Livre, partie |
[1, 13] |
σὺ
ὁ
νοῦς,
δέξαι
λογικὰς
|
ἃς |
θέλεις
ἀπ´
ἐμοῦ·
σοῦ
~γὰρ |
[1, 13] |
τὸν
ἀριθμόν,
φύσεως
μιᾶς,
παντομόρφου
|
~ἰδέας, |
εἰς
πλάνην
τοῦ
ἀνθρώπου·
διαζυγαὶ |
[1, 13] |
ὦ
~τέκνον,
καὶ
σὺ
σεαυτὸν
|
διεξελήλυθας, |
ὡς
οἱ
ἐν
ὕπνῳ
ὀνειροπολούμενοι
|
[1, 13] |
σοῦ
ὕμνου
καὶ
τῆς
σῆς
|
εὐλογίας |
ἐπιπεφώτισταί
~μου
ὁ
νοῦς.
πλέον |
[1, 13] |
καὶ
τῆς
ἁρμοζούσης
νῦν
~ἄκουε
|
εὐλογίας, |
τὸν
ὕμνον
τῆς
παλιγγενεσίας,
ὃν |
[1, 13] |
θεωρῶ,
λέγω.
σοί,
γενάρχα
τῆς
|
γενεσιουργίας, |
~Τὰτ
θεῷ
πέμπω
λογικὰς
θυσίας. |
[1, 13] |
πλέον
θέλω
κἀγὼ
πέμψαι
ἐξ
|
ἰδίας |
φρενὸς
~εὐλογίαν
τῷ
θεῷ.
Ὦ |
[1, 13] |
~Χαίρω,
τέκνον,
καρποφορήσαντος
ἐκ
τῆς
|
ἀληθείας
|
~τὰ
ἀγαθά,
τὰ
ἀθάνατα
γενήματα. |
[1, 13] |
~πεπλήρωται,
ὦ
τέκνον,
παραγινομένης
τῆς
|
ἀληθείας· |
~φθόνος
γὰρ
ἀφ´
ἡμῶν
ἀπέστη· |
[1, 13] |
~ἀδικίαν
ἐξήλασεν·
ἐδικαιώθημεν,
ὦ
τέκνον,
|
ἀδικίας |
ἀπούσης.
~ἕκτην
δύναμιν
καλῶ
εἰς |
[1, 13] |
ΑΠΟΚΡΥΦΟΣ,
ΠΕΡΙ
ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ
ΚΑΙ
ΣΙΓΗΣ
|
ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ. |
~Ἐν
τοῖς
Γενικοῖς,
ὦ
πάτερ, |
[1, 13] |
~δώδεκα
ὄντων
τὸν
ἀριθμόν,
φύσεως
|
μιᾶς, |
παντομόρφου
~ἰδέας,
εἰς
πλάνην
τοῦ |
[1, 13] |
καλῶ
καρτερίαν,
τὴν
κατὰ
τῆς
|
~ἐπιθυμίας |
δύναμιν.
ὁ
βαθμὸς
οὗτος,
ὦ |
[1, 13] |
εἰς
ἡμᾶς,
τὴν
κατὰ
τῆς
|
πλεονεξίας, |
~κοινωνίαν.
ἀποστάσης
δὲ
ἔτι
καλῶ |
[1, 13] |
κρυβήν·
ἀγνοῶ,
ὦ
Τρισμέγιστε,
ἐξ
|
οἵας
|
~μήτρας
ἄνθρωπος
ἐγεννήθη,
σπορᾶς
δὲ |
[1, 13] |
~μήτρας
ἄνθρωπος
ἐγεννήθη,
σπορᾶς
δὲ
|
ποίας. |
~Ὦ
τέκνον,
σοφία
νοερὰ
ἐν |
[1, 13] |
ὑστερήματα
ἀναπλήρωσον
οἷς
~ἔφης
μοι
|
παλιγγενεσίας |
γένεσιν
παραδοῦναι
προθέμενος
~ἐκ
φωνῆς |
[1, 13] |
λόγον
~τοῦτον
τὸν
περὶ
τῆς
|
παλιγγενεσίας |
εἰς
ὃν
ὑπεμνηματισάμην
~ἵνα
μὴ |
[1, 13] |
μηδένα
δύνασθαι
σωθῆναι
πρὸ
~τῆς
|
παλιγγενεσίας· |
ἐμοῦ
τε
σοῦ
ἱκέτου
γενομένου, |
[1, 13] |
~ΕΝ
ΟΡΕΙ
ΛΟΓΟΣ
ΑΠΟΚΡΥΦΟΣ,
ΠΕΡΙ
|
ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ |
ΚΑΙ
ΣΙΓΗΣ
ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ.
~Ἐν
τοῖς |
[1, 13] |
ἐμοὶ
διαλεχθῆναι,
~πυθομένου
τὸν
τῆς
|
παλιγγενεσίας |
λόγον
μαθεῖν,
ὅτι
τοῦτον
~παρὰ |
[1, 13] |
τοῦτο·
τίς
~ἐστι
γενεσιουργὸς
τῆς
|
παλιγγενεσίας; |
Ὁ
τοῦ
θεοῦ
παῖς,
~ἄνθρωπος |
[1, 13] |
~ἄκουε
εὐλογίας,
τὸν
ὕμνον
τῆς
|
παλιγγενεσίας, |
ὃν
οὐκ
ἔκρινα
~οὕτως
εὐκόλως |
[1, 13] |
ἐπάγγειλαι,
μηδενί,
τέκνον,
ἐκφαίνων
~τῆς
|
παλιγγενεσίας |
τὴν
παράδοσιν,
ἵνα
μὴ
ὡς |
[1, 13] |
~ῥοίζῳ.
~ἔγνωκας,
ὦ
τέκνον,
τῆς
|
παλιγγενεσίας |
τὸν
τρόπον·
~τῆς
δεκάδος
παραγινομένης, |
[1, 13] |
υἱός
εἰμι·
διάφρασόν
μοι
τῆς
|
παλιγγενεσίας |
τὸν
~τρόπον.
Τί
εἴπω,
ὦ |
[1, 13] |
καὶ
οὕτω
συνίσταται
ὁ
τῆς
|
παλιγγενεσίας
|
~τρόπος
καὶ
λόγος.
~λοιπὸν
σιώπησον, |
[1, 13] |
γενεσιουργίας,
~Τὰτ
θεῷ
πέμπω
λογικὰς
|
θυσίας. |
θεέ,
σὺ
πάτερ,
σὺ
ὁ
|
[1, 13] |
ἄμοιρος
γὰρ
τῆς
ἐν
~ἐμοὶ
|
οὐσίας |
{καὶ
τῆς
νοητῆς}
Ἄλλος
ἔσται |
[1, 13] |
~γάρ.
ὁ
Ποιμάνδρης,
ὁ
τῆς
|
αὐθεντίας |
νοῦς,
πλέον
μοι
τῶν
~ἐγγεγραμμένων |
[1, 13] |
ὦ
~πάτερ,
εἰς
ἀφασίαν
με
|
ἤνεγκας· |
τῶν
πρὶν
ἀπολειφθεὶς
~φρενῶν,
τὸ |
[1, 13] |
τὴν
δεκάδα
~ἔχει,
ἡ
δὲ
|
δεκὰς |
τὴν
ἑνάδα.
~Πάτερ,
τὸ
πᾶν |
[1, 13] |
ἀπὸ
τῆς
~δεκάδος·
ἡ
γὰρ
|
δεκάς, |
ὦ
τέκνον,
ἐστὶ
ψυχογόνος·
ζωὴ
|
[1, 13] |
~κύριος,
σὺ
ὁ
νοῦς,
δέξαι
|
λογικὰς |
ἃς
θέλεις
ἀπ´
ἐμοῦ·
σοῦ
|
[1, 13] |
τῆς
γενεσιουργίας,
~Τὰτ
θεῷ
πέμπω
|
λογικὰς |
θυσίας.
θεέ,
σὺ
πάτερ,
σὺ |
[1, 13] |
δὲ
ἀθάνατον.
~ἀγνοεῖς
ὅτι
θεὸς
|
πέφυκας |
καὶ
τοῦ
ἑνὸς
παῖς,
ὃ |
[1, 13] |
τιμωρία,
ἀλλ´
ἐξέπτησαν
νικηθεῖσαι
~ῥοίζῳ.
|
~ἔγνωκας, |
ὦ
τέκνον,
τῆς
παλιγγενεσίας
τὸν |
[1, 13] |
οὐ
καταπαύσει
τὸ
ἔλεος
εἰς
|
~ἡμᾶς |
ἀπὸ
τοῦ
θεοῦ·
χαῖρε
λοιπόν, |
[1, 13] |
ἀπούσης.
~ἕκτην
δύναμιν
καλῶ
εἰς
|
ἡμᾶς, |
τὴν
κατὰ
τῆς
πλεονεξίας,
~κοινωνίαν. |
[1, 13] |
καὶ
φῶς,
ἀφ´
ὑμῶν
εἰς
|
ὑμᾶς |
χωρεῖ
ἡ
εὐλογία.
εὐχαριστῶ
~σοι, |
[1, 13] |
ἀριθμὸς
~πέφυκε
τοῦ
πνεύματος.
ἡ
|
ἑνὰς |
οὖν
κατὰ
λόγον
τὴν
δεκάδα
|
[1, 13] |
~ἀκοήν.
ἀνοίγηθι
γῆ,
ἀνοιγήτω
μοι
|
πᾶς |
μοχλὸς
ὄμβρου,
τὰ
~δένδρα
μὴ |
[1, 13] |
ἡ
ἄγνοια.
