HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodien, Histoire romaine, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


η  =  127 formes différentes pour 329 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[1, 17]   παθεῖν, οὐδὲ καιρὸν εἶναι μελλήσεως     ἀναβολῆς. ἀρέσκει δὴ δοῦναι φάρμακον
[1, 15]   ἐξ ἀσφαλοῦς ἀκοντίζων εὐστοχίας μᾶλλον     ἀνδρείας παρέχοιτο δεῖξιν. ἐλάφους μὲν
[1, 13]   ὑμνούντων, τοῦ δὲ ἀπρεπέστερον μετιόντος     βασιλεῖ σώφρονι ἥρμοζε. ~ἐγένοντο δέ
[1, 2]   ἦλθεν λεχθέντα πρὸς αὐτοῦ     γραφέντα. παρεῖχε δὲ καὶ τοῖς
[1, 2]   καὶ πείρᾳ μετέσχον ἐν βασιλικαῖς     δημοσίαις ὑπηρεσίαις γενόμενος ταῦτα συνέγραψα.
[1, 6]   βάρβαρον φιλοχρήματον, καὶ κινδύνων καταφρονήσαντες     δι´ ἐπιδρομῆς καὶ ἐφόδου τὸ
[1, 17]   πότῳ πολλῷ ἐξωθούσης τὸ φάρμακον,     διὰ τὸ προκαταλαμβανόμενον, ὅπερ εἰώθασι
[1, 8]   ὃς προεῖπε τὸ βεβουλευμένον μᾶλλον     ἔδρασε, παρέσχε τε αὑτῷ μὲν
[1, 12]   δέχεσθαι τὸ φθορῶδες τοῦ ἀέρος,     εἰ καί τι προεμπέσοι, κατεργάζεσθαι
[1, 10]   ὑποκρίνεται· οὐδ´ ἔστιν οὕτως μέγα     ἐξαίρετον ἀξίωμα, μὴ παντὶ
[1, 10]   δεῖν μέγα τι δράσας κατορθῶσαι,     ἐπείπερ ἅπαξ ἐν κινδύνῳ καθειστήκει,
[1, 15]   ζῴου ὁρμῇ κατὰ τοῦ μετώπου     κατὰ καρδίας ἔφερε τὴν πληγήν,
[1, 14]   ἐπεβόσκετο, οὐδὲ πρότερον ἐπαύσατο, πρὶν     κατενεχθέντες ὄμβροι ἐπέσχον αὐτοῦ τὴν
[1, 2]   ὅσα καὶ ἐς ἡμᾶς ἦλθεν     λεχθέντα πρὸς αὐτοῦ γραφέντα.
[1, 6]   χρειῶδες πρὸς τὸν βίον πορίζονται,     μεγάλων μισθῶν τὴν εἰρήνην ἀντικαταλλάσσονται.
[1, 1]   βίους παραδόξους πρότερον σπανίως     μηδ´ ὅλως μνημονευθέντας· ὧν οἳ
[1, 1]   εἰσὶ δ´ οἳ πρὸς ἔχθραν     μῖσος τυράννων, κολακείαν τε
[1, 1]   ἔτεσιν ἑξήκοντα ἐς πλείους δυνάστας     χρόνος ἀπῄτει, πολλὰ καὶ
[1, 17]   σκέπτεσθαι συντίθενται φθάσαι τι δράσαντες     παθεῖν, οὐδὲ καιρὸν εἶναι μελλήσεως
[1, 13]   τὴν γῆν ἑαυτήν, οὐδὲν ἀλλ´     πένθους σχῆμα δείξασα „σὺ μὲν“
[1, 2]   πέπρακται ἀνδρεῖα καὶ σώφρονα, στρατηγικὴν     πολιτικὴν ἀρετὴν ἔχοντα, πρός τε
[1, 9]   διετέτακτο ἱδρυμένων, πρίν τι λέγεσθαι     πράττεσθαι ἐπὶ τῆς σκηνῆς ἀνὴρ
[1, 15]   ἐπὶ βαρβάρους ὅπλα λαμβάνοντα στρατιωτικὰ     Ῥωμαίων ἀρχῇ πρέποντα, καθυβρίζοντα δὲ
[1, 1]   καὶ βασιλέων βίους παραδόξους πρότερον     σπανίως μηδ´ ὅλως μνημονευθέντας·
[1, 10]   κειμήλιά τε βασιλέων ὕλης τε     τέχνης θαύματα, τῆς θεοῦ προπομπεύει.
[1, 11]   πρότερον ναῦς ἀνέδραμε, πρὶν     τὴν ἱέρειαν ἐνεχθῆναι {τῆς} θεοῦ
[1, 17]   καταλαμβάνει ἔμετός τε πολὺς ἐπιγίνεται,     τῆς προεγκειμένης τροφῆς ἅμα πότῳ
[1, 1]   μῖσος τυράννων, κολακείαν τε     τιμὴν βασιλέων πόλεώς τε καὶ
[1, 5]   ἔχαιρε γοῦν μᾶλλον συστρατιώτην με     υἱὸν καλῶν· τὴν μὲν γὰρ
[1, 6]   ὅπου ποτ´ ἂν βασιλεὺς  ᾖ.   τὸν δὲ πόλεμον ἀτελῆ καταλιπεῖν
[1, 5]   ἅμα τῷ τῆς γαστρὸς προελθεῖν     βασίλειος ὑπεδέξατο πορφύρα, ὁμοῦ δέ
[1, 13]   ἐβούλετο δέει τῆς Κλεάνδρου ἐξουσίας,     δὲ πρεσβυτάτη τῶν Κομόδου ἀδελφῶν
[1, 13]   πρὸς τὸν βασιλέα (ῥᾳδία δὲ     εἴσοδος αὐτῇ καὶ ἀκώλυτος ἅτε
[1, 9]   ἐπιθοῖντο τῇ ἀρχῇ. ἐγνώσθη δ´     ἐπιβουλὴ παραδόξῳ τρόπῳ. ἱερὸν ἀγῶνα
[1, 8]   βασιλεύοντος γυναικί, δυσφόρως τοῦτο φέρουσα     Λουκίλλα, καὶ τὴν ἐκείνης τιμὴν
[1, 17]   ὑπέσχετο δ´ αὐτὸ ῥᾷστα δώσειν     Μαρκία. εἰώθει γὰρ αὐτὴ κιρνάναι
[1, 7]   βουλῆς ἐπισήμων ἦν· Φαυστῖνα δ´     μήτηρ βασίλισσα γεγένητο θυγάτηρ τε
[1, 11]   ἀντεχούσης τῆς ἰλύος οὐ πρότερον     ναῦς ἀνέδραμε, πρὶν τὴν
[1, 11]   ῥᾳδίως δὲ τῆς ζώνης ἐξηρτημένη     ναῦς ἠκολούθησεν· ὁμοῦ δὲ τὸ
[1, 12]   δυνάμει κρείττονι. πλὴν οὐδὲν ἧττον     νόσος ἐπὶ πλεῖστον ἤκμασε, πολλῆς
[1, 8]   τε τοῦ πατρὸς μνήμη καὶ     πρὸς τοὺς φίλους αἰδώς. ἀλλὰ
[1, 1]   ἐλθόντες εὐθέως κατελύθησαν. μερισθεῖσα γὰρ     Ῥωμαίων ἀρχὴ ἐν ἔτεσιν ἑξήκοντα
[1, 1]   τοῦ Σεβαστοῦ χρόνον, ἐξ οὗπερ     Ῥωμαίων δυναστεία μετέπεσεν ἐς μοναρχίαν,
[1, 6]   πλεῖστον αἰῶνα ἀπολαύσεις, ἐκεῖ τε     Ῥώμη, ὅπου ποτ´ ἂν
[1, 7]   ἐγένετο τῆς Ῥώμης, πᾶσά τε     σύγκλητος βουλὴ καὶ πανδημεὶ ὅσοι
[1, 15]   μετὰ τὴν ἐκείνου τελευτὴν καθελοῦσα     σύγκλητος Ἐλευθερίας εἰκόνα ἵδρυσεν·
[1, 9]   ἱερεῦσιν, οὓς ἐκ περιόδων χρόνον     τάξις καλεῖ, βασιλεὺς γίγνεται.
