Livre, Chap.
[1, 13]	περὶ αὐτὸν ἐχρήσαντο, φιλοτιμουμένης, ὡς	ἄν	τις εἴποι, τῆς φύσεως ἐν
[1, 7]	πάντες αὐτῷ συναπελθεῖν ἤθελον, ὡς	ἂν	ἀπαλλαγεῖεν μὲν τῆς ἐν τῇ
[1, 8]	ἄγων τὸ μειράκιον ἐφόβει, ὡς	ἂν	αὐτοὺς διαχρησάμενος ἀφορμὴν αὐτῷ παράσχοι
[1, 5]	μειράκιον ἐς τὸ στρατόπεδον, ὡς	ἂν	διαλεχθείη τε τοῖς στρατιώταις, καὶ
[1, 1]	δυναστεία μετέπεσεν ἐς μοναρχίαν, οὐκ	ἂν	εὕροι ἐν ἔτεσι περί που
[1, 5]	ὀφειλόντων, τοὺς δ´ ἡλικιώτας εἰκότως	ἂν	καὶ συμφοιτητὰς τῶν ἐν ὅπλοις
[1, 1]	παιδείας κλέος ἀίδιον μνώμενοι, ὡς	ἂν	μὴ σιωπήσαντες λάθοιεν ἐς τὸν
[1, 6]	τε ἡ Ῥώμη, ὅπου ποτ´	ἂν	ὁ βασιλεὺς ᾖ. τὸν δὲ
[1, 5]	τὴν ἀναφορὰν ἔχει· ὅσα δ´	ἂν	σὺν ἐμοὶ βασιλεῖ νέῳ προθύμως
[1, 5]	πραττόμενα ἐφορᾶν ἡγεῖσθε. εὐδαιμονοίημεν δ´	ἂν	τὰ δέοντα πράττοντες ὑπὸ τοιούτῳ
[1, 5]	ἄνθρωπον καὶ βασιλέα. εἰκότως δ´	ἂν	ταῦτα λογιζόμενοι στέργοιτε οὐ δοθέντα
[1, 9]	αὐτοῦ λανθάνοντες συνεκρότουν δύναμιν, ὡς	ἂν	τοῦ Περεννίου κατεργασαμένου τὸν Κόμοδον
[1, 3]	Σικελιώτου τυράννου, ὃς ὑπὸ τῆς	ἄγαν	ἀκρασίας καινὰς ἡδονὰς ἐπὶ μεγίστοις
[1, 4]	ὧν αὐτὸς διάκειμαι πρὸς ὑμᾶς,	ἀμοιβαίαν	εὔνοιαν εἰκότως ἤλπικα. νῦν δὲ
[1, 5]	τὴν ἐκείνου σοφίαν τε καὶ	στρατηγίαν	τὴν ἀναφορὰν ἔχει· ὅσα δ´
[1, 12]	συνεχῶς ἐχρῶντο, φασκόντων τινῶν τὴν	εὐωδίαν	φθάσασαν ἐμπιπλάναι τοὺς πόρους τῶν
[1, 10]	καθειρχθέντας αἰτίαις δεσμῶν ἐλευθέρους ἀφιέντες	ἄδειάν	τε ὑπισχνούμενοι, εὐεργεσίαις ἐς τὴν
[1, 5]	ἡμερῶν, ἐν ὅσαις περὶ τὴν	κηδείαν	τοῦ πατρὸς τὸν υἱὸν ἀπησχόλουν,
[1, 10]	παῖξαί τε καὶ κρύψαι τὴν	ἀλήθειαν,	ὡς μὴ ῥᾳδίως διαγνῶναι τόν
[1, 9]	ἐπεδείκνυντο τῆς τε ἐκείνου σωτηρίας	προμήθειαν	εἶχον, ποιησάμενός τε αὑτὸν ἐπ´
[1, 1]	πρὸς ἔχθραν ἢ μῖσος τυράννων,	κολακείαν	τε ἢ τιμὴν βασιλέων πόλεώς
[1, 14]	δὲ ἦν πάντων ἱερῶν, δι´	ἀσφάλειαν	ἀναθήμασι κεκοσμημένον χρυσοῦ τε καὶ
[1, 6]	αὐτάρκη πρὸς σώφρονα τοῦ σώματος	ἐπιμέλειαν.	παρεισδύντες δέ τινες τῶν ἐπὶ
[1, 14]	ὑφ´ ἑνὶ σχήματι καὶ θηλειῶν	πολυτέλειαν	καὶ ἡρώων ἰσχὺν μιμούμενον. τοιοῦτος
[1, 5]	δωρησάμενος, ὡς ἔθος ἐστὶ τοῖς	βασιλείαν	διαδεχομένοις, μεγαλόφρονι ἐπιδόσει οἰκειώσηται τὸ
[1, 3]	ἐτάραττε μνήμη τῶν ἐν νεότητι	βασιλείαν	παραλαβόντων, τοῦτο μὲν Διονυσίου τοῦ
[1, 6]	διηγούμενοι τήν τε τῶν ἐπιτηδείων	δαψίλειαν	καταριθμοῦντες διαβάλλοντές τε πᾶσαν τὴν
[1, 14]	τὴν τοῦ νεὼ τῆς Εἰρήνης	ἀπώλειαν.	τὰ γοῦν ἀκολουθήσαντα, ὡς ἐν
[1, 11]	ἄγαλμα ᾔτουν· ἔτυχον δὲ ῥᾳδίως	συγγένειαν	προβαλλόμενοι καὶ τὴν ἀπ´ Αἰνείου
[1, 11]	ναῦς ἀνέδραμε, πρὶν ἢ τὴν	ἱέρειαν	ἐνεχθῆναι {τῆς} θεοῦ ἥτις {τῆς
[1, 7]	τῆς ἐν τῇ πολεμίᾳ διατριβῆς,	ἀπολαύσειαν	δὲ τῆς ἐν Ῥώμῃ τρυφῆς.
[1, 1]	ἀρχήν, οἳ δὲ πρόσκαιρον τὴν	δυναστείαν·	εἰσὶ δ´ οἳ μέχρι προσηγορίας
[1, 16]	δεδιότα δὲ τὴν τοῦ παιδὸς	δυναστείαν	παρ´ αὐτῷ κρυπτόμενον λαθεῖν· ὅθεν
[1, 1]	τούτων γὰρ οἱ μὲν τὴν	ἡλικίαν	πρεσβύτεροι διὰ τὴν ἐμπειρίαν τῶν
[1, 16]	γνώμην αὑτοῦ ταύτην ἀνήνεγκε πρὸς	Μαρκίαν,	ἣν εἶχε τῶν παλλακίδων τιμιωτάτην,
[1, 17]	καὶ αὐτὸς ταραχθεὶς ἀφικνεῖται πρὸς	Μαρκίαν	ὡς δὴ συσκεψόμενος αὐτοῖς περὶ
[1, 14]	μετὰ τὴν ἀπ´ Ἰλίου ἐς	Ἰταλίαν	ἄφιξιν εἶδον οἱ καθ´ ἡμᾶς
[1, 12]	καιροῦ λοιμώδη νόσον κατασχεῖν τὴν	Ἰταλίαν·	μάλιστα δὲ τὸ πάθος ἐν
[1, 9]	γενόμενον δὲ αὐτὸν κατὰ τὴν	Ἰταλίαν,	οἷς τοῦτο ἐντέταλτο, διεχρήσαντο. τοιοῦτο
[1, 10]	ὁδοιπορίας κατ´ ὀλίγους ἐς τὴν	Ἰταλίαν	παρεδύοντο, καὶ περὶ βασιλείας ἤδη
[1, 4]	Ῥωμαίων ἀρχὴν ὃς ἀδακρυτὶ τοιαύτην	ἀγγελίαν	ἐδέχετο. πάντες δ´ ὥσπερ ἐκ
[1, 17]	ἡσύχασε, περὶ στόμαχον δὲ καὶ	κοιλίαν	τοῦ φαρμάκου γενομένου ἴλιγγός τε
[1, 6]	δὲ ἐπὶ μεγάλαις συντάξεσιν ἐς	φιλίαν	ἐπηγάγοντο ῥᾷστα πείσαντες. φύσει γὰρ
[1, 8]	εὐνοίας ἐχυρώτατον τὴν πρὸς αὐτὸν	ἐπιγαμίαν	ἐποιήσατο. ἀλλ´ ἐπεὶ συνέβη τὸν
[1, 6]	τε ἦν ἁπάντων καὶ κατ´	ἐπιγαμίαν	προσήκων αὐτῷ (συνῴκει γὰρ τῇ
[1, 10]	ἐπιστέλλει τοῖς τῶν ἐθνῶν ἡγουμένοις	ῥᾳθυμίαν	ἐγκαλῶν καὶ κελεύει στρατὸν ἐπ´
[1, 12]	τρυφῆς ἀνεπείσθη καὶ πρὸς βασιλείας	ἐπιθυμίαν.	ἀθροίζων δὲ χρήματα καὶ πλεῖστον
[1, 6]	τὰς ὀρέξεις ἐς τὴν ἡδονῶν	ἐπιθυμίαν.	αἰφνιδίως δὲ καλέσας τοὺς φίλους
[1, 6]	καὶ μᾶλλον ἐπείγοντα ἐπέχει τὴν	ἐπιθυμίαν.	τῶν μὲν γὰρ ἐκεῖσε καὶ
[1, 9]	ἔσεσθαι ἤλπισε πρὸς τὴν βασιλείας	ἐπιθυμίαν.	~χρόνου δὲ οὐ πολλοῦ διαγενομένου
[1, 11]	Γάλλῳ παραρρέοντι, ἀφ´ οὗ τὴν	ἐπωνυμίαν	φέρουσιν οἱ τῇ θεῷ τομίαι
[1, 16]	τὴν δὲ τοῦ ἔτους ἀρχὴν	ἱερομηνίαν	ἄγουσι τῷ τῆς Ἰταλίας θεῷ.
[1, 7]	ἐπικληθέντος, καὶ Ἀδριανοῦ ἔκγονος κατὰ	θηλυγονίαν,	ἀνήνεγκε δὲ τὸ γένος αὕτη
[1, 5]	ἡγεῖτο φύσεως, τὴν δ´ ἀρετῆς	κοινωνίαν.	φέρων τέ με πολλάκις ἔτι
[1, 8]	συμβούλοις χρώμενος. ἐπεὶ δὲ τὴν	πρόνοιαν	ἐνεχείρισε τῆς ἀρχῆς ἑαυτῷ, ἐπιστήσας
[1, 6]	τῆς ὄχθης τοῦ Ἴστρου τὴν	πρόνοιαν	προστάξας τε αὐτοῖς ἀνέχειν τὰς
[1, 9]	ἐγχειρίσαι πείθει τὸν Κόμοδον τὴν	πρόνοιαν	τῶν Ἰλλυρικῶν στρατευμάτων, αὐτός τε
[1, 4]	αὐτὸς διάκειμαι πρὸς ὑμᾶς, ἀμοιβαίαν	εὔνοιαν	εἰκότως ἤλπικα. νῦν δὲ καιρὸς
[1, 9]	ᾐδεῖτο καὶ ὅσοι πατρῴαν αὐτῷ	εὔνοιαν	ἐπεδείκνυντο τῆς τε ἐκείνου σωτηρίας
[1, 6]	μνήμη αἰώνιόν σοι πίστιν καὶ	εὔνοιαν	παρὰ τῶν ἀρχομένων ἐβεβαίωσεν. τοιαῦτά
[1, 10]	τε περὶ αὐτὸν τῶν δορυφόρων	εὔνοιαν)	τέχνῃ καὶ σοφίᾳ ἤλπισε περιέσεσθαι.
[1, 17]	δὲ τὸ γραμματεῖον „ὅρα“ ἔφη	„ποίαν	μέλλομεν παννυχίζειν ἑορτήν“ ὁ δ´
[1, 8]	ὄνομα, ἀνάγκη τε ἐγένετο τὴν	προεδρίαν	ἀπονέμεσθαι τῇ τοῦ βασιλεύοντος γυναικί,
[1, 3]	ἐπεὶ δὲ αὑτῷ τὰς πρὸς	σωτηρίαν	ἐλπίδας φαύλως ἔχειν ὑπώπτευεν, ἑώρα
[1, 1]	τὴν ἡλικίαν πρεσβύτεροι διὰ τὴν	ἐμπειρίαν	τῶν πραγμάτων ἐπιμελέστερον ἑαυτῶν τε
[1, 5]	υἱὸν καλῶν· τὴν μὲν γὰρ	προσηγορίαν	ἡγεῖτο φύσεως, τὴν δ´ ἀρετῆς
[1, 11]	δὲ ὄνομα αὐτῷ, τὴν δὲ	προσηγορίαν	λαβεῖν τὸν τόπον ἐκ τοῦ
[1, 14]	ὡς πρῶτον μὲν τὴν πατρῴαν	προσηγορίαν	παραιτήσασθαι, ἀντὶ δὲ Κομόδου καὶ
[1, 17]	εὐχειρίᾳ, εἰ μὴ τὴν τούτων	εὐμορίαν	αἰσχροῖς ἐπιτηδεύμασι κατῄσχυνεν, ὡς προείρηται.
[1, 7]	μειράκιον ἡγούμενοι. ἀνύσας δὲ τὴν	ὁδοιπορίαν	ὁ Κόμοδος μετὰ νεανικῆς σπουδῆς
[1, 1]	τῆς ἀληθείας μείζονι. ἐγὼ δ´	ἱστορίαν	οὐ παρ´ ἄλλων παραδεξάμενος ἄγνωστόν
[1, 13]	τετολμηκέναι) ὁ δὲ δῆμος κεκόρεστο	τιμωρίαν	παρὰ τοῦ τὰ δεινὰ δράσαντος
[1, 4]	πλῆθος οὐδὲν αὔταρκες πρὸς τυραννίδος	ἀκρασίαν,	οὔτε δυρυφόρων φρουρὰ ἱκανὴ ῥύεσθαι
[1, 17]	πιεῖν. ὁ δ´ ὡς συνήθη	φιλοτησίαν	μετὰ πολλὰ λουτρὰ καὶ γυμνάσια
[1, 8]	διαχρησάμενος ἀφορμὴν αὐτῷ παράσχοι καὶ	ἐξουσίαν	ἁρπάζειν τὰ ἐκείνων κτήματα. μέχρι
[1, 3]	νεότης ἀκμάζουσα καὶ ἐν ὀρφανίᾳ	ἐξουσίαν	αὐτοκράτορα καὶ ἀκώλυτον προσλαβοῦσα μαθημάτων
[1, 9]	ᾠήθη μὴ ἑνὶ πιστεύειν τοσαύτην	ἐξουσίαν,	μερισθεῖσαν δὲ αὐτὴν ἀσθενεστέραν ἔσεσθαι
[1, 12]	φρουρὰν καὶ τὴν τοῦ θαλάμου	ἐξουσίαν	τήν τε τῶν βασιλικῶν στρατιωτῶν
[1, 11]	διὰ τὴν παρ´ Ἑλλήνων τισὶν	ἀγνωσίαν.	αὐτὸ μὲν τὸ ἄγαλμα διοπετὲς
[1, 9]	τε παῖδες αὐτῷ τὴν Ἰλλυρικὴν	στρατιὰν	ἀναπείθουσιν. εἰ δὲ μὴ φθάσεις,
[1, 11]	ἦν τοιαύτης, ὥστ´ ἔδει παρθενεύεσθαι,	αἰτίαν	δὲ διαφθορᾶς εἶχεν. μέλλουσα δὲ
[1, 11]	ἐς μέγα προχωρήσειν, εἰ τὴν	Πεσσινουντίαν	θεὸν μεταγάγοιεν ὡς αὑτούς. πέμψαντες
[1, 15]	βούλεσθαι μηδὲ τὴν βασίλειον οἰκεῖν	ἑστίαν·	ἀλλὰ γὰρ μετοικισθῆναι ἐβούλετο ἐς
[1, 6]	τις ἐκεῖσε προκαταλάβοι τὴν βασίλειον	ἑστίαν	τῶν εὐπατριδῶν πλουσίων, εἶθ´ ὥσπερ
[1, 5]	ἀνδρείως κατορθωθέντα ἐς τὴν ἐκείνου	σοφίαν	τε καὶ στρατηγίαν τὴν ἀναφορὰν
[1, 2]	τοὺς ἐντυγχάνοντας. μόνος τε βασιλέων	φιλοσοφίαν	οὐ λόγοις οὐδὲ δογμάτων γνώσεσι,
[1, 3]	ἀλλὰ τοὺς μὲν πειθοῖ ἐς	συμμαχίαν	προσηγάγετο, τῶν δὲ καὶ κρατήσας
[1, 10]	τε ὑπισχνούμενοι, εὐεργεσίαις ἐς τὴν	συμμαχίαν	προσήγοντο· πᾶσάν τε κατατρέχοντες τὴν
[1, 1]	ἡ Ῥωμαίων δυναστεία μετέπεσεν ἐς	μοναρχίαν,	οὐκ ἂν εὕροι ἐν ἔτεσι
[1, 17]	ἔς τε τὰ οἰκεῖα ἀπιέναι,	ἡσυχίαν	δὴ παρεσκεύαζον αὐτῷ. εἰώθει δὲ
[1, 8]	ἦσαν καὶ εὐγενεῖς, τούτους ἐς	ὑποψίαν	ἄγων τὸ μειράκιον ἐφόβει, ὡς
[1, 13]	σώφρων μὲν πᾶς καὶ παιδείας	κἂν	ἔτι μετρίως μεμνημένος τῆς αὐλῆς
[1, 8]	δὲ ὁ Κόμοδος γυναῖκα ἠγάγετο,	Κρισπῖναν	ὄνομα, ἀνάγκη τε ἐγένετο τὴν
[1, 3]	δι´ ὧν τὴν ἐκείνου ἀρχὴν	κατῄσχυναν,	Πτολεμαῖος μὲν καὶ μέχρις ἀδελφῆς
[1, 13]	τοῦ βασιλέως λόγοις) τὸν Κόμοδον	ἐτάραξαν.	ἐκπλαγεὶς δὲ ἐκεῖνος τόν τε
[1, 4]	χρηστότητος ταῖς τῶν ἀρχομένων ψυχαῖς	ἐνέσταξαν.	οὐ γὰρ οἱ ἐξ ἀνάγκης
[1, 14]	ἕκαστος δὲ τὰ ἴδια αὑτοῦ.	καταφλέξαν	δὲ τὸ πῦρ τόν τε
[1, 9]	ἐπειχθέντος, εἴτε καὶ τολμήσαντος ἵνα	δόξαν	ἄρηται πρότερον ἄγνωστος καὶ ἄσημος
[1, 13]	τῶν μὲν κολάκων ἐς ἀνδρείας	δόξαν	αὐτὰ ὑμνούντων, τοῦ δὲ ἀπρεπέστερον
[1, 5]	προαγάγοιτε. ὑμῖν τε γὰρ ταῦτα	δόξαν	οἴσει καὶ τὴν τοῦ κοινοῦ
[1, 5]	προθύμως ἐπιδείξησθε, τούτων αὐτοὶ τὴν	δόξαν	πίστεώς τε ἀγαθῆς καὶ ἀνδρείας
[1, 1]	ἑαυτῶν τε καὶ τῶν ὑπηκόων	ἦρξαν,	οἱ δὲ κομιδῇ νέοι ῥᾳθυμότερον
[1, 17]	τοῦ ἐμέτου ὄντος, φοβηθέντες μὴ	πᾶν	ἐξεμέσας τὸ φάρμακον ἀνανήψῃ καὶ
[1, 14]	τὴν ὁρμήν. ὅθεν καὶ τὸ	πᾶν	ἔργον ἐξεθειάσθη πιστευόντων κατ´ ἐκεῖνο
[1, 4]	Μάρκου, ἐπειδὴ διεφοίτησεν ἡ φήμη,	πᾶν	τε τὸ παρὸν στρατιωτικὸν καὶ
[1, 13]	{ὁ δῆμος, οἳ δὲ στέργοντες,	{πᾶν	τὸ ἱππικὸν τάγμα, ἐν ὅπλοις
[1, 14]	ποθεν ἐκ τοῦ σεισμοῦ διαρρυέντος,	πᾶν	τὸ τῆς Εἰρήνης τέμενος κατεφλέχθη,
[1, 13]	ψυχὴν νύκτωρ τε καὶ μεθ´	ἡμέραν	ἐπάλληλοι καὶ ἀκόλαστοι σώματος ἡδοναί.
[1, 1]	ὅλως μνημονευθέντας· ὧν οἳ μὲν	ἐπιμηκεστέραν	ἔσχον τὴν ἀρχήν, οἳ δὲ
[1, 9]	τοσαύτην ἐξουσίαν, μερισθεῖσαν δὲ αὐτὴν	ἀσθενεστέραν	ἔσεσθαι ἤλπισε πρὸς τὴν βασιλείας
[1, 6]	Ἴστρου ὥραν, μήτε ὀπώρας εὔφορον	κρυεράν	τε ἀεὶ καὶ συννεφῆ. „οὐ
[1, 1]	ἐλεγχθήσεται. εἰσὶ δ´ οἳ πρὸς	ἔχθραν	ἢ μῖσος τυράννων, κολακείαν τε
[1, 8]	οὗ καὶ λανθανούσῃ συνουσίᾳ διεβάλλετο,	πεῖραν	τῆς γνώμης λαμβάνουσα, περί τε
[1, 12]	καὶ πρὸς τὴν τοῦ ἀέρος	φθορὰν	ἀντέχειν ἐλέγετο εὐωδίᾳ τε τῆς
[1, 5]	σοφίαν τε καὶ στρατηγίαν τὴν	ἀναφορὰν	ἔχει· ὅσα δ´ ἂν σὺν
[1, 5]	τῶν λεγομένων καὶ τὰ πραττόμενα	ἐφορᾶν	ἡγεῖσθε. εὐδαιμονοίημεν δ´ ἂν τὰ
[1, 11]	ἑκατέρωθεν πεσεῖν ἱκανούς, καὶ τὴν	συμφορὰν	ὄνομα δοῦναι τῷ χωρίῳ. ἔνθα
[1, 8]	ᾧ περὶ τὴν τῶν ῥημάτων	προφορὰν	ἠσχολεῖτο καὶ τὴν δεῖξιν τοῦ
[1, 12]	ὡς τήν τε τοῦ σώματος	φρουρὰν	καὶ τὴν τοῦ θαλάμου ἐξουσίαν
[1, 16]	πρῶτον τὴν ἔνδοξον καὶ ἐνιαύσιον	πορφύραν	περιτίθενται, πάντων ἑορταζόντων ὁ Κόμοδος
[1, 6]	ἐπὶ ταῖς ὄχθαις τοῦ Ἴστρου	ὥραν,	μήτε ὀπώρας εὔφορον κρυεράν τε
[1, 10]	κατατρέχοντες τὴν Κελτῶν καὶ Ἰβήρων	χώραν,	πόλεσί τε ταῖς μεγίσταις ἐπιόντες,
[1, 4]	ἐκεῖνοι ἐς ἀρχῆς μῆκος ἀκινδύνως	ἤλασαν,	ὅσοι μὴ φόβον ἐξ ὠμότητος,
[1, 12]	τε ὀσφρήσεις καὶ τὰ ὦτα	ἐνεπίμπλασαν,	θυμιάμασί τε καὶ ἀρώμασι συνεχῶς
[1, 11]	τὸ σεμνὸν τῆς παρθένου Ῥωμαῖοι	ἐθαύμασαν.	τοσαῦτα μὲν δὴ περὶ τῆς
[1, 8]	οὖν τινὸς ὀλίγων ἐτῶν τιμὴν	πᾶσαν	ἀπένεμε τοῖς πατρῴοις φίλοις, πάντα
[1, 5]	ὁ πατὴρ ἐφίλει τε καὶ	πᾶσαν	ἀρετὴν ἐπαίδευεν. ἔδωκε δὲ μετ´
[1, 13]	σπουδῆς ἀπῆγεν ἑαυτόν, δεδούλωντο δὲ	πᾶσαν	αὐτοῦ τὴν ψυχὴν νύκτωρ τε
[1, 8]	τῶν βασιλείων καμάτων ἀπῆγεν {αὐτόν}	πᾶσαν	δὲ τὴν διοίκησιν τῆς ἀρχῆς
[1, 10]	εὐεργεσίαις ἐς τὴν συμμαχίαν προσήγοντο·	πᾶσάν	τε κατατρέχοντες τὴν Κελτῶν καὶ
[1, 6]	ἐπιτηδείων δαψίλειαν καταριθμοῦντες διαβάλλοντές τε	πᾶσαν	τὴν ἐπὶ ταῖς ὄχθαις τοῦ
[1, 14]	δὲ καὶ ἀνδριάντας αὑτοῦ κατὰ	πᾶσαν	τὴν πόλιν, ἀλλὰ μὴν καὶ
[1, 13]	σύροντές τε τὰ σώματα καὶ	πᾶσαν	ὕβριν ἐνυβρίσαντες, τέλος λελωβημένα ἐς
[1, 12]	ἐχρῶντο, φασκόντων τινῶν τὴν εὐωδίαν	φθάσασαν	ἐμπιπλάναι τοὺς πόρους τῶν αἰσθήσεων
[1, 13]	ἄρρενες αὐτῷ) πάντας τε ὅσους	ᾔδεσαν	ἐκείνῳ φίλους διεχρήσαντο· σύροντές τε
[1, 13]	τε τῆς τοῦ βασιλέως ὀργῆς	(συνίεσαν	γὰρ ἐξηπατῆσθαι καὶ τὰ δρασθέντα
[1, 12]	ἱππεῖς, οἳ δὲ ἔπασχον ἅπερ	δεδράκεσαν,	οὐδενὸς μὲν αὐτοῖς συστάδην μαχομένου,
[1, 15]	θεασόμενοι ἃ μὴ πρότερον μήτε	ἑωράκεσαν	μήτε ἠκηκόεσαν. καὶ γὰρ διηγγέλλετο
[1, 3]	οἳ διαδράντες πρὸς τὸ παρὸν	ἀνακεχωρήκεσαν	δέει τῆς παρουσίας τοιούτου βασιλέως.
[1, 15]	μὴ πρότερον μήτε ἑωράκεσαν μήτε	ἠκηκόεσαν.	καὶ γὰρ διηγγέλλετο αὑτοῦ τῆς
[1, 13]	παῖδας τοῦ Κλεάνδρου (δύο δὲ	ἦσαν	ἄρρενες αὐτῷ) πάντας τε ὅσους
[1, 3]	καὶ κρατήσας ἦν τοῖς ὅπλοις,	ἦσαν	δέ τινες οἳ διαδράντες πρὸς
[1, 8]	ἤρξατο, καὶ ὅσοι πλούσιοί τε	ἦσαν	καὶ εὐγενεῖς, τούτους ἐς ὑποψίαν
[1, 15]	ποτὲ βέλη ὧν αἱ ἀκμαὶ	ἦσαν	μηνοειδεῖς, ταῖς Μαυρουσίαις στρουθοῖς ὀξύτατα
[1, 1]	ἀφηγήσεσιν ὠλιγώρησαν, οὐχ ἥκιστα δὲ	ἐπεμελήθησαν	φράσεώς τε καὶ εὐφωνίας, θαρροῦντες,
[1, 1]	τιμῆς ἐφημέρου μόνης ἐλθόντες εὐθέως	κατελύθησαν.	μερισθεῖσα γὰρ ἡ Ῥωμαίων ἀρχὴ
[1, 6]	τοῦ μειρακίου οἱ μὲν ἄλλοι	συνεστάλησάν	τε τὴν ψυχήν, καὶ σκυθρωπαῖς
[1, 1]	κομιδῇ νέοι ῥᾳθυμότερον βιώσαντες πολλὰ	ἐκαινοτόμησαν·	διόπερ εἰκότως ἐν ἡλικίαις τε
[1, 5]	παρὸν καταθαρσήσει τῆς ἡμετέρας ἡλικίας	{καταφρονῆσαν}	τά τε μέλλοντα φοβήσεται δέει
[1, 6]	τῶν πατρῴων φίλων, οἳ πανημέριοι	συνῆσαν	αὐτῷ τὰ βέλτιστα συμβουλεύοντες, καὶ
[1, 15]	ἀκοντίζοντι καὶ τοξεύοντι μὴ πταίειν.	συνῆσαν	δὲ παιδεύοντες αὐτὸν Παρθυαίων οἱ
[1, 12]	καὶ μὴ φέροντες ἐς φυγὴν	ἐτράπησαν,	πολλοὶ δὲ αὐτῶν διεφθείροντο· ὑπό
[1, 5]	φίλους (πολλοὶ δὲ καὶ λόγιοι	παρῆσαν	αὐτῷ) ἔλεξε τοιάδε· „κοινὴν εἶναί
[1, 4]	τε τοὺς φίλους ὅσοι τε	παρῆσαν	τῶν συγγενῶν, καὶ τὸν παῖδα
[1, 13]	ἐσθῆτα, καὶ τῶν παρόντων τινές	(ἐθάρρησαν	γὰρ τοῖς τῆς ἀδελφῆς τοῦ
[1, 1]	μὲν ἀληθείας ἐν ταῖς ἀφηγήσεσιν	ὠλιγώρησαν,	οὐχ ἥκιστα δὲ ἐπεμελήθησαν φράσεώς
[1, 10]	τῶν μὲν χωρίων ἃ ἐπόρθουν	ἀπέστησαν,	λαθόντες δὲ διὰ ταχείας καὶ
[1, 9]	μὴ ἑνὶ πιστεύειν τοσαύτην ἐξουσίαν,	μερισθεῖσαν	δὲ αὐτὴν ἀσθενεστέραν ἔσεσθαι ἤλπισε
[1, 9]	τοῦ Περεννίου παῖδα, καὶ νομίσματα	ἐκόμισαν	ἐκτετυπωμένα τὴν ἐκείνου εἰκόνα. λαθόντες
[1, 14]	ἐς τὴν τοῦ βασιλέως αὐλὴν	μετεκόμισαν.	κατεφλέχθη δὲ καὶ ἄλλα πλεῖστα
[1, 1]	μικρὰ ἔργα λόγων ἀρετῇ δόξῃ	παρέδοσαν	τῆς ἀληθείας μείζονι. ἐγὼ δ´
[1, 6]	σκυθρωπαῖς ταῖς ὄψεσιν ἐς γῆν	ἔνευσαν.	Πομπηιανὸς δέ, ὃς πρεσβύτατός τε
[1, 9]	ἀθροίζεται ὡς ἐς βασιλίδα πόλιν	πανηγυρίζουσαν.	θεατὴς δὲ καὶ ἀθλοθέτης σὺν
[1, 15]	ἐκκαλούμενον καταλαβούσης φθάσας τῷ ἀκοντίῳ	μέλλουσαν	δήξεσθαι, τὴν μὲν ἀπέκτεινε τὸν
[1, 17]	καὶ πρὸ ἁπάντων αὑτήν τε	μέλλουσαν	τεθνήξεσθαι, Λαῖτόν τε καὶ Ἔκλεκτον
[1, 4]	ταῖς τυχούσαις ἀφορμαῖς ῥᾷστα κινεῖσθαι.	~κυμαίνουσαν	οὖν ἔχων τοσαύταις φροντίσι τὴν
[1, 14]	ἐροῦμεν, ἐκ τῆς ἀποβάσεως τὴν	προϋπάρχουσαν	φήμην ἐπιστώσατο. πολλῶν δὴ καὶ
[1, 13]	ἀλλήλους ἐμφυλίου αἵματος τὴν πόλιν	ἐπλήρωσαν.	τὰ δ´ ἑκατέρου τοῦ πλήθους
[1, 13]	λελωβημένα ἐς τοὺς ὀχετοὺς φέροντες	ἔρριψαν.	τοιούτῳ μὲν δὴ τέλει Κλέανδρός
[1, 9]	ὁ Κόμοδος ᾐδεῖτο καὶ ὅσοι	πατρῴαν	αὐτῷ εὔνοιαν ἐπεδείκνυντο τῆς τε
[1, 14]	προὐχώρησεν, ὡς πρῶτον μὲν τὴν	πατρῴαν	προσηγορίαν παραιτήσασθαι, ἀντὶ δὲ Κομόδου
[1, 5]	ἡμῖν δὲ χρὴ μέλειν τῶν	ἐν	ἀνθρώποις καὶ τὰ ἐπὶ γῆς
[1, 9]	μετὰ πάσης εὐκοσμίας, τῶν τε	ἐν	ἀξιώσεσιν ἐν ἐξαιρέτοις ἕδραις καὶ
[1, 5]	ἔργων ἀνδραγαθίᾳ. τὸ βάρβαρον δὲ	ἐν	ἀρχῇ νέας ἡγεμονίας κολασθὲν οὔτε
[1, 10]	ἤδη μεγίσταις ἐπετίθεντο, καὶ τὰ	ἐν	αὐταῖς δεσμωτήρια βίᾳ ῥηγνύντες, τοὺς
[1, 2]	δ´ ὧν καὶ πείρᾳ μετέσχον	ἐν	βασιλικαῖς ἢ δημοσίαις ὑπηρεσίαις γενόμενος
[1, 15]	αὐτῷ. τότε γοῦν εἴδομεν ὅσα	ἐν	γραφαῖς ἐθαυμάζομεν· ἀπό τε γὰρ
[1, 11]	μῦθον καὶ τὴν Διὸς ἁρπαγήν.	ἐν	δὲ τῷ προειρημένῳ Πεσσινοῦντι πάλαι
[1, 13]	ἄν τις εἴποι, τῆς φύσεως	ἐν	ἑνὶ δεῖξαι, ὅτι ἐκ τῆς
[1, 9]	εὐκοσμίας, τῶν τε ἐν ἀξιώσεσιν	ἐν	ἐξαιρέτοις ἕδραις καὶ ὡς ἑκάστοις
[1, 13]	ἐπὶ ἡσυχίᾳ τῶν πραττομένων ἀγνοίᾳ,	ἐν	ἐσχάτῳ καθέστηκας κινδύνῳ· ἡμεῖς δέ,
[1, 1]	ἐς μοναρχίαν, οὐκ ἂν εὕροι	ἐν	ἔτεσι περί που διακοσίοις μέχρι
[1, 1]	μερισθεῖσα γὰρ ἡ Ῥωμαίων ἀρχὴ	ἐν	ἔτεσιν ἑξήκοντα ἐς πλείους δυνάστας
[1, 16]	ταύτης δὲ τῆς ἑορτῆς προσιούσης,	ἐν	ᾗ μάλιστα Ῥωμαῖοι δεξιοῦνταί τε
[1, 1]	βιώσαντες πολλὰ ἐκαινοτόμησαν· διόπερ εἰκότως	ἐν	ἡλικίαις τε καὶ ἐξουσίαις διαφόροις
[1, 5]	καὶ ἀνδρείας ἀποίσεσθε. τό τε	ἐν	ἡμῖν νέον σεμνότητος πληρώσετε τῇ
[1, 10]	δράσας κατορθῶσαι, ἢ ἐπείπερ ἅπαξ	ἐν	κινδύνῳ καθειστήκει, μὴ ἀσήμως μηδ´
[1, 9]	ἐκκρεμὴς πήρα) εἰσδραμὼν καὶ στὰς	ἐν	μέσῃ τῇ σκηνῇ τῷ τε
[1, 14]	τε ἐς μῆκος κεχαλασμένοι ὡς	ἐν	μέσῳ ἀέρι κρέμασθαι δοκεῖν· ζῷά
[1, 7]	νεανικῆς σπουδῆς καὶ διαδραμὼν τὰς	ἐν	μέσῳ πόλεις, ὑποδεχθείς τε πανταχοῦ
[1, 5]	βήματος αὐτῷ ἐς ὕψος ἀρθέντος	ἐν	μέσῳ τῷ στρατοπέδῳ ἀνελθὼν ἐπ´
[1, 3]	πολυίστορα μάλιστα ἐτάραττε μνήμη τῶν	ἐν	νεότητι βασιλείαν παραλαβόντων, τοῦτο μὲν
[1, 10]	ἔργων συναποδρᾶναι, χεῖρα πολλὴν κακούργων	ἐν	ὀλίγῳ ἀθροίσας χρόνῳ, τὰ μὲν
[1, 1]	ἔργων μεγάλων τε καὶ πολλῶν	ἐν	ὀλίγῳ χρόνῳ γενομένων. εἰ γοῦν
[1, 13]	στέργοντες, {πᾶν τὸ ἱππικὸν τάγμα,	ἐν	ὅπλοις εἰσί, καὶ φθείροντες ἀλλήλους
[1, 5]	εἰκότως ἂν καὶ συμφοιτητὰς τῶν	ἐν	ὅπλοις ἔργων ἀποκαλοίην· πάντας γὰρ
[1, 3]	δεδιὼς μὴ νεότης ἀκμάζουσα καὶ	ἐν	ὀρφανίᾳ ἐξουσίαν αὐτοκράτορα καὶ ἀκώλυτον
[1, 5]	ἐψεύδετο. ~ὀλίγων δὲ διελθουσῶν ἡμερῶν,	ἐν	ὅσαις περὶ τὴν κηδείαν τοῦ
[1, 3]	καὶ φροντίσι τετρυχωμένον διατρίβοντά τε	ἐν	Παίοσι νόσος χαλεπὴ καταλαμβάνει. ἐπεὶ
[1, 1]	τε ἐν τῇ ἡμεδαπῇ καὶ	ἐν	πολλοῖς βαρβάροις, γῆς τε σεισμοὺς
[1, 11]	τοῖς δήμοις ἐπεφαίνετο, τὰ πλεῖστα	ἐν	προαστείοις καὶ τοῖς ἀπωτέρω τῆς
[1, 12]	ἠγόρευον, καὶ τὸ τελευταῖον, διάγοντος	ἐν	προαστείῳ τοῦ Κομόδου, ἐπελθόντες πανδημεὶ
[1, 7]	τῇ τε συγκλήτῳ καὶ τοῖς	ἐν	Ῥώμῃ καταλειφθεῖσι στρατιώταις χαριστήρια ὁμολογήσας
[1, 7]	πολεμίᾳ διατριβῆς, ἀπολαύσειαν δὲ τῆς	ἐν	Ῥώμῃ τρυφῆς. ἐπειδὴ δὲ διεφοίτησεν
[1, 6]	αἰσχίστοις μετροῦσιν, ὑπεμίμνησκον αὐτὸν τῆς	ἐν	Ῥώμῃ τρυφῆς, θεάματά τε καὶ
[1, 12]	καὶ τὸ στρατόπεδον, εἰ πρῶτον	ἐν	σπάνει τῶν ἐπιτηδείων καταστήσας ἐπιδόσεσι
[1, 1]	ὅμιλον ἀριθμούμενοι, τῆς μὲν ἀληθείας	ἐν	ταῖς ἀφηγήσεσιν ὠλιγώρησαν, οὐχ ἥκιστα
[1, 11]	νεὼς τὸ ἄγαλμα καὶ γενόμενον	ἐν	ταῖς τοῦ Θύμβριδος ἐκβολαῖς (ταύταις
[1, 4]	τε γὰρ τὸ ἀνθρώπινον ἐλεεινὸν	ἐν	ταῖς τῶν ὁμοφύλων συμφοραῖς, τά
[1, 9]	ἀγωνιστῶν, καὶ αὐτοῦ μὲν προκαθίσαντος	ἐν	τῇ βασιλείῳ ἕδρᾳ, πληρωθέντος δὲ
[1, 1]	καὶ πόλεων ἁλώσεις τῶν τε	ἐν	τῇ ἡμεδαπῇ καὶ ἐν πολλοῖς
[1, 14]	μέγιστον καὶ κάλλιστον γενόμενον τῶν	ἐν	τῇ πόλει ἔργων. πλουσιώτατον δὲ
[1, 12]	ἀφειδῶς ἀνῄρουν. ἐπεὶ δὲ οἱ	ἐν	τῇ πόλει μείναντες αἰσθόμενοι τὸ
[1, 7]	ὡς ἂν ἀπαλλαγεῖεν μὲν τῆς	ἐν	τῇ πολεμίᾳ διατριβῆς, ἀπολαύσειαν δὲ
[1, 12]	Ἰταλίαν· μάλιστα δὲ τὸ πάθος	ἐν	τῇ Ῥωμαίων πόλει ἤκμασεν ἅτε
[1, 8]	πάντας ἀφειδῶς τούς τε ὄντας	ἐν	τῇ συνωμοσίᾳ καὶ τοὺς ἐφ´
[1, 8]	χρημάτων ἐπιδόσει. ὃ δ´ ὑποστὰς	ἐν	τῇ τοῦ ἀμφιθεάτρου εἰσόδῳ (ζοφώδης
[1, 12]	τὸ προάστειον τοῦ τε Κομόδου	ἐν	τοῖς ἀνακεχωρηκόσι τόποις ἡδοναῖς σχολάζοντος
[1, 5]	ἀλλὰ μόνος τε ὑμῖν ἐγὼ	ἐν	τοῖς βασιλείοις ἀπεκυήθην, καὶ μὴ
[1, 2]	πάσης ἐπιμελείας ἀνεθρέψατο, πάντοθεν τοὺς	ἐν	τοῖς ἔθνεσιν ἐπὶ λόγοις δοκιμωτάτους
[1, 14]	ἀπώλειαν. τὰ γοῦν ἀκολουθήσαντα, ὡς	ἐν	τοῖς ἑξῆς ἐροῦμεν, ἐκ τῆς
[1, 8]	ἐπὶ τοῦ βασιλείου θρόνου καθῆστο	ἐν	τοῖς θεάτροις, καὶ τὸ πῦρ
[1, 12]	πλούτου ἐπιθυμίας, τὰ μὲν πρῶτα	ἐν	τοῖς θεάτροις συνιστάμενοι κατὰ πλήθη
[1, 16]	αὑτῷ πάντα παρασκευασθῆναι ὡς διανυκτερεύσων	ἐν	τῷ τῶν μονομάχων καταγωγίῳ κἀκεῖθεν
[1, 4]	ἡλικίας ἐπιβαίνοντα καὶ δεόμενον ὥσπερ	ἐν	χειμῶνι καὶ ζάλῃ τῶν κυβερνησόντων,
[1, 8]	ἐπιπεπέμφθαι, τρῶσαι μὴ φθάσας, ἀλλ´	ἐν	ᾧ περὶ τὴν τῶν ῥημάτων
[1, 2]	τὸν υἱόν. τάς τε θυγατέρας	ἐν	ὥρᾳ γενομένας ἐξέδοτο ἀνδράσι τῆς
[1, 15]	σχολῆς πάντας ἀριθμῆσαι καὶ μηδ´	ἓν	ἰδεῖν περιττὸν ἀκόντιον. μέχρι μὲν
[1, 9]	τοιοῦτο μὲν δὴ τέλος ἐκείνους	κατέλαβεν·	ὁ δὲ Κόμοδος δύο τοὺς
[1, 8]	φροντίδος καὶ τῶν βασιλείων καμάτων	ἀπῆγεν	{αὐτόν} πᾶσαν δὲ τὴν διοίκησιν
[1, 13]	μὲν περὶ τὰ καλὰ σπουδῆς	ἀπῆγεν	ἑαυτόν, δεδούλωντο δὲ πᾶσαν αὐτοῦ
[1, 17]	δὲ ἱκέτευον καὶ πείθειν ἐπειρῶντο	μηδὲν	ἀνάξιον τῆς βασιλείας ποιεῖν. ὁ
[1, 9]	καὶ τὸν πατέρα ἐντετάλθαι ῥήμασι,	μηδὲν	δὲ ἐπεσταλκέναι τοῖς βασιλείοις ἀρκούμενον
[1, 15]	βέλους ἔτι περιθεῖν αὐτὰς ὡς	μηδὲν	παθούσας. παρδάλεως δέ ποτε ὀξυτάτῳ
[1, 9]	ἀγνοοῦντος δὲ ταῦτα τοῦ Περεννίου	μηδέν	τέ τι τοιοῦτον προσδεχομένου νύκτωρ
[1, 5]	ἐπὶ τοῖς καταλαβοῦσιν ἀλγηδόνα καὶ	μηδέν	τι ἧττον ὑμᾶς ἐμοῦ δυσφορεῖν
[1, 15]	περιθέων ἄνωθεν κατηκόντιζεν. οὐδέ τις	εἶδεν	ἀκόντιον δεύτερον οὐδὲ τραῦμα ἄλλο
[1, 5]	ὑπεδέξατο πορφύρα, ὁμοῦ δέ με	εἶδεν	ἥλιος ἄνθρωπον καὶ βασιλέα. εἰκότως
[1, 15]	τε ἀναλαβὼν ἐμονομάχει, τότε σκυθρωπὸν	εἶδεν	ὁ δῆμος θέαμα, τὸν εὐγενῆ
[1, 13]	τε ἐς τὴν γῆν ἑαυτήν,	οὐδὲν	ἀλλ´ ἢ πένθους σχῆμα δείξασα
[1, 3]	Δομετιανῷ τετολμημένα, τῆς ἐσχάτης ὠμότητος	οὐδὲν	ἀπολείποντα. τοιαύτας δὴ τυραννίδος εἰκόνας
[1, 4]	συμβουλεύοντες. οὔτε γὰρ χρημάτων πλῆθος	οὐδὲν	αὔταρκες πρὸς τυραννίδος ἀκρασίαν, οὔτε
[1, 8]	Πομπηιανὸν εἰδυῖα ἀγαπῶντα τὸν Κόμοδον,	οὐδὲν	αὐτῷ περὶ ἐπιθέσεως τῆς ἀρχῆς
[1, 6]	θεραπόντων οὐκέτι μὲν τοῖς φίλοις	οὐδὲν	ἐκοινώσατο, ἐκπέμψας δὲ γράμματα, καὶ
[1, 12]	προεμπέσοι, κατεργάζεσθαι δυνάμει κρείττονι. πλὴν	οὐδὲν	ἧττον ἡ νόσος ἐπὶ πλεῖστον
[1, 8]	Πομπηιανῷ ὁ πατὴρ ἐξέδοτο αὐτήν.	οὐδὲν	ἧττον μέντοι καὶ ὁ Κόμοδος
[1, 13]	ἤδη φοβηθεὶς μεταπέμπεται τὸν Κλέανδρον,	οὐδὲν	μέν τι εἰδότα τῶν ἀπηγγελμένων,
[1, 6]	γὰρ ὁ Κόμοδος τὰ λεχθέντα,	οὐδέν	τε οἷός τε ὢν εὐλόγως
[1, 16]	εἶχε τῶν παλλακίδων τιμιωτάτην, καὶ	οὐδέν	τι ἀπεῖχε γαμετῆς γυναικός, ἀλλὰ
[1, 4]	οἷς ὁρᾶτέ με διακείμενον, θαυμαστὸν	οὐδέν·	φύσει τε γὰρ τὸ ἀνθρώπινον
[1, 12]	μὲν οὖν οὕτως τὸν δῆμον	ἐθελέαζεν.	οἱ δὲ Ῥωμαῖοι ἀπεχθῶς ἔχοντες
[1, 4]	ἀσθενείας τε καὶ ἀθυμίας αὖθις	ὑπτίαζεν.	οἶκτος δὲ πάντας ἐλάμβανε τοὺς
[1, 9]	στρατευμάτων, αὐτός τε πλεῖστα χρήματα	ἤθροιζεν	ἐς τὸ ἐπιδόσεσι λαμπραῖς ἀποστῆσαι
[1, 3]	εἰκόνας ὑποτυπούμενος ἐδεδίει τε καὶ	ἤλπιζεν	οὐ μετρίως δ´ αὐτὸν ἐταράττον
[1, 12]	πλεῖστον σῖτον συνωνούμενος καὶ ἀποκλείων,	ἤλπιζεν	ὑπάξεσθαι τόν τε δῆμον καὶ
[1, 10]	ὁ δῆμος μετὰ τῆς ἑορτῆς	ἐπανηγύριζεν.	~θρησκεύουσι δὲ μάλιστα τὴν θεὸν
[1, 15]	τε ζῷα γενναῖα περιθέων ἄνωθεν	κατηκόντιζεν.	οὐδέ τις εἶδεν ἀκόντιον δεύτερον
[1, 14]	ὧν αἱ πλεῖσται ἐς Ἡρακλέα	δῆθεν	ὡς ἀνδρειότατον ἀνεφέροντο. ἔστησε δὲ
[1, 16]	ἐν τῷ τῶν μονομάχων καταγωγίῳ	κἀκεῖθεν	προελευσόμενος ἐπὶ τὰς θυσίας τῆς
[1, 2]	δὲ ὅσα καὶ ἐς ἡμᾶς	ἦλθεν	ἢ λεχθέντα πρὸς αὐτοῦ ἢ
[1, 5]	τὸ στρατιωτικόν, ἐς τὴν βασίλειον	ἐπανῆλθεν	αὐλήν. ~ὀλίγου μὲν οὖν τινὸς
[1, 13]	δήμου ὑποδεχθεὶς ἐς τὴν βασίλειον	ἐπανῆλθεν	αὐλήν. πειραθεὶς δὲ τοσούτων κινδύνων
[1, 15]	καὶ γυμνὸς ἐς τὸ ἀμφιθέατρον	εἰσῆλθεν	ὅπλα τε ἀναλαβὼν ἐμονομάχει, τότε
[1, 16]	δυναστείαν παρ´ αὐτῷ κρυπτόμενον λαθεῖν·	ὅθεν	καὶ τὸ ὄνομα δοθῆναι τῷ
[1, 12]	καὶ μεγίστοις κατάσκιον δαφνηφόροις ἄλσεσιν	(ὅθεν	καὶ τὸ ὄνομα τῷ χωρίῳ)
[1, 14]	ὄμβροι ἐπέσχον αὐτοῦ τὴν ὁρμήν.	ὅθεν	καὶ τὸ πᾶν ἔργον ἐξεθειάσθη
[1, 14]	πολλοὺς ἐκ πλουσίων πένητας ἐποίησεν·	ὅθεν	ὠλοφύροντο κοινῇ μὲν πάντες τὰ
[1, 14]	νύκτωρ κατενεχθέντος, εἴτε καὶ πυρός	ποθεν	ἐκ τοῦ σεισμοῦ διαρρυέντος, πᾶν
[1, 2]	πατὴρ μετὰ πάσης ἐπιμελείας ἀνεθρέψατο,	πάντοθεν	τοὺς ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἐπὶ
[1, 15]	τρῶσαι καὶ φονεῦσαι. τὰ δὲ	πανταχόθεν	ζῷα ἠθροίζετο αὐτῷ. τότε γοῦν
[1, 12]	τε οὔσῃ φύσει καὶ τοὺς	πανταχόθεν	ὑποδεχομένῃ, πολλή τέ τις φθορὰ
[1, 5]	δὲ ἐν ἀρχῇ νέας ἡγεμονίας	κολασθὲν	οὔτε ἐς τὸ παρὸν καταθαρσήσει
[1, 14]	σέβουσί τε καὶ κρύπτουσι Ῥωμαῖοι	κομισθὲν	ἀπὸ Τροίας, ὡς λόγος· ὃ
[1, 11]	Φρυγὸς ἐς αὐτοὺς διαδοχὴν καταλέγοντες.	κομισθὲν	δὲ ἐπὶ νεὼς τὸ ἄγαλμα
[1, 16]	Ἑλλάδος φωνῆς ἐς τὴν ἐπιχώριον	παραχθέν.	διὰ ταῦτά τοι καὶ μέχρι
[1, 15]	συστάδην τοῖς θηρίοις μαχόμενος κινδυνεύοι,	ἄνωθεν	δὲ καὶ ἐξ ἀσφαλοῦς ἀκοντίζων
[1, 7]	γεννηθέντα τε καὶ τραφέντα καὶ	ἄνωθεν	ἐκ τριγονίας βασιλέα τε καὶ
[1, 15]	ὅσα τε ζῷα γενναῖα περιθέων	ἄνωθεν	κατηκόντιζεν. οὐδέ τις εἶδεν ἀκόντιον
[1, 14]	νεὼ καταφλεχθέντος ὑπὸ τοῦ πυρὸς	γυμνωθὲν	ὤφθη τὸ τῆς Παλλάδος ἄγαλμα,
[1, 11]	ἐπὶ πολὺ τῆς μάχης γενομένης	ἑκατέρωθεν	πεσεῖν ἱκανούς, καὶ τὴν συμφορὰν
[1, 12]	τοὺς ἐπιβάτας ἀπεωθοῦντο. πολλῶν δὲ	ἑκατέρωθεν	πιπτόντων ἐπεβοήθουν τῷ δήμῳ καὶ
[1, 17]	λεπτότητα ἠσκημένων ἐπαλλήλῳ τε ἀνακλάσει	ἀμφοτέρωθεν	ἐπτυγμένων γράφει, ὅσους χρὴ τῆς
[1, 7]	αὐτῷ συναπελθεῖν ἤθελον, ὡς ἂν	ἀπαλλαγεῖεν	μὲν τῆς ἐν τῇ πολεμίᾳ
[1, 13]	μή τι καὶ περὶ αὐτὸν	νεωτερίσειεν,	ὅμως δὲ παρορμησάντων αὐτὸν τῶν
[1, 11]	προχωρήσειν, εἰ τὴν Πεσσινουντίαν θεὸν	μεταγάγοιεν	ὡς αὑτούς. πέμψαντες δὴ πρέσβεις
[1, 1]	ὡς εἴ τι καὶ μυθῶδες	λέγοιεν,	τὸ μὲν ἡδὺ τῆς ἀκροάσεως
[1, 1]	μνώμενοι, ὡς ἂν μὴ σιωπήσαντες	λάθοιεν	ἐς τὸν πολὺν ὅμιλον ἀριθμούμενοι,
[1, 17]	φυλάττοιεν αὐτόν, τοὺς δὲ ἵνα	τέρποιεν.	γράψας δὴ τὸ γραμματεῖον τίθησιν
[1, 17]	τοὺς μονομαχοῦντας, τοὺς μὲν ἵνα	φυλάττοιεν	αὐτόν, τοὺς δὲ ἵνα τέρποιεν.