ἦλθεν
ἡμῖν
γνῶσις
|
χαρᾶς· |
παραγενομένης
~ταύτης,
ὦ
τέκνον,
ἡ |
[1, 13] |
~ἀλλότριος
δὲ
τούτων
εἰμί.
νῦν
|
ὁρᾷς |
με,
ὦ
τέκνον,
ὀφθαλμοῖς,
~ὅ |
[1, 13] |
ἐξ
οἵας
~μήτρας
ἄνθρωπος
ἐγεννήθη,
|
σπορᾶς |
δὲ
ποίας.
~Ὦ
τέκνον,
σοφία |
[1, 13] |
ἀγνοῶ,
ὦ
Τρισμέγιστε,
ἐξ
οἵας
|
~μήτρας |
ἄνθρωπος
ἐγεννήθη,
σπορᾶς
δὲ
ποίας. |
[1, 13] |
πάτερ,
αἰνιγματωδῶς
καὶ
οὐ
~τηλαυγῶς
|
ἔφρασας |
περὶ
θειότητος
διαλεγόμενος·
οὐκ
~ἀπεκάλυψας, |
[1, 13] |
οὐκ
ὀλίγην
καὶ
οἴστρησιν
φρενῶν
|
~ἐνέσεισας, |
ὦ
πάτερ·
ἐμαυτὸν
γὰρ
νῦν |
[1, 13] |
~καὶ
γίνεται·
κατάργησον
τοῦ
σώματος
|
τὰς |
αἰσθήσεις,
καὶ
~ἔσται
ἡ
γένεσις |
[1, 13] |
ἡ
λύπη
φεύξεται
εἰς
τοὺς
|
~χωροῦντας |
αὐτήν.
~δύναμιν
καλῶ
ἐπὶ
χαρᾷ |
[1, 13] |
σιγῇ.
οὕτως
~οὖν,
ὦ
τέκνον,
|
στὰς |
ἐν
ὑπαίθρῳ
τόπῳ,
νότῳ
ἀνέμῳ |
[1, 13] |
τὸν
ἀριθμὸν
δώδεκα·
ὑπὸ
δὲ
|
ταύτας |
πλείονες
~ἄλλαι,
ὦ
τέκνον,
διὰ |
[1, 13] |
ἔφρασας
περὶ
θειότητος
διαλεγόμενος·
οὐκ
|
~ἀπεκάλυψας, |
φάμενος
μηδένα
δύνασθαι
σωθῆναι
πρὸ
|
[1, 13] |
μείωσιν,
ὡς
ψεῦδος.
~Τί
οὖν
|
ἀληθές |
ἐστιν,
ὦ
Τρισμέγιστε;
Τὸ
μὴ
|
[1, 13] |
πάντων
πατρὶ
~θεῷ.
ἀλλὰ
καὶ
|
πρόσθες, |
ὦ
τέκνον,
διὰ
τοῦ
Λόγου. |
[1, 13] |
ἀριθμὸν
δώδεκα·
ὑπὸ
δὲ
ταύτας
|
πλείονες
|
~ἄλλαι,
ὦ
τέκνον,
διὰ
τοῦ |
[1, 13] |
ἔχει,
ὦ
τέκνον·
τὸ
μὲν
|
ἀνωφερές, |
~ὡς
πῦρ,
καὶ
κατωφερές,
ὡς |
[1, 13] |
μὲν
ἀνωφερές,
~ὡς
πῦρ,
καὶ
|
κατωφερές, |
ὡς
γῆ,
καὶ
ὑγρόν,
ὡς |
[1, 13] |
θεοῖς
τε
καὶ
~ἀνθρώποις.
δῶμεν
|
πάντες |
ὁμοῦ
αὐτῷ
τὴν
εὐλογίαν,
τῷ |
[1, 13] |
διὰ
πυρός,
δι´
ἀέρος,
διὰ
|
γῆς, |
διὰ
~ὕδατος,
διὰ
πνεύματος,
διὰ |
[1, 13] |
ΛΟΓΟΣ
ΑΠΟΚΡΥΦΟΣ,
ΠΕΡΙ
ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ
ΚΑΙ
|
ΣΙΓΗΣ |
ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ.
~Ἐν
τοῖς
Γενικοῖς,
ὦ |
[1, 13] |
ἀχώριστός
ἐστιν
ἡ
~προπέτεια
τῆς
|
ὀργῆς· |
εἰσὶ
δὲ
καὶ
ἀδιόριστοι.
εἰκότως |
[1, 13] |
μόνον
ἀγνοῶ,
καὶ
ἔφης,
ὅταν
|
μέλλῃς |
κόσμου
~ἀπαλλοτριοῦσθαι,
παραδιδόναι
μοι.
ἕτοιμος |
[1, 13] |
σεαυτὸν
ἀπὸ
τῶν
~ἀλόγων
τῆς
|
ὕλης |
τιμωριῶν.
Τιμωροὺς
γὰρ
ἐν
ἐμαυτῷ
|
[1, 13] |
ἄγνοια.
ἦλθεν
ἡμῖν
γνῶσις
χαρᾶς·
|
παραγενομένης
|
~ταύτης,
ὦ
τέκνον,
ἡ
λύπη |
[1, 13] |
τὸ
ἀγαθὸν
~πεπλήρωται,
ὦ
τέκνον,
|
παραγινομένης |
τῆς
ἀληθείας·
~φθόνος
γὰρ
ἀφ´ |
[1, 13] |
παλιγγενεσίας
τὸν
τρόπον·
~τῆς
δεκάδος
|
παραγινομένης, |
ὦ
τέκνον,
συνετέθη
νοερὰ
~γένεσις |
[1, 13] |
~ἐκ
τούτων
συνιστάμενον
καὶ
εὐφραίνεται
|
~Ἀκλινὴς |
γενόμενος
ὑπὸ
τοῦ
θεοῦ,
ὦ |
[1, 13] |
ὁ
βαθμὸς
οὗτος,
ὦ
τέκνον,
|
δικαιοσύνης
|
~ἐστὶν
ἕδρασμα·
χωρὶς
γὰρ
κρίσεως |
[1, 13] |
παλιγγενεσίας
γένεσιν
παραδοῦναι
προθέμενος
~ἐκ
|
φωνῆς |
ἢ
κρυβήν·
ἀγνοῶ,
ὦ
Τρισμέγιστε, |
[1, 13] |
τῶν
~δυνάμεων.
Καθὼς
Ὀγδοάδα
ὁ
|
Ποιμάνδρης |
ἐθέσπισε,
~τέκνον,
καλῶς
σπεύδεις
λῦσαι |
[1, 13] |
τὸ
σκῆνος·
κεκαθαρμένος
~γάρ.
ὁ
|
Ποιμάνδρης, |
ὁ
τῆς
αὐθεντίας
νοῦς,
πλέον |
[1, 13] |
τοῦ
σοῦ
ὕμνου
καὶ
τῆς
|
σῆς |
εὐλογίας
ἐπιπεφώτισταί
~μου
ὁ
νοῦς. |
[1, 13] |
ἐπὶ
~τῶν
οὐρανῶν
μετεώρῳ,
τῷ
|
πάσης |
φύσεως
κτίστῃ.
οὗτός
~ἐστιν
ὁ |
[1, 13] |
τὴν
κατὰ
τῆς
πλεονεξίας,
~κοινωνίαν.
|
ἀποστάσης |
δὲ
ἔτι
καλῶ
τὴν
ἀλήθειαν
|
[1, 13] |
~Ἡσύχασον,
ὦ
τέκνον,
καὶ
τῆς
|
ἁρμοζούσης |
νῦν
~ἄκουε
εὐλογίας,
τὸν
ὕμνον |
[1, 13] |
~ἦλθεν
ἡμῖν
γνῶσις
θεοῦ·
ταύτης
|
ἐλθούσης, |
ὦ
τέκνον,
~ἐξηλάθη
ἡ
ἄγνοια. |
[1, 13] |
ἐξήλασεν·
ἐδικαιώθημεν,
ὦ
τέκνον,
ἀδικίας
|
ἀπούσης. |
~ἕκτην
δύναμιν
καλῶ
εἰς
ἡμᾶς, |
[1, 13] |
εὐξαμένῳ.
~Χαίρω,
τέκνον,
καρποφορήσαντος
ἐκ
|
τῆς |
ἀληθείας
~τὰ
ἀγαθά,
τὰ
ἀθάνατα |
[1, 13] |
ἀγαθὸν
~πεπλήρωται,
ὦ
τέκνον,
παραγινομένης
|
τῆς |
ἀληθείας·
~φθόνος
γὰρ
ἀφ´
ἡμῶν |
[1, 13] |
γενήματα.
τοῦτο
μαθὼν
παρ´
~ἐμοῦ
|
τῆς |
ἀρετῆς
σιγὴν
ἐπάγγειλαι,
μηδενί,
τέκνον, |
[1, 13] |
νοῆσαι.
~Ἡσύχασον,
ὦ
τέκνον,
καὶ
|
τῆς |
ἁρμοζούσης
νῦν
~ἄκουε
εὐλογίας,
τὸν |
[1, 13] |
κεκαθαρμένος
~γάρ.
ὁ
Ποιμάνδρης,
ὁ
|
τῆς |
αὐθεντίας
νοῦς,
πλέον
μοι
τῶν |
[1, 13] |
ἃ
θεωρῶ,
λέγω.