[1, 5]   δὲ μετ´ ἐκεῖνον ἐμὲ βασιλέα     τύχη, οὐκ ἐπείσακτον, ὥσπερ οἱ
[1, 4]   τὸν ἄρχοντα, εἰ μὴ προσυπάρχοι     τῶν ὑπηκόων εὔνοια. μάλιστα δὲ
[1, 7]   Ῥώμῃ τρυφῆς. ἐπειδὴ δὲ διεφοίτησεν     φήμη ἄγγελοί τε ἧκον κηρύττοντες
[1, 4]   τελευτήσαντος δὲ Μάρκου, ἐπειδὴ διεφοίτησεν     φήμη, πᾶν τε τὸ παρὸν
[1, 2]   σοφῶν ἤνεγκε τῶν ἐκείνου καιρῶν     φορά· φιλεῖ γάρ πως ἀεὶ
[1, 6]   τῆς βουλῆς ἐνταῦθα σὺν σοί,     τε στρατιωτικὴ δύναμις παροῦσα πᾶσα
[1, 6]   τε χρημάτων βασιλικῶν ἐνταῦθα πάντα·     τε τοῦ πατρὸς μνήμη αἰώνιόν
[1, 8]   οὖν τινὸς ἐπεῖχε τὸν νεανίσκον     τε τοῦ πατρὸς μνήμη καὶ
[1, 17]   τινα δαίμονα συνήντετο τῇ Μαρκίᾳ.     δὲ (καὶ αὐτὴ γὰρ ἔστεργε
[1, 16]   ὅσα Σεβαστῇ πλὴν τοῦ πυρός,  {ἣ}   μαθοῦσα τὴν παράλογον οὕτω καὶ
[1, 16]   πολλὰ ἱκετεύουσα οὐκ ἐτύγχανεν αὐτοῦ,     μὲν δακρύουσα ἀπέστη, δὲ
[1, 16]   δὲ τῆς ἑορτῆς προσιούσης, ἐν     μάλιστα Ῥωμαῖοι δεξιοῦνταί τε ἀλλήλους
[1, 12]   δικαστηρίων ἀπείργων καὶ βασιλικῶν πράξεων.  ~συνέβη   δὲ κατ´ ἐκεῖνο καιροῦ λοιμώδη
[1, 8]   τὸ ἔτι σῶφρον καὶ κόσμιον,  συνέβη   τι τοιοῦτον. Λουκίλλα ἦν τῷ
[1, 8]   αὐτὸν ἐπιγαμίαν ἐποιήσατο. ἀλλ´ ἐπεὶ  συνέβη   τὸν Λούκιον τελευτῆσαι, μενόντων τῇ
[1, 13]   καὶ πάλιν τὸν ἀρθέντα ῥῖψαι  ὀλίγη   καὶ ἀνέλπιστος δύναται τύχης ῥοπή.
[1, 9]   λέγοντα πυρὶ παραδοθῆναι. μὲν  δὴ   ἀκαίρου παρρησίας τοιαύτην ὑπέσχε δίκην·
[1, 3]   τῶν παιδείας καλῶν μετοχετεύονται) οἷα  δὴ   ἄνδρα πολυίστορα μάλιστα ἐτάραττε μνήμη
[1, 9]   ἀσχάλλων μὲν καὶ δυσφορῶν ὅτι  δὴ   ἀτελῆ κατέλιπε τὰ βεβουλευμένα, ὅμως
[1, 17]   εἶναι μελλήσεως ἀναβολῆς. ἀρέσκει  δὴ   δοῦναι φάρμακον δηλητήριον τῷ Κομόδῳ,
[1, 10]   αὐτοὺς ἐς τοῦτο παρώξυνεν, εἰ  δὴ   ἔμελλον ἀντὶ ἀρχιλῃστοῦ δεσπότην ἕξειν
[1, 7]   κατιόντες ταῖς παρειαῖς ἐπήνθουν. τοιοῦτον  δὴ   θεασάμενοι βασιλέα οἱ Ῥωμαῖοι, εὐφημίαις
[1, 17]   ἐπανελθὼν ἐς τὸ δωμάτιον ὡς  δὴ   καθευδήσων (καὶ γὰρ μεσημβρίας εἰώθει
[1, 14]   τὴν προϋπάρχουσαν φήμην ἐπιστώσατο. πολλῶν  δὴ   καὶ δεινῶν συνεχῶς κατειληφότων τὴν
[1, 14]   συνεδρίου τόξον διηγκυλημένον· ἐβούλετο γὰρ  δὴ   καὶ τὰς εἰκόνας αὑτῷ φόβον
[1, 17]   καὶ διαφόροις συνεχόμενος ἡδοναῖς, αἷς  δὴ   καταλαβούσῃ ὥρᾳ καὶ ἄκων ἐδούλευεν.
[1, 7]   ~τῆς δὲ ἐξόδου διαγγελθείσης κίνησις  δὴ   μεγίστη καταλαμβάνει τὸ στρατόπεδον, καὶ
[1, 17]   αὐτὸ τὸ γραμματεῖον ἀφαιρεῖται, δεδοκυῖα  δὴ   μή τι τῶν ἀναγκαίων ὑπὸ
[1, 4]   ὧν ἐτύχετε οὐκ ἀμνημονεῖτε. ὁρᾶτε  δή   μοι τὸν υἱὸν ὃν αὐτοὶ
[1, 4]   ἐς φαῦλα ἐπιτηδεύματα προσαραχθῇ. γένεσθε  δὴ   οὖν αὐτῷ ὑμεῖς ἀνθ´ ἑνὸς
[1, 17]   τὸν παῖδα τοῦ βασιλέως. τὸ  δὴ   παιδίον τοῦτο ἄλλως ἀθῦρον, προελθόντος
[1, 17]   τοῦ σκίμποδος κείμενον ἀνελόμενον, ἵνα  δὴ   παίζειν ἔχοι, πρόεισι τοῦ οἴκου.
