Livre, Chap.
[1, 17]	κώλυμα δηλητηρίων. πλὴν ἀλλὰ πολλοῦ	γε	τοῦ ἐμέτου ὄντος, φοβηθέντες μὴ
[1, 6]	δὲ καλέσας τοὺς φίλους ποθεῖν	ἔλεγε	τὴν πατρίδα· ὁμολογεῖν δὲ τὰς
[1, 17]	ἣ δὲ (καὶ αὐτὴ γὰρ	ἔστεργε	τὸ παιδίον) περιπτύξασα καὶ φιλοῦσα
[1, 17]	ἀνοιμώξασα καθ´ ἑαυτήν τε εἰποῦσα	„εὖγε,	ὦ Κόμοδε. ταῦτ´ ἄρα χαριστήρια
[1, 14]	χρυσοῦ τε καὶ ἀργύρου· ἕκαστος	δέ,	ἃ εἶχεν, ἐκεῖσε ἐθησαυρίζετο. ἀλλὰ
[1, 3]	ἐπὶ μεγίστοις μισθοῖς ἐθηρᾶτο, τοῦτο	δὲ	αἱ τῶν Ἀλεξάνδρου διαδόχων ἐς
[1, 3]	καυσίας καὶ διαδήματος Μακεδονικοῦ, θύρσον	δὲ	ἀντὶ σκήπτρου φέρων· ἔτι δὲ
[1, 6]	καὶ ὀρυττόμενον πίνων ὕδωρ; ἄλλοι	δὲ	ἀπολαύσουσι πηγῶν τε θερμῶν καὶ
[1, 13]	ἀνδρείας δόξαν αὐτὰ ὑμνούντων, τοῦ	δὲ	ἀπρεπέστερον μετιόντος ἢ βασιλεῖ σώφρονι
[1, 16]	Γερμανικοῦ „μονομάχους χιλίους νικήσαντος“ ~ἔδει	δὲ	ἄρα ποτὲ κἀκεῖνον παύσασθαι μεμηνότα
[1, 2]	πλείους, ἄρρενες δὲ δύο. τῶν	δὲ	ἀρρένων τούτων ὁ μὲν ἕτερος
[1, 4]	Μᾶρκον ἐπιπεσοῦσα λιποθυμία κατεσίγασεν· ὑπὸ	δὲ	ἀσθενείας τε καὶ ἀθυμίας αὖθις
[1, 5]	τὰ ἐπὶ γῆς διοικεῖν. κατορθοῦν	δὲ	αὐτὰ καὶ βεβαιοῦν ὑμέτερον ἔργον,
[1, 8]	τῇ τοῦ ἀμφιθεάτρου εἰσόδῳ (ζοφώδης	δὲ	αὕτη, διὸ καὶ λήσεσθαι ἤλπισε)
[1, 9]	ἑνὶ πιστεύειν τοσαύτην ἐξουσίαν, μερισθεῖσαν	δὲ	αὐτὴν ἀσθενεστέραν ἔσεσθαι ἤλπισε πρὸς
[1, 9]	δυνάμει, ποιεῖται τὴν ἔξοδον. γενόμενον	δὲ	αὐτὸν κατὰ τὴν Ἰταλίαν, οἷς
[1, 9]	πιστεύειν δὲ οὐ προσεποιοῦντο. κελεύει	δὲ	αὐτὸν συλληφθῆναι ὁ Περέννιος, οἷά
[1, 16]	τῷ τῆς Ἰταλίας θεῷ. διπρόσωπον	δὲ	αὐτοῦ τὸ ἄγαλμα ἵδρυται, ἐπειδὴ
[1, 17]	ἥδιον πίοι παρ´ ἐρωμένης. ἐλθόντι	δὲ	αὐτῷ ἀπὸ τοῦ λουτροῦ ἐμβαλοῦσα
[1, 10]	ἀσήμως μηδ´ ἀδόξως τελευτῆσαι. ἐπεὶ	δὲ	αὑτῷ μὴ τοσαύτην ὑπάρχειν δύναμιν
[1, 3]	Παίοσι νόσος χαλεπὴ καταλαμβάνει. ἐπεὶ	δὲ	αὑτῷ τὰς πρὸς σωτηρίαν ἐλπίδας
[1, 12]	φέροντες ἐς φυγὴν ἐτράπησαν, πολλοὶ	δὲ	αὐτῶν διεφθείροντο· ὑπό τε τῆς
[1, 12]	εἰωθότων ὑπὸ κήρυκι πιπράσκεσθαι. οἰκέτης	δὲ	βασιλικὸς γενόμενος συναυξηθείς τε τῷ
[1, 12]	καὶ πεζοὶ πρὸς ἱππεῖς· τροπῆς	δὲ	γενομένης ἔφευγον ἐς τὴν πόλιν.
[1, 11]	ἀδελφοῦ καὶ τοῦ ἐραστοῦ, ἀφανοῦς	δὲ	γενομένου τοῦ σώματος ἐκθειασθῆναι τὸ
[1, 15]	βασιλικὰς καὶ πατρῴας προσηγορίας, ἀντὶ	δὲ	Γερμανικοῦ „μονομάχους χιλίους νικήσαντος“ ~ἔδει
[1, 6]	τοῖς φίλοις οὐδὲν ἐκοινώσατο, ἐκπέμψας	δὲ	γράμματα, καὶ διανείμας οἷς ἐδοκίμασε
[1, 12]	πόθῳ τοῦ χρειώδους προσαγάγοιτο. μέγιστον	δὲ	γυμνάσιον κατασκευάσας λουτρὸν δημόσιον ἀνῆκεν
[1, 14]	ἀναρμόστοις πολλάκις ἀπεκυήθη. τὸ μέγιστον	δὲ	δεινόν, ὃ καὶ τὸν παρόντα
[1, 13]	παρὰ γνώμην αὐτοῦ τετολμηκέναι) ὁ	δὲ	δῆμος κεκόρεστο τιμωρίαν παρὰ τοῦ
[1, 12]	ἐντυγχάνοντας ἔβαλλον καὶ ἐτίτρωσκον. ὁ	δὲ	δῆμος οὐδ´ ἀντιστῆναι οἷός τε
[1, 10]	χωρίων ἃ ἐπόρθουν ἀπέστησαν, λαθόντες	δὲ	διὰ ταχείας καὶ ἀβάτου ὁδοιπορίας
[1, 11]	τοιαύτης, ὥστ´ ἔδει παρθενεύεσθαι, αἰτίαν	δὲ	διαφθορᾶς εἶχεν. μέλλουσα δὲ κριθήσεσθαι,
[1, 13]	καὶ τὸ στρατιωτικὸν ὥπλισεν· ἐκ	δὲ	διαφόρου καὶ ἐναντίας γνώμης οἳ
[1, 5]	ἀνεκάλουν, καὶ οὐδεὶς ἐψεύδετο. ~ὀλίγων	δὲ	διελθουσῶν ἡμερῶν, ἐν ὅσαις περὶ
[1, 7]	τῆς ἐν Ῥώμῃ τρυφῆς. ἐπειδὴ	δὲ	διεφοίτησεν ἡ φήμη ἄγγελοί τε
[1, 3]	Μακεδόνων καὶ Ἑλλήνων νόμους, Ἀντίγονος	δὲ	Διόνυσον πάντα μιμούμενος καὶ κισσὸν
[1, 2]	θυγατέρες μὲν ἐγένοντο πλείους, ἄρρενες	δὲ	δύο. τῶν δὲ ἀρρένων τούτων
[1, 4]	μὴ φόβον ἐξ ὠμότητος, πόθον	δὲ	ἐκ τῆς αὑτῶν χρηστότητος ταῖς
[1, 12]	καὶ τοὺς ἐπιβάτας ἀπεωθοῦντο. πολλῶν	δὲ	ἑκατέρωθεν πιπτόντων ἐπεβοήθουν τῷ δήμῳ
[1, 10]	στρατὸν ἐπ´ αὐτοὺς ἀθροισθῆναι. μαθόντες	δὲ	ἐκεῖνοι δύναμιν ἀγειρομένην ἐπ´ αὐτούς,
[1, 4]	ἡ τῶν ὑπηκόων εὔνοια. μάλιστα	δὲ	ἐκεῖνοι ἐς ἀρχῆς μῆκος ἀκινδύνως
[1, 13]	λόγοις) τὸν Κόμοδον ἐτάραξαν. ἐκπλαγεὶς	δὲ	ἐκεῖνος τόν τε ἐπικείμενον κίνδυνον
[1, 7]	ῥίνημα χρυσοῦ προιόντι ἐπιπάσσεσθαι, τοὺς	δὲ	ἐκθειάζειν, λέγοντας αἴγλην τινὰ οὐράνιον
[1, 17]	τοῦτο πάσχειν οἰηθεὶς ἀνεπαύσατο. ὁ	δὲ	Ἔκλεκτος καὶ Μαρκία πάντας ἀποστῆναι
[1, 6]	ἀεὶ καὶ συννεφῆ. „οὐ παύσῃ“	δὲ	ἔλεγον „ὦ δέσποτα, πηγνύμενόν τε
[1, 13]	τι εἰδότα τῶν ἀπηγγελμένων, οἰόμενον	δέ.	ἐλθόντα οὖν αὐτὸν συλληφθῆναι κελεύει
[1, 5]	ὑμετέρων ἔργων ἀνδραγαθίᾳ. τὸ βάρβαρον	δὲ	ἐν ἀρχῇ νέας ἡγεμονίας κολασθὲν
[1, 7]	πάντα ἐδίδου τὰ αἰτούμενα. ~τῆς	δὲ	ἐξόδου διαγγελθείσης κίνησις δὴ μεγίστη
[1, 17]	ἀσχάλλων τοὺς μὲν ἀπεπέμψατο, αὐτὸς	δὲ	ἐπανελθὼν ἐς τὸ δωμάτιον ὡς
[1, 12]	κεράμοις ἔβαλλον τοὺς ἱππεῖς, οἳ	δὲ	ἔπασχον ἅπερ δεδράκεσαν, οὐδενὸς μὲν
[1, 1]	ταῖς ἀφηγήσεσιν ὠλιγώρησαν, οὐχ ἥκιστα	δὲ	ἐπεμελήθησαν φράσεώς τε καὶ εὐφωνίας,
[1, 9]	τὸν πατέρα ἐντετάλθαι ῥήμασι, μηδὲν	δὲ	ἐπεσταλκέναι τοῖς βασιλείοις ἀρκούμενον γράμμασι,
[1, 6]	τῶν βαρβάρων ὅπλοις ἐχειρώσαντο, τοὺς	δὲ	ἐπὶ μεγάλαις συντάξεσιν ἐς φιλίαν
[1, 11]	ἐς αὐτοὺς διαδοχὴν καταλέγοντες. κομισθὲν	δὲ	ἐπὶ νεὼς τὸ ἄγαλμα καὶ
[1, 11]	περὶ τῆς Γανυμήδους ἁρπαγῆς· ἰσορρόπου	δὲ	ἐπὶ πολὺ τῆς μάχης γενομένης
[1, 15]	δήξεσθαι, τὴν μὲν ἀπέκτεινε τὸν	δὲ	ἐρρύσατο, φθάσας τῇ τοῦ δόρατος
[1, 13]	μὲν αἴτιον ἤδη γεγονότα, ἡμῖν	δὲ	ἐσόμενον ὅσον οὐδέπω. τοιαῦτά τινα
[1, 4]	οἳ δ´ ἀγαθὸν βασιλέα, γενναῖον	δὲ	ἕτεροι στρατηγόν, οἳ δὲ σώφρονα
[1, 17]	ἐσπούδαζε διεξελθεῖν τὴν γραφήν. ἐπεὶ	δὲ	εὗρεν αὐτὸ θανατηφόρον καὶ πρὸ
[1, 13]	εἰσδραμοῦσα πρὸς τὸν βασιλέα (ῥᾳδία	δὲ	ἡ εἴσοδος αὐτῇ καὶ ἀκώλυτος
[1, 14]	ἐν τῇ πόλει ἔργων. πλουσιώτατον	δὲ	ἦν πάντων ἱερῶν, δι´ ἀσφάλειαν
[1, 13]	τοὺς παῖδας τοῦ Κλεάνδρου (δύο	δὲ	ἦσαν ἄρρενες αὐτῷ) πάντας τε
[1, 9]	ἀτελῆ κατέλιπε τὰ βεβουλευμένα, ὅμως	δὲ	θαρρῶν τῇ τοῦ πατρὸς ὡς
[1, 17]	ὡς Ῥωμαίοις ἔνοπλος ὀφθείη. ~οἳ	δὲ	ἱκέτευον καὶ πείθειν ἐπειρῶντο μηδὲν
[1, 17]	μὲν ἵνα φυλάττοιεν αὐτόν, τοὺς	δὲ	ἵνα τέρποιεν. γράψας δὴ τὸ
[1, 9]	ἐς βασιλίδα πόλιν πανηγυρίζουσαν. θεατὴς	δὲ	καὶ ἀθλοθέτης σὺν τοῖς λοιποῖς
[1, 14]	τοῦ βασιλέως αὐλὴν μετεκόμισαν. κατεφλέχθη	δὲ	καὶ ἄλλα πλεῖστα τῆς πόλεως
[1, 14]	δῆθεν ὡς ἀνδρειότατον ἀνεφέροντο. ἔστησε	δὲ	καὶ ἀνδριάντας αὑτοῦ κατὰ πᾶσαν
[1, 17]	δαίμονα συνήντετο τῇ Μαρκίᾳ. ἣ	δὲ	(καὶ αὐτὴ γὰρ ἔστεργε τὸ
[1, 17]	ἀναγνωσθησόμενον πέμπει τῷ Λαίτῳ. ὃ	δὲ	καὶ αὐτὸς ταραχθεὶς ἀφικνεῖται πρὸς
[1, 15]	δημώδεσιν εἶχέ τινα χάριν. ἐπεὶ	δὲ	καὶ γυμνὸς ἐς τὸ ἀμφιθέατρον
[1, 10]	τις στρατιώτης μὲν πρότερον, πολλὰ	δὲ	καὶ δεινὰ τολμήσας, τήν τε
[1, 15]	τοῖς θηρίοις μαχόμενος κινδυνεύοι, ἄνωθεν	δὲ	καὶ ἐξ ἀσφαλοῦς ἀκοντίζων εὐστοχίας
[1, 17]	ἡσυχίαν δὴ παρεσκεύαζον αὐτῷ. εἰώθει	δὲ	καὶ ἐπὶ ἄλλων καιρῶν τοῦτο
[1, 8]	τῆς βουλῆς, Κυιντιανὸν ὄνομα, προπετῆ	δὲ	καὶ θρασύν, λαβόντα ἐγχειρίδιον ὑπὸ