[1, 2]	εὐκαταφρονήτοις καλῶν, ὅπως συνόντες ἀεὶ	παιδεύοιεν	αὐτῷ τὸν υἱόν. τάς τε
[1, 17]	γυμνάσια τὰ πρὸς θηρία διψῶν	ἔπιεν	ἀναισθήτως. εὐθέως δὲ κάρος ἐπέπεσεν
[1, 12]	δὲ γυμνάσιον κατασκευάσας λουτρὸν δημόσιον	ἀνῆκεν	αὐτοῖς. ὁ μὲν οὖν οὕτως
[1, 14]	πάντας, ἀλλ´ οὐδὲ αὐτὸς λανθάνειν	ἤθελεν·	ἃ δὲ πράττων οἴκοι διεβάλλετο,
[1, 17]	λοιποὺς πατρῴους φίλους ἀποσκευάσασθαι πάντας	ἤθελεν,	αἰδούμενος ἔχειν αἰσχρῶν ἔργων σεμνοὺς
[1, 15]	χειρὸς τὸ εὔστοχον, καὶ ὅτι	ἔμελεν	αὐτῷ ἀκοντίζοντι καὶ τοξεύοντι μὴ
[1, 2]	ἡγεῖτο κτήματα. ἀρετῆς δὲ πάσης	ἔμελεν	αὐτῷ, λόγων τε ἀρχαιότητος ἦν
[1, 15]	ἀκοντίζειν ἄριστοι, οὓς πάντας εὐχειρίᾳ	ὑπερέβαλλεν.	ἐπεὶ δὲ κατέλαβον αἱ τῆς
[1, 16]	μὲν γὰρ ἔτους τῆς εἰσιούσης	ἔμελλεν	ἡμέρας ἐκείνης γὰρ τῆς ἡμέρας
[1, 13]	πονηρὸν οἰκέτην, ὀλέθρου τοσούτου τοῖς	μὲν	αἴτιον ἤδη γεγονότα, ἡμῖν δὲ
[1, 1]	τὸν πολὺν ὅμιλον ἀριθμούμενοι, τῆς	μὲν	ἀληθείας ἐν ταῖς ἀφηγήσεσιν ὠλιγώρησαν,
[1, 6]	τινα προφασιζομένου τοῦ μειρακίου οἱ	μὲν	ἄλλοι συνεστάλησάν τε τὴν ψυχήν,
[1, 15]	αἱ τῆς θέας ἡμέραι, τὸ	μὲν	ἀμφιθέατρον πεπλήρωτο, τῷ δὲ Κομόδῳ
[1, 15]	τῷ ἀκοντίῳ μέλλουσαν δήξεσθαι, τὴν	μὲν	ἀπέκτεινε τὸν δὲ ἐρρύσατο, φθάσας
[1, 17]	ὁ δὲ Κόμοδος ἀσχάλλων τοὺς	μὲν	ἀπεπέμψατο, αὐτὸς δὲ ἐπανελθὼν ἐς
[1, 9]	τε εὐνοεῖν προσεποιοῦντο, καὶ πάλαι	μὲν	ἀπεχθῶς πρὸς τὸν Περέννιον διακείμενοι
[1, 14]	ἐνιαυσίων μηνῶν τὰ ὀνόματα, ὅσα	μὲν	ἀρχαῖα καταλύσας, πάντας δὲ ταῖς
[1, 12]	δὲ ἔπασχον ἅπερ δεδράκεσαν, οὐδενὸς	μὲν	αὐτοῖς συστάδην μαχομένου, τοῦ δὲ
[1, 6]	ἐπείγοντα ἐπέχει τὴν ἐπιθυμίαν. τῶν	μὲν	γὰρ ἐκεῖσε καὶ ὕστερον ἐπὶ
[1, 16]	τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν τυραννουμένην. νέου	μὲν	γὰρ ἔτους τῆς εἰσιούσης ἔμελλεν
[1, 17]	τῶν τῆς συγκλήτου πρωτευόντων. τοὺς	μὲν	γὰρ πρεσβυτέρους καὶ ἔτι λοιποὺς
[1, 7]	καὶ εὐπατρίδην ὄντα Ῥωμαίων. τὸ	μὲν	γὰρ πρὸς πατρὸς αὐτῷ γένος
[1, 5]	με ἢ υἱὸν καλῶν· τὴν	μὲν	γὰρ προσηγορίαν ἡγεῖτο φύσεως, τὴν
[1, 8]	τοῖς στρατοπέδοις Περέννιον, ἄνδρα τὸ	μὲν	γένος Ἰταλιώτην, στρατιωτικὸν δ´ εἶναι
[1, 12]	τοιαύτης. Κλέανδρός τις ἦν, τὸ	μὲν	γένος Φρύξ, τῶν δημοσίᾳ εἰωθότων
[1, 16]	ἱκετεύουσα οὐκ ἐτύγχανεν αὐτοῦ, ἣ	μὲν	δακρύουσα ἀπέστη, ὁ δὲ Κόμοδος
[1, 9]	ψευδῆ λέγοντα πυρὶ παραδοθῆναι. ὃ	μὲν	δὴ ἀκαίρου παρρησίας τοιαύτην ὑπέσχε
[1, 11]	τῆς παρθένου Ῥωμαῖοι ἐθαύμασαν. τοσαῦτα	μὲν	δὴ περὶ τῆς Πεσσινουντίας θεοῦ
[1, 14]	καὶ ἡρώων ἰσχὺν μιμούμενον. τοιοῦτος	μὲν	δὴ προιὼν ἐφαίνετο, ἤλλαξε δὲ
[1, 8]	ἐκείνῳ δὲ προμαθόντι φυλάξασθαι. αὕτη	μὲν	δὴ πρώτη καὶ μεγίστη αἰτία
[1, 13]	τοὺς ὀχετοὺς φέροντες ἔρριψαν. τοιούτῳ	μὲν	δὴ τέλει Κλέανδρός τε καὶ
[1, 9]	οἷς τοῦτο ἐντέταλτο, διεχρήσαντο. τοιοῦτο	μὲν	δὴ τέλος ἐκείνους κατέλαβεν· ὁ
[1, 3]	ἐν νεότητι βασιλείαν παραλαβόντων, τοῦτο	μὲν	Διονυσίου τοῦ Σικελιώτου τυράννου, ὃς
[1, 8]	τιμὴν ἑαυτῆς ὕβριν νομίζουσα, τὸν	μὲν	ἑαυτῆς ἄνδρα Πομπηιανὸν εἰδυῖα ἀγαπῶντα
[1, 2]	διηγήσομαι. ~τῷ βασιλεύοντι Μάρκῳ θυγατέρες	μὲν	ἐγένοντο πλείους, ἄρρενες δὲ δύο.
[1, 10]	ταῖς μεγίσταις ἐπιόντες, καὶ μέρη	μὲν	ἐμπιπράντες, τὰ δὲ λοιπὰ δι´
[1, 11]	χειρὸς ἀνθρωπίνης. τοῦτο δὲ πάλαι	μὲν	ἐξ οὐρανοῦ κατενεχθῆναι λόγος ἔς
[1, 1]	μηδ´ ὅλως μνημονευθέντας· ὧν οἳ	μὲν	ἐπιμηκεστέραν ἔσχον τὴν ἀρχήν, οἳ
[1, 17]	νήπιον, τούτων δὴ τῶν γυμνῶν	μὲν	ἐσθῆτος χρυσῷ δὲ καὶ λίθοις
[1, 2]	τῶν δὲ ἀρρένων τούτων ὁ	μὲν	ἕτερος κομιδῇ νέος τὸν βίον
[1, 9]	τῆς ἐπιβουλῆς τὰ λανθάνοντα αὐτοὶ	μὲν	ἔτυχον μεγάλων δωρεῶν· ἀγνοοῦντος δὲ
[1, 13]	ἢ πένθους σχῆμα δείξασα „σὺ	μὲν“	ἔφη „ὦ βασιλεῦ, μένων ἐπὶ
[1, 1]	τι καὶ μυθῶδες λέγοιεν, τὸ	μὲν	ἡδὺ τῆς ἀκροάσεως αὐτοὶ καρπώσονται,
[1, 17]	τῆς νυκτὸς φονευθῆναι. ὧν πρώτη	μὲν	ἦν Μαρκία, εἵποντο δὲ Λαῖτός
[1, 17]	στρατιώτας καὶ τοὺς μονομαχοῦντας, τοὺς	μὲν	ἵνα φυλάττοιεν αὐτόν, τοὺς δὲ
[1, 9]	γράμμασι, πιστεύσας ὁ νεανίας, ἀσχάλλων	μὲν	καὶ δυσφορῶν ὅτι δὴ ἀτελῆ
[1, 3]	τὴν ἐκείνου ἀρχὴν κατῄσχυναν, Πτολεμαῖος	μὲν	καὶ μέχρις ἀδελφῆς γνησίας ἔρωτος
[1, 3]	αὐτοκράτορα καὶ ἀκώλυτον προσλαβοῦσα μαθημάτων	μὲν	καλῶν καὶ ἐπιτηδευμάτων ἀφηνιάσῃ, μέθαις
[1, 13]	ἐξ ἀντιστάσεως μάχας ἐπαιδεύετο, τῶν	μὲν	κολάκων ἐς ἀνδρείας δόξαν αὐτὰ
[1, 16]	καὶ μέχρι νῦν Ἰταλιῶται τὰ	μὲν	Κρόνια προεορτάζουσι θεῷ τῷ λαθόντι,
[1, 13]	διαφόρου καὶ ἐναντίας γνώμης οἳ	μὲν	μισοῦντες αὐτόν, {ὁ δῆμος, οἳ
[1, 7]	αὐτῷ πυροειδές τι, ὡς τοὺς	μὲν	οἴεσθαι ῥίνημα χρυσοῦ προιόντι ἐπιπάσσεσθαι,
[1, 13]	~ὄντος δὲ πολέμου ἐμφυλίου ἄλλος	μὲν	οὐδεὶς ἀγγεῖλαι τὰ πραττόμενα τῷ
[1, 15]	εἰκόνας αὑτῷ φόβον ἀπειλεῖν. ~τὸν	μὲν	οὖν ἀνδριάντα μετὰ τὴν ἐκείνου
[1, 6]	ἐπιδρομάς, ἐπαγγέλλει τὴν ἔξοδον. οἳ	μὲν	οὖν διῴκουν τὰ ἐγκεχειρισμένα· οἳ
[1, 2]	τοῦ ἄρχοντος γνώμης βιοῦν. ὅσα	μὲν	οὖν ἐκείνῳ πέπρακται ἀνδρεῖα καὶ
[1, 17]	καὶ ἄκων ἐδούλευεν. ἐπ´ ὀλίγον	μὲν	οὖν ἡσύχασε, περὶ στόμαχον δὲ
[1, 15]	ἢ ἀνδρείας παρέχοιτο δεῖξιν. ἐλάφους	μὲν	οὖν καὶ δορκάδας ὅσα τε
[1, 15]	αἰσχίστῳ καὶ μεμιασμένῳ σχήματι. ὃ	μὲν	οὖν μονομαχῶν ῥᾳδίως τῶν ἀνταγωνιστῶν
[1, 4]	τινὰς ἐς οἰμωγὴν ἀναβοῆσαι. ὃ	μὲν	οὖν νυκτός τε καὶ ἡμέρας
[1, 7]	αὕτη ἐπὶ Τραϊανὸν πρόπαππον. γένους	μὲν	οὖν ὁ Κόμοδος οὕτως εἶχε,
[1, 12]	λουτρὸν δημόσιον ἀνῆκεν αὐτοῖς. ὁ	μὲν	οὖν οὕτως τὸν δῆμον ἐθελέαζεν.
[1, 5]	ὑμῖν ἀλλὰ γεννηθέντα αὐτοκράτορα. ὁ	μὲν	οὖν πατὴρ ἐς οὐρανὸν ἀναπτὰς
[1, 8]	ἁρπάζειν τὰ ἐκείνων κτήματα. μέχρι	μὲν	οὖν τινὸς ἐπεῖχε τὸν νεανίσκον
[1, 8]	τὴν βασίλειον αὐλὴν ἀνεχώρησεν. ~χρόνου	μὲν	οὖν τινὸς ὀλίγων ἐτῶν τιμὴν
[1, 6]	τὴν βασίλειον ἐπανῆλθεν αὐλήν. ~ὀλίγου	μὲν	οὖν τινὸς χρόνου πάντα ἐπράττετο
[1, 15]	ἓν ἰδεῖν περιττὸν ἀκόντιον. μέχρι	μὲν	οὖν τούτων, εἰ καὶ βασιλείας
[1, 12]	ἀλλήλους πίπτοντες πολλοὶ ἀπώλοντο. μέχρι	μὲν	οὖν τῶν τῆς Ῥώμης πυλῶν
[1, 14]	πένητας ἐποίησεν· ὅθεν ὠλοφύροντο κοινῇ	μὲν	πάντες τὰ δημόσια, ἕκαστος δὲ
[1, 13]	ἀκόλαστοι σώματος ἡδοναί. καὶ σώφρων	μὲν	πᾶς καὶ παιδείας κἂν ἔτι
[1, 4]	ὥσπερ ἐκ μιᾶς φωνῆς, οἳ	μὲν	πατέρα χρηστόν, οἳ δ´ ἀγαθὸν
[1, 3]	οὐδέπω πάντας ἐκεχείρωτο, ἀλλὰ τοὺς	μὲν	πειθοῖ ἐς συμμαχίαν προσηγάγετο, τῶν
[1, 11]	πόλεμον ἐκεῖ γενέσθαι λέγουσιν, οἳ	μὲν	περὶ ὅρων, οἳ δὲ περὶ
[1, 13]	τῶν λόγου ἀξίων· ἀλλὰ τῆς	μὲν	περὶ τὰ καλὰ σπουδῆς ἀπῆγεν
[1, 3]	Διόνυσον πάντα μιμούμενος καὶ κισσὸν	μὲν	περιτιθεὶς τῇ κεφαλῇ ἀντὶ καυσίας
[1, 5]	μεθέξειν πρὸς ὑμῶν ἤλπικα, τῶν	μὲν	πρεσβυτέρων τροφεῖά μοι ταῦτα ὀφειλόντων,
[1, 8]	ἢ ἔδρασε, παρέσχε τε αὑτῷ	μὲν	προγνωσθέντι ἁλῶσαι, ἐκείνῳ δὲ προμαθόντι
[1, 9]	τῶν ἐνδόξων ἀγωνιστῶν, καὶ αὐτοῦ	μὲν	προκαθίσαντος ἐν τῇ βασιλείῳ ἕδρᾳ,
[1, 8]	τε ἀκρατήτῳ ἐπιθυμίᾳ καὶ τῶν	μὲν	προσκτωμένων ἀεὶ καταφρονήσει, τῶν δ´
[1, 10]	συνεσκευάσθη. Μάτερνος ἦν τις στρατιώτης	μὲν	πρότερον, πολλὰ δὲ καὶ δεινὰ
[1, 5]	ὑπὸ τοιούτῳ μάρτυρι. καὶ τὰ	μὲν	πρότερον ὑμῖν ἀνδρείως κατορθωθέντα ἐς
[1, 12]	τῆς τοῦ πλούτου ἐπιθυμίας, τὰ	μὲν	πρῶτα ἐν τοῖς θεάτροις συνιστάμενοι
[1, 10]	ἐν ὀλίγῳ ἀθροίσας χρόνῳ, τὰ	μὲν	πρῶτα κώμαις τε καὶ ἀγροῖς
[1, 6]	τῶν ἀδελφῶν τοῦ Κομόδου) „ποθεῖν	μέν	σε“ ἔφη, „τέκνον καὶ δέσποτα,
[1, 13]	καὶ ἑκάτεροι πολεμοῦντες ἐπαύσαντο, οἱ	μὲν	στρατιῶται ἀνῃρημένον ἰδόντες ὑπὲρ οὗ
[1, 9]	Κόμοδον καταλαμβάνει. καὶ πάντες ὑπώπτευον	μὲν	τὰ λεχθέντα, πιστεύειν δὲ οὐ
[1, 17]	ἀποσφίγξας τὸν τράχηλον φονεύει. τοιούτῳ	μὲν	τέλει τοῦ βίου ὁ Κόμοδος
[1, 1]	θαύματος ἄξια. τούτων γὰρ οἱ	μὲν	τὴν ἡλικίαν πρεσβύτεροι διὰ τὴν
[1, 14]	καὶ παροινίας προὐχώρησεν, ὡς πρῶτον	μὲν	τὴν πατρῴαν προσηγορίαν παραιτήσασθαι, ἀντὶ
[1, 13]	ῥοπή. ὁ δὲ Κόμοδος δεδιὼς	μὲν	τὴν τοῦ δήμου κίνησιν, μή
[1, 7]	συναπελθεῖν ἤθελον, ὡς ἂν ἀπαλλαγεῖεν	μὲν	τῆς ἐν τῇ πολεμίᾳ διατριβῆς,
[1, 13]	φοβηθεὶς μεταπέμπεται τὸν Κλέανδρον, οὐδὲν	μέν	τι εἰδότα τῶν ἀπηγγελμένων, οἰόμενον
[1, 11]	παρ´ Ἑλλήνων τισὶν ἀγνωσίαν. αὐτὸ	μὲν	τὸ ἄγαλμα διοπετὲς εἶναι λέγουσιν,
[1, 6]	τῶν περὶ αὐτὸν θεραπόντων οὐκέτι	μὲν	τοῖς φίλοις οὐδὲν ἐκοινώσατο, ἐκπέμψας
[1, 4]	ἑαυτὸν τοιούτων λόγων ἤρξατο· „ἄχθεσθαι	μὲν	ὑμᾶς ἐφ´ οἷς ὁρᾶτέ με
[1, 11]	δὲ τῷ προειρημένῳ Πεσσινοῦντι πάλαι	μὲν	Φρύγες ὠργίαζον ἐπὶ τῷ ποταμῷ
[1, 10]	δύναμιν ἀγειρομένην ἐπ´ αὐτούς, τῶν	μὲν	χωρίων ἃ ἐπόρθουν ἀπέστησαν, λαθόντες
[1, 6]	αὐτοὶ τῶν οἴκοι ὁμοίᾳ ἐπιθυμία	ἑαλώκαμεν.	ἀλλὰ τὰ ἐνταῦθα προυργιαίτερα ὄντα
[1, 11]	ἐξ αἰτίας τοιαύτης, ὡς ἱστορίᾳ	παρειλήφαμεν,	ἧς ἐπιμνησθῆναι ἔδοξε διὰ τὴν
[1, 5]	καὶ τὰ πραττόμενα ἐφορᾶν ἡγεῖσθε.	εὐδαιμονοίημεν	δ´ ἂν τὰ δέοντα πράττοντες
[1, 15]	ζῷα ἠθροίζετο αὐτῷ. τότε γοῦν	εἴδομεν	ὅσα ἐν γραφαῖς ἐθαυμάζομεν· ἀπό
[1, 15]	γοῦν εἴδομεν ὅσα ἐν γραφαῖς	ἐθαυμάζομεν·	ἀπό τε γὰρ Ἰνδῶν καὶ
[1, 17]	τὸ γραμματεῖον „ὅρα“ ἔφη „ποίαν	μέλλομεν	παννυχίζειν ἑορτήν“ ὁ δ´ Ἔκλεκτος
[1, 11]	ὀφθῆναι. ὡς δὲ παρ´ ἑτέροις	εὕρομεν,	Ἴλῳ τῷ Φρυγὶ καὶ Ταντάλῳ
[1, 6]	ἀπρεποῦς καὶ ἐπισφαλές. θάρσος γὰρ	ἐμβαλοῦμεν	τοῖς βαρβάροις, οὐκ ἐπανόδου πόθον
[1, 14]	ἀκολουθήσαντα, ὡς ἐν τοῖς ἑξῆς	ἐροῦμεν,	ἐκ τῆς ἀποβάσεως τὴν προϋπάρχουσαν
[1, 13]	δὲ πρὸς μηδενὸς βαρβάρων πείσεσθαι	προσεδοκῶμεν,	ταῦτα δρῶσιν ἡμᾶς οἱ οἰκεῖοι,
[1, 16]	ἐπεὶ δὲ πολλὰ ἱκετεύουσα οὐκ	ἐτύγχανεν	αὐτοῦ, ἣ μὲν δακρύουσα ἀπέστη,
[1, 15]	ἅμα ἀφεθέντων ἰσαρίθμοις ἀκοντίοις πάντας	ἀπέκτεινεν,	ὡς ἐπὶ πολὺ κειμένων τῶν
[1, 10]	(φθόνος γὰρ αὐτοὺς ἐς τοῦτο	παρώξυνεν,	εἰ δὴ ἔμελλον ἀντὶ ἀρχιλῃστοῦ
[1, 17]	τὴν τούτων εὐμορίαν αἰσχροῖς ἐπιτηδεύμασι	κατῄσχυνεν,	ὡς προείρηται.
[1, 14]	καὶ φαύλῳ συμβόλῳ χρωμένους πάντας	ἐτάραξεν·	οὔτε γὰρ ὄμβρου προϋπάρξαντος οὔτε
[1, 14]	δῆμος μετ´ εὐνοίας τὸν Κόμοδον	ἐπέβλεπεν,	ἀλλὰ καὶ τὰς αἰτίας τῶν
[1, 14]	ἐπεστρώννυτο καὶ ῥόπαλον μετὰ χεῖρας	ἔφερεν·	ἀμφιέννυτό τε ἁλουργεῖς καὶ χρυσουφεῖς
[1, 14]	καὶ τὰ λοιπὰ τοῦ βίου	ἀνέφερεν	ἁμαρτήματα. οὐδὲ γὰρ ἐλάνθανε τὰ
[1, 17]	διεξελθεῖν τὴν γραφήν. ἐπεὶ δὲ	εὗρεν	αὐτὸ θανατηφόρον καὶ πρὸ ἁπάντων
[1, 4]	εἰπόντα τὸν Μᾶρκον ἐπιπεσοῦσα λιποθυμία	κατεσίγασεν·	ὑπὸ δὲ ἀσθενείας τε καὶ
[1, 8]	τοῦ μειρακίου ἀποχρώμενος ἡλικίᾳ ἐκεῖνος	{εἴασεν}	αὐτὸν τρυφαῖς σχολάζοντα καὶ κραιπάλαις,
[1, 7]	ὡς δ´ ἐς τὴν Ῥώμην	εἰσήλασεν,	ἐς τε τοῦ Διὸς τὸ
[1, 12]	πάθος ἐν τῇ Ῥωμαίων πόλει	ἤκμασεν	ἅτε πυλυανθρώπῳ τε οὔσῃ φύσει
[1, 15]	μηκέτι κατέχων ἑαυτοῦ δημοσίᾳ θέας	ἐπετέλεσεν,	ὑποσχόμενος τά τε θηρία πάντα
[1, 17]	ἔπιεν ἀναισθήτως. εὐθέως δὲ κάρος	ἐπέπεσεν	αὐτῷ, καὶ ἐς ὕπνον καθελκόμενος
[1, 1]	ἐξ οὗπερ ἡ Ῥωμαίων δυναστεία	μετέπεσεν	ἐς μοναρχίαν, οὐκ ἂν εὕροι
[1, 11]	τῆς ζώνης ἐξηρτημένη ἡ ναῦς	ἠκολούθησεν·	ὁμοῦ δὲ τὸ ἐναργὲς τῆς
[1, 11]	τὴν ὕλην οὔτε τεχνιτῶν ὅστις	ἐποίησεν	ἐγνωσμένον οὐδὲ ψαυστὸν χειρὸς ἀνθρωπίνης.
[1, 14]	νυκτὸς πολλοὺς ἐκ πλουσίων πένητας	ἐποίησεν·	ὅθεν ὠλοφύροντο κοινῇ μὲν πάντες
[1, 14]	διεβάλλετο, ταῦτα καὶ δημοσίᾳ δεῖξαι	ἐτόλμησεν·	ἐς τοσοῦτόν τε μανίας καὶ
[1, 12]	τινῶν ἰατρῶν ἐς τὴν Λαύρεντον	ἀνεχώρησεν·	εὐψυχέστερον γὰρ ὂν τὸ χωρίον
[1, 7]	πίστεως, ἐς τὴν βασίλειον αὐλὴν	ἀνεχώρησεν.	~χρόνου μὲν οὖν τινὸς ὀλίγων
[1, 14]	τοσοῦτόν τε μανίας καὶ παροινίας	προὐχώρησεν,	ὡς πρῶτον μὲν τὴν πατρῴαν
[1, 7]	ἐν Ῥώμῃ τρυφῆς. ἐπειδὴ δὲ	διεφοίτησεν	ἡ φήμη ἄγγελοί τε ἧκον
[1, 4]	αἰῶνα. τελευτήσαντος δὲ Μάρκου, ἐπειδὴ	διεφοίτησεν	ἡ φήμη, πᾶν τε τὸ
[1, 13]	τε δῆμον καὶ τὸ στρατιωτικὸν	ὥπλισεν·	ἐκ δὲ διαφόρου καὶ ἐναντίας
[1, 17]	δὴ συσκεψόμενος αὐτοῖς περὶ ὧν	ἐκέλευσεν	ὁ βασιλεὺς καὶ τοῦ τῶν
[1, 15]	καθελοῦσα ἡ σύγκλητος Ἐλευθερίας εἰκόνα	ἵδρυσεν·	ὁ δὲ Κόμοδος μηκέτι κατέχων
[1, 6]	καὶ εὔνοιαν παρὰ τῶν ἀρχομένων	ἐβεβαίωσεν.	τοιαῦτά τινα ἐς προτροπὴν καὶ
[1, 8]	τοῖς πατρῴοις φίλοις, πάντα τε	ἔπραττεν	ἐκείνοις συμβούλοις χρώμενος. ἐπεὶ δὲ
[1, 5]	ἐφίλει τε καὶ πᾶσαν ἀρετὴν	ἐπαίδευεν.	ἔδωκε δὲ μετ´ ἐκεῖνον ἐμὲ
[1, 16]	τε τὸν τοῦ θαλάμου προεστῶτα	ἐκέλευεν	αὑτῷ πάντα παρασκευασθῆναι ὡς διανυκτερεύσων
[1, 17]	δὴ καταλαβούσῃ ὥρᾳ καὶ ἄκων	ἐδούλευεν.	ἐπ´ ὀλίγον μὲν οὖν ἡσύχασε,
[1, 8]	τοῖς θεάτροις, καὶ τὸ πῦρ	προεπόμπευεν	αὐτῆς. ἐπεὶ δὲ ὁ Κόμοδος
[1, 3]	πρὸς σωτηρίαν ἐλπίδας φαύλως ἔχειν	ὑπώπτευεν,	ἑώρα τε τὸν παῖδα τῆς
[1, 3]	δέει τῆς παρουσίας τοιούτου βασιλέως.	ὑπώπτευεν	οὖν, μὴ τῆς ἡλικίας τοῦ
[1, 10]	κώμαις τε καὶ ἀγροῖς ἐπιτρέχων	ἐλῄστευεν,	ἐπεὶ δὲ πολλῶν χρημάτων ἐγκρατὴς
[1, 12]	Κλέανδρος ἀγγέλλεσθαί τι τῶν πραττομένων	ἐκώλυεν	αὐτῷ, αἰφνιδίως, οὐ προσδοκῶντος τοῦ
[1, 17]	τὸν Ἔκλεκτον μεταπέμπεται. ἔθος δ´	εἶχεν	αὐτῇ προσιέναι ἅτε τοῦ θαλάμου
[1, 14]	καὶ ἀργύρου· ἕκαστος δέ, ἃ	εἶχεν,	ἐκεῖσε ἐθησαυρίζετο. ἀλλὰ τὸ πῦρ
[1, 7]	ὁ Ῥωμαίων δῆμος καὶ χρηστὰς	εἶχεν	ἐλπίδας νέου αὐτοκράτορος ἐπιδημίᾳ, πατρῴζειν
[1, 17]	καὶ πολλάκις ἐσθίων οὐδένα καιρὸν	εἶχεν	ἐς ἀνάπαυσιν ὡρισμένον, ἀλλεπαλλήλοις καὶ
[1, 11]	ἔδει παρθενεύεσθαι, αἰτίαν δὲ διαφθορᾶς	εἶχεν.	μέλλουσα δὲ κριθήσεσθαι, ἱκετεύει τὸν
[1, 16]	ἀπεῖχε γαμετῆς γυναικός, ἀλλὰ πάντα	ὑπῆρχεν	ὅσα Σεβαστῇ πλὴν τοῦ πυρός,
[1, 15]	πληγήν, καὶ οὐδέποτε σκοπὸν ἄλλον	ἔσχεν	οὐδὲ ἐπ´ ἄλλο μέρος ἦλθε
[1, 8]	σωματοφυλάκων τοῦ βασιλέως δίκην ἀνοίας	ὑπέσχεν,	ὃς προεῖπε τὸ βεβουλευμένον μᾶλλον
[1, 4]	διατελοῦσι καὶ οὐδέ ποτε ἀφηνιάζουσιν,	ἢν	μὴ βίᾳ καὶ ὕβρει ἐπὶ
[1, 15]	εἰ καὶ βασιλείας τὰ πραττόμενα	ἦν	ἀλλότρια, πλὴν ἀνδρείας καὶ εὐστοχίας
[1, 4]	ὁμοίως πένθει κατείχετο, οὐδέ τις	ἦν	ἀνθρώπων τῶν ὑπὸ τὴν Ῥωμαίων
[1, 12]	δῆμος οὐδ´ ἀντιστῆναι οἷός τε	ἦν,	ἄνοπλοι πρὸς ὡπλισμένους καὶ πεζοὶ
[1, 7]	ἡλικίας ἀκμῇ καὶ τὴν ὄψιν	ἦν	ἀξιοθέατος σώματός τε συμμετρίᾳ καὶ
[1, 6]	Πομπηιανὸς δέ, ὃς πρεσβύτατός τε	ἦν	ἁπάντων καὶ κατ´ ἐπιγαμίαν προσήκων
[1, 9]	φιλοσόφου φέρων σχῆμα (βάκτρον γὰρ	ἦν	αὐτοῦ μετὰ χεῖρας, ἡμιγύμνῳ τε
[1, 17]	σκίμποδος, οἰηθεὶς μηδένα ἐκεῖσε εἰσελεύσεσθαι.	ἦν	δέ τι παιδίον πάνυ νήπιον,
[1, 17]	Ἔκλεκτος ἀναγνούς τε καὶ ἐκπλαγείς	(ἦν	δὲ τὸ γένος Αἰγύπτιος, τολμῆσαί
[1, 2]	ἔμελεν αὐτῷ, λόγων τε ἀρχαιότητος	ἦν	ἐραστής, ὡς μηδενὸς μήτε Ῥωμαίων
[1, 17]	νυκτὸς φονευθῆναι. ὧν πρώτη μὲν	ἦν	Μαρκία, εἵποντο δὲ Λαῖτός τε
[1, 15]	Αἰθιόπων, εἴ τι πρότερον ἄγνωστον	ἦν,	μεσημβρίας τε καὶ τῆς ἀρκτῴας
[1, 13]	πρεσβυτάτη τῶν Κομόδου ἀδελφῶν (Φαδίλλα	ἦν	ὄνομα αὐτῇ) εἰσδραμοῦσα πρὸς τὸν
[1, 2]	τὸν βίον μετήλλαξε (Βηρίσσιμος δ´	ἦν	ὄνομα αὐτῷ) τὸν δὲ περιόντα
[1, 14]	τῇ πόλει ἔργων. πλουσιώτατον δὲ	ἦν	πάντων ἱερῶν, δι´ ἀσφάλειαν ἀναθήμασι
[1, 7]	ἀκμάζοντα, ὡς ἕκαστος οἷός τε	ἦν,	πόρρω τῆς πόλεως ὑπήντων, θεασόμενοι
[1, 10]	τὰ προπεπραγμένα πάσης ἐλπίδος μειζόνως	ἦν	προχωρήσαντα, ᾠήθη δεῖν μέγα τι
[1, 10]	τοιαύτη κατ´ αὐτοῦ συνεσκευάσθη. Μάτερνος	ἦν	τις στρατιώτης μὲν πρότερον, πολλὰ
[1, 12]	ἐξ αἰτίας τοιαύτης. Κλέανδρός τις	ἦν,	τὸ μὲν γένος Φρύξ, τῶν
[1, 11]	{τῆς} θεοῦ ἥτις {τῆς Ἐστίας}	ἦν	τοιαύτης, ὥστ´ ἔδει παρθενεύεσθαι, αἰτίαν
[1, 3]	προσηγάγετο, τῶν δὲ καὶ κρατήσας	ἦν	τοῖς ὅπλοις, ἦσαν δέ τινες
[1, 8]	κόσμιον, συνέβη τι τοιοῦτον. Λουκίλλα	ἦν	τῷ Κομόδῳ πρεσβυτάτη πάντων ἀδελφή.
