Livre, Chap. |
[1, 13] |
περὶ
αὐτὸν
ἐχρήσαντο,
φιλοτιμουμένης,
ὡς
|
ἄν |
τις
εἴποι,
τῆς
φύσεως
ἐν |
[1, 7] |
πάντες
αὐτῷ
συναπελθεῖν
ἤθελον,
ὡς
|
ἂν |
ἀπαλλαγεῖεν
μὲν
τῆς
ἐν
τῇ |
[1, 8] |
ἄγων
τὸ
μειράκιον
ἐφόβει,
ὡς
|
ἂν |
αὐτοὺς
διαχρησάμενος
ἀφορμὴν
αὐτῷ
παράσχοι |
[1, 5] |
μειράκιον
ἐς
τὸ
στρατόπεδον,
ὡς
|
ἂν |
διαλεχθείη
τε
τοῖς
στρατιώταις,
καὶ |
[1, 1] |
δυναστεία
μετέπεσεν
ἐς
μοναρχίαν,
οὐκ
|
ἂν |
εὕροι
ἐν
ἔτεσι
περί
που |
[1, 5] |
ὀφειλόντων,
τοὺς
δ´
ἡλικιώτας
εἰκότως
|
ἂν |
καὶ
συμφοιτητὰς
τῶν
ἐν
ὅπλοις |
[1, 1] |
παιδείας
κλέος
ἀίδιον
μνώμενοι,
ὡς
|
ἂν
|
μὴ
σιωπήσαντες
λάθοιεν
ἐς
τὸν |
[1, 6] |
τε
ἡ
Ῥώμη,
ὅπου
ποτ´
|
ἂν |
ὁ
βασιλεὺς
ᾖ.
τὸν
δὲ |
[1, 5] |
τὴν
ἀναφορὰν
ἔχει·
ὅσα
δ´
|
ἂν |
σὺν
ἐμοὶ
βασιλεῖ
νέῳ
προθύμως |
[1, 5] |
πραττόμενα
ἐφορᾶν
ἡγεῖσθε.
εὐδαιμονοίημεν
δ´
|
ἂν |
τὰ
δέοντα
πράττοντες
ὑπὸ
τοιούτῳ |
[1, 5] |
ἄνθρωπον
καὶ
βασιλέα.
εἰκότως
δ´
|
ἂν
|
ταῦτα
λογιζόμενοι
στέργοιτε
οὐ
δοθέντα |
[1, 9] |
αὐτοῦ
λανθάνοντες
συνεκρότουν
δύναμιν,
ὡς
|
ἂν
|
τοῦ
Περεννίου
κατεργασαμένου
τὸν
Κόμοδον |
[1, 3] |
Σικελιώτου
τυράννου,
ὃς
ὑπὸ
τῆς
|
ἄγαν |
ἀκρασίας
καινὰς
ἡδονὰς
ἐπὶ
μεγίστοις |
[1, 4] |
ὧν
αὐτὸς
διάκειμαι
πρὸς
ὑμᾶς,
|
ἀμοιβαίαν |
εὔνοιαν
εἰκότως
ἤλπικα.
νῦν
δὲ
|
[1, 5] |
τὴν
ἐκείνου
σοφίαν
τε
καὶ
|
στρατηγίαν |
τὴν
ἀναφορὰν
ἔχει·
ὅσα
δ´ |
[1, 12] |
συνεχῶς
ἐχρῶντο,
φασκόντων
τινῶν
τὴν
|
εὐωδίαν |
φθάσασαν
ἐμπιπλάναι
τοὺς
πόρους
τῶν |
[1, 10] |
καθειρχθέντας
αἰτίαις
δεσμῶν
ἐλευθέρους
ἀφιέντες
|
ἄδειάν |
τε
ὑπισχνούμενοι,
εὐεργεσίαις
ἐς
τὴν |
[1, 5] |
ἡμερῶν,
ἐν
ὅσαις
περὶ
τὴν
|
κηδείαν |
τοῦ
πατρὸς
τὸν
υἱὸν
ἀπησχόλουν, |
[1, 10] |
παῖξαί
τε
καὶ
κρύψαι
τὴν
|
ἀλήθειαν, |
ὡς
μὴ
ῥᾳδίως
διαγνῶναι
τόν |
[1, 9] |
ἐπεδείκνυντο
τῆς
τε
ἐκείνου
σωτηρίας
|
προμήθειαν |
εἶχον,
ποιησάμενός
τε
αὑτὸν
ἐπ´ |
[1, 1] |
πρὸς
ἔχθραν
ἢ
μῖσος
τυράννων,
|
κολακείαν |
τε
ἢ
τιμὴν
βασιλέων
πόλεώς
|
[1, 14] |
δὲ
ἦν
πάντων
ἱερῶν,
δι´
|
ἀσφάλειαν |
ἀναθήμασι
κεκοσμημένον
χρυσοῦ
τε
καὶ |
[1, 6] |
αὐτάρκη
πρὸς
σώφρονα
τοῦ
σώματος
|
ἐπιμέλειαν. |
παρεισδύντες
δέ
τινες
τῶν
ἐπὶ
|
[1, 14] |
ὑφ´
ἑνὶ
σχήματι
καὶ
θηλειῶν
|
πολυτέλειαν |
καὶ
ἡρώων
ἰσχὺν
μιμούμενον.
τοιοῦτος |
[1, 5] |
δωρησάμενος,
ὡς
ἔθος
ἐστὶ
τοῖς
|
βασιλείαν |
διαδεχομένοις,
μεγαλόφρονι
ἐπιδόσει
οἰκειώσηται
τὸ |
[1, 3] |
ἐτάραττε
μνήμη
τῶν
ἐν
νεότητι
|
βασιλείαν |
παραλαβόντων,
τοῦτο
μὲν
Διονυσίου
τοῦ |
[1, 6] |
διηγούμενοι
τήν
τε
τῶν
ἐπιτηδείων
|
δαψίλειαν
|
καταριθμοῦντες
διαβάλλοντές
τε
πᾶσαν
τὴν |
[1, 14] |
τὴν
τοῦ
νεὼ
τῆς
Εἰρήνης
|
ἀπώλειαν. |
τὰ
γοῦν
ἀκολουθήσαντα,
ὡς
ἐν |
[1, 11] |
ἄγαλμα
ᾔτουν·
ἔτυχον
δὲ
ῥᾳδίως
|
συγγένειαν
|
προβαλλόμενοι
καὶ
τὴν
ἀπ´
Αἰνείου |
[1, 11] |
ναῦς
ἀνέδραμε,
πρὶν
ἢ
τὴν
|
ἱέρειαν |
ἐνεχθῆναι
{τῆς}
θεοῦ
ἥτις
{τῆς |
[1, 7] |
τῆς
ἐν
τῇ
πολεμίᾳ
διατριβῆς,
|
ἀπολαύσειαν |
δὲ
τῆς
ἐν
Ῥώμῃ
τρυφῆς. |
[1, 1] |
ἀρχήν,
οἳ
δὲ
πρόσκαιρον
τὴν
|
δυναστείαν· |
εἰσὶ
δ´
οἳ
μέχρι
προσηγορίας |
[1, 16] |
δεδιότα
δὲ
τὴν
τοῦ
παιδὸς
|
δυναστείαν |
παρ´
αὐτῷ
κρυπτόμενον
λαθεῖν·
ὅθεν
|
[1, 1] |
τούτων
γὰρ
οἱ
μὲν
τὴν
|
ἡλικίαν |
πρεσβύτεροι
διὰ
τὴν
ἐμπειρίαν
τῶν |
[1, 16] |
γνώμην
αὑτοῦ
ταύτην
ἀνήνεγκε
πρὸς
|
Μαρκίαν, |
ἣν
εἶχε
τῶν
παλλακίδων
τιμιωτάτην, |
[1, 17] |
καὶ
αὐτὸς
ταραχθεὶς
ἀφικνεῖται
πρὸς
|
Μαρκίαν |
ὡς
δὴ
συσκεψόμενος
αὐτοῖς
περὶ |
[1, 14] |
μετὰ
τὴν
ἀπ´
Ἰλίου
ἐς
|
Ἰταλίαν |
ἄφιξιν
εἶδον
οἱ
καθ´
ἡμᾶς
|
[1, 12] |
καιροῦ
λοιμώδη
νόσον
κατασχεῖν
τὴν
|
Ἰταλίαν· |
μάλιστα
δὲ
τὸ
πάθος
ἐν |
[1, 9] |
γενόμενον
δὲ
αὐτὸν
κατὰ
τὴν
|
Ἰταλίαν, |
οἷς
τοῦτο
ἐντέταλτο,
διεχρήσαντο.
τοιοῦτο |
[1, 10] |
ὁδοιπορίας
κατ´
ὀλίγους
ἐς
τὴν
|
Ἰταλίαν |
παρεδύοντο,
καὶ
περὶ
βασιλείας
ἤδη |
[1, 4] |
Ῥωμαίων
ἀρχὴν
ὃς
ἀδακρυτὶ
τοιαύτην
|
ἀγγελίαν |
ἐδέχετο.
πάντες
δ´
ὥσπερ
ἐκ |
[1, 17] |
ἡσύχασε,
περὶ
στόμαχον
δὲ
καὶ
|
κοιλίαν |
τοῦ
φαρμάκου
γενομένου
ἴλιγγός
τε |
[1, 6] |
δὲ
ἐπὶ
μεγάλαις
συντάξεσιν
ἐς
|
φιλίαν |
ἐπηγάγοντο
ῥᾷστα
πείσαντες.
φύσει
γὰρ |
[1, 8] |
εὐνοίας
ἐχυρώτατον
τὴν
πρὸς
αὐτὸν
|
ἐπιγαμίαν |
ἐποιήσατο.
ἀλλ´
ἐπεὶ
συνέβη
τὸν
|
[1, 6] |
τε
ἦν
ἁπάντων
καὶ
κατ´
|
ἐπιγαμίαν |
προσήκων
αὐτῷ
(συνῴκει
γὰρ
τῇ |
[1, 10] |
ἐπιστέλλει
τοῖς
τῶν
ἐθνῶν
ἡγουμένοις
|
ῥᾳθυμίαν |
ἐγκαλῶν
καὶ
κελεύει
στρατὸν
ἐπ´ |
[1, 12] |
τρυφῆς
ἀνεπείσθη
καὶ
πρὸς
βασιλείας
|
ἐπιθυμίαν. |
ἀθροίζων
δὲ
χρήματα
καὶ
πλεῖστον |
[1, 6] |
τὰς
ὀρέξεις
ἐς
τὴν
ἡδονῶν
|
ἐπιθυμίαν. |
αἰφνιδίως
δὲ
καλέσας
τοὺς
φίλους |
[1, 6] |
καὶ
μᾶλλον
ἐπείγοντα
ἐπέχει
τὴν
|
ἐπιθυμίαν. |
τῶν
μὲν
γὰρ
ἐκεῖσε
καὶ |
[1, 9] |
ἔσεσθαι
ἤλπισε
πρὸς
τὴν
βασιλείας
|
ἐπιθυμίαν. |
~χρόνου
δὲ
οὐ
πολλοῦ
διαγενομένου |
[1, 11] |
Γάλλῳ
παραρρέοντι,
ἀφ´
οὗ
τὴν
|
ἐπωνυμίαν |
φέρουσιν
οἱ
τῇ
θεῷ
τομίαι |
[1, 16] |
τὴν
δὲ
τοῦ
ἔτους
ἀρχὴν
|
ἱερομηνίαν |
ἄγουσι
τῷ
τῆς
Ἰταλίας
θεῷ. |
[1, 7] |
ἐπικληθέντος,
καὶ
Ἀδριανοῦ
ἔκγονος
κατὰ
|
θηλυγονίαν, |
ἀνήνεγκε
δὲ
τὸ
γένος
αὕτη |
[1, 5] |
ἡγεῖτο
φύσεως,
τὴν
δ´
ἀρετῆς
|
κοινωνίαν. |
φέρων
τέ
με
πολλάκις
ἔτι |
[1, 8] |
συμβούλοις
χρώμενος.
ἐπεὶ
δὲ
τὴν
|
πρόνοιαν |
ἐνεχείρισε
τῆς
ἀρχῆς
ἑαυτῷ,
ἐπιστήσας |
[1, 6] |
τῆς
ὄχθης
τοῦ
Ἴστρου
τὴν
|
πρόνοιαν |
προστάξας
τε
αὐτοῖς
ἀνέχειν
τὰς |
[1, 9] |
ἐγχειρίσαι
πείθει
τὸν
Κόμοδον
τὴν
|
πρόνοιαν |
τῶν
Ἰλλυρικῶν
στρατευμάτων,
αὐτός
τε |
[1, 4] |
αὐτὸς
διάκειμαι
πρὸς
ὑμᾶς,
ἀμοιβαίαν
|
εὔνοιαν |
εἰκότως
ἤλπικα.
νῦν
δὲ
καιρὸς |
[1, 9] |
ᾐδεῖτο
καὶ
ὅσοι
πατρῴαν
αὐτῷ
|
εὔνοιαν |
ἐπεδείκνυντο
τῆς
τε
ἐκείνου
σωτηρίας |
[1, 6] |
μνήμη
αἰώνιόν
σοι
πίστιν
καὶ
|
εὔνοιαν |
παρὰ
τῶν
ἀρχομένων
ἐβεβαίωσεν.
τοιαῦτά |
[1, 10] |
τε
περὶ
αὐτὸν
τῶν
δορυφόρων
|
εὔνοιαν) |
τέχνῃ
καὶ
σοφίᾳ
ἤλπισε
περιέσεσθαι. |
[1, 17] |
δὲ
τὸ
γραμματεῖον
„ὅρα“
ἔφη
|
„ποίαν |
μέλλομεν
παννυχίζειν
ἑορτήν“
ὁ
δ´
|
[1, 8] |
ὄνομα,
ἀνάγκη
τε
ἐγένετο
τὴν
|
προεδρίαν |
ἀπονέμεσθαι
τῇ
τοῦ
βασιλεύοντος
γυναικί, |
[1, 3] |
ἐπεὶ
δὲ
αὑτῷ
τὰς
πρὸς
|
σωτηρίαν |
ἐλπίδας
φαύλως
ἔχειν
ὑπώπτευεν,
ἑώρα |
[1, 1] |
τὴν
ἡλικίαν
πρεσβύτεροι
διὰ
τὴν
|
ἐμπειρίαν |
τῶν
πραγμάτων
ἐπιμελέστερον
ἑαυτῶν
τε |
[1, 5] |
υἱὸν
καλῶν·
τὴν
μὲν
γὰρ
|
προσηγορίαν |
ἡγεῖτο
φύσεως,
τὴν
δ´
ἀρετῆς |
[1, 11] |
δὲ
ὄνομα
αὐτῷ,
τὴν
δὲ
|
προσηγορίαν |
λαβεῖν
τὸν
τόπον
ἐκ
τοῦ |
[1, 14] |
ὡς
πρῶτον
μὲν
τὴν
πατρῴαν
|
προσηγορίαν
|
παραιτήσασθαι,
ἀντὶ
δὲ
Κομόδου
καὶ |
[1, 17] |
εὐχειρίᾳ,
εἰ
μὴ
τὴν
τούτων
|
εὐμορίαν |
αἰσχροῖς
ἐπιτηδεύμασι
κατῄσχυνεν,
ὡς
προείρηται. |
[1, 7] |
μειράκιον
ἡγούμενοι.
ἀνύσας
δὲ
τὴν
|
ὁδοιπορίαν |
ὁ
Κόμοδος
μετὰ
νεανικῆς
σπουδῆς |
[1, 1] |
τῆς
ἀληθείας
μείζονι.
ἐγὼ
δ´
|
ἱστορίαν |
οὐ
παρ´
ἄλλων
παραδεξάμενος
ἄγνωστόν |
[1, 13] |
τετολμηκέναι)
ὁ
δὲ
δῆμος
κεκόρεστο
|
τιμωρίαν |
παρὰ
τοῦ
τὰ
δεινὰ
δράσαντος |
[1, 4] |
πλῆθος
οὐδὲν
αὔταρκες
πρὸς
τυραννίδος
|
ἀκρασίαν, |
οὔτε
δυρυφόρων
φρουρὰ
ἱκανὴ
ῥύεσθαι |
[1, 17] |
πιεῖν.
ὁ
δ´
ὡς
συνήθη
|
φιλοτησίαν |
μετὰ
πολλὰ
λουτρὰ
καὶ
γυμνάσια |
[1, 8] |
διαχρησάμενος
ἀφορμὴν
αὐτῷ
παράσχοι
καὶ
|
ἐξουσίαν |
ἁρπάζειν
τὰ
ἐκείνων
κτήματα.
μέχρι |
[1, 3] |
νεότης
ἀκμάζουσα
καὶ
ἐν
ὀρφανίᾳ
|
ἐξουσίαν |
αὐτοκράτορα
καὶ
ἀκώλυτον
προσλαβοῦσα
μαθημάτων |
[1, 9] |
ᾠήθη
μὴ
ἑνὶ
πιστεύειν
τοσαύτην
|
ἐξουσίαν, |
μερισθεῖσαν
δὲ
αὐτὴν
ἀσθενεστέραν
ἔσεσθαι |
[1, 12] |
φρουρὰν
καὶ
τὴν
τοῦ
θαλάμου
|
ἐξουσίαν |
τήν
τε
τῶν
βασιλικῶν
στρατιωτῶν |
[1, 11] |
διὰ
τὴν
παρ´
Ἑλλήνων
τισὶν
|
ἀγνωσίαν. |
αὐτὸ
μὲν
τὸ
ἄγαλμα
διοπετὲς |
[1, 9] |
τε
παῖδες
αὐτῷ
τὴν
Ἰλλυρικὴν
|
στρατιὰν |
ἀναπείθουσιν.
εἰ
δὲ
μὴ
φθάσεις, |
[1, 11] |
ἦν
τοιαύτης,
ὥστ´
ἔδει
παρθενεύεσθαι,
|
αἰτίαν |
δὲ
διαφθορᾶς
εἶχεν.
μέλλουσα
δὲ |
[1, 11] |
ἐς
μέγα
προχωρήσειν,
εἰ
τὴν
|
Πεσσινουντίαν
|
θεὸν
μεταγάγοιεν
ὡς
αὑτούς.
πέμψαντες |
[1, 15] |
βούλεσθαι
μηδὲ
τὴν
βασίλειον
οἰκεῖν
|
ἑστίαν· |
ἀλλὰ
γὰρ
μετοικισθῆναι
ἐβούλετο
ἐς |
[1, 6] |
τις
ἐκεῖσε
προκαταλάβοι
τὴν
βασίλειον
|
ἑστίαν |
τῶν
εὐπατριδῶν
πλουσίων,
εἶθ´
ὥσπερ |
[1, 5] |
ἀνδρείως
κατορθωθέντα
ἐς
τὴν
ἐκείνου
|
σοφίαν |
τε
καὶ
στρατηγίαν
τὴν
ἀναφορὰν |
[1, 2] |
τοὺς
ἐντυγχάνοντας.
μόνος
τε
βασιλέων
|
φιλοσοφίαν |
οὐ
λόγοις
οὐδὲ
δογμάτων
γνώσεσι, |
[1, 3] |
ἀλλὰ
τοὺς
μὲν
πειθοῖ
ἐς
|
συμμαχίαν |
προσηγάγετο,
τῶν
δὲ
καὶ
κρατήσας |
[1, 10] |
τε
ὑπισχνούμενοι,
εὐεργεσίαις
ἐς
τὴν
|
συμμαχίαν |
προσήγοντο·
πᾶσάν
τε
κατατρέχοντες
τὴν |
[1, 1] |
ἡ
Ῥωμαίων
δυναστεία
μετέπεσεν
ἐς
|
μοναρχίαν, |
οὐκ
ἂν
εὕροι
ἐν
ἔτεσι |
[1, 17] |
ἔς
τε
τὰ
οἰκεῖα
ἀπιέναι,
|
ἡσυχίαν |
δὴ
παρεσκεύαζον
αὐτῷ.
εἰώθει
δὲ |
[1, 8] |
ἦσαν
καὶ
εὐγενεῖς,
τούτους
ἐς
|
ὑποψίαν |
ἄγων
τὸ
μειράκιον
ἐφόβει,
ὡς |
[1, 13] |
σώφρων
μὲν
πᾶς
καὶ
παιδείας
|
κἂν |
ἔτι
μετρίως
μεμνημένος
τῆς
αὐλῆς |
[1, 8] |
δὲ
ὁ
Κόμοδος
γυναῖκα
ἠγάγετο,
|
Κρισπῖναν |
ὄνομα,
ἀνάγκη
τε
ἐγένετο
τὴν |
[1, 3] |
δι´
ὧν
τὴν
ἐκείνου
ἀρχὴν
|
κατῄσχυναν, |
Πτολεμαῖος
μὲν
καὶ
μέχρις
ἀδελφῆς |
[1, 13] |
τοῦ
βασιλέως
λόγοις)
τὸν
Κόμοδον
|
ἐτάραξαν. |
ἐκπλαγεὶς
δὲ
ἐκεῖνος
τόν
τε |
[1, 4] |
χρηστότητος
ταῖς
τῶν
ἀρχομένων
ψυχαῖς
|
ἐνέσταξαν. |
οὐ
γὰρ
οἱ
ἐξ
ἀνάγκης |
[1, 14] |
ἕκαστος
δὲ
τὰ
ἴδια
αὑτοῦ.
|
καταφλέξαν |
δὲ
τὸ
πῦρ
τόν
τε |
[1, 9] |
ἐπειχθέντος,
εἴτε
καὶ
τολμήσαντος
ἵνα
|
δόξαν |
ἄρηται
πρότερον
ἄγνωστος
καὶ
ἄσημος |
[1, 13] |
τῶν
μὲν
κολάκων
ἐς
ἀνδρείας
|
δόξαν |
αὐτὰ
ὑμνούντων,
τοῦ
δὲ
ἀπρεπέστερον |
[1, 5] |
προαγάγοιτε.
ὑμῖν
τε
γὰρ
ταῦτα
|
δόξαν |
οἴσει
καὶ
τὴν
τοῦ
κοινοῦ |
[1, 5] |
προθύμως
ἐπιδείξησθε,
τούτων
αὐτοὶ
τὴν
|
δόξαν |
πίστεώς
τε
ἀγαθῆς
καὶ
ἀνδρείας |
[1, 1] |
ἑαυτῶν
τε
καὶ
τῶν
ὑπηκόων
|
ἦρξαν, |
οἱ
δὲ
κομιδῇ
νέοι
ῥᾳθυμότερον |
[1, 17] |
τοῦ
ἐμέτου
ὄντος,
φοβηθέντες
μὴ
|
πᾶν |
ἐξεμέσας
τὸ
φάρμακον
ἀνανήψῃ
καὶ |
[1, 14] |
τὴν
ὁρμήν.
ὅθεν
καὶ
τὸ
|
πᾶν |
ἔργον
ἐξεθειάσθη
πιστευόντων
κατ´
ἐκεῖνο |
[1, 4] |
Μάρκου,
ἐπειδὴ
διεφοίτησεν
ἡ
φήμη,
|
πᾶν
|
τε
τὸ
παρὸν
στρατιωτικὸν
καὶ |
[1, 13] |
{ὁ
δῆμος,
οἳ
δὲ
στέργοντες,
|
{πᾶν |
τὸ
ἱππικὸν
τάγμα,
ἐν
ὅπλοις |
[1, 14] |
ποθεν
ἐκ
τοῦ
σεισμοῦ
διαρρυέντος,
|
πᾶν |
τὸ
τῆς
Εἰρήνης
τέμενος
κατεφλέχθη, |
[1, 13] |
ψυχὴν
νύκτωρ
τε
καὶ
μεθ´
|
ἡμέραν |
ἐπάλληλοι
καὶ
ἀκόλαστοι
σώματος
ἡδοναί. |
[1, 1] |
ὅλως
μνημονευθέντας·
ὧν
οἳ
μὲν
|
ἐπιμηκεστέραν |
ἔσχον
τὴν
ἀρχήν,
οἳ
δὲ |
[1, 9] |
τοσαύτην
ἐξουσίαν,
μερισθεῖσαν
δὲ
αὐτὴν
|
ἀσθενεστέραν
|
ἔσεσθαι
ἤλπισε
πρὸς
τὴν
βασιλείας |
[1, 6] |
Ἴστρου
ὥραν,
μήτε
ὀπώρας
εὔφορον
|
κρυεράν |
τε
ἀεὶ
καὶ
συννεφῆ.
„οὐ |
[1, 1] |
ἐλεγχθήσεται.
εἰσὶ
δ´
οἳ
πρὸς
|
ἔχθραν |
ἢ
μῖσος
τυράννων,
κολακείαν
τε |
[1, 8] |
οὗ
καὶ
λανθανούσῃ
συνουσίᾳ
διεβάλλετο,
|
πεῖραν |
τῆς
γνώμης
λαμβάνουσα,
περί
τε |
[1, 12] |
καὶ
πρὸς
τὴν
τοῦ
ἀέρος
|
φθορὰν |
ἀντέχειν
ἐλέγετο
εὐωδίᾳ
τε
τῆς |
[1, 5] |
σοφίαν
τε
καὶ
στρατηγίαν
τὴν
|
ἀναφορὰν |
ἔχει·
ὅσα
δ´
ἂν
σὺν |
[1, 5] |
τῶν
λεγομένων
καὶ
τὰ
πραττόμενα
|
ἐφορᾶν
|
ἡγεῖσθε.
εὐδαιμονοίημεν
δ´
ἂν
τὰ |
[1, 11] |
ἑκατέρωθεν
πεσεῖν
ἱκανούς,
καὶ
τὴν
|
συμφορὰν
|
ὄνομα
δοῦναι
τῷ
χωρίῳ.
ἔνθα |
[1, 8] |
ᾧ
περὶ
τὴν
τῶν
ῥημάτων
|
προφορὰν |
ἠσχολεῖτο
καὶ
τὴν
δεῖξιν
τοῦ
|
[1, 12] |
ὡς
τήν
τε
τοῦ
σώματος
|
φρουρὰν |
καὶ
τὴν
τοῦ
θαλάμου
ἐξουσίαν |
[1, 16] |
πρῶτον
τὴν
ἔνδοξον
καὶ
ἐνιαύσιον
|
πορφύραν |
περιτίθενται,
πάντων
ἑορταζόντων
ὁ
Κόμοδος |
[1, 6] |
ἐπὶ
ταῖς
ὄχθαις
τοῦ
Ἴστρου
|
ὥραν, |
μήτε
ὀπώρας
εὔφορον
κρυεράν
τε |
[1, 10] |
κατατρέχοντες
τὴν
Κελτῶν
καὶ
Ἰβήρων
|
χώραν, |
πόλεσί
τε
ταῖς
μεγίσταις
ἐπιόντες, |
[1, 4] |
ἐκεῖνοι
ἐς
ἀρχῆς
μῆκος
ἀκινδύνως
|
ἤλασαν, |
ὅσοι
μὴ
φόβον
ἐξ
ὠμότητος, |
[1, 12] |
τε
ὀσφρήσεις
καὶ
τὰ
ὦτα
|
ἐνεπίμπλασαν, |
θυμιάμασί
τε
καὶ
ἀρώμασι
συνεχῶς |
[1, 11] |
τὸ
σεμνὸν
τῆς
παρθένου
Ῥωμαῖοι
|
ἐθαύμασαν. |
τοσαῦτα
μὲν
δὴ
περὶ
τῆς |
[1, 8] |
οὖν
τινὸς
ὀλίγων
ἐτῶν
τιμὴν
|
πᾶσαν |
ἀπένεμε
τοῖς
πατρῴοις
φίλοις,
πάντα |
[1, 5] |
ὁ
πατὴρ
ἐφίλει
τε
καὶ
|
πᾶσαν |
ἀρετὴν
ἐπαίδευεν.
ἔδωκε
δὲ
μετ´ |
[1, 13] |
σπουδῆς
ἀπῆγεν
ἑαυτόν,
δεδούλωντο
δὲ
|
πᾶσαν
|
αὐτοῦ
τὴν
ψυχὴν
νύκτωρ
τε |
[1, 8] |
τῶν
βασιλείων
καμάτων
ἀπῆγεν
{αὐτόν}
|
πᾶσαν |
δὲ
τὴν
διοίκησιν
τῆς
ἀρχῆς |
[1, 10] |
εὐεργεσίαις
ἐς
τὴν
συμμαχίαν
προσήγοντο·
|
πᾶσάν |
τε
κατατρέχοντες
τὴν
Κελτῶν
καὶ |
[1, 6] |
ἐπιτηδείων
δαψίλειαν
καταριθμοῦντες
διαβάλλοντές
τε
|
πᾶσαν |
τὴν
ἐπὶ
ταῖς
ὄχθαις
τοῦ |
[1, 14] |
δὲ
καὶ
ἀνδριάντας
αὑτοῦ
κατὰ
|
πᾶσαν |
τὴν
πόλιν,
ἀλλὰ
μὴν
καὶ |
[1, 13] |
σύροντές
τε
τὰ
σώματα
καὶ
|
πᾶσαν |
ὕβριν
ἐνυβρίσαντες,
τέλος
λελωβημένα
ἐς |
[1, 12] |
ἐχρῶντο,
φασκόντων
τινῶν
τὴν
εὐωδίαν
|
φθάσασαν |
ἐμπιπλάναι
τοὺς
πόρους
τῶν
αἰσθήσεων |
[1, 13] |
ἄρρενες
αὐτῷ)
πάντας
τε
ὅσους
|
ᾔδεσαν |
ἐκείνῳ
φίλους
διεχρήσαντο·
σύροντές
τε
|
[1, 13] |
τε
τῆς
τοῦ
βασιλέως
ὀργῆς
|
(συνίεσαν |
γὰρ
ἐξηπατῆσθαι
καὶ
τὰ
δρασθέντα |
[1, 12] |
ἱππεῖς,
οἳ
δὲ
ἔπασχον
ἅπερ
|
δεδράκεσαν, |
οὐδενὸς
μὲν
αὐτοῖς
συστάδην
μαχομένου, |
[1, 15] |
θεασόμενοι
ἃ
μὴ
πρότερον
μήτε
|
ἑωράκεσαν |
μήτε
ἠκηκόεσαν.
καὶ
γὰρ
διηγγέλλετο |
[1, 3] |
οἳ
διαδράντες
πρὸς
τὸ
παρὸν
|
ἀνακεχωρήκεσαν |
δέει
τῆς
παρουσίας
τοιούτου
βασιλέως. |
[1, 15] |
μὴ
πρότερον
μήτε
ἑωράκεσαν
μήτε
|
ἠκηκόεσαν. |
καὶ
γὰρ
διηγγέλλετο
αὑτοῦ
τῆς |
[1, 13] |
παῖδας
τοῦ
Κλεάνδρου
(δύο
δὲ
|
ἦσαν |
ἄρρενες
αὐτῷ)
πάντας
τε
ὅσους |
[1, 3] |
καὶ
κρατήσας
ἦν
τοῖς
ὅπλοις,
|
ἦσαν |
δέ
τινες
οἳ
διαδράντες
πρὸς |
[1, 8] |
ἤρξατο,
καὶ
ὅσοι
πλούσιοί
τε
|
ἦσαν
|
καὶ
εὐγενεῖς,
τούτους
ἐς
ὑποψίαν |
[1, 15] |
ποτὲ
βέλη
ὧν
αἱ
ἀκμαὶ
|
ἦσαν |
μηνοειδεῖς,
ταῖς
Μαυρουσίαις
στρουθοῖς
ὀξύτατα |
[1, 1] |
ἀφηγήσεσιν
ὠλιγώρησαν,
οὐχ
ἥκιστα
δὲ
|
ἐπεμελήθησαν |
φράσεώς
τε
καὶ
εὐφωνίας,
θαρροῦντες, |
[1, 1] |
τιμῆς
ἐφημέρου
μόνης
ἐλθόντες
εὐθέως
|
κατελύθησαν. |
μερισθεῖσα
γὰρ
ἡ
Ῥωμαίων
ἀρχὴ |
[1, 6] |
τοῦ
μειρακίου
οἱ
μὲν
ἄλλοι
|
συνεστάλησάν |
τε
τὴν
ψυχήν,
καὶ
σκυθρωπαῖς |
[1, 1] |
κομιδῇ
νέοι
ῥᾳθυμότερον
βιώσαντες
πολλὰ
|
ἐκαινοτόμησαν· |
διόπερ
εἰκότως
ἐν
ἡλικίαις
τε |
[1, 5] |
παρὸν
καταθαρσήσει
τῆς
ἡμετέρας
ἡλικίας
|
{καταφρονῆσαν} |
τά
τε
μέλλοντα
φοβήσεται
δέει |
[1, 6] |
τῶν
πατρῴων
φίλων,
οἳ
πανημέριοι
|
συνῆσαν
|
αὐτῷ
τὰ
βέλτιστα
συμβουλεύοντες,
καὶ |
[1, 15] |
ἀκοντίζοντι
καὶ
τοξεύοντι
μὴ
πταίειν.
|
συνῆσαν
|
δὲ
παιδεύοντες
αὐτὸν
Παρθυαίων
οἱ |
[1, 12] |
καὶ
μὴ
φέροντες
ἐς
φυγὴν
|
ἐτράπησαν, |
πολλοὶ
δὲ
αὐτῶν
διεφθείροντο·
ὑπό |
[1, 5] |
φίλους
(πολλοὶ
δὲ
καὶ
λόγιοι
|
παρῆσαν |
αὐτῷ)
ἔλεξε
τοιάδε·
„κοινὴν
εἶναί |
[1, 4] |
τε
τοὺς
φίλους
ὅσοι
τε
|
παρῆσαν |
τῶν
συγγενῶν,
καὶ
τὸν
παῖδα |
[1, 13] |
ἐσθῆτα,
καὶ
τῶν
παρόντων
τινές
|
(ἐθάρρησαν |
γὰρ
τοῖς
τῆς
ἀδελφῆς
τοῦ
|
[1, 1] |
μὲν
ἀληθείας
ἐν
ταῖς
ἀφηγήσεσιν
|
ὠλιγώρησαν, |
οὐχ
ἥκιστα
δὲ
ἐπεμελήθησαν
φράσεώς |
[1, 10] |
τῶν
μὲν
χωρίων
ἃ
ἐπόρθουν
|
ἀπέστησαν, |
λαθόντες
δὲ
διὰ
ταχείας
καὶ |
[1, 9] |
μὴ
ἑνὶ
πιστεύειν
τοσαύτην
ἐξουσίαν,
|
μερισθεῖσαν |
δὲ
αὐτὴν
ἀσθενεστέραν
ἔσεσθαι
ἤλπισε |
[1, 9] |
τοῦ
Περεννίου
παῖδα,
καὶ
νομίσματα
|
ἐκόμισαν |
ἐκτετυπωμένα
τὴν
ἐκείνου
εἰκόνα.
λαθόντες |
[1, 14] |
ἐς
τὴν
τοῦ
βασιλέως
αὐλὴν
|
μετεκόμισαν. |
κατεφλέχθη
δὲ
καὶ
ἄλλα
πλεῖστα |
[1, 1] |
μικρὰ
ἔργα
λόγων
ἀρετῇ
δόξῃ
|
παρέδοσαν |
τῆς
ἀληθείας
μείζονι.
ἐγὼ
δ´ |
[1, 6] |
σκυθρωπαῖς
ταῖς
ὄψεσιν
ἐς
γῆν
|
ἔνευσαν. |
Πομπηιανὸς
δέ,
ὃς
πρεσβύτατός
τε |
[1, 9] |
ἀθροίζεται
ὡς
ἐς
βασιλίδα
πόλιν
|
πανηγυρίζουσαν. |
θεατὴς
δὲ
καὶ
ἀθλοθέτης
σὺν |
[1, 15] |
ἐκκαλούμενον
καταλαβούσης
φθάσας
τῷ
ἀκοντίῳ
|
μέλλουσαν |
δήξεσθαι,
τὴν
μὲν
ἀπέκτεινε
τὸν |
[1, 17] |
καὶ
πρὸ
ἁπάντων
αὑτήν
τε
|
μέλλουσαν |
τεθνήξεσθαι,
Λαῖτόν
τε
καὶ
Ἔκλεκτον |
[1, 4] |
ταῖς
τυχούσαις
ἀφορμαῖς
ῥᾷστα
κινεῖσθαι.
|
~κυμαίνουσαν |
οὖν
ἔχων
τοσαύταις
φροντίσι
τὴν |
[1, 14] |
ἐροῦμεν,
ἐκ
τῆς
ἀποβάσεως
τὴν
|
προϋπάρχουσαν |
φήμην
ἐπιστώσατο.
πολλῶν
δὴ
καὶ |
[1, 13] |
ἀλλήλους
ἐμφυλίου
αἵματος
τὴν
πόλιν
|
ἐπλήρωσαν. |
τὰ
δ´
ἑκατέρου
τοῦ
πλήθους |
[1, 13] |
λελωβημένα
ἐς
τοὺς
ὀχετοὺς
φέροντες
|
ἔρριψαν. |
τοιούτῳ
μὲν
δὴ
τέλει
Κλέανδρός |
[1, 9] |
ὁ
Κόμοδος
ᾐδεῖτο
καὶ
ὅσοι
|
πατρῴαν |
αὐτῷ
εὔνοιαν
ἐπεδείκνυντο
τῆς
τε |
[1, 14] |
προὐχώρησεν,
ὡς
πρῶτον
μὲν
τὴν
|
πατρῴαν |
προσηγορίαν
παραιτήσασθαι,
ἀντὶ
δὲ
Κομόδου |
[1, 5] |
ἡμῖν
δὲ
χρὴ
μέλειν
τῶν
|
ἐν |
ἀνθρώποις
καὶ
τὰ
ἐπὶ
γῆς |
[1, 9] |
μετὰ
πάσης
εὐκοσμίας,
τῶν
τε
|
ἐν |
ἀξιώσεσιν
ἐν
ἐξαιρέτοις
ἕδραις
καὶ |
[1, 5] |
ἔργων
ἀνδραγαθίᾳ.
τὸ
βάρβαρον
δὲ
|
ἐν |
ἀρχῇ
νέας
ἡγεμονίας
κολασθὲν
οὔτε |
[1, 10] |
ἤδη
μεγίσταις
ἐπετίθεντο,
καὶ
τὰ
|
ἐν |
αὐταῖς
δεσμωτήρια
βίᾳ
ῥηγνύντες,
τοὺς |
[1, 2] |
δ´
ὧν
καὶ
πείρᾳ
μετέσχον
|
ἐν
|
βασιλικαῖς
ἢ
δημοσίαις
ὑπηρεσίαις
γενόμενος |
[1, 15] |
αὐτῷ.
τότε
γοῦν
εἴδομεν
ὅσα
|
ἐν |
γραφαῖς
ἐθαυμάζομεν·
ἀπό
τε
γὰρ |
[1, 11] |
μῦθον
καὶ
τὴν
Διὸς
ἁρπαγήν.
|
ἐν |
δὲ
τῷ
προειρημένῳ
Πεσσινοῦντι
πάλαι |
[1, 13] |
ἄν
τις
εἴποι,
τῆς
φύσεως
|
ἐν |
ἑνὶ
δεῖξαι,
ὅτι
ἐκ
τῆς |
[1, 9] |
εὐκοσμίας,
τῶν
τε
ἐν
ἀξιώσεσιν
|
ἐν |
ἐξαιρέτοις
ἕδραις
καὶ
ὡς
ἑκάστοις |
[1, 13] |
ἐπὶ
ἡσυχίᾳ
τῶν
πραττομένων
ἀγνοίᾳ,
|
ἐν |
ἐσχάτῳ
καθέστηκας
κινδύνῳ·
ἡμεῖς
δέ, |
[1, 1] |
ἐς
μοναρχίαν,
οὐκ
ἂν
εὕροι
|
ἐν |
ἔτεσι
περί
που
διακοσίοις
μέχρι
|
[1, 1] |
μερισθεῖσα
γὰρ
ἡ
Ῥωμαίων
ἀρχὴ
|
ἐν |
ἔτεσιν
ἑξήκοντα
ἐς
πλείους
δυνάστας |
[1, 16] |
ταύτης
δὲ
τῆς
ἑορτῆς
προσιούσης,
|
ἐν |
ᾗ
μάλιστα
Ῥωμαῖοι
δεξιοῦνταί
τε |
[1, 1] |
βιώσαντες
πολλὰ
ἐκαινοτόμησαν·
διόπερ
εἰκότως
|
ἐν |
ἡλικίαις
τε
καὶ
ἐξουσίαις
διαφόροις |
[1, 5] |
καὶ
ἀνδρείας
ἀποίσεσθε.
τό
τε
|
ἐν |
ἡμῖν
νέον
σεμνότητος
πληρώσετε
τῇ |
[1, 10] |
δράσας
κατορθῶσαι,
ἢ
ἐπείπερ
ἅπαξ
|
ἐν |
κινδύνῳ
καθειστήκει,
μὴ
ἀσήμως
μηδ´ |
[1, 9] |
ἐκκρεμὴς
πήρα)
εἰσδραμὼν
καὶ
στὰς
|
ἐν |
μέσῃ
τῇ
σκηνῇ
τῷ
τε |
[1, 14] |
τε
ἐς
μῆκος
κεχαλασμένοι
ὡς
|
ἐν |
μέσῳ
ἀέρι
κρέμασθαι
δοκεῖν·
ζῷά |
[1, 7] |
νεανικῆς
σπουδῆς
καὶ
διαδραμὼν
τὰς
|
ἐν |
μέσῳ
πόλεις,
ὑποδεχθείς
τε
πανταχοῦ |
[1, 5] |
βήματος
αὐτῷ
ἐς
ὕψος
ἀρθέντος
|
ἐν |
μέσῳ
τῷ
στρατοπέδῳ
ἀνελθὼν
ἐπ´ |
[1, 3] |
πολυίστορα
μάλιστα
ἐτάραττε
μνήμη
τῶν
|
ἐν |
νεότητι
βασιλείαν
παραλαβόντων,
τοῦτο
μὲν |
[1, 10] |
ἔργων
συναποδρᾶναι,
χεῖρα
πολλὴν
κακούργων
|
ἐν |
ὀλίγῳ
ἀθροίσας
χρόνῳ,
τὰ
μὲν |
[1, 1] |
ἔργων
μεγάλων
τε
καὶ
πολλῶν
|
ἐν |
ὀλίγῳ
χρόνῳ
γενομένων.
εἰ
γοῦν |
[1, 13] |
στέργοντες,
{πᾶν
τὸ
ἱππικὸν
τάγμα,
|
ἐν |
ὅπλοις
εἰσί,
καὶ
φθείροντες
ἀλλήλους |
[1, 5] |
εἰκότως
ἂν
καὶ
συμφοιτητὰς
τῶν
|
ἐν |
ὅπλοις
ἔργων
ἀποκαλοίην·
πάντας
γὰρ |
[1, 3] |
δεδιὼς
μὴ
νεότης
ἀκμάζουσα
καὶ
|
ἐν
|
ὀρφανίᾳ
ἐξουσίαν
αὐτοκράτορα
καὶ
ἀκώλυτον |
[1, 5] |
ἐψεύδετο.
~ὀλίγων
δὲ
διελθουσῶν
ἡμερῶν,
|
ἐν |
ὅσαις
περὶ
τὴν
κηδείαν
τοῦ |
[1, 3] |
καὶ
φροντίσι
τετρυχωμένον
διατρίβοντά
τε
|
ἐν |
Παίοσι
νόσος
χαλεπὴ
καταλαμβάνει.
ἐπεὶ
|
[1, 1] |
τε
ἐν
τῇ
ἡμεδαπῇ
καὶ
|
ἐν |
πολλοῖς
βαρβάροις,
γῆς
τε
σεισμοὺς |
[1, 11] |
τοῖς
δήμοις
ἐπεφαίνετο,
τὰ
πλεῖστα
|
ἐν |
προαστείοις
καὶ
τοῖς
ἀπωτέρω
τῆς |
[1, 12] |
ἠγόρευον,
καὶ
τὸ
τελευταῖον,
διάγοντος
|
ἐν |
προαστείῳ
τοῦ
Κομόδου,
ἐπελθόντες
πανδημεὶ |
[1, 7] |
τῇ
τε
συγκλήτῳ
καὶ
τοῖς
|
ἐν |
Ῥώμῃ
καταλειφθεῖσι
στρατιώταις
χαριστήρια
ὁμολογήσας |
[1, 7] |
πολεμίᾳ
διατριβῆς,
ἀπολαύσειαν
δὲ
τῆς
|
ἐν |
Ῥώμῃ
τρυφῆς.
ἐπειδὴ
δὲ
διεφοίτησεν |
[1, 6] |
αἰσχίστοις
μετροῦσιν,
ὑπεμίμνησκον
αὐτὸν
τῆς
|
ἐν |
Ῥώμῃ
τρυφῆς,
θεάματά
τε
καὶ |
[1, 12] |
καὶ
τὸ
στρατόπεδον,
εἰ
πρῶτον
|
ἐν |
σπάνει
τῶν
ἐπιτηδείων
καταστήσας
ἐπιδόσεσι |
[1, 1] |
ὅμιλον
ἀριθμούμενοι,
τῆς
μὲν
ἀληθείας
|
ἐν |
ταῖς
ἀφηγήσεσιν
ὠλιγώρησαν,
οὐχ
ἥκιστα |
[1, 11] |
νεὼς
τὸ
ἄγαλμα
καὶ
γενόμενον
|
ἐν |
ταῖς
τοῦ
Θύμβριδος
ἐκβολαῖς
(ταύταις |
[1, 4] |
τε
γὰρ
τὸ
ἀνθρώπινον
ἐλεεινὸν
|
ἐν |
ταῖς
τῶν
ὁμοφύλων
συμφοραῖς,
τά |
[1, 9] |
ἀγωνιστῶν,
καὶ
αὐτοῦ
μὲν
προκαθίσαντος
|
ἐν |
τῇ
βασιλείῳ
ἕδρᾳ,
πληρωθέντος
δὲ
|
[1, 1] |
καὶ
πόλεων
ἁλώσεις
τῶν
τε
|
ἐν |
τῇ
ἡμεδαπῇ
καὶ
ἐν
πολλοῖς |
[1, 14] |
μέγιστον
καὶ
κάλλιστον
γενόμενον
τῶν
|
ἐν |
τῇ
πόλει
ἔργων.
πλουσιώτατον
δὲ |
[1, 12] |
ἀφειδῶς
ἀνῄρουν.
ἐπεὶ
δὲ
οἱ
|
ἐν |
τῇ
πόλει
μείναντες
αἰσθόμενοι
τὸ |
[1, 7] |
ὡς
ἂν
ἀπαλλαγεῖεν
μὲν
τῆς
|
ἐν |
τῇ
πολεμίᾳ
διατριβῆς,
ἀπολαύσειαν
δὲ |
[1, 12] |
Ἰταλίαν·
μάλιστα
δὲ
τὸ
πάθος
|
ἐν |
τῇ
Ῥωμαίων
πόλει
ἤκμασεν
ἅτε |
[1, 8] |
πάντας
ἀφειδῶς
τούς
τε
ὄντας
|
ἐν |
τῇ
συνωμοσίᾳ
καὶ
τοὺς
ἐφ´ |
[1, 8] |
χρημάτων
ἐπιδόσει.
ὃ
δ´
ὑποστὰς
|
ἐν |
τῇ
τοῦ
ἀμφιθεάτρου
εἰσόδῳ
(ζοφώδης |
[1, 12] |
τὸ
προάστειον
τοῦ
τε
Κομόδου
|
ἐν |
τοῖς
ἀνακεχωρηκόσι
τόποις
ἡδοναῖς
σχολάζοντος |
[1, 5] |
ἀλλὰ
μόνος
τε
ὑμῖν
ἐγὼ
|
ἐν |
τοῖς
βασιλείοις
ἀπεκυήθην,
καὶ
μὴ
|
[1, 2] |
πάσης
ἐπιμελείας
ἀνεθρέψατο,
πάντοθεν
τοὺς
|
ἐν |
τοῖς
ἔθνεσιν
ἐπὶ
λόγοις
δοκιμωτάτους |
[1, 14] |
ἀπώλειαν.
τὰ
γοῦν
ἀκολουθήσαντα,
ὡς
|
ἐν |
τοῖς
ἑξῆς
ἐροῦμεν,
ἐκ
τῆς |
[1, 8] |
ἐπὶ
τοῦ
βασιλείου
θρόνου
καθῆστο
|
ἐν |
τοῖς
θεάτροις,
καὶ
τὸ
πῦρ |
[1, 12] |
πλούτου
ἐπιθυμίας,
τὰ
μὲν
πρῶτα
|
ἐν |
τοῖς
θεάτροις
συνιστάμενοι
κατὰ
πλήθη |
[1, 16] |
αὑτῷ
πάντα
παρασκευασθῆναι
ὡς
διανυκτερεύσων
|
ἐν |
τῷ
τῶν
μονομάχων
καταγωγίῳ
κἀκεῖθεν |
[1, 4] |
ἡλικίας
ἐπιβαίνοντα
καὶ
δεόμενον
ὥσπερ
|
ἐν |
χειμῶνι
καὶ
ζάλῃ
τῶν
κυβερνησόντων, |
[1, 8] |
ἐπιπεπέμφθαι,
τρῶσαι
μὴ
φθάσας,
ἀλλ´
|
ἐν |
ᾧ
περὶ
τὴν
τῶν
ῥημάτων |
[1, 2] |
τὸν
υἱόν.
τάς
τε
θυγατέρας
|
ἐν |
ὥρᾳ
γενομένας
ἐξέδοτο
ἀνδράσι
τῆς |
[1, 15] |
σχολῆς
πάντας
ἀριθμῆσαι
καὶ
μηδ´
|
ἓν |
ἰδεῖν
περιττὸν
ἀκόντιον.
μέχρι
μὲν |
[1, 9] |
τοιοῦτο
μὲν
δὴ
τέλος
ἐκείνους
|
κατέλαβεν· |
ὁ
δὲ
Κόμοδος
δύο
τοὺς |
[1, 8] |
φροντίδος
καὶ
τῶν
βασιλείων
καμάτων
|
ἀπῆγεν |
{αὐτόν}
πᾶσαν
δὲ
τὴν
διοίκησιν |
[1, 13] |
μὲν
περὶ
τὰ
καλὰ
σπουδῆς
|
ἀπῆγεν |
ἑαυτόν,
δεδούλωντο
δὲ
πᾶσαν
αὐτοῦ |
[1, 17] |
δὲ
ἱκέτευον
καὶ
πείθειν
ἐπειρῶντο
|
μηδὲν |
ἀνάξιον
τῆς
βασιλείας
ποιεῖν.
ὁ |
[1, 9] |
καὶ
τὸν
πατέρα
ἐντετάλθαι
ῥήμασι,
|
μηδὲν |
δὲ
ἐπεσταλκέναι
τοῖς
βασιλείοις
ἀρκούμενον |
[1, 15] |
βέλους
ἔτι
περιθεῖν
αὐτὰς
ὡς
|
μηδὲν |
παθούσας.
παρδάλεως
δέ
ποτε
ὀξυτάτῳ |
[1, 9] |
ἀγνοοῦντος
δὲ
ταῦτα
τοῦ
Περεννίου
|
μηδέν |
τέ
τι
τοιοῦτον
προσδεχομένου
νύκτωρ |
[1, 5] |
ἐπὶ
τοῖς
καταλαβοῦσιν
ἀλγηδόνα
καὶ
|
μηδέν |
τι
ἧττον
ὑμᾶς
ἐμοῦ
δυσφορεῖν
|
[1, 15] |
περιθέων
ἄνωθεν
κατηκόντιζεν.
οὐδέ
τις
|
εἶδεν |
ἀκόντιον
δεύτερον
οὐδὲ
τραῦμα
ἄλλο |
[1, 5] |
ὑπεδέξατο
πορφύρα,
ὁμοῦ
δέ
με
|
εἶδεν |
ἥλιος
ἄνθρωπον
καὶ
βασιλέα.
εἰκότως |
[1, 15] |
τε
ἀναλαβὼν
ἐμονομάχει,
τότε
σκυθρωπὸν
|
εἶδεν |
ὁ
δῆμος
θέαμα,
τὸν
εὐγενῆ |
[1, 13] |
τε
ἐς
τὴν
γῆν
ἑαυτήν,
|
οὐδὲν |
ἀλλ´
ἢ
πένθους
σχῆμα
δείξασα |
[1, 3] |
Δομετιανῷ
τετολμημένα,
τῆς
ἐσχάτης
ὠμότητος
|
οὐδὲν |
ἀπολείποντα.
τοιαύτας
δὴ
τυραννίδος
εἰκόνας |
[1, 4] |
συμβουλεύοντες.
οὔτε
γὰρ
χρημάτων
πλῆθος
|
οὐδὲν |
αὔταρκες
πρὸς
τυραννίδος
ἀκρασίαν,
οὔτε |
[1, 8] |
Πομπηιανὸν
εἰδυῖα
ἀγαπῶντα
τὸν
Κόμοδον,
|
οὐδὲν |
αὐτῷ
περὶ
ἐπιθέσεως
τῆς
ἀρχῆς |
[1, 6] |
θεραπόντων
οὐκέτι
μὲν
τοῖς
φίλοις
|
οὐδὲν |
ἐκοινώσατο,
ἐκπέμψας
δὲ
γράμματα,
καὶ |
[1, 12] |
προεμπέσοι,
κατεργάζεσθαι
δυνάμει
κρείττονι.
