HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hermès Trismégiste, livre I (13ième partie : De la Renaissance)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ς  =  220 formes différentes pour 340 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, partie
[1, 13]   σὺ νοῦς, δέξαι λογικὰς  ἃς   θέλεις ἀπ´ ἐμοῦ· σοῦ ~γὰρ
[1, 13]   τὸν ἀριθμόν, φύσεως μιᾶς, παντομόρφου  ~ἰδέας,   εἰς πλάνην τοῦ ἀνθρώπου· διαζυγαὶ
[1, 13]   ~τέκνον, καὶ σὺ σεαυτὸν  διεξελήλυθας,   ὡς οἱ ἐν ὕπνῳ ὀνειροπολούμενοι
[1, 13]   σοῦ ὕμνου καὶ τῆς σῆς  εὐλογίας   ἐπιπεφώτισταί ~μου νοῦς. πλέον
[1, 13]   καὶ τῆς ἁρμοζούσης νῦν ~ἄκουε  εὐλογίας,   τὸν ὕμνον τῆς παλιγγενεσίας, ὃν
[1, 13]   θεωρῶ, λέγω. σοί, γενάρχα τῆς  γενεσιουργίας,   ~Τὰτ θεῷ πέμπω λογικὰς θυσίας.
[1, 13]   πλέον θέλω κἀγὼ πέμψαι ἐξ  ἰδίας   φρενὸς ~εὐλογίαν τῷ θεῷ.
[1, 13]   ~Χαίρω, τέκνον, καρποφορήσαντος ἐκ τῆς  ἀληθείας   ~τὰ ἀγαθά, τὰ ἀθάνατα γενήματα.
[1, 13]   ~πεπλήρωται, τέκνον, παραγινομένης τῆς  ἀληθείας·   ~φθόνος γὰρ ἀφ´ ἡμῶν ἀπέστη·
[1, 13]   ~ἀδικίαν ἐξήλασεν· ἐδικαιώθημεν, τέκνον,  ἀδικίας   ἀπούσης. ~ἕκτην δύναμιν καλῶ εἰς
[1, 13]   ΑΠΟΚΡΥΦΟΣ, ΠΕΡΙ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΙΓΗΣ  ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ.   ~Ἐν τοῖς Γενικοῖς, πάτερ,
[1, 13]   ~δώδεκα ὄντων τὸν ἀριθμόν, φύσεως  μιᾶς,   παντομόρφου ~ἰδέας, εἰς πλάνην τοῦ
[1, 13]   καλῶ καρτερίαν, τὴν κατὰ τῆς  ~ἐπιθυμίας   δύναμιν. βαθμὸς οὗτος,
[1, 13]   εἰς ἡμᾶς, τὴν κατὰ τῆς  πλεονεξίας,   ~κοινωνίαν. ἀποστάσης δὲ ἔτι καλῶ
[1, 13]   κρυβήν· ἀγνοῶ, Τρισμέγιστε, ἐξ  οἵας   ~μήτρας ἄνθρωπος ἐγεννήθη, σπορᾶς δὲ
[1, 13]   ~μήτρας ἄνθρωπος ἐγεννήθη, σπορᾶς δὲ  ποίας.   ~Ὦ τέκνον, σοφία νοερὰ ἐν
[1, 13]   ὑστερήματα ἀναπλήρωσον οἷς ~ἔφης μοι  παλιγγενεσίας   γένεσιν παραδοῦναι προθέμενος ~ἐκ φωνῆς
[1, 13]   λόγον ~τοῦτον τὸν περὶ τῆς  παλιγγενεσίας   εἰς ὃν ὑπεμνηματισάμην ~ἵνα μὴ
[1, 13]   μηδένα δύνασθαι σωθῆναι πρὸ ~τῆς  παλιγγενεσίας·   ἐμοῦ τε σοῦ ἱκέτου γενομένου,
[1, 13]   ~ΕΝ ΟΡΕΙ ΛΟΓΟΣ ΑΠΟΚΡΥΦΟΣ, ΠΕΡΙ  ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ   ΚΑΙ ΣΙΓΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ. ~Ἐν τοῖς
[1, 13]   ἐμοὶ διαλεχθῆναι, ~πυθομένου τὸν τῆς  παλιγγενεσίας   λόγον μαθεῖν, ὅτι τοῦτον ~παρὰ
[1, 13]   τοῦτο· τίς ~ἐστι γενεσιουργὸς τῆς  παλιγγενεσίας;   τοῦ θεοῦ παῖς, ~ἄνθρωπος
[1, 13]   ~ἄκουε εὐλογίας, τὸν ὕμνον τῆς  παλιγγενεσίας,   ὃν οὐκ ἔκρινα ~οὕτως εὐκόλως
[1, 13]   ἐπάγγειλαι, μηδενί, τέκνον, ἐκφαίνων ~τῆς  παλιγγενεσίας   τὴν παράδοσιν, ἵνα μὴ ὡς
[1, 13]   ~ῥοίζῳ. ~ἔγνωκας, τέκνον, τῆς  παλιγγενεσίας   τὸν τρόπον· ~τῆς δεκάδος παραγινομένης,
[1, 13]   υἱός εἰμι· διάφρασόν μοι τῆς  παλιγγενεσίας   τὸν ~τρόπον. Τί εἴπω,
[1, 13]   καὶ οὕτω συνίσταται τῆς  παλιγγενεσίας   ~τρόπος καὶ λόγος. ~λοιπὸν σιώπησον,
[1, 13]   γενεσιουργίας, ~Τὰτ θεῷ πέμπω λογικὰς  θυσίας.   θεέ, σὺ πάτερ, σὺ
[1, 13]   ἄμοιρος γὰρ τῆς ἐν ~ἐμοὶ  οὐσίας   {καὶ τῆς νοητῆς} Ἄλλος ἔσται
[1, 13]   ~γάρ. Ποιμάνδρης, τῆς  αὐθεντίας   νοῦς, πλέον μοι τῶν ~ἐγγεγραμμένων
[1, 13]   ~πάτερ, εἰς ἀφασίαν με  ἤνεγκας·   τῶν πρὶν ἀπολειφθεὶς ~φρενῶν, τὸ
[1, 13]   τὴν δεκάδα ~ἔχει, δὲ  δεκὰς   τὴν ἑνάδα. ~Πάτερ, τὸ πᾶν
[1, 13]   ἀπὸ τῆς ~δεκάδος· γὰρ  δεκάς,   τέκνον, ἐστὶ ψυχογόνος· ζωὴ
[1, 13]   ~κύριος, σὺ νοῦς, δέξαι  λογικὰς   ἃς θέλεις ἀπ´ ἐμοῦ· σοῦ
[1, 13]   τῆς γενεσιουργίας, ~Τὰτ θεῷ πέμπω  λογικὰς   θυσίας. θεέ, σὺ πάτερ, σὺ
[1, 13]   δὲ ἀθάνατον. ~ἀγνοεῖς ὅτι θεὸς  πέφυκας   καὶ τοῦ ἑνὸς παῖς,
[1, 13]   τιμωρία, ἀλλ´ ἐξέπτησαν νικηθεῖσαι ~ῥοίζῳ.  ~ἔγνωκας,   τέκνον, τῆς παλιγγενεσίας τὸν
[1, 13]   οὐ καταπαύσει τὸ ἔλεος εἰς  ~ἡμᾶς   ἀπὸ τοῦ θεοῦ· χαῖρε λοιπόν,
[1, 13]   ἀπούσης. ~ἕκτην δύναμιν καλῶ εἰς  ἡμᾶς,   τὴν κατὰ τῆς πλεονεξίας, ~κοινωνίαν.
