Livre, partie
[1, 13]	Ἐν τῷ ~νῷ, ὦ πάτερ,	ἃ	θεωρῶ, λέγω. σοί, γενάρχα τῆς
[1, 13]	ἑνὰς οὖν κατὰ λόγον τὴν	δεκάδα	~ἔχει, ἡ δὲ δεκὰς τὴν
[1, 13]	συνετέθη νοερὰ ~γένεσις καὶ τὴν	δωδεκάδα	ἐξελαύνει καὶ ἐθεώθημεν τῇ ~γενέσει·
[1, 13]	~ἔχει, ἡ δὲ δεκὰς τὴν	ἑνάδα.	~Πάτερ, τὸ πᾶν ὁρῶ καὶ
[1, 13]	εὐλογίαν, ~ἣν ἔφης ἐπὶ τὴν	ὀγδοάδα	γενομένου σου ἀκοῦσαι τῶν ~δυνάμεων.
[1, 13]	σου ἀκοῦσαι τῶν ~δυνάμεων. Καθὼς	Ὀγδοάδα	ὁ Ποιμάνδρης ἐθέσπισε, ~τέκνον, καλῶς
[1, 13]	καρποφορήσαντος ἐκ τῆς ἀληθείας ~τὰ	ἀγαθά,	τὰ ἀθάνατα γενήματα. τοῦτο μαθὼν
[1, 13]	~δὲ καὶ φῶς ἡνωμέναι εἰσίν,	ἔνθα	ὁ τῆς ἑνάδος ἀριθμὸς ~πέφυκε
[1, 13]	ἐξ ~ἐλέου θεοῦ, καὶ ἐμαυτὸν	ἐξελήλυθα	εἰς ἀθάνατον σῶμα, ~καί εἰμι
[1, 13]	αἱ ἐν ἐμοὶ δυνάμεις. γνῶσις	~ἁγία,	φωτισθεὶς ἀπὸ σοῦ, διὰ σοῦ
[1, 13]	ὑμῶν εἰς ὑμᾶς χωρεῖ ἡ	εὐλογία.	εὐχαριστῶ ~σοι, πάτερ, ἐνέργεια τῶν
[1, 13]	βοᾷ διὰ πυρός, δι´ ἀέρος,	διὰ	γῆς, διὰ ~ὕδατος, διὰ πνεύματος,
[1, 13]	~οὐχ ὁράσει ὀφθαλμῶν ἀλλὰ τῇ	διὰ	δυνάμεων νοητικῇ ~ἐνεργείᾳ. ἐν οὐρανῷ
[1, 13]	ἀέρος, διὰ γῆς, διὰ ~ὕδατος,	διὰ	πνεύματος, διὰ τῶν κτισμάτων σου.
[1, 13]	~ὁ σὸς ἄνθρωπος ταῦτα βοᾷ	διὰ	πυρός, δι´ ἀέρος, διὰ γῆς,
[1, 13]	γνῶσις ~ἁγία, φωτισθεὶς ἀπὸ σοῦ,	διὰ	σοῦ τὸ νοητὸν φῶς ὑμνῶν
[1, 13]	τὸ σῶμα τὸ τριχῇ διαστατόν	διὰ	τὸν λόγον ~τοῦτον τὸν περὶ
[1, 13]	ταύτας πλείονες ~ἄλλαι, ὦ τέκνον,	διὰ	τοῦ δεσμωτηρίου τοῦ σώματος ~αἰσθητικῶς
[1, 13]	ἀλλὰ καὶ πρόσθες, ὦ τέκνον,	διὰ	τοῦ Λόγου. ~Εὐχαριστῶ σοι, πάτερ,
[1, 13]	κἀγώ; ~Ἐβουλόμην, ὦ πάτερ, τὴν	διὰ	τοῦ ὕμνου εὐλογίαν, ~ἣν ἔφης
[1, 13]	ὦ τέκνον, ~καὶ εὐφήμησον καὶ	διὰ	τοῦτο οὐ καταπαύσει τὸ ἔλεος
