Livre, partie |
[1, 13] |
ὁρῶν
τι
ἐν
ἐμοὶ
ἄπλαστον
|
θέαν |
γεγενημένην
ἐξ
~ἐλέου
θεοῦ,
καὶ |
[1, 13] |
δέξαιτο
τῶν
δυνάμεων
μου
~τὴν
|
εὐλογίαν. |
~αἱ
δυνάμεις
αἱ
ἐν
ἐμοί, |
[1, 13] |
κτισμάτων
σου.
ἀπὸ
σοῦ
~Αἰῶνος
|
εὐλογίαν |
εὗρον
καί,
ὃ
ζητῶ,
βουλῇ |
[1, 13] |
πάτερ,
τὴν
διὰ
τοῦ
ὕμνου
|
εὐλογίαν, |
~ἣν
ἔφης
ἐπὶ
τὴν
ὀγδοάδα |
[1, 13] |
~εἶδον
θελήματι
τῷ
σῷ
τὴν
|
εὐλογίαν |
ταύτην
λεγομένην.
~Ὦ
πάτερ,
τέθεικα |
[1, 13] |
δῶμεν
πάντες
ὁμοῦ
αὐτῷ
τὴν
|
εὐλογίαν, |
τῷ
ἐπὶ
~τῶν
οὐρανῶν
μετεώρῳ, |
[1, 13] |
κἀγὼ
πέμψαι
ἐξ
ἰδίας
φρενὸς
|
~εὐλογίαν |
τῷ
θεῷ.
Ὦ
τέκνον,
μὴ |
[1, 13] |
ἀποστάσης
δὲ
ἔτι
καλῶ
τὴν
|
ἀλήθειαν
|
~καὶ
φεύγει
ἀπάτη,
ἀλήθεια
παραγίνεται |
[1, 13] |
δι´
ἐμοῦ·
~ὕμνει
ἀλήθεια
τὴν
|
ἀλήθειαν. |
τὸ
ἀγαθόν,
ἀγαθόν,
ὕμνει·
~ζωὴ |
[1, 13] |
~δύναμιν
καλῶ
ἐπὶ
χαρᾷ
τὴν
|
ἐγκράτειαν· |
~ὦ
δύναμις
ἡδίστη,
προσλάβωμεν,
ὦ |
[1, 13] |
γὰρ
κρίσεως
ἴδε
πῶς
τὴν
|
~ἀδικίαν |
ἐξήλασεν·
ἐδικαιώθημεν,
ὦ
τέκνον,
ἀδικίας |
[1, 13] |
θεωροῦμαι
νῦν,
ὦ
τέκνον.
~Εἰς
|
μανίαν |
με
οὐκ
ὀλίγην
καὶ
οἴστρησιν |
[1, 13] |
ἡμᾶς,
τὴν
κατὰ
τῆς
πλεονεξίας,
|
~κοινωνίαν. |
ἀποστάσης
δὲ
ἔτι
καλῶ
τὴν |
[1, 13] |
~ἀκρασίαν;
τετάρτην
δὲ
νῦν
καλῶ
|
καρτερίαν, |
τὴν
κατὰ
τῆς
~ἐπιθυμίας
δύναμιν. |
[1, 13] |
ἅμα
τῷ
παραγενέσθαι
ἀπώσατο
τὴν
|
~ἀκρασίαν; |
τετάρτην
δὲ
νῦν
καλῶ
καρτερίαν, |
[1, 13] |
τὸ
λοιπόν,
ὦ
~πάτερ,
εἰς
|
ἀφασίαν |
με
ἤνεγκας·
τῶν
πρὶν
ἀπολειφθεὶς
|
[1, 13] |
δέξαι
τὸ
πᾶν
λόγῳ,
λογικὴν
|
θυσίαν. |
~ταῦτα
βοῶσιν
αἱ
δυνάμεις
αἱ |
[1, 13] |
πᾶν.
δέξαι
~ἀπὸ
πάντων
λογικὴν
|
θυσίαν· |
τὸ
πᾶν
τὸ
ἐν
ἡμῖν, |
[1, 13] |
~Σύ,
ὦ
τέκνον,
πέμψον
δεκτὴν
|
θυσίαν |
τῷ
πάντων
πατρὶ
~θεῷ.
ἀλλὰ |
[1, 13] |
ἀπὸ
σοῦ
ἐπὶ
σέ,
τὸ
|
πᾶν. |
δέξαι
~ἀπὸ
πάντων
λογικὴν
θυσίαν· |
[1, 13] |
γεννώμενος
~θεοῦ
θεὸς
παῖς,
τὸ
|
πᾶν |
ἐν
παντί,
ἐκ
πασῶν
δυνάμεων
|
[1, 13] |
τῆς
κτίσεως
κύριον,
~καὶ
τὸ
|
πᾶν |
καὶ
τὸ
ἕν.
ἀνοίγητε
οὐρανοί, |
[1, 13] |
σέ.
~δι´
ἐμοῦ
δέξαι
τὸ
|
πᾶν |
λόγῳ,
λογικὴν
θυσίαν.
~ταῦτα
βοῶσιν |
[1, 13] |
δεκὰς
τὴν
ἑνάδα.
~Πάτερ,
τὸ
|
πᾶν |
ὁρῶ
καὶ
ἐμαυτὸν
ἐν
τῷ |
[1, 13] |
ὑμνεῖτε
τὸ
ἓν
καὶ
τὸ
|
πᾶν· |
~συνᾴσατε
τῷ
θελήματί
μου
πᾶσαι |
[1, 13] |
~ἀπὸ
πάντων
λογικὴν
θυσίαν·
τὸ
|
πᾶν |
τὸ
ἐν
ἡμῖν,
σῷζε
ζωή, |
[1, 13] |
ἐμοῦ.
κοινωνία
ἡ
ἐμή,
τὸ
|
πᾶν |
ὕμνει
δι´
ἐμοῦ·
~ὕμνει
ἀλήθεια |
[1, 13] |
δυνάμεις
αἱ
ἐν
ἐμοί·
τὸ
|
πᾶν |
ὑμνοῦσι,
τὸ
σὸν
~θέλημα
τελοῦσι, |
[1, 13] |
τὸ
γὰρ
θνητὸν
~εἶδος
καθ´
|
ἡμέραν |
ἀλλάσσεται·
χρόνῳ
γὰρ
τρέπεται
εἰς
|
[1, 13] |
καὶ
ἀκούειν
ὧν
βούλομαι,
καὶ
|
ὁρᾶν
|
~τὰ
πάντα,
καὶ
ἐπέτρεψέ
μοι |
[1, 13] |
τόπῳ,
νότῳ
ἀνέμῳ
ἀποβλέπων
~περὶ
|
καταφορὰν |
τοῦ
ἡλίου
δύνοντος,
προσκύνει·
~ὁμοίως |
[1, 13] |
τὸν
~ἐπιτάξαντα
πῦρ
φανῆναι
εἰς
|
πᾶσαν |
πρᾶξιν
θεοῖς
τε
καὶ
~ἀνθρώποις. |
[1, 13] |
μου
ὑπὸ
σοῦ
~σοφοῦ
γεγονέναι,
|
ἐνεφράχθησαν |
αἱ
αἰσθήσεις
τούτου
μου
~τοῦ |
[1, 13] |
~οὐδεμία
τοῦ
σκότους
τιμωρία,
ἀλλ´
|
ἐξέπτησαν |
νικηθεῖσαι
~ῥοίζῳ.
~ἔγνωκας,
ὦ
τέκνον, |
[1, 13] |
ὦ
τέκνον,
οὐ
διδάσκεται,
~ἀλλ´
|
ὅταν |
θέλῃ,
ὑπὸ
τοῦ
θεοῦ
ἀναμιμνήσκεται. |
[1, 13] |
πάντα
μόνον
ἀγνοῶ,
καὶ
ἔφης,
|
ὅταν |
μέλλῃς
κόσμου
~ἀπαλλοτριοῦσθαι,
παραδιδόναι
μοι. |
[1, 13] |
ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ
ΠΡΟΣ
ΤΟΝ
ΥΙΟΝ
ΤΑΤ.
|
~ΕΝ |
ΟΡΕΙ
ΛΟΓΟΣ
ΑΠΟΚΡΥΦΟΣ,
ΠΕΡΙ
ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ |
[1, 13] |
εἰμι,
ἐν
γῇ,
ἐν
ὕδατι,
|
ἐν |
ἀέρι·
ἐν
~ζῴοις
εἰμί,
ἐν |
[1, 13] |
εἰς
πλάνην
τοῦ
ἀνθρώπου·
διαζυγαὶ
|
ἐν |
αὐταῖς
εἰσιν,
~ὦ
τέκνον,
ἡνωμέναι |
[1, 13] |
ἐν
~ζῴοις
εἰμί,
ἐν
φυτοῖς·
|
ἐν |
γαστρί,
πρὸ
γαστρός,
μετὰ
γαστέρα, |
[1, 13] |
νοητικῇ
~ἐνεργείᾳ.
ἐν
οὐρανῷ
εἰμι,
|
ἐν |
γῇ,
ἐν
ὕδατι,
ἐν
ἀέρι· |
[1, 13] |
τῆς
ὕλης
τιμωριῶν.
Τιμωροὺς
γὰρ
|
ἐν |
ἐμαυτῷ
~ἔχω,
ὦ
πάτερ;
Οὐκ |
[1, 13] |
~ἐν
πᾶσιν
αἱ
δυνάμεις
αἱ
|
ἐν |
ἐμοὶ
ᾄδουσι.
~Θέλω,
πάτερ,
ἀκοῦσαι, |
[1, 13] |
λέγειν,
πλὴν
~τοῦτο·
ὁρῶν
τι
|
ἐν |
ἐμοὶ
ἄπλαστον
θέαν
γεγενημένην
ἐξ
|
[1, 13] |
τῷ
θελήματί
μου
πᾶσαι
αἱ
|
ἐν |
ἐμοὶ
δυνάμεις.
γνῶσις
~ἁγία,
φωτισθεὶς |
[1, 13] |
ὦ
πάτερ;
ἄμοιρος
γὰρ
τῆς
|
ἐν
|
~ἐμοὶ
οὐσίας
{καὶ
τῆς
νοητῆς} |
[1, 13] |
~ταῦτα
βοῶσιν
αἱ
δυνάμεις
αἱ
|
ἐν |
ἐμοί·
τὸ
πᾶν
ὑμνοῦσι,
τὸ |
[1, 13] |
~τὴν
εὐλογίαν.
~αἱ
δυνάμεις
αἱ
|
ἐν |
ἐμοί,
ὑμνεῖτε
τὸ
ἓν
καὶ |
[1, 13] |
ἕτοιμος
ἐγενόμην
~καὶ
ἀπηνδρείωσα
τὸ
|
ἐν |
ἐμοὶ
φρόνημα
ἀπὸ
τῆς
τοῦ |
[1, 13] |
γῇ,
ἐν
ὕδατι,
ἐν
ἀέρι·
|
ἐν
|
~ζῴοις
εἰμί,
ἐν
φυτοῖς·
ἐν |
[1, 13] |
λογικὴν
θυσίαν·
τὸ
πᾶν
τὸ
|
ἐν |
ἡμῖν,
σῷζε
ζωή,
~φώτιζε
φῶς, |
[1, 13] |
δὲ
τοῦ
~δυναμένου
νοεῖν
τὴν
|
ἐν |
θεῷ
γένεσιν;
~Ἀδύνατος
οὖν
εἰμι, |
[1, 13] |
λεγομένην.