[1, 9]	διακείμενοι (βαρὺς γὰρ καὶ ἀφόρητος	ἦν	ὑπεροψίᾳ καὶ ὕβρει) τότε δὲ
[1, 7]	τῶν τῆς συγκλήτου βουλῆς ἐπισήμων	ἦν·	Φαυστῖνα δ´ ἡ μήτηρ βασίλισσα
[1, 16]	αὑτοῦ ταύτην ἀνήνεγκε πρὸς Μαρκίαν,	ἣν	εἶχε τῶν παλλακίδων τιμιωτάτην, καὶ
[1, 16]	ἐκβληθέντα τῆς ἀρχῆς κατελθόντα ἐς	γῆν	γενέσθαι ξένον, δεδιότα δὲ τὴν
[1, 13]	τρίχας ῥίψασά τε ἐς τὴν	γῆν	ἑαυτήν, οὐδὲν ἀλλ´ ἢ πένθους
[1, 6]	καὶ σκυθρωπαῖς ταῖς ὄψεσιν ἐς	γῆν	ἔνευσαν. Πομπηιανὸς δέ, ὃς πρεσβύτατός
[1, 11]	ἐς μῦθον καὶ τὴν Διὸς	ἁρπαγήν.	ἐν δὲ τῷ προειρημένῳ Πεσσινοῦντι
[1, 15]	ἢ κατὰ καρδίας ἔφερε τὴν	πληγήν,	καὶ οὐδέποτε σκοπὸν ἄλλον ἔσχεν
[1, 17]	δεικνυούσης καὶ τῆς προσηγορίας τὴν	στοργὴν	τὴν ἐς τὸν παῖδα τοῦ
[1, 12]	τοίνυν καὶ μὴ φέροντες ἐς	φυγὴν	ἐτράπησαν, πολλοὶ δὲ αὐτῶν διεφθείροντο·
[1, 6]	βαρβάροις, οὐκ ἐπανόδου πόθον ἀλλὰ	φυγὴν	καὶ δέος ἡμῶν καταγνοῦσι. καλὸν
[1, 4]	μηδὲ κατασχόντας αὑτῶν τινὰς ἐς	οἰμωγὴν	ἀναβοῆσαι. ὃ μὲν οὖν νυκτός
[1, 12]	ἅπερ δεδράκεσαν, οὐδενὸς μὲν αὐτοῖς	συστάδην	μαχομένου, τοῦ δὲ πλήθους ἐξ
[1, 15]	περίδρομος κύκλῳ κατεσκεύαστο, ὡς μὴ	συστάδην	τοῖς θηρίοις μαχόμενος κινδυνεύοι, ἄνωθεν
[1, 11]	τῷ χωρίῳ. ἔνθα καὶ τὸν	Γανυμήδην	ἁρπασθέντα ἀφανῆ γενέσθαι λόγος, ἀνθελκόντων
[1, 1]	~Οἱ πλεῖστοι τῶν περὶ	συγκομιδὴν	ἱστορίας ἀσχοληθέντων ἔργων τε πάλαι
[1, 7]	ἐκ τριγονίας βασιλέα τε καὶ	εὐπατρίδην	ὄντα Ῥωμαίων. τὸ μὲν γὰρ
[1, 4]	τοσούτου χρόνου τιμήν τε καὶ	σπουδὴν	κατατεθεῖσθαι, ὑμῖν τε ἀποδοῦναι χάριν,
[1, 5]	ὑμῖν ἐγὼ ἐν τοῖς βασιλείοις	ἀπεκυήθην,	καὶ μὴ πειραθέντα με ἰδιωτικῶν
[1, 5]	συμφοιτητὰς τῶν ἐν ὅπλοις ἔργων	ἀποκαλοίην·	πάντας γὰρ ἡμᾶς ὡς ἕνα
[1, 2]	ἐκείνῳ πέπρακται ἀνδρεῖα καὶ σώφρονα,	στρατηγικὴν	ἢ πολιτικὴν ἀρετὴν ἔχοντα, πρός
[1, 8]	ὑπὸ τῶν σωματοφυλάκων τοῦ βασιλέως	δίκην	ἀνοίας ὑπέσχεν, ὃς προεῖπε τὸ
[1, 9]	δὴ ἀκαίρου παρρησίας τοιαύτην ὑπέσχε	δίκην·	οἱ μέντοι περὶ τὸν Κόμοδον,
[1, 15]	δὲ παιδεύοντες αὐτὸν Παρθυαίων οἱ	τοξικὴν	ἀκριβοῦντες καὶ Μαυρουσίων οἱ ἀκοντίζειν
[1, 9]	οἵ τε παῖδες αὐτῷ τὴν	Ἰλλυρικὴν	στρατιὰν ἀναπείθουσιν. εἰ δὲ μὴ
[1, 2]	ἀνδρεῖα καὶ σώφρονα, στρατηγικὴν ἢ	πολιτικὴν	ἀρετὴν ἔχοντα, πρός τε τοὺς
[1, 10]	τε ὁ Μάτερνος συλληφθεὶς τὴν	κεφαλὴν	ἀπετμήθη, καὶ οἱ συνωμόται ἀξίας
[1, 13]	αὐτὸν συλληφθῆναι κελεύει καὶ τὴν	κεφαλὴν	ἀποτεμὼν δόρατί τε ἐπιμήκει ἐγκαταπήξας
[1, 15]	Ῥωμαῖοι εἰκόνα φέρον ἡλίου, τὴν	κεφαλὴν	ἀποτεμὼν ἱδρύσατο τὴν ἑαυτοῦ, ὑπογράψας
[1, 9]	ὁ Κόμοδος πέμψας ἀποτέμνει τὴν	κεφαλήν·	καὶ τὴν ταχίστην, ὅπως τὴν
[1, 7]	ἐπιπάσσεσθαι, τοὺς δὲ ἐκθειάζειν, λέγοντας	αἴγλην	τινὰ οὐράνιον περὶ τῇ κεφαλῇ
[1, 10]	τῶν αὐτῶν ἔργων συναποδρᾶναι, χεῖρα	πολλὴν	κακούργων ἐν ὀλίγῳ ἀθροίσας χρόνῳ,
[1, 6]	ἐξ ὀχυρᾶς ἀκροπόλεως δύναμιν καὶ	περιβολὴν	συγκροτήσας ἐπιθῆται τῇ ἀρχῇ. αὐτάρκης
[1, 17]	πάσης τροφῆς λαμβάνειν, κώλυμα δηλητηρίων.	πλὴν	ἀλλὰ πολλοῦ γε τοῦ ἐμέτου
[1, 15]	βασιλείας τὰ πραττόμενα ἦν ἀλλότρια,	πλὴν	ἀνδρείας καὶ εὐστοχίας παρὰ τοῖς
[1, 12]	τι προεμπέσοι, κατεργάζεσθαι δυνάμει κρείττονι.	πλὴν	οὐδὲν ἧττον ἡ νόσος ἐπὶ
[1, 15]	καὶ δορκάδας ὅσα τε κερασφόρα	πλὴν	ταύρων, συνθέων αὐτοῖς καὶ καταδιώκων
[1, 15]	ἀκόντιον δεύτερον οὐδὲ τραῦμα ἄλλο	πλὴν	τοῦ θανατηφόρου· ἅμα γὰρ τῇ
[1, 16]	ἀλλὰ πάντα ὑπῆρχεν ὅσα Σεβαστῇ	πλὴν	τοῦ πυρός, {ἣ} μαθοῦσα τὴν
[1, 11]	εἶναι λέγουσιν, οὔτε δὲ τὴν	ὕλην	οὔτε τεχνιτῶν ὅστις ἐποίησεν ἐγνωσμένον
[1, 7]	φυλαχθείσης πίστεως, ἐς τὴν βασίλειον	αὐλὴν	ἀνεχώρησεν. ~χρόνου μὲν οὖν τινὸς
[1, 14]	ὁδοῦ ἐς τὴν τοῦ βασιλέως	αὐλὴν	μετεκόμισαν. κατεφλέχθη δὲ καὶ ἄλλα
[1, 5]	στρατιωτικόν, ἐς τὴν βασίλειον ἐπανῆλθεν	αὐλήν.	~ὀλίγου μὲν οὖν τινὸς χρόνου
[1, 13]	ὑποδεχθεὶς ἐς τὴν βασίλειον ἐπανῆλθεν	αὐλήν.	πειραθεὶς δὲ τοσούτων κινδύνων ἀπίστως
[1, 8]	μίσους ἐγένετο πρὸς τὴν σύγκλητον	βουλήν·	ἔτρωσέ τε αὐτοῦ τὴν ψυχὴν
[1, 9]	τε ἄρα τὸν Κόμοδον τὴν	ἐπιβουλὴν	ἐκφυγεῖν καὶ τὸν Περέννιον σὺν
[1, 10]	ἐς τὴν πόλιν καὶ τὴν	ἐπιβουλὴν	κατειπόντων (φθόνος γὰρ αὐτοὺς ἐς
[1, 10]	ἐπιτήδειος εἶναι ἐς τὸ τὴν	ἐπιβουλὴν	λαθεῖν. ἤλπισε γὰρ αὐτός τε
[1, 11]	δὲ Κόμοδος ἐκφυγὼν τὴν Ματέρνου	ἐπιβουλὴν	πλείονί τε περὶ αὑτὸν ἐχρῆτο
[1, 14]	κατὰ πᾶσαν τὴν πόλιν, ἀλλὰ	μὴν	καὶ ἀντικρὺ τοῦ τῆς συγκλήτου
[1, 1]	ἀσχοληθέντων ἔργων τε πάλαι γεγονότων	μνήμην	ἀνανεώσασθαι σπουδασάντων, παιδείας κλέος ἀίδιον
[1, 4]	ἀνθρώποις ἐγκαταλιπὼν ἀρετῆς τε ἀίδιον	μνήμην	ἐς τὸν ἐσόμενον αἰῶνα. τελευτήσαντος
[1, 3]	γενόμενα ἀλλ´ ὑπόγυον ἔχοντα τὴν	μνήμην,	τά τε Νέρωνι πεπραγμένα ὃς
[1, 5]	καὶ τὴν τοῦ κοινοῦ πατρὸς	μνήμην	χάρισιν ἀξίαις οὕτως ἀμείψεσθε· ὃν
[1, 14]	ἐκ τῆς ἀποβάσεως τὴν προϋπάρχουσαν	φήμην	ἐπιστώσατο. πολλῶν δὴ καὶ δεινῶν
[1, 1]	μῖσος τυράννων, κολακείαν τε ἢ	τιμὴν	βασιλέων πόλεώς τε καὶ ἰδιωτῶν,
[1, 8]	ἡ Λουκίλλα, καὶ τὴν ἐκείνης	τιμὴν	ἑαυτῆς ὕβριν νομίζουσα, τὸν μὲν
[1, 8]	μὲν οὖν τινὸς ὀλίγων ἐτῶν	τιμὴν	πᾶσαν ἀπένεμε τοῖς πατρῴοις φίλοις,
[1, 4]	μάτην ἐς ὑμᾶς τοσούτου χρόνου	τιμήν	τε καὶ σπουδὴν κατατεθεῖσθαι, ὑμῖν
[1, 15]	δόρατος αἰχμῇ τὴν τῶν ὀδόντων	ἀκμήν.	λεόντων δέ ποτε ἐξ ὑπογαίων
[1, 17]	τῆς σῆς, ἧς ἐτῶν τοσούτων	ἠνεσχόμην.	ἀλλ´ οὐ καταπροίξῃ αὐτὸς μεθύων
[1, 6]	καὶ τὴν πρὸς τὰ κρείττονα	ὁρμὴν	ὁ Πομπηιανὸς εἰπὼν διέτρεψε πρὸς
[1, 14]	κατενεχθέντες ὄμβροι ἐπέσχον αὐτοῦ τὴν	ὁρμήν.	ὅθεν καὶ τὸ πᾶν ἔργον
[1, 8]	ἐφόβει, ὡς ἂν αὐτοὺς διαχρησάμενος	ἀφορμὴν	αὐτῷ παράσχοι καὶ ἐξουσίαν ἁρπάζειν
[1, 13]	ἐξηπατῆσθαι καὶ τὰ δρασθέντα παρὰ	γνώμην	αὐτοῦ τετολμηκέναι) ὁ δὲ δῆμος
[1, 16]	τοῖς Ῥωμαίοις. ἐπεὶ δὲ τὴν	γνώμην	αὑτοῦ ταύτην ἀνήνεγκε πρὸς Μαρκίαν,
[1, 7]	ὑπεδέχοντο. ὡς δ´ ἐς τὴν	Ῥώμην	εἰσήλασεν, ἐς τε τοῦ Διὸς
[1, 7]	βουλὴ καὶ πανδημεὶ ὅσοι τὴν	Ῥώμην	κατῴκουν ἄνθρωποι, μὴ κατασχόντες αὑτῶν
[1, 10]	ἀθροισθῆναι. μαθόντες δὲ ἐκεῖνοι δύναμιν	ἀγειρομένην	ἐπ´ αὐτούς, τῶν μὲν χωρίων
[1, 16]	μεμηνότα καὶ τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν	τυραννουμένην.	νέου μὲν γὰρ ἔτους τῆς
[1, 6]	πορίζονται, ἢ μεγάλων μισθῶν τὴν	εἰρήνην	ἀντικαταλλάσσονται. ἅπερ ὁ Κόμοδος εἰδὼς
[1, 5]	λόγιοι παρῆσαν αὐτῷ) ἔλεξε τοιάδε·	„κοινὴν	εἶναί μοι πρὸς ὑμᾶς τὴν
[1, 11]	τὴν κρίσιν· καὶ λυσαμένη τὴν	ζώνην	ἐπαφῆκε τῇ πρῴρᾳ τῆς νεὼς
[1, 10]	ἔτους ὡρισμένης ἡμέρας μητρὶ θεῶν	πομπὴν	τελοῦσι Ῥωμαῖοι· καὶ πάντα ὅσα
[1, 6]	ἀρχομένων ἐβεβαίωσεν. τοιαῦτά τινα ἐς	προτροπὴν	καὶ τὴν πρὸς τὰ κρείττονα
[1, 9]	καιρὸν εὔκαιρον ἔχοντες, διαβάλλειν ἐπειρῶντο,	ἐχρῆν	τε ἄρα τὸν Κόμοδον τὴν
[1, 9]	κατελθόντος δὴ τοῦ Κομόδου ἐπὶ	τὴν	ἀκρόασιν τῶν ἐνδόξων ἀγωνιστῶν, καὶ
[1, 10]	ὑπάρχει παῖξαί τε καὶ κρύψαι	τὴν	ἀλήθειαν, ὡς μὴ ῥᾳδίως διαγνῶναι
[1, 5]	ἐκείνου σοφίαν τε καὶ στρατηγίαν	τὴν	ἀναφορὰν ἔχει· ὅσα δ´ ἂν
[1, 11]	δὲ ῥᾳδίως συγγένειαν προβαλλόμενοι καὶ	τὴν	ἀπ´ Αἰνείου τοῦ Φρυγὸς ἐς
[1, 14]	ὃ τότε πρῶτον {καὶ} μετὰ	τὴν	ἀπ´ Ἰλίου ἐς Ἰταλίαν ἄφιξιν
[1, 6]	πάντας αὐτοὺς καὶ τῷ ὑπὸ	τὴν	ἄρκτον ὠκεανῷ τὴν ἀρχὴν ὁρίσαντι
[1, 11]	φασὶν αὐτοῖς χρησθῆναι μενεῖν τε	τὴν	ἀρχὴν καὶ ἐς μέγα προχωρήσειν,
[1, 1]	ὧν οἳ μὲν ἐπιμηκεστέραν ἔσχον	τὴν	ἀρχήν, οἳ δὲ πρόσκαιρον τὴν
[1, 6]	τῷ ὑπὸ τὴν ἄρκτον ὠκεανῷ	τὴν	ἀρχὴν ὁρίσαντι ἐπανελθεῖν οἴκαδε θριαμβεύοντί
[1, 9]	αὐτὴν ἀσθενεστέραν ἔσεσθαι ἤλπισε πρὸς	τὴν	βασιλείας ἐπιθυμίαν. ~χρόνου δὲ οὐ
[1, 7]	ὁμολογήσας τῆς φυλαχθείσης πίστεως, ἐς	τὴν	βασίλειον αὐλὴν ἀνεχώρησεν. ~χρόνου μὲν
[1, 5]	χρημάτων οἰκειωσάμενος τὸ στρατιωτικόν, ἐς	τὴν	βασίλειον ἐπανῆλθεν αὐλήν. ~ὀλίγου μὲν
[1, 13]	παραπομπῆς τοῦ δήμου ὑποδεχθεὶς ἐς	τὴν	βασίλειον ἐπανῆλθεν αὐλήν. πειραθεὶς δὲ
[1, 6]	προσεποιεῖτο, μή τις ἐκεῖσε προκαταλάβοι	τὴν	βασίλειον ἑστίαν τῶν εὐπατριδῶν πλουσίων,
[1, 15]	μανίας, ὡς μηκέτι βούλεσθαι μηδὲ	τὴν	βασίλειον οἰκεῖν ἑστίαν· ἀλλὰ γὰρ
[1, 13]	τὰς τρίχας ῥίψασά τε ἐς	τὴν	γῆν ἑαυτήν, οὐδὲν ἀλλ´ ἢ
[1, 16]	ὀφθῆναι τοῖς Ῥωμαίοις. ἐπεὶ δὲ	τὴν	γνώμην αὑτοῦ ταύτην ἀνήνεγκε πρὸς
[1, 1]	ἤθροισα ἐς συγγραφήν, οὐκ ἀτερπῆ	τὴν	γνῶσιν καὶ τοῖς ὕστερον ἔσεσθαι
[1, 17]	ταύτῃ καὶ μᾶλλον ἐσπούδαζε διεξελθεῖν	τὴν	γραφήν. ἐπεὶ δὲ εὗρεν αὐτὸ
[1, 5]	μὲν γὰρ προσηγορίαν ἡγεῖτο φύσεως,	τὴν	δ´ ἀρετῆς κοινωνίαν. φέρων τέ
[1, 11]	χῶρον (Πεσσινοῦς δὲ ὄνομα αὐτῷ,	τὴν	δὲ προσηγορίαν λαβεῖν τὸν τόπον
[1, 16]	Κρόνια προεορτάζουσι θεῷ τῷ λαθόντι,	τὴν	δὲ τοῦ ἔτους ἀρχὴν ἱερομηνίαν
[1, 8]	τῶν ῥημάτων προφορὰν ἠσχολεῖτο καὶ	τὴν	δεῖξιν τοῦ ξίφους, συλληφθεὶς ὑπὸ
[1, 8]	καμάτων ἀπῆγεν {αὐτόν} πᾶσαν δὲ	τὴν	διοίκησιν τῆς ἀρχῆς αὐτὸς ἀνεδέξατο
[1, 11]	τοῦ μειρακίου ἐς μῦθον καὶ	τὴν	Διὸς ἁρπαγήν. ἐν δὲ τῷ
[1, 5]	νέῳ προθύμως ἐπιδείξησθε, τούτων αὐτοὶ	τὴν	δόξαν πίστεώς τε ἀγαθῆς καὶ
[1, 1]	τὴν ἀρχήν, οἳ δὲ πρόσκαιρον	τὴν	δυναστείαν· εἰσὶ δ´ οἳ μέχρι
[1, 15]	ἡλίου, τὴν κεφαλὴν ἀποτεμὼν ἱδρύσατο	τὴν	ἑαυτοῦ, ὑπογράψας τῇ βάσει {οὐχ}
[1, 14]	δοκεῖν· ζῷά τε παντοῖα καὶ	τὴν	ἑαυτῶν φύσιν μὴ τηροῦντα σχήμασί
[1, 6]	βίον πορίζονται, ἢ μεγάλων μισθῶν	τὴν	εἰρήνην ἀντικαταλλάσσονται. ἅπερ ὁ Κόμοδος
[1, 8]	τοῦτο φέρουσα ἡ Λουκίλλα, καὶ	τὴν	ἐκείνης τιμὴν ἑαυτῆς ὕβριν νομίζουσα,
[1, 3]	τε καὶ βίαι, δι´ ὧν	τὴν	ἐκείνου ἀρχὴν κατῄσχυναν, Πτολεμαῖος μὲν
[1, 9]	παῖδα, καὶ νομίσματα ἐκόμισαν ἐκτετυπωμένα	τὴν	ἐκείνου εἰκόνα. λαθόντες δὲ καίτοι
[1, 5]	πρότερον ὑμῖν ἀνδρείως κατορθωθέντα ἐς	τὴν	ἐκείνου σοφίαν τε καὶ στρατηγίαν
[1, 15]	~τὸν μὲν οὖν ἀνδριάντα μετὰ	τὴν	ἐκείνου τελευτὴν καθελοῦσα ἡ σύγκλητος
[1, 1]	μὲν τὴν ἡλικίαν πρεσβύτεροι διὰ	τὴν	ἐμπειρίαν τῶν πραγμάτων ἐπιμελέστερον ἑαυτῶν
[1, 16]	ἀρχαί τε ἐπώνυμοι τότε πρῶτον	τὴν	ἔνδοξον καὶ ἐνιαύσιον πορφύραν περιτίθενται,
[1, 9]	ὡς ἔτι συνεστώσῃ δυνάμει, ποιεῖται	τὴν	ἔξοδον. γενόμενον δὲ αὐτὸν κατὰ
[1, 6]	τὰς τῶν βαρβάρων ἐπιδρομάς, ἐπαγγέλλει	τὴν	ἔξοδον. οἳ μὲν οὖν διῴκουν
[1, 10]	δεσπότην ἕξειν βασιλέα) πρὶν ἐλθεῖν	τὴν	ἑορτὴν αὐτός τε ὁ Μάτερνος
[1, 10]	τῇ θεῷ καὶ χαριστήρια ὁμολογήσας	τὴν	ἑορτὴν ἐπετέλει, παρέπεμπέ τε τὴν
[1, 16]	γὰρ τῆς ἡμέρας σέβουσι {τε}	τὴν	ἑορτὴν Ῥωμαῖοι ἐς θεὸν ἀρχαιότατον
[1, 6]	δαψίλειαν καταριθμοῦντες διαβάλλοντές τε πᾶσαν	τὴν	ἐπὶ ταῖς ὄχθαις τοῦ Ἴστρου
[1, 5]	„κοινὴν εἶναί μοι πρὸς ὑμᾶς	τὴν	ἐπὶ τοῖς καταλαβοῦσιν ἀλγηδόνα καὶ
[1, 9]	ἐχρῆν τε ἄρα τὸν Κόμοδον	τὴν	ἐπιβουλὴν ἐκφυγεῖν καὶ τὸν Περέννιον
[1, 10]	προκατελθόντων ἐς τὴν πόλιν καὶ	τὴν	ἐπιβουλὴν κατειπόντων (φθόνος γὰρ αὐτοὺς
[1, 10]	καιρὸς ἐπιτήδειος εἶναι ἐς τὸ	τὴν	ἐπιβουλὴν λαθεῖν. ἤλπισε γὰρ αὐτός
[1, 6]	ὄντα καὶ μᾶλλον ἐπείγοντα ἐπέχει	τὴν	ἐπιθυμίαν. τῶν μὲν γὰρ ἐκεῖσε
[1, 16]	ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος φωνῆς ἐς	τὴν	ἐπιχώριον παραχθέν. διὰ ταῦτά τοι
[1, 11]	ποταμῷ Γάλλῳ παραρρέοντι, ἀφ´ οὗ	τὴν	ἐπωνυμίαν φέρουσιν οἱ τῇ θεῷ
[1, 17]	καὶ τῆς προσηγορίας τὴν στοργὴν	τὴν	ἐς τὸν παῖδα τοῦ βασιλέως.
[1, 13]	τοιαῦτά τινα εἰποῦσα ῥηξαμένη τε	τὴν	ἐσθῆτα, καὶ τῶν παρόντων τινές
[1, 12]	ἀρώμασι συνεχῶς ἐχρῶντο, φασκόντων τινῶν	τὴν	εὐωδίαν φθάσασαν ἐμπιπλάναι τοὺς πόρους
[1, 11]	θεῷ τὴν κρίσιν· καὶ λυσαμένη	τὴν	ζώνην ἐπαφῆκε τῇ πρῴρᾳ τῆς
[1, 6]	ἤγειρον αὐτοῦ τὰς ὀρέξεις ἐς	τὴν	ἡδονῶν ἐπιθυμίαν. αἰφνιδίως δὲ καλέσας
[1, 1]	ἄξια. τούτων γὰρ οἱ μὲν	τὴν	ἡλικίαν πρεσβύτεροι διὰ τὴν ἐμπειρίαν
[1, 11]	ἑορτῆς ἐπανηγύριζεν. ~θρησκεύουσι δὲ μάλιστα	τὴν	θεὸν τήνδε Ῥωμαῖοι ἐξ αἰτίας
[1, 10]	τὴν ἑορτὴν ἐπετέλει, παρέπεμπέ τε	τὴν	θεὸν χαίρων. καὶ σωτήρια τοῦ
[1, 8]	Μᾶρκος ποιησάμενος, ἐκδούς {τε} αὐτῷ	τὴν	θυγατέρα, δεσμὸν εὐνοίας ἐχυρώτατον τὴν
[1, 11]	ἡ ναῦς ἀνέδραμε, πρὶν ἢ	τὴν	ἱέρειαν ἐνεχθῆναι {τῆς} θεοῦ ἥτις
[1, 9]	ἀθροίζει, οἵ τε παῖδες αὐτῷ	τὴν	Ἰλλυρικὴν στρατιὰν ἀναπείθουσιν. εἰ δὲ
[1, 12]	ἐκεῖνο καιροῦ λοιμώδη νόσον κατασχεῖν	τὴν	Ἰταλίαν· μάλιστα δὲ τὸ πάθος
[1, 9]	ἔξοδον. γενόμενον δὲ αὐτὸν κατὰ	τὴν	Ἰταλίαν, οἷς τοῦτο ἐντέταλτο, διεχρήσαντο.
[1, 10]	ἀβάτου ὁδοιπορίας κατ´ ὀλίγους ἐς	τὴν	Ἰταλίαν παρεδύοντο, καὶ περὶ βασιλείας
[1, 10]	συμμαχίαν προσήγοντο· πᾶσάν τε κατατρέχοντες	τὴν	Κελτῶν καὶ Ἰβήρων χώραν, πόλεσί
[1, 10]	αὐτός τε ὁ Μάτερνος συλληφθεὶς	τὴν	κεφαλὴν ἀπετμήθη, καὶ οἱ συνωμόται
[1, 13]	οὖν αὐτὸν συλληφθῆναι κελεύει καὶ	τὴν	κεφαλὴν ἀποτεμὼν δόρατί τε ἐπιμήκει
[1, 15]	σέβουσι Ῥωμαῖοι εἰκόνα φέρον ἡλίου,	τὴν	κεφαλὴν ἀποτεμὼν ἱδρύσατο τὴν ἑαυτοῦ,
[1, 9]	νύκτωρ ὁ Κόμοδος πέμψας ἀποτέμνει	τὴν	κεφαλήν· καὶ τὴν ταχίστην, ὅπως
[1, 5]	διελθουσῶν ἡμερῶν, ἐν ὅσαις περὶ	τὴν	κηδείαν τοῦ πατρὸς τὸν υἱὸν
[1, 11]	δῆμον ἐπιτρέψαι τῇ Πεσσινουντίᾳ θεῷ	τὴν	κρίσιν· καὶ λυσαμένη τὴν ζώνην
[1, 12]	συμβουλευσάντων αὐτῷ τινῶν ἰατρῶν ἐς	τὴν	Λαύρεντον ἀνεχώρησεν· εὐψυχέστερον γὰρ ὂν
[1, 2]	ἀνδράσι συγγέγραπται. ἃ δὲ μετὰ	τὴν	Μάρκου τελευτὴν παρὰ πάντα τὸν
[1, 11]	ἀκριβοῦσιν. ὁ δὲ Κόμοδος ἐκφυγὼν	τὴν	Ματέρνου ἐπιβουλὴν πλείονί τε περὶ
[1, 15]	φθάσας τῷ ἀκοντίῳ μέλλουσαν δήξεσθαι,	τὴν	μὲν ἀπέκτεινε τὸν δὲ ἐρρύσατο,
[1, 5]	συστρατιώτην με ἢ υἱὸν καλῶν·	τὴν	μὲν γὰρ προσηγορίαν ἡγεῖτο φύσεως,
[1, 3]	πολλοῦ γενόμενα ἀλλ´ ὑπόγυον ἔχοντα	τὴν	μνήμην, τά τε Νέρωνι πεπραγμένα
[1, 11]	πολὺ δὲ πανδημεὶ τῶν Ῥωμαίων	τὴν	ναῦν ἐφελκόντων, ἀντεχούσης τῆς ἰλύος
[1, 7]	τὸ μειράκιον ἡγούμενοι. ἀνύσας δὲ	τὴν	ὁδοιπορίαν ὁ Κόμοδος μετὰ νεανικῆς
[1, 15]	τῇ τοῦ δόρατος αἰχμῇ τὴν	τῶν	ὀδόντων ἀκμήν. λεόντων δέ ποτε
[1, 14]	ἢ κατενεχθέντες ὄμβροι ἐπέσχον αὐτοῦ	τὴν	ὁρμήν. ὅθεν καὶ τὸ πᾶν
[1, 7]	τῇ τῆς ἡλικίας ἀκμῇ καὶ	τὴν	ὄψιν ἦν ἀξιοθέατος σώματός τε
[1, 11]	παρειλήφαμεν, ἧς ἐπιμνησθῆναι ἔδοξε διὰ	τὴν	παρ´ Ἑλλήνων τισὶν ἀγνωσίαν. αὐτὸ
[1, 16]	πλὴν τοῦ πυρός, {ἣ} μαθοῦσα	τὴν	παράλογον οὕτω καὶ ἀπρεπῆ βούλησιν
[1, 6]	σε“ ἔφη, „τέκνον καὶ δέσποτα,	τὴν	πατρίδα εἰκός· καὶ γὰρ αὐτοὶ
[1, 6]	καλέσας τοὺς φίλους ποθεῖν ἔλεγε	τὴν	πατρίδα· ὁμολογεῖν δὲ τὰς αἰτίας
[1, 14]	παροινίας προὐχώρησεν, ὡς πρῶτον μὲν	τὴν	πατρῴαν προσηγορίαν παραιτήσασθαι, ἀντὶ δὲ
[1, 11]	καὶ ἐς μέγα προχωρήσειν, εἰ	τὴν	Πεσσινουντίαν θεὸν μεταγάγοιεν ὡς αὑτούς.
[1, 15]	μετώπου ἢ κατὰ καρδίας ἔφερε	τὴν	πληγήν, καὶ οὐδέποτε σκοπὸν ἄλλον
[1, 14]	καὶ ἀνδριάντας αὑτοῦ κατὰ πᾶσαν	τὴν	πόλιν, ἀλλὰ μὴν καὶ ἀντικρὺ
[1, 12]	δὲ κατ´ αὐτὸ καὶ λιμὸς	τὴν	πόλιν ἐξ αἰτίας τοιαύτης. Κλέανδρός
[1, 13]	καὶ φθείροντες ἀλλήλους ἐμφυλίου αἵματος	τὴν	πόλιν ἐπλήρωσαν. τὰ δ´ ἑκατέρου
[1, 12]	τροπῆς δὲ γενομένης ἔφευγον ἐς	τὴν	πόλιν. ἐφθείρετο δὲ ὁ δῆμος
[1, 10]	τῶν σὺν αὐτῷ προκατελθόντων ἐς	τὴν	πόλιν καὶ τὴν ἐπιβουλὴν κατειπόντων
[1, 12]	σκιᾷ. ἀλλὰ καὶ οἱ κατὰ	τὴν	πόλιν κελευόντων τῶν ἰατρῶν μύρου
[1, 14]	δὴ καὶ δεινῶν συνεχῶς κατειληφότων	τὴν	πόλιν οὐκέτι ὁ Ῥωμαίων δῆμος
[1, 9]	καὶ τὴν ταχίστην, ὅπως τὴν	τῶν	πραττομένων γνῶσιν φθάσωσιν, ἐκπέμπει τοὺς
[1, 8]	Κρισπῖναν ὄνομα, ἀνάγκη τε ἐγένετο	τὴν	προεδρίαν ἀπονέμεσθαι τῇ τοῦ βασιλεύοντος
[1, 8]	ἐκείνοις συμβούλοις χρώμενος. ἐπεὶ δὲ	τὴν	πρόνοιαν ἐνεχείρισε τῆς ἀρχῆς ἑαυτῷ,
[1, 6]	ἐδοκίμασε τῆς ὄχθης τοῦ Ἴστρου	τὴν	πρόνοιαν προστάξας τε αὐτοῖς ἀνέχειν
[1, 9]	οὖσιν ἐγχειρίσαι πείθει τὸν Κόμοδον	τὴν	πρόνοιαν τῶν Ἰλλυρικῶν στρατευμάτων, αὐτός
[1, 8]	τὴν θυγατέρα, δεσμὸν εὐνοίας ἐχυρώτατον	τὴν	πρὸς αὐτὸν ἐπιγαμίαν ἐποιήσατο. ἀλλ´
[1, 6]	τοιαῦτά τινα ἐς προτροπὴν καὶ	τὴν	πρὸς τὰ κρείττονα ὁρμὴν ὁ
[1, 14]	ἑξῆς ἐροῦμεν, ἐκ τῆς ἀποβάσεως	τὴν	προϋπάρχουσαν φήμην ἐπιστώσατο. πολλῶν δὴ
[1, 17]	αὐτὴ κιρνάναι τε καὶ διδόναι	τὴν	πρώτην πόσιν, ὡς ἥδιον πίοι
[1, 8]	ἀλλ´ ἐν ᾧ περὶ τὴν	τῶν	ῥημάτων προφορὰν ἠσχολεῖτο καὶ τὴν
[1, 16]	προσπίπτουσα μετὰ δακρύων ἐδεῖτο μήτε	τὴν	Ῥωμαίων ἀρχὴν καθυβρίσαι μηθ´ ἑαυτὸν
[1, 5]	μετὰ πάσης ἀνδρείας ἀπαλείψαιτε καὶ	τὴν	Ῥωμαίων ἀρχὴν μέχρις ὠκεανοῦ προαγάγοιτε.
[1, 4]	τις ἦν ἀνθρώπων τῶν ὑπὸ	τὴν	Ῥωμαίων ἀρχὴν ὃς ἀδακρυτὶ τοιαύτην
[1, 16]	ποτὲ κἀκεῖνον παύσασθαι μεμηνότα καὶ	τὴν	Ῥωμαίων ἀρχὴν τυραννουμένην. νέου μὲν
[1, 7]	βολαῖς ὑπεδέχοντο. ὡς δ´ ἐς	τὴν	Ῥώμην εἰσήλασεν, ἐς τε τοῦ
[1, 7]	σύγκλητος βουλὴ καὶ πανδημεὶ ὅσοι	τὴν	Ῥώμην κατῴκουν ἄνθρωποι, μὴ κατασχόντες
[1, 17]	ἐκαλεῖτο, δεικνυούσης καὶ τῆς προσηγορίας	τὴν	στοργὴν τὴν ἐς τὸν παῖδα
[1, 8]	τῷ μειρακίῳ μίσους ἐγένετο πρὸς	τὴν	σύγκλητον βουλήν· ἔτρωσέ τε αὐτοῦ
[1, 10]	ἄδειάν τε ὑπισχνούμενοι, εὐεργεσίαις ἐς	τὴν	συμμαχίαν προσήγοντο· πᾶσάν τε κατατρέχοντες
[1, 11]	γενομένης ἑκατέρωθεν πεσεῖν ἱκανούς, καὶ	τὴν	συμφορὰν ὄνομα δοῦναι τῷ χωρίῳ.
[1, 9]	πέμψας ἀποτέμνει τὴν κεφαλήν· καὶ	τὴν	ταχίστην, ὅπως τὴν τῶν πραττομένων
[1, 13]	δεινὰ ἡμᾶς προσλήψεται, εἰ μὴ	τὴν	ταχίστην πρὸς τὸν θάνατον ἐκδώσεις
[1, 8]	ἐξετάσεως διὰ τοῦ Περεννίου ἀκριβεστέρας	τήν	τε ἀδελφὴν ὁ Κόμοδος διεχρήσατο
[1, 10]	εὔνουν ἔτι τῷ Κομόδῳ ὑπάρχον,	τήν	τε περὶ αὐτὸν τῶν δορυφόρων
[1, 10]	πολλὰ δὲ καὶ δεινὰ τολμήσας,	τήν	τε τάξιν λιπὼν καὶ πείσας
[1, 12]	τιμῆς καὶ ἐξουσίας προήχθη, ὡς	τήν	τε τοῦ σώματος φρουρὰν καὶ
[1, 12]	καὶ τὴν τοῦ θαλάμου ἐξουσίαν	τήν	τε τῶν βασιλικῶν στρατιωτῶν ἀρχὴν
[1, 6]	τε καὶ ἀκούσματα τερπνὰ διηγούμενοι	τήν	τε τῶν ἐπιτηδείων δαψίλειαν καταριθμοῦντες
[1, 12]	σωτήριον εἶναι ἐδόκει, καὶ πρὸς	τὴν	τοῦ ἀέρος φθορὰν ἀντέχειν ἐλέγετο
[1, 14]	μέσης τῆς ἱερᾶς ὁδοῦ ἐς	τὴν	τοῦ βασιλέως αὐλὴν μετεκόμισαν. κατεφλέχθη
[1, 7]	φήμη ἄγγελοί τε ἧκον κηρύττοντες	τὴν	τοῦ βασιλέως ἄφιξιν, ὑπερήσθη τε
[1, 13]	ὁ δὲ Κόμοδος δεδιὼς μὲν	τὴν	τοῦ δήμου κίνησιν, μή τι
[1, 12]	τε τοῦ σώματος φρουρὰν καὶ	τὴν	τοῦ θαλάμου ἐξουσίαν τήν τε
[1, 5]	γὰρ ταῦτα δόξαν οἴσει καὶ	τὴν	τοῦ κοινοῦ πατρὸς μνήμην χάρισιν
[1, 17]	ἀγνοοῦν παῖζον διαφθείρῃ. γνωρίσασα δὲ	τὴν	τοῦ Κομόδου χεῖρα, ταύτῃ καὶ
[1, 14]	τῶν καταλαβόντων, πολέμων σημεῖον εἶναι	τὴν	τοῦ νεὼ τῆς Εἰρήνης ἀπώλειαν.
[1, 16]	γῆν γενέσθαι ξένον, δεδιότα δὲ	τὴν	τοῦ παιδὸς δυναστείαν παρ´ αὐτῷ
[1, 17]	ἐχρήσατο, βασιλεύσας ἔτη τρισκαίδεκα μετὰ	τὴν	τοῦ πατρὸς τελευτήν, εὐγενέστατός τε
[1, 17]	τε καὶ εὐχειρίᾳ, εἰ μὴ	τὴν	τούτων εὐμορίαν αἰσχροῖς ἐπιτηδεύμασι κατῄσχυνεν,
[1, 15]	φθάσας τῇ τοῦ δόρατος αἰχμῇ	τὴν	τῶν ὀδόντων ἀκμήν. λεόντων δέ
[1, 9]	κεφαλήν· καὶ τὴν ταχίστην, ὅπως	τὴν	τῶν πραττομένων γνῶσιν φθάσωσιν, ἐκπέμπει
[1, 8]	φθάσας, ἀλλ´ ἐν ᾧ περὶ	τὴν	τῶν ῥημάτων προφορὰν ἠσχολεῖτο καὶ
[1, 11]	διοπετὲς εἶναι λέγουσιν, οὔτε δὲ	τὴν	ὕλην οὔτε τεχνιτῶν ὅστις ἐποίησεν
[1, 6]	οἱ μὲν ἄλλοι συνεστάλησάν τε	τὴν	ψυχήν, καὶ σκυθρωπαῖς ταῖς ὄψεσιν
[1, 13]	ἑαυτόν, δεδούλωντο δὲ πᾶσαν αὐτοῦ	τὴν	ψυχὴν νύκτωρ τε καὶ μεθ´
[1, 4]	~κυμαίνουσαν οὖν ἔχων τοσαύταις φροντίσι	τὴν	ψυχήν, συγκαλέσας τε τοὺς φίλους
[1, 8]	σύγκλητον βουλήν· ἔτρωσέ τε αὐτοῦ	τὴν	ψυχὴν τὰ λεχθέντα, καὶ κοινοὺς
[1, 4]	εὔκαιρος ἐμοί τε αἰσθέσθαι μὴ	μάτην	ἐς ὑμᾶς τοσούτου χρόνου τιμήν
[1, 16]	Μαρκίαν, ἣν εἶχε τῶν παλλακίδων	τιμιωτάτην,	καὶ οὐδέν τι ἀπεῖχε γαμετῆς
[1, 13]	τὸν θάνατον ἐκδώσεις τὸν πονηρὸν	οἰκέτην,	ὀλέθρου τοσούτου τοῖς μὲν αἴτιον
[1, 5]	πατὴρ ἐφίλει τε καὶ πᾶσαν	ἀρετὴν	ἐπαίδευεν. ἔδωκε δὲ μετ´ ἐκεῖνον
[1, 2]	καὶ σώφρονα, στρατηγικὴν ἢ πολιτικὴν	ἀρετὴν	ἔχοντα, πρός τε τοὺς τὰ
[1, 14]	τὸ Ῥωμαίων καὶ βασίλειον σχῆμα	λεοντῆν	ἐπεστρώννυτο καὶ ῥόπαλον μετὰ χεῖρας
[1, 10]	εἰ δὴ ἔμελλον ἀντὶ ἀρχιλῃστοῦ	δεσπότην	ἕξειν βασιλέα) πρὶν ἐλθεῖν τὴν
[1, 10]	ἕξειν βασιλέα) πρὶν ἐλθεῖν τὴν	ἑορτὴν	αὐτός τε ὁ Μάτερνος συλληφθεὶς
[1, 10]	θεῷ καὶ χαριστήρια ὁμολογήσας τὴν	ἑορτὴν	ἐπετέλει, παρέπεμπέ τε τὴν θεὸν
[1, 17]	„ὅρα“ ἔφη „ποίαν μέλλομεν παννυχίζειν	ἑορτήν“	ὁ δ´ Ἔκλεκτος ἀναγνούς τε
[1, 16]	τῆς ἡμέρας σέβουσι {τε} τὴν	ἑορτὴν	Ῥωμαῖοι ἐς θεὸν ἀρχαιότατον τῆς
[1, 17]	ὄνομα Νάρκισσον, γενναῖόν τε καὶ	ἀκμαστήν,	πείθουσιν εἰσελθόντα τὸν Κόμοδον ἀποπνῖξαι,
[1, 9]	ἀποτέμνει τὴν κεφαλήν· καὶ τὴν	ταχίστην,	ὅπως τὴν τῶν πραττομένων γνῶσιν
[1, 13]	ἡμᾶς προσλήψεται, εἰ μὴ τὴν	ταχίστην	πρὸς τὸν θάνατον ἐκδώσεις τὸν
[1, 9]	πιστεύειν τοσαύτην ἐξουσίαν, μερισθεῖσαν δὲ	αὐτὴν	ἀσθενεστέραν ἔσεσθαι ἤλπισε πρὸς τὴν
[1, 8]	συμβόλων Πομπηιανῷ ὁ πατὴρ ἐξέδοτο	αὐτήν.	οὐδὲν ἧττον μέντοι καὶ ὁ
[1, 4]	μέγιστα, οὕτω τε μόνως ἀίδιον	αὐτὴν	ποιῆσαι δυνήσεσθε. τοσαῦτα εἰπόντα τὸν
[1, 17]	αὐτὸ θανατηφόρον καὶ πρὸ ἁπάντων	αὑτήν	τε μέλλουσαν τεθνήξεσθαι, Λαῖτόν τε
[1, 13]	ῥίψασά τε ἐς τὴν γῆν	ἑαυτήν,	οὐδὲν ἀλλ´ ἢ πένθους σχῆμα
[1, 3]	μέθαις δὲ καὶ κραιπάλαις ἐπιδῷ	ἑαυτήν	(ῥᾷστα γὰρ αἱ τῶν νέων
[1, 17]	λοιπῶν τοσοῦτον φόνον, ἀνοιμώξασα καθ´	ἑαυτήν	τε εἰποῦσα „εὖγε, ὦ Κόμοδε.
[1, 4]	τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν ὃς ἀδακρυτὶ	τοιαύτην	ἀγγελίαν ἐδέχετο. πάντες δ´ ὥσπερ
[1, 9]	ὃ μὲν δὴ ἀκαίρου παρρησίας	τοιαύτην	ὑπέσχε δίκην· οἱ μέντοι περὶ
[1, 9]	ἀσφαλέστερον ᾠήθη μὴ ἑνὶ πιστεύειν	τοσαύτην	ἐξουσίαν, μερισθεῖσαν δὲ αὐτὴν ἀσθενεστέραν
[1, 10]	τελευτῆσαι. ἐπεὶ δὲ αὑτῷ μὴ	τοσαύτην	ὑπάρχειν δύναμιν ἡγεῖτο ὡς ἐξ
[1, 16]	ἐπεὶ δὲ τὴν γνώμην αὑτοῦ	ταύτην	ἀνήνεγκε πρὸς Μαρκίαν, ἣν εἶχε
[1, 17]	τρισκαίδεκα μετὰ τὴν τοῦ πατρὸς	τελευτήν,	εὐγενέστατός τε τῶν πρὸ αὐτοῦ
[1, 15]	οὖν ἀνδριάντα μετὰ τὴν ἐκείνου	τελευτὴν	καθελοῦσα ἡ σύγκλητος Ἐλευθερίας εἰκόνα
[1, 2]	ἃ δὲ μετὰ τὴν Μάρκου	τελευτὴν	παρὰ πάντα τὸν ἐμαυτοῦ βίον
[1, 8]	Περέννιον, ἄνδρα τὸ μὲν γένος	Ἰταλιώτην,	στρατιωτικὸν δ´ εἶναι δοκοῦντα (διὸ
[1, 5]	ἕνα ἠγάπα. ἔχαιρε γοῦν μᾶλλον	συστρατιώτην	με ἢ υἱὸν καλῶν· τὴν
[1, 17]	κιρνάναι τε καὶ διδόναι τὴν	πρώτην	πόσιν, ὡς ἥδιον πίοι παρ´
[1, 17]	καὶ μᾶλλον ἐσπούδαζε διεξελθεῖν τὴν	γραφήν.	ἐπεὶ δὲ εὗρεν αὐτὸ θανατηφόρον
[1, 1]	πάσης {ἀληθοῦς} ἀκριβείας ἤθροισα ἐς	συγγραφήν,	οὐκ ἀτερπῆ τὴν γνῶσιν καὶ
[1, 8]	τοῦ Περεννίου ἀκριβεστέρας τήν τε	ἀδελφὴν	ὁ Κόμοδος διεχρήσατο καὶ πάντας
[1, 11]	Αἰνείου τοῦ Φρυγὸς ἐς αὐτοὺς	διαδοχὴν	καταλέγοντες. κομισθὲν δὲ ἐπὶ νεὼς
[1, 12]	τήν τε τῶν βασιλικῶν στρατιωτῶν	ἀρχὴν	ἐγχειρισθῆναι. ὑπὸ δὲ πλούτου καὶ
[1, 16]	λαθόντι, τὴν δὲ τοῦ ἔτους	ἀρχὴν	ἱερομηνίαν ἄγουσι τῷ τῆς Ἰταλίας
[1, 16]	δακρύων ἐδεῖτο μήτε τὴν Ῥωμαίων	ἀρχὴν	καθυβρίσαι μηθ´ ἑαυτὸν ἐπιδόντα μονομάχοις
[1, 11]	αὐτοῖς χρησθῆναι μενεῖν τε τὴν	ἀρχὴν	καὶ ἐς μέγα προχωρήσειν, εἰ
[1, 3]	βίαι, δι´ ὧν τὴν ἐκείνου	ἀρχὴν	κατῄσχυναν, Πτολεμαῖος μὲν καὶ μέχρις
[1, 5]	ἀνδρείας ἀπαλείψαιτε καὶ τὴν Ῥωμαίων	ἀρχὴν	μέχρις ὠκεανοῦ προαγάγοιτε. ὑμῖν τε
[1, 1]	οἳ μὲν ἐπιμηκεστέραν ἔσχον τὴν	ἀρχήν,	οἳ δὲ πρόσκαιρον τὴν δυναστείαν·
[1, 6]	ὑπὸ τὴν ἄρκτον ὠκεανῷ τὴν	ἀρχὴν	ὁρίσαντι ἐπανελθεῖν οἴκαδε θριαμβεύοντί τε
[1, 4]	ἀνθρώπων τῶν ὑπὸ τὴν Ῥωμαίων	ἀρχὴν	ὃς ἀδακρυτὶ τοιαύτην ἀγγελίαν ἐδέχετο.
[1, 16]	παύσασθαι μεμηνότα καὶ τὴν Ῥωμαίων	ἀρχὴν	τυραννουμένην. νέου μὲν γὰρ ἔτους
[1, 6]	μὲν ἄλλοι συνεστάλησάν τε τὴν	ψυχήν,	καὶ σκυθρωπαῖς ταῖς ὄψεσιν ἐς
[1, 13]	δεδούλωντο δὲ πᾶσαν αὐτοῦ τὴν	ψυχὴν	νύκτωρ τε καὶ μεθ´ ἡμέραν
[1, 4]	οὖν ἔχων τοσαύταις φροντίσι τὴν	ψυχήν,	συγκαλέσας τε τοὺς φίλους ὅσοι
[1, 8]	βουλήν· ἔτρωσέ τε αὐτοῦ τὴν	ψυχὴν	τὰ λεχθέντα, καὶ κοινοὺς ἐχθροὺς
[1, 11]	ὄνομα αὐτῷ, τὴν δὲ προσηγορίαν	λαβεῖν	τὸν τόπον ἐκ τοῦ πεσόντος
[1, 2]	τε τοὺς περὶ αὐτὸν δορυφόρους	ἀποσοβεῖν	τοὺς ἐντυγχάνοντας. μόνος τε βασιλέων
[1, 5]	υἱὸν ἀπησχόλουν, ἔδοξε τοῖς φίλοις	προαγαγεῖν	τὸ μειράκιον ἐς τὸ στρατόπεδον,
[1, 6]	φίλους ποθεῖν ἔλεγε τὴν πατρίδα·	ὁμολογεῖν	δὲ τὰς αἰτίας τῆς αἰφνιδίου
[1, 9]	ἄρα τὸν Κόμοδον τὴν ἐπιβουλὴν	ἐκφυγεῖν	καὶ τὸν Περέννιον σὺν τοῖς
[1, 10]	ἐλπίδος μειζόνως ἦν προχωρήσαντα, ᾠήθη	δεῖν	μέγα τι δράσας κατορθῶσαι, ἢ
[1, 15]	πάντας ἀριθμῆσαι καὶ μηδ´ ἓν	ἰδεῖν	περιττὸν ἀκόντιον. μέχρι μὲν οὖν
[1, 17]	δὲ ὁ Κόμοδος αὐτὸ ὡς	συγκαθεύδειν	πολλάκις. Φιλοκόμοδός τε ἐκαλεῖτο, δεικνυούσης
[1, 7]	χρυσοῦ προιόντι ἐπιπάσσεσθαι, τοὺς δὲ	ἐκθειάζειν,	λέγοντας αἴγλην τινὰ οὐράνιον περὶ
[1, 9]	νῦν, οὐδὲ θέαις καὶ ἑορταῖς	σχολάζειν.	ἐπίκειται γάρ σου τοῖς αὐχέσι
[1, 8]	ἀφορμὴν αὐτῷ παράσχοι καὶ ἐξουσίαν	ἁρπάζειν	τὰ ἐκείνων κτήματα. μέχρι μὲν
[1, 17]	σκίμποδος κείμενον ἀνελόμενον, ἵνα δὴ	παίζειν	ἔχοι, πρόεισι τοῦ οἴκου. κατὰ
[1, 9]	νεύματι τὸν δῆμον κατασιγάσας „οὐ	πανηγυρίζειν	σοι καιρός“ ἔφη „Κόμοδε, νῦν,
[1, 15]	τοξικὴν ἀκριβοῦντες καὶ Μαυρουσίων οἱ	ἀκοντίζειν	ἄριστοι, οὓς πάντας εὐχειρίᾳ ὑπερέβαλλεν.
