HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

GALIEN, Des habitudes

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ω = 24 formes différentes pour 67 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[5]   ῥῆσιν ἐδήλωσεν αὐτοῖς ὀνόμασιν εἰπὼν ὧδε· αθάπερ εἴπομεν πολλάκις, ὅτι τρία

[1]   ἐν τῷ δευτέρῳ περὶ παραλύσεως ὧδέ πως ἔγραψεν· Δεῖ δὲ πολλὴν

[2]   τροφὰς ἀδιδάκτως ὑπὸ τῆς φύσεως ὠθούμενα, τὰ μὲν ὑποζύγια πρός τε

[6]   καὶ τὴν τῶν αἰτίων, ὑφ´ ὧν γίγνονται, δύναμιν. Ἐρασιστράτου δὲ καὶ

[4]   τὰ δὲ κατὰ συμβεβηκός, ἐφ´ ὧν δὴ καὶ μάλιστα σφάλλονται πολλοὶ

[1]   αἰτίας ζήτησιν ἰτέον ἀναμνήσαντας πρότερον ὧν ἔγραψαν ὁ μὲν Ἱπποκράτης ἐν

[1]   τοιαῦτα γινόμενα {κατὰ τὰς συνηθείας} ὧν ἐπιστάμεθα ἐπῶν ἢ ἰάμβων εἴ

[5]   καὶ διαλογισμοῖς καὶ ζητήσεσι λογικαῖς, ὧν καὶ αὐτὸς ὁ Ἐρασίστρατος ἐμνημόνευσεν

[6]   ἐμετηρίων τε καὶ κατωτερικῶν· ὑπὲρ ὧν καὶ αὐτῶν ἐσκέφθαι τι χρήσιμον.

[1]   ὄνοι ζῶσιν ἀλλὰ παρακολουθοῦσιν ὑφ´ ὧν ὠφελοῦνταί τε καὶ βλάπτονται. Πάρεστι

[4]   σάρκας· εἰ δὲ πλείοσιν ἡμέραις ὥρᾳ θέρους ἐν αὐτῷ διατρίψειέ τις

[1]   ἡλικίας τε καὶ χώρας καὶ ὥρας ἔτι τε τῆς τοῦ κάμνοντος

[6]   τοῦ χρόνου, καθ´ ὃν ἐν ὡρισμένῃ περιόδῳ τῶν τοιούτων ἔπαθόν τι,

[2]   οἰκειότητος φυσικῆς. Ὅτι δὲ καὶ {ὡς} αἰτία γίγνεται πολλάκις, δῆλον ἐκ

[1]   ἀπὸ τῶν ἄλλων σκοπῶν ἐνδείξεσιν, ὡς ἀπό τε τῶν πεπονθότων τόπων

[5]   ψυχῆς εἴδους διανοεῖσθαι δεῖ τῇδε, ὡς ἄρα αὐτὸ δαίμονα ὁ θεὸς

[2]   τῶν θαλπόντων ἐάσωσιν, ἄχρις ἄν, ὡς αὐτοὶ καλοῦσι, ζυμωθῇ, καὶ μετὰ

[2]   φύσιν τινὲς εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς, ὡς αὐτὸς ὁ Ἐρασίστρατος ἔγραψε, ῥᾷον

[1]   ἂν ἑτεροιώσειαν κατὰ τὸ σῶμα, ὡς δὴ γλυκύν τε καὶ οἰνώδεα

[5]   κατὰ τὰ αὐτὰ καὶ νῦν ὡς διὰ βραχυτάτων ῥητέον, ὅτι τὸ

[2]   ἀλύπως πινόντων, καὶ τῶν μέν, ὡς εἴρηται, τά τε τῶν βοῶν

[1]   χρόνον ἐκπιπτόντων καὶ ἰχωρροούντων, καὶ ὡς ἐνίοις κατά τινας καιροὺς χολέραι