~Ὦ
πάτερ,
τέθεικα
καὶ
|
ἐν |
κόσμῳ
τῷ
ἐμῷ.
~Ἐν
τῷ |
[1, 13] |
οὐχ
ὁ
πρίν,
ἀλλ´
ἐγεννήθην
|
ἐν |
νῷ·
τὸ
πρᾶγμα
~τοῦτο
οὐ |
[1, 13] |
τῇ
διὰ
δυνάμεων
νοητικῇ
~ἐνεργείᾳ.
|
ἐν |
οὐρανῷ
εἰμι,
ἐν
γῇ,
ἐν |
[1, 13] |
~θεοῦ
θεὸς
παῖς,
τὸ
πᾶν
|
ἐν |
παντί,
ἐκ
πασῶν
δυνάμεων
~συνεστώς. |
[1, 13] |
ποιεῖν
τὰ
καλά.
διὸ
καὶ
|
~ἐν |
πᾶσιν
αἱ
δυνάμεις
αἱ
ἐν |
[1, 13] |
ποίας.
~Ὦ
τέκνον,
σοφία
νοερὰ
|
ἐν |
σιγῇ
καὶ
ἡ
σπορὰ
τὸ |
[1, 13] |
τοῦτο
οὐ
διδάσκεται,
ἀλλὰ
κρύπτεται
|
ἐν |
σιγῇ.
οὕτως
~οὖν,
ὦ
τέκνον, |
[1, 13] |
αὐταῖς
εἰσιν,
~ὦ
τέκνον,
ἡνωμέναι
|
ἐν |
τῇ
πράξει
ἀχώριστός
ἐστιν
ἡ
|
[1, 13] |
ΠΕΡΙ
ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ
ΚΑΙ
ΣΙΓΗΣ
ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ.
|
~Ἐν |
τοῖς
Γενικοῖς,
ὦ
πάτερ,
αἰνιγματωδῶς |
[1, 13] |
πάτερ,
~σὺν
τῷ
χαρακτῆρι.
Καὶ
|
ἐν |
τούτῳ
ψεύδῃ·
τὸ
γὰρ
θνητὸν
|
[1, 13] |
καὶ
ἐν
κόσμῳ
τῷ
ἐμῷ.
|
~Ἐν |
τῷ
νοητῷ»
λέγε,
τέκνον.
Ἐν |
[1, 13] |
~Ἐν
τῷ
νοητῷ»
λέγε,
τέκνον.
|
Ἐν |
τῷ
νοητῷ,
ὦ
πάτερ·
~δύναμαι. |
[1, 13] |
τὸ
πᾶν
ὁρῶ
καὶ
ἐμαυτὸν
|
ἐν |
τῷ
νοΐ.
~Αὕτη
ἐστὶν
ἡ |
[1, 13] |
θεῷ.
Ὦ
τέκνον,
μὴ
ἀσκόπως.
|
Ἐν |
τῷ
~νῷ,
ὦ
πάτερ,
ἃ |
[1, 13] |
ἐν
οὐρανῷ
εἰμι,
ἐν
γῇ,
|
ἐν |
ὕδατι,
ἐν
ἀέρι·
ἐν
~ζῴοις |
[1, 13] |
οὕτως
~οὖν,
ὦ
τέκνον,
στὰς
|
ἐν |
ὑπαίθρῳ
τόπῳ,
νότῳ
ἀνέμῳ
ἀποβλέπων
|
[1, 13] |
σὺ
σεαυτὸν
διεξελήλυθας,
ὡς
οἱ
|
ἐν |
ὕπνῳ
ὀνειροπολούμενοι
~χωρὶς
ὕπνου.
Λέγε |
[1, 13] |
ἐν
ἀέρι·
ἐν
~ζῴοις
εἰμί,
|
ἐν |
φυτοῖς·
ἐν
γαστρί,
πρὸ
γαστρός, |
[1, 13] |
τὸ
νοητὸν
φῶς
ὑμνῶν
~χαίρω
|
ἐν |
χαρᾷ
νοῦ.
πᾶσαι
δυνάμεις
ὑμνεῖτε |
[1, 13] |
~καὶ
τὸ
πᾶν
καὶ
τὸ
|
ἕν. |
ἀνοίγητε
οὐρανοί,
ἄνεμοί
τε
στῆτε. |
[1, 13] |
αἱ
ἐν
ἐμοί,
ὑμνεῖτε
τὸ
|
ἓν |
καὶ
τὸ
πᾶν·
~συνᾴσατε
τῷ |
[1, 13] |
δυνάμεσιν,
εἰς
συνάρθρωσιν
τοῦ
Λόγου.
|
~ἦλθεν |
ἡμῖν
γνῶσις
θεοῦ·
ταύτης
ἐλθούσης, |
[1, 13] |
ὦ
τέκνον,
~ἐξηλάθη
ἡ
ἄγνοια.
|
ἦλθεν |
ἡμῖν
γνῶσις
χαρᾶς·
παραγενομένης
~ταύτης, |
[1, 13] |
ζωῇ
καὶ
φωτί,
καὶ
οὐκέτι
|
ἐπῆλθεν
|
~οὐδεμία
τοῦ
σκότους
τιμωρία,
ἀλλ´ |
[1, 13] |
λέγεις,
ὦ
πάτερ,
καὶ
βεβιασμένα·
|
~ὅθεν |
πρὸς
ταῦτα
ὀρθῶς
ἀντειπεῖν
θέλω· |
[1, 13] |
σοὶ
ἐπὶ
τέλει
τοῦ
παντός.
|
~ὅθεν |
τοῦτο
οὐ
διδάσκεται,
ἀλλὰ
κρύπτεται |
[1, 13] |
τὸ
αἰσθητὸν
τῆς
φύσεως
σῶμα
|
πόρρωθέν
|
~ἐστι
τῆς
οὐσιωδοῦς
γενέσεως·
τὸ |
[1, 13] |
πλέον
μοι
τῶν
~ἐγγεγραμμένων
οὐ
|
παρέδωκεν, |
εἰδὼς
ὅτι
ἀπ´
ἐμαυτοῦ
~δυνήσομαι |
[1, 13] |
Οὕτως
ἔχει,
ὦ
τέκνον·
τὸ
|
μὲν |
ἀνωφερές,
~ὡς
πῦρ,
καὶ
κατωφερές, |
[1, 13] |
~ἐστι
τῆς
οὐσιωδοῦς
γενέσεως·
τὸ
|
μὲν |
γάρ
ἐστι
διαλυτόν,
~τὸ
δὲ |
[1, 13] |
~τὸ
δὲ
ἀδιάλυτον,
καὶ
τὸ
|
μὲν |
θνητόν,
τὸ
δὲ
ἀθάνατον.
~ἀγνοεῖς |
[1, 13] |
τοῦτο,
ὃ
καί,
ὦ
τέκνον,
|
διεξεληλύθαμεν, |
ἐκ
τοῦ
~ζῳοφόρου
κύκλου
συνέστη |
[1, 13] |
καὶ
τὴν
δωδεκάδα
ἐξελαύνει
καὶ
|
ἐθεώθημεν |
τῇ
~γενέσει·
ὅστις
οὖν
ἔτυχε |
[1, 13] |
ἴδε
πῶς
τὴν
~ἀδικίαν
ἐξήλασεν·
|
ἐδικαιώθημεν, |
ὦ
τέκνον,
ἀδικίας
ἀπούσης.
~ἕκτην |
[1, 13] |
εἰς
ὃν
ὑπεμνηματισάμην
~ἵνα
μὴ
|
ὦμεν |
διάβολοι
τοῦ
παντὸς
εἰς
τοὺς |
[1, 13] |
τὴν
ἐγκράτειαν·
~ὦ
δύναμις
ἡδίστη,
|
προσλάβωμεν, |
ὦ
τέκνον,
αὐτὴν
~ἀσμενέστατα·
πῶς |
[1, 13] |
πρᾶξιν
θεοῖς
τε
καὶ
~ἀνθρώποις.
|
δῶμεν |
πάντες
ὁμοῦ
αὐτῷ
τὴν
εὐλογίαν, |
[1, 13] |
παράδοσιν,
ἵνα
μὴ
ὡς
διάβολοι
|
~λογισθῶμεν. |
ἱκανῶς
γὰρ
ἕκαστος
ἡμῶν
ἐπεμελήθη, |
[1, 13] |
κρίσεως
ἴδε
πῶς
τὴν
~ἀδικίαν
|
ἐξήλασεν· |
ἐδικαιώθημεν,
ὦ
τέκνον,
ἀδικίας
ἀπούσης. |
[1, 13] |
τὴν
διὰ
τοῦ
ὕμνου
εὐλογίαν,
|
~ἣν |
ἔφης
ἐπὶ
τὴν
ὀγδοάδα
γενομένου |
[1, 13] |
παραδοῦναι
προθέμενος
~ἐκ
φωνῆς
ἢ
|
κρυβήν· |
ἀγνοῶ,
ὦ
Τρισμέγιστε,
ἐξ
οἵας
|
[1, 13] |
τὰ
πάντα,
τὸν
πήξαντα
τὴν
|
~γῆν |
καὶ
οὐρανὸν
κρεμάσαντα
καὶ
ἐπιτάξαντα |
[1, 13] |
τέκνον.
~Εἰς
μανίαν
με
οὐκ
|
ὀλίγην |
καὶ
οἴστρησιν
φρενῶν
~ἐνέσεισας,
ὦ |
[1, 13] |
μαθὼν
παρ´
~ἐμοῦ
τῆς
ἀρετῆς
|
σιγὴν |
ἐπάγγειλαι,
μηδενί,
τέκνον,
ἐκφαίνων
~τῆς |
[1, 13] |
νῦν
οὐχ
ὁ
πρίν,
ἀλλ´
|
ἐγεννήθην |
ἐν
νῷ·
τὸ
πρᾶγμα
~τοῦτο |
[1, 13] |
ἐμοῦ
δέξαι
τὸ
πᾶν
λόγῳ,
|
λογικὴν |
θυσίαν.
~ταῦτα
βοῶσιν
αἱ
δυνάμεις |
[1, 13] |
τὸ
πᾶν.
