Livre, Chap.
[1, 1]	ἑξήκοντα ἐς πλείους δυνάστας ἢ	ὁ	χρόνος ἀπῄτει, πολλὰ καὶ ποικίλα
[1, 9]	περιόδων χρόνον ἡ τάξις καλεῖ,	ὁ	βασιλεὺς γίγνεται. κατελθόντος δὴ τοῦ
[1, 6]	ἡ Ῥώμη, ὅπου ποτ´ ἂν	ὁ	βασιλεὺς ᾖ. τὸν δὲ πόλεμον
[1, 17]	συσκεψόμενος αὐτοῖς περὶ ὧν ἐκέλευσεν	ὁ	βασιλεὺς καὶ τοῦ τῶν μονομάχων
[1, 17]	ἔφη „ποίαν μέλλομεν παννυχίζειν ἑορτήν“	ὁ	δ´ Ἔκλεκτος ἀναγνούς τε καὶ
[1, 17]	τε κεράσασα εὐώδει δίδωσι πιεῖν.	ὁ	δ´ ὡς συνήθη φιλοτησίαν μετὰ
[1, 13]	δρασθέντα παρὰ γνώμην αὐτοῦ τετολμηκέναι)	ὁ	δὲ δῆμος κεκόρεστο τιμωρίαν παρὰ
[1, 12]	τε ἐντυγχάνοντας ἔβαλλον καὶ ἐτίτρωσκον.	ὁ	δὲ δῆμος οὐδ´ ἀντιστῆναι οἷός
[1, 17]	καμάτου τοῦτο πάσχειν οἰηθεὶς ἀνεπαύσατο.	ὁ	δὲ Ἔκλεκτος καὶ Μαρκία πάντας
[1, 17]	μηδὲν ἀνάξιον τῆς βασιλείας ποιεῖν.	ὁ	δὲ Κόμοδος ἀσχάλλων τοὺς μὲν
[1, 13]	καὶ ἀνέλπιστος δύναται τύχης ῥοπή.	ὁ	δὲ Κόμοδος δεδιὼς μὲν τὴν
[1, 9]	μὲν δὴ τέλος ἐκείνους κατέλαβεν·	ὁ	δὲ Κόμοδος δύο τοὺς ἐπάρχους
[1, 11]	τοῖς τὰ Ῥωμαίων οὐκ ἀκριβοῦσιν.	ὁ	δὲ Κόμοδος ἐκφυγὼν τὴν Ματέρνου
[1, 10]	οἱ συνωμόται ἀξίας ὑπέσχον δίκας.	ὁ	δὲ Κόμοδος θύσας τε τῇ
[1, 16]	αὐτοῦ, ἣ μὲν δακρύουσα ἀπέστη,	ὁ	δὲ Κόμοδος μεταπεμψάμενος Λαῖτόν τε
[1, 15]	ἡ σύγκλητος Ἐλευθερίας εἰκόνα ἵδρυσεν·	ὁ	δὲ Κόμοδος μηκέτι κατέχων ἑαυτοῦ
[1, 9]	τοὺς ἐφ´ οἱαισδήποτε διαβληθέντας ὑποψίαις.	~ὁ	δὲ Περέννιος ἀποσκευασάμενος πάντας, οὓς
[1, 15]	ἀναλαβὼν ἐμονομάχει, τότε σκυθρωπὸν εἶδεν	ὁ	δῆμος θέαμα, τὸν εὐγενῆ Ῥωμαίων
[1, 10]	χαίρων. καὶ σωτήρια τοῦ βασιλέως	ὁ	δῆμος μετὰ τῆς ἑορτῆς ἐπανηγύριζεν.
[1, 13]	γνώμης οἳ μὲν μισοῦντες αὐτόν,	{ὁ	δῆμος, οἳ δὲ στέργοντες, {πᾶν
[1, 12]	ἐς τὴν πόλιν. ἐφθείρετο δὲ	ὁ	δῆμος οὐ μόνον βαλλόμενος ὑπὸ
[1, 6]	ἐπιθῆται τῇ ἀρχῇ. αὐτάρκης δὲ	ὁ	δῆμος χορηγῆσαι πλῆθος ἐπιλέκτων νεανιῶν.
[1, 16]	ἄγαλμα ἵδρυται, ἐπειδὴ ἐς αὐτὸν	ὁ	ἐνιαυτὸς ἄρχεταί τε καὶ παύεται.
[1, 12]	ἀγνοοῦντός τε τὰ θρυλούμενα, ἐπείπερ	ὁ	Κλέανδρος ἀγγέλλεσθαί τι τῶν πραττομένων
[1, 17]	Ῥωμαίων οἱ τρυφῶντες. ὑπερηγάπα δὲ	ὁ	Κόμοδος αὐτὸ ὡς συγκαθεύδειν πολλάκις.
[1, 8]	πῦρ προεπόμπευεν αὐτῆς. ἐπεὶ δὲ	ὁ	Κόμοδος γυναῖκα ἠγάγετο, Κρισπῖναν ὄνομα,
[1, 8]	Περεννίου ἀκριβεστέρας τήν τε ἀδελφὴν	ὁ	Κόμοδος διεχρήσατο καὶ πάντας ἀφειδῶς
[1, 16]	ἐνιαύσιον πορφύραν περιτίθενται, πάντων ἑορταζόντων	ὁ	Κόμοδος ἐβούλετο οὐκ ἐκ τῆς
[1, 6]	μισθῶν τὴν εἰρήνην ἀντικαταλλάσσονται. ἅπερ	ὁ	Κόμοδος εἰδὼς καὶ τὸ ἀμέριμνον
[1, 5]	φοβήσεται δέει τῶν πεπειραμένων. τοσαῦτα	ὁ	Κόμοδος εἰπὼν καὶ μεγαλοφρόνως δωρεαῖς
[1, 8]	αὐτήν. οὐδὲν ἧττον μέντοι καὶ	ὁ	Κόμοδος ἐφύλαττε τὰς τιμὰς τῇ
[1, 17]	τοιούτῳ μὲν τέλει τοῦ βίου	ὁ	Κόμοδος ἐχρήσατο, βασιλεύσας ἔτη τρισκαίδεκα
[1, 9]	Περέννιος ἀποσκευασάμενος πάντας, οὓς καὶ	ὁ	Κόμοδος ᾐδεῖτο καὶ ὅσοι πατρῴαν
[1, 7]	ἡγούμενοι. ἀνύσας δὲ τὴν ὁδοιπορίαν	ὁ	Κόμοδος μετὰ νεανικῆς σπουδῆς καὶ
[1, 7]	Τραϊανὸν πρόπαππον. γένους μὲν οὖν	ὁ	Κόμοδος οὕτως εἶχε, πρὸς δὲ
[1, 9]	τέ τι τοιοῦτον προσδεχομένου νύκτωρ	ὁ	Κόμοδος πέμψας ἀποτέμνει τὴν κεφαλήν·
[1, 12]	ὑποζυγίων ἅμα καὶ ἀνθρώπων. τότε	ὁ	Κόμοδος συμβουλευσάντων αὐτῷ τινῶν ἰατρῶν
[1, 6]	ὀλίγον τὸ μειράκιον. αἰδεσθεὶς γὰρ	ὁ	Κόμοδος τὰ λεχθέντα, οὐδέν τε
[1, 5]	πεδίον αὐτοὺς ὑποδέχεσθαι. προελθὼν δὲ	ὁ	Κόμοδος τάς τε βασιλείους θυσίας
[1, 17]	ἐπὶ ἄλλων καιρῶν τοῦτο πάσχειν	ὁ	Κόμοδος ὑπὸ κραιπάλης· πολλάκις γὰρ
[1, 10]	βασιλείας ἤδη καὶ μειζόνων πραγμάτων	ὁ	Μάτερνος ἐβουλεύετο. ἐπεὶ γὰρ αὐτῷ
[1, 10]	ἐλθεῖν τὴν ἑορτὴν αὐτός τε	ὁ	Μάτερνος συλληφθεὶς τὴν κεφαλὴν ἀπετμήθη,