[1, 17]	γραμματεῖον „ὅρα“ ἔφη „ποίαν μέλλομεν	παννυχίζειν	ἑορτήν“ ὁ δ´ Ἔκλεκτος ἀναγνούς
[1, 7]	εἶχεν ἐλπίδας νέου αὐτοκράτορος ἐπιδημίᾳ,	πατρῴζειν	τὸ μειράκιον ἡγούμενοι. ἀνύσας δὲ
[1, 10]	εἶναι ἐς τὸ τὴν ἐπιβουλὴν	λαθεῖν.	ἤλπισε γὰρ αὐτός τε ἀναλαβὼν
[1, 16]	παιδὸς δυναστείαν παρ´ αὐτῷ κρυπτόμενον	λαθεῖν·	ὅθεν καὶ τὸ ὄνομα δοθῆναι
[1, 17]	συντίθενται φθάσαι τι δράσαντες ἢ	παθεῖν,	οὐδὲ καιρὸν εἶναι μελλήσεως ἢ
[1, 17]	ὀφθείη. ~οἳ δὲ ἱκέτευον καὶ	πείθειν	ἐπειρῶντο μηδὲν ἀνάξιον τῆς βασιλείας
[1, 15]	ἀφῃρημένας ὁρμῇ τοῦ βέλους ἔτι	περιθεῖν	αὐτὰς ὡς μηδὲν παθούσας. παρδάλεως
[1, 5]	στράτευμα. παρηγγέλθη τε δὴ πᾶσιν	ἐλθεῖν	ἐς τὸ εἰωθὸς πεδίον αὐτοὺς
[1, 10]	ἀρχιλῃστοῦ δεσπότην ἕξειν βασιλέα) πρὶν	ἐλθεῖν	τὴν ἑορτὴν αὐτός τε ὁ
[1, 6]	ἄρκτον ὠκεανῷ τὴν ἀρχὴν ὁρίσαντι	ἐπανελθεῖν	οἴκαδε θριαμβεύοντί τε καὶ δεσμίους
[1, 17]	χεῖρα, ταύτῃ καὶ μᾶλλον ἐσπούδαζε	διεξελθεῖν	τὴν γραφήν. ἐπεὶ δὲ εὗρεν
[1, 5]	σπαργάνων ἅμα τῷ τῆς γαστρὸς	προελθεῖν	ἡ βασίλειος ὑπεδέξατο πορφύρα, ὁμοῦ
[1, 16]	ἐκ τῆς βασιλείου, ὡς ἔθος,	προελθεῖν	οἰκίας, ἀλλ´ ἐκ τοῦ τῶν
[1, 7]	τὸ στρατόπεδον, καὶ πάντες αὐτῷ	συναπελθεῖν	ἤθελον, ὡς ἂν ἀπαλλαγεῖεν μὲν
[1, 6]	αἰφνιδίως δὲ καλέσας τοὺς φίλους	ποθεῖν	ἔλεγε τὴν πατρίδα· ὁμολογεῖν δὲ
[1, 6]	πρεσβυτάτῃ τῶν ἀδελφῶν τοῦ Κομόδου)	„ποθεῖν	μέν σε“ ἔφη, „τέκνον καὶ
[1, 15]	αὐτῷ ἀκοντίζοντι καὶ τοξεύοντι μὴ	πταίειν.	συνῆσαν δὲ παιδεύοντες αὐτὸν Παρθυαίων
[1, 17]	(καὶ γὰρ μεσημβρίας εἰώθει τοῦτο	ποιεῖν)	λαβὼν γραμματεῖον τούτων δὴ τῶν
[1, 17]	ἐπειρῶντο μηδὲν ἀνάξιον τῆς βασιλείας	ποιεῖν.	ὁ δὲ Κόμοδος ἀσχάλλων τοὺς
[1, 17]	οἴνῳ τε κεράσασα εὐώδει δίδωσι	πιεῖν.	ὁ δ´ ὡς συνήθη φιλοτησίαν
[1, 9]	μείζοσι φήσας καλεῖν ἐλπίσιν αὐτὸν	ἥκειν	κελεύει. ὃ δὲ μήτε τι
[1, 15]	μηκέτι βούλεσθαι μηδὲ τὴν βασίλειον	οἰκεῖν	ἑστίαν· ἀλλὰ γὰρ μετοικισθῆναι ἐβούλετο
[1, 5]	ἀνθρώποις καὶ τὰ ἐπὶ γῆς	διοικεῖν.	κατορθοῦν δὲ αὐτὰ καὶ βεβαιοῦν
[1, 14]	ὡς ἐν μέσῳ ἀέρι κρέμασθαι	δοκεῖν·	ζῷά τε παντοῖα καὶ τὴν
[1, 9]	ποιήσας καὶ ἐπὶ μείζοσι φήσας	καλεῖν	ἐλπίσιν αὐτὸν ἥκειν κελεύει. ὃ
[1, 5]	ἐστι θεῶν· ἡμῖν δὲ χρὴ	μέλειν	τῶν ἐν ἀνθρώποις καὶ τὰ
[1, 14]	καὶ τὰς εἰκόνας αὑτῷ φόβον	ἀπειλεῖν.	~τὸν μὲν οὖν ἀνδριάντα μετὰ
[1, 9]	τότε δὲ καιρὸν εὔκαιρον ἔχοντες,	διαβάλλειν	ἐπειρῶντο, ἐχρῆν τε ἄρα τὸν
[1, 8]	τούς τε πατρῴους φίλους πρῶτος	διαβάλλειν	ἤρξατο, καὶ ὅσοι πλούσιοί τε
[1, 17]	βασιλεῖς ἑκάστοτε πρὸ πάσης τροφῆς	λαμβάνειν,	κώλυμα δηλητηρίων. πλὴν ἀλλὰ πολλοῦ
[1, 14]	πραττόμενα πάντας, ἀλλ´ οὐδὲ αὐτὸς	λανθάνειν	ἤθελεν· ἃ δὲ πράττων οἴκοι
[1, 11]	τὰ πράγματα, φασὶν αὐτοῖς χρησθῆναι	μενεῖν	τε τὴν ἀρχὴν καὶ ἐς
[1, 15]	τε θηρία πάντα ἰδίᾳ χειρὶ	κατακτενεῖν	καὶ τοῖς ἀνδρειοτάτοις τῶν νεανιῶν
[1, 3]	παῖδα τῆς μειρακίων ἡλικίας ἀρχόμενον	ἐπιβαίνειν,	δεδιὼς μὴ νεότης ἀκμάζουσα καὶ
[1, 10]	δὴ ἔμελλον ἀντὶ ἀρχιλῃστοῦ δεσπότην	ἕξειν	βασιλέα) πρὶν ἐλθεῖν τὴν ἑορτὴν
[1, 5]	διόπερ καὶ ῥᾷστα πάσης εὐνοίας	μεθέξειν	πρὸς ὑμῶν ἤλπικα, τῶν μὲν
[1, 9]	περὶ τὸν Κόμοδον, ὅσοι τε	εὐνοεῖν	προσεποιοῦντο, καὶ πάλαι μὲν ἀπεχθῶς
[1, 17]	τι δεῖ καὶ περὶ ἀνδρείας	εἰπεῖν,	οὐδενὸς ἥττων εὐστοχίᾳ τε καὶ
[1, 6]	ᾖ. τὸν δὲ πόλεμον ἀτελῆ	καταλιπεῖν	μετὰ τοῦ ἀπρεποῦς καὶ ἐπισφαλές.
[1, 7]	εἴποτε φοιτῴη δι´ ἡλίου, τοσοῦτον	ἐκλάμπειν	αὐτῷ πυροειδές τι, ὡς τοὺς
[1, 6]	τῶν ἐπὶ τῆς αὐλῆς οἰκετῶν	διαφθείρειν	ἐπειρῶντο νέον ἦθος βασιλέως, ὅσοι
[1, 5]	μηδέν τι ἧττον ὑμᾶς ἐμοῦ	δυσφορεῖν	ἐμαυτὸν ἀκριβῶς πέπεικα. οὐδὲ γὰρ
[1, 11]	πολὺ τῆς μάχης γενομένης ἑκατέρωθεν	πεσεῖν	ἱκανούς, καὶ τὴν συμφορὰν ὄνομα
[1, 8]	καιρὸν φυλάξαντα καὶ τόπον ἐπιτήδειον,	ἐπιπεσεῖν	τε τῷ Κομόδῳ καὶ φονεῦσαι,
[1, 11]	τὴν ἀρχὴν καὶ ἐς μέγα	προχωρήσειν,	εἰ τὴν Πεσσινουντίαν θεὸν μεταγάγοιεν
[1, 15]	καὶ τοῖς ἀνδρειοτάτοις τῶν νεανιῶν	μονομαχήσειν.	διαδραμούσης δὲ τῆς φήμης συνέθεον
[1, 17]	εἰσελθόντα τὸν Κόμοδον ἀποπνῖξαι, μεγάλα	δώσειν	ἔπαθλα ὑποσχόμενοι. ὃ δ´ εἰσδραμὼν
[1, 17]	Κομόδῳ, ὑπέσχετο δ´ αὐτὸ ῥᾷστα	δώσειν	ἡ Μαρκία. εἰώθει γὰρ αὐτὴ
[1, 5]	γὰρ περιόντος μοι τοῦ πατρὸς	πλεονεκτεῖν	ὑμῶν ἠξίουν. ἐκεῖνος γὰρ πάντας
[1, 8]	πρόφασίς τε καὶ ὑπόθεσις αὐτάρκης·	ἐκκόπτειν	γὰρ ἀεὶ καὶ κολούειν αὐτῷ
[1, 9]	πάντες ὑπώπτευον μὲν τὰ λεχθέντα,	πιστεύειν	δὲ οὐ προσεποιοῦντο. κελεύει δὲ
[1, 9]	καταστήσας ἀσφαλέστερον ᾠήθη μὴ ἑνὶ	πιστεύειν	τοσαύτην ἐξουσίαν, μερισθεῖσαν δὲ αὐτὴν
[1, 12]	τοὺς πόρους τῶν αἰσθήσεων καὶ	κωλύειν	δέχεσθαι τὸ φθορῶδες τοῦ ἀέρος,
[1, 5]	χάρισιν ἀξίαις οὕτως ἀμείψεσθε· ὃν	ἐπακούειν	τε τῶν λεγομένων καὶ τὰ
[1, 8]	αὐτάρκης· ἐκκόπτειν γὰρ ἀεὶ καὶ	κολούειν	αὐτῷ συνεβούλευε τοὺς ὑπερέχοντας, ὧν
[1, 17]	φίλους ἀποσκευάσασθαι πάντας ἤθελεν, αἰδούμενος	ἔχειν	αἰσχρῶν ἔργων σεμνοὺς ἐπόπτας· τῶν
[1, 10]	ὡς μηκέτι λῃστῶν ἀλλὰ πολεμίων	ἔχειν	ἀξίωμα. πόλεσι γὰρ ἤδη μεγίσταις
[1, 3]	τὰς πρὸς σωτηρίαν ἐλπίδας φαύλως	ἔχειν	ὑπώπτευεν, ἑώρα τε τὸν παῖδα
[1, 6]	τὴν πρόνοιαν προστάξας τε αὐτοῖς	ἀνέχειν	τὰς τῶν βαρβάρων ἐπιδρομάς, ἐπαγγέλλει
[1, 12]	πρὸς τὴν τοῦ ἀέρος φθορὰν	ἀντέχειν	ἐλέγετο εὐωδίᾳ τε τῆς τῶν
[1, 10]	ἐπεὶ δὲ αὑτῷ μὴ τοσαύτην	ὑπάρχειν	δύναμιν ἡγεῖτο ὡς ἐξ ἀντιστάσεως
[1, 4]	ἐμοὶ δέ τι καὶ πλέον	ὑπάρχειν	παρ´ ὑμῶν οἴομαι· ἐκ γὰρ
[1, 17]	καὶ ἐπὶ ἄλλων καιρῶν τοῦτο	πάσχειν	ὁ Κόμοδος ὑπὸ κραιπάλης· πολλάκις
[1, 17]	ὕπνον καθελκόμενος ὑπὸ καμάτου τοῦτο	πάσχειν	οἰηθεὶς ἀνεπαύσατο. ὁ δὲ Ἔκλεκτος
[1, 12]	κατ´ ἐκεῖνο καιροῦ λοιμώδη νόσον	κατασχεῖν	τὴν Ἰταλίαν· μάλιστα δὲ τὸ
[1, 13]	τὸ μέγιστον ὕψος ἆραι καὶ	πάλιν	τὸν ἀρθέντα ῥῖψαι ὀλίγη καὶ
[1, 14]	ἀνδριάντας αὑτοῦ κατὰ πᾶσαν τὴν	πόλιν,	ἀλλὰ μὴν καὶ ἀντικρὺ τοῦ
[1, 12]	κατ´ αὐτὸ καὶ λιμὸς τὴν	πόλιν	ἐξ αἰτίας τοιαύτης. Κλέανδρός τις
[1, 13]	φθείροντες ἀλλήλους ἐμφυλίου αἵματος τὴν	πόλιν	ἐπλήρωσαν. τὰ δ´ ἑκατέρου τοῦ
[1, 12]	δὲ γενομένης ἔφευγον ἐς τὴν	πόλιν.	ἐφθείρετο δὲ ὁ δῆμος οὐ
[1, 10]	σὺν αὐτῷ προκατελθόντων ἐς τὴν	πόλιν	καὶ τὴν ἐπιβουλὴν κατειπόντων (φθόνος
[1, 12]	ἀλλὰ καὶ οἱ κατὰ τὴν	πόλιν	κελευόντων τῶν ἰατρῶν μύρου εὐωδεστάτου
[1, 14]	καὶ δεινῶν συνεχῶς κατειληφότων τὴν	πόλιν	οὐκέτι ὁ Ῥωμαίων δῆμος μετ´
[1, 9]	πάντα ἀθροίζεται ὡς ἐς βασιλίδα	πόλιν	πανηγυρίζουσαν. θεατὴς δὲ καὶ ἀθλοθέτης
[1, 10]	αὐτοὺς ἀθροισθῆναι. μαθόντες δὲ ἐκεῖνοι	δύναμιν	ἀγειρομένην ἐπ´ αὐτούς, τῶν μὲν
[1, 9]	ἀπολόμενος. αὐτός τε γὰρ ἐνταῦθα	δύναμιν	ἐπὶ σοὶ καὶ χρήματα ἀθροίζει,
[1, 10]	δὲ αὑτῷ μὴ τοσαύτην ὑπάρχειν	δύναμιν	ἡγεῖτο ὡς ἐξ ἀντιστάσεως ἰσορρόπου
[1, 6]	εἶθ´ ὥσπερ ἐξ ὀχυρᾶς ἀκροπόλεως	δύναμιν	καὶ περιβολὴν συγκροτήσας ἐπιθῆται τῇ
[1, 9]	δὲ παῖδες αὐτοῦ λανθάνοντες συνεκρότουν	δύναμιν,	ὡς ἂν τοῦ Περεννίου κατεργασαμένου
[1, 13]	τοῖς μὲν αἴτιον ἤδη γεγονότα,	ἡμῖν	δὲ ἐσόμενον ὅσον οὐδέπω. τοιαῦτά
[1, 5]	ἤδη καὶ σύνεδρός ἐστι θεῶν·	ἡμῖν	δὲ χρὴ μέλειν τῶν ἐν
[1, 5]	ἀνδρείας ἀποίσεσθε. τό τε ἐν	ἡμῖν	νέον σεμνότητος πληρώσετε τῇ τῶν
[1, 5]	ταῦτα λογιζόμενοι στέργοιτε οὐ δοθέντα	ὑμῖν	ἀλλὰ γεννηθέντα αὐτοκράτορα. ὁ μὲν
[1, 5]	μάρτυρι. καὶ τὰ μὲν πρότερον	ὑμῖν	ἀνδρείως κατορθωθέντα ἐς τὴν ἐκείνου
[1, 5]	σεμνυνόμενοι ἀρχῇ, ἀλλὰ μόνος τε	ὑμῖν	ἐγὼ ἐν τοῖς βασιλείοις ἀπεκυήθην,
[1, 4]	τιμήν τε καὶ σπουδὴν κατατεθεῖσθαι,	ὑμῖν	τε ἀποδοῦναι χάριν, δείξασιν ὅτι
[1, 4]	καὶ ὧν ἀκούει παρὼν ὑπομιμνήσκοντες,	ὑμῖν	τε αὐτοῖς καὶ πᾶσιν ἄριστον
[1, 5]	Ῥωμαίων ἀρχὴν μέχρις ὠκεανοῦ προαγάγοιτε.	ὑμῖν	τε γὰρ ταῦτα δόξαν οἴσει
[1, 10]	καὶ δεινὰ τολμήσας, τήν τε	τάξιν	λιπὼν καὶ πείσας ἑτέρους ἀπὸ
[1, 15]	εὐστοχίας μᾶλλον ἢ ἀνδρείας παρέχοιτο	δεῖξιν.	ἐλάφους μὲν οὖν καὶ δορκάδας
[1, 8]	ῥημάτων προφορὰν ἠσχολεῖτο καὶ τὴν	δεῖξιν	τοῦ ξίφους, συλληφθεὶς ὑπὸ τῶν
[1, 14]	τὴν ἀπ´ Ἰλίου ἐς Ἰταλίαν	ἄφιξιν	εἶδον οἱ καθ´ ἡμᾶς ἄνθρωποι.
[1, 7]	ἧκον κηρύττοντες τὴν τοῦ βασιλέως	ἄφιξιν,	ὑπερήσθη τε ὁ Ῥωμαίων δῆμος
[1, 4]	σπουδὴν κατατεθεῖσθαι, ὑμῖν τε ἀποδοῦναι	χάριν,	δείξασιν ὅτι ὑπὲρ ὧν ἐτύχετε
[1, 15]	παρὰ τοῖς δημώδεσιν εἶχέ τινα	χάριν.	ἐπεὶ δὲ καὶ γυμνὸς ἐς
[1, 11]	Πεσσινουντίας θεοῦ φιλοτιμότερον ἱστορήσθω, οὐκ	ἄχαριν	ἕξοντα γῶσιν τοῖς τὰ Ῥωμαίων
[1, 13]	τε τὰ σώματα καὶ πᾶσαν	ὕβριν	ἐνυβρίσαντες, τέλος λελωβημένα ἐς τοὺς
[1, 8]	καὶ τὴν ἐκείνης τιμὴν ἑαυτῆς	ὕβριν	νομίζουσα, τὸν μὲν ἑαυτῆς ἄνδρα
[1, 10]	ἀντὶ ἀρχιλῃστοῦ δεσπότην ἕξειν βασιλέα)	πρὶν	ἐλθεῖν τὴν ἑορτὴν αὐτός τε
[1, 14]	πῦρ ἐπεβόσκετο, οὐδὲ πρότερον ἐπαύσατο,	πρὶν	ἢ κατενεχθέντες ὄμβροι ἐπέσχον αὐτοῦ
[1, 11]	οὐ πρότερον ἡ ναῦς ἀνέδραμε,	πρὶν	ἢ τὴν ἱέρειαν ἐνεχθῆναι {τῆς}
[1, 9]	καὶ ὡς ἑκάστοις διετέτακτο ἱδρυμένων,	πρίν	τι λέγεσθαι ἢ πράττεσθαι ἐπὶ
[1, 6]	χρή, μή τις ἐκεῖ τοῖς	πράγμασιν	ἐπιθῆται. οἵ τε γὰρ ἄριστοι
[1, 11]	τοῖς ἀπωτέρω τῆς πόλεως βασιλικοῖς	κτήμασιν	διατρίβων καὶ ἑαυτὸν δικαστηρίων ἀπείργων
[1, 4]	κατατεθεῖσθαι, ὑμῖν τε ἀποδοῦναι χάριν,	δείξασιν	ὅτι ὑπὲρ ὧν ἐτύχετε οὐκ
[1, 9]	δὴ τοῦ Κομόδου ἐπὶ τὴν	ἀκρόασιν	τῶν ἐνδόξων ἀγωνιστῶν, καὶ αὐτοῦ
[1, 4]	ὑπομιμνήσκοντες, ὑμῖν τε αὐτοῖς καὶ	πᾶσιν	ἄριστον ἀποδείξετε βασιλέα, τῇ τε
[1, 13]	δὲ τοσούτων κινδύνων ἀπίστως προσεφέρετο	πᾶσιν	ἀφειδῶς τε φονεύων καὶ πάσαις
[1, 5]	τὸ στράτευμα. παρηγγέλθη τε δὴ	πᾶσιν	ἐλθεῖν ἐς τὸ εἰωθὸς πεδίον
[1, 7]	ἐπιφανείς, ἀσπαστός τε καὶ ποθεινὸς	πᾶσιν	ὤφθη. ὡς δὲ πλησίον ἐγένετο
[1, 11]	δὲ Ῥωμαίων ηὔξετο τὰ πράγματα,	φασὶν	αὐτοῖς χρησθῆναι μενεῖν τε τὴν
[1, 15]	ἀνδρείας καὶ εὐστοχίας παρὰ τοῖς	δημώδεσιν	εἶχέ τινα χάριν. ἐπεὶ δὲ
[1, 2]	ἀνεθρέψατο, πάντοθεν τοὺς ἐν τοῖς	ἔθνεσιν	ἐπὶ λόγοις δοκιμωτάτους ἐπὶ συντάξεσιν
[1, 6]	ἐχειρώσαντο, τοὺς δὲ ἐπὶ μεγάλαις	συντάξεσιν	ἐς φιλίαν ἐπηγάγοντο ῥᾷστα πείσαντες.
[1, 2]	ἔθνεσιν ἐπὶ λόγοις δοκιμωτάτους ἐπὶ	συντάξεσιν	οὐκ εὐκαταφρονήτοις καλῶν, ὅπως συνόντες
[1, 1]	τῆς μὲν ἀληθείας ἐν ταῖς	ἀφηγήσεσιν	ὠλιγώρησαν, οὐχ ἥκιστα δὲ ἐπεμελήθησαν
[1, 12]	χωρίον καὶ μεγίστοις κατάσκιον δαφνηφόροις	ἄλσεσιν	(ὅθεν καὶ τὸ ὄνομα τῷ
[1, 9]	πάσης εὐκοσμίας, τῶν τε ἐν	ἀξιώσεσιν	ἐν ἐξαιρέτοις ἕδραις καὶ ὡς
[1, 1]	γὰρ ἡ Ῥωμαίων ἀρχὴ ἐν	ἔτεσιν	ἑξήκοντα ἐς πλείους δυνάστας ἢ
[1, 6]	τὴν ψυχήν, καὶ σκυθρωπαῖς ταῖς	ὄψεσιν	ἐς γῆν ἔνευσαν. Πομπηιανὸς δέ,
[1, 17]	τέρποιεν. γράψας δὴ τὸ γραμματεῖον	τίθησιν	ἐπὶ τοῦ σκίμποδος, οἰηθεὶς μηδένα
[1, 8]	ἀπῆγεν {αὐτόν} πᾶσαν δὲ τὴν	διοίκησιν	τῆς ἀρχῆς αὐτὸς ἀνεδέξατο πλούτου
[1, 16]	τὴν παράλογον οὕτω καὶ ἀπρεπῆ	βούλησιν	αὐτοῦ τὰ πρῶτα ἐλιπάρει καὶ
[1, 13]	δεδιὼς μὲν τὴν τοῦ δήμου	κίνησιν,	μή τι καὶ περὶ αὐτὸν
[1, 9]	καὶ ἐπὶ μείζοσι φήσας καλεῖν	ἐλπίσιν	αὐτὸν ἥκειν κελεύει. ὃ δὲ
[1, 5]	τὴν τοῦ κοινοῦ πατρὸς μνήμην	χάρισιν	ἀξίαις οὕτως ἀμείψεσθε· ὃν ἐπακούειν
[1, 11]	ἐπιτρέψαι τῇ Πεσσινουντίᾳ θεῷ τὴν	κρίσιν·	καὶ λυσαμένη τὴν ζώνην ἐπαφῆκε
[1, 11]	ἔδοξε διὰ τὴν παρ´ Ἑλλήνων	τισὶν	ἀγνωσίαν. αὐτὸ μὲν τὸ ἄγαλμα
[1, 17]	τε καὶ διδόναι τὴν πρώτην	πόσιν,	ὡς ἥδιον πίοι παρ´ ἐρωμένης.
[1, 17]	ἐσθίων οὐδένα καιρὸν εἶχεν ἐς	ἀνάπαυσιν	ὡρισμένον, ἀλλεπαλλήλοις καὶ διαφόροις συνεχόμενος
[1, 9]	καὶ ἀθλοθέτης σὺν τοῖς λοιποῖς	ἱερεῦσιν,	οὓς ἐκ περιόδων χρόνον ἡ
[1, 9]	τοῖς τε υἱοῖς αὑτοῦ νεανίαις	οὖσιν	ἐγχειρίσαι πείθει τὸν Κόμοδον τὴν
[1, 5]	πρὸς ὑμᾶς τὴν ἐπὶ τοῖς	καταλαβοῦσιν	ἀλγηδόνα καὶ μηδέν τι ἧττον
[1, 11]	γῶσιν τοῖς τὰ Ῥωμαίων οὐκ	ἀκριβοῦσιν.	ὁ δὲ Κόμοδος ἐκφυγὼν τὴν
[1, 11]	τῷ Λυδῷ πόλεμον ἐκεῖ γενέσθαι	λέγουσιν,	οἳ μὲν περὶ ὅρων, οἳ
[1, 11]	μὲν τὸ ἄγαλμα διοπετὲς εἶναι	λέγουσιν,	οὔτε δὲ τὴν ὕλην οὔτε
[1, 4]	πάσχοντες διατελοῦσι καὶ οὐδέ ποτε	ἀφηνιάζουσιν,	ἢν μὴ βίᾳ καὶ ὕβρει
[1, 7]	τε πανταχοῦ βασιλικῶς καὶ δήμοις	ἑορτάζουσιν	ἐπιφανείς, ἀσπαστός τε καὶ ποθεινὸς
[1, 17]	Νάρκισσον, γενναῖόν τε καὶ ἀκμαστήν,	πείθουσιν	εἰσελθόντα τὸν Κόμοδον ἀποπνῖξαι, μεγάλα
[1, 9]	παῖδες αὐτῷ τὴν Ἰλλυρικὴν στρατιὰν	ἀναπείθουσιν.	εἰ δὲ μὴ φθάσεις, διαφθείρῃ.
[1, 16]	τῶν γῆς καὶ θαλάσσης καλῶν	εὐφραίνουσιν	αὑτοὺς ἀρχαί τε ἐπώνυμοι τότε
[1, 11]	παραρρέοντι, ἀφ´ οὗ τὴν ἐπωνυμίαν	φέρουσιν	οἱ τῇ θεῷ τομίαι ἱερωμένοι.
[1, 6]	εὔδαιμον γαστρὶ καὶ τοῖς αἰσχίστοις	μετροῦσιν,	ὑπεμίμνησκον αὐτὸν τῆς ἐν Ῥώμῃ
[1, 14]	τε παντοῖα καὶ τὴν ἑαυτῶν	φύσιν	μὴ τηροῦντα σχήμασί τε ἀλλοδαποῖς
[1, 11]	φιλοτιμότερον ἱστορήσθω, οὐκ ἄχαριν ἕξοντα	γῶσιν	τοῖς τὰ Ῥωμαίων οὐκ ἀκριβοῦσιν.
[1, 1]	ἐς συγγραφήν, οὐκ ἀτερπῆ τὴν	γνῶσιν	καὶ τοῖς ὕστερον ἔσεσθαι προσδοκήσας
[1, 9]	ταχίστην, ὅπως τὴν τῶν πραττομένων	γνῶσιν	φθάσωσιν, ἐκπέμπει τοὺς πορευσομένους φήμης
[1, 13]	μηδενὸς βαρβάρων πείσεσθαι προσεδοκῶμεν, ταῦτα	δρῶσιν	ἡμᾶς οἱ οἰκεῖοι, καὶ οὓς
[1, 9]	ὅπως τὴν τῶν πραττομένων γνῶσιν	φθάσωσιν,	ἐκπέμπει τοὺς πορευσομένους φήμης ὀξυτέρῳ
[1, 10]	ὃ βούλεται σχῆμα ὑποκρίνεται· οὐδ´	ἔστιν	οὕτως μέγα ἢ ἐξαίρετον ἀξίωμα,
[1, 6]	τοῦ πατρὸς μνήμη αἰώνιόν σοι	πίστιν	καὶ εὔνοιαν παρὰ τῶν ἀρχομένων
[1, 7]	τῆς ἡλικίας ἀκμῇ καὶ τὴν	ὄψιν	ἦν ἀξιοθέατος σώματός τε συμμετρίᾳ
[1, 4]	συμφοραῖς, τά τε δεινὰ ὑπ´	ὄψιν	πεσόντα οἶκτον προκαλεῖται μείζονα. ἐμοὶ
[1, 12]	τὴν Λαύρεντον ἀνεχώρησεν· εὐψυχέστερον γὰρ	ὂν	τὸ χωρίον καὶ μεγίστοις κατάσκιον
[1, 4]	ὁρᾶτε δή μοι τὸν υἱὸν	ὃν	αὐτοὶ ἀνεθρέψασθε, ἄρτι τῆς μειρακίων
[1, 5]	μνήμην χάρισιν ἀξίαις οὕτως ἀμείψεσθε·	ὃν	ἐπακούειν τε τῶν λεγομένων καὶ
[1, 8]	πρότερον Λουκίῳ Βήρῳ αὐτοκράτορι συνῴκει,	ὃν	κοινωνὸν τῆς βασιλείας Μᾶρκος ποιησάμενος,
[1, 15]	πάντας εὐχειρίᾳ ὑπερέβαλλεν. ἐπεὶ δὲ	κατέλαβον	αἱ τῆς θέας ἡμέραι, τὸ
[1, 14]	δὴ καὶ τὰς εἰκόνας αὑτῷ	φόβον	ἀπειλεῖν. ~τὸν μὲν οὖν ἀνδριάντα
[1, 4]	μῆκος ἀκινδύνως ἤλασαν, ὅσοι μὴ	φόβον	ἐξ ὠμότητος, πόθον δὲ ἐκ
[1, 6]	καὶ συννεφῆ. „οὐ παύσῃ“ δὲ	ἔλεγον	„ὦ δέσποτα, πηγνύμενόν τε καὶ
[1, 4]	ἀγαθὸν βασιλέα, γενναῖον δὲ ἕτεροι	στρατηγόν,	οἳ δὲ σώφρονα καὶ κόσμιον
[1, 8]	προεδρίας συνεχῶς ἀπωδύρετο, καὶ κατ´	ὀλίγον	ἀνέπεισε τὸν νεανίσκον ὀλέθρια βουλεύσασθαι
[1, 17]	ὥρᾳ καὶ ἄκων ἐδούλευεν. ἐπ´	ὀλίγον	μὲν οὖν ἡσύχασε, περὶ στόμαχον
[1, 6]	ὁ Πομπηιανὸς εἰπὼν διέτρεψε πρὸς	ὀλίγον	τὸ μειράκιον. αἰδεσθεὶς γὰρ ὁ
[1, 16]	τοῦ πυρός, {ἣ} μαθοῦσα τὴν	παράλογον	οὕτω καὶ ἀπρεπῆ βούλησιν αὐτοῦ
[1, 5]	δὲ αὐτὰ καὶ βεβαιοῦν ὑμέτερον	ἔργον,	εἰ τά τε τοῦ πολέμου
[1, 14]	ὁρμήν. ὅθεν καὶ τὸ πᾶν	ἔργον	ἐξεθειάσθη πιστευόντων κατ´ ἐκεῖνο καιροῦ
[1, 12]	πρὸς ἱππεῖς· τροπῆς δὲ γενομένης	ἔφευγον	ἐς τὴν πόλιν. ἐφθείρετο δὲ
[1, 12]	τόν τε δῆμον καὶ τὸ	στρατόπεδον,	εἰ πρῶτον ἐν σπάνει τῶν
[1, 7]	κίνησις δὴ μεγίστη καταλαμβάνει τὸ	στρατόπεδον,	καὶ πάντες αὐτῷ συναπελθεῖν ἤθελον,
[1, 5]	προαγαγεῖν τὸ μειράκιον ἐς τὸ	στρατόπεδον,	ὡς ἂν διαλεχθείη τε τοῖς
[1, 14]	ἀπ´ Ἰλίου ἐς Ἰταλίαν ἄφιξιν	εἶδον	οἱ καθ´ ἡμᾶς ἄνθρωποι. ἁρπάσασαι
[1, 2]	παρὰ πάντα τὸν ἐμαυτοῦ βίον	εἶδόν	τε καὶ ἤκουσα ἔστι δ´
[1, 17]	καὶ ἀκμαστήν, πείθουσιν εἰσελθόντα τὸν	Κόμοδον	ἀποπνῖξαι, μεγάλα δώσειν ἔπαθλα ὑποσχόμενοι.
[1, 10]	{τε} προφυλαττομένου αἰφνιδίως ἐπιπεσὼν τὸν	Κόμοδον	διαχρήσεσθαι. ἀλλὰ προδοσίας γενομένης {καὶ}
[1, 14]	Ῥωμαίων δῆμος μετ´ εὐνοίας τὸν	Κόμοδον	ἐπέβλεπεν, ἀλλὰ καὶ τὰς αἰτίας
[1, 9]	ἂν τοῦ Περεννίου κατεργασαμένου τὸν	Κόμοδον	ἐπιθοῖντο τῇ ἀρχῇ. ἐγνώσθη δ´
[1, 13]	ἀδελφῆς τοῦ βασιλέως λόγοις) τὸν	Κόμοδον	ἐτάραξαν. ἐκπλαγεὶς δὲ ἐκεῖνος τόν
[1, 9]	παρὰ τοῦ βασιλέως, ἀφασία τὸν	Κόμοδον	καταλαμβάνει. καὶ πάντες ὑπώπτευον μὲν
[1, 9]	δίκην· οἱ μέντοι περὶ τὸν	Κόμοδον,	ὅσοι τε εὐνοεῖν προσεποιοῦντο, καὶ
[1, 8]	ἄνδρα Πομπηιανὸν εἰδυῖα ἀγαπῶντα τὸν	Κόμοδον,	οὐδὲν αὐτῷ περὶ ἐπιθέσεως τῆς
[1, 2]	ὄνομα αὐτῷ) τὸν δὲ περιόντα	Κόμοδόν	τε καλούμενον ὁ πατὴρ μετὰ
[1, 9]	ἐπειρῶντο, ἐχρῆν τε ἄρα τὸν	Κόμοδον	τὴν ἐπιβουλὴν ἐκφυγεῖν καὶ τὸν
[1, 9]	νεανίαις οὖσιν ἐγχειρίσαι πείθει τὸν	Κόμοδον	τὴν πρόνοιαν τῶν Ἰλλυρικῶν στρατευμάτων,
[1, 10]	φανερᾶς ἐφόδου συστῆναι πρὸς τὸν	Κόμοδον	(τό τε γὰρ πλῆθος τοῦ
[1, 9]	ἔτι συνεστώσῃ δυνάμει, ποιεῖται τὴν	ἔξοδον.	γενόμενον δὲ αὐτὸν κατὰ τὴν
[1, 6]	τῶν βαρβάρων ἐπιδρομάς, ἐπαγγέλλει τὴν	ἔξοδον.	οἳ μὲν οὖν διῴκουν τὰ
[1, 16]	{τε} τὴν ἑορτὴν Ῥωμαῖοι ἐς	θεὸν	ἀρχαιότατον τῆς Ἰταλίας ἐπιχώριον ἀναφέροντες.
[1, 11]	μέγα προχωρήσειν, εἰ τὴν Πεσσινουντίαν	θεὸν	μεταγάγοιεν ὡς αὑτούς. πέμψαντες δὴ
[1, 11]	ἐπανηγύριζεν. ~θρησκεύουσι δὲ μάλιστα τὴν	θεὸν	τήνδε Ῥωμαῖοι ἐξ αἰτίας τοιαύτης,
[1, 10]	ἑορτὴν ἐπετέλει, παρέπεμπέ τε τὴν	θεὸν	χαίρων. καὶ σωτήρια τοῦ βασιλέως
[1, 15]	μονομαχήσειν. διαδραμούσης δὲ τῆς φήμης	συνέθεον	ἔκ τε τῆς Ἰταλίας πάσης
[1, 4]	μείζονα. ἐμοὶ δέ τι καὶ	πλέον	ὑπάρχειν παρ´ ὑμῶν οἴομαι· ἐκ
[1, 6]	τῆς αὐλῆς οἰκετῶν διαφθείρειν ἐπειρῶντο	νέον	ἦθος βασιλέως, ὅσοι τε κόλακες
[1, 7]	τῆς πόλεως ὑπήντων, θεασόμενοι τὸν	νέον	καὶ εὐγενῆ βασιλέα. ἐπόθουν γὰρ
[1, 5]	ἀποίσεσθε. τό τε ἐν ἡμῖν	νέον	σεμνότητος πληρώσετε τῇ τῶν ὑμετέρων
[1, 17]	φάρμακον ἀνανήψῃ καὶ πάντες ἀπόλωνται,	νέον	τινὰ ὄνομα Νάρκισσον, γενναῖόν τε
[1, 6]	ἀκριβέστερον καθ´ αὑτὸν ἐπισκέψεσθαι τὸ	πρακτέον.	ἐγκειμένων δὲ τῶν περὶ αὐτὸν
[1, 11]	προειρημένῳ Πεσσινοῦντι πάλαι μὲν Φρύγες	ὠργίαζον	ἐπὶ τῷ ποταμῷ Γάλλῳ παραρρέοντι,
[1, 17]	τὰ οἰκεῖα ἀπιέναι, ἡσυχίαν δὴ	παρεσκεύαζον	αὐτῷ. εἰώθει δὲ καὶ ἐπὶ
[1, 17]	τῶν ἀναγκαίων ὑπὸ νηπιότητος ἀγνοοῦν	παῖζον	διαφθείρῃ. γνωρίσασα δὲ τὴν τοῦ
[1, 10]	δὲ πολλῶν χρημάτων ἐγκρατὴς ἐγένετο,	μεῖζόν	τι πλῆθος ἤθροισε κακούργων μεγάλαις
[1, 6]	καὶ τοσοῦτον ἐνδιδόντες χρόνον, ὅσον	ἐνόμιζον	αὐτάρκη πρὸς σώφρονα τοῦ σώματος
[1, 4]	μὲν πατέρα χρηστόν, οἳ δ´	ἀγαθὸν	βασιλέα, γενναῖον δὲ ἕτεροι στρατηγόν,
[1, 9]	σὺν τοῖς παισὶ διολέσθαι κακῶς.	ἦλθον	γὰρ μετ´ οὐ πολὺ στρατιῶταί
[1, 4]	τὸν παῖδα παραστησάμενος, ἐπειδὴ πάντες	συνῆλθον,	ἡσυχῇ τοῦ σκίμποδος κουφίσας ἑαυτὸν
[1, 6]	ἐμβαλοῦμεν τοῖς βαρβάροις, οὐκ ἐπανόδου	πόθον	ἀλλὰ φυγὴν καὶ δέος ἡμῶν
[1, 4]	ὅσοι μὴ φόβον ἐξ ὠμότητος,	πόθον	δὲ ἐκ τῆς αὑτῶν χρηστότητος
[1, 4]	καὶ ἡμέρας ἐπιβιώσας μιᾶς ἀνεπαύσατο,	πόθον	τε τοῖς καθ´ αὑτὸν ἀνθρώποις
[1, 11]	τὸ πάθος τοῦ μειρακίου ἐς	μῦθον	καὶ τὴν Διὸς ἁρπαγήν. ἐν
[1, 4]	χρηστόν, οἳ δ´ ἀγαθὸν βασιλέα,	γενναῖον	δὲ ἕτεροι στρατηγόν, οἳ δὲ
[1, 17]	ἀπόλωνται, νέον τινὰ ὄνομα Νάρκισσον,	γενναῖόν	τε καὶ ἀκμαστήν, πείθουσιν εἰσελθόντα
[1, 3]	δημοσίαις ὑπηρεσίαις γενόμενος ταῦτα συνέγραψα.	~γηραιὸν	ὄντα Μᾶρκον, καὶ μὴ μόνον
[1, 12]	πλήθη κακῶς ἠγόρευον, καὶ τὸ	τελευταῖον,	διάγοντος ἐν προαστείῳ τοῦ Κομόδου,
[1, 2]	τὸν τρόπον καὶ σώφρονας τὸν	βίον	γαμβροὺς αὑτῷ γενέσθαι θέλων· ταῦτα
[1, 2]	τελευτὴν παρὰ πάντα τὸν ἐμαυτοῦ	βίον	εἶδόν τε καὶ ἤκουσα ἔστι
[1, 2]	μὲν ἕτερος κομιδῇ νέος τὸν	βίον	μετήλλαξε (Βηρίσσιμος δ´ ἦν ὄνομα
[1, 2]	ὑπὸ ταῖς ἀνατολαῖς ποιουμένους τὸν	βίον,	πολλοῖς καὶ σοφοῖς ἀνδράσι συγγέγραπται.
[1, 6]	ἐφόδου τὸ χρειῶδες πρὸς τὸν	βίον	πορίζονται, ἢ μεγάλων μισθῶν τὴν
[1, 15]	ἐβούλετο ἐς τὸ τῶν μονομάχων	καταγώγιον.	ἑαυτὸν δὲ οὐκέτι Ἡρακλέα, ἀλλὰ
[1, 5]	πᾶσιν ἐλθεῖν ἐς τὸ εἰωθὸς	πεδίον	αὐτοὺς ὑποδέχεσθαι. προελθὼν δὲ ὁ
[1, 17]	διδόναι τὴν πρώτην πόσιν, ὡς	ἥδιον	πίοι παρ´ ἐρωμένης. ἐλθόντι δὲ
[1, 4]	τὰ μέγιστα, οὕτω τε μόνως	ἀίδιον	αὐτὴν ποιῆσαι δυνήσεσθε. τοσαῦτα εἰπόντα
[1, 4]	αὑτὸν ἀνθρώποις ἐγκαταλιπὼν ἀρετῆς τε	ἀίδιον	μνήμην ἐς τὸν ἐσόμενον αἰῶνα.
[1, 1]	μνήμην ἀνανεώσασθαι σπουδασάντων, παιδείας κλέος	ἀίδιον	μνώμενοι, ὡς ἂν μὴ σιωπήσαντες
[1, 17]	ἐκεῖσε εἰσελεύσεσθαι. ἦν δέ τι	παιδίον	πάνυ νήπιον, τούτων δὴ τῶν
[1, 17]	(καὶ αὐτὴ γὰρ ἔστεργε τὸ	παιδίον)	περιπτύξασα καὶ φιλοῦσα αὐτὸ τὸ
[1, 17]	παῖδα τοῦ βασιλέως. τὸ δὴ	παιδίον	τοῦτο ἄλλως ἀθῦρον, προελθόντος τοῦ
[1, 8]	προπετῆ δὲ καὶ θρασύν, λαβόντα	ἐγχειρίδιον	ὑπὸ κόλπου, καιρὸν φυλάξαντα καὶ
[1, 8]	καὶ λήσεσθαι ἤλπισε) γυμνώσας τὸ	ξιφίδιον,	ἐπελθών τε αἰφνιδίως τῷ Κομόδῳ,
[1, 8]	κόλπου, καιρὸν φυλάξαντα καὶ τόπον	ἐπιτήδειον,	ἐπιπεσεῖν τε τῷ Κομόδῳ καὶ
[1, 7]	τῆς φυλαχθείσης πίστεως, ἐς τὴν	βασίλειον	αὐλὴν ἀνεχώρησεν. ~χρόνου μὲν οὖν
[1, 5]	οἰκειωσάμενος τὸ στρατιωτικόν, ἐς τὴν	βασίλειον	ἐπανῆλθεν αὐλήν. ~ὀλίγου μὲν οὖν
[1, 13]	τοῦ δήμου ὑποδεχθεὶς ἐς τὴν	βασίλειον	ἐπανῆλθεν αὐλήν. πειραθεὶς δὲ τοσούτων
[1, 6]	μή τις ἐκεῖσε προκαταλάβοι τὴν	βασίλειον	ἑστίαν τῶν εὐπατριδῶν πλουσίων, εἶθ´
[1, 15]	ὡς μηκέτι βούλεσθαι μηδὲ τὴν	βασίλειον	οἰκεῖν ἑστίαν· ἀλλὰ γὰρ μετοικισθῆναι
[1, 14]	ἀποδυσάμενός τε τὸ Ῥωμαίων καὶ	βασίλειον	σχῆμα λεοντῆν ἐπεστρώννυτο καὶ ῥόπαλον
[1, 14]	τινες ἐκ τῶν καταλαβόντων, πολέμων	σημεῖον	εἶναι τὴν τοῦ νεὼ τῆς
[1, 17]	περιπτύξασα καὶ φιλοῦσα αὐτὸ τὸ	γραμματεῖον	ἀφαιρεῖται, δεδοκυῖα δὴ μή τι
[1, 17]	δουλεῦσαι πεφυκώς) κατασημηνάμενος οὖν τὸ	γραμματεῖον	δία τινος τῶν ἑαυτῷ πιστῶν
[1, 17]	τὸν θάλαμον ὥσπερ εἰώθει, τὸ	γραμματεῖον	ἐπὶ τοῦ σκίμποδος κείμενον ἀνελόμενον,
[1, 17]	αὐτοῦ διεβάλλετο. δοῦσα δὲ τὸ	γραμματεῖον	„ὅρα“ ἔφη „ποίαν μέλλομεν παννυχίζειν
[1, 17]	ἵνα τέρποιεν. γράψας δὴ τὸ	γραμματεῖον	τίθησιν ἐπὶ τοῦ σκίμποδος, οἰηθεὶς
[1, 17]	μεσημβρίας εἰώθει τοῦτο ποιεῖν) λαβὼν	γραμματεῖον	τούτων δὴ τῶν ἐκ φιλύρας
[1, 12]	ταραχῆς δ´ οὔσης περὶ τὸ	προάστειον	τοῦ τε Κομόδου ἐν τοῖς
[1, 6]	εἰπὼν διέτρεψε πρὸς ὀλίγον τὸ	μειράκιον.	αἰδεσθεὶς γὰρ ὁ Κόμοδος τὰ
[1, 5]	ἔδοξε τοῖς φίλοις προαγαγεῖν τὸ	μειράκιον	ἐς τὸ στρατόπεδον, ὡς ἂν
[1, 8]	τούτους ἐς ὑποψίαν ἄγων τὸ	μειράκιον	ἐφόβει, ὡς ἂν αὐτοὺς διαχρησάμενος
[1, 7]	νέου αὐτοκράτορος ἐπιδημίᾳ, πατρῴζειν τὸ	μειράκιον	ἡγούμενοι. ἀνύσας δὲ τὴν ὁδοιπορίαν
[1, 12]	ὂν τὸ χωρίον καὶ μεγίστοις	κατάσκιον	δαφνηφόροις ἄλσεσιν (ὅθεν καὶ τὸ
[1, 8]	ἐποιήσατο. ἀλλ´ ἐπεὶ συνέβη τὸν	Λούκιον	τελευτῆσαι, μενόντων τῇ Λουκίλλῃ τῶν
[1, 4]	στρατηγόν, οἳ δὲ σώφρονα καὶ	κόσμιον	ἄρχοντα ἀνεκάλουν, καὶ οὐδεὶς ἐψεύδετο.