[1, 17]   τε τὰ οἰκεῖα ἀπιέναι, ἡσυχίαν  δὴ   παρεσκεύαζον αὐτῷ. εἰώθει δὲ καὶ
[1, 5]   οἰκειώσηται τὸ στράτευμα. παρηγγέλθη τε  δὴ   πᾶσιν ἐλθεῖν ἐς τὸ εἰωθὸς
[1, 11]   παρθένου Ῥωμαῖοι ἐθαύμασαν. τοσαῦτα μὲν  δὴ   περὶ τῆς Πεσσινουντίας θεοῦ φιλοτιμότερον
[1, 11]   θεὸν μεταγάγοιεν ὡς αὑτούς. πέμψαντες  δὴ   πρέσβεις ἐς Φρύγας τὸ ἄγαλμα
[1, 14]   ἡρώων ἰσχὺν μιμούμενον. τοιοῦτος μὲν  δὴ   προιὼν ἐφαίνετο, ἤλλαξε δὲ καὶ
[1, 8]   δὲ προμαθόντι φυλάξασθαι. αὕτη μὲν  δὴ   πρώτη καὶ μεγίστη αἰτία τῷ
[1, 4]   ἐπιθεῖναι ἐπιθυμίαις ὑπηρετούσης ἐξουσίας. τοιαῦτα  δὴ   συμβουλεύοντες αὐτῷ, καὶ ὧν ἀκούει
[1, 17]   ταραχθεὶς ἀφικνεῖται πρὸς Μαρκίαν ὡς  δὴ   συσκεψόμενος αὐτοῖς περὶ ὧν ἐκέλευσεν
[1, 13]   ὀχετοὺς φέροντες ἔρριψαν. τοιούτῳ μὲν  δὴ   τέλει Κλέανδρός τε καὶ οἱ
[1, 9]   τοῦτο ἐντέταλτο, διεχρήσαντο. τοιοῦτο μὲν  δὴ   τέλος ἐκείνους κατέλαβεν· δὲ
[1, 6]   ὧν Ἰταλία μόνη εὔφορος. τοιαῦτα  δή   τινα τῷ μειρακίῳ ὑποτυπούμενοι ἤγειρον
[1, 17]   τοὺς δὲ ἵνα τέρποιεν. γράψας  δὴ   τὸ γραμματεῖον τίθησιν ἐπὶ τοῦ
[1, 9]   καλεῖ, βασιλεὺς γίγνεται. κατελθόντος  δὴ   τοῦ Κομόδου ἐπὶ τὴν ἀκρόασιν
[1, 3]   ἐσχάτης ὠμότητος οὐδὲν ἀπολείποντα. τοιαύτας  δὴ   τυραννίδος εἰκόνας ὑποτυπούμενος ἐδεδίει τε
[1, 10]   ὄντα καὶ τὸν μιμούμενον. ἔδοξε  δὴ   τῷ Ματέρνῳ καιρὸς ἐπιτήδειος εἶναι
[1, 17]   τι παιδίον πάνυ νήπιον, τούτων  δὴ   τῶν γυμνῶν μὲν ἐσθῆτος χρυσῷ
[1, 17]   τοῦτο ποιεῖν) λαβὼν γραμματεῖον τούτων  δὴ   τῶν ἐκ φιλύρας ἐς λεπτότητα
[1, 12]   τοῦ δὲ πλήθους ἐξ ἀσφαλοῦς  ἤδη   βάλλοντος αὐτούς, τιτρωσκόμενοι τοίνυν καὶ
[1, 13]   ὀλέθρου τοσούτου τοῖς μὲν αἴτιον  ἤδη   γεγονότα, ἡμῖν δὲ ἐσόμενον ὅσον
[1, 10]   Ἰταλίαν παρεδύοντο, καὶ περὶ βασιλείας  ἤδη   καὶ μειζόνων πραγμάτων Μάτερνος
[1, 5]   πατὴρ ἐς οὐρανὸν ἀναπτὰς ὀπαδὸς  ἤδη   καὶ σύνεδρός ἐστι θεῶν· ἡμῖν
[1, 10]   πολεμίων ἔχειν ἀξίωμα. πόλεσι γὰρ  ἤδη   μεγίσταις ἐπετίθεντο, καὶ τὰ ἐν
[1, 9]   φυλάξῃ κίνδυνον οὐκ ἐπαιωρούμενον ἀλλ´  ἤδη   παρόντα, λήσεις ἀπολόμενος. αὐτός τε
[1, 13]   κίνδυνον οὐ μέλλοντα ἀλλὰ παρόντα  ἤδη   φοβηθεὶς μεταπέμπεται τὸν Κλέανδρον, οὐδὲν
[1, 7]   δὲ τῆς ἐν Ῥώμῃ τρυφῆς.  ἐπειδὴ   δὲ διεφοίτησεν φήμη ἄγγελοί
[1, 4]   ἐσόμενον αἰῶνα. τελευτήσαντος δὲ Μάρκου,  ἐπειδὴ   διεφοίτησεν φήμη, πᾶν τε
[1, 16]   δὲ αὐτοῦ τὸ ἄγαλμα ἵδρυται,  ἐπειδὴ   ἐς αὐτὸν ἐνιαυτὸς ἄρχεταί
[1, 4]   συγγενῶν, καὶ τὸν παῖδα παραστησάμενος,  ἐπειδὴ   πάντες συνῆλθον, ἡσυχῇ τοῦ σκίμποδος
[1, 1]   τῶν ὑπηκόων ἦρξαν, οἱ δὲ  κομιδῇ   νέοι ῥᾳθυμότερον βιώσαντες πολλὰ ἐκαινοτόμησαν·
[1, 2]   ἀρρένων τούτων μὲν ἕτερος  κομιδῇ   νέος τὸν βίον μετήλλαξε (Βηρίσσιμος
[1, 10]   δεσμωτήρια βίᾳ ῥηγνύντες, τοὺς ἐφ´  οἱαισδὴ   καθειρχθέντας αἰτίαις δεσμῶν ἐλευθέρους ἀφιέντες
[1, 9]   Περέννιος, οἷά τε μεμηνότα καὶ  ψευδῆ   λέγοντα πυρὶ παραδοθῆναι. μὲν
[1, 12]   ~συνέβη δὲ κατ´ ἐκεῖνο καιροῦ  λοιμώδη   νόσον κατασχεῖν τὴν Ἰταλίαν· μάλιστα
[1, 12]   ἐν τοῖς θεάτροις συνιστάμενοι κατὰ  πλήθη   κακῶς ἠγόρευον, καὶ τὸ τελευταῖον,
[1, 14]   νεὼν καὶ πάντα τὸν περίβολον,  ἐπενεμήθη   καὶ τὰ πλεῖστα τῆς πόλεως
[1, 10]   Μάτερνος συλληφθεὶς τὴν κεφαλὴν  ἀπετμήθη,   καὶ οἱ συνωμόται ἀξίας ὑπέσχον
[1, 17]   προελθόντος τοῦ Κομόδου ἐπὶ τὰ  συνήθη   λουτρά τε καὶ κραιπάλας, εἰσδραμὸν
[1, 17]   δίδωσι πιεῖν. δ´ ὡς  συνήθη   φιλοτησίαν μετὰ πολλὰ λουτρὰ καὶ
[1, 14]   καὶ μέρεσι σώματος ἀναρμόστοις πολλάκις  ἀπεκυήθη.   τὸ μέγιστον δὲ δεινόν,
[1, 10]   πάσης ἐλπίδος μειζόνως ἦν προχωρήσαντα,  ᾠήθη   δεῖν μέγα τι δράσας κατορθῶσαι,
[1, 9]   δύο τοὺς ἐπάρχους καταστήσας ἀσφαλέστερον  ᾠήθη   μὴ ἑνὶ πιστεύειν τοσαύτην ἐξουσίαν,
[1, 5]   μεγαλόφρονι ἐπιδόσει οἰκειώσηται τὸ στράτευμα.  παρηγγέλθη   τε δὴ πᾶσιν ἐλθεῖν ἐς
[1, 7]   δαφνηφόροι τε καὶ πάντα ἐπιφερόμενοι  ἄνθη   τότε ἀκμάζοντα, ὡς ἕκαστος οἷός
[1, 7]   πυρώδεις βολαί, κόμη τε φύσει  ξανθὴ   καὶ οὔλη, ὡς, εἴποτε φοιτῴη
[1, 14]   ὅθεν καὶ τὸ πᾶν ἔργον  ἐξεθειάσθη   πιστευόντων κατ´ ἐκεῖνο καιροῦ τῶν
[1, 10]   τις ἐπιβουλὴ τοιαύτη κατ´ αὐτοῦ  συνεσκευάσθη.   Μάτερνος ἦν τις στρατιώτης μὲν
[1, 7]   κηρύττοντες τὴν τοῦ βασιλέως ἄφιξιν,  ὑπερήσθη   τε Ῥωμαίων δῆμος καὶ
[1, 12]   ὑπὸ δὲ πλούτου καὶ τρυφῆς  ἀνεπείσθη   καὶ πρὸς βασιλείας ἐπιθυμίαν. ἀθροίζων
[1, 9]   τὸν Κόμοδον ἐπιθοῖντο τῇ ἀρχῇ.  ἐγνώσθη   δ´ ἐπιβουλὴ παραδόξῳ τρόπῳ.