σοί,
γενάρχα
|
τῆς |
γενεσιουργίας,
~Τὰτ
θεῷ
πέμπω
λογικὰς |
[1, 13] |
δέκα
δυνάμεων
ἐλαυνόμεναι,
τουτέστιν
ἀπὸ
|
τῆς
|
~δεκάδος·
ἡ
γὰρ
δεκάς,
ὦ |
[1, 13] |
τέκνον,
τῆς
παλιγγενεσίας
τὸν
τρόπον·
|
~τῆς |
δεκάδος
παραγινομένης,
ὦ
τέκνον,
συνετέθη |
[1, 13] |
γεννώμενος,
ὦ
πάτερ;
ἄμοιρος
γὰρ
|
τῆς |
ἐν
~ἐμοὶ
οὐσίας
{καὶ
τῆς |
[1, 13] |
φῶς
ἡνωμέναι
εἰσίν,
ἔνθα
ὁ
|
τῆς |
ἑνάδος
ἀριθμὸς
~πέφυκε
τοῦ
πνεύματος. |
[1, 13] |
νῦν
καλῶ
καρτερίαν,
τὴν
κατὰ
|
τῆς
|
~ἐπιθυμίας
δύναμιν.
ὁ
βαθμὸς
οὗτος, |
[1, 13] |
αἰσθήσεις,
καὶ
~ἔσται
ἡ
γένεσις
|
τῆς |
θεότητος·
κάθαραι
σεαυτὸν
ἀπὸ
τῶν
|
[1, 13] |
οὖν
ἔτυχε
κατὰ
τὸ
ἔλεος
|
τῆς |
κατὰ
θεὸν
~γενέσεως,
τὴν
σωματικὴν |
[1, 13] |
μὴ
σείεσθε.
ὑμνεῖν
μέλλω
τὸν
|
τῆς |
κτίσεως
κύριον,
~καὶ
τὸ
πᾶν |
[1, 13] |
τῆς
ἐν
~ἐμοὶ
οὐσίας
{καὶ
|
τῆς |
νοητῆς}
Ἄλλος
ἔσται
ὁ
γεννώμενος
|
[1, 13] |
πράξει
ἀχώριστός
ἐστιν
ἡ
~προπέτεια
|
τῆς |
ὀργῆς·
εἰσὶ
δὲ
καὶ
ἀδιόριστοι. |
[1, 13] |
τῆς
φύσεως
σῶμα
πόρρωθέν
~ἐστι
|
τῆς |
οὐσιωδοῦς
γενέσεως·
τὸ
μὲν
γάρ |
[1, 13] |
τὸν
λόγον
~τοῦτον
τὸν
περὶ
|
τῆς |
παλιγγενεσίας
εἰς
ὃν
ὑπεμνηματισάμην
~ἵνα |
[1, 13] |
φάμενος
μηδένα
δύνασθαι
σωθῆναι
πρὸ
|
~τῆς |
παλιγγενεσίας·
ἐμοῦ
τε
σοῦ
ἱκέτου |
[1, 13] |
σὲ
ἐμοὶ
διαλεχθῆναι,
~πυθομένου
τὸν
|
τῆς |
παλιγγενεσίας
λόγον
μαθεῖν,
ὅτι
τοῦτον
|
[1, 13] |
καὶ
τοῦτο·
τίς
~ἐστι
γενεσιουργὸς
|
τῆς |
παλιγγενεσίας;
Ὁ
τοῦ
θεοῦ
παῖς, |
[1, 13] |
νῦν
~ἄκουε
εὐλογίας,
τὸν
ὕμνον
|
τῆς |
παλιγγενεσίας,
ὃν
οὐκ
ἔκρινα
~οὕτως |
[1, 13] |
σιγὴν
ἐπάγγειλαι,
μηδενί,
τέκνον,
ἐκφαίνων
|
~τῆς |
παλιγγενεσίας
τὴν
παράδοσιν,
ἵνα
μὴ |
[1, 13] |
νικηθεῖσαι
~ῥοίζῳ.
~ἔγνωκας,
ὦ
τέκνον,
|
τῆς |
παλιγγενεσίας
τὸν
τρόπον·
~τῆς
δεκάδος |
[1, 13] |
~γνήσιος
υἱός
εἰμι·
διάφρασόν
μοι
|
τῆς |
παλιγγενεσίας
τὸν
~τρόπον.
Τί
εἴπω, |
[1, 13] |
θεοῦ,
καὶ
οὕτω
συνίσταται
ὁ
|
τῆς |
παλιγγενεσίας
~τρόπος
καὶ
λόγος.
~λοιπὸν |
[1, 13] |
καλῶ
εἰς
ἡμᾶς,
τὴν
κατὰ
|
τῆς |
πλεονεξίας,
~κοινωνίαν.
ἀποστάσης
δὲ
ἔτι |
[1, 13] |
ἐκ
τοῦ
σοῦ
ὕμνου
καὶ
|
τῆς |
σῆς
εὐλογίας
ἐπιπεφώτισταί
~μου
ὁ |
[1, 13] |
τὸ
ἐν
ἐμοὶ
φρόνημα
ἀπὸ
|
τῆς |
τοῦ
κόσμου
~ἀπάτης·
σὺ
δέ |
[1, 13] |
τε
σοῦ
ἱκέτου
γενομένου,
ἐπὶ
|
τῆς
|
~τοῦ
ὄρους
καταβάσεως,
μετὰ
τὸ |
[1, 13] |
κάθαραι
σεαυτὸν
ἀπὸ
τῶν
~ἀλόγων
|
τῆς |
ὕλης
τιμωριῶν.
Τιμωροὺς
γὰρ
ἐν |
[1, 13] |
ὀφθαλμὸς
τοῦ
νοῦ.
τὸ
αἰσθητὸν
|
τῆς |
φύσεως
σῶμα
πόρρωθέν
~ἐστι
τῆς |
[1, 13] |
φρόνημα
ἀπὸ
τῆς
τοῦ
κόσμου
|
~ἀπάτης· |
σὺ
δέ
μου
καὶ
τὰ |
[1, 13] |
τοῦτο
μαθὼν
παρ´
~ἐμοῦ
τῆς
|
ἀρετῆς |
σιγὴν
ἐπάγγειλαι,
μηδενί,
τέκνον,
ἐκφαίνων
|
[1, 13] |
ἐν
~ἐμοὶ
οὐσίας
{καὶ
τῆς
|
νοητῆς} |
Ἄλλος
ἔσται
ὁ
γεννώμενος
~θεοῦ |
[1, 13] |
Λόγου.
~ἦλθεν
ἡμῖν
γνῶσις
θεοῦ·
|
ταύτης |
ἐλθούσης,
ὦ
τέκνον,
~ἐξηλάθη
ἡ |
[1, 13] |
ἦλθεν
ἡμῖν
γνῶσις
χαρᾶς·
παραγενομένης
|
~ταύτης, |
ὦ
τέκνον,
ἡ
λύπη
φεύξεται |
[1, 13] |
διὰ
τοῦ
ὕμνου
εὐλογίαν,
~ἣν
|
ἔφης |
ἐπὶ
τὴν
ὀγδοάδα
γενομένου
σου |
[1, 13] |
καὶ
τὰ
ὑστερήματα
ἀναπλήρωσον
οἷς
|
~ἔφης |
μοι
παλιγγενεσίας
γένεσιν
παραδοῦναι
προθέμενος
|
[1, 13] |
~παρὰ
πάντα
μόνον
ἀγνοῶ,
καὶ
|
ἔφης, |
ὅταν
μέλλῃς
κόσμου
~ἀπαλλοτριοῦσθαι,
παραδιδόναι |
[1, 13] |
τῆς
παλιγγενεσίας;
Ὁ
τοῦ
θεοῦ
|
παῖς, |
~ἄνθρωπος
εἷς,
θελήματι
θεοῦ.
~Νῦν |
[1, 13] |
θεὸς
πέφυκας
καὶ
τοῦ
ἑνὸς
|
παῖς, |
ὃ
κἀγώ;
~Ἐβουλόμην,
ὦ
πάτερ, |
[1, 13] |
ἔσται
ὁ
γεννώμενος
~θεοῦ
θεὸς
|
παῖς, |
τὸ
πᾶν
ἐν
παντί,
ἐκ |
[1, 13] |
χαῖρε
λοιπόν,
ὦ
τέκνον,
ἀνακαθαιρόμενος
|
~ταῖς |
τοῦ
θεοῦ
δυνάμεσιν,
εἰς
συνάρθρωσιν |
[1, 13] |
πλάνην
τοῦ
ἀνθρώπου·
διαζυγαὶ
ἐν
|
αὐταῖς |
εἰσιν,
~ὦ
τέκνον,
ἡνωμέναι
ἐν |
[1, 13] |
~ἐλέου
θεοῦ,
καὶ
ἐμαυτὸν
ἐξελήλυθα
|
εἰς |
ἀθάνατον
σῶμα,
~καί
εἰμι
νῦν |
[1, 13] |
ἡμέραν
ἀλλάσσεται·
χρόνῳ
γὰρ
τρέπεται
|
εἰς
|
~αὔξησιν
καὶ
μείωσιν,
ὡς
ψεῦδος. |
[1, 13] |
~Νῦν
τὸ
λοιπόν,
ὦ
~πάτερ,
|
εἰς |
ἀφασίαν
με
ἤνεγκας·
τῶν
πρὶν |
[1, 13] |
τὴν
οἰκουμένην
καὶ
ἀοίκητον
ὑπάρχειν
|
~εἰς |
διατροφὴν
καὶ
κτίσιν
πάντων
τῶν |
[1, 13] |
Μὴ
γένοιτο,
ὦ
~τέκνον·
ἐπίσπασαι
|
εἰς |
ἑαυτόν,
καὶ
ἐλεύσεται·
θέλησον,
~καὶ |
[1, 13] |
τοῦτο
οὐ
καταπαύσει
τὸ
ἔλεος
|
εἰς
|
~ἡμᾶς
ἀπὸ
τοῦ
θεοῦ·
χαῖρε |
[1, 13] |
ἀδικίας
ἀπούσης.