πλὴν
|
οὐδὲν |
ἧττον
ἡ
νόσος
ἐπὶ
πλεῖστον |
[1, 8] |
Πομπηιανῷ
ὁ
πατὴρ
ἐξέδοτο
αὐτήν.
|
οὐδὲν |
ἧττον
μέντοι
καὶ
ὁ
Κόμοδος |
[1, 13] |
ἤδη
φοβηθεὶς
μεταπέμπεται
τὸν
Κλέανδρον,
|
οὐδὲν |
μέν
τι
εἰδότα
τῶν
ἀπηγγελμένων, |
[1, 6] |
γὰρ
ὁ
Κόμοδος
τὰ
λεχθέντα,
|
οὐδέν
|
τε
οἷός
τε
ὢν
εὐλόγως |
[1, 16] |
εἶχε
τῶν
παλλακίδων
τιμιωτάτην,
καὶ
|
οὐδέν
|
τι
ἀπεῖχε
γαμετῆς
γυναικός,
ἀλλὰ |
[1, 4] |
οἷς
ὁρᾶτέ
με
διακείμενον,
θαυμαστὸν
|
οὐδέν· |
φύσει
τε
γὰρ
τὸ
ἀνθρώπινον |
[1, 12] |
μὲν
οὖν
οὕτως
τὸν
δῆμον
|
ἐθελέαζεν. |
οἱ
δὲ
Ῥωμαῖοι
ἀπεχθῶς
ἔχοντες |
[1, 4] |
ἀσθενείας
τε
καὶ
ἀθυμίας
αὖθις
|
ὑπτίαζεν. |
οἶκτος
δὲ
πάντας
ἐλάμβανε
τοὺς |
[1, 9] |
στρατευμάτων,
αὐτός
τε
πλεῖστα
χρήματα
|
ἤθροιζεν |
ἐς
τὸ
ἐπιδόσεσι
λαμπραῖς
ἀποστῆσαι |
[1, 3] |
εἰκόνας
ὑποτυπούμενος
ἐδεδίει
τε
καὶ
|
ἤλπιζεν
|
οὐ
μετρίως
δ´
αὐτὸν
ἐταράττον |
[1, 12] |
πλεῖστον
σῖτον
συνωνούμενος
καὶ
ἀποκλείων,
|
ἤλπιζεν |
ὑπάξεσθαι
τόν
τε
δῆμον
καὶ |
[1, 10] |
ὁ
δῆμος
μετὰ
τῆς
ἑορτῆς
|
ἐπανηγύριζεν. |
~θρησκεύουσι
δὲ
μάλιστα
τὴν
θεὸν |
[1, 15] |
τε
ζῷα
γενναῖα
περιθέων
ἄνωθεν
|
κατηκόντιζεν. |
οὐδέ
τις
εἶδεν
ἀκόντιον
δεύτερον |
[1, 14] |
ὧν
αἱ
πλεῖσται
ἐς
Ἡρακλέα
|
δῆθεν |
ὡς
ἀνδρειότατον
ἀνεφέροντο.
ἔστησε
δὲ |
[1, 16] |
ἐν
τῷ
τῶν
μονομάχων
καταγωγίῳ
|
κἀκεῖθεν |
προελευσόμενος
ἐπὶ
τὰς
θυσίας
τῆς |
[1, 2] |
δὲ
ὅσα
καὶ
ἐς
ἡμᾶς
|
ἦλθεν |
ἢ
λεχθέντα
πρὸς
αὐτοῦ
ἢ |
[1, 5] |
τὸ
στρατιωτικόν,
ἐς
τὴν
βασίλειον
|
ἐπανῆλθεν |
αὐλήν.
~ὀλίγου
μὲν
οὖν
τινὸς |
[1, 13] |
δήμου
ὑποδεχθεὶς
ἐς
τὴν
βασίλειον
|
ἐπανῆλθεν |
αὐλήν.
πειραθεὶς
δὲ
τοσούτων
κινδύνων |
[1, 15] |
καὶ
γυμνὸς
ἐς
τὸ
ἀμφιθέατρον
|
εἰσῆλθεν |
ὅπλα
τε
ἀναλαβὼν
ἐμονομάχει,
τότε |
[1, 16] |
δυναστείαν
παρ´
αὐτῷ
κρυπτόμενον
λαθεῖν·
|
ὅθεν
|
καὶ
τὸ
ὄνομα
δοθῆναι
τῷ |
[1, 12] |
καὶ
μεγίστοις
κατάσκιον
δαφνηφόροις
ἄλσεσιν
|
(ὅθεν |
καὶ
τὸ
ὄνομα
τῷ
χωρίῳ) |
[1, 14] |
ὄμβροι
ἐπέσχον
αὐτοῦ
τὴν
ὁρμήν.
|
ὅθεν |
καὶ
τὸ
πᾶν
ἔργον
ἐξεθειάσθη |
[1, 14] |
πολλοὺς
ἐκ
πλουσίων
πένητας
ἐποίησεν·
|
ὅθεν |
ὠλοφύροντο
κοινῇ
μὲν
πάντες
τὰ |
[1, 14] |
νύκτωρ
κατενεχθέντος,
εἴτε
καὶ
πυρός
|
ποθεν |
ἐκ
τοῦ
σεισμοῦ
διαρρυέντος,
πᾶν |
[1, 2] |
πατὴρ
μετὰ
πάσης
ἐπιμελείας
ἀνεθρέψατο,
|
πάντοθεν
|
τοὺς
ἐν
τοῖς
ἔθνεσιν
ἐπὶ |
[1, 15] |
τρῶσαι
καὶ
φονεῦσαι.
τὰ
δὲ
|
πανταχόθεν |
ζῷα
ἠθροίζετο
αὐτῷ.
τότε
γοῦν |
[1, 12] |
τε
οὔσῃ
φύσει
καὶ
τοὺς
|
πανταχόθεν |
ὑποδεχομένῃ,
πολλή
τέ
τις
φθορὰ |
[1, 5] |
δὲ
ἐν
ἀρχῇ
νέας
ἡγεμονίας
|
κολασθὲν |
οὔτε
ἐς
τὸ
παρὸν
καταθαρσήσει |
[1, 14] |
σέβουσί
τε
καὶ
κρύπτουσι
Ῥωμαῖοι
|
κομισθὲν |
ἀπὸ
Τροίας,
ὡς
λόγος·
ὃ |
[1, 11] |
Φρυγὸς
ἐς
αὐτοὺς
διαδοχὴν
καταλέγοντες.
|
κομισθὲν |
δὲ
ἐπὶ
νεὼς
τὸ
ἄγαλμα |
[1, 16] |
Ἑλλάδος
φωνῆς
ἐς
τὴν
ἐπιχώριον
|
παραχθέν. |
διὰ
ταῦτά
τοι
καὶ
μέχρι |
[1, 15] |
συστάδην
τοῖς
θηρίοις
μαχόμενος
κινδυνεύοι,
|
ἄνωθεν |
δὲ
καὶ
ἐξ
ἀσφαλοῦς
ἀκοντίζων |
[1, 7] |
γεννηθέντα
τε
καὶ
τραφέντα
καὶ
|
ἄνωθεν |
ἐκ
τριγονίας
βασιλέα
τε
καὶ |
[1, 15] |
ὅσα
τε
ζῷα
γενναῖα
περιθέων
|
ἄνωθεν |
κατηκόντιζεν.
οὐδέ
τις
εἶδεν
ἀκόντιον
|
[1, 14] |
νεὼ
καταφλεχθέντος
ὑπὸ
τοῦ
πυρὸς
|
γυμνωθὲν |
ὤφθη
τὸ
τῆς
Παλλάδος
ἄγαλμα, |
[1, 11] |
ἐπὶ
πολὺ
τῆς
μάχης
γενομένης
|
ἑκατέρωθεν |
πεσεῖν
ἱκανούς,
καὶ
τὴν
συμφορὰν
|
[1, 12] |
τοὺς
ἐπιβάτας
ἀπεωθοῦντο.
πολλῶν
δὲ
|
ἑκατέρωθεν
|
πιπτόντων
ἐπεβοήθουν
τῷ
δήμῳ
καὶ |
[1, 17] |
λεπτότητα
ἠσκημένων
ἐπαλλήλῳ
τε
ἀνακλάσει
|
ἀμφοτέρωθεν |
ἐπτυγμένων
γράφει,
ὅσους
χρὴ
τῆς |
[1, 7] |
αὐτῷ
συναπελθεῖν
ἤθελον,
ὡς
ἂν
|
ἀπαλλαγεῖεν |
μὲν
τῆς
ἐν
τῇ
πολεμίᾳ |
[1, 13] |
μή
τι
καὶ
περὶ
αὐτὸν
|
νεωτερίσειεν, |
ὅμως
δὲ
παρορμησάντων
αὐτὸν
τῶν |
[1, 11] |
προχωρήσειν,
εἰ
τὴν
Πεσσινουντίαν
θεὸν
|
μεταγάγοιεν |
ὡς
αὑτούς.
πέμψαντες
δὴ
πρέσβεις |
[1, 1] |
ὡς
εἴ
τι
καὶ
μυθῶδες
|
λέγοιεν, |
τὸ
μὲν
ἡδὺ
τῆς
ἀκροάσεως |
[1, 1] |
μνώμενοι,
ὡς
ἂν
μὴ
σιωπήσαντες
|
λάθοιεν |
ἐς
τὸν
πολὺν
ὅμιλον
ἀριθμούμενοι, |
[1, 17] |
φυλάττοιεν
αὐτόν,
τοὺς
δὲ
ἵνα
|
τέρποιεν. |
γράψας
δὴ
τὸ
γραμματεῖον
τίθησιν |
[1, 17] |
τοὺς
μονομαχοῦντας,
τοὺς
μὲν
ἵνα
|
φυλάττοιεν |
αὐτόν,
τοὺς
δὲ
ἵνα
τέρποιεν. |
[1, 2] |
εὐκαταφρονήτοις
καλῶν,
ὅπως
συνόντες
ἀεὶ
|
παιδεύοιεν |
αὐτῷ
τὸν
υἱόν.
τάς
τε |
[1, 17] |
γυμνάσια
τὰ
πρὸς
θηρία
διψῶν
|
ἔπιεν |
ἀναισθήτως.
εὐθέως
δὲ
κάρος
ἐπέπεσεν |
[1, 12] |
δὲ
γυμνάσιον
κατασκευάσας
λουτρὸν
δημόσιον
|
ἀνῆκεν |
αὐτοῖς.
ὁ
μὲν
οὖν
οὕτως |
[1, 14] |
πάντας,
ἀλλ´
οὐδὲ
αὐτὸς
λανθάνειν
|
ἤθελεν· |
ἃ
δὲ
πράττων
οἴκοι
διεβάλλετο, |
[1, 17] |
λοιποὺς
πατρῴους
φίλους
ἀποσκευάσασθαι
πάντας
|
ἤθελεν, |
αἰδούμενος
ἔχειν
αἰσχρῶν
ἔργων
σεμνοὺς |
[1, 15] |
χειρὸς
τὸ
εὔστοχον,
καὶ
ὅτι
|
ἔμελεν |
αὐτῷ
ἀκοντίζοντι
καὶ
τοξεύοντι
μὴ |
[1, 2] |
ἡγεῖτο
κτήματα.
ἀρετῆς
δὲ
πάσης
|
ἔμελεν |
αὐτῷ,
λόγων
τε
ἀρχαιότητος
ἦν |
[1, 15] |
ἀκοντίζειν
ἄριστοι,
οὓς
πάντας
εὐχειρίᾳ
|
ὑπερέβαλλεν. |
ἐπεὶ
δὲ
κατέλαβον
αἱ
τῆς |
[1, 16] |
μὲν
γὰρ
ἔτους
τῆς
εἰσιούσης
|
ἔμελλεν |
ἡμέρας
ἐκείνης
γὰρ
τῆς
ἡμέρας |
[1, 13] |
πονηρὸν
οἰκέτην,
ὀλέθρου
τοσούτου
τοῖς
|
μὲν
|
αἴτιον
ἤδη
γεγονότα,
ἡμῖν
δὲ |
[1, 1] |
τὸν
πολὺν
ὅμιλον
ἀριθμούμενοι,
τῆς
|
μὲν |
ἀληθείας
ἐν
ταῖς
ἀφηγήσεσιν
ὠλιγώρησαν, |
[1, 6] |
τινα
προφασιζομένου
τοῦ
μειρακίου
οἱ
|
μὲν
|
ἄλλοι
συνεστάλησάν
τε
τὴν
ψυχήν, |
[1, 15] |
αἱ
τῆς
θέας
ἡμέραι,
τὸ
|
μὲν |
ἀμφιθέατρον
πεπλήρωτο,
τῷ
δὲ
Κομόδῳ
|
[1, 15] |
τῷ
ἀκοντίῳ
μέλλουσαν
δήξεσθαι,
τὴν
|
μὲν |
ἀπέκτεινε
τὸν
δὲ
ἐρρύσατο,
φθάσας |
[1, 17] |
ὁ
δὲ
Κόμοδος
ἀσχάλλων
τοὺς
|
μὲν |
ἀπεπέμψατο,
αὐτὸς
δὲ
ἐπανελθὼν
ἐς |
[1, 9] |
τε
εὐνοεῖν
προσεποιοῦντο,
καὶ
πάλαι
|
μὲν |
ἀπεχθῶς
πρὸς
τὸν
Περέννιον
διακείμενοι |
[1, 14] |
ἐνιαυσίων
μηνῶν
τὰ
ὀνόματα,
ὅσα
|
μὲν |
ἀρχαῖα
καταλύσας,
πάντας
δὲ
ταῖς |
[1, 12] |
δὲ
ἔπασχον
ἅπερ
δεδράκεσαν,
οὐδενὸς
|
μὲν
|
αὐτοῖς
συστάδην
μαχομένου,
τοῦ
δὲ |
[1, 6] |
ἐπείγοντα
ἐπέχει
τὴν
ἐπιθυμίαν.
τῶν
|
μὲν |
γὰρ
ἐκεῖσε
καὶ
ὕστερον
ἐπὶ |
[1, 16] |
τὴν
Ῥωμαίων
ἀρχὴν
τυραννουμένην.
νέου
|
μὲν |
γὰρ
ἔτους
τῆς
εἰσιούσης
ἔμελλεν |
[1, 17] |
τῶν
τῆς
συγκλήτου
πρωτευόντων.
τοὺς
|
μὲν |
γὰρ
πρεσβυτέρους
καὶ
ἔτι
λοιποὺς |
[1, 7] |
καὶ
εὐπατρίδην
ὄντα
Ῥωμαίων.
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
πρὸς
πατρὸς
αὐτῷ
γένος |
[1, 5] |
με
ἢ
υἱὸν
καλῶν·
τὴν
|
μὲν |
γὰρ
προσηγορίαν
ἡγεῖτο
φύσεως,
τὴν |
[1, 8] |
τοῖς
στρατοπέδοις
Περέννιον,
ἄνδρα
τὸ
|
μὲν |
γένος
Ἰταλιώτην,
στρατιωτικὸν
δ´
εἶναι |
[1, 12] |
τοιαύτης.
Κλέανδρός
τις
ἦν,
τὸ
|
μὲν |
γένος
Φρύξ,
τῶν
δημοσίᾳ
εἰωθότων |
[1, 16] |
ἱκετεύουσα
οὐκ
ἐτύγχανεν
αὐτοῦ,
ἣ
|
μὲν |
δακρύουσα
ἀπέστη,
ὁ
δὲ
Κόμοδος |
[1, 9] |
ψευδῆ
λέγοντα
πυρὶ
παραδοθῆναι.
ὃ
|
μὲν |
δὴ
ἀκαίρου
παρρησίας
τοιαύτην
ὑπέσχε |
[1, 11] |
τῆς
παρθένου
Ῥωμαῖοι
ἐθαύμασαν.
τοσαῦτα
|
μὲν |
δὴ
περὶ
τῆς
Πεσσινουντίας
θεοῦ |
[1, 14] |
καὶ
ἡρώων
ἰσχὺν
μιμούμενον.
τοιοῦτος
|
μὲν
|
δὴ
προιὼν
ἐφαίνετο,
ἤλλαξε
δὲ |
[1, 8] |
ἐκείνῳ
δὲ
προμαθόντι
φυλάξασθαι.
αὕτη
|
μὲν |
δὴ
πρώτη
καὶ
μεγίστη
αἰτία |
[1, 13] |
τοὺς
ὀχετοὺς
φέροντες
ἔρριψαν.
τοιούτῳ
|
μὲν
|
δὴ
τέλει
Κλέανδρός
τε
καὶ |
[1, 9] |
οἷς
τοῦτο
ἐντέταλτο,
διεχρήσαντο.
τοιοῦτο
|
μὲν |
δὴ
τέλος
ἐκείνους
κατέλαβεν·
ὁ |
[1, 3] |
ἐν
νεότητι
βασιλείαν
παραλαβόντων,
τοῦτο
|
μὲν |
Διονυσίου
τοῦ
Σικελιώτου
τυράννου,
ὃς |
[1, 8] |
τιμὴν
ἑαυτῆς
ὕβριν
νομίζουσα,
τὸν
|
μὲν |
ἑαυτῆς
ἄνδρα
Πομπηιανὸν
εἰδυῖα
ἀγαπῶντα |
[1, 2] |
διηγήσομαι.
~τῷ
βασιλεύοντι
Μάρκῳ
θυγατέρες
|
μὲν |
ἐγένοντο
πλείους,
ἄρρενες
δὲ
δύο. |
[1, 10] |
ταῖς
μεγίσταις
ἐπιόντες,
καὶ
μέρη
|
μὲν |
ἐμπιπράντες,
τὰ
δὲ
λοιπὰ
δι´ |
[1, 11] |
χειρὸς
ἀνθρωπίνης.
τοῦτο
δὲ
πάλαι
|
μὲν |
ἐξ
οὐρανοῦ
κατενεχθῆναι
λόγος
ἔς |
[1, 1] |
μηδ´
ὅλως
μνημονευθέντας·
ὧν
οἳ
|
μὲν |
ἐπιμηκεστέραν
ἔσχον
τὴν
ἀρχήν,
οἳ
|
[1, 17] |
νήπιον,
τούτων
δὴ
τῶν
γυμνῶν
|
μὲν |
ἐσθῆτος
χρυσῷ
δὲ
καὶ
λίθοις |
[1, 2] |
τῶν
δὲ
ἀρρένων
τούτων
ὁ
|
μὲν |
ἕτερος
κομιδῇ
νέος
τὸν
βίον |
[1, 9] |
τῆς
ἐπιβουλῆς
τὰ
λανθάνοντα
αὐτοὶ
|
μὲν |
ἔτυχον
μεγάλων
δωρεῶν·
ἀγνοοῦντος
δὲ |
[1, 13] |
ἢ
πένθους
σχῆμα
δείξασα
„σὺ
|
μὲν“ |
ἔφη
„ὦ
βασιλεῦ,
μένων
ἐπὶ |
[1, 1] |
τι
καὶ
μυθῶδες
λέγοιεν,
τὸ
|
μὲν |
ἡδὺ
τῆς
ἀκροάσεως
αὐτοὶ
καρπώσονται, |
[1, 17] |
τῆς
νυκτὸς
φονευθῆναι.
ὧν
πρώτη
|
μὲν |
ἦν
Μαρκία,
εἵποντο
δὲ
Λαῖτός |
[1, 17] |
στρατιώτας
καὶ
τοὺς
μονομαχοῦντας,
τοὺς
|
μὲν |
ἵνα
φυλάττοιεν
αὐτόν,
τοὺς
δὲ |
[1, 9] |
γράμμασι,
πιστεύσας
ὁ
νεανίας,
ἀσχάλλων
|
μὲν |
καὶ
δυσφορῶν
ὅτι
δὴ
ἀτελῆ |
[1, 3] |
τὴν
ἐκείνου
ἀρχὴν
κατῄσχυναν,
Πτολεμαῖος
|
μὲν |
καὶ
μέχρις
ἀδελφῆς
γνησίας
ἔρωτος |
[1, 3] |
αὐτοκράτορα
καὶ
ἀκώλυτον
προσλαβοῦσα
μαθημάτων
|
μὲν |
καλῶν
καὶ
ἐπιτηδευμάτων
ἀφηνιάσῃ,
μέθαις |
[1, 13] |
ἐξ
ἀντιστάσεως
μάχας
ἐπαιδεύετο,
τῶν
|
μὲν
|
κολάκων
ἐς
ἀνδρείας
δόξαν
αὐτὰ |
[1, 16] |
καὶ
μέχρι
νῦν
Ἰταλιῶται
τὰ
|
μὲν |
Κρόνια
προεορτάζουσι
θεῷ
τῷ
λαθόντι, |
[1, 13] |
διαφόρου
καὶ
ἐναντίας
γνώμης
οἳ
|
μὲν |
μισοῦντες
αὐτόν,
{ὁ
δῆμος,
οἳ |
[1, 7] |
αὐτῷ
πυροειδές
τι,
ὡς
τοὺς
|
μὲν |
οἴεσθαι
ῥίνημα
χρυσοῦ
προιόντι
ἐπιπάσσεσθαι, |
[1, 13] |
~ὄντος
δὲ
πολέμου
ἐμφυλίου
ἄλλος
|
μὲν |
οὐδεὶς
ἀγγεῖλαι
τὰ
πραττόμενα
τῷ |
[1, 15] |
εἰκόνας
αὑτῷ
φόβον
ἀπειλεῖν.
~τὸν
|
μὲν |
οὖν
ἀνδριάντα
μετὰ
τὴν
ἐκείνου |
[1, 6] |
ἐπιδρομάς,
ἐπαγγέλλει
τὴν
ἔξοδον.
οἳ
|
μὲν |
οὖν
διῴκουν
τὰ
ἐγκεχειρισμένα·
οἳ |
[1, 2] |
τοῦ
ἄρχοντος
γνώμης
βιοῦν.
ὅσα
|
μὲν |
οὖν
ἐκείνῳ
πέπρακται
ἀνδρεῖα
καὶ |
[1, 17] |
καὶ
ἄκων
ἐδούλευεν.
ἐπ´
ὀλίγον
|
μὲν |
οὖν
ἡσύχασε,
περὶ
στόμαχον
δὲ |
[1, 15] |
ἢ
ἀνδρείας
παρέχοιτο
δεῖξιν.
ἐλάφους
|
μὲν |
οὖν
καὶ
δορκάδας
ὅσα
τε |
[1, 15] |
αἰσχίστῳ
καὶ
μεμιασμένῳ
σχήματι.
ὃ
|
μὲν |
οὖν
μονομαχῶν
ῥᾳδίως
τῶν
ἀνταγωνιστῶν |
[1, 4] |
τινὰς
ἐς
οἰμωγὴν
ἀναβοῆσαι.
ὃ
|
μὲν |
οὖν
νυκτός
τε
καὶ
ἡμέρας |
[1, 7] |
αὕτη
ἐπὶ
Τραϊανὸν
πρόπαππον.
γένους
|
μὲν |
οὖν
ὁ
Κόμοδος
οὕτως
εἶχε, |
[1, 12] |
λουτρὸν
δημόσιον
ἀνῆκεν
αὐτοῖς.
ὁ
|
μὲν
|
οὖν
οὕτως
τὸν
δῆμον
ἐθελέαζεν. |
[1, 5] |
ὑμῖν
ἀλλὰ
γεννηθέντα
αὐτοκράτορα.
ὁ
|
μὲν |
οὖν
πατὴρ
ἐς
οὐρανὸν
ἀναπτὰς |
[1, 8] |
ἁρπάζειν
τὰ
ἐκείνων
κτήματα.
μέχρι
|
μὲν |
οὖν
τινὸς
ἐπεῖχε
τὸν
νεανίσκον |
[1, 8] |
τὴν
βασίλειον
αὐλὴν
ἀνεχώρησεν.
~χρόνου
|
μὲν |
οὖν
τινὸς
ὀλίγων
ἐτῶν
τιμὴν |
[1, 6] |
τὴν
βασίλειον
ἐπανῆλθεν
αὐλήν.
~ὀλίγου
|
μὲν |
οὖν
τινὸς
χρόνου
πάντα
ἐπράττετο |
[1, 15] |
ἓν
ἰδεῖν
περιττὸν
ἀκόντιον.
μέχρι
|
μὲν |
οὖν
τούτων,
εἰ
καὶ
βασιλείας |
[1, 12] |
ἀλλήλους
πίπτοντες
πολλοὶ
ἀπώλοντο.
μέχρι
|
μὲν |
οὖν
τῶν
τῆς
Ῥώμης
πυλῶν |
[1, 14] |
πένητας
ἐποίησεν·
ὅθεν
ὠλοφύροντο
κοινῇ
|
μὲν |
πάντες
τὰ
δημόσια,
ἕκαστος
δὲ
|
[1, 13] |
ἀκόλαστοι
σώματος
ἡδοναί.
καὶ
σώφρων
|
μὲν |
πᾶς
καὶ
παιδείας
κἂν
ἔτι |
[1, 4] |
ὥσπερ
ἐκ
μιᾶς
φωνῆς,
οἳ
|
μὲν |
πατέρα
χρηστόν,
οἳ
δ´
ἀγαθὸν |
[1, 3] |
οὐδέπω
πάντας
ἐκεχείρωτο,
ἀλλὰ
τοὺς
|
μὲν |
πειθοῖ
ἐς
συμμαχίαν
προσηγάγετο,
τῶν |
[1, 11] |
πόλεμον
ἐκεῖ
γενέσθαι
λέγουσιν,
οἳ
|
μὲν |
περὶ
ὅρων,
οἳ
δὲ
περὶ |
[1, 13] |
τῶν
λόγου
ἀξίων·
ἀλλὰ
τῆς
|
μὲν |
περὶ
τὰ
καλὰ
σπουδῆς
ἀπῆγεν |
[1, 3] |
Διόνυσον
πάντα
μιμούμενος
καὶ
κισσὸν
|
μὲν |
περιτιθεὶς
τῇ
κεφαλῇ
ἀντὶ
καυσίας |
[1, 5] |
μεθέξειν
πρὸς
ὑμῶν
ἤλπικα,
τῶν
|
μὲν |
πρεσβυτέρων
τροφεῖά
μοι
ταῦτα
ὀφειλόντων, |
[1, 8] |
ἢ
ἔδρασε,
παρέσχε
τε
αὑτῷ
|
μὲν |
προγνωσθέντι
ἁλῶσαι,
ἐκείνῳ
δὲ
προμαθόντι |
[1, 9] |
τῶν
ἐνδόξων
ἀγωνιστῶν,
καὶ
αὐτοῦ
|
μὲν
|
προκαθίσαντος
ἐν
τῇ
βασιλείῳ
ἕδρᾳ, |
[1, 8] |
τε
ἀκρατήτῳ
ἐπιθυμίᾳ
καὶ
τῶν
|
μὲν
|
προσκτωμένων
ἀεὶ
καταφρονήσει,
τῶν
δ´ |
[1, 10] |
συνεσκευάσθη.
Μάτερνος
ἦν
τις
στρατιώτης
|
μὲν |
πρότερον,
πολλὰ
δὲ
καὶ
δεινὰ |
[1, 5] |
ὑπὸ
τοιούτῳ
μάρτυρι.
καὶ
τὰ
|
μὲν |
πρότερον
ὑμῖν
ἀνδρείως
κατορθωθέντα
ἐς |
[1, 12] |
τῆς
τοῦ
πλούτου
ἐπιθυμίας,
τὰ
|
μὲν |
πρῶτα
ἐν
τοῖς
θεάτροις
συνιστάμενοι |
[1, 10] |
ἐν
ὀλίγῳ
ἀθροίσας
χρόνῳ,
τὰ
|
μὲν |
πρῶτα
κώμαις
τε
καὶ
ἀγροῖς
|
[1, 6] |
τῶν
ἀδελφῶν
τοῦ
Κομόδου)
„ποθεῖν
|
μέν |
σε“
ἔφη,
„τέκνον
καὶ
δέσποτα, |
[1, 13] |
καὶ
ἑκάτεροι
πολεμοῦντες
ἐπαύσαντο,
οἱ
|
μὲν
|
στρατιῶται
ἀνῃρημένον
ἰδόντες
ὑπὲρ
οὗ |
[1, 9] |
Κόμοδον
καταλαμβάνει.
καὶ
πάντες
ὑπώπτευον
|
μὲν |
τὰ
λεχθέντα,
πιστεύειν
δὲ
οὐ
|
[1, 17] |
ἀποσφίγξας
τὸν
τράχηλον
φονεύει.
τοιούτῳ
|
μὲν |
τέλει
τοῦ
βίου
ὁ
Κόμοδος |
[1, 1] |
θαύματος
ἄξια.
τούτων
γὰρ
οἱ
|
μὲν |
τὴν
ἡλικίαν
πρεσβύτεροι
διὰ
τὴν |
[1, 14] |
καὶ
παροινίας
προὐχώρησεν,
ὡς
πρῶτον
|
μὲν |
τὴν
πατρῴαν
προσηγορίαν
παραιτήσασθαι,
ἀντὶ |
[1, 13] |
ῥοπή.
ὁ
δὲ
Κόμοδος
δεδιὼς
|
μὲν |
τὴν
τοῦ
δήμου
κίνησιν,
μή
|
[1, 7] |
συναπελθεῖν
ἤθελον,
ὡς
ἂν
ἀπαλλαγεῖεν
|
μὲν |
τῆς
ἐν
τῇ
πολεμίᾳ
διατριβῆς, |
[1, 13] |
φοβηθεὶς
μεταπέμπεται
τὸν
Κλέανδρον,
οὐδὲν
|
μέν |
τι
εἰδότα
τῶν
ἀπηγγελμένων,
οἰόμενον |
[1, 11] |
παρ´
Ἑλλήνων
τισὶν
ἀγνωσίαν.
αὐτὸ
|
μὲν |
τὸ
ἄγαλμα
διοπετὲς
εἶναι
λέγουσιν, |
[1, 6] |
τῶν
περὶ
αὐτὸν
θεραπόντων
οὐκέτι
|
μὲν |
τοῖς
φίλοις
οὐδὲν
ἐκοινώσατο,
ἐκπέμψας
|
[1, 4] |
ἑαυτὸν
τοιούτων
λόγων
ἤρξατο·
„ἄχθεσθαι
|
μὲν |
ὑμᾶς
ἐφ´
οἷς
ὁρᾶτέ
με |
[1, 11] |
δὲ
τῷ
προειρημένῳ
Πεσσινοῦντι
πάλαι
|
μὲν |
Φρύγες
ὠργίαζον
ἐπὶ
τῷ
ποταμῷ
|
[1, 10] |
δύναμιν
ἀγειρομένην
ἐπ´
αὐτούς,
τῶν
|
μὲν |
χωρίων
ἃ
ἐπόρθουν
ἀπέστησαν,
λαθόντες |
[1, 6] |
αὐτοὶ
τῶν
οἴκοι
ὁμοίᾳ
ἐπιθυμία
|
ἑαλώκαμεν. |
ἀλλὰ
τὰ
ἐνταῦθα
προυργιαίτερα
ὄντα |
[1, 11] |
ἐξ
αἰτίας
τοιαύτης,
ὡς
ἱστορίᾳ
|
παρειλήφαμεν, |
ἧς
ἐπιμνησθῆναι
ἔδοξε
διὰ
τὴν |
[1, 5] |
καὶ
τὰ
πραττόμενα
ἐφορᾶν
ἡγεῖσθε.
|
εὐδαιμονοίημεν |
δ´
ἂν
τὰ
δέοντα
πράττοντες
|
[1, 15] |
ζῷα
ἠθροίζετο
αὐτῷ.
τότε
γοῦν
|
εἴδομεν |
ὅσα
ἐν
γραφαῖς
ἐθαυμάζομεν·
ἀπό |
[1, 15] |
γοῦν
εἴδομεν
ὅσα
ἐν
γραφαῖς
|
ἐθαυμάζομεν· |
ἀπό
τε
γὰρ
Ἰνδῶν
καὶ |
[1, 17] |
τὸ
γραμματεῖον
„ὅρα“
ἔφη
„ποίαν
|
μέλλομεν |
παννυχίζειν
ἑορτήν“
ὁ
δ´
Ἔκλεκτος |
[1, 11] |
ὀφθῆναι.
ὡς
δὲ
παρ´
ἑτέροις
|
εὕρομεν, |
Ἴλῳ
τῷ
Φρυγὶ
καὶ
Ταντάλῳ |
[1, 6] |
ἀπρεποῦς
καὶ
ἐπισφαλές.
θάρσος
γὰρ
|
ἐμβαλοῦμεν |
τοῖς
βαρβάροις,
οὐκ
ἐπανόδου
πόθον
|
[1, 14] |
ἀκολουθήσαντα,
ὡς
ἐν
τοῖς
ἑξῆς
|
ἐροῦμεν, |
ἐκ
τῆς
ἀποβάσεως
τὴν
προϋπάρχουσαν |
[1, 13] |
δὲ
πρὸς
μηδενὸς
βαρβάρων
πείσεσθαι
|
προσεδοκῶμεν, |
ταῦτα
δρῶσιν
ἡμᾶς
οἱ
οἰκεῖοι, |
[1, 16] |
ἐπεὶ
δὲ
πολλὰ
ἱκετεύουσα
οὐκ
|
ἐτύγχανεν |
αὐτοῦ,
ἣ
μὲν
δακρύουσα
ἀπέστη, |
[1, 15] |
ἅμα
ἀφεθέντων
ἰσαρίθμοις
ἀκοντίοις
πάντας
|
ἀπέκτεινεν, |
ὡς
ἐπὶ
πολὺ
κειμένων
τῶν |
[1, 10] |
(φθόνος
γὰρ
αὐτοὺς
ἐς
τοῦτο
|
παρώξυνεν, |
εἰ
δὴ
ἔμελλον
ἀντὶ
ἀρχιλῃστοῦ
|
[1, 17] |
τὴν
τούτων
εὐμορίαν
αἰσχροῖς
ἐπιτηδεύμασι
|
κατῄσχυνεν, |
ὡς
προείρηται.
|
[1, 14] |
καὶ
φαύλῳ
συμβόλῳ
χρωμένους
πάντας
|
ἐτάραξεν· |
οὔτε
γὰρ
ὄμβρου
προϋπάρξαντος
οὔτε |
[1, 14] |
δῆμος
μετ´
εὐνοίας
τὸν
Κόμοδον
|
ἐπέβλεπεν, |
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
αἰτίας
τῶν |
[1, 14] |
ἐπεστρώννυτο
καὶ
ῥόπαλον
μετὰ
χεῖρας
|
ἔφερεν· |
ἀμφιέννυτό
τε
ἁλουργεῖς
καὶ
χρυσουφεῖς |
[1, 14] |
καὶ
τὰ
λοιπὰ
τοῦ
βίου
|
ἀνέφερεν |
ἁμαρτήματα.
οὐδὲ
γὰρ
ἐλάνθανε
τὰ |
[1, 17] |
διεξελθεῖν
τὴν
γραφήν.
ἐπεὶ
δὲ
|
εὗρεν |
αὐτὸ
θανατηφόρον
καὶ
πρὸ
ἁπάντων |
[1, 4] |
εἰπόντα
τὸν
Μᾶρκον
ἐπιπεσοῦσα
λιποθυμία
|
κατεσίγασεν· |
ὑπὸ
δὲ
ἀσθενείας
τε
καὶ |
[1, 8] |
τοῦ
μειρακίου
ἀποχρώμενος
ἡλικίᾳ
ἐκεῖνος
|
{εἴασεν} |
αὐτὸν
τρυφαῖς
σχολάζοντα
καὶ
κραιπάλαις, |
[1, 7] |
ὡς
δ´
ἐς
τὴν
Ῥώμην
|
εἰσήλασεν, |
ἐς
τε
τοῦ
Διὸς
τὸ |
[1, 12] |
πάθος
ἐν
τῇ
Ῥωμαίων
πόλει
|
ἤκμασεν |
ἅτε
πυλυανθρώπῳ
τε
οὔσῃ
φύσει |
[1, 15] |
μηκέτι
κατέχων
ἑαυτοῦ
δημοσίᾳ
θέας
|
ἐπετέλεσεν, |
ὑποσχόμενος
τά
τε
θηρία
πάντα |
[1, 17] |
ἔπιεν
ἀναισθήτως.
εὐθέως
δὲ
κάρος
|
ἐπέπεσεν |
αὐτῷ,
καὶ
ἐς
ὕπνον
καθελκόμενος |
[1, 1] |
ἐξ
οὗπερ
ἡ
Ῥωμαίων
δυναστεία
|
μετέπεσεν |
ἐς
μοναρχίαν,
οὐκ
ἂν
εὕροι |
[1, 11] |
τῆς
ζώνης
ἐξηρτημένη
ἡ
ναῦς
|
ἠκολούθησεν· |
ὁμοῦ
δὲ
τὸ
ἐναργὲς
τῆς |
[1, 11] |
τὴν
ὕλην
οὔτε
τεχνιτῶν
ὅστις
|
ἐποίησεν |
ἐγνωσμένον
οὐδὲ
ψαυστὸν
χειρὸς
ἀνθρωπίνης. |
[1, 14] |
νυκτὸς
πολλοὺς
ἐκ
πλουσίων
πένητας
|
ἐποίησεν· |
ὅθεν
ὠλοφύροντο
κοινῇ
μὲν
πάντες |
[1, 14] |
διεβάλλετο,
ταῦτα
καὶ
δημοσίᾳ
δεῖξαι
|
ἐτόλμησεν· |
ἐς
τοσοῦτόν
τε
μανίας
καὶ |
[1, 12] |
τινῶν
ἰατρῶν
ἐς
τὴν
Λαύρεντον
|
ἀνεχώρησεν· |
εὐψυχέστερον
γὰρ
ὂν
τὸ
χωρίον |
[1, 7] |
πίστεως,
ἐς
τὴν
βασίλειον
αὐλὴν
|
ἀνεχώρησεν. |
~χρόνου
μὲν
οὖν
τινὸς
ὀλίγων |
[1, 14] |
τοσοῦτόν
τε
μανίας
καὶ
παροινίας
|
προὐχώρησεν, |
ὡς
πρῶτον
μὲν
τὴν
πατρῴαν |
[1, 7] |
ἐν
Ῥώμῃ
τρυφῆς.
ἐπειδὴ
δὲ
|
διεφοίτησεν |
ἡ
φήμη
ἄγγελοί
τε
ἧκον |
[1, 4] |
αἰῶνα.
τελευτήσαντος
δὲ
Μάρκου,
ἐπειδὴ
|
διεφοίτησεν |
ἡ
φήμη,
πᾶν
τε
τὸ |
[1, 13] |
τε
δῆμον
καὶ
τὸ
στρατιωτικὸν
|
ὥπλισεν· |
ἐκ
δὲ
διαφόρου
καὶ
ἐναντίας |
[1, 17] |
δὴ
συσκεψόμενος
αὐτοῖς
περὶ
ὧν
|
ἐκέλευσεν
|
ὁ
βασιλεὺς
καὶ
τοῦ
τῶν |
[1, 15] |
καθελοῦσα
ἡ
σύγκλητος
Ἐλευθερίας
εἰκόνα
|
ἵδρυσεν· |
ὁ
δὲ
Κόμοδος
μηκέτι
κατέχων |
[1, 6] |
καὶ
εὔνοιαν
παρὰ
τῶν
ἀρχομένων
|
ἐβεβαίωσεν. |
τοιαῦτά
τινα
ἐς
προτροπὴν
καὶ |
[1, 8] |
τοῖς
πατρῴοις
φίλοις,
πάντα
τε
|
ἔπραττεν |
ἐκείνοις
συμβούλοις
χρώμενος.
ἐπεὶ
δὲ |
[1, 5] |
ἐφίλει
τε
καὶ
πᾶσαν
ἀρετὴν
|
ἐπαίδευεν. |
ἔδωκε
δὲ
μετ´
ἐκεῖνον
ἐμὲ |
[1, 16] |
τε
τὸν
τοῦ
θαλάμου
προεστῶτα
|
ἐκέλευεν |
αὑτῷ
πάντα
παρασκευασθῆναι
ὡς
διανυκτερεύσων |
[1, 17] |
δὴ
καταλαβούσῃ
ὥρᾳ
καὶ
ἄκων
|
ἐδούλευεν. |
ἐπ´
ὀλίγον
μὲν
οὖν
ἡσύχασε, |
[1, 8] |
τοῖς
θεάτροις,
καὶ
τὸ
πῦρ
|
προεπόμπευεν |
αὐτῆς.
ἐπεὶ
δὲ
ὁ
Κόμοδος |
[1, 3] |
πρὸς
σωτηρίαν
ἐλπίδας
φαύλως
ἔχειν
|
ὑπώπτευεν, |
ἑώρα
τε
τὸν
παῖδα
τῆς |
[1, 3] |
δέει
τῆς
παρουσίας
τοιούτου
βασιλέως.
|
ὑπώπτευεν |
οὖν,
μὴ
τῆς
ἡλικίας
τοῦ |
[1, 10] |
κώμαις
τε
καὶ
ἀγροῖς
ἐπιτρέχων
|
ἐλῄστευεν, |
ἐπεὶ
δὲ
πολλῶν
χρημάτων
ἐγκρατὴς |
[1, 12] |
Κλέανδρος
ἀγγέλλεσθαί
τι
τῶν
πραττομένων
|
ἐκώλυεν |
αὐτῷ,
αἰφνιδίως,
οὐ
προσδοκῶντος
τοῦ |
[1, 17] |
τὸν
Ἔκλεκτον
μεταπέμπεται.
ἔθος
δ´
|
εἶχεν |
αὐτῇ
προσιέναι
ἅτε
τοῦ
θαλάμου |
[1, 14] |
καὶ
ἀργύρου·
ἕκαστος
δέ,
ἃ
|
εἶχεν, |
ἐκεῖσε
ἐθησαυρίζετο.
ἀλλὰ
τὸ
πῦρ |
[1, 7] |
ὁ
Ῥωμαίων
δῆμος
καὶ
χρηστὰς
|
εἶχεν |
ἐλπίδας
νέου
αὐτοκράτορος
ἐπιδημίᾳ,
πατρῴζειν |
[1, 17] |
καὶ
πολλάκις
ἐσθίων
οὐδένα
καιρὸν
|
εἶχεν |
ἐς
ἀνάπαυσιν
ὡρισμένον,
ἀλλεπαλλήλοις
καὶ |
[1, 11] |
ἔδει
παρθενεύεσθαι,
αἰτίαν
δὲ
διαφθορᾶς
|
εἶχεν. |
μέλλουσα
δὲ
κριθήσεσθαι,
ἱκετεύει
τὸν |
[1, 16] |
ἀπεῖχε
γαμετῆς
γυναικός,
ἀλλὰ
πάντα
|
ὑπῆρχεν |
ὅσα
Σεβαστῇ
πλὴν
τοῦ
πυρός, |
[1, 15] |
πληγήν,
καὶ
οὐδέποτε
σκοπὸν
ἄλλον
|
ἔσχεν |
οὐδὲ
ἐπ´
ἄλλο
μέρος
ἦλθε |
[1, 8] |
σωματοφυλάκων
τοῦ
βασιλέως
δίκην
ἀνοίας
|
ὑπέσχεν, |
ὃς
προεῖπε
τὸ
βεβουλευμένον
μᾶλλον |
[1, 4] |
διατελοῦσι
καὶ
οὐδέ
ποτε
ἀφηνιάζουσιν,
|
ἢν |
μὴ
βίᾳ
καὶ
ὕβρει
ἐπὶ |
[1, 15] |
εἰ
καὶ
βασιλείας
τὰ
πραττόμενα
|
ἦν |
ἀλλότρια,
πλὴν
ἀνδρείας
καὶ
εὐστοχίας |
[1, 4] |
ὁμοίως
πένθει
κατείχετο,
οὐδέ
τις
|
ἦν |
ἀνθρώπων
τῶν
ὑπὸ
τὴν
Ῥωμαίων |
[1, 12] |
δῆμος
οὐδ´
ἀντιστῆναι
οἷός
τε
|
ἦν, |
ἄνοπλοι
πρὸς
ὡπλισμένους
καὶ
πεζοὶ |
[1, 7] |
ἡλικίας
ἀκμῇ
καὶ
τὴν
ὄψιν
|
ἦν |
ἀξιοθέατος
σώματός
τε
συμμετρίᾳ
καὶ |
[1, 6] |
Πομπηιανὸς
δέ,
ὃς
πρεσβύτατός
τε
|
ἦν |
ἁπάντων
καὶ
κατ´
ἐπιγαμίαν
προσήκων |
[1, 9] |
φιλοσόφου
φέρων
σχῆμα
(βάκτρον
γὰρ
|
ἦν |
αὐτοῦ
μετὰ
χεῖρας,
ἡμιγύμνῳ
τε |
[1, 17] |
σκίμποδος,
οἰηθεὶς
μηδένα
ἐκεῖσε
εἰσελεύσεσθαι.
|
ἦν |
δέ
τι
παιδίον
πάνυ
νήπιον, |
[1, 17] |
Ἔκλεκτος
ἀναγνούς
τε
καὶ
ἐκπλαγείς
|
(ἦν |
δὲ
τὸ
γένος
Αἰγύπτιος,
τολμῆσαί |
[1, 2] |
ἔμελεν
αὐτῷ,
λόγων
τε
ἀρχαιότητος
|
ἦν |
ἐραστής,
ὡς
μηδενὸς
μήτε
Ῥωμαίων |
[1, 17] |
νυκτὸς
φονευθῆναι.
ὧν
πρώτη
μὲν
|
ἦν |
Μαρκία,
εἵποντο
δὲ
Λαῖτός
τε |
[1, 15] |
Αἰθιόπων,
εἴ
τι
πρότερον
ἄγνωστον
|
ἦν, |
μεσημβρίας
τε
καὶ
τῆς
ἀρκτῴας |
[1, 13] |
πρεσβυτάτη
τῶν
Κομόδου
ἀδελφῶν
(Φαδίλλα
|
ἦν |
ὄνομα
αὐτῇ)
εἰσδραμοῦσα
πρὸς
τὸν |
[1, 2] |
τὸν
βίον
μετήλλαξε
(Βηρίσσιμος
δ´
|
ἦν
|
ὄνομα
αὐτῷ)
τὸν
δὲ
περιόντα |
[1, 14] |
τῇ
πόλει
ἔργων.
πλουσιώτατον
δὲ
|
ἦν |
πάντων
ἱερῶν,
δι´
ἀσφάλειαν
ἀναθήμασι |
[1, 7] |
ἀκμάζοντα,
ὡς
ἕκαστος
οἷός
τε
|
ἦν, |
πόρρω
τῆς
πόλεως
ὑπήντων,
θεασόμενοι |
[1, 10] |
τὰ
προπεπραγμένα
πάσης
ἐλπίδος
μειζόνως
|
ἦν |
προχωρήσαντα,
ᾠήθη
δεῖν
μέγα
τι |
[1, 10] |
τοιαύτη
κατ´
αὐτοῦ
συνεσκευάσθη.
Μάτερνος
|
ἦν |
τις
στρατιώτης
μὲν
πρότερον,
πολλὰ |
[1, 12] |
ἐξ
αἰτίας
τοιαύτης.
Κλέανδρός
τις
|
ἦν, |
τὸ
μὲν
γένος
Φρύξ,
τῶν |
[1, 11] |
{τῆς}
θεοῦ
ἥτις
{τῆς
Ἐστίας}
|
ἦν |
τοιαύτης,
ὥστ´
ἔδει
παρθενεύεσθαι,
αἰτίαν |
[1, 3] |
προσηγάγετο,
τῶν
δὲ
καὶ
κρατήσας
|
ἦν |
τοῖς
ὅπλοις,
ἦσαν
δέ
τινες |
[1, 8] |
κόσμιον,
συνέβη
τι
τοιοῦτον.
Λουκίλλα
|
ἦν |
τῷ
Κομόδῳ
πρεσβυτάτη
πάντων
ἀδελφή. |
[1, 9] |
διακείμενοι
(βαρὺς
γὰρ
καὶ
ἀφόρητος
|
ἦν |
ὑπεροψίᾳ
καὶ
ὕβρει)
τότε
δὲ |
[1, 7] |
τῶν
τῆς
συγκλήτου
βουλῆς
ἐπισήμων
|
ἦν· |
Φαυστῖνα
δ´
ἡ
μήτηρ
βασίλισσα |
[1, 16] |
αὑτοῦ
ταύτην
ἀνήνεγκε
πρὸς
Μαρκίαν,
|
ἣν |
εἶχε
τῶν
παλλακίδων
τιμιωτάτην,
καὶ |
[1, 16] |
ἐκβληθέντα
τῆς
ἀρχῆς
κατελθόντα
ἐς
|
γῆν |
γενέσθαι
ξένον,
δεδιότα
δὲ
τὴν |
[1, 13] |
τρίχας
ῥίψασά
τε
ἐς
τὴν
|
γῆν |
ἑαυτήν,
οὐδὲν
ἀλλ´
ἢ
πένθους |
[1, 6] |
καὶ
σκυθρωπαῖς
ταῖς
ὄψεσιν
ἐς
|
γῆν |
ἔνευσαν.
Πομπηιανὸς
δέ,
ὃς
πρεσβύτατός
|
[1, 11] |
ἐς
μῦθον
καὶ
τὴν
Διὸς
|
ἁρπαγήν. |
ἐν
δὲ
τῷ
προειρημένῳ
Πεσσινοῦντι |
[1, 15] |
ἢ
κατὰ
καρδίας
ἔφερε
τὴν
|
πληγήν, |
καὶ
οὐδέποτε
σκοπὸν
ἄλλον
ἔσχεν |
[1, 17] |
δεικνυούσης
καὶ
τῆς
προσηγορίας
τὴν
|
στοργὴν |
τὴν
ἐς
τὸν
παῖδα
τοῦ |
[1, 12] |
τοίνυν
καὶ
μὴ
φέροντες
ἐς
|
φυγὴν |
ἐτράπησαν,
πολλοὶ
δὲ
αὐτῶν
διεφθείροντο· |
[1, 6] |
βαρβάροις,
οὐκ
ἐπανόδου
πόθον
ἀλλὰ
|
φυγὴν |
καὶ
δέος
ἡμῶν
καταγνοῦσι.
καλὸν |
[1, 4] |
μηδὲ
κατασχόντας
αὑτῶν
τινὰς
ἐς
|
οἰμωγὴν |
ἀναβοῆσαι.
ὃ
μὲν
οὖν
νυκτός |
[1, 12] |
ἅπερ
δεδράκεσαν,
οὐδενὸς
μὲν
αὐτοῖς
|
συστάδην |
μαχομένου,
τοῦ
δὲ
πλήθους
ἐξ |
[1, 15] |
περίδρομος
κύκλῳ
κατεσκεύαστο,
ὡς
μὴ
|
συστάδην |
τοῖς
θηρίοις
μαχόμενος
κινδυνεύοι,
ἄνωθεν |
[1, 11] |
τῷ
χωρίῳ.
ἔνθα
καὶ
τὸν
|
Γανυμήδην |
ἁρπασθέντα
ἀφανῆ
γενέσθαι
λόγος,
ἀνθελκόντων |
[1, 1] |
~Οἱ
πλεῖστοι
τῶν
περὶ
|
συγκομιδὴν |
ἱστορίας
ἀσχοληθέντων
ἔργων
τε
πάλαι |
[1, 7] |
ἐκ
τριγονίας
βασιλέα
τε
καὶ
|
εὐπατρίδην |
ὄντα
Ῥωμαίων.
τὸ
μὲν
γὰρ |
[1, 4] |
τοσούτου
χρόνου
τιμήν
τε
καὶ
|
σπουδὴν |
κατατεθεῖσθαι,
ὑμῖν
τε
ἀποδοῦναι
χάριν, |
[1, 5] |
ὑμῖν
ἐγὼ
ἐν
τοῖς
βασιλείοις
|
ἀπεκυήθην, |
καὶ
μὴ
πειραθέντα
με
ἰδιωτικῶν |
[1, 5] |
συμφοιτητὰς
τῶν
ἐν
ὅπλοις
ἔργων
|
ἀποκαλοίην· |
πάντας
γὰρ
ἡμᾶς
ὡς
ἕνα |
[1, 2] |
ἐκείνῳ
πέπρακται
ἀνδρεῖα
καὶ
σώφρονα,
|
στρατηγικὴν |
ἢ
πολιτικὴν
ἀρετὴν
ἔχοντα,
πρός |
[1, 8] |
ὑπὸ
τῶν
σωματοφυλάκων
τοῦ
βασιλέως
|
δίκην |
ἀνοίας
ὑπέσχεν,
ὃς
προεῖπε
τὸ |
[1, 9] |
δὴ
ἀκαίρου
παρρησίας
τοιαύτην
ὑπέσχε
|
δίκην· |
οἱ
μέντοι
περὶ
τὸν
Κόμοδον, |
[1, 15] |
δὲ
παιδεύοντες
αὐτὸν
Παρθυαίων
οἱ
|
τοξικὴν |
ἀκριβοῦντες
καὶ
Μαυρουσίων
οἱ
ἀκοντίζειν |
[1, 9] |
οἵ
τε
παῖδες
αὐτῷ
τὴν
|
Ἰλλυρικὴν |
στρατιὰν
ἀναπείθουσιν.
εἰ
δὲ
μὴ |
[1, 2] |
ἀνδρεῖα
καὶ
σώφρονα,
στρατηγικὴν
ἢ
|
πολιτικὴν |
ἀρετὴν
ἔχοντα,
πρός
τε
τοὺς
|
[1, 10] |
τε
ὁ
Μάτερνος
συλληφθεὶς
τὴν
|
κεφαλὴν |
ἀπετμήθη,
καὶ
οἱ
συνωμόται
ἀξίας |
[1, 13] |
αὐτὸν
συλληφθῆναι
κελεύει
καὶ
τὴν
|
κεφαλὴν |
ἀποτεμὼν
δόρατί
τε
ἐπιμήκει
ἐγκαταπήξας |
[1, 15] |
Ῥωμαῖοι
εἰκόνα
φέρον
ἡλίου,
τὴν
|
κεφαλὴν |
ἀποτεμὼν
ἱδρύσατο
τὴν
ἑαυτοῦ,
ὑπογράψας |
[1, 9] |
ὁ
Κόμοδος
πέμψας
ἀποτέμνει
τὴν
|
κεφαλήν· |
καὶ
τὴν
ταχίστην,
ὅπως
τὴν |
[1, 7] |
ἐπιπάσσεσθαι,
τοὺς
δὲ
ἐκθειάζειν,
λέγοντας
|
αἴγλην |
τινὰ
οὐράνιον
περὶ
τῇ
κεφαλῇ
|
[1, 10] |
τῶν
αὐτῶν
ἔργων
συναποδρᾶναι,
χεῖρα
|
πολλὴν |
κακούργων
ἐν
ὀλίγῳ
ἀθροίσας
χρόνῳ, |
[1, 6] |
ἐξ
ὀχυρᾶς
ἀκροπόλεως
δύναμιν
καὶ
|
περιβολὴν
|
συγκροτήσας
ἐπιθῆται
τῇ
ἀρχῇ.