[1, 14]   καταφλεχθέντος ὑπὸ τοῦ πυρὸς γυμνωθὲν  ὤφθη   τὸ τῆς Παλλάδος ἄγαλμα,
[1, 7]   ἀσπαστός τε καὶ ποθεινὸς πᾶσιν  ὤφθη.   ὡς δὲ πλησίον ἐγένετο τῆς
[1, 4]   δεόντων ἐμπειρίας ἐς φαῦλα ἐπιτηδεύματα  προσαραχθῇ.   γένεσθε δὴ οὖν αὐτῷ ὑμεῖς
[1, 14]   τὴν τοῦ βασιλέως αὐλὴν μετεκόμισαν.  κατεφλέχθη   δὲ καὶ ἄλλα πλεῖστα τῆς
[1, 14]   πᾶν τὸ τῆς Εἰρήνης τέμενος  κατεφλέχθη,   μέγιστον καὶ κάλλιστον γενόμενον τῶν
[1, 12]   ὑπ´ αὐτοῦ τιμῆς καὶ ἐξουσίας  προήχθη,   ὡς τήν τε τοῦ σώματος
[1, 10]   ποιούμενοι ἀνεχώρουν. ὡς δὲ ταῦτα  ἐδηλώθη   τῷ Κομόδῳ, μετὰ πάσης ὀργῆς
[1, 11]   τῆς νεὼς προσευξαμένη, εἰ παρθένος  εἴη   καὶ ἁγνή, πεισθῆναι τὸ σκάφος.
[1, 16]   τῆς ἱερομηνίας, ὡς Ῥωμαίοις ἔνοπλος  ὀφθείη.   ~οἳ δὲ ἱκέτευον καὶ πείθειν
[1, 5]   ἐς τὸ στρατόπεδον, ὡς ἂν  διαλεχθείη   τε τοῖς στρατιώταις, καὶ χρήματα
[1, 8]   Κόμοδος γυναῖκα ἠγάγετο, Κρισπῖναν ὄνομα,  ἀνάγκη   τε ἐγένετο τὴν προεδρίαν ἀπονέμεσθαι
[1, 2]   δὲ καὶ τοῖς ἀρχομένοις ἑαυτὸν  ἐπιεικῆ   καὶ μέτριον βασιλέα, τούς τε
[1, 6]   ἐνταῦθα σὺν σοί, τε  στρατιωτικὴ   δύναμις παροῦσα πᾶσα τῆς σῆς
[1, 6]   τοσοῦτον ἐνδιδόντες χρόνον, ὅσον ἐνόμιζον  αὐτάρκη   πρὸς σώφρονα τοῦ σώματος ἐπιμέλειαν.
[1, 8]   τε αἰφνιδίως τῷ Κομόδῳ, καὶ  μεγάλῃ   φωνῇ προειπὼν ὑπὸ τῆς συγκλήτου
[1, 4]   δεόμενον ὥσπερ ἐν χειμῶνι καὶ  ζάλῃ   τῶν κυβερνησόντων, μή ποι φερόμενος
[1, 3]   καὶ κισσὸν μὲν περιτιθεὶς τῇ  κεφαλῇ   ἀντὶ καυσίας καὶ διαδήματος Μακεδονικοῦ,
[1, 7]   αἴγλην τινὰ οὐράνιον περὶ τῇ  κεφαλῇ   συγγεγενῆσθαι αὐτῷ· ἴουλοί τε αὐτοῦ
[1, 15]   καὶ κολπώσει πτερῶν ἐπαφιεὶς τὰ  βέλη   κατ´ ἄκρου τοῦ τραχήλου ἐκαρατόμει,
[1, 15]   πάντες ἐξεπλήττοντο. λαβὼν οὖν ποτὲ  βέλη   ὧν αἱ ἀκμαὶ ἦσαν μηνοειδεῖς,
[1, 6]   βασιλεὺς ᾖ. τὸν δὲ πόλεμον  ἀτελῆ   καταλιπεῖν μετὰ τοῦ ἀπρεποῦς καὶ
[1, 9]   μὲν καὶ δυσφορῶν ὅτι δὴ  ἀτελῆ   κατέλιπε τὰ βεβουλευμένα, ὅμως δὲ
[1, 1]   βασιλέων πόλεώς τε καὶ ἰδιωτῶν,  εὐτελῆ   καὶ μικρὰ ἔργα λόγων ἀρετῇ
[1, 8]   τὸν Λούκιον τελευτῆσαι, μενόντων τῇ  Λουκίλλῃ   τῶν τῆς βασιλείας συμβόλων Πομπηιανῷ
[1, 12]   φύσει καὶ τοὺς πανταχόθεν ὑποδεχομένῃ,  πολλή   τέ τις φθορὰ ἐγένετο ὑποζυγίων
[1, 7]   κόμη τε φύσει ξανθὴ καὶ  οὔλη,   ὡς, εἴποτε φοιτῴη δι´ ἡλίου,
[1, 7]   Ῥώμης, πᾶσά τε σύγκλητος  βουλὴ   καὶ πανδημεὶ ὅσοι τὴν Ῥώμην
[1, 9]   τῇ ἀρχῇ. ἐγνώσθη δ´  ἐπιβουλὴ   παραδόξῳ τρόπῳ. ἱερὸν ἀγῶνα τελοῦσι
[1, 10]   οὐ πολλοῦ διαγενομένου ἑτέρα τις  ἐπιβουλὴ   τοιαύτη κατ´ αὐτοῦ συνεσκευάσθη. Μάτερνος
[1, 15]   τὸ ἀκόντιον τοῦ σώματος, ὡς  μὴ   ἅμα τε τρῶσαι καὶ φονεῦσαι.
[1, 10]   ἐπείπερ ἅπαξ ἐν κινδύνῳ καθειστήκει,  μὴ   ἀσήμως μηδ´ ἀδόξως τελευτῆσαι. ἐπεὶ
[1, 4]   καὶ οὐδέ ποτε ἀφηνιάζουσιν, ἢν  μὴ   βίᾳ καὶ ὕβρει ἐπὶ τοῦτο
[1, 9]   τοὺς ἐπάρχους καταστήσας ἀσφαλέστερον ᾠήθη  μὴ   ἑνὶ πιστεύειν τοσαύτην ἐξουσίαν, μερισθεῖσαν
[1, 7]   ὅσοι τὴν Ῥώμην κατῴκουν ἄνθρωποι,  μὴ   κατασχόντες αὑτῶν ἀλλ´ ἕκαστος φθάσαι
[1, 4]   καιρὸς εὔκαιρος ἐμοί τε αἰσθέσθαι  μὴ   μάτην ἐς ὑμᾶς τοσούτου χρόνου
[1, 3]   συνέγραψα. ~γηραιὸν ὄντα Μᾶρκον, καὶ  μὴ   μόνον ὑφ´ ἡλικίας, ἀλλὰ καὶ
[1, 3]   μειρακίων ἡλικίας ἀρχόμενον ἐπιβαίνειν, δεδιὼς  μὴ   νεότης ἀκμάζουσα καὶ ἐν ὀρφανίᾳ
[1, 17]   γε τοῦ ἐμέτου ὄντος, φοβηθέντες  μὴ   πᾶν ἐξεμέσας τὸ φάρμακον ἀνανήψῃ
[1, 10]   μέγα ἐξαίρετον ἀξίωμα,  μὴ   παντὶ τῷ βουλομένῳ ἀμφιεσθέντι ὑπάρχει
[1, 5]   ἐν τοῖς βασιλείοις ἀπεκυήθην, καὶ  μὴ   πειραθέντα με ἰδιωτικῶν σπαργάνων ἅμα
[1, 4]   χειμῶνι καὶ ζάλῃ τῶν κυβερνησόντων,  μή   ποι φερόμενος ὑπ´ ἀτελοῦς τῆς
[1, 3]   καὶ μᾶλλον αὐτὸν ἐλύπει τὰ  μὴ   πρὸ πολλοῦ γενόμενα ἀλλ´ ὑπόγυον
[1, 4]   ἱκανὴ ῥύεσθαι τὸν ἄρχοντα, εἰ  μὴ   προσυπάρχοι τῶν ὑπηκόων εὔνοια.