δέξαι
~ἀπὸ
πάντων
|
λογικὴν |
θυσίαν·
τὸ
πᾶν
τὸ
ἐν |
[1, 13] |
τῆς
κατὰ
θεὸν
~γενέσεως,
τὴν
|
σωματικὴν |
αἴσθησιν
καταλιπών,
ἑαυτὸν
γνωρίζει
~ἐκ |
[1, 13] |
ὦ
τέκνον;
οὐκ
ἔχω
λέγειν,
|
πλὴν
|
~τοῦτο·
ὁρῶν
τι
ἐν
ἐμοὶ |
[1, 13] |
περὶ
τῆς
παλιγγενεσίας
εἰς
ὃν
|
ὑπεμνηματισάμην
|
~ἵνα
μὴ
ὦμεν
διάβολοι
τοῦ |
[1, 13] |
τοῦ
ἑνὸς
παῖς,
ὃ
κἀγώ;
|
~Ἐβουλόμην, |
ὦ
πάτερ,
τὴν
διὰ
τοῦ |
[1, 13] |
κόσμου
~ἀπαλλοτριοῦσθαι,
παραδιδόναι
μοι.
ἕτοιμος
|
ἐγενόμην
|
~καὶ
ἀπηνδρείωσα
τὸ
ἐν
ἐμοὶ |
[1, 13] |
φύσεως
μιᾶς,
παντομόρφου
~ἰδέας,
εἰς
|
πλάνην |
τοῦ
ἀνθρώπου·
διαζυγαὶ
ἐν
αὐταῖς |
[1, 13] |
τι
ἐν
ἐμοὶ
ἄπλαστον
θέαν
|
γεγενημένην |
ἐξ
~ἐλέου
θεοῦ,
καὶ
ἐμαυτὸν |
[1, 13] |
τῷ
σῷ
τὴν
εὐλογίαν
ταύτην
|
λεγομένην. |
~Ὦ
πάτερ,
τέθεικα
καὶ
ἐν |
[1, 13] |
~τὸ
γλυκὺ
ὕδωρ
εἰς
τὴν
|
οἰκουμένην |
καὶ
ἀοίκητον
ὑπάρχειν
~εἰς
διατροφὴν |
[1, 13] |
κόσμου
προσδεχέσθω
τοῦ
ὕμνου
τὴν
|
~ἀκοήν. |
ἀνοίγηθι
γῆ,
ἀνοιγήτω
μοι
πᾶς |
[1, 13] |
χωρὶς
γὰρ
κρίσεως
ἴδε
πῶς
|
τὴν
|
~ἀδικίαν
ἐξήλασεν·
ἐδικαιώθημεν,
ὦ
τέκνον, |
[1, 13] |
φύσις
κόσμου
προσδεχέσθω
τοῦ
ὕμνου
|
τὴν
|
~ἀκοήν.
ἀνοίγηθι
γῆ,
ἀνοιγήτω
μοι |
[1, 13] |
πῶς
ἅμα
τῷ
παραγενέσθαι
ἀπώσατο
|
τὴν
|
~ἀκρασίαν;
τετάρτην
δὲ
νῦν
καλῶ |
[1, 13] |
~κοινωνίαν.
ἀποστάσης
δὲ
ἔτι
καλῶ
|
τὴν |
ἀλήθειαν
~καὶ
φεύγει
ἀπάτη,
ἀλήθεια |
[1, 13] |
ὕμνει
δι´
ἐμοῦ·
~ὕμνει
ἀλήθεια
|
τὴν |
ἀλήθειαν.
τὸ
ἀγαθόν,
ἀγαθόν,
ὕμνει· |
[1, 13] |
οὖν
~κατὰ
τὸν
ὀρθὸν
λόγον
|
τὴν |
ἀπόστασιν
ποιοῦνται,
καθὼς
καὶ
~ἀπὸ |
[1, 13] |
κτίσαντα
τὰ
πάντα,
τὸν
πήξαντα
|
τὴν
|
~γῆν
καὶ
οὐρανὸν
κρεμάσαντα
καὶ |
[1, 13] |
ἡ
ἑνὰς
οὖν
κατὰ
λόγον
|
τὴν |
δεκάδα
~ἔχει,
ἡ
δὲ
δεκὰς |
[1, 13] |
ὃ
κἀγώ;
~Ἐβουλόμην,
ὦ
πάτερ,
|
τὴν |
διὰ
τοῦ
ὕμνου
εὐλογίαν,
~ἣν |
[1, 13] |
τέκνον,
συνετέθη
νοερὰ
~γένεσις
καὶ
|
τὴν |
δωδεκάδα
ἐξελαύνει
καὶ
ἐθεώθημεν
τῇ
|
[1, 13] |
αὐτήν.
~δύναμιν
καλῶ
ἐπὶ
χαρᾷ
|
τὴν |
ἐγκράτειαν·
~ὦ
δύναμις
ἡδίστη,
προσλάβωμεν, |
[1, 13] |
δεόμενον
δὲ
τοῦ
~δυναμένου
νοεῖν
|
τὴν |
ἐν
θεῷ
γένεσιν;
~Ἀδύνατος
οὖν |
[1, 13] |
δεκάδα
~ἔχει,
ἡ
δὲ
δεκὰς
|
τὴν |
ἑνάδα.
~Πάτερ,
τὸ
πᾶν
ὁρῶ |
[1, 13] |
καὶ
δέξαιτο
τῶν
δυνάμεων
μου
|
~τὴν |
εὐλογίαν.
~αἱ
δυνάμεις
αἱ
ἐν |
[1, 13] |
ἀναπέπαυμαι.
~εἶδον
θελήματι
τῷ
σῷ
|
τὴν |
εὐλογίαν
ταύτην
λεγομένην.
~Ὦ
πάτερ, |
[1, 13] |
~ἀνθρώποις.
δῶμεν
πάντες
ὁμοῦ
αὐτῷ
|
τὴν |
εὐλογίαν,
τῷ
ἐπὶ
~τῶν
οὐρανῶν |
[1, 13] |
τετάρτην
δὲ
νῦν
καλῶ
καρτερίαν,
|
τὴν |
κατὰ
τῆς
~ἐπιθυμίας
δύναμιν.
ὁ |
[1, 13] |
~ἕκτην
δύναμιν
καλῶ
εἰς
ἡμᾶς,
|
τὴν |
κατὰ
τῆς
πλεονεξίας,
~κοινωνίαν.
ἀποστάσης |
[1, 13] |
ὕμνου
εὐλογίαν,
~ἣν
ἔφης
ἐπὶ
|
τὴν |
ὀγδοάδα
γενομένου
σου
ἀκοῦσαι
τῶν
|
[1, 13] |
ὠκεανοῦ
~τὸ
γλυκὺ
ὕδωρ
εἰς
|
τὴν |
οἰκουμένην
καὶ
ἀοίκητον
ὑπάρχειν
~εἰς |
[1, 13] |
μηδενί,
τέκνον,
ἐκφαίνων
~τῆς
παλιγγενεσίας
|
τὴν |
παράδοσιν,
ἵνα
μὴ
ὡς
διάβολοι
|
[1, 13] |
ἔλεος
τῆς
κατὰ
θεὸν
~γενέσεως,
|
τὴν |
σωματικὴν
αἴσθησιν
καταλιπών,
ἑαυτὸν
γνωρίζει
|
[1, 13] |
ἐδικαιώθημεν,
ὦ
τέκνον,
ἀδικίας
ἀπούσης.
|
~ἕκτην |
δύναμιν
καλῶ
εἰς
ἡμᾶς,
τὴν |
[1, 13] |
τελεῖται.
~Σύ,
ὦ
τέκνον,
πέμψον
|
δεκτὴν |
θυσίαν
τῷ
πάντων
πατρὶ
~θεῷ. |
[1, 13] |
τῷ
παραγενέσθαι
ἀπώσατο
τὴν
~ἀκρασίαν;
|
τετάρτην |
δὲ
νῦν
καλῶ
καρτερίαν,
τὴν |
[1, 13] |
δύναμις
ἡδίστη,
προσλάβωμεν,
ὦ
τέκνον,
|
αὐτὴν
|
~ἀσμενέστατα·
πῶς
ἅμα
τῷ
παραγενέσθαι |
[1, 13] |
λύπη
φεύξεται
εἰς
τοὺς
~χωροῦντας
|
αὐτήν. |
~δύναμιν
καλῶ
ἐπὶ
χαρᾷ
τὴν |
[1, 13] |
θελήματι
τῷ
σῷ
τὴν
εὐλογίαν
|
ταύτην |
λεγομένην.
~Ὦ
πάτερ,
τέθεικα
καὶ |
[1, 13] |
προσκύνει·
~ὁμοίως
καὶ
ἀνιόντος
πρὸς
|
ἀπηλιώτην. |
ἡσύχασον,
ὦ
τέκνον.
~ΥΜΝΩΔΙΑ
ΚΡΥΠΤΗ, |
[1, 13] |
σύνθετον
~εἶδος·
οὐκέτι
κέχρῳσμαι
καὶ
|
ἁφὴν |
ἔχω
καὶ
μέτρον,
~ἀλλότριος
δὲ |
[1, 13] |
οἰκουμένην
καὶ
ἀοίκητον
ὑπάρχειν
~εἰς
|
διατροφὴν |
καὶ
κτίσιν
πάντων
τῶν
ἀνθρώπων, |
[1, 13] |
εἴπω,
ὦ
τέκνον;
οὐκ
ἔχω
|
λέγειν, |
πλὴν
~τοῦτο·
ὁρῶν
τι
ἐν |
[1, 13] |
τούτῳ
στοιχείῳ,
~δι´
οὗ
ἔστιν
|
ἰδεῖν· |
διὸ
καὶ
ἠμέληταί
μοι
τὸ |
[1, 13] |
~πυθομένου
τὸν
τῆς
παλιγγενεσίας
λόγον
|
μαθεῖν, |
ὅτι
τοῦτον
~παρὰ
πάντα
μόνον |
[1, 13] |
πάντα,
καὶ
ἐπέτρεψέ
μοι
ἐκεῖνος
|
ποιεῖν |
τὰ
καλά.
διὸ
καὶ
~ἐν |
[1, 13] |
~Εὐχαριστῶ
σοι,
πάτερ,
ταῦτά
μοι
|
αἰνεῖν |
εὐξαμένῳ.
~Χαίρω,
τέκνον,
καρποφορήσαντος
ἐκ |
[1, 13] |
ὄμβρου,
τὰ
~δένδρα
μὴ
σείεσθε.
|
ὑμνεῖν |
μέλλω
τὸν
τῆς
κτίσεως
κύριον, |
[1, 13] |
μου
τὸν
λόγον·
~μέλλω
γὰρ
|
ὑμνεῖν |
τὸν
κτίσαντα
τὰ
πάντα,
τὸν |
[1, 13] |
ὅτι
ἀπ´
ἐμαυτοῦ
~δυνήσομαι
πάντα
|
νοεῖν |
καὶ
ἀκούειν
ὧν
βούλομαι,
καὶ |
[1, 13] |
νοούμενον,
δεόμενον
δὲ
τοῦ
~δυναμένου
|
νοεῖν |
τὴν
ἐν
θεῷ
γένεσιν;
~Ἀδύνατος |
[1, 13] |
βεβιασμένα·
~ὅθεν
πρὸς
ταῦτα
ὀρθῶς
|
ἀντειπεῖν |
θέλω·
ἀλλότριος
υἱὸς
~πέφυκα
τοῦ |
[1, 13] |
ἐμαυτοῦ
~δυνήσομαι
πάντα
νοεῖν
καὶ
|
ἀκούειν |
ὧν
βούλομαι,
καὶ
ὁρᾶν
~τὰ |
[1, 13] |
εἰς
τὴν
οἰκουμένην
καὶ
ἀοίκητον
|
ὑπάρχειν
|
~εἰς
διατροφὴν
καὶ
κτίσιν
πάντων |
[1, 13] |
τοῦ
δεσμωτηρίου
τοῦ
σώματος
~αἰσθητικῶς
|
πάσχειν |
ἀναγκάζουσι
τὸν
ἐνδιάθετον
ἄνθρωπον·
~ἀφίστανται |
[1, 13] |
ὦ
τέκνον,
ἀδικίας
ἀπούσης.