[1, 8]	αὐτοῦ τὸ ἔτι σῶφρον καὶ	κόσμιον,	συνέβη τι τοιοῦτον. Λουκίλλα ἦν
[1, 7]	δὲ ἐκθειάζειν, λέγοντας αἴγλην τινὰ	οὐράνιον	περὶ τῇ κεφαλῇ συγγεγενῆσθαι αὐτῷ·
[1, 8]	ἀρχῆς ἑαυτῷ, ἐπιστήσας τοῖς στρατοπέδοις	Περέννιον,	ἄνδρα τὸ μὲν γένος Ἰταλιώτην,
[1, 9]	πάλαι μὲν ἀπεχθῶς πρὸς τὸν	Περέννιον	διακείμενοι (βαρὺς γὰρ καὶ ἀφόρητος
[1, 9]	δὲ καίτοι ἔπαρχον ὄντα τὸν	Περέννιον	καὶ δείξαντες τῷ Κομόδῳ τὰ
[1, 9]	τὴν ἐπιβουλὴν ἐκφυγεῖν καὶ τὸν	Περέννιον	σὺν τοῖς παισὶ διολέσθαι κακῶς.
[1, 6]	ἥ τε τοῦ πατρὸς μνήμη	αἰώνιόν	σοι πίστιν καὶ εὔνοιαν παρὰ
[1, 17]	ἱκέτευον καὶ πείθειν ἐπειρῶντο μηδὲν	ἀνάξιον	τῆς βασιλείας ποιεῖν. ὁ δὲ
[1, 14]	κάλλιστα, ἱκανῶν τε ἡμερῶν πάντα	ἐπιὸν	τὸ πῦρ ἐπεβόσκετο, οὐδὲ πρότερον
[1, 5]	φέρων τέ με πολλάκις ἔτι	νήπιον	ὄντα ταῖς ὑμετέραις ἐνεχείρισε πίστεσι.
[1, 17]	ἦν δέ τι παιδίον πάνυ	νήπιον,	τούτων δὴ τῶν γυμνῶν μὲν
[1, 17]	ἀναβολῆς. ἀρέσκει δὴ δοῦναι φάρμακον	δηλητήριον	τῷ Κομόδῳ, ὑπέσχετο δ´ αὐτὸ
[1, 12]	καὶ τὸ ὄνομα τῷ χωρίῳ)	σωτήριον	εἶναι ἐδόκει, καὶ πρὸς τὴν
[1, 13]	τῶν αἰσχίστων ὑποκριταὶ εἶχον αὐτὸν	ὑποχείριον.	ἁρμάτων τε ἡνιοχείας καὶ θηρίων
[1, 2]	τοῖς ἀρχομένοις ἑαυτὸν ἐπιεικῆ καὶ	μέτριον	βασιλέα, τούς τε προσιόντας δεξιούμενος
[1, 12]	ἀνεχώρησεν· εὐψυχέστερον γὰρ ὂν τὸ	χωρίον	καὶ μεγίστοις κατάσκιον δαφνηφόροις ἄλσεσιν
[1, 16]	ἐς θεὸν ἀρχαιότατον τῆς Ἰταλίας	ἐπιχώριον	ἀναφέροντες. φασὶ γὰρ αὐτοῦ καὶ
[1, 16]	τῆς Ἑλλάδος φωνῆς ἐς τὴν	ἐπιχώριον	παραχθέν. διὰ ταῦτά τοι καὶ
[1, 12]	τοῦ χρειώδους προσαγάγοιτο. μέγιστον δὲ	γυμνάσιον	κατασκευάσας λουτρὸν δημόσιον ἀνῆκεν αὐτοῖς.
[1, 7]	ποθεινὸς πᾶσιν ὤφθη. ὡς δὲ	πλησίον	ἐγένετο τῆς Ῥώμης, πᾶσά τε
[1, 12]	μέγιστον δὲ γυμνάσιον κατασκευάσας λουτρὸν	δημόσιον	ἀνῆκεν αὐτοῖς. ὁ μὲν οὖν
[1, 16]	τότε πρῶτον τὴν ἔνδοξον καὶ	ἐνιαύσιον	πορφύραν περιτίθενται, πάντων ἑορταζόντων ὁ
[1, 16]	δοθῆναι τῷ χώρῳ τῆς Ἰταλίας	Λάτιόν	τε κληθῆναι, ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος
[1, 17]	αὐτὸς δὲ ἐπανελθὼν ἐς τὸ	δωμάτιον	ὡς δὴ καθευδήσων (καὶ γὰρ
[1, 13]	οἰκέτην, ὀλέθρου τοσούτου τοῖς μὲν	αἴτιον	ἤδη γεγονότα, ἡμῖν δὲ ἐσόμενον
[1, 15]	ἄνωθεν κατηκόντιζεν. οὐδέ τις εἶδεν	ἀκόντιον	δεύτερον οὐδὲ τραῦμα ἄλλο πλὴν
[1, 15]	καὶ μηδ´ ἓν ἰδεῖν περιττὸν	ἀκόντιον.	μέχρι μὲν οὖν τούτων, εἰ
[1, 15]	ἐπ´ ἄλλο μέρος ἦλθε τὸ	ἀκόντιον	τοῦ σώματος, ὡς μὴ ἅμα
[1, 5]	τὴν κηδείαν τοῦ πατρὸς τὸν	υἱὸν	ἀπησχόλουν, ἔδοξε τοῖς φίλοις προαγαγεῖν
[1, 14]	υἱοῦ Ἡρακλέα τε καὶ Διὸς	υἱὸν	αὑτὸν κελεύσας καλεῖσθαι ἀποδυσάμενός τε
[1, 5]	γοῦν μᾶλλον συστρατιώτην με ἢ	υἱὸν	καλῶν· τὴν μὲν γὰρ προσηγορίαν
[1, 4]	ἀμνημονεῖτε. ὁρᾶτε δή μοι τὸν	υἱὸν	ὃν αὐτοὶ ἀνεθρέψασθε, ἄρτι τῆς
[1, 2]	συνόντες ἀεὶ παιδεύοιεν αὐτῷ τὸν	υἱόν.	τάς τε θυγατέρας ἐν ὥρᾳ
[1, 17]	φοβηθέντες μὴ πᾶν ἐξεμέσας τὸ	φάρμακον	ἀνανήψῃ καὶ πάντες ἀπόλωνται, νέον
[1, 17]	ἢ ἀναβολῆς. ἀρέσκει δὴ δοῦναι	φάρμακον	δηλητήριον τῷ Κομόδῳ, ὑπέσχετο δ´
[1, 17]	ἅμα πότῳ πολλῷ ἐξωθούσης τὸ	φάρμακον,	ἢ διὰ τὸ προκαταλαμβανόμενον, ὅπερ
[1, 17]	ἐμβαλοῦσα ἔς τε κύλικα τὸ	φάρμακον	οἴνῳ τε κεράσασα εὐώδει δίδωσι
[1, 7]	διεφοίτησεν ἡ φήμη ἄγγελοί τε	ἧκον	κηρύττοντες τὴν τοῦ βασιλέως ἄφιξιν,
[1, 13]	οἳ δὲ στέργοντες, {πᾶν τὸ	ἱππικὸν	τάγμα, ἐν ὅπλοις εἰσί, καὶ
[1, 8]	ἄνδρα τὸ μὲν γένος Ἰταλιώτην,	στρατιωτικὸν	δ´ εἶναι δοκοῦντα (διὸ καὶ
[1, 5]	μεγαλοφρόνως δωρεαῖς χρημάτων οἰκειωσάμενος τὸ	στρατιωτικόν,	ἐς τὴν βασίλειον ἐπανῆλθεν αὐλήν.
[1, 4]	φήμη, πᾶν τε τὸ παρὸν	στρατιωτικὸν	καὶ τὸ δημῶδες πλῆθος ὁμοίως
[1, 9]	τὸ ἐπιδόσεσι λαμπραῖς ἀποστῆσαι τὸ	στρατιωτικόν.	οἱ δὲ παῖδες αὐτοῦ λανθάνοντες
[1, 13]	τόν τε δῆμον καὶ τὸ	στρατιωτικὸν	ὥπλισεν· ἐκ δὲ διαφόρου καὶ
[1, 4]	ποιῆσαι δυνήσεσθε. τοσαῦτα εἰπόντα τὸν	Μᾶρκον	ἐπιπεσοῦσα λιποθυμία κατεσίγασεν· ὑπὸ δὲ
[1, 3]	γενόμενος ταῦτα συνέγραψα. ~γηραιὸν ὄντα	Μᾶρκον,	καὶ μὴ μόνον ὑφ´ ἡλικίας,
[1, 6]	γαστρὶ καὶ τοῖς αἰσχίστοις μετροῦσιν,	ὑπεμίμνησκον	αὐτὸν τῆς ἐν Ῥώμῃ τρυφῆς,
[1, 8]	μὲν οὖν τινὸς ἐπεῖχε τὸν	νεανίσκον	ἥ τε τοῦ πατρὸς μνήμη
[1, 8]	καὶ κατ´ ὀλίγον ἀνέπεισε τὸν	νεανίσκον	ὀλέθρια βουλεύσασθαι αὑτῷ τε καὶ
[1, 8]	λαβών τινας τῶν ἐξεχόντων ἀναπείθει	νεανίσκον	τινά, καὶ αὐτὸν ὄντα τῆς
[1, 12]	τούς τε ἐντυγχάνοντας ἔβαλλον καὶ	ἐτίτρωσκον.	ὁ δὲ δῆμος οὐδ´ ἀντιστῆναι
[1, 6]	φυγὴν καὶ δέος ἡμῶν καταγνοῦσι.	καλὸν	δέ σοι χειρωσαμένῳ πάντας αὐτοὺς
[1, 14]	βασίλειον σχῆμα λεοντῆν ἐπεστρώννυτο καὶ	ῥόπαλον	μετὰ χεῖρας ἔφερεν· ἀμφιέννυτό τε
[1, 7]	στρατόπεδον, καὶ πάντες αὐτῷ συναπελθεῖν	ἤθελον,	ὡς ἂν ἀπαλλαγεῖεν μὲν τῆς
[1, 17]	φαρμάκου καὶ μέθης ἀποσφίγξας τὸν	τράχηλον	φονεύει. τοιούτῳ μὲν τέλει τοῦ
[1, 13]	τοῦ τὰ δεινὰ δράσαντος εἰληφώς.	προσανεῖλον	δὲ καὶ τοὺς παῖδας τοῦ
[1, 1]	σιωπήσαντες λάθοιεν ἐς τὸν πολὺν	ὅμιλον	ἀριθμούμενοι, τῆς μὲν ἀληθείας ἐν
[1, 15]	τὴν πληγήν, καὶ οὐδέποτε σκοπὸν	ἄλλον	ἔσχεν οὐδὲ ἐπ´ ἄλλο μέρος
[1, 12]	βασίλειοι ἱππεῖς τούς τε ἐντυγχάνοντας	ἔβαλλον	καὶ ἐτίτρωσκον. ὁ δὲ δῆμος
[1, 12]	δωμάτια ἀναβάντες λίθοις καὶ κεράμοις	ἔβαλλον	τοὺς ἱππεῖς, οἳ δὲ ἔπασχον
[1, 3]	σκήπτρου φέρων· ἔτι δὲ καὶ	μᾶλλον	αὐτὸν ἐλύπει τὰ μὴ πρὸ
[1, 6]	τὰ ἐνταῦθα προυργιαίτερα ὄντα καὶ	μᾶλλον	ἐπείγοντα ἐπέχει τὴν ἐπιθυμίαν. τῶν
[1, 17]	τοῦ Κομόδου χεῖρα, ταύτῃ καὶ	μᾶλλον	ἐσπούδαζε διεξελθεῖν τὴν γραφήν. ἐπεὶ
[1, 15]	καὶ ἐξ ἀσφαλοῦς ἀκοντίζων εὐστοχίας	μᾶλλον	ἢ ἀνδρείας παρέχοιτο δεῖξιν. ἐλάφους
[1, 8]	ὑπέσχεν, ὃς προεῖπε τὸ βεβουλευμένον	μᾶλλον	ἢ ἔδρασε, παρέσχε τε αὑτῷ
[1, 5]	ὡς ἕνα ἠγάπα. ἔχαιρε γοῦν	μᾶλλον	συστρατιώτην με ἢ υἱὸν καλῶν·
[1, 14]	καιρὸν ἐλύπησε καὶ πρὸς τὸ	μέλλον	οἰωνίσματι καὶ φαύλῳ συμβόλῳ χρωμένους
[1, 10]	ἐς τοῦτο παρώξυνεν, εἰ δὴ	ἔμελλον	ἀντὶ ἀρχιλῃστοῦ δεσπότην ἕξειν βασιλέα)
[1, 14]	τε νεὼν καὶ πάντα τὸν	περίβολον,	ἐπενεμήθη καὶ τὰ πλεῖστα τῆς
[1, 17]	καὶ κραιπάλας, εἰσδραμὸν ἐς τὸν	θάλαμον	ὥσπερ εἰώθει, τὸ γραμματεῖον ἐπὶ
[1, 17]	συνήθη λουτρά τε καὶ κραιπάλας,	εἰσδραμὸν	ἐς τὸν θάλαμον ὥσπερ εἰώθει,
[1, 6]	ὁ βασιλεὺς ᾖ. τὸν δὲ	πόλεμον	ἀτελῆ καταλιπεῖν μετὰ τοῦ ἀπρεποῦς
[1, 11]	Φρυγὶ καὶ Ταντάλῳ τῷ Λυδῷ	πόλεμον	ἐκεῖ γενέσθαι λέγουσιν, οἳ μὲν
[1, 12]	ὁ μὲν οὖν οὕτως τὸν	δῆμον	ἐθελέαζεν. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι ἀπεχθῶς
[1, 11]	μέλλουσα δὲ κριθήσεσθαι, ἱκετεύει τὸν	δῆμον	ἐπιτρέψαι τῇ Πεσσινουντίᾳ θεῷ τὴν
[1, 13]	Κλέανδρος ἐπὶ σὲ τόν τε	δῆμον	καὶ τὸ στρατιωτικὸν ὥπλισεν· ἐκ
[1, 12]	ἀποκλείων, ἤλπιζεν ὑπάξεσθαι τόν τε	δῆμον	καὶ τὸ στρατόπεδον, εἰ πρῶτον
[1, 9]	τῷ τε χειρὸς νεύματι τὸν	δῆμον	κατασιγάσας „οὐ πανηγυρίζειν σοι καιρός“
[1, 6]	τε κόλακες τραπέζης {καὶ} τὸ	εὔδαιμον	γαστρὶ καὶ τοῖς αἰσχίστοις μετροῦσιν,
[1, 15]	ἔβαλλε φθάνων τε αὐτῶν τὸν	δρόμον	καὶ πληγαῖς καιρίοις ἀναιρῶν· λέοντας
[1, 8]	ἐκδούς {τε} αὐτῷ τὴν θυγατέρα,	δεσμὸν	εὐνοίας ἐχυρώτατον τὴν πρὸς αὐτὸν
[1, 12]	ἵπποι κυλινδουμένοις τοῖς λίθοις ἐπιβαίνοντες	ὠλίσθανον	καὶ τοὺς ἐπιβάτας ἀπεωθοῦντο. πολλῶν
[1, 7]	δὲ τὸ γένος αὕτη ἐπὶ	Τραϊανὸν	πρόπαππον. γένους μὲν οὖν ὁ
[1, 8]	νομίζουσα, τὸν μὲν ἑαυτῆς ἄνδρα	Πομπηιανὸν	εἰδυῖα ἀγαπῶντα τὸν Κόμοδον, οὐδὲν
[1, 8]	καὶ αὐτὸν ὄντα τῆς βουλῆς,	Κυιντιανὸν	ὄνομα, προπετῆ δὲ καὶ θρασύν,
[1, 5]	ὁ μὲν οὖν πατὴρ ἐς	οὐρανὸν	ἀναπτὰς ὀπαδὸς ἤδη καὶ σύνεδρός
[1, 14]	τοῦ τῆς συγκλήτου συνεδρίου τόξον	διηγκυλημένον·	ἐβούλετο γὰρ δὴ καὶ τὰς
[1, 14]	πάντων ἱερῶν, δι´ ἀσφάλειαν ἀναθήμασι	κεκοσμημένον	χρυσοῦ τε καὶ ἀργύρου· ἕκαστος
[1, 13]	πολεμοῦντες ἐπαύσαντο, οἱ μὲν στρατιῶται	ἀνῃρημένον	ἰδόντες ὑπὲρ οὗ ἐμάχοντο, δέει
[1, 17]	τὸ γραμματεῖον ἐπὶ τοῦ σκίμποδος	κείμενον	ἀνελόμενον, ἵνα δὴ παίζειν ἔχοι,
[1, 4]	ὑμᾶς ἐφ´ οἷς ὁρᾶτέ με	διακείμενον,	θαυμαστὸν οὐδέν· φύσει τε γὰρ
[1, 13]	ἐκπλαγεὶς δὲ ἐκεῖνος τόν τε	ἐπικείμενον	κίνδυνον οὐ μέλλοντα ἀλλὰ παρόντα
[1, 17]	ἔπαθλα ὑποσχόμενοι. ὃ δ´ εἰσδραμὼν	παρειμένον	αὐτὸν ὑπὸ τοῦ φαρμάκου καὶ
[1, 4]	τῆς μειρακίων ἡλικίας ἐπιβαίνοντα καὶ	δεόμενον	ὥσπερ ἐν χειμῶνι καὶ ζάλῃ
[1, 13]	μέν τι εἰδότα τῶν ἀπηγγελμένων,	οἰόμενον	δέ. ἐλθόντα οὖν αὐτὸν συλληφθῆναι
[1, 17]	γραμματεῖον ἐπὶ τοῦ σκίμποδος κείμενον	ἀνελόμενον,	ἵνα δὴ παίζειν ἔχοι, πρόεισι
[1, 17]	τὸ φάρμακον, ἢ διὰ τὸ	προκαταλαμβανόμενον,	ὅπερ εἰώθασι βασιλεῖς ἑκάστοτε πρὸ
[1, 9]	συνεστώσῃ δυνάμει, ποιεῖται τὴν ἔξοδον.	γενόμενον	δὲ αὐτὸν κατὰ τὴν Ἰταλίαν,
[1, 11]	ἐπὶ νεὼς τὸ ἄγαλμα καὶ	γενόμενον	ἐν ταῖς τοῦ Θύμβριδος ἐκβολαῖς
[1, 14]	τέμενος κατεφλέχθη, μέγιστον καὶ κάλλιστον	γενόμενον	τῶν ἐν τῇ πόλει ἔργων.
[1, 4]	τε ἀίδιον μνήμην ἐς τὸν	ἐσόμενον	αἰῶνα. τελευτήσαντος δὲ Μάρκου, ἐπειδὴ
[1, 13]	αἴτιον ἤδη γεγονότα, ἡμῖν δὲ	ἐσόμενον	ὅσον οὐδέπω. τοιαῦτά τινα εἰποῦσα
[1, 17]	δία τινος τῶν ἑαυτῷ πιστῶν	ἀναγνωσθησόμενον	πέμπει τῷ Λαίτῳ. ὃ δὲ
[1, 16]	τοῦ παιδὸς δυναστείαν παρ´ αὐτῷ	κρυπτόμενον	λαθεῖν· ὅθεν καὶ τὸ ὄνομα
[1, 6]	„ὦ δέσποτα, πηγνύμενόν τε καὶ	ὀρυττόμενον	πίνων ὕδωρ; ἄλλοι δὲ ἀπολαύσουσι
[1, 3]	τὸν παῖδα τῆς μειρακίων ἡλικίας	ἀρχόμενον	ἐπιβαίνειν, δεδιὼς μὴ νεότης ἀκμάζουσα
[1, 17]	οὐδένα καιρὸν εἶχεν ἐς ἀνάπαυσιν	ὡρισμένον,	ἀλλεπαλλήλοις καὶ διαφόροις συνεχόμενος ἡδοναῖς,
[1, 11]	ὕλην οὔτε τεχνιτῶν ὅστις ἐποίησεν	ἐγνωσμένον	οὐδὲ ψαυστὸν χειρὸς ἀνθρωπίνης. τοῦτο
[1, 8]	ἀνοίας ὑπέσχεν, ὃς προεῖπε τὸ	βεβουλευμένον	μᾶλλον ἢ ἔδρασε, παρέσχε τε
[1, 6]	παύσῃ“ δὲ ἔλεγον „ὦ δέσποτα,	πηγνύμενόν	τε καὶ ὀρυττόμενον πίνων ὕδωρ;
[1, 9]	μηδὲν δὲ ἐπεσταλκέναι τοῖς βασιλείοις	ἀρκούμενον	γράμμασι, πιστεύσας ὁ νεανίας, ἀσχάλλων
[1, 2]	τὸν δὲ περιόντα Κόμοδόν τε	καλούμενον	ὁ πατὴρ μετὰ πάσης ἐπιμελείας
[1, 15]	δέ ποτε ὀξυτάτῳ δρόμῳ τὸν	ἐκκαλούμενον	καταλαβούσης φθάσας τῷ ἀκοντίῳ μέλλουσαν
[1, 10]	τόν τε ὄντα καὶ τὸν	μιμούμενον.	ἔδοξε δὴ τῷ Ματέρνῳ καιρὸς
[1, 14]	θηλειῶν πολυτέλειαν καὶ ἡρώων ἰσχὺν	μιμούμενον.	τοιοῦτος μὲν δὴ προιὼν ἐφαίνετο,
[1, 9]	εἰ μὴ φυλάξῃ κίνδυνον οὐκ	ἐπαιωρούμενον	ἀλλ´ ἤδη παρόντα, λήσεις ἀπολόμενος.
[1, 3]	καὶ καμάτοις τε καὶ φροντίσι	τετρυχωμένον	διατρίβοντά τε ἐν Παίοσι νόσος
[1, 16]	ἀρχῆς κατελθόντα ἐς γῆν γενέσθαι	ξένον,	δεδιότα δὲ τὴν τοῦ παιδὸς
[1, 13]	θέαμα. ἔστη γὰρ οὕτως τὸ	δεινόν,	καὶ ἑκάτεροι πολεμοῦντες ἐπαύσαντο, οἱ
[1, 14]	πολλάκις ἀπεκυήθη. τὸ μέγιστον δὲ	δεινόν,	ὃ καὶ τὸν παρόντα καιρὸν
[1, 4]	φύσει τε γὰρ τὸ ἀνθρώπινον	ἐλεεινὸν	ἐν ταῖς τῶν ὁμοφύλων συμφοραῖς,
[1, 13]	ἐπιμήκει ἐγκαταπήξας ἐκπέμπει τερπνὸν καὶ	ποθεινὸν	τῷ δήμῳ θέαμα. ἔστη γὰρ
[1, 16]	νικήσαντος“ ~ἔδει δὲ ἄρα ποτὲ	κἀκεῖνον	παύσασθαι μεμηνότα καὶ τὴν Ῥωμαίων
[1, 12]	τῶν δεινῶν τὰς αἰτίας ἐς	ἐκεῖνον	ἀναφέροντες μισοῦντές τε αὐτοῦ τὸ
[1, 5]	ἀρετὴν ἐπαίδευεν. ἔδωκε δὲ μετ´	ἐκεῖνον	ἐμὲ βασιλέα ἡ τύχη, οὐκ
[1, 4]	οὐδέν· φύσει τε γὰρ τὸ	ἀνθρώπινον	ἐλεεινὸν ἐν ταῖς τῶν ὁμοφύλων
[1, 6]	Κομόδου) „ποθεῖν μέν σε“ ἔφη,	„τέκνον	καὶ δέσποτα, τὴν πατρίδα εἰκός·
[1, 11]	ἐναργὲς τῆς θεοῦ καὶ τὸ	σεμνὸν	τῆς παρθένου Ῥωμαῖοι ἐθαύμασαν. τοσαῦτα
[1, 6]	ὁ Κόμοδος εἰδὼς καὶ τὸ	ἀμέριμνον	ὠνούμενος ἀφειδῶς τε ἔχων χρημάτων,
[1, 12]	ἐφθείρετο δὲ ὁ δῆμος οὐ	μόνον	βαλλόμενος ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν οὐδὲ
[1, 3]	~γηραιὸν ὄντα Μᾶρκον, καὶ μὴ	μόνον	ὑφ´ ἡλικίας, ἀλλὰ καὶ καμάτοις
[1, 16]	ἀναφέροντες. φασὶ γὰρ αὐτοῦ καὶ	Κρόνον	ὑπὸ Διὸς ἐκβληθέντα τῆς ἀρχῆς
[1, 1]	πάντα τὸν ἀπὸ τοῦ Σεβαστοῦ	χρόνον,	ἐξ οὗπερ ἡ Ῥωμαίων δυναστεία
[1, 9]	λοιποῖς ἱερεῦσιν, οὓς ἐκ περιόδων	χρόνον	ἡ τάξις καλεῖ, ὁ βασιλεὺς
[1, 6]	βέλτιστα συμβουλεύοντες, καὶ τοσοῦτον ἐνδιδόντες	χρόνον,	ὅσον ἐνόμιζον αὐτάρκη πρὸς σώφρονα
[1, 17]	ἐπακολουθήσοντας, τῶν τε λοιπῶν τοσοῦτον	φόνον,	ἀνοιμώξασα καθ´ ἑαυτήν τε εἰποῦσα
[1, 13]	δόρατί τε ἐπιμήκει ἐγκαταπήξας ἐκπέμπει	τερπνὸν	καὶ ποθεινὸν τῷ δήμῳ θέαμα.
[1, 17]	κάρος ἐπέπεσεν αὐτῷ, καὶ ἐς	ὕπνον	καθελκόμενος ὑπὸ καμάτου τοῦτο πάσχειν
[1, 13]	δὲ ἐκεῖνος τόν τε ἐπικείμενον	κίνδυνον	οὐ μέλλοντα ἀλλὰ παρόντα ἤδη
[1, 9]	ξίφος, καὶ εἰ μὴ φυλάξῃ	κίνδυνον	οὐκ ἐπαιωρούμενον ἀλλ´ ἤδη παρόντα,
[1, 8]	Λουκίῳ Βήρῳ αὐτοκράτορι συνῴκει, ὃν	κοινωνὸν	τῆς βασιλείας Μᾶρκος ποιησάμενος, ἐκδούς
[1, 16]	τε ἐπώνυμοι τότε πρῶτον τὴν	ἔνδοξον	καὶ ἐνιαύσιον πορφύραν περιτίθενται, πάντων
[1, 14]	ἀντικρὺ τοῦ τῆς συγκλήτου συνεδρίου	τόξον	διηγκυλημένον· ἐβούλετο γὰρ δὴ καὶ
[1, 2]	φιλεῖ γάρ πως ἀεὶ τὸ	ὑπήκοον	ζήλῳ τῆς τοῦ ἄρχοντος γνώμης
[1, 4]	καὶ ὕβρει ἐπὶ τοῦτο ἀχθῶσι.	χαλεπὸν	δὲ μετριάσαι τε καὶ ὅρον
[1, 15]	ἔφερε τὴν πληγήν, καὶ οὐδέποτε	σκοπὸν	ἄλλον ἔσχεν οὐδὲ ἐπ´ ἄλλο
[1, 2]	περιβολαῖς λαμπρούς, κοσμίους δὲ τὸν	τρόπον	καὶ σώφρονας τὸν βίον γαμβροὺς
[1, 11]	τὴν δὲ προσηγορίαν λαβεῖν τὸν	τόπον	ἐκ τοῦ πεσόντος ἀγάλματος ἐξ
[1, 8]	ὑπὸ κόλπου, καιρὸν φυλάξαντα καὶ	τόπον	ἐπιτήδειον, ἐπιπεσεῖν τε τῷ Κομόδῳ
[1, 7]	τὸ γένος αὕτη ἐπὶ Τραϊανὸν	πρόπαππον.	γένους μὲν οὖν ὁ Κόμοδος
[1, 5]	ὁμοῦ δέ με εἶδεν ἥλιος	ἄνθρωπον	καὶ βασιλέα. εἰκότως δ´ ἂν
[1, 15]	ὅπλα τε ἀναλαβὼν ἐμονομάχει, τότε	σκυθρωπὸν	εἶδεν ὁ δῆμος θέαμα, τὸν
[1, 16]	ἄγουσι τῷ τῆς Ἰταλίας θεῷ.	διπρόσωπον	δὲ αὐτοῦ τὸ ἄγαλμα ἵδρυται,
[1, 5]	τῶν ὑμετέρων ἔργων ἀνδραγαθίᾳ. τὸ	βάρβαρον	δὲ ἐν ἀρχῇ νέας ἡγεμονίας
[1, 3]	ἐπιθῶνται αὐτῷ. ἐρᾷ δὲ τὸ	βάρβαρον	καὶ ἐπὶ ταῖς τυχούσαις ἀφορμαῖς
[1, 6]	ῥᾷστα πείσαντες. φύσει γὰρ τὸ	βάρβαρον	φιλοχρήματον, καὶ κινδύνων καταφρονήσαντες ἢ
[1, 3]	τινες οἳ διαδράντες πρὸς τὸ	παρὸν	ἀνακεχωρήκεσαν δέει τῆς παρουσίας τοιούτου
[1, 5]	ἡγεμονίας κολασθὲν οὔτε ἐς τὸ	παρὸν	καταθαρσήσει τῆς ἡμετέρας ἡλικίας {καταφρονῆσαν}
[1, 4]	ἡ φήμη, πᾶν τε τὸ	παρὸν	στρατιωτικὸν καὶ τὸ δημῶδες πλῆθος
[1, 12]	ἐπελθόντες πανδημεὶ ἐβόων καὶ τὸν	Κλέανδρον	ἐς θάνατον ᾔτουν. ταραχῆς δ´
[1, 13]	παρόντα ἤδη φοβηθεὶς μεταπέμπεται τὸν	Κλέανδρον,	οὐδὲν μέν τι εἰδότα τῶν
[1, 9]	δ´ ἡ ἐπιβουλὴ παραδόξῳ τρόπῳ.	ἱερὸν	ἀγῶνα τελοῦσι Ῥωμαῖοι Διὶ Καπετωλίῳ,
[1, 5]	κατορθοῦν δὲ αὐτὰ καὶ βεβαιοῦν	ὑμέτερον	ἔργον, εἰ τά τε τοῦ
[1, 11]	δὴ περὶ τῆς Πεσσινουντίας θεοῦ	φιλοτιμότερον	ἱστορήσθω, οὐκ ἄχαριν ἕξοντα γῶσιν
[1, 1]	ἦρξαν, οἱ δὲ κομιδῇ νέοι	ῥᾳθυμότερον	βιώσαντες πολλὰ ἐκαινοτόμησαν· διόπερ εἰκότως
[1, 15]	Ἰνδῶν καὶ Αἰθιόπων, εἴ τι	πρότερον	ἄγνωστον ἦν, μεσημβρίας τε καὶ
[1, 9]	καὶ τολμήσαντος ἵνα δόξαν ἄρηται	πρότερον	ἄγνωστος καὶ ἄσημος ὤν, εἴτε
[1, 14]	ἐπιὸν τὸ πῦρ ἐπεβόσκετο, οὐδὲ	πρότερον	ἐπαύσατο, πρὶν ἢ κατενεχθέντες ὄμβροι
[1, 1]	τε καὶ βασιλέων βίους παραδόξους	πρότερον	ἢ σπανίως ἢ μηδ´ ὅλως
[1, 11]	ἐφελκόντων, ἀντεχούσης τῆς ἰλύος οὐ	πρότερον	ἡ ναῦς ἀνέδραμε, πρὶν ἢ
[1, 8]	Κομόδῳ πρεσβυτάτη πάντων ἀδελφή. αὕτη	πρότερον	Λουκίῳ Βήρῳ αὐτοκράτορι συνῴκει, ὃν
[1, 15]	ὁμόρων ἐθνῶν, θεασόμενοι ἃ μὴ	πρότερον	μήτε ἑωράκεσαν μήτε ἠκηκόεσαν. καὶ
[1, 10]	Μάτερνος ἦν τις στρατιώτης μὲν	πρότερον,	πολλὰ δὲ καὶ δεινὰ τολμήσας,
[1, 5]	τοιούτῳ μάρτυρι. καὶ τὰ μὲν	πρότερον	ὑμῖν ἀνδρείως κατορθωθέντα ἐς τὴν
[1, 6]	ἀποκρίνασθαι, τοὺς φίλους ἀπεπέμψατο, φήσας	ἀκριβέστερον	καθ´ αὑτὸν ἐπισκέψεσθαι τὸ πρακτέον.
[1, 9]	Κόμοδος δύο τοὺς ἐπάρχους καταστήσας	ἀσφαλέστερον	ᾠήθη μὴ ἑνὶ πιστεύειν τοσαύτην
[1, 1]	διὰ τὴν ἐμπειρίαν τῶν πραγμάτων	ἐπιμελέστερον	ἑαυτῶν τε καὶ τῶν ὑπηκόων
[1, 13]	δόξαν αὐτὰ ὑμνούντων, τοῦ δὲ	ἀπρεπέστερον	μετιόντος ἢ βασιλεῖ σώφρονι ἥρμοζε.
[1, 12]	ἰατρῶν ἐς τὴν Λαύρεντον ἀνεχώρησεν·	εὐψυχέστερον	γὰρ ὂν τὸ χωρίον καὶ
[1, 6]	τῶν μὲν γὰρ ἐκεῖσε καὶ	ὕστερον	ἐπὶ πλεῖστον αἰῶνα ἀπολαύσεις, ἐκεῖ
[1, 1]	ἀτερπῆ τὴν γνῶσιν καὶ τοῖς	ὕστερον	ἔσεσθαι προσδοκήσας ἔργων μεγάλων τε
[1, 15]	κατηκόντιζεν. οὐδέ τις εἶδεν ἀκόντιον	δεύτερον	οὐδὲ τραῦμα ἄλλο πλὴν τοῦ
[1, 15]	κολοσσιαίου, ὅπερ σέβουσι Ῥωμαῖοι εἰκόνα	φέρον	ἡλίου, τὴν κεφαλὴν ἀποτεμὼν ἱδρύσατο
[1, 13]	πρὸς τὸν θάνατον ἐκδώσεις τὸν	πονηρὸν	οἰκέτην, ὀλέθρου τοσούτου τοῖς μὲν
[1, 17]	τι δράσαντες ἢ παθεῖν, οὐδὲ	καιρὸν	εἶναι μελλήσεως ἢ ἀναβολῆς. ἀρέσκει
[1, 17]	λουόμενος καὶ πολλάκις ἐσθίων οὐδένα	καιρὸν	εἶχεν ἐς ἀνάπαυσιν ὡρισμένον, ἀλλεπαλλήλοις
[1, 14]	δεινόν, ὃ καὶ τὸν παρόντα	καιρὸν	ἐλύπησε καὶ πρὸς τὸ μέλλον
[1, 9]	ὑπεροψίᾳ καὶ ὕβρει) τότε δὲ	καιρὸν	εὔκαιρον ἔχοντες, διαβάλλειν ἐπειρῶντο, ἐχρῆν
[1, 8]	θρασύν, λαβόντα ἐγχειρίδιον ὑπὸ κόλπου,	καιρὸν	φυλάξαντα καὶ τόπον ἐπιτήδειον, ἐπιπεσεῖν
[1, 1]	ἔσχον τὴν ἀρχήν, οἳ δὲ	πρόσκαιρον	τὴν δυναστείαν· εἰσὶ δ´ οἳ
[1, 9]	καὶ ὕβρει) τότε δὲ καιρὸν	εὔκαιρον	ἔχοντες, διαβάλλειν ἐπειρῶντο, ἐχρῆν τε
[1, 6]	δή τινα τῷ μειρακίῳ ὑποτυπούμενοι	ἤγειρον	αὐτοῦ τὰς ὀρέξεις ἐς τὴν
[1, 4]	χαλεπὸν δὲ μετριάσαι τε καὶ	ὅρον	ἐπιθεῖναι ἐπιθυμίαις ὑπηρετούσης ἐξουσίας. τοιαῦτα
[1, 17]	γραφήν. ἐπεὶ δὲ εὗρεν αὐτὸ	θανατηφόρον	καὶ πρὸ ἁπάντων αὑτήν τε
[1, 6]	τοῦ Ἴστρου ὥραν, μήτε ὀπώρας	εὔφορον	κρυεράν τε ἀεὶ καὶ συννεφῆ.
[1, 15]	δὲ καὶ γυμνὸς ἐς τὸ	ἀμφιθέατρον	εἰσῆλθεν ὅπλα τε ἀναλαβὼν ἐμονομάχει,
[1, 15]	τῆς θέας ἡμέραι, τὸ μὲν	ἀμφιθέατρον	πεπλήρωτο, τῷ δὲ Κομόδῳ περίδρομος
[1, 9]	σκηνῆς ἀνὴρ φιλοσόφου φέρων σχῆμα	(βάκτρον	γὰρ ἦν αὐτοῦ μετὰ χεῖρας,
[1, 12]	προσαγάγοιτο. μέγιστον δὲ γυμνάσιον κατασκευάσας	λουτρὸν	δημόσιον ἀνῆκεν αὐτοῖς. ὁ μὲν
[1, 17]	τὸ δὴ παιδίον τοῦτο ἄλλως	ἀθῦρον,	προελθόντος τοῦ Κομόδου ἐπὶ τὰ
[1, 1]	ἄλλων παραδεξάμενος ἄγνωστόν τε καὶ	ἀμάρτυρον,	ὑπὸ νεαρᾷ δὲ τῇ τῶν
[1, 8]	τύχης ἀνατρεπούσης αὐτοῦ τὸ ἔτι	σῶφρον	καὶ κόσμιον, συνέβη τι τοιοῦτον.
[1, 11]	λόγος ἔς τινα τῆς Φρυγίας	χῶρον	(Πεσσινοῦς δὲ ὄνομα αὐτῷ, τὴν
[1, 13]	καθέστηκας κινδύνῳ· ἡμεῖς δέ, τὸ	σὸν	γένος, ὅσον οὐδέπω ἀπολούμεθα. οἴχεται
[1, 6]	συμβουλεύοντες, καὶ τοσοῦτον ἐνδιδόντες χρόνον,	ὅσον	ἐνόμιζον αὐτάρκη πρὸς σώφρονα τοῦ
[1, 13]	ἡμεῖς δέ, τὸ σὸν γένος,	ὅσον	οὐδέπω ἀπολούμεθα. οἴχεται δέ σοι
[1, 13]	ἤδη γεγονότα, ἡμῖν δὲ ἐσόμενον	ὅσον	οὐδέπω. τοιαῦτά τινα εἰποῦσα ῥηξαμένη
[1, 12]	δὲ κατ´ ἐκεῖνο καιροῦ λοιμώδη	νόσον	κατασχεῖν τὴν Ἰταλίαν· μάλιστα δὲ
[1, 3]	ἀντὶ καυσίας καὶ διαδήματος Μακεδονικοῦ,	θύρσον	δὲ ἀντὶ σκήπτρου φέρων· ἔτι
[1, 3]	δὲ Διόνυσον πάντα μιμούμενος καὶ	κισσὸν	μὲν περιτιθεὶς τῇ κεφαλῇ ἀντὶ
[1, 17]	πάντες ἀπόλωνται, νέον τινὰ ὄνομα	Νάρκισσον,	γενναῖόν τε καὶ ἀκμαστήν, πείθουσιν
[1, 3]	καὶ Ἑλλήνων νόμους, Ἀντίγονος δὲ	Διόνυσον	πάντα μιμούμενος καὶ κισσὸν μὲν
[1, 1]	εἰ γοῦν τις παραβάλοι πάντα	τὸν	ἀπὸ τοῦ Σεβαστοῦ χρόνον, ἐξ
[1, 13]	μέγιστον ὕψος ἆραι καὶ πάλιν	τὸν	ἀρθέντα ῥῖψαι ὀλίγη καὶ ἀνέλπιστος
[1, 4]	οὔτε δυρυφόρων φρουρὰ ἱκανὴ ῥύεσθαι	τὸν	ἄρχοντα, εἰ μὴ προσυπάρχοι ἡ
[1, 15]	τραυμάτων προεχώρει ὑπεικόντων ἁπάντων καὶ	τὸν	βασιλέα οὐ τὸν μονομάχον ἐννοούντων,
[1, 13]	ἦν ὄνομα αὐτῇ) εἰσδραμοῦσα πρὸς	τὸν	βασιλέα (ῥᾳδία δὲ ἡ εἴσοδος
[1, 2]	δὲ τὸν τρόπον καὶ σώφρονας	τὸν	βίον γαμβροὺς αὑτῷ γενέσθαι θέλων·
[1, 2]	ὁ μὲν ἕτερος κομιδῇ νέος	τὸν	βίον μετήλλαξε (Βηρίσσιμος δ´ ἦν
[1, 2]	τοὺς ὑπὸ ταῖς ἀνατολαῖς ποιουμένους	τὸν	βίον, πολλοῖς καὶ σοφοῖς ἀνδράσι
[1, 6]	καὶ ἐφόδου τὸ χρειῶδες πρὸς	τὸν	βίον πορίζονται, ἢ μεγάλων μισθῶν
[1, 11]	δοῦναι τῷ χωρίῳ. ἔνθα καὶ	τὸν	Γανυμήδην ἁρπασθέντα ἀφανῆ γενέσθαι λόγος,
[1, 15]	μέλλουσαν δήξεσθαι, τὴν μὲν ἀπέκτεινε	τὸν	δὲ ἐρρύσατο, φθάσας τῇ τοῦ
[1, 2]	(Βηρίσσιμος δ´ ἦν ὄνομα αὐτῷ)	τὸν	δὲ περιόντα Κόμοδόν τε καλούμενον
[1, 6]	ποτ´ ἂν ὁ βασιλεὺς ᾖ.	τὸν	δὲ πόλεμον ἀτελῆ καταλιπεῖν μετὰ
[1, 12]	αὐτοῖς. ὁ μὲν οὖν οὕτως	τὸν	δῆμον ἐθελέαζεν. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι
[1, 11]	εἶχεν. μέλλουσα δὲ κριθήσεσθαι, ἱκετεύει	τὸν	δῆμον ἐπιτρέψαι τῇ Πεσσινουντίᾳ θεῷ
[1, 9]	σκηνῇ τῷ τε χειρὸς νεύματι	τὸν	δῆμον κατασιγάσας „οὐ πανηγυρίζειν σοι
[1, 15]	καταδιώκων ἔβαλλε φθάνων τε αὐτῶν	τὸν	δρόμον καὶ πληγαῖς καιρίοις ἀναιρῶν·
[1, 15]	παρδάλεως δέ ποτε ὀξυτάτῳ δρόμῳ	τὸν	ἐκκαλούμενον καταλαβούσης φθάσας τῷ ἀκοντίῳ
[1, 17]	μεθύων νηφούσης γυναικός. ταῦτα εἰποῦσα	τὸν	Ἔκλεκτον μεταπέμπεται. ἔθος δ´ εἶχεν
[1, 2]	τὴν Μάρκου τελευτὴν παρὰ πάντα	τὸν	ἐμαυτοῦ βίον εἶδόν τε καὶ
[1, 16]	δὲ Κόμοδος μεταπεμψάμενος Λαῖτόν τε	τὸν	ἔπαρχον τῶν στρατοπέδων Ἔκλεκτόν τε
[1, 4]	ἀρετῆς τε ἀίδιον μνήμην ἐς	τὸν	ἐσόμενον αἰῶνα. τελευτήσαντος δὲ Μάρκου,
[1, 15]	σκυθρωπὸν εἶδεν ὁ δῆμος θέαμα,	τὸν	εὐγενῆ Ῥωμαίων βασιλέα μετὰ τοσαῦτα
[1, 17]	τε καὶ κραιπάλας, εἰσδραμὸν ἐς	τὸν	θάλαμον ὥσπερ εἰώθει, τὸ γραμματεῖον
[1, 13]	εἰ μὴ τὴν ταχίστην πρὸς	τὸν	θάνατον ἐκδώσεις τὸν πονηρὸν οἰκέτην,
[1, 12]	Κομόδου, ἐπελθόντες πανδημεὶ ἐβόων καὶ	τὸν	Κλέανδρον ἐς θάνατον ᾔτουν. ταραχῆς
[1, 13]	ἀλλὰ παρόντα ἤδη φοβηθεὶς μεταπέμπεται	τὸν	Κλέανδρον, οὐδὲν μέν τι εἰδότα
[1, 17]	τε καὶ ἀκμαστήν, πείθουσιν εἰσελθόντα	τὸν	Κόμοδον ἀποπνῖξαι, μεγάλα δώσειν ἔπαθλα
[1, 10]	μηδενὸς {τε} προφυλαττομένου αἰφνιδίως ἐπιπεσὼν	τὸν	Κόμοδον διαχρήσεσθαι. ἀλλὰ προδοσίας γενομένης
[1, 14]	ὁ Ῥωμαίων δῆμος μετ´ εὐνοίας	τὸν	Κόμοδον ἐπέβλεπεν, ἀλλὰ καὶ τὰς
[1, 9]	ὡς ἂν τοῦ Περεννίου κατεργασαμένου	τὸν	Κόμοδον ἐπιθοῖντο τῇ ἀρχῇ. ἐγνώσθη
[1, 13]	τῆς ἀδελφῆς τοῦ βασιλέως λόγοις)	τὸν	Κόμοδον ἐτάραξαν. ἐκπλαγεὶς δὲ ἐκεῖνος
[1, 9]	τεύξεσθαι παρὰ τοῦ βασιλέως, ἀφασία	τὸν	Κόμοδον καταλαμβάνει. καὶ πάντες ὑπώπτευον
[1, 9]	ὑπέσχε δίκην· οἱ μέντοι περὶ	τὸν	Κόμοδον, ὅσοι τε εὐνοεῖν προσεποιοῦντο,
[1, 8]	ἑαυτῆς ἄνδρα Πομπηιανὸν εἰδυῖα ἀγαπῶντα	τὸν	Κόμοδον, οὐδὲν αὐτῷ περὶ ἐπιθέσεως
[1, 9]	διαβάλλειν ἐπειρῶντο, ἐχρῆν τε ἄρα	τὸν	Κόμοδον τὴν ἐπιβουλὴν ἐκφυγεῖν καὶ
[1, 9]	αὑτοῦ νεανίαις οὖσιν ἐγχειρίσαι πείθει	τὸν	Κόμοδον τὴν πρόνοιαν τῶν Ἰλλυρικῶν
[1, 10]	καὶ φανερᾶς ἐφόδου συστῆναι πρὸς	τὸν	Κόμοδον (τό τε γὰρ πλῆθος
[1, 8]	ἐπιγαμίαν ἐποιήσατο. ἀλλ´ ἐπεὶ συνέβη	τὸν	Λούκιον τελευτῆσαι, μενόντων τῇ Λουκίλλῃ
[1, 4]	αὐτὴν ποιῆσαι δυνήσεσθε. τοσαῦτα εἰπόντα	τὸν	Μᾶρκον ἐπιπεσοῦσα λιποθυμία κατεσίγασεν· ὑπὸ
[1, 8]	ἐκείνης τιμὴν ἑαυτῆς ὕβριν νομίζουσα,	τὸν	μὲν ἑαυτῆς ἄνδρα Πομπηιανὸν εἰδυῖα
[1, 15]	τὰς εἰκόνας αὑτῷ φόβον ἀπειλεῖν.	~τὸν	μὲν οὖν ἀνδριάντα μετὰ τὴν
[1, 10]	διαγνῶναι τόν τε ὄντα καὶ	τὸν	μιμούμενον. ἔδοξε δὴ τῷ Ματέρνῳ
[1, 15]	ἁπάντων καὶ τὸν βασιλέα οὐ	τὸν	μονομάχον ἐννοούντων, ἐς τοσοῦτον δὲ
[1, 8]	μέχρι μὲν οὖν τινὸς ἐπεῖχε	τὸν	νεανίσκον ἥ τε τοῦ πατρὸς
[1, 8]	ἀπωδύρετο, καὶ κατ´ ὀλίγον ἀνέπεισε	τὸν	νεανίσκον ὀλέθρια βουλεύσασθαι αὑτῷ τε
[1, 7]	πόρρω τῆς πόλεως ὑπήντων, θεασόμενοι	τὸν	νέον καὶ εὐγενῆ βασιλέα. ἐπόθουν
[1, 4]	τε παρῆσαν τῶν συγγενῶν, καὶ	τὸν	παῖδα παραστησάμενος, ἐπειδὴ πάντες συνῆλθον,
[1, 3]	φαύλως ἔχειν ὑπώπτευεν, ἑώρα τε	τὸν	παῖδα τῆς μειρακίων ἡλικίας ἀρχόμενον
[1, 17]	προσηγορίας τὴν στοργὴν τὴν ἐς	τὸν	παῖδα τοῦ βασιλέως. τὸ δὴ
[1, 14]	μέγιστον δὲ δεινόν, ὃ καὶ	τὸν	παρόντα καιρὸν ἐλύπησε καὶ πρὸς
[1, 9]	βεβουλευμένων μήτε τι τῶν κατὰ	τὸν	πατέρα εἰδώς, τῶν ἀγγέλων εἰπόντων
[1, 9]	τῶν ἀγγέλων εἰπόντων ταῦτα καὶ	τὸν	πατέρα ἐντετάλθαι ῥήμασι, μηδὲν δὲ
[1, 9]	καὶ πάλαι μὲν ἀπεχθῶς πρὸς	τὸν	Περέννιον διακείμενοι (βαρὺς γὰρ καὶ
[1, 9]	λαθόντες δὲ καίτοι ἔπαρχον ὄντα	τὸν	Περέννιον καὶ δείξαντες τῷ Κομόδῳ
[1, 9]	Κόμοδον τὴν ἐπιβουλὴν ἐκφυγεῖν καὶ	τὸν	Περέννιον σὺν τοῖς παισὶ διολέσθαι
[1, 14]	τόν τε νεὼν καὶ πάντα	τὸν	περίβολον, ἐπενεμήθη καὶ τὰ πλεῖστα
[1, 1]	ἂν μὴ σιωπήσαντες λάθοιεν ἐς	τὸν	πολὺν ὅμιλον ἀριθμούμενοι, τῆς μὲν
[1, 13]	ταχίστην πρὸς τὸν θάνατον ἐκδώσεις	τὸν	πονηρὸν οἰκέτην, ὀλέθρου τοσούτου τοῖς
[1, 13]	ἐχθροὺς ἔχεις. Κλέανδρος ἐπὶ σὲ	τόν	τε δῆμον καὶ τὸ στρατιωτικὸν
[1, 12]	συνωνούμενος καὶ ἀποκλείων, ἤλπιζεν ὑπάξεσθαι	τόν	τε δῆμον καὶ τὸ στρατόπεδον,
[1, 13]	Κόμοδον ἐτάραξαν. ἐκπλαγεὶς δὲ ἐκεῖνος	τόν	τε ἐπικείμενον κίνδυνον οὐ μέλλοντα
[1, 14]	αὑτοῦ. καταφλέξαν δὲ τὸ πῦρ	τόν	τε νεὼν καὶ πάντα τὸν
[1, 10]	ἀλήθειαν, ὡς μὴ ῥᾳδίως διαγνῶναι	τόν	τε ὄντα καὶ τὸν μιμούμενον.