[1, 17]	μὲν οὖν ἡσύχασε, περὶ στόμαχον	δὲ	καὶ κοιλίαν τοῦ φαρμάκου γενομένου
[1, 3]	καλῶν καὶ ἐπιτηδευμάτων ἀφηνιάσῃ, μέθαις	δὲ	καὶ κραιπάλαις ἐπιδῷ ἑαυτήν (ῥᾷστα
[1, 3]	πειθοῖ ἐς συμμαχίαν προσηγάγετο, τῶν	δὲ	καὶ κρατήσας ἦν τοῖς ὅπλοις,
[1, 17]	τῶν γυμνῶν μὲν ἐσθῆτος χρυσῷ	δὲ	καὶ λίθοις πολυτίμοις κεκοσμημένων, οἷς
[1, 5]	περιστησάμενος τοὺς πατρῴους φίλους (πολλοὶ	δὲ	καὶ λόγιοι παρῆσαν αὐτῷ) ἔλεξε
[1, 3]	δὲ ἀντὶ σκήπτρου φέρων· ἔτι	δὲ	καὶ μᾶλλον αὐτὸν ἐλύπει τὰ
[1, 15]	καὶ πληγαῖς καιρίοις ἀναιρῶν· λέοντας	δὲ	καὶ παρδάλεις ὅσα τε ζῷα
[1, 2]	πρὸς αὐτοῦ ἢ γραφέντα. παρεῖχε	δὲ	καὶ τοῖς ἀρχομένοις ἑαυτὸν ἐπιεικῆ
[1, 13]	τὰ δεινὰ δράσαντος εἰληφώς. προσανεῖλον	δὲ	καὶ τοὺς παῖδας τοῦ Κλεάνδρου
[1, 8]	τῆς τοῦ ἐπιδραμόντος φωνῆς. ὑπῆρξε	δὲ	καὶ τῷ Περεννίῳ πρόφασίς τε
[1, 13]	αὐλῆς ὡς ἐπίβουλος ἐδιώκετο, γελωτοποιοὶ	δὲ	καὶ τῶν αἰσχίστων ὑποκριταὶ εἶχον
[1, 14]	μὲν δὴ προιὼν ἐφαίνετο, ἤλλαξε	δὲ	καὶ τῶν ἐνιαυσίων μηνῶν τὰ
[1, 9]	ἦν ὑπεροψίᾳ καὶ ὕβρει) τότε	δὲ	καιρὸν εὔκαιρον ἔχοντες, διαβάλλειν ἐπειρῶντο,
[1, 4]	ἀμοιβαίαν εὔνοιαν εἰκότως ἤλπικα. νῦν	δὲ	καιρὸς εὔκαιρος ἐμοί τε αἰσθέσθαι
[1, 9]	ἐκτετυπωμένα τὴν ἐκείνου εἰκόνα. λαθόντες	δὲ	καίτοι ἔπαρχον ὄντα τὸν Περέννιον
[1, 6]	ἐς τὴν ἡδονῶν ἐπιθυμίαν. αἰφνιδίως	δὲ	καλέσας τοὺς φίλους ποθεῖν ἔλεγε
[1, 17]	θηρία διψῶν ἔπιεν ἀναισθήτως. εὐθέως	δὲ	κάρος ἐπέπεσεν αὐτῷ, καὶ ἐς
[1, 12]	τῶν τοῖς ἀνθρώπων συνοίκων. ἐπέσχε	δὲ	κατ´ αὐτὸ καὶ λιμὸς τὴν
[1, 12]	ἀπείργων καὶ βασιλικῶν πράξεων. ~συνέβη	δὲ	κατ´ ἐκεῖνο καιροῦ λοιμώδη νόσον
[1, 15]	οὓς πάντας εὐχειρίᾳ ὑπερέβαλλεν. ἐπεὶ	δὲ	κατέλαβον αἱ τῆς θέας ἡμέραι,
[1, 1]	καὶ τῶν ὑπηκόων ἦρξαν, οἱ	δὲ	κομιδῇ νέοι ῥᾳθυμότερον βιώσαντες πολλὰ
[1, 17]	ἀνάξιον τῆς βασιλείας ποιεῖν. ὁ	δὲ	Κόμοδος ἀσχάλλων τοὺς μὲν ἀπεπέμψατο,
[1, 13]	ἀνέλπιστος δύναται τύχης ῥοπή. ὁ	δὲ	Κόμοδος δεδιὼς μὲν τὴν τοῦ
[1, 9]	δὴ τέλος ἐκείνους κατέλαβεν· ὁ	δὲ	Κόμοδος δύο τοὺς ἐπάρχους καταστήσας
[1, 11]	τὰ Ῥωμαίων οὐκ ἀκριβοῦσιν. ὁ	δὲ	Κόμοδος ἐκφυγὼν τὴν Ματέρνου ἐπιβουλὴν
[1, 10]	συνωμόται ἀξίας ὑπέσχον δίκας. ὁ	δὲ	Κόμοδος θύσας τε τῇ θεῷ
[1, 16]	ἣ μὲν δακρύουσα ἀπέστη, ὁ	δὲ	Κόμοδος μεταπεμψάμενος Λαῖτόν τε τὸν
[1, 15]	σύγκλητος Ἐλευθερίας εἰκόνα ἵδρυσεν· ὁ	δὲ	Κόμοδος μηκέτι κατέχων ἑαυτοῦ δημοσίᾳ
[1, 14]	τὴν πατρῴαν προσηγορίαν παραιτήσασθαι, ἀντὶ	δὲ	Κομόδου καὶ Μάρκου υἱοῦ Ἡρακλέα
[1, 15]	τὸ μὲν ἀμφιθέατρον πεπλήρωτο, τῷ	δὲ	Κομόδῳ περίδρομος κύκλῳ κατεσκεύαστο, ὡς
[1, 11]	αἰτίαν δὲ διαφθορᾶς εἶχεν. μέλλουσα	δὲ	κριθήσεσθαι, ἱκετεύει τὸν δῆμον ἐπιτρέψαι
[1, 17]	πρώτη μὲν ἦν Μαρκία, εἵποντο	δὲ	Λαῖτός τε καὶ Ἔκλεκτος, ἐπὶ
[1, 10]	καὶ μέρη μὲν ἐμπιπράντες, τὰ	δὲ	λοιπὰ δι´ ἁρπαγῆς ποιούμενοι ἀνεχώρουν.
[1, 11]	μετὰ τῆς ἑορτῆς ἐπανηγύριζεν. ~θρησκεύουσι	δὲ	μάλιστα τὴν θεὸν τήνδε Ῥωμαῖοι
[1, 4]	ἐς τὸν ἐσόμενον αἰῶνα. τελευτήσαντος	δὲ	Μάρκου, ἐπειδὴ διεφοίτησεν ἡ φήμη,
[1, 5]	ἡ βασίλειος ὑπεδέξατο πορφύρα, ὁμοῦ	δέ	με εἶδεν ἥλιος ἄνθρωπον καὶ
[1, 15]	προτετελευτηκότος ὀνόματι καλεῖσθαι προσέταξε. τοῦ	δὲ	μεγίστου ἀγάλματος κολοσσιαίου, ὅπερ σέβουσι
[1, 5]	καὶ πᾶσαν ἀρετὴν ἐπαίδευεν. ἔδωκε	δὲ	μετ´ ἐκεῖνον ἐμὲ βασιλέα ἡ
[1, 2]	καὶ σοφοῖς ἀνδράσι συγγέγραπται. ἃ	δὲ	μετὰ τὴν Μάρκου τελευτὴν παρὰ
[1, 4]	ὕβρει ἐπὶ τοῦτο ἀχθῶσι. χαλεπὸν	δὲ	μετριάσαι τε καὶ ὅρον ἐπιθεῖναι
[1, 9]	τὴν Ἰλλυρικὴν στρατιὰν ἀναπείθουσιν. εἰ	δὲ	μὴ φθάσεις, διαφθείρῃ. ταῦτα εἰπόντος
[1, 9]	ἐλπίσιν αὐτὸν ἥκειν κελεύει. ὃ	δὲ	μήτε τι τῆς παρασκευῆς πω
[1, 8]	ἐπιθέσεως τῆς ἀρχῆς ἀνακοινοῦται, Κοδράτου	δέ,	νεανίσκου εὐγενοῦς τινος καὶ πλουσίου,
[1, 12]	ἔφευγον ἐς τὴν πόλιν. ἐφθείρετο	δὲ	ὁ δῆμος οὐ μόνον βαλλόμενος
[1, 6]	συγκροτήσας ἐπιθῆται τῇ ἀρχῇ. αὐτάρκης	δὲ	ὁ δῆμος χορηγῆσαι πλῆθος ἐπιλέκτων
[1, 17]	χαίρουσι Ῥωμαίων οἱ τρυφῶντες. ὑπερηγάπα	δὲ	ὁ Κόμοδος αὐτὸ ὡς συγκαθεύδειν
[1, 8]	τὸ πῦρ προεπόμπευεν αὐτῆς. ἐπεὶ	δὲ	ὁ Κόμοδος γυναῖκα ἠγάγετο, Κρισπῖναν
[1, 5]	εἰωθὸς πεδίον αὐτοὺς ὑποδέχεσθαι. προελθὼν	δὲ	ὁ Κόμοδος τάς τε βασιλείους
[1, 12]	τοὺς ἐμπίπτοντας ἀφειδῶς ἀνῄρουν. ἐπεὶ	δὲ	οἱ ἐν τῇ πόλει μείναντες
[1, 14]	προϋπάρξαντος οὔτε νεφῶν ἀθροισθέντων, σεισμοῦ	δὲ	ὀλίγου προγενομένου γῆς, εἴτε σκηπτοῦ
[1, 11]	τινα τῆς Φρυγίας χῶρον (Πεσσινοῦς	δὲ	ὄνομα αὐτῷ, τὴν δὲ προσηγορίαν
[1, 6]	ὄψεσιν ἐς γῆν ἔνευσαν. Πομπηιανὸς	δέ,	ὃς πρεσβύτατός τε ἦν ἁπάντων
[1, 2]	Ῥωμαίων μήτε Ἑλλήνων ἀπολείπεσθαι· δηλοῖ	δὲ	ὅσα καὶ ἐς ἡμᾶς ἦλθεν
[1, 10]	πρὸς τὴν βασιλείας ἐπιθυμίαν. ~χρόνου	δὲ	οὐ πολλοῦ διαγενομένου ἑτέρα τις
[1, 9]	ὑπώπτευον μὲν τὰ λεχθέντα, πιστεύειν	δὲ	οὐ προσεποιοῦντο. κελεύει δὲ αὐτὸν
[1, 15]	τὸ τῶν μονομάχων καταγώγιον. ἑαυτὸν	δὲ	οὐκέτι Ἡρακλέα, ἀλλὰ τῶν μονομαχούντων
[1, 9]	λαμπραῖς ἀποστῆσαι τὸ στρατιωτικόν. οἱ	δὲ	παῖδες αὐτοῦ λανθάνοντες συνεκρότουν δύναμιν,
[1, 15]	καὶ τοξεύοντι μὴ πταίειν. συνῆσαν	δὲ	παιδεύοντες αὐτὸν Παρθυαίων οἱ τοξικὴν
[1, 11]	οὐδὲ ψαυστὸν χειρὸς ἀνθρωπίνης. τοῦτο	δὲ	πάλαι μὲν ἐξ οὐρανοῦ κατενεχθῆναι
[1, 11]	δυνάμει τὸ σκάφος. ἐπὶ πολὺ	δὲ	πανδημεὶ τῶν Ῥωμαίων τὴν ναῦν
[1, 4]	καὶ ἀθυμίας αὖθις ὑπτίαζεν. οἶκτος	δὲ	πάντας ἐλάμβανε τοὺς παρόντας, ὡς
[1, 15]	τε τρῶσαι καὶ φονεῦσαι. τὰ	δὲ	πανταχόθεν ζῷα ἠθροίζετο αὐτῷ. τότε
[1, 11]	καὶ πρῶτον ἐκεῖσε ὀφθῆναι. ὡς	δὲ	παρ´ ἑτέροις εὕρομεν, Ἴλῳ τῷ
[1, 13]	καὶ περὶ αὐτὸν νεωτερίσειεν, ὅμως	δὲ	παρορμησάντων αὐτὸν τῶν οἰκείων κατελθὼν
[1, 13]	καλὰ σπουδῆς ἀπῆγεν ἑαυτόν, δεδούλωντο	δὲ	πᾶσαν αὐτοῦ τὴν ψυχὴν νύκτωρ
[1, 2]	καὶ ἀναφαίρετα ἡγεῖτο κτήματα. ἀρετῆς	δὲ	πάσης ἔμελεν αὐτῷ, λόγων τε
[1, 9]	ἐφ´ οἱαισδήποτε διαβληθέντας ὑποψίαις. ~ὁ	δὲ	Περέννιος ἀποσκευασάμενος πάντας, οὓς καὶ
[1, 11]	οἳ μὲν περὶ ὅρων, οἳ	δὲ	περὶ τῆς Γανυμήδους ἁρπαγῆς· ἰσορρόπου
[1, 17]	τοῦ τῶν μονομάχων καταγωγίου· προσποιησάμενοι	δὲ	περὶ τῶν ἐκείνῳ διαφερόντων σκέπτεσθαι
[1, 2]	δ´ ἦν ὄνομα αὐτῷ) τὸν	δὲ	περιόντα Κόμοδόν τε καλούμενον ὁ
[1, 12]	μὲν αὐτοῖς συστάδην μαχομένου, τοῦ	δὲ	πλήθους ἐξ ἀσφαλοῦς ἤδη βάλλοντος
[1, 7]	καὶ ποθεινὸς πᾶσιν ὤφθη. ὡς	δὲ	πλησίον ἐγένετο τῆς Ῥώμης, πᾶσά
[1, 17]	αἰσχρῶν ἔργων σεμνοὺς ἐπόπτας· τῶν	δὲ	πλουσίων τὰς οὐσίας χαρίσασθαι ἐβούλετο
[1, 12]	βασιλικῶν στρατιωτῶν ἀρχὴν ἐγχειρισθῆναι. ὑπὸ	δὲ	πλούτου καὶ τρυφῆς ἀνεπείσθη καὶ
[1, 6]	ἂν ὁ βασιλεὺς ᾖ. τὸν	δὲ	πόλεμον ἀτελῆ καταλιπεῖν μετὰ τοῦ
[1, 13]	στρατιῶται μίσει τῶν ἱππέων. ~ὄντος	δὲ	πολέμου ἐμφυλίου ἄλλος μὲν οὐδεὶς
[1, 16]	καὶ ἀπεγνωσμένοις ἀνθρώποις κινδυνεῦσαι. ἐπεὶ	δὲ	πολλὰ ἱκετεύουσα οὐκ ἐτύγχανεν αὐτοῦ,
