Livre, Chap.
[1, 8]	τε καὶ ὑπόθεσις αὐτάρκης· ἐκκόπτειν	γὰρ	ἀεὶ καὶ κολούειν αὐτῷ συνεβούλευε
[1, 3]	καὶ κραιπάλαις ἐπιδῷ ἑαυτήν (ῥᾷστα	γὰρ	αἱ τῶν νέων ψυχαὶ ἐς
[1, 11]	ταῖς τοῦ Θύμβριδος ἐκβολαῖς (ταύταις	γὰρ	ἀντὶ λιμένων ἐχρῶντο οἱ Ῥωμαῖοι)
[1, 7]	προσώπου μετ´ ἀνδρείας. ὀφθαλμῶν τε	γὰρ	ἀρθμίαι καὶ πυρώδεις βολαί, κόμη
[1, 6]	τοῖς πράγμασιν ἐπιθῆται. οἵ τε	γὰρ	ἄριστοι τῆς βουλῆς ἐνταῦθα σὺν
[1, 17]	ῥᾷστα δώσειν ἡ Μαρκία. εἰώθει	γὰρ	αὐτὴ κιρνάναι τε καὶ διδόναι
[1, 6]	δέσποτα, τὴν πατρίδα εἰκός· καὶ	γὰρ	αὐτοὶ τῶν οἴκοι ὁμοίᾳ ἐπιθυμία
[1, 7]	νέον καὶ εὐγενῆ βασιλέα. ἐπόθουν	γὰρ	αὐτὸν ἀληθεῖ ψυχῆς διαθέσει ἅτε
[1, 10]	τὸ τὴν ἐπιβουλὴν λαθεῖν. ἤλπισε	γὰρ	αὐτός τε ἀναλαβὼν τὸ τῶν
[1, 16]	τῆς Ἰταλίας ἐπιχώριον ἀναφέροντες. φασὶ	γὰρ	αὐτοῦ καὶ Κρόνον ὑπὸ Διὸς
[1, 10]	καὶ τὴν ἐπιβουλὴν κατειπόντων (φθόνος	γὰρ	αὐτοὺς ἐς τοῦτο παρώξυνεν, εἰ
[1, 10]	πραγμάτων ὁ Μάτερνος ἐβουλεύετο. ἐπεὶ	γὰρ	αὐτῷ τὰ προπεπραγμένα πάσης ἐλπίδος
[1, 14]	συγκλήτου συνεδρίου τόξον διηγκυλημένον· ἐβούλετο	γὰρ	δὴ καὶ τὰς εἰκόνας αὑτῷ
[1, 15]	μήτε ἑωράκεσαν μήτε ἠκηκόεσαν. καὶ	γὰρ	διηγγέλλετο αὑτοῦ τῆς χειρὸς τὸ
[1, 8]	καὶ πάσῃ τῇ συγκλήτῳ. συνωμότας	γὰρ	ἐκεῖνος τῆς βουλῆς λαβών τινας
[1, 6]	ἐπέχει τὴν ἐπιθυμίαν. τῶν μὲν	γὰρ	ἐκεῖσε καὶ ὕστερον ἐπὶ πλεῖστον
[1, 14]	τοῦ βίου ἀνέφερεν ἁμαρτήματα. οὐδὲ	γὰρ	ἐλάνθανε τὰ πραττόμενα πάντας, ἀλλ´
[1, 6]	τοῦ ἀπρεποῦς καὶ ἐπισφαλές. θάρσος	γὰρ	ἐμβαλοῦμεν τοῖς βαρβάροις, οὐκ ἐπανόδου
[1, 9]	παρόντα, λήσεις ἀπολόμενος. αὐτός τε	γὰρ	ἐνταῦθα δύναμιν ἐπὶ σοὶ καὶ
[1, 13]	τῆς τοῦ βασιλέως ὀργῆς (συνίεσαν	γὰρ	ἐξηπατῆσθαι καὶ τὰ δρασθέντα παρὰ
[1, 8]	τὰς τιμὰς τῇ ἀδελφῇ· καὶ	γὰρ	ἐπὶ τοῦ βασιλείου θρόνου καθῆστο
[1, 17]	Μαρκίᾳ. ἣ δὲ (καὶ αὐτὴ	γὰρ	ἔστεργε τὸ παιδίον) περιπτύξασα καὶ