[1, 11]	αὐτῷ, τὴν δὲ προσηγορίαν λαβεῖν	τὸν	τόπον ἐκ τοῦ πεσόντος ἀγάλματος
[1, 16]	ἔπαρχον τῶν στρατοπέδων Ἔκλεκτόν τε	τὸν	τοῦ θαλάμου προεστῶτα ἐκέλευεν αὑτῷ
[1, 9]	οὐ πολὺ στρατιῶταί τινες λαθόντες	τὸν	τοῦ Περεννίου παῖδα, καὶ νομίσματα
[1, 17]	τοῦ φαρμάκου καὶ μέθης ἀποσφίγξας	τὸν	τράχηλον φονεύει. τοιούτῳ μὲν τέλει
[1, 2]	πλούτου περιβολαῖς λαμπρούς, κοσμίους δὲ	τὸν	τρόπον καὶ σώφρονας τὸν βίον
[1, 5]	περὶ τὴν κηδείαν τοῦ πατρὸς	τὸν	υἱὸν ἀπησχόλουν, ἔδοξε τοῖς φίλοις
[1, 4]	οὐκ ἀμνημονεῖτε. ὁρᾶτε δή μοι	τὸν	υἱὸν ὃν αὐτοὶ ἀνεθρέψασθε, ἄρτι
[1, 2]	ὅπως συνόντες ἀεὶ παιδεύοιεν αὐτῷ	τὸν	υἱόν. τάς τε θυγατέρας ἐν
[1, 15]	λεόντων δέ ποτε ἐξ ὑπογαίων	ἑκατὸν	ἅμα ἀφεθέντων ἰσαρίθμοις ἀκοντίοις πάντας
[1, 6]	πείσαντες. φύσει γὰρ τὸ βάρβαρον	φιλοχρήματον,	καὶ κινδύνων καταφρονήσαντες ἢ δι´
[1, 13]	μὴ τὴν ταχίστην πρὸς τὸν	θάνατον	ἐκδώσεις τὸν πονηρὸν οἰκέτην, ὀλέθρου
[1, 12]	ἐβόων καὶ τὸν Κλέανδρον ἐς	θάνατον	ᾔτουν. ταραχῆς δ´ οὔσης περὶ
[1, 10]	ἡγουμένοις ῥᾳθυμίαν ἐγκαλῶν καὶ κελεύει	στρατὸν	ἐπ´ αὐτοὺς ἀθροισθῆναι. μαθόντες δὲ
[1, 16]	τὴν ἑορτὴν Ῥωμαῖοι ἐς θεὸν	ἀρχαιότατον	τῆς Ἰταλίας ἐπιχώριον ἀναφέροντες. φασὶ
[1, 14]	πλεῖσται ἐς Ἡρακλέα δῆθεν ὡς	ἀνδρειότατον	ἀνεφέροντο. ἔστησε δὲ καὶ ἀνδριάντας
[1, 14]	τῶν ἐν τῇ πόλει ἔργων.	πλουσιώτατον	δὲ ἦν πάντων ἱερῶν, δι´
[1, 8]	αὐτῷ τὴν θυγατέρα, δεσμὸν εὐνοίας	ἐχυρώτατον	τὴν πρὸς αὐτὸν ἐπιγαμίαν ἐποιήσατο.
[1, 10]	οὐδ´ ἔστιν οὕτως μέγα ἢ	ἐξαίρετον	ἀξίωμα, ὃ μὴ παντὶ τῷ
[1, 8]	μειρακίῳ μίσους ἐγένετο πρὸς τὴν	σύγκλητον	βουλήν· ἔτρωσέ τε αὐτοῦ τὴν
[1, 17]	ἁπάντων αὑτήν τε μέλλουσαν τεθνήξεσθαι,	Λαῖτόν	τε καὶ Ἔκλεκτον ἐπακολουθήσοντας, τῶν
[1, 16]	ἀπέστη, ὁ δὲ Κόμοδος μεταπεμψάμενος	Λαῖτόν	τε τὸν ἔπαρχον τῶν στρατοπέδων
[1, 12]	ἀθροίζων δὲ χρήματα καὶ πλεῖστον	σῖτον	συνωνούμενος καὶ ἀποκλείων, ἤλπιζεν ὑπάξεσθαι
[1, 5]	ἐμὲ βασιλέα ἡ τύχη, οὐκ	ἐπείσακτον,	ὥσπερ οἱ πρὸ ἐμοῦ προσκτήτῳ
[1, 17]	μέλλουσαν τεθνήξεσθαι, Λαῖτόν τε καὶ	Ἔκλεκτον	ἐπακολουθήσοντας, τῶν τε λοιπῶν τοσοῦτον
[1, 17]	νηφούσης γυναικός. ταῦτα εἰποῦσα τὸν	Ἔκλεκτον	μεταπέμπεται. ἔθος δ´ εἶχεν αὐτῇ
[1, 16]	τε τὸν ἔπαρχον τῶν στρατοπέδων	Ἔκλεκτόν	τε τὸν τοῦ θαλάμου προεστῶτα
[1, 4]	τε δεινὰ ὑπ´ ὄψιν πεσόντα	οἶκτον	προκαλεῖται μείζονα. ἐμοὶ δέ τι
[1, 6]	αὐτοὺς καὶ τῷ ὑπὸ τὴν	ἄρκτον	ὠκεανῷ τὴν ἀρχὴν ὁρίσαντι ἐπανελθεῖν
[1, 12]	αὐτῷ τινῶν ἰατρῶν ἐς τὴν	Λαύρεντον	ἀνεχώρησεν· εὐψυχέστερον γὰρ ὂν τὸ
[1, 14]	καὶ χρυσουφεῖς ἐσθῆτας, ὡς εἶναι	καταγέλαστον	αὐτὸν ὑφ´ ἑνὶ σχήματι καὶ
[1, 3]	παρεῖχέ τε τοῖς δήμοις ἑαυτὸν	καταγέλαστον	θέαμα, τά τε Δομετιανῷ τετολμημένα,
[1, 4]	ἐφ´ οἷς ὁρᾶτέ με διακείμενον,	θαυμαστὸν	οὐδέν· φύσει τε γὰρ τὸ
[1, 12]	ἀναφέροντες μισοῦντές τε αὐτοῦ τὸ	ἀκόρεστον	τῆς τοῦ πλούτου ἐπιθυμίας, τὰ
[1, 4]	μιᾶς φωνῆς, οἳ μὲν πατέρα	χρηστόν,	οἳ δ´ ἀγαθὸν βασιλέα, γενναῖον
[1, 12]	ἁλόντας πόθῳ τοῦ χρειώδους προσαγάγοιτο.	μέγιστον	δὲ γυμνάσιον κατασκευάσας λουτρὸν δημόσιον
[1, 14]	σώματος ἀναρμόστοις πολλάκις ἀπεκυήθη. τὸ	μέγιστον	δὲ δεινόν, ὃ καὶ τὸν
[1, 14]	τὸ τῆς Εἰρήνης τέμενος κατεφλέχθη,	μέγιστον	καὶ κάλλιστον γενόμενον τῶν ἐν
[1, 13]	τῆς ἐσχάτης εὐτελείας ἐς τὸ	μέγιστον	ὕψος ἆραι καὶ πάλιν τὸν
[1, 6]	γὰρ ἐκεῖσε καὶ ὕστερον ἐπὶ	πλεῖστον	αἰῶνα ἀπολαύσεις, ἐκεῖ τε ἡ
[1, 12]	οὐδὲν ἧττον ἡ νόσος ἐπὶ	πλεῖστον	ἤκμασε, πολλῆς ἀνθρώπων φθορᾶς γενομένης
[1, 12]	ἐπιθυμίαν. ἀθροίζων δὲ χρήματα καὶ	πλεῖστον	σῖτον συνωνούμενος καὶ ἀποκλείων, ἤλπιζεν
[1, 13]	τε δῆμος Ῥωμαίων καὶ τὸ	πλεῖστον	τοῦ στρατιωτικοῦ. ἃ δὲ πρὸς
[1, 14]	Εἰρήνης τέμενος κατεφλέχθη, μέγιστον καὶ	κάλλιστον	γενόμενον τῶν ἐν τῇ πόλει
[1, 4]	ὑμῖν τε αὐτοῖς καὶ πᾶσιν	ἄριστον	ἀποδείξετε βασιλέα, τῇ τε ἐμῇ
[1, 11]	τεχνιτῶν ὅστις ἐποίησεν ἐγνωσμένον οὐδὲ	ψαυστὸν	χειρὸς ἀνθρωπίνης. τοῦτο δὲ πάλαι
[1, 15]	καὶ Αἰθιόπων, εἴ τι πρότερον	ἄγνωστον	ἦν, μεσημβρίας τε καὶ τῆς
[1, 1]	ἱστορίαν οὐ παρ´ ἄλλων παραδεξάμενος	ἄγνωστόν	τε καὶ ἀμάρτυρον, ὑπὸ νεαρᾷ
[1, 3]	ἤλπιζεν οὐ μετρίως δ´ αὐτὸν	ἐταράττον	καὶ οἱ Γερμανοὶ γειτνιῶντες, οὓς
[1, 12]	κατεργάζεσθαι δυνάμει κρείττονι. πλὴν οὐδὲν	ἧττον	ἡ νόσος ἐπὶ πλεῖστον ἤκμασε,
[1, 8]	ὁ πατὴρ ἐξέδοτο αὐτήν. οὐδὲν	ἧττον	μέντοι καὶ ὁ Κόμοδος ἐφύλαττε
[1, 5]	καταλαβοῦσιν ἀλγηδόνα καὶ μηδέν τι	ἧττον	ὑμᾶς ἐμοῦ δυσφορεῖν ἐμαυτὸν ἀκριβῶς
[1, 15]	ἀριθμῆσαι καὶ μηδ´ ἓν ἰδεῖν	περιττὸν	ἀκόντιον. μέχρι μὲν οὖν τούτων,
[1, 7]	καὶ εὐγενῆ βασιλέα. ἐπόθουν γὰρ	αὐτὸν	ἀληθεῖ ψυχῆς διαθέσει ἅτε παρ´
[1, 2]	δεξιούμενος κωλύων τε τοὺς περὶ	αὐτὸν	δορυφόρους ἀποσοβεῖν τοὺς ἐντυγχάνοντας. μόνος
[1, 3]	φέρων· ἔτι δὲ καὶ μᾶλλον	αὐτὸν	ἐλύπει τὰ μὴ πρὸ πολλοῦ
[1, 8]	εἶναι δοκοῦντα (διὸ καὶ μάλιστα	αὐτὸν	ἔπαρχον ἐποίησε τῶν στρατοπέδων) τῇ
[1, 8]	δεσμὸν εὐνοίας ἐχυρώτατον τὴν πρὸς	αὐτὸν	ἐπιγαμίαν ἐποιήσατο. ἀλλ´ ἐπεὶ συνέβη
[1, 3]	καὶ ἤλπιζεν οὐ μετρίως δ´	αὐτὸν	ἐταράττον καὶ οἱ Γερμανοὶ γειτνιῶντες,
[1, 13]	Κλέανδρός τε καὶ οἱ περὶ	αὐτὸν	ἐχρήσαντο, φιλοτιμουμένης, ὡς ἄν τις
[1, 9]	ἐπὶ μείζοσι φήσας καλεῖν ἐλπίσιν	αὐτὸν	ἥκειν κελεύει. ὃ δὲ μήτε
[1, 6]	πρακτέον. ἐγκειμένων δὲ τῶν περὶ	αὐτὸν	θεραπόντων οὐκέτι μὲν τοῖς φίλοις
[1, 12]	δὲ Ῥωμαῖοι ἀπεχθῶς ἔχοντες πρὸς	αὐτὸν	καὶ τῶν δεινῶν τὰς αἰτίας
[1, 9]	ποιεῖται τὴν ἔξοδον. γενόμενον δὲ	αὐτὸν	κατὰ τὴν Ἰταλίαν, οἷς τοῦτο
[1, 17]	τοῦ φαρμάκου γενομένου ἴλιγγός τε	αὐτὸν	καταλαμβάνει ἔμετός τε πολὺς ἐπιγίνεται,
[1, 13]	κίνησιν, μή τι καὶ περὶ	αὐτὸν	νεωτερίσειεν, ὅμως δὲ παρορμησάντων αὐτὸν
[1, 13]	ἐναντίας γνώμης οἳ μὲν μισοῦντες	αὐτόν,	{ὁ δῆμος, οἳ δὲ στέργοντες,
[1, 16]	τὸ ἄγαλμα ἵδρυται, ἐπειδὴ ἐς	αὐτὸν	ὁ ἐνιαυτὸς ἄρχεταί τε καὶ
[1, 8]	ἐξεχόντων ἀναπείθει νεανίσκον τινά, καὶ	αὐτὸν	ὄντα τῆς βουλῆς, Κυιντιανὸν ὄνομα,
[1, 15]	μὴ πταίειν. συνῆσαν δὲ παιδεύοντες	αὐτὸν	Παρθυαίων οἱ τοξικὴν ἀκριβοῦντες καὶ
[1, 8]	καὶ τῶν βασιλείων καμάτων ἀπῆγεν	{αὐτόν}	πᾶσαν δὲ τὴν διοίκησιν τῆς
[1, 13]	ἀπηγγελμένων, οἰόμενον δέ. ἐλθόντα οὖν	αὐτὸν	συλληφθῆναι κελεύει καὶ τὴν κεφαλὴν
[1, 9]	δὲ οὐ προσεποιοῦντο. κελεύει δὲ	αὐτὸν	συλληφθῆναι ὁ Περέννιος, οἷά τε
[1, 6]	καὶ τοῖς αἰσχίστοις μετροῦσιν, ὑπεμίμνησκον	αὐτὸν	τῆς ἐν Ῥώμῃ τρυφῆς, θεάματά
[1, 11]	ἁρπασθέντα ἀφανῆ γενέσθαι λόγος, ἀνθελκόντων	αὐτὸν	τοῦ ἀδελφοῦ καὶ τοῦ ἐραστοῦ,
[1, 17]	μονομαχοῦντας, τοὺς μὲν ἵνα φυλάττοιεν	αὐτόν,	τοὺς δὲ ἵνα τέρποιεν. γράψας
[1, 8]	μειρακίου ἀποχρώμενος ἡλικίᾳ ἐκεῖνος {εἴασεν}	αὐτὸν	τρυφαῖς σχολάζοντα καὶ κραιπάλαις, τῆς
[1, 10]	Κομόδῳ ὑπάρχον, τήν τε περὶ	αὐτὸν	τῶν δορυφόρων εὔνοιαν) τέχνῃ καὶ
[1, 13]	αὐτὸν νεωτερίσειεν, ὅμως δὲ παρορμησάντων	αὐτὸν	τῶν οἰκείων κατελθὼν ἐς τὸ
[1, 17]	ὑποσχόμενοι. ὃ δ´ εἰσδραμὼν παρειμένον	αὐτὸν	ὑπὸ τοῦ φαρμάκου καὶ μέθης
[1, 13]	καὶ τῶν αἰσχίστων ὑποκριταὶ εἶχον	αὐτὸν	ὑποχείριον. ἁρμάτων τε ἡνιοχείας καὶ
[1, 14]	χρυσουφεῖς ἐσθῆτας, ὡς εἶναι καταγέλαστον	αὐτὸν	ὑφ´ ἑνὶ σχήματι καὶ θηλειῶν
[1, 4]	ἀνεπαύσατο, πόθον τε τοῖς καθ´	αὑτὸν	ἀνθρώποις ἐγκαταλιπὼν ἀρετῆς τε ἀίδιον
[1, 8]	ῥᾷστα πλουσιώτατος ἐγένετο τῶν καθ´	αὑτὸν	ἀνθρώπων. γενομένης δ´ ἐξετάσεως διὰ
[1, 17]	βασιλέων, κάλλει τε τῶν καθ´	αὑτὸν	ἀνθρώπων εὐπρεπέστατος αὐταρκέστατός τε συμμετρίᾳ
[1, 9]	σωτηρίας προμήθειαν εἶχον, ποιησάμενός τε	αὑτὸν	ἐπ´ ἐξουσίας, ἐπεβούλευε τῇ ἀρχῇ,
[1, 6]	φίλους ἀπεπέμψατο, φήσας ἀκριβέστερον καθ´	αὑτὸν	ἐπισκέψεσθαι τὸ πρακτέον. ἐγκειμένων δὲ
[1, 11]	Ματέρνου ἐπιβουλὴν πλείονί τε περὶ	αὑτὸν	ἐχρῆτο φρουρᾷ καὶ σπανίως τοῖς
[1, 14]	Ἡρακλέα τε καὶ Διὸς υἱὸν	αὑτὸν	κελεύσας καλεῖσθαι ἀποδυσάμενός τε τὸ
[1, 15]	ἐς τὸ τῶν μονομάχων καταγώγιον.	ἑαυτὸν	δὲ οὐκέτι Ἡρακλέα, ἀλλὰ τῶν
[1, 13]	περὶ τὰ καλὰ σπουδῆς ἀπῆγεν	ἑαυτόν,	δεδούλωντο δὲ πᾶσαν αὐτοῦ τὴν
[1, 11]	πόλεως βασιλικοῖς κτήμασιν διατρίβων καὶ	ἑαυτὸν	δικαστηρίων ἀπείργων καὶ βασιλικῶν πράξεων.
[1, 16]	τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν καθυβρίσαι μηθ´	ἑαυτὸν	ἐπιδόντα μονομάχοις καὶ ἀπεγνωσμένοις ἀνθρώποις
[1, 2]	παρεῖχε δὲ καὶ τοῖς ἀρχομένοις	ἑαυτὸν	ἐπιεικῆ καὶ μέτριον βασιλέα, τούς
[1, 3]	φόνου παρεῖχέ τε τοῖς δήμοις	ἑαυτὸν	καταγέλαστον θέαμα, τά τε Δομετιανῷ
[1, 4]	συνῆλθον, ἡσυχῇ τοῦ σκίμποδος κουφίσας	ἑαυτὸν	τοιούτων λόγων ἤρξατο· „ἄχθεσθαι μὲν
[1, 5]	τι ἧττον ὑμᾶς ἐμοῦ δυσφορεῖν	ἐμαυτὸν	ἀκριβῶς πέπεικα. οὐδὲ γὰρ περιόντος
[1, 3]	ἐν ὀρφανίᾳ ἐξουσίαν αὐτοκράτορα καὶ	ἀκώλυτον	προσλαβοῦσα μαθημάτων μὲν καλῶν καὶ
[1, 7]	αὐτοῦ κατιόντες ταῖς παρειαῖς ἐπήνθουν.	τοιοῦτον	δὴ θεασάμενοι βασιλέα οἱ Ῥωμαῖοι,
[1, 8]	σῶφρον καὶ κόσμιον, συνέβη τι	τοιοῦτον.	Λουκίλλα ἦν τῷ Κομόδῳ πρεσβυτάτη
[1, 9]	τοῦ Περεννίου μηδέν τέ τι	τοιοῦτον	προσδεχομένου νύκτωρ ὁ Κόμοδος πέμψας
[1, 15]	οὐ τὸν μονομάχον ἐννοούντων, ἐς	τοσοῦτον	δὲ προεχώρησε μανίας, ὡς μηκέτι
[1, 7]	ὡς, εἴποτε φοιτῴη δι´ ἡλίου,	τοσοῦτον	ἐκλάμπειν αὐτῷ πυροειδές τι, ὡς
[1, 6]	αὐτῷ τὰ βέλτιστα συμβουλεύοντες, καὶ	τοσοῦτον	ἐνδιδόντες χρόνον, ὅσον ἐνόμιζον αὐτάρκη
[1, 14]	καὶ δημοσίᾳ δεῖξαι ἐτόλμησεν· ἐς	τοσοῦτόν	τε μανίας καὶ παροινίας προὐχώρησεν,
[1, 12]	συναυξηθείς τε τῷ Κομόδῳ ἐς	τοσοῦτον	ὑπ´ αὐτοῦ τιμῆς καὶ ἐξουσίας
[1, 17]	Ἔκλεκτον ἐπακολουθήσοντας, τῶν τε λοιπῶν	τοσοῦτον	φόνον, ἀνοιμώξασα καθ´ ἑαυτήν τε
[1, 11]	πεσόντος ἀγάλματος ἐξ οὐρανοῦ) καὶ	πρῶτον	ἐκεῖσε ὀφθῆναι. ὡς δὲ παρ´
[1, 12]	δῆμον καὶ τὸ στρατόπεδον, εἰ	πρῶτον	ἐν σπάνει τῶν ἐπιτηδείων καταστήσας
[1, 14]	Τροίας, ὡς λόγος· ὃ τότε	πρῶτον	{καὶ} μετὰ τὴν ἀπ´ Ἰλίου
[1, 14]	μανίας καὶ παροινίας προὐχώρησεν, ὡς	πρῶτον	μὲν τὴν πατρῴαν προσηγορίαν παραιτήσασθαι,
[1, 16]	αὑτοὺς ἀρχαί τε ἐπώνυμοι τότε	πρῶτον	τὴν ἔνδοξον καὶ ἐνιαύσιον πορφύραν
[1, 3]	μὴ πρὸ πολλοῦ γενόμενα ἀλλ´	ὑπόγυον	ἔχοντα τὴν μνήμην, τά τε
[1, 12]	θεάτροις συνιστάμενοι κατὰ πλήθη κακῶς	ἠγόρευον,	καὶ τὸ τελευταῖον, διάγοντος ἐν
[1, 17]	Ῥωμαίοις ἔνοπλος ὀφθείη. ~οἳ δὲ	ἱκέτευον	καὶ πείθειν ἐπειρῶντο μηδὲν ἀνάξιον
[1, 9]	τὸν Κόμοδον καταλαμβάνει. καὶ πάντες	ὑπώπτευον	μὲν τὰ λεχθέντα, πιστεύειν δὲ
[1, 15]	καὶ τὸν βασιλέα οὐ τὸν	μονομάχον	ἐννοούντων, ἐς τοσοῦτον δὲ προεχώρησε
[1, 17]	ὀλίγον μὲν οὖν ἡσύχασε, περὶ	στόμαχον	δὲ καὶ κοιλίαν τοῦ φαρμάκου
[1, 13]	δὲ καὶ τῶν αἰσχίστων ὑποκριταὶ	εἶχον	αὐτὸν ὑποχείριον. ἁρμάτων τε ἡνιοχείας
[1, 9]	τῆς τε ἐκείνου σωτηρίας προμήθειαν	εἶχον,	ποιησάμενός τε αὑτὸν ἐπ´ ἐξουσίας,
[1, 15]	διηγγέλλετο αὑτοῦ τῆς χειρὸς τὸ	εὔστοχον,	καὶ ὅτι ἔμελεν αὐτῷ ἀκοντίζοντι
[1, 15]	φονεύων Ῥωμαίοις ἔδειξε. τὸ δ´	εὔστοχον	τῆς χειρὸς αὐτοῦ πάντες ἐξεπλήττοντο.
[1, 8]	δοκοῦντα (διὸ καὶ μάλιστα αὐτὸν	ἔπαρχον	ἐποίησε τῶν στρατοπέδων) τῇ τοῦ
[1, 9]	ἐκείνου εἰκόνα. λαθόντες δὲ καίτοι	ἔπαρχον	ὄντα τὸν Περέννιον καὶ δείξαντες
[1, 16]	Κόμοδος μεταπεμψάμενος Λαῖτόν τε τὸν	ἔπαρχον	τῶν στρατοπέδων Ἔκλεκτόν τε τὸν
[1, 10]	ἐλογίζετο εὔνουν ἔτι τῷ Κομόδῳ	ὑπάρχον,	τήν τε περὶ αὐτὸν τῶν
[1, 12]	ἔβαλλον τοὺς ἱππεῖς, οἳ δὲ	ἔπασχον	ἅπερ δεδράκεσαν, οὐδενὸς μὲν αὐτοῖς
[1, 1]	μνημονευθέντας· ὧν οἳ μὲν ἐπιμηκεστέραν	ἔσχον	τὴν ἀρχήν, οἳ δὲ πρόσκαιρον
[1, 14]	ἐπαύσατο, πρὶν ἢ κατενεχθέντες ὄμβροι	ἐπέσχον	αὐτοῦ τὴν ὁρμήν. ὅθεν καὶ
[1, 10]	ἀπετμήθη, καὶ οἱ συνωμόται ἀξίας	ὑπέσχον	δίκας. ὁ δὲ Κόμοδος θύσας
[1, 2]	ἔστι δ´ ὧν καὶ πείρᾳ	μετέσχον	ἐν βασιλικαῖς ἢ δημοσίαις ὑπηρεσίαις
[1, 11]	ἐς Φρύγας τὸ ἄγαλμα ᾔτουν·	ἔτυχον	δὲ ῥᾳδίως συγγένειαν προβαλλόμενοι καὶ
[1, 9]	ἐπιβουλῆς τὰ λανθάνοντα αὐτοὶ μὲν	ἔτυχον	μεγάλων δωρεῶν· ἀγνοοῦντος δὲ ταῦτα
[1, 11]	δὲ πανδημεὶ τῶν Ῥωμαίων τὴν	ναῦν	ἐφελκόντων, ἀντεχούσης τῆς ἰλύος οὐ
[1, 1]	μὴ σιωπήσαντες λάθοιεν ἐς τὸν	πολὺν	ὅμιλον ἀριθμούμενοι, τῆς μὲν ἀληθείας
[1, 4]	ὑμᾶς, ἀμοιβαίαν εὔνοιαν εἰκότως ἤλπικα.	νῦν	δὲ καιρὸς εὔκαιρος ἐμοί τε
[1, 16]	διὰ ταῦτά τοι καὶ μέχρι	νῦν	Ἰταλιῶται τὰ μὲν Κρόνια προεορτάζουσι
[1, 9]	πανηγυρίζειν σοι καιρός“ ἔφη „Κόμοδε,	νῦν,	οὐδὲ θέαις καὶ ἑορταῖς σχολάζειν.
[1, 12]	ἀσφαλοῦς ἤδη βάλλοντος αὐτούς, τιτρωσκόμενοι	τοίνυν	καὶ μὴ φέροντες ἐς φυγὴν
[1, 15]	αὑτῷ φόβον ἀπειλεῖν. ~τὸν μὲν	οὖν	ἀνδριάντα μετὰ τὴν ἐκείνου τελευτὴν
[1, 13]	τῶν ἀπηγγελμένων, οἰόμενον δέ. ἐλθόντα	οὖν	αὐτὸν συλληφθῆναι κελεύει καὶ τὴν
[1, 4]	φαῦλα ἐπιτηδεύματα προσαραχθῇ. γένεσθε δὴ	οὖν	αὐτῷ ὑμεῖς ἀνθ´ ἑνὸς ἐμοῦ
[1, 6]	ἐπαγγέλλει τὴν ἔξοδον. οἳ μὲν	οὖν	διῴκουν τὰ ἐγκεχειρισμένα· οἳ καὶ
[1, 2]	ἄρχοντος γνώμης βιοῦν. ὅσα μὲν	οὖν	ἐκείνῳ πέπρακται ἀνδρεῖα καὶ σώφρονα,
[1, 4]	τυχούσαις ἀφορμαῖς ῥᾷστα κινεῖσθαι. ~κυμαίνουσαν	οὖν	ἔχων τοσαύταις φροντίσι τὴν ψυχήν,
[1, 17]	ἄκων ἐδούλευεν. ἐπ´ ὀλίγον μὲν	οὖν	ἡσύχασε, περὶ στόμαχον δὲ καὶ
[1, 15]	ἀνδρείας παρέχοιτο δεῖξιν. ἐλάφους μὲν	οὖν	καὶ δορκάδας ὅσα τε κερασφόρα
[1, 3]	τῆς παρουσίας τοιούτου βασιλέως. ὑπώπτευεν	οὖν,	μὴ τῆς ἡλικίας τοῦ μειρακίου
[1, 15]	καὶ μεμιασμένῳ σχήματι. ὃ μὲν	οὖν	μονομαχῶν ῥᾳδίως τῶν ἀνταγωνιστῶν περιεγίνετο
[1, 4]	ἐς οἰμωγὴν ἀναβοῆσαι. ὃ μὲν	οὖν	νυκτός τε καὶ ἡμέρας ἐπιβιώσας
[1, 7]	ἐπὶ Τραϊανὸν πρόπαππον. γένους μὲν	οὖν	ὁ Κόμοδος οὕτως εἶχε, πρὸς
[1, 12]	δημόσιον ἀνῆκεν αὐτοῖς. ὁ μὲν	οὖν	οὕτως τὸν δῆμον ἐθελέαζεν. οἱ
[1, 5]	ἀλλὰ γεννηθέντα αὐτοκράτορα. ὁ μὲν	οὖν	πατὴρ ἐς οὐρανὸν ἀναπτὰς ὀπαδὸς
[1, 15]	χειρὸς αὐτοῦ πάντες ἐξεπλήττοντο. λαβὼν	οὖν	ποτὲ βέλη ὧν αἱ ἀκμαὶ
[1, 8]	τὰ ἐκείνων κτήματα. μέχρι μὲν	οὖν	τινὸς ἐπεῖχε τὸν νεανίσκον ἥ
[1, 8]	βασίλειον αὐλὴν ἀνεχώρησεν. ~χρόνου μὲν	οὖν	τινὸς ὀλίγων ἐτῶν τιμὴν πᾶσαν
[1, 6]	βασίλειον ἐπανῆλθεν αὐλήν. ~ὀλίγου μὲν	οὖν	τινὸς χρόνου πάντα ἐπράττετο τῇ
[1, 17]	θυμῷ τε δουλεῦσαι πεφυκώς) κατασημηνάμενος	οὖν	τὸ γραμματεῖον δία τινος τῶν
[1, 15]	ἰδεῖν περιττὸν ἀκόντιον. μέχρι μὲν	οὖν	τούτων, εἰ καὶ βασιλείας τὰ
[1, 12]	πίπτοντες πολλοὶ ἀπώλοντο. μέχρι μὲν	οὖν	τῶν τῆς Ῥώμης πυλῶν ἀκωλύτως
[1, 14]	νεὼ τῆς Εἰρήνης ἀπώλειαν. τὰ	γοῦν	ἀκολουθήσαντα, ὡς ἐν τοῖς ἑξῆς
[1, 15]	πανταχόθεν ζῷα ἠθροίζετο αὐτῷ. τότε	γοῦν	εἴδομεν ὅσα ἐν γραφαῖς ἐθαυμάζομεν·
[1, 5]	ἡμᾶς ὡς ἕνα ἠγάπα. ἔχαιρε	γοῦν	μᾶλλον συστρατιώτην με ἢ υἱὸν
[1, 1]	ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ γενομένων. εἰ	γοῦν	τις παραβάλοι πάντα τὸν ἀπὸ
[1, 12]	ἀπεωθοῦντο. πολλῶν δὲ ἑκατέρωθεν πιπτόντων	ἐπεβοήθουν	τῷ δήμῳ καὶ οἱ τῆς
[1, 7]	τε αὐτοῦ κατιόντες ταῖς παρειαῖς	ἐπήνθουν.	τοιοῦτον δὴ θεασάμενοι βασιλέα οἱ
[1, 7]	τὸν νέον καὶ εὐγενῆ βασιλέα.	ἐπόθουν	γὰρ αὐτὸν ἀληθεῖ ψυχῆς διαθέσει
[1, 10]	αὐτούς, τῶν μὲν χωρίων ἃ	ἐπόρθουν	ἀπέστησαν, λαθόντες δὲ διὰ ταχείας
[1, 5]	καὶ τὰ ἐπὶ γῆς διοικεῖν.	κατορθοῦν	δὲ αὐτὰ καὶ βεβαιοῦν ὑμέτερον
[1, 5]	διοικεῖν. κατορθοῦν δὲ αὐτὰ καὶ	βεβαιοῦν	ὑμέτερον ἔργον, εἰ τά τε
[1, 2]	ζήλῳ τῆς τοῦ ἄρχοντος γνώμης	βιοῦν.	ὅσα μὲν οὖν ἐκείνῳ πέπρακται
[1, 5]	μοι τοῦ πατρὸς πλεονεκτεῖν ὑμῶν	ἠξίουν.	ἐκεῖνος γὰρ πάντας ἡμᾶς ὡς
[1, 6]	τὴν ἔξοδον. οἳ μὲν οὖν	διῴκουν	τὰ ἐγκεχειρισμένα· οἳ καὶ οὐ
[1, 7]	καὶ πανδημεὶ ὅσοι τὴν Ῥώμην	κατῴκουν	ἄνθρωποι, μὴ κατασχόντες αὑτῶν ἀλλ´
[1, 4]	δὲ σώφρονα καὶ κόσμιον ἄρχοντα	ἀνεκάλουν,	καὶ οὐδεὶς ἐψεύδετο. ~ὀλίγων δὲ
[1, 5]	κηδείαν τοῦ πατρὸς τὸν υἱὸν	ἀπησχόλουν,	ἔδοξε τοῖς φίλοις προαγαγεῖν τὸ
[1, 10]	πλῆθος τοῦ Ῥωμαίων δήμου ἐλογίζετο	εὔνουν	ἔτι τῷ Κομόδῳ ὑπάρχον, τήν
[1, 17]	τι τῶν ἀναγκαίων ὑπὸ νηπιότητος	ἀγνοοῦν	παῖζον διαφθείρῃ. γνωρίσασα δὲ τὴν
[1, 12]	ἱππεῖς διώκοντες τοὺς ἐμπίπτοντας ἀφειδῶς	ἀνῄρουν.	ἐπεὶ δὲ οἱ ἐν τῇ
[1, 10]	δὲ λοιπὰ δι´ ἁρπαγῆς ποιούμενοι	ἀνεχώρουν.	ὡς δὲ ταῦτα ἐδηλώθη τῷ
[1, 11]	πρέσβεις ἐς Φρύγας τὸ ἄγαλμα	ᾔτουν·	ἔτυχον δὲ ῥᾳδίως συγγένειαν προβαλλόμενοι
[1, 12]	καὶ τὸν Κλέανδρον ἐς θάνατον	ᾔτουν.	ταραχῆς δ´ οὔσης περὶ τὸ
[1, 9]	οἱ δὲ παῖδες αὐτοῦ λανθάνοντες	συνεκρότουν	δύναμιν, ὡς ἂν τοῦ Περεννίου
[1, 10]	προδοσίας γενομένης {καὶ} τινῶν τῶν	σὺν	αὐτῷ προκατελθόντων ἐς τὴν πόλιν
[1, 10]	τῶν δορυφόρων σχῆμα καὶ τοὺς	σὺν	αὑτῷ ὁπλίσας ὁμοίως ἀναμίξας τε
[1, 5]	ἀναφορὰν ἔχει· ὅσα δ´ ἂν	σὺν	ἐμοὶ βασιλεῖ νέῳ προθύμως ἐπιδείξησθε,
[1, 6]	γὰρ ἄριστοι τῆς βουλῆς ἐνταῦθα	σὺν	σοί, ἥ τε στρατιωτικὴ δύναμις
[1, 9]	πανηγυρίζουσαν. θεατὴς δὲ καὶ ἀθλοθέτης	σὺν	τοῖς λοιποῖς ἱερεῦσιν, οὓς ἐκ
[1, 9]	ἐπιβουλὴν ἐκφυγεῖν καὶ τὸν Περέννιον	σὺν	τοῖς παισὶ διολέσθαι κακῶς. ἦλθον
[1, 8]	Κυιντιανὸν ὄνομα, προπετῆ δὲ καὶ	θρασύν,	λαβόντα ἐγχειρίδιον ὑπὸ κόλπου, καιρὸν
[1, 14]	καὶ θηλειῶν πολυτέλειαν καὶ ἡρώων	ἰσχὺν	μιμούμενον. τοιοῦτος μὲν δὴ προιὼν
[1, 9]	ἄρηται πρότερον ἄγνωστος καὶ ἄσημος	ὤν,	εἴτε ἐλπίσαντος ἀμοιβῆς μεγαλοδώρου τεύξεσθαι
[1, 6]	λεχθέντα, οὐδέν τε οἷός τε	ὢν	εὐλόγως ἀποκρίνασθαι, τοὺς φίλους ἀπεπέμψατο,
[1, 15]	ἐξεπλήττοντο. λαβὼν οὖν ποτὲ βέλη	ὧν	αἱ ἀκμαὶ ἦσαν μηνοειδεῖς, ταῖς
[1, 14]	δὲ ταῖς ἑαυτοῦ προσηγορίαις ὀνομάσας,	ὧν	αἱ πλεῖσται ἐς Ἡρακλέα δῆθεν
[1, 4]	τοιαῦτα δὴ συμβουλεύοντες αὐτῷ, καὶ	ὧν	ἀκούει παρὼν ὑπομιμνήσκοντες, ὑμῖν τε
[1, 8]	κολούειν αὐτῷ συνεβούλευε τοὺς ὑπερέχοντας,	ὧν	ἁρπάζων τὰς οὐσίας ῥᾷστα πλουσιώτατος
[1, 4]	παρ´ ὑμῶν οἴομαι· ἐκ γὰρ	ὧν	αὐτὸς διάκειμαι πρὸς ὑμᾶς, ἀμοιβαίαν
[1, 17]	ὡς δὴ συσκεψόμενος αὐτοῖς περὶ	ὧν	ἐκέλευσεν ὁ βασιλεὺς καὶ τοῦ
[1, 4]	ἀποδοῦναι χάριν, δείξασιν ὅτι ὑπὲρ	ὧν	ἐτύχετε οὐκ ἀμνημονεῖτε. ὁρᾶτε δή
[1, 6]	νάματος ἀτμίδων τε καὶ ἀέρων,	ὧν	Ἰταλία μόνη εὔφορος. τοιαῦτα δή
[1, 2]	τε καὶ ἤκουσα ἔστι δ´	ὧν	καὶ πείρᾳ μετέσχον ἐν βασιλικαῖς
[1, 1]	σπανίως ἢ μηδ´ ὅλως μνημονευθέντας·	ὧν	οἳ μὲν ἐπιμηκεστέραν ἔσχον τὴν
[1, 17]	ὅσους χρὴ τῆς νυκτὸς φονευθῆναι.	ὧν	πρώτη μὲν ἦν Μαρκία, εἵποντο
[1, 3]	ὕβρεις τε καὶ βίαι, δι´	ὧν	τὴν ἐκείνου ἀρχὴν κατῄσχυναν, Πτολεμαῖος
[1, 17]	γὰρ μεσημβρίας εἰώθει τοῦτο ποιεῖν)	λαβὼν	γραμματεῖον τούτων δὴ τῶν ἐκ
[1, 15]	τῆς χειρὸς αὐτοῦ πάντες ἐξεπλήττοντο.	λαβὼν	οὖν ποτὲ βέλη ὧν αἱ
[1, 8]	συνωμότας γὰρ ἐκεῖνος τῆς βουλῆς	λαβών	τινας τῶν ἐξεχόντων ἀναπείθει νεανίσκον
[1, 15]	τὸ ἀμφιθέατρον εἰσῆλθεν ὅπλα τε	ἀναλαβὼν	ἐμονομάχει, τότε σκυθρωπὸν εἶδεν ὁ
[1, 10]	λαθεῖν. ἤλπισε γὰρ αὐτός τε	ἀναλαβὼν	τὸ τῶν δορυφόρων σχῆμα καὶ
[1, 11]	ἀπωτέρω τῆς πόλεως βασιλικοῖς κτήμασιν	διατρίβων	καὶ ἑαυτὸν δικαστηρίων ἀπείργων καὶ
[1, 8]	καὶ εὐγενεῖς, τούτους ἐς ὑποψίαν	ἄγων	τὸ μειράκιον ἐφόβει, ὡς ἂν
[1, 6]	πίνων ὕδωρ; ἄλλοι δὲ ἀπολαύσουσι	πηγῶν	τε θερμῶν καὶ ψυχροῦ νάματος
[1, 5]	ἄρχοντα ἀνεκάλουν, καὶ οὐδεὶς ἐψεύδετο.	~ὀλίγων	δὲ διελθουσῶν ἡμερῶν, ἐν ὅσαις
[1, 8]	ἀνεχώρησεν. ~χρόνου μὲν οὖν τινὸς	ὀλίγων	ἐτῶν τιμὴν πᾶσαν ἀπένεμε τοῖς
[1, 1]	ἰδιωτῶν, εὐτελῆ καὶ μικρὰ ἔργα	λόγων	ἀρετῇ δόξῃ παρέδοσαν τῆς ἀληθείας
[1, 4]	τοῦ σκίμποδος κουφίσας ἑαυτὸν τοιούτων	λόγων	ἤρξατο· „ἄχθεσθαι μὲν ὑμᾶς ἐφ´
[1, 2]	ἀρετῆς δὲ πάσης ἔμελεν αὐτῷ,	λόγων	τε ἀρχαιότητος ἦν ἐραστής, ὡς
[1, 5]	σεμνότητος πληρώσετε τῇ τῶν ὑμετέρων	ἔργων	ἀνδραγαθίᾳ. τὸ βάρβαρον δὲ ἐν
[1, 5]	καὶ συμφοιτητὰς τῶν ἐν ὅπλοις	ἔργων	ἀποκαλοίην· πάντας γὰρ ἡμᾶς ὡς
[1, 1]	καὶ τοῖς ὕστερον ἔσεσθαι προσδοκήσας	ἔργων	μεγάλων τε καὶ πολλῶν ἐν
[1, 14]	γενόμενον τῶν ἐν τῇ πόλει	ἔργων.	πλουσιώτατον δὲ ἦν πάντων ἱερῶν,
[1, 17]	πάντας ἤθελεν, αἰδούμενος ἔχειν αἰσχρῶν	ἔργων	σεμνοὺς ἐπόπτας· τῶν δὲ πλουσίων
[1, 10]	πείσας ἑτέρους ἀπὸ τῶν αὐτῶν	ἔργων	συναποδρᾶναι, χεῖρα πολλὴν κακούργων ἐν
[1, 1]	τῶν περὶ συγκομιδὴν ἱστορίας ἀσχοληθέντων	ἔργων	τε πάλαι γεγονότων μνήμην ἀνανεώσασθαι
[1, 11]	κτήμασιν διατρίβων καὶ ἑαυτὸν δικαστηρίων	ἀπείργων	καὶ βασιλικῶν πράξεων. ~συνέβη δὲ
[1, 10]	αὐτῶν ἔργων συναποδρᾶναι, χεῖρα πολλὴν	κακούργων	ἐν ὀλίγῳ ἀθροίσας χρόνῳ, τὰ
[1, 10]	ἐγένετο, μεῖζόν τι πλῆθος ἤθροισε	κακούργων	μεγάλαις τε δωρεῶν ὑποσχέσεσι καὶ
[1, 11]	οὐκ ἀκριβοῦσιν. ὁ δὲ Κόμοδος	ἐκφυγὼν	τὴν Ματέρνου ἐπιβουλὴν πλείονί τε
[1, 16]	Λαῖτόν τε τὸν ἔπαρχον τῶν	στρατοπέδων	Ἔκλεκτόν τε τὸν τοῦ θαλάμου
[1, 8]	μάλιστα αὐτὸν ἔπαρχον ἐποίησε τῶν	στρατοπέδων)	τῇ τοῦ μειρακίου ἀποχρώμενος ἡλικίᾳ
[1, 16]	πρὸς Μαρκίαν, ἣν εἶχε τῶν	παλλακίδων	τιμιωτάτην, καὶ οὐδέν τι ἀπεῖχε
[1, 6]	τε θερμῶν καὶ ψυχροῦ νάματος	ἀτμίδων	τε καὶ ἀέρων, ὧν Ἰταλία
[1, 6]	προκαταλάβοι τὴν βασίλειον ἑστίαν τῶν	εὐπατριδῶν	πλουσίων, εἶθ´ ὥσπερ ἐξ ὀχυρᾶς
[1, 15]	γραφαῖς ἐθαυμάζομεν· ἀπό τε γὰρ	Ἰνδῶν	καὶ Αἰθιόπων, εἴ τι πρότερον
[1, 9]	τοῖς λοιποῖς ἱερεῦσιν, οὓς ἐκ	περιόδων	χρόνον ἡ τάξις καλεῖ, ὁ
[1, 15]	Μαυρουσίαις στρουθοῖς ὀξύτατα φερομέναις καὶ	ποδῶν	τάχει καὶ κολπώσει πτερῶν ἐπαφιεὶς
[1, 5]	ὀπαδὸς ἤδη καὶ σύνεδρός ἐστι	θεῶν·	ἡμῖν δὲ χρὴ μέλειν τῶν
[1, 14]	τῶν τότε ἀνθρώπων ὅτι γνώμῃ	θεῶν	καὶ δυνάμει ἤρξατό τε τὸ
[1, 10]	ἑκάστου ἔτους ὡρισμένης ἡμέρας μητρὶ	θεῶν	πομπὴν τελοῦσι Ῥωμαῖοι· καὶ πάντα
[1, 15]	παρδάλεις ὅσα τε ζῷα γενναῖα	περιθέων	ἄνωθεν κατηκόντιζεν. οὐδέ τις εἶδεν
[1, 7]	τε παντοδαπαῖς καὶ στεφάνων καὶ	ἀνθέων	βολαῖς ὑπεδέχοντο. ὡς δ´ ἐς
[1, 15]	ὅσα τε κερασφόρα πλὴν ταύρων,	συνθέων	αὐτοῖς καὶ καταδιώκων ἔβαλλε φθάνων
[1, 1]	ἀέρων φθορὰς τυράννων τε καὶ	βασιλέων	βίους παραδόξους πρότερον ἢ σπανίως
[1, 17]	τε τῶν πρὸ αὐτοῦ γενομένων	βασιλέων,	κάλλει τε τῶν καθ´ αὑτὸν
[1, 1]	τυράννων, κολακείαν τε ἢ τιμὴν	βασιλέων	πόλεώς τε καὶ ἰδιωτῶν, εὐτελῆ
[1, 10]	ἑκάστοις πλούτου σύμβολα κειμήλιά τε	βασιλέων	ὕλης τε ἢ τέχνης θαύματα,
[1, 2]	ἀποσοβεῖν τοὺς ἐντυγχάνοντας. μόνος τε	βασιλέων	φιλοσοφίαν οὐ λόγοις οὐδὲ δογμάτων
[1, 1]	ποικίλας ἐθνῶν τε κινήσεις καὶ	πόλεων	ἁλώσεις τῶν τε ἐν τῇ
[1, 14]	δὲ τὸ πῦρ τόν τε	νεὼν	καὶ πάντα τὸν περίβολον, ἐπενεμήθη
[1, 3]	ἑαυτήν (ῥᾷστα γὰρ αἱ τῶν	νέων	ψυχαὶ ἐς ἡδονὰς ἐξολισθαίνουσαι ἀπὸ
[1, 11]	ἑαυτὸν δικαστηρίων ἀπείργων καὶ βασιλικῶν	πράξεων.	~συνέβη δὲ κατ´ ἐκεῖνο καιροῦ
[1, 12]	πλήθους ὠθούμενοι καὶ {ὑπὸ τῶν	ἱππέων}	ἐπ´ ἀλλήλους πίπτοντες πολλοὶ ἀπώλοντο.