[1, 10]	καὶ ἀγροῖς ἐπιτρέχων ἐλῄστευεν, ἐπεὶ	δὲ	πολλῶν χρημάτων ἐγκρατὴς ἐγένετο, μεῖζόν
[1, 15]	τὴν τῶν ὀδόντων ἀκμήν. λεόντων	δέ	ποτε ἐξ ὑπογαίων ἑκατὸν ἅμα
[1, 15]	αὐτὰς ὡς μηδὲν παθούσας. παρδάλεως	δέ	ποτε ὀξυτάτῳ δρόμῳ τὸν ἐκκαλούμενον
[1, 14]	οὐδὲ αὐτὸς λανθάνειν ἤθελεν· ἃ	δὲ	πράττων οἴκοι διεβάλλετο, ταῦτα καὶ
[1, 13]	δέει τῆς Κλεάνδρου ἐξουσίας, ἡ	δὲ	πρεσβυτάτη τῶν Κομόδου ἀδελφῶν (Φαδίλλα
[1, 15]	τὸν μονομάχον ἐννοούντων, ἐς τοσοῦτον	δὲ	προεχώρησε μανίας, ὡς μηκέτι βούλεσθαι
[1, 8]	αὑτῷ μὲν προγνωσθέντι ἁλῶσαι, ἐκείνῳ	δὲ	προμαθόντι φυλάξασθαι. αὕτη μὲν δὴ
[1, 13]	τὸ πλεῖστον τοῦ στρατιωτικοῦ. ἃ	δὲ	πρὸς μηδενὸς βαρβάρων πείσεσθαι προσεδοκῶμεν,
[1, 11]	(Πεσσινοῦς δὲ ὄνομα αὐτῷ, τὴν	δὲ	προσηγορίαν λαβεῖν τὸν τόπον ἐκ
[1, 1]	ἐπιμηκεστέραν ἔσχον τὴν ἀρχήν, οἳ	δὲ	πρόσκαιρον τὴν δυναστείαν· εἰσὶ δ´
[1, 11]	Φρύγας τὸ ἄγαλμα ᾔτουν· ἔτυχον	δὲ	ῥᾳδίως συγγένειαν προβαλλόμενοι καὶ τὴν
[1, 12]	οὕτως τὸν δῆμον ἐθελέαζεν. οἱ	δὲ	Ῥωμαῖοι ἀπεχθῶς ἔχοντες πρὸς αὐτὸν
[1, 11]	τῇ θεῷ τομίαι ἱερωμένοι. ἐπεὶ	δὲ	Ῥωμαίων ηὔξετο τὰ πράγματα, φασὶν
[1, 6]	τε καὶ ἔνδοξοι γεγόνασι. δεδιέναι	δέ	σε οὐ χρή, μή τις
[1, 13]	γένος, ὅσον οὐδέπω ἀπολούμεθα. οἴχεται	δέ	σοι ὅ τε δῆμος Ῥωμαίων
[1, 6]	καὶ δέος ἡμῶν καταγνοῦσι. καλὸν	δέ	σοι χειρωσαμένῳ πάντας αὐτοὺς καὶ
[1, 13]	μισοῦντες αὐτόν, {ὁ δῆμος, οἳ	δὲ	στέργοντες, {πᾶν τὸ ἱππικὸν τάγμα,
[1, 4]	γενναῖον δὲ ἕτεροι στρατηγόν, οἳ	δὲ	σώφρονα καὶ κόσμιον ἄρχοντα ἀνεκάλουν,
[1, 14]	μὲν πάντες τὰ δημόσια, ἕκαστος	δὲ	τὰ ἴδια αὑτοῦ. καταφλέξαν δὲ
[1, 14]	ὅσα μὲν ἀρχαῖα καταλύσας, πάντας	δὲ	ταῖς ἑαυτοῦ προσηγορίαις ὀνομάσας, ὧν
[1, 6]	ποθεῖν ἔλεγε τὴν πατρίδα· ὁμολογεῖν	δὲ	τὰς αἰτίας τῆς αἰφνιδίου ὁρμῆς
[1, 10]	δι´ ἁρπαγῆς ποιούμενοι ἀνεχώρουν. ὡς	δὲ	ταῦτα ἐδηλώθη τῷ Κομόδῳ, μετὰ
[1, 9]	μὲν ἔτυχον μεγάλων δωρεῶν· ἀγνοοῦντος	δὲ	ταῦτα τοῦ Περεννίου μηδέν τέ
[1, 7]	ὁ Κόμοδος οὕτως εἶχε, πρὸς	δὲ	τῇ τῆς ἡλικίας ἀκμῇ καὶ
[1, 1]	τε καὶ ἀμάρτυρον, ὑπὸ νεαρᾷ	δὲ	τῇ τῶν ἐντευξομένων μνήμῃ, μετὰ
[1, 16]	μονομάχων ὀφθῆναι τοῖς Ῥωμαίοις. ἐπεὶ	δὲ	τὴν γνώμην αὑτοῦ ταύτην ἀνήνεγκε
[1, 8]	βασιλείων καμάτων ἀπῆγεν {αὐτόν} πᾶσαν	δὲ	τὴν διοίκησιν τῆς ἀρχῆς αὐτὸς
[1, 7]	πατρῴζειν τὸ μειράκιον ἡγούμενοι. ἀνύσας	δὲ	τὴν ὁδοιπορίαν ὁ Κόμοδος μετὰ
[1, 8]	ἔπραττεν ἐκείνοις συμβούλοις χρώμενος. ἐπεὶ	δὲ	τὴν πρόνοιαν ἐνεχείρισε τῆς ἀρχῆς
[1, 17]	νηπιότητος ἀγνοοῦν παῖζον διαφθείρῃ. γνωρίσασα	δὲ	τὴν τοῦ Κομόδου χεῖρα, ταύτῃ
[1, 16]	ἐς γῆν γενέσθαι ξένον, δεδιότα	δὲ	τὴν τοῦ παιδὸς δυναστείαν παρ´
[1, 11]	ἄγαλμα διοπετὲς εἶναι λέγουσιν, οὔτε	δὲ	τὴν ὕλην οὔτε τεχνιτῶν ὅστις
[1, 7]	ἐν τῇ πολεμίᾳ διατριβῆς, ἀπολαύσειαν	δὲ	τῆς ἐν Ῥώμῃ τρυφῆς. ἐπειδὴ
[1, 16]	ἄρχεταί τε καὶ παύεται. ταύτης	δὲ	τῆς ἑορτῆς προσιούσης, ἐν ᾗ
[1, 16]	τοῦ τῶν μονομάχων καταγωγίου, ἀντὶ	δὲ	τῆς εὐπαρύφου καὶ βασιλικῆς πορφύρας
[1, 11]	ἁγνή, πεισθῆναι τὸ σκάφος. ῥᾳδίως	δὲ	τῆς ζώνης ἐξηρτημένη ἡ ναῦς
[1, 15]	ἀνδρειοτάτοις τῶν νεανιῶν μονομαχήσειν. διαδραμούσης	δὲ	τῆς φήμης συνέθεον ἔκ τε
[1, 17]	αὐταρκέστατός τε συμμετρίᾳ σώματος, εἰ	δέ	τι δεῖ καὶ περὶ ἀνδρείας
[1, 4]	πεσόντα οἶκτον προκαλεῖται μείζονα. ἐμοὶ	δέ	τι καὶ πλέον ὑπάρχειν παρ´
[1, 17]	οἰηθεὶς μηδένα ἐκεῖσε εἰσελεύσεσθαι. ἦν	δέ	τι παιδίον πάνυ νήπιον, τούτων
[1, 17]	ἔχοι, πρόεισι τοῦ οἴκου. κατὰ	δέ	τινα δαίμονα συνήντετο τῇ Μαρκίᾳ.
[1, 14]	τὸ πῦρ καὶ ἐπαύσατο. συνεβάλλοντο	δέ	τινες ἐκ τῶν καταλαβόντων, πολέμων
[1, 14]	ἢ βασιλεῖ σώφρονι ἥρμοζε. ~ἐγένοντο	δέ	τινες κατ´ ἐκεῖνο καιροῦ καὶ
[1, 3]	κρατήσας ἦν τοῖς ὅπλοις, ἦσαν	δέ	τινες οἳ διαδράντες πρὸς τὸ
[1, 6]	σώφρονα τοῦ σώματος ἐπιμέλειαν. παρεισδύντες	δέ	τινες τῶν ἐπὶ τῆς αὐλῆς
[1, 15]	ἢ Ῥωμαίων ἀρχῇ πρέποντα, καθυβρίζοντα	δὲ	τὸ ἀξίωμα αἰσχίστῳ καὶ μεμιασμένῳ
[1, 3]	μειρακίου καταφρονήσαντες ἐπιθῶνται αὐτῷ. ἐρᾷ	δὲ	τὸ βάρβαρον καὶ ἐπὶ ταῖς
[1, 17]	ἀναγνούς τε καὶ ἐκπλαγείς (ἦν	δὲ	τὸ γένος Αἰγύπτιος, τολμῆσαί τε
[1, 7]	Ἀδριανοῦ ἔκγονος κατὰ θηλυγονίαν, ἀνήνεγκε	δὲ	τὸ γένος αὕτη ἐπὶ Τραϊανὸν
[1, 17]	ἐπὶ συνουσίᾳ αὐτοῦ διεβάλλετο. δοῦσα	δὲ	τὸ γραμματεῖον „ὅρα“ ἔφη „ποίαν
[1, 11]	ἐξηρτημένη ἡ ναῦς ἠκολούθησεν· ὁμοῦ	δὲ	τὸ ἐναργὲς τῆς θεοῦ καὶ
[1, 12]	νόσον κατασχεῖν τὴν Ἰταλίαν· μάλιστα	δὲ	τὸ πάθος ἐν τῇ Ῥωμαίων
[1, 14]	δὲ τὰ ἴδια αὑτοῦ. καταφλέξαν	δὲ	τὸ πῦρ τόν τε νεὼν
[1, 13]	ἐν ἐσχάτῳ καθέστηκας κινδύνῳ· ἡμεῖς	δέ,	τὸ σὸν γένος, ὅσον οὐδέπω
[1, 2]	τοὺς πλούτου περιβολαῖς λαμπρούς, κοσμίους	δὲ	τὸν τρόπον καὶ σώφρονας τὸν
[1, 13]	τὴν βασίλειον ἐπανῆλθεν αὐλήν. πειραθεὶς	δὲ	τοσούτων κινδύνων ἀπίστως προσεφέρετο πᾶσιν
[1, 16]	προεορτάζουσι θεῷ τῷ λαθόντι, τὴν	δὲ	τοῦ ἔτους ἀρχὴν ἱερομηνίαν ἄγουσι
[1, 9]	ἐν τῇ βασιλείῳ ἕδρᾳ, πληρωθέντος	δὲ	τοῦ θεάτρου μετὰ πάσης εὐκοσμίας,
[1, 17]	Λαῖτός τε καὶ Ἔκλεκτος, ἐπὶ	δὲ	τούτοις πολὺ πλῆθος τῶν τῆς
[1, 11]	καὶ τὴν Διὸς ἁρπαγήν. ἐν	δὲ	τῷ προειρημένῳ Πεσσινοῦντι πάλαι μὲν
[1, 6]	αὑτὸν ἐπισκέψεσθαι τὸ πρακτέον. ἐγκειμένων	δὲ	τῶν περὶ αὐτὸν θεραπόντων οὐκέτι
[1, 5]	καὶ σύνεδρός ἐστι θεῶν· ἡμῖν	δὲ	χρὴ μέλειν τῶν ἐν ἀνθρώποις
[1, 12]	καὶ πρὸς βασιλείας ἐπιθυμίαν. ἀθροίζων	δὲ	χρήματα καὶ πλεῖστον σῖτον συνωνούμενος
[1, 5]	καὶ λόγιοι παρῆσαν αὐτῷ) ἔλεξε	τοιάδε·	„κοινὴν εἶναί μοι πρὸς ὑμᾶς
[1, 6]	ὠκεανῷ τὴν ἀρχὴν ὁρίσαντι ἐπανελθεῖν	οἴκαδε	θριαμβεύοντί τε καὶ δεσμίους ἀπάγοντι
[1, 4]	πάντας ἐλάμβανε τοὺς παρόντας, ὡς	μηδὲ	κατασχόντας αὑτῶν τινὰς ἐς οἰμωγὴν
[1, 15]	προεχώρησε μανίας, ὡς μηκέτι βούλεσθαι	μηδὲ	τὴν βασίλειον οἰκεῖν ἑστίαν· ἀλλὰ
[1, 13]	καὶ πάσαις διαβολαῖς ῥᾳδίως πιστεύων	μηδέ	τινα προσιέμενος τῶν λόγου ἀξίων·
[1, 11]	~θρησκεύουσι δὲ μάλιστα τὴν θεὸν	τήνδε	Ῥωμαῖοι ἐξ αἰτίας τοιαύτης, ὡς
[1, 10]	σοφίᾳ ἤλπισε περιέσεσθαι. καὶ μηχανᾶται	τοιόνδε	τι· ἦρος ἀρχῇ ἑκάστου ἔτους
[1, 9]	„οὐ πανηγυρίζειν σοι καιρός“ ἔφη	„Κόμοδε,	νῦν, οὐδὲ θέαις καὶ ἑορταῖς
[1, 17]	ἑαυτήν τε εἰποῦσα „εὖγε, ὦ	Κόμοδε.	ταῦτ´ ἄρα χαριστήρια εὐνοίας τε
[1, 14]	ἐλάνθανε τὰ πραττόμενα πάντας, ἀλλ´	οὐδὲ	αὐτὸς λανθάνειν ἤθελεν· ἃ δὲ
[1, 14]	λοιπὰ τοῦ βίου ἀνέφερεν ἁμαρτήματα.	οὐδὲ	γὰρ ἐλάνθανε τὰ πραττόμενα πάντας,
[1, 5]	ἐμοῦ δυσφορεῖν ἐμαυτὸν ἀκριβῶς πέπεικα.	οὐδὲ	γὰρ περιόντος μοι τοῦ πατρὸς
[1, 2]	τε βασιλέων φιλοσοφίαν οὐ λόγοις	οὐδὲ	δογμάτων γνώσεσι, σεμνῷ δ´ ἤθει
[1, 15]	καὶ οὐδέποτε σκοπὸν ἄλλον ἔσχεν	οὐδὲ	ἐπ´ ἄλλο μέρος ἦλθε τὸ
[1, 9]	σοι καιρός“ ἔφη „Κόμοδε, νῦν,	οὐδὲ	θέαις καὶ ἑορταῖς σχολάζειν. ἐπίκειται
[1, 17]	φθάσαι τι δράσαντες ἢ παθεῖν,	οὐδὲ	καιρὸν εἶναι μελλήσεως ἢ ἀναβολῆς.