[1, 15]   τῶν ὁμόρων ἐθνῶν, θεασόμενοι  μὴ   πρότερον μήτε ἑωράκεσαν μήτε ἠκηκόεσαν.
[1, 15]   ἔμελεν αὐτῷ ἀκοντίζοντι καὶ τοξεύοντι  μὴ   πταίειν. συνῆσαν δὲ παιδεύοντες αὐτὸν
[1, 10]   καὶ κρύψαι τὴν ἀλήθειαν, ὡς  μὴ   ῥᾳδίως διαγνῶναι τόν τε ὄντα
[1, 1]   κλέος ἀίδιον μνώμενοι, ὡς ἂν  μὴ   σιωπήσαντες λάθοιεν ἐς τὸν πολὺν
[1, 15]   Κομόδῳ περίδρομος κύκλῳ κατεσκεύαστο, ὡς  μὴ   συστάδην τοῖς θηρίοις μαχόμενος κινδυνεύοι,
[1, 13]   πλήθους δεινὰ ἡμᾶς προσλήψεται, εἰ  μὴ   τὴν ταχίστην πρὸς τὸν θάνατον
[1, 17]   εὐστοχίᾳ τε καὶ εὐχειρίᾳ, εἰ  μὴ   τὴν τούτων εὐμορίαν αἰσχροῖς ἐπιτηδεύμασι
[1, 14]   παντοῖα καὶ τὴν ἑαυτῶν φύσιν  μὴ   τηροῦντα σχήμασί τε ἀλλοδαποῖς καὶ
[1, 3]   παρουσίας τοιούτου βασιλέως. ὑπώπτευεν οὖν,  μὴ   τῆς ἡλικίας τοῦ μειρακίου καταφρονήσαντες
[1, 13]   μὲν τὴν τοῦ δήμου κίνησιν,  μή   τι καὶ περὶ αὐτὸν νεωτερίσειεν,
[1, 17]   τὸ γραμματεῖον ἀφαιρεῖται, δεδοκυῖα δὴ  μή   τι τῶν ἀναγκαίων ὑπὸ νηπιότητος
[1, 6]   δεδιέναι δέ σε οὐ χρή,  μή   τις ἐκεῖ τοῖς πράγμασιν ἐπιθῆται.
[1, 6]   αἰφνιδίου ὁρμῆς αἰδούμενος, δεδιέναι προσεποιεῖτο,  μή   τις ἐκεῖσε προκαταλάβοι τὴν βασίλειον
[1, 10]   ἀδόξως τελευτῆσαι. ἐπεὶ δὲ αὑτῷ  μὴ   τοσαύτην ὑπάρχειν δύναμιν ἡγεῖτο ὡς
[1, 12]   βάλλοντος αὐτούς, τιτρωσκόμενοι τοίνυν καὶ  μὴ   φέροντες ἐς φυγὴν ἐτράπησαν, πολλοὶ
[1, 8]   τῆς συγκλήτου αὐτῷ ἐπιπεπέμφθαι, τρῶσαι  μὴ   φθάσας, ἀλλ´ ἐν περὶ
[1, 9]   Ἰλλυρικὴν στρατιὰν ἀναπείθουσιν. εἰ δὲ  μὴ   φθάσεις, διαφθείρῃ. ταῦτα εἰπόντος αὐτοῦ,
[1, 4]   ἀρχῆς μῆκος ἀκινδύνως ἤλασαν, ὅσοι  μὴ   φόβον ἐξ ὠμότητος, πόθον δὲ
[1, 9]   τοῦ Περεννίου ξίφος, καὶ εἰ  μὴ   φυλάξῃ κίνδυνον οὐκ ἐπαιωρούμενον ἀλλ´
[1, 4]   ἄριστον ἀποδείξετε βασιλέα, τῇ τε  ἐμῇ   μνήμῃ χαριεῖσθε τὰ μέγιστα, οὕτω
[1, 6]   πάντα· τε τοῦ πατρὸς  μνήμη   αἰώνιόν σοι πίστιν καὶ εὔνοιαν
[1, 8]   νεανίσκον τε τοῦ πατρὸς  μνήμη   καὶ πρὸς τοὺς φίλους
[1, 1]   νεαρᾷ δὲ τῇ τῶν ἐντευξομένων  μνήμῃ,   μετὰ πάσης {ἀληθοῦς} ἀκριβείας ἤθροισα
[1, 3]   δὴ ἄνδρα πολυίστορα μάλιστα ἐτάραττε  μνήμη   τῶν ἐν νεότητι βασιλείαν παραλαβόντων,
[1, 4]   ἀποδείξετε βασιλέα, τῇ τε ἐμῇ  μνήμῃ   χαριεῖσθε τὰ μέγιστα, οὕτω τε
[1, 7]   τρυφῆς. ἐπειδὴ δὲ διεφοίτησεν  φήμη   ἄγγελοί τε ἧκον κηρύττοντες τὴν
[1, 4]   δὲ Μάρκου, ἐπειδὴ διεφοίτησεν  φήμη,   πᾶν τε τὸ παρὸν στρατιωτικὸν
[1, 7]   πρὸς δὲ τῇ τῆς ἡλικίας  ἀκμῇ   καὶ τὴν ὄψιν ἦν ἀξιοθέατος
[1, 7]   γὰρ ἀρθμίαι καὶ πυρώδεις βολαί,  κόμη   τε φύσει ξανθὴ καὶ οὔλη,
[1, 15]   ἅμα γὰρ τῇ τοῦ ζῴου  ὁρμῇ   κατὰ τοῦ μετώπου κατὰ
[1, 15]   ὡς καὶ τῶν κεφαλῶν ἀφῃρημένας  ὁρμῇ   τοῦ βέλους ἔτι περιθεῖν αὐτὰς
[1, 15]   ἐρρύσατο, φθάσας τῇ τοῦ δόρατος  αἰχμῇ   τὴν τῶν ὀδόντων ἀκμήν. λεόντων
[1, 14]   καιροῦ τῶν τότε ἀνθρώπων ὅτι  γνώμῃ   θεῶν καὶ δυνάμει ἤρξατό τε
[1, 6]   τινὸς χρόνου πάντα ἐπράττετο τῇ  γνώμῃ   τῶν πατρῴων φίλων, οἳ πανημέριοι
[1, 7]   τε συγκλήτῳ καὶ τοῖς ἐν  Ῥώμῃ   καταλειφθεῖσι στρατιώταις χαριστήρια ὁμολογήσας τῆς
[1, 6]   αἰῶνα ἀπολαύσεις, ἐκεῖ τε  Ῥώμη,   ὅπου ποτ´ ἂν βασιλεὺς
[1, 7]   διατριβῆς, ἀπολαύσειαν δὲ τῆς ἐν  Ῥώμῃ   τρυφῆς. ἐπειδὴ δὲ διεφοίτησεν
[1, 6]   μετροῦσιν, ὑπεμίμνησκον αὐτὸν τῆς ἐν  Ῥώμῃ   τρυφῆς, θεάματά τε καὶ ἀκούσματα
[1, 4]   τυραννίδος ἀκρασίαν, οὔτε δυρυφόρων φρουρὰ  ἱκανὴ   ῥύεσθαι τὸν ἄρχοντα, εἰ μὴ
[1, 11]   ἔνθα καὶ τὸν Γανυμήδην ἁρπασθέντα  ἀφανῆ   γενέσθαι λόγος, ἀνθελκόντων αὐτὸν τοῦ