[1, 13]	γῆς, διὰ ~ὕδατος, διὰ πνεύματος,	διὰ	τῶν κτισμάτων σου. ἀπὸ σοῦ
[1, 13]	πυρός, δι´ ἀέρος, διὰ γῆς,	διὰ	~ὕδατος, διὰ πνεύματος, διὰ τῶν
[1, 13]	πρὸς ἀπηλιώτην. ἡσύχασον, ὦ τέκνον.	~ΥΜΝΩΔΙΑ	ΚΡΥΠΤΗ, ΛΟΓΟΣ Δʹ ~πᾶσα φύσις
[1, 13]	ἀλλὰ τῇ διὰ δυνάμεων νοητικῇ	~ἐνεργείᾳ.	ἐν οὐρανῷ εἰμι, ἐν γῇ,
[1, 13]	διαδυόμενον, ~τὸ μόνον δυνάμει καὶ	ἐνεργείᾳ	νοούμενον, δεόμενον δὲ τοῦ ~δυναμένου
[1, 13]	ἡ εὐλογία. εὐχαριστῶ ~σοι, πάτερ,	ἐνέργεια	τῶν δυνάμεων. εὐχαριστῶ σοι, θεέ,
[1, 13]	ἀφ´ ἡμῶν ἀπέστη· τῇ δὲ	ἀληθείᾳ	καὶ τὸ ἀγαθὸν ~ἐπεγένετο, ἅμα
[1, 13]	τὴν ἀλήθειαν ~καὶ φεύγει ἀπάτη,	ἀλήθεια	παραγίνεται ἴδε πῶς τὸ ἀγαθὸν
[1, 13]	πᾶν ὕμνει δι´ ἐμοῦ· ~ὕμνει	ἀλήθεια	τὴν ἀλήθειαν. τὸ ἀγαθόν, ἀγαθόν,
[1, 13]	σὺν ἐμοί. ~καὶ σύ μοι,	ἐγκράτεια,	ὕμνει. δικαιοσύνη μου, τὸ δίκαιον
[1, 13]	ἐνάτη δόλος· ~δεκάτη ὀργή· ἑνδεκάτη	προπέτεια·	δωδεκάτη κακία· εἰσὶ ~δὲ αὗται
[1, 13]	τῇ πράξει ἀχώριστός ἐστιν ἡ	~προπέτεια	τῆς ὀργῆς· εἰσὶ δὲ καὶ
[1, 13]	~δεκάτη ὀργή· ἑνδεκάτη προπέτεια· δωδεκάτη	κακία·	εἰσὶ ~δὲ αὗται τὸν ἀριθμὸν
[1, 13]	~τρίτη ἀκρασία· τετάρτη ἐπιθυμία· πέμπτη	ἀδικία·	ἕκτη ~πλεονεξία· ἑβδόμη ἀπάτη· ὀγδόη
[1, 13]	~καὶ πολλούς. Ἀγνοῶ, ὦ πάτερ.	~Μία	αὕτη, ὦ τέκνον, τιμωρία ἡ
[1, 13]	καὶ φωτί, καὶ οὐκέτι ἐπῆλθεν	~οὐδεμία	τοῦ σκότους τιμωρία, ἀλλ´ ἐξέπτησαν
[1, 13]	δευτέρα λύπη· ~τρίτη ἀκρασία· τετάρτη	ἐπιθυμία·	πέμπτη ἀδικία· ἕκτη ~πλεονεξία· ἑβδόμη
[1, 13]	τὸ δίκαιον ~ὕμνει δι´ ἐμοῦ.	κοινωνία	ἡ ἐμή, τὸ πᾶν ὕμνει
[1, 13]	τετάρτη ἐπιθυμία· πέμπτη ἀδικία· ἕκτη	~πλεονεξία·	ἑβδόμη ἀπάτη· ὀγδόη φθόνος· ἐνάτη