[1]   τῶν παραγενομένων αὐτῷ τελευτῶντι, πότερον, ὡς ἐπ´ ἄλλων ἐτόλμησα τοῖς μὲν

[5]   καὶ ὑφ´ Ἱπποκράτους ἐφ´ ἑνὸς ὡς ἐπὶ παραδείγματος, ἔνθα φησίν Ἐν

[1]   Ἐκεῖνος μὲν οὖν οὕτως ἀπέθανεν, ὡς ἐπυθόμην· ἐρομένων δέ με τῶν

[1]   ἐς κοιλίην καὶ ἄλλα εἴποι, ὡς εὐφόρως μὲν φέρουσι τὰ βρώματα,

[2]   ᾗ συνέστη τὸ ἔθος, οἷον, ὡς ἔφην, ἐδέσματα ἢ πόματα ἢ

[5]   ἐπὶ πλεῖστον ἐκτεταμένων τῶν γυμνασίων {ὡς καταλῦσαι τὴν δύναμιν} οὕτω δὲ

[1]   κοιλίας ψυχρότατον εἶχεν ἐξ ἀρχῆς, ὡς λύζειν εὐθέως, εἴ ποτε βραχέως

[2]   λυθῇ, πεπέφθαι φαμὲν ἀλλ´ ὅταν, ὡς οἱ πεττόμενοι πυροί, κατὰ ποιότητα

[5]   ξυγγένειαν ἀπὸ γῆς ἡμᾶς αἴρειν ὡς ὄντας φυτὸν οὐκ ἔγγειον ἀλλ´

[3]   μεταβολὴ μέχρι τοσούτου γιγνομένη πολλάκις, ὡς τὸ βλαβερώτατον ἐν ἑτέρᾳ γῇ

[5]   βλάπτεσθαι δ´ ὑπὸ τῆς ἀργίας, ὥς που καὶ Πλάτων ἐν Τιμαίῳ

[1]   καὶ μὴ ἀγαθὰ ᾖ φύσει, ὡσαύτως δὲ καὶ τὰ ποτά, δυσφόρως

[1]   καὶ ἢν μὴ κακὰ ᾖ, ὡσαύτως δὲ καὶ τὰ ποτά. Καὶ

[4]   πολλοὶ θεώμενοί τινα κατὰ συμβεβηκὸς ὡσαύτως ἐπιτελούμενα πρὸς τῶν ἐναντίων, ὥσπερ

[1]   περὶ παραλύσεως ὑπὲρ ἁπάντων ἐθῶν ὡσαύτως Ἱπποκράτει φαίνεται γιγνώσκων καὶ πρὸς

[1]   τοὺς ξυνήθεας πόνους φέρειν, κἢν ὦσιν ἀσθενέες ἢ γέροντες, τῶν ἀξυνηθέων

[1]   δὲ τὰς συνήθεις, κἂν ἀλυσιτελεῖς ὦσιν, εἰς συνήθειαν δὲ ἥκωσιν, ἐπιζητεῖ

[3]   {καὶ} τοῦδε τοιαύτη τίς ἐστιν· ~ὥσπερ ἀλλοιοῦται κατὰ {τινα} ποιότητα τῶν

[4]   τὸν νοῦν, εἴσεται φυλαττομένην ἑκατέραν. Ὥσπερ γὰρ ἡ {μὲν} ὑγρότης μόνη

[6]   ἐν σφυροῖς {ἢ διὰ ῥινός} ὥσπερ γε καὶ διὰ τῶν καθαιρόντων

[2]   τὴν τῶν τοιούτων ἐδωδὴν μᾶλλον, ὥσπερ γε καὶ πρὸς τὴν τῶν

[4]   ὡσαύτως ἐπιτελούμενα πρὸς τῶν ἐναντίων, ὥσπερ γε πάλιν καὶ ἐναντία πολλάκις