[1, 11]   προσευξαμένη, εἰ παρθένος εἴη καὶ  ἁγνή,   πεισθῆναι τὸ σκάφος. ῥᾳδίως δὲ
[1, 7]   ὑπήντων, θεασόμενοι τὸν νέον καὶ  εὐγενῆ   βασιλέα. ἐπόθουν γὰρ αὐτὸν ἀληθεῖ
[1, 15]   εἶδεν δῆμος θέαμα, τὸν  εὐγενῆ   Ῥωμαίων βασιλέα μετὰ τοσαῦτα τρόπαια
[1, 13]   ὅσον οὐδέπω. τοιαῦτά τινα εἰποῦσα  ῥηξαμένη   τε τὴν ἐσθῆτα, καὶ τῶν
[1, 11]   ἐπαφῆκε τῇ πρῴρᾳ τῆς νεὼς  προσευξαμένη,   εἰ παρθένος εἴη καὶ ἁγνή,
[1, 13]   αὐτῇ καὶ ἀκώλυτος ἅτε ἀδελφῇ)  λυσαμένη   τὰς τρίχας ῥίψασά τε ἐς
[1, 11]   Πεσσινουντίᾳ θεῷ τὴν κρίσιν· καὶ  λυσαμένη   τὴν ζώνην ἐπαφῆκε τῇ πρῴρᾳ
[1, 11]   σκάφος. ῥᾳδίως δὲ τῆς ζώνης  ἐξηρτημένη   ναῦς ἠκολούθησεν· ὁμοῦ δὲ
[1, 12]   οὔσῃ φύσει καὶ τοὺς πανταχόθεν  ὑποδεχομένῃ,   πολλή τέ τις φθορὰ ἐγένετο
[1, 9]   καὶ στὰς ἐν μέσῃ τῇ  σκηνῇ   τῷ τε χειρὸς νεύματι τὸν
[1, 2]   τοὺς τὰ ἀρκτῷα τῆς γῆς  {ἔθνη   βάρβαρα} κατοικοῦντας πρός τε τοὺς
[1, 14]   πλουσίων πένητας ἐποίησεν· ὅθεν ὠλοφύροντο  κοινῇ   μὲν πάντες τὰ δημόσια, ἕκαστος
[1, 6]   τε καὶ ἀέρων, ὧν Ἰταλία  μόνη   εὔφορος. τοιαῦτα δή τινα τῷ
[1, 10]   περὶ αὐτὸν τῶν δορυφόρων εὔνοιαν)  τέχνῃ   καὶ σοφίᾳ ἤλπισε περιέσεσθαι. καὶ
[1, 8]   αἰφνιδίως τῷ Κομόδῳ, καὶ μεγάλῃ  φωνῇ   προειπὼν ὑπὸ τῆς συγκλήτου αὐτῷ
[1, 9]   Περεννίου ξίφος, καὶ εἰ μὴ  φυλάξῃ   κίνδυνον οὐκ ἐπαιωρούμενον ἀλλ´ ἤδη
[1, 17]   ἐτῶν τοσούτων ἠνεσχόμην. ἀλλ´ οὐ  καταπροίξῃ   αὐτὸς μεθύων νηφούσης γυναικός. ταῦτα
[1, 1]   καὶ μικρὰ ἔργα λόγων ἀρετῇ  δόξῃ   παρέδοσαν τῆς ἀληθείας μείζονι. ἐγὼ
[1, 1]   ἁλώσεις τῶν τε ἐν τῇ  ἡμεδαπῇ   καὶ ἐν πολλοῖς βαρβάροις, γῆς
[1, 3]   διατρίβοντά τε ἐν Παίοσι νόσος  χαλεπὴ   καταλαμβάνει. ἐπεὶ δὲ αὑτῷ τὰς
[1, 16]   μαθοῦσα τὴν παράλογον οὕτω καὶ  ἀπρεπῆ   βούλησιν αὐτοῦ τὰ πρῶτα ἐλιπάρει
[1, 13]   ὀλίγη καὶ ἀνέλπιστος δύναται τύχης  ῥοπή.   δὲ Κόμοδος δεδιὼς μὲν
[1, 1]   ἀκριβείας ἤθροισα ἐς συγγραφήν, οὐκ  ἀτερπῆ   τὴν γνῶσιν καὶ τοῖς ὕστερον
[1, 14]   καὶ ἄλλα πλεῖστα τῆς πόλεως  μέρη   καὶ κάλλιστα, ἱκανῶν τε ἡμερῶν
[1, 10]   τε ταῖς μεγίσταις ἐπιόντες, καὶ  μέρη   μὲν ἐμπιπράντες, τὰ δὲ λοιπὰ
[1, 17]   ἀναγκαίων ὑπὸ νηπιότητος ἀγνοοῦν παῖζον  διαφθείρῃ.   γνωρίσασα δὲ τὴν τοῦ Κομόδου
[1, 9]   ἀναπείθουσιν. εἰ δὲ μὴ φθάσεις,  διαφθείρῃ.   ταῦτα εἰπόντος αὐτοῦ, εἴτε ὑπό
[1, 5]   σύνεδρός ἐστι θεῶν· ἡμῖν δὲ  χρὴ   μέλειν τῶν ἐν ἀνθρώποις καὶ
[1, 6]   γεγόνασι. δεδιέναι δέ σε οὐ  χρή,   μή τις ἐκεῖ τοῖς πράγμασιν
[1, 17]   ἀνακλάσει ἀμφοτέρωθεν ἐπτυγμένων γράφει, ὅσους  χρὴ   τῆς νυκτὸς φονευθῆναι. ὧν πρώτη
[1, 3]   μαθημάτων μὲν καλῶν καὶ ἐπιτηδευμάτων  ἀφηνιάσῃ,   μέθαις δὲ καὶ κραιπάλαις ἐπιδῷ
[1, 8]   ὀλέθρια βουλεύσασθαι αὑτῷ τε καὶ  πάσῃ   τῇ συγκλήτῳ. συνωμότας γὰρ ἐκεῖνος
[1, 9]   πήρα) εἰσδραμὼν καὶ στὰς ἐν  μέσῃ   τῇ σκηνῇ τῷ τε χειρὸς
[1, 6]   τε ἀεὶ καὶ συννεφῆ. „οὐ  παύσῃ“   δὲ ἔλεγον „ὦ δέσποτα, πηγνύμενόν
[1, 12]   πόλει ἤκμασεν ἅτε πυλυανθρώπῳ τε  οὔσῃ   φύσει καὶ τοὺς πανταχόθεν ὑποδεχομένῃ,
[1, 17]   διαφόροις συνεχόμενος ἡδοναῖς, αἷς δὴ  καταλαβούσῃ   ὥρᾳ καὶ ἄκων ἐδούλευεν. ἐπ´
[1, 8]   καὶ πλουσίου, ἐφ´ οὗ καὶ  λανθανούσῃ   συνουσίᾳ διεβάλλετο, πεῖραν τῆς γνώμης
[1, 9]   τῇ τοῦ πατρὸς ὡς ἔτι  συνεστώσῃ   δυνάμει, ποιεῖται τὴν ἔξοδον. γενόμενον
[1, 8]   Κόμοδος ἐφύλαττε τὰς τιμὰς  τῇ   ἀδελφῇ· καὶ γὰρ ἐπὶ τοῦ
[1, 6]   δύναμιν καὶ περιβολὴν συγκροτήσας ἐπιθῆται  τῇ   ἀρχῇ. αὐτάρκης δὲ δῆμος