[1, 13]   καὶ φῶς, ἀφ´ ὑμῶν εἰς  ὑμᾶς   χωρεῖ εὐλογία. εὐχαριστῶ ~σοι,
[1, 13]   ἀριθμὸς ~πέφυκε τοῦ πνεύματος.  ἑνὰς   οὖν κατὰ λόγον τὴν δεκάδα
[1, 13]   ~ἀκοήν. ἀνοίγηθι γῆ, ἀνοιγήτω μοι  πᾶς   μοχλὸς ὄμβρου, τὰ ~δένδρα μὴ
[1, 13]   ἄγνοια. ἦλθεν ἡμῖν γνῶσις  χαρᾶς·   παραγενομένης ~ταύτης, τέκνον,
[1, 13]   ~ἀλλότριος δὲ τούτων εἰμί. νῦν  ὁρᾷς   με, τέκνον, ὀφθαλμοῖς, ~ὅ
[1, 13]   ἐξ οἵας ~μήτρας ἄνθρωπος ἐγεννήθη,  σπορᾶς   δὲ ποίας. ~Ὦ τέκνον, σοφία
[1, 13]   ἀγνοῶ, Τρισμέγιστε, ἐξ οἵας  ~μήτρας   ἄνθρωπος ἐγεννήθη, σπορᾶς δὲ ποίας.
[1, 13]   πάτερ, αἰνιγματωδῶς καὶ οὐ ~τηλαυγῶς  ἔφρασας   περὶ θειότητος διαλεγόμενος· οὐκ ~ἀπεκάλυψας,
[1, 13]   οὐκ ὀλίγην καὶ οἴστρησιν φρενῶν  ~ἐνέσεισας,   πάτερ· ἐμαυτὸν γὰρ νῦν
[1, 13]   ~καὶ γίνεται· κατάργησον τοῦ σώματος  τὰς   αἰσθήσεις, καὶ ~ἔσται γένεσις
[1, 13]   λύπη φεύξεται εἰς τοὺς  ~χωροῦντας   αὐτήν. ~δύναμιν καλῶ ἐπὶ χαρᾷ
[1, 13]   σιγῇ. οὕτως ~οὖν, τέκνον,  στὰς   ἐν ὑπαίθρῳ τόπῳ, νότῳ ἀνέμῳ
[1, 13]   τὸν ἀριθμὸν δώδεκα· ὑπὸ δὲ  ταύτας   πλείονες ~ἄλλαι, τέκνον, διὰ
[1, 13]   ἔφρασας περὶ θειότητος διαλεγόμενος· οὐκ  ~ἀπεκάλυψας,   φάμενος μηδένα δύνασθαι σωθῆναι πρὸ
[1, 13]   μείωσιν, ὡς ψεῦδος. ~Τί οὖν  ἀληθές   ἐστιν, Τρισμέγιστε; Τὸ μὴ
[1, 13]   πάντων πατρὶ ~θεῷ. ἀλλὰ καὶ  πρόσθες,   τέκνον, διὰ τοῦ Λόγου.
[1, 13]   ἀριθμὸν δώδεκα· ὑπὸ δὲ ταύτας  πλείονες   ~ἄλλαι, τέκνον, διὰ τοῦ
[1, 13]   ἔχει, τέκνον· τὸ μὲν  ἀνωφερές,   ~ὡς πῦρ, καὶ κατωφερές, ὡς
[1, 13]   μὲν ἀνωφερές, ~ὡς πῦρ, καὶ  κατωφερές,   ὡς γῆ, καὶ ὑγρόν, ὡς
[1, 13]   θεοῖς τε καὶ ~ἀνθρώποις. δῶμεν  πάντες   ὁμοῦ αὐτῷ τὴν εὐλογίαν, τῷ
[1, 13]   διὰ πυρός, δι´ ἀέρος, διὰ  γῆς,   διὰ ~ὕδατος, διὰ πνεύματος, διὰ
[1, 13]   ΛΟΓΟΣ ΑΠΟΚΡΥΦΟΣ, ΠΕΡΙ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ ΚΑΙ  ΣΙΓΗΣ   ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ. ~Ἐν τοῖς Γενικοῖς,
[1, 13]   ἀχώριστός ἐστιν ~προπέτεια τῆς  ὀργῆς·   εἰσὶ δὲ καὶ ἀδιόριστοι. εἰκότως
[1, 13]   μόνον ἀγνοῶ, καὶ ἔφης, ὅταν  μέλλῃς   κόσμου ~ἀπαλλοτριοῦσθαι, παραδιδόναι μοι. ἕτοιμος
[1, 13]   σεαυτὸν ἀπὸ τῶν ~ἀλόγων τῆς  ὕλης   τιμωριῶν. Τιμωροὺς γὰρ ἐν ἐμαυτῷ
[1, 13]   ἄγνοια. ἦλθεν ἡμῖν γνῶσις χαρᾶς·  παραγενομένης   ~ταύτης, τέκνον, λύπη
[1, 13]   τὸ ἀγαθὸν ~πεπλήρωται, τέκνον,  παραγινομένης   τῆς ἀληθείας· ~φθόνος γὰρ ἀφ´
[1, 13]   παλιγγενεσίας τὸν τρόπον· ~τῆς δεκάδος  παραγινομένης,   τέκνον, συνετέθη νοερὰ ~γένεσις
[1, 13]   ~ἐκ τούτων συνιστάμενον καὶ εὐφραίνεται  ~Ἀκλινὴς   γενόμενος ὑπὸ τοῦ θεοῦ,
[1, 13]   βαθμὸς οὗτος, τέκνον,  δικαιοσύνης   ~ἐστὶν ἕδρασμα· χωρὶς γὰρ κρίσεως
[1, 13]   παλιγγενεσίας γένεσιν παραδοῦναι προθέμενος ~ἐκ  φωνῆς   κρυβήν· ἀγνοῶ, Τρισμέγιστε,
[1, 13]   τῶν ~δυνάμεων. Καθὼς Ὀγδοάδα  Ποιμάνδρης   ἐθέσπισε, ~τέκνον, καλῶς σπεύδεις λῦσαι
[1, 13]   τὸ σκῆνος· κεκαθαρμένος ~γάρ.  Ποιμάνδρης,   τῆς αὐθεντίας νοῦς, πλέον
[1, 13]   τοῦ σοῦ ὕμνου καὶ τῆς  σῆς   εὐλογίας ἐπιπεφώτισταί ~μου νοῦς.
[1, 13]   ἐπὶ ~τῶν οὐρανῶν μετεώρῳ, τῷ  πάσης   φύσεως κτίστῃ. οὗτός ~ἐστιν
[1, 13]   τὴν κατὰ τῆς πλεονεξίας, ~κοινωνίαν.  ἀποστάσης   δὲ ἔτι καλῶ τὴν ἀλήθειαν
[1, 13]   ~Ἡσύχασον, τέκνον, καὶ τῆς  ἁρμοζούσης   νῦν ~ἄκουε εὐλογίας, τὸν ὕμνον
[1, 13]   ~ἦλθεν ἡμῖν γνῶσις θεοῦ· ταύτης  ἐλθούσης,   τέκνον, ~ἐξηλάθη ἄγνοια.
[1, 13]   ἐξήλασεν· ἐδικαιώθημεν, τέκνον, ἀδικίας  ἀπούσης.   ~ἕκτην δύναμιν καλῶ εἰς ἡμᾶς,
[1, 13]   εὐξαμένῳ. ~Χαίρω, τέκνον, καρποφορήσαντος ἐκ  τῆς   ἀληθείας ~τὰ ἀγαθά, τὰ ἀθάνατα
[1, 13]   ἀγαθὸν ~πεπλήρωται, τέκνον, παραγινομένης  τῆς   ἀληθείας· ~φθόνος γὰρ ἀφ´ ἡμῶν
[1, 13]   γενήματα. τοῦτο μαθὼν παρ´ ~ἐμοῦ  τῆς   ἀρετῆς σιγὴν ἐπάγγειλαι, μηδενί, τέκνον,
[1, 13]   νοῆσαι. ~Ἡσύχασον, τέκνον, καὶ  τῆς   ἁρμοζούσης νῦν ~ἄκουε εὐλογίας, τὸν
[1, 13]   κεκαθαρμένος ~γάρ. Ποιμάνδρης,  τῆς   αὐθεντίας νοῦς, πλέον μοι τῶν
[1, 13]   θεωρῶ, λέγω. σοί, γενάρχα  τῆς   γενεσιουργίας, ~Τὰτ θεῷ πέμπω λογικὰς
[1, 13]   δέκα δυνάμεων ἐλαυνόμεναι, τουτέστιν ἀπὸ  τῆς   ~δεκάδος· γὰρ δεκάς,
[1, 13]   τέκνον, τῆς παλιγγενεσίας τὸν τρόπον·  ~τῆς   δεκάδος παραγινομένης, τέκνον, συνετέθη
[1, 13]   γεννώμενος, πάτερ; ἄμοιρος γὰρ  τῆς   ἐν ~ἐμοὶ οὐσίας {καὶ τῆς
[1, 13]   φῶς ἡνωμέναι εἰσίν, ἔνθα  τῆς   ἑνάδος ἀριθμὸς ~πέφυκε τοῦ πνεύματος.