~ἕκτην
|
δύναμιν |
καλῶ
εἰς
ἡμᾶς,
τὴν
κατὰ |
[1, 13] |
φεύξεται
εἰς
τοὺς
~χωροῦντας
αὐτήν.
|
~δύναμιν |
καλῶ
ἐπὶ
χαρᾷ
τὴν
ἐγκράτειαν· |
[1, 13] |
καρτερίαν,
τὴν
κατὰ
τῆς
~ἐπιθυμίας
|
δύναμιν. |
ὁ
βαθμὸς
οὗτος,
ὦ
τέκνον, |
[1, 13] |
εἰς
συνάρθρωσιν
τοῦ
Λόγου.
~ἦλθεν
|
ἡμῖν |
γνῶσις
θεοῦ·
ταύτης
ἐλθούσης,
ὦ |
[1, 13] |
τέκνον,
~ἐξηλάθη
ἡ
ἄγνοια.
ἦλθεν
|
ἡμῖν |
γνῶσις
χαρᾶς·
παραγενομένης
~ταύτης,
ὦ |
[1, 13] |
θυσίαν·
τὸ
πᾶν
τὸ
ἐν
|
ἡμῖν, |
σῷζε
ζωή,
~φώτιζε
φῶς,
πνεῦμα |
[1, 13] |
~ἐπιτάξαντα
πῦρ
φανῆναι
εἰς
πᾶσαν
|
πρᾶξιν |
θεοῖς
τε
καὶ
~ἀνθρώποις.
δῶμεν |
[1, 13] |
~καί
εἰμι
νῦν
οὐχ
ὁ
|
πρίν, |
ἀλλ´
ἐγεννήθην
ἐν
νῷ·
τὸ |
[1, 13] |
εἰς
ἀφασίαν
με
ἤνεγκας·
τῶν
|
πρὶν |
ἀπολειφθεὶς
~φρενῶν,
τὸ
γὰρ
μέγεθος |
[1, 13] |
τὰ
καλά.
διὸ
καὶ
~ἐν
|
πᾶσιν |
αἱ
δυνάμεις
αἱ
ἐν
ἐμοὶ |
[1, 13] |
~κατὰ
τὸν
ὀρθὸν
λόγον
τὴν
|
ἀπόστασιν |
ποιοῦνται,
καθὼς
καὶ
~ἀπὸ
δέκα |
[1, 13] |
τέκνον,
ἀνακαθαιρόμενος
~ταῖς
τοῦ
θεοῦ
|
δυνάμεσιν, |
εἰς
συνάρθρωσιν
τοῦ
Λόγου.
~ἦλθεν |
[1, 13] |
~δυναμένου
νοεῖν
τὴν
ἐν
θεῷ
|
γένεσιν; |
~Ἀδύνατος
οὖν
εἰμι,
ὦ
πάτερ; |
[1, 13] |
ἀναπλήρωσον
οἷς
~ἔφης
μοι
παλιγγενεσίας
|
γένεσιν |
παραδοῦναι
προθέμενος
~ἐκ
φωνῆς
ἢ |
[1, 13] |
κατὰ
θεὸν
~γενέσεως,
τὴν
σωματικὴν
|
αἴσθησιν |
καταλιπών,
ἑαυτὸν
γνωρίζει
~ἐκ
τούτων |
[1, 13] |
ἀλλάσσεται·
χρόνῳ
γὰρ
τρέπεται
εἰς
|
~αὔξησιν |
καὶ
μείωσιν,
ὡς
ψεῦδος.
~Τί |
[1, 13] |
μανίαν
με
οὐκ
ὀλίγην
καὶ
|
οἴστρησιν |
φρενῶν
~ἐνέσεισας,
ὦ
πάτερ·
ἐμαυτὸν |
[1, 13] |
ζωὴ
~δὲ
καὶ
φῶς
ἡνωμέναι
|
εἰσίν, |
ἔνθα
ὁ
τῆς
ἑνάδος
ἀριθμὸς |
[1, 13] |
τοῦ
ἀνθρώπου·
διαζυγαὶ
ἐν
αὐταῖς
|
εἰσιν, |
~ὦ
τέκνον,
ἡνωμέναι
ἐν
τῇ |
[1, 13] |
ἀοίκητον
ὑπάρχειν
~εἰς
διατροφὴν
καὶ
|
κτίσιν |
πάντων
τῶν
ἀνθρώπων,
τὸν
~ἐπιτάξαντα |
[1, 13] |
τέκνον,
ἐκφαίνων
~τῆς
παλιγγενεσίας
τὴν
|
παράδοσιν, |
ἵνα
μὴ
ὡς
διάβολοι
~λογισθῶμεν. |
[1, 13] |
τοῦτο
τὸ
ἐκ
δυνάμεων
~συνεστὸς
|
λύσιν |
ἴσχει
ποτέ;
Εὐφήμησον
καὶ
μὴ
|
[1, 13] |
γὰρ
τρέπεται
εἰς
~αὔξησιν
καὶ
|
μείωσιν, |
ὡς
ψεῦδος.
~Τί
οὖν
ἀληθές |
[1, 13] |
πᾶν
λόγῳ,
λογικὴν
θυσίαν.
~ταῦτα
|
βοῶσιν |
αἱ
δυνάμεις
αἱ
ἐν
ἐμοί· |
[1, 13] |
~ταῖς
τοῦ
θεοῦ
δυνάμεσιν,
εἰς
|
συνάρθρωσιν |
τοῦ
Λόγου.
~ἦλθεν
ἡμῖν
γνῶσις |
[1, 13] |
βαθμὸς
οὗτος,
ὦ
τέκνον,
δικαιοσύνης
|
~ἐστὶν |
ἕδρασμα·
χωρὶς
γὰρ
κρίσεως
ἴδε |
[1, 13] |
ἐμαυτὸν
ἐν
τῷ
νοΐ.
~Αὕτη
|
ἐστὶν |
ἡ
παλιγγενεσία,
ὦ
τέκνον,
τὸ |
[1, 13] |
ἡνωμέναι
ἐν
τῇ
πράξει
ἀχώριστός
|
ἐστιν |
ἡ
~προπέτεια
τῆς
ὀργῆς·
εἰσὶ |
[1, 13] |
τῷ
πάσης
φύσεως
κτίστῃ.
οὗτός
|
~ἐστιν |
ὁ
τοῦ
νοῦ
ὀφθαλμός,
καὶ |
[1, 13] |
ὡς
ψεῦδος.
~Τί
οὖν
ἀληθές
|
ἐστιν, |
ὦ
Τρισμέγιστε;
Τὸ
μὴ
~θολούμενον, |
[1, 13] |
πλαστῷ
τούτῳ
στοιχείῳ,
~δι´
οὗ
|
ἔστιν |
ἰδεῖν·
διὸ
καὶ
ἠμέληταί
μοι |
[1, 13] |
καὶ
~ἀπὸ
δέκα
δυνάμεων
ἐλαυνόμεναι,
|
τουτέστιν |
ἀπὸ
τῆς
~δεκάδος·
ἡ
γὰρ |
[1, 13] |
εὐλογίας,
τὸν
ὕμνον
τῆς
παλιγγενεσίας,
|
ὃν |
οὐκ
ἔκρινα
~οὕτως
εὐκόλως
ἐκφάναι, |
[1, 13] |
τὸν
περὶ
τῆς
παλιγγενεσίας
εἰς
|
ὃν |
ὑπεμνηματισάμην
~ἵνα
μὴ
ὦμεν
διάβολοι |
[1, 13] |
ζωή,
~φώτιζε
φῶς,
πνεῦμα
θεέ·
|
Λόγον |
γὰρ
τὸν
σὸν
ποιμαίνει
~ὁ |
[1, 13] |
διαλεχθῆναι,
~πυθομένου
τὸν
τῆς
παλιγγενεσίας
|
λόγον |
μαθεῖν,
ὅτι
τοῦτον
~παρὰ
πάντα |
[1, 13] |
τοῦ
θεοῦ,
προσδεξάσθω
μου
τὸν
|
λόγον· |
~μέλλω
γὰρ
ὑμνεῖν
τὸν
κτίσαντα |
[1, 13] |
εἰκότως
οὖν
~κατὰ
τὸν
ὀρθὸν
|
λόγον |
τὴν
ἀπόστασιν
ποιοῦνται,
καθὼς
καὶ
|
[1, 13] |
πνεύματος.
ἡ
ἑνὰς
οὖν
κατὰ
|
λόγον |
τὴν
δεκάδα
~ἔχει,
ἡ
δὲ |
[1, 13] |
τὸ
τριχῇ
διαστατόν
διὰ
τὸν
|
λόγον
|
~τοῦτον
τὸν
περὶ
τῆς
παλιγγενεσίας |
[1, 13] |
ζητῶ,
βουλῇ
τῇ
σῇ
ἀναπέπαυμαι.
|
~εἶδον |
θελήματι
τῷ
σῷ
τὴν
εὐλογίαν |
[1, 13] |
κατὰ
τὸ
ἔλεος
τῆς
κατὰ
|
θεὸν |
~γενέσεως,
τὴν
σωματικὴν
αἴσθησιν
καταλιπών, |
[1, 13] |
εὐλογίας
ἐπιπεφώτισταί
~μου
ὁ
νοῦς.
|
πλέον |
θέλω
κἀγὼ
πέμψαι
ἐξ
ἰδίας |
[1, 13] |
Ποιμάνδρης,
ὁ
τῆς
αὐθεντίας
νοῦς,
|
πλέον |
μοι
τῶν
~ἐγγεγραμμένων
οὐ
παρέδωκεν, |
[1, 13] |
~ὕμνει
ἀλήθεια
τὴν
ἀλήθειαν.
τὸ
|
ἀγαθόν, |
ἀγαθόν,
ὕμνει·
~ζωὴ
καὶ
φῶς, |
[1, 13] |
τῇ
δὲ
ἀληθείᾳ
καὶ
τὸ
|
ἀγαθὸν
|
~ἐπεγένετο,
ἅμα
ζωῇ
καὶ
φωτί, |
[1, 13] |
ἀλήθεια
παραγίνεται
ἴδε
πῶς
τὸ
|
ἀγαθὸν
|
~πεπλήρωται,
ὦ
τέκνον,
παραγινομένης
τῆς |
[1, 13] |
καὶ
ἡ
σπορὰ
τὸ
~ἀληθινὸν
|
ἀγαθόν. |
Τίνος
σπείραντος,
ὦ
πάτερ;
τὸ |
[1, 13] |
τὸ
~αὐτῷ
καταληπτόν,
τὸ
ἀναλλοίωτον
|
ἀγαθόν, |
τὸ
ἀσώματον.