~ἕκτην
δύναμιν
καλῶ
|
εἰς |
ἡμᾶς,
τὴν
κατὰ
τῆς
πλεονεξίας, |
[1, 13] |
τούτοις
θεωροῦμαι
νῦν,
ὦ
τέκνον.
|
~Εἰς |
μανίαν
με
οὐκ
ὀλίγην
καὶ |
[1, 13] |
~τοῦτον
τὸν
περὶ
τῆς
παλιγγενεσίας
|
εἰς |
ὃν
ὑπεμνηματισάμην
~ἵνα
μὴ
ὦμεν |
[1, 13] |
τοῦ
παντὸς
εἰς
τοὺς
πολλούς,
|
~εἰς |
οὓς
ὁ
θεὸς
αὐτὸς
θέλει. |
[1, 13] |
ἀνθρώπων,
τὸν
~ἐπιτάξαντα
πῦρ
φανῆναι
|
εἰς |
πᾶσαν
πρᾶξιν
θεοῖς
τε
καὶ
|
[1, 13] |
ἀριθμόν,
φύσεως
μιᾶς,
παντομόρφου
~ἰδέας,
|
εἰς |
πλάνην
τοῦ
ἀνθρώπου·
διαζυγαὶ
ἐν |
[1, 13] |
ἀνακαθαιρόμενος
~ταῖς
τοῦ
θεοῦ
δυνάμεσιν,
|
εἰς |
συνάρθρωσιν
τοῦ
Λόγου.
~ἦλθεν
ἡμῖν |
[1, 13] |
τοῦ
ὠκεανοῦ
~τὸ
γλυκὺ
ὕδωρ
|
εἰς |
τὴν
οἰκουμένην
καὶ
ἀοίκητον
ὑπάρχειν
|
[1, 13] |
ὦ
τέκνον,
τὸ
μηκέτι
φαντάζεσθαι
|
~εἰς |
τὸ
σῶμα
τὸ
τριχῇ
διαστατόν |
[1, 13] |
μὴ
ὦμεν
διάβολοι
τοῦ
παντὸς
|
εἰς |
τοὺς
πολλούς,
~εἰς
οὓς
ὁ |
[1, 13] |
ὦ
τέκνον,
ἡ
λύπη
φεύξεται
|
εἰς |
τοὺς
~χωροῦντας
αὐτήν.
~δύναμιν
καλῶ |
[1, 13] |
~ζωὴ
καὶ
φῶς,
ἀφ´
ὑμῶν
|
εἰς |
ὑμᾶς
χωρεῖ
ἡ
εὐλογία.
εὐχαριστῶ
|
[1, 13] |
Ὁ
τοῦ
θεοῦ
παῖς,
~ἄνθρωπος
|
εἷς, |
θελήματι
θεοῦ.
~Νῦν
τὸ
λοιπόν, |
[1, 13] |
τοῦ
θεοῦ
ἀναμιμνήσκεται.
~Ἀδύνατά
μοι
|
λέγεις, |
ὦ
πάτερ,
καὶ
βεβιασμένα·
~ὅθεν |
[1, 13] |
πασῶν
δυνάμεων
~συνεστώς.
Αἴνιγμά
μοι
|
λέγεις, |
ὦ
πάτερ,
καὶ
οὐχ
ὡς
|
[1, 13] |
ὁ
Ποιμάνδρης
ἐθέσπισε,
~τέκνον,
καλῶς
|
σπεύδεις |
λῦσαι
τὸ
σκῆνος·
κεκαθαρμένος
~γάρ. |
[1, 13] |
ἐν
ἐμοὶ
δυνάμεις.
γνῶσις
~ἁγία,
|
φωτισθεὶς |
ἀπὸ
σοῦ,
διὰ
σοῦ
τὸ |
[1, 13] |
ἀφασίαν
με
ἤνεγκας·
τῶν
πρὶν
|
ἀπολειφθεὶς
|
~φρενῶν,
τὸ
γὰρ
μέγεθος
βλέπω |
[1, 13] |
ὁ
νοῦς,
δέξαι
λογικὰς
ἃς
|
θέλεις |
ἀπ´
ἐμοῦ·
σοῦ
~γὰρ
βουλομένου |
[1, 13] |
διὸ
καὶ
~ἐν
πᾶσιν
αἱ
|
δυνάμεις |
αἱ
ἐν
ἐμοὶ
ᾄδουσι.
~Θέλω, |
[1, 13] |
λογικὴν
θυσίαν.
~ταῦτα
βοῶσιν
αἱ
|
δυνάμεις |
αἱ
ἐν
ἐμοί·
τὸ
πᾶν |
[1, 13] |
δυνάμεων
μου
~τὴν
εὐλογίαν.
~αἱ
|
δυνάμεις |
αἱ
ἐν
ἐμοί,
ὑμνεῖτε
τὸ |
[1, 13] |
μου
πᾶσαι
αἱ
ἐν
ἐμοὶ
|
δυνάμεις. |
γνῶσις
~ἁγία,
φωτισθεὶς
ἀπὸ
σοῦ, |
[1, 13] |
~χαίρω
ἐν
χαρᾷ
νοῦ.
πᾶσαι
|
δυνάμεις |
ὑμνεῖτε
σὺν
ἐμοί.
~καὶ
σύ |
[1, 13] |
~ὅ
τι
δέ
εἰμι
οὐ〉
|
κατανοεῖς |
ἀτενίζων
σώματι
καὶ
~ὁράσει.
οὐκ |
[1, 13] |
μὲν
θνητόν,
τὸ
δὲ
ἀθάνατον.
|
~ἀγνοεῖς |
ὅτι
θεὸς
πέφυκας
καὶ
τοῦ |
[1, 13] |
γίνεται·
κατάργησον
τοῦ
σώματος
τὰς
|
αἰσθήσεις, |
καὶ
~ἔσται
ἡ
γένεσις
τῆς |
[1, 13] |
σοῦ
~σοφοῦ
γεγονέναι,
ἐνεφράχθησαν
αἱ
|
αἰσθήσεις |
τούτου
μου
~τοῦ
νοήματος.
Οὕτως |
[1, 13] |
ὡς
ἀήρ
πῶς
αἰσθητῶς
αὐτὸ
|
νοήσεις |
τὸ
μὴ
~σκληρόν,
τὸ
μὴ |
[1, 13] |
καὶ
μὴ
~ἀδύνατα
φθέγγου·
ἐπεὶ
|
ἁμαρτήσεις |
καὶ
ἀσεβηθήσεταί
σου
~ὁ
ὀφθαλμὸς |
[1, 13] |
ἐπὶ
χαρᾷ
τὴν
ἐγκράτειαν·
~ὦ
|
δύναμις |
ἡδίστη,
προσλάβωμεν,
ὦ
τέκνον,
αὐτὴν
|
[1, 13] |
τῶν
δυνάμεων.
εὐχαριστῶ
σοι,
θεέ,
|
~δύναμις |
τῶν
ἐνεργειῶν
μου·
ὁ
σὸς |
[1, 13] |
μου
καὶ
τὰ
ὑστερήματα
ἀναπλήρωσον
|
οἷς
|
~ἔφης
μοι
παλιγγενεσίας
γένεσιν
παραδοῦναι |
[1, 13] |
πῦρ
φανῆναι
εἰς
πᾶσαν
πρᾶξιν
|
θεοῖς |
τε
καὶ
~ἀνθρώποις.
δῶμεν
πάντες |
[1, 13] |
ΚΑΙ
ΣΙΓΗΣ
ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ.
~Ἐν
τοῖς
|
Γενικοῖς, |
ὦ
πάτερ,
αἰνιγματωδῶς
καὶ
οὐ
|
[1, 13] |
νῦν
ὁρᾷς
με,
ὦ
τέκνον,
|
ὀφθαλμοῖς, |
~ὅ
τι
δέ
εἰμι
οὐ〉 |
[1, 13] |
ἀτενίζων
σώματι
καὶ
~ὁράσει.
οὐκ
|
ὀφθαλμοῖς |
τούτοις
θεωροῦμαι
νῦν,
ὦ
τέκνον. |
[1, 13] |
πᾶσαν
πρᾶξιν
θεοῖς
τε
καὶ
|
~ἀνθρώποις. |
δῶμεν
πάντες
ὁμοῦ
αὐτῷ
τὴν |
[1, 13] |
ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ
ΚΑΙ
ΣΙΓΗΣ
ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ.
~Ἐν
|
τοῖς |
Γενικοῖς,
ὦ
πάτερ,
αἰνιγματωδῶς
καὶ |
[1, 13] |
σώματι
καὶ
~ὁράσει.
οὐκ
ὀφθαλμοῖς
|
τούτοις |
θεωροῦμαι
νῦν,
ὦ
τέκνον.