αὐτάρκης |
[1, 17] |
πάσης
τροφῆς
λαμβάνειν,
κώλυμα
δηλητηρίων.
|
πλὴν |
ἀλλὰ
πολλοῦ
γε
τοῦ
ἐμέτου |
[1, 15] |
βασιλείας
τὰ
πραττόμενα
ἦν
ἀλλότρια,
|
πλὴν |
ἀνδρείας
καὶ
εὐστοχίας
παρὰ
τοῖς
|
[1, 12] |
τι
προεμπέσοι,
κατεργάζεσθαι
δυνάμει
κρείττονι.
|
πλὴν |
οὐδὲν
ἧττον
ἡ
νόσος
ἐπὶ |
[1, 15] |
καὶ
δορκάδας
ὅσα
τε
κερασφόρα
|
πλὴν |
ταύρων,
συνθέων
αὐτοῖς
καὶ
καταδιώκων |
[1, 15] |
ἀκόντιον
δεύτερον
οὐδὲ
τραῦμα
ἄλλο
|
πλὴν |
τοῦ
θανατηφόρου·
ἅμα
γὰρ
τῇ |
[1, 16] |
ἀλλὰ
πάντα
ὑπῆρχεν
ὅσα
Σεβαστῇ
|
πλὴν |
τοῦ
πυρός,
{ἣ}
μαθοῦσα
τὴν |
[1, 11] |
εἶναι
λέγουσιν,
οὔτε
δὲ
τὴν
|
ὕλην |
οὔτε
τεχνιτῶν
ὅστις
ἐποίησεν
ἐγνωσμένον |
[1, 7] |
φυλαχθείσης
πίστεως,
ἐς
τὴν
βασίλειον
|
αὐλὴν |
ἀνεχώρησεν.
~χρόνου
μὲν
οὖν
τινὸς |
[1, 14] |
ὁδοῦ
ἐς
τὴν
τοῦ
βασιλέως
|
αὐλὴν |
μετεκόμισαν.
κατεφλέχθη
δὲ
καὶ
ἄλλα
|
[1, 5] |
στρατιωτικόν,
ἐς
τὴν
βασίλειον
ἐπανῆλθεν
|
αὐλήν. |
~ὀλίγου
μὲν
οὖν
τινὸς
χρόνου |
[1, 13] |
ὑποδεχθεὶς
ἐς
τὴν
βασίλειον
ἐπανῆλθεν
|
αὐλήν. |
πειραθεὶς
δὲ
τοσούτων
κινδύνων
ἀπίστως |
[1, 8] |
μίσους
ἐγένετο
πρὸς
τὴν
σύγκλητον
|
βουλήν· |
ἔτρωσέ
τε
αὐτοῦ
τὴν
ψυχὴν |
[1, 9] |
τε
ἄρα
τὸν
Κόμοδον
τὴν
|
ἐπιβουλὴν
|
ἐκφυγεῖν
καὶ
τὸν
Περέννιον
σὺν |
[1, 10] |
ἐς
τὴν
πόλιν
καὶ
τὴν
|
ἐπιβουλὴν |
κατειπόντων
(φθόνος
γὰρ
αὐτοὺς
ἐς |
[1, 10] |
ἐπιτήδειος
εἶναι
ἐς
τὸ
τὴν
|
ἐπιβουλὴν |
λαθεῖν.
ἤλπισε
γὰρ
αὐτός
τε |
[1, 11] |
δὲ
Κόμοδος
ἐκφυγὼν
τὴν
Ματέρνου
|
ἐπιβουλὴν |
πλείονί
τε
περὶ
αὑτὸν
ἐχρῆτο |
[1, 14] |
κατὰ
πᾶσαν
τὴν
πόλιν,
ἀλλὰ
|
μὴν |
καὶ
ἀντικρὺ
τοῦ
τῆς
συγκλήτου |
[1, 1] |
ἀσχοληθέντων
ἔργων
τε
πάλαι
γεγονότων
|
μνήμην |
ἀνανεώσασθαι
σπουδασάντων,
παιδείας
κλέος
ἀίδιον |
[1, 4] |
ἀνθρώποις
ἐγκαταλιπὼν
ἀρετῆς
τε
ἀίδιον
|
μνήμην |
ἐς
τὸν
ἐσόμενον
αἰῶνα.
τελευτήσαντος |
[1, 3] |
γενόμενα
ἀλλ´
ὑπόγυον
ἔχοντα
τὴν
|
μνήμην, |
τά
τε
Νέρωνι
πεπραγμένα
ὃς |
[1, 5] |
καὶ
τὴν
τοῦ
κοινοῦ
πατρὸς
|
μνήμην |
χάρισιν
ἀξίαις
οὕτως
ἀμείψεσθε·
ὃν
|
[1, 14] |
ἐκ
τῆς
ἀποβάσεως
τὴν
προϋπάρχουσαν
|
φήμην |
ἐπιστώσατο.
πολλῶν
δὴ
καὶ
δεινῶν |
[1, 1] |
μῖσος
τυράννων,
κολακείαν
τε
ἢ
|
τιμὴν |
βασιλέων
πόλεώς
τε
καὶ
ἰδιωτῶν, |
[1, 8] |
ἡ
Λουκίλλα,
καὶ
τὴν
ἐκείνης
|
τιμὴν |
ἑαυτῆς
ὕβριν
νομίζουσα,
τὸν
μὲν |
[1, 8] |
μὲν
οὖν
τινὸς
ὀλίγων
ἐτῶν
|
τιμὴν |
πᾶσαν
ἀπένεμε
τοῖς
πατρῴοις
φίλοις, |
[1, 4] |
μάτην
ἐς
ὑμᾶς
τοσούτου
χρόνου
|
τιμήν |
τε
καὶ
σπουδὴν
κατατεθεῖσθαι,
ὑμῖν |
[1, 15] |
δόρατος
αἰχμῇ
τὴν
τῶν
ὀδόντων
|
ἀκμήν. |
λεόντων
δέ
ποτε
ἐξ
ὑπογαίων |
[1, 17] |
τῆς
σῆς,
ἧς
ἐτῶν
τοσούτων
|
ἠνεσχόμην. |
ἀλλ´
οὐ
καταπροίξῃ
αὐτὸς
μεθύων |
[1, 6] |
καὶ
τὴν
πρὸς
τὰ
κρείττονα
|
ὁρμὴν |
ὁ
Πομπηιανὸς
εἰπὼν
διέτρεψε
πρὸς |
[1, 14] |
κατενεχθέντες
ὄμβροι
ἐπέσχον
αὐτοῦ
τὴν
|
ὁρμήν. |
ὅθεν
καὶ
τὸ
πᾶν
ἔργον |
[1, 8] |
ἐφόβει,
ὡς
ἂν
αὐτοὺς
διαχρησάμενος
|
ἀφορμὴν |
αὐτῷ
παράσχοι
καὶ
ἐξουσίαν
ἁρπάζειν |
[1, 13] |
ἐξηπατῆσθαι
καὶ
τὰ
δρασθέντα
παρὰ
|
γνώμην |
αὐτοῦ
τετολμηκέναι)
ὁ
δὲ
δῆμος |
[1, 16] |
τοῖς
Ῥωμαίοις.
ἐπεὶ
δὲ
τὴν
|
γνώμην |
αὑτοῦ
ταύτην
ἀνήνεγκε
πρὸς
Μαρκίαν, |
[1, 7] |
ὑπεδέχοντο.
ὡς
δ´
ἐς
τὴν
|
Ῥώμην |
εἰσήλασεν,
ἐς
τε
τοῦ
Διὸς |
[1, 7] |
βουλὴ
καὶ
πανδημεὶ
ὅσοι
τὴν
|
Ῥώμην |
κατῴκουν
ἄνθρωποι,
μὴ
κατασχόντες
αὑτῶν
|
[1, 10] |
ἀθροισθῆναι.
μαθόντες
δὲ
ἐκεῖνοι
δύναμιν
|
ἀγειρομένην |
ἐπ´
αὐτούς,
τῶν
μὲν
χωρίων |
[1, 16] |
μεμηνότα
καὶ
τὴν
Ῥωμαίων
ἀρχὴν
|
τυραννουμένην. |
νέου
μὲν
γὰρ
ἔτους
τῆς |
[1, 6] |
πορίζονται,
ἢ
μεγάλων
μισθῶν
τὴν
|
εἰρήνην |
ἀντικαταλλάσσονται.
ἅπερ
ὁ
Κόμοδος
εἰδὼς |
[1, 5] |
λόγιοι
παρῆσαν
αὐτῷ)
ἔλεξε
τοιάδε·
|
„κοινὴν |
εἶναί
μοι
πρὸς
ὑμᾶς
τὴν |
[1, 11] |
τὴν
κρίσιν·
καὶ
λυσαμένη
τὴν
|
ζώνην
|
ἐπαφῆκε
τῇ
πρῴρᾳ
τῆς
νεὼς |
[1, 10] |
ἔτους
ὡρισμένης
ἡμέρας
μητρὶ
θεῶν
|
πομπὴν |
τελοῦσι
Ῥωμαῖοι·
καὶ
πάντα
ὅσα |
[1, 6] |
ἀρχομένων
ἐβεβαίωσεν.
τοιαῦτά
τινα
ἐς
|
προτροπὴν |
καὶ
τὴν
πρὸς
τὰ
κρείττονα
|
[1, 9] |
καιρὸν
εὔκαιρον
ἔχοντες,
διαβάλλειν
ἐπειρῶντο,
|
ἐχρῆν |
τε
ἄρα
τὸν
Κόμοδον
τὴν |
[1, 9] |
κατελθόντος
δὴ
τοῦ
Κομόδου
ἐπὶ
|
τὴν |
ἀκρόασιν
τῶν
ἐνδόξων
ἀγωνιστῶν,
καὶ |
[1, 10] |
ὑπάρχει
παῖξαί
τε
καὶ
κρύψαι
|
τὴν |
ἀλήθειαν,
ὡς
μὴ
ῥᾳδίως
διαγνῶναι |
[1, 5] |
ἐκείνου
σοφίαν
τε
καὶ
στρατηγίαν
|
τὴν |
ἀναφορὰν
ἔχει·
ὅσα
δ´
ἂν |
[1, 11] |
δὲ
ῥᾳδίως
συγγένειαν
προβαλλόμενοι
καὶ
|
τὴν |
ἀπ´
Αἰνείου
τοῦ
Φρυγὸς
ἐς |
[1, 14] |
ὃ
τότε
πρῶτον
{καὶ}
μετὰ
|
τὴν |
ἀπ´
Ἰλίου
ἐς
Ἰταλίαν
ἄφιξιν |
[1, 6] |
πάντας
αὐτοὺς
καὶ
τῷ
ὑπὸ
|
τὴν |
ἄρκτον
ὠκεανῷ
τὴν
ἀρχὴν
ὁρίσαντι |
[1, 11] |
φασὶν
αὐτοῖς
χρησθῆναι
μενεῖν
τε
|
τὴν
|
ἀρχὴν
καὶ
ἐς
μέγα
προχωρήσειν, |
[1, 1] |
ὧν
οἳ
μὲν
ἐπιμηκεστέραν
ἔσχον
|
τὴν |
ἀρχήν,
οἳ
δὲ
πρόσκαιρον
τὴν |
[1, 6] |
τῷ
ὑπὸ
τὴν
ἄρκτον
ὠκεανῷ
|
τὴν |
ἀρχὴν
ὁρίσαντι
ἐπανελθεῖν
οἴκαδε
θριαμβεύοντί
|
[1, 9] |
αὐτὴν
ἀσθενεστέραν
ἔσεσθαι
ἤλπισε
πρὸς
|
τὴν |
βασιλείας
ἐπιθυμίαν.
~χρόνου
δὲ
οὐ |
[1, 7] |
ὁμολογήσας
τῆς
φυλαχθείσης
πίστεως,
ἐς
|
τὴν |
βασίλειον
αὐλὴν
ἀνεχώρησεν.
~χρόνου
μὲν |
[1, 5] |
χρημάτων
οἰκειωσάμενος
τὸ
στρατιωτικόν,
ἐς
|
τὴν |
βασίλειον
ἐπανῆλθεν
αὐλήν.
~ὀλίγου
μὲν |
[1, 13] |
παραπομπῆς
τοῦ
δήμου
ὑποδεχθεὶς
ἐς
|
τὴν |
βασίλειον
ἐπανῆλθεν
αὐλήν.
πειραθεὶς
δὲ |
[1, 6] |
προσεποιεῖτο,
μή
τις
ἐκεῖσε
προκαταλάβοι
|
τὴν |
βασίλειον
ἑστίαν
τῶν
εὐπατριδῶν
πλουσίων, |
[1, 15] |
μανίας,
ὡς
μηκέτι
βούλεσθαι
μηδὲ
|
τὴν |
βασίλειον
οἰκεῖν
ἑστίαν·
ἀλλὰ
γὰρ |
[1, 13] |
τὰς
τρίχας
ῥίψασά
τε
ἐς
|
τὴν |
γῆν
ἑαυτήν,
οὐδὲν
ἀλλ´
ἢ |
[1, 16] |
ὀφθῆναι
τοῖς
Ῥωμαίοις.
ἐπεὶ
δὲ
|
τὴν |
γνώμην
αὑτοῦ
ταύτην
ἀνήνεγκε
πρὸς
|
[1, 1] |
ἤθροισα
ἐς
συγγραφήν,
οὐκ
ἀτερπῆ
|
τὴν |
γνῶσιν
καὶ
τοῖς
ὕστερον
ἔσεσθαι |
[1, 17] |
ταύτῃ
καὶ
μᾶλλον
ἐσπούδαζε
διεξελθεῖν
|
τὴν |
γραφήν.
ἐπεὶ
δὲ
εὗρεν
αὐτὸ
|
[1, 5] |
μὲν
γὰρ
προσηγορίαν
ἡγεῖτο
φύσεως,
|
τὴν |
δ´
ἀρετῆς
κοινωνίαν.
φέρων
τέ |
[1, 11] |
χῶρον
(Πεσσινοῦς
δὲ
ὄνομα
αὐτῷ,
|
τὴν |
δὲ
προσηγορίαν
λαβεῖν
τὸν
τόπον |
[1, 16] |
Κρόνια
προεορτάζουσι
θεῷ
τῷ
λαθόντι,
|
τὴν |
δὲ
τοῦ
ἔτους
ἀρχὴν
ἱερομηνίαν |
[1, 8] |
τῶν
ῥημάτων
προφορὰν
ἠσχολεῖτο
καὶ
|
τὴν |
δεῖξιν
τοῦ
ξίφους,
συλληφθεὶς
ὑπὸ |
[1, 8] |
καμάτων
ἀπῆγεν
{αὐτόν}
πᾶσαν
δὲ
|
τὴν |
διοίκησιν
τῆς
ἀρχῆς
αὐτὸς
ἀνεδέξατο |
[1, 11] |
τοῦ
μειρακίου
ἐς
μῦθον
καὶ
|
τὴν |
Διὸς
ἁρπαγήν.
ἐν
δὲ
τῷ |
[1, 5] |
νέῳ
προθύμως
ἐπιδείξησθε,
τούτων
αὐτοὶ
|
τὴν |
δόξαν
πίστεώς
τε
ἀγαθῆς
καὶ |
[1, 1] |
τὴν
ἀρχήν,
οἳ
δὲ
πρόσκαιρον
|
τὴν |
δυναστείαν·
εἰσὶ
δ´
οἳ
μέχρι |
[1, 15] |
ἡλίου,
τὴν
κεφαλὴν
ἀποτεμὼν
ἱδρύσατο
|
τὴν |
ἑαυτοῦ,
ὑπογράψας
τῇ
βάσει
{οὐχ} |
[1, 14] |
δοκεῖν·
ζῷά
τε
παντοῖα
καὶ
|
τὴν |
ἑαυτῶν
φύσιν
μὴ
τηροῦντα
σχήμασί |
[1, 6] |
βίον
πορίζονται,
ἢ
μεγάλων
μισθῶν
|
τὴν |
εἰρήνην
ἀντικαταλλάσσονται.
ἅπερ
ὁ
Κόμοδος |
[1, 8] |
τοῦτο
φέρουσα
ἡ
Λουκίλλα,
καὶ
|
τὴν |
ἐκείνης
τιμὴν
ἑαυτῆς
ὕβριν
νομίζουσα, |
[1, 3] |
τε
καὶ
βίαι,
δι´
ὧν
|
τὴν |
ἐκείνου
ἀρχὴν
κατῄσχυναν,
Πτολεμαῖος
μὲν |
[1, 9] |
παῖδα,
καὶ
νομίσματα
ἐκόμισαν
ἐκτετυπωμένα
|
τὴν |
ἐκείνου
εἰκόνα.
λαθόντες
δὲ
καίτοι |
[1, 5] |
πρότερον
ὑμῖν
ἀνδρείως
κατορθωθέντα
ἐς
|
τὴν |
ἐκείνου
σοφίαν
τε
καὶ
στρατηγίαν |
[1, 15] |
~τὸν
μὲν
οὖν
ἀνδριάντα
μετὰ
|
τὴν |
ἐκείνου
τελευτὴν
καθελοῦσα
ἡ
σύγκλητος |
[1, 1] |
μὲν
τὴν
ἡλικίαν
πρεσβύτεροι
διὰ
|
τὴν |
ἐμπειρίαν
τῶν
πραγμάτων
ἐπιμελέστερον
ἑαυτῶν |
[1, 16] |
ἀρχαί
τε
ἐπώνυμοι
τότε
πρῶτον
|
τὴν |
ἔνδοξον
καὶ
ἐνιαύσιον
πορφύραν
περιτίθενται, |
[1, 9] |
ὡς
ἔτι
συνεστώσῃ
δυνάμει,
ποιεῖται
|
τὴν |
ἔξοδον.
γενόμενον
δὲ
αὐτὸν
κατὰ |
[1, 6] |
τὰς
τῶν
βαρβάρων
ἐπιδρομάς,
ἐπαγγέλλει
|
τὴν |
ἔξοδον.
οἳ
μὲν
οὖν
διῴκουν |
[1, 10] |
δεσπότην
ἕξειν
βασιλέα)
πρὶν
ἐλθεῖν
|
τὴν |
ἑορτὴν
αὐτός
τε
ὁ
Μάτερνος |
[1, 10] |
τῇ
θεῷ
καὶ
χαριστήρια
ὁμολογήσας
|
τὴν |
ἑορτὴν
ἐπετέλει,
παρέπεμπέ
τε
τὴν |
[1, 16] |
γὰρ
τῆς
ἡμέρας
σέβουσι
{τε}
|
τὴν |
ἑορτὴν
Ῥωμαῖοι
ἐς
θεὸν
ἀρχαιότατον |
[1, 6] |
δαψίλειαν
καταριθμοῦντες
διαβάλλοντές
τε
πᾶσαν
|
τὴν |
ἐπὶ
ταῖς
ὄχθαις
τοῦ
Ἴστρου |
[1, 5] |
„κοινὴν
εἶναί
μοι
πρὸς
ὑμᾶς
|
τὴν |
ἐπὶ
τοῖς
καταλαβοῦσιν
ἀλγηδόνα
καὶ |
[1, 9] |
ἐχρῆν
τε
ἄρα
τὸν
Κόμοδον
|
τὴν |
ἐπιβουλὴν
ἐκφυγεῖν
καὶ
τὸν
Περέννιον |
[1, 10] |
προκατελθόντων
ἐς
τὴν
πόλιν
καὶ
|
τὴν |
ἐπιβουλὴν
κατειπόντων
(φθόνος
γὰρ
αὐτοὺς
|
[1, 10] |
καιρὸς
ἐπιτήδειος
εἶναι
ἐς
τὸ
|
τὴν |
ἐπιβουλὴν
λαθεῖν.
ἤλπισε
γὰρ
αὐτός |
[1, 6] |
ὄντα
καὶ
μᾶλλον
ἐπείγοντα
ἐπέχει
|
τὴν |
ἐπιθυμίαν.
τῶν
μὲν
γὰρ
ἐκεῖσε
|
[1, 16] |
ἀπὸ
τῆς
Ἑλλάδος
φωνῆς
ἐς
|
τὴν |
ἐπιχώριον
παραχθέν.
διὰ
ταῦτά
τοι |
[1, 11] |
ποταμῷ
Γάλλῳ
παραρρέοντι,
ἀφ´
οὗ
|
τὴν |
ἐπωνυμίαν
φέρουσιν
οἱ
τῇ
θεῷ |
[1, 17] |
καὶ
τῆς
προσηγορίας
τὴν
στοργὴν
|
τὴν |
ἐς
τὸν
παῖδα
τοῦ
βασιλέως. |
[1, 13] |
τοιαῦτά
τινα
εἰποῦσα
ῥηξαμένη
τε
|
τὴν |
ἐσθῆτα,
καὶ
τῶν
παρόντων
τινές |
[1, 12] |
ἀρώμασι
συνεχῶς
ἐχρῶντο,
φασκόντων
τινῶν
|
τὴν |
εὐωδίαν
φθάσασαν
ἐμπιπλάναι
τοὺς
πόρους
|
[1, 11] |
θεῷ
τὴν
κρίσιν·
καὶ
λυσαμένη
|
τὴν |
ζώνην
ἐπαφῆκε
τῇ
πρῴρᾳ
τῆς |
[1, 6] |
ἤγειρον
αὐτοῦ
τὰς
ὀρέξεις
ἐς
|
τὴν |
ἡδονῶν
ἐπιθυμίαν.
αἰφνιδίως
δὲ
καλέσας |
[1, 1] |
ἄξια.
τούτων
γὰρ
οἱ
μὲν
|
τὴν
|
ἡλικίαν
πρεσβύτεροι
διὰ
τὴν
ἐμπειρίαν |
[1, 11] |
ἑορτῆς
ἐπανηγύριζεν.
~θρησκεύουσι
δὲ
μάλιστα
|
τὴν |
θεὸν
τήνδε
Ῥωμαῖοι
ἐξ
αἰτίας |
[1, 10] |
τὴν
ἑορτὴν
ἐπετέλει,
παρέπεμπέ
τε
|
τὴν |
θεὸν
χαίρων.
καὶ
σωτήρια
τοῦ
|
[1, 8] |
Μᾶρκος
ποιησάμενος,
ἐκδούς
{τε}
αὐτῷ
|
τὴν |
θυγατέρα,
δεσμὸν
εὐνοίας
ἐχυρώτατον
τὴν
|
[1, 11] |
ἡ
ναῦς
ἀνέδραμε,
πρὶν
ἢ
|
τὴν |
ἱέρειαν
ἐνεχθῆναι
{τῆς}
θεοῦ
ἥτις |
[1, 9] |
ἀθροίζει,
οἵ
τε
παῖδες
αὐτῷ
|
τὴν |
Ἰλλυρικὴν
στρατιὰν
ἀναπείθουσιν.
εἰ
δὲ |
[1, 12] |
ἐκεῖνο
καιροῦ
λοιμώδη
νόσον
κατασχεῖν
|
τὴν |
Ἰταλίαν·
μάλιστα
δὲ
τὸ
πάθος |
[1, 9] |
ἔξοδον.
γενόμενον
δὲ
αὐτὸν
κατὰ
|
τὴν |
Ἰταλίαν,
οἷς
τοῦτο
ἐντέταλτο,
διεχρήσαντο. |
[1, 10] |
ἀβάτου
ὁδοιπορίας
κατ´
ὀλίγους
ἐς
|
τὴν |
Ἰταλίαν
παρεδύοντο,
καὶ
περὶ
βασιλείας |
[1, 10] |
συμμαχίαν
προσήγοντο·
πᾶσάν
τε
κατατρέχοντες
|
τὴν |
Κελτῶν
καὶ
Ἰβήρων
χώραν,
πόλεσί |
[1, 10] |
αὐτός
τε
ὁ
Μάτερνος
συλληφθεὶς
|
τὴν |
κεφαλὴν
ἀπετμήθη,
καὶ
οἱ
συνωμόται |
[1, 13] |
οὖν
αὐτὸν
συλληφθῆναι
κελεύει
καὶ
|
τὴν |
κεφαλὴν
ἀποτεμὼν
δόρατί
τε
ἐπιμήκει |
[1, 15] |
σέβουσι
Ῥωμαῖοι
εἰκόνα
φέρον
ἡλίου,
|
τὴν |
κεφαλὴν
ἀποτεμὼν
ἱδρύσατο
τὴν
ἑαυτοῦ, |
[1, 9] |
νύκτωρ
ὁ
Κόμοδος
πέμψας
ἀποτέμνει
|
τὴν |
κεφαλήν·
καὶ
τὴν
ταχίστην,
ὅπως |
[1, 5] |
διελθουσῶν
ἡμερῶν,
ἐν
ὅσαις
περὶ
|
τὴν |
κηδείαν
τοῦ
πατρὸς
τὸν
υἱὸν |
[1, 11] |
δῆμον
ἐπιτρέψαι
τῇ
Πεσσινουντίᾳ
θεῷ
|
τὴν |
κρίσιν·
καὶ
λυσαμένη
τὴν
ζώνην
|
[1, 12] |
συμβουλευσάντων
αὐτῷ
τινῶν
ἰατρῶν
ἐς
|
τὴν |
Λαύρεντον
ἀνεχώρησεν·
εὐψυχέστερον
γὰρ
ὂν |
[1, 2] |
ἀνδράσι
συγγέγραπται.
ἃ
δὲ
μετὰ
|
τὴν
|
Μάρκου
τελευτὴν
παρὰ
πάντα
τὸν |
[1, 11] |
ἀκριβοῦσιν.
ὁ
δὲ
Κόμοδος
ἐκφυγὼν
|
τὴν |
Ματέρνου
ἐπιβουλὴν
πλείονί
τε
περὶ |
[1, 15] |
φθάσας
τῷ
ἀκοντίῳ
μέλλουσαν
δήξεσθαι,
|
τὴν |
μὲν
ἀπέκτεινε
τὸν
δὲ
ἐρρύσατο, |
[1, 5] |
συστρατιώτην
με
ἢ
υἱὸν
καλῶν·
|
τὴν |
μὲν
γὰρ
προσηγορίαν
ἡγεῖτο
φύσεως, |
[1, 3] |
πολλοῦ
γενόμενα
ἀλλ´
ὑπόγυον
ἔχοντα
|
τὴν |
μνήμην,
τά
τε
Νέρωνι
πεπραγμένα |
[1, 11] |
πολὺ
δὲ
πανδημεὶ
τῶν
Ῥωμαίων
|
τὴν |
ναῦν
ἐφελκόντων,
ἀντεχούσης
τῆς
ἰλύος
|
[1, 7] |
τὸ
μειράκιον
ἡγούμενοι.
ἀνύσας
δὲ
|
τὴν |
ὁδοιπορίαν
ὁ
Κόμοδος
μετὰ
νεανικῆς |
[1, 15] |
τῇ
τοῦ
δόρατος
αἰχμῇ
τὴν
|
τῶν |
ὀδόντων
ἀκμήν.
λεόντων
δέ
ποτε
|
[1, 14] |
ἢ
κατενεχθέντες
ὄμβροι
ἐπέσχον
αὐτοῦ
|
τὴν |
ὁρμήν.
ὅθεν
καὶ
τὸ
πᾶν |
[1, 7] |
τῇ
τῆς
ἡλικίας
ἀκμῇ
καὶ
|
τὴν |
ὄψιν
ἦν
ἀξιοθέατος
σώματός
τε |
[1, 11] |
παρειλήφαμεν,
ἧς
ἐπιμνησθῆναι
ἔδοξε
διὰ
|
τὴν |
παρ´
Ἑλλήνων
τισὶν
ἀγνωσίαν.
αὐτὸ |
[1, 16] |
πλὴν
τοῦ
πυρός,
{ἣ}
μαθοῦσα
|
τὴν |
παράλογον
οὕτω
καὶ
ἀπρεπῆ
βούλησιν |
[1, 6] |
σε“
ἔφη,
„τέκνον
καὶ
δέσποτα,
|
τὴν |
πατρίδα
εἰκός·
καὶ
γὰρ
αὐτοὶ |
[1, 6] |
καλέσας
τοὺς
φίλους
ποθεῖν
ἔλεγε
|
τὴν |
πατρίδα·
ὁμολογεῖν
δὲ
τὰς
αἰτίας |
[1, 14] |
παροινίας
προὐχώρησεν,
ὡς
πρῶτον
μὲν
|
τὴν |
πατρῴαν
προσηγορίαν
παραιτήσασθαι,
ἀντὶ
δὲ |
[1, 11] |
καὶ
ἐς
μέγα
προχωρήσειν,
εἰ
|
τὴν |
Πεσσινουντίαν
θεὸν
μεταγάγοιεν
ὡς
αὑτούς. |
[1, 15] |
μετώπου
ἢ
κατὰ
καρδίας
ἔφερε
|
τὴν |
πληγήν,
καὶ
οὐδέποτε
σκοπὸν
ἄλλον
|
[1, 14] |
καὶ
ἀνδριάντας
αὑτοῦ
κατὰ
πᾶσαν
|
τὴν |
πόλιν,
ἀλλὰ
μὴν
καὶ
ἀντικρὺ |
[1, 12] |
δὲ
κατ´
αὐτὸ
καὶ
λιμὸς
|
τὴν |
πόλιν
ἐξ
αἰτίας
τοιαύτης.
Κλέανδρός |
[1, 13] |
καὶ
φθείροντες
ἀλλήλους
ἐμφυλίου
αἵματος
|
τὴν |
πόλιν
ἐπλήρωσαν.
τὰ
δ´
ἑκατέρου |
[1, 12] |
τροπῆς
δὲ
γενομένης
ἔφευγον
ἐς
|
τὴν |
πόλιν.
ἐφθείρετο
δὲ
ὁ
δῆμος |
[1, 10] |
τῶν
σὺν
αὐτῷ
προκατελθόντων
ἐς
|
τὴν |
πόλιν
καὶ
τὴν
ἐπιβουλὴν
κατειπόντων |
[1, 12] |
σκιᾷ.
ἀλλὰ
καὶ
οἱ
κατὰ
|
τὴν |
πόλιν
κελευόντων
τῶν
ἰατρῶν
μύρου |
[1, 14] |
δὴ
καὶ
δεινῶν
συνεχῶς
κατειληφότων
|
τὴν
|
πόλιν
οὐκέτι
ὁ
Ῥωμαίων
δῆμος |
[1, 9] |
καὶ
τὴν
ταχίστην,
ὅπως
τὴν
|
τῶν |
πραττομένων
γνῶσιν
φθάσωσιν,
ἐκπέμπει
τοὺς |
[1, 8] |
Κρισπῖναν
ὄνομα,
ἀνάγκη
τε
ἐγένετο
|
τὴν |
προεδρίαν
ἀπονέμεσθαι
τῇ
τοῦ
βασιλεύοντος |
[1, 8] |
ἐκείνοις
συμβούλοις
χρώμενος.
ἐπεὶ
δὲ
|
τὴν |
πρόνοιαν
ἐνεχείρισε
τῆς
ἀρχῆς
ἑαυτῷ, |
[1, 6] |
ἐδοκίμασε
τῆς
ὄχθης
τοῦ
Ἴστρου
|
τὴν |
πρόνοιαν
προστάξας
τε
αὐτοῖς
ἀνέχειν
|
[1, 9] |
οὖσιν
ἐγχειρίσαι
πείθει
τὸν
Κόμοδον
|
τὴν |
πρόνοιαν
τῶν
Ἰλλυρικῶν
στρατευμάτων,
αὐτός |
[1, 8] |
τὴν
θυγατέρα,
δεσμὸν
εὐνοίας
ἐχυρώτατον
|
τὴν
|
πρὸς
αὐτὸν
ἐπιγαμίαν
ἐποιήσατο.
ἀλλ´ |
[1, 6] |
τοιαῦτά
τινα
ἐς
προτροπὴν
καὶ
|
τὴν |
πρὸς
τὰ
κρείττονα
ὁρμὴν
ὁ |
[1, 14] |
ἑξῆς
ἐροῦμεν,
ἐκ
τῆς
ἀποβάσεως
|
τὴν |
προϋπάρχουσαν
φήμην
ἐπιστώσατο.
πολλῶν
δὴ |
[1, 17] |
αὐτὴ
κιρνάναι
τε
καὶ
διδόναι
|
τὴν |
πρώτην
πόσιν,
ὡς
ἥδιον
πίοι |
[1, 8] |
ἀλλ´
ἐν
ᾧ
περὶ
τὴν
|
τῶν |
ῥημάτων
προφορὰν
ἠσχολεῖτο
καὶ
τὴν |
[1, 16] |
προσπίπτουσα
μετὰ
δακρύων
ἐδεῖτο
μήτε
|
τὴν |
Ῥωμαίων
ἀρχὴν
καθυβρίσαι
μηθ´
ἑαυτὸν |
[1, 5] |
μετὰ
πάσης
ἀνδρείας
ἀπαλείψαιτε
καὶ
|
τὴν |
Ῥωμαίων
ἀρχὴν
μέχρις
ὠκεανοῦ
προαγάγοιτε. |
[1, 4] |
τις
ἦν
ἀνθρώπων
τῶν
ὑπὸ
|
τὴν
|
Ῥωμαίων
ἀρχὴν
ὃς
ἀδακρυτὶ
τοιαύτην |
[1, 16] |
ποτὲ
κἀκεῖνον
παύσασθαι
μεμηνότα
καὶ
|
τὴν |
Ῥωμαίων
ἀρχὴν
τυραννουμένην.
νέου
μὲν |
[1, 7] |
βολαῖς
ὑπεδέχοντο.
ὡς
δ´
ἐς
|
τὴν |
Ῥώμην
εἰσήλασεν,
ἐς
τε
τοῦ |
[1, 7] |
σύγκλητος
βουλὴ
καὶ
πανδημεὶ
ὅσοι
|
τὴν |
Ῥώμην
κατῴκουν
ἄνθρωποι,
μὴ
κατασχόντες |
[1, 17] |
ἐκαλεῖτο,
δεικνυούσης
καὶ
τῆς
προσηγορίας
|
τὴν |
στοργὴν
τὴν
ἐς
τὸν
παῖδα |
[1, 8] |
τῷ
μειρακίῳ
μίσους
ἐγένετο
πρὸς
|
τὴν |
σύγκλητον
βουλήν·
ἔτρωσέ
τε
αὐτοῦ |
[1, 10] |
ἄδειάν
τε
ὑπισχνούμενοι,
εὐεργεσίαις
ἐς
|
τὴν |
συμμαχίαν
προσήγοντο·
πᾶσάν
τε
κατατρέχοντες |
[1, 11] |
γενομένης
ἑκατέρωθεν
πεσεῖν
ἱκανούς,
καὶ
|
τὴν |
συμφορὰν
ὄνομα
δοῦναι
τῷ
χωρίῳ. |
[1, 9] |
πέμψας
ἀποτέμνει
τὴν
κεφαλήν·
καὶ
|
τὴν
|
ταχίστην,
ὅπως
τὴν
τῶν
πραττομένων |
[1, 13] |
δεινὰ
ἡμᾶς
προσλήψεται,
εἰ
μὴ
|
τὴν |
ταχίστην
πρὸς
τὸν
θάνατον
ἐκδώσεις |
[1, 8] |
ἐξετάσεως
διὰ
τοῦ
Περεννίου
ἀκριβεστέρας
|
τήν |
τε
ἀδελφὴν
ὁ
Κόμοδος
διεχρήσατο |
[1, 10] |
εὔνουν
ἔτι
τῷ
Κομόδῳ
ὑπάρχον,
|
τήν |
τε
περὶ
αὐτὸν
τῶν
δορυφόρων
|
[1, 10] |
πολλὰ
δὲ
καὶ
δεινὰ
τολμήσας,
|
τήν |
τε
τάξιν
λιπὼν
καὶ
πείσας |
[1, 12] |
τιμῆς
καὶ
ἐξουσίας
προήχθη,
ὡς
|
τήν |
τε
τοῦ
σώματος
φρουρὰν
καὶ |
[1, 12] |
καὶ
τὴν
τοῦ
θαλάμου
ἐξουσίαν
|
τήν |
τε
τῶν
βασιλικῶν
στρατιωτῶν
ἀρχὴν |
[1, 6] |
τε
καὶ
ἀκούσματα
τερπνὰ
διηγούμενοι
|
τήν |
τε
τῶν
ἐπιτηδείων
δαψίλειαν
καταριθμοῦντες |
[1, 12] |
σωτήριον
εἶναι
ἐδόκει,
καὶ
πρὸς
|
τὴν |
τοῦ
ἀέρος
φθορὰν
ἀντέχειν
ἐλέγετο |
[1, 14] |
μέσης
τῆς
ἱερᾶς
ὁδοῦ
ἐς
|
τὴν |
τοῦ
βασιλέως
αὐλὴν
μετεκόμισαν.
κατεφλέχθη |
[1, 7] |
φήμη
ἄγγελοί
τε
ἧκον
κηρύττοντες
|
τὴν
|
τοῦ
βασιλέως
ἄφιξιν,
ὑπερήσθη
τε |
[1, 13] |
ὁ
δὲ
Κόμοδος
δεδιὼς
μὲν
|
τὴν |
τοῦ
δήμου
κίνησιν,
μή
τι |
[1, 12] |
τε
τοῦ
σώματος
φρουρὰν
καὶ
|
τὴν |
τοῦ
θαλάμου
ἐξουσίαν
τήν
τε
|
[1, 5] |
γὰρ
ταῦτα
δόξαν
οἴσει
καὶ
|
τὴν |
τοῦ
κοινοῦ
πατρὸς
μνήμην
χάρισιν |
[1, 17] |
ἀγνοοῦν
παῖζον
διαφθείρῃ.
γνωρίσασα
δὲ
|
τὴν |
τοῦ
Κομόδου
χεῖρα,
ταύτῃ
καὶ |
[1, 14] |
τῶν
καταλαβόντων,
πολέμων
σημεῖον
εἶναι
|
τὴν |
τοῦ
νεὼ
τῆς
Εἰρήνης
ἀπώλειαν. |
[1, 16] |
γῆν
γενέσθαι
ξένον,
δεδιότα
δὲ
|
τὴν |
τοῦ
παιδὸς
δυναστείαν
παρ´
αὐτῷ |
[1, 17] |
ἐχρήσατο,
βασιλεύσας
ἔτη
τρισκαίδεκα
μετὰ
|
τὴν |
τοῦ
πατρὸς
τελευτήν,
εὐγενέστατός
τε |
[1, 17] |
τε
καὶ
εὐχειρίᾳ,
εἰ
μὴ
|
τὴν |
τούτων
εὐμορίαν
αἰσχροῖς
ἐπιτηδεύμασι
κατῄσχυνεν, |
[1, 15] |
φθάσας
τῇ
τοῦ
δόρατος
αἰχμῇ
|
τὴν |
τῶν
ὀδόντων
ἀκμήν.
λεόντων
δέ |
[1, 9] |
κεφαλήν·
καὶ
τὴν
ταχίστην,
ὅπως
|
τὴν |
τῶν
πραττομένων
γνῶσιν
φθάσωσιν,
ἐκπέμπει |
[1, 8] |
φθάσας,
ἀλλ´
ἐν
ᾧ
περὶ
|
τὴν
|
τῶν
ῥημάτων
προφορὰν
ἠσχολεῖτο
καὶ |
[1, 11] |
διοπετὲς
εἶναι
λέγουσιν,
οὔτε
δὲ
|
τὴν |
ὕλην
οὔτε
τεχνιτῶν
ὅστις
ἐποίησεν |
[1, 6] |
οἱ
μὲν
ἄλλοι
συνεστάλησάν
τε
|
τὴν |
ψυχήν,
καὶ
σκυθρωπαῖς
ταῖς
ὄψεσιν |
[1, 13] |
ἑαυτόν,
δεδούλωντο
δὲ
πᾶσαν
αὐτοῦ
|
τὴν |
ψυχὴν
νύκτωρ
τε
καὶ
μεθ´ |
[1, 4] |
~κυμαίνουσαν
οὖν
ἔχων
τοσαύταις
φροντίσι
|
τὴν |
ψυχήν,
συγκαλέσας
τε
τοὺς
φίλους |
[1, 8] |
σύγκλητον
βουλήν·
ἔτρωσέ
τε
αὐτοῦ
|
τὴν |
ψυχὴν
τὰ
λεχθέντα,
καὶ
κοινοὺς |
[1, 4] |
εὔκαιρος
ἐμοί
τε
αἰσθέσθαι
μὴ
|
μάτην |
ἐς
ὑμᾶς
τοσούτου
χρόνου
τιμήν |
[1, 16] |
Μαρκίαν,
ἣν
εἶχε
τῶν
παλλακίδων
|
τιμιωτάτην, |
καὶ
οὐδέν
τι
ἀπεῖχε
γαμετῆς |
[1, 13] |
τὸν
θάνατον
ἐκδώσεις
τὸν
πονηρὸν
|
οἰκέτην, |
ὀλέθρου
τοσούτου
τοῖς
μὲν
αἴτιον |
[1, 5] |
πατὴρ
ἐφίλει
τε
καὶ
πᾶσαν
|
ἀρετὴν |
ἐπαίδευεν.
ἔδωκε
δὲ
μετ´
ἐκεῖνον |
[1, 2] |
καὶ
σώφρονα,
στρατηγικὴν
ἢ
πολιτικὴν
|
ἀρετὴν |
ἔχοντα,
πρός
τε
τοὺς
τὰ |
[1, 14] |
τὸ
Ῥωμαίων
καὶ
βασίλειον
σχῆμα
|
λεοντῆν |
ἐπεστρώννυτο
καὶ
ῥόπαλον
μετὰ
χεῖρας |
[1, 10] |
εἰ
δὴ
ἔμελλον
ἀντὶ
ἀρχιλῃστοῦ
|
δεσπότην |
ἕξειν
βασιλέα)
πρὶν
ἐλθεῖν
τὴν |
[1, 10] |
ἕξειν
βασιλέα)
πρὶν
ἐλθεῖν
τὴν
|
ἑορτὴν |
αὐτός
τε
ὁ
Μάτερνος
συλληφθεὶς |
[1, 10] |
θεῷ
καὶ
χαριστήρια
ὁμολογήσας
τὴν
|
ἑορτὴν |
ἐπετέλει,
παρέπεμπέ
τε
τὴν
θεὸν |
[1, 17] |
„ὅρα“
ἔφη
„ποίαν
μέλλομεν
παννυχίζειν
|
ἑορτήν“ |
ὁ
δ´
Ἔκλεκτος
ἀναγνούς
τε |
[1, 16] |
τῆς
ἡμέρας
σέβουσι
{τε}
τὴν
|
ἑορτὴν |
Ῥωμαῖοι
ἐς
θεὸν
ἀρχαιότατον
τῆς |
[1, 17] |
ὄνομα
Νάρκισσον,
γενναῖόν
τε
καὶ
|
ἀκμαστήν, |
πείθουσιν
εἰσελθόντα
τὸν
Κόμοδον
ἀποπνῖξαι, |
[1, 9] |
ἀποτέμνει
τὴν
κεφαλήν·
καὶ
τὴν
|
ταχίστην, |
ὅπως
τὴν
τῶν
πραττομένων
γνῶσιν |
[1, 13] |
ἡμᾶς
προσλήψεται,
εἰ
μὴ
τὴν
|
ταχίστην |
πρὸς
τὸν
θάνατον
ἐκδώσεις
τὸν |
[1, 9] |
πιστεύειν
τοσαύτην
ἐξουσίαν,
μερισθεῖσαν
δὲ
|
αὐτὴν |
ἀσθενεστέραν
ἔσεσθαι
ἤλπισε
πρὸς
τὴν |
[1, 8] |
συμβόλων
Πομπηιανῷ
ὁ
πατὴρ
ἐξέδοτο
|
αὐτήν. |
οὐδὲν
ἧττον
μέντοι
καὶ
ὁ |
[1, 4] |
μέγιστα,
οὕτω
τε
μόνως
ἀίδιον
|
αὐτὴν |
ποιῆσαι
δυνήσεσθε.
τοσαῦτα
εἰπόντα
τὸν |
[1, 17] |
αὐτὸ
θανατηφόρον
καὶ
πρὸ
ἁπάντων
|
αὑτήν |
τε
μέλλουσαν
τεθνήξεσθαι,
Λαῖτόν
τε |
[1, 13] |
ῥίψασά
τε
ἐς
τὴν
γῆν
|
ἑαυτήν, |
οὐδὲν
ἀλλ´
ἢ
πένθους
σχῆμα |
[1, 3] |
μέθαις
δὲ
καὶ
κραιπάλαις
ἐπιδῷ
|
ἑαυτήν |
(ῥᾷστα
γὰρ
αἱ
τῶν
νέων |
[1, 17] |
λοιπῶν
τοσοῦτον
φόνον,
ἀνοιμώξασα
καθ´
|
ἑαυτήν |
τε
εἰποῦσα
„εὖγε,
ὦ
Κόμοδε. |
[1, 4] |
τὴν
Ῥωμαίων
ἀρχὴν
ὃς
ἀδακρυτὶ
|
τοιαύτην |
ἀγγελίαν
ἐδέχετο.
πάντες
δ´
ὥσπερ |
[1, 9] |
ὃ
μὲν
δὴ
ἀκαίρου
παρρησίας
|
τοιαύτην |
ὑπέσχε
δίκην·
οἱ
μέντοι
περὶ |
[1, 9] |
ἀσφαλέστερον
ᾠήθη
μὴ
ἑνὶ
πιστεύειν
|
τοσαύτην |
ἐξουσίαν,
μερισθεῖσαν
δὲ
αὐτὴν
ἀσθενεστέραν
|
[1, 10] |
τελευτῆσαι.
ἐπεὶ
δὲ
αὑτῷ
μὴ
|
τοσαύτην
|
ὑπάρχειν
δύναμιν
ἡγεῖτο
ὡς
ἐξ |
[1, 16] |
ἐπεὶ
δὲ
τὴν
γνώμην
αὑτοῦ
|
ταύτην |
ἀνήνεγκε
πρὸς
Μαρκίαν,
ἣν
εἶχε |
[1, 17] |
τρισκαίδεκα
μετὰ
τὴν
τοῦ
πατρὸς
|
τελευτήν, |
εὐγενέστατός
τε
τῶν
πρὸ
αὐτοῦ |
[1, 15] |
οὖν
ἀνδριάντα
μετὰ
τὴν
ἐκείνου
|
τελευτὴν
|
καθελοῦσα
ἡ
σύγκλητος
Ἐλευθερίας
εἰκόνα |
[1, 2] |
ἃ
δὲ
μετὰ
τὴν
Μάρκου
|
τελευτὴν |
παρὰ
πάντα
τὸν
ἐμαυτοῦ
βίον |
[1, 8] |
Περέννιον,
ἄνδρα
τὸ
μὲν
γένος
|
Ἰταλιώτην, |
στρατιωτικὸν
δ´
εἶναι
δοκοῦντα
(διὸ |
[1, 5] |
ἕνα
ἠγάπα.
ἔχαιρε
γοῦν
μᾶλλον
|
συστρατιώτην
|
με
ἢ
υἱὸν
καλῶν·
τὴν |
[1, 17] |
κιρνάναι
τε
καὶ
διδόναι
τὴν
|
πρώτην |
πόσιν,
ὡς
ἥδιον
πίοι
παρ´ |
[1, 17] |
καὶ
μᾶλλον
ἐσπούδαζε
διεξελθεῖν
τὴν
|
γραφήν. |
ἐπεὶ
δὲ
εὗρεν
αὐτὸ
θανατηφόρον |
[1, 1] |
πάσης
{ἀληθοῦς}
ἀκριβείας
ἤθροισα
ἐς
|
συγγραφήν, |
οὐκ
ἀτερπῆ
τὴν
γνῶσιν
καὶ |
[1, 8] |
τοῦ
Περεννίου
ἀκριβεστέρας
τήν
τε
|
ἀδελφὴν |
ὁ
Κόμοδος
διεχρήσατο
καὶ
πάντας |
[1, 11] |
Αἰνείου
τοῦ
Φρυγὸς
ἐς
αὐτοὺς
|
διαδοχὴν |
καταλέγοντες.
κομισθὲν
δὲ
ἐπὶ
νεὼς |
[1, 12] |
τήν
τε
τῶν
βασιλικῶν
στρατιωτῶν
|
ἀρχὴν |
ἐγχειρισθῆναι.
ὑπὸ
δὲ
πλούτου
καὶ |
[1, 16] |
λαθόντι,
τὴν
δὲ
τοῦ
ἔτους
|
ἀρχὴν |
ἱερομηνίαν
ἄγουσι
τῷ
τῆς
Ἰταλίας |
[1, 16] |
δακρύων
ἐδεῖτο
μήτε
τὴν
Ῥωμαίων
|
ἀρχὴν |
καθυβρίσαι
μηθ´
ἑαυτὸν
ἐπιδόντα
μονομάχοις |
[1, 11] |
αὐτοῖς
χρησθῆναι
μενεῖν
τε
τὴν
|
ἀρχὴν |
καὶ
ἐς
μέγα
προχωρήσειν,
εἰ |
[1, 3] |
βίαι,
δι´
ὧν
τὴν
ἐκείνου
|
ἀρχὴν |
κατῄσχυναν,
Πτολεμαῖος
μὲν
καὶ
μέχρις |
[1, 5] |
ἀνδρείας
ἀπαλείψαιτε
καὶ
τὴν
Ῥωμαίων
|
ἀρχὴν |
μέχρις
ὠκεανοῦ
προαγάγοιτε.
ὑμῖν
τε |
[1, 1] |
οἳ
μὲν
ἐπιμηκεστέραν
ἔσχον
τὴν
|
ἀρχήν, |
οἳ
δὲ
πρόσκαιρον
τὴν
δυναστείαν· |
[1, 6] |
ὑπὸ
τὴν
ἄρκτον
ὠκεανῷ
τὴν
|
ἀρχὴν |
ὁρίσαντι
ἐπανελθεῖν
οἴκαδε
θριαμβεύοντί
τε |
[1, 4] |
ἀνθρώπων
τῶν
ὑπὸ
τὴν
Ῥωμαίων
|
ἀρχὴν |
ὃς
ἀδακρυτὶ
τοιαύτην
ἀγγελίαν
ἐδέχετο. |
[1, 16] |
παύσασθαι
μεμηνότα
καὶ
τὴν
Ῥωμαίων
|
ἀρχὴν |
τυραννουμένην.
νέου
μὲν
γὰρ
ἔτους |
[1, 6] |
μὲν
ἄλλοι
συνεστάλησάν
τε
τὴν
|
ψυχήν, |
καὶ
σκυθρωπαῖς
ταῖς
ὄψεσιν
ἐς |
[1, 13] |
δεδούλωντο
δὲ
πᾶσαν
αὐτοῦ
τὴν
|
ψυχὴν |
νύκτωρ
τε
καὶ
μεθ´
ἡμέραν |
[1, 4] |
οὖν
ἔχων
τοσαύταις
φροντίσι
τὴν
|
ψυχήν, |
συγκαλέσας
τε
τοὺς
φίλους
ὅσοι |
[1, 8] |
βουλήν·
ἔτρωσέ
τε
αὐτοῦ
τὴν
|
ψυχὴν |
τὰ
λεχθέντα,
καὶ
κοινοὺς
ἐχθροὺς
|
[1, 11] |
ὄνομα
αὐτῷ,
τὴν
δὲ
προσηγορίαν
|
λαβεῖν
|
τὸν
τόπον
ἐκ
τοῦ
πεσόντος |
[1, 2] |
τε
τοὺς
περὶ
αὐτὸν
δορυφόρους
|
ἀποσοβεῖν |
τοὺς
ἐντυγχάνοντας.
μόνος
τε
βασιλέων
|
[1, 5] |
υἱὸν
ἀπησχόλουν,
ἔδοξε
τοῖς
φίλοις
|
προαγαγεῖν |
τὸ
μειράκιον
ἐς
τὸ
στρατόπεδον, |
[1, 6] |
φίλους
ποθεῖν
ἔλεγε
τὴν
πατρίδα·
|
ὁμολογεῖν |
δὲ
τὰς
αἰτίας
τῆς
αἰφνιδίου |
[1, 9] |
ἄρα
τὸν
Κόμοδον
τὴν
ἐπιβουλὴν
|
ἐκφυγεῖν |
καὶ
τὸν
Περέννιον
σὺν
τοῖς |
[1, 10] |
ἐλπίδος
μειζόνως
ἦν
προχωρήσαντα,
ᾠήθη
|
δεῖν |
μέγα
τι
δράσας
κατορθῶσαι,
ἢ |
[1, 15] |
πάντας
ἀριθμῆσαι
καὶ
μηδ´
ἓν
|
ἰδεῖν |
περιττὸν
ἀκόντιον.
μέχρι
μὲν
οὖν |
[1, 17] |
δὲ
ὁ
Κόμοδος
αὐτὸ
ὡς
|
συγκαθεύδειν |
πολλάκις.
Φιλοκόμοδός
τε
ἐκαλεῖτο,
δεικνυούσης |
[1, 7] |
χρυσοῦ
προιόντι
ἐπιπάσσεσθαι,
τοὺς
δὲ
|
ἐκθειάζειν, |
λέγοντας
αἴγλην
τινὰ
οὐράνιον
περὶ |
[1, 9] |
νῦν,
οὐδὲ
θέαις
καὶ
ἑορταῖς
|
σχολάζειν. |
ἐπίκειται
γάρ
σου
τοῖς
αὐχέσι |
[1, 8] |
ἀφορμὴν
αὐτῷ
παράσχοι
καὶ
ἐξουσίαν
|
ἁρπάζειν |
τὰ
ἐκείνων
κτήματα.
μέχρι
μὲν |
[1, 17] |
σκίμποδος
κείμενον
ἀνελόμενον,
ἵνα
δὴ
|
παίζειν |
ἔχοι,
πρόεισι
τοῦ
οἴκου.
κατὰ |
[1, 9] |
νεύματι
τὸν
δῆμον
κατασιγάσας
„οὐ
|
πανηγυρίζειν |
σοι
καιρός“
ἔφη
„Κόμοδε,
νῦν, |
[1, 15] |
τοξικὴν
ἀκριβοῦντες
καὶ
Μαυρουσίων
οἱ
|
ἀκοντίζειν |
ἄριστοι,
οὓς
πάντας
εὐχειρίᾳ
ὑπερέβαλλεν. |
[1, 17] |
γραμματεῖον
„ὅρα“
ἔφη
„ποίαν
μέλλομεν
|
παννυχίζειν |
ἑορτήν“
ὁ
δ´
Ἔκλεκτος
ἀναγνούς |
[1, 7] |
εἶχεν
ἐλπίδας
νέου
αὐτοκράτορος
ἐπιδημίᾳ,
|
πατρῴζειν |
τὸ
μειράκιον
ἡγούμενοι.