[1, 12]	μόνον βαλλόμενος ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν	οὐδὲ	πατούμενος ὑπὸ τῶν ἵππων, ἀλλὰ
[1, 4]	τε καὶ πάσχοντες διατελοῦσι καὶ	οὐδέ	ποτε ἀφηνιάζουσιν, ἢν μὴ βίᾳ
[1, 14]	πάντα ἐπιὸν τὸ πῦρ ἐπεβόσκετο,	οὐδὲ	πρότερον ἐπαύσατο, πρὶν ἢ κατενεχθέντες
[1, 15]	ζῷα γενναῖα περιθέων ἄνωθεν κατηκόντιζεν.	οὐδέ	τις εἶδεν ἀκόντιον δεύτερον οὐδὲ
[1, 4]	δημῶδες πλῆθος ὁμοίως πένθει κατείχετο,	οὐδέ	τις ἦν ἀνθρώπων τῶν ὑπὸ
[1, 2]	τοὺς γένους μακραῖς διαδοχαῖς εὐπατρίδας	οὐδὲ	τοὺς πλούτου περιβολαῖς λαμπρούς, κοσμίους
[1, 15]	οὐδέ τις εἶδεν ἀκόντιον δεύτερον	οὐδὲ	τραῦμα ἄλλο πλὴν τοῦ θανατηφόρου·
[1, 11]	οὔτε τεχνιτῶν ὅστις ἐποίησεν ἐγνωσμένον	οὐδὲ	ψαυστὸν χειρὸς ἀνθρωπίνης. τοῦτο δὲ
[1, 17]	Κομόδου χεῖρα, ταύτῃ καὶ μᾶλλον	ἐσπούδαζε	διεξελθεῖν τὴν γραφήν. ἐπεὶ δὲ
[1, 13]	ἀπρεπέστερον μετιόντος ἢ βασιλεῖ σώφρονι	ἥρμοζε.	~ἐγένοντο δέ τινες κατ´ ἐκεῖνο
[1, 15]	ἔσχεν οὐδὲ ἐπ´ ἄλλο μέρος	ἦλθε	τὸ ἀκόντιον τοῦ σώματος, ὡς
[1, 4]	μοι τὸν υἱὸν ὃν αὐτοὶ	ἀνεθρέψασθε,	ἄρτι τῆς μειρακίων ἡλικίας ἐπιβαίνοντα
[1, 4]	ἐμπειρίας ἐς φαῦλα ἐπιτηδεύματα προσαραχθῇ.	γένεσθε	δὴ οὖν αὐτῷ ὑμεῖς ἀνθ´
[1, 4]	τε μόνως ἀίδιον αὐτὴν ποιῆσαι	δυνήσεσθε.	τοσαῦτα εἰπόντα τὸν Μᾶρκον ἐπιπεσοῦσα
[1, 5]	πίστεώς τε ἀγαθῆς καὶ ἀνδρείας	ἀποίσεσθε.	τό τε ἐν ἡμῖν νέον
[1, 5]	πατρὸς μνήμην χάρισιν ἀξίαις οὕτως	ἀμείψεσθε·	ὃν ἐπακούειν τε τῶν λεγομένων
[1, 5]	σὺν ἐμοὶ βασιλεῖ νέῳ προθύμως	ἐπιδείξησθε,	τούτων αὐτοὶ τὴν δόξαν πίστεώς
[1, 5]	λεγομένων καὶ τὰ πραττόμενα ἐφορᾶν	ἡγεῖσθε.	εὐδαιμονοίημεν δ´ ἂν τὰ δέοντα
[1, 4]	βασιλέα, τῇ τε ἐμῇ μνήμῃ	χαριεῖσθε	τὰ μέγιστα, οὕτω τε μόνως
[1, 1]	χρόνος ἀπῄτει, πολλὰ καὶ ποικίλα	ἤνεγκε	καὶ θαύματος ἄξια. τούτων γὰρ
[1, 2]	πολύ τε πλῆθος ἀνδρῶν σοφῶν	ἤνεγκε	τῶν ἐκείνου καιρῶν ἡ φορά·
[1, 7]	καὶ Ἀδριανοῦ ἔκγονος κατὰ θηλυγονίαν,	ἀνήνεγκε	δὲ τὸ γένος αὕτη ἐπὶ
[1, 16]	δὲ τὴν γνώμην αὑτοῦ ταύτην	ἀνήνεγκε	πρὸς Μαρκίαν, ἣν εἶχε τῶν
[1, 11]	κρίσιν· καὶ λυσαμένη τὴν ζώνην	ἐπαφῆκε	τῇ πρῴρᾳ τῆς νεὼς προσευξαμένη,
[1, 5]	τε καὶ πᾶσαν ἀρετὴν ἐπαίδευεν.	ἔδωκε	δὲ μετ´ ἐκεῖνον ἐμὲ βασιλέα
[1, 15]	ταύρων, συνθέων αὐτοῖς καὶ καταδιώκων	ἔβαλλε	φθάνων τε αὐτῶν τὸν δρόμον
[1, 4]	μὲν ὑμᾶς ἐφ´ οἷς ὁρᾶτέ	με	διακείμενον, θαυμαστὸν οὐδέν· φύσει τε
[1, 5]	βασίλειος ὑπεδέξατο πορφύρα, ὁμοῦ δέ	με	εἶδεν ἥλιος ἄνθρωπον καὶ βασιλέα.
[1, 5]	ἠγάπα. ἔχαιρε γοῦν μᾶλλον συστρατιώτην	με	ἢ υἱὸν καλῶν· τὴν μὲν
[1, 5]	βασιλείοις ἀπεκυήθην, καὶ μὴ πειραθέντα	με	ἰδιωτικῶν σπαργάνων ἅμα τῷ τῆς
[1, 5]	δ´ ἀρετῆς κοινωνίαν. φέρων τέ	με	πολλάκις ἔτι νήπιον ὄντα ταῖς
[1, 11]	ἰλύος οὐ πρότερον ἡ ναῦς	ἀνέδραμε,	πρὶν ἢ τὴν ἱέρειαν ἐνεχθῆναι
[1, 5]	ἐπαίδευεν. ἔδωκε δὲ μετ´ ἐκεῖνον	ἐμὲ	βασιλέα ἡ τύχη, οὐκ ἐπείσακτον,
[1, 8]	τινὸς ὀλίγων ἐτῶν τιμὴν πᾶσαν	ἀπένεμε	τοῖς πατρῴοις φίλοις, πάντα τε
[1, 4]	αὖθις ὑπτίαζεν. οἶκτος δὲ πάντας	ἐλάμβανε	τοὺς παρόντας, ὡς μηδὲ κατασχόντας
[1, 14]	βίου ἀνέφερεν ἁμαρτήματα. οὐδὲ γὰρ	ἐλάνθανε	τὰ πραττόμενα πάντας, ἀλλ´ οὐδὲ
[1, 15]	ἀκοντίῳ μέλλουσαν δήξεσθαι, τὴν μὲν	ἀπέκτεινε	τὸν δὲ ἐρρύσατο, φθάσας τῇ
[1, 1]	καὶ ἐξουσίαις διαφόροις οὐχ ὅμοια	γέγονε	τὰ ἐπιτηδεύματα. ὡς δ´ ἕκαστα
[1, 14]	τοιοῦτος μὲν δὴ προιὼν ἐφαίνετο,	ἤλλαξε	δὲ καὶ τῶν ἐνιαυσίων μηνῶν
[1, 2]	ἕτερος κομιδῇ νέος τὸν βίον	μετήλλαξε	(Βηρίσσιμος δ´ ἦν ὄνομα αὐτῷ)
[1, 15]	ἐνδόξου τινὸς προτετελευτηκότος ὀνόματι καλεῖσθαι	προσέταξε.	τοῦ δὲ μεγίστου ἀγάλματος κολοσσιαίου,
[1, 5]	δὲ καὶ λόγιοι παρῆσαν αὐτῷ)	ἔλεξε	τοιάδε· „κοινὴν εἶναί μοι πρὸς
[1, 15]	γῆς ζῷα πάντα φονεύων Ῥωμαίοις	ἔδειξε.	τὸ δ´ εὔστοχον τῆς χειρὸς
[1, 10]	τε ὄντα καὶ τὸν μιμούμενον.	ἔδοξε	δὴ τῷ Ματέρνῳ καιρὸς ἐπιτήδειος
[1, 11]	ὡς ἱστορίᾳ παρειλήφαμεν, ἧς ἐπιμνησθῆναι	ἔδοξε	διὰ τὴν παρ´ Ἑλλήνων τισὶν
[1, 5]	τοῦ πατρὸς τὸν υἱὸν ἀπησχόλουν,	ἔδοξε	τοῖς φίλοις προαγαγεῖν τὸ μειράκιον
[1, 8]	ἀεὶ τῆς τοῦ ἐπιδραμόντος φωνῆς.	ὑπῆρξε	δὲ καὶ τῷ Περεννίῳ πρόφασίς
[1, 8]	βασιλέως δίκην ἀνοίας ὑπέσχεν, ὃς	προεῖπε	τὸ βεβουλευμένον μᾶλλον ἢ ἔδρασε,
[1, 9]	καὶ δυσφορῶν ὅτι δὴ ἀτελῆ	κατέλιπε	τὰ βεβουλευμένα, ὅμως δὲ θαρρῶν
[1, 10]	χαριστήρια ὁμολογήσας τὴν ἑορτὴν ἐπετέλει,	παρέπεμπέ	τε τὴν θεὸν χαίρων. καὶ
[1, 15]	τοῦ μετώπου ἢ κατὰ καρδίας	ἔφερε	τὴν πληγήν, καὶ οὐδέποτε σκοπὸν
[1, 5]	πάντας ἡμᾶς ὡς ἕνα ἠγάπα.	ἔχαιρε	γοῦν μᾶλλον συστρατιώτην με ἢ
[1, 6]	ἀδελφῶν τοῦ Κομόδου) „ποθεῖν μέν	σε“	ἔφη, „τέκνον καὶ δέσποτα, τὴν
[1, 6]	καὶ ἔνδοξοι γεγόνασι. δεδιέναι δέ	σε	οὐ χρή, μή τις ἐκεῖ
[1, 13]	τούτους ἐχθροὺς ἔχεις. Κλέανδρος ἐπὶ	σὲ	τόν τε δῆμον καὶ τὸ
[1, 6]	δὲ γράμματα, καὶ διανείμας οἷς	ἐδοκίμασε	τῆς ὄχθης τοῦ Ἴστρου τὴν
[1, 12]	ἧττον ἡ νόσος ἐπὶ πλεῖστον	ἤκμασε,	πολλῆς ἀνθρώπων φθορᾶς γενομένης πάντων
[1, 8]	προεῖπε τὸ βεβουλευμένον μᾶλλον ἢ	ἔδρασε,	παρέσχε τε αὑτῷ μὲν προγνωσθέντι
[1, 17]	ἐδούλευεν. ἐπ´ ὀλίγον μὲν οὖν	ἡσύχασε,	περὶ στόμαχον δὲ καὶ κοιλίαν
[1, 8]	(διὸ καὶ μάλιστα αὐτὸν ἔπαρχον	ἐποίησε	τῶν στρατοπέδων) τῇ τοῦ μειρακίου
[1, 14]	ὃ καὶ τὸν παρόντα καιρὸν	ἐλύπησε	καὶ πρὸς τὸ μέλλον οἰωνίσματι
[1, 3]	τά τε Νέρωνι πεπραγμένα ὃς	ἐχώρησε	μέχρι μητρῴου φόνου παρεῖχέ τε
[1, 15]	μονομάχον ἐννοούντων, ἐς τοσοῦτον δὲ	προεχώρησε	μανίας, ὡς μηκέτι βούλεσθαι μηδὲ
[1, 14]	Ἡρακλέα δῆθεν ὡς ἀνδρειότατον ἀνεφέροντο.	ἔστησε	δὲ καὶ ἀνδριάντας αὑτοῦ κατὰ
[1, 11]	ἀντὶ λιμένων ἐχρῶντο οἱ Ῥωμαῖοι)	ἔστησε	θείᾳ δυνάμει τὸ σκάφος. ἐπὶ
[1, 14]	ἀργύρου· ἕκαστος δέ, ἃ εἶχεν,	ἐκεῖσε	ἐθησαυρίζετο. ἀλλὰ τὸ πῦρ ἐκείνης
[1, 17]	ἐπὶ τοῦ σκίμποδος, οἰηθεὶς μηδένα	ἐκεῖσε	εἰσελεύσεσθαι. ἦν δέ τι παιδίον
[1, 6]	τὴν ἐπιθυμίαν. τῶν μὲν γὰρ	ἐκεῖσε	καὶ ὕστερον ἐπὶ πλεῖστον αἰῶνα
[1, 11]	ἀγάλματος ἐξ οὐρανοῦ) καὶ πρῶτον	ἐκεῖσε	ὀφθῆναι. ὡς δὲ παρ´ ἑτέροις
[1, 6]	αἰδούμενος, δεδιέναι προσεποιεῖτο, μή τις	ἐκεῖσε	προκαταλάβοι τὴν βασίλειον ἑστίαν τῶν
[1, 8]	συνεχῶς ἀπωδύρετο, καὶ κατ´ ὀλίγον	ἀνέπεισε	τὸν νεανίσκον ὀλέθρια βουλεύσασθαι αὑτῷ
[1, 10]	ἐγκρατὴς ἐγένετο, μεῖζόν τι πλῆθος	ἤθροισε	κακούργων μεγάλαις τε δωρεῶν ὑποσχέσεσι
[1, 10]	ἐς τὸ τὴν ἐπιβουλὴν λαθεῖν.	ἤλπισε	γὰρ αὐτός τε ἀναλαβὼν τὸ
[1, 8]	δὲ αὕτη, διὸ καὶ λήσεσθαι	ἤλπισε)	γυμνώσας τὸ ξιφίδιον, ἐπελθών τε
[1, 10]	δορυφόρων εὔνοιαν) τέχνῃ καὶ σοφίᾳ	ἤλπισε	περιέσεσθαι. καὶ μηχανᾶται τοιόνδε τι·