~Εἰς |
[1, 13] |
ἀέρι·
ἐν
~ζῴοις
εἰμί,
ἐν
|
φυτοῖς· |
ἐν
γαστρί,
πρὸ
γαστρός,
μετὰ |
[1, 13] |
ἐν
ὕδατι,
ἐν
ἀέρι·
ἐν
|
~ζῴοις |
εἰμί,
ἐν
φυτοῖς·
ἐν
γαστρί, |
[1, 13] |
ὦ
τέκνον,
δικαιοσύνης
~ἐστὶν
ἕδρασμα·
|
χωρὶς |
γὰρ
κρίσεως
ἴδε
πῶς
τὴν
|
[1, 13] |
ὡς
οἱ
ἐν
ὕπνῳ
ὀνειροπολούμενοι
|
~χωρὶς |
ὕπνου.
Λέγε
μοι
καὶ
τοῦτο· |
[1, 13] |
παραγινομένης,
ὦ
τέκνον,
συνετέθη
νοερὰ
|
~γένεσις |
καὶ
τὴν
δωδεκάδα
ἐξελαύνει
καὶ |
[1, 13] |
τὰς
αἰσθήσεις,
καὶ
~ἔσται
ἡ
|
γένεσις |
τῆς
θεότητος·
κάθαραι
σεαυτὸν
ἀπὸ |
[1, 13] |
~ΥΜΝΩΔΙΑ
ΚΡΥΠΤΗ,
ΛΟΓΟΣ
Δʹ
~πᾶσα
|
φύσις |
κόσμου
προσδεχέσθω
τοῦ
ὕμνου
τὴν
|
[1, 13] |
πᾶσαι
αἱ
ἐν
ἐμοὶ
δυνάμεις.
|
γνῶσις
|
~ἁγία,
φωτισθεὶς
ἀπὸ
σοῦ,
διὰ |
[1, 13] |
συνάρθρωσιν
τοῦ
Λόγου.
~ἦλθεν
ἡμῖν
|
γνῶσις |
θεοῦ·
ταύτης
ἐλθούσης,
ὦ
τέκνον, |
[1, 13] |
~ἐξηλάθη
ἡ
ἄγνοια.
ἦλθεν
ἡμῖν
|
γνῶσις |
χαρᾶς·
παραγενομένης
~ταύτης,
ὦ
τέκνον, |
[1, 13] |
ὕπνου.
Λέγε
μοι
καὶ
τοῦτο·
|
τίς
|
~ἐστι
γενεσιουργὸς
τῆς
παλιγγενεσίας;
Ὁ |
[1, 13] |
δώδεκα,
ὑπὸ
δέκα
δυνάμεων
~ἀπωθοῦνται.
|
τίς |
ὁ
τρόπος,
ὦ
Τρισμέγιστε;
~Τὸ |
[1, 13] |
ἐξελαύνει
καὶ
ἐθεώθημεν
τῇ
~γενέσει·
|
ὅστις |
οὖν
ἔτυχε
κατὰ
τὸ
ἔλεος |
[1, 13] |
ΤΟΝ
ΥΙΟΝ
ΤΑΤ.
~ΕΝ
ΟΡΕΙ
|
ΛΟΓΟΣ |
ΑΠΟΚΡΥΦΟΣ,
ΠΕΡΙ
ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ
ΚΑΙ
ΣΙΓΗΣ |
[1, 13] |
ἡσύχασον,
ὦ
τέκνον.
~ΥΜΝΩΔΙΑ
ΚΡΥΠΤΗ,
|
ΛΟΓΟΣ |
Δʹ
~πᾶσα
φύσις
κόσμου
προσδεχέσθω |
[1, 13] |
τῶν
ἐνεργειῶν
μου·
ὁ
σὸς
|
Λόγος |
δι´
ἐμοῦ
ὑμνεῖ
σέ.
~δι´ |
[1, 13] |
ὁ
τῆς
παλιγγενεσίας
~τρόπος
καὶ
|
λόγος. |
~λοιπὸν
σιώπησον,
ὦ
τέκνον,
~καὶ |
[1, 13] |
μοι
καὶ
τοῦτο·
τίς
~ἐστι
|
γενεσιουργὸς |
τῆς
παλιγγενεσίας;
Ὁ
τοῦ
θεοῦ |
[1, 13] |
δυνάμεων
ἐλαυνόμεναι,
τουτέστιν
ἀπὸ
τῆς
|
~δεκάδος· |
ἡ
γὰρ
δεκάς,
ὦ
τέκνον, |
[1, 13] |
τῆς
παλιγγενεσίας
τὸν
τρόπον·
~τῆς
|
δεκάδος |
παραγινομένης,
ὦ
τέκνον,
συνετέθη
νοερὰ
|
[1, 13] |
ἡνωμέναι
εἰσίν,
ἔνθα
ὁ
τῆς
|
ἑνάδος |
ἀριθμὸς
~πέφυκε
τοῦ
πνεύματος.
ἡ |
[1, 13] |
τούτῳ
ψεύδῃ·
τὸ
γὰρ
θνητὸν
|
~εἶδος |
καθ´
ἡμέραν
ἀλλάσσεται·
χρόνῳ
γὰρ |
[1, 13] |
ἠμέληταί
μοι
τὸ
πρῶτον
σύνθετον
|
~εἶδος· |
οὐκέτι
κέχρῳσμαι
καὶ
ἁφὴν
ἔχω |
[1, 13] |
εἰς
~αὔξησιν
καὶ
μείωσιν,
ὡς
|
ψεῦδος. |
~Τί
οὖν
ἀληθές
ἐστιν,
ὦ |
[1, 13] |
τοὺς
πολλούς,
~εἰς
οὓς
ὁ
|
θεὸς |
αὐτὸς
θέλει.
~Εἰπέ
μοι,
ὦ |
[1, 13] |
πνευματοφόρε,
δημιουργέ·
~σὺ
εἶ
ὁ
|
θεός. |
~ὁ
σὸς
ἄνθρωπος
ταῦτα
βοᾷ |
[1, 13] |
Ἄλλος
ἔσται
ὁ
γεννώμενος
~θεοῦ
|
θεὸς |
παῖς,
τὸ
πᾶν
ἐν
παντί, |
[1, 13] |
τὸ
δὲ
ἀθάνατον.
~ἀγνοεῖς
ὅτι
|
θεὸς |
πέφυκας
καὶ
τοῦ
ἑνὸς
παῖς, |
[1, 13] |
διὰ
τοῦτο
οὐ
καταπαύσει
τὸ
|
ἔλεος |
εἰς
~ἡμᾶς
ἀπὸ
τοῦ
θεοῦ· |
[1, 13] |
ὅστις
οὖν
ἔτυχε
κατὰ
τὸ
|
ἔλεος |
τῆς
κατὰ
θεὸν
~γενέσεως,
τὴν |
[1, 13] |
πρὶν
ἀπολειφθεὶς
~φρενῶν,
τὸ
γὰρ
|
μέγεθος |
βλέπω
τὸ
σὸν
τὸ
αὐτό, |
[1, 13] |
καὶ
ἁφὴν
ἔχω
καὶ
μέτρον,
|
~ἀλλότριος |
δὲ
τούτων
εἰμί.
νῦν
ὁρᾷς |
[1, 13] |
πρὸς
ταῦτα
ὀρθῶς
ἀντειπεῖν
θέλω·
|
ἀλλότριος |
υἱὸς
~πέφυκα
τοῦ
πατρικοῦ
γένους» |
[1, 13] |
θεέ,
σὺ
πάτερ,
σὺ
ὁ
|
~κύριος, |
σὺ
ὁ
νοῦς,
δέξαι
λογικὰς |
[1, 13] |
γένους»
μὴ
φθόνει
μοι,
πάτερ·
|
~γνήσιος |
υἱός
εἰμι·
διάφρασόν
μοι
τῆς |
[1, 13] |
μὴ
φθόνει
μοι,
πάτερ·
~γνήσιος
|
υἱός |
εἰμι·
διάφρασόν
μοι
τῆς
παλιγγενεσίας |
[1, 13] |
ταῦτα
ὀρθῶς
ἀντειπεῖν
θέλω·
ἀλλότριος
|
υἱὸς
|
~πέφυκα
τοῦ
πατρικοῦ
γένους»
μὴ |
[1, 13] |
οὐρανοί,
ἄνεμοί
τε
στῆτε.
ὁ
|
~κύκλος |
ὁ
ἀθάνατος
τοῦ
θεοῦ,
προσδεξάσθω |
[1, 13] |
~ἐμοὶ
οὐσίας
{καὶ
τῆς
νοητῆς}
|
Ἄλλος |
ἔσται
ὁ
γεννώμενος
~θεοῦ
θεὸς |
[1, 13] |
ἑβδόμη
ἀπάτη·
ὀγδόη
φθόνος·
ἐνάτη
|
δόλος· |
~δεκάτη
ὀργή·
ἑνδεκάτη
προπέτεια·
δωδεκάτη |
[1, 13] |
ἀνοίγηθι
γῆ,
ἀνοιγήτω
μοι
πᾶς
|
μοχλὸς |
ὄμβρου,
τὰ
~δένδρα
μὴ
σείεσθε. |
[1, 13] |
κατὰ
τῆς
~ἐπιθυμίας
δύναμιν.
ὁ
|
βαθμὸς |
οὗτος,
ὦ
τέκνον,
δικαιοσύνης
~ἐστὶν |
[1, 13] |
εἰσίν,
ἔνθα
ὁ
τῆς
ἑνάδος
|
ἀριθμὸς |
~πέφυκε
τοῦ
πνεύματος.