[1, 13]   νῦν καλῶ καρτερίαν, τὴν κατὰ  τῆς   ~ἐπιθυμίας δύναμιν. βαθμὸς οὗτος,
[1, 13]   αἰσθήσεις, καὶ ~ἔσται γένεσις  τῆς   θεότητος· κάθαραι σεαυτὸν ἀπὸ τῶν
[1, 13]   οὖν ἔτυχε κατὰ τὸ ἔλεος  τῆς   κατὰ θεὸν ~γενέσεως, τὴν σωματικὴν
[1, 13]   μὴ σείεσθε. ὑμνεῖν μέλλω τὸν  τῆς   κτίσεως κύριον, ~καὶ τὸ πᾶν
[1, 13]   τῆς ἐν ~ἐμοὶ οὐσίας {καὶ  τῆς   νοητῆς} Ἄλλος ἔσται γεννώμενος
[1, 13]   πράξει ἀχώριστός ἐστιν ~προπέτεια  τῆς   ὀργῆς· εἰσὶ δὲ καὶ ἀδιόριστοι.
[1, 13]   τῆς φύσεως σῶμα πόρρωθέν ~ἐστι  τῆς   οὐσιωδοῦς γενέσεως· τὸ μὲν γάρ
[1, 13]   τὸν λόγον ~τοῦτον τὸν περὶ  τῆς   παλιγγενεσίας εἰς ὃν ὑπεμνηματισάμην ~ἵνα
[1, 13]   φάμενος μηδένα δύνασθαι σωθῆναι πρὸ  ~τῆς   παλιγγενεσίας· ἐμοῦ τε σοῦ ἱκέτου
[1, 13]   σὲ ἐμοὶ διαλεχθῆναι, ~πυθομένου τὸν  τῆς   παλιγγενεσίας λόγον μαθεῖν, ὅτι τοῦτον
[1, 13]   καὶ τοῦτο· τίς ~ἐστι γενεσιουργὸς  τῆς   παλιγγενεσίας; τοῦ θεοῦ παῖς,
[1, 13]   νῦν ~ἄκουε εὐλογίας, τὸν ὕμνον  τῆς   παλιγγενεσίας, ὃν οὐκ ἔκρινα ~οὕτως
[1, 13]   σιγὴν ἐπάγγειλαι, μηδενί, τέκνον, ἐκφαίνων  ~τῆς   παλιγγενεσίας τὴν παράδοσιν, ἵνα μὴ
[1, 13]   νικηθεῖσαι ~ῥοίζῳ. ~ἔγνωκας, τέκνον,  τῆς   παλιγγενεσίας τὸν τρόπον· ~τῆς δεκάδος
[1, 13]   ~γνήσιος υἱός εἰμι· διάφρασόν μοι  τῆς   παλιγγενεσίας τὸν ~τρόπον. Τί εἴπω,
[1, 13]   θεοῦ, καὶ οὕτω συνίσταται  τῆς   παλιγγενεσίας ~τρόπος καὶ λόγος. ~λοιπὸν
[1, 13]   καλῶ εἰς ἡμᾶς, τὴν κατὰ  τῆς   πλεονεξίας, ~κοινωνίαν. ἀποστάσης δὲ ἔτι
[1, 13]   ἐκ τοῦ σοῦ ὕμνου καὶ  τῆς   σῆς εὐλογίας ἐπιπεφώτισταί ~μου
[1, 13]   τὸ ἐν ἐμοὶ φρόνημα ἀπὸ  τῆς   τοῦ κόσμου ~ἀπάτης· σὺ δέ
[1, 13]   τε σοῦ ἱκέτου γενομένου, ἐπὶ  τῆς   ~τοῦ ὄρους καταβάσεως, μετὰ τὸ
[1, 13]   κάθαραι σεαυτὸν ἀπὸ τῶν ~ἀλόγων  τῆς   ὕλης τιμωριῶν. Τιμωροὺς γὰρ ἐν
[1, 13]   ὀφθαλμὸς τοῦ νοῦ. τὸ αἰσθητὸν  τῆς   φύσεως σῶμα πόρρωθέν ~ἐστι τῆς
[1, 13]   φρόνημα ἀπὸ τῆς τοῦ κόσμου  ~ἀπάτης·   σὺ δέ μου καὶ τὰ
[1, 13]   τοῦτο μαθὼν παρ´ ~ἐμοῦ τῆς  ἀρετῆς   σιγὴν ἐπάγγειλαι, μηδενί, τέκνον, ἐκφαίνων
[1, 13]   ἐν ~ἐμοὶ οὐσίας {καὶ τῆς  νοητῆς}   Ἄλλος ἔσται γεννώμενος ~θεοῦ
[1, 13]   Λόγου. ~ἦλθεν ἡμῖν γνῶσις θεοῦ·  ταύτης   ἐλθούσης, τέκνον, ~ἐξηλάθη
[1, 13]   ἦλθεν ἡμῖν γνῶσις χαρᾶς· παραγενομένης  ~ταύτης,   τέκνον, λύπη φεύξεται
[1, 13]   διὰ τοῦ ὕμνου εὐλογίαν, ~ἣν  ἔφης   ἐπὶ τὴν ὀγδοάδα γενομένου σου
[1, 13]   καὶ τὰ ὑστερήματα ἀναπλήρωσον οἷς  ~ἔφης   μοι παλιγγενεσίας γένεσιν παραδοῦναι προθέμενος
[1, 13]   ~παρὰ πάντα μόνον ἀγνοῶ, καὶ  ἔφης,   ὅταν μέλλῃς κόσμου ~ἀπαλλοτριοῦσθαι, παραδιδόναι
[1, 13]   τῆς παλιγγενεσίας; τοῦ θεοῦ  παῖς,   ~ἄνθρωπος εἷς, θελήματι θεοῦ. ~Νῦν
[1, 13]   θεὸς πέφυκας καὶ τοῦ ἑνὸς  παῖς,   κἀγώ; ~Ἐβουλόμην, πάτερ,
[1, 13]   ἔσται γεννώμενος ~θεοῦ θεὸς  παῖς,   τὸ πᾶν ἐν παντί, ἐκ
[1, 13]   χαῖρε λοιπόν, τέκνον, ἀνακαθαιρόμενος  ~ταῖς   τοῦ θεοῦ δυνάμεσιν, εἰς συνάρθρωσιν
[1, 13]   πλάνην τοῦ ἀνθρώπου· διαζυγαὶ ἐν  αὐταῖς   εἰσιν, ~ὦ τέκνον, ἡνωμέναι ἐν
[1, 13]   ~ἐλέου θεοῦ, καὶ ἐμαυτὸν ἐξελήλυθα  εἰς   ἀθάνατον σῶμα, ~καί εἰμι νῦν
[1, 13]   ἡμέραν ἀλλάσσεται· χρόνῳ γὰρ τρέπεται  εἰς   ~αὔξησιν καὶ μείωσιν, ὡς ψεῦδος.