[4]   σώματος ὅλου βάθος ἡ θερμασία. Ὥσπερ δὲ τὸ ψῦχον αἴτιον τὰς

[3]   ὀνομαζομένην χολὴν οὐκ ὀλίγην ἔχον, ὥσπερ ἔνια καθαρὸν αἷμα· διαφορὰν οὖν

[1]   ἐσχηκότος· εἰ δ´ ἦν ἔθος ὥσπερ ἐνίοις πόματος τοιούτου, μάλιστα μὲν

[1]   τοὺς οὕτως εἰθικότας, εἰ πυρέττοιεν ὥσπερ ἡμῶν ἅπασι τοῖς ὁπωσοῦν νοσοῦσι

[2]   λέοντες δὲ πρὸς τὰς σάρκας, ὥσπερ καὶ παρδάλεις καὶ λύκοι. Καθάπερ

[1]   ταῦτα δὲ πάλιν ὁ Ἱπποκράτης, ὥσπερ καὶ πρόσθεν, ἐπανορθώσεις τινὰς τῆς

[6]   τῶν ἐθῶν ὑπαλλαγῆς ὠφεληθέντες, οὐχ ὥσπερ οἱ πρόσθεν εἰρημένοι βλαβέντες· οὐ

[4]   τὸ πλεῖστον ἐν αὐτῷ διατρίβουσιν, ὥσπερ οἵ τε θερισταὶ καὶ οἱ

[4]   παραπλησίως τῷ τῶν φολιδωτῶν ζῴων. Ὥσπερ οὖν αἱ φυσικαὶ τῶν σωμάτων

[1]   εἴ ποτε βραχέως ψυχθείη. Ἀλλ´ ὥσπερ οὗτος οὐκ ἂν ἤνεγκε τὸ

[4]   Τοιοῦτος γὰρ ὁ θερινὸς ἥλιος, ὥστ´ εἰκός, ὅσοι γυμνοὶ τὸ πλεῖστον

[3]   ἀξιόλογον ἐν τῷ χρόνῳ γίγνεσθαι, ὥστ´ εἰς ἴσον ἥκειν οἰκειότητι φυσικῇ

[1]   φάναι πάντες ἐσώθησαν οἱ λαβόντες. Ὥστε πολυχρονίῳ πείρᾳ κεκριμένου τοῦ βοηθήματος

[2]   ἀπὸ τῶν ἀηδῶν καὶ δυσπέπτων, ὥστε σημεῖον εἶναι τὸ ἔθος οἰκειότητος

[4]   παραπλήσιαι τὴν αὐτὴν ἐκείναις ἴσχουσιν ὠφέλειάν τε καὶ βλάβην ἐκ τῆς

[1]   καὶ τὰς ἐκ τῆς συνήθους ὠφελείας, Ἐρασίστρατος δ´ ὁμοίως ἐν τῷ

[5]   ἑκάστῳ κωλύει τοσοῦτον τῆς τελείας ὠφελείας, ὅσον αὐτὸ τῆς συμμετρίας ἀπολείπεται.

[6]   ἔθους λόγῳ διὰ τῶν κενώσεων ὠφελεῖσθαι συνέβαινεν αὐτοῖς ἀλλ´ ἐπὶ μοχθηρᾷ

[6]   ἐκ τῆς τῶν ἐθῶν ὑπαλλαγῆς ὠφεληθέντες, οὐχ ὥσπερ οἱ πρόσθεν εἰρημένοι

[1]   νοσήματι περιπεσὼν ὑπὸ ψυχροῦ πόσεως ὠφεληθῆναι δυνάμενος, διότι μηδέποτε τοιοῦτον προσενήνεγκτο

[1]   ζῶσιν ἀλλὰ παρακολουθοῦσιν ὑφ´ ὧν ὠφελοῦνταί τε καὶ βλάπτονται. Πάρεστι γοῦν