ἡ
ἑνὰς |
[1, 13] |
μέλλῃς
κόσμου
~ἀπαλλοτριοῦσθαι,
παραδιδόναι
μοι.
|
ἕτοιμος |
ἐγενόμην
~καὶ
ἀπηνδρείωσα
τὸ
ἐν |
[1, 13] |
οὗτός
~ἐστιν
ὁ
τοῦ
νοῦ
|
ὀφθαλμός, |
καὶ
δέξαιτο
τῶν
δυνάμεων
μου
|
[1, 13] |
ἁμαρτήσεις
καὶ
ἀσεβηθήσεταί
σου
~ὁ
|
ὀφθαλμὸς |
τοῦ
νοῦ.
τὸ
αἰσθητὸν
τῆς |
[1, 13] |
ὅτι
θεὸς
πέφυκας
καὶ
τοῦ
|
ἑνὸς |
παῖς,
ὃ
κἀγώ;
~Ἐβουλόμην,
ὦ |
[1, 13] |
~πατὴρ
υἱῷ
διαλέγῃ.
Τοῦτο
τὸ
|
γένος, |
ὦ
τέκνον,
οὐ
διδάσκεται,
~ἀλλ´ |
[1, 13] |
περὶ
θειότητος
διαλεγόμενος·
οὐκ
~ἀπεκάλυψας,
|
φάμενος |
μηδένα
δύνασθαι
σωθῆναι
πρὸ
~τῆς |
[1, 13] |
~ἔφης
μοι
παλιγγενεσίας
γένεσιν
παραδοῦναι
|
προθέμενος
|
~ἐκ
φωνῆς
ἢ
κρυβήν·
ἀγνοῶ, |
[1, 13] |
οὐ
~τηλαυγῶς
ἔφρασας
περὶ
θειότητος
|
διαλεγόμενος· |
οὐκ
~ἀπεκάλυψας,
φάμενος
μηδένα
δύνασθαι |
[1, 13] |
τούτων
συνιστάμενον
καὶ
εὐφραίνεται
~Ἀκλινὴς
|
γενόμενος |
ὑπὸ
τοῦ
θεοῦ,
ὦ
πάτερ, |
[1, 13] |
θεοῦ·
χαῖρε
λοιπόν,
ὦ
τέκνον,
|
ἀνακαθαιρόμενος |
~ταῖς
τοῦ
θεοῦ
δυνάμεσιν,
εἰς |
[1, 13] |
καλῶς
σπεύδεις
λῦσαι
τὸ
σκῆνος·
|
κεκαθαρμένος
|
~γάρ.
ὁ
Ποιμάνδρης,
ὁ
τῆς |
[1, 13] |
τῆς
νοητῆς}
Ἄλλος
ἔσται
ὁ
|
γεννώμενος
|
~θεοῦ
θεὸς
παῖς,
τὸ
πᾶν |
[1, 13] |
ὦ
τέκνον.
~Καὶ
ποταπὸς
ὁ
|
γεννώμενος, |
ὦ
πάτερ;
ἄμοιρος
γὰρ
τῆς |
[1, 13] |
θέλω
κἀγὼ
πέμψαι
ἐξ
ἰδίας
|
φρενὸς
|
~εὐλογίαν
τῷ
θεῷ.
Ὦ
τέκνον, |
[1, 13] |
~τέκνον,
καλῶς
σπεύδεις
λῦσαι
τὸ
|
σκῆνος· |
κεκαθαρμένος
~γάρ.
ὁ
Ποιμάνδρης,
ὁ |
[1, 13] |
ὁ
τρόπος,
ὦ
Τρισμέγιστε;
~Τὸ
|
σκῆνος |
τοῦτο,
ὃ
καί,
ὦ
τέκνον, |
[1, 13] |
~τὰ
πάντα,
καὶ
ἐπέτρεψέ
μοι
|
ἐκεῖνος |
ποιεῖν
τὰ
καλά.
διὸ
καὶ
|
[1, 13] |
ἡ
σπορὰ
τὸ
~ἀληθινὸν
ἀγαθόν.
|
Τίνος |
σπείραντος,
ὦ
πάτερ;
τὸ
γὰρ
|
[1, 13] |
γὰρ
δεκάς,
ὦ
τέκνον,
ἐστὶ
|
ψυχογόνος· |
ζωὴ
~δὲ
καὶ
φῶς
ἡνωμέναι |
[1, 13] |
ὦ
τέκνον,
παραγινομένης
τῆς
ἀληθείας·
|
~φθόνος |
γὰρ
ἀφ´
ἡμῶν
ἀπέστη·
τῇ |
[1, 13] |
ἕκτη
~πλεονεξία·
ἑβδόμη
ἀπάτη·
ὀγδόη
|
φθόνος· |
ἐνάτη
δόλος·
~δεκάτη
ὀργή·
ἑνδεκάτη |
[1, 13] |
τῶν
κτισμάτων
σου.
ἀπὸ
σοῦ
|
~Αἰῶνος |
εὐλογίαν
εὗρον
καί,
ὃ
ζητῶ, |
[1, 13] |
τοῦ
θεοῦ,
ὦ
τέκνον.
~Καὶ
|
ποταπὸς |
ὁ
γεννώμενος,
ὦ
πάτερ;
ἄμοιρος |
[1, 13] |
οὕτω
συνίσταται
ὁ
τῆς
παλιγγενεσίας
|
~τρόπος |
καὶ
λόγος.
~λοιπὸν
σιώπησον,
ὦ |
[1, 13] |
δέκα
δυνάμεων
~ἀπωθοῦνται.
τίς
ὁ
|
τρόπος, |
ὦ
Τρισμέγιστε;
~Τὸ
σκῆνος
τοῦτο, |
[1, 13] |
ὦ
Τρισμέγιστε,
ἐξ
οἵας
~μήτρας
|
ἄνθρωπος |
ἐγεννήθη,
σπορᾶς
δὲ
ποίας.
~Ὦ |
[1, 13] |
παλιγγενεσίας;
Ὁ
τοῦ
θεοῦ
παῖς,
|
~ἄνθρωπος |
εἷς,
θελήματι
θεοῦ.
~Νῦν
τὸ |
[1, 13] |
εἶ
ὁ
θεός.
~ὁ
σὸς
|
ἄνθρωπος |
ταῦτα
βοᾷ
διὰ
πυρός,
δι´ |
[1, 13] |
ταῦτα
βοᾷ
διὰ
πυρός,
δι´
|
ἀέρος, |
διὰ
γῆς,
διὰ
~ὕδατος,
διὰ |
[1, 13] |
ποταπὸς
ὁ
γεννώμενος,
ὦ
πάτερ;
|
ἄμοιρος |
γὰρ
τῆς
ἐν
~ἐμοὶ
οὐσίας |
[1, 13] |
δύνοντος,
προσκύνει·
~ὁμοίως
καὶ
ἀνιόντος
|
πρὸς |
ἀπηλιώτην.
ἡσύχασον,
ὦ
τέκνον.
~ΥΜΝΩΔΙΑ |
[1, 13] |
ὦ
πάτερ,
καὶ
βεβιασμένα·
~ὅθεν
|
πρὸς |
ταῦτα
ὀρθῶς
ἀντειπεῖν
θέλω·
ἀλλότριος |
[1, 13] |
~ἙΡΜΟΥ
ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ
|
ΠΡΟΣ |
ΤΟΝ
ΥΙΟΝ
ΤΑΤ.
~ΕΝ
ΟΡΕΙ |
[1, 13] |
ἐν
φυτοῖς·
ἐν
γαστρί,
πρὸ
|
γαστρός, |
μετὰ
γαστέρα,
~πανταχοῦ.
ἀλλ´
ἔτι |
[1, 13] |
σὸς
ἄνθρωπος
ταῦτα
βοᾷ
διὰ
|
πυρός, |
δι´
ἀέρος,
διὰ
γῆς,
διὰ
|
[1, 13] |
~σὺ
εἶ
ὁ
θεός.
~ὁ
|
σὸς |
ἄνθρωπος
ταῦτα
βοᾷ
διὰ
πυρός, |
[1, 13] |
~δύναμις
τῶν
ἐνεργειῶν
μου·
ὁ
|
σὸς |
Λόγος
δι´
ἐμοῦ
ὑμνεῖ
σέ. |
[1, 13] |
δι´
ἀέρος,
διὰ
γῆς,
διὰ
|
~ὕδατος, |
διὰ
πνεύματος,
διὰ
τῶν
κτισμάτων |
[1, 13] |
τὸ
γὰρ
~σύνολον
ἀπορῶ.
Τοῦ
|
θελήματος |
τοῦ
θεοῦ,
ὦ
τέκνον.
~Καὶ |
[1, 13] |
αἱ
αἰσθήσεις
τούτου
μου
~τοῦ
|
νοήματος. |
Οὕτως
ἔχει,
ὦ
τέκνον·
τὸ |
[1, 13] |
διὰ
γῆς,
διὰ
~ὕδατος,
διὰ
|
πνεύματος, |
διὰ
τῶν
κτισμάτων
σου.
ἀπὸ |
[1, 13] |
τῆς
ἑνάδος
ἀριθμὸς
~πέφυκε
τοῦ
|
πνεύματος. |
ἡ
ἑνὰς
οὖν
κατὰ
λόγον |
[1, 13] |
τέκνον,
διὰ
τοῦ
δεσμωτηρίου
τοῦ
|
σώματος
|
~αἰσθητικῶς
πάσχειν
ἀναγκάζουσι
τὸν
ἐνδιάθετον |
[1, 13] |
θέλησον,
~καὶ
γίνεται·
κατάργησον
τοῦ
|
σώματος |
τὰς
αἰσθήσεις,
καὶ
~ἔσται
ἡ |
[1, 13] |
τε
στῆτε.