[1, 13]   ~Νῦν τὸ λοιπόν, ~πάτερ,  εἰς   ἀφασίαν με ἤνεγκας· τῶν πρὶν
[1, 13]   τὴν οἰκουμένην καὶ ἀοίκητον ὑπάρχειν  ~εἰς   διατροφὴν καὶ κτίσιν πάντων τῶν
[1, 13]   Μὴ γένοιτο, ~τέκνον· ἐπίσπασαι  εἰς   ἑαυτόν, καὶ ἐλεύσεται· θέλησον, ~καὶ
[1, 13]   τοῦτο οὐ καταπαύσει τὸ ἔλεος  εἰς   ~ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ θεοῦ· χαῖρε
[1, 13]   ἀδικίας ἀπούσης. ~ἕκτην δύναμιν καλῶ  εἰς   ἡμᾶς, τὴν κατὰ τῆς πλεονεξίας,
[1, 13]   τούτοις θεωροῦμαι νῦν, τέκνον.  ~Εἰς   μανίαν με οὐκ ὀλίγην καὶ
[1, 13]   ~τοῦτον τὸν περὶ τῆς παλιγγενεσίας  εἰς   ὃν ὑπεμνηματισάμην ~ἵνα μὴ ὦμεν
[1, 13]   τοῦ παντὸς εἰς τοὺς πολλούς,  ~εἰς   οὓς θεὸς αὐτὸς θέλει.
[1, 13]   ἀνθρώπων, τὸν ~ἐπιτάξαντα πῦρ φανῆναι  εἰς   πᾶσαν πρᾶξιν θεοῖς τε καὶ
[1, 13]   ἀριθμόν, φύσεως μιᾶς, παντομόρφου ~ἰδέας,  εἰς   πλάνην τοῦ ἀνθρώπου· διαζυγαὶ ἐν
[1, 13]   ἀνακαθαιρόμενος ~ταῖς τοῦ θεοῦ δυνάμεσιν,  εἰς   συνάρθρωσιν τοῦ Λόγου. ~ἦλθεν ἡμῖν
[1, 13]   τοῦ ὠκεανοῦ ~τὸ γλυκὺ ὕδωρ  εἰς   τὴν οἰκουμένην καὶ ἀοίκητον ὑπάρχειν
[1, 13]   τέκνον, τὸ μηκέτι φαντάζεσθαι  ~εἰς   τὸ σῶμα τὸ τριχῇ διαστατόν
[1, 13]   μὴ ὦμεν διάβολοι τοῦ παντὸς  εἰς   τοὺς πολλούς, ~εἰς οὓς
[1, 13]   τέκνον, λύπη φεύξεται  εἰς   τοὺς ~χωροῦντας αὐτήν. ~δύναμιν καλῶ
[1, 13]   ~ζωὴ καὶ φῶς, ἀφ´ ὑμῶν  εἰς   ὑμᾶς χωρεῖ εὐλογία. εὐχαριστῶ
[1, 13]   τοῦ θεοῦ παῖς, ~ἄνθρωπος  εἷς,   θελήματι θεοῦ. ~Νῦν τὸ λοιπόν,
[1, 13]   τοῦ θεοῦ ἀναμιμνήσκεται. ~Ἀδύνατά μοι  λέγεις,   πάτερ, καὶ βεβιασμένα· ~ὅθεν
[1, 13]   πασῶν δυνάμεων ~συνεστώς. Αἴνιγμά μοι  λέγεις,   πάτερ, καὶ οὐχ ὡς
[1, 13]   Ποιμάνδρης ἐθέσπισε, ~τέκνον, καλῶς  σπεύδεις   λῦσαι τὸ σκῆνος· κεκαθαρμένος ~γάρ.
[1, 13]   ἐν ἐμοὶ δυνάμεις. γνῶσις ~ἁγία,  φωτισθεὶς   ἀπὸ σοῦ, διὰ σοῦ τὸ
[1, 13]   ἀφασίαν με ἤνεγκας· τῶν πρὶν  ἀπολειφθεὶς   ~φρενῶν, τὸ γὰρ μέγεθος βλέπω
[1, 13]   νοῦς, δέξαι λογικὰς ἃς  θέλεις   ἀπ´ ἐμοῦ· σοῦ ~γὰρ βουλομένου
[1, 13]   διὸ καὶ ~ἐν πᾶσιν αἱ  δυνάμεις   αἱ ἐν ἐμοὶ ᾄδουσι. ~Θέλω,
[1, 13]   λογικὴν θυσίαν. ~ταῦτα βοῶσιν αἱ  δυνάμεις   αἱ ἐν ἐμοί· τὸ πᾶν
[1, 13]   δυνάμεων μου ~τὴν εὐλογίαν. ~αἱ  δυνάμεις   αἱ ἐν ἐμοί, ὑμνεῖτε τὸ
[1, 13]   μου πᾶσαι αἱ ἐν ἐμοὶ  δυνάμεις.   γνῶσις ~ἁγία, φωτισθεὶς ἀπὸ σοῦ,
[1, 13]   ~χαίρω ἐν χαρᾷ νοῦ. πᾶσαι  δυνάμεις   ὑμνεῖτε σὺν ἐμοί. ~καὶ σύ
[1, 13]   ~ὅ τι δέ εἰμι οὐ〉  κατανοεῖς   ἀτενίζων σώματι καὶ ~ὁράσει. οὐκ
[1, 13]   μὲν θνητόν, τὸ δὲ ἀθάνατον.  ~ἀγνοεῖς   ὅτι θεὸς πέφυκας καὶ τοῦ
[1, 13]   γίνεται· κατάργησον τοῦ σώματος τὰς  αἰσθήσεις,   καὶ ~ἔσται γένεσις τῆς
[1, 13]   σοῦ ~σοφοῦ γεγονέναι, ἐνεφράχθησαν αἱ  αἰσθήσεις   τούτου μου ~τοῦ νοήματος. Οὕτως
[1, 13]   ὡς ἀήρ πῶς αἰσθητῶς αὐτὸ  νοήσεις   τὸ μὴ ~σκληρόν, τὸ μὴ
[1, 13]   καὶ μὴ ~ἀδύνατα φθέγγου· ἐπεὶ  ἁμαρτήσεις   καὶ ἀσεβηθήσεταί σου ~ὁ ὀφθαλμὸς
[1, 13]   ἐπὶ χαρᾷ τὴν ἐγκράτειαν· ~ὦ  δύναμις   ἡδίστη, προσλάβωμεν, τέκνον, αὐτὴν
[1, 13]   τῶν δυνάμεων. εὐχαριστῶ σοι, θεέ,  ~δύναμις   τῶν ἐνεργειῶν μου· σὸς
[1, 13]   μου καὶ τὰ ὑστερήματα ἀναπλήρωσον  οἷς   ~ἔφης μοι παλιγγενεσίας γένεσιν παραδοῦναι
[1, 13]   πῦρ φανῆναι εἰς πᾶσαν πρᾶξιν  θεοῖς   τε καὶ ~ἀνθρώποις. δῶμεν πάντες
[1, 13]   ΚΑΙ ΣΙΓΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ. ~Ἐν τοῖς  Γενικοῖς,   πάτερ, αἰνιγματωδῶς καὶ οὐ
[1, 13]   νῦν ὁρᾷς με, τέκνον,  ὀφθαλμοῖς,   ~ὅ τι δέ εἰμι οὐ〉
[1, 13]   ἀτενίζων σώματι καὶ ~ὁράσει. οὐκ  ὀφθαλμοῖς   τούτοις θεωροῦμαι νῦν, τέκνον.