[1, 16]	Ῥωμαίων ἀρχὴν τυραννουμένην. νέου μὲν	γὰρ	ἔτους τῆς εἰσιούσης ἔμελλεν ἡμέρας
[1, 1]	μόνης ἐλθόντες εὐθέως κατελύθησαν. μερισθεῖσα	γὰρ	ἡ Ῥωμαίων ἀρχὴ ἐν ἔτεσιν
[1, 10]	ἀλλὰ πολεμίων ἔχειν ἀξίωμα. πόλεσι	γὰρ	ἤδη μεγίσταις ἐπετίθεντο, καὶ τὰ
[1, 5]	ἐν ὅπλοις ἔργων ἀποκαλοίην· πάντας	γὰρ	ἡμᾶς ὡς ἕνα ὁ πατὴρ
[1, 14]	ἐκεῖνο καιροῦ καὶ διοσημεῖαι. ἀστέρες	γὰρ	ἡμέριοι συνεχῶς ἐβλέποντο ἕτεροί τε
[1, 9]	ἀνὴρ φιλοσόφου φέρων σχῆμα (βάκτρον	γὰρ	ἦν αὐτοῦ μετὰ χεῖρας, ἡμιγύμνῳ
[1, 15]	ἐν γραφαῖς ἐθαυμάζομεν· ἀπό τε	γὰρ	Ἰνδῶν καὶ Αἰθιόπων, εἴ τι
[1, 9]	πρὸς τὸν Περέννιον διακείμενοι (βαρὺς	γὰρ	καὶ ἀφόρητος ἦν ὑπεροψίᾳ καὶ
[1, 17]	ὁ Κόμοδος ὑπὸ κραιπάλης· πολλάκις	γὰρ	λουόμενος καὶ πολλάκις ἐσθίων οὐδένα
[1, 17]	δωμάτιον ὡς δὴ καθευδήσων (καὶ	γὰρ	μεσημβρίας εἰώθει τοῦτο ποιεῖν) λαβὼν
[1, 9]	τοῖς παισὶ διολέσθαι κακῶς. ἦλθον	γὰρ	μετ´ οὐ πολὺ στρατιῶταί τινες
[1, 15]	τὴν βασίλειον οἰκεῖν ἑστίαν· ἀλλὰ	γὰρ	μετοικισθῆναι ἐβούλετο ἐς τὸ τῶν
[1, 2]	γαμβροὺς αὑτῷ γενέσθαι θέλων· ταῦτα	γὰρ	μόνα ψυχῆς ἴδια καὶ ἀναφαίρετα
[1, 6]	πρὸς ὀλίγον τὸ μειράκιον. αἰδεσθεὶς	γὰρ	ὁ Κόμοδος τὰ λεχθέντα, οὐδέν
[1, 4]	τῶν ἀρχομένων ψυχαῖς ἐνέσταξαν. οὐ	γὰρ	οἱ ἐξ ἀνάγκης δουλεύοντες ἀλλ´
[1, 1]	ἤνεγκε καὶ θαύματος ἄξια. τούτων	γὰρ	οἱ μὲν τὴν ἡλικίαν πρεσβύτεροι
[1, 6]	τε καὶ σατράπας βαρβάρους. τούτοις	γὰρ	οἱ πρὸ σοῦ Ῥωμαῖοι μεγάλοι
[1, 14]	συμβόλῳ χρωμένους πάντας ἐτάραξεν· οὔτε	γὰρ	ὄμβρου προϋπάρξαντος οὔτε νεφῶν ἀθροισθέντων,
[1, 12]	ἐς τὴν Λαύρεντον ἀνεχώρησεν· εὐψυχέστερον	γὰρ	ὂν τὸ χωρίον καὶ μεγίστοις
[1, 13]	ποθεινὸν τῷ δήμῳ θέαμα. ἔστη	γὰρ	οὕτως τὸ δεινόν, καὶ ἑκάτεροι
[1, 5]	πατρὸς πλεονεκτεῖν ὑμῶν ἠξίουν. ἐκεῖνος	γὰρ	πάντας ἡμᾶς ὡς ἕνα ἠγάπα.