ἀνύσας
δὲ |
[1, 10] |
εἶναι
ἐς
τὸ
τὴν
ἐπιβουλὴν
|
λαθεῖν. |
ἤλπισε
γὰρ
αὐτός
τε
ἀναλαβὼν |
[1, 16] |
παιδὸς
δυναστείαν
παρ´
αὐτῷ
κρυπτόμενον
|
λαθεῖν· |
ὅθεν
καὶ
τὸ
ὄνομα
δοθῆναι |
[1, 17] |
συντίθενται
φθάσαι
τι
δράσαντες
ἢ
|
παθεῖν, |
οὐδὲ
καιρὸν
εἶναι
μελλήσεως
ἢ |
[1, 17] |
ὀφθείη.
~οἳ
δὲ
ἱκέτευον
καὶ
|
πείθειν |
ἐπειρῶντο
μηδὲν
ἀνάξιον
τῆς
βασιλείας |
[1, 15] |
ἀφῃρημένας
ὁρμῇ
τοῦ
βέλους
ἔτι
|
περιθεῖν |
αὐτὰς
ὡς
μηδὲν
παθούσας.
παρδάλεως |
[1, 5] |
στράτευμα.
παρηγγέλθη
τε
δὴ
πᾶσιν
|
ἐλθεῖν |
ἐς
τὸ
εἰωθὸς
πεδίον
αὐτοὺς |
[1, 10] |
ἀρχιλῃστοῦ
δεσπότην
ἕξειν
βασιλέα)
πρὶν
|
ἐλθεῖν |
τὴν
ἑορτὴν
αὐτός
τε
ὁ |
[1, 6] |
ἄρκτον
ὠκεανῷ
τὴν
ἀρχὴν
ὁρίσαντι
|
ἐπανελθεῖν |
οἴκαδε
θριαμβεύοντί
τε
καὶ
δεσμίους |
[1, 17] |
χεῖρα,
ταύτῃ
καὶ
μᾶλλον
ἐσπούδαζε
|
διεξελθεῖν |
τὴν
γραφήν.
ἐπεὶ
δὲ
εὗρεν |
[1, 5] |
σπαργάνων
ἅμα
τῷ
τῆς
γαστρὸς
|
προελθεῖν |
ἡ
βασίλειος
ὑπεδέξατο
πορφύρα,
ὁμοῦ
|
[1, 16] |
ἐκ
τῆς
βασιλείου,
ὡς
ἔθος,
|
προελθεῖν |
οἰκίας,
ἀλλ´
ἐκ
τοῦ
τῶν |
[1, 7] |
τὸ
στρατόπεδον,
καὶ
πάντες
αὐτῷ
|
συναπελθεῖν
|
ἤθελον,
ὡς
ἂν
ἀπαλλαγεῖεν
μὲν |
[1, 6] |
αἰφνιδίως
δὲ
καλέσας
τοὺς
φίλους
|
ποθεῖν |
ἔλεγε
τὴν
πατρίδα·
ὁμολογεῖν
δὲ |
[1, 6] |
πρεσβυτάτῃ
τῶν
ἀδελφῶν
τοῦ
Κομόδου)
|
„ποθεῖν |
μέν
σε“
ἔφη,
„τέκνον
καὶ |
[1, 15] |
αὐτῷ
ἀκοντίζοντι
καὶ
τοξεύοντι
μὴ
|
πταίειν. |
συνῆσαν
δὲ
παιδεύοντες
αὐτὸν
Παρθυαίων |
[1, 17] |
(καὶ
γὰρ
μεσημβρίας
εἰώθει
τοῦτο
|
ποιεῖν) |
λαβὼν
γραμματεῖον
τούτων
δὴ
τῶν |
[1, 17] |
ἐπειρῶντο
μηδὲν
ἀνάξιον
τῆς
βασιλείας
|
ποιεῖν. |
ὁ
δὲ
Κόμοδος
ἀσχάλλων
τοὺς |
[1, 17] |
οἴνῳ
τε
κεράσασα
εὐώδει
δίδωσι
|
πιεῖν. |
ὁ
δ´
ὡς
συνήθη
φιλοτησίαν |
[1, 9] |
μείζοσι
φήσας
καλεῖν
ἐλπίσιν
αὐτὸν
|
ἥκειν |
κελεύει.
ὃ
δὲ
μήτε
τι |
[1, 15] |
μηκέτι
βούλεσθαι
μηδὲ
τὴν
βασίλειον
|
οἰκεῖν |
ἑστίαν·
ἀλλὰ
γὰρ
μετοικισθῆναι
ἐβούλετο |
[1, 5] |
ἀνθρώποις
καὶ
τὰ
ἐπὶ
γῆς
|
διοικεῖν. |
κατορθοῦν
δὲ
αὐτὰ
καὶ
βεβαιοῦν |
[1, 14] |
ὡς
ἐν
μέσῳ
ἀέρι
κρέμασθαι
|
δοκεῖν· |
ζῷά
τε
παντοῖα
καὶ
τὴν |
[1, 9] |
ποιήσας
καὶ
ἐπὶ
μείζοσι
φήσας
|
καλεῖν |
ἐλπίσιν
αὐτὸν
ἥκειν
κελεύει.
ὃ |
[1, 5] |
ἐστι
θεῶν·
ἡμῖν
δὲ
χρὴ
|
μέλειν |
τῶν
ἐν
ἀνθρώποις
καὶ
τὰ |
[1, 14] |
καὶ
τὰς
εἰκόνας
αὑτῷ
φόβον
|
ἀπειλεῖν. |
~τὸν
μὲν
οὖν
ἀνδριάντα
μετὰ |
[1, 9] |
τότε
δὲ
καιρὸν
εὔκαιρον
ἔχοντες,
|
διαβάλλειν
|
ἐπειρῶντο,
ἐχρῆν
τε
ἄρα
τὸν |
[1, 8] |
τούς
τε
πατρῴους
φίλους
πρῶτος
|
διαβάλλειν |
ἤρξατο,
καὶ
ὅσοι
πλούσιοί
τε |
[1, 17] |
βασιλεῖς
ἑκάστοτε
πρὸ
πάσης
τροφῆς
|
λαμβάνειν, |
κώλυμα
δηλητηρίων.
πλὴν
ἀλλὰ
πολλοῦ |
[1, 14] |
πραττόμενα
πάντας,
ἀλλ´
οὐδὲ
αὐτὸς
|
λανθάνειν |
ἤθελεν·
ἃ
δὲ
πράττων
οἴκοι |
[1, 11] |
τὰ
πράγματα,
φασὶν
αὐτοῖς
χρησθῆναι
|
μενεῖν |
τε
τὴν
ἀρχὴν
καὶ
ἐς |
[1, 15] |
τε
θηρία
πάντα
ἰδίᾳ
χειρὶ
|
κατακτενεῖν |
καὶ
τοῖς
ἀνδρειοτάτοις
τῶν
νεανιῶν |
[1, 3] |
παῖδα
τῆς
μειρακίων
ἡλικίας
ἀρχόμενον
|
ἐπιβαίνειν, |
δεδιὼς
μὴ
νεότης
ἀκμάζουσα
καὶ |
[1, 10] |
δὴ
ἔμελλον
ἀντὶ
ἀρχιλῃστοῦ
δεσπότην
|
ἕξειν |
βασιλέα)
πρὶν
ἐλθεῖν
τὴν
ἑορτὴν |
[1, 5] |
διόπερ
καὶ
ῥᾷστα
πάσης
εὐνοίας
|
μεθέξειν |
πρὸς
ὑμῶν
ἤλπικα,
τῶν
μὲν |
[1, 9] |
περὶ
τὸν
Κόμοδον,
ὅσοι
τε
|
εὐνοεῖν
|
προσεποιοῦντο,
καὶ
πάλαι
μὲν
ἀπεχθῶς |
[1, 17] |
τι
δεῖ
καὶ
περὶ
ἀνδρείας
|
εἰπεῖν, |
οὐδενὸς
ἥττων
εὐστοχίᾳ
τε
καὶ
|
[1, 6] |
ᾖ.
τὸν
δὲ
πόλεμον
ἀτελῆ
|
καταλιπεῖν |
μετὰ
τοῦ
ἀπρεποῦς
καὶ
ἐπισφαλές. |
[1, 7] |
εἴποτε
φοιτῴη
δι´
ἡλίου,
τοσοῦτον
|
ἐκλάμπειν |
αὐτῷ
πυροειδές
τι,
ὡς
τοὺς |
[1, 6] |
τῶν
ἐπὶ
τῆς
αὐλῆς
οἰκετῶν
|
διαφθείρειν |
ἐπειρῶντο
νέον
ἦθος
βασιλέως,
ὅσοι |
[1, 5] |
μηδέν
τι
ἧττον
ὑμᾶς
ἐμοῦ
|
δυσφορεῖν
|
ἐμαυτὸν
ἀκριβῶς
πέπεικα.
οὐδὲ
γὰρ |
[1, 11] |
πολὺ
τῆς
μάχης
γενομένης
ἑκατέρωθεν
|
πεσεῖν |
ἱκανούς,
καὶ
τὴν
συμφορὰν
ὄνομα |
[1, 8] |
καιρὸν
φυλάξαντα
καὶ
τόπον
ἐπιτήδειον,
|
ἐπιπεσεῖν |
τε
τῷ
Κομόδῳ
καὶ
φονεῦσαι, |
[1, 11] |
τὴν
ἀρχὴν
καὶ
ἐς
μέγα
|
προχωρήσειν, |
εἰ
τὴν
Πεσσινουντίαν
θεὸν
μεταγάγοιεν |
[1, 15] |
καὶ
τοῖς
ἀνδρειοτάτοις
τῶν
νεανιῶν
|
μονομαχήσειν. |
διαδραμούσης
δὲ
τῆς
φήμης
συνέθεον |
[1, 17] |
εἰσελθόντα
τὸν
Κόμοδον
ἀποπνῖξαι,
μεγάλα
|
δώσειν |
ἔπαθλα
ὑποσχόμενοι.
ὃ
δ´
εἰσδραμὼν
|
[1, 17] |
Κομόδῳ,
ὑπέσχετο
δ´
αὐτὸ
ῥᾷστα
|
δώσειν |
ἡ
Μαρκία.
εἰώθει
γὰρ
αὐτὴ |
[1, 5] |
γὰρ
περιόντος
μοι
τοῦ
πατρὸς
|
πλεονεκτεῖν |
ὑμῶν
ἠξίουν.
ἐκεῖνος
γὰρ
πάντας
|
[1, 8] |
πρόφασίς
τε
καὶ
ὑπόθεσις
αὐτάρκης·
|
ἐκκόπτειν |
γὰρ
ἀεὶ
καὶ
κολούειν
αὐτῷ |
[1, 9] |
πάντες
ὑπώπτευον
μὲν
τὰ
λεχθέντα,
|
πιστεύειν |
δὲ
οὐ
προσεποιοῦντο.
κελεύει
δὲ |
[1, 9] |
καταστήσας
ἀσφαλέστερον
ᾠήθη
μὴ
ἑνὶ
|
πιστεύειν
|
τοσαύτην
ἐξουσίαν,
μερισθεῖσαν
δὲ
αὐτὴν |
[1, 12] |
τοὺς
πόρους
τῶν
αἰσθήσεων
καὶ
|
κωλύειν |
δέχεσθαι
τὸ
φθορῶδες
τοῦ
ἀέρος, |
[1, 5] |
χάρισιν
ἀξίαις
οὕτως
ἀμείψεσθε·
ὃν
|
ἐπακούειν |
τε
τῶν
λεγομένων
καὶ
τὰ |
[1, 8] |
αὐτάρκης·
ἐκκόπτειν
γὰρ
ἀεὶ
καὶ
|
κολούειν |
αὐτῷ
συνεβούλευε
τοὺς
ὑπερέχοντας,
ὧν |
[1, 17] |
φίλους
ἀποσκευάσασθαι
πάντας
ἤθελεν,
αἰδούμενος
|
ἔχειν
|
αἰσχρῶν
ἔργων
σεμνοὺς
ἐπόπτας·
τῶν |
[1, 10] |
ὡς
μηκέτι
λῃστῶν
ἀλλὰ
πολεμίων
|
ἔχειν |
ἀξίωμα.
πόλεσι
γὰρ
ἤδη
μεγίσταις |
[1, 3] |
τὰς
πρὸς
σωτηρίαν
ἐλπίδας
φαύλως
|
ἔχειν |
ὑπώπτευεν,
ἑώρα
τε
τὸν
παῖδα |
[1, 6] |
τὴν
πρόνοιαν
προστάξας
τε
αὐτοῖς
|
ἀνέχειν
|
τὰς
τῶν
βαρβάρων
ἐπιδρομάς,
ἐπαγγέλλει |
[1, 12] |
πρὸς
τὴν
τοῦ
ἀέρος
φθορὰν
|
ἀντέχειν |
ἐλέγετο
εὐωδίᾳ
τε
τῆς
τῶν |
[1, 10] |
ἐπεὶ
δὲ
αὑτῷ
μὴ
τοσαύτην
|
ὑπάρχειν |
δύναμιν
ἡγεῖτο
ὡς
ἐξ
ἀντιστάσεως |
[1, 4] |
ἐμοὶ
δέ
τι
καὶ
πλέον
|
ὑπάρχειν |
παρ´
ὑμῶν
οἴομαι·
ἐκ
γὰρ |
[1, 17] |
καὶ
ἐπὶ
ἄλλων
καιρῶν
τοῦτο
|
πάσχειν |
ὁ
Κόμοδος
ὑπὸ
κραιπάλης·
πολλάκις |
[1, 17] |
ὕπνον
καθελκόμενος
ὑπὸ
καμάτου
τοῦτο
|
πάσχειν |
οἰηθεὶς
ἀνεπαύσατο.
ὁ
δὲ
Ἔκλεκτος |
[1, 12] |
κατ´
ἐκεῖνο
καιροῦ
λοιμώδη
νόσον
|
κατασχεῖν
|
τὴν
Ἰταλίαν·
μάλιστα
δὲ
τὸ |
[1, 13] |
τὸ
μέγιστον
ὕψος
ἆραι
καὶ
|
πάλιν |
τὸν
ἀρθέντα
ῥῖψαι
ὀλίγη
καὶ |
[1, 14] |
ἀνδριάντας
αὑτοῦ
κατὰ
πᾶσαν
τὴν
|
πόλιν, |
ἀλλὰ
μὴν
καὶ
ἀντικρὺ
τοῦ |
[1, 12] |
κατ´
αὐτὸ
καὶ
λιμὸς
τὴν
|
πόλιν |
ἐξ
αἰτίας
τοιαύτης.
Κλέανδρός
τις |
[1, 13] |
φθείροντες
ἀλλήλους
ἐμφυλίου
αἵματος
τὴν
|
πόλιν |
ἐπλήρωσαν.
τὰ
δ´
ἑκατέρου
τοῦ |
[1, 12] |
δὲ
γενομένης
ἔφευγον
ἐς
τὴν
|
πόλιν. |
ἐφθείρετο
δὲ
ὁ
δῆμος
οὐ |
[1, 10] |
σὺν
αὐτῷ
προκατελθόντων
ἐς
τὴν
|
πόλιν
|
καὶ
τὴν
ἐπιβουλὴν
κατειπόντων
(φθόνος |
[1, 12] |
ἀλλὰ
καὶ
οἱ
κατὰ
τὴν
|
πόλιν |
κελευόντων
τῶν
ἰατρῶν
μύρου
εὐωδεστάτου |
[1, 14] |
καὶ
δεινῶν
συνεχῶς
κατειληφότων
τὴν
|
πόλιν |
οὐκέτι
ὁ
Ῥωμαίων
δῆμος
μετ´ |
[1, 9] |
πάντα
ἀθροίζεται
ὡς
ἐς
βασιλίδα
|
πόλιν |
πανηγυρίζουσαν.
θεατὴς
δὲ
καὶ
ἀθλοθέτης |
[1, 10] |
αὐτοὺς
ἀθροισθῆναι.
μαθόντες
δὲ
ἐκεῖνοι
|
δύναμιν |
ἀγειρομένην
ἐπ´
αὐτούς,
τῶν
μὲν |
[1, 9] |
ἀπολόμενος.
αὐτός
τε
γὰρ
ἐνταῦθα
|
δύναμιν |
ἐπὶ
σοὶ
καὶ
χρήματα
ἀθροίζει, |
[1, 10] |
δὲ
αὑτῷ
μὴ
τοσαύτην
ὑπάρχειν
|
δύναμιν |
ἡγεῖτο
ὡς
ἐξ
ἀντιστάσεως
ἰσορρόπου
|
[1, 6] |
εἶθ´
ὥσπερ
ἐξ
ὀχυρᾶς
ἀκροπόλεως
|
δύναμιν |
καὶ
περιβολὴν
συγκροτήσας
ἐπιθῆται
τῇ |
[1, 9] |
δὲ
παῖδες
αὐτοῦ
λανθάνοντες
συνεκρότουν
|
δύναμιν, |
ὡς
ἂν
τοῦ
Περεννίου
κατεργασαμένου |
[1, 13] |
τοῖς
μὲν
αἴτιον
ἤδη
γεγονότα,
|
ἡμῖν |
δὲ
ἐσόμενον
ὅσον
οὐδέπω.
τοιαῦτά |
[1, 5] |
ἤδη
καὶ
σύνεδρός
ἐστι
θεῶν·
|
ἡμῖν |
δὲ
χρὴ
μέλειν
τῶν
ἐν |
[1, 5] |
ἀνδρείας
ἀποίσεσθε.
τό
τε
ἐν
|
ἡμῖν |
νέον
σεμνότητος
πληρώσετε
τῇ
τῶν |
[1, 5] |
ταῦτα
λογιζόμενοι
στέργοιτε
οὐ
δοθέντα
|
ὑμῖν |
ἀλλὰ
γεννηθέντα
αὐτοκράτορα.
ὁ
μὲν |
[1, 5] |
μάρτυρι.
καὶ
τὰ
μὲν
πρότερον
|
ὑμῖν |
ἀνδρείως
κατορθωθέντα
ἐς
τὴν
ἐκείνου |
[1, 5] |
σεμνυνόμενοι
ἀρχῇ,
ἀλλὰ
μόνος
τε
|
ὑμῖν |
ἐγὼ
ἐν
τοῖς
βασιλείοις
ἀπεκυήθην, |
[1, 4] |
τιμήν
τε
καὶ
σπουδὴν
κατατεθεῖσθαι,
|
ὑμῖν |
τε
ἀποδοῦναι
χάριν,
δείξασιν
ὅτι |
[1, 4] |
καὶ
ὧν
ἀκούει
παρὼν
ὑπομιμνήσκοντες,
|
ὑμῖν |
τε
αὐτοῖς
καὶ
πᾶσιν
ἄριστον |
[1, 5] |
Ῥωμαίων
ἀρχὴν
μέχρις
ὠκεανοῦ
προαγάγοιτε.
|
ὑμῖν |
τε
γὰρ
ταῦτα
δόξαν
οἴσει |
[1, 10] |
καὶ
δεινὰ
τολμήσας,
τήν
τε
|
τάξιν |
λιπὼν
καὶ
πείσας
ἑτέρους
ἀπὸ |
[1, 15] |
εὐστοχίας
μᾶλλον
ἢ
ἀνδρείας
παρέχοιτο
|
δεῖξιν. |
ἐλάφους
μὲν
οὖν
καὶ
δορκάδας |
[1, 8] |
ῥημάτων
προφορὰν
ἠσχολεῖτο
καὶ
τὴν
|
δεῖξιν |
τοῦ
ξίφους,
συλληφθεὶς
ὑπὸ
τῶν |
[1, 14] |
τὴν
ἀπ´
Ἰλίου
ἐς
Ἰταλίαν
|
ἄφιξιν |
εἶδον
οἱ
καθ´
ἡμᾶς
ἄνθρωποι. |
[1, 7] |
ἧκον
κηρύττοντες
τὴν
τοῦ
βασιλέως
|
ἄφιξιν, |
ὑπερήσθη
τε
ὁ
Ῥωμαίων
δῆμος
|
[1, 4] |
σπουδὴν
κατατεθεῖσθαι,
ὑμῖν
τε
ἀποδοῦναι
|
χάριν, |
δείξασιν
ὅτι
ὑπὲρ
ὧν
ἐτύχετε
|
[1, 15] |
παρὰ
τοῖς
δημώδεσιν
εἶχέ
τινα
|
χάριν. |
ἐπεὶ
δὲ
καὶ
γυμνὸς
ἐς |
[1, 11] |
Πεσσινουντίας
θεοῦ
φιλοτιμότερον
ἱστορήσθω,
οὐκ
|
ἄχαριν |
ἕξοντα
γῶσιν
τοῖς
τὰ
Ῥωμαίων |
[1, 13] |
τε
τὰ
σώματα
καὶ
πᾶσαν
|
ὕβριν |
ἐνυβρίσαντες,
τέλος
λελωβημένα
ἐς
τοὺς |
[1, 8] |
καὶ
τὴν
ἐκείνης
τιμὴν
ἑαυτῆς
|
ὕβριν |
νομίζουσα,
τὸν
μὲν
ἑαυτῆς
ἄνδρα |
[1, 10] |
ἀντὶ
ἀρχιλῃστοῦ
δεσπότην
ἕξειν
βασιλέα)
|
πρὶν |
ἐλθεῖν
τὴν
ἑορτὴν
αὐτός
τε |
[1, 14] |
πῦρ
ἐπεβόσκετο,
οὐδὲ
πρότερον
ἐπαύσατο,
|
πρὶν |
ἢ
κατενεχθέντες
ὄμβροι
ἐπέσχον
αὐτοῦ |
[1, 11] |
οὐ
πρότερον
ἡ
ναῦς
ἀνέδραμε,
|
πρὶν |
ἢ
τὴν
ἱέρειαν
ἐνεχθῆναι
{τῆς} |
[1, 9] |
καὶ
ὡς
ἑκάστοις
διετέτακτο
ἱδρυμένων,
|
πρίν |
τι
λέγεσθαι
ἢ
πράττεσθαι
ἐπὶ |
[1, 6] |
χρή,
μή
τις
ἐκεῖ
τοῖς
|
πράγμασιν |
ἐπιθῆται.
οἵ
τε
γὰρ
ἄριστοι |
[1, 11] |
τοῖς
ἀπωτέρω
τῆς
πόλεως
βασιλικοῖς
|
κτήμασιν |
διατρίβων
καὶ
ἑαυτὸν
δικαστηρίων
ἀπείργων |
[1, 4] |
κατατεθεῖσθαι,
ὑμῖν
τε
ἀποδοῦναι
χάριν,
|
δείξασιν |
ὅτι
ὑπὲρ
ὧν
ἐτύχετε
οὐκ |
[1, 9] |
δὴ
τοῦ
Κομόδου
ἐπὶ
τὴν
|
ἀκρόασιν |
τῶν
ἐνδόξων
ἀγωνιστῶν,
καὶ
αὐτοῦ |
[1, 4] |
ὑπομιμνήσκοντες,
ὑμῖν
τε
αὐτοῖς
καὶ
|
πᾶσιν |
ἄριστον
ἀποδείξετε
βασιλέα,
τῇ
τε |
[1, 13] |
δὲ
τοσούτων
κινδύνων
ἀπίστως
προσεφέρετο
|
πᾶσιν |
ἀφειδῶς
τε
φονεύων
καὶ
πάσαις |
[1, 5] |
τὸ
στράτευμα.
παρηγγέλθη
τε
δὴ
|
πᾶσιν |
ἐλθεῖν
ἐς
τὸ
εἰωθὸς
πεδίον |
[1, 7] |
ἐπιφανείς,
ἀσπαστός
τε
καὶ
ποθεινὸς
|
πᾶσιν |
ὤφθη.
ὡς
δὲ
πλησίον
ἐγένετο |
[1, 11] |
δὲ
Ῥωμαίων
ηὔξετο
τὰ
πράγματα,
|
φασὶν |
αὐτοῖς
χρησθῆναι
μενεῖν
τε
τὴν
|
[1, 15] |
ἀνδρείας
καὶ
εὐστοχίας
παρὰ
τοῖς
|
δημώδεσιν |
εἶχέ
τινα
χάριν.
ἐπεὶ
δὲ |
[1, 2] |
ἀνεθρέψατο,
πάντοθεν
τοὺς
ἐν
τοῖς
|
ἔθνεσιν |
ἐπὶ
λόγοις
δοκιμωτάτους
ἐπὶ
συντάξεσιν |
[1, 6] |
ἐχειρώσαντο,
τοὺς
δὲ
ἐπὶ
μεγάλαις
|
συντάξεσιν |
ἐς
φιλίαν
ἐπηγάγοντο
ῥᾷστα
πείσαντες. |
[1, 2] |
ἔθνεσιν
ἐπὶ
λόγοις
δοκιμωτάτους
ἐπὶ
|
συντάξεσιν |
οὐκ
εὐκαταφρονήτοις
καλῶν,
ὅπως
συνόντες |
[1, 1] |
τῆς
μὲν
ἀληθείας
ἐν
ταῖς
|
ἀφηγήσεσιν |
ὠλιγώρησαν,
οὐχ
ἥκιστα
δὲ
ἐπεμελήθησαν |
[1, 12] |
χωρίον
καὶ
μεγίστοις
κατάσκιον
δαφνηφόροις
|
ἄλσεσιν |
(ὅθεν
καὶ
τὸ
ὄνομα
τῷ
|
[1, 9] |
πάσης
εὐκοσμίας,
τῶν
τε
ἐν
|
ἀξιώσεσιν
|
ἐν
ἐξαιρέτοις
ἕδραις
καὶ
ὡς |
[1, 1] |
γὰρ
ἡ
Ῥωμαίων
ἀρχὴ
ἐν
|
ἔτεσιν |
ἑξήκοντα
ἐς
πλείους
δυνάστας
ἢ |
[1, 6] |
τὴν
ψυχήν,
καὶ
σκυθρωπαῖς
ταῖς
|
ὄψεσιν |
ἐς
γῆν
ἔνευσαν.
Πομπηιανὸς
δέ, |
[1, 17] |
τέρποιεν.
γράψας
δὴ
τὸ
γραμματεῖον
|
τίθησιν |
ἐπὶ
τοῦ
σκίμποδος,
οἰηθεὶς
μηδένα
|
[1, 8] |
ἀπῆγεν
{αὐτόν}
πᾶσαν
δὲ
τὴν
|
διοίκησιν |
τῆς
ἀρχῆς
αὐτὸς
ἀνεδέξατο
πλούτου |
[1, 16] |
τὴν
παράλογον
οὕτω
καὶ
ἀπρεπῆ
|
βούλησιν |
αὐτοῦ
τὰ
πρῶτα
ἐλιπάρει
καὶ
|
[1, 13] |
δεδιὼς
μὲν
τὴν
τοῦ
δήμου
|
κίνησιν, |
μή
τι
καὶ
περὶ
αὐτὸν |
[1, 9] |
καὶ
ἐπὶ
μείζοσι
φήσας
καλεῖν
|
ἐλπίσιν |
αὐτὸν
ἥκειν
κελεύει.
ὃ
δὲ |
[1, 5] |
τὴν
τοῦ
κοινοῦ
πατρὸς
μνήμην
|
χάρισιν |
ἀξίαις
οὕτως
ἀμείψεσθε·
ὃν
ἐπακούειν |
[1, 11] |
ἐπιτρέψαι
τῇ
Πεσσινουντίᾳ
θεῷ
τὴν
|
κρίσιν· |
καὶ
λυσαμένη
τὴν
ζώνην
ἐπαφῆκε |
[1, 11] |
ἔδοξε
διὰ
τὴν
παρ´
Ἑλλήνων
|
τισὶν |
ἀγνωσίαν.
αὐτὸ
μὲν
τὸ
ἄγαλμα |
[1, 17] |
τε
καὶ
διδόναι
τὴν
πρώτην
|
πόσιν, |
ὡς
ἥδιον
πίοι
παρ´
ἐρωμένης. |
[1, 17] |
ἐσθίων
οὐδένα
καιρὸν
εἶχεν
ἐς
|
ἀνάπαυσιν |
ὡρισμένον,
ἀλλεπαλλήλοις
καὶ
διαφόροις
συνεχόμενος |
[1, 9] |
καὶ
ἀθλοθέτης
σὺν
τοῖς
λοιποῖς
|
ἱερεῦσιν, |
οὓς
ἐκ
περιόδων
χρόνον
ἡ |
[1, 9] |
τοῖς
τε
υἱοῖς
αὑτοῦ
νεανίαις
|
οὖσιν |
ἐγχειρίσαι
πείθει
τὸν
Κόμοδον
τὴν |
[1, 5] |
πρὸς
ὑμᾶς
τὴν
ἐπὶ
τοῖς
|
καταλαβοῦσιν |
ἀλγηδόνα
καὶ
μηδέν
τι
ἧττον |
[1, 11] |
γῶσιν
τοῖς
τὰ
Ῥωμαίων
οὐκ
|
ἀκριβοῦσιν. |
ὁ
δὲ
Κόμοδος
ἐκφυγὼν
τὴν |
[1, 11] |
τῷ
Λυδῷ
πόλεμον
ἐκεῖ
γενέσθαι
|
λέγουσιν, |
οἳ
μὲν
περὶ
ὅρων,
οἳ |
[1, 11] |
μὲν
τὸ
ἄγαλμα
διοπετὲς
εἶναι
|
λέγουσιν, |
οὔτε
δὲ
τὴν
ὕλην
οὔτε |
[1, 4] |
πάσχοντες
διατελοῦσι
καὶ
οὐδέ
ποτε
|
ἀφηνιάζουσιν, |
ἢν
μὴ
βίᾳ
καὶ
ὕβρει |
[1, 7] |
τε
πανταχοῦ
βασιλικῶς
καὶ
δήμοις
|
ἑορτάζουσιν |
ἐπιφανείς,
ἀσπαστός
τε
καὶ
ποθεινὸς |
[1, 17] |
Νάρκισσον,
γενναῖόν
τε
καὶ
ἀκμαστήν,
|
πείθουσιν |
εἰσελθόντα
τὸν
Κόμοδον
ἀποπνῖξαι,
μεγάλα |
[1, 9] |
παῖδες
αὐτῷ
τὴν
Ἰλλυρικὴν
στρατιὰν
|
ἀναπείθουσιν. |
εἰ
δὲ
μὴ
φθάσεις,
διαφθείρῃ. |
[1, 16] |
τῶν
γῆς
καὶ
θαλάσσης
καλῶν
|
εὐφραίνουσιν
|
αὑτοὺς
ἀρχαί
τε
ἐπώνυμοι
τότε |
[1, 11] |
παραρρέοντι,
ἀφ´
οὗ
τὴν
ἐπωνυμίαν
|
φέρουσιν
|
οἱ
τῇ
θεῷ
τομίαι
ἱερωμένοι. |
[1, 6] |
εὔδαιμον
γαστρὶ
καὶ
τοῖς
αἰσχίστοις
|
μετροῦσιν, |
ὑπεμίμνησκον
αὐτὸν
τῆς
ἐν
Ῥώμῃ |
[1, 14] |
τε
παντοῖα
καὶ
τὴν
ἑαυτῶν
|
φύσιν |
μὴ
τηροῦντα
σχήμασί
τε
ἀλλοδαποῖς |
[1, 11] |
φιλοτιμότερον
ἱστορήσθω,
οὐκ
ἄχαριν
ἕξοντα
|
γῶσιν |
τοῖς
τὰ
Ῥωμαίων
οὐκ
ἀκριβοῦσιν. |
[1, 1] |
ἐς
συγγραφήν,
οὐκ
ἀτερπῆ
τὴν
|
γνῶσιν |
καὶ
τοῖς
ὕστερον
ἔσεσθαι
προσδοκήσας |
[1, 9] |
ταχίστην,
ὅπως
τὴν
τῶν
πραττομένων
|
γνῶσιν |
φθάσωσιν,
ἐκπέμπει
τοὺς
πορευσομένους
φήμης |
[1, 13] |
μηδενὸς
βαρβάρων
πείσεσθαι
προσεδοκῶμεν,
ταῦτα
|
δρῶσιν |
ἡμᾶς
οἱ
οἰκεῖοι,
καὶ
οὓς |
[1, 9] |
ὅπως
τὴν
τῶν
πραττομένων
γνῶσιν
|
φθάσωσιν, |
ἐκπέμπει
τοὺς
πορευσομένους
φήμης
ὀξυτέρῳ |
[1, 10] |
ὃ
βούλεται
σχῆμα
ὑποκρίνεται·
οὐδ´
|
ἔστιν |
οὕτως
μέγα
ἢ
ἐξαίρετον
ἀξίωμα, |
[1, 6] |
τοῦ
πατρὸς
μνήμη
αἰώνιόν
σοι
|
πίστιν |
καὶ
εὔνοιαν
παρὰ
τῶν
ἀρχομένων |
[1, 7] |
τῆς
ἡλικίας
ἀκμῇ
καὶ
τὴν
|
ὄψιν |
ἦν
ἀξιοθέατος
σώματός
τε
συμμετρίᾳ |
[1, 4] |
συμφοραῖς,
τά
τε
δεινὰ
ὑπ´
|
ὄψιν
|
πεσόντα
οἶκτον
προκαλεῖται
μείζονα.
ἐμοὶ |
[1, 12] |
τὴν
Λαύρεντον
ἀνεχώρησεν·
εὐψυχέστερον
γὰρ
|
ὂν |
τὸ
χωρίον
καὶ
μεγίστοις
κατάσκιον |
[1, 4] |
ὁρᾶτε
δή
μοι
τὸν
υἱὸν
|
ὃν |
αὐτοὶ
ἀνεθρέψασθε,
ἄρτι
τῆς
μειρακίων |
[1, 5] |
μνήμην
χάρισιν
ἀξίαις
οὕτως
ἀμείψεσθε·
|
ὃν
|
ἐπακούειν
τε
τῶν
λεγομένων
καὶ |
[1, 8] |
πρότερον
Λουκίῳ
Βήρῳ
αὐτοκράτορι
συνῴκει,
|
ὃν
|
κοινωνὸν
τῆς
βασιλείας
Μᾶρκος
ποιησάμενος, |
[1, 15] |
πάντας
εὐχειρίᾳ
ὑπερέβαλλεν.
ἐπεὶ
δὲ
|
κατέλαβον |
αἱ
τῆς
θέας
ἡμέραι,
τὸ |
[1, 14] |
δὴ
καὶ
τὰς
εἰκόνας
αὑτῷ
|
φόβον |
ἀπειλεῖν.
~τὸν
μὲν
οὖν
ἀνδριάντα |
[1, 4] |
μῆκος
ἀκινδύνως
ἤλασαν,
ὅσοι
μὴ
|
φόβον |
ἐξ
ὠμότητος,
πόθον
δὲ
ἐκ |
[1, 6] |
καὶ
συννεφῆ.
„οὐ
παύσῃ“
δὲ
|
ἔλεγον |
„ὦ
δέσποτα,
πηγνύμενόν
τε
καὶ |
[1, 4] |
ἀγαθὸν
βασιλέα,
γενναῖον
δὲ
ἕτεροι
|
στρατηγόν, |
οἳ
δὲ
σώφρονα
καὶ
κόσμιον |
[1, 8] |
προεδρίας
συνεχῶς
ἀπωδύρετο,
καὶ
κατ´
|
ὀλίγον |
ἀνέπεισε
τὸν
νεανίσκον
ὀλέθρια
βουλεύσασθαι |
[1, 17] |
ὥρᾳ
καὶ
ἄκων
ἐδούλευεν.
ἐπ´
|
ὀλίγον |
μὲν
οὖν
ἡσύχασε,
περὶ
στόμαχον |
[1, 6] |
ὁ
Πομπηιανὸς
εἰπὼν
διέτρεψε
πρὸς
|
ὀλίγον |
τὸ
μειράκιον.
αἰδεσθεὶς
γὰρ
ὁ |
[1, 16] |
τοῦ
πυρός,
{ἣ}
μαθοῦσα
τὴν
|
παράλογον
|
οὕτω
καὶ
ἀπρεπῆ
βούλησιν
αὐτοῦ |
[1, 5] |
δὲ
αὐτὰ
καὶ
βεβαιοῦν
ὑμέτερον
|
ἔργον, |
εἰ
τά
τε
τοῦ
πολέμου |
[1, 14] |
ὁρμήν.
ὅθεν
καὶ
τὸ
πᾶν
|
ἔργον |
ἐξεθειάσθη
πιστευόντων
κατ´
ἐκεῖνο
καιροῦ |
[1, 12] |
πρὸς
ἱππεῖς·
τροπῆς
δὲ
γενομένης
|
ἔφευγον |
ἐς
τὴν
πόλιν.
ἐφθείρετο
δὲ |
[1, 12] |
τόν
τε
δῆμον
καὶ
τὸ
|
στρατόπεδον, |
εἰ
πρῶτον
ἐν
σπάνει
τῶν
|
[1, 7] |
κίνησις
δὴ
μεγίστη
καταλαμβάνει
τὸ
|
στρατόπεδον, |
καὶ
πάντες
αὐτῷ
συναπελθεῖν
ἤθελον, |
[1, 5] |
προαγαγεῖν
τὸ
μειράκιον
ἐς
τὸ
|
στρατόπεδον, |
ὡς
ἂν
διαλεχθείη
τε
τοῖς |
[1, 14] |
ἀπ´
Ἰλίου
ἐς
Ἰταλίαν
ἄφιξιν
|
εἶδον |
οἱ
καθ´
ἡμᾶς
ἄνθρωποι.
ἁρπάσασαι |
[1, 2] |
παρὰ
πάντα
τὸν
ἐμαυτοῦ
βίον
|
εἶδόν
|
τε
καὶ
ἤκουσα
ἔστι
δ´ |
[1, 17] |
καὶ
ἀκμαστήν,
πείθουσιν
εἰσελθόντα
τὸν
|
Κόμοδον |
ἀποπνῖξαι,
μεγάλα
δώσειν
ἔπαθλα
ὑποσχόμενοι. |
[1, 10] |
{τε}
προφυλαττομένου
αἰφνιδίως
ἐπιπεσὼν
τὸν
|
Κόμοδον |
διαχρήσεσθαι.
ἀλλὰ
προδοσίας
γενομένης
{καὶ} |
[1, 14] |
Ῥωμαίων
δῆμος
μετ´
εὐνοίας
τὸν
|
Κόμοδον |
ἐπέβλεπεν,
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
αἰτίας |
[1, 9] |
ἂν
τοῦ
Περεννίου
κατεργασαμένου
τὸν
|
Κόμοδον |
ἐπιθοῖντο
τῇ
ἀρχῇ.
ἐγνώσθη
δ´ |
[1, 13] |
ἀδελφῆς
τοῦ
βασιλέως
λόγοις)
τὸν
|
Κόμοδον |
ἐτάραξαν.
ἐκπλαγεὶς
δὲ
ἐκεῖνος
τόν |
[1, 9] |
παρὰ
τοῦ
βασιλέως,
ἀφασία
τὸν
|
Κόμοδον |
καταλαμβάνει.
καὶ
πάντες
ὑπώπτευον
μὲν |
[1, 9] |
δίκην·
οἱ
μέντοι
περὶ
τὸν
|
Κόμοδον, |
ὅσοι
τε
εὐνοεῖν
προσεποιοῦντο,
καὶ |
[1, 8] |
ἄνδρα
Πομπηιανὸν
εἰδυῖα
ἀγαπῶντα
τὸν
|
Κόμοδον, |
οὐδὲν
αὐτῷ
περὶ
ἐπιθέσεως
τῆς |
[1, 2] |
ὄνομα
αὐτῷ)
τὸν
δὲ
περιόντα
|
Κόμοδόν |
τε
καλούμενον
ὁ
πατὴρ
μετὰ |
[1, 9] |
ἐπειρῶντο,
ἐχρῆν
τε
ἄρα
τὸν
|
Κόμοδον |
τὴν
ἐπιβουλὴν
ἐκφυγεῖν
καὶ
τὸν |
[1, 9] |
νεανίαις
οὖσιν
ἐγχειρίσαι
πείθει
τὸν
|
Κόμοδον |
τὴν
πρόνοιαν
τῶν
Ἰλλυρικῶν
στρατευμάτων, |
[1, 10] |
φανερᾶς
ἐφόδου
συστῆναι
πρὸς
τὸν
|
Κόμοδον |
(τό
τε
γὰρ
πλῆθος
τοῦ |
[1, 9] |
ἔτι
συνεστώσῃ
δυνάμει,
ποιεῖται
τὴν
|
ἔξοδον. |
γενόμενον
δὲ
αὐτὸν
κατὰ
τὴν |
[1, 6] |
τῶν
βαρβάρων
ἐπιδρομάς,
ἐπαγγέλλει
τὴν
|
ἔξοδον. |
οἳ
μὲν
οὖν
διῴκουν
τὰ |
[1, 16] |
{τε}
τὴν
ἑορτὴν
Ῥωμαῖοι
ἐς
|
θεὸν
|
ἀρχαιότατον
τῆς
Ἰταλίας
ἐπιχώριον
ἀναφέροντες. |
[1, 11] |
μέγα
προχωρήσειν,
εἰ
τὴν
Πεσσινουντίαν
|
θεὸν |
μεταγάγοιεν
ὡς
αὑτούς.
πέμψαντες
δὴ |
[1, 11] |
ἐπανηγύριζεν.
~θρησκεύουσι
δὲ
μάλιστα
τὴν
|
θεὸν |
τήνδε
Ῥωμαῖοι
ἐξ
αἰτίας
τοιαύτης, |
[1, 10] |
ἑορτὴν
ἐπετέλει,
παρέπεμπέ
τε
τὴν
|
θεὸν |
χαίρων.
καὶ
σωτήρια
τοῦ
βασιλέως |
[1, 15] |
μονομαχήσειν.
διαδραμούσης
δὲ
τῆς
φήμης
|
συνέθεον |
ἔκ
τε
τῆς
Ἰταλίας
πάσης |
[1, 4] |
μείζονα.
ἐμοὶ
δέ
τι
καὶ
|
πλέον
|
ὑπάρχειν
παρ´
ὑμῶν
οἴομαι·
ἐκ |
[1, 6] |
τῆς
αὐλῆς
οἰκετῶν
διαφθείρειν
ἐπειρῶντο
|
νέον |
ἦθος
βασιλέως,
ὅσοι
τε
κόλακες |
[1, 7] |
τῆς
πόλεως
ὑπήντων,
θεασόμενοι
τὸν
|
νέον
|
καὶ
εὐγενῆ
βασιλέα.
ἐπόθουν
γὰρ |
[1, 5] |
ἀποίσεσθε.
τό
τε
ἐν
ἡμῖν
|
νέον |
σεμνότητος
πληρώσετε
τῇ
τῶν
ὑμετέρων
|
[1, 17] |
φάρμακον
ἀνανήψῃ
καὶ
πάντες
ἀπόλωνται,
|
νέον |
τινὰ
ὄνομα
Νάρκισσον,
γενναῖόν
τε |
[1, 6] |
ἀκριβέστερον
καθ´
αὑτὸν
ἐπισκέψεσθαι
τὸ
|
πρακτέον. |
ἐγκειμένων
δὲ
τῶν
περὶ
αὐτὸν |
[1, 11] |
προειρημένῳ
Πεσσινοῦντι
πάλαι
μὲν
Φρύγες
|
ὠργίαζον |
ἐπὶ
τῷ
ποταμῷ
Γάλλῳ
παραρρέοντι, |
[1, 17] |
τὰ
οἰκεῖα
ἀπιέναι,
ἡσυχίαν
δὴ
|
παρεσκεύαζον |
αὐτῷ.
εἰώθει
δὲ
καὶ
ἐπὶ |
[1, 17] |
τῶν
ἀναγκαίων
ὑπὸ
νηπιότητος
ἀγνοοῦν
|
παῖζον |
διαφθείρῃ.
γνωρίσασα
δὲ
τὴν
τοῦ |
[1, 10] |
δὲ
πολλῶν
χρημάτων
ἐγκρατὴς
ἐγένετο,
|
μεῖζόν |
τι
πλῆθος
ἤθροισε
κακούργων
μεγάλαις |
[1, 6] |
καὶ
τοσοῦτον
ἐνδιδόντες
χρόνον,
ὅσον
|
ἐνόμιζον |
αὐτάρκη
πρὸς
σώφρονα
τοῦ
σώματος |
[1, 4] |
μὲν
πατέρα
χρηστόν,
οἳ
δ´
|
ἀγαθὸν |
βασιλέα,
γενναῖον
δὲ
ἕτεροι
στρατηγόν, |
[1, 9] |
σὺν
τοῖς
παισὶ
διολέσθαι
κακῶς.
|
ἦλθον |
γὰρ
μετ´
οὐ
πολὺ
στρατιῶταί |
[1, 4] |
τὸν
παῖδα
παραστησάμενος,
ἐπειδὴ
πάντες
|
συνῆλθον, |
ἡσυχῇ
τοῦ
σκίμποδος
κουφίσας
ἑαυτὸν |
[1, 6] |
ἐμβαλοῦμεν
τοῖς
βαρβάροις,
οὐκ
ἐπανόδου
|
πόθον
|
ἀλλὰ
φυγὴν
καὶ
δέος
ἡμῶν |
[1, 4] |
ὅσοι
μὴ
φόβον
ἐξ
ὠμότητος,
|
πόθον |
δὲ
ἐκ
τῆς
αὑτῶν
χρηστότητος |
[1, 4] |
καὶ
ἡμέρας
ἐπιβιώσας
μιᾶς
ἀνεπαύσατο,
|
πόθον |
τε
τοῖς
καθ´
αὑτὸν
ἀνθρώποις |
[1, 11] |
τὸ
πάθος
τοῦ
μειρακίου
ἐς
|
μῦθον |
καὶ
τὴν
Διὸς
ἁρπαγήν.
ἐν |
[1, 4] |
χρηστόν,
οἳ
δ´
ἀγαθὸν
βασιλέα,
|
γενναῖον |
δὲ
ἕτεροι
στρατηγόν,
οἳ
δὲ |
[1, 17] |
ἀπόλωνται,
νέον
τινὰ
ὄνομα
Νάρκισσον,
|
γενναῖόν |
τε
καὶ
ἀκμαστήν,
πείθουσιν
εἰσελθόντα |
[1, 3] |
δημοσίαις
ὑπηρεσίαις
γενόμενος
ταῦτα
συνέγραψα.
|
~γηραιὸν |
ὄντα
Μᾶρκον,
καὶ
μὴ
μόνον |
[1, 12] |
πλήθη
κακῶς
ἠγόρευον,
καὶ
τὸ
|
τελευταῖον, |
διάγοντος
ἐν
προαστείῳ
τοῦ
Κομόδου, |
[1, 2] |
τὸν
τρόπον
καὶ
σώφρονας
τὸν
|
βίον |
γαμβροὺς
αὑτῷ
γενέσθαι
θέλων·
ταῦτα |
[1, 2] |
τελευτὴν
παρὰ
πάντα
τὸν
ἐμαυτοῦ
|
βίον |
εἶδόν
τε
καὶ
ἤκουσα
ἔστι |
[1, 2] |
μὲν
ἕτερος
κομιδῇ
νέος
τὸν
|
βίον |
μετήλλαξε
(Βηρίσσιμος
δ´
ἦν
ὄνομα |
[1, 2] |
ὑπὸ
ταῖς
ἀνατολαῖς
ποιουμένους
τὸν
|
βίον, |
πολλοῖς
καὶ
σοφοῖς
ἀνδράσι
συγγέγραπται. |
[1, 6] |
ἐφόδου
τὸ
χρειῶδες
πρὸς
τὸν
|
βίον |
πορίζονται,
ἢ
μεγάλων
μισθῶν
τὴν |
[1, 15] |
ἐβούλετο
ἐς
τὸ
τῶν
μονομάχων
|
καταγώγιον. |
ἑαυτὸν
δὲ
οὐκέτι
Ἡρακλέα,
ἀλλὰ |
[1, 5] |
πᾶσιν
ἐλθεῖν
ἐς
τὸ
εἰωθὸς
|
πεδίον |
αὐτοὺς
ὑποδέχεσθαι.
προελθὼν
δὲ
ὁ |
[1, 17] |
διδόναι
τὴν
πρώτην
πόσιν,
ὡς
|
ἥδιον |
πίοι
παρ´
ἐρωμένης.
ἐλθόντι
δὲ |
[1, 4] |
τὰ
μέγιστα,
οὕτω
τε
μόνως
|
ἀίδιον |
αὐτὴν
ποιῆσαι
δυνήσεσθε.
τοσαῦτα
εἰπόντα |
[1, 4] |
αὑτὸν
ἀνθρώποις
ἐγκαταλιπὼν
ἀρετῆς
τε
|
ἀίδιον |
μνήμην
ἐς
τὸν
ἐσόμενον
αἰῶνα. |
[1, 1] |
μνήμην
ἀνανεώσασθαι
σπουδασάντων,
παιδείας
κλέος
|
ἀίδιον |
μνώμενοι,
ὡς
ἂν
μὴ
σιωπήσαντες |
[1, 17] |
ἐκεῖσε
εἰσελεύσεσθαι.
ἦν
δέ
τι
|
παιδίον |
πάνυ
νήπιον,
τούτων
δὴ
τῶν |
[1, 17] |
(καὶ
αὐτὴ
γὰρ
ἔστεργε
τὸ
|
παιδίον) |
περιπτύξασα
καὶ
φιλοῦσα
αὐτὸ
τὸ
|
[1, 17] |
παῖδα
τοῦ
βασιλέως.
τὸ
δὴ
|
παιδίον |
τοῦτο
ἄλλως
ἀθῦρον,
προελθόντος
τοῦ |
[1, 8] |
προπετῆ
δὲ
καὶ
θρασύν,
λαβόντα
|
ἐγχειρίδιον |
ὑπὸ
κόλπου,
καιρὸν
φυλάξαντα
καὶ |
[1, 8] |
καὶ
λήσεσθαι
ἤλπισε)
γυμνώσας
τὸ
|
ξιφίδιον, |
ἐπελθών
τε
αἰφνιδίως
τῷ
Κομόδῳ, |
[1, 8] |
κόλπου,
καιρὸν
φυλάξαντα
καὶ
τόπον
|
ἐπιτήδειον, |
ἐπιπεσεῖν
τε
τῷ
Κομόδῳ
καὶ |
[1, 7] |
τῆς
φυλαχθείσης
πίστεως,
ἐς
τὴν
|
βασίλειον |
αὐλὴν
ἀνεχώρησεν.
~χρόνου
μὲν
οὖν |
[1, 5] |
οἰκειωσάμενος
τὸ
στρατιωτικόν,
ἐς
τὴν
|
βασίλειον |
ἐπανῆλθεν
αὐλήν.
~ὀλίγου
μὲν
οὖν |
[1, 13] |
τοῦ
δήμου
ὑποδεχθεὶς
ἐς
τὴν
|
βασίλειον |
ἐπανῆλθεν
αὐλήν.
πειραθεὶς
δὲ
τοσούτων |
[1, 6] |
μή
τις
ἐκεῖσε
προκαταλάβοι
τὴν
|
βασίλειον |
ἑστίαν
τῶν
εὐπατριδῶν
πλουσίων,
εἶθ´ |
[1, 15] |
ὡς
μηκέτι
βούλεσθαι
μηδὲ
τὴν
|
βασίλειον |
οἰκεῖν
ἑστίαν·
ἀλλὰ
γὰρ
μετοικισθῆναι
|
[1, 14] |
ἀποδυσάμενός
τε
τὸ
Ῥωμαίων
καὶ
|
βασίλειον |
σχῆμα
λεοντῆν
ἐπεστρώννυτο
καὶ
ῥόπαλον |
[1, 14] |
τινες
ἐκ
τῶν
καταλαβόντων,
πολέμων
|
σημεῖον |
εἶναι
τὴν
τοῦ
νεὼ
τῆς |
[1, 17] |
περιπτύξασα
καὶ
φιλοῦσα
αὐτὸ
τὸ
|
γραμματεῖον |
ἀφαιρεῖται,
δεδοκυῖα
δὴ
μή
τι |
[1, 17] |
δουλεῦσαι
πεφυκώς)
κατασημηνάμενος
οὖν
τὸ
|
γραμματεῖον
|
δία
τινος
τῶν
ἑαυτῷ
πιστῶν |
[1, 17] |
τὸν
θάλαμον
ὥσπερ
εἰώθει,
τὸ
|
γραμματεῖον |
ἐπὶ
τοῦ
σκίμποδος
κείμενον
ἀνελόμενον, |
[1, 17] |
αὐτοῦ
διεβάλλετο.
δοῦσα
δὲ
τὸ
|
γραμματεῖον
|
„ὅρα“
ἔφη
„ποίαν
μέλλομεν
παννυχίζειν |
[1, 17] |
ἵνα
τέρποιεν.
γράψας
δὴ
τὸ
|
γραμματεῖον |
τίθησιν
ἐπὶ
τοῦ
σκίμποδος,
οἰηθεὶς |
[1, 17] |
μεσημβρίας
εἰώθει
τοῦτο
ποιεῖν)
λαβὼν
|
γραμματεῖον
|
τούτων
δὴ
τῶν
ἐκ
φιλύρας |
[1, 12] |
ταραχῆς
δ´
οὔσης
περὶ
τὸ
|
προάστειον |
τοῦ
τε
Κομόδου
ἐν
τοῖς |
[1, 6] |
εἰπὼν
διέτρεψε
πρὸς
ὀλίγον
τὸ
|
μειράκιον. |
αἰδεσθεὶς
γὰρ
ὁ
Κόμοδος
τὰ |
[1, 5] |
ἔδοξε
τοῖς
φίλοις
προαγαγεῖν
τὸ
|
μειράκιον |
ἐς
τὸ
στρατόπεδον,
ὡς
ἂν |
[1, 8] |
τούτους
ἐς
ὑποψίαν
ἄγων
τὸ
|
μειράκιον
|
ἐφόβει,
ὡς
ἂν
αὐτοὺς
διαχρησάμενος |
[1, 7] |
νέου
αὐτοκράτορος
ἐπιδημίᾳ,
πατρῴζειν
τὸ
|
μειράκιον |
ἡγούμενοι.
ἀνύσας
δὲ
τὴν
ὁδοιπορίαν |
[1, 12] |
ὂν
τὸ
χωρίον
καὶ
μεγίστοις
|
κατάσκιον |
δαφνηφόροις
ἄλσεσιν
(ὅθεν
καὶ
τὸ |
[1, 8] |
ἐποιήσατο.