[6]   κακοχυμίαν ὑπὸ τῶν εἰρημένων κενώσεων ὠφελοῦνται τῆς φύσεως ἤ τινος ἰατροῦ

[3]   τὰ δὲ φλεγματικὸν ἢ τὴν ὠχράν τε καὶ ξανθὴν ὀνομαζομένην χολὴν

Chapitre
[5]	ῥῆσιν ἐδήλωσεν αὐτοῖς ὀνόμασιν εἰπὼν	ὧδε·	αθάπερ εἴπομεν πολλάκις, ὅτι τρία
[1]	ἐν τῷ δευτέρῳ περὶ παραλύσεως	ὧδέ	πως ἔγραψεν· Δεῖ δὲ πολλὴν
[2]	τροφὰς ἀδιδάκτως ὑπὸ τῆς φύσεως	ὠθούμενα,	τὰ μὲν ὑποζύγια πρός τε
[6]	καὶ τὴν τῶν αἰτίων, ὑφ´	ὧν	γίγνονται, δύναμιν. Ἐρασιστράτου δὲ καὶ
[4]	τὰ δὲ κατὰ συμβεβηκός, ἐφ´	ὧν	δὴ καὶ μάλιστα σφάλλονται πολλοὶ
[1]	αἰτίας ζήτησιν ἰτέον ἀναμνήσαντας πρότερον	ὧν	ἔγραψαν ὁ μὲν Ἱπποκράτης ἐν
[1]	τοιαῦτα γινόμενα {κατὰ τὰς συνηθείας}	ὧν	ἐπιστάμεθα ἐπῶν ἢ ἰάμβων εἴ
[5]	καὶ διαλογισμοῖς καὶ ζητήσεσι λογικαῖς,	ὧν	καὶ αὐτὸς ὁ Ἐρασίστρατος ἐμνημόνευσεν
[6]	ἐμετηρίων τε καὶ κατωτερικῶν· ὑπὲρ	ὧν	καὶ αὐτῶν ἐσκέφθαι τι χρήσιμον.
[1]	ὄνοι ζῶσιν ἀλλὰ παρακολουθοῦσιν ὑφ´	ὧν	ὠφελοῦνταί τε καὶ βλάπτονται. Πάρεστι
[4]	σάρκας· εἰ δὲ πλείοσιν ἡμέραις	ὥρᾳ	θέρους ἐν αὐτῷ διατρίψειέ τις
[1]	ἡλικίας τε καὶ χώρας καὶ	ὥρας	ἔτι τε τῆς τοῦ κάμνοντος
[6]	τοῦ χρόνου, καθ´ ὃν ἐν	ὡρισμένῃ	περιόδῳ τῶν τοιούτων ἔπαθόν τι,
[2]	οἰκειότητος φυσικῆς. Ὅτι δὲ καὶ	{ὡς}	αἰτία γίγνεται πολλάκις, δῆλον ἐκ
[1]	ἀπὸ τῶν ἄλλων σκοπῶν ἐνδείξεσιν,	ὡς	ἀπό τε τῶν πεπονθότων τόπων
[5]	ψυχῆς εἴδους διανοεῖσθαι δεῖ τῇδε,	ὡς	ἄρα αὐτὸ δαίμονα ὁ θεὸς
[2]	τῶν θαλπόντων ἐάσωσιν, ἄχρις ἄν,	ὡς	αὐτοὶ καλοῦσι, ζυμωθῇ, καὶ μετὰ
[2]	φύσιν τινὲς εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς,	ὡς	αὐτὸς ὁ Ἐρασίστρατος ἔγραψε, ῥᾷον
[1]	ἂν ἑτεροιώσειαν κατὰ τὸ σῶμα,	ὡς	δὴ γλυκύν τε καὶ οἰνώδεα
[5]	κατὰ τὰ αὐτὰ καὶ νῦν	ὡς	διὰ βραχυτάτων ῥητέον, ὅτι τὸ
[2]	ἀλύπως πινόντων, καὶ τῶν μέν,	ὡς	εἴρηται, τά τε τῶν βοῶν