[1, 2]	δύο. τῶν δὲ ἀρρένων τούτων	ὁ	μὲν ἕτερος κομιδῇ νέος τὸν
[1, 12]	κατασκευάσας λουτρὸν δημόσιον ἀνῆκεν αὐτοῖς.	ὁ	μὲν οὖν οὕτως τὸν δῆμον
[1, 5]	δοθέντα ὑμῖν ἀλλὰ γεννηθέντα αὐτοκράτορα.	ὁ	μὲν οὖν πατὴρ ἐς οὐρανὸν
[1, 9]	τοῖς βασιλείοις ἀρκούμενον γράμμασι, πιστεύσας	ὁ	νεανίας, ἀσχάλλων μὲν καὶ δυσφορῶν
[1, 8]	τῶν τῆς βασιλείας συμβόλων Πομπηιανῷ	ὁ	πατὴρ ἐξέδοτο αὐτήν. οὐδὲν ἧττον
[1, 5]	πάντας γὰρ ἡμᾶς ὡς ἕνα	ὁ	πατὴρ ἐφίλει τε καὶ πᾶσαν
[1, 2]	δὲ περιόντα Κόμοδόν τε καλούμενον	ὁ	πατὴρ μετὰ πάσης ἐπιμελείας ἀνεθρέψατο,
[1, 9]	προσεποιοῦντο. κελεύει δὲ αὐτὸν συλληφθῆναι	ὁ	Περέννιος, οἷά τε μεμηνότα καὶ
[1, 6]	τὴν πρὸς τὰ κρείττονα ὁρμὴν	ὁ	Πομπηιανὸς εἰπὼν διέτρεψε πρὸς ὀλίγον
[1, 7]	τοῦ βασιλέως ἄφιξιν, ὑπερήσθη τε	ὁ	Ῥωμαίων δῆμος καὶ χρηστὰς εἶχεν
[1, 14]	συνεχῶς κατειληφότων τὴν πόλιν οὐκέτι	ὁ	Ῥωμαίων δῆμος μετ´ εὐνοίας τὸν
[1, 13]	οὐδέπω ἀπολούμεθα. οἴχεται δέ σοι	ὅ	τε δῆμος Ῥωμαίων καὶ τὸ
[1, 10]	ἐξουσία παντοδαπῆς παιδιᾶς, ἕκαστός τε	ὃ	βούλεται σχῆμα ὑποκρίνεται· οὐδ´ ἔστιν
[1, 17]	ἀποπνῖξαι, μεγάλα δώσειν ἔπαθλα ὑποσχόμενοι.	ὃ	δ´ εἰσδραμὼν παρειμένον αὐτὸν ὑπὸ
[1, 8]	φήσας αὐτὸς κατορθώσεσθαι χρημάτων ἐπιδόσει.	ὃ	δ´ ὑποστὰς ἐν τῇ τοῦ
[1, 17]	πιστῶν ἀναγνωσθησόμενον πέμπει τῷ Λαίτῳ.	ὃ	δὲ καὶ αὐτὸς ταραχθεὶς ἀφικνεῖται
[1, 9]	καλεῖν ἐλπίσιν αὐτὸν ἥκειν κελεύει.	ὃ	δὲ μήτε τι τῆς παρασκευῆς
[1, 14]	ἀπεκυήθη. τὸ μέγιστον δὲ δεινόν,	ὃ	καὶ τὸν παρόντα καιρὸν ἐλύπησε
[1, 9]	καὶ ψευδῆ λέγοντα πυρὶ παραδοθῆναι.	ὃ	μὲν δὴ ἀκαίρου παρρησίας τοιαύτην
[1, 15]	ἀξίωμα αἰσχίστῳ καὶ μεμιασμένῳ σχήματι.	ὃ	μὲν οὖν μονομαχῶν ῥᾳδίως τῶν
[1, 4]	αὑτῶν τινὰς ἐς οἰμωγὴν ἀναβοῆσαι.	ὃ	μὲν οὖν νυκτός τε καὶ
[1, 10]	οὕτως μέγα ἢ ἐξαίρετον ἀξίωμα,	ὃ	μὴ παντὶ τῷ βουλομένῳ ἀμφιεσθέντι
[1, 14]	ὤφθη τὸ τῆς Παλλάδος ἄγαλμα,	ὃ	σέβουσί τε καὶ κρύπτουσι Ῥωμαῖοι
[1, 14]	κομισθὲν ἀπὸ Τροίας, ὡς λόγος·	ὃ	τότε πρῶτον {καὶ} μετὰ τὴν
[1, 8]	ἀμφιθεάτρου εἰσόδῳ (ζοφώδης δὲ αὕτη,	διὸ	καὶ λήσεσθαι ἤλπισε) γυμνώσας τὸ
[1, 8]	Ἰταλιώτην, στρατιωτικὸν δ´ εἶναι δοκοῦντα	(διὸ	καὶ μάλιστα αὐτὸν ἔπαρχον ἐποίησε
[1, 15]	σκοπὸν ἄλλον ἔσχεν οὐδὲ ἐπ´	ἄλλο	μέρος ἦλθε τὸ ἀκόντιον τοῦ
[1, 15]	εἶδεν ἀκόντιον δεύτερον οὐδὲ τραῦμα	ἄλλο	πλὴν τοῦ θανατηφόρου· ἅμα γὰρ
[1, 14]	ἥρμοζε. ~ἐγένοντο δέ τινες κατ´	ἐκεῖνο	καιροῦ καὶ διοσημεῖαι. ἀστέρες γὰρ
[1, 12]	βασιλικῶν πράξεων. ~συνέβη δὲ κατ´	ἐκεῖνο	καιροῦ λοιμώδη νόσον κατασχεῖν τὴν
[1, 14]	πᾶν ἔργον ἐξεθειάσθη πιστευόντων κατ´	ἐκεῖνο	καιροῦ τῶν τότε ἀνθρώπων ὅτι
[1, 15]	εἴδομεν ὅσα ἐν γραφαῖς ἐθαυμάζομεν·	ἀπό	τε γὰρ Ἰνδῶν καὶ Αἰθιόπων,
[1, 16]	τῆς Ἰταλίας Λάτιόν τε κληθῆναι,	ἀπὸ	τῆς Ἑλλάδος φωνῆς ἐς τὴν
[1, 17]	παρ´ ἐρωμένης. ἐλθόντι δὲ αὐτῷ	ἀπὸ	τοῦ λουτροῦ ἐμβαλοῦσα ἔς τε
[1, 1]	γοῦν τις παραβάλοι πάντα τὸν	ἀπὸ	τοῦ Σεβαστοῦ χρόνον, ἐξ οὗπερ
[1, 14]	τε καὶ κρύπτουσι Ῥωμαῖοι κομισθὲν	ἀπὸ	Τροίας, ὡς λόγος· ὃ τότε
[1, 10]	τάξιν λιπὼν καὶ πείσας ἑτέρους	ἀπὸ	τῶν αὐτῶν ἔργων συναποδρᾶναι, χεῖρα
[1, 3]	νέων ψυχαὶ ἐς ἡδονὰς ἐξολισθαίνουσαι	ἀπὸ	τῶν παιδείας καλῶν μετοχετεύονται) οἷα
[1, 4]	τὸν Μᾶρκον ἐπιπεσοῦσα λιποθυμία κατεσίγασεν·	ὑπὸ	δὲ ἀσθενείας τε καὶ ἀθυμίας
[1, 12]	τῶν βασιλικῶν στρατιωτῶν ἀρχὴν ἐγχειρισθῆναι.	ὑπὸ	δὲ πλούτου καὶ τρυφῆς ἀνεπείσθη
[1, 16]	φασὶ γὰρ αὐτοῦ καὶ Κρόνον	ὑπὸ	Διὸς ἐκβληθέντα τῆς ἀρχῆς κατελθόντα
[1, 17]	αὐτῷ, καὶ ἐς ὕπνον καθελκόμενος	ὑπὸ	καμάτου τοῦτο πάσχειν οἰηθεὶς ἀνεπαύσατο.