ἀλλ´
ἐπεὶ
συνέβη
τὸν
|
Λούκιον |
τελευτῆσαι,
μενόντων
τῇ
Λουκίλλῃ
τῶν |
[1, 4] |
στρατηγόν,
οἳ
δὲ
σώφρονα
καὶ
|
κόσμιον |
ἄρχοντα
ἀνεκάλουν,
καὶ
οὐδεὶς
ἐψεύδετο. |
[1, 8] |
αὐτοῦ
τὸ
ἔτι
σῶφρον
καὶ
|
κόσμιον, |
συνέβη
τι
τοιοῦτον.
Λουκίλλα
ἦν |
[1, 7] |
δὲ
ἐκθειάζειν,
λέγοντας
αἴγλην
τινὰ
|
οὐράνιον |
περὶ
τῇ
κεφαλῇ
συγγεγενῆσθαι
αὐτῷ· |
[1, 8] |
ἀρχῆς
ἑαυτῷ,
ἐπιστήσας
τοῖς
στρατοπέδοις
|
Περέννιον, |
ἄνδρα
τὸ
μὲν
γένος
Ἰταλιώτην, |
[1, 9] |
πάλαι
μὲν
ἀπεχθῶς
πρὸς
τὸν
|
Περέννιον |
διακείμενοι
(βαρὺς
γὰρ
καὶ
ἀφόρητος |
[1, 9] |
δὲ
καίτοι
ἔπαρχον
ὄντα
τὸν
|
Περέννιον |
καὶ
δείξαντες
τῷ
Κομόδῳ
τὰ
|
[1, 9] |
τὴν
ἐπιβουλὴν
ἐκφυγεῖν
καὶ
τὸν
|
Περέννιον |
σὺν
τοῖς
παισὶ
διολέσθαι
κακῶς. |
[1, 6] |
ἥ
τε
τοῦ
πατρὸς
μνήμη
|
αἰώνιόν |
σοι
πίστιν
καὶ
εὔνοιαν
παρὰ |
[1, 17] |
ἱκέτευον
καὶ
πείθειν
ἐπειρῶντο
μηδὲν
|
ἀνάξιον |
τῆς
βασιλείας
ποιεῖν.
ὁ
δὲ |
[1, 14] |
κάλλιστα,
ἱκανῶν
τε
ἡμερῶν
πάντα
|
ἐπιὸν |
τὸ
πῦρ
ἐπεβόσκετο,
οὐδὲ
πρότερον |
[1, 5] |
φέρων
τέ
με
πολλάκις
ἔτι
|
νήπιον |
ὄντα
ταῖς
ὑμετέραις
ἐνεχείρισε
πίστεσι. |
[1, 17] |
ἦν
δέ
τι
παιδίον
πάνυ
|
νήπιον, |
τούτων
δὴ
τῶν
γυμνῶν
μὲν |
[1, 17] |
ἀναβολῆς.
ἀρέσκει
δὴ
δοῦναι
φάρμακον
|
δηλητήριον |
τῷ
Κομόδῳ,
ὑπέσχετο
δ´
αὐτὸ
|
[1, 12] |
καὶ
τὸ
ὄνομα
τῷ
χωρίῳ)
|
σωτήριον |
εἶναι
ἐδόκει,
καὶ
πρὸς
τὴν |
[1, 13] |
τῶν
αἰσχίστων
ὑποκριταὶ
εἶχον
αὐτὸν
|
ὑποχείριον. |
ἁρμάτων
τε
ἡνιοχείας
καὶ
θηρίων |
[1, 2] |
τοῖς
ἀρχομένοις
ἑαυτὸν
ἐπιεικῆ
καὶ
|
μέτριον |
βασιλέα,
τούς
τε
προσιόντας
δεξιούμενος |
[1, 12] |
ἀνεχώρησεν·
εὐψυχέστερον
γὰρ
ὂν
τὸ
|
χωρίον |
καὶ
μεγίστοις
κατάσκιον
δαφνηφόροις
ἄλσεσιν |
[1, 16] |
ἐς
θεὸν
ἀρχαιότατον
τῆς
Ἰταλίας
|
ἐπιχώριον |
ἀναφέροντες.
φασὶ
γὰρ
αὐτοῦ
καὶ |
[1, 16] |
τῆς
Ἑλλάδος
φωνῆς
ἐς
τὴν
|
ἐπιχώριον
|
παραχθέν.
διὰ
ταῦτά
τοι
καὶ |
[1, 12] |
τοῦ
χρειώδους
προσαγάγοιτο.
μέγιστον
δὲ
|
γυμνάσιον
|
κατασκευάσας
λουτρὸν
δημόσιον
ἀνῆκεν
αὐτοῖς. |
[1, 7] |
ποθεινὸς
πᾶσιν
ὤφθη.
ὡς
δὲ
|
πλησίον |
ἐγένετο
τῆς
Ῥώμης,
πᾶσά
τε |
[1, 12] |
μέγιστον
δὲ
γυμνάσιον
κατασκευάσας
λουτρὸν
|
δημόσιον |
ἀνῆκεν
αὐτοῖς.
ὁ
μὲν
οὖν |
[1, 16] |
τότε
πρῶτον
τὴν
ἔνδοξον
καὶ
|
ἐνιαύσιον |
πορφύραν
περιτίθενται,
πάντων
ἑορταζόντων
ὁ |
[1, 16] |
δοθῆναι
τῷ
χώρῳ
τῆς
Ἰταλίας
|
Λάτιόν |
τε
κληθῆναι,
ἀπὸ
τῆς
Ἑλλάδος |
[1, 17] |
αὐτὸς
δὲ
ἐπανελθὼν
ἐς
τὸ
|
δωμάτιον |
ὡς
δὴ
καθευδήσων
(καὶ
γὰρ
|
[1, 13] |
οἰκέτην,
ὀλέθρου
τοσούτου
τοῖς
μὲν
|
αἴτιον |
ἤδη
γεγονότα,
ἡμῖν
δὲ
ἐσόμενον |
[1, 15] |
ἄνωθεν
κατηκόντιζεν.
οὐδέ
τις
εἶδεν
|
ἀκόντιον
|
δεύτερον
οὐδὲ
τραῦμα
ἄλλο
πλὴν |
[1, 15] |
καὶ
μηδ´
ἓν
ἰδεῖν
περιττὸν
|
ἀκόντιον. |
μέχρι
μὲν
οὖν
τούτων,
εἰ |
[1, 15] |
ἐπ´
ἄλλο
μέρος
ἦλθε
τὸ
|
ἀκόντιον |
τοῦ
σώματος,
ὡς
μὴ
ἅμα |
[1, 5] |
τὴν
κηδείαν
τοῦ
πατρὸς
τὸν
|
υἱὸν |
ἀπησχόλουν,
ἔδοξε
τοῖς
φίλοις
προαγαγεῖν |
[1, 14] |
υἱοῦ
Ἡρακλέα
τε
καὶ
Διὸς
|
υἱὸν |
αὑτὸν
κελεύσας
καλεῖσθαι
ἀποδυσάμενός
τε |
[1, 5] |
γοῦν
μᾶλλον
συστρατιώτην
με
ἢ
|
υἱὸν |
καλῶν·
τὴν
μὲν
γὰρ
προσηγορίαν |
[1, 4] |
ἀμνημονεῖτε.
ὁρᾶτε
δή
μοι
τὸν
|
υἱὸν |
ὃν
αὐτοὶ
ἀνεθρέψασθε,
ἄρτι
τῆς |
[1, 2] |
συνόντες
ἀεὶ
παιδεύοιεν
αὐτῷ
τὸν
|
υἱόν. |
τάς
τε
θυγατέρας
ἐν
ὥρᾳ |
[1, 17] |
φοβηθέντες
μὴ
πᾶν
ἐξεμέσας
τὸ
|
φάρμακον |
ἀνανήψῃ
καὶ
πάντες
ἀπόλωνται,
νέον |
[1, 17] |
ἢ
ἀναβολῆς.
ἀρέσκει
δὴ
δοῦναι
|
φάρμακον |
δηλητήριον
τῷ
Κομόδῳ,
ὑπέσχετο
δ´ |
[1, 17] |
ἅμα
πότῳ
πολλῷ
ἐξωθούσης
τὸ
|
φάρμακον, |
ἢ
διὰ
τὸ
προκαταλαμβανόμενον,
ὅπερ |
[1, 17] |
ἐμβαλοῦσα
ἔς
τε
κύλικα
τὸ
|
φάρμακον |
οἴνῳ
τε
κεράσασα
εὐώδει
δίδωσι |
[1, 7] |
διεφοίτησεν
ἡ
φήμη
ἄγγελοί
τε
|
ἧκον |
κηρύττοντες
τὴν
τοῦ
βασιλέως
ἄφιξιν, |
[1, 13] |
οἳ
δὲ
στέργοντες,
{πᾶν
τὸ
|
ἱππικὸν |
τάγμα,
ἐν
ὅπλοις
εἰσί,
καὶ
|
[1, 8] |
ἄνδρα
τὸ
μὲν
γένος
Ἰταλιώτην,
|
στρατιωτικὸν |
δ´
εἶναι
δοκοῦντα
(διὸ
καὶ |
[1, 5] |
μεγαλοφρόνως
δωρεαῖς
χρημάτων
οἰκειωσάμενος
τὸ
|
στρατιωτικόν, |
ἐς
τὴν
βασίλειον
ἐπανῆλθεν
αὐλήν. |
[1, 4] |
φήμη,
πᾶν
τε
τὸ
παρὸν
|
στρατιωτικὸν |
καὶ
τὸ
δημῶδες
πλῆθος
ὁμοίως |
[1, 9] |
τὸ
ἐπιδόσεσι
λαμπραῖς
ἀποστῆσαι
τὸ
|
στρατιωτικόν. |
οἱ
δὲ
παῖδες
αὐτοῦ
λανθάνοντες |
[1, 13] |
τόν
τε
δῆμον
καὶ
τὸ
|
στρατιωτικὸν |
ὥπλισεν·
ἐκ
δὲ
διαφόρου
καὶ |
[1, 4] |
ποιῆσαι
δυνήσεσθε.
τοσαῦτα
εἰπόντα
τὸν
|
Μᾶρκον |
ἐπιπεσοῦσα
λιποθυμία
κατεσίγασεν·
ὑπὸ
δὲ |
[1, 3] |
γενόμενος
ταῦτα
συνέγραψα.
~γηραιὸν
ὄντα
|
Μᾶρκον, |
καὶ
μὴ
μόνον
ὑφ´
ἡλικίας, |
[1, 6] |
γαστρὶ
καὶ
τοῖς
αἰσχίστοις
μετροῦσιν,
|
ὑπεμίμνησκον |
αὐτὸν
τῆς
ἐν
Ῥώμῃ
τρυφῆς, |
[1, 8] |
μὲν
οὖν
τινὸς
ἐπεῖχε
τὸν
|
νεανίσκον |
ἥ
τε
τοῦ
πατρὸς
μνήμη |
[1, 8] |
καὶ
κατ´
ὀλίγον
ἀνέπεισε
τὸν
|
νεανίσκον |
ὀλέθρια
βουλεύσασθαι
αὑτῷ
τε
καὶ |
[1, 8] |
λαβών
τινας
τῶν
ἐξεχόντων
ἀναπείθει
|
νεανίσκον |
τινά,
καὶ
αὐτὸν
ὄντα
τῆς |
[1, 12] |
τούς
τε
ἐντυγχάνοντας
ἔβαλλον
καὶ
|
ἐτίτρωσκον. |
ὁ
δὲ
δῆμος
οὐδ´
ἀντιστῆναι |
[1, 6] |
φυγὴν
καὶ
δέος
ἡμῶν
καταγνοῦσι.
|
καλὸν |
δέ
σοι
χειρωσαμένῳ
πάντας
αὐτοὺς |
[1, 14] |
βασίλειον
σχῆμα
λεοντῆν
ἐπεστρώννυτο
καὶ
|
ῥόπαλον |
μετὰ
χεῖρας
ἔφερεν·
ἀμφιέννυτό
τε |
[1, 7] |
στρατόπεδον,
καὶ
πάντες
αὐτῷ
συναπελθεῖν
|
ἤθελον, |
ὡς
ἂν
ἀπαλλαγεῖεν
μὲν
τῆς |
[1, 17] |
φαρμάκου
καὶ
μέθης
ἀποσφίγξας
τὸν
|
τράχηλον |
φονεύει.
τοιούτῳ
μὲν
τέλει
τοῦ |
[1, 13] |
τοῦ
τὰ
δεινὰ
δράσαντος
εἰληφώς.
|
προσανεῖλον |
δὲ
καὶ
τοὺς
παῖδας
τοῦ
|
[1, 1] |
σιωπήσαντες
λάθοιεν
ἐς
τὸν
πολὺν
|
ὅμιλον |
ἀριθμούμενοι,
τῆς
μὲν
ἀληθείας
ἐν |
[1, 15] |
τὴν
πληγήν,
καὶ
οὐδέποτε
σκοπὸν
|
ἄλλον
|
ἔσχεν
οὐδὲ
ἐπ´
ἄλλο
μέρος |
[1, 12] |
βασίλειοι
ἱππεῖς
τούς
τε
ἐντυγχάνοντας
|
ἔβαλλον |
καὶ
ἐτίτρωσκον.
ὁ
δὲ
δῆμος |
[1, 12] |
δωμάτια
ἀναβάντες
λίθοις
καὶ
κεράμοις
|
ἔβαλλον |
τοὺς
ἱππεῖς,
οἳ
δὲ
ἔπασχον |
[1, 3] |
σκήπτρου
φέρων·
ἔτι
δὲ
καὶ
|
μᾶλλον |
αὐτὸν
ἐλύπει
τὰ
μὴ
πρὸ |
[1, 6] |
τὰ
ἐνταῦθα
προυργιαίτερα
ὄντα
καὶ
|
μᾶλλον |
ἐπείγοντα
ἐπέχει
τὴν
ἐπιθυμίαν.
τῶν |
[1, 17] |
τοῦ
Κομόδου
χεῖρα,
ταύτῃ
καὶ
|
μᾶλλον
|
ἐσπούδαζε
διεξελθεῖν
τὴν
γραφήν.
ἐπεὶ |
[1, 15] |
καὶ
ἐξ
ἀσφαλοῦς
ἀκοντίζων
εὐστοχίας
|
μᾶλλον |
ἢ
ἀνδρείας
παρέχοιτο
δεῖξιν.
ἐλάφους |
[1, 8] |
ὑπέσχεν,
ὃς
προεῖπε
τὸ
βεβουλευμένον
|
μᾶλλον |
ἢ
ἔδρασε,
παρέσχε
τε
αὑτῷ |
[1, 5] |
ὡς
ἕνα
ἠγάπα.
ἔχαιρε
γοῦν
|
μᾶλλον |
συστρατιώτην
με
ἢ
υἱὸν
καλῶν· |
[1, 14] |
καιρὸν
ἐλύπησε
καὶ
πρὸς
τὸ
|
μέλλον |
οἰωνίσματι
καὶ
φαύλῳ
συμβόλῳ
χρωμένους |
[1, 10] |
ἐς
τοῦτο
παρώξυνεν,
εἰ
δὴ
|
ἔμελλον |
ἀντὶ
ἀρχιλῃστοῦ
δεσπότην
ἕξειν
βασιλέα) |
[1, 14] |
τε
νεὼν
καὶ
πάντα
τὸν
|
περίβολον, |
ἐπενεμήθη
καὶ
τὰ
πλεῖστα
τῆς |
[1, 17] |
καὶ
κραιπάλας,
εἰσδραμὸν
ἐς
τὸν
|
θάλαμον |
ὥσπερ
εἰώθει,
τὸ
γραμματεῖον
ἐπὶ |
[1, 17] |
συνήθη
λουτρά
τε
καὶ
κραιπάλας,
|
εἰσδραμὸν |
ἐς
τὸν
θάλαμον
ὥσπερ
εἰώθει, |
[1, 6] |
ὁ
βασιλεὺς
ᾖ.
τὸν
δὲ
|
πόλεμον |
ἀτελῆ
καταλιπεῖν
μετὰ
τοῦ
ἀπρεποῦς |
[1, 11] |
Φρυγὶ
καὶ
Ταντάλῳ
τῷ
Λυδῷ
|
πόλεμον |
ἐκεῖ
γενέσθαι
λέγουσιν,
οἳ
μὲν |
[1, 12] |
ὁ
μὲν
οὖν
οὕτως
τὸν
|
δῆμον |
ἐθελέαζεν.
οἱ
δὲ
Ῥωμαῖοι
ἀπεχθῶς
|
[1, 11] |
μέλλουσα
δὲ
κριθήσεσθαι,
ἱκετεύει
τὸν
|
δῆμον |
ἐπιτρέψαι
τῇ
Πεσσινουντίᾳ
θεῷ
τὴν |
[1, 13] |
Κλέανδρος
ἐπὶ
σὲ
τόν
τε
|
δῆμον
|
καὶ
τὸ
στρατιωτικὸν
ὥπλισεν·
ἐκ |
[1, 12] |
ἀποκλείων,
ἤλπιζεν
ὑπάξεσθαι
τόν
τε
|
δῆμον |
καὶ
τὸ
στρατόπεδον,
εἰ
πρῶτον |
[1, 9] |
τῷ
τε
χειρὸς
νεύματι
τὸν
|
δῆμον |
κατασιγάσας
„οὐ
πανηγυρίζειν
σοι
καιρός“ |
[1, 6] |
τε
κόλακες
τραπέζης
{καὶ}
τὸ
|
εὔδαιμον
|
γαστρὶ
καὶ
τοῖς
αἰσχίστοις
μετροῦσιν, |
[1, 15] |
ἔβαλλε
φθάνων
τε
αὐτῶν
τὸν
|
δρόμον |
καὶ
πληγαῖς
καιρίοις
ἀναιρῶν·
λέοντας |
[1, 8] |
ἐκδούς
{τε}
αὐτῷ
τὴν
θυγατέρα,
|
δεσμὸν |
εὐνοίας
ἐχυρώτατον
τὴν
πρὸς
αὐτὸν |
[1, 12] |
ἵπποι
κυλινδουμένοις
τοῖς
λίθοις
ἐπιβαίνοντες
|
ὠλίσθανον |
καὶ
τοὺς
ἐπιβάτας
ἀπεωθοῦντο.
πολλῶν |
[1, 7] |
δὲ
τὸ
γένος
αὕτη
ἐπὶ
|
Τραϊανὸν |
πρόπαππον.
γένους
μὲν
οὖν
ὁ |
[1, 8] |
νομίζουσα,
τὸν
μὲν
ἑαυτῆς
ἄνδρα
|
Πομπηιανὸν |
εἰδυῖα
ἀγαπῶντα
τὸν
Κόμοδον,
οὐδὲν |
[1, 8] |
καὶ
αὐτὸν
ὄντα
τῆς
βουλῆς,
|
Κυιντιανὸν |
ὄνομα,
προπετῆ
δὲ
καὶ
θρασύν, |
[1, 5] |
ὁ
μὲν
οὖν
πατὴρ
ἐς
|
οὐρανὸν
|
ἀναπτὰς
ὀπαδὸς
ἤδη
καὶ
σύνεδρός |
[1, 14] |
τοῦ
τῆς
συγκλήτου
συνεδρίου
τόξον
|
διηγκυλημένον· |
ἐβούλετο
γὰρ
δὴ
καὶ
τὰς |
[1, 14] |
πάντων
ἱερῶν,
δι´
ἀσφάλειαν
ἀναθήμασι
|
κεκοσμημένον |
χρυσοῦ
τε
καὶ
ἀργύρου·
ἕκαστος |
[1, 13] |
πολεμοῦντες
ἐπαύσαντο,
οἱ
μὲν
στρατιῶται
|
ἀνῃρημένον |
ἰδόντες
ὑπὲρ
οὗ
ἐμάχοντο,
δέει
|
[1, 17] |
τὸ
γραμματεῖον
ἐπὶ
τοῦ
σκίμποδος
|
κείμενον |
ἀνελόμενον,
ἵνα
δὴ
παίζειν
ἔχοι, |
[1, 4] |
ὑμᾶς
ἐφ´
οἷς
ὁρᾶτέ
με
|
διακείμενον, |
θαυμαστὸν
οὐδέν·
φύσει
τε
γὰρ |
[1, 13] |
ἐκπλαγεὶς
δὲ
ἐκεῖνος
τόν
τε
|
ἐπικείμενον |
κίνδυνον
οὐ
μέλλοντα
ἀλλὰ
παρόντα |
[1, 17] |
ἔπαθλα
ὑποσχόμενοι.
ὃ
δ´
εἰσδραμὼν
|
παρειμένον |
αὐτὸν
ὑπὸ
τοῦ
φαρμάκου
καὶ |
[1, 4] |
τῆς
μειρακίων
ἡλικίας
ἐπιβαίνοντα
καὶ
|
δεόμενον |
ὥσπερ
ἐν
χειμῶνι
καὶ
ζάλῃ |
[1, 13] |
μέν
τι
εἰδότα
τῶν
ἀπηγγελμένων,
|
οἰόμενον |
δέ.
ἐλθόντα
οὖν
αὐτὸν
συλληφθῆναι |
[1, 17] |
γραμματεῖον
ἐπὶ
τοῦ
σκίμποδος
κείμενον
|
ἀνελόμενον, |
ἵνα
δὴ
παίζειν
ἔχοι,
πρόεισι |
[1, 17] |
τὸ
φάρμακον,
ἢ
διὰ
τὸ
|
προκαταλαμβανόμενον, |
ὅπερ
εἰώθασι
βασιλεῖς
ἑκάστοτε
πρὸ |
[1, 9] |
συνεστώσῃ
δυνάμει,
ποιεῖται
τὴν
ἔξοδον.
|
γενόμενον |
δὲ
αὐτὸν
κατὰ
τὴν
Ἰταλίαν, |
[1, 11] |
ἐπὶ
νεὼς
τὸ
ἄγαλμα
καὶ
|
γενόμενον |
ἐν
ταῖς
τοῦ
Θύμβριδος
ἐκβολαῖς
|
[1, 14] |
τέμενος
κατεφλέχθη,
μέγιστον
καὶ
κάλλιστον
|
γενόμενον |
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει
ἔργων. |
[1, 4] |
τε
ἀίδιον
μνήμην
ἐς
τὸν
|
ἐσόμενον |
αἰῶνα.
τελευτήσαντος
δὲ
Μάρκου,
ἐπειδὴ |
[1, 13] |
αἴτιον
ἤδη
γεγονότα,
ἡμῖν
δὲ
|
ἐσόμενον |
ὅσον
οὐδέπω.
τοιαῦτά
τινα
εἰποῦσα |
[1, 17] |
δία
τινος
τῶν
ἑαυτῷ
πιστῶν
|
ἀναγνωσθησόμενον |
πέμπει
τῷ
Λαίτῳ.
ὃ
δὲ |
[1, 16] |
τοῦ
παιδὸς
δυναστείαν
παρ´
αὐτῷ
|
κρυπτόμενον |
λαθεῖν·
ὅθεν
καὶ
τὸ
ὄνομα |
[1, 6] |
„ὦ
δέσποτα,
πηγνύμενόν
τε
καὶ
|
ὀρυττόμενον |
πίνων
ὕδωρ;
ἄλλοι
δὲ
ἀπολαύσουσι |
[1, 3] |
τὸν
παῖδα
τῆς
μειρακίων
ἡλικίας
|
ἀρχόμενον |
ἐπιβαίνειν,
δεδιὼς
μὴ
νεότης
ἀκμάζουσα |
[1, 17] |
οὐδένα
καιρὸν
εἶχεν
ἐς
ἀνάπαυσιν
|
ὡρισμένον, |
ἀλλεπαλλήλοις
καὶ
διαφόροις
συνεχόμενος
ἡδοναῖς, |
[1, 11] |
ὕλην
οὔτε
τεχνιτῶν
ὅστις
ἐποίησεν
|
ἐγνωσμένον |
οὐδὲ
ψαυστὸν
χειρὸς
ἀνθρωπίνης.
τοῦτο |
[1, 8] |
ἀνοίας
ὑπέσχεν,
ὃς
προεῖπε
τὸ
|
βεβουλευμένον
|
μᾶλλον
ἢ
ἔδρασε,
παρέσχε
τε |
[1, 6] |
παύσῃ“
δὲ
ἔλεγον
„ὦ
δέσποτα,
|
πηγνύμενόν |
τε
καὶ
ὀρυττόμενον
πίνων
ὕδωρ; |
[1, 9] |
μηδὲν
δὲ
ἐπεσταλκέναι
τοῖς
βασιλείοις
|
ἀρκούμενον |
γράμμασι,
πιστεύσας
ὁ
νεανίας,
ἀσχάλλων |
[1, 2] |
τὸν
δὲ
περιόντα
Κόμοδόν
τε
|
καλούμενον
|
ὁ
πατὴρ
μετὰ
πάσης
ἐπιμελείας |
[1, 15] |
δέ
ποτε
ὀξυτάτῳ
δρόμῳ
τὸν
|
ἐκκαλούμενον
|
καταλαβούσης
φθάσας
τῷ
ἀκοντίῳ
μέλλουσαν |
[1, 10] |
τόν
τε
ὄντα
καὶ
τὸν
|
μιμούμενον. |
ἔδοξε
δὴ
τῷ
Ματέρνῳ
καιρὸς |
[1, 14] |
θηλειῶν
πολυτέλειαν
καὶ
ἡρώων
ἰσχὺν
|
μιμούμενον. |
τοιοῦτος
μὲν
δὴ
προιὼν
ἐφαίνετο, |
[1, 9] |
εἰ
μὴ
φυλάξῃ
κίνδυνον
οὐκ
|
ἐπαιωρούμενον
|
ἀλλ´
ἤδη
παρόντα,
λήσεις
ἀπολόμενος. |
[1, 3] |
καὶ
καμάτοις
τε
καὶ
φροντίσι
|
τετρυχωμένον |
διατρίβοντά
τε
ἐν
Παίοσι
νόσος |
[1, 16] |
ἀρχῆς
κατελθόντα
ἐς
γῆν
γενέσθαι
|
ξένον, |
δεδιότα
δὲ
τὴν
τοῦ
παιδὸς |
[1, 13] |
θέαμα.
ἔστη
γὰρ
οὕτως
τὸ
|
δεινόν, |
καὶ
ἑκάτεροι
πολεμοῦντες
ἐπαύσαντο,
οἱ |
[1, 14] |
πολλάκις
ἀπεκυήθη.
τὸ
μέγιστον
δὲ
|
δεινόν, |
ὃ
καὶ
τὸν
παρόντα
καιρὸν |
[1, 4] |
φύσει
τε
γὰρ
τὸ
ἀνθρώπινον
|
ἐλεεινὸν
|
ἐν
ταῖς
τῶν
ὁμοφύλων
συμφοραῖς, |
[1, 13] |
ἐπιμήκει
ἐγκαταπήξας
ἐκπέμπει
τερπνὸν
καὶ
|
ποθεινὸν |
τῷ
δήμῳ
θέαμα.
ἔστη
γὰρ |
[1, 16] |
νικήσαντος“
~ἔδει
δὲ
ἄρα
ποτὲ
|
κἀκεῖνον |
παύσασθαι
μεμηνότα
καὶ
τὴν
Ῥωμαίων |
[1, 12] |
τῶν
δεινῶν
τὰς
αἰτίας
ἐς
|
ἐκεῖνον |
ἀναφέροντες
μισοῦντές
τε
αὐτοῦ
τὸ |
[1, 5] |
ἀρετὴν
ἐπαίδευεν.
ἔδωκε
δὲ
μετ´
|
ἐκεῖνον |
ἐμὲ
βασιλέα
ἡ
τύχη,
οὐκ |
[1, 4] |
οὐδέν·
φύσει
τε
γὰρ
τὸ
|
ἀνθρώπινον |
ἐλεεινὸν
ἐν
ταῖς
τῶν
ὁμοφύλων |
[1, 6] |
Κομόδου)
„ποθεῖν
μέν
σε“
ἔφη,
|
„τέκνον |
καὶ
δέσποτα,
τὴν
πατρίδα
εἰκός· |
[1, 11] |
ἐναργὲς
τῆς
θεοῦ
καὶ
τὸ
|
σεμνὸν |
τῆς
παρθένου
Ῥωμαῖοι
ἐθαύμασαν.
τοσαῦτα |
[1, 6] |
ὁ
Κόμοδος
εἰδὼς
καὶ
τὸ
|
ἀμέριμνον |
ὠνούμενος
ἀφειδῶς
τε
ἔχων
χρημάτων, |
[1, 12] |
ἐφθείρετο
δὲ
ὁ
δῆμος
οὐ
|
μόνον |
βαλλόμενος
ὑπὸ
τῶν
στρατιωτῶν
οὐδὲ |
[1, 3] |
~γηραιὸν
ὄντα
Μᾶρκον,
καὶ
μὴ
|
μόνον |
ὑφ´
ἡλικίας,
ἀλλὰ
καὶ
καμάτοις |
[1, 16] |
ἀναφέροντες.
φασὶ
γὰρ
αὐτοῦ
καὶ
|
Κρόνον |
ὑπὸ
Διὸς
ἐκβληθέντα
τῆς
ἀρχῆς
|
[1, 1] |
πάντα
τὸν
ἀπὸ
τοῦ
Σεβαστοῦ
|
χρόνον, |
ἐξ
οὗπερ
ἡ
Ῥωμαίων
δυναστεία |
[1, 9] |
λοιποῖς
ἱερεῦσιν,
οὓς
ἐκ
περιόδων
|
χρόνον |
ἡ
τάξις
καλεῖ,
ὁ
βασιλεὺς |
[1, 6] |
βέλτιστα
συμβουλεύοντες,
καὶ
τοσοῦτον
ἐνδιδόντες
|
χρόνον, |
ὅσον
ἐνόμιζον
αὐτάρκη
πρὸς
σώφρονα
|
[1, 17] |
ἐπακολουθήσοντας,
τῶν
τε
λοιπῶν
τοσοῦτον
|
φόνον, |
ἀνοιμώξασα
καθ´
ἑαυτήν
τε
εἰποῦσα |
[1, 13] |
δόρατί
τε
ἐπιμήκει
ἐγκαταπήξας
ἐκπέμπει
|
τερπνὸν |
καὶ
ποθεινὸν
τῷ
δήμῳ
θέαμα. |
[1, 17] |
κάρος
ἐπέπεσεν
αὐτῷ,
καὶ
ἐς
|
ὕπνον |
καθελκόμενος
ὑπὸ
καμάτου
τοῦτο
πάσχειν |
[1, 13] |
δὲ
ἐκεῖνος
τόν
τε
ἐπικείμενον
|
κίνδυνον |
οὐ
μέλλοντα
ἀλλὰ
παρόντα
ἤδη |
[1, 9] |
ξίφος,
καὶ
εἰ
μὴ
φυλάξῃ
|
κίνδυνον |
οὐκ
ἐπαιωρούμενον
ἀλλ´
ἤδη
παρόντα, |
[1, 8] |
Λουκίῳ
Βήρῳ
αὐτοκράτορι
συνῴκει,
ὃν
|
κοινωνὸν |
τῆς
βασιλείας
Μᾶρκος
ποιησάμενος,
ἐκδούς |
[1, 16] |
τε
ἐπώνυμοι
τότε
πρῶτον
τὴν
|
ἔνδοξον |
καὶ
ἐνιαύσιον
πορφύραν
περιτίθενται,
πάντων |
[1, 14] |
ἀντικρὺ
τοῦ
τῆς
συγκλήτου
συνεδρίου
|
τόξον
|
διηγκυλημένον·
ἐβούλετο
γὰρ
δὴ
καὶ |
[1, 2] |
φιλεῖ
γάρ
πως
ἀεὶ
τὸ
|
ὑπήκοον |
ζήλῳ
τῆς
τοῦ
ἄρχοντος
γνώμης |
[1, 4] |
καὶ
ὕβρει
ἐπὶ
τοῦτο
ἀχθῶσι.
|
χαλεπὸν
|
δὲ
μετριάσαι
τε
καὶ
ὅρον |
[1, 15] |
ἔφερε
τὴν
πληγήν,
καὶ
οὐδέποτε
|
σκοπὸν |
ἄλλον
ἔσχεν
οὐδὲ
ἐπ´
ἄλλο |
[1, 2] |
περιβολαῖς
λαμπρούς,
κοσμίους
δὲ
τὸν
|
τρόπον |
καὶ
σώφρονας
τὸν
βίον
γαμβροὺς |
[1, 11] |
τὴν
δὲ
προσηγορίαν
λαβεῖν
τὸν
|
τόπον |
ἐκ
τοῦ
πεσόντος
ἀγάλματος
ἐξ |
[1, 8] |
ὑπὸ
κόλπου,
καιρὸν
φυλάξαντα
καὶ
|
τόπον |
ἐπιτήδειον,
ἐπιπεσεῖν
τε
τῷ
Κομόδῳ |
[1, 7] |
τὸ
γένος
αὕτη
ἐπὶ
Τραϊανὸν
|
πρόπαππον. |
γένους
μὲν
οὖν
ὁ
Κόμοδος |
[1, 5] |
ὁμοῦ
δέ
με
εἶδεν
ἥλιος
|
ἄνθρωπον |
καὶ
βασιλέα.
εἰκότως
δ´
ἂν
|
[1, 15] |
ὅπλα
τε
ἀναλαβὼν
ἐμονομάχει,
τότε
|
σκυθρωπὸν |
εἶδεν
ὁ
δῆμος
θέαμα,
τὸν |
[1, 16] |
ἄγουσι
τῷ
τῆς
Ἰταλίας
θεῷ.
|
διπρόσωπον |
δὲ
αὐτοῦ
τὸ
ἄγαλμα
ἵδρυται, |
[1, 5] |
τῶν
ὑμετέρων
ἔργων
ἀνδραγαθίᾳ.
τὸ
|
βάρβαρον |
δὲ
ἐν
ἀρχῇ
νέας
ἡγεμονίας |
[1, 3] |
ἐπιθῶνται
αὐτῷ.
ἐρᾷ
δὲ
τὸ
|
βάρβαρον |
καὶ
ἐπὶ
ταῖς
τυχούσαις
ἀφορμαῖς |
[1, 6] |
ῥᾷστα
πείσαντες.
φύσει
γὰρ
τὸ
|
βάρβαρον |
φιλοχρήματον,
καὶ
κινδύνων
καταφρονήσαντες
ἢ |
[1, 3] |
τινες
οἳ
διαδράντες
πρὸς
τὸ
|
παρὸν |
ἀνακεχωρήκεσαν
δέει
τῆς
παρουσίας
τοιούτου |
[1, 5] |
ἡγεμονίας
κολασθὲν
οὔτε
ἐς
τὸ
|
παρὸν |
καταθαρσήσει
τῆς
ἡμετέρας
ἡλικίας
{καταφρονῆσαν} |
[1, 4] |
ἡ
φήμη,
πᾶν
τε
τὸ
|
παρὸν |
στρατιωτικὸν
καὶ
τὸ
δημῶδες
πλῆθος |
[1, 12] |
ἐπελθόντες
πανδημεὶ
ἐβόων
καὶ
τὸν
|
Κλέανδρον |
ἐς
θάνατον
ᾔτουν.
ταραχῆς
δ´ |
[1, 13] |
παρόντα
ἤδη
φοβηθεὶς
μεταπέμπεται
τὸν
|
Κλέανδρον, |
οὐδὲν
μέν
τι
εἰδότα
τῶν |
[1, 9] |
δ´
ἡ
ἐπιβουλὴ
παραδόξῳ
τρόπῳ.
|
ἱερὸν |
ἀγῶνα
τελοῦσι
Ῥωμαῖοι
Διὶ
Καπετωλίῳ, |
[1, 5] |
κατορθοῦν
δὲ
αὐτὰ
καὶ
βεβαιοῦν
|
ὑμέτερον |
ἔργον,
εἰ
τά
τε
τοῦ |
[1, 11] |
δὴ
περὶ
τῆς
Πεσσινουντίας
θεοῦ
|
φιλοτιμότερον |
ἱστορήσθω,
οὐκ
ἄχαριν
ἕξοντα
γῶσιν |
[1, 1] |
ἦρξαν,
οἱ
δὲ
κομιδῇ
νέοι
|
ῥᾳθυμότερον |
βιώσαντες
πολλὰ
ἐκαινοτόμησαν·
διόπερ
εἰκότως |
[1, 15] |
Ἰνδῶν
καὶ
Αἰθιόπων,
εἴ
τι
|
πρότερον |
ἄγνωστον
ἦν,
μεσημβρίας
τε
καὶ |
[1, 9] |
καὶ
τολμήσαντος
ἵνα
δόξαν
ἄρηται
|
πρότερον |
ἄγνωστος
καὶ
ἄσημος
ὤν,
εἴτε |
[1, 14] |
ἐπιὸν
τὸ
πῦρ
ἐπεβόσκετο,
οὐδὲ
|
πρότερον |
ἐπαύσατο,
πρὶν
ἢ
κατενεχθέντες
ὄμβροι |
[1, 1] |
τε
καὶ
βασιλέων
βίους
παραδόξους
|
πρότερον |
ἢ
σπανίως
ἢ
μηδ´
ὅλως |
[1, 11] |
ἐφελκόντων,
ἀντεχούσης
τῆς
ἰλύος
οὐ
|
πρότερον |
ἡ
ναῦς
ἀνέδραμε,
πρὶν
ἢ |
[1, 8] |
Κομόδῳ
πρεσβυτάτη
πάντων
ἀδελφή.
αὕτη
|
πρότερον |
Λουκίῳ
Βήρῳ
αὐτοκράτορι
συνῴκει,
ὃν
|
[1, 15] |
ὁμόρων
ἐθνῶν,
θεασόμενοι
ἃ
μὴ
|
πρότερον |
μήτε
ἑωράκεσαν
μήτε
ἠκηκόεσαν.
καὶ |
[1, 10] |
Μάτερνος
ἦν
τις
στρατιώτης
μὲν
|
πρότερον, |
πολλὰ
δὲ
καὶ
δεινὰ
τολμήσας, |
[1, 5] |
τοιούτῳ
μάρτυρι.
καὶ
τὰ
μὲν
|
πρότερον |
ὑμῖν
ἀνδρείως
κατορθωθέντα
ἐς
τὴν |
[1, 6] |
ἀποκρίνασθαι,
τοὺς
φίλους
ἀπεπέμψατο,
φήσας
|
ἀκριβέστερον |
καθ´
αὑτὸν
ἐπισκέψεσθαι
τὸ
πρακτέον. |
[1, 9] |
Κόμοδος
δύο
τοὺς
ἐπάρχους
καταστήσας
|
ἀσφαλέστερον |
ᾠήθη
μὴ
ἑνὶ
πιστεύειν
τοσαύτην |
[1, 1] |
διὰ
τὴν
ἐμπειρίαν
τῶν
πραγμάτων
|
ἐπιμελέστερον |
ἑαυτῶν
τε
καὶ
τῶν
ὑπηκόων |
[1, 13] |
δόξαν
αὐτὰ
ὑμνούντων,
τοῦ
δὲ
|
ἀπρεπέστερον |
μετιόντος
ἢ
βασιλεῖ
σώφρονι
ἥρμοζε. |
[1, 12] |
ἰατρῶν
ἐς
τὴν
Λαύρεντον
ἀνεχώρησεν·
|
εὐψυχέστερον |
γὰρ
ὂν
τὸ
χωρίον
καὶ |
[1, 6] |
τῶν
μὲν
γὰρ
ἐκεῖσε
καὶ
|
ὕστερον |
ἐπὶ
πλεῖστον
αἰῶνα
ἀπολαύσεις,
ἐκεῖ |
[1, 1] |
ἀτερπῆ
τὴν
γνῶσιν
καὶ
τοῖς
|
ὕστερον |
ἔσεσθαι
προσδοκήσας
ἔργων
μεγάλων
τε |
[1, 15] |
κατηκόντιζεν.
οὐδέ
τις
εἶδεν
ἀκόντιον
|
δεύτερον |
οὐδὲ
τραῦμα
ἄλλο
πλὴν
τοῦ |
[1, 15] |
κολοσσιαίου,
ὅπερ
σέβουσι
Ῥωμαῖοι
εἰκόνα
|
φέρον |
ἡλίου,
τὴν
κεφαλὴν
ἀποτεμὼν
ἱδρύσατο |
[1, 13] |
πρὸς
τὸν
θάνατον
ἐκδώσεις
τὸν
|
πονηρὸν |
οἰκέτην,
ὀλέθρου
τοσούτου
τοῖς
μὲν
|
[1, 17] |
τι
δράσαντες
ἢ
παθεῖν,
οὐδὲ
|
καιρὸν |
εἶναι
μελλήσεως
ἢ
ἀναβολῆς.
ἀρέσκει |
[1, 17] |
λουόμενος
καὶ
πολλάκις
ἐσθίων
οὐδένα
|
καιρὸν |
εἶχεν
ἐς
ἀνάπαυσιν
ὡρισμένον,
ἀλλεπαλλήλοις |
[1, 14] |
δεινόν,
ὃ
καὶ
τὸν
παρόντα
|
καιρὸν |
ἐλύπησε
καὶ
πρὸς
τὸ
μέλλον |
[1, 9] |
ὑπεροψίᾳ
καὶ
ὕβρει)
τότε
δὲ
|
καιρὸν |
εὔκαιρον
ἔχοντες,
διαβάλλειν
ἐπειρῶντο,
ἐχρῆν |
[1, 8] |
θρασύν,
λαβόντα
ἐγχειρίδιον
ὑπὸ
κόλπου,
|
καιρὸν |
φυλάξαντα
καὶ
τόπον
ἐπιτήδειον,
ἐπιπεσεῖν |
[1, 1] |
ἔσχον
τὴν
ἀρχήν,
οἳ
δὲ
|
πρόσκαιρον |
τὴν
δυναστείαν·
εἰσὶ
δ´
οἳ |
[1, 9] |
καὶ
ὕβρει)
τότε
δὲ
καιρὸν
|
εὔκαιρον |
ἔχοντες,
διαβάλλειν
ἐπειρῶντο,
ἐχρῆν
τε |
[1, 6] |
δή
τινα
τῷ
μειρακίῳ
ὑποτυπούμενοι
|
ἤγειρον |
αὐτοῦ
τὰς
ὀρέξεις
ἐς
τὴν |
[1, 4] |
χαλεπὸν
δὲ
μετριάσαι
τε
καὶ
|
ὅρον |
ἐπιθεῖναι
ἐπιθυμίαις
ὑπηρετούσης
ἐξουσίας.
τοιαῦτα |
[1, 17] |
γραφήν.
ἐπεὶ
δὲ
εὗρεν
αὐτὸ
|
θανατηφόρον |
καὶ
πρὸ
ἁπάντων
αὑτήν
τε |
[1, 6] |
τοῦ
Ἴστρου
ὥραν,
μήτε
ὀπώρας
|
εὔφορον |
κρυεράν
τε
ἀεὶ
καὶ
συννεφῆ. |
[1, 15] |
δὲ
καὶ
γυμνὸς
ἐς
τὸ
|
ἀμφιθέατρον |
εἰσῆλθεν
ὅπλα
τε
ἀναλαβὼν
ἐμονομάχει, |
[1, 15] |
τῆς
θέας
ἡμέραι,
τὸ
μὲν
|
ἀμφιθέατρον |
πεπλήρωτο,
τῷ
δὲ
Κομόδῳ
περίδρομος |
[1, 9] |
σκηνῆς
ἀνὴρ
φιλοσόφου
φέρων
σχῆμα
|
(βάκτρον |
γὰρ
ἦν
αὐτοῦ
μετὰ
χεῖρας, |
[1, 12] |
προσαγάγοιτο.
μέγιστον
δὲ
γυμνάσιον
κατασκευάσας
|
λουτρὸν |
δημόσιον
ἀνῆκεν
αὐτοῖς.
ὁ
μὲν
|
[1, 17] |
τὸ
δὴ
παιδίον
τοῦτο
ἄλλως
|
ἀθῦρον, |
προελθόντος
τοῦ
Κομόδου
ἐπὶ
τὰ |
[1, 1] |
ἄλλων
παραδεξάμενος
ἄγνωστόν
τε
καὶ
|
ἀμάρτυρον, |
ὑπὸ
νεαρᾷ
δὲ
τῇ
τῶν |
[1, 8] |
τύχης
ἀνατρεπούσης
αὐτοῦ
τὸ
ἔτι
|
σῶφρον |
καὶ
κόσμιον,
συνέβη
τι
τοιοῦτον. |
[1, 11] |
λόγος
ἔς
τινα
τῆς
Φρυγίας
|
χῶρον
|
(Πεσσινοῦς
δὲ
ὄνομα
αὐτῷ,
τὴν |
[1, 13] |
καθέστηκας
κινδύνῳ·
ἡμεῖς
δέ,
τὸ
|
σὸν |
γένος,
ὅσον
οὐδέπω
ἀπολούμεθα.
οἴχεται |
[1, 6] |
συμβουλεύοντες,
καὶ
τοσοῦτον
ἐνδιδόντες
χρόνον,
|
ὅσον |
ἐνόμιζον
αὐτάρκη
πρὸς
σώφρονα
τοῦ |
[1, 13] |
ἡμεῖς
δέ,
τὸ
σὸν
γένος,
|
ὅσον |
οὐδέπω
ἀπολούμεθα.
οἴχεται
δέ
σοι |
[1, 13] |
ἤδη
γεγονότα,
ἡμῖν
δὲ
ἐσόμενον
|
ὅσον |
οὐδέπω.
τοιαῦτά
τινα
εἰποῦσα
ῥηξαμένη |
[1, 12] |
δὲ
κατ´
ἐκεῖνο
καιροῦ
λοιμώδη
|
νόσον |
κατασχεῖν
τὴν
Ἰταλίαν·
μάλιστα
δὲ |
[1, 3] |
ἀντὶ
καυσίας
καὶ
διαδήματος
Μακεδονικοῦ,
|
θύρσον |
δὲ
ἀντὶ
σκήπτρου
φέρων·
ἔτι |
[1, 3] |
δὲ
Διόνυσον
πάντα
μιμούμενος
καὶ
|
κισσὸν |
μὲν
περιτιθεὶς
τῇ
κεφαλῇ
ἀντὶ |
[1, 17] |
πάντες
ἀπόλωνται,
νέον
τινὰ
ὄνομα
|
Νάρκισσον, |
γενναῖόν
τε
καὶ
ἀκμαστήν,
πείθουσιν |
[1, 3] |
καὶ
Ἑλλήνων
νόμους,
Ἀντίγονος
δὲ
|
Διόνυσον |
πάντα
μιμούμενος
καὶ
κισσὸν
μὲν |
[1, 1] |
εἰ
γοῦν
τις
παραβάλοι
πάντα
|
τὸν |
ἀπὸ
τοῦ
Σεβαστοῦ
χρόνον,
ἐξ |
[1, 13] |
μέγιστον
ὕψος
ἆραι
καὶ
πάλιν
|
τὸν |
ἀρθέντα
ῥῖψαι
ὀλίγη
καὶ
ἀνέλπιστος
|
[1, 4] |
οὔτε
δυρυφόρων
φρουρὰ
ἱκανὴ
ῥύεσθαι
|
τὸν
|
ἄρχοντα,
εἰ
μὴ
προσυπάρχοι
ἡ |
[1, 15] |
τραυμάτων
προεχώρει
ὑπεικόντων
ἁπάντων
καὶ
|
τὸν |
βασιλέα
οὐ
τὸν
μονομάχον
ἐννοούντων, |
[1, 13] |
ἦν
ὄνομα
αὐτῇ)
εἰσδραμοῦσα
πρὸς
|
τὸν |
βασιλέα
(ῥᾳδία
δὲ
ἡ
εἴσοδος |
[1, 2] |
δὲ
τὸν
τρόπον
καὶ
σώφρονας
|
τὸν |
βίον
γαμβροὺς
αὑτῷ
γενέσθαι
θέλων· |
[1, 2] |
ὁ
μὲν
ἕτερος
κομιδῇ
νέος
|
τὸν |
βίον
μετήλλαξε
(Βηρίσσιμος
δ´
ἦν
|
[1, 2] |
τοὺς
ὑπὸ
ταῖς
ἀνατολαῖς
ποιουμένους
|
τὸν |
βίον,
πολλοῖς
καὶ
σοφοῖς
ἀνδράσι |
[1, 6] |
καὶ
ἐφόδου
τὸ
χρειῶδες
πρὸς
|
τὸν |
βίον
πορίζονται,
ἢ
μεγάλων
μισθῶν |
[1, 11] |
δοῦναι
τῷ
χωρίῳ.
ἔνθα
καὶ
|
τὸν |
Γανυμήδην
ἁρπασθέντα
ἀφανῆ
γενέσθαι
λόγος, |
[1, 15] |
μέλλουσαν
δήξεσθαι,
τὴν
μὲν
ἀπέκτεινε
|
τὸν |
δὲ
ἐρρύσατο,
φθάσας
τῇ
τοῦ |
[1, 2] |
(Βηρίσσιμος
δ´
ἦν
ὄνομα
αὐτῷ)
|
τὸν |
δὲ
περιόντα
Κόμοδόν
τε
καλούμενον
|
[1, 6] |
ποτ´
ἂν
ὁ
βασιλεὺς
ᾖ.
|
τὸν |
δὲ
πόλεμον
ἀτελῆ
καταλιπεῖν
μετὰ |
[1, 12] |
αὐτοῖς.
ὁ
μὲν
οὖν
οὕτως
|
τὸν |
δῆμον
ἐθελέαζεν.
οἱ
δὲ
Ῥωμαῖοι |
[1, 11] |
εἶχεν.
μέλλουσα
δὲ
κριθήσεσθαι,
ἱκετεύει
|
τὸν |
δῆμον
ἐπιτρέψαι
τῇ
Πεσσινουντίᾳ
θεῷ |
[1, 9] |
σκηνῇ
τῷ
τε
χειρὸς
νεύματι
|
τὸν |
δῆμον
κατασιγάσας
„οὐ
πανηγυρίζειν
σοι |
[1, 15] |
καταδιώκων
ἔβαλλε
φθάνων
τε
αὐτῶν
|
τὸν |
δρόμον
καὶ
πληγαῖς
καιρίοις
ἀναιρῶν· |
[1, 15] |
παρδάλεως
δέ
ποτε
ὀξυτάτῳ
δρόμῳ
|
τὸν |
ἐκκαλούμενον
καταλαβούσης
φθάσας
τῷ
ἀκοντίῳ |
[1, 17] |
μεθύων
νηφούσης
γυναικός.
ταῦτα
εἰποῦσα
|
τὸν |
Ἔκλεκτον
μεταπέμπεται.
ἔθος
δ´
εἶχεν |
[1, 2] |
τὴν
Μάρκου
τελευτὴν
παρὰ
πάντα
|
τὸν |
ἐμαυτοῦ
βίον
εἶδόν
τε
καὶ |
[1, 16] |
δὲ
Κόμοδος
μεταπεμψάμενος
Λαῖτόν
τε
|
τὸν |
ἔπαρχον
τῶν
στρατοπέδων
Ἔκλεκτόν
τε |
[1, 4] |
ἀρετῆς
τε
ἀίδιον
μνήμην
ἐς
|
τὸν |
ἐσόμενον
αἰῶνα.
τελευτήσαντος
δὲ
Μάρκου, |
[1, 15] |
σκυθρωπὸν
εἶδεν
ὁ
δῆμος
θέαμα,
|
τὸν |
εὐγενῆ
Ῥωμαίων
βασιλέα
μετὰ
τοσαῦτα |
[1, 17] |
τε
καὶ
κραιπάλας,
εἰσδραμὸν
ἐς
|
τὸν |
θάλαμον
ὥσπερ
εἰώθει,
τὸ
γραμματεῖον |
[1, 13] |
εἰ
μὴ
τὴν
ταχίστην
πρὸς
|
τὸν |
θάνατον
ἐκδώσεις
τὸν
πονηρὸν
οἰκέτην, |
[1, 12] |
Κομόδου,
ἐπελθόντες
πανδημεὶ
ἐβόων
καὶ
|
τὸν |
Κλέανδρον
ἐς
θάνατον
ᾔτουν.
ταραχῆς |
[1, 13] |
ἀλλὰ
παρόντα
ἤδη
φοβηθεὶς
μεταπέμπεται
|
τὸν |
Κλέανδρον,
οὐδὲν
μέν
τι
εἰδότα |
[1, 17] |
τε
καὶ
ἀκμαστήν,
πείθουσιν
εἰσελθόντα
|
τὸν |
Κόμοδον
ἀποπνῖξαι,
μεγάλα
δώσειν
ἔπαθλα |
[1, 10] |
μηδενὸς
{τε}
προφυλαττομένου
αἰφνιδίως
ἐπιπεσὼν
|
τὸν |
Κόμοδον
διαχρήσεσθαι.
ἀλλὰ
προδοσίας
γενομένης
|
[1, 14] |
ὁ
Ῥωμαίων
δῆμος
μετ´
εὐνοίας
|
τὸν |
Κόμοδον
ἐπέβλεπεν,
ἀλλὰ
καὶ
τὰς |
[1, 9] |
ὡς
ἂν
τοῦ
Περεννίου
κατεργασαμένου
|
τὸν |
Κόμοδον
ἐπιθοῖντο
τῇ
ἀρχῇ.
ἐγνώσθη |
[1, 13] |
τῆς
ἀδελφῆς
τοῦ
βασιλέως
λόγοις)
|
τὸν |
Κόμοδον
ἐτάραξαν.
ἐκπλαγεὶς
δὲ
ἐκεῖνος |
[1, 9] |
τεύξεσθαι
παρὰ
τοῦ
βασιλέως,
ἀφασία
|
τὸν |
Κόμοδον
καταλαμβάνει.
καὶ
πάντες
ὑπώπτευον |
[1, 9] |
ὑπέσχε
δίκην·
οἱ
μέντοι
περὶ
|
τὸν |
Κόμοδον,
ὅσοι
τε
εὐνοεῖν
προσεποιοῦντο, |
[1, 8] |
ἑαυτῆς
ἄνδρα
Πομπηιανὸν
εἰδυῖα
ἀγαπῶντα
|
τὸν
|
Κόμοδον,
οὐδὲν
αὐτῷ
περὶ
ἐπιθέσεως |
[1, 9] |
διαβάλλειν
ἐπειρῶντο,
ἐχρῆν
τε
ἄρα
|
τὸν |
Κόμοδον
τὴν
ἐπιβουλὴν
ἐκφυγεῖν
καὶ |
[1, 9] |
αὑτοῦ
νεανίαις
οὖσιν
ἐγχειρίσαι
πείθει
|
τὸν |
Κόμοδον
τὴν
πρόνοιαν
τῶν
Ἰλλυρικῶν |
[1, 10] |
καὶ
φανερᾶς
ἐφόδου
συστῆναι
πρὸς
|
τὸν |
Κόμοδον
(τό
τε
γὰρ
πλῆθος |
[1, 8] |
ἐπιγαμίαν
ἐποιήσατο.