[1, 9]	μερισθεῖσαν δὲ αὐτὴν ἀσθενεστέραν ἔσεσθαι	ἤλπισε	πρὸς τὴν βασιλείας ἐπιθυμίαν. ~χρόνου
[1, 5]	ἔτι νήπιον ὄντα ταῖς ὑμετέραις	ἐνεχείρισε	πίστεσι. διόπερ καὶ ῥᾷστα πάσης
[1, 8]	χρώμενος. ἐπεὶ δὲ τὴν πρόνοιαν	ἐνεχείρισε	τῆς ἀρχῆς ἑαυτῷ, ἐπιστήσας τοῖς
[1, 8]	ἐγένετο πρὸς τὴν σύγκλητον βουλήν·	ἔτρωσέ	τε αὐτοῦ τὴν ψυχὴν τὰ
[1, 5]	τούτων αὐτοὶ τὴν δόξαν πίστεώς	τε	ἀγαθῆς καὶ ἀνδρείας ἀποίσεσθε. τό
[1, 8]	διὰ τοῦ Περεννίου ἀκριβεστέρας τήν	τε	ἀδελφὴν ὁ Κόμοδος διεχρήσατο καὶ
[1, 6]	ὥραν, μήτε ὀπώρας εὔφορον κρυεράν	τε	ἀεὶ καὶ συννεφῆ. „οὐ παύσῃ“
[1, 4]	καθ´ αὑτὸν ἀνθρώποις ἐγκαταλιπὼν ἀρετῆς	τε	ἀίδιον μνήμην ἐς τὸν ἐσόμενον
[1, 4]	νῦν δὲ καιρὸς εὔκαιρος ἐμοί	τε	αἰσθέσθαι μὴ μάτην ἐς ὑμᾶς
[1, 8]	ἤλπισε) γυμνώσας τὸ ξιφίδιον, ἐπελθών	τε	αἰφνιδίως τῷ Κομόδῳ, καὶ μεγάλῃ
[1, 8]	τῆς ἀρχῆς αὐτὸς ἀνεδέξατο πλούτου	τε	ἀκρατήτῳ ἐπιθυμίᾳ καὶ τῶν μὲν
[1, 16]	ἐν ᾗ μάλιστα Ῥωμαῖοι δεξιοῦνταί	τε	ἀλλήλους καὶ προσαγορεύουσι νομισμάτων τε
[1, 14]	ἑαυτῶν φύσιν μὴ τηροῦντα σχήμασί	τε	ἀλλοδαποῖς καὶ μέρεσι σώματος ἀναρμόστοις
[1, 14]	ῥόπαλον μετὰ χεῖρας ἔφερεν· ἀμφιέννυτό	τε	ἁλουργεῖς καὶ χρυσουφεῖς ἐσθῆτας, ὡς
[1, 17]	δὲ τὸ γένος Αἰγύπτιος, τολμῆσαί	τε	ἅμα καὶ δρᾶσαι θυμῷ τε
[1, 17]	φιλύρας ἐς λεπτότητα ἠσκημένων ἐπαλλήλῳ	τε	ἀνακλάσει ἀμφοτέρωθεν ἐπτυγμένων γράφει, ὅσους
[1, 15]	ἐς τὸ ἀμφιθέατρον εἰσῆλθεν ὅπλα	τε	ἀναλαβὼν ἐμονομάχει, τότε σκυθρωπὸν εἶδεν
[1, 10]	ἐπιβουλὴν λαθεῖν. ἤλπισε γὰρ αὐτός	τε	ἀναλαβὼν τὸ τῶν δορυφόρων σχῆμα
[1, 16]	τε ἀλλήλους καὶ προσαγορεύουσι νομισμάτων	τε	ἀντιδόσεσι καὶ κοινωνίᾳ τῶν γῆς
[1, 4]	τε καὶ σπουδὴν κατατεθεῖσθαι, ὑμῖν	τε	ἀποδοῦναι χάριν, δείξασιν ὅτι ὑπὲρ
[1, 9]	εὔκαιρον ἔχοντες, διαβάλλειν ἐπειρῶντο, ἐχρῆν	τε	ἄρα τὸν Κόμοδον τὴν ἐπιβουλὴν
[1, 2]	δὲ πάσης ἔμελεν αὐτῷ, λόγων	τε	ἀρχαιότητος ἦν ἐραστής, ὡς μηδενὸς
[1, 6]	τοῦ Ἴστρου τὴν πρόνοιαν προστάξας	τε	αὐτοῖς ἀνέχειν τὰς τῶν βαρβάρων
[1, 4]	ὧν ἀκούει παρὼν ὑπομιμνήσκοντες, ὑμῖν	τε	αὐτοῖς καὶ πᾶσιν ἄριστον ἀποδείξετε
[1, 17]	κοιλίαν τοῦ φαρμάκου γενομένου ἴλιγγός	τε	αὐτὸν καταλαμβάνει ἔμετός τε πολὺς
[1, 9]	ἐκείνου σωτηρίας προμήθειαν εἶχον, ποιησάμενός	τε	αὑτὸν ἐπ´ ἐξουσίας, ἐπεβούλευε τῇ
[1, 16]	εὐπαρύφου καὶ βασιλικῆς πορφύρας ὅπλα	τε	αὐτὸς φέρων καὶ συμπροιόντων τῶν
[1, 7]	τῇ κεφαλῇ συγγεγενῆσθαι αὐτῷ· ἴουλοί	τε	αὐτοῦ κατιόντες ταῖς παρειαῖς ἐπήνθουν.
[1, 8]	πρὸς τὴν σύγκλητον βουλήν· ἔτρωσέ	τε	αὐτοῦ τὴν ψυχὴν τὰ λεχθέντα,
[1, 12]	αἰτίας ἐς ἐκεῖνον ἀναφέροντες μισοῦντές	τε	αὐτοῦ τὸ ἀκόρεστον τῆς τοῦ
[1, 9]	ἦν αὐτοῦ μετὰ χεῖρας, ἡμιγύμνῳ	τε	αὐτῷ ἐκκρεμὴς πήρα) εἰσδραμὼν καὶ
[1, 8]	τῆς βασιλείας Μᾶρκος ποιησάμενος, ἐκδούς	{τε}	αὐτῷ τὴν θυγατέρα, δεσμὸν εὐνοίας
[1, 8]	βεβουλευμένον μᾶλλον ἢ ἔδρασε, παρέσχε	τε	αὑτῷ μὲν προγνωσθέντι ἁλῶσαι, ἐκείνῳ
[1, 15]	αὐτοῖς καὶ καταδιώκων ἔβαλλε φθάνων	τε	αὐτῶν τὸν δρόμον καὶ πληγαῖς
[1, 5]	προελθὼν δὲ ὁ Κόμοδος τάς	τε	βασιλείους θυσίας ἐπετέλει, καὶ βήματος
[1, 10]	παρ´ ἑκάστοις πλούτου σύμβολα κειμήλιά	τε	βασιλέων ὕλης τε ἢ τέχνης
[1, 2]	δορυφόρους ἀποσοβεῖν τοὺς ἐντυγχάνοντας. μόνος	τε	βασιλέων φιλοσοφίαν οὐ λόγοις οὐδὲ
[1, 7]	κάλλει προσώπου μετ´ ἀνδρείας. ὀφθαλμῶν	τε	γὰρ ἀρθμίαι καὶ πυρώδεις βολαί,
[1, 6]	ἐκεῖ τοῖς πράγμασιν ἐπιθῆται. οἵ	τε	γὰρ ἄριστοι τῆς βουλῆς ἐνταῦθα
[1, 9]	ἤδη παρόντα, λήσεις ἀπολόμενος. αὐτός	τε	γὰρ ἐνταῦθα δύναμιν ἐπὶ σοὶ
[1, 15]	ὅσα ἐν γραφαῖς ἐθαυμάζομεν· ἀπό	τε	γὰρ Ἰνδῶν καὶ Αἰθιόπων, εἴ
[1, 10]	συστῆναι πρὸς τὸν Κόμοδον (τό	τε	γὰρ πλῆθος τοῦ Ῥωμαίων δήμου
[1, 5]	ἀρχὴν μέχρις ὠκεανοῦ προαγάγοιτε. ὑμῖν	τε	γὰρ ταῦτα δόξαν οἴσει καὶ
[1, 4]	με διακείμενον, θαυμαστὸν οὐδέν· φύσει	τε	γὰρ τὸ ἀνθρώπινον ἐλεεινὸν ἐν
[1, 4]	ταῖς τῶν ὁμοφύλων συμφοραῖς, τά	τε	δεινὰ ὑπ´ ὄψιν πεσόντα οἶκτον
[1, 5]	ἐπιδόσει οἰκειώσηται τὸ στράτευμα. παρηγγέλθη	τε	δὴ πᾶσιν ἐλθεῖν ἐς τὸ
[1, 13]	ἔχεις. Κλέανδρος ἐπὶ σὲ τόν	τε	δῆμον καὶ τὸ στρατιωτικὸν ὥπλισεν·
[1, 12]	καὶ ἀποκλείων, ἤλπιζεν ὑπάξεσθαι τόν	τε	δῆμον καὶ τὸ στρατόπεδον, εἰ
[1, 13]	ἀπολούμεθα. οἴχεται δέ σοι ὅ	τε	δῆμος Ῥωμαίων καὶ τὸ πλεῖστον
[1, 3]	δήμοις ἑαυτὸν καταγέλαστον θέαμα, τά	τε	Δομετιανῷ τετολμημένα, τῆς ἐσχάτης ὠμότητος
[1, 17]	τε ἅμα καὶ δρᾶσαι θυμῷ	τε	δουλεῦσαι πεφυκώς) κατασημηνάμενος οὖν τὸ
[1, 9]	πορευσομένους φήμης ὀξυτέρῳ δρόμῳ ἐπιστῆναί	τε	δυνησομένους τῷ παιδὶ τοῦ Περεννίου
[1, 10]	τι πλῆθος ἤθροισε κακούργων μεγάλαις	τε	δωρεῶν ὑποσχέσεσι καὶ τῶν ἁλισκομένων
[1, 8]	γυναῖκα ἠγάγετο, Κρισπῖναν ὄνομα, ἀνάγκη	τε	ἐγένετο τὴν προεδρίαν ἀπονέμεσθαι τῇ
[1, 17]	τοσοῦτον φόνον, ἀνοιμώξασα καθ´ ἑαυτήν	τε	εἰποῦσα „εὖγε, ὦ Κόμοδε. ταῦτ´
[1, 17]	αὐτὸ ὡς συγκαθεύδειν πολλάκις. Φιλοκόμοδός	τε	ἐκαλεῖτο, δεικνυούσης καὶ τῆς προσηγορίας
[1, 9]	πατρῴαν αὐτῷ εὔνοιαν ἐπεδείκνυντο τῆς	τε	ἐκείνου σωτηρίας προμήθειαν εἶχον, ποιησάμενός
[1, 4]	πᾶσιν ἄριστον ἀποδείξετε βασιλέα, τῇ	τε	ἐμῇ μνήμῃ χαριεῖσθε τὰ μέγιστα,
[1, 9]	θεάτρου μετὰ πάσης εὐκοσμίας, τῶν	τε	ἐν ἀξιώσεσιν ἐν ἐξαιρέτοις ἕδραις
[1, 5]	ἀγαθῆς καὶ ἀνδρείας ἀποίσεσθε. τό	τε	ἐν ἡμῖν νέον σεμνότητος πληρώσετε
[1, 3]	τε καὶ φροντίσι τετρυχωμένον διατρίβοντά	τε	ἐν Παίοσι νόσος χαλεπὴ καταλαμβάνει.
[1, 1]	κινήσεις καὶ πόλεων ἁλώσεις τῶν	τε	ἐν τῇ ἡμεδαπῇ καὶ ἐν
[1, 12]	πάντες οἱ βασίλειοι ἱππεῖς τούς	τε	ἐντυγχάνοντας ἔβαλλον καὶ ἐτίτρωσκον. ὁ
[1, 13]	ἐτάραξαν. ἐκπλαγεὶς δὲ ἐκεῖνος τόν	τε	ἐπικείμενον κίνδυνον οὐ μέλλοντα ἀλλὰ
[1, 13]	καὶ τὴν κεφαλὴν ἀποτεμὼν δόρατί	τε	ἐπιμήκει ἐγκαταπήξας ἐκπέμπει τερπνὸν καὶ
[1, 8]	ἀπένεμε τοῖς πατρῴοις φίλοις, πάντα	τε	ἔπραττεν ἐκείνοις συμβούλοις χρώμενος. ἐπεὶ
[1, 16]	θαλάσσης καλῶν εὐφραίνουσιν αὑτοὺς ἀρχαί	τε	ἐπώνυμοι τότε πρῶτον τὴν ἔνδοξον
[1, 14]	γὰρ ἡμέριοι συνεχῶς ἐβλέποντο ἕτεροί	τε	ἐς μῆκος κεχαλασμένοι ὡς ἐν
[1, 13]	ἀδελφῇ) λυσαμένη τὰς τρίχας ῥίψασά	τε	ἐς τὴν γῆν ἑαυτήν, οὐδὲν
[1, 17]	τὰς οὐσίας χαρίσασθαι ἐβούλετο μερίσαι	τε	ἐς τοὺς στρατιώτας καὶ τοὺς
[1, 9]	μέντοι περὶ τὸν Κόμοδον, ὅσοι	τε	εὐνοεῖν προσεποιοῦντο, καὶ πάλαι μὲν
[1, 6]	καὶ τὸ ἀμέριμνον ὠνούμενος ἀφειδῶς	τε	ἔχων χρημάτων, πάντα ἐδίδου τὰ
[1, 15]	λέοντας δὲ καὶ παρδάλεις ὅσα	τε	ζῷα γενναῖα περιθέων ἄνωθεν κατηκόντιζεν.
[1, 12]	πολλῆς ἀνθρώπων φθορᾶς γενομένης πάντων	τε	ζῴων τῶν τοῖς ἀνθρώπων συνοίκων.