[1, 12]	γένος Φρύξ, τῶν δημοσίᾳ εἰωθότων	ὑπὸ	κήρυκι πιπράσκεσθαι. οἰκέτης δὲ βασιλικὸς
[1, 8]	δὲ καὶ θρασύν, λαβόντα ἐγχειρίδιον	ὑπὸ	κόλπου, καιρὸν φυλάξαντα καὶ τόπον
[1, 17]	καιρῶν τοῦτο πάσχειν ὁ Κόμοδος	ὑπὸ	κραιπάλης· πολλάκις γὰρ λουόμενος καὶ
[1, 1]	παραδεξάμενος ἄγνωστόν τε καὶ ἀμάρτυρον,	ὑπὸ	νεαρᾷ δὲ τῇ τῶν ἐντευξομένων
[1, 17]	δὴ μή τι τῶν ἀναγκαίων	ὑπὸ	νηπιότητος ἀγνοοῦν παῖζον διαφθείρῃ. γνωρίσασα
[1, 2]	βάρβαρα} κατοικοῦντας πρός τε τοὺς	ὑπὸ	ταῖς ἀνατολαῖς ποιουμένους τὸν βίον,
[1, 12]	ἐτράπησαν, πολλοὶ δὲ αὐτῶν διεφθείροντο·	ὑπό	τε τῆς τῶν λίθων συνεχοῦς
[1, 6]	χειρωσαμένῳ πάντας αὐτοὺς καὶ τῷ	ὑπὸ	τὴν ἄρκτον ὠκεανῷ τὴν ἀρχὴν
[1, 4]	οὐδέ τις ἦν ἀνθρώπων τῶν	ὑπὸ	τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν ὃς ἀδακρυτὶ
[1, 3]	Διονυσίου τοῦ Σικελιώτου τυράννου, ὃς	ὑπὸ	τῆς ἄγαν ἀκρασίας καινὰς ἡδονὰς
[1, 8]	Κομόδῳ, καὶ μεγάλῃ φωνῇ προειπὼν	ὑπὸ	τῆς συγκλήτου αὐτῷ ἐπιπεπέμφθαι, τρῶσαι
[1, 9]	διαφθείρῃ. ταῦτα εἰπόντος αὐτοῦ, εἴτε	ὑπό	τινος δαιμονίου τύχης ἐπειχθέντος, εἴτε
[1, 5]	δ´ ἂν τὰ δέοντα πράττοντες	ὑπὸ	τοιούτῳ μάρτυρι. καὶ τὰ μὲν
[1, 12]	ὑπὸ τῶν ἵππων, ἀλλὰ καὶ	ὑπὸ	τοῦ πλήθους ὠθούμενοι καὶ {ὑπὸ
[1, 14]	τῆς Ἑστίας τοῦ νεὼ καταφλεχθέντος	ὑπὸ	τοῦ πυρὸς γυμνωθὲν ὤφθη τὸ
[1, 17]	ὃ δ´ εἰσδραμὼν παρειμένον αὐτὸν	ὑπὸ	τοῦ φαρμάκου καὶ μέθης ἀποσφίγξας
[1, 12]	ὑπὸ τοῦ πλήθους ὠθούμενοι καὶ	{ὑπὸ	τῶν ἱππέων} ἐπ´ ἀλλήλους πίπτοντες
[1, 12]	ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν οὐδὲ πατούμενος	ὑπὸ	τῶν ἵππων, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ
[1, 12]	ὁ δῆμος οὐ μόνον βαλλόμενος	ὑπὸ	τῶν στρατιωτῶν οὐδὲ πατούμενος ὑπὸ
[1, 8]	τὴν δεῖξιν τοῦ ξίφους, συλληφθεὶς	ὑπὸ	τῶν σωματοφυλάκων τοῦ βασιλέως δίκην
[1, 17]	δὲ εὗρεν αὐτὸ θανατηφόρον καὶ	πρὸ	ἁπάντων αὑτήν τε μέλλουσαν τεθνήξεσθαι,
[1, 17]	πατρὸς τελευτήν, εὐγενέστατός τε τῶν	πρὸ	αὐτοῦ γενομένων βασιλέων, κάλλει τε
[1, 5]	τύχη, οὐκ ἐπείσακτον, ὥσπερ οἱ	πρὸ	ἐμοῦ προσκτήτῳ σεμνυνόμενοι ἀρχῇ, ἀλλὰ
[1, 17]	προκαταλαμβανόμενον, ὅπερ εἰώθασι βασιλεῖς ἑκάστοτε	πρὸ	πάσης τροφῆς λαμβάνειν, κώλυμα δηλητηρίων.
[1, 3]	μᾶλλον αὐτὸν ἐλύπει τὰ μὴ	πρὸ	πολλοῦ γενόμενα ἀλλ´ ὑπόγυον ἔχοντα
[1, 6]	σατράπας βαρβάρους. τούτοις γὰρ οἱ	πρὸ	σοῦ Ῥωμαῖοι μεγάλοι τε καὶ
[1, 14]	καθ´ ἡμᾶς ἄνθρωποι. ἁρπάσασαι γὰρ	τὸ	ἄγαλμα αἱ τῆς Ἑστίας ἱέρειαι
[1, 11]	Ἑλλήνων τισὶν ἀγνωσίαν. αὐτὸ μὲν	τὸ	ἄγαλμα διοπετὲς εἶναι λέγουσιν, οὔτε
[1, 11]	πέμψαντες δὴ πρέσβεις ἐς Φρύγας	τὸ	ἄγαλμα ᾔτουν· ἔτυχον δὲ ῥᾳδίως
[1, 16]	Ἰταλίας θεῷ. διπρόσωπον δὲ αὐτοῦ	τὸ	ἄγαλμα ἵδρυται, ἐπειδὴ ἐς αὐτὸν
[1, 11]	καταλέγοντες. κομισθὲν δὲ ἐπὶ νεὼς	τὸ	ἄγαλμα καὶ γενόμενον ἐν ταῖς
[1, 15]	οὐδὲ ἐπ´ ἄλλο μέρος ἦλθε	τὸ	ἀκόντιον τοῦ σώματος, ὡς μὴ
[1, 12]	ἐκεῖνον ἀναφέροντες μισοῦντές τε αὐτοῦ	τὸ	ἀκόρεστον τῆς τοῦ πλούτου ἐπιθυμίας,
[1, 6]	ἅπερ ὁ Κόμοδος εἰδὼς καὶ	τὸ	ἀμέριμνον ὠνούμενος ἀφειδῶς τε ἔχων
[1, 15]	ἐπεὶ δὲ καὶ γυμνὸς ἐς	τὸ	ἀμφιθέατρον εἰσῆλθεν ὅπλα τε ἀναλαβὼν
[1, 4]	θαυμαστὸν οὐδέν· φύσει τε γὰρ	τὸ	ἀνθρώπινον ἐλεεινὸν ἐν ταῖς τῶν
[1, 15]	Ῥωμαίων ἀρχῇ πρέποντα, καθυβρίζοντα δὲ	τὸ	ἀξίωμα αἰσχίστῳ καὶ μεμιασμένῳ σχήματι.
[1, 13]	αὐτὸν τῶν οἰκείων κατελθὼν ἐς	τὸ	ἄστυ μετὰ πάσης εὐφημίας τε
[1, 5]	τῇ τῶν ὑμετέρων ἔργων ἀνδραγαθίᾳ.	τὸ	βάρβαρον δὲ ἐν ἀρχῇ νέας
[1, 3]	καταφρονήσαντες ἐπιθῶνται αὐτῷ. ἐρᾷ δὲ	τὸ	βάρβαρον καὶ ἐπὶ ταῖς τυχούσαις
[1, 6]	ἐπηγάγοντο ῥᾷστα πείσαντες. φύσει γὰρ	τὸ	βάρβαρον φιλοχρήματον, καὶ κινδύνων καταφρονήσαντες
[1, 8]	δίκην ἀνοίας ὑπέσχεν, ὃς προεῖπε	τὸ	βεβουλευμένον μᾶλλον ἢ ἔδρασε, παρέσχε
[1, 17]	τε καὶ ἐκπλαγείς (ἦν δὲ	τὸ	γένος Αἰγύπτιος, τολμῆσαί τε ἅμα
[1, 7]	ἔκγονος κατὰ θηλυγονίαν, ἀνήνεγκε δὲ	τὸ	γένος αὕτη ἐπὶ Τραϊανὸν πρόπαππον.