[1, 5]	δυσφορεῖν ἐμαυτὸν ἀκριβῶς πέπεικα. οὐδὲ	γὰρ	περιόντος μοι τοῦ πατρὸς πλεονεκτεῖν
[1, 10]	πρὸς τὸν Κόμοδον (τό τε	γὰρ	πλῆθος τοῦ Ῥωμαίων δήμου ἐλογίζετο
[1, 17]	τῆς συγκλήτου πρωτευόντων. τοὺς μὲν	γὰρ	πρεσβυτέρους καὶ ἔτι λοιποὺς πατρῴους
[1, 7]	εὐπατρίδην ὄντα Ῥωμαίων. τὸ μὲν	γὰρ	πρὸς πατρὸς αὐτῷ γένος ἐκ
[1, 5]	ἢ υἱὸν καλῶν· τὴν μὲν	γὰρ	προσηγορίαν ἡγεῖτο φύσεως, τὴν δ´
[1, 2]	ἐκείνου καιρῶν ἡ φορά· φιλεῖ	γάρ	πως ἀεὶ τὸ ὑπήκοον ζήλῳ
[1, 9]	θέαις καὶ ἑορταῖς σχολάζειν. ἐπίκειται	γάρ	σου τοῖς αὐχέσι τὸ τοῦ
[1, 5]	μέχρις ὠκεανοῦ προαγάγοιτε. ὑμῖν τε	γὰρ	ταῦτα δόξαν οἴσει καὶ τὴν
[1, 6]	κατ´ ἐπιγαμίαν προσήκων αὐτῷ (συνῴκει	γὰρ	τῇ πρεσβυτάτῃ τῶν ἀδελφῶν τοῦ
[1, 15]	ἄλλο πλὴν τοῦ θανατηφόρου· ἅμα	γὰρ	τῇ τοῦ ζῴου ὁρμῇ κατὰ
[1, 16]	τῆς εἰσιούσης ἔμελλεν ἡμέρας ἐκείνης	γὰρ	τῆς ἡμέρας σέβουσι {τε} τὴν
[1, 14]	οἱ καθ´ ἡμᾶς ἄνθρωποι. ἁρπάσασαι	γὰρ	τὸ ἄγαλμα αἱ τῆς Ἑστίας
[1, 4]	διακείμενον, θαυμαστὸν οὐδέν· φύσει τε	γὰρ	τὸ ἀνθρώπινον ἐλεεινὸν ἐν ταῖς
[1, 6]	φιλίαν ἐπηγάγοντο ῥᾷστα πείσαντες. φύσει	γὰρ	τὸ βάρβαρον φιλοχρήματον, καὶ κινδύνων
[1, 13]	καὶ τῶν παρόντων τινές (ἐθάρρησαν	γὰρ	τοῖς τῆς ἀδελφῆς τοῦ βασιλέως
[1, 4]	καὶ τὰ ἄριστα συμβουλεύοντες. οὔτε	γὰρ	χρημάτων πλῆθος οὐδὲν αὔταρκες πρὸς
[1, 4]	ὑπάρχειν παρ´ ὑμῶν οἴομαι· ἐκ	γὰρ	ὧν αὐτὸς διάκειμαι πρὸς ὑμᾶς,
[1, 8]	πρὸς τοὺς φίλους αἰδώς. ἀλλὰ	γάρ,	ὥσπερ τινὸς πονηρᾶς καὶ βασκάνου
[1, 12]	τοὺς ἱππεῖς, οἳ δὲ ἔπασχον	ἅπερ	δεδράκεσαν, οὐδενὸς μὲν αὐτοῖς συστάδην
[1, 6]	μεγάλων μισθῶν τὴν εἰρήνην ἀντικαταλλάσσονται.	ἅπερ	ὁ Κόμοδος εἰδὼς καὶ τὸ
[1, 10]	μέγα τι δράσας κατορθῶσαι, ἢ	ἐπείπερ	ἅπαξ ἐν κινδύνῳ καθειστήκει, μὴ
[1, 12]	σχολάζοντος ἀγνοοῦντός τε τὰ θρυλούμενα,	ἐπείπερ	ὁ Κλέανδρος ἀγγέλλεσθαί τι τῶν
[1, 17]	φάρμακον, ἢ διὰ τὸ προκαταλαμβανόμενον,	ὅπερ	εἰώθασι βασιλεῖς ἑκάστοτε πρὸ πάσης
[1, 15]	τοῦ δὲ μεγίστου ἀγάλματος κολοσσιαίου,	ὅπερ	σέβουσι Ῥωμαῖοι εἰκόνα φέρον ἡλίου,
[1, 1]	νέοι ῥᾳθυμότερον βιώσαντες πολλὰ ἐκαινοτόμησαν·	διόπερ	εἰκότως ἐν ἡλικίαις τε καὶ
[1, 5]	ὄντα ταῖς ὑμετέραις ἐνεχείρισε πίστεσι.	διόπερ	καὶ ῥᾷστα πάσης εὐνοίας μεθέξειν