[1, 13]	αὕτη, ὦ τέκνον, τιμωρία ἡ	ἄγνοια·	δευτέρα λύπη· ~τρίτη ἀκρασία· τετάρτη
[1, 13]	ἐλθούσης, ὦ τέκνον, ~ἐξηλάθη ἡ	ἄγνοια.	ἦλθεν ἡμῖν γνῶσις χαρᾶς· παραγενομένης
[1, 13]	οὐκέτι ἐπῆλθεν ~οὐδεμία τοῦ σκότους	τιμωρία,	ἀλλ´ ἐξέπτησαν νικηθεῖσαι ~ῥοίζῳ. ~ἔγνωκας,
[1, 13]	πάτερ. ~Μία αὕτη, ὦ τέκνον,	τιμωρία	ἡ ἄγνοια· δευτέρα λύπη· ~τρίτη
[1, 13]	ἡ ἄγνοια· δευτέρα λύπη· ~τρίτη	ἀκρασία·	τετάρτη ἐπιθυμία· πέμπτη ἀδικία· ἕκτη
[1, 13]	τῷ νοΐ. ~Αὕτη ἐστὶν ἡ	παλιγγενεσία,	ὦ τέκνον, τὸ μηκέτι φαντάζεσθαι
[1, 13]	σπορᾶς δὲ ποίας. ~Ὦ τέκνον,	σοφία	νοερὰ ἐν σιγῇ καὶ ἡ
[1, 13]	σκότους, οὖσαι ἀριθμῷ δώδεκα, ὑπὸ	δέκα	δυνάμεων ~ἀπωθοῦνται. τίς ὁ τρόπος,
[1, 13]	ἀπόστασιν ποιοῦνται, καθὼς καὶ ~ἀπὸ	δέκα	δυνάμεων ἐλαυνόμεναι, τουτέστιν ἀπὸ τῆς
[1, 13]	καὶ τούτου συνεστῶτος ἐκ {ἀριθμῶν}	~δώδεκα	ὄντων τὸν ἀριθμόν, φύσεως μιᾶς,
[1, 13]	εἰσὶ ~δὲ αὗται τὸν ἀριθμὸν	δώδεκα·	ὑπὸ δὲ ταύτας πλείονες ~ἄλλαι,
[1, 13]	τιμωρίαι ~τοῦ σκότους, οὖσαι ἀριθμῷ	δώδεκα,	ὑπὸ δέκα δυνάμεων ~ἀπωθοῦνται. τίς
[1, 13]	εὐλογίαν ταύτην λεγομένην. ~Ὦ πάτερ,	τέθεικα	καὶ ἐν κόσμῳ τῷ ἐμῷ.
[1, 13]	ὀρθῶς ἀντειπεῖν θέλω· ἀλλότριος υἱὸς	~πέφυκα	τοῦ πατρικοῦ γένους» μὴ φθόνει
[1, 13]	ἐπέτρεψέ μοι ἐκεῖνος ποιεῖν τὰ	καλά.	διὸ καὶ ~ἐν πᾶσιν αἱ
[1, 13]	θυσίαν τῷ πάντων πατρὶ ~θεῷ.	ἀλλὰ	καὶ πρόσθες, ὦ τέκνον, διὰ
[1, 13]	πάτερ; Οὐκ ὀλίγους, ὦ τέκνον,	ἀλλὰ	καὶ φοβεροὺς ~καὶ πολλούς. Ἀγνοῶ,
[1, 13]	παντός. ~ὅθεν τοῦτο οὐ διδάσκεται,	ἀλλὰ	κρύπτεται ἐν σιγῇ. οὕτως ~οὖν,
[1, 13]	πάτερ, φαντάζομαι, ~οὐχ ὁράσει ὀφθαλμῶν	ἀλλὰ	τῇ διὰ δυνάμεων νοητικῇ ~ἐνεργείᾳ.