[1, 13]   πᾶσαν πρᾶξιν θεοῖς τε καὶ  ~ἀνθρώποις.   δῶμεν πάντες ὁμοῦ αὐτῷ τὴν
[1, 13]   ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΙΓΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ. ~Ἐν  τοῖς   Γενικοῖς, πάτερ, αἰνιγματωδῶς καὶ
[1, 13]   σώματι καὶ ~ὁράσει. οὐκ ὀφθαλμοῖς  τούτοις   θεωροῦμαι νῦν, τέκνον. ~Εἰς
[1, 13]   ἀέρι· ἐν ~ζῴοις εἰμί, ἐν  φυτοῖς·   ἐν γαστρί, πρὸ γαστρός, μετὰ
[1, 13]   ἐν ὕδατι, ἐν ἀέρι· ἐν  ~ζῴοις   εἰμί, ἐν φυτοῖς· ἐν γαστρί,
[1, 13]   τέκνον, δικαιοσύνης ~ἐστὶν ἕδρασμα·  χωρὶς   γὰρ κρίσεως ἴδε πῶς τὴν
[1, 13]   ὡς οἱ ἐν ὕπνῳ ὀνειροπολούμενοι  ~χωρὶς   ὕπνου. Λέγε μοι καὶ τοῦτο·
[1, 13]   παραγινομένης, τέκνον, συνετέθη νοερὰ  ~γένεσις   καὶ τὴν δωδεκάδα ἐξελαύνει καὶ
[1, 13]   τὰς αἰσθήσεις, καὶ ~ἔσται  γένεσις   τῆς θεότητος· κάθαραι σεαυτὸν ἀπὸ
[1, 13]   ~ΥΜΝΩΔΙΑ ΚΡΥΠΤΗ, ΛΟΓΟΣ Δʹ ~πᾶσα  φύσις   κόσμου προσδεχέσθω τοῦ ὕμνου τὴν
[1, 13]   πᾶσαι αἱ ἐν ἐμοὶ δυνάμεις.  γνῶσις   ~ἁγία, φωτισθεὶς ἀπὸ σοῦ, διὰ
[1, 13]   συνάρθρωσιν τοῦ Λόγου. ~ἦλθεν ἡμῖν  γνῶσις   θεοῦ· ταύτης ἐλθούσης, τέκνον,
[1, 13]   ~ἐξηλάθη ἄγνοια. ἦλθεν ἡμῖν  γνῶσις   χαρᾶς· παραγενομένης ~ταύτης, τέκνον,
[1, 13]   ὕπνου. Λέγε μοι καὶ τοῦτο·  τίς   ~ἐστι γενεσιουργὸς τῆς παλιγγενεσίας;
[1, 13]   δώδεκα, ὑπὸ δέκα δυνάμεων ~ἀπωθοῦνται.  τίς   τρόπος, Τρισμέγιστε; ~Τὸ
[1, 13]   ἐξελαύνει καὶ ἐθεώθημεν τῇ ~γενέσει·  ὅστις   οὖν ἔτυχε κατὰ τὸ ἔλεος
[1, 13]   ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΑΤ. ~ΕΝ ΟΡΕΙ  ΛΟΓΟΣ   ΑΠΟΚΡΥΦΟΣ, ΠΕΡΙ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΙΓΗΣ
[1, 13]   ἡσύχασον, τέκνον. ~ΥΜΝΩΔΙΑ ΚΡΥΠΤΗ,  ΛΟΓΟΣ   Δʹ ~πᾶσα φύσις κόσμου προσδεχέσθω
[1, 13]   τῶν ἐνεργειῶν μου· σὸς  Λόγος   δι´ ἐμοῦ ὑμνεῖ σέ. ~δι´
[1, 13]   τῆς παλιγγενεσίας ~τρόπος καὶ  λόγος.   ~λοιπὸν σιώπησον, τέκνον, ~καὶ
[1, 13]   μοι καὶ τοῦτο· τίς ~ἐστι  γενεσιουργὸς   τῆς παλιγγενεσίας; τοῦ θεοῦ
[1, 13]   δυνάμεων ἐλαυνόμεναι, τουτέστιν ἀπὸ τῆς  ~δεκάδος·   γὰρ δεκάς, τέκνον,
[1, 13]   τῆς παλιγγενεσίας τὸν τρόπον· ~τῆς  δεκάδος   παραγινομένης, τέκνον, συνετέθη νοερὰ
[1, 13]   ἡνωμέναι εἰσίν, ἔνθα τῆς  ἑνάδος   ἀριθμὸς ~πέφυκε τοῦ πνεύματος.
[1, 13]   τούτῳ ψεύδῃ· τὸ γὰρ θνητὸν  ~εἶδος   καθ´ ἡμέραν ἀλλάσσεται· χρόνῳ γὰρ
[1, 13]   ἠμέληταί μοι τὸ πρῶτον σύνθετον  ~εἶδος·   οὐκέτι κέχρῳσμαι καὶ ἁφὴν ἔχω
[1, 13]   εἰς ~αὔξησιν καὶ μείωσιν, ὡς  ψεῦδος.   ~Τί οὖν ἀληθές ἐστιν,
[1, 13]   τοὺς πολλούς, ~εἰς οὓς  θεὸς   αὐτὸς θέλει. ~Εἰπέ μοι,
[1, 13]   πνευματοφόρε, δημιουργέ· ~σὺ εἶ  θεός.   ~ὁ σὸς ἄνθρωπος ταῦτα βοᾷ
[1, 13]   Ἄλλος ἔσται γεννώμενος ~θεοῦ  θεὸς   παῖς, τὸ πᾶν ἐν παντί,
[1, 13]   τὸ δὲ ἀθάνατον. ~ἀγνοεῖς ὅτι  θεὸς   πέφυκας καὶ τοῦ ἑνὸς παῖς,
[1, 13]   διὰ τοῦτο οὐ καταπαύσει τὸ  ἔλεος   εἰς ~ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ θεοῦ·
[1, 13]   ὅστις οὖν ἔτυχε κατὰ τὸ  ἔλεος   τῆς κατὰ θεὸν ~γενέσεως, τὴν
[1, 13]   πρὶν ἀπολειφθεὶς ~φρενῶν, τὸ γὰρ  μέγεθος   βλέπω τὸ σὸν τὸ αὐτό,
[1, 13]   καὶ ἁφὴν ἔχω καὶ μέτρον,  ~ἀλλότριος   δὲ τούτων εἰμί. νῦν ὁρᾷς
[1, 13]   πρὸς ταῦτα ὀρθῶς ἀντειπεῖν θέλω·  ἀλλότριος   υἱὸς ~πέφυκα τοῦ πατρικοῦ γένους»
[1, 13]   θεέ, σὺ πάτερ, σὺ  ~κύριος,   σὺ νοῦς, δέξαι λογικὰς
[1, 13]   γένους» μὴ φθόνει μοι, πάτερ·  ~γνήσιος   υἱός εἰμι· διάφρασόν μοι τῆς
[1, 13]   μὴ φθόνει μοι, πάτερ· ~γνήσιος  υἱός   εἰμι· διάφρασόν μοι τῆς παλιγγενεσίας
[1, 13]   ταῦτα ὀρθῶς ἀντειπεῖν θέλω· ἀλλότριος  υἱὸς   ~πέφυκα τοῦ πατρικοῦ γένους» μὴ
[1, 13]   οὐρανοί, ἄνεμοί τε στῆτε.  ~κύκλος   ἀθάνατος τοῦ θεοῦ, προσδεξάσθω
[1, 13]   ~ἐμοὶ οὐσίας {καὶ τῆς νοητῆς}  Ἄλλος   ἔσται γεννώμενος ~θεοῦ θεὸς
[1, 13]   ἑβδόμη ἀπάτη· ὀγδόη φθόνος· ἐνάτη  δόλος·   ~δεκάτη ὀργή· ἑνδεκάτη προπέτεια· δωδεκάτη
[1, 13]   ἀνοίγηθι γῆ, ἀνοιγήτω μοι πᾶς  μοχλὸς   ὄμβρου, τὰ ~δένδρα μὴ σείεσθε.