[1, 17]	κραιπάλας, εἰσδραμὸν ἐς τὸν θάλαμον	ὥσπερ	εἰώθει, τὸ γραμματεῖον ἐπὶ τοῦ
[1, 4]	τοιαύτην ἀγγελίαν ἐδέχετο. πάντες δ´	ὥσπερ	ἐκ μιᾶς φωνῆς, οἳ μὲν
[1, 4]	μειρακίων ἡλικίας ἐπιβαίνοντα καὶ δεόμενον	ὥσπερ	ἐν χειμῶνι καὶ ζάλῃ τῶν
[1, 6]	ἑστίαν τῶν εὐπατριδῶν πλουσίων, εἶθ´	ὥσπερ	ἐξ ὀχυρᾶς ἀκροπόλεως δύναμιν καὶ
[1, 5]	βασιλέα ἡ τύχη, οὐκ ἐπείσακτον,	ὥσπερ	οἱ πρὸ ἐμοῦ προσκτήτῳ σεμνυνόμενοι
[1, 8]	τοὺς φίλους αἰδώς. ἀλλὰ γάρ,	ὥσπερ	τινὸς πονηρᾶς καὶ βασκάνου τύχης
[1, 13]	οἱ μὲν στρατιῶται ἀνῃρημένον ἰδόντες	ὑπὲρ	οὗ ἐμάχοντο, δέει τε τῆς
[1, 4]	τε ἀποδοῦναι χάριν, δείξασιν ὅτι	ὑπὲρ	ὧν ἐτύχετε οὐκ ἀμνημονεῖτε. ὁρᾶτε
[1, 1]	ἀπὸ τοῦ Σεβαστοῦ χρόνον, ἐξ	οὗπερ	ἡ Ῥωμαίων δυναστεία μετέπεσεν ἐς
[1, 9]	ἢ πράττεσθαι ἐπὶ τῆς σκηνῆς	ἀνὴρ	φιλοσόφου φέρων σχῆμα (βάκτρον γὰρ
[1, 7]	δ´ ἡ μήτηρ βασίλισσα γεγένητο	θυγάτηρ	τε οὖσα Ἀντωνίνου τοῦ εὐσεβοῦς
[1, 8]	τῆς βασιλείας συμβόλων Πομπηιανῷ ὁ	πατὴρ	ἐξέδοτο αὐτήν. οὐδὲν ἧττον μέντοι
[1, 5]	γεννηθέντα αὐτοκράτορα. ὁ μὲν οὖν	πατὴρ	ἐς οὐρανὸν ἀναπτὰς ὀπαδὸς ἤδη
[1, 5]	γὰρ ἡμᾶς ὡς ἕνα ὁ	πατὴρ	ἐφίλει τε καὶ πᾶσαν ἀρετὴν
[1, 2]	περιόντα Κόμοδόν τε καλούμενον ὁ	πατὴρ	μετὰ πάσης ἐπιμελείας ἀνεθρέψατο, πάντοθεν
[1, 7]	ἐπισήμων ἦν· Φαυστῖνα δ´ ἡ	μήτηρ	βασίλισσα γεγένητο θυγάτηρ τε οὖσα
[1, 14]	εἶχεν, ἐκεῖσε ἐθησαυρίζετο. ἀλλὰ τὸ	πῦρ	ἐκείνης νυκτὸς πολλοὺς ἐκ πλουσίων
[1, 14]	τε ἡμερῶν πάντα ἐπιὸν τὸ	πῦρ	ἐπεβόσκετο, οὐδὲ πρότερον ἐπαύσατο, πρὶν
[1, 14]	καὶ δυνάμει ἤρξατό τε τὸ	πῦρ	καὶ ἐπαύσατο. συνεβάλλοντο δέ τινες
[1, 8]	ἐν τοῖς θεάτροις, καὶ τὸ	πῦρ	προεπόμπευεν αὐτῆς. ἐπεὶ δὲ ὁ
[1, 14]	ἴδια αὑτοῦ. καταφλέξαν δὲ τὸ	πῦρ	τόν τε νεὼν καὶ πάντα
[1, 6]	πηγνύμενόν τε καὶ ὀρυττόμενον πίνων	ὕδωρ;	ἄλλοι δὲ ἀπολαύσουσι πηγῶν τε
[1, 14]	ὀλίγου προγενομένου γῆς, εἴτε σκηπτοῦ	νύκτωρ	κατενεχθέντος, εἴτε καὶ πυρός ποθεν
[1, 9]	μηδέν τέ τι τοιοῦτον προσδεχομένου	νύκτωρ	ὁ Κόμοδος πέμψας ἀποτέμνει τὴν
[1, 13]	δὲ πᾶσαν αὐτοῦ τὴν ψυχὴν	νύκτωρ	τε καὶ μεθ´ ἡμέραν ἐπάλληλοι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/04/2007