[1, 17]	παιδίον) περιπτύξασα καὶ φιλοῦσα αὐτὸ	τὸ	γραμματεῖον ἀφαιρεῖται, δεδοκυῖα δὴ μή
[1, 17]	τε δουλεῦσαι πεφυκώς) κατασημηνάμενος οὖν	τὸ	γραμματεῖον δία τινος τῶν ἑαυτῷ
[1, 17]	ἐς τὸν θάλαμον ὥσπερ εἰώθει,	τὸ	γραμματεῖον ἐπὶ τοῦ σκίμποδος κείμενον
[1, 17]	συνουσίᾳ αὐτοῦ διεβάλλετο. δοῦσα δὲ	τὸ	γραμματεῖον „ὅρα“ ἔφη „ποίαν μέλλομεν
[1, 17]	δὲ ἵνα τέρποιεν. γράψας δὴ	τὸ	γραμματεῖον τίθησιν ἐπὶ τοῦ σκίμποδος,
[1, 1]	ἡδὺ τῆς ἀκροάσεως αὐτοὶ καρπώσονται,	τὸ	δ´ ἀκριβὲς τῆς ἐξετάσεως οὐκ
[1, 15]	ζῷα πάντα φονεύων Ῥωμαίοις ἔδειξε.	τὸ	δ´ εὔστοχον τῆς χειρὸς αὐτοῦ
[1, 13]	δήμῳ θέαμα. ἔστη γὰρ οὕτως	τὸ	δεινόν, καὶ ἑκάτεροι πολεμοῦντες ἐπαύσαντο,
[1, 17]	ἐς τὸν παῖδα τοῦ βασιλέως.	τὸ	δὴ παιδίον τοῦτο ἄλλως ἀθῦρον,
[1, 4]	τε τὸ παρὸν στρατιωτικὸν καὶ	τὸ	δημῶδες πλῆθος ὁμοίως πένθει κατείχετο,
[1, 17]	ἀπεπέμψατο, αὐτὸς δὲ ἐπανελθὼν ἐς	τὸ	δωμάτιον ὡς δὴ καθευδήσων (καὶ
[1, 5]	τε δὴ πᾶσιν ἐλθεῖν ἐς	τὸ	εἰωθὸς πεδίον αὐτοὺς ὑποδέχεσθαι. προελθὼν
[1, 11]	ἡ ναῦς ἠκολούθησεν· ὁμοῦ δὲ	τὸ	ἐναργὲς τῆς θεοῦ καὶ τὸ
[1, 9]	τε πλεῖστα χρήματα ἤθροιζεν ἐς	τὸ	ἐπιδόσεσι λαμπραῖς ἀποστῆσαι τὸ στρατιωτικόν.
[1, 8]	καὶ βασκάνου τύχης ἀνατρεπούσης αὐτοῦ	τὸ	ἔτι σῶφρον καὶ κόσμιον, συνέβη
[1, 6]	ὅσοι τε κόλακες τραπέζης {καὶ}	τὸ	εὔδαιμον γαστρὶ καὶ τοῖς αἰσχίστοις
[1, 15]	γὰρ διηγγέλλετο αὑτοῦ τῆς χειρὸς	τὸ	εὔστοχον, καὶ ὅτι ἔμελεν αὐτῷ
[1, 13]	δῆμος, οἳ δὲ στέργοντες, {πᾶν	τὸ	ἱππικὸν τάγμα, ἐν ὅπλοις εἰσί,
[1, 12]	ἐν τῇ πόλει μείναντες αἰσθόμενοι	τὸ	κατειληφὸς πάθος, ἀποκλείσαντες τὰς τῶν
[1, 14]	μέρεσι σώματος ἀναρμόστοις πολλάκις ἀπεκυήθη.	τὸ	μέγιστον δὲ δεινόν, ὃ καὶ
[1, 13]	ἐκ τῆς ἐσχάτης εὐτελείας ἐς	τὸ	μέγιστον ὕψος ἆραι καὶ πάλιν
[1, 6]	Πομπηιανὸς εἰπὼν διέτρεψε πρὸς ὀλίγον	τὸ	μειράκιον. αἰδεσθεὶς γὰρ ὁ Κόμοδος
[1, 5]	ἀπησχόλουν, ἔδοξε τοῖς φίλοις προαγαγεῖν	τὸ	μειράκιον ἐς τὸ στρατόπεδον, ὡς
[1, 8]	εὐγενεῖς, τούτους ἐς ὑποψίαν ἄγων	τὸ	μειράκιον ἐφόβει, ὡς ἂν αὐτοὺς
[1, 7]	ἐλπίδας νέου αὐτοκράτορος ἐπιδημίᾳ, πατρῴζειν	τὸ	μειράκιον ἡγούμενοι. ἀνύσας δὲ τὴν
[1, 14]	παρόντα καιρὸν ἐλύπησε καὶ πρὸς	τὸ	μέλλον οἰωνίσματι καὶ φαύλῳ συμβόλῳ
[1, 15]	κατέλαβον αἱ τῆς θέας ἡμέραι,	τὸ	μὲν ἀμφιθέατρον πεπλήρωτο, τῷ δὲ
[1, 7]	τε καὶ εὐπατρίδην ὄντα Ῥωμαίων.	τὸ	μὲν γὰρ πρὸς πατρὸς αὐτῷ
[1, 8]	ἐπιστήσας τοῖς στρατοπέδοις Περέννιον, ἄνδρα	τὸ	μὲν γένος Ἰταλιώτην, στρατιωτικὸν δ´
[1, 12]	αἰτίας τοιαύτης. Κλέανδρός τις ἦν,	τὸ	μὲν γένος Φρύξ, τῶν δημοσίᾳ
[1, 1]	εἴ τι καὶ μυθῶδες λέγοιεν,	τὸ	μὲν ἡδὺ τῆς ἀκροάσεως αὐτοὶ
[1, 8]	διὸ καὶ λήσεσθαι ἤλπισε) γυμνώσας	τὸ	ξιφίδιον, ἐπελθών τε αἰφνιδίως τῷ
[1, 16]	αὐτῷ κρυπτόμενον λαθεῖν· ὅθεν καὶ	τὸ	ὄνομα δοθῆναι τῷ χώρῳ τῆς
[1, 12]	κατάσκιον δαφνηφόροις ἄλσεσιν (ὅθεν καὶ	τὸ	ὄνομα τῷ χωρίῳ) σωτήριον εἶναι
[1, 12]	κατασχεῖν τὴν Ἰταλίαν· μάλιστα δὲ	τὸ	πάθος ἐν τῇ Ῥωμαίων πόλει
[1, 11]	δὲ γενομένου τοῦ σώματος ἐκθειασθῆναι	τὸ	πάθος τοῦ μειρακίου ἐς μῦθον
[1, 17]	δὲ (καὶ αὐτὴ γὰρ ἔστεργε	τὸ	παιδίον) περιπτύξασα καὶ φιλοῦσα αὐτὸ
[1, 14]	αὐτοῦ τὴν ὁρμήν. ὅθεν καὶ	τὸ	πᾶν ἔργον ἐξεθειάσθη πιστευόντων κατ´
[1, 3]	δέ τινες οἳ διαδράντες πρὸς	τὸ	παρὸν ἀνακεχωρήκεσαν δέει τῆς παρουσίας
[1, 5]	νέας ἡγεμονίας κολασθὲν οὔτε ἐς	τὸ	παρὸν καταθαρσήσει τῆς ἡμετέρας ἡλικίας
[1, 4]	διεφοίτησεν ἡ φήμη, πᾶν τε	τὸ	παρὸν στρατιωτικὸν καὶ τὸ δημῶδες
[1, 13]	ὅ τε δῆμος Ῥωμαίων καὶ	τὸ	πλεῖστον τοῦ στρατιωτικοῦ. ἃ δὲ
[1, 6]	φήσας ἀκριβέστερον καθ´ αὑτὸν ἐπισκέψεσθαι	τὸ	πρακτέον. ἐγκειμένων δὲ τῶν περὶ
[1, 12]	ᾔτουν. ταραχῆς δ´ οὔσης περὶ	τὸ	προάστειον τοῦ τε Κομόδου ἐν
[1, 17]	ἐξωθούσης τὸ φάρμακον, ἢ διὰ	τὸ	προκαταλαμβανόμενον, ὅπερ εἰώθασι βασιλεῖς ἑκάστοτε
[1, 14]	ἃ εἶχεν, ἐκεῖσε ἐθησαυρίζετο. ἀλλὰ	τὸ	πῦρ ἐκείνης νυκτὸς πολλοὺς ἐκ
[1, 14]	ἱκανῶν τε ἡμερῶν πάντα ἐπιὸν	τὸ	πῦρ ἐπεβόσκετο, οὐδὲ πρότερον ἐπαύσατο,
[1, 14]	θεῶν καὶ δυνάμει ἤρξατό τε	τὸ	πῦρ καὶ ἐπαύσατο. συνεβάλλοντο δέ
[1, 8]	καθῆστο ἐν τοῖς θεάτροις, καὶ	τὸ	πῦρ προεπόμπευεν αὐτῆς. ἐπεὶ δὲ
[1, 14]	τὰ ἴδια αὑτοῦ. καταφλέξαν δὲ	τὸ	πῦρ τόν τε νεὼν καὶ
[1, 14]	αὑτὸν κελεύσας καλεῖσθαι ἀποδυσάμενός τε	τὸ	Ῥωμαίων καὶ βασίλειον σχῆμα λεοντῆν
[1, 11]	τὸ ἐναργὲς τῆς θεοῦ καὶ	τὸ	σεμνὸν τῆς παρθένου Ῥωμαῖοι ἐθαύμασαν.