[1, 13]   κατὰ τῆς ~ἐπιθυμίας δύναμιν.  βαθμὸς   οὗτος, τέκνον, δικαιοσύνης ~ἐστὶν
[1, 13]   εἰσίν, ἔνθα τῆς ἑνάδος  ἀριθμὸς   ~πέφυκε τοῦ πνεύματος. ἑνὰς
[1, 13]   μέλλῃς κόσμου ~ἀπαλλοτριοῦσθαι, παραδιδόναι μοι.  ἕτοιμος   ἐγενόμην ~καὶ ἀπηνδρείωσα τὸ ἐν
[1, 13]   οὗτός ~ἐστιν τοῦ νοῦ  ὀφθαλμός,   καὶ δέξαιτο τῶν δυνάμεων μου
[1, 13]   ἁμαρτήσεις καὶ ἀσεβηθήσεταί σου ~ὁ  ὀφθαλμὸς   τοῦ νοῦ. τὸ αἰσθητὸν τῆς
[1, 13]   ὅτι θεὸς πέφυκας καὶ τοῦ  ἑνὸς   παῖς, κἀγώ; ~Ἐβουλόμην,
[1, 13]   ~πατὴρ υἱῷ διαλέγῃ. Τοῦτο τὸ  γένος,   τέκνον, οὐ διδάσκεται, ~ἀλλ´
[1, 13]   περὶ θειότητος διαλεγόμενος· οὐκ ~ἀπεκάλυψας,  φάμενος   μηδένα δύνασθαι σωθῆναι πρὸ ~τῆς
[1, 13]   ~ἔφης μοι παλιγγενεσίας γένεσιν παραδοῦναι  προθέμενος   ~ἐκ φωνῆς κρυβήν· ἀγνοῶ,
[1, 13]   οὐ ~τηλαυγῶς ἔφρασας περὶ θειότητος  διαλεγόμενος·   οὐκ ~ἀπεκάλυψας, φάμενος μηδένα δύνασθαι
[1, 13]   τούτων συνιστάμενον καὶ εὐφραίνεται ~Ἀκλινὴς  γενόμενος   ὑπὸ τοῦ θεοῦ, πάτερ,
[1, 13]   θεοῦ· χαῖρε λοιπόν, τέκνον,  ἀνακαθαιρόμενος   ~ταῖς τοῦ θεοῦ δυνάμεσιν, εἰς
[1, 13]   καλῶς σπεύδεις λῦσαι τὸ σκῆνος·  κεκαθαρμένος   ~γάρ. Ποιμάνδρης, τῆς
[1, 13]   τῆς νοητῆς} Ἄλλος ἔσται  γεννώμενος   ~θεοῦ θεὸς παῖς, τὸ πᾶν
[1, 13]   τέκνον. ~Καὶ ποταπὸς  γεννώμενος,   πάτερ; ἄμοιρος γὰρ τῆς
[1, 13]   θέλω κἀγὼ πέμψαι ἐξ ἰδίας  φρενὸς   ~εὐλογίαν τῷ θεῷ. τέκνον,
[1, 13]   ~τέκνον, καλῶς σπεύδεις λῦσαι τὸ  σκῆνος·   κεκαθαρμένος ~γάρ. Ποιμάνδρης,
[1, 13]   τρόπος, Τρισμέγιστε; ~Τὸ  σκῆνος   τοῦτο, καί, τέκνον,
[1, 13]   ~τὰ πάντα, καὶ ἐπέτρεψέ μοι  ἐκεῖνος   ποιεῖν τὰ καλά. διὸ καὶ
[1, 13]   σπορὰ τὸ ~ἀληθινὸν ἀγαθόν.  Τίνος   σπείραντος, πάτερ; τὸ γὰρ
[1, 13]   γὰρ δεκάς, τέκνον, ἐστὶ  ψυχογόνος·   ζωὴ ~δὲ καὶ φῶς ἡνωμέναι
[1, 13]   τέκνον, παραγινομένης τῆς ἀληθείας·  ~φθόνος   γὰρ ἀφ´ ἡμῶν ἀπέστη· τῇ
[1, 13]   ἕκτη ~πλεονεξία· ἑβδόμη ἀπάτη· ὀγδόη  φθόνος·   ἐνάτη δόλος· ~δεκάτη ὀργή· ἑνδεκάτη
[1, 13]   τῶν κτισμάτων σου. ἀπὸ σοῦ  ~Αἰῶνος   εὐλογίαν εὗρον καί, ζητῶ,
[1, 13]   τοῦ θεοῦ, τέκνον. ~Καὶ  ποταπὸς   γεννώμενος, πάτερ; ἄμοιρος
[1, 13]   οὕτω συνίσταται τῆς παλιγγενεσίας  ~τρόπος   καὶ λόγος. ~λοιπὸν σιώπησον,
[1, 13]   δέκα δυνάμεων ~ἀπωθοῦνται. τίς  τρόπος,   Τρισμέγιστε; ~Τὸ σκῆνος τοῦτο,
[1, 13]   Τρισμέγιστε, ἐξ οἵας ~μήτρας  ἄνθρωπος   ἐγεννήθη, σπορᾶς δὲ ποίας. ~Ὦ
[1, 13]   παλιγγενεσίας; τοῦ θεοῦ παῖς,  ~ἄνθρωπος   εἷς, θελήματι θεοῦ. ~Νῦν τὸ
[1, 13]   εἶ θεός. ~ὁ σὸς  ἄνθρωπος   ταῦτα βοᾷ διὰ πυρός, δι´
[1, 13]   ταῦτα βοᾷ διὰ πυρός, δι´  ἀέρος,   διὰ γῆς, διὰ ~ὕδατος, διὰ
[1, 13]   ποταπὸς γεννώμενος, πάτερ;  ἄμοιρος   γὰρ τῆς ἐν ~ἐμοὶ οὐσίας
[1, 13]   δύνοντος, προσκύνει· ~ὁμοίως καὶ ἀνιόντος  πρὸς   ἀπηλιώτην. ἡσύχασον, τέκνον. ~ΥΜΝΩΔΙΑ
[1, 13]   πάτερ, καὶ βεβιασμένα· ~ὅθεν  πρὸς   ταῦτα ὀρθῶς ἀντειπεῖν θέλω· ἀλλότριος
[1, 13]   ~ἙΡΜΟΥ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ  ΠΡΟΣ   ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΑΤ. ~ΕΝ ΟΡΕΙ
[1, 13]   ἐν φυτοῖς· ἐν γαστρί, πρὸ  γαστρός,   μετὰ γαστέρα, ~πανταχοῦ. ἀλλ´ ἔτι
[1, 13]   σὸς ἄνθρωπος ταῦτα βοᾷ διὰ  πυρός,   δι´ ἀέρος, διὰ γῆς, διὰ
[1, 13]   ~σὺ εἶ θεός. ~ὁ  σὸς   ἄνθρωπος ταῦτα βοᾷ διὰ πυρός,
[1, 13]   ~δύναμις τῶν ἐνεργειῶν μου·  σὸς   Λόγος δι´ ἐμοῦ ὑμνεῖ σέ.