ἀλλ´
ἐπεὶ
συνέβη
|
τὸν
|
Λούκιον
τελευτῆσαι,
μενόντων
τῇ
Λουκίλλῃ |
[1, 4] |
αὐτὴν
ποιῆσαι
δυνήσεσθε.
τοσαῦτα
εἰπόντα
|
τὸν |
Μᾶρκον
ἐπιπεσοῦσα
λιποθυμία
κατεσίγασεν·
ὑπὸ |
[1, 8] |
ἐκείνης
τιμὴν
ἑαυτῆς
ὕβριν
νομίζουσα,
|
τὸν |
μὲν
ἑαυτῆς
ἄνδρα
Πομπηιανὸν
εἰδυῖα |
[1, 15] |
τὰς
εἰκόνας
αὑτῷ
φόβον
ἀπειλεῖν.
|
~τὸν |
μὲν
οὖν
ἀνδριάντα
μετὰ
τὴν |
[1, 10] |
διαγνῶναι
τόν
τε
ὄντα
καὶ
|
τὸν |
μιμούμενον.
ἔδοξε
δὴ
τῷ
Ματέρνῳ |
[1, 15] |
ἁπάντων
καὶ
τὸν
βασιλέα
οὐ
|
τὸν |
μονομάχον
ἐννοούντων,
ἐς
τοσοῦτον
δὲ |
[1, 8] |
μέχρι
μὲν
οὖν
τινὸς
ἐπεῖχε
|
τὸν |
νεανίσκον
ἥ
τε
τοῦ
πατρὸς |
[1, 8] |
ἀπωδύρετο,
καὶ
κατ´
ὀλίγον
ἀνέπεισε
|
τὸν |
νεανίσκον
ὀλέθρια
βουλεύσασθαι
αὑτῷ
τε |
[1, 7] |
πόρρω
τῆς
πόλεως
ὑπήντων,
θεασόμενοι
|
τὸν |
νέον
καὶ
εὐγενῆ
βασιλέα.
ἐπόθουν |
[1, 4] |
τε
παρῆσαν
τῶν
συγγενῶν,
καὶ
|
τὸν |
παῖδα
παραστησάμενος,
ἐπειδὴ
πάντες
συνῆλθον, |
[1, 3] |
φαύλως
ἔχειν
ὑπώπτευεν,
ἑώρα
τε
|
τὸν |
παῖδα
τῆς
μειρακίων
ἡλικίας
ἀρχόμενον |
[1, 17] |
προσηγορίας
τὴν
στοργὴν
τὴν
ἐς
|
τὸν |
παῖδα
τοῦ
βασιλέως.
τὸ
δὴ |
[1, 14] |
μέγιστον
δὲ
δεινόν,
ὃ
καὶ
|
τὸν
|
παρόντα
καιρὸν
ἐλύπησε
καὶ
πρὸς |
[1, 9] |
βεβουλευμένων
μήτε
τι
τῶν
κατὰ
|
τὸν |
πατέρα
εἰδώς,
τῶν
ἀγγέλων
εἰπόντων |
[1, 9] |
τῶν
ἀγγέλων
εἰπόντων
ταῦτα
καὶ
|
τὸν |
πατέρα
ἐντετάλθαι
ῥήμασι,
μηδὲν
δὲ |
[1, 9] |
καὶ
πάλαι
μὲν
ἀπεχθῶς
πρὸς
|
τὸν |
Περέννιον
διακείμενοι
(βαρὺς
γὰρ
καὶ |
[1, 9] |
λαθόντες
δὲ
καίτοι
ἔπαρχον
ὄντα
|
τὸν |
Περέννιον
καὶ
δείξαντες
τῷ
Κομόδῳ |
[1, 9] |
Κόμοδον
τὴν
ἐπιβουλὴν
ἐκφυγεῖν
καὶ
|
τὸν |
Περέννιον
σὺν
τοῖς
παισὶ
διολέσθαι
|
[1, 14] |
τόν
τε
νεὼν
καὶ
πάντα
|
τὸν
|
περίβολον,
ἐπενεμήθη
καὶ
τὰ
πλεῖστα |
[1, 1] |
ἂν
μὴ
σιωπήσαντες
λάθοιεν
ἐς
|
τὸν |
πολὺν
ὅμιλον
ἀριθμούμενοι,
τῆς
μὲν |
[1, 13] |
ταχίστην
πρὸς
τὸν
θάνατον
ἐκδώσεις
|
τὸν |
πονηρὸν
οἰκέτην,
ὀλέθρου
τοσούτου
τοῖς |
[1, 13] |
ἐχθροὺς
ἔχεις.
Κλέανδρος
ἐπὶ
σὲ
|
τόν |
τε
δῆμον
καὶ
τὸ
στρατιωτικὸν |
[1, 12] |
συνωνούμενος
καὶ
ἀποκλείων,
ἤλπιζεν
ὑπάξεσθαι
|
τόν
|
τε
δῆμον
καὶ
τὸ
στρατόπεδον, |
[1, 13] |
Κόμοδον
ἐτάραξαν.
ἐκπλαγεὶς
δὲ
ἐκεῖνος
|
τόν |
τε
ἐπικείμενον
κίνδυνον
οὐ
μέλλοντα |
[1, 14] |
αὑτοῦ.
καταφλέξαν
δὲ
τὸ
πῦρ
|
τόν |
τε
νεὼν
καὶ
πάντα
τὸν
|
[1, 10] |
ἀλήθειαν,
ὡς
μὴ
ῥᾳδίως
διαγνῶναι
|
τόν |
τε
ὄντα
καὶ
τὸν
μιμούμενον. |
[1, 11] |
αὐτῷ,
τὴν
δὲ
προσηγορίαν
λαβεῖν
|
τὸν |
τόπον
ἐκ
τοῦ
πεσόντος
ἀγάλματος |
[1, 16] |
ἔπαρχον
τῶν
στρατοπέδων
Ἔκλεκτόν
τε
|
τὸν |
τοῦ
θαλάμου
προεστῶτα
ἐκέλευεν
αὑτῷ |
[1, 9] |
οὐ
πολὺ
στρατιῶταί
τινες
λαθόντες
|
τὸν |
τοῦ
Περεννίου
παῖδα,
καὶ
νομίσματα |
[1, 17] |
τοῦ
φαρμάκου
καὶ
μέθης
ἀποσφίγξας
|
τὸν |
τράχηλον
φονεύει.
τοιούτῳ
μὲν
τέλει |
[1, 2] |
πλούτου
περιβολαῖς
λαμπρούς,
κοσμίους
δὲ
|
τὸν |
τρόπον
καὶ
σώφρονας
τὸν
βίον |
[1, 5] |
περὶ
τὴν
κηδείαν
τοῦ
πατρὸς
|
τὸν |
υἱὸν
ἀπησχόλουν,
ἔδοξε
τοῖς
φίλοις
|
[1, 4] |
οὐκ
ἀμνημονεῖτε.
ὁρᾶτε
δή
μοι
|
τὸν |
υἱὸν
ὃν
αὐτοὶ
ἀνεθρέψασθε,
ἄρτι |
[1, 2] |
ὅπως
συνόντες
ἀεὶ
παιδεύοιεν
αὐτῷ
|
τὸν |
υἱόν.
τάς
τε
θυγατέρας
ἐν |
[1, 15] |
λεόντων
δέ
ποτε
ἐξ
ὑπογαίων
|
ἑκατὸν |
ἅμα
ἀφεθέντων
ἰσαρίθμοις
ἀκοντίοις
πάντας |
[1, 6] |
πείσαντες.
φύσει
γὰρ
τὸ
βάρβαρον
|
φιλοχρήματον, |
καὶ
κινδύνων
καταφρονήσαντες
ἢ
δι´ |
[1, 13] |
μὴ
τὴν
ταχίστην
πρὸς
τὸν
|
θάνατον |
ἐκδώσεις
τὸν
πονηρὸν
οἰκέτην,
ὀλέθρου |
[1, 12] |
ἐβόων
καὶ
τὸν
Κλέανδρον
ἐς
|
θάνατον |
ᾔτουν.
ταραχῆς
δ´
οὔσης
περὶ |
[1, 10] |
ἡγουμένοις
ῥᾳθυμίαν
ἐγκαλῶν
καὶ
κελεύει
|
στρατὸν |
ἐπ´
αὐτοὺς
ἀθροισθῆναι.
μαθόντες
δὲ |
[1, 16] |
τὴν
ἑορτὴν
Ῥωμαῖοι
ἐς
θεὸν
|
ἀρχαιότατον |
τῆς
Ἰταλίας
ἐπιχώριον
ἀναφέροντες.
φασὶ
|
[1, 14] |
πλεῖσται
ἐς
Ἡρακλέα
δῆθεν
ὡς
|
ἀνδρειότατον |
ἀνεφέροντο.
ἔστησε
δὲ
καὶ
ἀνδριάντας |
[1, 14] |
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει
ἔργων.
|
πλουσιώτατον |
δὲ
ἦν
πάντων
ἱερῶν,
δι´ |
[1, 8] |
αὐτῷ
τὴν
θυγατέρα,
δεσμὸν
εὐνοίας
|
ἐχυρώτατον |
τὴν
πρὸς
αὐτὸν
ἐπιγαμίαν
ἐποιήσατο. |
[1, 10] |
οὐδ´
ἔστιν
οὕτως
μέγα
ἢ
|
ἐξαίρετον |
ἀξίωμα,
ὃ
μὴ
παντὶ
τῷ |
[1, 8] |
μειρακίῳ
μίσους
ἐγένετο
πρὸς
τὴν
|
σύγκλητον |
βουλήν·
ἔτρωσέ
τε
αὐτοῦ
τὴν |
[1, 17] |
ἁπάντων
αὑτήν
τε
μέλλουσαν
τεθνήξεσθαι,
|
Λαῖτόν |
τε
καὶ
Ἔκλεκτον
ἐπακολουθήσοντας,
τῶν |
[1, 16] |
ἀπέστη,
ὁ
δὲ
Κόμοδος
μεταπεμψάμενος
|
Λαῖτόν |
τε
τὸν
ἔπαρχον
τῶν
στρατοπέδων |
[1, 12] |
ἀθροίζων
δὲ
χρήματα
καὶ
πλεῖστον
|
σῖτον
|
συνωνούμενος
καὶ
ἀποκλείων,
ἤλπιζεν
ὑπάξεσθαι |
[1, 5] |
ἐμὲ
βασιλέα
ἡ
τύχη,
οὐκ
|
ἐπείσακτον, |
ὥσπερ
οἱ
πρὸ
ἐμοῦ
προσκτήτῳ |
[1, 17] |
μέλλουσαν
τεθνήξεσθαι,
Λαῖτόν
τε
καὶ
|
Ἔκλεκτον |
ἐπακολουθήσοντας,
τῶν
τε
λοιπῶν
τοσοῦτον |
[1, 17] |
νηφούσης
γυναικός.
ταῦτα
εἰποῦσα
τὸν
|
Ἔκλεκτον |
μεταπέμπεται.
ἔθος
δ´
εἶχεν
αὐτῇ |
[1, 16] |
τε
τὸν
ἔπαρχον
τῶν
στρατοπέδων
|
Ἔκλεκτόν |
τε
τὸν
τοῦ
θαλάμου
προεστῶτα |
[1, 4] |
τε
δεινὰ
ὑπ´
ὄψιν
πεσόντα
|
οἶκτον |
προκαλεῖται
μείζονα.
ἐμοὶ
δέ
τι |
[1, 6] |
αὐτοὺς
καὶ
τῷ
ὑπὸ
τὴν
|
ἄρκτον |
ὠκεανῷ
τὴν
ἀρχὴν
ὁρίσαντι
ἐπανελθεῖν |
[1, 12] |
αὐτῷ
τινῶν
ἰατρῶν
ἐς
τὴν
|
Λαύρεντον |
ἀνεχώρησεν·
εὐψυχέστερον
γὰρ
ὂν
τὸ |
[1, 14] |
καὶ
χρυσουφεῖς
ἐσθῆτας,
ὡς
εἶναι
|
καταγέλαστον |
αὐτὸν
ὑφ´
ἑνὶ
σχήματι
καὶ |
[1, 3] |
παρεῖχέ
τε
τοῖς
δήμοις
ἑαυτὸν
|
καταγέλαστον |
θέαμα,
τά
τε
Δομετιανῷ
τετολμημένα, |
[1, 4] |
ἐφ´
οἷς
ὁρᾶτέ
με
διακείμενον,
|
θαυμαστὸν |
οὐδέν·
φύσει
τε
γὰρ
τὸ |
[1, 12] |
ἀναφέροντες
μισοῦντές
τε
αὐτοῦ
τὸ
|
ἀκόρεστον |
τῆς
τοῦ
πλούτου
ἐπιθυμίας,
τὰ |
[1, 4] |
μιᾶς
φωνῆς,
οἳ
μὲν
πατέρα
|
χρηστόν, |
οἳ
δ´
ἀγαθὸν
βασιλέα,
γενναῖον |
[1, 12] |
ἁλόντας
πόθῳ
τοῦ
χρειώδους
προσαγάγοιτο.
|
μέγιστον |
δὲ
γυμνάσιον
κατασκευάσας
λουτρὸν
δημόσιον |
[1, 14] |
σώματος
ἀναρμόστοις
πολλάκις
ἀπεκυήθη.
τὸ
|
μέγιστον |
δὲ
δεινόν,
ὃ
καὶ
τὸν
|
[1, 14] |
τὸ
τῆς
Εἰρήνης
τέμενος
κατεφλέχθη,
|
μέγιστον |
καὶ
κάλλιστον
γενόμενον
τῶν
ἐν |
[1, 13] |
τῆς
ἐσχάτης
εὐτελείας
ἐς
τὸ
|
μέγιστον |
ὕψος
ἆραι
καὶ
πάλιν
τὸν |
[1, 6] |
γὰρ
ἐκεῖσε
καὶ
ὕστερον
ἐπὶ
|
πλεῖστον |
αἰῶνα
ἀπολαύσεις,
ἐκεῖ
τε
ἡ
|
[1, 12] |
οὐδὲν
ἧττον
ἡ
νόσος
ἐπὶ
|
πλεῖστον |
ἤκμασε,
πολλῆς
ἀνθρώπων
φθορᾶς
γενομένης |
[1, 12] |
ἐπιθυμίαν.
ἀθροίζων
δὲ
χρήματα
καὶ
|
πλεῖστον |
σῖτον
συνωνούμενος
καὶ
ἀποκλείων,
ἤλπιζεν |
[1, 13] |
τε
δῆμος
Ῥωμαίων
καὶ
τὸ
|
πλεῖστον |
τοῦ
στρατιωτικοῦ.
ἃ
δὲ
πρὸς |
[1, 14] |
Εἰρήνης
τέμενος
κατεφλέχθη,
μέγιστον
καὶ
|
κάλλιστον |
γενόμενον
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει |
[1, 4] |
ὑμῖν
τε
αὐτοῖς
καὶ
πᾶσιν
|
ἄριστον |
ἀποδείξετε
βασιλέα,
τῇ
τε
ἐμῇ |
[1, 11] |
τεχνιτῶν
ὅστις
ἐποίησεν
ἐγνωσμένον
οὐδὲ
|
ψαυστὸν |
χειρὸς
ἀνθρωπίνης.
τοῦτο
δὲ
πάλαι |
[1, 15] |
καὶ
Αἰθιόπων,
εἴ
τι
πρότερον
|
ἄγνωστον |
ἦν,
μεσημβρίας
τε
καὶ
τῆς |
[1, 1] |
ἱστορίαν
οὐ
παρ´
ἄλλων
παραδεξάμενος
|
ἄγνωστόν |
τε
καὶ
ἀμάρτυρον,
ὑπὸ
νεαρᾷ |
[1, 3] |
ἤλπιζεν
οὐ
μετρίως
δ´
αὐτὸν
|
ἐταράττον |
καὶ
οἱ
Γερμανοὶ
γειτνιῶντες,
οὓς |
[1, 12] |
κατεργάζεσθαι
δυνάμει
κρείττονι.
πλὴν
οὐδὲν
|
ἧττον |
ἡ
νόσος
ἐπὶ
πλεῖστον
ἤκμασε, |
[1, 8] |
ὁ
πατὴρ
ἐξέδοτο
αὐτήν.
οὐδὲν
|
ἧττον |
μέντοι
καὶ
ὁ
Κόμοδος
ἐφύλαττε |
[1, 5] |
καταλαβοῦσιν
ἀλγηδόνα
καὶ
μηδέν
τι
|
ἧττον |
ὑμᾶς
ἐμοῦ
δυσφορεῖν
ἐμαυτὸν
ἀκριβῶς |
[1, 15] |
ἀριθμῆσαι
καὶ
μηδ´
ἓν
ἰδεῖν
|
περιττὸν |
ἀκόντιον.
μέχρι
μὲν
οὖν
τούτων, |
[1, 7] |
καὶ
εὐγενῆ
βασιλέα.
ἐπόθουν
γὰρ
|
αὐτὸν |
ἀληθεῖ
ψυχῆς
διαθέσει
ἅτε
παρ´ |
[1, 2] |
δεξιούμενος
κωλύων
τε
τοὺς
περὶ
|
αὐτὸν |
δορυφόρους
ἀποσοβεῖν
τοὺς
ἐντυγχάνοντας.
μόνος |
[1, 3] |
φέρων·
ἔτι
δὲ
καὶ
μᾶλλον
|
αὐτὸν |
ἐλύπει
τὰ
μὴ
πρὸ
πολλοῦ |
[1, 8] |
εἶναι
δοκοῦντα
(διὸ
καὶ
μάλιστα
|
αὐτὸν |
ἔπαρχον
ἐποίησε
τῶν
στρατοπέδων)
τῇ |
[1, 8] |
δεσμὸν
εὐνοίας
ἐχυρώτατον
τὴν
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἐπιγαμίαν
ἐποιήσατο.
ἀλλ´
ἐπεὶ
συνέβη |
[1, 3] |
καὶ
ἤλπιζεν
οὐ
μετρίως
δ´
|
αὐτὸν |
ἐταράττον
καὶ
οἱ
Γερμανοὶ
γειτνιῶντες, |
[1, 13] |
Κλέανδρός
τε
καὶ
οἱ
περὶ
|
αὐτὸν |
ἐχρήσαντο,
φιλοτιμουμένης,
ὡς
ἄν
τις |
[1, 9] |
ἐπὶ
μείζοσι
φήσας
καλεῖν
ἐλπίσιν
|
αὐτὸν |
ἥκειν
κελεύει.
ὃ
δὲ
μήτε |
[1, 6] |
πρακτέον.
ἐγκειμένων
δὲ
τῶν
περὶ
|
αὐτὸν |
θεραπόντων
οὐκέτι
μὲν
τοῖς
φίλοις |
[1, 12] |
δὲ
Ῥωμαῖοι
ἀπεχθῶς
ἔχοντες
πρὸς
|
αὐτὸν |
καὶ
τῶν
δεινῶν
τὰς
αἰτίας |
[1, 9] |
ποιεῖται
τὴν
ἔξοδον.
γενόμενον
δὲ
|
αὐτὸν |
κατὰ
τὴν
Ἰταλίαν,
οἷς
τοῦτο |
[1, 17] |
τοῦ
φαρμάκου
γενομένου
ἴλιγγός
τε
|
αὐτὸν |
καταλαμβάνει
ἔμετός
τε
πολὺς
ἐπιγίνεται, |
[1, 13] |
κίνησιν,
μή
τι
καὶ
περὶ
|
αὐτὸν |
νεωτερίσειεν,
ὅμως
δὲ
παρορμησάντων
αὐτὸν |
[1, 13] |
ἐναντίας
γνώμης
οἳ
μὲν
μισοῦντες
|
αὐτόν, |
{ὁ
δῆμος,
οἳ
δὲ
στέργοντες, |
[1, 16] |
τὸ
ἄγαλμα
ἵδρυται,
ἐπειδὴ
ἐς
|
αὐτὸν
|
ὁ
ἐνιαυτὸς
ἄρχεταί
τε
καὶ |
[1, 8] |
ἐξεχόντων
ἀναπείθει
νεανίσκον
τινά,
καὶ
|
αὐτὸν
|
ὄντα
τῆς
βουλῆς,
Κυιντιανὸν
ὄνομα, |
[1, 15] |
μὴ
πταίειν.
συνῆσαν
δὲ
παιδεύοντες
|
αὐτὸν |
Παρθυαίων
οἱ
τοξικὴν
ἀκριβοῦντες
καὶ |
[1, 8] |
καὶ
τῶν
βασιλείων
καμάτων
ἀπῆγεν
|
{αὐτόν} |
πᾶσαν
δὲ
τὴν
διοίκησιν
τῆς |
[1, 13] |
ἀπηγγελμένων,
οἰόμενον
δέ.
ἐλθόντα
οὖν
|
αὐτὸν |
συλληφθῆναι
κελεύει
καὶ
τὴν
κεφαλὴν |
[1, 9] |
δὲ
οὐ
προσεποιοῦντο.
κελεύει
δὲ
|
αὐτὸν |
συλληφθῆναι
ὁ
Περέννιος,
οἷά
τε |
[1, 6] |
καὶ
τοῖς
αἰσχίστοις
μετροῦσιν,
ὑπεμίμνησκον
|
αὐτὸν |
τῆς
ἐν
Ῥώμῃ
τρυφῆς,
θεάματά |
[1, 11] |
ἁρπασθέντα
ἀφανῆ
γενέσθαι
λόγος,
ἀνθελκόντων
|
αὐτὸν
|
τοῦ
ἀδελφοῦ
καὶ
τοῦ
ἐραστοῦ, |
[1, 17] |
μονομαχοῦντας,
τοὺς
μὲν
ἵνα
φυλάττοιεν
|
αὐτόν, |
τοὺς
δὲ
ἵνα
τέρποιεν.
γράψας |
[1, 8] |
μειρακίου
ἀποχρώμενος
ἡλικίᾳ
ἐκεῖνος
{εἴασεν}
|
αὐτὸν |
τρυφαῖς
σχολάζοντα
καὶ
κραιπάλαις,
τῆς |
[1, 10] |
Κομόδῳ
ὑπάρχον,
τήν
τε
περὶ
|
αὐτὸν |
τῶν
δορυφόρων
εὔνοιαν)
τέχνῃ
καὶ |
[1, 13] |
αὐτὸν
νεωτερίσειεν,
ὅμως
δὲ
παρορμησάντων
|
αὐτὸν |
τῶν
οἰκείων
κατελθὼν
ἐς
τὸ |
[1, 17] |
ὑποσχόμενοι.
ὃ
δ´
εἰσδραμὼν
παρειμένον
|
αὐτὸν |
ὑπὸ
τοῦ
φαρμάκου
καὶ
μέθης |
[1, 13] |
καὶ
τῶν
αἰσχίστων
ὑποκριταὶ
εἶχον
|
αὐτὸν |
ὑποχείριον.
ἁρμάτων
τε
ἡνιοχείας
καὶ |
[1, 14] |
χρυσουφεῖς
ἐσθῆτας,
ὡς
εἶναι
καταγέλαστον
|
αὐτὸν |
ὑφ´
ἑνὶ
σχήματι
καὶ
θηλειῶν |
[1, 4] |
ἀνεπαύσατο,
πόθον
τε
τοῖς
καθ´
|
αὑτὸν |
ἀνθρώποις
ἐγκαταλιπὼν
ἀρετῆς
τε
ἀίδιον |
[1, 8] |
ῥᾷστα
πλουσιώτατος
ἐγένετο
τῶν
καθ´
|
αὑτὸν |
ἀνθρώπων.
γενομένης
δ´
ἐξετάσεως
διὰ |
[1, 17] |
βασιλέων,
κάλλει
τε
τῶν
καθ´
|
αὑτὸν |
ἀνθρώπων
εὐπρεπέστατος
αὐταρκέστατός
τε
συμμετρίᾳ |
[1, 9] |
σωτηρίας
προμήθειαν
εἶχον,
ποιησάμενός
τε
|
αὑτὸν |
ἐπ´
ἐξουσίας,
ἐπεβούλευε
τῇ
ἀρχῇ, |
[1, 6] |
φίλους
ἀπεπέμψατο,
φήσας
ἀκριβέστερον
καθ´
|
αὑτὸν |
ἐπισκέψεσθαι
τὸ
πρακτέον.
ἐγκειμένων
δὲ |
[1, 11] |
Ματέρνου
ἐπιβουλὴν
πλείονί
τε
περὶ
|
αὑτὸν |
ἐχρῆτο
φρουρᾷ
καὶ
σπανίως
τοῖς |
[1, 14] |
Ἡρακλέα
τε
καὶ
Διὸς
υἱὸν
|
αὑτὸν |
κελεύσας
καλεῖσθαι
ἀποδυσάμενός
τε
τὸ |
[1, 15] |
ἐς
τὸ
τῶν
μονομάχων
καταγώγιον.
|
ἑαυτὸν |
δὲ
οὐκέτι
Ἡρακλέα,
ἀλλὰ
τῶν |
[1, 13] |
περὶ
τὰ
καλὰ
σπουδῆς
ἀπῆγεν
|
ἑαυτόν, |
δεδούλωντο
δὲ
πᾶσαν
αὐτοῦ
τὴν |
[1, 11] |
πόλεως
βασιλικοῖς
κτήμασιν
διατρίβων
καὶ
|
ἑαυτὸν |
δικαστηρίων
ἀπείργων
καὶ
βασιλικῶν
πράξεων. |
[1, 16] |
τὴν
Ῥωμαίων
ἀρχὴν
καθυβρίσαι
μηθ´
|
ἑαυτὸν |
ἐπιδόντα
μονομάχοις
καὶ
ἀπεγνωσμένοις
ἀνθρώποις |
[1, 2] |
παρεῖχε
δὲ
καὶ
τοῖς
ἀρχομένοις
|
ἑαυτὸν |
ἐπιεικῆ
καὶ
μέτριον
βασιλέα,
τούς |
[1, 3] |
φόνου
παρεῖχέ
τε
τοῖς
δήμοις
|
ἑαυτὸν |
καταγέλαστον
θέαμα,
τά
τε
Δομετιανῷ |
[1, 4] |
συνῆλθον,
ἡσυχῇ
τοῦ
σκίμποδος
κουφίσας
|
ἑαυτὸν |
τοιούτων
λόγων
ἤρξατο·
„ἄχθεσθαι
μὲν |
[1, 5] |
τι
ἧττον
ὑμᾶς
ἐμοῦ
δυσφορεῖν
|
ἐμαυτὸν |
ἀκριβῶς
πέπεικα.
οὐδὲ
γὰρ
περιόντος |
[1, 3] |
ἐν
ὀρφανίᾳ
ἐξουσίαν
αὐτοκράτορα
καὶ
|
ἀκώλυτον |
προσλαβοῦσα
μαθημάτων
μὲν
καλῶν
καὶ |
[1, 7] |
αὐτοῦ
κατιόντες
ταῖς
παρειαῖς
ἐπήνθουν.
|
τοιοῦτον |
δὴ
θεασάμενοι
βασιλέα
οἱ
Ῥωμαῖοι, |
[1, 8] |
σῶφρον
καὶ
κόσμιον,
συνέβη
τι
|
τοιοῦτον. |
Λουκίλλα
ἦν
τῷ
Κομόδῳ
πρεσβυτάτη |
[1, 9] |
τοῦ
Περεννίου
μηδέν
τέ
τι
|
τοιοῦτον |
προσδεχομένου
νύκτωρ
ὁ
Κόμοδος
πέμψας |
[1, 15] |
οὐ
τὸν
μονομάχον
ἐννοούντων,
ἐς
|
τοσοῦτον |
δὲ
προεχώρησε
μανίας,
ὡς
μηκέτι |
[1, 7] |
ὡς,
εἴποτε
φοιτῴη
δι´
ἡλίου,
|
τοσοῦτον |
ἐκλάμπειν
αὐτῷ
πυροειδές
τι,
ὡς |
[1, 6] |
αὐτῷ
τὰ
βέλτιστα
συμβουλεύοντες,
καὶ
|
τοσοῦτον |
ἐνδιδόντες
χρόνον,
ὅσον
ἐνόμιζον
αὐτάρκη |
[1, 14] |
καὶ
δημοσίᾳ
δεῖξαι
ἐτόλμησεν·
ἐς
|
τοσοῦτόν |
τε
μανίας
καὶ
παροινίας
προὐχώρησεν, |
[1, 12] |
συναυξηθείς
τε
τῷ
Κομόδῳ
ἐς
|
τοσοῦτον
|
ὑπ´
αὐτοῦ
τιμῆς
καὶ
ἐξουσίας |
[1, 17] |
Ἔκλεκτον
ἐπακολουθήσοντας,
τῶν
τε
λοιπῶν
|
τοσοῦτον |
φόνον,
ἀνοιμώξασα
καθ´
ἑαυτήν
τε |
[1, 11] |
πεσόντος
ἀγάλματος
ἐξ
οὐρανοῦ)
καὶ
|
πρῶτον |
ἐκεῖσε
ὀφθῆναι.
ὡς
δὲ
παρ´ |
[1, 12] |
δῆμον
καὶ
τὸ
στρατόπεδον,
εἰ
|
πρῶτον |
ἐν
σπάνει
τῶν
ἐπιτηδείων
καταστήσας |
[1, 14] |
Τροίας,
ὡς
λόγος·
ὃ
τότε
|
πρῶτον |
{καὶ}
μετὰ
τὴν
ἀπ´
Ἰλίου |
[1, 14] |
μανίας
καὶ
παροινίας
προὐχώρησεν,
ὡς
|
πρῶτον |
μὲν
τὴν
πατρῴαν
προσηγορίαν
παραιτήσασθαι, |
[1, 16] |
αὑτοὺς
ἀρχαί
τε
ἐπώνυμοι
τότε
|
πρῶτον |
τὴν
ἔνδοξον
καὶ
ἐνιαύσιον
πορφύραν |
[1, 3] |
μὴ
πρὸ
πολλοῦ
γενόμενα
ἀλλ´
|
ὑπόγυον |
ἔχοντα
τὴν
μνήμην,
τά
τε |
[1, 12] |
θεάτροις
συνιστάμενοι
κατὰ
πλήθη
κακῶς
|
ἠγόρευον, |
καὶ
τὸ
τελευταῖον,
διάγοντος
ἐν |
[1, 17] |
Ῥωμαίοις
ἔνοπλος
ὀφθείη.
~οἳ
δὲ
|
ἱκέτευον |
καὶ
πείθειν
ἐπειρῶντο
μηδὲν
ἀνάξιον |
[1, 9] |
τὸν
Κόμοδον
καταλαμβάνει.
καὶ
πάντες
|
ὑπώπτευον |
μὲν
τὰ
λεχθέντα,
πιστεύειν
δὲ |
[1, 15] |
καὶ
τὸν
βασιλέα
οὐ
τὸν
|
μονομάχον |
ἐννοούντων,
ἐς
τοσοῦτον
δὲ
προεχώρησε |
[1, 17] |
ὀλίγον
μὲν
οὖν
ἡσύχασε,
περὶ
|
στόμαχον |
δὲ
καὶ
κοιλίαν
τοῦ
φαρμάκου |
[1, 13] |
δὲ
καὶ
τῶν
αἰσχίστων
ὑποκριταὶ
|
εἶχον |
αὐτὸν
ὑποχείριον.
ἁρμάτων
τε
ἡνιοχείας
|
[1, 9] |
τῆς
τε
ἐκείνου
σωτηρίας
προμήθειαν
|
εἶχον, |
ποιησάμενός
τε
αὑτὸν
ἐπ´
ἐξουσίας, |
[1, 15] |
διηγγέλλετο
αὑτοῦ
τῆς
χειρὸς
τὸ
|
εὔστοχον, |
καὶ
ὅτι
ἔμελεν
αὐτῷ
ἀκοντίζοντι |
[1, 15] |
φονεύων
Ῥωμαίοις
ἔδειξε.
τὸ
δ´
|
εὔστοχον |
τῆς
χειρὸς
αὐτοῦ
πάντες
ἐξεπλήττοντο. |
[1, 8] |
δοκοῦντα
(διὸ
καὶ
μάλιστα
αὐτὸν
|
ἔπαρχον |
ἐποίησε
τῶν
στρατοπέδων)
τῇ
τοῦ |
[1, 9] |
ἐκείνου
εἰκόνα.
λαθόντες
δὲ
καίτοι
|
ἔπαρχον |
ὄντα
τὸν
Περέννιον
καὶ
δείξαντες |
[1, 16] |
Κόμοδος
μεταπεμψάμενος
Λαῖτόν
τε
τὸν
|
ἔπαρχον |
τῶν
στρατοπέδων
Ἔκλεκτόν
τε
τὸν |
[1, 10] |
ἐλογίζετο
εὔνουν
ἔτι
τῷ
Κομόδῳ
|
ὑπάρχον, |
τήν
τε
περὶ
αὐτὸν
τῶν |
[1, 12] |
ἔβαλλον
τοὺς
ἱππεῖς,
οἳ
δὲ
|
ἔπασχον |
ἅπερ
δεδράκεσαν,
οὐδενὸς
μὲν
αὐτοῖς |
[1, 1] |
μνημονευθέντας·
ὧν
οἳ
μὲν
ἐπιμηκεστέραν
|
ἔσχον |
τὴν
ἀρχήν,
οἳ
δὲ
πρόσκαιρον |
[1, 14] |
ἐπαύσατο,
πρὶν
ἢ
κατενεχθέντες
ὄμβροι
|
ἐπέσχον |
αὐτοῦ
τὴν
ὁρμήν.
ὅθεν
καὶ |
[1, 10] |
ἀπετμήθη,
καὶ
οἱ
συνωμόται
ἀξίας
|
ὑπέσχον |
δίκας.
ὁ
δὲ
Κόμοδος
θύσας
|
[1, 2] |
ἔστι
δ´
ὧν
καὶ
πείρᾳ
|
μετέσχον |
ἐν
βασιλικαῖς
ἢ
δημοσίαις
ὑπηρεσίαις |
[1, 11] |
ἐς
Φρύγας
τὸ
ἄγαλμα
ᾔτουν·
|
ἔτυχον |
δὲ
ῥᾳδίως
συγγένειαν
προβαλλόμενοι
καὶ |
[1, 9] |
ἐπιβουλῆς
τὰ
λανθάνοντα
αὐτοὶ
μὲν
|
ἔτυχον |
μεγάλων
δωρεῶν·
ἀγνοοῦντος
δὲ
ταῦτα
|
[1, 11] |
δὲ
πανδημεὶ
τῶν
Ῥωμαίων
τὴν
|
ναῦν |
ἐφελκόντων,
ἀντεχούσης
τῆς
ἰλύος
οὐ |
[1, 1] |
μὴ
σιωπήσαντες
λάθοιεν
ἐς
τὸν
|
πολὺν |
ὅμιλον
ἀριθμούμενοι,
τῆς
μὲν
ἀληθείας |
[1, 4] |
ὑμᾶς,
ἀμοιβαίαν
εὔνοιαν
εἰκότως
ἤλπικα.
|
νῦν |
δὲ
καιρὸς
εὔκαιρος
ἐμοί
τε |
[1, 16] |
διὰ
ταῦτά
τοι
καὶ
μέχρι
|
νῦν |
Ἰταλιῶται
τὰ
μὲν
Κρόνια
προεορτάζουσι |
[1, 9] |
πανηγυρίζειν
σοι
καιρός“
ἔφη
„Κόμοδε,
|
νῦν, |
οὐδὲ
θέαις
καὶ
ἑορταῖς
σχολάζειν. |
[1, 12] |
ἀσφαλοῦς
ἤδη
βάλλοντος
αὐτούς,
τιτρωσκόμενοι
|
τοίνυν |
καὶ
μὴ
φέροντες
ἐς
φυγὴν |
[1, 15] |
αὑτῷ
φόβον
ἀπειλεῖν.
~τὸν
μὲν
|
οὖν |
ἀνδριάντα
μετὰ
τὴν
ἐκείνου
τελευτὴν
|
[1, 13] |
τῶν
ἀπηγγελμένων,
οἰόμενον
δέ.
ἐλθόντα
|
οὖν |
αὐτὸν
συλληφθῆναι
κελεύει
καὶ
τὴν |
[1, 4] |
φαῦλα
ἐπιτηδεύματα
προσαραχθῇ.
γένεσθε
δὴ
|
οὖν |
αὐτῷ
ὑμεῖς
ἀνθ´
ἑνὸς
ἐμοῦ |
[1, 6] |
ἐπαγγέλλει
τὴν
ἔξοδον.
οἳ
μὲν
|
οὖν |
διῴκουν
τὰ
ἐγκεχειρισμένα·
οἳ
καὶ |
[1, 2] |
ἄρχοντος
γνώμης
βιοῦν.
ὅσα
μὲν
|
οὖν |
ἐκείνῳ
πέπρακται
ἀνδρεῖα
καὶ
σώφρονα, |
[1, 4] |
τυχούσαις
ἀφορμαῖς
ῥᾷστα
κινεῖσθαι.
~κυμαίνουσαν
|
οὖν |
ἔχων
τοσαύταις
φροντίσι
τὴν
ψυχήν, |
[1, 17] |
ἄκων
ἐδούλευεν.
ἐπ´
ὀλίγον
μὲν
|
οὖν |
ἡσύχασε,
περὶ
στόμαχον
δὲ
καὶ |
[1, 15] |
ἀνδρείας
παρέχοιτο
δεῖξιν.
ἐλάφους
μὲν
|
οὖν |
καὶ
δορκάδας
ὅσα
τε
κερασφόρα
|
[1, 3] |
τῆς
παρουσίας
τοιούτου
βασιλέως.
ὑπώπτευεν
|
οὖν, |
μὴ
τῆς
ἡλικίας
τοῦ
μειρακίου |
[1, 15] |
καὶ
μεμιασμένῳ
σχήματι.
ὃ
μὲν
|
οὖν
|
μονομαχῶν
ῥᾳδίως
τῶν
ἀνταγωνιστῶν
περιεγίνετο |
[1, 4] |
ἐς
οἰμωγὴν
ἀναβοῆσαι.
ὃ
μὲν
|
οὖν |
νυκτός
τε
καὶ
ἡμέρας
ἐπιβιώσας |
[1, 7] |
ἐπὶ
Τραϊανὸν
πρόπαππον.
γένους
μὲν
|
οὖν |
ὁ
Κόμοδος
οὕτως
εἶχε,
πρὸς |
[1, 12] |
δημόσιον
ἀνῆκεν
αὐτοῖς.
ὁ
μὲν
|
οὖν |
οὕτως
τὸν
δῆμον
ἐθελέαζεν.
οἱ |
[1, 5] |
ἀλλὰ
γεννηθέντα
αὐτοκράτορα.
ὁ
μὲν
|
οὖν |
πατὴρ
ἐς
οὐρανὸν
ἀναπτὰς
ὀπαδὸς |
[1, 15] |
χειρὸς
αὐτοῦ
πάντες
ἐξεπλήττοντο.
λαβὼν
|
οὖν |
ποτὲ
βέλη
ὧν
αἱ
ἀκμαὶ |
[1, 8] |
τὰ
ἐκείνων
κτήματα.
μέχρι
μὲν
|
οὖν |
τινὸς
ἐπεῖχε
τὸν
νεανίσκον
ἥ |
[1, 8] |
βασίλειον
αὐλὴν
ἀνεχώρησεν.
~χρόνου
μὲν
|
οὖν |
τινὸς
ὀλίγων
ἐτῶν
τιμὴν
πᾶσαν |
[1, 6] |
βασίλειον
ἐπανῆλθεν
αὐλήν.
~ὀλίγου
μὲν
|
οὖν |
τινὸς
χρόνου
πάντα
ἐπράττετο
τῇ
|
[1, 17] |
θυμῷ
τε
δουλεῦσαι
πεφυκώς)
κατασημηνάμενος
|
οὖν |
τὸ
γραμματεῖον
δία
τινος
τῶν |
[1, 15] |
ἰδεῖν
περιττὸν
ἀκόντιον.
μέχρι
μὲν
|
οὖν |
τούτων,
εἰ
καὶ
βασιλείας
τὰ |
[1, 12] |
πίπτοντες
πολλοὶ
ἀπώλοντο.
μέχρι
μὲν
|
οὖν |
τῶν
τῆς
Ῥώμης
πυλῶν
ἀκωλύτως |
[1, 14] |
νεὼ
τῆς
Εἰρήνης
ἀπώλειαν.
τὰ
|
γοῦν |
ἀκολουθήσαντα,
ὡς
ἐν
τοῖς
ἑξῆς |
[1, 15] |
πανταχόθεν
ζῷα
ἠθροίζετο
αὐτῷ.
τότε
|
γοῦν |
εἴδομεν
ὅσα
ἐν
γραφαῖς
ἐθαυμάζομεν· |
[1, 5] |
ἡμᾶς
ὡς
ἕνα
ἠγάπα.
ἔχαιρε
|
γοῦν |
μᾶλλον
συστρατιώτην
με
ἢ
υἱὸν |
[1, 1] |
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ
γενομένων.
εἰ
|
γοῦν |
τις
παραβάλοι
πάντα
τὸν
ἀπὸ |
[1, 12] |
ἀπεωθοῦντο.
πολλῶν
δὲ
ἑκατέρωθεν
πιπτόντων
|
ἐπεβοήθουν |
τῷ
δήμῳ
καὶ
οἱ
τῆς |
[1, 7] |
τε
αὐτοῦ
κατιόντες
ταῖς
παρειαῖς
|
ἐπήνθουν. |
τοιοῦτον
δὴ
θεασάμενοι
βασιλέα
οἱ
|
[1, 7] |
τὸν
νέον
καὶ
εὐγενῆ
βασιλέα.
|
ἐπόθουν |
γὰρ
αὐτὸν
ἀληθεῖ
ψυχῆς
διαθέσει |
[1, 10] |
αὐτούς,
τῶν
μὲν
χωρίων
ἃ
|
ἐπόρθουν |
ἀπέστησαν,
λαθόντες
δὲ
διὰ
ταχείας |
[1, 5] |
καὶ
τὰ
ἐπὶ
γῆς
διοικεῖν.
|
κατορθοῦν |
δὲ
αὐτὰ
καὶ
βεβαιοῦν
ὑμέτερον |
[1, 5] |
διοικεῖν.
κατορθοῦν
δὲ
αὐτὰ
καὶ
|
βεβαιοῦν |
ὑμέτερον
ἔργον,
εἰ
τά
τε |
[1, 2] |
ζήλῳ
τῆς
τοῦ
ἄρχοντος
γνώμης
|
βιοῦν. |
ὅσα
μὲν
οὖν
ἐκείνῳ
πέπρακται |
[1, 5] |
μοι
τοῦ
πατρὸς
πλεονεκτεῖν
ὑμῶν
|
ἠξίουν. |
ἐκεῖνος
γὰρ
πάντας
ἡμᾶς
ὡς |
[1, 6] |
τὴν
ἔξοδον.
οἳ
μὲν
οὖν
|
διῴκουν |
τὰ
ἐγκεχειρισμένα·
οἳ
καὶ
οὐ |
[1, 7] |
καὶ
πανδημεὶ
ὅσοι
τὴν
Ῥώμην
|
κατῴκουν |
ἄνθρωποι,
μὴ
κατασχόντες
αὑτῶν
ἀλλ´ |
[1, 4] |
δὲ
σώφρονα
καὶ
κόσμιον
ἄρχοντα
|
ἀνεκάλουν, |
καὶ
οὐδεὶς
ἐψεύδετο.
~ὀλίγων
δὲ |
[1, 5] |
κηδείαν
τοῦ
πατρὸς
τὸν
υἱὸν
|
ἀπησχόλουν, |
ἔδοξε
τοῖς
φίλοις
προαγαγεῖν
τὸ |
[1, 10] |
πλῆθος
τοῦ
Ῥωμαίων
δήμου
ἐλογίζετο
|
εὔνουν |
ἔτι
τῷ
Κομόδῳ
ὑπάρχον,
τήν |
[1, 17] |
τι
τῶν
ἀναγκαίων
ὑπὸ
νηπιότητος
|
ἀγνοοῦν |
παῖζον
διαφθείρῃ.
γνωρίσασα
δὲ
τὴν |
[1, 12] |
ἱππεῖς
διώκοντες
τοὺς
ἐμπίπτοντας
ἀφειδῶς
|
ἀνῄρουν. |
ἐπεὶ
δὲ
οἱ
ἐν
τῇ |
[1, 10] |
δὲ
λοιπὰ
δι´
ἁρπαγῆς
ποιούμενοι
|
ἀνεχώρουν. |
ὡς
δὲ
ταῦτα
ἐδηλώθη
τῷ |
[1, 11] |
πρέσβεις
ἐς
Φρύγας
τὸ
ἄγαλμα
|
ᾔτουν· |
ἔτυχον
δὲ
ῥᾳδίως
συγγένειαν
προβαλλόμενοι |
[1, 12] |
καὶ
τὸν
Κλέανδρον
ἐς
θάνατον
|
ᾔτουν. |
ταραχῆς
δ´
οὔσης
περὶ
τὸ |
[1, 9] |
οἱ
δὲ
παῖδες
αὐτοῦ
λανθάνοντες
|
συνεκρότουν |
δύναμιν,
ὡς
ἂν
τοῦ
Περεννίου |
[1, 10] |
προδοσίας
γενομένης
{καὶ}
τινῶν
τῶν
|
σὺν |
αὐτῷ
προκατελθόντων
ἐς
τὴν
πόλιν
|
[1, 10] |
τῶν
δορυφόρων
σχῆμα
καὶ
τοὺς
|
σὺν |
αὑτῷ
ὁπλίσας
ὁμοίως
ἀναμίξας
τε |
[1, 5] |
ἀναφορὰν
ἔχει·
ὅσα
δ´
ἂν
|
σὺν |
ἐμοὶ
βασιλεῖ
νέῳ
προθύμως
ἐπιδείξησθε, |
[1, 6] |
γὰρ
ἄριστοι
τῆς
βουλῆς
ἐνταῦθα
|
σὺν |
σοί,
ἥ
τε
στρατιωτικὴ
δύναμις |
[1, 9] |
πανηγυρίζουσαν.
θεατὴς
δὲ
καὶ
ἀθλοθέτης
|
σὺν |
τοῖς
λοιποῖς
ἱερεῦσιν,
οὓς
ἐκ |
[1, 9] |
ἐπιβουλὴν
ἐκφυγεῖν
καὶ
τὸν
Περέννιον
|
σὺν |
τοῖς
παισὶ
διολέσθαι
κακῶς.
ἦλθον |
[1, 8] |
Κυιντιανὸν
ὄνομα,
προπετῆ
δὲ
καὶ
|
θρασύν, |
λαβόντα
ἐγχειρίδιον
ὑπὸ
κόλπου,
καιρὸν |
[1, 14] |
καὶ
θηλειῶν
πολυτέλειαν
καὶ
ἡρώων
|
ἰσχὺν |
μιμούμενον.
τοιοῦτος
μὲν
δὴ
προιὼν |
[1, 9] |
ἄρηται
πρότερον
ἄγνωστος
καὶ
ἄσημος
|
ὤν, |
εἴτε
ἐλπίσαντος
ἀμοιβῆς
μεγαλοδώρου
τεύξεσθαι
|
[1, 6] |
λεχθέντα,
οὐδέν
τε
οἷός
τε
|
ὢν |
εὐλόγως
ἀποκρίνασθαι,
τοὺς
φίλους
ἀπεπέμψατο, |
[1, 15] |
ἐξεπλήττοντο.
λαβὼν
οὖν
ποτὲ
βέλη
|
ὧν |
αἱ
ἀκμαὶ
ἦσαν
μηνοειδεῖς,
ταῖς |
[1, 14] |
δὲ
ταῖς
ἑαυτοῦ
προσηγορίαις
ὀνομάσας,
|
ὧν |
αἱ
πλεῖσται
ἐς
Ἡρακλέα
δῆθεν |
[1, 4] |
τοιαῦτα
δὴ
συμβουλεύοντες
αὐτῷ,
καὶ
|
ὧν |
ἀκούει
παρὼν
ὑπομιμνήσκοντες,
ὑμῖν
τε |
[1, 8] |
κολούειν
αὐτῷ
συνεβούλευε
τοὺς
ὑπερέχοντας,
|
ὧν |
ἁρπάζων
τὰς
οὐσίας
ῥᾷστα
πλουσιώτατος |
[1, 4] |
παρ´
ὑμῶν
οἴομαι·
ἐκ
γὰρ
|
ὧν |
αὐτὸς
διάκειμαι
πρὸς
ὑμᾶς,
ἀμοιβαίαν |
[1, 17] |
ὡς
δὴ
συσκεψόμενος
αὐτοῖς
περὶ
|
ὧν |
ἐκέλευσεν
ὁ
βασιλεὺς
καὶ
τοῦ |
[1, 4] |
ἀποδοῦναι
χάριν,
δείξασιν
ὅτι
ὑπὲρ
|
ὧν |
ἐτύχετε
οὐκ
ἀμνημονεῖτε.
ὁρᾶτε
δή |
[1, 6] |
νάματος
ἀτμίδων
τε
καὶ
ἀέρων,
|
ὧν |
Ἰταλία
μόνη
εὔφορος.
τοιαῦτα
δή |
[1, 2] |
τε
καὶ
ἤκουσα
ἔστι
δ´
|
ὧν |
καὶ
πείρᾳ
μετέσχον
ἐν
βασιλικαῖς |
[1, 1] |
σπανίως
ἢ
μηδ´
ὅλως
μνημονευθέντας·
|
ὧν |
οἳ
μὲν
ἐπιμηκεστέραν
ἔσχον
τὴν |
[1, 17] |
ὅσους
χρὴ
τῆς
νυκτὸς
φονευθῆναι.
|
ὧν |
πρώτη
μὲν
ἦν
Μαρκία,
εἵποντο |
[1, 3] |
ὕβρεις
τε
καὶ
βίαι,
δι´
|
ὧν |
τὴν
ἐκείνου
ἀρχὴν
κατῄσχυναν,
Πτολεμαῖος
|
[1, 17] |
γὰρ
μεσημβρίας
εἰώθει
τοῦτο
ποιεῖν)
|
λαβὼν |
γραμματεῖον
τούτων
δὴ
τῶν
ἐκ |
[1, 15] |
τῆς
χειρὸς
αὐτοῦ
πάντες
ἐξεπλήττοντο.
|
λαβὼν
|
οὖν
ποτὲ
βέλη
ὧν
αἱ |
[1, 8] |
συνωμότας
γὰρ
ἐκεῖνος
τῆς
βουλῆς
|
λαβών |
τινας
τῶν
ἐξεχόντων
ἀναπείθει
νεανίσκον |
[1, 15] |
τὸ
ἀμφιθέατρον
εἰσῆλθεν
ὅπλα
τε
|
ἀναλαβὼν |
ἐμονομάχει,
τότε
σκυθρωπὸν
εἶδεν
ὁ |
[1, 10] |
λαθεῖν.
ἤλπισε
γὰρ
αὐτός
τε
|
ἀναλαβὼν |
τὸ
τῶν
δορυφόρων
σχῆμα
καὶ |
[1, 11] |
ἀπωτέρω
τῆς
πόλεως
βασιλικοῖς
κτήμασιν
|
διατρίβων |
καὶ
ἑαυτὸν
δικαστηρίων
ἀπείργων
καὶ |
[1, 8] |
καὶ
εὐγενεῖς,
τούτους
ἐς
ὑποψίαν
|
ἄγων |
τὸ
μειράκιον
ἐφόβει,
ὡς
ἂν |
[1, 6] |
πίνων
ὕδωρ;
ἄλλοι
δὲ
ἀπολαύσουσι
|
πηγῶν |
τε
θερμῶν
καὶ
ψυχροῦ
νάματος |
[1, 5] |
ἄρχοντα
ἀνεκάλουν,
καὶ
οὐδεὶς
ἐψεύδετο.
|
~ὀλίγων |
δὲ
διελθουσῶν
ἡμερῶν,
ἐν
ὅσαις |
[1, 8] |
ἀνεχώρησεν.
~χρόνου
μὲν
οὖν
τινὸς
|
ὀλίγων |
ἐτῶν
τιμὴν
πᾶσαν
ἀπένεμε
τοῖς |
[1, 1] |
ἰδιωτῶν,
εὐτελῆ
καὶ
μικρὰ
ἔργα
|
λόγων |
ἀρετῇ
δόξῃ
παρέδοσαν
τῆς
ἀληθείας |
[1, 4] |
τοῦ
σκίμποδος
κουφίσας
ἑαυτὸν
τοιούτων
|
λόγων |
ἤρξατο·
„ἄχθεσθαι
μὲν
ὑμᾶς
ἐφ´ |
[1, 2] |
ἀρετῆς
δὲ
πάσης
ἔμελεν
αὐτῷ,
|
λόγων |
τε
ἀρχαιότητος
ἦν
ἐραστής,
ὡς |
[1, 5] |
σεμνότητος
πληρώσετε
τῇ
τῶν
ὑμετέρων
|
ἔργων |
ἀνδραγαθίᾳ.
τὸ
βάρβαρον
δὲ
ἐν |
[1, 5] |
καὶ
συμφοιτητὰς
τῶν
ἐν
ὅπλοις
|
ἔργων |
ἀποκαλοίην·
πάντας
γὰρ
ἡμᾶς
ὡς
|
[1, 1] |
καὶ
τοῖς
ὕστερον
ἔσεσθαι
προσδοκήσας
|
ἔργων
|
μεγάλων
τε
καὶ
πολλῶν
ἐν |
[1, 14] |
γενόμενον
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει
|
ἔργων. |
πλουσιώτατον
δὲ
ἦν
πάντων
ἱερῶν, |
[1, 17] |
πάντας
ἤθελεν,
αἰδούμενος
ἔχειν
αἰσχρῶν
|
ἔργων |
σεμνοὺς
ἐπόπτας·
τῶν
δὲ
πλουσίων |
[1, 10] |
πείσας
ἑτέρους
ἀπὸ
τῶν
αὐτῶν
|
ἔργων |
συναποδρᾶναι,
χεῖρα
πολλὴν
κακούργων
ἐν |
[1, 1] |
τῶν
περὶ
συγκομιδὴν
ἱστορίας
ἀσχοληθέντων
|
ἔργων |
τε
πάλαι
γεγονότων
μνήμην
ἀνανεώσασθαι
|
[1, 11] |
κτήμασιν
διατρίβων
καὶ
ἑαυτὸν
δικαστηρίων
|
ἀπείργων |
καὶ
βασιλικῶν
πράξεων.