[1, 13]	ἀληθείᾳ καὶ τὸ ἀγαθὸν ~ἐπεγένετο,	ἅμα	ζωῇ καὶ φωτί, καὶ οὐκέτι
[1, 13]	ὦ τέκνον, αὐτὴν ~ἀσμενέστατα· πῶς	ἅμα	τῷ παραγενέσθαι ἀπώσατο τὴν ~ἀκρασίαν;
[1, 13]	ἀλλ´ ἐγεννήθην ἐν νῷ· τὸ	πρᾶγμα	~τοῦτο οὐ διδάσκεται, οὐδὲ τῷ
[1, 13]	παντί, ἐκ πασῶν δυνάμεων ~συνεστώς.	Αἴνιγμά	μοι λέγεις, ὦ πάτερ, καὶ
[1, 13]	τὸ πᾶν ὑμνοῦσι, τὸ σὸν	~θέλημα	τελοῦσι, σὴ βουλὴ ἀπὸ σοῦ
[1, 13]	~καὶ ἀπηνδρείωσα τὸ ἐν ἐμοὶ	φρόνημα	ἀπὸ τῆς τοῦ κόσμου ~ἀπάτης·
[1, 13]	οὗτος, ὦ τέκνον, δικαιοσύνης ~ἐστὶν	ἕδρασμα·	χωρὶς γὰρ κρίσεως ἴδε πῶς
[1, 13]	ἡμῖν, σῷζε ζωή, ~φώτιζε φῶς,	πνεῦμα	θεέ· Λόγον γὰρ τὸν σὸν
[1, 13]	καὶ ἐμαυτὸν ἐξελήλυθα εἰς ἀθάνατον	σῶμα,	~καί εἰμι νῦν οὐχ ὁ
[1, 13]	νοῦ. τὸ αἰσθητὸν τῆς φύσεως	σῶμα	πόρρωθέν ~ἐστι τῆς οὐσιωδοῦς γενέσεως·
[1, 13]	τὸ μηκέτι φαντάζεσθαι ~εἰς τὸ	σῶμα	τὸ τριχῇ διαστατόν διὰ τὸν
[1, 13]	~Εἰπέ μοι, ὦ πάτερ, τὸ	σῶμα	τοῦτο τὸ ἐκ δυνάμεων ~συνεστὸς
[1, 13]	θειότητος διαλεγόμενος· οὐκ ~ἀπεκάλυψας, φάμενος	μηδένα	δύνασθαι σωθῆναι πρὸ ~τῆς παλιγγενεσίας·
[1, 13]	μοι λέγεις, ὦ πάτερ, καὶ	βεβιασμένα·	~ὅθεν πρὸς ταῦτα ὀρθῶς ἀντειπεῖν
[1, 13]	τὸ ἀναλλοίωτον ἀγαθόν, τὸ ἀσώματον.	~Μέμηνα	ὄντως, ὦ πάτερ· δοκοῦντος γάρ
[1, 13]	τῆς παλιγγενεσίας εἰς ὃν ὑπεμνηματισάμην	~ἵνα	μὴ ὦμεν διάβολοι τοῦ παντὸς
[1, 13]	ἐκφαίνων ~τῆς παλιγγενεσίας τὴν παράδοσιν,	ἵνα	μὴ ὡς διάβολοι ~λογισθῶμεν. ἱκανῶς
[1, 13]	ὕμνον τῆς παλιγγενεσίας, ὃν οὐκ	ἔκρινα	~οὕτως εὐκόλως ἐκφάναι, εἰ μὴ
[1, 13]	θεός. ~ὁ σὸς ἄνθρωπος ταῦτα	βοᾷ	διὰ πυρός, δι´ ἀέρος, διὰ
[1, 13]	παλιγγενεσίας λόγον μαθεῖν, ὅτι τοῦτον	~παρὰ	πάντα μόνον ἀγνοῶ, καὶ ἔφης,
[1, 13]	νοητὸν φῶς ὑμνῶν ~χαίρω ἐν	χαρᾷ	νοῦ. πᾶσαι δυνάμεις ὑμνεῖτε σὺν
[1, 13]	~χωροῦντας αὐτήν. ~δύναμιν καλῶ ἐπὶ	χαρᾷ	τὴν ἐγκράτειαν· ~ὦ δύναμις ἡδίστη,
[1, 13]	μοι πᾶς μοχλὸς ὄμβρου, τὰ	~δένδρα	μὴ σείεσθε. ὑμνεῖν μέλλω τὸν
[1, 13]	δεκάδος παραγινομένης, ὦ τέκνον, συνετέθη	νοερὰ	~γένεσις καὶ τὴν δωδεκάδα ἐξελαύνει
[1, 13]	δὲ ποίας. ~Ὦ τέκνον, σοφία	νοερὰ	ἐν σιγῇ καὶ ἡ σπορὰ
[1, 13]	νοερῶς ἔγνως σεαυτὸν καὶ τὸν	~πατέρα	τὸν ἡμέτερον.