[1, 12]	πόλεως πεζοὶ στρατιῶται μίσει τῶν	ἱππέων.	~ὄντος δὲ πολέμου ἐμφυλίου ἄλλος
[1, 9]	λανθάνοντα αὐτοὶ μὲν ἔτυχον μεγάλων	δωρεῶν·	ἀγνοοῦντος δὲ ταῦτα τοῦ Περεννίου
[1, 10]	πλῆθος ἤθροισε κακούργων μεγάλαις τε	δωρεῶν	ὑποσχέσεσι καὶ τῶν ἁλισκομένων κοινωνίᾳ,
[1, 12]	φθάσασαν ἐμπιπλάναι τοὺς πόρους τῶν	αἰσθήσεων	καὶ κωλύειν δέχεσθαι τὸ φθορῶδες
[1, 8]	αὐτῷ συνεβούλευε τοὺς ὑπερέχοντας, ὧν	ἁρπάζων	τὰς οὐσίας ῥᾷστα πλουσιώτατος ἐγένετο
[1, 12]	ἀνεπείσθη καὶ πρὸς βασιλείας ἐπιθυμίαν.	ἀθροίζων	δὲ χρήματα καὶ πλεῖστον σῖτον
[1, 15]	ἄνωθεν δὲ καὶ ἐξ ἀσφαλοῦς	ἀκοντίζων	εὐστοχίας μᾶλλον ἢ ἀνδρείας παρέχοιτο
[1, 12]	διεφθείροντο· ὑπό τε τῆς τῶν	λίθων	συνεχοῦς βολῆς οἱ ἵπποι κυλινδουμένοις
[1, 5]	ἀρθέντος ἐν μέσῳ τῷ στρατοπέδῳ	ἀνελθὼν	ἐπ´ αὐτὸ καὶ περιστησάμενος τοὺς
[1, 7]	τέμενος καὶ τοὺς ἄλλους νεὼς	ἀνελθὼν	εὐθὺς τῇ τε συγκλήτῳ καὶ
[1, 17]	τοὺς μὲν ἀπεπέμψατο, αὐτὸς δὲ	ἐπανελθὼν	ἐς τὸ δωμάτιον ὡς δὴ
[1, 5]	τὸ εἰωθὸς πεδίον αὐτοὺς ὑποδέχεσθαι.	προελθὼν	δὲ ὁ Κόμοδος τάς τε
[1, 8]	λήσεσθαι ἤλπισε) γυμνώσας τὸ ξιφίδιον,	ἐπελθών	τε αἰφνιδίως τῷ Κομόδῳ, καὶ
[1, 13]	δὲ παρορμησάντων αὐτὸν τῶν οἰκείων	κατελθὼν	ἐς τὸ ἄστυ μετὰ πάσης
[1, 6]	τὸν βίον πορίζονται, ἢ μεγάλων	μισθῶν	τὴν εἰρήνην ἀντικαταλλάσσονται. ἅπερ ὁ
[1, 15]	ἀκμήν. λεόντων δέ ποτε ἐξ	ὑπογαίων	ἑκατὸν ἅμα ἀφεθέντων ἰσαρίθμοις ἀκοντίοις
[1, 17]	δεδοκυῖα δὴ μή τι τῶν	ἀναγκαίων	ὑπὸ νηπιότητος ἀγνοοῦν παῖζον διαφθείρῃ.
[1, 1]	εὐθέως κατελύθησαν. μερισθεῖσα γὰρ ἡ	Ῥωμαίων	ἀρχὴ ἐν ἔτεσιν ἑξήκοντα ἐς
[1, 15]	βαρβάρους ὅπλα λαμβάνοντα στρατιωτικὰ ἢ	Ῥωμαίων	ἀρχῇ πρέποντα, καθυβρίζοντα δὲ τὸ
[1, 16]	μετὰ δακρύων ἐδεῖτο μήτε τὴν	Ῥωμαίων	ἀρχὴν καθυβρίσαι μηθ´ ἑαυτὸν ἐπιδόντα
[1, 5]	πάσης ἀνδρείας ἀπαλείψαιτε καὶ τὴν	Ῥωμαίων	ἀρχὴν μέχρις ὠκεανοῦ προαγάγοιτε. ὑμῖν
[1, 4]	ἦν ἀνθρώπων τῶν ὑπὸ τὴν	Ῥωμαίων	ἀρχὴν ὃς ἀδακρυτὶ τοιαύτην ἀγγελίαν
[1, 16]	κἀκεῖνον παύσασθαι μεμηνότα καὶ τὴν	Ῥωμαίων	ἀρχὴν τυραννουμένην. νέου μὲν γὰρ
[1, 15]	ὁ δῆμος θέαμα, τὸν εὐγενῆ	Ῥωμαίων	βασιλέα μετὰ τοσαῦτα τρόπαια πατρός
[1, 7]	βασιλέως ἄφιξιν, ὑπερήσθη τε ὁ	Ῥωμαίων	δῆμος καὶ χρηστὰς εἶχεν ἐλπίδας
[1, 14]	κατειληφότων τὴν πόλιν οὐκέτι ὁ	Ῥωμαίων	δῆμος μετ´ εὐνοίας τὸν Κόμοδον
[1, 10]	(τό τε γὰρ πλῆθος τοῦ	Ῥωμαίων	δήμου ἐλογίζετο εὔνουν ἔτι τῷ
[1, 1]	Σεβαστοῦ χρόνον, ἐξ οὗπερ ἡ	Ῥωμαίων	δυναστεία μετέπεσεν ἐς μοναρχίαν, οὐκ
[1, 11]	θεῷ τομίαι ἱερωμένοι. ἐπεὶ δὲ	Ῥωμαίων	ηὔξετο τὰ πράγματα, φασὶν αὐτοῖς
[1, 14]	κελεύσας καλεῖσθαι ἀποδυσάμενός τε τὸ	Ῥωμαίων	καὶ βασίλειον σχῆμα λεοντῆν ἐπεστρώννυτο
[1, 13]	δέ σοι ὅ τε δῆμος	Ῥωμαίων	καὶ τὸ πλεῖστον τοῦ στρατιωτικοῦ.
[1, 2]	ἦν ἐραστής, ὡς μηδενὸς μήτε	Ῥωμαίων	μήτε Ἑλλήνων ἀπολείπεσθαι· δηλοῖ δὲ
[1, 17]	πολυτίμοις κεκοσμημένων, οἷς ἀεὶ χαίρουσι	Ῥωμαίων	οἱ τρυφῶντες. ὑπερηγάπα δὲ ὁ
[1, 11]	ἄχαριν ἕξοντα γῶσιν τοῖς τὰ	Ῥωμαίων	οὐκ ἀκριβοῦσιν. ὁ δὲ Κόμοδος
[1, 12]	δὲ τὸ πάθος ἐν τῇ	Ῥωμαίων	πόλει ἤκμασεν ἅτε πυλυανθρώπῳ τε
[1, 11]	ἐπὶ πολὺ δὲ πανδημεὶ τῶν	Ῥωμαίων	τὴν ναῦν ἐφελκόντων, ἀντεχούσης τῆς
[1, 7]	βασιλέα τε καὶ εὐπατρίδην ὄντα	Ῥωμαίων.	τὸ μὲν γὰρ πρὸς πατρὸς
[1, 15]	πταίειν. συνῆσαν δὲ παιδεύοντες αὐτὸν	Παρθυαίων	οἱ τοξικὴν ἀκριβοῦντες καὶ Μαυρουσίων
[1, 12]	πολλή τέ τις φθορὰ ἐγένετο	ὑποζυγίων	ἅμα καὶ ἀνθρώπων. τότε ὁ
[1, 6]	τερπνὰ διηγούμενοι τήν τε τῶν	ἐπιτηδείων	δαψίλειαν καταριθμοῦντες διαβάλλοντές τε πᾶσαν
[1, 12]	εἰ πρῶτον ἐν σπάνει τῶν	ἐπιτηδείων	καταστήσας ἐπιδόσεσι λαμπραῖς ἁλόντας πόθῳ
[1, 13]	ὅμως δὲ παρορμησάντων αὐτὸν τῶν	οἰκείων	κατελθὼν ἐς τὸ ἄστυ μετὰ
[1, 14]	αὐτὸν ὑφ´ ἑνὶ σχήματι καὶ	θηλειῶν	πολυτέλειαν καὶ ἡρώων ἰσχὺν μιμούμενον.
[1, 8]	κραιπάλαις, τῆς φροντίδος καὶ τῶν	βασιλείων	καμάτων ἀπῆγεν {αὐτόν} πᾶσαν δὲ
[1, 1]	μέχρι τῶν Μάρκου καιρῶν οὔτε	βασιλειῶν	οὕτως ἐπαλλήλους διαδοχὰς οὔτε πολέμων
[1, 12]	καὶ πλεῖστον σῖτον συνωνούμενος καὶ	ἀποκλείων,	ἤλπιζεν ὑπάξεσθαι τόν τε δῆμον
[1, 17]	πολλάκις γὰρ λουόμενος καὶ πολλάκις	ἐσθίων	οὐδένα καιρὸν εἶχεν ἐς ἀνάπαυσιν
[1, 3]	ἑώρα τε τὸν παῖδα τῆς	μειρακίων	ἡλικίας ἀρχόμενον ἐπιβαίνειν, δεδιὼς μὴ
[1, 4]	ὃν αὐτοὶ ἀνεθρέψασθε, ἄρτι τῆς	μειρακίων	ἡλικίας ἐπιβαίνοντα καὶ δεόμενον ὥσπερ
[1, 12]	κατειληφὸς πάθος, ἀποκλείσαντες τὰς τῶν	οἰκιῶν	εἰσόδους ἔς τε τὰ δωμάτια
[1, 1]	οὕτως ἐπαλλήλους διαδοχὰς οὔτε πολέμων	ἐμφυλίων	τε καὶ ξένων τύχας ποικίλας
[1, 10]	κοινωνίᾳ, ὡς μηκέτι λῃστῶν ἀλλὰ	πολεμίων	ἔχειν ἀξίωμα. πόλεσι γὰρ ἤδη
[1, 15]	κατακτενεῖν καὶ τοῖς ἀνδρειοτάτοις τῶν	νεανιῶν	μονομαχήσειν. διαδραμούσης δὲ τῆς φήμης
[1, 6]	ὁ δῆμος χορηγῆσαι πλῆθος ἐπιλέκτων	νεανιῶν.	τοιαῦτά τινα προφασιζομένου τοῦ μειρακίου
[1, 13]	μηδέ τινα προσιέμενος τῶν λόγου	ἀξίων·	ἀλλὰ τῆς μὲν περὶ τὰ
[1, 14]	ἰσχὺν μιμούμενον. τοιοῦτος μὲν δὴ	προιὼν	ἐφαίνετο, ἤλλαξε δὲ καὶ τῶν
[1, 13]	ὑποχείριον. ἁρμάτων τε ἡνιοχείας καὶ	θηρίων	ἐξ ἀντιστάσεως μάχας ἐπαιδεύετο, τῶν
[1, 17]	πρὸ πάσης τροφῆς λαμβάνειν, κώλυμα	δηλητηρίων.	πλὴν ἀλλὰ πολλοῦ γε τοῦ
[1, 11]	βασιλικοῖς κτήμασιν διατρίβων καὶ ἑαυτὸν	δικαστηρίων	ἀπείργων καὶ βασιλικῶν πράξεων. ~συνέβη
[1, 10]	ἀγειρομένην ἐπ´ αὐτούς, τῶν μὲν	χωρίων	ἃ ἐπόρθουν ἀπέστησαν, λαθόντες δὲ
[1, 14]	ἐφαίνετο, ἤλλαξε δὲ καὶ τῶν	ἐνιαυσίων	μηνῶν τὰ ὀνόματα, ὅσα μὲν
[1, 6]	τὴν βασίλειον ἑστίαν τῶν εὐπατριδῶν	πλουσίων,	εἶθ´ ὥσπερ ἐξ ὀχυρᾶς ἀκροπόλεως
[1, 14]	πῦρ ἐκείνης νυκτὸς πολλοὺς ἐκ	πλουσίων	πένητας ἐποίησεν· ὅθεν ὠλοφύροντο κοινῇ
[1, 17]	ἔργων σεμνοὺς ἐπόπτας· τῶν δὲ	πλουσίων	τὰς οὐσίας χαρίσασθαι ἐβούλετο μερίσαι
[1, 15]	Παρθυαίων οἱ τοξικὴν ἀκριβοῦντες καὶ	Μαυρουσίων	οἱ ἀκοντίζειν ἄριστοι, οὓς πάντας
[1, 17]	αἷς δὴ καταλαβούσῃ ὥρᾳ καὶ	ἄκων	ἐδούλευεν. ἐπ´ ὀλίγον μὲν οὖν
[1, 13]	ἀντιστάσεως μάχας ἐπαιδεύετο, τῶν μὲν	κολάκων	ἐς ἀνδρείας δόξαν αὐτὰ ὑμνούντων,
[1, 8]	τοῦ ξίφους, συλληφθεὶς ὑπὸ τῶν	σωματοφυλάκων	τοῦ βασιλέως δίκην ἀνοίας ὑπέσχεν,
[1, 6]	ἦν ἁπάντων καὶ κατ´ ἐπιγαμίαν	προσήκων	αὐτῷ (συνῴκει γὰρ τῇ πρεσβυτάτῃ
[1, 6]	ἀρχῆς προασπίζει· ταμιεῖά τε χρημάτων	βασιλικῶν	ἐνταῦθα πάντα· ἥ τε τοῦ
[1, 11]	καὶ ἑαυτὸν δικαστηρίων ἀπείργων καὶ	βασιλικῶν	πράξεων. ~συνέβη δὲ κατ´ ἐκεῖνο
[1, 12]	θαλάμου ἐξουσίαν τήν τε τῶν	βασιλικῶν	στρατιωτῶν ἀρχὴν ἐγχειρισθῆναι. ὑπὸ δὲ
[1, 12]	τε ζῴων τῶν τοῖς ἀνθρώπων	συνοίκων.	ἐπέσχε δὲ κατ´ αὐτὸ καὶ
[1, 9]	τὸν Κόμοδον τὴν πρόνοιαν τῶν	Ἰλλυρικῶν	στρατευμάτων, αὐτός τε πλεῖστα χρήματα
[1, 5]	ἀπεκυήθην, καὶ μὴ πειραθέντα με	ἰδιωτικῶν	σπαργάνων ἅμα τῷ τῆς γαστρὸς
[1, 15]	πλὴν ταύρων, συνθέων αὐτοῖς καὶ	καταδιώκων	ἔβαλλε φθάνων τε αὐτῶν τὸν
[1, 9]	τὰ λανθάνοντα αὐτοὶ μὲν ἔτυχον	μεγάλων	δωρεῶν· ἀγνοοῦντος δὲ ταῦτα τοῦ
[1, 6]	πρὸς τὸν βίον πορίζονται, ἢ	μεγάλων	μισθῶν τὴν εἰρήνην ἀντικαταλλάσσονται. ἅπερ
[1, 1]	τοῖς ὕστερον ἔσεσθαι προσδοκήσας ἔργων	μεγάλων	τε καὶ πολλῶν ἐν ὀλίγῳ
[1, 16]	κοινωνίᾳ τῶν γῆς καὶ θαλάσσης	καλῶν	εὐφραίνουσιν αὑτοὺς ἀρχαί τε ἐπώνυμοι
[1, 3]	καὶ ἀκώλυτον προσλαβοῦσα μαθημάτων μὲν	καλῶν	καὶ ἐπιτηδευμάτων ἀφηνιάσῃ, μέθαις δὲ
[1, 3]	ἡδονὰς ἐξολισθαίνουσαι ἀπὸ τῶν παιδείας	καλῶν	μετοχετεύονται) οἷα δὴ ἄνδρα πολυίστορα
[1, 2]	δοκιμωτάτους ἐπὶ συντάξεσιν οὐκ εὐκαταφρονήτοις	καλῶν,	ὅπως συνόντες ἀεὶ παιδεύοιεν αὐτῷ
[1, 5]	μᾶλλον συστρατιώτην με ἢ υἱὸν	καλῶν·	τὴν μὲν γὰρ προσηγορίαν ἡγεῖτο
[1, 10]	τοῖς τῶν ἐθνῶν ἡγουμένοις ῥᾳθυμίαν	ἐγκαλῶν	καὶ κελεύει στρατὸν ἐπ´ αὐτοὺς
[1, 15]	τραχήλου ἐκαρατόμει, ὡς καὶ τῶν	κεφαλῶν	ἀφῃρημένας ὁρμῇ τοῦ βέλους ἔτι
[1, 9]	κατὰ τὸν πατέρα εἰδώς, τῶν	ἀγγέλων	εἰπόντων ταῦτα καὶ τὸν πατέρα
[1, 7]	κατασχόντες αὑτῶν ἀλλ´ ἕκαστος φθάσαι	θέλων,	δαφνηφόροι τε καὶ πάντα ἐπιφερόμενοι
[1, 2]	τὸν βίον γαμβροὺς αὑτῷ γενέσθαι	θέλων·	ταῦτα γὰρ μόνα ψυχῆς ἴδια
[1, 14]	ἀλλὰ καὶ τὰς αἰτίας τῶν	ἀλλεπαλλήλων	συμφορῶν ἐς τοὺς ἐκείνου ἀκρίτους
[1, 6]	ἐπράττετο τῇ γνώμῃ τῶν πατρῴων	φίλων,	οἳ πανημέριοι συνῆσαν αὐτῷ τὰ
[1, 17]	αὐτῷ. εἰώθει δὲ καὶ ἐπὶ	ἄλλων	καιρῶν τοῦτο πάσχειν ὁ Κόμοδος
[1, 1]	ἐγὼ δ´ ἱστορίαν οὐ παρ´	ἄλλων	παραδεξάμενος ἄγνωστόν τε καὶ ἀμάρτυρον,
[1, 9]	ἀρκούμενον γράμμασι, πιστεύσας ὁ νεανίας,	ἀσχάλλων	μὲν καὶ δυσφορῶν ὅτι δὴ
[1, 17]	βασιλείας ποιεῖν. ὁ δὲ Κόμοδος	ἀσχάλλων	τοὺς μὲν ἀπεπέμψατο, αὐτὸς δὲ
[1, 12]	ὠλίσθανον καὶ τοὺς ἐπιβάτας ἀπεωθοῦντο.	πολλῶν	δὲ ἑκατέρωθεν πιπτόντων ἐπεβοήθουν τῷ
[1, 14]	ἀποβάσεως τὴν προϋπάρχουσαν φήμην ἐπιστώσατο.	πολλῶν	δὴ καὶ δεινῶν συνεχῶς κατειληφότων
[1, 1]	προσδοκήσας ἔργων μεγάλων τε καὶ	πολλῶν	ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ γενομένων. εἰ
[1, 10]	ἀγροῖς ἐπιτρέχων ἐλῄστευεν, ἐπεὶ δὲ	πολλῶν	χρημάτων ἐγκρατὴς ἐγένετο, μεῖζόν τι
[1, 8]	τῇ Λουκίλλῃ τῶν τῆς βασιλείας	συμβόλων	Πομπηιανῷ ὁ πατὴρ ἐξέδοτο αὐτήν.
[1, 12]	μὲν οὖν τῶν τῆς Ῥώμης	πυλῶν	ἀκωλύτως οἱ ἱππεῖς διώκοντες τοὺς
[1, 4]	ἀνθρώπινον ἐλεεινὸν ἐν ταῖς τῶν	ὁμοφύλων	συμφοραῖς, τά τε δεινὰ ὑπ´
[1, 7]	Κόμοδος μετὰ νεανικῆς σπουδῆς καὶ	διαδραμὼν	τὰς ἐν μέσῳ πόλεις, ὑποδεχθείς
[1, 9]	ἡμιγύμνῳ τε αὐτῷ ἐκκρεμὴς πήρα)	εἰσδραμὼν	καὶ στὰς ἐν μέσῃ τῇ
[1, 17]	δώσειν ἔπαθλα ὑποσχόμενοι. ὃ δ´	εἰσδραμὼν	παρειμένον αὐτὸν ὑπὸ τοῦ φαρμάκου
[1, 1]	βασιλειῶν οὕτως ἐπαλλήλους διαδοχὰς οὔτε	πολέμων	ἐμφυλίων τε καὶ ξένων τύχας
[1, 14]	δέ τινες ἐκ τῶν καταλαβόντων,	πολέμων	σημεῖον εἶναι τὴν τοῦ νεὼ
[1, 13]	συλληφθῆναι κελεύει καὶ τὴν κεφαλὴν	ἀποτεμὼν	δόρατί τε ἐπιμήκει ἐγκαταπήξας ἐκπέμπει
[1, 15]	εἰκόνα φέρον ἡλίου, τὴν κεφαλὴν	ἀποτεμὼν	ἱδρύσατο τὴν ἑαυτοῦ, ὑπογράψας τῇ
[1, 6]	πόθον ἀλλὰ φυγὴν καὶ δέος	ἡμῶν	καταγνοῦσι. καλὸν δέ σοι χειρωσαμένῳ
[1, 7]	ἐκ τῶν τῆς συγκλήτου βουλῆς	ἐπισήμων	ἦν· Φαυστῖνα δ´ ἡ μήτηρ
[1, 7]	καὶ κάλλει προσώπου μετ´ ἀνδρείας.	ὀφθαλμῶν	τε γὰρ ἀρθμίαι καὶ πυρώδεις
[1, 6]	ἄλλοι δὲ ἀπολαύσουσι πηγῶν τε	θερμῶν	καὶ ψυχροῦ νάματος ἀτμίδων τε
[1, 10]	τοὺς ἐφ´ οἱαισδὴ καθειρχθέντας αἰτίαις	δεσμῶν	ἐλευθέρους ἀφιέντες ἄδειάν τε ὑπισχνούμενοι,
[1, 5]	ῥᾷστα πάσης εὐνοίας μεθέξειν πρὸς	ὑμῶν	ἤλπικα, τῶν μὲν πρεσβυτέρων τροφεῖά
[1, 5]	περιόντος μοι τοῦ πατρὸς πλεονεκτεῖν	ὑμῶν	ἠξίουν. ἐκεῖνος γὰρ πάντας ἡμᾶς
[1, 4]	τι καὶ πλέον ὑπάρχειν παρ´	ὑμῶν	οἴομαι· ἐκ γὰρ ὧν αὐτὸς
[1, 5]	καὶ μὴ πειραθέντα με ἰδιωτικῶν	σπαργάνων	ἅμα τῷ τῆς γαστρὸς προελθεῖν
[1, 15]	συνθέων αὐτοῖς καὶ καταδιώκων ἔβαλλε	φθάνων	τε αὐτῶν τὸν δρόμον καὶ
[1, 14]	τῆς πόλεως μέρη καὶ κάλλιστα,	ἱκανῶν	τε ἡμερῶν πάντα ἐπιὸν τὸ
[1, 7]	Ῥωμαῖοι, εὐφημίαις τε παντοδαπαῖς καὶ	στεφάνων	καὶ ἀνθέων βολαῖς ὑπεδέχοντο. ὡς
[1, 4]	φίλους ὅσοι τε παρῆσαν τῶν	συγγενῶν,	καὶ τὸν παῖδα παραστησάμενος, ἐπειδὴ
[1, 13]	„σὺ μὲν“ ἔφη „ὦ βασιλεῦ,	μένων	ἐπὶ ἡσυχίᾳ τῶν πραττομένων ἀγνοίᾳ,
[1, 5]	τε μέλλοντα φοβήσεται δέει τῶν	πεπειραμένων.	τοσαῦτα ὁ Κόμοδος εἰπὼν καὶ
[1, 17]	ἠσκημένων ἐπαλλήλῳ τε ἀνακλάσει ἀμφοτέρωθεν	ἐπτυγμένων	γράφει, ὅσους χρὴ τῆς νυκτὸς
[1, 17]	τῶν ἐκ φιλύρας ἐς λεπτότητα	ἠσκημένων	ἐπαλλήλῳ τε ἀνακλάσει ἀμφοτέρωθεν ἐπτυγμένων
[1, 17]	χρυσῷ δὲ καὶ λίθοις πολυτίμοις	κεκοσμημένων,	οἷς ἀεὶ χαίρουσι Ῥωμαίων οἱ
[1, 15]	πάντας ἀπέκτεινεν, ὡς ἐπὶ πολὺ	κειμένων	τῶν πτωμάτων δι´ αὐτὸ τοῦτο
[1, 6]	καθ´ αὑτὸν ἐπισκέψεσθαι τὸ πρακτέον.	ἐγκειμένων	δὲ τῶν περὶ αὐτὸν θεραπόντων
[1, 11]	Θύμβριδος ἐκβολαῖς (ταύταις γὰρ ἀντὶ	λιμένων	ἐχρῶντο οἱ Ῥωμαῖοι) ἔστησε θείᾳ
[1, 13]	οὐδὲν μέν τι εἰδότα τῶν	ἀπηγγελμένων,	οἰόμενον δέ. ἐλθόντα οὖν αὐτὸν
[1, 5]	ἀμείψεσθε· ὃν ἐπακούειν τε τῶν	λεγομένων	καὶ τὰ πραττόμενα ἐφορᾶν ἡγεῖσθε.
[1, 10]	τε δωρεῶν ὑποσχέσεσι καὶ τῶν	ἁλισκομένων	κοινωνίᾳ, ὡς μηκέτι λῃστῶν ἀλλὰ
[1, 17]	εὐγενέστατός τε τῶν πρὸ αὐτοῦ	γενομένων	βασιλέων, κάλλει τε τῶν καθ´
[1, 1]	καὶ πολλῶν ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ	γενομένων.	εἰ γοῦν τις παραβάλοι πάντα
[1, 1]	ὑπὸ νεαρᾷ δὲ τῇ τῶν	ἐντευξομένων	μνήμῃ, μετὰ πάσης {ἀληθοῦς} ἀκριβείας
[1, 13]	βασιλεῦ, μένων ἐπὶ ἡσυχίᾳ τῶν	πραττομένων	ἀγνοίᾳ, ἐν ἐσχάτῳ καθέστηκας κινδύνῳ·
[1, 9]	τὴν ταχίστην, ὅπως τὴν τῶν	πραττομένων	γνῶσιν φθάσωσιν, ἐκπέμπει τοὺς πορευσομένους
[1, 12]	ὁ Κλέανδρος ἀγγέλλεσθαί τι τῶν	πραττομένων	ἐκώλυεν αὐτῷ, αἰφνιδίως, οὐ προσδοκῶντος
[1, 6]	πίστιν καὶ εὔνοιαν παρὰ τῶν	ἀρχομένων	ἐβεβαίωσεν. τοιαῦτά τινα ἐς προτροπὴν
[1, 4]	τῆς αὑτῶν χρηστότητος ταῖς τῶν	ἀρχομένων	ψυχαῖς ἐνέσταξαν. οὐ γὰρ οἱ
[1, 9]	τῆς παρασκευῆς πω καὶ τῶν	βεβουλευμένων	μήτε τι τῶν κατὰ τὸν
[1, 9]	ἕδραις καὶ ὡς ἑκάστοις διετέτακτο	ἱδρυμένων,	πρίν τι λέγεσθαι ἢ πράττεσθαι
[1, 8]	ἀκρατήτῳ ἐπιθυμίᾳ καὶ τῶν μὲν	προσκτωμένων	ἀεὶ καταφρονήσει, τῶν δ´ οὔπω
[1, 1]	οὔτε πολέμων ἐμφυλίων τε καὶ	ξένων	τύχας ποικίλας ἐθνῶν τε κινήσεις
[1, 2]	ἄρρενες δὲ δύο. τῶν δὲ	ἀρρένων	τούτων ὁ μὲν ἕτερος κομιδῇ
[1, 2]	ὡς μηδενὸς μήτε Ῥωμαίων μήτε	Ἑλλήνων	ἀπολείπεσθαι· δηλοῖ δὲ ὅσα καὶ
[1, 3]	παρὰ {τε} τοὺς Μακεδόνων καὶ	Ἑλλήνων	νόμους, Ἀντίγονος δὲ Διόνυσον πάντα
[1, 11]	ἐπιμνησθῆναι ἔδοξε διὰ τὴν παρ´	Ἑλλήνων	τισὶν ἀγνωσίαν. αὐτὸ μὲν τὸ
[1, 14]	ἤλλαξε δὲ καὶ τῶν ἐνιαυσίων	μηνῶν	τὰ ὀνόματα, ὅσα μὲν ἀρχαῖα
[1, 10]	καὶ ἀπειλῆς ἐπιστέλλει τοῖς τῶν	ἐθνῶν	ἡγουμένοις ῥᾳθυμίαν ἐγκαλῶν καὶ κελεύει
[1, 15]	Ἰταλίας πάσης καὶ τῶν ὁμόρων	ἐθνῶν,	θεασόμενοι ἃ μὴ πρότερον μήτε
[1, 1]	τε καὶ ξένων τύχας ποικίλας	ἐθνῶν	τε κινήσεις καὶ πόλεων ἁλώσεις
[1, 14]	φήμην ἐπιστώσατο. πολλῶν δὴ καὶ	δεινῶν	συνεχῶς κατειληφότων τὴν πόλιν οὐκέτι
[1, 12]	ἔχοντες πρὸς αὐτὸν καὶ τῶν	δεινῶν	τὰς αἰτίας ἐς ἐκεῖνον ἀναφέροντες
[1, 8]	παράσχοι καὶ ἐξουσίαν ἁρπάζειν τὰ	ἐκείνων	κτήματα. μέχρι μὲν οὖν τινὸς
[1, 6]	δέσποτα, πηγνύμενόν τε καὶ ὀρυττόμενον	πίνων	ὕδωρ; ἄλλοι δὲ ἀπολαύσουσι πηγῶν
[1, 12]	τότε ὁ Κόμοδος συμβουλευσάντων αὐτῷ	τινῶν	ἰατρῶν ἐς τὴν Λαύρεντον ἀνεχώρησεν·
[1, 12]	καὶ ἀρώμασι συνεχῶς ἐχρῶντο, φασκόντων	τινῶν	τὴν εὐωδίαν φθάσασαν ἐμπιπλάναι τοὺς
[1, 10]	διαχρήσεσθαι. ἀλλὰ προδοσίας γενομένης {καὶ}	τινῶν	τῶν σὺν αὐτῷ προκατελθόντων ἐς
[1, 17]	πάνυ νήπιον, τούτων δὴ τῶν	γυμνῶν	μὲν ἐσθῆτος χρυσῷ δὲ καὶ
[1, 1]	οἳ πρὸς ἔχθραν ἢ μῖσος	τυράννων,	κολακείαν τε ἢ τιμὴν βασιλέων
[1, 1]	τε σεισμοὺς καὶ ἀέρων φθορὰς	τυράννων	τε καὶ βασιλέων βίους παραδόξους
[1, 15]	τοσαῦτα τρόπαια πατρός τε καὶ	προγόνων	οὐκ ἐπὶ βαρβάρους ὅπλα λαμβάνοντα
[1, 3]	ἔρωτος προχωρήσας παρὰ {τε} τοὺς	Μακεδόνων	καὶ Ἑλλήνων νόμους, Ἀντίγονος δὲ
[1, 6]	αὐτοῦ τὰς ὀρέξεις ἐς τὴν	ἡδονῶν	ἐπιθυμίαν. αἰφνιδίως δὲ καλέσας τοὺς
[1, 10]	καὶ περὶ βασιλείας ἤδη καὶ	μειζόνων	πραγμάτων ὁ Μάτερνος ἐβουλεύετο. ἐπεὶ
[1, 13]	ἐπανῆλθεν αὐλήν. πειραθεὶς δὲ τοσούτων	κινδύνων	ἀπίστως προσεφέρετο πᾶσιν ἀφειδῶς τε
[1, 6]	γὰρ τὸ βάρβαρον φιλοχρήματον, καὶ	κινδύνων	καταφρονήσαντες ἢ δι´ ἐπιδρομῆς καὶ
[1, 12]	ἐλέγετο εὐωδίᾳ τε τῆς τῶν	δαφνῶν	ἀποφορᾶς καὶ τῇ τῶν δένδρων
[1, 9]	Κομόδου ἐπὶ τὴν ἀκρόασιν τῶν	ἐνδόξων	ἀγωνιστῶν, καὶ αὐτοῦ μὲν προκαθίσαντος
[1, 12]	προαστείῳ τοῦ Κομόδου, ἐπελθόντες πανδημεὶ	ἐβόων	καὶ τὸν Κλέανδρον ἐς θάνατον
[1, 4]	εἰ μὴ προσυπάρχοι ἡ τῶν	ὑπηκόων	εὔνοια. μάλιστα δὲ ἐκεῖνοι ἐς
[1, 1]	ἐπιμελέστερον ἑαυτῶν τε καὶ τῶν	ὑπηκόων	ἦρξαν, οἱ δὲ κομιδῇ νέοι
[1, 6]	τὰ κρείττονα ὁρμὴν ὁ Πομπηιανὸς	εἰπὼν	διέτρεψε πρὸς ὀλίγον τὸ μειράκιον.
[1, 5]	τῶν πεπειραμένων. τοσαῦτα ὁ Κόμοδος	εἰπὼν	καὶ μεγαλοφρόνως δωρεαῖς χρημάτων οἰκειωσάμενος
[1, 8]	τῷ Κομόδῳ, καὶ μεγάλῃ φωνῇ	προειπὼν	ὑπὸ τῆς συγκλήτου αὐτῷ ἐπιπεπέμφθαι,
[1, 10]	δεινὰ τολμήσας, τήν τε τάξιν	λιπὼν	καὶ πείσας ἑτέρους ἀπὸ τῶν
[1, 4]	τε τοῖς καθ´ αὑτὸν ἀνθρώποις	ἐγκαταλιπὼν	ἀρετῆς τε ἀίδιον μνήμην ἐς
[1, 16]	αὐτὸς φέρων καὶ συμπροιόντων τῶν	λοιπῶν	μονομάχων ὀφθῆναι τοῖς Ῥωμαίοις. ἐπεὶ
[1, 17]	καὶ Ἔκλεκτον ἐπακολουθήσοντας, τῶν τε	λοιπῶν	τοσοῦτον φόνον, ἀνοιμώξασα καθ´ ἑαυτήν
[1, 15]	ἀπό τε γὰρ Ἰνδῶν καὶ	Αἰθιόπων,	εἴ τι πρότερον ἄγνωστον ἦν,
[1, 12]	στρατιωτῶν οὐδὲ πατούμενος ὑπὸ τῶν	ἵππων,	ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τοῦ πλήθους
[1, 8]	πλουσιώτατος ἐγένετο τῶν καθ´ αὑτὸν	ἀνθρώπων.	γενομένης δ´ ἐξετάσεως διὰ τοῦ
[1, 17]	κάλλει τε τῶν καθ´ αὑτὸν	ἀνθρώπων	εὐπρεπέστατος αὐταρκέστατός τε συμμετρίᾳ σώματος,
[1, 14]	κατ´ ἐκεῖνο καιροῦ τῶν τότε	ἀνθρώπων	ὅτι γνώμῃ θεῶν καὶ δυνάμει
[1, 12]	πάντων τε ζῴων τῶν τοῖς	ἀνθρώπων	συνοίκων. ἐπέσχε δὲ κατ´ αὐτὸ
[1, 12]	φθορὰ ἐγένετο ὑποζυγίων ἅμα καὶ	ἀνθρώπων.	τότε ὁ Κόμοδος συμβουλευσάντων αὐτῷ
[1, 4]	πένθει κατείχετο, οὐδέ τις ἦν	ἀνθρώπων	τῶν ὑπὸ τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν
[1, 12]	νόσος ἐπὶ πλεῖστον ἤκμασε, πολλῆς	ἀνθρώπων	φθορᾶς γενομένης πάντων τε ζῴων
[1, 6]	τε αὐτοῖς ἀνέχειν τὰς τῶν	βαρβάρων	ἐπιδρομάς, ἐπαγγέλλει τὴν ἔξοδον. οἳ
[1, 6]	οὐ πολλῷ χρόνῳ πλείστους τῶν	βαρβάρων	ὅπλοις ἐχειρώσαντο, τοὺς δὲ ἐπὶ
[1, 13]	στρατιωτικοῦ. ἃ δὲ πρὸς μηδενὸς	βαρβάρων	πείσεσθαι προσεδοκῶμεν, ταῦτα δρῶσιν ἡμᾶς
[1, 4]	συμβουλεύοντες αὐτῷ, καὶ ὧν ἀκούει	παρὼν	ὑπομιμνήσκοντες, ὑμῖν τε αὐτοῖς καὶ
[1, 2]	βίῳ ἐπιστώσατο. πολύ τε πλῆθος	ἀνδρῶν	σοφῶν ἤνεγκε τῶν ἐκείνου καιρῶν
[1, 12]	δαφνῶν ἀποφορᾶς καὶ τῇ τῶν	δένδρων	ἡδείᾳ σκιᾷ. ἀλλὰ καὶ οἱ
[1, 1]	βαρβάροις, γῆς τε σεισμοὺς καὶ	ἀέρων	φθορὰς τυράννων τε καὶ βασιλέων
[1, 6]	ψυχροῦ νάματος ἀτμίδων τε καὶ	ἀέρων,	ὧν Ἰταλία μόνη εὔφορος. τοιαῦτα
[1, 14]	ἔργων. πλουσιώτατον δὲ ἦν πάντων	ἱερῶν,	δι´ ἀσφάλειαν ἀναθήμασι κεκοσμημένον χρυσοῦ
[1, 5]	οὐδεὶς ἐψεύδετο. ~ὀλίγων δὲ διελθουσῶν	ἡμερῶν,	ἐν ὅσαις περὶ τὴν κηδείαν
[1, 14]	μέρη καὶ κάλλιστα, ἱκανῶν τε	ἡμερῶν	πάντα ἐπιὸν τὸ πῦρ ἐπεβόσκετο,
[1, 5]	νέον σεμνότητος πληρώσετε τῇ τῶν	ὑμετέρων	ἔργων ἀνδραγαθίᾳ. τὸ βάρβαρον δὲ
[1, 15]	καὶ ποδῶν τάχει καὶ κολπώσει	πτερῶν	ἐπαφιεὶς τὰ βέλη κατ´ ἄκρου
[1, 5]	πρὸς ὑμῶν ἤλπικα, τῶν μὲν	πρεσβυτέρων	τροφεῖά μοι ταῦτα ὀφειλόντων, τοὺς
[1, 3]	Μακεδονικοῦ, θύρσον δὲ ἀντὶ σκήπτρου	φέρων·	ἔτι δὲ καὶ μᾶλλον αὐτὸν
[1, 16]	βασιλικῆς πορφύρας ὅπλα τε αὐτὸς	φέρων	καὶ συμπροιόντων τῶν λοιπῶν μονομάχων
[1, 9]	ἐπὶ τῆς σκηνῆς ἀνὴρ φιλοσόφου	φέρων	σχῆμα (βάκτρον γὰρ ἦν αὐτοῦ
[1, 5]	φύσεως, τὴν δ´ ἀρετῆς κοινωνίαν.	φέρων	τέ με πολλάκις ἔτι νήπιον
[1, 10]	τε κατατρέχοντες τὴν Κελτῶν καὶ	Ἰβήρων	χώραν, πόλεσί τε ταῖς μεγίσταις
[1, 2]	ἀνδρῶν σοφῶν ἤνεγκε τῶν ἐκείνου	καιρῶν	ἡ φορά· φιλεῖ γάρ πως
[1, 1]	που διακοσίοις μέχρι τῶν Μάρκου	καιρῶν	οὔτε βασιλειῶν οὕτως ἐπαλλήλους διαδοχὰς
[1, 17]	εἰώθει δὲ καὶ ἐπὶ ἄλλων	καιρῶν	τοῦτο πάσχειν ὁ Κόμοδος ὑπὸ
[1, 15]	τὸν δρόμον καὶ πληγαῖς καιρίοις	ἀναιρῶν·	λέοντας δὲ καὶ παρδάλεις ὅσα
[1, 10]	ἐπετέλει, παρέπεμπέ τε τὴν θεὸν	χαίρων.	καὶ σωτήρια τοῦ βασιλέως ὁ
[1, 11]	γενέσθαι λέγουσιν, οἳ μὲν περὶ	ὅρων,	οἳ δὲ περὶ τῆς Γανυμήδους
[1, 15]	τῆς Ἰταλίας πάσης καὶ τῶν	ὁμόρων	ἐθνῶν, θεασόμενοι ἃ μὴ πρότερον
[1, 14]	καὶ τὰς αἰτίας τῶν ἀλλεπαλλήλων	συμφορῶν	ἐς τοὺς ἐκείνου ἀκρίτους φόνους
[1, 10]	ἀναμίξας τε τῷ πλήθει τῶν	αἰχμοφόρων	καὶ τῆς πομπῆς νομισθεὶς μέρος,
[1, 9]	ὁ νεανίας, ἀσχάλλων μὲν καὶ	δυσφορῶν	ὅτι δὴ ἀτελῆ κατέλιπε τὰ
[1, 10]	τήν τε περὶ αὐτὸν τῶν	δορυφόρων	εὔνοιαν) τέχνῃ καὶ σοφίᾳ ἤλπισε
[1, 10]	αὐτός τε ἀναλαβὼν τὸ τῶν	δορυφόρων	σχῆμα καὶ τοὺς σὺν αὑτῷ
[1, 4]	αὔταρκες πρὸς τυραννίδος ἀκρασίαν, οὔτε	δυρυφόρων	φρουρὰ ἱκανὴ ῥύεσθαι τὸν ἄρχοντα,
[1, 9]	κατέλιπε τὰ βεβουλευμένα, ὅμως δὲ	θαρρῶν	τῇ τοῦ πατρὸς ὡς ἔτι
[1, 12]	ὁ Κόμοδος συμβουλευσάντων αὐτῷ τινῶν	ἰατρῶν	ἐς τὴν Λαύρεντον ἀνεχώρησεν· εὐψυχέστερον
[1, 12]	κατὰ τὴν πόλιν κελευόντων τῶν	ἰατρῶν	μύρου εὐωδεστάτου τάς τε ὀσφρήσεις
[1, 15]	δορκάδας ὅσα τε κερασφόρα πλὴν	ταύρων,	συνθέων αὐτοῖς καὶ καταδιώκων ἔβαλλε
[1, 13]	καὶ ἀκόλαστοι σώματος ἡδοναί. καὶ	σώφρων	μὲν πᾶς καὶ παιδείας κἂν
[1, 17]	ἀποσκευάσασθαι πάντας ἤθελεν, αἰδούμενος ἔχειν	αἰσχρῶν	ἔργων σεμνοὺς ἐπόπτας· τῶν δὲ
[1, 10]	μέρος, μηδενὸς {τε} προφυλαττομένου αἰφνιδίως	ἐπιπεσὼν	τὸν Κόμοδον διαχρήσεσθαι. ἀλλὰ προδοσίας
[1, 17]	ἐς τὸ δωμάτιον ὡς δὴ	καθευδήσων	(καὶ γὰρ μεσημβρίας εἰώθει τοῦτο
[1, 16]	ἐκέλευεν αὑτῷ πάντα παρασκευασθῆναι ὡς	διανυκτερεύσων	ἐν τῷ τῶν μονομάχων καταγωγίῳ
[1, 5]	καὶ οὐδεὶς ἐψεύδετο. ~ὀλίγων δὲ	διελθουσῶν	ἡμερῶν, ἐν ὅσαις περὶ τὴν
[1, 9]	τῶν κατὰ τὸν πατέρα εἰδώς,	τῶν	ἀγγέλων εἰπόντων ταῦτα καὶ τὸν
[1, 6]	αὐτῷ (συνῴκει γὰρ τῇ πρεσβυτάτῃ	τῶν	ἀδελφῶν τοῦ Κομόδου) „ποθεῖν μέν
[1, 12]	εὐωδίαν φθάσασαν ἐμπιπλάναι τοὺς πόρους	τῶν	αἰσθήσεων καὶ κωλύειν δέχεσθαι τὸ
[1, 13]	ἐπίβουλος ἐδιώκετο, γελωτοποιοὶ δὲ καὶ	τῶν	αἰσχίστων ὑποκριταὶ εἶχον αὐτὸν ὑποχείριον.
