Livre, Chap. |
[5, 7] |
δοκοῦντος
πατρὸς
ἀμφοτέρων
εἶναι·
τὴν
|
γὰρ |
Ἀντωνίνου
τοῦ
Σεβήρου
παιδὸς
μοιχείαν |
[5, 6] |
ὅσα
ἥμερα,
πλὴν
χοίρων·
τούτων
|
γὰρ |
ἀπείχετο
Φοινίκων
νόμῳ.
ἐν
δὴ |
[5, 3] |
δὲ
ὑπολήψει
ἄλλου
δοκοίη·
ἐπιφοιτῆσαι
|
γὰρ |
αὐτὸν
ταῖς
θυγατράσιν
αὐτῆς
νέαις |
[5, 1] |
σπαργάνων
ἐπὶ
τοῦτο
ἐλθόντες.
γένους
|
γὰρ |
ἔνδοξον
ἀρχὴν
αὐτὸν
παρασχεῖν
καὶ |
[5, 5] |
καὶ
τῶν
συνόντων
φίλων
(αὐτὸς
|
γὰρ |
ἦν
νέος
τε
τὴν
ἡλικίαν, |
[5, 4] |
ὡς
δ´
ἦλθεν
Ἰουλιανός
(τοῦτο
|
γὰρ |
ἦν
ὄνομα
τῷ
ἐπάρχῳ)
καὶ |
[5, 6] |
πολλάκις
ἡνιοχῶν
ἢ
ὀρχούμενος·
οὐδὲ
|
γὰρ |
λανθάνειν
ἤθελεν
ἁμαρτάνων.
προῄει
τε |
[5, 4] |
πῶς
χρήσονται
τῷ
πράγματι·
οὔτε
|
γὰρ
|
μάχεσθαι
ἤθελον
ὑπὲρ
τοῦ
μὴ |
[5, 1] |
πεπίστευται,
περιττὸν
νομίζω
μακρηγορεῖν.
ἴστε
|
γάρ |
με
καὶ
οἷς
ἐκεῖνος
ἔπραττεν |
[5, 3] |
δὲ
αὐτοὶ
θεῷ
ἡλίῳ·
τοῦτον
|
γὰρ |
οἱ
ἐπιχώριοι
σέβουσι,
τῇ
Φοινίκων |
[5, 4] |
τέκνον
καὶ
ὁμοιότατόν
γε
(βλέπειν
|
γὰρ |
οὕτως
ἤθελον)
τοῦ
μὲν
Ἰουλιανοῦ |
[5, 1] |
τάξεως
ἐπὶ
τοῦτο
ἤγαγε.
τί
|
γὰρ |
ὄφελος
εὐγενείας,
εἰ
μὴ
χρηστὸς |
[5, 3] |
θεῷ
ὁ
Βασιανὸς
ἱερωμένος
(ἅτε
|
γὰρ |
πρεσβυτέρῳ
ἐκείνῳ
ἐγκεχείριστο
ἡ
θρησκεία) |
[5, 5] |
μηδ´
ἄλλῳ
τινὶ
πεισθείς
(οὐδὲ
|
γὰρ |
προσίετο
εἰ
μὴ
τοὺς
ὁμοιοτρόπους
|
[5, 6] |
ἀνθρώπινόν
τι
πεπονθέναι
πάθος·
ἔρωτι
|
γὰρ
|
τῆς
κόρης
ἑαλωκέναι,
ἁρμόζοντά
τε |
[5, 1] |
φιλάνθρωπος
συνοικεῖ
τρόπος;
τὰ
μὲν
|
γὰρ |
τῆς
τύχης
δῶρα
καὶ
ἀναξίοις |
[5, 8] |
καὶ
τὴν
μητέρα
Σοαιμίδα
(παρῆν
|
γὰρ |
ὡς
Σεβαστή
τε
καὶ
μήτηρ) |
[5, 1] |
ἡ
πατρῴα
διαδοχή;
οἱ
μὲν
|
γὰρ
|
ὥσπερ
ὄφλημα
κληρονομίας
εἰληφότες
ἀποχρῶνταί |
[5, 4] |
εὐφημοῦντες,
βαλάντιά
τε
χρημάτων
μεστὰ
|
δέλεαρ |
προδοσίας
αὐτοῖς
ἐδείκνυσαν.
οἳ
δὲ |
[5, 7] |
τοῦ
δωδεκάτου
ἐπιβαίνοντα.
ὡς
δὲ
|
Καῖσαρ |
ὁ
Ἀλέξανδρος
ἀπεδείχθη,
ὁ
Ἀντωνῖνος |
[5, 7] |
ἐκείνου
δοκοῦντας
εἶναι.