[1, 13]	ἐν γαστρί, πρὸ γαστρός, μετὰ	γαστέρα,	~πανταχοῦ. ἀλλ´ ἔτι τοῦτό μοι
[1, 13]	ὦ τέκνον, τιμωρία ἡ ἄγνοια·	δευτέρα	λύπη· ~τρίτη ἀκρασία· τετάρτη ἐπιθυμία·
[1, 13]	νοερὰ ἐν σιγῇ καὶ ἡ	σπορὰ	τὸ ~ἀληθινὸν ἀγαθόν. Τίνος σπείραντος,
[1, 13]	τέκνον. ~ΥΜΝΩΔΙΑ ΚΡΥΠΤΗ, ΛΟΓΟΣ Δʹ	~πᾶσα	φύσις κόσμου προσδεχέσθω τοῦ ὕμνου
[1, 13]	παραδιδόναι μοι. ἕτοιμος ἐγενόμην ~καὶ	ἀπηνδρείωσα	τὸ ἐν ἐμοὶ φρόνημα ἀπὸ
[1, 13]	τέκνον, καρποφορήσαντος ἐκ τῆς ἀληθείας	~τὰ	ἀγαθά, τὰ ἀθάνατα γενήματα. τοῦτο
[1, 13]	ἐκ τῆς ἀληθείας ~τὰ ἀγαθά,	τὰ	ἀθάνατα γενήματα. τοῦτο μαθὼν παρ´
[1, 13]	ἀνοιγήτω μοι πᾶς μοχλὸς ὄμβρου,	τὰ	~δένδρα μὴ σείεσθε. ὑμνεῖν μέλλω
[1, 13]	καὶ ἐπέτρεψέ μοι ἐκεῖνος ποιεῖν	τὰ	καλά. διὸ καὶ ~ἐν πᾶσιν
[1, 13]	ἀκούειν ὧν βούλομαι, καὶ ὁρᾶν	~τὰ	πάντα, καὶ ἐπέτρεψέ μοι ἐκεῖνος
[1, 13]	~μέλλω γὰρ ὑμνεῖν τὸν κτίσαντα	τὰ	πάντα, τὸν πήξαντα τὴν ~γῆν
[1, 13]	~ἀπάτης· σὺ δέ μου καὶ	τὰ	ὑστερήματα ἀναπλήρωσον οἷς ~ἔφης μοι
[1, 13]	ἔτυχε κατὰ τὸ ἔλεος τῆς	κατὰ	θεὸν ~γενέσεως, τὴν σωματικὴν αἴσθησιν
[1, 13]	τοῦ πνεύματος. ἡ ἑνὰς οὖν	κατὰ	λόγον τὴν δεκάδα ~ἔχει, ἡ
[1, 13]	δὲ νῦν καλῶ καρτερίαν, τὴν	κατὰ	τῆς ~ἐπιθυμίας δύναμιν. ὁ βαθμὸς
[1, 13]	δύναμιν καλῶ εἰς ἡμᾶς, τὴν	κατὰ	τῆς πλεονεξίας, ~κοινωνίαν. ἀποστάσης δὲ
[1, 13]	τῇ ~γενέσει· ὅστις οὖν ἔτυχε	κατὰ	τὸ ἔλεος τῆς κατὰ θεὸν
[1, 13]	δὲ καὶ ἀδιόριστοι. εἰκότως οὖν	~κατὰ	τὸν ὀρθὸν λόγον τὴν ἀπόστασιν
[1, 13]	ἀληθείας ~τὰ ἀγαθά, τὰ ἀθάνατα	γενήματα.	τοῦτο μαθὼν παρ´ ~ἐμοῦ τῆς
[1, 13]	σὺ δέ μου καὶ τὰ	ὑστερήματα	ἀναπλήρωσον οἷς ~ἔφης μοι παλιγγενεσίας
[1, 13]	τῆς ἀληθείας ~τὰ ἀγαθά, τὰ	ἀθάνατα	γενήματα. τοῦτο μαθὼν παρ´ ~ἐμοῦ
[1, 13]	θέλῃ, ὑπὸ τοῦ θεοῦ ἀναμιμνήσκεται.	~Ἀδύνατά	μοι λέγεις, ὦ πάτερ, καὶ
