Livre, Chap. |
[1, 15] |
τὸ
ἀκόντιον
τοῦ
σώματος,
ὡς
|
μὴ |
ἅμα
τε
τρῶσαι
καὶ
φονεῦσαι. |
[1, 10] |
ἐπείπερ
ἅπαξ
ἐν
κινδύνῳ
καθειστήκει,
|
μὴ |
ἀσήμως
μηδ´
ἀδόξως
τελευτῆσαι.
ἐπεὶ |
[1, 4] |
καὶ
οὐδέ
ποτε
ἀφηνιάζουσιν,
ἢν
|
μὴ |
βίᾳ
καὶ
ὕβρει
ἐπὶ
τοῦτο |
[1, 9] |
τοὺς
ἐπάρχους
καταστήσας
ἀσφαλέστερον
ᾠήθη
|
μὴ |
ἑνὶ
πιστεύειν
τοσαύτην
ἐξουσίαν,
μερισθεῖσαν |
[1, 7] |
ὅσοι
τὴν
Ῥώμην
κατῴκουν
ἄνθρωποι,
|
μὴ |
κατασχόντες
αὑτῶν
ἀλλ´
ἕκαστος
φθάσαι |
[1, 4] |
καιρὸς
εὔκαιρος
ἐμοί
τε
αἰσθέσθαι
|
μὴ |
μάτην
ἐς
ὑμᾶς
τοσούτου
χρόνου |
[1, 3] |
συνέγραψα.
~γηραιὸν
ὄντα
Μᾶρκον,
καὶ
|
μὴ |
μόνον
ὑφ´
ἡλικίας,
ἀλλὰ
καὶ |
[1, 3] |
μειρακίων
ἡλικίας
ἀρχόμενον
ἐπιβαίνειν,
δεδιὼς
|
μὴ |
νεότης
ἀκμάζουσα
καὶ
ἐν
ὀρφανίᾳ |
[1, 17] |
γε
τοῦ
ἐμέτου
ὄντος,
φοβηθέντες
|
μὴ
|
πᾶν
ἐξεμέσας
τὸ
φάρμακον
ἀνανήψῃ |
[1, 10] |
μέγα
ἢ
ἐξαίρετον
ἀξίωμα,
ὃ
|
μὴ |
παντὶ
τῷ
βουλομένῳ
ἀμφιεσθέντι
ὑπάρχει |
[1, 5] |
ἐν
τοῖς
βασιλείοις
ἀπεκυήθην,
καὶ
|
μὴ
|
πειραθέντα
με
ἰδιωτικῶν
σπαργάνων
ἅμα |
[1, 3] |
καὶ
μᾶλλον
αὐτὸν
ἐλύπει
τὰ
|
μὴ |
πρὸ
πολλοῦ
γενόμενα
ἀλλ´
ὑπόγυον |
[1, 4] |
ἱκανὴ
ῥύεσθαι
τὸν
ἄρχοντα,
εἰ
|
μὴ |
προσυπάρχοι
ἡ
τῶν
ὑπηκόων
εὔνοια. |
[1, 15] |
τῶν
ὁμόρων
ἐθνῶν,
θεασόμενοι
ἃ
|
μὴ |
πρότερον
μήτε
ἑωράκεσαν
μήτε
ἠκηκόεσαν. |
[1, 15] |
ἔμελεν
αὐτῷ
ἀκοντίζοντι
καὶ
τοξεύοντι
|
μὴ |
πταίειν.
συνῆσαν
δὲ
παιδεύοντες
αὐτὸν |
[1, 10] |
καὶ
κρύψαι
τὴν
ἀλήθειαν,
ὡς
|
μὴ |
ῥᾳδίως
διαγνῶναι
τόν
τε
ὄντα |
[1, 1] |
κλέος
ἀίδιον
μνώμενοι,
ὡς
ἂν
|
μὴ |
σιωπήσαντες
λάθοιεν
ἐς
τὸν
πολὺν |
[1, 15] |
Κομόδῳ
περίδρομος
κύκλῳ
κατεσκεύαστο,
ὡς
|
μὴ |
συστάδην
τοῖς
θηρίοις
μαχόμενος
κινδυνεύοι, |
[1, 13] |
πλήθους
δεινὰ
ἡμᾶς
προσλήψεται,
εἰ
|
μὴ |
τὴν
ταχίστην
πρὸς
τὸν
θάνατον |
[1, 17] |
εὐστοχίᾳ
τε
καὶ
εὐχειρίᾳ,
εἰ
|
μὴ |
τὴν
τούτων
εὐμορίαν
αἰσχροῖς
ἐπιτηδεύμασι |
[1, 14] |
παντοῖα
καὶ
τὴν
ἑαυτῶν
φύσιν
|
μὴ |
τηροῦντα
σχήμασί
τε
ἀλλοδαποῖς
καὶ |
[1, 3] |
παρουσίας
τοιούτου
βασιλέως.
ὑπώπτευεν
οὖν,
|
μὴ |
τῆς
ἡλικίας
τοῦ
μειρακίου
καταφρονήσαντες |
[1, 10] |
ἀδόξως
τελευτῆσαι.
ἐπεὶ
δὲ
αὑτῷ
|
μὴ |
τοσαύτην
ὑπάρχειν
δύναμιν
ἡγεῖτο
ὡς |
[1, 12] |
βάλλοντος
αὐτούς,
τιτρωσκόμενοι
τοίνυν
καὶ
|
μὴ |
φέροντες
ἐς
φυγὴν
ἐτράπησαν,
πολλοὶ |
[1, 8] |
τῆς
συγκλήτου
αὐτῷ
ἐπιπεπέμφθαι,
τρῶσαι
|
μὴ |
φθάσας,
ἀλλ´
ἐν
ᾧ
περὶ |
[1, 9] |
Ἰλλυρικὴν
στρατιὰν
ἀναπείθουσιν.
εἰ
δὲ
|
μὴ |
φθάσεις,
διαφθείρῃ.
ταῦτα
εἰπόντος
αὐτοῦ, |
[1, 4] |
ἀρχῆς
μῆκος
ἀκινδύνως
ἤλασαν,
ὅσοι
|
μὴ |
φόβον
ἐξ
ὠμότητος,
πόθον
δὲ |
[1, 9] |
τοῦ
Περεννίου
ξίφος,
καὶ
εἰ
|
μὴ |
φυλάξῃ
κίνδυνον
οὐκ
ἐπαιωρούμενον
ἀλλ´ |