~Μέμηνα
ὄντως,
ὦ |
[1, 13] |
ἀλήθεια
τὴν
ἀλήθειαν.
τὸ
ἀγαθόν,
|
ἀγαθόν, |
ὕμνει·
~ζωὴ
καὶ
φῶς,
ἀφ´ |
[1, 13] |
ἀδιόριστοι.
εἰκότως
οὖν
~κατὰ
τὸν
|
ὀρθὸν |
λόγον
τὴν
ἀπόστασιν
ποιοῦνται,
καθὼς |
[1, 13] |
ἐγκράτεια,
ὕμνει.
δικαιοσύνη
μου,
τὸ
|
δίκαιον
|
~ὕμνει
δι´
ἐμοῦ.
κοινωνία
ἡ |
[1, 13] |
ὑμνεῖν
μέλλω
τὸν
τῆς
κτίσεως
|
κύριον, |
~καὶ
τὸ
πᾶν
καὶ
τὸ |
[1, 13] |
~ἙΡΜΟΥ
ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ
ΠΡΟΣ
ΤΟΝ
|
ΥΙΟΝ |
ΤΑΤ.
~ΕΝ
ΟΡΕΙ
ΛΟΓΟΣ
ΑΠΟΚΡΥΦΟΣ, |
[1, 13] |
σπείραντος,
ὦ
πάτερ;
τὸ
γὰρ
|
~σύνολον |
ἀπορῶ.
Τοῦ
θελήματος
τοῦ
θεοῦ, |
[1, 13] |
κακία·
εἰσὶ
~δὲ
αὗται
τὸν
|
ἀριθμὸν |
δώδεκα·
ὑπὸ
δὲ
ταύτας
πλείονες
|
[1, 13] |
ἐκ
{ἀριθμῶν}
~δώδεκα
ὄντων
τὸν
|
ἀριθμόν, |
φύσεως
μιᾶς,
παντομόρφου
~ἰδέας,
εἰς |
[1, 13] |
τὸν
πήξαντα
τὴν
~γῆν
καὶ
|
οὐρανὸν |
κρεμάσαντα
καὶ
ἐπιτάξαντα
ἐκ
τοῦ |
[1, 13] |
καταλιπών,
ἑαυτὸν
γνωρίζει
~ἐκ
τούτων
|
συνιστάμενον |
καὶ
εὐφραίνεται
~Ἀκλινὴς
γενόμενος
ὑπὸ |
[1, 13] |
μόνον
δυνάμει
καὶ
ἐνεργείᾳ
νοούμενον,
|
δεόμενον |
δὲ
τοῦ
~δυναμένου
νοεῖν
τὴν |
[1, 13] |
~θολούμενον,
ὦ
τέκνον,
τὸ
μὴ
|
διοριζόμενον, |
τὸ
ἀχρώματον,
~τὸ
ἀσχημάτιστον,
τὸ |
[1, 13] |
ὑγρόν,
τὸ
ἀσφίγγωτον,
τὸ
μὴ
|
διαδυόμενον, |
~τὸ
μόνον
δυνάμει
καὶ
ἐνεργείᾳ |
[1, 13] |
ἐστιν,
ὦ
Τρισμέγιστε;
Τὸ
μὴ
|
~θολούμενον, |
ὦ
τέκνον,
τὸ
μὴ
διοριζόμενον, |
[1, 13] |
~τὸ
μόνον
δυνάμει
καὶ
ἐνεργείᾳ
|
νοούμενον, |
δεόμενον
δὲ
τοῦ
~δυναμένου
νοεῖν |
[1, 13] |
τὸ
ἄτρεπτον,
τὸ
γυμνόν,
τὸ
|
φαῖνον, |
τὸ
~αὐτῷ
καταληπτόν,
τὸ
ἀναλλοίωτον |
[1, 13] |
σιγῇ
καὶ
ἡ
σπορὰ
τὸ
|
~ἀληθινὸν |
ἀγαθόν.
Τίνος
σπείραντος,
ὦ
πάτερ; |
[1, 13] |
τὴν
~ἀδικίαν
ἐξήλασεν·
ἐδικαιώθημεν,
ὦ
|
τέκνον, |
ἀδικίας
ἀπούσης.
~ἕκτην
δύναμιν
καλῶ |
[1, 13] |
ὦ
πάτερ;
Οὐκ
ὀλίγους,
ὦ
|
τέκνον, |
ἀλλὰ
καὶ
φοβεροὺς
~καὶ
πολλούς. |
[1, 13] |
τοῦ
θεοῦ·
χαῖρε
λοιπόν,
ὦ
|
τέκνον, |
ἀνακαθαιρόμενος
~ταῖς
τοῦ
θεοῦ
δυνάμεσιν, |
[1, 13] |
~ὦ
δύναμις
ἡδίστη,
προσλάβωμεν,
ὦ
|
τέκνον, |
αὐτὴν
~ἀσμενέστατα·
πῶς
ἅμα
τῷ |
[1, 13] |
δὲ
ταύτας
πλείονες
~ἄλλαι,
ὦ
|
τέκνον, |
διὰ
τοῦ
δεσμωτηρίου
τοῦ
σώματος
|
[1, 13] |
~θεῷ.
ἀλλὰ
καὶ
πρόσθες,
ὦ
|
τέκνον, |
διὰ
τοῦ
Λόγου.
~Εὐχαριστῶ
σοι, |
[1, 13] |
σκῆνος
τοῦτο,
ὃ
καί,
ὦ
|
τέκνον, |
διεξεληλύθαμεν,
ἐκ
τοῦ
~ζῳοφόρου
κύκλου |
[1, 13] |
δύναμιν.
ὁ
βαθμὸς
οὗτος,
ὦ
|
τέκνον, |
δικαιοσύνης
~ἐστὶν
ἕδρασμα·
χωρὶς
γὰρ |
[1, 13] |
ὀφθαλμοῖς
τούτοις
θεωροῦμαι
νῦν,
ὦ
|
τέκνον. |
~Εἰς
μανίαν
με
οὐκ
ὀλίγην |
[1, 13] |
τῆς
ἀρετῆς
σιγὴν
ἐπάγγειλαι,
μηδενί,
|
τέκνον, |
ἐκφαίνων
~τῆς
παλιγγενεσίας
τὴν
παράδοσιν, |
[1, 13] |
ἐμῷ.
~Ἐν
τῷ
νοητῷ»
λέγε,
|
τέκνον. |
Ἐν
τῷ
νοητῷ,
ὦ
πάτερ· |
[1, 13] |
γνῶσις
θεοῦ·
ταύτης
ἐλθούσης,
ὦ
|
τέκνον, |
~ἐξηλάθη
ἡ
ἄγνοια.
ἦλθεν
ἡμῖν |
[1, 13] |
ὦ
πάτερ;
Μὴ
γένοιτο,
ὦ
|
~τέκνον· |
ἐπίσπασαι
εἰς
ἑαυτόν,
καὶ
ἐλεύσεται· |
[1, 13] |
~δεκάδος·
ἡ
γὰρ
δεκάς,
ὦ
|
τέκνον, |
ἐστὶ
ψυχογόνος·
ζωὴ
~δὲ
καὶ |
[1, 13] |
γνῶσις
χαρᾶς·
παραγενομένης
~ταύτης,
ὦ
|
τέκνον, |
ἡ
λύπη
φεύξεται
εἰς
τοὺς
|
[1, 13] |
διαζυγαὶ
ἐν
αὐταῖς
εἰσιν,
~ὦ
|
τέκνον, |
ἡνωμέναι
ἐν
τῇ
πράξει
ἀχώριστός |
[1, 13] |
καὶ
λόγος.
~λοιπὸν
σιώπησον,
ὦ
|
τέκνον, |
~καὶ
εὐφήμησον
καὶ
διὰ
τοῦτο |
[1, 13] |
Τοῦ
θελήματος
τοῦ
θεοῦ,
ὦ
|
τέκνον. |
~Καὶ
ποταπὸς
ὁ
γεννώμενος,
ὦ |
[1, 13] |
νῦν
οὐχ
ὁρῶ.
Εἴθε,
ὦ
|
~τέκνον, |
καὶ
σὺ
σεαυτὸν
διεξελήλυθας,
ὡς |
[1, 13] |
βούλομαι
ταῦτα
νοῆσαι.
~Ἡσύχασον,
ὦ
|
τέκνον, |
καὶ
τῆς
ἁρμοζούσης
νῦν
~ἄκουε |
[1, 13] |
Καθὼς
Ὀγδοάδα
ὁ
Ποιμάνδρης
ἐθέσπισε,
|
~τέκνον, |
καλῶς
σπεύδεις
λῦσαι
τὸ
σκῆνος· |
[1, 13] |
ταῦτά
μοι
αἰνεῖν
εὐξαμένῳ.
~Χαίρω,
|
τέκνον, |
καρποφορήσαντος
ἐκ
τῆς
ἀληθείας
~τὰ |
[1, 13] |
φρενὸς
~εὐλογίαν
τῷ
θεῷ.
Ὦ
|
τέκνον, |
μὴ
ἀσκόπως.
Ἐν
τῷ
~νῷ, |
[1, 13] |
διαλέγῃ.
Τοῦτο
τὸ
γένος,
ὦ
|
τέκνον, |
οὐ
διδάσκεται,
~ἀλλ´
ὅταν
θέλῃ, |
[1, 13] |
τὸν
~τρόπον.
Τί
εἴπω,
ὦ
|
τέκνον; |
οὐκ
ἔχω
λέγειν,
πλὴν
~τοῦτο· |
[1, 13] |
εἰμί.
νῦν
ὁρᾷς
με,
ὦ
|
τέκνον, |
ὀφθαλμοῖς,
~ὅ
τι
δέ
εἰμι |
[1, 13] |
πῶς
τὸ
ἀγαθὸν
~πεπλήρωται,
ὦ
|
τέκνον, |
παραγινομένης
τῆς
ἀληθείας·
~φθόνος
γὰρ |
[1, 13] |
βουλομένου
πάντα
τελεῖται.
~Σύ,
ὦ
|
τέκνον, |
πέμψον
δεκτὴν
θυσίαν
τῷ
πάντων |
[1, 13] |
ἐγεννήθη,
σπορᾶς
δὲ
ποίας.
~Ὦ
|
τέκνον, |
σοφία
νοερὰ
ἐν
σιγῇ
καὶ |
[1, 13] |
ἐν
σιγῇ.
οὕτως
~οὖν,
ὦ
|
τέκνον, |
στὰς
ἐν
ὑπαίθρῳ
τόπῳ,
νότῳ |
[1, 13] |
τρόπον·
~τῆς
δεκάδος
παραγινομένης,
ὦ
|
τέκνον, |
συνετέθη
νοερὰ
~γένεσις
καὶ
τὴν |
[1, 13] |
ἐξέπτησαν
νικηθεῖσαι
~ῥοίζῳ.