[1, 10]	ὁμοίως ἀναμίξας τε τῷ πλήθει	τῶν	αἰχμοφόρων καὶ τῆς πομπῆς νομισθεὶς
[1, 3]	μισθοῖς ἐθηρᾶτο, τοῦτο δὲ αἱ	τῶν	Ἀλεξάνδρου διαδόχων ἐς τοὺς ὑπηκόους
[1, 10]	μεγάλαις τε δωρεῶν ὑποσχέσεσι καὶ	τῶν	ἁλισκομένων κοινωνίᾳ, ὡς μηκέτι λῃστῶν
[1, 14]	ἐπέβλεπεν, ἀλλὰ καὶ τὰς αἰτίας	τῶν	ἀλλεπαλλήλων συμφορῶν ἐς τοὺς ἐκείνου
[1, 17]	ἀφαιρεῖται, δεδοκυῖα δὴ μή τι	τῶν	ἀναγκαίων ὑπὸ νηπιότητος ἀγνοοῦν παῖζον
[1, 15]	ὃ μὲν οὖν μονομαχῶν ῥᾳδίως	τῶν	ἀνταγωνιστῶν περιεγίνετο καὶ μέχρι τραυμάτων
[1, 13]	Κλέανδρον, οὐδὲν μέν τι εἰδότα	τῶν	ἀπηγγελμένων, οἰόμενον δέ. ἐλθόντα οὖν
[1, 6]	σοι πίστιν καὶ εὔνοιαν παρὰ	τῶν	ἀρχομένων ἐβεβαίωσεν. τοιαῦτά τινα ἐς
[1, 4]	ἐκ τῆς αὑτῶν χρηστότητος ταῖς	τῶν	ἀρχομένων ψυχαῖς ἐνέσταξαν. οὐ γὰρ
[1, 10]	λιπὼν καὶ πείσας ἑτέρους ἀπὸ	τῶν	αὐτῶν ἔργων συναποδρᾶναι, χεῖρα πολλὴν
[1, 6]	προστάξας τε αὐτοῖς ἀνέχειν τὰς	τῶν	βαρβάρων ἐπιδρομάς, ἐπαγγέλλει τὴν ἔξοδον.
[1, 6]	καὶ οὐ πολλῷ χρόνῳ πλείστους	τῶν	βαρβάρων ὅπλοις ἐχειρώσαντο, τοὺς δὲ
[1, 8]	καὶ κραιπάλαις, τῆς φροντίδος καὶ	τῶν	βασιλείων καμάτων ἀπῆγεν {αὐτόν} πᾶσαν
[1, 12]	τοῦ θαλάμου ἐξουσίαν τήν τε	τῶν	βασιλικῶν στρατιωτῶν ἀρχὴν ἐγχειρισθῆναι. ὑπὸ
[1, 9]	τι τῆς παρασκευῆς πω καὶ	τῶν	βεβουλευμένων μήτε τι τῶν κατὰ
[1, 16]	νομισμάτων τε ἀντιδόσεσι καὶ κοινωνίᾳ	τῶν	γῆς καὶ θαλάσσης καλῶν εὐφραίνουσιν
[1, 17]	παιδίον πάνυ νήπιον, τούτων δὴ	τῶν	γυμνῶν μὲν ἐσθῆτος χρυσῷ δὲ
[1, 8]	τῶν μὲν προσκτωμένων ἀεὶ καταφρονήσει,	τῶν	δ´ οὔπω παρόντων ἀπλήστῳ ἀντιποιήσει.
[1, 12]	ἀντέχειν ἐλέγετο εὐωδίᾳ τε τῆς	τῶν	δαφνῶν ἀποφορᾶς καὶ τῇ τῶν
[1, 2]	ἐγένοντο πλείους, ἄρρενες δὲ δύο.	τῶν	δὲ ἀρρένων τούτων ὁ μὲν
[1, 3]	μὲν πειθοῖ ἐς συμμαχίαν προσηγάγετο,	τῶν	δὲ καὶ κρατήσας ἦν τοῖς
[1, 17]	ἔχειν αἰσχρῶν ἔργων σεμνοὺς ἐπόπτας·	τῶν	δὲ πλουσίων τὰς οὐσίας χαρίσασθαι
[1, 12]	ἀπεχθῶς ἔχοντες πρὸς αὐτὸν καὶ	τῶν	δεινῶν τὰς αἰτίας ἐς ἐκεῖνον
[1, 12]	τῶν δαφνῶν ἀποφορᾶς καὶ τῇ	τῶν	δένδρων ἡδείᾳ σκιᾷ. ἀλλὰ καὶ
[1, 4]	ποι φερόμενος ὑπ´ ἀτελοῦς τῆς	τῶν	δεόντων ἐμπειρίας ἐς φαῦλα ἐπιτηδεύματα
[1, 12]	ἦν, τὸ μὲν γένος Φρύξ,	τῶν	δημοσίᾳ εἰωθότων ὑπὸ κήρυκι πιπράσκεσθαι.
[1, 10]	ὑπάρχον, τήν τε περὶ αὐτὸν	τῶν	δορυφόρων εὔνοιαν) τέχνῃ καὶ σοφίᾳ
[1, 10]	γὰρ αὐτός τε ἀναλαβὼν τὸ	τῶν	δορυφόρων σχῆμα καὶ τοὺς σὺν
[1, 17]	οὖν τὸ γραμματεῖον δία τινος	τῶν	ἑαυτῷ πιστῶν ἀναγνωσθησόμενον πέμπει τῷ
[1, 10]	τε καὶ ἀπειλῆς ἐπιστέλλει τοῖς	τῶν	ἐθνῶν ἡγουμένοις ῥᾳθυμίαν ἐγκαλῶν καὶ
[1, 17]	ποιεῖν) λαβὼν γραμματεῖον τούτων δὴ	τῶν	ἐκ φιλύρας ἐς λεπτότητα ἠσκημένων
[1, 2]	τε πλῆθος ἀνδρῶν σοφῶν ἤνεγκε	τῶν	ἐκείνου καιρῶν ἡ φορά· φιλεῖ
[1, 17]	μονομάχων καταγωγίου· προσποιησάμενοι δὲ περὶ	τῶν	ἐκείνῳ διαφερόντων σκέπτεσθαι συντίθενται φθάσαι
[1, 5]	θεῶν· ἡμῖν δὲ χρὴ μέλειν	τῶν	ἐν ἀνθρώποις καὶ τὰ ἐπὶ
[1, 3]	ἄνδρα πολυίστορα μάλιστα ἐτάραττε μνήμη	τῶν	ἐν νεότητι βασιλείαν παραλαβόντων, τοῦτο
[1, 5]	ἡλικιώτας εἰκότως ἂν καὶ συμφοιτητὰς	τῶν	ἐν ὅπλοις ἔργων ἀποκαλοίην· πάντας
[1, 14]	κατεφλέχθη, μέγιστον καὶ κάλλιστον γενόμενον	τῶν	ἐν τῇ πόλει ἔργων. πλουσιώτατον
[1, 9]	τοῦ Κομόδου ἐπὶ τὴν ἀκρόασιν	τῶν	ἐνδόξων ἀγωνιστῶν, καὶ αὐτοῦ μὲν
[1, 14]	προιὼν ἐφαίνετο, ἤλλαξε δὲ καὶ	τῶν	ἐνιαυσίων μηνῶν τὰ ὀνόματα, ὅσα
[1, 1]	ἀμάρτυρον, ὑπὸ νεαρᾷ δὲ τῇ	τῶν	ἐντευξομένων μνήμῃ, μετὰ πάσης {ἀληθοῦς}
[1, 8]	ἐκεῖνος τῆς βουλῆς λαβών τινας	τῶν	ἐξεχόντων ἀναπείθει νεανίσκον τινά, καὶ
[1, 6]	σώματος ἐπιμέλειαν. παρεισδύντες δέ τινες	τῶν	ἐπὶ τῆς αὐλῆς οἰκετῶν διαφθείρειν
[1, 6]	ἀκούσματα τερπνὰ διηγούμενοι τήν τε	τῶν	ἐπιτηδείων δαψίλειαν καταριθμοῦντες διαβάλλοντές τε
[1, 12]	στρατόπεδον, εἰ πρῶτον ἐν σπάνει	τῶν	ἐπιτηδείων καταστήσας ἐπιδόσεσι λαμπραῖς ἁλόντας
[1, 6]	ἐκεῖσε προκαταλάβοι τὴν βασίλειον ἑστίαν	τῶν	εὐπατριδῶν πλουσίων, εἶθ´ ὥσπερ ἐξ
[1, 12]	οἱ κατὰ τὴν πόλιν κελευόντων	τῶν	ἰατρῶν μύρου εὐωδεστάτου τάς τε
[1, 9]	πείθει τὸν Κόμοδον τὴν πρόνοιαν	τῶν	Ἰλλυρικῶν στρατευμάτων, αὐτός τε πλεῖστα
[1, 12]	τοῦ πλήθους ὠθούμενοι καὶ {ὑπὸ	τῶν	ἱππέων} ἐπ´ ἀλλήλους πίπτοντες πολλοὶ
[1, 12]	τῆς πόλεως πεζοὶ στρατιῶται μίσει	τῶν	ἱππέων. ~ὄντος δὲ πολέμου ἐμφυλίου
[1, 12]	τῶν στρατιωτῶν οὐδὲ πατούμενος ὑπὸ	τῶν	ἵππων, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τοῦ
[1, 8]	τὰς οὐσίας ῥᾷστα πλουσιώτατος ἐγένετο	τῶν	καθ´ αὑτὸν ἀνθρώπων. γενομένης δ´
[1, 17]	αὐτοῦ γενομένων βασιλέων, κάλλει τε	τῶν	καθ´ αὑτὸν ἀνθρώπων εὐπρεπέστατος αὐταρκέστατός
[1, 9]	καὶ τῶν βεβουλευμένων μήτε τι	τῶν	κατὰ τὸν πατέρα εἰδώς, τῶν
[1, 14]	ἐπαύσατο. συνεβάλλοντο δέ τινες ἐκ	τῶν	καταλαβόντων, πολέμων σημεῖον εἶναι τὴν
[1, 15]	τοῦ τραχήλου ἐκαρατόμει, ὡς καὶ	τῶν	κεφαλῶν ἀφῃρημένας ὁρμῇ τοῦ βέλους
[1, 13]	Κλεάνδρου ἐξουσίας, ἡ δὲ πρεσβυτάτη	τῶν	Κομόδου ἀδελφῶν (Φαδίλλα ἦν ὄνομα
[1, 4]	ὥσπερ ἐν χειμῶνι καὶ ζάλῃ	τῶν	κυβερνησόντων, μή ποι φερόμενος ὑπ´
[1, 5]	οὕτως ἀμείψεσθε· ὃν ἐπακούειν τε	τῶν	λεγομένων καὶ τὰ πραττόμενα ἐφορᾶν
[1, 12]	αὐτῶν διεφθείροντο· ὑπό τε τῆς	τῶν	λίθων συνεχοῦς βολῆς οἱ ἵπποι
[1, 13]	ῥᾳδίως πιστεύων μηδέ τινα προσιέμενος	τῶν	λόγου ἀξίων· ἀλλὰ τῆς μὲν
[1, 16]	τε αὐτὸς φέρων καὶ συμπροιόντων	τῶν	λοιπῶν μονομάχων ὀφθῆναι τοῖς Ῥωμαίοις.
[1, 1]	ἔτεσι περί που διακοσίοις μέχρι	τῶν	Μάρκου καιρῶν οὔτε βασιλειῶν οὕτως
[1, 6]	μᾶλλον ἐπείγοντα ἐπέχει τὴν ἐπιθυμίαν.	τῶν	μὲν γὰρ ἐκεῖσε καὶ ὕστερον
[1, 13]	θηρίων ἐξ ἀντιστάσεως μάχας ἐπαιδεύετο,	τῶν	μὲν κολάκων ἐς ἀνδρείας δόξαν
[1, 5]	εὐνοίας μεθέξειν πρὸς ὑμῶν ἤλπικα,	τῶν	μὲν πρεσβυτέρων τροφεῖά μοι ταῦτα
[1, 8]	πλούτου τε ἀκρατήτῳ ἐπιθυμίᾳ καὶ	τῶν	μὲν προσκτωμένων ἀεὶ καταφρονήσει, τῶν
[1, 10]	ἐκεῖνοι δύναμιν ἀγειρομένην ἐπ´ αὐτούς,	τῶν	μὲν χωρίων ἃ ἐπόρθουν ἀπέστησαν,
[1, 15]	ἑαυτὸν δὲ οὐκέτι Ἡρακλέα, ἀλλὰ	τῶν	μονομαχούντων ἐνδόξου τινὸς προτετελευτηκότος ὀνόματι
[1, 15]	γὰρ μετοικισθῆναι ἐβούλετο ἐς τὸ	τῶν	μονομάχων καταγώγιον. ἑαυτὸν δὲ οὐκέτι
[1, 16]	προελθεῖν οἰκίας, ἀλλ´ ἐκ τοῦ	τῶν	μονομάχων καταγωγίου, ἀντὶ δὲ τῆς
[1, 17]	ἐκέλευσεν ὁ βασιλεὺς καὶ τοῦ	τῶν	μονομάχων καταγωγίου· προσποιησάμενοι δὲ περὶ
[1, 16]	παρασκευασθῆναι ὡς διανυκτερεύσων ἐν τῷ	τῶν	μονομάχων καταγωγίῳ κἀκεῖθεν προελευσόμενος ἐπὶ
[1, 15]	χειρὶ κατακτενεῖν καὶ τοῖς ἀνδρειοτάτοις	τῶν	νεανιῶν μονομαχήσειν. διαδραμούσης δὲ τῆς
[1, 3]	ἐπιδῷ ἑαυτήν (ῥᾷστα γὰρ αἱ	τῶν	νέων ψυχαὶ ἐς ἡδονὰς ἐξολισθαίνουσαι
[1, 13]	νεωτερίσειεν, ὅμως δὲ παρορμησάντων αὐτὸν	τῶν	οἰκείων κατελθὼν ἐς τὸ ἄστυ
[1, 12]	τὸ κατειληφὸς πάθος, ἀποκλείσαντες τὰς	τῶν	οἰκιῶν εἰσόδους ἔς τε τὰ
[1, 6]	πατρίδα εἰκός· καὶ γὰρ αὐτοὶ	τῶν	οἴκοι ὁμοίᾳ ἐπιθυμία ἑαλώκαμεν. ἀλλὰ
[1, 15]	τε τῆς Ἰταλίας πάσης καὶ	τῶν	ὁμόρων ἐθνῶν, θεασόμενοι ἃ μὴ
[1, 4]	τὸ ἀνθρώπινον ἐλεεινὸν ἐν ταῖς	τῶν	ὁμοφύλων συμφοραῖς, τά τε δεινὰ
[1, 3]	ψυχαὶ ἐς ἡδονὰς ἐξολισθαίνουσαι ἀπὸ	τῶν	παιδείας καλῶν μετοχετεύονται) οἷα δὴ
[1, 16]	ἀνήνεγκε πρὸς Μαρκίαν, ἣν εἶχε	τῶν	παλλακίδων τιμιωτάτην, καὶ οὐδέν τι
[1, 13]	ῥηξαμένη τε τὴν ἐσθῆτα, καὶ	τῶν	παρόντων τινές (ἐθάρρησαν γὰρ τοῖς
[1, 6]	χρόνου πάντα ἐπράττετο τῇ γνώμῃ	τῶν	πατρῴων φίλων, οἳ πανημέριοι συνῆσαν
[1, 5]	τά τε μέλλοντα φοβήσεται δέει	τῶν	πεπειραμένων. τοσαῦτα ὁ Κόμοδος εἰπὼν
[1, 6]	ἐπισκέψεσθαι τὸ πρακτέον. ἐγκειμένων δὲ	τῶν	περὶ αὐτὸν θεραπόντων οὐκέτι μὲν
[1, 1]	~Οἱ πλεῖστοι	τῶν	περὶ συγκομιδὴν ἱστορίας ἀσχοληθέντων ἔργων
[1, 1]	ἡλικίαν πρεσβύτεροι διὰ τὴν ἐμπειρίαν	τῶν	πραγμάτων ἐπιμελέστερον ἑαυτῶν τε καὶ
[1, 13]	„ὦ βασιλεῦ, μένων ἐπὶ ἡσυχίᾳ	τῶν	πραττομένων ἀγνοίᾳ, ἐν ἐσχάτῳ καθέστηκας
[1, 12]	ἐπείπερ ὁ Κλέανδρος ἀγγέλλεσθαί τι	τῶν	πραττομένων ἐκώλυεν αὐτῷ, αἰφνιδίως, οὐ
[1, 17]	τοῦ πατρὸς τελευτήν, εὐγενέστατός τε	τῶν	πρὸ αὐτοῦ γενομένων βασιλέων, κάλλει
[1, 15]	ἀπέκτεινεν, ὡς ἐπὶ πολὺ κειμένων	τῶν	πτωμάτων δι´ αὐτὸ τοῦτο ἐπὶ
[1, 11]	σκάφος. ἐπὶ πολὺ δὲ πανδημεὶ	τῶν	Ῥωμαίων τὴν ναῦν ἐφελκόντων, ἀντεχούσης
[1, 12]	δῆμος οὐ μόνον βαλλόμενος ὑπὸ	τῶν	στρατιωτῶν οὐδὲ πατούμενος ὑπὸ τῶν
[1, 16]	μεταπεμψάμενος Λαῖτόν τε τὸν ἔπαρχον	τῶν	στρατοπέδων Ἔκλεκτόν τε τὸν τοῦ
[1, 8]	καὶ μάλιστα αὐτὸν ἔπαρχον ἐποίησε	τῶν	στρατοπέδων) τῇ τοῦ μειρακίου ἀποχρώμενος
[1, 4]	τοὺς φίλους ὅσοι τε παρῆσαν	τῶν	συγγενῶν, καὶ τὸν παῖδα παραστησάμενος,
[1, 10]	ἀλλὰ προδοσίας γενομένης {καὶ} τινῶν	τῶν	σὺν αὐτῷ προκατελθόντων ἐς τὴν
[1, 8]	δεῖξιν τοῦ ξίφους, συλληφθεὶς ὑπὸ	τῶν	σωματοφυλάκων τοῦ βασιλέως δίκην ἀνοίας
[1, 9]	τοῦ θεάτρου μετὰ πάσης εὐκοσμίας,	τῶν	τε ἐν ἀξιώσεσιν ἐν ἐξαιρέτοις
[1, 1]	τε κινήσεις καὶ πόλεων ἁλώσεις	τῶν	τε ἐν τῇ ἡμεδαπῇ καὶ
[1, 17]	Λαῖτόν τε καὶ Ἔκλεκτον ἐπακολουθήσοντας,	τῶν	τε λοιπῶν τοσοῦτον φόνον, ἀνοιμώξασα
[1, 8]	Λούκιον τελευτῆσαι, μενόντων τῇ Λουκίλλῃ	τῶν	τῆς βασιλείας συμβόλων Πομπηιανῷ ὁ
[1, 12]	πολλοὶ ἀπώλοντο. μέχρι μὲν οὖν	τῶν	τῆς Ῥώμης πυλῶν ἀκωλύτως οἱ
[1, 7]	πρὸς πατρὸς αὐτῷ γένος ἐκ	τῶν	τῆς συγκλήτου βουλῆς ἐπισήμων ἦν·
[1, 17]	ἐπὶ δὲ τούτοις πολὺ πλῆθος	τῶν	τῆς συγκλήτου πρωτευόντων. τοὺς μὲν
[1, 12]	φθορᾶς γενομένης πάντων τε ζῴων	τῶν	τοῖς ἀνθρώπων συνοίκων. ἐπέσχε δὲ
[1, 14]	ἐξεθειάσθη πιστευόντων κατ´ ἐκεῖνο καιροῦ	τῶν	τότε ἀνθρώπων ὅτι γνώμῃ θεῶν
[1, 5]	ἡμῖν νέον σεμνότητος πληρώσετε τῇ	τῶν	ὑμετέρων ἔργων ἀνδραγαθίᾳ. τὸ βάρβαρον
[1, 4]	ἄρχοντα, εἰ μὴ προσυπάρχοι ἡ	τῶν	ὑπηκόων εὔνοια. μάλιστα δὲ ἐκεῖνοι
[1, 1]	πραγμάτων ἐπιμελέστερον ἑαυτῶν τε καὶ	τῶν	ὑπηκόων ἦρξαν, οἱ δὲ κομιδῇ
[1, 4]	κατείχετο, οὐδέ τις ἦν ἀνθρώπων	τῶν	ὑπὸ τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν ὃς
[1, 8]	τῆς φροντίδος καὶ τῶν βασιλείων	καμάτων	ἀπῆγεν {αὐτόν} πᾶσαν δὲ τὴν
[1, 1]	πρεσβύτεροι διὰ τὴν ἐμπειρίαν τῶν	πραγμάτων	ἐπιμελέστερον ἑαυτῶν τε καὶ τῶν
[1, 10]	περὶ βασιλείας ἤδη καὶ μειζόνων	πραγμάτων	ὁ Μάτερνος ἐβουλεύετο. ἐπεὶ γὰρ
[1, 2]	βασιλέων φιλοσοφίαν οὐ λόγοις οὐδὲ	δογμάτων	γνώσεσι, σεμνῷ δ´ ἤθει καὶ
[1, 3]	ἐξουσίαν αὐτοκράτορα καὶ ἀκώλυτον προσλαβοῦσα	μαθημάτων	μὲν καλῶν καὶ ἐπιτηδευμάτων ἀφηνιάσῃ,
[1, 8]	ἐν ᾧ περὶ τὴν τῶν	ῥημάτων	προφορὰν ἠσχολεῖτο καὶ τὴν δεῖξιν
[1, 6]	σῆς ἀρχῆς προασπίζει· ταμιεῖά τε	χρημάτων	βασιλικῶν ἐνταῦθα πάντα· ἥ τε
[1, 10]	ἐπιτρέχων ἐλῄστευεν, ἐπεὶ δὲ πολλῶν	χρημάτων	ἐγκρατὴς ἐγένετο, μεῖζόν τι πλῆθος
[1, 8]	τὰ λοιπὰ φήσας αὐτὸς κατορθώσεσθαι	χρημάτων	ἐπιδόσει. ὃ δ´ ὑποστὰς ἐν
[1, 5]	Κόμοδος εἰπὼν καὶ μεγαλοφρόνως δωρεαῖς	χρημάτων	οἰκειωσάμενος τὸ στρατιωτικόν, ἐς τὴν
[1, 6]	ἀμέριμνον ὠνούμενος ἀφειδῶς τε ἔχων	χρημάτων,	πάντα ἐδίδου τὰ αἰτούμενα. ~τῆς
[1, 4]	τὰ ἄριστα συμβουλεύοντες. οὔτε γὰρ	χρημάτων	πλῆθος οὐδὲν αὔταρκες πρὸς τυραννίδος
[1, 13]	αἰσχίστων ὑποκριταὶ εἶχον αὐτὸν ὑποχείριον.	ἁρμάτων	τε ἡνιοχείας καὶ θηρίων ἐξ
[1, 16]	δεξιοῦνταί τε ἀλλήλους καὶ προσαγορεύουσι	νομισμάτων	τε ἀντιδόσεσι καὶ κοινωνίᾳ τῶν
[1, 15]	τῶν ἀνταγωνιστῶν περιεγίνετο καὶ μέχρι	τραυμάτων	προεχώρει ὑπεικόντων ἁπάντων καὶ τὸν
[1, 3]	προσλαβοῦσα μαθημάτων μὲν καλῶν καὶ	ἐπιτηδευμάτων	ἀφηνιάσῃ, μέθαις δὲ καὶ κραιπάλαις
[1, 9]	Κόμοδον τὴν πρόνοιαν τῶν Ἰλλυρικῶν	στρατευμάτων,	αὐτός τε πλεῖστα χρήματα ἤθροιζεν
[1, 15]	ὡς ἐπὶ πολὺ κειμένων τῶν	πτωμάτων	δι´ αὐτὸ τοῦτο ἐπὶ σχολῆς
[1, 8]	~χρόνου μὲν οὖν τινὸς ὀλίγων	ἐτῶν	τιμὴν πᾶσαν ἀπένεμε τοῖς πατρῴοις
[1, 17]	καὶ παροινίας τῆς σῆς, ἧς	ἐτῶν	τοσούτων ἠνεσχόμην. ἀλλ´ οὐ καταπροίξῃ
[1, 6]	τινες τῶν ἐπὶ τῆς αὐλῆς	οἰκετῶν	διαφθείρειν ἐπειρῶντο νέον ἦθος βασιλέως,
[1, 11]	οὔτε δὲ τὴν ὕλην οὔτε	τεχνιτῶν	ὅστις ἐποίησεν ἐγνωσμένον οὐδὲ ψαυστὸν
[1, 6]	δὲ ὁ δῆμος χορηγῆσαι πλῆθος	ἐπιλέκτων	νεανιῶν. τοιαῦτά τινα προφασιζομένου τοῦ
[1, 10]	προσήγοντο· πᾶσάν τε κατατρέχοντες τὴν	Κελτῶν	καὶ Ἰβήρων χώραν, πόλεσί τε
[1, 8]	Λουκίλλα ἦν τῷ Κομόδῳ πρεσβυτάτη	πάντων	ἀδελφή. αὕτη πρότερον Λουκίῳ Βήρῳ
[1, 16]	ἔνδοξον καὶ ἐνιαύσιον πορφύραν περιτίθενται,	πάντων	ἑορταζόντων ὁ Κόμοδος ἐβούλετο οὐκ
[1, 14]	πόλει ἔργων. πλουσιώτατον δὲ ἦν	πάντων	ἱερῶν, δι´ ἀσφάλειαν ἀναθήμασι κεκοσμημένον
[1, 12]	ἤκμασε, πολλῆς ἀνθρώπων φθορᾶς γενομένης	πάντων	τε ζῴων τῶν τοῖς ἀνθρώπων
[1, 17]	εὗρεν αὐτὸ θανατηφόρον καὶ πρὸ	ἁπάντων	αὑτήν τε μέλλουσαν τεθνήξεσθαι, Λαῖτόν
[1, 6]	δέ, ὃς πρεσβύτατός τε ἦν	ἁπάντων	καὶ κατ´ ἐπιγαμίαν προσήκων αὐτῷ
[1, 15]	καὶ μέχρι τραυμάτων προεχώρει ὑπεικόντων	ἁπάντων	καὶ τὸν βασιλέα οὐ τὸν
[1, 1]	τε πάλαι γεγονότων μνήμην ἀνανεώσασθαι	σπουδασάντων,	παιδείας κλέος ἀίδιον μνώμενοι, ὡς
[1, 13]	περὶ αὐτὸν νεωτερίσειεν, ὅμως δὲ	παρορμησάντων	αὐτὸν τῶν οἰκείων κατελθὼν ἐς
[1, 12]	καὶ ἀνθρώπων. τότε ὁ Κόμοδος	συμβουλευσάντων	αὐτῷ τινῶν ἰατρῶν ἐς τὴν
[1, 15]	ποτε ἐξ ὑπογαίων ἑκατὸν ἅμα	ἀφεθέντων	ἰσαρίθμοις ἀκοντίοις πάντας ἀπέκτεινεν, ὡς
[1, 1]	πλεῖστοι τῶν περὶ συγκομιδὴν ἱστορίας	ἀσχοληθέντων	ἔργων τε πάλαι γεγονότων μνήμην
[1, 14]	γὰρ ὄμβρου προϋπάρξαντος οὔτε νεφῶν	ἀθροισθέντων,	σεισμοῦ δὲ ὀλίγου προγενομένου γῆς,
[1, 7]	τε ἦν, πόρρω τῆς πόλεως	ὑπήντων,	θεασόμενοι τὸν νέον καὶ εὐγενῆ
[1, 3]	μνήμη τῶν ἐν νεότητι βασιλείαν	παραλαβόντων,	τοῦτο μὲν Διονυσίου τοῦ Σικελιώτου
[1, 14]	συνεβάλλοντο δέ τινες ἐκ τῶν	καταλαβόντων,	πολέμων σημεῖον εἶναι τὴν τοῦ
[1, 15]	τοῦ δόρατος αἰχμῇ τὴν τῶν	ὀδόντων	ἀκμήν. λεόντων δέ ποτε ἐξ
[1, 4]	φερόμενος ὑπ´ ἀτελοῦς τῆς τῶν	δεόντων	ἐμπειρίας ἐς φαῦλα ἐπιτηδεύματα προσαραχθῇ.
[1, 15]	αἰχμῇ τὴν τῶν ὀδόντων ἀκμήν.	λεόντων	δέ ποτε ἐξ ὑπογαίων ἑκατὸν
[1, 16]	καὶ ἐνιαύσιον πορφύραν περιτίθενται, πάντων	ἑορταζόντων	ὁ Κόμοδος ἐβούλετο οὐκ ἐκ
[1, 10]	{καὶ} τινῶν τῶν σὺν αὐτῷ	προκατελθόντων	ἐς τὴν πόλιν καὶ τὴν
[1, 16]	ὅπλα τε αὐτὸς φέρων καὶ	συμπροιόντων	τῶν λοιπῶν μονομάχων ὀφθῆναι τοῖς
[1, 15]	περιεγίνετο καὶ μέχρι τραυμάτων προεχώρει	ὑπεικόντων	ἁπάντων καὶ τὸν βασιλέα οὐ
[1, 11]	Γανυμήδην ἁρπασθέντα ἀφανῆ γενέσθαι λόγος,	ἀνθελκόντων	αὐτὸν τοῦ ἀδελφοῦ καὶ τοῦ
[1, 11]	πανδημεὶ τῶν Ῥωμαίων τὴν ναῦν	ἐφελκόντων,	ἀντεχούσης τῆς ἰλύος οὐ πρότερον
[1, 12]	τε καὶ ἀρώμασι συνεχῶς ἐχρῶντο,	φασκόντων	τινῶν τὴν εὐωδίαν φθάσασαν ἐμπιπλάναι
[1, 5]	μὲν πρεσβυτέρων τροφεῖά μοι ταῦτα	ὀφειλόντων,	τοὺς δ´ ἡλικιώτας εἰκότως ἂν
[1, 8]	ἐπεὶ συνέβη τὸν Λούκιον τελευτῆσαι,	μενόντων	τῇ Λουκίλλῃ τῶν τῆς βασιλείας
[1, 6]	ἐγκειμένων δὲ τῶν περὶ αὐτὸν	θεραπόντων	οὐκέτι μὲν τοῖς φίλοις οὐδὲν
[1, 9]	τὸν πατέρα εἰδώς, τῶν ἀγγέλων	εἰπόντων	ταῦτα καὶ τὸν πατέρα ἐντετάλθαι
[1, 10]	τὴν πόλιν καὶ τὴν ἐπιβουλὴν	κατειπόντων	(φθόνος γὰρ αὐτοὺς ἐς τοῦτο
[1, 8]	ἀεὶ καταφρονήσει, τῶν δ´ οὔπω	παρόντων	ἀπλήστῳ ἀντιποιήσει. τούς τε πατρῴους
[1, 13]	τε τὴν ἐσθῆτα, καὶ τῶν	παρόντων	τινές (ἐθάρρησαν γὰρ τοῖς τῆς
[1, 17]	προσποιησάμενοι δὲ περὶ τῶν ἐκείνῳ	διαφερόντων	σκέπτεσθαι συντίθενται φθάσαι τι δράσαντες
[1, 4]	ἐν χειμῶνι καὶ ζάλῃ τῶν	κυβερνησόντων,	μή ποι φερόμενος ὑπ´ ἀτελοῦς
[1, 12]	ἐπιβάτας ἀπεωθοῦντο. πολλῶν δὲ ἑκατέρωθεν	πιπτόντων	ἐπεβοήθουν τῷ δήμῳ καὶ οἱ
[1, 12]	καὶ οἱ κατὰ τὴν πόλιν	κελευόντων	τῶν ἰατρῶν μύρου εὐωδεστάτου τάς
[1, 14]	καὶ τὸ πᾶν ἔργον ἐξεθειάσθη	πιστευόντων	κατ´ ἐκεῖνο καιροῦ τῶν τότε
[1, 17]	πολὺ πλῆθος τῶν τῆς συγκλήτου	πρωτευόντων.	τοὺς μὲν γὰρ πρεσβυτέρους καὶ
[1, 8]	τῆς βουλῆς λαβών τινας τῶν	ἐξεχόντων	ἀναπείθει νεανίσκον τινά, καὶ αὐτὸν
[1, 13]	κολάκων ἐς ἀνδρείας δόξαν αὐτὰ	ὑμνούντων,	τοῦ δὲ ἀπρεπέστερον μετιόντος ἢ
[1, 15]	τὸν βασιλέα οὐ τὸν μονομάχον	ἐννοούντων,	ἐς τοσοῦτον δὲ προεχώρησε μανίας,
[1, 15]	δὲ οὐκέτι Ἡρακλέα, ἀλλὰ τῶν	μονομαχούντων	ἐνδόξου τινὸς προτετελευτηκότος ὀνόματι καλεῖσθαι
[1, 12]	μὲν γένος Φρύξ, τῶν δημοσίᾳ	εἰωθότων	ὑπὸ κήρυκι πιπράσκεσθαι. οἰκέτης δὲ
[1, 1]	ἱστορίας ἀσχοληθέντων ἔργων τε πάλαι	γεγονότων	μνήμην ἀνανεώσασθαι σπουδασάντων, παιδείας κλέος
[1, 14]	πολλῶν δὴ καὶ δεινῶν συνεχῶς	κατειληφότων	τὴν πόλιν οὐκέτι ὁ Ῥωμαίων
[1, 10]	τῶν ἁλισκομένων κοινωνίᾳ, ὡς μηκέτι	λῃστῶν	ἀλλὰ πολεμίων ἔχειν ἀξίωμα. πόλεσι
[1, 9]	ἐπὶ τὴν ἀκρόασιν τῶν ἐνδόξων	ἀγωνιστῶν,	καὶ αὐτοῦ μὲν προκαθίσαντος ἐν
[1, 15]	μὲν οὖν μονομαχῶν ῥᾳδίως τῶν	ἀνταγωνιστῶν	περιεγίνετο καὶ μέχρι τραυμάτων προεχώρει
[1, 17]	γραμματεῖον δία τινος τῶν ἑαυτῷ	πιστῶν	ἀναγνωσθησόμενον πέμπει τῷ Λαίτῳ. ὃ
[1, 13]	ἐδιώκετο, γελωτοποιοὶ δὲ καὶ τῶν	αἰσχίστων	ὑποκριταὶ εἶχον αὐτὸν ὑποχείριον. ἁρμάτων
[1, 14]	αὐτὸς λανθάνειν ἤθελεν· ἃ δὲ	πράττων	οἴκοι διεβάλλετο, ταῦτα καὶ δημοσίᾳ
[1, 17]	καὶ περὶ ἀνδρείας εἰπεῖν, οὐδενὸς	ἥττων	εὐστοχίᾳ τε καὶ εὐχειρίᾳ, εἰ
[1, 12]	ἐς φυγὴν ἐτράπησαν, πολλοὶ δὲ	αὐτῶν	διεφθείροντο· ὑπό τε τῆς τῶν
[1, 10]	καὶ πείσας ἑτέρους ἀπὸ τῶν	αὐτῶν	ἔργων συναποδρᾶναι, χεῖρα πολλὴν κακούργων
[1, 15]	καὶ καταδιώκων ἔβαλλε φθάνων τε	αὐτῶν	τὸν δρόμον καὶ πληγαῖς καιρίοις
[1, 7]	Ῥώμην κατῴκουν ἄνθρωποι, μὴ κατασχόντες	αὑτῶν	ἀλλ´ ἕκαστος φθάσαι θέλων, δαφνηφόροι
[1, 4]	τοὺς παρόντας, ὡς μηδὲ κατασχόντας	αὑτῶν	τινὰς ἐς οἰμωγὴν ἀναβοῆσαι. ὃ
[1, 4]	ὠμότητος, πόθον δὲ ἐκ τῆς	αὑτῶν	χρηστότητος ταῖς τῶν ἀρχομένων ψυχαῖς
[1, 1]	τὴν ἐμπειρίαν τῶν πραγμάτων ἐπιμελέστερον	ἑαυτῶν	τε καὶ τῶν ὑπηκόων ἦρξαν,
[1, 14]	ζῷά τε παντοῖα καὶ τὴν	ἑαυτῶν	φύσιν μὴ τηροῦντα σχήμασί τε
[1, 4]	ἡσυχῇ τοῦ σκίμποδος κουφίσας ἑαυτὸν	τοιούτων	λόγων ἤρξατο· „ἄχθεσθαι μὲν ὑμᾶς
[1, 17]	παροινίας τῆς σῆς, ἧς ἐτῶν	τοσούτων	ἠνεσχόμην. ἀλλ´ οὐ καταπροίξῃ αὐτὸς
[1, 13]	βασίλειον ἐπανῆλθεν αὐλήν. πειραθεὶς δὲ	τοσούτων	κινδύνων ἀπίστως προσεφέρετο πᾶσιν ἀφειδῶς
[1, 5]	ἐμοὶ βασιλεῖ νέῳ προθύμως ἐπιδείξησθε,	τούτων	αὐτοὶ τὴν δόξαν πίστεώς τε
[1, 1]	ποικίλα ἤνεγκε καὶ θαύματος ἄξια.	τούτων	γὰρ οἱ μὲν τὴν ἡλικίαν
[1, 17]	δέ τι παιδίον πάνυ νήπιον,	τούτων	δὴ τῶν γυμνῶν μὲν ἐσθῆτος
[1, 17]	εἰώθει τοῦτο ποιεῖν) λαβὼν γραμματεῖον	τούτων	δὴ τῶν ἐκ φιλύρας ἐς
[1, 15]	περιττὸν ἀκόντιον. μέχρι μὲν οὖν	τούτων,	εἰ καὶ βασιλείας τὰ πραττόμενα
[1, 17]	καὶ εὐχειρίᾳ, εἰ μὴ τὴν	τούτων	εὐμορίαν αἰσχροῖς ἐπιτηδεύμασι κατῄσχυνεν, ὡς
[1, 2]	δὲ δύο. τῶν δὲ ἀρρένων	τούτων	ὁ μὲν ἕτερος κομιδῇ νέος
[1, 1]	τὰ ἐπιτηδεύματα. ὡς δ´ ἕκαστα	τούτων	πέπρακται, κατὰ χρόνους καὶ δυναστείας
[1, 1]	τιμὴν βασιλέων πόλεώς τε καὶ	ἰδιωτῶν,	εὐτελῆ καὶ μικρὰ ἔργα λόγων
[1, 12]	ἐξουσίαν τήν τε τῶν βασιλικῶν	στρατιωτῶν	ἀρχὴν ἐγχειρισθῆναι. ὑπὸ δὲ πλούτου
[1, 12]	οὐ μόνον βαλλόμενος ὑπὸ τῶν	στρατιωτῶν	οὐδὲ πατούμενος ὑπὸ τῶν ἵππων,
[1, 13]	ἀπίστως προσεφέρετο πᾶσιν ἀφειδῶς τε	φονεύων	καὶ πάσαις διαβολαῖς ῥᾳδίως πιστεύων
[1, 15]	τῆς ἀρκτῴας γῆς ζῷα πάντα	φονεύων	Ῥωμαίοις ἔδειξε. τὸ δ´ εὔστοχον
[1, 13]	φονεύων καὶ πάσαις διαβολαῖς ῥᾳδίως	πιστεύων	μηδέ τινα προσιέμενος τῶν λόγου
[1, 17]	ἠνεσχόμην. ἀλλ´ οὐ καταπροίξῃ αὐτὸς	μεθύων	νηφούσης γυναικός. ταῦτα εἰποῦσα τὸν
[1, 2]	βασιλέα, τούς τε προσιόντας δεξιούμενος	κωλύων	τε τοὺς περὶ αὐτὸν δορυφόρους
[1, 16]	πρῶτα ἐλιπάρει καὶ προσπίπτουσα μετὰ	δακρύων	ἐδεῖτο μήτε τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν
[1, 14]	οὔτε γὰρ ὄμβρου προϋπάρξαντος οὔτε	νεφῶν	ἀθροισθέντων, σεισμοῦ δὲ ὀλίγου προγενομένου
[1, 6]	(συνῴκει γὰρ τῇ πρεσβυτάτῃ τῶν	ἀδελφῶν	τοῦ Κομόδου) „ποθεῖν μέν σε“
[1, 13]	ἡ δὲ πρεσβυτάτη τῶν Κομόδου	ἀδελφῶν	(Φαδίλλα ἦν ὄνομα αὐτῇ) εἰσδραμοῦσα
[1, 2]	ἐπιστώσατο. πολύ τε πλῆθος ἀνδρῶν	σοφῶν	ἤνεγκε τῶν ἐκείνου καιρῶν ἡ
[1, 15]	μετοικισθῆναι ἐβούλετο ἐς τὸ τῶν	μονομάχων	καταγώγιον. ἑαυτὸν δὲ οὐκέτι Ἡρακλέα,
[1, 16]	οἰκίας, ἀλλ´ ἐκ τοῦ τῶν	μονομάχων	καταγωγίου, ἀντὶ δὲ τῆς εὐπαρύφου
[1, 17]	ὁ βασιλεὺς καὶ τοῦ τῶν	μονομάχων	καταγωγίου· προσποιησάμενοι δὲ περὶ τῶν
[1, 16]	ὡς διανυκτερεύσων ἐν τῷ τῶν	μονομάχων	καταγωγίῳ κἀκεῖθεν προελευσόμενος ἐπὶ τὰς
[1, 16]	φέρων καὶ συμπροιόντων τῶν λοιπῶν	μονομάχων	ὀφθῆναι τοῖς Ῥωμαίοις. ἐπεὶ δὲ
[1, 15]	μεμιασμένῳ σχήματι. ὃ μὲν οὖν	μονομαχῶν	ῥᾳδίως τῶν ἀνταγωνιστῶν περιεγίνετο καὶ
[1, 4]	ἀφορμαῖς ῥᾷστα κινεῖσθαι. ~κυμαίνουσαν οὖν	ἔχων	τοσαύταις φροντίσι τὴν ψυχήν, συγκαλέσας
[1, 6]	τὸ ἀμέριμνον ὠνούμενος ἀφειδῶς τε	ἔχων	χρημάτων, πάντα ἐδίδου τὰ αἰτούμενα.
[1, 10]	πρῶτα κώμαις τε καὶ ἀγροῖς	ἐπιτρέχων	ἐλῄστευεν, ἐπεὶ δὲ πολλῶν χρημάτων
[1, 15]	ἵδρυσεν· ὁ δὲ Κόμοδος μηκέτι	κατέχων	ἑαυτοῦ δημοσίᾳ θέας ἐπετέλεσεν, ὑποσχόμενος
[1, 3]	τοῦτο δὲ αἱ τῶν Ἀλεξάνδρου	διαδόχων	ἐς τοὺς ὑπηκόους ὕβρεις τε
[1, 17]	καὶ γυμνάσια τὰ πρὸς θηρία	διψῶν	ἔπιεν ἀναισθήτως. εὐθέως δὲ κάρος
[1, 12]	ἀνθρώπων φθορᾶς γενομένης πάντων τε	ζῴων	τῶν τοῖς ἀνθρώπων συνοίκων. ἐπέσχε
[1, 14]	σχήματι καὶ θηλειῶν πολυτέλειαν καὶ	ἡρώων	ἰσχὺν μιμούμενον. τοιοῦτος μὲν δὴ
[1, 6]	πάντα ἐπράττετο τῇ γνώμῃ τῶν	πατρῴων	φίλων, οἳ πανημέριοι συνῆσαν αὐτῷ