[1]	χρόνον ἐκπιπτόντων καὶ ἰχωρροούντων, καὶ	ὡς	ἐνίοις κατά τινας καιροὺς χολέραι
[1]	τῶν παραγενομένων αὐτῷ τελευτῶντι, πότερον,	ὡς	ἐπ´ ἄλλων ἐτόλμησα τοῖς μὲν
[5]	καὶ ὑφ´ Ἱπποκράτους ἐφ´ ἑνὸς	ὡς	ἐπὶ παραδείγματος, ἔνθα φησίν Ἐν
[1]	Ἐκεῖνος μὲν οὖν οὕτως ἀπέθανεν,	ὡς	ἐπυθόμην· ἐρομένων δέ με τῶν
[1]	ἐς κοιλίην καὶ ἄλλα εἴποι,	ὡς	εὐφόρως μὲν φέρουσι τὰ βρώματα,
[2]	ᾗ συνέστη τὸ ἔθος, οἷον,	ὡς	ἔφην, ἐδέσματα ἢ πόματα ἢ
[5]	ἐπὶ πλεῖστον ἐκτεταμένων τῶν γυμνασίων	{ὡς	καταλῦσαι τὴν δύναμιν} οὕτω δὲ
[1]	κοιλίας ψυχρότατον εἶχεν ἐξ ἀρχῆς,	ὡς	λύζειν εὐθέως, εἴ ποτε βραχέως
[2]	λυθῇ, πεπέφθαι φαμὲν ἀλλ´ ὅταν,	ὡς	οἱ πεττόμενοι πυροί, κατὰ ποιότητα
[5]	ξυγγένειαν ἀπὸ γῆς ἡμᾶς αἴρειν	ὡς	ὄντας φυτὸν οὐκ ἔγγειον ἀλλ´
[3]	μεταβολὴ μέχρι τοσούτου γιγνομένη πολλάκις,	ὡς	τὸ βλαβερώτατον ἐν ἑτέρᾳ γῇ
[5]	βλάπτεσθαι δ´ ὑπὸ τῆς ἀργίας,	ὥς	που καὶ Πλάτων ἐν Τιμαίῳ
[1]	καὶ μὴ ἀγαθὰ ᾖ φύσει,	ὡσαύτως	δὲ καὶ τὰ ποτά, δυσφόρως
[1]	καὶ ἢν μὴ κακὰ ᾖ,	ὡσαύτως	δὲ καὶ τὰ ποτά. Καὶ
[4]	πολλοὶ θεώμενοί τινα κατὰ συμβεβηκὸς	ὡσαύτως	ἐπιτελούμενα πρὸς τῶν ἐναντίων, ὥσπερ
[1]	περὶ παραλύσεως ὑπὲρ ἁπάντων ἐθῶν	ὡσαύτως	Ἱπποκράτει φαίνεται γιγνώσκων καὶ πρὸς
[1]	τοὺς ξυνήθεας πόνους φέρειν, κἢν	ὦσιν	ἀσθενέες ἢ γέροντες, τῶν ἀξυνηθέων
[1]	δὲ τὰς συνήθεις, κἂν ἀλυσιτελεῖς	ὦσιν,	εἰς συνήθειαν δὲ ἥκωσιν, ἐπιζητεῖ
[3]	{καὶ} τοῦδε τοιαύτη τίς ἐστιν·	~ὥσπερ	ἀλλοιοῦται κατὰ {τινα} ποιότητα τῶν
[4]	τὸν νοῦν, εἴσεται φυλαττομένην ἑκατέραν.	Ὥσπερ	γὰρ ἡ {μὲν} ὑγρότης μόνη
[6]	ἐν σφυροῖς {ἢ διὰ ῥινός}	ὥσπερ	γε καὶ διὰ τῶν καθαιρόντων
[2]	τὴν τῶν τοιούτων ἐδωδὴν μᾶλλον,	ὥσπερ	γε καὶ πρὸς τὴν τῶν
[4]	ὡσαύτως ἐπιτελούμενα πρὸς τῶν ἐναντίων,	ὥσπερ	γε πάλιν καὶ ἐναντία πολλάκις
[4]	σώματος ὅλου βάθος ἡ θερμασία.	Ὥσπερ	δὲ τὸ ψῦχον αἴτιον τὰς