~ἔγνωκας,
ὦ
|
τέκνον, |
τῆς
παλιγγενεσίας
τὸν
τρόπον·
~τῆς |
[1, 13] |
ὦ
πάτερ.
~Μία
αὕτη,
ὦ
|
τέκνον, |
τιμωρία
ἡ
ἄγνοια·
δευτέρα
λύπη· |
[1, 13] |
~τοῦ
νοήματος.
Οὕτως
ἔχει,
ὦ
|
τέκνον· |
τὸ
μὲν
ἀνωφερές,
~ὡς
πῦρ, |
[1, 13] |
Τρισμέγιστε;
Τὸ
μὴ
~θολούμενον,
ὦ
|
τέκνον, |
τὸ
μὴ
διοριζόμενον,
τὸ
ἀχρώματον, |
[1, 13] |
~Αὕτη
ἐστὶν
ἡ
παλιγγενεσία,
ὦ
|
τέκνον, |
τὸ
μηκέτι
φαντάζεσθαι
~εἰς
τὸ |
[1, 13] |
ἀνιόντος
πρὸς
ἀπηλιώτην.
ἡσύχασον,
ὦ
|
τέκνον. |
~ΥΜΝΩΔΙΑ
ΚΡΥΠΤΗ,
ΛΟΓΟΣ
Δʹ
~πᾶσα |
[1, 13] |
ἁρμοζούσης
νῦν
~ἄκουε
εὐλογίας,
τὸν
|
ὕμνον |
τῆς
παλιγγενεσίας,
ὃν
οὐκ
ἔκρινα
|
[1, 13] |
~τὸ
ἀσχημάτιστον,
τὸ
ἄτρεπτον,
τὸ
|
γυμνόν, |
τὸ
φαῖνον,
τὸ
~αὐτῷ
καταληπτόν, |
[1, 13] |
μαθεῖν,
ὅτι
τοῦτον
~παρὰ
πάντα
|
μόνον |
ἀγνοῶ,
καὶ
ἔφης,
ὅταν
μέλλῃς |
[1, 13] |
ἀσφίγγωτον,
τὸ
μὴ
διαδυόμενον,
~τὸ
|
μόνον |
δυνάμει
καὶ
ἐνεργείᾳ
νοούμενον,
δεόμενον |
[1, 13] |
καὶ
ὑγρόν,
ὡς
ὕδωρ,
καὶ
|
~σύμπνοον, |
ὡς
ἀήρ
πῶς
αἰσθητῶς
αὐτὸ |
[1, 13] |
τῆς
παλιγγενεσίας
~τρόπος
καὶ
λόγος.
|
~λοιπὸν |
σιώπησον,
ὦ
τέκνον,
~καὶ
εὐφήμησον |
[1, 13] |
εἷς,
θελήματι
θεοῦ.
~Νῦν
τὸ
|
λοιπόν, |
ὦ
~πάτερ,
εἰς
ἀφασίαν
με |
[1, 13] |
~ἡμᾶς
ἀπὸ
τοῦ
θεοῦ·
χαῖρε
|
λοιπόν, |
ὦ
τέκνον,
ἀνακαθαιρόμενος
~ταῖς
τοῦ |
[1, 13] |
ὦ
τέκνον,
τῆς
παλιγγενεσίας
τὸν
|
τρόπον· |
~τῆς
δεκάδος
παραγινομένης,
ὦ
τέκνον, |
[1, 13] |
διάφρασόν
μοι
τῆς
παλιγγενεσίας
τὸν
|
~τρόπον. |
Τί
εἴπω,
ὦ
τέκνον;
οὐκ |
[1, 13] |
~αἰσθητικῶς
πάσχειν
ἀναγκάζουσι
τὸν
ἐνδιάθετον
|
ἄνθρωπον· |
~ἀφίστανται
δὲ
αὗται,
οὐκ
ἀθρόως, |
[1, 13] |
τὸ
μὴ
~σκληρόν,
τὸ
μὴ
|
ὑγρόν, |
τὸ
ἀσφίγγωτον,
τὸ
μὴ
διαδυόμενον, |
[1, 13] |
καὶ
κατωφερές,
ὡς
γῆ,
καὶ
|
ὑγρόν, |
ὡς
ὕδωρ,
καὶ
~σύμπνοον,
ὡς |
[1, 13] |
σεαυτὸν
καὶ
τὸν
~πατέρα
τὸν
|
ἡμέτερον. |
|
[1, 13] |
αἰσθητῶς
αὐτὸ
νοήσεις
τὸ
μὴ
|
~σκληρόν, |
τὸ
μὴ
ὑγρόν,
τὸ
ἀσφίγγωτον, |
[1, 13] |
κέχρῳσμαι
καὶ
ἁφὴν
ἔχω
καὶ
|
μέτρον, |
~ἀλλότριος
δὲ
τούτων
εἰμί.
νῦν |
[1, 13] |
σου.
ἀπὸ
σοῦ
~Αἰῶνος
εὐλογίαν
|
εὗρον |
καί,
ὃ
ζητῶ,
βουλῇ
τῇ |
[1, 13] |
ἐμοί·
τὸ
πᾶν
ὑμνοῦσι,
τὸ
|
σὸν
|
~θέλημα
τελοῦσι,
σὴ
βουλὴ
ἀπὸ |
[1, 13] |
πνεῦμα
θεέ·
Λόγον
γὰρ
τὸν
|
σὸν |
ποιμαίνει
~ὁ
Νοῦς.
πνευματοφόρε,
δημιουργέ· |
[1, 13] |
τὸ
γὰρ
μέγεθος
βλέπω
τὸ
|
σὸν |
τὸ
αὐτό,
ὦ
πάτερ,
~σὺν |
[1, 13] |
μοι,
πάτερ·
~γνήσιος
υἱός
εἰμι·
|
διάφρασόν |
μοι
τῆς
παλιγγενεσίας
τὸν
~τρόπον. |
[1, 13] |
ἀκοῦσαι,
καὶ
βούλομαι
ταῦτα
νοῆσαι.
|
~Ἡσύχασον, |
ὦ
τέκνον,
καὶ
τῆς
ἁρμοζούσης |
[1, 13] |
~ὁμοίως
καὶ
ἀνιόντος
πρὸς
ἀπηλιώτην.
|
ἡσύχασον, |
ὦ
τέκνον.
~ΥΜΝΩΔΙΑ
ΚΡΥΠΤΗ,
ΛΟΓΟΣ |
[1, 13] |
καὶ
ἐλεύσεται·
θέλησον,
~καὶ
γίνεται·
|
κατάργησον |
τοῦ
σώματος
τὰς
αἰσθήσεις,
καὶ
|
[1, 13] |
ἐπίσπασαι
εἰς
ἑαυτόν,
καὶ
ἐλεύσεται·
|
θέλησον, |
~καὶ
γίνεται·
κατάργησον
τοῦ
σώματος |
[1, 13] |
~λοιπὸν
σιώπησον,
ὦ
τέκνον,
~καὶ
|
εὐφήμησον |
καὶ
διὰ
τοῦτο
οὐ
καταπαύσει |
[1, 13] |
δυνάμεων
~συνεστὸς
λύσιν
ἴσχει
ποτέ;
|
Εὐφήμησον |
καὶ
μὴ
~ἀδύνατα
φθέγγου·
ἐπεὶ |
[1, 13] |
παλιγγενεσίας
~τρόπος
καὶ
λόγος.
~λοιπὸν
|
σιώπησον, |
ὦ
τέκνον,
~καὶ
εὐφήμησον
καὶ |
[1, 13] |
δέ
μου
καὶ
τὰ
ὑστερήματα
|
ἀναπλήρωσον |
οἷς
~ἔφης
μοι
παλιγγενεσίας
γένεσιν |
[1, 13] |
δωδεκάτη
κακία·
εἰσὶ
~δὲ
αὗται
|
τὸν |
ἀριθμὸν
δώδεκα·
ὑπὸ
δὲ
ταύτας |
[1, 13] |
συνεστῶτος
ἐκ
{ἀριθμῶν}
~δώδεκα
ὄντων
|
τὸν |
ἀριθμόν,
φύσεως
μιᾶς,
παντομόρφου
~ἰδέας, |
[1, 13] |
τοῦ
σώματος
~αἰσθητικῶς
πάσχειν
ἀναγκάζουσι
|
τὸν |
ἐνδιάθετον
ἄνθρωπον·
~ἀφίστανται
δὲ
αὗται, |
[1, 13] |
καὶ
κτίσιν
πάντων
τῶν
ἀνθρώπων,
|
τὸν
|
~ἐπιτάξαντα
πῦρ
φανῆναι
εἰς
πᾶσαν |
[1, 13] |
ἔγνως
σεαυτὸν
καὶ
τὸν
~πατέρα
|
τὸν |
ἡμέτερον.
|
[1, 13] |
τὸν
λόγον·
~μέλλω
γὰρ
ὑμνεῖν
|
τὸν |
κτίσαντα
τὰ
πάντα,
τὸν
πήξαντα |
[1, 13] |
ἀθάνατος
τοῦ
θεοῦ,
προσδεξάσθω
μου
|
τὸν |
λόγον·
~μέλλω
γὰρ
ὑμνεῖν
τὸν |
[1, 13] |
σῶμα
τὸ
τριχῇ
διαστατόν
διὰ
|
τὸν |
λόγον
~τοῦτον
τὸν
περὶ
τῆς |
[1, 13] |
καὶ
ἀδιόριστοι.
εἰκότως
οὖν
~κατὰ
|
τὸν |
ὀρθὸν
λόγον
τὴν
ἀπόστασιν
ποιοῦνται, |
[1, 13] |
ἀκούων.
νοερῶς
ἔγνως
σεαυτὸν
καὶ
|
τὸν
|
~πατέρα
τὸν
ἡμέτερον.
|
[1, 13] |
διαστατόν
διὰ
τὸν
λόγον
~τοῦτον
|
τὸν |
περὶ
τῆς
παλιγγενεσίας
εἰς
ὃν |
[1, 13] |
ὑμνεῖν
τὸν
κτίσαντα
τὰ
πάντα,
|
τὸν |
πήξαντα
τὴν
~γῆν
καὶ
οὐρανὸν |
[1, 13] |
φῶς,
πνεῦμα
θεέ·
Λόγον
γὰρ
|
τὸν |
σὸν
ποιμαίνει
~ὁ
Νοῦς.
πνευματοφόρε, |
[1, 13] |
~δένδρα
μὴ
σείεσθε.