[1, 13]	ἴσχει ποτέ; Εὐφήμησον καὶ μὴ	~ἀδύνατα	φθέγγου· ἐπεὶ ἁμαρτήσεις καὶ ἀσεβηθήσεταί
[1, 13]	ἡδίστη, προσλάβωμεν, ὦ τέκνον, αὐτὴν	~ἀσμενέστατα·	πῶς ἅμα τῷ παραγενέσθαι ἀπώσατο
[1, 13]	φυτοῖς· ἐν γαστρί, πρὸ γαστρός,	μετὰ	γαστέρα, ~πανταχοῦ. ἀλλ´ ἔτι τοῦτό
[1, 13]	ἐπὶ τῆς ~τοῦ ὄρους καταβάσεως,	μετὰ	τὸ σὲ ἐμοὶ διαλεχθῆναι, ~πυθομένου
[1, 13]	~γῆν καὶ οὐρανὸν κρεμάσαντα καὶ	ἐπιτάξαντα	ἐκ τοῦ ὠκεανοῦ ~τὸ γλυκὺ
[1, 13]	κτίσιν πάντων τῶν ἀνθρώπων, τὸν	~ἐπιτάξαντα	πῦρ φανῆναι εἰς πᾶσαν πρᾶξιν
[1, 13]	τὸν κτίσαντα τὰ πάντα, τὸν	πήξαντα	τὴν ~γῆν καὶ οὐρανὸν κρεμάσαντα
[1, 13]	ὧν βούλομαι, καὶ ὁρᾶν ~τὰ	πάντα,	καὶ ἐπέτρεψέ μοι ἐκεῖνος ποιεῖν
[1, 13]	λόγον μαθεῖν, ὅτι τοῦτον ~παρὰ	πάντα	μόνον ἀγνοῶ, καὶ ἔφης, ὅταν
[1, 13]	εἰδὼς ὅτι ἀπ´ ἐμαυτοῦ ~δυνήσομαι	πάντα	νοεῖν καὶ ἀκούειν ὧν βούλομαι,
[1, 13]	ἀπ´ ἐμοῦ· σοῦ ~γὰρ βουλομένου	πάντα	τελεῖται. ~Σύ, ὦ τέκνον, πέμψον
[1, 13]	γὰρ ὑμνεῖν τὸν κτίσαντα τὰ	πάντα,	τὸν πήξαντα τὴν ~γῆν καὶ
[1, 13]	πήξαντα τὴν ~γῆν καὶ οὐρανὸν	κρεμάσαντα	καὶ ἐπιτάξαντα ἐκ τοῦ ὠκεανοῦ
[1, 13]	λόγον· ~μέλλω γὰρ ὑμνεῖν τὸν	κτίσαντα	τὰ πάντα, τὸν πήξαντα τὴν
[1, 13]	ὁ θεός. ~ὁ σὸς ἄνθρωπος	ταῦτα	βοᾷ διὰ πυρός, δι´ ἀέρος,
[1, 13]	τὸ πᾶν λόγῳ, λογικὴν θυσίαν.	~ταῦτα	βοῶσιν αἱ δυνάμεις αἱ ἐν
[1, 13]	τοῦ Λόγου. ~Εὐχαριστῶ σοι, πάτερ,	ταῦτά	μοι αἰνεῖν εὐξαμένῳ. ~Χαίρω, τέκνον,
[1, 13]	~Θέλω, πάτερ, ἀκοῦσαι, καὶ βούλομαι	ταῦτα	νοῆσαι. ~Ἡσύχασον, ὦ τέκνον, καὶ
[1, 13]	πάτερ, καὶ βεβιασμένα· ~ὅθεν πρὸς	ταῦτα	ὀρθῶς ἀντειπεῖν θέλω· ἀλλότριος υἱὸς
[1, 13]	πάτερ, ἃ θεωρῶ, λέγω. σοί,	γενάρχα	τῆς γενεσιουργίας, ~Τὰτ θεῷ πέμπω

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/07/2010