[1, 11]	οἱ Ῥωμαῖοι) ἔστησε θείᾳ δυνάμει	τὸ	σκάφος. ἐπὶ πολὺ δὲ πανδημεὶ
[1, 11]	παρθένος εἴη καὶ ἁγνή, πεισθῆναι	τὸ	σκάφος. ῥᾳδίως δὲ τῆς ζώνης
[1, 13]	ἐσχάτῳ καθέστηκας κινδύνῳ· ἡμεῖς δέ,	τὸ	σὸν γένος, ὅσον οὐδέπω ἀπολούμεθα.
[1, 5]	βασιλείαν διαδεχομένοις, μεγαλόφρονι ἐπιδόσει οἰκειώσηται	τὸ	στράτευμα. παρηγγέλθη τε δὴ πᾶσιν
[1, 5]	καὶ μεγαλοφρόνως δωρεαῖς χρημάτων οἰκειωσάμενος	τὸ	στρατιωτικόν, ἐς τὴν βασίλειον ἐπανῆλθεν
[1, 9]	ἐς τὸ ἐπιδόσεσι λαμπραῖς ἀποστῆσαι	τὸ	στρατιωτικόν. οἱ δὲ παῖδες αὐτοῦ
[1, 13]	σὲ τόν τε δῆμον καὶ	τὸ	στρατιωτικὸν ὥπλισεν· ἐκ δὲ διαφόρου
[1, 12]	ὑπάξεσθαι τόν τε δῆμον καὶ	τὸ	στρατόπεδον, εἰ πρῶτον ἐν σπάνει
[1, 7]	διαγγελθείσης κίνησις δὴ μεγίστη καταλαμβάνει	τὸ	στρατόπεδον, καὶ πάντες αὐτῷ συναπελθεῖν
[1, 5]	φίλοις προαγαγεῖν τὸ μειράκιον ἐς	τὸ	στρατόπεδον, ὡς ἂν διαλεχθείη τε
[1, 10]	ἐφόδου συστῆναι πρὸς τὸν Κόμοδον	(τό	τε γὰρ πλῆθος τοῦ Ῥωμαίων
[1, 5]	τε ἀγαθῆς καὶ ἀνδρείας ἀποίσεσθε.	τό	τε ἐν ἡμῖν νέον σεμνότητος
[1, 12]	κατὰ πλήθη κακῶς ἠγόρευον, καὶ	τὸ	τελευταῖον, διάγοντος ἐν προαστείῳ τοῦ
[1, 7]	εἰσήλασεν, ἐς τε τοῦ Διὸς	τὸ	τέμενος καὶ τοὺς ἄλλους νεὼς
[1, 10]	Ματέρνῳ καιρὸς ἐπιτήδειος εἶναι ἐς	τὸ	τὴν ἐπιβουλὴν λαθεῖν. ἤλπισε γὰρ
[1, 14]	ἐκ τοῦ σεισμοῦ διαρρυέντος, πᾶν	τὸ	τῆς Εἰρήνης τέμενος κατεφλέχθη, μέγιστον
[1, 14]	ὑπὸ τοῦ πυρὸς γυμνωθὲν ὤφθη	τὸ	τῆς Παλλάδος ἄγαλμα, ὃ σέβουσί
[1, 9]	ἐπίκειται γάρ σου τοῖς αὐχέσι	τὸ	τοῦ Περεννίου ξίφος, καὶ εἰ
[1, 10]	ἤλπισε γὰρ αὐτός τε ἀναλαβὼν	τὸ	τῶν δορυφόρων σχῆμα καὶ τοὺς
[1, 15]	ἀλλὰ γὰρ μετοικισθῆναι ἐβούλετο ἐς	τὸ	τῶν μονομάχων καταγώγιον. ἑαυτὸν δὲ
[1, 2]	φορά· φιλεῖ γάρ πως ἀεὶ	τὸ	ὑπήκοον ζήλῳ τῆς τοῦ ἄρχοντος
[1, 17]	ὄντος, φοβηθέντες μὴ πᾶν ἐξεμέσας	τὸ	φάρμακον ἀνανήψῃ καὶ πάντες ἀπόλωνται,
[1, 17]	τροφῆς ἅμα πότῳ πολλῷ ἐξωθούσης	τὸ	φάρμακον, ἢ διὰ τὸ προκαταλαμβανόμενον,
[1, 17]	λουτροῦ ἐμβαλοῦσα ἔς τε κύλικα	τὸ	φάρμακον οἴνῳ τε κεράσασα εὐώδει
[1, 12]	τῶν αἰσθήσεων καὶ κωλύειν δέχεσθαι	τὸ	φθορῶδες τοῦ ἀέρος, ἢ εἰ
[1, 6]	ἢ δι´ ἐπιδρομῆς καὶ ἐφόδου	τὸ	χρειῶδες πρὸς τὸν βίον πορίζονται,
[1, 12]	Λαύρεντον ἀνεχώρησεν· εὐψυχέστερον γὰρ ὂν	τὸ	χωρίον καὶ μεγίστοις κατάσκιον δαφνηφόροις
[1, 8]	τὴν διοίκησιν τῆς ἀρχῆς αὐτὸς	ἀνεδέξατο	πλούτου τε ἀκρατήτῳ ἐπιθυμίᾳ καὶ
[1, 5]	τῆς γαστρὸς προελθεῖν ἡ βασίλειος	ὑπεδέξατο	πορφύρα, ὁμοῦ δέ με εἶδεν
[1, 4]	σκίμποδος κουφίσας ἑαυτὸν τοιούτων λόγων	ἤρξατο·	„ἄχθεσθαι μὲν ὑμᾶς ἐφ´ οἷς
[1, 8]	τε πατρῴους φίλους πρῶτος διαβάλλειν	ἤρξατο,	καὶ ὅσοι πλούσιοί τε ἦσαν
[1, 14]	ὅτι γνώμῃ θεῶν καὶ δυνάμει	ἤρξατό	τε τὸ πῦρ καὶ ἐπαύσατο.