[1, 9]   Περεννίου κατεργασαμένου τὸν Κόμοδον ἐπιθοῖντο  τῇ   ἀρχῇ. ἐγνώσθη δ´ ἐπιβουλὴ
[1, 9]   τε αὑτὸν ἐπ´ ἐξουσίας, ἐπεβούλευε  τῇ   ἀρχῇ, καὶ τοῖς τε υἱοῖς
[1, 15]   ἀποτεμὼν ἱδρύσατο τὴν ἑαυτοῦ, ὑπογράψας  τῇ   βάσει {οὐχ} ἃς εἰώθασι βασιλικὰς
[1, 9]   καὶ αὐτοῦ μὲν προκαθίσαντος ἐν  τῇ   βασιλείῳ ἕδρᾳ, πληρωθέντος δὲ τοῦ
[1, 6]   οὖν τινὸς χρόνου πάντα ἐπράττετο  τῇ   γνώμῃ τῶν πατρῴων φίλων, οἳ
[1, 1]   πόλεων ἁλώσεις τῶν τε ἐν  τῇ   ἡμεδαπῇ καὶ ἐν πολλοῖς βαρβάροις,
[1, 10]   δὲ Κόμοδος θύσας τε  τῇ   θεῷ καὶ χαριστήρια ὁμολογήσας τὴν
[1, 11]   οὗ τὴν ἐπωνυμίαν φέρουσιν οἱ  τῇ   θεῷ τομίαι ἱερωμένοι. ἐπεὶ δὲ
[1, 3]   μιμούμενος καὶ κισσὸν μὲν περιτιθεὶς  τῇ   κεφαλῇ ἀντὶ καυσίας καὶ διαδήματος
[1, 7]   λέγοντας αἴγλην τινὰ οὐράνιον περὶ  τῇ   κεφαλῇ συγγεγενῆσθαι αὐτῷ· ἴουλοί τε
[1, 8]   συνέβη τὸν Λούκιον τελευτῆσαι, μενόντων  τῇ   Λουκίλλῃ τῶν τῆς βασιλείας συμβόλων
[1, 17]   κατὰ δέ τινα δαίμονα συνήντετο  τῇ   Μαρκίᾳ. δὲ (καὶ αὐτὴ
[1, 11]   κριθήσεσθαι, ἱκετεύει τὸν δῆμον ἐπιτρέψαι  τῇ   Πεσσινουντίᾳ θεῷ τὴν κρίσιν· καὶ
[1, 14]   καὶ κάλλιστον γενόμενον τῶν ἐν  τῇ   πόλει ἔργων. πλουσιώτατον δὲ ἦν
[1, 12]   ἀνῄρουν. ἐπεὶ δὲ οἱ ἐν  τῇ   πόλει μείναντες αἰσθόμενοι τὸ κατειληφὸς
[1, 7]   ἂν ἀπαλλαγεῖεν μὲν τῆς ἐν  τῇ   πολεμίᾳ διατριβῆς, ἀπολαύσειαν δὲ τῆς
[1, 6]   ἐπιγαμίαν προσήκων αὐτῷ (συνῴκει γὰρ  τῇ   πρεσβυτάτῃ τῶν ἀδελφῶν τοῦ Κομόδου)
[1, 11]   καὶ λυσαμένη τὴν ζώνην ἐπαφῆκε  τῇ   πρῴρᾳ τῆς νεὼς προσευξαμένη, εἰ
[1, 12]   μάλιστα δὲ τὸ πάθος ἐν  τῇ   Ῥωμαίων πόλει ἤκμασεν ἅτε πυλυανθρώπῳ
[1, 9]   εἰσδραμὼν καὶ στὰς ἐν μέσῃ  τῇ   σκηνῇ τῷ τε χειρὸς νεύματι
[1, 8]   βουλεύσασθαι αὑτῷ τε καὶ πάσῃ  τῇ   συγκλήτῳ. συνωμότας γὰρ ἐκεῖνος τῆς
[1, 8]   ἀφειδῶς τούς τε ὄντας ἐν  τῇ   συνωμοσίᾳ καὶ τοὺς ἐφ´ οἱαισδήποτε
[1, 4]   καὶ πᾶσιν ἄριστον ἀποδείξετε βασιλέα,  τῇ   τε ἐμῇ μνήμῃ χαριεῖσθε τὰ
[1, 7]   τοὺς ἄλλους νεὼς ἀνελθὼν εὐθὺς  τῇ   τε συγκλήτῳ καὶ τοῖς ἐν
[1, 7]   Κόμοδος οὕτως εἶχε, πρὸς δὲ  τῇ   τῆς ἡλικίας ἀκμῇ καὶ τὴν
[1, 8]   ἐπιδόσει. δ´ ὑποστὰς ἐν  τῇ   τοῦ ἀμφιθεάτρου εἰσόδῳ (ζοφώδης δὲ
[1, 8]   τε ἐγένετο τὴν προεδρίαν ἀπονέμεσθαι  τῇ   τοῦ βασιλεύοντος γυναικί, δυσφόρως τοῦτο
[1, 15]   ἀπέκτεινε τὸν δὲ ἐρρύσατο, φθάσας  τῇ   τοῦ δόρατος αἰχμῇ τὴν τῶν
[1, 15]   πλὴν τοῦ θανατηφόρου· ἅμα γὰρ  τῇ   τοῦ ζῴου ὁρμῇ κατὰ τοῦ
[1, 8]   αὐτὸν ἔπαρχον ἐποίησε τῶν στρατοπέδων)  τῇ   τοῦ μειρακίου ἀποχρώμενος ἡλικίᾳ ἐκεῖνος
[1, 9]   τὰ βεβουλευμένα, ὅμως δὲ θαρρῶν  τῇ   τοῦ πατρὸς ὡς ἔτι συνεστώσῃ
[1, 12]   τῆς τῶν δαφνῶν ἀποφορᾶς καὶ  τῇ   τῶν δένδρων ἡδείᾳ σκιᾷ. ἀλλὰ
[1, 1]   καὶ ἀμάρτυρον, ὑπὸ νεαρᾷ δὲ  τῇ   τῶν ἐντευξομένων μνήμῃ, μετὰ πάσης
[1, 5]   ἐν ἡμῖν νέον σεμνότητος πληρώσετε  τῇ   τῶν ὑμετέρων ἔργων ἀνδραγαθίᾳ. τὸ
[1, 8]   τοιοῦτον. Λουκίλλα ἦν τῷ Κομόδῳ  πρεσβυτάτη   πάντων ἀδελφή. αὕτη πρότερον Λουκίῳ
[1, 6]   προσήκων αὐτῷ (συνῴκει γὰρ τῇ  πρεσβυτάτῃ   τῶν ἀδελφῶν τοῦ Κομόδου) „ποθεῖν
[1, 13]   τῆς Κλεάνδρου ἐξουσίας, δὲ  πρεσβυτάτη   τῶν Κομόδου ἀδελφῶν (Φαδίλλα ἦν
[1, 17]   βίου Κόμοδος ἐχρήσατο, βασιλεύσας  ἔτη   τρισκαίδεκα μετὰ τὴν τοῦ πατρὸς
[1, 8]   ὄντα τῆς βουλῆς, Κυιντιανὸν ὄνομα,  προπετῆ   δὲ καὶ θρασύν, λαβόντα ἐγχειρίδιον
[1, 1]   εὐτελῆ καὶ μικρὰ ἔργα λόγων  ἀρετῇ   δόξῃ παρέδοσαν τῆς ἀληθείας μείζονι.