[1, 10]	σύμβολα κειμήλιά τε βασιλέων ὕλης	τε	ἢ τέχνης θαύματα, τῆς θεοῦ
[1, 1]	ἔχθραν ἢ μῖσος τυράννων, κολακείαν	τε	ἢ τιμὴν βασιλέων πόλεώς τε
[1, 6]	ἐπὶ πλεῖστον αἰῶνα ἀπολαύσεις, ἐκεῖ	τε	ἡ Ῥώμη, ὅπου ποτ´ ἂν
[1, 7]	πλησίον ἐγένετο τῆς Ῥώμης, πᾶσά	τε	ἡ σύγκλητος βουλὴ καὶ πανδημεὶ
[1, 7]	δὲ διεφοίτησεν ἡ φήμη ἄγγελοί	τε	ἧκον κηρύττοντες τὴν τοῦ βασιλέως
[1, 14]	πόλεως μέρη καὶ κάλλιστα, ἱκανῶν	τε	ἡμερῶν πάντα ἐπιὸν τὸ πῦρ
[1, 12]	δὲ δῆμος οὐδ´ ἀντιστῆναι οἷός	τε	ἦν, ἄνοπλοι πρὸς ὡπλισμένους καὶ
[1, 6]	ἔνευσαν. Πομπηιανὸς δέ, ὃς πρεσβύτατός	τε	ἦν ἁπάντων καὶ κατ´ ἐπιγαμίαν
[1, 7]	τότε ἀκμάζοντα, ὡς ἕκαστος οἷός	τε	ἦν, πόρρω τῆς πόλεως ὑπήντων,
[1, 13]	ὑποκριταὶ εἶχον αὐτὸν ὑποχείριον. ἁρμάτων	τε	ἡνιοχείας καὶ θηρίων ἐξ ἀντιστάσεως
[1, 8]	διαβάλλειν ἤρξατο, καὶ ὅσοι πλούσιοί	τε	ἦσαν καὶ εὐγενεῖς, τούτους ἐς
[1, 6]	ὕδωρ; ἄλλοι δὲ ἀπολαύσουσι πηγῶν	τε	θερμῶν καὶ ψυχροῦ νάματος ἀτμίδων
[1, 15]	δημοσίᾳ θέας ἐπετέλεσεν, ὑποσχόμενος τά	τε	θηρία πάντα ἰδίᾳ χειρὶ κατακτενεῖν
[1, 2]	παιδεύοιεν αὐτῷ τὸν υἱόν. τάς	τε	θυγατέρας ἐν ὥρᾳ γενομένας ἐξέδοτο
[1, 9]	τελοῦσι Ῥωμαῖοι Διὶ Καπετωλίῳ, θεάματά	τε	θυμέλης καὶ ἰσχύος πάντα ἀθροίζεται
[1, 10]	χρόνῳ, τὰ μὲν πρῶτα κώμαις	τε	καὶ ἀγροῖς ἐπιτρέχων ἐλῄστευεν, ἐπεὶ
[1, 6]	θερμῶν καὶ ψυχροῦ νάματος ἀτμίδων	τε	καὶ ἀέρων, ὧν Ἰταλία μόνη
[1, 4]	λιποθυμία κατεσίγασεν· ὑπὸ δὲ ἀσθενείας	τε	καὶ ἀθυμίας αὖθις ὑπτίαζεν. οἶκτος
[1, 17]	νέον τινὰ ὄνομα Νάρκισσον, γενναῖόν	τε	καὶ ἀκμαστήν, πείθουσιν εἰσελθόντα τὸν
[1, 6]	τῆς ἐν Ῥώμῃ τρυφῆς, θεάματά	τε	καὶ ἀκούσματα τερπνὰ διηγούμενοι τήν
[1, 1]	οὐ παρ´ ἄλλων παραδεξάμενος ἄγνωστόν	τε	καὶ ἀμάρτυρον, ὑπὸ νεαρᾷ δὲ
[1, 10]	τῷ Κομόδῳ, μετὰ πάσης ὀργῆς	τε	καὶ ἀπειλῆς ἐπιστέλλει τοῖς τῶν
[1, 14]	δι´ ἀσφάλειαν ἀναθήμασι κεκοσμημένον χρυσοῦ	τε	καὶ ἀργύρου· ἕκαστος δέ, ἃ
[1, 12]	καὶ τὰ ὦτα ἐνεπίμπλασαν, θυμιάμασί	τε	καὶ ἀρώμασι συνεχῶς ἐχρῶντο, φασκόντων
[1, 1]	σεισμοὺς καὶ ἀέρων φθορὰς τυράννων	τε	καὶ βασιλέων βίους παραδόξους πρότερον
[1, 3]	διαδόχων ἐς τοὺς ὑπηκόους ὕβρεις	τε	καὶ βίαι, δι´ ὧν τὴν
[1, 6]	ἀρχὴν ὁρίσαντι ἐπανελθεῖν οἴκαδε θριαμβεύοντί	τε	καὶ δεσμίους ἀπάγοντι καὶ αἰχμαλώτους
[1, 17]	Μαρκία. εἰώθει γὰρ αὐτὴ κιρνάναι	τε	καὶ διδόναι τὴν πρώτην πόσιν,
[1, 14]	Κομόδου καὶ Μάρκου υἱοῦ Ἡρακλέα	τε	καὶ Διὸς υἱὸν αὑτὸν κελεύσας
[1, 17]	αὑτήν τε μέλλουσαν τεθνήξεσθαι, Λαῖτόν	τε	καὶ Ἔκλεκτον ἐπακολουθήσοντας, τῶν τε
[1, 17]	ἦν Μαρκία, εἵποντο δὲ Λαῖτός	τε	καὶ Ἔκλεκτος, ἐπὶ δὲ τούτοις
[1, 17]	ἑορτήν“ ὁ δ´ Ἔκλεκτος ἀναγνούς	τε	καὶ ἐκπλαγείς (ἦν δὲ τὸ
[1, 6]	οἱ πρὸ σοῦ Ῥωμαῖοι μεγάλοι	τε	καὶ ἔνδοξοι γεγόνασι. δεδιέναι δέ
[1, 1]	ἐκαινοτόμησαν· διόπερ εἰκότως ἐν ἡλικίαις	τε	καὶ ἐξουσίαις διαφόροις οὐχ ὅμοια
[1, 17]	ἅτε τοῦ θαλάμου φύλαξ, ἔτι	τε	καὶ ἐπὶ συνουσίᾳ αὐτοῦ διεβάλλετο.
[1, 7]	καὶ ἄνωθεν ἐκ τριγονίας βασιλέα	τε	καὶ εὐπατρίδην ὄντα Ῥωμαίων. τὸ
[1, 1]	οὐχ ἥκιστα δὲ ἐπεμελήθησαν φράσεώς	τε	καὶ εὐφωνίας, θαρροῦντες, ὡς εἴ
[1, 17]	ἀνδρείας εἰπεῖν, οὐδενὸς ἥττων εὐστοχίᾳ	τε	καὶ εὐχειρίᾳ, εἰ μὴ τὴν
[1, 2]	πάντα τὸν ἐμαυτοῦ βίον εἶδόν	τε	καὶ ἤκουσα ἔστι δ´ ὧν
[1, 3]	δὴ τυραννίδος εἰκόνας ὑποτυπούμενος ἐδεδίει	τε	καὶ ἤλπιζεν οὐ μετρίως δ´
[1, 4]	ἀναβοῆσαι. ὃ μὲν οὖν νυκτός	τε	καὶ ἡμέρας ἐπιβιώσας μιᾶς ἀνεπαύσατο,
[1, 1]	τε ἢ τιμὴν βασιλέων πόλεώς	τε	καὶ ἰδιωτῶν, εὐτελῆ καὶ μικρὰ
[1, 17]	Κομόδου ἐπὶ τὰ συνήθη λουτρά	τε	καὶ κραιπάλας, εἰσδραμὸν ἐς τὸν
[1, 14]	τῆς Παλλάδος ἄγαλμα, ὃ σέβουσί	τε	καὶ κρύπτουσι Ῥωμαῖοι κομισθὲν ἀπὸ
[1, 10]	τῷ βουλομένῳ ἀμφιεσθέντι ὑπάρχει παῖξαί	τε	καὶ κρύψαι τὴν ἀλήθειαν, ὡς
[1, 13]	πᾶσαν αὐτοῦ τὴν ψυχὴν νύκτωρ	τε	καὶ μεθ´ ἡμέραν ἐπάλληλοι καὶ
[1, 1]	ἐπαλλήλους διαδοχὰς οὔτε πολέμων ἐμφυλίων	τε	καὶ ξένων τύχας ποικίλας ἐθνῶν
[1, 13]	τοιούτῳ μὲν δὴ τέλει Κλέανδρός	τε	καὶ οἱ περὶ αὐτὸν ἐχρήσαντο,
[1, 4]	τοῦτο ἀχθῶσι. χαλεπὸν δὲ μετριάσαι	τε	καὶ ὅρον ἐπιθεῖναι ἐπιθυμίαις ὑπηρετούσης
[1, 6]	δὲ ἔλεγον „ὦ δέσποτα, πηγνύμενόν	τε	καὶ ὀρυττόμενον πίνων ὕδωρ; ἄλλοι
[1, 7]	ἀλλ´ ἕκαστος φθάσαι θέλων, δαφνηφόροι	τε	καὶ πάντα ἐπιφερόμενοι ἄνθη τότε
[1, 13]	τὸ ἄστυ μετὰ πάσης εὐφημίας	τε	καὶ παραπομπῆς τοῦ δήμου ὑποδεχθεὶς
[1, 17]	καὶ στοργῆς τῆς ἐμῆς ὕβρεώς	τε	καὶ παροινίας τῆς σῆς, ἧς
[1, 5]	ὡς ἕνα ὁ πατὴρ ἐφίλει	τε	καὶ πᾶσαν ἀρετὴν ἐπαίδευεν. ἔδωκε
[1, 8]	τὸν νεανίσκον ὀλέθρια βουλεύσασθαι αὑτῷ	τε	καὶ πάσῃ τῇ συγκλήτῳ. συνωμότας
[1, 4]	καὶ ἔξω κολακείας προσποιήτου δρῶντές	τε	καὶ πάσχοντες διατελοῦσι καὶ οὐδέ
[1, 16]	ἐς αὐτὸν ὁ ἐνιαυτὸς ἄρχεταί	τε	καὶ παύεται. ταύτης δὲ τῆς
[1, 7]	καὶ δήμοις ἑορτάζουσιν ἐπιφανείς, ἀσπαστός	τε	καὶ ποθεινὸς πᾶσιν ὤφθη. ὡς
[1, 1]	ὕστερον ἔσεσθαι προσδοκήσας ἔργων μεγάλων	τε	καὶ πολλῶν ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ
[1, 15]	βασιλέα μετὰ τοσαῦτα τρόπαια πατρός	τε	καὶ προγόνων οὐκ ἐπὶ βαρβάρους
[1, 6]	δεσμίους ἀπάγοντι καὶ αἰχμαλώτους βασιλεῖς	τε	καὶ σατράπας βαρβάρους. τούτοις γὰρ
[1, 4]	ἐς ὑμᾶς τοσούτου χρόνου τιμήν	τε	καὶ σπουδὴν κατατεθεῖσθαι, ὑμῖν τε
[1, 17]	Κόμοδε. ταῦτ´ ἄρα χαριστήρια εὐνοίας	τε	καὶ στοργῆς τῆς ἐμῆς ὕβρεώς
[1, 5]	κατορθωθέντα ἐς τὴν ἐκείνου σοφίαν	τε	καὶ στρατηγίαν τὴν ἀναφορὰν ἔχει·
[1, 4]	ἑνὸς ἐμοῦ πατέρες πολλοί, περιέποντές	τε	καὶ τὰ ἄριστα συμβουλεύοντες. οὔτε
[1, 15]	τι πρότερον ἄγνωστον ἦν, μεσημβρίας	τε	καὶ τῆς ἀρκτῴας γῆς ζῷα
[1, 7]	διαθέσει ἅτε παρ´ αὐτοῖς γεννηθέντα	τε	καὶ τραφέντα καὶ ἄνωθεν ἐκ
[1, 1]	ἐμπειρίαν τῶν πραγμάτων ἐπιμελέστερον ἑαυτῶν	τε	καὶ τῶν ὑπηκόων ἦρξαν, οἱ
[1, 8]	δὲ καὶ τῷ Περεννίῳ πρόφασίς	τε	καὶ ὑπόθεσις αὐτάρκης· ἐκκόπτειν γὰρ
[1, 3]	ὑφ´ ἡλικίας, ἀλλὰ καὶ καμάτοις	τε	καὶ φροντίσι τετρυχωμένον διατρίβοντά τε
[1, 2]	αὐτῷ) τὸν δὲ περιόντα Κόμοδόν	τε	καλούμενον ὁ πατὴρ μετὰ πάσης
[1, 10]	ἐς τὴν συμμαχίαν προσήγοντο· πᾶσάν	τε	κατατρέχοντες τὴν Κελτῶν καὶ Ἰβήρων
[1, 17]	τε κύλικα τὸ φάρμακον οἴνῳ	τε	κεράσασα εὐώδει δίδωσι πιεῖν. ὁ
[1, 15]	μὲν οὖν καὶ δορκάδας ὅσα	τε	κερασφόρα πλὴν ταύρων, συνθέων αὐτοῖς
[1, 1]	καὶ ξένων τύχας ποικίλας ἐθνῶν	τε	κινήσεις καὶ πόλεων ἁλώσεις τῶν
[1, 16]	τῷ χώρῳ τῆς Ἰταλίας Λάτιόν	τε	κληθῆναι, ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος φωνῆς
[1, 6]	ἐπειρῶντο νέον ἦθος βασιλέως, ὅσοι	τε	κόλακες τραπέζης {καὶ} τὸ εὔδαιμον
[1, 12]	οὔσης περὶ τὸ προάστειον τοῦ	τε	Κομόδου ἐν τοῖς ἀνακεχωρηκόσι τόποις
[1, 17]	ἀπὸ τοῦ λουτροῦ ἐμβαλοῦσα ἔς	τε	κύλικα τὸ φάρμακον οἴνῳ τε
[1, 17]	τε καὶ Ἔκλεκτον ἐπακολουθήσοντας, τῶν	τε	λοιπῶν τοσοῦτον φόνον, ἀνοιμώξασα καθ´
[1, 14]	δημοσίᾳ δεῖξαι ἐτόλμησεν· ἐς τοσοῦτόν	τε	μανίας καὶ παροινίας προὐχώρησεν, ὡς
[1, 5]	τὴν δ´ ἀρετῆς κοινωνίαν. φέρων	τέ	με πολλάκις ἔτι νήπιον ὄντα
[1, 5]	τῆς ἡμετέρας ἡλικίας {καταφρονῆσαν} τά	τε	μέλλοντα φοβήσεται δέει τῶν πεπειραμένων.
[1, 17]	θανατηφόρον καὶ πρὸ ἁπάντων αὑτήν	τε	μέλλουσαν τεθνήξεσθαι, Λαῖτόν τε καὶ
[1, 9]	αὐτὸν συλληφθῆναι ὁ Περέννιος, οἷά	τε	μεμηνότα καὶ ψευδῆ λέγοντα πυρὶ
[1, 4]	μνήμῃ χαριεῖσθε τὰ μέγιστα, οὕτω	τε	μόνως ἀίδιον αὐτὴν ποιῆσαι δυνήσεσθε.