ἀποδείκνυται
δὴ
|
Καῖσαρ |
ὁ
Ἀλέξανδρος,
ὕπατός
τε
σὺν
|
[5, 8] |
τε
καὶ
ἐνυβρίζειν
τοῖς
βουλομένοις·
|
ἅπερ |
ἐπὶ
πολὺ
διὰ
πάσης
τῆς |
[5, 4] |
καὶ
μετιόντες
πρὸς
τὸν
Ἀντωνῖνον.
|
ἅπερ
|
ὁρῶν
ὁ
Μακρῖνος,
φοβηθείς
τε |
[5, 2] |
μᾶλλον
καὶ
θηλυπρεποῦς
εἶναι
δοκούσης.
|
ἅπερ |
ὁρῶντες
οἱ
στρατιῶται
οὐ
πάνυ |
[5, 8] |
αὐτῷ
ἐν
τῷ
βασιλικῷ
φορείῳ,
|
ὅπερ |
διὰ
χρυσοῦ
πολλοῦ
καὶ
λίθων |
[5, 3] |
βασιλείοις
σὺν
τῇ
ἀδελφῇ
διέτριβεν.
|
ὅπερ |
ἐκεῖνοι
ἀκούσαντες,
τοῖς
συστρατιώταις
κατ´ |
[5, 4] |
παραδοῦναί
τε
αὑτοὺς
ἐκδότους
καὶ
|
ὥσπερ |
αἰχμαλώτους
ᾐδοῦντο.
ὡς
δὲ
παρὰ |
[5, 5] |
ὑποδήμασί
τε
λίνου
πεποιημένοις
ἐχρῶντο,
|
ὥσπερ |
οἱ
κατ´
ἐκεῖνα
τὰ
χωρία |
[5, 1] |
πατρῴα
διαδοχή;
οἱ
μὲν
γὰρ
|
ὥσπερ |
ὄφλημα
κληρονομίας
εἰληφότες
ἀποχρῶνταί
τε
|
[5, 3] |
πολυτελῆ
ἀναθήματα.
ἄγαλμα
μὲν
οὖν,
|
ὥσπερ |
παρ´
Ἕλλησιν
ἢ
Ῥωμαίοις,
οὐδὲν |
[5, 4] |
κήρυκας
διδάσκει
αὐτοὺς
ὅτι
μάτην
|
ὑπὲρ |
ἀνάνδρου
καὶ
φυγάδος
μάχονται,
ἄδειάν |
[5, 4] |
τὸν
Μακρῖνον
οὐκ
ἔβλεπον
οἱ
|
ὑπὲρ |
αὐτοῦ
μαχόμενοι
οὐδὲ
τὰ
τῆς |
[5, 5] |
τε
ἀρώματα
ἐν
χρυσοῖς
σκεύεσιν
|
ὑπὲρ |
κεφαλῆς
οὐκ
οἰκέται
δή
τινες |
[5, 5] |
ὑψηλοτάτῳ
τε
τὴν
εἰκόνα
ἀνατεθῆναι
|
ὑπὲρ |
κεφαλῆς
τοῦ
ἀγάλματος
τῆς
νίκης, |
[5, 4] |
ὁ
δὲ
στρατὸς
ἑκατέρωθεν
ἐμάχοντο,
|
ὑπὲρ |
μὲν
τοῦ
Μακρίνου
οἱ
σωματοφύλακες |
[5, 4] |
τὸ
δὲ
ἐπίλοιπον
πᾶν
πλῆθος
|
ὑπὲρ |
τοῦ
Ἀντωνίνου
ἠγωνίζοντο.
ὡς
δὲ |
[5, 4] |
Συρίας
ἐν
μεθορίοις,
οἱ
μὲν
|
ὑπὲρ |
τοῦ
Ἀντωνίνου
προθύμως
ἠγωνίζοντο,
δεδιότες, |
[5, 4] |
πράγματι·
οὔτε
γὰρ
μάχεσθαι
ἤθελον
|
ὑπὲρ |
τοῦ
μὴ
παρόντος,
παραδοῦναί
τε
|
[5, 6] |
μετήγαγε·
καὶ
μὴ
κινηθὲν
ἐξ
|
οὗπερ |
ἦλθεν
ἀπὸ
Ἰλίου,
εἰ
μὴ |
[5, 8] |
γὰρ
ὡς
Σεβαστή
τε
καὶ
|
μήτηρ) |
ἀναιροῦσι,
τούς
τε
περὶ
αὐτὸν |
[5, 7] |
καὶ
ἔργοις
ὁμοίοις.
ἡ
δὲ
|
μήτηρ
|
αὐτὸν
ἡ
Μαμαία
ἀπῆγε
μὲν |
[5, 8] |
ὑπὸ
τοῦ
Ἀντωνίνου.
ἥ
τε
|
μήτηρ |
Μαμαία
οὔτε
ποτὸν
οὔτε
ἐδώδιμόν |
[5, 3] |
γένει
ἀνανεώσαιντο.
ὡς
δὲ
συνέθεντο
|
νύκτωρ, |
εἰ
κατέλθοιεν
λαθόντες,
ἀνοίξειν
τὰς |
[5, 4] |
καὶ
τὴν
κεφαλὴν
ἀεὶ
σκέπων.
|
νύκτωρ |
τε
καὶ
μεθ´
ἡμέραν
ὡδοιπόρει, |
[5, 3] |
ἢ
ἰδιωτεύειν
καὶ
δοκεῖν
ἀπερρῖφθαι·
|
νύκτωρ |
τε
λάθρᾳ
τῆς
πόλεως
ὑπεξῆλθε |