ὁ
~κύκλος
ὁ
|
ἀθάνατος |
τοῦ
θεοῦ,
προσδεξάσθω
μου
τὸν |
[1, 13] |
νοεῖν
τὴν
ἐν
θεῷ
γένεσιν;
|
~Ἀδύνατος |
οὖν
εἰμι,
ὦ
πάτερ;
Μὴ |
[1, 13] |
καὶ
~ἔσται
ἡ
γένεσις
τῆς
|
θεότητος· |
κάθαραι
σεαυτὸν
ἀπὸ
τῶν
~ἀλόγων |
[1, 13] |
καὶ
οὐ
~τηλαυγῶς
ἔφρασας
περὶ
|
θειότητος |
διαλεγόμενος·
οὐκ
~ἀπεκάλυψας,
φάμενος
μηδένα |
[1, 13] |
~ἵνα
μὴ
ὦμεν
διάβολοι
τοῦ
|
παντὸς |
εἰς
τοὺς
πολλούς,
~εἰς
οὓς |
[1, 13] |
μὴ
σοὶ
ἐπὶ
τέλει
τοῦ
|
παντός. |
~ὅθεν
τοῦτο
οὐ
διδάσκεται,
ἀλλὰ |
[1, 13] |
σπορὰ
τὸ
~ἀληθινὸν
ἀγαθόν.
Τίνος
|
σπείραντος, |
ὦ
πάτερ;
τὸ
γὰρ
~σύνολον |
[1, 13] |
μοι
αἰνεῖν
εὐξαμένῳ.
~Χαίρω,
τέκνον,
|
καρποφορήσαντος |
ἐκ
τῆς
ἀληθείας
~τὰ
ἀγαθά, |
[1, 13] |
αὗται,
οὐκ
ἀθρόως,
ἀπὸ
τοῦ
|
ἐλεηθέντος
|
~ὑπὸ
τοῦ
θεοῦ,
καὶ
οὕτω |
[1, 13] |
ἡλίου
δύνοντος,
προσκύνει·
~ὁμοίως
καὶ
|
ἀνιόντος |
πρὸς
ἀπηλιώτην.
ἡσύχασον,
ὦ
τέκνον. |
[1, 13] |
ἀποβλέπων
~περὶ
καταφορὰν
τοῦ
ἡλίου
|
δύνοντος, |
προσκύνει·
~ὁμοίως
καὶ
ἀνιόντος
πρὸς |
[1, 13] |
ἀσώματον.
~Μέμηνα
ὄντως,
ὦ
πάτερ·
|
δοκοῦντος |
γάρ
μου
ὑπὸ
σοῦ
~σοφοῦ |
[1, 13] |
ὡς
διάβολοι
~λογισθῶμεν.
ἱκανῶς
γὰρ
|
ἕκαστος |
ἡμῶν
ἐπεμελήθη,
ἐγώ
τε
~ὁ |
[1, 13] |
σῶμα
τοῦτο
τὸ
ἐκ
δυνάμεων
|
~συνεστὸς |
λύσιν
ἴσχει
ποτέ;
Εὐφήμησον
καὶ |
[1, 13] |
τέκνον,
ἡνωμέναι
ἐν
τῇ
πράξει
|
ἀχώριστός |
ἐστιν
ἡ
~προπέτεια
τῆς
ὀργῆς· |
[1, 13] |
πολλούς,
~εἰς
οὓς
ὁ
θεὸς
|
αὐτὸς |
θέλει.
~Εἰπέ
μοι,
ὦ
πάτερ, |
[1, 13] |
μετεώρῳ,
τῷ
πάσης
φύσεως
κτίστῃ.
|
οὗτός |
~ἐστιν
ὁ
τοῦ
νοῦ
ὀφθαλμός, |
[1, 13] |
τῆς
~ἐπιθυμίας
δύναμιν.
ὁ
βαθμὸς
|
οὗτος, |
ὦ
τέκνον,
δικαιοσύνης
~ἐστὶν
ἕδρασμα· |
[1, 13] |
~ζῳοφόρου
κύκλου
συνέστη
καὶ
τούτου
|
συνεστῶτος |
ἐκ
{ἀριθμῶν}
~δώδεκα
ὄντων
τὸν |
[1, 13] |
ΥΙΟΝ
ΤΑΤ.
~ΕΝ
ΟΡΕΙ
ΛΟΓΟΣ
|
ΑΠΟΚΡΥΦΟΣ, |
ΠΕΡΙ
ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ
ΚΑΙ
ΣΙΓΗΣ
ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ. |
[1, 13] |
παντὸς
εἰς
τοὺς
πολλούς,
~εἰς
|
οὓς |
ὁ
θεὸς
αὐτὸς
θέλει.
~Εἰπέ |
[1, 13] |
ἐμαυτῷ
~ἔχω,
ὦ
πάτερ;
Οὐκ
|
ὀλίγους, |
ὦ
τέκνον,
ἀλλὰ
καὶ
φοβεροὺς
|
[1, 13] |
φύσεως
σῶμα
πόρρωθέν
~ἐστι
τῆς
|
οὐσιωδοῦς |
γενέσεως·
τὸ
μὲν
γάρ
ἐστι |
[1, 13] |
τέκνον,
ἀλλὰ
καὶ
φοβεροὺς
~καὶ
|
πολλούς. |
Ἀγνοῶ,
ὦ
πάτερ.
~Μία
αὕτη, |
[1, 13] |
διάβολοι
τοῦ
παντὸς
εἰς
τοὺς
|
πολλούς, |
~εἰς
οὓς
ὁ
θεὸς
αὐτὸς |
[1, 13] |
σὺ
ὁ
~κύριος,
σὺ
ὁ
|
νοῦς, |
δέξαι
λογικὰς
ἃς
θέλεις
ἀπ´ |
[1, 13] |
σῆς
εὐλογίας
ἐπιπεφώτισταί
~μου
ὁ
|
νοῦς. |
πλέον
θέλω
κἀγὼ
πέμψαι
ἐξ |
[1, 13] |
ὁ
Ποιμάνδρης,
ὁ
τῆς
αὐθεντίας
|
νοῦς, |
πλέον
μοι
τῶν
~ἐγγεγραμμένων
οὐ |
[1, 13] |
γὰρ
τὸν
σὸν
ποιμαίνει
~ὁ
|
Νοῦς. |
πνευματοφόρε,
δημιουργέ·
~σὺ
εἶ
ὁ |
[1, 13] |
ἀλλότριος
υἱὸς
~πέφυκα
τοῦ
πατρικοῦ
|
γένους» |
μὴ
φθόνει
μοι,
πάτερ·
~γνήσιος |
[1, 13] |
ὀλίγους,
ὦ
τέκνον,
ἀλλὰ
καὶ
|
φοβεροὺς
|
~καὶ
πολλούς.
Ἀγνοῶ,
ὦ
πάτερ. |
[1, 13] |
ἱκέτου
γενομένου,
ἐπὶ
τῆς
~τοῦ
|
ὄρους |
καταβάσεως,
μετὰ
τὸ
σὲ
ἐμοὶ |
[1, 13] |
τῶν
~ἀλόγων
τῆς
ὕλης
τιμωριῶν.
|
Τιμωροὺς |
γὰρ
ἐν
ἐμαυτῷ
~ἔχω,
ὦ |
[1, 13] |
ὦμεν
διάβολοι
τοῦ
παντὸς
εἰς
|
τοὺς |
πολλούς,
~εἰς
οὓς
ὁ
θεὸς |
[1, 13] |
τέκνον,
ἡ
λύπη
φεύξεται
εἰς
|
τοὺς
|
~χωροῦντας
αὐτήν.
~δύναμιν
καλῶ
ἐπὶ |
[1, 13] |
εἰπέ,
πῶς
αἱ
τιμωρίαι
~τοῦ
|
σκότους, |
οὖσαι
ἀριθμῷ
δώδεκα,
ὑπὸ
δέκα |
[1, 13] |
καὶ
οὐκέτι
ἐπῆλθεν
~οὐδεμία
τοῦ
|
σκότους |
τιμωρία,
ἀλλ´
ἐξέπτησαν
νικηθεῖσαι
~ῥοίζῳ. |
[1, 13] |
ὑγρόν,
ὡς
ὕδωρ,
καὶ
~σύμπνοον,
|
ὡς |
ἀήρ
πῶς
αἰσθητῶς
αὐτὸ
νοήσεις |
[1, 13] |
ἀνωφερές,
~ὡς
πῦρ,
καὶ
κατωφερές,
|
ὡς |
γῆ,
καὶ
ὑγρόν,
ὡς
ὕδωρ, |
[1, 13] |
παλιγγενεσίας
τὴν
παράδοσιν,
ἵνα
μὴ
|
ὡς |
διάβολοι
~λογισθῶμεν.
ἱκανῶς
γὰρ
ἕκαστος |
[1, 13] |
~τέκνον,
καὶ
σὺ
σεαυτὸν
διεξελήλυθας,
|
ὡς |
οἱ
ἐν
ὕπνῳ
ὀνειροπολούμενοι
~χωρὶς |
[1, 13] |
λέγεις,
ὦ
πάτερ,
καὶ
οὐχ
|
ὡς
|
~πατὴρ
υἱῷ
διαλέγῃ.