[1, 3]	καινὰς ἡδονὰς ἐπὶ μεγίστοις μισθοῖς	ἐθηρᾶτο,	τοῦτο δὲ αἱ τῶν Ἀλεξάνδρου
[1, 8]	ἐχυρώτατον τὴν πρὸς αὐτὸν ἐπιγαμίαν	ἐποιήσατο.	ἀλλ´ ἐπεὶ συνέβη τὸν Λούκιον
[1, 17]	τέλει τοῦ βίου ὁ Κόμοδος	ἐχρήσατο,	βασιλεύσας ἔτη τρισκαίδεκα μετὰ τὴν
[1, 8]	τήν τε ἀδελφὴν ὁ Κόμοδος	διεχρήσατο	καὶ πάντας ἀφειδῶς τούς τε
[1, 14]	τὸ πῦρ ἐπεβόσκετο, οὐδὲ πρότερον	ἐπαύσατο,	πρὶν ἢ κατενεχθέντες ὄμβροι ἐπέσχον
[1, 14]	ἤρξατό τε τὸ πῦρ καὶ	ἐπαύσατο.	συνεβάλλοντο δέ τινες ἐκ τῶν
[1, 17]	ὑπὸ καμάτου τοῦτο πάσχειν οἰηθεὶς	ἀνεπαύσατο.	ὁ δὲ Ἔκλεκτος καὶ Μαρκία
[1, 4]	τε καὶ ἡμέρας ἐπιβιώσας μιᾶς	ἀνεπαύσατο,	πόθον τε τοῖς καθ´ αὑτὸν
[1, 15]	φέρον ἡλίου, τὴν κεφαλὴν ἀποτεμὼν	ἱδρύσατο	τὴν ἑαυτοῦ, ὑπογράψας τῇ βάσει
[1, 15]	τὴν μὲν ἀπέκτεινε τὸν δὲ	ἐρρύσατο,	φθάσας τῇ τοῦ δόρατος αἰχμῇ
[1, 6]	οὐκέτι μὲν τοῖς φίλοις οὐδὲν	ἐκοινώσατο,	ἐκπέμψας δὲ γράμματα, καὶ διανείμας
[1, 14]	τῆς ἀποβάσεως τὴν προϋπάρχουσαν φήμην	ἐπιστώσατο.	πολλῶν δὴ καὶ δεινῶν συνεχῶς
[1, 2]	δ´ ἤθει καὶ σώφρονι βίῳ	ἐπιστώσατο.	πολύ τε πλῆθος ἀνδρῶν σοφῶν
[1, 2]	ὁ πατὴρ μετὰ πάσης ἐπιμελείας	ἀνεθρέψατο,	πάντοθεν τοὺς ἐν τοῖς ἔθνεσιν
[1, 17]	δὲ Κόμοδος ἀσχάλλων τοὺς μὲν	ἀπεπέμψατο,	αὐτὸς δὲ ἐπανελθὼν ἐς τὸ
[1, 6]	ὢν εὐλόγως ἀποκρίνασθαι, τοὺς φίλους	ἀπεπέμψατο,	φήσας ἀκριβέστερον καθ´ αὑτὸν ἐπισκέψεσθαι
[1, 8]	ἐπεὶ δὲ ὁ Κόμοδος γυναῖκα	ἠγάγετο,	Κρισπῖναν ὄνομα, ἀνάγκη τε ἐγένετο
[1, 3]	τοὺς μὲν πειθοῖ ἐς συμμαχίαν	προσηγάγετο,	τῶν δὲ καὶ κρατήσας ἦν
[1, 12]	τὴν τοῦ ἀέρος φθορὰν ἀντέχειν	ἐλέγετο	εὐωδίᾳ τε τῆς τῶν δαφνῶν
[1, 4]	κόσμιον ἄρχοντα ἀνεκάλουν, καὶ οὐδεὶς	ἐψεύδετο.	~ὀλίγων δὲ διελθουσῶν ἡμερῶν, ἐν
[1, 10]	γὰρ πλῆθος τοῦ Ῥωμαίων δήμου	ἐλογίζετο	εὔνουν ἔτι τῷ Κομόδῳ ὑπάρχον,
[1, 15]	φονεῦσαι. τὰ δὲ πανταχόθεν ζῷα	ἠθροίζετο	αὐτῷ. τότε γοῦν εἴδομεν ὅσα
[1, 14]	ἕκαστος δέ, ἃ εἶχεν, ἐκεῖσε	ἐθησαυρίζετο.	ἀλλὰ τὸ πῦρ ἐκείνης νυκτὸς
[1, 14]	ἡμερῶν πάντα ἐπιὸν τὸ πῦρ	ἐπεβόσκετο,	οὐδὲ πρότερον ἐπαύσατο, πρὶν ἢ
[1, 13]	μεμνημένος τῆς αὐλῆς ὡς ἐπίβουλος	ἐδιώκετο,	γελωτοποιοὶ δὲ καὶ τῶν αἰσχίστων
[1, 17]	τε καὶ ἐπὶ συνουσίᾳ αὐτοῦ	διεβάλλετο.	δοῦσα δὲ τὸ γραμματεῖον „ὅρα“
[1, 8]	ἐφ´ οὗ καὶ λανθανούσῃ συνουσίᾳ	διεβάλλετο,	πεῖραν τῆς γνώμης λαμβάνουσα, περί
[1, 14]	ἤθελεν· ἃ δὲ πράττων οἴκοι	διεβάλλετο,	ταῦτα καὶ δημοσίᾳ δεῖξαι ἐτόλμησεν·
[1, 15]	ἑωράκεσαν μήτε ἠκηκόεσαν. καὶ γὰρ	διηγγέλλετο	αὑτοῦ τῆς χειρὸς τὸ εὔστοχον,
[1, 14]	τῆς συγκλήτου συνεδρίου τόξον διηγκυλημένον·	ἐβούλετο	γὰρ δὴ καὶ τὰς εἰκόνας
[1, 13]	ἀγγεῖλαι τὰ πραττόμενα τῷ Κομόδῳ	ἐβούλετο	δέει τῆς Κλεάνδρου ἐξουσίας, ἡ
[1, 15]	οἰκεῖν ἑστίαν· ἀλλὰ γὰρ μετοικισθῆναι	ἐβούλετο	ἐς τὸ τῶν μονομάχων καταγώγιον.
[1, 17]	δὲ πλουσίων τὰς οὐσίας χαρίσασθαι	ἐβούλετο	μερίσαι τε ἐς τοὺς στρατιώτας
[1, 16]	περιτίθενται, πάντων ἑορταζόντων ὁ Κόμοδος	ἐβούλετο	οὐκ ἐκ τῆς βασιλείου, ὡς
[1, 10]	ἐπεὶ δὲ πολλῶν χρημάτων ἐγκρατὴς	ἐγένετο,	μεῖζόν τι πλῆθος ἤθροισε κακούργων
[1, 8]	μεγίστη αἰτία τῷ μειρακίῳ μίσους	ἐγένετο	πρὸς τὴν σύγκλητον βουλήν· ἔτρωσέ
[1, 8]	ἠγάγετο, Κρισπῖναν ὄνομα, ἀνάγκη τε	ἐγένετο	τὴν προεδρίαν ἀπονέμεσθαι τῇ τοῦ
[1, 7]	πᾶσιν ὤφθη. ὡς δὲ πλησίον	ἐγένετο	τῆς Ῥώμης, πᾶσά τε ἡ
[1, 8]	ἁρπάζων τὰς οὐσίας ῥᾷστα πλουσιώτατος	ἐγένετο	τῶν καθ´ αὑτὸν ἀνθρώπων. γενομένης
[1, 12]	ὑποδεχομένῃ, πολλή τέ τις φθορὰ	ἐγένετο	ὑποζυγίων ἅμα καὶ ἀνθρώπων. τότε
[1, 14]	μιμούμενον. τοιοῦτος μὲν δὴ προιὼν	ἐφαίνετο,	ἤλλαξε δὲ καὶ τῶν ἐνιαυσίων
[1, 11]	φρουρᾷ καὶ σπανίως τοῖς δήμοις	ἐπεφαίνετο,	τὰ πλεῖστα ἐν προαστείοις καὶ
[1, 15]	οὖν μονομαχῶν ῥᾳδίως τῶν ἀνταγωνιστῶν	περιεγίνετο	καὶ μέχρι τραυμάτων προεχώρει ὑπεικόντων
[1, 11]	τομίαι ἱερωμένοι. ἐπεὶ δὲ Ῥωμαίων	ηὔξετο	τὰ πράγματα, φασὶν αὐτοῖς χρησθῆναι
[1, 13]	πειραθεὶς δὲ τοσούτων κινδύνων ἀπίστως	προσεφέρετο	πᾶσιν ἀφειδῶς τε φονεύων καὶ
[1, 12]	γενομένης ἔφευγον ἐς τὴν πόλιν.	ἐφθείρετο	δὲ ὁ δῆμος οὐ μόνον
[1, 8]	περί τε τῆς προεδρίας συνεχῶς	ἀπωδύρετο,	καὶ κατ´ ὀλίγον ἀνέπεισε τὸν
[1, 17]	οἴκου. κατὰ δέ τινα δαίμονα	συνήντετο	τῇ Μαρκίᾳ. ἣ δὲ (καὶ
[1, 6]	μὲν οὖν τινὸς χρόνου πάντα	ἐπράττετο	τῇ γνώμῃ τῶν πατρῴων φίλων,
[1, 13]	καὶ θηρίων ἐξ ἀντιστάσεως μάχας	ἐπαιδεύετο,	τῶν μὲν κολάκων ἐς ἀνδρείας
[1, 10]	καὶ μειζόνων πραγμάτων ὁ Μάτερνος	ἐβουλεύετο.	ἐπεὶ γὰρ αὐτῷ τὰ προπεπραγμένα
[1, 4]	ἀρχὴν ὃς ἀδακρυτὶ τοιαύτην ἀγγελίαν	ἐδέχετο.	πάντες δ´ ὥσπερ ἐκ μιᾶς
[1, 4]	τὸ δημῶδες πλῆθος ὁμοίως πένθει	κατείχετο,	οὐδέ τις ἦν ἀνθρώπων τῶν
[1, 17]	δοῦναι φάρμακον δηλητήριον τῷ Κομόδῳ,	ὑπέσχετο	δ´ αὐτὸ ῥᾷστα δώσειν ἡ
[1, 7]	Φαυστῖνα δ´ ἡ μήτηρ βασίλισσα	γεγένητο	θυγάτηρ τε οὖσα Ἀντωνίνου τοῦ
[1, 11]	ἐπιβουλὴν πλείονί τε περὶ αὑτὸν	ἐχρῆτο	φρουρᾷ καὶ σπανίως τοῖς δήμοις
[1, 2]	μόνα ψυχῆς ἴδια καὶ ἀναφαίρετα	ἡγεῖτο	κτήματα. ἀρετῆς δὲ πάσης ἔμελεν
[1, 8]	λεχθέντα, καὶ κοινοὺς ἐχθροὺς πάντας	ἡγεῖτο,	μεμνημένος ἀεὶ τῆς τοῦ ἐπιδραμόντος
[1, 5]	καλῶν· τὴν μὲν γὰρ προσηγορίαν	ἡγεῖτο	φύσεως, τὴν δ´ ἀρετῆς κοινωνίαν.