ὑμνεῖν
μέλλω
|
τὸν |
τῆς
κτίσεως
κύριον,
~καὶ
τὸ |
[1, 13] |
τὸ
σὲ
ἐμοὶ
διαλεχθῆναι,
~πυθομένου
|
τὸν |
τῆς
παλιγγενεσίας
λόγον
μαθεῖν,
ὅτι |
[1, 13] |
~ἔγνωκας,
ὦ
τέκνον,
τῆς
παλιγγενεσίας
|
τὸν |
τρόπον·
~τῆς
δεκάδος
παραγινομένης,
ὦ |
[1, 13] |
εἰμι·
διάφρασόν
μοι
τῆς
παλιγγενεσίας
|
τὸν
|
~τρόπον.
Τί
εἴπω,
ὦ
τέκνον; |
[1, 13] |
~ἙΡΜΟΥ
ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ
ΠΡΟΣ
|
ΤΟΝ |
ΥΙΟΝ
ΤΑΤ.
~ΕΝ
ΟΡΕΙ
ΛΟΓΟΣ |
[1, 13] |
τῆς
ἁρμοζούσης
νῦν
~ἄκουε
εὐλογίας,
|
τὸν |
ὕμνον
τῆς
παλιγγενεσίας,
ὃν
οὐκ |
[1, 13] |
τέκνον,
τὸ
μὴ
διοριζόμενον,
τὸ
|
ἀχρώματον, |
~τὸ
ἀσχημάτιστον,
τὸ
ἄτρεπτον,
τὸ |
[1, 13] |
καταληπτόν,
τὸ
ἀναλλοίωτον
ἀγαθόν,
τὸ
|
ἀσώματον. |
~Μέμηνα
ὄντως,
ὦ
πάτερ·
δοκοῦντος |
[1, 13] |
τὸ
μὲν
θνητόν,
τὸ
δὲ
|
ἀθάνατον. |
~ἀγνοεῖς
ὅτι
θεὸς
πέφυκας
καὶ |
[1, 13] |
θεοῦ,
καὶ
ἐμαυτὸν
ἐξελήλυθα
εἰς
|
ἀθάνατον |
σῶμα,
~καί
εἰμι
νῦν
οὐχ |
[1, 13] |
~εἰς
τὸ
σῶμα
τὸ
τριχῇ
|
διαστατόν |
διὰ
τὸν
λόγον
~τοῦτον
τὸν |
[1, 13] |
σώματος
~αἰσθητικῶς
πάσχειν
ἀναγκάζουσι
τὸν
|
ἐνδιάθετον |
ἄνθρωπον·
~ἀφίστανται
δὲ
αὗται,
οὐκ |
[1, 13] |
καὶ
ἠμέληταί
μοι
τὸ
πρῶτον
|
σύνθετον
|
~εἶδος·
οὐκέτι
κέχρῳσμαι
καὶ
ἁφὴν |
[1, 13] |
~ὁ
ὀφθαλμὸς
τοῦ
νοῦ.
τὸ
|
αἰσθητὸν |
τῆς
φύσεως
σῶμα
πόρρωθέν
~ἐστι |
[1, 13] |
ὕδωρ
εἰς
τὴν
οἰκουμένην
καὶ
|
ἀοίκητον |
ὑπάρχειν
~εἰς
διατροφὴν
καὶ
κτίσιν |
[1, 13] |
ἐν
τούτῳ
ψεύδῃ·
τὸ
γὰρ
|
θνητὸν
|
~εἶδος
καθ´
ἡμέραν
ἀλλάσσεται·
χρόνῳ |
[1, 13] |
δὲ
ἀδιάλυτον,
καὶ
τὸ
μὲν
|
θνητόν, |
τὸ
δὲ
ἀθάνατον.
~ἀγνοεῖς
ὅτι |
[1, 13] |
ἀπὸ
σοῦ,
διὰ
σοῦ
τὸ
|
νοητὸν |
φῶς
ὑμνῶν
~χαίρω
ἐν
χαρᾷ |
[1, 13] |
τὸ
ἀχρώματον,
~τὸ
ἀσχημάτιστον,
τὸ
|
ἄτρεπτον, |
τὸ
γυμνόν,
τὸ
φαῖνον,
τὸ
|
[1, 13] |
γυμνόν,
τὸ
φαῖνον,
τὸ
~αὐτῷ
|
καταληπτόν, |
τὸ
ἀναλλοίωτον
ἀγαθόν,
τὸ
ἀσώματον. |
[1, 13] |
~τοῦτο·
ὁρῶν
τι
ἐν
ἐμοὶ
|
ἄπλαστον |
θέαν
γεγενημένην
ἐξ
~ἐλέου
θεοῦ, |
[1, 13] |
μὴ
διοριζόμενον,
τὸ
ἀχρώματον,
~τὸ
|
ἀσχημάτιστον, |
τὸ
ἄτρεπτον,
τὸ
γυμνόν,
τὸ |
[1, 13] |
~γενέσεως,
τὴν
σωματικὴν
αἴσθησιν
καταλιπών,
|
ἑαυτὸν |
γνωρίζει
~ἐκ
τούτων
συνιστάμενον
καὶ |
[1, 13] |
γένοιτο,
ὦ
~τέκνον·
ἐπίσπασαι
εἰς
|
ἑαυτόν, |
καὶ
ἐλεύσεται·
θέλησον,
~καὶ
γίνεται· |
[1, 13] |
ἡ
γένεσις
τῆς
θεότητος·
κάθαραι
|
σεαυτὸν |
ἀπὸ
τῶν
~ἀλόγων
τῆς
ὕλης |
[1, 13] |
Εἴθε,
ὦ
~τέκνον,
καὶ
σὺ
|
σεαυτὸν |
διεξελήλυθας,
ὡς
οἱ
ἐν
ὕπνῳ |
[1, 13] |
τε
ὁ
ἀκούων.
νοερῶς
ἔγνως
|
σεαυτὸν |
καὶ
τὸν
~πατέρα
τὸν
ἡμέτερον. |
[1, 13] |
οἴστρησιν
φρενῶν
~ἐνέσεισας,
ὦ
πάτερ·
|
ἐμαυτὸν |
γὰρ
νῦν
οὐχ
ὁρῶ.
Εἴθε, |
[1, 13] |
~Πάτερ,
τὸ
πᾶν
ὁρῶ
καὶ
|
ἐμαυτὸν |
ἐν
τῷ
νοΐ.
~Αὕτη
ἐστὶν |
[1, 13] |
γεγενημένην
ἐξ
~ἐλέου
θεοῦ,
καὶ
|
ἐμαυτὸν |
ἐξελήλυθα
εἰς
ἀθάνατον
σῶμα,
~καί |
[1, 13] |
γενέσεως·
τὸ
μὲν
γάρ
ἐστι
|
διαλυτόν, |
~τὸ
δὲ
ἀδιάλυτον,
καὶ
τὸ |
[1, 13] |
γάρ
ἐστι
διαλυτόν,
~τὸ
δὲ
|
ἀδιάλυτον, |
καὶ
τὸ
μὲν
θνητόν,
τὸ |
[1, 13] |
τῆς
παλιγγενεσίας
λόγον
μαθεῖν,
ὅτι
|
τοῦτον
|
~παρὰ
πάντα
μόνον
ἀγνοῶ,
καὶ |
[1, 13] |
τριχῇ
διαστατόν
διὰ
τὸν
λόγον
|
~τοῦτον |
τὸν
περὶ
τῆς
παλιγγενεσίας
εἰς |
[1, 13] |
~σκληρόν,
τὸ
μὴ
ὑγρόν,
τὸ
|
ἀσφίγγωτον, |
τὸ
μὴ
διαδυόμενον,
~τὸ
μόνον |
[1, 13] |
φαῖνον,
τὸ
~αὐτῷ
καταληπτόν,
τὸ
|
ἀναλλοίωτον |
ἀγαθόν,
τὸ
ἀσώματον.
~Μέμηνα
ὄντως, |
[1, 13] |
διὸ
καὶ
ἠμέληταί
μοι
τὸ
|
πρῶτον |
σύνθετον
~εἶδος·
οὐκέτι
κέχρῳσμαι
καὶ |
[1, 13] |
πάντα
τελεῖται.
~Σύ,
ὦ
τέκνον,
|
πέμψον |
δεκτὴν
θυσίαν
τῷ
πάντων
πατρὶ
|
[1, 13] |
ὦ
τέκνον,
καὶ
τῆς
ἁρμοζούσης
|
νῦν
|
~ἄκουε
εὐλογίας,
τὸν
ὕμνον
τῆς |
[1, 13] |
ἀπώσατο
τὴν
~ἀκρασίαν;
τετάρτην
δὲ
|
νῦν |
καλῶ
καρτερίαν,
τὴν
κατὰ
τῆς
|
[1, 13] |
μέτρον,
~ἀλλότριος
δὲ
τούτων
εἰμί.
|
νῦν |
ὁρᾷς
με,
ὦ
τέκνον,
ὀφθαλμοῖς, |
[1, 13] |
εἰς
ἀθάνατον
σῶμα,
~καί
εἰμι
|
νῦν |
οὐχ
ὁ
πρίν,
ἀλλ´
ἐγεννήθην |
[1, 13] |
~ἐνέσεισας,
ὦ
πάτερ·
ἐμαυτὸν
γὰρ
|
νῦν |
οὐχ
ὁρῶ.
Εἴθε,
ὦ
~τέκνον, |
[1, 13] |
παῖς,
~ἄνθρωπος
εἷς,
θελήματι
θεοῦ.
|
~Νῦν |
τὸ
λοιπόν,
ὦ
~πάτερ,
εἰς |
[1, 13] |
~ὁράσει.
οὐκ
ὀφθαλμοῖς
τούτοις
θεωροῦμαι
|
νῦν, |
ὦ
τέκνον.
~Εἰς
μανίαν
με |
[1, 13] |
καὶ
μείωσιν,
ὡς
ψεῦδος.
~Τί
|
οὖν |
ἀληθές
ἐστιν,
ὦ
Τρισμέγιστε;
Τὸ |
[1, 13] |
τὴν
ἐν
θεῷ
γένεσιν;
~Ἀδύνατος
|
οὖν |
εἰμι,
ὦ
πάτερ;
Μὴ
γένοιτο, |
[1, 13] |
καὶ
ἐθεώθημεν
τῇ
~γενέσει·
ὅστις
|
οὖν |
ἔτυχε
κατὰ
τὸ
ἔλεος
τῆς |
[1, 13] |
~πέφυκε
τοῦ
πνεύματος.
ἡ
ἑνὰς
|
οὖν |
κατὰ
λόγον
τὴν
δεκάδα
~ἔχει, |
[1, 13] |
εἰσὶ
δὲ
καὶ
ἀδιόριστοι.
εἰκότως
|
οὖν
|
~κατὰ
τὸν
ὀρθὸν
λόγον
τὴν |
[1, 13] |
ἀλλὰ
κρύπτεται
ἐν
σιγῇ.
οὕτως
|
~οὖν, |
ὦ
τέκνον,
στὰς
ἐν
ὑπαίθρῳ |
[1, 13] |
χαρᾷ
νοῦ.
πᾶσαι
δυνάμεις
ὑμνεῖτε
|
σὺν |
ἐμοί.
~καὶ
σύ
μοι,
ἐγκράτεια, |
[1, 13] |
σὸν
τὸ
αὐτό,
ὦ
πάτερ,
|
~σὺν |
τῷ
χαρακτῆρι.