[1, 3]	ὑπόγυον ἔχοντα τὴν μνήμην, τά	τε	Νέρωνι πεπραγμένα ὃς ἐχώρησε μέχρι
[1, 14]	καταφλέξαν δὲ τὸ πῦρ τόν	τε	νεὼν καὶ πάντα τὸν περίβολον,
[1, 10]	πρὶν ἐλθεῖν τὴν ἑορτὴν αὐτός	τε	ὁ Μάτερνος συλληφθεὶς τὴν κεφαλὴν
[1, 7]	τὴν τοῦ βασιλέως ἄφιξιν, ὑπερήσθη	τε	ὁ Ῥωμαίων δῆμος καὶ χρηστὰς
[1, 10]	δέδοται ἐξουσία παντοδαπῆς παιδιᾶς, ἕκαστός	τε	ὃ βούλεται σχῆμα ὑποκρίνεται· οὐδ´
[1, 6]	ὁ Κόμοδος τὰ λεχθέντα, οὐδέν	τε	οἷός τε ὢν εὐλόγως ἀποκρίνασθαι,
[1, 10]	ὡς μὴ ῥᾳδίως διαγνῶναι τόν	τε	ὄντα καὶ τὸν μιμούμενον. ἔδοξε
[1, 8]	διεχρήσατο καὶ πάντας ἀφειδῶς τούς	τε	ὄντας ἐν τῇ συνωμοσίᾳ καὶ
[1, 13]	δὲ ἦσαν ἄρρενες αὐτῷ) πάντας	τε	ὅσους ᾔδεσαν ἐκείνῳ φίλους διεχρήσαντο·
[1, 12]	τῶν ἰατρῶν μύρου εὐωδεστάτου τάς	τε	ὀσφρήσεις καὶ τὰ ὦτα ἐνεπίμπλασαν,
[1, 7]	ἡ μήτηρ βασίλισσα γεγένητο θυγάτηρ	τε	οὖσα Ἀντωνίνου τοῦ εὐσεβοῦς ἐπικληθέντος,
[1, 12]	Ῥωμαίων πόλει ἤκμασεν ἅτε πυλυανθρώπῳ	τε	οὔσῃ φύσει καὶ τοὺς πανταχόθεν
[1, 9]	σοὶ καὶ χρήματα ἀθροίζει, οἵ	τε	παῖδες αὐτῷ τὴν Ἰλλυρικὴν στρατιὰν
[1, 1]	περὶ συγκομιδὴν ἱστορίας ἀσχοληθέντων ἔργων	τε	πάλαι γεγονότων μνήμην ἀνανεώσασθαι σπουδασάντων,
[1, 7]	τὰς ἐν μέσῳ πόλεις, ὑποδεχθείς	τε	πανταχοῦ βασιλικῶς καὶ δήμοις ἑορτάζουσιν
[1, 7]	θεασάμενοι βασιλέα οἱ Ῥωμαῖοι, εὐφημίαις	τε	παντοδαπαῖς καὶ στεφάνων καὶ ἀνθέων
[1, 14]	μέσῳ ἀέρι κρέμασθαι δοκεῖν· ζῷά	τε	παντοῖα καὶ τὴν ἑαυτῶν φύσιν
[1, 4]	συγκαλέσας τε τοὺς φίλους ὅσοι	τε	παρῆσαν τῶν συγγενῶν, καὶ τὸν
[1, 6]	τῶν ἐπιτηδείων δαψίλειαν καταριθμοῦντες διαβάλλοντές	τε	πᾶσαν τὴν ἐπὶ ταῖς ὄχθαις
[1, 10]	θαύματα, τῆς θεοῦ προπομπεύει. ἀνετός	τε	πᾶσι δέδοται ἐξουσία παντοδαπῆς παιδιᾶς,
[1, 8]	οὔπω παρόντων ἀπλήστῳ ἀντιποιήσει. τούς	τε	πατρῴους φίλους πρῶτος διαβάλλειν ἤρξατο,
[1, 10]	ἔτι τῷ Κομόδῳ ὑπάρχον, τήν	τε	περὶ αὐτὸν τῶν δορυφόρων εὔνοιαν)
[1, 11]	ἐκφυγὼν τὴν Ματέρνου ἐπιβουλὴν πλείονί	τε	περὶ αὑτὸν ἐχρῆτο φρουρᾷ καὶ
[1, 9]	πρόνοιαν τῶν Ἰλλυρικῶν στρατευμάτων, αὐτός	τε	πλεῖστα χρήματα ἤθροιζεν ἐς τὸ
[1, 2]	καὶ σώφρονι βίῳ ἐπιστώσατο. πολύ	τε	πλῆθος ἀνδρῶν σοφῶν ἤνεγκε τῶν
[1, 17]	ἴλιγγός τε αὐτὸν καταλαμβάνει ἔμετός	τε	πολὺς ἐπιγίνεται, ἢ τῆς προεγκειμένης
[1, 2]	ἐπιεικῆ καὶ μέτριον βασιλέα, τούς	τε	προσιόντας δεξιούμενος κωλύων τε τοὺς
[1, 10]	τῆς πομπῆς νομισθεὶς μέρος, μηδενὸς	{τε}	προφυλαττομένου αἰφνιδίως ἐπιπεσὼν τὸν Κόμοδον
[1, 1]	καὶ ἐν πολλοῖς βαρβάροις, γῆς	τε	σεισμοὺς καὶ ἀέρων φθορὰς τυράννων
[1, 6]	βουλῆς ἐνταῦθα σὺν σοί, ἥ	τε	στρατιωτικὴ δύναμις παροῦσα πᾶσα τῆς
[1, 7]	ἄλλους νεὼς ἀνελθὼν εὐθὺς τῇ	τε	συγκλήτῳ καὶ τοῖς ἐν Ῥώμῃ
[1, 7]	τὴν ὄψιν ἦν ἀξιοθέατος σώματός	τε	συμμετρίᾳ καὶ κάλλει προσώπου μετ´
[1, 17]	καθ´ αὑτὸν ἀνθρώπων εὐπρεπέστατος αὐταρκέστατός	τε	συμμετρίᾳ σώματος, εἰ δέ τι
[1, 12]	τὰς τῶν οἰκιῶν εἰσόδους ἔς	τε	τὰ δωμάτια ἀναβάντες λίθοις καὶ
[1, 12]	ἀνακεχωρηκόσι τόποις ἡδοναῖς σχολάζοντος ἀγνοοῦντός	τε	τὰ θρυλούμενα, ἐπείπερ ὁ Κλέανδρος
[1, 17]	Μαρκία πάντας ἀποστῆναι κελεύσαντες ἔς	τε	τὰ οἰκεῖα ἀπιέναι, ἡσυχίαν δὴ
[1, 13]	ᾔδεσαν ἐκείνῳ φίλους διεχρήσαντο· σύροντές	τε	τὰ σώματα καὶ πᾶσαν ὕβριν
[1, 10]	Κελτῶν καὶ Ἰβήρων χώραν, πόλεσί	τε	ταῖς μεγίσταις ἐπιόντες, καὶ μέρη
[1, 10]	δὲ καὶ δεινὰ τολμήσας, τήν	τε	τάξιν λιπὼν καὶ πείσας ἑτέρους
[1, 10]	δίκας. ὁ δὲ Κόμοδος θύσας	τε	τῇ θεῷ καὶ χαριστήρια ὁμολογήσας
[1, 11]	πράγματα, φασὶν αὐτοῖς χρησθῆναι μενεῖν	τε	τὴν ἀρχὴν καὶ ἐς μέγα
[1, 16]	ἐκείνης γὰρ τῆς ἡμέρας σέβουσι	{τε}	τὴν ἑορτὴν Ῥωμαῖοι ἐς θεὸν
[1, 13]	οὐδέπω. τοιαῦτά τινα εἰποῦσα ῥηξαμένη	τε	τὴν ἐσθῆτα, καὶ τῶν παρόντων
[1, 10]	ὁμολογήσας τὴν ἑορτὴν ἐπετέλει, παρέπεμπέ	τε	τὴν θεὸν χαίρων. καὶ σωτήρια
[1, 6]	μειρακίου οἱ μὲν ἄλλοι συνεστάλησάν	τε	τὴν ψυχήν, καὶ σκυθρωπαῖς ταῖς
[1, 9]	τῷ Κομόδῳ τὰ νομίσματα διδάξαντές	τε	τῆς ἐπιβουλῆς τὰ λανθάνοντα αὐτοὶ
[1, 15]	δὲ τῆς φήμης συνέθεον ἔκ	τε	τῆς Ἰταλίας πάσης καὶ τῶν
[1, 8]	πεῖραν τῆς γνώμης λαμβάνουσα, περί	τε	τῆς προεδρίας συνεχῶς ἀπωδύρετο, καὶ
[1, 13]	ἰδόντες ὑπὲρ οὗ ἐμάχοντο, δέει	τε	τῆς τοῦ βασιλέως ὀργῆς (συνίεσαν
[1, 12]	ἀέρος φθορὰν ἀντέχειν ἐλέγετο εὐωδίᾳ	τε	τῆς τῶν δαφνῶν ἀποφορᾶς καὶ
[1, 12]	πολλοὶ δὲ αὐτῶν διεφθείροντο· ὑπό	τε	τῆς τῶν λίθων συνεχοῦς βολῆς
[1, 9]	δὲ ταῦτα τοῦ Περεννίου μηδέν	τέ	τι τοιοῦτον προσδεχομένου νύκτωρ ὁ
[1, 12]	καὶ τοὺς πανταχόθεν ὑποδεχομένῃ, πολλή	τέ	τις φθορὰ ἐγένετο ὑποζυγίων ἅμα
[1, 4]	ἐπειδὴ διεφοίτησεν ἡ φήμη, πᾶν	τε	τὸ παρὸν στρατιωτικὸν καὶ τὸ
[1, 14]	γνώμῃ θεῶν καὶ δυνάμει ἤρξατό	τε	τὸ πῦρ καὶ ἐπαύσατο. συνεβάλλοντο
[1, 14]	υἱὸν αὑτὸν κελεύσας καλεῖσθαι ἀποδυσάμενός	τε	τὸ Ῥωμαίων καὶ βασίλειον σχῆμα
[1, 3]	ἐχώρησε μέχρι μητρῴου φόνου παρεῖχέ	τε	τοῖς δήμοις ἑαυτὸν καταγέλαστον θέαμα,
[1, 4]	ἡμέρας ἐπιβιώσας μιᾶς ἀνεπαύσατο, πόθον	τε	τοῖς καθ´ αὑτὸν ἀνθρώποις ἐγκαταλιπὼν
[1, 5]	τὸ στρατόπεδον, ὡς ἂν διαλεχθείη	τε	τοῖς στρατιώταις, καὶ χρήματα δωρησάμενος,
[1, 16]	ὁ δὲ Κόμοδος μεταπεμψάμενος Λαῖτόν	τε	τὸν ἔπαρχον τῶν στρατοπέδων Ἔκλεκτόν
[1, 3]	ἐλπίδας φαύλως ἔχειν ὑπώπτευεν, ἑώρα	τε	τὸν παῖδα τῆς μειρακίων ἡλικίας
[1, 16]	τὸν ἔπαρχον τῶν στρατοπέδων Ἔκλεκτόν	τε	τὸν τοῦ θαλάμου προεστῶτα ἐκέλευεν
[1, 7]	ἐς τὴν Ῥώμην εἰσήλασεν, ἐς	τε	τοῦ Διὸς τὸ τέμενος καὶ
[1, 6]	χρημάτων βασιλικῶν ἐνταῦθα πάντα· ἥ	τε	τοῦ πατρὸς μνήμη αἰώνιόν σοι
[1, 8]	τινὸς ἐπεῖχε τὸν νεανίσκον ἥ	τε	τοῦ πατρὸς μνήμη καὶ ἡ
[1, 5]	βεβαιοῦν ὑμέτερον ἔργον, εἰ τά	τε	τοῦ πολέμου λείψανα μετὰ πάσης
[1, 12]	καὶ ἐξουσίας προήχθη, ὡς τήν	τε	τοῦ σώματος φρουρὰν καὶ τὴν
[1, 3]	ἀδελφῆς γνησίας ἔρωτος προχωρήσας παρὰ	{τε}	τοὺς Μακεδόνων καὶ Ἑλλήνων νόμους,
[1, 2]	τούς τε προσιόντας δεξιούμενος κωλύων	τε	τοὺς περὶ αὐτὸν δορυφόρους ἀποσοβεῖν
[1, 2]	ἢ πολιτικὴν ἀρετὴν ἔχοντα, πρός	τε	τοὺς τὰ ἀρκτῷα τῆς γῆς
[1, 2]	γῆς {ἔθνη βάρβαρα} κατοικοῦντας πρός	τε	τοὺς ὑπὸ ταῖς ἀνατολαῖς ποιουμένους
[1, 4]	τοσαύταις φροντίσι τὴν ψυχήν, συγκαλέσας	τε	τοὺς φίλους ὅσοι τε παρῆσαν
[1, 15]	τοῦ σώματος, ὡς μὴ ἅμα	τε	τρῶσαι καὶ φονεῦσαι. τὰ δὲ
[1, 12]	οἰκέτης δὲ βασιλικὸς γενόμενος συναυξηθείς	τε	τῷ Κομόδῳ ἐς τοσοῦτον ὑπ´
[1, 8]	φυλάξαντα καὶ τόπον ἐπιτήδειον, ἐπιπεσεῖν	τε	τῷ Κομόδῳ καὶ φονεῦσαι, τὰ
[1, 10]	σὺν αὑτῷ ὁπλίσας ὁμοίως ἀναμίξας	τε	τῷ πλήθει τῶν αἰχμοφόρων καὶ
[1, 12]	τὴν τοῦ θαλάμου ἐξουσίαν τήν	τε	τῶν βασιλικῶν στρατιωτῶν ἀρχὴν ἐγχειρισθῆναι.