[1, 10]	αὑτῷ μὴ τοσαύτην ὑπάρχειν δύναμιν	ἡγεῖτο	ὡς ἐξ ἀντιστάσεως ἰσορρόπου καὶ
[1, 16]	ἐλιπάρει καὶ προσπίπτουσα μετὰ δακρύων	ἐδεῖτο	μήτε τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν καθυβρίσαι
[1, 9]	πάντας, οὓς καὶ ὁ Κόμοδος	ᾐδεῖτο	καὶ ὅσοι πατρῴαν αὐτῷ εὔνοιαν
[1, 6]	τῆς αἰφνιδίου ὁρμῆς αἰδούμενος, δεδιέναι	προσεποιεῖτο,	μή τις ἐκεῖσε προκαταλάβοι τὴν
[1, 17]	ὡς συγκαθεύδειν πολλάκις. Φιλοκόμοδός τε	ἐκαλεῖτο,	δεικνυούσης καὶ τῆς προσηγορίας τὴν
[1, 8]	περὶ τὴν τῶν ῥημάτων προφορὰν	ἠσχολεῖτο	καὶ τὴν δεῖξιν τοῦ ξίφους,
[1, 12]	λαμπραῖς ἁλόντας πόθῳ τοῦ χρειώδους	προσαγάγοιτο.	μέγιστον δὲ γυμνάσιον κατασκευάσας λουτρὸν
[1, 15]	ἀκοντίζων εὐστοχίας μᾶλλον ἢ ἀνδρείας	παρέχοιτο	δεῖξιν. ἐλάφους μὲν οὖν καὶ
[1, 9]	ἐξαιρέτοις ἕδραις καὶ ὡς ἑκάστοις	διετέτακτο	ἱδρυμένων, πρίν τι λέγεσθαι ἢ
[1, 9]	κατὰ τὴν Ἰταλίαν, οἷς τοῦτο	ἐντέταλτο,	διεχρήσαντο. τοιοῦτο μὲν δὴ τέλος
[1, 13]	τε καὶ οἱ περὶ αὐτὸν	ἐχρήσαντο,	φιλοτιμουμένης, ὡς ἄν τις εἴποι,
[1, 13]	τε ὅσους ᾔδεσαν ἐκείνῳ φίλους	διεχρήσαντο·	σύροντές τε τὰ σώματα καὶ
[1, 9]	τὴν Ἰταλίαν, οἷς τοῦτο ἐντέταλτο,	διεχρήσαντο.	τοιοῦτο μὲν δὴ τέλος ἐκείνους
[1, 13]	τὸ δεινόν, καὶ ἑκάτεροι πολεμοῦντες	ἐπαύσαντο,	οἱ μὲν στρατιῶται ἀνῃρημένον ἰδόντες
[1, 6]	χρόνῳ πλείστους τῶν βαρβάρων ὅπλοις	ἐχειρώσαντο,	τοὺς δὲ ἐπὶ μεγάλαις συντάξεσιν
[1, 10]	ἀξίωμα. πόλεσι γὰρ ἤδη μεγίσταις	ἐπετίθεντο,	καὶ τὰ ἐν αὐταῖς δεσμωτήρια
[1, 9]	τοῦ Περεννίου κατεργασαμένου τὸν Κόμοδον	ἐπιθοῖντο	τῇ ἀρχῇ. ἐγνώσθη δ´ ἡ
[1, 6]	ἐπὶ μεγάλαις συντάξεσιν ἐς φιλίαν	ἐπηγάγοντο	ῥᾷστα πείσαντες. φύσει γὰρ τὸ
[1, 10]	ὑπισχνούμενοι, εὐεργεσίαις ἐς τὴν συμμαχίαν	προσήγοντο·	πᾶσάν τε κατατρέχοντες τὴν Κελτῶν
[1, 14]	τε τὸ πῦρ καὶ ἐπαύσατο.	συνεβάλλοντο	δέ τινες ἐκ τῶν καταλαβόντων,
[1, 12]	ἱππέων} ἐπ´ ἀλλήλους πίπτοντες πολλοὶ	ἀπώλοντο.	μέχρι μὲν οὖν τῶν τῆς
[1, 14]	μετιόντος ἢ βασιλεῖ σώφρονι ἥρμοζε.	~ἐγένοντο	δέ τινες κατ´ ἐκεῖνο καιροῦ
[1, 2]	~τῷ βασιλεύοντι Μάρκῳ θυγατέρες μὲν	ἐγένοντο	πλείους, ἄρρενες δὲ δύο. τῶν
[1, 14]	διοσημεῖαι. ἀστέρες γὰρ ἡμέριοι συνεχῶς	ἐβλέποντο	ἕτεροί τε ἐς μῆκος κεχαλασμένοι
[1, 17]	ὧν πρώτη μὲν ἦν Μαρκία,	εἵποντο	δὲ Λαῖτός τε καὶ Ἔκλεκτος,
[1, 14]	ἐς Ἡρακλέα δῆθεν ὡς ἀνδρειότατον	ἀνεφέροντο.	ἔστησε δὲ καὶ ἀνδριάντας αὑτοῦ
[1, 12]	φυγὴν ἐτράπησαν, πολλοὶ δὲ αὐτῶν	διεφθείροντο·	ὑπό τε τῆς τῶν λίθων
[1, 14]	ἐκ πλουσίων πένητας ἐποίησεν· ὅθεν	ὠλοφύροντο	κοινῇ μὲν πάντες τὰ δημόσια,
[1, 15]	εὔστοχον τῆς χειρὸς αὐτοῦ πάντες	ἐξεπλήττοντο.	λαβὼν οὖν ποτὲ βέλη ὧν
[1, 10]	κατ´ ὀλίγους ἐς τὴν Ἰταλίαν	παρεδύοντο,	καὶ περὶ βασιλείας ἤδη καὶ
[1, 13]	στρατιῶται ἀνῃρημένον ἰδόντες ὑπὲρ οὗ	ἐμάχοντο,	δέει τε τῆς τοῦ βασιλέως
[1, 7]	καὶ στεφάνων καὶ ἀνθέων βολαῖς	ὑπεδέχοντο.	ὡς δ´ ἐς τὴν Ῥώμην
[1, 9]	καὶ ὅσοι πατρῴαν αὐτῷ εὔνοιαν	ἐπεδείκνυντο	τῆς τε ἐκείνου σωτηρίας προμήθειαν
[1, 12]	ἐπιβαίνοντες ὠλίσθανον καὶ τοὺς ἐπιβάτας	ἀπεωθοῦντο.	πολλῶν δὲ ἑκατέρωθεν πιπτόντων ἐπεβοήθουν
[1, 9]	τὸν Κόμοδον, ὅσοι τε εὐνοεῖν	προσεποιοῦντο,	καὶ πάλαι μὲν ἀπεχθῶς πρὸς
[1, 9]	τὰ λεχθέντα, πιστεύειν δὲ οὐ	προσεποιοῦντο.	κελεύει δὲ αὐτὸν συλληφθῆναι ὁ
[1, 13]	τὰ καλὰ σπουδῆς ἀπῆγεν ἑαυτόν,	δεδούλωντο	δὲ πᾶσαν αὐτοῦ τὴν ψυχὴν
[1, 9]	δὲ καιρὸν εὔκαιρον ἔχοντες, διαβάλλειν	ἐπειρῶντο,	ἐχρῆν τε ἄρα τὸν Κόμοδον
[1, 17]	~οἳ δὲ ἱκέτευον καὶ πείθειν	ἐπειρῶντο	μηδὲν ἀνάξιον τῆς βασιλείας ποιεῖν.