Καὶ
ἐν
τούτῳ |
[1, 13] |
~δυνήσομαι
πάντα
νοεῖν
καὶ
ἀκούειν
|
ὧν |
βούλομαι,
καὶ
ὁρᾶν
~τὰ
πάντα, |
[1, 13] |
ἡμῶν
ἐπεμελήθη,
ἐγώ
τε
~ὁ
|
λέγων, |
σύ
τε
ὁ
ἀκούων.
νοερῶς |
[1, 13] |
θεότητος·
κάθαραι
σεαυτὸν
ἀπὸ
τῶν
|
~ἀλόγων |
τῆς
ὕλης
τιμωριῶν.
Τιμωροὺς
γὰρ |
[1, 13] |
οὖσαι
ἀριθμῷ
δώδεκα,
ὑπὸ
δέκα
|
δυνάμεων
|
~ἀπωθοῦνται.
τίς
ὁ
τρόπος,
ὦ |
[1, 13] |
ποιοῦνται,
καθὼς
καὶ
~ἀπὸ
δέκα
|
δυνάμεων |
ἐλαυνόμεναι,
τουτέστιν
ἀπὸ
τῆς
~δεκάδος· |
[1, 13] |
εὐχαριστῶ
~σοι,
πάτερ,
ἐνέργεια
τῶν
|
δυνάμεων. |
εὐχαριστῶ
σοι,
θεέ,
~δύναμις
τῶν |
[1, 13] |
ὀγδοάδα
γενομένου
σου
ἀκοῦσαι
τῶν
|
~δυνάμεων. |
Καθὼς
Ὀγδοάδα
ὁ
Ποιμάνδρης
ἐθέσπισε, |
[1, 13] |
νοῦ
ὀφθαλμός,
καὶ
δέξαιτο
τῶν
|
δυνάμεων |
μου
~τὴν
εὐλογίαν.
~αἱ
δυνάμεις |
[1, 13] |
ὁράσει
ὀφθαλμῶν
ἀλλὰ
τῇ
διὰ
|
δυνάμεων |
νοητικῇ
~ἐνεργείᾳ.
ἐν
οὐρανῷ
εἰμι, |
[1, 13] |
τὸ
σῶμα
τοῦτο
τὸ
ἐκ
|
δυνάμεων
|
~συνεστὸς
λύσιν
ἴσχει
ποτέ;
Εὐφήμησον |
[1, 13] |
πᾶν
ἐν
παντί,
ἐκ
πασῶν
|
δυνάμεων
|
~συνεστώς.
Αἴνιγμά
μοι
λέγεις,
ὦ |
[1, 13] |
τι
δέ
εἰμι
οὐ〉
κατανοεῖς
|
ἀτενίζων |
σώματι
καὶ
~ὁράσει.
οὐκ
ὀφθαλμοῖς |
[1, 13] |
ἀγαθά,
τὰ
ἀθάνατα
γενήματα.
τοῦτο
|
μαθὼν |
παρ´
~ἐμοῦ
τῆς
ἀρετῆς
σιγὴν |
[1, 13] |
εὐχαριστῶ
σοι,
θεέ,
~δύναμις
τῶν
|
ἐνεργειῶν |
μου·
ὁ
σὸς
Λόγος
δι´ |
[1, 13] |
ἀπὸ
τῶν
~ἀλόγων
τῆς
ὕλης
|
τιμωριῶν. |
Τιμωροὺς
γὰρ
ἐν
ἐμαυτῷ
~ἔχω, |
[1, 13] |
τῆς
ἀληθείας·
~φθόνος
γὰρ
ἀφ´
|
ἡμῶν |
ἀπέστη·
τῇ
δὲ
ἀληθείᾳ
καὶ |
[1, 13] |
διάβολοι
~λογισθῶμεν.
ἱκανῶς
γὰρ
ἕκαστος
|
ἡμῶν |
ἐπεμελήθη,
ἐγώ
τε
~ὁ
λέγων, |
[1, 13] |
συνέστη
καὶ
τούτου
συνεστῶτος
ἐκ
|
{ἀριθμῶν} |
~δώδεκα
ὄντων
τὸν
ἀριθμόν,
φύσεως |
[1, 13] |
ὦ
πάτερ,
φαντάζομαι,
~οὐχ
ὁράσει
|
ὀφθαλμῶν |
ἀλλὰ
τῇ
διὰ
δυνάμεων
νοητικῇ
|
[1, 13] |
ὕμνει·
~ζωὴ
καὶ
φῶς,
ἀφ´
|
ὑμῶν |
εἰς
ὑμᾶς
χωρεῖ
ἡ
εὐλογία. |
[1, 13] |
τὴν
εὐλογίαν,
τῷ
ἐπὶ
~τῶν
|
οὐρανῶν |
μετεώρῳ,
τῷ
πάσης
φύσεως
κτίστῃ. |
[1, 13] |
αὐθεντίας
νοῦς,
πλέον
μοι
τῶν
|
~ἐγγεγραμμένων |
οὐ
παρέδωκεν,
εἰδὼς
ὅτι
ἀπ´ |
[1, 13] |
με
οὐκ
ὀλίγην
καὶ
οἴστρησιν
|
φρενῶν
|
~ἐνέσεισας,
ὦ
πάτερ·
ἐμαυτὸν
γὰρ |
[1, 13] |
με
ἤνεγκας·
τῶν
πρὶν
ἀπολειφθεὶς
|
~φρενῶν, |
τὸ
γὰρ
μέγεθος
βλέπω
τὸ |
[1, 13] |
ἀρετῆς
σιγὴν
ἐπάγγειλαι,
μηδενί,
τέκνον,
|
ἐκφαίνων
|
~τῆς
παλιγγενεσίας
τὴν
παράδοσιν,
ἵνα |
[1, 13] |
διὰ
σοῦ
τὸ
νοητὸν
φῶς
|
ὑμνῶν
|
~χαίρω
ἐν
χαρᾷ
νοῦ.
πᾶσαι |
[1, 13] |
ἐν
ὑπαίθρῳ
τόπῳ,
νότῳ
ἀνέμῳ
|
ἀποβλέπων
|
~περὶ
καταφορὰν
τοῦ
ἡλίου
δύνοντος, |
[1, 13] |
θεὸν
~γενέσεως,
τὴν
σωματικὴν
αἴσθησιν
|
καταλιπών, |
ἑαυτὸν
γνωρίζει
~ἐκ
τούτων
συνιστάμενον |
[1, 13] |
διατροφὴν
καὶ
κτίσιν
πάντων
τῶν
|
ἀνθρώπων, |
τὸν
~ἐπιτάξαντα
πῦρ
φανῆναι
εἰς |
[1, 13] |
οὐκ
ἔχω
λέγειν,
πλὴν
~τοῦτο·
|
ὁρῶν |
τι
ἐν
ἐμοὶ
ἄπλαστον
θέαν |
[1, 13] |
τὸ
πᾶν
ἐν
παντί,
ἐκ
|
πασῶν |
δυνάμεων
~συνεστώς.
Αἴνιγμά
μοι
λέγεις, |
[1, 13] |
τῆς
θεότητος·
κάθαραι
σεαυτὸν
ἀπὸ
|
τῶν
|
~ἀλόγων
τῆς
ὕλης
τιμωριῶν.
Τιμωροὺς |
[1, 13] |
~εἰς
διατροφὴν
καὶ
κτίσιν
πάντων
|
τῶν |
ἀνθρώπων,
τὸν
~ἐπιτάξαντα
πῦρ
φανῆναι |
[1, 13] |
εὐλογία.
εὐχαριστῶ
~σοι,
πάτερ,
ἐνέργεια
|
τῶν |
δυνάμεων.
εὐχαριστῶ
σοι,
θεέ,
~δύναμις |
[1, 13] |
τὴν
ὀγδοάδα
γενομένου
σου
ἀκοῦσαι
|
τῶν
|
~δυνάμεων.
Καθὼς
Ὀγδοάδα
ὁ
Ποιμάνδρης |
[1, 13] |
τοῦ
νοῦ
ὀφθαλμός,
καὶ
δέξαιτο
|
τῶν |
δυνάμεων
μου
~τὴν
εὐλογίαν.
~αἱ |
[1, 13] |
τῆς
αὐθεντίας
νοῦς,
πλέον
μοι
|
τῶν |
~ἐγγεγραμμένων
οὐ
παρέδωκεν,
εἰδὼς
ὅτι |
[1, 13] |
δυνάμεων.
εὐχαριστῶ
σοι,
θεέ,
~δύναμις
|
τῶν |
ἐνεργειῶν
μου·
ὁ
σὸς
Λόγος |
[1, 13] |
διὰ
~ὕδατος,
διὰ
πνεύματος,
διὰ
|
τῶν |
κτισμάτων
σου.
ἀπὸ
σοῦ
~Αἰῶνος |
[1, 13] |
αὐτῷ
τὴν
εὐλογίαν,
τῷ
ἐπὶ
|
~τῶν |
οὐρανῶν
μετεώρῳ,
τῷ
πάσης
φύσεως |
[1, 13] |
~πάτερ,
εἰς
ἀφασίαν
με
ἤνεγκας·
|
τῶν |
πρὶν
ἀπολειφθεὶς
~φρενῶν,
τὸ
γὰρ |
[1, 13] |
~ὕδατος,
διὰ
πνεύματος,
διὰ
τῶν
|
κτισμάτων |
σου.
ἀπὸ
σοῦ
~Αἰῶνος
εὐλογίαν |
[1, 13] |
σέ,
τὸ
πᾶν.
δέξαι
~ἀπὸ
|
πάντων |
λογικὴν
θυσίαν·
τὸ
πᾶν
τὸ |
[1, 13] |
τέκνον,
πέμψον
δεκτὴν
θυσίαν
τῷ
|
πάντων |
πατρὶ
~θεῷ.
ἀλλὰ
καὶ
πρόσθες, |
[1, 13] |
ὑπάρχειν
~εἰς
διατροφὴν
καὶ
κτίσιν
|
πάντων |
τῶν
ἀνθρώπων,
τὸν
~ἐπιτάξαντα
πῦρ |
[1, 13] |
τούτου
συνεστῶτος
ἐκ
{ἀριθμῶν}
~δώδεκα
|
ὄντων |
τὸν
ἀριθμόν,
φύσεως
μιᾶς,
παντομόρφου
|
[1, 13] |
ἔχω
καὶ
μέτρον,
~ἀλλότριος
δὲ
|
τούτων |
εἰμί.
νῦν
ὁρᾷς
με,
ὦ |
[1, 13] |
αἴσθησιν
καταλιπών,
ἑαυτὸν
γνωρίζει
~ἐκ
|
τούτων |
συνιστάμενον
καὶ
εὐφραίνεται
~Ἀκλινὴς
γενόμενος |
[1, 13] |
~ὁ
λέγων,
σύ
τε
ὁ
|
ἀκούων. |
νοερῶς
ἔγνως
σεαυτὸν
καὶ
τὸν
|