βασίλεια Ῥώμης. ὡς δὲ τῇ
[5, 7]	μή τι ἐκείνου παθόντος πάλιν	ἰδιωτεύῃ,	πείθει αὐτόν, κοῦφον ἄλλως καὶ
[5, 5]	παράδοξον εἶδον οἱ Ῥωμαῖοι, τῇ	γραφῇ	ἐνειθισμένοι. δοὺς δὲ τὰς συνήθεις
[5, 5]	ἐφαίνετο, παραστήσας τε ἐν τῇ	γραφῇ	τὸν τύπον τοῦ ἐπιχωρίου θεοῦ,
[5, 8]	ἅτε τῆς Σεβήρου γυναικὸς Ἰουλίας	ἀδελφὴ	γενομένη καὶ τὰ πάντα σὺν
[5, 3]	καλουμένης οὕτω πόλεως ἐν Φοινίκῃ·	ἀδελφὴ	δὲ ἐγεγόνει Ἰουλίας τῆς Σεβήρου
[5, 3]	ἐν τοῖς βασιλείοις σὺν τῇ	ἀδελφῇ	διέτριβεν. ὅπερ ἐκεῖνοι ἀκούσαντες, τοῖς
[5, 4]	εὑρέθη καὶ ὅτι ἡ Ἰουλίας	ἀδελφὴ	χρήματα δίδωσι, πάντα τὰ λεγόμενα
[5, 2]	τὸν Μακρῖνον ἐν χλιδῇ καὶ	τρυφῇ	διαιτώμενον, ἀφηνιάζοντες ἤδη πρὸς ἀλλήλους
[5, 1]	τε πρὸ τούτου ἐπιβουλὴ καὶ	διαδοχή}	γενόμενος δὲ ἐν τῇ Ἀντιοχείᾳ
[5, 1]	εὐγένεια ἢ Ἀντωνίνου ἡ πατρῴα	διαδοχή;	οἱ μὲν γὰρ ὥσπερ ὄφλημα
[5, 5]	νομὰς ἐπὶ τῇ τῆς βασιλείας	διαδοχῇ,	φιλοτίμως τε καὶ πολυτελῶς ἐπιτελέσας
[5, 2]	δὲ εὔφραινε πάντας ἡ Μακρίνου	διαδοχή,	ὡς ὑπερήδοντό τε καὶ πανδημεὶ
[5, 1]	ἐφ´ ᾧ πᾶσα Ῥωμαίων ἐσάλευεν	ἀρχή,	κατελύσαμεν καὶ ἐν οἷς ἀνδρείως
[5, 4]	τὴν Ῥώμην ἀνελθεῖν, δέον ἐν	ἀρχῇ	τοῦτο ποιῆσαι· ὁμοῦ δὲ ἔπταισε
[5, 4]	δὲ ἔπταισε καὶ γνώμῃ καὶ	τύχῃ.	τέλει μὲν δὴ τοιούτῳ Μακρῖνος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/04/2007