[1, 6]	καὶ ἀκούσματα τερπνὰ διηγούμενοι τήν	τε	τῶν ἐπιτηδείων δαψίλειαν καταριθμοῦντες διαβάλλοντές
[1, 17]	πρὸ αὐτοῦ γενομένων βασιλέων, κάλλει	τε	τῶν καθ´ αὑτὸν ἀνθρώπων εὐπρεπέστατος
[1, 5]	ἀξίαις οὕτως ἀμείψεσθε· ὃν ἐπακούειν	τε	τῶν λεγομένων καὶ τὰ πραττόμενα
[1, 17]	τὴν τοῦ πατρὸς τελευτήν, εὐγενέστατός	τε	τῶν πρὸ αὐτοῦ γενομένων βασιλέων,
[1, 9]	ἐπεβούλευε τῇ ἀρχῇ, καὶ τοῖς	τε	υἱοῖς αὑτοῦ νεανίαις οὖσιν ἐγχειρίσαι
[1, 5]	προσκτήτῳ σεμνυνόμενοι ἀρχῇ, ἀλλὰ μόνος	τε	ὑμῖν ἐγὼ ἐν τοῖς βασιλείοις
[1, 10]	αἰτίαις δεσμῶν ἐλευθέρους ἀφιέντες ἄδειάν	τε	ὑπισχνούμενοι, εὐεργεσίαις ἐς τὴν συμμαχίαν
[1, 9]	ἐπὶ τῆς Ῥώμης ἀγνοοῦντι, γράμματά	τε	φιλικὰ ποιήσας καὶ ἐπὶ μείζοσι
[1, 13]	κινδύνων ἀπίστως προσεφέρετο πᾶσιν ἀφειδῶς	τε	φονεύων καὶ πάσαις διαβολαῖς ῥᾳδίως
[1, 7]	ἀρθμίαι καὶ πυρώδεις βολαί, κόμη	τε	φύσει ξανθὴ καὶ οὔλη, ὡς,
[1, 9]	ἐν μέσῃ τῇ σκηνῇ τῷ	τε	χειρὸς νεύματι τὸν δῆμον κατασιγάσας
[1, 6]	τῆς σῆς ἀρχῆς προασπίζει· ταμιεῖά	τε	χρημάτων βασιλικῶν ἐνταῦθα πάντα· ἥ
[1, 6]	τὰ λεχθέντα, οὐδέν τε οἷός	τε	ὢν εὐλόγως ἀποκρίνασθαι, τοὺς φίλους
[1, 13]	ἡ εἴσοδος αὐτῇ καὶ ἀκώλυτος	ἅτε	ἀδελφῇ) λυσαμένη τὰς τρίχας ῥίψασά
[1, 7]	γὰρ αὐτὸν ἀληθεῖ ψυχῆς διαθέσει	ἅτε	παρ´ αὐτοῖς γεννηθέντα τε καὶ
[1, 12]	ἐν τῇ Ῥωμαίων πόλει ἤκμασεν	ἅτε	πυλυανθρώπῳ τε οὔσῃ φύσει καὶ
[1, 17]	ἔθος δ´ εἶχεν αὐτῇ προσιέναι	ἅτε	τοῦ θαλάμου φύλαξ, ἔτι τε
[1, 4]	ὑπὲρ ὧν ἐτύχετε οὐκ ἀμνημονεῖτε.	ὁρᾶτε	δή μοι τὸν υἱὸν ὃν
[1, 4]	„ἄχθεσθαι μὲν ὑμᾶς ἐφ´ οἷς	ὁρᾶτέ	με διακείμενον, θαυμαστὸν οὐδέν· φύσει
[1, 4]	τε αὐτοῖς καὶ πᾶσιν ἄριστον	ἀποδείξετε	βασιλέα, τῇ τε ἐμῇ μνήμῃ
[1, 5]	τε ἐν ἡμῖν νέον σεμνότητος	πληρώσετε	τῇ τῶν ὑμετέρων ἔργων ἀνδραγαθίᾳ.
[1, 4]	χάριν, δείξασιν ὅτι ὑπὲρ ὧν	ἐτύχετε	οὐκ ἀμνημονεῖτε. ὁρᾶτε δή μοι
[1, 2]	ἐραστής, ὡς μηδενὸς μήτε Ῥωμαίων	μήτε	Ἑλλήνων ἀπολείπεσθαι· δηλοῖ δὲ ὅσα
[1, 15]	ἐθνῶν, θεασόμενοι ἃ μὴ πρότερον	μήτε	ἑωράκεσαν μήτε ἠκηκόεσαν. καὶ γὰρ
[1, 15]	ἃ μὴ πρότερον μήτε ἑωράκεσαν	μήτε	ἠκηκόεσαν. καὶ γὰρ διηγγέλλετο αὑτοῦ
[1, 6]	ταῖς ὄχθαις τοῦ Ἴστρου ὥραν,	μήτε	ὀπώρας εὔφορον κρυεράν τε ἀεὶ
[1, 2]	ἀρχαιότητος ἦν ἐραστής, ὡς μηδενὸς	μήτε	Ῥωμαίων μήτε Ἑλλήνων ἀπολείπεσθαι· δηλοῖ
[1, 16]	καὶ προσπίπτουσα μετὰ δακρύων ἐδεῖτο	μήτε	τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν καθυβρίσαι μηθ´
[1, 9]	αὐτὸν ἥκειν κελεύει. ὃ δὲ	μήτε	τι τῆς παρασκευῆς πω καὶ
[1, 9]	παρασκευῆς πω καὶ τῶν βεβουλευμένων	μήτε	τι τῶν κατὰ τὸν πατέρα
[1, 5]	πολέμου λείψανα μετὰ πάσης ἀνδρείας	ἀπαλείψαιτε	καὶ τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν μέχρις
[1, 9]	πρότερον ἄγνωστος καὶ ἄσημος ὤν,	εἴτε	ἐλπίσαντος ἀμοιβῆς μεγαλοδώρου τεύξεσθαι παρὰ
[1, 14]	γῆς, εἴτε σκηπτοῦ νύκτωρ κατενεχθέντος,	εἴτε	καὶ πυρός ποθεν ἐκ τοῦ
[1, 9]	ὑπό τινος δαιμονίου τύχης ἐπειχθέντος,	εἴτε	καὶ τολμήσαντος ἵνα δόξαν ἄρηται
[1, 14]	σεισμοῦ δὲ ὀλίγου προγενομένου γῆς,	εἴτε	σκηπτοῦ νύκτωρ κατενεχθέντος, εἴτε καὶ
[1, 9]	φθάσεις, διαφθείρῃ. ταῦτα εἰπόντος αὐτοῦ,	εἴτε	ὑπό τινος δαιμονίου τύχης ἐπειχθέντος,
[1, 4]	ὅτι ὑπὲρ ὧν ἐτύχετε οὐκ	ἀμνημονεῖτε.	ὁρᾶτε δή μοι τὸν υἱὸν
[1, 5]	τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν μέχρις ὠκεανοῦ	προαγάγοιτε.	ὑμῖν τε γὰρ ταῦτα δόξαν
[1, 5]	εἰκότως δ´ ἂν ταῦτα λογιζόμενοι	στέργοιτε	οὐ δοθέντα ὑμῖν ἀλλὰ γεννηθέντα
[1, 14]	τῆς πόλεως καὶ κάλλιστα ἔργα·	ὅτε	καὶ τῆς Ἑστίας τοῦ νεὼ
[1, 4]	καὶ πάσχοντες διατελοῦσι καὶ οὐδέ	ποτε	ἀφηνιάζουσιν, ἢν μὴ βίᾳ καὶ
[1, 15]	αὐτοῦ πάντες ἐξεπλήττοντο. λαβὼν οὖν	ποτὲ	βέλη ὧν αἱ ἀκμαὶ ἦσαν
[1, 15]	τῶν ὀδόντων ἀκμήν. λεόντων δέ	ποτε	ἐξ ὑπογαίων ἑκατὸν ἅμα ἀφεθέντων
[1, 16]	χιλίους νικήσαντος“ ~ἔδει δὲ ἄρα	ποτὲ	κἀκεῖνον παύσασθαι μεμηνότα καὶ τὴν
[1, 15]	ὡς μηδὲν παθούσας. παρδάλεως δέ	ποτε	ὀξυτάτῳ δρόμῳ τὸν ἐκκαλούμενον καταλαβούσης
[1, 15]	καρδίας ἔφερε τὴν πληγήν, καὶ	οὐδέποτε	σκοπὸν ἄλλον ἔσχεν οὐδὲ ἐπ´
[1, 8]	τῇ συνωμοσίᾳ καὶ τοὺς ἐφ´	οἱαισδήποτε	διαβληθέντας ὑποψίαις. ~ὁ δὲ Περέννιος
[1, 7]	φύσει ξανθὴ καὶ οὔλη, ὡς,	εἴποτε	φοιτῴη δι´ ἡλίου, τοσοῦτον ἐκλάμπειν
[1, 7]	τε καὶ πάντα ἐπιφερόμενοι ἄνθη	τότε	ἀκμάζοντα, ὡς ἕκαστος οἷός τε
[1, 14]	πιστευόντων κατ´ ἐκεῖνο καιροῦ τῶν	τότε	ἀνθρώπων ὅτι γνώμῃ θεῶν καὶ
[1, 15]	δὲ πανταχόθεν ζῷα ἠθροίζετο αὐτῷ.	τότε	γοῦν εἴδομεν ὅσα ἐν γραφαῖς
[1, 9]	ἀφόρητος ἦν ὑπεροψίᾳ καὶ ὕβρει)	τότε	δὲ καιρὸν εὔκαιρον ἔχοντες, διαβάλλειν
[1, 12]	ἐγένετο ὑποζυγίων ἅμα καὶ ἀνθρώπων.	τότε	ὁ Κόμοδος συμβουλευσάντων αὐτῷ τινῶν
[1, 14]	ἀπὸ Τροίας, ὡς λόγος· ὃ	τότε	πρῶτον {καὶ} μετὰ τὴν ἀπ´
[1, 16]	εὐφραίνουσιν αὑτοὺς ἀρχαί τε ἐπώνυμοι	τότε	πρῶτον τὴν ἔνδοξον καὶ ἐνιαύσιον
[1, 15]	εἰσῆλθεν ὅπλα τε ἀναλαβὼν ἐμονομάχει,	τότε	σκυθρωπὸν εἶδεν ὁ δῆμος θέαμα,
[1, 17]	τὸ προκαταλαμβανόμενον, ὅπερ εἰώθασι βασιλεῖς	ἑκάστοτε	πρὸ πάσης τροφῆς λαμβάνειν, κώλυμα
[1, 8]	ἧττον μέντοι καὶ ὁ Κόμοδος	ἐφύλαττε	τὰς τιμὰς τῇ ἀδελφῇ· καὶ
[1, 3]	οἷα δὴ ἄνδρα πολυίστορα μάλιστα	ἐτάραττε	μνήμη τῶν ἐν νεότητι βασιλείαν
[1, 1]	διακοσίοις μέχρι τῶν Μάρκου καιρῶν	οὔτε	βασιλειῶν οὕτως ἐπαλλήλους διαδοχὰς οὔτε
[1, 14]	φαύλῳ συμβόλῳ χρωμένους πάντας ἐτάραξεν·	οὔτε	γὰρ ὄμβρου προϋπάρξαντος οὔτε νεφῶν
[1, 4]	τε καὶ τὰ ἄριστα συμβουλεύοντες.	οὔτε	γὰρ χρημάτων πλῆθος οὐδὲν αὔταρκες
[1, 11]	τὸ ἄγαλμα διοπετὲς εἶναι λέγουσιν,	οὔτε	δὲ τὴν ὕλην οὔτε τεχνιτῶν
[1, 4]	οὐδὲν αὔταρκες πρὸς τυραννίδος ἀκρασίαν,	οὔτε	δυρυφόρων φρουρὰ ἱκανὴ ῥύεσθαι τὸν
[1, 5]	ἐν ἀρχῇ νέας ἡγεμονίας κολασθὲν	οὔτε	ἐς τὸ παρὸν καταθαρσήσει τῆς
[1, 14]	ἐτάραξεν· οὔτε γὰρ ὄμβρου προϋπάρξαντος	οὔτε	νεφῶν ἀθροισθέντων, σεισμοῦ δὲ ὀλίγου
[1, 1]	οὔτε βασιλειῶν οὕτως ἐπαλλήλους διαδοχὰς	οὔτε	πολέμων ἐμφυλίων τε καὶ ξένων
[1, 11]	λέγουσιν, οὔτε δὲ τὴν ὕλην	οὔτε	τεχνιτῶν ὅστις ἐποίησεν ἐγνωσμένον οὐδὲ
[1, 8]	γὰρ ἀεὶ καὶ κολούειν αὐτῷ	συνεβούλευε	τοὺς ὑπερέχοντας, ὧν ἁρπάζων τὰς
[1, 9]	ποιησάμενός τε αὑτὸν ἐπ´ ἐξουσίας,	ἐπεβούλευε	τῇ ἀρχῇ, καὶ τοῖς τε
[1, 7]	μὲν οὖν ὁ Κόμοδος οὕτως	εἶχε,	πρὸς δὲ τῇ τῆς ἡλικίας
[1, 15]	καὶ εὐστοχίας παρὰ τοῖς δημώδεσιν	εἶχέ	τινα χάριν. ἐπεὶ δὲ καὶ
[1, 16]	ταύτην ἀνήνεγκε πρὸς Μαρκίαν, ἣν	εἶχε	τῶν παλλακίδων τιμιωτάτην, καὶ οὐδέν
[1, 16]	παλλακίδων τιμιωτάτην, καὶ οὐδέν τι	ἀπεῖχε	γαμετῆς γυναικός, ἀλλὰ πάντα ὑπῆρχεν
[1, 8]	κτήματα. μέχρι μὲν οὖν τινὸς	ἐπεῖχε	τὸν νεανίσκον ἥ τε τοῦ
[1, 2]	λεχθέντα πρὸς αὐτοῦ ἢ γραφέντα.	παρεῖχε	δὲ καὶ τοῖς ἀρχομένοις ἑαυτὸν
[1, 3]	ὃς ἐχώρησε μέχρι μητρῴου φόνου	παρεῖχέ	τε τοῖς δήμοις ἑαυτὸν καταγέλαστον
[1, 12]	ζῴων τῶν τοῖς ἀνθρώπων συνοίκων.	ἐπέσχε	δὲ κατ´ αὐτὸ καὶ λιμὸς
[1, 9]	μὲν δὴ ἀκαίρου παρρησίας τοιαύτην	ὑπέσχε	δίκην· οἱ μέντοι περὶ τὸν
[1, 8]	τὸ βεβουλευμένον μᾶλλον ἢ ἔδρασε,	παρέσχε	τε αὑτῷ μὲν προγνωσθέντι ἁλῶσαι,
[1, 6]	κρείττονα ὁρμὴν ὁ Πομπηιανὸς εἰπὼν	διέτρεψε	πρὸς ὀλίγον τὸ μειράκιον. αἰδεσθεὶς