[1, 6]	ἐπὶ τῆς αὐλῆς οἰκετῶν διαφθείρειν	ἐπειρῶντο	νέον ἦθος βασιλέως, ὅσοι τε
[1, 11]	ἐκβολαῖς (ταύταις γὰρ ἀντὶ λιμένων	ἐχρῶντο	οἱ Ῥωμαῖοι) ἔστησε θείᾳ δυνάμει
[1, 12]	θυμιάμασί τε καὶ ἀρώμασι συνεχῶς	ἐχρῶντο,	φασκόντων τινῶν τὴν εὐωδίαν φθάσασαν
[1, 2]	τε θυγατέρας ἐν ὥρᾳ γενομένας	ἐξέδοτο	ἀνδράσι τῆς συγκλήτου βουλῆς τοῖς
[1, 8]	βασιλείας συμβόλων Πομπηιανῷ ὁ πατὴρ	ἐξέδοτο	αὐτήν. οὐδὲν ἧττον μέντοι καὶ
[1, 15]	τῷ δὲ Κομόδῳ περίδρομος κύκλῳ	κατεσκεύαστο,	ὡς μὴ συστάδην τοῖς θηρίοις
[1, 13]	αὐτοῦ τετολμηκέναι) ὁ δὲ δῆμος	κεκόρεστο	τιμωρίαν παρὰ τοῦ τὰ δεινὰ
[1, 8]	γὰρ ἐπὶ τοῦ βασιλείου θρόνου	καθῆστο	ἐν τοῖς θεάτροις, καὶ τὸ
[1, 17]	τὴν γραφήν. ἐπεὶ δὲ εὗρεν	αὐτὸ	θανατηφόρον καὶ πρὸ ἁπάντων αὑτήν
[1, 12]	ἀνθρώπων συνοίκων. ἐπέσχε δὲ κατ´	αὐτὸ	καὶ λιμὸς τὴν πόλιν ἐξ
[1, 5]	μέσῳ τῷ στρατοπέδῳ ἀνελθὼν ἐπ´	αὐτὸ	καὶ περιστησάμενος τοὺς πατρῴους φίλους
[1, 11]	τὴν παρ´ Ἑλλήνων τισὶν ἀγνωσίαν.	αὐτὸ	μὲν τὸ ἄγαλμα διοπετὲς εἶναι
[1, 17]	δηλητήριον τῷ Κομόδῳ, ὑπέσχετο δ´	αὐτὸ	ῥᾷστα δώσειν ἡ Μαρκία. εἰώθει
[1, 17]	τὸ παιδίον) περιπτύξασα καὶ φιλοῦσα	αὐτὸ	τὸ γραμματεῖον ἀφαιρεῖται, δεδοκυῖα δὴ
[1, 15]	πολὺ κειμένων τῶν πτωμάτων δι´	αὐτὸ	τοῦτο ἐπὶ σχολῆς πάντας ἀριθμῆσαι
[1, 17]	τρυφῶντες. ὑπερηγάπα δὲ ὁ Κόμοδος	αὐτὸ	ὡς συγκαθεύδειν πολλάκις. Φιλοκόμοδός τε
[1, 14]	καὶ ῥόπαλον μετὰ χεῖρας ἔφερεν·	ἀμφιέννυτό	τε ἁλουργεῖς καὶ χρυσουφεῖς ἐσθῆτας,
[1, 14]	Ῥωμαίων καὶ βασίλειον σχῆμα λεοντῆν	ἐπεστρώννυτο	καὶ ῥόπαλον μετὰ χεῖρας ἔφερεν·
[1, 9]	Ἰταλίαν, οἷς τοῦτο ἐντέταλτο, διεχρήσαντο.	τοιοῦτο	μὲν δὴ τέλος ἐκείνους κατέλαβεν·
[1, 17]	τοῦ βασιλέως. τὸ δὴ παιδίον	τοῦτο	ἄλλως ἀθῦρον, προελθόντος τοῦ Κομόδου
[1, 4]	μὴ βίᾳ καὶ ὕβρει ἐπὶ	τοῦτο	ἀχθῶσι. χαλεπὸν δὲ μετριάσαι τε
[1, 3]	ἡδονὰς ἐπὶ μεγίστοις μισθοῖς ἐθηρᾶτο,	τοῦτο	δὲ αἱ τῶν Ἀλεξάνδρου διαδόχων
[1, 11]	ἐγνωσμένον οὐδὲ ψαυστὸν χειρὸς ἀνθρωπίνης.	τοῦτο	δὲ πάλαι μὲν ἐξ οὐρανοῦ
[1, 9]	αὐτὸν κατὰ τὴν Ἰταλίαν, οἷς	τοῦτο	ἐντέταλτο, διεχρήσαντο. τοιοῦτο μὲν δὴ
[1, 15]	κειμένων τῶν πτωμάτων δι´ αὐτὸ	τοῦτο	ἐπὶ σχολῆς πάντας ἀριθμῆσαι καὶ
[1, 3]	τῶν ἐν νεότητι βασιλείαν παραλαβόντων,	τοῦτο	μὲν Διονυσίου τοῦ Σικελιώτου τυράννου,
[1, 10]	κατειπόντων (φθόνος γὰρ αὐτοὺς ἐς	τοῦτο	παρώξυνεν, εἰ δὴ ἔμελλον ἀντὶ
[1, 17]	δὲ καὶ ἐπὶ ἄλλων καιρῶν	τοῦτο	πάσχειν ὁ Κόμοδος ὑπὸ κραιπάλης·
[1, 17]	ἐς ὕπνον καθελκόμενος ὑπὸ καμάτου	τοῦτο	πάσχειν οἰηθεὶς ἀνεπαύσατο. ὁ δὲ
[1, 17]	καθευδήσων (καὶ γὰρ μεσημβρίας εἰώθει	τοῦτο	ποιεῖν) λαβὼν γραμματεῖον τούτων δὴ
[1, 8]	τῇ τοῦ βασιλεύοντος γυναικί, δυσφόρως	τοῦτο	φέρουσα ἡ Λουκίλλα, καὶ τὴν
[1, 15]	θέας ἡμέραι, τὸ μὲν ἀμφιθέατρον	πεπλήρωτο,	τῷ δὲ Κομόδῳ περίδρομος κύκλῳ
[1, 3]	Γερμανοὶ γειτνιῶντες, οὓς οὐδέπω πάντας	ἐκεχείρωτο,	ἀλλὰ τοὺς μὲν πειθοῖ ἐς
[1, 13]	καὶ τοὺς παῖδας τοῦ Κλεάνδρου	(δύο	δὲ ἦσαν ἄρρενες αὐτῷ) πάντας
[1, 9]	ἐκείνους κατέλαβεν· ὁ δὲ Κόμοδος	δύο	τοὺς ἐπάρχους καταστήσας ἀσφαλέστερον ᾠήθη
[1, 2]	μὲν ἐγένοντο πλείους, ἄρρενες δὲ	δύο.	τῶν δὲ ἀρρένων τούτων ὁ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/04/2007