Τοῦτο
τὸ |
[1, 13] |
ὦ
τέκνον·
τὸ
μὲν
ἀνωφερές,
|
~ὡς |
πῦρ,
καὶ
κατωφερές,
ὡς
γῆ, |
[1, 13] |
κατωφερές,
ὡς
γῆ,
καὶ
ὑγρόν,
|
ὡς |
ὕδωρ,
καὶ
~σύμπνοον,
ὡς
ἀήρ |
[1, 13] |
τρέπεται
εἰς
~αὔξησιν
καὶ
μείωσιν,
|
ὡς |
ψεῦδος.
~Τί
οὖν
ἀληθές
ἐστιν, |
[1, 13] |
ὦ
πάτερ,
αἰνιγματωδῶς
καὶ
οὐ
|
~τηλαυγῶς |
ἔφρασας
περὶ
θειότητος
διαλεγόμενος·
οὐκ
|
[1, 13] |
μοι
τῶν
~ἐγγεγραμμένων
οὐ
παρέδωκεν,
|
εἰδὼς |
ὅτι
ἀπ´
ἐμαυτοῦ
~δυνήσομαι
πάντα |
[1, 13] |
~Ἐν
τοῖς
Γενικοῖς,
ὦ
πάτερ,
|
αἰνιγματωδῶς |
καὶ
οὐ
~τηλαυγῶς
ἔφρασας
περὶ |
[1, 13] |
γενομένου,
ἐπὶ
τῆς
~τοῦ
ὄρους
|
καταβάσεως, |
μετὰ
τὸ
σὲ
ἐμοὶ
διαλεχθῆναι, |
[1, 13] |
τὸ
ἔλεος
τῆς
κατὰ
θεὸν
|
~γενέσεως, |
τὴν
σωματικὴν
αἴσθησιν
καταλιπών,
ἑαυτὸν |
[1, 13] |
σῶμα
πόρρωθέν
~ἐστι
τῆς
οὐσιωδοῦς
|
γενέσεως· |
τὸ
μὲν
γάρ
ἐστι
διαλυτόν, |
[1, 13] |
δικαιοσύνης
~ἐστὶν
ἕδρασμα·
χωρὶς
γὰρ
|
κρίσεως |
ἴδε
πῶς
τὴν
~ἀδικίαν
ἐξήλασεν· |
[1, 13] |
σείεσθε.
ὑμνεῖν
μέλλω
τὸν
τῆς
|
κτίσεως |
κύριον,
~καὶ
τὸ
πᾶν
καὶ |
[1, 13] |
~τῶν
οὐρανῶν
μετεώρῳ,
τῷ
πάσης
|
φύσεως |
κτίστῃ.
οὗτός
~ἐστιν
ὁ
τοῦ |
[1, 13] |
{ἀριθμῶν}
~δώδεκα
ὄντων
τὸν
ἀριθμόν,
|
φύσεως |
μιᾶς,
παντομόρφου
~ἰδέας,
εἰς
πλάνην |
[1, 13] |
τοῦ
νοῦ.
τὸ
αἰσθητὸν
τῆς
|
φύσεως |
σῶμα
πόρρωθέν
~ἐστι
τῆς
οὐσιωδοῦς |
[1, 13] |
ὀρθὸν
λόγον
τὴν
ἀπόστασιν
ποιοῦνται,
|
καθὼς |
καὶ
~ἀπὸ
δέκα
δυνάμεων
ἐλαυνόμεναι, |
[1, 13] |
γενομένου
σου
ἀκοῦσαι
τῶν
~δυνάμεων.
|
Καθὼς |
Ὀγδοάδα
ὁ
Ποιμάνδρης
ἐθέσπισε,
~τέκνον, |
[1, 13] |
καὶ
βεβιασμένα·
~ὅθεν
πρὸς
ταῦτα
|
ὀρθῶς |
ἀντειπεῖν
θέλω·
ἀλλότριος
υἱὸς
~πέφυκα |
[1, 13] |
καταφορὰν
τοῦ
ἡλίου
δύνοντος,
προσκύνει·
|
~ὁμοίως |
καὶ
ἀνιόντος
πρὸς
ἀπηλιώτην.
ἡσύχασον, |
[1, 13] |
διὰ
τοῦ
δεσμωτηρίου
τοῦ
σώματος
|
~αἰσθητικῶς |
πάσχειν
ἀναγκάζουσι
τὸν
ἐνδιάθετον
ἄνθρωπον· |
[1, 13] |
Ὀγδοάδα
ὁ
Ποιμάνδρης
ἐθέσπισε,
~τέκνον,
|
καλῶς |
σπεύδεις
λῦσαι
τὸ
σκῆνος·
κεκαθαρμένος
|
[1, 13] |
παλιγγενεσίας,
ὃν
οὐκ
ἔκρινα
~οὕτως
|
εὐκόλως |
ἐκφάναι,
εἰ
μὴ
σοὶ
ἐπὶ |
[1, 13] |
ἵνα
μὴ
ὡς
διάβολοι
~λογισθῶμεν.
|
ἱκανῶς |
γὰρ
ἕκαστος
ἡμῶν
ἐπεμελήθη,
ἐγώ |
[1, 13] |
σύ
τε
ὁ
ἀκούων.
νοερῶς
|
ἔγνως |
σεαυτὸν
καὶ
τὸν
~πατέρα
τὸν |
[1, 13] |
ἄνθρωπον·
~ἀφίστανται
δὲ
αὗται,
οὐκ
|
ἀθρόως, |
ἀπὸ
τοῦ
ἐλεηθέντος
~ὑπὸ
τοῦ |
[1, 13] |
ἀλλ´
ἔτι
τοῦτό
μοι
εἰπέ,
|
πῶς |
αἱ
τιμωρίαι
~τοῦ
σκότους,
οὖσαι |
[1, 13] |
ὕδωρ,
καὶ
~σύμπνοον,
ὡς
ἀήρ
|
πῶς |
αἰσθητῶς
αὐτὸ
νοήσεις
τὸ
μὴ
|
[1, 13] |
προσλάβωμεν,
ὦ
τέκνον,
αὐτὴν
~ἀσμενέστατα·
|
πῶς |
ἅμα
τῷ
παραγενέσθαι
ἀπώσατο
τὴν
|
[1, 13] |
ἕδρασμα·
χωρὶς
γὰρ
κρίσεως
ἴδε
|
πῶς |
τὴν
~ἀδικίαν
ἐξήλασεν·
ἐδικαιώθημεν,
ὦ |
[1, 13] |
φεύγει
ἀπάτη,
ἀλήθεια
παραγίνεται
ἴδε
|
πῶς |
τὸ
ἀγαθὸν
~πεπλήρωται,
ὦ
τέκνον, |
[1, 13] |
τῷ
θεῷ.
Ὦ
τέκνον,
μὴ
|
ἀσκόπως. |
Ἐν
τῷ
~νῷ,
ὦ
πάτερ, |
[1, 13] |
λέγων,
σύ
τε
ὁ
ἀκούων.
|
νοερῶς |
ἔγνως
σεαυτὸν
καὶ
τὸν
~πατέρα |
[1, 13] |
καὶ
~σύμπνοον,
ὡς
ἀήρ
πῶς
|
αἰσθητῶς |
αὐτὸ
νοήσεις
τὸ
μὴ
~σκληρόν, |
[1, 13] |
ἀναλλοίωτον
ἀγαθόν,
τὸ
ἀσώματον.
~Μέμηνα
|
ὄντως, |
ὦ
πάτερ·
δοκοῦντος
γάρ
μου |
[1, 13] |
ὀργῆς·
εἰσὶ
δὲ
καὶ
ἀδιόριστοι.
|
εἰκότως |
οὖν
~κατὰ
τὸν
ὀρθὸν
λόγον |
[1, 13] |
ἐν
παντί,
ἐκ
πασῶν
δυνάμεων
|
~συνεστώς. |
Αἴνιγμά
μοι
λέγεις,
ὦ
πάτερ, |
[1, 13] |
τῆς
παλιγγενεσίας,
ὃν
οὐκ
ἔκρινα
|
~οὕτως |
εὐκόλως
ἐκφάναι,
εἰ
μὴ
σοὶ |
[1, 13] |
αἰσθήσεις
τούτου
μου
~τοῦ
νοήματος.
|
Οὕτως |
ἔχει,
ὦ
τέκνον·
τὸ
μὲν |
[1, 13] |
διδάσκεται,
ἀλλὰ
κρύπτεται
ἐν
σιγῇ.
|
οὕτως
|
~οὖν,
ὦ
τέκνον,
στὰς
ἐν |
[1, 13] |
ἀγαθόν,
ἀγαθόν,
ὕμνει·
~ζωὴ
καὶ
|
φῶς, |
ἀφ´
ὑμῶν
εἰς
ὑμᾶς
χωρεῖ |
[1, 13] |
ἐστὶ
ψυχογόνος·
ζωὴ
~δὲ
καὶ
|
φῶς |
ἡνωμέναι
εἰσίν,
ἔνθα
ὁ
τῆς |
[1, 13] |
ἐν
ἡμῖν,
σῷζε
ζωή,
~φώτιζε
|
φῶς, |
πνεῦμα
θεέ·
Λόγον
γὰρ
τὸν |
[1, 13] |
σοῦ,
διὰ
σοῦ
τὸ
νοητὸν
|
φῶς |
ὑμνῶν
~χαίρω
ἐν
χαρᾷ
νοῦ. |