~συνέβη
δὲ |
[1, 10] |
αὐτῶν
ἔργων
συναποδρᾶναι,
χεῖρα
πολλὴν
|
κακούργων |
ἐν
ὀλίγῳ
ἀθροίσας
χρόνῳ,
τὰ |
[1, 10] |
ἐγένετο,
μεῖζόν
τι
πλῆθος
ἤθροισε
|
κακούργων |
μεγάλαις
τε
δωρεῶν
ὑποσχέσεσι
καὶ |
[1, 11] |
οὐκ
ἀκριβοῦσιν.
ὁ
δὲ
Κόμοδος
|
ἐκφυγὼν |
τὴν
Ματέρνου
ἐπιβουλὴν
πλείονί
τε |
[1, 16] |
Λαῖτόν
τε
τὸν
ἔπαρχον
τῶν
|
στρατοπέδων |
Ἔκλεκτόν
τε
τὸν
τοῦ
θαλάμου
|
[1, 8] |
μάλιστα
αὐτὸν
ἔπαρχον
ἐποίησε
τῶν
|
στρατοπέδων) |
τῇ
τοῦ
μειρακίου
ἀποχρώμενος
ἡλικίᾳ |
[1, 16] |
πρὸς
Μαρκίαν,
ἣν
εἶχε
τῶν
|
παλλακίδων |
τιμιωτάτην,
καὶ
οὐδέν
τι
ἀπεῖχε |
[1, 6] |
τε
θερμῶν
καὶ
ψυχροῦ
νάματος
|
ἀτμίδων |
τε
καὶ
ἀέρων,
ὧν
Ἰταλία |
[1, 6] |
προκαταλάβοι
τὴν
βασίλειον
ἑστίαν
τῶν
|
εὐπατριδῶν |
πλουσίων,
εἶθ´
ὥσπερ
ἐξ
ὀχυρᾶς |
[1, 15] |
γραφαῖς
ἐθαυμάζομεν·
ἀπό
τε
γὰρ
|
Ἰνδῶν |
καὶ
Αἰθιόπων,
εἴ
τι
πρότερον |
[1, 9] |
τοῖς
λοιποῖς
ἱερεῦσιν,
οὓς
ἐκ
|
περιόδων |
χρόνον
ἡ
τάξις
καλεῖ,
ὁ
|
[1, 15] |
Μαυρουσίαις
στρουθοῖς
ὀξύτατα
φερομέναις
καὶ
|
ποδῶν |
τάχει
καὶ
κολπώσει
πτερῶν
ἐπαφιεὶς |
[1, 5] |
ὀπαδὸς
ἤδη
καὶ
σύνεδρός
ἐστι
|
θεῶν· |
ἡμῖν
δὲ
χρὴ
μέλειν
τῶν |
[1, 14] |
τῶν
τότε
ἀνθρώπων
ὅτι
γνώμῃ
|
θεῶν |
καὶ
δυνάμει
ἤρξατό
τε
τὸ |
[1, 10] |
ἑκάστου
ἔτους
ὡρισμένης
ἡμέρας
μητρὶ
|
θεῶν |
πομπὴν
τελοῦσι
Ῥωμαῖοι·
καὶ
πάντα |
[1, 15] |
παρδάλεις
ὅσα
τε
ζῷα
γενναῖα
|
περιθέων |
ἄνωθεν
κατηκόντιζεν.
οὐδέ
τις
εἶδεν |
[1, 7] |
τε
παντοδαπαῖς
καὶ
στεφάνων
καὶ
|
ἀνθέων |
βολαῖς
ὑπεδέχοντο.
ὡς
δ´
ἐς |
[1, 15] |
ὅσα
τε
κερασφόρα
πλὴν
ταύρων,
|
συνθέων |
αὐτοῖς
καὶ
καταδιώκων
ἔβαλλε
φθάνων |
[1, 1] |
ἀέρων
φθορὰς
τυράννων
τε
καὶ
|
βασιλέων |
βίους
παραδόξους
πρότερον
ἢ
σπανίως |
[1, 17] |
τε
τῶν
πρὸ
αὐτοῦ
γενομένων
|
βασιλέων, |
κάλλει
τε
τῶν
καθ´
αὑτὸν |
[1, 1] |
τυράννων,
κολακείαν
τε
ἢ
τιμὴν
|
βασιλέων |
πόλεώς
τε
καὶ
ἰδιωτῶν,
εὐτελῆ |
[1, 10] |
ἑκάστοις
πλούτου
σύμβολα
κειμήλιά
τε
|
βασιλέων |
ὕλης
τε
ἢ
τέχνης
θαύματα, |
[1, 2] |
ἀποσοβεῖν
τοὺς
ἐντυγχάνοντας.
μόνος
τε
|
βασιλέων
|
φιλοσοφίαν
οὐ
λόγοις
οὐδὲ
δογμάτων |
[1, 1] |
ποικίλας
ἐθνῶν
τε
κινήσεις
καὶ
|
πόλεων |
ἁλώσεις
τῶν
τε
ἐν
τῇ |
[1, 14] |
δὲ
τὸ
πῦρ
τόν
τε
|
νεὼν |
καὶ
πάντα
τὸν
περίβολον,
ἐπενεμήθη |
[1, 3] |
ἑαυτήν
(ῥᾷστα
γὰρ
αἱ
τῶν
|
νέων |
ψυχαὶ
ἐς
ἡδονὰς
ἐξολισθαίνουσαι
ἀπὸ
|
[1, 11] |
ἑαυτὸν
δικαστηρίων
ἀπείργων
καὶ
βασιλικῶν
|
πράξεων. |
~συνέβη
δὲ
κατ´
ἐκεῖνο
καιροῦ |
[1, 12] |
πλήθους
ὠθούμενοι
καὶ
{ὑπὸ
τῶν
|
ἱππέων} |
ἐπ´
ἀλλήλους
πίπτοντες
πολλοὶ
ἀπώλοντο. |
[1, 12] |
πόλεως
πεζοὶ
στρατιῶται
μίσει
τῶν
|
ἱππέων. |
~ὄντος
δὲ
πολέμου
ἐμφυλίου
ἄλλος |
[1, 9] |
λανθάνοντα
αὐτοὶ
μὲν
ἔτυχον
μεγάλων
|
δωρεῶν· |
ἀγνοοῦντος
δὲ
ταῦτα
τοῦ
Περεννίου |
[1, 10] |
πλῆθος
ἤθροισε
κακούργων
μεγάλαις
τε
|
δωρεῶν |
ὑποσχέσεσι
καὶ
τῶν
ἁλισκομένων
κοινωνίᾳ, |
[1, 12] |
φθάσασαν
ἐμπιπλάναι
τοὺς
πόρους
τῶν
|
αἰσθήσεων |
καὶ
κωλύειν
δέχεσθαι
τὸ
φθορῶδες |
[1, 8] |
αὐτῷ
συνεβούλευε
τοὺς
ὑπερέχοντας,
ὧν
|
ἁρπάζων |
τὰς
οὐσίας
ῥᾷστα
πλουσιώτατος
ἐγένετο |
[1, 12] |
ἀνεπείσθη
καὶ
πρὸς
βασιλείας
ἐπιθυμίαν.
|
ἀθροίζων |
δὲ
χρήματα
καὶ
πλεῖστον
σῖτον
|
[1, 15] |
ἄνωθεν
δὲ
καὶ
ἐξ
ἀσφαλοῦς
|
ἀκοντίζων |
εὐστοχίας
μᾶλλον
ἢ
ἀνδρείας
παρέχοιτο
|
[1, 12] |
διεφθείροντο·
ὑπό
τε
τῆς
τῶν
|
λίθων |
συνεχοῦς
βολῆς
οἱ
ἵπποι
κυλινδουμένοις |
[1, 5] |
ἀρθέντος
ἐν
μέσῳ
τῷ
στρατοπέδῳ
|
ἀνελθὼν |
ἐπ´
αὐτὸ
καὶ
περιστησάμενος
τοὺς
|
[1, 7] |
τέμενος
καὶ
τοὺς
ἄλλους
νεὼς
|
ἀνελθὼν |
εὐθὺς
τῇ
τε
συγκλήτῳ
καὶ |
[1, 17] |
τοὺς
μὲν
ἀπεπέμψατο,
αὐτὸς
δὲ
|
ἐπανελθὼν |
ἐς
τὸ
δωμάτιον
ὡς
δὴ |
[1, 5] |
τὸ
εἰωθὸς
πεδίον
αὐτοὺς
ὑποδέχεσθαι.
|
προελθὼν |
δὲ
ὁ
Κόμοδος
τάς
τε |
[1, 8] |
λήσεσθαι
ἤλπισε)
γυμνώσας
τὸ
ξιφίδιον,
|
ἐπελθών |
τε
αἰφνιδίως
τῷ
Κομόδῳ,
καὶ |
[1, 13] |
δὲ
παρορμησάντων
αὐτὸν
τῶν
οἰκείων
|
κατελθὼν |
ἐς
τὸ
ἄστυ
μετὰ
πάσης
|
[1, 6] |
τὸν
βίον
πορίζονται,
ἢ
μεγάλων
|
μισθῶν |
τὴν
εἰρήνην
ἀντικαταλλάσσονται.
ἅπερ
ὁ |
[1, 15] |
ἀκμήν.
λεόντων
δέ
ποτε
ἐξ
|
ὑπογαίων |
ἑκατὸν
ἅμα
ἀφεθέντων
ἰσαρίθμοις
ἀκοντίοις |
[1, 17] |
δεδοκυῖα
δὴ
μή
τι
τῶν
|
ἀναγκαίων |
ὑπὸ
νηπιότητος
ἀγνοοῦν
παῖζον
διαφθείρῃ. |
[1, 1] |
εὐθέως
κατελύθησαν.
μερισθεῖσα
γὰρ
ἡ
|
Ῥωμαίων |
ἀρχὴ
ἐν
ἔτεσιν
ἑξήκοντα
ἐς |
[1, 15] |
βαρβάρους
ὅπλα
λαμβάνοντα
στρατιωτικὰ
ἢ
|
Ῥωμαίων |
ἀρχῇ
πρέποντα,
καθυβρίζοντα
δὲ
τὸ |
[1, 16] |
μετὰ
δακρύων
ἐδεῖτο
μήτε
τὴν
|
Ῥωμαίων
|
ἀρχὴν
καθυβρίσαι
μηθ´
ἑαυτὸν
ἐπιδόντα |
[1, 5] |
πάσης
ἀνδρείας
ἀπαλείψαιτε
καὶ
τὴν
|
Ῥωμαίων |
ἀρχὴν
μέχρις
ὠκεανοῦ
προαγάγοιτε.
ὑμῖν |
[1, 4] |
ἦν
ἀνθρώπων
τῶν
ὑπὸ
τὴν
|
Ῥωμαίων |
ἀρχὴν
ὃς
ἀδακρυτὶ
τοιαύτην
ἀγγελίαν |
[1, 16] |
κἀκεῖνον
παύσασθαι
μεμηνότα
καὶ
τὴν
|
Ῥωμαίων |
ἀρχὴν
τυραννουμένην.
νέου
μὲν
γὰρ
|
[1, 15] |
ὁ
δῆμος
θέαμα,
τὸν
εὐγενῆ
|
Ῥωμαίων |
βασιλέα
μετὰ
τοσαῦτα
τρόπαια
πατρός |
[1, 7] |
βασιλέως
ἄφιξιν,
ὑπερήσθη
τε
ὁ
|
Ῥωμαίων |
δῆμος
καὶ
χρηστὰς
εἶχεν
ἐλπίδας |
[1, 14] |
κατειληφότων
τὴν
πόλιν
οὐκέτι
ὁ
|
Ῥωμαίων |
δῆμος
μετ´
εὐνοίας
τὸν
Κόμοδον |
[1, 10] |
(τό
τε
γὰρ
πλῆθος
τοῦ
|
Ῥωμαίων |
δήμου
ἐλογίζετο
εὔνουν
ἔτι
τῷ |
[1, 1] |
Σεβαστοῦ
χρόνον,
ἐξ
οὗπερ
ἡ
|
Ῥωμαίων |
δυναστεία
μετέπεσεν
ἐς
μοναρχίαν,
οὐκ |
[1, 11] |
θεῷ
τομίαι
ἱερωμένοι.
ἐπεὶ
δὲ
|
Ῥωμαίων |
ηὔξετο
τὰ
πράγματα,
φασὶν
αὐτοῖς |
[1, 14] |
κελεύσας
καλεῖσθαι
ἀποδυσάμενός
τε
τὸ
|
Ῥωμαίων |
καὶ
βασίλειον
σχῆμα
λεοντῆν
ἐπεστρώννυτο |
[1, 13] |
δέ
σοι
ὅ
τε
δῆμος
|
Ῥωμαίων |
καὶ
τὸ
πλεῖστον
τοῦ
στρατιωτικοῦ. |
[1, 2] |
ἦν
ἐραστής,
ὡς
μηδενὸς
μήτε
|
Ῥωμαίων |
μήτε
Ἑλλήνων
ἀπολείπεσθαι·
δηλοῖ
δὲ |
[1, 17] |
πολυτίμοις
κεκοσμημένων,
οἷς
ἀεὶ
χαίρουσι
|
Ῥωμαίων
|
οἱ
τρυφῶντες.
ὑπερηγάπα
δὲ
ὁ |
[1, 11] |
ἄχαριν
ἕξοντα
γῶσιν
τοῖς
τὰ
|
Ῥωμαίων |
οὐκ
ἀκριβοῦσιν.
ὁ
δὲ
Κόμοδος |
[1, 12] |
δὲ
τὸ
πάθος
ἐν
τῇ
|
Ῥωμαίων
|
πόλει
ἤκμασεν
ἅτε
πυλυανθρώπῳ
τε |
[1, 11] |
ἐπὶ
πολὺ
δὲ
πανδημεὶ
τῶν
|
Ῥωμαίων |
τὴν
ναῦν
ἐφελκόντων,
ἀντεχούσης
τῆς |
[1, 7] |
βασιλέα
τε
καὶ
εὐπατρίδην
ὄντα
|
Ῥωμαίων. |
τὸ
μὲν
γὰρ
πρὸς
πατρὸς |
[1, 15] |
πταίειν.
συνῆσαν
δὲ
παιδεύοντες
αὐτὸν
|
Παρθυαίων |
οἱ
τοξικὴν
ἀκριβοῦντες
καὶ
Μαυρουσίων |
[1, 12] |
πολλή
τέ
τις
φθορὰ
ἐγένετο
|
ὑποζυγίων |
ἅμα
καὶ
ἀνθρώπων.
τότε
ὁ |
[1, 6] |
τερπνὰ
διηγούμενοι
τήν
τε
τῶν
|
ἐπιτηδείων |
δαψίλειαν
καταριθμοῦντες
διαβάλλοντές
τε
πᾶσαν |
[1, 12] |
εἰ
πρῶτον
ἐν
σπάνει
τῶν
|
ἐπιτηδείων |
καταστήσας
ἐπιδόσεσι
λαμπραῖς
ἁλόντας
πόθῳ |
[1, 13] |
ὅμως
δὲ
παρορμησάντων
αὐτὸν
τῶν
|
οἰκείων |
κατελθὼν
ἐς
τὸ
ἄστυ
μετὰ |
[1, 14] |
αὐτὸν
ὑφ´
ἑνὶ
σχήματι
καὶ
|
θηλειῶν |
πολυτέλειαν
καὶ
ἡρώων
ἰσχὺν
μιμούμενον. |
[1, 8] |
κραιπάλαις,
τῆς
φροντίδος
καὶ
τῶν
|
βασιλείων |
καμάτων
ἀπῆγεν
{αὐτόν}
πᾶσαν
δὲ |
[1, 1] |
μέχρι
τῶν
Μάρκου
καιρῶν
οὔτε
|
βασιλειῶν |
οὕτως
ἐπαλλήλους
διαδοχὰς
οὔτε
πολέμων |
[1, 12] |
καὶ
πλεῖστον
σῖτον
συνωνούμενος
καὶ
|
ἀποκλείων, |
ἤλπιζεν
ὑπάξεσθαι
τόν
τε
δῆμον |
[1, 17] |
πολλάκις
γὰρ
λουόμενος
καὶ
πολλάκις
|
ἐσθίων |
οὐδένα
καιρὸν
εἶχεν
ἐς
ἀνάπαυσιν |
[1, 3] |
ἑώρα
τε
τὸν
παῖδα
τῆς
|
μειρακίων |
ἡλικίας
ἀρχόμενον
ἐπιβαίνειν,
δεδιὼς
μὴ |
[1, 4] |
ὃν
αὐτοὶ
ἀνεθρέψασθε,
ἄρτι
τῆς
|
μειρακίων |
ἡλικίας
ἐπιβαίνοντα
καὶ
δεόμενον
ὥσπερ |
[1, 12] |
κατειληφὸς
πάθος,
ἀποκλείσαντες
τὰς
τῶν
|
οἰκιῶν |
εἰσόδους
ἔς
τε
τὰ
δωμάτια |
[1, 1] |
οὕτως
ἐπαλλήλους
διαδοχὰς
οὔτε
πολέμων
|
ἐμφυλίων |
τε
καὶ
ξένων
τύχας
ποικίλας |
[1, 10] |
κοινωνίᾳ,
ὡς
μηκέτι
λῃστῶν
ἀλλὰ
|
πολεμίων |
ἔχειν
ἀξίωμα.
πόλεσι
γὰρ
ἤδη |
[1, 15] |
κατακτενεῖν
καὶ
τοῖς
ἀνδρειοτάτοις
τῶν
|
νεανιῶν |
μονομαχήσειν.
διαδραμούσης
δὲ
τῆς
φήμης |
[1, 6] |
ὁ
δῆμος
χορηγῆσαι
πλῆθος
ἐπιλέκτων
|
νεανιῶν. |
τοιαῦτά
τινα
προφασιζομένου
τοῦ
μειρακίου |
[1, 13] |
μηδέ
τινα
προσιέμενος
τῶν
λόγου
|
ἀξίων· |
ἀλλὰ
τῆς
μὲν
περὶ
τὰ |
[1, 14] |
ἰσχὺν
μιμούμενον.
τοιοῦτος
μὲν
δὴ
|
προιὼν |
ἐφαίνετο,
ἤλλαξε
δὲ
καὶ
τῶν |
[1, 13] |
ὑποχείριον.
ἁρμάτων
τε
ἡνιοχείας
καὶ
|
θηρίων |
ἐξ
ἀντιστάσεως
μάχας
ἐπαιδεύετο,
τῶν |
[1, 17] |
πρὸ
πάσης
τροφῆς
λαμβάνειν,
κώλυμα
|
δηλητηρίων. |
πλὴν
ἀλλὰ
πολλοῦ
γε
τοῦ |
[1, 11] |
βασιλικοῖς
κτήμασιν
διατρίβων
καὶ
ἑαυτὸν
|
δικαστηρίων
|
ἀπείργων
καὶ
βασιλικῶν
πράξεων.
~συνέβη |
[1, 10] |
ἀγειρομένην
ἐπ´
αὐτούς,
τῶν
μὲν
|
χωρίων |
ἃ
ἐπόρθουν
ἀπέστησαν,
λαθόντες
δὲ |
[1, 14] |
ἐφαίνετο,
ἤλλαξε
δὲ
καὶ
τῶν
|
ἐνιαυσίων |
μηνῶν
τὰ
ὀνόματα,
ὅσα
μὲν |
[1, 6] |
τὴν
βασίλειον
ἑστίαν
τῶν
εὐπατριδῶν
|
πλουσίων, |
εἶθ´
ὥσπερ
ἐξ
ὀχυρᾶς
ἀκροπόλεως |
[1, 14] |
πῦρ
ἐκείνης
νυκτὸς
πολλοὺς
ἐκ
|
πλουσίων |
πένητας
ἐποίησεν·
ὅθεν
ὠλοφύροντο
κοινῇ |
[1, 17] |
ἔργων
σεμνοὺς
ἐπόπτας·
τῶν
δὲ
|
πλουσίων |
τὰς
οὐσίας
χαρίσασθαι
ἐβούλετο
μερίσαι |
[1, 15] |
Παρθυαίων
οἱ
τοξικὴν
ἀκριβοῦντες
καὶ
|
Μαυρουσίων |
οἱ
ἀκοντίζειν
ἄριστοι,
οὓς
πάντας
|
[1, 17] |
αἷς
δὴ
καταλαβούσῃ
ὥρᾳ
καὶ
|
ἄκων |
ἐδούλευεν.
ἐπ´
ὀλίγον
μὲν
οὖν |
[1, 13] |
ἀντιστάσεως
μάχας
ἐπαιδεύετο,
τῶν
μὲν
|
κολάκων |
ἐς
ἀνδρείας
δόξαν
αὐτὰ
ὑμνούντων, |
[1, 8] |
τοῦ
ξίφους,
συλληφθεὶς
ὑπὸ
τῶν
|
σωματοφυλάκων |
τοῦ
βασιλέως
δίκην
ἀνοίας
ὑπέσχεν, |
[1, 6] |
ἦν
ἁπάντων
καὶ
κατ´
ἐπιγαμίαν
|
προσήκων |
αὐτῷ
(συνῴκει
γὰρ
τῇ
πρεσβυτάτῃ |
[1, 6] |
ἀρχῆς
προασπίζει·
ταμιεῖά
τε
χρημάτων
|
βασιλικῶν |
ἐνταῦθα
πάντα·
ἥ
τε
τοῦ |
[1, 11] |
καὶ
ἑαυτὸν
δικαστηρίων
ἀπείργων
καὶ
|
βασιλικῶν |
πράξεων.
~συνέβη
δὲ
κατ´
ἐκεῖνο |
[1, 12] |
θαλάμου
ἐξουσίαν
τήν
τε
τῶν
|
βασιλικῶν |
στρατιωτῶν
ἀρχὴν
ἐγχειρισθῆναι.
ὑπὸ
δὲ |
[1, 12] |
τε
ζῴων
τῶν
τοῖς
ἀνθρώπων
|
συνοίκων. |
ἐπέσχε
δὲ
κατ´
αὐτὸ
καὶ |
[1, 9] |
τὸν
Κόμοδον
τὴν
πρόνοιαν
τῶν
|
Ἰλλυρικῶν |
στρατευμάτων,
αὐτός
τε
πλεῖστα
χρήματα |
[1, 5] |
ἀπεκυήθην,
καὶ
μὴ
πειραθέντα
με
|
ἰδιωτικῶν |
σπαργάνων
ἅμα
τῷ
τῆς
γαστρὸς |
[1, 15] |
πλὴν
ταύρων,
συνθέων
αὐτοῖς
καὶ
|
καταδιώκων |
ἔβαλλε
φθάνων
τε
αὐτῶν
τὸν |
[1, 9] |
τὰ
λανθάνοντα
αὐτοὶ
μὲν
ἔτυχον
|
μεγάλων |
δωρεῶν·
ἀγνοοῦντος
δὲ
ταῦτα
τοῦ |
[1, 6] |
πρὸς
τὸν
βίον
πορίζονται,
ἢ
|
μεγάλων
|
μισθῶν
τὴν
εἰρήνην
ἀντικαταλλάσσονται.
ἅπερ |
[1, 1] |
τοῖς
ὕστερον
ἔσεσθαι
προσδοκήσας
ἔργων
|
μεγάλων |
τε
καὶ
πολλῶν
ἐν
ὀλίγῳ |
[1, 16] |
κοινωνίᾳ
τῶν
γῆς
καὶ
θαλάσσης
|
καλῶν |
εὐφραίνουσιν
αὑτοὺς
ἀρχαί
τε
ἐπώνυμοι |
[1, 3] |
καὶ
ἀκώλυτον
προσλαβοῦσα
μαθημάτων
μὲν
|
καλῶν |
καὶ
ἐπιτηδευμάτων
ἀφηνιάσῃ,
μέθαις
δὲ |
[1, 3] |
ἡδονὰς
ἐξολισθαίνουσαι
ἀπὸ
τῶν
παιδείας
|
καλῶν |
μετοχετεύονται)
οἷα
δὴ
ἄνδρα
πολυίστορα |
[1, 2] |
δοκιμωτάτους
ἐπὶ
συντάξεσιν
οὐκ
εὐκαταφρονήτοις
|
καλῶν, |
ὅπως
συνόντες
ἀεὶ
παιδεύοιεν
αὐτῷ |
[1, 5] |
μᾶλλον
συστρατιώτην
με
ἢ
υἱὸν
|
καλῶν· |
τὴν
μὲν
γὰρ
προσηγορίαν
ἡγεῖτο
|
[1, 10] |
τοῖς
τῶν
ἐθνῶν
ἡγουμένοις
ῥᾳθυμίαν
|
ἐγκαλῶν |
καὶ
κελεύει
στρατὸν
ἐπ´
αὐτοὺς |
[1, 15] |
τραχήλου
ἐκαρατόμει,
ὡς
καὶ
τῶν
|
κεφαλῶν |
ἀφῃρημένας
ὁρμῇ
τοῦ
βέλους
ἔτι |
[1, 9] |
κατὰ
τὸν
πατέρα
εἰδώς,
τῶν
|
ἀγγέλων |
εἰπόντων
ταῦτα
καὶ
τὸν
πατέρα |
[1, 7] |
κατασχόντες
αὑτῶν
ἀλλ´
ἕκαστος
φθάσαι
|
θέλων, |
δαφνηφόροι
τε
καὶ
πάντα
ἐπιφερόμενοι |
[1, 2] |
τὸν
βίον
γαμβροὺς
αὑτῷ
γενέσθαι
|
θέλων· |
ταῦτα
γὰρ
μόνα
ψυχῆς
ἴδια |
[1, 14] |
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
αἰτίας
τῶν
|
ἀλλεπαλλήλων |
συμφορῶν
ἐς
τοὺς
ἐκείνου
ἀκρίτους |
[1, 6] |
ἐπράττετο
τῇ
γνώμῃ
τῶν
πατρῴων
|
φίλων, |
οἳ
πανημέριοι
συνῆσαν
αὐτῷ
τὰ |
[1, 17] |
αὐτῷ.
εἰώθει
δὲ
καὶ
ἐπὶ
|
ἄλλων |
καιρῶν
τοῦτο
πάσχειν
ὁ
Κόμοδος |
[1, 1] |
ἐγὼ
δ´
ἱστορίαν
οὐ
παρ´
|
ἄλλων |
παραδεξάμενος
ἄγνωστόν
τε
καὶ
ἀμάρτυρον, |
[1, 9] |
ἀρκούμενον
γράμμασι,
πιστεύσας
ὁ
νεανίας,
|
ἀσχάλλων |
μὲν
καὶ
δυσφορῶν
ὅτι
δὴ |
[1, 17] |
βασιλείας
ποιεῖν.
ὁ
δὲ
Κόμοδος
|
ἀσχάλλων |
τοὺς
μὲν
ἀπεπέμψατο,
αὐτὸς
δὲ |
[1, 12] |
ὠλίσθανον
καὶ
τοὺς
ἐπιβάτας
ἀπεωθοῦντο.
|
πολλῶν |
δὲ
ἑκατέρωθεν
πιπτόντων
ἐπεβοήθουν
τῷ |
[1, 14] |
ἀποβάσεως
τὴν
προϋπάρχουσαν
φήμην
ἐπιστώσατο.
|
πολλῶν |
δὴ
καὶ
δεινῶν
συνεχῶς
κατειληφότων |
[1, 1] |
προσδοκήσας
ἔργων
μεγάλων
τε
καὶ
|
πολλῶν |
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ
γενομένων.
εἰ
|
[1, 10] |
ἀγροῖς
ἐπιτρέχων
ἐλῄστευεν,
ἐπεὶ
δὲ
|
πολλῶν |
χρημάτων
ἐγκρατὴς
ἐγένετο,
μεῖζόν
τι |
[1, 8] |
τῇ
Λουκίλλῃ
τῶν
τῆς
βασιλείας
|
συμβόλων |
Πομπηιανῷ
ὁ
πατὴρ
ἐξέδοτο
αὐτήν. |
[1, 12] |
μὲν
οὖν
τῶν
τῆς
Ῥώμης
|
πυλῶν |
ἀκωλύτως
οἱ
ἱππεῖς
διώκοντες
τοὺς |
[1, 4] |
ἀνθρώπινον
ἐλεεινὸν
ἐν
ταῖς
τῶν
|
ὁμοφύλων |
συμφοραῖς,
τά
τε
δεινὰ
ὑπ´ |
[1, 7] |
Κόμοδος
μετὰ
νεανικῆς
σπουδῆς
καὶ
|
διαδραμὼν |
τὰς
ἐν
μέσῳ
πόλεις,
ὑποδεχθείς |
[1, 9] |
ἡμιγύμνῳ
τε
αὐτῷ
ἐκκρεμὴς
πήρα)
|
εἰσδραμὼν |
καὶ
στὰς
ἐν
μέσῃ
τῇ |
[1, 17] |
δώσειν
ἔπαθλα
ὑποσχόμενοι.
ὃ
δ´
|
εἰσδραμὼν
|
παρειμένον
αὐτὸν
ὑπὸ
τοῦ
φαρμάκου |
[1, 1] |
βασιλειῶν
οὕτως
ἐπαλλήλους
διαδοχὰς
οὔτε
|
πολέμων |
ἐμφυλίων
τε
καὶ
ξένων
τύχας
|
[1, 14] |
δέ
τινες
ἐκ
τῶν
καταλαβόντων,
|
πολέμων |
σημεῖον
εἶναι
τὴν
τοῦ
νεὼ |
[1, 13] |
συλληφθῆναι
κελεύει
καὶ
τὴν
κεφαλὴν
|
ἀποτεμὼν |
δόρατί
τε
ἐπιμήκει
ἐγκαταπήξας
ἐκπέμπει
|
[1, 15] |
εἰκόνα
φέρον
ἡλίου,
τὴν
κεφαλὴν
|
ἀποτεμὼν |
ἱδρύσατο
τὴν
ἑαυτοῦ,
ὑπογράψας
τῇ |
[1, 6] |
πόθον
ἀλλὰ
φυγὴν
καὶ
δέος
|
ἡμῶν |
καταγνοῦσι.
καλὸν
δέ
σοι
χειρωσαμένῳ |
[1, 7] |
ἐκ
τῶν
τῆς
συγκλήτου
βουλῆς
|
ἐπισήμων |
ἦν·
Φαυστῖνα
δ´
ἡ
μήτηρ |
[1, 7] |
καὶ
κάλλει
προσώπου
μετ´
ἀνδρείας.
|
ὀφθαλμῶν |
τε
γὰρ
ἀρθμίαι
καὶ
πυρώδεις |
[1, 6] |
ἄλλοι
δὲ
ἀπολαύσουσι
πηγῶν
τε
|
θερμῶν |
καὶ
ψυχροῦ
νάματος
ἀτμίδων
τε |
[1, 10] |
τοὺς
ἐφ´
οἱαισδὴ
καθειρχθέντας
αἰτίαις
|
δεσμῶν |
ἐλευθέρους
ἀφιέντες
ἄδειάν
τε
ὑπισχνούμενοι, |
[1, 5] |
ῥᾷστα
πάσης
εὐνοίας
μεθέξειν
πρὸς
|
ὑμῶν |
ἤλπικα,
τῶν
μὲν
πρεσβυτέρων
τροφεῖά |
[1, 5] |
περιόντος
μοι
τοῦ
πατρὸς
πλεονεκτεῖν
|
ὑμῶν |
ἠξίουν.
ἐκεῖνος
γὰρ
πάντας
ἡμᾶς |
[1, 4] |
τι
καὶ
πλέον
ὑπάρχειν
παρ´
|
ὑμῶν |
οἴομαι·
ἐκ
γὰρ
ὧν
αὐτὸς |
[1, 5] |
καὶ
μὴ
πειραθέντα
με
ἰδιωτικῶν
|
σπαργάνων |
ἅμα
τῷ
τῆς
γαστρὸς
προελθεῖν |
[1, 15] |
συνθέων
αὐτοῖς
καὶ
καταδιώκων
ἔβαλλε
|
φθάνων |
τε
αὐτῶν
τὸν
δρόμον
καὶ |
[1, 14] |
τῆς
πόλεως
μέρη
καὶ
κάλλιστα,
|
ἱκανῶν |
τε
ἡμερῶν
πάντα
ἐπιὸν
τὸ |
[1, 7] |
Ῥωμαῖοι,
εὐφημίαις
τε
παντοδαπαῖς
καὶ
|
στεφάνων |
καὶ
ἀνθέων
βολαῖς
ὑπεδέχοντο.
ὡς |
[1, 4] |
φίλους
ὅσοι
τε
παρῆσαν
τῶν
|
συγγενῶν, |
καὶ
τὸν
παῖδα
παραστησάμενος,
ἐπειδὴ |
[1, 13] |
„σὺ
μὲν“
ἔφη
„ὦ
βασιλεῦ,
|
μένων |
ἐπὶ
ἡσυχίᾳ
τῶν
πραττομένων
ἀγνοίᾳ, |
[1, 5] |
τε
μέλλοντα
φοβήσεται
δέει
τῶν
|
πεπειραμένων. |
τοσαῦτα
ὁ
Κόμοδος
εἰπὼν
καὶ |
[1, 17] |
ἠσκημένων
ἐπαλλήλῳ
τε
ἀνακλάσει
ἀμφοτέρωθεν
|
ἐπτυγμένων |
γράφει,
ὅσους
χρὴ
τῆς
νυκτὸς |
[1, 17] |
τῶν
ἐκ
φιλύρας
ἐς
λεπτότητα
|
ἠσκημένων
|
ἐπαλλήλῳ
τε
ἀνακλάσει
ἀμφοτέρωθεν
ἐπτυγμένων |
[1, 17] |
χρυσῷ
δὲ
καὶ
λίθοις
πολυτίμοις
|
κεκοσμημένων, |
οἷς
ἀεὶ
χαίρουσι
Ῥωμαίων
οἱ |
[1, 15] |
πάντας
ἀπέκτεινεν,
ὡς
ἐπὶ
πολὺ
|
κειμένων |
τῶν
πτωμάτων
δι´
αὐτὸ
τοῦτο |
[1, 6] |
καθ´
αὑτὸν
ἐπισκέψεσθαι
τὸ
πρακτέον.
|
ἐγκειμένων |
δὲ
τῶν
περὶ
αὐτὸν
θεραπόντων |
[1, 11] |
Θύμβριδος
ἐκβολαῖς
(ταύταις
γὰρ
ἀντὶ
|
λιμένων |
ἐχρῶντο
οἱ
Ῥωμαῖοι)
ἔστησε
θείᾳ |
[1, 13] |
οὐδὲν
μέν
τι
εἰδότα
τῶν
|
ἀπηγγελμένων, |
οἰόμενον
δέ.
ἐλθόντα
οὖν
αὐτὸν |
[1, 5] |
ἀμείψεσθε·
ὃν
ἐπακούειν
τε
τῶν
|
λεγομένων |
καὶ
τὰ
πραττόμενα
ἐφορᾶν
ἡγεῖσθε. |
[1, 10] |
τε
δωρεῶν
ὑποσχέσεσι
καὶ
τῶν
|
ἁλισκομένων |
κοινωνίᾳ,
ὡς
μηκέτι
λῃστῶν
ἀλλὰ |
[1, 17] |
εὐγενέστατός
τε
τῶν
πρὸ
αὐτοῦ
|
γενομένων |
βασιλέων,
κάλλει
τε
τῶν
καθ´ |
[1, 1] |
καὶ
πολλῶν
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ
|
γενομένων. |
εἰ
γοῦν
τις
παραβάλοι
πάντα |
[1, 1] |
ὑπὸ
νεαρᾷ
δὲ
τῇ
τῶν
|
ἐντευξομένων |
μνήμῃ,
μετὰ
πάσης
{ἀληθοῦς}
ἀκριβείας |
[1, 13] |
βασιλεῦ,
μένων
ἐπὶ
ἡσυχίᾳ
τῶν
|
πραττομένων |
ἀγνοίᾳ,
ἐν
ἐσχάτῳ
καθέστηκας
κινδύνῳ· |
[1, 9] |
τὴν
ταχίστην,
ὅπως
τὴν
τῶν
|
πραττομένων |
γνῶσιν
φθάσωσιν,
ἐκπέμπει
τοὺς
πορευσομένους |
[1, 12] |
ὁ
Κλέανδρος
ἀγγέλλεσθαί
τι
τῶν
|
πραττομένων |
ἐκώλυεν
αὐτῷ,
αἰφνιδίως,
οὐ
προσδοκῶντος |
[1, 6] |
πίστιν
καὶ
εὔνοιαν
παρὰ
τῶν
|
ἀρχομένων |
ἐβεβαίωσεν.
τοιαῦτά
τινα
ἐς
προτροπὴν |
[1, 4] |
τῆς
αὑτῶν
χρηστότητος
ταῖς
τῶν
|
ἀρχομένων |
ψυχαῖς
ἐνέσταξαν.
οὐ
γὰρ
οἱ |
[1, 9] |
τῆς
παρασκευῆς
πω
καὶ
τῶν
|
βεβουλευμένων |
μήτε
τι
τῶν
κατὰ
τὸν |
[1, 9] |
ἕδραις
καὶ
ὡς
ἑκάστοις
διετέτακτο
|
ἱδρυμένων, |
πρίν
τι
λέγεσθαι
ἢ
πράττεσθαι |
[1, 8] |
ἀκρατήτῳ
ἐπιθυμίᾳ
καὶ
τῶν
μὲν
|
προσκτωμένων |
ἀεὶ
καταφρονήσει,
τῶν
δ´
οὔπω |
[1, 1] |
οὔτε
πολέμων
ἐμφυλίων
τε
καὶ
|
ξένων |
τύχας
ποικίλας
ἐθνῶν
τε
κινήσεις |
[1, 2] |
ἄρρενες
δὲ
δύο.
τῶν
δὲ
|
ἀρρένων |
τούτων
ὁ
μὲν
ἕτερος
κομιδῇ |
[1, 2] |
ὡς
μηδενὸς
μήτε
Ῥωμαίων
μήτε
|
Ἑλλήνων
|
ἀπολείπεσθαι·
δηλοῖ
δὲ
ὅσα
καὶ |
[1, 3] |
παρὰ
{τε}
τοὺς
Μακεδόνων
καὶ
|
Ἑλλήνων |
νόμους,
Ἀντίγονος
δὲ
Διόνυσον
πάντα |
[1, 11] |
ἐπιμνησθῆναι
ἔδοξε
διὰ
τὴν
παρ´
|
Ἑλλήνων |
τισὶν
ἀγνωσίαν.
αὐτὸ
μὲν
τὸ |
[1, 14] |
ἤλλαξε
δὲ
καὶ
τῶν
ἐνιαυσίων
|
μηνῶν |
τὰ
ὀνόματα,
ὅσα
μὲν
ἀρχαῖα |
[1, 10] |
καὶ
ἀπειλῆς
ἐπιστέλλει
τοῖς
τῶν
|
ἐθνῶν |
ἡγουμένοις
ῥᾳθυμίαν
ἐγκαλῶν
καὶ
κελεύει |
[1, 15] |
Ἰταλίας
πάσης
καὶ
τῶν
ὁμόρων
|
ἐθνῶν, |
θεασόμενοι
ἃ
μὴ
πρότερον
μήτε |
[1, 1] |
τε
καὶ
ξένων
τύχας
ποικίλας
|
ἐθνῶν |
τε
κινήσεις
καὶ
πόλεων
ἁλώσεις |
[1, 14] |
φήμην
ἐπιστώσατο.
πολλῶν
δὴ
καὶ
|
δεινῶν |
συνεχῶς
κατειληφότων
τὴν
πόλιν
οὐκέτι |
[1, 12] |
ἔχοντες
πρὸς
αὐτὸν
καὶ
τῶν
|
δεινῶν |
τὰς
αἰτίας
ἐς
ἐκεῖνον
ἀναφέροντες |
[1, 8] |
παράσχοι
καὶ
ἐξουσίαν
ἁρπάζειν
τὰ
|
ἐκείνων |
κτήματα.
μέχρι
μὲν
οὖν
τινὸς |
[1, 6] |
δέσποτα,
πηγνύμενόν
τε
καὶ
ὀρυττόμενον
|
πίνων |
ὕδωρ;
ἄλλοι
δὲ
ἀπολαύσουσι
πηγῶν |
[1, 12] |
τότε
ὁ
Κόμοδος
συμβουλευσάντων
αὐτῷ
|
τινῶν |
ἰατρῶν
ἐς
τὴν
Λαύρεντον
ἀνεχώρησεν· |
[1, 12] |
καὶ
ἀρώμασι
συνεχῶς
ἐχρῶντο,
φασκόντων
|
τινῶν |
τὴν
εὐωδίαν
φθάσασαν
ἐμπιπλάναι
τοὺς |
[1, 10] |
διαχρήσεσθαι.
ἀλλὰ
προδοσίας
γενομένης
{καὶ}
|
τινῶν |
τῶν
σὺν
αὐτῷ
προκατελθόντων
ἐς |
[1, 17] |
πάνυ
νήπιον,
τούτων
δὴ
τῶν
|
γυμνῶν |
μὲν
ἐσθῆτος
χρυσῷ
δὲ
καὶ |
[1, 1] |
οἳ
πρὸς
ἔχθραν
ἢ
μῖσος
|
τυράννων, |
κολακείαν
τε
ἢ
τιμὴν
βασιλέων |
[1, 1] |
τε
σεισμοὺς
καὶ
ἀέρων
φθορὰς
|
τυράννων |
τε
καὶ
βασιλέων
βίους
παραδόξους |
[1, 15] |
τοσαῦτα
τρόπαια
πατρός
τε
καὶ
|
προγόνων |
οὐκ
ἐπὶ
βαρβάρους
ὅπλα
λαμβάνοντα |
[1, 3] |
ἔρωτος
προχωρήσας
παρὰ
{τε}
τοὺς
|
Μακεδόνων |
καὶ
Ἑλλήνων
νόμους,
Ἀντίγονος
δὲ
|
[1, 6] |
αὐτοῦ
τὰς
ὀρέξεις
ἐς
τὴν
|
ἡδονῶν |
ἐπιθυμίαν.
αἰφνιδίως
δὲ
καλέσας
τοὺς |
[1, 10] |
καὶ
περὶ
βασιλείας
ἤδη
καὶ
|
μειζόνων |
πραγμάτων
ὁ
Μάτερνος
ἐβουλεύετο.
ἐπεὶ |
[1, 13] |
ἐπανῆλθεν
αὐλήν.
πειραθεὶς
δὲ
τοσούτων
|
κινδύνων |
ἀπίστως
προσεφέρετο
πᾶσιν
ἀφειδῶς
τε
|
[1, 6] |
γὰρ
τὸ
βάρβαρον
φιλοχρήματον,
καὶ
|
κινδύνων |
καταφρονήσαντες
ἢ
δι´
ἐπιδρομῆς
καὶ |
[1, 12] |
ἐλέγετο
εὐωδίᾳ
τε
τῆς
τῶν
|
δαφνῶν
|
ἀποφορᾶς
καὶ
τῇ
τῶν
δένδρων |
[1, 9] |
Κομόδου
ἐπὶ
τὴν
ἀκρόασιν
τῶν
|
ἐνδόξων |
ἀγωνιστῶν,
καὶ
αὐτοῦ
μὲν
προκαθίσαντος |
[1, 12] |
προαστείῳ
τοῦ
Κομόδου,
ἐπελθόντες
πανδημεὶ
|
ἐβόων |
καὶ
τὸν
Κλέανδρον
ἐς
θάνατον |
[1, 4] |
εἰ
μὴ
προσυπάρχοι
ἡ
τῶν
|
ὑπηκόων |
εὔνοια.
μάλιστα
δὲ
ἐκεῖνοι
ἐς |
[1, 1] |
ἐπιμελέστερον
ἑαυτῶν
τε
καὶ
τῶν
|
ὑπηκόων |
ἦρξαν,
οἱ
δὲ
κομιδῇ
νέοι |
[1, 6] |
τὰ
κρείττονα
ὁρμὴν
ὁ
Πομπηιανὸς
|
εἰπὼν |
διέτρεψε
πρὸς
ὀλίγον
τὸ
μειράκιον. |
[1, 5] |
τῶν
πεπειραμένων.
τοσαῦτα
ὁ
Κόμοδος
|
εἰπὼν |
καὶ
μεγαλοφρόνως
δωρεαῖς
χρημάτων
οἰκειωσάμενος |
[1, 8] |
τῷ
Κομόδῳ,
καὶ
μεγάλῃ
φωνῇ
|
προειπὼν |
ὑπὸ
τῆς
συγκλήτου
αὐτῷ
ἐπιπεπέμφθαι, |
[1, 10] |
δεινὰ
τολμήσας,
τήν
τε
τάξιν
|
λιπὼν |
καὶ
πείσας
ἑτέρους
ἀπὸ
τῶν |
[1, 4] |
τε
τοῖς
καθ´
αὑτὸν
ἀνθρώποις
|
ἐγκαταλιπὼν
|
ἀρετῆς
τε
ἀίδιον
μνήμην
ἐς |
[1, 16] |
αὐτὸς
φέρων
καὶ
συμπροιόντων
τῶν
|
λοιπῶν
|
μονομάχων
ὀφθῆναι
τοῖς
Ῥωμαίοις.
ἐπεὶ |
[1, 17] |
καὶ
Ἔκλεκτον
ἐπακολουθήσοντας,
τῶν
τε
|
λοιπῶν |
τοσοῦτον
φόνον,
ἀνοιμώξασα
καθ´
ἑαυτήν |
[1, 15] |
ἀπό
τε
γὰρ
Ἰνδῶν
καὶ
|
Αἰθιόπων, |
εἴ
τι
πρότερον
ἄγνωστον
ἦν, |
[1, 12] |
στρατιωτῶν
οὐδὲ
πατούμενος
ὑπὸ
τῶν
|
ἵππων, |
ἀλλὰ
καὶ
ὑπὸ
τοῦ
πλήθους |
[1, 8] |
πλουσιώτατος
ἐγένετο
τῶν
καθ´
αὑτὸν
|
ἀνθρώπων. |
γενομένης
δ´
ἐξετάσεως
διὰ
τοῦ |
[1, 17] |
κάλλει
τε
τῶν
καθ´
αὑτὸν
|
ἀνθρώπων |
εὐπρεπέστατος
αὐταρκέστατός
τε
συμμετρίᾳ
σώματος, |
[1, 14] |
κατ´
ἐκεῖνο
καιροῦ
τῶν
τότε
|
ἀνθρώπων |
ὅτι
γνώμῃ
θεῶν
καὶ
δυνάμει |
[1, 12] |
πάντων
τε
ζῴων
τῶν
τοῖς
|
ἀνθρώπων |
συνοίκων.
ἐπέσχε
δὲ
κατ´
αὐτὸ |
[1, 12] |
φθορὰ
ἐγένετο
ὑποζυγίων
ἅμα
καὶ
|
ἀνθρώπων. |
τότε
ὁ
Κόμοδος
συμβουλευσάντων
αὐτῷ |
[1, 4] |
πένθει
κατείχετο,
οὐδέ
τις
ἦν
|
ἀνθρώπων |
τῶν
ὑπὸ
τὴν
Ῥωμαίων
ἀρχὴν |
[1, 12] |
νόσος
ἐπὶ
πλεῖστον
ἤκμασε,
πολλῆς
|
ἀνθρώπων |
φθορᾶς
γενομένης
πάντων
τε
ζῴων |
[1, 6] |
τε
αὐτοῖς
ἀνέχειν
τὰς
τῶν
|
βαρβάρων |
ἐπιδρομάς,
ἐπαγγέλλει
τὴν
ἔξοδον.
οἳ |
[1, 6] |
οὐ
πολλῷ
χρόνῳ
πλείστους
τῶν
|
βαρβάρων |
ὅπλοις
ἐχειρώσαντο,
τοὺς
δὲ
ἐπὶ |
[1, 13] |
στρατιωτικοῦ.
ἃ
δὲ
πρὸς
μηδενὸς
|
βαρβάρων |
πείσεσθαι
προσεδοκῶμεν,
ταῦτα
δρῶσιν
ἡμᾶς |
[1, 4] |
συμβουλεύοντες
αὐτῷ,
καὶ
ὧν
ἀκούει
|
παρὼν |
ὑπομιμνήσκοντες,
ὑμῖν
τε
αὐτοῖς
καὶ
|
[1, 2] |
βίῳ
ἐπιστώσατο.
πολύ
τε
πλῆθος
|
ἀνδρῶν |
σοφῶν
ἤνεγκε
τῶν
ἐκείνου
καιρῶν |
[1, 12] |
δαφνῶν
ἀποφορᾶς
καὶ
τῇ
τῶν
|
δένδρων |
ἡδείᾳ
σκιᾷ.
ἀλλὰ
καὶ
οἱ
|
[1, 1] |
βαρβάροις,
γῆς
τε
σεισμοὺς
καὶ
|
ἀέρων |
φθορὰς
τυράννων
τε
καὶ
βασιλέων |
[1, 6] |
ψυχροῦ
νάματος
ἀτμίδων
τε
καὶ
|
ἀέρων, |
ὧν
Ἰταλία
μόνη
εὔφορος.
τοιαῦτα |
[1, 14] |
ἔργων.
πλουσιώτατον
δὲ
ἦν
πάντων
|
ἱερῶν, |
δι´
ἀσφάλειαν
ἀναθήμασι
κεκοσμημένον
χρυσοῦ |
[1, 5] |
οὐδεὶς
ἐψεύδετο.
~ὀλίγων
δὲ
διελθουσῶν
|
ἡμερῶν, |
ἐν
ὅσαις
περὶ
τὴν
κηδείαν |
[1, 14] |
μέρη
καὶ
κάλλιστα,
ἱκανῶν
τε
|
ἡμερῶν
|
πάντα
ἐπιὸν
τὸ
πῦρ
ἐπεβόσκετο, |
[1, 5] |
νέον
σεμνότητος
πληρώσετε
τῇ
τῶν
|
ὑμετέρων
|
ἔργων
ἀνδραγαθίᾳ.
τὸ
βάρβαρον
δὲ |
[1, 15] |
καὶ
ποδῶν
τάχει
καὶ
κολπώσει
|
πτερῶν |
ἐπαφιεὶς
τὰ
βέλη
κατ´
ἄκρου |
[1, 5] |
πρὸς
ὑμῶν
ἤλπικα,
τῶν
μὲν
|
πρεσβυτέρων |
τροφεῖά
μοι
ταῦτα
ὀφειλόντων,
τοὺς |
[1, 3] |
Μακεδονικοῦ,
θύρσον
δὲ
ἀντὶ
σκήπτρου
|
φέρων· |
ἔτι
δὲ
καὶ
μᾶλλον
αὐτὸν |
[1, 16] |
βασιλικῆς
πορφύρας
ὅπλα
τε
αὐτὸς
|
φέρων |
καὶ
συμπροιόντων
τῶν
λοιπῶν
μονομάχων |
[1, 9] |
ἐπὶ
τῆς
σκηνῆς
ἀνὴρ
φιλοσόφου
|
φέρων |
σχῆμα
(βάκτρον
γὰρ
ἦν
αὐτοῦ
|
[1, 5] |
φύσεως,
τὴν
δ´
ἀρετῆς
κοινωνίαν.
|
φέρων |
τέ
με
πολλάκις
ἔτι
νήπιον |
[1, 10] |
τε
κατατρέχοντες
τὴν
Κελτῶν
καὶ
|
Ἰβήρων |
χώραν,
πόλεσί
τε
ταῖς
μεγίσταις |
[1, 2] |
ἀνδρῶν
σοφῶν
ἤνεγκε
τῶν
ἐκείνου
|
καιρῶν |
ἡ
φορά·
φιλεῖ
γάρ
πως |
[1, 1] |
που
διακοσίοις
μέχρι
τῶν
Μάρκου
|
καιρῶν |
οὔτε
βασιλειῶν
οὕτως
ἐπαλλήλους
διαδοχὰς |
[1, 17] |
εἰώθει
δὲ
καὶ
ἐπὶ
ἄλλων
|
καιρῶν |
τοῦτο
πάσχειν
ὁ
Κόμοδος
ὑπὸ |
[1, 15] |
τὸν
δρόμον
καὶ
πληγαῖς
καιρίοις
|
ἀναιρῶν· |
λέοντας
δὲ
καὶ
παρδάλεις
ὅσα |
[1, 10] |
ἐπετέλει,
παρέπεμπέ
τε
τὴν
θεὸν
|
χαίρων. |
καὶ
σωτήρια
τοῦ
βασιλέως
ὁ |
[1, 11] |
γενέσθαι
λέγουσιν,
οἳ
μὲν
περὶ
|
ὅρων, |
οἳ
δὲ
περὶ
τῆς
Γανυμήδους |
[1, 15] |
τῆς
Ἰταλίας
πάσης
καὶ
τῶν
|
ὁμόρων |
ἐθνῶν,
θεασόμενοι
ἃ
μὴ
πρότερον |
[1, 14] |
καὶ
τὰς
αἰτίας
τῶν
ἀλλεπαλλήλων
|
συμφορῶν |
ἐς
τοὺς
ἐκείνου
ἀκρίτους
φόνους |
[1, 10] |
ἀναμίξας
τε
τῷ
πλήθει
τῶν
|
αἰχμοφόρων |
καὶ
τῆς
πομπῆς
νομισθεὶς
μέρος, |
[1, 9] |
ὁ
νεανίας,
ἀσχάλλων
μὲν
καὶ
|
δυσφορῶν |
ὅτι
δὴ
ἀτελῆ
κατέλιπε
τὰ |
[1, 10] |
τήν
τε
περὶ
αὐτὸν
τῶν
|
δορυφόρων
|
εὔνοιαν)
τέχνῃ
καὶ
σοφίᾳ
ἤλπισε |
[1, 10] |
αὐτός
τε
ἀναλαβὼν
τὸ
τῶν
|
δορυφόρων
|
σχῆμα
καὶ
τοὺς
σὺν
αὑτῷ |
[1, 4] |
αὔταρκες
πρὸς
τυραννίδος
ἀκρασίαν,
οὔτε
|
δυρυφόρων |
φρουρὰ
ἱκανὴ
ῥύεσθαι
τὸν
ἄρχοντα, |
[1, 9] |
κατέλιπε
τὰ
βεβουλευμένα,
ὅμως
δὲ
|
θαρρῶν |
τῇ
τοῦ
πατρὸς
ὡς
ἔτι |
[1, 12] |
ὁ
Κόμοδος
συμβουλευσάντων
αὐτῷ
τινῶν
|
ἰατρῶν |
ἐς
τὴν
Λαύρεντον
ἀνεχώρησεν·
εὐψυχέστερον |
[1, 12] |
κατὰ
τὴν
πόλιν
κελευόντων
τῶν
|
ἰατρῶν |
μύρου
εὐωδεστάτου
τάς
τε
ὀσφρήσεις |
[1, 15] |
δορκάδας
ὅσα
τε
κερασφόρα
πλὴν
|
ταύρων, |
συνθέων
αὐτοῖς
καὶ
καταδιώκων
ἔβαλλε
|
[1, 13] |
καὶ
ἀκόλαστοι
σώματος
ἡδοναί.