[1, 13]   δι´ ἀέρος, διὰ γῆς, διὰ  ~ὕδατος,   διὰ πνεύματος, διὰ τῶν κτισμάτων
[1, 13]   τὸ γὰρ ~σύνολον ἀπορῶ. Τοῦ  θελήματος   τοῦ θεοῦ, τέκνον. ~Καὶ
[1, 13]   αἱ αἰσθήσεις τούτου μου ~τοῦ  νοήματος.   Οὕτως ἔχει, τέκνον· τὸ
[1, 13]   διὰ γῆς, διὰ ~ὕδατος, διὰ  πνεύματος,   διὰ τῶν κτισμάτων σου. ἀπὸ
[1, 13]   τῆς ἑνάδος ἀριθμὸς ~πέφυκε τοῦ  πνεύματος.   ἑνὰς οὖν κατὰ λόγον
[1, 13]   τέκνον, διὰ τοῦ δεσμωτηρίου τοῦ  σώματος   ~αἰσθητικῶς πάσχειν ἀναγκάζουσι τὸν ἐνδιάθετον
[1, 13]   θέλησον, ~καὶ γίνεται· κατάργησον τοῦ  σώματος   τὰς αἰσθήσεις, καὶ ~ἔσται
[1, 13]   τε στῆτε. ~κύκλος  ἀθάνατος   τοῦ θεοῦ, προσδεξάσθω μου τὸν
[1, 13]   νοεῖν τὴν ἐν θεῷ γένεσιν;  ~Ἀδύνατος   οὖν εἰμι, πάτερ; Μὴ
[1, 13]   καὶ ~ἔσται γένεσις τῆς  θεότητος·   κάθαραι σεαυτὸν ἀπὸ τῶν ~ἀλόγων
[1, 13]   καὶ οὐ ~τηλαυγῶς ἔφρασας περὶ  θειότητος   διαλεγόμενος· οὐκ ~ἀπεκάλυψας, φάμενος μηδένα
[1, 13]   ~ἵνα μὴ ὦμεν διάβολοι τοῦ  παντὸς   εἰς τοὺς πολλούς, ~εἰς οὓς
[1, 13]   μὴ σοὶ ἐπὶ τέλει τοῦ  παντός.   ~ὅθεν τοῦτο οὐ διδάσκεται, ἀλλὰ
[1, 13]   σπορὰ τὸ ~ἀληθινὸν ἀγαθόν. Τίνος  σπείραντος,   πάτερ; τὸ γὰρ ~σύνολον
[1, 13]   μοι αἰνεῖν εὐξαμένῳ. ~Χαίρω, τέκνον,  καρποφορήσαντος   ἐκ τῆς ἀληθείας ~τὰ ἀγαθά,
[1, 13]   αὗται, οὐκ ἀθρόως, ἀπὸ τοῦ  ἐλεηθέντος   ~ὑπὸ τοῦ θεοῦ, καὶ οὕτω
[1, 13]   ἡλίου δύνοντος, προσκύνει· ~ὁμοίως καὶ  ἀνιόντος   πρὸς ἀπηλιώτην. ἡσύχασον, τέκνον.
[1, 13]   ἀποβλέπων ~περὶ καταφορὰν τοῦ ἡλίου  δύνοντος,   προσκύνει· ~ὁμοίως καὶ ἀνιόντος πρὸς
[1, 13]   ἀσώματον. ~Μέμηνα ὄντως, πάτερ·  δοκοῦντος   γάρ μου ὑπὸ σοῦ ~σοφοῦ
[1, 13]   ὡς διάβολοι ~λογισθῶμεν. ἱκανῶς γὰρ  ἕκαστος   ἡμῶν ἐπεμελήθη, ἐγώ τε ~ὁ
[1, 13]   σῶμα τοῦτο τὸ ἐκ δυνάμεων  ~συνεστὸς   λύσιν ἴσχει ποτέ; Εὐφήμησον καὶ
[1, 13]   τέκνον, ἡνωμέναι ἐν τῇ πράξει  ἀχώριστός   ἐστιν ~προπέτεια τῆς ὀργῆς·
[1, 13]   πολλούς, ~εἰς οὓς θεὸς  αὐτὸς   θέλει. ~Εἰπέ μοι, πάτερ,
[1, 13]   μετεώρῳ, τῷ πάσης φύσεως κτίστῃ.  οὗτός   ~ἐστιν τοῦ νοῦ ὀφθαλμός,
[1, 13]   τῆς ~ἐπιθυμίας δύναμιν. βαθμὸς  οὗτος,   τέκνον, δικαιοσύνης ~ἐστὶν ἕδρασμα·
[1, 13]   ~ζῳοφόρου κύκλου συνέστη καὶ τούτου  συνεστῶτος   ἐκ {ἀριθμῶν} ~δώδεκα ὄντων τὸν
[1, 13]   ΥΙΟΝ ΤΑΤ. ~ΕΝ ΟΡΕΙ ΛΟΓΟΣ  ΑΠΟΚΡΥΦΟΣ,   ΠΕΡΙ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΙΓΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ.
[1, 13]   παντὸς εἰς τοὺς πολλούς, ~εἰς  οὓς   θεὸς αὐτὸς θέλει. ~Εἰπέ
[1, 13]   ἐμαυτῷ ~ἔχω, πάτερ; Οὐκ  ὀλίγους,   τέκνον, ἀλλὰ καὶ φοβεροὺς
[1, 13]   φύσεως σῶμα πόρρωθέν ~ἐστι τῆς  οὐσιωδοῦς   γενέσεως· τὸ μὲν γάρ ἐστι
[1, 13]   τέκνον, ἀλλὰ καὶ φοβεροὺς ~καὶ  πολλούς.   Ἀγνοῶ, πάτερ. ~Μία αὕτη,
[1, 13]   διάβολοι τοῦ παντὸς εἰς τοὺς  πολλούς,   ~εἰς οὓς θεὸς αὐτὸς
[1, 13]   σὺ ~κύριος, σὺ  νοῦς,   δέξαι λογικὰς ἃς θέλεις ἀπ´
[1, 13]   σῆς εὐλογίας ἐπιπεφώτισταί ~μου  νοῦς.   πλέον θέλω κἀγὼ πέμψαι ἐξ
[1, 13]   Ποιμάνδρης, τῆς αὐθεντίας  νοῦς,   πλέον μοι τῶν ~ἐγγεγραμμένων οὐ
[1, 13]   γὰρ τὸν σὸν ποιμαίνει ~ὁ  Νοῦς.   πνευματοφόρε, δημιουργέ· ~σὺ εἶ
[1, 13]   ἀλλότριος υἱὸς ~πέφυκα τοῦ πατρικοῦ  γένους»   μὴ φθόνει μοι, πάτερ· ~γνήσιος
[1, 13]   ὀλίγους, τέκνον, ἀλλὰ καὶ  φοβεροὺς   ~καὶ πολλούς. Ἀγνοῶ, πάτερ.
[1, 13]   ἱκέτου γενομένου, ἐπὶ τῆς ~τοῦ  ὄρους   καταβάσεως, μετὰ τὸ σὲ ἐμοὶ
[1, 13]   τῶν ~ἀλόγων τῆς ὕλης τιμωριῶν.  Τιμωροὺς   γὰρ ἐν ἐμαυτῷ ~ἔχω,
[1, 13]   ὦμεν διάβολοι τοῦ παντὸς εἰς  τοὺς   πολλούς, ~εἰς οὓς θεὸς
[1, 13]   τέκνον, λύπη φεύξεται εἰς  τοὺς   ~χωροῦντας αὐτήν. ~δύναμιν καλῶ ἐπὶ
[1, 13]   εἰπέ, πῶς αἱ τιμωρίαι ~τοῦ  σκότους,   οὖσαι ἀριθμῷ δώδεκα, ὑπὸ δέκα
[1, 13]   καὶ οὐκέτι ἐπῆλθεν ~οὐδεμία τοῦ  σκότους   τιμωρία, ἀλλ´ ἐξέπτησαν νικηθεῖσαι ~ῥοίζῳ.