[3]	ὀνομαζομένην χολὴν οὐκ ὀλίγην ἔχον,	ὥσπερ	ἔνια καθαρὸν αἷμα· διαφορὰν οὖν
[1]	ἐσχηκότος· εἰ δ´ ἦν ἔθος	ὥσπερ	ἐνίοις πόματος τοιούτου, μάλιστα μὲν
[1]	τοὺς οὕτως εἰθικότας, εἰ πυρέττοιεν	ὥσπερ	ἡμῶν ἅπασι τοῖς ὁπωσοῦν νοσοῦσι
[2]	λέοντες δὲ πρὸς τὰς σάρκας,	ὥσπερ	καὶ παρδάλεις καὶ λύκοι. Καθάπερ
[1]	ταῦτα δὲ πάλιν ὁ Ἱπποκράτης,	ὥσπερ	καὶ πρόσθεν, ἐπανορθώσεις τινὰς τῆς
[6]	τῶν ἐθῶν ὑπαλλαγῆς ὠφεληθέντες, οὐχ	ὥσπερ	οἱ πρόσθεν εἰρημένοι βλαβέντες· οὐ
[4]	τὸ πλεῖστον ἐν αὐτῷ διατρίβουσιν,	ὥσπερ	οἵ τε θερισταὶ καὶ οἱ
[4]	παραπλησίως τῷ τῶν φολιδωτῶν ζῴων.	Ὥσπερ	οὖν αἱ φυσικαὶ τῶν σωμάτων
[1]	εἴ ποτε βραχέως ψυχθείη. Ἀλλ´	ὥσπερ	οὗτος οὐκ ἂν ἤνεγκε τὸ
[4]	Τοιοῦτος γὰρ ὁ θερινὸς ἥλιος,	ὥστ´	εἰκός, ὅσοι γυμνοὶ τὸ πλεῖστον
[3]	ἀξιόλογον ἐν τῷ χρόνῳ γίγνεσθαι,	ὥστ´	εἰς ἴσον ἥκειν οἰκειότητι φυσικῇ
[1]	φάναι πάντες ἐσώθησαν οἱ λαβόντες.	Ὥστε	πολυχρονίῳ πείρᾳ κεκριμένου τοῦ βοηθήματος
[2]	ἀπὸ τῶν ἀηδῶν καὶ δυσπέπτων,	ὥστε	σημεῖον εἶναι τὸ ἔθος οἰκειότητος
[4]	παραπλήσιαι τὴν αὐτὴν ἐκείναις ἴσχουσιν	ὠφέλειάν	τε καὶ βλάβην ἐκ τῆς
[1]	καὶ τὰς ἐκ τῆς συνήθους	ὠφελείας,	Ἐρασίστρατος δ´ ὁμοίως ἐν τῷ
[5]	ἑκάστῳ κωλύει τοσοῦτον τῆς τελείας	ὠφελείας,	ὅσον αὐτὸ τῆς συμμετρίας ἀπολείπεται.
[6]	ἔθους λόγῳ διὰ τῶν κενώσεων	ὠφελεῖσθαι	συνέβαινεν αὐτοῖς ἀλλ´ ἐπὶ μοχθηρᾷ
[6]	ἐκ τῆς τῶν ἐθῶν ὑπαλλαγῆς	ὠφεληθέντες,	οὐχ ὥσπερ οἱ πρόσθεν εἰρημένοι
[1]	νοσήματι περιπεσὼν ὑπὸ ψυχροῦ πόσεως	ὠφεληθῆναι	δυνάμενος, διότι μηδέποτε τοιοῦτον προσενήνεγκτο
[1]	ζῶσιν ἀλλὰ παρακολουθοῦσιν ὑφ´ ὧν	ὠφελοῦνταί	τε καὶ βλάπτονται. Πάρεστι γοῦν
[6]	κακοχυμίαν ὑπὸ τῶν εἰρημένων κενώσεων	ὠφελοῦνται	τῆς φύσεως ἤ τινος ἰατροῦ
[3]	τὰ δὲ φλεγματικὸν ἢ τὴν	ὠχράν	τε καὶ ξανθὴν ὀνομαζομένην χολὴν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 17/04/2008