καὶ
|
σώφρων |
μὲν
πᾶς
καὶ
παιδείας
κἂν |
[1, 17] |
ἀποσκευάσασθαι
πάντας
ἤθελεν,
αἰδούμενος
ἔχειν
|
αἰσχρῶν |
ἔργων
σεμνοὺς
ἐπόπτας·
τῶν
δὲ |
[1, 10] |
μέρος,
μηδενὸς
{τε}
προφυλαττομένου
αἰφνιδίως
|
ἐπιπεσὼν
|
τὸν
Κόμοδον
διαχρήσεσθαι.
ἀλλὰ
προδοσίας |
[1, 17] |
ἐς
τὸ
δωμάτιον
ὡς
δὴ
|
καθευδήσων |
(καὶ
γὰρ
μεσημβρίας
εἰώθει
τοῦτο |
[1, 16] |
ἐκέλευεν
αὑτῷ
πάντα
παρασκευασθῆναι
ὡς
|
διανυκτερεύσων |
ἐν
τῷ
τῶν
μονομάχων
καταγωγίῳ |
[1, 5] |
καὶ
οὐδεὶς
ἐψεύδετο.
~ὀλίγων
δὲ
|
διελθουσῶν |
ἡμερῶν,
ἐν
ὅσαις
περὶ
τὴν |
[1, 9] |
τῶν
κατὰ
τὸν
πατέρα
εἰδώς,
|
τῶν |
ἀγγέλων
εἰπόντων
ταῦτα
καὶ
τὸν |
[1, 6] |
αὐτῷ
(συνῴκει
γὰρ
τῇ
πρεσβυτάτῃ
|
τῶν |
ἀδελφῶν
τοῦ
Κομόδου)
„ποθεῖν
μέν |
[1, 12] |
εὐωδίαν
φθάσασαν
ἐμπιπλάναι
τοὺς
πόρους
|
τῶν |
αἰσθήσεων
καὶ
κωλύειν
δέχεσθαι
τὸ |
[1, 13] |
ἐπίβουλος
ἐδιώκετο,
γελωτοποιοὶ
δὲ
καὶ
|
τῶν |
αἰσχίστων
ὑποκριταὶ
εἶχον
αὐτὸν
ὑποχείριον. |
[1, 10] |
ὁμοίως
ἀναμίξας
τε
τῷ
πλήθει
|
τῶν |
αἰχμοφόρων
καὶ
τῆς
πομπῆς
νομισθεὶς |
[1, 3] |
μισθοῖς
ἐθηρᾶτο,
τοῦτο
δὲ
αἱ
|
τῶν
|
Ἀλεξάνδρου
διαδόχων
ἐς
τοὺς
ὑπηκόους |
[1, 10] |
μεγάλαις
τε
δωρεῶν
ὑποσχέσεσι
καὶ
|
τῶν |
ἁλισκομένων
κοινωνίᾳ,
ὡς
μηκέτι
λῃστῶν |
[1, 14] |
ἐπέβλεπεν,
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
αἰτίας
|
τῶν |
ἀλλεπαλλήλων
συμφορῶν
ἐς
τοὺς
ἐκείνου |
[1, 17] |
ἀφαιρεῖται,
δεδοκυῖα
δὴ
μή
τι
|
τῶν |
ἀναγκαίων
ὑπὸ
νηπιότητος
ἀγνοοῦν
παῖζον |
[1, 15] |
ὃ
μὲν
οὖν
μονομαχῶν
ῥᾳδίως
|
τῶν |
ἀνταγωνιστῶν
περιεγίνετο
καὶ
μέχρι
τραυμάτων |
[1, 13] |
Κλέανδρον,
οὐδὲν
μέν
τι
εἰδότα
|
τῶν |
ἀπηγγελμένων,
οἰόμενον
δέ.
ἐλθόντα
οὖν |
[1, 6] |
σοι
πίστιν
καὶ
εὔνοιαν
παρὰ
|
τῶν
|
ἀρχομένων
ἐβεβαίωσεν.
τοιαῦτά
τινα
ἐς |
[1, 4] |
ἐκ
τῆς
αὑτῶν
χρηστότητος
ταῖς
|
τῶν |
ἀρχομένων
ψυχαῖς
ἐνέσταξαν.
οὐ
γὰρ
|
[1, 10] |
λιπὼν
καὶ
πείσας
ἑτέρους
ἀπὸ
|
τῶν |
αὐτῶν
ἔργων
συναποδρᾶναι,
χεῖρα
πολλὴν |
[1, 6] |
προστάξας
τε
αὐτοῖς
ἀνέχειν
τὰς
|
τῶν |
βαρβάρων
ἐπιδρομάς,
ἐπαγγέλλει
τὴν
ἔξοδον. |
[1, 6] |
καὶ
οὐ
πολλῷ
χρόνῳ
πλείστους
|
τῶν |
βαρβάρων
ὅπλοις
ἐχειρώσαντο,
τοὺς
δὲ |
[1, 8] |
καὶ
κραιπάλαις,
τῆς
φροντίδος
καὶ
|
τῶν |
βασιλείων
καμάτων
ἀπῆγεν
{αὐτόν}
πᾶσαν |
[1, 12] |
τοῦ
θαλάμου
ἐξουσίαν
τήν
τε
|
τῶν |
βασιλικῶν
στρατιωτῶν
ἀρχὴν
ἐγχειρισθῆναι.
ὑπὸ
|
[1, 9] |
τι
τῆς
παρασκευῆς
πω
καὶ
|
τῶν |
βεβουλευμένων
μήτε
τι
τῶν
κατὰ |
[1, 16] |
νομισμάτων
τε
ἀντιδόσεσι
καὶ
κοινωνίᾳ
|
τῶν |
γῆς
καὶ
θαλάσσης
καλῶν
εὐφραίνουσιν
|
[1, 17] |
παιδίον
πάνυ
νήπιον,
τούτων
δὴ
|
τῶν |
γυμνῶν
μὲν
ἐσθῆτος
χρυσῷ
δὲ |
[1, 8] |
τῶν
μὲν
προσκτωμένων
ἀεὶ
καταφρονήσει,
|
τῶν |
δ´
οὔπω
παρόντων
ἀπλήστῳ
ἀντιποιήσει. |
[1, 12] |
ἀντέχειν
ἐλέγετο
εὐωδίᾳ
τε
τῆς
|
τῶν |
δαφνῶν
ἀποφορᾶς
καὶ
τῇ
τῶν |
[1, 2] |
ἐγένοντο
πλείους,
ἄρρενες
δὲ
δύο.
|
τῶν |
δὲ
ἀρρένων
τούτων
ὁ
μὲν |
[1, 3] |
μὲν
πειθοῖ
ἐς
συμμαχίαν
προσηγάγετο,
|
τῶν |
δὲ
καὶ
κρατήσας
ἦν
τοῖς |
[1, 17] |
ἔχειν
αἰσχρῶν
ἔργων
σεμνοὺς
ἐπόπτας·
|
τῶν |
δὲ
πλουσίων
τὰς
οὐσίας
χαρίσασθαι |
[1, 12] |
ἀπεχθῶς
ἔχοντες
πρὸς
αὐτὸν
καὶ
|
τῶν |
δεινῶν
τὰς
αἰτίας
ἐς
ἐκεῖνον |
[1, 12] |
τῶν
δαφνῶν
ἀποφορᾶς
καὶ
τῇ
|
τῶν |
δένδρων
ἡδείᾳ
σκιᾷ.
ἀλλὰ
καὶ |
[1, 4] |
ποι
φερόμενος
ὑπ´
ἀτελοῦς
τῆς
|
τῶν |
δεόντων
ἐμπειρίας
ἐς
φαῦλα
ἐπιτηδεύματα |
[1, 12] |
ἦν,
τὸ
μὲν
γένος
Φρύξ,
|
τῶν |
δημοσίᾳ
εἰωθότων
ὑπὸ
κήρυκι
πιπράσκεσθαι. |
[1, 10] |
ὑπάρχον,
τήν
τε
περὶ
αὐτὸν
|
τῶν |
δορυφόρων
εὔνοιαν)
τέχνῃ
καὶ
σοφίᾳ |
[1, 10] |
γὰρ
αὐτός
τε
ἀναλαβὼν
τὸ
|
τῶν |
δορυφόρων
σχῆμα
καὶ
τοὺς
σὺν |
[1, 17] |
οὖν
τὸ
γραμματεῖον
δία
τινος
|
τῶν |
ἑαυτῷ
πιστῶν
ἀναγνωσθησόμενον
πέμπει
τῷ |
[1, 10] |
τε
καὶ
ἀπειλῆς
ἐπιστέλλει
τοῖς
|
τῶν |
ἐθνῶν
ἡγουμένοις
ῥᾳθυμίαν
ἐγκαλῶν
καὶ |
[1, 17] |
ποιεῖν)
λαβὼν
γραμματεῖον
τούτων
δὴ
|
τῶν |
ἐκ
φιλύρας
ἐς
λεπτότητα
ἠσκημένων
|
[1, 2] |
τε
πλῆθος
ἀνδρῶν
σοφῶν
ἤνεγκε
|
τῶν |
ἐκείνου
καιρῶν
ἡ
φορά·
φιλεῖ
|
[1, 17] |
μονομάχων
καταγωγίου·
προσποιησάμενοι
δὲ
περὶ
|
τῶν |
ἐκείνῳ
διαφερόντων
σκέπτεσθαι
συντίθενται
φθάσαι |
[1, 5] |
θεῶν·
ἡμῖν
δὲ
χρὴ
μέλειν
|
τῶν |
ἐν
ἀνθρώποις
καὶ
τὰ
ἐπὶ |
[1, 3] |
ἄνδρα
πολυίστορα
μάλιστα
ἐτάραττε
μνήμη
|
τῶν |
ἐν
νεότητι
βασιλείαν
παραλαβόντων,
τοῦτο |
[1, 5] |
ἡλικιώτας
εἰκότως
ἂν
καὶ
συμφοιτητὰς
|
τῶν |
ἐν
ὅπλοις
ἔργων
ἀποκαλοίην·
πάντας |
[1, 14] |
κατεφλέχθη,
μέγιστον
καὶ
κάλλιστον
γενόμενον
|
τῶν |
ἐν
τῇ
πόλει
ἔργων.
πλουσιώτατον |
[1, 9] |
τοῦ
Κομόδου
ἐπὶ
τὴν
ἀκρόασιν
|
τῶν |
ἐνδόξων
ἀγωνιστῶν,
καὶ
αὐτοῦ
μὲν
|
[1, 14] |
προιὼν
ἐφαίνετο,
ἤλλαξε
δὲ
καὶ
|
τῶν |
ἐνιαυσίων
μηνῶν
τὰ
ὀνόματα,
ὅσα |
[1, 1] |
ἀμάρτυρον,
ὑπὸ
νεαρᾷ
δὲ
τῇ
|
τῶν |
ἐντευξομένων
μνήμῃ,
μετὰ
πάσης
{ἀληθοῦς} |
[1, 8] |
ἐκεῖνος
τῆς
βουλῆς
λαβών
τινας
|
τῶν |
ἐξεχόντων
ἀναπείθει
νεανίσκον
τινά,
καὶ |
[1, 6] |
σώματος
ἐπιμέλειαν.
παρεισδύντες
δέ
τινες
|
τῶν |
ἐπὶ
τῆς
αὐλῆς
οἰκετῶν
διαφθείρειν |
[1, 6] |
ἀκούσματα
τερπνὰ
διηγούμενοι
τήν
τε
|
τῶν |
ἐπιτηδείων
δαψίλειαν
καταριθμοῦντες
διαβάλλοντές
τε |
[1, 12] |
στρατόπεδον,
εἰ
πρῶτον
ἐν
σπάνει
|
τῶν
|
ἐπιτηδείων
καταστήσας
ἐπιδόσεσι
λαμπραῖς
ἁλόντας |
[1, 6] |
ἐκεῖσε
προκαταλάβοι
τὴν
βασίλειον
ἑστίαν
|
τῶν |
εὐπατριδῶν
πλουσίων,
εἶθ´
ὥσπερ
ἐξ |
[1, 12] |
οἱ
κατὰ
τὴν
πόλιν
κελευόντων
|
τῶν |
ἰατρῶν
μύρου
εὐωδεστάτου
τάς
τε |
[1, 9] |
πείθει
τὸν
Κόμοδον
τὴν
πρόνοιαν
|
τῶν |
Ἰλλυρικῶν
στρατευμάτων,
αὐτός
τε
πλεῖστα |
[1, 12] |
τοῦ
πλήθους
ὠθούμενοι
καὶ
{ὑπὸ
|
τῶν |
ἱππέων}
ἐπ´
ἀλλήλους
πίπτοντες
πολλοὶ |
[1, 12] |
τῆς
πόλεως
πεζοὶ
στρατιῶται
μίσει
|
τῶν |
ἱππέων.
~ὄντος
δὲ
πολέμου
ἐμφυλίου |
[1, 12] |
τῶν
στρατιωτῶν
οὐδὲ
πατούμενος
ὑπὸ
|
τῶν
|
ἵππων,
ἀλλὰ
καὶ
ὑπὸ
τοῦ |
[1, 8] |
τὰς
οὐσίας
ῥᾷστα
πλουσιώτατος
ἐγένετο
|
τῶν |
καθ´
αὑτὸν
ἀνθρώπων.
γενομένης
δ´ |
[1, 17] |
αὐτοῦ
γενομένων
βασιλέων,
κάλλει
τε
|
τῶν |
καθ´
αὑτὸν
ἀνθρώπων
εὐπρεπέστατος
αὐταρκέστατός |
[1, 9] |
καὶ
τῶν
βεβουλευμένων
μήτε
τι
|
τῶν |
κατὰ
τὸν
πατέρα
εἰδώς,
τῶν |
[1, 14] |
ἐπαύσατο.
συνεβάλλοντο
δέ
τινες
ἐκ
|
τῶν |
καταλαβόντων,
πολέμων
σημεῖον
εἶναι
τὴν |
[1, 15] |
τοῦ
τραχήλου
ἐκαρατόμει,
ὡς
καὶ
|
τῶν |
κεφαλῶν
ἀφῃρημένας
ὁρμῇ
τοῦ
βέλους |
[1, 13] |
Κλεάνδρου
ἐξουσίας,
ἡ
δὲ
πρεσβυτάτη
|
τῶν |
Κομόδου
ἀδελφῶν
(Φαδίλλα
ἦν
ὄνομα |
[1, 4] |
ὥσπερ
ἐν
χειμῶνι
καὶ
ζάλῃ
|
τῶν |
κυβερνησόντων,
μή
ποι
φερόμενος
ὑπ´ |
[1, 5] |
οὕτως
ἀμείψεσθε·
ὃν
ἐπακούειν
τε
|
τῶν |
λεγομένων
καὶ
τὰ
πραττόμενα
ἐφορᾶν
|
[1, 12] |
αὐτῶν
διεφθείροντο·
ὑπό
τε
τῆς
|
τῶν |
λίθων
συνεχοῦς
βολῆς
οἱ
ἵπποι |
[1, 13] |
ῥᾳδίως
πιστεύων
μηδέ
τινα
προσιέμενος
|
τῶν |
λόγου
ἀξίων·
ἀλλὰ
τῆς
μὲν |
[1, 16] |
τε
αὐτὸς
φέρων
καὶ
συμπροιόντων
|
τῶν |
λοιπῶν
μονομάχων
ὀφθῆναι
τοῖς
Ῥωμαίοις. |
[1, 1] |
ἔτεσι
περί
που
διακοσίοις
μέχρι
|
τῶν |
Μάρκου
καιρῶν
οὔτε
βασιλειῶν
οὕτως |
[1, 6] |
μᾶλλον
ἐπείγοντα
ἐπέχει
τὴν
ἐπιθυμίαν.
|
τῶν |
μὲν
γὰρ
ἐκεῖσε
καὶ
ὕστερον |
[1, 13] |
θηρίων
ἐξ
ἀντιστάσεως
μάχας
ἐπαιδεύετο,
|
τῶν |
μὲν
κολάκων
ἐς
ἀνδρείας
δόξαν |
[1, 5] |
εὐνοίας
μεθέξειν
πρὸς
ὑμῶν
ἤλπικα,
|
τῶν |
μὲν
πρεσβυτέρων
τροφεῖά
μοι
ταῦτα |
[1, 8] |
πλούτου
τε
ἀκρατήτῳ
ἐπιθυμίᾳ
καὶ
|
τῶν |
μὲν
προσκτωμένων
ἀεὶ
καταφρονήσει,
τῶν |
[1, 10] |
ἐκεῖνοι
δύναμιν
ἀγειρομένην
ἐπ´
αὐτούς,
|
τῶν |
μὲν
χωρίων
ἃ
ἐπόρθουν
ἀπέστησαν, |
[1, 15] |
ἑαυτὸν
δὲ
οὐκέτι
Ἡρακλέα,
ἀλλὰ
|
τῶν |
μονομαχούντων
ἐνδόξου
τινὸς
προτετελευτηκότος
ὀνόματι |
[1, 15] |
γὰρ
μετοικισθῆναι
ἐβούλετο
ἐς
τὸ
|
τῶν |
μονομάχων
καταγώγιον.
ἑαυτὸν
δὲ
οὐκέτι |
[1, 16] |
προελθεῖν
οἰκίας,
ἀλλ´
ἐκ
τοῦ
|
τῶν |
μονομάχων
καταγωγίου,
ἀντὶ
δὲ
τῆς |
[1, 17] |
ἐκέλευσεν
ὁ
βασιλεὺς
καὶ
τοῦ
|
τῶν |
μονομάχων
καταγωγίου·
προσποιησάμενοι
δὲ
περὶ |
[1, 16] |
παρασκευασθῆναι
ὡς
διανυκτερεύσων
ἐν
τῷ
|
τῶν |
μονομάχων
καταγωγίῳ
κἀκεῖθεν
προελευσόμενος
ἐπὶ |
[1, 15] |
χειρὶ
κατακτενεῖν
καὶ
τοῖς
ἀνδρειοτάτοις
|
τῶν |
νεανιῶν
μονομαχήσειν.
διαδραμούσης
δὲ
τῆς |
[1, 3] |
ἐπιδῷ
ἑαυτήν
(ῥᾷστα
γὰρ
αἱ
|
τῶν |
νέων
ψυχαὶ
ἐς
ἡδονὰς
ἐξολισθαίνουσαι |
[1, 13] |
νεωτερίσειεν,
ὅμως
δὲ
παρορμησάντων
αὐτὸν
|
τῶν |
οἰκείων
κατελθὼν
ἐς
τὸ
ἄστυ |
[1, 12] |
τὸ
κατειληφὸς
πάθος,
ἀποκλείσαντες
τὰς
|
τῶν |
οἰκιῶν
εἰσόδους
ἔς
τε
τὰ
|
[1, 6] |
πατρίδα
εἰκός·
καὶ
γὰρ
αὐτοὶ
|
τῶν |
οἴκοι
ὁμοίᾳ
ἐπιθυμία
ἑαλώκαμεν.
ἀλλὰ |
[1, 15] |
τε
τῆς
Ἰταλίας
πάσης
καὶ
|
τῶν |
ὁμόρων
ἐθνῶν,
θεασόμενοι
ἃ
μὴ |
[1, 4] |
τὸ
ἀνθρώπινον
ἐλεεινὸν
ἐν
ταῖς
|
τῶν |
ὁμοφύλων
συμφοραῖς,
τά
τε
δεινὰ |
[1, 3] |
ψυχαὶ
ἐς
ἡδονὰς
ἐξολισθαίνουσαι
ἀπὸ
|
τῶν |
παιδείας
καλῶν
μετοχετεύονται)
οἷα
δὴ |
[1, 16] |
ἀνήνεγκε
πρὸς
Μαρκίαν,
ἣν
εἶχε
|
τῶν |
παλλακίδων
τιμιωτάτην,
καὶ
οὐδέν
τι |
[1, 13] |
ῥηξαμένη
τε
τὴν
ἐσθῆτα,
καὶ
|
τῶν |
παρόντων
τινές
(ἐθάρρησαν
γὰρ
τοῖς |
[1, 6] |
χρόνου
πάντα
ἐπράττετο
τῇ
γνώμῃ
|
τῶν |
πατρῴων
φίλων,
οἳ
πανημέριοι
συνῆσαν
|
[1, 5] |
τά
τε
μέλλοντα
φοβήσεται
δέει
|
τῶν |
πεπειραμένων.
τοσαῦτα
ὁ
Κόμοδος
εἰπὼν |
[1, 6] |
ἐπισκέψεσθαι
τὸ
πρακτέον.
ἐγκειμένων
δὲ
|
τῶν |
περὶ
αὐτὸν
θεραπόντων
οὐκέτι
μὲν |
[1, 1] |
~Οἱ
πλεῖστοι
|
τῶν |
περὶ
συγκομιδὴν
ἱστορίας
ἀσχοληθέντων
ἔργων |
[1, 1] |
ἡλικίαν
πρεσβύτεροι
διὰ
τὴν
ἐμπειρίαν
|
τῶν |
πραγμάτων
ἐπιμελέστερον
ἑαυτῶν
τε
καὶ |
[1, 13] |
„ὦ
βασιλεῦ,
μένων
ἐπὶ
ἡσυχίᾳ
|
τῶν |
πραττομένων
ἀγνοίᾳ,
ἐν
ἐσχάτῳ
καθέστηκας |
[1, 12] |
ἐπείπερ
ὁ
Κλέανδρος
ἀγγέλλεσθαί
τι
|
τῶν |
πραττομένων
ἐκώλυεν
αὐτῷ,
αἰφνιδίως,
οὐ |
[1, 17] |
τοῦ
πατρὸς
τελευτήν,
εὐγενέστατός
τε
|
τῶν |
πρὸ
αὐτοῦ
γενομένων
βασιλέων,
κάλλει |
[1, 15] |
ἀπέκτεινεν,
ὡς
ἐπὶ
πολὺ
κειμένων
|
τῶν |
πτωμάτων
δι´
αὐτὸ
τοῦτο
ἐπὶ |
[1, 11] |
σκάφος.
ἐπὶ
πολὺ
δὲ
πανδημεὶ
|
τῶν
|
Ῥωμαίων
τὴν
ναῦν
ἐφελκόντων,
ἀντεχούσης |
[1, 12] |
δῆμος
οὐ
μόνον
βαλλόμενος
ὑπὸ
|
τῶν |
στρατιωτῶν
οὐδὲ
πατούμενος
ὑπὸ
τῶν
|
[1, 16] |
μεταπεμψάμενος
Λαῖτόν
τε
τὸν
ἔπαρχον
|
τῶν |
στρατοπέδων
Ἔκλεκτόν
τε
τὸν
τοῦ |
[1, 8] |
καὶ
μάλιστα
αὐτὸν
ἔπαρχον
ἐποίησε
|
τῶν |
στρατοπέδων)
τῇ
τοῦ
μειρακίου
ἀποχρώμενος |
[1, 4] |
τοὺς
φίλους
ὅσοι
τε
παρῆσαν
|
τῶν |
συγγενῶν,
καὶ
τὸν
παῖδα
παραστησάμενος, |
[1, 10] |
ἀλλὰ
προδοσίας
γενομένης
{καὶ}
τινῶν
|
τῶν |
σὺν
αὐτῷ
προκατελθόντων
ἐς
τὴν |
[1, 8] |
δεῖξιν
τοῦ
ξίφους,
συλληφθεὶς
ὑπὸ
|
τῶν |
σωματοφυλάκων
τοῦ
βασιλέως
δίκην
ἀνοίας |
[1, 9] |
τοῦ
θεάτρου
μετὰ
πάσης
εὐκοσμίας,
|
τῶν |
τε
ἐν
ἀξιώσεσιν
ἐν
ἐξαιρέτοις |
[1, 1] |
τε
κινήσεις
καὶ
πόλεων
ἁλώσεις
|
τῶν |
τε
ἐν
τῇ
ἡμεδαπῇ
καὶ |
[1, 17] |
Λαῖτόν
τε
καὶ
Ἔκλεκτον
ἐπακολουθήσοντας,
|
τῶν |
τε
λοιπῶν
τοσοῦτον
φόνον,
ἀνοιμώξασα |
[1, 8] |
Λούκιον
τελευτῆσαι,
μενόντων
τῇ
Λουκίλλῃ
|
τῶν |
τῆς
βασιλείας
συμβόλων
Πομπηιανῷ
ὁ |
[1, 12] |
πολλοὶ
ἀπώλοντο.
μέχρι
μὲν
οὖν
|
τῶν |
τῆς
Ῥώμης
πυλῶν
ἀκωλύτως
οἱ |
[1, 7] |
πρὸς
πατρὸς
αὐτῷ
γένος
ἐκ
|
τῶν |
τῆς
συγκλήτου
βουλῆς
ἐπισήμων
ἦν· |
[1, 17] |
ἐπὶ
δὲ
τούτοις
πολὺ
πλῆθος
|
τῶν |
τῆς
συγκλήτου
πρωτευόντων.
τοὺς
μὲν |
[1, 12] |
φθορᾶς
γενομένης
πάντων
τε
ζῴων
|
τῶν |
τοῖς
ἀνθρώπων
συνοίκων.
ἐπέσχε
δὲ |
[1, 14] |
ἐξεθειάσθη
πιστευόντων
κατ´
ἐκεῖνο
καιροῦ
|
τῶν |
τότε
ἀνθρώπων
ὅτι
γνώμῃ
θεῶν |
[1, 5] |
ἡμῖν
νέον
σεμνότητος
πληρώσετε
τῇ
|
τῶν |
ὑμετέρων
ἔργων
ἀνδραγαθίᾳ.
τὸ
βάρβαρον |
[1, 4] |
ἄρχοντα,
εἰ
μὴ
προσυπάρχοι
ἡ
|
τῶν |
ὑπηκόων
εὔνοια.
μάλιστα
δὲ
ἐκεῖνοι |
[1, 1] |
πραγμάτων
ἐπιμελέστερον
ἑαυτῶν
τε
καὶ
|
τῶν |
ὑπηκόων
ἦρξαν,
οἱ
δὲ
κομιδῇ |
[1, 4] |
κατείχετο,
οὐδέ
τις
ἦν
ἀνθρώπων
|
τῶν |
ὑπὸ
τὴν
Ῥωμαίων
ἀρχὴν
ὃς |
[1, 8] |
τῆς
φροντίδος
καὶ
τῶν
βασιλείων
|
καμάτων |
ἀπῆγεν
{αὐτόν}
πᾶσαν
δὲ
τὴν |
[1, 1] |
πρεσβύτεροι
διὰ
τὴν
ἐμπειρίαν
τῶν
|
πραγμάτων
|
ἐπιμελέστερον
ἑαυτῶν
τε
καὶ
τῶν |
[1, 10] |
περὶ
βασιλείας
ἤδη
καὶ
μειζόνων
|
πραγμάτων |
ὁ
Μάτερνος
ἐβουλεύετο.
ἐπεὶ
γὰρ |
[1, 2] |
βασιλέων
φιλοσοφίαν
οὐ
λόγοις
οὐδὲ
|
δογμάτων |
γνώσεσι,
σεμνῷ
δ´
ἤθει
καὶ |
[1, 3] |
ἐξουσίαν
αὐτοκράτορα
καὶ
ἀκώλυτον
προσλαβοῦσα
|
μαθημάτων |
μὲν
καλῶν
καὶ
ἐπιτηδευμάτων
ἀφηνιάσῃ, |
[1, 8] |
ἐν
ᾧ
περὶ
τὴν
τῶν
|
ῥημάτων |
προφορὰν
ἠσχολεῖτο
καὶ
τὴν
δεῖξιν |
[1, 6] |
σῆς
ἀρχῆς
προασπίζει·
ταμιεῖά
τε
|
χρημάτων |
βασιλικῶν
ἐνταῦθα
πάντα·
ἥ
τε |
[1, 10] |
ἐπιτρέχων
ἐλῄστευεν,
ἐπεὶ
δὲ
πολλῶν
|
χρημάτων |
ἐγκρατὴς
ἐγένετο,
μεῖζόν
τι
πλῆθος |
[1, 8] |
τὰ
λοιπὰ
φήσας
αὐτὸς
κατορθώσεσθαι
|
χρημάτων |
ἐπιδόσει.
ὃ
δ´
ὑποστὰς
ἐν |
[1, 5] |
Κόμοδος
εἰπὼν
καὶ
μεγαλοφρόνως
δωρεαῖς
|
χρημάτων |
οἰκειωσάμενος
τὸ
στρατιωτικόν,
ἐς
τὴν |
[1, 6] |
ἀμέριμνον
ὠνούμενος
ἀφειδῶς
τε
ἔχων
|
χρημάτων, |
πάντα
ἐδίδου
τὰ
αἰτούμενα.
~τῆς |
[1, 4] |
τὰ
ἄριστα
συμβουλεύοντες.
οὔτε
γὰρ
|
χρημάτων |
πλῆθος
οὐδὲν
αὔταρκες
πρὸς
τυραννίδος
|
[1, 13] |
αἰσχίστων
ὑποκριταὶ
εἶχον
αὐτὸν
ὑποχείριον.
|
ἁρμάτων |
τε
ἡνιοχείας
καὶ
θηρίων
ἐξ |
[1, 16] |
δεξιοῦνταί
τε
ἀλλήλους
καὶ
προσαγορεύουσι
|
νομισμάτων |
τε
ἀντιδόσεσι
καὶ
κοινωνίᾳ
τῶν |
[1, 15] |
τῶν
ἀνταγωνιστῶν
περιεγίνετο
καὶ
μέχρι
|
τραυμάτων |
προεχώρει
ὑπεικόντων
ἁπάντων
καὶ
τὸν |
[1, 3] |
προσλαβοῦσα
μαθημάτων
μὲν
καλῶν
καὶ
|
ἐπιτηδευμάτων |
ἀφηνιάσῃ,
μέθαις
δὲ
καὶ
κραιπάλαις |
[1, 9] |
Κόμοδον
τὴν
πρόνοιαν
τῶν
Ἰλλυρικῶν
|
στρατευμάτων, |
αὐτός
τε
πλεῖστα
χρήματα
ἤθροιζεν |
[1, 15] |
ὡς
ἐπὶ
πολὺ
κειμένων
τῶν
|
πτωμάτων |
δι´
αὐτὸ
τοῦτο
ἐπὶ
σχολῆς |
[1, 8] |
~χρόνου
μὲν
οὖν
τινὸς
ὀλίγων
|
ἐτῶν |
τιμὴν
πᾶσαν
ἀπένεμε
τοῖς
πατρῴοις |
[1, 17] |
καὶ
παροινίας
τῆς
σῆς,
ἧς
|
ἐτῶν |
τοσούτων
ἠνεσχόμην.
ἀλλ´
οὐ
καταπροίξῃ |
[1, 6] |
τινες
τῶν
ἐπὶ
τῆς
αὐλῆς
|
οἰκετῶν |
διαφθείρειν
ἐπειρῶντο
νέον
ἦθος
βασιλέως, |
[1, 11] |
οὔτε
δὲ
τὴν
ὕλην
οὔτε
|
τεχνιτῶν |
ὅστις
ἐποίησεν
ἐγνωσμένον
οὐδὲ
ψαυστὸν |
[1, 6] |
δὲ
ὁ
δῆμος
χορηγῆσαι
πλῆθος
|
ἐπιλέκτων |
νεανιῶν.
τοιαῦτά
τινα
προφασιζομένου
τοῦ |
[1, 10] |
προσήγοντο·
πᾶσάν
τε
κατατρέχοντες
τὴν
|
Κελτῶν |
καὶ
Ἰβήρων
χώραν,
πόλεσί
τε |
[1, 8] |
Λουκίλλα
ἦν
τῷ
Κομόδῳ
πρεσβυτάτη
|
πάντων |
ἀδελφή.
αὕτη
πρότερον
Λουκίῳ
Βήρῳ |
[1, 16] |
ἔνδοξον
καὶ
ἐνιαύσιον
πορφύραν
περιτίθενται,
|
πάντων |
ἑορταζόντων
ὁ
Κόμοδος
ἐβούλετο
οὐκ |
[1, 14] |
πόλει
ἔργων.
πλουσιώτατον
δὲ
ἦν
|
πάντων |
ἱερῶν,
δι´
ἀσφάλειαν
ἀναθήμασι
κεκοσμημένον |
[1, 12] |
ἤκμασε,
πολλῆς
ἀνθρώπων
φθορᾶς
γενομένης
|
πάντων |
τε
ζῴων
τῶν
τοῖς
ἀνθρώπων |
[1, 17] |
εὗρεν
αὐτὸ
θανατηφόρον
καὶ
πρὸ
|
ἁπάντων |
αὑτήν
τε
μέλλουσαν
τεθνήξεσθαι,
Λαῖτόν |
[1, 6] |
δέ,
ὃς
πρεσβύτατός
τε
ἦν
|
ἁπάντων |
καὶ
κατ´
ἐπιγαμίαν
προσήκων
αὐτῷ |
[1, 15] |
καὶ
μέχρι
τραυμάτων
προεχώρει
ὑπεικόντων
|
ἁπάντων |
καὶ
τὸν
βασιλέα
οὐ
τὸν |
[1, 1] |
τε
πάλαι
γεγονότων
μνήμην
ἀνανεώσασθαι
|
σπουδασάντων, |
παιδείας
κλέος
ἀίδιον
μνώμενοι,
ὡς |
[1, 13] |
περὶ
αὐτὸν
νεωτερίσειεν,
ὅμως
δὲ
|
παρορμησάντων
|
αὐτὸν
τῶν
οἰκείων
κατελθὼν
ἐς |
[1, 12] |
καὶ
ἀνθρώπων.
τότε
ὁ
Κόμοδος
|
συμβουλευσάντων |
αὐτῷ
τινῶν
ἰατρῶν
ἐς
τὴν |
[1, 15] |
ποτε
ἐξ
ὑπογαίων
ἑκατὸν
ἅμα
|
ἀφεθέντων |
ἰσαρίθμοις
ἀκοντίοις
πάντας
ἀπέκτεινεν,
ὡς |
[1, 1] |
πλεῖστοι
τῶν
περὶ
συγκομιδὴν
ἱστορίας
|
ἀσχοληθέντων |
ἔργων
τε
πάλαι
γεγονότων
μνήμην |
[1, 14] |
γὰρ
ὄμβρου
προϋπάρξαντος
οὔτε
νεφῶν
|
ἀθροισθέντων, |
σεισμοῦ
δὲ
ὀλίγου
προγενομένου
γῆς, |
[1, 7] |
τε
ἦν,
πόρρω
τῆς
πόλεως
|
ὑπήντων, |
θεασόμενοι
τὸν
νέον
καὶ
εὐγενῆ |
[1, 3] |
μνήμη
τῶν
ἐν
νεότητι
βασιλείαν
|
παραλαβόντων, |
τοῦτο
μὲν
Διονυσίου
τοῦ
Σικελιώτου |
[1, 14] |
συνεβάλλοντο
δέ
τινες
ἐκ
τῶν
|
καταλαβόντων, |
πολέμων
σημεῖον
εἶναι
τὴν
τοῦ |
[1, 15] |
τοῦ
δόρατος
αἰχμῇ
τὴν
τῶν
|
ὀδόντων |
ἀκμήν.
λεόντων
δέ
ποτε
ἐξ |
[1, 4] |
φερόμενος
ὑπ´
ἀτελοῦς
τῆς
τῶν
|
δεόντων
|
ἐμπειρίας
ἐς
φαῦλα
ἐπιτηδεύματα
προσαραχθῇ. |
[1, 15] |
αἰχμῇ
τὴν
τῶν
ὀδόντων
ἀκμήν.
|
λεόντων |
δέ
ποτε
ἐξ
ὑπογαίων
ἑκατὸν |
[1, 16] |
καὶ
ἐνιαύσιον
πορφύραν
περιτίθενται,
πάντων
|
ἑορταζόντων
|
ὁ
Κόμοδος
ἐβούλετο
οὐκ
ἐκ |
[1, 10] |
{καὶ}
τινῶν
τῶν
σὺν
αὐτῷ
|
προκατελθόντων |
ἐς
τὴν
πόλιν
καὶ
τὴν |
[1, 16] |
ὅπλα
τε
αὐτὸς
φέρων
καὶ
|
συμπροιόντων |
τῶν
λοιπῶν
μονομάχων
ὀφθῆναι
τοῖς |
[1, 15] |
περιεγίνετο
καὶ
μέχρι
τραυμάτων
προεχώρει
|
ὑπεικόντων |
ἁπάντων
καὶ
τὸν
βασιλέα
οὐ |
[1, 11] |
Γανυμήδην
ἁρπασθέντα
ἀφανῆ
γενέσθαι
λόγος,
|
ἀνθελκόντων |
αὐτὸν
τοῦ
ἀδελφοῦ
καὶ
τοῦ |
[1, 11] |
πανδημεὶ
τῶν
Ῥωμαίων
τὴν
ναῦν
|
ἐφελκόντων, |
ἀντεχούσης
τῆς
ἰλύος
οὐ
πρότερον |
[1, 12] |
τε
καὶ
ἀρώμασι
συνεχῶς
ἐχρῶντο,
|
φασκόντων |
τινῶν
τὴν
εὐωδίαν
φθάσασαν
ἐμπιπλάναι |
[1, 5] |
μὲν
πρεσβυτέρων
τροφεῖά
μοι
ταῦτα
|
ὀφειλόντων, |
τοὺς
δ´
ἡλικιώτας
εἰκότως
ἂν |
[1, 8] |
ἐπεὶ
συνέβη
τὸν
Λούκιον
τελευτῆσαι,
|
μενόντων |
τῇ
Λουκίλλῃ
τῶν
τῆς
βασιλείας |
[1, 6] |
ἐγκειμένων
δὲ
τῶν
περὶ
αὐτὸν
|
θεραπόντων |
οὐκέτι
μὲν
τοῖς
φίλοις
οὐδὲν |
[1, 9] |
τὸν
πατέρα
εἰδώς,
τῶν
ἀγγέλων
|
εἰπόντων |
ταῦτα
καὶ
τὸν
πατέρα
ἐντετάλθαι |
[1, 10] |
τὴν
πόλιν
καὶ
τὴν
ἐπιβουλὴν
|
κατειπόντων |
(φθόνος
γὰρ
αὐτοὺς
ἐς
τοῦτο |
[1, 8] |
ἀεὶ
καταφρονήσει,
τῶν
δ´
οὔπω
|
παρόντων |
ἀπλήστῳ
ἀντιποιήσει.
τούς
τε
πατρῴους |
[1, 13] |
τε
τὴν
ἐσθῆτα,
καὶ
τῶν
|
παρόντων |
τινές
(ἐθάρρησαν
γὰρ
τοῖς
τῆς |
[1, 17] |
προσποιησάμενοι
δὲ
περὶ
τῶν
ἐκείνῳ
|
διαφερόντων |
σκέπτεσθαι
συντίθενται
φθάσαι
τι
δράσαντες |
[1, 4] |
ἐν
χειμῶνι
καὶ
ζάλῃ
τῶν
|
κυβερνησόντων, |
μή
ποι
φερόμενος
ὑπ´
ἀτελοῦς |
[1, 12] |
ἐπιβάτας
ἀπεωθοῦντο.
πολλῶν
δὲ
ἑκατέρωθεν
|
πιπτόντων |
ἐπεβοήθουν
τῷ
δήμῳ
καὶ
οἱ |
[1, 12] |
καὶ
οἱ
κατὰ
τὴν
πόλιν
|
κελευόντων |
τῶν
ἰατρῶν
μύρου
εὐωδεστάτου
τάς |
[1, 14] |
καὶ
τὸ
πᾶν
ἔργον
ἐξεθειάσθη
|
πιστευόντων |
κατ´
ἐκεῖνο
καιροῦ
τῶν
τότε |
[1, 17] |
πολὺ
πλῆθος
τῶν
τῆς
συγκλήτου
|
πρωτευόντων. |
τοὺς
μὲν
γὰρ
πρεσβυτέρους
καὶ |
[1, 8] |
τῆς
βουλῆς
λαβών
τινας
τῶν
|
ἐξεχόντων |
ἀναπείθει
νεανίσκον
τινά,
καὶ
αὐτὸν
|
[1, 13] |
κολάκων
ἐς
ἀνδρείας
δόξαν
αὐτὰ
|
ὑμνούντων, |
τοῦ
δὲ
ἀπρεπέστερον
μετιόντος
ἢ |
[1, 15] |
τὸν
βασιλέα
οὐ
τὸν
μονομάχον
|
ἐννοούντων, |
ἐς
τοσοῦτον
δὲ
προεχώρησε
μανίας, |
[1, 15] |
δὲ
οὐκέτι
Ἡρακλέα,
ἀλλὰ
τῶν
|
μονομαχούντων |
ἐνδόξου
τινὸς
προτετελευτηκότος
ὀνόματι
καλεῖσθαι |
[1, 12] |
μὲν
γένος
Φρύξ,
τῶν
δημοσίᾳ
|
εἰωθότων |
ὑπὸ
κήρυκι
πιπράσκεσθαι.
οἰκέτης
δὲ |
[1, 1] |
ἱστορίας
ἀσχοληθέντων
ἔργων
τε
πάλαι
|
γεγονότων |
μνήμην
ἀνανεώσασθαι
σπουδασάντων,
παιδείας
κλέος |
[1, 14] |
πολλῶν
δὴ
καὶ
δεινῶν
συνεχῶς
|
κατειληφότων |
τὴν
πόλιν
οὐκέτι
ὁ
Ῥωμαίων |
[1, 10] |
τῶν
ἁλισκομένων
κοινωνίᾳ,
ὡς
μηκέτι
|
λῃστῶν |
ἀλλὰ
πολεμίων
ἔχειν
ἀξίωμα.
πόλεσι |
[1, 9] |
ἐπὶ
τὴν
ἀκρόασιν
τῶν
ἐνδόξων
|
ἀγωνιστῶν, |
καὶ
αὐτοῦ
μὲν
προκαθίσαντος
ἐν |
[1, 15] |
μὲν
οὖν
μονομαχῶν
ῥᾳδίως
τῶν
|
ἀνταγωνιστῶν |
περιεγίνετο
καὶ
μέχρι
τραυμάτων
προεχώρει |
[1, 17] |
γραμματεῖον
δία
τινος
τῶν
ἑαυτῷ
|
πιστῶν |
ἀναγνωσθησόμενον
πέμπει
τῷ
Λαίτῳ.
ὃ |
[1, 13] |
ἐδιώκετο,
γελωτοποιοὶ
δὲ
καὶ
τῶν
|
αἰσχίστων |
ὑποκριταὶ
εἶχον
αὐτὸν
ὑποχείριον.
ἁρμάτων |
[1, 14] |
αὐτὸς
λανθάνειν
ἤθελεν·
ἃ
δὲ
|
πράττων |
οἴκοι
διεβάλλετο,
ταῦτα
καὶ
δημοσίᾳ
|
[1, 17] |
καὶ
περὶ
ἀνδρείας
εἰπεῖν,
οὐδενὸς
|
ἥττων |
εὐστοχίᾳ
τε
καὶ
εὐχειρίᾳ,
εἰ |
[1, 12] |
ἐς
φυγὴν
ἐτράπησαν,
πολλοὶ
δὲ
|
αὐτῶν |
διεφθείροντο·
ὑπό
τε
τῆς
τῶν |
[1, 10] |
καὶ
πείσας
ἑτέρους
ἀπὸ
τῶν
|
αὐτῶν
|
ἔργων
συναποδρᾶναι,
χεῖρα
πολλὴν
κακούργων |
[1, 15] |
καὶ
καταδιώκων
ἔβαλλε
φθάνων
τε
|
αὐτῶν |
τὸν
δρόμον
καὶ
πληγαῖς
καιρίοις |
[1, 7] |
Ῥώμην
κατῴκουν
ἄνθρωποι,
μὴ
κατασχόντες
|
αὑτῶν
|
ἀλλ´
ἕκαστος
φθάσαι
θέλων,
δαφνηφόροι |
[1, 4] |
τοὺς
παρόντας,
ὡς
μηδὲ
κατασχόντας
|
αὑτῶν |
τινὰς
ἐς
οἰμωγὴν
ἀναβοῆσαι.
ὃ |
[1, 4] |
ὠμότητος,
πόθον
δὲ
ἐκ
τῆς
|
αὑτῶν |
χρηστότητος
ταῖς
τῶν
ἀρχομένων
ψυχαῖς |
[1, 1] |
τὴν
ἐμπειρίαν
τῶν
πραγμάτων
ἐπιμελέστερον
|
ἑαυτῶν |
τε
καὶ
τῶν
ὑπηκόων
ἦρξαν, |
[1, 14] |
ζῷά
τε
παντοῖα
καὶ
τὴν
|
ἑαυτῶν |
φύσιν
μὴ
τηροῦντα
σχήμασί
τε |
[1, 4] |
ἡσυχῇ
τοῦ
σκίμποδος
κουφίσας
ἑαυτὸν
|
τοιούτων |
λόγων
ἤρξατο·
„ἄχθεσθαι
μὲν
ὑμᾶς |
[1, 17] |
παροινίας
τῆς
σῆς,
ἧς
ἐτῶν
|
τοσούτων |
ἠνεσχόμην.
ἀλλ´
οὐ
καταπροίξῃ
αὐτὸς |
[1, 13] |
βασίλειον
ἐπανῆλθεν
αὐλήν.
πειραθεὶς
δὲ
|
τοσούτων |
κινδύνων
ἀπίστως
προσεφέρετο
πᾶσιν
ἀφειδῶς |
[1, 5] |
ἐμοὶ
βασιλεῖ
νέῳ
προθύμως
ἐπιδείξησθε,
|
τούτων |
αὐτοὶ
τὴν
δόξαν
πίστεώς
τε |
[1, 1] |
ποικίλα
ἤνεγκε
καὶ
θαύματος
ἄξια.
|
τούτων |
γὰρ
οἱ
μὲν
τὴν
ἡλικίαν |
[1, 17] |
δέ
τι
παιδίον
πάνυ
νήπιον,
|
τούτων |
δὴ
τῶν
γυμνῶν
μὲν
ἐσθῆτος |
[1, 17] |
εἰώθει
τοῦτο
ποιεῖν)
λαβὼν
γραμματεῖον
|
τούτων |
δὴ
τῶν
ἐκ
φιλύρας
ἐς |
[1, 15] |
περιττὸν
ἀκόντιον.
μέχρι
μὲν
οὖν
|
τούτων, |
εἰ
καὶ
βασιλείας
τὰ
πραττόμενα
|
[1, 17] |
καὶ
εὐχειρίᾳ,
εἰ
μὴ
τὴν
|
τούτων |
εὐμορίαν
αἰσχροῖς
ἐπιτηδεύμασι
κατῄσχυνεν,
ὡς |
[1, 2] |
δὲ
δύο.
τῶν
δὲ
ἀρρένων
|
τούτων |
ὁ
μὲν
ἕτερος
κομιδῇ
νέος |
[1, 1] |
τὰ
ἐπιτηδεύματα.
ὡς
δ´
ἕκαστα
|
τούτων |
πέπρακται,
κατὰ
χρόνους
καὶ
δυναστείας |
[1, 1] |
τιμὴν
βασιλέων
πόλεώς
τε
καὶ
|
ἰδιωτῶν, |
εὐτελῆ
καὶ
μικρὰ
ἔργα
λόγων |
[1, 12] |
ἐξουσίαν
τήν
τε
τῶν
βασιλικῶν
|
στρατιωτῶν |
ἀρχὴν
ἐγχειρισθῆναι.
ὑπὸ
δὲ
πλούτου |
[1, 12] |
οὐ
μόνον
βαλλόμενος
ὑπὸ
τῶν
|
στρατιωτῶν |
οὐδὲ
πατούμενος
ὑπὸ
τῶν
ἵππων, |
[1, 13] |
ἀπίστως
προσεφέρετο
πᾶσιν
ἀφειδῶς
τε
|
φονεύων |
καὶ
πάσαις
διαβολαῖς
ῥᾳδίως
πιστεύων |
[1, 15] |
τῆς
ἀρκτῴας
γῆς
ζῷα
πάντα
|
φονεύων |
Ῥωμαίοις
ἔδειξε.
τὸ
δ´
εὔστοχον |
[1, 13] |
φονεύων
καὶ
πάσαις
διαβολαῖς
ῥᾳδίως
|
πιστεύων |
μηδέ
τινα
προσιέμενος
τῶν
λόγου |
[1, 17] |
ἠνεσχόμην.
ἀλλ´
οὐ
καταπροίξῃ
αὐτὸς
|
μεθύων |
νηφούσης
γυναικός.
ταῦτα
εἰποῦσα
τὸν |
[1, 2] |
βασιλέα,
τούς
τε
προσιόντας
δεξιούμενος
|
κωλύων |
τε
τοὺς
περὶ
αὐτὸν
δορυφόρους |
[1, 16] |
πρῶτα
ἐλιπάρει
καὶ
προσπίπτουσα
μετὰ
|
δακρύων |
ἐδεῖτο
μήτε
τὴν
Ῥωμαίων
ἀρχὴν |
[1, 14] |
οὔτε
γὰρ
ὄμβρου
προϋπάρξαντος
οὔτε
|
νεφῶν |
ἀθροισθέντων,
σεισμοῦ
δὲ
ὀλίγου
προγενομένου |
[1, 6] |
(συνῴκει
γὰρ
τῇ
πρεσβυτάτῃ
τῶν
|
ἀδελφῶν |
τοῦ
Κομόδου)
„ποθεῖν
μέν
σε“ |
[1, 13] |
ἡ
δὲ
πρεσβυτάτη
τῶν
Κομόδου
|
ἀδελφῶν |
(Φαδίλλα
ἦν
ὄνομα
αὐτῇ)
εἰσδραμοῦσα |
[1, 2] |
ἐπιστώσατο.
πολύ
τε
πλῆθος
ἀνδρῶν
|
σοφῶν |
ἤνεγκε
τῶν
ἐκείνου
καιρῶν
ἡ |
[1, 15] |
μετοικισθῆναι
ἐβούλετο
ἐς
τὸ
τῶν
|
μονομάχων |
καταγώγιον.
ἑαυτὸν
δὲ
οὐκέτι
Ἡρακλέα, |
[1, 16] |
οἰκίας,
ἀλλ´
ἐκ
τοῦ
τῶν
|
μονομάχων |
καταγωγίου,
ἀντὶ
δὲ
τῆς
εὐπαρύφου |
[1, 17] |
ὁ
βασιλεὺς
καὶ
τοῦ
τῶν
|
μονομάχων |
καταγωγίου·
προσποιησάμενοι
δὲ
περὶ
τῶν |
[1, 16] |
ὡς
διανυκτερεύσων
ἐν
τῷ
τῶν
|
μονομάχων |
καταγωγίῳ
κἀκεῖθεν
προελευσόμενος
ἐπὶ
τὰς |
[1, 16] |
φέρων
καὶ
συμπροιόντων
τῶν
λοιπῶν
|
μονομάχων |
ὀφθῆναι
τοῖς
Ῥωμαίοις.
ἐπεὶ
δὲ |
[1, 15] |
μεμιασμένῳ
σχήματι.
ὃ
μὲν
οὖν
|
μονομαχῶν |
ῥᾳδίως
τῶν
ἀνταγωνιστῶν
περιεγίνετο
καὶ
|
[1, 4] |
ἀφορμαῖς
ῥᾷστα
κινεῖσθαι.
~κυμαίνουσαν
οὖν
|
ἔχων |
τοσαύταις
φροντίσι
τὴν
ψυχήν,
συγκαλέσας |
[1, 6] |
τὸ
ἀμέριμνον
ὠνούμενος
ἀφειδῶς
τε
|
ἔχων
|
χρημάτων,
πάντα
ἐδίδου
τὰ
αἰτούμενα. |
[1, 10] |
πρῶτα
κώμαις
τε
καὶ
ἀγροῖς
|
ἐπιτρέχων |
ἐλῄστευεν,
ἐπεὶ
δὲ
πολλῶν
χρημάτων |
[1, 15] |
ἵδρυσεν·
ὁ
δὲ
Κόμοδος
μηκέτι
|
κατέχων |
ἑαυτοῦ
δημοσίᾳ
θέας
ἐπετέλεσεν,
ὑποσχόμενος |
[1, 3] |
τοῦτο
δὲ
αἱ
τῶν
Ἀλεξάνδρου
|
διαδόχων |
ἐς
τοὺς
ὑπηκόους
ὕβρεις
τε |
[1, 17] |
καὶ
γυμνάσια
τὰ
πρὸς
θηρία
|
διψῶν |
ἔπιεν
ἀναισθήτως.
εὐθέως
δὲ
κάρος |
[1, 12] |
ἀνθρώπων
φθορᾶς
γενομένης
πάντων
τε
|
ζῴων |
τῶν
τοῖς
ἀνθρώπων
συνοίκων.
ἐπέσχε |
[1, 14] |
σχήματι
καὶ
θηλειῶν
πολυτέλειαν
καὶ
|
ἡρώων |
ἰσχὺν
μιμούμενον.
τοιοῦτος
μὲν
δὴ |
[1, 6] |
πάντα
ἐπράττετο
τῇ
γνώμῃ
τῶν
|
πατρῴων |
φίλων,
οἳ
πανημέριοι
συνῆσαν
αὐτῷ |