[1, 13]   ὑγρόν, ὡς ὕδωρ, καὶ ~σύμπνοον,  ὡς   ἀήρ πῶς αἰσθητῶς αὐτὸ νοήσεις
[1, 13]   ἀνωφερές, ~ὡς πῦρ, καὶ κατωφερές,  ὡς   γῆ, καὶ ὑγρόν, ὡς ὕδωρ,
[1, 13]   παλιγγενεσίας τὴν παράδοσιν, ἵνα μὴ  ὡς   διάβολοι ~λογισθῶμεν. ἱκανῶς γὰρ ἕκαστος
[1, 13]   ~τέκνον, καὶ σὺ σεαυτὸν διεξελήλυθας,  ὡς   οἱ ἐν ὕπνῳ ὀνειροπολούμενοι ~χωρὶς
[1, 13]   λέγεις, πάτερ, καὶ οὐχ  ὡς   ~πατὴρ υἱῷ διαλέγῃ. Τοῦτο τὸ
[1, 13]   τέκνον· τὸ μὲν ἀνωφερές,  ~ὡς   πῦρ, καὶ κατωφερές, ὡς γῆ,
[1, 13]   κατωφερές, ὡς γῆ, καὶ ὑγρόν,  ὡς   ὕδωρ, καὶ ~σύμπνοον, ὡς ἀήρ
[1, 13]   τρέπεται εἰς ~αὔξησιν καὶ μείωσιν,  ὡς   ψεῦδος. ~Τί οὖν ἀληθές ἐστιν,
[1, 13]   πάτερ, αἰνιγματωδῶς καὶ οὐ  ~τηλαυγῶς   ἔφρασας περὶ θειότητος διαλεγόμενος· οὐκ
[1, 13]   μοι τῶν ~ἐγγεγραμμένων οὐ παρέδωκεν,  εἰδὼς   ὅτι ἀπ´ ἐμαυτοῦ ~δυνήσομαι πάντα
[1, 13]   ~Ἐν τοῖς Γενικοῖς, πάτερ,  αἰνιγματωδῶς   καὶ οὐ ~τηλαυγῶς ἔφρασας περὶ
[1, 13]   γενομένου, ἐπὶ τῆς ~τοῦ ὄρους  καταβάσεως,   μετὰ τὸ σὲ ἐμοὶ διαλεχθῆναι,
[1, 13]   τὸ ἔλεος τῆς κατὰ θεὸν  ~γενέσεως,   τὴν σωματικὴν αἴσθησιν καταλιπών, ἑαυτὸν
[1, 13]   σῶμα πόρρωθέν ~ἐστι τῆς οὐσιωδοῦς  γενέσεως·   τὸ μὲν γάρ ἐστι διαλυτόν,
[1, 13]   δικαιοσύνης ~ἐστὶν ἕδρασμα· χωρὶς γὰρ  κρίσεως   ἴδε πῶς τὴν ~ἀδικίαν ἐξήλασεν·
[1, 13]   σείεσθε. ὑμνεῖν μέλλω τὸν τῆς  κτίσεως   κύριον, ~καὶ τὸ πᾶν καὶ
[1, 13]   ~τῶν οὐρανῶν μετεώρῳ, τῷ πάσης  φύσεως   κτίστῃ. οὗτός ~ἐστιν τοῦ
[1, 13]   {ἀριθμῶν} ~δώδεκα ὄντων τὸν ἀριθμόν,  φύσεως   μιᾶς, παντομόρφου ~ἰδέας, εἰς πλάνην
[1, 13]   τοῦ νοῦ. τὸ αἰσθητὸν τῆς  φύσεως   σῶμα πόρρωθέν ~ἐστι τῆς οὐσιωδοῦς
[1, 13]   ὀρθὸν λόγον τὴν ἀπόστασιν ποιοῦνται,  καθὼς   καὶ ~ἀπὸ δέκα δυνάμεων ἐλαυνόμεναι,
[1, 13]   γενομένου σου ἀκοῦσαι τῶν ~δυνάμεων.  Καθὼς   Ὀγδοάδα Ποιμάνδρης ἐθέσπισε, ~τέκνον,
[1, 13]   καὶ βεβιασμένα· ~ὅθεν πρὸς ταῦτα  ὀρθῶς   ἀντειπεῖν θέλω· ἀλλότριος υἱὸς ~πέφυκα
[1, 13]   καταφορὰν τοῦ ἡλίου δύνοντος, προσκύνει·  ~ὁμοίως   καὶ ἀνιόντος πρὸς ἀπηλιώτην. ἡσύχασον,
[1, 13]   διὰ τοῦ δεσμωτηρίου τοῦ σώματος  ~αἰσθητικῶς   πάσχειν ἀναγκάζουσι τὸν ἐνδιάθετον ἄνθρωπον·
[1, 13]   Ὀγδοάδα Ποιμάνδρης ἐθέσπισε, ~τέκνον,  καλῶς   σπεύδεις λῦσαι τὸ σκῆνος· κεκαθαρμένος
[1, 13]   παλιγγενεσίας, ὃν οὐκ ἔκρινα ~οὕτως  εὐκόλως   ἐκφάναι, εἰ μὴ σοὶ ἐπὶ
[1, 13]   ἵνα μὴ ὡς διάβολοι ~λογισθῶμεν.  ἱκανῶς   γὰρ ἕκαστος ἡμῶν ἐπεμελήθη, ἐγώ
[1, 13]   σύ τε ἀκούων. νοερῶς  ἔγνως   σεαυτὸν καὶ τὸν ~πατέρα τὸν
[1, 13]   ἄνθρωπον· ~ἀφίστανται δὲ αὗται, οὐκ  ἀθρόως,   ἀπὸ τοῦ ἐλεηθέντος ~ὑπὸ τοῦ
[1, 13]   ἀλλ´ ἔτι τοῦτό μοι εἰπέ,  πῶς   αἱ τιμωρίαι ~τοῦ σκότους, οὖσαι
[1, 13]   ὕδωρ, καὶ ~σύμπνοον, ὡς ἀήρ  πῶς   αἰσθητῶς αὐτὸ νοήσεις τὸ μὴ
[1, 13]   προσλάβωμεν, τέκνον, αὐτὴν ~ἀσμενέστατα·  πῶς   ἅμα τῷ παραγενέσθαι ἀπώσατο τὴν
[1, 13]   ἕδρασμα· χωρὶς γὰρ κρίσεως ἴδε  πῶς   τὴν ~ἀδικίαν ἐξήλασεν· ἐδικαιώθημεν,
[1, 13]   φεύγει ἀπάτη, ἀλήθεια παραγίνεται ἴδε  πῶς   τὸ ἀγαθὸν ~πεπλήρωται, τέκνον,
[1, 13]   τῷ θεῷ. τέκνον, μὴ  ἀσκόπως.   Ἐν τῷ ~νῷ, πάτερ,
[1, 13]   λέγων, σύ τε ἀκούων.  νοερῶς   ἔγνως σεαυτὸν καὶ τὸν ~πατέρα
[1, 13]   καὶ ~σύμπνοον, ὡς ἀήρ πῶς  αἰσθητῶς   αὐτὸ νοήσεις τὸ μὴ ~σκληρόν,
[1, 13]   ἀναλλοίωτον ἀγαθόν, τὸ ἀσώματον. ~Μέμηνα  ὄντως,   πάτερ· δοκοῦντος γάρ μου
[1, 13]   ὀργῆς· εἰσὶ δὲ καὶ ἀδιόριστοι.  εἰκότως   οὖν ~κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον
[1, 13]   ἐν παντί, ἐκ πασῶν δυνάμεων  ~συνεστώς.   Αἴνιγμά μοι λέγεις, πάτερ,
[1, 13]   τῆς παλιγγενεσίας, ὃν οὐκ ἔκρινα  ~οὕτως   εὐκόλως ἐκφάναι, εἰ μὴ σοὶ
[1, 13]   αἰσθήσεις τούτου μου ~τοῦ νοήματος.  Οὕτως   ἔχει, τέκνον· τὸ μὲν
[1, 13]   διδάσκεται, ἀλλὰ κρύπτεται ἐν σιγῇ.  οὕτως   ~οὖν, τέκνον, στὰς ἐν
[1, 13]   ἀγαθόν, ἀγαθόν, ὕμνει· ~ζωὴ καὶ  φῶς,   ἀφ´ ὑμῶν εἰς ὑμᾶς χωρεῖ
[1, 13]   ἐστὶ ψυχογόνος· ζωὴ ~δὲ καὶ  φῶς   ἡνωμέναι εἰσίν, ἔνθα τῆς
[1, 13]   ἐν ἡμῖν, σῷζε ζωή, ~φώτιζε  φῶς,   πνεῦμα θεέ· Λόγον γὰρ τὸν
[1, 13]   σοῦ, διὰ σοῦ τὸ νοητὸν  φῶς   ὑμνῶν ~χαίρω ἐν χαρᾷ νοῦ.




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 8/07/2010