[1, 16]   γυναικός, ἀλλὰ πάντα ὑπῆρχεν ὅσα  Σεβαστῇ   πλὴν τοῦ πυρός, {ἣ} μαθοῦσα
[1, 13]   καὶ ποθεινὸν τῷ δήμῳ θέαμα.  ἔστη   γὰρ οὕτως τὸ δεινόν, καὶ
[1, 16]   ἐτύγχανεν αὐτοῦ, μὲν δακρύουσα  ἀπέστη,   δὲ Κόμοδος μεταπεμψάμενος Λαῖτόν
[1, 8]   αὕτη μὲν δὴ πρώτη καὶ  μεγίστη   αἰτία τῷ μειρακίῳ μίσους ἐγένετο
[1, 7]   δὲ ἐξόδου διαγγελθείσης κίνησις δὴ  μεγίστη   καταλαμβάνει τὸ στρατόπεδον, καὶ πάντες
[1, 17]   τῇ Μαρκίᾳ. δὲ (καὶ  αὐτὴ   γὰρ ἔστεργε τὸ παιδίον) περιπτύξασα
[1, 13]   Κομόδου ἀδελφῶν (Φαδίλλα ἦν ὄνομα  αὐτῇ)   εἰσδραμοῦσα πρὸς τὸν βασιλέα (ῥᾳδία
[1, 13]   βασιλέα (ῥᾳδία δὲ εἴσοδος  αὐτῇ   καὶ ἀκώλυτος ἅτε ἀδελφῇ) λυσαμένη
[1, 17]   δώσειν Μαρκία. εἰώθει γὰρ  αὐτὴ   κιρνάναι τε καὶ διδόναι τὴν
[1, 17]   Ἔκλεκτον μεταπέμπεται. ἔθος δ´ εἶχεν  αὐτῇ   προσιέναι ἅτε τοῦ θαλάμου φύλαξ,
[1, 8]   τοῦ ἀμφιθεάτρου εἰσόδῳ (ζοφώδης δὲ  αὕτη,   διὸ καὶ λήσεσθαι ἤλπισε) γυμνώσας
[1, 7]   θηλυγονίαν, ἀνήνεγκε δὲ τὸ γένος  αὕτη   ἐπὶ Τραϊανὸν πρόπαππον. γένους μὲν
[1, 8]   ἁλῶσαι, ἐκείνῳ δὲ προμαθόντι φυλάξασθαι.  αὕτη   μὲν δὴ πρώτη καὶ μεγίστη
[1, 8]   τῷ Κομόδῳ πρεσβυτάτη πάντων ἀδελφή.  αὕτη   πρότερον Λουκίῳ Βήρῳ αὐτοκράτορι συνῴκει,
[1, 10]   πολλοῦ διαγενομένου ἑτέρα τις ἐπιβουλὴ  τοιαύτη   κατ´ αὐτοῦ συνεσκευάσθη. Μάτερνος ἦν
[1, 17]   δὲ τὴν τοῦ Κομόδου χεῖρα,  ταύτῃ   καὶ μᾶλλον ἐσπούδαζε διεξελθεῖν τὴν
[1, 8]   προμαθόντι φυλάξασθαι. αὕτη μὲν δὴ  πρώτη   καὶ μεγίστη αἰτία τῷ μειρακίῳ
[1, 17]   χρὴ τῆς νυκτὸς φονευθῆναι. ὧν  πρώτη   μὲν ἦν Μαρκία, εἵποντο δὲ
[1, 9]   κατασιγάσας „οὐ πανηγυρίζειν σοι καιρός“  ἔφη   „Κόμοδε, νῦν, οὐδὲ θέαις καὶ
[1, 17]   δοῦσα δὲ τὸ γραμματεῖον „ὅρα“  ἔφη   „ποίαν μέλλομεν παννυχίζειν ἑορτήν“
[1, 6]   τοῦ Κομόδου) „ποθεῖν μέν σε“  ἔφη,   „τέκνον καὶ δέσποτα, τὴν πατρίδα
[1, 13]   πένθους σχῆμα δείξασα „σὺ μὲν“  ἔφη   „ὦ βασιλεῦ, μένων ἐπὶ ἡσυχίᾳ
[1, 6]   εὔφορον κρυεράν τε ἀεὶ καὶ  συννεφῆ.   „οὐ παύσῃ“ δὲ ἔλεγον „ὦ
[1, 8]   ἦν τῷ Κομόδῳ πρεσβυτάτη πάντων  ἀδελφή.   αὕτη πρότερον Λουκίῳ Βήρῳ αὐτοκράτορι
[1, 8]   Κόμοδος ἐφύλαττε τὰς τιμὰς τῇ  ἀδελφῇ·   καὶ γὰρ ἐπὶ τοῦ βασιλείου
[1, 13]   εἴσοδος αὐτῇ καὶ ἀκώλυτος ἅτε  ἀδελφῇ)   λυσαμένη τὰς τρίχας ῥίψασά τε
[1, 5]   οἱ πρὸ ἐμοῦ προσκτήτῳ σεμνυνόμενοι  ἀρχῇ,   ἀλλὰ μόνος τε ὑμῖν ἐγὼ
[1, 6]   καὶ περιβολὴν συγκροτήσας ἐπιθῆται τῇ  ἀρχῇ.   αὐτάρκης δὲ δῆμος χορηγῆσαι
[1, 9]   κατεργασαμένου τὸν Κόμοδον ἐπιθοῖντο τῇ  ἀρχῇ.   ἐγνώσθη δ´ ἐπιβουλὴ παραδόξῳ
[1, 10]   καὶ μηχανᾶται τοιόνδε τι· ἦρος  ἀρχῇ   ἑκάστου ἔτους ὡρισμένης ἡμέρας μητρὶ
[1, 1]   κατελύθησαν. μερισθεῖσα γὰρ Ῥωμαίων  ἀρχὴ   ἐν ἔτεσιν ἑξήκοντα ἐς πλείους
[1, 9]   αὑτὸν ἐπ´ ἐξουσίας, ἐπεβούλευε τῇ  ἀρχῇ,   καὶ τοῖς τε υἱοῖς αὑτοῦ
[1, 5]   ἀνδραγαθίᾳ. τὸ βάρβαρον δὲ ἐν  ἀρχῇ   νέας ἡγεμονίας κολασθὲν οὔτε ἐς
[1, 15]   ὅπλα λαμβάνοντα στρατιωτικὰ Ῥωμαίων  ἀρχῇ   πρέποντα, καθυβρίζοντα δὲ τὸ ἀξίωμα
[1, 4]   παῖδα παραστησάμενος, ἐπειδὴ πάντες συνῆλθον,  ἡσυχῇ   τοῦ σκίμποδος κουφίσας ἑαυτὸν τοιούτων
[1, 5]   μετ´ ἐκεῖνον ἐμὲ βασιλέα  τύχη,   οὐκ ἐπείσακτον, ὥσπερ οἱ πρὸ
[1, 17]   μὴ πᾶν ἐξεμέσας τὸ φάρμακον  ἀνανήψῃ   καὶ πάντες ἀπόλωνται, νέον τινὰ
[1, 7]   ξανθὴ καὶ οὔλη, ὡς, εἴποτε  φοιτῴη   δι´ ἡλίου, τοσοῦτον ἐκλάμπειν αὐτῷ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 20/04/2007